Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mielcarek, W." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Wpływ modyfikowania Bi2O3 barem na właściwości mikrostruktury warystorów ZnO
Effect of Ba modified Bi2O3 on microstructure properties of ZnO varistors
Autorzy:
Warycha, J.
Mielcarek, W
Prociów, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/159435.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Elektrotechniki
Tematy:
BaBiO3-x
ZnO
warystory
mikrostruktura
właściwości elektryczne
Opis:
Ba jako dodatek modyfikujący Bi2O3 w ceramice z tlenku cynku umożliwia równomierne rozmieszczenie Bi w całym warystorze i hamuje tworzenie się aglomeratów Bi2O3 podczas spiekania warystora. Dzięki temu warystor osiąga doskonałe właściwości elektryczne a poziom domieszkowania ceramiki ZnO tlenkami innych metali może być znacznie obniżony. W najbardziej obiecującym przypadku, ilość Bi dodawanego do masy warystorowej była siedem razy mniejsza a całkowita ilość domieszek - trzy razy niższa w porównaniu do powszechnie stosowanego poziomu domieszkowania warystorów.
Doping ZnO varistor ceramics with Ba modified Bi2O3, instead of pure Bi2O3, enables the uniform distribution of Bi in varistor body and restrains formation of the Bi2O3 agglomerates during varistor processing. As the result the varistor attains the excellent electrical properties at lower rate of metal oxide additives. In the most promising varistor composition the amount of Bi was seven times lower and the total of other dopants three times lower, than in varistors made by commonly used technology.
Źródło:
Prace Instytutu Elektrotechniki; 2010, 246; 123-132
0032-6216
Pojawia się w:
Prace Instytutu Elektrotechniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dose-dependent in vivo effect of Rhodiola and Echinacea on the mitogen-induced lymphocyte proliferation in mice
Autorzy:
Skopińska-Rozewska, E.
Sokolnicka, I.
Siwicki, A.K.
Stankiewicz, W.
Dabrowski, M.P.
Buchwald, W.
Krajewska-Patan, A.
Mielcarek, S.
Mscisz, A.
Furmanowa, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31333.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
in vivo effect
Rhodiola rosea
Echinacea purpurea
Echinacea angustifolia
Rhodiola quadrifida
mitogen-induced lymphocyte
lymphocyte
proliferation
mice
mouse
Opis:
Echinacea purpurea (EP) and Echinacea angustifolia (EA) are ones of the most important world’s herbs with immunotropic activity. They were traditional medicinal plants used by North American Indians for the treatment of various illnesses. Now they are cultivated in many countries and are used mainly to treat respiratory tract infections. Rhodiola rosea (RR) and Rhodiola quadrifida (RQ) are medicinal plants originated from Asia and used traditionally as adaptogens, antidepressants, and anti-inflammatory remedies. We previously reported, that extracts of underground parts of RR and RQ exhibited immunotropic activity. We have demonstrated in pigs that in vitro RR or RQ supplementation of blood lymphocyte cultures stimulated T cell proliferative response to Con A in lower, and inhibited it in higher Rhodiola extract concentrations. The aim of this work was to evaluate the in vivo effect of these herbal remedies on the in vitro proliferative response of mouse splenic lymphocytes to another T-cell mitogen- Phaseolus vulgaris haemagglutinin (PHA). We have found significant stimulation of proliferative response, in comparison to the controls, in mice fed lower doses of tested remedies, and inhibition, no effect or lower stimulation, in mice fed higher doses of these drugs.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2011, 14, 2
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of energetic potential of cherry stones in Poland
Ocena potencjału energetycznego pestek wiśni w Polsce
Autorzy:
Rzeźnik, W.
Mielcarek, P.
Rzeźnik, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/335247.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
biomass
cherry stones
renewable energy
lower heating value
higher heating value
biomasa
pestka
energia odnawialna
wartość opałowa
ciepło spalania
Opis:
Biomass is one of the renewable energy sources that could replace conventional carbonaceous fuels. The remains of timber industry or the agro-food sector are attractive sources of biomass taking into account environmental and economic aspects. Stones of fruits such as cherries, peaches or apricots can be converted into heat in the combustion processes. They can also be converted into liquid or gas biofuels in a gasification and pyrolysis processes. The aim of the study was to determine the higher (HHV) and lower heating value (LHV) of cherry stones and to determine their energy potential in Polish market of renewable energy. Relative humidity of dried cherry stones was 5.80±0.12% and ash content was equal to 1.43±0.04%. The higher heating value of crushed cherry stones was 20.6±0.7 MJ·kg-1, while the lower heating value 19.2±0.8 MJ·kg-1. The theoretical share of thermal energy from combustion cherry stones in the national heat production from renewable energy sources amounted to 0.42% in 2013.
Jednym ze źródeł energii odnawialnej, mogącym zastąpić tradycyjne paliwa węglowe, jest biomasa. Atrakcyjnym ze względu na aspekt środowiskowy i ekonomiczny źródłem biomasy są pozostałości przemysłu drzewnego lub rolno-spożywczego. Pestki owoców takich jak wiśnie, brzoskwinie lub morele mogą być przetworzone w energię w procesach bezpośredniego spalania lub współspalania. Można je również poddać procesom pirolizy lub zgazowywania i otrzymać biopaliwa ciekłe i gazowe. Celem pracy było określenie ciepła spalania i wartości opałowej pestek wiśni oraz określenie ich potencjału energetycznego w warunkach krajowych. Wilgotność względna suszonej pestki wiśni wynosiła 5,80±0,12%, a zawartość popiołu 1,43±0,04%. Średnie ciepło spalania rozdrobnionych pestek wiśni było równe 20,6±0,7 MJ·kg-1, natomiast wartość opałowa 19,2±0,8 MJ·kg-1. Teoretyczny udział energii cieplnej pochodzącej ze spalania pestek wiśni w krajowej produkcji ciepła z odnawialnych nośników energii wynosił 0,42% w 2013 roku.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2016, 61, 1; 84-87
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of greenhouse gas emissions during summer from deep litter and fully-slatted piggery
Porównanie emisji gazów cieplarnianych z różnych systemów utrzymania tuczników w sezonie letnim
Autorzy:
Rzeźnik, W.
Mielcarek, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/93572.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:
greenhouse gas emissions
deep litter
housing system
pig
gaz cieplarniany
emisja
głęboka ściółka
system utrzymania
trzoda chlewna
Opis:
The aim of the study was to determine greenhouse gases emission factors from fattening pigs kept on deep litter and on fully slatted floor in order to compare them. The emissions were measured from July to September 2013. The buildings were located in the farms in the neighbourhood, in the Wielkopolskie Voivodeship. Gas concentrations were measured by photo – acoustic spectrometer Multi Gas Monitor INNOVA 1312. The average value of CO2 emission factor was 105 g·day-1·kg-1 (VCO2=29%) for the deep litter and 62 g· day-1·kg-1 (VCO2=31%) for a system with a fully slatted floor. For N2O value was respectively 0.047 g· day-1· kg-1 (VN2O=31%) and 0,027 g· day-1· kg-1 (VN2O=34%). The CH4 emission factor value was respectively 0.809 g· day-1· kg-1 (VCH4=63%) and 0.715 g· day-1· kg-1 (VCH4=30%). The emission factors of researched gases were higher in deep litter fattening house, for CO2 by 69%, for N2O by 74% and for CH4 by 13% than in the building with a fully slatted floor. According to the warming potentials of greenhouse gases, rearing pigs on deep litter would emit 59% more of CO2 –equivalents.
Celem pracy było określenie i porównanie emisji gazów cieplarnianych z tuczarni na głębokiej ściółce i z budynku dla tuczników z podłogą szczelinową (system bezściołowy). Badania przeprowadzono, w sezonie letnim, od lipca do września 2013 roku. Budynki były zlokalizowane w województwie wielkopolskim, na terenie gospodarstw, będących w bezpośrednim sąsiedztwie. Stężenie gazów mierzono foto-akustycznym spektrometrem Multi Gas Monitor 1312. Średnie wartości wskaźników emisji z budynku z podłogą szczelinową wynosiły: CO2 – 62 g·doba-1·kg-1, N2O – 0,027 g doba-1· kg-1 i CH4 – 0,715 g· doba-1· kg-1. W tuczarni z systemem utrzymania na głębokiej ściółce przyjmowały wartości: CO2 – 105 g· doba-1·kg-1, N2O – 0,047 g·doba-1·kg-1 i CH4 – 0,809 g· doba-1· kg-1 i były one większe odpowiednio o 69%, 74% oraz 13%. Po przeliczeniu wartości wskaźników na ekwiwalent CO2 system utrzymania na głębokiej ściółce charakteryzuje się o 59% większym potencjałem tworzenia efektu cieplarnianego.
Źródło:
Agricultural Engineering; 2014, 18, 3; 169-177
2083-1587
Pojawia się w:
Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of season on gases emissions from free-stall barns for dairy cows
Wpływ pory roku na emisje gazów z obór wolnostanowiskowych dla krów mlecznych
Autorzy:
Rzeźnik, W.
Mielcarek, P.
Rzeźnik, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/335423.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
gases emission
greenhouse gases
ammonia
free-stall barn
dairy cows
emisja gazów
gazy cieplarniane
amoniak
obora wolnostanowiskowa
krowa mleczna
Opis:
Livestock buildings are an important source of ammonia, methane and nitrous oxide. In naturally ventilated buildings for dairy cattle interaction of weather conditions and microclimate parameters in livestock buildings have an impact on the emission of ammonia and greenhouse gases. The aim of the study was to determine the effect of the seasons on the emission of greenhouse gases (CH4, N2O) and ammonia from barns for dairy cows. The study was conducted in 6 free-stall barns located in the Wielkopolska Voivodship, during: spring, summer and fall. The median of CH4 emission factor was 14.8±2.3 g·h-1·cow-1 in spring, 16.9±3.2 g·h-1·cow-1 in summer, 17.3±2.1 g·h-1·cow- in fall. For N2O and NH3 values were 0.085±0.067 g·h-1·cow-1 in spring, 0.120±0.060 g·h-1·cow-1 in summer, 0.062±0.049 g·h-1·cow-1 in fall and 1.13±0.34 g·h-1·cow-1 in spring, 1.17±0.45 g·h -1·cow-1 in summer, 0.77±0.37 g·h-1·cow-1 in fall, respectively. The analysis for all barns showed statistically significant differences in the values of emission factors between seasons (α = 0.05). For NH3 and CH4 they were not observed only between spring and summer, and for N2O between spring and fall (α = 0.05).
Budynki inwentarskie są głównym źródłem amoniaku, metanu i podtlenku azotu. W naturalnie wentylowanych obiektach dla bydła mlecznego wzajemne oddziaływanie warunków pogodowych oraz parametrów mikroklimatu wewnątrz budynków inwentarskich kształtuje emisję amoniaku i gazów cieplarnianych do otaczającego je środowiska. Celem pracy było określenie wpływu pór roku na emisję gazów cieplarnianych (CH4, N2O) i amoniaku z kilku obór dla krów mlecznych. Badania przeprowadzono w 6 oborach wolnostanowiskowych zlokalizowanych w województwie wielkopolskim, w trzech seriach: wiosennej, letniej oraz jesiennej. Mediana wskaźnika emisji CH4 wynosiła 14.8±2.3 g·h-1·szt.-1 wiosną, 16.9±3.2 g·h-1·szt.-1 latem i 17.3±2.1 g·h-1·szt.-1 jesienią. Dla N2O i NH3 wartości te wynosiły odpowiednio 0.085±0.067 g·h-1·szt.-1 wiosną, 0.120±0.060 g·h-1·szt.-1 latem i 0.062±0.049 g·h-1·szt.-1 jesienią oraz 1.13±0.34 g·h-1·szt.-1 wiosną, 1.17±0.45 g·h-1·szt.-1 latem i 0.77±0.37 g·h-1·szt.-1 jesienią. Ogólna analiza dla wszystkich obór wykazała statystycznie istotne różnice w wartościach wskaźników emisji między porami roku (α=0.05). W przypadku NH3 i CH4 nie zaobserwowano tych różnic jedynie dla wiosny i lata, a w przypadku N2O dla wiosny i jesieni (α=0.05).
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2016, 61, 2; 86-91
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emisja odorów z tuczarni na głębokiej ściółce
Odour emission from deep litter farming system for fattening pigs
Autorzy:
Rzeźnik, W.
Mielcarek, P.
Rzeźnik, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/238492.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
emisja odorów
trzoda chlewna
głęboka ściółka
olfaktometria
odour emission
swine
deep litter
olfactometry
Opis:
Celem pracy było określenie wskaźnika emisji odorów z tuczarni, w której trzoda chlewna była utrzymywana w systemie na głębokiej ściółce oraz porównanie jego wartości z podawanymi w dostępnych publikacjach. Badania prowadzono w gospodarstwie rolnym w województwie wielkopolskim, w okresie od marca do grudnia 2011 r. Wartości stężeń odorów wyznaczono metodą olfaktometrii dynamicznej, zgodnie z normą europejską EN 13725:2003. Koncentracja substancji zapachowych mieściła się w przedziale od 151 do 1247 ouE·m-3 i cechowała ją duża zmienność. Wy-znaczony wskaźnik emisji odorów kształtował się na poziomie od 0,056 do 0,195 ouE·s-1·kg-1 (średnio 0,101 ouE·s-1·kg-1) i jest porównywalny z wartościami uzyskiwanymi w innych badaniach prowadzonych na świecie.
The aim of this study was to determine the odour emission factor from fattening pigs kept on deep litter and to compare it with the values available in the literature. Research was carried out on a farm in Wielkopolska province, from March to December 2011. Odour concentrations were determined by dynamic olfactometry in accordance with European standard EN 13725:2003. The concentration of odour was variable and ranged from 137 to 1247 ouE·m-3. Calculated odour emission factor ranged from 0.056 to 0.195 ouE·s-1·kg-1 (average value 0.101 ouE·s-1·kg-1) and is comparable with valuesobtained in other studies in the world.
Źródło:
Problemy Inżynierii Rolniczej; 2014, R. 22, nr 1, 1; 91-98
1231-0093
Pojawia się w:
Problemy Inżynierii Rolniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the selected microclimate parameters in a fully-slatted piggery
Ocena wybranych parametrów mikroklimatu w tuczarni z podłogą szczelinową
Autorzy:
Rzeźnik, W.
Mielcarek, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956484.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:
microclimate
piggery
gas concentration
fully-slatted floor
mikroklimat
tuczarnia
stężenie gazów
system bezściółkowy
Opis:
The microclimate in livestock buildings is very important for health and welfare of farm animals, as well as for the efficiency of livestock production. The aim of the study was to evaluate the microclimate based on measurements of the selected parameters in a two-storey, fully-slatted piggery from July to October 2013. For five selected days, temperature and relative humidity inside the building, the concentration of NH3, CO2 and N2O and air exchange were recorded. The evaluation of temperature and humidity conditions showed that in the monitored piggery, pigs can be exposed to heat stress. The duration of adverse conditions can be as high as 80% of the day in the summer season. Mean daily NH3 concentrations ranged from 5.92 to 19.51 ppm, and were lower than the limit of 20 ppm. The analysis of the daily distribution of ammonia concentrations showed that in the autumn they were higher than the limit for 40% of the day. Daily average values of CO2 concentrations ranged from 1092 to 2407 ppm, and were lower than the limit of 3000 ppm. Average daily N2O concentrations ranged from 0.48 to 0.82 ppm, and did not negatively affect the comfort of the animals.
Mikroklimat w budynkach inwentarskich ma szczególne znaczenie dla dobrostanu i zdrowia zwierząt hodowlanych oraz wpływa na wydajność produkcji zwierzęcej. Celem podjętych badań była ocena wybranych parametrów mikroklimatu w dwukondygnacyjnej tuczarni z podłogą szczelinową w okresie od lipca do października 2013 roku. Przez pięć wybranych dni monitorowane były: temperatura i wilgotność względna powietrza wewnątrz budynku, stężenie NH3, CO2 i N2O oraz wymiana powietrza. Ocena warunków temperaturowo-wilgotnościowych w tuczarni wykazała, że w badanym obiekcie, u świń może wystąpić stres cieplny. Czas trwania niekorzystnych warunków może sięgać w sezonie letnim nawet 80% doby. Średnie dobowe stężenia NH3 wynosiły od 5,92 do 19,51 ppm i były mniejsze niż dopuszczalne 20 ppm. Analiza dobowego rozkładu stężeń amoniaku wykazała, że w okresie jesiennym wystąpiły przekroczenia wynoszące około 40% doby. Wartości średnich dobowych stężeń CO2 wynosiły od 1092 do 2407 ppm i były mniejsze niż dopuszczalna wartość 3000 ppm. Średnie dobowe wartości stężeń N2O wynosiły od 0,48 do 0,82 ppm i nie wpływały negatywnie na komfort zwierząt.
Źródło:
Agricultural Engineering; 2015, 19, 2; 75-87
2083-1587
Pojawia się w:
Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Limiting odour emission from piggery trough application of heat recovery system
Ograniczanie emisji odorów z tuczarni poprzez zastosowanie instalacji do odzysku ciepła
Autorzy:
Rzeźnik, W.
Mielcarek, P.
Rzeźnik, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/93428.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:
odour emission
deep litter
heat pump
cooling manure
odór
emisja
głęboka ściółka
pompa ciepła
schładzanie obornika
Opis:
The aim of the study was to determine the effect of manure cooling by the use of the heat recovery system on odour emission from a deep litter piggery. Annual comparative research was carried out in a twinroom deep litter piggery located in Wielkopolska Voivodeship. The recovered heat was transferred to central heating and domestic hot water systems of a residential building. The study showed that the average odour emission rate from the room, where heat was recovered (0.192±0.083 ouE·s-1·kg m.c.-1) was lower than in the room without heat recovering (0.273±0.138 ouE·s-1·kg m.c.-1) (p<0.05). The difference was 27%. It was also found that there was statistically significant strong correlation (r =0.86) between the amount of the recovered heat and the percentage odour emission reduction (p <0.05). This relationship was described by the logarithmic regression line y=12.5ln(x)-21.5 (r2=0.74).
Celem pracy było określenie wpływu schładzania obornika, w kojcu z głęboką ściółką na emisję odorów z tuczarni, poprzez zastosowanie instalacji do odzysku ciepła. Roczne badania porównawcze przeprowadzono w dwukomorowej tuczarni na głębokiej ściółce znajdującej się w województwie wielkopolskim. Budynek wyposażony był w instalację do odzysku ciepła z głębokiej ściółki. Dolnym źródłem był obornik znajdujący się w kojcu, natomiast górnym były instalacje centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej budynku mieszkalnego. W pracy wykazano, że średni wskaźnik emisji odorów z komory, gdzie odzyskiwano ciepło (0,192±0,083 ouE·s-1·kgm.c.-1) był mniejszy, niż w komorze bez odzysku ciepła (0,273±0,138 ouE·s-1·kgm.c.-1) (p<0,05). Różnica ta wynosiła 27%. Stwierdzono również, że między ilością pobranego ciepła, a procentową redukcją emisji odorów istnieje statystycznie istotna silna zależność, r=0,86 (p<0,05). Opisano ją dobrze dopasowaną do danych empirycznych (r2=0,74) logarytmiczną linią regresji o równaniu y=12,5ln(x) – 21,5.
Źródło:
Agricultural Engineering; 2016, 20, 1; 167-176
2083-1587
Pojawia się w:
Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka ścieków z zakładu utylizacji odpadów pochodzenia zwierzęcego
Characteristics of wastewater from animal rendering plant
Autorzy:
Rodziewicz, J.
Mielcarek, A.
Bryszewski, K.
Janczukowicz, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/296865.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
slaughterhouse waste
rendering plants
wastewater quality
wastewater treatment
odpady poubojowe
zakład utylizacyjny
charakterystyka jakościowa ścieków
oczyszczanie ścieków
Opis:
In this study, wastewater originating from a post-slaughter waste management plant, the main activity of which is the recovery of other than hazardous wastes of animal origin and wastes from the agri-food processing, were analyzed. The main substrates processed in the installation include post-slaughter wastes and wastes from the agri-food processing, like e.g.: waste animal tissue, raw materials and products unsuitable for consumption and processing originating from the food, dairy, bakery and confectionery industries, sludge from the onsite wastewater treatment plant, unusable dietary fats, cooking oils and fats, and biodegradable kitchen waste. The above-mentioned wastes are recovered and processed into meat-bone meal, blood meal, feather meal as well as technical fat. The wastewater was characterized by a high concentration of organic matter (COD from 20 345 to 66 260 mg O2/dm3), total suspended solids (from 1068 to 4336 mg/dm3), and fats (from 1186 to 2244 mg/dm3). Phosphorus concentration in raw wastewater ranged from 75 to 230 mg P/dm3, that of total nitrogen from 496 to 910 mg N/dm3, and that of ammonia nitrogen from 450 to 846 mg N/dm3. The process line of the onsite wastewater treatment plant included: rotary screen, floatation-flocculation station (agents and procedures aiding the process: PIX coagulant, pH adjustment with soda lye, polyelectrolyte), aerobic bioreactor, and ultrafiltration station. The excess sludge from the bioreactor is dewatered on a filtration press and collected by an external company as a waste product. Removal effectiveness reached 99.7% for organic matter, 98.5% for total phosphorus, 95.2% for total nitrogen, 98.5% for ammonia nitrogen, and 98.9% for suspended solids. The total effectiveness of the first two stages of the treatment process (screening on rotary screens and wastewater treatment via floatation and flocculation) exceeded 50% in the case of most of the contaminants (except for total nitrogen with effectiveness accounting for 46%). The highest total effectiveness of the first two stages of the treatment process, reaching over 90%, was noted in the case of fats. Concentrations of contaminants in the treated wastewater did not exceed the permissible values, stipulated in the integrated permit.
Celem pracy była charakterystyka ścieków pochodzących z zakładu utylizacji odpadów poubojowych oraz ścieków po kolejnych etapach oczyszczania. W skład ciągu technologicznego oczyszczalni wchodzi sito obrotowe, stacja flotacyjno-flokulacyjna, tlenowy reaktor biologiczny i stacja ultrafiltracji. Badania wykonano w latach 2015-2016. Próbki pobrano siedmiokrotnie - trzy w roku 2015 i cztery w 2016 (maj, czerwiec). Ścieki charakteryzowały się wysokim stężeniem związków organicznych wyrażonych ChZT (od 20 345 do 66 260 mg O2/dm3), zawiesin ogólnych (od 1068 do 4336 mg/dm3), tłuszczów (od 1186 do 2244 mg/dm3). Równocześnie stężenie fosforu ogólnego w ściekach surowych wynosiło od 75 do 230 mg P/dm3, azotu ogólnego od 496 do 910 mg N/dm3, a stężenie azotu amonowego od 450 do 846 mg N/dm3. Związki organiczne usuwane były ze sprawnością 99,7%, fosfor ogólny - 98,5%, azot ogólny - 95,2%, azot amonowy - 98,5% i zawiesiny - 98,9%. Sumaryczna efektywność w dwóch pierwszych etapach oczyszczania na sitach obrotowych oraz w procesie flotacji i flokulacji w większości przypadków była wyższa od 50% (wyjątek stanowił azot ogólny). Stężenia wskaźników zanieczyszczeń w ściekach oczyszczonych nie przekraczały wartości dopuszczalnych, określonych w pozwoleniu zintegrowanym.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2017, 20, 3; 359-370
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usuwanie fosforu na filtrach z wypełnieniem z granulatu z popiołów ze spalania osadów ściekowych
Phosphorus removal in filters filled with lwa made of fly ashes
Autorzy:
Rodziewicz, J.
Mielcarek, A.
Kłodowska, I.
Janczukowicz, W.
Choińska-Żurek, E.
Wolter, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/401294.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
wypełnienie typu LECA
filtr pionowy
usuwanie fosforu
LECA
vertical-flow filter
phosphorus removal
Opis:
Celem badań było określenie efektywności usuwania fosforu ze ścieków na filtrach pionowych wypełnionych żwirem oraz granulatem przygotowanym z popiołów powstających podczas procesu spalania osadów ściekowych (FASSTT LWA). Syntetyczne ścieki zawierające 7,36 mg/L fosforu wprowadzano do kolumn filtracyjnych wypełnionych żwirem i FASSTT LWA (dolną warstwę wypełnienia stanowił żwir, podczas gdy górna warstwa z FASSTT LWA zajmowała odpowiednio 0, 12, 25, 50, i 100% wypełnienia kolumny). Badania prowadzono dla obciążeń hydraulicznych równych 0,003, 0,005 i 0,007 m/d. Wykazano, że efektywność usuwania fosforu ze ścieków na filtrach z wypełnieniem zawierającym granulat zależała od proporcji między żwirem i granulatem. Usuwanie fosforu odbywało się głównie wskutek procesu adsorpcji na powierzchni wypełnienia filtru. Najwyższą efektywność usuwania fosforu, niezależnie od zastosowanego obciążenia hydraulicznego, uzyskano dla filtru o 50% zawartości granulatu typu LECA i 50% zawartości żwiru. Potwierdzono możliwość wykorzystania popiołów z procesu spalania osadów ściekowych do produkcji granulatu i zastosowania wypełnienia z granulatu w filtrach do oczyszczania ścieków zanieczyszczonych związkami fosforu.
The effectiveness of phosphorus removal in vertical-flow filters with double-layer filling composed of light weight aggregate made of fly ashes from sewage sludge thermal treatment (FASSTT LWA) and gravel was determined. Synthetic wastewaters containing 7.36 mg/L of phosphorus were fed into filter columns filled with gravel and FASSTT LWA (gravel was the bed’s lower layer, whereas the top layer of the FASSTT LWA constituted 0, 12, 25, 50, and 100% of the depth of the column) at hydraulic loads from 0.003, to 0.007 m/d. The study demonstrated that the efficiency of phosphorus removal depends on the ratio between the gravel and FASSTT LWA. Phosphorus removal is mainly due to adsorption on the surface of the filter filling. The highest phosphorus removal rate was achieved in the filter column with 50% FASSTT LWA and 50% gravel content, irrespective of the hydraulic load applied. The study confirmed the possibility of using FASSTT LWA to produce granular filling and application as the filling of filter columns used for the treatment of wastewaters containing significant concentration of phosphorus.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2016, 48; 186-190
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ procesu filtracji na relację między ilością substancji organicznych i związków biogennych w ściekach mleczarskich
The influence of the filtration process on the content of organic compounds in relation to the concentration of nutrients in dairy wastewater
Autorzy:
Ostrowska, K.
Janczukowicz, W.
Rodziewicz, J.
Mielcarek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819041.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
proces filtracji
ilość substancji
volatile fatty acids
biological phosphorus removal
sequencing batch reactors
denitrification
wastewaters
fermentation
systems
Opis:
Nowadays, high effective carbon, nitrogen and phosphorus removal based on activated sludge is the most popular method of dairy wastewater treatment. In activated sludge systems efficient nutrient compounds removal is determined by the quantity and quality of easily available forms of organic carbon. For both biological phosphorus removal and biological nitrogen removal to occur, an easily biodegradable carbon source must be present in the treating wastewater. The organic compounds used in the processes of denitrification and enhanced biological phosphorus removal (EBPR) usually are presented in treating wastewater, what is called an internal source of carbon. However, many industrial wastewater, including dairy wastewater, very often do not have sufficient amounts of carbon, in relation to the concentration of nitrate and phosphates, to ensure efficient both denitrification and biological dephosphatation processes. When biological nitrogen and phosphorus removal is limited by the availability of easily biodegradable forms of organic carbon a supplemental carbon source must be add to the wastewater, hence so-called external source of carbon should be applied to provide energy necessary for the nutrient removing bacteria to grow and perform their work. One of the most popular sources of organic carbon is acetic acid, which is one of the best available forms of carbon by denitrifying bacteria and those accumulating polyphosphates (PAO). Apart from acetic acid and acetates use is made of a number of the volatile fatty acids (VFA), including propionic acid, butyric acid, valeric acid, and such substrates as: glucose, methanol or ethanol. Since the use of chemical compounds in the form of technical products (e.g. acetic acid, citric acid) is generally expensive, cost-saving solutions are sought. According to literature data, wastewater with high COD/(N + P) ratio after acidogenic fermentation can be used as an external source of VFA in wastewater with low concentrations of easily available organic compounds treatment. The aim of this study was to determine the influence of the filtration process on the content of organic compounds (measured as COD) in relation to the concentration of nutrients (measured as the sum of TKN and TP) in process dairy wastewater, in terms of the possibility of effective VFA production. It was observed, that filtration process ensures improvement of the COD/(N + P) ratio only in wastewater from the selected sections of dairy production. The best result, if percentage increase of the COD/(N + P) ratio is considered, was obtained for the wastewater from butter production. Densification of wastewater from butter production resulted in 95% increase of the COD/(N + P) ratio without a significant increased nutrient concentration. Filtration process provided the highest COD/(N + P) ratio (219,18 mg O2/(mg N + mg P)) and reduced both nitrogen and phosphorus concentrations in the permeate from the apparatus room. The results obtained suggest, that acidogenic fermentation of wastewater from the apparatus room and butter production with high COD/(N + P) ratio can serve as an external source of VFA in biological wastewater treatment process of wastewater with low concentrations of easily available organic compounds, which ensures effective nitrogen and phosphorus removal.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2013, Tom 15, cz. 2; 1411-1425
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sinusogenes orbital complication as the first symptom of refractory granulomatosis with polyangiitis and the use of rituximab in treatment. A case report
Autorzy:
Mielcarek-Kuchta, D.
Lembicz, M.
Puszczewicz, M.
Rzymkowska, M.
Nowicka, A.
Kopeć, T.
Leszczyńska, M.
Szyfter, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917276.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Tematy:
Granulomatosis with polyangiitis
refractory GPA
rituximab
Opis:
Granulomatosis with polyangiitis (GPA) is a rare disease involving multiple organs and systems, characterized by necrotizing inflammation of small and medium-sized vessels and formation of granulomas. There are several forms of the disease. In the generalized form (including severe one), cyclophosphamide in combination with steroids is usually used. There are also cases of a particularly severe and refractory course of the disease, which do not respond to the standard treatment. In such cases some other methods of treatment are recommended, including biological agents such as rituximab - anti-CD20 monoclonal antibody. We described a case of a 17-year-old patient with refractory GPA, resistant to standard remission induction therapy. In case of this patient, advanced lesions were mainly localized in the lungs, sinuses and middle ear. The disease progressed despite standard therapy. Therefore, it was decided to use an alternative treatment with a biological agent – rituximab. In the assessment after therapy we observed a significant clinical recovery as well as the improvement in laboratory tests, pulmonary function tests and radiological imaging. Within six months after the administration of rituximab, progression of the disease was not observed, which was evidenced in radiological imaging and pulmonary function tests. The case illustrates how biological agents, including rituximab, are extending the therapeutic options for patients with GPA, especially with severe forms of the disease.
Źródło:
Progress in Health Sciences; 2015, 5, 1; 265-270
2083-1617
Pojawia się w:
Progress in Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potentialities of modification of metal oxide varistor microstructures
Możliwości modyfikacji mikrostruktury warystorów tlenkowych
Autorzy:
Mielcarek, W.
Prociow, K.
Warycha, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/192094.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Materiałów Elektronicznych
Tematy:
warystor ZnO
mikrostruktura
ceramika półprzewodnikowa
domieszkowanie
Bi2O3
ZnO varistor
microstructure
semiconducting ceramic
doping
Opis:
The electrical properties of varistors, similarly like posistors and other devices made of semiconducting ceramic, are controlled by grain boundaries. In varistor conductivity the main role play potential barriers which arise at grain boundaries during varistor sintering. The I-V behavior of varistor ceramic is such that during conduction the varistor voltage remains relatively constant while a current changes are of several orders of magnitude. Varistor is produced by sintering a mixture of ZnO with a small addition of Bi2O3 and other metal oxides. Varistor microstructure composes of ZnO grains. Each ZnO grain acts as it has a semiconducting junction at the grain boundary. The non-linear electrical behavior occurs at the boundary of each ZnO grain. The junctions between grains are separated by an intergranular phase. The best varistor performance is attained when the Bi-rich intergranular layer is of nanometer size. When the intergranular phase is in a shape of agglomerates embedding Bi2O3 crystal phases and spinel grains it forms areas excluded from conduction. The problem has been studied with emphasis on determining the relation between ZnO dopants and microstructure evolution. It was established that the vulnerability of varistor ceramic for formation of agglomerates depend on the composition of additive oxides. With SrO, MnO and PbO varistor ceramic is more susceptible for formation of agglomerates, while Co2O3, Sb2O3 and SnO2 facilitates the homogenous distribution of additives in varistor body. Elimination of an electrically inactive areas from varistor body would enable the decrease of the amount of additives (e.g. the amount of Bi2O3 would decrease from 1 mol % to 0.2 mol %) and bring about the diminishment of the cost of varistor processing along with improvement of varistor performance.
Własności elektryczne warystorów, podobnie jak pozystorów i innych wyrobów z ceramiki półprzewodnikowej, są kontrolowane przez ukształtowanie granicy ziaren. Ceramika warystorowa ZnO swoje niewłaściwości elektryczne zawdzięcza domieszce małej ilości innych tlenków metali. Mikrostruktura warystora rozwija się podczas spiekania. Głównym elementem mikrostruktury warystora są ziarna ZnO odseparowane od siebie cienką , bogatą w bizmut, warstwą międzyziarnową. Najlepsze własności elektryczne warystor wykazuje wtedy, kiedy warstwa ta jest możliwie cienka. Jeżeli warstwa ta jest w formie aglomeratów, a w dodatku zawiera w sobie wykrystalizowany Bi2O3 lub krystality innych związków to tworzy obszar wykluczony z przewodnictwa. W warystorze o takiej strukturze w czasie przepływu prądu dochodzi do miejscowych przegrzań i zakłóceń w działaniu. W pracy udowodniono doświadczalnie, że spiekając wstępnie tlenek bizmutu z tlenkami innych metali można wpływać na kształt warstwy miedzyziarnowej, a więc i na elektryczne własności warystora. Przeprowadzone doświadczenia dowiodły, że jeżeli Bi2O3 przed dodaniem do warystora spieczemy wstępnie z tlenkami Co, Sb lub Sn to tak zmodyfikowany tlenek bizmutu sprzyja równomiernemu rozprowadzeniu domieszek w warystorze przyczyniając się do eliminacji ze struktury warystora obszarów nieaktywnych elektrycznie. Natomiast wstępne modyfikowanie tlenku bizmutu tlenkami tzw. szkłotwórczymi jak PbO, SrO i MnO nie przynosi podobnego efektu.
Źródło:
Materiały Elektroniczne; 2009, T. 37, nr 1, 1; 86-98
0209-0058
Pojawia się w:
Materiały Elektroniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekładki ceramiczne wyprasek warystorowych do stosowania w procesie wypalania warystorów
Ceramic separators to place between green compacts during varistor sintering
Autorzy:
Mielcarek, W.
Prociów, K.
Warycha, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/159182.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Elektrotechniki
Tematy:
przekładki ceramiczne wyprasek
warystory tlenkowe
związek trudno-spiekalny
ceramic separators of green compacts
metal-oxide varistors
sinter-resisting component
Opis:
Warystory Zno są wytwarzane typową technologią ceramiczną. W uproszczeniu proces wytwarzania warystorów obejmuje mielenie i mieszanie składników oraz formowanie i wypalanie wyprasek. Podczas wypalania może dojść do takiego spieczenia się sąsiadujących ze sobą wyprasek, że rozdzielenie ich bez uszkodzenia staje się niemożliwe. W pracy przedstawiono wady i zalety dotychczas stosowanych sposobów rozwiązania tego problemu. Niektóre z nich są niewystarczająco efektywne, inne wręcz nieekonomiczne. Przekładki ceramiczne proponowane w ramach tej pracy są wytworzone z ceramiki o składzie zbliżonym do ceramiki warystorowej lecz uzupełnionej o trudnospiekalny składnik dzięki któremu uzyskano przekładki które nie tylko nie przywierają do wypalanych warystorów ale nie wprowadzają też do nich żadnych chemicznych zanieczyszczeń.
ZnO metal oxide varistors are created using typical ceramic technology. During the process of sintering the green compacts may glue together and stick to each other so hard that they cannot be separated without damaging the varistor. This can be avoided in several ways but none is satisfactory and good enough as ones are not effective, while the other ones are simply inconvenient.The developed ceramic separators can be applied in multiple uses. In essence they are made of the same ceramic as varistor but doped with sinter-resisting component which causes the separators and sintered varistors not stick together. They are reliable and economical.
Źródło:
Prace Instytutu Elektrotechniki; 2012, 259; 81-82
0032-6216
Pojawia się w:
Prace Instytutu Elektrotechniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania technologiczne warystorów tlenkowych
The essence of knowing-how in varistor technology
Autorzy:
Mielcarek, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/159940.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Elektrotechniki
Tematy:
warystory tlenkowe
Opis:
W pracy na tle literatury i badań własnych przedstawiono zagadnienia związane z technologią wytwarzania dominujących obecnie warystorów tlenkowych. Celem przeprowadzonych badań było określenie warunków uzyskiwania warystorów o powtarzalnych i stabilnych charakterystykach przy zminimalizowanej ilości dodatków - tlenków bizmutu i antymonu. Warystory - rezystory o rezystancji zmieniającej się w zależności od przyłożonego napięcia, znajdują zastosowanie w układach ochrony przed przepięciowej praktycznie w pełnym zakresie napięć i prądów. Podstawowym elementem budowy warystora tlenkowego są ziarna tlenku cynku rozdzielone warstwą tlenku bizmutu zapewniającej powstanie bariery potencjałowej. Na konieczność podjęcia tych prac wskazywało pojawienie się w wytworzonych partiach warystorów podgrupy elementów o znacznie gorszych charakterystykach oraz pogarszanie się parametrów warystorów w zakresie prądów upływu (punkt pracy) w wyniku chwilowego wzrostu temperatury. Warystory te wytworzono z surowców technicznych stosowanych zwykle w procesie produkcyjnym. Jak wykazały badania mikrostruktury oraz przesłanki literaturowe, wady te były spowodowane niejednorodnością rozmiarów ziaren tlenku cynku i występowaniem obszarów fazy bogatej w tlenek bizmutu. Niejednorodności te w przypadku występowania zmian temperatury powodowały powstawanie lokalnych naprężeń i pogarszanie się właściwości elektrycznych. W celu określenia warunków i mechanizmów wzrostu ziaren tlenku cynku w trakcie spiekania warystora wykonano analizy morfologii ziaren ZnO otrzymanego z rozkładu octanu cynku i metodą spray-pyhyrolisis. Analizy morfologii ziaren wykonano przy pomocy mikroskopów elektronowych - transmisyjnego, skaningowego i optycznego. Pomiary składu fazowego i wielkości krystalitów wykonano metodami rentgenografii proszkowej. Przeprowadzone badania wykazały, że tlenek cynku początkowo krystalizuje w formie igieł, które w temperaturach 600-700°C przyjmują korzystne obłe formy. Tlenek cynku otrzymywany metodą spray-pyrolisis przyjmuje obłe formy już w niższych temperaturach. Na podstawie uzyskanych danych oceniono właściwości różnych frakcji tlenku cynku: uzyskanego metodą przemysłową (spalania par metalu) oraz tlenku reaktywnego o ziarnach zawierających znaczną ilość mikroporów. Najlepsze wyniki uzyskano dla frakcji o jednorodnych mikronowych ziarnach. Warystory wykonane z tej frakcji wykazywały odporność na zmiany temperatury. Warystory wykonane z tlenku aktywnego charakteryzowały drobne ziarna i wysokie napięcia pracy. Zahamowanie wzrostu ziaren było tu spowodowane występowaniem mikroporów wewnątrz ziaren, podobnie jak w przypadku aglomeratów zbudowanych z małych ziaren dla tlenku otrzymywanego metodą spalania par cynku. Tak więc tlenek stosowany w warystorach powinien mieć jednorodne mikronowe ziarna pozbawione mikroporów i aglomeratów. Drugim znaczącym składnikiem warystora jest tlenek bizmutu. Występuje on w szeregu odmianach polimorficznych, których występowanie potwierdzono w warystorze. Jednak istotne znaczenie w formowaniu granicy ziaren ma amorficzna nanometrowa lub atomowa warstwa tlenku bizmutu. Tlenek krystalizujący w większych mikronowych obszarach w trakcie wygrzewania stabilizującego elektryczne właściwości warystora ulega przemianie polimorficznej ß›?. Mniejsza przewodność jonów tlenu przez odmianę ? w porównaniu do odmian ß czy ? ma zapobiegać migracji jonów tlenu z obszaru złącza i obniżaniu się międzyziarnowej bariery potencjałowej. Mniejszą przewodność odmiany ? potwierdzono badaniami własnymi dla tlenku cynku (który jest również dobrym przewodnikiem jonów tlenu) domieszkowanego tlenkiem bizmutu oraz dla masy warystorowej. Wywołany wygrzewaniem spadek przewodności (około dwukrotny) jest zbyt mały aby wyjaśnić znaczące zahamowanie procesu degradacji. Wygrzewanie to powoduje również znaczne zmniejszenie współczynników nieliniowości w zakresie niskoprądowym , przypuszczalnie związane z naprężeniami wywołanymi przez przemianę polimorficzną. Zahamowanie procesu degradacji może być spowodowane relaksacją naprężeń i/lub., jak podaje literatura, poprzez eliminację mobilnych międzywęzłowych jonów cynku ze strefy zubożonej obszaru złącza. Najlepsze rezultaty uzyskano stosując wygrzewanie w tlenie pod zwiększonym ciśnieniem, wzbogacające w tlen granice ziaren, a zarazem eliminujące jony między-węzłowe. Poza czynnikami związanymi z przemianami polimorficznymi czy oddziaływaniem międzywęzłowych jonów cynku, na degradację mogą mieć wpływ inne dodatki. Dobre rezultaty daje zastosowanie fryty szklanej dodawanej do masy warystyrowej. Stwierdzono też, że dodatek tlenku kobaltu znakomicie zwiększający współczynniki nieliniowości, powoduje również zahamowanie procesu degradacji. Inne dodatki jak tlenek manganu nie tworzący własnych faz krystalicznych przyśpiesza reakcje pirochlorku Bi2((Zn4/3Sb2/3)O6 z ZnO i uwolnieniu tlenku bizmutu co stwierdzono na podstawie analizy reakcji w układzie ZnO-Bi2O3-Sb2O3-MnO2. Dodatkiem oddziaływującym w zróżnicowany sposób jest tlenek antymonu. Powoduje on zahamowanie wzrostu ziaren, poprawia współczynnik nieliniowości i ukierunkowuje reakcje chemiczne w warystorze tworząc pirochlorek. Wzorując się na tej reakcji wykonano warystory oparte o tlenek tytanowo-bizmutowy o niższych napięciach warystorowych i większych ziarnach. Radykalną poprawę struktury warystora uzyskano jednak stosując tlenek barowo-bizmutowy BaBiO2,77 i jako reagent TiO2. Znaczne rozproszenie reagenta (w poprzednich przypadkach był to tlenek cynku - główny składnik warystora) i poprawy zwilżalności granic ziaren umożliwiły wielokrotne zmniejszenie ilości dodawanego tlenku bizmutu i antymonu przy zachowaniu wysokich współczynników nieliniowości. Warystory te charakteryzuje odporność na procesy degradacji nawet bez stosowania dodatkowego wygrzewania. Zmniejszenie ilości antymonu i bizmutu powoduje eliminację obszarów wyłączonych z przewodzenia prądu - spinelu antymonowo-cynkowego i obszarów bogatych w tlenek bizmutu. Zastosowanie tlenku barowo-bizmutowego z tlenkiem tytanu zamiast tlenku bizmutu i antymonu oraz tlenku cynku o jednorodnych mikronowych ziarnach umożliwia uzyskanie warystora o wysokich parametrach eksploatacyjnych przy obniżonych kosztach wytwarzania.
The research was aimed at clarifying the essence of metal oxide varistors (MOV) technology. The necessity of undertaking this challenge was dictated by the troubles with processing of commercial varistors with satisfying properties. The other prompt to this research was given by deterioration of varistor properties during varistor operation. Efforts fructified in development of varistors maintaining excellent electrical properties at reduced rate of dopants. Varistor samples, laboratory made for the necessity of this work were based on typically used in commercial varistors, technically pure row materials. Varistors being resistors with variable (depending on applied voltage) resistivity are widely used for protection of electrical devices against voltage surges. The electrical properties of varistors are controlled by charge and defect profile of ZnO grain boundaries. As it was anticipated from literature data and confirmed experimentally by author, the main varistor faults are effected by non-homogeneity of ZnO grains and Bi2O3 intergranular layers. Non-homogeneity of the sizes of ZnO grains and the width of Bi2O3 leads, during passing of the current, to the local overheatings and deterioration of varistor electrical properties. Morphology of varistors was examined by scanning, optical and electron transmittance microscopy. The process of ZnO grain growth during sintering was watched and compared in varistor samples made of ZnO powders sensitized by different methods. X-ray powder diffractometer was used for measurements of crystal phases and crystallite sizes. The carried out examination revealed that at the beginning ZnO crystallizes in the form of needles and at 600-700oC it transforms into desirable oval shape. ZnO synthesized by spray-pyrolysis method shapes in oval at lower temperatures. The comparison of two different commercially available ZnO powders: so called "active" one with large specific area BET and the one synthesized by combustion of Zn vapors led author to conclusion that ZnO suitable for varistor application is to be characterized by equal in size micronous ZnO grains without pores and agglomerates. The other meaningful component of varistor is Bi2O3. The presence of monomolecular layer of Bi2O3, separating ZnO grains, is essential for development of varistors property in ZnO ceramics. Bi2O3 has several crystal forms and ?, ß, ? and ? are deducible in varistors. Bi2O3 crystal phases differ in structure and properties. During stabilizing heating of varistors the ß - Bi2O3 transforms to ? - Bi2O3. This transformation benefits the varistor with the lower oxygen ion conductivity retarding the migration of oxygen ions from ZnO grain boundaries. The lower oxygen conductivity of ? phase was confirmed experimentally by author in both ZnO-Bi2O3 systems and in varistor samples. But even twice as much diminishment of Bi2O3 oxygen conductivity does not account for retarding varistor suitability for degradation as much as it takes place. It was anticipated by author that because ß to ? transformation is accompanied with stresses, during additional heating strain relaxation must and occurs (lower nonlinearity coefficient ? is the prove). The process of relaxation is opposite to degradation. Author's studies on varistor degradation led him to the conclusion that the best hindering of degradation is achievable by heating of varistors under higher pressure in oxygen atmosphere. The other approach how to hinder varistor degradation worked out by author consisted in adding varistor ceramics with glass frit. Author's experimentally confirmed discovery that cobalt dopant, remarkably enhancing ? coefficients is is also the essential factor in hindering varistor degradation. Author's study on role of Mn dopant ended in conclusion that Mn advances the pirochlore reaction with ZnO, delivering the additional amount of Bi2O3 liquid at lower sintering temperature. The role of Sb in ZnO varistor ceramics is rather complicated. It acts mainly as ZnO grain retardant and as a precursor of pirochlore phase, it is a promoter of varistor property in ZnO ceramics. Assuming similarity between Sb and Ti behavior, a new technology of varistors doped with titan-bismuth oxide was developed by author. Varistors processed according to this technology are characterized by lower (due to larger ZnO grains) characteristic voltage in comparison with the ones doped with Sb. Anyway, the fundamental improvement of homogenuity of varistor structure and electrical properties at the same time was achieved with development by author the technology of varistors doped with BaBiO2,77 and TiO2. The Bi2O3 phase in varistors made with this technology has much better uniformity of dispersion, for the Bi2O3 phase in this system is formed due to reaction of pirochlore phase with TiO2 instead of ZnO, as it takes place in standard varistor technology. Varistors made with this technology acquire the excellent electrical properties at reduced rate of dopants, due to better wettability of ZnO grain boundaries in this system.
Źródło:
Prace Instytutu Elektrotechniki; 2002, 212; 1-125
0032-6216
Pojawia się w:
Prace Instytutu Elektrotechniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies