Temat: Wiek XIX - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Studia geologiczne w Paryżu w dziewiętnastowiecznym emigracyjnym poradniku dla młodzieży polskiej
Geological studies in Paris in the 19th-century student book for young Polish emigrants
Autorzy:: Daszkiewicz, P.
Tarkowski, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2074885.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: studia geologiczne
Paryż
wiek XIX
polska emigracja
geological study
Paris
nineteenth century
Polish emigration
Opis:: In 1860 a guide to scientific studies in Paris to youth was published through the efforts of Polish emigrants in France. This book was written by the students of the Polish School in Paris. The article analyzes information about the subjects in the undergraduate and the teaching of geology at the university, National Museum of Natural History and engineering schools, principally École des Mines. The interest of this guide is not limited therefore to the history of Polish-French scientific relations. Many Polish geologists and engineers working in South America, including Ernest Malinowski (1818-1899), Ignacy Domeyko (1802-1889), Edward Habich, Aleksander Babinski (1823-1899), Władysław Folkierski (1841-1904), have been trained in Paris. The edition of this book is also valuable evidence of a rich scientific activity of the Polish political emigration in France.
Źródło:: Przegląd Geologiczny; 2011, 59, 9; 622-624
0033-2151
Pojawia się w:: Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Księgozbiór biblioteki bernardynów w Łęczycy na podstawie inwentarza z 1819 roku
Book Collection of the Bernardine Library in Łęczyca on the Basis of the Inventory of 1819
Autorzy:: Stolarczyk, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1791376.pdf
Data publikacji:: 2020-02-03
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: bernardyni
Łęczyca
biblioteka
inwentarz
XIX wiek
Bernardines
library
inventory
nineteenth century
Opis:: Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie struktury treściowej księgozbioru biblioteki bernardyńskiej w Łęczycy w początkach XIX w. oraz enumeracja najważniejszych pozycji książkowych. Uczyniono to na podstawie inwentarza bibliotecznego (Cathalogus Librorum Bibliothaecae Conuentus Lanciciensis Patrum Bernardinorum) sporządzonego 25 kwietnia 1819 r. Chcąc dokonać przeglądu zasobów łęczyckiej biblioteki bernardyńskiej pod kątem jej zawartości treściowej, należy zgrupować zapisy w inwentarzach według treści dzieł, posługując się typową dla bibliotek klasztornych klasyfikacją.
The purpose of this article is to present the structure of the Bernardine Library collection in Leczyca in the early nineteenth century and to list the most important books. This was done on the basis of a library inventory (Cathalogus Librorum Bibliothaecae Conuentus Lanciciensis Patrum Bernardinorum) prepared on April 25, 1819. In order to review the resources of the Bernardine Library in Leczyca, its inventory content should be grouped in inventories according to the content of the works, using a typical library monastic classification.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 2; 41-48
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: „Kaprysy” Niccolò Paganiniego według Henryka Wieniawskiego
Niccolò Paganini’s 'Caprices' as Interpreted by Henryk Wieniawski
Autorzy:: Chamczyk, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28328337.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Henryk Wieniawski
Niccolò Paganini
kaprys
wiolinistyka
XIX wiek
violin playing
nineteenth century
caprice
Opis:: Kaprysy Niccolò Paganiniego – jedne z najbardziej wymagających w literaturze wiolinistycznej utworów – wciąż stanowią wyzwanie dla wielu współczesnych skrzypków. Nie inaczej było w 1820 roku, gdy zostały opublikowane. Dwadzieścia cztery popisowe miniatury niewiele bowiem miały wspólnego z ćwiczebnym charakterem, leżącym u podstaw tego gatunku. Przeciwnie, stanowiły wirtuozowski popis ich twórcy, który miał pozostać niedościgniony. Kaprysy Paganiniego nie zajmowały ważnego miejsca w repertuarze koncertowym Henryka Wieniawskiego. Były mu jednak dobrze znane. Niezwykle cenne źródło informacji w tym zakresie stanowi egzemplarz Kaprysów przechowywany w bibliotece Conservatoire de Musique w Brukseli, w którym ślad pozostawił po sobie polski skrzypek. Wydanie to stało się przyczynkiem do podjęcia refleksji na temat źródeł młodzieńczej fascynacji Wieniawskiego stylem gry Niccolò Paganiniego – omówiono pokrótce edukację polskiego skrzypka w klasie Josepha Lamberta Massarta w Konserwatorium Paryskim, jego zainteresowanie grą Apolinarego Kątskiego oraz pobyt u Karola Lipińskiego w Dreźnie. Podjęto także wątek kaprysów Paganiniego w pracy pedagogicznej Wieniawskiego w konserwatoriach w Petersburgu i Brukseli. Punkt zasadniczy artykułu stanowi omówienie egzemplarza Kaprysów z Brukseli, zarówno pod względem historii źródła, jak i zakresu ingerencji Wieniawskiego w pierwotną materię wydania. Analiza ta dostarcza nam niezwykle cennej wiedzy na rzadko podejmowany w literaturze przedmiotu temat stylu wykonawczego Henryka Wieniawskiego.
Niccolò Paganini’s 'Caprices', one of the most demanding cycles in the violin repertoire, continue to pose a challenge for many violinists, as they did in the year of their publication, 1820. These 24 miniature showpieces had little to do with the original educational character of the genre. On the contrary, they were a virtuosic display of the skills of their composer, who would remain unrivalled to this day. Though Paganini’s 'Caprices' did not occupy a major place in Henryk Wieniawski’s concert repertoire, they were well known to him. Extremely valuable in this respect is the copy of the Caprices now held in the library of the Conservatoire Royal de Musique in Brussels, which bears traces of use by the Polish violinist. I take this copy of the Caprices as the starting point for analysis of the sources of his early fascination with Paganini’s performance style. I briefly discuss Wieniawski’s education in Joseph Lambert Massart’s class at the Paris Conservatoire, his interest in Apolinary Kątski’s manner of playing and his stay with Karol Lipiński in Dresden. I also address the role of Paganini’s 'Caprices' in Wieniawski’s work as a teacher at the St Petersburg and Brussels conservatories. At the centre of my article is a presentation of the Brussels copy of the Caprices, in terms of both the history of the source and the scope of Wieniawski’s interference in the original musical material of the edition. This analysis sheds valuable light on Wieniawski’s performance style, rarely considered in the subject literature.
Źródło:: Muzyka; 2020, 65, 4; 3-19
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:: Muzyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Bramy raju
Gate of Heaven
Autorzy:: Rancière, Jacques
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1012931.pdf
Data publikacji:: 2017-03-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: proletariat
nineteenth century
French workers' culture
emancipation
XIX wiek
francuska kultura robotnicza
emancypacja
Opis:: Tekst jest rozdziałem wydanej w roku 1981 książki La nuit des proletaires, będącej rozszerzoną wersją rozprawy doktorskiej Jacquesa Rancière’a. Kwestia emancypacji robotników w okresie następującym po porażce rewolucyjnego zrywu w lipcu 1830 roku stanowi centralny problem tekstu. Autor nie komentuje jednak toczonych ówcześnie walk o władzę. Emancypacja ujęta zostaje tu od strony wysiłków podejmowanych na polu estetyki. Estetyczna identyfikacja, ludowe widowiska, oddolna prasa, dobór lektur czy nawet wystrój mieszkania przedstawiane tu są jako pełnoprawne narzędzia emancypacyjnych starań. Rancière pokazuje, że robotnicza kultura, jakkolwiek synkretyczna i pełna zapożyczeń, okazywała się wystarczająco subwersywna, by skutecznie przekraczać klasowe podziały.
The text presented here is a chapter from Jacques Rancièreʼs La nuit des proletaires, an extended version of the author’s doctoral thesis. It focuses upon prospects for workers emancipation following the unsuccessful revolutionary attempt of July 1830. Rancière does not comment on struggles of power and instead, emancipation is seen here mostly as an intervention into the aesthetic. Aesthetic identification, popular spectacles, grassroots press, the selection of readings and even the design of rooms are all presented as genuine tools of the emancipatory effort. Rancière shows that workers culture, although syncretic and full of calque, turned out to be subversive enough so as to undermine class divisions.
Źródło:: Praktyka Teoretyczna; 2017, 23, 1; 132-159
2081-8130
Pojawia się w:: Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Joseph Ignatz Schnabel (1767–1831) i jego twórczość religijna w kontekście najnowszych badań
Joseph Ignatz Schnabel (1767–1831) and His Sacred Music in the Context of Latest Research
Autorzy:: Urban, Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/25806085.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Joseph Ignatz Schnabel
muzyka liturgiczna
Kirchenmusik
Wrocław
Breslau
XIX wiek
liturgical music
nineteenth century
Opis:: Celem artykułu jest zaprezentowanie wybranych wyników najnowszych badań poświęconych twórczości niemieckiego kompozytora, dyrygenta i pedagoga, Josepha Ignatza Schnabla (1767–1831), kapelmistrza katedry św. Jana we Wrocławiu. Bogata i dobrze zachowana twórczość artysty obejmuje ponad 250 utworów, w tym opracowania niemal wszystkich gatunków katolickiej muzyki liturgicznej (m. in. cykle mszalne, requia, części proprium, cykle nieszporne, hymny, antyfony, responsoria, pieśni). Pod względem stylistycznym repertuar ten reprezentuje cechy muzyki dojrzałego klasycyzmu, nie brak w nim jednak także rozwiązań indywidualnych, wypracowanych przez kompozytora. Służące ubogaceniu liturgii utwory Schnabla charakteryzują się uproszczoną i zwięzłą konstrukcją formalną, przejrzystą fakturą oraz interesującą instrumentacją. Do ważniejszych postulatów realizowanych przez Schnabla należy prymat czytelności tekstu słownego. Zasada ta bez wątpienia pełni kluczową rolę w sposobie kształtowania partii chóralnych, utrzymanych w fakturze homofonicznej, okazjonalnie urozmaicanej imitacjami. Artysta zdecydowanie odrzuca w swych dziełach wszelkie formy popisowości, wirtuozerii oraz nadmiernej ekspresji. Ich miejsce zajmuje wyszukana narracja harmoniczna, która wraz z dynamiką oraz odpowiednią instrumentacją służy eksponowaniu właściwego dla muzyki religijnej wyrazu muzycznego. Utwory wrocławskiego kapelmistrza stanowią bez wątpienia udaną próbę powrotu do ideałów właściwie pojmowanego stylu kościelnego (Kirchenstil), którego zasady zostały sformułowane jeszcze w poprzednich wiekach. Pod tym względem kompozycje Schnabla stanowią novum – przynajmniej na obszarze Śląska – wobec intensywnie eksploatowanego na przełomie XVIII i XIX wieku stylu koncertującego. Mało znana twórczość muzyczna kompozytora może stać się przedmiotem wartościowej interpretacji artystycznej, nawet w wykonaniu niewielkich zespołów. Nie jest bowiem pozbawiona interesujących walorów artystycznych, a przy tym nie ewokuje wygórowanych trudności wykonawczych.
The aim of this article is to present selected results of the most recent research into the musical output of the German composer, conductor and teacher Joseph Ignatz Schnabel (1767–1831), Kapellmeister at the Breslauer Dom (now St John the Baptist’s Cathedral in Wrocław). His extensive and well-preserved oeuvre comprises more than 250 works, including settings of nearly all genres of Catholic liturgical music (such as Mass and Vespers cycles, Requiems, parts of the Proper, hymns, antiphons, responsories and songs). Stylistically this repertoire represents high classicism, but it also displays individual solutions elaborated by the composer himself. Schnabel’s music, conceived to embellish the liturgy, is characterised by concise and simplified formal design, lucid textures and interesting orchestration. One of the key principles he implemented was to prioritise the clarity of the verbal text. This undoubtedly played a crucial role in the way he shaped his choral parts, which are homophonic with occasional imitations adding variety to the texture. Schnabel resolutely avoids any spectacular displays of skill, virtuosity and excessive expression. Instead, he employs sophisticated harmonic narration, which, along with the use of dynamics and appropriate instrumentation, serves the aim of adequately emphasising the type of expression proper to sacred music. Te music of the Breslau Kapellmeister represents an undoubtedly successful return to the ideals of an appropriate treatment of the church style (Kirchenstil), the principles of which had been formulated over the preceding centuries. Schnabel’s compositions are a novelty in this respect, at least in Silesia, where the concertato style was heavily exploited in the late eighteenth and early nineteenth century. Te composer’s little-known oeuvre may be performed in an artistically rewarding manner even by small ensembles. Its artistic qualities make it attractive, while it does not present excessive difficulties in performance.
Źródło:: Muzyka; 2022, 67, 1; 39-64
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:: Muzyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wróżki i zacofanie irlandzkich chłopów w świetle wybranych dziewiętnastowiecznych dzienników z podróży
Autorzy:: Hamera, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2131155.pdf
Data publikacji:: 2022-07-20
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: fairies
Ireland
peasants
countryside
magic
nineteenth century
wróżki
Irlandia
chłopi
wieś
magia
XIX wiek
Opis:: THE ROLE OF FAIRIES IN THE LIVES OF IRISH PEASANTS AND THEIR DEPICTION IN SELECTED NINETEENTH-CENTURY TRAVELOGUES Life in the nineteenth-century Irish countryside was not easy. Irish peasants lived in abject poverty and struggled to make ends meet. They consumed almost only potatoes and famines occurred regularly. Peasants often blamed their hardships on fairies, whose various races were supposed to inhabit Ireland. Tales about fairies were very popular among travelers who visited Ireland in the nineteenth century and subsequently published books about their travels there. They often highlighted the role of magic in daily activities of the Irish. The aim of this paper is to discuss the role of fairies in the lives of Irish peasants and argue that by underlining the attachment of the Irish to magical creatures, travelers underscored the backwardness of Irish peasants and propagated negative stereotypes about the inhabitants of the Emerald Isle.
Źródło:: Studia Historyczne; 2022, 63, 1(249); 51-59
0025-1429
Pojawia się w:: Studia Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Wspomnienie o Brunonie Bielawskim. Z notatek Karola Estreichera Seniora
A Memory of Bruno Bielawski. From the Notes of Karol Estreicher the Elder
Autorzy:: Kurek, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/571088.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:: Bruno Bielawski
Karol Estreicher
materiały źródłowe
XIX wiek
rękopis
source materials
nineteenth century
manuscript
Opis:: The manuscript materials left by Karol Estreicher, which have lasted to our times, constitute a valuable historical source not only because of the fact that their owner lived in a period rich in events important for the history of Polish bibliography, literature, or the Polish nation itself, but also because the written legacy of this director of the Jagiellonian Library can also be analysed with regard to his workshop, which consisted of materials and notes. One of the manuscripts included in Estreicher’s diaries contains his first notes and fragments of the text entitled A Memory of Bruno Bielawski. Their version published after Estreicher’s death, clearly echoes those first essays, although it is not so emotionally tinged. The manuscript, quoted as a whole, is an excellent testimony of the intimacy which existed between Estreicher and Bielawski, as well as of the history of Estreicher’s posthumous note devoted to his friend, who was also a publisher and a poet.
Materiały rękopiśmienne po Karolu Estreicherze, które przetrwały do naszych czasów, to cenne źródło historyczne. Nie tylko dlatego, że był on świadkiem epoki bogatej w wydarzenia istotne dla historii bibliografii, literatury czy narodu polskiego. Spuściznę po tym dyrektorze Biblioteki Jagiellońskiej można też analizować pod kątem warsztatu, jakim były jego materiały i notatki. Jednym z rękopisów włączonych między karty dzienników Estreichera są pierwsze notatki i fragmenty tekstu do Wspomnień o Brunonie Bielawskim. Ich wersja opublikowana po śmierci Estreichera wyraźnie nawiązuje do tych pierwszych szkiców, nie jest jednak tak zabarwiona emocjonalnie. Przytoczony w całości rękopis doskonale pokazuje, w jakim stopniu zażyłości był Estreicher z Bielawskim oraz jak powstawała nota pośmiertna poświęcona przyjacielowi, poecie i wydawcy.
Źródło:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2015, 65; 113-124
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wojskowa i cywilna transportowa służba wodna w Królestwie Polskim po 1831 roku
Military and civil water transport service in the Kingdom of Poland since 1831
Autorzy:: Rutkowski, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/196660.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:: transportowa służba wodna
Królestwo Polskie
XIX wiek
water transport service
Kingdom of Poland
nineteenth century
Opis:: Artykuł analizuje funkcjonowanie w Królestwie Polskim po 1831 roku zarówno wojskowej, jak i cywilnej wodnej służby transportowej. Przedstawiono działalność rosyjskiego Ekipaża Gwardii (Gwardiejskowo Ekipaża) w okresie 1831/1832 i w latach 1863/64 oraz skład tzw. flotylli warszawskiej, patrolującej Wisłę w czasie powstania styczniowego. Innym opisanym aspektem działań rosyjskiej służby wodnej były kontrola i zarządzanie strategicznymi mostami, prowadzącymi do cytadel. Analiza cywilnego aspektu nadzoru wodnego Królestwa ogniskuje się natomiast na Nadbrzeżnej Służbie Wiślańskiej / Służbie Spławu Rzeki Wisły z 1837 roku oraz Służbie Wytycznej z okresu 1858/1865.
The article analyzes functioning in Kingdom of Poland, both military and civilian, water transport services since 1831. Some important activities of Russian Guard Equipage (Gvardiejskij Ekipaz) during period of 1831/1832 year and in years 1863 to 1864 were deliberated, as well as so-called. ”Flotilla of Warsaw”, patrolling Vistula river during January Uprising. Another described aspect of the activities of Russian water services was the control and management of some strategic bridges leading to tsarist citadels located in Poland. Analysis of the civil aspect of water transport surveillance in the Kingdom focuses on Banks of Vistula Service / Service of the Vistula River Rafting (dated as of 1837) and the Guidelining Service, erected between 1858 and 1865.
Źródło:: Zeszyty Naukowe. Transport / Politechnika Śląska; 2015, 87; 33-47
0209-3324
2450-1549
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe. Transport / Politechnika Śląska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Poglądy Klementyny z Tańskich Hoffmanowej 1798–1845 w refleksji uczennic. Zarys zagadnienia
The Ideas of Klementyna Nee Tańska Hoffmanowa (1798–1845) in the Reflection of Her Students. An Outline
Autorzy:: Stankiewicz-Kopeć, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/448777.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: Klementyna z Tańskich Hoffmanowa
Narcyza Żmichowska
kobiety
edukacja
program wychowania kobiet polskich
wiek XIX
Klementyna Hoffmanowa nee Tańska
Narcyza Żmichowska;
women
education
education program of Polish women
nineteenth century
Opis:: Klementyna Hoffmanowa z domu Tańska (1798–1845) przez pięć lat (1826–1831 r.) pracowała jako nauczycielka „nauki moralnej” w Instytucie Rządowym Wychowania Płci Żeńskiej (Instytucie Guwernantek) oraz na związanej z nim Pensji Wzorowej. Do grona jej uczennic należała m.in. Seweryna Duchińska z domu Żochowska, 1°v. Pruszakowa (1816–1905). Pruszakowa – poetka, publicystka, tłumaczka – wydawała pismo „Rozrywki dla Młodocianego Wieku”, gdzie zamieściła kilkudziesięciostronicowy życiorys Hoffmanowej (1856, t. 1–2). Wśród uczennic Tańskiej znalazła się również Teodozja Papi z domu Gałęzowska (1810–1887). Kilkanaście lat po jej śmierci na bazie wspomnień Teodozji jej córka, pisarka Jadwiga Papi (1843–1906) poświęciła Tańskiej jeden z rozdziałów powieści Klementyna. Powieść dla dorastających panien osnuta na tle życia Klementyny z Tańskich Hoffmanowej (1905). Jednak szczególna rola przypadła najbardziej znanej z uczennic Klementyny z Tańskich Hoffmanowej, wspomnianej Narcyzie Żmichowskiej (1819–1876), autorce kontrowersyjnego eseju Słowo przedwstępne do dzieł dydaktycznych Pani Hoffmanowej (1876). Pozostawione przez uczennice Klementyny z Tańskich Hoffmanowej opinie i refleksje mają rozmaity charakter. Są wśród nich tzw. „ego-dokumenty”, m.in. życiorysy/biografie (Pruszakowa), ale także artykuły, opracowania krytyczno-literackie (Żmichowska) oraz formy powieściowe (Papi).
Klementyna Hoffmanowa nee Tańska (1798–1845), worked as a teacher of “Moral Teaching” for five years (1826–1831). She was employed at the Government Institute of Female Education (Institute for Governesses) and the associated Model School for Girls. Her students included Seweryna Duchińska nee Żochowska 1 v Pruszakowa. (1816–1905). Pruszakowa – poet, journalist and translator edited the Rozrywki dla Młodocianego Wieku [Entertainment for the Young Age] magazine, where she published a few dozen page long biography of Hoffmanowa (1856, 1–2). Another student of Tańska was Teodozja Papi nee Gałęzowska (1810–1887). Several years after her death, based on the memories of her mother, Teodozja’s daughter Jadwiga Papi (1843–1906) devoted one of the chapters of her novel Klementyna. Powieść dla dorastających panien osnuta na tle życia Klementyny z Tańskich Hoffmanowej [Klementyna. A Novel for Adolescent Girls Based on the Life of Klementyna Hoffmanowa nee Tańska] (1905). However, a special role was played by the most famous student of Klementyna Tańska, namely, Narcyza Żmichowska (1819–1876), author of a controversial essay “Słowo przedwstępne do dzieł dydaktycznych Pani Hoffmanowej” [“Preliminary Commentary to the Work of Teaching of Mrs. Hoffmanowa”] (1876). Opinions and reflections left by students of Klementyna Tańska-Hoffmanowa are varied. They include so-called “ego-documents”, such as biographies (Pruszakowa), but also articles, critical-literary essays (Żmichowska) and novels (Papi).
Źródło:: Studia Paedagogica Ignatiana; 2016, 19, 3; 99-121
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:: Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Historia nagrobka Adolfa Dygasińskiego na Starych Powązkach – kradzież i restauracja
The story of Adolf Dygasiński’s gravestone in the Stare Powązki cemetery – its theft and restoration
Autorzy:: Cegliński, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23352195.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: Adolf Dygasiński
cmentarz Powązkowski
renowacja
XIX wiek
sztuka sepulkralna
Powązki cemetery
renovation
nineteenth century
sepulchral art
Opis:: Praca opisuje historię pomnika nagrobnego wykonanego przez słynnego warszawskiego rzeźbiarza i portrecistę Czesława Makowskiego. Nagrobek został wystawiony Adolfowi Dygasińskiemu, dziewiętnastowiecznemu pisarzowi i pedagogowi, na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Artykuł skupia się przede wszystkim na powstaniu pomnika, kradzieży z niego elementów metalowych w 2000 roku oraz jego restauracji, która nastąpiła kilkanaście lat później. Zwraca też uwagę na proceder, który od dziesiątków lat zagraża zabytkowym cmentarzom w Polsce. W tekście przedstawione zostały dwie inicjatywy społeczne w postaci zbiórek na rzecz pomnika Dygasińskiego, jedna z początku XX wieku, zorganizowana przez jego najbliższych, gdy stawiano nagrobek. Druga zaś z ostatnich lat, kiedy z inicjatywy podmiotów związanych ze słynnym literatem dokonywano renowacji pomnika. Publikacja porusza również wątek kierunku, jaki obrano w trakcie restauracji nagrobka Dygasińskiego, oraz zadaje pytania o jego słuszność. Z jednej strony bowiem zrekonstruowano część skradzionych elementów, używając surowców, które nie są tak narażone na kradzież jak brąz, z drugiej zaś zatracono wymiar artystyczny, jakim nagrobek szczycił się przed dewastacją.
This work recounts the history of the gravestone monument made by the famous Warsaw sculptor and portraitist Czesław Makowski. The tombstone was erected for Adolf Dygasiński, a nineteenth-century writer and educator, at the Powązki Cemetery in Warsaw. The article focuses primarily on the creation of the monument, the theft of its metal elements in 2000 and its restoration which took place several years later. It also draws attention to a malpractice that has been threatening historic cemeteries in Poland for decades. The text describes two social initiatives in the form of collections for Dygasiński’s monument, one dating from the beginning of the twentieth century, organized by his relatives when the tombstone was being erected. The other is more recent and was undertaken when the monument was renovated on the initiative of entities connected with the famous novelist. Furthermore, this article also addresses the approach which was taken during the restoration of Dygasiński’s tombstone, and asks questions about its appropriateness. On the one hand, some of the stolen elements were reconstructed using materials that are not as susceptible to theft as bronze, whereas on the other hand, this led to the loss of the tombstone’s artistic value before its vandalization.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 2023, 2; 165-177
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: O genezie więzi katolicyzmu i świadomości narodowej w społeczeństwie polskim w pierwszej połowie XIX w.
On the origins of the bond between Catholicism and national consciousness in Polish society in the first half of the nineteenth century
Autorzy:: Deszczyńska, Martyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2157699.pdf
Data publikacji:: 2021-06-30
Wydawca:: Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:: historia
XIX wiek
Polska
katolicyzm
naród
społeczeństwo
tożsamość
history
nineteenth century
Polska
Catholicism
nation
society
indetity
Opis:: Tekst ukazuje genezę związku katolicyzmu ze świadomością narodową w Polsce przełomu XVIII i XIX w. Omawia literaturę przedmiotu dowodząc, że temat nie został dostatecznie opisany i wskazując nowe pola badawcze. Posługuje się metodologią z zakresu historii, religioznawstwa i nauk o książce. Ustalenia oparto na różnych źródłach (literatura piękna, ulotne piśmiennictwo religijne, kazania, inwentarze księgozbiorów, publicystyka i pamiętniki). Ich analiza wskazuje, że w poł. XIX stulecia podkreślano i treściowo pogłębiano trwałość spójni polskości i katolickości. Mimo rozwijającej się sekularyzacji wydobywano z przynależności do Kościoła powszechnego nowe znaczenia (J. Ordęga, S. Rawicz). Utrata przynależności do “narodu politycznego” (szlachty) spowodowała, że tożsamość religijną zaczęto wtedy postrzegać jako element spajający wspólnotę. Wzmocniło to trwałość mitu Polaka-katolika.
The text presents the origins of the relationship between Catholicism and national consciousness in Poland at the turn of the eighteenth and nineteenth centuries. It discusses the literature on the subject, arguing that the topic has not been sufficiently described and indicating new fields of research. It uses methodology from history, religious studies and book sciences. The findings are based on various sources (fiction, ephemeral religious literature, sermons, book collection inventories, journalism and diaries). Their analysis indicates that the mid-nineteenth century emphasized and deepened in content the durability of the cohesion of Polishness and Catholicness. Despite growing secularization, new meanings were drawn from membership in the Universal Church (J. Ordęga, S. Rawicz). The loss of membership in the "political nation" (gentry) caused religious identity to be perceived as an element binding the community together. This strengthened the durability of the myth of the Catholic Pole.
Źródło:: Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2021, 135; 39-75
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:: Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Początki sformalizowanej żeglugi parowej w cesarstwie rosyjskim i królestwie polskim
Beginnings of formalized steam navigation in Russian Empire and Kingdom of Poland.
Autorzy:: Rutkowski, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/197540.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:: steam navigation
Kingdom of Poland
Russian Empire
nineteenth century
żegluga parowa
Królestwo Polskie
Imperium Rosyjskie
XIX wiek
Opis:: The aim of this article is to analyze formal establishment of steam navigation on rivers of Russian Empire and Kingdom of Poliand. With regard to Russia, it was shown here as follows: a) general transport regulations as of July of 1843, b) privileges for steam navigation in the capital - St. Petersburg as of June of 1843, c) tsar’s government agreement for such transport held in Volga and Kama, dated as of February of 1844. While describing situation in Kingdom of Poland, there were presented: a) both contract between government and private entrepreneur for steam navigation on the Vistula River and other navigable rivers, dated as of September of 1846 and its renewal in 1856, b) number of issues related to the practical operation of this form of steam navigation transport.
Celem artykułu jest analiza powstania formalnej żeglugi parowej na rzekach Cesarstwa Rosyjskiego i Królestwa Polskiego. W odniesieniu do Rosji ukazano przepisy transportowe z lipca 1843 roku oraz przywileje dla żeglugi parowej w Petersburgu z czerwca 1843 roku, a także dla Wołgi i Kamy z lutego 1844 roku. Opisując natomiast sytuację w Królestwie Polskim, przedstawiono umowę z września 1846 roku dotyczącą żeglugi parowej na Wiśle i innych rzekach spławnych wraz z jej odnowieniem w 1856 roku oraz wiele kwestii związanych z praktycznym funkcjonowaniem tej formy transportu.
Źródło:: Zeszyty Naukowe. Transport / Politechnika Śląska; 2015, 88; 95-105
0209-3324
2450-1549
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe. Transport / Politechnika Śląska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Tradycje postrzegania dzielnicy żydowskiej w Krakowie: przewodniki po zabytkach miasta z drugiej połowy XIX wieku
Autorzy:: Hanna Kozińska-Witt, Hanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2036253.pdf
Data publikacji:: 2020-12-01
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: tourism
guides
Kraków
nineteenth century
Kraków’s Kazimierz
Old Synagogue
turyzm
przewodniki
XIX wiek
krakowski Kazimierz
Stara Synagoga
Opis:: Artykuł analizuje zawartość dziewiętnastowiecznych przewodników po Krakowie. Głównym celem jest znalezienie odpowiedzi na pytanie, od kiedy autorzy zamieszczali w nich informacje o żydowskim Kazimierzu i znajdujących się tam zabytkach.
The article analyses the content of nineteenth-century guides of Kraków. The author seeks to define the period in which the guides first started to include information on the Jewish quarter of Kazimierz and its heritage sites.
Źródło:: Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2020, 81; 101-122
0080-3634
Pojawia się w:: Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: „Schodząc ze sceny” – życie prywatne artystki scenicznej Sylwii Jutkiewiczowej w wierszach Karola Estreichera Starszego
Leaving the stage – the Private Life of the Actress Sylwia Jutkiewicz in the Poetry of Karol Estreicher The Elder
Autorzy:: Kurek, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/571076.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:: Cracow
nineteenth century
Cracow theatre
Karol Estreicher
Sylwia Jutkiewicz
sources
poetry
Kraków
XIX wiek
teatr krakowski
źródła
poezja
Opis:: This article is based on a manuscript of the bibliographer and the director of the Jagiellonian Library, Karol Estreicher (1827–1908) from the collection of the Society of Fine Arts Friends in Cracow. These poems are collected in a volume entitled Leaving the Stage and they portray the theatre life of the actress Sylwia Jutkiewicz (born on 15th June 1871). They are excellent evidence of the dependence of actors on both their environment and the management of the theatre, and also of the life behind the scenes. The poems are preceeded by letters from authors and theatre critics to whom Karol Estreicher sent the manuscript in order to obtain their opinions about it. The described material as a whole is an interesting contribution to the history of the nineteenth century Cracow theatre.
Źródło:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2012, 62; 167-180
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Embracing the Lackluster: Investigating the Life (and Afterlives) of a Nineteenth-Century Workaday Actor
Uwzględnić nijakość: Badania nad życiem (także pośmiertnym) dziewiętnastowiecznego zawodowego aktora
Autorzy:: Hughes, Amy E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29433184.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Stany Zjednoczone
XIX wiek
teatr
merytokracja
amerykański sen
biała przeciętność
United States
nineteenth century
theater
meritocracy
American Dream
white mediocrity
Opis:: US actor-manager Harry Watkins (1825–1894) was no one special. He yearned for fame, but merely skirted the edges of it. If Watkins has any “historical significance” at all, it is because he left behind a voluminous diary in which he chronicled his experiences during the years leading up to the US Civil War. When the author discovered the manuscript in 2008, Watkins’s lackluster became the subject of her research, focused on the question: what could this minor actor reveal about nineteenth-century US culture—a culture as obsessed with fame and achievement as today’s culture? The author argues that Watkins is significant precisely because of his ordinariness, his obscurity, his run-of-the-mill-ness. His experiences illuminate how “white mediocrity” (Koritha Mitchell) works and deepens our understanding of the insidious power of the American Dream. Watkins’s lack of visibility during his lifetime and subsequently suggests that mediocrity is a stigmatized state of being, a form of abjection. His cyclical highs and lows bring into focus the cultural forces that still shape the aspirations of today’s theater artists, and the triumphs and failures that define their (our) inexorably ordinary lives.
Amerykański aktor i antreprener Harry Watkins (1825–1894) nie był wyjątkowy. Pragnął sławy, ale zaledwie się o nią otarł. Jeśli postać Watkinsa ma w ogóle jakieś „znaczenie historyczne”, to przede wszystkim dlatego, że pozostawił obszerny dziennik, w którym opisał swoje przeżycia z okresu poprzedzającego wojnę secesyjną. Kiedy autorka w 2008 roku odkryła ten rękopis, właśnie nijakość Watkinsa stała się przedmiotem jej badań, których osią jest pytanie, jak historia tego niewiele znaczącego aktora oświetla dziewiętnastowieczną kulturę amerykańską – równie obsesyjnie skupioną na sławie i osiągnięciach jak dzisiejsza. Autorka dowodzi, że Watkins to postać znacząca właśnie dlatego, że jest zwyczajny, zapomniany, przeciętny. Jego losy rzucają światło na to, czym jest „biała przeciętność” (Koritha Mitchell), i pogłębiają rozumienie przewrotnej mocy amerykańskiego snu. Niewidzialność Watkinsa za życia i później sugeruje, że przeciętność jest formą napiętnowania i odrzucenia. Jego cykliczne wzloty i upadki uzmysławiają istnienie sił kulturowych, które nadal kształtują aspiracje współczesnych artystów teatralnych i przesądzają o triumfach i porażkach definiujących ich (nasze) nieubłaganie zwyczajne życie.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 3; 15-36
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Wiek XIX" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język