Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

The Name of God

Autorzy:

Seremak, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2041850.pdf

Data publikacji:

2021-12-31

Wydawca:

Akademia Katolicka w Warszawie

Tematy:

imię Boga
Izrael
Przymierz
Historia zbawienia
bycie dla

Opis:

Podstawowym wydarzeniem w tradycji wiary biblijnego Izraela jest objawienie szczególnego, osobistego imienia Boga: ’ehyeh – yhwh (Exod 3:13-15). Ma to miejsce w Egipcie w kontekście zagrożenia życia potomków Abrahama, Izaaka i Jakuba. Objawione w takich okolicznościach imię Boga ma być gwarancją i rękojmią zbawienia. W tym sensie osobiste imię Boga Izraela jest osią całej biblijnej historii zbawienia nadającej jej jedność i ciągłość w czasie. Objawione osobiste imię Boga Izraela jest znakiem jedności i jedyności zarówno Tego, Który objawia się przez nie, jak również tych, którzy jednoczą się w tym imieniu. Fundamentalną cechą imienia Boga jest to, że jest On Bogiem dla nas

Źródło:

Studia Bobolanum; 2021, 32, 2; 135-143
1642-5650
2720-1686

Pojawia się w:

Studia Bobolanum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Bycie-w-miłości-z-Bogiem jako działanie Łaski Bożej w teologii Bernarda Lonergana
Being-In-Love-with-God as an Influence of a Divine Grace in the Theology of Bernard Lonergan

Autorzy:

Szwarc, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/503065.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi

Tematy:

łaska
bycie-w-miłości-z-Bogiem
Bernard Lonergan

Opis:

The article takes up an issue of a Divine grace in a contemporary theology of the Canadian theologian, Bernard Lonergan. It is a phenomenologically-transcendental attempt of formulating the reality, where instead of the traditional theological ideas the new concepts appear, that refer to a human experience of love. In this way, Lonergan wants above all to point out, that the grace is a relation of persons, wherein the love as a gift originated from a free initiative of God becomes through a response of the man, a link creating a relationship and going beyond the man himself towards the others. That is why, Lonergan accepts the love between the people as a pattern for the grace, since he wants to explain how the man, living in the grace, acts, behaves and affects the others. As a definition of the reality of grace, Lonergan uses an expression: being-in-love-with-God, and in the first place he indicates what the man accepts from the outside thanks to the grace, to exhibit afterwards what he passes on further, being himself in the state of grace.

Źródło:

Łódzkie Studia Teologiczne; 2012, 21; 233-246
1231-1634

Pojawia się w:

Łódzkie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Czy i jak możliwa jest refleksja nad istnieniem?

Autorzy:

Zachariasz, Andrzej L.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2106178.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

Absolut
Bóg
byt (coś)
bycie
istnienie
momenty istnienia
życie

Opis:

Autor podjął próbę odpowiedzi na pytanie: czy i jak możliwa jest refleksja nad istnieniem? Wbrew ugruntowanej tradycją tezie, odrzuca on pogląd, zgodnie z którym Parmenidejskie pojęcie bytu ma charakter egzystencjalny. Twierdzi, że Parmenides, a za nim myśl starożytna, byt pojmuje poprzez określoność, a więc jako „coś”. Utrzymuje przy tym, że pojęcie „istnienia” na trwałe pojawiło się w myśli europejskiej dopiero w filozofii św. Tomasza z Akwinu. W proponowanym przez siebie rozumieniu autor utożsamia istnienie z mnogością i różnorodnością prezentujących się momentów, które w porządku myślenia wyraża słówko „coś” (το ον), czyli pojęcie bytu. W przedstawionym ujęciu autor nie oddziela bytu od jego bycia. Tym samym refleksja nad bytem jest zarazem refleksją nad istnieniem.

Źródło:

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2016, 2; 529-537
1230-1493

Pojawia się w:

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Heidegger and δόξα: an Ambiguous Affair

Autorzy:

Mihačević, Borislav

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1621555.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

δόξα
Heidegger
Being
appearance
truth
Aristotle
bycie
wygląd
prawda
Arystoteles

Opis:

The purpose of this article is a clarification of Heidegger`s philosophical stance on δόξα. Although it is not explicitly mentioned in his magnum opus, Being in Time, δόξα is always in the background of philosopher`s analyses of Mitsein, being-with-others, rhetoric or speech (Rede), our self-understanding in the world, etc. Much of Heidegger`s stance toward δόξα derived from his early analyses of Aristotle and presocratic notion of ἀλήϑεια. While δόξα is in itself ambiguous, namely that is not aimed only at what is possible, contingent (πρακτá), but also what is eternal (πáντα), what cannot be otherwise, it is also true that Heidegger`s treatment of δόξα is very ambiguous. Many of Heidegger`s commentators have split views regarding the intersubjective nature of others in fundamental ontology; based on his strong anti-Cartesian Geschmack, some view it positively, others do not. In the article, I will argue for the latter in the sense that his phenomenological reflections on δόξα paradoxically led to the conclusion, which Heidegger tried to avoid, namely the hierarchy between Being and appearance.

Źródło:

Analiza i Egzystencja; 2020, 50; 41-58
1734-9923
2300-7621

Pojawia się w:

Analiza i Egzystencja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Rola wzorców tożsamości osobowej w Ricoeurowskiej hermeneutyce podmiotu
The Role of Personal Identity Models in Ricoeur’s Hermeneutics of the Subject

Autorzy:

Kumorek, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31231978.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Paul Ricoeur
tożsamość osobowa
podmiot
charakter
dotrzymanie słowa
bycie tym samym
bycie sobą
inność
personal identity
subject
character
keeping one’s word
sameness
selfhood
otherness

Opis:

W artykule przedstawiono możliwość zastosowania Ricoeurowskich wzorców tożsamości osobowej: charakteru i dochowanego słowa do rozjaśnienia dialektyki bycia sobą samym oraz bycia kimś/czymś innym. W tym celu przedstawiono powiązania nowych wzorców z tradycyjnymi modelami tożsamości ujmowanymi jako bycie tym samym i bycie sobą. Ukazano zdolności bycia sobą do wykraczania poza wzorzec bycia tym samym, ujawniające się w analizach charakteru i dochowanego słowa oraz umożliwiające ukonstytuowanie „tego, który jest sobą samym”. Opisano również rolę inności, która wykraczając poza aspekty tożsamości „tego, który jest sobą samym” umożliwia konstytucję „tego, który jest sobą samym, jak i kimś/czymś innym”.
The paper presents the possibility of applying Ricoeur’s models of personal identity: character and keeping one’s word to clarify the dialectic of being oneself and being other. For this purpose, the relations of new models to traditional patterns of identity as being the same and being self are presented. This paper demonstrates the ability of selfhood to transcend the model of sameness, as revealed in the analyses of the character and keeping one’s word, and enabling the constitution of oneself. The role of otherness which transcends the identity aspects of oneself and thus enables the constitution of oneself as another is also analysed.

Źródło:

Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 3; 205-230
0035-7685

Pojawia się w:

Roczniki Filozoficzne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

A Senior as an Individual in the Situation of Dementia. Tom Kitwoods Person-Centred Care Model and the Philosophy of Dialogue
Senior jako Osoba w sytuacji choroby demencyjnej. Model Person – Centered Care Toma Kitwooda na tle filozofii dialogu

Autorzy:

Smrokowska-Reichmann, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1040371.pdf

Data publikacji:

2020-06-24

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

demencja
bycie osobą
podmiotowość
dialog
relacja
dementia
personhood
subjectivity
dialogue
relationship

Opis:

Seniors suffering from dementia are always exposed to a reductive approach and depersonalization due to the specificity of that disease. The subjectivity of a senior is neglected or even completely negated. What remains unnoticed is the fact that, despite their disease, a senior is still a person – with the rights and needs of a person – and not just a helpless patient. The paper presents a break that has been made in the understanding and care of seniors with dementia thanks to the work of Tom Kitwood, a British psychologist. In Kitwood’s Person-Centred Care model, a person is defined as a relational, feeling, and historical being. At the same time, being a person is only possible in the interpersonal context. Hence the author's suggestion to read Kitwood’s concept from the angle of the philosophy of dialogue, which is always an affirmation of subjectivity and an opposition to tendencies that reify human beings. In the author’s opinion, Kitwood translated the main postulates of the philosophy of dialogue into the language of psychology, gerontology and senior care by operationalizing the indicators of the well-being of a patient with dementia.
Seniorzy cierpiący na demencję, ze względu na specyfikę tej choroby, narażeni są zawsze na podejście redukcyjne i depersonalizujące. Zaniedbywany lub nawet całkowicie negowany jest wówczas wymiar podmiotowości seniora oraz to, że pomimo choroby pozostaje on nadal osobą – z prawami i potrzebami osoby – a nie jedynie bezradnym pacjentem. Artykuł przedstawia zwrot, jaki dokonał się w rozumieniu seniorów z demencją oraz opiece nad nimi dzięki pracy brytyjskiego psychologa Toma Kitwooda. W modelu Person-Centered Care osoba definiowana jest jako istota relacyjna, czująca i historyczna. Jednocześnie bycie osobą jest możliwie jedynie w kontekście interpersonalnym. Stąd wynika propozycja autorki artykułu, aby koncepcję Toma Kitwooda odczytać przez pryzmat filozofii dialogu, będącej zawsze afirmacją podmiotowości i sprzeciwem wobec tendencji reifikujących człowieka. Zdaniem autorki, Tom Kitwood, operacjonalizując wyznaczniki dobrostanu pacjenta z demencją, przetłumaczył główne postulaty filozofii dialogu na język psychologii, gerontologii i opieki senioralnej.

Źródło:

Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2020, 10, 1; 51-61
2450-4491

Pojawia się w:

Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

The relation between ontology and ethics in the thought of Emmanuel Levinas
Związek między ontologią a etyką w myśli Emmanuela Lévinasa

Autorzy:

Haidar, Juan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/460439.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Warszawska Prowincja Redemptorystów

Tematy:

Lévinas
Inny
bycie
etyka
Heidegger
Other
Being
Ethics
Andere
Sein
Ethik

Opis:

Związek między ontologią a etyką stanowi istotę filozofi i Lévinasa. Celem artykułu było przeanalizowanie właśnie tego związku. Można odkryć przynajmniej dwa sposoby rozumienia i przedstawiania go w myśli Lévinasa. W wielu jego pismach – szczególnie wczesnych, ale nie tylko – ontologia i etyka ukazywane są jako dwa odrębne, a nawet wrogie sobie wymiary rzeczywistości. W drugim okresie swojej twórczości Lévinas próbował „pogodzić się” z ontologią. Filozof – podążając za myślą judaistyczną, która inspiruje jego refleksję – twierdzi, że „nie można służyć drugiemu, mając puste ręce”. Jedynym sposobem służenia Innemu są słowa, czyny, prawa i instytucje; mówiąc inaczej – ontologia. Jednak – i jest to motyw przewodni naszych rozważań – czy można pogodzić ze sobą etykę i ontologię takie, jak je rozumiał Lévinas?

Źródło:

Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 42-57
1731-710X

Pojawia się w:

Studia Redemptorystowskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Moralna transcendencja ludzkiego życia w świecie (Jan Patočka 1946)

Autorzy:

Zouhar, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/705224.pdf

Data publikacji:

2012-06-01

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

ludzkie bycie
ludzka swoboda
moralna transcendencja
filozofiaczeska
T.G. Masaryk
J. Patočka

Opis:

Pojęcie ludzkiego bycia Jana Patočki wychodzi z tego, że człowiek jest osadzony w naturze, historii i kulturze, ale ma z zasady związek z płaszczyzną metafizyczną, z czymś przekraczającym rzeczywistość tego świata. Metafizyka nie jest dla Patočki jedynie sposobem obiektywnego zrozumienia materii, ale jest to dzianie się, ludzki swobodny sposób życia. Sformułowanie w roku 1946 tego zagadnienia przez Patočkę było zainspirowane myślą T.G. Masaryka.

Źródło:

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 2; 509-513
1230-1493

Pojawia się w:

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Czy semantykę sytuacyjną da się zastąpić semantyką przedmiotową? Uwagi na temat artykułu Adama Nowaczyka<i>Zaczęło się od Fregego</i>

Autorzy:

Wójtowicz, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/706108.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

semantyka sytuacyjna
semantyka przedmiotowa
kryterium identyczności
bycie ontologią danego rodzaju
logika niefregowska

Opis:

W artykule omówione są główne postulaty i tezy przedstawione w pracy Adama Nowaczyka Zaczęło się od Fregego. Wskazane są podstawowe trudności, jakie napotyka próba ich realizacji. Jako zasadnicze źródło konfl iktów między poglądami Nowaczyka a poglądami konsekwentnego zwolennika semantyki i ontologii sytuacyjnej wskazuje się postulat, zgodnie z którym ontologia danego rodzaju uznaje identyczność między obiektami podstawowymi dla danej ontologii za pojęcie pierwotne. W tym sensie identyczność między sytuacjami nie może być sprowadzona do identyczności między składnikami sytuacji (przedmiotami i ich własnościami).

Źródło:

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 1; 71-81
1230-1493

Pojawia się w:

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Czarne Zeszyty Heideggera
Heideggers Black Notebooks

Autorzy:

Piecuch, Piecuch

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/595513.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

Heidegger, narodowy socjalizm, antysemityzm, bycie, dziejowość
Heidegger, Nazism, anti-Semitism, being, historicity

Opis:

W marcu 2014 r. w wydawnictwie Vittorio Klostermann w ramach Wydania Zbiorowego (Gesamtausgabe) ukazały się kolejne trzy tomy pism Heideggera. Tym razem zawierają one notatki, które poczynił w latach 1933–1942. Swoje zapiski sam autor opatrzył tytułem Czarne Zeszyty. Wraz z ich ukazaniem się na nowo rozpaliła się dyskusja o charakter filozofii Heideggera i o jego osobę. Niniejszy artykuł podejmuje próbę wstępnego udzielenia odpowiedzi na trzy pytania, które w kontekście nowego odczytania Heideggera są najczęściej stawiane. Po pierwsze, chodzi o to, czy z Czarnych Zeszytów możemy się czegoś nowego dowiedzieć o związkach filozofa z narodowym socjalizmem i czy uzasadniona jest teza mówiąca, że filozofia Heideggera z natury jest nazistowska – jak tego chcą niektórzy autorzy. Po drugie, podjęta została kwestia, czy wypowiedzi filozofa dotyczące Żydów świadczą o jego antysemickich przekonaniach, czy też mieszczą się w ramach pewnych ogólnie powtarzanych stereotypów. Po trzecie, postawione zostało pytanie o nowe treści filozoficzne w analizowanych zapiskach. Czy zawarte są w nich idee pozwalające na nowy wykład myśli Heideggera? Artykuł wskazuje na trudności związane z jednoznacznym uchwyceniem zarówno myśli filozofa, jak i jego postaw. „To, co genialne, jest dwuznaczne” – przekonywał Heidegger i w takim świetle jawi się też treść Czarnych Zeszytów.
In March 2014 the publishing house Vittorio Klostermann published three more volumes of the writings of Heidegger in the framework of his Collective Edition (Gesamtausgabe). This time they include notes that he made in the years 1933–1942. In his writings the author has affixed the title of Black Notebooks. Along with the release it renewed a debate about the nature of Heidegger’s philosophy and his person. This article attempts to provide preliminary answers to three questions, which, in the context of the new reading of Heidegger are most frequently asked. Firstly, the question is whether the Black Notebooks can teach us something new about relationships between the philosopher and National Socialism and whether it is a reasonable thesis to say that the nature of Heidegger’s philosophy is Nazi – like some authors do. Secondly, the question or Heidegger’s statements about Jews are evidence of his anti-Semitic beliefs, or whether they just belong to certain generally repeated stereotypes. Thirdly, the question about a new philosophical content was put in the analysed notes. Are there ideas contained within which permit a new discourse concerning Heidegger’s thinking? The article points to the difficulties associated with a clear grasp of both the thoughts of the philosopher and his attitudes. “What is genius is ambiguous” – Heidegger was convinced by this and it is in this light which appears, the content of the Black Notebooks.

Źródło:

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 7-17
0137-3420

Pojawia się w:

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

„Więcej” niż pedagogika… W kierunku konwersyjnego ujaśnienia źródłowego charakteru filozofii wychowania
“More” than pedagogy… In the Direction of controversial enlightenment of the source character of the philosophy of upbringing

Autorzy:

Płóciennik, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/445801.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane

Tematy:

pedagogy
philosophy of upbringing
conversion
truth
being
pedagogika
filozofia wychowania
konwersja
prawda
bycie

Opis:

Pedagogy, both as an academically theoretical activity and humanistically social practice has been under a serious crisis for a long time. Obviously, this crisis has been caused by numerous reasons, both external and internal. Yet, it seems to be a perfect opportunity to re-discover the source of pedagogy in the philosophy of upbringing and – through the conversion in the centre of pedagogical thinking – to restore the tension between philosophy (in its wise ontological-metaphysical hesitation) and pedagogy. It seems clear that this lack of tension and limiting pedagogy to a detailed social science, is damaging and appears to be the fundamental problem and the main reason of the critical condition of contemporary pedagogy.

Źródło:

Edukacyjna Analiza Transakcyjna; 2016, 5; 137-153
2299-7466

Pojawia się w:

Edukacyjna Analiza Transakcyjna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Studium osobowości pogranicza. Recenzja książki Przemysława Chojnowskiego "Liminalność i bycie ”pomiędzy” w twórczości Petera (Piotra) Lachmanna"

Autorzy:

Węgrzynek, Krystian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/6640247.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe „Śląsk"

Tematy:

Peter (Piotr) Lachmann
Liminalność i bycie „pomiędzy" w twórczości Petera (Piotra) Lachmanna

Opis:

Recenzja książki Przemysława Chojnowskiego Liminalność i bycie „pomiędzy" w twórczości Petera (Piotra) Lachmanna

Źródło:

Zaranie Śląskie. Seria druga; 2022, 8; 124-127
0044-183X

Pojawia się w:

Zaranie Śląskie. Seria druga

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Urojone-nic. Pojęcie zasady w Être, Monde, Imaginaire Stanislasa Bretona

Autorzy:

Polak, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/437555.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii

Tematy:

zasada
urojenie
bycie
nicość
ontologia
ontomitologia
Stanislas Breton
principle
being
illusion
nothingness
ontology
ontomythology

Opis:

Stanislas Breton podjął temat metafizycznej zasady w swoich dwóch książkach: Du Principe i Être, Monde Imaginaire. W pierwszej z nich autor zaprezentował rozbudowaną analizę pojęcia zasady, które w tradycji filozoficznej pojawiało się w wielu kontekstach: metafizycznym, naukowym (metodologicznym) oraz teologicznym. Druga praca Bretona jest, z jednej strony, kontynuacją analiz Du principe, z drugiej strony stanowi śmiałą i oryginalną prezentację spekulatywno-urojeniowej strategii myślenia o zasadzie. Niniejszy artykuł podejmuje zadanie zrekonstruowania pojęcia zasady określonej przez Bretona jako „urojone-nic” (rien-imaginaire). Autor artykułu przedstawia dwa nurty myślenia podejmującego kwestię zasady: ontologiczny, oparty na kategorii logosu i ontomitologiczny, inspirowany mitem i poezją. Po omówieniu różnic między tymi dwoma prądami myślowymi autor przedstawia i omawia wprowadzone przez Bretona pojęcie urojonego-nic, śledzi przy tej okazji związki pomiędzy filozoficznymi pomysłami Bretona a ontologią Martina Heideggera. Artykuł kończy się analizą bajki jako oryginalnej formy ekspresji urojonego-nic.

Źródło:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2012, 2, 2; 317-331
2083-6635
2084-1043

Pojawia się w:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Paul Ricœur: la sagesse de l’incertitude

Autorzy:

Greisch, Jean

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/437497.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii

Tematy:

mądrość
niepewność
fenomenologia
hermeneutyka
bycie sobą
inność
wisdom
uncertainty
phenomenology
hermeneutics
selfhood
otherness

Opis:

Po II wojnie światowej Paul Ricoeur podjął sie nauczania filozofii w Collège Cévenol w wiosce Chambon-sur-Lignon, gdzie napisał swój doktorat poświęcony fenomenologicznej analizie woli. Przejęte od Milana Kundery paradoksalne pojęcie „mądrości niepewności”, zastosowane do dzieła Ricoeura jako całości naświetla specyfikę jego wkładu w rozwój hermeneutyki filozoficznej XX wieku.
After the Second World War, Paul Ricœur started his career teaching philosophy at the Collège Cévenol in the village of Chambon-sur-Lignon, where he wrote his doctoral dissertation dedicated to the phenomenological analysis of the voluntary and the involuntary. Borrowed from Milan Kundera, the paradoxical notion of ‘wisdom of uncertainty’, applied to Ricoeur’s work as a whole, highlights the specific features of his contribution to the development of hermeneutic philosophy in the 20th century.

Źródło:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 475-490
2083-6635
2084-1043

Pojawia się w:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Rozumienie jako powracanie do bycia autentycznego Martin Heidegger i literatura
Understanding as Returning to Authentic Being Martin Heidegger and Literature

Autorzy:

Januszkiewicz, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2139147.pdf

Data publikacji:

2016-04-04

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

tożsamość
sobość
autentyczność
bycie-w-świecie
hermeneutyka
identity
self
authenticity
being-in-the-world
hermeneutics

Opis:

Artykuł stanowić będzie próbę hermeneutycznej refleksji nad rozumieniem jako byciem-w-świecie, pojmowanym jako poszukiwanie tożsamości. Tożsamość ujęta będzie z jednej strony jako codzienne zadanie, a z drugiej – rodzaj nieusuwalnego napięcia pomiędzy dochodzeniem do siebie i uciekaniem od siebie. Kategoria sobości zinterpretowana zostanie w kontekście etyki autentyczności Charlesa Taylora, a zwłaszcza hermeneutyki Heideggera.
This article is an attempt of hermeneutic reflection on understanding as being-in-theworld, which is recognized as looking for an identity. The identity, on the one hand, will be comprehended as an everyday task and, on the other hand, as a kind of irremovable tension between returning and escaping from oneself. The problem of the self will be interpreted in the context of Charles Taylor’s ethics of authenticity with particular emphasis placed on Martin Heidegger’s hermeneutics.

Źródło:

Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2016, 2, 1; 70-80
2450-4491

Pojawia się w:

Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Uwagi na temat recepcji i tłumaczeń tekstów Martina Heideggera w Polsce

Autorzy:

Mizera, Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/437519.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii

Tematy:

Bóg
bycie
czwórnia
egzystencjalizm
fenomenologia
Heidegger Martin
jestestwo
język
myślenie
ontologia fundamentalna
przekład
transcendencja
wydarzanie

Źródło:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 245-252
2083-6635
2084-1043

Pojawia się w:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

“BYCIE OFIARĄ” JAKO STRATEGIA W DYSKURSACH O PRZESZŁOŚCI

Autorzy:

Mamul, Natalia
Krakowiak, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/652370.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

bycie ofiarą
dyskurs
analiza dyskursu
badania nad biografią
praca biograficzna
pamięć zbiorowa
przemoc symboliczna

Opis:

Artykuł podejmuje próbę wyjaśnienia jednego z aspektów mechanizmu aktywizowania przeszłości określonych zbiorowości ludzkich ze względu na problemy teraźniejszości i, co za tym idzie, angażowania przeszłości w teraźniejszość i, konsekwentnie, przyszłość. Dwie części artykułu odnoszą się do odmiennych gatunkowo wypowiedzi usytuowanych w odmiennych kontekstach sytuacyjnych, politycznych, społeczno-kulturowych, a być może nawet cywilizacyjnych. Pierwsza część artykułu koncentruje się na wybranych fragmentach wywiadów narracyjnych przeprowadzonych z mieszkańcami Białorusi. Przedmiotem analizy zawartej w drugiej części artykułu są wypowiedzi poselskie wybrane z debat toczących się w polskim sejmie w okresie bezpośrednio poprzedzającym akcesję Polski do Unii Europejskiej. Analizowane w artykule wypowiedzi powiązane są ze sobą poprzez wykorzystanie specyficznej strategii dyskursu, polegającej na przedstawianiu grupy MY jako ofiary innych grup, a także społecznych i historycznych procesów. „Bycie ofiarą” jest przy tym używane jako szczególny rodzaj zasobu, element symbolicznego kapitału, który wykorzystany instrumentalnie pozwala na wywieranie nacisków i prowadzenie symbolicznej walki mającej na celu narzucenie pewnej wizji rzeczywistości i osiągnięcie politycznych korzyści. Na Europie ciąży – w naszym przekonaniu - problem przezwyciężania „nieprzezwyciężonej przeszłości”. Nie można usprawiedliwić teraźniejszości pokazując krzywdy i winy tkwiące w przeszłości. Źródła zróżnicowania (również ekonomicznego) naszego kontynentu tkwią w odległej często przeszłości. Do współczesności przenoszą się jako formy potocznej wiedzy o świecie i o nas. Przebaczenie przynależy, jak pisze Ricoeur, do ekonomi daru i wykracza poza zasadę wzajemności obecną w modelu tłumaczenia i wymiany pamięci. Jest jednak jedynym sposobem „przerwania długu” bez popadania w historyczną amnezję.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2008, 33
0208-600X
2353-4850

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Pięć kroków pastoralnego nawrócenia
Five Steps of Pastoral Conversion

Autorzy:

Sadlak, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2035049.pdf

Data publikacji:

2020-06-30

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

pastoralne nawrócenie
adoracja
braterstwo
caritas
bycie uczniem
ewangelizacja
pastoral conversion
adoration
brotherhood
being a disciple
evangelization

Opis:

Współczesny Kościół nawołuje wszystkich wiernych do podjęcia mentalnego nawrócenia, które ma polegać na uświadomieniu sobie na nowo swojej tożsamości i wypływającego z niej posłania do dzieła ewangelizacji. Jednym ze sposobów pastoralnego nawrócenia jest podjęcie pięciu kroków, które symbolizuje pierwszych pięć liter alfabetu: A, B, C, D, E. Aby stać się autentycznym ewangelizatorem, należy najpierw adorować Boga, modlić się, następnie być dla ludzi bratem i siostrą, starać się praktykować chrześcijańską caritas (miłość) i czuć się uczniem Jezusa. Dopiero wtedy, gdy te kroki będą podjęte, osoba wierząca stanie się z pomocą łaski Bożej autentycznym ewangelizatorem.
The contemporary Church urges all the believers to take up mental conversion, which is to re-realize their identity and the message that flows from it to the work of evangelization. One of the ways of pastoral conversion is to take five steps that symbolize the first five letters of the alphabet – A, B, C, D, E. To become an authentic evangelizer, one should adore God first, pray, then be a brother and sister to people, try to practice Christian Caritas and feel the disciple of Jesus. Only when these steps are taken will a believer, by God’s Grace, become a true evangelizer.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 6; 69-84
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Filozoficzne i polityczne milczenie Martina Heideggera
The philosophical and political silence of Martin Heidegger

Autorzy:

Surzyn, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2142645.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

being
silence
language
metaphysics
saying
fuge
Holocaust
politics
bycie
milczenie
język
metafizyka
powiadanie
fuga
Holokaust
polityka

Opis:

This article discusses the problem of Martin Heidegger's famous involvement in Nazism. This problem has already been widely discussed in the literature, but it is worth re-thinking. The question of Heidegger's involvement and, above all, his post-war silence about Nazi crimes have been discussed basically from the perspective of his anti-Semitic attitude, personal ambitions or even as naive thinking. Perhaps there is worth looking at this problem from the point of view of Heidegger's philosophy and, above all, the role and meaning of language. Heidegger called for reaching the covered base – being itself. The key to this must be to reach the boundaries of language, that is, the transition from the language of everyday life, which is a consequence of an attitude oriented only to naive existence itself (or ontity), to the language of being. This path leads inevitably to the border of language, that is to the "place" where language balances between saying and silence (syge). Heidegger saw it as the proper (true) philosophical attitude, which is a discovery in the "event" of truth of being. The tragedy (meaning in Ancient Greek tradition) takes place here in the man's realization of his helplessness towards the truth of being, and thus of silence, which is a transition from the state of philosophical silence to political silence. The philosopher is probably "doomed" to political engagement (as said Slavoj Žižek), and a consequence of it could be the famous "Syracuse".

Źródło:

IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2018, 30/1; 25-39
0860-4487

Pojawia się w:

IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Profilaktyka wiktymologiczna przestępstw przeciwko nieletnim

Autorzy:

Larii, Iurie

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/45491947.pdf

Data publikacji:

2023-06-27

Wydawca:

Akademia Policji w Szczytnie

Tematy:

nieletni
dzieci
młodzież
ofiara
wiktymizacja
bycie ofiarą
zachowania ofiar
bezbronność ofiar
przestępstwa wobec małoletnich
zapobieganie skrzywdzeniu

Opis:

Co do zasady dzieci i młodzież częściej i łatwiej mogą stać się ofiarami przestępstw, z tej prostej przyczyny, że nie posiadają pełnej zdolności do obrony, a więc są bardziej narażone na skrzywdzenie. Jednocześnie kryminolodzy już dawno temu stwierdzili, że zachowanie ofiary może stanowić impuls, sytuację prowokacyjną, która może doprowadzić do zainicjowania czynu zabronionego. W odniesieniu do nieletnich duże znaczenie mają nie tylko zachowania charakterystyczne dla ofiary, ale także cechy psychologiczne, które w odróżnieniu od analogicznych dla dorosłych sytuacji kryminogennych, decydują o wyższym stopniu podatności ofiary na przestępstwo. Wyjaśnienie swoistych cech osobowości nieletnich i ich zachowań ma szczególne znaczenie dla rozwiązania priorytetowych problemów związanych z zapobieganiem przestępstwom wymierzonym przeciwko nim.

Źródło:

Przegląd Policyjny; 2023, 149(1); 5-14
0867-5708

Pojawia się w:

Przegląd Policyjny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Louis Lavelle y los problemas de la postmodernidad
Louis Lavelle i problemy ponowoczesności

Autorzy:

Zuziak, Władysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1193119.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Being
existence
values
postmodernity
philosophy of spirit
Louis Lavelle
Bycie
egzystencja
wartości
ponowoczesność
filozofia ducha

Opis:

The article presents and analyses the philosophical thought of Louis Lavelle, a representative of the French “Philosophy of Spirit” and a precursor of the philosophy of being. The ideas of Louis Lavelle are confronted and compared with the thought of M. Heidegger or J.-P. Sartre, as well as with the theses of postmodern thinkers, such as M. Foucault and R. Rorty. While all these philosophers reject the Enlightenment domination of Reason, the distinguishing feature of Lavelle’s philosophy is an optimistic vision of human participation in the dynamic being which constitutes the highest value.In the paper it is indicated that the axiology of Louis Lavelle might be a major contribution to the contemporary philosophical discourse. The affirmation of being, which is the basis of his axiology and metaphysics, opens new perspectives for the development of human beings and for the appreciation of values in individual life and within the society. This conception might be a good starting point for refuting the postmodern diagnosis and for developing a new axiology based on the participation in dynamic being, which is a foundation for all values.
W artykule zaprezentowano i zanalizowano filozoficzną myśl Louisa Lavelle’a, przedstawiciela francuskiej „filozofii ducha” i prekursora filozofii bycia. Idee Louisa Lavelle’a zostały skonfrontowane i porównane z myślą M. Heideggera i J.-P. Sartre’a, a także z tezami filozofów postmodernistycznych – M. Foucaulta i R. Rorty’ego. Chociaż wszyscy ci filozofowie odrzucają oświeceniową dominację Rozumu, cechą wyróżniającą filozofię Lavelle’a jest optymistyczna wizja partycypacji w dynamicznym byciu, które konstytuuje najwyższą wartość.W artykule wskazano, że aksjologia Louisa Lavelle’a może być znaczącym wkładem do współczesnego dyskursu filozoficznego. Afirmacja bycia, które jest podstawą jego aksjologii i metafizyki, otwiera nowe perspektywy dla rozwoju istoty ludzkiej i do afirmacji wartości w życiu indywidualnym i społecznym. Koncepcja ta może być dobrym punktem wyjścia do odrzucenia diagnozy postmodernistów i do rozwijania aksjologii opartej na partycypacji w dynamicznym byciu, które jest fundamentem wszystkich wartości.

Źródło:

Analecta Cracoviensia; 2017, 49; 195-215
2391-6842
0209-0864

Pojawia się w:

Analecta Cracoviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

"Bycie na przemiał" jako wyzwanie dla współczesnej rodziny (refleksje socjologa)
The „Wasted Being” as a challenge for contemporary family (reflections of a sociologist)

Autorzy:

Sroczyńsk, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1366892.pdf

Data publikacji:

2018-11-26

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

„bycie na przemiał”
ponowoczesność
wyzwanie
rodzina
refleksja socjologiczna
„waisted being”
postmodernity
challenge
family
sociological reflection

Opis:

Socjologiczne badania ponowoczesności prowadzą do wniosku, że konsekwencje przeobrażeń więzi społecznych są bardziej radykalne i bardziej uniwersalne niż wcześniej. Wzmocniony syndrom „bycia na przemiał”, którego przyczyny tkwią w bezwzględnych mechanizmach ekonomicznego postępu i niekontrolowanej globalizacji, stanowi zagrożenie dla wszystkich wspólnot, zwłaszcza dla grup pierwotnych, takich jak rodzina. Czy instytucja rodziny rzeczywiście utraciła znaczenie w świecie późnej nowoczesności? Pomimo głębokiej reorganizacji naszego społecznego świata nie wydaje się, aby funkcje pełnione przez praktyki rodzinne uległy atrofii.
Sociological research of postmodernity lead to conclusions, that consequences of social relationships trans-formation have become more radical and universal than before. Strengthened syndrome of “wasted being” caused by despotic mechanisms of economy progress and uncontrolled globalization processes seem to be a risk for all communities, especially for the primary groups, as family. Did the family institution really lose its value in the world of late modernity? Despite deep reorganization of our social life, it does not seem like the functions realized by familiar practices have significantly degenerated.

Źródło:

Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne; 2017, 18, 1; 7-13
2299-2367

Pojawia się w:

Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Charles Reznikoff and the Rhetoric of Witnessing through Silence

Autorzy:

Partyka, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1196039.pdf

Data publikacji:

2020-12-27

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne

Tematy:

retoryka ciszy
Charles Reznikoff
rzetelność
obiektywizacja
bycie świadkiem
cisza
rhetoric of silence
Objectivists
sincerity
objectification
witnessing
silence

Opis:

The article considers the poetry of Objectivist poet Charles Reznikoff as informed by the frequent use of rhetoric of silence. The analysis is two-fold: first, it explains the two theoretical key terms, sincerity and objectification, as distinct features of the Objectivist verse, which are crucial in the thematic framework of the analysis, and, second, it gives examples of the practical use thereof by Reznikoff, who is viewed as the poet-witness.
Artykuł omawia poezję Charlesa Reznikoffa, amerykańskiego obiektywisty, w świetle zastosowania w niej retoryki ciszy. Analiza jest dwutorowa: po pierwsze, objaśnia znaczenie dwóch ujętych teoretycznie elementarnych składników poezji obiektywistycznej – rzetelności i obiektywizacji – jako niezbędnych w kontekście poruszanej problematyki; po drugie, przedstawia kilka analiz wybranych wierszy Reznikoffa, który określany jest jako poeta-świadek.

Źródło:

Res Rhetorica; 2020, 7, 4; 114-128
2392-3113

Pojawia się w:

Res Rhetorica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

MARTIN HEIDEGGER I FENOMENOLOGICZNO- -HERMENEUTYCZNE POJĘCIE DYSKURSU
MARTIN HEIDEGGER AND THE PHENOMENOLOGICAL-HERMENEUTIC NOTION OF DISCOURSE

Autorzy:

Januszkiewicz, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/911639.pdf

Data publikacji:

2018-08-28

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

discourse
phenomenology
hermeneutics
speech
interpretation
being-in-the-world
dyskurs
fenomenologia
hermeneutyka
mowa
interpretacja
bycie-w-świecie

Opis:

Artykuł stanowi próbę analizy i interpretacji dyskursu fenomenologiczno-hermeneutycznego w ujęciu Martina Heideggera oraz sposobu rozumienia dyskursu przez wspomnianego filozofa (to dwie niezależne kwestie). Wybór tematyki nie jest arbitralny. Przeciwnie, chodzi o to, aby pokazać, że Heideggerowskie ujęcie dyskursu zasługuje na uwagę (nie mniej niż spopularyzowane, by nie powiedzieć wręcz skonwencjonalizowane, ujęcie Michela Foucaulta). W Prolegomena zur Geschichte des Zeitbegriffs wyróżnia filozof cztery zasadnicze momenty strukturalne dyskursu. Są to kolejno: 1) to, o czym się mówi; 2) to, co powiedziane jako takie (dyskursywne co); 3) komunikacja; 4) wyjawianie/odkrytość. Kwestie te zostaną szczegółowo omówione w artykule. Pojęcie dyskursu nie jest neutralne, ale zawsze formułowane na gruncie jakiegoś dyskursu, a więc pewnego sposobu widzenia świata czy badanych problemów. Dlatego należy scharakteryzować wstępnie ów dyskurs jako sposób myślenia (część pierwsza szkicu), by dopiero następnie przyjrzeć się uważniej Heideggerowskiej koncepcji dyskursu (w części drugiej). Oba te zagadnienia wydają się bardzo ważne, bo: 1) problem dyskursu fenomenologiczno-hermeneutycznego wydaje się stosunkowo jeszcze mało znany (w potocznej świadomości zazwyczaj radykalnie oddziela się fenomenologię i hermeneutykę); 2) Heideggerowska koncepcja dyskursu również domaga się szerszego przedstawienia.
The article presents an analysis and an interpretation of the phenomenological-hermeneutic discourse based on Martin Heidegger’s idea and understanding of discourse (these are two separate notions). The choice of the topic is not arbitrary. The point is to show that Heidegger’s notion of discourse is also worth applying (and not only the popularised and almost conventionalised notion of Michel Foucault). The philosopher differentiates between four main structural moments of discourse in Prolegomena zur Geschichte des Zeitbegriffs. These are: 1) the about-which talked over; 2) the said as such (discursive what); 3) communication; 4) manifestation. These issues are discussed in the paper in detail. The notion of discourse is not neutral but is always formulated on the basis of some discourse that is a certain way of understanding the world and the problem under analysis. That is why discourse will first be characterised as a way of thinking (the first part of the paper) and only then will Heidegger’s concept of discourse be approached (in the second part). Both issues seem important because: 1) the issue of the phenomenological-hermeneutic discourse seems relatively unknown (laymen’s approach is to radically differentiate between phenomenology and hermeneutics); 2) Heidegger’s concept of discourse deserves a broader audience.

Źródło:

Porównania; 2017, 21, 2
1733-165X

Pojawia się w:

Porównania

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Acedia a lype w pismach Ewagriusza z Pontu. Teo-antropologia ontologiczna

Autorzy:

Macheta, Lidia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/669591.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

acedia
lype
ontological theo-anthropology
existential axiology
being oneself
teo-antropologia ontologiczna
aksjologia egzystencjalna
, bycie sobą

Opis:

The article examines the problem of the relationship between the two phenomena of the Evagrian theo-anthropology: acedia (listlessness) and lype (sadness). The problem is considered from the perspective of ontological anthropology (a human being is being studied from the side of possibilities and obligations of being oneself). The purpose of the analysis is to demonstrate and explain the differences between acedia and lype in terms of their anthropological justification. This goal is attained through the concepts of existential axiology. The article seeks to demonstrate that acedia and lype point in the human being to two different dimensions: acedia distorts in the existence the sphere of the attitude towards basic values; lype distorts in the existence the sphere of attitudes towards positive values, the realization of which signifies a fulfillment of existence.
W artykule bada się problem relacji dwóch zjawisk Ewagriańskiej teo-antropologii: acedii (zniechęcenie) i lype (smutek). Problem jest rozpatrywany z perspektywy antropologii ontologicznej (bada człowieka od strony możliwości i powinności bycia sobą). Celem analiz jest wykazanie i wyjaśnienie różnic dzielących acedię i lype poprzez ich uzasadnienie antropologiczne. Cel jest osiągany przy pomocy pojęć aksjologii egzystencjalnej. W artykule zmierza się do pokazania, że acedia i lype wskazują w człowieku na różne wymiary: acedia wypacza w egzystencji sferę nastawienia na wartości podstawowe; lype wypacza w egzystencji obszar nastawienia na wartości pozytywne, których urzeczywistnienie oznacza jej spełnienie.

Źródło:

Analecta Cracoviensia; 2017, 49
2391-6842
0209-0864

Pojawia się w:

Analecta Cracoviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Wieczność jako niezgoda: Stein, Levinas, Ricoeuer
The Eternity as a Disagreement: Stein, Lévinas, Ricoeur

Autorzy:

Loba, Mirosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1042159.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

wieczność
doświadczenie
bycie-ku-śmierci
inny
życie
zawieszenie
infinity
experience
being-towards-death
other
life
suspension

Opis:

SummaryIn this contribution I try to show how E. Stein, E. Levinas and P. Ricoeurexpress their disagreement with Heideggerian conception of being-towards-death and propose their vision of eternity and its experience. The three main images are commented:the death as a discontinuity and condition of a new life, suspension of the time to the resurrection by the other, the intensification of the experience of time. 

Źródło:

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein; 2016, 15; 129-138
1895-2984

Pojawia się w:

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Roshwald’s Philosophy of Care – the Creative Nature of the Concern (Implications for Sustainable Development)
Roshwaldowska filozofia troski – twórczy charakter troski (implikacje dla zrównoważonego rozwoju)

Autorzy:

Bartoszewski, J.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/371667.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN

Tematy:

Mordecai Roshwald
philosophy of care
appeal
dignity
being-with-you
being-with-we
participation
social participation
mechanisms for citizen participation
filozofia troski
apel
godność
bycie-z-ty
bycie-z-my
partycypacja
partycypacja społeczna
mechanizmy partycypacji obywatelskiej

Opis:

The article considers issues connected with Professor Mordecai Roshwald’s philosophical and anthropological thought. It presents important elements of the philosophy of care, focusing on its fundamental concepts such as: appeal, dignity, being-with-you, and being-with-we. It is postulated that these elements may be employed to serve the idea of sustainable development. This has been done on the example of the so-called participation: a. social participation, b. mechanisms for citizen participation.
W proponowanym artykule podjęto zagadnienie związane z problematyką filozoficzno-antropologiczną profesora Mordeciaia Roshwalda. Przedstawiono nośne elementy filozofii troski wskazując na jej podstawowe zagadnienia jak: apel, godność, bycie-z-ty, czy bycie-z-my. Jednocześnie postuluje się, że omówione elementy mogą w swej strukturze posłużyć idei zrównoważonego rozwoju, dokonano tego na przykładzie tzw. partycypacji: a. partycypacji społecznej, b. mechanizmów partycypacji obywatelskiej.

Źródło:

Problemy Ekorozwoju; 2015, 10, 2; 151-157
1895-6912

Pojawia się w:

Problemy Ekorozwoju

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Przyczynek do ideografii pojęcia całości społecznej
A contribution to an ideography of the notion of social entity

Autorzy:

Wójtowicz, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1538439.pdf

Data publikacji:

2021-09-10

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

nowoczesność
całość społeczna
naród
byt i bycie społeczne
modernity
social entity
nation
social wholeness
being and social being

Opis:

Idea całości pojawia się w każdym rodzaju i gatunku myśli społecznej. Jej pojęcia ustanawiają myślenie społeczne i myśl społeczną pierwej, zanim doczeka się ona jakiejś teorii siebie samej. Gdy się jej dorobi, zasady sprecyzowane w procedurach metodologicznego i teoretycznego holizmu mają ugruntowanie w intuicjach i pojęciach ogólnych, jeśli tylko dają się one wysłowić w językach naturalnych. Pojęcia całości społecznej fundowały podstawy socjologii i pytania o ontologię rzeczywistości, którą opisują. W szczególności miały one i nadal mają udział w kształtowaniu dyskursu teoretycznego nauk społecznych. Od początku ich samowiedzy teoretycznej, od czasu dyskusji z przełomu XIX i XX wieku o statusie naukowym socjologii, uzasadnienie wiedzy socjologicznej domagało się przygotowania filozoficznego, odpowiedzi na pytanie, czym jest jej przedmiot jako struktura ontologiczna. Artykuł przedstawia te odpowiedzi w wybranych konfiguracjach dyskursu o narodzie na przełomie XIX i XX wieku w Polsce.
The idea of wholeness appears in every kind and genre of social thought. Its concepts establish social thinking and social thought before it would have some theory of itself. When it is achieved, the principles specified in the procedures of methodological and theoretical holism are grounded in intuitions and general concepts, as long as they can be expressed in natural languages. The concepts of social totality created the foundations of sociology and questions about the ontology of the reality they describe. In particular, they have had and still are involved in shaping the theoretical discourse of social science. From the beginning of their theoretical self-knowledge, from the time of the discussion on the scientific status of sociology at the turn of the 20th century, the justification of sociological knowledge demanded philosophical preparation, an answer to the question of what its subject is as an ontological structure. The article presents these answers in selected configurations of the discourse about the nation at the turn of the nineteenth and twentieth centuries in Poland

Źródło:

Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne; 2020, 26, 1-2; 35-54
2299-2367

Pojawia się w:

Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Bycie czy byt? O dwóch podstawowych terminach filozofii Heideggera i problemach z ich polskimi przekładami
Bycie (Being) or byt (being)? On two basic terms of Heidegger’s philosophy and problems with their Polish translations

Autorzy:

Sobota, Daniel Roland

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1622302.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

Martin Heidegger, Being, being, das Sein, das Seiende, translation
Martin Heidegger, bycie, byt, das Sein, das Seiende, tłumaczenie

Opis:

Martin Heidegger’s texts are among the most difficult in the philosophical literature throughout the world. Paradoxically, despite they are commonly considered as untranslatable, they belong to the most frequently translated twentieth-century philosophical texts. High availability of translations makes the thought of Heidegger still enjoy great interest and result in a number of comments. The constantly growing number of translations of his texts affects shapes of national philosophies and their issues. It is particularly clearly visible in Poland where for a long time the philosophy of Heidegger was available only to the narrow circle of the German-speaking philosophers. The situation has changed significantly since the early nineties, when there rapidly began to appear translations of his major works. However, a different problem occurred – namely the problem of translation. It is nowhere so much invisible as in the case of two basic words: bycie (Being) and byt (being). This text follows various ways of translating and interpreting of Heidegger’s terms, asking about their philosophical relevance and relationship to the established philosophical tradition. Not denying any previous choices, it tries to develop a relevant criterion for understanding the two concepts. In order to do this, it tries to reveal the most important idea of Heidegger’s philosophy.

Źródło:

Analiza i Egzystencja; 2015, 31; 65-96
1734-9923
2300-7621

Pojawia się w:

Analiza i Egzystencja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Phronesis: racjonalność hermeneutyczna
Phronesis – hermeneutic rationality

Autorzy:

Januszkiewicz, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1391505.pdf

Data publikacji:

2016-06-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

phronesis
rationality
hermneutics
humanities
being-in-the-world
language
racjonalność
hermeneutyka
nauki humanistyczne
bycie-w-świecie
język

Opis:

The paper is an attempt to rethink the problem of rationality in the humanities in the context of hermeneutics. The author argues that this concept of rationality must be founded on the Aristotelian concept of practical reason (phronesis). Phronesis is a need for discernment of the self or rather to find itself in its own, tangible, specific situation. This understanding concerns Being-inthe-world and belongs to what in Martin Heidegger’s ontohermeneutics we can determine precisely as understanding in the hermeneutic sense.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2016, 25; 81-94
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Kwestia języka w filozofii Martina Heideggera

Autorzy:

Lubecki, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/437368.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii

Tematy:

język
mowa
egzystencjał
bycie-w-świecie
otwartość
czwórnia
wspólnotowość
language
speech
existentialia
being-in-the-world
disclosedness
fourfold
community

Opis:

Kwestia języka w filozofii Martina Heideggera pojawia się zarówno we wczesnym projekcie ontologii fundamentalnej, jak i w tak zwanym myśleniu po zwrocie. Problematyczność tego zagadnienia wyraża się choćby w mnogości stosowanych terminów. Bycie i czas to w wybranych fragmentach wyczerpujące studium „mowy” (Rede) jako swoistego ekstatycznego, a zatem otwartego i transcendującego bycia jestestwa, które buduje i potwierdza poprzez ów modus bycia przestrzeń wspólnotowości. Późny Heidegger podejmuje kwestię języka w kontekście metafory czwórni świata, wiążąc ją ściśle z tzw. myśleniem poetyckim – wywód ten daleko odbiega od analiz egzystencjalnych jestestwa. „Język” (Sprache) to – jak pisze Heidegger – domostwo ludzkiego bycia, w którym uprzywilejowane miejsce zajmują poeci, jedynie oni potrafią bowiem czytać znaki, jakie w otwartej przestrzeni między Niebem i Ziemią pozostawiają Śmiertelnym Bogowie. Topografię owej wieści (Sage) prezentuje Heidegger w wielu miejscach swej drogi do „innego myślenia”.
Martin Heidegger uses different words to express the problematic issue of language and ex- plain what it is. In the fundamental ontolog y Heidegger focuses on speech. This existentiale ( Existenziale ) is the means of being-in-the-world that indicates the area of community and is a consequence of the initial disclosedness of Dasein . However, this is not the most important aspect of language issues in Heidegger’s philosophy. According to his Letter on humanism , lan- guage is the house of being and human beings dwell in its home. A human being is not Dasein and language is not speech. Moreover, language is not a tool for expression of thought. In late Heidegger’s philosophy, the question of language is related to poetical thinking and brings with ‘the fourfold’ metaphor.

Źródło:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 357-372
2083-6635
2084-1043

Pojawia się w:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Miłosierdzie antropologiczne w doświadczeniu mistycznym (Faustyna Kowalska) i refleksji filozoficznej (Józef Tischner). Elementy (teo-)antropologii ontologicznej. Część II
The Anthropological Mercy in the Mystical Experience (Faustina Kowalska) and the Philosophical Reflection (Joseph Tischner). The Items of the Ontological (Theo-)Anthropology. Part II

Autorzy:

Macheta, Lidia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29432371.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

miłosierdzie antropologiczne
etyka
religia
metafizyka
bycie sobą
(teo-)antropologia ontologiczna
anthropological mercy
ethics
religion
metaphysics
being oneself
ontological (theo-)anthropology

Opis:

Artykuł stanowi drugą część studium poświęconego analizie porównawczej dwu wizji miłosierdzia antropologicznego: religijnej o charakterze mistycznym – ukazanej w Dzienniczku Faustyny Kowalskiej i etyczno-religijnej o charakterze refleksyjnym – zawartej w myśli filozoficznej Józefa Tischnera. Niniejszy artykuł koncentruje się na analizie wizji miłosierdzia antropologicznego w ujęciu Tischnera. Ogólna zgodność badanych wizji w aspekcie religijnym pozwala badać je z perspektywy jednego problemu: wzajemnego oddziaływania etyki i religii. Problem jest podejmowany na gruncie (teo-)antropologii ontologicznej (bada człowieka od strony możliwości i powinności bycia sobą). Cel analiz to uzasadnienie tezy, że wzajemne oddziaływanie etyki i religii jest możliwe przy założeniu czynnika metafizycznego. Cel ten osiąga się poprzez pokazanie, że etyczno-religijne miłosierdzie antropologiczne w rozumieniu Tischnera ma metafizyczne podstawy oraz istotę i że w ich pojęciach można określać zjawiska religijnego miłosierdzia antropologicznego ukazanego w Dzienniczku.
This article is the second part of a study in the scope of comparative analysis of the two concepts of anthropological mercy: the religious, in the mystical sense, concept of Faustina Kowalska (Diary) and the ethical-religious, in the reflective sense, concept of Joseph Tischner. This article concerns the anthropological mercy in the approach of Tischner. The general similarities between this two concepts in religious dimension allow us to consider them from the perspective of one problem: the interaction between ethics and religion. The problem is studied on the basis of ontological (theo-)anthropology (a person is studied from the perspective of the possibility and obligation of being self). The purpose of the analysis is a justification for the thesis that the interaction between ethics and religion is based on a metaphysical factor. This purpose is achieved by demonstrating that the ethical-religious anthropological mercy in the philosophical approach of Tischner has a metaphysical basis and essence – and that in these metaphysical terms one can define the phenomena of the religious anthropological mercy depicted in the Diary.

Źródło:

Analecta Cracoviensia; 2020, 52; 173-194
2391-6842
0209-0864

Pojawia się w:

Analecta Cracoviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Miłosierdzie antropologiczne w doświadczeniu mistycznym (Faustyna Kowalska) i refleksji filozoficznej (Józef Tischner). Elementy (teo-)antropologii ontologicznej. Część I
The anthropological mercy in the mystical experience (Faustina Kowalska) and the philosophical reflection (Joseph Tischner). The items of the ontological (theo-) anthropology. Part I

Autorzy:

Macheta, Lidia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28693753.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

miłosierdzie antropologiczne
etyka
religia
metafizyka
bycie sobą
(teo-)antropologia ontologiczna
anthropological mercy
ethics
religion
metaphysics
being oneself
ontological (theo-)anthropology

Opis:

Artykuł stanowi pierwszą część studium poświęconego analizie porównawczej dwu wizji miłosierdzia antropologicznego: religijnej o charakterze mistycznym – ukazanej w Dzienniczku Faustyny Kowalskiej i etyczno-religijnej o charakterze refleksyjnym − zawartej w myśli filozoficznej Józefa Tischnera. Niniejszy artykuł koncentruje się na analizie wizji miłosierdzia antropologicznego ukazanej w Dzienniczku. Ogólna zgodność badanych wizji w aspekcie religijnym pozwala badać je z perspektywy jednego problemu: wzajemnego oddziaływania etyki i religii. Problem jest podejmowany na gruncie (teo-)antropologii ontologicznej (bada człowieka od strony możliwości i powinności bycia sobą). Cel analiz to uzasadnienie tezy, iż wzajemne oddziaływanie etyki i religii jest możliwe przy założeniu czynnika metafizycznego. Cel ten osiąga się poprzez pokazanie, iż etyczno-religijne miłosierdzie antropologiczne w rozumieniu Tischnera ma metafizyczne podstawy oraz istotę i że w pojęciach Tischnerowskiej metafizyki można określać zjawiska religijnego miłosierdzia antropologicznego ukazanego w Dzienniczku.
The article is the first part of the study in the scope of contains a comparative analysis of the two concepts of anthropological mercy: the religious, in the mystical sense, concept of Faustina Kowalska (Diary) and the ethical-religious, in the reflective sense, concept of Joseph Tischner. This article concerns the anthropological mercy in the approach of Kowalska. The general similarities between this two concepts in religious dimension allow us to consider them from the perspective of one problem: the interaction between the ethics and the religion. The problem is studied on the basis of ontological (theo-)anthropology (a person is researched from the perspectives of the possibility and obligation of being self). The purpose of the analysis is a justification for the thesis that the interaction between the ethics and the religion is based on metaphysical factor. This purpose is achieved by demonstrating that the ethical-religious anthropological mercy in the philosophical approach of Tischner have a metaphysical basis and essence − and that in this metaphysical terms can be explained the phenomena of the religious anthropological mercy in the Diary.

Źródło:

Analecta Cracoviensia; 2019, 51; 161-178
2391-6842
0209-0864

Pojawia się w:

Analecta Cracoviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Pytanie o status chrystianologii św. Pawła – quaestiones selectae
The Question about State of St. Paul’s Christianology – Quaestiones Selectae

Autorzy:

Kubanowski, Andrzej T.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/558466.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Gdańskie Seminarium Duchowne

Tematy:

antropologia teologiczna
bycie chrześcijaninem
chrystianologia
Paweł Apostoł
teologia moralna
Christian being
christianology
moral theology
Paul the Apostle
theological anthropology

Opis:

Niniejszy artykuł prezentuje cztery koncepcje rozumienia terminu „chrystianologia”. Jest on próbą odpowiedzi na pytanie, co to właściwie jest. Pierwsza z opisywanych koncepcji, autorstwa Emmanuela L. Rehfelda rozważa „chrystianologię” jako jeden z głównych nurtów występujących w antropologicznej releksji prowadzonej na kartach pism Pawłowych. Kolejna koncepcja sformułowana przez o. Romana S. Zdziarstka „chrystianologią” nazywa naukę o chrześcijaninie pozostającym w ontycznej relacji z Trójcą Przenajświętszą. Celem owej nowej dyscypliny teologicznej jest poszukiwanie podstaw tożsamości chrześcijańskiej. Trzecia koncepcja, ks. prof. Mirosława Mroza w „chrystianologii” dostrzega teologię moralną, która jest ukierunkowana na proces stawania się „Chrystusowym”. Ks. Mróz sugeruje również, iż ta perspektywa jest właściwa myśli teologicznomoralnej Tomasza z Akwinu. Autorem ostatniej koncepcji jest o. Wacław Hryniewicz. Rozpatruje on „chrystianologię” jako specyiczne podejście w releksji teologicznej, poszukującej paschalnego wymiaru w egzystencji i duchowości chrześcijańskiej. Według niego „paschalna chrystianologia” może zostać wykorzystana w rozwiązywaniu współczesnych problemów egzystencjalnych. Artykuł zakończony jest kilkoma wnioskami, które mogą posłużyć jako przyczynek do dalszej releksji.
The paper presents four conceptions of understanding the term – “christianology”. It try to answer, what does it really mean. The first author – Emmanuel L. Rehfeld considers “christianology” as a mainstream of anthropological contents in the St. Paul’s teaching. The second author describes “christianology” as a theological study of Christian, which is in the ontic relation to Holy Trinity. In his christianological conception Zdziarstek uses the complex theological method, which the aim is finding the foundations of Christians identity (esse christianum). The next author – M. Mróz considers “christianology” as a moral theology. This conception is directed to the Christian being as a process of conformitas Christi. Also fr. Mróz suggests to use the christianological methods for examination on Thomas Aquinas’s moral thought. The last author – W. Hryniewicz deems “christianology” as an approach of theological reflection, which searches the Passover’s dimension in the sources of Christian existence and Christian spirituality. “The Paschal christianology” can be solution for the existential problems of contemporary people. The conclusions’ section contains a few issues for the further considerations.

Źródło:

Studia Gdańskie; 2016, 38; 65-74
0137-4338

Pojawia się w:

Studia Gdańskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

W trosce o człowieka w odsłonie Thomasa Mertona, Abrahama Joshuy Heschela i Paula Tillicha
A CONCERN FOR A HUMAN BEING IN THE NARRATIONS OF THOMAS MERTON, ABRAHAM JOSHUA HESCHEL AND PAUL TILLICH

Autorzy:

Orzelska, Julita

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/579394.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy

Tematy:

troska o człowieka
bycie ludzkim
samopoznanie
życie znaczące
a concern for a human being
being human
self-knowledge
meaningful

Opis:

Przekaz Thomasa Mertona, Abrahama Joshuy Heschela i Paula Tillicha to ukryta głębia autentycznego świadectwa troski o człowieka, którą należy potraktować jak próbę refleksji antropologicznej. Odczytane wątki spoza narracji teologicznej, w dziełach wskazanych Autorów, manifestują te same troski egzystencjalne, których centralnym punktem odniesienia jest człowiek i jego życie przeżyte znacząco. Potencjał znaczeniowy treści jakie niesie odczyt dzieł tych niezwykle wrażliwych na świat człowieka teologów, jest wciąż niewykorzystany w refleksji pedagogicznej, która wręcz domaga się sięgania poza katalog lektur kanonicznych. W trosce o człowieka nie można przeoczyć bądź lekceważyć prób refleksji antropologicznej, podejmowanych z różnych perspektyw humanistycznych, nie wyłączając teologicznej.
The narrations of Thomas Merton, Abraham Joshua Heschel and Paul Tillich constitute a hidden depth of authentic care for a human being which should be treated as an attempt at an anthropological reflection. Main themes are being read outside theological narrations, which are present in the works of the authors mentioned above. They show the same existential concerns for which the main reference point is a human being and his/her meaningful life. The potential of the narrations, in the course of reading of these theologicians, so exceptionally sensitive to the world, is still not enough used in the pedagogical reflections, which require the use of additional sources, outside hitherto canonical ones. A concern for a human being should not miss or ignore the trials of anthropological reflections from different humanistic perspectives, including theological ones.

Źródło:

Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji; 2016, 11; 201-218
1896-5903

Pojawia się w:

Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Intuicja sakramentalna jako model intuicji tego, co niedostępne w fenomenologii liturgii Jean-Yves’a Lacoste’a

Autorzy:

Zgórecki, Przemysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2195106.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Jean-Yves Lacoste
Martin Heidegger
phenomenology of liturgy
intuition
sacrament
being
God
Absolute
fenomenologia liturgii
intuicja
sakrament
bycie
Bóg
Absolut

Opis:

Jean-Yves Lacoste jest mało jeszcze w Polsce znanym współczesnym francuskim myślicielem, który słynie z tego, że swoją refleksję prowadzi na granicy między filozofią a teologią. Intuicja sakramentalna jest przykładem tego, co on sam nazywa „teologicznym myśleniem”. Intuicja sakramentalnej obecności Boga staje się dla niego modelem intuicji niedostępnej jeszcze obecności Boga w świecie. Tego typu intuicja jest sposobem poznania właściwym wspomnianemu byciu na granicy filozofii i teologii, a zatem na granicy bycia-w-świecie i bycia-wobec-Boga. Badania nad tak rozumianą intuicją prowadzą do wielu ważnych pytań: Czy różnica między obecnością i nieobecnością oznacza to samo, co różnica między dostępnością i niedostępnością? Czym różni się to, co jeszcze nieobecne, i to, co już nieobecne, od tego, co nieobecne? Czy wszystkie są równie niedostępne? Czy obecność i nieobecność jest bardziej problemem miejsca czy czasu?
Jean-Yves Lacoste is a contemporary French thinker, famous for carrying out his reflection on the frontier between philosophy and theology. Sacramental intuition is a typical example of what he calls “theological thinking.” Intuition of sacramental presence of God becomes a model for intuition of His yet unattainable presence in the world. Intuition of that sort is a mode of cognition proper to the aforesaid being on the frontier of philosophy and theology, which is the line between being-in-the-world and being-towards-God. Examination of this intuition leads to many interesting questions. Is the difference between the presence and the absence the same as the one between the attainable and the unattainable? What is the difference between what is not yet present, what is already not present and what is not present? Is presence and absence rather a problem of place or time?

Źródło:

Logos i Ethos; 2021, 56, 1; 119-143
0867-8308

Pojawia się w:

Logos i Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Nihilizm jako literackie pogranicze oraz pole napięć aksjologicznych i estetycznych na przykładzie twórczości Jarosława Marka Rymkiewicza. Próba rozpoznania

Autorzy:

Kalandyk, Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2030879.pdf

Data publikacji:

2017-12-16

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

nihilism
hermeneutics
existence
Being
cerebration
Speculative Realism
nature
language
pure arbitrarity
nihilizm
hermeneutyka
byt
Bycie
cerebracja
Spekulatywny Realizm
natura
język
czysta arbitralność

Opis:

The subject is an attempt to describe the evolution of the term „nihilism” in philosophy (hermeneutics) at the turn of centuries and the description of how this evolution influenced the ways of analyzing literary phenomena. The author wants to present judgements which revalue the approach to this way of thinking deeply rooted in culture. Nihilism in presented approaches appears to be a world view and esthetic phenomenon opening new field of interpretation of poetic and prose texts. The exemplary literary material displaying the possibilities of different interpretations of an artistic text, both an essay and a poem is the output of Jarosław Marek Rymkiewicz.

Źródło:

Tematy i Konteksty; 2017, 12, 7; 330-344
2299-8365

Pojawia się w:

Tematy i Konteksty

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Rola negacji w opisie świata według arystotelesowskiej Metafizyki

Autorzy:

Bigaj, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/437501.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii

Tematy:

Arystoteles
Parmenides
byt
niebyt
bycie
predykat
przedmiot
zmiana
możność
prawda
fałsz
asercja.
Aristotle
being
non-being
predicate
object
change
possibility
truth
falsity
assertion

Opis:

Pojęcia „byt” i „niebyt” weszły do języka filozoficznego, dając podstawę ontologii i meontologii, jako odpowiedniki greckich wyrażeń to on i to me on (urzeczownikowionych form, pozytywnej i negatywnej, imiesłowu czasownika einai. Wyrażenia te w oryginale nie oznaczały jednak pierwotnie nic przedmiotowego, lecz pełniły funkcję nazw metajęzykowych, reprezentujących spójkę zdaniową ‚einai’ we wszystkich jej formach, a najogólniej – jej formę twierdzącą i przeczącą. Sama zaś spójka ta, w której późniejsza filozofia dopatrzyła się znaczenia egzystencjalnego „istnieć”, pełniła tylko funkcję pustego znaczeniowo łącznika predykatów. Z czasem imiesłów o]n zaczął być stosowany jako uniwersalna nazwa wszelkich predykatów. Wymienione wyrażenia stały się centralnymi w greckiej terminologii filozoficznej dzięki zainicjowanym przez Parmenidesa sporom na temat roli negacji w opisie świata. Sam Parmenides zaproponował zupełne wykluczenie zdań negatywnych jako opisujących przez eliminację, i stworzył system pozytywno monistyczny, zarzucający wielość, podzielność i zmienność. Późniejsi filozofowie wystąpili w obronie negacji, zwalczając związane z nią paradoksy, jakie wysuwali eleaci, a potem sofiści. Platon zauważył, że nie da się bez zastosowania negacji opisać wielości rzeczy, wyróżnił też negację względną, która nie każe niczego eliminować, a pozwala tylko na konfrontację jednych rzeczy z innymi. Według atomistów podzielność rzeczy fizycznych zmusza do przyjęcia ich złożoności z elementu pozytywnego w postaci nieprzenikliwego ciała oraz czynnika, któremu trzeba odmówić wszelkich cech, tj. pustki. Wreszcie Arystoteles, analizując proces zmiany, uzasadniał niesprzeczność twierdzenia, że coś powstaje z „nie będącego” i „będącego”, przy założeniu, że pierwsze rozumie się jako bycie aktualne, drugie – potencjalne. We wszystkich tych koncepcjach nie ma teorii czegoś nieistniejącego, są tylko propozycje wskazania takich aspektów rzeczywistości, w których wyjaśnianiu uzasadnione jest stosowanie negacji. Forma twierdząca i przecząca powyższych wyrażeń prowokowała także refleksję nad zagadnieniem prawdy i fałszu. Zauważono, że służą one w języku potocznym nie tylko do stwierdzania zgodności lub niezgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, ale także jako formuły asercji i odrzucania.

Źródło:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2012, 2, 2; 265-291
2083-6635
2084-1043

Pojawia się w:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Heideggera myślenie nicości

Autorzy:

Woźniak, Cezary

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/437231.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii

Tematy:

Heidegger
time
ecstatic time
temporalisation
fourdimensional time
endowing
nothingness
nihil originarium
being
nicość
bycie
czas
czas ekstatyczny
temporalizacja
czwarty wymiar czasu
wydarzanie

Opis:

Niniejszy tekst jest poświęcony kwestii nicości w myśleniu Heideggera. Dokonana w Byciu i czasie analiza struktury Dasein wydobywa na jaw wiele jej istotnych aspektów, a właściwie egzystencjałów, z których jednym byłaby trwoga. W trwodze świat „staje się” nicością, ukazuje się w sposób pusty i bezlitosny, ale zarazem odsłania to Dasein możliwość jego autentycznej egzystencji, możliwość zin¬dywidualizowanego bycia-w-świecie. W wykładzie Czym jest metafizyka? Heidegger powraca do problematyki nicości, rozumiejąc ją już inaczej niż czyniła to metafizyka: mianowicie nicość była warunkiem umożliwiającym jawność bytu dla człowieka. Bycie: nicość: to samo – ogólnie rzecz ujmując, Heidegger będzie twierdził, że nicość przynależy do bycia, co syntetycznie wyraża właśnie ta jego późna formuła. Ponieważ kwestia bycia jest ściśle związana z kwestią czasu, stąd problematyka nicości łączy się najściślej u Heideggera z problematyką temporalności, temporalności ujmowanej – co koniecznie trzeba podkreślić – ekstatycznie. Temporalizacja byłaby według Heideggera wolną oscylacją pierwotnej czasowości otwartego horyzontu, co umożliwiałoby światowanie (Welten), czyli wchodzenie bytów w świat. Z tej perspektywy, w wykładzie Metafizyczne podstawy logiki, nicość jest określana jako nihil originarium. Świat to nicość, która wydarza się wraz i dzięki pierwotnemu czasowaniu się, co późny Heideggera będzie także rozumiał jako czwarty wymiar czasu (Czas i bycie). Nicość jest także tematyzowana przez Heidggera w Przyczynkach do filozofii, gdzie jest z kolei objaśniana jako istotowa wibracja (Erzitterung) Bycia (Sein). Podczas seminarium w Le Thor (1969) Heidegger powie, że w wydarzaniu (Ereignis) nie zostało już pomyślane nic greckiego. Wydarzanie nie „jest”, ale „daje”, „wydarza” bycie i czas. Bycie to jednak nie metafizycznie rozumiana obecność. Bycie to także nie nieobecność, nie sprowadza się ono bowiem do metafizycznie rozumianej nicości, nicości pojmowanej w opozycji do bytu, ale to nicość w sensie nihil originarium, nicość w sensie temporalnym, a może nawet i energetycznym. Tak ujmowana przez Heideggera nicość zdaje się i tak jednak „zanikać” w nieprzedstawianym, niewyrażalnym wydarzaniu, wydarzaniu uchodzącym za ostatnie „słowo” jego filozofii.
This paper tries to grasp the wholeness of Heidegger’s thinking of nothingness. In Being and time Heidegger discovers deeper, more fundamental dimensions of existence, among other things, experience of nothingness. In What is metaphysics? Heidegger takes the question of nothingness, opposing its negative understanding in metaphysics. Nothingness is a condition that enables disclosure of beings as such to human beings ( Dasein ). In general, Heidegger discovers that nothingness belongs to being ( Sein ), which expresses his late formula: Being : Nothingness: The Same. The question of being is closely bound with the question of time, hence Heidegger’s thinking of nothingness is involved in his reflection on temporalisation. Temporalisation is the free oscillation of primordial temporality as the open horizon which enables worlding ( We l t e n ), or entering into world of beings. Therefore, it is called by Heidegger the nihil originarium ( The metaphysical foundations of logic ). The world is nothingness which temporalises itself primordially, that which arises in and with temporalisation, which late Heidegger ( Time and being ) also understands as four-dimensional time. Nothingness is also elaborated on by Heidegger in Contributions to philosophy where he described it as the essential vibration ( Erzitterung ) of Being ( Seyn ). During a seminar in Le Thor (1969), Heidegger said that in endowing ( Ereignis ) there was no Greek thinking. Endowing is not what ‘there is’, but what ‘gives’, ‘endows’ time and being. Being could be understood as presence, however, not a metaphysically understood presence. This presence is not a negative nothingness, but noth- ingness as nihil originarium , which should be understood rather in a temporal, even energetic meaning and not in an ontological one. However, one can also affirm that nothingness expli- cated in such manner finally seems to fade away in endowing, this last Heidegger word

Źródło:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 301-312
2083-6635
2084-1043

Pojawia się w:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Sten Nadolny und die Kunst der Lebensbeschreibung
Sten Nadolny and the art of life writing
Sten Nadolny i sztuka opowiadania życia

Autorzy:

Lasse, Bastian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2035359.pdf

Data publikacji:

2021-12-30

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Selim oder Die Gabe der Rede
autofikcja
teoria autobiografii
tożsamość
bycie innym
Sten Nadolny
autofiction
theory of autobiography
identity, alterity
Autofiktion
Autobiographietheorie
Identität
Alterität

Opis:

Im Autobiographiediskurs spielen Romane bisher keine nennenswerte Rolle als theoretische Impulsgeber. Der vorliegende Beitrag zeigt, dass STEN NADOLNYS Selim oder Die Gabe der Rede eine autofiktionale Situation im inneren der diegetischen Welt erzeugt und sich damit für die Reflexion autobiographietheoretischer Problemkontexte eignet. Mit Rekurs auf Kristevas Überlegungen zur Selbst-Fremdheit werden die ‚autofiktionalen‘ Schreibakte vorgeführt, die das Individuum auch vom Fremden her erschreiben. Als dezentrierte Selbstlebensbeschreibung überschreitet NADOLNYS Roman damit gängige Formen der Autofiktion.
W rozważaniach nad autobiografią gatunek powieściowy odgrywał do niedawna mało istotną rolę jako przedmiot badań. Artykuł pokazuje, że powieść STENA NADOLNEGO Selim oder Die Gabe der Rede tworzy w świecie przedstawionym sytuację autofikcjonalną. Tym samym można ten utwór poddać teoretycznej refleksji w odniesieniu do autobiografii. W kontekście rozważań Julii Kristevy na temat obcości podmiotu wobec samego siebie, przedstawione zostają autofikcjonalne strategie pisarskie, które wywodzą autobiografię od ‚obcego’. Powieść NADOLNEGO – można ją nazwać ‚zdezorientowanym’ opisem samego siebie – przekracza wobec tego tradycyjne formy autofikcji.
Discourse concerning autobiography does not usually include novels as material for theoretical study. This article demonstrates how STEN NADOLNY’S novel Selim oder Die Gabe der Rede creates an autofictional situation within a diegetic world; therefore it may be a subject of reflection on theoretical problems associated with autobiography. In the context of Julia Kristeva’s deliberations on self-alienation, the Author discusses ‘autofictional’ acts of writing that describe the self through the ‘other’. As decentered life-writing, NADOLNY’S novel transcends common forms of autofiction.

Źródło:

Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2021; 93-110
2196-8403

Pojawia się w:

Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

A Biographical Perspective on Youth Exchange and Related Processes
Edukacyjna wymiana młodzieży i związane z nią procesy w perspektywie biograficznej

Autorzy:

Inowlocki,, Lena
Riemann, Gerhard

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/413438.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

youth exchange
adolescence
potential space
being exposed to the unfamiliar
collective history
self-identification as European
wymiana młodzieży
adolescencja
potencjalna przestrzeń
historia kolektywna
bycie Europejczykiem

Opis:

After focusing on the experience of a woman of French origin who “paved” her way to Germany and “Europe” in her youth and all by herself, we turn to the biographies of young people who spent a year in another European country by making use of a foreign exchange program. This involves an institutional pattern with distinct phases: applying, being selected, being prepared, being sent away, staying abroad (in a foreign family and school) and coming home. We also look for the biographical conditions which create a special receptivity for such a project of going abroad, for the significance of such experiences in the biographical phase of adolescence, and for the consequences, especially with regard to “getting involved”, committing oneself to transnational and European projects and (sometimes) developing a self-identification as European. At the end we discuss some more general (theoretical and practical) implications of this research, which is based on the analysis of narrative interviews with former foreign exchange students which were conducted within the EUROIDENTITIES project.
W artykule przedstawiamy analizę przypadku Francuzki, która “wydeptała” swoją drogę od niemieckości ku europejskości a następnie przechodzimy do analizy biografii współczesnych młodych ludzi, którzy spędzili rok w jednym z krajów europejskich w ramach wymiany edukacyjnej. Wiąże się to z koniecznością wejścia w określony wzorzec instytucjonalny obejmujący: aplikację, wybór, przygotowania do wyjazdu, wysłanie do innego kraju, przebywanie za granicą (u obcej rodziny i w obcym środowisku szkolnym), powrót do domu. Wskazujemy na specyficzne uwarunkowania biograficzne wpływające na znaczenie wyjazdu, który przypada na czas adolescencji, co wiąże się z określonymi konsekwencjami biograficznymi zwłaszcza w wymiarze zaangażowania w międzynarodowe projekty, pracę nad tożsamością i budowanie identyfikacji europejskiej. W części końcowej analizujemy bardziej ogólne (praktyczne i teoretyczne) rezultaty badań w oparciu o inne materiały zebrane w ramach projektu Euroidentieties.

Źródło:

Przegląd Socjologiczny; 2011, 60, 1; 115-138
0033-2356

Pojawia się w:

Przegląd Socjologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Zapomnienie bycia jako zagrożenie bycia według Jean-Yves Lacoste’a
Oblivion of being as danger to being according to Jean-Yves Lacoste

Autorzy:

Zgórecki, Przemysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1068973.pdf

Data publikacji:

2019-12-30

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

bycie
fenomenologia francuska
filozofia religii
hermeneutyka bycia
hermeneutyka faktyczności
hermeneutyka liturgii
redakcjaspch
being
French phenomenology
hermeneutics of being
hermeneutics of facticity
hermeneutics of liturgy
philosophy of religion

Opis:

Artykuł stawia tezę, że według Jean-Yves Lacoste’a zapomnienie bycia prowadzi do zagrożenia bycia. Problem zapomnienia bycia pojawia się we wczesnych dziełach Lacoste’a, jednak dopiero w książce Présence et parousie filozof po raz pierwszy przedstawia go szeroko w kontekście możliwości więcej niż egzystencji. Zwracając uwagę na fenomeny stanowiące aberrację w stosunku do bycia-w-świecie, takie jak: radość, nadzieja i liturgia, pokazuje, że bycie wykazuje nadmiar. Na tej podstawie autor niniejszego artykułu dochodzi do wniosku, że nadmiar bycia w stosunku do świata pokazuje, że nie ma w świecie nic, co przeczyłoby możliwości bycia-wobec-Boga. W książce Être en danger Jean-Yves Lacoste rozwija koncepcję zapomnienia bycia jako bycia-w-zagrożeniu. Na jej podstawie autor artykułu stawia tezę, że zapomnienie nie tyle zagraża byciu, co pokazuje, że bycie jest raczej niedostępne niż dostępne. Nadmiar niedostępnego w stosunku do dostępnego w byciu pokazuje, że nie ma w nim nic, co przeczyłoby możliwości pełni bycia. Na koniec autor stawia tezę, że pamięć o byciu otwiera możliwość ostatecznego, czyli eschatologicznego rozumienia bycia. Bycie jest wolą bycia, a nie tylko bycia po części. Dlatego możliwość pełni bycia jest wpisana w bycie i z konieczności się spełnia, prowadząc bycie do rozumienia siebie w kategoriach definitywnych, czyli eschatologicznych, a nie jedynie prowizorycznych. Pełnia bycia natomiast to Bóg. Dlatego bycie jest wolą bycia-wobec-Boga o wiele bardziej niż bycia-w-świecie.
This paper argues that, according to Jean-Yves Lacoste, oblivion of being is danger to being. Although the issue of the oblivion of being appears in his early works, it was only in Présence et parousie that he fully developed his view in the context of the possibility of more than existence. Pointing out the phenomena which seem to be aberrations with respect to being-in-the-world, he concludes that there is an excess of being. This paper contends that the excess of being with respect to the world shows that there is nothing in the world that could contradict the possibility of being-towards-God. In Être en danger, Jean-Yves Lacoste develops the concept of the oblivion of being as being-in-danger. Contrary to Lacoste, this paper suggests that oblivion is not a threat to being. Instead, it shows that being is rather unavailable than available. The excess of the unavailable with respect to the available in being shows that there is nothing in being which could contradict the possibility of the fullness of being. Ultimately, the author argues that memory of being opens the possibility of the definitive or eschatological understanding of being. Being is the will of being. It is not the will of being to a certain extent, hence the will of being partially. Therefore, the possibility of the fullness of being is intrinsic to being and can be considered a principle which fulfils itself, providing being with a self-understanding that is definitive, hence eschatological, rather than provisional. Because God is the fullness of being, being in itself is the will of being-towards-God rather than the will of being-in-the-world.

Źródło:

Studia Philosophiae Christianae; 2019, 55, 4; 115-136
0585-5470

Pojawia się w:

Studia Philosophiae Christianae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Абсолютное бытие как цель и смысл человеческого существования
Istnienie absolutne jako cel i sens ludzkiej egzystencji
The Absolute Being as the Purpose and Meaning of Human Existence

Autorzy:

Астапов, Сергей Н.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/497667.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich

Tematy:

абсолютное бытие
смысл жизни
цель
русская религиозная философия
ценности
bycie absolutne
sens życia
cel
rosyjska filozofia religijna
wartości
absolute being
meaning of life
purpose
Russian religious philosophy
values

Opis:

Artykuł jest poświęcony analizie rozstrzygnięcia pytania o sens ludzkiej egzystencji przez założenie bytu absolutnego. Artykuł uzasadnia tezę: jeśli cel, a zatem sens pochodzi od konkretnej sytuacji człowieka, zestaw wyników „sytuacyjnej egzystencji”, osobnych, a czasami nawet sprzecznych, nie pozwalają nam mówić o konkretnej ludzkiej egzystencji. Jeżeli dana osoba widzi sens swojego istnienia w bycie absolutnym, jego celem jest osiągnięcie pełni bytu, który jest dobrem absolutnym.
The article is devoted to analysis of the issue on meaning of human existence and its solution through statement on the absolute being. The article justifies the thesis: if the goal, and therefore the meaning derives from a concrete human situation, the set of results of “situational existence”, separate and sometimes even contradictory, do not allow us to speak about a concrete human existence. If an individual sees meaning of his existence in the absolute being, then he purposes to realize completeness of being which is the absolute good.

Źródło:

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2017, 17; 55-66
1642-1248

Pojawia się w:

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Ontologia fundamentalna i jej analiza „bycia” w ujęciu Heideggera
Fundamental ontology and its analysis of “being” in terms of Heidegger

Autorzy:

Król, Remigiusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2011213.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

Ontologie
Sein
Sprache
Interpretation
Universalität
Bedeutung
Verstehen
Zerlegung
Rede
ontology
being
language
interpretation
universality
meaning
understanding
decomposition
speech
ontologia
bycie
język
interpretacja
uniwersalność
znaczenie
rozumienie
rozkładanie
mowa

Opis:

Autor niniejszego artykułu pt. Ontologia fundamentalna i jej analiza „bycia” w ujęciu Heideggera ukazuje domostwo prawdy bycia, dowartościowując tym samym język tegoż autora, który wiąże się z prawdą. Ów język jawi się tutaj jako fundament (domostwo), pełniąc w jakimś stopniu rolę służebną w stosunku do bycia. Jak zauważa R. Król – na tej płaszczyźnie dochodzi u Heideggera do napięcia pomiędzy językiem, jego realizacją w mowie, a byciem. Być może to napięcie wywołane jest przez formę wypowiedzi, z jaką ma do czynienia. Język, jakim posługuje się Heidegger, skłania czytelnika do różnorodnych interpretacji wypowiedzianych w tekście myśli. Remigiusz Król podkreśla, że Dasein w myśli filozoficznej Heideggera oznacza „bycie-tu-oto”, „tu-oto-bycie” (Da-sein), a w tradycyjnym rozumieniu oznacza po prostu istnienie. Termin ten oznacza, że życie się staje. Analiza fundamentalnych struktur Dasein ukazuje natomiast, że czasowość jest horyzontem rozumienia istnienia każdego bytu jako takiego. Warte zauważenia jest – jak pisze R. Król, że Heidegger w swoich analizach posługuje się metodą fenomenologiczną w tym sensie, że próbuje wyrażać doświadczenia, które mają być w pewnym stopniu, chociażby mgliście, znane. Najważniejszym zatem sposobem dotarcia do wszelkich rodzajów bytów jest analiza Dasein, ponieważ egzystuje w istnieniu i poprzez nie się wydobywa, nawet gdy w swej formie jest nieartykułowane, niejawne, a nawet mgliste. Rozumienie języka Heideggera wiąże się zaś z mową, która jest egzystencjalnie tak samo pierwotna jak położenie i rozumienie. Zrozumiałość jest zawsze rozczłonkowana już przed przyswajającą wykładnią. Mowa jest artykulacją zrozumiałości, dlatego leży ona u podstaw wykładni i wypowiedzi.
The author of this article entitled: The fundamental ontology and its analysis of „being” as defined by Heidegger shows the house of the truth of being, increasing at the same time the value of the author’s language related to the truth. This language is presented here as the foundation (the house), which is to some extent subordinate to being. As Król has noticed, Heidegger experiences on this surface a tension between the language, its realization in speech, and being, which is perhaps caused by the form of expression we deal with. The language used by Heidegger encourages and prompts readers to conduct various interpretations of the thoughts expressed in the text.Król emphasizes that Dasein in the philosophy of Heidegger means „being-there” „there-being” (Da-sein), and in the traditional sense it simply means: existence. This term means that life is being becoming. However, the analysis of the fundamental structures of Dasein shows that temporality is the horizon of understanding the existence of each and every being as such. Noteworthy is the fact that, as Król has written, Heidegger uses in his analyzes the phenomenological method in this regard that he tries to express experiences which are supposed to be, to some extent, even vaguely, known and familiar. Thus, the most important way of reaching all kinds of beings includes an analysis of Dasein, because it exists in the existence and it exits through it, even if it is inarticulate, implicit, and even vague in its form. However, the understanding of Heidegger’s language involves speech, which is existentially as primal as the position and understanding. Understandability gets always fragmented already before an assimilating interpretation. Speech is an articulation of understandability, therefore, it underlies interpretation and expression.
Der Autor dieses Artikels, Die Fundamentalontologie und ihre Analyse des "Seins" im Sinne von Heidegger zeigen die Heimat der Wahrheit des Seins und würdigen damit die wahrheitsbezogene Sprache dieses Autors. Diese Sprache erscheint hier als Grundlage (Haushalt), die gewissermaßen eine dienende Rolle in Bezug auf das Sein hat. Wie R. Król feststellt, erlebt Heidegger auf dieser Ebene eine Spannung zwischen Sprache, ihrer sprachlichen Umsetzung und Sein. Vielleicht liegt diese Spannung an der Ausdrucksform, mit der er es zu tun hat. Die von Heidegger verwendete Sprache regt den Leser zu unterschiedlichen Interpretationen der im Text geäußerten Gedanken an. Remigiusz Król betont, dass Dasein in Heideggers philosophischem Denken "Hier-Hier-Sein", "Hier-Hier-Sein" (Da-sein) bedeutet und im traditionellen Sinne einfach Existenz bedeutet. Dieser Begriff bedeutet, dass das Leben wird. Die Analyse der Grundstrukturen des Daseins zeigt dagegen, dass die Zeitlichkeit der Horizont des Verständnisses der Existenz jedes Seienden als solches ist. Es ist erwähnenswert - wie R. Król schreibt, dass Heidegger in seinen Analysen die phänomenologische Methode in dem Sinne verwendet, dass er versucht, Erfahrungen auszudrücken, die einigermaßen, sogar vage, bekannt sein sollen. Der wichtigste Weg, um alle Arten von Wesen zu erreichen, ist die Analyse des Daseins, denn es existiert und kommt durch es heraus, auch wenn es in seiner Form unausgesprochen, implizit und sogar vage ist. Das Verstehen von Heideggers Sprache beinhaltet die Sprache, die existenziell so ursprünglich ist wie Position und Verstehen. Verständlichkeit wird immer vor einer assimilierenden Interpretation fragmentiert. Sprache ist eine Artikulation der Verständlichkeit, daher unterstützt sie die Interpretation und den Ausdruck.

Źródło:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 323-338
1230-0780
2719-4337

Pojawia się w:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Anselms Proslogion, “nichts” gegen Nishida und Heidegger

Autorzy:

Gawlina, Manfred

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/437113.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii

Tematy:

nicość
bycie
ontologia
dowód na istnienie Boga
Proslogion
Anzelm
Heidegger
Nishida
Szkoła z Kioto
nothing
being
ontology
proof for the existence of God
Anselm, Heidegger
Kyoto School

Opis:

What is greater, being or nothingness? Anselm proves the existence of God with the help of nihil : God as nothing greater than any finite being can think of. Anselm’s logical — and perhaps mystic — use of nothingness demands comparison with Heidegger’s negative ontolog y and its reception in Nishida’s Kyoto School. But doesn’t Zen Buddhist emptiness stand for divine presence being unspeakable?
Co jest większe, bycie czy nic? Anzelm dowodzi istnienia Boga przy pomocy nihil. Bóg jako to, od czego nic większego nie może zostać pomyślane przez skończony umysł. Właściwe dla Anzelma logiczne – i być może mistyczne – użycie słowa „nic” domaga się porównania z negatywną ontologią Heideggera i jej recepcją w ramach tzw. Szkoły z Kioto założonej przez Nishidę. Czyż jednak pustka buddyzmu zen nie odsyła nas do – niewypowiedzianej – boskiej obecności?

Źródło:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 285-300
2083-6635
2084-1043

Pojawia się w:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Myślenie i poezja. Czesław Miłosz i Martin Heidegger
Thought and Poetry: Czesław Miłosz and Martin Heidegger

Autorzy:

Lubelska-Renouf, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/690323.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

myślenie
zachodni nihilizm
subiektywizacja
śmierć Boga
dziwienie
zło
bycie tego
co jest
język
poetry
thought
western nihilism
subjectivisation
the death of God
wondermentatthat
evil
that which exists
the language

Opis:

Philosophy, which is an effort of thought, often strives to become pure thought above and beyond language. This attempt, which is doomed to failure (we always think in words), challenges poetry and positions itself not beyond language but short of poetry. The classic example of this is the philosophy of Wittgenstein. The contrary of this de-poeticised thought is poetry which lieson this side of thought: it is unreflective poetry (that which does not reflect the world) and the absurd (deaf to the world). The classic example of this is the poetry of Mallarmé. Martin Heidegger and Czesław Miłosz challenge these two positions in philosophy and poetry and strive to think in a poetic way: The philosopher dreams of a poeticising thought while the poet dreams of a philosophising poetry. Their preoccupations reflected major themes, in particular western nihilism of the 20th century and its metaphysical roots; the subject /object dialectic and the radical subjectivisation which arises from it; the death of God, man and the world which is brought about by this subjectivisation; remedies to fight against this; the quiddity (essential essence) of things, their grain and physical substance, concrete and sensual; their deep wondermentatthat which exists; their deep respect and piety in the face of that which exists; the language itself, the words that they use to try to express that which exists. In terms of their thought, they are on the same path. But there are thoughts which they do not share or which they consider differently. Heidegger does not consider Evil: Nothing is more alien to his philosophy than the Good/Evil dualism. Miłosz, on the other hand, is obsessed by the question of Unde Malum? and to approach it he leans towards Transcendence. Heidegger holds to the concept of absolute Immanence. As a result they are worlds apart when they consider eschatological matters such as death. This article aims to provide an outline of the constellation of subjects considered in the philosophy of Heidegger and the poetry of Miłosz.

Źródło:

Prace Polonistyczne; 2014, 69; 177-198
0079-4791

Pojawia się w:

Prace Polonistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Ateizm praktyczny czy a-teizm metodologiczny? Problem Boga w dziele Bycie i czas Martina Heideggera
Dogmatischer Atheismus oder methodischer A-Theismus? Die Gottesfrage in Martin Heideggers Sein und Zeit
Dogmatic Atheism or Methodological A-theism? The Question of God in Martin Heidegger’s Being and Time

Autorzy:

Małyga, Maciej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/571173.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Martin Heidegger
Sein und Zeit
Atheismus
„Gott ist tot”
Phänomenologie
Nationalsozialismus
Being and time
atheism
„God is dead”
phenomenology
national socialism
Marcin Heidegger
Bycie i czas
ateizm
„Bóg umarł”
fenomenologia
narodowy socjalizm

Opis:

In his famous work from 1927, Being and time, Martin Heidegger remains noticeably silent on the subject of God. His silence may be interpreted as a form of atheism, more methodological than dogmatic, which excludes the question of God from the methods of phenomenology. The fundamental ontology, which Heidegger wanted to expand upon in Being and Time, is based upon a theological distinction between Being and God. Although his atheism must be classified as being of a methodological nature, the events which occurred following the publication of Being and Time can be accounted for, to some extent, by the view held by Catholic theologians, that Heidegger was a philosopher who denied God’s existence. He had accepted Nietzsche’s diagnosis that God was dead and had developed a vision for the intellectual renewal of mankind based on the ideology of National Socialism. Catholic theology initially considered his work to be a crude argument in favour of atheism. Only later was a more positive assessment of his philosophical work generally accepted.
In seinem berühmten Werk Sein und Zeit aus dem Jahr 1927 schweigt Martin Heidegger über Gott in bemerkenswerter Weise. Sein Schweigen ist als Ausdruck eines „Atheismus“ zu deuten, der jedoch kein „dogmatischer“, sondern vielmehr ein „methodischer“ Atheismus ist, der die Frage nach Gott aus der phänomenologischen Methode ausklammert. Der Fundamenthaltontologie, die Heidegger in Sein und Zeit entfalten wollte, liegt eine „theologische Unterscheidung“ zwischen dem Sein und Gott zugrunde. Obwohl sein „Atheismus“ als methodologisch charakterisiert werden muss, erklären die Ereignisse kurz nach der Veröffentlichung von Sein und Zeit dennoch zum Teil die vor allem von katholischen Theologen vertretene Auffassung, wonach Heidegger ein Philosoph gewesen ist, der das Dasein Gottes geleugnet hat. Er akzeptierte nämlich die Diagnose Nietzsches vom „Tod Gottes“ und entwickelte die Vision einer geistlichen Erneuerung des Menschen auf der Grundlage der Ideologie des Nationalsozialismus. Die ersten Reaktionen der katholischen Theologie sahen in seinem Werk ein Plädoyer für einen vulgären Atheismus. Erst später setzte sich eine positive Bewertung seiner Philosophie durch.
W niniejszym artykule podjęliśmy problem specyficznego rozumienia ateizmu w dziele Martina Heideggera Bycie i czas. „Ateizm” ów należy określić jako metodologiczne powstrzymanie się filozofa fenomenologa od sądu na temat Boga. Zasadnicza odpowiedź została zarysowana w czterech punktach. W p u n k c i e p i e r w s z y m ukazaliśmy a) katolicyzm jako „wiarę pochodzenia” filozofa, z którą on jednak b) zrywa, a do reprezentującej ją c) kościelnej instytucji czuje głęboką niechęć. W p u n k c i e d r u g i m zatrzymaliśmy się nad treścią Bycia i czasu, ukazując najpierw, a) że problem Boga nie jest tam w żaden sposób poruszany. Wyjaśniliśmy to, b) tłumacząc Heideggera zamiar napisania ontologii fundamentalnej. Poprawną diagnozą tzw. ateizmu Heideggera jest określenie go jako c) ateizmu metodologicznego. Filozof poprzez zastosowanie d) „teologicznej różnicy” między byciem a Bogiem chce uniknąć e) niebezpieczeństwa urzeczowienia Boga. W t r z e c i m p u n k c i e zatrzymaliśmy się nad wydarzeniami, które krótko po publikacji Bycia i czasu mogły utrwalić sąd, że Heidegger to jednak filozof negujący Boga. Heidegger a) podjął bowiem diagnozę Nietzschego o „nieżyjącym Bogu chrześcijan” i b) związał swe nadzieje na duchową odnowę człowieka z ideologią narodowego socjalizmu. W ostatnim, c z w a r t y m p u n k c i e przedstawiliśmy pierwsze reakcje teologii katolickiej na dzieło Heideggera. Najpierw ukazaliśmy, że a) był on odbierany jako propagator potocznie rozumianego ateizmu, następnie zasygnalizowaliśmy b) późniejsze, już pozytywne podejście katolickich myślicieli do Bycia i czasu.

Źródło:

Polonia Sacra; 2015, 19, 3(40); 91-115
1428-5673

Pojawia się w:

Polonia Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Partycypacjonizm i responsywność jako wyznaczniki pytania o sens bycia. Możliwość rewolucji duchowej w ponowoczesności
Партисипационизм и респонсивность как детерминанты вопроса о смысле бытия. Возможность духовной революции в постмодернизме
Participationism and Responsivity as Signs for the Question About the Meaning of Being. The Possibility of a Spiritual Revolution in Postmodernity

Autorzy:

Wadowski, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/497377.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich

Tematy:

партисипационизм
респонсивность
бытие
совместное бытие
текучая современность
духовная революция
звезда свободы
partycypacja
responsywność
bycie
współbycie
płynna nowoczesność
duchowa rewolucja
gwiazda wolności
participation
responsivity
being
co-being
liquid modernity
spiritual revolution
star of freedom

Opis:

Статья предлагает динамичный подход к человеку, как к существу партисипативному и респонсивному (1). Модифицируя известное предложение Готфрида Вильгельма Лейбница, автор хочет показать, что вопрос о смысле бытия (совместного бытия) относится к эйдетической сфере человека (2). Обращаясь к попытке уловить дух постмодернизма, тезис, выдвинутый в статье, фокусируется на двух характерных аспектах: текучей современности (Зигмунт Бауман) и технонауке (3). Однако оба этих свойства обусловлены конкретной интерпретацией бытия (совместного бытия) (4). Кризис в постмодернизме носит в основном аксиологический характер и, тем не менее, представляет собой возможность цивилизационного возврата (5), который может быть достигнут благодаря духовной революции (6). Эта революция возможна благодаря шестиконечной «звезде свободы», которая является специфической (вдохновленной концепцией Франца Розенцвейга) метафизически-когнитивной моделью. Эта модель также является описанием пути, ведущего к потенциальной мудрости (7).
The main purpose of the paper is to propose a dynamic approach to human who is a participative and responsive being (1). By modifying the well-known sentence of Gottfried W. Leibniz, the author wants to show that the question about the meaning of being (co-being) belongs to the eidetic sphere of human (2). The attempt to capture the spirit of postmodernity is based on the thesis of fluid modernity and technoscience (3). Both of these properties are conditioned, however, by a specific interpretation of being (co-being) (4). The crisis in postmodernity has mainly axiological nature and nevertheless it constitutes an opportunity for a civilizational turnaround (5) which can be achieved through a spiritual revolution (6). This revolution is possible thanks to the six-armed “star of freedom” which is a specific (inspired by the concept of Franz Rosenzweig) metaphysical – cognitive model. This model is also a description of the path leading towards potential wisdom (7).

Źródło:

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2017, 17; 99-114
1642-1248

Pojawia się w:

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Jest taki świat, który stwarza możliwość autentycznego Bycia Razem, czyli kilka refleksji o rodzinnym doświadczaniu lasu
There is a world that creates the possibility of authentic Being Together, or a few refl ections on the family experience of the forest

Autorzy:

Golonka-Legut, Joanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2190906.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji

Tematy:

rodzina
relacje rodzinne
więź rodzinna
pedagogika lasu
leśne bycie
leśne praktyki
edukacja nieformalna
doświadczenie lasu
family
family relationships
family bond
forest pedagogy
forest experience
being in the forest
forest practices
non-formal education

Opis:

Wprowadzenie. Podejmując refleksję wokół lasu, nad nim lub o nim, można dostrzec, że interesującą poznawczo perspektywą jest (roz)poznawanie go zarówno przez pryzmat relacji człowiek–natura, człowiek–przyroda, człowiek–las, jak i w perspektywie tworzenia się i pielęgnowania więzi międzyludzkich. W takim ujęciu ważnym kierunkiem myślenia staje się dostrzeżenie i (z)rozumienie lasu jako szczególnej przestrzeni rodzinnych relacji. W jaki sposób można zatem rozumieć las jako przestrzeń życia rodziny? Jak las może stawać się i być jej mikroświatem? Jakie znaczenie może mieć rodzinne doświadczanie lasu dla pielęgnowania więzi rodzinnych? Na te pytania będę poszukiwała odpowiedzi, odnosząc się do literatury przedmiotu oraz ukazując wybrane praktyki leśnych wypraw dla rodzin (praktyki „leśnego bycia”). W szerszej perspektywie przedstawione zagadnienia stanowią głos w dyskusji na temat edukacyjnego potencjału lasu, jego rozumienia jako przestrzeni całożyciowego uczenia się. Cel. Celem artykułu jest dostrzeżenie, opisanie i zrozumienie lasu jako miejsca/mikroświata rodziny. W takiej perspektywie nadrzędną kwestią jest ukazanie lasu (leśnego bycia) jako przestrzeni pogłębiania, pielęgnowania i wzmacniania więzi rodzinnych. Istotnym aspektem jest także dowartościowanie problematyki lasu (myślenia o lesie) w obszarze nauk społecznych. Materiały i metody. Analiza literatury przedmiotu oraz dokumentów dotyczących realizacji wybranych praktyk edukacyjnych. Analiza dokumentów zastanych. Wyniki. Przedstawione rozważania pozwalają dostrzec las jako mikroświat rodziny. W takim ujęciu rodzinne wyprawy do lasu, wspólne doświadczanie lasu przez członków rodziny stają się naturalnym procesem dla tworzenia się i pielęgnowania więzi – zarówno więzi z naturą, jak i więzi rodzinnych. Dynamicznie rozwijające się inicjatywy oraz propozycje edukacyjne dla rodzin (oparte na budowaniu więzi człowieka z naturą, pielęgnowaniu relacji międzypokoleniowych oraz idei uczenia się w lesie) pozwalają na rozumienie lasu jako miejsca, które wspiera współczesne rodziny w autentycznym byciu razem.
Introduction. While refl ecting about/on a forest, we can notice that it is cognitively interesting to (re)cognize it through both human–nature, human–environment, human–forest relationship, and in the context of forming and nurturing interpersonal bonds. In this context, noticing and understanding the forest as a unique space for family relationships becomes an important direction of thinking. How can we, then, understand the forest as a family space? How can the forest become and be a family micro-world? What value can family experiences in a forest have for nurturing family bonds? I will search for answers to these questions by referring to the literature on the subject and by presenting selected practices of family trips to forests (practices of “being in the forest”). In a wider perspective, the paper is a voice in the discussion on the educational potential of forests or for treating them as a lifelong learning space. Aim. The goal of the paper is to recognize, describe, and understand the forest as a family space/micro-world. In such a perspective, the paramount objective is to present the forest (being in the forest) as a space where family bonds can be deepened, nurtured, and strengthened. Another important aspect involves valorisation of forest-related issues (thinking about forest) in the area of social sciences. Materials and methods. Analysis of the subject literature and documents regarding implementation of selected educational practices. Analysis of existing documents. Results. Reflections presented in the paper focus on recognizing forest as a family micro- world. In this perspective, family trips to the forest and experiences shared by family members become a natural process for developing and nurturing relationships – both with the nature and with one another. Dynamically developing educational initiatives and offers addressed to families (focusing on building bonds between people and nature, facilitating intergenerational relations and the idea of learning in the forest) allow to understand the forest as a place which helps modern families to be together in an authentic way.

Źródło:

Wychowanie w Rodzinie; 2022, XXIX, (4/2022); 165-177
2082-9019

Pojawia się w:

Wychowanie w Rodzinie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Ku archeontologii martwego ciała. (Kontemplacyjne podejście do przeszłości)

Autorzy:

Domańska, Ewa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/467619.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

ideologemy końców i nowych/innych początków
kres historii a myślenie o przeszłości
tworzenie potencjalności
zwrot ontologiczny
prymat pytań o byty i bycie (Sein) nad pytania o wiedzę
archeologia heideggerowska/archeologia kontemplacyjna
archeontolog

Opis:

Ewa Domańska Towards an Archeontology of the Dead body (A Contemplative Approach to the Past) Ewa Domaiiska distinguishes a distinct contemplative approach to the past which - unlike documentary, commemorative or 'oral evidence' approaches - undertakes, among other things, reflection on various aspects of the dead body's existence and functioning. She traces the facets of 'end-ism' in historical reflection, which is increasingly skeptical of the prospects of historiography characterised by anthropocentrism, ethnocentrism, eurocentrism and phallocentrism. Thus many scholars think that present-day historiography should first of all study historians - their motivations, sponsors and backgrounds. Those who want the Third Millennium to be a new beginning for historiography postulate that scholars should give more thought to death, the deceased and their corpses. Domaflska's claim is that in future-oriented human sciences questions concerning the past cannot be answered until we refer to ontology, to those thinkers who - like Martin Heidegger - study existence, death and the issue of being.

Źródło:

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2009, 18/19
1508-6305
2544-3186

Pojawia się w:

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce