Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "jelita" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Związek cukrzycy z polipami oraz rakiem jelita grubego
Autorzy:
Miłek, Tomasz
Forysiński, Karol
Myrcha, Piotr
Ciostek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392194.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
cukrzyca
polipy jelita grubego
rak jelita grubego
Opis:
Cel: Celem niniejszego badania było przeprowadzenie retrospektywnej oceny zależności między występowaniem polipów i raka jelita grubego u pacjentów z cukrzycą. Metody: W latach 2014–2015 wykonano 976 zabiegów kolonoskopii. Porównano liczbę polipów z dysplazją dużego stopnia oraz liczbę nowotworów jelita grubego u chorych z cukrzycą i niediabetyków. Ponadto w grupie osób z cukrzycą udokumentowano istnienie zależności między poziomem HbA1C a występowaniem polipów z dysplazją dużego stopnia i nowotworów jelita grubego. Dane poddano analizie statystycznej. Wyniki: 1) Pacjenci z cukrzycą charakteryzują się wyższą częstością występowania polipów z dysplazją dużego stopnia/rakiem (32/91, 35,16%) w porównaniu z pacjentami-niediabetykami (136/885, 15,37%), p < 0.001; 2) Osoby z cukrzycą charakteryzują się wyższą częstością występowania polipów z nowotworem (9/91, 9,89%) w porównaniu z pacjentami-niediabetykami (18/885, 2,03%), p < 0.001; 3). Raka jelita grubego obserwowano znacznie częściej u pacjentów z niewyrównaną cukrzycą (p = 0,022). Wniosek: Przeprowadzone badanie wykazało istotny związek między cukrzycą typu II a występowaniem gruczolaków jelita grubego. Poczynione obserwacje mogą prowadzić do wniosku, że pacjenci z cukrzycą bardziej narażeni są na wystąpienie raka jelita grubego, a tym samym – w większym stopniu wymagają kontroli kolonoskopowej. W związku z powyższym, zasadne może być rozważenie wdrożenia w ww. grupie osób schematu badań przesiewowych, obejmujących wykonanie kolonoskopii.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 4; 9-12
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przepuklina wewnętrzna po laparoskopowej operacji jelita grubego: doświadczenie pojedynczego ośrodka
Autorzy:
Svraka, Melina
Wilhelmsen, Michał
Bulut, Orhan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393372.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przepuklina wewnętrzna
laparoskopowa kolektomia
niedrożność jelita cienkiego
skręt jelita
chirurgia jelita grubego
Opis:
Streszczenie: Chociaż do rozwoju wewnętrznej przepukliny po laparoskopowej operacji jelita grubego dochodzi rzadko, ma ona poważne konsekwencje i wiąże się ze śmiertelności sięgającą 20%. Cel badania: Celem pracy było opisanie naszego doświadczenia w zakresie zabiegów dotyczących wewnętrznych przepuklin powstałych w wyniku operacji laparoskopowych jelita grubego w naszym ośrodku. Materiały i metody: Od 2009 do 2015 roku wykonano ponad 1093 operacji laparoskopowych jelita grubego. U sześciu pacjentów poddanych tej operacji zdiagnozowano wewnętrzną przepuklinę. Dane zostały pozyskane z dokumentacji pacjentów i przeanalizowane retrospektywnie. Pod uwagę brano przebieg okołooperacyjny i wyniki leczenia. Wyniki: Wszyscy pacjenci byli operowani z powodu raka jelita grubego. U dwóch chorych wykryto niedokrwienie w trakcie laparotomii. Dwóch pacjentów zostało poddanych endoskopowemu badaniu przed operacją. U jednego pacjenta wykryto raka jelita grubego w trakcie przesiewowej kolonoskopii. Jeden pacjent zmarł po laparotomii. Wnioski: Wewnętrzna przepuklina powstała w wyniku laparoskopowej operacji jelita grubego może mieć wpływ na wzrost śmiertelności. Należy podjąć więcej wysiłku w celu zidentyfikowania czynników ryzyka, ponieważ mogłoby to pomóc określić, którzy pacjenci są w stanie odnieść korzyść z zamknięcia ubytku krezki podczas laparoskopowej operacji jelita grubego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 19-22
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki ryzyka reoperacji w chirurgii kolorektalnej
Autorzy:
Zawadzki, Marek
Krzystek-Korpacka, Małgorzata
Rząca, Marek
Czarnecki, Roman
Obuszko, Zbigniew
Sitarska, Magdalena
Witkiewicz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392161.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chirurgia jelita grubego
powikłania
rak jelita grubego
Opis:
Wstęp: Powtórne interwencje chirurgiczne po operacjach jelita grubego są najczęściej wynikiem poważnych powikłań pooperacyjnych. Wg niektórych badaczy, odsetek reoperacji może służyć jako wskaźnik oceny jakości leczenia chirurgicznego, jednak dostępne w piśmiennictwie dane na temat reoperacji są rozbieżne, a opisywany odsetek reoperacji waha się od 5,2% do 13%. Celem badania było określenie częstości reoperacji oraz identyfikacja czynników ryzyka powtórnej interwencji chirurgicznej w ciągu 30 dni po operacjach jelita grubego w ośrodku reprezentowanym przez autorów artykułu. Metody: Badanie jest retrospektywną analizą parametrów okołooperacyjnych pacjentów, u których w latach 2013-2017 wykonano operacje resekcyjne jelita grubego ze wskazań onkologicznych. Wyniki: W wymienionym okresie operowano łącznie 464 pacjentów, spośród których 51 wymagało powtórnej interwencji chirurgicznej (11%). Najczęściej przyczynami reoperacji były: nieszczelność zespolenia jelitowego, krwawienie pooperacyjne i rozejście się rany. Analizy jednoczynnikowe wykazały, że podeszły wiek i niekorzystna lokalizacja guza zwiększają ryzyko reoperacji. Analiza wieloczynnikowa wskazała, że pacjenci powyżej 75 roku życia (OR = 2,1; 95%CI = 1,1-3,9) oraz pacjenci z guzem zlokalizowanym w odbytnicy (OR = 2,66; 95%CI = 1.4-5) byli bardziej narażeni na ryzyko powtórnej interwencji chirurgicznej. Pacjenci poddani reoperacji pozostawali w szpitalu dłużej (14 dni vs. 6 dni, p<0,0001) i obarczeni byli wyższą śmiertelnością (9,8% wobec 1,2%, p=0,002). Wnioski: Nasze badanie pokazuje, że liczba reoperacji po resekcjach jelita grubego może być niedoszacowana. W badanej grupie 11% pacjentów wymagało powtórnej, nieplanowanej interwencji chirurgicznej w 30-dniowym okresie pooperacyjnym. Wiek pacjenta i lokalizacja guza w odbytnicy były dwoma niezależnymi czynnikami zwiększającymi ryzyko reoperacji. Nowatorski wkład: Dane dotyczące liczby reoperacji w chirurgii jelita grubego nie są spójne i w większości doniesień częstość ponownych interwencji jest szacowana na poziomie 5-7%. Nasze badanie pokazuje, że reoperacje po operacjach chirurgicznych w przypadku raka jelita grubego są częstsze i mogą dotyczyć nawet ponad jednej dziesiątej pacjentów poddawanych leczeniu chirurgicznemu.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 4; 13-18
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wyników leczenia chirurgicznego chorych na raka jelita grubego w szpitalu powiatowym w porównaniu z wynikami ośrodka wysokospecjalistycznego
Autorzy:
Ciesielski, Przemysław
Berut, Maciej
Górnicki, Krzysztof
Skoczylas, Jacek
Gorajska, Maja
Żuk, Marcin
Rutkowski, Andrzej
Dłubek, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393902.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak jelita grubego
wyniki leczenia raka jelita grubego
Opis:
W Polsce notuje się około 15‑16 tys. zachorowań na nowotwory jelita grubego rocznie. System ochrony zdrowia przewiduje możliwość leczenia chorych na nowotwór jelita grubego w szpitalach wysokospecjalistycznych, centrach onkologii oraz szpitalach powiatowych. Wyniki leczenia w jednostkach o róż- nym stopniu referencyjności różnią się między sobą. Celem pracy była ocena wyników leczenia chirurgicznego chorych na raka jelita grubego w szpitalu powiatowym w porównaniu z wynikami ośrodka wysokospecjalistycznego. Materiał i metodyka. Badanie retrospektywne. Materiał stanowiło 171 kolejno operowanych chorych z rozpoznaniem raka jelita grubego, leczonych na Oddziale Chirurgii Szpitala Powiatowego w Wołominie. Grupę kontrolną stanowiło 200 chorych leczonych chirurgicznie w Klinice Chirurgii Ogólnej i Kolorektalnej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Łodzi. W obu ośrodkach chorzy operowani byli przez chirurgów mających doświadczenie w operacjach na jelicie grubym. Zebrano dane demograficzne, informację na temat trybu przeprowadzonej operacji oraz stopnia zaawansowania choroby w skali TNM wg AJCC. W ośrodku w Wołominie operowani byli chorzy z bardziej zaawansowaną chorobą (p<0,001), starsi (p=0,0001) oraz częściej operowani w trybie ostrego dyżuru (p=0,0001). W ankiecie telefonicznej zebrano dane dotyczące przeżycia lub daty śmierci pacjenta i wyznaczono odsetek pięcioletnich przeżyć. Wyniki. Odsetek pięcioletnich przeżyć w grupie badanej i kontrolnej wynosił odpowiednio 46% i 71% (p<0,0001). Odsetek pięcioletnich przeżyć wśród chorych operowanych planowo w obu ośrodkach wyniósł odpowiednio dla Wołomina i Łodzi 58% i 73% (p=0,008). Odsetek 5-letnich przeżyć wśród chorych młodszych (<70) wynosił odpowiednio dla porównywanych grup z Wołomina i Łodzi 64% i 81% (p=0,004), dla chorych starszych (>70) odpowiednio 50 i 60% (p=0,6747) Wnioski. Ogólne wyniki leczenia chirurgicznego chorych na raka jelita grubego w ośrodku powiatowym są gorsze od wyników leczenia w ośrodku wysokospecjalistycznym. Populacja leczonych w ośrodku powiatowym jest znamiennie statystycznie różna pod względem stanu zaawansowania choroby, wieku i trybu operacji od chorych leczonych w ośrodku wysokospecjalistycznym, co przekłada się na wyniki leczenia. Wyniki przeżyć 5-letnich wśród chorych >70 roku życia operowanych planowo nie różnią się statystycznie między ośrodkiem powiatowym i wysokospecjalistycznym.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 4; 188-195
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ mikroflory jelitowej na rozwój zespołu jelita drażliwego
Influence of the intestinal microbiota on the development of irritable bowel syndrome
Autorzy:
Dudzińska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035552.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
"mikroflora jelitowa"
"oś mózg-jelita"
"zespół jelita drażliwego"
Opis:
The human intestinal microbiota is made up of trillions of microorganisms that are considered to be nonpathogenic. The microbiota functions in tandem with the host’s defences and the immune system to protect against pathogen colonisation and invasion. It also performs an essential metabolic function, acting as a source of essential nutrients and vitamins and aiding in the extraction of energy and nutrients, such as short-chain fatty acids (SCFA). Gut microbiota alterations are being increasingly recognized as an important factor in the pathogenesis and pathophysiology of irritable bowel syndrome (IBS). Irritable bowel syndrome is a disease with a complex and unknown etiology. It is a functional disease although many researchers regard it as chronic, due to the long duration or frequent recurrence. IBS is characterized by abdominal pain and disturbances in bowel habits (constipation and/or diarrhea), in the absence of pathological organic changes. Studies in recent years have shown a significant effect of the intestinal microflora and intestinal cerebrospinal axis in the pathogenesis of the disease. Modulation of the intestinal microflora using probiotics and the focus on the function of uncultured intestinal microbiota will offer new opportunities for treatment of patients with this syndrome. Research into the intestinal microflora (the properties of microorganisms) is a promising direction, allowing for further understanding and characterization of many bacteria responsible for the pathophysiology and symptoms of IBS. It is still an enigmatic disease of multifactorial etiology, which seems to be related in significant ways to the composition of the intestinal microbiota. Research on the use of probiotics and prebiotics in IBS should be continued in numerous, well-planned clinical trials in order to obtain the best results in reducing IBS symptoms.
Mikroflora jelitowa człowieka składa się z bilionów drobnoustrojów, które uważane są za niepatogenne. Funkcją flory bakteryjnej wraz z systemem immunologicznym jest ochrona gospodarza przed kolonizacją i inwazją patogenu. Pełni także istotną funkcję metaboliczną, dostarczając środków odżywczych i witamin oraz energii poprzez rozkład węglowodanów złożonych do cukrów prostych i krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (ang. short – chain fatty acids – SCFA). Zaburzenia mikroflory jelitowej są w coraz większym stopniu uznawane za waż- ny czynnik w patogenezie i patofizjologii zespołu jelita drażliwego (ZJD) (ang. IBS – irritable bowel syndrome). Jest on schorzeniem o złożonej i nieznanej etiologii, jest chorobą czynnościową, chociaż wielu badaczy zalicza ją do przewlekłych, ze względu na długotrwały przebieg i częste nawroty. ZJD charakteryzuje się znamiennymi bólami brzucha oraz zaburzeniami rytmu wypróżnień (zaparcie i /lub biegunka), przy braku patologicznych zmian organicznych. Badania ostatnich lat wskazują na znaczący wpływ mikroflory jelitowej i osi mózgowo-jelitowej w patogenezie schorzenia. Modulacja mikroflory jelitowej za pomocą probiotyków i prebiotyków oraz badania nad dotychczas nie hodującymi się in vitro bakteriami mikrobioty jelitowej, pozwolą na nowe możliwości w leczeniu pacjentów z tym zespołem. Badania mikroflory jelitowej (właściwości drobnoustrojów) są obiecującym kierunkiem, pozwalającym na dalsze poznanie i charakterystykę wielu bakterii odpowiedzialnych za patofizjologię i objawy ZJD. Jest to nadal enigmatyczna choroba o wieloczynnikowej etiopatogenezie, w której wydaje się odgrywać istotną rolę skład mikrobioty jelitowej. Badania w kierunku zastosowania probiotyków i prebiotyków w zmniejszaniu objawów chorobowych ZJD, powinny być nadal kontynuowane w badaniach klinicznych w celu uzyskania jak najlepszych rezultatów.
Źródło:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine; 2016, 19, 3; 70-76
1505-7054
2084-6312
Pojawia się w:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedziurawienie wrzodu trawiennego w pierwszej pętli jelita czczego – opis przypadku
Autorzy:
Żyluk, Andrzej
Szlosser, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393901.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
perforacja jelita cienkiego
owrzodzenie jelita cienkiego
zapalenie otrzewnej
Opis:
Przedziurawienie w obrębie przewodu pokarmowego o etiologii nieurazowej zdarza się najczęściej w dwunastnicy i żołądku (wrzód trawienny) oraz w okrężnicy (zapalnie zmieniony uchyłek, rak, zmiany niedokrwienne). Perforacje jelita cienkiego należą do rzadkości. W pracy przedstawiono przypadek przedziurawienia w pierwszej pętli jelita czczego u pacjenta z wywiadem choroby wrzodowej dwunastnicy. Rozpoznanie patologii nie sprawiło trudności, a leczenie polegało na wycięciu owrzodzenia i zszyciu jelita. Pacjent wyzdrowiał bez powikłań, a badanie histopatologiczne nie ujawniło jednoznacznie charakteru zmiany, jednak ze względu na wywiad można przypuszczać, że miała ona charakter trawienny, co czyni opisywany przypadek bardzo rzadkim.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 4; 215-217
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ przygotowania jelita na powikłania pooperacyjne w leczeniu chirurgicznym nowotworów jelita grubego
Autorzy:
Małek, Zbigniew
Małek, Piotr
Dziki, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392003.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Przygotowanie jelita grubego
rak jelita grubego i odbytnicy
powikłania pooperacyjne
Opis:
Wstęp Rak okrężnicy i odbytnicy jest najczęstszym nowotworem przewodu pokarmowego leczonym operacyjnie przez oddziały i kliniki chirurgiczne w Polsce. Obecnie największym wyzwaniem chirurgii kolorektalnej jest zmniejszenie ilości nieszczelności zespoleń jelitowych oraz infekcji ran pooperacyjnych do minimum. Materiał i metodyka Badanie miało charakter retrospektywny i objęło materiał 227 chorych operowanych planowo w jednym ośrodku chirurgicznym z powodu nowotworów jelita grubego i odbytnicy w latach 2013-2018. W badaniu uczestniczyli kolejno operowani pacjenci, których podzielono na dwie grupy. Pierwszą stanowiło 109 chorych, u których zastosowano mechaniczne płukanie jelita, drugą zaś 118, którzy oprócz płukania otrzymali doustnie antybiotyk. Wyniki Badane grupy nie różniły się istotnie pod względem cech mogących mieć wpływ na wyniki leczenia w okresie 30 dni od zabiegu operacyjnego. Śmiertelność pooperacyjna wyniosła 0,9 i 0,85%, natomiast powikłania: nieszczelność zespolenia 1,8 i 1,7%, niedrożność pooperacyjna 3,7 i 5,0%, rozejście się rany 2,75 i 0,85% a zakażenie miejsca operowanego 13,8 oraz 3,4%, odpowiednio w pierwszej i drugiej grupie chorych. Wnioski 1. Przygotowanie jelita grubego płukaniem w połączeniu z podażą doustną antybiotyku znamiennie zmniejsza częstość zakażenia miejsca operowanego w porównaniu do samego mechanicznego płukania. 2. Rodzaj przygotowania jelita przed zabiegami operacyjnymi nie wpływa w sposób istotny na śmiertelność pooperacyjną oraz inne powikłania, w tym nieszczelność zespolenia, ale może mieć znaczenie na częstość rozejścia się rany pooperacyjnej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 3; 10-14
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Operacje jelita grubego u osób w podeszłym wieku
Autorzy:
Zawadzki, Marek
Krzystek-Korpacka, Małgorzata
Rząca, Marek
Czarnecki, Roman
Obuszko, Zbigniew
Witkiewicz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392494.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
operacje jelita grubego
rak jelita grubego
pacjent w podeszłym wieku
Opis:
Wstęp: Wobec starzenia się społeczeństwa i wzrostu zachorowalności na raka jelita grubego, leczenie operacyjne pacjentów w podeszłym wieku staje się jednym z głównych wyzwań chirurgii koloproktologicznej. Cel: Celem badania jest analiza parametrów okołooperacyjnych pacjentów w podeszłym wieku, poddanych operacjom resekcyjnym jelita grubego. Materiał i metody: Przeanalizowano przypadki 464 pacjentów, u których wykonano operacje jelita grubego z powodu guza okrężnicy lub odbytnicy w latach 2013–2017. Pacjentów podzielono na dwie grupy: 1) osoby w podeszłym wieku (≥75 lat) oraz 2) osoby młodsze (<75 lat). Parametry okołooperacyjne obu grup zostały poddane analizie retrospektywnej. Wyniki: Osoby w wieku podeszłym stanowiły 30% badanych. U osób w podeszłym wieku częściej wykonywano operację metodą Hartmanna (p = 0,02) i prawą hemikolektomię (p = 0,029), a u pacjentów młodszych, częściej wykonywano przednią resekcję odbytnicy (p = 0,027). Operacje chirurgiczne u chorych w podeszłym wieku były krótsze, niż u pacjentów młodszych (p<0,01), lecz pozostawali oni w szpitalu średnio jeden dzień dłużej (p = 0,023). U pacjentów w podeszłym wieku zaobserwowano tendencję do częstszego występowania powikłań i zgonów w okresie pooperacyjnym (p = 0,088). W grupie pacjentów młodszych częściej występowały przerzuty odległe (p = 0,053). Starszych pacjentów kwalifikowano rzadziej do przedoperacyjnej radiochemioterapii (p = 0,014). Wnioski: Pacjenci w podeszłym wieku stanowią 1/3 chorych operowanych planowo w oddziałach chirurgii koloproktologicznej. Starsi pacjenci pozostają w szpitalu dłużej i są narażeni na większe ryzyko powikłań pooperacyjnych i śmiertelności niż osoby młodsze.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 4; 29-34
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwentarz majątku ruchomego burmistrza sieradzkiego Piotra Zamojskiego z 1581 r.
Inventory of Movable Property of the Sieradz Mayor, Piotr Zamojski from 1581
Autorzy:
Szymczak, Alicja
Szymczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1205215.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Piotr Zamojski herbu Jelita
Opis:
Piotr Zamojski, a nobleman and a Sieradz burgehr (nobilis et famatus) was one of the most notable Sieradz citizens in the second part of the 16th century. He was a juror (1570–1572), a councilor (1575/1576), a landvogt (1577/1578) and the Sieradz mayor (1578/1579). He manufactured and sold various liquors, including beer and booze. He traded in salt, iron and leather and also acted as a pawnbroker offering burghers lawns on their houses and land. The inventory was catalogued on 27 December of 1581. It contains a list of objects from 5 chests deposited in the parish church as well as objects found in individual rooms of the house, animals in a stable and grains in a barn. Movable properties listed in the inventory include clothes, jewelry, farm equipment, equipment for booze manufacture. The inventory comprised all the things from the house and the farm. Their number which was exceptional compared to other burgher inventories is undoubtedly a sign of Piotr Zamojski’s wealth. A big part of the wealth was Agnieszka’s dowry or was from the house of her uncle, canon Franciszek. What seems certain is the fact that Piotr Zamojski inherited his vast collection of books. It included not only books typical for a clergyman, but a big collection of books confirming a humanistic inclination of the owner. Some of them were probably bought by Piotr Zamojski, e.g. books concerning municipal law. The inventory also included various objects offered by the Sieradz gentry due to unpaid taxes. Among those things given to a tax-collector were even family signet rings!
Źródło:
Zeszyty Wiejskie; 2014, 19; 375-388
1506-6541
Pojawia się w:
Zeszyty Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wodobrzusze jako pierwszy objaw raka okrężnicy
Autorzy:
Rękas-Wójcik, Agata
Kancik, Emilia
Milaniuk, Sylwia
Puźniak, Andrzej
Zamecka, Olga
Mosiewicz, Jerzy
Krupski, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551683.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
wodobrzusze
rak jelita grubego
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 507-509
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Atypical form of microscopic colitis in 56-year-old patient presenting with long-lasting watery diarrhea
Nietypowa postać mikroskopowego zapalenia jelita grubego u 56-letniego pacjenta z przewlekłą, wodnistą biegunką
Autorzy:
Kiełtucki, Jacek
Zając, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035395.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
microscopic colitis
budesonide
lymphocytic colitis
collagenous colitis
mikroskopowe zapalenie jelita grubego
budezonid
limfocytowe zapalenie jelita grubego
kolagenowe zapalenie jelita
grubego
Opis:
Microscopic colitis (MC) is a common cause of unexplainable, chronic diarrhea. The disease is characterized by the presence of clinical symptoms, a normal colonoscopy and typical histopathological changes upon microscopic examination. The aim of the study was to present a case of an atypical histological form of MC. A 56 year-old man presented with chronic, watery diarrhea. Gastrointestinal infection had been excluded. The colon appeared almost normal on the colonoscopy. Inconsistent histological findings were observed. The pathology of randomly taken colon biopsies showed collagenous colitis (CC; thickness of collagen bands > 10 μm, < 20 IELs). Six months later during a follow-up colonoscopy, colonic specimens revealed typical findings of lymphocytic colitis (LC), namely, no thickened subepithelial collagen bands were identified. The authors analyzed the risk factors, diagnosis, treatment response, clinical course and the atypical histological outcomes.
Mikroskopowe zapalenie jelita grubego to częsta przyczyna przewlekłej biegunki niewiadomego pochodzenia. Choroba charakteryzuje się obecnością objawów klinicznych, makroskopowo prawidłowym wyglądem błony śluzowej jelita grubego w kolonoskopii i obecnością typowych zmian w badaniu histopatologicznym. Celem pracy jest przedstawienie nietypowego obrazu histologicznego mikroskopowego zapalenia jelita grubego. Autorzy prezentują przypadek 56-letniego mężczyzny z uporczywą, wodnistą biegunką, z pochopnie rozpoznaną niewydolnością zewnątrzwydzielniczą trzustki. Po wykluczeniu infekcyjnego tła biegunki wykonano kolonoskopię, ukazując makroskopowo niemal prawidłowy obraz jelita grubego. Otrzymano niespójne wyniki badań histopatologicznych. W badaniu mikroskopowym wycinków z okrężnicy potwierdzono rozpoznanie kolagenowego mikroskopowego zapalenia jelita grubego (w preparacie grubość kolagenu podnabłonkowego wynosiła > 10 μm, liczba limfocytów śródnabłonkowych < 20 w przeliczeniu na 100 komórek nabłonka). Tymczasem podczas kontrolnej kolonoskopii w wycinkach z jelita grubego ujawniono cechy zapalenia limfocytowego, w badanych próbkach nie wykazano obecności złogów podnabłonkowego kolagenu. Autorzy analizują czynniki ryzyka zachorowania, odpowiedź na zastosowane leczenie, przebieg kliniczny choroby oraz rozbieżne wyniki badań histopatologicznych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 114-118
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka i wyniki leczenia chorych z rakiem jelita grubego leczonych operacyjnie w wieku starczym i sędziwym
Autorzy:
Banaszkiewicz, Zbigniew
Zwoliński, Tomasz
Tojek, Krzysztof
Jarmocik, Paweł
Jawień, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392569.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Rak jelita grubego
wiek podeszły
Opis:
Nietypowa przyczyna niedrożności przewodu pokarmowego. Przypadek trudny, o nietypowym przebiegu klinicznym. Pomimo zastosowania szerokiej diagnostyki obrazowej (TK, USG, RTG) oraz endoskopii, właściwe rozpoznanie oraz przyczynę choroby odkryto dopiero podczas laparotomii. Przyczyną niedrożności okazał się być bezoar. Masa złożona z przedawkowanego preparatu ziołowego doprowadziła do całkowitego zatkania jelita krętego. Znamiennym jest, iż w wywiadzie pacjent dwukrotnie podawał możliwość związku występujących dolegliwości z zażyciem preparatu ziołowego. Jak się ostatecznie okazało – miał rację.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 1; 1-6
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie kolonoskopowych badań przesiewowych w opinii społecznej
Autorzy:
Jurczak, Anna
Kaczmarek, Grażyna
Wieder-Huszla, Sylwia
Grochans, Elżbieta
Szkup-Jabłońska, Małgorzata
Stanisławska, Marzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551562.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
profilaktyka
kolonoskopia
nowotwór jelita grubego
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 370-372
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie zapalenia samotnego uchyłka jelita ślepego – doświadczenie z jednego ośrodka
Autorzy:
Gonullu, Emre
Yigit, Merve
Mantoglu, Baris
Capoglu, Recayi
Harmantepe, Tarik
Gunduz, Yasemin
Altintoprak, Fatih
Bayhan, Zulfu
Erkorkmaz, Unal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391659.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
appendektomia
ostre zapalenie wyrostka robaczkowego
uchyłek jelita ślepego
zapalenie uchyłka jelita ślepego
zapalenie uchyłków
Opis:
Wstęp: Zapalenie uchyłka jelita ślepego może być faktycznym czynnikiem etiologicznym odpowiedzialnym za ok. 1/300 zabiegów appendektomii. Diagnostyka różnicowa ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego i zapalenia uchyłka jelita ślepego ma kluczowe znaczenie z uwagi na różnice w leczeniu obu tych schorzeń. Cel: Celem niniejszej pracy jest ujawnienie znaczenia rozróżnienia między ostrym zapaleniem wyrostka robaczkowego a zapaleniem uchyłka jelita ślepego. Materiał i metody: Wykonano retrospektywną analizę danych pochodzących od pacjentów poddawanych w latach 2015–2019 hospitalizacji w związku z następczym ostatecznym rozpoznaniem choroby uchyłkowej jelita grubego, zapalenia uchyłków jelita grubego lub ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego. Wyniki: W trakcie zabiegu chirurgicznego wykonywanego w związku z ostrym zapaleniem wyrostka robaczkowego lub też w trakcie oceny klinicznej i radiologicznej wykryto łącznie 19 przypadków zapalenia uchyłka jelita ślepego. Dokonano oceny 1247 zabiegów appendektomii. W tej liczbie ostateczne rozpoznanie zapalenia uchyłka jelita ślepego postawiono u 5 pacjentów (0,4%). Ocenie poddano również 119 osób z rozpoznaniem zapalenia uchyłków jelita grubego w momencie rozpoznania; 105 pacjentów (88,2%) w tej grupie cierpiało na lewostronne zapalenie uchyłków, zaś 14 (11,7) na zapalenie samotnego uchyłka jelita ślepego. Wszystkich chorych z zapaleniem samotnego uchyłka jelita ślepego poddano leczeniu zachowawczemu, z wyjątkiem jednego, u którego stwierdzono zapalenie uchyłka stopnia 3 w skali Hincheya. Wniosek: Różnicowe rozpoznawanie zapalenia uchyłka jelita ślepego i ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego ma znaczenie, ponieważ pierwsze z wymienionych schorzeń można w większości przypadków leczyć zachowawczo. Znaczenie tego rozpoznania dla zapobieżenia zbędnym interwencjom chirurgicznym rośnie szczególnie w okresie pandemii COVID-19.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 4; 15-20
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ czynników społeczno-demograficznych i klinicznych na proces akceptacji choroby wśród pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego
Autorzy:
Chrobak-Bień, Joanna
Gawor, Anna
Paplaczyk, Małgorzata
Małecka-Panas, Ewa
Gąsiorowska, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392919.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
akceptacja choroby
wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Opis:
Wstęp: Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) należy do grupy nieswoistych zapaleń jelit o nieznanej dotychczas etiologii. Może wystąpić w każdym wieku, jednak szczyt zapadalności przypada na okres między 20. a 40. rokiem życia, następnie po 65. roku życia. Charakteryzuje się naprzemiennie występującymi okresami remisji i zaostrzeń, które utrudniają codzienne funkcjonowanie. Cel: Celem pracy było określenie stopnia akceptacji choroby wśród pacjentów z WZJG w zależności od wybranych zmiennych społeczno-demograficznych i klinicznych. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w grupie 50 pacjentów z potwierdzonym WZJG, leczonych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Kolorektalnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi i pozostających pod opieką specjalistycznej Poradni Gastroenterologicznej przy Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym nr 1 w Łodzi. Badanie przeprowadzono przy użyciu autorskiego kwestionariusza oraz Skali Akceptacji Choroby (Acceptance of Illness Scale; AIS). Wyniki: W badanej grupie dominowali ludzie młodzi. Średnia wieku wynosiła 38,82 lat. Analiza wyników wykazała obniżony stopień akceptacji choroby wśród pacjentów w fazie jej zaostrzenia. Średni wynik punktowy w skali AIS dla badanej grupy wynosił 29,65, co świadczy o średnim poziomie akceptacji schorzenia. Wnioski: Osoby z wykształceniem wyższym, aktywne zawodowo i leczone zachowawczo w większym stopniu akceptowały swoją chorobę. Nie wykazano wpływu posiadania potomstwa na lepsze przystosowanie się do schorzenia. Faza zaostrzenia oraz konieczność leczenia chirurgicznego miały istotny wpływ na obniżenie poziomu jego akceptacji.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 6; 6-12
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakażenie miejsca operowanego u chorych po operacji raka jelita grubego
Autorzy:
Banaszkiewicz, Zbigniew
Cierzniakowska, Katarzyna
Tojek, Krzysztof
Kozłowska, Elżbieta
Jawień, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393522.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zakażenie miejsca operowanego
rak jelita grubego
Opis:
Introduction: Operative field infection appears among 2,5–22,3% of patients after surgery. It is an indicator of a quality of treatment on operative wards and has significant influence on its cost. Material and methods: The analysed group were patients, who had operative field infection in 30-days observation with colorectal cancer in one clinic.The criteria, that were excluded from the survey were: lack of trustworthy treatment documentation and the death of patient before 30th day after the surgery without operative field infection. The statistic analysis was carried with the usage of Statistica 10. Results: Postoperative complications appeared among 262/16,6% of patients. The most common complication was operative field infection (198/12,52%). It was stated that appearance of this complication depended on how advanced the cancer was, age, comorbidities (diabetes, and cardiological diseases). Morover, it was stated thatthis complication appeared significantly more often among patients with surgery in a matter of urgency and among which stoma had to be revealed. However, there was no dependence stated on appearance of this complication with patients’ sex and the localisation of a tumour. Conclusion: Among patients after colorectal surgery, the biggest threat of surgical site infection was among patients over 75 years, with diabetes and cardiological diseases, with advanced cancer, with surgery in a matter of urgency and among patients with stoma (especially colostomy).
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 1; 9-15
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie obrazowania autofluorescencyjnego w diagnostyce chorób jelita grubego ‒ aktualny stan wiedzy
The usefulness of autofluorescense imaging in the diagnosis of colorectal diseases ‒ current state of knowledge
Autorzy:
Strzelczyk, N.
Kwiatek, S.
Latos, W.
Sieroń, A.
Stanek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261397.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
obrazowanie autofluorescencyjne
wskaźnik wykrywania gruczolaków
rak jelita grubego
wrzodziejące zapalenie jelita grubego
chłoniak jelita grubego
autofluorescence imaging
adenoma detection rate
colorectal cancer
colitis ulcerosa
colorectal lymphoma
Opis:
Kolonoskopia światła białego jest złotym standardem w diagnostyce chorób jelita grubego, jednak wciąż poszukiwane są metody, które umożliwią szybsze i bardziej precyzyjne stawianie rozpoznań. Jedną z tych metod jest obrazowanie autofluorescencyjne. Wykorzystuje ono zjawisko wzbudzania przez światło endogennie występujących w tkankach fluoroforów. Tkanki nowotworowe i zmienione zapalnie wykazują odmienną autofluorescencję niż tkanki zdrowe, co pozwala na ich różnicowanie. Istnieje wiele prac wykazujących korzyści z zastosowania autofluorescencji w diagnostyce chorób jelita grubego. Zwiększa ona współczynnik wykrywania polipów, umożliwia ocenę charakteru histopatologicznego zmiany w trakcie kolonoskopii, zwiększa dokładność oceny stopnia nasilenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego oraz ułatwia wykrywanie ognisk neoplazji u pacjentów z nieswoistymi zapaleniami jelit, a także zwiększa wykrywalność zmian o charakterze chłoniaka. Obrazowanie autofluorescencyjne przyczynia się do szybkiego i precyzyjnego postawienia rozpoznania oraz wcześniejszego włączenia odpowiedniego leczenia.
White light colonoscopy is the gold standard in the diagnostics of colorectal diseases, however new methods that will allowed faster and more precise diagnosis are still sought. One of these methods is autofluorescence imaging. It uses the phenomenon of light excitation of endogenous fluorophores in tissues. Autofluorescence of normal tissue differs from that characteristic of inflamed or neoplastic tissues, which allows their differentiation. There are many studies showing the benefits of autofluorescence imaging in the diagnosis of colon diseases. It improves polyp detection rate, makes it possible to assess histopathological severity of the lesion during colonoscopy, improves the evaluation of ulcerative colitis severity, facilitates the detection of colorectal neoplasia in patients with inflammatory bowel disease, and improves the detection of lymphoma lesions. Autofluorescence imaging contributes to the fast and precise diagnosis and the early initiation of appropriate treatment.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2018, 24, 1; 40-48
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sirt3 reguluje poziom aktywności mitochondrialnej naprawy DNA poprzez deacetylację NEIL1, NEIL2, OGG1, MUTYH, APE1 i LIG3 w raku jelita grubego
Autorzy:
Kabziński, Jacek
Walczak, Anna
Mik, Michał
Majsterek, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391873.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
białka
mtBER
naprawa DNA
rak jelita grubego
Opis:
Rak jelita grubego (RJG) to jeden z najczęstszych nowotworów złośliwych. Jednym z czynników zwiększających ryzyko jego wystąpienia może być obniżona efektywność naprawy uszkodzeń DNA, zarówno jądrowego, jak i mitochondrialnego. Głównym mechanizmem naprawczym uszkodzeń oksydacyjnych jest system BER (w mitochondriach mtBER), którego kluczowe białka: NEIL1, NEIL2, OGG1, MUTYH, APE1 i LIG3 uzyskują pełną wydajność tylko przy odpowiednim poziomie acetylacji. Sirtuina 3 to białko kluczowe dla homeostazy mitochondrialnej, regulujące szereg procesów metabolicznych związanych przede wszystkim z kontrolą poziomu reaktywnych form tlenu. Ponieważ Sirt3 posiada aktywność acetylazy, może modulować poziom aktywności białek mtBER poprzez ich deacetylację. W przeprowadzonym badaniu wykazane zostało, iż analizowane białka NEIL1, NEIL2, OGG1, MUTYH, APE1 i LIG3 są substratem dla enzymatycznej działalności deacetylacyjnej Sirt3, co prowadzić może w konsekwencji do modulacji ryzyka wystąpienia RJG, a w komórkach rakowych może być potencjalnym celem terapeutycznym wzmacniającym działanie leków cytostatycznych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 1; 1-4
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek polimorfizmów XRCC6 C1310G i LIG4 T9I genów naprawy DNA szlaku NHEJ z ryzykiem występowania raka jelita grubego w populacji polskiej
Autorzy:
Balinska, Kinga
Wilk, Damian
Filipek, Beata
Mik, Michal
Zelga, Piotr
Skubel, Pawel
Dziki, Łukasz
Dziki, Adam
Mucha, Bartosz
Kabziński, Jacek
Majsterek, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391985.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
genotypowanie
polimorfizm pojedynczego nukleotydu
rak jelita grubego
Opis:
WSTĘP: Rak jelita grubego (RJG) zajmuje na świecie drugie miejsce wśród przyczyn zgonów na nowotwory złośliwe. Utrata integralności genomu spowodowana jest uszkodzeniami DNA generowanymi przy użyciu czynników środowiskowych. Szczególnie niebezpieczny rodzaj uszkodzeń stanowią pęknięcia dwuniciowe DNA. W celu obrony przed ich skutkami, komórki wyewoluowały molekularne mechanizmy naprawy. Wiodącym szlakiem naprawy pęknięć dwuniciowych w komórkach ludzkich jest łączenie niehomologicznych końców DNA (ang. non-homologous end-joining, NHEJ). Geny XRCC6 i LIG4 kodują odpowiednio białko Ku70 i ludzką ATP- zależną ligazę DNA, będące składowymi szlaku naprawy NHEJ. Celem naszych badań była ocena wpływu polimorfizmów genów XRCC6 w pozycji C1310G i LIG4 w pozycji T9I na ryzyko występowania raka jelita grubego w populacji Polskiej. MATERIAŁY I METODY: Genotypowanie zostało przeprowadzone z użyciem sond TaqMan w oparciu o analizę produktu PCR w czasie rzeczywistym - real-time PCR. Próbę badaną stanowiło DNA wyizolowane od 100 pacjentów z rakiem jelita grubego, potwierdzonym w badaniu histopatologicznym, z kolei do grupy kontrolnej włączono taką samą liczbę osób bez chorób nowotworowych, dopasowanych pod względem płci i wieku. Analiza statystyczna obejmowała ocenę rozkładu genotypów w kontekście zgodności z modelem Hardy’ego - Weinberga na podstawie Chi-kwadrat, dodatkowo został obliczony iloraz szans z przedziałem ufności 95%. WYNIKI: Analiza statystyczna przeprowadzona dla polimorfizmu T9I genu LIG4 wykazała, że genotyp heterozygotyczny C/T (OR= 0.2717 95% CI= 0.1247-0,5918) oraz homozygotyczny T/T (OR= 0.3593 95% CI= 0.1394-0.9266) wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem występowania raka jelita grubego. Podobną zależność w kontekście zredukowanego ryzyka raka jelita grubego wykazano w rozkładzie genotypów dla polimorfizmu C1310G genu XRCC6 w modelu C/G (OR= 0.1181 95% CI= 0.0145-0.964) i G/G (OR= 0.0972 95% CI= 0.0097-0.9713). WNIOSKI: Badanie potwierdziło znaczenie polimorfizmów XRCC6 C1310G i LIG4 T9I na zmniejszenie ryzyka występowania RJG, jednakże konieczne są dalsze badania w celu potwierdzenia uzyskanych wyników na większej grupie respondentów.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 3; 15-20
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie rifaksyminy w przygotowaniu chorych do operacji nowotworów przewodu pokarmowego – badanie retrospektywne (2013–2016)
Autorzy:
Moroz, Nina
Sitarz, Robert
Mruk, Andrzej
Bakalarz, Robert
Maciąg, Ewa
Litwiński, Jakub
Wierzbicki, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392581.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
nowotwory jelita grubego
rifaksymina
przygotowanie do operacji
Opis:
Rak jelita grubego (w tym odbytnicy ) jest jednym z najczęściej występujących nowotworów pod względem umieralności i w Polsce,
i na świecie [1]. Każdego roku rozpoznaje się prawie 16 000 nowych przypadków. Zmiany demograficzne, tj. przyrost odsetka osób
w wieku starszym, wzrost przeciętnej długości życia oraz rosnące trendy zapadalności na nowotwory powodują, że epidemiolodzy prognozują dalszy wzrost zachorowań w Polsce na poziomie
25 000 nowych przypadków w 2025 [2]. Zdecydowana większość zgonów z powodu nowotworów złośliwych jelita grubego występuje po 50. roku życia (ponad 80%). Ryzyko zgonu wzrasta z wiekiem, a o skuteczności leczenia decyduje stadium zaawansowania choroby oraz efektywność zastosowanych metod leczenia, z których najważniejsze jest leczenie chirurgiczne. Jest ono jednak obciążone znacznym ryzykiem powikłań, zwłaszcza u osób starszych. Jednym z najważniejszych celów przygotowania chorego do operacji raka przewodu pokarmowego jest profilaktyka powikłań
w okresie pooperacyjnym. Istnieje wiele prac oceniających różne sposoby takiego postępowania. Uważa się, że mechaniczne przygotowanie jelita przed operacją jest jednym z ważniejszych czynników zmniejszających ryzyko zakażeń – zmniejsza liczebność jelitowej flory bakteryjnej, pozwala usunąć twarde kawałki stolca, które stanowią mechaniczne zagrożenie dla zespolenia, oraz skraca czas operacji [3]. Brakuje jednak dowodów jednoznacznie potwierdzających skuteczność takiego postępowania [4]. Rifaksymina (ryfaksymina, ang. rifaximin, łac. rifaximinum) to organiczny związek chemiczny, antybiotyk należący do grupy rifamycyn. Jako antybiotyk stosowany doustnie, wchłaniający się
w nikłym stopniu z przewodu pokarmowego, wpływający w bezpośredni sposób na rozrost flory bakteryjnej, może w istotny sposób wpłynąć na liczebność powikłań w okresie pooperacyjnym. Pojedyncze szczepy są metabolicznie upośledzone i w szybkim czasie ulegają eliminacji. Nie powstaje również oporność krzyżowa na rifaksyminę. Jest ona antybiotykiem o szerokim spektrum, obejmującym bakterie Gram-ujemne i Gram-dodatnie, zarówno tlenowe, jak
i beztlenowe [5], można ją skutecznie stosować cyklicznie. Rifaksymina jest obecnie badana i stosowana na świecie w wielu wskazaniach: w terapii biegunki podróżnych (od ponad 30 lat) [6], encefalopatii wątrobowej [7], chorobie uchyłkowej jelita grubego [8–10], zespole jelita nadwrażliwego [11], rozroście flory bakteryjnej jelita cienkiego SIBO [12–14], profilaktyce antybakteryjnej okołooperacyjnej [15]. W literaturze spotyka się doniesienia, z których wynika, że rifaksymina hamuje uwalnianie mediatorów proangiogennych w komórkach raka jelita grubego zależnego poprzez receptor pregnanu X (PXR), co jest dodatkowym korzystnym czynnikiem, który uzasadnia stosowanie rifaksyminy w okresie okołooperacyjnym [16]. Przedstawiana praca jest retrospektywną analizą własnych doświadczeń okołooperacyjnego stosowania rifaksyminy w profilaktyce powikłań okołooperacyjnych, jak również analizą dostępnej literatury z tego obszaru.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 1; 35-40
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki ryzyka 30-dniowej pooperacyjnej śmiertelności po operacjach raka jelita grubego
Autorzy:
Mik, Michał
Dziki, Łukasz
Trzciński, Radzisław
Dziki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394099.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak jelita grubego
śmiertelność
chirurgia
czynniki ryzyka
Opis:
30-dniowa pooperacyjna śmiertelność jest czynnikiem odzwierciedlającym jakość leczenia. Wszystkie działania mające na celu zmniejszenie częstości jej występowania prowadzą do poprawy jakości leczenia. Celem pracy było wskazanie czynników ryzyka 30-dniowej pooperacyjnej śmiertelności na podstawie przebadanej grupy chorych operowanych z powodu raka jelita grubego w jednym ośrodku zajmującym się chirurgią jelita grubego. Materiał i metodyka. Do badania włączono chorych operowanych z powodu raka jelita grubego (RJG) w latach 2008‑2014. Badanie miało charakter retrospektywny, 30-dniowa śmiertelność była punktem końcowym badania. Wszystkie dane uzyskano z prospektywnej bazy danych. Wyniki. W okresie objętym badaniem operowano grupę 1744 chorych z powodu RJG. 30-dniową śmiertelność pooperacyjną odnotowano u 65 chorych (3,5%). W analizie wieloczynnikowej stwierdzono, że zaawansowanie procesu nowotworowego i gorszy stan ogólny pacjenta przed operacją były istotnymi czynnikami ryzyka 30-dniowej śmiertelności: OR 2,35; 2,01‑2,57 95%CI, p=0,03 i OR 2,18; 1,95‑2,41 95%CI; p=0,01. Operacja ze wskazań pilnych znamiennie zwiększała ryzyko śmiertelności w ciągu 30 dni po operacji: OR 2,64; 2,45‑2,87 95%CI; p=0,009. Niskie stężenie albumin w surowicy krwi i obecność cukrzycy były dodatkowymi czynnikami zwiększającymi ryzyko 30-dniowej śmiertelności: OR 1,65; 1,52‑1,78 95%CI; p=0,01 i OR 1,67; 1,41‑1,82 95%CI; p=0,03. Odsetek śmiertelności był wyższy po zabiegach resekcyjnych niż po zabiegach paliatywnych: 4,21% vs 1,57%; p=0,002. Wnioski. Chorzy operowani ze wskazań pilnych, pacjenci z zaawansowaną chorobą nowotworową i w ciężkim stanie ogólnym powinni być oceniani i przygotowywani do operacji przez wielospecjalistyczny zespół. Dodatkowo, aby zmniejszyć ryzyko śmiertelności pooperacyjnej, decyzję o rodzaju i rozległo- ści zabiegu muszą podejmować doświadczeni chirurdzy.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 44-53
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wiedzy i świadomości osób po 50. roku życia w zakresie czynników ryzyka raka jelita grubego
Autorzy:
Stefanowicz, Agata
Kulik, Teresa
Środa, Mariusz
Skórzyńska, Hanna
Pacian, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552226.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
czynniki ryzyka
rak jelita grubego
profilaktyka
kolonoskopia
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2015, 3; 210-214
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie pilnych i planowych operacji nowotworów jelita grubego – doświadczenie jednego ośrodka
Autorzy:
Ocak, Sönmez
Bük, Ömer
Çiftci, Ahmet
Yemez, Kürşat
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391280.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
nowotwory jelita grubego
operacja pilna
węzeł chłonny
Opis:
Wprowadzenie: Około jedna trzecia operacji nowotworów jelita grubego wykonywana jest w trybie pilnym. Cel: Celem niniejszego retrospektywnego badania było porównanie operacji nowotworów jelita grubego wykonywanych w trybie pilnym z operacjami planowymi. Materiał i metody: Dokonano retrospektywnej analizy danych dotyczących 160 pacjentów, u których wykonywano operację raka jelita grubego. Osoby te podzielono na dwie grupy: (1) operacji pilnych (n = 29) i (2) operacji planowych (n = 131). Porównano dane demograficzne i kliniczno-patologiczne dla obu grup. Wyniki: Nie stwierdzono istotnych różnic między grupami pod względem: wieku, konieczności przetaczania krwi czy konieczności dodatkowej interwencji chirurgicznej. Operacje nagłe wykonywano częściej u pacjentów płci męskiej. Operacje pilne charakteryzowały się wyższym odsetkiem powikłań, jednak nie zaobserwowano istotnych różnic w długości hospitalizacji. Całkowita liczba wyciętych węzłów chłonnych w obu grupach była podobna, przy czym w grupie operacji pilnych stwierdzano większą liczbę węzłów chłonnych z przerzutami nowotworu. Wnioski: Możliwe jest wykonywanie pilnych resekcji jelita grubego w związku z rakiem jelita z uwzględnieniem zasad dla zabiegów onkologicznych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 2; 40-42
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mutacja genu K-ras jako wczesny marker rozwoju raka jelita grubego
Autorzy:
Szpon, Łukasz
Stal, Aleksander
Zawadzki, Marcin
Lis-Nawara, Anna
Kielan, Wojciech
Grzebieniak, Zugmunt
Kelan, Wojciech
Grzebiak, Zygmunt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394116.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
mutacja genu K-ras
rak jelita grubego
Opis:
W związku z rosnącą zachorowalnością na raka jelita grubego istnieje potrzeba poszukiwania nowych czynników zarówno prognostycznych, jak i predykcyjnych na podstawie których zostaną opracowane nowe testy diagnostyczne. Takim czynnikiem wydaje się być gen K-ras, którego mutacje uważane są za wczesny marker rozwoju raka jelita grubego. Celem pracy było poszukiwanie związku pomiędzy wystąpieniem mutacji genu K-ras u pacjentów z rozpoznanym rakiem jelita grubego a wybranymi parametrami klinicznymi. Materiał i metodyka. Badaniu poddano 104 pacjentów (41 kobiet i 63 mężczyzn) z potwierdzonym rakiem jelita grubego. Średnia wieku w grupie mężczyzn wynosiła 68,3 lat, a w grupie kobiet – 65,9 lat. Materiał do badań pobrano z bloczków parafinowych zawierających tkankę pacjentów i oznaczano mutację genu K-ras. Następnie wykonano analizę statystyczną poszukując związku pomiędzy wystą- pieniem mutacji genu K-ras a stopniem zaawansowania klinicznego wg klasyfikacji TNM, anatomiczną lokalizacją zmiany, typem histologicznym, płcią, wiekiem. Wyniki. Mutację genu K-ras stwierdzono w 20,1% z wszystkich badanych przypadków zachorowań na raka jelita grubego, przy czym znamiennie wyższy odsetek mutacji genu K-ras wykryto u chorych w I stopniu (40%), IIC (50%) i IV stopniu (50%) zaawansowania wg klasyfikacji TNM. Wnioski. Wyniki naszych badań potwierdzają doniesienia innych autorów i wskazują na korelację pomiędzy mutacją genu K-ras a występowaniem raka jelita grubego. Oznaczanie mutacji genu K-ras może być uzupełnieniem innych metod diagnostycznych we wczesnym etapie rozwoju raka jelita grubego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 25-32
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation Of Life Quality In Colorectal Cancer Patients
Ocena jakości życia chorych na raka jelita grubego
Autorzy:
Kayserilioğlu, Gülşah
Aygin, Dilek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18865432.pdf
Data publikacji:
2023-06-29
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
rak jelita grubego
chirurgia jelita grubego
jakość życia
skala
pielęgniarstwo
colorectal cancer
colorectal surgery
quality of life
scale
nursing
Opis:
Introduction. The diagnostic period of cancer, the treatment process and the complications caused by the treatments negatively affect the quality of life of the patients and his relatives who support his care. The concept of quality of life has gained more importance in recent years due to reasons such as prolonged life expectancy and increased public awareness. Aim. Colorectal cancer affects the life quality of individuals negatively. In this study, life quality of colorectal cancer patients and the factors affecting their quality of life were examined. Materials and method. The sample of the study consisted of 110 patients who applied to the General Surgery Clinic/Service and Chemotherapy Unit in State Hospital and Training and Research Hospital between 01.05.2014 and 01.11.2015. Survey data were collected using the socio-demographic questionnaire, EORTC QLQ-C30 and EORTC QLQ-CR38 (European Organization for Research and Treatment of Cancer Core Questionnaire) and Beck Depression Scale. Number, percentage, mean distribution, variance analysis, Mann-Whitney U test and Kruskal-Wallis test were used with SPSS v.20.0 software in evaluating the data. Results. The mean age of the patients diagnosed with colorectal cancer was obtained 61.9 ± 10.92 years. It was determined that 61.8% of the patients were male, 87.3% were married, and 20.9% had cancer history in their family. It has been determined that, women suffered more from stoma-related problems than men and the perception of the body image of female patients were worser than men. Patients were found to have a high emotional function and high pain level; and have low constipation scores in the symptom subscale. Patients' scores related to stoma problems were high and sexual enjoyment scores were low. The age, number of children, marital status and educational status of the patients were found to have an influence on the quality of life. Conclusion. As a result, as the age of colorectal cancer patients progressed and as the number of children increased, the functional status was worse and the incidence of symptoms was higher. It was determined that gender did not affect the quality of life or depression.
Wstęp. Okres diagnostyczny choroby nowotworowej, proces leczenia oraz powikłania spowodowane zabiegami negatywnie wpływają na jakość życia pacjenta i jego bliskich, którzy wspierają jego opiekę. Pojęcie jakości życia zyskało w ostatnich latach na znaczeniu ze względu na wydłużenie średniej długości życia oraz wzrost świadomości społecznej. Cel.Rak jelita grubego wpływa negatywnie na jakość życia jednostek. W pracy zbadano jakość życia chorych na raka jelita grubego oraz czynniki wpływające na jakość ich życia. Materiał i metoda. Próbę badawczą stanowiło 110 pacjentów, którzy zgłosili się do Poradni/Serwisu Chirurgii Ogólnej i Oddziału Chemioterapii Szpitala Państwowego i Szpitala Szkolno-Badawczego w okresie od 01.05.2014 do 01.11.2015. Dane ankietowe zebrano za pomocą kwestionariusza społeczno-demograficznego EORTC QLQ-C30 i EORTC QLQ-CR38 (Europejska Organizacja Badań i Leczenia Raka) oraz Skali Depresji Becka. Do oceny danych wykorzystano liczbę, procent, średni rozkład, analizę wariancji, test U Manna-Whitneya i test Kruskala-Wallisa z oprogramowaniem SPSS v.20.0. Wyniki. Średni wiek pacjentów z rozpoznaniem raka jelita grubego wynosił 61,9 ± 10,92 lat. Ustalono, że 61,8% pacjentów stanowili mężczyźni, 87,3% było w związkach małżeńskich, a 20,9% miało w rodzinie historię choroby nowotworowej. Stwierdzono, że kobiety częściej niż mężczyźni odczuwały problemy ze stomią, a postrzeganie obrazu własnego ciała przez pacjentki było gorsze niż mężczyzn. Stwierdzono, że pacjenci mają wysoką funkcję emocjonalną i wysoki poziom bólu; i mają niskie wyniki zaparć w podskali objawów. Wyniki pacjentów związane z problemami ze stomią były wysokie, a oceny przyjemności seksualnej niskie. Stwierdzono, że wiek, liczba dzieci, stan cywilny i wykształcenie pacjentów mają wpływ na jakość życia. Wnioski. W rezultacie wraz z postępem wieku chorych na raka jelita grubego i wzrostem liczby dzieci pogarszał się stan funkcjonalny i zwiększała się częstość występowania objawów. Stwierdzono, że płeć nie wpływa na jakość życia ani depresję.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2023, 8, 2; 37-59
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endoscopic, histological and molecular markers of Aberrant Crypt Foci (ACF)
Endoskopowe, histopatologiczne i molekularne wykładniki Aberrant Crypt Foci (ACF)
Autorzy:
Kowalczyk, M.
Pesta, W.
Zinkiewicz, K.
Pedrycz, A.
Paśnik, K.
Siermontowski, P.
Orłowski, M.
Kurpiewski, W.
Juśkiewicz, W.
Kowalczyk, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366601.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
colorectal cancer
chromoendoscopy
ACF
rak jelita grubego
chromoendoskopia
Opis:
According to the Vogelstein theory, the carcinogenesis model in colorectal cancer is one of the best-characterized models of a multistep and multilevel process associated with the progression from normal colonocyte through aberrant crypt foci (ACF) and adenoma with dysplasia to invasive carcinoma. ACF are not visible in standard colonoscopy but are well identified with the use of highmagnification chromoendoscopy with methylene blue or indigo carmine staining. As compared with endoscopic images of normal crypts, ACF orifices appeared 2-3 times larger and had a thicker epithelial lining of a fissured and/or stellate shape, and, moreover, the mucosa staining in the ACF area was much more intense. Under a microscope ACF agglomerations were noted, consisting of several to 200 intestinal glands characterised by various types of lesions (hyperplastic or dysplastic) affecting both the cyto- and histo-architecture. The distribution of ACF correlates well with adenomas and predilection area for the occurrence of polyps, as well as colorectal cancer (CRC) localization. The epidemiologic, genetic and enzymatic chance of ACF occurrence should be similar to that of adenomas and CRC, and their presence is a good predictor of future CRC development. ACF may be precursors of adenoma and colon cancer in APC and a K-ras-dependent pathways, as well as a rare pathogenetic pathway evoked by microsatellite instability (MSI) combined with DNA hypermethylation. ACF are the first morphologically identifiable (endoscopically and microscopically) precursors of colorectal cancer.
Zgodnie z teorią Vogelsteina karcinogeneza w raku jelita grubego (RJG) jest wieloetapowym i wielopoziomowym procesem zaburzenia regulacji dojrzewania nabłonka błony śluzowej jelita, począwszy od prawidłowej komórki macierzystej tego nabłonka, przez ogniskanieprawidłowych krypt jelitowych (ACF),następnie stadium gruczolaka/dysplazji, na gruczolakoraku kończąc. ACF są niewidoczne w rutynowej kolonoskopii, natomiast dobrze identyfikowalne w kolonoskopii o wysokiej rozdzielczości, połączonej z barwieniem błony śluzowej jelita grubego, przy użyciu błękitu metylenowego lub indygokarminu. W porównaniu z obrazem endoskopowym prawidłowych krypt, w ACF ujście krypt jest 2-3x większe, szczelinowatego i/lub gwiazdkowatego kształtu, przy czym te krypty są otoczone pogrubiałym nabłonkiem a na obszarze ACF błona śluzowa jelita grubego intensywniej chłonie (ciemniejsze wybarwianie się) znacznikowy barwnik. W badaniu mikroskopowym ACF stwierdza się gniazda składające się z od kilku do 200 gruczołów jelitowych, objętych różnego typu zmianami (rozrostowymi i/lub dysplastycznymi) dotyczącymi zarówno cyto-, jak i histoarchitektoniki. Rozmieszczenie ACF w jelicie grubym dobrze koreluje z obszarem predylekcyjnym dla występowania zarówno polipów, jak i dla raka jelita grubego. Uwarunkowania epidemiologiczne, genetyczne i enzymatyczne w ACF są podobne do występujących w gruczolakach i RJG, wobec czego obecność ACF może być dobrym wskaźnikiem ryzyka wystąpienia RJG. ACF mogą być prekursorami gruczolaków i RJG powstających na dwóch szlakach patogenetycznych karcinogenezy: klasycznym szlaku związanym z mutacją genów APC i K-ras oraz z rzadszym szlakiem patogenetycznym, spowodowanym niestabilnością mikrosatelitarną (MSI), połączoną z hipermetylacją DNA. ACF są powszechnie uważane za pierwsze identyfikowalne morfologicznie (endoskopowo i mikroskopowo) prekursory raka jelita grubego.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2013, 3(44); 97-109
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ dichlorfosu na syntezę jelitowego białka wiązącego wapń - CaBP
The effect of dichlorvos. on intenstinal synthesis of calcium-binding protein - CaBP
Autorzy:
Sikorski, S.
Oledzka, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/872443.pdf
Data publikacji:
1977
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
wapn
bialko
jelita
dichlorfos
zarodki kurze
badania naukowe
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1977, 28, 4
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie stężenia antygenu kracynoembrionalnego i matalloproteinazy 2 w surowicy krwi i popłuczynach otrzewnowych w ocenie stopnia zaawansowania choroby oraz rokowaniu u chorych na raka jelita grubego
Autorzy:
Guzel, Tomasz
Mirowska-Guzel, Dagmara
Lech, Gustaw
Wroński, Marek
Iwanowska, Marzena
Słodkowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392907.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak jelita grubego
CEA
MMP-2
popłuczyny otrzewnowe
Opis:
Wstep: Celem pracy była ocena znaczenia stężenia antygenu karcynoembrionalnego i metalloproteinazy 2 w surowicy krwi i popłuczynach otrzewnowych w ocenie stopnia zaawansowania nowotworu i przeżyciem 5-letnim chorych na raka jelita grubego. Materiał i metody: Do badania włączono 80 chorych poddanych planowej operacji resekcyjnej z powodu raka jelita grubego. U chorych oznaczono stężenia CEA i MMP-2 w surowicy krwi przed operacją oraz w popłuczynach otrzewnowych na początku laparotomii. Wyniki: Oceniając cechę T stężenie CEA w surowicy i w popłuczynach było niższe w T2 niż w T3 i T4. Różnicę istotną statystycznie odnotowano pomiędzy stężeniem CEA-s i CEA-p w T2 i T4. Stężenie MMP2-s było wyższe w T3 niż w T2, stężenie MMP2-p było najniższe w T3, bez istotności statystycznej. W przypadku cechy N istotną różnicę wykazano pomiędzy stężeniami CEA-s w stopniu N0 i N1. Dla stężenia CEA-p istotna statystycznie różnica wystąpiła pomiędzy stężeniami w stopniach N0-N2 oraz N1-N2. Stężenie MMP2-s było najwyższe w N1, stężenie MMP2-p było najwyższe w T4, jednak bez istotności statystycznej. 5-letnie przeżycie w całej grupie chorych wyniosło 63,53%. Odnotowano istotne statystycznie różnice w stężeniu CEA-s i CEA-p pomiędzy grupami chorych, których przeżycie wyniosło do 5 lat lub było dłuższe. Wnioski: Stężenie CEA w popłuczynach otrzewnowych jest równie wartościowe jak ocena stężenia CEA w surowicy krwi i może służyć jako dodatkowy parametr w ocenie stopnia zaawansowania choroby nowotworowej. Stężenie CEA w popłuczynach otrzewnowych i w surowicy krwi ma związek z odsetkiem przeżyć 5-letnich i może mieć znaczenie jako dodatkowy czynnik prognostyczny. Przydatność oznaczania MMP-2 wymaga dalszych badań.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 36-43
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak jelita czy rak jajnika? Niejednoznaczne rozpoznanie i niestandardowe leczenie z dobrym efektem. Studium przypadku
Bowel or ovarian cancer? Ambiguous diagnosis and non-standard treatment with good outcomes. A case report
Autorzy:
Cybulska-Stopa, Bożena
Koper, Krzysztof
Streb, Joanna
Wysocki, Piotr J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030119.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
HIPEC
leczenie interdyscyplinarne
rak jajnika
rak jelita cienkiego
Opis:
The treatment of patients with cancer has recently become more complex and challenging for oncologists. The paper presents a case of a 54-year-old woman treated due to small bowel adenocarcinoma, who underwent primary surgical procedure and adjuvant therapy, and who developed intra-abdominal cancer dissemination. Initially, XELOX regimen was administered, followed by multiorgan resection performed by an interdisciplinary team of gynecologists and surgeons as well as hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC). The therapy was complicated by impaired wound healing and an enterocutaneous fistula. Currently, the patient is under a follow-up and shows no evidence of recurrence. The wounds after the surgery and fistulas are healed, normal gastrointestinal function is preserved.
Leczenie pacjentów z chorobą nowotworową staje się w ostatnich latach coraz bardziej skomplikowane i jest dla onkologów dużym wyzwaniem. W niniejszej pracy zaprezentowano przypadek 54-letniej chorej leczonej z powodu raka gruczołowego jelita cienkiego – po pierwotnym zabiegu operacyjnym i chemioterapii uzupełniającej – u której stwierdzono rozsiew procesu nowotworowego w obrębie jamy brzusznej. Początkowo zastosowano chemioterapię według schematu XELOX, a następnie wykonano zabieg wielonarządowej resekcji w interdyscyplinarnym zespole chirurgiczno-ginekologicznym oraz wdrożono chemioterapię dootrzewnową w hipertermii (HIPEC). Leczenie było powikłane upośledzonym gojeniem rany i powstaniem przetoki skórno-jelitowej. Obecnie chora pozostaje w obserwacji, bez cech wznowy procesu nowotworowego. Rany po zabiegu i przetokach są zagojone, przewód pokarmowy funkcjonuje prawidłowo.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 3; 178-182
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wysoka ekspresja CD133 – markera komórek macierzystych do predykcji agresywnego klinicznie typu raka jelita grubego
Autorzy:
Kostovski, Ognen
Antovic, Svetozar
Trajkovski, Gjorgji
Kostovska, Irena
Jovanovic, Rubens
Jankulovski, Nikola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391716.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
CD133
immunohistochemia
komórki macierzyste
rak jelita grubego
Opis:
Wstęp: Rak jelita grubego (RJG) jest jednym z najczęstszych nowotworów złośliwych na świecie. Markery komórek macierzystych raka (KMR) wiążą się z agresywnymi typami nowotworów i złym rokowaniem. Cel: Celem pracy była ocena ekspresji CD133 i skorelowanie jej z przyszłością kliniczno-patologiczną u pacjentów z RJG. Materiał i metody: Badaniami objęto dziewięćdziesięciu pacjentów z RJG, którzy w latach 2012–2017 poddali się leczniczej resekcji chirurgicznej w Klinice Uniwersyteckiej Chirurgii Trawiennej w Skopje, w Macedonii Północnej. Próbki guza analizowano najpierw standardowymi metodami histopatologicznymi, a następnie badano immunohistochemicznie ekspresję CD133. Poziom ekspresji CD133 został sklasyfikowany półilościowo. Niską wartość dodatnią zdefiniowano jako dodatnią immunoreaktywność w <50% gruczołów z guzem, a wysoką wartość dodatnią jako dodatnią immunoreaktywność w ≥50% gruczołów z guzem. Ponadto dokonano retrospektywnego przeglądu kliniczno-patologicznego przyszłości pacjentów. Wyniki: Wysoką ekspresję CD133 stwierdzono w 47,8% w próbkach RJG pacjentów. U 69,6% osób z przerzutami w narządach trzewnych zaobserwowano wysoką ekspresję CD133. Stwierdzono istotne statystycznie różnice w ekspresji CD133 między: pacjentami z i bez zmian przerzutowych trzewnych (p = 0, 0153), pacjentami z różnymi kategoriami T (p = 0,0119), stanem N (p = 0,0066) i różnicowaniem G (p = 0,0115). Nasze wyniki wykazały, że największy wpływ na ekspresję CD133 ma stadium choroby (p < 0,00001). Wnioski: Wysoka ekspresja CD133 jest przydatnym markerem do przewidywania klinicznie agresywnego typu RJG i może być rutynowo stosowana w standardowej diagnostyce patologicznej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 3; 9-14
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachorowalność, chorobowość i 5-letnie przeżycia chorych na raka jelita grubego w Województwie Kujawsko–Pomorskim w latach 2005–2011 na podstawie danych Narodowego Funduszu Zdrowia
Autorzy:
Nowicki, Andrzej
Dahms, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392456.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak jelita grubego
zachorowalność
chorobowość
przeżycia 5-letnie
Opis:
Wstęp: Wskaźniki zachorowalności, chorobowości i 5-letnich przeżyć obrazują sytuację epidemiologiczną raka jelita grubego oraz oceniają efektywność podejmowanych działań leczniczych. W Polsce płatnikiem świadczeń jest Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ). Dane NFZ dotyczące zachorowalności, chorobowości i 5-letnich przeżyć mogą być uzupełnieniem wyników epidemiologicznych Krajowego Rejestru Nowotworów. Cel: Analiza udzielonych świadczeń przez NFZ w Bydgoszczy osobom z rozpoznanym rakiem jelita grubego w latach
2006–2011 w tym ocena zachorowalności, chorobowości i 5-letnich przeżyć chorych wśród populacji województwa kujawsko-pomorskiego. Materiał i metody: W pracy przeanalizowano świadczenia zarejestrowane w bazie danych Narodowego Funduszu Zdrowia w Bydgoszczy w latach 2006–2011, które zostały udzielone chorym na raka jelita grubego. Do określenia prawdopodobieństwa przeżycia wykorzystano metodę Kaplana-Meiera oraz stopę hazardu. Wyniki: W latach 2006–2011 mężczyznom udzielono o 10,1% więcej świadczeń niż kobietom. Najczęściej świadczenia udzielano chorym na raka okrężnicy (48,9%), raka odbytnicy (43,8%) i raka zgięcia esiczo-odbytniczego (7,2%). W sumie udzielono 50 410 świadczeń. Pomimo większej liczby kobiet w populacji, na raka okrężnicy zachorowało o 388 więcej mężczyzn. Prawdopodobieństwo przeżycia wyniosło 46,8% i 42,6% odpowiednio dla kobiet i mężczyzn oraz 41,8%, 44,2% i 48,9% odpowiednio dla raka okrężnicy, zgięcia esiczo-odbytniczego i odbytnicy. Wnioski: W województwie kujawsko-pomorskim w latach 2006–2011 liczba rozpoznanych raków jelita grubego wzrastała wraz z ogólną liczbą udzielanych świadczeń, które z kolei mają trend malejący w stosunku do zachorowań. Współczynniki zachorowalności i chorobowości są zmienne, wzrastały stopniowo w kolejnych latach i wynosiły 59 i 67 oraz 355 i 408 odpowiednio w 2010 roku i 2011 roku. Prawdopodobieństwo 5-letniego przeżycia wynosi 45,2%, a rozpoznanie choroby powyżej 66. roku życia zwiększa ryzyko zgonu.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 4; 1-8
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolonoskopia w ramach Programu Badań Przesiewowych raka jelita grubego – czy może być właściwie przeprowadzona przez rezydenta chirurgii ogólnej?
Autorzy:
Matyja, Maciej
Pasternak, Artur
Wysocki, Michał
Pędziwiatr, Michał
Szura, Mirosław
Rembiasz, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392900.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak jelita grubego
badania przesiewowe
kolonoskopia
rezydenci
jakość
Opis:
WPROWADZENIE: Kolonoskopię uznaje się za złoty standard badań przesiewowych w kierunku raka jelita grubego (RJG). Trening endoskopowy jest podstawowym elementem programu specjalizacji w zakresie chirurgii ogólnej. Pacjenci powinni otrzymywać świadczenia medyczne najwyższej jakości, co nie zmienia faktu, że rezydenci muszą również nabierać doświadczenia. Celem naszego badania była ocena skuteczności kolonoskopii wykonywanych przez rezydentów chirurgii ogólnej z porównaniem wskaźników jakości pomiędzy lekarzami specjalistami i lekarzami w trakcie specjalizacji. MATERIAŁY I METODY: Analiza objęła 6384 pacjentów w wieku od 40 do 65 lat, którzy zostali poddani przesiewowemu badaniu kolonoskopowemu w okresie od października 2014 r. do lutego 2018 r. Pacjentów podzielono na dwie grupy: w grupie pierwszej pacjenci byli badani przez rezydentów, w grupie drugiej – przez specjalistów chirurgii ogólnej. Pomiędzy grupami porównano wskaźniki jakości badania, takie jak osiągalność kątnicy (cecal intubation rate, CIR), współczynnik wykrywalności gruczolaków (adenoma detection rate, ADR) i poziom tolerancji pacjenta. WYNIKI: Grupa pierwsza obejmowała 2268 (35,53%) pacjentów, a grupa druga – 4116 (64,47%). Całkowita osiągalność kątnicy (CIR) wynosiła 95,99% i była równa w obu grupach (p = 0,994). Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy w wykrywalności gruczolaków (ADR), która to wynosiła 29,3% w grupie rezydentów i 27,66% w grupie specjalistów (p = 0,203). Tolerancję badania oceniono jako bardzo dobrą (w skali 4-stopniowej) w 78,98% przypadków w grupie specjalistów i 75,18% w grupie rezydentów (p < 0,001). WNIOSKI: Przy założeniu właściwego środowiska do nauki rezydenci są w stanie wykonywać wysokiej jakości przesiewowe badania kolonoskopowe, muszą jednakże stale doskonalić swoją technikę, aby zwiększyć tolerancję badania przez pacjenta i osiągnąć biegłość specjalisty.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 6-12
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Typologia i deskrypcja endemii o długotrwale największych i najmniejszych współczynnikach częstości zachorowań na raka jelita grubego w populacjach województwa śląskiego
Typology and description of the endemic areas with a long-time biggest and smallest colorectal incidence rates in the Silesia voivodeship populations
Autorzy:
Zemła, Brunon
Banasik, Tomasz R.
Kołosza, Zofia
Rumińska-Krawczyk, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177978.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
endemie
mężczyźni i kobiety
rak jelita grubego
woj. śląskie
Opis:
Background: The colorectal cancers (C18–C21, by ICD – X revision = RJG), it a big social-clinical problem. The high level differentiation (dependent of particular countries and regions within them; for example: Silesia voivodeship) common for frequency of incidence. Therefore an attempt looking for an endemic area with a longtime biggest and smallest incidence rates in the smaller population scale, what a make easy fight against cancers. Materials and methods: In the years 1999–2009 20682 persons were diagnosed for RJG. Basing on the data (as above) and demographic data, the different type of rates were calculated. All statistic procedures were in detail described anywhere [4–6]. Results: In the years 1999– 2009, in Silesia voivodeship, 20 682 cases of RJG were diagnosed, i.e. 53.5% among males and 46.5% among females. Age-adjusted rate for the whole Silesia voivodeship is 31.4 per 100 thousands to men and 19.5/100 thousands to women. In comparison between two extremely periods (1999–2009 : 2006–2009), age – adjusted incidence rates among men increased about 2.9%, and among women decreased about 6.5%. The distribution of age-standardized colorectal cancer rates within Silesia voivodeship, in the years 1999–2009, taking into account 36 counties – was very unequal so among males and at the same among females. But the most important epidemiological problem was the endemic areas with significantly biggest incidence rates among males: towns on the law of county: Częstochowa, Katowice, Bielsko-Biała and counties: mikołowski and wodzisławski; among females the endemic areas of this type were Bielsko-Biała town and his county. Conclusions: 1) Within Silesia voivodeship were revealed the endemic areas at statistically significantly high or low (in a long-time) then the overall incidence rate for the colorectal cancer among men and women. 2) The endemic areas with the biggest incidence colorectal rates (fig. 1D and 2D), it indications to priority screenings.
Wstęp: Nowotwory jelita grubego (C18-C21, wg Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych, X rewizja, tu: rak jelita grubego = RJG), to duży problem społeczno-kliniczny. Na ogół częstość zachorowań na RJG charakteryzuje się – w zależności od poszczególnych krajów lub w ich obrębie wielu regionów (dla przykładu: woj. śląskie) – dużym zróżnicowaniem. Stąd próba poszukiwania endemii z długotrwale występującymi największymi i najmniejszymi współczynnikami zachorowalności na RJG w mniejszej skali populacyjnej, co ułatwi walkę z tymi nowotworami. Materiał i metody: W latach 1999–2009 na RJG zachorowały ogółem 20 682 osoby. W oparciu o te dane oraz dane demograficzne obliczono wielorakie rodzaje współczynników. Wszystkie procedury statystyczne zostały szczegółowo opisane gdzie indziej [4–6]. Wyniki: W latach 1999–2009 na terenie woj. śląskiego rozpoznano ogółem u obu płci 20682 przypadki RJG, tj. 53,5% wśród mężczyzn i 46,5% u kobiet. Standaryzowany współczynnik zachorowalności na te nowotwory wyniósł dla mężczyzn w woj. śląskim 31,4/100 tys., a dla kobiet 19,5/100 tys. W porównaniu 2 okresów skrajnych (1999–2002 : 2006–2009) zachorowalność wśród mężczyzn wzrosła o 2,9%, a u kobiet obniżyła się o 6,5%. Rozkład standaryzowanych współczynników zachorowalności na RJG w obrębie woj. śląskiego w latach 1999–2009 – biorąc pod uwagę 36 powiatów – był bardzo nierównomierny, tak wśród mężczyzn jak i kobiet. Ale najważniejszy problem epidemiologiczny stanowią endemie z istotnie największymi współczynnikami zachorowalności wśród mężczyzn: miasta na prawach powiatu: Częstochowa, Katowice, Bielsko-Biała oraz powiaty: mikołowski i wodzisławski; wśród kobiet endemię takiego typu stanowiło miasto Bielsko-Biała oraz powiat bielsko-bialski. Wnioski: 1) Na terenie województwa śląskiego istnieją endemie o statystycznie istotnie wysokich i niskich (długotrwałych) współczynnikach zachorowalności na raka jelita grubego, tak wśród mężczyzn jak i kobiet. 2) Endemie z największymi współczynnikami zachorowalności na raka jelita grubego (ryc. 1D i 2D), to wskazania do priorytetowych działań skryningowych.
Źródło:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine; 2013, 16, 3; 20-27
1505-7054
2084-6312
Pojawia się w:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozszerzona profilaktyka w leczeniu długotrwałej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej rywaroksabanem u pacjentów po poważnym zabiegu w obrębie miednicy i jamy brzusznej – omówienie bezpieczeństwa i wczesnych wyników
Autorzy:
Tyselskyi, Volodymyr
Wong, Daniel
Tryliskyy, Yegor
Poylin, Vitaliy
Kebkalo, Andrey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391825.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chirurgia jelita grubego
rywaroksaban
ŻChZZ
żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
Opis:
Wstęp: Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ŻChZZ), będąca następstwem operacji jelita grubego, jest dobrze udokumentowanym powikłaniem, w związku z czym zaleca się rozszerzoną profilaktykę po wypisie ze szpitala. Rywaroksaban, będący inhibitorem aktywnego czynnika X, to podawana raz dziennie tabletka zatwierdzona w leczeniu ŻChZZ oraz profilaktyce po operacjach ortopedycznych. Cel: Celem badania jest ocena bezpieczeństwa rywaroksabanu w rozszerzonej profilaktyce u pacjentów po poważnym zabiegu w obrębie miednicy i jamy brzusznej. Metody: Dokonano retrospektywnej analizy pacjentów po poważnej operacji jelita grubego wykonanej w szpitalu regionalnym w Kijowie na Ukrainie. Chorzy otrzymali okołooperacyjną profilaktykę ŻChZZ w formie podskórnych iniekcji heparyny, a następnie rywaroksaban przez 30 dni. Odnotowano występowanie poważnego oraz niewielkiego krwawienia, przy czym konieczna była transfuzja krwi oraz ponowna interwencja. W 30. dniu po operacji pacjenci wzięli udział w wywiadzie telefonicznym w celu oceny przestrzegania zaleceń dotyczących przyjmowania leku oraz satysfakcji ze schematu leczenia. Wyniki: W badaniu udział wzięła grupa 51 pacjentów, których średni wiek wynosił 62,4 lat. W 71% przypadków zabieg dotyczył jamy brzusznej, w 29% miednicy, zaś w 59% operację wykonano laparoskopowo. Wystąpił jeden epizod poważnego krwawienia w obrębie jamy brzusznej, w którym konieczny był powrót do sali operacyjnej. Ponadto pojawiły się dwa epizody niewielkiego stopnia krwawienia, niewymagające interwencji. W badanej grupie nie stwierdzono zdarzeń ŻChZZ. Wskaźnik odpowiedzi na wywiad telefoniczny wyniósł 100%. Spośród wszystkich osób, jedna zgłosiła ukończenie pełnego cyklu leczenia rywaroksabanem. Pacjenci zgłaszali, że łatwo im było przestrzegać zaleceń profilaktyki doustnej i preferowali tę metodę w porównaniu do zastrzyków. Wniosek: Wdrożenie rozszerzonej profilaktyki rywaroksabanem jest łatwe, bezpieczne i nie prowadzi do zwiększenia częstości krwawienia pooperacyjnego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 6; 22-27
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie chirurgiczne guzów neuroendokrynnych jelita grubego w lokalizacji pozawyrostkowej
Autorzy:
Maryański, Jan
Cyran-Chlebicka, Agata
Szczepankiewicz, Benedykt
Cebulski, Włodzimierz
Słodkowski, Maciej
Wroński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392712.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
guz neuroendokrynny jelita grubego
nowotwory przewodu pokarmowego
chirurgia kolorektalna
Opis:
Wstęp: Guzy neuroendokrynne jelita grubego w lokalizacji pozawyrostkowej stanowią rzadkie nowotwory przewodu pokarmowego o zróżnicowanym charakterze biologicznym. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 15 chorych leczonych chirurgicznie z powodu guza neuroendokrynnego okrężnicy lub odbytnicy (M/K = 3:12, średnia wieku: 62,9 lat). Zróżnicowany guz neuroendokrynny (NET G1-G2) rozpoznano u 5 chorych, a raka neuroendokrynnego stwierdzono u 10 chorych. Przeprowadzono retrospektywną analizę cech kliniczno-patologicznych i wyników leczenia chirurgicznego. Wyniki: Mediana wieku chorych ze zróżnicowanym NET była znamiennie niższa niż mediana wieku chorych z rakiem neuroendokrynnym (53 lata vs 68 lat; p = 0,03). Guzy NET G1-G2 były znamiennie mniejsze niż raki neuroendokrynne (4 cm vs 6,4 cm; p = 0,02). Nie było różnic między grupami pod względem umiejscowienia guza, miejscowego naciekania, częstości przerzutów do węzłów chłonnych i przerzutów odległych. U wszystkich chorych wykonano częściową resekcję jelita grubego. Resekcja była doszczętna onkologicznie u trzech z pięciu chorych w grupie z NET G1-G2 i u pięciu z 10 chorych w grupie z NEC (p = 1,0). Ogólne przeżycie było znamiennie wyższe w grupie NET G1-G2 w porównaniu z chorymi z rakiem neuroendokrynnym (p = 0,005). Mediana przeżycia chorych z rakiem neuroendokrynnym wyniosła tylko 4,8 miesięcy, podczas gdy mediana przeżycia u chorych z guzami NET G1-G2 nie została osiągnięta w okresie obserwacji o medianie 69 miesięcy. Trzyletnie przeżycie w grupie chorych z NET G1-G2 wynosiło 100% , w grupie z NEC tylko 27%. Wnioski: Zróżnicowane guzy neuroendokrynne i rak neuroendokrynny jelita grubego cechują się porównywalną skłonnością do rozsiewu, ale różnym znaczeniem prognostycznym przerzutów.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 3; 7-12
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zespoleń jelitowych pierścieniem ulegającym biofragmentacji
Autorzy:
Otto, Maciej.
Gawałkiewicz, Tomasz.
Feiz, Hemid.
Jędrasik, Maciej.
Nawrot, Ireneusz.
Chudziński, Witold.
Tołłoczko, Tadeusz.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 1996, Suplement II, s. [113]-117
Data publikacji:
1996
Tematy:
Jelita choroby leczenie chirurgia materiały konferencyjne
Chirurgia
Materiały konferencyjne
Opis:
Ryc., tab.; Bibliogr.; Materiały V Zjazdu Sekcji Chirurgii Wojskowej Towarzystwa Chirurgów Polskich; Bydgoszcz/Pieczyska 5-7.10.1995 r.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Przerzuty do otrzewnej raka jelita grubego
Autorzy:
Jastrzębski, Tomasz
Zegarski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393357.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak jelita grubego
przerzuty do otrzewnej
HIPEC
aspekt finansowy
Opis:
Częstość przerzutów do otrzewnej w raku jelita grubego wynosi 5%-15% w przypadku przerzutów synchronicznych i aż 40% w przypadku wystąpienia wznowy miejscowej. Najlepsze wyniki leczenia uzyskuje się poprzez skojarzone wykonanie zabiegu cytoredukcyjnego w połączeniu z dootrzewnową chemioterapią perfuzyjną w hipertermii (HIPEC). Wyniki takiego leczenia są zdecydowanie lepsze i pozwalają na osiągnięcie przeżyć 5-letnich na poziomie 30%-50%. Zabiegi te wymagają dużego doświadczenia w chirurgii jamy brzusznej, są czasochłonne (średni czas procedury chirurgicznej wynosi 6-8 godzin) i obarczone powikłaniami związanymi nie tylko z zabiegiem operacyjnym, ale także podaniem cytostatyku do jamy otrzewnej w podwyższonej temperaturze (41,5 st. C). Chorzy po zabiegu wymagają pobytu na oddziale intensywnej terapii, co jest związane z wystąpieniem potencjalnych powikłań spowodowanych rozległością zabiegu, długością procedury chirurgicznej, zastosowaniu chemioterapii w połączeniu z hipertermią. Prowadzenie pooperacyjne tych chorych wymaga doświadczenia całego zespołu lekarskiego i pielęgniarskiego. Zabiegi cytoredukcyjne w połączeniu z HIPEC jako wysoce specjalistyczne procedury medyczne powinny być merytorycznie ocenione pod kątem korzyści długoterminowych dla chorych i odpowiednio skalkulowane pod względem realnej wysokości refundacji. Jako procedura zalecana w wytycznych Kionsultanta Krajowego d.s. Chirurgii Onkologicznej oraz wytycznych ESMO, niezbędna jest jej realna wycena i refundacja pokrywająca jej całkowite średnie koszty.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 34-42
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadomość i wiedza na temat raka jelita grubego
Autorzy:
Lewandowski, Miłosz
Lipiński, Przemysław
Bednarski, Igor
Mik, Michał
Dziki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391793.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
kolonoskopia
rak jelita grubego
rak odbytnicy
rak okrężnicy
stomia
świadomość
Opis:
Wprowadzenie: Rak jelita grubego (RJG) jest trzecim pod względem częstości występowania nowotworem złośliwym u mężczyzn i drugim u kobiet. Choroba ta stanowi istotny problem cywilizacyjny i społeczny. Cel: Celem pracy jest ocena w grupie badanej świadomości i wiedzy o RJG, jego diagnostyce i leczeniu. Materiał i metody: W grupie badanej rozprowadzono internetowy formularz ankietowy dotyczący zagadnień związanych z RJG, następnie wykonano analizę statystyczną oraz interpretację uzyskanych wyników badania. Wyniki: Po przeprowadzeniu analiz stwierdzono, że znaczny odsetek badanej populacji posiada podstawową wiedzę i świadomość w zakresie RJG. Jednocześnie, około połowa ankietowanych nie uważa się za osoby dostatecznie poinformowane o tej chorobie. Wnioski: Z uwagi na skalę problemu, jaki stanowi RJG, konieczne jest przeprowadzenie szerzej zakrojonych działań, mających na celu propagowanie wiedzy na temat tej choroby. Celowe byłoby przeprowadzenie tego typu badania na większej i bardziej zróżnicowanej socjoekonomicznie populacji.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 34-41
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek polimorfizmów genów MCP-1 i CCR2 z występowaniem raka jelita grubego
Autorzy:
Walczak, Anna
Przybyłowska-Sygut, Karolina
Sygut, Andrzej
Cieślak, Adrianna
Mik, Michał
Dziki, Łukasz
Dziki, Adam
Majsterek, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393355.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak jelita grubego
MCP-1
CCR-2
polimorfizmy pojedynczych nukleotydów
Opis:
Cel badania: Oceniono związek pomiędzy występowaniem wariantów dwóch polimorfizmów pojedynczego nukleotydu -2518 A/G MCP-1 oraz 190 G/A CCR2 z rakiem jelita grubego (RJG). Materiał i metody: Do badania włączono pacjentów z różnym stopniem zaawansowania RJG oraz osoby zdrowe. Genotypy oznaczono metodą reakcji łańcuchowej polimerazy – polimorfizmu długości fragmentów restrykcyjnych (RFLP-PCR). Wyniki: Zaobserwowano związek pomiędzy rakiem jelita grubego i genotypem GG polimorfizmu -2518 G/A MCP-1. Nie zaobserwowano natomiast istotnej statystycznie korelacji pomiędzy RJG a polimorfizmem 190 A/G CCR2. Wnioski: Wyniki tego badania potwierdzają hipotezę, że polimorfizm w promotorze genu MCP-1 może przyczyniać się do rozwoju raka jelita grubego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 1-5
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chirurgiczne powikłania zapalnych chorób jelit
Autorzy:
Ciesielski, Leszek.
Jarałowicz, Piotr.
Czekalski, Paweł.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 1996, Suplement II, s. [34]-39
Data publikacji:
1996
Tematy:
Jelita choroby leczenie materiały konferencyjne
Chirurgia choroby pooperacyjne materiały konferencyjne
Opis:
Rys., tab.; Bibliogr.; Materiały IV Zjazdu Sekcji Chirurgii Wojskowej Towarzystwa Chirurgów Polskich; Bydgoszcz/Pieczyska 5-7. 10. 1995 r.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zioła wspomagające pracę układu pokarmowego
Herbs supporting the digestive system
Autorzy:
Nowicka-Zuchowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37191265.pdf
Data publikacji:
2024-07-17
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
zioła
jelita
układ pokarmowy
trawienie
herbs
intestines
digestive system
digestion
Opis:
Prawidłowe funkcjonowanie jelit ma istotne znaczenie dla dobrej kondycji całego organizmu. Wiele ziół, m.in. rozmaryn, imbir, kminek, kurkuma czy mięta pieprzowa, wspomaga pracę układu trawiennego. Umożliwiają one przyspieszenie procesów trawiennych, działają wiatropędnie. Dzięki zawartości błonnika pokarmowego (babka płesznik, siemię lniane) pomagają usunąć zalegające w jelitach złogi. Zioła zawierające związki śluzowe ułatwiają transport resztek pokarmowych przez jelito, dzięki temu regulują proces wypróżnienia.
The proper functioning of the intestines is important for the good condition of the entire body. Many herbs, m.in. rosemary, ginger, curcumin, turmeric or peppermint, support the digestive system. They allow you to speed up digestion processes and have a carminative effect. Thanks to the content of dietary fiber (psyllium, linseed), they help remove deposits in the intestines. Herbs containing mucilaginous compounds facilitate the transport of food residues through the intestine, thus regulating the bowel movement process.
Źródło:
Lek w Polsce; 2024, 397, 6; 35-40
2353-8597
Pojawia się w:
Lek w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola tryptofanu i serotoniny w patogenezie i leczeniu zespołu jelita nadwrażliwego
The role of tryptophan and serotonin in pathogenesis and treatment of irritable bowel syndrome
Autorzy:
Stępień, Agnieszka
Walecka-Kapica, Ewa
Błońska, Aleksandra
Klupińska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032845.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
zespół jelita nadwrażliwego
tryptofan
serotonina
irritable bowel syndrome
tryptophan
serotonin
Opis:
Irritable bowel syndrome (IBS) is a functional gastrointestinal disorder of a very complex etiopathogenesis. There are three clinical types of this syndrome: with constipation, with diarrhea and mixed, with alternating constipation and diarrhea. Etiopathogenetic factors include, among others, genetic, environmental and inflammatory predispositions, chronic stress and depression. Therefore, it is contemplated whether the disease affects the digestive or the nervous system. Both, in the central nervous system and in the gastrointestinal tract, there are many same receptors and neurotransmitters involved in the regulation of their activities. Among them, serotonin plays an important role. The main function of serotonin is the regulation of gastrointestinal motility and secretion. L-tryptophan, exogenous amino acid, is its precursor. The deficiency or the excess of both the compounds and disorders in their metabolism affect the abnormal bowel function. Thus, taking this into account, a proper diet should not be forgotten in the treatment of irritable bowel syndrome. It has been demonstrated that patients with diarrhea-predominant IBS have a higher blood serotonin level compared to healthy subjects. No such difference was observed in constipation-predominant IBS. Furthermore, patients with constipationpredominant disease demonstrated lower levels of serotonin metabolite – 5-hydroxy-3-indoleacetic acid (5-HIAA) in urine. Patients with higher postprandial blood levels of serotonin feel discomfort after a meal. This confirms the validity of the use of selective serotonin reuptake inhibitors in the treatment of patients with constipation-predominant IBS, as the availability of this neurotransmitter is increased in the body, which stimulates peristalsis. Thus, it may be reasonable to recommend patients with constipationpredominant IBS a diet rich in tryptophan-containing foods, whereas patients with diarrhea-predominant IBS should avoid their consumption.
Zespół jelita nadwrażliwego (IBS) jest czynnościową chorobą przewodu pokarmowego o bardzo złożonej etiopatogenezie. Wyróżnia się trzy postacie kliniczne tego zespołu: zaparciową, biegunkową i mieszaną. Wśród czynników etiopatogenetycznych wymienia się m. in. predyspozycje genetyczne, środowiskowe, zapalne, przewlekły stres i depresję. Dlatego rozważa się, czy choroba dotyczy układu pokarmowego czy nerwowego. Zarówno w ośrodkowym układzie nerwowym, jak i w układzie pokarmowym występuje wiele takich samych receptorów i neuroprzekaźników, uczestniczących w regulacji czynności tych układów. Wśród nich ważną rolę odgrywa serotonina. Do głównych funkcji serotoniny należy udział w regulacji czynności motorycznej i wydzielniczej przewodu pokarmowego. Jej prekursorem jest egzogenny aminokwas L-tryptofan. Niedobór lub nadmiar obu związków oraz zaburzenia ich metabolizmu mają wpływ na nieprawidłowe funkcjonowanie jelit. Biorąc to pod uwagę, w leczeniu zespołu jelita nadwrażliwego nie powinno się zatem zapominać o odpowiedniej diecie. Wykazano, że pacjenci z biegunkową postacią IBS mają, w porównaniu ze zdrowymi osobami, wyższe stężenie serotoniny we krwi. Różnicy takiej nie zaobserwowano w postaci zaparciowej jelita nadwrażliwego. Dodatkowo, u pacjentów z typem zaparciowym choroby obserwowano niższe stężenie metabolitu serotoniny – kwasu 5-hydroksy-3- indolooctowego w moczu. Pacjenci z wyższym poposiłkowym stężeniem serotoniny we krwi odczuwają dolegliwości po spożyciu posiłku. Potwierdza to zasadność stosowania selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny w leczeniu pacjentów z zaparciową postacią zespołu jelita nadwrażliwego. Zwiększa się wówczas dostępność serotoniny w organizmie, co pobudza perystaltykę jelit. Zasadne może być zatem zalecenie chorym z postacią zaparciową jelita nadwrażliwego spożywania produktów bogatych w tryptofan, podczas gdy pacjenci z postacią biegunkową powinni ograniczyć ich spożycie.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2014, 41, 2; 139-154
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stare i nowe oblicze aspiryny
Old and new face of aspirin
Autorzy:
Zdrojewicz, Zygmunt
Jagodziński, Adam
Kowalik-Jagodzińska, Małgorzata
Zielińska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034870.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
choroba układu sercowo-naczyniowego
kwas acetylosalicylowy
profilaktyka
rak jelita grubego
Opis:
Salicylic acid has been known as a therapeutic substance since antiquity. Since its inception, acetylsalicylic acid, i.e. its original acetylated derivative, has become one of the most popular analgesic substances. Over the years, it has gained the recognition of cardiologists, and its potential antineoplastic effects have been recently studied. By inhibiting cyclooxygenase 2 (COX-2), the drug reduces the formation of prostaglandins, which relieves inflammation, eases swelling and lowers fever. Moreover, aspirin has an anticoagulant effect owing to its inhibition of cyclooxygenase 1 (COX-1). The prophylactic outcome of acetylsalicylic acid in patients with cardiovascular diseases is undeniable, but its benefits in individuals without cardiac disease are controversial. However, research is ongoing to identify the group of beneficiaries of primary prevention precisely, and the results are expected in the near future. Another field of action of acetylsalicylic acid which is currently under investigation is related to the potential antineoplastic effect of the drug. Nowadays, most of the data indicate its positive effects in patients with a positive history of colorectal proliferative diseases. The antineoplastic activity of the drug is based on the inhibition of COX-2, an enzyme stimulating cell divisions. Therefore, the effect of the medicine may be visible in tumours characterised by an overexpression of this enzyme. A positive response to aspirin also depends on the human genome and specific mutations in cancer cells. By acting on platelet COX-1, aspirin reduces the metastatic potential of cancer, as platelet-derived substances promote the formation of metastases. To sum up, only a selected group of patients exhibit sensitivity to the anticancer effects of the drug. Nevertheless, the use of aspirin could turn out to be dangerous in people with a high risk of complications, so each patient should be treated individually.
Kwas salicylowy jako substancja lecznicza był znany już w starożytności. Odkąd powstał kwas acetylosalicylowy (potocznie zwany później aspiryną) – jego oryginalna acetylowana pochodna – lek ten stał się jedną z najpopularniejszych substancji przeciwbólowych. W miarę upływu lat zyskał on uznanie kardiologów, a ostatnio badane jest jego potencjalne działanie przeciwnowotworowe. Aspiryna poprzez inhibicję cyklooksygenazy 2 (COX-2) zmniejsza powstawanie prostaglandyn, co ogranicza stan zapalny, zmniejsza obrzęk oraz zwalcza gorączkę, a dzięki hamującemu wpływowi na cyklooksygenazę 1 (COX-1) działa antykoagulacyjnie. Profilaktyczne działanie kwasu acetylosalicylowego u osób obciążonych chorobami układu sercowo-naczyniowego jest niepodważalne, natomiast kontrowersyjne jest jego stosowanie u osób nieobciążonych kardiologicznie. Trwają jednak badania mające na celu definitywne określenie grupy beneficjentów profilaktyki pierwotnej. Wyniki będą znane w najbliższej przyszłości. Kolejnym obecnie badanym polem działania kwasu acetylosalicylowego jest jego potencjalne działanie przeciwnowotworowe. Obecnie najwięcej danych wskazuje na jego pozytywny wpływ u osób z dodatnim wywiadem w kierunku chorób rozrostowych jelita grubego oraz odbytnicy. Działanie antyproliferacyjne leku polega na hamowaniu COX-2, która pobudza podziały komórkowe. Dlatego też efekt jego działania może być widoczny w nowotworach cechujących się zwiększoną ekspresją tego enzymu. Pozytywna odpowiedź na aspirynę zależy od genomu danej osoby, jak również od określonych mutacji w komórkach nowotworowych. Lek ten, działając na płytkową COX-1, zmniejsza potencjał metastatyczny raka, gdyż substancje pochodzące z płytek krwi promują powstawanie przerzutów. Reasumując, można stwierdzić, że tylko wybrana grupa pacjentów jest wrażliwa na przeciwnowotworowe działanie kwasu acetylosalicylowego, a u osób z dużym ryzykiem powikłań jego stosowanie mogłoby się okazać niebezpieczne, dlatego do przypadku każdego chorego należy podchodzić indywidualnie.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 4; 369-375
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niedokrwistość w przebiegu zespołu krótkiego jelita – opis przypadku
Autorzy:
Dec, Małgorzata
Lachowska-Kotowska, Małgorzata
Prystupa, Andrzej
Bartoszek, Elżbieta
Mosiewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551701.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
zespół krótkiego jelita
niedokrwistość z niedoboru żelaza
zespoły upośledzonego wchłaniania
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 2; 306-308
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akceptacja choroby u pacjentów z rakiem jelita grubego
Acceptance of disease in patients with colorectal cancer
Autorzy:
Kaleta-Pilarska, Angelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2047871.pdf
Data publikacji:
2022-06-03
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
rak jelita grubego
akceptacja
choroba nowotworowa
colorectal cancer
acceptance
cancer
Opis:
WSTĘP: Ze względu na znaczenie dla zdrowia publicznego problemu, jakim jest poznanie czynników psychologicznych mogących mieć znaczenie dla przebiegu choroby nowotworowej, zrealizowano badanie, którego celem była ocena czę-stości i uwarunkowań akceptacji choroby u pacjentów z rakiem jelita grubego w okresie bezpośrednio poprzedzającym interwencję chirurgiczną. MATERIAŁ I METODY: W badaniu kwestionariuszowym wzięło udział 200 pacjentów z rozpoznanym rakiem jelita grubego. W celu zidentyfikowania ostatecznych predyktorów mających wpływ na akceptację choroby nowotworowej wykonano analizę regresji logistycznej wraz z weryfikującą parametryzacją za pomocą automatycznej selekcji wstecznej. WYNIKI: Nieco ponad połowa badanych (56,5%) z rakiem jelita grubego w okresie bezpośrednio poprzedzającym interwencję chirurgiczną nie akceptuje swojej choroby. Wpływ na akceptację choroby miały zmienne: występowanie raka jelita grubego w rodzinie oraz zadowolenie z opieki medycznej. WNIOSKI: Częstsza akceptacja choroby nowotworowej jelita grubego występuje u pacjentów deklarujących zadowolenie z opieki medycznej oraz u pacjentów, u których rak jelita grubego występował w rodzinie.
INTRODUCTION: Because of the importance of the problem for public health, which is the knowledge of psychological factors that may affect the course of cancer, a study was carried out to assess the frequency and determinants of disease acceptance in patients with colorectal cancer in the period immediately preceding the surgical intervention. MATERIAL AND METHODS: 200 patients with colorectal cancer participated in the questionnaire study. In order to identify the final predictors influencing the acceptance of cancer, logistic regression analysis was performed along with the verification of parametrization using the automatic backward selection method. RESULTS: Slightly more than half of the respondents (56.5%) with colorectal cancer do not accept their disease in the period immediately preceding the surgical intervention. Among the determinants influencing the acceptance of the disease were the following variables: family history of colorectal cancer and satisfaction with medical care. CONCLUSIONS: More frequent acceptance of colorectal cancer occurs in patients who declare satisfaction with medical care and among patients with a family history of colorectal cancer.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2022, 76; 47-52
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uchyłkowatość jelita cienkiego u pacjenta z uwięźniętą przepukliną Richtera
Jejunal divertucular disease in a patient with a strangulated Richter’s hernia
Autorzy:
Idec, Michał
Szymczak, Piotr
Dąbrowska, Jagoda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1580688.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
przepuklina Richtera
uchyłkowatość jelita cienkiego
Richter’s hernia
Jejunal diverticular disease
Opis:
Choroba uchyłkowa jelita cienkiego jest rzadką przyczyną objawów ostrego brzucha. U większości pacjentów przebiega nie dając żadnych objawów. W opisywanym przypadku uchyłki jelita cienkiego zostały odkryte przypadkowo podczas operacji uwięźniętej przepukliny typu Richtera.
Jejunal diverticulosis is a rare condition which can be manifested in different ways. The majority of patients have no symptoms at all. In our case multiple diverticulosis of the jejunum was an incidental finding during an operation performed due to a strangulated Richters hernia.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2021, 1; 173-178
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Olbrzymia torbiel krezki jelita cienkiego. Opis przypadku
Giant small intestine mesenteric cyst: case report
Autorzy:
Cienciała, Antoni
Zelek, Michał
Steczko-Sieczkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/528783.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
naczyniak limfatyczny
torbiel
krezka jelita cienkiego
lymphangioma
cyst
small intestine mesentery
Opis:
Naczyniaki limfatyczne są bardzo rzadkimi guzami krezki jelita cienkiego. Zazwyczaj lokalizują się w okolicy głowy oraz szyi i diagnozowane są głównie u pacjentów pediatrycznych. Zmiany te rozpoznawane u dorosłych są wyjątkową rzadkością. Prezentowany przypadek dotyczy 46-letniego pacjenta operowanego w 2012 r. na Oddziale Chirurgii Ogólnej i Małoinwazyjnej Szpitala Zakonu Bonifratrów w Krakowie. Chory zgłaszał trwające od około 3 lat wzdęcia brzucha z okresowymi nudnościami. W badaniu przedmiotowym brzucha stwierdzono w podbrzuszu nieruchomy opór o średnicy ok. 10 cm. Ultrasonografi a oraz tomografi a komputerowa jamy brzusznej wykazały obecność płynowej zmiany torbielowatej w podbrzuszu o wymiarach 117 x 58 x 159 mm. W takcie laparoskopii oraz późniejszej laparotomii stwierdzono torbiel krezki jelita cienkiego wypełniającą podbrzusze środkowe oraz lewe. Zmianę wypreparowano oraz wycięto – materiał wysłano do badania histopatologicznego. Torbiel zawierała ok. 700 ml białego płynu. Po uzyskaniu wyniku badania histopatologicznego powzięto, po ponownym kontakcie z patomorfologiem, podejrzenie naczyniaka limfatycznego. Pacjent po okresie rekonwalescencji po zabiegu operacyjnym został pouczony o konieczności okresowej kontroli z uwagi na możliwość nawrotów. Powyższy przypadek potwierdza przypadkowość i trudność rozpoznania naczyniaka limfatycznego. Dodatkowo – jak pokazują pojedyncze przypadki opisywane w piśmiennictwie polskim oraz światowym – niezwykła rzadkość tego schorzenia utrudnia właściwe postępowanie diagnostyczne.
Lymphangiomas are very rare, mesenteric tumours in the small intestine. Usually, they are found in the head or neck and are mainly diagnosed in paediatric patients. These tumours appear in adult patients, but are extremely rare. We report on a 46-year-old patient who was operated on in 2012 at the General Surgery Department of St. Jan Grande Hospital in Krakow. The patient presented with chronic abdominal pain and with episodes of nausea for 3 years. Physical examination revealed a 10 cm mass in the lower part of abdomen. Imaging studies, ultrasonography and a CT-scan, showed a large (117 x 58 x 159 mm) cyst in the abdomen. During surgery, a giant small intestine mesenteric cyst was found in the medial and left lower part of the abdomen. The tumour was enucleated and sent for histopathology examination. The cyst contained about 700 ml of a milk-like fl uid. After histopathology tests, lymphangioma was diagnosed. The patient was instructed about the necessity of regular check-ups due to the risk of recurrence. This case confi rms that diagnosis of lymphangioma is usually accidental. In addition, the rarity of this tumour makes the right diagnostic procedure even more diffi cult to achieve.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2017, 4; 149-153
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ polimorfizmu Ser326Cys genu OGG1 na poziom uszkodzeń oksydacyjnych DNA u pacjentów z rakiem jelita grubego
Autorzy:
Kabzinski, Jacek
Walczak, Anna
Dziki, Adam
Mik, Michał
Majsterek, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392887.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak jelita grubego
OGG1
8-oksoguanina
naprawa DNA
uszkodzenia oksydacyjne
Opis:
W wyniku działania reaktywnych form tlenu na komórki dochodzi do szerokiego zakresu uszkodzeń zarówno organelli komórkowych, jak i cząsteczek, w tym DNA. Uszkodzenia oksydacyjne w obrębie materiału genetycznego prowadzić mogą do akumulacji mutacji i w konsekwencji do transformacji nowotworowej. Glikozylaza OGG1 – składowa systemu naprawy Base Excision Repair (BER) – to jeden z enzymów zapobiegających nadmiernej akumulacji 8-oksoguaniny (8-oxG), która jest najczęstszym związkiem powstającym w wyniku oksydacyjnego uszkodzenia DNA. W przypadku zmian strukturalnych OGG1 wynikających z wariantów polimorficznych obserwować możemy znaczący wzrost stężenia 8-oxG. Powiązanie poszczególnych polimorfizmów systemów naprawy DNA ze zwiększonym ryzykiem raka jelita grubego pozwoli na kwalifikację pacjentów do grup podwyższonego ryzyka i objęcie ich programem profilaktycznym. Cele pracy: Określenie poziomu uszkodzeń oksydacyjnych DNA oraz analiza rozkładu polimorfizmu Ser326Cys genu OGG1 w grupie pacjentów z rakiem jelita grubego i w grupie kontrolnej w populacji polskiej. Materiał i metody: Jako materiał wykorzystano DNA wyizolowane z krwi pobranej od 174 pacjentów ze zdiagnozowanym rakiem jelita grubego. Grupę kontrolną stanowiło 176 zdrowych osób. Poziom uszkodzeń oksydacyjnych określono na podstawie analizy ilości 8-oksguaniny, używając HT 8-oxo-dG ELISA II Kit. Genotypowanie przeprowadzono metodą TaqMan. Wyniki: Uzyskane wyniki wskazują, iż polimorfizm Ser326Cys genu OGG1 zwiększa ryzyko występowania RJG oraz jest powiązany ze znacząco zwiększonym poziomem 8-oksoguaniny. Wnioski: Na podstawie uzyskanych wyników wnioskujemy, że polimorfizm Ser326Cys genu OGG1 może modulować ryzyko występowania raka jelita grubego poprzez zwiększony poziom uszkodzeń oksydacyjnych DNA.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 2; 13-15
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynnik stymulujący tworzenie kolonii granulocytów (G-CSF) jako nowy biomarker w spersonalizowanej terapii raka jelita grubego?
Granulocyte colony stimulating factor (G-CSF) as a new biomarker for personalized treatment of colorectal cancer?
Autorzy:
Wawrzyniec, K.
Kawczyk-Krupka, A.
Flak, B.
Ibrahim, O.
Sieroń, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261427.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
G-CSF
rak jelita grubego
terapia spersonalizowana
colon cancer
personalized therapy
Opis:
Rak jelita grubego jest drugą przyczyną zgonów w populacji pacjentów onkologicznych. Pomimo ciągłego rozwoju metod diagnostycznych, wprowadzania programów badań przesiewowych, systematycznej kontroli pacjentów będących już po interwencji chirurgicznej lub chemioterapii, osiągane finalne efekty przeżycia chorych z rakiem jelita grubego nie są zadowalające. Przyczyną tak niesatysfakcjonujących wyników jest częste wykrywanie choroby już w zaawansowanym stadium, gdyż u co trzeciego chorego w momencie rozpoznania raka jelita grubego potwierdzone są przerzuty. Powszechnie stosowane, celem detekcji zmian nowotworowych i późniejszej kontroli nawrotu choroby, markery CEA i CA 19-9 nie są wystarczające. Z tego powodu konieczne są dalsze poszukiwania znaczników, które w połączeniu z dotychczas stosowanymi elementami diagnostycznymi, umożliwią z wysoką czułością i swoistością wykrycie raka, wznowy i progresji choroby oraz pozwolą przewidzieć przebieg, a także prawdopodobną odpowiedź na standardowe leczenie. Oparcie podejmowanych decyzji na takich danych i kwalifikowanie pacjenta do niestandardowego schematu leczniczego umożliwi w większym stopniu wdrożenie zindywidualizowanej terapii, która powinna odgrywać podstawową rolę w leczeniu.
The colorectal cancer (CRC) is the second cause of death in the entire population of oncological patients. Despite of the development of diagnostic methods, screening programs, monitoring of patients after surgery or chemotherapy, results of survival rates are not satisfactory. The reason is that frequently the detection of the disease takes place already at the advanced stage, as every third patient at the time of diagnosis of CRC has already metastases. CEA and CA 19-9 markers are commonly used to detect cancer and to monitor the disease recurrence, are not sufficient. For this reason it becomes necessary to introduce new additional markers that will enable a higher sensitivity and specificity for detecting cancer, it’s recurrence and progression and will be helpful to predict the course of disease and response to standard therapy. Basing on an advanced diagnosis, an individualized therapy implementation will be possible. This approach should play a key role in the proper treatment.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2013, 19, 3; 148-153
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola mesalazyny w chemoprewencji raka jelita grubego
The role of mesalazine in the chemoprevention of colorectal cancer
Autorzy:
Wasilewski, Andrzej
Cygankiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032840.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
mesalazyna
chemoprewencja
nowotworzenie
rak jelita
grubego
mesalazine
chemoprevention
carcinogenesis
colon cancer
Opis:
Colorectal cancer (CRC) is the fourth most commonly diagnosed cancer in females and the third in males. Every year there are more than a million new cases of colorectal cancer and more than six hundred thousand patients die. The risk factors of colorectal cancer include unhealthy lifestyle, genetic predisposition (found in about 25% of cases) and chronic colon inflammation i.e., ulcerative colitis and Crohn's disease. Many studies suggested the protective effect of nonsteroidal anti-inflammatory drugs, including mesalazine, on the chemoprevention of colorectal cancer. Studies have shown that the regular intake of mesalazine reduces the risk of developing colorectal polyps and cancer by its multidirectional action. Anti-inflammatory mechanisms include the modulation of inflammatory cytokine production, COX inhibition and impact on NF-κB and PPARδ pathways. Consequently, mesalazine inhibits, or at least delays, the processes of carcinogenesis.
Rak jelita grubego (RJG) jest czwartym najczęściej rozpoznawanym rakiem u kobiet i trzecim u mężczyzn. Każdego roku stwierdza się ponad milion nowych zachorowań i ponad sześćset tysięcy zgonów z powodu RJG. Do czynników ryzyka RJG zalicza się niezdrowy styl życia, predyspozycje genetyczne (stwierdzane w około 25% przypadków zachorowań) oraz choroby zapalne jelit. Wśród pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego i chorobą Leśniowskiego-Crohna występuje podwyższone ryzyko zachorowania na RJG. Wiele badań wykazało ochronne działanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, w tym mesalazyny, w chemoprewencji raka jelita grubego. Badania wykazały, że regularne przyjmowanie mesalazyny - dzięki jej wielokierunkowemu działaniu - powodowało redukcję rozwoju polipów jelita grubego i transformacji nowotworowej komórek jelita grubego. Przeciwzapalne mechanizmy działania mesalazyny polegają na modulowaniu produkcji cytokin zapalnych, hamowaniu cyklooksygenazy oraz odziaływaniu na szlaki sygnałowe z udziałem czynnika transkrypcyjnego NF-κB i receptorów PPARδ. W konsekwencji mesalazyna hamuje, bądź przynajmniej opóźnia, procesy nowotworzenia.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2014, 41, 2; 121-137
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejscowe zajęcie dolnego odcinka układu moczowego w pierwotnym raku jelita grubego – wyniki resekcji en bloc
Autorzy:
F.Hartwig, Morten
Bulut, Orhan
Niebuhr, Malene
Thind, Peter
Steven, Kenneth
Bülow, Steffen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393989.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
resekcja en bloc
rak jelita grubego
pęcherz
gruczoł krokowy
cystoprostatektomia
cystektomia
Opis:
Naciekanie narządów układu moczowego spowodowane zaawansowanym rakiem jelita grubego może utrudniać chirurgiczne uzyskiwanie marginesu operacyjnego wolnego od nacieku raka. Celem pracy była ocena wyników chorych na raka jelita grubego z naciekaniem narządów dolnego odcinka układu moczowego. Materiał i metodyka. Jest to kohortowe badanie retrospektywnie oceniające wyniki chirurgiczne i patologiczne po resekcji raka jelita grubego wraz z sąsiednimi narządami układu moczowego w związku z zaawansowanym rakiem jelita grubego. Do badania włączano pacjentów z pierwotnym rakiem jelita grubego z naciekaniem narządów układu moczowego, u których podjęto próbę pierwotnej resekcji. Wyniki. W badaniu wzięło udział 31 pacjentów, którzy zostali poddani leczeniu chirurgicznemu na naszym oddziale w latach 1997–2012. Mediana wieku wynosiła 65 lat (zakres 44-77 lat). U 17 chorych wykonano częściową cystektomię, u 1 częściową prostatektomię, u 8 cystoprostatektomię, u 2 cystektomię i u 3 prostatektomię. Całkowita chorobowość wyniosła 71% (95% przedział ufności (CI): 55-84%, n = 22). Śmiertelność 30-dniowa wyniosła 10% (95% CI: 0-23%, n = 3). U 27 spośród 31 pacjentów uzyskano margines operacyjny wolny od nacieku raka. U 4 z 28 pacjentów rozwinęły się przerzuty odległe (14%, 95% CI: 4-29%), u 11% wystąpiła wznowa miejscowa (95% CI: 0-25%, n = 3). Mediana okresu obserwacyjnego wyniosła 41 mies. (zakres 0–150 mies.). Badanie histopatologiczne wykazało naciekanie nowotworowe w przypadku 52% (95% CI: 35-69%, n = 15) resekowanych narządów układu moczowego. Całkowite przeżycie 5-letnie wynosiło 70%. Przeżycie 5-letnie w grupie poddanej radykalnej resekcji wynosiło 74%. Wnioski. Resekcja en bloc raka jelita grubego wraz z sąsiednimi narządami układu moczowego wiąże się z wysokim wskaźnikiem chorobowości. Jednak nadal w większości przypadków możliwe jest uzyskanie marginesu operacyjnego wolnego od nacieku raka.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 169-181
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przypadek przetoki żołądkowo-okrężniczej u chorej po choledochogastrostomii
Autorzy:
Żuber, Janusz.
Wojtuń, Stanisław.
Jaklewicz, Dariusz.
Bielczyńska, Ewa.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 1998, nr 1/2, s. [92]-97
Data publikacji:
1998
Tematy:
Choroby układu pokarmowego
Żołądek choroby chirurgia
Jelita choroby chirurgia
Marskość wątroby
Opis:
Ryc.; Tytuł także w jęz. angielskim; bibliogr.; Streszcz., Sum.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Czynniki prognostyczne w ostrym niedokrwieniu krezki i ocena ich wpływu na wskaźniki chorobowości i śmiertelności metodą regresji logistycznej
Autorzy:
Ozturk, Safak
Unver, Mutlu
Ozdemir, Murat
Bozbıyık, Osman
Turk, Yigit
Firat, Ozgur
Calıskan, Cemil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391533.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
jelito cienkie
kolektomia
kwasica
modele logistyczne
niedokrwienie krezki
wstrząs
zespół krótkiego jelita
Opis:
Wprowadzenie: Ostre niedokrwienie krezki (ang. acute mesenteric ischaemia; AMI) jest katastrofalnym w skutkach i wymagającym natychmiastowej pomocy stanem jamy brzusznej, będącym następstwem nagłego, krytycznego przerwania dopływu krwi do jelit i często prowadzącym do zawału jelita i zgonu. AMI wciąż charakteryzuje się niekorzystnym rokowaniem, ze wskaźnikiem śmiertelności wynoszącym 50–69% wśród pacjentów hospitalizowanych. Ten wysoki wskaźnik śmiertelności jest związany z opóźnieniem w rozpoznaniu, które często nastręcza trudności i może zostać niewłaściwie postawione. Wczesna interwencja ma kluczowe znaczenie dla zachowania żywotności jelit. Metody: Dokonano retrospektywnej oceny dokumentacji klinicznej 140 pacjentów z AMI leczonych od maja 1997 r. do sierpnia 2013 w Klinice Chirurgii Ogólnej Wydziału Medycznego Uniwersytetu Ege. Parametry demograficzne i kliniczne, decydujące o najlepszych rokowaniach w zakresie chorobowości i śmiertelności, określono w analizie regresji logistycznej metodą wprowadzania (Enter) po uwzględnieniu poprawek na wpływ wszystkich możliwych czynników zakłócających. Wyniki: W grupie 140 pacjentów 77 osób stanowili mężczyźni (55%), zaś 63 kobiety (45%). Średnia wieku wyniosła 66,6 ± 14,5 (16–94) lat. Podsumowano: dane demograficzne, dane o chorobach współistniejących, wyniki w skali ASA, dane nt. stosowania leków związanych z niedokrwieniem krezki oraz materiały z badań diagnostyki obrazowej. Najczęstszymi chorobami współistniejącymi były problemy kardiologiczne (42,9%). U 27 (19,3%) pacjentów stwierdzono cukrzycę. Średni wynik w skali ASA wynosił 3. Najczęściej stosowaną metodą obrazowania była tomografia komputerowa (TK) jamy brzusznej, którą wykonano u 119 (85%) pacjentów. U 25 (17,9%) chorych stwierdzono wstrząs, zaś u 48 (34,3%) – kwasicę. Zwłoka między wystąpieniem ostrego bólu brzucha a zabiegiem wyniosła <12 godzin u 14 pacjentów (10,0%), od 12 do 24 godzin u 46 pacjentów (32,9%) i >24 godziny u 80 pacjentów (57,1%). Najczęstszą etiologią AMI był zakrzep (69 pacjentów, 49,3%). Najbardziej dotkniętymi bądź zajętymi narządami były jednocześnie jelito cienkie i grube (80 pacjentów, 57,1%). Najczęściej wykonywaną operacją była resekcja jelita cienkiego (42 pacjentów, 30%). Operacji chirurgicznej poddano 127 (90,7%) pacjentów, zaś 18 (12,9%) poddano laparotomii sprawdzającej. W przypadku 46 chorych (32,9%) stwierdzono jelito cienkie o długości poniżej 100 cm. Średni czas hospitalizacji wynosił 7 dni (1–90 dni). Wystąpienie chorób odnotowano u 51 pacjentów (36,4%), zaś wystąpienie zgonu u 74 pacjentów (52,9%). Wniosek: Celem niniejszego badania była ocena czynników prognostycznych AMI, mająca prowadzić do lepszego zrozumienia AMI, optymalizacji metod leczenia zarówno niechirurgicznego, jak i chirurgicznego, oraz poprawy wyników leczenia. Sugerujemy, że diagnostykę AMI należy wykonywać w oparciu o samo podejrzenie, oraz że w przypadkach takich konieczne jest niezwłoczne wykonanie laparotomii, w miarę możliwości przed wystąpieniem klinicznych objawów zapalenia otrzewnej. Wśród pacjentów z obrazem klinicznym obejmującym wstrząs i kwasicę najważniejszymi parametrami prognostycznymi śmiertelności są wiek i zwłoka między wystąpieniem ostrego bólu brzucha a zabiegiem wynosząca więcej niż 24 godziny.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 1; 25-33
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wytworzenia zbiornika jelitowego typu J na życie seksualne pacjentów po proktokolektomii
Autorzy:
Kluska, Piotr
Dzika-Andrysiak, Katarzyna
Mik, Michał
Zelga, Piotr
Włodarczyk, Marcin
Kujawski, Ryszard
Dziki, Łukasz
Dziki, Adam
Trzciński, Radzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391531.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
jakość życia seksualnego
proktokolektomia odtwórcza
rodzinna polipowatość gruczolakowata
wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Opis:
Wstęp: Proktokolektomia odtwórcza (RPC-IPAA) jest „złotym standardem” w leczeniu chirurgicznym chorych z: wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, rodzinną polipowatością gruczolakowatą i innymi chorobami jelita grubego wymagającymi kolektomii. Zabieg polega na usunięciu jelita grubego i odbytnicy oraz wytworzeniu zbiornika jelitowego z ostatniej pętli jelita krętego, a następnie zespoleniu zbiornika jelitowego z kanałem odbytu. Jak każda procedura chirurgiczna, tak również ta, niesie za sobą ryzyko powikłań, zarówno wczesnych, jak i późnych. Wśród późnych powikłań pooperacyjnych wymienia się m.in. zaburzenia funkcji seksualnych. Cel: Celem niniejszego badania jest ocena jakości życia i aktywności seksualnej u pacjentów po RPC-IPAA operowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Kolorektalnej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Materiał i metody: Grupę badaną stanowili pacjenci w wieku od 19 do 79 lat, leczeni w naszej Klinice w latach 2010–2019. Badanie zostało przeprowadzone na podstawie ankiety składającej się z 50 pytań dotyczących: stanu społecznego i psychicznego, wywiadu chorobowego i dotychczasowego leczenia oraz jakości życia seksualnego przed i po leczeniu operacyjnym. Skala oceny i jakości życia seksualnego była 5-stopniowa (bardzo niska, niska, średnia, wysoka, bardzo wysoka). W ankiecie wzięło udział 30 osób (21 mężczyzn i 9 kobiet). Najczęstszą przyczynę kwalifikacji RPC-IPAA wśród badanych chorych stanowiło wrzodziejące zapalenie jelita grubego (80%), rzadziej – rodzinna polipowatość gruczolakowata (16,6%) oraz synchroniczny rak jelita grubego (3,3%). U zdecydowanej większości operacja została wykonana powyżej 10 lat trwania choroby, a zbiornik jelitowy w chwili badania funkcjonował powyżej roku. Ponadto oceniano wpływ przyjmowania kortykosteroidów przed zabiegiem oraz wpływ powikłań pooperacyjnych na jakość i aktywność seksualną chorych. Wyniki: Czterdzieści sześć procent pacjentów oceniało aktywność seksualną przed zabiegiem na wysoką lub bardzo wysoką, a 13% na niską lub bardzo niską. Po zabiegu operacyjnym 23% pacjentów oceniło aktywność seksualną na wysoką lub bardzo wysoką, a 36,6% na niską lub bardzo niską (p = 0,07). Zauważono również, że przyjmowanie kortykosteroidów przed leczeniem operacyjnym pogarszało jakość życia seksualnego po zabiegu (p = 0,07 aktywności seksualnej, p = 0,04 dla jakości życia seksualnego). Wśród ankietowanych kobiet żadna nie stosowała sztucznego nawilżania miejsc intymnych w czasie stosunków płciowych. Po zabiegu jedynie 1 osoba zadeklarowała rozpoczęcie stosowania sztucznego nawilżania miejsc intymnych (p = 0,5). Wśród ankietowanych mężczyzn żaden nie korzystał ze środków farmakologicznych wspomagających uzyskać erekcję, natomiast po zabiegu aż 33% ankietowanych zgłosiło konieczność ich stosowania (p = 0,008). Zarejestrowano także inne pooperacyjne zaburzenia funkcji seksualnych, m.in.: dyspareunię (13,3%), zaburzenia czucia sfer intymnych, zaparcia, nietrzymanie stolca, nietrzymanie moczu. Wnioski: Wśród badanych przez nas pacjentów aktywność i jakość życia seksualnego uległy pogorszeniu po zabiegu RPC-IPAA.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 1; 19-24
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zmiany składu masy ciała przy pomocy impedancji bioelektrycznej u pacjentów operowanych z powodu raka trzustki, żołądka i jelita grubego
Autorzy:
Dzierżek, Przemysław
Kurnol, Krzysztof
Hap, Wojciech
Frejlich, Ewelina
Diakun, Agata
Karwowski, Adrian
Kotulski, Krzysztof
Rudno-Rudzińska, Julia
Kielan, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391799.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
impedancja bioelektryczna
rak jelita grubego
rak trzustki
rak żołądka
skład masy ciała
Opis:
Wstęp: Odpowiedni poziom odżywienia jest istotny w okresie rekonwalescencji u pacjentów poddawanych dużym zabiegom operacyjnym, w szczególności z powodu choroby nowotworowej. Impedancja bioelektryczna (BIA; Bioelectrical Impedance Analysis) to technika szeroko stosowana do oceny składu masy ciała. Pomiar BIA jest łatwy w wykonaniu, szybki, tani i powtarzalny. Materiał i metody: Oceniano skład masy ciała 56 pacjentów (25 kobiet i 31 mężczyzn) hospitalizowanych i operowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu w latach 2017–2018, przy pomocy impedancji bioelektrycznej. Wyniki: Średnia utrata masy ciała w 4. dobie pooperacyjnej wynosi 1,32%, a w dniu wypisu – 4,23% w stosunku do masy ciała przy przyjęciu do oddziału. Zawartość procentowa tkanki tłuszczowej (FM – Fatt Mass) u pacjentów przyjmowanych do oddziału znajduje się powyżej zakresu normy. Zmiana w składzie masy ciała u pacjentów hospitalizowanych dotyczy głównie ilości tkanki tłuszczowej i wody zewnątrz- i wewnątrzkomórkowej (ECW – Extracellular Water; ICW – Intracellular Water). Wnioski: Impedancja bioelektryczna może być łatwą i skuteczną metodą oceniającą skład masy ciała i jego zmianę u osób poddawanych dużym zabiegom operacyjnym. Spośród analizowanych grup, pacjenci operowani z powodu raka trzustki tracą największy odsetek masy ciała do momentu wypisu z oddziału. Utrata masy ciała następuje głównie jako utrata tkanki tłuszczowej (FM).
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 8-11
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiedza mieszkańców gminy Lipno na temat raka jelita grubego
Knowledge of the inhabitants of the Lipno commune about colorectal cancer
Autorzy:
Rybka, Mariola
Strużyńska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26429780.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
rak jelita grubego
wiedza
profilaktyka
zachowania zdrowotne.
colorectal cancer
knowledge
prevention
health behaviour.
Opis:
Wstęp. Rak jelita grubego należy do najczęściej występujących nowotworów przewodu pokarmowego niezależnie od płci. Najczęściej dotyczy obszaru odbytnicy. W Polsce dynamika zachorowań jest znacznie większa niż Europie. Obserwuję się wzrostową tendencję zachorowalności i umieralności wśród populacji na raka jelita grubego. Cel. Celem badań było poznanie poziomu wiedzy mieszkańców gminy Lipno na temat raka jelita grubego oraz zakresu nawyków zdrowotnych Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 100 respondentów z terenu gminy i miasta Lipna. Respondenci byli zróżnicowani pod względem wieku, płci, wykształcenia i miejsca zamieszkania. Do oceny zastosowano kwestionariusz ankiety konstrukcji własnej oraz kwestionariusz IZZ. Wyniki. Grupę badanych stanowiło 100 osób w tym 53% stanowiły kobiety natomiast mężczyźni 47 % , średni wiek respondentów wynosił 44,6 lat. Średnia punktowa poziomu wiedzy badanych wyniosła – 5,82 punktu. Wynik wskazuje na niski poziom wiedzy. Wnioski. Przeprowadzone badania wykazały zróżnicowany poziom wiedzy respondentów oraz różne zachowania zdrowotne. Grupę badanych cechował niski poziom wiedzy na temat profilaktyki raka jelita grubego.
Introduction. Colorectal cancer is one of the most common cancers of the gastrointestinal tract, regardless of gender. Most often it affects the rectal area. In Poland, the dynamics of morbidity is much greater than in Europe. There is an upward trend in the incidence and mortality of colorectal cancer among the population. Aim. The aim of the research was to find out the level of knowledge of the inhabitants of the Lipno commune about colorectal cancer and the range of health habits. Material and methods. The research was carried out on a group of 100 respondents from the commune and city of Lipno. The respondents were diverse in terms of age, sex, education and place of residence. A questionnaire of the own-made questionnaire and the IZZ questionnaire were used for the evaluation. Results. The group of respondents was 100 people, 53% of whom were women, while men - 47%, the average age of the respondents was 44.6 years. The point mean of the level of knowledge of the respondents was - 5.82 points. The result shows a low level of knowledge. Conclusions. The conducted research showed a varied level of respondents' knowledge and different health behaviours. The group of respondents was characterized by a low level of knowledge about the prevention of colorectal cancer.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2020, 5, 4; 9-24
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ chloru i jodu czynnego na przeżywalność jaj robaków jelitowych człowieka - Ascaris lumbricoides i Enterobius vermicularis - w basenach kąpielowych
Vlijanie aktivnogo hlora i ioda na perezhivanie jaic kiszecnyh cel'mintov celoveka – Ascaris lumbricoides i Enterobius vermicularis – v plavatel'nyh basseinah
The influence of active chlorine and iodine on the viability in the swimming pools of eggs of human intestinal helminths Ascaris lumbricoides and Enterobius vermicularis
Autorzy:
Iwanczuk, I.
Kelus, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875479.pdf
Data publikacji:
1971
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
chlor
jod
jaja
robaki
jelita
czlowiek
przezywalnosc
Ascaris lumbricoides
Enterobius vermicularis
baseny kapielowe
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1971, 22, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Serum and salivary chemerin concentrations in patients with colorectal cancer and obesity
Stężenia chemeryny w surowicy i ślinie u pacjentów z rakiem jelita grubego i towarzyszącą otyłością
Autorzy:
Waniczek, Dariusz
Świętochowska, Elżbieta
Lorenc, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1426936.pdf
Data publikacji:
2021-02-28
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
obesity
colorectal cancer
chemerin
cancer biomarker
rak jelita grubego
otyłość
biomarker nowotworowy
chemeryna
Opis:
INTRODUCTION: Chemerin is an adipokine, whose pro-inflammatory and carcinogenesis-related properties have recently been emphasized. The aim of this study was to examine the concentrations of chemerin in the serum and saliva of healthy subjects and patients with colorectal cancer (CRC) in II and III stage of TNM (tumor, node, metastasis) classification as well as to assess the relationship between the results and the clinical and pathological parameters. MATERIAL AND METHODS: 52 persons were qualified to the study, divided into two equal groups – control and study with cancer in stage II N0 and in stage III N+ according to TNM classification. Inside the groups, subgroups of persons with normal body weight 18.5 ≤ BMI < 25 and obese and overweight persons with a BMI ≥ 25 were distinguished. Serum and saliva chemerin concentrations were determined by immunoenzymatic methods. RESULTS: The median concentrations of chemerin were significantly higher in the study group as compared to the control group both in serum (384.36 ng/ml vs. 170.53 ng/ml) and saliva (15.45 ng/ml vs. 4.57 ng/ml; p < 0.0001). In the subgroups with a BMI above and below 25, we found no significant differences in the concentrations of chemerin either group. There were no significant differences in the levels of chemerin in the serum or saliva between stage II and III stage of TNM (p = 0.82 and p = 0.52). CONCLUSIONS: The assessment of serum and saliva chemerin concentrations in patients with CRC suggests that chemerin may be a valuable biomarker for early diagnosis of CRC. The influence of BMI on the results seems to be insignificant in patients with CRC. It seems that in some cases an easily accepted saliva test can replace a serum one.
WSTĘP: Chemeryna jest hormonem wydzielanym przez adipocyty. W ostatnim czasie zwraca się uwagę na jej właściwości prozapalne i związane z karcynogenezą. Celem pracy było zbadanie stężeń chemeryny w surowicy i ślinie osób zdrowych oraz chorych z rakiem jelita grubego (RJG) w II i III stopniu zawansowania według klasyfikacji TNM (tumor, node, metastasis), a także ocena związku uzyskanych wartości z otyłością oraz wybranymi parametrami kliniczno-patologicznymi. MATERIAŁ I METODY: Do badania zakwalifikowano 52 osoby, które podzielono na dwie równe grupy – kontrolną i badaną z nowotworem w II stopniu zaawansowania z cechą N0 oraz w III stopniu z cechą N+ według klasyfikacji TNM. Wewnątrz grup wyróżniono podgrupy osób o prawidłowej masie ciała (18,5 ≤ BMI < 25) oraz osoby otyłe i z nadwagą (BMI ≥ 25). Stężenia chemeryny w surowicy i ślinie oznaczano metodami immunoenzymatycznymi. WYNIKI: Mediany stężeń chemeryny były istotnie wyższe w grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną, zarówno w surowicy (384,36 ng/ml wobec 170,53 ng/ml), jak i ślinie (15,45 ng/ml wobec 4,57 ng/ml; p < 0,0001). W żadnej grupie w podgrupach z BMI powyżej i poniżej 25 nie znaleziono istotnych różnic w stężeniach badanej adipokininy. Nie odnotowano również istotnych różnic stężeń chemeryny w surowicy i ślinie między nowotworami w II i III stopniu zaawansowania TNM (p = 0,82 i p = 0,52). WNIOSKI: Ocena stężeń chemeryny w surowicy i ślinie u pacjentów z RJG sugeruje, że badana adipokina może być cennym biomarkerem wczesnej diagnostyki tego nowotworu. Wpływ BMI na uzyskane wyniki stężeń w surowicy i ślinie wydaje się nieistotny u chorych z RJG. Wydaje się, że w pewnych przypadkach łatwo akceptowane przez chorych badanie śliny może zastąpić badanie surowicy.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2021, 75; 11-17
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia czynności seksualnych u pacjentów z gruczolakorakiem odbytnicy po przedniej resekcji odbytnicy
Autorzy:
Włodarczyk, Marcin
Sobolewska, Justyna
Nowak, Artur
Szewczyk, Martyna
Kluska, Piotr
Dzika, Katarzyna
Darnikowska, Justyna
Mik-Wojtczak, Joanna
Włodarczyk, Jakub
Sobolewska-Włodarczyk, Aleksandra
Trzciński, Radzisław
Dziki, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391991.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zaburzenia czynności seksualnych
rak jelita grubego
niska przednia resekcja odbytnicy
wyniki leczenia chirurgicznego
Opis:
Wprowadzenie: Przednia resekcja odbytnicy (LAR) jest leczeniem z wyboru u pacjentów z rozpoznanym rakiem odbytnicy. Operacja ta ściśle wiąże się z manipulacją w pobliżu narządów moczowo-płciowych oraz związanych z nimi nerwów i splotów nerwowych. Może to prowadzić do uszkodzenia nerwów współczulnych i przywspółczulnych w obrębie miednicy. W związku z tym istotnym problemem pozostaje utrata funkcji seksualnych po operacji odbytnicy. Celem pracy było zbadanie zaburzeń seksualnych u pacjentów z rakiem odbytnicy poddawanych LAR. Materiały i metody: W retrospektywnym badaniu przeanalizowano aktywność seksualną, zadowolenie z życia seksualnego i jego jakość (QoSL) w trzech okresach: (1) przed operacją, (2) miesiąc po i (3) pół roku po zabiegu. W analizie uwzględniono również: cechy demograficzne, choroby współistniejące, wcześniejsze operacje, charakterystykę nowotworu oraz leczenie uzupełniające. Wyniki: Większość pacjentów (64/100, 64%) była zdania, że zabieg LAR znacznie wpłynął na ich QoSL. Trzydziestu dwóch pacjentów podawało niewielkie jej pogorszenie, podczas gdy tylko 4 pacjentów stwierdziło, że nie doświadczyło żadnych zmian w tym obszarze. Jakość życia seksualnego oceniono w 3 różnych okresach: (1) przed operacją, (2) miesiąc po i (3) 6 miesięcy po operacji (22,6 ± 3,7 vs. 11,3 ± 7,9 vs. 17,0 ± 6,3; p < 0,0001). Wskaźnik QoSL miesiąc i sześć miesięcy po zabiegu był istotnie niższy u pacjentów z rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym i wyższym BMI (p = 0,0283). Wnioski: Zaburzenia seksualne w następstwie LAR u chorych z rakiem odbytnicy są często niedoceniane, a niezmiernie ważna jest ich świadomość. W naszym badaniu stwierdziliśmy, że płeć męska, wyższy BMI i nadciśnienie tętnicze wiążą się z wystąpieniem zaburzeń seksualnych po LAR. Najwięcej dolegliwości występowało miesiąc po zabiegu, natomiast po 6 miesiącach u większości chorych zaburzenia seksualne zmniejszały się, a ich funkcja seksualna bliska była poziomowi wyjściowemu.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 3; 21-26
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie probiotyków w profilaktyce oraz leczeniu raka żołądka i raka jelita grubego
The use of probiotics in prevention and treatment of gastric and colorectal cancer
Autorzy:
Kaźmierczak- Siedlecka, Karolina L.
Makarewicz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/762613.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
rak jelita grubego
mikrobiota
probiotyki
rak żołądka
Colorectal cancer
probiotics
Gastric cancer
microbiota
Opis:
The composition of gut microbiota depends on many factors, such as age, life style (eating habits and the level of physical activity), pharmacological treatment (antibiotics, side effects of anti-cancer therapy) as well as surgical procedures. The gut microbiota is involved in carcinogenesis process. Furthermore, gut dysbiosis is described as qualitative and quantitative alterations in gut microbiota and it is observed in cancers. For instance, in patients with colorectal cancer the increased amount of Fusobacterium nucleatum, Bacteroides fragilis, Enterococcus faecalis, Streptococcus bovis as well as Peptostreptococcus anaerobius is noted. It was confirmed that amount of several specific bacteria, such as Lactobacillus, Escherichia-Shigella, Nitrospirae, Burkholderia fungorum and Lachnospiraceae, is increased in patients with gastric cancer. However, the major carcinogen involved in gastric carcinogenesis is Helicobacter pylori; it causes mucosa inflammation, mucosa atrophy, and as a consequence development of gastric cancer. Nowadays, there are several therapeutic methods, which may be used to alter the composition and the activity of gut microbiota. They include administration of probiotic strains, prebiotics, and synbiotics. Probiotics can be used to prevent the development of gastric and colorectal cancer, which was shown in many in vivo and in vitro studies. According to the most recent trials, probiotics reduce the incidence of diarrhoea associated with enteral nutrition. Probiotic strains may also be used as a supportive therapy in treatment of Helicobacter pylori infection. Notwithstanding, they can play a supportive role in standard eradication treatment due to reduction of adverse events of antibiotics. Probiotics decrease the incidence of infections in postooperative period, the frequency of abdominal pain, and radiation-induced diarrhoea. To sum up, probiotics may be used to prevent the development of cancer and they may significantly improve the efficiency of standard anti-cancer therapy.
Mikrobiota przewodu pokarmowego jest modyfikowana przez wiele czynników, w tym styl życia, leczenie farmakologiczne oraz zabiegi chirurgiczne. Dysbioza jelitowa, czyli zaburzenia w składzie i aktywności mikrobioty, może wystąpić w przebiegu chorób nowotworowych. U pacjentów z rakiem jelita grubego obserwuje się zwiększone ilości bakterii – Fusobacterium nucleatum, Bacteroides fragilis, Enterococcus faecalis, Streptococcus bovis oraz Peptostreptococcus anaerobius. Największym karcynogenem raka żołądka jest Helicobacter pylori. Bakteria ta powoduje zapalenie błony śluzowej żołądka prowadząc do jej atrofii, a następnie do rozwinięcia nowotworu. Obecnie znanych jest kilka metod terapeutycznych modyfikujących mikrobiotę przewodu pokarmowego, w tym podaż szczepów probiotycznych, prebiotyków oraz synbiotyków. Probiotyki mogą być stosowane w profilaktyce oraz leczeniu raka żołądka i jelita grubego, co zostało potwierdzone w badaniach in vivo oraz in vitro. Według najnowszych doniesień, probiotyki są skuteczne w zmniejszeniu częstości występowania biegunki będącej skutkiem ubocznym żywienia enteralnego. Dotychczasowe badania potwierdzają także, że szczepy probiotyczne nie mogą być stosowane jako jedyny czynnik eradykacyjny Helicobacter pylori, ale stanowią terapię uzupełniającą podczas standardowego leczenia oraz redukują działania niepożądane antybiotykoterapii. Z kolei u chorych z rakiem jelita grubego probiotyki zmniejszają ryzyko rozwinięcia infekcji pooperacyjnych, bólów brzucha i biegunki związanej z radioterapią. Podsumowując, należy podkreślić, że probiotyki mają zastosowanie na etapie profilaktyki chorób nowotworowych, a także mogą znacząco poprawić wyniki standardowego leczenia przeciwnowotworowego.
Źródło:
Farmacja Polska; 2020, 76, 2; 118-124
0014-8261
2544-8552
Pojawia się w:
Farmacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Asymptomatyczny guz neuroendokrynny okolicy krętniczo-kątniczej u 59-letniego chorego – opis przypadku
Asymptomatic neuroendocrine tumor of the ileocecal area in a 59 year-old patient – a case study
Autorzy:
Wojnicka-Stolarz, Małgorzata
Gąszcz, Anna
Książek, Mariusz
Gutkowska, Dorota
Gutkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437833.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
guz neuroendokrynny
jelita cienkiego
chromogranina A
neuroendocrine tumor
of the small intestine
chromogranin A
Opis:
Jedną z częstszych lokalizacji guzów neuroendokrynnych (Neuroendocrine Tumors, NET) przewodu pokarmowego jest jelito cienkie. W większości przypadków są to nowotwory wysoko zróżnicowane o powolnym tempie wzrastania i stanowią wyzwanie diagnostyczne dla gastroenterologów, radiologów i patomorfologów. Z klinicznego punktu widzenia NET jelita cienkiego mogą być nieczynne hormonalnie lub produkować substancje odpowiedzialne za powstawanie charakterystycznych objawów. Czułym, lecz niespecyficznym markerem tych zmian jest stężenie chromograniny A. Podstawę diagnostyki stanowią techniki obrazowe, pozwalające na lokalizację guza oraz endoskopowe, umożliwiające pobranie materiału do badania histopatologicznego i immunohistochemicznego. Chirurgiczne usunięcie zmiany jest leczeniem z wyboru, natomiast w farmakoterapii NET znajdują zastosowanie analogii somatostatyny, terapia radioizotopowa i chemioterapia. Przedstawiamy przypadek asymptomatycznego guza neuroendokrynnego zlokalizowanego w okolicy krętniczo-kątniczej u 59-letniego chorego.
One of the more common locations of neuroendocrine tumors (Neuroendocrine Tumors, NET) of the gastrointestinal tract is the small intestine. In the majority of cases, these are slow to develop, highly differentiated tumors, which pose a diagnostic challenge to gastroenterologists, radiologists and pathologists. From the clinical viewpoint, NETs of the small intestine may be hormonally inactive or produce substances responsible for the occurrence of characteristic clinical symptoms. The serum concentration of chromogranin A is a sensitive, yet nonspecific, marker of such changes. The basic method of diagnosing is through the use of imaging techniques, which allow for the location of the tumor; and endoscopic techniques, which permit the extraction of a tissue sample for histopathology and immunohistochemistry ancillary tests. Surgical excision of a lesion is the treatment of choice. However, if pharmacotherapy is employed, the somatostatin analogs, radioisotope therapy and chemotherapy is used. We present a case study, of an asymptomatic neuroendocrine tumor of the ileocecal area, in a 59 year-old male patient.
Źródło:
Medical Review; 2016, 1; 97-104
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostra niedrożność przewodu pokarmowego. Ocena zapadalności na podstawie analizy materiału własnego
Acute intestinal obstruction. Incidence estimation based on own material analysis
Autorzy:
Kostecki, Jacek
Zaniewski, Maciej
Hadasik, Dawid
Smyła, Zbigniew
Majewski, Eugeniusz
Korzeniowski, Tomasz
Piekorz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034684.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
niedrożność przewodu pokarmowego
rak jelita grubego
zrosty otrzewnowe
intestinal obstruction
colorectal cancer
abdominal adhesions
Opis:
BACKGROUND Intestinal obstruction is cured in surgery department. Despite endoscopy, which is fast developing alternative method, classical surgery is still basic and most effective way of treatment. Except obstruction, mainly caused by cancer, incarcerated hernia and adhesions are the other main reasons of ileus. Abdominal adhesions develop mainly as an effect of previous operations. The aim of this study was to compare frequency of each type of ileus in two similar periods. MATERIAL AND METHODS Retrospective analysis was performed on 318 patients operated in two periods: 1980–1983 and 2006–2009 in Department of Surgery of District Specialist Hospital in Tychy. RESULTS Ileus caused by incancerated hernia and abdominal adhesions was found in 210 cases (66.1%). Obstruction was reason of 108 cases (33.9%). The most frequent reason of strangulation ileus was incancerated hernia (53.6%). The main reason of obstructive ileus was cancer (93%). There were significant differences between analised two periods. There were more cases of ileus in period 2006–2009 comparing to years 1980–1983 (200 vs 118). We observed significant more abdominal adhesions (67 vs 30) and obstructions as an eff ect of cancer (76 vs 25). There were no significant differences in frequency of incancerated hernias. CONCLUSIONS It’s urgent and still great problem to find effective way of preventing abdominal adhesions. Such big increase of colorectal cancer in advanced stage cannot be explained by longer mean length of live. Physician’s more effective training in oncology is urgent necessity. More effective diagnostic and prophylactic programs should be introduced.
WSTĘP Niedrożność mechaniczna przewodu pokarmowego jest chorobą leczoną w oddziałach chirurgii. Pomimo szybkiego rozwoju alternatywnych endoskopowych metod leczenia, klasyczna chirurgia jest nadal podstawowym i najskuteczniejszym sposobem postępowania w przypadku niedrożności. Poza zatkaniem, którego najczęstszą przyczyną są nowotwory, innymi głównymi powodami niedrożności są uwięźnięta przepuklina lub zrosty jelitowe (powstające głównie jako wynik poprzednich laparotomii). Celem pracy było porównanie częstości występowania poszczególnych typów ostrej niedrożności przewodu pokarmowego w dwóch odległych od siebie jednakowych okresach czasu. MATERIAŁ I METODY W latach 1980–1983 oraz 2006–2009 na Oddziale Chirurgii Ogólnej Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Tychach z powodu ostrej niedrożności jelit leczono operacyjnie 318 chorych. Dokonano retrospektywnej analizy historii chorób. WYNIKI Niedrożność z zadzierzgnięcia stwierdzono u 210 (66,1%), a z zatkania u 108 chorych (33,9%). U chorych z niedrożnością z zadzierzgnięcia dominowała niedrożność spowodowana uwięźnięciem przepukliny (53,6%). Główną przyczyną niedrożności z zatkania była zmiana nowotworowa (93%). Stwierdzono istotne różnice w częstości występowania ostrych niedrożności w obydwu okresach czasowych. Porównując lata 2006–2009 z okresem wcześniejszym stwierdzono istotny wzrost przypadków (200 vs 118) niedrożności. Analizując poszczególne typy niedrożności, poza znacząco większą liczbą niedrożności wywołanych nowotworami (76 vs 25), uwagę zwraca częstsze występowanie niedrożności spowodowanej przez zrosty jelitowe (67 vs 30). Nie zaobserwowano istotnych różnic w liczbie niedrożności wywołanych uwięźnięciem przepukliny. WNIOSKI Poszukiwanie skutecznego zapobiegania zrostom otrzewnowym pozostaje pilnym, nadal otwartym problemem. Znaczący wzrost liczby nowotworów jelita grubego nie może być tłumaczony starzeniem się społeczeństwa. Konieczne jest zwrócenie większej uwagi na szkolenie lekarzy w zakresie onkologii i wprowadzenie skutecznych programów diagnostycznych oraz profilaktycznych.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 1-2; 20-24
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyniki zastosowania domowego żywienia pozajelitowego u pacjentów z ciężkimi postaciami chorób zapalnych jelit – alternatywa dla leczenia operacyjnego chorych wyniszczonych
Autorzy:
Turkot, Maryla
Sobocki, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393353.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
domowe żywienie pozajelitowe
choroby zapalne jelit
żywienie
Choroba Leśniewskiego-Crohna
wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Opis:
Wstęp: Na całym świecie nieswoiste zapalenia jelit występują coraz częściej i u coraz młodszych osób, u części z tych pacjentów z uwagi na zaawansowanie choroby i wyniszczenie żywienie pozajelitowe jest alternatywą dla leczenia operacyjnego obarczonego na tym etapie dużym ryzykiem. Cel pracy: Celem pracy była ocena wyników zastosowania domowego żywienia pozajelitowego u pacjentów z ciężkimi postaciami chorób zapalnych jelit, u których leczenie operacyjne wiązało się z wysokim ryzykiem powikłań. Materiały i metody: Przeprowadzono retrospektywną ocenę 46 pacjentów, u których zdecydowano o wprowadzeniu domowego żywienia pozajelitowego zamiast kolejnego leczenia operacyjnego. Kryterium włączenia do badania, było leczenie za pomocą domowego żywienia pozajelitowego, oraz rozpoznanie choroby Leśniewskiego-Crohna, lub wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Wyniki: Średnia ilość powikłań wymagających hospitalizacji w trakcie obserwacji, przypadających na pacjenta wynosiła 1,76, wartość BMI wzrosła średnio o 4,3 [kg/m2]. Podczas leczenia żywieniowego odsetek osób u których uzyskano całkowite odstawienie leków przeciwzapalnych lub immunosupresyjnych wyniósł 17,4%. W całej badanej grupie średnio u co piątego chorego ostawiono minimum jeden lek immunosupresyjny. Średnio poziom albumin u pacjentów wzrósł o 2,4 g/l, poziom limfocytów spadł o 474 limfocytów/mm3, a poziom leukocytów u osób badanych wzrósł o 747,6/mm3. Samopoczucie w 87% badanych było określane jako dobre, oraz 7,4% chorych było w stanie podjąć pracę. Wnioski: Domowe żywienie pozajelitowe wpływa pozytywnie na stan ogólny pacjentów przed podniesienie wartości BMI, oraz poprawę wyników biochemicznych. Wyniki wskazują na potrzebę rozważenia tej metody jako alternatywy dla leczenia operacyjnego ciężkich postaci chorób zapalnych jelit z dużym ryzykiem operacyjnym, co mogłoby wpłynąć na zmniejszenie częstości występowania powikłań.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 23-28
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ kurkuminy na uszkodzenia DNA indukowane mutagennym składnikiem żywności (heterocykliczną aminą aromatyczną) wlimfocytach pacjentów z nowotworem jelita grubego
Influence of curcumin on DNA damage induced with food mutagen (heterocyclic aromatic amine) in lymphocytes isolated from colorectal cancer patients
Autorzy:
Cierniak, Agnieszka
Łabno, Anna
Winiarski, Marek
Dembiński, Marcin
Budzyński, Piotr
Kalemba-Drożdż, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970203.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
kurkumina
uszkodzenia DNA
PhIP
rak jelita grubego
chemoprewencja
curcumin
DNA damage
colorectal cancer
chemoprevention
Opis:
Żywność zawiera potencjalnie mutagenne substancje, takie jak PhIP, heterocykliczna amina aromatyczna powstająca podczas obróbki cieplnej mięsa, jak również substancje mogące działać w sposób ochronny poprzez m.in. modulowanie odpowiedzi antyoksydacyjnej i przeciwzapalnej, jak np. kurkumina, która jest obecna w kurkumie i mieszance curry. Materiał i metody: W przedstawionych badaniach analizowano rolę PhIP i kurkuminy na uszkodzenia DNA w limfocytach izolowanych z krwi pacjentów z rakiem jelita grubego. Limfocyty osób z rakiem jelita grubego (10 pacjentów) oraz zdrowych (kontrola, 6 osób) traktowano PhIP i/lub kurkuminą, następnie poziom uszkodzeń DNA porównano metodą kometową. Wyniki: Wstępne wyniki sugerują, że limfocyty chorych na nowotwór jelita grubego mają większe podstawowe uszkodzenia DNA niż te od osób zdrowych. Uszkodzenia wywoływane PhIP są liniowo zależne od zastosowanej dawki i mogą być zredukowane w obecności kurkuminy (zwłaszcza w stężeniu do 5 μM). Wnioski: Dane wskazują, że kurkumina może wywierać działanie ochronne przed uszkodzeniami DNA indukowanymi mutagenem obecnym w żywności.
Food contains substances that are potentially mutagens such as PhIP, heterocyclic aromatic amine, produced during heat treatment of meat, as well as substances that may act in protective manner, inter alia by modulating the antioxidant and anti-infl ammatory response, such as curcumin, which is present in turmeric and curry. Material and methods: This study investigated the effect of PhIP and curcumin on DNA damage in lymphocytes isolated from the blood of colorectal cancer patients. Lymphocytes from individuals diagnosed with colorectal cancer (N=10) and healthy individuals (control, N=6) were treated with PhIP or/and curcumin, followed by analysis of DNA damage using single cell gel electrophoresis (comet assay). Results: Preliminary results suggest that lymphocytes of patients with colorectal cancer have a greater baseline DNA damage than those from healthy individuals. PhIP-induced DNA damage is dose-dependent and can be reduced in the presence of curcumin, especially at low concentration (up to 5 μM). Conclusions: The data show that curcumin may exert a protective effect against DNA damage induced by mutagens present in food.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2017, 4; 24-40
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Probiotyki - efekty zdrowotne
Probiotics - health effects
Autorzy:
Nowak, A
Slizewska, K.
Libudzisz, Z.
Socha, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825971.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
probiotyki
bezpieczenstwo stosowania probiotykow
wlasciwosci zdrowotne
walory zdrowotne
zdrowie czlowieka
choroby czlowieka
choroby cywilizacyjne
nowotwory
otylosc
alergie
biegunki
atopowe zapalenie skory
zapalenie jelita grubego
zespol jelita nadwrazliwego
martwicze zapalenie jelit
leczenie
spozycie zywnosci
Opis:
W opracowaniu omówiono korzystne działanie probiotyków na zdrowie człowieka, a szczególnie ich rolę w ograniczaniu ryzyka chorób cywilizacyjnych, takich jak nowotwory, otyłość, alergie. Oddzielny rozdział poświęcono bezpieczeństwu stosowania (spożywania) produktów probiotycznych.
Beneficial effects of probiotics on human health were discussed in this paper, and, in particular, their role in reducing risks of civilization diseases, such as: tumours, obesity, allergies. A separate chapter was devoted to the safety aspects of using (consuming) probiotic products.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 4; 20-36
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw wybranych czynnikow biotopu Balantidium coli na przebieg balantidiozy swin
Autorzy:
Skotarczak, B
Zielinski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/837366.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
Balantidium coli
jelita
choroby inwazyjne
pasozyty jelitowe
przewod pokarmowy
balantidioza
trzoda chlewna
parazytologia
przebieg choroby
biotop
Opis:
Animals with diarrhoea caused by Balantidium coli were investigated. The results of estimation of pH in the caecum content show the marked concentration of H+ ions (pH 5.1-6.0). Changes in pH of the parasite environment can abate enzymes activity, which can initiate compensatory reactions of the parasite, among others - intensification of excretion, cytotoxic for the host's tissues.
Źródło:
Annals of Parasitology; 1997, 43, 4; 399-403
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wybranych czynników biotopu Balantidium coli na przebieg balantidiozy świń
INFLUENCE OF SOME FACTORS OF BALANTIDIUM COLI BIOTOPE ON PIGS BALANTIDIOSIS
Autorzy:
Skotarczak, B.
Zieliński, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148917.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
Balantidium coli
jelita
choroby inwazyjne
pasozyty jelitowe
przewod pokarmowy
balantidioza
trzoda chlewna
parazytologia
przebieg choroby
biotop
Opis:
Animals with diarrhoea caused by Balantidium coli were investigated. The results of estimation of pH in the caecum content show the marked concentration of H+ ions (pH 5.1-6.0). Changes in pH of the parasite environment can abate enzymes activity, which can initiate compensatory reactions of the parasite, among others - intensification of excretion, cytotoxic for the host's tissues.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1997, 43, 4; 399-403
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieszczelność jelit w chorobach autoimmunologicznych
Leaky gut syndrome in autoimmune diseases
Autorzy:
Drąg, Jagoda
Goździalska, Anna
Knapik-Czajka, Małgorzata
Matuła, Aleksandra
Jaśkiewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529136.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
zespół nieszczelnego jelita (ZNJ)
choroby autoimmunologiczne
zonulina
autoagresja
leaky gut syndrome (LGS)
autoimmune diseases
zonulin
autoimmunity
Opis:
Zespół nieszczelnego jelita (ZNJ, zespół cieknącego jelita) to stan związany ze zwiększoną przepuszczalnością błony śluzowej jelit z powodu jej uszkodzenia i destabilizacji. Heterogenna etiologia schorzenia obejmuje infekcje, stres, niewłaściwą dietę, ciążę, menopauzę, stosowanie leków oraz alergie pokarmowe. W konsekwencji do krwi przedostają się niekompletnie strawione składniki pokarmowe, drobnoustroje oraz toksyny, które negatywnie wpływają na pracę całego organizmu. Przewlekłe narażenie na obce antygeny przeciąża układ odpornościowy, co może prowadzić do trwałego obniżenia odporności. Ostatecznie mogą się pojawiać zaburzenia ze strony układu pokarmowego, przewlekłe zmęczenie, nietolerancje pokarmowe, bóle stawowe oraz dermopatie. Rozregulowanie odpowiedzi immunologicznej może być wreszcie przyczyną przewlekłych chorób autoimmunologicznych, jak cukrzyca, toczeń układowy, choroba Crohna, zapalenie jelita grubego, stwardnienie rozsiane, choroba Hashimoto czy reumatoidalne zapalenie stawów (RZS).
Leaky gut syndrome (LGS) is associated with increased permeability of the intestinal mucosa due to the destruction of its structure and associated abnormal function. Heterogeneous etiology includes infections, stress, pregnancy, diet, menopause, medication, and food allergies. The end result is damage and destabilization of the intestinal mucosa leading to loss of the ability to properly fi lter nutrients and other substances. As a result of increased intestinal permeability, incompletely digested nutrients, microbes and toxins that would be removed in normal conditions enter the bloodstream, thereby adversely affecting the whole organism. Chronic exposure to foreign antigens overloads the immune system. Finally, disorders of the digestive system may appear, resulting in chronic fatigue, food intolerances, joint pain and dermopathy. Dysregulation of the immune response in the course of LGS may fi nally lead to chronic autoimmune diseases including diabetes, systemic lupus erythematosus, Crohn’s disease, colitis, multiple sclerosis, Hashimoto’s disease, or rheumatoid arthritis (RA).
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2017, 4; 133-146
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy metryczne przewodu pokarmowego borsuka z Pomorza i Kujaw
Metrical features of alimentary canal in badger in the region of Pomerania and Kujawy
Autorzy:
Nowicki, W.
Brudnicki, W.
Jablonski, R.
Wisniewska, J.
Kirkillo-Stacewicz, K.
Skoczylas, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/832589.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
borsuk
Meles meles
przewod pokarmowy
cechy metryczne
dwunastnica
jelito czcze
jelito biodrowe
okreznica
prostnica
dlugosc jelita
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Zootechnika. Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy; 2009, 37
0208-6352
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Zootechnika. Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współistnienie raka jelita grubego i ciąży
Colorectal cancer during pregnancy
Autorzy:
Osuch, Beata
Wyględowski, Jerzy
Mazurek-Kantor, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031053.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
colorectal cancer
diagnosis
digestive tract cancer
pregnancy
treatment
ciąża
leczenie
rak jelita grubego
rak przewodu pokarmowego
rozpoznanie
Opis:
According to literature data, colorectal cancer may coexist in 0.02-0.1% of all pregnancies. Pregnant women may develop any type of malignancy, usually breast cancer, cervical cancer, lymphomas, malignant melanoma, leukemias, ovarian cancer, thyroid cancer and digestive tract tumors. The commonest digestive tract malignancies are large bowel and rectal cancer. Pregnancy may alter the course of neoplastic disease. In this setting, one of the key diagnostic problems is the masking of tumor signs and symptoms by coexisting pregnancy, making correct diagnosis considerably more difficult. This results in higher clinical stages at presentation and delayed treatment. First published reports of colorectal cancer during pregnancy are usually incidental findings, discovered as a result of treatment of various complications of pregnancy. Modern oncologic science, supported by early tumor detection programs, enables timely diagnosis and effective treatment of many digestive tract tumors. Nevertheless, distortion of tumor signs by pregnancy, different dynamics of tumor growth, pregnancy-imposed limitations of diagnostic and therapeutic modalities, all contribute to delayed diagnosis and institution of correct treatment. Doctors should be vigilant and able to differentiate signs and symptoms pregnancy-related from those indicating a colorectal cancer. The scope of diagnostic and therapeutic modalities implemented when faced with a colorectal cancer coexisting or not with pregnancy is similar. Apart of clinical stage and tumor location, the key factors influencing timing and mode of treatment of a pregnant woman are gestational age and condition of the fetus.
Współistnienie ciąży i nowotworu złośliwego dotyczy, według różnych źródeł, 0,02-0,1% wszystkich ciąż. U kobiety ciężarnej może rozwinąć się każdy rodzaj nowotworu, najczęściej jednak rozpoznawane są: rak piersi, rak szyjki macicy, chłoniaki, czerniak złośliwy, białaczki, rak jajnika, rak tarczycy, nowotwory przewodu pokarmowego. Wśród nowotworów przewodu pokarmowego dominują raki jelita grubego i odbytnicy. Ciąża może zmieniać przebieg choroby nowotworowej. Jednym z podstawowych problemów diagnostycznych w tych przypadkach jest maskowanie objawów nowotworu przez współistniejącą ciążę, co znacznie utrudnia rozpoznanie, zwykle w wyższym stopniu klinicznego zaawansowania, i tym samym opóźnia leczenie. Historia pierwszych opisanych przypadków raka przewodu pokarmowego to zwykle przypadkowe „znaleziska” ujawnione podczas leczenia różnych powikłań ciąży. Współczesna wiedza onkologiczna, poparta programami wczesnego wykrywania nowotworów, pozwala na szybkie wykrycie i skuteczne leczenie wielu nowotworów przewodu pokarmowego. Niemniej jednak w dalszym ciągu maskowanie objawów guza przez ciążę, odmienna dynamika wzrostu nowotworu, ograniczone przez ciążę metody rozpoznawcze i lecznicze opóźniają ustalenie istoty choroby oraz wdrożenie odpowiedniego postępowania. Lekarze muszą zachować czujność i umiejętnie odróżniać objawy mogące towarzyszyć ciąży od symptomów wskazujących na możliwość współistnienia raka jelita grubego. Zakres metod rozpoznawczych i leczniczych stosowanych w przypadku raka jelita grubego w ciąży i poza nią jest porównywalny. Oczywiście w przypadku kobiety ciężarnej poza stopniem klinicznego zaawansowania i lokalizacją guza do najważniejszych czynników determinujących termin i sposób leczenia należą wiek ciąży i dobrostan płodu.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 2; 122-129
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effects of peroxisome proliferator-activated receptor gamma agonists and fluorouracil on Colon 38 cancer growth in vitro
Wpływ agonistów receptorów aktywowanych proliferatorami peroksysomów typu gamma i fluorouracylu na wzrost komórek raka linii Colon 38 in vitro
Autorzy:
Beda-Maluga, Karolina
Fuss-Chmielewska, Julita
Świętosławski, Jacek
Winczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032902.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
pparγ agonists
pioglitazone
rosiglitazone
fluorouracil
colon cancer
agoniści pparγ
pioglitazon
roziglitazon
fluorouracyl
rak jelita grubego
Opis:
Introduction: Colon cancer is a very serious medical problem in Europe and also in Poland. For many years fluorouracil has been used as a main agent in chemotherapy, but its effectiveness is not sufficient. Recently several modern drugs were introduced in the treatment of colon cancer and also various of therapeutic options have been tested but the survival time of patients with cancer has not been extended significantly. For that reason more efficient drugs have still been looked for. One of the potential anticancer drugs are thiazolidinediones (TZDs) – agonists of peroxisome proliferator-activated receptors gamma (PPARγ) which in the last years were used in diabetes treatment. Therefore, we decided to examine the effect of two TZDs – pioglitazone (PIO) and rosiglitazone (ROS) on the growth of murine colon cancer and to compare their action with the efficacy of routinely used fluorouracil (FU). Furthermore, we evaluated the PPARγ expression in colon cancer cells by using the immunocytochemical method. Material and methods: Cell line of murine cancer – Colon 38 was used in our experiment. The growth of cancer cells was assessed by using EZ4Y kit based on the modified colorimetric Mosmann method. In 24 and 48 h cell culture the effects of ROS and PIO at concentrations 10-4, 10-5, 10-6, 10-7 M and FU at concentrations 4 x 10-6 and 10-6 M were examined. Immunochistochemistry was performed with the use of murine specific polyclonal antibodies anti-PPARγ1,2 and the streptavidin-biotin-peroxidase method. Results: The immunopositive reaction for PPARγ was shown in the nuclei of Colon 38 cells. Both, the examined TZDs and fluorouracil significantly decreased the growth of colon cancer and their efficacy was dependent on the concentration of examined compounds and also the incubation time. Rosiglitazone, in all used concentrations, acted more strongly than PIO. Fluorouracil showed anti-cancer activity only in 48 h culture and its inhibitory effect was weaker than both TZDs at the highest concentration (10-4 M). Conclusions: Our data indicate that PPARγ agonists, especially rosiglitazone, inhibit the growth of Colon 38 cancer. However, the potential usefulness of rosiglitazone and pioglitazone for the chemoprevention and treatment of colon cancer requires further studies.
Wstęp: Rak jelita grubego stanowi poważny problem medyczny zarówno w Polsce, jak i w całej Europie. Przez wiele lat jako główny chemioterapeutyk stosowano fluorouracyl, niestety jego skuteczność okazała się niewystarczająca. Zastosowanie w terapii raka jelita grubego nowych leków i różnych opcji terapeutycznych nie wydłużyło istotnie czasu przeżycia pacjentów. Z tego powodu nadal poszukiwane są bardziej skuteczne formy leczenia. Związkami o potencjalnym działaniu przeciwnowotworowym są tiazolidinediony (TZDs) – agoniści receptorów gamma aktywowanych proliferatorami peroksysomów (PPARγ), które w ostatnich latach wykorzystywano w leczeniu cukrzycy. W związku z tym, w pracy oceniono wpływ dwóch TZDs – pioglitazonu (PIO) i roziglitazonu (ROS) na wzrost mysiego raka jelita grubego, a ich działanie porównano ze skutecznością fluorouracylu (FU). Ponadto w komórkach raka jelita grubego metodą immunohistochemiczną oceniono ekspresję PPARγ. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono na linii komórkowej mysiego raka jelita grubego – Colon 38. Wzrost komórek nowotworowych mierzono za pomocą zestawu EZ4Y opartego na metodzie kolorymetrycznej Mosmann’a. W hodowli 24- i 48-godzinnej oceniono wpływ ROS i PIO w stężeniach 10-4, 10-5, 10-6, 10-7 M, a działanie fluorouracylu w stężeniach 4 x 10-6 i 10-6 M. W badaniu immunohistochemicznym wykorzystano mysie poliklonalne przeciwciała anty-PPARγ1,2 i streptawidynowo-biotynowo-peroksydazową metodę wizualizacji. Wyniki: W komórkach raka Colon 38 wykazano immunopozytywny jądrowy odczyn dla PPARγ. Badane TZDs i fluorouracyl znacząco zahamowały wzrost raka jelita grubego, a ich skuteczność zależna była od stężenia i czasu inkubacji. Działanie ROS było silniejsze niż PIO we wszystkich użytych stężeniach. Przeciwnowotworowe działanie fluorouracylu stwierdzono po 48 godzinach inkubacji, jednakże jego efekt był słabszy niż wpływ TZDs w najwyższym badanym stężeniu (10-4 M). Wnioski: Uzyskane wyniki wskazują, że agoniści receptorów PPARγ, a w szczególności roziglitazon, hamują wzrost raka Colon 38. Jednakże wykorzystanie roziglitazonu i pioglitazonu w leczeniu raka jelita grubego wymaga dalszych badań.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2011, 38, 2; 227-243
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena znaczenia białka YKL-40 jako biomarkera w raku jelita grubego oraz jego powiązań z wybranymi parametrami kliniczno-patologicznymi
Assessment of importance of YKL-40 protein as biomarker in colorectal cancer and its relation to selected clinical and pathological parameters
Autorzy:
Nadbrzeżna-Barczyk, Dorota
Waniczek, Dariusz
Świętochowska, Elżbieta
Nowakowska-Zajdel, Ewa
Copija, Angelika
Raźnikiewicz, Aleksandra
Rykaczewska-Czerwińska, Monika
Lorenc, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955194.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
rak jelita grubego
YKL-40
lokalizacja raka okrężnicy
biomarker nowotworowy
colorectal cancer
colon cancer localization
cancer biomarker
Opis:
WSTĘP: Rak jelita grubego (colorectal cancer – CRC) jest jednym z najczęstszych nowotworów na świecie – odpowiada za 10% rocznej globalnej zapadalności na raka. Przez długi czas może pozostać bezobjawowy i mimo postępu medycyny zbyt często zostaje zdiagnozowany za późno. Białko YKL-40 jest czynnikiem wzrostu stymulującym migrację komórek śródbłonka, odgrywającym rolę w stanach zapalnych oraz nowotworowych. Celem pracy była ocena znaczenia YKL-40 jako biomarkera w CRC oraz określenie powiązań stężeń YKL-40 w surowicy u chorych na CRC z wybranymi parame-trami kliniczno-patologicznymi. MATERIAŁ I METODY: W badaniu prospektywnym, obejmującym 133 osoby powyżej 50 roku życia, oznaczono stężenie białka YKL-40 w surowicy metodą ELISA. Pacjentów podzielono na dwie grupy: 91 osób chorujących na CRC oraz 42 osoby zdrowe. W analizie statystycznej wykorzystano testy t-Studenta dla danych niezależnych, U Manna-Whitneya i regresję logistyczną.WYNIKI: Stężenie YKL-40 w surowicy było znacznie wyższe u chorych na CRC (163 ± 36 μg/l) niż u osób zdrowych (54 ± 20 μg/l; p < 0,0001). U osób z CRC nie wykazano zależności między parametrami klinicznymi, tj. płcią, wiekiem i wskaźnikiem masy ciała (body mass index – BMI), a stężeniem białka YKL-40 w surowicy. U chorych z CRC stężenie YKL-40 w surowicy statystycznie istotnie różniło się we wczesnym i średniozaawansowanym stadium nowotworowym. WNIOSKI: Białko YKL-40 wydaje się obiecującym biomarkerem CRC. Jego stężenie w surowicy jest skorelowane ze stopniem zaawansowania nowotworu zależnie od głębokości nacieku w stosunku do błony podśluzowej i może być czynnikiem rokowniczo niepomyślnym dla tego nowotworu.
INTRODUCTION: Colorectal cancer (CRC) is one of the most common cancers in the world, accounting for 10% of the annual global cancer incidence. This malignant neoplasm can remain asymptomatic for a long time and, despite medical advances, is too frequently diagnosed too late. The YKL-40 protein is a growth factor that stimulates endothelial cell migration, and plays a role in inflammation and neoplasia. The aim of the study was to assess the significance of YKL-40 as a biomarker in CRC and to determine the correlation between the serum YKL-40 levels in CRC patients and selected clinical and pathological parameters. MATERIAL AND METHODS: In a prospective study involving 133 patients over the age of 50, the serum YKL-40 protein level concentration was determined by the ELISA method. The patients were divided into two groups: 91 with CRC and 42 healthy. For the statistical analysis Student's t-test for independent data, the Mann-Whitney U test, and logistics regression were used. RESULTS: The YKL-40 serum concentration was significantly higher in the CRC patients (163 ± 36 μg/l) than the healthy patients (54 ± 20 μg/l; p < 0.0001). There was a statistically significant difference in the serum YKL-40 concentration between the early and intermediate stages of CRC. There was no correlation between the clinical parameters, i.e. sex, age and BMI and the serum YKL-40 protein concentration in the people with CRC. CONCLUSIONS: The YKL-40 protein seems to be a promising CRC biomarker. Its serum concentration is correlated with the stage of the cancer depending on the depth of the growth relative to the submucosa and may be a prognostic factor for an adverse prognosis of this cancer.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2021, 75; 136-146
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół jelita nadwrażliwego – podstawowe zasady rozpoznawania i leczenia
Irritable bowel syndrome – diagnostics and treatment principles
Autorzy:
Żelowski, Andrzej
Wojtuń, Stanisław
Gil, Jerzy
Dyrla, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032914.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Rome III diagnostic criteria
aetiology
diagnostics
etiopatogeneza
irritable bowel syndrome
leczenie
treatment
zespół jelita nadwrażliwego
kryteria rzymskie
diagnostyka
Opis:
Irritable bowel syndrome is a persistent and relapsing bowel function disorder characterized by defecation associated pain and stool consistency or defecation frequency. This syndrome poses a significant social problem because it is one of the most frequent alimentary tract illness. Etiopathology of the illness is still unclear and appears to be associated with many factors. Among them are bacterial flora, visceral supersensitivity, traumatic event, serotonin dysfunction. To establish diagnosis of irritable bowel syndrome it is necessary to use diagnostic criteria. Nowadays Rome III diagnostic criteria are obligatory. It is necessary to look out for organic illness symptoms or family incidence of colorectal cancer. Despite influence on life quality the illness does not influence life expectancy or does not have complications. Irritable bowel syndrome treatment should be individualized with social status and life quality impact analysis. Pharmacological treatment should be connected with education and psychotherapy in some cases. Irritable bowel syndrome treatment usually consists of 2–3 medicaments and should be aimed at most troublesome symptoms relief. Pharmacological treatment consists of relaxant drugs, 5-HT3 receptor antagonists, 5-HT4 agonists, antibiotics, probiotics, antidepressants or psychotropic drugs. Currently clinical trials are performed to test new substances in irritable syndrome treatment.
Zespół jelita drażliwego to przewlekłe i nawracające zaburzenia czynności jelit, charakteryzujące się bólami związanymi z wypróżnieniami oraz zmianą konsystencji lub częstości oddawania stolca. Stanowi poważny problem społeczny, ponieważ jest jedną z najczęstszych chorób przewodu pokarmowego. Etiopatologia schorzenia nie została dokładnie poznana i najpewniej jest wieloczynnikowa. Do rozważanych czynników patologicznych zalicza się skład flory bakteryjnej jelita, nadwrażliwość trzewną, traumatyczne przeżycia, zaburzenia w zakresie funkcji serotoniny. W celu rozpoznania zespołu jelita drażliwego konieczne jest zastosowanie odpowiednich kryteriów diagnostycznych – aktualnie obowiązują kryteria rzymskie III. Szczególną uwagę trzeba zwrócić na możliwe występowanie objawów choroby organicznej lub obciążenie rodzinne rakiem jelita grubego. Pomimo wpływu na komfort życia zespół jelita drażliwego nie wpływa na czas przeżycia i nie wiąże się z poważnymi powikłaniami. Leczenie schorzenia powinno być zindywidualizowane, z uwzględnieniem sytuacji społecznej pacjenta. Należy także ocenić wpływ choroby na jakość życia. Leczenie farmakologiczne warto połączyć z edukacją chorego, a w niektórych przypadkach z psychoterapią. Zalecane leczenie farmakologiczne zespołu jelita drażliwego obejmuje stosowanie 2–3 leków i powinno być nastawione na zniesienie lub złagodzenie najbardziej dokuczliwych objawów. Do stosowanych leków zaliczają się m.in. leki rozkurczowe, przeciwbiegunkowe, antagoniści receptora 5-HT3, agoniści receptora 5-HT4, antybiotyki, probiotyki, leki przeciwdepresyjne, leki psychotropowe. Obecnie trwają badania kliniczne dotyczące zastosowania nowych substancji w leczeniu zespołu jelita drażliwego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 3; 250-255
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prognostic value of neurotrophic growth factor (BDNF) in patients with colorectal cancer during chemotherapy
Wartość prognostyczna neurotropowego czynnika wzrostu (BDNF) u pacjentów z rakiem jelita grubego w trakcie chemioterapii
Autorzy:
Olborska, Magdalena
Głogowska-Gruszka, Anna
Słomian, Grzegorz
Buczkowska, Marta
Szkilnik, Ryszard
Nowak, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035314.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
colorectal cancer
blood serum
biomarker
brain-derived neurotrophic factor
rak jelita grubego
surowica krwi
neurotropowy czynnik pochodzenia mózgowego
Opis:
INTRODUCTION: The brain-derived neurotrophic factor (BDNF) is a protein belonging to neurotrophins that plays a key role in the proper development and functioning of the mammalian central nervous system. Previous studies have focused on assessment of the BDNF concentration in blood serum as a potential biomarker in neurological disorders. Recently, the BDNF signalling pathway has been recognised as a potential target for anticancer drugs, while its receptor (TrkB) as an oncogene in colorectal cancer cells. Despite the significant role in carcinogenesis, there are few studies on BDNF as a biomarker in colorectal cancer. MATERIAL AND METHODS: The study included 25 patients with clinically and histopathologically confirmed colorectal cancer, who were qualified for treatment. Prior to the first administration of chemotherapy, venous blood samples were collected from the patients and the biochemical parameters routinely determined prior to treatment were evaluated. Additionally, the serum BDNF concentration was determined by the immunoenzymatic method in all the patients. RESULTS: The serum BDNF concentration in patients was 50.24 ± 23.37 ng/ml. The BDNF concentration did not differ significantly between women and men. A negative correlation was found between the BDNF and CRP concentration and the BDNF and LDH concentration. The BDNF levels were significantly higher in patients who underwent primary tumour resection before chemotherapy. There was no correlation between the BDNF concentration and age, gender, BMI, CEA marker and liver enzymes in patients with colorectal cancer. There was no correlation between the BDNF concentration and clinical response to the treatment. CONCLUSIONS: BDNF cannot be considered as a prognostic factor in patients with colorectal cancer.
WSTĘP: Neurotropowy czynnik pochodzenia mózgowego (Brain-Derived Neutortophic Factor – BDNF) jest białkiem należącym do rodziny neurotrofin, które odgrywa kluczową rolę w prawidłowym rozwoju i funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego ssaków. Dotychczasowe badania dotyczyły głównie oceny stężenia BDNF w surowicy krwi, jako potencjalnego biomarkera w schorzeniach neurologicznych. Ostatnio ścieżka sygnałowa BDNF uznana została za potencjalne miejsce uchwytu leków przeciwnowotworowych, a jego receptor (TrkB) za onkogen w komórkach raka jelita grubego. Pomimo znaczącej roli w nowotworzeniu, niewiele jest prac dotyczących BDNF jako biomarkera w raku jelita grubego. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto grupę 25 osób z potwierdzonym klinicznie i histopatologicznie rakiem jelita grubego, którzy zostali zakwalifikowani do leczenia. Przed pierwszorazowym podaniem chemioterapii od pacjentów pobrano próbki krwi żylnej i dokonano oceny parametrów biochemicznych oznaczanych rutynowo przed leczeniem. Dodatkowo metodą immunoenzymatyczną oznaczono stężenia BDNF w surowicy krwi wszystkich badanych pacjentów. WYNIKI: Stężenie BDNF w surowicy pacjentów wyniosło 50,24 ± 23,37 ng/ml i nie różniło się istotnie pomiędzy kobietami i mężczyznami. Stwierdzono ujemną korelację między stężeniem BDNF i CRP oraz BDNF i LDH. Stężenie BDNF było znamiennie wyższe u chorych, którzy przed chemioterapią byli poddani resekcji guza pierwotnego. Nie wykazano zależności pomiędzy stężeniem BDNF a wiekiem, płcią, wskaźnikiem BMI, markerem CEA oraz enzymami wskaźnikowymi wątroby u pacjentów z RJG. Nie zaobserwowano zależności pomiędzy stężeniem BDNF a odpowiedzią kliniczną na zastosowane leczenie. wnioski: BDNF nie może być uznany za czynnik prognostyczny u chorych z rakiem jelita grubego.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 283-292
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobowość typu D u pacjentów z rakiem jelita grubego
Type D personality in patients with colorectal cancer
Autorzy:
Kaleta-Pilarska, Angelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2182057.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
rak jelita grubego
osobowość typu D
negatywna emocjonalność
hamowanie społeczne
colorectal cancer
type D personality
negative affectivity
social inhibition
Opis:
WSTĘP: Ze względu na znaczenie problemu dla zdrowia publicznego oraz dotychczasowy brak zgodności w opublikowanych badaniach dotyczących typu osobowości, który może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na nowotwory, zrealizowano badanie, którego celem była ocena częstości oraz podstawowych demograficznych, społecznych i zdrowotnych okoliczności występowania osobowości typu D i jej diagnostycznych składowych u chorych z rakiem jelita grubego w okresie bezpośrednio poprzedzającym interwencję chirurgiczną. MATERIAŁ I METODY: W badaniu kwestionariuszowym wzięło udział 200 pacjentów z rozpoznanym rakiem jelita grubego. W celu zidentyfikowania ostatecznych predyktorów mających wpływ na występowanie osobowości typu D i jej diagnostycznych składowych wykonano analizę regresji logistycznej wraz z weryfikującą parametryzacją za pomocą automatycznej selekcji wstecznej. WYNIKI: W całej grupie cechy osobowości typu D miało 55% badanych. Wśród uwarunkowań mających wpływ na występowanie osobowości typu D były zmienne: płeć, wykształcenie, zadowolenie z opieki medycznej, występowanie chorób przewlekłych oraz stan sprawności pacjenta. Do wymiaru negatywna emocjonalność (NE) zakwalifikowano 89,5% badanych, natomiast do wymiaru hamowanie społeczne (HS) 57,5% badanych. Wśród uwarunkowań mających wpływ na występowanie NE były zmienne: religia, sytuacja finansowa oraz choroby przewlekłe. Z kolei na występowanie HS wpływ miały zmienne: płeć, wykształcenie, zadowolenie z opieki medycznej oraz stan sprawności pacjenta. WNIOSKI: Osobowość typu D występuje częściej u kobiet, u pacjentów z wykształceniem niższym niż średnie oraz u pacjentów z chorobami przewlekłymi. Kwalifikacja do wymiaru NE jest częstsza w przypadku występowania chorób przewlekłych, zadowolenia z sytuacji finansowej oraz deklarowanej religijności. Kwalifikacja do wymiaru HS jest częstsza u kobiet oraz u pacjentów z wykształceniem niższym niż średnie.
INTRODUCTION: Due to the importance of the problem for public health and the current lack of agreement between published observations regarding the type of personality that may be associated with an increased risk of cancer, a study was carried out to assess the incidence and basic demographic, social and health circumstances of the presence of type D personality and its diagnostic components in patients with colorectal cancer. MATERIAL AND METHODS: 200 patients diagnosed with colorectal cancer participated in the questionnaire study. In order to identify the final predictors influencing the incidence of type D personality and its diagnostic components, a logistic regression analysis was performed, along with verification of the parameterization using the automatic backward selection method. RESULTS: 55% of the respondents in the study group had type D personality traits. Among the determinants influencing the incidence of type D personality, the following variables were: gender, education, satisfaction with medical care, the presence of chronic diseases and the patient’s physical fitness. 89.5% of the respondents were qualified to the negative affectivity (negatywna emocjonalność – NE) dimension, and 57.5% of the respondents met the criteria of the social inhibition (hamowanie społeczne – HS) dimension. Among the determinants influencing the incidence of the NE dimension there were the following variables: religion, financial situation and the presence of chronic diseases. The incidence of the HS dimension was influenced by the following variables: gender, education, satisfaction with medical care and the patient’s physical fitness. CONCLUSIONS: Type D personality is more common in women, among patients with lower than secondary education and among patients with chronic diseases. The NE dimension is more frequent in patients with chronic diseases, satisfied with their financial situation and declaring religious values. The HS dimension is more frequent in women and among patients with a lower than secondary education.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 51-59
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy warto profilaktycznie usuwać jajniki u chorych na raka jelita grubego?
Prophylactic ovariectomy in patients with colorectal cancer: is it justified?
Autorzy:
Wysocki, Wojciech M.
Kojs, Zbigniew
Mituś, Jerzy
Stelmach, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031292.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
rak jelita grubego
przerzut w jajniku
częstość
rokowanie
profilaktyczne wycięcie jajników
ovarian metastasis
incidence
prognosis
prophylactic ovariectomy
colorectal cancer
Opis:
The article is a review of available literature concerning the incidence of synchronous and metachronous metastases of colorectal cancer to the ovaries. A separate analysis included data from autopsy and clinical studies (incidence in historic series: 5–10% in the former and 3–14% in the latter). Recent studies estimate the incidence of metastases of large bowel cancer to the ovaries at 0.9–2.9%. At the time of diagnosis, metastasis to the ovary usually takes the form of solid or solid-cystic tumor of over 4 cm in diameter, often bilateral (5–70%). Recent studies did not confirm higher incidence of metastases to the ovaries of tumors located in the rectum versus those located in the colon. Furthermore, we discuss prognostic value of metastases to the ovaries considering current TNM classification, highlighting newly created categories M1a (isolated metastasis, e.g. to the ovary) and M1b (multiple distant metastases). The authors suggest simplified clinical recommendations, advocating against prophylactic ovariectomy of grossly normal ovaries. On the other hand, excision of tumor-invaded ovary in premenopausal women or of both ovaries (diseased and normal contralateral) in postmenopausal women, appears justified. However, before undertaking such a procedure, one must be sure about absence of other tumor foci or – if they are present – about feasibility of complete excision of all other extraovarian metastases.
W artykule dokonano analizy dostępnego piśmiennictwa na temat częstości występowania synchronicznych i metachronicznych przerzutów raka jelita grubego do jajników. Odrębnie analizowano dane pochodzące z badań pośmiertnych (częstość w badaniach historycznych 5–10%) oraz klinicznych (częstość w badaniach historycznych 3–14%). Częstość przerzutów raka jelita grubego w jajniku w aktualnych badaniach ocenia się na 0,9–2,9%. Przerzut w jajniku zwykle w chwili rozpoznania ma postać guza przekraczającego 4 cm średnicy, o budowie litej lub lito-torbielowatej, często obustronnego (u 50–70%). Nie obserwuje się obecnie częstszego pochodzenia przerzutów w jajniku z raka zlokalizowanego w odbytnicy w porównaniu z okrężnicą. Ponadto w tekście omówiono rokownicze znaczenie przerzutów w jajnikach w świetle aktualnej klasyfikacji TNM, zwracając uwagę na utworzenie nowych kategorii M1a (izolowany przerzut, między innymi w jajniku) i M1b (mnogie przerzuty odległe). Autorzy przedstawili także uproszczone wskazówki klinicznie, nie zalecając profilaktycznego wycinania niezmienionych jajników. Jednocześnie uzasadnione wydaje się wycięcie zmienionego jajnika u chorych przed menopauzą lub obu jajników (zmienionego i niezmienionego) u chorych po menopauzie. Warunkiem podjęcia zabiegu jest upewnienie się co do nieobecności innych ognisk choroby lub – w razie obecności takich zmian – możliwości doszczętnego usunięcia wszystkich pozajajnikowych przerzutów.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 55-61
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie z pacjentem z uchyłkami jelita grubego w zależności od postaci klinicznej choroby
The management of patient with colon diverticula depend on different clinical symptoms
Autorzy:
Tylec-Osóbka, Ewa
Wojtuń, Stanisław
Gil, Jerzy
Dyrla, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032916.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
diagnosis
diverticular disease of the colon
diverticulitis
diverticulum
therapy
uchyłek jelita grubego
choroba uchyłkowa okrężnicy
zapalenie uchyłków
diagnostyka
leczenie
Opis:
Diverticulosis of colon is the state of having diverticula in the colon, which are sac-like, outpocketings (protrusion) of the colonic mucosa and submucosa through weaknesses of muscle layers in the colon wall. These are more common in the sigmoid colon which is a common place for increased intracolon pressure. Diverticular disease – symptomatic form of diverticulosis – is one of the most prevalent medical conditions to affect Western populations and its prevalence increases with age up to 65% in 85 years old population. As our elderly population grows, we can anticipate a concomitant rise in the number of patients with diverticular disease. But the number of young people with this illness increased last time. The etiopathogenesis of colonic diverticulosis remains unclear. It is hypothesized that the main factor responsible for diverticulum development is a diet poor in fibre. Probably it is connected with “Western” life style. Although diverticula are often asymptomatic, their presence is associated with possible complications, such as diverticulitis, diverticular bleeding, and diverticular colitis. Symptomatic diverticular disease can range from mild, low-level symptomatology similar to that seen in irritable bowel syndrome to acute bouts of diverticulitis complicated by abscess or frank perforation. The purpose of this paper is to briefly review the epidemiology, etiopathogenesis and clinical presentations of diverticular disease, and then propose recommendations regarding appropriate diagnostic and therapeutic strategies supported by the best available current evidence.
Uchyłkowatość jelita grubego to obecność uchyłków w jelicie, które są przypominającymi kieszonki uwypukleniami (przepuklinami) błony śluzowej i podśluzowej przez błonę mięśniową jelita, w miejscach zmniejszonej oporności mięśniówki. Najczęściej występują w esicy, gdzie ciśnienie w świetle jelita jest największe. Choroba uchyłkowa jelita grubego, czyli objawowa postać uchyłkowatości, jest jedną z najczęstszych chorób występujących w populacjach krajów Europy Zachodniej i USA. Zachorowalność rośnie wraz z wiekiem – w populacji 85-latków choroba występuje u 65% osób. Ponieważ liczba osób w wieku podeszłym zwiększa się, należy spodziewać się wzrostu liczby pacjentów z tą patologią. W ostatnim czasie zwiększa się również liczba osób w młodym wieku dotkniętych tą chorobą. Etiopatogeneza uchyłkowatości jelita grubego nie jest do końca jasna. Przypuszcza się, że podstawowym czynnikiem odpowiedzialnym za powstanie uchyłku jest dieta uboga we włókna roślinne. Prawdopodobnie jest to związane z zachodnim stylem życia. Chociaż uchyłki często nie dają objawów, ich obecność wiąże się z ryzykiem powikłań, takich jak zapalenie, krwawienie z uchyłka czy zapalenie okrężnicy związane z obecnością uchyłków. Objawowa choroba uchyłkowa może mieć różny obraz kliniczny: może przebiegać łagodnie, skąpoobjawowo, podobnie jak zespół jelita nadwrażliwego, lub mogą towarzyszyć jej ciężkie ataki zapalenia uchyłków powikłanych ropniem lub perforacją. Celem pracy jest omówienie epidemiologii, etiopatogenezy, przebiegu klinicznego choroby uchyłkowej oraz zaleceń dotyczących rozpoznania i leczenia w oparciu o bieżącą literaturę medyczną.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 3; 256-262
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of the Impact of Meat and Vegetarian Diets on the Occurrence of Colorectal Cancer
Porównanie wpływu diety mięsnej i wegetariańskiej na występowanie raka jelita grubego
Autorzy:
Marcinkiewicz, Anita
Ochotnicka, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433459.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Bialska im. Jana Pawła II
Tematy:
vegetarian diet
red meat
meat diet
colorectal cancer
carcinogenesis
dieta wegetariańska
czerwone mięso
dieta mięsna
rak jelita grubego
kancerogeneza
Opis:
We recently read an interesting article by Yad Di et al. [1] describing the impact of a meat-based diet on gastrointestinal cancers. We were particularly intrigued by its implications for colorectal cancer. Meat-based diets continue to be one of the most commonly adopted eating patterns. In our opinion, this article addresses an important issue, and the analysis of the relationship between colorectal cancer and meat consumption may promote a shift towards a vegetarian diet. As known, colorectal is one of the most prevalent cancers, and a modifiable factor influencing its occurrence is diet. In this scientific study [1], 40 cohorts covering a total of 3,780,590 individuals were selected. Analyses indicated that higher consumption of red meat was associated with an increased risk of both colon and rectal cancer. This association has also been investigated by other researchers. A study conducted by Bernstein et al. demonstrated a strong correlation between the amount and frequency of meat consumption and colorectal cancer [2,3]. Additionally, studies have noted that increased consumption of grilled, stewed, or processed red meat also raises the risk of colorectal cancer [4].
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2024, 18, 1; 1-2
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Renal ectopia as cause of diagnostic difficulties in 43-year-old man hospitalized due to suspicion of colorectal cancer
Ektopia nerki jako przyczyna trudności diagnostycznych u 43-letniego mężczyzny hospitalizowanego z powodu podejrzenia raka jelita grubego
Autorzy:
Jakubiak, Grzegorz K.
Pietrzak, Mikołaj
Cieślar, Grzegorz
Stanek, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21375667.pdf
Data publikacji:
2023-12-07
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
renal ectopia
abdominal pain
constipation
weight loss
colorectal cancer
ektopia nerki
ból brzucha
zaparcie
spadek masy ciała
rak jelita grubego
Opis:
Colorectal cancer and its diagnosis remain a significant clinical problem. Renal ectopia is one of the major developmental anomalies of the urinary system, although it is relatively rare in the general population. It is most often asymptomatic and is revealed by chance. This study presents a case report of a 43-year-old man, in whom colorectal cancer was suspected due to the suggestive clinical picture (abdominal pain, constipation, weight loss, a family history of colorectal cancer) and the suspicion of a proliferative process described in an outpatient ultrasound examination of the abdominal cavity. As a result of the performed diagnostics, no proliferative process was found in the patient, and the previously diagnosed lesion that raised the suspicion of cancer turned out to be the right kidney located in the pelvis. The presented case report shows that renal ectopia may cause diagnostic difficulties, among others in patients diagnosed with a neoplastic process.
Rak jelita grubego i jego diagnostyka pozostają istotnym problemem klinicznym. Ektopia nerki jest jedną z głównych anomalii rozwojowych układu moczowego, chociaż występuje stosunkowo rzadko w populacji ogólnej. Najczęściej przebiega bez objawów i jest wykrywana przypadkowo. W pracy przedstawiono opis przypadku 43-letniego mężczyzny, u którego podejrzewano raka jelita grubego z powodu sugestywnego obrazu klinicznego (ból brzucha, zaparcie, spadek masy ciała, obciążający wywiad rodzinny w kierunku raka jelita grubego) oraz podejrzenia procesu rozrostowego na podstawie wykonanego ambulatoryjnie badania ultrasonograficznego jamy brzusznej. W wyniku przeprowadzonej diagnostyki nie stwierdzono u chorego procesu rozrostowego, rozpoznawana zaś uprzednio zmiana budząca podejrzenie nowotworu okazała się położoną w miednicy prawą nerką. Przedstawiony opis przypadku pokazuje, że ektopia nerki może powodować trudności diagnostyczne, m.in. u chorych diagnozowanych w kierunku procesu rozrostowego jelita.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 240-246
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różne manifestacje kliniczne alergii na białko mleka krowiego
Different clinical manifestations of cow’s milk allergy
Autorzy:
Szałowska, Dorota
Bąk-Romaniszyn, Leokadia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031945.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
atopic dermatitis
atopowe zapalenie skóry
children
eosinophilic enteritis
food allergy
food hypersensitivity
alergia pokarmowa
dzieci
nadwrażliwość pokarmowa
eozynofi‑
lowe zapalenie jelita
Opis:
Food hypersensitivity is a syndrome of clinical disorders, which are caused by the intake of various, specific kinds of food or different chemical substances present in the food. It can either activate immunological mechanisms (food allergy) or not. The frequency of allergic disorders has been steadily increasing recently. The symptoms usually show up in early infants (allergy to cow’s milk). In the following years apart from food allergy, inhalator pathogens start playing more and more important role. The clinical picture of food allergy changes into “the allergic march”. The most common kind of allergy in infants and small children is the cow’s milk allergy. In the clinical manifestation of food hypersensitivity to cow’s milk protein the skin manifestation can be observed most frequently, the next characteristics being motoric disorders in the lower and upper part of the digestive system, ileitis and colitis, which are caused by food and eosinophilic inflammation in the mucosa of the digestive system. Food allergy to cow’s milk protein can also be manifested with respiratory symptoms or general bodily disorders. The treatment is based on eliminating the badly tolerated food product from the diet and replacing it with a well-tolerated food product with the same nutric value. The aim of the work is to present the two clinical cases of food allergy to cow’s milk in infants: the boy with the severe kind of atopic dermatitis and the girl with eosinophilic enteritis. The patients were firstly treated with hypoallergenic kinds of milk – getting no good clinical results. However, after administering the basic preparations as well as applying pharmacological treatment the condition of the patients improved.
Nadwrażliwość pokarmowa jest zespołem dolegliwości klinicznych wywołanych spożyciem pokarmu lub związków chemicznych dodawanych do żywności. Może powstawać z udziałem mechanizmów immunologicznych (alergia pokarmowa) lub bez ich udziału. Częstość występowania chorób alergicznych w ostatnich dziesięcioleciach wrasta. Objawy pojawiają się już w okresie niemowlęcym (alergia na białka mleka krowiego). W kolejnych latach obok alergenów pokarmowych coraz większą rolę odgrywają alergeny inhalacyjne, zmieniając symptomy choroby w tzw. marszu alergicznym. U niemowląt i małych dzieci najczęstsza jest alergia na białka mleka krowiego. Wśród objawów klinicznych nadwrażliwości na białka mleka krowiego przeważają zmiany alergiczne na skórze, w tym zapalenie atopowe (postać skórna), dalej wymienia się zaburzenia motoryki górnego i dolnego odcinka przewodu pokarmowego, zapalenie błony śluzowej jelita cienkiego i grubego indukowane pokarmem oraz eozynofilowy naciek błony śluzowej przewodu pokarmowego. Schorzenie to może przejawiać się także objawami ze strony układu oddechowego i ogólnoustrojowymi. Metodą z wyboru w postępowaniu leczniczym u dziecka z rozpoznaną alergią jest próba eliminacji z diety źle tolerowanego składnika pokarmowego i zastąpienie go dobrze tolerowanym pokarmem o podobnych/równoważnych wartościach odżywczych. Celem pracy jest prezentacja dwóch odmiennych klinicznie przypadków alergii na mleko krowie u niemowląt: chłopca z ciężką postacią atopowego zapalenia skóry i dziewczynki z kwasochłonnym zapaleniem jelita, u których w procesie leczniczym wprowadzono (początkowo bez pozytywnego efektu) różne mieszanki hipoalergiczne, co przyniosło poprawę kliniczną dopiero po zastosowaniu w żywieniu preparatów elementarnych wraz z odpowiednią terapią farmakologiczną.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 3; 239-245
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawowe objawy i różnicowanie nieswoistych chorób zapalnych jelit
Basic symptoms and differentiation of inflammatory bowel diseases
Autorzy:
Wojtuń, Stanisław
Gil, Jerzy
Szwed, Łukasz
Dyrla, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033264.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Crohn’s disease
endoscopy
gastrointestinal diseases
treatment
ulcerative colitis
choroby przewodu pokarmowego
choroba leśniowskiego-crohna
wrzodziejące zapalenie jelita
grubego
endoskopia
leczenie
Opis:
Ulcerative colitis (colitis ulcerosa, CU) and Crohn’s disease belong to a group of nonspecific inflammatory bowel diseases characterized by chronicity and unknown aetiology. Due to their heterogeneous pathogeneses, their clinical pictures and clinical courses vary. This results in diagnostic difficulties that are encountered despite the availability of a number of specialized tests in contemporary medicine. It is known that a condition necessary to establish a definitive diagnosis is to confirm the presence of a nonspecific inflammatory bowel disease in a histopathological examination, but laboratory tests are helpful in the initial diagnosis and demonstrate the extent and severity of the inflammatory process. C-reactive protein is the indicator of the inflammatory process, and anaemia that occurs in ulcerative colitis is due to both the chronicity of the disease and iron deficiency secondary to blood loss. Laboratory diagnosis is also applicable in the evaluation of parenteral complications concerning the liver, bile ducts, and osteoporosis. Abnormal liver function tests are frequent in inflammatory bowel diseases and may be caused by an ongoing inflammatory process typical of these diseases as well as by the pharmacological treatment implemented. Although new methods, such as computed tomography, magnetic resonance imaging and positron emission tomography, are used in diagnosing gastrointestinal diseases, endoscopy with histopathological analysis of the collected samples still is (and will be for a long time) a primary diagnostic method in the process of diagnosing, monitoring the course of treatment and oncological surveillance.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna należą do grupy nieswoistych chorób zapalnych jelit o przewlekłym przebiegu i nieznanej etiologii. Z uwagi na niejednorodną patogenezę mają zróżnicowany obraz i przebieg kliniczny, co powoduje trudności diagnostyczne pomimo dostępności wielu wielospecjalistycznych badań. Wiadomo, że warunkiem koniecznym ustalenia ostatecznego rozpoznania jest potwierdzenie nieswoistej choroby zapalnej jelit w badaniu endoskopowym i histopatologicznym, niemniej jednak badania laboratoryjne są pomocne we wstępnej diagnostyce i odzwierciedlają zasięg oraz nasilenie procesu zapalnego. Białko C-reaktywne stanowi wykładnik procesu zapalnego, a występująca we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego niedokrwistość jest wynikiem zarówno przewlekłości choroby, jak i niedoboru żelaza wtórnego do utraty krwi. Diagnostyka laboratoryjna ma również zastosowanie w ocenie powikłań pozajelitowych dotyczących wątroby i dróg żółciowych, a także osteoporozy. Nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych są częste w chorobach zapalnych jelit i mogą być spowodowane procesem zapalnym typowym dla tych chorób, ale też stosowanym leczeniem farmakologicznym. Chociaż powstają nowe metody wykorzystywane w diagnostyce przewodu pokarmowego, takie jak tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, pozytronowa tomografia emisyjna, to jednak badanie endoskopowe z oceną histopatologiczną pobranych wycinków jest (i jeszcze długo będzie) podstawową metodą diagnostyczną w rozpoznawaniu, monitorowaniu leczenia oraz nadzorze onkologicznym.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 61-66
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wybranych cytokin prozapalnych oraz stresu oksydacyjnego na kancerogenezę i progresję gruczolakoraków jelita i prostaty
Impact of selected pro-inflammatory cytokines and oxidative stress on carcinogenesis and progression of prostate and colorectal adenocarcinomas
Autorzy:
Fryczkowski, Michał
Hejmo, Tomasz
Bułdak, Magdalena
Stachowska, Marta
Rokicka, Joanna
Żwirska-Korczala, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035316.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
cytokiny
interleukiny
gruczolakorak
rak jelita grubego
rak prostaty
stres oksydacyjny
stan zapalny
cytokines
interleukins
adenocarcinoma
colorectal cancer
prostate cancer
oxidative stress
inflammation
Opis:
Colorectal and prostate cancers have one of highest occurrence rate in Poland and the incidence is constantly increasing. Chronic inflammation and oxidative stress are known factors that promotes the development of cancer. Pro-inflammatory cytokines such as IL-1β, IL-6, IL-8, and TNF-α are produced in normal cells and are responsible for controlling key processes. However overproduction associated with chronic inflammation may induce tumor transformation and support tumor growth by expression of cytokines by tumor microenvironment cells. The concentration of pro-inflammatory cytokines in the serum and expression in tumor tissue may be a diagnostic and prognostic factor for patients with colorectal or prostate cancer, and anti-cytokine therapy may increase patients survival.
Nowotwory jelita grubego i prostaty są jednymi z najczęściej występujących nowotworów w Polsce, a zapadalność na nie stale rośnie. Przewlekły stan zapalny i stres oksydacyjny są znanymi czynnikami promującymi rozwój nowotworów. Cytokiny prozapalne, takie jak IL-1β, IL-6, IL-8 oraz TNF-α, są wytwarzane w prawidłowych komórkach i odpowiadają za kontrolę kluczowych procesów. Związana z występowaniem przewlekłego stanu zapalnego nadprodukcja może jednak indukować transformację nowotworową, a następnie wspomagać rozwój nowotworu przez ekspresję cytokin przez komórki mikrośrodowiska guza. Stężenie cytokin prozapalnych w surowicy krwi oraz ekspresja w tkance guza mogą być czynnikami diagnostycznymi i prognostycznymi u pacjentów chorych na raka jelita grubego lub prostaty, a terapia antycytokinowa może wydłużyć czas ich przeżycia.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 182-193
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nawozy sztuczne, azotyny, a nowotwory złośliwe
Artifi cial fertilizers, nitrates and malicious cancer
Autorzy:
Koscianska, B.
Rodecka-Gustaw, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941342.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
azotany
azotyny
nitrozoaminy
nawozy sztuczne
rak żołądka
rak jelita grubego
konserwacja żywności
nitrates
nitrites
nitrosamines
artificial fertilizers
gastric cancer
colon cancer
food preservation
Opis:
Azot jest jednym z najważniejszych pierwiastków w przyrodzie, będąc głównym składnikiem atmosfery oraz składnikiem budulcowym DNA i białek wszystkich organizmów. Zawartość związków azotowych w glebie decyduje o jej żyzności. Dlatego więc związki azotu są szeroko stosowane w postaci sztucznych nawozów w celu zwiększenia plonów. Nadmiar zastosowanych nawozów, nie zbilansowany z intensywnością produkcji roślinnej, może stać się źródłem zanieczyszczenia azotanami wód powierzchownych oraz żywności. Związki azotu stosowane są również jako konserwanty żywności, zapobiegające rozwojowi bakterii jadu kiełbasianego (peklowanie). Podczas przetwarzania konserwowanych produktów azotany wchodzą w reakcję z zawartymi w mięsie aminami tworząc karcinogenne nitrozoaminy. Opisuje się związek nitrozoamin z rozwojem nowotworów przewodu pokarmowego (rak żołądka, rak jelita grubego, rak przełyku). Sygnalizowana jest również obecność w nawozach sztucznych soli metali ciężkich (ołów, arsen, kadm), które między innymi, mają wpływ na rozwój nowotworów przewodu pokarmowego i układu moczowego. Przedstawiono pokrótce sytuację epidemiologiczną i czynniki etiologiczne nowotworów żołądka, jelita grubego i przełyku.
Nitrogen, as the main component of the atmosphere, and a component of the construction of DNA and proteins of all organisms, is among the most important elements in nature. The content of nitrogen compounds in soil decides about its fertility. Therefore, nitrogen compounds are widely applied in the form of artifi cial fertilizers in order to increase yield. An excess of the fertilizers used, unbalanced with the intensity of plant production, may become the source of contamination of surface waters and food with nitrates. Nitrogen compounds are also applied as food preservatives, preventing the development of Clostridium botulinum bacteria in food products (pickling meat). While processing conserved food products, nitrates enter into the reaction with amines which are present in meat and form carcinogenic nitrosamines. There are reports describing the relationship between nitrosamines and the development of gastrointestinal cancer (gastric cancer, colorectal cancer, oesophageal cancer). In addition, the presence of heavy metals salts in artifi cial fertilizers is also signaled, such as lead, arsenic and cadmium which, among other things, exert an eff ect on the development of cancer of the gastrointestinal tract and urinary system. The epidemiological situation and etiologic factors of gastric, colorectal and esophageal cancer are briefly presented.
Źródło:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 2011, 17(46), 1; 34-38
2083-4543
Pojawia się w:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Colon cancer – new strategies of treatment
Rak jelita grubego – nowe strategie leczenia
Autorzy:
Międzybrodzka, Anna
Gmyrek, Joanna
Cieślar, Grzegorz
Kawczyk-Krupka, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035398.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
colon cancer
photodynamic diagnostics
photodynamic therapy
immunotherapy
monoclonal antibodies
targeted
therapy
rak jelita grubego
diagnostyka fotodynamiczna
terapia fotodynamiczna
immunoterapia
przeciwciała monoklonalne
terapia celowana
Opis:
Colon cancer is one of the most frequent causes of death in the world. Despite the easily accessible diagnostic tools, the disease is still diagnosed at its advanced stage, when radical treatment is no longer possible and only palliative therapy can be provided. Cancer recurrence, which worsens the patient’s prognosis, is a separate problem. Currently, scientists are seeking modern, multidirectional treatment methods, which would enable the inhibition of neoplasia, elongation of patients’ lives and improvement in their quality. Immunotherapy and photodynamic therapy seem to be promising as they provide good results, also at advanced stages of cancer. Due to its cytotoxic and immunomodulating effect, photodynamic therapy exhibits an antineoplastic effect. Using monoclonal antibodies in the targeted therapy of colon cancer is a new, promising concept, which requires further studies.
Rak jelita grubego jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. Pomimo łatwo dostępnych narzędzi diagnostycznych nadal często rozpoznawany jest w stadium zaawansowanym, kiedy niejednokrotnie nie ma już możliwości leczenia radykalnego i pozostaje jedynie terapia paliatywna. Odrębnym problemem jest wznowa nowotworu, pogarszająca rokowanie pacjenta. Współcześnie poszukuje się nowoczesnych, wielokierunkowych metod leczniczych, które pozwoliłyby zahamować proces nowotworzenia, wydłużyć życie chorych i poprawić jego jakość. Obiecującym kierunkiem badań okazują się immunoterapia oraz terapia fotodynamiczna, które dają pomyślne wyniki również w zaawansowanych stadiach raka. Terapia fotodynamiczna wykazuje działanie przeciwnowotworowe poprzez efekt cytotoksyczny oraz immunomodulujący. Zastosowanie przeciwciał monoklonalnych w celowanej terapii raka jelita grubego jest nową, dobrze rokującą koncepcją wymagającą dalszych badań.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 266-273
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw toksycznych metabolitow trawienia na proliferacje i uszkodzenia DNA nablonkowych komorek jelitowych in vitro
Autorzy:
Olejnik, A
Schmidt, M
Wojnarowska, K
Grajek, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828540.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zywnosc
komorki nablonka
fizjologia czlowieka
proliferacja
jelita
linia Caco-2
fenole
metabolity
hodowla in vitro
krezole
toksycznosc
amoniak
zywienie czlowieka
trawienie
uszkodzenia
DNA
Opis:
Przedmiotem prezentowanej pracy było określenie wpływu wybranych metabolitów (amoniaku, fenolu i krezolu), powstających w czasie procesu trawienia, na przeżywalność i proliferację ludzkich enterocytów in vitro. Do badań bezpośredniego oddziaływania wymienionych związków na komórki nabłonka jelitowego wykorzystano linię komórkową Caco-2, która w warunkach in vitro tworzy monowarstwę komórek funkcjonalnie i strukturalnie podobnych do ludzkich enterocytów. W celu oceny cytotoksycznego i genotoksycznego efektu działania wybranych związków na komórki Caco-2 posłużono się następującymi metodami badawczymi: oznaczenie stężenia komórek metodą hemocytometryczną, oznaczenie przeżywalności komórek poprzez barwienie błękitem Trypanu, określenie stopnia uszkodzeń DNA za pomocą testu kometkowego. Dowiedziono, że ekspozycja komórek Caco-2 na stosunkowo niskie stężenia wszystkich testowanych związków powodowała znaczący spadek ich przeżywalności i proliferacji. Stwierdzono, że antyproliferacyjne oddziaływanie metabolitów procesu trawienia było związane z indukcją uszkodzeń DNA w komórkach nabłonka jelitowego. (abstrakt oryginalny)
The subject of presented paper was to describe the effect of selected digestive metabolites (ammonia, phenol and cresol), arising while digestive process, on viability and proliferation of human enterocytes in vitro. The structural as well as functional similarities to intestinal human enterocytes has resulted in Caco- 2 cell line was used in our studies. Based on determination of cell viability, cell concentration and evaluation of the DNA damages level in the cells exposed to the tested compounds, the cytotoxic and genotoxic effects were investigated. Cell concentration was determined using Neubauer hemocytometer and cell viability was evaluated by trypan blue exclusion dye. For the DNA damage determination , the comet assay was used. It was proved that upon exposure of Caco-2 cells to relatively low concentrations of all tested metabolites, significant decrease in cell viability and proliferation was observed. According to the findings in this study, the growth inhibitory effect of digestive metabolites on the intestinal cells is due to DNA damages. (original abstract)
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 1; 46-57
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Educational models for training in minimally invasive colorectal surgery
Modele szkoleniowe w chirurgii minimalnie inwazyjnej jelita grubego
Autorzy:
Sánchez-Margallo, Francisco M.
Durán-Rey, David
González-Portillo, Manuel R.
López-Agudelo, Isabel
Sánchez-Margallo, Juan A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1584187.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
surgical simulation
colorectal surgery
medical training
minimally invasive techniques
colorectal cancer
chirurgia kolorektalna
szkolenie medyczne
techniki minimalnie inwazyjne
rak jelita grubego
symulacja chirurgiczna
Opis:
Colorectal cancer (CRC) is the third most commonly diagnosed malignancy and the fourth most deadly cancer in the world for which surgery is the main treatment. Colorectal surgery can be performed through a wide incision in the abdomen or using minimally invasive surgical (MIS) techniques. Some of these techniques include transanal endoscopic microsurgery (TEM ), transanal minimally invasive surgery (TAMIS), transanal total mesorectal excision (TaTME ), and robot-assisted surgery. Studies increasingly confirm that resections using MIS techniques are safe, oncologically equivalent to open surgery and have better short-term results. These surgical approaches are, however, technically demanding and result in a steep learning curve. The main objective of this study is to review the different MIS techniques for colorectal surgery, as well as the training tools and programs designed to achieve the necessary surgical skills. Different training programs in colorectal surgery have been reported for the different surgical techniques analyzed. Most of these programs are based on training tools in the form of surgical simulators, physical and virtual, as well as the use of experimental and cadaveric models. However, structured training programs in minimally invasive colorectal surgery remain scarce, and there should be a consensus on the fundamental training aspects for the various surgical techniques presented. These training programs should ensure that surgeons acquire sufficient surgical skills to be competent in the development of these surgical techniques, improving the quality of the patient’s surgical outcomes.
Rak jelita grubego (RJG) jest trzecim co do częstotliwości rozpoznawania nowotworem złośliwym na świecie, a także czwartą przyczyną zgonów na nowotwory złośliwe. Głównym elementem leczenia RJG jest operacja, którą można wykonać przez rozległe nacięcie powłok lub za pomocą technik minimalnie inwazyjnych. Do tych drugich należą: endoskopowa chirurgia transanalna (TEM ), przezodbytowa chirurgia minimalnie inwazyjna (TAMIS), przezodbytowe całkowite wycięcie mezorektum (TaTME ) oraz chirurgia wspomagana robotowo. Analizy danych potwierdzają, że techniki minimalnie inwazyjne są bezpieczne, równie skuteczne onkologicznie co techniki tradycyjne, a także wiążą się z szybszym powrotem chorych do pełnej sprawności. Ich wspólną cechą są niestety wysokie wymagania techniczne oraz długa krzywa uczenia. W artykule omówione zostały różne techniki minimalnie inwazyjne stosowane w leczeniu RJG oraz metody nauczania tych technik. Jak dotąd opracowano wiele sposobów szkolenia dla różnych technik operacyjnych. Większość opiera się na symulatorach chirurgicznych zarówno rzeczywistych, jak i wirtualnych oraz na wykorzystaniu modeli eksperymentalnych i preparatów z ludzkich zwłok. Niestety usystematyzowane modele szkolenia w minimalnie inwazyjnej chirurgii RJG są nadal rzadkością. Widać wyraźnie potrzebę opracowania konsensusu dotyczącego szkolenia w poszczególnych metodach operacyjnych. Tego rodzaju programy powinny zapewnić uczestniczącym w nich chirurgom zdobycie wiedzy pozwalającej na skuteczne wykonywanie zabiegów w celu zapewnienia pacjentom jak najlepszych efektów leczenia.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2021, 1; 115-140
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania in vitro wplywu lekow przeciwrobaczych na aktywnosc enzymow trawiennych w wyciagach z jelita Ascaris suum i trzustki wieprzowej
Autorzy:
Zoltkowska, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/837786.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
enzymy trawienne
aktywnosc enzymatyczna
swinia domowa
badania in vitro
trzustka
choroby ukladu trawiennego
jelita
choroby inwazyjne
robaczyca
leki przeciwpasozytnicze
parazytologia
glista swinska
Ascaris suum
Opis:
The effect of eight anthelmintics (Rintal, Fenbesan, Telmin, Banminth, Pyrantel, Nilverm, Levamisol and Bioscardina) on the α- and γ-amylases, trypsin, and lipase from pig's pancreas and gut of Ascaris suum was determined. In extracts from A. suum gut also the maltase, trehalase and saccharase activities were examined. All drugs tested did not influence on the host's α-amylase. Telmin and Bioscardina were inhibitors of γ-amylase, Rintal and Telmin - of trypsin, Fenbesan and Bioscardina - of lipase from pig's pancreas. Among the parasite's enzymes the lipase was the most sensitive. Its activity was decreased (35-60%) by Telmin, Nilverm and both pyrantel derivatives. The activity of maltase and trehalase was reduced by Levamisol and Banminth, that of saccharase by Levamisol. It is concluded that the anthelmintics Levamisol and Banminth seemed the most efficient among the tested drugs because they did not alter the activity of host's enzymes and, showed the inhibitory effect on three of parasite's enzymes.
Źródło:
Annals of Parasitology; 1993, 39, 4; 391-397
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karcynogeny w przewodzie pokarmowym czlowieka
Carcinogens in human gastrointestinal tract
Autorzy:
Nowak, A
Libudzisz, Z
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826163.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
karcynogeny zob.czynniki rakotworcze
czynniki rakotworcze
czlowiek
przewod pokarmowy
choroby czlowieka
nowotwory jelita grubego
dieta
bialka zwierzece
nitrozoaminy
weglowodory aromatyczne wielopierscieniowe
aminy aromatyczne heterocykliczne
Opis:
Dieta bogata w białko zwierzęce może sprzyjać rozwojowi nowotworów jelita grubego. Nitrozoaminy, heterocykliczne aminy aromatyczne (HCA) oraz wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) to związki o udokumentowanym działaniu mutagennym i karcynogennym. Są powszechne zarówno w środowisku człowieka, jak i w produktach spożywczych grillowanych, peklowanych, wędzonych oraz konserwowanych solami azotowymi. Karcynogeny te mogą być również tworzone z ich prekursorów lub przekształcane przez mikroorganizmy jelitowe do pochodnych o wysokim stopniu szkodliwości.
Diet rich in meat proteins can contribute to colon cancer. Nitrosamines, heterocyclic aromatic amines (HCA), and polycyclic aromatic hydrocarbons (PAH) are compounds exhibiting the documented mutagenic and carcinogenic activity. They commonly appear both in the human environment and in the food products, which are grilled, corned, smoked, and preserved with nitrogen salts. Those carcinogens can also be formed from their precursors present in the diet or transformed in human colon by intestinal microbiota to their equally harmful derivatives.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 4; 9-25
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brunatna tkanka tłuszczowa imitująca zmianę rozrostową krezki jelita cienkiego – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
Brown adipose tissue pretending as focal lesion in mesentery of the small intestine – case report and a brief review of literature
Autorzy:
Rzucidło, Mateusz
Błotnicki, Michał
Gutkowska, Dorota
Gutkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437635.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
brunatna tkanka tłuszczowa stwadniające zapalenie krezki zmiana rozrostowa krezki jelita cienkiego
Brown adipose tissue
sclerosing mesenteritis
proliferative lesion in mesentery of the small intestine
Opis:
Brunatna tkanka tłuszczowa (ang. brown adipose tissue, BAT) odgrywa kluczową rolę w procesie termogenezy bezdrżeniowej. W przeszłości uważano, iż BAT występuje tylko u noworodków i dzieci, jednak najnowsze techniki obrazowania dostarczają dowodów na obecność BAT również u osób dorosłych. Brunatna tkanka tłuszczowa lokalizuje się głównie w okolicy nadobojczykowej oraz szyi. Znacznie rzadziej obecność BAT można stwierdzić w okolicy aorty, nerek i nadnerczy oraz w obrębie sieci większej i okrężnicy. Diagnostyka obecności tego typu tkanki tłuszczowej opiera się głównie na badaniach obrazowych i badaniu histopatologicznym. W pracy przedstawiono rzadki przypadek 60-letniej chorej z dolegliwościami bólowymi w obrębie jamy brzusznej, diagnozowanej m.in. w kierunku zmiany rozrostowej krezki jelita cienkiego, która okazała się ogniskiem brunatnej tkanki tłuszczowej. Opis uzupełniono syntetycznym przeglądem piśmiennictwa.
Brown adipose tissue (BAT) plays a crucial role in a nonshivering thermogenesis process. In the past it was believed that BAT regarded only infants and small children, however, the newest imaging techniques provide sufficient evidence that it also occurs in case of adults. Brown adipose tissue locates mainly in a supraclavicular or a neck region. Much less frequently BAT may be localized around aorta, kidneys and adrenals as well as around greater omentum and colon. Diagnostics of this type of adipose tissue in a body is based primarily on imaging and histopathological examination. In this paper we present a rare case of a 60-year-old patient complying for pain in the abdominal cavity area, who was diagnosed towards proliferative lesion in mesentery of the small intestine, which appeared to be an accumulation of brown adipose tissue. Report has been supplemented by a comprehensive overview of the literature.
Źródło:
Medical Review; 2015, 4; 413-419
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania in vitro wpływu leków przeciwrobaczych na aktywność enzymów trawiennych w wyciągach z jelita Ascaris suum i trzustki wieprzowej
STUDY IN VITRO ON ANTHELMINTICS’ INFLUENCE ON THE ACTIVITIES OF DIGESTIVE ENZYMES IN EXTRACTS FROM THE GUT OF ASCARIS SUUM, AND PIG’S PANCREAS
Autorzy:
Żółtkowska, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152221.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
enzymy trawienne
aktywnosc enzymatyczna
swinia domowa
badania in vitro
trzustka
choroby ukladu trawiennego
jelita
choroby inwazyjne
robaczyca
leki przeciwpasozytnicze
parazytologia
glista swinska
Ascaris suum
Opis:
The effect of eight anthelmintics (Rintal, Fenbesan, Telmin, Banminth, Pyrantel, Nilverm, Levamisol and Bioscardina) on the α- and γ-amylases, trypsin, and lipase from pig's pancreas and gut of Ascaris suum was determined. In extracts from A. suum gut also the maltase, trehalase and saccharase activities were examined. All drugs tested did not influence on the host's α-amylase. Telmin and Bioscardina were inhibitors of γ-amylase, Rintal and Telmin - of trypsin, Fenbesan and Bioscardina - of lipase from pig's pancreas. Among the parasite's enzymes the lipase was the most sensitive. Its activity was decreased (35-60%) by Telmin, Nilverm and both pyrantel derivatives. The activity of maltase and trehalase was reduced by Levamisol and Banminth, that of saccharase by Levamisol. It is concluded that the anthelmintics Levamisol and Banminth seemed the most efficient among the tested drugs because they did not alter the activity of host's enzymes and, showed the inhibitory effect on three of parasite's enzymes.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1993, 39, 4; 391-397
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwas masłowy i maślan – znaczenie biologiczne i zastosowania terapeutyczne
Butyric acid and butyrate – biological significance and therapeutic applications
Autorzy:
Zielińska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22651747.pdf
Data publikacji:
2023-12-18
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
kwas masłowy
maślan sodu
schorzenia jelita grubego
błonnik pokarmowy
flora bakteryjna
butyric acid
sodium butyrate
diseases of the large intestine
dietary fibre
gut microbiota
Opis:
Kwas masłowy jest krótkołańcuchowym kwasem tłuszczowym, wytwarzanym w organizmie ludzkim w wyniku fermentacji mikrobiologicznej w jelicie grubym. Służy nie tylko jako podstawowy składnik odżywczy, który dostarcza energię do kolonocytów, ale także jako mediator komórkowy regulujący wiele funkcji komórek jelitowych, w tym ekspresję genów, różnicowanie komórek, rozwój tkanki jelitowej, redukcję stresu oksydacyjnego i utrzymanie integralności bariery jelitowej. Na produkcję kwasu wpływ ma rodzaj pożywienia oraz zmiany mikroflory jelitowej. Preparaty zawierające sól kwasu (maślan) stosowane są jako środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego do postępowania dietetycznego u pacjentów z chorobami i zaburzeniami funkcji jelit. Podawane są w przypadku schorzeń takich jak zespół jelita drażliwego (IBS), nieswoiste choroby zapalne jelit, zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego, biegunki oraz w stanach po radioterapii i zabiegach chirurgicznych dolnego odcinka przewodu pokarmowego.
Butyric acid is a short-chain fatty acid produced in the human body as a result of microbial fermentation in the large intestine. It serves not only as a primary nutrient that provides energy to colonocytes, but also as a cellular mediator regulating many intestinal cell functions, including gene expression, cell differentiation, development of intestinal tissue, reduction of oxidative stress, and maintenance of intestinal barrier integrity. Acid production is influenced by the type of food and changes in the gut microbiota. Medical products containing the salt of the acid (butyrate) are used for particular nutritional uses for the dietary management of patients with diseases and disorders of intestinal function. They are administered in the case of diseases such as irritable bowel syndrome (IBS), inflammatory bowel diseases, functional disorders of the gastrointestinal tract, diarrhea and in conditions after radiotherapy and surgical procedures of the lower gastrointestinal tract.
Źródło:
Lek w Polsce; 2023, 390, 11; 16-20
2353-8597
Pojawia się w:
Lek w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The analysis of breast cancer and colorectal cancer incidence in Silesian province based on available data on malignancies – National Cancer Registry and National Health Fund
Analiza występowania raka piersi i raka jelita grubego w województwie śląskim na podstawie istniejących źródeł danych o nowotworach złośliwych – KRN i NFZ
Autorzy:
Misiak, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036185.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
national cancer registry
national health fund
breast cancer
colorectal cancer
silesian province
krajowy rejestr nowotworów
narodowy fundusz zdrowia
rak piersi
rak jelita grubego
województwo śląskie
Opis:
INTRODUCTION: In Poland, data on neoplasms is collected in the National Cancer Registry (NCR) and the National Health Fund (NHF). The completeness of registration and the consistency of data in both systems are the basis for planning and prevention in health care. The aim of this paper is to analyse the incidence of breast cancer and colorectal cancer in the Silesian province based on data from the available cancer registry sources (NCR and NHF), differing in the manner and scope of data collection. MATERIAL AND METHODS: Data on the incidence of breast cancer and colorectal cancer in the cities of Silesian province was analysed. The data concerned the year 2012 and was collected in the NCR and NHF. The NHF database included a total of 3.632.486 records, from which cases of breast and colorectal cancers for the year 2012 were distinguished. These data were compared with the morbidity for breast cancer and colorectal cancer shown in the NCR. RESULTS: The analysis showed significant differences between the absolute number of neoplasm cases registered in the NHF and NCR. The NHF database included a greater number of cases, both for breast cancer and colorectal cancer. In the male population, in 1/5 of the analysed cities, the number of colorectal cancer cases registered by the NCR exceeded the values recorded by the NHF. CONCLUSIONS: The differences in data concerning breast cancer and colorectal cancer between the NCR and NHF may lead to inadequate planning of oncological medical services.
WSTĘP: W Polsce dane dotyczące nowotworów gromadzone są w Krajowym Rejestrze Nowotworów (KRN) i Narodowym Funduszu Zdrowia (NFZ). Kompletność rejestracji oraz spójność danych w obu systemach jest podstawą planowania i profilaktyki w ochronie zdrowia. Celem pracy jest analiza występowania raka piersi i raka jelita grubego w województwie śląskim na podstawie danych pochodzących z istniejących źródeł rejestracji nowotworów (KRN i NFZ), różniących się sposobem i zakresem gromadzenia danych. MATERIAŁ I METODY: Podstawę analizy stanowiły dane o zachorowalności na raka piersi oraz raka jelita grubego w miastach województwa śląskiego, zgromadzone w KRN i NFZ za 2012 rok. Baza danych NFZ zawierała łącznie 3 633 486 rekordów, z których wyłoniono liczbę nowotworów piersi i jelita grubego za 2012 rok. Dane te zestawiono z zachorowalnością na raka piersi i raka jelita grubego wykazaną w KRN. WYNIKI: Analiza wykazała znaczne różnice pomiędzy bezwzględną liczbą przypadków nowotworów zarejestrowanych w NFZ i KRN. Większą liczbę przypadków zachorowań, zarówno na raka piersi, jak i jelita grubego, zawiera baza danych NFZ. W populacji mężczyzn w 1/5 analizowanych miast liczba przypadków raka jelita grubego, zarejestrowana przez KRN, przekracza wartości wskazane przez NFZ. WNIOSKI: Różnice w danych na temat zachorowań na raka piersi i raka jelita grubego pomiędzy KRN a NFZ mogą skutkować niewłaściwym planowaniem zapotrzebowania na onkologiczne usługi medyczne.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 148-161
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nocna praca zmianowa jako czynnik ryzyka kancerogenezy
Night shift work as a risk factor for cancerogenesis
Autorzy:
Kawalec, A.
Pawlas, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/180644.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
praca zmianowa
czynnik ryzyka
rak piersi
rak endometrium
rak prostaty
rak jelita grubego
shift work
risk factor
breast cancer
endometrial cancer
prostate cancer
colon cancer
Opis:
Organizacja czasu pracy coraz częściej obejmuje pracę w systemie zmianowym, co wpływa na zdrowie pracowników. Artykuł porusza ostatnie doniesienia na temat wpływu pracy zmianowej na ryzyko kancerogenezy. Podano różne definicje pracy zmianowej, a także pokrótce przedstawiono skalę problemu. Zaprezentowano najnowsze wyniki badań dotyczących związku ryzyka raka piersi, endometrium, prostaty i jelita grubego z pracą zmianową. Przedstawiono stanowisko Międzynarodowej Agencji Badań nad Rakiem IARC (International Agency for Research on Cancer), która uznała pracę zmianową powodująca zaburzenia rytmu okołodobowego za prawdopodobny czynnik kancerogenny, zaliczając ją do grupy 2A. Pomimo wystarczających dowodów na wpływ kancerogenny światła w czasie biologicznej nocy na zwierzęta eksperymentalne, wciąż istnieją ograniczone dowody na kancerogenność pracy zmianowej, w tym pracy nocnej dla ludzi. Wskazano kierunki dalszych badań oraz konieczność opracowania profilaktyki.
Nowadays organisation of work time often involves shiftwork , which affects workers’ health. This article analyses recent reports-on the influence of shiftwork on the risk of carcinogenesis. It presents various definitions of shiftwork and the scale of the problem. It also discusses the latest research on the association between risk of breast, endometrial, prostate and colon cancer, and shiftwork. According to the position of the International Agency for Research on Cancer IARC, shiftwork that involves night work resulting in disturbance in the circadian rhythm is a potential carcinogenic factor class 2A. Despite the sufficient evidence coming from experimental research performed on animals for. the cancerogenicity of light during work at night, there is still limited evidence for the cancerogenicity of shiftwork at night performed by humans. We conclude that further research should focus on preventive strategies.
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2013, 8; 13-17
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies