Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sobór" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-50 z 375
Tytuł:
Sobór w Konstancji wobec monarchii polsko-litewskiej
Autorzy:
Graff, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640467.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
sobór w Konstancji, monarchia jagiellońska, proces doktrynalny i prawny, chrystianizacja Żmudzi, unia kościelna
Opis:
The Council of Constance and its attitude towards the Polish-Lithuanian monarchy In the article the involvement of the delegation of the Kingdom of Poland in the work of the Council of Constance (1414–1418) was assessed. The analysis was carried out chiefly from the point of view of the key issues in the external policy of the Jagiellon monarchy; the analysis also focused on the reactions of the participants of the Council to the activities of the Polish delegation. Although the author agrees with the opinions that the Polish Kingdom did achieve an image success in Constance, yet he is of the opinion that the success played a secondary role as regards real-life events which took place in Central Europe; he also thinks that the success tends to be exagerated by Polish historiography. Apart from a narrow group of intellectuals, the contention between Poland and the Teutonic Order was of little interest to the Council participants, and hence he comes to the conclusion that military activities were a much more effective weapon in the defense of Polish-Lithuanian interests.Although without a doubt, Jagiello and Witold overestimated the significance of the Council in respect of solving the conflict with the Teutonic Order, yet they achieved a tangible success which consisted in a change of perception of their states as well as subjects by the contemporary European elites. Therefore, the author puts forward a hypothesis that the mission of the delegation of the Ja-giellon monarchy to the Council of Constance was one of those episodes in the history of Poland and Lithuania, which constitutes a permanent legacy of common historical identity.
Źródło:
Prace Historyczne; 2014, 141, 2
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór chalcedoński. Kontekst historyczny, teologiczny, następstwa
The council of Chalcedon: its theological and historical context and its consequences
Autorzy:
Grzywaczewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613355.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sobór chalcedoński
Logos
The council of Chalcedon
Opis:
The article presents the Council of Chalcedon; its theological and historical context and its consequences. The author starts with the theological context of this Council. In that time the question of relation between humanity and divinity in Christ was discussed. Apollinarius of Laodicea taught that in the person of Christ there were two elements: the Logos and the body. The Logos replaced the soul. He propagated the formula mia physis tou theou logou sesarkomene. Others theologians were not agree with his opinion. Generally, there were two theological schools which worked on this matter: school of Alexandria and of Antioch. In the first one, the Christ was seen especially as God who became man. In the second one, He was seen as the man who was God’s Son. With other words, in Alexandria the starting point of reflection was the Divinity of Christ. In Antioch the starting of reflection was His humanity. The author mentioned Eutyches whose ideas on Christology produced a lot of trouble. In such a context, the Council of Chalcedon was organized (451). It was the proposal of Emperor Marcjan. The Council, after having condemned Eutyches and Dioskur of Alexandria because of their position on theological matter, proclaimed a new definition of the catholic faith. The base of this definition was the Letter of Pope Leo the Great Ad Flavianum. The most important point of this definition was the statement that Divinity and humanity meet in Christ, and both form one person. Such a declaration seems to be clear, but it did not satisfy Greek theologians. They did not want to accept the formula two natures (duo physeis) in one person, because in their opinion it signifies a separation between the Divinity and the humanity of Christ. They preferred to speak about mia physis tou Theou Logou sesarkomene. Surely, by the term physis they did not understand nature, but a being. While saying mia physis they did not mean one nature, but one being. In their conception, Jesus Christ was a Being in which met Divinity and humanity. Many theologians were suspicious of the term person (prosopon); they supposed that it had a modalistic meaning. The main opinion of Modalists is: there is only One God who appears sometimes as Father, sometimes as Son, sometime as Holy Spirit. There were also other reasons of contesting the definition of Chalcedon. It was known that that this definition was imposed by the Greek emperor, influenced by the Bishop of Rome (Pope). Many theologians, especially in monastic milieu, did not want to accept the intervention of the civil authorities in religious matter. They did not have a very good opinion about Latin theology. In the fifth century there were some anti-Hellenic tendencies in the eastern part of the Empire. Many Oriental theologians rejected the definition of Chalcedon because it was „a formula of Rom and Constantinople”. In such circumstances, a lot of Christians separated themselves from the Catholic Church, forming Monophysite Churches. Those who remained in unity with Rome and Constantinople, keeping the definition of Chalcedon, were called Melchites. Another problem was the canon 28, which gave some privileges to the bishop see of Constantinople. Pope Leo the Great did not approve this canon. Anti-Hellenic tendencies were so strong that in the time of Islamic invasions the people of Palestine, Syria, and Egypt welcomed Arabic soldiers as liberators from Byzantine domination. It is to be said that Arabic authorities, after having taken power in a country, were friendly towards Monophysites and persecuted Melchites. So, the contestation of the definition of Chalcedon prepared the ground for the victory of Islam in the East. The article is ended by an observation of a French theologian Joseph Moingt: declaration that Divinity and humanity make union the person of Jesus Christ produced division not only in the Church, but also in the Roman Empire. This is one of great paradoxes in the history of Christianity.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 58; 137-179
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Hus and Vatican II
Jan Hus a Drugi Sobór Watykański
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040523.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Hus
husytyzm
eklezjologia
II Sobór Watykański
John/Jan Hus
Hussitism
ecclesiology
Vatican II
Opis:
W artykule rozwinięto tezę prof. Stefana Swieżawskiego, że Jan Hus, czeski reformator uznany za heretyka przez Sobór w Konstancji i w wyniku tego spalony na stosie, może być uznany za prekursora II Soboru Watykańskiego. Po krótkim wstępie historycznym następuje analiza tych poglądów Husa, które znalazły odzwierciedlenie w dokumentach Vaticanum II: Dei verbum, Lumen gentium i Dignitatis humanae. Wywody uzupełnia zwięzły opis współczesnego katolickiego podejścia do Husa, a także wskazanie, że nowe odczytanie jego postaci jest możliwe dzięki wielkiej metanoi, zapoczątkowanej w Kościele katolickim przez Vaticanum II.
The article develops the thesis of Professor Stefan Swieżawski that Jan Hus, the Czech Reformer sentenced as a heretic by the Council of Constance and in consequence burnt at the stake, can be considered as a precursor of the Second Vatican Council. After a short historical introduction there is an analysis of those ideas of Hus that were reflected in the Vatican II documents Dei verbum, Lumen gentium and Dignitatis humanae. The arguments are completed by a description of the present Catholic approach to Hus and by indicating a possible re-interpretation of his person thanks to the great metanoia launched in the Catholic Church by Vatican II.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 105-119
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tak zwany Sobór Jerozolimski wyrazem troski o jedność pierwotnego Kościoła
Autorzy:
Rakocy, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177974.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Sobór Jerozolimski
Dz 15
Ga 2
1-10
Council of Jerusalem
Acts 15
Gal 2
Opis:
Der Artikel betrifft das sogenannte Konzil von Jerusalem, das in der Anfangszeit des Christentums mit einer Streitfrage befaßte, die in dem Augenblick entstanden war, als die ersten Heiden in die Kirche aufgenommen wurden. Das Konzil äußerste sich nicht nur in der Frage der Beschneidung zugunsten der Heideenchristen, sondern erließ auch ein Dekret mit vier Bedingungen, das zum einträchtigen Miteinander von Judenchristen und Heidenchristen beitragen sollte. Das Dekret mit den vier Bedingungen ist Ausdruck einer Übereinkuft, das das Wohl des jüdischen Teils der Kirche im Sinne hatte. Das Jerusalemer Konzil in Apg 15 erkennt einerseits die Freiheit der Heiden vom mosaischen Gesetz an und schützt andererseits die jüdische religiöse Tradition. Es ist ein Ausdruck der Sorge um die Einheit der Urkirche.
Źródło:
The Biblical Annals; 1996, 43, 1; 139-148
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór Watykański I w świetle "Dziennika Poznańskiego": studium źródłoznawcze
Autorzy:
Kowalik, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044721.pdf
Data publikacji:
1977
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
rozprawa
Sobór Watykański I
dziennik
źródło
historia
treatise
the Vatican Council I
daily paper
reference
source
history
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1977, 35; 195-214
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór oczami polskich komunistów : Sobór Watykański II w świetle dokumentów MSW i MSZ
Sobór Watykański II w świetle dokumentów MSW i MSZ
Współwytwórcy:
Kucharski, Wojciech (1978- ). Wstęp Wybór Opracowanie
Misiejuk, Dariusz. Wstęp Wybór Opracowanie
Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Instytucja sprawcza Wydawca
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Warszawa : Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Polska ; 1954-1996)
Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Polska)
Sobór Watykański (2 ; 1962-1965)
Kościół a państwo
Wydawnictwo źródłowe
Opis:
Na stronie przytytułowej: Centralny Projekt Badawczy IPN. Władze kościołów i związków wyznaniowych w Polsce 1944-1989.
Bibliografia, netografia na stronach 433-[438]. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Spór o nieomylność papieża - od Haec sancta do Pastor aeternus
Autorzy:
Ferdek, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607167.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Council of Constance
Conciliarism
Gallicanism
First Vatican Council
Papal Infallibility
Sobór w Konstancji
koncyliaryzm
gallikanizm
I Sobór Watykański
papieska nieomylność
Opis:
The decree Haec Sancta approved by the Council of Constance at its 5th Session (6th April 1415) helped the Council fathers to put an end to the scandalous schism which since 1378 had divided the Latin Church between rival lines of claimants to the papal office. The Council of Constance declared for the superiority of the Council over the Pope. In Gallicanism the theory      of the superiority of a General Council lived on for hundreds of years. The great body of the bishops of the nineteenth century had little sympathy with Gallican principles, which disappeared entirely after the definition of Papal Infallibility at the First Vatican Council in 1870. There are several requirements for a dogmatic, papal infallible pronouncement: (1) The pronouncement must be made by the lawful successor to Peter. (2) The subject matter must be in the area of faith and morals. (3) The pope must be speaking ex cathedra, that is from the very seat and office of Peter. In this way he must be specifically intending to proclaim a doctrine, binding the entire Church to its assent. If one or more of these elements is missing, there is no infallible  pronouncement.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2015, 29; 183-196
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upadek patriarchy aleksandryjskiego Dioskura
The Fall of Dioscuros of Alexandria
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612598.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dioskur z Aleksandrii
patriarcha
Aleksandria
upadek
Sobór Efeski
Sobór Chalcedoński
Dioscuros of Alexandria
patriarch
Alexandria
fall
Council of Ephesus
Council of Chalcedon
Opis:
The overthrow of patriarch Dioscuros appertains to the breakthrough events, which influenced the doctrinal countenance of Late Antique Christianity. Despite the fact that the decision to deprive the patriarch of the throne remained solely political, the very depositional proceedings were commenced on the charge of wrongdoings committed by Dioscuros prior to and in the course of the second Ephesian Council. During the Chalcedonian Councii there were also four Alexandrians who maintained accusations against the patriarch, those being: two deacons (Theodoros and Ischyrionis), presbyter Athanasius and Sophronios, of whom we possess little knowledge. It was proved, however, that even the substantial charges did not destine Dioscuros to be overthrown as much as did his refusal to attend the council. The overthrown patriarch was exiled and therein died in 454. His relics were translated to Alexandria during the reign of Tymotheus Ailuros.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 647-659
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Second Vatican Council and Today’s Roman Catholic Church in America
Sobór Watykański II a współczesny Kościół katolicki w Stanach Zjednoczonych
Autorzy:
Pindel, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529142.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Sobór Watykański II
Kościół katolicki w USA
reformacja
wyznania protestanckie
Opis:
Od momentu powstania Stany Zjednoczone były krajem słynącym z wyjątkowej wolności religijnej. Dominowały jednak różnorodne wyznania protestanckie. Pierwsi katolicy przybyli do Ameryki Północnej wraz z Hiszpanami w 1513 r., rozpoczynając pracę misyjną wśród rdzennych mieszkańców. Jednak brytyjscy koloniści, anglikanie i purytanie, przenieśli na grunt amerykański także silny, mające swoje źródło w reformacji, antykatolicyzm. Kościół katolicki nie był główną instytucją religijną w Ameryce Północnej: na początku rewolucji amerykańskiej katolicy stanowili zaledwie 1% obywateli i tylko stan Maryland był w większości katolicki. Szybki rozwój Kościoła rzymskiego w USA rozpoczął się na początku XX wieku, wraz z kolejnymi falami imigracji z krajów katolickich w Europie. W 1928 r. Al Smith był pierwszym katolickim kandydatem na prezydenta, a w 1961 r. cieszący się dużą popularnością katolik John F. Kennedy został prezydentem Stanów Zjednoczonych. Współcześnie obserwuje się dynamiczny rozwój katolicyzmu i zanik postaw antykatolickich, wiele instytucji publicznych czy społecznych zostało założonych przez katolików, katolicy stali się też ważną częścią amerykańskiego dyskursu intelektualnego. Współpraca dyplomatyczna prezydenta Ronalda Reagana i papieża Jana Pawła II przyczyniła się do upadku komunizmu w Europie.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2012, 3; 141-167
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielki Sobór Kościoła Prawosławnego na Krecie w 2016 r. i jego ustalenia
Autorzy:
Kuźma, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057287.pdf
Data publikacji:
2018-12-17
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Opis:
Artykuł omawia Sobór Kościoła prawosławnego, który odbył się na Krecie w 2016 r. Pod względem treści tekst został podzielony jest na dwie części. W pierwszej części w sposób skrótowy został ukazany proces przygotowawczy do Soboru. Została ukazana procedura powstawania dokumentów i ich akceptacji jako projektów na przyszły Sobór przez Ogólnoprawosławne Konferencje Przedsoborowe. W drugiej części została przeprowadzona analiza treści dokumentów, które zostały przyjęte na tym Soborze. Dla bardziej systematycznego przedstawienia ich treści, dokumenty zostały podzielone na trzy kategorie: A) dokumenty o charakterze ogólnym, B) dokumenty odnoszące się do wewnętrznego życia Kościoła, C) dokumenty odnoszące się do zewnętrznego życia Kościoła.
This article discusses the Council of the Orthodox Church, which took place in Crete in 2016. Due to its content, the text has been divided into two parts. In the first part, the preparatory process is briefly presented. The procedure of creating the documents and their approval as projects for the future Council by the Pre-Conciliar Pan-Orthodox Council is also presented. In the second part, the content of the documents, which were accepted at the Council, are analyzed. In order to present their content more systematically, the documents have been divided into three categories: A) general documents, B) documents concerning the inner life of the Church, C) documents concerning the external life of the Church.
Źródło:
ELPIS; 2018, 20; 165-179
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjski ruch odnowicielski w 1917 roku
Russian church renovationism in 1917
Autorzy:
Pawełczyk-Dura, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420347.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Ruch odnowicielski
1917 rok
przewrót bolszewicki
Sobór Lokalny 1917-1918
Renovationist Church
1917
The October Revolution
All Russian Sobor of 1917-1918
Opis:
The fall of tsarist autocracy in 1917 opened up the possibility of revival of the Orthodox Church. Political and socialmovement revived activities renovationists, closely observing the prevailing mood among believers. They excepted deepreforms in Church organizations and rituals and postulate require activating the clergy. However, All Russian Sobor of1917-1918 rejected the reneval project based on the idea of creating independent administrative Orthodox community,connected reformed faith and ritual. Consciousness of organizational and ideological confusion motivate renovationiststo turn to the most important factor influencing the social and political life. It happened only until 1922. „Living Church”has become a weapon in the fight the communist regime against in the Orthodox Church.
Źródło:
ELPIS; 2013, 15; 207-214
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór Watykański II na łamach Głosu Koszalińskiego
The Second Vatican Council in Głos Koszaliński
Das Zweite Vatikanische Konzil in Głos Koszaliński
Autorzy:
Wiśniewski, Gerard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570800.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Sobór Watykański II
Głos Koszaliński
prasa na ziemi koszalińskiej
Second Vatican Council
press in Koszalin
Opis:
Jak wielkim wydarzeniem był Sobór Watykański II świadczy fakt, że środki społecznego przekazu: telewizja, radio i prasa z niemal całego świata rozpisywały się i relacjonowały na bieżąco przebieg sesji soborowych. Pokazywano i opisywano nie tylko posiedzenia plenarne, ale również wypowiedzi ojców soborowych w kuluarach. Opinia publiczna na bieżąco była informowana o pracach i postępie poszczególnych komisji. Artykuł pokazuje, na podstawie publikacji ukazujących się na łamach Głosu Koszalińskiego w latach 1962–1966, jak przebieg Soboru Watykańskiego II był postrzegany przez prasę koszalińską (w województwie koszalińskim była w tamtym czasie tylko jedna gazeta – Głos Koszaliński, organ KW PZPR). Słowa kluczowe: Sobór Watykański II, Głos Koszaliński, prasa na ziemi koszalińskiej
How great the event was the Second Vatican Council is evidenced by the fact that social media: television, radio and press from almost all over the world wrote and reported on the course of the council sessions. Not only plenary sessions were shown and described, but also the statements of the Council Fathers in the lobby. The public was kept informed about the work and progress of individual committees. The article shows how the course of the Second Vatican Council was perceived by the Koszalin press, based on publications published in Głos Koszaliński in 1962–1966 (in Koszalin there was only one newspaper at that time Głos Koszaliński, a body of the Polish United Workers’ Party).
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 251-272
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La ville de Lyon et le concile
Miasto Lyon a sobór 1274 r.
Autorzy:
Fédou, René
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647477.pdf
Data publikacji:
1983
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
W swoim artykule autor rozpatruje dwa zagadnienia: 1) dlaczego właśnie Lyon został wyznaczony przez papieża Grzegorza X jako miejsce mającego się odbyć soboru oraz 2) jakie były warunki przyjęcia przez miasto przybyłych tutaj uczestników soboru. Za wyborem Lyonu przemawiały, zdaniem autora, następujące okoliczności: 1) prawie centralne usytuowanie geograficzne; 2) łatwość dojazdu; 3) tradycje gromadzenia się tu krzyżowców, 4) faktyczna niezależność od Cesarstwa; 5)usytuowanie na szlakach ku królestwu Kapetyngów, dla którego Lyon stawał się coraz bardziej atrakcyjny; 6) precedens z reku 1245; 7) fakt, że papież był kanonikiem tutejszej katedry; 8) rozwój ekonomiczny Lyonu w XIII w. Co do drugiej kwestii autor konstatuje: Lyon musiał przyjąć co najmniej 7000-8000 ludzi (500 biskupów, 60 opatów, ponad 100 prałatów i prokurorów + ich świty, liczni książęta świeccy ze swoimi eskortami). Miasto miało podówczas 10 000-12 ООО mieszkańców. Sytuacja zatem była ciężka. Autor wskazuje jednakże, że w mieście były liczne klasztory i konwenty, 8 lub 9 szpitali, mnóstwo oberży, których sporo przybyło w czasie soboru. Do tego należy dodać zakwaterowanie w domach mieszczan. Należy poza tym uwzględnić fakt, że nie wszyscy uczestnicy przybyli w tym samym czasie, następowała wymiana uczestników w czasie trzech kolejnych sesji, wreszcie niektórzy uczestnicy, zwłaszcza świty i eskorty, przebywali poza miastem. Dużym utrudnieniem była okoliczność, że istniały tylko dwa mosty: bardzo dobry na Saonie, drewniany natomiast na Rodanie, między nimi droga kołowa dość szeroka. Warunki bezpieczeństwa gwarantowała gwardia wzmocniona przez oddziały przysłane przez Filipa III. Na ogół sobór wzmógł autorytet władz kościelnych, przysłużył się też mieszkańcom Lyonu, z których wielu niewątpliwie mogło się w tym czasie wzbogacić. Uspokoiło to niedawne nastroje, jakie tu panowały po rewolcie roku 1269.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1983, 14; 27-31
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ambony skrzatuskie
Skrzatusz pulpits
Kanzeln von Skrzatusz
Autorzy:
Zadarko, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570949.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Skrzatusz
sanktuarium Matki Bożej Bolesnej
bazylika
barok
XVII w.
ambona
kazalnica
Sobór Trydencki
Sobór Watykański II
sanctuary of Our Lady of Sorrows
basilica
baroque
seventeenth century
pulpit
Council of Trent
Vatican Council II
Opis:
Przedmiotem artykułu są dwie ambony znajdujące się w sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu. Świątynia została w 2019 r. podniesiona decyzją Stolicy Apostolskiej do godności bazyliki. Jest to okazja, aby przybliżyć czytelnikowi wiedzę o miejscach głoszenia słowa Bożego w historii i współcześnie w sanktuarium. Analiza konstrukcji, kształtu i ikonografii zabytkowej, barokowej kazalnicy prowadzi do wniosku, że w wyniku prac renowacyjnych doszło do zmian w kolorystyce i niezrozumiałych przemieszczeń figur zdobiących kazalnicę, mających wpływ na jej wymowę teologiczną. Nowa ambona, wykonana w 2013 r., jest dobrze zaprojektowanym „stołem” słowa Bożego obok ołtarza („stołu eucharystycznego”), ale pozbawiona artystycznej symboliki. Znajomość zagadnień historycznych, formalnych, architektonicznych i ikonograficznych omawianych ambon daje wiedzę o kulturze wnętrz sakralnych północnej Wielkopolski i diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w historii, zwłaszcza po Soborze Trydenckim w XVII i XVIII w. i po Soborze Watykańskim II.
The subject of the article are two pulpits located in the shrine of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz. The temple was raised in 2019 by the decision of the Holy See to the status of a basilica. It is an opportunity to bring closer to the reader the knowledge about the places of proclaiming the Word of God in history and today in the sanctuary. The analysis of the construction, shape and iconography of the historic Baroque pulpit leads to the conclusion that as a result of renovation works, there were changes in the color and incomprehensible displacements of the figures adorning the pulpit, affecting its theological significance. The new pulpit, made in 2013, is a well-designed “table” of God’s Word next to the altar (“Eucharistic table”), but devoid of artistic symbolism. Knowledge of the historical, formal, architectural and iconographic issues discussed in the pulpit gives knowledge about the culture of sacred interiors in Wielkopolska (northern Greater Poland) and the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese in history, especially after the Council of Trent in the 17th and 18th centuries and after the Second Vatican Council.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 53-80
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pope John XXIII and The Second Vatican Council
Papież Jan XXIII a II Sobór Watykański
Autorzy:
Kubiś, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695547.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Opis:
Pope John XXIII not only announced, but also prepared and inaugurated the Second Vatican Council. Summoning Vaticanum II was announced by John XXIII on 25th of January 1959. Few months after the announcement, the Pope set up (17.05.1959) the Ante-preparatory Commission. Commission’s tasks was to establish contacts with the Catholic Episcopates of different countries, the Dicasteries of the Roman Curia and the Catholic Universities, in order to consult and receive some suggestions regarding the Council. The head of the Ante-preparatory Commission was card. D. Tardini, then the Secretary of State. Mons. P. Felici, the auditor of the Roman Rota was a secretary. Gathering the materials took the Ante-preparatory Commission one year. On 5. June 1960, Pope John XXIII established ten Preparatory Commissions and two secretariats. The basic objectives of these organs was to study the Council’s topics indicated by the Pope. The results of these activities were published. Only the works of the Central Preparatory Commission, which sometimes included up to 150 members and contained the presidents of the other Preparatory Commissions and the secretariats were fully reconstructed. The works of the Commissions and secretariats preparing substantial issues of The Second Vatican Council are published in 76 schemas (texts). During the pontificate of John XXIII the first session of The Second Vatican Council took place (11. October to 8. December 1962). A special consideration should be given to Council’s discussion on the schema of the sources of the Revelation. After many days of a vigorous discussion there was a vote. Almost 2/3 of the participants voted against the continuation of discussing this text. However, it was not the required majority. In this situation, John XXIII personally decided to remove this schema form the agenda and established a special, mixed commission, composed of the representatives of the opposed fractions. The aim of this commission was to develop a new schema in this issue. It allowed the council to avoid the impasse. The most discussed schemas were on liturgy and on the means of social communication. The last schema was decided by vote, but only “in its essence”. The discussion on the schema on the Church, closing the first session, turned out to be the most important. It indicated the Council to present the Church in its nature, its mission and various relations with the world. The Adagia of John XXIII, which was a quintessence of the Council’s program is enclosed in a word aggiornamento (it.) or accomodata renovatio (lat.). Pope John XXIII gave his life for the Council. The author of this paper encloses a speech of the Pope John XXIII to the polish bishops, granted on 8th October 1962.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2018, 21, 2
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo w projektach dokumentów na Wszechprawosławny Sobór
The Sacrament of Marriage in the draft documents of Great and Holy Synod
Autorzy:
Kuźma, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420191.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Sobór Wszechprawosławny
dokument o małżeństwie
przeszkody w zawarciu związku małżeńskiego
Great and Holy Synod
The Sacrament of Marriage
impediments of marriage
Opis:
W artykule został poddany analizie tekst projektu dokumentu na zbliżający się Sobór Wszechprawosławny: „Sakrament małżeństwa i przeszkody do jego zawarcia”. Dokument jest jednym z sześciu punktów, którymi zajmie się przyszły Sobór. Pierwsza wersja omawianego dokumentu została przyjęta w 1982 r. natomiast ostateczny tekst projektu znacząco rozszerzony został zatwierdzony przez Zgromadzenie Zwierzchników w styczniu 2016 r.
This article analyses the text of the draft document for the upcoming Great and Holy Synod entitled: „The Sacrament of Marriage and Its Impediments.” This document is one of the six topics that will be addressed by future Synod. The first version of this document was accepted in 1982, however the final draft text was significantly expanded and approved by the Synaxis of the Primates in January 2016.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 177-182
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czym był dla Kościoła Sobór Trydencki (1545-1563)? : (refleksje w 440-tą rocznicę od zakończenia obrad)
Autorzy:
Gręźlikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661441.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
In the history of canon law, as well as like in history of many other forms and aspects of ecclesiastical life, Trident Council (1545-1563) was of a great importance. Renovation work initiated by Council, thought as remedy for crisis situation intensified by reformation outbreak, was without any doubts a turning point not only in history of church legislation, but also in the history of Church itself. For hundred and forty years from ending of the conference of Trident Council is an occasion for discerning reflection over the role and importance of votes of that significant and grave event in the history of the Church, which was a great gift of the Spirit presented to the Church in hard times of XVIth century and turning point that started big, needed and salutary reform and renovation of the Church. Trident formed and changed the visage of Catholic Church more than any other ordinary Council except of The Und Vatican Council. The other Councils, despite their significance, influenced only specific areas of Church life, impressing their impact on them. It set a new direction and shape to the whole historical epoch. It was this Council that formed „catholic confession Church”, it gave him an order and shape in doctrinal and disciplinary area. Legal resolutions of the Council had first of all reformative character. Besides passing the resolutions, which had fundamental importance for Church’s work, as residency dictation, ban of benefices accumulation, establishing the clerical seminary, enforcing the obligatory legal form of marriages contracting or reform of religious law, the Council implemented all line of improvements and institutions started by Apostolic Capital. The great gift of the Spirit, reforms and renovation presented to the Church of the half of XVIth century in resolutions of Trident Council was to release comprehensive trend of assimilation by individual countries, nations, church’s provinces and dioceses the basic decrees and resolution, which were taken by Council’s fathers. Before everything else, situation that the Church winded up in required all that, because Church was from one side menaced by developing reformation, from the other side it was afflicted by crisis of its structures and institutions, collapse of discipline of priesthood and declining religious life. This situation forced to take on changes and reforms programmed by the Tridentinum and which concern widely understood religious renovation referring to priesthood and secular congregation, as well as Church structures themselves. In the same time, the point was both to correct recognition of totality of Council’s reformatory resolutions and to definitely implement them and enforce into life of mentioned church units. Acceptance of Trident resolutions meant the beginning of reforms on many areas of church and religious life. So no wonder, that efforts of popes from the end of XVIth century and the subsequent centuries were directed to propagate a conviction in Church’s consciousness, that Tridentinum should be recognized as not only the ultimate principle of faith, but also as rule of church discipline. Norms established earlier were integrated, specified and updated by Trident becoming a significant motor of further legislative activity of legislators in the Church. On the Council, foundations for development of modern canon law and its application in the Church were also set. Hereof, taking this all into consideration we can state, that this Council is a beginning of a new epoch for history of canon law. Its resolutions explained and determined dogmatic matters, strengthened organization and discipline in the Church, gave a new impulse to maintain shaken internal cohesion of the Church and created convenient conditions to take up offensive priestly action on wider scale. Thus they had significant impact on four centuries of life, activity and history of the church.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2003, 46, 3-4; 171-226
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
konflikty między biskupami Wschodu po soborze w Nicei.
Autorzy:
Wnętrzak, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436228.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
sobór w Nicei
Konstantyn Wielki
spory religijne
historia Kościoła
Opis:
The Concil of Nicaea did not the Church the expected peace. The first satge of the long period of concil lasted until the death of emporer Constantine in 337. At that time, we witnes a reaction a gainst the arrangements made in Nicaea. While Constantine was still alive, the Nicene Creed was sacred and untouchable, but the suporters of Arianism managed to remove and banish theit main opponents: Athanasius, Eustachius of Antioch and Marcelius of Ancyra. One of the methods of removing inconvenient bishops was charging then with immorality, an example of with is the case of Eustachius, deposed by the synod in Antioch. According to the historian of the Cuurch, Sozomenus, the problem was Eustachius' engagement in the defence of the Nicene Cread and his uncompromising attitude towards the supporters of the Arian heresy, while the official pretext was the charge of disgracing the dignity of a bishop. The same synod ion Antioch deposed other five bishops and replaced them with those approved by the Arian faction. The conflict inside the Church was the most severe in Egypt, where the bishop of Alexandria was Athanasius. The situation in this country was complicated by the overlap of two conflicts the Arian heresy and the Melrtian schism. Athanasius had to face then both. The Meletians accused him of violence against them, barring them from churches and persecuting their leaders. the historians of the Church, socrates and sozomenus claim that these were allegations and that such violations were not proven. Athanasius was called before the synod twice: first to Caesarea (in 334), buthe refused to leave Alexandria, and then to Tyre (in 335), when he had to appear before the judges. The synod was organized by Eusebius of Caesarea, and it gathered pro-Arian bishop. When the emperor was informed that Athanasius threatened to arrest the fleet transporting grain to Constantinopole in the port of Alexandria, he exiled the bishop to Trier. It may be concluded that the Concil of Nicaea the Arian faction changed the meth ods of fighting their opponents: avoiding complex theological problems, they brought up legal, moral or political charges against them. Most of activity was devoted to the rehabilitation of Arius and to the fight against Athanasius. The emperor, who was neutral at the beginning of the Arian controversy, remained neutral during the Concil and afterwards. Even if his attitude may be considered unfavourable to Athanasius, it did not result from the sympathy for Arianism, but from the fact that the bishop of Alexandria become of an incessant conflict inside the Church.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2008, 7; 13-32
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór w Konstancji wobec Jana Husa i Hieronima z Pragi
Council of Constance towards John Hus and Jerome of Prague
Autorzy:
Medwid, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571162.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jan Hus
Hieronim z Pragi
Jan Wiklif
Sobór w Konstancji
ekskomunika
przeznaczenie
John Hus
Jerome of Prague
John Wycliffe
Council of Constance
excommunication
predestination
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie rozwiązania problemu Jana Husa i Hieronima z Pragi przez Sobór w Konstancji. Kwestie obu czeskich teologów pojawiają się trzy razy w dokumentach soborowych. Jana Husa niepokoiło pozostawiające wiele do życzenia życie duchowieństwa, a szczególnie ich zepsucie i chciwość. Mówił także o zepsuciu obyczajów. Był bardzo krytyczny wobec papiestwa i potępiał handel odpustami. Postrzegał Kościół jako Mistyczne Ciało, którego Głową jest Jezus. Nie do przyjęcia była dla niego kara ekskomuniki. Oskarżono go o głoszenie herezji. Jego błędne tezy poruszały tematykę predestynacji, posługi papieża, ekskomuniki i czynów ludzkich. Sobór uznał go za heretyka i osądził. Z kolei Hieronim z Pragi był zaangażowany w powstający ruch narodowy w Czechach i głosił publicznie poglądy Jana Wiklifa. Był zdeklarowanym zwolennikiem Husa. Sobór oskarżył go o przestępstwo błędów i herezji dotyczących religii chrześcijańskiej. Hieronim z Pragi najpierw uznał racje Kościoła katolickiego, ale później zmienił zdanie i odwołał swoje zeznania, zgodę i oświadczenie. Ojcowie z Konstancji ogłosili go heretykiem i ekskomunikowali go.
The purpose of this article is to present the solution to the problem of Jan Hus and Jerome of Prague by the Council of Constance. The issues of both Czech theologians appear three times in the conciliar documents. Jan Hus bother leaving much to be desired lifestyle of the clergy, and at the same time their lust and greed. He spoke about the corruption of manners. In particular, he was critical of the papacy and denounced the trade in indulgences. The church was perceived him as a mystical body whose head is Jesus, the faithful and represent chosen by God righteous. It is not acceptable for him was the punishment of excommunication. He was accused of preaching of the many errors and heresies, and his erroneous thesis raised the questions of predestination, the ministry of the Pope, excommunication and the deeds of men. The Council judged him and found as a heretic. In turn, Jerome of Prague was involved in the emerging national movement in the Czech Republic and proclaimed publicly the views of J. Wycliffe, and he was an outspoken supporter of Hus. Council accused him of the crime of error and heresy regarding the Christian religion. First, he made a real explanation of recognizing the Catholic Church, but later he changed his mind and recanted his confession, consent and statement. Fathers of Constance declared him a heretic and excommunicated him.
Źródło:
Polonia Sacra; 2016, 20, 1(42); 157-182
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klasztor dla muzyki czy muzyka dla klasztoru? Refleksje na temat muzyki kościelnej
Autorzy:
Jurczak, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669091.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgical music
Church music
II Council of Nicea
Sacrosanctum Concilium
Vatican II
monastery
priory
convent
prayer
contemplation
muzyka liturgiczna
muzyka kościelna
Sobór Nicejski II
Sacrosanctum concilium
Sobór Watykański II
klasztor
modlitwa
kontemplacja
Opis:
The purpose of this paper is to analyze the most essential characteristics of sacred music, especially from an historical perspective. By using different textual witnesses from the biblical, patristic, medieval, modern, and contemporary periods, the function of sacred music in the prayer of the Church will emerge, as will some of the causes for unnecessary misunderstanding and over‑interpretation in our own time of changing paradigms. In short the goal of this investigation will be to provide insight into the nature of sacred music and its function in the liturgy and life of the Church.
Referat jest próbą uchwycenia najistotniejszych cech, którymi powinna odznaczać się muzyka kościelna, zwłaszcza gdy mowa o jej analizie w historii. Analizując świadectwa pochodzące z różnych epok – począwszy od biblijnych, poprzez średniowieczne, aż do tych współczesnych – można wyłonić specyficzne zadania muzyki kościelnej, które w odmiennych paradygmatach myślenia, jak obecne, doprowadzić mogą do niepotrzebnych nieporozumień i nadinterpretacji. Referat stawia sobie za cel przypomnienie, czym muzyka kościelna jest i jakie zadanie spełnia w liturgii i w życiu Kościoła.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Megatrends - challenges and threats for the contemporary labour market
Autorzy:
Jarosławska-Sobór, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933464.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
labour market
trends
challenges
rynek pracy
trendy
wyzwania
Opis:
The paper presents results of the nationwide questionnaire survey of trade unions on the five leading megatrends: automation, decarbonisation, demography, digitisation, globalization. The aim was to investigate and complete analysis of the labour market participants' competences and the attitudes to the key problems of the contemporary world.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2019, 140; 133-145
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henryk Pietras SJ, Sobór Nicejski (325). Kontekst religijny i polityczny, dokumenty, komentarze, Kraków 2013, Wydawnictwo WAM, ss. 236.
Autorzy:
Stawiszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613549.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
nie dotyczy
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 61; 567-572
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien
“Christ as Master of Communication”: The Second Vatican Council and the Media
„Chrystus jako mistrz komunikacji”. Sobór Watykański II i media
Autorzy:
Garhammer, Erich
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040663.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sobór Watykański II
media
przepowiadanie
papież Franciszek
the Second Vatican Council
preaching
Pope Francis
Opis:
Sobór Watykański II był wydarzeniem medialnym. Z jednej strony wzbudził wielkie zainteresowanie mediów. Z drugiej strony sam podjął refleksję nad rolą mediów w przekazie Ewangelii. Refleksja ta znalazła cenny wyraz w soborowym dekrecie Inter mirifica. Od tego czasu w kościelnej ewangelizacji uwzględnia się zarówno rolę mediów w przekazie informacji, jak też mentalność współczesnego człowieka, uformowaną w dużej mierze przez media. Z wielką uwagą do świata mediów podchodzi papież Franciszek. W postawie tej widać echo soborowych ustaleń odnośnie do mediów. „Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien Das Zweite Vatikanische Konzil war auch ein mediales Ereignis. Genau dadurch ist es zum besonderen Zweiten Vatikanischen Konzil geworden, was im folgenden Beitrag gezeigt werden soll. Die Verkündigung hat seitdem auch ihre Situation in einer Mediengesellschaft zu reflektieren.
The Second Vatican Council was a media event. On the one hand, aroused great interest in the media. On the other, he made a reflection on the role of the media in the transmission of the Gospel. This reflection was a valuable expression in the Conciliar decree Inter Mirifica. Since then, in the Church’s evangelization takes into account both the role of the media in the transmission of information, as well as the mentality of modern man formed largely by the media. With great attention to the world of media approaches Pope Francis. This can be seen as an echo of the Council arrangements for media.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 105-116
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spory o patriarchat symbolem zakończenia epoki synodalnej w dziejach Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej początków XX wieku
Autorzy:
Pawełczyk-Dura, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420322.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Russian Orthodox Church
patriarchy
a Preconciliar Commission 1906-107
The All Russian Sobor 1917-1918
Tikhon (Belavin)
Rosyjska Cerkiew Prawosławna
patriarchat
Komisja Przedsoborowa 1906-1907
Sobór Lokalny 1917-1918
Tichon (Biełławin)
Opis:
Odejście od patriarchatu nastąpiło w Rosji na początkach XVII wieku. Decyzja cara Piotra I o powołaniu kolegialnego Świątobliwego Synodu Rządzącego na czele z oberprokuratorem stała się przedmiotem sporów między zwolennikami i przeciwnikami patriarchatu. Dyskusje o roli i miejscu patriarchy w strukturze rosyjskiego zarządu cerkiewnego wybrzmiały najpełniej podczas posiedzeń Komisji Przedsoborowej (1906-107) i Soboru Lokalnego (1917-1918), przywracającego godność pierwszego biskupa i stanowiącego symboliczne zakończenie polemik podejmowanych w tym temacie. Niniejszy artykuł stanowi próbę przybliżenia przeciwstawnych stanowisk. Poprzez analizę wystąpień aktywnych uczestników tych zgromadzeń pokazano różnorodność przywoływanych argumentów historycznych i kanonicznych oraz współczesnych potrzeb wspólnoty.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sympozjum efeskie
Ephesian Symposium
Autorzy:
Longosz, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614123.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
KUL
sympozjum
Sobór efeski
patrystyka
teologia dogmatyczna
Symposium
Council of Ephesus
patristic
dogmatic theology
Opis:
Information about the scientific symposium organized at the Catholic University of Lublin on September 14-16, 1981 due to the 1550 anniversary of the Ephesian Council.
Informacja o sympozjum naukowym zorganizowaneym na KUL w dniach 14-16 września 1981 z racji 1550 rocznicy Soboru Efeskiego.
Źródło:
Vox Patrum; 1981, 1; 65-68
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henryk Pietras SJ, Sobór Nicejski (325). Kontekst religijny i polityczny, dokumenty, komentarze, Kraków 2013, Wydawnictwo WAM, ss. 236.
Autorzy:
Szewczyk, Przemysław M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613547.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
nie dotyczy
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 61; 565-567
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaki czasu. Próba definicji w świetle polskich publikacji teologicznych po Soborze Watykańskim II
Autorzy:
Fiałkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015976.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
znaki czasu
Sobór Watykański II
teologia
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2011, 12; 195-204
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die liturgische Bewegung zwischen dem Ersten und dem Zweiten Vatikanischen Konzil
The Liturgical Movement between the First and the Second Vatican Council
Ruch liturgiczny między Pierwszym a Drugim Soborem Watykańskim
Autorzy:
Heinz, Andreas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040479.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
ruch liturgiczny
Sobór Watykański I
Sobór Watykański II
liturgy
liturgical movement
First Vatican Council
Second Vatican Council
Opis:
Trzy wielkie ruchy znaczą życia Kościoła katolickiego w pierwszej połowie XX wieku: ruch biblijny, ruch ekumeniczny i ruch liturgiczny. Okres między Soborem Watykańskim I (1869-1870) i Soborem Watykańskim II (1962-1965) to najbardziej urozmaicony okres w całej liturgicznej, dziś już prawie dwutysiącletniej, historii Kościoła. Ruch liturgiczny przed ostatnim Soborem nie objął całego Kościoła katolickiego. Swoich pionierów i zwolenników ruch ten miał zwłaszcza w Europie Środkowej i Zachodniej, acz w coraz większym stopniu zyskiwał sympatyków w Ameryce Północnej i Południowej oraz w krajach misyjnych. Droga od ruchu liturgicznego do odnowy liturgicznej Soboru Watykańskiego II nie jest prosta. Choć dziś ruch liturgiczny jest niemal jednogłośnie oceniany jako sukces, wszelako z kręgów tradycjonalistycznych słyszy się też głosy uznające go za historię strat i winiące za upadek życia kościelnego w wielu częściach zachodniego świata. Korzeń jednak, z którego wyrosła reforma liturgiczna Soboru, był zdrowy i błogosławiony. Die liturgische Bewegung zwischen dem Ersten und dem Zweiten Vatikanischen Konzil Drei große Bewegungen haben das Leben der katholischen Kirche in der ersten Hälfte des 20. Jahrhunderts geprägt: die Biblische Bewegung, die Ökumenische Bewegung und die Liturgische Bewegung. Die Zeit zwischen dem Ersten Vatikanischen Konzil (1869/1870) und dem Zweiten Vatikanischen Konzil (1962-1965) war die liturgisch wohl bewegteste Epoche in der ganzen, nunmehr fast 2000-jährigen Kirchengeschichte. Die Liturgische Bewegung war vor dem letzten Konzil keine Sache der gesamten katholischen Weltkirche. Sie hatte ihre Pioniere und Anhänger vor allem in Mittel- und Westeuropa; zunehmend gab es Sympathisanten in Teilen Nord- und Südamerikas und in den Missionsländern. Der Weg von der Liturgischen Bewegung zur liturgischen Erneuerung durch das Zweite Vatikanische Konzil ist auch nicht geradlinig verlaufen. Es gab ungeduldiges Vorwärtsdrängen und vorsichtiges Abwarten, es gab Reformvorstöße und Widerstände; es gab Umwege und Irrwege. Zwar wird die Liturgische Bewegung heute fast einhellig als Erfolgsgeschichte beurteilt. Doch es gibt auch Stimmen aus traditionalistischen Kreisen, die diese Bewegung als Verlustgeschichte beklagen und ihr die Schuld geben für den Rückgang des kirchlichen Lebens in weiten Teilen der westlichen Welt. Doch der Wurzelboden, aus dem die Liturgiereform des Konzil erwachsen ist, war gesund und gesegnet.
Three great movements marked the life of the Catholic Church in the first half of the 20th century: the Biblical movement, the ecumenical movement, and the liturgical movement. The period between the First Vatican Council (1869/1870) and the Second Vatican Council (1962-1965) was the most eventful period in the liturgical whole, now almost 2000 years, of Church history. The liturgical movement did not include the whole Catholic Church before the last Council. The liturgical movement had their pioneers and followers, especially in Central and Western Europe, increasingly there were sympathizers in North and South America and in mission lands. The path from the liturgical movement to liturgical renewal through the Second Vatican Council is not rectilinear. There were impatient pressing forward and gently waiting, there was reform thrusts and resistances; there were detours and wrong turns. While the liturgical movement is judged today almost unanimously as a success story, but there are also voices from traditionalist circles who mourn this movement as loss history and blame her for the decline of Church life in much of the Western world. But the root from which the liturgical reform of the Council has grown was healthy and blessed.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 5-18
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór w Chalcedonie w polityce wewnętrznej cesarza Marcjana
Le Concile à Chalcédoine dans la politique intérieure de l’empereur Marcien
Autorzy:
Bralewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16538456.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
L’article traite plusieurs problèmes concernant la période initiale du règne de l’empereur Marcien. Celui-ci‘a commencé son activité par la suppression des conséquences de lairocinium ephesianum, après il cherchait à proteger l’Eglise et l’Etat qui y était fort lié contre un éventuel schisme. Cést alors qu’il a convoqué le concile à Chalcédoine chargé d’établir une nouvelle profession de foi empêchant la naissance de nouvelles hérésies. Pour s’assurer d’un bon déroulement de cet événement il a soumis le concile à un contrôle sévère. Les évêques s’opposaient longtemps à l’élaboration d’un nouveau credo le jugeant incompatible avec les décisions du concile d'Ephèse (431). La suppression de la résistance des écclesiastiques a introduit l’empereur dans un nouveau litige sur l’expression „de deux natures” „en deux natures" et l’a forcé à prendre une attitude convenable. L’empereur cherchât surtout à empêcher le schisme a accepté l’expression „en deux natures” et a forcé les écclesiastiques à accepter la même expression. Comme ces paroles étaient identifiées à l’Est avec la doctrine de Nestorius, l'empereur a ainsi fourni aux mécontents un bon argument appuyant la thèse sur la victoire de la doctrine de Nestorius à Chalcédoine.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 1992, 44; 53-74
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ogłoszenie theotokos na soborze efeskim
La proclamazione della theotokos durante il concilio di efeso
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612105.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
theotokos
sobór efeski
concilio di efeso
Opis:
E’ tornata la questione della proclamazione della Theotokos a motivo del libro di E. Adamiak Traktat o Maryi (Trattato su Maria), in cui è stato messo in dubbio il significato fondamentale del Concilio Efesino per lo sviluppo del dogma mariano. Occorrva quindi ricordare alcuni dati essenziali riguardanti quel concilio e la soluzione autorevole della questione mariana posta da Nestorio. L’articolo esamina quindi i punti salienti del dibattito tra Nestorio e Cirilo di Alessandria, mettendo accento sullo svolgimento del concilio. Si dimostra evidente che non sono giustificati i dubbi riguardanti la proclamazione della Theotokos durante quel concilio che costituisce una pietra milare dello sviluppo della dottrina mariana nella Chiesa.
Źródło:
Vox Patrum; 2010, 55; 385-393
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak powstała Wulgata i któremu tekstowi Pisma Świętego przysługuje to miano?
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669135.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Bible
Vulgate
Council of Trent
Biblia
Wulgata
sobór trydencki
Opis:
The Vulgate is a Latin translation of the Bible, which has been considered to be of great importance for the Church and which is continuingly regarded as the superior text, especially in the liturgy. However, there are many misunderstandings relating to the Vulgate and as a consequence it happens that certain Latin translations of the Bible are refer to as the Vulgate while they are completely different texts. This article is an attempt to explain what were the origins of the Vulgate as an authentic text of the Bible after the Council of Trent and how it was preserved in the life and tradition of the Catholic Church.
Wulgata jest łacińskim tłumaczeniem Biblii, któremu przypisywano wielkie znaczenie w Kościele i który nadal jest uznawany za wzniosły tekst, zwłaszcza w liturgii. Istnieje jednak wiele nieporozumień dotyczących Wulgaty i w konsekwencji zdarza się, że niektóre łacińskie tłumaczenia Biblii odnoszą się do Wulgaty, podczas gdy są zupełnie odmiennymi tekstami. Ten artykuł jest próbą wyjaśnienia, jakie były początki Wulgaty jako autentycznego tekstu Biblii po soborze trydenckim i jak to przekonanie zostało zachowane w życiu i tradycji Kościoła katolickiego.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2017, 36, 1
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczne znaczenie osoby i natury w świetle chrystologii Soboru Chalcedońskiego
Theological significance of person and nature in the light of Christology of the Council of Chalcedon
Autorzy:
Calore, Giacomo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1008930.pdf
Data publikacji:
2018-12-02
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
osoba
natura
relacja
capax Dei
Antiochia
Aleksandria
Sobór Chalcedoński
Sobór Watykański II
person
nature
relation
school of Antioch
school of Alexandria
Second Vatican Council
Opis:
Council of Chalcedon is an actual closing point for Christology and a starting point for anthropology. Behind the teachings of the Council of Chalcedon,together with later clarifications added by the Second and the Third Councils of Constantinople, there were centuries of dispute between the School of Alexandria and the School of Antioch about the person and natures of Christ (4th/5th – 7th centuries). Therefore the light shed on the man by patristic Christology concerns understanding of his being a person and his nature. The analysis of the Council’s teachings of faith shows that these two concepts belong to two different areas which means that every man, following the man Jesus, is a person whose dignity is on a different level than his natural features (mind, will, consciousness, etc.) – in other words, it originates from transcendence. Simultaneously, person is a relational reality because it puts a man in a relation with God in which the nature can be improved, the nature whose essence – since it was adopted by Logos – is to be capax Dei, or ability to grow in following Christ.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 4; 146-165
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Typologia soborów lokalnych Kościoła prawosławnego na ziemiach ruskich i Wielkiego Księstwa Litewskiego do końca XV wieku
Autorzy:
Martynowicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171485.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
sobór
sobór lokalny
koncyliaryzm
herezja
kanonizacja
ziemie ruskie
Wielkie Księstwo Litewskie
Kościół prawosławny
wewnętrzna organizacja Cerkwi
council
local council
conciliarity
internal church organization
heresies
church trials
canonisations
Ruthenian lands
Grand Duchy of Lithuania
Orthodox Church
Opis:
From the very beginning of its existence the Orthodox Church on the Ruthenian lands and on the territory of the Grand Duchy of Lithuania created structures and organs indispensable for the normal functioning of the church institution, relating to the praxis of the Byzantine Church as well as to the canonical law. With the development of the church organism the role of councils grew progressively. The local councils of the Orthodox Church, based on the ancient principle of conciliarity of the Eastern Church, formed collegial organs deciding not only on the issues of theological and disciplinary nature, but equally in administrative and juridical matters. The councils of the Orthodox Church gathered primarily in case of important issues, demanding collegial examination. Usually the councils participated bishops, monks (above all archimandrites and hieromonks), married priests (basically namiestniks /i.e.bishop’s deputy/, protopops and krylosy /i.e. diocesan councils/) as well as princes and lay nobility. In the XVI century also representatives of middle class and church brotherhoods participated in the councils. Councils can be divided into the following categories according to the issues debated on them: 1) councils concerning internal church organization, 2) theological and disciplinary (juridical) councils, 3) councils concerning the canonical law, 4) councils dealing with canonisation of the saints. We have very few data about the local councils of the Orthodox Church on the Ruthenian lands before the Tatar invasion. We have more information about the ones that took place after the liberation from the Tatar yoke. The exact number and the time of duration as well as the subject of the debate of the councils are not known exactly. The Old Russian chronicles first of all mention elective councils. The least information was preserved about the councils concerning canonisation. Until the beginning of the XIV century the councils were assembled very rarely and they did not play an important role. Metropolitans equally did not have much power whereas the princes had a huge influence on the Church matters, including the strictly religious issues. The conciliar activity of the Orthodox Church on the Ruthenian lands as well as the territory of Grand Duchy of Lithuania, though developed until the end of the XV century, only in the next century became much more dynamic
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2014, Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej, 5; 9-39
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Restytucja patriarchatu na Soborze Lokalnym Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (1917-1918)
Autorzy:
Szczur, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420273.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Council
Patriarchate
Russian Orthodox Church
sobór
patriarchat
Rosyjski Kościół Prawosławny
Opis:
Początek XX wieku był okresem przełomowym dla życia Kościoła prawosławnego w Rosji. Głównym wydarzeniem, które zmieniło sytuację zewnętrzną i wewnętrzną Kościoła był Lokalny Sobór Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w latach 1917-1918. Najważniejszą decyzją soborowych obrad była restytucja patriarchatu, zlikwidowanego rezolucjami cara Piotra I w XVIII wieku. Zainicjowana dyskusja wokół tego procesu była źródłem wielu interesujących wypowiedzi i kierunków dialektyki. W niniejszym artykule prezentowana jest pozytywna argumentacja w celu restytucji patriarchatu w oparciu o publikacje S.N. Bułgakowa, N.I. Troickiego i A.W. Wasiljewa, które były dodatkiem do prac soboru. Szczególnie ważne jest ich odniesienie do przymiotów Kościoła: jedności, apostolskości i soborowości.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia czy ekonomia zbawienia?
Autorzy:
Kudasiewicz, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177610.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
historia zbawienia
ekonomia zbawienia
Sobór Watykański II
history of salvation
economy of salvation
Second Vatican Council
Opis:
Nach dem Zweiten Vatikanischen Konzil wird in der katholischen Theologie viel von Heilsökonomie und Heilsgeschichte (von der heilshistorischen Auffassung) gesprochen. Jedoch nicht immer sind diese Begriffe eindeutig und genau präzisiert. Viele mit der Heilsgeschichte im Zusammenhang stehender Probleme sind noch immer kontrovers. Hauptziel des Artikels ist der Versuch einer Erklärung und Präzisierung der Begriffe. Nach einer kurzen Vorstellung der Lehre des Vaticanum II über die Heilsgeschichte erörtert der Autor die Begriffe Heilsökonomie und Heilsgeschichte, wobei er besonders auf die biblische Grundlage verweist. Er neigt deutlich den Lösungen zu, die die Heilsgeschichte als göttlichen Heilsplan und dessen Realisierung in der Geschichte verstehen. Nach der Bestimmung der zwischen Heilsökonomie und Heilsgeschichte auftretenden Zusammenhänge präzisiert der Autor den Begriff der Heilsgeschichte näher, indem er vom biblischen Zeitbegriff ausgeht. Dabei verengt er die Heilsgeschichte nicht nur auf das Volk Israel oder die Kirche, sondern versteht sie weitgefasster als Ganzheit der historischen Ereignisse, die einen positiven und realen Zusammenhang mit der Erlösung des Menschen haben. Die so begriffene Heilsgeschichte unterteilt er in eine allgemeine und eine spezielle. Diese Unterteilung begründet er biblisch. Die lineare Zeitkonzeption ist die Grundlage der Einteilung der Heilsgeschichte in Etappen. Er nimmt eine dreigliedrige Einteilung an: von der Schöpfung bis Abraham, von Abraham bis Jesus Christus und von Christus bis zur Parusie.
Źródło:
The Biblical Annals; 1981, 28, 1; 87-102
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebóstwienie w perspektywie chrystologicznej. Śladami Josepha Ratzingera − Benedykta XVI
Divinization in the Christological Perspective. Following Joseph Ratzinger (Benedict XVI)
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601075.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Chrystus
Bóg
człowiek
przebóstwienie
Sobór w Chalcedonie
III Sobór w Konstantynopolu
sobór
zjednoczenie
mistyka
teologia
chrystologia
antropologia
natura
wola
Benedict XVI
Christ
God
man
divinization
the Council of Chalcedon
the Third Council of Constantinople
Council
union
mysticism
theology
Christology
anthropology
nature
will
Opis:
Benedykt XVI pisał o uniwersalnej tęsknocie człowieka do bycia „jak Bóg”. Prarodzice wybrali samoubóstwienie zamiast przebóstwienia z łaski Bożej. Benedykt XVI ukazywał misterium przebóstwienia w perspektywie chrystologicznej. Dokonuje się ono na wzór zjednoczenia dwóch natur w jednej Osobie Syna Bożego (sobór w Chalcedonie). Lekarstwem na fałszywe rozumienie, czym jest theosis, jest ukazanie drogi do celu: chodzi o posłuszeństwo, które wiedzie przez „bramę Krzyża”. Sposób zjednoczenia dwóch woli (ludzkiej i Boskiej) w Chrystusie jest warunkiem i modelem komunii woli człowieka i Boga (Sobór Konstantynopolitański III).
Benedict XVI wrote about a man’s universal longing to be “like God”. The first parents chose self-divinization instead of divinization by God’s grace. Pope Emeritus showed the mistery of divinization in the Christological perspective. It takes place similarly to the way two natures are united in one Person of the Son of God (the Council of Chalcedon). Showing way to the goal is a remedy for false understanding of what theosis is: it is obedience that leads through “the gate of Cross”. The way two wills (human and divine) are united in one in Christ is a condition and model of communion of God’s will and a man’s one (the Third Council of Constantinople).
Źródło:
Teologia w Polsce; 2014, 8, 2; 141-164
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór Trydencki i nierozerwalność małżeństwa: hermeneutyczne re eksje na temat zasięgu jego doktryny
The Trident Council and the indissolubility of marriage: hermeneutic re ections over the range of the doctrine
Autorzy:
Asturias de las Alvarez, Nicolas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957753.pdf
Data publikacji:
2015-11-01
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
marriage
canonical form of marriage Trident Council
Catholic Chruch
małżeństwo
kanoniczna forma zawarcia małżeństwa
Sobór Trydencki
Kościół katolicki
Opis:
The Trident Council made a huge contribution to catholic doctrine and canonical discipline in the realm of sacrament of marriage. The rst and foremost can be pointed out the confirmation of the indissolubility of marriage. The truth was formulated due to the arising of doubts about the doctrinal signi cance of it. The paper deals with the issue of proper interpretation of the canons about marriage given by the Council in question.
Sobór Trydencki dokonał istotnego wkładu w rozwój doktryny i dyscypliny kanonicznej odnoszącej się do sakramentu małżeństwa. Na pierwszy plan wysuwa się potwierdzenie nierozerwalności – sformułowane bardzo wyraźnie w kanonie – wokół którego pojawiły się wątpliwości dotyczące jego wartości doktrynalnej. W artykule poniżej będzie mowa o kryteriach, które pozwolą odpowiednio zinterpretować wartość kanonu trydenckiego.
Źródło:
Annales Canonici; 2015, 11; 31-62
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobór Watykański II (1962—1965). Czas wielkiej reformy Kościoła katolickiego na kartach współczesnych polskich podręczników do historii
The Second Vatican Council (1962—1965). The time of great reform in the Catholic Church as narrated by Polish textbooks in history
Autorzy:
Białokur, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058064.pdf
Data publikacji:
2020-12-17
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Sobór Watykański II
edukacja historyczna
podręczniki
Second Vatican Council
historical education
textbooks
Opis:
Sobór Watykański II (1962—1965) był jednym z najważniejszych wydarzeń nie tylko w historii Kościoła katolickiego, lecz także całego XX wieku. Papież Franciszek nazwał go „pięknym dziełem Ducha Świętego”, a wielu naukowców podkreśla, że istnieje nieustanna potrzeba jego badania. Kierując się tymi wnioskami i postulatami, w artykule skoncentrowano się na obrazie Soboru Watykańskiego II wyłaniającym się z kart nietypowego i rzadko analizowanego źródła historiograficznego, jakim są szkolne podręczniki do historii. Na potrzeby analizy wybranych zostało osiem opracowań, z których uczniowie polskich szkół mieli okazję korzystać w ostatnich latach. Wynika z niej, że z większości badanych podręczników szkolnych uczniowie mogą poznać najważniejsze fakty związane z Soborem Watykańskim II. Ponadto w podręcznikach doceniona została rola papieży — Jana XXIII i Pawła VI.
It is not disputed that the Second Vatican Council (1962—1965) was one of the most important events not only in the history of the Catholic Church, but also throughout the 20th century. Pope Francis described it as “the beautiful work of the Holy Spirit” and many historians underscore the constant need to study the said event. Guided by these conclusions and postulates, which featured in the issue of Verbum Vitae devoted to the Holy Spirit in the Church, the presented article focuses on the image of the Second Vatican Council on the pages of an unusual and rarely analysed historiographic source, namely, school textbooks in history. To this aim, several studies were selected for the purposes of the analysis, which students of Polish schools had the opportunity to use during the recent few years. It shows that, based on most of the school handbooks analysed, students have the opportunity to learn the most important facts related to the Second Vatican Council. In addition, the textbooks appreciated the role of popes — John XXIII and Paul VI.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2020, 15, 20; 94-116
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzea kościelne według aktualnego prawodawstwa Kościoła katolickiego
Autorzy:
Leszczyński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040454.pdf
Data publikacji:
2006-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo kanoniczne
Kościół katolicki
Sobór Watykański II
canon law
Catholic Church
Second Vatican Council
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2006, 85; 103-118
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-50 z 375

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies