Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ludy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-36 z 36
    Tytuł:
    Lenka Zajícová, Radim Zámec (eds.), Lengua y política en América Latina: perspectivas actuales, Univerzita Palackého v Olomouci, 2014, ss. 292
    Autorzy:
    KRYSIŃSKA-KAŁUŻNA, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/556033.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
    Tematy:
    ludy autochtoniczne,
    języki
    Ameryka Łacińska
    Opis:
    Z całego świata docierają alarmujące informacje o wymieraniu języków. Zjawisko to jest skutkiem nie tylko fizycznego wymierania użytkowników języków tubylczych, jak to miało i ma miejsce na przykład w Amazonii, gdzie do niedawna zdarzało się, że ginęły całe grupy etniczne, lecz także wielu zjawisk związanych z dominacją kulturową, relacjami władzy i polityką językową państw. O tych problemach, a także o innych powiązaniach pomiędzy językiem i polityką traktuje publikacja Lengua y política en América Latina: perspectivas actuales pod redakcją Lenki Zajícovej i Radima Zámeca.
    Źródło:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2017, 1(91); 79-82
    1506-8900
    2081-1152
    Pojawia się w:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kłopoty z „rasą” – przypadek Ludwika Krzywickiego
    Autorzy:
    Włodzimierz, Makuch, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/897087.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-03
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Ludwik Krzywicki
    Ludy
    Polish Marxist
    race
    Opis:
    The article presents the transformations of Ludwik Krzywicki’s views on race. First, based on the biographical and intellectual context, an important place of anthropological reflection of the author of Ludy [Peoples] is pointed out. Krzywicki, aware of the threats coming from the young discipline, perceived it, however, as the chance for the development of science and society. Further in the article, the problems of researchers with ambiguous value judgments about race appearing in the anthropological works of the Polish Marxist are discussed and compared with the difficulties of Krzywicki himself, who from the very beginning of dealing with ethnographic research tried to systematize the reflection on the subject. The fuzzy scope of meaning, ideological burdens, arbitrariness, relativity, and conventionality of the concept of race ultimately led the author to reject the problematic category but also contributed to the development of quantitative and qualitative sociological analysis in his later studies.
    Źródło:
    Przegląd Humanistyczny; 2018, 62(3 (462)); 37-55
    0033-2194
    Pojawia się w:
    Przegląd Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kałka 1223 : najazd Mongołów Czyngis-chana na Ruś
    Autorzy:
    Nicolle, David (1944- ).
    Špakovskij, Vâčeslav Olegovič (1954- ).
    Współwytwórcy:
    Korol'kov, Viktor Anatol'evič (1958- ). Ilustracje
    Basarabowicz, Tomasz. Tłumaczenie
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Kraków : "Egis"
    Tematy:
    Bitwa nad Kałką (1223)
    Ludy mongolskie
    Opis:
    Tyt. oryg.: "Kalka River, 1223 : Ghengis Khan~yMongols invade Russia".
    Bibliogr. s. 93-94. Indeks.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Tożsamość regionalna a postrzeganie świata. Paul Joachim Schebesta – niestrudzony badacz ludów niskorosłych
    Autorzy:
    Pawlik, Jacek Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687311.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    regionalizm
    Paul Schebesta
    ludy niskorosłe
    badania terenowe
    Opis:
    Autor zastanawia się, na ile tożsamość regionalna danej osoby wpływa na jego postrzeganie świata. Przedmiotem rozważań jest postać Paula Schebesty, zakonnika i misjonarza, badacza ludów niskorosłych, należącego do grona współpracowników Wilhelma Schmidta w ramach Instytutu Anthropos. W pierwszej części artykułu przedstawiono środowisko, z którego wywodził się Schebesta, a mianowicie wioskę zamieszkałą przez ludność o silnych korzeniach katolickich, mówiącą językiem morawskim. W następnej części skoncentrowano się na biografii etnologa, by w trzeciej części ukazać atuty wynikające z tożsamości regionalnej Schebesty, które wpłynęły na proces postrzegania świata, oraz ich krytykę. Krótki fragment poświęcono również wystawie zorganizowanej z okazji 50-lecia śmierci etnologa. Odwołując się do słów Johannesa Fabiana, autor przyznaje, że „w sensie epistemologicznym autobiografia stanowi rdzeń etnografii”.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Etnograficzne; 2019, 58
    2450-5544
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Etnograficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Proces odrodzenia praw amerykańskich ludów rdzennych na przykładzie „prawa do ziemi” kanadyjskich Inuitów
    Autorzy:
    Bonusiak, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/646941.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Tematy:
    Kanada
    ludy rdzenne
    Inuici
    prawo do ziemi
    Opis:
    Inuici zamieszkują tereny rozciągające się wzdłuż koła podbiegunowego, od Aleutów i Alaski, przez północnączęść Kanady, aż po należącą do Danii Grenlandię. Spis powszechny z 2006 roku wykazał, że w Kanadzie mieszkaich około 50 tysięcy. W II połowie XX wieku włączyli się oni do działań zmierzających do zmiany sytuacjiludów rdzennych zamieszkałych na terytorium Kanady. Początkowo marginalizowani i niedostrzegani przezbiałą większość byli w stanie skutecznie przeciwstawić się dominującej kulturze i utrzymać własną odrębność,a nawet uzyskać prawo do decydowania o własnych losach. Z sukcesem wykorzystali procesy występujące naarenie międzynarodowej i w polityce wewnętrznej Kanady, łącząc swe dążenia z działaniami Indian. Tak jakdla innych aborygenów rozsianych po całym świecie, tak i dla Inuitów zagadnieniem niezwykłej wagi byłoposiadanie i wykorzystanie ziemi i jej zasobów. Ukoronowaniem ich wysiłków stało się utworzenie z częścizamieszkanych przez nich obszarów odrębnego terytorium Nunavut. Artykuł przedstawia proces odrodzeniakanadyjskich Inuitów i obecny zakres ich samodzielności. Zwraca uwagę na uwarunkowania i procesy łącząceich z Indianami i Metysami, a także na przesłanki i konsekwencje odmienności losów i statusu Inuitów.Szczególnie wyeksponowany został problem „prawa do ziemi” i różne od europejskiego jego rozumienie.
    Źródło:
    Studia Humanistyczne AGH; 2014, 13, 2
    2084-3364
    Pojawia się w:
    Studia Humanistyczne AGH
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo do żywności z perspektywy Pierwszych narodów
    Autorzy:
    Srogosz, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082813.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-15
    Wydawca:
    Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
    Tematy:
    żywność
    ludy tubylcze
    prawa człowieka
    kolonializm
    legitymizacja
    Opis:
    Celem artykułu jest zaproponowanie koncepcji kolektywnego prawa do żywności, która może okazać się istotnym narzędziem w zwalczaniu głodu i niedożywienia w skali globalnej. Umowy międzynarodowe, a w tym Pakty Praw Człowieka, pomijają prawa ludów tubylczych, odpowiadając indywidualistycznej, państwowo-centrycznej, konsumpcjonistycznej i komercyjnej wizji prawa do żywności. Oparte na założeniach krytycznych studiów nad prawem podejście do oficjalnego dogmatu prawa do żywności (rozwijanego w ramach organów eksperckich i międzyrządowych w postaci Komitetu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych ONZ) pozwala na stwierdzenie, że ów dogmat posiada mniejszą legitymizację niż wynikające z praktyki ludów tubylczych kolektywne prawo do żywności (określone w Deklaracji z Atitlán). Dlatego też, nadal poruszając się w sferze oficjalnego, grocjańskiego porządku międzynarodowoprawnego, uznać należy, że zdefiniowane w artykule tubylcze prawo do żywności wchodzi w skład praw trzeciej generacji (obok indywidualistycznego prawa do żywności drugiej generacji), pozostając w ścisłym związku z prawami do samostanowienia i rozwoju. Jest rezultatem długo-trwałej praktyki tychże ludów. Powyższa propozycja prawa do żywności trzeciej generacji nie została do tej pory zgłoszona w doktrynie prawa. Jej wartością jest możliwość rozwijania i badania koncepcji suwerenności żywnościowej, pozwalającej na skuteczniejszą walkę z głodem i niedożywieniem w skali globalnej w porównaniu z dotychczasowymi działaniami społeczności międzynarodowej.
    Źródło:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2022, 14, 1; 226-246
    2080-1084
    2450-7938
    Pojawia się w:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Węgrzy a ludy tureckie przed Osmanami
    Hungarians and the Turkic people before Ottomans
    Autorzy:
    Grzesik, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32315646.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    The Hungarians
    Turkic people
    Hungarian medieval chronicle writing
    the people of a Great Steppe
    Węgrzy
    ludy tureckie
    średniowieczne dziejopisarstwo węgierskie
    ludy Wielkiego Stepu
    Opis:
    Ugrofińscy Węgrzy nawiązali kontakt z ludami z tureckiej grupy językowej najpóźniej w dzisiejszej Baszkirii stanowiącej ich praojczyznę, legendarne Wielkie albo Wschodnie Węgry, o których pamiętali średniowieczni kronikarze. Ludy tureckie były mieszkańcami Wielkiego Stepu, stąd określenie Turków stało się synonimem koczowników. W źródłach bizantyńskich pod mianem Turków występują Węgrzy. Wraz z odłamem bułgarskich Onogurów, zapisanych w źródłach arabskich jako s.k.l, a znanych później jako Szeklerzy, w latach 30. IX w. osiedlili się w okolicach Morza Azowskiego, dostając się pod polityczną podległość Chazarów. O tym, że Węgrów powszechnie utożsamiano z Turkami, świadczy określenie ich przez słowiańskich sąsiadów mianem Onogurów, czyli *Ągrów, skąd wzięła się łacińska nazwa Hungari albo polska Węgrów. Jak się wydaje, węgierski związek plemienny wędrujący najpierw nad stepy meotydzkie, później zaś migrujący do Kotliny Karpackiej, był wieloetniczny z dużym udziałem ludności tureckojęzycznej (Szeklerzy, chazarscy Kabarzy), która stopniowo uległa madziaryzacji, pozostawiając Węgrom elementy świadomości historycznej (pamięć o Attyli, którą Szymon z Kézy erudycyjnie przekształcił w historię o pokrewieństwie huńsko-węgierskim). Jednak stworzone przez nich w Kotlinie Karpackiej państwo zachowało charakter wieloetniczny, co dopiero w czasie rozwoju nowożytnych nacjonalizmów zaczęło stwarzać problemy, które przyczyniły się do rozpadu państwa w 1918 r.
    The Finno-Ugric Hungarians made contact with people from the Turkish language group not later as in present-day Bashkiria. It was their original homeland, which was mentioned as the Great or Eastern Hungary by the medieval chroniclers. The Turkic people lived on the Great Steppe in that time, therefore the name of the Turks was a synonym of the nomads. However, in the Byzantine sources it were the Hungarians who were called The Turks. They settled in the region of the Azov Sea together with a branch of the Bulgarian Onogurs, noted in the Arabian sources as s.k.l, and later known as the Szeklers. They got under the political dependency of the Khazars. The Slavic name of the Hungarians *Ągri, from which the Latin name of the Hungari and the Polish Węgrzy was derived, descended from the name of the Onogurs. It seems that the Hungarian tribal commonwealth, which originally wandered to the Maeotidian Steppes and afterwards migrated to the Carpathian Basin, was multiethnical, with great participation of the Turkic population (such as the Szeklers and the Kabars). This people was Magyarized, but left elements of the own historical consciousness to the Hungarians, such as the memory of Attila, which was the basis of the eruditional story of the Hunnic-Hungarian identity by Simon of Kéza. Nevertheless, the Hungarian state preserved its multiethnical character, which generated problems only in the 19th century, a period of growth of the modern nationalisms, which resulted in the disintegration of the state in 1918.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 91-99
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Luis Jerónimo de Oré OFM — Symbolo Catholico Indiano (1598)
    Autorzy:
    Kaproń OFM, Kasper
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375589.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-03
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    catechesis
    evangelisation
    Latin America
    indigenous peoples
    franciscanism
    katecheza
    ewangelizacja
    Ameryka Łacińska
    ludy indiańskie
    franciszkanizm
    Opis:
    Brother Luis Jerónimo de Oré’s Symbolo Catholico Indiano was the most important and authorized sixteenth century treatise for the evangelization of the native Andean peoples. In its pages we find a vivid image of Andean reality immediately after the Conquest and a fervent exposition of the Catholic faith inspired in the recent Councils of Trent and Lima. The treatise also presents the missioning methods that served the Franciscans and other priests of the Viceroyalty for the evangelization of the indigenous peoples. Above all, in this text we find an admirable exposition of the theological doctrine and catechetical practice in the anthropological perspective that forms its starting point, which is the Andean man or woman who had never heard a message of salvation and dignity for the human person. Brother Luis Jerónimo de Oré Rojas OFM was born in Huamanga in 1554 (now the geographi- cal Department of Ayacucho in Perú). He was a zealous missionary who travelled throughout the colonizers’ territory, from the extreme north of Florida to the extreme south of Chile. As an intelli- gent linguist he was the author of important rituals and catechisms in Quechua and Aymara. He was one of the first bishops born on the American soil, and the first to be incorporated into the Native Indian Council and the Vatican hierarchy; as a bishop he stood out for his protection of aboriginal groups and his energetic defense of the cultural integrity of Native Indian nations.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2019, 35; 139-157
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Najbardziej tajemniczy kraj świata” : Związek Sowiecki w fotografiach i tekstach Juliena H. Bryana : 1930-1959 = "The most mysterious of countries" : the Soviet Union in the photographs and writings of Julien H. Bryan : 1930-1959
    Związek Sowiecki w fotografiach i tekstach Juliena H. Bryana
    "Most mysterious of countries" : the Soviet Union in the photographs and writings of Julien H. Bryan 1930-1959
    Autorzy:
    Bryan, Julien Hequembourg (1899-1974).
    Współwytwórcy:
    Stempowski, Tomasz (1971- ). Redakcja
    Todd, Jim. Tłumaczenie
    Piwowarczyk, Tomasz. Tłumaczenie
    Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Wydawca
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Warszawa : Instytut Pamieci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Bryan, Julien Hequembourg (1899-1974)
    Ludy i narody
    Obyczaje i zwyczaje
    Życie codzienne
    Album
    Opis:
    Bibliografia, netografia na stronach 425-432. Indeks.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Od prawa do żywności do suwerenności żywnościowej: teoretycznoprawne i organizacyjne aspekty lokalnych systemów żywnościowych
    From the right to food to food sovereignty: theoretical-legal and organizational aspects of local food systems
    Autorzy:
    Pruchniewicz, Karolina
    Srogosz, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1070775.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-13
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    decolonisation
    corporations
    indigenous people
    food systems
    food sovereignty
    korporacje
    ludy tubylcze
    systemy żywnościowe
    suwerenność
    żywnościowa
    dekolonizacja
    Opis:
    Przedmiot badań: Lokalne systemy żywnościowe były podstawą suwerenności żywnościowej przed okresem kolonialnym, z powodzeniem zaspokajając potrzeby żywnościowe ludności na wszystkich kontynentach. Wydłużanie łańcuchów dostaw w ramach eksploatacji kolonialnej i pokolonialnego „globalnego rolnictwa” doprowadziło do załamania tych systemów, powodując zagrożenie bezpieczeństwa żywnościowego w skali regionalnej. Cel badawczy: Odpowiedź na pytania: czy możliwe jest efektywniejsze radzenie sobie społeczności międzynarodowej z food insecurity poprzez realizację prawa do żywności, którego aktualne rozumienie obarczone jest „kolonialnym brzemieniem”, czy może raczej dzięki inicjatywom opartym na suwerenności żywnościowej będącej „powrotem do korzeni” w formie lokalnych systemów żywnościowych? 1 Metoda badawcza: Badania oparte zostały na metodzie teoretycznej sprowadzającej się do analizy poglądów doktrynalnych w zakresie prawa do żywności, suwerenności żywnościowej i systemów żywnościowych oraz dogmatycznej polegającej na analizie treści aktów prawnych. Wyniki: Ich wynikiem jest konkluzja, że ów „powrót do korzeni”, w przeciwieństwie do forsowanego i nieefektywnego rolnictwa globalnego, powinien się opierać na gospodarce lokalnej, rolnictwie wspieranym społecznie i inicjatywach z nimi związanych. Krótsze łańcuchy dostaw, respektujące zasady wynikające z food sovereignty, w bardziej efektywny sposób zapewniają bezpieczeństwo żywnościowe.
    Background: Local food systems were the foundation of food sovereignty prior to the colonial period, successfully meeting the food needs of populations on all continents. The elongation of supply chains under colonial exploitation and post-colonial “global agriculture” has led to the collapse of these systems, resulting in threats to regional food security. Research purpose: To answer the questions: is it possible for the international community to deal more effectively with food insecurity through the realization of the right to food, the current understanding of which is burdened with a “colonial burden”, or rather through initiatives based on food sovereignty being a “return to roots” in the form of local food systems? Methods: The research was based on the theoretical method, which boils down to the analysis of doctrinal views on the right to food, food sovereignty and food systems, and the dogmatic method, which consists in analysing the content of legal acts. Conclusions: The result is the conclusion that this “return to roots”, as opposed to the promoted and inefficient global agriculture, should be based on local economy, socially supported agriculture, and related initiatives. Shorter supply chains that respect the principles of food sovereignty more effectively ensure food security
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 118; 75-94
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Right of Indigenous Peoples to Self-Determination: International Law Perspective
    Prawo ludów tubylczych do samostanowienia. Perspektywa prawnomiędzynarodowa
    Autorzy:
    Szpak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1940515.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    indigenous peoples
    self-determination
    autonomy
    self-governance
    international law
    ludy tubylcze
    samostanowienie
    autonomia
    samorządność
    prawo międzynarodowe
    Opis:
    The author offers an international law perspective on a specific issue of self-determination of indigenous peoples. The article begins with the definition of indigenous peoples, then proceeds to self-determination in general. The last section examines the forms of indigenous selfdetermination and its meaning for indigenous peoples. Indigenous peoples have a right to self-determination which allows them for control over their destiny, their livelihoods, their culture and customs. It may be realized, most of all, in the form of autonomy or self-governance. As such, self-determination allows indigenous peoples to participate in decision making in matters that affect their rights.
    Autorka analizuje prawo ludów tubylczych do samostanowienia z perspektywy prawa międzynarodowego. Artykuł zaczyna się od wyjaśnienia definicji ludów tubylczych jako podmiotu prawa do samostanowienia. W kolejnej części analizie poddano prawo do samostanowienia w ogólności, po czym wskazano formy samostanowienia ludów tubylczych i jego znaczenie dla tych ludów. Ludy tubylcze mają prawo do samostanowienia, które pozwala im kontrolować ich przeznaczenie, sposób życia, kulturę i zwyczaje. Można to osiągnąć przede wszystkim w formie autonomii lub samorządności. Jako takie samostanowienie pozwala ludom tubylczym uczestniczyć w podejmowaniu decyzji w sprawach mających wpływ na ich prawa.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 59; 178-204
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowa ewangelizacja „ludów pochrześcijańskich”
    Evangelisation of the “Post-Christian Societies”
    Autorzy:
    Rabczyński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480268.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    kryzys kultury
    kryzys wiary
    „ludy pochrześcijańskie”
    nowa ewangelizacja
    crisis of culture
    crisis of faith
    post-Christian societies
    new evangelisation
    Opis:
    Ewangelizacja jest pierwszym i podstawowym zadaniem wspólnoty chrześcijan. Rodzi się ona z wiary w Jezusa Chrystusa – Zbawiciela świata. Chrystus założył Kościół, który w sakramentalny sposób kontynuuje Jego soteryczną misję. Wspólnota eklezjalna nieustannie musi rozpoznawać znaki czasu i dostosowywać formy przekazu wiary do mentalności współczesnego człowieka. Przyglądając się uważnie krajom i społeczeństwom z dawien dawna chrześcijańskim, można zauważyć, że wiele z nich utraciło żywy zmysł wiary i w codziennej praktyce życia oddaliło się od Ewangelii, stając się ludami „pochrześcijańskimi”. Wobec obojętności religijnej, sekularyzacji oraz praktycznego ateizmu konieczne jest podjęcie nowej ewangelizacji – nowego sposobu proklamacji Dobrej Nowiny. Papieże: Paweł VI, Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek podejmowali problematykę nowej ewangelizacji w swym zwyczajnym nauczaniu. Podkreślali, że Kościół jest wspólnotą „ewangelizującą” i zarazem „ewangelizowaną”. Aby osoby ochrzczone doprowadzić do ponownego spotkania z Jezusem Chrystusem i przez to ożywić ich wiarę, konieczne są nowe formy oraz metody, nowy język, a także „pastoralne nawrócenia”. Nowa ewangelizacja nie może pozostać hasłem duszpasterskim. Musi stać się misją wobec człowieka i świata, nowym rodzajem głoszenia orędzia o zbawieniu wewnątrz Kościoła, a więc w pewnym sensie „samoewangelizacją” wierzących w Jezusa Chrystusa.
    Evangelisation is the first and most important task of the Christian community. It is rooted in the faith in Jesus Christ, the Saviour of the world. Christ founded the Church that it may carry on his soteriological mission. Therefore, it must continually read the sings of times and adjust means of spreading her faith to the mentality of her contemporaries. Close observation of some of the societies traditionally described as Christian reveals their loss of the living faith and departure from the Gospel, rending them no longer Christian, but rather post-Christian ones. Religious indifference, secularisation and atheism must be challenged by a new evangelisation, new ways of proclaiming the Good News. The topic of the new evangelisation was addressed by the recent popes, Paul VI, John Paul II, Benedict XVI and Francis. In their ordinary teaching they stressed the fact the Church is the community of believers who both evangelise others, and are themselves evangelised. In order to bring the baptised back to Christ and rekindle their faith, new methods, language and “pastoral conversions” must be employed. New evangelisation cannot remain just another pastoral slogan. It must become a mission to man and to the world. It must be forged into a new type of the proclamation of salvation within the Church. In this sense, it must turn itself into the “self-evangelisation” of those who believe in Jesus Christ.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2016, 2; 263-280
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ludność zamieszkująca Prowincje Iliryjskie znana pod mianem Morlaków – definicja etnonimu w literaturze francuskiej
    Autorzy:
    Sajkowski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631656.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the Illyrian Provinces, Morlachs, the Balkans, French Enlightenment, Balkan peoples, stereotypes
    Prowincje Iliryjskie, Morlacy, Bałkany, francuskie oświecenie, ludy bałkańskie, stereotypy
    Opis:
    The paper will analyse various representations of people called by an ethnonym Les Morlaques (Morlachs), which was used by French observers to describe various populations inhabiting Croatia and Dalmatia which were a part of the Illyrian Provinces (1709–1713). The ethnonym “Morlachs” comes from Greek (Mavro Vlasi – the Black Vlachs), however, since the 16th century it was used not only to describe the Vlachs, but also the Slavs, or even other groups. French observers took over its use from the Italians, however, in the 18th century they started to investigate the Balkan peoples by themselves. Those first attempts resulted in a very inconsistent ethnic cartography of the Balkan peoples, based mainly on the Byzantine, German and Italian testimonies. This inconsistence is visible especially thanks to the comparison between relevant articles in the encyclopaedic publications. However, within the rise of the French political interest in the Balkans and creation of the Illyrian Provinces by Napoleon, the French administrators started to concretize their image of the Balkan peoples. This concerned also Morlachs, who were described by the authors such as Balthasar Hacquet or Charles Nodier, and others. The paper will show how the identity of Vlachs and Slavs inhabiting Illyrian Provinces, known under the name of Morlachs, was changing in the eyes of the external observers. This problem is a part of a wider question of shaping the image of the Balkans by the western observers.
    Artykuł stanowi analizę różnych przedstawień ludności określanej etnonimem Les Morlaques (Morlacy). Był on używany przez francuskich obserwatorów do opisania różnych populacji zamieszkujących Chorwację i Dalmację, które były częścią Prowincji Iliryjskich, istniejących w latach 1709–1713. Etnonim „Morlacy” pochodzi od greckiego wyrażenia oznaczającego „Czarnych Wołochów” (Mavro Vlasi), ale od XVI w. był używany nie tylko do opisywania Wołochów, ale również Słowian. Francuzi zapożyczyli stosowanie tego terminu od Włochów, chociaż od XVIII stulecia sami zaczynają badać Bałkany. Owe pierwsze próby skutkowały bardzo niespójną kartografią etniczną ludów Bałkańskich, opartą na źródłach włoskich, niemieckich, czy bizantyjskich. Owa niespójność jest możliwa do prześledzenia między innymi dzięki przestudiowaniu odpowiednich haseł w wydawnictwach encyklopedycznych. W związku z coraz większym politycznym zaangażowaniem Francji na Bałkanach i utworzeniem Prowincji Iliryjskich przez Napoleona, Francuzi zaczęli konkretyzować swoje wyobrażenia dotyczące ludów Bałkańskich. Dotyczyło to również Morlaków, o których wypowiadali się między innymi tacy autorzy jak Balthazar Hacquet, czy Charles Nodier. Artykuł stara się pokazać, w jaki sposób tożsamość Wołochów i Słowian, mieszkańców Prowincji Iliryjskich znanych pod mianem Morlaków zmieniała się w oczach zewnętrznego obserwatora. Problem ten jest istotny w kontekście szerszej perspektywy kształtowania się zachodnioeuropejskiego obrazu Bałkanów.
    Źródło:
    Res Historica; 2016, 41
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ludność zamieszkująca Prowincje Iliryjskie znana pod mianem Morlaków – definicja etnonimu w literaturze francuskiej
    Autorzy:
    Sajkowski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631981.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the Illyrian Provinces, Morlachs, the Balkans, French Enlightenment, Balkan peoples, stereotypes
    Prowincje Iliryjskie, Morlacy, Bałkany, francuskie oświecenie, ludy bałkańskie, stereotypy
    Opis:
    Artykuł stanowi analizę różnych przedstawień ludności określanej etnonimem Les Morlaques (Morlacy). Był on używany przez francuskich obserwatorów do opisania różnych populacji zamieszkujących Chorwację i Dalmację, które były częścią Prowincji Iliryjskich, istniejących w latach 1709–1713. Etnonim „Morlacy” pochodzi od greckiego wyrażenia oznaczającego „Czarnych Wołochów” (Mavro Vlasi), ale od XVI w. był używany nie tylko do opisywania Wołochów, ale również Słowian. Francuzi zapożyczyli stosowanie tego terminu od Włochów, chociaż od XVIII stulecia sami zaczynają badać Bałkany. Owe pierwsze próby skutkowały bardzo niespójną kartografią etniczną ludów Bałkańskich, opartą na źródłach włoskich, niemieckich, czy bizantyjskich. Owa niespójność jest możliwa do prześledzenia między innymi dzięki przestudiowaniu odpowiednich haseł w wydawnictwach encyklopedycznych. W związku z coraz większym politycznym zaangażowaniem Francji na Bałkanach i utworzeniem Prowincji Iliryjskich przez Napoleona, Francuzi zaczęli konkretyzować swoje wyobrażenia dotyczące ludów Bałkańskich. Dotyczyło to również Morlaków, o których wypowiadali się między innymi tacy autorzy jak Balthazar Hacquet, czy Charles Nodier. Artykuł stara się pokazać, w jaki sposób tożsamość Wołochów i Słowian, mieszkańców Prowincji Iliryjskich znanych pod mianem Morlaków zmieniała się w oczach zewnętrznego obserwatora. Problem ten jest istotny w kontekście szerszej perspektywy kształtowania się zachodnioeuropejskiego obrazu Bałkanów.
    Źródło:
    Res Historica; 2016, 41
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kukurydza jako podstawa współczesnych wierzeń Majów z Wyżyn
    The Maize and the Basis of Contemporary Highland Maya Beliefs
    Autorzy:
    GILEWSKI, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/555818.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
    Tematy:
    Majowie z Wyżyn
    południowe ludy majańskie wierzenia, kukurydza
    badania prekolumbijskie
    Maya
    Highland Maya
    Highland Maya religion
    maize
    American anthropology and archaeology
    Opis:
    Artykuł przedstawia miejsce kukurydzy w wierzeniach Majów na przykładzie literatury antropologicznej odnoszącej się głównie do tzw. Wyżyn Majów. Opisuje rolę kukurydzy w odżywianiu współczesnych Majów. Prezentuje ponadto wierzenia związane z kukurydzą oraz rolę tych wierzeń w źródłach etnohistorycznych i rekonstrukcjach religii starożytnych Majów. Zwyczaje te są nie tylko esencją kultur Maya, ale też stanowią ich najstarszą tradycję.
    This article summarizes the role of maize in Maya ideology based on the relevant literature on Highland Maya anthropology. It begins by describing the role of maize in Maya subsistence and cuisine and proceeds to present maize-related beliefs of the Maya. It then describes how such beliefs correlate with ethnohistoric sources and reconstructions of ancient Maya beliefs.
    Źródło:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2017, 3(93); 61-84
    1506-8900
    2081-1152
    Pojawia się w:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między nauką a szacunkiem dla zmarłych. Konflikt o szczątki Saamów w Szwecji
    Between science and respect for the dead. The dispute over Sami human remains in Sweden
    Autorzy:
    Bonusiak, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/546942.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Szwecja
    konflikt
    Saamowie
    szczątki ludzkie
    ludy rdzenne
    emancypacja ludów rdzennych równouprawnienie
    Sweden
    conflict
    Sami
    human remains
    indigenous peoples
    emancipation of indigenous peoples equality
    Opis:
    Od przełomu wieków coraz głośniejszym echem wybrzmiewają wysuwane przez Saamów żądania dotyczące zwrotu zagrabionych dóbr kulturowych przechowywanych w muzeach i placówkach naukowych Szwecji. Ważną ich częścią są szczątki Saamów zbierane przez dekady przez archeologów i antropologów fizycznych. Artykuł przedstawia konflikt, jaki rozgorzał pomiędzy naukowcami a przedstawicielami rdzennej społeczności, skupiając się na jego podłożu, przebiegu oraz argumentach wysuwanych przez obie strony. Wskazuje i podkreśla wiele istotnych aspektów omawianego sporu. Po pierwsze wzmiankuje, że zbiory powstawały z pogwałceniem praw i opinii rdzennej społeczności, na skutek niszczenia miejsc pochówków oraz w wyniku działania naukowców podejmujących badania bez uwzględnienia woli Saamów. Po drugie podnosi, że znacząca część szczątków zebrana została przez antropologów fizycznych i posłużyła do budowania teorii rasowych, w tym do wskazywania na podrzędność Saamów jako przynależnych do rasy żółtej. Po trzecie podkreśla, że żądania rdzennych społeczności pobudzane były przez proces ich emancypacji i postrzegane jako jego część. Po czwarte sygnalizuje, że na przebiegu konfliktów zaważył brak systemowego (ustawowego) uregulowania sposobów i miejsc przechowywania szczątków oraz mechanizmów ich zwrotu i ponownego pochówku. Doprowadziło to do sytuacji, w której każdy zbiór szczątków od nowa uruchamia te same konflikty i prowokuje do wymiany wciąż tych samych argumentów.
    Since the turn of the century, the Sami demands for the return of looted cultural goods stored in Sweden's museums and research facilities have become louder and louder. An important part of them are the remains of the Sami collected for decades by archaeologists and physical anthropologists. The article presents the conflict that has occurred between scientists and representatives of the indigenous community, focusing on its background, course and arguments. The paper indicates and highlights a number of elements that are particularly important in this dispute. First, that the collections were created in violation of the rights and opinions of the indigenous community, as a result of the destruction of burial sites and of the actions of scientists without taking into account the will of the Sami. Secondly, a significant part of the remains were collected by physical anthropologists and used to create racial theories, including pointing to the subordinate Sami as belonging to the yellow race. Third, that the demands of indigenous communities were stimulated by the process of their emancipation and understood as part of it. Fourthly, that the conflicts were affected by the lack of legal regulation of the procedures and places of storing the remains as well as the mechanisms for their return and reburial. This led to a situation in which each collection triggers the same conflicts and provokes the same arguments to be formulated.
    Źródło:
    UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2019, 13, 4; 84-99
    2543-8379
    Pojawia się w:
    UR Journal of Humanities and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘LEX OSCA TABULAE BANTINAE’ TEKST – TŁUMACZENIE – KOMENTARZ
    Lex Osca Tabulae Bantinae’: Text, Polish Translation and Commentary
    Autorzy:
    Sitek, Bronisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096653.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    ustawa municypalna; pierwotne ludy Italii; prawo rzymskie; ekspansja kultury rzymskiej.
    municipal act; original peoples of Italy; Roman law; expansion of Roman culture.
    Opis:
    Zachowany fragment ustawy municypalnej lex Osca Tabulae Bantinae jest przykładem polityki Rzymu w stosunku do pierwotnych kultur na południu Italii. Rzymianie zachowywali język oraz lokalne zwyczaje, wprowadzając jednocześnie rzymskie regulacje prawne, stanowiące podstawą organizacji i funkcjonowania miasta. Historia tej ustawy jest również przykładem, w jaki sposób redagowano i zapisywano teksty prawne na przełomie II i I w. po Chr.
    The extant passage of the municipal act known as the lex Osca Tabulae Bantinae is an example of Roman policy on the primitive cultures of southern Italy. The Romans kept the language and local customs but introduced Roman legal regulations, which provided the grounds for the organization and operations of local municipalities. The history of this act is also an example of how legal texts were edited and written at the turn of the first and second centuries AD.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 1; 325-348
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawiedliwość językowa w prawie środowiska: ludy tubylcze a narody Unii Europejskiej
    Linguistic justice in environmental law: the indigenous peoples and the nations of the European Union
    Autorzy:
    Osiejewicz, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/463153.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej
    Tematy:
    International law
    European Union law
    environment
    linguistic justice
    nation
    indigenous people
    communication
    Prawo międzynarodowe
    prawo Unii Europejskiej
    środowisko
    sprawiedliwość językowa
    naród, ludy tubylcze
    komunikacja
    Opis:
    One of the conditions for the effectiveness of guarantees attributed to peoples by international environmental law is their proper communication aimed at enabling these peoples to participate in the management of public affairs. The essence of communication with indigenous peoples is to obtain their consent to undertake operations that may carry a risk of harm to the environment. Communication with the EU nations takes place, on the other hand, by means of the EU secondary legislation. Although the subject in each of these cases is the peoples, and the purpose – conservation of the environment, different conceptual tools and methods of action apply. It is therefore reasonable to answer the question as to how these tools and methods enrich or limit the realization of claims in the linguistic aspect. The purpose of the paper is to reconstruct the assumptions about how to communicate with the peoples and to explore the conceptual framework that determines the concept of linguistic justice in international environmental law.
    Źródło:
    Lingwistyka Stosowana / Applied Linguistics / Angewandte Linguistik; 2017, 24; 149-163
    2080-4814
    Pojawia się w:
    Lingwistyka Stosowana / Applied Linguistics / Angewandte Linguistik
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    WPŁYWY CYWILIZACJI MEZOAMERYKAŃSKIEJ A MIEJSCOWE KULTURY AMERYKI ŚRODKOWEJ W EPOCE PREKOLUMBIJSKIEJ (CZ. I)
    The Influence of Mesoamerican Civilization on Local Central American Cultures in the Pre-Colombian Era (part I)
    Autorzy:
    Andrzej, Ulmer
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/555822.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
    Tematy:
    Ameryka Środkowa,
    Honduras
    Kostaryka
    Nikaragua
    Mezoameryka
    Majowie
    języki indiańskie
    nahuatl
    ludy indiańskie
    konkwista
    Central America
    Costa Rica
    Nicaragua
    Mesoamerica
    Maya
    Indian languages
    Indian people
    conquest
    Opis:
    Artykuł szkicuje kwestię płynności południowej granicy mezoameryki i podstawy źródłowe do analizy tej problematyki. Interakcje między kulturową tradycją mezoamerykańską a tradycją wywodzącą się z południa, reprezentowaną głównie przez ludy Chibcha, sięgają głęboko w przeszłość. Granica Mezoameryki nie była stabilna i miała tendencje do przesuwania się na południe. W pierwszej części artykułu przedstawiono źródła do analizy tego tematu. Są to źródła pisane, etnograficzne, lingwistyczne i archeologiczne. Źródłami pisanymi są dzieła kronikarzy z XVI i XVII wieku, głównie Hiszpanów, ale także nawróconych Indian, Włochów i Francuzów. Wymieniono je w tym artykule wraz z krótkimi danymi biograficznymi autorów. Podstawę do badania źródeł etnograficznych i lingwistycznych są istniejące do dziś ludy zamieszkujące Amerykę Środkową. W prezentowanym tekście omówiono w zarysie te ludy, z uwzględnieniem danych o wielkości populacji, zamieszkiwanym terytorium, języku oraz strukturze społecznej i obecnej kondycji.
    This paper outlines a topic of Mesoamerica’s southern border variability and presents sources for analyzing that issue. The interactions between Mesoamerican cultural tradition and the tradition originating from the south as represented predominately by the Chibcha people, turn out to be deeply rooted in the past. Mesoamerican border was not stable and it has tended to drift southwards. The relevant sources could be subdivided into the ethnographic, linguistical and archeological varieties. The written sources are the works left by the authors of chronicles from the XVI and XVII centuries, predominately Spaniards, but also by the converted Indians, and Italians and Frenchmen, as well. They were mentioned along with short biographical data of their authors. The basis for studying ethnographic and linguistical sources is constituted by the currently existing populations including living people – inhabitants of Central America. Finally, these people are briefly described, taking into account population data, territory inhabited by them, language[s] spoken in addition to their social structure and their current condition.
    Źródło:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2017, 4(94); 5-30
    1506-8900
    2081-1152
    Pojawia się w:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Królestwo jednego języka i jednego prawa jest słabe” – wieloetniczność wczesnośredniowiecznych Węgier
    “A kingdom of one language and one law is weak”: the Multiethnicity of Early Medieval Hungary
    „Ein Land, das nur einerlei Sprache und einerlei Recht hat, ist schwach“ – die Multiethnizität des frühmittelalterlichen Ungarns
    Autorzy:
    Grzesik, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27177713.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    mittelalterliches Ungarn
    Turkvölker
    Slawen
    Multiethnizität des ungarischen Staates
    średniowieczne Węgry
    ludy turkijskie
    Słowianie
    multietniczność państwa węgierskiego
    medieval Hungary
    Turkish people
    Slavs
    multiethnicity of the Hungarian state
    Opis:
    Przynależność etniczna nie stanowiła przed XVIII wiekiem kryterium decydującego o przynależności państwowej. Miano jednak świadomość różnorodności etnicznej istniejącej w ramach jednego kraju, a nawet, że może ona go wzbogacić. Wydaje się, że w panoramie wczesnośredniowiecznych państw Europy Środkowej Węgry od samego początku wyróżniały się swoją mozaiką etniczną. Były to zaszłości okresu przynależności plemion węgierskich do świata Wielkiego Stepu, gdzie powstające związki polityczne spajane były przez charyzmatycznego wodza lub dynastię mającą sakralną legitymację, lecz po ustaniu tych czynników związki te zanikały. Mogły po nich pozostać ślady w zbiorowej pamięci, jak w przypadku Attyli, lecz poszczególne plemiona rozchodziły się i znajdowały swe miejsce w nowych związkach, zazwyczaj wieloplemiennych.Taki charakter miał plemienny związek węgierski, do którego obok ugrofińskich Madziarów należeli Kabarowie, czyli odłam Chazarów, który zbuntował się przeciwko swoim współplemieńcom, oraz Szeklerzy, którzy jako domniemani nosiciele tradycji o Attyli mogli być potomkami Hunów, krewnymi Onogurów – Protobułgarów. Obie te grupy szybko się zmadziaryzowały, a na nowym miejscu osiedlane były przy granicach państwa, tworząc jego pierwszą linię obronną. Taką rolę odgrywali też późniejsi przybysze na ziemie Kotliny Karpackiej: Pieczyngowie, Kumani oraz nieomówieni w artykule Sasi, muzułmanie i Rusini. Byli oni pierwszym źródłem, które zasilało węgierską mozaikę etniczną. Drugie źródło stanowili słowiańscy czy słowiańsko-awarscy tubylcy zamieszkujący te ziemie w chwili przybycia Węgrów. Pojawienie się Węgrów nie oznaczało eksterminacji tej ludności – stała się ona częścią kształtującego się społeczeństwa węgierskiego, zajmując jednak jako ludność chłopska dolne szczeble drabiny społecznej. Wydaje się również, że dotychczasowe elity podjęły współpracę z najeźdźcami, a ich potomkowie stali się częścią elity węgierskiej, jak np. ród Hont-Pázmány albo Miskolcowie. Kontakt z przybyszami i tubylcami zasilił węgierską tradycję historyczną nowymi elementami, np. pamięcią o pasterzach rzymskich, w których Gyula Kristó widział frankijskich (salzburskich) (dusz)pasterzy działających na terenie księstwa panońskiego.
    Die ethnische Zugehörigkeit war vor dem 18. Jahrhundert kein ausschlaggebendes Kriterium für die Staatszugehörigkeit. Allerdings war man sich der ethnischen Vielfalt innerhalb eines Staates bewusst, ja sogar der Tatsache, dass sie diesen bereichern konnte. Es scheint, dass sich Ungarn von Anfang an durch sein ethnisches Mosaik im Panorama der frühmittelalterlichen Staaten Mitteleuropas auszeichnete. Dies war ein Überbleibsel aus der Zeit, als die ungarischen Stämme zur Welt der Großen Steppe gehörten, wo die entstehenden politischen Zusammenschlüsse durch einen charismatischen Häuptling oder eine Dynastie mit sakraler Legitimität zusammengehalten wurden, die aber nach dem Wegfall dieser Faktoren verschwanden. Sie mögen Spuren im kollektiven Gedächtnis hinterlassen haben, wie im Falle von Attila, aber die einzelnen Stämme zerstreuten sich und fanden ihren Platz in neuen, meist stammesübergreifenden Vereinigungen.So war es auch bei dem ungarischen Stammesverband, zu dem neben den finno-ugrischen Magyaren auch die Kabaren – ein Teil der Chasaren, die sich gegen ihre Stammesgenossen auflehnten, und die Szekler gehörten, die als angebliche Träger der Attila-Tradition möglicherweise Nachfahren der Hunnen, Verwandte der Onoguren (Protobulgaren) waren. Beide Gruppen ließen sich schnell magyarisieren, wurden am neuen Standort an den Grenzen des Staates angesiedelt und bildeten somit dessen erste Verteidigungslinie. Dies war auch die Rolle, die spätere Neuankömmlinge in den Ländern des Karpatenbeckens spielten: Petschenegen, Kumanen und die in dem Artikel nicht erwähnten Sachsen, Muslime und Ruthenen. Sie waren die erste Quelle, aus der sich das ungarische ethnische Mosaik speiste. Die zweite Quelle bildeten die slawischen bzw. slawisch-awarischen Völker, die zur Zeit der Ankunft der Ungarn in diesen Gebieten heimisch waren. Ihr Erscheinen bedeutete nicht die Ausrottung dieser Bevölkerung – sie wurde nämlich in die entstehende ungarische Gesellschaft aufgenommen, befand sich allerdings auf den unteren Stufen der sozialen Leiter als bäuerliche Schicht. Es scheint auch, dass die bisherigen Eliten mit den Angreifern kooperierten und ihre Nachkommen Teil der ungarischen Elite wurden, wie z.B. die Familie Hont-Pázmány oder Miskolc. Der Kontakt mit Neuankömmlingen und Einheimischen füllte die ungarische Geschichtstradition mit neuen Elementen, z.B. mit der Erinnerung an römische Hirten, in denen Gyula Kristó fränkische (Salzburger) (Seelen-)Hirten sah, die im Pannonischen Fürstentum tätig waren.
    Before the eighteenth century, ethnicity was not a criterion for determining nationality. However, there was an awareness of ethnic diversity within one state, and of the fact that it could enrich them. Among the early medieval countries of Central Europe, Hungary stood out from the very beginning due to its ethnic mosaic. This was the legacy of the period when Hungarian tribes belonged to the world of the Great Steppe, where the emerging political relationships were held together by a charismatic leader or a dynasty with sacred legitimacy. The cessasion of the factors made these ties disappear as well, yet they may have left traces in the collective memory, as in the case of Attila. The individual tribes dispersed and found their place in new relationships, usually multi-tribal ones.Such was also the tribal character of Hungarian union, which, besides the Finno-Ugric Magyars, included the Kabars, a faction of the Khazars, who rebelled against their tribesmen, and the Székelers, who, as alleged bearers of the tradition of Attila, could have been descendants of the Huns, relatives of the Onogurs, i.e., Proto-Bulgarians. Both these groups underwent a fast process of Magyarization, and in the new place they settled at the borders of the state, creating its first defensive line. This role was also played by later arrivals to the Carpathian Basin: Pechenegs, Cumans and not discussed in this article: Saxons, Muslims and Ruthenians. They were the first contributions to the Hungarian ethnic mosaic. The other source were Slavic or Slavic-Avar natives inhabiting these lands at the time of the arrival of the Hungarians. The appearance of the Hungarians was not tantamount to the extermination of this population, which became part of the emerging Hungarian society but which, as a peasant population, occupied the lower strata of the social hierarchy. Moreover, the existing elites cooperated with the invaders, and their descendants became part of the Hungarian elite, such as the Hont-Pázmány family or the Miskolcs. Contacts between newcomers and natives added new elements to the Hungarian historical tradition, such as the memory of Roman shepherds, in whom Gyula Kristó saw Frankish (Salzburg) shepherds (also in the spiritual sense) operating in the Duchy of Pannonia.
    Źródło:
    Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2023, 15; 9-22
    2080-492X
    2353-9720
    Pojawia się w:
    Średniowiecze Polskie i Powszechne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Историческая память южнорусского казачества и народов Северного Кавказа: проблемы, параллели, точки соприкосновения
    Historical memory of the South Russian Cossacks and the peoples of the Caucasus: problems, Parallels, points of contact
    Autorzy:
    Дюкарев, Андрей
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969471.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
    Tematy:
    историческая память
    казачество
    народы Северного Кавказа
    «травматическая» память
    historical memory
    Cossacks
    peoples of the North Caucasus
    «traumatic» memory
    pamięć historyczna
    Kozacy
    ludy Północnego Kaukazu
    «traumatyczna» pamięć
    Opis:
    W artykule omówiono ogólne i szczególne wątki historycznego rozwoju kozaków południoworosyjskich i ludów Północnego Kaukazu, które współdziałały we wspólnej przestrzeni historycznej i geograficznej, co doprowadziło do obecności problematycznych węzłów, równoległych wektorów i punktów styku w procesie kształtowania ich pamięci historycznej. Analiza kluczowych wydarzeń historycznych XIX-XX wieku, które stanowiły szkielet pamięci historycznej kozaków południoworosyjskich i ludów Północnego Kaukazu, wyróżnia się «traumatyczne» węzły pamięci historycznej, które określają ostrość relacji etnospołecznych.
    Źródło:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 4; 179-188
    1731-982X
    Pojawia się w:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klauzura północno-wschodniej Azji na mapach średniowiecznych i wczesnonowożytnych
    The enclosed area of North-East Asia on the Medieval and Early Modern world maps
    Autorzy:
    Kochanek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614277.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Gog i Magog
    ludy zamknięte
    Wrota Kaspijskie
    mapy średniowieczne i wczesnonowożytne
    Gog and Magog
    the Inclosed Nations
    Caspian Gates
    Medieval and Early Modern World Maps
    Opis:
    The present article explores 44 medieval and early modern world maps. The subject of research are three graphic topoi, that evoke the image of the biblical and historical enemy from the north: Gog and Magog, Caspian Gates (Portae Caspiae) and the inclosed nations (inclusae nationes). These topoi were localized in north-east Asia. For this reason the title of the article includes the concept of the enclosed area of north-east Asia. There are also analyzed vignettes of the cities, which are located on the territory of the enclosed area. The aim of the article is to show the changes which over several centuries have occurred within the interpretation of these three topoi. This evolution has been closely associated with the expansion of geographical horizon of Europeans. Geopolitical and historical changes were also an important factor of this evolution. All these elements have an impact on the way of looking at the enclosed area of north-east Asia. Important factor was also philosophy and theology. Slows fear of the enemy from the north gave way to curiosity, and curiosity prompted the Europeans to get to know this part of Asia. Graphical topos has been replaced by geographical knowledge, that has been transferred to the maps.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2016, 65; 211-344
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geostrategiczne położenie Turcji w XXI wieku
    Autorzy:
    Smoleń, Kinga Magdalena (1984- ).
    Współwytwórcy:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawca
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    NATO
    Unia Europejska (UE)
    Bezpieczeństwo międzynarodowe
    Gazociągi
    Geoekonomia
    Geopolityka
    Ludy tureckie
    Negocjacje akcesyjne
    Polityka międzynarodowa
    Prawa człowieka
    Wojna domowa w Syrii (2011- )
    Wpływ (politologia)
    Monografia
    Opis:
    Dla osób zainteresowanych problematyką stosunków międzynarodowych i studentów.
    Bibliografia , netografia na stronach 365-384.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Cywilizacja Azji Środkowej
    Central Asian Civilisation
    Autorzy:
    Szynkiewicz, Sławoj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1955851.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Central Asia
    history of Central Asia
    Central Asian cultures
    grasslands’ identities
    pastoral life
    Azja Środkowa
    historia Azji Środkowej
    imperia Azji Środkowej
    ludy Azji Środkowej
    kultury środkowoazjatyckie
    pasterstwo
    tożsamości stepowe
    Opis:
    The paper presents a general overview of relations between sections of the region’s population in historical perspective starting from the Bronze Age. The history of Central Asia has been in essence the constant great migration of ideas following the exchange of populace and goods. It is seen as a network of cultural, trade and political exchanges constituting its specific civilisation based on parallel relations that balance partners’ worthiness according to their merit, achievements, usefulness, creative endeavour, and political influence. Imperial neighbours of the region who had not respected cultural parity in variety were at loss in building mutual relationships.
    Źródło:
    Azja-Pacyfik; 2019, XXII; 170-195
    1643-692X
    Pojawia się w:
    Azja-Pacyfik
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola reżimów regionalnych w ochronie niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludów rdzennych i społeczności tradycyjnych – przykład Afrykańskiej Regionalnej Organizacji Własności Intelektualnej (ARIPO)
    Autorzy:
    Babik, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788220.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-20
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    niematerialne dziedzictwo kulturowe
    ludy rdzenne i społeczności tradycyjne
    Afrykańska Regionalna Organizacja Własności Intelektualnej
    WIPO
    UNESCO
    intangible cultural heritage
    Indigenous and tribal populations
    ARIPO - African Regional Intellectual Property Organization
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza doświadczeń afrykańskich w kształtowaniu ochrony prawnej dziedzictwa kulturowego ludów tubylczych jako przykładu rozwiązań regionalnych o większej skuteczności, niż  obowiązujący, tj. zgodny z  reżimem UNESCO  oraz WIPO. W szczególności analizie poddane zostały, z użyciem metody historycznej i prawno-dogmatycznej, istniejące mechanizmy prawa międzynarodowego, oparte o rozwiązania zaczerpnięte z prawa ochrony własności intelektualnej oraz szeroko pojętego prawa do kultury. Podstawowe pytanie, jakie przyświeca podjętym tu rozważaniom odnosi się do kwestii adekwatności takiej kompilacji reżimów prawa międzynarodowego do ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego i wskazania istotnych luk artykułowanych przez przedstawicieli ludów rdzennych. W badaniach przeprowadzono komparatywną analizę rozwoju legislacji w krajach członkowskich. Pozwala to wysnuć wniosek, iż ARIPO, wprowadzając rozwiązania systemowe oparte o system sui generis miało wpływ na kształtowanie świadomości, jakie jest  znaczenie ochrony szeroko pojętych praw własności intelektualnej dla twórców, dla kultury i gospodarki krajowej, a wiele z zastosowanych rozwiązań może być wskazówką dla innych regionów świata w kształtowaniu adekwatnej i skutecznej ochrony dziedzictwa kulturowego lokalnych społeczności.
    The purpose of this paper is to analyze the African experience in developing legal protection for the cultural heritage of indigenous populations as a more effective solution than the measures relying on the prevailing UNESCO and WIPO paradigm. Historical and doctrinal legal research methodologies are applied to examine, in particular, the existing international law mechanisms adapted from the sphere of intellectual property law and – broadly understood – right to culture. The primary purpose of this paper is to assess the adequacy of protection of intangible cultural heritage afforded in those regimes compilation to the nature of ICH, and to identify the significant gaps that have been raised by indigenous populations representatives themselves. The research includes a comparative analysis of the development of relevant legislation in particular member countries. This analysis leads to a conclusion that ARIPO while introducing sui generis systemic solutions was instrumental to building the awareness of significance of the broadly defined intellectual property rights for the creators, cultures and national economies, and many of its solutions can serve as guidelines for other regions of the world in creating adequate and effective protection systems for the cultural heritage of their local communities.
    Źródło:
    Studia Prawnicze; 2019, 2 (218); 7-44
    0039-3312
    2719-4302
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Legal Character and Status of the Arctic Council Within the Framework of International Law of the Sea and the Arctic. The Role of Indigenous Peoples in the Arctic Council and Its Future Development
    Charakter prawny i status Rady Arktycznej w świetle międzynarodowego prawa morza i prawa morza w Arktyce. Rola przedstawicielstw ludów tubylczych w Radzie Arktycznej oraz możliwe kierunki ewolucji Rady Arktycznej
    Autorzy:
    Farmas vel Król, Filip
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2098392.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    The Arctic Council
    indigenous peoples
    the Arctic
    the Law of the Sea
    the Ottawa Declaration
    Arctic cooperation
    Rada Arktyczna
    ludy tubylcze
    Arktyka
    prawo morza
    deklaracja z Ottawy
    współpraca arktyczna
    Opis:
    This article describes the legal character and status of the Arctic Council, focusing on the Council’s structure and powers in regional cooperation in the Arctic and elaborating on the decision-making process and the role of the indigenous peoples, both currently and from the point of view of suggested new legislation. The Arctic Council is also presented as a body in the tangible world, where other states and organisations may have a certain extent of influence over the Council’s capabilities. China and the European Union are good examples of such external agents. The aim of this article is to analyse the role of the indigenous peoples and their organisations in the Arctic Council. Te presence of representative bodies of the indigenous peoples within the frameworkof the Arctic Council is considered significant. I hold the view that an extensive range of powers should be granted to the organisations representing the indigenous peoples within the Arctic Council. My article elaborates on the details of these powers and their significance.
    Artykuł opisuje charakter prawny i status Rady Arktycznej. Praca jest skupiona na strukturze i kompetencjach Rady w sferze współpracy regionalnej dla Arktyki. Artykuł opisuje proces podejmowania decyzji przez Radę i rolę odgrywaną obecnie przez organizacje ludów tubylczych oraz de lege ferenda. Rada Arktyczna jest przedstawiona jako instytucja poddana zmianom geopolitycznym i prawnym. Mają one do pewnego stopnia wpływ na funkcjonowanie i możności Rady. Dobrymi przykładami państwa i instytucji wywierających wpływ są Chiny i Unia Europejska. Celem artykułu jest analiza roli ludów tubylczych i ich organizacji w strukturze Rady Arktycznej. Obecność instytucji uprawnionych do reprezentacji ludów tubylczych w ramach Rady jest szczególna. Autor stoi na stanowisku wspierającym obecność tych organizacji w stopniu wysokim i przyznania tym organizacjom szerokich kompetencji w strukturze Rady. Artykuł opisuje te kompetencje oraz ich szczególność.  
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 1; 249-263
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Doctrine of Discovery and Rule of Capture: Re-Examining the Ownership and Management of Oil Rights of Nigeria’s Indigenous Peoples
    Doktryna „odkrycia” i zasada „zawłaszczenia”. Ponowne badanie prawa własności i zarządzania prawami wydobycia ropy naftowej rdzennych ludów Nigerii
    Autorzy:
    Ugwu, Ikechukwu P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31348118.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    doctrine of discovery
    rule of capture
    indigenous peoples in Nigeria
    environmental protection
    crude oil
    colonialism
    doktryna odkrycia
    zasada zawłaszczenia
    rdzenne ludy Nigerii
    ochrona środowiska
    ropa naftowa
    kolonializm
    Opis:
    The aim of the article is to examine the theories that underpin the ownership and management of oil rights in Nigeria and the need for a new ownership model. The economy of Nigeria is majorly supported by revenues from natural resources, especially crude oil. With the downturn in the country’s economy, the Nigerian Federal Government recently embarked on a series of crude oil discoveries to increase revenue despite the unresolved violations of human rights of the indigenous peoples and environmental abuses committed during oil exploration in the Niger Delta region of the country. The Nigerian government finds justification for this uncontrolled exploration of natural resources in the doctrine of discovery and the rule of capture. The author argues that basing the right of the Nigerian Federal Government to explore natural resources on the two doctrines has negative implications on the rights of indigenous peoples in Nigeria and environmental protection, and is a continuation of the philosophies behind colonialism. Therefore, the article examines the doctrine of discovery, the rule of capture, the colonial philosophies of property rights, and the legal regime regarding ownership of natural resources in Nigeria. It suggests a hybrid ownership model where ownership is shared between indigenous groups and the government.
    Celem artykułu jest zbadanie teorii stanowiących podstawę własności i praw do wydobycia ropy naftowej w Nigerii oraz potrzeby opracowania nowego modelu własności. Gospodarka Nigerii opiera się głównie na przychodach z zasobów naturalnych, zwłaszcza ropy naftowej. Wraz z osłabieniem gospodarki kraju rząd federalny rozpoczął poszukiwania ropy naftowej celem zwiększenia przychodów, pomimo nierozstrzygniętych naruszeń praw człowieka ludności tubylczej i nadużyć wobec środowiska naturalnego popełnionych podczas poszukiwań ropy naftowej w regionie delty Nigru. Rząd Nigerii uzasadnia tę niekontrolowaną eksplorację zasobów naturalnych w doktrynie odkrycia (doctrine of discovery) i zasadzie zawłaszczenia (rule of capture). Autor wskazuje, że oparcie prawa nigeryjskiego rządu federalnego do poszukiwań zasobów naturalnych na tych podstawach negatywnie oddziałuje na prawa rdzennej ludności Nigerii i na ochronę środowiska oraz stanowi kontynuację filozofii kolonializmu. W związku z tym w artykule poddano analizie doktrynę odkrycia, zasadę zawłaszczenia, kolonialną filozofię praw własności oraz reżim prawny dotyczący własności zasobów naturalnych w Nigerii. Sugeruje to hybrydowy model własności, w którym własność jest dzielona pomiędzy grupy tubylcze i rząd.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 3; 253-277
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Państwo w obliczu współczesnych wyzwań : o cyberbezpieczeństwie i innych zagrożeniach na przykładzie wybranych państw azjatyckich
    O cyberbezpieczeństwie i innych zagrożeniach na przykładzie wybranych państw azjatyckich
    Współwytwórcy:
    Marszałek-Kawa, Joanna. Redakcja
    Wydawnictwo Adam Marszałek. Wydawca
    VI Międzynarodowy Kongres Azjatycki (2019 ; Toruń).
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Toruń : Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Cyberbezpieczeństwo
    Cyberprzestępczość
    Informatyzacja
    Ludobójstwo
    Ludy i narody
    Polityka narodowościowa
    Prawo nowych technologii
    Społeczeństwo
    Sztuczna inteligencja
    Terroryzm
    Materiały konferencyjne
    Praca zbiorowa
    Opis:
    Materiały z VI Międzynarodowego Kongresu Azjatyckiego, 15-17 maja 2019 r., Toruń.
    Bibliografie, netografie przy referatach.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Dimensions of Indian Civilization - Outsiders’ part in it Christopher Becker SDS and John B. Hoffmann SJ and their contribution to promote tribal communities in India
    Przybysze wobec różnorodności indyjskiej cywilizacji. Christopher Becker SDS oraz John B. Hoffmann SJ i ich wkład w promowanie lokalnych społeczności w Indiach
    Autorzy:
    Steffen, Paul B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480464.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Christopher Becker SDS
    Constantin Lievens SJ
    cultures of India
    evangelisation of India
    John Baptista Hoffmann SJ
    mission in Assam
    Munda (Adivasi) people
    kultury Indii
    ewangelizacja Indii
    misje w Assam
    ludy Munda (Adivasi)
    Opis:
    This article focuses on the outsiders' contribution to the strengthening of the Indian civilisation in its ethnic richness and variety. In this respect the life contribution of two German missionaries is described in more detail - Fr Christopher Becker SDS, who served as the Apostolic Prefect of the Catholic Mission of German Salvatorian missionaries in Assam from 1905 to 1915, and the work and struggles of Fr John Baptist Hoffmann SJ to secure the land title, livelihood and cultural heritage of the tribes in the Jesuit mission in Chotanagpur from 1893 to 1915, the year in which all German missionaries were expulsed from British India. Christopher Becker SDS was highly learned in the cultural anthropology, linguistics, geography and botany of India, especially its northeastern regions. His work The Catholic Church in Northeast India 1890-1915 is an invaluable source of information on the history and culture of the native people of Assam. It demonstrates the positive role of the Catholic missionaries as promoters of education and protectors of the rich cultural heritage of the northeastern Indian indigenous population. John Baptist Hoffmann SJ was one of the most outstanding missionaries and defenders of the cultural heritage of the tribal societies in Chotanagpur in Eastern India. He worked tirelessly for a more just society through provision of better education and reform of oppressive local customs among the indigenous Munda (Adivasi) people in Chotanagpur. He was also a notable researcher on the ethnography and lingustics. His monumental, 16 volumes Encyclopaedia Mundarica contains the accummulated knowledge on the whole culture and civilisation of the Munda people.
    Tematem artykułu jest wkład obcokrajowców w ratowanie etnicznego bogactwa i różnorodności indyjskiej kultury, ze szczególnym uwzględnieniem dorobku ks. Christophera Beckera, prefekta apostolskiego Misji Katolickiej niemieckich salwatorianów w Assam w okresie 1905-1915, oraz jezuity Johna Baptisty Hoffmanna, walczącego o zachowanie prawa do ziemi, dobytku i dziedzictwa kulturowego ludności zamieszkującej tereny misji jezuickiej w Chotanagpur od 1893 roku aż do wygnania wszystkich niemieckich misjonarzy z Indii Brytyjskich w 1915 roku. Christopher Becker SDS należał do grona najlepszych ekspertów w takich dziedzinach, jak antropologia kulturowa, językoznawstwo, geografia i botanika subkontynentu indyjskiego, zwłaszcza północnowschodnich regionów. Jego wiedza o systemach społecznych 1 praktykach religijnych w Indiach, uzyskana na drodze wieloletniego, osobistego doświadczenia, skłoniła go do zaangażowania się na rzecz promowania edukacji i opieki medycznej wśród miejscowej ludności. Becker był również znakomitym historykiem. Jego dzieło The Catholic Church in Northeast India 1890-1915 (Kościół katolicki w północnowschodnich Indiach w latach 1890-1915) jest nadzwyczaj cennym źródłem informacji o historii i kulturze plemion w Assam, wskazującym jednoznacznie na pozytywną rolę misjonarzy katolickich jako promotorów edukacji wśród rodowitych mieszkańców Indii, a także obrońców ich bogatego dziedzictwa kulturowego. John Baptist Hoffmann SJ był jednym z najwybitniejszych misjonarzy i obrońców dziedzictwa kulturowego plemion zamieszkujących region Chotanagpur w Indiach Wschodnich. Nie ustawał w wysiłkach zmierzających do budowania bardziej sprawiedliwego społeczeństwa poprzez zapewnienie lepszej edukacji i reformę represyjnych lokalnych obyczajów panujących wśród miejscowej ludności Munda (Adivasi) w Chotanagpur. Hoffmann był również znaczącym etnografem oraz lingwistą. Jego monumentalne, 16-tomowe dzieło Encyclopaedia Mundarica zawiera całą zebraną wiedzę na temat kultury i cywilizacji ludu Munda.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2016, 2; 49-71
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pełnomocnik Praw Małych Rdzennych Ludów Północy w Republice Sacha (Jakucja)
    Representative for the Rights of Small Indigenous Peoples of the North in the Republic of Sakha (Yakutia)
    Autorzy:
    Nowak, Krystian
    Pogłódek, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619377.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    indigenous peoples
    sectorial ombudsman
    Representative for the Rights of Small Indigenous Peoples of the North
    nationality policy
    Republic of Sakha (Yakutia)
    Russian Federation
    ludy rdzenne
    ombudsman sektorowy
    Pełnomocnik Praw Małych Rdzennych Ludów Północy
    polityka narodowościowa
    Republika Sacha (Jakucja)
    Federacja Rosyjska
    Opis:
    The study analyzes the existing legislation of the Republic of Sakha (Yakutia) regarding the Representative for the Rights of Small Indigenous Peoples of the North. The analysis of legal acts makes it possible to indicate the legal framework for the status of the Representative of the Rights of Small Indigenous Peoples of the North as one of the mechanisms of nationality policy towards small indigenous ethnic groups in the Republic of Sakha (Yakutia). The analysis has been conducted considering systemic, comparative and dogmatic approaches. The study indicates good solutions, as well as the inadequacies of the mechanism for the legal protection of small indigenous ethnic groups of the North by the Representative. The author concludes that there is a need for further development of Sakha (Yakutia) legislation on the Representative for the Rights of Small Indigenous Peoples of the North.
    W pracy dokonano analizy obowiązującego ustawodawstwa Republiki Sacha (Jakucja) w zakresie dotyczącym Pełnomocnika Praw Małych Rdzennych Ludów Północy. Egzegeza aktów prawnych pozwoliła wskazać ramy prawne statusu Pełnomocnika Praw Małych Rdzennych Ludów Północny jako jednego z mechanizmów polityki narodowościowej wobec małych rdzennych grup etnicznych w Republice Sacha (Jakucja). Przeprowadzona analiza uwzględnia podejście systemowe, porównawcze oraz dogmatyczne. Wskazano dobre rozwiązania, a także niedociągnięcia w mechanizmie prawnej ochrony małych rdzennych ludów Północy przez Pełnomocnika. We wnioskach wskazano na potrzebę dalszego udoskonalania ustawodawstwa Sachy (Jakucji) o Pełnomocniku Praw Małych Rdzennych Ludów Północy.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2019, 3; 45-60
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bibi : burzliwe życie i czasy Beniamina Netanjahu
    Turbulent life and and times of Benjamin Netanyahu, 1991
    Autorzy:
    Pfeffer, Anshel (1973- ).
    Współwytwórcy:
    Halbersztat, Anna. Tłumaczenie
    Wydawnictwo Sonia Draga. Wydawca
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katowice : Wydawnictwo Sonia Draga
    Tematy:
    Netanyahu, Binyamin (1949- )
    Likud
    Holokaust
    Konflikt palestyńsko-izraelski
    Ludy i narody
    Nacjonalizm
    Osadnictwo wojskowe
    Palestyńczycy
    Partie polityczne
    Polityka międzynarodowa
    Populizm (ideologia)
    Przywództwo polityczne
    Przywódcy i głowy państw
    Syjonizm
    Żydzi
    Biografia
    Opis:
    Tytuł oryginału: The turbulent life and and times of Benjamin Netanyahu.
    Indeks.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
      Wyświetlanie 1-36 z 36

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies