Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "afekt," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Jak ludzie pamiętają ból. Rola czynników sytuacyjnych i emocjonalnych
How People Remember Pain: The Role of Situational and Emotional Factors
Autorzy:
BAJCAR, Elżbieta A.
BĄBEL, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046925.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ból, lęk, negatywny afekt, odroczenie, pamięć, pozytywny afekt
anxiety, memory, negative affect, pain, positive affect, recall delay
Opis:
Coraz więcej danych dowodzi, że pamięć bólu ulega zniekształceniom. Wyniki niektórych badań wskazują, że zarówno ból przewlekły, ostry, jak i wywoływany eksperymentalnie pamiętany jest jako silniejszy niż był doświadczany. Z drugiej jednak strony kilka badań wykazało, że ból ostry i eksperymentalny może być także pamiętany jako słabszy. Inne dane wskazują na brak różnic między pamiętanym a rzeczywistym bólem przewlekłym, ostrym i eksperymentalnym. Dotychczasowe badania dowodzą, że na pamięć bólu wpływa wiele czynników, w tym średnia siła bólu rzeczywiście odczuwanego, najsilniejszy i ostatni epizod bólu, czas, jaki upłynął od doświadczenia bólu do jego odpamiętania oraz siła bólu odczuwana w momencie przypominania. Do czynników psychologicznych, które mogą być powiązane z pamięcią bólu należą: oczekiwania dotyczące bólu, negatywny afekt, stan i cecha lęku, stres i skłonność do katastrofizowania. Niniejszy artykuł podsumowuje wyniki serii badań przeprowadzonych przez Zespół Badania Bólu z Instytutu Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, które miały na celu odpowiedzieć na pytania, dlaczego rezultaty dotychczasowych badań są tak zróżnicowane, a także określić, jakie czynniki wpływają na pamięć bólu. Do najważniejszych i najbardziej nowatorskich wyników zaliczyć należy stwierdzenie, że na pamięć bólu wpływa znaczenie i wartość afektywna doświadczenia bólu wraz z odkryciem, że nie tylko negatywny, ale także pozytywny afekt mają wpływ na pamięć bólu. Rezultaty te mają ważne implikacje zarówno dla badań klinicznych, jak i dla praktyki klinicznej.   Artykuł został przygotowany w ramach realizacji projektu badawczego nr 2016/23/B/HS6/03890 finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki.
There is growing evidence that people may not remember pain accurately. Some studies have shown that recalled chronic, acute, and experimental pain is exaggerated. However, a few studies have demonstrated that recalled acute and experimental pain may be underestimated. Additional data shows that past chronic, acute, and experimental pain may be remembered accurately. Previous studies have found that many factors may influence the memory for pain, including the mean pain intensity that is experienced, the peak and the end of pain, the length of delay between the pain experience and its recall, and current pain during pain recall. Psychological factors that may be related to the memory for pain include pain expectations, negative affect, state and trait anxiety, distress, and pain catastrophizing. This article summarizes the results of a series of studies conducted by the Pain Research Group from the Institute of Psychology of the Jagiellonian University aimed to answer the question why previous findings are so diverse and to identify factors influencing the memory of pain. The most important and novel results of these studies include the finding that memory of pain is influenced by the meaning and affective value of the pain experience together with the finding showing that the memory of pain is influenced not only by negative affect, but also by positive affect. These results may have important implications for both clinical research and clinical practice.   The article is part of a research project no. 2016/23/B/HS6/03890 funded by the National Science Centre, Poland.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 4 (120); 125-138
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Afekt wobec braku. Poezja Bolesława Leśmiana
Affect versus lack. Poetry by Bolesław Leśmian
Autorzy:
Pilch, Urszula M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682632.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Leśmian
poetry
lack
absence
affect
poezja
brak
afekt
Opis:
The article explores multi-dimensional sensitivity to the void as a major feature of Bolesław Leśmian’s poetry. The author distinguishes those stylistic devices which extract, on the level of language, the the feeling of non-fullness, absence, or nonexistence in Leśmian’s poems. Apophatic language translates itself into the issue of nonexistence seen as meaningful lack. The article focuses not so much on the category of the negation of existence as on independent, fixed, affective type of experience. The author inquires what happens with the poetic voice confronted with the Other in a situation experiencing pain resulting from lack. Empathetic co-feeling of “I” with the other turns out to be the most important state. The moment someone else’s pain is discovered, feelings change into the affective state which cannot be either realized or described. The I-Other-void confrontation brings about an affect. The empathetic “I” meets the Other who experiences various kinds of absence. The Other’s feelings become recognized and even, to some extent, defined by the person who speaks in the text but the affect happens afterwards. The emphatic confrontation and co-feeling destruct the coherent voice and the text itself for it causes that kind of unspeakable experience that cannot be realized, expressed or represented. This is an experience not-to-be-named.
Lektura poezji Bolesława Leśmiana pozwala wskazać zasadniczą cechę w postaci wielowymiarowego uwrażliwienia na brak. W liryce autora Sadu rozstajnego wyróżniam te zabiegi, które wydobywają już na poziomie językowym poczucie niepełni, nieobecności, nieistnienia. Apofatyczność języka przekłada się na problem niebytu jako braku znaczącego. Zajmuję się brakiem nie tyle jako kategorią zaprzeczenia istnienia, ile raczej jako samodzielnym, ukonstytuowanym, afektywnym rodzajem przeżycia. Zastanawiam się, co dzieje się z „ja” mówiącym, które konfrontuje się z innym w sytuacji przeżywania bólu wynikającego z braku. Najbardziej istotne okazuje się empatyczne współodczuwanie „ja” z innym. W momencie odkrycia cudzego bólu następuje stan afektywny, który nie podlega już ani uświadomieniu, ani opisaniu. Zderzenie na osi „ja” – inny – brak przynosi i stwarza afekt. Empatycznie nakierowane „ja” liryczne zderza się z innym, który przeżywa brak. Odczucia nnego zostają przez osobę mówiącą w tekście – do pewnego przynajmniej stopnia – rozpoznane, a nawet nazwane. Dopiero w tym, co rozgrywa się później, upatruję stanu afektywnego. Empatyczne zderzenie i współodczuwanie wybija „ja” z samego siebie, rozbija czasami tekst – doprowadza bowiem do przeżycia, które plasuje się poniżej uświadomionego, tym bardziej wyrażonego i wreszcie niewyrażalnego. Jest przeżyciem nie-do-nazwania.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2018, 7; 83-99
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ocalenie”, czyli o poezji mimo traumy. Afekt, wyobraźnia i wspólnota w twórczości Czesława Miłosza z lat czterdziestych
Autorzy:
Kopkiewicz, Aldona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639284.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Czesław Miłosz, afekt, trauma, zmysłowość, druga wojna światowa
Opis:
Rescue or about poetry despite trauma. Affection, imagination and community in Czeslaw Milosz’s works in the 40s. In the sketch, I try to highlight the uniqueness of thinking about creative passion and poetry of Czeslaw Milosz, especially the practical implementation of his worldview in the volume of Rescue. On the one hand I attempt to capture the development of Milosz’s reflection and artistic creation from late 30s to early 50s, by showing how he has struggled with two tendencies: transparency stemming from his left-wing youth and designed to enable communication with the community of ordinary people and maintenance of vivid imagination, in which manifests the indefinite affect of artisitic creation, the vital force. The second trend of his work in a particular way becomes present in Rescue, so that the poet has already at the time of war created a formula for going through trauma in order to allow the return to life, to sensory and diverse reality, as well as ethical opening to another human being.
Źródło:
Wielogłos; 2015, 1(23)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pętle neurofeedbacku. Elektroencefalografia jako strategia artystyczna w wybranych projektach z zakresu art & science
Neurofeedback loops. Electroencephalography as an artistic strategy in selected art & science projects
Autorzy:
Twardoch-Raś, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1856860.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
elektroencefalografia
neurofeedback
biomediacja
afekt
transhumanizm
electroencephalography
biomediation
affect
transhumanism
Opis:
The aim of this article is to present art & science projects involving electroencephalography (EEG), and study them in terms of relationships between artistic narratives and medical procedures. Discussed are the works by pioneers of EEG applications in art (David Rosenboom, Alvin Lucier) and by contemporary artists (Lisa Park, Amy Karle), who are mainly interested in performances and relational installations. The author of the text analyses the projects with reference to the concept she introduces – biomediation (derived from Eugene Thacker’s theory of biomedia and a concept of mediation developed by Joanna Zylinska and Sarah Kember), pointing to the post- and transhumanist strategies used by the artists. She ponders on the extent to which the parameterisation and processing of bioelectric work of human brain may serve as a tool to expand the capacity of the human body-mind and thus create connections with ‘non-human’ constructs.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2019, 107, 4; 142-158
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forgiveness and Mental Health Variables among Psychotherapy Outpatients
Związek między przebaczeniem a wskaźnikami zdrowia psychicznego wśród uczestników psychoterapii
Autorzy:
Mróz, Justyna
Kaleta, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34111941.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
forgiveness
mental health
positive affect
negative affect
satisfaction with life
psychotherapy
przebaczenie
zdrowie psychiczne
pozytywny afekt
negatywny afekt
satysfakcja z życia
psychoterapia
Opis:
High cost of mental health problems to societies requires searching for factors that may have salutary effect on psychological health. Forgiveness might be one of such variables. Although empirical studies of forgiveness and mental health have been increasingly undertaken, there is a deficiency in examining the connections in clinical samples. The aim of the present research was to explore the relationships between multidimensional disposition to forgive and mental health variables, such as positive and negative affect and satisfaction with life, among outpatient psychotherapy participants in comparison to untreated individuals. The study included 137 respondents,68 of whom were outpatients and 69 the controls. The Heartland Forgiveness Scale, the Positive and Negative Affect Schedule and the Satisfaction with Life Scale were used. The results showed no differences in forgiveness between the treatment and control group but revealed poorer mental health (lower positive affect and satisfaction with life, and higher negative affect) in outpatients. In the outpatients sample, positive associations between forgiveness and affect and life satisfaction were significantly stronger than in the controls. The findings suggest that treated individuals have more to gain through forgiveness than untreated ones.
Wysokie koszty, jakie ponoszą społeczeństwa z powodu problemów zdrowia psychicznego, stawiają przed badaczami zadanie poszukiwania czynników mających korzystne działanie. Jednym z takich czynników może być przebaczenie. Badania dotyczące związków między przebaczeniem a zmiennymi zdrowia psychicznego stają się coraz częstsze, lecz nadal istnieje wyraźny niedobór analiz w grupach klinicznych. Celem prezentowanych badań była eksploracja związków między przebaczeniem dyspozycyjnym w ujęciu wielowymiarowym a takimi wskaźnikami zdrowia psychicznego, jak pozytywny i negatywny afekt oraz satysfakcja z życia wśród uczestników psychoterapii w porównaniu z grupą kontrolną. W badaniu wzięło udział 137 osób, spośród których 68 uczestniczyło w psychoterapii ambulatoryjnej, a pozostałe 69 stanowiło grupę kontrolną. Zastosowano Skalę Przebaczenia Heartland Forgiveness Scale (HFS), Skalę Uczuć Pozytywnych i Negatywnych (SUPIN) oraz Skalę Satysfakcji z Życia (SWLS). Wyniki wskazują na brak istotnych różnic między badanymi grupami w poziomie przebaczenia, ale ujawniają gorsze wskaźniki zdrowia psychicznego (niższy pozytywny afekt i satysfakcja z życia oraz wyższy afekt negatywny) u uczestników psychoterapii. Pozytywne związki między przebaczeniem a afektem i satysfakcją z życia były istotnie silniejsze u osób biorących udział w terapii niż w populacji ogólnej. Uzyskane rezultaty sugerują, że osoby z grupy klinicznej mogą poprzez przebaczenie uzyskać więcej w zakresie zdrowia psychologicznego niż osoby z grupy nieklinicznej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 3; 145-159
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielopole wielokrotnie: przestrzenna reżyseria afektu
Wielopole again and again: spatial direction of affect
Autorzy:
Pieniążek, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938299.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
teatr
przestrzeń
Tadeusz Kantor
afekt
Kraków
theatre
space
affect
Krakow
Opis:
The article presents the forms of repetition in the creation and reception of Tadeusz Kantor’s performances. Krakow cellars, Kantor’s home in Wielopole and school class in Bielkowo near Łazy in Pomerania connect here the topic of affective searching and finding sources of identity and memory. The process may refer to both the artist and the viewer, seeking in the memory, art and landscape the traces of himself, recorded in the past and projected onto the surroundings. The author’s discovery of the interiors of the cellars under the floor of the house in Wielopole, similar to the Krzysztofory cellars in Krakow where Kantor conducted the rehearsals of the famous The Dead Class, leads to the conclusion that the preexisting in Wielopole under the floor of a childhood room the space of Kantor’s play can be the source of director’s affective repetition. With the use of the repetition mechanism, numerous further artistic discoveries and meetings of the artist with the self and visions of his future performances have been made. The facilitation of this process for viewers of exhibitions and to the recipients of art, both in Bielkowo and Wielopole, seems to be the inclusion of another tool in theatrical and artistic education.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2019, 19; 285-297
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyjemność na granicy dyskomfortu
Pleasure on the Verge of Discomfort
Autorzy:
Przylipiak, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340692.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
filmy gier umysłowych
narratologia
afekt
mind-game films
narratology
affect
Opis:
Artykuł jest recenzją książki Barbary Szczekały pt. Mind-game films. Gry z narracją i widzem (2019). Książka kładzie nacisk na komplikacje i zawiłości narracyjne filmów gier umysłowych. Zadaniem odbiorcy byłoby te zawiłości zrozumieć, z rozsypanych puzzli ułożyć spójny obrazek, zagadki i tajemnice wyjaśnić. Odbiór ma charakter racjonalny, jego opis jest ujęty w ramę psychologii poznawczej. Przeciwstawiony jest mu drugi typ odbioru (autorka książki za nim optuje), wedle którego odbiorcy filmów gier umysłowych szukają w nich przede wszystkim ucieleśnionych emocji. Szczekała charakteryzuje bliżej trzy rodzaje takich emocji, które nazywa terrorem identyfikacji, ekscesem nagromadzenia oraz dyskomfortem poznawczym. Choć są to doznania nieprzyjemne, zdaniem autorki to właśnie one przyciągają widza do tego typu kina.
The paper is a review of a book by Barbara Szczekała entitled Mind-game films. Gry z narracją i widzem [Mind-game Films: Games with Narrative and Spectator] (2019). The subject of the book is the current of “mind game films”, and the book is particularly concerned with the issue of the viewer’s reception of such films. Two modes of reception are confronted with each other. In the first one the emphasis is put on the complexity of mind-game films. The viewer’s task would be to straighten up this complexity, to complete a puzzle, to answer the riddles and solve mysteries. The reception is rational in nature, and the whole issue is put in the framework of cognitive psychology. This mode is juxtaposed to another one (the author opts for it), according to which the admirers of such films strive especially for embodied affects. Three such affects are described in detail: terror of identification, excess of accumulation and cognitive discomfort. Although these affects are rather unpleasant, the author insists that they attract the viewer to this kind of cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 110; 213-218
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co właściwie sprawia, że dzisiejsze miasta są tak odmienne, tak pociągające? Miejskość (po)nowoczesna
Just what is it that makes today’s cities so different, so appealing? The postmodern urbanity
Autorzy:
Sławek, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413265.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
miasto
racjonalność
afekt
wyobraźnia
zabawa
city
rationality
affect
imagination
play
Opis:
Posługując się poetyckim studium historii miast zaproponowanym przez Wystana Hugh Audena, stawiamy tezę o głęboko polemicznym charakterze miasta. Żywiołem polis jest polemos, spór, konflikt, który w długiej historii miast przybierał postać dychotomicznego napięcia – między posiadającymi a nieposiadającymi, arystokratami i sankiulotami. Tak długo, jak napięcie to zachowa ów binarny kształt, miasto będzie powielało swą dotychczasową historię z wszystkimi jej błędami. Współczesne miasto tworzy zbyt wiele elementów, zbyt mocno wirtualne interweniuje w realne, by dało się myśleć o przyszłości w kategoriach prostych opozycji. Jak proponuje Gilles Deleuze, model dotychczasowy opierający się na owych opozycjach wraz z podtrzymującym i wyostrzającym je systemem nakazów i zakazów powinien zostać zastąpiony przez model, w którym główną rolę odgrywają pragnienia, afekty i marzenia jednostek; te zaś nie poddadzą się dialektycznej analizie. Stawką jest więc miasto tyleż rzeczywiste, co wyobrażeniowe, choć to ostatnie określenie nie oznacza, że całkowicie nierealne i wymyślone. Miasto traktowane „osobiście” (tak nazywa Andrew Merrifield stanowisko Guy Deborda i Louisa Chevaliera): miasto nabierające ciała, to znaczy jawiące się nam warstwowo i gruboziarniście. Miasto znane nam osobiście, co wskazuje nie tylko na mnie jako na osobę, ale przede wszystkim na miasto zyskujące osobowy status, z jego historią, widocznymi i niewidocznymi dziejami, śladami, znakami, które skryły się w podświadomości czasu.
Starting with Richard Hamilton’s famous collage and W.H. Auden’s poetic rendition of the history of cities, we argue that what the Greeks called polemos has been the very element of urbanity. The conflict could imply tensions between the rich and the poor, aristocrats or the hoi polloi, but we have reached the stage at which such a rigorously dichotomic vision of the conflict does not provide one with an appropriate approach towards the phenomenon of urbanity. The model of binary oppositions should be supplanted by a much more diverse scheme which would allow for the integration of such elements as affects, desires, and dreams, the factors which do not readily succumb to dialectical analysis. Hence, following Deleuze, Merrifield, and Debord, we want to see the city as an intricate structure of many-layered elements, both physical and imagined
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2018, 67, 1; 165-184
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwznioślające kino peryferii
The Ennobling Cinema of the Peripheries
Autorzy:
Fiuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340428.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
slow cinema
czas
afekt
nuda
realizm
time
affect
boredom
realism
Opis:
Artykuł jest recenzją pracy Marty Stańczyk pt. Czas w kinie. Doświadczenie temporalne w „slow cinema” (2019). Jego autorka przedstawia strukturę książki i omawia dość szczegółowo jej zawartość, doceniając potencjał kreatywny Stańczyk, zarazem jednak polemizując z nią i odnosząc się krytycznie do niektórych jej założeń. Tekst otwiera odwołanie do słów Theodora W. Adorna określającego film jako drastyczne medium przemysłu kulturalnego. Autorka przyjmuje, że jednym z głównych celów publikacji jest zaprzeczenie tej tezie i wskazanie unikatowości slow cinema na tle (nie tylko) współczesnej produkcji filmowej. Dzieła reprezentujące tę konwencję są bowiem w istocie nie tyle historiami do oglądania, ile stanami do przeżycia – stanami, w których pojawiają się określone reakcje afektywne, takie jak choćby „uwznioślająca” nuda, spowodowana przede wszystkim działaniem czasu. Sam czas w ujęciu Stańczyk okazuje się jednym z najważniejszych parametrów przeżycia kinowego w przypadku slow filmów, a tym samym fundamentem towarzyszącej im koncepcji artystycznej.
The article is a review of the book Czas w kinie. Doświadczenie temporalne w “slow cinema” [Time in Cinema: Temporal Experience in “Slow Cinema”] (2019) by Marta Stańczyk. The reviewer presents the structure of the book and discusses its content in detail. She appreciates Stańczyk’s creative potential, but also argues with some of her assumptions. The review begins with the words by Theodor W. Adorno, who once defined film as a radical medium of the culture industry. The reviewer claims that one of the main purposes of Stańczyk’s book is to contradict this view and to point out the uniqueness of slow cinema against (not only) the contemporary film production, since films representing slow cinema are in fact not so much stories to watch but states to experience. Typical for those states are some affective reactions (for example an “ennobling” boredom) induced by time. Time itself is, in Stańczyk’s view, one of the most important parameters of the cinematic experience in the case of slow cinema, and hence its fundamental artistic concept.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 112; 241-248
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Affective Transmission and Haunted Landscape in Jesmyn Ward’s Sing, Unburied, Sing
Autorzy:
Antoszek, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790962.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
afekt
widmo
międzypokoleniowy fantom
niewolnictwo
trauma
affect
haunting
transgenerational phantom
slavery
Opis:
Transmisja afektu i widma przeszłości w powieści Jesmyn Ward Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie Przedmiotem artykułu jest analiza powieści Jesmyn Ward pt. Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie (2017) w świetle pojęcia „międzypokoleniowej transmisji fantomu” Nicolasa Abrahama i Marii Torok oraz teorii transmisji afektu Teresy Brennan. Posługując się motywem duchów, powieść Ward porusza temat przemocy na tle rasowym i łączy przeszłość z teraźniejszością dowodząc, że niewolnictwo i rasizm nadal zbierają żniwo w społeczeństwie amerykańskim, a ich efektem są wciąż nowe osobiste i społeczne traumy. Artykuł pokazuje, że w tej powieści Ward nie tylko dekonstruuje dominujące w zachodnim świecie kategorie, takie jak: przeszłość/teraźniejszość, czarny/biały, męski/kobiecy czy żywy/martwy, ale także wskazuje sposób radzenia sobie z traumą i komunikowania jej wychodzący poza symboliczne formy interpretacji rzeczywistości.
The essay discusses Jesmyn Ward’s novel Sing, Unburied, Sing (2017) through Nicolas Abraham’s and Maria Torok’s concept of “transgenerational phantom” and Teresa Brennan’s theory of the transmission of affect. While the novel focuses on poor blacks in the contemporary American South, and, therefore, on the experience of those marginalized and excluded from official discourse, the narrative seems to transgress racial, social, and generational boundaries to address the human predicament in ways that are both visceral and poetic, disturbing and magical. By employing the trope of haunting to talk about racial oppression, the author combines past and present to demonstrate how slavery and racism continue to take their toll, producing more individual and communal traumas. The essay argues that in Sing, Unburied, Sing Ward not only deconstructs such dominant Western categories as past and present, black and white, male and female, or life and death, but also indicates a way of dealing with and communicating traumatic realities that goes beyond the Symbolic patterns of making sense of the world.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 11; 7-19
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some Aspects of Anxiety in Language Learning and Verbal Communication
Autorzy:
Zybert, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076396.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
language
anxiety
communication
learning
affect
język
lęk
komunikacja
uczenie się
afekt
Opis:
The present paper is an attempt to shed some supplementary light on possible causes of anxiety in foreign language learning and actual communication; it also considers ways of preventing and coping with it.
Celem artykułu jest przedstawienie dodatkowych informacji wyjaśniających zjawisko lęku występującego w procesie uczenia się języka obcego i w rzeczywistej komunikacji językowej. Ponadto, sugeruje możliwe sposoby zapobiegania i radzenia sobie z lękiem.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 1; 21-33
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
STAN NIETRZEŹWOŚCI JAKO „AFEKT” W RZYMSKIM PRAWIE KARNYM?
Autorzy:
Kubiak, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663867.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
rzymskie prawo karne
afekt
stan nietrzeźwości
wino
przestępstwa popełnione w afekcie
Opis:
Drunkenness – a “Passion” in Roman Criminal Law?SummarySince ancient times jurists and lawyers have had to handle offencesconnected with alcohol abuse. There are only three texts on drunkenness in the Roman legal sources: two relate to offences committed byinebriate soldiers, and the third contains the basic division into intentional offences, accidental offences, and crimes of passion. In all threecategories drunkenness was a mitigating factor, which may be surprising for modern lawyers. Other Roman sources present public opinionon drinking, which seems to have depended on the circumstances– heavy drinking and alcoholism were disapproved of. A precise analysis of the rhetorical writings shows elaborate distinctions betweenintentional and unintentional acts. Drunkenness was regarded as anemotional state which could influence the penalty, but the specific circumstances of the offence were crucial. The rhetorical works confirmthe views presented in poetry and philosophy. Contrary to the legalsources, the facts seem to show that a judge could sentence an offenderto a severe or mild punishment, or even acquit him if drunkenness hadbeen a factor contributing to the offence. The rhetorical works may beconsidered to provide not only an important theoretical background tothe legal sources, but also crucial supplementary information givinga better insight into Roman criminal law.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2015, 15, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paranoiczne zerwania, wspólnotowe przywrócenia – teatralna metaforyka w teoriach queerowych
Paranoic Breakoffs, Community Returns – Theatrical Metaphors in Queer Theories
Autorzy:
Trzeciak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445715.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
queer studies,performativity,performance,affect, aesthetics
queer studies,performatywność,performans,afekt,estetyka
Opis:
In queer studies, both socially- and literature-oriented, theatrical metaphors are used to formulate ontological and epistemological research basis and its object. According to Judith Butler’s gender theory, performance and performativity are the basic concepts regarding a constructive understanding of identity. On that account, this article presents different uses of theatrical vocabulary, ranging form Judith Bulter’s differentiation between “performance” and “performativity”, to Eve Kosofsky Sedgwick’s project of “reparative performance”, which goes far beyond Butler’s exclusion of artistic context.
W społecznych i literaturoznawczych teoriach queerowych metaforyka teatralna określa ontologiczne i epistemologiczne podstawy badawcze oraz ich przedmioty. W źródłowej dla badań teorii płci Judith Butler performans i performatywność funkcjonują jako centralne pojęcia konstruktywistycznego rozumienia tożsamości. Celem niniejszego artykułu jest przyjrzenie się przemianom, jakim podlegają w zróżnicowanych dyskursach queer studies konteksty i słowniki teatralne. Główną osią są queerowe praktyki interpretacji tekstów kultury, których ewolucja ukazuje emancypacyjną i wspólnotową funkcję teatralizacji języków teoretycznych, pozwalających na wykorzystanie scenicznej estetyki do lektur afektywnych i naprawczych.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2019, 7
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odczuwanie obcości. Afektywność współczesnego science fiction
Experiencing Estrangement. Affectiveness of Contemporary Science Fiction
Autorzy:
Szczekała, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341706.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
afekt
melodramat
kobiecość
science fiction
ucieleśnienie
empatia
affect
melodrama
womanhood
embodiment
empathy
Opis:
Artykuł jest afektywną analizą współczesnych filmów science fiction z perspektywy specyfiki kobiecego doświadczenia. Cechą charakterystyczną najnowszych produkcji fantastycznonaukowych jest afektywno-emocjonalny kontakt z pozaziemską obcością. Doświadczenie to jest ucieleśniane także przez widzów. Mimo ikonografii oraz prób popularyzacji nauki właściwych gatunkowi, trybem narracyjnym omawianych filmów (m.in. Anihilacji /2018/, Interstellara /2014/ i Nowego początku /2016/) jest melodramat, w którym bohaterki poznają i działają nie tylko dzięki wiedzy i rozumowaniu, lecz także poprzez emocje i afekty. W artykule analizowane są następujące aspekty filmów science fiction ostatniej dekady: cielesne doświadczanie obcości, afektywne sprzężenia między obcym a swoim, alternatywne doświadczanie czasu mediowanego niestandardową narracją, fokalizacja i kinodynamika kosmicznych spektakli oraz afektywne doświadczenia odbiorcze: ucieleśnienie, empatia i identyfikacja.
The article presents an affective analysis of contemporary science-fiction films, exploring the specificity of female experience within the phenomenon. I argue that affective and emotional contact with extra-terrestrial estrangement is a significant symptom of genre modification. This experience is also embodied by viewers. Despite the iconography and attempts to popularize science specific to the genre, the narration mode of Interstellar (dir. Christopher Nolan, 2014), Arrival (dir. Denis Villeneuve, 2016) and Annihilation (dir. Alex Garland, 2018) is melodrama, and the characters think and act not only through knowledge or reasoning, but also through emotions or affects. The article analyzes the following aspects of the latest science-fiction films: corporeal notion of estrangement, affective feedback between the known and unknown, alternative experience of time mediated by achronological narration, focalization and kinodynamics of cosmic spectacles, as well as affective audience experiences: embodiment, empathy and identification.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 111; 179-198
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ziemia otworzy usta”. O wyobraźni forensycznej Erny Rosenstein
“The Earth will open its mouth”. On Erna Rosenstein’s Forensic Imagination
Autorzy:
Juchniewicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699384.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Zagłada
Erna Rosenstein
zwrot forensyczny
afekt
morderstwo
Holocaust
forensic turn
affect
murder
Opis:
Investigating Erna Rosenstein’s poems containing partial accounts of her parents’ murder after their escape from the Lviv ghetto, this article proposes a reading founded on two categories – forensics and shock – and therefore departs from the principles put forward by historical narratives (including the meticulous reconstruction of facts and pedantic devotedness to their organisation typical of this genre, constructing such a story whose integrity would satisfy the reader whereas moral framework would set formal limits). Forensics – a strategy that emphasises the role of material traces – is related to the clarity of a process and the rise of a community. Intuitively, Rosenstein applies a quasi-crime story narrative to her poetry, which allows it to cross the distance usually separating the victims of the Shoah from a reader belonging to an entirely different reality. The presence of a mystery makes it possible for the murdered to become close to us once again thanks to the medium of a wounded body. Shock, in turn, is a category inherent in any attempt of reaching the unthinkable (that is, the events that have not been lived through or experienced directly). Moreover, it employs affective stimulation which engages a reader in anethical way. This article consists of three parts, whose division reflects the necessities of scrutinising Rosenstein’s relation to surrealism, exploring her strategy of influencing a reader by means of affect and mood, and probing her status of a precursor, visible in the autonomy granted to the nonhuman actants or her strives for domesticating entropy.  
Autor artykułu, śledząc powracające w poezji Erny Rosenstein fragmenty relacji o morderstwie rodziców po ucieczce z getta lwowskiego, proponuje porzucenie zasad charakterystycznych dla pisarstwa historycznego (m.in. skrupulatnej rekonstrukcji faktów i ich pedantycznego porządkowania w celu skonstruowania satysfakcjonującej odbiorcę opowieści o moralnym potencjale, który narzucałby ograniczenia formalne) w procesie interpretacji na rzecz dwóch kategorii: forensyczności i szoku. Forensyczność, dowartościowując materialne ślady, wiąże się również z jawnością procesu i konstytuowaniem wspólnoty. Poetka intuicyjnie wykorzystuje w poezji model narracji quasi-kryminalnej, dzięki czemu zmniejsza dystans między ofiarami Zagłady a czytelnikiem zanurzonym w innej rzeczywistości. Kryminalna zagadka sprawia, że zamordowani stają się na powrót bliscy ze względu na medium zranionego ciała. Szok natomiast odgrywa kluczową rolę w procesie obcowania z tym, co niepojmowalne (bo nieprzeżyte i niedoświadczone bezpośrednio). Aktywizuje czytelnika etycznie dzięki afektywnemu pobudzeniu. Trójdzielna struktura artykułu wynika z konieczności ustalenia związków poezji Rosenstein z surrealizmem, prześledzenia strategii jej oddziaływania na czytelnika (za sprawą afektu i nastroju) oraz odnotowania prekursorstwa poetki ze względu na autonomizację nie-ludzkich aktantów i podjęcie wyzwania oswojenia w sztuce i poezji procesu entropii.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 149-175
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies