Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Władysław Żeleński, „Goplana”. Opera romantyczna w trzech aktach. Partytura orkiestrowa (Wien 1897), wyd. faksymilowe, wyd. i wstępem opatrzył Grzegorz Zieziula, Warszawa 2016 (= Monumenta Musicae in Polonia: Bibliotheca Antiqua) Instytut Sztuki PAN, ss. 231 (t. I), XXV+[8]+655 (t. II). ISBN 978-83-65630-16-2

Autorzy:

Jaczyński, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28411993.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

opera romantyczna
romantic opera

Źródło:

Muzyka; 2018, 63, 4; 129-136
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

The Metropolitan Opera jako wiodący producent spektakli operowych. Strategia kreowania marki the Met
The Metropolitan Opera as a leading producer of opera. The strategy of creating a Met brand

Autorzy:

Lakner, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/513954.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ

Tematy:

opera
Metropolitan Opera
brand
opera marketing
global culture industry
mediation

Opis:

The aim of an article is to show a strategy of creating brand by Metropolitan Opera according to the theory of global culture industry by Scott Lash and Ceila Lury. The main process which plays a significant role in this strategy is a medialisation of the opera, which provides constant update of this genre and helps it to adapt its form for a contemporary consumer. This strategy changes the relation between product and its recipient on several levels and makes an opera a new, fresh and modern music genre, as well as a theatrical and cinematic experience. Expansive Met brand transforms the operatic industry and introduces numerous innovations as Live in HD, iPod applications, Met on Demand, a brand of a singer etc. There’s also a significant aura around this brand, which imposes a form of thinking and causes certain expectations in relation to the consumer goods made by Met. According to the Roland Barthes’ theory of modern myth, the perception of this brand depends also on its history, memory and tradition, as well as being created by the identity itself. Thanks to the innovations and the nature of the event, an access to the opera nowadays is much easier and becomes a sign of a modern era.

Źródło:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2016, 2(29); 52-69
2956-4107
2353-7094

Pojawia się w:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Goplana Władysława Żeleńskiego. Kilka uwag o stylu opery
Goplana by Władysław Żeleński. A few remarks on the style of the opera

Autorzy:

Zwierzycka, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1358125.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane

Tematy:

Władysław Żeleński
Goplana
opera liryczna
opera w Polsce
lyric opera
opera in Poland

Opis:

In November 2016, the National Theatre in Warsaw staged Goplana by Władysław Żeleński for the first time after its long absence from the stage. The opera was received with great acclaim by the critics worldwide, and in May 2017 it was granted an award at International Opera Awards in London in the category “rediscovered work.” This surprised not only Polish music lovers but also musicians, as the belief that Żeleński was a conservative composer whose works are a remnant of a bygone era had become widespread. This view had been shared by several generations and could not be verified since the composer’s pieces were very rarely performed, perhaps with the exception of his early works – the concert overture W Tatrach [In the Tatra Mountains] and a few songs. It was only recently that research on his oeuvre has been undertaken. The present article is aimed at providing additional information concerning the composing technique of Władysław Żeleński.
W październiku 2016 roku Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie wystawił, po kilkudziesięciu latach nieobecności na scenie, Goplanę Władysława Żeleńskiego. Opera ta została przyjęta przez światową krytykę z ogromnym uznaniem, a w maju 2017 roku została uhonorowana w Londynie statuetką International Opera Awards w kategorii: dzieło odkryte na nowo. Nagroda ta była zaskoczeniem nie tylko dla polskich melomanów, lecz także muzyków. Upowszechniła się bowiem opinia o Żeleńskim jako kompozytorze konserwatywnym, którego twórczość jest jedynie wyrazem minionej epoki. Pogląd ten był powielany przez kilka pokoleń i nie mógł zostać zweryfikowany, ponieważ utwory kompozytora były bardzo rzadko wykonywane, za wyjątkiem może jego młodzieńczego dzieła – uwertury koncertowej W Tatrach i kilku pieśni. Dopiero w ostatnim okresie podjęto badania nad jego twórczością. Celem niniejszego artykułu jest uzupełnienie informacji dotyczących warsztatu kompozytorskiego Władysława Żeleńskiego.

Źródło:

Edukacja Muzyczna; 2019, 14; 127-153
2545-3068

Pojawia się w:

Edukacja Muzyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Opera „Filozof zmieniony” Michała Kazimierza Ogińskiego w świetle nowych badań
Michał Kazimierz Ogiński’s Opera ‘Filozof zmieniony’ in the Light of Latest Research

Autorzy:

Bieńkowska, Irena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/24272933.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Michał Kazimierz Ogiński
Słonim
opera Filozof zmieniony
opera komiczna
opera polska
Slonim
A Philosopher Transformed
comic opera
Polish opera

Opis:

Filozof zmieniony, komiczna opera o zabarwieniu dydaktycznym, jest jednym z pierwszych dzieł w tym gatunku w języku polskim. Po raz pierwszy kompozycja zostało zaprezentowana w karnawale 1771 roku w Słonimiu w teatrze nadwornym Michała Kazimierza Ogińskiego. Obecnie dysponujemy jedynie librettem opery anonimowo wydanym w Wilnie w 1771 i ponownie w 1779 roku. Wszystkie występujące w operze postacie – łącznie dwanaście – mają partie śpiewane. Libretto dzieła poprzedzone wstępem o charakterze dydaktycznym zawiera dwa wątki: liryczno-miłosny i satyryczno-humorystyczny. Ten drugi  przejawia się w sposobie oddania przez Ogińskiego postaci, co zostało spotęgowane poprzez nadanie większości bohaterów nazwisk znaczeniowych. Ogiński, być może inspirowany komediami Molièra, wprowadził ponadto do tekstu elementy realistyczno-satyryczne. Łącznie w operze umieszczono 16 fragmentów śpiewanych – 9 w I akcie i 7 w drugim: 10 arii (w tym jedna poprzedzona recytatywem), trzy duety, tercet, sekstet oraz końcowy chór. W Filozofie zmienionym wykorzystano dwie pieśni, niezauważone dotychczas przez muzykologów, pochodzące z sygnowanego nazwiskiem Ogińskiego zbioru z 1770 roku pt. Pieśni: Anetka oraz O Filozofii, które zostały wykorzystane w drugim akcie opery odpowiednio w scenie pierwszej i szóstej. Melodię pieśni Anetka oznaczoną jako „Aria” odnajdziemy ponadto w podręczniku nauki gry na skrzypcach z 1806, co dowodzi pewnej popularności opery Ogińskiego.  Podręcznik ów mieści melodie w większości zanotowane bez atrybucji autorskich, pochodzące z repertuaru końca XVIII wieku, m.in. kompozycje Ignacego Pleyela oraz fragmenty z oper prezentowanych na scenie warszawskiej, m.in. Cudu mniemanego Jana Stefaniego czy z bardzo popularnej wówczas opery Zośka czyli Wiejskie zaloty M. Kamieńskiego.
Filozof zmieniony (A Philosopher Transformed) is a comic opera with educational elements, one of the first Polish-language works in this genre, staged in the carnival of 1771 in Słonim (now Slonim, Belarus) at the court theatre of Michał Kazimierz Ogiński. At present we only have its libretto, anonymously published in Vilnius in 1771 and again in 1779. All the twelve individual parts are sung. The libretto is preceded by a didactic preface and features two themes: a lyrical (amorous) and a satirical (humorous) one. The latter is reflected in character presentation, enhanced by the fact that most of them have telling surnames. Possibly inspired by Moliere’s comedies, Ogiński also introduced realistic and satirical elements into the text. The opera comprises a total of sixteen sung numbers (nine in Act I, seven in Act II), including ten arias (one preceded by a recitativo), three duets, a trio, a sextet, and the final chorus. The opera contains two songs not previously identified by musicologists, which come from Ogiński’s 1770 collection of songs. These two, ‘Anetka’ (‘Anette’) and ‘O Filozofii’ (‘On Philosophy’) are used respectively in Scenes I and VI of Act II. The melody of the former song was also printed as an ‘Aria’ in an 1806 violin handbook, which shows that Ogiński’s opera enjoyed some popularity. The handbook quotes (mostly without giving the names of composers) melodies belonging to the late eighteenth-century repertoire. These include pieces by Ignaz Pleyel and excerpts from operas staged in Warsaw, such as Jan Stefani’s Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale (The Supposed Miracle or Cracovians and Highlanders) and the extremely popular Zośka, czyli Wiejskie zaloty (Zoska, or the Village Amours) by Maciej Kamieński.

Źródło:

Muzyka; 2023, 68, 2; 72-93
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Giovanni Battista Pergolesi i jego theatrum doloris

Autorzy:

Szywalski, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/668959.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Giovanni Battista Pergolesi
opera
comic opera
opera buffa
the Enlightenment
sentimentalism
galant style
opera komiczna
oświecenie
sentymentalizm
styl galant

Opis:

Stabat Mater is one of the last compositions by Giovanni Battista Pergolesi and today it is probably the most well-known and valued arrangement of those ancient sequences. The composer translated the incredibly moving medieval poem into the sounds with a great mastery. He managed to create a musical fresco placing us in the centre of the suffering true mystery. The power of his music is so real and stimulating that it is not possible to remain indifferent.The following essay presents the phenomenon of Pergolesi’s artistic genius on the background of that time cultural changes and it focuses on his posthumous fame. The author analyses the composer’s achievement of galant style and discusses Pergolesi’s Stabat Mater in relation to the language of emotions related to sentimental literature. Moreover, he suggests to comprehend that music through the prism of the Italian Marian devotion phenomenon. Scientists are still intrigued by the figure of Giovanni Battista Pergolesi. They try to reconstruct his life story and to deal with the confusion concerning his legacy. The success story of Pergolesi’s Stabat Mater is particularly interesting. Thus, successive generations of musicologists ask a question what the fame origin of this work and its creator could be. The author of this essay presents a few clues that might help us to get closer to the answer to this question.
Stabat Mater is one of the last compositions by Giovanni Battista Pergolesi and today it is probably the most well-known and valued arrangement of those ancient sequences. The composer translated the incredibly moving medieval poem into the sounds with a great mastery. He managed to create a musical fresco placing us in the centre of the suffering true mystery. The power of his music is so real and stimulating that it is not possible to remain indifferent.The following essay presents the phenomenon of Pergolesi’s artistic genius on the background of that time cultural changes and it focuses on his posthumous fame. The author analyses the composer’s achievement of galant style and discusses Pergolesi’s Stabat Mater in relation to the language of emotions related to sentimental literature. Moreover, he suggests to comprehend that music through the prism of the Italian Marian devotion phenomenon. Scientists are still intrigued by the figure of Giovanni Battista Pergolesi. They try to reconstruct his life story and to deal with the confusion concerning his legacy. The success story of Pergolesi’s Stabat Mater is particularly interesting. Thus, successive generations of musicologists ask a question what the fame origin of this work and its creator could be. The author of this essay presents a few clues that might help us to get closer to the answer to this question.

Źródło:

Pro Musica Sacra; 2013, 11
2083-4039

Pojawia się w:

Pro Musica Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

The Marriage of Heaven and Hell: On the Functional Approach to Translating Libretti for Modernised Opera Productions

Autorzy:

Ożarowska, Aleksandra

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/888824.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

opera
libretto
translation
adaptation
translating opera
libretti translations

Opis:

The present paper focuses on the issue of translating operatic libretti in the form of surtitles. This is a very specific type of translation, and it becomes even more challenging when operatic productions for which surtitles are created are modernised. In such cases the application of skopos theory proves to be the most useful and eff ective, even though some of its premises may be regarded as controversial. The data for the present study come from the most reputable opera houses, for example the Metropolitan Opera House or Royal Opera House, as they are known for providing their audiences with high-quality libretti translations.

Źródło:

Anglica. An International Journal of English Studies; 2017, 26/2; 171-183
0860-5734

Pojawia się w:

Anglica. An International Journal of English Studies

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Nie znoszę gwiazdorstwa : z trybuny nie... parlamentarnej

Autorzy:

Torzewski, Marek.

Powiązania:

Wojska Lądowe 2006, nr 22, s. 30

Współwytwórcy:

Bielecka, Małgorzata. Opracowanie
Marszałek, Anna. Opracowanie

Data publikacji:

2006

Tematy:

Śpiewacy
Opera

Opis:

Fot.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Historia zaklęta w dźwięki – weryzm historyczny w I Medici Ruggera Leoncavalla
History Enchanted in Music – Historical Verism in Ruggero Leoncavallo’s I Medici

Autorzy:

Czemerys, Agata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2171365.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ

Tematy:

Ruggero Leoncavallo
I Medici
italian opera
veristic opera
verismo

Opis:

My consideration of the historical opera I Medici is based on the analysis of the piece’s dramaturgy. In my opinion, libretto is a key to understanding any operatic dramas; it constitutes their primary foundation on which subsequent semantic layers of this naturally syncretic musical genre are being formed. Therefore, in my paper I have analysed individual components of the libretto, with a special emphasis placed on the characters, their personality traits as well as their musical representation in Leoncavallo’s work. Analytical operations concerning dramaturgic aspects of the opera are an essential first step in consideration of the musical layer, which lies at the heart of my research. In my paper, I follow the path marked out by a musicologist Luca Zoppelli; however, his work is only a starting point for a more detailed study of the opera’s expression and the procedures used in musical representation of veristic ideas. Verity – not only in historical sense – becomes a leading category which unifies the opera at every level: from its original source recorded in the chronicles to composer’s embodiment of the story.

Źródło:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 4(47); 141-156
2956-4107
2353-7094

Pojawia się w:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Kilka uwag o naturze opery, czyli dlaczego Fryderyk Chopin nie został twórcą opery narodowej
Some Remarks on the Nature of Opera, Or, Why Did Frédéric Chopin Not Compose a National Opera

Autorzy:

Ratajczakowa, Dobrochna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29430951.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

opera
opera narodowa
muzyka
muzyka instrumentalna
Chopin
re-enactment
national opera
music
instrumental music

Opis:

Badania biograficzne potwierdzają, że Chopin był przez swe studia doskonale przygotowany do roli twórcy opery narodowej, formy mającej zasadnicze znaczenie i wysoką rangę w pierwszej połowie XIX wieku. W artykule postawiono tezę, że odpowiedź na pytanie, dlaczego Chopin nie stworzył żadnej opery, kryje się w splocie przyczyn. Omówiono różne potencjalne uwarunkowania tej decyzji kompozytora: okoliczności historyczne (wybuch w Warszawie powstania 1830 roku), aspekty muzycznej osobowości Chopina. Najwięcej miejsca poświęcono argumentom, które wiążą się z performatywnym statusem opery jako gatunku.
Biographical research confirms that thanks to his studies, Chopin had all the expertise to author a national opera, a genre of fundamental importance and high status in the first half of the nineteenth century. The article posits that the answer to the question why Chopin did not create any operatic works lies in a combination of reasons. The author discusses various factors potentially determining the composer’s decision, including the historical circumstances (the outbreak of the anti-Russian November Uprising in Warsaw in 1830), as well as aspects of Chopin’s musical personality. She focuses on arguments related to the performative status of opera as a genre.

Źródło:

Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 131-145
0031-0522
2658-2899

Pojawia się w:

Pamiętnik Teatralny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Caruso in America:The Creation and Consolidation of the “Yerismo ” Style

Autorzy:

LEWNDOWSKI, TADEUSZ

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/954154.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Uniwersytet Opolski

Tematy:

Enrico Caruso
opera
Verismo
Bel Canto
Metropolitan Opera House
tenors

Opis:

This paper examines the American career of the Italian tenor Enrico Caruso (1873-1921). It is argued that Caruso’s experience at New York’s Metropolitan Opera House was of greater importance to the evolution of twentieth-century tenor singing than is generally recognized. This is so because of the demand for vocal histrionics over refinement among the city’s opera going public, which exerted a distinct influence on Caruso’s singing. As a result, the tenor’s willingness to indulge his audiences’ tastes contributed to a profound stylistic transformation from the polished Italian Bel Canto (literally, “beautifiil singing”) School, to the morę emotive Yerismo (literally, “true to life”) singing style that predomi- nates today. The writings of Caruso’s contemporary critics are examined along with his recordings for America’s Victor Recording Company, in order to document the transfor- mation of his singing, and show how after refming his veristic mannerisms he changed critical standards and created a new form of operatic address. Hence were it not for Caru- so’s American experience, the stylistic development of modem tenor singing would have unquestionably been much different, meaning that Enrico Caruso’s forging of the verismo style and his recorded legacy can be considered one of America’s primary contributions to the art of opera.

Źródło:

Stylistyka; 2009, 18; 219-235
1230-2287
2545-1669

Pojawia się w:

Stylistyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

ahat ilī – siostra bogów Olgi Tokarczuk i Aleksandra Nowaka. Od powieści do operowego libretta
ahat ilī – Sister of Gods by Olga Tokarczuk and Aleksander Nowak: From the Novel to the Operatic Libretto

Autorzy:

Zgliniecka-Hojda, Paulina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2171363.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ

Tematy:

literary opera
contemporary opera
libretto
librettology
Aleksander Nowak
Olga Tokarczuk

Opis:

In 2018, the third opera composition by Aleksander Nowak (*1979), ahat ilī – Sister of Gods had its premiere., The libretto was created by Polish Nobel Prize winner Olga Tokarczuk, on the basis of her own novel. This kind of combination of literature and opera, reinforced by the unique situation in which the author of the text-inspiration and the libretto is the same person, suggests that the work should be defined as a literary opera. The aim of the article is to present the composition in terms of its genres as well as to show the unique path of its content from literary work to operatic, together with the analysis of the libretto from the librettological perspective.

Źródło:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 4(47); 157-176
2956-4107
2353-7094

Pojawia się w:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

History Enchanted in Music – Historical Verism in Ruggero Leoncavallo’s I Medici

Autorzy:

Czemerys, Agata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2176098.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ

Tematy:

Ruggero Leoncavallo
I Medici
Italian opera
veristic opera
verismo

Opis:

My study of the historical opera I Medici focuses on an analysis of the work’s dramaturgy. In my opinion, the libretto is the key to understanding operatic dramas; it constitutes their primary foundation, on which the subsequent semantic layers of this naturally syncretic musical genre are constructed. In my paper I have therefore analysed the individual components of the libretto, with special emphasis on the persons of the drama, their personality traits, as well as their musical representations in Leoncavallo’s work. Analysis of the dramaturgical aspects of the opera is an essential first step to a consideration of the musical layer, which lies at the heart of my research. In my paper, I have followed the path mapped out by musicologist Luca Zoppelli; however, his work is only the starting point for a more detailed study of the opera’s expressive qualities and the procedures applied for the musical representation of veristic ideas. Verity – not only in the historical sense – becomes a leading category which unifies the opera at every level, from its original source recorded in the chronicles to the composer’s presentation of the story.

Źródło:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 4(47) ENG; 139-155
2956-4107
2353-7094

Pojawia się w:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Grzegorz Zieziula, „Nurt kosmopolityczny w polskiej twórczości operowej drugiej połowy XIX wieku”, Warszawa 2020 Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, ss. 670. ISBN 978-83-959167-2-4

Autorzy:

Dziadek, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/25806490.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Polska twórczość operowa w II połowie XIX wieku
opera kosmopolityczna
opera narodowa
Polish opera works in the second half of the 19th century
cosmopolitan opera
national opera

Opis:

Recenzja książki: Grzegorz Zieziula, Nurt kosmopolityczny w polskiej twórczości operowej drugiej połowy XIX wieku, Warszawa 2020. Omówiono założenia metodologiczne pracy oraz jej zawartość merytoryczną. Przeprowadzono dyskusję z propozycjami Autora dotyczącymi przedstawienia tematu w ujęciu analitycznym oraz w perspektywie historii recepcji, uwypuklając, jako szczególnie wartościowe, nowatorstwo ujęcia przez niego problematyki opery kosmopolitycznej jako równorzędnego nurtu polskiej twórczości operowej w XIX wieku, pozytywnie konkurującego z modelem opery narodowej.
Book Review of: Grzegorz Zieziula, Nurt kosmopolityczny w polskiej twórczości operowej drugiej połowy XIX wieku, Warszawa 2020.  The methodological assumptions of the work and its substantive content were discussed. There discussion was held with the author's proposals to present the topic in analytical terms and in the perspective of the history of reception, highlighting, as particularly valuable, the innovative approach of the Author to the issue of cosmopolitan opera as an equal current of Polish opera in the nineteenth century, positively competing with the model of national opera.

Źródło:

Muzyka; 2022, 67, 2; 175-180
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Popkulturowa ucieczka od tautologii: Reżyserski teatr operowy XXI wieku wobec realizmu dzieł Verdiego
A Pop-Cultural Escape from Tautology: 21st-Century Regietheater Opera vis-à-vis Verdi’s Realism

Autorzy:

Golianek, Ryszard Daniel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29430937.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

opera
Giuseppe Verdi
kultura popularna
reżyseria operowa
Regietheater
popular culture
opera directing

Opis:

Koncepcja reżyserskiego teatru operowego, realizowana od lat siedemdziesiątych XX wieku głównie w krajach niemieckojęzycznych, zwróciła uwagę odbiorców popkultury na gatunek opery. Propozycje operowego Regietheater charakteryzowały się wyraźnym odwrotem od stylu tradycyjnych spektakli, zdominowanych przez elegancję i konwencjonalną reżyserię. Można więc powiedzieć, że stanowiły one formę ucieczki od tautologii konwencji operowych w popkulturowe konteksty. O ile tradycyjna opera barokowa i klasyczna łatwo poddawała się unowocześnieniu, to w przypadku dzieł Giuseppe Verdiego podejście takie okazało się skomplikowane, gdyż realistyczne utwory włoskiego mistrza sprzęgły się trwale z sytuacją historyczno-społeczną i polityczną jego czasów. Tym bardziej interesujące i warte przeanalizowania są te propozycje reżyserskie odnoszące się do jego dzieł, w których nawiązania do popkultury stanowią istotny element spektakli. Podjęta w artykule analiza koncepcji reżyserskich (takich twórców jak Mariusz Treliński, Christopher Alden, Robert Carsen, Peter Konwitschny i Hans Neuenfels) to próba wyznaczenia kilku trajektorii, zarysowujących się w ramach ogólnej strategii ucieczki od tautologii charakteryzującej wcześniejsze realizacje Verdiowskich dzieł operowych.
The concept of director’s opera theater, applied since the 1970s mainly in German-speaking countries, brought the genre of opera to the attention of pop-culture audiences. Regietheater operas proposed a clear turn away from the style of traditional productions, marked by elegance and conventional directing. Thus, one could say that they were a form of escape from the tautology of operatic conventions into pop-cultural contexts. While traditional Baroque and classical opera easily lent itself to modernizing approaches, the task proved more complicated in the case of Giuseppe Verdi’s realistic works, permanently coupled to the socio-historical and political situation and aesthetics of his time. This makes it all the more interesting and worthwhile to analyze directorial approaches which resulted in pop-cultural references featuring prominently in the performances of Verdi’s works. Analyzing the concepts of directors such as Mariusz Treliński, Christopher Alden, Robert Carsen, Peter Konwitschny, and Hans Neuenfels, the article attempts to delineate several specific trajectories within the general strategy of escaping tautology, which characterized earlier productions of the Italian master’s operas.

Źródło:

Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 15-38
0031-0522
2658-2899

Pojawia się w:

Pamiętnik Teatralny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Systematyka operowych duchów
The Systematics of Operatic Ghosts

Autorzy:

Golianek, Ryszard Daniel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2135481.pdf

Data publikacji:

2022-09-30

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

opera
ghosts
musical characteristics

Opis:

Ghosts have been an attractive element of operatic dramaturgy since the beginning of the genre’s history, and their stage presence influences the metaphysical and fantastic features of the works. In seventeenth- and eighteenth-century operas, conventional forms of musical presentation and characteristics of ghosts were developed, and in the nineteenth century a conventionalized method of musical presentation of ghosts in opera was shaped, which was also due to the great popularity of the theme of various spectres and phantoms in romantic culture. The proposed systematics concerns the ghosts presented in operatic works. Three criteria of division have been introduced: the existential status of ghosts, their number (singularity or multiplicity), and the types of afterlife the ghosts are associated with. The systematics is accompanied by the distinction of the means of musical characteristics used by opera composers in order to suggestively represent ghosts in their works.

Źródło:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2022, 42; 183-205
1233-8680
2450-4947

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Teatr Wielki

Autorzy:

R.-Z., J.

Powiązania:

Ilustracja Polska. "Placówka" : dawniej "Wieś i Dwór" 1919, z. 7, Dod. specjalny "Dodatek Aktualny", nr 13, s. 6

Data publikacji:

1919

Tematy:

Haller, Józef (1873-1960) kult
Teatr Wielki - Opera Narodowa
Widowisko
Opera (utwór muzyczny)

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Libretto jako (u)twór. Zagadnienia genologiczne i metodologiczne – zarys problematyki
The libretto as a genre: problems and approaches

Autorzy:

Walczak, Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1390564.pdf

Data publikacji:

2014-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

libretto
gatunek
librettologia
genologia
opera

Opis:

This article deals with issues connected with defining the libretto in the light of genre classification and the function that libretti perform as part of musical compositions. Libretti, which are marginalized by both literary theory and musicological research, are considered to be dependent texts even though most libretti are compositionally complete and can be analyzed by using the concepts of literary theory. At the same time, although the libretto is not an independent genre, it has its own subgenres which are identified based on the subject matter, function and structural properties (e.g. tragedy, comedy and farce).

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2014, 22; 89-100
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Postać celebrytki w operze: rozwiązła księżna i króliczek „Playboya”
The Character of a Celebrity in an Opera: a Promiscuous Duchess and a “Playboy” Playmate

Autorzy:

Bogucki, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2135474.pdf

Data publikacji:

2022-09-30

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

celebrity
contemporary opera
gender
sexuality

Opis:

The aim of the article is to analyse two British contemporary operas: Thomas Adès’s Powder Her Face and Mark Anthony Turnage’s Anna Nicole from the perspective of celebrity studies. Both of these works were inspired by the biographies of celebrities – Margaret Campbell, Duchess of Argyll’s and Anna Nicole Smith’s. The text analyses how their biographies were edited both in literary and musical terms, attempting to determine to what extent they are either pioneering or embedded in the traditions of the opera.

Źródło:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2022, 42; 229-248
1233-8680
2450-4947

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

„Opera mleczana”: Między teatralnym komiksem a musicalem
“Opera mleczana”: Between a Comic Strip and a Musical

Autorzy:

Regiewicz, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29430943.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

"Opera mleczana"
opera
musical
komiks
satyra
intermedialność
Stanisław Radwan
comics
satire
intermediality

Opis:

Artykuł jest analizą spektaklu Opera mleczana w reżyserii Mikołaja Grabowskiego (Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, prem. 9 marca 2003). Podstawę spektaklu stanowiły libretto i muzyka Stanisława Radwana, stworzone na bazie satyrycznych rysunków Andrzeja Mleczki. Posługując się teorią intermedialności, autor podejmuje próbę interpretacji nie tylko treści przedstawienia, lecz także wykorzystanych form i środków, które twórcy przenieśli z opery, musicalu, filmu, opery mydlanej czy komiksu. Hybrydyczność Opery mleczanej, według autora, przyczyniła się do popularności przedstawienia, ponieważ ułatwiła aktorom nawiązanie kontaktu z wielopokoleniową widownią.
This article offers an analysis of the performance Opera mleczana (Milk Opera), directed by Mikołaj Grabowski, which premiered on 9 March 2003 at Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej (Helena Modrzejewska National Old Theatre) in Kraków. Its libretto and music by Stanisław Radwan were based on satirical drawings by Andrzej Mleczko. Using the theory of intermediality, the author interprets not only the content of the performance, but also the various forms and means of expression it employs, borrowed from opera, musical, film, soap opera, and comic strips. It is argued that the show’s hybridity contributed to its popularity, as it made it easier for the actors to connect with a multigenerational audience.

Źródło:

Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 85-102
0031-0522
2658-2899

Pojawia się w:

Pamiętnik Teatralny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Kiedy ucho robi oko, czyli o fonetach Stanisława Barańczaka wobec muzyki
When the Ear Gives the Eye – Stanisław Barańczak’s fonety

Autorzy:

Reimann-Czajkowska, Aleksandra

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/649305.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

intermedialność
sztuki siostrzane
opera
Don Giovanni
libretto
Intermediality
Opera
the Sister Arts
Libretto

Opis:

This paper examines the question of the relations between music and the written word. Interdisciplinary interpretations of selected fonety – a literary genre proposed by Barańczak in Pegaz Zdębiał – discuss translation twists, a form of translation based on listening to the music of Mozart and the libretto of Da Ponte. Barańczak’s quasi-translations, often semantically contrary to the original, maintain the discipline required of texts written to match music. The double effect gained in fonety [translation-parodies], musical-literary provenance and at the same time ubiquitous humour, allow the reader to understand how Barańczak interpreted musical masterpieces.
Artykuł zatytułowany Kiedy ucho robi oko czyli o fonetach Stanisława Barańczaka podejmuje problematykę związków muzyki ze słowem. Interdyscyplinarne interpretacje wybranych fonetów – gatunku zaproponowanego przez Barańczaka w książce Pegaz zdębiał – przedstawiają tłumaczenia-przeinaczenia – praktykę translatorską polegającą na słuchaniu muzyki Mozarta i libretta Da Pontego. Quasi-tłumaczenia Barańczaka często pozostając w semantycznej sprzeczności z oryginałem, zachowują dyscyplinę wymaganą od tekstów pisanych do muzyki. Uzyskany w fonetach efekt podwójnej, muzyczno-literackiej przynależności, a zarazem wszechobecny humor pozwalają zrozumieć, w jaki sposób Barańczak słuchał arcydzieł.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 52, 1; 193-212
1505-9057
2353-1908

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Rhetorical figures and rhetorical strategies in The Minotaur by Harrison Birtwistle
Figury i strategie retoryczne w Minotaurze Harrisona Birtwistle’a

Autorzy:

Micał, Dominika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/513868.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ

Tematy:

Harrison Birtwistle
David Harsent
Minotaur
musical rhetoric
contemporary opera
retoryka muzyczna
opera współczesna

Opis:

The Minotaur is the opera composed by Harrison Birtwistle to libretto by David Harsent. It was premiered in 2008 in Royal Opera House, Covent Garden. Birtwistle’s musical language is basically modernist: atonal, centralised, based on interval or number patterns, pre-compositional operations, scales invented by the composer himself. His music is recognised as generally intellectual and connected with great avantgarde of 20th century. On the other hand, Birtwistle has never denied expression in his pieces. Titles and extra-musical inspirations are common (i.e. Melencolia 1). Birtwistle is inspired by music of the Middle Ages, Renaissance, and, less often, Baroque. The score of The Minotaur is full of rhetorical figures: both hypothyposis and emphasis. They are evident and immediately recognised in spite of contemporary, atonal language of the opera. Mostly, they are inspired by Baroque musical-rhetorical figures but there are examples of individual, contemporary means. Figures are local and connected with only one or few words. General atmosphere of fear and isolation can be created with ‘rhetorical strategies’, which are active much longer than figures. Birtwistle uses musical symbols as well. There are two main symbols in The Minotaur: the iambic ‘glissando gesture’ which opens the opera and appears in its key moments, and the ‘motif of fate’ – repetition connected with powers of fate and with tragic irony. The question is, why Birtwistle used so traditional and instantly recognisable means, as he is known for his highly intellectual music. Answer given in this text is that they stay in service of narration. They are audible and visible signs of telling the story.
Minotaur to opera skomponowana przez Harrisona Birtwistle’a do libretta Davida Harsenta. Jej premiera odbyła się w 2008 roku w Royal Opera House w Covent Garden. Język muzyczny Birtwistle’a jest zasadniczo modernistyczny. Charakteryzują go atonalność, zcentralizowanie, bazowanie na formułach interwałowych lub numerycznych, zabiegach pre-kompozycyjnych, czy też skalach wymyślonych przez samego kompozytora. Jego muzykę uznaje się generalnie za intelektualną, powiązaną z wielką awangardą XX wieku. Z drugiej strony Birtwistle nigdy nie pozbawiał swoich utworów ekspresji. Powszechnie pojawiają się u niego tytuły i inspiracje pozamuzyczne (na przykład Melencolia 1). Kompozytor czerpie inspirację z muzyki średniowiecznej, renesansowej i w mniejszym stopniu barokowej. Partyturę Minotaura przepełniają figury retoryczne – zarówno hipothyposis, jak i emphasis. Są oczywiste i natychmiast dają się rozpoznać pomimo współczesnego, atonalnego języka opery. Zasadniczo, są one oparte na barokowej teorii retoryki muzycznej. Figury pojawiają się w wybranych miejscach i łączą się tylko z jednym lub kilkoma słowami. Atmosfera strachu i izolacji w całej operze została wykreowana dzięki całym strategiom retorycznym, które wykazują znacznie dłuższą aktywność niż same figury. Birtwistle posługuje się także symbolami. Dwa główne w Minotaurze to jambiczne glissando, rozpoczynające operę i pojawiające się w jej kluczowych momentach, oraz motyw fatum – kręgu powtarzającego się motywu powiązanego z siłami przeznaczenia oraz ironią tragiczną. Pytanie, dlaczego kompozytor sięgnął po tak oczywiste, wręcz trywialne środki, skoro jest znany ze swej wysoce intelektualnej muzyki? Pozostają one w służbie narracji – oto odpowiedź, której dostarcza niniejszy artykuł; są słyszalnymi i widzialnymi znakami opowiadania historii.

Źródło:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2016, 3(30); 89-114
2956-4107
2353-7094

Pojawia się w:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

The Paramount Role of Translation in Modern Opera Productions

Autorzy:

Ożarowska, Aleksandra

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/641675.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

opera
libretto
translation
surtitles
visibility

Opis:

Opera is undoubtedly a particularly high and traditional genre of art, but recently there have been numerous attempts at breaking this stereotype and presenting opera in a contemporary light. The most popular way of achieving this aim is either staging modernized opera productions, i.e. transferring their plot from their traditional setting to the here and now, or considerably changing their interpretation. Staging modernized productions involves, first of all, the issue of stage design, and an alteration in the traditional interpretation is mostly created by acting, but nowadays it is also the translation shown in the form of surtitles that creates the significance of operatic productions.

Źródło:

Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2017, 7; 258-272
2083-2931
2084-574X

Pojawia się w:

Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

The Walpurgis Night): A New Variation on the Theme of the Holocaust. Several Suggestions as for the Future Reception of the Film
Noc Walpurgi (The Walpurgis Night): A New Variation on the Theme of the Holocaust. Several Suggestions as for the Future Reception of the Film

Autorzy:

Skibska, Anna Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/635679.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

diva
opera
citation
art
Holocaust

Opis:

In the essay, I make an attempt to present several ways, in which the Western canon of literature, music, and cinema has influenced Noc Walpurgi. With regard to this, Marcin Bortkiewicz’s film turns out to be a work made of many citations, in Walter Benjamin’s terms, drawn extensively on Goethe’s Faust, Mann’s The Magic Mountain, Bulgakov’s The Master and Margarita, Wagner’s Ride of the Valkyries, and Puccini’s Turandot, and the film noir poetics elaborated in the 40s and 50s of the twentieth century. Based on Magdalena Gauer’s monodrama Diva, Noc Walpurgi illuminates in the highly expressionist manner an alienated, cynical, and despotic psyche of Nora Sadler, a great opera singer, who is tormented by the Holocaust past.

Źródło:

Poznańskie Studia Slawistyczne; 2017, 12; 283-297
2084-3011

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Slawistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

The Study of the Proscenium Area in an Opera House

Autorzy:

Sygulska, A.
Brawata, K.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/177383.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

proscenium
acoustic screen
opera house

Opis:

The paper describes issues of the proscenium area shown on the example of two opera houses. The subject of the analysis was the design of the Chamber Opera House in Kalisz and the already existing building of the Opera House in Krakow. It covers the influence of the proscenium walls and forestage ceiling on the acoustic conditions in the auditorium. Another subject of the investigation was the influence of the primary proscenium, designed in the very first opera houses in Baroque. The analyses were carried out by means of two computer softwares: Ray Model and Catt Acoustic, and such parameters as sound strength (G), reverberation time (RT), early decay time (EDT), C₈₀ (clarity) index and center time (T_S) were calculated. The parameters were further analyzed in the auditorium for three positions of the sound source on the stage.

Źródło:

Archives of Acoustics; 2017, 42, 3; 515-526
0137-5075

Pojawia się w:

Archives of Acoustics

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Book review : Rowden, Claire (2020). Opera and Parody in Paris 1860-1900. Turnhout: Brepols.

Autorzy:

Clements, Paul

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2098507.pdf

Data publikacji:

2022-08-11

Wydawca:

Krakowskie Towarzystwo TERTIUM

Tematy:

opera
satire
France
Wagner
parody

Źródło:

The European Journal of Humour Research; 2022, 10, 2; 155-158
2307-700X

Pojawia się w:

The European Journal of Humour Research

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Narrator czy… poeta oralny? Mickiewiczowski „Powrót taty” w opracowaniu muzycznym Henryka Jareckiego i Jana Gołębiowskiego
Narrator or… Oral Poet? Mickiewicz’s “Powrót taty” (“Father’s Return”) in a Musical Edition by Henryk Jarecki and Jan Gołębiowski

Autorzy:

Piotrowska, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2135483.pdf

Data publikacji:

2022-09-30

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

ballad
opera
oral poet
storyteller

Opis:

The article discusses the opera-ballad Powrót taty (Father’s return) in a musical edition by Henryk Jarecki with a libretto by Jan Gołębiowski. Its goal is to present the manners of building the character and the narrative. Apart from the characteristic features of a ballad, the text also discusses the category of an oral poet, a “storyteller” and the dialogue relation (“speaking” instead of “talking”.) These are the means that gave Mickiewicz’s ballad a new dimension. Helpful in its reception are texts on cultural practices, especially those referring to oral culture (compare with e.g. Jack Goody, Albert B. Lord, Eric A. Havelock, Walter J. Ong.).

Źródło:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2022, 42; 157-169
1233-8680
2450-4947

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Konwencja lieto fine w «Ifigenii w Taurydzie» Glucka
The Lieto Fine Convention in Gluck’s «Iphigénie en Tauride»

Autorzy:

Münch, Stefan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29519878.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Christoph Willibald Gluck
opera
libretto

Opis:

Stosowanie konwencji szczęśliwego zakończenia w librettach operowych, która panowała od początków tego gatunku do czasów powstania grand opera, było wynikiem zarówno refleksji teoretycznej, jak i preferencji publiczności. Nie ma opowieści (włączając w to najpopularniejsze motywy biblijne, mitologiczne, historyczne i literackie), której zręczny librecista nie mógłby zamknąć zgrabnym lieto fine. Christoph Willibald Gluck skomponował dwie opery, których główną bohaterką była córka Agamemnona: "Iphigénie en Aulide" (1774) i "Iphigénie en Tauride" (1779). Obie zostały wystawione  w paryskiej Académie Royale de Musique. Odwołując się do kolejnych scenicznych wcieleń Ifigenii (Eurypidesa, Racine'a, Du Roulleta, Guillarda) oraz uwzględniając operowy kontekst wcześniejszych dzieł Jommelliego, Traetty, Campry i Desmaretsa, można pokazać, jak Gluck połączył kluczowe założenia swojej reformy opery z tradycją lieto fine, do której byli przywiązani widzowie w Paryżu i Wiedniu. Estetyka "Iphigénie en Tauride" zdobyła także uznanie wśród przedstawicieli pokolenia Sturm und Drang.
The convention of the happy ending in opera librettos, which had reigned supreme virtually since the beginnings of the genre until the rise of grand opera, was a result of theoretical reflection as much as of the preferences of the audiences. There was virtually no story (the most popular Biblical, mythological, historical and literary motifs included) that a skillful librettist could not conclude with an elegant lieto fine. Christoph Willibald Gluck composed two operas about Agamemnon’s daughter as the main heroine, i.e. Iphigénie en Aulide (1774) and Iphigénie en Tauride (1779). Both were premiered by the Parisian Académie Royale de Musique. Through references to the successive stage embodiments of Iphigenia (by Euripides, Racine, Du Roullet, Guillard) and taking into account the operatic context of earlier works by Jommelli, Traetta, Campra, and Desmarets, we can see how Gluck combined the key premises of his opera reform with the tradition of lieto fine, which the audiences of Paris and Vienna had come to expect. The aesthetic of Iphigénie en Tauride garnered much praise from representatives of the Sturm und Drang generation as well.

Źródło:

Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 194-208
0031-0522
2658-2899

Pojawia się w:

Pamiętnik Teatralny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Opera – Pop – Kultura: Wprowadzenie
Opera – Pop – Culture: Introduction

Autorzy:

Lisiecka, Katarzyna
Regiewicz, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29430932.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

opera
popular culture
kultura popularna

Opis:

Wprowadzenie do bloku tematycznego poświęconego relacji między operą a kulturą popularną.
Introduction to essay cluster Opera - Pop - Culture.

Źródło:

Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 11-14
0031-0522
2658-2899

Pojawia się w:

Pamiętnik Teatralny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Houses for Music in the Urban Fabric
Budynki dla muzyki w tkance miejskiej

Autorzy:

Kanior, Tomasz
Jakub, Świerzawski

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2034280.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie

Tematy:

acoustics
concert halls
opera house
philharmonic
public space
akustyka
filharmonia
opera
przestrzeń publiczna
sale koncertowe

Opis:

The article describes chosen design aspects of prominent buildings that serve for performing and listening to music and that become part of the urban public space. The space for the audience surrounding a concert hall has the characteristics of a public space. In recent years this has become very important. The article focuses on three examples from to show how the quality of the design of the building and its concert hall make the building attract people and gain the status of a public space.
Artykuł nakreśla wybrane aspekty kształtowania ważnych obiektów, które służą muzyce, jej wykonywaniu i słuchaniu i które stają się częścią miejskiej przestrzeni publicznej. Przestrzeń dla publiczności wokół sali koncertowej posiada cechy przestrzeni publicznej, która w realizacjach ostatnich lat nabiera dużego znaczenia. W artykule skupiono się na trzech przykładach, by pokazać jak jakość ukształtowania obiektu i jego sali koncertowej sprawiają, że budynek przyciąga ludzi i zyskuje rangę przestrzeni publicznej.

Źródło:

Przestrzeń i Forma; 2021, 46; 69-86
1895-3247
2391-7725

Pojawia się w:

Przestrzeń i Forma

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

„Melpomeny podrzucone dziecię” oraz „grand monstre”: Porównanie dramatycznej architektoniki dzieł Wojciecha Bogusławskiego «Herminia, czyli Amazonki» oraz «Izkahar, król Guaxary»
'Melpomene’s Abandoned Babe' or 'a Grand Monstre': A Comparison of the Dramatic Architectures of «Herminia, czyli Amazonki» and «Izkahar, Król Guaxary» by Wojciech Bogusławski

Autorzy:

Stachuła, Daniel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29520639.pdf

Data publikacji:

2017-10-15

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Wojciech Bogusławski
libretto
melodramat
opera
melodrama

Opis:

Tekst jest próbą nowego ujęcia problematyki dotyczącej twórczości dramatyczno-muzycznej Wojciecha Bogusławskiego, poprzez wprowadzenie jej w obszar badań operologicznych. W artykule analizowane są wzajemne relacje libretta operowego i melodramatu w twórczości ojca polskiego teatru. Obierając za punkt wyjścia tezę Alberta Giera o paradygmatycznym kształcie libretta operowego i tzw. dramatu otwartego, zastosowano metodę krzyżowej weryfikacji hipotez, która służy uwypukleniu zacierania się granic gatunkowych obu form dramatycznych. Libretto Herminii, czyli amazonek zostaje oświetlone rozważaniami z zakresu poetyki melodramatu, zaś Izkahar, król Guaxary interpretowany jest w perspektywie rozważań librettologicznych. Wyniki prowadzonych badań wskazują na daleko idące podobieństwa obu form dramatycznych na płaszczyźnie strukturalno-ideowej (muzyczność obu form dramatycznych, mozaikowość czasoprzestrzenna, tableau vivant, silna polaryzacja sfer dobra i zła, skutkująca ich personalizacją, modus melodramatyczny, hiperbolizacja stanów emocjonalnych, nadmierna afektacja, lieto fine, pierwowzór epicki, konstruowanie scen zbiorowych, operowanie zbiorowością na scenie), a także filozoficzno-antropologicznej (rozpad paradygmatu klasycznego, „biedermeierowski tragizm”,  zanegowanie opozycji zewnętrzne – wewnętrzne, problematyka teodycei).
The text approaches the problems of music-dramatic work of Wojciech Bogusławski in a new way by examining it from the standpoint of opera studies. The article analyses relations between opera libretto and melodrama in the work of the father of the Polish theater. By taking Albert Gier’s thesis about the paradigmatic shape of the opera libretto and the so-called open drama as its starting point, the article applies the method of hypothesis cross-validation to emphasise blurriness of generic boundaries of the two dramatic forms. New light is shed on the libretto of Herminia, czyli amazonki [Herminia, or the Amazons] as it is considered from the point of view of melodrama poetics, whereas Izkahar, król Guaxary [Izkahar, the King of Guaxara] is examined from the perspective of libretto studies. The results of the study thus conducted indicate strong similarities between the two dramatic forms at the level of structure and ideas (musicality of both dramatic forms, the mosaic-like quality of the space and time, tableaux vivant, strongly hyperbolised emotional states, high affectation, lieto fine, the use of an epic prototype, a preference for composing group scenes and deploying crowds on the stage) as well as at the philosophical and anthropological level (the collapse of the classical paradigm, the “Biedermeier tragedy” quality, negation of the internal/external opposition, the problematics of theodicy).

Źródło:

Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 3; 16-42
0031-0522
2658-2899

Pojawia się w:

Pamiętnik Teatralny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Wanda – between the mystery and the libretto
Wanda – między misterium a librettem

Autorzy:

Sokalska, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/17865004.pdf

Data publikacji:

2020-05-06

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Wanda
libretto
opera adaptation
adaptacja operowa

Opis:

The article discusses the operatic filiation of Norwid’s works. On the one hand, these are forms borrowed from opera, which influenced the structure of the drama (e.g. choirs and the construction of collective scenes, solo parts of a quasi-recitative character or similar to arias, the composition of the finales of acts); on the other hand, Norwid’s work was interpreted in a broad context of 19th-century opera libretti, whose protagonist is Wanda. In addition to the produced operas (Vanda by A. Dvořák), the legend about the Krakow princess was adapted in numerous libretti (fragments in the work by L.A. Dmuszewski, the entire libretti by G. Olizar and W. Bełza, an operatic remake of the tragedy by F. Wężyk). The fact that most of these texts have never been musically elaborated encourages reflection on their borderline and indeterminate status as a literary work.
Artykuł „Wanda” – między misterium a librettem poświęcony został operowym filiacjom twórczości Norwida. Z jednej strony są to zapożyczone z formy operowej formy, które wpłynęły na strukturę dramatu (jak chóry i konstrukcja scen zbiorowych, partie solowe o charakterze quasirecytatywnym lub aryjnym, kompozycja finałów aktów), z drugiej jednak Norwidowskie dzieło zinterpretowane zostało w szerokim kontekście XIX-wiecznych librett operowych, których bohaterką jest Wanda. Oprócz zrealizowanych oper (Vanda A. Dvořáka), legendę o krakowskiej księżniczce adaptowano w licznych librettach (fragmenty w opracowaniu L.A. Dmuszewskiego, całe libretta G. Olizara i W. Bełzy, operowa przeróbka tragedii F. Wężyka). Fakt, że większość z tych tekstów nie została nigdy opracowana muzycznie, zachęca do namysłu nad ich pogranicznym i niedookreślonym statusem dzieła literackiego.

Źródło:

Studia Norwidiana; 2018, 36 English Version; 103-124
0860-0562

Pojawia się w:

Studia Norwidiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Opera – między opresją a emancypacją kobiet
Opera: Between the Oppression and Emancipation of Women

Autorzy:

Bogucki, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/889529.pdf

Data publikacji:

2020-06

Wydawca:

Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu

Tematy:

opera
madness
gender
feminism
new musicology

Opis:

The article analyses opera as a place which generates unhealthy excitement in men while being dangerous for women. This is the central theme of Opera, a horror directed by the Italian master of the genre, Dario Argento. The film, which tells the story of a young singer stalked by a madman, may be interpreted as a metaphor for the conservative sexual politics of the opera house. Argento’s work is an excellent introduction to the discussion that swept across American musicology in the early 1990s, about the gender analysis of European musical culture; a discussion that can be summarised in the question: is the opera house a place where women are oppressed or, on the contrary, is it a space for their emancipation?

Źródło:

Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 157-158; 1-22
2720-0043

Pojawia się w:

Didaskalia. Gazeta Teatralna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Głód na Jezusa. Notatki na marginesie (nie)chrystologii i popkultury
Craving for Jesus. Side Notes to (Non)Christology and Pop Culture

Autorzy:

Żyła, Mateusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/3200752.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej

Tematy:

Jesus
Christianity
rock opera
pop culture

Opis:

The objective of the article is an attempt to interpret the character/figure/symbol of Jesus by references to miscellaneous cultural texts. First, the author describes the most significant aspects of Piotr Augustyniak’s essay Jezus Niechrystus, emphasizing their originality and rebelliousness, especially towards the Christian doctrine. In latter part of the article, selected fragments of Zbigniew Masternak’s film novella Jezus na prezydenta are analysed. Further, the author acknowledges timelessness of Jesus Christ Superstar rock opera. In the recapitulation, the author discerns constant craving for Jesus, perceiving it as a desirable response, since – according to Kołakowski’s and Augustyniak’s message – teachings of the carpenter from Nazareth constitute an abiding code of our culture.

Źródło:

Polonia Journal; 2022, 15; 185-205
2083-3121

Pojawia się w:

Polonia Journal

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Modyfikacje przestrzenne sceny teatru operowego na potrzeby koncertu
Spatial modifications of the stage of the opera house for the needs of a concert

Autorzy:

Sygulska, A.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/294246.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej

Tematy:

muszle koncertowe
teatr operowy
scena operowa
koncert
orchestra shells
opera house
opera stage
concert

Opis:

Teatr operowy jako przestrzeń kulturalna i muzyczna jest wpisany w strukturę przestrzenną miasta. W obrębie swojej struktury architektonicznej podlega modyfi kacjom. W pracy podjęto problematykę przystosowania sceny operowej na potrzeby koncertu. Adaptacja sceny jest niezbędna, gdyż przedstawienie operowe stawia inne wymagania przestrzenne i akustyczne niż koncert. Wraz ze zmianami przestrzennymi w obrębie sceny następują zmiany własności akustycznych na widowni. Na podstawie konkretnych realizacji przedstawiono różne typy muszli koncertowych oraz wskazano powiązania pomiędzy architekturą muszli koncertowej a akustyką. Dodatkowo przedstawiono wnioski z symulacji komputerowych dla obiektu projektowanego i z badań doświadczalnych w obiekcie rzeczywistym. Analizy wskazują, że jest to istotne zagadnienie architektoniczne, albowiem brak wiedzy o wymaganiach architektoniczno-akustycznych dla projektowanych muszli koncertowych skutkuje tym, że konstrukcja ta nie spełnia swojej funkcji.
The opera house as a cultural and musical area writes itself well into the spatial structure of the city. Within its own architectural structure, it is subject to modifi cations. The following paper addresses the issue of adapting the opera stage for the needs of a concert. Adaptation of the stage is necessary as the opera performance has different spatial and acoustic requirements from those of the concert. Alongside spatial changes within the stage, acoustic properties in the auditorium change. On the basis of concrete realizations, different types of orchestra shells have been shown and connections between orchestra shell architecture and acoustics have been pointed out. In addition, conclusions of computer simulations for an object whose design is under way, and conclusions of investigation in an actual object have been presented here. The analyses point out that it is a crucial architectural issue. Lack of knowledge of architectural-acoustic requirements for orchestra shells results in constructions not performing their function.

Źródło:

Architectus; 2014, 3(39); 75-83
1429-7507
2084-5227

Pojawia się w:

Architectus

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

„Życiopisanie” w operach Aleksandra Nowaka – Sudden Rain, Space Opera
“Life-writing” in Aleksander Nowaks operas: Sudden Rain and Space Opera

Autorzy:

Zgliniecka, Paulina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/513860.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ

Tematy:

“life-writing”
opera
Aleksander Nowak
“Space Opera”
“Sudden Rain”
relation between text and music

Opis:

“Life-writing”, manifesting itself in the extremely personal character of the composition, is one of the most important features of Aleksander Nowak's work, which clearly distinguish him from other composers. “Life-writing” conceals such creative inspirations as the methods and means of composing. Nowak very often draws topics or sound material of the composition from his own life experiences. At the same time, he hopes to achieve a certain type of energy or emotions, which will then to evoke the feelings that are similar to those accompanying the writing of the piece. The issue of conveying in the work any or more specific, though significant, emotions is therefore a first-rate issue. For this reason, in his works the musical tradition is often combined with the popular and well-known music. A specific representation of the idea of “life-writing” are Nowak's operas: Sudden Rain for soprano, baritone, mixed choir and chamber orchestra and two-act Space Opera for soprano, mezzo-soprano, countertenor, baritone, bass, mixed choir and symphonic orchestra.

Źródło:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 3(38); 81-102
2956-4107
2353-7094

Pojawia się w:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

“Life-writing” in Aleksander Nowak’s Operas: Sudden Rain and Space Opera

Autorzy:

Zgliniecka, Paulina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/513964.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ

Tematy:

“life-writing”
opera
Aleksander Nowak
“Space Opera”
“Sudden Rain”
relation between text and music

Opis:

“Life-writing”, manifesting itself in the extremely personal character of the composition, is one of the most important features of Aleksander Nowak’s work, which clearly distinguish him from other composers. “Life-writing” conceals such creative inspirations as the methods and means of composing. Nowak very often draws topics or sound material of the composition from his own life experiences. At the same time, he hopes to achieve a certain type of energy or emotions, which will then to evoke the feelings that are similar to those accompanying the writing of the piece. The issue of conveying in the work any or more specific, though significant, emotions is therefore the first-rate issue. For this reason, in his works, the musical tradition is often combined with the popular and well-known music. A specific representation of the idea of “life-writing” are Nowak’s operas: Sudden Rain for soprano, baritone, mixed choir and chamber orchestra and two-act Space Opera for soprano, mezzo-soprano, countertenor, baritone, bass, mixed choir and symphonic orchestra.

Źródło:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 3(38) Eng; 79-103
2956-4107
2353-7094

Pojawia się w:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Agenor i Strabon, Papageno i Sarastro: Lwowskie meandry operowej biografii Wojciecha Bogusławskiego
Agenor and Strabo, Papageno and Sarastro: The Lviv Meanders of Wojciech Bogusławskis Operatic Biography

Autorzy:

Chachulski, Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/30146733.pdf

Data publikacji:

2022-06-29

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Wojciech Bogusławski
Józef Elsner
opera
Wolfgang Amadeus Mozart
opera buffa
Singspiel
Wolfgang Amadeusz Mozart

Opis:

Artykuł nawiązuje do ustaleń Zbigniewa Raszewskiego na temat aktorskiego udziału Wojciecha Bogusławskiego w lwowskich wystawieniach opery Amazonki, pierwszego wspólnego dzieła Bogusławskiego – jako librecisty – i Józefa Elsnera. Na podstawie niepełnych informacji z Dzieł dramatycznych librecisty Raszewski stwierdził, że Bogusławski występował w roli greckiego króla Agenora. Analiza muzycznego i literackiego współczynnika opery, zasadniczo potwierdzając to ustalenie, pozwala domyślać się istotnych fluktuacji w kształtowaniu się autorskich intencji obsadowych. Celem artykułu jest identyfikacja „osobistych” śladów Bogusławskiego obecnych zarówno w roli Agenora, jak i Strabona; postawione zostają także hipotezy dotyczące momentu i przyczyn zmiany koncepcji obsadowej. Artykuł rozwija badania nad biografią twórczą Bogusławskiego jako autora, aktora i śpiewaka, wykorzystując krytykę tekstu (źródła muzyczne i literackie), analizę obsady w świetle odpowiednich konwencji operowych, muzykologiczne i literaturoznawcze narzędzia analityczne i interpretacyjne, a także komparatystykę – by połączyć fragmenty opery z Czarodziejskim fletem Mozarta. Istotnym założeniem metodologicznym jest wykorzystanie zaniedbywanej dotąd możliwości odwołania się do narzędzi muzykologicznych w badaniach twórczości i biografii twórczej Bogusławskiego jako człowieka opery.
This article refers to Zbigniew Raszewski’s findings regarding Wojciech Bogusławski’s acting roles in Lviv productions of the opera Amazonki (Amazons), the first joint work of Boguławski as librettist and the composer Józef Elsner. Based on incomplete information from Bogusławski’s Dzieła dramatyczne (Dramas), Raszewski concluded that the librettist played the Greek king Agenor. The analysis of the musical and literary elements of the opera generally confirms this, but it also suggests significant fluctuations in the author’s casting ideas. The aim of the article is to identify Bogusławski’s personal traces in the roles of both Agenor and Strabo. Hypotheses are also put forward regarding the moment in time and the reasons for changing the casting concept. The article expands the research on Bogusławski’s creative biography as an author, actor, and singer, using textual criticism (musical and literary sources), analyzing the cast in light of relevant operatic conventions, and employing analytical and interpretative tools of musicology and literary criticism, as well as comparative studies, to link fragments of the opera with Mozart’s The Magic Flute. An important methodological premise is the hitherto neglected possibility of using musicological tools in research on Bogusławski’s work and creative biography as a man of opera.

Źródło:

Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 2; 83-112
0031-0522
2658-2899

Pojawia się w:

Pamiętnik Teatralny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

МУЗЫКАЛЬНО-ТЕАТРАЛЬНАЯ ЖИЗНЬ ПАРИЖА И РАННИЕ ОПЕРЫ Ф. ГАЛЕВИ (20-е годы ХІХ века)
MUSICAL AND THEATRICAL LIFE OF PARIS AND EARLY OPERAS OF F. HALÉVY (THE 20-IES OF THE 19TH CENTURY)

Autorzy:

Энская, Елена

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/566570.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Akademia Pomorska w Słupsku

Tematy:

французская опера
творчество Ф. Галеви
комическая опера
оперный театр
театральный репертуар
French opera
works of F. Halévy
comic opera
opera house
theatrical reper-toire

Opis:

The article gives a broad overview of the repertoire of opera theatres of Paris during the twenties of the 19th century, analyzes some of the processes of the opera genre renewal. The creative connections of F. Halévy with the representatives of the theatre world, who played at an early stage a decisive role in the creative destiny of the composer (J. Rossini, J. Pixerecourt, G. Saint-Georges, M. Schlesinger) are revealed. The information on the history and fate of the first operas of F. Halévy Two pavilions, Pygmalion, Herostrat, Craftsman is provided. The composition, the principles of musical characteristics of the characters, the peculiarities of the musical language of Two pavilions and Craftsman are analyzed. The connection of the early works of Halévy with the socio-political life of the country, the general thrust of the development of musical culture of France and new trends that have emerged in the twenties (the development of the genre of lyrical comedy about the lives of ordinary people, the opera about the representatives of different professions, an ap-peal to the provincial cultures) is established.

Źródło:

Ars inter Culturas; 2016, 5; 75-90
2083-1226

Pojawia się w:

Ars inter Culturas

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Jak w bibliotece Gustawa Herlinga-Grudzińskiego znalazła się partytura opery Il Prigioniero Luigiego Dallapiccoli?
How did the Score for Luigi Dallapicolla’s Il Prigioniero Find Its Way to the Library of Gustaw Herling-Grudziński?

Autorzy:

Dzierżanowski, Lech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1790943.pdf

Data publikacji:

2021-02-11

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

opera XX wieku
Roman Palester
Gustaw Herling-Grudziński
epistolografia emigracyjna
twentieth-century opera
emigration correspondence

Opis:

Artykuł opisuje epizod dotyczący współpracy dwóch wybitnych twórców emigracyjnych: kompozytora Romana Palestra i pisarza Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, który o mały włos nie doprowadził do powstania wspólnego dzieła – opery opartej na opowiadaniu Grudzińskiego Wieża z muzyką Palestra. Punktem wyjścia jest fakt istnienia w bibliotece Herlinga partytury opery Luigi Dallapiccoli – Il Prigioniero. W rozwikłaniu zagadki, skąd w zbiorach pisarza znalazła się ta właśnie partytura, pomocna okazuje się korespondencja obu twórców. Po krótkiej charakterystyce  perypetii życiowych i drogi twórczej obu artystów w momencie rozpoczęcia znajomości, autor przechodzi do zainteresowań operowych Palestra: przedstawia pokrótce historię niedokończonej opery Żywe kamienie, a także cytuje fragmenty jego korespondencji z różnymi pisarzami dotyczącymi poszukiwania odpowiedniego libretta operowego. Po rozpatrzeniu wielu różnych propozycji okazuje się, że najatrakcyjniejszym dla kompozytora materiałem jest opowiadanie Grudzińskiego Wieża, oczywiście po odpowiedniej adaptacji na libretto. To właśnie w tym celu, za sugestią Palestra, Herling kupuje partyturę, która do dziś zachowała się w jego bibliotece. Duży cytat z jego listu jest dowodem, jak daleko obaj twórcy zaangażowali się w potencjalną współpracę. Jednak ostatecznie do niej nie doszło. Autor opisuje perypetie tego projektu, próbując dociec, jakie ostateczne przyczyny sprawiły, że tandem twórczy Grudziński–Palester ostatecznie nie zaistniał. Wspomina też dalsze, również niezrealizowane plany operowe obu emigracyjnych twórców.
In this article I would like to show an episode of the colaboration of two eminant polish exile artists: composer Roman Palester and writer Gustaw Herling-Grudziński, which could lead (but finally didn’t) to the creation of unique piece of art.: an opera based on Grudzinski’s short novel The tower with Palester music. The starting point of the story is the attempt to explain how the score of Luigi Dallapiccola’ s opera Il Prigioniero found its way to writer’s library. The solution of this riddle is to be found in the letters of both artists. After short characteristic of lives and artistic road of both artists in the moment they meet, author go to the operetic fascinations of Palester: presents very shortly the history of unfinished opera The Living Stones, and also quotes the fragments of Palester’s letters to various writers concerning looking for the appriotriate libretto. In the end, after many propositions, it turns out that the best material for the composer is Grudziński’s The Tower short novel, which only needed some adaptations. And it was exactly beccause of ths, with the suggestion of Palester, Herling bought the score of Prigioniero, which now we can find in writer’s library. The long fragment of Grudziński’s letter, shows us, how deeply both artist were involved in this project. Finally the project failed. The rest of the artickle describes the furter history of this project, trying to  to find out why the fantastic artistic duet Grudzinski–Palester finally  never came to being. At the end we look through some further  project of colaboration of both exiles, which also failed.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 1; 139-154
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Z korespondencji Emila Młynarskiego. Listy z lat 1905–1906 ze zbiorów Muzeum Teatralnego w Warszawie
From Emil Młynarski’s correspondence. His letters of 1905–1906 in the collection of the Theatre Museum in Warsaw

Autorzy:

Szczepańska-Lange, Elżbieta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28408595.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

opera w Warszawie
Filharmonia Warszawska
życie muzyczne Warszawy
Opera in Warsaw
Warsaw Philharmony
Musical life in Warsaw

Opis:

Artykuł zawiera opatrzoną wstępem i komentarzami edycję dwunastu listów Emila Młynarskiego pisanych do żony Anny  w Lozannie w okresie 1905–06.  Młynarski wywiózł wówczas czwórkę małych jeszcze dzieci i żonę do bezpiecznej Szwajcarii, z dala od wstrząsanej rewolucją Warszawy. Sam pozostał w mieście, czasem odwiedzał rodzinę. Nie był obecny przy narodzinach najmłodszej córki Anny w nocy z 31 XII 1905 r. na 1 I 1906 roku. „Szwajcarka, obywatelka wolnego kraju – napisał w jednym z listów – nie to co my, wiecznie pod knutem”. Mógł to pisać bez obaw, gdyż listy przesyłał  „okazją” (poczta w Warszawie strajkowała). Listy są cenne nie tylko jako świadectwo postawy politycznej Młynarskiego, ale też jako swobodne, nie poddane autocenzurze  wypowiedzi. Ponadto stanowią one jedyny znany dziś ułamek rozproszonej po świecie spuścizny epistolarnej autora. Dokumentują okres przesilenia w jego działalności zawodowej, któremu towarzyszą trudności finansowe, jako że od chwili zerwania z Filharmonią Warszawską (kwiecień 1905 r.) jednym miejscem pracy byłego dyrektora tej instytucji jest Instytut Muzyczny. Młynarski stoi na czele uczelni, ale to nie wystarcza do samorealizacji ambitnego i utalentowanego  kapelmistrza. Listy portretują także czułego kochanka i męża, zakochanego w żonie.  Tęsknota do niej walczy o lepsze z myślami  o powrocie do zawodu. Na nic jednak znajomości  i kontakty  Młynarskiego nawet w kancelarii generała-gubernatora: w operze warszawskiej, do której chce wrócić, ani w ogóle w życiu  muzycznym miasta nie ma dla niego na razie miejsca. Konflikt z Aleksandrem Rajchmanem, dyrektorem administracyjnym Filharmonii, z powodu którego Młynarski opuścił jej podium,  trwa nadal. Oponenta swego, z pochodzenia Żyda, nie cierpi, ale nie postrzega go w kategoriach etnicznych, co warto to odnotować jako  rzadkość w czasach gdy antysemityzm był niemal normą.    Do edycji dołączone jest Posłowie, którego treścią są dramatyczne losy rodziny pozostałej po Młynarskim w latach II wojny światowej. Z sióstr Anny Młynarskiej jedną, Henrykę i troje jej dzieci wywieziono na Syberię jako „element społecznie obcy”, podobny los spotkał dwoje dzieci drugiej siostry Wandy. Anna Młynarska uniknęła deportacji prawdopodobnie dzięki ukryciu się w małym domku w sadzie. Jej syn Bronisław, więzień obozów sowieckich po 17 IX 1939 r., jako jeden z garstki 395 oficerów polskich uszedł z życiem z masakry katyńskiej. Znalazł się w grupie osób, o których zwolnienie wystarała się ambasada niemiecka. Autorka przypuszcza, że za tymi staraniami stał  Richard Strauss, pierwszy szef Reichsmusikkammer, który od 1903 r. znał dobrze jego ojca, Emila Młynarskiego.
The article is an edition (with introduction and commentaries) of Emil Młynarski’s twelve letters to his wife Anna, who in 1905–1906 resided in Lausanne. At that time, Młynarski took his wife and four (still small) children away from the revolution-ridden Warsaw to the safety of Switzerland. He remained in the city, but visited his family at times. He was not present at the birth of his youngest daughter Anna (in the night of 31 December 1905 / 1 January 1906). ‘[She is] a Swiss, so a citizen of a free country’, he wrote in one of the letters, ‘unlike us, who remain perpetually under the [Russian] knout’. He could write openly, since he sent those letters courtesy of private travellers (the Warsaw post was then on strike). The letters bear valuable testimony to Młynarski’s political attitudes, and retain the value of free sincere statements, not subjected to self-censorship. They also happen to be the only part of his correspondence (scattered throughout the world) that is known to researchers today. They are a document of a time of crisis in his professional work, accompanied by financial problems, resulting from the fact that from the moment he hadbroken his ties with Warsaw Philharmonic (in April 1905), which he had headed, his only employment was now in Warsaw Music Institute. Despite holding the post of the Institute’s director, he still felt frustrated in his personal ambitions as a talented conductor. The letters also present Młynarski as a caring husband and lover, genuinely in love with his wife, torn between missing her and hopes for a return to his profession. Nevertheless, even his connections and contacts at the governor-general’s office did not restore to him either a place at Warsaw Opera, where he wished to return, or in the city’s music life in general. His conflict with Aleksander Rajchman, the Philharmonic’s administrative director, which was the reason for Młynarski leaving the conductor’s pulpit – continued. Młynarski hated his opponent, but did not see him in ethnic categories as a Jew, which was very rare in those times, when anti-Semitism was virtually the norm. My edition has been supplemented with an afterword concerning the dramatic fates of Młynarski’s family during WWII, when one of Anna Młynarska’s sisters, Henryka, was deported with her three children to Siberia as ‘a socially alien element’, as also were two children of another sister, Wanda. Anna herself avoided the deportation most likely by hiding in a little cabin in the orchard. Her son Bronisław, found himself in Soviet POW camps after the invasion of 17 September 1939, and was one of the small group of (395) Polish army officers who survived the Katyn massacre – as one of those whose release from the camp was due to the efforts of the German embassy. I believe that those efforts may have been inspired by Richard Strauss, the first head of the Reichsmusikkammer, who had been a close acquaintance of Bronisław’s father, Emil Młynarski.

Źródło:

Muzyka; 2019, 64, 4; 111-149
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Cinema hall adapted for opera singing - acoustic assessment

Autorzy:

Sygulska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/24201979.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Politechnika Poznańska. Instytut Mechaniki Stosowanej

Tematy:

acoustic adaptation
opera house acoustics
reverberation time in an opera house
adaptacja akustyczna
akustyka opery
czas pogłosu

Opis:

Room acoustics must be adapted to the intended function, and acoustic requirements vary depending on the type of sound production. Acoustic investigations were carried out in the hall of the Olimpia Academic Music Theater, which was originally a cinema. Acoustic requirements for cinemas are entirely different from those for opera singing. To ensure good acoustic conditions in the interior, an architectural adaptation or introduction of variable acoustics is necessary. The analysed interior was adapted to the needs of opera singing and the cinema function was abandoned. The objective of the research is to evaluate the acoustic quality of the hall for the purposes of an opera house.

Źródło:

Vibrations in Physical Systems; 2023, 34, 1; art. no. 2023115
0860-6897

Pojawia się w:

Vibrations in Physical Systems

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Człowiek i natura. Kilka uwag o Pokoju saren Lecha Majewskiego (1997)
Human and nature. A few remarks made about Deer Room by Lech Majewski (1997)

Autorzy:

Grodź, Iwona

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/23050716.pdf

Data publikacji:

2021-06-11

Wydawca:

Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku

Tematy:

człowiek
natura
film polski
Lech Majewski
Pokój saren. Opera autobiograficzna
human
nature
film
Deer Room. Autobiographical opera

Opis:

Tematem tekstu jest analiza relacji: człowiek – natura, ujmowana zarówno w znaczeniu dosłownym, jak i metaforycznym oraz ich reprezentacja na przykładzie filmu Pokój saren. Opera autobiograficzna (reż. Lech Majewski, 1997). Osobami „wchodzącymi” w owe związki są bohaterowie „zamieszkujący” filmowane mieszkanie w starej kamienicy, a więc z jednej strony bohaterowie filmu, m.in. Matka, Ojciec, Syna oraz tytułowe sarny. Z drugiej, niejako pośrednio, także twórca filmu – reżyser Lech Majewski (ur. 1953).Głównym celem rozważań jest wskazanie synergii człowieka z naturą, mw aspekcie semiotycznym czy kulturowym, która pozwala lepiej zrozumiećtwórczość wskazanego artysty.
The subject of the text is the analysis of the relationship: human - nature, understood both in the literal and metaphorical sense, and their representation on the example of the film Deer Room. Autobiographical opera (dir. Lech Majewski, 1997).The main purpose of the discussion is to identify synergies: human with nature, in semiotic or cultural aspects.

Źródło:

Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2020, 12; 89-111
0860-5637
2657-7704

Pojawia się w:

Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Epitet w adaptowanym libretcie barokowej opery. Rozważania nad kształtem stylistycznym Wybawienia Ruggiera z wyspy Alcyny Stanisława Serafina Jagodyńskiego
Epithet in adapted libretto of a baroque opera. Reflections on the stylistic form of Wybawienie Ruggiera z wyspy Alcyny by Stanisław Serafin Jagodyński

Autorzy:

Rejter, Artur

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2109090.pdf

Data publikacji:

2020-12-08

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

epithet function
forms of artistic expression
opera libretto
baroque opera
artistic language of the 17th century

Opis:

The aim of this paper is to characterise epithet and its functions in Wybawienie Ruggiera z wyspy Alcyny by S.S. Jagodyński. Performed analysis has demonstrated that epithet, in the work covered by the study, is a form of expression of instrumental nature, although also one that serves a stylistic function. It is characterised by semantics that lack originality, rarely evoke metaphor, nevertheless, undoubtedly, it completes both the world presented on the plot level as well as the depiction of characters. It also often serves an important role as a component that improves cohesion of the text. This instrumentality and, at the same time, efficiency of an epithet may be attributed to the generic dimension of the work, i.e. opera libretto, and that is usually governed by plot and its dynamics, which is very important in an opera, as a peculiar synthesis of the arts.

Źródło:

Białostockie Archiwum Językowe; 2020, 20; 231-243
1641-6961

Pojawia się w:

Białostockie Archiwum Językowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Aspects of ageing on professional opera singer’s voice – preliminary findings

Autorzy:

Sobolewska, Aleksandra
Claros, Pedro
Pujol, Carmen
Claros-Pujol, Astrid

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1397512.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Index Copernicus International

Tematy:

ageing
fundamental frequency
jitter
opera singers

Opis:

Objectives: The main goals of this study were to assess the most significant morphological changes and acoustic measures for the ageing process of a professional opera singer’s voice. Design: This investigation included 58 healthy professional opera singers, who were compared with 42 young opera singers from the control group. Methods: All participants underwent a voice assessment protocol: ENT specialist examination and speech therapist evaluation. Acoustic parameters and subjective observations were obtained and analysed. R esults: Fundamental frequency (F0) level was distinctly decreased in the case of older female singers, but F0 in older male singers had stable levels in comparison to that in younger singers. Older singers were found not to have substantially different values of jitter than younger ones. Maximal phonation time (MPT) was longer in the older women’s group when compared to the younger singers, but not relatively different in the men’s group. Shimmer value presented no age-related change. Morphological changes seem to correlate with the age of subjects. C onclusions: The main characteristic of voice change with age was a decreased F0 level among older female professional singers and rather stable F0 levels in male singers. This study gives preliminary results on the ageing of voice in the population of professional opera singers.

Źródło:

Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 4; 29-34
0030-6657
2300-8423

Pojawia się w:

Polish Journal of Otolaryngology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Wanda – między misterium a librettem
Wanda – between the mystery and the libretto

Autorzy:

Sokalska, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2117298.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Wanda
libretto
adaptacja operowa
opera adaptation

Opis:

Artykuł „Wanda” – między misterium a librettem poświęcony został operowym filiacjom twórczości Norwida. Z jednej strony są to zapożyczone z formy operowej formy, które wpłynęły na strukturę dramatu (jak chóry i konstrukcja scen zbiorowych, partie solowe o charakterze quasi-recytatywnym lub aryjnym, kompozycja finałów aktów), z drugiej jednak Norwidowskie dzieło zinterpretowane zostało w szerokim kontekście XIX-wiecznych librett operowych, których bohaterką jest Wanda. Oprócz zrealizowanych oper (Vanda A. Dvořáka), legendę o krakowskiej księżniczce adaptowano w licznych librettach (fragmenty w opracowaniu L.A. Dmuszewskiego, całe libretta G. Olizara i W. Bełzy, operowa przeróbka tragedii F. Wężyka). Fakt, że większość z tych tekstów nie została nigdy opracowana muzycznie, zachęca do namysłu nad ich pogranicznym i niedookreślonym statusem dzieła literackiego.
The article discusses the operatic filiation of Norwid’s works. On the one hand, these are forms borrowed from opera, which influenced the structure of the drama (e.g. choirs and the construction of collective scenes, solo parts of a quasi-recitative character or similar to arias, the composition of the finales of acts); on the other hand, Norwid’s work was interpreted in a broad context of 19th-century opera libretti, whose protagonist is Wanda. In addition to the produced operas (Vanda by A. Dvořák), the legend about the Krakow princess was adapted in numerous libretti (fragments in the work by L.A. Dmuszewski, the entire libretti by G. Olizar and W. Bełza, an operatic remake of the tragedy by F. Wężyk). The fact that most of these texts have never been musically elaborated encourages reflection on their borderline and indeterminate status as a literary work.

Źródło:

Studia Norwidiana; 2018, 36; 95-116
0860-0562

Pojawia się w:

Studia Norwidiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Celuloidowy pierścień Nibelunga. Wagner „ufilmowiony” albo o „kinematograficznych” inscenizacjach wagnerowskich dramatów muzycznych
Celluloid Ring of the Nibelung: Wagner “Cinematified”, or on “Cinematographic” Stagings of Wagner’s Musical Dramas

Autorzy:

Kletowski, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28630093.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Ryszard Wagner
Gesamtkunstwerk
opera
Richard Wagner

Opis:

Autor skupia się na omówieniu klasycznych i współczesnych inscenizacji dramatów muzycznych Ryszarda Wagnera, realizowanych przez mistrzów kina i nawiązujących do teorii oraz praktyki niemieckiego kompozytora, swoimi pracami niejako przepowiadającego istnienie kina i myślącego kategoriami estetycznymi rozwijanymi później przez twórców X muzy. Inscenizacje dzieł Wagnerowskich są swego rodzaju spłatą długu Wagnerowi i nie tyle rekonstruują świat wizualno-muzycznych wizji twórcy Lohengrina, wykorzystując język filmu, ile po prostu wypełniają postulat niemieckiego kompozytora o stworzeniu dzieła „totalnego”. W tekście są omówione wagnerowskie inscenizacje takich mistrzów kina, jak Eisenstein, Visconti, Chéreau, Syberberg i Bill Viola, którzy w swych poszukiwaniach artystycznych realizowali idee Gesamtkunstwerku. Kletowski ukazuje proces „ufilmowienia” współczesnej sztuki operowej (przede wszystkim dzieł Wagnera, choć nie tylko), która na zasadzie „transakcji zwrotnej” wpływa również na kształt współczesnej X muzy, nierzadko nawiązującej do wzorców operowych.
The author discusses classic and contemporary staging of Richard Wagner’s musical dramas, made by the masters of cinema and referring to the theory and practice of the German composer, who in his work somehow foresaw the existence of the cinema and who thought in the aesthetic categories later developed by the creators of the Tenth Muse. Staging of the works of Wagner are a repayment of a debt to the great composer. They do not so much reconstruct the visual and musical vision of the composer of the Lohengrin, using the language of film, but fulfil Wagner’s postulate that a total work of art can be created. In the text the author discusses productions of Wagner’s work by such masters of the cinema as Eisenstein, Visconti, Chereau, Syberberg and Bill Viola, who in their artistic pursuit realised the ideas of Gesamtkunstwerk. Kletowski shows the process of “cinematifying” of contemporary art of opera (especially the works of Wagner, but also others), which art using the principle of “reverse transaction” also shapes the modern Tenth Muse, that often refers to elements of opera.

Źródło:

Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 127-138
0452-9502
2719-2725

Pojawia się w:

Kwartalnik Filmowy

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Wsłuchując się we własne wnętrze. Opera Lohengrin (1984) Salvatore Sciarinno i jej estetyczne oblicza
Listening to Your Inner Voice. Lohengrin (1984) by Salvatore Sciarrino and Its Aesthetic Aspects

Autorzy:

Stochniol, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/467494.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

Sciarrino
Lohengrin
ekologia
cisza
opera
ecology
silence

Opis:

The aim of the article is to present the most important elements of the technique and aesthetics of works by the Italian composer Salvatore Sciarrino. Due to the economy of means used, his opera work belongs to the most radical these days, yet at the same time most original group of works which binds the ecology of sound, as well as the aesthetics of silence. The first part of the text describes the composer’s biography together with the basic terminological scope related with the poetics of music, that is, the azzerare strategy, invisible action or the inner space. The second part of the text presents the opera context along with the analysis of Lohengrin – the opera upon which the means of creative and executive expression – used also in other Sciarrino’s works – have been outlined.
Włoski kompozytor Salvatore Sciarrino jest dziś jednym z najbardziej rozpoznawalnych przedstawicieli nurtu określanego jako "ekologia muzyki", którego głównym założeniem jest oczyszczenie percepcji odbiorcy z niepotrzebnych bodźców dźwiękowych. Efektem takiego podejścia do sztuki ma być otwarcie na nowe jakości brzmienia. Artykuł przedstawia estetyczne założenia twórcze Sciarrino na podstawie opery Lohengrin na sopran i orkiestrę. Kompozycja ta powstała w 1984 roku i zawiera najważniejsze cechy kompozytorskiego stylu Sciarrino, m.in.: sięganie po tematy znane z tradycji czy strategie dramaturgiczne będące źródłem gry ze słuchaczem. 

Źródło:

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2016, 33
1508-6305
2544-3186

Pojawia się w:

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Between Body and Sound: The Theatre of Wojtek Blecharz

Autorzy:

Figzał-Janikowska, Magdalena
Wawrzyńczak, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1955913.pdf

Data publikacji:

2021-12

Wydawca:

Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu

Tematy:

Wojtek Blecharz
opera
musical theatre
performativity
body

Opis:

The article attempts a synthetic overview of Wojtek Blecharz’s major theatrical projects, including specifically his opera productions, such as Transcryptum, Park-Opera, Body-Opera, Fiasko [Fiasco] and Rechnitz-Opera (Anioł Zagłady [The Exterminating Angel]). What these shows have in common is a clear tendency to transcend traditional operatic conventions, associated with both the form of the genre and its reception. The composer’s musical and theatrical experiments focus on sound – its performativity and inseparable link to corporality. The privileging of the body and musical gesture goes hand in hand with enhancing the visual aspect of music, which makes it possible to see even Blecharz’s autonomous compositions in terms of performance and often also instrumental theatre. This article presents the operatic work of Blecharz against the background of contemporary theories related to the performativity of music and its intermedia contexts.

Źródło:

Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, English Issue 2021; 141-166
2720-0043

Pojawia się w:

Didaskalia. Gazeta Teatralna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

When "Macbeth" Meets Chinese Opera: A Crossroad of Humanity

Autorzy:

Xingxing, Li

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1033506.pdf

Data publikacji:

2020-06-30

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Shakespeare
„Macbeth”
Chinese Opera
Intercultural Theater
Sinolization

Opis:

As one of the four Shakespeare’s great tragedies, Macbeth, with its thrilling story line and profound exploration of human nature, has been adapted for plays and movies worldwide. Though Macbeth was introduced to China just before the May 4th Movement in 1919, its characters and plot have attracted the world in the past 100 years. Macbeth was firstly adapted into a folk play Theft of a Nation during the modern play period, to mock Yuan Shikai’s restoration of the monarchy, who was considered as a usurper of Qing dynasty, followed by Li Jianwu’s adaptation Wang Deming, Kun opera Bloody Hands, Taiwanese version of Beijing opera Lust and the City, Hong Kong version of Cantonese opera The Traitor, Macao version of small theater play If I were the King, Anhui opera Psycho, Shaoxing opera General Ma Long, Wu opera Bloody Sword, a monodrama of Sichuan opera Lady Macbeth, and an experimental Kun opera Lady. Therefore, this essay aims to comb the relations among various adaptations of Macbeth, to discover the advantages and disadvantages of different methodologies by examining the spiritual transformations of the main character Macbeth and reinvention of Lady Macbeth, and ultimately to observe acceptance of Chinese public, which might give thoughts to communications of overseas literature in China.

Źródło:

Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2020, 21, 36; 55-68
2083-8530
2300-7605

Pojawia się w:

Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

MARIA CALLAS W DRAMACIE MARIA CALLAS. LEKCJA ŚPIEWU TERRENCE’A MCNALLY’EGO I W POWIEŚCI WIELKI BAGAROZY HELMUTA KRAUSSERA
Maria Callas in the Drama Master Class by Terrence McNally and in the Novel The Great Bagarozy by Helmut Krausser

Autorzy:

Pilipowicz, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/444658.pdf

Data publikacji:

2011-12-01

Wydawca:

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Tematy:

German literature,
American literature,
opera,
Callas,
devil

Opis:

The text deals with Maria Callas and with the connections of art and love, fame, cognisance and death. Callas is shown as a person whose voice builds a space turning the auditors into the characters that are evoked by her singing and made of human emotions. That is the way the people not only meet themselves but also discover some parts of their nature that they could not get known in the real world.

Źródło:

Acta Neophilologica; 2011, XIII; 251-270
1509-1619

Pojawia się w:

Acta Neophilologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 51.

Tytuł:

Między ciałem a dźwiękiem: teatr Wojtka Blecharza
Between Body and Sound: The Theatre of Wojtek Blecharz

Autorzy:

Figzał-Janikowska, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1817015.pdf

Data publikacji:

2020-12

Wydawca:

Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu

Tematy:

Wojtek Blecharz
opera
musical theatre
performativity
body

Opis:

The article attempts a synthetic overview of Wojtek Blecharz’s major theatrical projects, including specifically his opera productions, such as Transcryptum, Park-Opera, Body-Opera, Fiasko (Fiasco) and Rechnitz-Opera (Anioł Zagłady (The Exterminating Angel)). What these shows have in common is a clear tendency to transcend traditional operatic conventions, associated with both the form of the genre and its reception. The composer’s musical and theatrical experiments focus on sound – its performativity and inseparable link to corporality. The privileging of the body and musical gesture goes hand in hand with enhancing the visual aspect of music, which makes it possible to see even Blecharz’s autonomous compositions in terms of performance and often also instrumental theatre. This article presents the operatic work of Blecharz against the background of contemporary theories related to the performativity of music and its intermedia contexts.

Źródło:

Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 160; 155 - 181
2720-0043

Pojawia się w:

Didaskalia. Gazeta Teatralna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 52.

Tytuł:

Literatura i literaci w życiu i twórczości Stanisława Moniuszki
Literature and writers in the life and works of Stanisław Moniuszko

Autorzy:

Wypych-Gawrońska, ANNA

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1358240.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane

Tematy:

Moniuszko
literatura
libretto
opera
kantata
literature
cantata

Opis:

The present article concerns the place and significance of literature in the life and works of Stanisław Moniuszko, a composer who created different musico-literary genres, songs, operas, can- tatas as well as stage music for dramas. Moniuszko’s correspondence, which often featured litera- ture-related topics, constitutes the basis for the analysis of literary contexts of his works. The com- poser wrote about his favourite books, poets and writers as well as the lyrics to songs and librettos. Above all, however, his letters contain evidence of his search for new librettos in the existing liter- ary texts and numerous traces of his attempts to invite contemporary writers, poets and playwrights to collaborate on musico-dramatic works. The letters written to several eminent representatives of mid-century Polish literature are a testament to Moniuszko’s ambitious intentions. The contents of those letters also confirm that it was difficult for the composer to find a writer who would collabo- rate with him as the author of the lyrics to a musico-dramatic piece. The article also presents a collection of Moniuszko’s librettists, which includes the best writers and playwrights of the time. The most remarkable of Moniuszko’s works are well-written in terms of lyrics, which is a proof of the effectiveness of the composer’s efforts and, in the context of the popularity of his works, also of the significance of his achievements, not only for music, but also for the literature and literary culture of the nineteenth century.
Artykuł dotyczy miejsca i znaczenia literatury w życiu i twórczości Stanisława Moniuszki, kompozytora tworzącego różne gatunki literacko-muzyczne – pieśni, opery, kantaty, oraz piszącego muzykę sceniczną do dramatów. Podstawą do analizy kontekstów literackich twórczości Moniuszki jest jego korespondencja, w której pojawiały się tematy literackie. Kompozytor pisał o ulubionych lekturach, poetach i pisarzach, o tekstach pieśni i librettach. Przede wszystkim pozostały w listach dowody na poszukiwanie librett wśród istniejących tekstów literackich oraz liczne ślady prób zaproszenia do współpracy przy dziełach dramatyczno-muzycznych pisarzy, poetów i dramatopisarzy współczesnych Moniuszce. Listy pisane do kilku wybitnych przedstawicieli literatury polskiej połowy XIX wieku świadczą o ambitnych zamiarach Moniuszki. Treść tych listów potwierdza również, jak trudno było kompozytorowi pozyskać do współpracy pisarzy w roli autora tekstu do utworu dramatyczno-muzycznego. W artykule przedstawiona została galeria librecistów Moniuszki, wśród których znaleźli się najlepsi pisarze i dramatopisarze epoki. Najwybitniejsze dzieła Moniuszki są utworami z udaną warstwą literacką, co jest dowodem na skuteczność zabiegów kompozytora, a w kontekście popularności jego twórczości – także na znaczenie dorobku Moniuszki nie tylko dla muzyki, ale również dla literatury i kultury literackiej.

Źródło:

Edukacja Muzyczna; 2019, 14; 77-126
2545-3068

Pojawia się w:

Edukacja Muzyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 53.

Tytuł:

Gesamtkunstwerk [Opera Podlaska - Europejskie Centrum Sztuki w Białymstoku]

Autorzy:

Pięciak, P.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/343027.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Stowarzyszenie Producentów Cementu

Tematy:

Białystok
Opera Podlaska
architektura
funkcjonalność
funkcja społeczna

Źródło:

Budownictwo, Technologie, Architektura; 2015, 1; 28-30
1644-745X

Pojawia się w:

Budownictwo, Technologie, Architektura

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 54.

Tytuł:

Integrating Music with Fiction: Ian McEwan’s Libretto for Michael Berkeley’s Opera For You

Autorzy:

Popiel, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/888810.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Michael Berkeley
Ian McEwan
literature
opera
libretto

Opis:

The article undertakes to prove that Ian McEwan is an ambitious and versatile writer who is not afraid of experimenting with forms which are on the borderline of literature and other arts. It presents McEwan as a literary artist having a wide professional knowledge of music. The analysis focuses on McEwan’s opera libretto For You which is a problematic work for any literary analysis as, being a multimedia narrative text type, it stands on the borderland between literature and music. The article analyses the interdependence of these two spheres considering the libretto as a complex artistic text – which refers to music at various interpretation levels: the language, style, plot and construction – and sheds new light on the narrative complexities of the text/music interaction.

Źródło:

Anglica. An International Journal of English Studies; 2013, 22/1; 45-56
0860-5734

Pojawia się w:

Anglica. An International Journal of English Studies

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 55.

Tytuł:

Antonina Campi. Glosy do biografii
Antonina Campi. Notes for a Biography

Autorzy:

Chmara-Żaczkiewicz, Barbara

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/25806168.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Antonina Campi
opera wiedeńska
śpiewaczki XIX w.
Opera in Vienna
female singers of 19th century

Opis:

Komunikat przybliża kilka mniej znanych faktów z życia śpiewaczki Antoniny Campi. Żyjąca na przełomie XVIII i XIX w. artystka była córką dyrygenta i skrzypka orkiestry lubelskiej katedry, Miklaszewicza. Karierę artystyczną rozpoczęła w Warszawie, ale szybko trafiła do Pragi i Wiednia, gdzie została zaproszona przez Emanuela Schikanedera, wybitnego i wpływowego znawcę teatru i reżysera, do udziału w inauguracji działalności Theater an der Wien. Od tego momentu stała się jedną z największych primadonn swoich czasów, uwielbianą zarówno w stolicy Austro-Węgier, jak i w innych ośrodkach europejskich.
This report concerns several little-known facts from the life of the singer Antonina Campi, who lived around the turn of the nineteenth century, the daughter of one Miklaszewicz, a conductor and violinist with the orchestra of Lublin Cathedral. Having launched her career in Warsaw, Campi soon began to perform in Prague and Vienna, where she was invited by the eminent and influential theatre expert and director Emanuel Schikaneder to participate in the inauguration of the Theater an der Wien. From that time on, she became one of the greatest prime donne of her age, admired in the capital of Austria-Hungary as well as in other European centres.

Źródło:

Muzyka; 2022, 67, 1; 143-150
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 56.

Tytuł:

Demon Antona Rubinsteina - między tradycją zachodnią i rosyjską (analiza wybranych zagadnień)

Autorzy:

Lisecka, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/962169.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Ludoznawcze

Tematy:

demon, Anton Rubinstein, Russian music, Russian national school, opera
demon
Anton Rubinstein
muzyka rosyjska
rosyjska szkoła narodowa
opera

Opis:

The article proposes an analysis of The Demon (1875), the only preserved opera by Anton Rubinstein, in two contexts. Firstly, it is a universal story based on fairy tales and related to the Byronic hero and the Western Romantic tradition. Secondly, it is a manifestation of the influence of the Russian national school (Moguczaja Kuczka). Therefore, the article elaborates in detail on the sacred opera (the influence of the French tradition), the function and structure of selected leitmotifs in the construction of the characters (the influence of the German tradition), and the later impact of the opera on Eugene Onegin (1879) by Pyotr Tchaikovsky. 
Artykuł stanowi analizę jedynej zachowanej opery Antona Rubinsteina Demon (1875) w dwóch kontekstach: po pierwsze, jako uniwersalnej opowieści o baśniowym podłożu, reprezentowanej przez bohatera bajronicznego, odniesionej do romantycznej tradycji Zachodu; oraz, po drugie, jako przejawu wpływów rosyjskiej szkoły narodowej (Moguczaja Kuczka) na twórczość Rubinsteina. W tym celu szczegółowo opracowane zostaną w tekście wątki opery sakralnej (wpływ tradycji francuskiej), funkcji i struktury wybranych motywów przewodnich w kreowaniu postaci (wpływ tradycji niemieckiej) oraz późniejszego oddziaływania opery na Eugeniusza Oniegina (1879) Piotra Czajkowskiego.

Źródło:

Literatura Ludowa; 2017, 4-5
2544-2872
0024-4708

Pojawia się w:

Literatura Ludowa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 57.

Tytuł:

„Die Schweizerhütte”, Moniuszkowska prapremiera spóźniona o blisko dwa stulecia: pytania, hipotezy, nowe perspektywy badawcze
‘Die Schweizerhütte’, a Moniuszko World Premiere Delayed for Nearly Two Centuries: Questions, Hypotheses and New Research Perspectives

Autorzy:

Zieziula, Grzegorz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/26731691.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Stanisław Moniuszko
opera komiczna
Die Schweizerhütte
Carl Blum
Mary, Max und Michel
historia opery XIX w.
comic opera
the history of opera in the 19th-century

Opis:

Dwuaktowa komische Oper zatytułowana Die Schweizerhütte to nieznane, młodzieńcze dzieło Stanisława Moniuszki, które swojego pierwszego wystawienia doczekało się dopiero w 2018 r., a więc po ok. 180 latach od czasu swojego powstania. Niemiecki tekst tego utworu – zasadniczo zapożyczony przez Moniuszkę z opery Carla Bluma Mary, Max und Michel – pomija niektóre fragmenty „pierwowzoru”, zawiera także interpolację nieustalonego autorstwa oraz odmiennie zredagowane didaskalia. W omówieniu problematyki Die Schweizerhütte autor skupia się na analizie uwertury oraz zastosowanych przez kompozytora form arii, duetów, chórów i finałów. Spójność zastosowanych środków kompozytorskich z koncepcją dramaturgiczną dzieła potwierdza m.in. świadome powiązanie tematyczne uwertury z wieloczęściowymi finałami obydwu aktów oraz wprowadzenie motywów przypominających. Niemieckojęzyczny utwór przyszłego „ojca opery polskiej” dowodzi zatem poważnych przemyśleń wykształconego w Berlinie, dwudziestoletniego zaledwie, operowego nowicjusza na temat sposobów wewnętrznej integracji dzieła i zaskakująco dojrzałej świadomości reguł dramaturgii muzycznej. Wszystko wskazuje na to, że po powrocie do Wilna Moniuszko nie znalazł niestety sprzyjających warunków do dalszego rozwoju swojego talentu. Jednakże o ile za kontynuację i rozwinięcie ambitnych pomysłów dostrzegalnych w Die Schweizerhütte trudno uznać tzw. operetki (pisane przez Moniuszkę na początku lat 40. z myślą o śpiewających aktorach i szerokich kręgach odbiorców), to pomysły te odezwały się zapewne echem w zaginionej dzisiaj, pierwszej „operze seria” polskiego kompozytora zatytułowanej Twardowski i z pewnością ujawniły się w pełni w wileńskiej Halce. Staje się coraz bardziej oczywiste, że styl operowy Moniuszki od samego początku ściśle powiązany był nie tylko z tradycją lokalną, wzorcami wykształconymi przez Stefaniego, Elsnera i Kurpińskiego, lecz także z poetyką opery europejskiej, przede wszystkim włoskiej i francuskiej. Transfer ten został jednak zapośredniczony przez niemiecką kulturę muzyczną, teatralną i literacką. Pobyt Moniuszki w Berlinie i stworzenie tam pierwszego, niemieckojęzycznego dzieła operowego odegrał zatem kluczową rolę w złożonym procesie absorpcji i syntezy różnych wzorów dramaturgii operowej. Dzięki niemu kompozytor osiągnąć miał z czasem swoją artystyczną dojrzałość.
Stanisław Moniuszko’s early two-act komische Oper titled Die Schweizerhütte, previously unknown, was first staged only in 2018, around 180 years after its composition. The German libretto, basically borrowed by Moniuszko from Carl Blum’s opera Mary, Max und Michel, leaves out some sections of the ‘prototype’, adds an interpolation whose authorship has not been established, and changes the stage directions. In my paper, I focus on analysing the overture to Moniuszko’s Die Schweizerhütte, as well as the forms of arias, duets, choruses and finales employed by the composer. The compositional tools he used are well suited to the dramatic concept of the work, as is confirmed by the thematic links between the overture and the multipartite finales of both acts, as well as the introduction of reminder motifs. This German-language work written by the future ‘father of Polish opera’ demonstrates that the barely 20-year-old Berlin-trained newcomer to the operatic scene was already giving serious consideration to the internal integration of his work and was surprisingly mature in his awareness of the principles of musical dramaturgy. Unfortunately, after his return to Vilnius, Moniuszko in all probability did not find favourable conditions for the further development of his talent. Yet while the so-called operettas that he wrote in the early 1840s with singing actors and a wide audience in mind could hardly be considered a continuation and extension of the ambitious ideas already discernible in Der Schweizerhütte, those ideas were probably echoed in his first opera seria, titled Twardowski (now lost), and are certainly fully manifest in the Vilnius version of his Halka. It is increasingly evident that Moniuszko’s operatic style was closely related from the very start not only to the local tradition (to models elaborated by Stefani, Elsner and Kurpiński), but also to the poetics of European opera, primarily the Italian and French models. Moniuszko absorbed those influences, however, via German musical, theatrical and literary culture. His time in Berlin and his earliest (German-language) attempt at an operatic work that he undertook there thus played a key role in the complex process of the absorption and synthesis of various models of operatic dramaturgy. This ultimately helped the composer attain artistic maturity.

Źródło:

Muzyka; 2021, 66, 2; 3-36
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 58.

Tytuł:

O historii Opery Robotniczej w Krakowie (1954–1957)
On the History of Kraków Workers’ Opera (1954–1957)

Autorzy:

Wieczorek, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28328088.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Opera Robotnicza
Stanisław Drabik
Nowa Huta
muzyka i polityka
Halka
Stanisław Moniuszko
Workers' Opera
music and politics

Opis:

Stanisław Drabik był pomysłodawcą i organizatorem dwóch specyficznych placówek operowych, których historia przez wiele lat pozostawała zapomniana. W latach 1947–1949 we Wrocławiu prowadził Operę Robotniczą, która przygotowała w 1948 wystawienie opery Flis Stanisława Moniuszki. Do pomysłu tego powrócił w 1954 roku w Krakowie, gdzie działała pod jego kierownictwem druga placówka tego rodzaju. Po dwóch latach prób w lipcu 1956 roku krakowska Opera Robotnicza przedstawiła inscenizację Halki Stanisława Moniuszki na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego. Oficjalnie zespół miał składać się z utalentowanych muzycznie robotników Kombinatu Metalurgicznego w Nowej Hucie, jednak rzeczywisty skład zespołu znacznie odbiegał od tych deklaracji. Finalnym celem działań Drabika było zorganizowanie w Krakowie i kierowanie operą zawodową, a nawiązanie do haseł stalinowskiej propagandy o upowszechnianiu sztuki wśród robotników miały mu pomóc uzyskać finansowe i administracyjne wsparcie instytucji państwowych dla jego planów. Przemiany polityczne polskiego Października, destalinizacja i odwilż w życiu artystycznym skutecznie przekreśliła te plany. Opera Robotnicza straciła dyskursywny i instytucjonalny parasol ochronny. Premiera Halki została bardzo negatywnie przyjęta przez krytyków – pisano o profanacji narodowej opery, fatalnym poziomie aktorskim i muzycznym przedstawienia oraz o nadużyciach finansowych. Część z tych krytyk została jednak sformułowana przez przedstawicieli konkurencyjnej wobec Drabika instytucji walczącej o powstanie zawodowej opery w Krakowie. Podjęta przez ponad rok po premierze walka zespołu i Stanisława Drabika o utrzymanie placówki nie zakończyła się powodzeniem, a Opera Robotnicza popadła w całkowite zapomnienie.
Stanisław Drabik initiated and organised two unique opera companies, which later sank for many years into oblivion. In 1947–1949 Drabik ran the Workers’ Opera in Wrocław, which prepared a production of Stanisław Moniuszko’s The Raftsman in 1948. He returned to this idea in 1954 in Kraków, where a second opera house of this kind was set up under his direction. Following two years of rehearsals, in July 1956 Kraków’s Workers’ Opera staged Stanisław Moniuszko’s Halka at the Juliusz Słowacki Theatre. Officially the cast was to consist of musically gifted workers from Nowa Huta’s steelworks, but its actual make-up proved far removed from such declarations. Drabik’s ultimate aim was to organise and direct a professional Cracow-based opera. He took advantage of the Stalinist propagandist call to disseminate art among workers in order to obtain funding and organisational support for his project from state institutions. The political transformations following the Polish October (1956), de-Stalinisation and the political thaw in the artistic scene effectively thwarted his plans. The Workers’ Opera lost its discursive and institutional protective umbrella. The premiere of Halka was very badly received by critics, who wrote about the profanation of a national opera, about extremely poor level of music performance and acting, as well as misappropriation of funds. Part of this criticism came from Drabik’s competitors, who, like him, strove to set up a professional opera in Kraków. The crew and director’s struggle to save their opera company, which started more than a year after the premiere, failed, and the Workers’ Opera fell into complete oblivion.

Źródło:

Muzyka; 2020, 65, 3; 69-94
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 59.

Tytuł:

Poezja, muzyka i sumienie. O Lukanie w Koronacji Poppei Giovanniego Francesco Busenellego i Claudio Monteverdiego
Poetry, Music and Conscience. Lucano from The Coronation of Poppaea by Giovanni Francesco Busenello and Claudio Monteverdi

Autorzy:

Puchalska, Iwona

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1802280.pdf

Data publikacji:

2019-10-24

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

opera XVII wieku; poezja łacińska; Claudio Monteverdi; Giovanni Francesco Busenello; Marcus Annaeus Lucanus; libretto operowe
17th-century opera; Latin poetry; Claudio Monteverdi; Giovanni Francesco Busenello; Marcus Annaeus Lucanus; opera libretto

Opis:

W artykule rozpatrywana jest funkcja Lukana w strukturze dramaturgicznej Koronacji Poppei. Poeta, postać epizodyczna, okazuje się w głębszej analizie istotnym elementem w rekonstrukcji zaplecza ideowego dzieła Busenello i Monteverdiego. Służy temu lektura kontekstowa libretta opery w dwóch zasadniczych aspektach – biograficznym i literackim, w oparciu o dwie grupy związanych z Lukanem źródeł tekstowych – pierwszą, na którą składają się informacje na temat jego życia i twórczości, i drugą, jaką stanowią jego własne utwory. Szczególną uwagę poświęcono analizie Farsalii, poematu wykazującego na poziomie ideowym liczne pokrewieństwa z librettem Busenella. Szczegółowa analiza kontekstów literackich uwidacznia również autotematyczny aspekt sceny z udziałem Lukana oraz pojawiające się w związku z nią kwestie moralnych aspektów twórczości poetyckiej.
The article discusses the role of Lucano in the dramatic structure of The Coronation of Poppaea. After a deeper analysis, the poet, an episodic figure, turns out to be an important element in the reconstruction of the ideological background of the works by Busenello and Monteverdi. This is achieved by context reading of the opera libretto in two fundamental aspects – biographical and literary, based on two groups of textual sources related to Lucano – the first consisting of information about his life and work, and the second, which is his own works. Particular attention was paid to the analysis of Farsalia, a poem that shows numerous ideological affinities to Busenello’s libretto. A detailed analysis of literary contexts also reveals the self-thematic aspect of the scene with Lucano’s participation and the moral aspects of poetic creation that emerge in connection with it.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 1; 163-179
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 60.

Tytuł:

Teatr i opera madrycka w połowie XIX wieku

Autorzy:

Obtułowicz, Barbara

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/436665.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Tematy:

tekatr i opera w Madrycie
kultura hiszpańska

Opis:

The present study focuses on two important achievements of the Minister of Internal Affairs, Luis José Sartorius, count de San Luis (1847–1851), in the cultural field, i.e. elaborating and introducing a reform of Spanish theaters, and completing the construction of Teatro Real. Owing to the former act, there was an improvement in the functioning of theaters and the work conditions and salaries of artists, composers, and playwrights. Their fate and work conditions ceased to depend on egoistic and arbitrary goals of the concessionaires. Moreover,the first Spanish drama theater was created, sponsored and owned by the government. The theater was named Teatro Español; count de San Luis is considered to have been its creator. Additionally, giving to the public the only Italian opera theater in Madrid, which brought to the Spanish court and the citizens of the capital the Italian operatic music and the sophisy ticated music of the world, was to result in the future increase in the popularity of this music genre among the inhabitants of Madrid, and in the flourishing of the social and political life.Both these achievements resulted from the authentic theatrical passion of the Minister and other members of the Cabinet, e.g. general Ramón Narváez, the duke of Valencia, as wellas from the mutual permeation of culture and politics. In the 19th century theater, as never before, was strongly connected with the world of politics and was a tool in the hands of politicians. Theater witnessed interpersonal struggles between followers of different political options and could become a means of winning or losing the electorate. The level of cultural development of a country shaped its external image. In the discussed period, Spain was one of the countries of secondary importance, and struggled with serious internal problems, which lowered its chances of regaining its place among the leading European countries. Sartorius believed that regaining its political position by Spain was not possible without the renaissance of its own culture. He claimed that in the process of retrievingthe marks of Spanish national identity, culture and politics should support each other.As a Minister of Internal Affairs, he understood that through taking governmental control over public theaters, especially over the choice of repertoire, one could realize far-reaching cultural and political goalsIt must be remembered, however, that the policy of wide-reaching internal reforms,realized by the governments of moderados (moderate liberals) in the period of the so-called decada moderada (1844–1854) was to a great extent motivated by the intention to divertpublic attention from fierce political fight between the factions of this option. Therefore, beside the government’s care to provide the inhabitants of Madrid with cultural entertainment, we must also notice the struggle to create an illusion that „everything is in order and all will be fine”. The fact that both Teatro Español and Teatro Real slipped out of control of the next moderados Cabinets only confirmed the weakness of this party.

Źródło:

Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2009, 8; 93-110
2450-4475

Pojawia się w:

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 61.

Tytuł:

Diabeł w operze. „Pajac” Tomasza Manna w kontekście „Fausta” Johanna Wolfganga Goethego
The devil in the opera: “The clown” by Thomas Mann in the context of “Faust” by Johann Wolfgang Goethe

Autorzy:

Pilipowicz, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/967400.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

German Literature
French Opera
Mann
Goethe
Gounod

Opis:

The protagonist of Thomas Mann’s short story "The Clown" ("Der Bajazzo") cannot became an artist because he hasn’t got enough talent. He is also unable to live among people as an ordinary citizen because his social competencies haven’t been completely developed. That is why he can be regarded as a literary figure who tries to leave the real world and to penetrate the literary world. The devil who appears in Charles Gounod’s opera "Faust" based on Johann Wolfgang Goethe’s drama "Faust" and who is watching the protagonist from the stage during the opera performance seems to be the only person who can help him to find his existential space.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica; 2015, 11; 193-211
2449-6820

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 62.

Tytuł:

Membrane-hanging roof analysis: an example

Autorzy:

Ambroziak, A.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1955335.pdf

Data publikacji:

2006

Wydawca:

Politechnika Gdańska

Tematy:

membrane structures
FEM
Forest Opera
MSC.MARC

Opis:

The paper presents an analysis of a membrane-hanging roof subjected to climatic loadings. Discussion of the fundamental equations of the dense net model, used to describe the behaviour of coated woven fabric, and the concept of the climatic loadings is included.

Źródło:

TASK Quarterly. Scientific Bulletin of Academic Computer Centre in Gdansk; 2006, 10, 3; 267-273
1428-6394

Pojawia się w:

TASK Quarterly. Scientific Bulletin of Academic Computer Centre in Gdansk

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 63.

Tytuł:

Wioska Operowa Christopha Schlingensiefa i Diébéda Francisa Kéré
Christoph Schlingensief’s and Diébédo Francis Kéré’s Opera Village

Autorzy:

Bednarek, Krystyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1359026.pdf

Data publikacji:

2021-06

Wydawca:

Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu

Tematy:

Opera Village
Schlingensief
Burkina Faso
postcolonialism
Operndorf Afrika

Opis:

The article Christoph Schlingensief’s and Diébédo Francis Kéré’s Opera Village aims to familiarise Polish readers with the Opera Village in Laongo, Burkina Faso that has never been described in the Polish theatrical and academic environment before. This is why the origin of the idea, the modification of the plan, the stages of construction and the impact on the local community are discussed in detail. The idea and involvement of Christoph Schlingensief was crucial, but one cannot underestimate the contribution of Burkinabé architect Francis Kéré either, who brought his broad architectural knowledge and helped build the relationship with local people.

Źródło:

Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 163/164; 106-134
2720-0043

Pojawia się w:

Didaskalia. Gazeta Teatralna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 64.

Tytuł:

„Operowość” Czerwonego marszu Karola Huberta Rostworowskiego

Autorzy:

Ziemba, Monika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/650373.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Tematy:

operowość, opera, Karol Hubert Rostworowski, dramat, Czerwony marsz

Opis:

The article discusses the subject matter of filiations between literature and music. It is an attempt to look at one of the later works of Karol Hubert Rostworowski, namely, Czerwony marsz [The Red March], through the prism of operatic conventions. The point of departure for the considerations above is an article by Piotr Strugała and the term “operatics” adopted by him, utilized in reference to the play under analysis. In Rostworowski’s drama, operatic conventions are revealed at the level of structure, subject matter, as well as semantics of the work. The first one is the architectural form of the play, i.e. division into three preludes and the eponymous Red March. The “operatics” is also evidenced by such elements as: presence of solo and ensemble parts, partially corresponding to arias, recitatives and choral parts; dancing parts; leitmotifs; marching rhythms; as well as spectacularity and impressiveness.

Źródło:

Konteksty Kultury; 2015, 12, 2
2353-1991

Pojawia się w:

Konteksty Kultury

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 65.

Tytuł:

Primadonna opery warszawskiej Bronisława Dowiakowska na gościnnych występach w Galicji
Bronisława Dowiakowska, a prima donna of the Warsaw opera, at a guest performance in Galicia

Autorzy:

Wąsacz-Krztoń, Jolanta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2233582.pdf

Data publikacji:

2022-12-22

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

Kraków
Lwów
muzyka
opera
teatr
Lviv
music
theatre

Opis:

Bronisława Dowiakowska (1840–1910) była jedną z cenionych śpiewaczek opery warszawskiej. W ciągu ponad trzydziestu lat wykonywała olbrzymi repertuar, śpiewała ponad sto partii. Występowała też w operetkach. Posiadała doskonałą technikę wokalną i pamięć muzyczną oraz talent aktorski. Uznawano ją za jedną z najwybitniejszych polskich śpiewaczek operowych i operetkowych. W latach 70. i 80. XIX stulecia występowała gościnnie we Lwowie i w Krakowie, stając się podporą tych scen. Jej wizyty odbijały się szerokim echem w prasie lokalnej. Nazwisko primadonny warszawskiej wpisało się trwale w rozwój galicyjskiej kultury muzycznej, a w szczególności sceny operowej Galicji XIX stulecia.
Bronisława Dowiakowska (1840–1910) was one of the highly regarded singers of the Warsaw opera. Over a period of more than thirty years she performed a comprehensive repertoire, singing more than a hundred parts. She also performed in operettas. She possessed an excellent vocal technique and musical memory, as well as a talent for acting. She was regarded as one of the most outstanding Polish opera and operetta singers. In the 1870s and 1880s, she made guest appearances in Lviv and Kraków, becoming a mainstay of these theatres. Her visits resonated loudly in the local press. The name of the Warsaw prima donna became indelibly inscribed in the development of Galician musical culture, and in particular the opera stage of 19th-century Galicia.

Źródło:

Galicja. Studia i materiały; 2022, 8: "Filozofia w Galicji III"; 397-412
2450-5854

Pojawia się w:

Galicja. Studia i materiały

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 66.

Tytuł:

Opera jak w życiu : NATO : szkolenie

Autorzy:

Aerts, Koen.

Powiązania:

Wiraże 2004, nr 1, s. 24-25

Współwytwórcy:

P.H. Tłumaczenie

Data publikacji:

2004

Tematy:

Opera 2003 (ćwiczenie)
Siły powietrzne ćwiczenia wielonarodowe Francja

Opis:

Fot.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 67.

Tytuł:

Nie zawieść widzów : [uroczysta premiera filmu "Katyń" w Teatrze Wielkim]

Autorzy:

Dytkowski, Jacek.

Powiązania:

Nasz Dziennik 2007, nr 218, s. 9

Data publikacji:

2007

Tematy:

Teatr Wielki - Opera Narodowa
Katyń (film; 2007) premiera

Opis:

Fot.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 68.

Tytuł:

Jane Cooper, The Canadian nightingale. Bertha Crawford and the dream of the prima donna, Victoria Canada 2017 Friesen Press, ss. 333. ISBN 978-1-5255-1740-2 (Hardcover), 978-1-5255-1741-9 (Paperback), 978-5255-1742-6 (eBook)

Autorzy:

Komorowska, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28408586.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

śpiewczka operowa
polski teatr operowy
życie muzyczne XX wieku
opera singer
Polish opera theatre
musical life in 20th century

Źródło:

Muzyka; 2019, 64, 3; 142-144
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 69.

Tytuł:

Między wizją a praktyką. Początki niemieckiej opery romantycznej w ujęciu E.T.A. Hoffmanna
Between vision and practice. The beginnings of German romantic opera from E.T.A. Hoffmann’s perspective

Autorzy:

Kornatowska, Beata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/649170.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

niemiecki romantyzm
opera romantyczna
E.T.A. Hoffmann
Undine
poeta i kompozytor
German Romanticism
Romantic Opera
The Poet and the Composer

Opis:

This article is devoted to the theory of new German opera created by E.T.A Hoffmann and the first attempt to putting it into practice. His short story entitled The Poet and the Composer (1813) and released in the Leipzig “Allgemeine Musikalische Zeitung” is a romantic opera, written in two voices, which draws inspiration from the supernatural world and aims at a coherent poetic vision. E.T.A Hoffmann realised in Undine (1816) some of the postulates articulated in the analysed short story and in the correspondence from that time, using Friedrich de la Motte Fouqué’s libretto based on the fairy tale novella bearing the same title, thereby showing the way to further development of the genre.
Artykuł poświęcony jest stworzonej przez E.T.A. Hoffmanna teorii nowej opery niemieckiej oraz pierwszej próbie przełożenia jej na praktykę. Jego opowiadanie Poeta i kompozytor (1813), które ukazało się na łamach lipskiej „Allgemeine Musikalische Zeitung”, to rozpisany na dwa głosy program opery romantycznej, która ma czerpać inspirację ze świata nadprzyrodzonego, a także dążyć do spójnej poetyckiej wizji. Część postulatów wyartykułowanych w analizowanym opowiadaniu oraz w korespondencji z tamtego czasu E.T.A. Hoffmann zrealizował w Ondynie (1816) do libretta Friedricha de la Motte Fouquégo na podstawie baśni literackiej pod tym samym tytułem, wytyczając tym samym kierunek dalszego rozwoju gatunku.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 52, 1; 401-413
1505-9057
2353-1908

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 70.

Tytuł:

Śmierć w filozofii i w operze

Autorzy:

Hołówka, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/705653.pdf

Data publikacji:

2012-06-01

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

sens życia
sens śmierci
rezygnacja
poświecenie
wytrwałość,opera

Opis:

Artykuł sugeruje, że śmierć nie ma sensu, ale nadaje sens życiu. Śmierć czyni nas świadomymi tego, że podjęte przez nas działania mogą być przerwane przez nagły wypadek, naturalne nieszczęście, utratę sił życiowych. Ta sytuacja przypomina wyzwanie stojące przed reżyserem operowym, który w każdej chwili musi się liczyć z nerwowym załamaniem aktora lub techniczną awarią na scenie. By uniknąć klapy, reżyser musi zadbać o to, by w każdej chwili wydarzało się coś przykuwającego uwagę, nie zapominając jednak, że może mu się udać pokazać przedstawienie do końca i wywrzeć pełne wrażenie na widzach. Tylko w kontekście tych przeplatających się perspektyw widzenia dzieła w krótkich odcinkach i w pełnej rozciągłości można pokazać rezygnację jako coś szlachetnego, poświęcenie jako niezwykłą decyzję i wytrwałość jako niewylatujący z pamięci akt woli.

Źródło:

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 2; 549-570
1230-1493

Pojawia się w:

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 71.

Tytuł:

Robinsonada na scenie albo dzieje nieudanej adaptacji
A Robinsonade or a Story of a Failed Adaptation

Autorzy:

Maleszyńska, Joanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/912287.pdf

Data publikacji:

2019-12-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

opera
novel
adaptation
protagonist
libretto
powieść
adaptacja
bohater

Opis:

Artykuł Robinson na scenie czyli dzieje nieudanej adaptacji dotyczy opery komicznej Robinson Crusoe Jacquesa Offenbacha, której libretto powstało w oparciu o fabułę wielkiej powieści Daniela Defoe. Adaptacja, dokonana przez francuskich librecistów w drugiej połowie XIX wieku, daleko odbiegła od epickiego pierwowzoru i z powieści będącej epickim hymnem na cześć ludzkiej zaradności i siły przetrwania uczyniła błahą komedię z banalną akcją i bez głębszego przesłania. Porównanie dwóch różnych gatunkowo tekstów o tym samym bohaterze przynosi wniosek o organicznej nieprzekładalności monumentalnej powieści, szczególnie na komedię, przeznaczoną na scenę muzyczną.
The article discusses Jacques Offenbach’s operetta Robinson Crusoe, whose libretto is based on the great 1719 novel by Daniel Defoe by the same title. The adaptation by French librettists in the late 19th century is a far cry from the original narrative. The novel, an epic hymn to human resourcefulness and resilience, became a light comedy with a trite story line and without a deeper message. The analysis of two formally very different texts with the same protagonist brings about a conclusion of an innate impossibility of translating a grand novel to a comedy stage.

Źródło:

Porównania; 2019, 25, 2; 113-126
1733-165X

Pojawia się w:

Porównania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 72.

Tytuł:

Opera włoska we Wrocławiu (1725–1734) i jej związki z innymi ośrodkami muzycznymi
Italian opera in Wrocław (1725–1734) and its links with orher music centres

Autorzy:

Węgrzyn-Klisowska, Walentyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/446350.pdf

Data publikacji:

2014-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

Italian theatre
Wrocław
baroque
opera
Daniel Gottlieb Treu

Opis:

In the years 1725–1734, there was an Italian opera troupe performing in Wrocław, which was composed almost entirely of well-known Italian artists. At the beginning, its repertoire mimicked those of Italian theatres operating in Venice, Vienna, Florence, Genoa and Prague. Later on, however, the operas staged by Treu and Bioni, the music directors of the Wrocław opera, were also performed by other European theatres. The owner of the theatre in Prague and the originator of the idea to set up a theatre in Wrocław was Count Anton von Sporck, an imperial governor and a friend of Silesian aristocracy. It was on his initiative that a meeting with Antonio Vivaldi was arranged and the performers he recommended were invited to Wrocław. Thanks to the extensive contacts of Wrocław’s impresarios and bandmasters, the city’s virtuoso singers travelled throughout Europe, and outstanding musicians, stage designers and ballet masters were hired. The fame and high standards of Wrocław’s theatre caused its chief conductor, Daniel Gottlieb Treu (Daniele Teofilo Fedele), a pupil of Vivaldi, to write the history of the theatre, which was published in Hamburg (1740) by Johann Mattheson in Grundlage einer Ehren-Phorte. During the nine-year long operation of the theatre, a total of 45 operas were premiered, and their librettos are partly extant in the collection of Wrocław’s University Library (the Silesian-Lusatian Section) and at the Biblioteca Nazionale Braidense in Milan. Recently, a previously unknown copy of the opera Il Daphni by Spanish composer Emanuele d’Astorga, currently in the collection of the Sapieha Library, part of the collection of the Wawel Royal Castle Museum, has been discovered. The staging by the theatre in Wrocław of eminent baroque operas, performed by outstanding artists, puts them among the most interesting events in the European opera in the 18th century.

Źródło:

Italica Wratislaviensia; 2014, 5; 123-146
2084-4514

Pojawia się w:

Italica Wratislaviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 73.

Tytuł:

Opera jak w życiu : NATO : szkolenie

Autorzy:

Aerts, Koen.

Powiązania:

Wiraże 2004, nr 1, s. 24-25

Współwytwórcy:

P., H. Tłumaczenie

Data publikacji:

2004

Tematy:

Opera 2003 (ćwiczenie)
Siły powietrzne ćwiczenia wielonarodowe Francja

Opis:

Fot.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 74.

Tytuł:

„Echo w lesie” Józefa Elsnera i Wojciecha Pękalskiego – późny pogłos włoskiego intermezza na warszawskiej scenie narodowej?
Józef Elsner and Wojciech Pękalski’s 'The Echo in the Wood': A Late Reverberation to Italian Intermezzi in the Repertoire of Warsaw’s National Theatre?

Autorzy:

Chachulski, Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28328071.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Józef Elsner
Wojciech Pękalski
Jan Nepomucen Szczurowski
opera
intermezzo

Opis:

Przedmiotem artykułu jest jednoaktowa opera Echo w lesie Józefa Elsnera z tekstem Wojciecha Pękalskiego, rozpatrywana w kluczu określenia gatunkowego „intermezzo” nadanego jej oryginalnie przez obu twórców, podobnie jak kilku innym – dziś zaginionym – utworom Elsnera powstałym w latach 1808–1810, w większości z myślą o małżeństwie aktorów-śpiewaków Janie Nepomucenie i Joannie Szczurowskich. Tło historyczne uzasadnia uznanie tego określenia za sygnalizujące  intencje nawiązania dla włoskich intermezzów buffa z końca XVIII w.; pod tym kątem zanalizowane zostają fragmenty opisywanego utwóru, ujawniając zarówno treściowe powiązania z osiemnastowieczną opera buffa, obecność cech stylistycznych i technik kompozytorskich charakterystycznych dla tego obszaru repertuarowego, jak i typowych dla opery buffa elementów muzycznych aluzji, parodii i innego typu nawiązań intertekstualnych. Omówione zostają także kwestie zachowanych źródeł, tj. istotne odmienności zachodzące pomiędzy rękopisem libretta z 1808 r. a zachowanym odpisem partytury powstałym po 1835 roku. Różnice te, wespół z wnioskami z analizy utworu, wskazują raczej na to, iż znana nam postać utworu jest wersją pierwotną (i jedyną), choć hipotezy przeciwnej przy obecnym stanie wiedzy także nie da się odrzucić.
The paper presents Józef Elsner’s one-act opera Echo w lesie [The echo in the wood] to a text by Wojciech Pękalski in the context of the generic term ‘intermezzo’, originally applied by both its authors to this work, similarly as to several other pieces by Elsner, written in 1808–10 and now considered lost. Most of these compositions were written for performance by Jan Nepomucen Szczurowski and Joanna Szczurowska, a married couple of actors-singers. The historical context justifies the interpretation of this term as an intentional reference to late 18th-century Italian intermezzi buffi. I therefore analyse fragments of The Echo, revealing the associations between its textual content and the 18th-century opera buffa, the presence of stylistic qualities and composition techniques characteristic of that repertoire, as well as of elements of musical allusion, parody, and other intertextual references which are typical of the opera buffa. Furthermore, I discuss the existing sources and their problems, such as the major discrepancies between the libretto manuscript of 1808 and the surviving copy of the score, made after 1835. These differences, along with conclusions from my analysis, suggest that the version of the work now known to us is the original (and the only) one, though in the current state of knowledge the opposite hypothesis might also be true.

Źródło:

Muzyka; 2020, 65, 2; 105-146
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 75.

Tytuł:

Польское в Крымской элегии Нины Берберовой
Polish themes in „The Crimean Elegy” by Nina Berberova

Autorzy:

Mianowska, Joanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/481012.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Tematy:

The Crimean Elegy
Nina Berberova
opera singer
church
memory

Opis:

This academic paper explores Polish themes in the novel The Crimean E legy written by a well-known novelist and memoir writer, the first wave Russian emigrant in the 20th century, Nina Berberova. Polish themes in the prose of Russian emigrants, the representatives of the first wave of the Russian Emigration in the 20th century, often appear as reminiscences (the prose of A. Kuprin, R. Gul, B. Zaytsev and others). In Berberova’s The Crimean Elegy a famous opera singer Julia Bolesławowna Z. goes to the Crimea, the land of her childhood and adolescence, in order to calm her strained nerves and, although it is a foreign land, she finds it safe, where the church and the memories associated with it play a leading role. As it turned out, the church, the sound of barrel organs, the chants, Shubert’s Ave M aria performed by Julia Bolesławowna Z. appeared to be a treasure trove of the highest moral values for Berberova’s heroine. And even though the government has changed its appearance on the Crimea and before the church stood now a freckled, snub-nosed “man with a gun”, he would not dare to enter the house of God. A Pole, a catholic, with her music and the performance of Shubert’s Ave M aria, she has revived the passion of the deceased, who once prayed on this land to Black Madonna of Częstochowa or to Our Lady of Kraków.

Źródło:

Acta Polono-Ruthenica; 2015, 1, XX; 83-90
1427-549X

Pojawia się w:

Acta Polono-Ruthenica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 76.

Tytuł:

Inojezična kazališna radionica: prednosti trivijalnoga žanra u dramsko-kazališnom pristupu

Autorzy:

Kodrić Gagro, Ana

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/677491.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN

Tematy:

language teaching
theatre
libretto
screenplay
soap opera
“trivial literature”

Opis:

Theatre workshop as a foreign language teaching tool: advantages of “trivial literature” in the dramatic-theatrical approach The aim of this paper is to demonstrate the advantages of dramatic-theatrical approach to foreign language teaching as exemplified by the use of popular culture, namely an adapted television format (soap opera). In order to achieve this aim, the paper presents the characteristics of the genre that render it useful in foreign language education. The genre’s usability in practical work is exemplified by two successfully implemented theatre workshops. The first one was organized in the Croaticum Centre for Croatian as a Second Language at the Faculty of Humanities and Social Studies, University of Zagreb, in 2006, for students of Croatian as a foreign language. The second workshop was held in 2010 at the Institute of Western and Southern Slavic Studies at the University of Warsaw for students of Bulgarian as a foreign language. Both workshops achieved excellent results in raising language competencies of foreign language speakers. Considering the continued presence of the mentioned genre in popular culture, its use in teaching does not lose its relevance. Warsztat teatralny w nauczaniu języka obcego: zalety literatury popularnej w podejściu dramatyczno-teatralnym Celem artykułu jest wykazanie zalet dramatyczno-teatralnego podejścia do nauki języków obcych na przykładzie kultury popularnej, czyli adaptowanej formy telewizyjnej – telenoweli. Aby osiągnąć ten cel, przedstawiono cechy gatunku przydatne w nauce języków obcych. Przykładami użyteczności podejścia w praktycznej pracy są dwa pomyślnie zrealizowane warsztaty teatralne. Pierwszy z nich został zorganizowany w Centrum języka chorwackiego jako obcego „Croaticum” na Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych w Zagrzebiu w 2006 roku dla studentów języka chorwackiego jako obcego, a drugi w Instytucie Slawistyki Zachodniej i Południowej Uniwersytetu Warszawskiego dla studentów języka bułgarskiego jako obcego w 2010 roku. Oba warsztaty osiągnęły doskonałe wyniki w podnoszeniu kompetencji językowych osób posługujących się językami obcymi. Biorąc pod uwagę stałą obecność wspomnianego gatunku w kulturze popularnej, jego użycie w nauczaniu nie traci znaczenia.

Źródło:

Slavia Meridionalis; 2018, 18
1233-6173
2392-2400

Pojawia się w:

Slavia Meridionalis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 77.

Tytuł:

Wokół opery Giulio Cesare in Egitto (HWV 17) G.F. Handla. Kontekst historyczny i struktura dzieła. Maestria partii solowych bohaterów pierwszoplanowych – pomiędzy neapolitańskim przepychem a późnobarokowym dążeniem do dramatyzmu
On G.F. Handel’s opera Giulio Cesare in Egitto (HWV 17). Historical context and structure of work. Virtuosity of main characters’ vocal arias

Autorzy:

Różańska, Róża

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/513950.pdf

Data publikacji:

2014-01-01

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ

Tematy:

G.F. Handel
opera seria
Giulio Cesare in Egitto

Opis:

The article is dedicated to virtuosity of vocal arias in Giulio Cesare in Egitto by George Frideric Handel. The main goal of this text is to examine the form of the opera and the role of an artistic expression in the arias. This paper presents the overall situation of Italian opera in Britain in the eighteenth century and justifies the position of G.F. Handel as a leading composer of that period. The text shows fiction and reality in libretto by N.F. Haym (a comparison of the real history of Caesar and Cleopatra with the opera, by means of juxtaposition of historical works and translations of sources from ancient Rome known in the British Isles in the early eighteenth century).

Źródło:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2014, 1(20); 20-46
2956-4107
2353-7094

Pojawia się w:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 78.

Tytuł:

Spór o The Death of Klinghoffer Johna Adamsa. Opera w opinii krytyków muzycznych
The dispute about The Death of Klinghoffer by John Adams. The opera in the opinion of music critics

Autorzy:

Zając, Maryla

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/514152.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ

Tematy:

J. Adams
P. Sellars
Israeli-Palestinian conflict
contemporary opera

Opis:

In October 1985, several members of the Palestine Liberation Front hijacked the cruise ship Achille Lauro during its Mediterranean cruise. After the surrender of the terrorists, it came to light that a disabled passenger, Leon Klinghoffer, was killed by one of the kidnappers. The news of the attack was all the more disturbing that Klinghoffer belonged to the Jewish community. The case of abduction of Achille Lauro has been one of the most important topics in the field of international politics and the Israeli-Palestinian conflict for a long time. The idea of creating an opera based on those events came from one of the most distinctive directors of our time, Peter Sellars (1957–), who invited composer John Adams (1947–) to cooperation. Libretto was created by Alice Goodman (1958–). Stage presentation of the fate of the passengers of Achille Lauro was to be a musical background for the wider topic: Israeli-Palestinian conflict. The main aim of the authors of The Death of Klinghoffer, what they repeatedly stressed in interviews, was to present both sides: Jewish and Muslim; not only the design of the libretto and musical development, but also the right direction. Despite these assumptions, since the premiere in 1991 at the Brussels Theatre Royale de La Monnaie, this opera is consequently dividing the audience into its hot enthusiasts and declared opponents. Demonstrations and protests, accusations of anti-Semitic content, presentation and justification of terrorism have led not only to a change in the score, but today they are almost inseparable elements of issue. This article focuses on the opinions on the opera by critics and music journalists. After presenting the context of creation, examples of the reception, analytical and creative works are shown, such as the opinions found in the reviews of the printed sources, as well as the online ones.

Źródło:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2016, 2(29); 31-51
2956-4107
2353-7094

Pojawia się w:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 79.

Tytuł:

ahat ilī – Sister of Gods by Olga Tokarczuk and Aleksander Nowak: From the Novel to the Operatic Libretto

Autorzy:

Zgliniecka-Hojda, Paulina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2176097.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ

Tematy:

Literaturoper
contemporary opera
libretto
librettology
Aleksander Nowek
Olga Tokarczuk

Opis:

Aleksander Nowak’s (*1979) third opera, ahat ilī – Sister of Gods, premiered in 2018, sets a libretto by Polish Nobel Prize winner Olga Tokarczuk, based on her own novel. This marriage of literature and opera, reinforced by the unique situation in which the author of the text which served as an inspiration and of the libretto is one and the same person, suggests that the work could be defined as a Literaturoper. My paper aims to analyse this composition in terms of genre as well as to represent the unique path of its content’s transformation from a literary into an operatic work, along with an analysis of the verbal component presented from the librettological perspective.

Źródło:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2020, 4(47) ENG; 157-176
2956-4107
2353-7094

Pojawia się w:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 80.

Tytuł:

Gaetano Donizetti by Franz Liszt, the piano in the service of the opera

Autorzy:

Krzywoszyński, Przemysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/780187.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Liszt
piano interpretation
transcription
reminiscence
Donizetti
bel canto
opera

Opis:

The aim of the paper is to analyze Franz Liszt's piano interpretations that constitute excellent operatic transcriptions and reminiscences from the operas of Gaetano Donizetti. There are seven piano works based on six of Donizetti’s operas, among them bar-for-bar transcriptions of particular fragments as well as masterly syntheses of many musical themes. We try to argue that Donizetti was an inspiration for Liszt and that the Hungarian composer was not only an eminent connoisseur and admirer of bel canto, but also made an important contribution to the rediscovery of Italian opera. These transcriptions are an excellent example of a sincere tribute from one great composer to another; they highlight some of the treasures among Donizetti’s compositions, as well as the talent of the author of the transcriptions.

Źródło:

Interdisciplinary Studies in Musicology; 2014, 13; 141-154
1734-2406

Pojawia się w:

Interdisciplinary Studies in Musicology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 81.

Tytuł:

Bohater heterogeniczny – opera, cyrk i kicz w filmie Filipa Bajona „Aria dla atlety”
Heterogeneous Character – Opera, Circus and Kitsch in the Filip Bajon’s Film Aria for an Athlete

Autorzy:

Izabela, Tomczyk

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1187259.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Filip Bajon
circus
clown
opera
wrestling
decadence
parody
kitsch

Opis:

The author analyzing Filip Bajon’s film Aria for an Athlete focuses on the relationship between opera and circus, paying attention primarily to their interrelationship and not the differences. According to the author, the category common to both shows is kitsch. Any kind of art has in its history phase of kitsch, yet what is derived from the kitsch can become the beginning of art. While describing the coexistence of opera and circus, author makes a study of three movie characters: Władysław Góralewicz, clown Max and tenor Babtisto Messalini. In her opinion, these representatives of respectively the world of circus or the opera, have a number of attributes that allow to assign them the culture which is alien to them. Max, circus clown, elevates kitsch, but also shows a duality of nature of both commedia dell’arte and film, Góralewicz, artist-wrestler rooted in the circus, longs for the opera, singer Messalini, whose profession is to create a culture, brings to life kitsch.

Źródło:

Załącznik Kulturoznawczy; 2016, 3; 114-135
2392-2338

Pojawia się w:

Załącznik Kulturoznawczy

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 82.

Tytuł:

Konrad Zawiłowski – doktor muzykologii solistą Wiener Hofoper. Kariera sceniczna
Konrad Zawiłowski – A Doctor of Musicology as Soloist at the Wiener Hofoper. The Stage Career

Autorzy:

Piekarski, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/24272194.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Konrad Zawiłowski
Lwów
Wiedeń
Bayreuth
Berlin
opera
Lviv
Vienna

Opis:

Konrad Zawiłowski (ur. 1880 r. w Krakowie, zm. 1952 w Berlinie) odznaczył się jako pierwszy polski muzykolog, absolwent Uniwersytetu Wiedeńskiego w 1902 r. Bardziej spektakularna była jednak jego kariera artystyczna. W 1903 r. debiutował na scenie Opery Warszawskiej, następnie występował w Teatrze Miejskim we Lwowie, po czym przez trzy sezony (1904–1907) był głównym barytonem wiedeńskiej Hofoper, do której zaangażowany został przez Gustava Mahlera. W tym czasie odznaczył się tez jako pierwszy Polak, solista Festspielhais w Bayreuth (1904 r.).  Dziś postać Zawiłowskiego jest zapomniana, zarówno jako muzykologa, jak i artysty. Poświęcone Zawiłowskiemu hasło w Encyklopedii Muzycznej PWM jest wyjątkowo skromne i lakoniczne (bez podanej bibliografii). O Zawiłowskim nie pisano także z okazji Roku Moniuszkowskiego, choć jego praca doktorska poświęcona była właśnie Stanisławowi Moniuszce. Również w 2019 r. podczas wystawy zorganizowanej w Wiedniu z okazji jubileuszu 150-lecia Wiener Staatsoper (Hofoper) całkowicie zabrakło informacji na jego temat. Nieliczne wzmianki dotyczące Zawiłowskiego pojawiają się dziś w pojedynczych pracach. Celem niniejszego artykułu jest przypomnienie sylwetki Zawiłowskiego jako artysty śpiewaka, znanego zarówno polskim scenom operowym jak i wielu teatrom w Austrii i Niemczech. Postawione zostało też pytanie dotyczące wyboru przez Zawiłowskiego studiów muzykologicznych oraz kariery zawodowego śpiewaka. W badaniach nad życiorysem i karierą Zawiłowskiego zostały wykorzystane materiały zgromadzone w Archiv der Universität Wien, a przede wszystkim szereg czasopism wydawanych w Wiedniu, Berlinie, Warszawie, Lwowie i Krakowie. Autor posłużył się także afiszami teatralnymi oraz bazą internetową Wiener Staatsoper. W zdecydowanej większości dostarczają one całkowicie nieznanych dotąd informacji.
Konrad Zawiłowski (b. 1880 in Kraków, d. 1952 in Berlin) was notably the first Pole who became a musicologist, graduating from the University of Vienna in 1902. More spectacular, however, was his artistic career. Having made his debut at Warsaw Opera in 1903, he sang at the Municipal Theatre in Lwów (now Lviv), and later was for three seasons (1904–07) the main baritone at Vienna’s Hofoper, for which he was engaged by Gustav Mahler. In the same period, he made a name for himself as the first Pole ever to become a soloist at the Bayreuth Festspielhaus (1904). Now forgotten both as a musicologist and artist, Zawiłowski has an exceptionally brief and laconic entry in Encyklopedia Muzyczna PWM / PWM Edition’s Music Encyclopaedia (with no bibliography). Though his doctoral dissertation was dedicated to Stanisław Moniuszko, he was not mentioned in the context of the Moniuszko Year (2019). There was absolutely no information about him, either, at the 2019 Viennese exhibition for the 150th anniversary of Wiener Staatsoper (previously Hofoper). Only a few mentions of the artist can be found in some individual texts. This paper aims to revive his memory as a singer known in Polish opera houses as well as many theatres in Austria and Germany. His choice of musicological studies and a professional singer’s career is examined. Research into Zawiłowski’s biography and career has been conducted here on the basis of materials kept at the Archiv der Universität Wien as well as, most importantly, a number of press titles from Vienna, Berlin, Warsaw, Lwów, and Kraków, theatrical posters, and the Wiener Staatsoper online database. Most of the information provided by these sources has remained completely unknown to date.

Źródło:

Muzyka; 2023, 68, 2; 49-71
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 83.

Tytuł:

Aesthetic Transformations of the Image of the Opera Singer: Vasyl Slipak in Contemporary Popular Culture
Estetyczne przemiany wizerunku śpiewaka operowego: Wasyl Slipak we współczesnej kulturze popularnej

Autorzy:

Vasylieva, Oleksandra

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29430946.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

opera
dramat
muzyka
postmodernizm
Ukraina
drama
music
postmodernism
Ukraine

Opis:

The opera, whose nature is synthetic and spectacular, is sensitive to social upheavals and changing priorities in artistic interests. Thus, in the postmodern era, opera art is revealed to the mass audience and gets closer to popular culture; it adapts to new aesthetic trends and at the same time influences them. One of the bridges that connect opera with popular culture is the figures of famous composers and star performers. Contemporary culture uses and rethinks the images of real-life opera stars, as well as some collective generalized images of opera singers. The Ukrainian opera singer Vasyl Slipak became a hero of popular culture—his story fits perfectly into the global pop cultural narratives of death in the battle for freedom. His image resonates with the current cultural zeitgeist and embodies the essence of Ukrainian society under the Russian invasion and its values. Modern artists skillfully incorporate his iconic persona into the realms of drama, theater, and music, showcasing their ingenuity and creativity.
Przemiany społeczne i zmieniające się priorytety zainteresowań artystycznych oddziałują na operę jako sztukę syntetyczną i widowiskową. W epoce ponowoczesnej opera otwiera się więc na masowego odbiorcę i zbliża do kultury popularnej; adaptuje się do nowych trendów estetycznych i jednocześnie na nie wpływa. Jednym z pomostów łączących operę z kulturą popularną są postaci znanych kompozytorów i gwiazdorskich wykonawców. Współczesna kultura wykorzystuje i na nowo analizuje wizerunki gwiazd operowych, a także stereotypowe wyobrażenia o śpiewakach operowych. Ukraiński wykonawca Wasyl Slipak stał się bohaterem popkultury – jego historia doskonale wpisuje się w popkulturowe narracje o śmierci w walce o wolność. Jego wizerunek rezonuje z aktualnymi trendami kulturowymi i staje się uosobieniem wartości ukraińskiego społeczeństwa skonfrontowanego z rosyjską inwazją. Współcześni artyści umiejętnie włączają jego ikoniczną postać do sfery dramatu, teatru i muzyki, pokazując swoją pomysłowość i kreatywność.

Źródło:

Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 103-114
0031-0522
2658-2899

Pojawia się w:

Pamiętnik Teatralny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 84.

Tytuł:

Monsters and Marvels: Shakespeare Across Opera, Ballet, Dance, Puppetry, and Music in Central and Eastern Europe—and Beyond

Autorzy:

Cetera-Włodarczyk, Anna
Havlíčková Kysová, Šárka
Kowalcze-Pawlik, Anna
Mišterová, Ivona
Reuss, Gabriella

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/39773465.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

William Shakespeare
dance theatre
opera
ballet
musical
puppetry
transmediality

Opis:

This collectively authored position paper discusses “hybrid” Shakespeares in Central and Eastern Europe, focusing on productions that offer formal experimentation and transnational perspectives. While their contexts remain regional, they provide an insight into how Shakspeare has been mobilised regionally. The paper consists of four distinct parts, each considering Shakespeare in a hybrid form: in opera, dance and musical theatre as well as puppetry in the transnational, regional context. The general discussions of Shakespeare’s presence/appropriation in these art forms are followed by case studies that illustrate the significance of hybridity that characterises Shakespeare in the Central and Eastern European transnational context. Our brief analyses and selected case studies suggest a need for a detailed study of Shakespeare and performative arts in Central and Eastern Europe that would concentrate on the transgressive impulse these theatrical blends realised through formal experiment and artistic innovation.  

Źródło:

Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2023, 28, 43; 89-108
2083-8530
2300-7605

Pojawia się w:

Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 85.

Tytuł:

O specyfice musicalu rockowego
Rock musical and its specificity

Autorzy:

Bernatowicz, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1944370.pdf

Data publikacji:

2021-06-30

Wydawca:

Narodowe Centrum Kultury

Tematy:

musical
rock
sztuki performatywne
rock opera
analiza
performing arts
analysis

Opis:

This article discusses various aspects of rock musical, focusing on its relationship with the aesthetics of rock music. The introduction provides a methodological approach to this type of a musical theatre work. The existing concepts related to this term are presented, a distinction is made between the category of rock opera and rock musical, and an original definition of this subgenre is proposed. The next section explores the relationship between rock music and rock musical in terms of authenticity. Differences and similarities in the performing practice are presented for both artistic forms along with their sound representations. The final section of the article analyses two prominent musicals created in the early stages of the subgenre development – Hair and Jesus Christ Superstar. Having set certain boundary conditions for fusing rock with theatre, both productions are analysed for their structural components appropriate for the musical form (musical elements, dramatic elements of the work) in combination with rock aesthetics and the performance of this type of work on stage.

Źródło:

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 114, 2; 150-161
1230-4808

Pojawia się w:

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 86.

Tytuł:

Opera – Oratorio Oedipus Rex by Stravinsky and the Greek Original (SPhP XI, 1996)
Opera – Oratorio Oedipus Rex by Stravinsky and the Greek Original

Autorzy:

Skwara, Ewa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1046566.pdf

Data publikacji:

2017-12-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Greek tragedy
Sophocles
Oedipus Rex
ancient performances
Igor Stravinsky
opera

Opis:

This article is a voice in the discussion on the methods of stage implementation of Greek tragedy. The discussed staging of “Oedipus Rex” opera by Stravinsky (Tokyo ‚94) is dominated by non-verbal means of expression (music, set design, costume, stage movement), thus setting a supporting role for the libretto. Nevertheless, the performance arouses similar feelings and emotions as Sophocles’ drama.

Źródło:

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 3; 7-12
0302-7384

Pojawia się w:

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 87.

Tytuł:

Correction of Acoustics in Historic Opera Theatres with the Use of Schroeder Diffuser

Autorzy:

Kamisiński, T.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/176634.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

opera house
Schroeder diffusers
Lviv
underbalcony
horseshoe plan
focusing
scattering

Opis:

The paper deals with the problem of acoustic correction in historic opera theatres with the auditorium layout in the form of a horseshoe with deep underbalcony cavities limited with a semicircular wall surface. Both geometry of the cavities and excessive sound absorption determine acoustic phenomena registered in this area of the hall. The problem has been observed in the Theatre of Opera and Ballet in Lviv, Ukraine, where acoustic tests were carried out, simulation calculations performed, and finally a diffusion panel worked out designed for the rear wall of the underbalcony space. Acoustic measurements carried out after installation of the diffusers revealed favourable changes in the sound strength factor G within the range of medium and high frequencies in the underbalcony and auditorium centre area. By replacing textile tapestry with diffusion panels, a significant reduction of sound absorption was achieved for the frequency range above 1 kHz and an increase of uniformity of acoustic parameters registered in the hall. The method presented in the paper can be applied in historic halls of the similar type as well as contemporary rooms where there is a need for correction of acoustic flaws related to sound focusing or the echo effect.

Źródło:

Archives of Acoustics; 2012, 37, 3; 349-354
0137-5075

Pojawia się w:

Archives of Acoustics

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 88.

Tytuł:

"Serc starania stracone" - szekspirowskie libretto Wystana Hugh Audena i Chestera Kallmana
“Love’s Labour’s Lost” – Shakspearean Libretto by W.H. Auden and Ch. Kallman

Autorzy:

Kowalski, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/920337.pdf

Data publikacji:

2009-06-13

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

adaptation
W.H. Auden
Ch. Kallman
libretto
adaptacja
Szekspir
opera

Opis:

The article deals with the most significant changes the authors introduced in order to adapt the Shakespearean play to operatic requirements, e.g. reducing the number of characters, ascribing new parts to some of the characters remaining or balancing female and male voices on stage. An analysis is made here also of the flow of time inscribed in the libretto and the significance of the scene when the messenger comes to the Princess, saying that the King of France is dead. Their symbolism is interpreted with the additional contexts that were provided by W.H. Auden’s lecture on Love’s Labour’s Lost, which are: court love, court manners, euphuism and the Platonic philosophy and its continuations. This philosophical context allowed both poets to read the play as a process of gaining knowledge of life and feelings which the King of Navarre and his courtiers had declared to study in their academy, but never succeeded.

Źródło:

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2009, 7, 13-14; 97-110
1731-450X

Pojawia się w:

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 89.

Tytuł:

La buona figliuola Carla Goldoniego a Czekina albo cnotliwa panienka Wojciecha Bogusławskiego
La buona figliuola by Carlo Goldoni and Czekina or a Virtuous Maid by Wojciech Bogusławski

Autorzy:

Grzywaczewska, Edyta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/514094.pdf

Data publikacji:

2015-07-01

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ

Tematy:

Carlo Goldoni
Wojciech Bogusławski
the National Theater
libretto
opera buffa

Opis:

La buona figliuola (The Accomplish’d Maid) is an opera buffa in three acts by Niccolò Piccinni and Carlo Goldoni. The librettist based his text on Samuel Richardson’s novel Pamela, or Virtue Rewarded. It was performed for the first time at the Teatro delle Dame, Rome on 6th February 1760 with an all male cast. It was a big success and La buona figliuola took Europe by storm. Every European opera house had this opera in its repertoire. The performances were in: Barcelona, Prague, Vien, Dresden, London, Berlin, Mannheim and Paris. This opera was probably performed even in Beijing by Jesuits in 1778. La buona figliuola was so popular in Europe that Stanisław August Poniatowski, the King of Poland, wished it for his coronation ceremony. The performance took place at the National Theatre on 7th August 1765, just five years after the world premiere. This opera was also very popular in Warsaw. People loved the story of a simple and good maid Cecchina. Seventeen years later, Wojciech Bogusławski, the director of the National Theater, translated and adapted Goldoni’s opera and named it Czekina albo cnotliwa panienka (Czekina or a Virtuous Maid). He performed it in 1782 with big success. First of all, the article describes the historical context of the creation of libretto – the Carlo Goldoni’s biography. Next, it presents the story of maid Cecchina and the phenomenon of the description of the Polish theories of translation from the 18th century, the Polish version of the opera – Czekina or a Virtuous Maid, is presented. Finally, two versions of the libretto – the Goldoni’s and the Bogusławski’s, are compared.

Źródło:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2015, 2(25); 15-27
2956-4107
2353-7094

Pojawia się w:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 90.

Tytuł:

W rokokowym blasku podróży na Cyterę… Dramaturgiczne antecedencje formowania koncepcji postaci w XVIII-wiecznej operze seria na przykładzie Alciny Georga Friedricha Händla
In the Rococo Glow of a Journey to Kythira. The Dramaturgic Antecedents to the Formation of the Concept of a Character in eighteenth-century Opera Seria as in Alcina by Georg Friedrich Händel

Autorzy:

Lisiecka, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2135522.pdf

Data publikacji:

2022-09-30

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

tragedy
poetics
French classicism
Aristotle
opera seria
Rococo
Watteau
Händel

Opis:

This study presents the effect of the principles of dramatic poetics with regard to the way the concept of a character in eighteenth-century opera seria was formed. Similarly to the rococo message of Antoine Watteau’s paintings, this genre of opera was characterised by melancholic sophistication, the rule of the artificiality of the presented world and an allegorical plan of reference that assumed an intellectualised strategy of reception of a work of art. The article presents the path to the formation of a model eighteenth-century-opera character, from the transformation of the principles of Aristotelian poetics due to the influence of the rhetorical and scholastic tradition and later due to that of the poetics of French classicism. Händel’s Alcina serves as an example of the superiority of ethos and pathos, i.e. of the presentation of the affects and internal states of the titular character, over other elements of the drama. It is also used to explain to what extent the project of the rococo opera, artificial and challenging the probability rule, practises the mimetic postulates of artistics presentation.

Źródło:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2022, 42; 33-56
1233-8680
2450-4947

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 91.

Tytuł:

W poszukiwaniu postaci (w XIX-wiecznych teoriach opery i prozie artystycznej)
In the Search of Character (in Nineteenth-century Theories of Opera and Artistic Prose)

Autorzy:

Nowicka, Elżbieta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2135523.pdf

Data publikacji:

2022-09-30

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

opera
theories of music
theories of literature
character
nineteenth century

Opis:

The article analyses texts regarding the opera character, or indirectly linked to it, by a number of authors from the late eighteenth century to the last decades of the nineteenth century: Sulzer, Rousseau, Hoffmann, Stendhal, Baudelaire, Wagner. The author focuses on their theoretical texts and artistic prose. The analysis indicates a strong multilateral involvement of the reflection on the topic of character in contemporary aesthetic views and anthropological concepts.

Źródło:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2022, 42; 15-32
1233-8680
2450-4947

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 92.

Tytuł:

Teatr cieni: „Wieczór w Teatrze Wielkim” Stanisława Balińskiego
Theatre of Shadows: Stanisław Baliński’s Wieczór w Teatrze Wielkim

Autorzy:

Puchalska, Iwona

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2135485.pdf

Data publikacji:

2022-09-30

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Stanisław Baliński
A Night at the Grand Theatre
emigration poetry
Skamander Group
opera in the literature of the twentieth century
opera character

Opis:

The text is devoted to an emigration poem by Stanisław Baliński, A Night at the Grand Theatre (1943), in which the Warsaw opera became a synecdoche of the pre-war Warsaw, and the entire poetic structure is built as a kind of virtual stage on which special characters appear and perform their roles. This text is an interesting contribution to the research on the influence of the imaginarium of the musical theatre on the imagination of twentieth-century poets, and at the same time performs a specific functionalisation of the operatic character – in several meanings of the word.

Źródło:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2022, 42; 121-136
1233-8680
2450-4947

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 93.

Tytuł:

Olga Orleńska (1889 lub 1894–1956) — artystka operetkowa, operowa i filmowa, pierwsza polska „Księżniczka czardasza”
Olga Orleńska (1889 or 1894–1956): An Operetta, Opera and Film Artist, First Polish „Csardas Princess”

Autorzy:

Uljasz, Adrian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1807018.pdf

Data publikacji:

2020-01-03

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

opera w Polsce
operetka w Polsce
Orleńska Olga (1889 lub 1894–1956)
opera in Poland
operetta in Poland history
Orleńska Olga (1889 or 1894–1956)

Opis:

Olga Orleńska to śpiewaczka i aktorka, pierwsza polska wykonawczyni głównej roli w Księżniczce czardasza Imre Kálmána. W 1917 r. odniosła sukces w krajowej prapremierze tej operetki w Teatrze Nowości w Warszawie. W czasach II RP występowała jako śpiewaczka operowa w Poznaniu i Warszawie. Grała też m.in. w teatrach operetkowych Warszawy, Teatrze Kameralnym w Warszawie, a także w Teatrze Narodowym w Toruniu i Teatrze Miejskim w Łodzi. Zagrała w dwóch polskich filmach: Mały marynarz (1936 r.) i Złota maska (1939 r.). Po II wojnie światowej wykonywała role operetkowe na scenach Łodzi i Lublina.
Olga Orleńska is a singer and actress, the first Polish performer of the main role in the „Csardas princess” of Imre Kálmán. In 1917, she held success in the national premiere of this operetta in the Teatr Nowości in Warsaw. During the Second Polish Republic she performer as an opera singer in Poznan and Warsaw. She also played in Warsaw’s operetta theaters, the Kameralny Theater in Warsaw, as well as in the National Theater in Torun and the Municipal Theater in Lodz. She starred in two Polish films: Little Sailor (1936) and Golden Mask (1939). After World War II, she performed operetta roles on the stages of Lodz and Lublin.

Źródło:

Roczniki Kulturoznawcze; 2018, 9, 4; 119-132
2082-8578

Pojawia się w:

Roczniki Kulturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 94.

Tytuł:

Valentino Fioravanti i duet z opery „Echo w Lesie” Wojciecha Pękalskiego i Józefa Elsnera
Valentino Fioravanti and the Duet from the Opera ‘Echo W Lesie’ [An Echo in the Woods] by Wojciech Pękalski and Józef Elsner

Autorzy:

Chachulski, Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/25806176.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Józef Elsner
Valentino Fioravanti
Echo w lesie
Il furbo contro il furbo
opera
intermezzo
opera buffa
Joseph Elsner
An echo in the woods

Opis:

Jeden z sześciu numerów jednoaktowej opery Echo w lesie, dotychczas uznawanej za dzieło Józefa Elsnera, w rzeczywistości wykorzystuje muzykę duetu „Con un aria schizzinosa”  z opery Il furbo contra il furbo Valentina Fioravantiego, w praktycznie niezmienionej postaci. Zapożyczenie, choć sygnalizowane na premierowym afiszu, dotąd nie zostało zidentyfikowane. Odkrycie to przekreśla niektóre tezy stawiane przeze mnie w artykule „Echo w lesie Józefa Elsnera i Wojciecha Pękalskiego – późny pogłos włoskiego intermezza na warszawskiej scenie narodowej?” (Muzyka 65 (2020) nr 2), choć zarazem dodaje nowe argumenty za uznaniem premierowego pochodzenia zachowanej partytury Echa.
One of the six numbers in the one-act opera Echo w lesie [An echo in the woods], previously considered to be the work of Józef Elsner, actually uses music (in a virtually unaltered form) from Valentino Fioravanti’s opera Il furbo contra il furbo (the duet ‘Con un aria schizzinosa’). The borrowing, although acknowledged on the poster for the work’s premiere, has remained unidentified until now. This discovery invalidates some of the theses of my own paper titled ‘Echo w lesie Józefa Elsnera i Wojciecha Pękalskiego – późny pogłos włoskiego intermezza na warszawskiej scenie narodowej?’ [Józef Elsner and Wojciech Pękalski’s An Echo in the Woods: a late reference to Italian intermezzi in the repertoire of Warsaw’s National Theatre?] (Muzyka, 65/2, 2020), but at the same time contributes new arguments in favour of recognising the preserved score of Echo as that used for the work’s premiere.

Źródło:

Muzyka; 2022, 67, 1; 151-163
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 95.

Tytuł:

Fragment zaginionego singspielu Józefa Elsnera
A fragment of a lost singspiel by Józef Elsner

Autorzy:

Chachulski, Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28877278.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Józef Elsner
opera
singspiel
aria
Sułtan Wampum
Der verkleidete Sultan
Amazonki

Opis:

Przechowywany w Bibliotece Narodowej w Warszawie rękopis oznaczony jako „Rola Husseina w operze Sułtan Wampum” poza wspomnianą partią zawiera także partyturowy zapis arii tenorowej opatrzonej imieniem „Nuradin“, dotychczas uważany za dodatkową arię noszącej to imię postaci rzeczonej opery. Umieszczony w arii fragmentaryczny tekst niemiecki pozwala jednak zidentyfikować arię jako należącą do partii Nouradina z uważanej za zaginioną niemieckojęzycznej opery Elsner Der verkleidete Sultan – z niej pochodzi więc także oznaczenie roli w zapisie; po wyjaśnieniu tego faktu dokładne odczytanie polskiego tekstu arii pozwala stwierdzić, iż polska wersja arii nie była przeznaczona do Sułtana Wampuma, lecz do poprzedniej opery Elsnera,  Amazonek. Wstępna analiza zachowanej arii w połączeniu z informacjami zawartymi w zachowanym libretcie opery pozwala wejść w dyskusję z hipotezą Aliny Nowak-Romanowicz dopatrującą się w dziele Elsnera inspiracji Uprowadzeniem z seraju Wolfganga Amadeusza Mozarta. Przewaga ansambli nad numerami solowymi i znacznie skromniejsze niż w analogicznych numerach utworu Mozarta potraktowanie zachowanej arii (będącej jednym z kulminacyjnych numerów utworu) dowodzi istotnie odmiennego podejścia do gatunku singspielu.
A manuscript kept at the National Library in Warsaw, labelled as ‘Hussein’s part from the opera Sultan Wampum’, contains – apart from the said role – also the score notation of a tenor aria designated with the name ‘Nuradin’. This has so far been interpreted as an additional aria sung in the same opera by the eponymous figure. However, the fragmentary German text found in the aria makes it possible to identify it as belonging to the part of Nouradin in Elsner’s German-language opera Der verkleidete Sultan, now considered lost; hence the designation of the aria in the score. Taking this discovery into account, an attentive reading of the text of the other, Polish aria proves that it was not meant for Sultan Wampum, but for Elsner’s previous opera, The Amazons. Initial analysis of the surviving aria, along with information contained in the preserved libretto, allow us to dispute the claim made by Alina Nowak-Romanowicz, who suggested that Elsner’s opera was inspired by Wolfgang Amadeus Mozart’s Die Entführung aus dem Serail. The domination of ensemble scenes over solo numbers, and the much more modest treatment of the surviving aria (one of the climactic moments in that opera) as compared to the corresponding numbers of Mozart’s work – demonstrates that Elsner’s approach to the singspiel genre was significantly different.

Źródło:

Muzyka; 2019, 64, 3; 99-109
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 96.

Tytuł:

„Zły smak i gminna przesada”. Kilka uwag o muzyczno-dramatycznej konstrukcji opery Sułtan Wampum Józefa Elsnera na tle oryginalnego libretta Augusta von Kotzebue
‘Bad Taste and Common Exaggeration’. Several remarks on the musical and dramatic structure of Józef Elsner’s Opera Sultan Wampum, as compared with the original libretto by August von Kotzebue

Autorzy:

Chachulski, Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28408590.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Józef Elsner
August von Kotzebue
Sułtan Wampum
opera
singspiel
Sultan Wampum

Opis:

Przedmiotem artykułu jest opera Sułtan Wampum Józefa Elsnera z tekstem Wojciecha Bogusławskiego i Augustyna Glińskiego, rozpatrywana jako adaptacja niemieckiego libretta Augusta von Kotzebuego. Zakwestionowane zostaje stanowisko cytowanego w tytule warszawskiego recenzenta z 1815 r., zarzucającego tłumaczom wprowadzenie zbędnych i „gminnych” dodatków, zamiast tego dodane fragmenty ujęte są jako warunkowane spójną koncepcją adaptacyjną Elsnera i Bogusławskiego dotyczącą muzyczno-dramatycznego kształtu dzieła, której głównym elementem była transformacja gatunkowa specyficznego singspielu Kotzebuego w pełnoprawną operę komiczną. Omówiona zostaje zmiana struktury aktowej i charakter dodanych numerów solowych. Szczegółowo omówione są obszerne finały, stanowiąca zasadniczą ingerencję warszawskich twórców w oryginalny kształt libretta. Dokonane zmiany rozpoznane zostają jako rozbijające konsekwentną wizję niemieckiego autora i skutkujące wewnętrznymi niekonsekwencjami warszawskiej wersji opery, lecz zarazem z powodzeniem dostosowujące dzieło do gustu szerszych mas warszawskiej publiczności teatralnej.
The paper discusses Józef Elsner’s opera Sultan Wampum with texts by Wojciech Bogusławski and Augustyn Gliński, analysed here as an adaptation of the German libretto by August von Kotzebue. I have questioned the Warsaw reviewer’s opinion of 1815 (quoted in the title), in which he criticised the Polish translators for inserting ‘common’ and unnecessary elements in the text. Instead, I present those added sections as a result of Elsner and Bogusławski’s consistent concept for the adaptation of Kotzebue’s peculiar type of singspiel and transforming it into a fully-fledged comic opera. Te additions thus mainly stemmed from the consideration of musical-dramatic form and their choice of genre. I examine changes in the structures of acts, and the character of the added solo numbers. I also discuss in detail the extensive fnales, which are the main point at which the Warsaw authors interfered with the original libretto. Te changes they introduced distorted the coherent vision of the German librettist and led to internal discrepancies in the Warsaw version, which, nevertheless, proved to be a successful adaptation of the work to the tastes of the wide audience that frequented Warsaw’s theatres.

Źródło:

Muzyka; 2019, 64, 4; 3-36
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 97.

Tytuł:

Le influenze italiane in Karol Szymanowski
Italian Influences in Karol Szymanowski’s Work

Autorzy:

Masi, Leonardo

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1040459.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Szymanowski
Italy
Sicily
Renaissance
homosexuality
reception of Italian opera in Poland

Opis:

Like many other artists, Szymanowski was hugely attracted to Italy. In this article, I will briefly expose, firstly, the “Italian” tracks that can be found in the Polish composer’s music, and, secondly, the declarations on Italy in Szymanowski’s writings, in particular on his art and music, trying to relate these elements between them to see what image of Italian culture emerges. I will show how Szymanowski’s cultural environment remains German-based nevertheless looking for the lost unity between man, art and nature in the heritage of the Italian Renaissance.

Źródło:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2020, 39; 101-111
1233-8680
2450-4947

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 98.

Tytuł:

Storie di emancipazione: Virginia Ramponi Andreini (1583–1631) dal suocero al marito
Emancipation Stories: Virginia Ramponi Andreini (1583–1631) from Her Father-in-Law to Her Husband

Autorzy:

Besutti, Paola

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/446558.pdf

Data publikacji:

2019-11-30

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

actress
female singers
opera
emancipation
law
attrici
cantanti donne
emancipazione
diritto

Opis:

Numerous notarial deeds are kept in the State Archive of Mantua, involving some of the most famous comedians of the 17 th century. Piermaria Cecchini (Frittellino); Francesco Andreini and his sons Domenico and Giacinto; Giovan Battista (Lelio) with his son Pietro Enrico; Tristano Martinelli; and others used notaries for wills, sales contracts, debt reduction, inventories of assets, and dowries. Some of these documents also involve the women of the Andreini family: Lavinia (sister Fulvia), Caterina (perhaps sister Clarastella), Virginia Ramponi Andreini (Florinda). In particular, an emancipation deed (1620) indirectly affected Virginia (Genoa, 1583? – before 17 November 1631), the first wife of Giovan Battista Andreini. On the basis of document analysis, two perspectives are explored: Virginia’s peculiar contribution to the activities of the family, also from an economic point of view; and the status of women with regards to emancipation, which must be understood from a legal point of view that was patriarchal and defensive of property. The article thus becomes an opportunity to reflect, starting from Virginia but gazing even beyond, on the condition of women who were active in the theatrical and musical world between jurisprudence, artistic professions, economic heritage, and daily life. In conclusion, through some selected examples (the concerto delle dame of Ferrara, Adriana Basile, Margherita Salicola, Antonia Merighi), the theme of emancipation throughout the 17 th century is analysed, a period when women singers successfully populated the new operatic market. As the law remained unchanged, these women experimented with different strategies to protect their own person and assets.
Nell’archivio di stato di Mantova sono conservati numerosi atti notarili, che coinvolgono alcuni fra i più famosi comici del Seicento. Piermaria Cecchini (Frittellino), Francesco Andreini e i suoi figli Domenico e Giacinto, Giovan Battista (Lelio) con suo figlio Pietro Enrico, Tristano Martinelli e altri, ricorsero ai notai per i loro testamenti, contratti d’acquisto e vendita, liberazione da crediti, inventari di beni e doti. Alcuni di quegli atti interessano anche i membri femminili della famiglia Andreini: Lavinia (suor Fulvia), Caterina (forse suor Clarastella), Virginia Ramponi Andreini (Florinda). In particolare, un atto di emancipazione (1620) toccò indirettamente Virginia (Genova, 1583 – ?, ante 17 novembre 1631), prima moglie di Giovan Battista Andreini. Sulla base dell’analisi del documento, vengono trattate due prospettive: il peculiare contributo di Virginia alle attività della famiglia anche sotto il profilo economico; lo stato delle donne nei confronti dell’emancipazione, intesa sotto il profilo giuridico che era patriarcale e difensivo dei patrimoni. Il documento diviene quindi occasione per riflettere, partendo da Virginia ma spingendo poi lo sguardo oltre, sulla condizione delle donne attive nel mondo teatrale e musicale fra giurisprudenza, professioni artistiche, patrimoni economici e vita quotidiana. In conclusione, attraverso alcuni selezionati esempi (il concerto delle dame di Ferrara, Adriana Basile, Margherita Salicola, Antonia Merighi), il tema dell’emancipazione viene osservato in tutto il Seicento, quando le cantanti donne popolavano il nuovo mercato operistico con successo, anche economico. Poiché la legge era rimasta invariata, esse sperimentarono diverse strategie per tutelare la propria persona e i propri patrimoni.

Źródło:

Italica Wratislaviensia; 2019, 10.2; 65-83
2084-4514

Pojawia się w:

Italica Wratislaviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 99.

Tytuł:

O możliwościach czytania dzieła operowego

Autorzy:

Wypych-Gawrońska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1391830.pdf

Data publikacji:

2015-12-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Opera
libretto
music
theatre
history of culture
muzyka
teatr
historia kultury

Opis:

Elżbieta Nowicka’s book Zapisane w operze. Studia z historii i estetyki opery (Wydawnictwo Poznańskie 2012) [Written in opera. The studies from history and aesthetics of opera] is an attempt to read the ideas, myths and idioms of culture enshrined in works of opera from the 17th to the 20th century. This process of registering takes place on several levels of operatic works: in the librettos, the music and in their staging. It is thanks to these that operas often prove to be the most interesting expression of the presence of myths and ideas in culture, and Elżbieta Nowicka’s book encourages the reader to return to such works.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2015, 24; 377-389
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 100.

Tytuł:

Family Resemblance: Frankenstein’s Monster and the Phantom of the Opera in ”Penny Dreadful” (2014-2016)

Autorzy:

Babilas, Dorota

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/605864.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

Penny Dreadful
Frankenstein
The Phantom of the Opera
mash-up
adaptation

Opis:

Der Artikel enthält Zusammenfassungen nur in Englisch.
The Creature of Frankenstein never managed to fulfil his desire of finding a loving partner in Mary Shelley’s novel, but his symbolic progeny continues to haunt the modern popular culture. The article discusses the case of “family resemblance” between Frankenstein’s Creature and the title antihero of Gaston Leroux’s The Phantom of the Opera. In their respective literary sources, they share an inborn deformity, an appreciation for music, a romantic yearning for love and acceptance matched with sociopathic violence. Recently, the TV series Penny Dreadful elaborates on these allusions, conflating the narratives by Shelley and Leroux, as well as their later adaptations.
L'article contient uniquement les résumés en anglais.

Źródło:

Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2019, 43, 2
0137-4699

Pojawia się w:

Lublin Studies in Modern Languages and Literature

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce