100 years of women suffrage in Poland. From the fight for political rights to gender quotas

In the past, the exclusion of women from the election had the sociological and cultural background. Woman’s status was derived from the status of her husband. The creation of mass parties at the end of the XIXth century had turned women into attractive potential voters. At the turn of the 19th and 20th century in Polish territories, under foreign partitions, the feminist movement was just beginning. That was because the essential issue for all Polish people: both men and women, was the regaining of the independence. Polish women undertook activity in all the countries, which annexed parts of Poland, but the character and intensity of this activity depended on the character of the regime of the occupant. The Decree of the State on the electoral law, adopted on 26 November 1918, established universal suffrage, without distinction of the sexes. Granting women unconditionally full electoral rights: active and passive (different than in other countries, when women first obtained the right to vote and later – usually after years – the right to stand for election) under the mentioned Decree in 1918, was certainly a defining and monumental historical moment. Nowadays, other factors are taken into account in deciding about equality laws: underrepresentation of women in leadership positions in politics and gender gaps, which still exist.

W przeszłości wykluczenie kobiet z wyborów miało podłoże socjologiczne i kulturowe. Status kobiety wywodził się ze statusu jej męża. Powstanie masowych partii politycznych pod koniec XIX w. spowodowało, że zaczęto postrzegać kobiety jako atrakcyjnych potencjalnych wyborców. Na przełomie XIX i XX w. na ziemiach polskich, pod zaborami, pojawił się ruch feministyczny. Tym niemniej zasadniczą sprawą dla wszystkich Polaków, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, było odzyskanie niepodległości. Polki podjęły działalność we wszystkich państwach, które zaanektowały część Polski, ale charakter i intensywność tej działalności zależały od charakteru ustroju państwa okupującego. Dekret o prawie wyborczym przyjęty 26 listopada 1918 r. wprowadził powszechne prawo wyborcze, bez względu na płeć. Przyznanie kobietom pełni praw wyborczych: zarówno czynnego i biernego (odmiennie niż w innych krajach, gdzie kobiety często najpierw uzyskiwały prawo głosowania, a później – zwykle po latach – prawo do kandydowania w wyborach) na podstawie wspomnianego dekretu z 1918 r., było z pewnością istotnym i przełomowym wydarzeniem. W dzisiejszych czasach inne czynniki są brane pod uwagę przy ustanawianiu przepisów dotyczących równości wyborczej: m.in niedostateczna reprezentacja kobiet na kierowniczych stanowiskach w polityce i nierówności płci, które wciąż istnieją.