Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

Avant-garde against avant-garde

Autorzy:

Kluszczyński, Ryszard

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593887.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

avant-garde
new media art
art & science
cybernetic art
robotic art
bioart
hybrot art
awangarda
sztuka nowych mediów
sztuka cybernetyczna
sztuka robotyczna

Opis:

In this paper, new media art, which is fundamentally associated with technology and science, will be discussed as a contemporary form of artistic avant-garde. In my argument, I will focus on its connections to earlier manifestations of avant-garde mindsets and attitudes, that is, to historical avant-garde and neo-avant-garde. I will also address the role of the art world and its institutions in establishing their mutual relationships.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 33-43
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

The intermediality of the avant-garde or the avant-garde of intermediality? Is the avant-garde intermedial?

Autorzy:

Chmielecki, Konrad

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593792.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

Dick Higgins
avant-garde
intermedium
intermediality
objectification of art
Peter Bürger
allegory
collage/montage
awangarda
intermedialność
uprzedmiotowienie sztuki
alegoria
kolaż/montaż

Opis:

The article is an attempt to answer the question “Is the avant-garde intermedial?” Intermediality is not a new concept in the field of art and media theory; it has a long history, going back to 1965, when Dick Higgins published his essay Intermedia. The artist then tried to put his ideas into words as an intermedial manifesto of the avant-garde. This paper characterizes its assumptions, defines the notion of “intermedium”, and determines the basis of intermedial strategies. In the subsequent section of the paper the author starts a discussion about media theory and mediality in avant-garde art, looking at intermedial relationships in many artworks, and drawing attention to the objectification of art, which has led to the development of intermedial ready-mades and poème-objets. An important aspect of the intermedial activity of the avant-garde artists seems to be also the tension between the opposing poles of “gesture aesthetics” and “discourse strategy”. In the subsequent sections of his discussion of intermedial practices of the avant-garde artists, the author refers to the allegorical strategy described in Peter Bürger’s Theory of the Avant-Garde, whose aim is to work out the notion of a non-organic avant-garde work. It is characterized by montage, which can be compared to the process of integrating heterogeneous elements into a “new” whole, similar to the intermedium, which is a combination of different media. In this context montage may be understood as an intermedial process. The answer to the question “is the avant-garde intermedial?” is not obvious. The intermedial theories presented here seem to be anachronistic or even erroneous, because nobody understands intermediality currently like the avant-garde in the 1960s.
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie „czy awangarda jest intermedialna?” Intermedialność nie jest pojęciem nowym na gruncie teorii sztuki i mediów, gdyż ma ono długą historię, która sięga 1965 roku, kiedy Dick Higgins opublikował esej Intermedia. Artysta wyraził wtedy swoją myśl jako intermedialny program awangardowy. Artykuł charakteryzuje główne jego założenia, dokonuje zdefiniowania pojęcia „intermedium”, określa podstawowe strategie intermedialne. W dalszej części tego tekstu podejmuję dyskusję na temat teorii mediów i medialności w sztuce awangardowej jako problemu intermedialnego, poszukuję relacji intermedialnych w poszczególnych dziełach sztuki i zwracam uwagę na uprzedmiotowienie sztuki, które doprowadziło do powstania intermedialnych ready-mades i poème-objets. Ważnym aspektem intermedialnej działalności artystów awangardowych wydaje się również zawieszenie pomiędzy dwoma opozycyjnymi biegunami: „estetyką gestu” i „strategią dyskursu”. W kolejnych etapach omawiania intermedialnych praktyk artystów awangardowych odnoszę się do strategii alegorii opisanej w Teorii awangardy Petera Bürgera, której celem jest wypracowanie pojęcia nieorganicznego/awangardowego dzieła sztuki. Jego wyznacznikiem jest montaż, który można porównać do procesu scalania heterogenicznych elementów w „nową” całość, podobnie jako mediów w jedno intermedium. W tym kontekście montaż można rozumieć jako proces intermedialny. Odpowiedź na pytanie „czy awangarda jest intermedialna?” nie jest jednoznaczna. Przedstawione teorie intermedialne wydają się anachroniczne, albo wręcz błędne, ponieważ nikt obecnie nie rozumie intermedialności tak jak awangarda w latach 60.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 221-242
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Awangardowa cyberpoezja?
Avant-garde cyberpoetry?

Autorzy:

Świeściak, Alina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/511561.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

cyberpoetry
Polish poetry
avant-garde poetry

Opis:

The article discusses cyberpoetry as a category of avant-garde writing. The author proves that cyberpoertry should not be regarded as modern avant-garde writing, because modern culture does not follow the avant-garde cultural and aesthetic norms (such as novelty, originality). The fact that cyberpoetry applies some avantgarde aesthetic tools (collage and montage) must be regarded as non- avant-garde continuation.

Źródło:

Postscriptum Polonistyczne; 2014, 2(14); 111-123
1898-1593
2353-9844

Pojawia się w:

Postscriptum Polonistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Avangarda poslije avangarde u hrvatskoj poeziji
Avant-garde After the Avant-garde in Croatian Poetry

Autorzy:

Oblučar, Branislav

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/636036.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

avant-garde
neo-avant-garde
post-avant-garde
postmodernism
poetry
Croatian literature

Opis:

The article discusses the problem of the avant-garde in Croatian poetry during the second half of 20th century. It supports the thesis about the continuity of the avant-garde before and after World War II, and perceives the artistic and literary experiments of the neo and post-avant-garde as a part of a long avant-garde tradition. The analysis brings forward the different perceptions of avant-garde in the works of Radovan Ivšić and Josip Sever, and post-avant-garde poets of 1970s and 80s.

Źródło:

Poznańskie Studia Slawistyczne; 2020, 18; 159-173
2084-3011

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Slawistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

The avant-garde: art as theory

Autorzy:

Sztabiński, Grzegorz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593780.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

avant-garde
theory
discourse
Paul Mann
Peter Bürger
Victor Burgin
awangarda
teoria
dyskurs

Opis:

The starting point of the paper are the questions formulated in 1993 by Philip Auslander as to whether the avant-garde is possible in postmodernism, or whether postmodernism itself can be regarded as a new phase of the avant-garde. The representatives of avant-garde art considered theory to be of great importance. Therefore, an attempt to answer the questions has been made here from the point of view of three theoretical approaches to the problem. The first one has been discussed with reference to Paul Mann's book The Theory-Death of the Avant-Garde assthat art today functions within the framework of a “discursive economy”. The avant-garde theories, opposed to the artistic status quo, in fact support the functioning of this mechanism, becoming “discourse productive”. Thus, instead of renewing it, they contribute to the death of the avant-garde, which is absorbed by the cultural “exchange effect”. The second approach, referred to as “theory-life”, is developed on the basis of the reneving atbaet, by Peter Bürger. He considered that the basic aspiration of the avantgarde was an attack against the institution of art and revolutionizing life as a whole. This renewal was announced in their writings and manifested in artworks which became a way of undertaking and attempting to solve theoretical problems. I have described this phenomenon as “theorism”. The third option discussed is the “end of theory”, with reference to Victor Burgin's book of the same title. The British author believes that the concept of art shaped from the Renaissance period onwards through the Enlightenment and Romanticism, has collapsed in the 20th century. Currently art operates not in the area of theory, but in the sphere of the discourses creating “semblances of truth” and performing mobilizing and strategic, not ontological functions. The article concludes with some remarks on the change of metaphors (“death”, “life”, “end”), which are employed in connection with the avant-garde, as well as the possible consequences of this situation.
Punktem wyjścia artykułu są pytania sformułowane w 1993 roku przez Philipa Auslendera dotyczące tego, czy awangarda jest możliwa w postmodernizmie, albo czy sam postmodernizm można uznać za nową fazę awangardy? Przedstawiciele sztuki awangardowej przypisywali istotną rolę teorii. Dlatego próba odpowiedzi na zadane pytania podjęta została w nawiązaniu do trzech możliwości, jakie łączono z awangardowym teoretyzowaniem. Pierwsza została omówiona w nawiązaniu do książki Paula Manna The Theory-Death of the Avant-Garde. Polega ona na wskazaniu, że dziś sztuka funkcjonuje w ramach „ekonomii dyskursywnej”. Teorie awangardowe, opozycyjne wobec artystycznego status quo, w istocie podtrzymują funkcjonowanie tego aparatu, stając się „ dyskursywnie produktywne”. Zatem zamiast do odnowy, przyczyniają się do śmierci awangardy, wchłonięcia jej przez kulturowy „efekt wymiany”. Druga możliwość, określona jako „teoria – życie”, zostaje rozwinięta na przykładzie tekstów Petera Bürgera. Uznał on, że podstawowym dążeniem awangardy był atak na instytucję sztuki i zrewolucjonizowanie życia jako całości. Odnowa ta była zapowiadana w tekstach i realizowana w dziełach sztuki, które stawały się sposobem podjęcia i próbą rozwiązania problemów teoretycznych. Zjawisko to określiłem jako „teoretyzm”. Trzecia omówiona możliwość to „koniec teorii”. Została ona przedstawiona w nawiązaniu do książki Victora Burgina o tym samym tytule. Angielski autor uważa, że w XX wieku nastąpił upadek koncepcji sztuki kształtowanej od okresu Renesansu, a uformowanej w czasach Oświecenia i Romantyzmu. Sztuka obecna rozgrywa się nie w obszarze teorii, a w sferze dyskursów tworzących „efekty prawdy” i pełniących funkcje mobilizującą i strategiczną”, nie ontologiczną. Artykuł kończą uwagi na temat zmiany metafor („śmierć”, „życie”, koniec”), które są stosowane w związku z awangardą i ewentualnych konsekwencji tej sytuacji.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 57-72
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Awangardowy Eliot
The Avant-Garde Eliot

Autorzy:

Perloff, Marjorie

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942600.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Opis:

The author of the article describes a mode of twentieth century poetry for which the key concept is that of constructivism — the specific understanding that language is itself a field of meaning-making. In the successive parts of her paper, Marjorie Perloff ponders on Eliot’s The Love Song of J. Alfred Prufrock with special regard to his actual literary practice. The poetic mode of instability and dislocation, the poetics of indeterminacy — she tries to convince us — are to become, in their more extreme forms, the characteristic mode of such contemporary poets as John Ashbery, Robert Creeley, Lyn Hejinian and Charles Bernstein.

Źródło:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2012, 01
2299-7458
2449-8386

Pojawia się w:

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Canonization of the avant-garde: on the publication Avant-garde museum
Kanonizacja awangardy – o publikacji Awangardowe muzeum

Autorzy:

Lubiak, Jarosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1932691.pdf

Data publikacji:

2021-06-23

Wydawca:

Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków

Tematy:

Avant-garde
museum
modern art
museology
art of exhibition
awangarda
muzeum
sztuka nowoczesna
muzealnictwo
wystawiennictwo

Opis:

The monumental publication Avant-garde Museum (ed. Agnieszka Pindera, Jarosław Suchan, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2020) juxtaposes and analyses four museum projects: Museums of Artistic Culture in Soviet Russia, the activity of the Société Anonyme in the USA, Poland’s ‘a.r.’ Group, and the Kabinett der Abstrakten, the selection criterion being that each was conceived by Avantgarde artists; additionally, in the projects’ assumptions the artists were to run the implementation of the projects. The publication has been divided into three sections: research papers, source texts, and the catalogue of documents and works. The study of the Avant-garde museum projects spans over four areas: the concept, collection, organization, and display. However, these issues are not isolated in the research, but more purposefully integrated. The main goal of the study is to show how the Avant-garde institutionalized itself. This very thesis is reflected upon in the present paper. Just like the consequences of this publication: e.g., entering the Avant-garde into the canon of art history and sanctifying its output as an unquestionable value.
Monumentalna publikacja Awangardowe muzeum (red. Agnieszka Pindera, Jarosław Suchan, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2020) zestawia i analizuje cztery projekty muzealnicze: Muzea Kultury Artystycznej w Rosji Radzieckiej, działalność Société Anonyme w Stanach Zjednoczonych i grupy „a.r.” w Polsce oraz Kabinett der Abstrakten w Hanowerze. Kluczem doboru jest to, że koncepcję każdego z projektów opracowali awangardowi artyści, co więcej w założeniach mieli oni również kierować realizacją tych przedsięwzięć. Publikacja podzielona jest na trzy części: artykuły badawcze, teksty źródłowe oraz katalog dokumentów i prac. Badanie awangardowych projektów muzealniczych obejmuje cztery obszary: koncepcję, kolekcję, organizację i ekspozycję. Kwestie te nie są wyodrębniane w badaniach, raczej celowo splatane. Głównym założeniem książki jest ukazanie, w jaki sposób awangarda instytucjonalizowała samą siebie. Ta teza zostaje poddana refleksji w niniejszej recenzji. Podobnie jak konsekwencje tej publikacji, do których należy m.in. wpisanie awangardy do kanonu historii sztuki i uświęcenie jej dorobku jako niepodważalnej wartości.

Źródło:

Muzealnictwo; 2021, 62; 128-131
0464-1086

Pojawia się w:

Muzealnictwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

The Slav Avant-garde in Australian Art

Autorzy:

Bojić, Zoja

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/951494.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Slav cultural memory
Slav artists
émigré artists
avant-garde
Australia

Opis:

Australian art history includes a peculiar short period during which the European avant-garde values were brought to Australia by a group of Slav artists who gathered in Adelaide in 1950. They were brothers Voitre (1919–1999) and Dušan Marek (1926–1993) from Bohemia, Władysław (1918–1999) and Ludwik Dutkiewicz (1921–2008) from Poland, and Stanislaus (Stanislav, Stan) Rapotec (1911–1997) from Yugoslavia, later joined by Joseph Stanislaus Ostoja-Kotkowski (1922–1994) from Poland. Each of these artists went on to leave their individual mark on the overall Australian art practice. This brief moment of the artists’ working and exhibiting together also enriched their later individual work with the very idea of a common Slav cultural memory.

Źródło:

Poznańskie Studia Slawistyczne; 2020, 18; 37-48
2084-3011

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Slawistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Awangarda panoramicznie
Avant-garde in Panoramic View

Autorzy:

Nowicka, Daria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/636104.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

art
Polish literature
Modernism
Futurism
seeing
comparative studies
avant-garde

Opis:

The Seeing Avant-garde [Widzenie awangardy] volume edited by Agata Stankowska, MarcinTelicki and Agata Lewandowska is a collection of the articles about the avant-garde update.Written by many researchers, the articles show a wide scale of research on the contemporaryavant-garde manifested in literature, art, music, theatre and cybernetics. As an extremely valuablepublication, the book in question concentrates on the new and original methods of comparativeresearch, marks new reading directions, and presents contemporary problems of aesthetics.

Źródło:

Poznańskie Studia Slawistyczne; 2020, 18; 305-317
2084-3011

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Slawistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Avant-Garde-ness & Experimentation: Renegades as Outliers

Autorzy:

Yoon, Jin Sup

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1011634.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Tematy:

performance art
rhizome
rhizomatous map
art and democracy
art collectives
avant-garde

Opis:

The article was written from the point of view of a witness, participant in civilization and social changes in South Korea. Rapid modernization has transformed the social structure of Korean society. The territory of contemporary art, contemporary forms, such as happenings and performances, has become a way of expressing a critical approach to the ongoing civilization changes, and at the same time a way of pro-democratic demands addressed to the military regime ruling the country at that time. The connection of the history of avant-garde art and the anticipation of the development of art functioning in the social context of the time, led to the creation of an intellectual project entitled 'Rhizomatous Map of Performance Art' (see the diagram). It was based on the author's personal experiences as an artist, art critic and art historian. The conclusion of the project is to establish in research and personal experience the belief that performance art plays a central role in the development of modern society and its creative culture. Art and its creators, who once seemed renegade, are now seen as pioneers of the modern Korean state.
Artykuł został napisany z punktu widzenia świadka, uczestnika przemian cywilizacyjnych i społecznych w Korei Południowej. Raptowna modernizacja spowodowała przeobrażenia w strukturze społecznej społeczeństwa Koreańskiego. Terytorium sztuki współczesnej, współczesnych form, takich jak happening i performance, stało się sposobem dania wyrazu dla krytycznego podejścia do dokonujących się zmian cywilizacyjnych, a zarazem sposobem żądań pro-demokratycznych adresowanych do militarnego regime rządzącego w tym czasie w państwie. Powiązanie historii sztuki awangard i przewidywania co do rozwoju sztuki funkcjonującej w ówczesnym kontekście społecznym, doprowadziły do powstania projektu intelektualnego zatytułowanego 'Rhizomatous Map of Performance Art' (zobacz diagram). Jego podstawą były personalne doświadczenia autora jako artysty i krytyka sztuki i historyka sztuki. Konkluzją projektu jest ugruntowanie w badaniach i doświadczeniu personalnym przeświadczenia o centralnej roli performance art w rozwoju nowoczesnego społeczeństwa i jego kreatywnej kultury. Sztuka i jej twórcy, którzy wydawali się kiedyś renegatami, są dziś postrzegani jako pionierzy nowoczesnego państwa Koreańskiego.

Źródło:

Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 79-87
2080-413X

Pojawia się w:

Sztuka i Dokumentacja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Digital performance and avant-garde artistic distinctions

Autorzy:

Sztabińska, Paulina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593821.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

digital performance
Avant-Garde
postmodernism
cyberculture
performativity
“dialogical interaction”
digitalny performance
awangarda
cyberkultura
performatywność
“dialogiczne obcowanie”

Opis:

Digital performance is an artistic phenomenon isolated at the beginning of the 21st century. In the subsequent years, the scope of interest of the researchers analyzing this phenomenon has extended not only to new projects, but also to the works constituting its “prehistory,” dating back to the 1960s and 1970s, and to selected avant-garde projects from the first half of the 20th century. This interest has resulted in a number of theoretical studies on digital performance, which is associated on the one hand with the latest achievements in information technology, and on the other with human bodily performance, frequently contrasted with technology-based approaches in art. Digital performance seems to be a concept integrating both of those areas. Basing on this example, one can examine the various manifestations of apparent interdependence between its components, as well as the evolution of the issues that were of interest to the historical avant-garde. The present author argues that digital performance is a unique artistic phenomenon that does not fit within the usually employed theoretical categories. There are three possible perspectives from which it can be approached. Firstly, it might be considered in the context of postmodernism, as a kind of postmodern hybrid, a cross between the tendencies previously regarded as opposed (e.g. in avant-garde and neo-avant-garde art). However, as suggested by such authors as Steve Dixon, it is also possible to separate it from the postmodern strategies and see it as a manifestation of the hidden aspirations of artists from both the first and the second half of the 20th century. In the new artistic phenomenon, they have taken on an explicit form thanks to the use of the latest technological developments. The second interpretation of digital performance is to regard it as a characteristic manifestation of cyberculture, combining the biological and the technological (cf. Roy Ascott, R.W. Kluszczyński). According to this interpretation, it functions “in-between” (in interspaces and “intertimes,” revealing the multidimensional fluidity of the contemporary world. The third of the theoretical perspectives discussed here reflects the views of W.J.T. Mitchell and Mindy Fenske. Contrary to the cybercultural interpretation, which presupposes the convergence of the performative and the digital, the existence of a dialectic opposition between them is emphasized here. Overcoming it through transition from thesis to anti-thesis in order to achieve synthesis (or, using different terminology, dialogue negotiation) involves searching for a connection between biology and technology, even if the result of this search is still incomplete and not definitive. The concept of dialogue assumes that even if performativity and digitalism are converged, the original nature of the starting elements is sensed, and it is possible to consider different ways in which these elements are involved in the dialogic interaction.
Digitalny performans jest zjawiskiem artystycznym wyodrębnionym na początku XXI wieku. W następnych latach zakres zgromadzonych przykładów był powiększany nie tylko o nowopowstające realizacje, a również o prace stanowiące rodzaj „prehistorii”, pochodzące z lat 60. i 70., oraz o wybrane dokonania awangardowe z pierwszej połowy XX wieku. Jednocześnie zaczęły pojawiać się opracowania teoretyczne dotyczące tego zjawiska, które z jednej strony związane jest z najnowszymi osiągnięciami elektroniki, z drugiej zaś odnosi się do cielesności człowieka, którą często w sztuce przeciwstawiano zabiegom opartym na technologii. Dlatego na jego przykładzie można prześledzić różnorodne sposoby występowania zagadnień, które stanowiły przedmiot zainteresowania historycznej awangardy. Przedstawione w artykule rozważania wskazują, ze digitalny performans jest szczególnym zjawiskiem artystycznym, nie poddającym się konceptualizacji w ramach zwykle stosowanych kategorii teoretycznych. Po pierwsze można rozważać go w kontekście postmodernizmu, przyjmując, że jest rodzajem ponowoczesnej hybrydy stanowiącej rezultat skrzyżowania tendencji uważanych wcześniej (np. w sztuce awangardowej i neowawangardowej) za przeciwstawne lub, co sugeruje np. Steve Dixon, poprzez oddzielenie go od strategii postmodernistycznych i dostrzeżenie w nim rezultatu ujawnienia się dążeń występujących w postaci ukrytej w poszukiwaniach artystów zarówno z pierwszej jak drugiej połowy XX wieku. Przybrały one jawną postać dzięki zastosowaniu najnowszych osiągnięć technicznych. Druga wersja interpretacyjna digitalnego performansu związana jest z uznaniem go za charakterystyczny przejaw cyberkultury, łączącej w całość to, co biologiczne i technologiczne (Roy Ascott, R.W. Kluszczyński). Przy tej interpretacji funkcjonowałby on „pomiędzy” (w między-przestrzeniach i między-czasach), ujawniając wielokształtną płynność współczesnego świata. Trzecia z omówionych w artykule perspektyw teoretycznych nawiązuje do rozważań W.J.T. Mitchella i M Fenske. W przeciwieństwie do interpretacji cyberkulturowej, zakładającej zjednoczenie elementu performatywnego i digitalnego, akcentuje się tu występowanie dialektycznych opozycji między nimi. Ich przezwyciężanie na zasadzie przejścia od tezy do antytezy w celu osiągnięcia syntezy, czy też, stosując inną terminologię, dialogowe negocjowanie, zakłada poszukiwanie związku między biologią a techniką, jednak wciąż niepełnego i nie ostatecznego. Koncepcja dialogu wskazuje, że nawet wówczas, gdy dochodzi do zjednoczenia performatywnosci i digitalności wyczuwalny jest pierwotny charakter elementów wyjściowych i możliwe jest branie pod uwagę różnych sposobów ich „dialogicznego obcowania”.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 257-272
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

What the avant-garde stands for today

Autorzy:

Guzek, Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593923.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

the avant-garde
utopia
the ready-made
philosophy of dialogue
theory of encounters
icontrology
relational aesthetics
Documenta 14
awangarda
ready made
filozofia dialogu
teoria spotkań
ikontrologia
estetyka relacjonalna

Opis:

The main question of this article expresses doubts as to whether the end of the avant-garde was not in fact declared too early. Did we state too hastily that postmodernism has completely nullified the significance of the concept of the avant-garde? The resulting question that must be also asked is whether we need the avant-garde today. And if so, how do we use the methods and the theory of the avant-garde in the current context? This article assumes that the characteristics of the avant-garde continue to be recognized in contemporary art. In the beginning of my paper, I will summarize those characteristics as distinguished by Mieczysław Porębski, looking at them from the perspective of Nicolas Bourriaud's conception of relational aesthetics. Its emphasis on intersubjective relationships in their social environment and on the present moment, extends the ideas of the historical avant-garde. Here it meets the theory of encounters – icontrology. Among the historical avant-garde artists it is Marcel Duchamp who is indicated here in a pivotal role, especially with regard to his concept of the ready-made, which was extended by Joseph Kosuth. The concept of Documenta 14 was linked to the historiography of Frank Ankersmit, based on micronarrations that function as ready-mades. The exhibition of Documenta 14 is shown here as composed of such micro-histories and at the same time, organized around key narratives. Small narratives make up a grand narrative – the story of an open and tolerant United Europe which is against racism and xenophobia and invites the presence of migrants. This is the practical lesson that we draw today from the Holocaust. This is the grand European narrative told in Documenta 14.
Główne pytanie zadane w artykule wyraża wątpliwość, czy nie za wcześnie rozstaliśmy się z awangardą? Czy nie zbyt pośpiesznie stwierdziliśmy, że postmodernizm dokonał całkowitego unieważnienia znaczenia pojęcia awangarda? I wynikające stąd pytanie, czy awangarda jest dziś potrzebna? A jeżeli tak, to jak dziś na terenie sztuki wykorzystujemy metody działania i teorię awangardy? Teza artykułu zakłada, iż cechy awangard rozpoznajemy także w sztuce współczesnej. Na początku mojego artykułu streszczam cechy awangardy wyróżnione przez Mieczysława Porębskiego. Następnie cechy te zostały zestawione z założeniami estetyki relacjonalnej Nicolasa Bourriaud. Budowanie relacji międzyludzkich zostało tu wskazane jako idea najlepiej dziś rozszerzająca cechy historycznej awangardy. I tu spotyka ona teorię spotkań - ikontrologię. Wśród artystów historycznej awangardy to Marcel Duchamp został wskazany jako postać pośrednicząca, a szczególnie jego koncepcja ready made, rozszerzona przez Josepha Kosutha. Natomiast koncepcja Doumenta 14 została powiązana z koncepcją historiograficzną Franka Ankersmita, opartą na mikronarracjach funkcjonujących tak jak ready made. Wystawa Documenta 14 została pokazana jako złożona z takich mikrohistorii, a zarazem zorganizowana wokół narracji kluczowych. Małe narracje składają się na wielką narrację – opowieść o otwartej i tolerancyjnej Zjednoczonej Europie, występującej przeciw rasizmowi i ksenofobii wobec obecności migrantów. To praktyczna lekcja jaką dziś wyciągamy z Holokaustu. To wielka narracja europejska opowiedziana w Documenta 14.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 45-56
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Bauhaus – the school that became the avant-garde

Autorzy:

Łarionow, Dominika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593905.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

Bauhaus
Auschwitz
the avant-garde
design
Art Nouveau Tadeusz Peiper
Walter Gropius
secesja
dizajn
awangarda
Tadeusz Peiper

Opis:

The article presents the Bauhaus school as an idea that was not intended to start an independent movement, but to be one of the styles of modern art education. The school founded by Voltaire Gropius was based on the foundation of arts and crafts education which developed in the era of the Art Nouveau. The author shows the evolution of the Bauhaus, which existed barely fourteen years, but its myth spread to the entire 20th and now the 21st century. The article also touches on the difficult political context in which Bauhaus’ was launched and developed. Every contemporary designer must know this German school and should be able to define his/her work in relation to its achievements, but at the same time s/he must remember that the gas chambers of the Nazi concentration camps were also built by the Bauhaus architects. It is a difficult legacy and a difficult avant-garde.
Artykuł prezentuje szkołę Bauhausu jako ideę, która w założeniu nie miała stać się samodzielnym nurtem awangardowym, a być jedynie jednym ze stylów nowoczesnego kształcenia artystycznego. Uczelnia założona przez Waltera Gropiusa oparta była na założeniach szkolnictwa rzemiślniczoartystycznego, jakie wykształciło się w dobie secesji. Autorka pokazuje ewolucję Bauhausu, który istniał ledwie czternaście lat, ale jego mit rozpostarł się na cały wiek dwudziesty i dwudziesty pierwszy. Artykuł porusza również trudny problem polityczności, jaka wtargnęła do Bauhausu i jaką stosowano wobec Bauhausu. Każdy współczesny dizajner musi znać tę niemiecką szkołę i powinien umieć określić swoje dzieło wobec jej dokonań, ale jednocześnie musi pamiętać, że komory gazowe nazistowskich obozów koncenrtracyjnych też wybudowali architekci Bauhausu. Jest to trudne dziedzictwo i trudna awangarda.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 291-305
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Awangardowy wnuk Leśmiana
Leśmian’s avant-garde grandson

Autorzy:

Stankowska, Agata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1535454.pdf

Data publikacji:

2009-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

lyrical poetics of Leśmian
discursive poetry of Bieńkowski
creative philosophy
modern poetry
linguistic poetry

Opis:

The sketch discusses the “relations and interdependencies of impossibilities” connecting the discursive poetry of Bieńkowski with the lyrical poetics of Leśmian. This formula, coined by the author of Sprawy wyobraźni, perfectly expresses these kind of references that exceed just a simple juxtaposition of similarities in subject matters or poetical figures. In terms of this plane, there seem to be are more differences between the two poems than conceivable similarities. However, within the plane of creative philosophy, the awareness of the language status in modern poetry, the abiding concept of reality and the attitude towards civilizational and social transformations, the similarities are particularly striking. The avant-garde poet does not shun from employing early modernist individualistic, idealistic, regressive and aesthetic (formalistic) tendencies so characteristic for Leśmian. If Przyboś, as Łapiński put it, “rehabilitated” Leśmian’s programme, Bieńkowski makes the Przyboś’ programme back again more like Leśmian-like, creating a programme not so much avant-garde in character but rather a one that relates to decadent aspirations of modernism in its narrowest sense. Not surprisingly then, he makes the lyrics of the author of Łąka his particular tertium comparationis of the phenomena in Polish postwar poetry, linguistic poetry in particular. This way, unusual power of modernity of Leśmian poetry is testified and well proven.

Źródło:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2009, 16; 71-94
1233-8680
2450-4947

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Smart obiekty w kontekście artefaktów awangardy i neoawangardy
Smart Objects in the Context of Avant-garde and Neo-avant-garde Artifacts

Autorzy:

Kornhauser, Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/534749.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

conceptual art
avant-garde
neo-avant-garde
object
materiality

Opis:

The article traces the evolution of the status of objects, understood as a carrier of creative expression, from the avant-garde concepts of Duchamp readymades or surrealistic “disturbed objects” to neo-avant-garde installations (Spoerri, Anselmo, Černý, Jasielski, Schneider, Bałka, Hasior). The most important point ofreference for the considerations is the belief in the specific autonomy that the object acquires in avant-garde and neo-avant-garde theories. Moving constantly from a usable to artistic context - or at least participating in negotiations between these spheres - an object must also be seen in terms of everyday cultural practices. The author uses the theory of “smart object” developed by artists and art theoreticians (Agata Pankiewicz, Marcin Przybyłka, Roch Sulima) to show relationships between useable objects, which are intentionally non-artistic, but which are in the field of artistic activities (smart objects), with strictly aesthetic artifacts. Considering several selected properties (the degree of interference of the subject and the recipient in the structure of the object, its collagelike and temporary nature, external appearance, the way of functioning in space, the location on the axis of utilitarian / aesthetic), the author tries to extract those aspects of materiality that determine the status object. As it turns out in the case of some conceptual works, it is difficult to distinguish clearly between their artistic and “smart” dimensions. It leads to the elimination of the boundaries between art and non-art, but it also contributes to the conviction that the material nature of the object itself is in a way a guarantee of the “conceptual” character of the work, especially in the era of the dominance of the digital circulation. 

Źródło:

Śląskie Studia Polonistyczne; 2018, 12, 2; 119-134
2084-0772
2353-0928

Pojawia się w:

Śląskie Studia Polonistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Designing utopia. Avant-garde architecture vs. processes of modernization

Autorzy:

Ciarkowski, Błażej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593851.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

architecture
avant-garde
modernization
Constructivism
utopia
dystopia
architektura
awangarda
modernizacja
konstruktywizm
dystonia

Opis:

In the first half of the 20th century, the relations between the social revolution, the processes of modernization, and avant-garde art and architecture were very close. Piotr Juszkiewicz, analyzing the relations between modernism and totalitarian and authoritarian regimes, stated that “totalitarian regimes did not reject a certain form of artistic language by default because they were interested in their utility”. “Fundamental elements of our architecture are conditioned by the social revolution”, wrote El Lissitzky. In the face of such declarations, the relations between avant-garde designers and social or Communist trends should not come as a surprise. Post-revolutionary Russia became a true test site for new movements, whereas modernist and Constructivist artists enthusiastically proceeded to build the new (better) reality. The development of industry (primarily heavy industry) was to become a driving force behind the modernist processes. Examples of industrial plants built in the 1920s and 1930s in the Soviet Union show the enormous impact exerted by modern construction and urbanism on the formation of the “new man”. Numerous products of avant-garde architecture reflected the image of the “new world” and became the transmitters of the new Soviet ideology. For the inhabitants of Ekaterinburg, Magnitogorsk, or Kharkov, modernist buildings and landscape layout formed a permanent image of the city and its concept. Urban designs, such as the “Linear City” of Ernst May in Magnitogorsk, were utopian modernist dreams executed on an enormous scale. The circumstances of their creation, followed by the times of their greatness and fall, form a portrait of the avant-garde architecture understood as a utopia, the future that never arrived.
W pierwszej połowie XX wieku związki pomiędzy rewolucją społeczną i procesami modernizacyjnymi, a awangardową sztuką i architekturą były bardzo silne. Piotr Juszkiewicz, analizując relacje pomiędzy modernizmem, a ustrojami o charakterze totalitarnym i autorytarnym dowodził, że „reżimy totalitarne nie odrzucały z góry jakiejś formuły języka artystycznego, bo interesowała je ich użyteczność”. „Zasadnicze elementy naszej architektury uwarunkowane są rewolucją społeczną” – pisał El Lissitzky. W obliczu takich deklaracji nie powinny dziwić związki awangardowych projektantów z prądami o charakterze socjalistycznym czy komunistycznym. Porewolucyjna Rosja stała się prawdziwym poligonem doświadczalnym dla nowych ruchów, a twórcy o modernistycznej i konstruktywistycznej proweniencji ochoczo przystąpili do budowy nowej (lepszej) rzeczywistości. Kołem zamachowym procesów modernizacyjnych miał być rozwój przemysłu (przede wszystkim ciężkiego). Przykłady ośrodków przemysłowych realizowanych w latach 20. i 30. XX wieku na terenie ZSRR pozwalają ocenić ogromny wpływ, jaki nowoczesne budownictwo i urbanistyka wywarły na proces kształtowania „nowego człowieka”. Liczne obiekty awangardowej architektury niosły ze sobą obraz „nowego świata” i stawały się przekaźnikami nowej ideologii radzieckiej. Dla mieszkańców Jekaterynburga, Magnitogorska czy Charkowa, modernistyczne budynki i sposób urządzenia przestrzeni kształtowały trwałe wyobrażenie o mieście i jego idei. Osiedla, takie jak charkowskie „Miasto Liniowe” czy realizacja Ernsta Maya w Magnitogorsku, były realizowanymi w ogromnej skali utopijnymi marzeniami modernistów. Losy ich powstawania, a następnie czasów świetności i upadku, tworzą portret architektury awangardy pojmowanej jako utopia - przyszłość, która nie nadeszła.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 325-337
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

The avant-garde as a movement towards the present

Autorzy:

Piotrowska, Maja

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593945.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

avant-garde
eventness
happening
‘absolute present’
shock
liquidity
modernism
awangarda
nowoczesność
wydarzenie
absolutna teraźniejszość
szok
płynność
modernizacja

Opis:

This text attempts to reconsider the threads of topicality and happening as the factors defining the artistic avant-garde movement, understood as a creative formation with identifiable common assumptions that transcend disciplinary divisions and historical classifications. I have decided to assume that a large part of modern art remains faithful to the distinctive avant-garde aspirations. It seems that today, as at the beginning of the 20th century, the present appears to the artists as still difficult to grasp. This phenomenon manifests itself in both the discussion of art’s own borders in the contemporary context, and in its attempts to understand and interpret the changes in the modern life. The intensive focusing of art on the present can be viewed as a lack of reflection, but also as a response to the process of modernisation, i.e. as being unable to separate from it. Some philosophical and anthropological investigations concerning time and the idea of the present (including, above all, the concepts of the “absolute present” of Karl Heinz Bohrer, "modern Constitution" by Bruno Latour and the suspicions concerning the present of the so-called "philosophy of suspicion") will in turn allow for probative diagnoses of the potential causes for anxiety concerning the directions of the contemporary development of art, which can still be observed in its colloquial reception.
Tekst stawia sobie za zadanie namysł nad wątkami aktualności i wydarzeniowości ujmowanymi jako definiujące artystyczny ruch awangardowy, rozumiany w związku z tym jako formacja twórcza o identyfikowalnych wspólnych założeniach przekraczających podziały dyscyplinarne i historyczno- filozoficzne klasyfikacje. Zakładam, że duża część sztuki współczesnej pozostaje w ten sposób wierna pewnym dającym się wyróżnić inicjalnym dążeniom awangardowym. Wydaje się, że także obecnie, podobnie jak na początku XX wieku, teraźniejszość jawi się artystom jako wciąż trudno uchwytna. Zjawisko to dotyczy zarówno komentarzy, które odnoszą się do własnych granic i charakteru sztuki (wypowiadającej się wciąż na nowo o sobie samej wobec zobowiązującego ją wciąż imperatywu nowości), jak i jej prób rozumienia i interpretowania przemian życia współczesnego. Natężone skupienie sztuki na tym, co obecne, może być klasyfikowane jako słabość refleksji, ale także jako reakcja na tempo modernizacji, nieodłączne od niej samej. Filozoficzne i antropologiczne ujęcia czasu i współczesności (m.in. i przede wszystkim koncepcje absolutnej teraźniejszości Karla Heinza Bohrera, nowoczesnej Konstytucji Brunona Latoura i podejrzenia odnośnie współczesności tzw. "filozofii podejrzeń") pozwolą z kolei na próbne diagnozy potencjalnych powodów zaniepokojenia kierunkami rozwoju sztuki współczesnej, które daje się wciąż obserwować w jej powszechnej recepcji.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 107-120
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Avant-garde and contemporary architecture
Awangarda a architektura współczesna

Autorzy:

Kozłowski, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/370010.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie

Tematy:

architecture
avant-garde
expressionism
futurism
novelty
architektura
awangarda
ekspresjonizm
futuryzm
nowość

Opis:

The text attempts to present contemporary architecture with its commercial connotations against the background of the aspirations of the early 20th century avant-garde artists. After years of modernist order, the shapes of architecture have exploded anew and those forgotten for years or known only from drawings have become important again. However, the perception of architecture and its social overtone have changed. The commercial and advertising value of art is nowadays the most important. The artists’ thought of the past can be perceived today as continuity of architecture, although similar, it is already different.
W tekście starano się przedstawić współczesną architekturą z jej komercyjnymi konotacjami na tle dążeń twórców awangardy początków XX wieku. Kształty architektury po latach modernistycznego uporządkowania wybuchły na nowo i te przez lata zapomniane lub znane tylko z rysunków, znowu stały się ważne. Zmieniło się jednak postrzeganie architektury i jej społeczny wydźwięk. Komercyjna i reklamowa wartość sztuki jest współcześnie najważniejsza. Myśl twórców sprzed lat, może być odbierana współcześnie jednak jako ciągłość architektury, choć podobna jest już inna.

Źródło:

Przestrzeń i Forma; 2020, 43; 55-70
1895-3247
2391-7725

Pojawia się w:

Przestrzeń i Forma

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

The Demeaned Avant-Garde and the Art of Cognition

Autorzy:

Solewski, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/961462.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Źródło:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2019, 14; 40-56
2081-3325
2300-5912

Pojawia się w:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Decentred Geographies: Poetics and Politics of the Avant-garde

Autorzy:

Božić Blanuša, Zrinka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/951492.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

world literature
centres
peripheries
progress
simultaneity

Opis:

Thanks to the work of Pascale Casanova, Franco Moretti, David Damrosch and many others, over the past two decades, the concept of world literature has once again become the subject of thorough examination within the field of literary studies, especially in relation to cosmopolitanism and globalization. When it comes to the study of individual national literatures and specific regional contexts, as well as to the definition of comparative literature as a discipline, debates regarding its background, its reach and limitations could not be ignored. World literature thus appears as a heterogenous entity – always manifesting in different contexts in different forms – consistently in dialogical exchange with specificities of a particular literature and culture. Instead of discussing the problematic relation between centre and periphery or criticizing the idea of global literary and cultural canon, the avant-garde as an international and global phenomenon that appears even more radically on the so-called periphery is what is of primary interest to me. Therefore, the purpose of this paper is to demonstrate that avant-garde (in its various forms and radical expressions) simultaneously challenges art as an institution and introduces the idea of a decentred geography of world literature.

Źródło:

Poznańskie Studia Slawistyczne; 2020, 18; 49-66
2084-3011

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Slawistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Awangardowe wyzwania teorii feministycznych
Avant-garde Challenges of Feminist Theories

Autorzy:

Szopa, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/578953.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

avant-garde
écriture féminine
feminist theories
French Feminism

Opis:

The article discusses the question of political implications of French feminist theories, also known as feminist avant-garde. Referring to the strategic re-reading of the concept French Feminism by Christine Delphy, it is argued that such projects as écriture féminine have been appropriated by postmodern Anglo-American critique, which tends to fetishize the strategies of displacement and aestheticization of the political field. The aim of the article is to examine whether contemporary feminist theories can take up the challenge of French feminist avant-garde by going back to its political roots.

Źródło:

Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2018, 61, 2(126); 23-35
0084-4446

Pojawia się w:

Zagadnienia Rodzajów Literackich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Stanisław Barańczak i awangarda
Stanisław Barańczak and the avant-garde

Autorzy:

Świeściak, Alina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1391618.pdf

Data publikacji:

2016-12-20

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Stanisław Barańczak
avant-garde
participant art
political character
detournement
sztuka partycypacyjna
polityczność

Opis:

The poetry of Stanisław Barańczak, who himself was against historical avant-garde as a movement that abandoned ethical commitments, has quite a lot in common with avant-garde. Like other New Wave artists, his poetry can be read in the context of the neo-avant-garde and counterculture, e.g. in the context of Guy Debord’s The Society of the Spectacle and Herbert Marcuse’s Onedimensional Man, with the propositions that overlap in many places with those of Baranczak’s “dialectic Romanticism”. When analysing the links of this poetry with the participant art of the 1960s and 1970s, it can be concluded that new-wave commitment has little in common with the typical attempts of the neo-avant-garde at regaining privacy, since the political character of Barańczak’s poetry is based on giving a position of privilege to the martyrdom code of Polish romanticism, which he frames in elitist modernist language.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2016, 26; 65-85
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Wędrowcy antykwarycznej awangardy
Wanderers of photography’s antiquarian avant-garde

Autorzy:

Sternak, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2157564.pdf

Data publikacji:

2022-07-31

Wydawca:

Narodowe Centrum Kultury

Tematy:

fotografia
medium
fotograficzne techniki alternatywne
podróż
turyzm
photography
alternative techniques of photography
travel
tourism

Opis:

The intention of photography as a medium is to faithfully represent the reality (Barthes). However, given the advancement of photographic processes, particularly in the digitisation age, camera users are frequently reduced to involuntary executives of the will of algorithms whose opus operandi is no longer within our comprehension (Flusser). Alternative photography-focused movements are emerging that try to go beyond this mainstream. Their rebellion-inspired activities revolve around the search for the forgotten paths, both in the analogue photographic processes (e.g. paper negative, daguerreotype, talbotype) and optical systems reduced to a minimum (e.g. camera obscura). Their works are to provoke the viewer to focus on the surface of the photography rather than treat it as a transparent medium. This phenomenon is analysed in terms of post-tourism defined in opposition to the practices of mass tourism industry. The photographic projects discussed in this article (Decyk, Klupś, Krawiec, Sternak) reveal the potential of the ‘Antiquarian Avant-Garde’ (Rexer) in shifting the accents from must-sees and selfies to mindfulness-mediated personal travel experiences.

Źródło:

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2022, 118, 2; 152-164
1230-4808

Pojawia się w:

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Awangardowe bezformia i ich losy. Prologomena
Fates of Avant-garde Formlessness

Autorzy:

Dauksza, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/578920.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

informe
afekt
awangarda
Georges Bataille
Tadeusz Kantor
Leo Lipski
Informe
affect
avant-garde

Opis:

W niniejszym artykule autorka rozważa zjawisko bezforemności rozumiane najpierw jako pojęcie filozoficzne (koncepcja Georgesa Bataille’a), a następnie jako kategoria estetyczna (malarstwo informel, teatr Taduesza Kantora, literatura Leo Lipskiego). Rozważania są prowadzone z perspektywy „krytyki afektywnej”. Autorka analizuje znaczenie, funkcje i postaci, które przybiera bezformie w różnych pracach artystycznych. Następnie rozpatruje awangardowe zainteresowanie tym, co bezforemne jako przejaw poszukiwania i konsty-tuowania „alternatywnej” nowoczesności.
In the following article the author considers a formlessness phenomenon which, at first, is understood as a philosophical term (Georges Bataille’s concept), then as aesthetic category (informel painting, Tadeusz Kantor's theatre, Leo Lipski's literature). Commentary is conducted from the perspective of ‘affective criticism’. The author analyses meaning, function and figures which formlessness becomes in different artistic works. Then, the author examines avant-garde interest in formlessness as a manifestation of search and establishment of ‘alternative’ modernity.

Źródło:

Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2014, 57/113 z. 1; 119-134
0084-4446

Pojawia się w:

Zagadnienia Rodzajów Literackich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Adorno and practically useless art, or autonomy instead of avant-garde

Autorzy:

Czekaj, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593853.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

Adorno
autonomy
logic of art
content of art
autonomia
logika sztuki
treść sztuki

Opis:

Adorno’s aesthetic theory allows us to treat him as an anti-theorist of the avant-garde. We can find in his work many accurate observations grasping the essence of the changes that were introduced by this artistic formation. Adorno himself used the term “avant-garde” in a slightly different meaning – as denoting artistic production going against the traditional aesthetic tastes, but also resistance to commercialization and reification. In the context of Adorno’s whole philosophy such resistance is illusory. The mechanisms governing the sphere of culture are total and efficiently pacify any aesthetic rebellions. Therefore, it is not in the formal experiments that Adorno saw the rebellion of art against the existing system. According to the German philosopher, the critical function of art – its main vocation – is realized in the antithetic attitude to reality and is due to the so-called “ideal of transformation”. And those are only conditioned by the autonomy of art. In the present paper I discuss the points in Adorno’s aesthetic theory at which he shows art as autonomous.
Teoria estetyczna Adorna pozwala na traktowanie go jako teoretyka awangardy. Znajdziemy u niego wiele trafnych analiz dotykających istoty zmian, jakie wprowadziła ze sobą ta formacja artystyczna. Sam Adorno jednak używał terminu „awangarda” w nieco szerszym znaczeniu – jako produkcja artystyczna, która nie tylko łamie tradycyjne gusta estetyczne, ale także stawia opór komercjalizacji i reifikacji. W kontekście całej filozofii Adorna taki opór jest jednak iluzoryczny. Mechanizmy rządzące sferą kultury są totalne i skutecznie pacyfikują wszelkie bunty estetyczne. Dlatego to nie w formalnych eksperymentach Adorno widział rebelię sztuki przeciwko panującemu systemowi. Funkcja krytyczna sztuki – wedle frankfurtczyka naczelne jej powołanie – spełnia się w antytetycznym stosunku do rzeczywistości i dzięki tzw. ideałowi przetworzenia. Ich warunkiem z kolei jest autonomia sztuki. W niniejszym tekście przedstawiam te momenty teorii estetycznej Adorna, w których ukazuje on sztukę jako autonomiczną właśnie.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 121-130
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Natalia LL jako artystka neoawangardowa
Natalia LL - the Neo Avant-garde Artist

Autorzy:

Świeściak, Alina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/579049.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

neo avant-garde
conceptual art
body-art
feminist art
“consumer art”

Opis:

The paper shows Natalia Lach-Lachowicz (Natalia LL) as a neo avant-garde artist whose works in a specific maximalistic way are very close to the main currents of avant-garde trends: newmediality (photograph), minimalism, conceptualism, performance, bodyart, pop-art and feminist art. The paper concentrates mainly on the mutual influencing features of conceptualism, consumptionism and feminism in Natalia LL’s works and pays attention to the emancipational potential of her works of the 70s and 80s.

Źródło:

Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2018, 61, 2(126); 91-102
0084-4446

Pojawia się w:

Zagadnienia Rodzajów Literackich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Awangardowy wymiar interpretacji
Авангардное измерение интерпретации
The Avant-garde Dimension of Interpretation

Autorzy:

Krupa, Dawid

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/497861.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich

Opis:

Book Review: Szahaj A. 2014. O interpretacji. Kraków: Wyd. Universitas.

Źródło:

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2014, 14; 310-315
1642-1248

Pojawia się w:

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Vilnius’s Comoedia – Another Link in the History of the Avant-garde

Autorzy:

Szawerna-Dyrszka, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2030653.pdf

Data publikacji:

2021-02-21

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

Comoedia
journal
avant-garde
Żagary
Vilnius

Opis:

The aim of the article is to discuss the magazine Comoedia dedicated to art and culture. From the start, Comoedia attracted contributions from eminentfigures in letters and the arts. However, until now the monthly periodical has been described as a magazine devoted only to the theatre. The author of the article proves that Comoedia is “a missing link” in the chain of the Polish avant-garde movement in literature.

Źródło:

Tematy i Konteksty; 2020, 1; 488-497
2299-8365

Pojawia się w:

Tematy i Konteksty

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Zaangażowanie i autonomia poezji awangardowej
Commitment and Autonomy of Avant-Garde Poetry

Autorzy:

Trusewicz, Szymon

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2120246.pdf

Data publikacji:

2022-07-15

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

Awangarda
poezja polska po 1989
neoawangarda
estetyka
autonomia
zaangażowanie

Opis:

W artykule recenzowana jest książka Aliny Świeściak Współczynnik sztuki. Polska poezja awangardowa i postawangardowa między autonomią i zaangażowaniem w kontekście współczesnych teorii awangardy. Monografia stanowi omówienie przykładów poezji awangardy historycznej, neoawangardy i postawangardy ze względu na obecny w nich splot tendencji autonomizujących literaturę i angażujących ją społecznie. Autorka pozostaje wyczulona zarówno na historyczne i ahistoryczne definicje awangardy. Interpretacje poszczególnych twórczości ujmują grę autonomii i zaangażowania w różnych wariantach, zależnych od indywidualnego charakteru poetyk.

Źródło:

Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2022, 20; 183-195
2082-9701
2720-0078

Pojawia się w:

Białostockie Studia Literaturoznawcze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Avant-Garde Groups and Their Invariant Development-Structures. Example: Die Brücke Group

Autorzy:

HOFER, Karin M.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/424734.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Tematy:

art theory
development of avant-gardes
cultural cycle
performative turn
dramatic arc
echo chamber

Opis:

Jakie są ewidentne strukturalne niezmienniki awangard? Nikt dotąd tak naprawdę nie odpowiada na to pytanie. Konieczne było więc postawienie nowych pytań i badania porównawcze grup awangardowych, których wyniki sprawiają, że to fundamentalne zjawisko ery współczesnej może być bardziej zrozumiałe. Siedem kroków rozwoju awangardowej grupy pokazuje zaskakującą homologię do siedmiu kroków budowy fabuły klasycznego dramatu. Oparty na dramacie Arystotelesa, Horacego, a później humanistów, nazwano ten model Regeldrama (dramat regularny) i do dziś jest on podstawą współczesnej dramaturgii. Rzeczywiście walki awangard mają wymiar dramatyczno-performatywny, a zaskakująca homologia z siedmioma krokami w dramacie powoduje, że może on być tu wzorem archetypowym. Struktura subwersji w siedmiu krokach awangardy zostanie opisana na przykładzie grupy Die Brücke.
What are the evident structural invariants of avant-gardes? No one really answer this question. So new enquiries and comparative studies of avant-garde groups became necessary and produced results that make this fundamental phenomenon of the Modern Era perhaps more understandable. The seven steps of the development of an avant-garde group show a surprising homology to the seven steps of the plot and story arc of a classic drama. Based on the dramaturgy of Aristotle, Horaz and later the Humanists, called this model Regeldrama (regular drama), and it is until today the basis of modern dramaturgy. Indeed, the fights of avant-gardes really have a dramatic-performative dimension and the surprising homology of the seven steps is perhaps an archetypic pattern here. The structure of subversion in the seven steps of avant-gardes will be explain using the Die Brücke group as an example.

Źródło:

Sztuka i Dokumentacja; 2019, 21; 105 - 118
2080-413X

Pojawia się w:

Sztuka i Dokumentacja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Liszt and the French literary avant-garde o f the 1830s

Autorzy:

Gamrat, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/780115.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Franz Liszt
French literature
romanticism
piano music
Alphonse de Lamartine
Harmonies poétiques et religieuses

Opis:

In France the 1820s and 1830s brought about enormous changes in the perception of literature and art as a whole. Young poets, encouraged by the success and novelty of Méditations poétiques by Alphonse de Lamartine, started seeking new possibilities of expression and ways of breaking with the several-centuries-old tradition. They met with a strong protest from conservative milieu, especially those linked to Académie française, and this made them fight for a new paradigm in literature. They eagerly experimented with language as sound (Lamartine, Sainte-Beuve) and graphic (Nodier) matter. They published their texts in the press (Le Globe) and presented them during meetings in artistic salons, which functioned as a kind of laboratory. Thanks to the support of Charles Nodier they could publish their poems in the best publishing houses, which largely contributed to their success. The final victory of the romantics was the premiere of Hernani by Victor Hugo in February 1830. Franz Liszt, who came to Paris in 1823, was an active participant in the artistic and intellectual life there. Moreover, he was also a friend of many prominent artists of the epoch, which can be seen in his letters, writings, and piano music from the early 1830s. A particular example of the relationship between the composer’s music and literary avant-garde is the piece Harmonies poétiques et religieuses of 1835. We find there the domination of the sound element, formal freedom, the intertwining of poetical techniques, experiments with structure, and a strong stress on the word aspect of the oeuvre, for example through very precise notation of tempo markings.

Źródło:

Interdisciplinary Studies in Musicology; 2014, 13; 93-106
1734-2406

Pojawia się w:

Interdisciplinary Studies in Musicology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Słyszeć poprzez język. Pogłosy awangardy
Hearing Through Language. Reverberations of the Avant-Garde

Autorzy:

Hejmej, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/578846.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

literature, avant-garde, aural perception, noise, sound studies

Opis:

The paper addresses two main issues: the first relates to modern hearing and the phenomenon of a new understanding of sound in the world of modernity, the second - as a consequence - to the repercussions of the auditory experience in the works of representatives of the first avantgarde. The author, following various examples of avant-garde manifestations of “language-noise” (including the works of Filippo Tommaso Marinetti, Luigi Russolo, artists of Cabaret Voltaire in Zurich), points out that they reveal the compulsion to hear, to be in sound-noise. He highlights the special importance of early European avant-garde movements (such as Futurism and Dadaism) in the process of restoring the proper sound potential to language (and literature) and at the same time refers to the new understanding of literature in the context of the modern soundscape.
 The paper addresses two main issues: the first relates to modern hearing and the phenomenon of a new understanding of sound in the world of modernity, the second - as a consequence - to the repercussions of the auditory experience in the works of representatives of the first avantgarde. The author, following various examples of avant-garde manifestations of “language-noise” (including the works of Filippo Tommaso Marinetti, Luigi Russolo, artists of Cabaret Voltaire in Zurich), points out that they reveal the compulsion to hear, to be in sound-noise. He highlights the special importance of early European avant-garde movements (such as Futurism and Dadaism) in the process of restoring the proper sound potential to language (and literature) and at the same time refers to the new understanding of literature in the context of the modern soundscape.

Źródło:

Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2019, 62, 2; 11-29
0084-4446

Pojawia się w:

Zagadnienia Rodzajów Literackich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Mao Zedong’s Bakhtinian laughter The Chinese pop avant-garde and its origins

Autorzy:

Szatkowski, Maciej
Kupś, Hanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1932413.pdf

Data publikacji:

2021-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Źródło:

Art of the Orient; 2021, 10; 62-78
2299-811X

Pojawia się w:

Art of the Orient

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Subversive artistic strategies of the avant-garde and the crisis of modern experience

Autorzy:

Lorenc, Iwona

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593855.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

neo-avant-garde
crisis of experience
subversion
cultural functionalization
artistic criticality
new materialism
facticity of experience
neoawangarda
kryzys doświadczenia
subwersja
kulturowa funkcjonalizacja
krytycyzm artystyczny
nowa materialność
faktyczność doświadczenia

Opis:

The purpose of this essay is to present several important changes in the sphere of modern experience and the strategies of the neo-avant-garde which correspond to them. Subversive practices of the avant-garde, as well as the neo-avant-garde, are inscribed in the new systems of cultural functionalization, which in many of their manifestations, on the one hand, lead to the loss of art’s critical potential. On the other hand, however, the potency and the staying power of the avant-garde in its new form – despite numerous declarations of its death – lie in its critical re-immersion in contemporary human experience and in preserving the tension between engagement and critical distance characteristic of the experience of late modernity. This, however, requires the reworking of the old formulas of anti-modernist protest and the fragile alliances with postmodernism.
Zamierzeniem niniejszego szkicu jest wskazanie na kilka ważnych dla zmian zachodzących w polu nowoczesnego doświadczenia i odpowiadających im strategii neoawangardy. Awangardowe, jak również neoawangardowe praktyki subwersywne wpisują się w nowe systemy kulturowej funkcjonalizacji, które w ich wielu przejawach prowadzą – z jednej strony – do utraty potencjału krytycznego sztuki. Jednakże z drugiej strony siła oddziaływania i moc przetrwania awangardy w nowej formule, wbrew licznym konstatacjom jej śmierci, po przepracowaniu dawnych formuł jej anty-modernistycznego protestu i kruchych przymierzach z postmodernizmem, tkwi w jej ponownym, krytycznym zanurzeniu się w doświadczeniach współczesnego człowieka. W przechowywaniu przez nią napięcia między zaangażowaniem i krytycznym dystansem cechującego późnonowoczesne doświadczenie.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 17-31
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Applying the Avant-Garde: Display Experience in the Exhibition of Modern Art (1948)

Autorzy:

Doroszuk, Hanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1788561.pdf

Data publikacji:

2020-09-13

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Exhibition of Modern Art
Recovered Territories Exhibition
history of exhibitions
curatorial strategies
surrealism
surrealist exhibitions
environmental design
postwar art
propaganda exhibitions
Polish exhibitions

Opis:

The Exhibition of Modern Art (Wystawa Sztuki Nowoczesnej) organized in 1948 in the Palace of Art (Pałac Sztuki) in Cracow was one of the most prominent art events in Poland during the last century. It is considered one of the unprecedented moments in shaping the modernity. The exhibition was thought to be designed as a whole venture, integrating the modern art demonstration with the will to make it accessible to all the social groups. The desire of the authors was to endear the authorities, since the Stalinist repressions were approaching, and present the modern art as accessible to the society and needed in the “new socialist order”. Simultaneously, the primal context for the exhibition, underlined by its authors as well as the critics in subsequent years, were the surrealist exhibitions in Paris. This new avant-garde mode of displaying, so attractive for the Polish artists, put in the foreground not the traditional reception of art, implied by the traditional museology, but mostly focused on the spectator’s experience and used all possible kinds of tools to enhance it. These two approaches were usually presented as antagonistic and impossible to reconcile. The article attempts to analyze the tools which the display’s authors used to merge the avant-garde display with didacticism. While looking at the Recovered Territories Exhibition which took place a couple of months earlier, one might notice that the Exhibition of Modern Art was not the first display that accommodated the avant-garde solutions to the didactic and propagandistic venture.

Źródło:

Ikonotheka; 2019, 29; 229-248
0860-5769

Pojawia się w:

Ikonotheka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Awangarda w kręgu Jacques’a Maritaina
The avant-garde in Jacques Maritain’s circle

Autorzy:

Jedlińska, Eleonora

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/689067.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Źródło:

Przegląd Nauk Historycznych; 2019, 18, 1; 265-279
1644-857X
2450-7660

Pojawia się w:

Przegląd Nauk Historycznych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Ariergarda awangardy (słowo od redakcji)
The Rearguard of the Avant-garde (Editor’s Note)

Autorzy:

Pieniążek-Marković, Krystyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/635497.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Źródło:

Poznańskie Studia Slawistyczne; 2020, 18; 9-13
2084-3011

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Slawistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Władysław Hasior in Sweden: Reassessing Peripheral Neo-Avant-Garde Networks Through Horizontal Art History

Autorzy:

Kolenda, Karolina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2170571.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Tematy:

Art and Documentation
Władysław Hasior
Sweden
Peripheral Neo-Avant-Garde
Horizontal Art History
Piotr Piotrowski

Źródło:

Sztuka i Dokumentacja; 2022, 27; 65-75
2080-413X

Pojawia się w:

Sztuka i Dokumentacja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Classics of Polish Design. Polish avant-garde Bauhaus style furniture from the interwar period

Autorzy:

Różańska, Anna
Bodych, Karolina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2171740.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Tematy:

Polish inter-war furniture
Polish inter-war avant-garde
Bauhaus
Le Corbusier
metal pipe furniture
polskie meble powojenne
polskie meble awangardowe

Opis:

Classics of Polish Design. Polish avant-garde Bauhaus style furniture from the interwar period presents a review of the best Polish furniture designs from the 1920s and 1930s. In spite of the inspirations with historicism popular in the interwar period and the references to folk culture (e.g., the "Ład" Artists' Cooperative), Polish designers also drew inspiration from the works of the following artists: Le Corbusier, Marcel Breuer, Mies van der Rohe and Mart Stam, who designed avant-garde furniture made of metal pipes. The paper presents little known works of Polish artists from the groups "Praesens", "Atelier wnętrz i architektury" (The Atelier of Interiors and Architecture), "Studium wnętrz i sprzętu" (Studio of Interiors and Equipment), as well as furniture designs referring to the Bauhaus style for private and public interiors (including designs for transatlantics or the President's Castle in Wisła), among others, manufactured by the Thonet-Mundus company. The paper continues the series devoted to the "Classics of Polish Design", presenting the results of research on Polish furniture, carried out within the framework of dissertations in the Department of Wood Technology in the Warsaw University of Life Sciences (SGGW).
Klasyka polskiego designu. Polskie meble awangardowe okresu międzywojennego utrzymane w stylistyce Bauhausu prezentuje przegląd najlepszych polskich nowoczesnych projektów meblowych lat 20. i 30. Pomimo powszechnej w okresie dwudziestolecia międzywojennego inspiracji historyzmem oraz odwołaniami do tradycji ludowej (np. spółdzielnia “Ład”), polscy projektanci inspirowali się dziełami takich artystów jak: Le Corbusier, Marcel Breuer, Mies van der Rohe czy Mart Stam, projektujących awangardowe meble z metalowych rurek. Artykuł przedstawia mało znaną twórczość polskich artystów należących do ugrupowań „Praesens”, „Atelier wnętrz i architektury”, „Studium wnętrz i sprzętu” oraz projekty mebli nawiązujących do stylistyki Bauhausu dla wnętrz prywatnych i publicznych (w tym polskich Transatlantyków czy dla Zameczku Prezydenta w Wiśle), m.in. wykonywane przez firmę Thonet-Mundus. Artykuł kontynuuje cykl „Klasyka polskiego designu”, prezentujący wyniki badań nad polskim meblarstwem i ikonami polskiego designu, prowadzonych w ramach prac dyplomowych na WTD SGGW.

Źródło:

Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology; 2022, 117; 14--34
1898-5912

Pojawia się w:

Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

The avant-garde roots of Polish design in the Socialist Realism period. A case study

Autorzy:

Sumorok, Aleksandra

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593778.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

Socialist Realism
design
avant-garde
socrealizm
awangarda

Opis:

Due to the pragmatic orientation and continuation of modernist artistic solutions, it is difficult to find explicit Socialist Realist traits in the Polish design of that time, especially as the term “Socialist Realist design” remains undefined. Design that is neutral in form can be linked to the doctrine on the level of the socialist concept, aiming at consequent changes in the socialist forms of life. However, the idea of socially oriented design combined with modernization unquestionably had its roots in the broadly understood avant-garde movements. We should not treat this phenomenon as an ideological contradiction. In spite of their avant- -garde pre-war provenance, many ideas were (successfully) put into practice at that time as the design of life for a better tomorrow of the egalitarian (socialist) society.
Trudno w sztuce użytkowej i designie lat 1949-1956 doszukiwać się cech jawnie socrealistycznych. Zresztą trudno byłoby je też precyzyjnie zdefiniować. Socrealistyczność designu, formalnie neutralnego, tkwić mogła co najwyżej w sferze socjalistycznego kontekstu, wytworzenia w konsekwencji zmian ustrojowych socjalistycznej formy życia. Ale sama idea zorientowanego społecznie designu połączonego z kwestią modernizacyjną wywodziła się z szeroko pojętych ruchów awangardowych. Relacja polskiego designu z okresu realizmu socjalistycznego z modernizmem i awangardą wcale więc nie jest oczywista. W powszechnym dyskursie dominuje jednoznaczne przeciwstawienie modernizmu socrealizmowi zakorzenione w odwilżowym micie przełomu 1956 roku. Problem ten zaś wymaga większego niuansowania, zwłaszcza w odniesieniu do designu.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 307-324
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Karol Hiller: від бойчукізму до європейського авангарду
Karol Hiller: From Boyczukism to European Avant-Garde

Autorzy:

Krawczenko, Jarosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1844541.pdf

Data publikacji:

2015-07-26

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Polish avant-garde art
Nazi occupation
monumentalism
Boyczukist tradition

Opis:

The paper deals with the work of Polish avant-garde artist Karol Hiller. However brief his apprenticeship in the workshop of Mychajlo Boyczuk might have been, in all his experimental work he remained subconsciously loyal to the Boyczukist tradition and rightly called Boyczuk his master.

Źródło:

Studia Ucrainica Varsoviensia; 2015, 3; 317-323
2299-7237

Pojawia się w:

Studia Ucrainica Varsoviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

From (Neo-)Avant-garde to Post-Yugoslav Literature
Od (neo)awangardy do literatury postjugosłowiańskiej

Autorzy:

Šljukić, Dara

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32388044.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN

Tematy:

review
"From Post-Yugoslavia to the Female Continent"
post-Yugoslav literature
écriture feminine
feminist writing
war writing
memory
recenzja
From Post-Yugoslavia to the Female Continent
literatura postjugosłowiańska
pisarstwo feministyczne
pisarstwo wojenne
pamięć

Opis:

This text is a review of Tijana Matijević’s book, entitled From Post-Yugoslavia to the Female Continent. A Feminist Reading of Post-Yugoslav Literature (2020). I situate the book primarily in the field of post-Yugoslav studies, but I also point out how it corresponds to recent developments in certain related fields, such as memory studies. I show how the author makes a creative framework for the study of post-Yugoslav literature by bringing together the concept of écriture feminine, writings about Yugoslavia’s past and the war, and the Yugoslav (neo-)avant-gardist heritage.
Publikacja stanowi recenzję książki From Post-Yugoslavia to the Female Continent. A Feminist Reading of Post-Yugoslav Literature autorstwa Tijany Matijević (2020). Pracę Matijević lokuję przede wszystkim w obszarze studiów postjugosłowiańskich, zwracając uwagę także na to, jak koresponduje ona z najnowszymi osiągnięciami z dziedzin pokrewnych, takich jak studia nad pamięcią. Pokazuję ponadto, jak autorka buduje twórcze ramy badań nad literaturą postjugosłowiańską, łącząc pojęcie écriture feminine, pisanie o jugosłowiańskiej przeszłości i wojnie oraz jugosłowiańskie dziedzictwo (neo)awangardowe.

Źródło:

Slavia Meridionalis; 2022, 22
1233-6173
2392-2400

Pojawia się w:

Slavia Meridionalis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Nieistniejąca historia polskiej awangardy filmowej
A Non-existent History of the Polish Film Avant-Garde

Autorzy:

Pitrus, Andrzej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31341026.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Kamila Kuc
polska awangarda filmowa
alternatywna historia kina
kino eksperymentalne
Polish film avant-garde
alternative cinema history
experimental cinema

Opis:

Recenzja książki Kamili Kuc Visions of Avant-Garde Film. Polish Cinematic Experiments From Expressionism to Constructivism (2016), poświęconej początkom polskiej awangardy filmowej. Autorka omawianego tomu proponuje autorską perspektywę, zwracając uwagę na zjawiska do tej pory nieopisane lub ignorowane. Jej refleksja skupia się na relacjach między filmem i innymi obszarami awangardy. Zdaniem Andrzeja Pitrusa książka jest nie tylko wartościowym wypełnieniem luki w piśmiennictwie poświęconym wczesnemu polskiemu kinu eksperymentalnemu, ale także oryginalną propozycją „alternatywnej” historii kina.
The book review of Kamila Kuc Visions of Avant-Garde Film. Polish Cinematic Experiments From Expressionism to Constructivism (2016) is devoted to the beginnings of the Polish film avant-garde. The author of this volume proposes an original perspective, paying attention to phenomena that have not been yet described or that have been so far ignored. Her reflection focuses on the relationship between the film and other areas of the avant-garde. According to Andrzej Pitrus, the book is not only a valuable by filling the gap in the literature devoted to early Polish experimental cinema, but also an original proposal of an “alternative” cinema history.

Źródło:

Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 307-310
0452-9502
2719-2725

Pojawia się w:

Kwartalnik Filmowy

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

What remains after the jubilee year of Polish avant-garde?
Co pozostało po roku awangardy?

Autorzy:

Kosiewski, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/432726.pdf

Data publikacji:

2018-07-16

Wydawca:

Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków

Tematy:

Jubilee Year of Polish Avant-garde
avant-garde and tradition
modernisation
centenary jubilee
jubilee exhibitions and publications
Art Museum in Łódź
national museums in: Kraków
Szczecin
Warsaw
Rok Awangardy
awangarda i tradycja
modernizacja
jubileusz stulecia
rocznicowe wystawy i publikacje
Muzeum Sztuki w Łodzi

Opis:

The year 2017 – a centenary of the “1st Exhibition of Polish Expressionists” – was proclaimed as the Jubilee Year of Polish Avant-garde. To mark the occasion over 200 events were organised by nearly 100 institutions. What is the outcome of it all? Has it changed the way the avant-garde movement and its role in Polish culture and tradition were perceived? Among accomplishments the jubilee year brought about is undoubtedly a number of exhibitions, their catalogues as well as other publications devoted to the avant-garde. Unfortunately, not all the initiatives turned out to be successful. Some of them though will be well remembered, inter alia: the cycle of exhibitions prepared by the Art Museum in Łódź which were accompanied by comprehensive and well edited catalogues; exhibitions: “Urban Revolt” at the National Museum in Warsaw, and “Avant-gardes of Szczecin” at the National Museum in Szczecin. One of the achievements is bigger amount of visual and textual resources available in Poland to explore the subject of the avant-garde. The jubilee publications also contained numerous documental materials that were not well known before. Significant theoretical texts have been published as well: the extended edition of Władysław Strzemiński’s Theory of Vision, and the Athens Charter by Le Corbusier, the importance of which can not be emphasised enough. The publication of relevant source materials must also be brought to attention; they came out as a series of catalogues by the Art Museum in Łódź, inter alia an ample selection of articles written by Debora Vogel in the book that accompanied the exhibition “Montages. Debora Vogel and the New Legend of the City”. During the jubilee year a question whether the avant-garde tradition resonates today was raised on many occasions. Two exhibitions presented various attitudes towards the heritage of the avant-garde: mentioned above “Montages” exhibition in Łódź, and one in the International Cultural Centre in Kraków “Lviv, 24 June 1937. City, Architecture, Modernism”.
Rok 2017 – w stulecie „I Wystawy Ekspresjonistów Polskich” – ogłoszono Rokiem Awangardy. W jego ramach odbyło się ponad 200 wydarzeń zorganizowanych przez blisko 100 instytucji. Jaki jest bilans tych obchodów? Czy zmieniły one postrzeganie awangardy, jej roli w kulturze i miejsca w polskiej tradycji? Na pewno dorobkiem rocznicowego roku są wystawy wraz z towarzyszącymi im katalogami, a także inne publikacje o awangardzie. Niestety, nie wszystkie inicjatywy okazały sie udane. Były jednak takie, po których zostanie trwały ślad: m.in. cykl wystaw przygotowanych przez Muzeum Sztuki w Łodzi, któremu towarzyszyły bardzo staranne, obszerne katalogi, a także ekspozycje: „Miejska rewolta” w Muzeum Narodowym w Warszawie oraz „Szczecińskie awangardy” w Muzeum Narodowym w Szczecinie. Udało się także poszerzyć zasób dostępnych w Polsce źródeł wizualnych i tekstowych dotyczących tematu awangardy. W rocznicowych książkach zamieszczono także liczne materiały dokumentalne, dotąd niedostępne szerszej publiczności. Szczególnie istotne jest także opublikowanie ważnych tekstów teoretycznych: poszerzonego wydania Teorii widzenia Władysława Strzemińskiego oraz Karty ateńskiej Le Corbusiera. Trzeba też wymienić ważne teksty źródłowe wydane w serii katalogów Muzeum Sztuki w Łodzi, m.in. obszerny wybór artykułów Debory Vogel w książce towarzyszącej wystawie „Montaże. Debora Vogel i nowa legenda miasta”. Podczas rocznicowych obchodów wielokrotnie zadawano również pytanie o aktualność tradycji awangardowej. Dwie wystawy dobrze pokazały różny stosunek i do tego dziedzictwa: wspominana już łódzka wystawa „Montaże” oraz ekspozycja „Lwów, 24 czerwca 1937. Miasto, architektura, modernizm” w Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie.

Źródło:

Muzealnictwo; 2018, 59; 113-122
0464-1086

Pojawia się w:

Muzealnictwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Historie awangardy filmowej na nowo (o)pisane
The Stories of the Avant-garde Film (Re)written

Autorzy:

Zawojski, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/27311693.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

film awangardowy
film eksperymentalny
awangarda
herstoria
avant-garde film
experimental film
avant-garde
herstory

Opis:

Omawiany tom – Historie filmu awangardowego. Od dadaizmu do postinternetu (2020) pod redakcją Łukasza Rondudy i Gabrieli Sitek – jest efektem projektu edukacyjnego „Akademia filmu awangardowego” realizowanego przez Fundację Okonakino i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w latach 2019-2020. Autor zwraca uwagę na próbę rewizji dotychczasowych ustaleń dotyczących awangardy filmowej wyrażającą się przede wszystkim w dowartościowaniu twórczości artystek dotąd często pomijanych lub niedocenianych. Tematyczno-chronologiczna kompozycja całości jest rozpięta między tradycją kina awangardowego od jego początków w XX w. do najnowszych realizacji wykorzystujących wideo oraz nowe media, ze szczególnym uwzględnieniem optyki feministycznej, queerowej, klasowej i postkolonialnej, oraz badaniem związków filmu dokumentalnego i awangardowego. Reinterpretacja wcześniejszych odczytań filmu awangardowego i prezentacja mało znanych fenomenów zarówno historycznych, jak i współczesnych stanowi o atrakcyjności publikacji.
The discussed volume entitled Historie filmu awangardowego. Od dadaizmu do postinternetu [Histories of the Avant-garde Film: From Dadaism to Post-Internet] (2020), edited by Łukasz Ronduda and Gabriela Sitek, is the result of the two-year educational project “Avant-Garde Film Academy”, carried out by the Okonakino Foundation and the Museum of Modern Art in Warsaw in 2019-2020. The reviewer draws attention to the author’s attempt to revise the existing image of the avant-garde film; this revision is expressed primarily in the appreciation of the work of female artists, often overlooked or underestimated in the past. The thematic-chronological composition of the volume is stretched between the tradition of avant-garde cinema, from its twentieth-century beginnings to the latest productions and creators using video and new media, with particular emphasis on feminist, queer, class and postcolonial optics. It also presents research on the relationships between documentary and avant-garde film. Reinterpretation of the previous readings of avant-garde film and the presentation of little-known (especially in Polish film studies) phenomena, both historical and contemporary, make this publication attractive, significantly enriching the knowledge of avant-garde film and cinema.

Źródło:

Kwartalnik Filmowy; 2021, 115; 249-255
0452-9502
2719-2725

Pojawia się w:

Kwartalnik Filmowy

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Galeria Remont. Nieznana awangarda lat siedemdziesiątych
Remont Gallery. The Unknown Avant-Garde Of The Seventies

Autorzy:

Urbańska, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/424716.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Tematy:

CONCEPTUALISM
CONCEPTUAL ART
HENRYK GAJEWSKI
REMONT GALLERY
PHOTO-CONCEPTUALISM
PERFORMANCE ART

Opis:

The attempts to describe a history of Polish conceptualism in a systematic way, have been until now undertaken in a very similar way. The studies have concentrated mainly on outlining a few artistic centres with connections to the trend. These studies were discussed both in publications from the eighties and nineties and in more recent ones. Only Bożena Kowalska in her book Artystyczno-spoleczna problematyka zrzeszen plastykow w Polsce w latach 1946-1976 (Artistic and social problems of artistic groups in Poland in 1946-1976) (1981) presented a broader panorama of artistic trends that emerged in the seventies. The history of Polish conceptualism mostly covers a narrow circle of galleries: the Foksal Gallery in Warsaw, Pod Mona Lisa and Permafo in Wrocław, and Akumulatory2 in Poznań; a separate place is taken by film and photographic activities. The Remont Gallery in Warsaw, which was active around the same time, was not historically analysed. Its activity has always been treated as marginal. Undoubtedly this was caused by the specific atmosphere of those times, personal relationships and (often wrong) opinions which influenced the works of critics later on. What I refer to is the stance taken by the Foksal Gallery towards more and more frequent activities of the neo avant-garde, which meant that the gallery was often accused of non-uniformity, ambiguity of motives, but also aggression and mockery of the avant-garde. The creator and founder of the Remont Gallery was Henryk Gajewski. The official date when the Gallery was opened was 1.04.1972, and the date it closed was 06.11.1979. For almost seven years it hosted prominent Polish and foreign artists; it published numerous but modest publications, organised international conferences, exhibitions and activities that crossed the official boundaries of art. The gallery, from the very beginning, had little in common with the traditional concept of an art gallery. Its programme was filled with meetings with known publicists, political, social and cultural discussions and exhibitions with modern photography. Thanks to its open formula, the projects were realised by artists coming from various milieux. In the programme it was underlined, that it was not a gallery of one group or trend. What is worth noting is the fact that it showed the works of artists recognised as the leading representatives of neo avant-garde and now often linked with different art centers. The activities of the Remont Gallery can be compared to the activities of such places as Pod Mona Lisą and Permafo, where the gallery space was used for 'new media' or actions from the border of audiovisual art. The Remont Gallery in the beginning, similarly to Permafo, showed experimental photography and photo-conceptualism (Lucjan Demindowski, Krzysztof Wojciechowski, Elzbieta Tejchman, Andrzej Jorczak, Andrzej Lachowicz, Antoni Mikolajczyk, Zygmunt Rytka and Henryk Gajewski). No other gallery in Warsaw was more dynamic and with such a diversified programme, which allows us to analyse its activity from the perspective of a variety of discourses situated on the border of conceptual, contextual art, performance, mail-art, photography, installation, body art, audio-art or happenings.

Źródło:

Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 133-139
2080-413X

Pojawia się w:

Sztuka i Dokumentacja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Sztuka i polityka: awangarda w porewolucyjnej Rosji
Art and Politics: avant-garde in post-revolutionary Russia

Autorzy:

Cześniak-Zielińska, Magdalena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/26850694.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Akademia Zamojska

Tematy:

art
avant-garde
Russia
communism
propaganda
sztuka
awangarda
Rosja
komunizm

Opis:

Artykuł dotyczy awangardy rosyjskiej, której początków należy szukać w pierwszych latach XX wieku. Założenia artystyczne awangardy ewoluowały pod wpływem wydarzeń z lat 1914 – 1918, zwłaszcza rewolucji rosyjskich, wojny domowej i wojny z Polską. W latach rewolucji i w trakcie wojny domowej wielu lewicowych artystów włączyło się w zarządzanie instytucjami artystycznymi w bolszewickiej Rosji. Zarazem ich twórczość coraz częściej stawała się narzędziem komunistycznej propagandy. Kres awangardzie w sensie artystycznym przyniosło zadekretowanie realizmu socjalistycznego w sztuce, literaturze i filmie.
This article deals with the Russian avant-garde, whose origins must be sought in the early years of the twentieth century. Ideas of the avant-garde art evolved under the influence of the First World War, the Russian revolutions, the Civil War and the Polish-Bolshevik War of 1920. Between the years 1917-1918 and during the Civil War many left-wing artists joined the management effort of artistic institutions in Soviet Russia. At the same time their work became more and more a tool of communist propaganda. The decree on socialist realism in art, literature and film brought the end to the artistic avant-garde.

Źródło:

Facta Simonidis; 2013, 6, 1; 53-71
1899-3109

Pojawia się w:

Facta Simonidis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Fotografia a narodziny awangardy w Polsce
Photography and the birth of the avant-garde in Poland

Autorzy:

Dworniczak-Leśniak, Kamila

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2082143.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Opis:

Polish photography in the first years after Poland regained independence remains a poorly documented area of research. Studies so far had mostly focused on the interpretation of the works of a few key artists from the avant-garde milieu (Witkacy) or photography (Jan Bułhak). It transpires however, that photography – not only as an artistic practice, but as poetic metaphor or an element of a broader aesthetic reflection – has functioned within the circle of the artistic avant-garde. An analysis of the presence of this medium in the consciousness and creativity of Polish artists allows us to see in a new light certain aspects of their technique and intellectual viewpoint. The article focuses on selected characteristics of this assimilation of modern reflection on photography by the Polish avant-garde artists in the first decade after the country regained independence. For the Formists – Tytus Czyżewski and Leon Chwistek – photography was an important point of reference as a metaphor of a new, cognitively uncertain, but also “deeper” way of seeing reality. It was an important help in defining the relationship between reality and its image and subject within a broader theoretical program (the theory of plurality of realities). For the Constructivists in turn – with Władysław Strzemiński and Mieczysław Szczuka at the forefront – photography became the means that enabled them to go beyond the usual schemes of capturing the external world, and as part of the concept of photomontage, it became a new material for creating an artistic reality. The dynamics of the process of assimilation of photography by the avant-garde artists was analysed in the context of the reception of new artistic trends born outside of Poland, primarily Futurism (the theory of photography by Anton Giulio Bragaglia) and Suprematism (reflection by Kazimierz Malewicz).

Źródło:

Rocznik Historii Sztuki; 2018, 43; 39-63
0080-3472

Pojawia się w:

Rocznik Historii Sztuki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

From sign to word in contemporary Polish “HTML literature”. Post-avant-garde heirs of modernist typography

Autorzy:

Pawłowska, Aneta
Wendorff, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593985.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

Great Avant-garde movement
“HTML literature”
visual arts
20th and 21st century
Polish avant-garde poetry
Wielka Awangarda
"literatura HTML"
sztuki wizualne
XX i XXI wiek
polska poezja awangardowa

Opis:

Digital literature or "HTML literature" is one of the more expressive and important trends of the Polish literature of the 21st century. In order to present the main aims and objectives of HTML literature, it is essential to take under consideration the digital works characterized by the autonomisation of words, as well as the isolation of words from the linguistic and non-linguistic context and reality, so that "the word itself and for itself would have a clear meaning" – as it was claimed in the late 1960s by one of the main representatives of Polish language art and the icon of Polish concrete poetry, Stanisław Dróżdż. The authors search for the predecessors of such an approach to literary texts in the period of the Great Avant-garde – one can refer here to the pronouncements of the Polish Formists and Constructivists (the true beginning are the literary manifestoes and poems of Tytus Czyżewski from 1921, inspiring such Polish Constructivists as Henryk Berlewi, Mieczysław Szczuka, Teresa Żarnowerówna, as well as Władysław Strzemiński, the latter author deserving special attention. Contemporarily in the 21st century, the works of Piotr Kowalczyk are renowned for a similar treatment of “the isolated word”. Kowalczyk, who works under the pseudonym of Nick Name, is the author of such works as: iPhone Stories, Twitter Fiction, Tech Quotes, Transtories, as well as Short stories for geeks.
Jednym z bardziej wyrazistych trendów polskiej literatury XXI wieku jest literatura cyfrowa, czyli HTML. Chcąc oddać główny zamysł piśmiennictwa HTML należy wziąć pod uwagę dzieła odznaczające się zautonomizowaniem słowa oraz wyizolowaniem słów z kontekstu językowego i rzeczywistości pozajęzykowej tak, „żeby słowo samo w sobie i dla siebie znaczyło” - jak twierdził już od końca lat 60 XX w. przedstawiciel polskiego language art'u (czyli poezji konkretnej) Stanisław Dróżdż. Autorki upatrują protoplastów takiego traktowania wypowiedzi literackiej w okresie Wielkiej Awangardy - można odwołać się tu do wystąpień polskich formistów i konstruktywistów (początkiem są literackie manifesty i wiersze Tytusa Czyżewskiego z 1921 r., kontynuacją działania polskich konstruktywistów, takich jak Henryk Berlewi, Mieczysław Szczuka, Teresa Żarnowerówna oraz Władysław Strzemiński; na szczególną uwagę zasługuje ten ostatni artysta). Współcześnie, w XXI w., z podobnego traktowania „wyizolowanego słowa” słynie twórczość Piotra Kowalczyka (występującego pod pseudonimem Niżej podpisany, ang. Nick Name), autora iPhone Stories, Twitter Fiction, Tech Quotes, Transtories, oraz Short stories for geeks.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 273-289
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Avant-Garde Europe: The Problem of Modernism and the Common Foreign and Security Policy and Enlargement

Autorzy:

Ilik, Goran
Iljevski, Nikola Lj.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/419530.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie

Tematy:

Modernism
Postmodernism
European Union
CFSP
Enlargement

Opis:

This paper explores two divergent concepts installed in the EU operational structure – postmodernism and modernism – in relation to the CFSP and enlargement. The research is conducted upon the content analysis method, descriptive method and comparative analysis. The main research intention is to locate the inability of the EU, to achieve internal coherence on a certain international issues, taking into account the clash between the above mentioned concepts. Consequently, this paper locates the problem of modernism as in the EU normative provisions and behavior of its Member States. At the end, it is noted that the concept of avant-garde Europe can be used as a possible solution for future development of the EU in a postmodern direction.

Źródło:

Yearbook of Polish European Studies; 2017, 20; 61-84
1428-1503

Pojawia się w:

Yearbook of Polish European Studies

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce