Crisis of democracy and education reforms in Poland after 30 years of political transformation

W artykule Autor wyjaśnia powody tzw. zdrady elit w kontekście fundamentalnych założeń ruchu Solidarności. Wskutek tego polskie społeczeństwo porzuciło demokrację deliberatywną i partycypacyjną. Autor analizuje jak edukacja, jako nauka i praktyka edukacji, wpasowuje się w demokratyzację polskiego państwa i społeczeństwa. Kluczowe znaczenie dla Autora ma postrzeganie edukacji jako powszechnego dobra, jako środowiska, instytucji i praktyki zarządzania, które uczestniczą w społeczeństwie demokratycznym. W okresie transformacji w Polsce w okresie od 1989 roku do 2019 edukacja nie stała się źródłem zachodzących zmian w kraju. Autor dokonuje krytycznej analizy polityki edukacyjnej w Polsce w czasie 30 lat politycznej transformacji.

In this article I explain the reasons for betrayal of elites in the context of fundamental assumptions of the “Solidarity” movement in the years of 1980-1989. As a result, Polish society abandoned the deliberative and participatory democracy. I look at how education as a science and practice of education fits into democratization of the Polish state and society. The key meaning for me has the perception of education as a common good, as environments and entities, institutions or management practices which participate in the democratic society. In the transition period in Poland from 1989 till 2019 education did not become a source of ongoing changes in the country. I make a critical analysis of educational policy in Poland during the 30 years of the political transformation.