Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sprawcy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-46 z 46
    Tytuł:
    Założenia modelowe i standardy międzynarodowe dotyczące nieletnich sprawców przestępstw
    Model Assumptions and International Standards Related to Juvenile Offenders
    Autorzy:
    Stańdo-Kawecka, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698718.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    nieletni
    przestępczość nieletnich
    sprawcy przestępstw
    nieletni sprawcy przestępstw
    prawo karne nieletnich
    juveniles
    juvenile delinquency
    juvenile offenders
    penal law
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2008, XXIX-XXX; 417-430
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Młodociani sprawcy rozboju
    Young Adults Convicted of Robbery
    Autorzy:
    Wójcik, Dobrochna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699144.pdf
    Data publikacji:
    1972
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    młodociani sprawcy
    rozbój
    young adults
    robbery
    offender
    Opis:
    The study presents the findings of an inquiry conducted among 60 young adults (male) serving sentences for robbery in a Warsaw prison. These 60 offenders (aged I7 - 20) formed part of a total of 229 young adults convicted of robbery and confined in this Warsaw prison between 1 October, 1966 and 30 November, 1968, with regard to whom details were secured of their criminal records from the age of ten. Of these 229 young persons, whose average age was 18.8, as many as 76 per cent had previous convictions, 58 per cent of them having appeared in juvenile courts and 48 per cent in criminal courts for offenders over 17 years of age. Of those who had appeared in juvenile courts 42 per cent had three or more appearances. The fact that three-quarters of the young adults convicted of robbery in Warsaw are repeated offenders indicates a need to analyze the types of their offences. As regards offences committed as juveniles, these were usually thefts, the proportion of crimes of violence not exceeding 18 per cent. Above the age of seventeen, however, the structure of their offences changes, since 36 per cent involved acts of physical assault and 14 per cent offences with verbal aggression (i.e. slander); offences against property, on the other hand, came to 48 per cent. The young recidivists convicted of robbery differ basically (p < 0.001) from young adults guilty of other offences (previously surveyed by the Department of Criminology) since the majority of the latter (as much as 67 per cent) were offences against property (usually larceny). The above evidence indicates therefore that the problem of aggressiveness requires special attention in studies of robbery offences committed by young adults. A more detailed inquiry was, as has been said, conducted among 60 young adults serving sentences for robbery, of whom 82 per cent had more than one previous conviction. The control group consisted of 43 young recidivists convicted of various offences (chiefly theft) with the exception of robbery. The first point to be made is that the subjects revealed, according to the accounts of their mothers, marked behaviour disorders as early as pre-school age (overactivity and restlessness, stubbornness, etc.). Evidence of such behaviour disorders below the age of seven was found much more frequently among offenders convicted of robbery (61 per cent) than in the control group containing young adult recidivists who had committed other offences (34 per cent). Only 69 per cent of the robbery offenders had completed the seven grades of elementary school, and of these only 12 pet cent had never been kept back a grade, while 24 per cent had fallen back one grade, 39 per cent two grades and 24 per cent three or more grades. This poor progress at school cannot be explained by lower levers of intelligence since 68 per cent of the subjects had normal IQs, 24.5 per cent were dull, 6.2 per cent were on the borderline of mental deficiency and 2 per cent were morons. Among the young robbery offenders (and the young recidivists as well for that matter) there had been frequent cases of truancy (77 per cent) and this had begun at an early age since almost half had got into the habit before the fourth grade. Thefts had been committed by 61 per cent of the subjects below the age of 15. The majority (65 per cent) had no vocational qualifications. Altogether among all the young adult robbery offenders with previous convictions, 16 per, cent had never been gainfully employed, and 49 per cent had jobs for less than half the period they were at liberty after completing their sixteenth year. At the time the robbery was committed, the percentage in employment did not exceed 17 per cent. The subjects spent their time among demoralized peers with whom they drank. The nature of the environment in which they mixed can best be seen from the fact that among the persons who were accomplices to their robberies (almost always young adults or juveniles), as many as 75 per cent had been previously convicted and 60 per cent frequently drank to excess. It should be noted that the young recidivists in the control group convicted of other offences and drawn from persons with a record of theft as juveniles, had made even poorer progress at school than the robbery offenders, had in fewer cases completed elementary school, had more frequently run away from home, had started to steal regularly at an earlier age and had committed many more thefts as juveniles and children. The inquiry found, however, that the robbery offenders had displayed personality disorders at an earlier age and had started to drink younger and done much more drinking at 16 – 17 years of age. The data on the drinking habits of the robbery offenders merit special attention. It was found that only 23 per cent of these young adults drank less frequently than once a week, 55 per cent drank 2-3 times a week, and 22 per cent drank at least four times a week (these figures are certainly not an accurate reflection of the degree of drinking which was undoubtedly even higher). It should be emphasized that 43 per cent of the subjects began to drink wine or spirits at least once a week below the age of 16, and 75 per cent were drinking with the same regularity before their 17th birthday. In the period preceding the robbery a large percentage of the young adults (52 per cent) were drinking large quantities of alcohol at each session (at least 1/4 litre in terms of spirits) 2 - 3 times a week or more. They drank wine or vodka, or both. It should not be forgotten in considering these figures that some 60 per cent of the robbery offenders were only 17-18 years of age. Furthermore 42 per cent of the 17-18 age  group had been drinking 2-3 times a week or more for at least two years, and 50 per cent of the 19 -20 age bracket had been doing so for at least three years. A third of the subjects admitted to intoxication at least once or twice a month, and a half recorded that they were inebriated several times a month. A very large majority (c. 80 per cent) were under the influence of alcohol when they committed their robbery. In the psychological inquiries detailed attention was given to the problems of aggression in the case of the young robbery offenders, their level of aggressiveness being determined from the evidence of aggressive behaviour in childhood and later yielded by interviews with both the subjects themselves and their mothers. Ratings of “very aggressive” were scored by 62 per cent of the young robbery offenders. In comparison with the findings of the Department of Criminology study of other samples of juvenile and adult recidivists (not convicted of robbery), it has been found that the robbery offenders do indeed display a greater incidence of aggressive behaviour and score higher in the Buss-Durkee aggression questionnaire. The robbery offenders not qualified as “very aggressive”, (38 per cent) also had occasional acts of aggression in their past career, and 25 per cent of them had  even been previously prosecuted for offences containing an element of violence. However, they differed in certain respects from the robbery offenders qualified as “very aggressive”. Among the latter regular drinking was more frequent (p < 0.001) and had begun at an earlier age (p < 0.01), thefts had been more common and the rate of recidivism was greater. Evidence of the presence of such characteristics as overactivity, impulsiveness, etc., in childhood was also more frequent (p < 0.05). In addition they possessed a higher rate of brain damage. Very aggressive robbery offenders more frequently displayed overactivity whereas the non-aggressive offenders tended to have clearly passive personalities (p < 0.02) inclined to let others take the lead. Attention should finally be drawn to the more frequent occurence among the “very aggressive” offenders (in comparison with the remaining young adults convicted of robbery) of certain adverse conditions in their home background. There were many more cases of among these subjects of defective emotional relationships between parents and son (p < 0.01) and more frequent employment of brutal corporal punishment (p < 0.02). These are factors found by various inquiries to be conducive to the development of aggressive attitudes. However, as regards such environmental factors as alcoholic or criminal parents and siblings, no significant differences were found between the backgrounds of the aggressive and non-aggressive robbery offenders. In analysing the problem of aggressiveness the question of brain damage should not be overlooked. In the case of as many as 29 of the sample (49 per cent) there was evidence pointing to such a condition with a high degree of probability. These subjects displayed, it was found, more frequent symptoms of behaviour disorders and social maladjustment such as frequent stealing (p < 0.001), early excessive drinking (p < 0.02), considerable violence (p < 0.001) and more frequent self-aggression (p < 0.02). This multiplication of behaviour disorders among offenders suffering from brain damage points to greater adaptation difficulties further compounded by their home circumstances. Among the whole sample of young robbery offenders there were only 16 per cent who were not found to be subject either to brain damage or decidedly adverse influences at home. The homes of the young robbery offenders present as negative a picture as those of the previously studied recidivists convicted of other offences. Only 57 per cent of the former spent their childhood in unbroken homes. As many as 65 per cent of their fathers regularly drank to excess, and at least 27 per cent of them can be qualified as alcoholics. The percentage of fathers with a criminal record was less than 23 per cent and the majority of these were not persistent offenders. Most of their offences were of a drunk-and-disorderly nature. The subjects’ fathers were by and large persons with a low standard of education and vocational qualifications: only 28 per cent had advanced beyond elementary school, usually to vocational school. Almost all the subjects came from the homes of unskilled or low-skilled labourers. Only a third of their homes were relatively well off. Among a large majority of the fathers (71 per cent) and as much as 45 per cent of the mothers there was evidence of their emotional relationship with their children being inadequate. In the case of 61 per cent of the fathers there was very frequent employment of excessively severe corporal punishment of the subjects. The inquiry also revealed the typical fact that 51 per cent of the brothers of the young adults serving sentences for robbery had (by the time they had completed their tenth birthday) been before the courts and that the same percentage were heavy drinkers. Only in 28 per cent of the homes was there no evidence of frequent excessive drinking and criminal offences by brothers. A comparison of the home environments of the young recidivists convicted of robbery and those convicted of other offences revealed no differences as regards such factors as family structure or alcoholic and criminal parents and siblings (except that the brothers of the robbery offenders had committed more offences of an aggressive nature than the brothers of the persons in the control group). However, marked differences were found in the emotional relationship of parents to children and the practice of severe  corporal punishment which was much more frequent in the case of the fathers of the robbery offenders. These are factors which various inquiries have found to be conducive to the formation of aggressive attitudes.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 1972, V; 151-189
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie diagnozy prognostycznej w resocjalizacja nieletnich sprawców przestępstw seksualnych
    The importance of prognostic diagnosis in the rehabilitation of juvenile sexual offenders
    Autorzy:
    Pastwa-Wojciechowska, Beata
    Grzegorzewska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2087647.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-27
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    agresja seksualna
    nieletni sprawcy
    szacowanie ryzyka
    resocjalizacja
    Opis:
    Artykuł ma charakter przeglądowy. Zaprezentowane i omówione zostały zagadnienia związane z diagnozą prognostyczną w resocjalizacji nieletnich sprawców przestępstw. Skoncentrowano się na takich zagadnieniach, jak: istota diagnozy prognostycznej, charakterystyka nieletnich sprawców przemocy seksualnej, uwarunkowania powrotu do przestępczości nieletnich sprawców, specyfika szacowania powrotności do przestępstwa seksualnego nieletnich oraz resocjalizacja nieletnich w kontekście diagnozy prognostycznej.  Przyjęcie takiej konstrukcji rozważań pozwala na analizę wczesnych predyktorów przestępczości seksualnej nieletnich a tym samym zidentyfikowanie ścieżek rozwojowych o odrębnych czynnikach przyczynowych. Podejście takie ma istotne znaczenie teoretyczne i aplikacyjne albowiem daje szansę na rozróżnienie przyczyn od konsekwencji, a tym samym zrozumienie procesów rozwojowych w kontekście normatywnym i nienormatywnym. Z kolei w aspekcie diagnostycznym i interwencyjnym pozwoliłoby na uwspólnienie tych czynności i dopasowanie ich do okresu rozwojowego.
    This article is for review. Issues related to prognostic diagnosis in the rehabilitation of juvenile offenders have been presented and discussed. The focus was on issues such as the substance of the prognostic diagnosis, the characteristics of juvenile perpetrators of sexual violence, the conditions for the return to juvenile deeds, the specificity of estimating the return to sexual crime of minors and the rehabilitation of minors in the context of prognostic diagnosis.  The adoption of such a design of considerations makes it possible to analyse the early predictors of sexual crime of minors and thus to identify developmental pathways with distinct causal factors. Such an approach is of significant theoretical and application importance, for it offers an opportunity to distinguish between causes and consequences and thus to understand development processes in a normative and non-normative context. On the other hand, from a diagnostic and interventional point of reference, it would make it possible to make these activities common and adapt them to the development period.
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2021, 22; 123-138
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świadkowie cyberbullyingu – między obojętnością a reakcją
    Witnesses of cyberbullying – between indifference and response
    Autorzy:
    Knol-Michałowska, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499195.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    świadkowie
    cyberbullying
    młodzież
    sprawcy
    ofiary
    witnesses
    adolescents
    offenders
    victims
    Opis:
    Artykuł stanowi teoretyczną analizę potencjalnej roli świadków cyberbullyingu w powstrzymywaniu aktów agresji poprzez udzielanie wsparcia ofiarom, dyscyplinowanie sprawców czy swoistą bierność. Wstępem do rozważań na temat możliwych działań świadków jest przedstawienie definicji i charakterystyki zjawiska cyberbullyingu oraz omówienie znaczenia aktywizacji świadków, jak również scharakteryzowanie specyficznej ich roli w kontekście agresji realizowanej online. Druga część artykułu poświęcona jest prezentacji wyników badań wybranych autorów uwzględniających obecność świadków w cyberbullyingu.
    The paper analyzes potential role of witnesses in moderating cyberbullying by supporting victims, disciplining the perpetrator, or being a bystander in the process of online aggressive behaviour. An introduction to the discussion about possible witnesses’ actions is describing the definition and characteristics of cyberbullying, highlighting importance of activating this group and characterizing their specific role in cyberbullying. The second part of the article focuses on the presentation of results of several studies concerning participation of witnesses.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2013, 12, 1; 111-120
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Alkohol a poczytalność sprawcy czynu zabronionego - wnioski na podstawie badań aktowych
    Alcohol and the Sanity of the Perpetrator of an Offence – Conclusions Based on Research
    Autorzy:
    Golonka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698576.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    poczytalność sprawcy
    alkohol
    odpowiedzialność karna
    alcohol
    sanity
    offence
    Opis:
    This study presents the issue of alcohol consumption and its possible effect(s) on an offender’s ability to comprehend the significance of his/her actions or to control his/her behaviour. The legislative provision that allows to justify the full responsibility of the offender being in a state of inebriation in the same unit of a legal text like insanity and significantly restricted sanity (Article 31 of Polish Penal Code) indicates that there is a connection between these states. From a psychopathological standpoint, they are obviously connected by the disrupted functioning of the perpetrator’s mental activities. These disturbances, when the offender is under the influence of alcohol, need not result into his full responsibility and, in some, giving to characterize and statistically present cases, can lead to a reduction or even abolition of the soundness of the perpetrator of the offense. These problems were the stimulus to undertake research work, the results of which are also presented in this paper.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2014, XXXVI; 279-292
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zróżnicowanie przestrzenne przestępczości nieletnich w województwie wielkopolskim
    Autorzy:
    Kulczyńska, Katarzyna
    Pawlak, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/912004.pdf
    Data publikacji:
    2018-04-20
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    przestrzenne zróżnicowanie przestępczości
    czynniki przestępczości
    nieletni sprawcy przestępstw
    województwo wielkopolskie
    Opis:
    Celem artykułu jest zbadanie przestrzennego zróżnicowania przestępczości nieletnich, a także próba określenia czynników sprzyjających przestępczym zachowaniom nieletnich na obszarze województwa wielkopolskiego w układzie powiatów w latach 1999 i 2015. Analiza dotyczy zmian natężenia przestępczości nieletnich sprawców przestępstw i czynów przez nich popełnionych ze szczególnym uwzględnieniem przestępstw kryminalnych w kategorii przestępstwa narkotykowe, cechujących się najwyższymi wartościami wskaźników natężenia przestępstw. Uzupełnieniem prowadzonych analiz jest ustalenie współzależności pomiędzy poziomem przestępczości nieletnich a czynnikami przestępczości przy wykorzystaniu współczynnika korelacji liniowej Pearsona.
    Źródło:
    Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna; 2017, 40; 127-147
    2353-1428
    Pojawia się w:
    Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Programy oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych dla sprawców przemocy w rodzinie – teoria i praktyka
    Autorzy:
    Justyna, Czerwińska,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/893339.pdf
    Data publikacji:
    2018-11-14
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    programy oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych
    sprawcy przemocy
    przemoc w rodzinie
    Opis:
    Artykuł stanowi o teoretycznych i praktycznych aspektach programów oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie. Powstał on na podstawie wyników badań przeprowadzonych przez autorkę w 2015 r. na potrzeby pracy magisterskiej pt. „Sprawcy przemocy w rodzinie – kim są i jak im pomagać? Studium teoretyczno-empiryczne na podstawie programów oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych w woj. śląskim”, której promotorem był prof. dr hab. Jacek Wódz. Artykuł obejmuje: wprowadzenie w tematykę, krótki opis metodologii badań, wybrane wyniki wraz z interpretacjami oraz podsumowanie.
    Źródło:
    Praca Socjalna; 2018, 33(3); 85-99
    0860-3480
    Pojawia się w:
    Praca Socjalna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zabójstwa w Polsce w latach 1951–1971 oraz sprawcy zabójstw w świetle akt sądowych (streszczenie wyników badań)
    Homicide in Poland in the Years 1951-1971 and the Offenders in the Light of Court Records (Summary of the Investigation)
    Autorzy:
    Janowska, Halina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699244.pdf
    Data publikacji:
    1974
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    zabójstwa
    Polska
    sprawcy zabójstw
    akta sądowe
    homicide
    Polska
    offenders
    court records
    Opis:
    Summary of the Investigation   This study is devoted to an analysis of homicide in Poiand during the 20 years 1951-1971 as compared with the pre-war period. This part of investigation is based on data taken from the police and prosecutor’s office statistics from before the war and for the years 1951-1971. The analysis deals also with the court records’ data on 308 offenders convicted for homicide throughout the country in the year 1961. The offenders represented almost all the persons convicted during that year for crimes covered by Arts. 225, paras 1 and 2 of the Penal Code of 1932. As many as 75 per cent of them were convicted for committed and 25 per cent for attempted homicides. The incidence of homicide was during the pre-war period more than five times that during the 25 years after the war. The social reasons for this phenomenon undoubtedly involve the important socio-economic and cultural transformations which have taken place in the country since the war. The diminished frequency of acts of homicide was brought about by changes in the social structure, an increase in the range of values made universally accessible, a rising level of culture and education, and changes in certain behavioural patterns. As between pre-war times and the last few years, a significant dynamic aspect in the territorial distribution of homicide has been noticeable; fundamentally, this is a change in the trend of dependence between the rate of homicide and the level of industrialization and urbanization. In the years 1935-1937, this dependence was negative, the greatest rate of homicide being recorded in the economically backward regions of eastern and southern Poland. In the years 1956-1962, this dependence persisted but at the same time the highest coefficient of homicide was noted in areas with an extremely high level of industrialization. In the years 1963-1965 there was an interdependence between the homicide rate and the low level of industrialization and urbanization; the highest coefficient of these crimes appears at that time in voivodeships marked by a high ‒ or an extremely low ‒ level of industrialization and urbanization. In recent years, 1969-1971, the dependence between the homicide rate and the low level of industrialization and urbanization further decreased, but the dependence of the high coefficient of homicide on the high level of industrialization became still more obvious. The highest homicide rate before the war in markedly agricultural areas of what was then called Poland “B” is to be linked with, above all, the influence exerted by such factors as: low level of economic development of these regions, low level of culture and education, the local type of social bonds, favouring ‒ in the then existing conditions ‒ lynch law, the spread of models called “subculture of aggression”. The fact that after the war (with a coefficient of homicide less than one-fifth of the former) a relatively higher coefficient of homicide remained unchanged in the eastern voivodeships is to be connected, above all, with residues of the pre-war situation which were of a cultural nature and whose influence ‒ because of the urbanization of rural culture ‒ was expected to diminish. This hypothesis finds confirmation in the results of the analysis of statistitical data for the years 1956-1971 related to the dynamic changes in the territorial distribution of homicide. Analyzing the reasons for a greater homicide rate in the western voivodeships, and even of tendencies indicating increase in the homicide coefficient in these areas, primarily taken into account should be the enormous intensification of social migration processes and the rapid rate of industrialization and urbanization of these regions. As regards the first of these factors, it should be borne in mind that the coefficient of homicide in the various voivodeships is greater in voivodeships with a higher percentage of people frorn those areas of Poland which before the war were known for a high coefficient of the crime of homicide. In conditions inevitably giving rise to social frustrations, there is an increased probability of homicide by people with certain psycho-social features. It should be emphasized that the offenders examined were in the majority of cases individuals marked by serious personality disorders and not having had even primary school education or any professional qualifications. Not without significance seems to be the fact that the overwhelming majority of such came from environments where aggressive behavioural patterns had been widespread. The indirect influence of social factors on the frequency of homicide seems to be insignificant in the case of people who commit such a crime in states of mind definable as psychotic, giving rise to irresponsibility. This assumption found confirmation in data from some other countries indicating that during a period when there is an increase in homicide, no increasing number of homicides by mentally ill people is to be observed. There seems, however, no doubt as to the influence of factors of a social nature on homicide by people who are not mentally sick but suffer from psychic anomalies. Among offenders examined by court psychiatrists (70.4% of the total in the court record material studied) 69.8 had psychic anomalies of various kinds; this fact is to be connected with their difficulties in social adjustment as well as with violent, extremely aggressive reactions to frustrating situations. Analyzing by comparison with the years before the war, the structure of motives for homicide, on the basis of court records, it was found that in the categories of motives differentiated in pre-war works by P. Horoszowski, the following changes have taken place as regards the number of convictions for homicides with given motives. The annual number of convictions for homicide with economic motives decreased five times (by approximately 300 cases); homicides for erotic motives less than two and a half times (by approximately 100); in defence of honour and person ‒ five times (by over 500); and infanticide ‒ also five times (by about 70). Examining the structure of motives for homicide ‒ i.e., the proportional share of convictions appropriate to the various categories ‒ it was found that the number of convicted offenders decreased by 7% as regards economic motives and defence of honour and person, and increased by about 14% in the category of homicides with erotic motives, while the percentage of convictions for child murder remained in the general structure of motives unchanged. Although the results of research on court records of one year are in principle insufficient as a basis for generalization in regard to a longer period of time, nevertheless we feel justified in generalizing the basis of statistical data supplied by the police. Such data enables the statement that there is a similarity between the average annual number of cases of homicide in the various categories of motives for the years 1962-1964 and 1968-1970. Since, moreover, the all-over number of cases of homicide for those years also reveals similarities, it may be concluded that the structure of motives for homicide in those periods was relatively stable. Changes in the structure of motives for homicide since the war period may, as compared with the pre-war period be attributed primarily to the changes in the structure of classes and strata in Poland and to changes in the hierarchy of socially accepted values. The typology of motives for homicide followed F. Horoszowski’s typology, which served as a basis for analysis of court records before the war but had to be extended for the purpose of this work. An effort has been made to find out whether offenders prompted by different motives differ essentially in respect to socio-demographic and psycho-social features. It was found that offenders, whether prompted by economic or erotic motives, or acting in defence of their personal dignity, etc., did not differ essentially as regards the features indicated above. But such differences can be observed when in the grouping of cases account is taken of, in addition to the motive for a crime, the objective situation on the background of which such motive took shape. Typotogy of the material examined, developed as indicated, led to the establishing of the following groups: (1) homicide in defence of personal dignity, arising out of a serious, developing conflict between the offender and the victim (26 cases); (2) homicide in defence of personal dignity, arising from a momentary, trivial conflict caused by the insobriety of the offender (40 cases); (3) homicide in defence of personal dignity during a brawl arising out of a trivial, passing conflict, caused by the insobriety of the offender (21 cases); (4) homicide for erotic reasons, arising out of the victim’s failure to satisfy the slayer’s emotional expectations (excluded are marital conflicts, caused by the slayer-husband’s alcoholism) ‒ 32 cases; (5) homicide with erotic motives connected with marital conflict, arising out of the slayer-husband’s alcoholism (32 cases); (6) homicide with erotic motives, to eliminate someone who constituted an obstacle to the offender’s realization of a plan to marry (18 cases); (7) homicide with economic motives arising out of claims to property (36 cases); (8) homicide with economic motives with intent to rob (29 cases); (9) homicide in self-defence or in defence of intimates (27 cases); (10) homicide to eliminate a witness to another crime committed by the offender (6 cases); (11) child-murder, as a rule of illegitimate infants, for various motives (23 cases), (a) by women (17 cases), (b) by men (6 cases); (12) homicide with pathological motives, arising out of a pathological reaction to intoxication (12 cases); (13) murder with pathological motives, arising out of a pathological way of achieving sexual satisfaction (6 cases). Note that the homicide category with the largest number of cases is that in defence of personal dignity (over 28%), including homicide for trivial reasons, a momentary confiict, arising out of the slayer’s being intoxicated (in police statistics such homicides figure as “hooligan”' killings; in literature ‒ often as “homicide arising from alcoholic motive”). Of the total of slayers examined, 90% were men. Of those ‒ 51% were under 30 years of age, and of female slayers ‒ 47%. 41% of male and 61% of the female offenders were single. From among male offenders 60% of them lived in the countryside, and from among female ones ‒ 63%. As many as 58% of offenders of both sexes had failed to complete primary school education (56% of men and 72% of women). Only 7% of the male and 9% of the female offenders were white collar workers. Analysis of the symptoms of social degradation among homicidals, showed that in only half of the cases was there evidence of intensification of such symptoms, which appearing together, indicated previous social deviance of the individual. Thus among the examined men 43% had already been tried for previous criminal offences before they were convicted of homicide; 22% of the total had been convicted once, 11% ‒ twice, and only 10% three times or more (among women there was not a single case of having 3 prior convictions). As to the structure of previous offences, it was found that there was a predominance (54.5%) of offences involving theft; 23% were offences combined with physical aggression, but of these only 17 out of a total of 75 could be considered serious (four involving manslaughter, 1 a brawl ending fatally, 5 serious bodily injuries, and 7 robberies). 58% of the total of homicidals systematically drank alcohol to excess (large quantities at least several times a week) and 68% of offenders were under the influence of alcohol at the moment of the crime. Alcohol is undoubtedly a very significant factor in the etiology of homicide; it plays an essential criminogenic role, especially as regards the very frequent cases in which an intoxicated offender simultaneously had serious disorders of personality. Data concerning recurrence of aggressive behaviour by offenders prior to the homicide were found in the court records of 65% of the cases; 60% of these received adverse references from their places of residence or of work. Only 20% did not work during the period preceding the homicide. The data given above show that not all homicidals reveal features indicating previous social maladjustment. In this connection, an examination was made of the correlation between certain psycho-social features o the criminals and the motives which prompted them to homicide. A statistical analysis, on the basis of which groups of the most strongly correlated variables were formed enabled further typology of groups of homicides differentiated according to motives. The principle of this typology was the connection between certain groups of homicides and the syndromes of psychosocial features, considered negative or “positive” from the point of view of social evaluation. Groups most strongly correlated with syndromes of negative features thus included individuals who had committed such crimes as: homicide with intent to rob; homicide in defence of own dignity arising out of a trifling, momentary conflict caused by the insoberity of the offender, homicide for erotic motives arising out of conflict caused by the offenderhusband’s alcoholism, homicide arising out of the offender’s pathological reaction caused by alcohol. It was found that the groups of offenders most markedly correlated with the “positive” syndrome of psycho-social features from the point of view of social evaluation were: homicide occurring in defence of personal dignity; arising out of a seriously gnowing conflict between slayer and victim; homicide with erotic motives aimed at the elimination of someone regarded as an obstacle to the realization of an offender’s plans to marry; homicide with economic motives arising out of claims to property; homicide in self-defence; child-murder committed by women. Of interest is the fact that in the light of court records a considerable majority of slayers (approximately 80%), men as well as women, committed homicide under the influence of strong negative emotional states, prolonged and belonging to affective experiences of the type frequently qualified in criminology and psychopathological literature as “states of continuous affect”. Only in about 10% of homicides did the records not reveal any intensified emotional stress on the part of the slayers – neither in the form of prolonged emotional stress nor in the form of marked exasperation arising directly before the homicide and caused by the victim’s aggressive, provocative behaviour. A mere 17% of the cases examined could be considered homicide “with malice aforethought”; this also includes homicide committed under considerable affect. The courts considered onry14.5% of the total of offenders to have committed their crimes “under the influence of strong emotion”, and applied para. 2, Art. 225 of the penal code (of 1932). Note that in the years 1961-1965 the courts invoked para. 2, Art. 225 of the penal code in connection with – annual average – only 14.7% of the total of individuals convicted of homicide, and in the years 1966-1971 in connection with a bare 10.3%. But during the pre-war years 1934-1937, of all cases of homicide, an average of 49% were considered by the court as having been committed under the influence of strong emotion. Data from the records examined as regards homicide victims are very scant and incomplete. Thus this work took into account only information related to the connections between the offender and victim and such features as: sex, age and state of sobriety at the time the offence was committed and also data contained in opinions given about the victims. It is of some interest that such features of the victims differed, depending on whether the offender was a man or woman. Close relatives constituted as much as 53% of the total of victims of female offenders and only 9% – of the males. On the other hand, there was marked similarity as regards the percentage of husband or wife as victims, of the partner, lover or fiancé (fiancée). In the case of men this percentage amounted to 24%, of women – 21%. The percentage of more distant relatives as homicide victims was 10.4% for men and only 3% for women. The percentage of victims unknown to slayers was fon men – 13% and for women 12%. Entirely different as between the sexes of offenders was the percentage of their victims who were closer or more distant friends: for men – 43%, and for women only 12%. 60.4% of the victims of offenders (men and women) were men, 37% – women and 2.6% – children of both sexes. Consideration of the age of homicide victims showed that the average age of victims was slightly higher than the average age of offenders, being on an average around 35 years (children excluded). Approximately 45% of the victims were given unfavourable references and in 45.5% of the cases the victims were in a state of insobriety at the time the crime was committed. The undoubtedly important role played by the victim in provoking of some of the homicides could not be examined in this work, due to the lack in appropriate records of more detailed characteristic traits of the victims and the lack of analysis of the circumstances preceding the murder.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 1974, VI; 179-187
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawne i kryminologiczne aspekty przestępczości seksualnej duchownych
    Legal and Criminological Aspects of Sexual Crimes of the Priests
    Autorzy:
    Wilk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806031.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    przestępstwa seksualne
    duchowni
    Kościół
    sprawcy
    ofiary
    sexual crimes
    priests
    church
    perpetrators
    victims
    Opis:
    Artykuł porusza problematykę przestępstw seksualnych duchownych Kościoła rzymskokatolickiego. Zawiera próbę przybliżenia samej skali zjawiska przestępstw seksualnych popełnianych przez duchownych w świetle dostępnych statystyk i literatury, z uwzględnieniem wybranych krajów oraz Polski, jak również wskazania przykładów reakcji Kościoła i państwa na ten problem. Przedstawione są także czynniki kryminogenne przestępczości seksualnej w Kościele, takie jak: tzw. "kultura klerykalna", sam stan duchowny jako czynnik ryzyka, celibat duchownych oraz orientacja homoseksualna sprawców. Opracowanie porusza również prawnokarne aspekty przestępstw seksualnych duchownych, a w szczególności problematykę karalnego zaniechania denuncjacji, co ma szczególne znaczenie w świetle kierowanych pod adresem Kościoła zarzutów o "tuszowanie" przestępstw seksualnych popełnionych przez duchownych lub pomaganie sprawcom w uniknięciu odpowiedzialności.
    The article refers to the problem of sexual crimes of Roman Catholic priests. It includes an attempt of estimation of the range of the problem, based on available statistics and literature, as well as examples of reaction to the problem from the Church itself and from the state. The author analyzes potential criminogenic factors of sexual crimes in the Church, such as: the co-called “clerical culture”, the priesthood itself as a risk factor, celibacy of the clergy and homosexual orientation of the perpetrators. The article also describes the criminal law aspects of the problem, especially the punishable omission of denunciation, which is particularly important in the light of accusations of “covering up” sexual crimes by the Church or helping the perpetrators to avoid responsibility.
    Źródło:
    Problemy Prawa Karnego; 2022, 6, 1; 1-26
    0208-5577
    2353-9712
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Karnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KONTROWERSJE WOKÓŁ UMORZENIA REJESTROWEGO W POLSKIM PROCESIE KARNYM
    CONTROVERSIES OVER THE REDEMPTION OF THEREGISTER
    Autorzy:
    Szataniak, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/443210.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    umorzenie z powodu niewykrycia sprawcy
    brak dowodów
    niewykrycie sprawcy
    dochodzenie
    remision due to failure to detect the perpetrator
    no evidence
    uncovering the perpetrator
    investigation
    Opis:
    Artykuł przedstawia instytucję umorzenia rejestrowego – zarówno ideę jej stworzenia, jak i funkcjonowanie w praktyce. Prezentuje stanowiska jej zwolenników, a także wątpliwości i obiekcje zgłaszane przez krytyków w związku z jej wprowadzeniem. Ukazuje również kontrowersje, jakie pojawiają się nadal wokół tej instytucji, a także jak zmieniała się ona na przestrzeni kilkunastu lat funkcjonowania. Autorka próbuje odpowiedzieć na pytania: Czy wprowadzenie tej instytucji przyniosło spodziewane korzyści, czy zostały osiągnięte cele, które wyznaczono tej nowej regulacji prawnej, czy udało się w drodze kolejnych zmian przepisów prawa wyeliminować jej wady, odnieść się do zarzutów wskazywanych przez jej przeciwników, a także czy stworzenie odrębnej instytucji zapowiadanej jako rozwiązanie podstawowych trudności, z jakimi boryka się przeciążona policja, faktycznie je rozwiązało.
    The article presents the institution of redemption of the register - both the idea of its creation and functioning in practice. It presents the positions of its supporters as well as doubts and objections raised by critics in connection with its creation. It also shows the controversy that still arise around this institution, and how it has changed over the past dozen or so years of functioning. The author tries to answer the following questions: whether the introduction of this institution has brought the expected benefits, have the goals that have been set for this new legal regulation been achieved, whether it was possible to eliminate its defects by means of subsequent amendments to the law, refer to the allegations indicated by her opponents, and whether the creation of a separate institution announced as a solution to the basic difficulties faced by the overloaded police, actually solved them.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2019, 1, XIX; 159-171
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podejście salutogeniczne w resocjalizacji. Przegląd koncepcji
    The salutogenic approach in social rehabilitation. Concept review.
    Autorzy:
    Kowalczyk, Małgorzata H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2087690.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-27
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    podejście salutogeniczne
    postępowanie ergotropowe
    twórcza resocjalizacja
    wieloczynnikowy model gotowości sprawcy
    model dobrego życ
    Opis:
    Podejście salutogeniczne jest jednym z wiodących sposobów myślenia o resocjalizacji.  Kładzie nacisk na podmiotowość osób uczestniczących w procesie resocjalizacji. Nadrzędnym celem interwencji resocjalizacyjnych jest wspomaganie zmian jakie w sposób naturalny dokonują się w życiu jednostki, koncentrując się na posiadanych przez nią potencjałach. Podejście to znajduje odzwierciedlenie w różnych koncepcjach teoretycznych popartych praktyką jak i postulowanych kierunkach interwencji resocjalizacyjnych. Jest to podejście znane także w polskiej myśli resocjalizacyjnej. Celem niniejszego teoretycznego opracowania było omówienie najważniejszych koncepcji resocjalizacji odwołujących się do tej właśnie perspektywy. Zaprezentowane zostały najbardziej znane i poparte badaniami koncepcje: twórczej resocjalizacji, wieloczynnikowego modelu gotowości sprawców oraz model dobrego życia. Wspomniane koncepcje dają możliwość niekonwencjonalnego traktowania oddziaływań resocjalizacyjnych, indywidualnego podejścia do każdej osoby wymagającej interwencji resocjalizacyjnych lub terapeutycznych i mogą być inspiracją przy projektowaniu oddziaływań wobec najtrudniejszych kategorii sprawców przestępstw.
    The salutogenic approach is one of the leading ways of thinking about rehabilitation. It emphasizes the subjectivity of people participating in the rehabilitation process. The overriding aim of social rehabilitation interventions is to support changes that naturally occur in an individual's life, focusing on their potentials. This approach is reflected in various theoretical concepts supported by practice and the postulated directions of social rehabilitation interventions. This approach is also known in Polish rehabilitation thought. The aim of this theoretical study was to discuss the most important concepts of social rehabilitation referring to this perspective. The most famous concepts supported by research were presented: creative rehabilitation, multifactorial offenders readiness model and the model of a good life. The mentioned concepts give the possibility of unconventional treatment of social rehabilitation interactions, an individual approach to each person requiring social rehabilitation or therapeutic interventions, and may be an inspiration when designing interactions with the most difficult categories of offenders.
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2021, 22; 255-271
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieletni sprawcy przestępstw popełnionych pod wpływem alkoholu
    Juvenile Perpetrators of Offences Committed Under the Influence of Alcohol
    Autorzy:
    Krawczyk, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698524.pdf
    Data publikacji:
    1992
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    nieletni sprawcy
    przestępstwa
    alkohol
    alkoholizm
    badania kryminologiczne
    juvenile perpetrators
    offences
    alcohol
    alcoholism
    criminological research
    Opis:
    For many years now, excessive drinking has been among the main symptoms of social pathology in Poland. Also the fact is beyond any doubt that  drinking is strongly related to crime: it is ussually found in over a half of offences known to the police committed by adults. The problem of drinking also plays an important part in the process of juvenile demoralization and delinquency. This fact was noticed by the legislator who, in the Act of October 26, 1982 on proceedings in cases of juveniles, situated drinking among the symptoms of demoralization. Among the juveniles found quality of offences, the proportion of those who drink alcohol is quite large, the offenders’ actual age considered. In recent  years, that proportion has been over 11,0% of all juvenile delinquents. There are also among the juveniles found quality of offences those who committed acts  prohibited by law while under the influence of alcohol. In recent years, the proportion of, such juveniles has been over 5,0% and, shows an upward trend. There is among the excessively drinking juvenile delinquents a decided majority of boys, whose proportion has always been over 91,0% in the last 20 years. The paper reports on a national empirical study of two groups of boys born in 1959. The first group consisted of 100 respondents who committed as juveniles at least one offence while under the influence of alcohol. The other group which also consisted of 100 persons (the control group) were boys selected from among the juveniles delinquents who committed offences but did not drink any alcohol before that act. The source of data on the two groups of respondents were: court files; records of implementation of the educational or corrective measures applied by the court, files of criminal cases for offences committed by those persons as adults; questionnaires sent out to sobering-up stations; as well as standarized interviews with the respondents themselves. The study has shown a number of differences between juveniles who commit offences under the influence of alcohol and the remaining juvenile delinquents. The main such differences are as follows: Different types of delinquency in the broad sense: ‒ offences committed under the influence of alcohol were frequently not the first offences of the examined juveniles (44,0% of cases, as compared to 7,0% in the control group); ‒ such offences were usually committed at the age of 15‒16 (93,0%), that is rather late in the juvenile’s career, at the threshold of statutory age: ‒ the offences committed by the first group were decidedly more aggressive and dangerous for the life and health of their victims than those committed by the control group; ‒ nearly 50,0% of the offences committed under the influence of alcohol were commitied in the streets (control group ‒ 39,3%); ‒ the juveniles who committed offences under the influence of alcohol were acting alone nearly 30 times more often than the remaining juvenile deliquents. In the case of boys who committed offences under the influence of alcohol, their state of health, family situation, and ‒ consequently ‒ also scholastic achievements were inferior to those in the control group: ‒ as few as 67,0% of boys in the first group were brought up in complete families (control group ‒ 82,0%); what is more, in 52,3% of those families disturbed functioning was found which was due to: alcoholism, excessive drinking, serious chronic diseases, disablement, mental disorders, delinquency or prostitution of one or both parents; thus as few as about one-third of the families of juveniles who committed offences under the influence of alcohol were fully efficient educational milieu; ‒ 69,0% of the boys who committed offences under the influence of alcohol were educationally neglected by their parents (control group ‒ 53,0%); ‒ 44,0% of the boys who commiited offences under the influence of alcohol (as compared to 25,0% in the control group) had as children suffered from serious diseases that affected their psycho-physical development, organic lesions or diseases of the central nervous system, or slight or minor degrees of mental deficiency; ‒ 7,0% of the boys who committed offences under the influence of alcohol did not go to school despite the fact that education is compulsory at their age (control group – 2%), and 58,0% (70,7% of those who did go to school) were educationally retarded by one to four years (control group – 51,0% that is 52,6% of the school-goers); The degree of social maladjustment was much higher in the boys who committed offences under the influence of alcohol: ‒ nearly a half of juveniles in that group were recidivists (44,0%, as compared to as few as 7,0% in the control group); ‒ 65,0% of the boys who drank (that is, by about one-third more than  among all juvenile delinqents) were cigarette smokers, and had started smoking long before their first contacts with alcohol; ‒ although the number of juveniles who ran away from home was similar in both groups, those who committed offences under the influence of alcohol did that more often and frequently drank alcohol while vagrant; ‒ 85,0% of boys in the first group (by about 20,0% more than among all juvenile delinquents) used to run the streets unsupervised, 79,0% with demoralized friends: ‒ as few as 5,0% of juveniles who committed offences under the infleunce of alcohol showed no symptoms of social maladjustment, other than those offences (23,0% among all juvenile delinquents), and at least three such symptoms were found in 69,0% (45,0% among all juvenile delinquents). In sum, the group of boys who had committed offences under the influence of alcohol in childhood was in many respects „worse'', and frequently much „worse'' than the control group selected from among all juvenile delinquents. Such boys would prove worse still were they compared with a representative sample of all Poles born in 1959. The facts discussed above prove the truth of the statement that juveniles who commit offences under the influences of alcohol are a high risk group compared to properly socialized young persons. They should therefore be submitted to special care by the competent agencies, including in particular family courts; however, no evidence of such care could be found in the study.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 1992, XVIII; 183-211
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Populizm penalny w polskich tygodnikach opinii
    Penal populism in Polish opinion weeklies
    Autorzy:
    Koncewicz, Marcelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26917584.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    populizm penalny
    prawo karne
    niebezpieczni sprawcy
    tygodnik opinii
    penal populism
    criminal law
    dangerous offenders
    opinion weekly
    Opis:
    Celem artykułu jest pokazanie i porównanie populizmu penalnego w polskich tygodnikach opinii na przykładzie kontrowersji wokół ustawy z dnia 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób. Przedstawione zostały definicje tego zjawiska i przeanalizowany proces jego powstawania. Zwrócono szczególną uwagę na działania podejmowane w mediach sprzyjające działaniom populistów penalnych. Ukazano również przykłady polskich regulacji, które noszą znamiona populizmu penalnego. Część badawcza skupia się wokół czterech polskich tygodników opinii – „Newsweeka”, „Polityki”, „Tygodnika Powszechnego” oraz „Do Rzeczy”. Artykuły z tych czasopism zostały przeanalizowane pod kątem tego, jak ukazywane jest w nich prawo, politycy oraz sprawcy przestępstw.
    The aim of the paper is to discuss and compare penal populism in Polish weekly magazines as an example of the controversy surrounding the Act of the treatment of psychologically disturbed persons posing a threat to the life, health or sexual integrity of other persons. The phenomenon is defined and the process of its formation is analysed. Particular attention is paid to the actions taken in the media that favour the actions of penal populists. Examples of Polish regulations which indicate the hallmarks of penal populism are also discussed. The research focusses on four Polish weeklies: Newsweek, Polityka, Tygodnik Powszechny and DoRzeczy. Articles from these magazines are analysed in terms of how the law, politicians and dangerous offenders are presented in them.
    Źródło:
    Biuletyn Kryminologiczny; 2022, 29; 47-66
    2084-5375
    Pojawia się w:
    Biuletyn Kryminologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rodzaje popełnionych przestępstw a różnice osobowościowe ich sprawców
    Types of Crimes Committed and Differences in the Personalities of Their Perpetrators
    Autorzy:
    Stanik, Jan M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698868.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    psychologia kryminologiczna
    osobowość przestępcy
    sprawcy przestępstw
    badania sprawców przestępstw
    personality of perpetrator
    perpetrator
    delinquency
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2008, XXIX-XXX; 193-202
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka okazania zestawu zdjęć sygnalitycznych — glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 14 marca 2019 r., sygn. V kk 11/19 (aprobująca)
    Autorzy:
    Leśniewski, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933297.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-21
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
    Tematy:
    okazanie wizerunku
    identyfi kacja sprawcy
    zeznania świadków naocznych
    ocena dowodów
    pomyłki sądowe
    proces karny
    Opis:
    W glosowanym orzeczeniu Sąd Najwyższy zajął się zagadnieniem okazania wizerunku, stwierdzając m.in. że na gruncie obowiązujących przepisów brak jest automatyzmu pomiędzy wadliwym przeprowadzeniem okazania a wykluczeniem jego wyników z materiału dowodowego. Tezy rzeczonego orzeczenia generalnie nie nasuwają zastrzeżeń i zasługują na aprobatę. Rozważania Sądu Najwyższego stanowią punkt wyjścia do omówienia przez glosatora problematyki dokonywania oceny wartości dowodowej wyników okazania wizerunku oraz krytycznej analizy dotyczących go przepisów prawnych. W glosie dokonano także przeglądu najnowszej literatury specjalistycznej w przedmiotowym zakresie oraz zaproponowano, na podstawie opisanych w niej wyników badań empirycznych, pożądane zmiany w obowiązującej obecnie procedurze przeprowadzania rozpatrywanej czynności — a wydaje się bowiem zbyt mało precyzyjna i niewystarczająca, aby zapobiegać potencjalnym pomyłkom sądowym.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2020, 140(4); 291-302
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sylwetki społeczne nieletnich – późniejszych dorosłych sprawców przestępstw
    Social Profiles of Juveniles Who Become Adult Perpetrators
    Autorzy:
    Rzeplińska, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698714.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    nieletni
    przestępczość nieletnich
    badania kryminologiczne
    sprawcy przestępstw
    czyn karalny
    juveniles
    juvenile delinquency
    perpetrator
    punishable act
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2008, XXIX-XXX; 409-415
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krótkie rozmowy o zabijaniu, albo mówiona historia pogranicza
    Short conversations about killing, or oral history of the borderland
    Autorzy:
    Wylegała, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31803959.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Ośrodek Pamięć i Przyszłość
    Tematy:
    Eastern Galicia
    Holocaust
    ethnic cleansing
    neighbour-on-neighbour violence
    perpetrators
    Galicja Wschodnia
    Holokaust
    czystka etniczna
    przemoc sąsiedzka
    sprawcy
    Opis:
    Niniejszy tekst dotyczy tego, w jaki sposób mieszkańcy (niegdyś) wieloetnicznych terenów mówią o przemocy, która doprowadziła do zniknięcia z ich otoczenia sąsiadów innej narodowości, a której sprawcami byli przedstawiciele ich własnej grupy etnicznej. Analizuję wywiady przeprowadzone przeze mnie i mój zespół w Galicji Wschodniej w latach 2017–2019 i przyglądam się temu, co i jak mówią o mordowaniu podczas II wojny światowej Polaków i Żydów ich niegdysiejsi ukraińscy sąsiedzi. Jak bardzo są w ogóle skłonni poruszać te kwestie? Czy da się ich do tego skłonić? Jeśli już mówią, czy w ich narracji pojawiają się strategie obronne? Czy narracje o przemocy wobec Polaków i Żydów się różnią? 
    This text is about how residents of (formerly) multi-ethnic areas talk about the violence that led to the disappearance from their communities of neighbours of other ethnicities, the perpetrators of which were members of their own ethnic group. I analyse the interviews I conducted with my team in Eastern Galicia in 2017–2019, and I look at what their erstwhile Ukrainian neighbours say and how they discuss the murder of Poles and Jews during the Second World War. How willing are they to raise these issues at all? Can they be persuaded to do so? If they are willing to speak, do defensive strategies appear in their narratives?Do narratives of violence against Poles and Jews differ? 
    Źródło:
    Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2022, 12; 8-29
    2719-7522
    2084-0578
    Pojawia się w:
    Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Etyczne aspekty badania przemocy seksualnej
    Ethical aspects of sexual violence research
    Autorzy:
    Izdebski, Zbigniew
    Łukaszek, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1201209.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    etyka badań
    przemoc seksualna
    ofiary
    sprawcy przemocy seksualnej
    research ethics
    sexual violence
    victims
    sexual violence perpetrators
    Opis:
    Artykuł odnosi się do etyki badań przemocy seksualnej. Zagadnienia te ujęte są w różnych kodeksach, ale ich rozproszenie oraz kierowanie do poszczególnych grup zawodowych powoduje brak szerszego ujęcia problemu. Stwierdzono, że nieetyczne jest rezygnowanie z podejmowania badań dotyczących przemocy seksualnej, ponieważ brak wniosków z rzetelnych diagnoz uniemożliwia niesienie skutecznej pomocy. Nieetyczne jest także realizowanie badań bez dokładnego respektowania zasad etycznych. Należy dołożyć wszelkich starań, aby osoby badane czuły się traktowane podmiotowo: udzielić pełnej i prawdziwej informacji o badaniu (celach, przedmiocie, przebiegu, zagrożeniach), zadbać o dobrowolną oraz świadomą zgodę, zagwarantować anonimowość badanych i poufność wypowiedzi, a także minimalizować ryzyko negatywnych skutków badania. Trzeba dążyć do osiągnięcia przez badanych korzyści: przerwania przemocy, uzyskania dostępu do informacji i interwencji. Organizujący badania są odpowiedzialni za współpracowników. Koniecznością jest przeprowadzenie selekcji kandydatów według przygotowania merytorycznego i kompetencji społecznych. Niezbędne jest stałe monitorowanie procesu badawczego i udzielanie wsparcia merytorycznego oraz psychologicznego ankieterom. Publikacja wyników musi gwarantować anonimowość respondentów i klarowne przedstawienie wyników, aby były one właściwie zinterpretowane przez odbiorców. Rekomenduje się poddawanie projektów badawczych ocenie komisji etycznej.
    The article describes the ethics of research on sexual violence. The aspects are studied upon in many codes, but due to the fact that they are dispersed in various articles and they are dedicated to particular professional groups, the problem is not studied on a greater scale. It was stated that it is unethical to give up research on sexual violence, as the lack of reliable research results prevents from bringing help. It is neither ethical to conduct research without respecting ethical rules. It is important to make effort to ensure participants that they are treated individually: they should be provided with full and true information concerning the research (its objectives, subject, course and risks); they should give their voluntary and conscious consent to participate; they should be assured of their anonymity and answers confidentiality; the risk of negative research consequences should be reduced to minimum. It is crucial to aim at positive research consequences - the end to violence, gaining access to information and prevention. Everyone who does research is responsible for their coworkers. It is indispensable to select candidates on the basis of their substantive preparation and social competences. It is also important to constantly monitor the research course and being supportive, including substantive and psychological help, towards research participants. The publication of results needs to guarantee respondents’ anonymity and clear way of presentation so that they are correctly interpreted by research audience. It is recommended to pass the research projects under the evaluation of ethics commissions.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2018, 17, 2; 117 - 146
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępstwa gospodarcze – istota i rodzaje
    Economic crimes – the entity and types
    Autorzy:
    Ciszewska, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507201.pdf
    Data publikacji:
    2016-10-31
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    przestępstwo gospodarcze
    oszustwa finansowe
    nadużycia finansowe
    malwersacje
    sprawcy przestępstw
    economic crime
    financial frauds
    malpractices
    perpetrator/offenders
    Opis:
    Przestępstwa gospodarcze towarzyszą ludzkości niemal od samego początku, trzeba jednak zaznaczyć, że należą do tych najbardziej wyrafinowanych oraz najtrudniejszych do wykrycia, gdyż najczęściej popełniane są pod przykrywką legalności, tj. prowadzenia rzeczywiście istniejącego przedsiębiorstwa. Ponadto tego typu czyny zabronione występują niemal w każdej sferze rzeczywistości społeczno-gospodarczej. Dlatego też z czasem pojawiła się potrzeba usystematyzowania powstałych na przestrzeni lat kategorii naukowych oraz siatek pojęciowych. Celem niniejszego artykułu jest uporządkowanie istniejących teorii i definicji dotyczących przestępstw gospodarczych oraz ich sprawców.
    The study of economic crime has had an uneven history. Over the last few centuries, writers have offered a variety of definitions of economic offenses and theories that use an economic approach to crime. Throughout this period, interest in economic crime and the economic approach to offending has ebbed and flowed. In this article the author presents the evolution of the phenomenon and reorganizes existing theories. She explains the essence of today’s economic crimes and also describes types of offenders.
    Źródło:
    Studia nad Bezpieczeństwem; 2016, 1; 165-174
    2543-7321
    Pojawia się w:
    Studia nad Bezpieczeństwem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stan psychiczny kierowców – sprawców wypadków drogowych
    Mental health status of drivers – Motor vehicle accidents perpetrators
    Autorzy:
    Merecz-Kot, Dorota
    Waszkowska, Małgorzata
    Wężyk, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164439.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-25
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    zdrowie psychiczne
    PTSD
    wypadki drogowe
    sprawcy
    bezpieczeństwo ruchu drogowego
    kierowcy
    Mental Health
    motor-vehicle accidents
    perpetrators
    road safety
    drivers
    Opis:
    Wstęp W prezentowanym artykule przedstawiono wyniki badań nad konsekwencjami psychologicznymi uczestnictwa w wypadku drogowym u jego sprawców. Poszukiwano odpowiedzi na następujące pytania badawcze: jakie są bezpośrednie reakcje sprawców na wypadek drogowy, czy u sprawców wypadków drogowych występują objawy zaburzenia po stresie traumatycznym (post-traumatic stress disorder – PTSD) i co różnicuje osoby o wysokim nasileniu symptomów PTSD od osób o niskim nasileniu tego stresu? Materiał i metody W badaniu wykorzystano Kwestionariusz do badania zaburzenia po stresie traumatycznym (K-PTSD) i ankietę pozwalającą uzyskać informacje na temat charakteru wypadku, deklarowanych przyczyn wypadku, bezpośrednich reakcji na wypadek oraz cech demograficznych badanych. Badanie przeprowadzono wśród 209 sprawców wypadków drogowych, w czasie nie krótszym niż miesiąc od wypadku. Wyniki Jedna trzecia badanych zadeklarowała, że tuż po wypadku nie doświadczała żadnych fizjologicznych reakcji na niego. Czterdzieści sześć procent osób doświadczyło takich stanów jak drżenie całego ciała lub kończyn, a około 30% płakało lub miało łzy w oczach na miejscu zdarzenia. Współczucie dla ofiar, poczucie winy, bezradności i strach były najpowszechniejszymi doznaniami ze wszystkich badanych bezpośrednich reakcji na wypadek. W dniu badania psychologicznego u 11,2% sprawców wypadku można było rozpoznać PTSD zgodnie z kryteriami DSM-IV (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth edition – Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych, wydanie 4). Osób o wysokim i niskim natężeniu symptomów PTSD nie różniły wiek, wykształcenie ani subiektywne postrzeganie przyczyn wypadku. Z kolei wśród osób z rozpoznanym PTSD istotnie częściej występowały kobiety. Wnioski Wyniki badania wskazują na konieczność wprowadzenia monitoringu stanu zdrowia psychicznego u kierowców uczestniczących w poważnych wypadkach drogowych jako części strategii poprawy bezpieczeństwa na drogach. Med. Pr. 2015;66(4):525–538
    Background This study aimed at exploring the phenomenon of motor vehicle accidents (MVA). The following research questions were addressed: what are the immediate reactions to accidents among MVA perpetrators, do MVA perpetrators develop posttraumatic stress symptoms, and what are the differences between high and low symptomatic signs in terms of socio-demographics and accident features? Material and Methods Post-traumatic stress disorder (PTSD) questionnaire by Watson et al. in the Polish adaptation was applied to assess PTSD and its subclinical symptoms. The information on the MVA nature, declared MVA causes, drivers’ reactions after MVA, as well as on the age, education and history of driving in the study group was collected. The results of psychological examination obtained from 209 MVA perpetrators were analyzed. The examination took place at least 1 month after the accident. Results In 1/3 of the study group no physiological reactions were observed directly after the accident, while 46% of respondents experienced trembling and shaking and about 30% of subjects were crying or having tears in their eyes. Compassion for the injured and victims, guilt, helplessness and fear were the most common among immediate psychological reactions related to the accident. On the day of psychological examination 11.2% of drivers met diagnostic criteria for PTSD according to the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth edition (DSM-IV). Drivers showing low and high PTSD symptoms did not differ in terms of age, education, and subjective perception of accident cause. Women were significantly overrepresented it the group meeting the diagnostic criteria for PTSD. Conclusions The results of the study indicate the need to carry on systematic screening for mental health problems in drivers involved in serious MVA as a part of strategy for improving road safety. Med Pr 2015;66(4):525–538
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2015, 66, 4; 525-538
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępczość i sprawcy przestępstw z użyciem agresji
    Agressive Offences and their Perpetrators
    Autorzy:
    Wójcik, Dobrochna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698506.pdf
    Data publikacji:
    1991
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    przestępczość
    sprawcy przestępst
    użycie agresji
    statystyki sądowe
    badania kryminologiczne
    delinquency
    perpetrators
    aggressive offences
    court statistics
    criminological research
    Opis:
    The object of the paper is to show the trends of convictions for aggressive offences in Poland in the years 1972-1987 basing on court statistics, and to characterize this type of offences and their perpetrators. Moreover, basing on the findings of several Polish criminological studies, some of the factors have been indicated which may play an important part in the origin of aggressive offences. The main focus here is the problem of such offenders aggressiveness and their drinking habits, as the two factors are rather clearly connected with the discussed type of offences. Offences to be submitted to statistical analysis have been separated according to psychological and criminological criteria and not to the classification adopted in the Polish penal code. Thus only those offences from various chapters of the penal code have been taken into account where the facts of the given cases contained an explicit element of physical aggression against person or object, or of verbal aggression. Naturally, there is a great variety of acts which contain an element of aggression and are numbered among offences: they infringe different human values and interests from as vital as life and health to dignity, honour, or religious feelings. Also different is the seriousness of those acts (both misdemeanours and crimes being found among them), as well as the danger they create to the public weal, and the statutory penalties provided for them. Throughout the analysed period 1972–1987, the total number of convicted persons was relatively stable and amounted to the average of 150–160 thousand a year; it went down in 1977 and 1981–1984, only to increase again to the previous level in the years 1985–1987. Also the crime rate fluctuated similarly, amounting to 65–59 per 10,000, adult population, with the exception of 70.6 in 1972. In some years, the decrease of both the number of convictions and the crime rate can be explained with amnesty laws, while the increased number of convictions, in the years 1985–1987 resulted, among other things, from certain additional though temporary legal regulations introduced in that period (particularly from the Act  of 1985 on special criminal responsibility). In the period under analysis, the proportion of persons convicted for aggressive offences amounted to about 40 per cent of the total number of convictions. At the same time, starting from 1975, a certain slight downward trend in the proportion of such convictions can be found, to as low as 35-36 per cent in the years 1979–1980, followed by an increase to the previous level. A certain decrease in the extent of convictions for aggressive offences can be explained partly with demographic changes. In the period under analysis, despite the general increase of the population aged 17 and more (by 12.9 per cent),  the number of men aged 17–20 went down by about 35.5 per cent, and the same trend could be found in the case of men aged 21–24. It is a well-known fact that aggressive offences are committed mostly by young persons. Analysing the extent of aggressive offences from the point of view of the offenders’ sex and age, we find somewhat different trends in young adult as compared with adult men and women. Aggressive offences constitute about 60 per cent of all offences committed by young adult men, and 34–40 per cent of those of adult men. In the period under analysis, offences of this type committed by young adult men kept up the above level, fluctuations being greater in the case of adult men. In the structure of female crime, aggressive offences play a less significant role and constitute about 20 per cent in both age groups. There is also, as in the case of men, a distinct trend: stability of proportion of convictions of young adult women for such offences (about 20 per cent), and a distinct decrease in the case of adult women (from 23 to 12.6 per cent). Taking certain groups of offences as well as the separate acts into account, we find a considerable increase in the number of aggressive offences against property. It is determined mainly by the increase in the proportion of convictions for burglary and of particularly audacious larceny, and to a slight extent – for damage to property. Instead, proportions of convictions for robbery are rather stable. In the discussed period, robbery which contains an explicit element of aggression revealed no changes as regards the number of convictions: instead, upward trends could be found mainly in the case of burglary and of particularly audacious larceny where explicit aggressive traits can not always be found. Thus this finding corresponds but to some extent with the world trend. In the discussed period, a downward trend could be found as regards convictions for offences which involved physical and verbal aggression against person. Convictions for offences traditionally regarded as serious and dangerous for the public weal, such as murder or rape, remained at the same level, while those for bodily injury trended downwards. As has been mentioned above, the number of robberies, also included among serious offences, remained stable, the proportion of convictions for offences of this type arnong all convictions for aggressive acts being rathen low (murder, 0.5–07 per cent; rape, 2 per cent; robbery, 6.8 per cent). What should also be stressed is the decrease in convictions for participation in a brawl or battery, particularly in rural districts, and for assault on a public functionary or police officer, starting from 1978. Instead, convictions for physical or moral cruelty towards a family member maintain a rather high level with a slight upward trend. A regular increase it the number of convictions for that offence which dates from 1950s, is related to the trends in prosecuting and sentencing policy in family cases. The influence of the changes in criminal policy and legislation is also distinct in the case of convictions for violation of bodily inviolability, insult, and insult of a police officer which went down to begin with and then started increasing in numbers. The second part of the paper contains a discussion of the problem of conditions of aggressive crime. An attempt was made basing on the findings of criminological studies to answer the question whether most perpetrators of aggressive offences can be characterized as highly aggressive persons and excessive drinkers. The analysis concerned both the fact of repeated perpetration of aggressive offences, and the occurrence of aggressiveness as a permanent personality trait. As may be concluded from the studies of offences committed by different samples of young adults those in whose criminal career was at least one aggressive offence (c.g.) robbery, hooligan act, homicide) were more frequently than others convicted for aggressive offences. Thus the question should be answered whether most of the perpetrators of aggressive acts are characterized by distinct aggressiveness as a permanent personality trait. One can hardly suppose in this connection that a single aggressive offence might constitute a sufficient proof of the offendner’s aggressiveness. If, however one and the same person repeatedly commits aggressive offences, he might be an aggressive individual. A person has been defined as aggressive who reveals aggressive behaviour or a decidedly hostile attitude towards many persons in different situations. It has been found basing on psychological examination with the Buss- Durkee questionnaire and detailed data from interviews (which the authoress used to construct scales of aggressiveness), that most perpetrators of aggressive offences are characterized by a considerable aggressiveness as a relatively stable personality trait. Moreover, aggressiveness measured this way is a significantly less frequent characteristic of young adult offenders against property, and of non-delinquent youth. The above findings contribute but to some extent to the explanation of the nature of aggressive crime, as aggressiveness of offenders should be considered in connection with many other factors which exert a mutual influence on one another and jointly determine a criminal act in a given situation. In studies of various samples of aggressive offenders, their considerable excessive drinking was found. The issues under analysis included, among other things, the role of drinking in the origin of aggressive crime, alcohol’s direct as well as indirect influence on criminal behaviour taken into account. It was arqued that the offender’s intoxication plays a greater part in the origin of aggressive crime than of offences against property. Also the interdependence between aggressiveness and excessive drinking. As shown by the findings (among other things, of studies of young adult perpetrators or robbery and hooligan acts), excessive drinkers revealed intense aggressive behaviour significantly more often than those who did not drink excessively; moreover, such behaviour was found already at school which means that those persons were already aggressive as children, before they developed excessive drinking habits. Theorefore, their subsequent regular drinking could have been related to emotional instability with which also their aggressiveness was connected. They could have seeked relief of their emotional tension in excessive drinking. Also aggressive behaviour served to abreact that tension. To conclude, it should be stated that the perpetrators of aggressive acts, as opposed to those who commit mostly offences against property, are highly aggressive as a rule. Most of them also regularly drink excessively. Though they were not found to be significantly different in this respect from offenders on the whole, nevertheless alcohol no doubt plays an important part in most of their aggressive acts. In a given situation, their excessive drinking habits, intoxication at the moment of the act, or aggressiveness caused or intensified their already existing serious conflicts with the environment, influenced their distorted perception and interpretation of the reality, and facilitated an impulsive reaction to casual misunderstandings, and could therefore contribute to the emergence of aggressive acts qualified as offences.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 1991, XVII; 75-115
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Izolacja sprawców szczególnie niebezpiecznych w Krajowym Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym w Gostyninie
    Autorzy:
    Pawluczuk, Paulina
    Wojewoda, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1921703.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-27
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
    Tematy:
    sprawcy szczególnie niebezpieczni
    osoby z zaburzeniami psychicznymi
    osoby z zaburzeniami preferencji seksualnych
    Krajowy Ośrodek Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym
    izolacja sprawców niebezpiecznych
    Opis:
    Umieszczenie sprawców szczególnie niebezpiecznych w Krajowym Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym w Gostyninie jest środkiem, który został wprowadzony do polskiego porządku prawnego na mocy ustawy z 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzającymi zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób. W opracowaniu przedstawiono przebieg procedury umożliwiającej umieszczenie sprawcy w niniejszym ośrodku oraz podstawowe regulacje normujące egzystencję, uprawnienia i obowiązki osób tam przebywających. Pokrótce ukazano także strukturę ośrodka. Ponadto Autorki przedstawiły dane statystyczne dotyczące skali problemu. W artykule zwrócono także uwagę na szereg różnego rodzaju kontrowersji związanych z wprowadzeniem niniejszej instytucji do polskiego porządku prawnego.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2017, 1(125); 66-76
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola rodziców w etiologii przestępczości seksualnej
    Parent’s role in the etiology of sexual offending
    Autorzy:
    Szymańska-Pytlińska, Marta
    Szumski, Filip
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499294.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    przywiązanie
    postawy rodzicielskie
    gwałciciele
    sprawcy wykorzystania seksualnego dziecka
    przestępczość seksualna
    attachment
    parental attitudes
    rapists
    child molesters
    sexual offending
    Opis:
    Cel: Celem badania było ustalenie, czy i w jaki sposób styl przywiązania i postawy rodzicielskie mają znaczenie w powstawaniu przestępczości seksualnej. Zakładano występowanie: 1) związków między dominującym stylem przywiązania i typem popełnionego przestępstwa, 2) różnic między gwałcicielami i sprawcami wykorzystania seksualnego dziecka w nasileniu postaw rodzicielskich (ojców i matek sprawców), 3) różnic w nasileniu postaw rodzicielskich (matek i ojców) sprawców wykorzystania seksualnego dziecka w zależności od posiadanego przez nich stylu przywiązania, 4) różnic w nasileniu postaw rodzicielskich (matek i ojców) gwałcicieli w zależności od ich stylu przywiązania. Metody: Przebadano dwie grupy sprawców płci męskiej: gwałcicieli i osoby dopuszczające się czynności seksualnej z małoletnim poniżej 15 r.ż. osadzonych w zakładach karnych w Polsce. Grupy liczyły odpowiednio 48 i 69 osób. Pomiaru zmiennej styl przywiązania dokonano za pomocą narzędzia Experiences in Close Relationship Inventory opracowanego przez Brennan, Clark i Shavera. Zmienną postawy rodzicielskie zmierzono wykorzystując Kwestionariusz retrospektywnej oceny postaw rodziców autorstwa Plopy. Wyniki: Obie grupy różniły się w zakresie postawy akceptacji-odrzucenia i niekonsekwencji matki. Sprawcy wykorzystania seksualnego dziecka różnili się między sobą istotnie w zakresie postaw rodzicielskich w zależności od ich dominującego stylu przywiązania. Ogólna tendencja pokazywała różnice między sprawcami o bezpiecznym i pozabezpieczanymi stylami przywiązania w zakresie postaw: niekonsekwentnej ojca i matki oraz wymagającej matki. Wnioski: Przyjęte założenia o tym, że rodzice odgrywają pewną rolę w etiologii przestępczości seksualnej zostały potwierdzone częściowo. Styl przywiązania do opiekuna oraz postawy rodzicielskie matek i ojców sprawców mają znaczenie w etiologii przestępczości seksualnej. Charakter tego zjawiska jest złożony i nie da się go wyjaśniać włączając w plan badawczy pojedyncze czynniki.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2014, 13, 1; 121-141
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Korelacja pomiędzy agresją wobec zwierząt a agresją wobec ludzi w świetle badań aktowych
    The Correlation Between Aggression Towards Animals and Aggression Towards People in the Light of Records Research
    Autorzy:
    Narodowska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698778.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    agresja
    przemoc wobec ludzi
    przemoc wobec zwierząt
    sprawcy
    aggression
    violence towards people
    violence towards animals
    perpetrator of violence
    Opis:
    Brutalisation of crimes involving violence, as well as crimes connected with physicaland verbal aggression in public life can be observed in the Polish society. At the sametime, the media inform about these pathologies in diverse ways. The problem of crimesinvolving violence against individuals is a classic area of criminological research. InPolish criminological literature, problems associated with violence towards animalsare set aside from the basic considerations concerning the problem of violence. Itis noted that this theme is the subject of many English-language publications. InAmerican criminological literature, it is indicated that the perpetrators of abuse(perpetrators of domestic violence) also use violence against domestic animals as socalled“substi tute objects”. There is no indigenous empirical research confirming orfalsifying the hypothesis on the existence of such a correlation. Therefore, the main aimof this work was to define, on the basis of the results of the author’s research, ifthere is any relationship between the phenomenon of aggression towards animalsand propensity for agression towards people. Moreover, the author formulatedthe following research problems: have the perpetrators of crimes involving cruelty toanimals been previously convicted, particularly for any crimes of aggression? Whatkind of crimes were they? Is it possible to specify the common features that characteriseperpetrators who use violence against animals and people? What factors play a leadingrole in the criminogenic process concerning perpetrators of crimes of aggression?The work is divided into five parts. The first, called “Introductory Matters”, offersa review of the status quaestionis and definitions of the basic concepts which appearin the subsequent parts of the paper (violence, aggression, legal status of animals,cruelty to animals). The second part summarises the methodology of the author’sresearch. The applied research method involved researching documents, done by usingthe records research technique (indirect observation). The research tools includedthe author’s questionnaire of records research consisting of 34 questions grouped in fivecategories: preparatory proceedings, court proceedings, trial (the first and the secondinstance), the perpetrator’s deed, the victim of crime, the perpetrator of crime. Thesubject of analysis covered the contents of the court records in criminal cases with legalvalidity concerning Article 35 of the Act on the Protection of Animals. Therefore, onlythe finalised court proceedings were researched. The research included 59 criminalproceedings instituted against 61 persons accused of a prohibited act in the formof animal killing or violence against animals. The research was conducted in the firsthalf of 2017 in the District Court in Olsztyn (2nd Criminal Department and 7th CriminalDepartment). The time range of the research included the period 1997–2016, i.e. sincethe entry into force of the Act on the Protection of Animals until the end of the research, considered as full calendar years. The author researched all criminal cases that endedwith a final judgement. On the basis of the established criteria, criminal cases wereselected in which the relationship between the use of violence by perpetrators towardsanimals and people was ascertained. Further analysis was applied to 23 criminal cases,in which 21 perpetrators were convicted. The third part discusses the research results.The data collected for the purposes of criminal proceedings have provided basic informationconcerning the gender and the age of the perpetrator, his/her education, maritalstatus, employment, prior criminal history, legal qualification of the committed crimesand the statement whether the perpetrator was under the influence of alcohol or drugsat the time of committing the crime. On the basis of personal and cognitive dataof the perpetrators of crimes punishable under Article 35 of the Act on the Protectionof Animals and the forensic and psychiatric opinions drawn up for the purposes ofcriminal proceedings, the characteristics of the studied population were presentedand the factors that could play an important role in the genesis of acts of aggression(risk factors) were identified. In the fourth part, the selected criminological theoriesexplaining the reasons for the aggressive behaviour were referred to specific casesof the examined perpetrators. The work ends with a conclusion which provides a verificationof the researched hypotheses for the purposes of the paper.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2018, XL; 327-370
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Młodociani sprawcy przestępstw o charakterze chuligańskim na terenie Warszawy (próba analizy ekologicznej)
    Young Warsaw Adults of Convicted of Offences Bearing the Nature of Hooliganism (an ecological probe)
    Autorzy:
    Kossowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699134.pdf
    Data publikacji:
    1972
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    młodociani sprawcy
    przestępstwo o charakterze chuligańskim
    Warszawa
    young adults
    perpetrator of an offence
    offence of hooligan nature
    Warsaw
    Opis:
    The principal aim of the article is to examine some aspects of the distribution over the area of Warsaw of offences committed by young adults (17-20 years) convicted of acts bearing the nature of hooliganism. The analysis of this question was based on material relating to young convicts resident in Warsaw who had sentenced for offences against the person or against public officials which were ruled by the courts to bear the nature of hooliganism. These young adults were inmates of Warsaw prisons in the years 1967 - 1968. In examining the criminal records of the 493 young adults serving sentences for hooligan offences account was taken of all their convictions between the ages  of 17 and 20, i.e. not the offences of a hooligan nature for which they were serving sentences at the time of the inquiry, but also their previous and subsequent convictions before they reached their 21st birthday. It was found that 45 per cent of them had more than one conviction between the ages of 17 and 20; of these recidivists 69 per cent had two convictions and 31 per cent three. It is also worth noting the fact that a third of all the young adults convicted of hooligan offences had, before their 17th birthday, appeared  in juvenile courts (usually on stealing charges). Of these 46.4 per cent had been prosecuted once, 16.1 per cent twice, and 37.5 per cent three or more times.   As regards the character of the offences of the 224 young adult convicts with more than one conviction since their 17th birthday, it was as follows: – 55 per cent of these recidivists had been convicted solely of  offences involving physical aggression (verbal aggression in only a few cases); – 40 per cent for offences involving aggression and at least one offence against property; – 5 per cent for offences involving aggression and other offences, but not against property; A study of the criminal records of these recidivists revealed that in as many as 73 per cent of these cases the offences were solely or chiefly ones of violence (there were only a very few instances of verbal aggression), a fact which merits special attention in view of the typical circumstance that these offences are generally committed while intoxicated. Only rarely, however, did the aggressive offences cause any more serious harm to the victims: among all the offences of this type, grave ones constituted no more than two per cent, or six per cent if robbery is included. Turning now to the ecological analysis of the law-breaking of the young adults convicted of hooligan offences, it should be remarked that the classification of Warsaw’s seven districts (boroughs) according to the incidence of the phenomenon in questions differs fundamentally depending on the frame of reference of the analysis: whether we make the criterion the place where the offence was committed or the place where the offender lives. In terms of the place where the hooligan offences of the young adult group in question were committed, the highest incidence rate was recorded in two districts: Central Warsaw and Northern Praga District. A similar picture emerged from a study of the police records relating to young adults suspected of offences against the person or public officials on the area of Warsaw. These two districts bear a resemblance to each other in certain respects: Central Warsaw is the commercial and entertainments centre of Warsaw, especially its left-bank neighbourhoods and Northern Praga performs the same role for right-bank Warsaw. Both these districts also contain railway stations serving the city’s environs. It is also worth emphasizing that both these districts also have the highest incidence of crime committed by all suspected male adults, not only aggressive offences, but other felonies in general. They also have the highest crime discovery rate. To sum up, it can be seen that the highest incidence of crime is to be found in the districts which are the commercial and entertainments centres of Warsaw. The classification of Warsaw’s districts is different when the factors taken into account relate to the place where the young adults convicted of hooligan offences lived and not where their offences were committed. The first two places are then occupied by Żoliborz and Mokotów, two districts with no specifically distinctive features (and basically of a residential nature). Central Warsaw, in first place as regards the incidence of hooligan offences, drops to last but one among Warsaw’s seven districts as the place of residence of the offenders. Since almost a half of the population in question were recidivists, the question arose whether there were any distinct variations in the percentage of recidivists resident in each district. It was found that a decidedly higher percentage of residents than the average for Warsaw as a whole was a feature of a traditionally industrial district (Wola). It seemed interesting to look into the relationship between the place of residence of the subjects and the place where they committed their offences. A majority of their offences were committed in the same district as they lived, with the percentage for each oscillating between 54.7 and 70.1. Central Warsaw stands out from other districts as one in which the majority of the offences committed within its area were committed by offenders resident elsewhere: only 36.8 per cent of those guilty of offences committed within its area also lived there, whereas the corresponding percentages for other districts run from 62 to 80 per cent. It was also found that each district contains certain neighbourhoods which are the homes of a particularly large number of young adults convicted of hooligan offences. Inquiries into the territorial distribution around Warsaw of various types of crime committed by different age groups are currently being conducted by the Department of Criminology of the Polish Academy of Sciences.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 1972, V; 191-212
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Doktor James Brussel i jego metoda profilowania sprawców przestępstw
    Doctor James Brussel and his method of offender profiling
    Autorzy:
    Olszak-Häußler, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057841.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
    Tematy:
    profilowanie kryminalne
    charakterystyka sprawcy przestępstwa
    analiza miejsca zbrodni
    criminal profiling
    characteristics of unknown crime perpetrator
    crime scene analysis
    Opis:
    James Brussel uznawany jest za twórcę pierwszej współczesnej charakterystyki nieznanego sprawcy przestępstwa i ojca profilowania kryminalnego. W literaturze przedmiotu jego postać zwykle redukowana jest do historii zapiętego na wszystkie guziki dwurzędowego garnituru „Szalonego Zamachowca” George’a Metesky’ego, mającej świadczyć o genialnej przenikliwości tego nowojorskiego psychiatry i kryminologa oraz potencjale drzemiącym w profilowaniu kryminalnym. Metoda stosowana przez Brussela nie doczekała się dotychczas systematycznego omówienia. Niniejszy artykuł wypełnia tę lukę oraz wykazuje, że poglądy tego amerykańskiego psychiatry, oparte na teorii konstytucjonalnej Kretschmera, psychoanalizie i intuicji, oddziaływały i wciąż oddziałują na jego naśladowców, zajmujących się tworzeniem charakterystyk nieznanych sprawców przestępstw na świecie, w tym również w Polsce. Artykuł wskazuje także na możliwe korzyści i zagrożenia dla postępowania karnego płynące z wykorzystania powyższej metody.
    James Brussel is considered the creator of the first modern characteristics of an unknown crime perpetrator and the founding father of criminal profiling. In literature of the subject this individual is usually reduced to the story of buttoned up double-breasted suit worn by “the Mad Bomber”, George Metesky, which is considered the evidence of the genius shrewdness of this New York psychiatrist and criminologist and the potential lying in criminal profiling. The method used by Brussel has not yet been systematically described. The present article fills this gap and demonstrates that the views of the American psychiatrist, based on Kretschmer’s constitutional theory, psychoanalysis and intuition, have influenced and continue to influence his followers who elaborate characteristics of unknown crime perpetrators around the world, including Poland. The article also points to possible benefits and threats to criminal proceedings that using the above method may bring about.
    Źródło:
    Problemy Kryminalistyki; 2019, 305; 16-25
    0552-2153
    Pojawia się w:
    Problemy Kryminalistyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The media image of the perpetrator of the murder and his crimes
    Medialny portret zabójcy i jego zbrodni
    Autorzy:
    Sidor, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788448.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    media
    zabójstwo
    Internet
    zabójca
    portret sprawcy
    analiza medialna
    prasa
    telewizja
    press
    media analysis
    portrait of the perpetrator
    murderer
    murder
    Opis:
    The subject of this article is the media image of the perpetrator of the murder and his crimes. The aim of the article is to indicate the discrepancy between the actual picture of the murder and its media representation as well as the characteristics of the differences found. The article contains basic issues regarding the media and statistical data of the Police and the Ministry of Justice statistics regarding this kind of crime. The considerations were supported by the results of quarterly media monitoring, which included 292 criminal reports.
    Tematem niniejszego artykułu jest medialny obraz sprawcy zabójstwa i jego zbrodni. Celem artykułu jest wskazanie rozbieżności pomiędzy obrazem faktycznym zabójstwa, a jego medialnym odzwierciedleniem oraz charakterystyka odnalezionych różnic. Artykuł zawiera podstawowe zagadnienia dotyczące mediów oraz dane statystyczne Policji i Ministerstwa Sprawiedliwości odnoszące się do tego przestępstwa. Rozważania zostały poparte wynikami kwartalnego monitoringu mediów, który objął 292 doniesienia kryminalne.
    Źródło:
    Biuletyn Kryminologiczny; 2018, 25; 35-60
    2084-5375
    Pojawia się w:
    Biuletyn Kryminologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dystans społeczny wobec osób karanych deklarowany przez studentów kilku polskich uczelni
    Social distance towards the convicted declared by students of several Polish universities
    Autorzy:
    Korwin-Szymanowska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369778.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-08
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    Dystans społeczny
    role społeczne
    sprawcy przestępstw
    alkoholicy
    narkomani
    pomoc byłym przestępcom
    Social distance
    social roles
    criminals
    alcoholics
    drug addicts
    aid to ex-criminals
    Opis:
    Stale rosnący odsetek recydywistów wśród osób odbywających karę pozbawienia wolności zmusza do zastanowienia się dlaczego osoby opuszczające zakłady karne ponownie do nich wracają w wyniku popełnienia przestępstwa. W niemal wszystkich zakładach karnych prowadzone są różne programy mające pomóc osobom zwalnianym w readaptacji społecznej. Jaka jest zatem ich skuteczność, skoro osoby opuszczające zakłady karne nie potrafią funkcjonować w społeczeństwie, przestrzegając norm współżycia społecznego i nadal popełniają przestępstwa. Sami byli skazani jako przyczynę podają iż „piętno” przestępcy utrudnia im znalezienie pracy, mieszkania i wejścia w środowisko osób niekaranych, gdyż ludzie nie mają do nich zaufania i zawsze będą „pierwszymi” podejrzanymi, gdy dojdzie do jakiegoś przestępstwa.W poniższym opracowaniu przedstawiono wyniki badań dystansu społecznego jaki wobec osób karanych przyjmują studenci, którzy po ukończeniu studiów będą być może świadczyli pomoc takim osobom. W badaniu przeprowadzonym w styczniu 2019 r. wzięło udział 381 studentów AEH, UKSW i ABIiP. Jako metodę zastosowano zmodyfikowaną skalę Borgardiusa. Jak wykazały badania z całkowitym brakiem akceptacji niemal we wszystkich rolach społecznych spotkały się osoby karane za znęcanie się nad rodziną, zgwałcenia i wykorzystywanie seksualne osoby małoletniej. Duży dystans społeczny badani studenci zadeklarowali również wobec osób karanych za przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, a także przeciwko mieniu. Duży dystans badani przyjęli również wobec osób systematycznie nadużywających alkoholu i upijających się, oraz systematycznie używających narkotyków.
    The ever-increasing proportion of recidivists serving prison sentences makes it necessary to reflect on why persons released from prisons return there again as a result of committing a crime. Almost all prisons have a variety of programs aimed at helping people released from prison in social re-adaptation. What is their effectiveness, therefore, if persons leaving prison cannot function in society in accordance with the standards of social coexistence and continue to commit crimes. The ex-convicts themselves say that the “stigma” of a criminal makes it harder for them to find a job, a place to live and to enter the environment of people who have never been convicted, because people do not trust them and they will always be the “first” suspects in the event of a crime.The following paper presents the results of the research on the social distance towards the convicts of students who, after graduation, will perhaps provide assistance to such persons. The survey conducted in January 2019 consisted of 381 students of the University of Economics and Human Sciences in Warsaw (AEH), the Cardinal Stefan Wyszyński University in Warsaw (UKSW) and the University of Public and Individual Security „APEIRON” in Cracow (ABIiP). The method used was a modified Bogardus scale. As has been shown by research, persons convicted of family abuse, rape and sexual abuse of a minor have faced a total the students surveyed towards people convicted of crimes against life and health and against property. The respondents also showed a considerable distance towards people who systematically abuse alcohol and get drunk, and systematically use drugs. lack of acceptance in almost all social roles. A large social distance was also declared by
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2019, 18; 249-262
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępczość w kontekście uwarunkowań psychologicznych sprawców
    Crime in the context of the psychological conditioning of the perpetrators
    Autorzy:
    Friedrich, Wiola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/970035.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    przestępczość
    osobowość
    temperament
    biografia życiowa
    różnice i podobieństwa płciowe
    sprawcy przestępstw
    crime
    personality
    life biography
    gender differences and similarities
    crime offenders
    Opis:
    Zagadnienie przestępczości budzi kontrowersje od wielu lat, a dyskusje na temat etiologii przestępczości toczą się od dawna. Nie budzi wątpliwości fakt, że rozmiary przestępczości kobiet i mężczyzn są różne. Rozbieżność w rozmiarze przestępczości kobiet i mężczyzn to nie jedyne zauważalne odmienności. Różnice płciowe w popełnianiu przestępstw są zauważalne także w jej dynamice, nasileniu, rodzaju, motywacji, okolicznościach, a na gruncie niniejszych rozważań przede wszystkim w charakterystyce psychologicznej sprawców. Powszechnie znaną prawidłowością jest fakt znacznie mniejszego udziału kobiet w przestępczości ogólnej. Autorka próbuje określić czynniki psychologiczne różnicujące sprawców przestępstw (kobiet i mężczyzn) oraz znaleźć charakterystyki, które łączą obie grupy, przy uwzględnieniu, iż przestępczość jest zjawiskiem społecznym, a więc i sprawca powinien być rozpatrywany w kontekście społecznego podłoża.
    Crime has been a controversial issue for many years, and discussions about the etiology of crime have been taking place for a long time. There is no doubt that the proportion of crime committed by men and women is unequal. The discrepancy in the amount of crime of crime committed by men and women is not the only noticeable difference. Gender difference in the commission of crime is also noticeable in its dynamics, intensity, type, motivation, circumstances, and - in this research - primarily in the psychological characteristics of the participants. It is known that women commit much less crime than men. The author tries to determine the psychological factors which make female and male offenders dissimilar, but also the variables which make them similar, not forgetting that crime is a social phenomenon and, therefore, the offender shall be considered in the context of their social life.
    Źródło:
    Ogrody Nauk i Sztuk; 2015, 5; 84-93
    2084-1426
    Pojawia się w:
    Ogrody Nauk i Sztuk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozbój i sprawcy rozboju
    Robbery and its perpetrators
    Autorzy:
    Łukaszewicz, Zdzisław
    Szymanowski, Teodor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699184.pdf
    Data publikacji:
    1960
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    rozbój
    sprawcy rozboju
    badania
    Polska
    statystyka kryminalna
    napad rabunkowy
    miasta
    wsie
    robbery
    perpetrators of robbery
    research
    Polska
    criminal statistics
    cities
    villages
    police statistics
    villges
    Opis:
    In the period immediately following the end robberies of the hostilities the number of recorded in polish police statistics was very high. In 1945 there were 26 471 robberies recorded, and 23 987 in 1946. As from 1947 onwards that number underwent a visible and considerable decrease, which found its expression in the figures of 10 231, 5224, 3018 and 2089 for the years 1947, 1948, 1949 and 1950 respectively. In later years, beginning with 1955, an increase in the number of robberies was once more recorded; that number reached the figure of 3185 in 1957. The coefficient of robberies (as per 100 000 of the inhabitants) amounted to 7.6 in 1954 and to 8.9 in 1958. The highest coefficients were recorded in the capital city of Warsaw, in Łódź, the second largest city in the country, in the voivodeship of Katowice and in the western voivodeships, consequently in industrial regions and areas with large numbers of inhabitants who had immigrated there from other parts of the country. While, in 1958, this coefficient for rural areas amounted to 4.6, in the cities and towns it was as high as 13.8, in cities of more than 200 000 inhabitants the same coefficient amounted to as much as 21.3. It ought to be noted that in the immediate post-war period, i.e. the years 1945 to 1946 the largest number of robberies were committed in rural areas, and a very big percentage of them consisted in armed robberies, committed by bands armed with firearms. By 1958 robberies committed arms in hand constituted a mere 10.4 per cent of the total number. The number of robberies involving manslaughter amounted to an average of 50 yearly in the years 1954 to 1958. Below we shall discuss the results of the examination of 302 judicial records concerning 474 perpetrators of robbery convicted in 1955; such examination has been undertaken in order to find out what robberies in recent period looked like and out of what kind of offenders their perpetrators were recruited. Investigation has comprised 63 per cent of all the persons convicted of robbery in 1955 by all the courts in the country; the rack of any selection in collecting such records allows us to treat the material collected as representative for robbery in Poland in this period. Our materials comprised 94.1 per cent of men and 5.9 per cent of women. 36.2 per cent of the perpetrators acted singly, 34.7 per cent of them - in twos, 17.3 per cent - in threes, and only 11.8 per cent in larger groups. 32,4 per cent of all the robberies were committed in the countryside, and 67.6 per cent of them - in the cities and towns, an overwhelming majority of them in cities of above 100 000 inhabitants. The perpetrators of robbery are, as a rule, young people: 69.5 per cent of those convicted of robbery were below 26 years of age. Only 13.2 per cent of the perpetrators were over 30. 78.3 per cent of the convicts lived in the cities and towns, 21.7 per cent of them - in the countryside; part of the offenders who now live in towns recruit from the rural population recently arrived in the towns. Part of the robberies in rural areas were perpetrated by persons recently living in towns, and who went to the country in order to perpetrate a robbery. Nearly all those convicted of robbery who lived in cities and towns figure in the records as workers (95.7 per cent of them), but 50 per cent of the perpetrators of robbery did not work in the period immediately preceding the commission of robbery. As far as the convicts who lived in the country are concerned, only 17.5 per cent of them have been recorded as farmers, while 77.7 per cent said they were workers. The percentage of non-working persons is high, as it amounts to 37.8 per cent. The perpetrators of robbery have had plenty of criminal experience behind them. In spite of the lack of complete data covering the period up to 17 years of age it appears that out of 474 perpetrators of robbery 320 had already committed at least one criminal offence in the past. The percentage of recidivism in this sense of the word consequently amounts to 67.5 per cent. The data concerning the criminal past of these 320 offenders present the following picture: 60.3 per cent of those convicted of robbery had committed one or two offences in the past, 20.6 per cent - three or four offences, 19.1 per cent - five or more offences. When we analyze the kinds of offences previously committed by the 320 recidivists, we are in a position  to select the following groups among them: a) 22.3 per cent of the recidivists had already committed robberies in the past, along with other offences, which, as a rule, were thefts; b) 42 per cent of the recidivists had committed only thefts in the past; c) 10.6 per cent of them committed mostly thefts, but also offences against authorities and offices, as weII as injury to the body (acting from hooligan motives); d) 14.8 per cent committed almost exclusively offences of a hooligan character; e) 10.8 per cent of the recidivists committed various other offenses, not previously enumerated. As can be seen from the above, the criminal past of the perpetrators of robbery is far from uniform, while with the majority dominate of the recidivists there, offences against property, nearly all of them thefts (74 per cent). A very large majority of the recidivists were town-dwellers (84.5 per cent), 58.6 per cent of the recidivists were under 26 years of age, but the share of recidivists among the perpetrators of robbery increases in the older age groups. Among the convicts aged from 26 to 30 years there were 70.7 per cent of recidivists, among those aged 31 to 40 years – 75.5 per cent of recidivists. Thus the majority of the older perpetrators of robbery consists of recidivists. Very essential are the differences which occur between the robberies committed in the towns and those committed in rural areas. A typical town robbery is perpetrated with the use of violence (86 per cent), which, as a rule, boils down to the aggressor beating up his victim. The place where robberies take place are, in 56 per cent of the cases, streets, squares and parks, in 12.4 per cent of the cases - suburban groves, fields while it only in exceptional cases that we have to do with assaults with the purpose of robbery at home (6.6 per cent), just like robberies of shops (7.1 per cent). On the other hand, robbery in the countryside is done with using violence (beating up) only in 46 per cent of the cases, and in 54 per cent of the cases with the use of threats, frequently supported with a show of weapons or mock-revolvers. The place where robberies are committed are roads, fields and forests in 52 per cent of the cases, and the dwelling or croft of the victim in 33 per cent. The value of the loss sustained by the victim did not exceed 500 zlotys in 37 per cent of the cases in towns and 30 per cent of the cases in the countryside. Robberies in which the victims sustained big losses exceeding 5000 zlotys amounted to only 7.1 per cent in the towns and to 22.6 per cent in the countryside. It should be added that in the robberies involving the use of violence (73 per cent of the total number of robberies) it was only in 22 per cent of the cases, both in town and country, that the victims sustained more serious bodily harm, which caused serious injury of the body. In the remaining cases we have to do with beating up, causing only sight injury of the body, or even merely an infringement of bodily inviolability. As for the towns, special attention is deserved by the numerous category of robberies on passers-by (55.4 per cent of the total) perpetrated, without any previous planning, in the streets, in the evening or at night, as a rule, by young men in a state of ebriety, 61 per cent of whom had already been punished by the law-courts previously. An interesting fact is that, in the towns, really only one-third of the robberies comprised by the material under investigation can be described as having previously planned and prepared. For, indeed, with, part of the robberies classified as the planned ones we have to do with offenders with whom the intention of committing offence has arisen in special circumstances, after having met a drunken individual in a restaurant. After thus striking acquaintance and, usually, a common consumption of alcohol such offenders entice their victim to some out-of-the-way place (frequently with the participation of women), where, after severely beating up their victim, they rob him of money, watch, etc. Among such offenders there is also a very large percentage of recidivists, as well as of young individuals who systematically abuse alcohol. Research on robbery brings to light the importance of the problem of young adult delinquents. 69.5 per cent of the perpetrators of robbery are below 25 years of age. The majority of them are recidivists who, in spite of their youth, mix with a criminal environment and refuse to do any work. The remaining ones, who constitute about 40 per cent of the total number, are to be sure, individuals not previously punished by the law-courts and seemingly leading a normal life, but highly demoralized, with a clearly hooligan attitude; all of them systematically abuse alcohol. With regard to such juvenile offenders it is indispensable to apply a special penitentiary policy, based on Borstal principles.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 1960, I; 215-239
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Peer mediation and bullying at school
    Mediacje rówieśnicze i zastraszanie w szkole
    Autorzy:
    Dončevová, Sylvia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2132161.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
    Tematy:
    school violence
    power
    victims and perpetrators of bullying
    peer mediation
    prevention
    intervention
    resilience
    przemoc szkolna
    władza
    mediacja rówieśnicza
    prewencja
    interwencja
    ofiary i sprawcy mobbingu
    Opis:
    Aim. The aim of this study is to identify and analyse the positives of peer mediation in addressing school bullying, and to highlight its strengths within the spectrum of prevention and intervention methods within this issue. Methods. Using the method of critical analysis, we processed scientifi c outputs (studies, monographs), and existing research fi ndings with the intention to compare the so far identifi ed and described aspects of peer mediation, and to put them in context of the needs and possibilities of the school environment in solving the problem of bullying. The text has the character of a review study. Results. The analysis showed that peer mediation has great potential in the prevention and intervention of bullying in the school environment: in a narrower sense, it can be benefi cial in strengthening the resilience and defence of potential victims, as well as the empathy and compassion of potential aggressors; in a broader sense, it can be useful in shaping a healthy and friendly classroom and school climate. Conclusion. One of the relevant tasks of the school is to create a supportive environment for the development of the child’s personality and appropriate working conditions for all actors of the educational process (Kraus, 2008; Smith, Pepler & Rigby, 2004). Nevertheless, school is often an environment of tension, confl ict, and a source of psychological trauma for children, parents, and teachers ( Fox & Boulton, 2006; Hanish et al., 2004; Hymel & Swearer, 2015; Poněšický, 2005; Thornberg, 2011). In particular, we see the potential of peer mediation in the school setting in strengthening the resilience of victims and promoting positive changes in the behaviour and actions of peers. Originality. The results of the study are not innovative, but they bring a different point of view on solving the problem of bullying in school (highlighting the positives of a nondirective peer approach); the ambition of the study was to compare the existing pedagogical, psychological, and sociological backgrounds, to identify new relationships and contexts, and to enrich them with their own knowledge in the work with children in the prevention of bullying in school.
    Cel. Celem badania jest identyfikacja i analiza pozytywnych stron mediacji rówieśniczej w zwalczaniu bullyingu szkolnego oraz podkreślenie jej mocnych stron w zakresie metod profilaktyki oraz interwencji. Metody. Metodą krytycznej analizy opracowano wyniki naukowe (badania, monografie) oraz istniejące wyniki badań z zamiarem porównania dotychczas zidentyfikowanych i opisanych aspektów mediacji rówieśniczej, a także umieszczenia ich w kontekście potrzeb i możliwości środowiska szkolnego w rozwiązywaniu problemu bullyingu. Tekst ma charakter pracy przeglądowej. Wyniki. Analiza ogromny potencjał mediacji w prewencji i interwencji bullyingu w środowisku szkolnym. W węższym znaczeniu, może być korzystna we wzmacnianiu odporności i obronności potencjalnych ofiar, a także empatii i współczucia potencjalnych agresorów. W szerszym sensie natomiast, może być przydatna w kształtowaniu zdrowego i przyjaznego klimatu w klasie i szkole. Wnioski. Jednym z istotnych zadań szkoły jest stworzenie środowiska wspierającego rozwój osobowości dziecka, a także stworzenie odpowiednich warunków pracy dla wszystkich uczestników procesu edukacyjnego (Kraus, 2008; Smith, Pepler, & Rigby, 2004). Niemniej jednak szkoła jest często środowiskiem napięć, konfliktów i źródłem psychologicznej traumy dla dzieci, rodziców i nauczycieli ( Fox, Boulton, 2006; Hanish i in., 2004; Hymel, Swearer, 2015; Poněšický, 2005; Thornberg, 2011). Dostrzeżono szczególny potencjał mediacji rówieśniczych w środowisku szkolnym w obszarze wzmacniania odporności ofiar oraz promowaniu pozytywnych zmian w zachowaniu rówieśników. Oryginalność. Wyniki badania nie są nowatorskie, ale ukazują inny punkt widzenia w zakresie rozwiązywania problemu bullyingu w szkole (podkreślenie pozytywów niedyrektywnego podejścia rówieśniczego). Ambicją badania było porównanie istniejących środowisk pedagogicznych, psychologicznych oraz socjologicznych, identyfikacja nowych relacji i kontekstów oraz wzbogacenie ich o własną wiedzę z zakresu pracy z dziećmi w profilaktyce bullyingu w szkole.
    Źródło:
    Wychowanie w Rodzinie; 2022, XXVI, (1/2022); 135-152
    2082-9019
    Pojawia się w:
    Wychowanie w Rodzinie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O granicach zasad ne bis in idem i lex retro non agit. Uwagi na tle wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie tzw. „ustawy o bestiach”
    On the Limits of the Ne Bis In Idem and Lex Retro Non Agit Principles. Comments Against the Judgment of the Constitutional Tribunal Regarding the So-Called “Act on the Beasts”
    Autorzy:
    Kluza, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1975513.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
    Tematy:
    sprawcy niebezpieczni
    zasada ne bis in idem
    „ustawa o bestiach”
    dangereous offenders
    the rule of ne bis in idem
    “Act of Beasts”
    Opis:
    Tak zwana „ustawa o bestiach" stanowi regulację prawną dotyczącą postępowania ze sprawcami szczególnie niebezpiecznymi skazanymi prawomocnymi wyrokami na wiele lat przed jej wejściem w życie i dotyczy postępowania wobec nich po odbyciu przez nich kary pozbawienia wolności. Jej uchwaleniu oraz wejściu w życiu towarzyszyło wiele kontrowersji prawnych, co w efekcie doprowadziło do jej zaskarżenia do Trybunału Konstytucyjnego. Trybunał Konstytucyjny uznał, że umieszczenie osób uznanych za szczególnie niebezpieczne nie narusza konsty-tucyjnych gwarancji praw jednostki. TK stwierdził, że umieszczenie w Ośrodku nie ma charakteru karnego, a jedynie administracyjny, i nie stanowi orzekania drugi raz w tej samej sprawie. Artykuł krytycznie odnosi się do tezy TK i przed- stawionej przezeń argumentacji.
    The so-called “Beasts Act” is a legal regulation, which deals with particularly dangerous perpetrators convicted by valid sentences for many years before its entry into force and concerns the proceedings against them after serving their prison sentences. Its enactment and entry into force was accompanied by a lot of legal controversy, which ultimately led to its appeal to the Constitutional Tribunal. The Constitutional Tribunal held that the inclusion of people regarded as particularly dangerous does not violate constitutional guarantees of individual rights. The Court said that the placement of the Centre is not of a criminal nature, but only administrative and it is not ruling a second time in the same case. The article critically refers to the thesis of the Constitutional Tribunal and its argumentation.
    Źródło:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 3; 41-58
    2080-1084
    2450-7938
    Pojawia się w:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawcy przemocy motywowanej uprzedzeniami wobec cudzoziemców
    Autorzy:
    Klaus, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788423.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-22
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    przestępstwa motywowane uprzedzeniami
    przemoc na tle uprzedzeń
    przemoc przeciw cudzoziemcom
    sprawcy przemocy motywowanej uprzedzeniami
    bias crimes
    biased violence
    violence against immigrants
    perpetrators of bias crimes
    Opis:
    The level of biases and xenophobic attitudes in a society is influenced mostly by the fear towards immigrants and their influx instead of the real number of immigrants residing in a particular country. That’s why the level of bias towards the Others is much higher in homogeneous societies. The results of Polish opinion polls research on bias attitudes of our society towards Muslims or immigrants echo these findings. In the criminological research we find strong relations between xenophobic attitudes of the family of the perpetrator and acts of bias violence committed by the latter. Biased crimes are usually committed by young males (under 25 years old), and the main motivation of their actions is either thrill (usually connected with the consumption of alcohol) or specifically understood defence of their community from the Others and their presence. An important factor of the perpetrators’ behaviour is also the conviction that no one will stand up for the victims, neither the police, nor the society.
    Na poziom uprzedzeń i ksenofobii w społeczeństwach wpływa nie tyle liczba imigrantów, którzy mieszkają w danym kraju, a raczej poczucie zagrożenia, jakie panuje w danym społeczeństwie przed napływem imigrantów. Stąd poziom uprzedzeń jest wyższy w tych społeczeństwach, które są bardziej homogeniczne. Potwierdzają to wyniki badań nad polskimi uprzedzeniami w stosunku do muzułmanów czy ogólnie wobec imigrantów. Badania kryminologiczne pokazują silny związek między ksenofobicznymi postawami rodziny sprawców a popełnianiem przez nich czynów na tle uprzedzeń. Sprawcami tych czynów są przede wszystkim działający w grupie młodzi mężczyźni (poniżej 25 lat), a podstawowymi motywacjami ich czynów jest poszukiwanie wrażeń (połączone ze spożyciem alkoholu) czy też specyficznie rozumiana próba ochrony społeczeństwa przed napływem Obcych. Ważnym motorem działań sprawców jest także przekonanie, że za pokrzywdzonymi nikt się nie ujmie – ani policja, ani społeczeństwo. The level of biases and xenophobic attitudes in a society is influenced mostly by the fear towards immigrants and their influx instead of the real number of immigrants residing in a particular country. That’s why the level of bias towards the Others is much higher in homogeneous societies. The results of Polish opinion polls research on bias attitudes of our society towards Muslims or immigrants echo these findings. In the criminological research we find strong relations between xenophobic attitudes of the family of the perpetrator and acts of bias violence committed by the latter. Biased crimes are usually committed by young males (under 25 years old), and the main motivation of their actions is either thrill (usually connected with the consumption of alcohol) or specifically understood defence of their community from the Others and their presence. An important factor of the perpetrators’ behaviour is also the conviction that no one will stand up for the victims, neither the police, nor the society.
    Źródło:
    Biuletyn Kryminologiczny; 2016, 23; 57-78
    2084-5375
    Pojawia się w:
    Biuletyn Kryminologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kogo „uleczy” Krajowy Ośrodek Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym?
    Who will be ‘healed’ by the National Centre for the Prevention of Dissocial Behaviour?
    Autorzy:
    Bocheński, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692892.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sex crimes
    sex offenders
    sexually violent predators
    SVP Legislation
    risk assessment
    przestępczość seksualna
    sprawcy przestępstw seksualnych
    osoby stwarzające zagrożenie
    ustawodawstwo SVP
    ocena ryzyka recydywy seksualnej
    Opis:
    The issue of a legal response to sex offenders has been present in the social and academic discourse for a long time. Despite severe criticism directed against the Polish legislature after the adoption of the earlier regulation on combating sex offenders, the President of the Republic of Poland signed the Act on Proceedings against Persons with Mental Disorders Posing a Threat to Life, Health or Sexual Freedom of Others. Legal institutions for which this law provides for are part of the solution collectively referred to as the (SVP Legislation). While the idea of such regulations shall not be assessed as unambiguously negative, an important issue that may arise on the basis of implementing the provisions of this Act, is the fact that there are no modern tools of risk assessment in practical use or available in the Polish prison system and forensic psychiatry. Consequently, classifying sex offenders as SVPs must bequestioned, especially in view of the significant scope of the planned interference with their civil rights and liberties. The article presents the basic principles on the SVP Legislation, as well as basic information on the risk assessment of recidivism among sex offenders. It then summarises the theoretical issues present in Polish solutions, as well as the Polish practice of assessing the risk of recidivism.
    Problematyka prawnej reakcji wobec sprawców przestępstw seksualnych jest obecna w dyskursie społecznym i naukowym od dłuższego czasu. Pomimo druzgocącej krytyki, jaka spadała na polskiego ustawodawcę po uchwalaniu kolejnych regulacji dotyczących zwalczania przestępstw seksualnych, prezydent podpisał ustawę o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób. Instytucje prawne przewidziane przez ten akt prawny wpisują się w rozwiązania nazywane zbiorczo Prawem o postępowaniu ze szczególnie niebezpiecznymi sprawcami przemocy seksualnej (ang. Sexually Violent Predator (SVP) Legislation). O ile sama idea takich regulacji nie jest oceniana jednoznacznie negatywnie, o tyle istotnym problemem, który może pojawić się w Polsce na gruncie realizowania zapisów tej ustawy, jest brak stosowania w polskiej praktyce penitencjarnej i sądowo-psychiatrycznej nowoczesnych narzędzi oceny ryzyka recydywy. Z tego względu musi budzić wątpliwości kwalifikowanie sprawców przestępstw jako osób stwarzających zagrożenie, szczególnie zważywszy na znaczny zakres planowanej ingerencji w prawa i wolności obywatelskie tych osób. W artykule przedstawiono podstawowe założenia regulacji SVP, jak również podstawowe informacje dotyczące oceny ryzyka recydywy wśród przestępców seksualnych. Wskazane kwestie teoretyczne zestawiono następnie z polskimi rozwiązaniami, a także z polską praktyką dokonywania oceny ryzyka recydywy.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 3; 149-160
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Countering lone-actor terrorism: specification of requirements for potential interventions
    Autorzy:
    Kacper, Gradoń,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902364.pdf
    Data publikacji:
    2018-04-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    extremism
    radicalization
    terrorism
    lone actors
    lone wolf terrorism
    PRIME
    counter-terrorism
    Police
    Intelligence
    special services
    ekstremizm
    radykalizacja
    terroryzm
    samotni sprawcy
    terroryzm samotnych wilków
    zwalczanie terroryzmu
    policja
    wywiad
    służby specjalne
    Opis:
    The author presents the de-classified preliminary findings of the European Commission funded FP7 research project PRIME, dealing with the extremism, radicalization and lone-actor terrorism (also known as “lone wolf terrorism”). The Article provides the partial results of the research devoted to the preparation of portfolio of lone actor extremism counter-measures requirements based on the findings of the review of existing counter-measures used to defend against lone actor extremist events. The Article concludes with a list of recommendations, which shall be considered in order to prevent, interdict and mitigate the threat of lone actor extremism and terrorism and to support public security and safety. These recommendations are based on the extensive consultations with law-enforcement and security services practitioners and Subject Matter Experts of the PRIME Project domain, representing a wide range of areas (police, intelligence, border protection, military, government, civil defence, non-governmental organizations, and the academic community) and different jurisdictions and law practices (several countries of Europe, United States, Canada, India, Japan, Georgia, Mexico, Australia and New Zealand).
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2017, 72; 121-147
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Heuristic analysis in the process of detecting serial offenders, part one – Signature
    Analiza heurystyczna w procesie wykrywczym sprawców seryjnych przestępstw ciężkich, cześć pierwsza – sygnatura sprawcy
    Autorzy:
    Markiewicz, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790757.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
    Tematy:
    Signature
    formative period
    Verhulst discrete logistic equation
    Feigenbaum’s constant
    evolution of the perpetrator's psyche
    thought patterns
    chaos
    heuristic
    Sygnatura
    okres formatywny
    Verhulst
    Feigenbaum
    ewolucja psychiki
    sprawcy
    schematy myślowe
    heurystyka
    Opis:
    The article presents issues related to the creation of a signature of serial offender. Using known dependencies and functions used in the natural sciences, which describe the iterative process of changes in the environment, the speed, range, time of emergence and augmentation of the psychopathology of a serial offender were determined. The article is the first in a series of publications describing the use of computer aided heuristic analysis in the process of detecting perpetrators of serial crime (ViCLAS). The paper presents the impact of the environment in the formative period on the evolution of the perpetrator's psyche. Using the Pierre-Francois Verhulst’s equation and Feigenbaum's constant, the direction, speed and cognitive limits in the signature development process were visualized. The concept of Signature is described, as well as the differences between Signature and Modus Operandi.
    Artykuł przedstawia zagadnienia związane z tworzeniem sygnatury sprawcy seryjnych przestępstw ciężkich. Przy użyciu znanych zależności i funkcji używanych w naukach przyrodniczych, które to opisują iteracyjny proces zmian w srodowisku okreslono szybkosc, zasieg, czas powstawania oraz augmentacji psychopatologii przestepcy seryjnego. Artykuł jest pierwszym w serii publikacji opisujących zastosowanie komputerowej analizy heurystycznej w procesie wykrywczym sprawców seryjnych (ViCLAS). Przedstawiono wpływ środowiska w okresie formatywnym na ewolucję psychiki sprawcy. Używając równania Pierre-Francois Verhulsta oraz stałej Feigenbauma, zobrazowano kierunek, prędkosć oraz granice poznawcze w procesie rozwoju sygnatury. Opisano pojęcie Sygnatury, a także roznicy pomiędzy Sygnaturą a Modus Operandi.
    Źródło:
    Edukacja Humanistyczna; 2021, 1, 44; 93-104
    1507-4943
    Pojawia się w:
    Edukacja Humanistyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cyberprzemoc w opiniach uczniów szkół średnich
    The Perception of Cyberbullying by Students
    Autorzy:
    BARTKOWICZ, ZDZISŁAW
    CHUDNICKI, ANDRZEJ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/457699.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski
    Tematy:
    cyberprzemoc
    przemoc szkolna
    postawy młodzieży wobec przemocy sprawcy i ofiary cyberprzemocy
    cyberbullying
    school violence
    the attitude of young people to violence
    the offender and the victim of cyberbullying
    Opis:
    Nasilenie zjawiska cyberprzemocy na tle przemocy tradycyjnej wśród 76 uczniów kończących naukę w szkole średniej zmierzono za pomocą Skali do Badania Przemocy zawierającej 20 opisów przemocy szkolnej (opatrzonych 7-stopniowymi skalami typu self-report), do której dodano 5-itemową podskalę Cyberprzemoc. Ustalono, że badani stosują i doświadczają agresji elektronicznej rzadziej niż tradycyjnej przemocy szkolnej, niemniej uczestniczenie w cyberprzemocy w roli sprawcy lub ofiary dotyczy aż 59,2% badanych. Co trzeci uczeń (32,9%) stosuje albo doświadcza cyberprzemocy systematycznie. Zidentyfikowano 14,4% typowych ofiar biernych i tyle samo ofiar agresywnych, a tylko 3,9% typowych sprawców cyberprzemocy. Zauważono, że badana młodzież dość liberalnie ocenia przemoc elektroniczną i realizowaną w sposób tradycyjny. Wskazano na pedagogiczne implikacje wynikające z uzyskanych wyników.
    The intensity of cyberbullying against traditional violence among 76 students graduating from secondary school was measured using the Violence Research Scale, containing 20 descriptions of school violence (with 7-point self-report scales), to which a 5-item Cyberbullying subscale was added. It was established that the respondents use and experience electronic aggression less frequently than traditional school violence, nevertheless, participation in cyberbullying as the perpetrator or victim concerns as many as 59.2% of the respondents. Every third student (32.9%) uses or experiences cyberbullying systematically. 14.4% of typical passive victims and the same number of aggressive victims were identified, and only 3.9% of typical perpetrators of cyberbullying. It was noted that the surveyed youth is quite liberal in evaluating electronic violence as well as being carried out in a traditional way. Pedagogical implications resulting from the obtained results have been pointed out.
    Źródło:
    Edukacja-Technika-Informatyka; 2019, 10, 2; 264-269
    2080-9069
    Pojawia się w:
    Edukacja-Technika-Informatyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effectiveness of correctional-educational interventions in correctional institutions aimed at perpetrators of domestic violence in the light of their return to prison
    Efektywność oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych w zakładach karnych wobec sprawców przemocy w rodzinie w świetle powrotności do zakładu karnego
    Autorzy:
    Więcek-Durańska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627356.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-24
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    przemoc w rodzinie
    efektywność programów korekcyjno-edukacyjnych
    znęcanie się
    powrotność do zakładu karnego
    sprawcy przemocy
    Duluth
    domestic violence
    effectiveness of correctional and educational programs
    abuse
    recidivism
    violent offenders
    Opis:
    Przemoc w rodzinie jest zjawiskiem, na temat którego od wielu lat toczą się burzliwe dyskusje zarówno w mediach, polityce, jak i w środowisku naukowym. Podkreśla się, że we współczesnym świecie jest to zjawisko coraz bardziej widoczne i narastające. Wedle oficjalnych statystyk rokrocznie za znęcanie się nad członkiem rodziny (art. 207 k.k.) skazuje się około 10 tys. osób, z czego część sprawców odbywa karę bezwzględnego pozbawienia wolności – nierzadko w warunkach recydywy penitencjarnej. Sprawcy w warunkach izolacji penitencjarnej poddawani są różnym oddziaływaniom korekcyjnym. W niniejszym artykule przedstawiono wyniki badań dotyczące efektywności oddziaływań programu korekcyjno-edukacyjnego Duluth, adresowanego do sprawców przemocy w rodzinie. Wyniki przeprowadzonych analiz przedstawiono w perspektywie powrotności do zakładu karnego po upływie pięciu lat od jego opuszczenia.
    Family violence is a phenomenon that has been the subject of heated discussions for many years, both in the media, politics, and academia. It is emphasized that this is an increasingly visible and growing phenomenon in the modern world. According to official statistics, every year about 10,000 people are sentenced for abuse of a family member (Article 207 of the Criminal Code), and some of the perpetrators are sentenced to absolute imprisonment – often under conditions of penitentiary recidivism. Offenders in penitentiary isolation are subjected to various types of correctional interventions. This article presents the results of research on the effectiveness of the Duluth correctional-educational program addressed to perpetrators of domestic violence. The results of the conducted analyses are presented in the perspective of returning to prison 5 years after leaving it.
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2021, 21; 403-418
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola programów edukacyjno-korekcyjnych w kształtowaniu postaw i przekonań skazanych sprawców przemocy domowej
    The role of battered intervention programs in formation the attitudes and beliefs of the convicted perpetrators of domestic violence
    Autorzy:
    Witkowska-Paleń, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/452037.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
    Tematy:
    domestic violence
    perpetrators of domestic violence
    batterer intervention
    programs
    effectiveness
    formation of attitudes and beliefs
    process of change
    przemoc domowa
    sprawcy przemocy
    programy edukacyjno-korekcyjne efektywność
    kształtowanie postaw i przekonań proces zmian
    Opis:
    Programy edukacyjno-korekcyjne dla sprawców przemocy domowej stanowią istotną część systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Ich zasadniczym celem jest powstrzymanie sprawców przed krzywdzeniem członków rodziny i zatrzymanie przemocy. Są one ukierunkowane na korygowanie niepożądanych i wadliwych postaw oraz przekonań sprawców, które pozwalają im „usprawiedliwiać” stosowaną w rodzinie przemoc. Dotychczasowe badania dowodzą stosunkowo niskiej efektywności tych programów, choć brak też jednoznacznych dowodów, iż są one całkowicie nieskuteczne. Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy i jakie znaczenie mają programy edukacyjno-korekcyjne w kształtowaniu postaw i przekonań sprawców przemocy domowej. Analizie poddano dane pochodzące z badań ankietowych zrealizowanych w dziewięciu zakładach karnych na terenie województwa podkarpackiego. Przebadano 277 mężczyzn skazanych za znęcanie się nad członkiem rodziny, w tym 133 sprawców, którzy ukończyli programy edukacyjno-korekcyjne (grupa eksperymentalna) i 144 skazanych, którzy nie brali udziału w tego rodzaju oddziaływaniach (grupa kontrolna). Analiza wyników dowiodła braku istotnych statystycznie różnic pomiędzy badanymi, jeśli chodzi o przyjmowane przez nich postawy wobec własnych zachowań związanych ze stosowaniem przemocy w rodzinie.
    The battered intervention programs are an important part of the system of preventing domestic violence. The main purpose of them is that the violence should stop and eliminate. These programs are related to correcting defective attitudes and beliefs of perpetrators that support or excuse violence towards family members. Many studies have shown relatively low effectiveness of these programs however, they have not provided clear evidence of their ineffectiveness. The aim of this article is an attempt to answer the question: Do such programs actually shape the attitudes and beliefs of perpetrators of domestic violence? The author has analysed the data of the survey which was carried out in nine prisons in the Podkarpackie Voivodship. The sample consisted of 277 convicted perpetrators of domestic violence. They were made up of 133 men who have completed the batterer intervention programs (experimental group) and 144 men who have never participated in them (control group). Studies have shown there were no statistically significant differences between the two groups of perpetrators. Their attitudes and beliefs about their own violent behaviours in family were relatively similar.
    Źródło:
    Journal of Modern Science; 2018, 39, 4; 51-71
    1734-2031
    Pojawia się w:
    Journal of Modern Science
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Złożoność zjawiska przemocy domowej wobec starszych kobiet na obszarach wiejskich. Charakterystyka współwystępowania form przemocy i relacji między sprawcami a ofiarami
    The complexity of domestic violence against older women in rural areas. Characteristics of the co-occurrence of forms of violence and the relationship between perpetrators and victims
    Autorzy:
    Terelak, Albert
    Kołodziejczak, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340406.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe EDUsfera
    Tematy:
    przemoc domowa
    starsze kobiety
    sprawcy przemocy
    przemoc fizyczna
    przemoc psychiczna
    przemoc ekonomiczna
    przemoc seksualna
    zaniedbanie
    domestic violence
    elderly women
    perpetrators of violence
    physical violence
    psychological violence
    economical violence sexual violence
    negligence
    Opis:
    Cel. Badanie nad zjawiskiem przemocy domowej wobec kobiet w wieku senioralnym, zrealizowane na obszarach wiejskich Pomorza Zachodniego, zorientowane zostało na charakterystykę struktury zjawiska (w postaci – ugruntowanych w tradycji badawczej i opisanych w literaturze – pięciu jego form: przemocy psychicznej, fizycznej, zaniedbań, przemocy ekonomicznej i seksualnej), a także charakterystykę relacji między sprawcami a ofiarami. Metody. Koncepcja badawcza zrealizowana została przy zastosowaniu techniki wywiadu audytoryjnego bazującego na kwestionariuszu. Wyniki. 35,5% starszych kobiet doświadcza przemocy psychicznej, 22,3% doświadcza zaniedbań ze strony bliskich, 8,3% – aktów przemocy ekonomicznej, 5,8% przemocy fizycznej oraz 0,8% przemocy seksualnej. Mając na uwadze sprawców przemocy domowej wobec starszych kobiet, 60,6% stanowią mężczyźni, najczęściej mężowie ofiar (50%) oraz synowie (25%). Sprawcami przemocy częściej są mężowie ofiar niż ich dzieci, te z kolei są sprawcami przemocy wobec starszych częściej niż ich małżonkowie (czyli zięciowie/synowe ofiar), konkubenci czy partnerzy. Wnioski. Zaniedbania częściej współwystępują niż nie współwystępują z przemocą psychiczną. Dwa rodzaje aktów przemocy psychicznej: poniżanie, uporczywe naigrywanie się/przykre wyśmiewanie/ośmieszanie w oczach innych oraz obwinianie za choćby drobne porażki, niepowodzenia/wielokrotne zrzucanie winy za własne błędy charakteryzują się wysokim potencjałem wiązania krzywd psychicznych z zaniedbaniami. Pozostają one w zależności z niemal wszystkimi, przyjętymi do badania, aktami zaniedbań. Taka korelacja form przemocy domowej może być odczytywana jako swoisty kompleks dysfunkcji relacji między członkami rodziny. Wyniki badania potwierdzają tezę, iż sytuację rodzin charakteryzuje swoista kumulacja warunków posiadających znamiona patologii wzorców życia rodzinnego, wyrażająca się występowaniem całych kompleksów doświadczanych krzywd, należących zwykle do więcej niż jednej formy przemocy.
    Aim. The study of the phenomenon of domestic violence against senior women, carried out in rural areas of Western Pomerania, was oriented to the characteristics of the structure of the phenomenon (in the form of – well-established in the research tradition and described in the literature – five of its forms: psychological violence, physical violence, neglect, economic violence and sexual violence), as well as the characteristics of the relationship between perpetrators and victims. Methods. The research concept was carried out using an auditory interview technique based on a questionnaire. Results. 35.5% of elderly women experience psychological violence, 22.3% experience neglect by relatives, 8.3% - acts of economic violence, 5.8% physical violence and 0.8% sexual violence. Considering the perpetrators of domestic violence against older women, 60.6% are men, most often the husbands of victims (50%), and sons (25%). Perpetrators of violence are more likely to be the victims’ husbands than their children, who in turn are perpetrators of violence against elders more often than their spouses (i.e., the victims’ sons-in-law/daughters-in-law), concubines or partners. Conclusion. Neglect is more likely than not to co-occur with psychological violence. Two types of acts of psychological violence: humiliation, persistent teasing/mocking/mocking in the eyes of others, and blaming for even minor failures, failures/multiple blames for one’s own mistakes are characterized by a high potential for associating psychological harms with neglect. They remain correlated with almost all, accepted for study, acts of neglect. This correlation of forms of domestic violence can be read as a kind of complex of dysfunctional relationships between family members. The results of the study confirm the thesis that the situation of families is characterized by a peculiar accumulation of conditions having the hallmarks of pathological patterns of family life, expressed in the occurrence of entire complexes of experienced harms, usually belonging to more than one form of violence.
    Źródło:
    Wychowanie w Rodzinie; 2023, XXX, (1/2023); 249-282
    2082-9019
    Pojawia się w:
    Wychowanie w Rodzinie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świadomość sprawcy czynu zabronionego jako ontyczna podstawa tzw. subiektywnego przypisania odpowiedzialności karnej
    The Perpetrator’s Consciousness as the Ontic Basis of Subjective Attribution of Criminal Responsibility
    Autorzy:
    Giezek, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596054.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    perpetrator
    consciousness
    reconstruction of perpetrator’s consciousness
    diagnosis
    predictions
    dynamics of consciousness
    subjective attribution
    objective attribution
    strona podmiotowa
    świadomość sprawcy czynu zabronionego
    rekonstrukcja stanu świadomości
    diagnoza
    prognoza
    dynamika stanu świadomości
    subiektywne przypisanie
    obiektywne przypisanie odpowiedzialności karnej
    Opis:
    Zakładając, że świadomość sprawcy czynu zabronionego – podobnie jak jego strona zewnętrzna – stanowi ontyczną podstawę odpowiedzialności karnej, autor formułuje szereg uwag dotyczących rekonstruowania tejże świadomości w procesie karnym. Rekonstrukcja ta podlega swoistej intersubiektywizacji, bowiem z oczywistych powodów następuje dopiero po popełnieniu czynu zabronionego (czyli ex post), a dokonującym jej podmiotem jest sędzia. Istotne znacznie ma także podział świadomości na diagnostyczną oraz prognostyczną. Rzecz bowiem w tym, że sprawca czynu zabronionego – jak każdy człowiek – nie tylko diagnozuje otaczającą go rzeczywistość, ale jednocześnie ją prognozuje, zwłaszcza wówczas, gdy zmierza do jakiegoś celu (skutku zabronionego zachowania). Odróżnienie diagnozy od prognozy może wpływać na interpretowanie błędu, sytuowanego wśród podstaw wyłączania odpowiedzialności karnej. Rekonstruując stan świadomości sprawcy czynu zabronionego, należy również pamiętać o tym, że nie jest on statyczny, lecz – wraz z odbiorem napływających informacji – podlega mniej lub bardziej dynamicznym zmianom. W chwili podejmowania zamiaru określonego zachowania sprawca wie przecież zazwyczaj znacznie mniej o otaczającej go rzeczywistości, niż na kolejnych etapach jego wykonywania, co w wielu przypadkach nie powinno pozostawać bez wpływu na odpowiedzialność karną. Dla stwierdzenia, czy sprawca popełnił czyn zabroniony, sama rekonstrukcja stanu jego świadomości nie jest jednak wystarczająca, gdyż – przenosząc się na płaszczyznę normatywną – trzeba ją poddać ocenie. Przypisanie zamiaru w obu jego postaciach lub świadomej albo nieświadomej nieumyślności nie ogranicza się wszak do rekonstrukcji stanu jego świadomości, lecz dokonuje się go w oparciu o wypracowane przez prawników kryteria normatywne. Zamiaru ewentualnego oraz świadomej nieumyślności (a także granicy dzielącej obie te formy) nie odkryli bowiem psychologowie, lecz wykreowali prawnicy, kierując się m.in. względami kryminalnopolitycznymi.
    Assuming that the perpetrator’s consciousness – as well as his actions – constitute the ontic basis of criminal responsibility the author formulates a number of remarks regarding reconstruction of the aforementioned consciousness in a criminal trial. The Reconstruction consists of some kind of intersubjectivization, since for obvious reasons it can only take place after the deed was committed (i.e. ex post), and the subject performing it is a judge. An important distinction is that between diagnostic and predictive consciousness. This is because the perpetrator – as any human being – is not only diagnosing the surrounding reality, but, particularly when trying to achieve some purpose (the effect of the forbidden behavior), is making predictions simultaneously. Distinguishing between diagnoses and predictions may affect the interpretation of errors, constituting a base for exclusion of criminal responsibility. Reconstructing the state of perpetrator’s consciousness one should also remember it is not static, but, as new information keeps coming in, subject to more or less dynamic changes. At the moment of formulation of intention of particular behavior the perpetrator usually knows far less about the surrounding than at the successive stages of its execution, which in many cases should affect criminal responsibility. To determine whether an agent committed a prohibited deed a reconstruction of his consciousness alone is not sufficient, since – moving now to the normative plane – one should assess it. Attribution of intent in both its forms, as well as conscious or unconscious lack of intent is not limited to reconstruction of the agent’s state of consciousness, but is performed based on normative criteria developed by lawyers. Conceivable intent and conscious lack of thereof (as well as the distinction between the two) have not been discovered by psychologists, but created by lawyers, having, amongst other issues, crime-fighting policies in mind.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2018, 21, 1; 45-67
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gotowość do zadośćuczynienia a poczucie własnej skuteczności sprawców przestępstw z użyciem przemocy
    Autorzy:
    Trojanowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31804148.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    readiness for redress
    a sense of self-efficacy
    persons serving the penalty of deprivation of liberty
    penal institution
    perpetrators of violent offences
    gotowość do zadośćuczynienia
    poczucie własnej skuteczności
    osoby odbywające karę pozbawienia wolności
    zakład karny
    sprawcy przestępstw z użyciem przemocy
    Opis:
    Wprowadzenie: Zgodnie z celem wykonywania kary pozbawienia wolności ważne jest kształtowanie poczucia odpowiedzialności u skazanych. Przejęcie odpowiedzialności za popełniony czyn stanowi podstawę do udziału w mediacji, której jednym z ważnych aspektów jest zadośćuczynienie. W związku z tym istotne jest określenie uwarunkowań gotowości do zadośćuczynienia, aby móc projektować programy resocjalizacyjne ukierunkowane na rozwijanie poczucia odpowiedzialności. Jednym z tych czynników poddanych weryfikacji empirycznej jest poczucie własnej skuteczności. Cel badań: Celem badań jest analiza związku pomiędzy gotowością do zadośćuczynienia a poczuciem własnej skuteczności osób, które dokonały przestępstw z użyciem przemocy. Metoda badań: W badaniach własnych wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego oraz narzędzia w postaci: Skali Gotowości do Zadośćuczynienia oraz Skali Uogólnionej Własnej Skuteczności. Wyniki: Stwierdzono, że istnieje dodatnia korelacja pomiędzy gotowością do podjęcia działań naprawczych a poczuciem własnej skuteczności osób odbywających karę pozbawienia wolności za dokonanie przestępstwa z użyciem przemocy. Poczucie własnej skuteczności wyjaśnia zmienność gotowości do zadośćuczynienia. Jednakże większy wkład w wyjaśnienie wariancji zmiennej zależnej mają inne czynniki niż poczucie własnej skuteczności. Wnioski: Przeprowadzone badania mają charakter eksploracyjny i wymagają powtórzenia w większej próbie więźniów. Jednakże uzyskane wyniki badań pozwalają już wysunąć wniosek, że rozwijając jedną z tych zmiennych – gotowość do zadośćuczynienia lub poczucie własnej skuteczności, poziom drugiej również wzrośnie. Co oznacza, że można uwzględniać te aspekty w projektowaniu programów resocjalizacyjnych ukierunkowanych na społeczną readaptację skazanych.
    Introduction: According to the purpose of the completion of penalty it is important to foster a sense of responsibility in convicted persons. The assumption of the responsibility for the committed act is the basis for participation in mediation, one important aspect of which is redress. Therefore, it is essential to identify determinants of readiness for redress so as to be able to design social rehabilitation programmes aimed at the development of a sense of self-efficacy. One of these factors, which is subject to empirical verification, is a sense of self-efficacy. Research Aim: The aim of research consists in analysing the relationship between readiness for redress and a sense of self-efficacy of the persons who committed violent offences. Research Method: In author’s own research the diagnostic survey method was used in addition to the following tools: Readiness for Restitution Scale and Generalized Self-Efficacy Scale. Results: It was found that there is a positive correlation between the readiness for undertaking corrective measures and a sense of self-efficacy of the persons serving the penalty of deprivation of liberty for the committed violent offences. A sense of self-efficacy explains variance in the readiness for redress. Nonetheless, factors other than self-efficacy make a greater contribution into explaining the variance in the dependent variable. Conclusions: The conducted research is of an exploratory nature and needs to be repeated on a larger sample of prisoners. However, the obtained results already allow to draw the conclusion that by developing one of these variables – readiness for redress or a sense of self-efficacy, the level of the other one increases at the same time. It means that these aspects can be taken into account while designing social rehabilitation programmes aimed at the social readaptation of convicts.
    Źródło:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2023, 42, 4; 207-221
    0137-6136
    Pojawia się w:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zobowiązanie do określonego postępowania w strukturze sądowych środków wychowawczych stosowanych wobec nieletnich. Analiza pedagogiczna.
    Commitment to a Specific Conduct in Court Educational Measures for Minors; a Pedagogical Analysis.
    Autorzy:
    Jaros, Agnieszka
    Staniaszek, Magdalena
    Szczepanik, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/498228.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji. Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
    Tematy:
    nieletni
    środki wychowawcze stosowane przez sąd wobec nieletnich
    prace społeczno-użyteczne
    zobowiązanie nieletniego do określonego postępowania
    sprawiedliwość naprawcza
    demoralizacja nieletnich
    nieletni sprawcy czynów karalnych
    przestępczość nieletnich
    mediacja
    juveniles
    court educational measures targeting minors
    socially useful work
    commitment of a minor to a specific conduct
    restorative justice
    demoralization of minors
    juvenile offenders
    juvenile delinquency
    mediation
    Opis:
    Polski model zapobiegania demoralizacji i przestępczości nieletnich zorientowany jest przede wszystkim na osiąganie celów wychowawczych, a podstawową przesłanką prawno-społecznych form reakcji jest kierowanie się dobrem (i ochroną dóbr) dziecka. Ustawodawca daje sędziom szerokie możliwości i swobodę operowania oraz modyfikacji wymienionych w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich środków, które stanowią formalno-prawny, acz nasycony przesłankami pedagogicznymi, rodzaj reakcji wobec przejawów demoralizacji dziecka. Celem artykułu jest pedagogiczna analiza środka wychowawczego wymienionego w ustawie pod nazwą zobowiązanie do określonego postępowania oraz ukazanie jego miejsca i charakteru, a przede wszystkim potencjałów, jakie w sobie mieści. Analiza wyników badań pozwoliła na sformułowanie podstawowego wniosku, że treści oraz charakter orzeczonych zobowiązań nie wykorzystują potencjału pedagogicznego tkwiącego w tym środku wychowawczym, a zakres i charakter jego stosowania w minimalny sposób wychodzi poza schematy paternalistycznego modelu taktowania nieletnich. Ponadto sądy wykazują niską inwencję oraz nie sięgają po możliwości korzystania z rzeczywiście pedagogicznych przesłanek sprawiedliwości naprawczej w postępowaniu z nieletnimi. W praktyce nie mamy do czynienia z funkcją kompensacyjną, ale co ważniejsze – także z istotnie wychowawczym (w znaczeniu psychopedagogicznym) charakterem oddziaływania środka wychowawczego, jakim jest zobowiązanie do określonego postępowania.
    The Polish model of juvenile demoralization and delinquency is oriented, first of all, towards educational goals, with the well-being (and welfare protection) of the child as an overarching reason for any legal and social response. The legislator provides judges with a wide range of options, the margin of operation and the possibility to modify means which are set forth in the Act on handling minor-related cases and which are a formal and legal form of response to manifestations of child demoralization, yet imbued with some pedagogical premises. The aim of the paper is to analyze, in pedagogical perspective, one of the educational measures included in the Act, and labelled “commitment to a specific conduct”, and to discuss the place, the nature and, most of all, the potential of this measure. Based on the analysis of research results, we were able to draw our basic conclusion: contents and nature of commitments decided by court do not make use of the full potential of the said educational measure, while the scope and mode of its application only slightly go beyond the paternalistic approach to minors. In practice, the commitment to a specific conduct does not play its compensatory function, and what’s more, has no intended educational impact(in a psycho-pedagogical sense of the term).
    Źródło:
    Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja; 2015, 25; 79-109
    2300-3952
    Pojawia się w:
    Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Das Problem der verschwiegenen Arisierung jüdischen Eigentums in der zeitgeschichtlichen KJL – Zu Mirjam Presslers Jugendroman "Die Zeit der schlafenden Hunde" (2003)
    The issue of Aryanization of Jewish property in historical literature for children and young adults – an analysis of the young-adult novel "Die Zeit der schlafenden Hunde" ("Let Sleeping Dogs Lie") by Mirjam Pressler (2003)
    Autorzy:
    Sumbor, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592238.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Enteignungen in der NS-Zeit und Wiedergutmachung
    Auseinandersetzung mit der Vergangenheit
    Opfer und Täter
    Ablösung von den Eltern
    modernes Erzählen in der KJL
    Expropriation in the Nazi era and rectification
    settlement with the past
    victim and perpetrator
    detachment from parents
    modern manner of narration in young-adult fiction
    ekspropriacja w okresie nazizmu i polityka zadośćuczynienia
    rozprawa z przeszłością
    sprawcy i ofiary
    dojrzewanie
    narracja w nowoczesnej powieści dla młodzieży
    Opis:
    Die Enteignungen jüdischer Unternehmer in der NS-Zeit und der Umgang der Nachkommen mit der verbrecherischen Familiengeschichte bilden den Angelpunkt des Jugendromans Mirjam Presslers "Die Zeit der schlafenden Hunde". Die Konfrontation mit dem jüdischen Opfer der Enteignung bewegt die jugendliche Protagonistin zur Aufdeckung der Wahrheit über die Übernahme des Familiengeschäfts durch ihren Großvater im Zuge der Arisierung. Das Problem wird im Roman im Prozess der Erinnerung aktualisiert und aus zwei Perspektiven – jener der Opfer und jener der Täter – differenziert dargestellt. Der Beitrag beleuchtet, wie dieses Problem adäquat zur Spezifik der KJL, aber auch unter Berücksichtigung aktueller Ereignisse behandelt wird, und zugleich, wie dank der Darstellung von komplexen, auf verschiedenen Zeitebenen situierten Bildern, ein möglichst wirklichkeitsnahes Nachzeichnen der Reflexionsprozesse der Hauptfigur erfolgt.
    Wywłaszczenia mienia żydowskiego w czasie nazizmu i rozrachunek z rodzinną historią podjęty przez potomków sprawców stoją w centrum powieści Mirjam Pressler "Die Zeit der schlafenden Hunde". Młoda protagonistka dociera do prawdy o przejęciu przez dziadka rodzinnego interesu w drodze aryzacji. Problematyka ta – dyskutowana poprzez wspomnienia przeszłych wydarzeń – ukazana jest w sposób zróżnicowany, zarówno z perspektywy sprawcy, jak i ofiary. W artykule wykazano, że fikcyjna opowieść – przy uwzględnieniu specyfiki literatury dla dzieci i młodzieży – odnosi się do aktualnych wydarzeń. Dzięki wprowadzeniu złożonych obrazów usytuowanych na różnych płaszczyznach czasowych oraz zastosowaniu nowoczesnych technik narracji powstaje autentyczność przy eksponowaniu procesów wewnętrznych zachodzących w protagonistce.
    Expropriation of Jewish property in the Nazi era and dealing with criminal history of the family by its descendants constitute the pivot of the young-adult novel "Die Zeit der schlafenden Hunde" (Let Sleeping Dogs Lie) by Mirjam Pressler. A confrontation with a Jewish victim of the expropriation induces the adolescent protagonist to expose the truth about the acquisition of the family business by her grandfather in the course of Aryanization. The issue is refreshed in the process of remembering and presented from two different perspectives: the one of the perpetrator and the one of the victim. The paper examines how the issue is dealt with taking into consideration the specifics of children’s and youth literature. The context of current affairs is also considered, as well as how, owing to the modern manner in which complex images at various time levels are presented, verisimilitude is achieved concerning the processes occurring in the main protagonist’s mind.
    Źródło:
    Colloquia Germanica Stetinensia; 2020, 29; 89-111
    2450-8543
    2353-317X
    Pojawia się w:
    Colloquia Germanica Stetinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-46 z 46

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies