Forgiveness and Mental Health Variables among Psychotherapy Outpatients

High cost of mental health problems to societies requires searching for factors that may have salutary effect on psychological health. Forgiveness might be one of such variables. Although empirical studies of forgiveness and mental health have been increasingly undertaken, there is a deficiency in examining the connections in clinical samples. The aim of the present research was to explore the relationships between multidimensional disposition to forgive and mental health variables, such as positive and negative affect and satisfaction with life, among outpatient psychotherapy participants in comparison to untreated individuals. The study included 137 respondents,68 of whom were outpatients and 69 the controls. The Heartland Forgiveness Scale, the Positive and Negative Affect Schedule and the Satisfaction with Life Scale were used. The results showed no differences in forgiveness between the treatment and control group but revealed poorer mental health (lower positive affect and satisfaction with life, and higher negative affect) in outpatients. In the outpatients sample, positive associations between forgiveness and affect and life satisfaction were significantly stronger than in the controls. The findings suggest that treated individuals have more to gain through forgiveness than untreated ones.

Wysokie koszty, jakie ponoszą społeczeństwa z powodu problemów zdrowia psychicznego, stawiają przed badaczami zadanie poszukiwania czynników mających korzystne działanie. Jednym z takich czynników może być przebaczenie. Badania dotyczące związków między przebaczeniem a zmiennymi zdrowia psychicznego stają się coraz częstsze, lecz nadal istnieje wyraźny niedobór analiz w grupach klinicznych. Celem prezentowanych badań była eksploracja związków między przebaczeniem dyspozycyjnym w ujęciu wielowymiarowym a takimi wskaźnikami zdrowia psychicznego, jak pozytywny i negatywny afekt oraz satysfakcja z życia wśród uczestników psychoterapii w porównaniu z grupą kontrolną. W badaniu wzięło udział 137 osób, spośród których 68 uczestniczyło w psychoterapii ambulatoryjnej, a pozostałe 69 stanowiło grupę kontrolną. Zastosowano Skalę Przebaczenia Heartland Forgiveness Scale (HFS), Skalę Uczuć Pozytywnych i Negatywnych (SUPIN) oraz Skalę Satysfakcji z Życia (SWLS). Wyniki wskazują na brak istotnych różnic między badanymi grupami w poziomie przebaczenia, ale ujawniają gorsze wskaźniki zdrowia psychicznego (niższy pozytywny afekt i satysfakcja z życia oraz wyższy afekt negatywny) u uczestników psychoterapii. Pozytywne związki między przebaczeniem a afektem i satysfakcją z życia były istotnie silniejsze u osób biorących udział w terapii niż w populacji ogólnej. Uzyskane rezultaty sugerują, że osoby z grupy klinicznej mogą poprzez przebaczenie uzyskać więcej w zakresie zdrowia psychologicznego niż osoby z grupy nieklinicznej.