Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "potato" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Przemiany węglowodanów w ziemniakach. I. Przemieszczanie cukrów i fosforylazy do warstw zewnętrznych bulwy ziemniaczanej przy składowaniu w temperaturze bliskiej 0°
Peremeny uglevodorodov v kartofele. I. Peremeshhenie sakharov vo vnutriennykh slojakh kartofelja vo vremja khranenija v temperature okolo 0°
Starch-sugars interconversions in potato tuber. I. Penetration of sugars and of phosphorylase activity to the periphery as the response of potato tuber to the cold stress
Autorzy:
Zaleski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/873757.pdf
Data publikacji:
1963
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
ziemniaki
bulwa ziemniaka
przemiany weglowodanow
fosforylaza
aktywnosc
warstwa wewnetrzna
przechowywanie bulw
temperatura przechowywania
potato
potato tuber
carbohydrate metabolism
phosphorylase
activity
tuber storage
storage temperature
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1963, 14, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ procesu gotowania na zachowanie kwasu foliowego w produktach spożywczych
Vlijanie processa varki na coderzhanie folievoi kisloty v piszevyh produktah
The influence of cooking processes on the behaviour of folic acid in food products
Autorzy:
Suckewer, A.
Secomska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/874756.pdf
Data publikacji:
1970
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
produkty spozywcze
kwas foliowy
gotowanie
warzywa
ziemniaki
procesy
food product
folic acid
cooking
vegetable
potato
process
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1970, 21, 2
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starch hydrolysis in citric acid fermentation
Hydroliza skrobi w procesie fermentacji kwasu cytrynowego
Autorzy:
Bolach, E.
Lesniak, W.
Ziobrowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396441.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
hydrolysed potato starch
citric acid fermentation
Aspergmus niger
amylolytic enzymes
Opis:
Citrate fermentation was carried out on a medium with hydrolysed potato starch at 30°C using the strain Aspergillus. niger S. The obtained results demonstrate that liquefied starch (DE < 25) is a better substrate for the fermentation of citric acid than saccharified starch (DE> 80). The fermentation of liquefied starch was possible thanks to the ability of the applied Aspergillus niger S strain to produce its own amylolytic enzymes which saccharify starch to available sugars.
Fermentacja kwasu cytrynowego prowadzona jest najczęściej na podłożach z melasy buraczanej lub trzcinowej. W niektórych krajach stosowane są substraty o wyższej czystości, jak cukier biały, zagęszczony sok trzcinowy, glukoza techniczna czy skrobia kukurydzana. Skrobia jako substancja nierozpuszczalna musi być przed fermentacją poddana upłynnieniu i hydrolizie. Celem pracy było określenie wpływu stopnia hydrolizy skrobi (DE) na przebieg i wydajność fermentacji wgłębnej kwasu cytrynowego. Fermentację prowadzono przy użyciu wyselekcjonowanego szczepu Aspergillus niger S, na pożywce zawierającej enzymatyczne hydrolizaty skrobi ziemniaczanej. Badania wstępne wykonano na trzęsawce obrotowej, a w II serii w fermentorach o pojemności roboczej 10 dm³ . Przebieg fermentacji kontrolowano metodą oznaczania kwasowości ogólnej, zawartości cukrów redukujących, ilości kwasu cytrynowego, ilości s.s. grzybni oraz aktywności amylolitycznej i amyloglukozydazy w płynie fermentacyjnym. Stwierdzono, że stopień hydrolizy skrobi wywiera duży wpływ na wydajność fermentacji cytrynowej (rys. 1). Na pożywkach z upłynnioną skrobią o niskim DE uzyskano ze skrobi 65-75% kwasu cytrynowego, natomiast na pożywkach ze scukrzoną skrobią o wysokim DE-wydajność ta wynosiła 42-52% (tabela). Przekonano się, że stosowany szczep Aspergillus niger wydziela do podłoża enzymy amylolityczne o znacznej aktywności (rys. 2 i 3) powodujące hydrolizę skrobi do cukrów fermentujących. Wzrost ilości cukrów w pierwszej fazie fermentacji (rys. 4) wskazuje, że proces hydrolizy skrobi przebiegał szybciej aniżeli proces konwersji wytworzonych cukrów do kwasu cytrynowego. Hydroliza upłynnionej skrobi przez własne enzymy stosowanego szczepu Aspergillus niger umożliwia uzyskanie wysokich wydajności fermentacji rzędu 80% kwasu cytrynowego w stosunku do s.s. skrobi. Stwierdzono również, że upłynnienie skrobi najlepiej jest prowadzić przy użyciu preparatu BAN-120 L prod. duńskiej lub Amylopolu prod. ZPOW Jasło (rys. 5).
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 1; 97-104
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Structure of macro-molecular dextrins
Struktura dekstryn wielkocząsteczkowych
Autorzy:
Nowakowska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396416.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
high molecular dextrins degradation of potato starch
amylolytic enzymes
Opis:
The aim of this work was to study macro-molecular dextrins obtained in the process of acid degradation of potato starch, performed by two methods. The first concerned lintnerization of starch, i.e. action of acid on starch in water suspension , at room temperature for 7 days. The second covered dextrinization of starch by its torrefaction with the supplement of a small amount of acid at 125°C.
W pracy podjęto badania dekstryn wielkocząsteczkowych otrzymanych w procesie kwasowego rozpadu skrobi ziemniaczanej, prowadzonego dwiema metodami. Pierwsza dotyczyła lintneryzacji skrobi, czyli działania kwasu na skrobię w postaci zawiesiny wodnej, w temperaturze pokojowej w ciągu 7 dób. Druga metoda polegała na dekstrynizacji skrobi przez jej prażenie z dodatkiem niewielkiej ilości kwasu w temp. 125 °C. Badane dekstryny wielkocząsteczkowe otrzymywane były w stanie czystym, tj. po usunięciu ostatecznych i rozpuszczalnych w wodzie niskocząsteczkowych produktów hydrolizy skrobi. Przeprowadzona analiza fizykochemiczna wymienionych dekstryn, dotycząca wyznaczenia średniej masy cząsteczkowej, liczby grup końcowych w cząsteczce, stopnia rozgałęzienia i stopnia polimertzacji odcinków prostych w cząsteczce pozwoliła stwierdzić, że podczas procesu dekstrynizacji skrobi zachodzą obok reakcji o charakterze hydrolitycznym - reakcje transglukozydacji. Przypuszczenia takie potwierdziły przeprowadzone w dalszej części pracy badania enzymatyczne dekstryn, a mianowicie β-amyloliza tych dekstryn, a następnie hydroliza uzyskanych dekstryn granicznych z udziałem glukoamylazy. Badania te pomogły określić możliwość i kierunki reakcji kondensacji wewnątrz- lub międzycząsteczkowej dekstryn. Dekstryny wielkocząsteczkowe otrzymano w wyniku łagodnej hydrolizy skrobi, tj. przez lintneryzację oraz częściową dekstrynizację skrobi. Badania fizykochemiczne i enzymatyczne tych dekstryn pomogły określić możliwość zachodzenia reakcji kondensacji wewnątrz- lub międzycząsteczkowej dekstryn.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 1; 71-77
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of depectinization in apple wine production on the wines quality with special attention paid to methanol content
Wpływ zabiegu depentynizacji, stosowanego w produkcji win jabłkowych na ich jakość, ze szczególnym uwzględnieniem zawartości metanolu
Autorzy:
Drzazga, B.
Mitek, M.
Betlejewski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396246.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
cellulase
potato haulm
Sporotrichum pulverulentum
Opis:
It is demonstrated that to obtain a colloidally stable apple wine it is necessary to perform depectinization at least once, best in the pulp. A second or third depectinization is not advisable since the result is an increased methanol content on the finished product, and this is not necessary to ensure colloidal stability of wine. It is also shown that a full fermentation of sugar in the must gives wines of better quality than the application of partical additional fortification does.
Przeprowadzono badania nad wpływem zabiegu depektynizacji stosowanego w różnych etapach procesu technologicznego produkcji win jabłkowych otrzymywanych metodą pełnej fermentacji nastawów oraz częściowej ich fermentacji i dodatkowej alkoholizacji na niektóre cechy wina, a zwłaszcza stabilność koloidalną oraz zawartość metanolu. Ponadto, starano się ustalić optymalny sposób depektynizacji miazgi jabłkowej, moszczu lub wina, z jednej strony z punktu widzenia racjonalnego wykorzystania preparatów pektynolitycznych i z drugiej zapewnienia stabilności koloidalnej gotowego produktu. Do produkcji wina użyto jabłek przemysłowych różnych odmian o zróżnicowanym stopniu dojrzałości, a proces depektynizacji prowadzono przy użyciu dwu różnych preparatów pektynolitycznych: Pektopolu P produkcji Zakładów Przemysłu Owocowo-Warzywnego w Jaśle oraz Panzymu Super produkcji Bechringer Sohn (RFN). Obydwa preparaty scharakteryzowano pod względem ogólnej aktywności. pektynolitycznej, aktywności podstawowych enzymów pektynolitycznych oraz zawartości suchej masy i białka. Z miazgi jabłkowej pozyskiwano moszcze w trzech wariantach: po depektynizacji preparatami Pektopolem p Panzymem Super oraz bez stosowania tego zabiegu. Otrzymane moszcze przeanalizowano pod względem podstawowego składu chemicznego a otrzymane z nich wina poddano szczegółowej charakterystyce jakościowej obejmującej następujące oznaczenia: ekstraktu ogółem i bezcukrowego, cukrów bezpośrednio-redukujących ogółem i sacharozy alkoholu etylowego, kwasowości ogólnej i lotnej, dwutlenku siarki form: wolnej związanej i całkowitej, metanolu, popiołu, glicerolu aldehydów, acetali oraz estrów. Ponadto wina poddano próbie na stabilność koloidalną. Uzyskane wyniki badań oraz ich analiza pozwalają na sformułowanie kilku ważnych dla praktyki winiarskiej wniosków, z których najważniejsze jest stwierdzenie, że w celu otrzymania stabilnego kolidalnie wina jabłkowego wystarczające jest zastosowanie jednokrotnego zabiegu depektonizacji, najlepiej w miazdze, gdyż w tym przypadku osiąga się większe wydobycie moszczu, a także zadowalającą stabilność koloidalną gotowego produktu. Stosowanie dwu- lub trzykrotnego zabiegu depektynizacji nie powinno być stosowane, gdyż nie polepsza stabilności kolidalnej gotowego produktu, a przyczynia się do nagromadzenia w nim większych ilości metanolu.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 3; 361-368
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of starch and nitrogen origin in the nutrient on the level and molecular forms of synthesized glucoamylase in Aspergillus awamori NRRL 3112
Wpływ pochodzenia skrobi i źródła azotu w pożywce na ilość i formy glukoamylazy wytwarzanej przez szczep Aspergillus awamori NRRL 3112
Autorzy:
Andrzejczuk-Hybel, J.
Smiley, K.L.
Kaczkowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396254.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
glucoamylase
Aspergtllus awamort
starch and nitrogen origin
potato mash
wheat bran
Opis:
The cultivation of Asp. awamori strain NRRL 3112 was carried out in deep culture on a shaker in Erlenmayer flasks during 120 h. Six types of starch were investigated as the carbon source combined with mineral and organic nitrogen. The potato mash or wheat as complete C and N sources, were also investigated. Glucoamylase (GA) and α-amylase activities, glucose contents the dynamics of pH changes and the starch saccharification ability (DE) of glucoamylase were determined. All starch types investigated were shown to be the effective C sources for the high level of GA synthesis and the best N source was found to be wheat bran. The most effective nutrient as concerns the GA synthesis was that containing potato pulp and wheat bran.
W celu uzyskania wysokiej syntezy glukoamylazy prowadzono kultury szczepu Aspergillus awamori NRRL 3112 w warunkach wgłębnych na wstrząsarce w kolbach 300 cm³ w ciągu 120 h. Jako źródło węgla badano 6 rodzajów skrobi: pszenną, kukurydzianą, ziemniaczaną, kukurydzy woskowej, tapioki, ryżu, i skrobię kukurydzianą modyfikowaną enzymatycznie o wartości DE = 5, 10, 15 i 20%. Ponadto badano podłoże zawierające jako źródło węgla i częściowo azotu zhomogenizowany ziemniak. Skrobie stosowano w układach pożywki z azotem mineralnym (sole amonowe i azotany) i organicznym (otręby pszenne i namok kukurydziany). We wszystkich układach pożywek dodawano skrobię oraz azot w ilości równoważnej w stosunku do próby kontrolnej, którą stanowiła pożywka zawierająca 20% śruty kukurydzianej. Uzyskane wyniki wykazały, że skrobia - niezależnie od pochodzenia - nie ma decydującego wpływu na wysoki poziom nagromadzania się glukoamylazy. Natomiast istotny jest dobór źródła azotu. Badane źródła azotu nieorganicznego okazały się nieodpowiednie, gdyż poziom aktywności GA był niższy co najmniej o 50% w stosunku do próby kontrolnej. Otręby pszenne okazały się korzystniejszym źródłem azotu w porównani u z namokiem kukurydzianym. Najwyższy poziom aktywności glukoamylazy uzyskano w płynie po wzroście szczepu w podłożu zawierającym miazgę ziemniaczaną i otręby pszenne, średnio o 60% wyższe od uzyskiwanych w podłożu z 20% śrutą kukurydzianą i o ponad 100% w porównaniu z uzyskiwanymi w podłożu zawierającym śrutę kukurydzianą, skrobię ziemniaczaną i otręby pszenne. Wartości DE uzyskane po zastosowaniu płynów z podłoża ziemniaczanego były w granicach 97, 54-99,00%. W płynach z podłoża ziemniaczanego po rozdziale na DEAE-celulozie stwierdzono występowanie formy GA I w znacznej przewadze nad formą GA II tego enzymu. Przedstawione wyniki pozwalają zaproponować pożywkę zawierającą ziemniak i otręby pszenne jako ekonomiczniejszą od wcześniej proponowanej [2] w celu wytwarzania glukoamylazy na skalę przemysłową w Polsce.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 3; 333-343
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physico-chemical characteristic of starch in some Solanum species
Fizykochemiczna charakterystyka skrobi niektórych gatunków Solanum
Autorzy:
Nowotna, A.
Palasiński, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398850.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
wild potato varieties
uncultivated potato varieties physico-chemical characteristics of starch
Opis:
The physico-chemical properties of starch in some uncultivated potato varieties were determined. No significant differences were found between the examined samples and cultivated potato starches except for a lower content of amylose in same samples and certain variations in the morphology of starch grains.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1986, 12, 2; 67-76
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physico-chemical modification of starch of various origin
Fizykochemiczna modyfikacja skrobi różnego pochodzenia
Autorzy:
Nebesny, E.
Sroczyński, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398849.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
tirea-modified starch
potato
hydroxypropylammonium starch
Opis:
Potato, wheat and maize starches were cross-linked with urea in the presence of sulphuric acid, and hydroxypropylammonium starches were obtained from them. The physico-chemical properties of the obtained modified starch preparations were studied.
W pierwszej części doświadczeń sieciowano skrobie: ziemniaczaną, pszenną i kukurydzianą za pomocą mocznika w obecności kwasu siarkowego i siarczanu magnezu. Stwierdzono, że przy przedłużaniu czasu prażenia w temp. 125°C występował niewielkim wzrost redukcyjności wszystkich badanych skrobi modyfikowanych, co dowodzi uwalniania się grup alkoholowych redukujących przy węglach C₁. Zachodzący równolegle wzrost lepkości kleików wszystkich skrobi modyfikowanych świadczy o postępującym sieciowaniu skrobi, w zasadzie przy węglach C₆. Za tym przemawia również spadek wartości pH w toku procesu, co tłumaczy się wiązaniem grup aminowych mocznika ze skrobią, czyli ubytkiem alkalicznych wolnych grup aminowych w środowisku. Lepkości kleików sieciowanych mocznikiem skrobi pszennej i kukurydzianej okazały się kilkakrotnie wyższe niż odpowiednich preparatów skrobi ziemniaczanej. W drugiej części doświadczeń otrzymywano ze skrobi ziemniaczanej, pszennej i kukurydzianej produkty eteryfikacji, tj. skrobie trójmetylo-hydroksypropylo-amoniowe. Stwierdzono najwyższy stopień podstawienia grupami hydroksypropyloamoniowymi (HPA) u skrobi ziemniaczanej i w związku z tym najwyższą kationowość oraz najniższą lepkość kleików modyfikowanej skrobi ziemniaczanej, w porównaniu z preparatami skrobi pszennej i kukurydzianej. Eteryfikowane skrobie ziemniaczane wykazywały kilkakrotnie większą rozpuszczalność w wodzie niż pozostałe skrobie eteryfikowane.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1986, 12, 2; 77-81
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of potato products as bread quality improvers
Zastosowanie produktów zmieniaczanych jako czynnika poprawiającego jakość pieczywa
Autorzy:
Ambroziak, Z.K.
Kołodziejski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398848.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
potato products
modified starches
wheat bread
rye-wheat bread
bread improvers
Opis:
Potato flakes, dry purée, starch, juice and some modified starches were added to wheat and rye-wheat bread. The potato products have shown different value as bread quality improvers. Additions of most of these products resulted in a longer shelf of bread. Potato flakes and dry purée added to mixed rye-wheat bread gave a little more volume and much better elasticity to the bread. Potato juice, when added in proper amounts, increases the volume and elasticity of the crumb, giving it a lighter colour and more uniform porosity.
Chleb i ziemniaki są podstawowymi produktami spożywczymi w Polsce. Przeprowadzone badania wykazały, że dodatek przetworów ziemniaczanych do chleba daje istotne korzyści technologiczne. Przeprowadzone badania soku ziemniaczanego wykazały, że ma on większą aktywność lipooksygenazy w porównaniu z mąką sojową (tab. 1) a jego dodatek do ciasta powoduje poprawę jego właściwości (tab. 2) i istotne polepszenie jakości chleba (fab. 3). Dodatek do ciasta tzw. suchych przetworów ziemniaczanych (grys, płatki, purée) powoduje poprawę właściwości fizycznych ciasta i wzrost zdolności gazotwórczej (tab. 4), co powoduje poprawę jakości chleba (tab. 5). Wprowadzenie - do receptury ciasta maltodekstryn polepsza jego właściwości fizyczne i zwiększa jego zdolność gazotwórczą (tab. 6), a w rezultacie prowadzi do polepszenia jakości pieczywa (tab. 7).
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1986, 12, 2; 83-90
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of potato starch modification on starch granules image in the electron microscope
Wpływ modyfikacji skrobi ziemniaczanej na obraz jej ziarn badanych przy użyciu mikroskopu elektronowego
Autorzy:
Dłużewski, M.
Dłużewski, P.
Gromadka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398956.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
native potato starch
modified potato starch
electron microscope photography
Opis:
An electron microscope was used to study the granules of native and modified patata starch. Acid modification caused lesions in the granules and revealed their internal structure. Granules modified by the phosphate method exhibited small modules on their surface, underwent aggregation and tended to stretch.
Badano naturalną skrobię ziemniaczaną oraz po jej modyfikacji metodą kwasową wg Nowickiego [2] i fosforanową wg Świderskiego [7] pod mikroskopem elektronowym skaningowym przy powiększeniu od 400 do 20000 razy. Ziarna naturalnej skrobi miały wielkość od ok. 5 do 100 μm, duże miały kształt jajowaty, a małe kulisty (fot. 1-a). Na powierzchni ziarn występowały linie dzielące je na owalne pola o zbliżonej powierzchni (fot. 1-b), a przy powiększeniu 20000 razy widoczna była delikatna chropowatość powierzchni (fot. 1-c). Ziarna skrobi modyfikowanej metodą kwasową charakteryzowały się zróżnicowanymi ubytkami i budową warstwową (fot. 2). W niektórych ziarnach widać warstwy biegnące radialnie od środka ziarna do jego powierzchni (fot. 3-a, 3-b) oraz ich podział dichotoniczny na coraz delikatniejsze i cieńsze elementy (fot. 4-a, 4-b). Ziarna skrobi modyfikowanej metodą fosforanową nie wykazały ubytków (fot. 5-a), natomiast na ich powierzchni obserwowanej w powiększeniu 10000 razy widoczne były drobne guzki (fot. 6-a). Ziarna wykazały tendencję do zlepiania się (fot. 6-b) i tworzenia rozciągniętych pasm (fot. 5-a). Wśród ziarn małych wystąpiły ziarna z regularnymi wgłębieniami (fot. 5-b).
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1987, 13, 1; 23-31
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of selected methods of modifying of potato, wheat and maize starches on their physico-chemical properties
Wpływ różnych metod modyfikacji skrobi ziemniaczanej, pszennej i kukurydzianej na ich cechy fizykochemiczne
Autorzy:
Dłużewski, M.
Lada, E.
Latkowska, J.
Waczkowski, W.
Zdanowicz, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398993.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
potato starch
wheat starch
maize starch
native starch
modified starch
physicochemical properties of starches
Opis:
The physico-chemical properties of potato, wheat and maize starch, native and modified according to three methods, were studied. It was found that mild acid or enzymatic hydrolysis resulted in an increased temperature of starch pasting, a reduction of paste viscosity, and an increase of gel syneresis after defreezing. The physico-chemical changes brought about by phosphate modification were opposite to those induced by the acid and enzymatic modification. Studies of three fractions of potato starch differing in granule size showed that the changes due to modification increase with the decrease of average granule size.
Przeprowadzono badania fizykochemiczne skrobi ziemniaczanej, pszennej i kukurydzianej naturalnej i modyfikowanej metodami: kwasową, enzymatyczną i fosforanową. Skrobia ziemniaczana przed modyfikacją była rozdzielana na trzy frakcje różnicą się średnią wielkością ziarn (tab. 2). Stwierdzono (tab. 1), że w wyniku łagodnej hydrolizy kwasowej lub enzymatycznej nastąpiło - w stosunku do skrobi niemodyfikowanej - podwyższenie temperatury kleikowania skrobi, obniżenie lepkości kleiku i zwiększenie synerezy żelu po jego rozmrożeniu. Modyfikacja fosforanowa spowodowała zmiany badanych cech fizykochemicznych, ale w przeciwnym kierunku niż modyfikacja kwasowa i enzymatyczna. Stosunkowo najbardziej podatna skrobia kukurydziana i najmniej - skrobia pszenna. Badania frakcji skrobi ziemniaczanej różniących się wielkością ziarn ujawniły (tab. 3), że im drobniejsza była frakcja, tym łatwiej zachodziła hydroliza kwasowa lub enzymatyczna oraz silniej wzrastała lepkość kleików otrzymanych ze skrobi modyfikowanej metodą fosforanową. Natomiast wchłanianie wody było tym większe, im większe były ziarna skrobi.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1987, 13, 1; 15-22
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparative simulation studies of energy consumption in potato storage
Porównawcze badania symulacyjne zużycia energii podczas przechowywania ziemniaków
Autorzy:
Malinowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399258.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
microcomputer simulation potato storage
algorithms for ventilation
Opis:
Models applied in microcomputer simulation of potato storage are described, and possibilities of saving energy by selecting suitable control algorithms for ventilation are examined.
Istotne możliwości oszczędności energii w nowoczesnym przechowalnictwie są w odpowiednim wyborze algorytmów do sterowania układami wentylacyjnymi i klimatyzacyjnymi. W procesach wyboru można wykorzystywać porównawcze badania symulacyjne wzajemnych oddziaływań zachodzących pomiędzy układem przechowalniczym a układami sterującymi o różnych algorytmach sterowania. Praca zawiera krótki opis modeli zastosowanych do symulacji mikrokomputerowej. Program symulacyjny zawiera: dynamiczny model przechowalni, logiczne modele algorytmów sterujących, model ciepła generowanego przez ziemniaki w procesach oddychania, modele ocenowe oraz model zewnętrznych warunków pogodowych. Dynamiczny model przechowalni wykorzystuje równania bilansu energetycznego przedstawione w postaci układu równań różniczkowych pierwszego rzędu. W logicznych modelach algorytmów sterujących uwzględniono wymagania technologiczne, uwarunkowania dotyczące układów wentylacyjnych, jak też warunek oszczędności energii. Modele ocenowe umożliwiają porównywanie energii zużywanej przy różnych algorytmach sterujących. Wyniki symulacji zilustrowano podając przykład.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1988, 14(38), 2; 131-138
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of potato starch gelatization temperatures determined by different methods
Porównanie temperatury kleikowania skrobi ziemniaczanej oznaczonej różnymi metodami
Autorzy:
Leszczyński, W.
Golachowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399151.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
gelatinization temperatures
potato starch
Opis:
The temperatures of potato starch gelatinization were compared using four methods of determination i.e. Brabender's viscograph, rotary viscosimeter, microscopic and conducting methods. The results of gelatinization temperatures detennined by the methods mentioned above were different. They showed correlation in each case excluding when the results of the final temperature were obtained using Brabender's viscograph.
Jest wiele metod oznaczania temperatury kleikowania skrobi opartych na obserwacji zmian różnych właściwości gałeczek i zawiesin skrobi zachodzących podczas ogrzewania z wodą. Niektóre metody wymagają stosowania kosztownej aparatury, inne są pracochłonne lub nieobiektywne, co uniemożliwia stosowanie ich w laboratoriach przemysłowych. Celem pracy było porównanie wyników oznaczeń temperatury kleikowania skrobi ziemniaczanej wykonanych czterema prostymi, zobiektywizowanymi metodami. Zastosowano dwie metody wiskozymetryczne przy użyciu wiskografu Brabendera i wiskozymetru rotacyjnego „Rotovisko RV-3" oraz dwie nowo opracowane metody: mikroskopową i przewodnościową. Zobiektywizowana metoda mikroskopowa polega na automatycznym rejestrowaniu zamku dwułomności gałeczek podczas ogrzewania na podstawie zmian natężenia światła spolaryzowanego, przechodzącego przez gałeczki, a metoda przewodnościowa oparta jest na automatycznym rejestrowaniu zmian przewodnictwa elektrycznego zawiesiny skrobi podczas ogrzewania. Na rys. 1 przedstawiono przyjęte sposoby wyznaczania temperatury kleikowania skrobi. Na podstawie obliczeń statystycznych stwierdzono, że wyniki uzyskane stosowanymi metodami różniły się między sobą (tab. 1). Najwyższe wartości temperatury początkowej i końcowej kleikowania otrzymano przy użyciu wiskografu Brabendera (temp. początkowa średnio 64,1°C, temp. końcowa - 90,5°C), a najniższe przy zastosowaniu metody przewodnościowej (temp. początkowa 57,3°C, temp. końcowa 68,7°q. Wyniki oznaczeń temperatury początkowej kleikowania oznaczone stosowanymi metodami były ze sobą skorelowane, a wartości współczynników korelacji wahały się od 0,926 do 0,990. Natomiast wyniki oznaczeń temperatury końcowej kleikowania wykonane przy zastosowaniu wiskografu Brabendera nie były skorelowane z wynikami otrzymanymi przy użyciu pozostałych metod (tab. 2). Opracowane metody - przewodnościowa i mikroscopowa - mogą być stosowane do oznaczeń temperatury kleikowania. Przemawiają za tym wysokie współczynniki korelacji między wynikami otrzymanymi tymi metodami, a metodami wiskozometrycznymi oraz ich dokładność i stosunkowo mała czasochłonność. Metoda przewodnościowa jest bardziej odpowiednia w przypadku badania większych partii skrobi, a mikroskopowa zwłaszcza wówczas, gdy dysponuje się małymi ilościami materiału do analiz.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1988, 14(38), 2; 123-130
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja ziemniaków i marchwii pastewnej na zachwaszczenie żółtlicą drobnokwiatowa (Galinsoga parviflora)
Reagirovanie kartofelja i kormovojj mokrovi na zasorenie galinsogojj melkocvetkobojj (Galinsoga parviflora)
Response of potatoes and fodder carrot to infestation with little flower quickweed (Galinsoga parviflora)
Autorzy:
Jablonski, B.
Parylak, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/800271.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
ziemniak
marchew pastewna
zachwaszczenie
zoltlica drobnokwiatowa
Galinsoga parviflora
reakcje roslin
potato
fodder carrot
weed
little flower quickweed
plant reaction
Opis:
В период 1981-1983 гг. на делянках площадью 1 м² проводились исследования по влиянию разного клочества растений галинсого (25, 50 и 100 шт./м² ), сеянной в два срока (ок. 1 месяц после посева или посадки культурных растений и 5-ти неделями позже) на урожаи картофеля и кормовой моркови. Урожай обеих культур снижался в зависимости от срока появления сорняков и их числа. Галинсога появляющаяся позже вызывала двухкратно меньши ее снижение урожаев, чем появляющаяся около пятью неделями раньше. Такое же число сорняков снижало в приближенной степени урожаи картофеля и моркови. Самые высокие убытки урожаев: картофеля на 18%, корней моркови на 15% и ботвы на 19% имели место в случае ранних и массовых всходов галинсоги.
Investigations on the effect of different amount of quickweed (25. 50 and 100 weeds per 1 m² ) sown at two dates (in about 1 month after sowing or planting the crops and 5-6 weeks later) on the yields of potatoes and fodder carrot were carried out on plots of 1 m² in size in 1981-1983. Both crops gave lower yields depending on the occurrence date and number of weeds. Quickweed emerging at later dates caused twice less yield decrements than emerging about 5 weeks earlier. The some number of weeds led to a similar decrement of potato and carrot yields. The greatest yield decrement of potatoes by 18%, carrot roots by 15% and leaves by 19% occurred in case of early and massy emergence of quickweed (100 weeds per 1 m² ).
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1988, 349
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ sposobów pielęgnowania na zachwaszczenie i plonowanie ziemniaków
Vlijanie sposobov ukhoda na zasorenie i urozhai kartofelja
The effect of tending way on weediness and yielding of potatoes
Autorzy:
Krezel, R.
Klobus, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798886.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
uprawa roslin
ziemniak
lan roslin
zachwaszczenie
chwasty
zwalczanie chwastow
plonowanie
zabiegi pielegnacyjne
zabiegi mechaniczne
plant cultivation
potato
tending way
weediness
yielding
Opis:
Сравнивали способы уходе за картофелем возделываемым в 1976- -1978 гг. на подзолистой почве хорошего ржаного комплекса. Полученные результаты показали, что самый высокий урожай был достигнут в случае, когда в начале проводили мероприятия механической обработки, а во время всходов применяли 2 кг Афалона на гектар. При этом способе масса клубной величиной меньше 3 см была самой низкой, а величиной 3,0-4,5 см самой высокой. Этот способ позволял также наиболее эффективно снизить степень засорения поля на протяжении всего вегетационного периода.
Tending ways of potatoes cultivated in 1976-1978 a podzol soil of the good ryeland complex proved that the highest yield was obtained in case when initially the mechanical tillage and 2 kg Aphalon per hectare at the emergence time were applied. At this tending way the mass of tubers of over 3 cm in size was the lowest and that of 3.0-4.4 cm in size the highest. This tending way appeared to be the most efficient in the reduction of the weediness degree of the field within the whole growing season.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1988, 349
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies