Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "social theatre" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Stowarzyszenie, szkoła, spółdzielnia – wielogłos Teatru Węgajty
Association, school, cooperative: the polyphony of the Węgajty Theatre
Autorzy:
Hasiuk, Magdalena
Joanna, Kocemba-Żebrowska
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944468.pdf
Data publikacji:
2020-04
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Węgajty Theatre
Other Theatre School
grant system
social cooperative
social theatre
Opis:
The text presents the process of transformation of the organizational structure of the Węgajty Theatre and the related reformation of the group dynamics and methods of creative work. In the group’s complex organizational history, the turning point was the loss of permanent institutional support in 2011. After twenty-five years of work under the auspices of various cultural institutions in Olsztyn, the Węgajty Theatre was forced to function as a non-governmental organization. The text shows the impact of the grant system on the Theatre's activities and its strategies developed for conducting artistic work. Węgajty's most crucial activity, if the group is considered as a formation project, is the work of the Other Theatre School. The original form of artistic education is combined at the School with a return to socially engaged issues. The text also presents the pros and cons of a social cooperative created at the Węgajty Theatre to stabilize its financial situation.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 156; 1-31
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziecko jako twórca. Wpływ procesu twórczego na rzeczywistość dziecka na przykładzie realizacji projektu dziewczyńskiego „Teatru Mocy”
The influence of the creative process on the child’s reality based on the example of the girls’ project „Theater of Power”
Autorzy:
Koperska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029479.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
social theatre
children’s creativity
social change
girls’ empowerment
Opis:
Cultural institutions become more and more open to the implementation of inclusive projects aimed at a large and constantly expanding group of recipients-creators. The potential of amateur creativity has also been noticed in the field of theater activity, and thus the understanding of art as a sphere in which only professional artists have a voice has been surpassed. The idea of a theater devoted to children's imagination was anticipated in Poland by a patron of theatre pedagogy, Jan Dorman. Children's theater, drawing on the natural creativity of a child, the unlimited potential of his imagination and the tendency to play, places in the center of the creative process a child, who is not only a performer or spectator, but a committed author of activities – theatrical events. Playing the theater becomes a space for the child's participation, in which his voice has the driving force. Through art, creating an imaginary world, and thus moving in the world of fiction, the young artist develops skills that are necessary for full participation in real social life. Socially engaged theater is based on the assumption that art can be a common act because it is a dialogical meeting in which everyone can express themselves. Theater provokes both reflection and action, it presents a creative dialogue between man and the world. Art understood in this way transcends its aesthetic function, focusing on the process that its creators go through and the change it causes, which goes far beyond the theatrical event. The Girls' „Theater of Power” is an example of theatrical work in which the participation of girls was at the core of all activities. By following the creative potential and unlimited imagination of children, it became possible to get to know their worlds and learn sensitivity to the environment from them. The girls reflected on the school reality and, using the tools of the theater, created an alternative „School for Children”. As a result of this cooperation, the voices of the participants were manifested in a project of the world which was not only directed at children but also created by children.
Źródło:
Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media; 2021, 8, 2; 135-150
2719-8278
Pojawia się w:
Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lola Arias: Pozostać w fikcji, by przekroczyć fikcję
Lola Arias: To Remain in Fiction in Order to Transcend It
Autorzy:
Sztarbowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1815517.pdf
Data publikacji:
2021-02
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Lola Arias, Argentina, social theatre, memory performance, overlapping realities, speculative fabulation
Opis:
In this article, the author describes the work of the Argentinian artist, Lola Arias, from the perspective of her interest in individual and collective memory. The frame for this research is the notion of „time machine” compared with Maria Janion’s notion of „archive of existence”. The author situates the work and biography of Lola Arias the director, filmmaker and visual artist within the „archeontology in action”. Also, he describes Arias’ strategy of overlapping reality and fiction to project the new vision of the future. Her performances are juxtaposed with Donna Haraway’s notion of „speculative fabulation” according to whichsmall, individual stories help us to understand complex reality and new modes of perception.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 161; 7-35
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatralne rekonstrukcje Jakuba Skrzywanka
Jakub Skrzywanek’s Theatrical Reenactments
Autorzy:
Kowal, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22332817.pdf
Data publikacji:
2023-10
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
reenactment
theatrical reconstruction
theatre of the real
theatre for social justice
corporeality of the archives
Opis:
The main purpose of the article is to examine the reconstruction method as one of the most important features of Jakub Skrzywanek’s theatrical language. His own model of reconstruction of reality, placed against the background of Rebecca Schneider’s theory of reenactment, appears to be a tool for social intervention. An analysis of Skrzywanek’s performances that use reconstruction (Immoral Stories [Opowieści niemoralne], Spartacus. Love in the Time of Plague [Spartakus. Miłość w czasach zarazy] and Midsummer Night’s Dream directed with Justyna Sobczyk) confirms the thesis of the political nature of reenactment, and shows the evolution of the reconstruction method as well as the various strategies of reality replication employed by the director. The article also attempts to find common features and to chart a certain poetics of reconstruction. This consists of the use of archival documents in the performance, collaboration with groups of experts and specialists, exposing the corporeality of the archives, affective influence, Brecht’s V-effect and framing stage action with media and text indicators. The method of reconstruction, additionally equipped with a strong exposure of metatheatricality and the entanglement of theatre in media negotiations, finds its most perfect development in Skrzywanek’s latest premiere, Crime and Punishment. Due to the crimes of the Russians that we cannot understand [Zbrodnia i kara. Z powodu zbrodni Rosjan, których nie potrafimy zrozumieć].
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2023, 177; 201-228
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le théâtre français de contestation sociale autour de 1900 : l’exemple de Dégénérés ! de Michel Provins
Autorzy:
Kaczmarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912411.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Michel Provins
théâtre de contestation sociale
mépris
haine
dénigrement
dégénérescence
theatre of social protest
contempt
hatred
denigration
degeneration
Opis:
Dégénérés ! de Michel Provins est une œuvre particulière dans le répertoire du théâtre français de contestation sociale. Inspiré par les traités médicaux sur les cas de « dégénérescence », le dramaturge décide d’y brosser les portraits de bourgeois égoïstes et pervers qui, au lieu de remplir leurs obligations envers la société, s’enlisent dans une vie de débauche. L’écrivain exprime un mépris sincère à l’égard des élites moralement abaissées qui contribuent à la dégradation de toute la nation. Tout d’abord, il fustige les travers des politiciens qui font carrière aux dépens des plus démunis, puis, il dénigre les hommes d’affaires et banquiers qui s’enrichissent outrageusement par la spéculation, et enfin, il s’en prend aux artistes et littérateurs qui propagent des vices dévastateurs pour la santé publique. En dépit de son langage virulent, Provins ne pense pas à se rallier aux anarchistes, il veut bouleverser les consciences afin de régénérer l’humanité.
Degenerates! by Michel Provins is a particular work in the repertoire of the French theatre of social protest. Inspired by the medical treatises on cases of “degeneration”, the playwright decides to paint the portraits of selfish and perverse bourgeois who, instead of fulfilling their obligations to society, get bogged down in a life of debauchery. The writer expresses his sincere contempt for morally bankrupt elites who contribute to the degradation of the whole nation. First of all, he castigates politicians who make a career out of the poor, then he denigrates businessmen and bankers who enrich themselves outrageously by speculation, and finally, he attacks the artists and writers who propagate devastating vices for public health. Despite his virulent language, Provins does not think of allying with the anarchists, he wants to stir the consciences in order to regenerate humanity.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 215-229
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr bieżącej interwencji w rozpoznaniu teoretycznym
Theatre of Immediate Intervention in Theoretical Recognition
Autorzy:
Kostaszuk-Romanowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951578.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
theory of theatre
engaged theatre
immediate intervention
social problems
Opis:
The subject of this text is a particular type of an engaged theatre, which the author defines as the theatre of immediate intervention. Referring to opinions of theoreticians, but also critics and theatrical artists, she makes an attempt at establishing its definition. She discusses two most important determinants of this model of theatre: the formula of being up-to-date and the principle of “fast reaction” to current social problems.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2014, 5
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reklama teatralna w nowych mediach
Autorzy:
Rak, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/667294.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
theatre
advertisement
new media
social media
internet
Opis:
This article is a result of research of chosen Polish theatre advertising activity in new media. An author tried to extract their forms, starting from definitions of the “new media” and “theatrical advertisement”. She attempted to bring examples of the internet and off-line advertisements in the new media, using by theaters. The article is complemented by a list of the analyzed theaters and their presence in social media as a one of the form of advertisement in the new media.
Źródło:
Zarządzanie Mediami; 2014, 2, 1; 29-49
2353-5938
Pojawia się w:
Zarządzanie Mediami
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Social trauma and the theatre: a study of the formation of a non-conformist identity
Autorzy:
Truskauskaite, Vitalija
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470524.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pantomime theatre
Judita Vaiciunaite
Giedrius Mackevicius
social trauma
Opis:
The present article aims to analyse the social trauma implicit in the representation of the nonconformist identity formation in Judita Vaiciunaite’s play The Siege (Lithuanian Apsiaustis) directed by Giedrius Mackevicius. The play reflects on the experiences and inner states of characters as they struggle to survive in a seized city, wherein the motif of the seized city alludes to the political situation of Kaunas as a city seized by the totalitarian system. The play was performed by an amateur group in 1971 in the Kaunas Trade Unions Palace of Culture. The study relies on trauma studies by Danute Gailiene for the analysis of Giedrius Mackevicius’ debut experience; also it refers to the semantics of Judita Vaiciunaite’s play The Siege. In the staging of The Siege in 1971, on the contrary, the universal thematic dimension of this drama was emphasized.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2013, 11, 4; 9-18
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Forum Theatre in the prevention of exclusion from a peer group in the school space
Autorzy:
Forysiewicz, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628042.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Forum Theatre
social exclusion
Augusto Boal
conflict
drama
Opis:
Aim. The article is a report from the research conducted in 2017 during the Forum Theatre performance, and it demonstrates the possibilities of using the Forum Theatre of Augusto Boal in activities to prevent exclusion from the peer group of teenage students. The purpose of this article is to signal the possibility of using the idea of Boal in preventing exclusions in the school space. Methods. In order to discuss the problems, the analysis of source material and participant observations were used. Results. At Forum Theatre, young people reveal their worldview and value system by interacting with actors and performing stage activities. The teacher, observing the students actions in the performance, can assess their empathy, sensitivity and interpersonal competence. The teacher gets to know the qualities that affect the student’s mental state at the time of exclusion from the peer group. In the theatrical activity, the personality of the student with his or her predisposition to being a victim or torturer is revealed. Using the example of the analysed spectacle The Cage directed by Jarosław Rebeliński in 2017, it is clearly seen that the Forum Theatre makes it possible to get to know the student, and thus his or her problems in relation with peers. Forum Theatre shows the effects and causes of exclusion while simultaneously signalling to the teacher the symptoms of the problem manifesting themselves in the behaviour of young people. Conclusion. Forum Theatre can be a diagnostic method for teachers in activities preventing the exclusion of a student from a peer group at school. Forum Theatre can be used as a method of working with students at risk of exclusion due to intolerance, lack of acceptance or lack of developed communication skills.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2020, 11, 2; 335-342
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lepiej budować mosty niż ściany
Better to build bridges than walls
Autorzy:
Hasiuk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39814153.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr więzienny
dramatoterapia
teatr w więzieniu
resocjalizacja
prison theatre
dramatherapy
theatre in prison
social rehabilitation
Opis:
Tekst przybliża fenomen teatru w więzieniu. Zwraca uwagę na zróżnicowanie jego form i zależność od wielu kontekstów: społecznych kulturowych, geograficznych, a przede wszystkim politycznych, które niekiedy mają destrukcyjny wpływ na omawiane zjawisko. Więzienie poprzez specyfikę miejsca sprawia, że cechy konstytutywne sztuki teatru: jej efemeryczność, żywa obecność oparta na spotkaniu międzyludzkim aktora i widza, praca zespołowa i praktyka artystyczna, związane z transformacją świata w różnych wymiarach ulegają wzmocnieniu. Więzienie poprzez nieprzychylność warunków dla życia przebywających w nim osób stanowi wręcz wymarzone pole dla teatru, którego istotą jest „przekraczać” rzeczywistość, dystansować się względem niej, ukazywać jej ukryte oblicze, ujawniać rządzące nią mechanizmy, a dzięki temu przekształcać świat oraz stymulować na różnych planach rozwój człowieka: aktora i widza. W kontekście więziennym aspekt artystyczny pracy teatralnej o wiele wyraźniej niż np. w tzw. teatrze głównego nurtu wiąże się z aspektem ontologicznym, egzystencjalnym. Autorka postuluje także wprowadzanie terminów: „teatru tworzonego w więzieniu” zamiast „teatru więziennego” oraz zastępowanie w miarę możliwości określeń osadzeni/osadzone, więźniowie/więźniarki przez aktorzy/aktorki, twórcy/twórczynie, „współpracownicy/współpracowniczki z więzienia”.
The text discusses the phenomenon of theatre in prison. It focuses on the diversity of its forms and its dependence on many contexts: social, cultural, geographical, and primarily political, which sometimes have a destructive impact on the examined phenomenon. On account of its distinct characteristics, prison intensifies the constitutive features of the art of theatre: its ephemeral nature, living presence based on the interpersonal meeting of the actor and the spectator, team work and artistic practice, associated with the transformation of the world in its various dimensions. Because the living conditions are so unfavourable there, prison seems to be a dream field for theatre, the essence of which is to “transgress” reality, distance itself from it, reveal its hidden face and the mechanisms governing it, and thus transform the world and stimulate human development: the actor and the viewer, in several capacities. In the prison context, the artistic aspect of theatre work is linked to its ontological and existential aspect much more clearly than, for example, in the so-called mainstream theatre. The author also proposes introducing the term “theatre created in prison” instead of “prison theatre” and replacing where possible “inmates”, “prisoners” with “actors/actresses”, “creators”, “collaborators from prison”.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 2; 41-46
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Więcej niż teatr. Sprawozdanie z konferencji
More than theatre. A Report from the Conference Sessions
Autorzy:
Chojnacka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39814124.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr więzienny
dramaterapia
teatr w więzieniu
resocjalizacja
prison theatre
dramatherapy
theatre in prison
social rehabilitation
Opis:
W dniach 22–23 listopada 2018 w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk odbyła się międzynarodowa konferencja „Theatre and Drama in Prison. Prison in Theatre and Drama”. Dominował temat pracy teatralnej w więzieniu, referentami i uczestnikami dyskusji byli praktycy: artyści, terapeuci, wychowawcy, oficerowie służby więziennej. Mówili o własnych doświadczeniach oraz o ograniczeniach organizacyjnych i finansowych. Ich refleksje miały charakter socjologiczny i psychologiczny. Udział w teatrze znacząco wpływa na osadzonych, ale też na widzów z zewnątrz. Usłyszeliśmy o projektach realizowanych w USA, Szkocji, RPA i w Polsce (Warszawa, Wrocław, Grudziądz, Opole Lubelskie, Gębarzewo, Poznań, Kalisz, Kwidzyn, Sztum, Nisko, Nowogard, Gliwice, Stargard). Poznaliśmy programy i metody, m.in.: pracę z maskami, Popular Participatory Theatre, Theatre of the Opressed, Teatr Forum i „Shakespeare Behind Barns” (film Shakespeare Behind Bars, rejestrujący pracę nad Burzą w Luther Luckett Correctional Complex w Kentucky). Niektóre projekty skierowane są do określonej grupy więźniów, np. matek odbywających wyroki. Narzędziem resocjalizacji może też być muzyka, a miejscem izolacji np. dom opieki. Kilka referatów traktowało o uwięzieniu w dramacie i na scenie (Dom Bernardy Alba Lorki, Bunia i Gris de Ausencia Cossy, Giselle w interpretacji Matsa Eka). Ostatni dotyczył ograniczenia wolności artysty na przykładzie losów rosyjskiego reżysera Kiriłła Sieriebriennikowa. Konferencja przede wszystkim pokazała, że teatr w więzieniu ma ogromne znaczenie społeczne.
On 22-23 November 2018 at the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences, the international conference “Theatre and Drama in Prison. Prison in Theatre and Drama” took place. The subject of theatre work in prison dominated the proceedings, with practitioners: artists, therapists, educators, officers of the prison service, as speakers and participants of the discussion. They talked about their own experience and about organizational and financial limitations. Their reflections were of sociological and psychological nature. Participation in the theatre has a significant impact on prison inmates, but also on viewers from outside. We heard about projects carried out in the United States, Scotland, South Africa and Poland (Warsaw, Wrocław, Grudziądz, Opole Lubelskie, Gębarzewo, Poznań, Kalisz, Kwidzyn, Sztum, Nisko, Nowogard, Gliwice, and Stargard). We became familiar with the programmes and methods, including: working with masks, Popular Participatory Theatre, Theatre of the Oppressed, Forum Theatre and “Shakespeare Behind Bars” (the film Shakespeare Behind Bars, being a record of work on The Tempest at Luther Luckett Correctional Complex in Kentucky). Some projects are targeted at a specific group of prisoners, such as mothers serving sentences. Music can also be the instrument of rehabilitation, and a nursing home can be the place of isolation. Several papers addressed imprisonment in drama and on stage (Lorca’s House of Bernarda Alba, Cossa’s Bunia and Gris de ausencia, and Giselle in the interpretation of Mats Ek). The last paper focused on the restriction of the artist's freedom on the example of the fate of the Russian director Kirill Serebrennikov. The conference first of all showed that theatre in prison is of great social importance.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 2; 103-110
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr jako strategia budowania wspólnoty: Sztuka jest i nie jest rozwiązaniem
Theatre as a Strategy for Community Building: The Play Is (and Is Not) the Thing
Autorzy:
Lucas, Ashley
Biernat, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39814136.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr więzienny
teatr w więzieniu
sztuka więzienna
resocjalizacja
dramatoterapia
prison theatre
theatre in prison
prison art
social rehabilitation
dramatherapy
Opis:
Ashley Lucas skoncentrowała się na efektach psychologicznych i społecznych pracy teatralnej prowadzonej w więzieniach. Zauważyła, że działania teatralne realizowanych w zakładach karnych: próby, warsztaty, przedstawienia stwarzają okazję do budowania wspólnoty, kreowania i wzmacniania wspierających relacji; do pielęgnowania wzajemnego szacunku i współpracy pomiędzy pracownikami więzień, więźniami i osobami pochodzącymi spoza więzienia (artystami, wolontariuszami, widzami).Na potwierdzenie tej tezy autorka przywołuje doświadczenia pracy zespołu Open Hearts Open Minds w więzieniu Two Rivers w Oregonie nad Królem Learem (2013) i Zimową opowieścią (2014) Shakespeare’a oraz kontekst jej prezentacji. Analizuje postawę i działania aktorów oraz wybranych widzów, dzięki którym sytuacja teatralna posłużyła do nawiązania i rozwijania bliskich, rodzinnych kontaktów między osadzonymi, ich rodzinami, wolontariuszami spoza więzienia, aktorami i widzami. Mama Sharon i Ciocia Andrea po pierwszej wizycie na więziennym spektaklu nawiązały kontakt z osadzonymi, pisały do nich regularnie, wysyłały zdjęcia, przyjeżdżały na kolejne premiery i chętnie się z nimi spotykały, rozmawiały. Przedstawienia stały się katalizatorami relacji, które mają charakter wzajemny i partnerski, mogą wpłynąć na przemianę poszczególnych osób, są darem.
Ashley Lucas has focused on the psychological and social effects of theatre work carried out in prisons. She has observed that theatrical performances staged in penitentiaries: rehearsals, workshops, actual performances create an opportunity to build a community, forming and strengthening supportive relationships; to cultivate mutual respect and spirit of collaboration between prison employees, prisoners and people outside the prison (artists, volunteers, audience). To corroborate her thesis, the author invokes the experience of the work of the Open Hearts Open Minds group on Shakespeare’s King Lear (2013) and Winter’s Tale (2014) in the Two Rivers prison in Oregon, and the context of their performance. She analyses the attitude and actions of actors and selected members of the audience, owing to whom the theatrical situation served to establish and develop close family contacts between prisoners, their families, volunteers from outside the prison, actors and spectators. After their first visit to the prison performance, one of the inmates’ mother, Sharon (dubbed Mama Sharon), and his aunt, Andrea (Aunty Andrea), contacted the prisoners, wrote them regularly, sent pictures, came to the next premieres, and were happy to meet and talk to them. Performances became catalysts for relationships that were reciprocal and partner relations by nature, and being able to change the individuals; they are a gift.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 2; 75-81
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie rytuału w socjologii i innych naukach społecznych
THE CONCEPT OF RITUAL IN SOCIOLOGY AND OTHER SOCIAL SCIENCES
Autorzy:
Jestal, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498090.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
RITUAL
CEREMONY
THEORY
SOCIAL SCIENCES
MYTH
RELIGION
THEATRE
GENESIS
FUNCTION
TYPES OF RITUAL
Opis:
This article constitutes a critical review of the knowledge and theories regarding ritual and ceremony which have emerged in the social sciences. The impetus for this undertaking is the conviction that the issue of ritual has been paid insufficient attention – particularly in sociology. The text opens with deliberation on the subject of defining ritual and ceremony. Subsequently, the theories of ritual which explain existing ceremonies by looking at the conditions under which these observances arose are examined. This article comprises also ponderings on the place of ritual in sociological theory.
Źródło:
Analecta Archaeologica Ressoviensia; 2011, 6; 133-176
2084-4409
Pojawia się w:
Analecta Archaeologica Ressoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odkluczanie i Kobietostan – kolektywny charakter pracy teatralnej osób pozbawionych wolności
Unlocking and Womenstate – the collective character of theatre work of persons deprived of freedom
Autorzy:
Bresler, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38890063.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr więzienny
teatr w więzieniu
dramatoterapia
resocjalizacja
Kobietostan
Odkluczanie
sztuka więzienna
prison theatre
dramatherapy
social rehabilitation
prison art
theatre in prison
Opis:
Agnieszka Besler, realizująca projekty terapeutyczne w zakładach karnych: „Odkluczanie” i „Kobietostan”, prezentuje metodę stosowaną w pracy teatralnej w polskich więzieniach, zarówno męskich (Wrocław), jak i kobiecych (Krzywaniec). Polega ona na połączeniu i niezbędnym dopełnianiu się oddziaływań indywidualnych i grupowych. Opisując etapy pracy proponowanej teatralnym zespołom w więzieniach, Bresler wskazuje na te momenty w procesie twórczym, które wiązały się z sytuacjami kryzysowymi i wymagały kolektywnego znalezienia rozwiązań. W wielu sytuacjach ostatecznie okazywało się, że trudne momenty, niesprzyjające okoliczności i pewne (ale nie całkowicie ograniczające pracę!) trudności cementowały zespoły i pomagały im w osiągnięciu innego poziomu w pracy artystycznej. Paradoksalnie, czynniki ograniczające działały stymulująco nie tylko na indywidualnych twórców, ale także na relacje między nimi. Według autorki teatr tworzony w więzieniu pełni rolę pomostu, dzięki któremu możliwe staje się inne postrzeganie osoby odbywającej karę pozbawienia wolności oraz jej rzeczywisty powrót do społeczeństwa po wyjściu z więzienia. Teatr w opisywanej tutaj praktyce jest przede wszystkim aktywnym narzędziem indywidualnej przemiany. Umożliwia też odbudowę pozytywnych relacji międzyludzkich. Teatr potrafi wpłynąć na zmianę postawy społeczeństwa wobec osób osadzonych i opuszczających zakłady karne. Autorka podkreśla ogromne, pozytywne znaczenie prezentacji przedstawień tworzonych w więzieniach poza nimi na wolności oraz poza kontekstem sztuki więziennej.
Agnieszka Blesler, who has been running therapeutic projects in prisons: Unlocking and Womenstate, presents a method used in theatre practice in Polish prisons, both male (Wrocław) and female (Krzywaniec). It involves a combination of and necessary complementarity between individual and group effects. Describing the stages of the work suggested to the theatre groups in prisons, Bresler points out those moments in the creative process that were associated with crisis situations and required a collective search for solutions. In many situations, it eventually turned out that difficult moments, adverse circumstances and some difficulties (not stopping the work though) strengthened the groups and helped them to achieve another level in artistic work. The paradox is that the limiting factors stimulated not only individual creators, but also the relationships between them. According to the author, the theatre created in prison acts as a bridge, owing to which the person who is serving a prison sentence can be seen in a different light and can actually return to society after leaving prison. Within the practice the author has described theatre is primarily an effective instrument for individual transformation. It also enables the reconstruction of positive interpersonal relationships. Theatre can alter the attitude of society towards prison inmates and those leaving prisons. The author emphasizes the hugely positive meaning of the presentation of productions created in prisons outside of them, at large, and outside the context of prison art.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 2; 65-74
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preperformatywne cienie i ślady antropologii. O pograniczu nauk społecznych i teatru
Pre-performative Shadows and Traces of Anthropology. On the Borderline between Social Sciences and Theater
Autorzy:
Kozłowski, Marcin Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096378.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
Tematy:
anthropology
ritual
theatre
cultural performance
social drama
antropologia
rytuał
teatr
widowisko kulturowe
dramat społeczny
Opis:
Many anthropologists have their share in precursory ideas important for the development of Performance Studies. This article aims to present three main categories of anthropological contribution to the abovementioned field: debate, practice, and concepts. Although the meeting between Theatre and Anthropology in terms of a theory was late, the first signs of their collision can be found in ancient philosophy and literature topos Theatrum Mundi. In early Anthropology, we have the analysis of religion which takes into account relation between ritual and theatre. This analysis started a long debate and contributed to the theoretical basis of Performance Studies. In terms of research methods, both fields discussed prefer to rely on experience gained through fieldwork (Anthropology) and participation in the creative process (Performance Studies). This type of approach refers us to the participant observation, in which the scholar in his physical and mental self is forced to play various “roles”. Apart from its key role in the debate and equally important contribution to research practice Anthropology has a significant share in creating a theoretical basis of Performance Studies. The two most important concepts here are a cultural spectacle and social drama. The expression pre-performative used in this paper aims at emphasizing that the history and ubiquity of the performative aspect of cultural and social activities are vast and performative actions existed long before they started to be part of anthropological analyzes or became a ground on which new branch of social science started to grow.
Wśród prekursorskich myśli istotnych dla studiów performatywnych znajduje się dorobek wielu antropologów. Centralnym celem tego artykułu jest zaprezentowanie trzech głównych kategorii antropologicznego wkładu do tej dziedziny. Przedstawieniu kolejno podlegać będą: debata, praktyka i koncepcje. Chociaż spotkanie między teatrem a antropologią w wymiarze teoretycznym było późne, to pierwsza refleksja o takim charakterze wiązana być może z pojawieniem się toposu teatrum mundi w starożytnej filozofii i literaturze. Wczesna antropologia podjęła się analiz religii, uwzględniając kwestię relacji rytuału i teatru, co rozpoczęło jedną z najdłuższych debat, stanowiącą teoretyczne podłoże studiów performatywnych. Obie dziedziny preferują w swojej metodzie doświadczenie, pochodzące z badań terenowych lub partycypacji w procesie twórczym. Takie ujęcie odsyła nas do obserwacji uczestniczącej, w której to etnograf w swej cielesno-intelektualnej rozciągłości zmuszony jest do odgrywania różnych „ról’’. Antropologia, co oczywiste, oprócz kluczowej debaty i nie mniej ważnej praktyki badawczej odznacza się istotnym teoretycznym wkładem do studiów performatywnych, który omówiony zostanie na podstawie dwóch koncepcji: widowiska kulturowego i dramatu społecznego. W tym sensie wyrażenie pre-performatywny nie usiłuje zaprzeczyć odwieczności i wszechobecności performatywnego aspektu kulturowo-społecznych działań, a raczej wskazuje na czas, w którym – po pierwsze – nie stanowił on sformułowanego i wyjściowego elementu dla podejmowanych analiz antropologicznych i – po drugie – nie przyczynił się do powołania odpowiednich katedr.
Źródło:
Konteksty Społeczne; 2017, 5, 2; 7-28
2300-6277
Pojawia się w:
Konteksty Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies