Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wzrost potraumatyczny" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Nadzieja i ton afektywny narracji a wzrost potraumatyczny osób, które utraciły sprawność ruchową
Autorzy:
Zięba, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127885.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
narracje
nadzieja
wzrost potraumatyczny
Opis:
Artykuł prezentuje wyniki badania 50 osób, które na skutek wypadku utraciły sprawność ruchową. Analiza treści przeprowadzonych z nimi wywiadów narracyjnych wskazuje na to, że pozytywny ton afektywny opowiadań o wypadku i jego wpływie na życie jednostki wiąże się z wyższym poziomem wzrostu potraumatycznego. Innymi czynnikami sprzyjającymi doświadczaniu wzrostu potraumatycznego okazały się nadzieja na sukces i nadzieja podstawowa, a także obecność w treści narracji motywu sprawczości.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2015, 18, 1; 41-50
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Negatywne i pozytywne następstwa doświadczonej traumy – rola ruminacji
Negative and positive effects of the experienced trauma – the role of rumination
Autorzy:
Ogińska-Bulik, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941110.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
posttraumatic growth
posttraumatic stress disorder
rumination
rozwój/wzrost potraumatyczny
ruminacje
zespół stresu pourazowego
Opis:
The occurrence of traumatic events is fairly common – approximately 70% of people experience them. The results of research conducted in recent years indicate that the experience of traumatic events entails the occurrence of adverse effects, among which all the symptoms of a posttraumatic stress disorder are mentioned, but also there are positive changes, expressed in the form of posttraumatic growth. Among the conditions of negative and positive consequences of experienced trauma, a special role is attributed to cognitive activity, including rumination. Rumination related to a specific event can play diverse roles. One of them, termed intrusive, are automatically appearing thoughts which a person is unable to control, and which are not linked to attempts to solve the problem. This type of rumination is similar to intrusion, although the concepts are not identical. On the other hand, rumination called reflective or intentional is of a constructive nature, serving to attempt to solve the problem. Intrusive rumination favours the occurrence of posttraumatic stress disorder symptoms, and deliberate rumination – posttraumatic growth. The article focuses on the role of rumination in the occurrence of negative, but mostly – due to the novelty of the technique – positive effects of the experienced trauma. Research indicating the associations of rumination both with the symptoms of posttraumatic stress disorder and posttraumatic growth is presented. A revised model of posttraumatic growth has been presented, which emphasises the importance of rumination, both intrusive and deliberate. The article also contains consideration over further directions of research in this area and practical implications, related primarily to promote posttraumatic growth.
Występowanie zdarzeń traumatycznych jest dość powszechne – doświadcza ich około 70% ludzi. Wyniki badań prowadzonych w ostatnich latach wskazują, że zdarzenia te wiążą się nie tylko z negatywnymi konsekwencjami, wśród których wymienia się przede wszystkim objawy stresu pourazowego, lecz także z pozytywnymi zmianami w postaci potraumatycznego rozwoju/wzrostu. Wśród uwarunkowań negatywnych i pozytywnych następstw traumy szczególną rolę przypisuje się aktywności poznawczej, w tym – ruminowaniu. Ruminacje odnoszące się do konkretnego wydarzenia mogą odgrywać zróżnicowaną rolę. Jedne, określane mianem natrętnych czy intruzywnych, to automatycznie pojawiające się myśli, których jednostka nie jest w stanie kontrolować i które nie są powiązane z próbami rozwiązania problemu. Ten rodzaj ruminacji jest zbliżony do intruzji, choć nie są to pojęcia tożsame. Z kolei ruminacje nazywane refleksyjnymi lub intencjonalnymi mają charakter konstruktywny – służą podejmowaniu prób rozwiązania problemu. Ruminacje natrętne przyczyniają się do występowania objawów stresu pourazowego, a refleksyjne sprzyjają rozwojowi po traumie. W artykule skupiono się na wpływie ruminacji na negatywne, ale przede wszystkim – ze względu na nowość tej problematyki – pozytywne skutki doświadczonej traumy. Przedstawiono badania wskazujące na związki ruminacji zarówno z objawami stresu pourazowego, jak i ze wzrostem po traumie. Zaprezentowano zrewidowany model potraumatycznego rozwoju, który akcentuje znaczenie ruminacji natrętnych i refleksyjnych. Artykuł obejmuje także rozważania nad dalszymi kierunkami badań w tym obszarze oraz implikacje praktyczne, dotyczące w szczególności promowania potraumatycznego rozwoju.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 3; 182-187
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój potraumatyczny u pacjentów z doświadczeniem psychozy podlegających detencji
Posttraumatic growth in detained patients with psychosis
Autorzy:
Wierzbicka, Sylwia
Malewicz-Sawicka, Maryla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366333.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
schizofrenia
detencja
wzrost potraumatyczny
rehabilitacja psychospołeczna
schizophrenia
detention
posttraumatic growth
psychosocial rehabilitation
Opis:
Praca dotyczy czynników osobowościowych i sytuacyjnych związanych ze wzrostem potraumatycznym u osób chorujących na schizofrenię, które doświadczyły różnego rodzajusytuacji traumatycznych. Grupą badaną były osoby, które popełniły czyn zabroniony i przebywały na detencji (N = 30), a grupą kontrolną pacjenci hospitalizowani w oddziale dziennymrehabilitacji psychiatrycznej (N = 30). Do pomiaru zmiennych użyto: Inwentarza Osobowości NEO-FFI, Inwentarza Potraumatycznego Rozwoju, Kwestionariusza zmiennych społeczno-demograficznych oraz skali BPRS. Grupa badana uzyskała średnio wyższe wyniki w poziomie wzrostu potraumatycznego niż grupa kontrolna. W grupie kontrolnej osoby uzyskały wyższe wyniki w poziomie neurotyczności, z kolei osoby z grupy badanej w poziomie ekstrawersji. Najczęściej wskazywanym wydarzeniem traumatycznym w obu grupach było doświadczenieprzewlekłej choroby.
The study concerns the relationship of personality and situational factors with posttraumatic growth in people suffering from schizophrenia who have experienced varioustypes of traumatic events. The study group included people who committed an offense and were detained (N = 30), and the control group – patients hospitalized in the Daily Ward ofPsychiatric Rehabilitation (N = 30). The following tools were used to measure the examined variables: NEO Five-Factor Inventory, Posttraumatic Growth Inventory, sociodemographic variables questionnaire and Brief Psychiatric Rating Scale. The study group presented higher results in posttraumatic growth than the control group. Results indicated that patients fromthe control group attained higher results in Neuroticism, however patients from the study group – in Extraversion. In both groups the most frequently indicated traumatic event waschronic disease.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2020, 20; 319-334
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Negatywne i pozytywne konsekwencje wtórnej ekspozycji na traumę u funkcjonariuszy policji
Autorzy:
Bąk, Grzegorz
Ogińska-Bulik, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45259650.pdf
Data publikacji:
2022-12-13
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
funkcjonariusze policji
ekspozycja na wtórną traumę
wtórny stres traumatyczny
wtórny wzrost potraumatyczny
Opis:
Policjanci to grupa zawodowa, która jest szczególnie narażona na stres związany z pracą. W ramach wykonywanych czynności służbowych funkcjonariusze zajmują się m.in. niesieniem pomocy ludziom, którzy doświadczyli traumatycznych sytuacji w swoim życiu. Długotrwały kontakt oraz pomoc ofiarom traumy może z jednej strony u pomagających pociągać ze sobą negatywne konsekwencje w postaci objawów wtórnego stresu, a z drugiej strony być źródłem pozytywnych zmian wyrażanych w formie wtórnego wzrostu po traumie. Celem badania było ustalenie nasilenia negatywnych i pozytywnych zmian potraumatycznych wśród funkcjonariuszy policji eksponowanych na wtórną traumę oraz ich powiązań ze zmiennymi socjodemograficznymi, obciążeniem pracą oraz własną historią traumy. Badania miały także na celu określenie związku między negatywnymi i pozytywnymi skutkami wtórnej ekspozycji na traumę. W badaniu udział wzięło 520 funkcjonariuszy policji, którzy w trakcie służby mieli kontakt z ofiarami traumy. Zastosowano ankietę opracowaną na użytek badania oraz dwa standardowe narzędzia pomiaru, tj. Inwentarz Wtórnego Stresu Traumatycznego oraz Inwentarz Wtórnego Wzrostu Potraumatycznego. Policjanci biorący udział w badaniu ujawnili zarówno stosunkowo niskie nasilenie negatywnych konsekwencji ekspozycji na wtórną traumę, jak i zróżnicowany poziom pozytywnych zmian potraumatycznych — 40% badanych wykazało niskie, 34% przeciętne, a 26% wysokie nasilenie wtórnego wzrostu. Zmienne socjodemograficzne i obciążenie pracą mają niewielki wpływ na występowanie zarówno negatywnych, jak i pozytywnych konsekwencji wtórnej ekspozycji na traumę. Czynnikiem istotnie różnicującym nasilenie wtórnego stresu i wzrostu okazała się własna historia traumy. Uzyskane wyniki wskazały na dodatnie związki pomiędzy wtórnym stresem a wtórnym wzrostem.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2022, 147(3); 137-155
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzrost potraumatyczyny jako czynnik dobrostanu psychicznego rodziców dzieci z autyzmem
Posttraumatic growth as a factor of psychological well-being of parents of children with autism
Autorzy:
Buchholz, Aleksandra
Wolan-Nowakowska, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/893748.pdf
Data publikacji:
2020-03-03
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
wzrost potraumatyczny
dobrostan psychiczny
rodzice
autyzm
posttraumatic growth
psychological well-being
parents
autism
Opis:
Współczesne tendencje badawcze z obszaru wsparcia społecznego osób zagrożonych lub dotkniętych traumą skupiają się na analizie modelu salutogenicznego, opisującego zasoby, mocne strony i potencjał tkwiący w jednostkach, pozwalający przeciwdziałać konsekwencjom doświadczanego kryzysu. Artykuł prezentuje zjawisko wzrostu potraumatycznego u rodziców dzieci z autyzmem, stanowiącego wynik strategii zaradczych, wykorzystywanych przez osoby w obliczu traumy, jaką jest diagnoza autyzmu u dziecka. Okazuje się bowiem, że niepełnosprawność dziecka w rodzinie nie tylko niesie ze sobą trud i wyrzeczenia, lecz także może stanowić punkt zwrotny do zmian o charakterze wzrostu, sprzyjających rozwojowi duchowemu, relacyjnemu i emocjonalnemu rodziny, nadając życiu rodzinnemu nową, lepszą jakość.
Contemporary research trends in the area of social support of people at risk or suffering from trauma focus on the analysis of the salutogenic model which describes resources, strengths and potential of individuals, allowing them to counteract the consequences of the crisis experienced. The article presents phenomenon of posttraumatic growth in parents of children with autism which is the result of remedial strategies used by people in the face of trauma, which is the diagnosis of autism in a child. It turns out that the child's disability in the family not only brings with it hardships and sacrifices, but also can be a turning point for growth changes conducive to the spiritual, relational and emotional development of a family, giving family life a new, better quality.
Źródło:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2020, 588(3); 26-37
0552-2188
Pojawia się w:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Negatywne wydarzenia w życiu dzieci i młodzieży – między ryzykiem wystąpienia depresji a wzrostem potraumatycznym
Autorzy:
Radziwiłłowicz, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1164949.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
depresja u dzieci i młodzieży
negatywne wydarzenia życiowe
przywiązanie i utraty
system rodzinny
wzrost potraumatyczny
Opis:
Celem opracowania było dokonanie przeglądu teorii i badań nad znaczeniem negatywnych wydarzeń w patogenezie depresji u dzieci i młodzieży oraz wystąpieniu wzrostu pourazowego. Teorie poznawcze zakładają istnienie związków między wydarzeniami życiowymi a charakterystycznymi przejawami depresji: poczuciem obniżonych kompetencji, bezwartościowości, niską samooceną, wewnętrznym negatywnym stylem atrybucji. Postulują one również różnice między- płciowe w mechanizmach podatności na depresję. W artykule przedstawiono rolę wydarzeń życiowych w wystąpieniu pierwszego epizodu depresji i jej nawrotów, z uwzględnieniem stresorów psychologicznych oraz zjawiska rozniecania. Doświadczanie wielu jednocześnie występujących negatywnych wydarzeń oraz nie- konstruktywne radzenie sobie ze stresem stanowią ważne czynniki ryzyka depresji. Depresja rodzica (rodziców), ich utrata (rozwód, śmierć, również samobójcza) to jedne z ważniejszych czynników ryzyka depresji, opisywane przez systemowe teorie rodziny oraz teorię przywiązania. Trauma opuszczenia przez postaci przywiązania i nieprzepracowana żałoba przekształcają się w depresję. Osierocenie ma związek z często występującą w depresji autodestruktywnością oraz rozpadem wiary w dobroć świata. Pustka obiektualna i utrata nadziei na doświadczanie dobrej bliskiej relacji odpowiada załamaniu depresyjnemu. Również czynniki społeczno-ekonomiczne (ubóstwo, postawa „mieć” nad „być” u rodziców) obniżają funkcję rodziny jako źródła bezpieczeństwa i przewidywalności w życiu. Nie u wszystkich dzieci doznających traumatycznych wydarzeń rozwija się depresja. Ich konsekwencją może być wzrost pourazowy, związany z dotychczasową adaptacją, możliwościami poznawczymi, poczuciem kompetencji, świadomością i zdolnością wyrażania swych stanów, wsparciem dorosłych. Jednak osoby doświadczające wzrostu pourazowego często przeżywają depresyjne uczucia i wewnętrznie zmagają się z urazem.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2018, XXIII, 3; 543-556
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzrost potraumatyczny jako wskaźnik gotowości do zmiany w procesie readaptacji społecznej
Autorzy:
Wolińska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835571.pdf
Data publikacji:
2021-11-17
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
readaptacja społeczna
przestępczość
wzrost potraumatyczny
zmiana
badania biograficzne
social readaptation
crime
posttraumatic growth
change
biographical research
Opis:
Wzrost potraumatyczny jest konstruktem rozpatrywanym w kategoriach wzrostu skoncentrowanego na działaniu, następującego po wydarzeniu krytycznym, traumatyzującym. Wiadomo, że narażenie na stresujące i traumatyczne wydarzenia może mieć poważne i przewlekłe konsekwencje psychologiczne i fizjologiczne. Jednocześnie, pamiętając o cierpieniu często powodowanym przez traumę, istnieje coraz więcej dowodów świadczących o wzroście potraumatycznym – pozytywnych zmianach, które mogą wystąpić u osób, które doświadczyły traumy. Zdania na temat tego, czyuwięzienie może być krytycznym wydarzeniem w życiu przestępców, którzy go doświadczają, są wśród badaczy podzielone, co wynika między innymi z rozważań dotyczących indywidualnych różnic w odpowiedzi na potencjalną traumę, ale także z uzasadnionych wątpliwości co do tego, czy potraumatyczny wzrost odzwierciedla rzeczywiste zmiany w życiu, czy też jest jedynie retrospektywną reakcją na ból doświadczony podczas procesu zdrowienia. Niemniej empiryczne zainteresowanie długotrwałymi i skumulowanymi skutkami uwięzienia nieczęsto znajdowało się w centrum uwagi badaczy. Celem prezentowanego badania było ewentualne zidentyfikowanie potraumatycznego wzrostu w historiach życiowych osób osadzonych po raz pierwszy. Wykorzystano wywiady przeprowadzone z sześcioma dorosłymi mężczyznami, osadzonymi po raz pierwszy w jednostkach penitencjarnych, w okresie do sześciu miesięcy przed przewidywanym opuszczeniem przez nich zakładu karnego, więc w czasie zintensyfikowanego oddziaływania w kierunku przygotowania się osoby do wyjścia na wolność. Uzyskane dane zostały przeanalizowane tematycznie w nurcie hermeneutyczno-fenomenologicznym, w którego obszarze mieszczą się badania nad aktualnym życiem człowieka. W narracjach niektórych osadzonych udało się zidentyfikować doświadczenia charakterystyczne dla wzrostu potraumatycznego. Identyfikacja ta może przyczynić się do zrozumienia i ułatwienia udanej readaptacji osób poddanych izolacji penitencjarnej. Na podstawie tych wstępnych ustaleń, zaproponowano implikacje prakseologiczne.
Posttraumatic growth is a construct considered in terms of action-focused growth following a critical, traumatizing event. It is known that exposure to stressful and traumatic events can have severe and chronic psychological and physiological consequences. At the same time, while keeping in mind the suffering often caused by trauma, there is also growing evidence of posttraumatic growth – positive changes that can occur in people who have experienced trauma. Opinions on whether incarceration can be a critical event in the lives of offenders who experience it are divided among researchers, due in part to considerations of individual differences in response to potential trauma, but also to legitimate doubts about whether posttraumatic growth reflects real life changes or is merely a retrospective response to pain experienced during the healing process. However, empirical interest in the long-term and cumulative effects of incarceration has not often been the focus of researchers’ attention. The purpose of the study presented here was to possibly identify posttraumatic growth in the life stories of firsttime incarcerated individuals. It used interviews conducted with six adult males incarcerated for the first time in correctional units up to six months prior to their anticipated release from prison, so during a time of intensified interaction toward the person’s preparation for release. The data obtained were analyzed thematically in the hermeneuticphenomenological stream, in the area of which the study of current human life falls. In the narratives of some inmates, it was possible to identify experiences characteristic of posttraumatic growth. This identification may contribute to understanding and facilitating the successful readaptation of individuals subjected to correctional isolation. Based on these preliminary findings, praxeological implications are offered.
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2021, 14; 267-279
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruminacje a występowanie negatywnych i pozytywnych zmian potraumatycznych u osób chorych onkologicznie
Autorzy:
Ogińska-Bulik, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1164542.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
choroba nowotworowa
potraumatyczny wzrost
ruminacje
zaburzenie po stresie traumatycznym
Opis:
Wśród uwarunkowań negatywnych i pozytywnych zmian potraumatycznych istotną rolę przypisuje się aktywności poznawczej, a szczególnie procesom ruminacji. Podjęte badania miały na celu ustalenie związku między ruminowaniem o świecie i własnej osobie (ruminacje dyspozycyjne), oraz ruminowaniem o doświadczonym negatywnym zdarzeniu, jakim była choroba nowotworowa, a potraumatycznym stresem i potraumatycznym wzrostem. Analizie poddano wyniki 60 osób w wieku 18–78 lat (M = 50,4, SD = 17,74) chorych na nowotwory złośliwe w obrębie twarzoczaszki. Większość badanych (68,3%) stanowiły kobiety. W badaniach wykorzystano zrewidowaną Skalę Wpływu Zdarzeń, Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju, Kwestionariusz Ruminacji-Refleksyjności oraz Inwentarz Ruminacji o Negatywnym Zdarzeniu. U badanych osób wystąpiły zarówno negatywne, jak i pozytywne zmiany potraumatyczne wynikające z doświadczonej choroby. Większe znaczenie, zarówno dla negatywnych, jak i pozytywnych konsekwencji doświadczonej traumy, należy przypisać ruminacjom o doświadczonym zdarzeniu niż ruminowaniu dyspozycyjnemu. Ruminacje o zdarzeniu o charakterze natrętnym sprzyjają objawom stresu traumatycznego, a ruminacje refleksyjne – wzrostowi po traumie.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2019, XXIV, 2; 151-167
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruminacje a skutki traumy u kobiet doświadczających przemocy w rodzinie
Autorzy:
Ogińska-Bulik, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127717.pdf
Data publikacji:
2019-04-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zaburzenie po stresie traumatycznym
potraumatyczny wzrost
ruminacje
kobiety
przemoc domowa
Opis:
Celem badań było ustalenie związku między ruminacjami a występowaniem negatywnych (objawy stresu pourazowego) i pozytywnych (potraumatyczny wzrost) następstw traumy wynikającej z doświadczania przemocy w rodzinie. Analizie poddano wyniki 89 kobiet, które doświadczyły przemocy domowej. Wiek badanych mieścił się w zakresie 18-60 lat (M = 34,36; SD = 12,81). W badaniach wykorzystano Skalę Wpływu Zdarzeń, będącą polską adaptacją the Impact of Event Scale, Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju, który jest polską adaptacją the Posttraumatic Growth Inventory oraz Inwentarz Ruminacji o Negatywnym Zdarzeniu, będący polską adaptacją the Event Related Rumination Inventory, który mierzy dwa rodzaje ruminacji: natrętne i refleksyjne. Obydwa rodzaje ruminacji okazały się powiązane przede wszystkim z objawami stresu pourazowego. Słabsze związki zanotowano między nasileniem ruminacji refleksyjnych a potraumatycznym wzrostem. Ruminacje natrętne pełniły rolę predykcyjną dla zespołu stresu pourazowego, szczególnie intruzji i pobudzenia. Z kolei ruminacje refleksyjne okazały się predyktorami potraumatycznego wzrostu, a przede wszystkim pozytywnych zmian w percepcji siebie i relacjach z innymi. Ruminacje pełnią istotną rolę w występowaniu zarówno negatywnych, jak i pozytywnych następstw doświadczonej traumy.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2016, 19, 4; 627-642
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mediacyjna rola strategii radzenia sobie ze stwardnieniem rozsianym w relacji między poznawczą oceną choroby a potraumatycznym wzrostem
Autorzy:
Ogińska-Bulik, Nina
Michalska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177608.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
potraumatyczny wzrost
poznawcza ocena choroby
strategie radzenia sobie
stwardnienie rozsiane
Opis:
Celem podjętych badań było ustalenie mediacyjnej roli strategii radzenia sobie ze stwardnieniem rozsianym w relacji między poznawczą oceną choroby a pozytywnymi skutkami traumy, które w literaturze określa się mianem potraumatycznego wzrostu. W badaniu wzięło udział 105 osób chorujących na stwardnienie rozsiane, z tego większość (75,2%) stanowiły kobiety. Wiek osób mieścił się w granicach 18-76 lat (M = 43,01; SD = 13,84). Do oceny percepcji choroby wykorzystano Skalę Oceny Własnej Choroby, do pomiaru potraumatycznego wzrostu – Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju, a radzenie sobie z chorobą oceniano za pomocą Skali Przystosowania Psychicznego do Choroby – Mini-MAC. Uzyskane wyniki wskazały, że osoby zmagające się ze stwardnieniem rozsianym wykazują średnie nasilenie wzrostu po traumie. Dwie spośród czterech analizowanych strategii radzenia sobie, tj. zaabsorbowanie lękowe oraz bezradność/beznadziejność pełniły funkcję mediatorów w relacji między poznawczą oceną choroby w kategoriach przeszkody/straty, krzywdy oraz wartości a potraumatycznym wzrostem. Uzyskane wyniki potwierdzają znaczenie zarówno poznawczej oceny własnej choroby, jak i podejmowanych strategii radzenia sobie w procesie występowania pozytywnych zmian potraumatycznych.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2017, XXII, 3; 400-419
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozytywne zmiany w percepcji kobiet z nabytą niepełnosprawnością ruchową
Positive Changes in Perception Women with Acquired Physical Patch Disability
Autorzy:
Byra, Stanisława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811295.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wzrost potraumatyczny
kobieta z niepełnosprawnością ruchową
strategie radzenia
akceptacja niepełnosprawności
posttraumatic growth
women with physical disability
coping strategies
acceptance of disability
Opis:
Artykuł podejmuje kwestię pozytywnych zmian potraumatycznych u kobiet z nabytą niepełnosprawnością ruchową. Na podstawie teorii wzrostu potraumatycznego R.G.Tedeschiego i L.G. Calhouna przeanalizowano pozytywne zmiany w percepcji siebie, relacjach z innymi, docenianiu życia oraz w sferze duchowej u kobiet z uszkodzeniem rdzenia kręgowego i po amputacji kończyny dolnej. Podjęto również próbę wyjaśnienia ich natężenia przy udziale strategii radzenia sobie, przekonań na temat świata zewnętrznego, własnej osoby oraz posiadanej skuteczności w pokonywaniu sytuacji trudnych, a także akceptacji niepełnosprawności. Ustalono niejednolitą strukturę pozytywnych zmian w badanej grupie kobiet oraz pozytywny ich związek z poczuciem stresu. Wyniki badań wykazały, iż największe znaczenie dla wyjaśnienia natężenia pozytywnych zmian potraumatycznych u kobiet z niepełnosprawnością ruchową mają strategie radzenia sobie oraz akceptacja niepełnosprawności.
The article addresses the issue of positive post-traumatic changes in women with acquired physical disability. Based on the theory of posttraumatic growth of R.G. Tedeschi and L.G. Calhoun were analyzed positive changes in self-perception, relationships with others, appreciation of life and in the spiritual sphere in women with spinal cord injury and amputation of the lower limb. They also attempted to explain their intensity by the strategies of coping, beliefs about the outside world, their own and their effectiveness in overcoming difficult situations and acceptance of disability. A non-uniform structure of positive changes in the study group of women and their positive relationship with the perceiving of stress was observed. The results showed that the strategies for coping and acceptance of disability were the most important in explaining the intensity of positive post-traumatic changes in women with physical disability.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2017, 9(45), 3; 19-41
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruminacje a potraumatyczny wzrost u ratowników medycznych
Ruminations and Posttraumatic Growth among Medical Rescue Workers
Autorzy:
Ogińska-Bulik, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651498.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
zdarzenia traumatyczne
potraumatyczny wzrost
ruminacje
ratownicy medyczni
traumatic events
posttraumatic growth
ruminations
medical rescue workers
Opis:
Emergency service workers are exposed to experience traumatic events related to the nature of their work. The study aimed to identify the role of ruminations in occurrence of posttraumatic positive changes. The research was conducted in a group of 120 medical rescue workers, of whom 85 (55 men and 30 women) confirmed that they experienced at least one traumatic event in the context of their work in the last 5 years. The age of the participants ranged from 25 to 61 years (M = 38.07; SD = 9.61). Polish versions of standardized tools were used: the Posttraumatic Growth Inventory – PTGI and the Event Related Rumination Inventory – ERRI. The participants revealed a low level of posttraumatic growth and low intensity of ruminations, both intrusive and deliberate ones. Among the two types of the analyzed ruminations only deliberate ones proved to be a predictor of posttraumatic growth and all its factors. Deliberate ruminations play an essential role in the occurrence of positive outcomes of an experienced trauma.
Przedstawiciele służb ratowniczych narażeni są na doświadczanie zdarzeń o charakterze traumatycznym w związku z wykonywaną pracą. Celem badań było ustalenie roli ruminacji w występowaniu pozytywnych zmian potraumatycznych. Badaniami objęto 120 ratowników medycznych, spośród których 85 (55 mężczyzn i 30 kobiet) potwierdziło wystąpienie w ostatnich 5 latach przynajmniej jednego zdarzenia traumatycznego w związku z wykonywaną pracą. Wiek badanych mieścił się w granicach 25–61 lat (M = 38,07, SD = 9,61). W badaniach wykorzystano polskie wersje standaryzowanych narzędzi, tj. Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju oraz Inwentarz Ruminacji o Negatywnym Zdarzeniu. Badani ratownicy medyczni ujawnili niski poziom potraumatycznego wzrostu oraz niskie nasilenie ruminacji, tak natrętnych, jak i refleksyjnych. Spośród dwóch analizowanych rodzajów ruminacji jedynie refleksyjne okazały się predyktorami potraumatycznego wzrostu i wszystkich jego czynników. Ruminacje refleksyjne pełnią istotną – choć słabą – rolę w występowaniu pozytywnych następstw doświadczonej traumy.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica; 2017, 21; 5-18
2353-4842
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruminacje jako wyznaczniki negatywnych i pozytywnych konsekwencji doświadczonych zdarzeń traumatycznych u ratowników medycznych
Ruminations as predictors of negative and positive effects of experienced traumatic events in medical rescue workers
Autorzy:
Ogińska-Bulik, Nina
Juczyński, Zygfryd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164403.pdf
Data publikacji:
2016-04-22
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
PTSD
trauma
ratownicy medyczni
potraumatyczny wzrost
ruminacje natrętne
ruminacje celowe
medical rescue
posttraumatic growth
intrusive rumination
deliberate rumination
Opis:
Wstęp Praca w służbach ratowniczych wiąże się z narażeniem na doświadczenia o charakterze traumatycznym. Celem badań było ustalenie roli procesów poznawczych, ściślej – różnych form ruminacji, jako predyktorów konsekwencji doświadczeń traumatycznych. Materiał i metody Do udziału w badaniach zakwalifikowano 120 ratowników (80 mężczyzn, 40 kobiet), którzy w związku z pełnieniem obowiązków zawodowych potwierdzili wystąpienie w ostatnich 5 latach przynajmniej jednego zdarzenia traumatycznego. Wiek badanych wynosił 25–61 lat (średnia (mean – M) = 38,07, odchylenie standardowe (standard deviation – SD) = 8,92). W badaniach wykorzystano następujące polskie wersje standaryzowanych narzędzi: Zrewidowaną Skalę Wpływu Zdarzeń (Impact of Event Scale – Revised – IES-R), Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju (Posttraumatic Growth Inventory – PTGI) oraz Inwentarz Ruminacji o Negatywnym Zdarzeniu (IRoNZ, Event Related Rumination Inventory – ERRI). Wyniki Analiza regresji pozwoliła na wyznaczenie 2 predyktorów: ruminacji natrętnych dla zaburzeń po stresie traumatycznym (posttraumatic stress disorder – PTSD) i ruminacji refleksyjnych dla potraumatycznego wzrostu (posttraumatic growth – PTG). Wnioski Ruminacje pełnią istotną funkcję w występowaniu zarówno negatywnych, jak i pozytywnych następstw doświadczonej traumy. Powiązania PTSD i PTG z odmiennymi formami ruminacji można wykorzystać w terapii, traktując pojawiające się ruminacje intruzywne jako okazję do uruchomienia ruminacji refleksyjnych, które ułatwiają wystąpienie potraumatycznego wzrostu. Med. Pr. 2016;67(2):201–211
Background Emergency service workers are exposed to experienced traumatic events related to the nature of their work. The study aimed at identifying the role of cognitive processes, namely different forms of ruminations, as predictors of consequences of experienced trauma. Material and Methods The data on 120 medical rescuers (80 men, 40 women) who had experienced in their worksite at least 1 traumatic event in the last 5 years, were analyzed. The age of the participants ranged from 25 to 61 years (mean (M) = 38.07; standard deviation (SD) = 8.92). The following Polish versions of standardized tools were used: the Impact of Event Scale – Revised (IES-R), the Posttraumatic Growth Inventory (PTGI) and the Event Related Rumination Inventory (ERRI). Results The results of regression analyses indicated 2 significant predictors, intrusive rumination for posttraumatic stress disorder (PTSD) and deliberate rumination for posttraumatic growth (PTG). Conclusions Ruminations play an essential role in the occurrence of negative and positive outcomes of experienced trauma. The associations between PTSD and PTG, with different forms of ruminations, may be used in therapy, treating the appearance of intrusive rumination as an opportunity to turn towards active engagement in deliberate rumination, that facilitates the occurrence of posttraumatic growth. Med Pr 2016;67(2):201–211
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 2; 201-211
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Negative and positive effects of traumatic experiences in a group of emergency service workers – The role of personal and social resources
Negatywne i pozytywne skutki doświadczeń traumatycznych u pracowników służb ratowniczych – rola zasobów osobistych i społecznych
Autorzy:
Ogińska-Bulik, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166784.pdf
Data publikacji:
2014-11-04
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
objawy PTSD
potraumatyczny wzrost
duchowość
wsparcie społeczne
pracownicy służb ratowniczych
PTSD symptoms
post-traumatic growth
spirituality
social support
emergency service workers
Opis:
Background: The purpose of the research is to investigate the role of personal (spirituality) and social (social support in the workplace) resources in both negative (post-traumatic stress disorder - PTSD symptoms) and positive (post-traumatic growth) effects of experienced trauma in a group of emergency service workers. Materials and Methods: Data of 116 workers representing emergency service (37.1% firefighters, 37.1%, police officers and 25.8% medical rescue workers) who have experienced traumatic events in their worksite were analyzed. The range of age of the participants was 21-57 years (M = 35.27; SD = 8.13). Polish versions of the Impact of Events Scale - Revised and the Post-traumatic Growth Inventory were used to assess the negative and positive effects of experienced events. Spirituality was assessed by self-report questionnaire and social support in the workplace scale was measured by the scale What support you can count on. Results: The results revealed that support from supervisors reduces the severity of PTSD symptoms, and spirituality and support from co-workers promote the growth after trauma. Conclusions: Personal resources in the form of spirituality, compared with the social resources, play more important role in gaining benefits from trauma than in protecting against the harmful effects of the experienced traumatic event. Med Pr 2013;64(4):463–472
Wstęp: Celem podjętych badań było ustalenie roli zasobów osobistych (duchowość) i społecznych (wsparcie społeczne w pracy) w pojawianiu się negatywnych (objawy zespołu stresu pourazowego, post-traumatic stress disorder - PTSD) i pozytywnych (potraumatyczny wzrost) skutków doświadczeń traumatycznych w grupie pracowników służb ratowniczych. Materiał i metody: Analizie poddano wyniki badań 116 pracowników reprezentujących służby ratownicze, tj. strażaków (37,1%), policjantów (37,1%) i ratowników medycznych (25,8%), którzy doświadczyli zdarzenia traumatycznego w związku z wykonywaną pracą. Wiek badanych wynosił 21-57 lat (M = 35,27; SD = 8,13). Do oceny skutków doświadczanych zdarzeń wykorzystano polskie wersje Impact of Events Scale-R oraz Post-traumatic Growth Inventory. Duchowość oceniano za pomocą Kwestionariusza Samoopisu, przeznaczonego do pomiaru duchowości, a wsparcie społeczne w pracy mierzono skalą „Na jakie wsparcie możesz liczyć". Wyniki: Uzyskane rezultaty ujawniły, że wsparcie pochodzące od przełożonych zmniejsza nasilenie objawów stresu pourazowego, a duchowość i wsparcie od współpracowników sprzyjają rozwojowi po traumie. Wnioski: Zasoby osobiste w postaci duchowości w porównaniu z zasobami społecznymi odgrywają większą rolę w procesie czerpania korzyści z traumy niż w ochronie przed negatywnymi skutkami doświadczanego zdarzenia traumatycznego. Med. Pr. 2013;64(4):463–472
Źródło:
Medycyna Pracy; 2013, 64, 4; 463-472
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestionariusz Nowej Perspektywy do pomiaru pozytywnych i negatywnych skutków traumy. Polska adaptacja Short Form of the Changes in Outlook Questionnaire
Autorzy:
Skalski, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614931.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
New Perspective Questionnaire
traumatic event
psychological instrument
posttraumatic growth
trauma effects
Kwestionariusz Nowej Perspektywy
zdarzenie traumatyczne
narzędzie pomiaru
potraumatyczny wzrost
skutki traumy
Opis:
The aim of the study was to adapt the shortened version of the Changes in Outlook Questionnaire to measure both positive and negative changes following in the aftermath of adversity. Psychometrical characteristic of an instrument was examined in the study with 369 participants (231 females, 138 males). Impact of Event Scale-Revised and Posttraumatic Growth Inventory was used as tool for assessing validity. Questionnaire showed satisfactory internal consistency as well as convergent and divergent validity. Cronbach’s alpha is 0.85 for the positive changes scale and 0.83 for the negative changes scale. The instrument includes 10 items arranged in 2 scales.
Celem badania była adaptacja skróconej wersji kwestionariusza Changes in Outlook Questionnaire w wersji skróconej do oceny pozytywnych i negatywnych następstw dla zdarzenia traumatycznego. Właściwości psychometryczne kwestionariusza zbadano na próbie 369 osób (231 kobiet, 138 mężczyzn). Do oceny trafności narzędzia zastosowano Zrewidowaną Skalę Wpływu Zdarzeń i Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju. Kwestionariusz prezentuje zadowalającą spójność wewnętrzną oraz trafność zbieżną i różnicową. Współczynnik alfa Cronbacha wynosi 0,85 dla skali zmian pozytywnych oraz 0,83 dla skali zmian negatywnych. Kwestionariusz składa się z 10 itemów ułożonych w 2 skalach.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2019, 32, 3
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies