Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the Shoah" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Poezja (wobec) Zagłady – ku nowym narracjom
Poetry and/of the Shoah – towards new narrations
Autorzy:
Jarzyna, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699398.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Narracje o Zagładzie
poezja
Zagłada
poezja i Zagłada
Narrations of the Shoah
poetry
Shoah
poetry and the Shoah
Opis:
An introduction to the 5th issue of Narrations of the Shoah.
Wstęp do piątego numeru czasopisma "Narracje o Zagładzie".
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 7-20
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Trudno znaleźć coś lepszego”. O polsko‑izraelskich splotach pamięci o Zagładzie z Shoshaną Ronen rozmawiają Jagoda Budzik i Bartłomiej Krupa
“It Is Hard to Find Anything Better.” On Polish-Israeli Weaves of Memory of the Shoah. Shoshana Ronen in Conversation with Jagoda Budzik and Bartłomiej Krupa
Autorzy:
Ronen, Shoshana
Budzik, Jagoda
Krupa, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699448.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
pamięć
pamięć o Zagładzie
memory
memory of the Shoah
Opis:
„Trudno znaleźć coś lepszego”. O polsko‑izraelskich splotach pamięci o Zagładzie z Shoshaną Ronen rozmawiają Jagoda Budzik i Bartłomiej Krupa
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 41-54
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yelling into the Silence and its Echos. Czech Shoah Poetry Written till 1960s and its Reception
Autorzy:
Balík, Štěpán
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951475.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Czech poetry
the Shoah
Reception
Czech martyrdom
Jewish martyrdom
Opis:
The literary reflection of the Shoah in Czech war and post-war poetry is very limited. Only a few non-Jewish poets have ever returned to thistheme (e.g. František Halas,Jiří Kolář,Jaroslav Seifert, Jan Skácel, Karel Křepelka, Radek Malý). Additionally, literary “testaments” of Jewish authors (Karel Fleischmann, Pavel Friedmann etc.) resulted in only two collections of poems entirely dedicated to the suffering of the Jews during the Nazi oppression (Ota Reich and Michal Flach). On the other hand, there are several books of poetry about Lidice and suffering of the Czech people during the World War II by Viktor Fischl, Karel Šiktanc, Libuše Hájková, Miloš Vacík and others. After the war there were only Jaroslav Seifert and Jiří Kolář among well-known poets who refered to the Shoah in a more significant way. Seifert created a figure of a Jewish girl, Hendele, in his collection of poems Koncert na ostrově (Concert on the Island), which develops the literary narration of the Shoah. Jiří Kolář referred to the Shoah repeatedly, however, he only had a limited chance to publish his work. As a result of this fact, the reception of Czech post-war poetry about the Shoah is almost absent. In my article, I concentrated on some reviewers’ remarks that have already been published since the war-time and other reflections of this kind such as editions of books by Jiří Orten, Hanuš Bonn, Jiří Daniel. A hypothetical reaction on the Shoah verses by Pick’s cabaret audience or Halas’s anonymous poetic obituary paying tribute to Jiří Orten are rather specific sorts of reception. The critical reflection of Kolář’s work in the context of the mass murder commited during the WW II is exceptional. However, the specific motifs of the Shoah were significantly focused on only in recent years by three foreign reviewers (Leszek Engelking, Hanna Marciniak and Anja Golebiowski). Czech Shoah poems printed or reprinted in Jewish periodicals (e.g. annual “Židovská ročenka”, published since 1954) represent a commemorative function, even though sometimes with informative commentaries. They miss any analytical aspect.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2017, 12; 29-45
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odwaga, gęstość (czułość), światło. Gross par lui-même. …bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek… Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką. Warszawa, Wydawnictwo W.A.B. – Grupa Wydawnicza Foksal, 2018, ss. 300
Courage, Density (Sensitivity), Light Gross par lui-même …bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek… Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką. Warszawa, Wydawnictwo W.A.B. – Grupa Wydawnicza Foksal, 2018, ss. 300.
Autorzy:
Kuczyńska-Koschany, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699460.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Jan Tomasz Gross
pamięć Zagłady
Sąsiedzi
memory of the Shoah
The Neighbors
Opis:
Jan Tomasz Gross is one of the most significant figures in the 21st century Polish culture. His works, The Neighbors predominantly, boldly state the diagnosis of Polish “obsession of innocence.” What is he like? What has affected his life and academic choices? How does he perceive Poland, the rest of the world, and himself, and how is it reflected in the way he talks? This article attempts to construct a “dialogic” portrait of the Polish sociologist in a broader context, focusingon Aleksandra Pawlicka’s captivating book: …bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek… Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką [“…long ago, last Friday, more less…” Jan Tomasz Gross in Conversation with Aleksandra Pawlicka].
Jan Tomasz Gross jest jedną z najważniejszych postaci w polskiej kulturze XXI wieku. Jego dzieła, zwłaszcza Sąsiedzi, stawiają odważnie diagnozę na temat polskiej „obsesji niewinności”. Jaki jest prywatnie, co wpłynęło na jego wybory życiowe i naukowe, jak świat, Polskę i siebie postrzega oraz opowiada? Autorka szkicu stara się to pokazać w szerokim, kontekstowym omówieniu arcyciekawej książki-rozmowy Aleksandry Pawlickiej z Janem Tomaszem Grossem pt.  „…bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek…”. Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką (Warszawa, W. A. B., 2018), w swego rodzaju dialogowym portrecie własnym socjologa.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 369-378
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odwaga, gęstość (czułość), światło. Gross par lui-même. …bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek… Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką. Warszawa, Wydawnictwo W.A.B. – Grupa Wydawnicza Foksal, 2018, ss. 300
Courage, Density (Sensitivity), Light Gross par lui-même …bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek… Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką. Warszawa, Wydawnictwo W.A.B. – Grupa Wydawnicza Foksal, 2018, ss. 300.
Autorzy:
Kuczyńska-Koschany, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699440.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Jan Tomasz Gross
pamięć Zagłady
Sąsiedzi
memory of the Shoah
The Neighbors
Opis:
Jan Tomasz Gross is one of the most significant figures in the 21st century Polish culture. His works, The Neighbors predominantly, boldly state the diagnosis of Polish “obsession of innocence.” What is he like? What has affected his life and academic choices? How does he perceive Poland, the rest of the world, and himself, and how is it reflected in the way he talks? This article attempts to construct a “dialogic” portrait of the Polish sociologist in a broader context, focusingon Aleksandra Pawlicka’s captivating book: …bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek… Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką [“…long ago, last Friday, more less…” Jan Tomasz Gross in Conversation with Aleksandra Pawlicka].
Jan Tomasz Gross jest jedną z najważniejszych postaci w polskiej kulturze XXI wieku. Jego dzieła, zwłaszcza Sąsiedzi, stawiają odważnie diagnozę na temat polskiej „obsesji niewinności”. Jaki jest prywatnie, co wpłynęło na jego wybory życiowe i naukowe, jak świat, Polskę i siebie postrzega oraz opowiada? Autorka szkicu stara się to pokazać w szerokim, kontekstowym omówieniu arcyciekawej książki-rozmowy Aleksandry Pawlickiej z Janem Tomaszem Grossem pt.  „…bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły piątek…”. Jan Tomasz Gross w rozmowie z Aleksandrą Pawlicką (Warszawa, W. A. B., 2018), w swego rodzaju dialogowym portrecie własnym socjologa.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 369-378
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kret czy wieloryb? Którędy do Rechnitz? Sacha Batthyany: A co ja mam z tym wspólnego? Zbrodnia popełniona w marcu 1945 roku. Dzieje mojej rodziny. Przeł. Emilia Bielicka. Warszawa, Czytelnik, 2017, ss. 256
A Mole or a Whale? Which Way Is It to Rechnitz? Sacha Batthyany: A co ja mam z tym wspólnego? Zbrodnia popełniona w marcu 1945 roku. Dzieje mojej rodziny. Trans. Emilia Bielicka. Warszawa, Czytelnik, 2017, 256 pp.
Autorzy:
Piotrowiak-Junkiert, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699616.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Sacha Batthyany
filozofia pamięci o Zagładzie
Rechnitz
philosophy of memory of the Shoah
Opis:
The review of Sacha Batthyany’s A co ja mam z tym wspólnego? Zbrodnia popełniona w marcu 1945 roku. Dzieje mojej rodziny focuses on several key issues related to the philosophy of memory of the Shoah. Two animal metaphors are central to the text: that of a whale and that of a mole, which symbolise different approaches towards the familial history revealed before the Swiss writer. “Whale persons” vanish in darkness of the deep once the time of confrontation with the difficult truth about the past comes; “mole persons,” in turn, are devoted to massive archival work and to an analysis of meticulously reconstructed facts. Batthyany chooses to speak of the massacre in Rechnitz from the authorial perspective; he reaches the documents and the diary, simultaneously altering the story in a manneristic way by means of referring to his own experiences, often dominant in the narration. Even though it is one of the basic rights of artistic practice, subjectivism in discussing and accepting truth can become deceptive as it can lead to relativisation of history and oversimplified assertions.
Recenzja książki Sachy Batthyanyego A co ja mam z tym wspólnego? Zbrodnia popełniona w marcu 1945 roku. Dzieje mojej rodziny skupia się na kilku kluczowych problemach związanych z filozofią pamięci o Zagładzie. Tekst stawia w centrum dwie zwierzęce metafory: wieloryba i kreta, symbolizujące różne postawy wobec rodzinnej historii poznawanej przez szwajcarskiego pisarza. „Ludzie wieloryby” znikają w ciemnościach głębin, gdy nadchodzi chwila konfrontacji z trudną prawdą o przeszłości, a „ludzie krety” oddają się mozolnej pracy archiwistycznej i analizie drobiazgowo zrekonstruowanych faktów. Batthyany wybiera sposób mówienia o masakrze w Rechnitz z perspektywy autorskiej, dociera do dokumentów i dziennika, ale manierycznie przefiltrowuje historię przez własne doznania, często dominujące narrację książki. Subiektywizm w rozpatrywaniu i przyjmowaniu prawdy, choć stanowi jedno z podstawowych praw pracy artystycznej, może być jednak zwodniczy, ponieważ może prowadzić do relatywizacji historii i zbyt prostych konstatacji.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 411-416
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Powinności badaczek i badaczy poezji Holokaustu wiążą się z zadaniami poezji w ogóle”. Z Profesor Bożeną Shallcross o poezji i Zagładzie rozmawia Anita Jarzyna
"The Tasks of Holocaust Poetry Scholars Are Related to the Task of Poetry Itself". On Poetry and the Shoah. Professor Bożena Shallcross in Conversation with Anita Jarzyna
Autorzy:
Shallcross, Bożena
Jarzyna, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699400.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
poezja
Zagłada
poezja i Zagłada
poezja o Zagładzie
Holokaust
poetry
Shoah
poetry and the Shoah
Holocaust poetry
Holocaust
Opis:
A conversation with Professor Bożena Shallcross on poetry and/of the Shoah.
Rozmowa z Profesor Bożeną Shallcross na temat poezji (i) Zagłady.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 23-43
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gedenken ist vergessen: Paradigmen, Probleme und Paradoxien literarischer Erinnerung an die Shoah
Reminiscence Has Been Forgotten: Paradigms, Problems and Paradoxes of the Literary Memory of the Shoah
Autorzy:
von der Lühe, Imelda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791167.pdf
Data publikacji:
2020-08-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literacka pamięć o Szoah
paradygmaty
problemy
paradoksy
literary memory of the Shoah
paradigms
problems
paradoxes
Opis:
Wspominanie zostało zapomniane: Paradygmaty, problemy i paradoksy literackiej pamięci o Szoah Niniejszy artykuł przedstawia literackie i historyczno-memorialne tendencje, które od zakończenia II wojny światowej kształtowały sposoby zajmowania się problematyką Zagłady w literaturze i do których nadal odnoszą się krytycznie młode pokolenia pisarzy i pisarek w Niemczech i w Polsce. Artykuł rozważa na wstępie dominujące paradygmaty literackiego dyskursu o Szoah, tj. zakaz przedstawiania oraz topos niewyrażalności, a następnie omawia problemy metodologiczne, które wynikają z nakazu milczenia oraz indywidualnej i moralnej potrzeby zdania relacji. Paradoksy literackiego kształtowania pamięci ukazane zostają w ostatniej części na podstawie eseistycznego opowiadania Dorona Rabinovici pt. Gedenken ist vergessen [Wspominanie zostało zapomniane].
Gedenken ist vergessen: Paradigmen, Probleme und Paradoxien literarischer Erinnerung an die Shoah Der vorliegende Beitrag präsentiert die literatur-und erinnerungsgeschichtlichen Entwicklungen, die seit dem Ende des Zweiten Weltkrieges für die literarische und literarhistorische Auseinandersetzung mit der Problematik der Shoah bestimmend wurden und an denen sich eine junge Generation von Autorinnen und Autoren in Polen und Deutschland inzwischen kritisch abarbeitet. Der Beitrag geht zuerst den dominierenden Paradigmen des literarischen Shoah-Diskurses, d.h. dem Darstellungsverbot und dem Topos der Unsagbarkeit nach, um dann die methodischen Probleme, die sich aus dem Gebot des Schweigens und dem individuellen und moralischen Zeugnisbedürfnis ergeben, zu erörtern. Die Paradoxien in der literarischen Erinnerungsgeschichte werden im abschließenden Teil an der essayistischen Erzählung von Doron Rabinovici Gedenken ist vergessen (2008) exemplifiziert.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 7-19
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Der Doktor bleibt!“: Janusz Korczak als literarische Figur
“The Doctor Stays!”: Janusz Korczak as a Literary Figure
Autorzy:
von Glasenapp, Gabriele
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791207.pdf
Data publikacji:
2020-08-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Janusz Korczak
literatura dla dzieci i młodzieży
Szoah
pamięć kulturowa
children’s and youth literature
the Shoah
memory culture
Opis:
„Doktor (po)zostaje!”: Janusz Korczak jako postać literackaArtykuł bada, jak reprezentowana jest postać literacka Janusza Korczaka w europejskiej literaturze dla dzieci i młodzieży na przestrzeni ostatnich czterdziestu lat. Równocześnie wskazuje na plurimedialność literatury dla dzieci i młodzieży jako medium pamięci, w którym przywołuje się Szoah zarówno na poziomie tekstu, jak i obrazu. W artykule w sposób szczególny podkreślony został transnarodowy charakter tej literatury, manifestujący się także w licznych tłumaczeniach opowieści o Januszu Korczaku. Poprzez tłumaczenia teksty te stają się częścią wielu literatur – można tu zastosować termin „literatury światowej” – wpisujących się nie tylko w narodową czy binarodową, ale także globalną pamięć kulturową. „Der Doktor bleibt!“: Janusz Korczak als literarische FigurDer Beitrag untersucht die literarische Repräsentation von Janusz Korczak in der europäischen Kinder- und Jugendliteratur der vergangenen vierzig Jahre. Dabei wird zugleich auf die Besonderheiten von Kinder- und Jugendliteratur als ein genuin plurimediales Erinnerungsmedium eingegangen, in dem sowohl auf Text- und auf Bildebene an die Shoah erinnert wird. In besonderer Weise perspektiviert wird außerdem der transnationale Charakter von Kinder- und Jugendliteratur, der sich auch in den zahlreichen Erzählungen über Janusz Korczak manifestiert. Durch den Akt von wechselseitigen Übersetzungen werden die Texte zu einem Bestandteil mehrerer Literaturen, so dass hier durchaus von Weltliteratur in dem Sinne gesprochen werden kann, dass sie sich nicht nur in ein nationales oder bi-nationales, sondern in ein globales kulturelles Gedächtnis einschreiben.
This paper analyses the literary representation of Janusz Korczak in children’s literature of the past 40 years. The characteristics of children’s literature as a truly multimedia means of remembrance play a role when both words and pictures commemorate the Shoah. The many stories about Janusz Korczak can also point us towards the transnational character of children’s literature. Through translation, these stories become part of multiple (national) literatures, so that we can actually speak of a world literature that is not only part of a national or bi-national memory, but of a global, cultural one.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 93-113
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Solitary Man in the Space of Genocide
Samotny mężczyzna w przestrzeni ludobójstwa
Autorzy:
Tomczok, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699746.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
ludobójstwa
turystyka historyczna
Zagłada
polityka historyczna
esej
reportaż
geopoetyka
genocide
historical tourism
the Shoah
the Holocaust
historical politics
essay
reportage
geopoetics
Opis:
W artykule omawiam pojawiającą się we współczesnych narracjach o ludobójstwie strukturę narracyjną opartą na wyraźnej obecności pierwszoosobowego narratora, najczęściej męskiego, opisującego swoje przeżycia i przemyślenia w czasie podróży do miejsc masowych zbrodni. Odwołuję się do badań nad powiązaniem przestrzeni i pamięci, geokrytyki, dzięki czemu rozróżniam kilka poziomów analizowanych tekstów zmierzających w stronę metafizycznych uogólnień o charakterze nihilistycznym lub patriotycznym. Zaproponowane kategorie analityczne wykorzystuję w badaniu fragmentów eseistyki Dawida Szkoły i Przemysława Dakowicza. 
In this essay, I discuss a particular narrative structure manifest in contemporary genocide narratives, a structure based on a distinctive presence of a first-person – usually male – narrator, who describes his experiences and reflections born in the course of his peregrinations to sites of mass extermination. Rooting my research in geocriticism, I explore ties between spaceand memory, which allows me to distinguish several levels of analyzed texts, tending towards metaphysical generalizations of nihilistic or patriotic nature. I apply the said analytical categories to my study of selected passages of Dawid Szkoła’s and Przemysław Dakowicz’s respective essays.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 213-233
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benjamin Steins Die Leinwand: Rückkehr jüdischer Religiosität im Zeichen einer prekär gewordenen Erinnerung an die Shoah
Benjamin Stein’s Novel The Canvas: The Return of Jewish Religiosity under the Shadow of the Uncertain Memory of the Shoah
Autorzy:
Sader, Fabian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791183.pdf
Data publikacji:
2020-08-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Benjamin Stein
pamięć zbiorowa o Szoah
religijność żydowska
postmodernizm
culture of memory
collective memory of the Shoah
Jewish religiousness
postmodernism
Opis:
Powieść Die Leinwand Benjamina Steina: Powrót religijności żydowskiej pod znakiem niepewnej pamięci o ZagładziePowieść Die Leinwand Benjamina Steina fikcjonalizuje skandal wokół literackiego fałszerstwa autorstwa Binjamina Wilkomirskiego, którego tekst, ogłoszony jako świadectwo Szoah, okazał się być fikcyjną opowieścią. Die Leinwand w prowokacyjny sposób problematyzuje wiarygodność wspomnień i pyta o granice między autobiografią a fikcją. W artykule podkreślono, że te strategie estetyczne powinny być interpretowane w kontekście odchodzenia ostatnich świadków i wynikającej z tego faktu konieczności mediatyzacji pamięci o Zagładzie. W świetle tych zmian w powieści następuje powrót do religijnego aspektu tożsamości żydowskiej. Krytyczny potencjał powieści, ze zwrotem ku dyskursowi pamięci, stanowi przede wszystkim refleksja literacka dotycząca teorii postmodernistycznych. Benjamin Steins Die Leinwand: Rückkehr jüdischer Religiosität im Zeichen einer prekär gewordenen Erinnerung an die ShoahBenjamin Steins Roman Die Leinwand fiktionalisiert den Fälschungsskandal um Binjamin Wilkomirski, dessen als Zeugnis der Shoah ausgewiesener Text sich als fiktive Erzählung entpuppte. Die Leinwand problematisiert dabei provokativ die Zuverlässigkeit von Erinnerungen und hinterfragt die Grenze zwischen Autobiographie und Fiktion. Der Aufsatz argumentiert, dass diese ästhetischen Strategien vor dem Hintergrund des Sterbens der letzten ZeugInnen sowie einer dadurch notwendigerweise mediatisierten Erinnerung an die Shoah interpretiert werden müssen. Im Zeichen dieser Entwicklungen findet im Roman eine Hinwendung zum religiösen Aspekt jüdischer Identität statt. Ihr kritisches Potential mit Blick auf den Erinnerungsdiskurs entwickelt Die Leinwand dabei vor allem durch die literarische Reflexion postmoderner Theoriebildungen.
Benjamin Stein’s novel The Canvas fictionalises the literary scandal around Binjamin Wilkomirski, whose supposed testimony of the Shoah proved to be fiction. The Canvas thereby provocatively questions the reliability of memories, as well as the differences between autobiographies and fiction in general. This paper argues that those aesthetic strategies have to be interpreted in the context of the passing of the last witnesses and thus of the necessary medialisation of the memory of the Shoah. In the light of those transformations, it is the religious aspect of Jewish identity which is foregrounded in the novel. The Canvas’s critical view of the cultural memory discourse is based in particular on a literary reflection of postmodern theorising.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 61-79
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Visual History Archive jako multimedialne narzędzie pracy z żywą historią XX wieku
Visual History Archive as a Multimedia Tool for Working with the Vivid History of the Twentieth Century
Autorzy:
MACIĄG, ANNA
LIPIŃSKI, SEWERYN
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/456218.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
Survivors of the Shoah Visual History Foundation
historia mówiona
system wyszukiwania
archiwum multimedialne
oral history
search system
multi-media archive
Opis:
Praca ma na celu opis i refleksję nad narzędziem stworzonym do przeszukiwania największego na świecie zbioru relacji video Survivors of the Shoah Visual History Foundation nagranych metoda oral history. Zbiór zawierający 52 tys. nagrań ze świadkami historii został opatrzony 65 tys. haseł indeksowych. Nagrania opisane są terminami ze wszelkich dziedzin i obszarów życia, minuta po minucie. Jest to jedyny na świecie, wciąż mało znany w Polsce system, który błyskawicznie pozwala odnaleźć fragmenty o konkretnej tematyce spośród ponad 7 mln minut nagrań. Choć dla użytkownika jest to ogromne udogodnienie, może wpływać na pobieżną pracę z narracjami historii mówionej, których celem pierwotnym jest ukazanie procesu pamiętania i doświadczeń z przeszłości bardziej niż pojedynczych faktów.
The work aim is to describe and reflect on the tool created to search the world's largest collection of video individual testimonies. The Visual History Archive is an online portal from USC Shoah Foundation that allows users to search through and view 52,000 oral history audiovisual testimonies of survivors and witnesses of the 2nd word war. Each video testimony has been indexed by 62,000 terms by assigning them to the relevant one-minute segments of each testimony. That allows you to find fragments about specific topics from over 7 million minutes of recordings. It is the only system in the world, still hardly known in Poland. While it brings users great conven-ience, it can affect a cursory work with narratives. This is because the primary purpose oral history is to show the process of remembering and experiences the past more than finding single facts.
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2018, 9, 3; 287-292
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Need for <i>Narrations of the Shoah</i> in Contemporary Humanities. A New Opening
O potrzebie „Narracji o Zagładzie” we współczesnej humanistyce. Nowe otwarcie
Autorzy:
Jarzyna, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699758.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Zagłada w Polsce
literatura polska
polskie studia nad Zagładą
Holocaust in Poland
Polish literature
research on the Shoah in Poland
Opis:
Artykuł poświęcony jest prezentacji nowej formuły rocznika „Narracje o Zagładzie”. Zamysł periodyku wziął się z przekonania, że Holokaust jest punktem zero polskiej kultury i jejkonceptualizacji, a szeroko rozumiane narracje stanowią niezbędne medium dla rozpoznania i przedstawienia komplikacji, jakie stąd wynikają. Nasz rocznik będący swego rodzaju projektem w toku, zdaje się symptomatyczny dla stanu studiów nad Zagładą (i innymi ludobójstwami) w Polsce, zarazem sonduje i wytycza perspektywy ich rozwoju. Formuła pisma ukonstytuowana przez konsekwentnie konstruowane numery monograficzne odpowiada na wyzwania współczesnej humanistyki, wypełnia lukę w polskich badaniach nad Zagładą, ukierunkowanych dotąd przede wszystkim na studia historiograficzne. „Narracje o Zagładzie” stanowią swoiste laboratorium nowych metodologii, interdyscyplinarne forum nowatorskich koncepcji, a zarazem kontynuują najlepsze literaturoznawcze praktyki tradycyjnej filologii, w każdym numerze pisma publikowane są dokumenty archiwalne, redakcja dowartościowuje pogłębione interpretacje tekstów i zjawisk kultury. Anonsowane w tytule artykułu nowe otwarcie w czasopiśmie polegać będzie przede wszystkim na rozszerzeniu pola zainteresowań o takie zagadnienia jak narracje dotyczące ludobójstw innych niz Holokaust czy powiązania studiów nad Zagładą ze studiami ekokrytycznymi, zwłaszcza problematyką antropocenu.
The article aims at presenting the new formula of Narrations of the Shoah, Polish academic journal. The idea behind the journal is linked to the conviction that the Holocaust isthe zero point of Polish culture and its conceptualisation, and broadly understood narrations are a necessary medium to recognise and depict complications resulting from this issue. This journal appears to be symptomatic of the state of research on the Shoah (and other genocides) in Poland; Narrations of the Shoah simultaneously probes and delineates the perspectives of its development. The formula of the journal responds to the challenges of contemporary humanities and fills the gap in Polish studies on the Shoah. Narrations of the Shoah is a sui generis laboratory of new methodologies, an interdisciplinary forum of cutting-edge ideas, but it also provides a continuation of the best practices of traditional philology and literary studies. Announced in the title of this article, the journal’s new opening will primarily consist in broadening its field of interest to include such issues as narrations of genocides other tham the Holocaust or the relation between Holocaust studies and ecocriticism, especially the notion of the Anthropocene.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 7-23
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Mi‑ Szoa li‑tkuma”. Polska jako antynomia Izraela
Mi-Szoa li-tkuma. Poland as an Antinomy of Israel
Autorzy:
Budzik, Jagoda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699452.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
izraelska pamięć o Zagładzie
pielgrzymki do Polski
literatura Zagłady
trzecie pokolenie
Israeli memory of the Shoah
pilgrimages to Poland
Holocaust literature
Third Generation
Opis:
The aim of the article is to present and analyse texts whose authors – members of the Israeli Third Generation – refer in various ways to the phenomenon of pilgrimages to the memorial sites, attended by high school students for more than three decades. This phenomenon involves such questions as: the role of the Shoah in the Israeli collective narrative, the level of its institutional commemoration, relations between the act of memorialising the Holocaust and military activities, and lasting confidence in the experience of pilgrimage to Poland as part of the process of the Israeli youth’s coming of age. The texts included in these reflections are used to portray the multiplicity of possible attitudes adopted by authors towards such methods of commemorating the Shoah – from unconditional acceptance, through the belief in their inevitability, to outright criticism.
Celem artykułu jest zaprezentowanie i analiza tekstów, których twórcy – przedstawiciele izraelskiego trzeciego pokolenia – na różne sposoby odwołują się do zjawiska pielgrzymek do miejsc pamięci, odbywanych przez młodzież licealną od przeszło trzech dekad. Zjawisko to skupia w sobie kwestie takie jak: rola Zagłady w izraelskiej narracji zbiorowej, stopień jej instytucjonalnego upamiętniania, częste związki między upamiętnianiem Szoa a wątkami militarnymi i trwałym wpisaniem doświadczenia pielgrzymki do Polski w proces dojrzewania izraelskiej młodzieży. Teksty włączone do rozważań mają za zadanie unaocznić wielość możliwych postaw przyjmowanych przez twórców wobec takich metod upamiętniania Szoa – od bezwarunkowej ich akceptacji, przez przekonanie o ich nieuchronności, aż po zdecydowaną krytykę.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 55-66
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kinderperspektive und Märchenform als Modi der erinnerungslosen Auseinandersetzung mit der Shoah in aktuellen Romanen der dritten Generation
Child’s View and Fairytale Form as Modes of Memoryless Examination of the Shoah in Novels by the Third Generation
Perspektywa dziecięca i formy bajkowe jako literackie strategie obchodzenia się z zapożyczoną pamięcią o Szoa w trzecim pokoleniu
Autorzy:
Rutka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878603.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ramona Ambs
Channh Trzebiner
Jan Himmelfarb
Kevin Vennemann
perspektywa dziecięca
bajkowość
pamięć Szoa
child’s view
fairytale form
memory of the Shoah
Opis:
Der vorliegende Beitrag widmet sich der Analyse von vier exemplarisch ausgewählten Romanen von Ramona Ambs, Channah Trzebiner, Kevin Vennemann und Jan Himmelfarb, die Repräsentantinnen und Repräsentanten der dritten Generation nach der Shoah sind. Die Romane bedienen sich der Kinderperspektive und Märchenstilisierung, die als Strategien zur Neuformung des Transferprozesses von Erinnerung in der Aktualität des 21. Jh. eingesetzt werden. Mit Hilfe des Kinderblicks erfolgt die Neugestaltung der Identität (Ambs, Trzebiner), die narrativen Strategien der kindlichen Naivität und des Märchenstils exponieren einen kritischen Blick auf das Gedächtniserbe (Himmelfarb) und auf der textimmanenten Ebene dienen sie als Mittel der Destabilisierung von Grausamkeiten der NS-Verfolgung (Vennemann).
This paper provides an analysis of four contemporary novels by Ramona Ambs, Channah Trzebiner, Jan Himmelfarb and Kevin Vennemann, representatives of the third generation after the Shoah. All novels apply strategies of child’s view or fairytale stylisation to expound on issues related to the process of transmitting the memory to the contemporary context of the 21st-century reality. The child’s perspective helps to redefine the identity (Ambs, Trzebiner), the strategic narrative elements of naivety and fairytale expose the critical view on memory heritage (Himmelfarb) and on the intratextual level they destabilize violence and atrocity of the Nazi persecution (Vennemann).
Niniejszy artykuł poświęcony jest analizie czterech współczesnych powieści przedstawicielek i przedstawicieli trzeciego pokolenia post Szoa Ramony Ambs, Channy Trzebiner, Jana Himmelfarba oraz Kevina Vennemanna. W analizowanych powieściach zastosowana została perspektywa dziecięcego spojrzenia oraz stylizacje bajkowe jako strategie kształtowania procesu transferu pamięci o Szoa do zmienionych realiów XXI wieku. Za pomocą dziecięcej perspektywy następuje ponowne określenie własnej tożsamości (Ambs, Trzebiner), narracyjne strategie dziecięcej naiwności i bajkowości uwypuklają krytyczne spojrzenie na dziedzictwo przeszłości (Himmelfarb) oraz są stosowane na płaszczyźnie wewnątrztekstowej jako środki destabilizujące siłę nazistowskiej przemocy i okrucieństwa (Vennemann).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 5; 93-107
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies