Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Watykan. Przewodnik po Watykanie, cz. 1, red. R. Cassanelli; cz. 2, red. A. Paolucci, C. Pantanella, Wydawnictwo Jedność, Kielce 2015

Autorzy:

Kęder, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/560698.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu

Tematy:

przewodnik po Watykanie
Watykan
Bazylika św. Piotra
Pałace Watykańskie
Ogrody Watykańskie
zabytki Watykanu
guide to the Vatican
Vatican City
St. Peter's Basilica
the Vatican Palace
Vatican Gardens
monuments of the Vatican

Opis:

Na polskim rynku ukazał się w 2016 roku „Przewodnik po Watykanie” pod redakcją Roberto Cassanellego, Antonio Paulucciego i Cristiny Pantanelli. Przewodnik ten pomyśla-ny jest zarówno jako pierwsza synteza naukowa dotychczasowej wiedzy na temat kompleksu sakralno-zabytkowego na Wzgórzu Watykańskim, a zarazem jako przewodnik ukazujący wszystkie budowle Watykanu, jak i Ogrody Watykańskie – zarówno te dostępne dla zwiedzających, jak i dla nich niedostępne. Podzielony na dwie części: Watykan oraz Muzea Watykańskie przewodnik w oparciu o najnowsze ustalenia nauki prezentuje wszystkie obiekty, poprzedzając kolejne prezentacje z trasami zwiedzania wstępem historycznym przedstawiającym dzieje opisywanych obiektów. Pomimo drobnych potknięć i niedokładności jest on pierwszą taką syntezą ukazującą w przystępny sposób, lecz na bardzo wysokim poziomie naukowym, Watykan i jego wszystkie zabytki, ogrody oraz instytucje.
In 2016, the "Guide to the Vatican" by Roberto Cassanelli, Antonio Paulucci and Cris-tina Pantanelli was published in Poland. This guide was conceived as the first scientific synthesis of current knowledge about the sacral-historical complex on Vatican Hill, and also as a guide showing all the buildings of the Vatican, as well as the Vatican Gardens - both those available to visitors and unavailable to them. It is divided into two parts, the Vatican and the Vatican Museums. It is a guide, based on the latest scientific findings and presents all the objects with sightseeing routes and a historical introduction showing the history of the objects described. Despite minor mistakes and inaccuracies, it is the first such synthesis that presents the Vatican and all its monuments, gardens and institutions in an accessible way, but at a very high scientific level.

Źródło:

Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 367-374
0208-7626

Pojawia się w:

Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Kontakty papiestwa z Polską 1378-1417 w latach wielkiej schizmy zachodniej", Jan Drabina, Kraków 1993, Zakład Wydawniczy "Nomos"

Autorzy:

Kumor, Bolesław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1042170.pdf

Data publikacji:

1993

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Śląsk
Watykan
Polska
archiwum
Silesia
the Vatican City
Polska
archive

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1993, 62; 381-384
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Szkoła Rzymska. Szkic o jezuickiej eklezjologii i myśli politycznej w przededniu Soboru Watykańskiego I (Część druga)
Roman School. A sketch on Jesuit ecclesiology and political thought in the advent of the First Vatican Council (Part Two).

Autorzy:

Wielomski, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/517469.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach

Tematy:

History
Jesuits
the First Vatican Council
theology

Opis:

The second part of the article concerns the political thought of the Roman School, . the issue that has received rather marginal treatment This problem is marginal in the reflection on this movement. However, the author argues that the theology and ecclesiology of the Roman School have a political dimension, because they is were constructed immediately after the Spring of Nations (1848-1849). Moreover, the Roman School put emphasis on Highlighting elements of thought such concepts as authority and tradition, which had in the nineteenth century have a counter-revolutionary character in the nineteenth century. dimension. Although generally rather few writings of theologians of that time touched upon in the politics political matters, nevertheless when they did produce such politically inclined writings, are about the following topics could be distinguished: 1 / open criticism of political, social and cultural liberalism; 2 / affirmation of the traditional view in the relationship between of the state and the Catholic Church, with the former in subordinate position to the latter here the state is in position of subordination; 3 / affirmation of papal infallibility in political issues , and 4 / defense of the independence and integrity of the Papal States.

Źródło:

Historia i Świat; 2014, 3; 155-185
2299-2464

Pojawia się w:

Historia i Świat

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

The Requirements for an Ecumenical Dialogue according to Pope John Paul II’s Encyclical Letter „Ut unum sint"

Autorzy:

Dură, Nicolae V.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/40275476.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

ecumenical dialogue
the Second Vatican Council
the Christian unity

Opis:

In the Christian theological language, the term “ecumenism” was put in circulation by the Ecumenical Movement initiated by the Christians after the First World War. But, in the language of the Catholic Church, the term “ecumenism,” used with the meaning of the “ecumenical movement,” was introduced by the renowned theologian Yves Congar in 1937. And, then, it was taken over by the Second Vatican Council for the text of the decree on ecumenism Unitatis redintegratio. The Roman Catholic Church joined the Ecumenical Movement in 1961, when its delegates were presents at the Session — held in New Delhi — of the Ecumenical Council. Among other things, from the text of the Encyclical Ut unum sint published by Pope John Paul II in the year 1995, we could notice that His Holiness asserted that an ecumenical dialogue — that remains in fact one of the main instruments for the reestablishment of the ecumenical unity — has to fulfill the requirements stipulated by the Second Vatican Council, adopted however to the ecumenical realities of the present times.

Źródło:

Ecumeny and Law; 2022, 10, 2; 91-118
2353-4877
2391-4327

Pojawia się w:

Ecumeny and Law

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Watykański „Przegląd” archiwistyki kościelnej

Autorzy:

Lenort, Feliks

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1048289.pdf

Data publikacji:

1968

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

recenzja
Watykan
czasopismo
archiwistyka
kościół
review
the Vatican City
journal
archival science
church

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1968, 17; 226-230
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Archiwum Watykańskie, jego historia i organizacja

Autorzy:

Rabikauskas, Paulius

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1044680.pdf

Data publikacji:

1978

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Watykan
archiwum
jubileusz
Rzym
archiwum papieskie
the Vatican City
archive
jubilee
Rome
papal archive

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1978, 37; 281-293
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Second Vatican Council Fathers and Their Concern about Catholic Biblical Studies
Troska Ojców Soboru Watykańskiego II o biblistykę katolicką

Autorzy:

Bogacz, Roman

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/671948.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Teologiczne

Tematy:

The Second Vatican Council
biblical studies
Sobór Watykański II
biblistyka

Opis:

Artykuł ukazuje znaczny rozwój myślenia teologicznego i biblijnego na przestrzeni od początku XX wieku aż do zakończenia obrad Soboru Watykańskiego II. Zaistniałe napięcia pomiędzy naukami przyrodniczymi a biblistyką, a następnie pomiędzy naukami historycznymi a kwestią prawdy historycznej zawartej w Biblii stały się powodem licznych sporów i trudności, z którymi teologowie katoliccy nie umieli sobie poradzić. Dodatkowo trudności stawały się jeszcze bardziej nabrzmiałe z powodu zbyt daleko idących wniosków wyciąganych przez egzegetów protestanckich, stwierdzających między innymi, że na podstawie Ewangelii nic więcej nie można powiedzieć o Jezusie historycznym jak tylko tyle, że istniał (R. Bultmann). Bardzo systematyczna i wytrwała praca Ojców Soboru doprowadziła do sformułowania Konstytucji Dogmatycznej o Objawieniu Bożym Dei Verbum. Dokument ten przede wszystkim ukazał, na czym polega Boże Objawienie, a także otworzył szeroko drzwi dla wszelkich naukowych badań prowadzonych przez biblistów i teologów katolickich.
The article presents the significant development of theological and biblical thinking since the beginning of the 20th century until the end of the Second Vatican Council. The tension between natural sciences and Biblical Studies, and thenceforth between historical studies and the matter of historical truth in the Bible, became the cause of numerous disputes, and controversies that Catholic theologians could not manage. Additional difficulties were caused by dubious conclusions of the Protestant exegetes, who stated that based on the Gospels there is only one reliable fact about the historical Jesus – the fact that he had existed (R. Bultmann). The very systematic and persistent work of the Council Fathers led to the formulation of the Dogmatic Constitution on Divine Revelation Dei Verbum. This document described the nature of Divine Revelation and acknowledged all scientific research of the Catholic theologians and biblical scholars.

Źródło:

Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 3
2391-8497
0209-0872

Pojawia się w:

Ruch Biblijny i Liturgiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Wiara w Kościele, lecz dla świata. Rekonstrukcja interpretacji nauczania Vaticanum II

Autorzy:

Napiórkowski, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/571746.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Interpretation of the Vatican Council
Church
faith
world
modern man
sobór
Kościół
wiara
świat
współczesny człowiek

Opis:

With more and more time perspective, it is easier and more correctly to read the meaning and spirit of the Second Vatican Council (1962–1965). The article shows that it was not dogmatic or even pastoral – as it is often said to be. Its main aim was to develop a new relationship between the Church and the modern era, between Christianity and the essential elements of modern teaching. For popes John XXIII and Paul VI it was not important to conform to the world, but to present and remind modern man – inclined to move away from God – the importance of Gospel’s Truth in all its purity. Therefore Vatican II defined firstly, the relationship between faith and modern teaching, secondly, established the relationship between the Church and the modern state, and finally, differently specified the relationship between Christian faith and religions in the world. Despite many tensions between the socalled “traditionalists” and “progressives”, the Council was ultimately a brilliant event of the Holy Spirit and human effort, renewing the face of the Church and the hearts of Christians especially in the modern perspective of faith. The Council opened the Church for people thanks to the call of enlarging the faith in Jesus Christ.

Źródło:

Polonia Sacra; 2013, 17, 2
1428-5673

Pojawia się w:

Polonia Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Judicial Power in the Vatican City State
Władza sądownicza w Państwie Mieście Watykan

Autorzy:

Świrgoń-Skok, Renata
Trybus, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/940996.pdf

Data publikacji:

2019-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

The Vatican City State
judicial power
court
judge
Państwo Miasto Watykan
władza sądowa
sąd
sędzia

Opis:

The aim of this article is to present the development and structure of the judiciary in the Vatican City State, which is an absolute and elective monarchy, while the Supreme Pon- tiff of the Universal Church enjoys full legislative, executive and judicial power. In turn, the system of public authorities’ power has a complex structure and is completely differ- ent from the construction of the political system in other countries. This in turn implies the original judicial structure in the Vatican City State.
Celem artykułu jest przedstawienie rozwoju i struktury sądownictwa Państwa Miasta Watykańskiego, które jest monarchią absolutną i elekcyjną, oraz w którym pełnię władzy, tak ustawodawczej, wykonawczej jak i sądowej, ma Najwyższy Kapłan Kościoła Powszechnego. Z kolei system władzy organów publicznej ma złożoną strukturę i jest całko- wicie odmienny od budowy systemu politycznego w innych państwach. To zaś implikuje oryginalną strukturę sądownictwa Państwa Miasta Watykan.

Źródło:

Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 6 (52); 211-221
2082-1212

Pojawia się w:

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Kancelaria jako podstawa zbiorów w Archiwum Watykańskim

Autorzy:

Wojtyska, Henryk Damian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1042093.pdf

Data publikacji:

1995

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

archiwum papieskie
Watykan
kancelaria
dokumentacja
administracja
papal archive
the Vatican City
registrar's office
records
administration

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1995, 64; 59-66
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

„Tradycja liturgiczna” w dokumentach i wypowiedziach papieskich dotyczących dyscypliny sprawowania liturgii z 1962 r. po Soborze Watykańskim II
The „liturgical tradition” in the documents and papal statements concerning the discipline of celebrating the liturgy of 1962 after the Second Vatican Council

Autorzy:

Pietras, Dawid

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28762777.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

liturgical tradition
preconciliar liturgy
the liturgy of 1962
the Second Vatican Council

Opis:

„Liturgical tradition” is a living form that expresses the Apostolic Tradition, which is the unchanging deposit of the Revealed Divine Truths. After the Second Vatican Council, the liturgical tradition that was included in the books of 1962 has been maintained on certain rules. The discipline of celebrating this liturgy changed depending on the attitude of the pope. The possibility of celebrating it has been gradually restored. Eventually, Pope Benedict XVI sanctioned the liturgy as the extraordinary form of the Roman Rite and ensured the general right to celebrate it. Currently – as a result of Pope Francis’s decision – it is emphasized that the liturgy reformed after Vaticanum II is the unique expression legis orandi of the Roman Rite.

Źródło:

Człowiek i Społeczeństwo; 2022, 54; 133-149
0239-3271

Pojawia się w:

Człowiek i Społeczeństwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Błogosławiona Dziewica Maryja Matka Boga w misterium Kościoła. W pięćdziesiątą rocznicę Konstytucji Dogmatycznej o Kościele„Lumen Gentium”
Blessed Virgin Mary, the Mother of God in the mystery of the Church. In the 50th anniversary of the Dogmatic Constitution on the Church “Lumen Gentium”

Autorzy:

Proniewski, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/469465.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

Sobór Watykański II
Maryja
Matka Boża
mariologia
antropologia
the Vatican Council II
Mary
the Mother of God
Mariology, anthropology

Opis:

Mariologia kształtowała się w doktrynie Kościoła na przestrzeni wieków. Macierzyństwo Maryi, zapoczątkowane we Wcieleniu Syna Bożego, nie ograniczyło się jedynie do bezpośredniej relacji z Nim, ale objęło całą społeczność Kościoła – Jego Mistycznego Ciała, oddziaływując swoim zasięgiem na poszczególnych wiernych i uobecniając niepowtarzalną rolę Maryi w rozwijającej się historii zbawienia. Artykuł nawiązuje do charakterystycznych aspektów mariologii jawiących się w trzech historycznie zróżnicowanych okresach: przed Soborem Watykańskim II, w trakcie soboru, którego refleksje mariologiczne zostały zredagowane w VIII rozdziale Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen Gentium i w teologii posoborowej. Wykład przedsoborowy czynił z Maryi postać o wymiarze chrysto- i eklezjotypicznym, a więc podkreślającym podobieństwo Maryi do funkcji Chrystusa i pierwowzoru Kościoła (1). Ojcowie Soboru umieścili problematykę mariologiczną w misterium Chrystusa i Kościoła, czyniąc z Maryi Tę, która odegrała niezastąpioną rolę w relacji do Chrystusa historycznego, jak też mistycznego, i pozostając jako Matka Boga-Człowieka jest jednocześnie duchową Matką wszystkich wiernych tworzących wspólnotę Kościoła – Ciała Mistycznego Chrystusa (2). Refleksje posoborowe o Maryi rzutują na postawy egzystencjalne wierzących, pobudzając świadomość współczesnego człowieka do respektowania życia, godności kobiet i wartości rodziny jako związku pomiędzy kobietą i mężczyzną oraz miejsca naturalnego wzrostu i rozwoju dzieci (3).
Mariology was formed in the Church through the centuries. Mary’s Motherhood initiated from the Incarnation was not only limited to the outright relation with Jesus, but also has embraced the whole Church community – the Mystical Body of Christ. It has an impact on the believers and shows Mary’s exceptional role in the history of redemption. The article refers to the characteristic Mariology aspects related to three different times: before the Vatican Council II, during it – all the thoughts have been written in the chapter VIII of the Dogmatic Constitution Lumen Gentium, and in a postcouncil theology. The discourse before the council saw Mary leading to the concept of Christ and Mary Ecclesia in which it emphasized her similarity to Christ’s role and the Church prototype (1). The Fathers Council put the Mariology issue in the mystery of Christ and the Church. They made Mary as someone who played an irreplaceable role in the relation to Christ, both historical and mysterious. Moreover, being the Mother of God she is also the spiritual Mother of all who build the Church – the Mystical Body of Christ (2). The postcouncil thoughts about Mary reflect on the existential attitude of all believers and make them more aware of being new to respect life, a woman’s dignity and the family value itself as the union between a woman and a man, and the place of a child’s natural growth (3).

Źródło:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2015, 22; 131-143
1230-0780
2719-4337

Pojawia się w:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Sobór Watykański I w świetle "Dziennika Poznańskiego": studium źródłoznawcze

Autorzy:

Kowalik, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1044721.pdf

Data publikacji:

1977

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

rozprawa
Sobór Watykański I
dziennik
źródło
historia
treatise
the Vatican Council I
daily paper
reference
source
history

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1977, 35; 195-214
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Potestas sacra według Klausa Mörsdorfa – założenia teologiczne, struktura, sposób przekazywania i charakter

Autorzy:

Skonieczny, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/554697.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Klaus Mörsdorf
potestas sacra
sacred power
the Second Vatican Council
canon law

Opis:

This article is a short presentation of the theory of the ecclesial power (called Kirchengewalt in German) as found in the Second Vatican Council according to Klaus Mörsdorf, i.e. its theological principles, structure, mode of transmission and nature. The description of the potestas sacra is an opportunity for the Author to reread the concept of the „sacred power” in the Second Vatican Council. The Author himself agrees with Mörsdorf ’s views, even if not all the positions of the Munich Professor were applied in the present canon law.
This article is a short presentation of the theory of the ecclesial power (called Kirchengewalt in German) as found in the Second Vatican Council according to Klaus Mörsdorf, i.e. its theological principles, structure, mode of transmission and nature. The description of the potestas sacra is an opportunity for the Author to reread the concept of the „sacred power” in the Second Vatican Council. The Author himself agrees with Mörsdorf ’s views, even if not all the positions of the Munich Professor were applied in the present canon law.

Źródło:

Annales Canonici; 2013, 9
1895-0620

Pojawia się w:

Annales Canonici

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Drugi Sobór Watykański – próba kontekstualnej interpretacji historycznej
The Second Vatican Council - an attempt to make a contextual historical interpretation

Autorzy:

Walkusz, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2139102.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

ecumenism
the official teaching of the Church
reception council
Second Vatican Council
the reform of the Church
Polish participation in the Second Vatican Council

Opis:

Awareness of unfi nished the First Vatican Council in 1870, generated on the one hand in the offi cial church factors wish of its continuation, on the other hand, some thought that the whole chain of events from the category of legislative, doctrinal, requires did not need. Nevertheless, from the pontifi cate of Pius X, the Holy See had made preparations for the next council, and although most of them in this matter did Pius XII, eventually abandoned thoughts of the council. However, quite unexpectedly decided for him, John XXIII and Paul VI, he continued. The result of the work of the council proved to be impressive, what they also had a substantial share of the Polish bishops, mostly Polish Primate Cardinal Stefan Wyszynski and Cardinal Karol Wojtyła. Generally speaking – the work of the council was a comprehensive renovation (reform) Church, ecumenical openness to dialogue and expressive self-determination of the Church.

Źródło:

Colloquia Theologica Ottoniana; 2013, 1; 17-40
1731-0555
2353-2998

Pojawia się w:

Colloquia Theologica Ottoniana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Main Revival Movements in the Catholic Church Before the Second Vatican Council

Autorzy:

Białkowski, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/519357.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK

Tematy:

the Catholic Church
the Second Vatican Council
rebirth of Biblical studies
Liturgical Movement
Ecumenism
Nouvelle Théologie

Opis:

From the middle of the 19th century until convocation of the Second Vatican Council (1962–1965), several spiritual and intellectual revival movements were visible in the Catholic Church. They had one overarching objective – return to the origins (French: ressourcement). The revival of Biblical Studies, as the first of these movements, was implemented mainly at two specialist universities: the School of Practical Biblical Studies (French: École pratique d’études bibliques) of Father Marie-Joseph Lagrange OP and at the Pontifical Biblical Institute (Pontificium Institutum Biblicum) founded by Pope Saint Pius X. The Movement of Liturgical renewal, on the other hand, began at the Benedictine abbeys in Belgium, France and Germany, and was later popularised by Father Prosper Guéranger OSB, Father Lambert Beauduin OSB and Father Odo Casel OSB. Similarly as in the case of the Biblical revival, the teaching of successive Popes – and of Pius XII in particular – had a significant influence on changes in the Catholic liturgy. In contrast, the Ecumenical Movement was characterised by its bottom-up nature, and its beginnings were associated initially with Protestant missionary circles. An important contribution to this transformative movement were meetings between the Catholic and the Anglican Church, known as the Malines Conversations (French: Conversations des Malines), as well as the Una Sancta ecumenical movement developing robustly in Germany. Finally, the last crucial phenomenon – ain particular from the perspective of genesis of the Second Vatican Council – was the rise of Nouvelle Théologie, a new school of thought in Catholic theology. Its representatives include leading theologians of the 20th century: Father Henri de Lubac SJ, Father Karl Rahner SJ, Father Yves Congar OP, Father Marie-Dominique Chenu OP, as well as Father Joseph Ratzinger (Pope Benedict XVI) and Father Hans Küng. It should be emphasised all the above Catholic renewal movements had a decisive influence on development of dominant tendencies at the Second Vatican Council, and the consequent conceptual framework used in the Council documents.

Źródło:

Historia i Polityka; 2018, 24 (31); 73-86
1899-5160
2391-7652

Pojawia się w:

Historia i Polityka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Die Rolle der Tradition in der Kirche: Brennpunkte und Veränderungsperspektiven

Autorzy:

Dzidek, Tadeusz
Kusek, Agata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1828618.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

The Catholic Church
tradition
development
tension
the Second Vatican Council
episcopal conference
synod
infallible teaching

Opis:

The tensions existing in the Church between the preservation of Tradition and its development have always existed. It is difficult to maintain a harmonious balance in this respect. Accentuating fidelity to Tradition means that its development remains in the shadow. And vice versa ‑ focusing on the development process of Tradition, shifts the concern for its integrity. After the Second Vatican Council, the tensions between the Vatican and local churches concerned the synod institution, the episcopate conference and the infallible teaching of the Pope. In the future, these tensions between the preservation of tradition and development will concern celibacy of priests and priesthood of women. There is a space of freedom for new solutions in the Church, but there are also limits that cannot be crossed. No state in the Church, and no more individuals have a monopoly on the truth. It can be discerned in the community in which the Holy Spirit operates.

Źródło:

Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2018, 6; 87-98
2300-3588

Pojawia się w:

Theological Research. A Journal of Systematic Theology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

„Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien
“Christ as Master of Communication”: The Second Vatican Council and the Media
„Chrystus jako mistrz komunikacji”. Sobór Watykański II i media

Autorzy:

Garhammer, Erich

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2040663.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Sobór Watykański II
media
przepowiadanie
papież Franciszek
the Second Vatican Council
preaching
Pope Francis

Opis:

Sobór Watykański II był wydarzeniem medialnym. Z jednej strony wzbudził wielkie zainteresowanie mediów. Z drugiej strony sam podjął refleksję nad rolą mediów w przekazie Ewangelii. Refleksja ta znalazła cenny wyraz w soborowym dekrecie Inter mirifica. Od tego czasu w kościelnej ewangelizacji uwzględnia się zarówno rolę mediów w przekazie informacji, jak też mentalność współczesnego człowieka, uformowaną w dużej mierze przez media. Z wielką uwagą do świata mediów podchodzi papież Franciszek. W postawie tej widać echo soborowych ustaleń odnośnie do mediów. „Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien Das Zweite Vatikanische Konzil war auch ein mediales Ereignis. Genau dadurch ist es zum besonderen Zweiten Vatikanischen Konzil geworden, was im folgenden Beitrag gezeigt werden soll. Die Verkündigung hat seitdem auch ihre Situation in einer Mediengesellschaft zu reflektieren.
The Second Vatican Council was a media event. On the one hand, aroused great interest in the media. On the other, he made a reflection on the role of the media in the transmission of the Gospel. This reflection was a valuable expression in the Conciliar decree Inter Mirifica. Since then, in the Church’s evangelization takes into account both the role of the media in the transmission of information, as well as the mentality of modern man formed largely by the media. With great attention to the world of media approaches Pope Francis. This can be seen as an echo of the Council arrangements for media.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 105-116
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Polonika kościelne XIX i XX wieku w Archiwach Watykańskich (Rzymskich): (wykorzystane i do wykorzystania)

Autorzy:

Synowiec, Damian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1044676.pdf

Data publikacji:

1978

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

XIX wiek
XX wiek
archiwum
zbiory
historiografia
Rzym
Watykan
19th century
20th century
archive
repertory
historiography
Rome
the Vatican City

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1978, 37; 293-297
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Pierwsza sesja Soboru Watykańskiego II w zapiskach „Pro memoria” bł. Stefana Wyszyńskiego Prymasa Polski
The First Session of the Second Vatican Council in the Notes “Pro memoria” of Blessed Stefan Wyszyński Primate of Poland

Autorzy:

Bednarczyk, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/30146507.pdf

Data publikacji:

2022-09-30

Wydawca:

Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum

Tematy:

Blessed Stefan Wyszyński
the Second Vatican Council
Commission for Extraordinary Affairs
“Pro Memoria”
The Church in Poland

Opis:

The diary notes of cardinal S. Wyszynski, currently published in the multi-volume series “Pro Memoria”, are an extremely valuable historical source of the history of the Church in the second half of the 20th century. One of the great events that was described in the Primateʼs notes is the Second Vatican Council. This study is an analysis of these texts. It covers the four main dimensions of Cardinalʼs conciliar activity. S. Wyszynski during the first session of the Second Vatican Council (1962): participation in the general sessions, the work in the Commission for Extraordinary Affairs, directing the work of the Polish Council Fathers, audiences with John XXIII. The Primateʼs notes show his concern for the security of the Church in Poland (avoiding sensitive matters for the communist authorities), commitment to the vocation of lay Catholics to participate in the conciliar deliberations and the support he could enjoy from the Pope John XXIII.

Źródło:

Studia Ełckie; 2022, 24, 3; 275-288
1896-6896
2353-1274

Pojawia się w:

Studia Ełckie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Współpraca wydziałów wyznaniowych państw bloku wschodniego (wspólne narady)
Cooperation of the religious departments of the Easter Bloc countries (meetings)

Autorzy:

Zamiatała, Dominik

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/784112.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Watykan
komunizm
pion wyznaniowy
współpraca
Chrześcijańska Konferencja Pokojowa
państwa socjalistyczne
the Vatican
communism
officials dealing with religious matters
cooperation
the Christian Peace Conference
socialist countries

Opis:

From the early 1960s to the end of the existence of the Eastern Bloc, the socialist countries began cooperation on a religious policy. As a result, officials from the countries of the Eastern Bloc who dealt with religious matters held meetings to discuss the issues mentioned above. The meetings provided a great opportunity for the exchange of information, experience and coordination, and for the harmonization of the main trends in the activity of these countries; as well as assistance in creating religious organizational structures aimed at implementing a religious policy which would be in line with the communist doctrine. In addition, they met to discuss the course of action towards the Vatican, and to designate the representatives of Churches, religious associations and organizations from the Eastern Bloc for international religious organizations such as the Berlin Conference of European Catholics, the Christian Peace Conference and the World Council of Churches. These meetings were also an occasion for discussing major problems of a religious policy, with particular emphasis on the analysis of political goals and the tactics of the most important Churches and religious organizations. Officials dealing with religious matters informed the other members of the conference about major problems in the relations between the church and state in their countries. These meetings contributed to deepening cooperation between socialist countries on a religious policy. These consultations were held due to the necessity of mutual cooperation on the issues relating to the Church and politics, especially from the 1960s onwards, when the Vatican changed its policy towards the Eastern Bloc and when other Churches became more active.
Państwa socjalistyczne od początku lat 60 do końca istnienia bloku wschodniego, podjęły współpracę w kwestiach dotyczących polityki wyznaniowej. Wyrazem tej współpracy były organizowane wspólne narady urzędników wyznaniowych z krajów bloku wschodniego. Stanowiły płaszczyznę wymiany informacji, doświadczeń, koordynacji i zharmonizowania głównych kierunkowych działań oraz pomoc w tworzeniu wyznaniowych struktur organizacyjnych ukierunkowywanych na realizację polityki zgodnej z doktryną komunistyczną, wspólne uzgadnianie przedstawicieli Kościołów, związków wyznaniowych i organizacji wyznaniowych z bloku wschodniego do władz w międzynarodowych organizacjach religijnych, jak np.: Berlińska Konferencja Katolików Europy i Chrześcijańska Konferencja Pokojowa, Światowa Rada Kościołów, a także omawianie i ustalanie wspólnej linii postępowania wobec Watykanu. Na tych naradach omawiano zasadnicze problemy polityki wyznaniowej, ze szczególnym uwzględnieniem analizy celów politycznych i taktyki działania najważniejszych Kościołów i organizacji wyznaniowych. Urzędnicy wyznaniowi poszczególnych krajów informowali pozostałych uczestników konferencji o zasadniczych problemach sytuacji w dziedzinie stosunków państwo-kościół u siebie. Spotkanie te przyczyniły się do pogłębienia współpracy pomiędzy krajami socjalistycznymi w dziedzinie polityki wyznaniowej. Wynikały ona z potrzeby wzajemnej współpracy w dziedzinie kościelno-politycznej, szczególnie od lat 60 XX wieku, gdy nastąpiła zmiana polityki Watykanu wobec bloku wschodniego oraz zwiększonej aktywności innych Kościołów.  

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 109; 373-398
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Synodalność w nauczaniu i pontyfikacie Jana Pawła II
Sinodality in the teaching and pontificate of John Paul II

Autorzy:

Dobrzyński, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2092725.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Synodality
Collegiality
Ecclesiology of Communion
John Paul II
the Vatican II
synodalność
kolegialność
eklezjologia komunii
Jan Paweł II
synody
Sobór Watykański II

Opis:

Artykuł ukazuje związek synodalności z kolegialnością, z eklezjologią komunii, z odnową Kościoła i z nową ewangelizacją. W rozumieniu synodalności przez Jana Pawła II istotną rolę odegrał jego udział w Soborze Watykańskim II i soborowa debata o kolegialności. Wraz z recepcją doktryny soboru poprzez synody lokalne i Synod Biskupów uwidocznił się związek synodalności z kolegialnością biskupów i zarazem ze współdziałającą z hierarchią wspólnotą Kościoła. Papież odwoływał się do synodów jako „szkoły” eklezjalnej komunii i misji. W tworzeniu komunii istotną rolę odegrało kształtowanie postawy uczestnictwa w misji Chrystusa. Synodalne współdziałanie biskupów, duchownych i świeckich dzięki temu teologicznemu ugruntowaniu prowadzi do syntezy struktur oraz postawy dojrzałej wiary. W ten sposób synody czy też praktyka synodalna są istotnym „narzędziem” urzeczywistniania komunii Kościoła i intensyfikacji jego misji.
The article presents the issue by showing the relationship of synodality with collegiality, with the ecclesiology of communion, with the renewal of the Church and with the new evangelization. John Paul II’s understanding of synodality was influenced by hisparticipation in the Second Vatican Council and the Council’s debate on collegiality. With the reception of the Council’s doctrine through local synods and the Synod of Bishops, the connection of synodality with the collegiality of the bishops and at the same time with the community of the Church working together with the hierarchy became apparent. The Pope referred to synods as a “school” of ecclesial communion and mission. The formation of an attitude of participation in Christ’s mission played an important role in creating communion. Synodal interaction between bishops, clergy and laity, thanks to this theological grounding, leads to a synthesis of ecclesial structures with the attitude of mature faith. In this way synods, or synodal practice, become important “instruments” for the realization of the Church’s communion and the intensification of her mission.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2021, 15, 2; 109-130
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Kościół Vaticanum II i jego eklezjologia. Próba retrospekcji z perspektywy 50 lat Gaudium et spes (III)
The Church of Vaticanum II and Its Ecclesiology. A Retrospective Look 50 Years after Gaudium et Spes (III)

Autorzy:

Gocko, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2038429.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Sobór Watykański II
eklezjologia
Konstytucja Gaudium et spes
the Second Vatican Council
ecclesiology
the Constitution Gaudium et spes

Opis:

Artykuł stanowi ostatnią część większego projektu badawczego, którego przedmiotem jest spojrzenie na eklezjologię Soboru Watykańskiego II. Bezpośrednią okazją do jego podjęcia jest przypadająca 50. rocznica ostatniego soboru powszechnego (1962-1965), a w sposób szczególny rocznica publikacji Konstytucji pastoralnej Gaudium et spes. Trzecia część tryptyku pokazuje znaczenie Konstytucji dla tożsamości i posłannictwa Kościoła posoborowego. Analiza recepcji Vaticanum II pozwoli uchwycić znaczenie przełomu, jaki dokonał się w tamtych – znamiennych dla dalszych losów Kościoła – wydarzeniach.
The article is the last part of a greater research project whose subject it is to look at the ecclesiology of the Second Vatican Council. Carrying it out is occasioned by the fiftieth anniversary of the recent Ecumenical Council (1962-1965), and especially by the anniversary of the publication of the Pastoral Constitution Gaudium et spes. The third part of the triptych shows the importance of the Constitution for the identity and mission of the post-conciliar Church. Analysis of the reception of Vatican II allows grasping the significance of the breakthrough that has happened in those – important for the further history of the Church – events.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 3; 79-88
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Zasady relacji Kościół-Państwo według Soboru Watykańskiego II
Principles of Church-State Relations According to the Second Vatican Council

Autorzy:

Steczkowski, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/22792687.pdf

Data publikacji:

2018-06-30

Wydawca:

Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Tematy:

Kościół
państwo
zasady relacji
Sobór Watykański II
Church
state
principles of relationships
the Second Vatican Council

Opis:

Artykuł prezentuje ewolucję doktryny katolickiej odnośnie do zasad, jakie powinny kształtować relacje pomiędzy Kościołem a państwem i innymi wspólnotami politycznymi. Zasada poszanowania pluralizmu światopoglądowego współczesnych społeczeństw oraz zasada wolności religijnej są fundamentalne. Z nich wynikają inne – zasada poszanowania wzajemnej autonomii i niezależności oraz współpracy dla dobra człowieka i dobra wspólnego. Istnienie różnych interpretacji tych zasad może mieć negatywny wpływ na harmonijne kształtowanie stosunków pomiędzy Kościołem katolickim a państwem.
The article presents the evolution of the Catholic doctrine regarding the principles that should shape the relations between the Catholic Church and the state. The principle of respecting the pluralism of the worldviews of contemporary societies and the principle of religious freedom are fundamental. From them arise others – the principle of respecting mutual autonomy and independence and cooperation for the good of man and the common good. The existence of different interpretations of these principles may have a negative effect on the harmonious shaping of relations between the Catholic Church and the state.

Źródło:

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (1); 157-181
2719-3128
2719-7336

Pojawia się w:

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

The Contribution of Bishops from the Communist States to the Doctrine of the Second Vatican Council in Respect of Church–State Relations
Wkład biskupów bloku państw komunistycznych w nauczanie Soboru Watykańskiego II na temat relacji Kościół–Państwo

Autorzy:

Słowikowska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1754330.pdf

Data publikacji:

2020-06-15

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Communism
Church-State Relations
the Second Vatican Council
komunizm
relacje Kościół-państwo
Sobór Watykański II

Opis:

Problematyka relacji Kościół–Państwo zawsze należała do delikatnych i skomplikowanych grup zagadnień. Na ich rangę i złożoność wskazuje chociażby fakt, że podczas pogłębiania i rozwijania współczesnej doktryny o społeczności kościelnej i wspólnocie politycznej przez Sobór Watykański II, pierwotnie nie przewidywano oddzielnego dokumentu regulującego to zagadnienie. Jednakże w efekcie umiejscowiono je w dwóch: deklaracji o wolności religijnej Dignitatis humanae i w konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes. W artykule przedstawiony został wkład biskupów bloku państw komunistycznych w nauczanie Vaticanum II na temat relacji Kościół–Państwo. Ograniczenie wypracowywania zasad tych relacji przez Sobór Watykański II do wystąpień i pisemnych uwag (animadversiones) jedynie biskupów-przedstawicieli z bloku Państw komunistycznych jest dla badanego zagadnienia celowe i istotne. W Państwach, w których panował ustrój oparty na reżimie totalitarnym, eliminowano jakiekolwiek pierwiastki religijne z życia społecznego, a walka z Kościołem stanowiła program władz państwowych. Dlatego biskupi na co dzień pełniący posługę kościelną w Państwach komunistycznych, dzięki własnemu doświadczeniu, mieli obowiązek unaocznić pozostałym biskupom świata rzeczywiste problemy, z jakimi Kościół powinien się zmierzyć. Swoim zaangażowaniem i głosem wpisali się w założenia Soboru realizowane pod hasłem aggiornamento, wskazując na uwspółcześnienie, odnowienie i dostosowanie działalności Kościoła do zmian, jakie dokonały się we współczesnym świecie. Efektem pracy biskupów z bloku Państw komunistycznych stało się m.in.: wyakcentowanie godności osoby ludzkiej, jako źródła wolności religijnej i przysługiwania wolności religijnej każdemu człowiekowi; określenie, że wolność ta oznacza również wolność człowieka od przymusu do działań sprzecznych z jego sumieniem; podkreślenie prawa rodziców do wychowywania dzieci w wierze; dostrzeżenie pluralizmu światopoglądowego i społeczności pluralistycznej, dla której należy stworzyć model relacji z Kościołem; uwzględnienie wzajemnej niezależności Kościoła i wspólnoty politycznej oraz konieczności ich współdziałania; wskazanie, że chrześcijanie mają swoje obowiązki jako członkowie Kościoła i obywatele Państwa.
The relations between the Church and the State have always been a delicate and complex issue. Its importance and complexity is reflected by the fact that while the Vatican II was improving and developing its modern doctrine on the ecclesiastical and the political community, no separate document to address this issue was being projected. However, ultimately two such documents were created: the Declaration on Religious Freedom Dignitatis Humanae and the Pastoral Constitution on the Church in the Modern World Gaudium et spes. The article presents the contribution of bishops from the Communist Bloc states to the teaching of Vatican II regarding Church–State relations. When addressing these relations, the Council limited itself to having speeches and written remarks (animadversiones) delivered only by the bishopsrepresentatives of the Communist Bloc, and this perspective has relevance for the presented study. In those states where a system based on a totalitarian regime was in use, any traces of religious life would be eliminated from social life, and combating the Church was a priory for the state authorities. For this reason, the bishops who exercised their daily ministry in communist countries, were supposed to show to make other bishops aware of the real problems facing the Church, using their own experience. Their involvement and voice were consistent with the assumptions of the Council, which were realised as part of aggiornamento, highlighting the modernisation, revival and adjustment of the Church’s activity to changes taking place in the modern world. The outcomes of these bishops’ efforts were, among others: the affirmation of human dignity as the source of religious freedom, which was reserved to every human being, the observation that this freedom is our freedom from coercion to do things contrary with our conscience, the highlighting of parents’ right to educate their children in the faith, the recognition of the pluralism of world views as well as pluralistic society, which requires a model of its relations with the Church, the consideration of mutual independence of the Church and the political community and the need for cooperation, and the observation that Christians have duties both as Church members and citizens of the State.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 29, 4; 173-199
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Eucharystia w centrum eklezjologii Soboru Watykańskiego II w teologii Josepha Ratzingera
Eucharistic Ecclesiology of the Second Vatican Council in the Interpretation of Joseph Ratzinger

Autorzy:

Mętlewicz, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1394561.pdf

Data publikacji:

2021-07-29

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

Sobór Watykański II
Eucharystia
Kościół
Lud Boży
The Second Vatican Council
Eucharist
Church
People of God

Opis:

Artykuł prezentuje refleksję Josepha Ratzingera o Eucharystii, która w myśl nauczania Soboru Watykańskiego II stanowi centrum Kościoła. Lud Boży otrzymawszy od Chrystusa Jego sakramentalną obecność, ma sprawować Eucharystię z bojaźnią i szacunkiem, powinien odkrywać ją jako Jego najwyższy wyraz kultu oraz pamiętać, że z niej czerpie swoje źródło. Właściwe odczytanie tych prawd soborowych wyraźnie widać w teologii Josepha Ratzingera, który nie tylko wskazuje na istotne dla soboru postulaty odnowy, lecz także daje konkretne propozycje, w jaki sposób Kościół powinien patrzeć na najwyższy Jego dar – Eucharystię.
The article presents Joseph Ratzinger’s reflection on the Eucharist, which, according to the teaching of the Second Vatican Council, is the center of the Church. The People of God, having received from Christ his sacramental presence, are to celebrate the Eucharist with fear and respect, they should discover it as his highest expression of worship and remember that they draw their source from it. The correct readingof these conciliar truths is clearly seen in the theology of Joseph Ratzinger, who not only points to the postulates of renewal that are essential for the Council, but also gives concrete suggestions on how the Church should look at His supreme gift – the Eucharist.  

Źródło:

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 1; 73-92
0137-3420

Pojawia się w:

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Radio Watykańskie wobec stosunków państwo–Kościół w PRL w latach 1957–1979
Vatican radio towards the state-Church relations in People’s Republic of Polandin 1957–1979

Autorzy:

Jakubowska, Natalia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/477220.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Tematy:

Radio Watykańskie
Sekcja Polska Radia Watykańskiego
stosunki państwo-Kościół
PRL
episkopat
komunizm
media
„L’Osservatore Romano”
Vatican Radio
Polish Section of the Vatican Radio
state-Church relations
episcopacy
Communism
“L’Osservatore Romano”

Opis:

Vatican Radio (RW) is tasked with providing information about the activities of the Pope and the Holy See, as well as the situations of Churches worldwide. The Polish Section of the Vatican Radio (SPRW) implemented these tasks, and among the many topics and information presented on the RW waves it also commented on issues related to State-Church relations in Poland. The aim of the article is to look in more detail, among others, on whether and how the SPRW presented the PRL state-Church relations during the period of 1957–1979. While presenting this topic, in the 60s, the SPRW usually drew from the opinions of the western press and foreign press agencies, and in the 70s primarily from the communications of the Polish Episcopacy Conferences. The SPRW informed its listeners about the most important issues affecting State-Church relations - among others, about the lack of religious freedom in PRL, persecution of the clergy, lack of permission for sacral buildings, efforts made by the Church for allowing it freedom in its actions and respecting human rights and the rights of Polish citizens by the PRL government. The SPRW defended the Polish clergy. Additionally, for the Polish people, the SPRW was the main source of uncensored information about the situation of the Church; not only worldwide, but primarily in Poland. The SPRW aired a series of educational programmes to counteract the attempts of secularisation of the society by the Communist government. The election of Karol Wojtyła as Pope contributed to the growth of the role of the Church in Poland, and made the SPRW face new challenges. It had its unparalleled contribution in accompanying the Pope during his pilgrimages and providing Polish listeners with the latest information not presented in the state media.

Źródło:

Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 29; 72-93
1427-7476

Pojawia się w:

Pamięć i Sprawiedliwość

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Der christlich-islamische Dialog aus katholischer Perspektive
Dialog chrześcijańsko-islamski z perspektywy katolickiej
The Christian-Islamic Dialogue from Catholic Perspective

Autorzy:

Nowak, Joachim

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/595252.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

Christian-Islamic dialogue, the Vatican Council II, the Pope, Brothers and Sisters of one and the same God, solidarity, brotherhood, peace
dialog chrześcijańsko-islamski, Sobór Watykański II, papież, bracia i siostry jednego Boga, solidarność, braterstwo, pokój

Opis:

The question of the relationship to other confessions and religions belongs to the central problems of the Vatican Council II. The three Councils’ documents offer strong basis, for the dialogue with Islam and for peaceful coexistence between Christians and supporters of other religions. Among these are: The Dogmatic Constitution of the Church Lumen Gentium, the Description Nostra aetate about the relationship of the Church to other Religions outside the Christendom and the Description of the Religious Freedom Dignitatis humane. These documents also offer the basis for a peaceful coexistence between Catholics and Muslims. The Vatican Council II and the Popes: John XXIII, Paul VI, John-Paul II, Benedict XVI and Francis have warned, that in other religions, we should focus attention on that which is good and valuable, and not on that which separates them from Christianity. They encourage us to consider the representatives of other religions as brothers and sisters of the same and only God, and to seek dialogue with them. The positive attitude in dialogue with Muslims has been clearly and strongly underscored by the above mentioned Popes. They are supporters of solidarity, brotherhood and peace in dialogue with the Muslims.
Pytanie o stosunek do innych wyznań i religii należy do centralnych zagadnień Soboru Watykańskiego II. Trzy dokumenty soborowe tworzą podstawę do dialogu z islamem oraz do pokojowego współistnienia chrześcijan i wyznawców innych religii: Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate i Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis humanae. Obok Soboru, także papieże: Jan XXIII, Paweł VI, Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek zwrócili uwagę na to, aby w każdej innej religii szukać tego, co dobre i prawdziwe, a nie koncentrować się tylko na tym, co jest zgodne z nauką chrześcijańską. Według nauczania Soboru i papieży, przedstawicieli innych religii należy postrzegać jako braci i siostry jednego Boga i szukać z nimi dialogu. Chodzi tutaj przede wszystkim o postawę chrześcijan wobec muzułmanów. Postawę tę winny charakteryzować solidarność, braterstwo i dążenie do pokoju.

Źródło:

Studia Oecumenica; 2015, 15; 313-332
1643-2762

Pojawia się w:

Studia Oecumenica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Thomas Tien Keng-hsin, SVD: The historical greatness of the first Cardinal of China and the Far East Part one

Autorzy:

Miotk, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/618031.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Cardinal Thomas Tien Keng-hsin
Church in China
The Second Vatican Council
Divine Word Missionaries in China

Opis:

That fact that Thomas Tien became the first cardinal of China and the Far East surpassed thewildest dreams of Fr. Arnold Janssen, the founder of the Society of the Divine Word (SVD),who had sent the first two missionaries to China in 1879. He was one fruit of Janssen’sdecision and subsequent concentrated involvement of the Society in evangelizing China. Thisstudy gives an insight into historical greatness of Thomas Cardinal Tien Keng-hsin for theUniversal Church, the Society of the Divine Word and local Church in China. He emergesmainly as an iconic figure reflecting the developments in the Chinese Church and played asymbolical role for the universal Church as an important link in the process ofinternationalization of the Church and her subsequent self-actualization as a World Church atVatican II. The study aims at making us aware that Tien’s figure should have an integral placein the systematic and comprehensive research on the as yet little explored mission of theSociety of the Divine Word in China.

Źródło:

Annales Missiologici Posnanienses; 2018, 23; 55-76
1731-6170

Pojawia się w:

Annales Missiologici Posnanienses

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Na rozdrożu. Posoborowe poszukiwania modeludla teologii
At a Crossroads. The post-conciliar search for a model of theology

Autorzy:

Paluch, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1008729.pdf

Data publikacji:

2019-10-05

Wydawca:

Akademia Katolicka w Warszawie

Tematy:

teologia, Sobór Watykański II, teologia fundamentalna, teologia dogmatyczna
Theology, the II Vatican Council, Fundamental Theology, Dogmatic Theology

Opis:

The paper presents two different post-conciliar projects of theology presented by Hans Küng (Menschwerdung Gottes) and by Marie-Joseph Le Guillou (Le mystère du Père). According to the first one, we need to develop theology on the basis of the Hegelian synthesis that presents an opportunity to reconcile Christianity with modernity. Such a development leads to a transgression of the teaching of theEcumenical Councils of the first millennium with the hope of putting into practice their deep intentions. According to the second one, we should find the courage to judge contemporary philosophy in the light of theological principles established during the first millennium (regula fidei). The divine eternal plan of salvation should become the decisive perspective to develop sound theology and to correct itsvarious errors. Although both proposals have been presented ca. 50 years ago, thechoice between them seems still of crucial importance.

Źródło:

Warszawskie Studia Teologiczne; 2019, 32, 3; 6-16
0209-3782
2719-7530

Pojawia się w:

Warszawskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Rzymskie korespondencje Norwida
Roman correspondence by Norwid

Autorzy:

Karamucka, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/16729533.pdf

Data publikacji:

2020-05-07

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Norwid
Rzym
list
korespondencja
Rzym romantyczny
Rzym antyczny
Watykan
formuły epistolarne
rzymska tożsamość
Rome
letters
correspondence
romantic Rome
ancient Rome
the Vatican
Roman identity
epistolary formulas

Opis:

The aim of the article is to investigate the Roman correspondence by Cyprian Norwid. As far as this author is concerned the term: Roman correspondence can imply some different issues, like the letters written during Norwid’s four visits to the Eternal City within the space of the years 1844-1849, some later correspondence referring to Rome and expressing the author’s longing for this place, letters to the members of the Congregation of the Resurrection in Rome etc. There is also a category of correspondence in which Norwid poses as an ancient Roman using some Latin words or structures typical of Roman correspondence: such words as: Vale, Latin forms of expressing the date and place (ex. Lutetiae Parisiorum) or initial formulae including the greeting and the names of the addresser and addressee. There are also very interesting letters in which Norwid exactly identifies himself with Ovidius. Such Norwid’s letters connected with the ancient Rome is the main subject of this article. Most of them Norwid wrote in 1860s, when he most probably began to write letters with the mentioned elements. These letters result from some Norwid’s special sense of Roman identity, which is emphasised by the expression: Civis Romanus that Norwid used with regard to himself in some of these letters. The article analyses the way in which Norwid understood his “Roman identity” and why he was defining himself as a “Roman citizen”. The general conclusion is that such references in Norwid’s letters are connected with his sense of many-sided alienation. They are considerably different from the ,,Roman letters” written by Norwid, co-creating the romantic Rome of artists, in the years 1844-1849.

Źródło:

Studia Norwidiana; 2014, 32; 99-115
0860-0562

Pojawia się w:

Studia Norwidiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

L’ideologia universalista: la sottomissione della Chiesa locale alla Chiesa universale?
Ideologia uniwersalistyczna: podporządkowanie Kościoła lokalnego Kościołowi powszechnemu?
The universalist ideology: the submission of the local Church to the universal Church?

Autorzy:

Pastorczyk, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2147579.pdf

Data publikacji:

2020-11-25

Wydawca:

Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów

Tematy:

eklezjologia II Soboru Watykańskiego
communio
Kościół powszechny
Kościół lokalny
ecclesiology of the Second Vatican Council
universal Church
local Church

Opis:

Chociaż od uchwalenia na II Soborze Watykańskim konstytucji dogmatycznej o Kościele minęło już ponad pół wieku, w łonie Kościoła katolickiego oraz w dyskusjach ekumenicznych trwa nadal dyskusja na temat właściwej interpretacji soborowego wyrażenia „Ecclesia in et ex Ecclesiis”. Przedmiotem niniejszego artykułu jest zatem analiza soborowego i posoborowego nauczania Kościoła katolickiego oraz toczącej się dyskusji teologicznej na temat wzajemnej relacji Kościoła powszechnego i Kościoła lokalnego.
Although more than half a century has passed since the adoption of the dogmatic constitution on the Church at the Second Vatican Council, a discussion continues in the Catholic Church and in ecumenical discussions about the correct interpretation of the conciliar expression „Ecclesia in et ex Ecclesiis”. The subject of this article, therefore, is an analysis of the conciliar and post-conciliar teaching of the Catholic Church and the ongoing theological discussion on the mutual relationship of the universal Church and the local Church.

Źródło:

Sympozjum; 2020, 2(39); 71-82
2543-5442

Pojawia się w:

Sympozjum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Interpreting the Documents of Vatican II Integrally

Autorzy:

O'Collins, Gerald

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1375673.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

The Second Vatican Council
Documents
Interpretation
intentio auctoris
intentio legentis
intentio textus ipsius
Sobór Watykański II
dokumenty
interpretacja

Opis:

Komentatorzy szesnastu dokumentów Soboru Watykańskiego II (1962-65) rozumieją znacze- nie tych tekstów, jako wypływające z intencji ich autorów - biskupów i ekspertów - którzy opra- cowywali i nanosili poprawki do dokumentów przeznaczonych dla soborowych ojców (intentio auctoris). Teksty wyrażają to, co autorzy mieli na myśli. Taka interpretacja pomija znaczenie, które jest owocem odczytania tekstu przez czytelników (intentio legentis) oraz trwającą historię samego tekstu (intentio textus ipsius). Studia literackie, filozoficzne, biblijne, oraz prawnicze ukazują, że dążenie do odkrycia znaczenia każdego tekstu, musi uwzględniać również jego interpretację kształ- towaną poprzez historię oraz przez jego czytelników.
Commentators on the sixteen documents from the Second Vatican Council (1962-65) regularly understand the meaning of those texts to derive merely from the intentions of their authors., those bishops and experts who drafted and revised the documents for the council fathers (intentio auctoris). The texts mean what the authors meant. This is to ignore the meaning that derives from readers (intentio legentis) and the ongoing history of the text itself (intentio textus ipsius). Literary, philosophical, biblical, and legal studies illustrate how the quest for meaning takes us beyond the author of a text to recognize that the integral meaning of any text is also shaped by the history of  its interpretation and readers.

Źródło:

Poznańskie Studia Teologiczne; 2015, 29; 17-25
0209-3472

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Przedstawicielstwo dyplomatyczne Stanów Zjednoczonych Ameryki przy Watykanie a Pierwsza Poprawka do Konstytucji USA (aspekty historyczne i prawne)
U.S. Diplomatic Representation at the Vatican and the Constitution’s First Amendment (Historical and Legal Aspects)

Autorzy:

Zieliński, Tadeusz J.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/494522.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie

Tematy:

Dyplomacja USA
Watykan
Stolica Apostolska
rozdział kościoła I państwa
Pierwsza Poprawka do Konstytucji USA
U.S. Diplomacy
The Vatican
The Holy See
Separation of Church and State
First Amendment to the U.S. Constitution

Opis:

The paper presents an issue of diplomatic relations of the United States with Papacy since the early years of American Republic. It sketches development of consular representation of the late 18th century which eventually turned into regular contacts at the ambassadorial level during the Presidency of Ronald Reagan three decades ago. This historical analysis is accompanied by legal remarks highlighting constitutional matters evoked by the First Amendment, which stipulates the principle of separation of church and state.
Artykuł podejmuje zagadnienie stosunków dyplomatycznych Stanów Zjednoczonych z Papiestwem od czasu utworzenia amerykańskiej Republiki. Przynosi zarys rozwoju stosunków konsularnych obu podmiotów począwszy od schyłku XIX wieku, które ostatecznie około trzydzieści lat temu przyjęły w okresie prezydentury Ronalda Reagana kształt stałych relacji na poziomie ambasadorów. Tej analizie historycznej towarzyszą rozważania natury prawnej skupione na problematyce konstytucyjnej związanej z normą Pierwszej Poprawki, która określa zasadę rozdziału kościoła i państwa w USA.

Źródło:

Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 1; 155-180
0239-2550

Pojawia się w:

Rocznik Teologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Soborowe źródła prawa małżeńskiego w Kodeksie prawa kanonicznego z 1983 roku
Conciliar roots of marital law in the Canon Law Code of 1983

Autorzy:

Saj, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/21150841.pdf

Data publikacji:

2020-12-15

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

małżeństwo
źródła prawa
Sobór Watykański II
Kodeks prawa kanonicznego
marriage
roots of law
the Second Vatican Council
Canon Law Code

Opis:

Documents of the Second Vatican Council became essential root of the Canon Code Law of 1983. There is a number of references to conciliar constitutions, decrees and declarations in each Canon Book. This is true also in regard to the marital law included in Ćanons 1055-1165. Amongst sources which were inspirations for the aforementioned marital law there were the following constitutions: Sacrosanctum Concilium, Lumen gentium, and Gaudium et spes; and decrees: Orientalium...., Unitatis..., Christus...and Apostolicum and also Gravissimum. Lawmaker makes 34 references to these documents. The conducted analysis allows to show to what extend norms of the marital law remain under the  influence of the Second Vatican Council. 

Źródło:

Ius Matrimoniale; 2020, 31, 2; 47-63
1429-3803
2353-8120

Pojawia się w:

Ius Matrimoniale

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Wspólnota Kościołem jutra. Eklezjalne "communio" w Chrystusie w ujęciu Franciszka Blachnickiego
Community as the Church of Tomorrow. Ecclesial "Communio" in Christ in terms of Franciszek Blachnicki

Autorzy:

Korwin-Gronkowski, Arkadiusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1601615.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Kościół
Franciszek Blachnicki
eklezjologia communio
wspólnota
Sobór Watykański II
Church
Francis Blachnicki
ecclesiology of communion
community
the Second Vatican Council

Opis:

Boskie pochodzenie Kościoła i implikacja dzieła Trzech Osób Boskich wyraża lud zjednoczony w jedności Ojca i Syna i Ducha Świętego. W nim człowiek zanurzony doświadcza pośrednictwa zbawczego w komunikacji z Chrystusem Zmartwychwstałym. Zbawcza komunikacja to dar i uczestnictwo w Boskim życiu, przez i w pośrednictwie Kościoła. Swoje głębokie zakorzenienie w eklezjologii communio doskonale widział Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Oryginalność jego spojrzenia polega na tym, iż doskonale odczytał myśl eklezjalną Soboru Watykańskiego II. Dążył także do zaimplementowania tejże wizji w autentycznym przekazie wiary w Kościele. Blachnicki widział Kościół, który jest wspólnotową drogą człowieka ku zbawieniu wypełnionym w Jezusie Chrystusie. Na tym tle niezaprzeczalnie można dzisiaj uznać tę myśl za iście prorocką w kontekście nowej ewangelizacji.
The Divine origin of the Church and the implication of the works of the Holy Trinity is expressed by the people united in the unity of the Father and of the Son and of the Holy Spirit. This means people integrated into the unique community called communio. It is the relationship of man with the Triune, Personal Creator, Redeemer and Savior of the human race in the “interdependence”, which we call – the Church. This community, began in the consciousness of faith, seeks to reach the eschatic fulfillment. One immersed in it experiences the salvific mediation in communication with the Risen Christ. The saving communication is a gift and participation in the divine life, “through” and “in” the mediation of the Church. Father Franciszek Blachnicki, the Servant of God, has seen his own deepest roots in the ecclesiology of communion. The originality of his approach is based on a splendid interpretation of ecclesial reflection on Church which was done by The Second Vatican Council. Blachnicki has also sought to implement this vision in the authentic transmission of the faith in the Church. He has seen the Church as the Community way of the man towards salvation fulfilled in Jesus Christ. In today’s context of the new evangelization this reflection can be undeniably considered as an idea of a truly prophetic kind.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 189-203
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Zarys działalności Komisji Soborowej/ Komisji do Spraw Realizacji Uchwał Soboru Watykańskiego II Episkopatu Polski w latach 1959–1977
An overview of the activities of The Conciliation Commission / The Commission for the Implementation of the Council of Vatican II Decrees by the Polish Bishops’ Conference between 1959 and 1977

Autorzy:

Białkowski, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31035738.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Wydawnictwo Bernardinum

Tematy:

Komisja Soborowa/Komisja do Spraw Realizacji Uchwał Soboru Watykańskiego II
Sobór Watykański II, recepcja Soboru Watykańskiego II
Sobór Watykański II
odnowa posoborowa
papież Paweł VI
kard. Stefan Wyszyński
abp Antoni Baraniak
Karol Wojtyła
Bolesław Kominek
Commission for the Implementation of the Vatican II Decrees
Second Vatican Council
reception of the Second Vatican Council
post-conciliar renewal
Pope Paul VI
Cardinal Stefan Wyszyński
Archbishop Antoni Baraniak

Opis:

Artykuł jest pierwszym w polskiej historiografii kościelnej opisem działalności Komisji Soborowej Komisji do Spraw Realizacji Uchwał Soboru Watykańskiego II Episkopatu Polski w latach 1959–1977. W analizowanym okresie przewodniczył jej abp Antoni Baraniak. Znaczący wkład w jej prace wnieśli: Bolesław Kominek i Karol Wojtyła. Gremium to było głównym organem odpowiedzialnym za wdrażanie uchwał Soboru Watykańskiego II i realizację jego recepcji w Kościele katolickim w Polsce.
The article is the first account of the activities of the Commission for the Implementation of the Second Vatican Council decrees of the Polish bishops between 1959 and 1977 ever made in the Polish ecclesiastical historiography. The Commission was chaired by archbishop Antoni Baraniak. Some significant contributions to its work were made by Bolesław Kominek and Karol Wojtyła. The Commision was the main organ responsible for the implementation of the decisions of the Second Vatican Council and its reception in the Catholic Church in Poland.

Źródło:

Studia Pelplińskie; 2022, 56; 15-43
0239-4456

Pojawia się w:

Studia Pelplińskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Recepcja myśli szkoły lowańskiej w dekrecie Ad gentes
The Reception of the School of Louvain’s Thought in the Ad gentes Decree

Autorzy:

Łysik, Barbara

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480782.pdf

Data publikacji:

2013-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

misje
Sobór Watykański II
Dekret Ad gentes
plantatio Ecclesiae
szkoła lowańska
missions
the Second Vatican Council
the Ad gentes Decree
the School of Louvain

Opis:

Sobór Watykański II był przełomowy dla myśli misjologicznej XX wieku. Nakreślił on kierunek rozwoju działalności misyjnej Kościoła. Dekret misyjny Ad gentes nieustannie łączy przepowiadanie Ewangelii z zakładaniem Kościoła; cel misji według szkoły z Münster łączy się tu z celem misji według szkoły z Louvain (AG 6). Jednakże w wielu miejscach dekret misyjny nawiązuje do teorii plantatio Ecclesiae: Kościół „powszechnym sakramentem zbawienia”; eklezjologia a działalność misyjna (AG 1); znaczenie wymiaru wspólnotowego (AG 2, 7); ustanowienie hierarchii kościelnej w nowej wspólnocie (AG 5); duchowieństwo rodzime (AG 16); rola katechistów (AG 17); obecność instytutów zakonnych (AG 18); aktywność laikatu (AG 21). Elementy teorii plantatio Ecclesiae obecne w dekrecie misyjnym budują jednolitą i globalną wizję Kościoła.
The Second Vatican Council was a landmark for the thoughts of missionary of the twentieth century. It outlined the direction of development for the missionary activity of the Church. The Ad gentes Decree recurrently connects preaching the Gospel to the establishment of the Church: the purpose of the mission of the School of Münster is coupled with a goal of the mission of the School of Louvain (AG 6). However, in many aspects the missionary decree refers to the plantatio Ecclesiae theory: the Church as a “universal sacrament of salvation”; ecclesiology and missionary activity (AG 1); the importance of a Community dimension (AG 2, 7); the establishing of the Church hierarchy in a new community (AG 5); native clergy (AG 16); the catechists’ role (AG 17); the presence of religious institutes (AG 18); the activity of the laity (AG 21). The elements of the plantatio Ecclesiae theory present in the missionary Decree – build a unified and global vision of the Church.

Źródło:

Nurt SVD; 2013, 2; 59-72
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Kanonizacja Jana Pawła II i Jana XXIII na znaczkach pocztowych Polski i Watykanu

Autorzy:

Janicki, Jan Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/669671.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

The Polish Post
The Vatican Post
joint issue stamps Poland and Vatican City
canonization
John XXIII
John Paul II
St. Peter’s Basilica
Poczta Polska
Poczta Watykańska
wspólna emisja znaczków Polski i Watykanu
kanonizacja
Jan XXIII
Jan Paweł II
bazylika św. Piotra

Opis:

The Polish Post and The Vatican Post (Ufficio Filatelico e Numismatico Città del Vaticano) issued a joint issues stamps commemorating the canonization of the Popes Johannes Paulus II and John XXIII, that took place in Rome on the 27th of April 2014. On the 21st of March Vatican and Poland on the 2nd of April 2014 introduced into the post block containing two stamps (the Polish version costs 5 PLN and the Vatican 1 Euro) presenting two new saints of the Popes against the inside of St. Peter’s Basilica. (Print issue of Polish and Vatican in the number of 200 thousand pieces).Canonization of John Paul II commemorated two blocks (also published jointly by Poland and the Vatican) with the image of the Holy Father on blue background (in denominations of 5 PLN and 1.90 Euro offset printed on paper technique fluorescence) and white-the golden (denominations: 8,50 PLN and 2,50 Euro made steel engraving. Halo is formed from seven circles of various texts teaching the holy Pope in Polish and Italian. The author of this article read both versions (very difficult to read without significantly enlarge!) and posted them for PT. Readers.Mail Polish and Vatican furthermore introduced a stamp (in denominations of 2,35 PLN and 0,85 Euro) with the image of Pope John Paul II (as a block). A stamp was issued in decorative small sheet containing six values surrounded tags with short texts of papal speeches, and on the margin of the sheet a figure of Christ from the facade of St. Peter’s Basilica in the Vatican. (Issue stamps both published in the number of 1.5 million units).
Poczta Polska S.A. i Poczta Watykańska (Ufficio Filatelico e Numismatico Città del Vaticano) wydały wspólne emisje znaczków upamiętniające kanonizację papieży: Jana Pawła II i Jana XXIII, która odbyła się w Rzymie dnia 27 kwietnia 2014 roku. Watykan dnia 21 marca, a Polska 2 kwietnia 2014 roku wprowadziły do obiegu pocztowego blok zawierający dwa znaczki (w wersji polskiej po 5 zł, a w wersji watykańskiej po 1 euro), przedstawiające postaci obu nowych Świętych Papieży na tle wnętrza bazyliki Świętego Piotra. Nakłady emisji polskiej i watykańskiej wynosiły po 200 tys. sztuk.Kanonizację Jana Pawła II upamiętniają dwa bloki (wydane również wspólnie przez Polskę i Watykan) z wizerunkiem Ojca Świętego na błękitnym tle (o nominale 5 zł i 1,90 euro; wydrukowane techniką offsetu na papierze fluorescencyjnym) oraz w kolorze biało-złotawym (nominały: 8,50 zł i 2,50 euro; wykonane stalorytem). Nakłady emisji polskiej i watykańskiej wynosiły po 200 tys. sztuk. Aureolę tworzy siedem kręgów utworzonych z różnych tekstów nauczania świętego Papieża: odpowiednio w języku polskim i włoskim. Autor artykułu odczytał obie te wersje (bardzo trudne do odczytanie bez znacznego powiększenia) i zamieścił je dla PT. Czytelników.Poczty Polski i Watykanu wprowadziły ponadto do obiegu znaczek (odpowiednio o nominałach 2,35 zł i 0,85 euro) z wizerunkiem Papieża Jana Pawła II (jak na bloku). Znaczek został wydany w ozdobnym arkusiku zawierającym sześć wartości w otoczeniu przywieszek z krótkimi tekstami z papieskich przemówień; na marginesie arkusika zamieszczono fotografię figury Chrystusa z fasady bazyliki św. Piotra na Watykanie. Nakład znaczka obu poczt wynosił po 1,5 mln sztuk.

Źródło:

Analecta Cracoviensia; 2015, 47
2391-6842
0209-0864

Pojawia się w:

Analecta Cracoviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Synods and Synodality in Austrian Church after the Second Vatican Council
Synodes et synodalité dans l’Église autrichienne après le Concile Vatican II
Sinodi e sinodalità nella Chiesa austriaca dopo il Concilio Vaticano II

Autorzy:

Rees, Wilhelm

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1046990.pdf

Data publikacji:

2020-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

Synodality
canon law
the Second Vatican Council
the Republic of Austria
Codex Iuris Canonici
synodalité
droit canonique
concile vatican ii
république d’autriche
codex iuris canonici
sinodalità
diritto canonico
concilio vaticano ii
repubblica d’austria

Opis:

Synods have a long tradition in the ecclesiastical history, though their significance varied in different epochs of the Roman Catholic Church. Within the European area, synods gained in importance after the Second Vatican Council, although they appeared in a new or rather modified form. This also applies to the diocesan synods and the Austrian Synodal Process (1973/1974), which took place after and has been celebrated by the supporters of the Second Vatican Council.
Les synodes ont une longue tradition dans l’histoire ecclésiastique, bien que, dans l’Église catholique romaine, leur importance ait varié selon les époques. En Europe, les synodes ont suscité de l’intérêt après le Concile Vatican II, bien qu’ils soient apparus sous une forme nouvelle ou plutôt modifiée. Cela vaut également pour les synodes diocésains et le processus synodal autrichien (1973/1974) qui a eu lieu un peu plus tard et a été organisé par les leaders d’opinion du Concile Vatican II.
I sinodi hanno una lunga tradizione nella storia ecclesiastica, anche se la loro importanza variava nella Chiesa cattolica romana a seconda delle epoche. In Europa, i sinodi acquisirono importanza dopo il Concilio Vaticano II, sebbene in quel momento apparissero in una forma nuova o piuttosto modificata. Ciò vale anche per i sinodi diocesani e per il processo sinodale austriaco (1973/1974) che ebbe luogo un po’ più tardi ed fu organizzato dai promotori del pensiero del Concilio Vaticano II.

Źródło:

Ecumeny and Law; 2020, 8; 37-59
2353-4877
2391-4327

Pojawia się w:

Ecumeny and Law

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Topos romano‑frankoński na przykładzie „Missa Claromontana” (2005) na chór, organy i kotły Mariana Sawy

Autorzy:

Sławecki, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/669085.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

The Second Vatican Council
topos Romano¬ Frankish
gregorian Chant fondamento
Marian Sawa
Missa Claromontana
word and music
sacrum
topos romano‑frankoński

Opis:

Missa Claromontana is the last work of Marian Sawa. Perfectly adapted to the liturgy respects its size, formally and stylistically consistent confirms the topical nature of the musical culture of the Western Church. One senses in it all kinds of cultural community with Gregorian chant: idiom, inspiration and fondamento. Composers tools are full of deliberate references to past ages, which is the best guarantee of true authenticity of sacred music. Sawa grew up on the Gregorian chant, which was an integral part of the liturgy before Vatican II. He managed to capture the intimate relationship of music with the word. During listening to the work has a constant feeling that the word determines the music, subjecting him to all the parameters of a musical work. Missa Claromontana is not only an important part of the heritage the composer, but is one of the most outstanding achievements of Polish sacred music of the XXI century.
Missa Claromontana jest ostatnim dziełem Mariana Sawy. Doskonale dostosowana do liturgii, respektuje jej rozmiary, a formalnie i stylistycznie spójna – potwierdza topiczny charakter kultury muzycznej Kościoła zachodniego. Wyczuwa się w niej wszystkie rodzaje wspólnoty kulturowej ze śpiewem gregoriańskim: idiom, inspiracje i fondamento. Warsztat kompozytora obfituje w celowe nawiązania do wieków minionych, co jest najlepszą gwarancją prawdziwej autentyczności muzyki sakralnej. Sawa wychował się na śpiewie gregoriańskim, który był nieodłączną częścią liturgii przed Soborem Watykańskim II. Udało mu się uchwycić intymny związek muzyki ze słowem. Słuchając utworu, ma się nieustanne wrażenie, że słowo tę muzykę determinuje, podporządkowując mu wszystkie parametry dzieła muzycznego. Missa Claromontana jest nie tylko ważnym elementem spuścizny kompozytora, ale należy do grona najwybitniejszych osiągnięć polskiej sakralnej XXI w.

Źródło:

Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039

Pojawia się w:

Pro Musica Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Teolog w świecie konfliktów. In memoriam Edward Schillebeeckx (1914-2009)
The Theologian in the World of Conflicts. In Memoriam Edward Schillebeeckx (1914-2009)

Autorzy:

Nadbrzeżny, Antoni

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31233601.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Edward Schilleebeckx
Sobór Watykański II
teologia
hermeneutyka
sekularyzacja
chrystologia
eklezjologia
Edward Schillebeeckx
the Second Vatican Council
theology
hermeneutics
secularisation
Christology
ecclesiology

Opis:

This paper is dedicated to Edward Schillebeeckx OP (1914-2009). It was written after his death and is an intellectual honour given to the eminent contemporary theologian. The author presents the principals stages of Schillebeeckx’s biography, his contribution to the preparation and proceedings of the Second Vatican Council. It depicts the most important Schillebeeckx’s theological views and their evolution. And it indicates the causes of the conflict between the Flemish Dominican and the Vatican Congregation for the Teaching of Faith. This paper contains also some personal memories of the author’s encounter with Edward Schillebeeckx at the Dominican religious home in Berg en Dal (Holland).

Źródło:

Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2010, 2; 119-129
2080-6345

Pojawia się w:

Roczniki Teologii Dogmatycznej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Teologiczne założenia odnowy i reformy liturgicznej II Soboru Watykańskiego

Autorzy:

Dudek, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/669355.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

liturgical renewal and reform
the Second Vatican Council
Sacrosanctum Concilium
the essence of the liturgy
liturgical theology
odnowa i reforma liturgiczna
 II Sobór Watykańsk
istota liturgii
teologia liturgiczna

Opis:

The article deals with the issues of renewal and reform of the liturgy after the Second Vatican Council, to show its necessity and the deepest essence, which are forgotten now with the promotion of a return to the Tridentine liturgy (in extraordinary form). The study has been divided into two parts. The first briefly outlined the historical context, marking the four most important moments: the liturgical movement, the Liturgical Commission of Pius XII, the conciliar Constitution on the holy liturgy Sacrosanctum Concilium and the Council for the implementation of the provisions of the Conciliar Constitution on the liturgy. The second part presents the basic theological assumptions of post-conciliar liturgical renewal. They have been focused around the four most important issues in response to the following questions: 1. What is the liturgy in its innermost being, that is what is celebrated? 2. Who celebrates the liturgy? 3. What is the purpose of the liturgy? and 4. How should the Church celebrate the liturgy?
Artykuł podejmuje problematykę odnowy i reformy liturgii po II soborze watykańskim, aby ukazać jej konieczność i najgłębszą istotę, o które zapomina się w obecnie wraz z promocją powrotu do liturgii trydenckiej (w formie nadzwyczajnej). Został podzielony na dwie części. W pierwszej nakreślono krótko kontekst historyczny, zaznaczając cztery najważniejsze momenty: ruch liturgiczny, działalność Komisji liturgicznej Piusa XII, ogłoszenie Konstytucji soborowej o świętej liturgii Sacrosanctum Concilium oraz powołanie Rady do Wykonania Postanowień Soborowej Konstytucji o liturgii. W drugiej części zostały zaprezentowane podstawowe założenia teologiczne posoborowej odnowy liturgicznej. Zostały one skoncentrowane wokół czterech najważniejszych zagadnień wyrażających się w odpowiedzi na następujące pytania: 1. Czym jest liturgia w swej najgłębszej istocie, czyli co się celebruje? 2. Kto celebruje liturgię? 3. Jaki jest cel liturgii? oraz 4. Jak Kościół ma celebrować liturgię?

Źródło:

Tarnowskie Studia Teologiczne; 2017, 36, 2
2391-6826
0239-4472

Pojawia się w:

Tarnowskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

La naturaleza misionera de la Iglesia en su función soteriológica a la luz de los documentos de Concilio Vaticano II
The Missionary Nature of the Church as a Salvific Role in the Light of the Second Vatican Council Documents

Autorzy:

Samiec, Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1601526.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Concilio Vaticano II
documentos de la Iglesia
Santísima Trinidad
naturaleza misionera de la Iglesia
salvación
The Second Vatican Council
documents of the Church
Holy Trinity
missionary origin of the Church
salvation

Opis:

El Concilio Vaticano II en la Constitución Lumen gentium muestra el misterio de la Iglesia en relación con la Santísima Trinidad. En la perspectiva como el fruto del amor, que une al Padre con el Hijo en el seno de la Trinidad: justamente con la fuerza de este amor el Padre quiso unir a toda la creación en su Hijo. Mysterium Ecclesiae surge por lo tanto de Mysterium Trinitatis. Además en el Decreto sobre la actividad misionera de la Iglesia se define que: “La Iglesia es misionera por su naturaleza, puesto que toma su origen de la misión del Hijo y del Espíritu Santo, según el designio de Dios Padre” (AG 2). Con esta afirmación el Concilio ha definido en su esencia la dimensión misionera de la Iglesia, y ha reafirmado que la predicación del Evangelio a todos los hombres es la principal tarea de la Iglesia – la salvación.
The Second Vatican Council in the Constitution Lumen gentium shows the mystery of the Church in relation to the Holy Trinity. In the perspective as the fruit of love which unites the Father with the Son within the Trinity: just on the strength of this love the Father wanted to unite all creation in his Son. Mysterium Ecclesiae arises therefore Mysterium Trinitatis by. Also in the Decree on the Missionary Activity of the Church defined it: ”The Church is missionary by nature since its origin in the mission of the Son and of the Holy Spirit, according to the plan of God the Father” (AG 2). With this statement the Council has identified in its essence the missionary dimension of the Church, and it reaffirmed that the preaching of the Gospel to all men is the main task of the Church – salvation.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 167-178
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Nauczanie Kościoła o wolności religijnej – zerwanie czy ciągłość tradycji?
The Teaching of the Catholic Church on Religious Freedom – Rejection or Continuity of Tradition

Autorzy:

Chaberek, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2035715.pdf

Data publikacji:

2016-11-25

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

wolność
Kościół
państwo
II Sobór Watykański
Pius XII
Leon XIII
religia
sumienie
freedom
Church
state
The Second Vatican Council
Leo XIII
religion
conscience

Opis:

This paper elaborates upon the Catholic Church’s teachings on religiousfreedom in the period from The French Revolution to The Second VaticanCouncil. Based on quotations from the original documents, the author presentsthe evolution of the Church’s position that switched from the initialrejection to the final acceptance of the religious freedom over past two centuries.The fact of this dramatic change begs the question about the continuityof tradition and credibility of the contemporary stance of the Church. Basedon the document by the International Theological Commission, “Memoryand Reconciliation: The Church and the Faults of the Past”, as well as theteaching of Pope Benedict XVI, the author demonstrates that – in contrastto some contemporary interpretations – the hermeneutics of continuity ispossible regarding Church’s teaching on religious freedom.

Źródło:

Collectanea Theologica; 2016, 86, 1; 107-136
0137-6985
2720-1481

Pojawia się w:

Collectanea Theologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Audiencje polityków komunistycznej Polski u papieża w latach 1945–1978
Polish Communist Politicians’ Audiences with the Pope in 1945–1978

Autorzy:

Kucharski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/478031.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Tematy:

dyplomacja komunistyczna
polityka zagraniczna PRL
Stolica Apostolska
Pius XII
Jan XXIII
Paweł VI
polityka wschodnia Watykanu
relacje państwo–Kościół
Communist diplomacy
foreign policy of the Polish People’s Republic
Holy See
John XXIII
Paul VI
eastern policy of the Vatican
state-Church relations

Opis:

After the Second World War, Communist Poland and the Holy See did not maintain official diplomatic relations for over a quarter of the century (1945–1974). Despite that complicated situation, there were several personal meetings between the Pope and the representatives of Communist Poland during the pontificated of Pius XII, John XXIII and Paul VI. These meetings seemingly confirm the definite rule of the Vatican’s diplomacy which does not refuse to talk with anyone and to conduct dialogue in any situation. The analysis of the circumstances and the courses of meetings between Communist politicians from Poland and the Pope allows us to draw the line that divides the period in question into two parts. Until 1965, the Pope held audiences with Catholic activists engaged in public Communist Poland, while after that date, there were also meetings with Communist politicians, including two foreign ministers and a First Secretary of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party. Throughout nearly the entire period, the primary goal of the relations between Poland and the Vatican, including meetings with the Pope, was to win the Holy See’s favour, particularly in opposition to the Primate, and create the propaganda image of religious freedom and good relations between the state and the Church in Poland. It is difficult to assess how the Holy See benefited from those meetings. The dialogue started in 1965, and it took an institutional form in 1974, but that did not affect the model of religious policy in Poland, and the strong position of the Church did not result from the dialogue between the Communists and the Vatican, but the unrelenting and principled policy of the Episcopate lead by the Primate. I have based the present article primarily on materials prepared by the Communist diplomatic service and stored in the Archives of the Ministry of Foreign Affairs and documents prepared by the Party and administration of the Communist Poland, particularly the Office for Religious, and stored at the Polish Central Archives of Modern Records. Diaries and memoirs also proved to be important – particularly those by Jerzy Zawieyski and Janusz Zabłocki.

Źródło:

Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 29; 50-71
1427-7476

Pojawia się w:

Pamięć i Sprawiedliwość

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Fides quae creditur, czyli relacja wiary i rozumu
Fides quae creditur, the relationship of faith and reason

Autorzy:

Bujak, Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2140121.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

faith
the Second Vatican Council
Pope Francis
Pope Benedict XVI
Lumen fidei
fides quae
fides qua
wiara
Sobór Watykański II
papież Franciszek
Benedykt XVI

Opis:

Celem artykułu jest ukazanie rzeczywistości wiary i jej relacji do rozumu we współczesnym nauczaniu Kościoła. Aby osiągnąć zamierzony cel, w pierwszym paragrafie rozróżniono fi des qua i fi des quae, w drugim przybliżono nauczanie Soboru Watykańskiego II na temat wiary, w trzecim punkcie ukazano relację wiary i rozumu w encyklice Jana Pawła II Fides et ratio, czwarty paragraf przeznaczono na rozważania o wierze w encyklice papieża Franciszka Lumen fidei, piąty zaś – o głównym zadaniu teologii, jakim jest poszukiwanie prawdy o człowieku w świetle Objawienia w myśli Benedykta XVI
The purpose of this article is to show the reality of the faith and its relation to reason in the modern teaching of the Church. To achieve this goal, in the first paragraph we have the distinction between fides qua and fides quae in the second Vatican Council’s teaching on faith, the third section shows the relationship between faith and reason in John Paul II’s encyclical Fides et Ratio, the fourth paragraph speaks of faith in the encyclical of Pope Francis Lumen fidei, and the fifth with the main task of theology, which is the search for the truth about the man in the light of revelation in the thought of Benedict XVI.

Źródło:

Colloquia Theologica Ottoniana; 2014, 1; 7-22
1731-0555
2353-2998

Pojawia się w:

Colloquia Theologica Ottoniana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Robocze spotkania pionów wyznaniowych PRL i CSRS (zarys problemów)
Working Meetings of the Religious Divisions of the Polish People’s Republic and the Czechoslovak Socialist Republic. Outline of Problems

Autorzy:

Zamiatała, Dominik

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/477809.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Tematy:

polityka wyznaniowa PRL
polityka wyznaniowa Czechosłowackiej Republiki
Socjalistycznej (CSRS)
Watykan
konferencje
Kościół rzymskokatolicki
Kościoły nierzymskokatolickie
Chrześcijańska Konferencja Pokojowa
religious policy of the Polish People’s Republic (PPR)
,religious policy of the Chechoslovak
Socialist Republic (CSR)
the Vatican
conferences
the Roman Catholic Church
non-Roman Catholic Churches
the Christian Peace Conference

Opis:

Współpraca przedstawicieli pionów wyznaniowych administracji rządowej PRL i CSRS miała na celu wymianę informacji, doświadczeń oraz konsultację w kwestiach wyznaniowych. Jedną z jej form były wspólne spotkania i narady. Inicjatorem tych konsultacji była strona czechosłowacka, zabiegała o nie przez kilka lat. Pierwsze z nich – sondażowe – odbyło się w 1957 r. Do tego czasu nie było zgody na takie konsultacje wyższych czynników partyjnych i rządowych PRL. Podejmując współpracę, obie strony ustaliły jej istotę i cel. Były to spotkania prowadzone na „odpowiednim szczeblu” z określonym składem uczestników, mających stosowne upoważnienia od swoich zwierzchników. Tematyka rozmów była uzgadniana wcześniej, ich wyniki zaś miały charakter ustaleń, przedstawianych następnie do akceptacji kierownictwa partyjno-rządowego PRL i CSRS. Obie strony dzieliły się doświadczeniem w planowaniu i realizacji działań wobec Kościołów, a szczególnie Kościoła katolickiego, oraz informowały się wzajemnie o bieżących poczynaniach w polityce wyznaniowej. Wymieniały się dokumentami i materiałami na ten temat. Niniejszy artykuł przestawia również tematykę poruszaną podczas tych spotkań oraz ukazuje zakres wiedzy, jaką posiadali urzędnicy wyznaniowi PRL i CSRS, zwłaszcza w kwestii Kościoła katolickiego. Jaki był efekt tej współpracy w polityce wyznaniowej, to postulat dalszych badań.
The objective of cooperation between the representatives of religious divisions of the government administration of the Polish People’s Republic (PPR) and the Czechoslovak Socialist Republic (CSR) was the exchange of information and experiences, and consultation on religious issues. One of its forms were joint meetings and consultation. The initiator of this consultation was the Czechoslovak side which was striving for it for a few years. The first one – sounding – took place in 1957. Until then, there was no consent to such consultation of higher party and government circles of the PPR. Both sides undertaking cooperation agreed on its essence and purpose. These were meetings at the “right level” with a specific composition of participants, with appropriate authorisations from their superiors. The subject of the talks was agreed in advance, and their results were in the nature of findings, then presented for acceptance to the party and government leadership of the PPR and the CSR. Both sides shared their experience in planning and implementing measures towards the Churches, especially the Catholic Church, and informed each other about current activity in religious policy. They exchanged documents and materials on the subject. This article also presents the subject matter discussed during these meetings and shows the scope of knowledge of religious officials of the PPR and the CSR, especially in the matter of the Catholic Church. The effect of this cooperation in religious policy is the postulate of further research.

Źródło:

Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 32; 259-289
1427-7476

Pojawia się w:

Pamięć i Sprawiedliwość

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Stanisław Wojeński’s Way to the Episcopal Mitre. The Adventurous Church Career of the Son of the Rector of the Cracow Academy
Stanisława Wojeńskiego droga do biskupiej infuły. Perypetie kościelnej kariery syna rektora Akademii Krakowskiej

Autorzy:

Prokop, Krzysztof R.
Krośniak, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1179640.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska

Tematy:

biography of Stanisław Wojeński (ca. 1613–1680)
Catholic episcopate of the Polish--Lithuanian Commonwealth in the 17th century
information processes for bishops
Polonica in the Vatican Archives
Stanisław Wojeński (ok. 1613–1680) – biografia
episkopat katolicki Rzeczypospolitej Obojga Narodów – XVII wiek
procesy informacyjne na biskupstwa
polonica w Archiwum Watykańskim

Opis:

Do wyróżniających, choć dziś już zapomnianych postaci życia kościelnego i politycznego doby panowania króla Jana III Sobieskiego, zaliczyć należy biskupa kamienieckiego z lat 1680–1685 Stanisława Wojeńskiego, autora drukowanej relacji z walk polsko-tureckich w roku 1684. Syn rektora Akademii Krakowskiej, wykształcony w Polsce, Rzeszy i Italii, już od czasów króla Jana II Kazimierza zaangażowany w działalność dyplomatyczną, kanonik katedry krakowskiej i archidiakon kapituły kolegiackiej w Pilicy, nominację ze strony monarchy na pozostającą wtedy pod panowaniem tureckim stolicę biskupią w Kamieńcu Podolskim uzyskał jeszcze w początkach roku 1677, wszakże na otrzymanie papieskiego zatwierdzenia musiał oczekiwać aż trzy lata. Zaważyła na tym nie tylko ówczesna sytuacja geopolityczna diecezji kamienieckiej, której terytorium zostało przejściowo utracone przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów, ale również względy natury personalnej. Został on bowiem oskarżony przed nuncjuszem apostolskim w Warszawie, a następnie także bezpośrednio w Kurii Rzymskiej, o nekromancję, brak osobistej pobożności, zaangażowanie w antycesarską opozycję na Węgrzech (zarazem też wchodzącej ówcześnie w skład ziem Korony św. Stefana dzisiejszej Słowacji), wreszcie też o dokonane z premedytacją zafałszowanie własnego rodowodu, w rzeczywistości nieszlacheckiego, celem zapewnienia sobie otwartej drogi do osiągnięcia wysokich godności kościelnych, spośród których to zarzutów przynajmniej ów ostatni odpowiadał prawdzie (przodkowie S. Wojeńskiego byli bowiem mieszczanami w Kościanie w Wielkopolsce). Ponieważ z jednej strony czynnikiem sprawczym wysunięcia owych oskarżeń był ordynariusz krakowski Andrzej Trzebicki, z drugiej wszakże dwór monarszy (na czele z samym królem Janem III Sobieskim) okazał nieustępliwość i nie zaniechał forsowania odnośnej kandydatury, w Rzymie długo zwlekano z podjęciem ostatecznej decyzji – do momentu, kiedy zmarł wyżej wspomniany biskup Krakowa (1679). Niniejszy artykuł ukazuje najważniejsze odsłony tej nietypowej, gdy chodzi o obsadzanie stolic biskupich w XVII-wiecznym państwie polsko-litewskim, sprawy, spożytkowując niewykorzystane dotychczas pod tym kątem materiały z Archiwum Watykańskiego (Archivio Segreto Vaticano).

Źródło:

Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2020, Special Issue; 175-230
0006-3940
2450-0410

Pojawia się w:

Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Papież Paweł VI – profetyczny wymiar pontyfikatu trudnych czasów
Pope Paul VI – Prophetic Dimension of Pontificate in Hardship Times

Autorzy:

Wyszowadzki, Władysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/496838.pdf

Data publikacji:

2019-12-31

Wydawca:

Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego

Tematy:

papież Paweł VI
Sobór Watykański II
aggiornamento
encyklika
Humanae vitae
upadek moralności
trudne czasy Kościoła
Paul VI
the Second Vatican Council aggiornamento
Encyclical Humanae vitae
the moral decay
difficult time of the Church

Opis:

The article discusses Pope Paul VI’s encyclicals Eccelsiam suam and Humanae vitae and their relevance for the Church teaching on moral principles concerning procreation, marital love and human sexuality. Pope Paul VI expressed his opposition to the corruption of morality and his words resonate with striking prophetic relevance. The Pope called for conversion and opening to Christ again by showing to the confused generation the joy of Christianity and Christ as the true source of happiness. His pontificate teaches us fidelity to the Gospel and to traditional Church teaching by reminding man’s call to holiness.
Niniejszy artykuł omawia encykliki Pawła VI Eccelsiam suam i Humanae vitae i ich znaczenie w nauczaniu zasad moralnych Kościoła w odniesieniu do prokreacji, miłości małżeńskiej i seksualności człowieka. Papież Paweł VI wyraził swój sprzeciw wobec moralnego zepsucia, a jego słowa uderzają profetycznym charakterem. Nawoływał do nawrócenia i ponownego otwarcia się na Chrystusa poprzez ukazywanie zagubionemu pokoleniu radości chrześcijaństwa i Chrystusa jako źródła prawdziwej szczęśliwości. Jego pontyfikat jest lekcją wierności Ewangelii i tradycyjnemu nauczaniu Kościoła poprzez przypominanie o powołaniu człowieka do zbawienia.

Źródło:

Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 4; 13-26
1232-8766

Pojawia się w:

Seminare. Poszukiwania naukowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 51.

Tytuł:

Geniusz kobiety w nauczaniu Kościoła

Autorzy:

Zwoliński, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/448290.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

New Testament
Church
woman
dignity
Pope John Paul II
„genius of women”
the Second Vatican Council
Nowy Testament
Kościół
kobieta
godność
Jan Paweł II
„geniusz kobiety”
II Sobór Watykański

Opis:

Among the Council’s documents, the Pastoral Constitution on the Church in the Modern World speaks several times of women. It reminds us about the equality of women and men as individuals, also in marriage. It calls us to overcome social and cultural discrimination and emphasizes the legitimacy to demand legal and factual equality of women with men. It declares that the woman should have the right to choose a state of life, access to equal education and upbringing. It was stressed that trafficking in women is a shameful practice, which offends their dignity. It was also noted that women already work in almost all fields of social life, so it is only right that they are able to participate in the work according to their abilities. John Paul II from the beginning of his pontificate prepared the faithful to get to know that „feminine genius”. An important trend in the teaching of the Pope about the woman is a reflection on love. The genius of the woman is also expressed in the fact that the man gets to knows himself, discovers who he is and who he ought to be, only with the woman. This is done when they become engaged, but also in marriage.

Źródło:

Studia Socialia Cracoviensia; 2016, 8, 2
2080-6604

Pojawia się w:

Studia Socialia Cracoviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 52.

Tytuł:

Stanisława Wojeńskiego droga do biskupiej infuły. Perypetie kościelnej kariery syna rektora Akademii Krakowskiej
Stanisław Wojeński’s Way to the Episcopal Mitre. The Adventurous Church Career of the Son of the Rector of the Cracow Academy

Autorzy:

Prokop, Krzysztof R.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/571102.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska

Tematy:

Biography of Stanisław Wojeński (c. 1613–1680)
Catholic episcopate of the Polish-Lithuanian Commonwealth in the 17th century
information processes for bishops
polonica in the Vatican Archives
Stanisław Wojeński (ok. 1613–1680) – biografia
episkopat katolicki Rzeczypospolitej Obojga Narodów – XVII wiek
procesy informacyjne na biskupstwa
polonica w Archiwum Watykańskim

Opis:

Stanisław Wojeński – who was Bishop of Kamieniec in the years 1680–1685 – was the author of a printed account of the Polish-Turkish wars of 1684 and was one of the distinctive (albe it forgotten) figures of the Church and political life during the reign of King Jan III Sobieski. He was the son of the Rector of the Cracow Academy and received his education in Poland, Germany and Italy. From the reign of King Jan II Kazimierz, he was active not only as a diplomat, but also as a Canon of the Cracow Cathedral and as the Archdeacon of the Collegiate Chapter in Pilica. In 1677, he was nominated as Bishop of Kamieniec Podolski, which at that time was under the Turkish jurisdiction. However, it was not until three years later that his nomination received papal approval, the delay being due not only to the geopolitical situation of the Diocese of Kamieniec, which had temporarily been lost to the Turks by the Polish-Lithuanian Commonwealth, but also to the fact that Wojeński had been accused – first before the Apostolic Nuncio in Warsaw and later in the Roman Curia itself – of necromancy, a lack of personal piety, involvement in the anti-imperial opposition in Hungary (i.e. in today’s Slovakia, which at that time belonged to the Lands of the Crown of Saint Stephen) and of having falsified his own origins (which were in fact non-noble) in order to be able to become a senior Church dignitary. Of all these accusations, the last at least was true, as Wojeński’s ancestors had actually been burghers in Kościan in Greater Poland. Because – on the one hand – the charges had been made by Andrzej Trzebicki, who was Bishop Ordinary of Cracow, while – on the other hand – the Royal Court (including King Jan III Sobieski himself) showed intransigence in supporting the candidacy, it was a long time before a decision was eventually made in Rome (and then only after the death of Bishop Trzebicki in 1679). This article presents the most important aspects of Wojeński’s case – which was atypical as far as the filling of episcopal vacancies in the seventeenth century Polish-Lithuanian Commonwealth was concerned – with the aid of sources from the Vatican Archives (Archivio Segreto Vaticano), which have hitherto not been analysed in this particular context.
Do wyróżniających, choć dziś już zapomnianych postaci życia kościelnego i politycznego doby panowania króla Jana III Sobieskiego, zaliczyć należy biskupa kamienieckiego z lat 1680–1685 Stanisława Wojeńskiego, autora drukowanej relacji z walk polsko-tureckich w roku 1684. Syn rektora Akademii Krakowskiej, wykształcony w Polsce, Rzeszy i Italii, już od czasów króla Jana II Kazimierza zaangażowany w działalność dyplomatyczną, kanonik katedry krakowskiej i archidiakon kapituły kolegiackiej w Pilicy, nominację ze strony monarchy na pozostającą wtedy pod panowaniem tureckim stolicę biskupią w Kamieńcu Podolskim uzyskał jeszcze w początkach roku 1677, wszakże na otrzymanie papieskiego zatwierdzenia musiał oczekiwać aż trzy lata. Zaważyła na tym nie tylko ówczesna sytuacja geopolityczna diecezji kamienieckiej, której terytorium zostało przejściowo utracone przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów, ale również względy natury personalnej. Został on bowiem oskarżony przed nuncjuszem apostolskim w Warszawie, a następnie także bezpośrednio w Kurii Rzymskiej, o nekromancję, brak osobistej pobożności, zaangażowanie w antycesarską opozycję na Węgrzech (zarazem też wchodzącej ówcześnie w skład ziem Korony św. Stefana dzisiejszej Słowacji), wreszcie też o dokonane z premedytacją zafałszowanie własnego rodowodu, w rzeczywistości nieszlacheckiego, celem zapewnienia sobie otwartej drogi do osiągnięcia wysokich godności kościelnych, spośród których to zarzutów przynajmniej ów ostatni odpowiadał prawdzie (przodkowie S. Wojeńskiego byli bowiem mieszczanami w Kościanie w Wielkopolsce). Ponieważ z jednej strony czynnikiem sprawczym wysunięcia owych oskarżeń był ordynariusz krakowski Andrzej Trzebicki, z drugiej wszakże dwór monarszy (na czele z samym królem Janem III Sobieskim) okazał nieustępliwość i nie zaniechał forsowania odnośnej kandydatury, w Rzymie długo zwlekano z podjęciem ostatecznej decyzji – do momentu, kiedy zmarł wyżej wspomniany biskup Krakowa (1679). Niniejszy artykuł ukazuje najważniejsze odsłony tej nietypowej, gdy chodzi o obsadzanie stolic biskupich w XVII-wiecznym państwie polsko-litewskim, sprawy, spożytkowując niewykorzystane dotychczas pod tym kątem materiały z Archiwum Watykańskiego (Archivio Segreto Vaticano).

Źródło:

Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2017, 67; 77-128
0006-3940
2450-0410

Pojawia się w:

Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 53.

Tytuł:

Polityczny wymiar dialogu Kościoła katolickiego z judaizmem w wybranych dokumentach Kurii Rzymskiej
The Political Dimension of the Dialogue of the Catholic Church with Judaism in some Documents of the Roman Curia

Autorzy:

Górzna, Sylwia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/595131.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

the Second Vatican Council; interreligious dialogue; Judaism; documents of the Roman Curia; the Holy See Commission for Religious Relations with the Jews
Sobór Watykański II; dialog międzyreligijny; judaizm; dokumenty Kurii Rzymskiej; Komisja Stolicy Apostolskiej do Spraw Stosunków Religijnych z Judaizmem

Opis:

The starting point for discussion were the documents of the Roman Curia, especially the Holy See Commission for Religious Relations with the Jews, acting within the Pontifical Council for Promoting Christian Unity, one of the dicasteries of the Roman Curia, which take up the issue of interreligious dialogue, primarily Catholic-Jewish dialogue. The article presents the political aspects, which can include, inter alia, forms of interreligious dialogue, cooperation of followers of the two religions for justice and peace, opposition to anti-Semitism and all forms of discrimination. The article refers to the documents of Vatican II (1962–1965), in particular the Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate, which was an important turning point in the history of Catholic-Jewish relations.
Punktem wyjścia do rozważań były dokumenty Kurii Rzymskiej, zwłaszcza Komisji Stolicy Apostolskiej do Spraw Stosunków Religijnych z Judaizmem, działającej w ramach Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, które podejmują problematykę dialogu międzyreligijnego, przede wszystkim dialogu katolicko-żydowskiego. W niniejszym artykule zaprezentowano ich polityczne aspekty, do których możemy zaliczyć m.in.: formy dialogu międzyreligijnego, współpraca wyznawców obu religii na rzecz sprawiedliwości i pokoju, przeciwstawianie się antysemityzmowi i wszelkim formom dyskryminacji. Nawiązano do dokumentów Soboru Watykańskiego II (1962–1965), zwłaszcza do Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate, która stanowiła istotny zwrot w historii stosunków katolicko-żydowskich.

Źródło:

Studia Oecumenica; 2015, 15; 291-312
1643-2762

Pojawia się w:

Studia Oecumenica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 54.

Tytuł:

(Nie) wprowadzanie zaleceń Drugiego Soboru Watykańskiego na Słowacji (historia i działanie świeckich ruchów i stowarzyszeń)

Autorzy:

Saraka, Damina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/560527.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

The Second Vatican Council
Greek Catholic Church
Church Movements and Communities
new evangelisation
layman associations
Drugi Sobór Watykański
Kościół greckokatolicki
ruchy i wspólnoty kościelne
nowa ewangelizacja
organizacje świeckie

Opis:

Church movements and lay associations are one of the admirable fruits of the Second Vatican Council. However, it was not simple to inject the recommendations and regulations of the council into the life of the Catholic Church. In Eastern Europe and especially in former Czechoslovakia the Catholic Church had to confront a massive external conflict against totalitarian communist regimes which openly restrained implementing the fruits of the council into practical life. The Greek Catholic Church, which was prohibited by the totalitarian regime in Czechoslovakia for 18 years, became caught in the centre of that conflict. Despite the period of darkness and many conflicts, there came a period of freedom and blossoming of new movements and communities, which involve new forms of communication with modern people and answer their need for strong and personal experiences with God. However, also in the middle of the free society and continuous activity and blossoming of movements there are internal conflicts, which are the consequence of adolescence, development of structures and applying of charismas of particular movements and communities in the Catholic Church environment. It is the period of adolescing to ‘Church maturity’ which cannot be without conflicts. Despite the conflicts, church movements and lay associations are the answer to dramatic calls of the present-day period induced by The Holy Spirit.
Jednym z owoców Drugiego Soboru Watykańskiego są ruchy kościelne i organizacje świeckie. Jednak wprowadzenie zaleceń i przepisów soboru w życie Kościoła katolickiego nie było łatwe. W Europie Wschodniej, a szczególnie w byłej Czechosłowacji, Kościół katolicki musiał zmierzyć się z niezwykle poważnym konfliktem zewnętrznym z reżimami komunistycznymi, które otwarcie utrudniały wprowadzanie decyzji soboru w życie codzienne. Kościół grekokatolicki, przynależność do którego przez osiemnaście lat była zakazywana przez czechosłowacki reżim totalitarny, znalazł się w centrum tego zatargu. Pomimo tego mrocznego okresu i licznych konfliktów, ostatecznie nadszedł czas wolności i rozkwitu nowych ruchów i wspólnot, które zasadzają się na współczesnych formach komunikacji z człowiekiem i odpowiadają na jego potrzebę silnego i osobistego doświadczania Boga. Jednak nawet w wolnym społeczeństwie, pomimo ciągłej działalności i rozkwitu tych ruchów, istnieją konflikty wewnętrzne, które są konsekwencją dojrzewania, rozwijania struktur i odwoływania się do charyzmy poszczególnych ruchów i społeczności w środowisku Kościoła katolickiego. Mamy obecnie okres dorastania do „kościelnej dojrzałości”, które nie może odbyć się bezproblemowo. Pomimo tego jednak, ruchy kościelne i organizacje świeckie stanowią odpowiedź na dramatyczne wołanie, powodowane przez Ducha Świętego, jakie słyszymy ze strony współczesnego świata.

Źródło:

Folia Historica Cracoviensia; 2019, 25, 1
0867-8294

Pojawia się w:

Folia Historica Cracoviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 55.

Tytuł:

Polityczny oddźwięk Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate
The Political Response to the Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate

Autorzy:

Górzna, Sylwia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/619610.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

the Second Vatican Council
Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate
interreligious dialogue
Islam
Judaism
Sobór Watykański II
Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate
dialog międzyreligijny
islam
judaizm

Opis:

The opening of the Catholic Church to dialogue with other religions has its source in the Second Vatican Council (1962-1965), which inmany documents expressed the positive attitude of the Catholic Church to non-Christian religions. It was a special landmark event in the history of the Catholic Church. The author presents a conciliatory document, which proposes that the faithful of the Church should establish a dialogue with the followers of different religions to respect the values present in these religions. The Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate began the process of the re-orientation of the Church towards the followers of different religions, among others Islam and Judaism, which are based on the belief in one God (monotheism). Particular attention should be paid to item 3 of this Declaration, which emphasizes that the Catholic Church has regard for the followers of Islam and item 4, which contains the formulation of the Jewish responsibility for deicide and raises the painful issue of anti-Semitism, but not for political reasons. Through the Declaration, a lot of Catholics have changed their approach towards the followers of other religions. This document is a testimony confirming the special concern of the Church about establishing friendly relations with the followers of different religions, among others Islam and Judaism. The author is convinced that the document contributes to the peaceful coexistence of religions, which should work towards peace between nations.
Otwarcie Kościoła katolickiego na dialog z innymi religiami ma swoje źródło w Soborze Watykańskim II (1962-1965), który w wielu dokumentach wyraził pozytywny stosunek Kościoła katolickiego do religii niechrześcijańskich. Był wydarzeniem szczególnym i przełomowym w dziejach Kościoła katolickiego. Autorka przedstawiła dokument soborowy, który proponuje, aby wierni Kościoła nawiązali dialog z wyznawcami różnych religii, aby szanowali wartości obecne w tych religiach. Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate rozpoczęła proces reorientacji Kościoła wobec wyznawców różnych religii m.in. islamu i judaizmu, której podstawąjest wiara w jednego Boga (monoteizm). Należy zwrócić uwagę zwłaszcza na numer 3. tej deklaracji, który podkreśla, iż Kościół katolicki z szacunkiem odnosi się do wyznawców islamu oraz numer 4., który zawiera sformułowanie zdejmujące z Żydów odpowiedzialność za Bogobójstwo, porusza bolesną sprawę antysemityzmu, jednak nie z pobudek politycznych. Dzięki Deklaracji wielu katolików zmieniło podejście do wyznawców innych religii. Ten dokument jest świadectwem potwierdzającym szczególną troskę Kościoła o nawiązanie przyjaznych relacji z wyznawcami różnych religii m.in. islamu i judaizmu. Autorka jest przekonana, iż dokument przyczynia się do pokojowego współistnienia religii, które powinny podjąć służbę na rzecz pokoju między narodami, co stanowi o jego politycznym wymiarze.

Źródło:

Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2015, 1; 191-203
1731-7517

Pojawia się w:

Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 56.

Tytuł:

Kaznodziejstwo posoborowe: przed czy po odnowie?
Preaching the post-conciliar: before or after renewal?

Autorzy:

Draguła, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2139050.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

homily
the liturgy
Second Vatican Council
Pope Francis

Opis:

The Constitution on the Sacred Liturgy of Vatican II restored the homily proper role in the liturgy of the Mass, making it an integral part of it. It was the realization of this demand to recover theology and preaching. Homily is beyond its explanatory and informative role, which was dominant in predicting before the Council. The preachers’ statements show the dissemination of the homily of the Church in Poland was not raised easily, and preachers preach willingly returned to a theme, focused on the truths of faith and morals. Opinion of the contemporary listeners confi rm the preachers’ diagnosis. For the diagnosis

Źródło:

Colloquia Theologica Ottoniana; 2013, 1; 57-72
1731-0555
2353-2998

Pojawia się w:

Colloquia Theologica Ottoniana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 57.

Tytuł:

Polityka władz Jugosławii wobec Kościoła katolickiego w latach 1945–1971
Policy of the Yugoslavian authorities towards the Catholic Church in 1945–1971

Autorzy:

Wawryszuk, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/478227.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Tematy:

Jugosławia
Kościół katolicki
polityka wyznaniowa w Jugosławii
Watykan (Stolica Apostolska) po II wojnie światowej
Yugoslavia
Catholic Church
Yugoslav Religious Policy
Vatican (the Holy See)

Opis:

The acquisition of power by the communists in Yugoslavia after World War II proceeded in a different way, than in case of other Central and East European countries (except Albania). First of all, Yugoslavia had been liberated mostly by partisans, naturally supported by the Allied Powers. Secondly, taking into account their impact on political reality in the country, they did not follow other communists (e.g. from Poland, Hungary, Bulgaria etc.) in implementing a “transitional period”, but straight away started massive terror against all potential or real political enemies. One of the “natural” enemy of the new government was the Catholic Church (CCh), Institution especially strong in Croatia and Slovenia. Thus, the CCh was oppressed by communists. The authorities used administrative repressions, some of most active priests were killed. The archbishop Alojzije Stepinac, the leader of the Church in Croatia, was sentenced and imprisoned. Gradually, after WW II, communist terror had been substituted by administrative and political repressions. Belgrade had started a kind of political game with Vatican, where the situation of the Church in Croatia was at stake. At this point the pattern was similar to other communist states: the “priests-patriots” associations were established in whole Yugoslavia. However, a lack of success led Josip Broz-Tito, Yugoslav leader, to break off the diplomatic relations with the Holy See in 1952. The diplomatic détente between the Holy See and Belgrade appeared in mid-‘60s, when tough negotiations between states had begun. The agreement, finally signed in 1966, resulted in improvement of the CCh’s position in Croatia and Slovenia. It is worth to be noted, that Vatican was interested in looking for deeper frames of cooperation with Yugoslavia. The main goal was to sign a concordat with a socialist state, what would have a huge impact on Catholicism the whole Eastern Bloc. Apart from that, as Belgrade continued its policy in Non-Aligned Movement, Vatican sought an opportunity to expand its influence in the Third World. Eventually, the concordat was signed in 1970 and in the following year Josip Broz-Tito, as the first communist leader, officially visited pope Paul VI in Vatican. At the end of 1971 a symbolic event for a Church’s history in Croatia took place – “The Croat Spring”. Massive protests in the republic were suppressed by the authorities. Oppositely to clergy in other countries like Poland, the Church in Croatia/Yugoslavia remained passive. This fact had significant consequences, as the Croatian elites almost up to ‘90s felt deep reserve to the Institution.

Źródło:

Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 29; 236-251
1427-7476

Pojawia się w:

Pamięć i Sprawiedliwość

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 58.

Tytuł:

Legge sulla cittadinanza, la residenza e l’accesso N. CXXXI – the legislative reorganisation of the citizenship of the Vatican City State
Legge sulla cittadinanza, la residenza e l’accesso N. CXXXI – reorganizacja legislacyjna obywatelstwa miasta-państwa Watykan

Autorzy:

Witola, Filip

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/38419830.pdf

Data publikacji:

2024-07-17

Wydawca:

Uniwersytet Opolski

Tematy:

Vatican citizenship
Vatican City State
The Holly See
obywatelstwo watykańskie
miasto-państwo Watykan
Stolica Apostolska

Opis:

The citizenship of the Vatican City State is characterised by individual features relating above all to the manner in which it is conferred and its forfeiture. The introduction of the legal category of Vatican nationality has its origins in the Lateran Treaty, but it was in 1929 when Pope Pius XI promulgated the law Legge sulla cittadinanza ed il soggiorno N. III concretising this institution which has lived to see its own reorganisation over time. Based on an analysis of Vatican legislation, it is possible to conclude that the present Vatican legislation is largely updated to current needs without losing its unique characteristics. The main intention was to present whether and how Legge sulla cittadinanza, la residenzae l’accesso N.CXXXI changes Vatican citizenship and what differences can be found in the newly created law. This process was based on a comparative method of legal acts, an analysis of the literature, as well as observation of interrelationships and dependencies. On the basis of this exercise, it was determined that the 2011 law remains within the original legal framework, but that its amendment is of a practical nature, intended to give individuals freedom of action and not to lead them to the appearance of possible negative consequences associated with the loss of citizenship.
Obywatelstwo miasta-państwa Watykan charakteryzuje się indywidualnymi cechami odnoszącymi się przede wszystkim do sposobu nadawania i jego utraty. Wprowadzenie kategorii prawnej obywatelstwa watykańskiego swój początek bierze w traktacie laterańskim, jednakże papież Pius XI w 1929 r. promulgował ustawę Legge sulla cittadinanza ed il soggiorno N. III, konkretyzującą tę instytucję, która z biegiem czasu doczekała się swojego przeorganizowania. Na podstawie analizy aktów prawnych Watykanu można wysnuć tezę, że teraźniejsze prawodawstwo watykańskie w dużym stopniu aktualizuje się do obecnych potrzeb, nie tracąc przy tym swoich unikatowych cech. Głównym zamiarem było przedstawienie tego, czy i w jaki sposób Legge sulla cittadinanza, la residenza e l’accesso N.CXXXI zmienia obywatelstwo watykańskie oraz jakie różnice odnajdziemy w nowo powstałej ustawie. Proces ten oparto na metodzie komparatystycznej aktów prawnych, analizie piśmiennictwa, a także obserwacji wzajemnych związków i zależności. Na podstawie tego działania ustalono, że ustawa z 2011 r. pozostaje w pierwotnych ramach prawnych, lecz jej zmiana ma charakter praktyczny, mający dawać jednostkom swobodę w działaniu oraz nie ma ich doprowadzać do pojawienia się ewentualnych negatywnych skutków związanych z utratą obywatelstwa.

Źródło:

Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2024, 22, 1; 131-142
2658-1922

Pojawia się w:

Opolskie Studia Administracyjno-Prawne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 59.

Tytuł:

Przedsoborowe „drogi” do generalnej reformy liturgicznej Soboru Watykańskiego II
Pre-council "road" to general liturgical reform of Vatican II

Autorzy:

Krzystek, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2008104.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

the encyclical
the liturgy
the Holy See
the road
Vatican
encyklik
liturgia
Stolica Apostolska
droga
Sobór Watykański

Opis:

Promotor posoborowej reformy liturgicznej A. Bugnini CM w swoim monumentalnym dziele La riforma liturgica (1948-1975) jako klucz do reformy liturgicznej wymienia: ruch liturgiczny, rozwój nauk liturgicznych, komisję powołaną w 1948 roku przez Piusa XII (1939-1958) i kongres w Asyżu. To świadectwo należy rozszerzyć o bogaty dorobek myśli Piusa XII, a zwłaszcza jego encyklikę Mediator Dei (1947), będącą szczególnym impulsem dla przyszłej reformy liturgicznej, a także międzynarodowe kongresy liturgiczne, które odbywały się od 1951 roku, z największym wydarzeniem, jakim był kongres pastoralno-liturgiczny w Asyżu w 1956 roku. Czas kongresów liturgicznych o wymiarze międzynarodowym w latach pięćdziesiątych był wymownym świadectwem dojrzałości ruchu liturgicznego, który po ukazaniu się encykliki Mediator Dei w 1947 roku stał się oficjalnym ruchem Kościoła. Spotkania kongresowe, z udziałem przedstawicieli Stolicy Apostolskiej, najwybitniejszych specjalistów nauk liturgicznych i zaangażowanych duszpasterzy kształtowały dojrzałe idee odnowy liturgicznej, które w pełnym świetle zaprezentowały się w soborowym schemacie liturgicznym. Podczas gdy redakcje innych schematów soborowych odsyłano do nowych opracowań, schemat liturgiczny z proporcjonalnie mniejszymi poprawkami znalazł od początku uznanie Ojców Soboru. Można twierdzić, że dojrzewał przez wiele dziesięcioleci w klimacie ruchu liturgicznego, a od 1947 roku pod szczególnym patronatem encykliki Piusa XII Mediator Dei, która wytyczyła autentyczne drogi odnowy liturgicznej.
Promoter of the post-conciliar liturgical reform A. Bugnini CM in his monumental work La riforma liturgica (1948-1975) as the key to the reform of the liturgical lists: the liturgical movement, development of the liturgical sciences committee appointed in 1948 by Pope Pius XII (1939-1958) and congress in Assisi. This certificate should be extended to the rich legacy of thought of Pius XII, and especially his encyclical Mediator Dei (1947), which became a special incentive for future liturgical reform, as well as international congresses liturgy, which took place from 1951. The biggest event so far was the Congress pastoral-liturgical in Assisi in 1956. Time of the liturgical conferences with an international dimension in the fifties was an eloquent testimony to the maturity of the liturgical movement, which after the publication of the encyclical Mediator Dei in 1947 became the official church movement. Congress meeting, attended by representatives of the Holy See, the most prominent specialists liturgical teachings and committed pastors, mature ideas shaped the liturgical renewal, which in full view were presented in the conciliar liturgical scheme. While the editorial council of other schemes were sent to new studies, liturgical scheme with proportionately lower amendments found since the beginning of the recognition of the Council Fathers. It can be argued that matured over many decades in the climate of the liturgical movement, and since 1947 under the special patronage of Pope Pius XII's encyclical Mediator Dei, which paved the authentic way of liturgical renewal.

Źródło:

Colloquia Theologica Ottoniana; 2015, 1; 7-24
1731-0555
2353-2998

Pojawia się w:

Colloquia Theologica Ottoniana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 60.

Tytuł:

CMSWR versus LCWR: About the Crisis and the Renewal of Consecrated Female Life in the USA

Autorzy:

Chaberek, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2037250.pdf

Data publikacji:

2021-03-29

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

nun
congregation
Second Vatican Council
reform
Congregation for the Doctrine of the Faith
vocation

Opis:

The article discusses the history of reforms of American religious sisters initiated by Pius XII and concluded by a joint agreement between the LCWR and the Commissions of the Congregation for the Doctrine of the Faith. The article shows the character of the reforms undertaken before and after the Council and how two organizations representing American sisters were established. The continuous departure of the LCWR from the teaching of the Church is presented in opposition to the fidelity of the second organization with canonical status – CMSWR. The lack of vocations among the sisters gathered in the LCWR is a sign of mistakes in the reforms that were undertaken and politicization of the organization.

Źródło:

Collectanea Theologica; 2020, 90, 5; 767-786
0137-6985
2720-1481

Pojawia się w:

Collectanea Theologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 61.

Tytuł:

Posoborowa instytucjonalna odnowa Kościoła krakowskiego według kardynała Karola Wojtyły

Autorzy:

Dyduch, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/571700.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Karol Wojtyła
the Second Vatican Council
enrichment of faith
the Presbyteral Council
metropolitan curia
Pastoral Council
Pastoral Synod of Krakow Archdiocese
the First Provincial Council
Sobór Watykański II
wzbogacenie wiary
Rada Kapłańska
kuria metropolitalna
Rada Duszpasterska
Duszpasterski Synod Archidiecezji Krakowskiej
I Synod Prowincji Krakowskiej

Opis:

Cardinal Karol Wojtyła, inspired by the Second Vatican Council, initiated a renewal of Krakow’s Church. The process was multidimensional and involved, among others, a reform of existing archdiocesan structures and a creation of new ones. The renewal was deeply rooted in the theology of the Second Vatican Council, especially in its teaching on the Church, presented by the Council as a community of the People of God, and the Mystical Body of Christ. To achieve accurate reception of the teaching of the Council, card. Wojtyła used the Archdiocesan Synod of Krakow and the Provincial Council.

Źródło:

Polonia Sacra; 2013, 17, 2
1428-5673

Pojawia się w:

Polonia Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 62.

Tytuł:

Odnowa liturgiczna pięćdziesiąt lat po ogłoszeniu soborowej konstytucji Sacrosanctum Concilium w metropolii Szczecińsko-Kamieńskiej
The liturgical renewal fifty years after the announcement of the Conciliar Constitution Sacrosanctum concilum in the Metropolis of Szczecin-Kamien

Autorzy:

Krzystek, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1963551.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

the constitution
the diocese
Vatican II
renewal
liturgy
konstytucja
diecezja
Sobór Watykański II
odnowa
liturgia

Opis:

Upłynęło już ponad pięćdziesiąt lat od dnia 4 grudnia 1963 roku, kiedy papież Paweł VI ogłosił konstytucję o świętej liturgii Sacrosanctum concilium, pierwszy owoc Soboru Watykańskiego II. Konstytucja stała się zwiastunem nadziei dla całego Kościoła i jego odnowy. Po ponad pół wieku Kościół i społeczeństwo doznały głębokich przemian, ale przesłanie konstytucji pozostaje aktualne w odniesieniu do nowych problemów i potwierdza zawarte w niej zasady. A zatem odnowa liturgiczna trwa. Półwiecze stanowi dobry czas na dokonywanie analiz, bilansów i ocen tych doniosłych decyzji, które zgodnie z wolą Ojców soborowych odmieniły oblicze współczesnego Kościoła. Zasady zawarte w konstytucji liturgicznej w dalszym ciągu nadają kierunek przyszłości liturgii, aby reforma była coraz lepiej rozumiana i wprowadzana w życie. Naszym obowiązkiem jest dalsze odkrywanie całego bogactwa, które zawarte jest w liturgii Kościoła. Uważne studium dokumentów liturgicznych Kościoła powszechnego i lokalnego uświadamia, jak wiele jest jeszcze do zrobienia, aby zrozumieć i wprowadzić w życie posoborową odnowę liturgii. Stąd wysiłki Kościoła partykularnego, który przez prace synodu metropolitalnego dokonuje oceny życia liturgicznego w ramach tematu: „posługa uświęcania”. Komisja synodalna wskazała problemy, które wydają się bardzo aktualne w naszym czasie i pilnie wymagają podjęcia: chrześcijański wymiar świętowania niedzieli; czynne uczestnictwo w liturgii; formacja liturgiczna; diakonat stały; muzyka i śpiew w liturgii; Liturgia godzin modlitwą całego ludu Bożego; kształtowanie przestrzeni liturgicznej. Przedstawione tematy dotyczą istoty odnowy liturgicznej, która służy uobecnianiu Tajemnicy paschalnej Chrystusa w liturgii Kościoła, celebrowanej każdego dnia w Eucharystii i sakramentach, szczególnie w dniu Paschy i w każdą niedzielę. Ich uszczegółowienie w synodach diecezjalnych pozwoli w pełni ukazać liturgię jako źródło i szczyt życia Kościoła partykularnego.
It has been more than fifty years from 4 December 1963, when Pope Bl. Paul VI promulgated the Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium, the first fruit of the Second Vatican Council. The Constitution has become a harbinger of hope for the whole Church and its renewal. After more than half a century, the Church and society have experienced profound changes, but the message remains valid Constitution in relation to new problems and confirms the principles contained therein. Therefore liturgical renewal continues. Half a century is a good time to make analyzes, balance sheets and ratings of these momentous decisions which, in accordance with the will of the Council Fathers changed the face of the modern Church. The principles contained in the Constitution of the liturgical still give future direction of the liturgy that the reform may be ever better understood and implemented. Our duty is to continue discovering all the wealth which is contained in the liturgy of the Church. A careful study of liturgical documents universal and local Church realizes how much remains to be done to understand and implement post-Vatican II renewal of the liturgy. Hence the efforts of the particular Church which by the work of the synod of metropolitan evaluates the liturgical life under the theme: "The ministry of sanctification". Synodical Commission has pointed out problems that seem to be very topical in our time and urgently need to be tackled: Christian dimension of Sunday; active participation in the liturgy; liturgical formation; permanent diaconate; music and singing in the liturgy; Liturgy of the Hours prayer of the whole people of God; development of liturgical space. The above issues relate to the substance of the liturgical renewal, which is used to make present the Paschal Mystery of Christ in the Church’s liturgy celebrated every day in the Eucharist and the sacraments, especially on Easter Sunday and every Sunday. Their refinement in diocesan synods will fully reveal the liturgy as the source and summit of the life of the particular Church.

Źródło:

Colloquia Theologica Ottoniana; 2015, 2; 105-138
1731-0555
2353-2998

Pojawia się w:

Colloquia Theologica Ottoniana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 63.

Tytuł:

Sobór Watykański II w piśmiennictwie łotewskim
A Reflection of the Second Vatican Council in the Latvian Press

Autorzy:

Tolstovs, Ilmars

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2038085.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Sobór Watykański II
Kościół katolicki na Łotwie
chrystianizacja Łotwy
komuniści
ZSSR
ekumenizm
prasa świecka
prasa katolicka
Jan Paweł II
Katechizm Kościoła Katolickiego
Kościół
eklezjologia
dokumenty Soboru Watykańskiego II
Second Vatican Council
Catholic Church in Latvia
Christianization of the Latvia
communists
USSR
ecumenism
secular press
Catholic press
John Paul II
Catechism of the Catholic Church
Church
Ecclesiology
documents of the Second Vatican Council

Opis:

W pierwszej części artykułu została krótko przedstawiona sytuacja historyczna od XIII w., kiedy to na terytorium Łotwy przybyli chrześcijańscy misjonarze, aż do 1962 r., kiedy to rozpoczął się Sobór Watykański II. Pozostałe dwie części artykułu stanowi prasowy przekaz od Soboru Watykańskiego II w czasach imperium radzieckiego oraz w niepodległej Łotwie. Kiedy rozpoczął się Sobór Watykański II, terytorium Łotwy znajdowało się pod okupacją radziecką. Z tego powodu przebieg soboru, a także idee zawarte w jego dokumentach, które powinny być wprowadzane także w życie Kościoła na Łotwie, pozostawały albo w ogóle nieznane, albo dostęp do nich był utrudniony. Jednak – pomimo trudności – w czwartej i piątej sesji soborowej brał udział ks. Julians Vaivods, który w owym czasie został też konsekrowany na jedynego biskupa na terytorium Łotwy. Analizując radziecką prasę z tego czasu, należy stwierdzić, że dla komunistycznych ideologów interesującą wydała się otwartość ówczesnego Kościoła na świat i prezentowana przez niego myśl społeczna. Według nich Kościół próbował w ten sposób modernizować się i rozwijać swój chrześcijański socjalizm. Po odzyskaniu niepodległości w 1991 r. Kościół na Łotwie stopniowo zaczął rozwijać się. Pojawiły się istotne publikacje dotyczące soboru, które dotykały najistotniejszych zagadnień. Praca w tej dziedzinie nadal jest na Łotwie kontynuowana. Dokumenty Soboru Watykańskiego II w języku łotewskim jeszcze oczekują na pełne wydanie, co stanowi trudność dla wiernych w zapoznaniu się z tymi tekstami i w pełnym zrozumieniu ducha soborowego, a także we wprowadzeniu ich w życie.
The report briefly examines the historical situation of the period extending from the 13th century, when Christian missionaries arrived in Latvia and a planned evangelization of the population was organized, up to 1962, when the Second Vatican Council started. As the territory of Latvia was under the rule of different powers and different religious views dominated during different historical periods, there were periods when the ruling power favoured evangelization, but there were also such periods when this process was completely paralysed. The territory of Latvia was under the Soviet occupation regime also when the Second Vatican Council started, thus the progress of Second Vatican Council, as well as realization of ideas and thoughts expressed in the documents of the Council were either hindered or impossible in the Church in Latvia. Notwithstanding the difficulties, Latvia was represented by prelate Julians Vaivods in the fourth and fifth session of the Second Vatican Council. During the Council, J. Vaivods was also consecrated as the only bishop in the territory of Latvia. It should be stressed that there were bishops only in Latvia and Lithuania throughout the whole USSR, and bishop J. Vaivods was responsible for pastoral care of Catholic believers of all the USSR, except Lithuania. Research of articles on the Second Vatican Council published in the soviet press allows to conclude that soviet ideologists sympathized with the openness of the Church to the world and social ideas, because, in their opinion, in such a way the Church tried to modernize religion and develop as if its own Christian socialism. After regaining independence in 1991, the Church in Latvia gradually started to develop; more significant publications about the Council tackling the most necessary issues appeared in the press. However, taking into consideration the previous situation of the Church in Latvia, the work is still being continued. Documents of the Second Vatican Council have not yet been published in Latvian, thus they are not easily available for believers and it hinders them to become aware of the spirit of the Council and implement it in life.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 111-124
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 64.

Tytuł:

Świeccy – współodpowiedzialni czy tylko odbiorcy nauczania? Punkty zapalne i perspektywy zmian

Autorzy:

Majewski, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/560002.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

laity
theology of charism
Vatican II
ecclesiology
reform of the Church

Opis:

There are currently emphatic appeals for increased efforts in order to include laity in vita et in missione Ecclesiae in the areas of theology and ecclesiology. They define the lay person by negation, as a person without the charism of priesthood. Could you be responsible for situations in which you did not receive the gift of grace from the Holy Spirit? Rather the possession of a charism can create the proper Christian responsibility. In other words, this negative theology of laity cannot make for an ecclesial accountability, because it does not recognize in the lay people their own gifts of grace. It does not conceptualize the mysterious connection between every believer and Holy Spirit who dwells in him and who forms an outstanding vocation of every christifideles. This charismatic presence of the Holy Spirit causes everyone to be in a position of responsibility for their own charism in Ecclesia. So, the theology of charism plays the crucial role in a theoretical and a practical repair of ecclesiastic responsibility of lay people. It had been awakened by Vatican II but was present in theology and practiced in the church at most for two or three decades after only the council.

Źródło:

Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2017, 5
2300-3588

Pojawia się w:

Theological Research. A Journal of Systematic Theology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 65.

Tytuł:

Codzienność, która stała się liturgią. Życie i działalność Cipriano Vagagginiego
Everyday life which became liturgy. The life and activities of Cipriano Vagaggini

Autorzy:

Matczak, Bartłomiej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2056730.pdf

Data publikacji:

2015-12-07

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej

Tematy:

teologia liturgii
Cipriano Vagaggini
Sobór Watykański II
historia liturgii
Ateneum świętego Anzelma
Instytut liturgiczny świętego Anzelma
bierzmowanie
modlitwa eucharystyczna
theology of liturgy
The Second Vatican Council
history of the liturgy,
Athenaeum of St. Anselm
Liturgical Institute of St. Anselm
confirmation
Eucharistic Prayer.

Opis:

Cipriano Vagaggini is listed among the greatest theologians of the twentieth century. Being all-round educated, familiar with the benedictine spirituality and fascinated with the liturgy of the western and eastern church, he may be called a true renaissance man. His work is still a valid guideline to the research on the relationship between liturgy and theology. The fact that he was engaged in the aforementioned renewal of the liturgy is also the testament to his greatness. He was employed in the following commissions concerning the preliminary works as well as the works concluding the Second Vatican Council: De Mysterio sacrae Liturgiae eiusque relatione ad vitam Ecclesiae, De Sacramentis et Sacramentalibus and De liturgiae aptatione ad traditionem et ingenium populorum, Consilium ad exsequendam Con-stitutionem de Sacra Liturgia. Furthermore, he worked on the new Ordo Missae, the lection-aries, the Eucharistic Prayers, the sacrament of confirmation and the sacramentals. The prod-uct of his activity is not only the many liturgical texts, but also a number of publications that.

Źródło:

Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 99-109
1733-7496

Pojawia się w:

Teologiczne Studia Siedleckie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 66.

Tytuł:

Znaczenie Soboru Watykańskiego II dla katechezy. Retrospekcja po pięćdziesięciu latach (1962-2013)
Meaning of the II Vatical Council for the catechesis. Flashback after fifty years (1962-2013)
L’importanza del Concilio Vaticano II per la catechesi. Retrospezione dopo 50 anni (1962-2013)

Autorzy:

Offmański, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/462146.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Sobór Watykański II
natura i cel katechezy
posługa słowa
inkulturacja
komunikacja wiary
the II Vatican Council
the nature and the purpose of the catechesis
service of the word
inculturation
communication of the faith
il Concilio Vaticano II
la natura e lo scopo della catechesi ministero della parola
l’inculturazione
la comunicazione della fede

Opis:

W artykule poddano analizie wpływ Vaticanum wpływ II na rozwój współczesnej katechezy. Autor podkreśla, iż jest to wielowymiarowe działanie. Choć żaden soborowy dokument nie został poświęcony katechezie, to główne nurty Soboru przeniknęły do refleksji katechetycznej. Jak wykazano w artykule, w wizji natury i celu katechezy Sobór stanowił inspirację do samookreślenia katechezy jako posługi Słowa. Treść katechetycznego przepowiadania skupiała się na soborowej eklezjologii z personalistycznym i wspólnotowym ujęciem wychowania liturgicznego. Źródłem całego procesu katechetycznego są Pismo Święte i liturgia, zaś życie chrześcijańskie – ukazane jest jako realizacja powołania życiowego kształtowanego przez osobowe spotkanie Boga z człowiekiem. Od strony metodologicznej Sobór Watykański II wpłynął na ożywienie inkulturacji i poszukiwanie języka komunikacji wiary, który optymalizował by pogłębienie wiary we współczesnym świecie.
In the article they made the flashback examining the Vaticanum II influence to the development of the contemporary catechesis. It is multidimensional action. Although no conciliar document was devoted to the catechesis, however mainstreams of the Council found their reflection in different transformations of the catechesis. In the vision of the nature and the purpose of the catechesis the Council constituted the inspiration for the self-determination of the catechesis as services of the Word. Contents of predicting religious education was focused on conciliar ecclesiology, with her peculiar frame of the liturgical upbringing. The Bible and liturgy are the source of the whole religious education process. The Christian life is portrayed as the completion of appointing practical God shaped by the personal meeting with the man. From the methodological side the II Vatican Council affected on the revival of inculturation. He influenced also on seeking language of the transport of the faith which would optimize deepening the faith in contemporary world
L’articolo analizza influsso del Concilio Vaticano II sullo sviluppo della catechesi moderna. L’autore sottolinea che questa influenza è multidimensionale. Anche se nessuno dei documenti conciliari è stato dedicato alla catechesi, le principali tendenze del Concilio penetrarono riflessione catechetica. Come si è mostrato in questo articolo, il Concilio – nella sua visione della natura e dello scopo della catechesi –, è stato un’ispirazione per l’autodeterminazione della catechesi come ministero della parola. Il contenuto della predicazione catechetica s’è concentrata sull’ecclesiologia conciliare ovvero sia sul suo riconoscimento di educazione liturgica in chiave personalista e comunitario. La fonte di tutto il processo di catechesi sono la Scrittura e la liturgia; e la vita cristiana si presenta come il compimento della vocazione plasmata da incontro personale tra Dio e l’uomo. Dal punto di vista metodologico Concilio Vaticano II ha contribuito alla rinascita dell’inculturazione e alla ricerca di linguaggio della comunicazione della fede il quale farebbe sì che la fede si approfondisca nel mondo moderno.

Źródło:

Studia Katechetyczne; 2014, 10; 71-87
0138-0672

Pojawia się w:

Studia Katechetyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 67.

Tytuł:

Theological Foundation of Administrative Canon Law
Teologiczne podstawy administracyjnego prawa kanonicznego

Autorzy:

Jada Patrisio, Emmanuel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2038047.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Kościół
prawo kanoniczne
Sobór Watykański II
the Church
Canon Law
II Vatican Council

Opis:

Przed Soborem Watykańskim II percepcja Kościoła ograniczała się do jego instytucjonalnego wymiaru. Sobór Watykański dokonał istotnej zmiany, po której Kościół to rzeczywistość złożona (realitas complexa), w której pierwiastek Boski i ludzki tworzą jedną komplementarną całość. Autor, opierając się na tej koncepcji (niehierarchicznej), dokonuje analizy teologicznej części Kodeksu Prawa Kanonicznego dotyczącej administracji Kościoła.
Prior to Vatican Council II there has been a dominant ecclesiology which looked at the Church as an institution. “that is to say, the view that defines the Church primarily in terms of its visible structures, especially the rights and powers of its officers.” With the coming of Vatican II, the Church is defined “in the nature of sacrament—a sign and instrument that is of communion with God and of unity among all men.” The principal paradigm of the Church in the documents of Vatican Council II is that of ”the people of God... The Church is seen as a community of persons each of whom is individually free.” It is with this view of the Church as a circle of friends and not a hierarchical pyramid that we shall explain the theological foundation of Administration Canon Law in the Code of 1983.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 10; 189-200
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 68.

Tytuł:

Post-conciliar Changes in Liturgy
Szeroki kontekst posoborowych zmian w liturgii

Autorzy:

Mieszczak, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/671893.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Teologiczne

Tematy:

The Second Vatican Council
Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium
the reform of the liturgy
Christian archaeology
liturgical music
Cecilian Movement
Guéranger Proper
Liturgical Renewal Movement
liturgical ministry
Missals
Sobór Watykański II
Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium
reforma liturgii
archeologia chrześcijańska
muzyka liturgiczna
ruch cecyliański
Proper Guéranger
ruch odnowy liturgicznej
duszpasterstwo liturgiczne
mszaliki

Opis:

Pięćdziesiąta rocznica ogłoszenia soborowej Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium rozbudziła wiele zainteresowania tym dokumentem i zmianami w liturgii Kościoła katolickiego. Dzieło reformy nie było jednak owocem jedynie tendencji soborowych. Było odpowiedzią na wyzwania, jakie stanęły przed Kościołem już od połowy XIX wieku. W dziedzinie liturgii miał miejsce rozwój nauk historycznych, odnowienie zainteresowania Biblią, ponowne odkrycie wpływu dobrze celebrowanej liturgii na życie społeczne, nowe duszpasterstwo liturgiczne, odnowa muzyki, zarówno w parafiach, jak i w celebracjach pontyfikalnych. Oprócz tego rozwijały się misje ad gentes i w konsekwencji dialog ekumeniczny, różne formy pobożności, co sprzyjało poszukiwaniom bardziej autentycznej religijności. Nie można zapomnieć także wydarzeń politycznych i prądów myślowych z tamtych lat. Reforma była palącą potrzebą, a Sacrosanctum Concilium nie tyle dała początek zmianom, ile raczej ukierunkowała je zgodnie z wymaganiami Kościoła.
The fiftieth anniversary of the proclamation of the conciliar Constitution on the Sacred Liturgy has raised a lot of interest in this document and the changes in the liturgy of the Catholic Church. The work of reform, however, was not only the result of conciliar tendencies. It was a response to the challenges that the Church had been facing since the mid-nineteenth century. In the field of liturgy many changes took place. The development of historical science, the renewal of the interest in the Bible, the rediscovery of the impact of well-celebrated liturgies on social life, new liturgical ministry, the renewal of music – all these helped to change the face of the Catholic Church liturgy. In addition to that, the mission works ad gentes developed and this resulted in more open ecumenical dialogue and various forms of piety which, in turn, contributed to the search for a more authentic religiosity. The reform was a pressing need and Sacrosanctum Concilium did not, in fact, initiate the changes, but directed them in accordance with the requirements of the Church.

Źródło:

Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 4
2391-8497
0209-0872

Pojawia się w:

Ruch Biblijny i Liturgiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 69.

Tytuł:

Hermeneutyka reformy - hermeneutyka wiary
Hermeneutics of Reform - Hermeneutics of Faith

Autorzy:

Zatwardnicki, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1601694.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Sobór Watykański II
Benedykt XVI
hermeneutyka wiary
hermeneutyka reformy
hermeneutyka zerwania
hermeneutyka ciągłości
interpretacja
egzegeza
Pismo Święte
Dei verbum
The Second Vatican Council
Benedict XVI
hermeneutic of faith
hermeneutic of reform
hermeneutic of rupture
hermeneutic of continuity
interpretation
exegesis
Holy Bible

Opis:

Benedykt XVI polecał interpretować Sobór Watykański II w optyce „hermeneutyki reformy”. Jednak oczekiwana przez niego hermeneutyka soborowego dziedzictwa sama doczekała się różnych interpretacji. Gdzie w takim razie poszukiwać odpowiedniej hermeneutyki „hermeneutyki reformy”?
The article focuses on the issue of proper interpretation of the Second Vatican Council’s inheritance. Benedict XVI believes a “hermeneutic of reform” is an alternative to a “hermeneutic of rupture”. Nevertheless, the expected “hermeneutic of reform” has received different interpretations. That’s why a relevant hermeneutic of the “hermeneutic of reform” must be applied. The author presumes that an issue of the Bible interpretation, which is in accord with the postulated by Benedict XVI “hermeneutic of faith”, is a practical expression of applying the “hermeneutic of reform”. Therefore, the „hermeneutic of reform” has been interpreted in the light of the “hermeneutic of faith”.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2016, 10, 2; 141-164
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 70.

Tytuł:

Wizja Kościoła papieża Franciszka

Autorzy:

Napiórkowski, Andrzej Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2040910.pdf

Data publikacji:

2020-09-12

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

J. Ratzinger
Wende
liberaler Theologe
Zweites Vatikanisches Konzil
Redaktion der Konzilsdokumente
Kirche
Marxismus
Faschismus
Studentenbewegung 1968
Ekklesiologie
Mariologie
change
liberal theologian
the Second Vatican Council
editing of the conciliar documents
Church
marxism
fascism
the student movement in 1968
ecclesiology
mariology
Joseph Ratzinger
przemiana
teolog liberalny
Sobór Watykański II
marksizm
faszyzm
mariologia
eklezjologia

Opis:

Rekonstrukcja gestów, zachowań i słów Franciszka pod kątem jego rozumienia Kościoła niesie ze sobą spore trudności. Forsowana przez niego eklezjologiczna koncepcja przysparza mu z jednej strony rzesze zwolenników, a z drugiej prowokuje wielu do krytyki i postawy odrzucenia. Aby bez zniekształceń zrozumieć jego naukę o Kościele, należy sięgnąć do dokumentu z Aparecidy biskupów latynoamerykańskich (2007) oraz jego papieskiej adhortacji Evangelii gaudium (2014). Poturbowany Kościół J. Bergoglio znajduje się przede wszystkim na obrzeżach chrześcijaństwa i wyrasta z argentyńskiej opcji dla różnego typu wykluczonych. Stąd doktrynalnie i duszpastersko nieroztropnie wystawia się taka wspólnota na niebezpodstawne zarzuty propagowania religijnego synkretyzmu, osłabiania wyjątkowości i jedyności Jezusa Chrystusa, stawiania pod znak zapytania eklezjalnej sakramentalności.  
 The reconstruction of Francis' gestures, behaviors, and words in terms of his understanding of the Church brings with it considerable difficulties. On the one hand, the ecclesiological concept he fostered attracts crowds of followers, and on the other, it provokes many to criticize and to the attitude of rejection. In order to understand his teaching on the Church without distortion, one needs to refer to the Aparecida Document of Latin American Bishops (2007) and to his papal exhortation Evangelii gaudium (2014). The battered Church of J. Bergoglio is located primarily on the outskirts of Christianity and grows out of the Argentine option for various types of people who are excluded. Hence, such a community imprudently exposes itself to the accusations, which are not groundless, of promoting religious syncretism, weakening the uniqueness and oneness of Jesus Christ, calling into question the ecclesiastical sacramentality.
Die intellektuelle wie die spirituelle Bildung von Joseph Ratzinger/Benedikt XVI. verlangt, dass man von seinem Entwicklungsprozess sprechen muss. Der Artikel zeigt die meistens unterlassene Etappe der Entwicklung des jungen Ratzingers auf, wo er sich vom Standpunkt einer progressiven und manchmal unverantwortlichen theoretischen akademischen Theologie zu einem Denker entwickelt, der in der Gemeinschaft des Glaubens steht und ein Wächter der christlichen Doktrin und Lehrer in Einheit des Geistes und der Tradition der Kirche wird. Ein Licht auf diese Wende in der Haltung des deutschen Theologieprofessors wirft die Vorbereitungsetappe zum Zweiten Vatikanischen Konzil sowie dessen Beratungen, aber auch die schmerzliche Erfahrung der Studentenrevolte 1968, die ihn in Tübingen vorfand. Auf diese Weise wird aus einem liberalen deutschen Theologen ein außerordentlicher katholischer Theologe der Gesamtkirche.

Źródło:

Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 33-57
1896-3226
2719-3101

Pojawia się w:

Studia Nauk Teologicznych PAN

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 71.

Tytuł:

Paolo VI: la santitta come „dramma di amore”
Paul VI: holiness as a “drama of love”

Autorzy:

Cazzago, Aldino

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1006484.pdf

Data publikacji:

2019-12-05

Wydawca:

Akademia Katolicka w Warszawie

Tematy:

Paweł VI
Sobór Watykański II
Kościół katolicki
świętość
Paul VI
Second Vatican Council
the Catholic church
holiness

Opis:

The article presents the teaching of Pope Paul VI on holiness. It shows the context of this teaching, which was the findings of the Second Vatican Council. The article shows how the pope understood what holiness is, how he understood the relationship between holiness and love, the role of the Church and the action of the Holy Spirit.

Źródło:

Warszawskie Studia Teologiczne; 2019, 32, 4; 8-29
0209-3782
2719-7530

Pojawia się w:

Warszawskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 72.

Tytuł:

Pismo Święte czytane w Kościele duszą teologii. Benedykta XVI troska o stan katolickiej egzegezy
The Holy Scripture Read in the Church as the Soul of Theology. Benedict XVIs Concern About the State of the Catholic Exegesis

Autorzy:

Zatwardnicki, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1600793.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Pismo Święte
hermeneutyka
hermeneutyka wiary
interpretacja
egzegeza
metoda historyczno-krytyczna
Kościół
nauka
teologia
Ojcowie Kościoła
Tradycja
Dei verbum
Sobór Watykański II
Verbum Domini
Benedict XVI
Holy Scripture
hermeneutics
hermeneutics of faith
interpretation
exegesis
historical-critical method
Church
science
theology
the Church Fathers
Tradition
the Second Vatican Council

Opis:

Benedykt XVI w swojej trosce o stan współczesnej egzegezy przypominał o konieczności stosowania kryteriów teologicznych w interpretacji Pisma Świętego. W ramach postulowanej przez niego „hermeneutyki wiary” należy uwzględniać tak zwane „wielkie zasady interpretacji”. Jedną z nich, którą omówiono w artykule, jest uwzględnienie żywej Tradycji całego Kościoła. Pogłębiona refleksja nad relacją Pismo Święte–Kościół prowadzi papieża do wniosku, że życie Kościoła jest właściwym miejscem interpretacji ksiąg natchnionych. Ojcowie Soboru Watykańskiego II oczekiwali, że studium Pisma Świętego stanie się duszą teologii. Ojciec Święty modyfikuje to życzenie i postuluje, by Pismo Święte czytane w komunii Kościoła stało się duszą studium teologicznego.
Benedict XVI in his concern about the state of the modern exegesis reminded of the necessity to use theological criteria while interpreting the Holy Scripture. The so-called “great principles of interpretation” should be taken into consideration as part of “the hermeneutics of faith” postulated by the Pope. Taking into account the living Tradition of the whole Church, the principle that was described in the article, is one of them. Deep reflection over the connection between the Holy Scripture and the Church makes the Pope conclude that the life of the Church is the proper place for interpreting inspired books. The Fathers of the Second Vatican Council expected the study of the Holy Scripture to become the soul of theology. The Holy Father modificated this wish and postulated that the Bible read within the communion of the Church should become the soul of theological studies.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2013, 7, 2; 173-188
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 73.

Tytuł:

Opat Adalbert Kurzeja OSB (1920–2016) – życie i posługa
Abbot Adalbert Kurzeja OSB (1920–2016) – Life and Service

Autorzy:

Pawlak, Przemysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28408375.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

o. Adalbert Franz Kurzeja OSB
Kościół po II wojnie światowej
opactwo w Maria Laach
posoborowa odnowa liturgiczna Kościoła
Niemiecki Instytut Liturgiczny
Father Adalbert Franz Kurzeja OSB
Church after II World War
Abbey of Maria Laach
litrugical renewal after the Second Vatican Council
German Liturgical Intitute

Opis:

O. Adalbert (Franz) Kurzeja urodził się w 1920 r. w rodzinie Paula i Agnes Kurzejów. Jego młodość przypadła na niełatwy okres historii. Po ukończeniu gimnazjum w Raciborzu wstąpił do seminarium duchownego we Wrocławiu. Naukę jednak szybko przerwała wojna, ponieważ został zwerbowany do wojska. Koniec wojny zastał go we Włoszech, gdzie jako ochotnik odgruzowywał zniszczone opactwo na Monte Cassino. Dalsze lata wypełniały studia teologiczne w Rzymie, przyjęcie święceń kapłańskich i wreszcie życie jako mnich benedyktyński w konwencie opactwa w Maria Laach. W 1967 r. ukończył studia z liturgiki, wieńcząc je doktoratem. Przez wiele lat udzielał się w Trewirze i odpowiedzialny był za prace w ramach reformy liturgii po Soborze Watykańskim II w Niemczech. W latach 1977–1990 pełnił funkcję opata Maria Laach.
Father Adalbert (Franz) Kurzeja was born in 1920 to Paul and Agnes Kurzeja. His youth fell during an uneasy period in history. After graduating from high school in Raciborz, he entered the seminary in Breslau. However, his studies were quickly interrupted by the war, as he was recruited into the army. The end of the war found him in Italy, where he volunteered to deconstruct the destroyed abbey on Monte Cassino. The following years were filled with theological studies in Rome, taking ordination as a priest and finally living as a Benedictine monk at the abbey convent of Maria Laach. In 1967 he completed his studies in liturgy, crowning it with a doctorate. He was active in Trier for many years and was responsible for the work of liturgical reform after Vatican II in Germany. From 1977 to 1990, he served as abbot of Maria Laach.

Źródło:

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2023, 43, 2; 211-232
0137-3420

Pojawia się w:

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 74.

Tytuł:

Działalność Antoniego Baraniaka SDB na forum Konferencji Episkopatu Polski i jej komisji (1951–1977)
Antoni Baraniak SDB’s Activity in the Polish Bishops’ Conference and its Commissions (1951-1977)

Autorzy:

Białkowski, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2076931.pdf

Data publikacji:

2020-12-30

Wydawca:

Wydawnictwo Bernardinum

Tematy:

Antoni Baraniak
Polish Bishops’ Conference
Presidium of Polish Bishops’ Conference
Commission of Implementation of the Second Vatican Council
Committee for Catholic Publications
Episkopat Polski
Konferencja Episkopatu Polski
Komisja Główna/Rada Główna Episkopatu Polski
Komisja Soborowa/Komisja do Spraw Realizacji Uchwał Soboru Watykańskiego II
Komisja Wydawnictw Katolickich

Opis:

Antoni Baraniak SDB odegrał znaczącą rolę w pracach Konferencji Episkopatu Polski oraz jej komisji specjalistycznych. Formalnie od 1951 r. był członkiem Konferencji Episkopatu Polski, w praktyce jednak w posiedzeniach planarnych uczestniczył od 1957 r., gdy został mianowany arcybiskupem metropolitą poznańskim. Równocześnie wszedł w skład Komisji Głównej/Rady Głównej Episkopatu Polski. Jego aktywność obejmowała kilka obszarów działań: nauczanie pasterskie; kształtowanie stosunków z władzami PRL; wkład w posoborową reformę statusu prawnego KEP; kontakty ze Stolicą, konferencjami episkopatów oraz udział w gremiach watykańskich. Ważnym odcinkiem zaangażowania na forum Konferencji Episkopatu Polski był udział w pracach komisji specjalistycznych. Od 1959 r. aż do śmierci w 1977 r. Antoni Baraniak SDB przewodniczył Komisji Soborowej/Komisji do Spraw Realizacji Uchwał Soboru Watykańskiego II. Moderowana przez niego działalność tego gremium obejmowała: 1) animowanie ogólnopolskich programów duszpasterskich zawierających elementy przygotowania pastoralnego do Soboru Watykańskiego II (m.in. „Czuwań Soborowych”); 2) koordynację i porządkowanie przygotowań do poszczególnych sesji soborowych, w szczególności redakcji schematów soborowych; 3) ogólne nadzorowanie prac studyjnych nad dokumentami soborowymi, w tym wydania ich edycji polskiej oraz komentarzy; 4) starania o tworzenie literatury popularyzującej i przybliżającej dorobek Soboru, a także powstawanie różnorodnych pomocy duszpasterskich; 5) wyznaczanie głównych kierunków odnowy posoborowej, ich dostosowanie do możliwości i potrzeb duszpasterskich Kościoła katolickiego w Polsce oraz koordynowanie współdziałania w tym wymiarze poszczególnych komisji episkopatu; 6) formułowanie postulatów związanych z wdrażaniem reform posoborowych w Kościele Powszechnym, w tym odnoszących się do problematyki poruszanej na Synodach Biskupów. Ponadto – w latach 1959-1965 – zasiadał w Komisji Wydawnictw Katolickich, co miało bezpośredni związek z przygotowaniami do Millenium Chrztu Polski oraz pracami Soboru Watykańskiego II. 
Antoni Baraniak SDB played a vital role in the works of Polish Bishops’ Conference and its specialised commissions. He was a member since 1951 but in fact he commenced to participate in the plenary sessions in 1957 after being named the Archbishop Metropolitan of Poznan. The Archbishop contributed in writing of the pastoral letters, the Church-State liaison, the post-conciliar reforms of the Bishops’ Conference statutes, the communication with the Holy See and other bishops’ conferences as well as the activity in Vatican dicasteries. Most importantly, he presided over the Commission of Implementation of the Second Vatican Council whose tasks were as follows: i) the pastoral preparation (the Prayer Vigils), ii) editing of the preparatory documents, iii) translating and publishing of the conciliar texts, iv) distribution and popularisation of the Vatican II documents, v) directing and coordination of the reforms in the Polish context and finally vi) formulation of the principles of the renewal. Moreover, the Most Rev. Antoni Baraniak was a member of the Committee for the Catholic Publications between 1959 and 1965 which was connected with the organisation of the millennial cele- brations of Christianity in Poland. 

Źródło:

Studia Pelplińskie; 2020, 54; 47-86
0239-4456

Pojawia się w:

Studia Pelplińskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 75.

Tytuł:

Relacje między Kościołem powszechnym a Kościołami lokalnymi w myśli ks. Jose Ramona Villara
Relations Between the Universal Church and the Particular Churches in the Thought of Fr. Jose Ramon Villar

Autorzy:

Wółkowski, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1050836.pdf

Data publikacji:

2020-03-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Kościół partykularny
Kościół powszechny
Kościół lokalny
Lumen gentium
Sobór Watykański II
biskup
Ordo episcoporum
teologia biskupstwa
eklezjologia eucharystyczna
teologia francuska
teologia hiszpańska
Jose Ramon Villar
Particular Church
Universal Church
local Church
the Second Vatican Council
bishop
theology of bishopric
Ordo presbyterorum
eucharistic ecclesiology
french theology
spanish theology

Opis:

Artykuł podejmuje problematykę poszukiwania istoty relacji Kościoła powszechnego z Kościołami partykularnymi w myśli ks. José Ramóna Villara. Prezentuje osie podziału na Kościół powszechny i Kościoły partykularne. Poszerza się zagadnienia pierwszeństwa Kościoła powszechnego, wzajemnego oddziaływania między Kościołami powszechnym a partykularnymi. Prezentowane są formy obecności Kościoła powszechnego w partykularnym oraz natura i misja episkopatu w Kościele. Całość rozważań ma charakter analityczno-syntezujący. Praca wpisuje się w nurt rozważań nad eklezjologią eucharystyczną i przede wszystkim nad teologią Kościoła partykularnego. Zagadnienia te w myśli J.R. Villara pokazują w sposób wyrazisty, jak rozumieć relację Kościoła partykularnego do powszechnego.
The article deals with the problem of searching for the essence of the relationship between the particular and the universal Church. It presents the pivots of division into the universal Church and the particular Churches. The issue of the universal Church’s primacy and the interaction between them is extended. Presented are the forms of the presence of the universal Church in the particular and the nature and mission of the episcopate. The consideration is analytical and synthesizing. The work is part of the current of reflections on Eucharistic ecclesiology and the theology of the particular Church. These issues in the thought of J.R. Villar show how to understand the relationship of the particular Church to the universal.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 225-238
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 76.

Tytuł:

Relacja Objawienia do Pisma Świętego według Josepha Ratzingera (Benedykta XVI)
Relation Between the Revelation and the Holy Scripture According to Joseph Ratzinger (Benedict XVI)

Autorzy:

Zatwardnicki, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1600900.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Objawienie
Pismo Święte
litera
duch
interpretacja
egzegeza
Chrystus
Bóg
człowiek
Maryja
Kościół
Tradycja
Dei verbum
Sobór Watykański II
Verbum Domini
Benedict XVI
Joseph Ratiznger
Revelation
Holy Scripture
letter
spirit
interpretation
exegesis
Christ
God
man
Mary
Church
Tradition
the Second Vatican Council

Opis:

Joseph Ratzinger mocno podkreślał różnicę pomiędzy Objawieniem a Pismem Świętym. Boskiego Objawienia nie można zrównać z literą Biblii, skoro Objawieniem jest w gruncie rzeczy sam Chrystus. Rzeczywistość wydarzenia Objawienia jest uprzednia i głębsza wobec biblijnego świadectwa o tym wydarzeniu. Oznacza to, że Objawienie jest zawsze większe od samego Pisma. Utożsamienie Objawienia i Pisma uderza w istotę chrześcijańskiej wiary, która wtedy staje się „religią Księgi” zamiast religii żywego Słowa. Zrozumienie, czym jest Objawienie, a czym Pismo Święte, stanowi również dobry punkt wyjścia do uwzględnienia roli Tradycji.
Joseph Ratzinger strongly emphasized the difference between the Revelation and the Holy Scripture. The divine Revelation can not be made equal with the letter of the Bible for in fact it is Christ himself who is the Revelation. The reality of the Revelation considered as an event is previous to the biblical account of this event and deeper than the latter. It means that the Revelation is always greater than the Scriptures themselves. Considering the Revelation and the Scriptures equitable means undermining the essence of the Christian faith which therefore becomes “religion of the Book” instead of being religion of the living Word. Understanding, what the Revelation and what the Holy Scripture is, is also a good starting point for taking into account the role of Tradition.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2014, 8, 1; 99-118
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 77.

Tytuł:

Paradygmat misyjny papieża Franciszka
Pope Francis’ Mission Paradigm

Autorzy:

Błasiak, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/972812.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny

Tematy:

misje
papież Franciszek
reforma Kościoła
Sobór Watykański II
missions
Pope Francis
reformation of the Church
Second Vatican Council

Opis:

Niniejszy artykuł stawia sobie za cel podkreślenie, iż w nauczaniu obecnego papieża Franciszka zawiera się duży potencjał misyjny. Wpływa on z pragnienia papieża ożywienia działalności misyjnej Kościoła. Ukazano także źródła rozumienia Kościoła przez obecnego Ojca Świętego, których początek należy upatrywać w recepcji nauczania Soboru Watykańskiego II, kontynuacji myśli oraz praktyki papieży doby posoborowej a także w indywidualne doświadczenie papieża Franciszka – jezuity. Przytoczone w artykule niektóre fragmenty jego wypowiedzi mają za zadanie ukazać treść oraz styl wypowiedzi papieża. Franciszek w swoich wypowiedziach, przekazuje naukę o tym, że bycie chrześcijaninem jest związane z podejmowaniem zadań misyjnych co jest zadaniem wymagającym i jest zaprzeczeniem stagnacji. Franciszek często używa słów i zwrotów: „droga”, „wyjście na peryferie” „otworzyć drzwi”, „wyruszać”. Nawiązuje w nich do mandatu misyjnego Jezusa Chrystusa odczytanego jako dosłowne wezwanie skierowane do wszystkich ochrzczonych oraz do „Przypowieści o synu marnotrawnym”. W ten sposób papież pragnie ukazać specyfikę życia chrześcijańskiego jako życia aktywnego, otwartego na bliźniego. Jako głównych adresatów działalności Kościoła wskazuje ojciec święty osoby wykluczone ze społeczeństwa: biedne, chore, będące daleko, zmarginalizowane. Konkluzja, którą można przyjąć, stanowi teza, że recepcja nauczania papieża Franciszka być może spowoduje przeobrażenie misyjne Kościoła, które jest celem obecnego pontyfikatu oraz większą wrażliwość chrześcijan na osoby w różny sposób znajdujące się „na peryferiach”.
This article aims to underline that the teachings of the present Pope contain a great deal of missionary potential. It is influenced by the Pope‘s desire to revive the Church‘s missionary activity. This is based on the source of the present Holy Father‘s way of understanding the Church, whose origins are to be found in the reception of the teachings of the Second Vatican Council, the continuation of these thoughts, the practices of the popes of the post-Conciliar era and the individual experiences of Pope Francis the Jesuit. Some of the passages quoted in the article are meant to show the contents and style of the Pope‘s speeches. Francis, in his remarks, teaches that being a Christian is linked to missionary work, which is a demanding task counteracting stagnation. Francis often uses words and phrases such as: “road”, “go out to the periphery”, “open the door” and “move out”. They refer to the missionary mandate of Jesus Christ, read as a literal call addressed to all believers as in the “Parable of the Prodigal Son”. In this way, the Pope wishes to show the specificity of Christian life as an active, openminded lifestyle. It means reaching out to a person who should be accepted and to get to people with the message of the Gospel. As the main addressees of the Church‘s activity, the Holy Father mainly pointed out people excluded from society, particularly the poor and the sick. The conclusion that can be accepted is that the reception of the teachings of Pope Francis may have the effect of transforming the Church‘s mission activity and initiate a greater sensitivity among Christians towards persons who are marginalized in different ways.

Źródło:

Studia Paradyskie; 2017, 27; 11-22
0860-8539

Pojawia się w:

Studia Paradyskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 78.

Tytuł:

Problem obecności i teologii języka łacińskiego w liturgii rzymskiej pięćdziesiąt lat po II Soborze Watykańskim
The Problem of the Presence and Theology of the Latin Language in the Roman Liturgy Fifty Years After the Second Vatican Council

Autorzy:

Beyga, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1601906.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

język łaciński
II Sobór Watykański
liturgia
teologia liturgii
Latin language
II Vatican Council
liturgy
theology of the liturgy

Opis:

W świadomości wielu wiernych łacina jako język liturgiczny należy już do przeszłości. Jednakże ostatni sobór podtrzymał używanie tego języka w celebracji katolickiej Mszy św. Nie tylko liturgika, lecz także dogmatyka powinna podjąć problematykę związaną z używaniem łaciny w czasie sprawowania Eucharystii. Jednym z powodów podjęcia tego tematu jest niedawna pięćdziesiąta rocznica zakończenia II Soboru Watykańskiego.
Fiftieth anniversary of completing the II Vatican Council works allows us to look critically on theology and the post-conciliar achievements in topic of liturgy. The article regards chosen theological aspects of Latin as a liturgical language. On the one hand the Latin language in the liturgy is liturgical problem in theological debate, but on the other hand we can find a theological arguments for using this language. In the article the author also tried to show the timeliness of problems regarding liturgical theology fifty years after the last Council.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 153-166
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 79.

Tytuł:

Wkład Marie-Dominique Chenu i Paula Ricœura w odnowę nauki społecznej Kościoła w okresie wczesnej recepcji Soboru Watykańskiego II
Contribution of Marie-Dominique Chenu and Paul Ricœur in the Renewal of the Social Doctrine of the Church after the Second Vatican Council

Autorzy:

Gocko, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2036812.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

nauka społeczna Kościoła
Sobór Watykański II
Marie-Dominique Chenu
Paul Ricœur
social doctrine of the Church
Second Vatican Council

Opis:

Przedmiotem artykułu jest ukazanie wkładu dwóch myślicieli czasu Soboru Watykańskiego II Marie-Dominique Chenu oraz Paula Ricœura w debatę dotyczącą statusu metodologicznego i zadań nauki społecznej Kościoła. Okres bezpośredniej recepcji soborowej jawi się jako czas ujawnienia się kryzysu nauki społecznej Kościoła i jej regresu. Prezentacja wkładu powyższych badaczy nauki społecznej Kościoła została dokonana na tle procesu kształtowania się nowej formy obecności i relacji Kościoła do świata współczesnego.
The subject of the article is to show the contribution of the two thinkers of the time of the Second Vatican Council Marie-Dominique Chenu and Paul Ricœur in the debate concerning the methodological status and tasks of the social doctrine of the Church. The period of direct reception of Vatican II is seen as a time of disclosure to the crisis of the social doctrine of the Church and its setbacks. Presentation of the contribution of the above researchers of the social doctrine of the Church will be made on the background of the process of the development of new forms of presence and the relationship of the Church to the modern world.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 3; 35-49
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 80.

Tytuł:

Pre-Vatican II churches of the Radomszczanski Pastoral District in the Archdiocese of Czestochowa (1945-1966)
Przedsoborowe kościoły radomszczańskiego okręgu duszpasterskiego archidiecezji częstochowskiej (1945-1966)

Autorzy:

Repelewicz, Aleksandra

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2067756.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Politechnika Częstochowska

Tematy:

Pre-Vatican II churches
sacral buildings
churches of the Archdiocese of Czestochowa
kościoły przedsoborowe
obiekty sakralne
kościoły archidiecezji częstochowskiej

Opis:

Churches built in Poland after World War II can be divided into those that arose before and those after the Second Vatican Council. Due to the ground-breaking importance of the Council for sacral architecture, the so-called „pre-Vatican II” churches differ significantly from those built during later years. Churches built in the Radomszczanski Pastoral District of the Czestochowa Archdiocese in 1945-1966 have been presented in the paper. There are only eight churches of this type, because of the numerous difficulties affecting sacral architecture in the People’s Republic of Poland. The objects were described and analyzed in terms of their style and functionality.
Kościoły wzniesione w Polsce po II wojnie światowej podzielić można na te, które powstały przed Soborem Watykańskim II i po nim. Ze względu na przełomowe znaczenie Soboru dla architektury sakralnej obiekty tzw. przedsoborowe różnią się znacząco od tych wznoszonych w latach późniejszych. W pracy przedstawione zostały kościoły zbudowane na terenie okręgu radomszczańskiego archidiecezji częstochowskiej w latach 1945-1966. Istnieje zaledwie 8 takich kościołów, ze względu na liczne trudności, jakie dotykały budownictwo sakralne w Polsce Ludowej. Dokonano opisu i analizy tych obiektów pod kątem ich stylistyki i funkcjonalności.

Źródło:

Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2019, 25 (175); 224-229
0860-7214

Pojawia się w:

Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 81.

Tytuł:

Nazwy stacji drogi krzyżowej (przemiany struktury i funkcji w XX wieku)
Names of the stations in the Way of the Cross service (changes in their structure and function in 20th century)

Autorzy:

Sieradzka-Mruk, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1928123.pdf

Data publikacji:

2020-12-31

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN

Tematy:

ideonimy
droga krzyżowa
zmiany języka religijnego
Sobór Watykański II
ideonyms
Stations of the Cross
Vatican II
religious language

Opis:

Nazwy stacji mogą funkcjonować jako tytuły obrazów czy rzeźb, umieszczonych na trasie odprawiania drogi krzyżowej, albo jako śródtytuły w tekstach rozważań używanych w tym nabożeństwie. Artykuł koncentruje się na drugim wymienionym znaczeniu, jednakże tendencje rozwojowe obu rodzajów nazw są podobne. Opracowanie opiera się na materiale około 200 tekstów opublikowanych od początku XX wieku do chwili obecnej (2020 r.), Należy zauważyć, że XX wiek jest uważany za okres szczególnie burzliwych przemian w dyskursie religijnym.  W artykule opisano funkcje nazw, strukturę składniową oraz właściwości stylistyczne, takie jak używanie archaizmów i kolokwializmów. Zjawiska te są rozważane na tle przemian społecznych i kulturowych. Na początku badanego okresu  częste były stosunkowo długie tytuły precyzyjnie informujące o danym wydarzeniu z użyciem słownictwa ekspresywnego i wartościującego. Stopniowo ustąpiły one nazwom krótkim i schematycznym. Po soborze watykańskim II pojawił się nowy typ nazw, których celem jest przyciągnięcie uwagi odbiorcy i ukierunkowanie jego interpretacji. Posługują się one zagadką, aluzją czy kontrastem itp. Odbiorca zyskuje satysfakcję z rozszyfrowania zagadki czy znalezienia źródła cytatu lub aluzji. Zjawiska te znamy z badań nad językiem literatury pięknej i prasy, ale wiążą się one także z tendencjami obecnymi w nurcie tzw. nowej ewangelizacji.
The names of stations in the Way of the Cross may be used as titles of pictures and sculptures, each corresponding to a particular event in the Passion of Christ, or as titles of meditations. The article focuses on the second meaning, but the trends of the development of both kinds of names are similar. The study is based on material consisting of about 200 texts of the service that have been published from the beginning of the 20 th century to the present (2020). The purpose of the article is to describe the changes that have taken place in the 20 th century, a period of particularly turbulent changes in religious discourse. The article deals with the function, syntactic structure and features of style, such as the use of archaic or colloquial vocabulary. These properties are considered in connection with social and cultural changes. At the beginning of the analyzed period, it was customary to use relatively long titles, which informed the participant or reader about a particular event using expressive and evaluative lexis. Those titles gradually gave way to short, schematic names. Since the Second Vatican Council, titles of a new type have appeared. Their purpose is to attract the attention of the recipient. They are based on a riddle, a contrast, allusions, etc. Therefore, the recipient derives satisfaction from deciphering the puzzle or finding the source of the quote or allusion. These phenomena are known from research on the language of press or fiction, but they can also be linked to current trends in the so-called new evangelization.

Źródło:

Onomastica; 2020, 64; 179-192
0078-4648

Pojawia się w:

Onomastica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 82.

Tytuł:

Rola Konferencji Episkopatu Polski w rokowaniach Stolicy Apostolskiej z władzami Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w drugiej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku
Role of the Conference of the Episcopate of Poland in the holy See negotiations with the authorities of Polish People’s Republic in the second half of the seventies of the 20th century

Autorzy:

Stępień, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1371665.pdf

Data publikacji:

2019-09-07

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Stolica Apostolska
Watykan
Polska Rzeczypospolita Lu-dowa
relacje
Konferencja Episkopatu Polski
rokowania
the Holy See
Vatican
Polish People’s Republic
relations
the Conference of the Episcopate of Poland
negotiations

Opis:

In the first months of 1971 the Government of the Polish People’s Republic decided to start talks with the Holy See on the normalization of relations between the State and the Catholic Church. The intention of the Holy See was to achieve recognition of the legal personality of the Church in Poland. The only result achieved however was the will to continue negotiations in the future.Under the Protocol signed by the parties in July 1974, the communist authorities immediately appointed the head of their Team of representatives and began to reside in Rome. The decision to send a permanent representative of the Holy See to Warsaw was first made by Pope Paul VI in 1976 and upheld by John Paul I. After the pontificate began by John Paul II, the position of the Holy See in this matter was modified and as a consequence no delegate of the Pope was sent to the end of the seventies of the last century to Warsaw and no agreement was reached. At every stage of the negotiations that were carried without any representative of Polish Church. Cardinal Stefan Wyszyński, as the Head of the Conference of the Episcopate of Poland, was kept informed about their course and he supported the negotiators by submitting systematically in writing the opinion of the Conference of the Polish Episcopate to the Pope Paul VI, to Pope John Paul II as well as and for the Archbishop Agostino Casaroli. All suggestions and remarks were very valuable and supportive in negotiations due to the fact that they were originated by Polish bishops who knew well the internal situation in the country as well as the way of proceedings of communist authorities.

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 3; 163-192
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 83.

Tytuł:

« Incarnation et Libération ». L’écho du Concile Vatican II en Amazonie brésilienne
Inkarnacja i Wyzwolenie. Echo Soboru Watykańskiego II w Amazonii brazylijskiej
Incarnation and Liberation. The Echoes of the Vatican II in the Brazilian Amazon

Autorzy:

Arenz, Karl-Heinz
de Vasconcelos, George Alexandre Barbosa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480708.pdf

Data publikacji:

2013-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

Vatican II
Document de Santarém
Amazonie brésilienne
pastorale
développement
Sobór Watykański II
Dokument z Santarém
Amazonia brazylijska
duszpasterstwo
rozwój społeczny
Second Vatican Council
the document of Santarém
Brazilian Amazonia
pastoral care
social development

Opis:

Le présent article vise à analyser le Documento de Santarém, promulgué en mai 1972, à l’issue d’une assemblée des évêques de l’Amazonie brésilienne. Les prélats voulaient réviser en profondeur les pratiques pastorales à la lumière des décisions prises lors du Concile Vatican II (1962-1965) et de la 2e Conférence des Évêques d’Amérique Latine à Medellín (1968). Dans un contexte de transformations d’une envergure jusque là inconnue – surtout en raison de la Operação Amazônia, plan d’intégration et d’exploration de l’Amazonie en vue du progrès national prôné par la junte militaire (au pouvoir depuis 1964) – les évêques d’Amazonie choisirent les concepts-clé de l’incarnation et de la libération pour réinterpréter le rôle de l’Église catholique dans cette région périphérique du Brésil qui était la principale cible des projets stratégiques et socioéconomiques des militaires.
Celem niniejszego artykułu jest analiza tzw. Documento de Santarém, promulgowanego w maju 1972 roku po historycznych obradach biskupów Amazonii brazylijskiej. Hierarchowie poddali głębokiej rewizji dotychczasowe praktyki duszpasterskie w świetle orzeczeń Vaticanum Secundum (1962-1965) i Drugiej Konferencji Biskupów Ameryki Łacińskiej (Medelin 1968). Analizując globalne i wielopłaszczyznowe przeobrażenia dokonujące się w kraju, zwłaszcza Operação Amazonia, tj. plan integralnej eksploracji Amazonii na rzecz postępu narodowego, promowanego przez juntę wojskową (u władzy od 1964 roku) – biskupi Amazonii wskazali na kluczową rolę teologicznych konceptów Inkarnacji i Wyzwolenia. Kierując się tymi kryteriami biskupi poddali reinterpretacji miejsce i rolę Kościoła katolickiego w tym odosobnionym regionie Brazylii, który – nagle – stal się centrum zainteresowania i celem rozlicznych strategii socjoekonomicznych i wojskowych.
The aim of the present article is the analysis of the so-called Documento de Santarém, which was promulgated in May 1972, after the historical debates of the bishops of the Brazilian Amazon. The hierarchs subjected to a profound revision the existing pastoral practice, in the sight of the Vatican II’s adjudications (1962-1965) and the Second General Conference of Latin American Bishops (Medelin 1968). While analysing the global and multi-faceted transformation taking place in the country, especially the Operação Amazonia, that is – a plan of the integral exploration for the benefit of the national progress, promoted by the junta (in control since 1964) – the Amazon bishops pointed to the key role of the theological concepts of the Incarnation and Liberation. Being guided by these criteria, the bishops subjected to the reinterpretation the place and the role of the Catholic Church in this isolated region of Brazil, which – suddenly – became the centre of interest and the purpose of the numerous socio-economic and military strategies.

Źródło:

Nurt SVD; 2013, 2; 31-58
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 84.

Tytuł:

“The Open Sobornicity”— an Ecumenical Theme in the Theology of Fr. Dumitru Stăniloae
„Otwarta soborowość” – ekumeniczny temat w teologii Dymitra Stăniloae

Autorzy:

Sonea, Cristian Sebastian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2038146.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

ekumenizm
otwarta soborowość
granice Kościoła
sakramenty
jedność
różnorodność
Sobór Watykański II
ecumenism
“open sobornicity”
the limits of the Church
Sacraments
unity
diversity
Second Vatican Council

Opis:

Celem tego artykułu jest przedstawienie stanowiska teologii prawosławnej wobec ruchu ekumenicznego ogólnie i w szczególności teologii Dumitru Stăniloae. Prezentacja rozpoczyna się od panprawosławnych decyzji odnośnie do dialogów międzychrześcijańskich i jest kontynuowana poprzez analizę tekstów Dumitru Stăniloae. Wreszcie następuje omówienie koncepcji otwartej soborowości i ulokowanie jej w perspektywie eklezjologii rzymskokatolickiej promowanej przez Sobór Watykański II.
The aim of this paper is to present the position of the Orthodox theology towards the ecumenical movement, in general, and that of Fr. Dumitru Stăniloae in particular. We will begin by presenting the pan-Orthodox decisions regarding the inter-Christian dialogues and we will continue by analyzing a corpus of texts belonging to Dumitru Stăniloae. Finally, we will analyze the concept of “open sobornicity” and we will place it in relationship with the Roman Catholic ecclesiology promoted by the Second Vatican Council.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 133-147
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 85.

Tytuł:

Inkulturacja w nauczaniu papieża Jana Pawła II i w dokumentach Kurii Rzymskiej
Inculturation in the teaching of Pope John Paul II and the documents of the Roman Curia

Autorzy:

Górzna, Sylwia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2148617.pdf

Data publikacji:

2017-12

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu

Tematy:

kultura
Sobór Watykański II
inkulturacja
Jan Paweł II
Kuria Rzymska
culture
Second Vatican Council
inculturation
John Paul II
the Roman Curia

Opis:

Celem artykułu było wyjaśnienie zwłaszcza pojęcia „inkulturacja” oraz zaprezentowanie m.in. jej zasad, wymiarów, obszarów w nauczaniu papieskim, jak również w dokumentach Kurii Rzymskiej. Opracowanie oscyluje miedzy następującymi kwestiami: historycznym procesem inkulturacji, który występował od samego początku istnienia Kościoła; przykładami pracy inkulturacyjnej [św. Paweł apostoł, święci Cyryl i Metody]; dokumentami papieskimi [adhortacja apostolska Catechesi tradendae (1979), encyklika Redemptoris missio (1990), posynodalna adhortacja Ecclesia in Africa (1995); przemówieniami i wypowiedziami papieskimi np. do członków Papieskiej Rady do spraw Kultury; dokumentami Kurii Rzymskiej [dokument Międzynarodowej Komisji Teologicznej pt. „Wiara i inkulturacja” (1988).
The aim of the paper will be to explain a variety of notions, especially the notion of „inculturation” and to present its principles, dimensions, areas in the Pope’s teaching as well asin the documents of the Roman Curia. The paper will oscillate around the following issues: historical process of inculturation of Saint Paul, Saint Cyril and Saint Methodius; pontifical documents e.g. apostolic exhortation Catechesi tradendae (1979), encyclical Redemptoris missio (1990), post-synodal exhortation Ecclesia in Africa (1995); papal speeches and statements e.g. to the members of the Pontifical Council for Culture; documents of the RomanCuria e.g. the document of International Theological Commission entitled „Faith and Inculturation” (1988).

Źródło:

Studia Elbląskie; 2017, 18; 525-536
1507-9058

Pojawia się w:

Studia Elbląskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 86.

Tytuł:

Inspiracje Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym dla teologii znaków czasu
Inspirations of the Apostolic constitution on the Church in the Modern World for theology of signs of the times

Autorzy:

Fiałkowski, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2038182.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Sobór Watykański II
Gaudium et spes
znaki czasu
teologia znaków czasu
Kościół wobec świata
Second Vatican Council
Gaudium et Spes
signs of the times
theology of the signs of the times
Church and the world

Opis:

Teologia znaków czasu stanowi istotny element duszpasterskiej strategii Kościoła oraz jedną z podstawowych kategorii teologicznych związanych z właściwym odczytaniem wzajemnych relacji Kościoła ze światem. Jej rozkwit nastąpił wraz z pontyfikatem Jana XXIII, który przywrócił do terminologii kościelnej wyrażenie „znaki czasu”, nadając mu nowe znaczenie. Idea znaków czasu znalazła także swoje odbicie w nauczaniu Vaticanum II. Artykuł jest próbą ukazania inspiracji dla teologii znaków czasu płynących z nauczania soborowej Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym. W tym celu omówiono najpierw samo pojęcie „znaki czasu”, które nie doczekało się dotąd jednoznacznego zdefiniowania. Następnie zaprezentowano wskazania sformułowane przez Gaudium et spes dotyczące sposobów interpretacji znaków czasu. Na koniec ukazano cel rozpoznawania i badania znaków czasu przez Kościół.
The theology of signs of the times is an essential element of the pastoral strategy of the Church and is one of the basic theological categories related to properly discovering the mutual relations between the Church and the world. The development of that theology began during the pontificate of John XXIII, who brought back the expression “signs of the times” in ecclesial terminology and gave it new meaning. The idea of “the signs of the times” has made its imprint on the teachings of Vatican II. This article is an attempt to present the inspirations for the theology of the signs of the times contained in the Apostolic constitution On the Church in the Modern World. For that purpose the expression “signs of the times” was explained, which as of yet has no explicit definition. The article then presents the recommendations formulated by the Gaudium et spes on the ways of interpreting the signs of the times. At the end the objectives of recognition and study of the signs of the times by the Church were disclosed.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 27-34
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 87.

Tytuł:

Reinterpretacja teologii imago Dei według modelu nupcjalnego
Reinterpretation of the theology of imago Dei according to the nuptial model

Autorzy:

Krupka, Aneta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2148283.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

the nuptial theology
imago Dei
Second Vatican Council
Angelo Scola
John Paul II
communio
teologia nupcjalna
Sobór Watykański II
Jan Paweł II

Opis:

Artykuł podejmuje temat reinterpretacji teologii imago Dei według modelu nupcjalnego. Rozważania te zostały wpisane we współczesny kontekst rozwoju teologii obrazu Bożego. Wychodząc od myśli Soboru Watykańskiego II, ukazana została możliwość uznania, że podstawowym wymiarem bycia obrazem Bożym jest strukturalne otwarcie człowieka na relacje. Uwzględniając postulat chrystologicznej reorientacji teologii, wraz z twierdzeniem o komunijnym charakterze bycia obrazem Bożym, pokazano zalety i konsekwencje takiej reinterpretacji. Główne wnioski dotyczą wieloaspektowego podkreślenia znaczenia relacji, zwłaszcza tych kościelnych, w realizacji bycia imago Dei. Szczególny walor tej reinterpretacji został ukazany na przykładzie teologii małżeństwa.
The article deals with the topic of reinterpretation of theology imago Dei according to the nuptial mystery model. These considerations were included in the contemporary context of the development of the theology of the image of God. Starting from the thoughts of the Second Vatican Council, there was shown the possibility of recognizing that the basic dimension of being the image of God is the structural openness of man to relationships. Taking into account the postulate of Christological reorientation of theology, along with the statement about the communion-like nature of being the image of God, the advantages and consequences of such a reinterpretation were shown. The main conclusions concern the multi-faceted emphasis on the importance of relations, especially ecclesiastical, in the realization of being imago Dei. The particular value of this reinterpretation was shown on the example of the theology of marriage.

Źródło:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 117-130
1230-0780
2719-4337

Pojawia się w:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 88.

Tytuł:

Granice metody historyczno-krytycznej w ujęciu Josepha Ratzingera (Benedykta XVI)

Autorzy:

Zatwardnicki, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/950557.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Teologiczne

Tematy:

Pismo Święte
Biblia
egzegeza
egzegeta
hermeneutyka
hermeneutyka wiary
metoda historyczno-krytyczna
ograniczenia
interpretacja
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
Kościół
nauka
teologia
Sobór Watykański II
Dei verbum
Holy Scripture
Bible
exegesis
exegete
hermeneutics
hermeneutics of faith
historical-critical method
limitations
interpretation
Benedict XVI
Church
science
theology
the Second Vatican Council

Opis:

According to Joseph Ratzinger the appearance of the historical-critical method simultaneously gave rise to the struggle for its scope and character. This method is an indispensable tool of exegetic craft, but it has its limitations as well. It’s shortcomings of the historical-critical method that are presented and discussed one by one in the article, and they are the following: looking only for historical meaning of the text; pointing only to one dimension (the human one) of Holy Scriptures; lack of continuity as one of principles of the method; outcomes of the research being hypothetical. At the end of the article a dangerous discord between scientific research and study of theological meaning of texts is highlighted. Benedict XVI’s appeal to reinstate theological principles mentioned in the Dogmatic Constitution Dei Verbum and to link them with scientific principles was reminded of as well.
Według Josepha Ratzingera powstanie metody historyczno-krytycznej jednocześnie wywołało walkę o jej zasięg i kształt. Metoda ta jest koniecznym narzędziem egzegetycznego warsztatu, jednak posiada ograniczenia. W artykule przedstawiono i kolejno omówiono właśnie granice metody historyczno-krytycznej, do których należy zaliczyć: poszukiwanie jedynie historycznego znaczenia tekstu; ukazywanie tylko jednego z dwóch wymiarów (ludzkiego) Pisma Świętego; brak ciągłości jako jedna z zasad metody; hipotetyczność wyników badań. W zakończeniu zwrócono uwagę na niebezpieczny rozdźwięk między badaniami naukowymi a studium teologicznego znaczenia tekstów. Przypomniano również apel Benedykta XVI o przywrócenie należnego miejsca w interpretacji Biblii zasadom teologicznym wskazanym w Konstytucji dogmatycznej Dei verbum oraz o ich powiązanie z zasadami naukowymi.

Źródło:

Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2014, 67, 2
2391-8497
0209-0872

Pojawia się w:

Ruch Biblijny i Liturgiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 89.

Tytuł:

Watykańskie instytucje finansowe
Financial Institutions of the Vatican

Autorzy:

Romanko, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/22858247.pdf

Data publikacji:

2017-06-30

Wydawca:

Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Tematy:

Kuria Rzymska
Stolica Apostolska
Państwo-Miasto Watykan
Administracja Dóbr Stolicy Apostolskiej
dobra doczesne Kościoła
Roman Curia
Holy See
Vatican City State
Administration of the Patrimony of the Apostolic See
temporal goods of the Church

Opis:

Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi: „Kościół katolicki na podstawie prawa wrodzonego, niezależnie od władzy świeckiej, może dobra doczesne nabywać, posiadać, zarządzać i alienować, dla osiągnięcia właściwych sobie celów” (kan. 1254 § 1). Autor w artykule analizuje instytucje finansowe Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan, tj. Instytut Dzieł Religijnych, Administrację Dóbr Stolicy Apostolskiej, Radę ds. Ekonomicznych, Sekretariat ds. Ekonomicznych, Audytora Generalnego, Prefekturę Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej i Kamerę Apostolską.
The legislator in the Code of Canon Law of 1983 states: “To pursue its proper purposes, the Catholic Church by innate right is able to acquire, retain, administer, and alienate temporal goods independently from civil power” (can. 1254 § 1). 82 The author in the article analyzes the financial institutions of the Holy See and the Vatican City State, i.e. the Institute of Religious Works, the Administration of the Patrimony of the Apostolic See, the Council for the Economy, the Secretariat for the Economy, the Auditor General, the Prefecture for the Economic Affairs of the Holy See, and the Apostolic Camera.

Źródło:

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2017, 12, 14 (1); 67-82
2719-3128
2719-7336

Pojawia się w:

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 90.

Tytuł:

Duszpasterstwo akademickie KUL 1944-1989 jako ośrodek formacyjny lubelskiego środowiska akademickiego
The University Chaplaincy of the Catholic University of Lublin (1944-1989) as a Formation Center for the Lublin Academic Community

Autorzy:

Choma-Jusińska, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1807062.pdf

Data publikacji:

2019-10-23

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Katolicki Uniwersytet Lubelski; duszpasterstwo; formacja; Sobór Watykański II
the university chaplaincy; Catholic University of Lublin; pastorate work; religious formation; Vatican II

Opis:

Duszpasterstwo akademickie KUL było najstarszym i największym ośrodkiem w Lublinie, od 1967 r. pełniło funkcję duszpasterstwa diecezjalnego. Na tle innych placówek w mieście wyróżniało się systematyczną i wielopłaszczyznową posługą w środowisku akademickim. Duszpasterstwo KUL w całej swojej powojennej historii było ważnym ośrodkiem kształtowania duchowego i moralnego lubelskiej inteligencji. Oddziaływało masowo, ale także formowało elitę społeczeństwa katolickiego. Jego niewątpliwą zasługą było zintegrowanie tych kilku procent społeczności akademickiej, która uczestniczyła w pracy ośrodka.
The paper in the synthetic way presents history of the university chaplaincy of Catholic University of Lublin during the years 1944-1989. It was the oldest and the most influential center of pastoral work in Lublin. It discusses the most important forms of activity (religious and intellectual formation, charity work). The author also draws attention to the political context of pastoral activity. The article emphasizes ways and methods the chaplaincy accomplished its essential goal: to create a mature Christians who consciously and responsibly effect on their social environment.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 2 Special Issue; 321-353
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 91.

Tytuł:

REGULAMIN BUDOWY, REMONTU I SPROWADZANIA Z ZAGRANICY INSTRUMENTÓW W ARCHIDIECEZJI KRAKOWSKIEJ Z 2007 ROKU
THE 2007 CRACOW ARCHDIOCESE GUIDELINES FOR CONSTRUCTION, RENOVATION AND IMPORT OF PIPE ORGANS

Autorzy:

Tyrała, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/946883.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych

Tematy:

Organy
soborowa odnowa muzyki kościelnej
regulamin budowy remontu i sprowadzania z zagranicy organów z 2007 roku
archidiecezja krakowska
Pipe organ
the Revival of sacred music after Vatican Council II
The 2007 Cracow Archdiocese Guidelines for Construction Renovation and Import of Pipe Organs

Opis:

Drawing on the musical tradition of the Church, the Vatican Council II stated that: “In the Latin Church the pipe organ is to be held in high esteem, for it is the traditional musical instrument which adds a wonderful splendor to the Church’s ceremonies and powerfully lifts up man’s mind to God and to higher things” (CSL 120). The instruction Musicam Sacram specified this even more explicitly: “Musical instruments can be very useful in sacred celebrations, whether they accompany the singing or whether they are played as solo instruments” (MS 62). The instruction of 1987, regarding concerts in churches, reaffirmed the conciliar stipulation that the proper church instrument is a pipe organ: “It is of considerable importance that in all churches, and especially those of some importance, there should be trained musicians and instruments of good quality. Care should be given to the maintenance of organs and respect shown towards their historical character both in form and tone” (no. 7). Thereby the Church’s stance on the matter of sacred music is rigid. On 18 March 2007 Cardinal Stanisław Dziwisz signed The Cracow Archdiocese Guidelines for Construction, Renovation and Import of Instruments of 2007. The document is divided into the following chapters: General rules, Construction of new organs, Reconstruction and renovation of existing organs, Transfer of organs, Post-renovation quality acceptance, Final stipulations. In the years 1997-2015, in the Cracow Archdiocese there were constructed 15 new pipe organs, 40 instruments were imported from abroad, 70 were renovated and restored. Currently, we are carrying out the renovation and reconstruction of pipe organs in 17 churches of the Archdiocese34, including the two new instruments in two leading sanctuaries: of the Divine Mercy and of John Paul II. It is possible thanks to the dedicated work of the members of the Archdiocesan Commission for Church Music and to the approbation of the Church Administrators.

Źródło:

Musica Ecclesiastica; 2016, 11; 77-83
2353-6985

Pojawia się w:

Musica Ecclesiastica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 92.

Tytuł:

Kerygmat w katechezie jako językowy postulat teologii soborowej
Kerygma in catechesis as a language demand of the council theology

Autorzy:

Lechów, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/469471.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

kerygmat
katecheza kerygmatyczna
język katechezy
Sobór Watykański II
słowo Boże w katechezie
kerygma
kerygmatic catechesis
the language of catechesis
Second Vatican Council
the Word of God in catechesis

Opis:

Współczesna katecheza poszukuje nowych środków i metod w dotarciu z orędziem zbawczym do młodych ludzi. Szczególnie polska katecheza zakorzeniona mocno w szkolnym nauczaniu religii potrzebuje wypracowania nowe-go języka przekazu odwołującego się nie tylko do rozumu ucznia, ale do jego serca i woli. Jedną z form takiego podejścia do głoszenia jest katecheza kerygmatyczna, która angażuje całego człowieka. Sygnał do zmian w podejściu do katechezy dał sobór Watykański II. W swoich orzeczeniach zwrócił uwagę na rolę Słowa Bożego w przekazie. Katecheza, w której w centrum stoi Słowo Boże – żywy Chrystus, domaga się bowiem od słuchacza odpowiedzi na we-zwanie, którego skutkiem jest nawrócenie i komunia z Bogiem. Odkrywanie siły Bożego Słowa i jej znaczenia dla wychowywania w wierze uczniów po-winno być wciąż ważnym i aktualnym postulatem soborowym dla kolejnych pokoleń katechetów.
The catechesis of today searches for new ways and methods to reach with the salutary message to the young. Especially in Poland, where teaching catechesis at schools is firmly rooted, catechesis calls for a new language of communication, which would refer not only to students' mind, but also to their heart and will. One of the forms representative of such an approach is kerigmatic catechesis, engaging the whole person. The signal for change in the approach to catechesis was given by the Second Vatican Council. The council pointed to the role of the World of God in teaching. The catechesis, in the center of which stands the Word of God – the living Christ – demands from the listener an answer resulting in conversion and communion with God. Discovering the power of the Word of God and its significance in forming students in faith should continue to be an always important postulate of the Council for the catechets also in the coming generations.

Źródło:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 117-126
1230-0780
2719-4337

Pojawia się w:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 93.

Tytuł:

Teologia polityczna Johanna Batisty Metza wobec kryzysu nauki społecznej Kościoła po Soborze Watykańskim II
Johann Batista Metzs Political Theology and the Crisis of the Social Doctrine of the Church after the Second Vatican Council

Autorzy:

Gocko, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2035184.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

teologia polityczna
Johann Batista Metz
Jürgen Moltmann
nauka społeczna Kościoła
Sobór Watykański II
Political Theology
Social Doctrine of the Church
Second Vatican Council

Opis:

Teologowie okresu Soboru Watykańskiego II na kanwie teologii rzeczywistości ziemskich starali się usunąć rozłam, jaki panował między teologią i życiem, a także odpowiedzieć na kryzys nauki społecznej Kościoła w tamtym czasie. Szczególną rolę w tym kontekście odegrała teologia polityczna, której głównym przedstawicielem był J.B. Metz. Artykuł pokazuje i ocenia teologię polityczną jako nowy model nauki społecznej Kościoła.
Theologians of the period of the Second Vatican Council, based on the theology of earthly realities, sought to remove the split between theology and life and to respond to the crisis of the social doctrine of the Church at that time. In this context a specific role was played by the political theology, with Johann Batista Metz as its main representative. The article shows and assesses political theology as a new model of the social doctrine of the Church.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 3; 163-178
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 94.

Tytuł:

Zagadnienie migracji w nauczaniu Kościoła katolickiego
Migration in the teaching of the Catholic Church

Autorzy:

Zaborski, Maciej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2194457.pdf

Data publikacji:

2018-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

migracja
nauczanie Kościoła katolickiego
Ziemia Obiecana
Vaticanum II
Jan Paweł II
migration
teaching of the Catholic Church
Promised Land
Vatican II
John Paul II

Opis:

The phenomenon of migrating the population – migration of people (Latin: migratio) has been known since time immemorial. Its purpose is to change the place of stay of an individual or group. Displacements are historical, cultural, social, political, but also religious. The purpose of migration is to change the place of residence for various reasons, including for economic, political and social reasons. The Word of God states that “the earth belongs to me, and you are the strangers and settlers with Me” (Lev 25:23). The Dogmatic Constitution on the Church of Lumen Gentium (n. 9) teaches that “this people, though it does not currently include all people, and sometimes even turns out to be a small flock, is after all a powerful germ of unity, hope and salvation for the whole human race”. Also today, the Church, in response to the current international – political and economic migration situation, takes a stand in this matter. The article presents the issue of migration in teaching the Catholic Church also as a social problem. The author, striving for maximum reliability and showing the merits of the issue, considered the analytical method to undertake analytical and critical research of sources, referring to conciliar teaching and statements by Pope John Paul II and his successors on migration, emphasizing the moral and social aspect of this phenomenon.
Zjawisko migracji ludności (łac. migratio) znane jest od niepamiętnych czasów. Ma za cel zmianę miejsca pobytu jednostki bądź grupy. Przemieszczenie to ma zabarwienie historyczne, kulturowe, społeczne, polityczne, ale i religijne. Celem migracji jest zmiana miejsca pobytu z różnych przyczyn, m.in. z powodów ekonomicznych, politycznych, społecznych. W Piśmie Świętym możemy przeczytać: „ziemia należy do Mnie, a wy jesteście u Mnie przybyszami i osadnikami” (Kpł 25,23). Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen Gentium” (nr 9) naucza, że „ów lud, choć nie obejmuje aktualnie wszystkich ludzi, a nieraz nawet okazuje się małą trzódką, jest przecież potężnym zalążkiem jedności, nadziei i zbawienia dla całego rodzaju ludzkiego”. Również i dziś Kościół, odpowiadając na obecną międzynarodowo-polityczną i gospodarczą sytuację migracyjną, zajmuje stanowisko w tej sprawie. Artykuł przedstawia zagadnienie migracji w nauczaniu Kościoła katolickiego również jako problemu społecznego. Autor, dążąc do maksymalnej rzetelności i ukazania meritum zagadnienia, za metodę badawczą przyjął analityczne i krytyczne badanie źródeł, odwołując się do nauczania soborowego oraz wypowiedzi papieża Jana Pawła II i jego następców nt. migracji, uwypuklając aspekt moralny i społeczny tego zjawiska.

Źródło:

Świat Idei i Polityki; 2018, 17; 437-459
1643-8442

Pojawia się w:

Świat Idei i Polityki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 95.

Tytuł:

Oczekiwania Kardynała Karola Wojtyły wobec duszpasterskiego synodu archidiecezji krakowskiej (1972-1979)
Expectations of Cardinal Karol Wojtyła towards Pastoral Synod of the Archdiocese of Krakow (1972-1979)

Autorzy:

Kummer, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/545170.pdf

Data publikacji:

2019-12-31

Wydawca:

Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"

Tematy:

Sobór Watykański II
synod diecezjalny
synod duszpasterski
św. Stanisław
Zespoły Studyjne
Synod of the Archdiocese of Krakow
Saint Stanislaus
the synods’ history
the diocesan
synods’s structure
Second Vatican Council
hundreds of synodal study groups
the faithful of the Church of Krakow

Opis:

Metropolita krakowski kardynał Karol Wojtyła będąc aktywnym uczestnikiem Soboru Watykańskiego II i współtwórcą jego nauczania pragnął je przeszczepić na grunt Kościoła w Polsce, w szczególności na teren diecezji, w której był pasterzem. Jednym ze sposobów zrealizowania tego celu było zwołanie synodu duszpasterskiego, który trwając siedem lat (1972-1979) był szeroko rozumianą akcją duszpasterską, w której mogli uczestniczyć nie tylko duchowni, ale przede wszystkim osoby świeckie. Daty rozpoczęcia i zakończenia synodu odpowiadały rocznicom (900 lat) rozpoczęcia i męczeńskiego zakończenia posługi biskupiej w Krakowie przez św. Stanisława. Związanie synodu z jego postacią miało mu nadać nie tylko charakter studium, ale przede wszystkim świadectwa. Zgodnie z wolą autora synodu zostały powołane Synodalne Zespoły Studyjne, których zadaniem było rozpoznanie lokalnych sytuacji, formułowanie zaleceń i kreacja inicjatyw ewangelizacyjnych. Podczas prac synodalnych kardynał Wojtyła, nie narzucając swojego punktu widze-nia, starał się doprowadzić uczestników do odkrywania soborowego nauczania i jego praktycznego znaczenia. W istocie była to posoborowa metoda duszpasterska: pomoc w rozwoju, a nie zarządzanie. Na etapie przygotowywania dokumentów końcowych Synodu Zespoły Studyjne stały się środowiskami szerokiej konsultacji, albowiem do nich zwracała się Komisja Główna, scalająca w sobie pracę wszystkich komisji roboczych. Kardynał Wojtyła już jako Papież Jan Paweł II zakończył pracę synodu. W ten sposób spłacił dług uczestnictwa w obradach Soboru Watykańskiego II dzieląc się jego nauczaniem, poprzez synod, najpierw z Kościołem krakowskim, a następnie, przez wielki pontyfikat (1978-2005), z Kościołem powszechnym.
Archbishop of Krakow, cardinal Karol Wojtyła, being an active participant of the Second Vatican Council and co-creator of its teaching, desired to transfer it into Polish Church, especially into the area of Krakow Archdiocese where he was the Shepherd. One of the ways to achieve this goal was to call together the Pastoral Synod which lasted for seven years (1972-1979) and was widely understood pastoral action in which not only could participate priests but also lay people. Dates of the beginning and the end of the Synod corresponded with the inception and martyr’s end of Saint Stanislaus bishop’s ministry in Krakow. Connecting the Synod with him was to both give an individual form and a testimony. According to the will of the author of the Synod, synodal study groups were established to identify local situations, formu-late recommendations and create evangelization initiatives. During the process of synodal works, cardinal Karol Wojtyła tried to lead the participants to explore synodal teaching and its practical meaning, however without imposing his own point of view. In fact, it was post-synodal pastoral method: help in development without managing. At the final documents preparation stage, Synodal Groups become environments of wide consultation because the Main Commission, combining work of all working committees, addressed them. Cardinal Wojtyła, as Pope John II, finished the work of the Synod. This was the way he repaid the debt of participation in the deliberations of the Second Vatican Council by sharing its teaching though the Synod at first with the Church in Krakow, subsequently through the great pontificate with the Universal Church.

Źródło:

Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2019, 132; 337-361
0137-3218
2720-0590

Pojawia się w:

Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 96.

Tytuł:

Postulaty Soboru Watykańskiego II dotyczące stosunków pomiędzy Kościołem katolickim i państwem w nauczaniu papieża Franciszka
Postulates of the Second Vatican Council of the Relations between the Catholic Church and the State in the Teaching of Pope Francis

Autorzy:

Stępień, Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1773596.pdf

Data publikacji:

2021-07-30

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Kościół katolicki
autonomia
niezależność
dobro wspólne
papież Franciszek
Sobór Watykański II
Catholic Church
autonomy
independence
common good
Pope Francis
The Second
Vatican Council

Opis:

Integralną częścią prac Soboru Watykańskiego II stało się określenie stosunku wspólnoty kościelnej do państwa. Ojcowie soborowi wypracowali katalog konkretnych zasad, według których powinny być kształtowane relacje na linii Kościół katolicki–państwo. Doktryna soborowa stanowi obecnie podstawę papieskiego nauczania. Kolejni biskupi Rzymu nie poprzestali jednakże wyłącznie na kontynuowaniu przekazywania nauki soborowej, ale starali się ją rozwinąć. Również papież Franciszek podejmuje działania zmierzające do pogłębienia nauki soborowej w jej wybranych aspektach, w tym także kwestii relacji pomiędzy Kościołem i państwem.
Defining the relations of the church community and the state was an integral part of the Second Vatican Council. The Council Fathers developed a catalog of specific principles according to which the relations between the Catholic Church and the state should be shaped. Conciliar doctrine is now the basis of the teaching of popes. The successive bishops of Rome, however, did not stop at continuing the teaching of the Council, but tried to develop it. Pope Francis also undertakes activities aimed at deepening the teaching of the Second Vatican Council in its selected aspects, including the issue of the relationship between the Church and the state.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 2; 199-214
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 97.

Tytuł:

Grupa Jezus – Kościół – Ubodzy podczas pierwszej sesji Soboru Watykańskiego II w świetle zasobów archiwalnych biskupa Charles- Marie Himmera
Jesus–Church–Poor Group during the First Session of the Second Vatican Council according to Bishop Charles-Marie Himmer’s Archival Records

Autorzy:

Pietrzak, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31343170.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Sobór Watykański II
Kościół ubogi i ubogich
teologia ubóstwa
świadectwo
hierarchia
Second Vatican Council
Church of the poor
theology of poverty
testimony
hierarchy

Opis:

Podczas Soboru Watykańskiego II działała nieformalna grupa biskupów, popularnie nazywana grupą Kościoła ubogich, która w centrum debat umieściła relację pomiędzy Jezusem, Kościołem a ubogimi. Archiwum Katolickiego Uniwersytetu Louvain-la-Neuve przechowuje sprawozdania ze spotkań, które odbywały się w Kolegium Belgijskim w Rzymie. Ze względu na to, że ich treść jest mało znana, stosując metodę krytyki i analizy piśmiennictwa, autor przybliża ich zawartość. W pierwszej części omawia stan badań. W części drugiej ukazuje zawartość sprawozdań. 
During the Second Vatican Council, there was an informal group of bishops, popularly known as the Church of the Poor, who placed the relationship between Jesus, the Church, and the poor at the center of the debates. The archives of the Catholic University of Louvain-la-Neuve preserve archival reports of meetings that took place at the Belgian College in Rome. Considering that the contents of these sources are not commonly recognized, the author provides an introduction to their contents using source critical analysis. In the first part, he discusses the research status. In the second section, he examines the reports’ content.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 87-102
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 98.

Tytuł:

Pojęcie misji przed Soborem Watykańskim II
The concept of mission before the 2nd Vatican Council

Autorzy:

Kowalak, Władysław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480754.pdf

Data publikacji:

2016-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

misje chrześcijańskie
misjologia
historia Kościoła
Sobór Watykański II
Kościoły lokalne
inkulturacja
Christian missions
Missiology
history of the Church
2nd Vatican Council
local Churches
inculturation

Opis:

Właściwe zrozumienie terminu „misje" wiąże się z poznaniem kontekstu teologicznego, kulturowego, a także dziejowego, w którym słowo to się pojawiło. Od czasów Karola I Wielkiego misje coraz częściej stawały się narzędziem ekspansji politycznej władców chrześcijańskich. Szczytem tego zjawiska był tzw. patronat królów Portugalii oraz wikariat królów Hiszpanii. Misje ujmowano w tym okresie jako działalność zmierzającą do szerzenia wiary przez ustanowienie instytucji Kościoła hierarchicznego na terytoriach odkrytych w XVI i XVII wieku lub na tych, które jeszcze pozostały do odkrycia. Jednakże z czasem uświadomiono sobie niewystarczalność takiego pojęcia misji. Niewystarczające okazało się też pojęcie misji, jakie wypracował protestancki teolog G. Warneck, a jakie przyjęli później wielcy misjolodzy katoliccy (np. J. Schmidlin, P. Charles). Pełniejsze określenie misji, jakie wypracowano przed Soborem Watykańskim II, wskazywało, iż są one równoczesnym przepowiadaniem Ewangelii oraz zakładaniem Kościoła.
The proper understanding of the term "mission" depends on the way we get to know the theological, cultural and historical context in which the term appeared. From the times of Charlemagne on missions often came to be a tool of political expansion as performed by Christian rulers. The peak of that phenomenon was the so-called patronage of Portuguese kings and the vicariate of Spanish kings. Missions were conceived at that time as an activity aimed at spreading faith through establishing official Church institutions on the territories which had been discovered earlier in the 16th and 17th centuries, or on those which were still to be discovered. However, as the time had passed, an awareness grew that such an understanding is far from satisfactory. The concept of the mission that had been worked out by the Protestant theologian G. Warneck, and which had been taken over by the outstanding Catholic theologians (e.g. J. Schmidlin, P. Charles), appeared to be unsatisfactory, as well. A more comprehensive concept of the missions worked out before the 2nd Vatican Council pointed out to them as a modern proclamation of the Gospel and establishing of the Church.

Źródło:

Nurt SVD; 2016, 2; 8-25
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 99.

Tytuł:

Czuwania soborowe formą duchowej obecności Kościoła polskiego na Soborze Watykańskim II
THE CONCILIARY VIGILS AS THE FORM OF THE SPIRITUAL PRESENCE OF THE POLISH CHURCH AT THE SECOND VATICAN COUNCIL

Autorzy:

Smagacz, Arkadiusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/490168.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara

Tematy:

Second Vatican Council
Church in Poland
the conciliary vigils
John XXIII
kard. Stefan Wyszyński
Sobór Watykański II
Kościół w Polsce
czuwania soborowe
Jan XXIII

Opis:

Convened 50 years ago, the Second Vatican Council was a groundbreaking event in the history of the Common Church. Under difficult conditions of the communist regime, the Church in Poland contributed to the Council work in numerous areas. The decided majority of bishops, despite the problems with receiving passports, participated in the conciliary meetings directly. However, a wise shepherd of the Polish Church, which can definitely be said about Primate Stefan Wyszyński, wished that the matter of the Council became present in every Polish parish and family. By his inspiration a four-year pastoral program was created, commonly referred to as ‘the conciliary vigils’ whose aim was to pray and make offerings in the intention of the Second Vatican Council. The conciliary vigils became a unique work in the entire Common Church. Thanks to them the members of the Polish Church, despite the existence of the iron curtain, were able to take spiritual part in this significant event. In the first part of this article the author attempts to find the answer to the following question: what was the foundation of the conciliary vigils? The answer was contained in three theses: the influence of the attitude represented by Saint John XXIII, who was so dearly connected with Poland and Cardinal Wyszyński and his calling for prayer in the intention of the Council; ecclesiological sensitivity of the Primate of Poland, which expressed itself in the perception of the Church as the mystical Corpus Christi and his unique gift to translate into practice sublime theological assumptions. In the second part the author focuses on the presentation of the course of particular stages of conciliary vigils which also constituted the part of the Great Novena of the Polish Nation. Those were consequent initiatives: in 1962 – The conciliary vigil with Virgin Mary of Jasna Góra, in 1963 – the Conciliary deed of goodness; in 1964 – Victory over oneself for the Council and finally, in 1965 – giving oneself to the maternal enslavement of Virgin Mary, the Mother of Church for the freedom of the Church.

Źródło:

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2014, 21; 387-411
1234-8880

Pojawia się w:

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 100.

Tytuł:

CMSWR kontra LCWR. O kryzysie i odnowie żeńskiego życia konsekrowanego w USA
CMSWR versus LCWR. About the crisis and renewal of American religious sisters

Autorzy:

Chaberek, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2037266.pdf

Data publikacji:

2019-02-22

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

zakonnica
zgromadzenie
II Sobór Watykański
reforma
Kongregacja Nauki Wiary
powołanie
religious sister
congregation
Second Vatican Council
reform
Congregation for the Doctrine of Faith
vocation

Opis:

This paper describes the reforms of American religious sisters started byPius XII until the recent closure of Archbishop Peter Sartain’s commission.The paper shows how the reforms of congregations were taken up beforeand after the Council and how the two organisations representing Americansisters were founded. The continual dissent of LCWR from Churchteachings is shown in contrast to the fidelity of the alternative canonicalorganization, namely CMSWR. The lack of new vocations among LCWRsisters is a sign of mistaken reforms and the lack of attractive power intheir political agenda.

Źródło:

Collectanea Theologica; 2018, 88, 3; 115-135
0137-6985
2720-1481

Pojawia się w:

Collectanea Theologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce