Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Perpetrators" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-38 z 38
    Tytuł:
    „Mowa czyni wolnym”. Rozrachunek z nazistowską przeszłością rodziców w noweli Thomasa Lehra Frühling (Wiosna)
    “Speech makes you free”: Facing the Nazi Past in Thomas Lehr’s Frühling (Spring)
    Autorzy:
    Daroch, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571976.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
    Tematy:
    family secret
    Nazism
    victims
    perpetrators
    Thomas Lehr
    Opis:
    Nazistowska przeszłość rodziców jest jednym z tematów często podejmowanych we współczesnej literaturze niemieckiej. Nie da się od niej uciec, gdyż pewnego dnia i tak objawi się ona w życiu kolejnych pokoleń – takie jest przesłanie wydanej w 2001 roku noweli Thomasa Lehra Frühling (Wiosna). Głównym bohaterem tekstu jest syn, który odkrywa, że ojciec był kiedyś lekarzem obozowym w Dachau. Nie może poradzić sobie z tą wiedzą i popełnia samobójstwo. Książka Lehra jest refleksją nad życiem w cieniu przeszłości rodziców-sprawców, której ofiarami stają się ich własne dzieci, a zarazem wskazaniem, jak można się od tej przeszłości uwolnić.
    The Nazi past of family members is a recurrent theme in contemporary German literature. It cannot be easily forgotten, as it keeps resurfacing and influences the next generations. This is the central idea of Thomas Lehr’s novella Frühling (Spring), published in 2001. Its protagonist discovers that during World War II his father was a physician in the Dachau concentration camp. Devastated by this revelation, the son cannot cope with it and as a result commits suicide. Lehr’s book reflects upon the Nazi’s children and their life in the shadow of history. The story also points out how it is possible to cope with this haunting past.
    Źródło:
    Acta Philologica; 2015, 47; 107-115
    0065-1524
    Pojawia się w:
    Acta Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    EUROPEAN PERPETRATOR PROGRAMMES: A SURVEY ON DAY-TO-DAY OUTCOME MEASUREMENT
    Autorzy:
    Canales, Oriol Ginés
    Geldschläger, Heinrich
    Nax, David
    Ponce, Álvaro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647209.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Tematy:
    domestic violence, perpetrators, outcome measurement, programmes, Europe
    Opis:
    Evaluating the results of programmes for perpetrators of domestic violence is essential for both policy mak- ers and practitioners, and a growing number of studies have addressed this issue. However, few studies have described the ongoing, day-to-day outcome measurements routinely undertaken by perpetrator programmes to monitor their results. As part of the IMPACT Evaluation of European Perpetrator Programmes project, in the present study 134 domestic violence perpetrator programmes from 22 European countries answered a survey on the designs, methods and instruments they use in their current day-to-day outcome monitoring practice and on the obstacles to and need for improvements in this practice. The main results include the findings that 20% of programmes do not measure outcomes at all, that there is a great diversity in methods and instruments used, and a low percentage of programmes make use of data from the victims/survivors and from follow-ups. 
    Źródło:
    Studia Humanistyczne AGH; 2015, 14, 2
    2084-3364
    Pojawia się w:
    Studia Humanistyczne AGH
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Odrodziły się traumy z czasów Zagłady”. Marzec 1968 jako narracja postkatastroficzna
    “Traumas from the Holocaust Have Revived”. March 1968 as a Polish Postcatastrophic Narration
    Autorzy:
    Artwińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1389621.pdf
    Data publikacji:
    2015-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    anti-Semitism
    March 1968
    postcatastrophe
    remembrance
    perpetrators
    victims
    witnesses
    Opis:
    The article discusses select literary images and presentations of March 1968, which are treated as an example of a postcatastrophic narration. The author states that the events of the years 1967-1968 are often depicted in Polish literature as a kind of a “recurring catastrophe” – predicting an event of the calibre of the Holocaust. Similarities and parallels can be noticed on the artistic level (ways of representation) and ideological (judgement of events). Consequently, the catastrophe does not fulfil its cathartic function and does not become a breakthrough, instead its characteristic features are repetitions and new configurations. Finally, the author asks whether, and to what extent, Polish remembrance of March overlaps with the remembrance of the Holocaust, and to what degree the struggle with anti-Semitism in 1967-1968 was simultaneously a struggle with anti-Semitism during WWII.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2015, 25; 187-208
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Incognito ergo sum. O wytwarzaniu obojętności
    Autorzy:
    Tokarska-Bakir, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/643721.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Jewish Poles
    non-Jewish Poles
    indifference
    Holocaust
    witnesses-perpetrators-victims
    Opis:
    Incognito ergo sum: on indifference The present article is an analysis of various types of indifference of non-Jewish inhabitants of Warsaw to the plight of Jewish Poles. The words of Krzysztof Dunin-Wąsowicz, a historian and “Żegota” activist, provide the vantage point for the analysis: Dunin-Wąsowicz claimed that around 75 per cent of the inhabitants of Warsaw “were indifferent to what was taking place behind the Ghetto wall”. Thomas Kuhne hypothesised that it was Germans’ indifference to the Jewish – not hatred – that legitimised the Nazi racial policies of the 1930s. This statement might also apply to the “75 per cent of the inhabitants of Warsaw”. The article is mainly based on articles published by ZWZ-AK, in particular Biuletyn Informacyjny. Incognito ergo sum. O wytwarzaniu obojętnościAutorka analizuje różne odcienie obojętności nieżydowskich mieszkańców Warszawy w latach czterdziestych wobec losu żydowskich Polaków. Punktem wyjścia jest zdanie Krzysztofa Dunin-Wąsowicza, historyka i działacza „Żegoty”, który stwierdził, że dla około 75 procent mieszkańców Warszawy „obojętne było to, co działo się poza murem getta”. Powołując się na tezę Thomasa Kuhnego, że to właśnie obojętność Niemców wobec Żydów – a nie nienawiść w stosunku do nich – „spowodowała masowe poparcie nazistowskiej polityki rasowej w latach trzydziestych”, autorka zastanawia się, czy „podobnej opinii nie można by sformułować pod adresem” 75 procent mieszkańców Warszawy. Materiał do analizy stanowią w znacznej mierze publikacje prasy ZWZ-AK, w tym przede wszystkim „Biuletyn Informacyjny”.
    Źródło:
    Studia Litteraria et Historica; 2013, 2
    2299-7571
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria et Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Old wounds—new challenges: Women’s war experiences in the ex-Yugoslav and Bosnian armed conflict (1991–1995)
    Autorzy:
    Bitunjac, Martina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2105327.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-21
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    war
    Yugoslavia
    Bosnia and Herzegovina
    women
    war victims
    perpetrators
    violence
    Opis:
    Women suffered greatly during the wars in the former Yugoslavia, particularly in Bosnia and Herzegovina. They lost everything they owned, they were widowed, had to flee, were victims of sexual violence or even lost their lives. Most have never gotten over their trauma from the war. Many of their tormentors have still never been brought to justice. At the same time, there were also women who supported the military conflict and ethnic hate as spreaders of propaganda, nationalists and war criminals. This article will explore the different fates and range of agencies open to women, who were to be sure primarily victims in the Balkan wars of the 1990s, but not just. It will also be shown how even after suffering brutal wartime experiences, women are now fighting for their rights and breaking open the patriarchal social structure existing up to today.  
    Źródło:
    Przegląd Krytyczny; 2022, 4, 1; 27-38
    2657-8964
    Pojawia się w:
    Przegląd Krytyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Is Homicide a Turning Point in the Life of Perpetrators? A Narrative Analysis of the Life Stories of Marginalized and Middle-Class Male Homicide Offenders in Metropolitan Buenos Aires, Argentina
    Autorzy:
    Di Marco, Martín Hernán
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32222589.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Homicide
    Violence
    Perpetrators
    Narratives
    Life Story
    Turning-Points
    Masculinity
    Argentina
    Opis:
    This paper aims to analyze the relevance given to violent deaths and imprisonment by male homicide perpetrators in their biographical reconstructions. Drawing on narrative criminology, this study examines the offenders’ emic terms, rationalities, and stories. The analysis is based on seventy-three purposefully selected narrative-biographical interviews and field observations in prisons and homes of former convicts (2016-2020) in Metropolitan Buenos Aires, Argentina. The corpus was analyzed following an inductive thematic coding strategy using ATLAS.ti. Three central narratives about homicide and incarceration emerged: “opportunity,” “rock bottom,” and “disruptive.” For most, homicide was described as a biographical opportunity to rethink their lives, pursue new pathways, and “stabilize” a previously uncontrolled lifestyle. However, homicides perpetrated by respondents with higher socioeconomic status were disruptive events. Participants used stoic rationality—the positive appraisal of painful experiences—to structure their sense-making and stories of violence. This rationality permeated perpetrators’ presentations of themselves, their turning points and lived experiences, and the violence performed and suffered. This paper grapples with the widespread assumption that homicide is a radical change in the lives of offenders and questions the universal meaning of violent death. Performing violence is not only neutralized but is also seen as an expected and inaugural event in life stories, dependent on the worldviews of the social actors.
    Źródło:
    Qualitative Sociology Review; 2022, 18, 4; 110-131
    1733-8077
    Pojawia się w:
    Qualitative Sociology Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Polish-Jewish Lethal Polka Dance
    Autorzy:
    Nitza Davidovitch, Nitza
    Lewin, Eyal
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/628742.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    Jewish-Polish relations, Israeli-Polish relations, Holocaust victims, bystanders, perpetrators.
    Opis:
    Aim. This paper analyses the inherent paradoxes of Jewish-Polish relations. It portrays the main beliefs that construct the contradicting narratives of the Holocaust, trying to weigh which of them is closer to the historic truth. It seeks for an answer to the question whether the Polish people were brothers-in-fate, victimized like the Jews by the Nazis, or if they were rather a hostile ethnic group. Concept. First, the notion of Poland as a haven for Jews throughout history is conveyed. This historical review shows that the Polish people as a nation have always been most tolerant towards the Jews and that anti-Semitism has existed only on the margins of society. Next, the opposite account is brought, relying on literature that shows that one thousand years of Jewish residence in Poland were also a thousand years of constant friction, with continuous hatred towards the Jews. Consequently, different accounts of World War II are presented – one shows how the Polish people were the victims, and the others deal with Poles as by-standers and as perpetrators. Results and conclusion. Inconsistency remains the strongest consistency of the relations between Jews and Poles. With the unresolved puzzle of whether the Polish people were victims, bystanders or perpetrators, this paper concludes with some comments on Israeli domestic political and educational attitudes towards Poland, that eventually influence collective concepts. Cognitive value. The fact that the issue of the Israeli-Polish relationship has not been deeply inquired, seems to attest to the reluctance of both sides to deal with what seems to form an open wound. At the same time, the revival of Jewish culture in Poland shows that, today more than ever, the Polish people are reaching out to Israelis, and are willing to deal with history at an unprecedented level. As Israelis who wish to promote universal values, a significant encounter with the Polish people may constitute a door to acceptance and understanding of others. Such acceptance can only stem from mutual discourse and physical proximity between the two peoples.  
    Źródło:
    Journal of Education Culture and Society; 2019, 10, 2; 15-31
    2081-1640
    Pojawia się w:
    Journal of Education Culture and Society
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Polish Educational Policy after 28 Years of Political Transformation
    Autorzy:
    Śliwerski, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1969406.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    educational reforms
    educational policy
    critical pedagogy
    school
    democracy
    contradiction
    educational perpetrators
    Opis:
    In this article I make a critical analysis of educational policy in Poland during the 28 years of the political transformation. In the transition period in Poland, from 1989 to 2017, education did not become a source of ongoing changes in the country. Further formations of political power, selected through elections, instead of decentralizing the school system, allegedly led to the creation of new models of school in a corset of centralism. To make matters worse, the prime ministers of the following governments from different political parties, taking into account their own or party interests, created the ministry of national education (or their decision-making power apparatus) who had disturbed communicational relationships with the public. In this article, I explain the reasons for the betrayal of elites in the context of fundamental assumptions of the “Solidarity” movement in the years of 1980 – 1989. As a result, Polish society abandoned the deliberative and participatory democracy. I look at how education, as a science and practice of education, fits into democratization of the Polish state and society. What is of key importance is the perception of education as a common good, as environments and entities, institutions or management practices which participate in a democratic society.
    Źródło:
    The New Educational Review; 2018, 52; 149-163
    1732-6729
    Pojawia się w:
    The New Educational Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Europejskie reguły wykonywania sankcji i środków orzeczonych wobec nieletnich sprawców czynów karalnych
    European rules on the implementation of sanctions and measures passed against juvenile perpetrators of criminal offenses
    Autorzy:
    Dünkel, Frieder
    Baechtold, Andrea
    Van Zyl-Smit, Dirk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698496.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    nieletni
    polityka kryminalna
    prawa człowieka
    european law
    juvenile perpetrators
    criminal offenses
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2009, XXXI; 35-60
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiana polityki karania w nowelizacji kodeksu karnego z 7 lipca 2022 roku. Uwagi krytyczne
    Autorzy:
    Pawelec, Kazimierz J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/13949700.pdf
    Data publikacji:
    2023-02-20
    Wydawca:
    Akademia Sztuki Wojennej
    Tematy:
    principles of punishment
    specific and general prevention
    minor and juvenile
    perpetrators
    Opis:
    Law making is akin to solving criminal puzzles. To paraphrase A. Loeb, the legislator must follow the evidence. The evidence includes empirical data, scientific research and especially the achievements of researchers. Following the above requires humility, which frees one from biases that can affect one’s observations and conclusions. Creating norms of penal law consists most of all of a systemic approach, so that this system is consistent and, most importantly, only at the end of proceedings punishes with an individual approach the offender whose guilt has been proven with all the guarantees afforded to the parties in the proceedings of a fair trial. Analysing the changes in the enacted amendment, the author focused on minor and juvenile offenders who also committed crimes, i.e. traffic accidents and, less frequently, traffic disasters or causing the immediate danger thereof. They were often an effect of extremely risky behaviour, aggression and even road rage. Should these perpetrators be punished for the consequences of these acts with all the tightened severity, as enacted by Parliament? A critical assessment of the change in punishment philosophy deserves consideration.
    Źródło:
    Cybersecurity and Law; 2023, 9, 1; 287-297
    2658-1493
    Pojawia się w:
    Cybersecurity and Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawne i kryminologiczne aspekty przestępczości seksualnej duchownych
    Legal and Criminological Aspects of Sexual Crimes of the Priests
    Autorzy:
    Wilk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806031.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    przestępstwa seksualne
    duchowni
    Kościół
    sprawcy
    ofiary
    sexual crimes
    priests
    church
    perpetrators
    victims
    Opis:
    Artykuł porusza problematykę przestępstw seksualnych duchownych Kościoła rzymskokatolickiego. Zawiera próbę przybliżenia samej skali zjawiska przestępstw seksualnych popełnianych przez duchownych w świetle dostępnych statystyk i literatury, z uwzględnieniem wybranych krajów oraz Polski, jak również wskazania przykładów reakcji Kościoła i państwa na ten problem. Przedstawione są także czynniki kryminogenne przestępczości seksualnej w Kościele, takie jak: tzw. "kultura klerykalna", sam stan duchowny jako czynnik ryzyka, celibat duchownych oraz orientacja homoseksualna sprawców. Opracowanie porusza również prawnokarne aspekty przestępstw seksualnych duchownych, a w szczególności problematykę karalnego zaniechania denuncjacji, co ma szczególne znaczenie w świetle kierowanych pod adresem Kościoła zarzutów o "tuszowanie" przestępstw seksualnych popełnionych przez duchownych lub pomaganie sprawcom w uniknięciu odpowiedzialności.
    The article refers to the problem of sexual crimes of Roman Catholic priests. It includes an attempt of estimation of the range of the problem, based on available statistics and literature, as well as examples of reaction to the problem from the Church itself and from the state. The author analyzes potential criminogenic factors of sexual crimes in the Church, such as: the co-called “clerical culture”, the priesthood itself as a risk factor, celibacy of the clergy and homosexual orientation of the perpetrators. The article also describes the criminal law aspects of the problem, especially the punishable omission of denunciation, which is particularly important in the light of accusations of “covering up” sexual crimes by the Church or helping the perpetrators to avoid responsibility.
    Źródło:
    Problemy Prawa Karnego; 2022, 6, 1; 1-26
    0208-5577
    2353-9712
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Karnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz przestępczości nieletnich w Polsce w badaniach kryminologicznych – przed i po transformacji
    The Picture of Juvenile Delinquency in Poland in Criminological Research: Before and After Transformation
    Autorzy:
    Rzeplińska, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698979.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    przestępczość nieletnich
    badania kryminologiczne
    czyn karalny
    juvenile delinquency
    criminological research
    juvenile perpetrators
    Opis:
    Patterns of offences committed by youth aged 13–16: in contemporary Poland and fifteen years earlier – in the 1980s. The limit is 1989, a year when major social and political changes in Poland begun. What was different and what was similar in offences between these two groups of youth.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2006, XXVIII; 331-343
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reporting of workplace violence towards nurses in 5 European countries – a cross-sectional study
    Autorzy:
    Babiarczyk, Beata
    Turbiarz, Agnieszka
    Tomagová, Martina
    Zeleníková, Renáta
    Önler, Ebru
    Sancho Cantus, David
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2116620.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-30
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    occupational health
    nurse
    physical violence
    perpetrators
    verbal abuse
    reasons for non-reporting
    Opis:
    ObjectivesThis study aimed to assess country-specific evidence of physical and non-physical acts of workplace violence towards nurses working in the health sector in 5 European countries, and then to identify reasons for not reporting violence experienced at work.Material and MethodsThis retrospective cross-sectional study was conducted in 5 participating countries (Poland, the Czech Republic, the Slovak Republic, Turkey, and Spain). All registered nurses working in selected healthcare settings for at least 1 year were invited to participate in the study. A questionnaire adapted from the Workplace Violence in the Health Sector Country Case Study – Questionnaire, developed jointly by the International Labour Office, the International Council of Nurses, the World Health Organization and Public Services International, was used. The selection of healthcare settings and the distribution of the questionnaire were conducted according to the recommendations of the questionnaire authors.ResultsIn total, 1089 nurses submitted completed questionnaires which could be included in the study. Of these, 54% stated that they had been exposed to non-physical violence and 20% had been exposed to physical violent acts. A total of 15% of the surveyed nurses experienced both forms of workplace violence. In addition, 18% of the respondents confirmed having witnessed physical violence in their workplace. The most common perpetrators were patients and patients’ relatives. In about 70% of these cases, no actions were taken after the act of violence to investigate its causes. About half of the study group did not report workplace violence as they believed it was useless or not important. The most common consequences of workplace violence included being “superalert” or watchful and on guard.ConclusionsNurses internationally are both victims of and witnesses to workplace violence. Workplace violence is often seen by nurses as an occupational hazard and, as such, it remains not reported. The first step in preventing workplace violence is not only to acknowledge its existence but also to ensure the appropriate reporting of violent acts.
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2020, 33, 3; 325-338
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieletni sprawcy przestępstw popełnionych pod wpływem alkoholu
    Juvenile Perpetrators of Offences Committed Under the Influence of Alcohol
    Autorzy:
    Krawczyk, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698524.pdf
    Data publikacji:
    1992
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    nieletni sprawcy
    przestępstwa
    alkohol
    alkoholizm
    badania kryminologiczne
    juvenile perpetrators
    offences
    alcohol
    alcoholism
    criminological research
    Opis:
    For many years now, excessive drinking has been among the main symptoms of social pathology in Poland. Also the fact is beyond any doubt that  drinking is strongly related to crime: it is ussually found in over a half of offences known to the police committed by adults. The problem of drinking also plays an important part in the process of juvenile demoralization and delinquency. This fact was noticed by the legislator who, in the Act of October 26, 1982 on proceedings in cases of juveniles, situated drinking among the symptoms of demoralization. Among the juveniles found quality of offences, the proportion of those who drink alcohol is quite large, the offenders’ actual age considered. In recent  years, that proportion has been over 11,0% of all juvenile delinquents. There are also among the juveniles found quality of offences those who committed acts  prohibited by law while under the influence of alcohol. In recent years, the proportion of, such juveniles has been over 5,0% and, shows an upward trend. There is among the excessively drinking juvenile delinquents a decided majority of boys, whose proportion has always been over 91,0% in the last 20 years. The paper reports on a national empirical study of two groups of boys born in 1959. The first group consisted of 100 respondents who committed as juveniles at least one offence while under the influence of alcohol. The other group which also consisted of 100 persons (the control group) were boys selected from among the juveniles delinquents who committed offences but did not drink any alcohol before that act. The source of data on the two groups of respondents were: court files; records of implementation of the educational or corrective measures applied by the court, files of criminal cases for offences committed by those persons as adults; questionnaires sent out to sobering-up stations; as well as standarized interviews with the respondents themselves. The study has shown a number of differences between juveniles who commit offences under the influence of alcohol and the remaining juvenile delinquents. The main such differences are as follows: Different types of delinquency in the broad sense: ‒ offences committed under the influence of alcohol were frequently not the first offences of the examined juveniles (44,0% of cases, as compared to 7,0% in the control group); ‒ such offences were usually committed at the age of 15‒16 (93,0%), that is rather late in the juvenile’s career, at the threshold of statutory age: ‒ the offences committed by the first group were decidedly more aggressive and dangerous for the life and health of their victims than those committed by the control group; ‒ nearly 50,0% of the offences committed under the influence of alcohol were commitied in the streets (control group ‒ 39,3%); ‒ the juveniles who committed offences under the influence of alcohol were acting alone nearly 30 times more often than the remaining juvenile deliquents. In the case of boys who committed offences under the influence of alcohol, their state of health, family situation, and ‒ consequently ‒ also scholastic achievements were inferior to those in the control group: ‒ as few as 67,0% of boys in the first group were brought up in complete families (control group ‒ 82,0%); what is more, in 52,3% of those families disturbed functioning was found which was due to: alcoholism, excessive drinking, serious chronic diseases, disablement, mental disorders, delinquency or prostitution of one or both parents; thus as few as about one-third of the families of juveniles who committed offences under the influence of alcohol were fully efficient educational milieu; ‒ 69,0% of the boys who committed offences under the influence of alcohol were educationally neglected by their parents (control group ‒ 53,0%); ‒ 44,0% of the boys who commiited offences under the influence of alcohol (as compared to 25,0% in the control group) had as children suffered from serious diseases that affected their psycho-physical development, organic lesions or diseases of the central nervous system, or slight or minor degrees of mental deficiency; ‒ 7,0% of the boys who committed offences under the influence of alcohol did not go to school despite the fact that education is compulsory at their age (control group – 2%), and 58,0% (70,7% of those who did go to school) were educationally retarded by one to four years (control group – 51,0% that is 52,6% of the school-goers); The degree of social maladjustment was much higher in the boys who committed offences under the influence of alcohol: ‒ nearly a half of juveniles in that group were recidivists (44,0%, as compared to as few as 7,0% in the control group); ‒ 65,0% of the boys who drank (that is, by about one-third more than  among all juvenile delinqents) were cigarette smokers, and had started smoking long before their first contacts with alcohol; ‒ although the number of juveniles who ran away from home was similar in both groups, those who committed offences under the influence of alcohol did that more often and frequently drank alcohol while vagrant; ‒ 85,0% of boys in the first group (by about 20,0% more than among all juvenile delinquents) used to run the streets unsupervised, 79,0% with demoralized friends: ‒ as few as 5,0% of juveniles who committed offences under the infleunce of alcohol showed no symptoms of social maladjustment, other than those offences (23,0% among all juvenile delinquents), and at least three such symptoms were found in 69,0% (45,0% among all juvenile delinquents). In sum, the group of boys who had committed offences under the influence of alcohol in childhood was in many respects „worse'', and frequently much „worse'' than the control group selected from among all juvenile delinquents. Such boys would prove worse still were they compared with a representative sample of all Poles born in 1959. The facts discussed above prove the truth of the statement that juveniles who commit offences under the influences of alcohol are a high risk group compared to properly socialized young persons. They should therefore be submitted to special care by the competent agencies, including in particular family courts; however, no evidence of such care could be found in the study.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 1992, XVIII; 183-211
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność nieletnich za czyny z art. 10 § 2 k.k. przed sądem rodzinnym i przed sądem karnym
    Analysis of proceedings in criminal courts and in juvenile courts in selected cases of criminal deeds committed by perpetrators between15 and17 years
    Autorzy:
    Czarnecka-Dzialuk, Beata
    Drapała, Katarzyna
    Więcek-Durańska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699015.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    przestępczość nieletnich
    polityka sądów rodzinnych
    polityka kryminalna
    poważna przestępczość nieletnich
    juvenile perpetrators
    criminal court
    demoralized
    Opis:
    The article describes results of research made in Instytut Wymiaru Sprawiedliwości (Institute of Justice) which aimed to specify factors and circumstances influencing tougher penalties for wrongful deeds committed by persons between 15 and 16 years old and to draft a profile of juvenile perpetrators of most dangerous criminal deeds. 292 cases were analysed, of which 71 in criminal courts and 221 in family courts . Cases concerned wrongful deeds under article 10 paragraph 3 of criminal code as of 2004-2008. 375 juvenile perpetrators were studied, of which 134 cases were judged in care and education proceedings, 114 cases in correctional proceedings, and 82 juvenile delinquents were tried in a criminal court. The file research questionnaire included seven parts to examine: the wrongful deed and circumstances of its commitment, characteristics of the juvenile delinquent, information about the injured persons, the course of the preparatory proceedings, proceedings before the court, and the sentenced measures and appeal against them. Information obtained from the research allowed for numerous conclusions. Most of all, it allowed to evaluate the practice of sentencing in cases of juvenile perpetrators of most serious crimes, in particular to evaluate the possibility to sentence the juvenile delinquent under article 10 paragraph 2 of the criminal code. In general, this evaluation is positive. It also appeared that the policy of exceptional penal measures for under age persons has remained the same in the recent years. The cases are not numerous, just as they were not in the past, which supports the idea that possibility of bringing juvenile delinquents to the criminal court is used rather cautiously and as an exception to the rule, in cases of the most drastic character and committed by more demoralized young persons who committed crimes under influence of alcohol, used violence, and dangerous tools. The juvenile who were tried in criminal courts, more often than ones who were tried in family courts, cooperated with adults and acted to the detriment of adults (they caused death of the victim in one fifth of cases ). More of them had been tried in family courts, and educational or correctional measures had failed. In 95% of the cases tried in crim-inal courts the researchers were convinced of the rightness of such method of treatment, and only in few cases tried in family courts there were doubts if not using the article 10 paragraph 2 of criminal code was right because of definitely negative prediction and serious character of the wrongful deed. Assessment if decision was right was difficult as information in the court files were laconic and sporadically even lacked sufficient personal information – particularly in cases qualified for care and education proceedings.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2012, XXXIV; 275-365
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Emotional accessibility of perpetrators of domestic abuse and sense of security in the context of sexual l1ife
    Autorzy:
    Bartoszewski, Jakub
    Kowalik, Krzysztof
    Miastkowska, Bożena
    Smagaj, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398101.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-01
    Wydawca:
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Koninie. Wydawnictwo
    Tematy:
    family abuse
    perpetrators
    emotional states
    narrative
    sex life
    sense of security
    self-assessment
    control
    penitentiary system
    Opis:
    The study reported in this paper deals with the issue of self-assessment of the sexual life of offenders convicted of a crime involving use of domestic violence (Polish Penal Code, §207), accounting for the role of emotional accessibility as an element of the sense of security. The study was conducted on a group of 1 The research was carried out as part of an individual inter-university project entitled “Sexuality of Prisoners”. The research was not sponsored.
    Źródło:
    Konińskie Studia Społeczno-Ekonomiczne; 2021, 7, 2; 137-153
    2391-8632
    Pojawia się w:
    Konińskie Studia Społeczno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    MEN, MASCULINITIES AND PHYSICAL VIOLENCE IN CONTEMPORARY EUROPE
    Autorzy:
    Wojnicka, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647036.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Tematy:
    physical violence, domestic violence, hegemonic masculinity, subordinated masculinities, male victims, perpetrators, men-to-men violence, Europe
    Opis:
    The aim of the paper is to present and analyse the intersection between men, masculinities and physical violence in the comparative, European dimension as this issue is still too rarely raised in the existing literature dealing with issues on both violence, and men and masculinities. The presented findings result to a large extent from research conducted by an international team of researchers within the PROGRESS The Role of Men in Gender Equality project (2011–2012). The paper presents analysis regarding connections between perpetration of violence and the character of traditional, hegemonic masculinity; data on the scale and types of violence perpetrated and experienced by men from different European countries; analysis of the position of men as a victims of (physical) violence; and a presentation of the forms of men’s (social) activism against (male) violence. 
    Źródło:
    Studia Humanistyczne AGH; 2015, 14, 2
    2084-3364
    Pojawia się w:
    Studia Humanistyczne AGH
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Etyczne aspekty badania przemocy seksualnej
    Ethical aspects of sexual violence research
    Autorzy:
    Izdebski, Zbigniew
    Łukaszek, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1201209.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    etyka badań
    przemoc seksualna
    ofiary
    sprawcy przemocy seksualnej
    research ethics
    sexual violence
    victims
    sexual violence perpetrators
    Opis:
    Artykuł odnosi się do etyki badań przemocy seksualnej. Zagadnienia te ujęte są w różnych kodeksach, ale ich rozproszenie oraz kierowanie do poszczególnych grup zawodowych powoduje brak szerszego ujęcia problemu. Stwierdzono, że nieetyczne jest rezygnowanie z podejmowania badań dotyczących przemocy seksualnej, ponieważ brak wniosków z rzetelnych diagnoz uniemożliwia niesienie skutecznej pomocy. Nieetyczne jest także realizowanie badań bez dokładnego respektowania zasad etycznych. Należy dołożyć wszelkich starań, aby osoby badane czuły się traktowane podmiotowo: udzielić pełnej i prawdziwej informacji o badaniu (celach, przedmiocie, przebiegu, zagrożeniach), zadbać o dobrowolną oraz świadomą zgodę, zagwarantować anonimowość badanych i poufność wypowiedzi, a także minimalizować ryzyko negatywnych skutków badania. Trzeba dążyć do osiągnięcia przez badanych korzyści: przerwania przemocy, uzyskania dostępu do informacji i interwencji. Organizujący badania są odpowiedzialni za współpracowników. Koniecznością jest przeprowadzenie selekcji kandydatów według przygotowania merytorycznego i kompetencji społecznych. Niezbędne jest stałe monitorowanie procesu badawczego i udzielanie wsparcia merytorycznego oraz psychologicznego ankieterom. Publikacja wyników musi gwarantować anonimowość respondentów i klarowne przedstawienie wyników, aby były one właściwie zinterpretowane przez odbiorców. Rekomenduje się poddawanie projektów badawczych ocenie komisji etycznej.
    The article describes the ethics of research on sexual violence. The aspects are studied upon in many codes, but due to the fact that they are dispersed in various articles and they are dedicated to particular professional groups, the problem is not studied on a greater scale. It was stated that it is unethical to give up research on sexual violence, as the lack of reliable research results prevents from bringing help. It is neither ethical to conduct research without respecting ethical rules. It is important to make effort to ensure participants that they are treated individually: they should be provided with full and true information concerning the research (its objectives, subject, course and risks); they should give their voluntary and conscious consent to participate; they should be assured of their anonymity and answers confidentiality; the risk of negative research consequences should be reduced to minimum. It is crucial to aim at positive research consequences - the end to violence, gaining access to information and prevention. Everyone who does research is responsible for their coworkers. It is indispensable to select candidates on the basis of their substantive preparation and social competences. It is also important to constantly monitor the research course and being supportive, including substantive and psychological help, towards research participants. The publication of results needs to guarantee respondents’ anonymity and clear way of presentation so that they are correctly interpreted by research audience. It is recommended to pass the research projects under the evaluation of ethics commissions.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2018, 17, 2; 117 - 146
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwagi o przestępczości kobiet we Francji
    OBSERVATIONS ON FEMALE CRIMINALITY IN FRANCE
    Autorzy:
    Brzezińska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1390360.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    przestępczość kobiet
    kobiety-sprawczynie
    tendencje kobiecej przestępczości
    women’s crime
    female-perpetrators
    trends in female criminality
    Opis:
    The aim of this paper is to indicate characteristics of women’s crime in France. The study shows categories of criminal acts in which women demonstrate the highest criminal activity, i.e. murder of a partner, infanticide and many acts of violence (e.g. affray or damage to health). It is noticed that the number of female crimes with the use of violence is currently increasing drastically and aggression dominates in behaviours of the youngest female perpetrators. It has been determined that general tendencies for female crime are changing. The female perpetrators more and more frequently commit the most severe crimes, which in previous years were reserved solely for men, such as arms trafficking, drug smuggling or participation in organized criminal groups. It can be deduced that such prompt modification in female perpetrators’ behaviour results from social and economic changes that intensified in France in the several past decades.
    Celem niniejszego artykułu jest charakterystyka przestępczości kobiet we Francji. W opracowaniu wskazano te kategorie przestępstw, w których kobiety wykazują najwyższą aktywność kryminalną, a wśród nich zabójstwo partnera, zabójstwo dziecka oraz liczne akty przemocy (np. bójka lub uszczerbek na zdrowiu). Zauważono, że obecnie radykalnie wzrasta poziom przestępstw popełnianych przez kobiety z użyciem przemocy, a agresja dominuje już w zachowaniu najmłodszych sprawczyń. Ustalono także, że zmianie ulegają ogólne tendencje w przestępczości kobiecej. Sprawczynie coraz częściej realizują najpoważniejsze, zarezerwowane niegdyś wyłącznie dla mężczyzn, czyny zabronione, takie jak: handel bronią, przemyt narkotyków czy udział w zorganizowanych grupach przestępczych. Wydaje się, że tak zdecydowana modyfikacja postaw kobiet-sprawczyń stanowi rezultat przemian społeczno-gospodarczych, które od kilku dekad nasilają się we Francji.
    Źródło:
    Ius Novum; 2017, 11, 3; 88-101
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępczość i sprawcy przestępstw z użyciem agresji
    Agressive Offences and their Perpetrators
    Autorzy:
    Wójcik, Dobrochna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698506.pdf
    Data publikacji:
    1991
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    przestępczość
    sprawcy przestępst
    użycie agresji
    statystyki sądowe
    badania kryminologiczne
    delinquency
    perpetrators
    aggressive offences
    court statistics
    criminological research
    Opis:
    The object of the paper is to show the trends of convictions for aggressive offences in Poland in the years 1972-1987 basing on court statistics, and to characterize this type of offences and their perpetrators. Moreover, basing on the findings of several Polish criminological studies, some of the factors have been indicated which may play an important part in the origin of aggressive offences. The main focus here is the problem of such offenders aggressiveness and their drinking habits, as the two factors are rather clearly connected with the discussed type of offences. Offences to be submitted to statistical analysis have been separated according to psychological and criminological criteria and not to the classification adopted in the Polish penal code. Thus only those offences from various chapters of the penal code have been taken into account where the facts of the given cases contained an explicit element of physical aggression against person or object, or of verbal aggression. Naturally, there is a great variety of acts which contain an element of aggression and are numbered among offences: they infringe different human values and interests from as vital as life and health to dignity, honour, or religious feelings. Also different is the seriousness of those acts (both misdemeanours and crimes being found among them), as well as the danger they create to the public weal, and the statutory penalties provided for them. Throughout the analysed period 1972–1987, the total number of convicted persons was relatively stable and amounted to the average of 150–160 thousand a year; it went down in 1977 and 1981–1984, only to increase again to the previous level in the years 1985–1987. Also the crime rate fluctuated similarly, amounting to 65–59 per 10,000, adult population, with the exception of 70.6 in 1972. In some years, the decrease of both the number of convictions and the crime rate can be explained with amnesty laws, while the increased number of convictions, in the years 1985–1987 resulted, among other things, from certain additional though temporary legal regulations introduced in that period (particularly from the Act  of 1985 on special criminal responsibility). In the period under analysis, the proportion of persons convicted for aggressive offences amounted to about 40 per cent of the total number of convictions. At the same time, starting from 1975, a certain slight downward trend in the proportion of such convictions can be found, to as low as 35-36 per cent in the years 1979–1980, followed by an increase to the previous level. A certain decrease in the extent of convictions for aggressive offences can be explained partly with demographic changes. In the period under analysis, despite the general increase of the population aged 17 and more (by 12.9 per cent),  the number of men aged 17–20 went down by about 35.5 per cent, and the same trend could be found in the case of men aged 21–24. It is a well-known fact that aggressive offences are committed mostly by young persons. Analysing the extent of aggressive offences from the point of view of the offenders’ sex and age, we find somewhat different trends in young adult as compared with adult men and women. Aggressive offences constitute about 60 per cent of all offences committed by young adult men, and 34–40 per cent of those of adult men. In the period under analysis, offences of this type committed by young adult men kept up the above level, fluctuations being greater in the case of adult men. In the structure of female crime, aggressive offences play a less significant role and constitute about 20 per cent in both age groups. There is also, as in the case of men, a distinct trend: stability of proportion of convictions of young adult women for such offences (about 20 per cent), and a distinct decrease in the case of adult women (from 23 to 12.6 per cent). Taking certain groups of offences as well as the separate acts into account, we find a considerable increase in the number of aggressive offences against property. It is determined mainly by the increase in the proportion of convictions for burglary and of particularly audacious larceny, and to a slight extent – for damage to property. Instead, proportions of convictions for robbery are rather stable. In the discussed period, robbery which contains an explicit element of aggression revealed no changes as regards the number of convictions: instead, upward trends could be found mainly in the case of burglary and of particularly audacious larceny where explicit aggressive traits can not always be found. Thus this finding corresponds but to some extent with the world trend. In the discussed period, a downward trend could be found as regards convictions for offences which involved physical and verbal aggression against person. Convictions for offences traditionally regarded as serious and dangerous for the public weal, such as murder or rape, remained at the same level, while those for bodily injury trended downwards. As has been mentioned above, the number of robberies, also included among serious offences, remained stable, the proportion of convictions for offences of this type arnong all convictions for aggressive acts being rathen low (murder, 0.5–07 per cent; rape, 2 per cent; robbery, 6.8 per cent). What should also be stressed is the decrease in convictions for participation in a brawl or battery, particularly in rural districts, and for assault on a public functionary or police officer, starting from 1978. Instead, convictions for physical or moral cruelty towards a family member maintain a rather high level with a slight upward trend. A regular increase it the number of convictions for that offence which dates from 1950s, is related to the trends in prosecuting and sentencing policy in family cases. The influence of the changes in criminal policy and legislation is also distinct in the case of convictions for violation of bodily inviolability, insult, and insult of a police officer which went down to begin with and then started increasing in numbers. The second part of the paper contains a discussion of the problem of conditions of aggressive crime. An attempt was made basing on the findings of criminological studies to answer the question whether most perpetrators of aggressive offences can be characterized as highly aggressive persons and excessive drinkers. The analysis concerned both the fact of repeated perpetration of aggressive offences, and the occurrence of aggressiveness as a permanent personality trait. As may be concluded from the studies of offences committed by different samples of young adults those in whose criminal career was at least one aggressive offence (c.g.) robbery, hooligan act, homicide) were more frequently than others convicted for aggressive offences. Thus the question should be answered whether most of the perpetrators of aggressive acts are characterized by distinct aggressiveness as a permanent personality trait. One can hardly suppose in this connection that a single aggressive offence might constitute a sufficient proof of the offendner’s aggressiveness. If, however one and the same person repeatedly commits aggressive offences, he might be an aggressive individual. A person has been defined as aggressive who reveals aggressive behaviour or a decidedly hostile attitude towards many persons in different situations. It has been found basing on psychological examination with the Buss- Durkee questionnaire and detailed data from interviews (which the authoress used to construct scales of aggressiveness), that most perpetrators of aggressive offences are characterized by a considerable aggressiveness as a relatively stable personality trait. Moreover, aggressiveness measured this way is a significantly less frequent characteristic of young adult offenders against property, and of non-delinquent youth. The above findings contribute but to some extent to the explanation of the nature of aggressive crime, as aggressiveness of offenders should be considered in connection with many other factors which exert a mutual influence on one another and jointly determine a criminal act in a given situation. In studies of various samples of aggressive offenders, their considerable excessive drinking was found. The issues under analysis included, among other things, the role of drinking in the origin of aggressive crime, alcohol’s direct as well as indirect influence on criminal behaviour taken into account. It was arqued that the offender’s intoxication plays a greater part in the origin of aggressive crime than of offences against property. Also the interdependence between aggressiveness and excessive drinking. As shown by the findings (among other things, of studies of young adult perpetrators or robbery and hooligan acts), excessive drinkers revealed intense aggressive behaviour significantly more often than those who did not drink excessively; moreover, such behaviour was found already at school which means that those persons were already aggressive as children, before they developed excessive drinking habits. Theorefore, their subsequent regular drinking could have been related to emotional instability with which also their aggressiveness was connected. They could have seeked relief of their emotional tension in excessive drinking. Also aggressive behaviour served to abreact that tension. To conclude, it should be stated that the perpetrators of aggressive acts, as opposed to those who commit mostly offences against property, are highly aggressive as a rule. Most of them also regularly drink excessively. Though they were not found to be significantly different in this respect from offenders on the whole, nevertheless alcohol no doubt plays an important part in most of their aggressive acts. In a given situation, their excessive drinking habits, intoxication at the moment of the act, or aggressiveness caused or intensified their already existing serious conflicts with the environment, influenced their distorted perception and interpretation of the reality, and facilitated an impulsive reaction to casual misunderstandings, and could therefore contribute to the emergence of aggressive acts qualified as offences.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 1991, XVII; 75-115
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialéctica víctima-perpetrador como causación de la novela Con sangre de hermanos
    Victim-perpetrador dialectics as causation in the novel Con sangre de hermanos
    Autorzy:
    Nani, David Francisco
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1491718.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    perpetradores
    guerras civiles nicaragüenses
    FSLN
    violencia política
    dictaduras
    trauma
    comunismo
    perpetrators
    Nicaraguan civil wars
    political violence
    dictatorships
    communism
    Opis:
    Este escrito trata acerca de la novela Con sangre de hermanos. Demuestra cómo los personajes primero son profundamente afectados por la represión de la Guardia Nacional somocista. Luego ellos afrontan los traumas y las disociaciones de una forma no ética: asesinando y persiguiendo a los miembros de la oposición. Más aun, los sandinistas parecen anuentes a ser “zonas grises” y a sacrificarse a sí mismos por el partido izquierdista. Culmina el escrito con un FSLN (Frente Sandinista de Liberación Nacional) alimentado por los crímenes y las traiciones contra sus propios miembros. En conclusión, tenemos que el libro se estructura como una novela de perpetradores.
    This paper deals with the novel Con sangre de hermanos. It demonstrates how the characters firstly become deeply affected by Somoza’s National Guard repression. Then they cope with those traumas and dissociations in an unethical way: killing and persecuting opposition members. Moreover, Sandinistas look able to be in the “grey area” and to sacrifice themselves for the leftist party. It ends up with an FSLN (Sandinista National Liberation Front) strengthened by the crimes and betrayals to its own members. It concludes that this book has been structured as a perpetrator novel.
    Źródło:
    Revista del CESLA. International Latin American Studies Review; 2021, 27; 133-157
    1641-4713
    Pojawia się w:
    Revista del CESLA. International Latin American Studies Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krótkie rozmowy o zabijaniu, albo mówiona historia pogranicza
    Short conversations about killing, or oral history of the borderland
    Autorzy:
    Wylegała, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31803959.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Ośrodek Pamięć i Przyszłość
    Tematy:
    Eastern Galicia
    Holocaust
    ethnic cleansing
    neighbour-on-neighbour violence
    perpetrators
    Galicja Wschodnia
    Holokaust
    czystka etniczna
    przemoc sąsiedzka
    sprawcy
    Opis:
    Niniejszy tekst dotyczy tego, w jaki sposób mieszkańcy (niegdyś) wieloetnicznych terenów mówią o przemocy, która doprowadziła do zniknięcia z ich otoczenia sąsiadów innej narodowości, a której sprawcami byli przedstawiciele ich własnej grupy etnicznej. Analizuję wywiady przeprowadzone przeze mnie i mój zespół w Galicji Wschodniej w latach 2017–2019 i przyglądam się temu, co i jak mówią o mordowaniu podczas II wojny światowej Polaków i Żydów ich niegdysiejsi ukraińscy sąsiedzi. Jak bardzo są w ogóle skłonni poruszać te kwestie? Czy da się ich do tego skłonić? Jeśli już mówią, czy w ich narracji pojawiają się strategie obronne? Czy narracje o przemocy wobec Polaków i Żydów się różnią? 
    This text is about how residents of (formerly) multi-ethnic areas talk about the violence that led to the disappearance from their communities of neighbours of other ethnicities, the perpetrators of which were members of their own ethnic group. I analyse the interviews I conducted with my team in Eastern Galicia in 2017–2019, and I look at what their erstwhile Ukrainian neighbours say and how they discuss the murder of Poles and Jews during the Second World War. How willing are they to raise these issues at all? Can they be persuaded to do so? If they are willing to speak, do defensive strategies appear in their narratives?Do narratives of violence against Poles and Jews differ? 
    Źródło:
    Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2022, 12; 8-29
    2719-7522
    2084-0578
    Pojawia się w:
    Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stan psychiczny kierowców – sprawców wypadków drogowych
    Mental health status of drivers – Motor vehicle accidents perpetrators
    Autorzy:
    Merecz-Kot, Dorota
    Waszkowska, Małgorzata
    Wężyk, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164439.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-25
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    zdrowie psychiczne
    PTSD
    wypadki drogowe
    sprawcy
    bezpieczeństwo ruchu drogowego
    kierowcy
    Mental Health
    motor-vehicle accidents
    perpetrators
    road safety
    drivers
    Opis:
    Wstęp W prezentowanym artykule przedstawiono wyniki badań nad konsekwencjami psychologicznymi uczestnictwa w wypadku drogowym u jego sprawców. Poszukiwano odpowiedzi na następujące pytania badawcze: jakie są bezpośrednie reakcje sprawców na wypadek drogowy, czy u sprawców wypadków drogowych występują objawy zaburzenia po stresie traumatycznym (post-traumatic stress disorder – PTSD) i co różnicuje osoby o wysokim nasileniu symptomów PTSD od osób o niskim nasileniu tego stresu? Materiał i metody W badaniu wykorzystano Kwestionariusz do badania zaburzenia po stresie traumatycznym (K-PTSD) i ankietę pozwalającą uzyskać informacje na temat charakteru wypadku, deklarowanych przyczyn wypadku, bezpośrednich reakcji na wypadek oraz cech demograficznych badanych. Badanie przeprowadzono wśród 209 sprawców wypadków drogowych, w czasie nie krótszym niż miesiąc od wypadku. Wyniki Jedna trzecia badanych zadeklarowała, że tuż po wypadku nie doświadczała żadnych fizjologicznych reakcji na niego. Czterdzieści sześć procent osób doświadczyło takich stanów jak drżenie całego ciała lub kończyn, a około 30% płakało lub miało łzy w oczach na miejscu zdarzenia. Współczucie dla ofiar, poczucie winy, bezradności i strach były najpowszechniejszymi doznaniami ze wszystkich badanych bezpośrednich reakcji na wypadek. W dniu badania psychologicznego u 11,2% sprawców wypadku można było rozpoznać PTSD zgodnie z kryteriami DSM-IV (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth edition – Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych, wydanie 4). Osób o wysokim i niskim natężeniu symptomów PTSD nie różniły wiek, wykształcenie ani subiektywne postrzeganie przyczyn wypadku. Z kolei wśród osób z rozpoznanym PTSD istotnie częściej występowały kobiety. Wnioski Wyniki badania wskazują na konieczność wprowadzenia monitoringu stanu zdrowia psychicznego u kierowców uczestniczących w poważnych wypadkach drogowych jako części strategii poprawy bezpieczeństwa na drogach. Med. Pr. 2015;66(4):525–538
    Background This study aimed at exploring the phenomenon of motor vehicle accidents (MVA). The following research questions were addressed: what are the immediate reactions to accidents among MVA perpetrators, do MVA perpetrators develop posttraumatic stress symptoms, and what are the differences between high and low symptomatic signs in terms of socio-demographics and accident features? Material and Methods Post-traumatic stress disorder (PTSD) questionnaire by Watson et al. in the Polish adaptation was applied to assess PTSD and its subclinical symptoms. The information on the MVA nature, declared MVA causes, drivers’ reactions after MVA, as well as on the age, education and history of driving in the study group was collected. The results of psychological examination obtained from 209 MVA perpetrators were analyzed. The examination took place at least 1 month after the accident. Results In 1/3 of the study group no physiological reactions were observed directly after the accident, while 46% of respondents experienced trembling and shaking and about 30% of subjects were crying or having tears in their eyes. Compassion for the injured and victims, guilt, helplessness and fear were the most common among immediate psychological reactions related to the accident. On the day of psychological examination 11.2% of drivers met diagnostic criteria for PTSD according to the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth edition (DSM-IV). Drivers showing low and high PTSD symptoms did not differ in terms of age, education, and subjective perception of accident cause. Women were significantly overrepresented it the group meeting the diagnostic criteria for PTSD. Conclusions The results of the study indicate the need to carry on systematic screening for mental health problems in drivers involved in serious MVA as a part of strategy for improving road safety. Med Pr 2015;66(4):525–538
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2015, 66, 4; 525-538
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jakość życia u kobiet i dzieci, które padły ofiarą przemocy w rodzinie.
    Quality of life in women and children who are victims of domestic violence.
    Autorzy:
    Mirski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/527434.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Violence in the family
    quality of life
    PTSD
    anxiety and depressive disorders
    corrective – educational program for perpetrators of violence
    Opis:
    The purpose of this article is to tackle the problem of quality of life in people who have been victims of domestic violence, especially women and children, because the study focus on these groups. Of course, there is also domestic violence against men, which is equally dangerous. In the article domestic violence has been defined from a scientific point of view and discussed both the effects of domestic violence and mental health problems resulting from violence (especially PTSD, anxiety, and depressive disorders). The article discusses the quality of life in people who have suffered domestic violence and how to improve it. Finally, a schedule of corrective – educational program for perpetrators of violence was presented and its assessment and survey on the attitudes of participants finalized the program, the usefulness of acquired knowledge and its impact on behavior. The article shows that appropriate therapeutic intervention, combined with effective social support, as well as directing interventions in relation to people using violence is the chance to help victims of violence by improving their quality of life.
    Źródło:
    Państwo i Społeczeństwo; 2015, 4; 89-109
    1643-8299
    2451-0858
    Pojawia się w:
    Państwo i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Crisis of democracy and education reforms in Poland after 30 years of political transformation
    Kryzys demokracji i reformy edukacji w Polsce po 30 latach politycznej transformacji
    Autorzy:
    Śliwerski, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1193123.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Zamojska
    Tematy:
    educational reforms
    educational policy
    critical pedagogy
    school
    democracy
    contradiction
    educational
    perpetrators
    reformy edukacyjne
    polityka oświatowa
    pedagogika krytyczna
    demokracja,
    opór
    nadzór pedagogiczny
    Opis:
    W artykule Autor wyjaśnia powody tzw. zdrady elit w kontekście fundamentalnych założeń ruchu Solidarności. Wskutek tego polskie społeczeństwo porzuciło demokrację deliberatywną i partycypacyjną. Autor analizuje jak edukacja, jako nauka i praktyka edukacji, wpasowuje się w demokratyzację polskiego państwa i społeczeństwa. Kluczowe znaczenie dla Autora ma postrzeganie edukacji jako powszechnego dobra, jako środowiska, instytucji i praktyki zarządzania, które uczestniczą w społeczeństwie demokratycznym. W okresie transformacji w Polsce w okresie od 1989 roku do 2019 edukacja nie stała się źródłem zachodzących zmian w kraju. Autor dokonuje krytycznej analizy polityki edukacyjnej w Polsce w czasie 30 lat politycznej transformacji.
    In this article I explain the reasons for betrayal of elites in the context of fundamental assumptions of the “Solidarity” movement in the years of 1980-1989. As a result, Polish society abandoned the deliberative and participatory democracy. I look at how education as a science and practice of education fits into democratization of the Polish state and society. The key meaning for me has the perception of education as a common good, as environments and entities, institutions or management practices which participate in the democratic society. In the transition period in Poland from 1989 till 2019 education did not become a source of ongoing changes in the country. I make a critical analysis of educational policy in Poland during the 30 years of the political transformation.
    Źródło:
    Facta Simonidis; 2020, 13; 293-310
    1899-3109
    Pojawia się w:
    Facta Simonidis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola kobiet przy porwaniach rodzicielskich w świetle wyników badań aktowych. Sprawczynie czy pokrzywdzone przestępstwem?
    THE ROLE OF WOMEN IN PARENTAL CHILD ABDUCTIONS IN THE LIGHT OF THE EXAMINATION OF RECORDS. PERPETRATORS OR VICTIMS OF AN OFFENCE?
    Autorzy:
    Dajnowicz-Piesiecka, Diana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/561555.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-21
    Wydawca:
    Wydawnictwo HUMANICA
    Tematy:
    orwania rodzicielskie
    sprawca przestępstwa
    małoletni
    rodzice
    przestępstwa przeciwko rodzinie i opiece
    parental abductions
    perpetrators
    minors
    parents
    crime against the family and care
    Opis:
    We wszystkich państwach świata kobiety znacznie rzadziej popełniają przestępstwa. Niniejsze opracowanie ma na celu weryfikację tego twierdzenia na gruncie przestępstwa porwania rodzicielskiego, czyli takiego porwania dziecka, którego dokonuje jego matka bądź ojciec. Artykuł przedstawia informacje o tym czy kobiety w kontekście porwań rodzicielskich są częściej osobami pokrzywdzonymi czy raczej sprawczyniami tego typu czynu zabronionego, jak również prezentuje wybrane sytuacje faktyczne opisane na podstawie poddanych badaniu aktowemu spraw karnych o przestępstwo określone w art. 211 kodeksu karnego.
    In all countries all over the world the world, women are less likely to commit crime than men. The following study aims at verifying this assertion on the grounds of the criminal offense of child abduction, which is understood as the abduction of a child by his mother or father. The article provides information on whether women, in the context of parental abductions, are more likely to be victims rather than perpetrators of this type of offense. It discusses selected factual situations described on the basis of criminal cases referred to in Art. 211 of the Criminal Code.
    Źródło:
    Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2017, 2(3); 140-154
    2451-3539
    2543-7011
    Pojawia się w:
    Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozbój i sprawcy rozboju
    Robbery and its perpetrators
    Autorzy:
    Łukaszewicz, Zdzisław
    Szymanowski, Teodor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699184.pdf
    Data publikacji:
    1960
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    rozbój
    sprawcy rozboju
    badania
    Polska
    statystyka kryminalna
    napad rabunkowy
    miasta
    wsie
    robbery
    perpetrators of robbery
    research
    Polska
    criminal statistics
    cities
    villages
    police statistics
    villges
    Opis:
    In the period immediately following the end robberies of the hostilities the number of recorded in polish police statistics was very high. In 1945 there were 26 471 robberies recorded, and 23 987 in 1946. As from 1947 onwards that number underwent a visible and considerable decrease, which found its expression in the figures of 10 231, 5224, 3018 and 2089 for the years 1947, 1948, 1949 and 1950 respectively. In later years, beginning with 1955, an increase in the number of robberies was once more recorded; that number reached the figure of 3185 in 1957. The coefficient of robberies (as per 100 000 of the inhabitants) amounted to 7.6 in 1954 and to 8.9 in 1958. The highest coefficients were recorded in the capital city of Warsaw, in Łódź, the second largest city in the country, in the voivodeship of Katowice and in the western voivodeships, consequently in industrial regions and areas with large numbers of inhabitants who had immigrated there from other parts of the country. While, in 1958, this coefficient for rural areas amounted to 4.6, in the cities and towns it was as high as 13.8, in cities of more than 200 000 inhabitants the same coefficient amounted to as much as 21.3. It ought to be noted that in the immediate post-war period, i.e. the years 1945 to 1946 the largest number of robberies were committed in rural areas, and a very big percentage of them consisted in armed robberies, committed by bands armed with firearms. By 1958 robberies committed arms in hand constituted a mere 10.4 per cent of the total number. The number of robberies involving manslaughter amounted to an average of 50 yearly in the years 1954 to 1958. Below we shall discuss the results of the examination of 302 judicial records concerning 474 perpetrators of robbery convicted in 1955; such examination has been undertaken in order to find out what robberies in recent period looked like and out of what kind of offenders their perpetrators were recruited. Investigation has comprised 63 per cent of all the persons convicted of robbery in 1955 by all the courts in the country; the rack of any selection in collecting such records allows us to treat the material collected as representative for robbery in Poland in this period. Our materials comprised 94.1 per cent of men and 5.9 per cent of women. 36.2 per cent of the perpetrators acted singly, 34.7 per cent of them - in twos, 17.3 per cent - in threes, and only 11.8 per cent in larger groups. 32,4 per cent of all the robberies were committed in the countryside, and 67.6 per cent of them - in the cities and towns, an overwhelming majority of them in cities of above 100 000 inhabitants. The perpetrators of robbery are, as a rule, young people: 69.5 per cent of those convicted of robbery were below 26 years of age. Only 13.2 per cent of the perpetrators were over 30. 78.3 per cent of the convicts lived in the cities and towns, 21.7 per cent of them - in the countryside; part of the offenders who now live in towns recruit from the rural population recently arrived in the towns. Part of the robberies in rural areas were perpetrated by persons recently living in towns, and who went to the country in order to perpetrate a robbery. Nearly all those convicted of robbery who lived in cities and towns figure in the records as workers (95.7 per cent of them), but 50 per cent of the perpetrators of robbery did not work in the period immediately preceding the commission of robbery. As far as the convicts who lived in the country are concerned, only 17.5 per cent of them have been recorded as farmers, while 77.7 per cent said they were workers. The percentage of non-working persons is high, as it amounts to 37.8 per cent. The perpetrators of robbery have had plenty of criminal experience behind them. In spite of the lack of complete data covering the period up to 17 years of age it appears that out of 474 perpetrators of robbery 320 had already committed at least one criminal offence in the past. The percentage of recidivism in this sense of the word consequently amounts to 67.5 per cent. The data concerning the criminal past of these 320 offenders present the following picture: 60.3 per cent of those convicted of robbery had committed one or two offences in the past, 20.6 per cent - three or four offences, 19.1 per cent - five or more offences. When we analyze the kinds of offences previously committed by the 320 recidivists, we are in a position  to select the following groups among them: a) 22.3 per cent of the recidivists had already committed robberies in the past, along with other offences, which, as a rule, were thefts; b) 42 per cent of the recidivists had committed only thefts in the past; c) 10.6 per cent of them committed mostly thefts, but also offences against authorities and offices, as weII as injury to the body (acting from hooligan motives); d) 14.8 per cent committed almost exclusively offences of a hooligan character; e) 10.8 per cent of the recidivists committed various other offenses, not previously enumerated. As can be seen from the above, the criminal past of the perpetrators of robbery is far from uniform, while with the majority dominate of the recidivists there, offences against property, nearly all of them thefts (74 per cent). A very large majority of the recidivists were town-dwellers (84.5 per cent), 58.6 per cent of the recidivists were under 26 years of age, but the share of recidivists among the perpetrators of robbery increases in the older age groups. Among the convicts aged from 26 to 30 years there were 70.7 per cent of recidivists, among those aged 31 to 40 years – 75.5 per cent of recidivists. Thus the majority of the older perpetrators of robbery consists of recidivists. Very essential are the differences which occur between the robberies committed in the towns and those committed in rural areas. A typical town robbery is perpetrated with the use of violence (86 per cent), which, as a rule, boils down to the aggressor beating up his victim. The place where robberies take place are, in 56 per cent of the cases, streets, squares and parks, in 12.4 per cent of the cases - suburban groves, fields while it only in exceptional cases that we have to do with assaults with the purpose of robbery at home (6.6 per cent), just like robberies of shops (7.1 per cent). On the other hand, robbery in the countryside is done with using violence (beating up) only in 46 per cent of the cases, and in 54 per cent of the cases with the use of threats, frequently supported with a show of weapons or mock-revolvers. The place where robberies are committed are roads, fields and forests in 52 per cent of the cases, and the dwelling or croft of the victim in 33 per cent. The value of the loss sustained by the victim did not exceed 500 zlotys in 37 per cent of the cases in towns and 30 per cent of the cases in the countryside. Robberies in which the victims sustained big losses exceeding 5000 zlotys amounted to only 7.1 per cent in the towns and to 22.6 per cent in the countryside. It should be added that in the robberies involving the use of violence (73 per cent of the total number of robberies) it was only in 22 per cent of the cases, both in town and country, that the victims sustained more serious bodily harm, which caused serious injury of the body. In the remaining cases we have to do with beating up, causing only sight injury of the body, or even merely an infringement of bodily inviolability. As for the towns, special attention is deserved by the numerous category of robberies on passers-by (55.4 per cent of the total) perpetrated, without any previous planning, in the streets, in the evening or at night, as a rule, by young men in a state of ebriety, 61 per cent of whom had already been punished by the law-courts previously. An interesting fact is that, in the towns, really only one-third of the robberies comprised by the material under investigation can be described as having previously planned and prepared. For, indeed, with, part of the robberies classified as the planned ones we have to do with offenders with whom the intention of committing offence has arisen in special circumstances, after having met a drunken individual in a restaurant. After thus striking acquaintance and, usually, a common consumption of alcohol such offenders entice their victim to some out-of-the-way place (frequently with the participation of women), where, after severely beating up their victim, they rob him of money, watch, etc. Among such offenders there is also a very large percentage of recidivists, as well as of young individuals who systematically abuse alcohol. Research on robbery brings to light the importance of the problem of young adult delinquents. 69.5 per cent of the perpetrators of robbery are below 25 years of age. The majority of them are recidivists who, in spite of their youth, mix with a criminal environment and refuse to do any work. The remaining ones, who constitute about 40 per cent of the total number, are to be sure, individuals not previously punished by the law-courts and seemingly leading a normal life, but highly demoralized, with a clearly hooligan attitude; all of them systematically abuse alcohol. With regard to such juvenile offenders it is indispensable to apply a special penitentiary policy, based on Borstal principles.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 1960, I; 215-239
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Peer mediation and bullying at school
    Mediacje rówieśnicze i zastraszanie w szkole
    Autorzy:
    Dončevová, Sylvia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2132161.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
    Tematy:
    school violence
    power
    victims and perpetrators of bullying
    peer mediation
    prevention
    intervention
    resilience
    przemoc szkolna
    władza
    mediacja rówieśnicza
    prewencja
    interwencja
    ofiary i sprawcy mobbingu
    Opis:
    Aim. The aim of this study is to identify and analyse the positives of peer mediation in addressing school bullying, and to highlight its strengths within the spectrum of prevention and intervention methods within this issue. Methods. Using the method of critical analysis, we processed scientifi c outputs (studies, monographs), and existing research fi ndings with the intention to compare the so far identifi ed and described aspects of peer mediation, and to put them in context of the needs and possibilities of the school environment in solving the problem of bullying. The text has the character of a review study. Results. The analysis showed that peer mediation has great potential in the prevention and intervention of bullying in the school environment: in a narrower sense, it can be benefi cial in strengthening the resilience and defence of potential victims, as well as the empathy and compassion of potential aggressors; in a broader sense, it can be useful in shaping a healthy and friendly classroom and school climate. Conclusion. One of the relevant tasks of the school is to create a supportive environment for the development of the child’s personality and appropriate working conditions for all actors of the educational process (Kraus, 2008; Smith, Pepler & Rigby, 2004). Nevertheless, school is often an environment of tension, confl ict, and a source of psychological trauma for children, parents, and teachers ( Fox & Boulton, 2006; Hanish et al., 2004; Hymel & Swearer, 2015; Poněšický, 2005; Thornberg, 2011). In particular, we see the potential of peer mediation in the school setting in strengthening the resilience of victims and promoting positive changes in the behaviour and actions of peers. Originality. The results of the study are not innovative, but they bring a different point of view on solving the problem of bullying in school (highlighting the positives of a nondirective peer approach); the ambition of the study was to compare the existing pedagogical, psychological, and sociological backgrounds, to identify new relationships and contexts, and to enrich them with their own knowledge in the work with children in the prevention of bullying in school.
    Cel. Celem badania jest identyfikacja i analiza pozytywnych stron mediacji rówieśniczej w zwalczaniu bullyingu szkolnego oraz podkreślenie jej mocnych stron w zakresie metod profilaktyki oraz interwencji. Metody. Metodą krytycznej analizy opracowano wyniki naukowe (badania, monografie) oraz istniejące wyniki badań z zamiarem porównania dotychczas zidentyfikowanych i opisanych aspektów mediacji rówieśniczej, a także umieszczenia ich w kontekście potrzeb i możliwości środowiska szkolnego w rozwiązywaniu problemu bullyingu. Tekst ma charakter pracy przeglądowej. Wyniki. Analiza ogromny potencjał mediacji w prewencji i interwencji bullyingu w środowisku szkolnym. W węższym znaczeniu, może być korzystna we wzmacnianiu odporności i obronności potencjalnych ofiar, a także empatii i współczucia potencjalnych agresorów. W szerszym sensie natomiast, może być przydatna w kształtowaniu zdrowego i przyjaznego klimatu w klasie i szkole. Wnioski. Jednym z istotnych zadań szkoły jest stworzenie środowiska wspierającego rozwój osobowości dziecka, a także stworzenie odpowiednich warunków pracy dla wszystkich uczestników procesu edukacyjnego (Kraus, 2008; Smith, Pepler, & Rigby, 2004). Niemniej jednak szkoła jest często środowiskiem napięć, konfliktów i źródłem psychologicznej traumy dla dzieci, rodziców i nauczycieli ( Fox, Boulton, 2006; Hanish i in., 2004; Hymel, Swearer, 2015; Poněšický, 2005; Thornberg, 2011). Dostrzeżono szczególny potencjał mediacji rówieśniczych w środowisku szkolnym w obszarze wzmacniania odporności ofiar oraz promowaniu pozytywnych zmian w zachowaniu rówieśników. Oryginalność. Wyniki badania nie są nowatorskie, ale ukazują inny punkt widzenia w zakresie rozwiązywania problemu bullyingu w szkole (podkreślenie pozytywów niedyrektywnego podejścia rówieśniczego). Ambicją badania było porównanie istniejących środowisk pedagogicznych, psychologicznych oraz socjologicznych, identyfikacja nowych relacji i kontekstów oraz wzbogacenie ich o własną wiedzę z zakresu pracy z dziećmi w profilaktyce bullyingu w szkole.
    Źródło:
    Wychowanie w Rodzinie; 2022, XXVI, (1/2022); 135-152
    2082-9019
    Pojawia się w:
    Wychowanie w Rodzinie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powrotność do przestępstwa skazanych na podstawie art. 207 k.k. za stosowanie przemocy wobec członka rodziny
    Re-offending those convicted under Art. 207 of the Criminal Code for using violence against a family member
    Autorzy:
    Więcek-Durańska, Anna
    Wójcik, Dobrochna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2102952.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-13
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    przemoc
    art 207 kk
    powrotność do przestępstwa
    recydywa
    domestic violence
    effectiveness of correctional and educational programs
    abuse
    return to prison
    perpetrators of violence
    Duluth
    Opis:
    W artykule przedstawiono wyniki badań nad powrotnością do przestępstwa skazanych z art. 207 k.k. poddanych w trakcie pobytu w zakładzie karnym oddziaływaniu programu korekcyjno-edukacyjnego dla sprawców przemocy w rodzinie. W badaniu wzięło udział 182 mężczyzn odbywających karę bezwzględnego pozbawienia wolności w latach 2014-2015 z art. 207 k.k. Po upływie pięciu lat od opuszczenia placówki penitencjarnej przez ostatniego skazanego na podstawie uzyskanych danych z Krajowego Rejestru Karnego oraz systemu elektronicznego skazanych NOE Centralnego Zarządu Służby Więziennej opracowano wskaźnik powrotności do przestępstwa. W perspektywie pięciu lat od opuszczenia placówki penitencjarnej 50,6% badanych powtórnie popełniło przestępstwo, w tym niemalże co czwarty badany (21,4%) do pięciu lat po wyjściu z zakładu karnego powtórnie do niego powrócił. Otrzymane wyniki wskazują na różnice w powrotności do przestępstwa w zależności od tego czy skazany uczestniczył w programie dla sprawców przemocy czy też nie.
    The article presents the results of research on the return to crime of convicts under Art. 207 of the Criminal Code subjected during their stay in prison to the impact of a corrective and educational program for perpetrators of domestic violence. The study involved 182 men serving a sentence of absolute imprisonment in the years 2014–2015 under Article 207 of the Criminal Code. After five years from the last convict left the penitentiary institution, on the basis of data obtained from the National Criminal Register and the electronic system of convicts NOE of the Central Board of the Prison Service, a recidivism index was developed. In the experimental group, 37.3% of people were re-convicted within 5 years after leaving the prison, and 55.0% in the control group. The results obtained may indicate differences in the return to crime depending on whether the convicted person participated in the program for perpetrators of violence or not.
    Źródło:
    Biuletyn Kryminologiczny; 2021, 28; 57-70
    2084-5375
    Pojawia się w:
    Biuletyn Kryminologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawcy przemocy motywowanej uprzedzeniami wobec cudzoziemców
    Autorzy:
    Klaus, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788423.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-22
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    przestępstwa motywowane uprzedzeniami
    przemoc na tle uprzedzeń
    przemoc przeciw cudzoziemcom
    sprawcy przemocy motywowanej uprzedzeniami
    bias crimes
    biased violence
    violence against immigrants
    perpetrators of bias crimes
    Opis:
    The level of biases and xenophobic attitudes in a society is influenced mostly by the fear towards immigrants and their influx instead of the real number of immigrants residing in a particular country. That’s why the level of bias towards the Others is much higher in homogeneous societies. The results of Polish opinion polls research on bias attitudes of our society towards Muslims or immigrants echo these findings. In the criminological research we find strong relations between xenophobic attitudes of the family of the perpetrator and acts of bias violence committed by the latter. Biased crimes are usually committed by young males (under 25 years old), and the main motivation of their actions is either thrill (usually connected with the consumption of alcohol) or specifically understood defence of their community from the Others and their presence. An important factor of the perpetrators’ behaviour is also the conviction that no one will stand up for the victims, neither the police, nor the society.
    Na poziom uprzedzeń i ksenofobii w społeczeństwach wpływa nie tyle liczba imigrantów, którzy mieszkają w danym kraju, a raczej poczucie zagrożenia, jakie panuje w danym społeczeństwie przed napływem imigrantów. Stąd poziom uprzedzeń jest wyższy w tych społeczeństwach, które są bardziej homogeniczne. Potwierdzają to wyniki badań nad polskimi uprzedzeniami w stosunku do muzułmanów czy ogólnie wobec imigrantów. Badania kryminologiczne pokazują silny związek między ksenofobicznymi postawami rodziny sprawców a popełnianiem przez nich czynów na tle uprzedzeń. Sprawcami tych czynów są przede wszystkim działający w grupie młodzi mężczyźni (poniżej 25 lat), a podstawowymi motywacjami ich czynów jest poszukiwanie wrażeń (połączone ze spożyciem alkoholu) czy też specyficznie rozumiana próba ochrony społeczeństwa przed napływem Obcych. Ważnym motorem działań sprawców jest także przekonanie, że za pokrzywdzonymi nikt się nie ujmie – ani policja, ani społeczeństwo. The level of biases and xenophobic attitudes in a society is influenced mostly by the fear towards immigrants and their influx instead of the real number of immigrants residing in a particular country. That’s why the level of bias towards the Others is much higher in homogeneous societies. The results of Polish opinion polls research on bias attitudes of our society towards Muslims or immigrants echo these findings. In the criminological research we find strong relations between xenophobic attitudes of the family of the perpetrator and acts of bias violence committed by the latter. Biased crimes are usually committed by young males (under 25 years old), and the main motivation of their actions is either thrill (usually connected with the consumption of alcohol) or specifically understood defence of their community from the Others and their presence. An important factor of the perpetrators’ behaviour is also the conviction that no one will stand up for the victims, neither the police, nor the society.
    Źródło:
    Biuletyn Kryminologiczny; 2016, 23; 57-78
    2084-5375
    Pojawia się w:
    Biuletyn Kryminologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryzys demokracji i reform edukacyjnych po 30 latach transformacji politycznej w Polsce
    Crisis of democracy and education reforms in Poland after 30 years of political transformation
    Autorzy:
    Śliwerski, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369752.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-01
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    reformy edukacyjne
    polityka oświatowa
    pedagogika krytyczna
    pedagogika szkolna
    szkoła
    demokracja
    opozycja
    partycypacja
    uspołecznienie
    władze oświatowe
    educational reforms
    educational policy
    critical pedagogy
    school
    democracy
    contradiction
    educational perpetrators
    Opis:
    Przedmiotem krytycznej analizy jest stan polityki oświatowej w Polsce w okresie trzydziestolecia transformacji ustrojowej 1989–2019. Zapowiadana przez władze po 1989 r.decentralizacja system szkolnego nigdy nie nastąpiła, zachowując model sterowanej odgórnie edukacji. System szkolny jest ustawicznie utrzymywany przez formacje polityczne w gorsecie centralizmu. Reformy edukacyjne służyły w państwie współczesnej a quasi demokratycznej despotii, która nie była zainteresowana dobrze zorganizowaną i sprawnie działającą oświatą. Nie dopuszczono też do tego, by władze oświatowe wszystkich szczebli zarządzania były pod kontrolą społeczną w służbie ponadpartyjnej administracji publicznej i społeczeństwa. Wyjaśniam zatem zdradę postulatów pierwszej fali opozycyjnej „Solidarności” lat 1980–1989 oraz powody zaistnienia głęboko zakorzenionych w szkolnictwie polskim pozostałości syndromu homo sovieticus, w wyniku którego nauczyciele nie są w stanie sprostać konstruowaniu nowoczesnego i efektywnego kształcenia oraz wychowywania młodych pokoleń w kraju. Chociaż kolejne reformy ustrojowe szkolnictwa wdrażane są z perspektywy troski o dobro dzieci, to jednak nie mają one z tym wiele wspólnego. Edukacja nie staje się forpocztą rozwijania w Polsce demokracji partycypacyjnej.
    In this article I make a critical analysis of educational policy in Poland during the 30 years of the political transformation. In the transition period in Poland from 1989 till 2019education did not become a source of ongoing changes in the country. A further formations of power, selected through elections, instead of decentralizing school system, allegedly ledto the creation of new models of school in a corset of centralism. To make matters worse, the prime ministers of the following governments from different political parties, taking into account their own or party interests, employed the ministry of national education (or their decision-making power apparatus), who had disturbed communicational relationships with the public. In this article I explain the reasons for betrayal of elites in the context of fundamental assumptions of the „Solidarity” movement in the years of 1980-1989. As a result Polish society abandoned the deliberative and participatory democracy. I look at how education as a science and practice of education fit into democratization of the Polish state and society. The key meaning for me has the perception of education as a common good, as environments and entities, institutions or management practices which participate in the democratic society.
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2020, 19; 179-194
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rejestr z dostępem ograniczonym jako element systemu zapobiegania przestępczości seksualnej
    SEX OFFENDERS REGISTRY WITH RESTRICTED ACCESS IN SEX CRIME PREVENTION SYSTEM
    Autorzy:
    Masłowska, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499262.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    obowiązki pracodawców
    rejestr sprawców przestępstw na tle seksualnym
    wykorzystywanie seksualne
    ochrona małoletnich
    register of perpetrators of sexual offenses
    sexual abuse
    protection of minors
    obligations of employers
    Opis:
    Pierwszego października 2017 r. weszła w życie Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym. Wywołało to dyskusję wokół proporcjonalności wprowadzonych rozwiązań w kontekście dwóch dóbr – ochrony danych osobowych i prawa do prywatności sprawców oraz konieczności zapewnienia bezpieczeństwa potencjalnym małoletnim pokrzywdzonym. Zgodnie z wytycznymi zawartymi w Konwencji z Lanzarote w miejscu, gdzie przebywają dzieci, nie mogą procować osoby skazane za przestępstwa seksualne. Rejestr z dostępem ograniczonym jest rozwiązaniem, które umożliwia realizację tego standardu i zwiększenie poziomu bezpieczeństwa dzieci. W niniejszym artykule opisano, w jaki sposób wprowadzone rozwiązania, choć nieidealne i w przyszłości zapewne weryfikowane i doprecyzowane w ramach praktyki orzeczniczej, wypełniły lukę w systemie ochrony dzieci przed wykorzystywaniem seksualnym.
    The Act on Prevention of Risks of Sexual Crime came into force on October 1 2017. The act provoked a discussion. It was discussed whether the introduced solutions are proportional. Two aspects were analyzed – rights to privacy of offenders and child safety. The discussion focused on the register with public access and related doubts. Aspects related to the restricted access register were omitted. According to the guidelines contained in the Lanzarote Convention, persons convicted of sexual offenses cannot be in the place where the children are staying. A register with restricted access allows this standard to be implemented. The introduced solution filled a gap in the system of protecting children against sexual abuse.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2020, 19, 2; 214-234
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Złożoność zjawiska przemocy domowej wobec starszych kobiet na obszarach wiejskich. Charakterystyka współwystępowania form przemocy i relacji między sprawcami a ofiarami
    The complexity of domestic violence against older women in rural areas. Characteristics of the co-occurrence of forms of violence and the relationship between perpetrators and victims
    Autorzy:
    Terelak, Albert
    Kołodziejczak, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340406.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe EDUsfera
    Tematy:
    przemoc domowa
    starsze kobiety
    sprawcy przemocy
    przemoc fizyczna
    przemoc psychiczna
    przemoc ekonomiczna
    przemoc seksualna
    zaniedbanie
    domestic violence
    elderly women
    perpetrators of violence
    physical violence
    psychological violence
    economical violence sexual violence
    negligence
    Opis:
    Cel. Badanie nad zjawiskiem przemocy domowej wobec kobiet w wieku senioralnym, zrealizowane na obszarach wiejskich Pomorza Zachodniego, zorientowane zostało na charakterystykę struktury zjawiska (w postaci – ugruntowanych w tradycji badawczej i opisanych w literaturze – pięciu jego form: przemocy psychicznej, fizycznej, zaniedbań, przemocy ekonomicznej i seksualnej), a także charakterystykę relacji między sprawcami a ofiarami. Metody. Koncepcja badawcza zrealizowana została przy zastosowaniu techniki wywiadu audytoryjnego bazującego na kwestionariuszu. Wyniki. 35,5% starszych kobiet doświadcza przemocy psychicznej, 22,3% doświadcza zaniedbań ze strony bliskich, 8,3% – aktów przemocy ekonomicznej, 5,8% przemocy fizycznej oraz 0,8% przemocy seksualnej. Mając na uwadze sprawców przemocy domowej wobec starszych kobiet, 60,6% stanowią mężczyźni, najczęściej mężowie ofiar (50%) oraz synowie (25%). Sprawcami przemocy częściej są mężowie ofiar niż ich dzieci, te z kolei są sprawcami przemocy wobec starszych częściej niż ich małżonkowie (czyli zięciowie/synowe ofiar), konkubenci czy partnerzy. Wnioski. Zaniedbania częściej współwystępują niż nie współwystępują z przemocą psychiczną. Dwa rodzaje aktów przemocy psychicznej: poniżanie, uporczywe naigrywanie się/przykre wyśmiewanie/ośmieszanie w oczach innych oraz obwinianie za choćby drobne porażki, niepowodzenia/wielokrotne zrzucanie winy za własne błędy charakteryzują się wysokim potencjałem wiązania krzywd psychicznych z zaniedbaniami. Pozostają one w zależności z niemal wszystkimi, przyjętymi do badania, aktami zaniedbań. Taka korelacja form przemocy domowej może być odczytywana jako swoisty kompleks dysfunkcji relacji między członkami rodziny. Wyniki badania potwierdzają tezę, iż sytuację rodzin charakteryzuje swoista kumulacja warunków posiadających znamiona patologii wzorców życia rodzinnego, wyrażająca się występowaniem całych kompleksów doświadczanych krzywd, należących zwykle do więcej niż jednej formy przemocy.
    Aim. The study of the phenomenon of domestic violence against senior women, carried out in rural areas of Western Pomerania, was oriented to the characteristics of the structure of the phenomenon (in the form of – well-established in the research tradition and described in the literature – five of its forms: psychological violence, physical violence, neglect, economic violence and sexual violence), as well as the characteristics of the relationship between perpetrators and victims. Methods. The research concept was carried out using an auditory interview technique based on a questionnaire. Results. 35.5% of elderly women experience psychological violence, 22.3% experience neglect by relatives, 8.3% - acts of economic violence, 5.8% physical violence and 0.8% sexual violence. Considering the perpetrators of domestic violence against older women, 60.6% are men, most often the husbands of victims (50%), and sons (25%). Perpetrators of violence are more likely to be the victims’ husbands than their children, who in turn are perpetrators of violence against elders more often than their spouses (i.e., the victims’ sons-in-law/daughters-in-law), concubines or partners. Conclusion. Neglect is more likely than not to co-occur with psychological violence. Two types of acts of psychological violence: humiliation, persistent teasing/mocking/mocking in the eyes of others, and blaming for even minor failures, failures/multiple blames for one’s own mistakes are characterized by a high potential for associating psychological harms with neglect. They remain correlated with almost all, accepted for study, acts of neglect. This correlation of forms of domestic violence can be read as a kind of complex of dysfunctional relationships between family members. The results of the study confirm the thesis that the situation of families is characterized by a peculiar accumulation of conditions having the hallmarks of pathological patterns of family life, expressed in the occurrence of entire complexes of experienced harms, usually belonging to more than one form of violence.
    Źródło:
    Wychowanie w Rodzinie; 2023, XXX, (1/2023); 249-282
    2082-9019
    Pojawia się w:
    Wychowanie w Rodzinie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola programów edukacyjno-korekcyjnych w kształtowaniu postaw i przekonań skazanych sprawców przemocy domowej
    The role of battered intervention programs in formation the attitudes and beliefs of the convicted perpetrators of domestic violence
    Autorzy:
    Witkowska-Paleń, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/452037.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
    Tematy:
    domestic violence
    perpetrators of domestic violence
    batterer intervention
    programs
    effectiveness
    formation of attitudes and beliefs
    process of change
    przemoc domowa
    sprawcy przemocy
    programy edukacyjno-korekcyjne efektywność
    kształtowanie postaw i przekonań proces zmian
    Opis:
    Programy edukacyjno-korekcyjne dla sprawców przemocy domowej stanowią istotną część systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Ich zasadniczym celem jest powstrzymanie sprawców przed krzywdzeniem członków rodziny i zatrzymanie przemocy. Są one ukierunkowane na korygowanie niepożądanych i wadliwych postaw oraz przekonań sprawców, które pozwalają im „usprawiedliwiać” stosowaną w rodzinie przemoc. Dotychczasowe badania dowodzą stosunkowo niskiej efektywności tych programów, choć brak też jednoznacznych dowodów, iż są one całkowicie nieskuteczne. Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy i jakie znaczenie mają programy edukacyjno-korekcyjne w kształtowaniu postaw i przekonań sprawców przemocy domowej. Analizie poddano dane pochodzące z badań ankietowych zrealizowanych w dziewięciu zakładach karnych na terenie województwa podkarpackiego. Przebadano 277 mężczyzn skazanych za znęcanie się nad członkiem rodziny, w tym 133 sprawców, którzy ukończyli programy edukacyjno-korekcyjne (grupa eksperymentalna) i 144 skazanych, którzy nie brali udziału w tego rodzaju oddziaływaniach (grupa kontrolna). Analiza wyników dowiodła braku istotnych statystycznie różnic pomiędzy badanymi, jeśli chodzi o przyjmowane przez nich postawy wobec własnych zachowań związanych ze stosowaniem przemocy w rodzinie.
    The battered intervention programs are an important part of the system of preventing domestic violence. The main purpose of them is that the violence should stop and eliminate. These programs are related to correcting defective attitudes and beliefs of perpetrators that support or excuse violence towards family members. Many studies have shown relatively low effectiveness of these programs however, they have not provided clear evidence of their ineffectiveness. The aim of this article is an attempt to answer the question: Do such programs actually shape the attitudes and beliefs of perpetrators of domestic violence? The author has analysed the data of the survey which was carried out in nine prisons in the Podkarpackie Voivodship. The sample consisted of 277 convicted perpetrators of domestic violence. They were made up of 133 men who have completed the batterer intervention programs (experimental group) and 144 men who have never participated in them (control group). Studies have shown there were no statistically significant differences between the two groups of perpetrators. Their attitudes and beliefs about their own violent behaviours in family were relatively similar.
    Źródło:
    Journal of Modern Science; 2018, 39, 4; 51-71
    1734-2031
    Pojawia się w:
    Journal of Modern Science
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świadomość sprawcy czynu zabronionego jako ontyczna podstawa tzw. subiektywnego przypisania odpowiedzialności karnej
    The Perpetrator’s Consciousness as the Ontic Basis of Subjective Attribution of Criminal Responsibility
    Autorzy:
    Giezek, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596054.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    perpetrator
    consciousness
    reconstruction of perpetrator’s consciousness
    diagnosis
    predictions
    dynamics of consciousness
    subjective attribution
    objective attribution
    strona podmiotowa
    świadomość sprawcy czynu zabronionego
    rekonstrukcja stanu świadomości
    diagnoza
    prognoza
    dynamika stanu świadomości
    subiektywne przypisanie
    obiektywne przypisanie odpowiedzialności karnej
    Opis:
    Zakładając, że świadomość sprawcy czynu zabronionego – podobnie jak jego strona zewnętrzna – stanowi ontyczną podstawę odpowiedzialności karnej, autor formułuje szereg uwag dotyczących rekonstruowania tejże świadomości w procesie karnym. Rekonstrukcja ta podlega swoistej intersubiektywizacji, bowiem z oczywistych powodów następuje dopiero po popełnieniu czynu zabronionego (czyli ex post), a dokonującym jej podmiotem jest sędzia. Istotne znacznie ma także podział świadomości na diagnostyczną oraz prognostyczną. Rzecz bowiem w tym, że sprawca czynu zabronionego – jak każdy człowiek – nie tylko diagnozuje otaczającą go rzeczywistość, ale jednocześnie ją prognozuje, zwłaszcza wówczas, gdy zmierza do jakiegoś celu (skutku zabronionego zachowania). Odróżnienie diagnozy od prognozy może wpływać na interpretowanie błędu, sytuowanego wśród podstaw wyłączania odpowiedzialności karnej. Rekonstruując stan świadomości sprawcy czynu zabronionego, należy również pamiętać o tym, że nie jest on statyczny, lecz – wraz z odbiorem napływających informacji – podlega mniej lub bardziej dynamicznym zmianom. W chwili podejmowania zamiaru określonego zachowania sprawca wie przecież zazwyczaj znacznie mniej o otaczającej go rzeczywistości, niż na kolejnych etapach jego wykonywania, co w wielu przypadkach nie powinno pozostawać bez wpływu na odpowiedzialność karną. Dla stwierdzenia, czy sprawca popełnił czyn zabroniony, sama rekonstrukcja stanu jego świadomości nie jest jednak wystarczająca, gdyż – przenosząc się na płaszczyznę normatywną – trzeba ją poddać ocenie. Przypisanie zamiaru w obu jego postaciach lub świadomej albo nieświadomej nieumyślności nie ogranicza się wszak do rekonstrukcji stanu jego świadomości, lecz dokonuje się go w oparciu o wypracowane przez prawników kryteria normatywne. Zamiaru ewentualnego oraz świadomej nieumyślności (a także granicy dzielącej obie te formy) nie odkryli bowiem psychologowie, lecz wykreowali prawnicy, kierując się m.in. względami kryminalnopolitycznymi.
    Assuming that the perpetrator’s consciousness – as well as his actions – constitute the ontic basis of criminal responsibility the author formulates a number of remarks regarding reconstruction of the aforementioned consciousness in a criminal trial. The Reconstruction consists of some kind of intersubjectivization, since for obvious reasons it can only take place after the deed was committed (i.e. ex post), and the subject performing it is a judge. An important distinction is that between diagnostic and predictive consciousness. This is because the perpetrator – as any human being – is not only diagnosing the surrounding reality, but, particularly when trying to achieve some purpose (the effect of the forbidden behavior), is making predictions simultaneously. Distinguishing between diagnoses and predictions may affect the interpretation of errors, constituting a base for exclusion of criminal responsibility. Reconstructing the state of perpetrator’s consciousness one should also remember it is not static, but, as new information keeps coming in, subject to more or less dynamic changes. At the moment of formulation of intention of particular behavior the perpetrator usually knows far less about the surrounding than at the successive stages of its execution, which in many cases should affect criminal responsibility. To determine whether an agent committed a prohibited deed a reconstruction of his consciousness alone is not sufficient, since – moving now to the normative plane – one should assess it. Attribution of intent in both its forms, as well as conscious or unconscious lack of intent is not limited to reconstruction of the agent’s state of consciousness, but is performed based on normative criteria developed by lawyers. Conceivable intent and conscious lack of thereof (as well as the distinction between the two) have not been discovered by psychologists, but created by lawyers, having, amongst other issues, crime-fighting policies in mind.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2018, 21, 1; 45-67
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gotowość do zadośćuczynienia a poczucie własnej skuteczności sprawców przestępstw z użyciem przemocy
    Autorzy:
    Trojanowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31804148.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    readiness for redress
    a sense of self-efficacy
    persons serving the penalty of deprivation of liberty
    penal institution
    perpetrators of violent offences
    gotowość do zadośćuczynienia
    poczucie własnej skuteczności
    osoby odbywające karę pozbawienia wolności
    zakład karny
    sprawcy przestępstw z użyciem przemocy
    Opis:
    Wprowadzenie: Zgodnie z celem wykonywania kary pozbawienia wolności ważne jest kształtowanie poczucia odpowiedzialności u skazanych. Przejęcie odpowiedzialności za popełniony czyn stanowi podstawę do udziału w mediacji, której jednym z ważnych aspektów jest zadośćuczynienie. W związku z tym istotne jest określenie uwarunkowań gotowości do zadośćuczynienia, aby móc projektować programy resocjalizacyjne ukierunkowane na rozwijanie poczucia odpowiedzialności. Jednym z tych czynników poddanych weryfikacji empirycznej jest poczucie własnej skuteczności. Cel badań: Celem badań jest analiza związku pomiędzy gotowością do zadośćuczynienia a poczuciem własnej skuteczności osób, które dokonały przestępstw z użyciem przemocy. Metoda badań: W badaniach własnych wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego oraz narzędzia w postaci: Skali Gotowości do Zadośćuczynienia oraz Skali Uogólnionej Własnej Skuteczności. Wyniki: Stwierdzono, że istnieje dodatnia korelacja pomiędzy gotowością do podjęcia działań naprawczych a poczuciem własnej skuteczności osób odbywających karę pozbawienia wolności za dokonanie przestępstwa z użyciem przemocy. Poczucie własnej skuteczności wyjaśnia zmienność gotowości do zadośćuczynienia. Jednakże większy wkład w wyjaśnienie wariancji zmiennej zależnej mają inne czynniki niż poczucie własnej skuteczności. Wnioski: Przeprowadzone badania mają charakter eksploracyjny i wymagają powtórzenia w większej próbie więźniów. Jednakże uzyskane wyniki badań pozwalają już wysunąć wniosek, że rozwijając jedną z tych zmiennych – gotowość do zadośćuczynienia lub poczucie własnej skuteczności, poziom drugiej również wzrośnie. Co oznacza, że można uwzględniać te aspekty w projektowaniu programów resocjalizacyjnych ukierunkowanych na społeczną readaptację skazanych.
    Introduction: According to the purpose of the completion of penalty it is important to foster a sense of responsibility in convicted persons. The assumption of the responsibility for the committed act is the basis for participation in mediation, one important aspect of which is redress. Therefore, it is essential to identify determinants of readiness for redress so as to be able to design social rehabilitation programmes aimed at the development of a sense of self-efficacy. One of these factors, which is subject to empirical verification, is a sense of self-efficacy. Research Aim: The aim of research consists in analysing the relationship between readiness for redress and a sense of self-efficacy of the persons who committed violent offences. Research Method: In author’s own research the diagnostic survey method was used in addition to the following tools: Readiness for Restitution Scale and Generalized Self-Efficacy Scale. Results: It was found that there is a positive correlation between the readiness for undertaking corrective measures and a sense of self-efficacy of the persons serving the penalty of deprivation of liberty for the committed violent offences. A sense of self-efficacy explains variance in the readiness for redress. Nonetheless, factors other than self-efficacy make a greater contribution into explaining the variance in the dependent variable. Conclusions: The conducted research is of an exploratory nature and needs to be repeated on a larger sample of prisoners. However, the obtained results already allow to draw the conclusion that by developing one of these variables – readiness for redress or a sense of self-efficacy, the level of the other one increases at the same time. It means that these aspects can be taken into account while designing social rehabilitation programmes aimed at the social readaptation of convicts.
    Źródło:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2023, 42, 4; 207-221
    0137-6136
    Pojawia się w:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przesłanki orzekania izolacji postpenalnej rozważania na tle orzecznictwa sądów powszechnych i Sądu Najwyższego
    Premises for post-penal isolation. Considerations based on the case law of common courts and the Supreme Court
    Autorzy:
    Jędras, Franciszek
    Grabarczyk, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/686003.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    izolacja postpenalna
    zasada dostatecznej określoności przepisów prawa
    przymusowa internacja sprawców przestępstw
    prawo konstytucyjne
    przestępstwa przeciwko życiu
    zdrowiu i wolności seksualnej innych osób
    post-penal isolation
    the principle of certainty in law
    forced isolation of perpetrators
    constitutional law
    offences against life
    health and sexual freedom of others
    Opis:
    The discussed Act introduced an institution of post-penal isolation into the Polish legal system. The scientific community widely criticised this regulation at the stage of the legislative process and assessed it as being hasty and ill-conceived. The statue was alleged to be only a response to the social demand arising out of fear of prison release of the extremely dangerous perpetrators who had been serving the sentence of 25 years’ imprisonment. Doubts of the doctrine were focused on the manner of defining the subjective scope of the Act. It was assessed as imprecise and arousing fundamental interpretative doubts which may result in its provisions being referred to the overly wide range of addresses. The analysis of the case-law of common courts and the Supreme Court indicates, however, that the regulation is applied with great caution and the courts use the procedural possibilities resulting from the non-contentious civil procedure to prevent unauthorized interference with human freedom and its status as a legal entity.
    Przedmiotowa ustawa wprowadziła do polskiego porządku prawnego instytucję izolacji postpenalnej. Regulacja ta jeszcze na etapie prac legislacyjnych była szeroko krytykowana przez środowiska naukowe jako wprowadzona pospiesznie i w sposób nieprzemyślany. Zarzucano jej, że stanowiła jedynie odpowiedź na społeczne zapotrzebowanie, wynikające z obawy przed opuszczeniem zakładów karnych przez sprawców najcięższych przestępstw, którzy kończyli odbywanie kary 25 lat pozbawienia wolności. Wątpliwości doktryny koncentrowały się wokół sposobu określenia zakresu podmiotowego ustawy. Wskazywano, że jest on nieprecyzyjny i budzi zasadnicze wątpliwości interpretacyjne, co skutkować może odnoszeniem jej postanowień do zbyt szerokiego kręgu adresatów. Analiza orzecznictwa sądów powszechnych i Sądu Najwyższego wskazuje jednak, że regulacja stosowana jest z ostrożnością, a sądy wykorzystują istniejące możliwości procesowe, wynikające z trybu nieprocesowego postępowania cywilnego w celu zapobiegania nieuprawnionej ingerencji w wolność człowieka oraz jego status jako podmiotu prawa.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2019, 86; 33-50
    0208-6069
    2450-2782
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chroniąca rola rodziców – badanie jakościowe poglądów rodziców dotyczących zapobiegania wykorzystywaniu seksualnemu dzieci
    PARENTS AS PROTECTORS: A QUALITATIVE STUDY OF PARENTS’ VIEWS ON CHILD SEXUAL ABUSE PREVENTION
    Autorzy:
    Rudolph, Julia
    Zimmer-Gembeck, Melanie J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/498989.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    wykorzystywanie seksualne dzieci
    wsd
    profilaktyka
    rodzicielstwo
    prowadzona przez
    rodziców
    edukacja na temat wykorzystywania seksualnego dzieci
    deklarowane przez rodziców działania zapobiegające wykorzystywaniu seksualnemu dzieci
    percepcja i praktyki rodziców
    przekonania na temat zdolności dzieci do przeciwstawienia się sprawcom
    child sexual abuse
    CSA
    prevention
    parenting
    parent-led CSA education
    parent reported CSA prevention activities
    parent perception and practices
    beliefs about children’s abilities to resist, perpetrators
    Opis:
    Chociaż rodzice odgrywają niezwykle ważną rolę w profilaktyce wykorzystywania seksualnego dzieci (WSD), to ich poglądy na temat zapobiegania temu zjawisku i ochrony przed nim nie zawsze są uwzględnianie w piśmiennictwie. W niniejszym badaniu jakościowym przeanalizowano przekonania 24 australijskich rodziców dotyczące WSD, czynników ryzyka i metod zapobiegania oraz roli rodziców w profilaktyce, a także podejścia rodziców do ochrony własnych dzieci. Ustalenia badawcze przypisano do pięciu tematów: a) konceptualizacja (rozumienie) WSD, uwodzenia dzieci przez sprawców oraz ryzyka WSD; b) prowadzona przez rodziców edukacja o WSD; c) przekonania rodziców na temat edukacji dotyczącej WSD; d) zdolność dzieci do rozpoznawania wykorzystywania seksualnego i przeciwstawiania się sprawcom; e) odpowiedzialność rodziców za zapewnienie dzieciom ochrony. Uzyskane wyniki wskazują, że rodzice dysponują dużą wiedzą na temat WSD i jego czynników ryzyka. Mimo to nie przekazują swoim dzieciom wyczerpujących komunikatów profilaktycznych zalecanych przez kampanie prewencyjne, a wielu z nich koncentruje się na zagrożeniach związanych z porwaniem dziecka. Ta rozbieżność między wiedzą rodziców a treścią ich komunikacji z dziećmi może wynikać z przekonania rodziców, że edukowanie dzieci na temat wykorzystywania seksualnego może pociągać za sobą pewne szkodliwe skutki (takie jak wywołanie u dziecka nowych lęków lub obaw czy nieufności wobec innych) oraz że ta metoda może być nieskuteczna w ochronie dzieci przed wykorzystywaniem seksualnym. Niniejsze badanie uzupełnia dostępne piśmiennictwo przez dostarczenie informacji, które mogą być przydatne w projektowaniu programów służących włączeniu rodziców w ochronę dzieci przed wykorzystywaniem seksualnym, a także poprzez analizę problemu wykorzystywania seksualnego z perspektywy uznającej doniosłą rolę rodziców w ochronie dzieci.
    Although parents are essential to child sexual abuse (CSA) prevention efforts, their views on prevention and protection are not always represented in the research literature. In this qualitative study of 24 Australian parents, beliefs about CSA, its risk factors, prevention methods, and parents’ role in CSA protection, and parents’ approaches to protection of their own children, are examined. Findings were condensed into five themes: (a) parents’ understanding of child sexual abuse, grooming and risk; (b) parent-led CSA education; (c) parents’ beliefs about CSA education; (d) children recognizing and resisting CSA; and (e) parent responsibility for protection. Findings suggest that parents have a good knowledge of CSA and its risks. However, they do not provide their children with the comprehensive prevention messages recommended by prevention campaigns and many concentrate on abduction dangers. This gap between knowledge and parental communication with children could be due to parents’ beliefs that there may be harms associated with education of children about CSA (e.g., such as inciting new fears and worries or reducing trust in others) and that the method may not be effective in protecting children from CSA. This study adds to the existing literature by presenting information that could be useful in designing programs to include parents in CSA protection and by approaching CSA research with parents as thekey agents in the protection of children.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2020, 19, 2; 155-187
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-38 z 38

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies