Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Deleuze" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Bartleby i Michael K., czyli dlaczego tylko mężczyzna może stać się innym?
Bartleby and Michael K., or, why only a man can become-other?
Autorzy:
Bednarek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458982.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Studiów Amerykańskich
Tematy:
stawanie się
Deleuze i Guattari
Bartleby
Coetzee
becoming
Deleuze and Guattari
Opis:
Wiele już napisano na temat stworzonej przez Hermana Melville'a postaci Bartleby'ego – najczęściej inter-pre¬tu¬jąc słynne „wolałbym nie” jako różnie pojmowaną formę politycznego lub pre-politycznego oporu. Tę lawinę tekstów zapoczątkował, o czym się czasem zapomina, esej Gilles'a Deleuze'a „Bartleby albo formuła”, którego centralnym motywem jest nie opór, ale stawanie-się-innym: proces oddalania się od dominującego, więk¬szoś¬ciowego wzorca męskiej, europejskiej, kapitalistycznej i edypalnej tożsamości. Procesowi temu może jednak pod¬¬legać tylko wspomniany większościowy podmiot: inny, dzięki któremu możliwe jest stawanie się, pełni wy¬łącznie funkcję pomocniczą czy instrumentalną: w przypadku tekstu Melville'a, to bezimienny narrator, a nie Bartleby, jest jego prawdziwym bohaterem. Stawanie się jest więc przygodą zarezerwowaną dla podmio¬tu większościowego. Deleuze wydaje się jednak nie zdawać sobie sprawy z tego ograniczenia. Tekst Coetzee'ego ukazuje natomiast, na przykładzie skazanej na porażkę relacji między tytułowym boha¬terem a próbującym go „zrozumieć” lekarzem, asymetrię dwóch terminów stawania się i podporząd¬kowanie innego, a tym samym dekonstruuje hierarchię zawartą w pojęciu stawania się.
Much has been written about Bartleby, literary character created by Herman Melville; the most popular interpretations of his famous phrase ‘I would prefer not to’ tend to present it as a form of political or pre-political resistance. The origin of this profusion of commentaries on Bartleby is Gilles Deleuze’s essay Bartleby, or the Formula, which, however, foregrounds not resistance, but becoming-other: the process of departure from the dominant, majoritarian standard of the masculine, European, capitalist and Oedipal identity. But it is only the majoritarian subject mentioned above that can undergo this process. The other, thanks to whom becoming is possible, plays only ancillary or instrumental role. In case of Melville’s story, the real protagonist is therefore the nameless narrator, and not Bartleby. Becoming is thus the adventure reserved for the majoritarian subject. Deleuze seems not to be aware of this limitation of his concept. Coetzee’s novel is, in this context, able to demonstrate (on the example of necessary failure of the relationship between the protagonist and the doctor intent of ‘understanding’ him) the asymmetry of two terms of becoming, as well as to deconstruct the hierarchy implicit in the concept of becoming.
Źródło:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer; 2016, 11b; 100 - 112
1689-6637
Pojawia się w:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja maszynizmu Gillesa Deleuze’a
Gilles Deleuze’s conception of mechanicism
Autorzy:
Mackiewicz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464734.pdf
Data publikacji:
2015-03-31
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Tematy:
Deleuze
ciało
maszynizm
deterytorializacja
body
mechanicism
deterritorialization
Opis:
Human body in Western philosophy has been always described as the matter opposed to the Reason. However, this scheme cannot be applied to modern French philosophy in which dialectics reason – body is comprehended as an act of violence and exclusion of the body. For Deleuze there is vital need to understand the human being as an entirety. It is possible only as a version of materialistic, psychoanalytic thought. Deleuze refuses therefore autonomy of subject and tries to connect the subject and his body with “social mechanisms”. Finally human’s body is understood only as a source of pure social functions, presented as a “Body without Organs”.
Źródło:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2015, 48; 76-86
0239-4375
Pojawia się w:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nomadyczność w cieniu Mordoru
Nomadicity in the Shadow of Mordor
Autorzy:
Alejski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520028.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
video game culture
video game
video games
game studies
Deleuze
Deleuze and Guattari
Shadow of Mordor
role-playing games
Opis:
The article Nomadicity in the Shadow of Mordor analyzes the tools of reproducing ideologies in video games based on Tolkien’s legendarium, including Middle Earth: Shadow of Mordor (2014). Alejski tackles its mechanics using the concepts presented by Gilles Deleuze and Felix Guatttari—the nomadic thought and dynamics of relations between particular objects, such as territory, map and diagram during the gameplay. In order to identify these nomadic strategies occurring in the game, the processes of deterritorialization, the creation of maps and diagrams, and the ways of functioning in relation to these processes occurring in the game are taken under consideration. Alejski’s particular attention is dedicated to the categories of inhabitation and movement—both in the topological and ontological context. An important source of reproduction of nomadic thought described in the article is the so-called Nemesis system— a gameplay management module contained in the code of Middle Earth: Shadow of Mordor that allows new actors to join the game, enabling them to enter into relations not only with the user but also with each other. The operation of the Nemesis system brings together the potential of the agency of all actors involved in the game (including the user) and allows for decentralized and non-hierarchical production of the story.
Źródło:
Creatio Fantastica; 2017, 2(57); 93-103
2300-2514
Pojawia się w:
Creatio Fantastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu straconego czasu. Proroczy charakter teorii kina Gilles’a Deleuze’a
In Search of Lost Time: The Prophetic Character of Gilles Deleuze’s Theory of Cinema
Autorzy:
Stelmach, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408961.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Gilles Deleuze
Aleksander Sokurow
Béla Tarr
Alexander Sokurov
Opis:
Autor zestawia poglądy Gilles’a Deleuze’a, szczególnie stworzoną przez niego koncepcję kina obrazu-czasu, ze współczesnymi jej realizacjami. Francuski filozof nie dożył bowiem rewitalizacji trendów modernistycznych w światowym kinie artystycznym, które doskonale zdefiniował w odniesieniu do dzieł mistrzów kina autorskiego lat 60. i 70. Tymczasem współczesne kino kontemplacyjne (lub neomodernistyczne, żeby posłużyć się terminem zaproponowanym przez Rafała Syskę) nie tylko podejmuje strategie twórcze i formuły estetyczne właściwe dla kina obrazu-czasu, ale dodatkowo rozwija je i amplifikuje. Bierny bohater, doświadczenie trwania, wyeksponowanie stanów mentalnych – te i inne cechy warunkujące powstanie obrazu-czasu wybrzmiewają w pełni w takich filmach, jak Rosyjska arka (Russkij kowczeg, 2002) Aleksandra Sokurowa czy Szatańskie tango (Sátántangó, 1994) Béli Tarra, stanowiących najdoskonalsze we współczesnym kinie wcielenie Deleuzjańskiego kina obrazu-czasu.
The author juxtaposes the views of Gilles Deleuze, especially his idea of the cinema of image-time, with its contemporary realisations. The French philosopher did not live to see the revitalisation of modernist trends in the world art cinema, which he defined so well in relation to masterpieces of independent cinema of the 1960s and 1970s. Meanwhile, contemporary contemplative cinema (or neomodernist to use the term proposed by Rafał Syska) not only adopts creative strategies and aesthetic formulae typical for the cinema of image-time, but also develops and amplifies them. Passive Protagonist, the experience of duration, the exposure of mental states – these and other features necessary for the creation of image-time are in full bloom in films such as Alexander Sokurov’s Russian ark (Russkiy Kovcheg, 2002) or Bela Tarr’s Satan's tango (Sátántangó, 1994) which represent the best of Deleuzian cinema of image-time in contemporary cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 86; 35-46
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tarkowski i Proust. „Zwierciadło” i „W poszukiwaniu straconego czasu” – „co innego”, a przecież „jedno i to samo”
Tarkovsky and Proust: “The Mirror” and “In Search of Lost Time” – “Something Else” but “One and the Same”
Autorzy:
Szymański, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408972.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Marcel Proust
Andriej Tarkowski
Gilles Deleuze
Andrei Tarkovsky
Opis:
Szymański rozważa w swoim eseju, co łączy powieść Marcela Prousta W poszukiwaniu straconego czasu oraz film Andrieja Tarkowskiego Zwierciadło, a co pozwala uznać oba te arcydzieła za Deleuzjańskie co innego, a przecież jedno i to samo. Podstawowym impulsem twórczym było dla Prousta i Tarkowskiego podjęcie trudu konfrontacji z problemem czasowości i przemijania. Pamięci i swoich dzieł używali oni jako środków do odzyskania czasu utraconego. Akt przypominania nie był jednak celem samym w sobie – wspomnienia i wrażenia miały służyć odkrywaniu prawdy o świecie i o „ja”. Rezultatem egzystencjalnego i artystycznego wysiłku odzyskiwania przeszłości było więc rozpoznanie prawdziwego, pozaczasowego „ja” oraz umiejętność jego twórczego wyrażenia (tym samym „przypominać sobie” znaczyło: „tworzyć”). Dzieła życia Prousta i Tarkowskiego – uwierzytelnione autentyzmem doświadczenia twórców – mają być też wzorem „drogi zbawienia”, „świecką ewangelią” dla czytelników i widzów.
Szymański considers in his essay what connects Marcel Proust’s In Search of Lost Time and Andrei Tarkovsky’s The Mirror, and what allows one to consider these masterpieces to be Deleuzian something else, and yet one and the same. The primary creative impulse for Proust and Tarkovsky was the need to tackle the problem of temporality and transience. They used memory and their works of art in order to recover the time lost. The act of remembering was not an end in itself – memories and impressions were supposed to aid discovering the truth about the world and “ego”. The result of the existential and artistic effort to recover the past was the discovery of true and timeless “ego” and the ability of its creative expression (where “remembering” also meant “creating”). The works of Proust and Tarkovsky, made authentic by the experience of their creators, are to be “a way of salvation”, and a “secular gospel” for readers and viewers.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 86; 104-112
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PARANOJA I SADYZM INSTYTUCJI. O BIESIADZIE U HRABINY KOTŁUBAJ WITOLDA GOMBROWICZA
PARANOIA AND SADISM OF THE INSTITUTION. ON WITOLD GOMBROWICZ´S “BANQUET AT COUNTESS KOTŁUBAJ´S”
Autorzy:
Warkocki, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911626.pdf
Data publikacji:
2018-08-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Gombrowicz
paranoia
masochism
sadism
Deleuze
paranoja
masochizm
sadyzm
Opis:
Artykuł prezentuje „bliskie czytanie” (close reading) opowiadania Biesiada u hrabiny Kotłubaj Witolda Gombrowicza z jego debiutanckiego tomu Pamiętnik z okresu dojrzewania z 1933 roku. Zasadza się na dwóch na dwóch konceptach teoretycznych: z jednej strony jest to narracja paranoiczna w znaczeniu, jakie nadała temu pojęciu Eve Kosofsky Sedgwick, a z drugiej strony – sadyzm (jako niekomplementarny w stosunku do masochizmu) w znaczeniu Gilles’a Deleuze’a (z eseju Chłód i okrucieństwo). Autor poszukuje subwersji społecznej w tej groteskowej wizji obrazów klas u Gombrowicza i odnajduje ją w sadyzmie instytucji arystokracji, która przesuwa głównego bohatera opowiadania na „pozycję paranoiczną”.
The article offers a close reading of Witold Gombrowicz’s short story Banquet at Countess Kotłubaj’s from his debut collection Memoirs from a Time of Immaturity (later published under the title Bakakaj or Bacacay in the English translation). It is based on two theoretical concepts: on the one hand – a paranoid plot (according to Eve Kosofsky Sedgwick 2014), on the other hand – sadism (as non-complementary to masochism) in the sense of Gilles Deleuze (from his essay Coldness and cruelty). The author is looking for social subversion in the grotesque images of class and finds it in the sadism of the institution of aristocracy which moves the main character into a paranoid position.
Źródło:
Porównania; 2017, 21, 2
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Deleuze’a walka z kliszami, czyli o poszukiwaniu widzialności w kinie słów kilka
Deleuze’s Struggle With Clichés, or a Couple of Words on Searching for Visibility in Cinema
Autorzy:
Cichoń, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341024.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Gilles Deleuze
slow cinema
klisze
Michelangelo Antonioni
clichés
Opis:
Jednym z centralnych problemów książki Gilles’a Deleuze’a poświęconej kinematografii są klisze, które francuski filozof przeciwstawia obrazom prawdziwym. Podział ten ma zasadniczy wpływ na rozważania prowadzone przez Deleuze’a. Klisze rozumiane jako zubożałe obrazy reprezentują szeroko pojęte kino głównego nurtu, a szczególnie kino amerykańskie. Myśliciel chce – jak się wyraża – wyrwać kliszom obrazy. W swoich dociekaniach taką możliwość odnajduje między innymi dzięki filmom Antonioniego. Poszukiwania, które prowadził Deleuze, zdają się zbieżne ze współczesnymi tendencjami w kinie artystycznym, które możemy nazwać poszukiwaniem nowego kina. Szczególną tego egzemplifikacją jest slow cinema, nurt w kinematografii, który poszukuje tego, co Deleuze nazwałby prawdziwą widzialnością. Niniejszy artykuł jest próbą zastosowania teorii kina Gilles’a Deleuze’a do opisu slow cinema oraz ukazanie specyficznego – kontemplacyjnego – nastawienia do obrazu filmowego.
One of the central problems of Gilles Deleuze’s book devoted to cinematography are cliches that the French philosopher contrasts with real images. This distinction has a fundamental impact on Deleuze’s deliberations. Cliches understood as impoverished images represent broadly understood mainstream cinema, especially American cinema. The philosopher wants - as he expresses it - to snatch the images from cliches. In his mvestigations he finds such a possibility, among others, thanks to films by Antonioni. The research carried out by Deleuze seem to coincide with the contemporary trends in art cinema, which we might call the search for a new cinema. A special example of this is slow cinema, a trend in cinematography that seeks what Deleuze would call true visibility. This article is an attempt to apply Gilles Deleuze’s theory of cinema to the description of slow cinema and to show a specific - contemplative - attitude towards film image.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 249-261
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mężczyzna między matriarchatem i sadyzmem
The Male between Matriarchy and Sadism
Autorzy:
Potkański, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534513.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
matriarchy
sadism
masochism
Jakub Żulczyk
Rafał Ziemkiewicz
Gilles Deleuze
Opis:
The Polish culture suggests to the men two stances: subjugation to the (real or imaginary) female power or, to the contrary, aggressive elimination of “femineity.” The article analyzes these stances as presented in certain works of fiction and their worlds. Femineity is eliminated under the model of homosocial sadism, which must be distinguished both from the traditional patriarchy and from – denied or sublimed – homosexuality. The issue is first discussed based on Wzgórze psów by Jakub Żulczyk; then it is tracked back to the works displaying similar psychosocial structures, even though they may not obviously belong to the same historical literary community (despite their chronological proximity). These works are: Zwał by Sławomir Shuty, Ciało obce by Rafał Ziemkiewicz, White Raven by Andrzej Stasiuk, Morfina by Szczepan Twardoch and His Current Woman by Jerzy Pilich. The theoretical tools applied come from politicized versions of the late psychoanalysis and schizoanalysis (along the Lacan – Deleuze – Theweleit line).
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2020, 15, 1
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
UWIERZYĆ W CIAŁO, UWIERZYĆ W ŚMIERĆ Kilka analiz filmowych na marginesie filozofii kina Gillesa Deleuze’a
Autorzy:
Jakubowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487804.pdf
Data publikacji:
2017-12-12
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
Polish documentary film
death body
Gilles Deleuze
philosophy of film
Opis:
G. Deleuze, while describing the contemporary audiovisual culture, points out to a paradox. The man has lost the sense of his own, authentic life, and is stuck in the world as if he found himself in a pure optical and sound situation instead. The philosopher ponders how to recover man’s faith in the world and reconnect him with what he sees and hears, how to make him sensitive to issues that are the most vital for his existence, such as love and death. The philosopher-cineaste proposes something apparently absurd, namely encourages us to watch a good movie. Deleuze is not interested in a film performance offered by entertainment cinema, he is looking for films which will make us think and teach us, how to believe in the reality of the world again. Such belief should find its source in corporeality discovered by the cinema: both the common and the celebrated ones. The center of the world in this philosphy is the belief in the body as a germ of life and death. In my analyses, referring to the thoughts of the French philosopher, I suggest taking into account three documentary films: Obrzędy intymne (1984) by Zbigniew Libera, Balsamista (2001) by Ewa Świecińska and Istnienie (2007) by Marcin Koszałka. These three stories about life and death do not leave the viewer indifferent.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2017, 24; 86-105
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od fana do stalkera. Spektrum postaw fanowskich w koreańskim przemyśle kulturowym
From a Fan to a Stalker: The Spectrum of Fan Attitudes in Korean Culture Industry
Autorzy:
Lewandowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343943.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
fan
fandom
idol
Korea
grassroots practices
parasocial relationship
Gilles Deleuze
Opis:
Artykuł prezentuje aktywności i praktyki fanowskie wśród południowokoreańskich odbiorców kultury popularnej celem ogólnej charakterystyki dostępnych postaw, które mieszczą się w modelowych ujęciach Prawdziwego Fana, Anty-fana i Saseang – Fan Obsesyjnego. Zwraca się tu uwagę na szczególną rolę koreańskiego przemysłu muzycznego, który odgórnie strukturyzuje i manipuluje relacją fan – obiekt afektu oraz relacjami wewnątrzfandomowy, narzucając sposoby interakcji z idolami i modele zachowań wśród fanów. Kluczowe w analizie są kategorie relacji paraspołecznej jako centralnej dla struktury koreańskiego przemysłu kulturowego, praktyk oddolnych i odgórnych oraz koncepcji kultury kłączowatej Delezue, która szczególnie przystaje do opisu systemu fanowskich „nisz ekologicznych” w Korei Południowej i interakcji między fandomem a przemysłem kulturowym.
The article characterizes three fannish attitudes among South Korean audience of popular culture – the True Fan, the Ani-Fan and the Saseang (Obsessive Fan) by discussing fan activities and practices. The author puts particular emphasis on the Korean music industry, and its top-down way of structuring and manipulating the fan-object of affection as well as intra-fandom relationships through enforcing models of behavior and interaction with idols among fans. The category of parasocial relationship is key to this analysis as central to Korean pop culture industry; other concepts discussed include bottom-up and top-down practices and Deleuze’s rhizomatic concept of culture, especially fitting for a discussion concerning the fan niche system found in South Korea as well as the interactions between the fandom and the pop culture industry.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2022, 66, 4; 91-104
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Względna identyczność Petera Geacha a koncepcja różnicy w filozofii Gilles’a Deleuze’a
Relative identity by Peter Geach and Gilles Deleuze’s concept of difference
Autorzy:
Kociołek, Kamil
Sonek, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18653944.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
różnica
identyczność
pojęcia
względność
Geach
Deleuze
difference
identity
concepts
relativity
Opis:
The area in which the philosophy attributed to the "analytic" tradition turns out to consider similar problems as the "continental" thinkers still seems to be too little explored. The aim of the work is to indicate such similarities between the Peter Geach’s concept of relative identity and the Gilles Deleuze’s concept of difference. According to Geach, identity is mediated in concepts. We think about the identity of "a" and "b" only in the sentence "a is the same X as b". The consequences of this observation are twofold: on the one hand, it shows the degree of our entanglement in conceptual grids; on the other, it shows a being as a dynamic, relational structure. In this aspects, this perspective agrees with Deleuze's proposal. A being is an ambiguous intersection of dynamic relations expressed in the sentence "a is different from b", whereas the identity is an effect of totalitarian thought movement which reduces differences by imposing static conceptual categories on their dynamic system. We are going to present the ontological view on identity question which synthesizes two mentioned conceptions and include a polemical characterization of difficulties implied by discussed perspective and their consequences for practical functioning in the world.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2020, 49, 2; 28-41
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Bez)ruch i cisza obrazu-myśli według JLG
(No)Motion and Silence of a Picture-Thought According to JLG
Autorzy:
Budzik, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409024.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Barbara Kita
Jean-Luc Godard
Georges Didi-Huberman
Gilles Deleuze
Opis:
Recenzja książki Barbary Kity Obraz zatrzymany. Praktyka i teoria późnego Godarda (2013). Justyna Budzik przedstawia strukturę wywodu naukowego Barbary Kity, komentując i opisując metodologię przyjętą przez autorkę. Recenzentka omawia problematykę refleksji podjętej przez badaczkę oraz wyjaśnia trzy główne kategorie, które stosuje ona w interpretacji późnej twórczości Jean-Luca Godarda: obraz zwolniony/zatrzymany, obraz malarski (kadr) oraz fotografię. Recenzentka zwraca również uwagę na kontekst współczesnej teorii obrazu (Georges Didi-Huberman, Gilles Deleuze), w który wpisują się rozważania podjęte przez Barbarę Kitę.
A review of Barbara Kita’s book Obraz zatrzymany. Praktyka i teoria późnego Godarda [Freeze Frame: Practice and Theory of Late Godard] (2013). Justyna Budzik presents the structure of Barbara Kita’s scientific argument, and describes and comments on the methodology adopted by the author. The reviewer discusses the problem of reflection taken up by the author and explains three main categories which she applies in her interpretation of the late work of Jean-Luc Godard: slow motion/stop motion image, art painting (film frame), and photography. The reviewer also gives some attention to the context of contemporary theory of image (Georges Didi-Huberman, Gilles Deleuze) which inform Barbara Kita’s work.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 86; 213-216
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gilles’a Deleuze’a interpretacja filozofii Fryderyka Nietzschego
Autorzy:
Pałasiński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/667983.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
the will to power
affirmation
eternal return
Deleuze Gilles
Nietzsche Friedrich
Opis:
This article is trying to explain Gilles Deleuze’s interpretations of Nietzsche philosophy. It seems that Friedrich Nietzsche was a great inspiration for Deleuze. Deleuze in his works about Nietzsche’s philosophy describes his own philosophical position which relates to such problems as: what is philosophy? or what is affirmation? At the same time, Deleuze is trying to explain what nihilism, the will to power, and Nietzsche’s conception of the eternal return are. Deleuze’s interpretation goes beyond Nietzsche’s philosophy which proves its originality.
Źródło:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2014, 4
2391-6540
2083-9952
Pojawia się w:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń dla literatury - system budowlany do obsługi czytelnictwa w mieście
The space for the literature - a construction system to support reading in the city
Autorzy:
Więcek, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370484.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
Gilles Deleuze
folding
fałdowanie
fałda
działanie
znaczenie
tekst
fold
performance
meaning
text
Opis:
Artykuł prezentuje autorski projekt systemu elementów budowlanych do konstrukcji różnorodnych obiektów tymczasowych w przestrzeni miasta, skupiając się głównie na teoretycznych rozważaniach, jakie legły u podstaw projektu: badaniu problemów, genezy i potencjału nurtu fałdowania-foldingu w ciągu ostatnich 20 lat oraz jego związków z pewnymi kwestiami badanymi przez teorię architektury, w szczególności działaniem architektury i jej recepcją.
The following article presents the author's design of the system of constructional elements allowing the construction of different temporary objects in the space of the city and focuses on theoretical assessment and evaluation of certain theoretical problems which were crucial for the design process: folding movement inspired by Gilles Deleuze, architecture's influence of users' behavior, as well as its reception.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2012, 18; 169-182
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gilles’a Deleuze’a dwie teorie bezludnej wyspy
Autorzy:
Brzeziński, Jędrzej K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098239.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Gilles Deleuze
Michel Tournier
Robinson
Piętaszek
bliźni
bezludna wyspa
światy możliwe
wirtualność
Opis:
Bezludne wyspy pojawiają się w dwóch tekstach Gilles’a Deleuze’a. Pierwszy z nich to krótki esej z lat 50. pt. Causes et raisons des îles désertes, drugi to appendyx do Logiki sensu – Michel Tournier i świat bez bliźniego z roku 1969. Rekonstrukcji drugiego z tych tekstów dokonał Jakub Tercz w artykule Bliźni w filozofii Deleuze’a („Przegląd Filozoficzny” 2015, nr 1). Doceniam tę pracę, chociaż nie podzielam jej wniosków. Za problemy z właściwą interpretacją pojęcia bliźniego (i jego „zniknięcia”) w dużej mierze odpowiada sam Deleuze. Jego lektura powieści M. Tourniera Piętaszek czyli otchłanie Pacyfiku, bazująca na kategoriach transcendentalnych, intersubiektywnych struktur, zapoznaje obecne tam materialistyczne potencjały. Pod tym względem bardziej obiecujący – choć zarazem ezopowy i ezoteryczny – wydaje się wcześniejszy ze wspomnianych tekstów Deleuze’a. Rozpoznaje on, że w historii Robinsona obecne są także stawki polityczne, a jego mit daje się czytać, a nawet należy to robić, w sposób krytyczny (w marksowskim, a nie w kantowskim sensie). Dlatego w ostatniej części artykułu oddaję głos Tournierowi i jego Piętaszkowi, aby razem z nimi pomyśleć bardziej immanentystyczną i obfitszą w linie ujścia teorię robinsonady.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 1; 127-147
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies