Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "suffrage" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zastosowanie cenzusów w wyborach do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego
The Use of Censuses in Elections to Constitutive Bodies of Local Government Units
Autorzy:
Chrzanowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912244.pdf
Data publikacji:
2020-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
cenzusy wyborcze
prawo wyborcze
zasada powszechności
samorząd
census suffrage
suffrage
the principle of universal suffrage
self-government
Opis:
Podstawową kwestią przy określaniu zasady powszechności jest wskazanie kręgu osób, którym przysługuje prawo do głosowania. Jednak może być ono ograniczone przez cenzusy wyborcze. Wiek XXI przyniósł istotne wyzwania dla określenia podmiotów, które mogą korzystać z praw wyborczych, również w wyborach do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego. Należy pamiętać, że świat podlega wciąż licznym procesom zmian, stąd prawo wyborcze nie może być im obojętne, tylko powinno być przez ustawodawcę dostosowywane do zmieniających się warunków, w jakich przyszło funkcjonować danym jednostkom. Autor opracowania przeanalizował istniejące rozwiązania prawne i stara się odpowiedzieć na pytanie, czy obecne regulacje można uznać za optymalne, czy może istnieje potrzeba nowego określenia ograniczeń prawa wyborczego, w kontekście, procesów globalizacyjnych, których skutkiem staje się znacznie częstsze i łatwiejsze przemieszczanie się osób oraz związane z tym mieszanie się obywateli poszczególnych państw, czy też mieszkańców danych jednostek samorządu terytorialnego.
The basic issue when determining the principle of universal suffrage is to indicate the group of people who shall have the right to vote. However, it may be restricted by suffrage censuses. The 21st century brought the significant challenges in determining entities that can benefit from the electoral rights, also in the elections to constitutive entities of local government units. It should be remembered that the world is still subject to the numerous processes of change. Therefore, the electoral law cannot be indifferent to it but should be adjusted by the legislator to the changing conditions in which given individuals function. The author of this study has analyzed existing legal solutions and is trying to answer the question of whether current regulations can be considered optimal, or whether there is a need for a new definition of constraints on electoral law, in the context of globalization processes that result in much more frequent and easier movement of people, and associated with this mixing of citizens of individual countries, or residents of the local government units of territorial units.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 4 (56); 235-257
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Realizacja czynnego i biernego prawa wyborczego w wyborach do parlamentu w państwach byłej Jugosławii. Ujęcie prawnoporównawcze
Implementation of the active and passive suffrage in parliamentary elections in the states of former Yugoslavia. Comparative law approach
Autorzy:
Hamielec, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/8903493.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
czynne prawo wyborcze
bierne prawo wyborcze
wybory do parlamentu
była Jugosławia
active suffrage
passive suffrage
parliamentary elections
former Yugoslavia
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi porównanie aktualnie obowiązujących przepisów wyborczych w zakresie czynnego i biernego prawa wyborczego w wyborach do parlamentu w państwach byłej Jugosławii (Bośni i Hercegowinie, Chorwacji, Czarnogórze, Macedonii Północnej, Serbii oraz Słowenii). Artykuł ponadto weryfikuje dwie hipotezy badawcze. Sprawdzeniu podlegało, czy państwa te wykazują znaczące różnice względem siebie we wskazanym powyżej zakresie, zważywszy na fakt, iż były one do niedawna częścią jednego systemu prawnego. Zbadano również, czy przepisy realizujące czynne i bierne prawo wyborcze w omawianych państwach uznać można za zgodne z demokratyczną zasadą powszechności wyborów. Analiza odpowiednich przepisów konstytucyjnych i ustawowych pozwoliła odpowiedzieć na tak postawione pytania. Obydwie hipotezy zostały zweryfikowane negatywnie. Okazuje się, że w państwach byłej Jugosławii występują istotne różnice w zakresie realizacji czynnego oraz biernego prawa wyborczego w wyborach do parlamentu. Natomiast jedynie przepisy wyborcze Chorwacji, Serbii i Słowenii zgodne są w pełni z zasadą powszechności wyborów.
This article is a comparison of current electoral legislation on active and passive suffrage in parliamentary elections in the countries of the former Yugoslavia (Bosnia and Herzegovina, Croatia, Montenegro, Northern Macedonia, Serbia and Slovenia). Furthermore, the article verifies two research hypotheses. It was verified whether these countries show significant differences with respect to each other in the aforementioned scope, taking into account the fact that they were recently part of the one legal system. It was also examined whether the regulations implementing the active and passive suffrage in the relevant states can be considered as compatible with the democratic principle of universal suffrage. The analysis of relevant constitutional and statutory provisions allowed answering such questions. Both hypotheses were verified negatively. It turns out that in the states of former Yugoslavia there are significant differences in the scope of realization of active and passive suffrage in parliamentary elections. However, only the electoral provisions of Croatia, Serbia and Slovenia fully comply with the principle of universal suffrage.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2023, 32, 1; 137-162
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głosowanie za granicą w świetle przepisów Republiki Słowackiej: aktualny stan prawny, wnioski i perspektywy na przyszłość
Voting from abroad in conditions of the Slovak Republic: current status, proposals and perspectives
Autorzy:
Domin, Marek
Demjanovič, Daniel
Takács, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047467.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
elections
voting by post
voting from abroad
suffrage
universal suffrage
głosowanie z zagranicy
głosowanie korespondencyjne
prawo wyborcze
wybory
powszechność prawa wyborczego
Opis:
Artykuł zwraca uwagę na możliwość wykonywania prawa głosu z zagranicy w Republice Słowackiej. Po krótkim przeglądzie znanych metod głosowania z zagranicy omówione są obecne możliwości głosowania przez słowackich wyborców. Następnie dokonano analizy kilku inicjatyw ustawodawczych, które zostały poddane procesowi legislacyjnemu w ostatniej kadencji parlamentarnej i które miały zwiększyć możliwość głosowania z zagranicy. Artykuł zawiera także ocenę konstytucyjności istniejącej słowackiej regulacji prawnej dotyczącej głosowania z zagra-nicy, a na zakończenie wskazuje kierunek, w którym głosowanie z zagranicy może rozwijać się w przyszłości w świetle przepisów Republiki Słowackiej.
The paper draws attention to possibilities of excercising the right to vote from abroad in the conditions of the Slovak Republic. After a brief overview of known methods of voting from abroad, the paper presents current possibilities of Slovak voters regarding voting from abroad. Subsequently, the paper analyzes several legislative proposals that have been submitted to the legislative procedure in the last term of Slovak parliament in order to improve possibilities of voting from abroad. The paper assesses the constitutionality of the existing legal frame of voting from abroad in the Slovak Republic and in its conclusion also outlines possible future development of the voting from abroad issue.
Źródło:
Studia Wyborcze; 2020, 30; 81-111
1898-0082
Pojawia się w:
Studia Wyborcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
100 years of women suffrage in Poland. From the fight for political rights to gender quotas
Sto lat praw wyborczych kobiet w Polsce. Od walki o prawa polityczne do kwot wyborczych
Autorzy:
Rakowska-Trela, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942114.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Electoral rights
suffrage
women
equality
prawa wyborcze
głosowanie
kobiety
równość
Opis:
In the past, the exclusion of women from the election had the sociological and cultural background. Woman’s status was derived from the status of her husband. The creation of mass parties at the end of the XIXth century had turned women into attractive potential voters. At the turn of the 19th and 20th century in Polish territories, under foreign partitions, the feminist movement was just beginning. That was because the essential issue for all Polish people: both men and women, was the regaining of the independence. Polish women undertook activity in all the countries, which annexed parts of Poland, but the character and intensity of this activity depended on the character of the regime of the occupant. The Decree of the State on the electoral law, adopted on 26 November 1918, established universal suffrage, without distinction of the sexes. Granting women unconditionally full electoral rights: active and passive (different than in other countries, when women first obtained the right to vote and later – usually after years – the right to stand for election) under the mentioned Decree in 1918, was certainly a defining and monumental historical moment. Nowadays, other factors are taken into account in deciding about equality laws: underrepresentation of women in leadership positions in politics and gender gaps, which still exist.
W przeszłości wykluczenie kobiet z wyborów miało podłoże socjologiczne i kulturowe. Status kobiety wywodził się ze statusu jej męża. Powstanie masowych partii politycznych pod koniec XIX w. spowodowało, że zaczęto postrzegać kobiety jako atrakcyjnych potencjalnych wyborców. Na przełomie XIX i XX w. na ziemiach polskich, pod zaborami, pojawił się ruch feministyczny. Tym niemniej zasadniczą sprawą dla wszystkich Polaków, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, było odzyskanie niepodległości. Polki podjęły działalność we wszystkich państwach, które zaanektowały część Polski, ale charakter i intensywność tej działalności zależały od charakteru ustroju państwa okupującego. Dekret o prawie wyborczym przyjęty 26 listopada 1918 r. wprowadził powszechne prawo wyborcze, bez względu na płeć. Przyznanie kobietom pełni praw wyborczych: zarówno czynnego i biernego (odmiennie niż w innych krajach, gdzie kobiety często najpierw uzyskiwały prawo głosowania, a później – zwykle po latach – prawo do kandydowania w wyborach) na podstawie wspomnianego dekretu z 1918 r., było z pewnością istotnym i przełomowym wydarzeniem. W dzisiejszych czasach inne czynniki są brane pod uwagę przy ustanawianiu przepisów dotyczących równości wyborczej: m.in niedostateczna reprezentacja kobiet na kierowniczych stanowiskach w polityce i nierówności płci, które wciąż istnieją.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 6 (46); 261-271
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
El voto femenino en la prensa centroamericana (1940-1955)
The Womens Vote in the Central American Press (1940-1955)
Autorzy:
VEGA JIMÉNEZ, Patricia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486322.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
sufragio
Centroamérica
prensa
mujer
derechos
Central America
press
suffrage
women
rights
Opis:
El derecho al sufragio de las mujeres en el mundo occidental, y en Centroamérica en particu-lar, fue el fruto de un proceso lento, desgastante y colmado de sacrificios. Particularmente en Centroamérica, la convulsión política interna fue un problema más en el proceso. La prensa, como medio de formación de opinión pública, jugó un papel fundamental en el tema, colabo-rando y obstaculizando. El objetivo de este ensayo es analizar el papel que jugó la prensa dos semanas antes y dos después de aprobarse el derecho al voto de las mujeres en los países cen-troamericanos. Para ello se acude a los principales diarios y a las revistas feministas que circu-laron entre 1945 y 1949, años en los que se aprobó en los respectivos congresos, el derecho de las mujeres a elegir sus gobernantes. Dada la ausencia de hemerotecas digitales en los paí-ses de la región, se recurrió a las referencias periodísticas que se exponen en estudios acadé-micos publicados sobre la historia del sufragio en Centroamérica
The right to suffrage of women, in the Western world and in Central America in particular, was the fruit of a slow, exhausting process and full of sacrifices. Particularly in Central Ame-rica, the internal political upheaval was another problem in the process. The press, as a means of forming public opinion, played a fundamental role in the issue, collaborating and hindering. The objective of this essay is to analyze the role played by the press two weeks before and two after the approval of women's right to vote in the Central American countries. To this end, the main newspapers and feminist magazines circulated between 1945 and 1949, years in which the right of women to elect their rulers, were approved in the respective congresses. Given the absence of digital newspaper archives in the countries of the region, the journalistic references that are exposed in published academic studies on the history of suffrage in Central America were resorted to.
Źródło:
Revista del CESLA. International Latin American Studies Review; 2018, 21; 29-47
1641-4713
Pojawia się w:
Revista del CESLA. International Latin American Studies Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perón, Evita y los derechos políticos de la mujer argentina
Perón, Evita and the Political Rights of the Argentinian Women
Autorzy:
Hecht, Avital
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787958.pdf
Data publikacji:
2021-03-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Evita
Kobieca Partia Peronistów
Perón
rezygnacja
sufrażystka
Female Peronist Party
Resignation
Female Suffrage
Opis:
Perón, Evita a prawa polityczne Argentynek Pierwsza administracja prezydenta Juana Domingo Peróna doprowadziła do nadania argentyńskim kobietom praw obywatelskich. Zarówno Eva Perón, jak i prezydent byli w stanie określić możliwości i potencjał głosów kobiet służący wzmocnieniu partii peronistów. Chociaż Evita nie mogła sprawować funkcji prezydenta, kilka kwestii rozstrzygnięto pod jej wpływem i przywództwem. Co najważniejsze, partia peronistów doprowadziła do uchwalenia w 1947 r. ustawy o prawie kobiet do głosowania. Ponadto inicjatywa nominacji Evity Perón na wiceprezydenta była promowana przy wsparciu CGT. Współpraca między Peronem, Evitą i ruchem robotniczym przekształciła drugą połowę lat 40. XX w. w okres wdrażania argentyńskiej równości obywatelskiej pod względem płci. Prawo do głosowania pozwoliło Argentynkom osiągnąć nowy status, dzięki któremu mogły one wpływać na politykę i życie społeczne swojego kraju, a także na swój krąg rodzinny. W wyborach w 1951 r., pomimo śmierci Evity i jej wcześniejszego „wyrzeczenia się” kandydatury na wiceprezydenta, Juan Perón został ponownie wybrany prezydentem większością głosów kobiet. W 1973 r. Isabel Perón, trzecia żona Juana, została wybrana na wiceprezydenta tuż przed trzecią kadencją męża – kształtując prezydencką formułę Peron‒Peron. Później Isabel została prezydentem Argentyny (1974–1976), jej władzę obalono w wojskowym zamachu stanu.   El primer gobierno de Juan Domingo Perón fué el que sentó la base de los derechos cívicos de la mujer argentina. Tanto Eva Perón como el mismo presidente supieron identificar la oportunidad y el potencial del voto femenino, con el fin de fortalecer las bases electorales del partido peronista y de sus jefes. A pesar que Evita no pudo ejercer un puesto ejecutivo en el marco presidencial, fue ella quien bajo su sombra y liderazgo, se creó el Partido Peronista Femenino, fué sancionada la Ley de Sufragio Femenino en 1947 y promovió junto con la Confederación General del Trabajo (CGT) la iniciativa de su propia postulación a la vicepresidencia. La colaboración entre Juan Perón, Evita y el movimiento obrero, transformaron la segunda mitad de los años cuarenta del siglo veinte en la cuna de la implementación de la igualdad cívica argentina, en términos de género. El derecho de voto femenino ubicó a la mujer argentina en un nuevo status desde el cual pudo influir en el ámbito pólitico y social de su país, aún fuera de su hogar y de su círculo familiar. En las elecciones de 1951, a pesar de la muerte de Evita y del anterior “Renunciamiento”, Juan Perón fue reelecto con mayoría de votos femeninos. Años más tarde, en 1973, Isabel Perón – su tercera esposa, fue electa vicepresidente en vísperas de la tercera presidencia de Juan Perón – conformando la fórmula presidencial Perón‒Perón y posteriormente se transformará Isabel en Presidenta de la República Argentina (1974–1976), por el Golpe de Estado que instituyó la dictadura militar.
El primer gobierno de Juan Domingo Perón fué el que sentó la base de los derechos cívicos de la mujer argentina. Tanto Eva Perón como el mismo presidente supieron identificar la oportunidad y el potencial del voto femenino, con el fin de fortalecer las bases electorales del partido peronista y de sus jefes. A pesar que Evita no pudo ejercer un puesto ejecutivo en el marco presidencial, fue ella quien bajo su sombra y liderazgo, se creó el Partido Peronista Femenino, fué sancionada la Ley de Sufragio Femenino en 1947 y promovió junto con la Confederación General del Trabajo (CGT) la iniciativa de su propia postulación a la vicepresidencia. La colaboración entre Juan Perón, Evita y el movimiento obrero, transformaron la segunda mitad de los años cuarenta del siglo veinte en la cuna de la implementación de la igualdad cívica argentina, en términos de género. El derecho de voto femenino ubicó a la mujer argentina en un nuevo status desde el cual pudo influir en el ámbito pólitico y social de su país, aún fuera de su hogar y de su círculo familiar. En las elecciones de 1951, a pesar de la muerte de Evita y del anterior “Renunciamiento”, Juan Perón fue reelecto con mayoría de votos femeninos. Años más tarde, en 1973, Isabel Perón – su tercera esposa, fue electa vicepresidente en vísperas de la tercera presidencia de Juan Perón – conformando la fórmula presidencial Perón‒Perón y posteriormente se transformará Isabel en Presidenta de la República Argentina (1974–1976), por el Golpe de Estado que instituyó la dictadura militar.
Juan Domingo Perón’s first administration led to the basis of the civic rights of the Argentinian women. Both Eva Perón and the President were able to identify the opportunity and the potential of the female vote, in order to strengthen the electoral basis of the Peronist party and their heads. Although Evita could not be in an executive position in the presidential setting, a few things happened under her influence and leadership. Most importantly, the female Peronist party was created and the law of women’s right to vote was passed in 1947. Furthermore, the initiative of her nomination to the Vice Presidency was promoted with the support of CGT. The collaboration between Peron, Evita and the labor movement, transformed the second half of the forties of the twentieth century in the cradle of the implementation of the Argentinian civic equality, in terms of gender. Female voting rights gave Argentinian women a new status from which they could influence the politics and social life in their country, in addition to their influence on their family circle. In the 1951 elections, despite the death of Evita and her previous “renunciation” to be a Vice President candidate, Juan Perón was re-elected with a majority of female votes. Later, in 1973, Isabel Perón, Juan’s third wife, was elected as a Vice President right before the third Presidency of Juan Perón ‒ shaping the presidential formula Peron‒Peron. Later, Isabel will become the President of Argentina (1974‒1976), until she was overthrown in a military coup.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 2; 177-191
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRAWO WYBORCZE I SYSTEM PARTYJNY BUŁGARII 1990–2009
SUFFRAGE AND THE POLITICAL PARTY SYSTEM IN BULGARIA BETWEEN THE YEARS 1990–2009
Autorzy:
MAKSYMOW, KRZYSZTOF
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513148.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
political and suffrage transformation
changes of running the cabinet
unconsolidated
d’ Hondt method
Opis:
The article presents the contemporary debate about political and suffrage transfor-mation in Bulgaria. Bulgarian political and electoral system evolved between 1990–2009. It is worth noting that it is still characterized by minimal political and party stabil-ity. The swing of the electoral preferences is large, which results in changes in the run-ning of the cabinet. It means that the political system is unconsolidated. By contrast, the Bulgarian electoral system is multimandate and underwent a number of reforms. A great deal of attention in legislation is given to the financial support for election campaigns and to complement it with the d’ Hondt method.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2013, 11, 2; 25-39 (15)
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspektywy głosowania za pośrednictwem Internetu w Rzeczypospolitej Polskiej
Outlook for internet voting in the republic of Poland
Autorzy:
Rzucidło, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585504.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
wybory
zasada powszechności wyborów
gwarancje powszechnego prawa wyborczego
alternatywne sposoby głosowania
głosowanie za pośrednictwem Internetu
elections
the principle of universal suffrage
guarantees universal suffrage
alternative voting
vote via the Internet
Opis:
W artykule tym autor rozważa o możliwości zastosowania głosowania za pośrednictwem Internetu w Rzeczypospolitej Polskiej. Szczególną uwagę zwraca na postanowienia Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Swoje wnioski opiera na stosowanych współcześnie sposobach głosowania, tj. głosowania korespondencyjnego oraz za pośrednictwem pełnomocnika. Cechują się one podobnymi właściwościami do i-głosowania, stąd ustalenia poczynione dotychczas w doktrynie i orzecznictwie, w szczególności w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 lipca 2011 r., sygn. akt K 9/11, uznać należy za pomocne. Ponadto autor zwraca uwagę na pewne zjawiska społeczne, które również nie mogą być obojętne dla ustawodawcy projektującego przyszłe rozwiązania. Ponadto omówione zostają określone aspekty pozostałych obowiązujących przepisów, które pozostają w związku ze wskazanym powyżej sposobem głosowania. W konkluzji autor stwierdza, że jego zdaniem głosowanie za pośrednictwem Internetu jest dopuszczalne w świetle obowiązujących przepisów ustawy zasadniczej. Gdyby jednak, w toku dalszej dyskusji, znaleźć przekonywające argumenty co do tego, że obowiązująca konstytucja nie dopuszcza możliwości i-głosowania, to należałoby zastanowić się nad jej zmianą. Dalsze zwlekanie z wprowadzeniem takiej metody głosowania może skutkować stopniowym ograniczaniem frekwencji wyborczej.
In this article the author considers the possibility of using the Internet voting (herein after also referred to as i-voting) in the Republic of Poland. Particular attention is drawn to the provisions of the Polish Constitution of 2 April 1997. His findings are based on particular methods of voting that are currently being used, i.e., postal voting and voting by proxy. They feature similar characteristics to the i-voting, so the findings made so far in the doctrine and case law, specifically in the judgment of the Constitutional Court of 20 July 2011, ref. K 9/11., are regarded as helpful. Furthermore, the author draws attention to some social phenomena, which also cannot be indifferent to the legislator designing future solutions. In addition, certain aspects are discussed in other applicable rules of law, which are in connection with the mentioned above way to vote. In conclusion, the author states that in his opinion i-voting is permitted under applicable provisions of the constitution. If however, in the course of further discussion the applicable constitution does not allow i-vote where to find, one would think about changing it. Further delay in the introduction of such a method of voting may result in a gradual turnout reduction.
Źródło:
Studia Wyborcze; 2013, XV; 66-92
1898-0082
Pojawia się w:
Studia Wyborcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obywatele Unii Europejskiej – wyborcy Parlamentu Europejskiego – parlamentu ponadnarodowego
Citizens of the European Union – voters of the European Parliament – a supranational parliament
Autorzy:
Grochalski, Stefan Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697764.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
The European Parliament
Citizen Of The European Union
competences
direct universal suffrage
democracy
Opis:
Parliament – an institution of a democratic state – a member of the Union – is not only an authority but also, as in the case of the European Union, the only directly and universally elected representative body of the European Union. The article presents questions related to the essence of parliament and that of a supranational parliament which are vital while dealing with the subject matter. It proves that the growth of the European Parliament’s powers was the direct reason for departing from the system of delegating representatives to the Parliament for the benefit of direct elections. It presents direct and universal elections to the European Parliament in the context of presenting legal regulations applicable in this respect. It describes a new legal category – citizenship of the European Union – primarily in terms of active and passive suffrage to the European Parliament, as a political entitlement of a citizen of the European Union.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2016, 14, 3; 147-162
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Woman Suffrage Would Undermine the Stable Foundation on Which Democratic Government is Based”: British Democratic Antisuffragists, 1904–1914
“Prawa wyborcze kobiet osłabiłyby stabilną podstawę, na której opiera się rząd demokratyczny” ‒ brytyjscy demokratyczni antysufrażyści (1904‒1914)
Autorzy:
Bonin, Hugo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623233.pdf
Data publikacji:
2021-05-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
antisuffragism, Britain, conceptual history, democracy, suffrage
demokracja, historia pojęć, prawo wyborcze, sufrażyzm, Wielka Brytania
Opis:
From 1904 to 1914, the British debate on women’s suffrage was at its height. Suffragism has been the subject of numerous studies, however, few have paid attention to its opponent, “antisuffragism”. This article focuses on antisuffragists’ speeches, pamphlets and books to examine their uses of “democracy” and grasp the conceptual struggles at play. Most “Antis” painted women’s suffrage as a step towards a degenerate democratic society. However, more surprisingly, some also mobilised the democratic vocabulary positively, as a reason to disallow women the vote. Several authors considered that “democracy” rested on the capacity of the majority to impose its decisions through physical force–thus rendering a government elected by women impotent. Politicians also opposed granting women suffrage on a censorial basis since it went against the “democratic spirit of the time”. These findings demonstrate the increased importance of “democracy” in Britain and how a “conservative subversion” of the concept was attempted.
Między 1904 a 1914 rokiem brytyjska debata na temat prawa wyborczego kobiet osiągnęła szczyt intensywności. Tymczasem, choć sufrażyzm był jak dotąd przedmiotem licznych badań, niewiele uwagi poświęcono przeciwnikom praw wyborczych kobiet ‒ antysufrażystom. Artykuł koncentruje się na przemówieniach, broszurach i książkach, publikowanych przez antysufrażystów, i ma na celu prześledzenie ich intelektualnych zmagań z pojęciem demokracji. Jak się okazuje, większość z nich przedstawiała nadanie kobietom praw wyborczych jako krok w kierunku degeneracji społeczeństwa demokratycznego. Jednak, co bardziej zaskakujące, niektórzy antysufrażyści używali również demokratycznego języka w sposób pozytywny, wskazując za jego pomocą powody, dla których kobiety nie powinny głosować. Kilku z analizowanych w tekście autorów uważało, że „demokracja” opiera się na zdolności do narzucania woli większości siłą, co czyniłoby bezsilnymi rządy, wybrane przez kobiety. Sprzeciwiano się również sufrażyzmowi dlatego, że był on postrzegany jako nurt, rozwijający się wbrew “demokratycznemu duchowi” tamtych czasów. Poszczególne przykłady, zgromadzone w tekście, wskazują na rosnące znaczenie pojęcia demokracji w Wielkiej Brytanii w początkach XX wieku, oraz odkrywają próby zdefiniowania go jako kategorii konserwatywnej.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2021, 39, 1; 137-160
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies