Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sobór" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-100 z 372
Tytuł:
Sobór w Konstancji wobec monarchii polsko-litewskiej
Autorzy:
Graff, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640467.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
sobór w Konstancji, monarchia jagiellońska, proces doktrynalny i prawny, chrystianizacja Żmudzi, unia kościelna
Opis:
The Council of Constance and its attitude towards the Polish-Lithuanian monarchy In the article the involvement of the delegation of the Kingdom of Poland in the work of the Council of Constance (1414–1418) was assessed. The analysis was carried out chiefly from the point of view of the key issues in the external policy of the Jagiellon monarchy; the analysis also focused on the reactions of the participants of the Council to the activities of the Polish delegation. Although the author agrees with the opinions that the Polish Kingdom did achieve an image success in Constance, yet he is of the opinion that the success played a secondary role as regards real-life events which took place in Central Europe; he also thinks that the success tends to be exagerated by Polish historiography. Apart from a narrow group of intellectuals, the contention between Poland and the Teutonic Order was of little interest to the Council participants, and hence he comes to the conclusion that military activities were a much more effective weapon in the defense of Polish-Lithuanian interests.Although without a doubt, Jagiello and Witold overestimated the significance of the Council in respect of solving the conflict with the Teutonic Order, yet they achieved a tangible success which consisted in a change of perception of their states as well as subjects by the contemporary European elites. Therefore, the author puts forward a hypothesis that the mission of the delegation of the Ja-giellon monarchy to the Council of Constance was one of those episodes in the history of Poland and Lithuania, which constitutes a permanent legacy of common historical identity.
Źródło:
Prace Historyczne; 2014, 141, 2
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór chalcedoński. Kontekst historyczny, teologiczny, następstwa
The council of Chalcedon: its theological and historical context and its consequences
Autorzy:
Grzywaczewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613355.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sobór chalcedoński
Logos
The council of Chalcedon
Opis:
The article presents the Council of Chalcedon; its theological and historical context and its consequences. The author starts with the theological context of this Council. In that time the question of relation between humanity and divinity in Christ was discussed. Apollinarius of Laodicea taught that in the person of Christ there were two elements: the Logos and the body. The Logos replaced the soul. He propagated the formula mia physis tou theou logou sesarkomene. Others theologians were not agree with his opinion. Generally, there were two theological schools which worked on this matter: school of Alexandria and of Antioch. In the first one, the Christ was seen especially as God who became man. In the second one, He was seen as the man who was God’s Son. With other words, in Alexandria the starting point of reflection was the Divinity of Christ. In Antioch the starting of reflection was His humanity. The author mentioned Eutyches whose ideas on Christology produced a lot of trouble. In such a context, the Council of Chalcedon was organized (451). It was the proposal of Emperor Marcjan. The Council, after having condemned Eutyches and Dioskur of Alexandria because of their position on theological matter, proclaimed a new definition of the catholic faith. The base of this definition was the Letter of Pope Leo the Great Ad Flavianum. The most important point of this definition was the statement that Divinity and humanity meet in Christ, and both form one person. Such a declaration seems to be clear, but it did not satisfy Greek theologians. They did not want to accept the formula two natures (duo physeis) in one person, because in their opinion it signifies a separation between the Divinity and the humanity of Christ. They preferred to speak about mia physis tou Theou Logou sesarkomene. Surely, by the term physis they did not understand nature, but a being. While saying mia physis they did not mean one nature, but one being. In their conception, Jesus Christ was a Being in which met Divinity and humanity. Many theologians were suspicious of the term person (prosopon); they supposed that it had a modalistic meaning. The main opinion of Modalists is: there is only One God who appears sometimes as Father, sometimes as Son, sometime as Holy Spirit. There were also other reasons of contesting the definition of Chalcedon. It was known that that this definition was imposed by the Greek emperor, influenced by the Bishop of Rome (Pope). Many theologians, especially in monastic milieu, did not want to accept the intervention of the civil authorities in religious matter. They did not have a very good opinion about Latin theology. In the fifth century there were some anti-Hellenic tendencies in the eastern part of the Empire. Many Oriental theologians rejected the definition of Chalcedon because it was „a formula of Rom and Constantinople”. In such circumstances, a lot of Christians separated themselves from the Catholic Church, forming Monophysite Churches. Those who remained in unity with Rome and Constantinople, keeping the definition of Chalcedon, were called Melchites. Another problem was the canon 28, which gave some privileges to the bishop see of Constantinople. Pope Leo the Great did not approve this canon. Anti-Hellenic tendencies were so strong that in the time of Islamic invasions the people of Palestine, Syria, and Egypt welcomed Arabic soldiers as liberators from Byzantine domination. It is to be said that Arabic authorities, after having taken power in a country, were friendly towards Monophysites and persecuted Melchites. So, the contestation of the definition of Chalcedon prepared the ground for the victory of Islam in the East. The article is ended by an observation of a French theologian Joseph Moingt: declaration that Divinity and humanity make union the person of Jesus Christ produced division not only in the Church, but also in the Roman Empire. This is one of great paradoxes in the history of Christianity.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 58; 137-179
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Hus and Vatican II
Jan Hus a Drugi Sobór Watykański
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040523.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Hus
husytyzm
eklezjologia
II Sobór Watykański
John/Jan Hus
Hussitism
ecclesiology
Vatican II
Opis:
W artykule rozwinięto tezę prof. Stefana Swieżawskiego, że Jan Hus, czeski reformator uznany za heretyka przez Sobór w Konstancji i w wyniku tego spalony na stosie, może być uznany za prekursora II Soboru Watykańskiego. Po krótkim wstępie historycznym następuje analiza tych poglądów Husa, które znalazły odzwierciedlenie w dokumentach Vaticanum II: Dei verbum, Lumen gentium i Dignitatis humanae. Wywody uzupełnia zwięzły opis współczesnego katolickiego podejścia do Husa, a także wskazanie, że nowe odczytanie jego postaci jest możliwe dzięki wielkiej metanoi, zapoczątkowanej w Kościele katolickim przez Vaticanum II.
The article develops the thesis of Professor Stefan Swieżawski that Jan Hus, the Czech Reformer sentenced as a heretic by the Council of Constance and in consequence burnt at the stake, can be considered as a precursor of the Second Vatican Council. After a short historical introduction there is an analysis of those ideas of Hus that were reflected in the Vatican II documents Dei verbum, Lumen gentium and Dignitatis humanae. The arguments are completed by a description of the present Catholic approach to Hus and by indicating a possible re-interpretation of his person thanks to the great metanoia launched in the Catholic Church by Vatican II.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 105-119
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tak zwany Sobór Jerozolimski wyrazem troski o jedność pierwotnego Kościoła
Autorzy:
Rakocy, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177974.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Sobór Jerozolimski
Dz 15
Ga 2
1-10
Council of Jerusalem
Acts 15
Gal 2
Opis:
Der Artikel betrifft das sogenannte Konzil von Jerusalem, das in der Anfangszeit des Christentums mit einer Streitfrage befaßte, die in dem Augenblick entstanden war, als die ersten Heiden in die Kirche aufgenommen wurden. Das Konzil äußerste sich nicht nur in der Frage der Beschneidung zugunsten der Heideenchristen, sondern erließ auch ein Dekret mit vier Bedingungen, das zum einträchtigen Miteinander von Judenchristen und Heidenchristen beitragen sollte. Das Dekret mit den vier Bedingungen ist Ausdruck einer Übereinkuft, das das Wohl des jüdischen Teils der Kirche im Sinne hatte. Das Jerusalemer Konzil in Apg 15 erkennt einerseits die Freiheit der Heiden vom mosaischen Gesetz an und schützt andererseits die jüdische religiöse Tradition. Es ist ein Ausdruck der Sorge um die Einheit der Urkirche.
Źródło:
The Biblical Annals; 1996, 43, 1; 139-148
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór Watykański I w świetle "Dziennika Poznańskiego": studium źródłoznawcze
Autorzy:
Kowalik, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044721.pdf
Data publikacji:
1977
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
rozprawa
Sobór Watykański I
dziennik
źródło
historia
treatise
the Vatican Council I
daily paper
reference
source
history
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1977, 35; 195-214
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór oczami polskich komunistów : Sobór Watykański II w świetle dokumentów MSW i MSZ
Sobór Watykański II w świetle dokumentów MSW i MSZ
Współwytwórcy:
Kucharski, Wojciech (1978- ). Wstęp Wybór Opracowanie
Misiejuk, Dariusz. Wstęp Wybór Opracowanie
Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Instytucja sprawcza Wydawca
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Warszawa : Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Polska ; 1954-1996)
Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Polska)
Sobór Watykański (2 ; 1962-1965)
Kościół a państwo
Wydawnictwo źródłowe
Opis:
Na stronie przytytułowej: Centralny Projekt Badawczy IPN. Władze kościołów i związków wyznaniowych w Polsce 1944-1989.
Bibliografia, netografia na stronach 433-[438]. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Spór o nieomylność papieża - od Haec sancta do Pastor aeternus
Autorzy:
Ferdek, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607167.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Council of Constance
Conciliarism
Gallicanism
First Vatican Council
Papal Infallibility
Sobór w Konstancji
koncyliaryzm
gallikanizm
I Sobór Watykański
papieska nieomylność
Opis:
The decree Haec Sancta approved by the Council of Constance at its 5th Session (6th April 1415) helped the Council fathers to put an end to the scandalous schism which since 1378 had divided the Latin Church between rival lines of claimants to the papal office. The Council of Constance declared for the superiority of the Council over the Pope. In Gallicanism the theory      of the superiority of a General Council lived on for hundreds of years. The great body of the bishops of the nineteenth century had little sympathy with Gallican principles, which disappeared entirely after the definition of Papal Infallibility at the First Vatican Council in 1870. There are several requirements for a dogmatic, papal infallible pronouncement: (1) The pronouncement must be made by the lawful successor to Peter. (2) The subject matter must be in the area of faith and morals. (3) The pope must be speaking ex cathedra, that is from the very seat and office of Peter. In this way he must be specifically intending to proclaim a doctrine, binding the entire Church to its assent. If one or more of these elements is missing, there is no infallible  pronouncement.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2015, 29; 183-196
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upadek patriarchy aleksandryjskiego Dioskura
The Fall of Dioscuros of Alexandria
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612598.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dioskur z Aleksandrii
patriarcha
Aleksandria
upadek
Sobór Efeski
Sobór Chalcedoński
Dioscuros of Alexandria
patriarch
Alexandria
fall
Council of Ephesus
Council of Chalcedon
Opis:
The overthrow of patriarch Dioscuros appertains to the breakthrough events, which influenced the doctrinal countenance of Late Antique Christianity. Despite the fact that the decision to deprive the patriarch of the throne remained solely political, the very depositional proceedings were commenced on the charge of wrongdoings committed by Dioscuros prior to and in the course of the second Ephesian Council. During the Chalcedonian Councii there were also four Alexandrians who maintained accusations against the patriarch, those being: two deacons (Theodoros and Ischyrionis), presbyter Athanasius and Sophronios, of whom we possess little knowledge. It was proved, however, that even the substantial charges did not destine Dioscuros to be overthrown as much as did his refusal to attend the council. The overthrown patriarch was exiled and therein died in 454. His relics were translated to Alexandria during the reign of Tymotheus Ailuros.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 647-659
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Second Vatican Council and Today’s Roman Catholic Church in America
Sobór Watykański II a współczesny Kościół katolicki w Stanach Zjednoczonych
Autorzy:
Pindel, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529142.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Sobór Watykański II
Kościół katolicki w USA
reformacja
wyznania protestanckie
Opis:
Od momentu powstania Stany Zjednoczone były krajem słynącym z wyjątkowej wolności religijnej. Dominowały jednak różnorodne wyznania protestanckie. Pierwsi katolicy przybyli do Ameryki Północnej wraz z Hiszpanami w 1513 r., rozpoczynając pracę misyjną wśród rdzennych mieszkańców. Jednak brytyjscy koloniści, anglikanie i purytanie, przenieśli na grunt amerykański także silny, mające swoje źródło w reformacji, antykatolicyzm. Kościół katolicki nie był główną instytucją religijną w Ameryce Północnej: na początku rewolucji amerykańskiej katolicy stanowili zaledwie 1% obywateli i tylko stan Maryland był w większości katolicki. Szybki rozwój Kościoła rzymskiego w USA rozpoczął się na początku XX wieku, wraz z kolejnymi falami imigracji z krajów katolickich w Europie. W 1928 r. Al Smith był pierwszym katolickim kandydatem na prezydenta, a w 1961 r. cieszący się dużą popularnością katolik John F. Kennedy został prezydentem Stanów Zjednoczonych. Współcześnie obserwuje się dynamiczny rozwój katolicyzmu i zanik postaw antykatolickich, wiele instytucji publicznych czy społecznych zostało założonych przez katolików, katolicy stali się też ważną częścią amerykańskiego dyskursu intelektualnego. Współpraca dyplomatyczna prezydenta Ronalda Reagana i papieża Jana Pawła II przyczyniła się do upadku komunizmu w Europie.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2012, 3; 141-167
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielki Sobór Kościoła Prawosławnego na Krecie w 2016 r. i jego ustalenia
Autorzy:
Kuźma, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057287.pdf
Data publikacji:
2018-12-17
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Opis:
Artykuł omawia Sobór Kościoła prawosławnego, który odbył się na Krecie w 2016 r. Pod względem treści tekst został podzielony jest na dwie części. W pierwszej części w sposób skrótowy został ukazany proces przygotowawczy do Soboru. Została ukazana procedura powstawania dokumentów i ich akceptacji jako projektów na przyszły Sobór przez Ogólnoprawosławne Konferencje Przedsoborowe. W drugiej części została przeprowadzona analiza treści dokumentów, które zostały przyjęte na tym Soborze. Dla bardziej systematycznego przedstawienia ich treści, dokumenty zostały podzielone na trzy kategorie: A) dokumenty o charakterze ogólnym, B) dokumenty odnoszące się do wewnętrznego życia Kościoła, C) dokumenty odnoszące się do zewnętrznego życia Kościoła.
This article discusses the Council of the Orthodox Church, which took place in Crete in 2016. Due to its content, the text has been divided into two parts. In the first part, the preparatory process is briefly presented. The procedure of creating the documents and their approval as projects for the future Council by the Pre-Conciliar Pan-Orthodox Council is also presented. In the second part, the content of the documents, which were accepted at the Council, are analyzed. In order to present their content more systematically, the documents have been divided into three categories: A) general documents, B) documents concerning the inner life of the Church, C) documents concerning the external life of the Church.
Źródło:
ELPIS; 2018, 20; 165-179
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjski ruch odnowicielski w 1917 roku
Russian church renovationism in 1917
Autorzy:
Pawełczyk-Dura, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420347.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Ruch odnowicielski
1917 rok
przewrót bolszewicki
Sobór Lokalny 1917-1918
Renovationist Church
1917
The October Revolution
All Russian Sobor of 1917-1918
Opis:
The fall of tsarist autocracy in 1917 opened up the possibility of revival of the Orthodox Church. Political and socialmovement revived activities renovationists, closely observing the prevailing mood among believers. They excepted deepreforms in Church organizations and rituals and postulate require activating the clergy. However, All Russian Sobor of1917-1918 rejected the reneval project based on the idea of creating independent administrative Orthodox community,connected reformed faith and ritual. Consciousness of organizational and ideological confusion motivate renovationiststo turn to the most important factor influencing the social and political life. It happened only until 1922. „Living Church”has become a weapon in the fight the communist regime against in the Orthodox Church.
Źródło:
ELPIS; 2013, 15; 207-214
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór Watykański II na łamach Głosu Koszalińskiego
The Second Vatican Council in Głos Koszaliński
Das Zweite Vatikanische Konzil in Głos Koszaliński
Autorzy:
Wiśniewski, Gerard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570800.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Sobór Watykański II
Głos Koszaliński
prasa na ziemi koszalińskiej
Second Vatican Council
press in Koszalin
Opis:
Jak wielkim wydarzeniem był Sobór Watykański II świadczy fakt, że środki społecznego przekazu: telewizja, radio i prasa z niemal całego świata rozpisywały się i relacjonowały na bieżąco przebieg sesji soborowych. Pokazywano i opisywano nie tylko posiedzenia plenarne, ale również wypowiedzi ojców soborowych w kuluarach. Opinia publiczna na bieżąco była informowana o pracach i postępie poszczególnych komisji. Artykuł pokazuje, na podstawie publikacji ukazujących się na łamach Głosu Koszalińskiego w latach 1962–1966, jak przebieg Soboru Watykańskiego II był postrzegany przez prasę koszalińską (w województwie koszalińskim była w tamtym czasie tylko jedna gazeta – Głos Koszaliński, organ KW PZPR). Słowa kluczowe: Sobór Watykański II, Głos Koszaliński, prasa na ziemi koszalińskiej
How great the event was the Second Vatican Council is evidenced by the fact that social media: television, radio and press from almost all over the world wrote and reported on the course of the council sessions. Not only plenary sessions were shown and described, but also the statements of the Council Fathers in the lobby. The public was kept informed about the work and progress of individual committees. The article shows how the course of the Second Vatican Council was perceived by the Koszalin press, based on publications published in Głos Koszaliński in 1962–1966 (in Koszalin there was only one newspaper at that time Głos Koszaliński, a body of the Polish United Workers’ Party).
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 251-272
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La ville de Lyon et le concile
Miasto Lyon a sobór 1274 r.
Autorzy:
Fédou, René
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647477.pdf
Data publikacji:
1983
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
W swoim artykule autor rozpatruje dwa zagadnienia: 1) dlaczego właśnie Lyon został wyznaczony przez papieża Grzegorza X jako miejsce mającego się odbyć soboru oraz 2) jakie były warunki przyjęcia przez miasto przybyłych tutaj uczestników soboru. Za wyborem Lyonu przemawiały, zdaniem autora, następujące okoliczności: 1) prawie centralne usytuowanie geograficzne; 2) łatwość dojazdu; 3) tradycje gromadzenia się tu krzyżowców, 4) faktyczna niezależność od Cesarstwa; 5)usytuowanie na szlakach ku królestwu Kapetyngów, dla którego Lyon stawał się coraz bardziej atrakcyjny; 6) precedens z reku 1245; 7) fakt, że papież był kanonikiem tutejszej katedry; 8) rozwój ekonomiczny Lyonu w XIII w. Co do drugiej kwestii autor konstatuje: Lyon musiał przyjąć co najmniej 7000-8000 ludzi (500 biskupów, 60 opatów, ponad 100 prałatów i prokurorów + ich świty, liczni książęta świeccy ze swoimi eskortami). Miasto miało podówczas 10 000-12 ООО mieszkańców. Sytuacja zatem była ciężka. Autor wskazuje jednakże, że w mieście były liczne klasztory i konwenty, 8 lub 9 szpitali, mnóstwo oberży, których sporo przybyło w czasie soboru. Do tego należy dodać zakwaterowanie w domach mieszczan. Należy poza tym uwzględnić fakt, że nie wszyscy uczestnicy przybyli w tym samym czasie, następowała wymiana uczestników w czasie trzech kolejnych sesji, wreszcie niektórzy uczestnicy, zwłaszcza świty i eskorty, przebywali poza miastem. Dużym utrudnieniem była okoliczność, że istniały tylko dwa mosty: bardzo dobry na Saonie, drewniany natomiast na Rodanie, między nimi droga kołowa dość szeroka. Warunki bezpieczeństwa gwarantowała gwardia wzmocniona przez oddziały przysłane przez Filipa III. Na ogół sobór wzmógł autorytet władz kościelnych, przysłużył się też mieszkańcom Lyonu, z których wielu niewątpliwie mogło się w tym czasie wzbogacić. Uspokoiło to niedawne nastroje, jakie tu panowały po rewolcie roku 1269.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1983, 14; 27-31
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ambony skrzatuskie
Skrzatusz pulpits
Kanzeln von Skrzatusz
Autorzy:
Zadarko, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570949.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Skrzatusz
sanktuarium Matki Bożej Bolesnej
bazylika
barok
XVII w.
ambona
kazalnica
Sobór Trydencki
Sobór Watykański II
sanctuary of Our Lady of Sorrows
basilica
baroque
seventeenth century
pulpit
Council of Trent
Vatican Council II
Opis:
Przedmiotem artykułu są dwie ambony znajdujące się w sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu. Świątynia została w 2019 r. podniesiona decyzją Stolicy Apostolskiej do godności bazyliki. Jest to okazja, aby przybliżyć czytelnikowi wiedzę o miejscach głoszenia słowa Bożego w historii i współcześnie w sanktuarium. Analiza konstrukcji, kształtu i ikonografii zabytkowej, barokowej kazalnicy prowadzi do wniosku, że w wyniku prac renowacyjnych doszło do zmian w kolorystyce i niezrozumiałych przemieszczeń figur zdobiących kazalnicę, mających wpływ na jej wymowę teologiczną. Nowa ambona, wykonana w 2013 r., jest dobrze zaprojektowanym „stołem” słowa Bożego obok ołtarza („stołu eucharystycznego”), ale pozbawiona artystycznej symboliki. Znajomość zagadnień historycznych, formalnych, architektonicznych i ikonograficznych omawianych ambon daje wiedzę o kulturze wnętrz sakralnych północnej Wielkopolski i diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w historii, zwłaszcza po Soborze Trydenckim w XVII i XVIII w. i po Soborze Watykańskim II.
The subject of the article are two pulpits located in the shrine of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz. The temple was raised in 2019 by the decision of the Holy See to the status of a basilica. It is an opportunity to bring closer to the reader the knowledge about the places of proclaiming the Word of God in history and today in the sanctuary. The analysis of the construction, shape and iconography of the historic Baroque pulpit leads to the conclusion that as a result of renovation works, there were changes in the color and incomprehensible displacements of the figures adorning the pulpit, affecting its theological significance. The new pulpit, made in 2013, is a well-designed “table” of God’s Word next to the altar (“Eucharistic table”), but devoid of artistic symbolism. Knowledge of the historical, formal, architectural and iconographic issues discussed in the pulpit gives knowledge about the culture of sacred interiors in Wielkopolska (northern Greater Poland) and the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese in history, especially after the Council of Trent in the 17th and 18th centuries and after the Second Vatican Council.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 53-80
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pope John XXIII and The Second Vatican Council
Papież Jan XXIII a II Sobór Watykański
Autorzy:
Kubiś, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695547.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Opis:
Pope John XXIII not only announced, but also prepared and inaugurated the Second Vatican Council. Summoning Vaticanum II was announced by John XXIII on 25th of January 1959. Few months after the announcement, the Pope set up (17.05.1959) the Ante-preparatory Commission. Commission’s tasks was to establish contacts with the Catholic Episcopates of different countries, the Dicasteries of the Roman Curia and the Catholic Universities, in order to consult and receive some suggestions regarding the Council. The head of the Ante-preparatory Commission was card. D. Tardini, then the Secretary of State. Mons. P. Felici, the auditor of the Roman Rota was a secretary. Gathering the materials took the Ante-preparatory Commission one year. On 5. June 1960, Pope John XXIII established ten Preparatory Commissions and two secretariats. The basic objectives of these organs was to study the Council’s topics indicated by the Pope. The results of these activities were published. Only the works of the Central Preparatory Commission, which sometimes included up to 150 members and contained the presidents of the other Preparatory Commissions and the secretariats were fully reconstructed. The works of the Commissions and secretariats preparing substantial issues of The Second Vatican Council are published in 76 schemas (texts). During the pontificate of John XXIII the first session of The Second Vatican Council took place (11. October to 8. December 1962). A special consideration should be given to Council’s discussion on the schema of the sources of the Revelation. After many days of a vigorous discussion there was a vote. Almost 2/3 of the participants voted against the continuation of discussing this text. However, it was not the required majority. In this situation, John XXIII personally decided to remove this schema form the agenda and established a special, mixed commission, composed of the representatives of the opposed fractions. The aim of this commission was to develop a new schema in this issue. It allowed the council to avoid the impasse. The most discussed schemas were on liturgy and on the means of social communication. The last schema was decided by vote, but only “in its essence”. The discussion on the schema on the Church, closing the first session, turned out to be the most important. It indicated the Council to present the Church in its nature, its mission and various relations with the world. The Adagia of John XXIII, which was a quintessence of the Council’s program is enclosed in a word aggiornamento (it.) or accomodata renovatio (lat.). Pope John XXIII gave his life for the Council. The author of this paper encloses a speech of the Pope John XXIII to the polish bishops, granted on 8th October 1962.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2018, 21, 2
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo w projektach dokumentów na Wszechprawosławny Sobór
The Sacrament of Marriage in the draft documents of Great and Holy Synod
Autorzy:
Kuźma, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420191.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Sobór Wszechprawosławny
dokument o małżeństwie
przeszkody w zawarciu związku małżeńskiego
Great and Holy Synod
The Sacrament of Marriage
impediments of marriage
Opis:
W artykule został poddany analizie tekst projektu dokumentu na zbliżający się Sobór Wszechprawosławny: „Sakrament małżeństwa i przeszkody do jego zawarcia”. Dokument jest jednym z sześciu punktów, którymi zajmie się przyszły Sobór. Pierwsza wersja omawianego dokumentu została przyjęta w 1982 r. natomiast ostateczny tekst projektu znacząco rozszerzony został zatwierdzony przez Zgromadzenie Zwierzchników w styczniu 2016 r.
This article analyses the text of the draft document for the upcoming Great and Holy Synod entitled: „The Sacrament of Marriage and Its Impediments.” This document is one of the six topics that will be addressed by future Synod. The first version of this document was accepted in 1982, however the final draft text was significantly expanded and approved by the Synaxis of the Primates in January 2016.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 177-182
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czym był dla Kościoła Sobór Trydencki (1545-1563)? : (refleksje w 440-tą rocznicę od zakończenia obrad)
Autorzy:
Gręźlikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661441.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
In the history of canon law, as well as like in history of many other forms and aspects of ecclesiastical life, Trident Council (1545-1563) was of a great importance. Renovation work initiated by Council, thought as remedy for crisis situation intensified by reformation outbreak, was without any doubts a turning point not only in history of church legislation, but also in the history of Church itself. For hundred and forty years from ending of the conference of Trident Council is an occasion for discerning reflection over the role and importance of votes of that significant and grave event in the history of the Church, which was a great gift of the Spirit presented to the Church in hard times of XVIth century and turning point that started big, needed and salutary reform and renovation of the Church. Trident formed and changed the visage of Catholic Church more than any other ordinary Council except of The Und Vatican Council. The other Councils, despite their significance, influenced only specific areas of Church life, impressing their impact on them. It set a new direction and shape to the whole historical epoch. It was this Council that formed „catholic confession Church”, it gave him an order and shape in doctrinal and disciplinary area. Legal resolutions of the Council had first of all reformative character. Besides passing the resolutions, which had fundamental importance for Church’s work, as residency dictation, ban of benefices accumulation, establishing the clerical seminary, enforcing the obligatory legal form of marriages contracting or reform of religious law, the Council implemented all line of improvements and institutions started by Apostolic Capital. The great gift of the Spirit, reforms and renovation presented to the Church of the half of XVIth century in resolutions of Trident Council was to release comprehensive trend of assimilation by individual countries, nations, church’s provinces and dioceses the basic decrees and resolution, which were taken by Council’s fathers. Before everything else, situation that the Church winded up in required all that, because Church was from one side menaced by developing reformation, from the other side it was afflicted by crisis of its structures and institutions, collapse of discipline of priesthood and declining religious life. This situation forced to take on changes and reforms programmed by the Tridentinum and which concern widely understood religious renovation referring to priesthood and secular congregation, as well as Church structures themselves. In the same time, the point was both to correct recognition of totality of Council’s reformatory resolutions and to definitely implement them and enforce into life of mentioned church units. Acceptance of Trident resolutions meant the beginning of reforms on many areas of church and religious life. So no wonder, that efforts of popes from the end of XVIth century and the subsequent centuries were directed to propagate a conviction in Church’s consciousness, that Tridentinum should be recognized as not only the ultimate principle of faith, but also as rule of church discipline. Norms established earlier were integrated, specified and updated by Trident becoming a significant motor of further legislative activity of legislators in the Church. On the Council, foundations for development of modern canon law and its application in the Church were also set. Hereof, taking this all into consideration we can state, that this Council is a beginning of a new epoch for history of canon law. Its resolutions explained and determined dogmatic matters, strengthened organization and discipline in the Church, gave a new impulse to maintain shaken internal cohesion of the Church and created convenient conditions to take up offensive priestly action on wider scale. Thus they had significant impact on four centuries of life, activity and history of the church.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2003, 46, 3-4; 171-226
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
konflikty między biskupami Wschodu po soborze w Nicei.
Autorzy:
Wnętrzak, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436228.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
sobór w Nicei
Konstantyn Wielki
spory religijne
historia Kościoła
Opis:
The Concil of Nicaea did not the Church the expected peace. The first satge of the long period of concil lasted until the death of emporer Constantine in 337. At that time, we witnes a reaction a gainst the arrangements made in Nicaea. While Constantine was still alive, the Nicene Creed was sacred and untouchable, but the suporters of Arianism managed to remove and banish theit main opponents: Athanasius, Eustachius of Antioch and Marcelius of Ancyra. One of the methods of removing inconvenient bishops was charging then with immorality, an example of with is the case of Eustachius, deposed by the synod in Antioch. According to the historian of the Cuurch, Sozomenus, the problem was Eustachius' engagement in the defence of the Nicene Cread and his uncompromising attitude towards the supporters of the Arian heresy, while the official pretext was the charge of disgracing the dignity of a bishop. The same synod ion Antioch deposed other five bishops and replaced them with those approved by the Arian faction. The conflict inside the Church was the most severe in Egypt, where the bishop of Alexandria was Athanasius. The situation in this country was complicated by the overlap of two conflicts the Arian heresy and the Melrtian schism. Athanasius had to face then both. The Meletians accused him of violence against them, barring them from churches and persecuting their leaders. the historians of the Church, socrates and sozomenus claim that these were allegations and that such violations were not proven. Athanasius was called before the synod twice: first to Caesarea (in 334), buthe refused to leave Alexandria, and then to Tyre (in 335), when he had to appear before the judges. The synod was organized by Eusebius of Caesarea, and it gathered pro-Arian bishop. When the emperor was informed that Athanasius threatened to arrest the fleet transporting grain to Constantinopole in the port of Alexandria, he exiled the bishop to Trier. It may be concluded that the Concil of Nicaea the Arian faction changed the meth ods of fighting their opponents: avoiding complex theological problems, they brought up legal, moral or political charges against them. Most of activity was devoted to the rehabilitation of Arius and to the fight against Athanasius. The emperor, who was neutral at the beginning of the Arian controversy, remained neutral during the Concil and afterwards. Even if his attitude may be considered unfavourable to Athanasius, it did not result from the sympathy for Arianism, but from the fact that the bishop of Alexandria become of an incessant conflict inside the Church.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2008, 7; 13-32
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór w Konstancji wobec Jana Husa i Hieronima z Pragi
Council of Constance towards John Hus and Jerome of Prague
Autorzy:
Medwid, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571162.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jan Hus
Hieronim z Pragi
Jan Wiklif
Sobór w Konstancji
ekskomunika
przeznaczenie
John Hus
Jerome of Prague
John Wycliffe
Council of Constance
excommunication
predestination
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie rozwiązania problemu Jana Husa i Hieronima z Pragi przez Sobór w Konstancji. Kwestie obu czeskich teologów pojawiają się trzy razy w dokumentach soborowych. Jana Husa niepokoiło pozostawiające wiele do życzenia życie duchowieństwa, a szczególnie ich zepsucie i chciwość. Mówił także o zepsuciu obyczajów. Był bardzo krytyczny wobec papiestwa i potępiał handel odpustami. Postrzegał Kościół jako Mistyczne Ciało, którego Głową jest Jezus. Nie do przyjęcia była dla niego kara ekskomuniki. Oskarżono go o głoszenie herezji. Jego błędne tezy poruszały tematykę predestynacji, posługi papieża, ekskomuniki i czynów ludzkich. Sobór uznał go za heretyka i osądził. Z kolei Hieronim z Pragi był zaangażowany w powstający ruch narodowy w Czechach i głosił publicznie poglądy Jana Wiklifa. Był zdeklarowanym zwolennikiem Husa. Sobór oskarżył go o przestępstwo błędów i herezji dotyczących religii chrześcijańskiej. Hieronim z Pragi najpierw uznał racje Kościoła katolickiego, ale później zmienił zdanie i odwołał swoje zeznania, zgodę i oświadczenie. Ojcowie z Konstancji ogłosili go heretykiem i ekskomunikowali go.
The purpose of this article is to present the solution to the problem of Jan Hus and Jerome of Prague by the Council of Constance. The issues of both Czech theologians appear three times in the conciliar documents. Jan Hus bother leaving much to be desired lifestyle of the clergy, and at the same time their lust and greed. He spoke about the corruption of manners. In particular, he was critical of the papacy and denounced the trade in indulgences. The church was perceived him as a mystical body whose head is Jesus, the faithful and represent chosen by God righteous. It is not acceptable for him was the punishment of excommunication. He was accused of preaching of the many errors and heresies, and his erroneous thesis raised the questions of predestination, the ministry of the Pope, excommunication and the deeds of men. The Council judged him and found as a heretic. In turn, Jerome of Prague was involved in the emerging national movement in the Czech Republic and proclaimed publicly the views of J. Wycliffe, and he was an outspoken supporter of Hus. Council accused him of the crime of error and heresy regarding the Christian religion. First, he made a real explanation of recognizing the Catholic Church, but later he changed his mind and recanted his confession, consent and statement. Fathers of Constance declared him a heretic and excommunicated him.
Źródło:
Polonia Sacra; 2016, 20, 1(42); 157-182
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klasztor dla muzyki czy muzyka dla klasztoru? Refleksje na temat muzyki kościelnej
Autorzy:
Jurczak, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669091.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgical music
Church music
II Council of Nicea
Sacrosanctum Concilium
Vatican II
monastery
priory
convent
prayer
contemplation
muzyka liturgiczna
muzyka kościelna
Sobór Nicejski II
Sacrosanctum concilium
Sobór Watykański II
klasztor
modlitwa
kontemplacja
Opis:
The purpose of this paper is to analyze the most essential characteristics of sacred music, especially from an historical perspective. By using different textual witnesses from the biblical, patristic, medieval, modern, and contemporary periods, the function of sacred music in the prayer of the Church will emerge, as will some of the causes for unnecessary misunderstanding and over‑interpretation in our own time of changing paradigms. In short the goal of this investigation will be to provide insight into the nature of sacred music and its function in the liturgy and life of the Church.
Referat jest próbą uchwycenia najistotniejszych cech, którymi powinna odznaczać się muzyka kościelna, zwłaszcza gdy mowa o jej analizie w historii. Analizując świadectwa pochodzące z różnych epok – począwszy od biblijnych, poprzez średniowieczne, aż do tych współczesnych – można wyłonić specyficzne zadania muzyki kościelnej, które w odmiennych paradygmatach myślenia, jak obecne, doprowadzić mogą do niepotrzebnych nieporozumień i nadinterpretacji. Referat stawia sobie za cel przypomnienie, czym muzyka kościelna jest i jakie zadanie spełnia w liturgii i w życiu Kościoła.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Megatrends - challenges and threats for the contemporary labour market
Autorzy:
Jarosławska-Sobór, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933464.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
labour market
trends
challenges
rynek pracy
trendy
wyzwania
Opis:
The paper presents results of the nationwide questionnaire survey of trade unions on the five leading megatrends: automation, decarbonisation, demography, digitisation, globalization. The aim was to investigate and complete analysis of the labour market participants' competences and the attitudes to the key problems of the contemporary world.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2019, 140; 133-145
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henryk Pietras SJ, Sobór Nicejski (325). Kontekst religijny i polityczny, dokumenty, komentarze, Kraków 2013, Wydawnictwo WAM, ss. 236.
Autorzy:
Stawiszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613549.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
nie dotyczy
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 61; 567-572
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien
“Christ as Master of Communication”: The Second Vatican Council and the Media
„Chrystus jako mistrz komunikacji”. Sobór Watykański II i media
Autorzy:
Garhammer, Erich
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040663.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sobór Watykański II
media
przepowiadanie
papież Franciszek
the Second Vatican Council
preaching
Pope Francis
Opis:
Sobór Watykański II był wydarzeniem medialnym. Z jednej strony wzbudził wielkie zainteresowanie mediów. Z drugiej strony sam podjął refleksję nad rolą mediów w przekazie Ewangelii. Refleksja ta znalazła cenny wyraz w soborowym dekrecie Inter mirifica. Od tego czasu w kościelnej ewangelizacji uwzględnia się zarówno rolę mediów w przekazie informacji, jak też mentalność współczesnego człowieka, uformowaną w dużej mierze przez media. Z wielką uwagą do świata mediów podchodzi papież Franciszek. W postawie tej widać echo soborowych ustaleń odnośnie do mediów. „Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien Das Zweite Vatikanische Konzil war auch ein mediales Ereignis. Genau dadurch ist es zum besonderen Zweiten Vatikanischen Konzil geworden, was im folgenden Beitrag gezeigt werden soll. Die Verkündigung hat seitdem auch ihre Situation in einer Mediengesellschaft zu reflektieren.
The Second Vatican Council was a media event. On the one hand, aroused great interest in the media. On the other, he made a reflection on the role of the media in the transmission of the Gospel. This reflection was a valuable expression in the Conciliar decree Inter Mirifica. Since then, in the Church’s evangelization takes into account both the role of the media in the transmission of information, as well as the mentality of modern man formed largely by the media. With great attention to the world of media approaches Pope Francis. This can be seen as an echo of the Council arrangements for media.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 105-116
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spory o patriarchat symbolem zakończenia epoki synodalnej w dziejach Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej początków XX wieku
Autorzy:
Pawełczyk-Dura, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420322.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Russian Orthodox Church
patriarchy
a Preconciliar Commission 1906-107
The All Russian Sobor 1917-1918
Tikhon (Belavin)
Rosyjska Cerkiew Prawosławna
patriarchat
Komisja Przedsoborowa 1906-1907
Sobór Lokalny 1917-1918
Tichon (Biełławin)
Opis:
Odejście od patriarchatu nastąpiło w Rosji na początkach XVII wieku. Decyzja cara Piotra I o powołaniu kolegialnego Świątobliwego Synodu Rządzącego na czele z oberprokuratorem stała się przedmiotem sporów między zwolennikami i przeciwnikami patriarchatu. Dyskusje o roli i miejscu patriarchy w strukturze rosyjskiego zarządu cerkiewnego wybrzmiały najpełniej podczas posiedzeń Komisji Przedsoborowej (1906-107) i Soboru Lokalnego (1917-1918), przywracającego godność pierwszego biskupa i stanowiącego symboliczne zakończenie polemik podejmowanych w tym temacie. Niniejszy artykuł stanowi próbę przybliżenia przeciwstawnych stanowisk. Poprzez analizę wystąpień aktywnych uczestników tych zgromadzeń pokazano różnorodność przywoływanych argumentów historycznych i kanonicznych oraz współczesnych potrzeb wspólnoty.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sympozjum efeskie
Ephesian Symposium
Autorzy:
Longosz, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614123.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
KUL
sympozjum
Sobór efeski
patrystyka
teologia dogmatyczna
Symposium
Council of Ephesus
patristic
dogmatic theology
Opis:
Information about the scientific symposium organized at the Catholic University of Lublin on September 14-16, 1981 due to the 1550 anniversary of the Ephesian Council.
Informacja o sympozjum naukowym zorganizowaneym na KUL w dniach 14-16 września 1981 z racji 1550 rocznicy Soboru Efeskiego.
Źródło:
Vox Patrum; 1981, 1; 65-68
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henryk Pietras SJ, Sobór Nicejski (325). Kontekst religijny i polityczny, dokumenty, komentarze, Kraków 2013, Wydawnictwo WAM, ss. 236.
Autorzy:
Szewczyk, Przemysław M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613547.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
nie dotyczy
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 61; 565-567
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaki czasu. Próba definicji w świetle polskich publikacji teologicznych po Soborze Watykańskim II
Autorzy:
Fiałkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015976.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
znaki czasu
Sobór Watykański II
teologia
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2011, 12; 195-204
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die liturgische Bewegung zwischen dem Ersten und dem Zweiten Vatikanischen Konzil
The Liturgical Movement between the First and the Second Vatican Council
Ruch liturgiczny między Pierwszym a Drugim Soborem Watykańskim
Autorzy:
Heinz, Andreas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040479.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
ruch liturgiczny
Sobór Watykański I
Sobór Watykański II
liturgy
liturgical movement
First Vatican Council
Second Vatican Council
Opis:
Trzy wielkie ruchy znaczą życia Kościoła katolickiego w pierwszej połowie XX wieku: ruch biblijny, ruch ekumeniczny i ruch liturgiczny. Okres między Soborem Watykańskim I (1869-1870) i Soborem Watykańskim II (1962-1965) to najbardziej urozmaicony okres w całej liturgicznej, dziś już prawie dwutysiącletniej, historii Kościoła. Ruch liturgiczny przed ostatnim Soborem nie objął całego Kościoła katolickiego. Swoich pionierów i zwolenników ruch ten miał zwłaszcza w Europie Środkowej i Zachodniej, acz w coraz większym stopniu zyskiwał sympatyków w Ameryce Północnej i Południowej oraz w krajach misyjnych. Droga od ruchu liturgicznego do odnowy liturgicznej Soboru Watykańskiego II nie jest prosta. Choć dziś ruch liturgiczny jest niemal jednogłośnie oceniany jako sukces, wszelako z kręgów tradycjonalistycznych słyszy się też głosy uznające go za historię strat i winiące za upadek życia kościelnego w wielu częściach zachodniego świata. Korzeń jednak, z którego wyrosła reforma liturgiczna Soboru, był zdrowy i błogosławiony. Die liturgische Bewegung zwischen dem Ersten und dem Zweiten Vatikanischen Konzil Drei große Bewegungen haben das Leben der katholischen Kirche in der ersten Hälfte des 20. Jahrhunderts geprägt: die Biblische Bewegung, die Ökumenische Bewegung und die Liturgische Bewegung. Die Zeit zwischen dem Ersten Vatikanischen Konzil (1869/1870) und dem Zweiten Vatikanischen Konzil (1962-1965) war die liturgisch wohl bewegteste Epoche in der ganzen, nunmehr fast 2000-jährigen Kirchengeschichte. Die Liturgische Bewegung war vor dem letzten Konzil keine Sache der gesamten katholischen Weltkirche. Sie hatte ihre Pioniere und Anhänger vor allem in Mittel- und Westeuropa; zunehmend gab es Sympathisanten in Teilen Nord- und Südamerikas und in den Missionsländern. Der Weg von der Liturgischen Bewegung zur liturgischen Erneuerung durch das Zweite Vatikanische Konzil ist auch nicht geradlinig verlaufen. Es gab ungeduldiges Vorwärtsdrängen und vorsichtiges Abwarten, es gab Reformvorstöße und Widerstände; es gab Umwege und Irrwege. Zwar wird die Liturgische Bewegung heute fast einhellig als Erfolgsgeschichte beurteilt. Doch es gibt auch Stimmen aus traditionalistischen Kreisen, die diese Bewegung als Verlustgeschichte beklagen und ihr die Schuld geben für den Rückgang des kirchlichen Lebens in weiten Teilen der westlichen Welt. Doch der Wurzelboden, aus dem die Liturgiereform des Konzil erwachsen ist, war gesund und gesegnet.
Three great movements marked the life of the Catholic Church in the first half of the 20th century: the Biblical movement, the ecumenical movement, and the liturgical movement. The period between the First Vatican Council (1869/1870) and the Second Vatican Council (1962-1965) was the most eventful period in the liturgical whole, now almost 2000 years, of Church history. The liturgical movement did not include the whole Catholic Church before the last Council. The liturgical movement had their pioneers and followers, especially in Central and Western Europe, increasingly there were sympathizers in North and South America and in mission lands. The path from the liturgical movement to liturgical renewal through the Second Vatican Council is not rectilinear. There were impatient pressing forward and gently waiting, there was reform thrusts and resistances; there were detours and wrong turns. While the liturgical movement is judged today almost unanimously as a success story, but there are also voices from traditionalist circles who mourn this movement as loss history and blame her for the decline of Church life in much of the Western world. But the root from which the liturgical reform of the Council has grown was healthy and blessed.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 5-18
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór w Chalcedonie w polityce wewnętrznej cesarza Marcjana
Le Concile à Chalcédoine dans la politique intérieure de l’empereur Marcien
Autorzy:
Bralewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16538456.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
L’article traite plusieurs problèmes concernant la période initiale du règne de l’empereur Marcien. Celui-ci‘a commencé son activité par la suppression des conséquences de lairocinium ephesianum, après il cherchait à proteger l’Eglise et l’Etat qui y était fort lié contre un éventuel schisme. Cést alors qu’il a convoqué le concile à Chalcédoine chargé d’établir une nouvelle profession de foi empêchant la naissance de nouvelles hérésies. Pour s’assurer d’un bon déroulement de cet événement il a soumis le concile à un contrôle sévère. Les évêques s’opposaient longtemps à l’élaboration d’un nouveau credo le jugeant incompatible avec les décisions du concile d'Ephèse (431). La suppression de la résistance des écclesiastiques a introduit l’empereur dans un nouveau litige sur l’expression „de deux natures” „en deux natures" et l’a forcé à prendre une attitude convenable. L’empereur cherchât surtout à empêcher le schisme a accepté l’expression „en deux natures” et a forcé les écclesiastiques à accepter la même expression. Comme ces paroles étaient identifiées à l’Est avec la doctrine de Nestorius, l'empereur a ainsi fourni aux mécontents un bon argument appuyant la thèse sur la victoire de la doctrine de Nestorius à Chalcédoine.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1992, 44; 53-74
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ogłoszenie theotokos na soborze efeskim
La proclamazione della theotokos durante il concilio di efeso
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612105.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
theotokos
sobór efeski
concilio di efeso
Opis:
E’ tornata la questione della proclamazione della Theotokos a motivo del libro di E. Adamiak Traktat o Maryi (Trattato su Maria), in cui è stato messo in dubbio il significato fondamentale del Concilio Efesino per lo sviluppo del dogma mariano. Occorrva quindi ricordare alcuni dati essenziali riguardanti quel concilio e la soluzione autorevole della questione mariana posta da Nestorio. L’articolo esamina quindi i punti salienti del dibattito tra Nestorio e Cirilo di Alessandria, mettendo accento sullo svolgimento del concilio. Si dimostra evidente che non sono giustificati i dubbi riguardanti la proclamazione della Theotokos durante quel concilio che costituisce una pietra milare dello sviluppo della dottrina mariana nella Chiesa.
Źródło:
Vox Patrum; 2010, 55; 385-393
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak powstała Wulgata i któremu tekstowi Pisma Świętego przysługuje to miano?
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669135.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Bible
Vulgate
Council of Trent
Biblia
Wulgata
sobór trydencki
Opis:
The Vulgate is a Latin translation of the Bible, which has been considered to be of great importance for the Church and which is continuingly regarded as the superior text, especially in the liturgy. However, there are many misunderstandings relating to the Vulgate and as a consequence it happens that certain Latin translations of the Bible are refer to as the Vulgate while they are completely different texts. This article is an attempt to explain what were the origins of the Vulgate as an authentic text of the Bible after the Council of Trent and how it was preserved in the life and tradition of the Catholic Church.
Wulgata jest łacińskim tłumaczeniem Biblii, któremu przypisywano wielkie znaczenie w Kościele i który nadal jest uznawany za wzniosły tekst, zwłaszcza w liturgii. Istnieje jednak wiele nieporozumień dotyczących Wulgaty i w konsekwencji zdarza się, że niektóre łacińskie tłumaczenia Biblii odnoszą się do Wulgaty, podczas gdy są zupełnie odmiennymi tekstami. Ten artykuł jest próbą wyjaśnienia, jakie były początki Wulgaty jako autentycznego tekstu Biblii po soborze trydenckim i jak to przekonanie zostało zachowane w życiu i tradycji Kościoła katolickiego.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2017, 36, 1
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczne znaczenie osoby i natury w świetle chrystologii Soboru Chalcedońskiego
Theological significance of person and nature in the light of Christology of the Council of Chalcedon
Autorzy:
Calore, Giacomo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1008930.pdf
Data publikacji:
2018-12-02
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
osoba
natura
relacja
capax Dei
Antiochia
Aleksandria
Sobór Chalcedoński
Sobór Watykański II
person
nature
relation
school of Antioch
school of Alexandria
Second Vatican Council
Opis:
Council of Chalcedon is an actual closing point for Christology and a starting point for anthropology. Behind the teachings of the Council of Chalcedon,together with later clarifications added by the Second and the Third Councils of Constantinople, there were centuries of dispute between the School of Alexandria and the School of Antioch about the person and natures of Christ (4th/5th – 7th centuries). Therefore the light shed on the man by patristic Christology concerns understanding of his being a person and his nature. The analysis of the Council’s teachings of faith shows that these two concepts belong to two different areas which means that every man, following the man Jesus, is a person whose dignity is on a different level than his natural features (mind, will, consciousness, etc.) – in other words, it originates from transcendence. Simultaneously, person is a relational reality because it puts a man in a relation with God in which the nature can be improved, the nature whose essence – since it was adopted by Logos – is to be capax Dei, or ability to grow in following Christ.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 4; 146-165
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Typologia soborów lokalnych Kościoła prawosławnego na ziemiach ruskich i Wielkiego Księstwa Litewskiego do końca XV wieku
Autorzy:
Martynowicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171485.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
sobór
sobór lokalny
koncyliaryzm
herezja
kanonizacja
ziemie ruskie
Wielkie Księstwo Litewskie
Kościół prawosławny
wewnętrzna organizacja Cerkwi
council
local council
conciliarity
internal church organization
heresies
church trials
canonisations
Ruthenian lands
Grand Duchy of Lithuania
Orthodox Church
Opis:
From the very beginning of its existence the Orthodox Church on the Ruthenian lands and on the territory of the Grand Duchy of Lithuania created structures and organs indispensable for the normal functioning of the church institution, relating to the praxis of the Byzantine Church as well as to the canonical law. With the development of the church organism the role of councils grew progressively. The local councils of the Orthodox Church, based on the ancient principle of conciliarity of the Eastern Church, formed collegial organs deciding not only on the issues of theological and disciplinary nature, but equally in administrative and juridical matters. The councils of the Orthodox Church gathered primarily in case of important issues, demanding collegial examination. Usually the councils participated bishops, monks (above all archimandrites and hieromonks), married priests (basically namiestniks /i.e.bishop’s deputy/, protopops and krylosy /i.e. diocesan councils/) as well as princes and lay nobility. In the XVI century also representatives of middle class and church brotherhoods participated in the councils. Councils can be divided into the following categories according to the issues debated on them: 1) councils concerning internal church organization, 2) theological and disciplinary (juridical) councils, 3) councils concerning the canonical law, 4) councils dealing with canonisation of the saints. We have very few data about the local councils of the Orthodox Church on the Ruthenian lands before the Tatar invasion. We have more information about the ones that took place after the liberation from the Tatar yoke. The exact number and the time of duration as well as the subject of the debate of the councils are not known exactly. The Old Russian chronicles first of all mention elective councils. The least information was preserved about the councils concerning canonisation. Until the beginning of the XIV century the councils were assembled very rarely and they did not play an important role. Metropolitans equally did not have much power whereas the princes had a huge influence on the Church matters, including the strictly religious issues. The conciliar activity of the Orthodox Church on the Ruthenian lands as well as the territory of Grand Duchy of Lithuania, though developed until the end of the XV century, only in the next century became much more dynamic
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2014, Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej, 5; 9-39
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Restytucja patriarchatu na Soborze Lokalnym Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (1917-1918)
Autorzy:
Szczur, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420273.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Council
Patriarchate
Russian Orthodox Church
sobór
patriarchat
Rosyjski Kościół Prawosławny
Opis:
Początek XX wieku był okresem przełomowym dla życia Kościoła prawosławnego w Rosji. Głównym wydarzeniem, które zmieniło sytuację zewnętrzną i wewnętrzną Kościoła był Lokalny Sobór Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1917-1918. Najważniejszą decyzją soborowych obrad była restytucja patriarchatu, zlikwidowanego rezolucjami cara Piotra I w XVIII wieku. Zainicjowana dyskusja wokół tego procesu była źródłem wielu interesujących wypowiedzi i kierunków dialektyki. W niniejszym artykule prezentowana jest pozytywna argumentacja w celu restytucji patriarchatu w oparciu o publikacje S.N. Bułgakowa, N.I. Troickiego i A.W. Wasiljewa, które były dodatkiem do prac soboru. Szczególnie ważne jest ich odniesienie do przymiotów Kościoła: jedności, apostolskości i soborowości.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia czy ekonomia zbawienia?
Autorzy:
Kudasiewicz, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177610.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
historia zbawienia
ekonomia zbawienia
Sobór Watykański II
history of salvation
economy of salvation
Second Vatican Council
Opis:
Nach dem Zweiten Vatikanischen Konzil wird in der katholischen Theologie viel von Heilsökonomie und Heilsgeschichte (von der heilshistorischen Auffassung) gesprochen. Jedoch nicht immer sind diese Begriffe eindeutig und genau präzisiert. Viele mit der Heilsgeschichte im Zusammenhang stehender Probleme sind noch immer kontrovers. Hauptziel des Artikels ist der Versuch einer Erklärung und Präzisierung der Begriffe. Nach einer kurzen Vorstellung der Lehre des Vaticanum II über die Heilsgeschichte erörtert der Autor die Begriffe Heilsökonomie und Heilsgeschichte, wobei er besonders auf die biblische Grundlage verweist. Er neigt deutlich den Lösungen zu, die die Heilsgeschichte als göttlichen Heilsplan und dessen Realisierung in der Geschichte verstehen. Nach der Bestimmung der zwischen Heilsökonomie und Heilsgeschichte auftretenden Zusammenhänge präzisiert der Autor den Begriff der Heilsgeschichte näher, indem er vom biblischen Zeitbegriff ausgeht. Dabei verengt er die Heilsgeschichte nicht nur auf das Volk Israel oder die Kirche, sondern versteht sie weitgefasster als Ganzheit der historischen Ereignisse, die einen positiven und realen Zusammenhang mit der Erlösung des Menschen haben. Die so begriffene Heilsgeschichte unterteilt er in eine allgemeine und eine spezielle. Diese Unterteilung begründet er biblisch. Die lineare Zeitkonzeption ist die Grundlage der Einteilung der Heilsgeschichte in Etappen. Er nimmt eine dreigliedrige Einteilung an: von der Schöpfung bis Abraham, von Abraham bis Jesus Christus und von Christus bis zur Parusie.
Źródło:
The Biblical Annals; 1981, 28, 1; 87-102
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór Trydencki i nierozerwalność małżeństwa: hermeneutyczne re eksje na temat zasięgu jego doktryny
The Trident Council and the indissolubility of marriage: hermeneutic re ections over the range of the doctrine
Autorzy:
Asturias de las Alvarez, Nicolas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957753.pdf
Data publikacji:
2015-11-01
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
marriage
canonical form of marriage Trident Council
Catholic Chruch
małżeństwo
kanoniczna forma zawarcia małżeństwa
Sobór Trydencki
Kościół katolicki
Opis:
The Trident Council made a huge contribution to catholic doctrine and canonical discipline in the realm of sacrament of marriage. The rst and foremost can be pointed out the confirmation of the indissolubility of marriage. The truth was formulated due to the arising of doubts about the doctrinal signi cance of it. The paper deals with the issue of proper interpretation of the canons about marriage given by the Council in question.
Sobór Trydencki dokonał istotnego wkładu w rozwój doktryny i dyscypliny kanonicznej odnoszącej się do sakramentu małżeństwa. Na pierwszy plan wysuwa się potwierdzenie nierozerwalności – sformułowane bardzo wyraźnie w kanonie – wokół którego pojawiły się wątpliwości dotyczące jego wartości doktrynalnej. W artykule poniżej będzie mowa o kryteriach, które pozwolą odpowiednio zinterpretować wartość kanonu trydenckiego.
Źródło:
Annales Canonici; 2015, 11; 31-62
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór Watykański II (1962—1965). Czas wielkiej reformy Kościoła katolickiego na kartach współczesnych polskich podręczników do historii
The Second Vatican Council (1962—1965). The time of great reform in the Catholic Church as narrated by Polish textbooks in history
Autorzy:
Białokur, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058064.pdf
Data publikacji:
2020-12-17
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Sobór Watykański II
edukacja historyczna
podręczniki
Second Vatican Council
historical education
textbooks
Opis:
Sobór Watykański II (1962—1965) był jednym z najważniejszych wydarzeń nie tylko w historii Kościoła katolickiego, lecz także całego XX wieku. Papież Franciszek nazwał go „pięknym dziełem Ducha Świętego”, a wielu naukowców podkreśla, że istnieje nieustanna potrzeba jego badania. Kierując się tymi wnioskami i postulatami, w artykule skoncentrowano się na obrazie Soboru Watykańskiego II wyłaniającym się z kart nietypowego i rzadko analizowanego źródła historiograficznego, jakim są szkolne podręczniki do historii. Na potrzeby analizy wybranych zostało osiem opracowań, z których uczniowie polskich szkół mieli okazję korzystać w ostatnich latach. Wynika z niej, że z większości badanych podręczników szkolnych uczniowie mogą poznać najważniejsze fakty związane z Soborem Watykańskim II. Ponadto w podręcznikach doceniona została rola papieży — Jana XXIII i Pawła VI.
It is not disputed that the Second Vatican Council (1962—1965) was one of the most important events not only in the history of the Catholic Church, but also throughout the 20th century. Pope Francis described it as “the beautiful work of the Holy Spirit” and many historians underscore the constant need to study the said event. Guided by these conclusions and postulates, which featured in the issue of Verbum Vitae devoted to the Holy Spirit in the Church, the presented article focuses on the image of the Second Vatican Council on the pages of an unusual and rarely analysed historiographic source, namely, school textbooks in history. To this aim, several studies were selected for the purposes of the analysis, which students of Polish schools had the opportunity to use during the recent few years. It shows that, based on most of the school handbooks analysed, students have the opportunity to learn the most important facts related to the Second Vatican Council. In addition, the textbooks appreciated the role of popes — John XXIII and Paul VI.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2020, 15, 20; 94-116
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebóstwienie w perspektywie chrystologicznej. Śladami Josepha Ratzingera − Benedykta XVI
Divinization in the Christological Perspective. Following Joseph Ratzinger (Benedict XVI)
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601075.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Chrystus
Bóg
człowiek
przebóstwienie
Sobór w Chalcedonie
III Sobór w Konstantynopolu
sobór
zjednoczenie
mistyka
teologia
chrystologia
antropologia
natura
wola
Benedict XVI
Christ
God
man
divinization
the Council of Chalcedon
the Third Council of Constantinople
Council
union
mysticism
theology
Christology
anthropology
nature
will
Opis:
Benedykt XVI pisał o uniwersalnej tęsknocie człowieka do bycia „jak Bóg”. Prarodzice wybrali samoubóstwienie zamiast przebóstwienia z łaski Bożej. Benedykt XVI ukazywał misterium przebóstwienia w perspektywie chrystologicznej. Dokonuje się ono na wzór zjednoczenia dwóch natur w jednej Osobie Syna Bożego (sobór w Chalcedonie). Lekarstwem na fałszywe rozumienie, czym jest theosis, jest ukazanie drogi do celu: chodzi o posłuszeństwo, które wiedzie przez „bramę Krzyża”. Sposób zjednoczenia dwóch woli (ludzkiej i Boskiej) w Chrystusie jest warunkiem i modelem komunii woli człowieka i Boga (Sobór Konstantynopolitański III).
Benedict XVI wrote about a man’s universal longing to be “like God”. The first parents chose self-divinization instead of divinization by God’s grace. Pope Emeritus showed the mistery of divinization in the Christological perspective. It takes place similarly to the way two natures are united in one Person of the Son of God (the Council of Chalcedon). Showing way to the goal is a remedy for false understanding of what theosis is: it is obedience that leads through “the gate of Cross”. The way two wills (human and divine) are united in one in Christ is a condition and model of communion of God’s will and a man’s one (the Third Council of Constantinople).
Źródło:
Teologia w Polsce; 2014, 8, 2; 141-164
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzea kościelne według aktualnego prawodawstwa Kościoła katolickiego
Autorzy:
Leszczyński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040454.pdf
Data publikacji:
2006-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo kanoniczne
Kościół katolicki
Sobór Watykański II
canon law
Catholic Church
Second Vatican Council
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2006, 85; 103-118
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterstwo specjalne na przykładzie duszpasterstwa niesłyszących a II Sobór Watykański
Autorzy:
Hałucha, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571453.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
pastoral service
deaf person
pastoral care
duszpasterstwo
osoby niesłyszące
opieka duszpasterska
Opis:
The article presents the situation of the specific pastoral service after the Second Vatican Council with focus on the pastoral deaf service. At the beginning, the differences between the specific vs specialist pastoral service are clarified, classifying the deaf persons as for the specific pastoral service. Subsequently, referring to the history of the pastoral deaf service, the influence of the Second Vatican Council on the pastoral deaf service formation is analysed, with a particular emphasis on the situation in Poland. The performed analysis of the Council documents concerning the pastoral deaf care has proven carelessness rather than care for this group of people, attending them only with the poor and the sick. The Council has not been also a breakthrough moment for the pastoral deaf service as well as the activities in this field have been a bottom-up process, initiated by dedicated priests and consecrated or secular persons.
W powyższym artykule została przedstawiona sytuacja duszpasterstwa specjalnego po Soborze Watykańskim II na przykładzie duszpasterstwa niesłyszących. Na wstępie wyjaśniono różnice pomiędzy duszpasterstwem specjalnym a specjalistycznym, kwalifikując osoby niesłyszące w zakres duszpasterstwa specjalnego. Następnie na kanwie zarysu historii duszpasterstwa niesłyszących przyjrzano się wpływowi Soboru Watykańskiego II na kształtowanie tegoż duszpasterstwa, ze szczególnym zaznaczeniem gruntu Kościoła w Polsce. Przeprowadzona analiza dokumentów soborowych pod kątem objęcia troską osób niesłyszących wykazała raczej brak troski niż troskę soboru wobec tych osób i zajęcie się nimi tylko przy okazji osób chorych i ubogich. Sobór nie okazał się też momentem przełomowym w dziedzinie duszpasterstwa niesłyszących, a działania na polu tego duszpasterstwa rodziły się oddolnie z inicjatywy gorliwych duszpasterzy, osób konsekrowanych i zaangażowanych świeckich.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 4
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog chrześcijaństwa z islamem
Autorzy:
Wąs, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041466.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
interreligious dialogue
christians
Muslims
islam
church
Second Vatican council
dialog międzyreligijny
chrześcijanie
muzułmanie
kościół
Sobór Watykański ii
Opis:
Since the beginning of islam in the 7th century christians and Muslims have been a permanent challenge for themselves. the confrontation and the closeness which accompanythem through the entire history are rooted in the universal and monotheistic character of both religions. From the christian point of view it would be diffcult to talk about interreligious dialogue or at least its modern developments, without the Second Vatican council (1962–1965) and the declaration nostra aetate. the council recognized in it the spiritual, moral and cultural values present in different religions, emphasizing spiritual and moral values between Muslim and christians. For the frst time in the history of the catholic church, the council’s fathers offcially called for the co-operation with Muslims. this is the starting point of the real dialogue between christians and Muslims. This article attempts to describe and analyse – in three parts – some aspects of the dialogical initiatives of christian-Muslim relations. A greater part of it refers to the roman catholic church, but some examples of interpretation and dialogical initiatives of the Orthodox and protestant churches are included as well. Islam as a point of reference is taken as a whole. After a short introduction containing a general defnition of dialogue and its interreligious form the frst part deals with historical facts which shaped the dialogical attitudes. the selected historical facts build a background forsome theological ideas on islam in orthodox, catholic and protestant traditions. The second part focuses on the practical aspects of dialogue – its forms and representative institutions, i.e. the pontifcal council for interreligious Dialogue, World council of churches and Orthodox center of the ecumenical patriarch in chambésy which are engaged in the dialogue on behalf of the main christian churches. the third part offers some ideas concerning aarguments for dialogue, its effciency and quality which might be important for the future of dialogue.the modern history of christian-Muslim relations shows that the dialogue between adherents of these two largest religions is possible despite that it is not an easy undertaking. the author underlines that there is no alternative to dialogue as there is no better way to defeat prejudices and heal the wounds of the past. 
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 223-247
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstantyn I Wielki i Sobór Nicejski I (325) w wybranych źródłach historycznych
Constantine the Great and the First Council of Nicaea (325) in selected historical sources
Autorzy:
Piechocka-Kłos, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480116.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Cesarstwo Rzymskie
historia Kościoła
Konstantyn I Wielki
Sobór Nicejski I
starożytność
Constantin I the Great
Council of Nicaea I (325)
Church History
Roman Empire
antiquity
Opis:
Sobór Nicejski I (325) uznać należy za wydarzenie przełomowe w historii Kościoła i chrześcijaństwa. Podjęte tam decyzje wywarły olbrzymi wpływ na rozwój nowej religii rzymskiej, jak również na wydarzenia polityczne. Jedną z kluczowych postaci Soboru jest Konstantyn I Wielki (306-337). Cesarz „porzucił” oficjalnych bogów Romanitas i opowiedział się za Chrystusem. Nawrócenie Konstantyna miało jednak formę przyjęcia chrześcijańskiego Boga zgodnie z rzymską mentalnością. Celem artykułu było ukazanie wkładu Konstantyna w zwołanie Soboru Nicejskiego, jego przebieg oraz końcowe postanowienia. Przedstawiono szczegóły tego wydarzenia z uwzględnieniem podobieństw i różnic w przekazach historyków Kościoła starożytnego: Sokratesa Scholastyka, Sozomena, Filostorgiusza oraz Teodoreta z Cyru. Zwięzłe omówienie historii Soboru wyjaśnia okoliczności jego zwołania, przebieg, znaczenie podjętych tam postanowień.
The Council of Nicaea I (325) should be considered as a breakthrough event in the history of the Church and Christianity. Decisions taken there had a huge impact on the development of the new Roman religion as well as on political events. One of the key figures of the Council is Constantine the Great (306-337). The emperor “abandoned” the official Romanitas deities and opted for Christ. Constantine’s conversion, however, took the form of receiving Christian God in accordance with the Roman mentality. The purpose of the article is to show the role of Constantine in the convocation of the Council of Nicaea (325), its course and final provisions. Details of this event were presented, taking into account the similarities and differences in the accounts of historians of the ancient Church: Socrates Scholastic, Sozomen, Philostorgius and Theodoret of Cyrus. A brief discussion of the history of the Council explains the circumstances of its convocation, its course, and the significance of its provisions.
Źródło:
Nurt SVD; 2020, 1; 112-130
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania archeologiczne w 2018 roku obok Soboru Sofijskiego w Kijowie
Archaeological research in 2018 next to St. Sophia Cathedral in Kiev
Autorzy:
Bobrows'kyj, Tymur
Sawyc'kyj, Wołodymyr
Strychar, Maksym
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532495.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Tematy:
Sobór Sofijski
Sobór Mądrości Bożej
badania archeologiczne w Kijowie
stratygrafia
zapadlina
bulla
Sophia of Kiev
St. Sophia Cathedral in Kiev
archaeological research in Kiev
stratigraphy
ground subsidence
Opis:
The necessity to conduct rescue archaeological research in the area of the St. Sophia Cathedral in Kiev complex in autumn 2018 appeared due to ground subsidence, which appeared in spring at the distance of 27 meters to the west from the north–west corner of the cathedral — at the place where modern underground constructions 4–5 meters deep from the present ground surface are located. The main aim of the excavations was to examine the cultural layering, expose the damaged section of the underground, create documentation and consolidate it. Works were conducted by the employees of the “Sophia of Kiev” National Sanctuary (Timur Bobrovs’kij, Maksym Strykhar and Volodimir Savits’kij) and they included 20m2 excavation, which was explored up to 3 m deep below the current level of exploitation. Due to the archaeological research, it was possible to explain that the ground subsidence from 2018 was created in the fill of an earlier subsided area, filled with soil and sand in the period from 1980 till the beginning of the 21st century. During excavation works the fill of the subsided area was explored and the adjacent cultural layers were also studied. On the basis of the presented layout of cultural layers and the chronology of the archaeological monuments in connection with other historical sources, it was possible to present stages of the use of this area over the centuries. 1. Skeletal burial found on calc, in the south-east corner of excavation 2m deep from the present level of use, is dated to the early Iron Age. On the pelvis bones a bronze pin in the shape of the shepherd’s rod was preserved in situ. Therefore it is possible to link this object to the representatives of the Milograd culture (the mid-first millennium B.C.). 2. Several storage pits are connected with layers from the Old Russian Age. The historic material which was found in them mainly includes pieces of clay vessels from the 11th–12th c., as well as single pieces of plinfa bricks and cobalt glass, which probably come from St. Sophia’s Cathedral. Two finds come from the cultural layer from the 14th–15th c., which may be connected to the medieval archive of the Kiev metropolis: a leaden bulla from the 12th century with the image of a bust of St. George on one side and the so-called khachar with the initials of Jesus Christ on the other, as well as a semi-product of a leaden bulla, which by comparison to Novgorod analogies can be dated to the 14th–15th century. It seems that between the 11th and 14th century the research area, despite being located near the Cathedral, did not play any significant role, and probably it served storage functions. On the other hand, a relatively high number of “elite” finds from the period of the Middle Ages (bulla and a semi-product to create a bulla, pieces of the imported glassware etc.) suggest that in the Middle Ages in the immediate proximity of the researched area there could have been an important facility, possibly the metropolitan palace building complex from the 11th–14th century. 3. The remnants of a large overground wooden building from the first half of the 18th century were observed in the excavation. It probably had a timbered construction and was built from 15–20 cm wide logs. Pieces of ceramic and glass vessels as well as flakes of the glazed tiles from the end of the 17th–first half of the 18th century come from this fi ll. Their presence indicates that it was a residential building and an outbuilding. Two copper coins — John Casimir groats with “166*” and “1666” dates were explored in this place. This building could have been erected after the fire in 1697 as a monastic flat and probably functioned till the mid-18th century, when a masonry corpus with cells was built in Sophia’s monastery. 4. Later, judging from the observed stratigraphy, the researched area did not have the defined spatial organization and no meaningful objects were located there, which is probably connected with the functioning of a cloister garden in this place. Presently there is a special protective construction over the excavation. In 2019 research will be continued. It will help to specify the chronology of cultural layers, and determine the causes of the destructive processes and prevent further degradation of the underground construction.
Źródło:
Studia Lednickie; 2019, 18; 283-303
0860-7893
2353-7906
Pojawia się w:
Studia Lednickie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
El sacerdocio común en luteranos y católicos
The Common Priesthood of Lutherans and Catholics
Kapłaństwo wspólne luteranów i katolików
Autorzy:
Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343205.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Luter
Sobór Trydencki
Sobór Watykański II
świeccy
Escrivá de Balaguer
Luther
Trent
Vatican II
lay people
Opis:
Lutero insistió en el sacerdocio real, común o universal de todos los bautizados, tal como recordó también el Concilio Vaticano II, al referirse a la mutua complementariedad entre sacerdocio común y ministerial, los cuales sin embargo difieren non tantum gradu sed essentiam (cf. LG 10). En estas páginas se repasan los principales puntos sobre el sacerdocio común, según la propuesta de Lutero y la respuesta de los concilios de Trento y Vaticano II y, como contrapunto complementario, se añaden las enseñanzas de un autor católico del siglo XX, Josemaría Escrivá de Balaguer, en parte anterior y posterior al Vaticano II, y que podría resultar de interés para entender el tema abordado. Se advierten así aquí las semejanzas y las diferencias que propician el posterior diálogo ecuménico sobre este tema que está adquiriendo una especial importancia con motivo de la teología de la sinodalidad.
Luter kładł nacisk na królewskie, powszechne kapłaństwo wszystkich ochrzczonych, co podkreślał także Sobór Watykański II, odnosząc się do komplementarności kapłaństwa osób świeckich i duchownych, które jednak różnią się non tantum gradu sed essentiam (por. LG 10). Artykuł omawia główne zagadnienia dotyczące kapłaństwa powszechnego, zgodnie z myślą Lutra oraz interpretacją idei Lutra przez Sobor Trydencki i Watykański II, uzupełniając rozważania XX-wiecznego katolickiego autora, Josemaríi Escrivy de Balaguer. Autor, co może być interesujące dla zrozumienia omawianego tematu, zauważa podobieństwa i różnice, które sprzyjają późniejszemu dialogowi ekumenicznemu, który nabiera szczególnego znaczenia w kontekście teologii synodalności.
Luther insisted on the royal, common or universal priesthood of all the baptised, as the Second Vatican Council also recalled, referring to the mutual complementarity between the common and ministerial priesthood, which however differ non tantum gradu sed essentiam (cf. LG 10). These pages review the main points on the common priesthood, according to Luther's proposal and the response of the Councils of Trent and Vatican II and, as a complementary counterpoint, add the teachings of a 20th century Catholic author, Josemaría Escrivá de Balaguer, partly before and partly after Vatican II, which could be of interest for understanding the subject under discussion. The similarities and differences are thus noted here, which are conducive to the subsequent ecumenical dialogue on this subject, which is acquiring particular importance in the context of the theology of synodality.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 11; 127-156
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władcy Rzeczypospolitej wobec Kościoła prawosławnego po soborze brzeskim 1596 roku
Autorzy:
Ciołka, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686343.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Rzeczypospolita
Kościół rzymskokatolicki
sobór brzeski
Kościół greckokatolicki
prawosławie
the Roman‑Catholic Church
Opis:
After the Council of Trent (1545–1563) the Catholic Church was revived and strong, such situation led to increasing in mission activity. Sisigmunt III by putting the idea of unity of church on Russian lands of Polish country into practise, showed his approval of the Union of Brest and ordered civil servants, voivodes, district administrators, mayors and legal advisors to follow decisions taken by the Union. Restriction of laws put Russian population off the Catholic Church and the Greek Catholic Church. Although demands to protect laws of the Church were presented from the very beginning of the Union during the Seym gatherings and their main goal was to abolish the Union and revive the hierarchy of the Eastern Orthodox Church, the fate of Orthodox people was still deteriorating.
Po Soborze Trydenckim (1545–1563) w odrodzonym i silnym Kościele katolickim wzmogła się działalność misyjna. Realizujący ideę jedności kościelnej na ziemiach ruskich państwa polskiego Król  Zygmunt III okazał swą aprobatę dla soboru brzeskiego i nakazał, aby urzędnicy państwowi, wojewodowie, starostowie, burmistrzowie oraz radcy poddali się decyzjom soboru. Ograniczenie praw zraziło ludność ruską do Kościoła rzymskiego oraz unickiego. Choć postulaty w obronie praw Kościoła prawosławnego były zgłaszane od samego początku unii  na sejmach, a ich głównym celem było skasowanie unii oraz reaktywowanie prawosławnej hierarchii cerkiewnej, to los ludności prawosławnej systematycznie ulegał pogorszeniu.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2015, 7
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej 1917-1918 a działalność misyjna
The Council of the Russian Orthodox Church (1917-1918) and the missionary activities
Autorzy:
Pawełczyk-Dura, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480436.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Sobór Lokalny Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej 1917-1918
metropolita Władimir (Bogojawlienski)
misja prawosławna
rewolucja bolszewicka
Local Council of the Russian Orthodox Church 1917-1918
Metropolitan Vladimir (Bogoyavlensky)
the Orthodox mission
the Bolshevik Revolution
Opis:
Sobór Lokalny Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej z lat 1917-1918 był wydarzeniem szczególnym. Moment rozpoczęcia prac soborowych, skład osobowy reprezentacji oddelegowanych do Moskwy oraz powzięte postanowienia wprowadzały nowe, posynodalne elementy funkcjonowania wspólnoty. Jeden z aspektów procesu reformatorskiego odnosił się do organizacji oraz zakresu kompetencyjnego centralnych i terenowych struktur misyjnych Kościoła prawosławnego. Ich działalność, na każdym szczeblu zarządu, przynieść miała ewangelizację, oświecenie religijne, rozwój duchowości i wiary. Owoce kilkunastomiesięcznych obrad soborowego oddziału Misji wewnętrznej i zewnętrznej, który zdołał – pomimo pewnych kontrowersji – wypracować spójny program działalności misyjnej, zostały zaprzepaszczone. Postanowienie końcowe O misji wewnętrznej i zewnętrznej pozostało teoretycznym projektem, niemożliwym do realizacji w warunkach rodzącego się państwa sowieckiego.
The Local Council of the Russian Orthodox Church in the years 1917-1918 was an exceptional event. The starting point of the Council work, the composition of representation seconded to Moscow, and the taken provisions – introduced new, post-synodal elements of the community functioning. One of the aspects of the reform process referred to the organisation and the scope of competence of the central and regional missionary structures of the Orthodox Church. Their work, at every level of the board, would bring evangelisation, religious enlightenment, the development of spirituality and faith. The fruits of the over-a-year-long debates of the conciliar internal and external Mission branch, which managed – despite some controversy – to develop a coherent programme of missionary activity, have all been lost. The final decision of the On internal and external mission – remained a theoretical project, impossible to implement in terms of the nascent Soviet state.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 1; 109-123
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola strategii informacyjnej w programie promocji jednostki naukowej. Zmiana formuły funkcjonowania PR - doświadczenia praktyczne Głównego Instytutu Górnictwa
Autorzy:
Jarosławska-Sobór, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/212685.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa
Tematy:
marketing instytucji naukowych i badawczych
Źródło:
Prace Instytutu Lotnictwa; 2010, 6 (208); 61-74
0509-6669
2300-5408
Pojawia się w:
Prace Instytutu Lotnictwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oral and Written History
Historia ustna i pisemna
Autorzy:
Csonta, István
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394564.pdf
Data publikacji:
2021-07-29
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
nieporozumienia
język łaciński
średniowiecze
liturgia
Sobór Watykański II
misconceptions
Latin
Middle Ages
liturgy
Vatican II
Opis:
It is well-known that misconceptions can influence many, especially if it does not require too much energy to understand. Hoaxes, misleading interpretations are attractive especially for the less educated. The fact that forgeries and conspiracy-theories spread much faster by the help of the mainly unfiltered social media than ever before, which is especially visible in the time of Covid-19. This article, by the help of three examples, presents how much tendentious interpretation in oral history can influence the formation of misconceptions,and vice versa, how a misconception can influence the common knowledge of a society and in the end its cultural memory.
Powszechnie wiadomo, że nieporozumienia mogą wpływać na wiele osób, zwłaszcza jeśli ich rozumowanie nie wymaga zbyt wielkiego wysiłku. Żarty, oparte na błędnej interpretacji historycznej, są atrakcyjne zwłaszcza dla mniej wykształconych. Nie ma wątpliwości, że fałszerstwa i teorie spiskowe rozprzestrzeniają się znacznie szybciej niż kiedykolwiek wcześniej, głównie dzięki pomocy niekontrolowanych mediów, co daje się zauważyć również w okresie przeżywanej pandemii. Artykuł, opierając się na trzech przykładach, przedstawia jak tendencyjna interpretacja historii mówionej może wpływać na kształtowanie się nieporozumień i jak błędne przekonanie może wpływać na powszechną wiedzę o społeczeństwie, a ostatecznie na jego pamięć kulturową.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 1; 155-163
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kodyfikacje Jana Pawła II
Codifications of John Paul II
Autorzy:
Adamowicz, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046929.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Paweł II
kodeks
sobór
prawo kanoniczne
John Paul II
code
council
canon law
Opis:
Artykuł przedstawia Osobę św. Jana Pawła II jako ustawodawcę, jedynego papieża w historii Kościoła, który promulgował całość prawodawstwa powszechnego Kościoła katolickiego: Kodeks prawa kanonicznego dla Kościoła łacińskiego w 1983 roku i Kodeks kanonów Kościołów wschodnich w 1990 roku. W ustawach przez niego promulgowanych wyraźnie zaznaczają się akcenty: antropologiczno-personalistyczny i eklezjologiczny. Papież nie tylko promulgował kodeksy, a także wniósł osobisty wkład w treść prawa Kościoła, bo chociaż nie był kanonistą, to wraz z grupami specjalistów przed aktem promulgacji starannie przestudiował projekty. Ważnym rysem kodeksów Jana Pawła II jest ich łączność z decyzjami Soboru Watykańskiego II, stąd też można je nazwać ostatnimi dokumentami soborowymi.
The article presents the person of Saint John Paul II as a supreme legislator and sole Pontiff in the history of the Church that had promulgated an entire universal legislation of the Catholic Church, that is: the Code of Canon Law for the Latin Church in 1983 and the Code of Canons of the Eastern Churches in 1990. The laws promulgated by the Pontiff posses two distinct motifs: an anthropologically-personalistic one and an ecclesiological one. The Pope had not only promulgated the texts of the Codes, but what is more, he provided a personal contribution into the content of the law. Albeit, not a canonist himself, he nevertheless in cooperation with various groups of experts, had carefully analyzed the projects prior to their promulgation. What is an important aspect of the codes of John Paul II is their concordance and continuity with the decrees of the Second Vatican Council, therefore it is possible and appropriate to call them the final.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2017, 4; 7-17
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konastntyn Wielki na soborze w Nicei według relacji Euzebiusza z Cezarei w "Vita Constantini".
Autorzy:
Wnętrzak, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436811.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
sobor w Nicei w 325 r.
historia Kościoła
Konstantyn Wielki
Opis:
This article presents the influence Constantine the Great had over the proceedings of the Ecumenical Concil of Nicaea in 325, based on the biography composed by Eusebius of Caesarea in his "Life of Constantine". These are the first epiodes of the full text, whichup till now has been translated into Polish, being dealt with me. The assembling of the Nicaae Concil was affected by the ideology of unity - the  church and the empore were to be ecumenical, Catholic and united. Constantine was determined to restore peace in the Church and sincerely concerned himself with the re-establishment of religious peace. The emporer did not any side of the conflict and persuaded to reach a compromise at any expense. He did not try to influence formulating the Profession of Faith (the creed) as he was not acquainted with teological matters, however, he did contribute to accepting the formula by the participating bishops. According to Eusebius, Constantine was successful in achieving his aims. Constantine aimed for Christian unity as he found it as basic requirement for a powerful empire. The power was to be given by God - how could he then belive that the quarreling Christians or offending heretics would enjoy the grace of God ? While at the same time, the emperor who did not do his duty in God's way wuuld lack. His support for victories and successful dealing with domestic affairs.sobór w Nicei 325
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2007, 6; 3-10
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola laikatu w procesie udzielania autokefalii
The Role of the Laity in the Process of Autocephaly
Autorzy:
Borkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168705.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
laikat
autokefalia
Kościół prawosławny
Sobór Ogólnoprawosławny
patriarchat ekumeniczny
Opis:
The fundamental principle of the system of the Orthodox Church is the equality of the laity and the clergy who belong to the mystical body of Christ. The clergy and laity are invariably participating in the deaconia of the Church, in varying degrees and ministry, yet they are always equally among themselves brothers in the universal priesthood. According to this triple dignity, laymen participate in the following spheres of church life: ritual, teaching, administrative and legislative. One of the main conditions for autocephaly is the will of the laity. This fact should precede the process itself, by which we mean a clear declaration of the will of the laity, that is, the faithful of a local church striving to achieve autocephaly. In almost all resolutions of the Ecumenical Patriarchate from the 19th-20th about autocephaly of a particular church periphery there is clearly underlined the fact that the faithful have asked for it. There is no doubt that the term “believers” is understood to mean the same clergy and monks, as well as the laity. One-sided operation of one of the mentioned groups does not fulfill the above condition. In spite of this, the form of fulfillment of this condition can not be precisely defined, because it is strictly dependent on the political or other situation prevailing in a given place.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2018, Rola laikatu w życiu Cerkwi, 9; 18-29
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzest i Eucharystia w nauce Soboru Trydenckiego i współczesnego Katechizmu Kościoła Katolickiego
Baptism and the Eucharist in the Teaching of the Council of Trent and of the Contemporary „Catechism of the Catholic Church”
Autorzy:
Mateja, Erwin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595013.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Council of Trent
Reformation
Second Vatican Council
Catechism of the Catholic Church
Sacrament
Baptism
Eucharist
Sobór Trydencki
Reformacja
II Sobór Watykański
Katechizm Kościoła Katolickiego
sakrament
chrzest
Eucharystia
Opis:
The paper presents problematic issues concerning Baptism and the Eucharist depicted in the teaching of the Council of Trent and of the contemporary Catechism of the Catholic Church. Because of the reformers, the teaching on Baptism and especially the teaching on the sacrificial character of the Eucharist and the real presence of Christ under the consecrated species became a subject of serious controversies. Those controversies gave the Catholic bishops courage to remain faithful to the Apostolic Tradition concerning what was expressed in the appropriate decrees of the Council of Trent. After four centuries a desire arose in the Catholic Church to show a clear indication concerning the understanding of the truths of the faith. Many people had difficulties with an expression of the truth proclaimed by the Church. Therefore the new Catechism has been prepared in which – according to the teaching of Vaticanum II – included clarifications of the Catholic faith.
Artykuł prezentuje problematykę chrztu i Eucharystii przedstawioną w nauce Soboru Trydenckiego i aktualnego Katechizmu Kościoła Katolickiego. Za sprawą reformatorów nauka o chrzcie, a zwłaszcza o ofiarniczym charakterze Eucharystii i realnej obecności Chrystusa pod konsekrowanymi postaciami stała się przedmiotem poważnych kontrowersji, które doprowadziły do tego, że biskupi katoliccy potrafił odnaleźć w Trydencie odwagę, aby dochować wierności Tradycji apostolskiej, co wyrazili w odpowiednich dekretach. Po upływie ponad czterech wieków w Kościele katolickim zrodziła się potrzeba wyraźnych wskazań dotyczących rozumienia prawd wiary. Wielu wiernych miało trudności z jasnym wyrażeniem prawd głoszonych przez Kościół. Przygotowano więc katechizm, w którym w duchu posoborowym zawarto wyjaśnienia tego, w co wierzy współcześnie Kościół katolicki.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2017, 17; 233-248
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska bibliografia Soboru Efeskiego (wybrana)
Polish Bibliography of the Council of Ephesus (selected)
Autorzy:
Mazur, Czesław
Longosz, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614061.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
bibliografia
Polska
Sobór Efeski
Bibliography
Polska
Council of Ephesus
Opis:
Selected Polish Publications on the Council of Ephesus.
Wybrane polskie publikacje dotyczące Soboru Efeskiego.
Źródło:
Vox Patrum; 1981, 1; 41-43
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Z dozwoleniem” drukowane
Printed with approbation
Autorzy:
Buchwald-Pelcowa, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472300.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Sobór Trydencki
cenzura prewencyjna
cenzura represyjna
Jakub Wujek
Piotr Skarga
Council of Trent
preventive censorship
repressive censorship
Opis:
W artykule wskazano na pojawienie się w niektórych drukach szesnastowiecznych (i późniejsze długie i powszechniejsze stosowanie) stereotypowej formuły potwierdzającej, że ukazały się one z pozwoleniem odpowiednich władz, określanych, jako „starsi” bądź „przełożeni”. Wiązało się to z cenzurą prewencyjną, a zwłaszcza oddziaływaniem postanowień Soboru Trydenckiego dotyczących książek. 8 IV 1546 r. na sesji czwartej pierwszej fazy Soboru Trydenckiego nawiązując do postanowień wcześniejszego Soboru Laterańskiego (4 V 1515) określono zasady obowiązujące drukarzy. Nakazano umieszczanie autora i nazwy drukarni na karcie tytułowej. Pod karą anatemy i grzywny zabroniono druku i sprzedaży książek bez badania i zatwierdzenia przez biskupa, a w przypadku dzieł autorstwa zakonników, dodatkowo przez ich przełożonych. W drukach świadczących o zbadaniu dzieła i wskazujących, że nie zawierają one nic przeciwnego wierze, czasem także dobrym obyczajem pojawiły się też w Polsce skrócone formuły Cum licentia Superiorum, Facultate Superiorum, Superiorum Permissu czy „Z dozwoleniem” bądź „Pozwoleniem starszych”. Proces nawet formalnego przyjęcia ustaw soboru zakończonego w grudniu 1563 r. przebiegał powoli. Księgę ich ustaw przyjął król z rąk nuncjusza 7 VIII 1564 r. W latach 1564-1568 wdrożono postanowienia trydenckie w trzech diecezjach. Formuła Cum Facultate Superiorum pojawiła się w 1576 r. na książce (pierwszej!) autorstwa Piotra Skargi, a zarazem pierwszej z nowo uruchomionej drukarni w Wilnie. Wcześniej podobne słowa znalazły się na zagranicznych edycjach Polaków (np. w 1574 r. Stanisława Reszki). Liczne zastosowanie tej formuły stopniowo wzrastało, zwłaszcza na drukach jezuitów, choć brak jej na wielu ich książkach, w tym na większości dzieł Skargi. Są one natomiast na wielokrotnie wznawianych Żywotach i Kazaniach Piotra Skargi.
The article indicates phenomenon of existence on some 16th century prints (and later ones, very commonly) stereotypical formula which confi rmed, that they were published with approbation of adequate authorities described as „elders” or „superiors”. Discussed phenomenon was connected with preventive censorship, specifi cally with infl uence of decisions of Council of Trent on books. 8th of April 1546, on the fourth session of the fi rst phase of Council of Trent referring to decisions of the earlier Council of Lateran (4th of May 1515) there were defi ned the rules printers should had obey. It was ordered that author’s name and name of the printing shop should be explicitly shown on the title page. Printing and selling books without examination by and approval of the bishop was forbidden under the punishment of anathema and fi ne, in a case of books written by monks additional approval by their superiors was obligatory. In Poland in the prints confi rming examining the book and indicating they did not contain any content against the faith (sometimes also against good habits) there appeared shortened formula Cum licentia Superiorum, Facultate Superiorum, Superiorum Permissu (with approbation or acceptance of the Elders). The process of even formal introduction of the Council (ended in December 1563) Acts’ went on very slowly. The King received the Book of Council Acts from nuncio on 7th of August 1564. In the period 1564-1568 the Trident Council’s decisions were introduced in three dioceses. The formula Cum Facultate Superiorum appeared in the year 1576 r. on the (fi rst!) book by Piotr Skarga, which was also the fi rst book produced in the newly established printing shop in Vilnius. These words could be also found in the foreign editions of books written by Poles (e,g. Stanisław Reszka, 1574). Usage of this formula gradually grew, specifi cally within the Jesuits prints, however it is still absent from many of their books, including majority Skarga’s works. This formula might be found in frequently re-printed Skarga’s „Sermons” and „Lives of the Saints”.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2016, 10; 45-58
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katafatyczność i apofatyczność słowa Bożego w świetle misterium Wcielenia
The Cataphatic and Apophatic Nature of the Word of God in the Light of the Mystery of the Incarnation
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328364.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
teologia katafatyczna
teologia apofatyczna
Sobór Chalcedoński
Sobór Konstantynopolitański III
słowo Boże
Pseudo-Dionizy Areopagita
cataphatic theology
apophatic theology
Council of Chalcedon
Third Council of Constantinople
Word of God
Pseudo-Dionysius the Areopagite
Opis:
Współczesnej fascynacji teologią apofatyczną towarzyszy jej niewłaściwe rozumienie. Teologia apofatyczna staje się krytyką objawienia i zostaje sprowadzona do teologii negatywnej ujmującej relację między Stwórcą a stworzeniem dialektycznie. Autor artykułu zaprezentował najpierw krytykę takiego rozumienia teologii apofatycznej, jakiej dokonał Robert Woźniak. Następnie autor rozwinął poglądy polskiego teologa w oparciu o wypowiedzi III Soboru w Konstantynopolu. W drugiej części artykułu, w dialogu ze współczesną myślą teologiczną oraz w odwołaniu do twórczości Pseudo-Dionizego Areopagity, autor dokonał spekulatywnego namysłu nad tytułową kwestią. Pozwoliło to na wyeksponowanie relacji Pisma z wolą Logosu, a także związku słów biblijnych z obecnością Słowa. Przedstawiono także propozycję katafatyczno-apofatycznej interpretacji Pisma Świętego. Ukazano również, w jaki sposób uniżona postać słowa Bożego służy przebóstwieniu człowieka.
The contemporary fascination with apophatic theology is accompanied by its incorrect understanding. Apophatic theology becomes a critique of revelation and is reduced to a negative theology that encompasses the relationship between the Creator and creation dialectically. The author of the article first presents Robert Woźniak’s critique of such an understanding of apophatic theology from the perspective of the Chalcedonian approach to the mystery of the Incarnation, and then he develops Robert Woźniak’s views considering the statements of the Third Council of Constantinople. In the second part of the article, the author speculatively reflects the eponymous issue in dialogue with contemporary theological thought and in reference to the work of Pseudo-Dionysius the Areopagite. This makes it possible to expose the relationship of the Scriptures with the will of the Logos, as well as the interconnection between biblical words and the presence of the Word. A proposal for a cataphatic and apophatic interpretation of the Holy Scriptures is also presented. The article also shows how the humble form of the word of God serves the cause of the deification of man.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 4; 39-92
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chalcedonian Personalism According to Colin Patterson
Personalizm chalcedoński według Colina Pattersona
Autorzy:
Sanyu, Leonard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035021.pdf
Data publikacji:
2020-02-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sobór chalcedoński
personalizm
relacja
osoba
natura
the Council of Chalcedon
personalism
relation
person
nature
Opis:
Colin Patterson (Melbourne, Australia) prezentuje personalizm Soboru Chalcedońskiego (451). Przedstawia misterium Trójcy Świętej, osobę Jezusa Chrystusa i obraz Boży w człowieku. Szczególną uwagę poświęca relacji osoba–natura w trynitologii, chrystologii i antropologii.
Colin Patterson from Melbourne, Australia presents Personalism of the Council of Chalcedon (451). He considers the Mystery of the Holy Trinity, the Person of Jesus Christ and the image of God in each human person. He emphasizes especially the Person-Nature relation in Trinitology, Christology and Anthropology.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 2; 125-140
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misje i dialog – soborowy dualizm?
Mission and dialogue – a conciliar dualism?
Autorzy:
Sakowicz, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480548.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Dialog
Ewangelizacja
Głoszenie
Misje
Sobór Watykański II
Dialogue
Evangelisation
Proclamation
Mission
Second Vatican Council
Opis:
Autor stawia tezę, że w ewangelizacyjnej misji Kościoła nie ma sprzeczności pomiędzy misjami a dialogiem. Pismo Święte – najważniejsza księga misjonarza i vademecum misyjne – stanowi księgę dialogu. W soborowym aggiornamento dialog okazał się ważnym faktorem, „kluczem” do otwierania ludzkich umysłów i woli na wartości reprezentowane przez innych. W ujęciu autora misje i dialog to pojęcia „bliskoznaczne”, gdyż wyrażają jedną misję Kościoła: głoszenie ludziom zbawienia w Jezusie Chrystusie (zob. RM 1-2,4,11). W doktrynie ukazującej istotę, sens i przesłanie misji wyróżnia się aspekty: trynitarny, chrystologiczny, pneumatologiczny oraz eklezjologiczny. Każdy z nich wyraża i realizuje misję we właściwym sobie klimacie dialogu. Autor akcentuje rolę dialogu w procesie preewangelizacji – przygotowania do głoszenia Ewangelii. Misjonarze oraz promotorzy dialogu nie mogą ukrywać motywów swojego zaangażowania w przestrzeni pozachrześcijańskiej. Kamuflowanie argumentów generuje dualistyczną interpretację tych dwu sprzężonych ze sobą działań – misji i dialogu.
The author puts forward a premise that there is no contradiction between ”mission” and ”dialogue” in the evangelisation activities of the Church. The Holy Bible, the most important book of the missionary, his vademecum, is the book of dialogue. Dialogue was a key factor for the aggiornamento of the Second Vatican Council, opening up minds and hearts to see valuable things in various worldviews. Mission and dialogue are almost synonymous, since both terms express the one and same mission of the Church: the proclamation of salvation through Jesus Christ to all people (see RM 1-2,4,11). The essential meaning and purpose of the doctrine of mission communicates itself in four ways: trinitarian, Christological, pneumatological and ecclesiological. Each of these ways expresses and fulfils mission in its own, proper climate of dialogue. The author stresses the role of dialogue in ”pre-evangelisation”, that is, preparation for the proclamation of the Gospel. Missionaries and advocates of dialogue cannot conceal their motivations in their involvement in the non-Christian sphere. Camouflaged ”mission intentions” generate the dualistic interpretation of those two intertwined activities: mission and dialogue.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 2; 304-313
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teksty źródłowe benedykcji rzeczy dla chorych w potrydenckich rytuałach polskich
Autorzy:
Wit (oprac.), Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042263.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sobór trydencki
liturgia
XVII wiek
reforma
Council of Trent
liturgy
17th century
reform
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1992, 61; 83-100
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Hus – 600 lat później
Jan Hus 600 years later
Autorzy:
Grygiel, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571110.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
husytyzm
sobór
herezja
koncyliaryzm
predestynacja
kalikstyni
taboryci
Hussitism
Church council
heresy
conciliarism
predestination
Calixtines
Taborites
Opis:
W dniu 14 stycznia 2016 roku w holu Biblioteki Jagiellońskiej otwarto wystawę Jan Hus – 600 lat później, zorganizowaną przez Czeskie Centrum w Warszawie oraz Bibliotekę Jagiellońską. Otwarciu towarzyszył polsko-czeski panel dyskusyjny. Wzięli w nim udział ze strony czeskiej dr Petr Janyška i mgr Jakub Smrčka, a ze strony polskiej dr Paweł Nowakowski oraz dr Tomasz Graff. Ilustracje stanowiące ekspozycję wraz z tekstami w wersji polskiej i angielskiej umieszczono na 18 tablicach, ukazujących życie i działalność Jana Husa, jego edukację, aktywność uniwersytecką, pisarską, kaznodziejską i śmierć na stosie w roku 1415.
The exhibition entitled Jan Hus 600 years later – organized by the Czech Center in Warsaw – was opened at the Jagiellonian Library on 14th January 2016. It was followed by a discussion panel, the Czech part of which was represented by Petr Janyška Ph.D. and Jakub Smrčka M.A., while the Polish part was represented by Paweł Nowakowski Ph.D. and Tomasz Graff Ph.D. The exhibition consisted of illustrations with explanatory notes in Polish and Czech placed on 18 boards showing the life and work of Jan Hus, i.e. his studies, his academic and literary career, his preaching and his death at the stake in 1415.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2016, 66; 237-243
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przygotowania do Soboru Watykańskiego II w opinii polskich dyplomatów
Autorzy:
Kucharski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608485.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Sobór Watykański II
relacje państwo–Kościół
Stolica Apostolska
polityka wschodnia Watykanu
komunistyczna dyplomacja
polityka zagraniczna PRL
Opis:
Preparations for the Second Vatican Council as Seen by Polish DiplomatsA presentation of the way in which the staff of the Polish Embassy in Rome observed preparations for the Second Vatican Council in 1958–1962. The text belongs to a current of research analysing the attitude of the communists towards the Catholic Church and relations between communist states and the Vatican. The author provides information about diplomats who obtained data concerning the Apostolic See and the titular preparations as well as their chief informers. He also indicated the cooperation between Polish diplomats and those of other communist countries regarding information exchange, joint policies vis a vis the See, and the participation in the Council of bishops from various member–countries of the Soviet sphere of influence. The article is based predominantly on material produced by the diplomatic service: dispatches, notes, reports, and analyses by the staff of the Embassy of the People’s Republic of Poland in Rome.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2016, 48, 2
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theological Foundation of Administrative Canon Law
Teologiczne podstawy administracyjnego prawa kanonicznego
Autorzy:
Jada Patrisio, Emmanuel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038047.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
prawo kanoniczne
Sobór Watykański II
the Church
Canon Law
II Vatican Council
Opis:
Przed Soborem Watykańskim II percepcja Kościoła ograniczała się do jego instytucjonalnego wymiaru. Sobór Watykański dokonał istotnej zmiany, po której Kościół to rzeczywistość złożona (realitas complexa), w której pierwiastek Boski i ludzki tworzą jedną komplementarną całość. Autor, opierając się na tej koncepcji (niehierarchicznej), dokonuje analizy teologicznej części Kodeksu Prawa Kanonicznego dotyczącej administracji Kościoła.
Prior to Vatican Council II there has been a dominant ecclesiology which looked at the Church as an institution. “that is to say, the view that defines the Church primarily in terms of its visible structures, especially the rights and powers of its officers.” With the coming of Vatican II, the Church is defined “in the nature of sacrament—a sign and instrument that is of communion with God and of unity among all men.” The principal paradigm of the Church in the documents of Vatican Council II is that of ”the people of God... The Church is seen as a community of persons each of whom is individually free.” It is with this view of the Church as a circle of friends and not a hierarchical pyramid that we shall explain the theological foundation of Administration Canon Law in the Code of 1983.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 10; 189-200
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagadnienie naturalnego poznania Boga według Rz 1,18-33
Autorzy:
Romaniuk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1166769.pdf
Data publikacji:
1977
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
poznanie Boga
Sobór Watykański I
Rz 1
18-33
recognition of God
First Vatican Council
Rom 1
Opis:
On rappèlle dans cet étude certaines polémiques précedant la promulgation du decret du Vatic. I sur la possibilité de la connaissance naturelle de Dieu. La negation de cette possibilité ne peut être justifiée ni par la théologie de saint Paul ni par les opinions des Pères de l’Eglise. La difficulté signalée par certains participants du Concil — ainsi que par quelques éxégetes provient de ce qu’on ne se rend compte, parfois, du caractère spécifique de la notion de la connaissance de Dieu en Rm 1, 18-33.
Źródło:
The Biblical Annals; 1977, 24, 1; 59-68
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradygmat misyjny papieża Franciszka
Pope Francis’ Mission Paradigm
Autorzy:
Błasiak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972812.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
misje
papież Franciszek
reforma Kościoła
Sobór Watykański II
missions
Pope Francis
reformation of the Church
Second Vatican Council
Opis:
Niniejszy artykuł stawia sobie za cel podkreślenie, iż w nauczaniu obecnego papieża Franciszka zawiera się duży potencjał misyjny. Wpływa on z pragnienia papieża ożywienia działalności misyjnej Kościoła. Ukazano także źródła rozumienia Kościoła przez obecnego Ojca Świętego, których początek należy upatrywać w recepcji nauczania Soboru Watykańskiego II, kontynuacji myśli oraz praktyki papieży doby posoborowej a także w indywidualne doświadczenie papieża Franciszka – jezuity. Przytoczone w artykule niektóre fragmenty jego wypowiedzi mają za zadanie ukazać treść oraz styl wypowiedzi papieża. Franciszek w swoich wypowiedziach, przekazuje naukę o tym, że bycie chrześcijaninem jest związane z podejmowaniem zadań misyjnych co jest zadaniem wymagającym i jest zaprzeczeniem stagnacji. Franciszek często używa słów i zwrotów: „droga”, „wyjście na peryferie” „otworzyć drzwi”, „wyruszać”. Nawiązuje w nich do mandatu misyjnego Jezusa Chrystusa odczytanego jako dosłowne wezwanie skierowane do wszystkich ochrzczonych oraz do „Przypowieści o synu marnotrawnym”. W ten sposób papież pragnie ukazać specyfikę życia chrześcijańskiego jako życia aktywnego, otwartego na bliźniego. Jako głównych adresatów działalności Kościoła wskazuje ojciec święty osoby wykluczone ze społeczeństwa: biedne, chore, będące daleko, zmarginalizowane. Konkluzja, którą można przyjąć, stanowi teza, że recepcja nauczania papieża Franciszka być może spowoduje przeobrażenie misyjne Kościoła, które jest celem obecnego pontyfikatu oraz większą wrażliwość chrześcijan na osoby w różny sposób znajdujące się „na peryferiach”.
This article aims to underline that the teachings of the present Pope contain a great deal of missionary potential. It is influenced by the Pope‘s desire to revive the Church‘s missionary activity. This is based on the source of the present Holy Father‘s way of understanding the Church, whose origins are to be found in the reception of the teachings of the Second Vatican Council, the continuation of these thoughts, the practices of the popes of the post-Conciliar era and the individual experiences of Pope Francis the Jesuit. Some of the passages quoted in the article are meant to show the contents and style of the Pope‘s speeches. Francis, in his remarks, teaches that being a Christian is linked to missionary work, which is a demanding task counteracting stagnation. Francis often uses words and phrases such as: “road”, “go out to the periphery”, “open the door” and “move out”. They refer to the missionary mandate of Jesus Christ, read as a literal call addressed to all believers as in the “Parable of the Prodigal Son”. In this way, the Pope wishes to show the specificity of Christian life as an active, openminded lifestyle. It means reaching out to a person who should be accepted and to get to people with the message of the Gospel. As the main addressees of the Church‘s activity, the Holy Father mainly pointed out people excluded from society, particularly the poor and the sick. The conclusion that can be accepted is that the reception of the teachings of Pope Francis may have the effect of transforming the Church‘s mission activity and initiate a greater sensitivity among Christians towards persons who are marginalized in different ways.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2017, 27; 11-22
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CSR w polskim górnictwie. Uwarunkowania funkcjonowania i rozwoju
CSR in polish mining. Circumstances of the operation and development
Autorzy:
Jarosławska-Sobór, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/325383.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
CSR
odpowiedzialność
zarządzanie
rozwój
responsibility
management
development
Opis:
CSR jest współczesną koncepcją zarządzania, która w bardzo efektywny sposób łączy rozwój przedsiębiorstwa z zagadnieniami etycznymi i kwestiami społecznymi. W artykule omówiono wyniki pracy badawczej dotyczącej diagnozy funkcjonowania CSR w przedsiębiorstwach wysokiego ryzyka społecznego, jakimi są kopalnie węgla kamiennego. Na podstawie przeprowadzonych badań empirycznych wskazane zostały uwarunkowania aktualnego stanu CSR w praktyce działania przedsiębiorstwa górniczego oraz perspektywy i wyzwania rozwoju tego paradygmatu. Badania w takim zakresie nie były do tej pory w Polsce przeprowadzane.
CSR is a contemporary approach to management effectively combines company development with the ethical and social issues. This paper presents results of research concerning CSR in the high-risk companies, which are the coal mines. Conducted empirical researches let to indicate circumstances of the current state of the CSR in the mining business operations, as well as outlooks and challenges for this paradigm. Research of this scale in the mining industry had not been conducted in Poland.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2017, 112; 167-178
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doktryna odpustów 500 lat po wystąpieniu Marcina Lutra
Autorzy:
Kochanowicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369741.pdf
Data publikacji:
2018-11-20
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
reformacja
Marcin Luter
dialog ekumeniczny
II Sobór Watykański
odpust
Reformation
Martin Luther
ecumenical dialogue
II Vatican Council
indulgence
Opis:
W związku z 500-leciem reformacji, rozpoczętej tezami Marcina Lutra o odpustach, powstaje pytanie, czy postulaty niemieckiego reformatora zostały przyjęte w jakiejś mierze przez Kościół rzymskokatolicki w nauczaniu o odpustach i w praktyceich udzielania. Jakie są warunki rzeczowego i komunikatywnego przedstawiania tej doktryny obecnie? Autor tekstu ukazuje najpierw genezę średniowiecznej nauki o odpustach, zakorzenionej w praktykach pokutnych starożytnego Kościoła. Następnie omawia okoliczności wystąpienia Marcina Lutra i sedno jego protestu. Z kolei szkicuje oficjalną doktrynę Kościoła rzymskokatolickiego w kwestii odpustów: od Soboru Trydenckiego po czasy współczesne, wskazując również na próby nowatorskich teologicznych rozwiązań problemu odpustów. Tekst kończy się autorską refleksją nad możliwością/stosownością głoszenia odpustów przez współczesny Kościół.
In connection with the 500th anniversary of the Reformation, initiated by the thesis of Martin Luther on indulgences, there arises a question whether the postulates of the German Reformer were adopted in some measure in the teaching of indulgences and in the practice of their granting by the Roman Catholic Church. What are the conditions for the factual and communicative presentation of this doctrine now? The author of the text first shows the genesis of the medieval knowledge about indulgences, rooted in the penitential practices of the ancient Church. He then discusses the circumstances of Martin Luther’s appearance and the heart of his protest. In turn, he sketches the official doctrine of the Roman Catholic Church regarding indulgences: from the Council of Trent to modern times, pointing to the attempts at innovativetheological solutions to the problem of indulgences. The text ends with an originalreflection on the possibility / appropriateness of proclaiming indulgences by the contemporary Church.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2018, 29, 2; 77-94
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
50 JAHRE VATICANUM II. Das II. Vatikanische Konzil aus ökumenischer Perspektive
50 lat Vaticanum II. Sobór Watykański II z perspektywy ekumenicznej
Autorzy:
Glaeser, Zygfryd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595005.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Vatikanische Konzil
Rezeption
Hermeneutik
Ökumene
Opis:
Sobór Watykański II to jedno z najważniejszych wydarzeń ubiegłego stulecia, zwłaszcza dla świata chrześcijańskiego. Zapoczątkował on nowy okres w dziejach Kościoła, ubogacając go zarówno pogłębieniem świadomości o nim samym, jak i szerokim otwarciem na świat, na inne religie, a zwłaszcza na wartość ekumenii. Sobór, choć był mocno osadzony w tradycji, okazał się szeroko otwarty na to, co „nowe”. Stworzył niepowtarzalną szansę dla reformy i odnowy życia kościelnego we wszystkich jego wymiarach. Stał się siłą napędową w dążeniu do odpowiedniego dostosowania sposobów pełnienia misji Kościoła do czasów i warunków współczesności. Według prawosławnego teologa i obserwatora na Soborze Watykańskim II, Nikosa Angelosa Nissiotisa, Sobór stanowił bardzo ważne wydarzenie, które przyniosło Kościołowi nowe nadzieje na przeorientowanie zarówno myślenia, jak i postaw prowadzących od ekskluzywizmu do uniwersalnego otwarcia na „wspólne” działanie na rzecz jednego, świętego, powszechnego i apostolskiego Kościoła. Mimo wielu krytycznych uwag pod adresem Soboru, zdecydowanie pozytywnie oceniał on jego dokonania. Bolał nad tym, że Kościołowi prawosławnemu brakuje właściwej oceny tego, co się wydarzyło wewnątrz katolicyzmu po Soborze Watykańskim II. Jan Paweł II widział w wydarzeniu Soboru „wiosnę i odrodzenie życia Kościoła”. Choć Sobór Watykański II w sposób istotny przeobraził myślenie i życie Kościoła rzymskokatolickiego, jego recepcja była i dotąd bywa nieraz bardzo trudna. Papież Benedykt XVI zauważył, że problemy z recepcją wzięły się stąd, że doszło do konfrontacji i przeciwstawienia sobie dwóch sprzecznych hermeneutyk i sporu na tym tle. Jedna wywołała zamieszanie, druga zaś – w sposób dyskretny, ale coraz bardziej widoczny – zaczęła przynosić i nadal przynosi owoce. Z jednej strony istnieje interpretacja, którą Benedykt XVI nazywa „hermeneutyką nieciągłości i zerwania z przeszłością”, z drugiej strony istnieje „hermeneutyka reformy” i odnowy Kościoła. Oceniając trudny proces recepcji Soboru Watykańskiego II należy pamiętać o tym, że Sobór stał się przede wszystkim wyrazem „nowego powiewu Ducha” w Kościele i w świecie. Duch Święty jest Ożywicielem tego, co było obumarłe i Uświęcicielem wszystkich potrzebujących usprawiedliwienia.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2013, 13; 53-70
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty i Wielki Sobór Kościoła Prawosławnego na Krecie czy „Spotkanie na Krecie”? Aktualne eklezjologiczne dylematy świata prawosławnego
The Holy and Great Council of the Orthodox Church in Crete or “Meeting in Crete”? Current Ecclesiological Dilemmas of the Orthodox World
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037281.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Święty i Wielki Sobór na Krecie
eklezjologia prawosławna
soborowość
jedność
Kościół prawosławny
the Holy and Great Council in Crete
Orthodox Ecclesiology
Conciliarity
Unity
Orthodox Church
Opis:
W dniach 18-26 czerwca 2016 r. na Krecie miało miejsce ważne wydarzenie dla Kościołów prawosławnych. Uczestniczyły w nim oficjalne delegacje dziesięciu lokalnych Kościołów prawosławnych. Z udziału w soborze wycofały się cztery lokalne Kościoły prawosławne, a mianowicie: Patriarchat Antiocheński, Patriarchat Moskiewski, Patriarchat Gruziński oraz Patriarchat Bułgarski. Niepełna reprezentacja Kościołów prawosławnych na Soborze świadczy o nierozwiązanych problemach oraz różnicach w podejściu do kwestii kanonicznych i teologicznych. W artykule została syntetycznie przedstawiona historia działań, mających na celu zwołanie wszechprawosławnego Soboru oraz problemy eklezjologiczne, które spowodowały wycofanie się z soboru na Krecie czterech lokalnych Kościołów prawosławnych. Przedstawiona argumentacja może być pomocna w zrozumieniu istniejących obecnie rozbieżności teologicznych oraz napięć we wzajemnych relacjach lokalnych Kościołów prawosławnych.
An important event for the Orthodoxy: The Holy and Great Council of the Orthodox Church took place in Crete (June, 18–26.2016). It was attended by official delegations from ten local Orthodox Churches. Four local Orthodox Churches, namely: Patriarchate of Antioch, Moscow Patriarchate, the Patriarchate of Georgia, and the Bulgarian Patriarchate withdrew from the participation in the Council. The incomplete representation of the Orthodox Churches at the Council is an evidence of unsolved problems and differences in the approach to canonical and theological issues. The article synthetically presents the history of activities aimed at convening Pan-Orthodox Council and ecclesiological problems, which caused the withdrawal of four local Orthodox Churches from the Council in Crete. Presented arguments may be helpful in understanding of existing theological differences and tensions in mutual relations of local Orthodox Churches.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 109-126
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Męczeństwo i zniewolenie Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej w latach 1917-1970
Martyrdom and enslavement of the Russian Orthodox Church (1917-1970)
Autorzy:
Radwan, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147631.pdf
Data publikacji:
2021-11-20
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Sobór Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej w latach 1917-1918
Rada ds. Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej
Tichon Biełławin
Sergiej Stragorodzki
Aleksiej Szymański
Piotr Polańskij
Cyryl Smirnow
Józef Petrowych
Georgij Karpow
Włodzimierz Kurojedow
Ewgenij Tuczkow
The Russian Orthodox Sobor (1917-1918)
The Council of the Russian Orthodox Church Affairs
Opis:
Od 1721 roku z woli cara Piotra Wielkiego Rosyjska Cerkiew Prawosławna została pozbawiona patriarchy i na jej czele stawał każdorazowy monarcha. Urząd ten został przywrócony dopiero w 1917 roku, kiedy Synod w tajnym głosowaniu doprowadził do wyboru metropolity T. Biełławina (+1925). Po obaleniu Rządu Tymczasowego przez bolszewików nowe władze podjęły starania o podporządkowanie sobie Cerkwi. W ramach tej inicjatywy podejmowano próby rozbicia Cerkwi przez prorządowe ugrupowania religijne (np. Żywa Cerkiew W. Wwiedienskiego, Ruch georgiewski G. Jackowskiego), podstępne przejęcie administracji cerkiewnej, przygotowania do postawienia przed sądem patriarchy Tichona, wykonanie wyroków śmierci na osobach broniących cerkwi podczas akcji odbierania cerkwiom sakralnych precjozów. Niezależność Cerkwi została złamana w 1927 roku po publikacji tzw. Deklaracji metropolity S. Stragorodzkiego. Jego oponenci odtąd byli prześladowani (P. Polańskij, C. Smirnow, J. Petrowych), a lojalni duchowni awansowani. Powołanie tzw. Rady ds. Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej na czele z oficerem władz bezpieczeństwa G. Karpowem zakończyło proces zniewalania Cerkwi. Rada ta manipulowała wyborem patriarchy Stragorodzkiego i A. Szymańskiego oraz nominacjami biskupów. Masowo likwidowano cerkwie, szkolnictwo teologiczne, klasztory, redukowano liczbę diecezji. Na polecenie władz z udziałem Karpowa podjęto nieudaną próbę utworzenia w Moskwie Prawosławnego Watykanu. Zarówno Stragorodzki, jak i Szymański kierowali się głównie żądaniami władz politycznych a nie oczekiwaniami wiernych.
The Russian Orthodox Church was deprived of a patriarch by the tsar Peter I the Great in 1721 and since then had been ruled by every next monarch. The position of a patriarch was restored in 1917, when the Synod chose Tikhon Biellavin (died in 1925), by secret voting. When the Russian Provisional Government was overthrown by bolsheviks, the new government started to subordinate the Orthodox Church. There were many attempts of destroying the Orthodox Church by pro-government religious groups, deceptional taking over the Orthodox administration, accusing the Patriarch Tikhon, and executing people defending churches during sacral pretiosas depriving action. The Orthodox Church’s independence was cut short in 1927 after the so-called Declaration of Metropolitan Sergei Stragorodski was published. Since then, his opponents had been persecuted, and his supporters had got promoted. The process of the Russian Orthodox Church enslavement ended when the Council of the Russian Orthodox Church Affairs with the security service officer Karpow as a director was established. The Council had its impact on the election of patriarchs Stragorodski and Simansky and bishops nominations. Orthodox churches, theological schools, monasteries, were liquidated massively, the number of dioceses was reduced, as well. On the Karpov’s and the government order, there was an unsuccessful attempt of establishing the Orthodox Vatican in Moscow. Patriarchs Stragorodsky and Simansky ruled according to governmental demands, not faithful people’s needs.
Źródło:
Sympozjum; 2021, 2(41); 167-221
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpreting the Documents of Vatican II Integrally
Autorzy:
O'Collins, Gerald
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375673.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
The Second Vatican Council
Documents
Interpretation
intentio auctoris
intentio legentis
intentio textus ipsius
Sobór Watykański II
dokumenty
interpretacja
Opis:
Komentatorzy szesnastu dokumentów Soboru Watykańskiego II (1962-65) rozumieją znacze- nie tych tekstów, jako wypływające z intencji ich autorów - biskupów i ekspertów - którzy opra- cowywali i nanosili poprawki do dokumentów przeznaczonych dla soborowych ojców (intentio auctoris). Teksty wyrażają to, co autorzy mieli na myśli. Taka interpretacja pomija znaczenie, które jest owocem odczytania tekstu przez czytelników (intentio legentis) oraz trwającą historię samego tekstu (intentio textus ipsius). Studia literackie, filozoficzne, biblijne, oraz prawnicze ukazują, że dążenie do odkrycia znaczenia każdego tekstu, musi uwzględniać również jego interpretację kształ- towaną poprzez historię oraz przez jego czytelników.
Commentators on the sixteen documents from the Second Vatican Council (1962-65) regularly understand the meaning of those texts to derive merely from the intentions of their authors., those bishops and experts who drafted and revised the documents for the council fathers (intentio auctoris). The texts mean what the authors meant. This is to ignore the meaning that derives from readers (intentio legentis) and the ongoing history of the text itself (intentio textus ipsius). Literary, philosophical, biblical, and legal studies illustrate how the quest for meaning takes us beyond the author of a text to recognize that the integral meaning of any text is also shaped by the history of  its interpretation and readers.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2015, 29; 17-25
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die kontextuelle und personenbedingte Konzilsrezeption in Polen
Contextual and person-related council reception in Poland
Autorzy:
Polak, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018728.pdf
Data publikacji:
2018-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Second Vatican Council
Reception
Polska
Wyszyński
Wojtyła
Sobór Watykański II
recepcja
Polska
Opis:
Artykuł porusza kwestię recepcji nauczania Soboru Watykańskiego II w Polsce. Jest to refleksja duszpasterska, która wskazuje na kontekst społeczno-kulturowy i znaczenie w tym procesie osobowości kościelnych. W pierwszej części niniejszego artykułu podjęto próbę podkreślenia kulturowo-społecznego i politycznego kontekstu recepcji Soboru w Polsce. Stanowią go dwa okresy posoborowej historii Kościoła polskiego – przed przełomem 1989 roku i po nim. Druga część ma ukazać drugi czynnik charakterystyczny dla recepcji Soboru, a mianowicie znaczenie wiodących osobistości kościelnych.
The article deals with the issue of reception of the teaching of the Second Vatican Council in Poland. This is a pastoral refl ection that points to the socio-cultural context and the importance of church personalities. The fi rst part of this paper attempts to highlight the cultural-social and political context of the Council reception in Poland. Basically it is about two periods of post-conciliar history of the Church of Poland – before the turn of 1989 and after her. The second part is intended to show the second factor of the characteristic of the reception, namely the importance of the leading ecclesiastical personalities for this reception.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2018, 19; 223-229
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara w Kościele, lecz dla świata. Rekonstrukcja interpretacji nauczania Vaticanum II
Autorzy:
Napiórkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571746.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Interpretation of the Vatican Council
Church
faith
world
modern man
sobór
Kościół
wiara
świat
współczesny człowiek
Opis:
With more and more time perspective, it is easier and more correctly to read the meaning and spirit of the Second Vatican Council (1962–1965). The article shows that it was not dogmatic or even pastoral – as it is often said to be. Its main aim was to develop a new relationship between the Church and the modern era, between Christianity and the essential elements of modern teaching. For popes John XXIII and Paul VI it was not important to conform to the world, but to present and remind modern man – inclined to move away from God – the importance of Gospel’s Truth in all its purity. Therefore Vatican II defined firstly, the relationship between faith and modern teaching, secondly, established the relationship between the Church and the modern state, and finally, differently specified the relationship between Christian faith and religions in the world. Despite many tensions between the socalled “traditionalists” and “progressives”, the Council was ultimately a brilliant event of the Holy Spirit and human effort, renewing the face of the Church and the hearts of Christians especially in the modern perspective of faith. The Council opened the Church for people thanks to the call of enlarging the faith in Jesus Christ.
Źródło:
Polonia Sacra; 2013, 17, 2
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ nauczania Soboru Watykańskiego II na rozwój zakonów na rządzonej przez Sowietów Litwie
Autorzy:
Streikus, Arūnas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477857.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
zakony
podziemie
Litwa
emigracja
Sobór Watykański II
orders
underground
Lithuania
emigration
Second Vatican Council
Opis:
W artykule przedstawiona została sytuacja i rozwój zakonów katolickich na sowieckiej Litwie po ich likwidacji w latach czterdziestych. Jako punkt zwrotny w powojennych dziejach zgromadzeń zakonnych potraktowany został Sobór Watykański II, a szczególnie jego nauczanie, odnoszące się do życia zakonnego. Najwięcej miejsca w artykule poświęcono właśnie okresowi posoborowemu: latom siedemdziesiątym i osiemdziesiątym na Litwie. Analiza oparta jest na źródłach archiwalnych, powstałych zarówno w strukturach władzy (przede wszystkim KGB), jak i w środowisku poszczególnych zakonów. Zostały też wykorzystane relacje ustne, zapisane w na potrzeby różnych badań. Uwzględniona została nie tylko sytuacja zakonów na Litwie. Ważnym czynnikiem przemian posoborowych była odbudowa lub nawiązanie kontaktów z Kościołem powszechnym za „żelazną kurtyną”, co czasem działo się poprzez kontakty w innych krajach bloku sowieckiego (Polska, Niemcy Wschodnie). Paradoksalnie, nawiązanie takich kontaktów, szczególnie w przypadku zgromadzeń żeńskich, okazało się łatwiejsze niż stworzenie jakiejś współpracy między polskimi a litewskimi wspólnotami zakonnymi, gdyż nie utrzymywały i nie próbowały nawiązać żadnych wzajemnych relacji w okresie sowieckim. Artykuł skoncentrowany jest przede wszystkim na „litewskiej” części życia zakonnego. Odbywało się ono w warunkach podziemnych, co ograniczało dostęp do wiedzy na temat nauczania soborowego i wpływało na możliwości i specyfikę wprowadzenia go w życie. Mimo to większość zakonów podjęła wysiłki zmierzające do odnowy i poprawy jakości formacji kandydatów, lepszego przygotowania teologicznego zakonników i zakonnic, budowania i potrzymania więzi wspólnotowych w zgromadzeniach. Takie wysiłki podjęły liczne zgromadzenia żeńskie. Wśród męskich szczególnie zaangażowani byli jezuici i marianie. Te dwie kongregacje jako pierwsze zbudowały trwałe kontakty ze swoimi ośrodkami poza Litwą, co wpłynęło na dynamikę wprowadzania zmian posoborowych w tych właśnie wspólnotach. W innych zgromadzeniach męskich (franciszkanie, salezjanie, dominikanie) ożywienie nastąpiło później – dopiero w drugiej połowie lat osiemdziesiątych.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 29; 201-218
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje z interesariuszami. Wyzwania i zagrożenia dla rozwoju przedsiębiorstw
Stakeholders relations. Challenges and threaths towards company development
Autorzy:
Jarosławska-Sobór, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/326332.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
interesariusze
społeczności lokalne
górnictwo
zarządzanie
stakeholders
communities
mining
management
Opis:
W artykule omówione zostały standardy społecznej odpowiedzialności realizowane w praktyce przez przedsiębiorstwa wrażliwe społecznie, jakimi są firmy z sektora górniczego. Dokonano analizy relacji ze społecznościami lokalnymi, jako kluczowymi interesariuszami przedsiębiorstw górniczych. Omówione zostały rodzaje aktywności przedsiębiorstwa w tym obszarze. Na wybranych przykładach przedstawiony został wpływ tych stosunków na funkcjonowanie przedsiębiorstwa oraz kształtowanie stanu świadomości i rozwoju jego otoczenia. Wskazane zostały podstawowe zagrożenia w relacjach przedsiębiorstw górniczych ze społecznościami lokalnymi oraz możliwości, jakie wynikają z wykorzystania innowacyjnych form komunikacji społecznej i nowych paradygmatów zarządzania przedsiębiorstwem.
In this paper practical standards in social responsibility with regard to social vulnerable business as mining sector, are being presented. An analysis of communities relations as a key mining stakeholders has been made. Mining companies activities in this scope was presented. On chosen examples were discussed influence this relations on mining business operations and its social impact. Main threats towards local communities relations has been indicated, as well as possibilities of application an innovative forms of social communication and new management paradigm.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2018, 123; 185-195
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość liturgiczna – ukryty postulat Vaticanum II
The Liturgical Spirituality – a Hidden Postulate of the Vaticanum II
Autorzy:
Sielepin, Adelajda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706894.pdf
Data publikacji:
2021-07-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
duchowość
mistyka sakramentalna
sobór
postulat
liturgy
spirituality
sacramental mysticism
council
postulate
Opis:
Artykuł dotyczy rzadkiego zagadnienia liturgicznego i teologicznego, które bezpośrednio wskazuje na duchowość, ale jednocześnie w pełni korzysta z realiów liturgii. Nie chodzi bynajmniej o proste połączenie dwu dziedzin nauki i życia Kościoła lub ich metodologiczne pomieszanie, ale o spojrzenie na liturgię przez pryzmat ducha oraz zrozumienie, że duchowość znajduje swoje niezbywalne źródło w liturgii ze względu na obecnego i działającego w niej Chrystusa oraz Jego Misterium odkupienia i uświęcenia. Sygnalizowany w tytule temat to duchowość liturgiczna. W krótkim studium autorka prezentuje aktualne wysiłki podejmujące zagadnienie mistycznego aspektu liturgii, rozpoczynając od postulatów Soboru Watykańskiego II poprzez pokazanie kilku prób definiowania duchowości liturgicznej. W tych nawet kilku lapidarnych określeniach przedmiotu badań odsłania się rola historii z dominującym w poszczególnych okresach rozumieniem duchowości, liturgii oraz Kościoła. Rodzi się zatem potrzeba studiów i formacji przy jednoczesnym docenianiu ukrytych pozornie inspiracji nauki soborowej, które w krótkich sformułowaniach kierują uwagę wiernych na główny profil odnowy.
The article refers to a rare liturgical and theological issue, which points to spirituality, yet it fully employs the reality of liturgy. By this we do not mean a simple conjunction of the two theological fields or aspects of the Church's life and the more we do not intend to make a methodological mixture, but rather we wish to look at the liturgy in a spiritual way as well as to understand, that true Christian spirituality finds the inevitable and genuine source in the liturgy. The reason is simply the presence of Christ and His Mystery of redemption and sanctification. The topic signalled in the title is the liturgical spirituality. In a brief study the author presents current efforts of coping with the issue of the mystical aspect of liturgy, starting from the postulates of the II Vatican Council along several attempts at defining liturgical spirituality. Even in these few approaches at the subjectmatter we discover the importance of the history and predominating perception of spirituality, liturgy and the Church in particular periods. Hence the need of studies and formation arises with the keen appreciation of the apparently hidden inspirations ofthe conciliar teaching, which by short expressions may direct our attention towards the main profile of renewal.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 5; 35-53
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Los concilios hispano-visigóticos entre historia y culto
The hispanic-visigotic councils - Between history and cult
Autorzy:
Arocena Solano, Félix María
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139435.pdf
Data publikacji:
2022-10-03
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Sobór
liturgia
kanony
Hiszpania
Wizygoci
Council
liturgy
canons
Hispania
Visigoth
Opis:
Praca zawiera syntezę soborowej działalności Kościoła w Hiszpanii w okresie późnorzymskim wraz ze spisem liczby kanonów o charakterze liturgicznym każdego zgromadzenia. W ten sposób stanowi ona bardzo interesujące źródło dla badaczy liturgii wizygockiej.
The work offers a synthesis of the conciliar activity of the Church in Hispania during the late-Roman period with a list of the number of canons of a liturgical nature of each assembly. In this way it offers a subsidy of great interest for scholars of the Visigothic liturgy.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 1; 31-49
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Medieval glass vessels from the necropoliss excavations of the XI-XIII cent. on the territory of the St. Sophia Cathedral in Kyiv: restoration researches
Średniowieczne naczynia szklane odkryte na cmentarzu z XI_XIII wieku na terenie katedry św. Zofii w Kijowie: badania konserwatorskie
Autorzy:
Korniienko, Viacheslav
Strykhar, Maksym
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532235.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Tematy:
Sophia of Kyiv
restoration
archaeological glass
glass funnel beakers
burials
Sobór Mądrości Bożej
Sobór Sofijski
renowacja
szkło w archeologii
szklane puchary lejkowate
pochówki
Opis:
Przeprowadzone przez autorów artykułu badania konserwatorskie i restauratorskie pozwoliły przywrócić pełną formę pięciu szklanym pucharom odkrytym podczas badań archeologicznych na terenie Narodowego Rezerwatu „Sofia Kijowska” w 2014 roku. Przeprowadzone analizy chemiczne pozwoliły ustalić, że cztery z nich należą do grupy wyrobów z cienkiego żółtawego przezroczystego szkła krzemowo-ołowiano-potasowego, a jeden — do wyrobów ze szkła ołowiowego. Umożliwi to w przyszłości dokładnie ustalić miejsce i czas produkcji tych naczyń oraz określić, w jaki sposób trafiły do Kijowa. Wszystkie pięć pucharów znaleziono w miejscach pochówku, na wysokości nóg zmarłych. Daje to podstawy do powiązania kontekstu archeologicznego z chrześcijańskim rytuałem pogrzebowym, podczas którego naczynia z olejem umieszczano w trumnie u stóp zmarłych. W tym celu nie używano specjalnych przyborów, lecz wykorzystywano te stosowane w życiu codziennym, na co wskazują odkrycia podobnych przedmiotów podczas wykopalisk w świątyniach lub budynkach mieszkalnych w różnych miejscach Rusi-Ukrainy. Jednocześnie możemy przyjąć, że takie naczynia występowały w skandynawskiej praktyce rytualnej we wcześniejszym czasie, gdy pito z nich wino rytualne, a następnie były one rozbijane i zostawały umieszczone w grobie. Takie powiązanie może wyjaśniać obecność szklanych pucharów w grobach na terytorium dziedzińca sofijskiego, których części nie są zdeponowanymi w całości naczyniami, odkrywanymi w postaci ułamków zalegających tuż obok siebie, lecz stłuczką rozmieszczoną swobodnie w obrębie jam grobowych.
Źródło:
Studia Lednickie; 2018, 17; 141-160
0860-7893
2353-7906
Pojawia się w:
Studia Lednickie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adhortacja apostolska „Amoris laetitia”. Wartość „synodalna” adhortacji apostolskiej
Autorzy:
Paglia, Vincenzo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447947.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Amoris laetitia
pope Francis
family
Catholic Church
Vatican II
children
parents
papież Franciszek
rodzina
Kościół
Sobór Watykański II
dzieci
rodzice
Opis:
The author presents in an analytical way a new apostolic exhortation of Pope Francis Amoris laetitia. Teaching Pope Francis about family and marriage is presented by the author in the context of the entire teaching of the Church. The author, following the trail of Pope Francis, refers in particular to the document of John Paul II about the family in the modern world Familiaris consortio. The author not only presents the theological foundations of the Church’s teaching about the family, but also shows the practical, pastoral contexts of this teaching. The author shows Pope Francis as a prophet of our time, concerned for the good of every family in the world. The final encouragement of Pope Francis addressed to families, which the author ends his article: “Families, let us move forward and let us keep on going is moving and hopeful! […] Let us not lose hope because of our limitations, but let us not give up on the pursuit of the fullness of love and oneness that we have been promised” (AL, 325).
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2017, 9, 1
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa komunikacja społeczna w budowaniu kapitału relacyjnego
New social communication toward the relational capital creation
Autorzy:
Jarosławska-Sobór, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941435.pdf
Data publikacji:
2014-09
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa
Tematy:
komunikowanie
public relations
społeczna odpowiedzialność
zarządzanie
CSR
social responsibility
csr
managmenet
communication
Opis:
Społeczna odpowiedzialność biznesu jest przykładem podejścia do zarządzania organizacją, które podkreśla znaczenie wpływu organizacji na różnorodne grupy zwane interesariuszami. Koncepcja CSR wyznacza nowe funkcje dla komunikacji społecznej. W artykule omówione zostały wybrane przykłady polskich firm górniczych w zakresie komunikowania działań społecznych. Wskazane zostały podstawowe zagrożenia oraz możliwości, jakie wynikają z wykorzystania innowacyjnych form komunikacji społecznej i nowych modeli w zarządzaniu przedsiębiorstwem.
Corporate social responsibility is an example of an approach to management that emphasizes the importance of organization's influence exerted by the company on a number of diverse groups called stakeholders. CSR sets new functions for social communication. In this paper chosen examples of social activities communication of Polish mining companies has been addressed. The main risks for the use of contemporary forms of communication as well as possibilities which are the results of application of modern management model has been indicated.
Źródło:
Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych; 2014, 3(13); 54-65
2353-8414
Pojawia się w:
Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczne uwarunkowania Soboru Stu Rozdziałów
Historical conditions of the Stoglavy Synod
Autorzy:
Wilkiel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917114.pdf
Data publikacji:
2019-11-26
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
The Orthodox Church
history of church
council
Russian Orthodox Church
Prawosławie
historia kościoła
sobór
Rosyjski Kościół Prawosławny
Opis:
Artykuł podejmuje historyczne uwarunkowania jednego z ważniejszych soborów, który odbył się w ruskiej cerkwi. Został zwołany przez cara Iwana IV, na początku 1551 r. w Moskwie i przeszedł do historii pod nazwą Sobór Stu Rozdziałów. Nazwa soboru wynika z jego postanowień – dokumentu końcowego, który zawierał sto artykułów (rozdziałów). Niniejszy artykuł ma za zadanie ukazać zawiłości historyczne jakie były obecne w cerkwi na Rusi w XVI w., z których wynikała potrzeba zwołania soboru. Druga część artykułu przedstawia okoliczności otwarcia oraz przebieg obrad soborowych.
The article concerns historical conditions of one of the key councils  which took place in Russian Orthodox Church. It was convened by Tsar Iwan IV, at the beginning of 1551 in Moscow, and it was signed up in history under the name The Stoglavy Synod. The name of the Council follows its decisions -  a final document  which contained one hundred chapters. This article is to present historical complexities which were in Russian Church in 16th  century and which resulted in  the need to convoke the Council. The second part of the  article presents opening circumstances and the course of the conciliar proceedings.
Źródło:
ELPIS; 2019, 21; 27-33
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synod biskupów wyrazem kolegialnej troski o Kościół
Synod of Bishops together with collegial care for the Church
Autorzy:
Borucki, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233657.pdf
Data publikacji:
2022-10-15
Wydawca:
Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
Tematy:
Second Vatican Council
Synod of Bishops
Sobór Watykański II
Synod Biskupów
Opis:
Refleksja Soboru Watykańskiego II nad episkopatem oraz integralnie z nią związaną zasadą kolegialności stała się ważnym fundamentem teologicznym dla powstania instytucji Synodu Biskupów, a także dla określenia roli i znaczenia tejże instytucji w Kościele posoborowym. Instytucja Synodu Biskupów została powołana przez papieża Pawła VI motu proprio Apostolica sollicitudo z 15 września 1965 r. Jest to z jednej strony dokument erygujący instytucję, a jednocześnie zawiera on elementy normatywne oraz doktrynalne na temat Synodu Biskupów. Synod Biskupów od samego początku swojego istnienia był postrzegany jako miejsce spotkania oraz dialogu Biskupa Rzymskiego i episkopatu. Analizując podstawy prawne regulujące zadania oraz strukturę instytucji Synodu Biskupów należy wymienić następujące dokumenty: motu proprio Apostolica sollicitudo, które stworzyło instytucję; kanony Kodeksu prawa kanonicznego z 1983 r. na temat Synodu Biskupów; regulaminy dotyczące funkcjonowania instytucji: zatwierdzony przez Pawła VI regulamin z 1966 r. wraz z nowelizacjami z 1969 i 1971 r., regulamin zatwierdzony przez papieża Benedykta XVI z 2006 r., oraz aktualnie obowiązujący regulamin zatwierdzony przez papieża Franciszka z 2018 r. Zebrania Synodu Biskupów mogą mieć różny charakter. Konstytucja apostolska Episcopalis communio papieża Franciszka z 2018 r. wyróżnia trzy rodzaje zgromadzeń Synodu Biskupów: Zwyczajne Zebranie Ogólne, jeżeli rozpatrywane są sprawy dotyczące dobra Kościoła powszechnego; Nadzwyczajne Zgromadzenie Ogólne, jeśli kwestie, które mają być ujęte, dotyczą dobra Kościoła powszechnego i wymagają pilnego rozpatrzenia; Zgromadzenie Specjalne, jeśli przedmiotem obrad są kwestie dotyczące głównie jednego lub więcej określonych obszarów geograficznych. Jeżeli jednak Biskup Rzymski uzna to za stosowne, szczególnie ze względów ekumenicznych, może zwołać zgromadzenie synodalne według innego, uznanego przez siebie trybu. W latach 1967–2022 było zwołanych trzydzieści Synodów Biskupów, w tym szesnaście zwyczajnych zgromadzeń ogólnych, trzy zgromadzenia nadzwyczajne, dziesięć zgromadzeń specjalnych oraz jeden poświęcony sytuacji duszpasterskiej w Holandii.
The reflection of the Second Vatican Council on the episcopate and the principle of collegiality connected with it became an important theological foundation for the establishment of the institution of the Synod of Bishops, as well as for the definition of the role and importance of this institution in the post-conciliar Church. The institution of the Synod of Bishop was established by Pope Paul VI, motu proprio Apostolica sollicitudo on September 15, 1965. On the one hand, it is a document establishing the institution, and at the same time it contains normative and doctrinal elements on the subject of the Synod of Bishops. From the very beginning of its existence, the Synod of Bishops was perceived as the place of meeting and dialogue between the Roman Pontiff and the episcopate. When analyzing the legal basis regulating the tasks and structure of the institutions of the Synods of Bishops, the following document should be mentioned; motu proprio Apostolica sollicitudo, witch created the institution; the canons of the 1983 Code of Canon Law on the Synod of Bishops; regulations regarding the functioning of the institution; the regulations of 1966 approved by Paul VI together with the amendments of 1969 and 1971, regulations approved by Pope Benedict XVI of 2006, and the regulations currently in force approved by Pope Francis of 2018. Meeting of the Synod of Bishops may be of a different character. The Apostolic Constitution Episcopalis communio of Pope Francis of 2018 distinguishes three types of assembly of the Synod of Bishops: Ordinary General Assembly when matters concerning the common Church are being considered; The Extraordinary General Assembly, if the matters to be dealt with concern the goad of the universal Church and require urgent consideration; Special Assemblies where the agenda is primarily one or more specific geographic areas. If, however, the Roman Pontiff deems it appropriate, especially for ecumenical reasons, he may convene a synodal assembly according to another procedure which he deems. From 1967 to 2022, thirty Bishops’ Synods were convened, including sixteen ordinary general assemblies, three extraordinary assemblies, ten special assemblies and one dedicated to the pastoral situation in the Netherlands.
Źródło:
Studia Włocławskie; 2022, 24; 429-453
1506-5316
2449-8777
Pojawia się w:
Studia Włocławskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy egzegezy Nowego Testamentu w Konstytucji dogmatycznej o Boskim Objawieniu
Autorzy:
Romaniuk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162020.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
egzegeza
Sobór Watykański II
Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym
exegesis
Second Vatican Council
Dogmatic Constitution on Divine Revelation
Opis:
L’article est consacré à l’analyse du seul chapitre cinq de la Constitution Dogmatique sur la Révélation. Cette analyse permet de mettre en valeur les points suivants: 1) Le document souligne souvent et de façon décisive l’historicité des Evangiles mais il laisse la possibilité de la comprendre dans un sens assez large; 2) Dans la formation de la tradition évangélique les éléments suivants, d’après le document, ont joué un rôle très important: les besoins religieux de la communauté primitive, le niveau intellectuel des fidèles et les idées maîtresses de chaque évangéliste; 3) Le document permet donc de profiter de toutes les données positives de la Formgeschichte tout en signalant les dangers que comporte une application immodérée de cette méthode; 4) On constate aussi que le salut des hommes doit être attribué non seulement à la passion et à la mort du Christ mais aussi à sa résurrection, à son ascension et à sa session à la droite du Père.
Źródło:
The Biblical Annals; 1967, 14, 1; 5-18
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katolickie wychowanie, wiara i autorytet
Catholic Education, Faith and Authority
Autorzy:
Mari, Giuseppe
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448848.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
autorytet
katolickie wychowanie
wiara
wolność
posłuszeństwo
Sobór Watykański II
Authority
Catholic education
Faith
Freedom
Obedience
Second Vatican Council
Opis:
Tekst ma na celu wykazanie, że autorytet i posłuszeństwo są niezbędne w katolickim wychowaniu. W rzeczywistości wiara jest „posłuszeństwem” wobec Prawdy, jak mówi Sobór Watykański II, a prawda jest obdarzona „autorytetem”, ponieważ sam Bóg jest ucieleśniony w Jezusie Chrystusie. Konieczne jest wyjaśnienie, że – zgodnie z wiarą chrześcijańską – odwieczna zależność od Boga nie jest rodzajem niewolnictwa, ale miłosnym związkiem z Ojcem, czyniącym człowieka wolnym. Jest tak dlatego, ponieważ oryginalna godność człowieka pochodzi ze stworzenia go „na obraz Boży”. Wychowanie katolickie powinno nauczyć panowania nad sobą (w relacji z autorytetem), aby móc wybrać tylko to, co jest dobre i być wiernym prawdziwej istocie człowieka.
The text aims to show that authority and obedience are essential within Catholic education. In fact, Faith is “obedience” to the Truth as says the Second Vatican Council and the Truth is endowed with “authority” because God Himself is embodied in Jesus Christ. It is necessary to stress that – according to the Christian faith – this dependence upon God is not a kind of slavery but rather a loving relationship to the Father which sets humans free. This happens because man has an original dignity coming from his creation “in God’s image”. Catholic education must make people able to practice self-dominion (through the experience of authority) in order to choose only what is good so as to obey to the truth of human identity.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 213-230
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Second Vatican Council Fathers and Their Concern about Catholic Biblical Studies
Troska Ojców Soboru Watykańskiego II o biblistykę katolicką
Autorzy:
Bogacz, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/671948.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
The Second Vatican Council
biblical studies
Sobór Watykański II
biblistyka
Opis:
Artykuł ukazuje znaczny rozwój myślenia teologicznego i biblijnego na przestrzeni od początku XX wieku aż do zakończenia obrad Soboru Watykańskiego II. Zaistniałe napięcia pomiędzy naukami przyrodniczymi a biblistyką, a następnie pomiędzy naukami historycznymi a kwestią prawdy historycznej zawartej w Biblii stały się powodem licznych sporów i trudności, z którymi teologowie katoliccy nie umieli sobie poradzić. Dodatkowo trudności stawały się jeszcze bardziej nabrzmiałe z powodu zbyt daleko idących wniosków wyciąganych przez egzegetów protestanckich, stwierdzających między innymi, że na podstawie Ewangelii nic więcej nie można powiedzieć o Jezusie historycznym jak tylko tyle, że istniał (R. Bultmann). Bardzo systematyczna i wytrwała praca Ojców Soboru doprowadziła do sformułowania Konstytucji Dogmatycznej o Objawieniu Bożym Dei Verbum. Dokument ten przede wszystkim ukazał, na czym polega Boże Objawienie, a także otworzył szeroko drzwi dla wszelkich naukowych badań prowadzonych przez biblistów i teologów katolickich.
The article presents the significant development of theological and biblical thinking since the beginning of the 20th century until the end of the Second Vatican Council. The tension between natural sciences and Biblical Studies, and thenceforth between historical studies and the matter of historical truth in the Bible, became the cause of numerous disputes, and controversies that Catholic theologians could not manage. Additional difficulties were caused by dubious conclusions of the Protestant exegetes, who stated that based on the Gospels there is only one reliable fact about the historical Jesus – the fact that he had existed (R. Bultmann). The very systematic and persistent work of the Council Fathers led to the formulation of the Dogmatic Constitution on Divine Revelation Dei Verbum. This document described the nature of Divine Revelation and acknowledged all scientific research of the Catholic theologians and biblical scholars.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady interpretacji uchwał Soboru Watykańskiego II dotyczących małżeństwa
Die Prinzipien der Interpretation der Schlubdokumente des. 2. Vatikanischen Konzils bezüglich der ehe
Autorzy:
Sztychmiler, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663351.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
małżeństwo
Sobór Watykański II
marriage
Second Vatican Council
Opis:
Das Hauptdokument des 2. Vatikanischen Konzil zur Eheproblematik ist Gaudium et spes. In dem Beitrag sind vier Gründe für die Notwendigkeit der Formulierung der Interpretationsregeln des 2. Vaticanums gegeben. Nach ersten zwei Punkte, wo Charakter der Konzilsaussagen und ihre verpflichtende Kraft bezeichnet sind, in drittem Punkt sind sieben Hauptprinzipien der Interpretation der Konzilsaussagen formuliert. Unter anderen sind es folgende: 1) auch in Konzilsaussagen, die keine Fachtermine benützen, die wichtige doktrinelle und normative Inhalte sind; 2) nicht zu enge und nicht zu breite Interpretation unternehmen: 3) in Auslegung der Konzilstexte besonders berücksichtigen: der näheren und weiteren Kontext, kanonistische Tradition, das heißt - andere kirchliche Lehramt Aussagen (can 6 § 2 CIC), Aufgabe der Kirche und des Kirchenrechts, den “Geist des Konzils", die Absicht des Konzils die Ehelehre zu erneuern (nicht zu wiederholen und nicht zu ändern), daß die Konzilsaussagen ihre weitere Entwicklung haben.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 1994, 5; 9-18
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy z wdrażaniem reformy trydenckiej w biskupstwie wileńskim w XVI wieku
Autorzy:
Pawlikowska-Butterwick, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690149.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Cathedral chapter
Wilno-Vilnius-Vilna
sixteenth-century
Council of Trent
kapituła katedralna
Wilno
wiek XVI
Sobór Trydencki
Opis:
The text concerns the problem of the implementation of the reforms of the Council of Trent in the Grand Duchy of Lithuania, mainly in the case of the diocese of Vilna (Vilnius, Wilno). On the basis of sources originating from the cathedral chapter (now preserved in the Wróblewski Library of the Lithuanian Academy of Sciences) and transcripts (preserved in the Czartoryski Library in Kraków) the question has been addressed of the resistance among the clergy – nominally associated with Vilna Cathedral – to the implementation of the Tridentine reforms. The existence of the phenomenon is attested indirectly by examples of breaches of discipline by clergymen, including problems of drunkenness and relations with women. Among the factors contributing to the resistance of the chapter to the Tridentine reforms we can count the plural tenure of benefices. The effects on parish life of the accumulation of benefices can be discovered from the records of visitations. The problem of non-residence can be considered one of the main factors which led to group disintegration, and also to the changing roles and social functions of clergymen.
Tekst dotyczy problemu realizacji reform Soboru Trydenckiego w Wielkim Księstwie Litewskim głownie na przykładzie diecezji wileńskiej. W oparciu o źródła o proweniencji kapitulnej (dziś przechowywane w Bibliotece Litewskiej Akademii Nauk im. Wróblewskich w Wilnie) oraz wypisy z nich (przechowywane w Bibliotece Czartoryskich w Krakowie) podjęta została próba udzielenia odpowiedzi na pytanie o przejaw oporu duchowieństwa – nominalnie związanego z kościołem katedralnym w Wilnie – wobec wdrażanych reform trydenckich. O istnieniu zjawiska pośrednio świadczą przykłady dotyczące łamania dyscypliny duchowieństwa, problemy pijaństwa kleru czy życia duchownych z kobietami. Zaś do czynników wskazujących na problemy kapituły wobec reformy trydenckiej zaliczyć można kumulację beneficjów. O tym, jak kumulacja beneficjów przekładała się na życie parafii, dowiadujemy się choćby z przeprowadzanych wizytacji. Natomiast brak rezydencji przy kościele zaliczyć można do jednej z głównych przyczyn prowadzących do pogłębiania się zjawiska dezintegracji grup, w tym także do zmiany roli i społecznych funkcji duchownych.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2015, 1
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Giuseppe Mazzanti, Matrimoni post-tridentini. Un debattito dottrinale fra continuitá e cambiamento (secc. XVI-XVIII), Bononia Univeristy Press, Bologna 2020, ss. 235.
Autorzy:
Dzierżon, Ginter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151057.pdf
Data publikacji:
2022-12-27
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Sobór Trydencki
małżeństwo
marriage
Council of Trent
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2022, 33, 2; 235-241
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Totgesagte leben länger
Autorzy:
Kuciński, Andrzej Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040875.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo naturalne
teologia moralna
autonomia
natura
ponowoczesność
Sobór Watykański II
Naturrecht
Moraltheologie
Autonomie
Natur
Postmoderne
II. Vatikanum
natural law
moral theology
autonomy
nature
postmodernism
Vatican II
Opis:
Das Naturrecht scheint für viele Ethiker als Modell der Normbegründung nicht mehr aktuell zu sein. Gleichzeitig ist die Moraltheologie nach dem II. Vatikanum um eine Erneuerung bemüht, die sich einerseits von einem radikalen Autonomiedenken distanziert, andererseits bestimmte Engführungen der Vergangenheit überwindet. Dies geschieht im Rahmen eines kulturellen Umbruchs zwischen Moderne und Postmoderne, bei dem universalistische ethische Konzepte ohnehin kritisch angesehen werden. Dennoch verlangen die sich mehrenden ethischen Herausforderungen der Gegenwart, allem voran die im bioethischen Bereich, nach allgemeingültigen Lösungen in der globalisierten Welt. In diesem Kontext kann und soll das Naturrechtsdenken wieder gebraucht werden. Allerdings müsste es entsprechend präsentiert werden. Eine ethische Verständigung über Kultur- und Zeitgrenzen hinaus ist möglich, erfordert allerdings eine Einigung bzgl. der Verbindlichkeit der menschlichen Natur.
THERE’S LIFE IN THE OLD DOG YET. PERSPECTIVES FOR NATURAL LAW THINKING IN FUTURE MORAL THEOLOGY   For many ethicists, natural law no longer seems to be relevant as a model for the motivation of norms. At the same time, moral theology after Vatican II is striving for a renewal which, on the one hand, distances itself from radical autonomous thinking and, on the other hand, overcomes certain narrownesses of the past. It happens in the context of a cultural upheaval between modernity and postmodernity, in which universalistic ethical concepts are regarded critically anyway. Nevertheless, the increasing ethical challenges of the present, especially those in the bioethical field, call for universally valid solutions in the globalized world. In this context, natural law thinking can and should be used again. However, it would have to be suitably presented. An ethical understanding beyond cultural and temporal boundaries is possible, but requires an agreement on the binding character of human nature.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2021, 16; 107-121
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lwowski sobór 8–10 marca 1946 roku: przygotowania, przebieg i skutki. Rola systemu totalitarnego
Lviv Assembly (8–10 March 1946): Preparation, Course and Consequences. The Role of the Totalitarian System
Autorzy:
Stocki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477909.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Opis:
After the liberation of the western Ukraine from the occupation of the Third Reich, Stalin’s Communist regime has launched a broad attack on Catholicism, especially on its factions, as the Roman Catholic Church, the Armenian Catholic Church and the Ukrainian Greek Catholic Church, which dominated the religious life in Lviv, Stanislavsky, Drogobych and Ternopil regions. RCC (Roman Catholic Church), in particular, has reduced its presence tenfold (from more than 400 parishes in Lviv Archdiocese in 1944 to less than forty – in the late 1946, through the deportation of Poles from Ukraine and Ukrainians from Poland in 1944–1946) in the region. ACC, as an institution, was completely annihilated by the Bolshevik regime in 1945, by the so-called attempted revival of free Armenia. UGCC (Ukrainian Greek Catholic Church), which included about 2300 religious communities, and which had great infl uence on public life of the Ukrainian western regions, formed their patriotic consciousness, and therefore did not fi t in the Bolshevik plan of “sovietization” of the Ukrainian population in the mentioned areas. Therefore the NKVD (People Commissariat for Internal Affairs) and the Bolshevik party elite decided to eliminate UGCC as an institution. The Council for Russian Orthodox Church in Sovnarcom Soviet Union and the Council for worship at Sovnarcom USSR developed a plan for the acquisition of parishes by the Russian Orthodox Church. This plan included: the elimination of monasteries, repression of the hierarchy, clergy, monks, which would prevent the so-called reunifi cation of UGCC with ROC. In May 1945, especially for this last point, the so-called Initiative Group was established (with the direct assistance of the NKVD and referred to as the Soviets). It was led by some leaders of the Greek Catholic priests, who had subsequently carried out this reuniting action. This group has been actively promoted by the local provincial councils, authorized for ROC and for religious worship, as well as functionaries of the provincial offices of the NKVD and Orthodox bishops. In October 1945, as a result of the abovementioned joint actions of these institutions, nearly 800 priests of 1259 – agreed to the reunifi cation. The danger of arrest, deportation of families to Siberia, prison by the NKVD of the Church hierarchy, together with Metropolitan Joseph Slipy and others – these were the reasons, which forced the majority of the Church to reunite. However, the Greek Catholic parishes did not feel such dangers, therefore only 9 of the 2286 religious communities passed to ROC till the end of 1945, so the community waited. To put the fag end in the annihilation of UGCC (Ukrainian Greek Catholic Church), the leadership of the Union of the above-mentioned Councils decided to organise the Assembly, which should be prepared by the Initiative Group, pro-orthodox reunited clergy and the Moscow Patriarchate. The assembly took place in Lviv, March 8–10, 1946, in St. George church and took the following decisions: to annul the decision of the Union of Brest in 1596, return to orthodoxy, reunite with the Russian Orthodox Church Moscow Patriarchate. These decisions-appeals were approved by Moscow Patriarch Aleksij . Greek Catholic historiography, based on the then USSR and USRR law considers this Assembly as non-canonical, because it was not appointed by the Church hierarchy, the church delegates have not been elected by the Greek-Catholic clergy, and the bishop of the Church did not participate in this Assembly, that is why the Assembly had no right to take the above decision. More than 400 priests of the „white” and „black” clergy, who did not agree with the decision of the Assembly and who still continued to practice the Greek-Catholic religious tradition, were arrested over the next four years and condemned by the NKVD executives. The Totalitarian regime begun to attack the Greek-Catholic monastery on the pretext of the so-called compression, as a result, in 1950, only a few male and female monasteries remained in force. Thanks to the efforts of the “authorized regional councils”, the Greek-Catholic religious communities slowly began to move into the structure of ROC. Over several years, some communities had the possibilities to avoid the reunion with ROC, as they were under the church care by hundreds of UGCC priests, so they were able to escape from prison and go underground. But the totalitarian government would put forward the struggle with the Greek Catholic Church in order to “cleanse” the western region of Ukraine and establish there the obedience to the Russian Orthodoxy.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2009, 1(14); 237-267
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-100 z 372

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies