Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "philosophy of Man" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Atheism in The Universal Encyclopedia of Philosophy
Autorzy:
Zdybicka, Zofia J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507699.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
atheism
God
Absolute
man
religion
pantheism
panentheism
deism
agnosticism
skepticism
anti-theism
pseudo-atheism
post-atheism
Christian philosophy
Universal Encyclopedia of Philosophy
Opis:
The author considers the problem of atheism. She discusses the history of atheism, forms of atheism, and the causes and motives of atheism. She concludes that (a) the history of the negation of God indirectly confirms the endurance of the idea of God and the affirmation of God throughout time; although there are various forms of the negation of God, the idea of God persists, for there is no ultimate negation that could resolve this question once and for all; (b) an erroneous conception of God could be a motivation for seeking a better understanding and expression of the truth about God in a more suitable and more easily understood language; (c) systems that presuppose absolute atheism (like those of Marx, Nietzsche, Sartre) show that with the negation of God all other values collapse and are supplanted by relativism and, ultimately, nihilism; (d) the myth of the “deified” man has not been verified in practical Marxism nor in the “supermanhood” of certain nations; the various absolutes that man has established—Man, Humanity, Nature, Science, History—are not sufficient, and ultimately along with the “death of God” they lead to the “death of man.”
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2018, 7, 4; 709-757
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koniec wieku poetów? O zszyciach literatury i filozofii
The End of the Age of Poets? Stitching Together Literature and Philosophy
Autorzy:
Zawadzki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32049694.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
logos and mythos
categories of philosophy
poetics
transcendentalism
dialectics
hermeneutics
deconstruction
Plato
Aristotle
Kant
Hegel,
Hegel
Dilthey
Nietzsche
de Unamuno
Heidegger
Adorno
Blanchot
Derrida
De Man
Ricoeur
Schegel
Novalis
Mallarmé
Opis:
The article presents an attempt to outline, from a mainly typological and partly historical perspective, what the author considers the most important varieties of the relationship between philosophy and literature (which is, of course, understood here in a working and broad sense, as poesis). In the first of these varieties, for which the fundamental significance is Plato’s gesture of excluding poets from the state, the philosophical logos defines itself in opposition to literature, or mythos. In the second, which appears to predominate from Aristotle to the 18th century, the relationship between philosophy and literature takes on a more neutral character: the former provides the latter with motifs, themes, topics, mainly related to moral philosophy in the broadest sense, while the latter provides the former with discursive modes, such as genre. Modern aesthetics and the philosophy and theory of literature (fundamentally different from the tradition of the great poets and rhetoricians of the 16th and 17th centuries), which emerged together with transcendental philosophy and its reception in German Romanticism, contributed both to the increased interest among philosophers in literature and to a clear embedding, or even closing, of literature in philosophical notions, which originated mainly in the tradition of transcendentalism and dialectical thought. Finally, the beginning of the twentieth century is distinguished, in most of the major continental philosophical traditions, by a tendency to seek, or to find, in literature the most important partner of philosophical thinking, and sometimes even the identity of philosophy.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2022, 37; 121-144
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie przed doświadczeniem: wiara jako warunek poznania. Wokół myśli Siemiona L. Franka i Abrahama J. Heschela
Autorzy:
Węcławski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426843.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
faith
knowledge
experience
Siemion L. Frank
Abraham J. Heschel
philosophy of religion
philosophy of a man
mystery
trust
hope
existence
wiara
poznanie
doświadczenie
filozofia religii
filozofia człowieka
tajemnica
zaufanie
nadzieja
egzystencja
Opis:
The concepts of Siemion L. Frank and Abraham J. Heschel, despite differences, are convergent as far as Russian and Jewish religious philosophies of nineteenth and twentieth century converge with each other. The goal of the text is to both extract and indicate the differences and similarities, as well as, above all, to try to undertake in their company a reflection upon the question of faith. It turns out as a category both specific and fundamental for the human situation in the world. Being far more than adopting a dogma, it appears to be an insight into inconceivable, yet self-evident reality that establish the experience (Frank), an openness to the reality of the ineffable which is inaccessible to the senses or reason (Heschel). As an inner strength of existence which gives rise to a deeper and fuller cognition, it is connected at the same time with categories relevant to human experience, such as: reason, mystery, darkness and light, hearing and seeing, the past and the future, trust – all of which the article, considering the broader context of philosophical and religious thought, tries to emphasize and describe.
Koncepcje Siemiona L. Franka oraz Abrahama J. Heschela, chociaż różnią się od siebie, wykazują zarazem zasadniczą zbieżność tam, gdzie zbiegają się ze sobą rosyjska i żydowska filozofia religijna XIX i XX wieku. Celem tekstu jest zarówno wydobycie i wskazanie owych różnic i podobieństw, jak i, nade wszystko, podjęcie w ich towarzystwie namysłu nad zagadnieniem wiary. Ukazuje się ona jako kategoria tyleż swoista, co fundamentalna dla refleksji nad sytuacją człowieka w świecie. Będąc daleko więcej niż przyjęciem dogmatu, jawi się raczej fundującym doświadczenie aktem wglądu w niepojętą, lecz samooczywistą realność (Frank), otwarciem na niedostępną zmysłom ani rozumowi rzeczywistość tego, co niewysłowione (Heschel). Jako wewnętrzna siła egzystencji, która daje początek głębszemu i pełniejszemu poznaniu, łączy się zarazem z kategoriami właściwymi dla ludzkiego doświadczenia, takimi jak: rozum, tajemnica,ciemność i światło, słyszenie i widzenie, przeszłość i przyszłość, zawierzenie oraz ufność – które artykuł, uwzględniając szerszy kontekst myśli filozoficznej i religijnej, stara się uwypuklić i opisać.
Źródło:
Logos i Ethos; 2017, 46, 2
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne wyzwanie dla podmiotowości – w stronę człowieka nieokreślonego
The contemporary challenge to subjectivity – towards the indefinite man
Autorzy:
Warzyński, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068981.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
człowiek
„śmierć człowieka”
człowiek jako podmiot
nowożytność
Nietzsche
Heidegger
Sartre
Derrida
Foucault
filozofia człowieka
man
„death of man”
man as subject
modernity
philosophy of man
Opis:
Artykuł traktuje o współczesnym zakwestionowaniu nowożytnej wizji człowieka jako podmiotu. Ukazuje, w jaki sposób takie myślenie stało się swego rodzaju ponowoczesną dominantą, a odnosząc się do kilku konkretnych koncepcji filozoficznych, tłumaczy jak należy rozumieć idę „śmierć człowieka” i jakie są jej konsekwencje. W pierwszej części autor ukazuje, że nowożytne kreowanie podmiotu na szczególnego rodzaju suwerena, władcę siebie i świata, w konsekwencji doprowadza do jego „śmierci”. „Śmierci”, która w pewien sposób została sprowokowana przez samych rzeczników podmiotowości, przez ich pomysł ubóstwienia podmiotu, uczynienia go absolutnie niezależnym, autonomicznym, niczym nieskrępowanym.W drugiej części, odwołując się do takich filozofów jak Nietzsche, Heidegger, Sartre, Derrida, Foucault, autor tłumaczy, z czym wiąże się ponowoczesna idea „śmierci człowieka”. Uzasadnia, że każdy z tych filozofów, porzucając metafizykę, kwestionując nowożytne rozumienie podmiotowości, proponuje wizję człowieka, który przestaje być „jakiś”, jakoś określony, stale obecny, zdefiniowany. Zgodnie z takim myśleniem człowiek staje się całkowicie nieokreślony. Na koniec, odwołując się do myślenia Michela Foucaulta, autor ukazuje istotne znamiona kultury, w której żyjemy, jako konsekwencje przyjęcia pewnych ponowoczesnych założeń w myśleniu o człowieku. Mówi więc o „kulturze niedialektycznej”, „kulturze dobrego funkcjonowania” oraz „kulturze oporu”.
This article addresses the contemporary challenge to the modern vision of man as a subject. It shows that this kind of thinking has become a postmodern dominant view, and by taking into account several philosophical accounts it explains how one should understand the idea of the „death of a man” and what its consequences are. In the first part, the author shows that the modern creation of the subject for a particular kind of sovereign, that is the ruler of himself and the world, consequently leads to his own „death”. The author argues that the death of such a subject has in a way been provoked by the very advocates of subjectivity and their idea of the deification of the subject, making him absolutely independent, autonomous, uninhibited. In the second part of the paper, the author explains what is entailed by the postmodern idea of the “death of a man” with reference to philosophers such as Nietzsche, Heidegger, Sartre, Derrida, and Foucault. He argues that each of these philosophers, by abandoning metaphysics and questioning the modern understanding of subjectivity, proposes the vision of a man who ceases to be „jakis”, somehow determined, permanently present, defined. According to such a view, man becomes instead completely undefined. Lastly, the author shows following Foucault the essential features of the culture in which we live as the result of accepting certain postmodern assumptions when thinking about man. Hence, he speaks of a „nondialectic culture”, „the culture of good functioning” and the „culture of resistance”.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2019, 55, 4; 61-88
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artysta w koncepcji Jana Pawła II w Liście do artystów
An Artist in the Concept of John Paul II in The Letter to Artists
Autorzy:
Tytko, Marek Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440894.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Jan Paweł II
człowiek
artysta
sztuka
List do artystów
teoria sztuki
teologia sztuki
filozofia sztuki
filozofia człowieka
pedagogika sztuki
John Paul II
man
artist
art
The Letter to artists
theory of art
theology of art
philosophy of art
philosophy of man
pedagogy of art
Opis:
Tekst ukazuje koncepcję człowieka artysty w twórczości papieża Jana Pawła II. Artykuł jest tekstem opartym o źródła. Głównym źródłami jego myśli na temat artysty są dla nas dwa teksty: tzw. „Ewangelia a sztuka” i tzw. „List do artystów”. Inne teksty Jana Pawła II są tylko dopełnieniem (uzupełnieniem) dla tych dwóch głównych tekstów źródłowych. Autor artykułu analizuje idee (koncepcje) człowieka-artysty w Liście do artystów, specjalnie w kontekście ogólnej koncepcji (ogólnego zarysu) kultury w opisach dokonanych przez Jana Pawła II (to jest nowością w tekście). W artykule znajdują się bardzo ważne cytaty (cytowania) z jego oryginalnego polskiego tekstu. Autor użył historiograficznej metody w swoim studium.
The text shows the idea of an artist in creativity according to Bl. John Paul II. This article is a source-based text. Main sources of his thought about an artist are for us two texts: so called „Ewangelia a sztuka” (“Gospel and Art”) and so called “The letter to artists”. Another texts of John Paul II are only complement (supplement) for this two mainly sourced texts. An author of this article analyses ideas of a man – an artist, especially in the context of general outline of culture in descriptions done by John Paul II (this is novelty in this text). There are some very important quotations (citations) from his original Polish texts in the article. The author used historiographical method in his study.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 2(2); 117-142
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marcina Lutra teologiczna definicja człowieka, czyli Dysputa o człowieku
Martin Luther’s theological definition of man, or Dispute concerning man
Autorzy:
Toeplitz, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/425387.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
Tematy:
philosophy of religion
theology
Martin Luther
definition of man
man’s attributes
Opis:
The above text consists of two parts. The first one contains translation of 40 theses of Martin Luther of 14 of January 1536, called Dispute Concerning Man written down for the Wittenberg University. The second part contains the commentary. It should be noted that Luther`s text enclosed here in full corresponds with The 95 Theses of 31th of October, 1517. The author of the Comment remarks, that Aristotle`s rational philosophical concept of man has its limits of theological nature. Theology formulates the tasks of reason that, despite the decay of man, must still perform its tasks, whereas theology overcomes one-sidedness of rationalism, pointing out to the aim and formulating the sense of human life that is impossible without reference to God. These problems are dealt with in the second part of the abovementioned forty theses, 20-40. There appears a clear thought, that while fighting with his own peccability, man depends on grace (sola gratia). Here L. refers to Paul`s Letter to the Romans (3, 28) and his commentary of Psalm 51. The further part of the commentary includes specific parts of the 40 theses, arranged respectively. In the concluding part, particular contemporary concepts of human being are listed, and, at the same time, general wider perspective of Lutheran concept of man is revealed.
Źródło:
Gdański Rocznik Ewangelicki; 2017, 11; 224-234
1898-1127
Pojawia się w:
Gdański Rocznik Ewangelicki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From the Death to Rebirth of Religion: Evolution of Leszek Kołakowski’s Thought in the Context of the Question: “Who Is Man?”
Od śmierci do ponownych narodzin religii. Ewolucja myśli Leszka Lołakowskiego w kontekście pytania: „kim jest człowiek?”
Autorzy:
Sikora, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097346.pdf
Data publikacji:
2021-12-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Leszek Kołakowski
człowiek
filozofia religi
homo religiosus
tradycja
interesy materialne
wartości
man
philosophy of religion
tradition
liberalism
material interests
values
Opis:
In his numerous books and articles, Leszek Kołakowski brought up a number of topics in the fields of the history of philosophy and contemporary philosophy. His work offers valuable insights into problems revolving around Karl Marx’s philosophy, social philosophy, and the philosophy of religion, to mention but a few. In all these areas of thought, the Polish philosopher centres his focus on the fundamental question of man. The present paper is aimed at discussing Leszek Kołakowski’s contribution to the philosophical debate on this topic. The evolution of Kołakowski’s views is traced from the Marxist concept of man which, after a certain period, is discarded by the philosopher in favour of a religious concept, to be confronted again with a liberal theory. Kołakowski is not uncritical about any of the conceptions, which testifies to the profound complexity of every attempt to gain insights into the very essence of the human being which, irrespective of the doctrine or perspective taken for interpretation, escapes clear-cut definition. However, despite the lack of unambiguous definitions Kołakowski recognises that the sole point of reference in any attempts to gain an understanding of the human condition in culture is religion.
Leszek Kołakowski w swoich licznych książkach i artykułach podejmował wiele zagadnień z zakresu zarówno historii filozofii, jak i filozofii współczesnej. Prowadził badania związane m.in. z problematyką filozofii Karola Marksa, filozofii społecznej czy filozofii religii. We wszystkich tych obszarach głównym przedmiotem zainteresowania polskiego filozofa pozostaje pytanie o człowieka. Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie wybranych rozważań Kołakowskiego związanych z tym pytaniem. W sposób syntetyczny zostają pokazane dzieje jego myśli. Punktem wyjścia tych dziejów jest marksistowska koncepcja człowieka, która po pewnym okresie zostaje skonfrontowana z koncepcją religijną, by tę z kolei skonfrontować z koncepcją liberalną. Wobec żadnej z tych koncepcji Kołakowski nie pozostaje bezkrytyczny, co pokazuje ogromną złożoność każdej próby zrozumienia tego, kim jest człowiek — niezależnie od stanowiska, z perspektywy którego próbuje się go interpretować, wymyka się on jednoznacznym odpowiedziom. Mimo braku tych jednoznacznych odpowiedzi, Kołakowski przyjmuje jednak, że jedynym w zasadzie punktem odniesienia w stosunku do wszelkich prób zgłębienia sytuacji człowieka w kulturze jest religia.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 4; 199-223
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem podmiotowości osoby w ujęciu filozoficznym Wojciecha Słomskiego
Autorzy:
Ryziński, Remigiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140993.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Polish philosophy
man’s philosophy
person
personality
French Personalism
Emmanuel Mounier
Marxism
philosophy of human being
Wojciech Słomski
philosophy
Opis:
In philosophy, the man is conceived as a subject that can give true meaning to objects and events taking place, as a result of which he constantly creates himself. In addition to that, there are no criteria of external character which the man would be able to discover and, on their basis, mark the scope of his own responsibility. Furthermore, there are no external institutions either to which the man would be responsible because the only way to which he should be responsible is himself. According to Professor Wojciech Słomski the development of modern societies contributes to the complication of a network of mutual dependences. This situation also makes it difficult to identify an entity responsible for that as well as whom we are responsible to. An element which forces the man to responsibility is the truth. The fact that the ideas on the concept of the truth are important, not only from the philosophical point of view as they constitute for each one of us individually and for all of us together an indispensable element of orientation in the world which surrounds us, just proves how much it is worth. Today we assume that the truth comes from knowledge obtained from natural sciences, and the contradictions that arise at the interface between science and religion only make us seek the truth and understanding for the element of true knowledge even more. As it turns out, however, there is a growing circle of supporters who assume that both philosophy as well as other sciences without any major problems will cope without the truth and objective reality, which eventually blurs the line between strictly scientific theory and philosophy.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2011, 2(7); 47-60
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mieczysław Gogacz’s Account of Ethics of Protecting Persons
Mieczysława Gogacza teoria etyki chronienia osób
Autorzy:
Płotka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057898.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
prawda
filozofia współczesna
tomizm
arystotelizm
platonizm
ethics of protecting persons
personal relations
transcendental properties
philosophy of man
Mieczysław Gogacz
Opis:
The key postulate of Mieczysław Gogacz’s ethics of protecting persons is to develop an attitude that always stands on the side of persons and defends the persons. In order to be able to implement this postulate, Gogacz points out that it is necessary to recognize in advance who a person (i.e. the subject of ethics) is. In his account, ethics of protecting persons is an ethical proposition built on metaphysics, on certain metaphysical assumptions. The ethics itself is constituted by norms understood as criteria for selecting actions that protect persons. He indicated three the most important criteria for moral conduct: wisdom, conscience and contemplation. Firstly, human wisdom as the basic criterion of good conduct. Wisdom helps to recognize the ultimate good and enables people to choose the right courses of actions. Secondly, a righteous conscience is another criterion for moral conduct. Gogacz point out that moral conduct requires a regular human reflection, consideration of what is to be done. Thus, thirdly, a contemplation is the last criterion for moral conduct. In this paper, I will attempt to reconstruct this proposal and point its most important theses, concepts and postulates. The course of the argument will correspond to the order of discussing ethical problems in Gogacz's book. The first part of this article begins with a brief discussion on methodological issues: we will explain what ethics is, what are the reasons for the dependence of ethics on anthropology, and then we will recall Gogacz's thesis that ethical research must be preceded by research in metaphysics of a human being. Then, we will present the most important theses of the ethics of protecting persons. Precisely, we will focus on personal relationships. Three rules of ethics will also be formulated. The second part (Anthropological problems) deals with some detailed problems on metaphysics of a human being (i.e. body, soul, conception, birth, death, suffering, etc.) in order to be able to take a closer look at the detailed propositions of ethical problems in the next last part (Ethical problems).
Sama etyka to normy rozumiane jako kryteria doboru działań chroniących osoby. Gogacz przekonuje, że etyka realistyczna poszukuje tych kryteriów - za Arystotelesem i św. Tomaszem - w człowieku. Rezultatem tych poszukiwań jest wskazanie trzech najważniejszych kryteriów postępowania moralnego: mądrości, sumienia i kontemplacji. Po pierwsze, ludzka mądrość jako podstawowe kryterium dobrego postępowania. Mądrość pomaga rozpoznać najwyższe dobro i umożliwia ludziom wybór właściwego kierunku działania. Po drugie, prawidłowo ukształtowane sumienie jest kolejnym kryterium moralnego postępowania. Gogacz zwraca uwagę, że moralne postępowanie wymaga regularnej ludzkiej refleksji, przemyślenia tego, co należy zrobić. A zatem, po trzecie, kontemplacja jest ostatnim kryterium moralnego postępowania. Rozważania te otwierają najważniejszą książkę Mieczysława Gogacza, w której przedstawił on swoją oryginalną propozycję teorii etycznej, tj. Wprowadzenie do etyki chronienia osób. W niniejszym artykule spróbuję zrekonstruować tę propozycję i wskazać jej najważniejsze tezy, koncepcje i postulaty. Przebieg wywodu będzie zgodny z kolejnością omawiania problemów etycznych w tej książce. Część pierwsza tego artykułu rozpoczyna się krótkim omówieniem zagadnień metodologicznym: wyjaśnimy czym jest etyka, jakie racje stoją za uzależnieniem etyki od antropologii, by następnie przywołać tezę Gogacza, że badania etyczne muszą być poprzedzone badaniami z zakresu metafizyki człowieka. Następnie w części pierwszej przedstawimy najważniejsze tezy etyki chronienia osób. Skupimy się na relacjach osobowych. Zostaną również sformułowane trzy zasady etyki. Druga część (Anthropological problems) dotyczy uszczegółowienia zagadnień z filozofii człowieka, aby móc w kolejnej ostatniej części (Ethical problems) przyjrzeć się bliżej szczegółowym propozycjom problemów etycznych.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2021, 10; 181-193
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roman Ingarden and Karol Wojtyła’s Reading of Max Scheler
Odczytanie Maksa Schelera przez Romana Ingardena i Karola Wojtyłę
Autorzy:
Petryszak, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31213844.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Roman Ingarden
Max Scheler
etyka
antropologia
filozofia człowieka
fenomenologia
Karol Wojtyła
ethics
anthropology
philosophy of man
phenomenology
Opis:
The purpose of this paper is to analyze the criticism that Roman Ingarden and Karol Wojtyła made of the ethical system proposed by Max Scheler. On the basis of the indicated similarities in the two critiques, the article defends the thesis that the anthropological and ethical solutions proposed by Wojtyła can complement or develop the anthropology proposed by Ingarden.
Celem artykułu jest analiza krytyki Romana Ingardena i Karola Wojtyły wobec systemu etycznego zaproponowanego przez Maksa Schelera. Na podstawie wskazanych podobieństw w obu krytykach artykuł broni tezy, że zaproponowane przez Wojtyłę rozwiązania antropologiczne i etyczne mogą uzupełniać lub rozwijać antropologię proponowaną przez Ingardena.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 169-187
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Prze)świt eko-filozofii na drodze pedagogiki lasu
Dawn- of eco-philosophy on the way of forest pedagogy
Autorzy:
Niedek, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40415691.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
eko-filozofia
pedagogika zrównoważonego rozwoju
pedagogika lasu
odpowiedzialna konsumpcji
eco-philosophy
pedagogy of sustainable development
forest pedagogy
responsible consumption
ecological man
ecological culture
człowiek ekologiczny
kultura ekologiczna
Opis:
Celem artykułu jest zarysowanie kierunku w edukacji i pedagogice uwzględniającego w coraz szerszym zakresie i w sposób zintegrowany współczesne problemy i wyzwania ekologiczne, społeczne i ekonomiczne, przygotowując jednocześnie młodego człowieka do rozumienia i sprostania wyzwaniom, z jakimi mierzy się dzisiejszy świat. W artykule przywoływane są koncepcje człowieka ekologicznego i kultury ekologicznej, stworzone przez polskiego twórcę filozofii ekologicznej, Henryka Skolimowskiego. Zdaniem autora, stanowią one konstruktywne propozycje w kształtowaniu postaw zaangażowanych ekologicznie w pedagogice zrównoważonego rozwoju. Skuteczne i trwałe osiąganie celów tej koncepcji wymaga metanoi – szerokiej przemiany świadomościowej i mentalnej w kierunku postaw wrażliwych na współczesną problematykę relacji człowiek–środowisko przyrodnicze: partycypacji, empatii, umiarkowania, rewerencji i odpowiedzialności. Dotyczy to również sfery związanej z konsumpcją. Wartości te powinny stać się elementem głębokich kompetencji ekologicznych, tworzących podstawę dla ugruntowanej mentalnie kultury ekologicznej. W jej kształtowaniu kluczową rolę do odegrania ma pedagogika (w tym pedagogika lasu), a przywoływane w artykule idee i podejścia mogą być wykorzystywane w służącej temu praktyce edukacyjnej.
The aim of the article is to outline the direction in education and pedagogy, taking into account, in an integrated manner, contemporary ecological, social and economic problems and challenges; at the same time preparing a young person to understand and face the contemporary challenges of the word. The article refers to the concepts of the Ecological Man and ecological culture created by the Polish creator of the ecological philosophy, Henryk Skolimowski. They may constitute constructive proposals in shaping ecologically engaged attitudes in the pedagogy of sustainable development. Effective and lasting achievement of the goals of sustainability requires metanoia – a broad transformation of consciousness and mind towards attitudes, which are sensitive to the contemporary issues of the Human – Nature relationship: participation, empathy, frugality, reverence and responsibility. This also applies to the consumption processes. These values should become an element of deep ecological competences, forming the basis for a mentally grounded ecological culture. Forest Pedagogy has a key role to play in shaping it, and the ideas mentioned in the article can be used in the educational practice serving this purpose.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2022, 12, 2; 75-87
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lev Šestov – pútnik a samotár (zrodenie filozofie tragédie z ducha hudby)
Лев Шестов – странник и одиночка (рождение философии трагедии из духа музики)
Lev Shestov – a Pilgrim and a Solitary Man (the Birth of Philosophy of Tragedy from the Spirit of Music)
Autorzy:
Nezník, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497438.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
человек
истина
наука
мышление
философия трагедии
človek
pravda
veda
myslenie
filozofia tragédie
man
truth
science
thinking
philosophy of tragedy
Opis:
Кем на самом деле был Шестов? Философ, который отрицал академический образец философии. Он страстно искал истину, истину в которую он сам смог бы поверить. Истина, по Шестову, никогда не может быть чем то сухим, пустой теоретической игрой в ораторскую разрядку. Oтрицал безличную форму научного разума, но также и стремления философского мышления, стремящего стать только наукой – по словам Э. Гуссерля – «строгой наукой».
Who was in fact Lev Shestov? Philosopher, who rejected the academic form of philosophy. He urgently resisted to the idea that his thoughts and work could become the object of academic arguing. He was passionately looking for the truth which is alive and real. The truth according to Shestov is not in any case only a kind of dry theorizing and word games, or rhetorical exercise. He refused any kind of nonpersonal form of scientific mind but at the same time also the philosophic thinking which wanted to become only the science – according to E. Husserl – the strict science.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2017, 17; 191-211
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rabindranath Tagore on a comparative study of religions
Autorzy:
Mukherjee, Asha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437551.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Rabindranath Tagore
religia człowieka
badania nad religiami
religioznawstwo
pluralizm religijny
filozofia religii
badania porównawcze
komparatystyka
hinduizm
filozofia indyjska
religia uniwersalna
uniwersalizm religijny
boskość człowieka
The religion of Man
religious studies
religious pluralism
philosophy of religion
comparative studies
Hinduism
Universal religion
Divinity of Man
Opis:
Study of religion describes, analyzes and compares how certain human beings do in fact express their faith in terms of particular scriptures, religious figures, sacred rituals, community solidarity, etc. — and how all these explicitly religious phenomena may relate to other aspects of people’s lives. It also aspires and addresses the questions to be even-handed, objective, based on evidence that may be checked by any competent inquirer, and non-committal on claims to divine revelation and authority. It is in principle comparative, not in a judgmental evaluative sense, but in terms of describing and analysing comparable elements or phenomena from various religious traditions, using the same criteria in each case. The paper begins with a brief report on the study of religion in the context of India and presents in detail Rabindranath Tagore’s (1861–1941) views on the need, an objective and philosophy behind the comparative study of religion. As Tagore observes, when studying religion one usually chooses among two alternative approaches: to do research on the secret text or to study the rituals. Tagore accepts fully none of them and instead suggests to rediscover how human aspiration for transcendence works in practice, how it sustains the individual — often marginalized by the power of institutionalised religion — and society, and how it generates new cultural forms. For Tagore, the essence of religion lies is the will to transcend the limit of the self-cantered being towards an ideal of perfection — which he calls divinity of Man. His understanding of the “religion of Man”, as he puts it, is discussed in the major part of the paper.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2014, 4, 1; 69-80
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dharma and religion in Tagore’s views
Autorzy:
Milewska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437129.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Rabindranath Tagore
religia
dharma
Religia człowieka
wiedza a wolność
badania porównawcze religii
komparatystyka
metodologia porównawcza
religioznawstwo
filozofia religii
universal religion
The religion of Man
Indian thought
freedom
comparative methodology
religious studies
philosophy of religion
Opis:
Rabindranath Tagore (1861–1941), one of the greatest contemporary Indian thinkers, discussed the problem of religion and faith on the ground of global pluralism and religious diversity. He presented his views in numerous poetical works (including Gitanjali, a collection of Song offerings translated into English, for which he was awarded with the Noble Prize in literature in 1913), but he also delivered many speeches, mostly addressed to the Western audience (e.g. The religion of Man). In his writing, Tagore often uses the terms “religion” and dharma interchangeably. This article focuses on both key terms and on the question whether they may be seen as equivalent according to him. Does he really equalize both terms? or, How was his understanding of “religion” and dharma influenced by his cultural background? The article opens with the analyse of the dictionary definitions of both key terms. Next, at the basis of dictionary explanation the main question is raised: whether “religion” and dharma could be treated as equivalents in their whole range of meanings or should their understanding be limited to a chosen definition or definitions? In the following section, Tagore’s concept of the so called “Man the Eternal” and “Divinity in Man” is briefly described. Final comments include some remarks on both terms explained in the light of Tagore’s view on comparative methodology. He claims that “religion” and dharma are close in meaning, since they both stand for the rational description of the individual experience of divinity. Therefore, they may ultimately lead to the common end, regardless their different cultural roots and various circumstances in which both concepts developed. Tagore argues for freedom as the preliminary condition for understanding of the phenomenon of transcendence of human nature towards the experience of divinity. He understands freedom as perfect harmony realized in this world but not merely through our response to it in knowing but in being. Only when such an approach is accepted the experience of “Man the Eternal” can be achieved. In this respect all human beings may meet, regardless they come from Western or Eastern culture. Such an exposition of the core of religious experience allows us to use the terms of “religion” and dharma interchangeably, and thus contribute to the comparative methodology in religious studies.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2014, 4, 1; 81-88
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ambiwalencja i Tajemnica. Wokół antropologii filozoficznej Dostojewskiego
Ambivalence and mystery. About philosophical anthropology of Dostoyevsky
Autorzy:
Michałowski, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426529.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Dostoyevsky
Christianity
philosophy of man
ambivalence
mystery
Opis:
The following article is an attempt to demonstrate Dostoyevsky’s philosophy of man. In this framework two categories seems most important: ambivalence and mystery. The picture of a man in Dostoyevsky’s novels is full of ambiguities, contradictories, paradoxes and – seeming – lack of logical senses. There is no total definition of a man, because he’s a big enigma. A man is not a monolith, he contains full of different existential and psychological areas. A man doesn’t have any ontological score, which would can to name and to determine him – particular, to name and to determine him unambiguously and permanently. An existence is a task. Can this diversity in a man integrated? Can the mystery of a man illuminate? It seems that Dostoyevsky sees only one solution: the Christianity.
Niniejszy artykuł jest próbą ukazania głównych kategorii antropologicznych w literackiej twórczości Fiodora Dostojewskiego, wśród których tajemnica i ambiwalencja wydają się kategoriami najważniejszymi. Obraz człowieka w powieściach Dostojewskiego jest pełen sprzeczności, paradoksów i logicznych wykluczeń. Nie ma tu jakiejś ostatecznej definicji istoty ludzkiej, ponieważ jest ona zagadką. Istota ta nie jest bowiem jakimś monolitem – mieści w sobie rozmaite obszary egzystencjalne i psychologiczne. Przede wszystkim jednak nie przysługuje jej żaden ontologiczny rdzeń, któryby ją ostatecznie określał i determinował. Egzystencja jest zadaniem. Czy tę różnorodność da się scalić? Czy da się rozświetlić tę tajemnicę? U Dostojewskiego odpowiedzi należy szukać w chrześcijaństwie.
Źródło:
Logos i Ethos; 2015, 1(38); 7-24
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies