Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ludy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 36
Tytuł:
Lenka Zajícová, Radim Zámec (eds.), Lengua y política en América Latina: perspectivas actuales, Univerzita Palackého v Olomouci, 2014, ss. 292
Autorzy:
KRYSIŃSKA-KAŁUŻNA, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556033.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
Tematy:
ludy autochtoniczne,
języki
Ameryka Łacińska
Opis:
Z całego świata docierają alarmujące informacje o wymieraniu języków. Zjawisko to jest skutkiem nie tylko fizycznego wymierania użytkowników języków tubylczych, jak to miało i ma miejsce na przykład w Amazonii, gdzie do niedawna zdarzało się, że ginęły całe grupy etniczne, lecz także wielu zjawisk związanych z dominacją kulturową, relacjami władzy i polityką językową państw. O tych problemach, a także o innych powiązaniach pomiędzy językiem i polityką traktuje publikacja Lengua y política en América Latina: perspectivas actuales pod redakcją Lenki Zajícovej i Radima Zámeca.
Źródło:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2017, 1(91); 79-82
1506-8900
2081-1152
Pojawia się w:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kłopoty z „rasą” – przypadek Ludwika Krzywickiego
Autorzy:
Włodzimierz, Makuch, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897087.pdf
Data publikacji:
2018-12-03
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Ludwik Krzywicki
Ludy
Polish Marxist
race
Opis:
The article presents the transformations of Ludwik Krzywicki’s views on race. First, based on the biographical and intellectual context, an important place of anthropological reflection of the author of Ludy [Peoples] is pointed out. Krzywicki, aware of the threats coming from the young discipline, perceived it, however, as the chance for the development of science and society. Further in the article, the problems of researchers with ambiguous value judgments about race appearing in the anthropological works of the Polish Marxist are discussed and compared with the difficulties of Krzywicki himself, who from the very beginning of dealing with ethnographic research tried to systematize the reflection on the subject. The fuzzy scope of meaning, ideological burdens, arbitrariness, relativity, and conventionality of the concept of race ultimately led the author to reject the problematic category but also contributed to the development of quantitative and qualitative sociological analysis in his later studies.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2018, 62(3 (462)); 37-55
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kałka 1223 : najazd Mongołów Czyngis-chana na Ruś
Autorzy:
Nicolle, David (1944- ).
Špakovskij, Vâčeslav Olegovič (1954- ).
Współwytwórcy:
Korol'kov, Viktor Anatol'evič (1958- ). Ilustracje
Basarabowicz, Tomasz. Tłumaczenie
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Kraków : "Egis"
Tematy:
Bitwa nad Kałką (1223)
Ludy mongolskie
Opis:
Tyt. oryg.: "Kalka River, 1223 : Ghengis Khan~yMongols invade Russia".
Bibliogr. s. 93-94. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Tożsamość regionalna a postrzeganie świata. Paul Joachim Schebesta – niestrudzony badacz ludów niskorosłych
Autorzy:
Pawlik, Jacek Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687311.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
regionalizm
Paul Schebesta
ludy niskorosłe
badania terenowe
Opis:
Autor zastanawia się, na ile tożsamość regionalna danej osoby wpływa na jego postrzeganie świata. Przedmiotem rozważań jest postać Paula Schebesty, zakonnika i misjonarza, badacza ludów niskorosłych, należącego do grona współpracowników Wilhelma Schmidta w ramach Instytutu Anthropos. W pierwszej części artykułu przedstawiono środowisko, z którego wywodził się Schebesta, a mianowicie wioskę zamieszkałą przez ludność o silnych korzeniach katolickich, mówiącą językiem morawskim. W następnej części skoncentrowano się na biografii etnologa, by w trzeciej części ukazać atuty wynikające z tożsamości regionalnej Schebesty, które wpłynęły na proces postrzegania świata, oraz ich krytykę. Krótki fragment poświęcono również wystawie zorganizowanej z okazji 50-lecia śmierci etnologa. Odwołując się do słów Johannesa Fabiana, autor przyznaje, że „w sensie epistemologicznym autobiografia stanowi rdzeń etnografii”.
Źródło:
Łódzkie Studia Etnograficzne; 2019, 58
2450-5544
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces odrodzenia praw amerykańskich ludów rdzennych na przykładzie „prawa do ziemi” kanadyjskich Inuitów
Autorzy:
Bonusiak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646941.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
Kanada
ludy rdzenne
Inuici
prawo do ziemi
Opis:
Inuici zamieszkują tereny rozciągające się wzdłuż koła podbiegunowego, od Aleutów i Alaski, przez północnączęść Kanady, aż po należącą do Danii Grenlandię. Spis powszechny z 2006 roku wykazał, że w Kanadzie mieszkaich około 50 tysięcy. W II połowie XX wieku włączyli się oni do działań zmierzających do zmiany sytuacjiludów rdzennych zamieszkałych na terytorium Kanady. Początkowo marginalizowani i niedostrzegani przezbiałą większość byli w stanie skutecznie przeciwstawić się dominującej kulturze i utrzymać własną odrębność,a nawet uzyskać prawo do decydowania o własnych losach. Z sukcesem wykorzystali procesy występujące naarenie międzynarodowej i w polityce wewnętrznej Kanady, łącząc swe dążenia z działaniami Indian. Tak jakdla innych aborygenów rozsianych po całym świecie, tak i dla Inuitów zagadnieniem niezwykłej wagi byłoposiadanie i wykorzystanie ziemi i jej zasobów. Ukoronowaniem ich wysiłków stało się utworzenie z częścizamieszkanych przez nich obszarów odrębnego terytorium Nunavut. Artykuł przedstawia proces odrodzeniakanadyjskich Inuitów i obecny zakres ich samodzielności. Zwraca uwagę na uwarunkowania i procesy łącząceich z Indianami i Metysami, a także na przesłanki i konsekwencje odmienności losów i statusu Inuitów.Szczególnie wyeksponowany został problem „prawa do ziemi” i różne od europejskiego jego rozumienie.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2014, 13, 2
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do żywności z perspektywy Pierwszych narodów
Autorzy:
Srogosz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082813.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
żywność
ludy tubylcze
prawa człowieka
kolonializm
legitymizacja
Opis:
Celem artykułu jest zaproponowanie koncepcji kolektywnego prawa do żywności, która może okazać się istotnym narzędziem w zwalczaniu głodu i niedożywienia w skali globalnej. Umowy międzynarodowe, a w tym Pakty Praw Człowieka, pomijają prawa ludów tubylczych, odpowiadając indywidualistycznej, państwowo-centrycznej, konsumpcjonistycznej i komercyjnej wizji prawa do żywności. Oparte na założeniach krytycznych studiów nad prawem podejście do oficjalnego dogmatu prawa do żywności (rozwijanego w ramach organów eksperckich i międzyrządowych w postaci Komitetu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych ONZ) pozwala na stwierdzenie, że ów dogmat posiada mniejszą legitymizację niż wynikające z praktyki ludów tubylczych kolektywne prawo do żywności (określone w Deklaracji z Atitlán). Dlatego też, nadal poruszając się w sferze oficjalnego, grocjańskiego porządku międzynarodowoprawnego, uznać należy, że zdefiniowane w artykule tubylcze prawo do żywności wchodzi w skład praw trzeciej generacji (obok indywidualistycznego prawa do żywności drugiej generacji), pozostając w ścisłym związku z prawami do samostanowienia i rozwoju. Jest rezultatem długo-trwałej praktyki tychże ludów. Powyższa propozycja prawa do żywności trzeciej generacji nie została do tej pory zgłoszona w doktrynie prawa. Jej wartością jest możliwość rozwijania i badania koncepcji suwerenności żywnościowej, pozwalającej na skuteczniejszą walkę z głodem i niedożywieniem w skali globalnej w porównaniu z dotychczasowymi działaniami społeczności międzynarodowej.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2022, 14, 1; 226-246
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Węgrzy a ludy tureckie przed Osmanami
Hungarians and the Turkic people before Ottomans
Autorzy:
Grzesik, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32315646.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
The Hungarians
Turkic people
Hungarian medieval chronicle writing
the people of a Great Steppe
Węgrzy
ludy tureckie
średniowieczne dziejopisarstwo węgierskie
ludy Wielkiego Stepu
Opis:
Ugrofińscy Węgrzy nawiązali kontakt z ludami z tureckiej grupy językowej najpóźniej w dzisiejszej Baszkirii stanowiącej ich praojczyznę, legendarne Wielkie albo Wschodnie Węgry, o których pamiętali średniowieczni kronikarze. Ludy tureckie były mieszkańcami Wielkiego Stepu, stąd określenie Turków stało się synonimem koczowników. W źródłach bizantyńskich pod mianem Turków występują Węgrzy. Wraz z odłamem bułgarskich Onogurów, zapisanych w źródłach arabskich jako s.k.l, a znanych później jako Szeklerzy, w latach 30. IX w. osiedlili się w okolicach Morza Azowskiego, dostając się pod polityczną podległość Chazarów. O tym, że Węgrów powszechnie utożsamiano z Turkami, świadczy określenie ich przez słowiańskich sąsiadów mianem Onogurów, czyli *Ągrów, skąd wzięła się łacińska nazwa Hungari albo polska Węgrów. Jak się wydaje, węgierski związek plemienny wędrujący najpierw nad stepy meotydzkie, później zaś migrujący do Kotliny Karpackiej, był wieloetniczny z dużym udziałem ludności tureckojęzycznej (Szeklerzy, chazarscy Kabarzy), która stopniowo uległa madziaryzacji, pozostawiając Węgrom elementy świadomości historycznej (pamięć o Attyli, którą Szymon z Kézy erudycyjnie przekształcił w historię o pokrewieństwie huńsko-węgierskim). Jednak stworzone przez nich w Kotlinie Karpackiej państwo zachowało charakter wieloetniczny, co dopiero w czasie rozwoju nowożytnych nacjonalizmów zaczęło stwarzać problemy, które przyczyniły się do rozpadu państwa w 1918 r.
The Finno-Ugric Hungarians made contact with people from the Turkish language group not later as in present-day Bashkiria. It was their original homeland, which was mentioned as the Great or Eastern Hungary by the medieval chroniclers. The Turkic people lived on the Great Steppe in that time, therefore the name of the Turks was a synonym of the nomads. However, in the Byzantine sources it were the Hungarians who were called The Turks. They settled in the region of the Azov Sea together with a branch of the Bulgarian Onogurs, noted in the Arabian sources as s.k.l, and later known as the Szeklers. They got under the political dependency of the Khazars. The Slavic name of the Hungarians *Ągri, from which the Latin name of the Hungari and the Polish Węgrzy was derived, descended from the name of the Onogurs. It seems that the Hungarian tribal commonwealth, which originally wandered to the Maeotidian Steppes and afterwards migrated to the Carpathian Basin, was multiethnical, with great participation of the Turkic population (such as the Szeklers and the Kabars). This people was Magyarized, but left elements of the own historical consciousness to the Hungarians, such as the memory of Attila, which was the basis of the eruditional story of the Hunnic-Hungarian identity by Simon of Kéza. Nevertheless, the Hungarian state preserved its multiethnical character, which generated problems only in the 19th century, a period of growth of the modern nationalisms, which resulted in the disintegration of the state in 1918.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 91-99
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Luis Jerónimo de Oré OFM — Symbolo Catholico Indiano (1598)
Autorzy:
Kaproń OFM, Kasper
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375589.pdf
Data publikacji:
2020-09-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
catechesis
evangelisation
Latin America
indigenous peoples
franciscanism
katecheza
ewangelizacja
Ameryka Łacińska
ludy indiańskie
franciszkanizm
Opis:
Brother Luis Jerónimo de Oré’s Symbolo Catholico Indiano was the most important and authorized sixteenth century treatise for the evangelization of the native Andean peoples. In its pages we find a vivid image of Andean reality immediately after the Conquest and a fervent exposition of the Catholic faith inspired in the recent Councils of Trent and Lima. The treatise also presents the missioning methods that served the Franciscans and other priests of the Viceroyalty for the evangelization of the indigenous peoples. Above all, in this text we find an admirable exposition of the theological doctrine and catechetical practice in the anthropological perspective that forms its starting point, which is the Andean man or woman who had never heard a message of salvation and dignity for the human person. Brother Luis Jerónimo de Oré Rojas OFM was born in Huamanga in 1554 (now the geographi- cal Department of Ayacucho in Perú). He was a zealous missionary who travelled throughout the colonizers’ territory, from the extreme north of Florida to the extreme south of Chile. As an intelli- gent linguist he was the author of important rituals and catechisms in Quechua and Aymara. He was one of the first bishops born on the American soil, and the first to be incorporated into the Native Indian Council and the Vatican hierarchy; as a bishop he stood out for his protection of aboriginal groups and his energetic defense of the cultural integrity of Native Indian nations.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2019, 35; 139-157
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Najbardziej tajemniczy kraj świata” : Związek Sowiecki w fotografiach i tekstach Juliena H. Bryana : 1930-1959 = "The most mysterious of countries" : the Soviet Union in the photographs and writings of Julien H. Bryan : 1930-1959
Związek Sowiecki w fotografiach i tekstach Juliena H. Bryana
"Most mysterious of countries" : the Soviet Union in the photographs and writings of Julien H. Bryan 1930-1959
Autorzy:
Bryan, Julien Hequembourg (1899-1974).
Współwytwórcy:
Stempowski, Tomasz (1971- ). Redakcja
Todd, Jim. Tłumaczenie
Piwowarczyk, Tomasz. Tłumaczenie
Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Wydawca
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Warszawa : Instytut Pamieci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Bryan, Julien Hequembourg (1899-1974)
Ludy i narody
Obyczaje i zwyczaje
Życie codzienne
Album
Opis:
Bibliografia, netografia na stronach 425-432. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Od prawa do żywności do suwerenności żywnościowej: teoretycznoprawne i organizacyjne aspekty lokalnych systemów żywnościowych
From the right to food to food sovereignty: theoretical-legal and organizational aspects of local food systems
Autorzy:
Pruchniewicz, Karolina
Srogosz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070775.pdf
Data publikacji:
2021-05-13
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
decolonisation
corporations
indigenous people
food systems
food sovereignty
korporacje
ludy tubylcze
systemy żywnościowe
suwerenność
żywnościowa
dekolonizacja
Opis:
Przedmiot badań: Lokalne systemy żywnościowe były podstawą suwerenności żywnościowej przed okresem kolonialnym, z powodzeniem zaspokajając potrzeby żywnościowe ludności na wszystkich kontynentach. Wydłużanie łańcuchów dostaw w ramach eksploatacji kolonialnej i pokolonialnego „globalnego rolnictwa” doprowadziło do załamania tych systemów, powodując zagrożenie bezpieczeństwa żywnościowego w skali regionalnej. Cel badawczy: Odpowiedź na pytania: czy możliwe jest efektywniejsze radzenie sobie społeczności międzynarodowej z food insecurity poprzez realizację prawa do żywności, którego aktualne rozumienie obarczone jest „kolonialnym brzemieniem”, czy może raczej dzięki inicjatywom opartym na suwerenności żywnościowej będącej „powrotem do korzeni” w formie lokalnych systemów żywnościowych? 1 Metoda badawcza: Badania oparte zostały na metodzie teoretycznej sprowadzającej się do analizy poglądów doktrynalnych w zakresie prawa do żywności, suwerenności żywnościowej i systemów żywnościowych oraz dogmatycznej polegającej na analizie treści aktów prawnych. Wyniki: Ich wynikiem jest konkluzja, że ów „powrót do korzeni”, w przeciwieństwie do forsowanego i nieefektywnego rolnictwa globalnego, powinien się opierać na gospodarce lokalnej, rolnictwie wspieranym społecznie i inicjatywach z nimi związanych. Krótsze łańcuchy dostaw, respektujące zasady wynikające z food sovereignty, w bardziej efektywny sposób zapewniają bezpieczeństwo żywnościowe.
Background: Local food systems were the foundation of food sovereignty prior to the colonial period, successfully meeting the food needs of populations on all continents. The elongation of supply chains under colonial exploitation and post-colonial “global agriculture” has led to the collapse of these systems, resulting in threats to regional food security. Research purpose: To answer the questions: is it possible for the international community to deal more effectively with food insecurity through the realization of the right to food, the current understanding of which is burdened with a “colonial burden”, or rather through initiatives based on food sovereignty being a “return to roots” in the form of local food systems? Methods: The research was based on the theoretical method, which boils down to the analysis of doctrinal views on the right to food, food sovereignty and food systems, and the dogmatic method, which consists in analysing the content of legal acts. Conclusions: The result is the conclusion that this “return to roots”, as opposed to the promoted and inefficient global agriculture, should be based on local economy, socially supported agriculture, and related initiatives. Shorter supply chains that respect the principles of food sovereignty more effectively ensure food security
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 118; 75-94
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Right of Indigenous Peoples to Self-Determination: International Law Perspective
Prawo ludów tubylczych do samostanowienia. Perspektywa prawnomiędzynarodowa
Autorzy:
Szpak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1940515.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
indigenous peoples
self-determination
autonomy
self-governance
international law
ludy tubylcze
samostanowienie
autonomia
samorządność
prawo międzynarodowe
Opis:
The author offers an international law perspective on a specific issue of self-determination of indigenous peoples. The article begins with the definition of indigenous peoples, then proceeds to self-determination in general. The last section examines the forms of indigenous selfdetermination and its meaning for indigenous peoples. Indigenous peoples have a right to self-determination which allows them for control over their destiny, their livelihoods, their culture and customs. It may be realized, most of all, in the form of autonomy or self-governance. As such, self-determination allows indigenous peoples to participate in decision making in matters that affect their rights.
Autorka analizuje prawo ludów tubylczych do samostanowienia z perspektywy prawa międzynarodowego. Artykuł zaczyna się od wyjaśnienia definicji ludów tubylczych jako podmiotu prawa do samostanowienia. W kolejnej części analizie poddano prawo do samostanowienia w ogólności, po czym wskazano formy samostanowienia ludów tubylczych i jego znaczenie dla tych ludów. Ludy tubylcze mają prawo do samostanowienia, które pozwala im kontrolować ich przeznaczenie, sposób życia, kulturę i zwyczaje. Można to osiągnąć przede wszystkim w formie autonomii lub samorządności. Jako takie samostanowienie pozwala ludom tubylczym uczestniczyć w podejmowaniu decyzji w sprawach mających wpływ na ich prawa.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 59; 178-204
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 36

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies