Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "resekcja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Przeznosowe dojście mikroskopowe w operacji naczyniakowłókniaka nosogardła
Autorzy:
Gołąbek, Wiesław
Szymańska, Anna
Morshed, Kamal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398247.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
naczyniakowłókniak nosogardła
resekcja przeznosowa mikroskopowa
Opis:
Wstęp: Naczyniakowłókniak młodzieńczy jest rzadkim, niezłośliwym guzem naczyniowym wychodzącym z nosogardła. Leczeniem z wyboru jest operacja. W ostatnich latach duże znaczenie w leczeniu chirurgicznym tego guza mają techniki przeznosowe. Cel: Celem pracy było przedstawienie naszego doświadczenia w operacjach naczyniakowłókniaka z dostępu przeznosowego mikroskopowego. Materiał i metody: U 10 chorych guz usunięto przez nos przy użyciu mikroskopu, po wykonaniu badań obrazowych i angiografii tętnicy szyjnej. Embolizację tętnic zasilających guz wykonano przed operacją u siedmiu chorych. Dokonano retrospektywnego przeglądu dokumentacji medycznej pacjentów operowanych tą metoda. Głównym miernikiem wyniku leczenia było występowanie powikłań i nawrotów. Wyniki: Według klasyfikacji Andrewsa w grupie znajdowało się dwóch chorych z guzem w stadium I, sześciu chorych w stadium II i dwóch chorych z guzem w stadium IIIA. Obserwacja dziewięciu chorych przez 6–11 lat nie wykazała nawrotu guza. U jednego chorego z guzem IIIA wystąpił nawrót do tyłu od wyrostka skrzydłowatego i został usunięty w całości. U żadnego chorego nie wystąpiły powikłania ani podczas, ani po operacji. Wniosek: Przeznosowy dostęp mikroskopowy jest dobrym dojściem do usunięcia naczyniakowłókniaka nosogardła w stadium I-IIIA.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 5; 31-36
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chirurgiczne leczenie raka trzustki
Autorzy:
Masiak-Segit, Wioletta
Rawicz-Pruszyński, Karol
Skórzewska, Magdalena
Polkowski, Wojciech P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392889.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak trzustki
pankreatoduodenektomia
dystalna resekcja trzustki
Opis:
Jedynym sposobem dającym możliwość wyleczenia chorego na gruczolakoraka trzustki (RT) jest chirurgiczne wycięcie nowotworu. Za standardowe leczenie chirurgiczne resekcyjnego raka głowy trzustki uważa się klasyczną pankreatoduodenektomię (PD) metodą Kauscha-Whipple’a, lub PD z zaoszczędzeniem odźwiernika sposobem Traverso-Longmire’a. Najtrudniejszym technicznie i jednocześnie najważniejszym z punktu widzenia onkologicznego etapem PD, jest oddzielenie głowy trzustki od tętnicy krezkowej górnej. Opracowano kilka modyfikacji PD, koncentrując się na wykonaniu tego manewru we wczesnej fazie operacji, tj. przed przecięciem trzustki (nieodwracalnym etapem zabiegu). Procedury te w piśmiennictwie angielskim noszą nazwę „artery-first approach” lub „SMA-first approach”. Powstało pojęcie „mesopancreas”. Całkowite usunięcie mesopancreas wraz z proksymalną częścią jelita czczego jest uznawane za resekcję R0 w przypadku guza głowy trzustki z bezpośrednią lub pośrednią inwazją naczyń, lub przerzutami do regionalnych węzłów chłonnych, a w piśmiennictwie angielskim jest określane, jako pancreatoduodenectomy with systematic mesopancreas dissection (SMDPD). Dystalna resekcja trzustki (DRT) z powodu raka wiąże się z dużym odsetkiem dodatnich marginesów, niedostateczną liczbą usuniętych węzłów chłonnych, niskimi odsetkami przeżyć. Opracowano nową technikę - radykalną proksymalno-dystalną modułową pankreatosplenektomię (RAMPS). W RAMPS działania operacyjne przebiegają od strony głowy trzustki ku ogonowi, wcześnie zostaje przecięta trzustka, a splenektomia zostaje wykonana na końcowych etapach zabiegu. Wzorem PD, podejmowane są próby dalszej modyfikacji oryginalnej techniki RAMPS, zwłaszcza w kierunku SMA-first approach. Dla pacjentów z guzami trzustki granicznie resekcyjnymi lub zaawansowanymi miejscowo, po przebytym leczeniu neoadjuwantowym, opracowano metodę radykalnej resekcji z zaoszczędzeniem naczyń tętniczych - „the TRIANGLE operation”. Pomimo olbrzymiego postępu technik chirurgicznych, RT nadal jest wykrywany zbyt późno, w fazie uniemożliwiającej wykonanie skutecznej resekcji.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 2; 45-53
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesne wyniki resekcji wątroby techniką laparoskopową
Autorzy:
Stranek, Maciej
Pędziwiatr, Michał
Radkowiak, Dorota
Zychowicz, Anna
Budzyński, Piotr
Major, Piotr
Budzyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394089.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
laparoskopia
resekcja wątroby
przerzuty do wątroby
Opis:
Celem pracy było przedstawienie wczesnych wyników resekcji wątroby techniką laparoskopową. Materiał i metodyka. Przeprowadzono retrospektywną analizę chorych, u których wykonano resekcję wątroby sposobem laparoskopowym. Do analizowanej grupy włączono 23 chorych (11 kobiet i 12 mężczyzn). Średni wiek chorych wyniósł 61,3 lat (37-83 lat). U 15 chorych powodem kwalifikacji do zabiegu były przerzuty do wątroby raka jelita grubego, u 1 przerzut raka sutka, u 5 chorych pierwotny nowotwór wątroby. Pozostałych 2 chorych zakwalifikowano do resekcji wątroby w celu poszerzenia marginesu operacyjnego z powodu raka pęcherzyka żółciowego rozpoznanego w trakcie oceny patomorfologicznej preparatu po laparoskopowej cholecystektomii, pierwotnie wykonanej ze wskazań innych niż onkologiczne. Wyniki. U 11 chorych wykonano hemihepatektomię (9 prawostronnych i 2 lewostronne), u pozostałych 12 chorych mniejsze zabiegi resekcyjne (5 metastazektomię, 4 nieanatomiczne resekcje wątroby, u 1 bisegmentektomię, 2 resekcje łożyska pęcherzyka żółciowego). Średni czas zabiegu wyniósł 275 min (65-600 min). Średnia wielkość usuniętych guzów wyniosła 28 mm (7-55 mm). W trzech przypadkach wystąpiła konieczność konwersji do laparotomii spowodowana nadmiernym krwawieniem z miąższu wątroby. Powikłania pooperacyjne stwierdzono u 4 chorych (17,4%). Mediana czasu hospitalizacji wyniosła 6 dni (2 – 130 dni). Jeden chory (4,3%) został ponownie rehospitalizowany z powodu ropnia podwątrobowego i wymagał ponownej operacji. U wszystkich chorych w naszej grupie ocena histopatologiczna potwierdziła radykalność zabiegu (R0). Wniosek. Laparoskopowe resekcje wątroby wydają się być interesującą alternatywą dla leczenia zmian ogniskowych w wątrobie.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 33-43
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stenoza zespolenia po częściowej resekcji żołądka jako nietypowa przyczyna choroby refluksowej przełyku – opis przypadku
Autorzy:
Dec, Małgorzata
Bartoszek, Elżbieta
Baraniak, Jerzy
Przybylska-Kuć, Sylwia
Mosiewicz, Jerzy
Rękas-Wójcik, Agata
Piekarczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552328.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
resekcja żołądka
stenoza
refluks żołądkowo-przełykowy.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 493-495
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitacja chorych na nowotwory układu oddechowego
Rehabilitation of patients with cancer of the respiratory system
Autorzy:
Głogowska, Oliwia
Szmit, Sebastian
Głogowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1067886.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
powikłania pooperacyjne
rehabilitacja
resekcja płuca
wydolność wysiłkowa
Opis:
Many patients with lung cancer have concomitant chronic obstructive pulmonary disease and heart diseases. The planned anticancer therapy should be individualized in relationship of patient’s cardiac and pulmonary condition. Pulmonary rehabilitation is based on evidence, its main aim is to improve the quality of life by increasing physical fitness and optimal pattern of ventilation. It may prevent complications such as hypoxemia, respiratory infections, symptoms related to immobilization during hospitalization. Rehabilitation can be recommended both before and after lung resection. The most effective way to prevent post-operative complications is early respiratory physiotherapy before and after surgery. Properly rehabilitation can also be very useful in patients treated with palliative radio- or chemotherapy. The article is a summary of the available results and efficiency of the rehabilitation in patients with lung cancer.
Większość chorych na raka płuca ma współistniejącą przewlekłą obturacyjną chorobę płuc oraz chorobę serca. Zakres planowanego leczenia przeciwnowotworowego zawsze musi uwzględniać stan kardiologiczny i pneumonologiczny pacjenta. Rehabilitacja oddechowa jest opartym na faktach, wielokierunkowym i wszechstronnym postępowaniem, którego celem jest poprawa jakości życia przez zwiększenie wydolności fizycznej i optymalizację wysiłkowej wentylacji, a także zapobieganie występowaniu powikłań takich jak: hipoksemia, infekcje układu oddechowego, dolegliwości wynikające z unieruchomienia. Rehabilitację można zalecać zarówno przed resekcją płuca, jak i po niej. Najskuteczniejszym sposobem zapobieżenia pooperacyjnym powikłaniom jest wczesne usprawnianie przed- i pooperacyjne, zwłaszcza stosowanie fizjoterapii oddechowej. Odpowiednio przeprowadzona rehabilitacja może być również bardzo przydatna w fazie leczenia paliatywnego radio- lub chemioterapią. Artykuł stanowi podsumowanie dostępnych badań dotyczących rehabilitacji chorych na nowotwory układu oddechowego.
Źródło:
OncoReview; 2012, 2, 4; 236-243
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resekcja aorty w odcinku podnerkowym oraz żyły głównej dolnej z jednoczasową ich rekonstrukcją - opis przypadku
Autorzy:
Burlaka, Anton
Vasiliev, Oleg
Kolesnik, Olena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392018.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
jednoczesna resekcja żylna i tętnicza
rekonstrukcja
mięsak zaotrzewnowy
Opis:
Wstęp: Jednoczasowa resekcja mięsaka przestrzeni zaotrzewnowej i dużych naczyń z ich jednoetapową rekonstrukcją od niedawna uważana jest za optymalną strategię postępowania. Jednakże dotychczas w literaturze prawie nie opisywano jednoczesnej resekcji aorty i żyły głównej z ich rekonstrukcją z przyczyn onkologicznych. Metody: Zastosowano leczenie chirurgiczne mięsaka przestrzeni zaotrzewnowej, które obejmuje jednoczesną resekcję i rekonstrukcję podnerkowego odcinka aorty i żyły głównej dolnej. Wyniki: Rekonstrukcja naczyń trwała 40 minut, z czego przez 15 minut występowało niedokrwienie tętnicze. Przebieg pooperacyjny był powikłany wytworzeniem się prawostronnej przetoki moczowodowej i gromadzeniem się płynu w ranie, które leczono endoskopowo przez umieszczenie stentu w uszkodzonym prawym moczowodzie, oraz drenażem płynu pod kontrolą USG. Pacjenta wypisano do domu 25 dnia po operacji. Wnioski: Wierzymy, że taka strategia postępowania może być bezpieczna i skuteczna w przypadku szczegółowego doboru pacjentów oraz zastosowania podejścia wielodyscyplinarnego i zespołowego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 3; 43-46
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przetoka żołądkowo-jelitowo-okrężnicza u chorego po wcześniejszej resekcji żołądka i zespoleniu przewodowo-jelitowym z powodu powikłanej choroby wrzodowej – opis przypadku
Autorzy:
Hara, Marek
Forysiński, Karol
Teodorowicz-Struś, Edyta
Ciostek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394015.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
powikłana choroba wrzodowa
resekcja żołądka
przetoka żołądkowo-jelitowo-okrężnicza
Opis:
W pracy przedstawiono chorego leczonego operacyjnie z powodu perforowanej przetoki żołądkowo-jelitowo-okrężniczej ze współistniejącym ropniem powłok jamy brzusznej i objawami niedrożności przewodu pokarmowego. Wiele miesięcy wcześniej chory miał wykonaną resekcję żołądka i zespolenie przewodowo-jelitowe (Roux-Y) z powodu guza zapalnego powodującego zwężenie odźwiernika i obejmującego obwodowy odcinek przewodu żółciowego wspólnego. Po operacji chory cierpiał na nawracające bóle brzucha, które były powodem licznych hospitalizacji. Po kolejnym epizodzie dolegliwości ze współistniejącymi objawami niedrożności przewodu pokarmowego chory został ponownie przyjęty na nasz oddział i po przygotowaniu zakwalifikowany do leczenia operacyjnego. Wykonano blokową resekcję żołądka, zespolenia jelitowego i częściową resekcję okrężnicy poprzecznej. Ciągłość przewodu pokarmowego odtworzono wykonując zespolenie żołądkowo-jelitowe do izolowanej pętli jelita czczego, zespolenie pętli odwątrobowej do boku pętli odprowadzającej i zespolenie okrężnicy poprzecznej koniec do końca. Przebieg pooperacyjny był niepowikłany. Autorzy zwracają uwagę na okoliczności, które miały wpływ na odroczenie decyzji o operacji chorego, mimo często nawracających dolegliwości po pierwotnej operacji i licznych wcześniejszych hospitalizacjach.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 193-200
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena skuteczności leczenia dolegliwości bólowych u pacjentów w pierwszej dobie po przednich resekcjach odbytnicy z powodu nowotworu złośliwego
Evaluation of the effectiveness of pain management on the first day anterior rectal resections for malignant neoplasm
Autorzy:
Chojnacka-Kowalewska, Grażyna
Sopolińska, Magdalena
Chojnacka, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20728649.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
nowotwór złośliwy
ból
resekcja
odbytnica
malignancy
pain
resection
rectum
Opis:
Wstęp. Jednym z powszechnie występujących nowotworów złośliwych jest rak jelita grubego, który w około 33% przypadków obejmuje swoim zakresem odbytnicę. Rak jelita grubego jest odpowiedzialny za 10% wszystkich chorób nowotworowych, a obserwowane tendencje wskazują na dynamikę wzrostu zachorowalności na ten rodzaj nowotworu. Najczęściej stosowaną metodą leczenia nowotworu odbytnicy we wczesnych stadiach zaawansowania jest operacja. Objawem zarówno choroby nowotworowej jak i konsekwencji leczenia operacyjnego, stanowiąc często nieodłączny element jest ból. Dlatego też dla oceny efektywności likwidacji pooperacyjnych dolegliwości bólowych niezbędne staje się rozpoznanie ich specyfiki oraz rodzaju aktywności podejmowanej przez personel medyczny i pacjentów. Cel. Celem pracy była ocena skuteczności leczenia dolegliwości bólowych, u pacjentów w pierwszej dobie po przednich resekcjach odbytnicy z powodu nowotworu złośliwego. Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone w Centrum Onkologii im. Prof. Franciszka Łukaszczyka w Bydgoszczy, na Oddziale Klinicznym Chirurgii Onkologicznej wśród 100 pacjentów, którzy zakwalifikowani zostali do zabiegu operacyjnego w obrębie odbytnicy. Badanie było anonimowe i dobrowolne. Do badań wykorzystano polską wersję zmodyfikowanej skali HADS-M. Do oceny natężenia bólu używano skali numerycznej - NRS. Jako narzędzie badawcze zastosowano kwestionariusz ankiety własnej, zawierający pytania z zakresu oceny dolegliwości. W ankiecie zawarto również informacje dotyczące charakterystyki socjodemograficznej respondentów. Otrzymane wyniki poddano analizie statystycznej testem niezależności chi-kwadrat Pearsona, przyjęty poziom istotności statystycznej to p<0,05. Wyniki. Przed operacją najwięcej badanych w spoczynku odczuwało łagodny ból (47%), godzinę po operacji najwięcej odczuwało umiarkowany ból (47%), 4 godziny po operacji najwięcej odczuwało łagodny ból (43%) i również 24 godziny po operacji najwięcej odczuwało łagodny ból (49%), ale jednocześnie u 36% ból nie występował w ogóle. Test Chi-kwadrat wykazał istotne statystycznie zwiększenie bólu godzinę po operacji w porównaniu ze stanem przed operacją, oraz istotne statystycznie zmniejszenie bólu 4 godziny po operacji w porównaniu z okresem godzinę po operacji oraz istotne statystycznie zmniejszenie bólu 24 godziny po operacji w porównaniu ze stanem 4 godziny po operacji. Nieco ponad połowa respondentów (58%) deklaruje, że otrzymywane leki całkowicie zniosły ból. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że aż 4 na 5 badanych (79%) deklaruje, że dolegliwości bólowe występowały najczęściej w okolicy rany pooperacyjnej.  Blisko połowa respondentów (49%) uważa, że ból po usunięciu drenu zmniejszył się. Większość respondentów (72%) zaobserwowała u siebie zwiększenie dolegliwości bólowych podczas uruchamiania po operacji. Najwięcej badanych osób charakteryzowało doświadczany przez siebie ból jako okresowy (27%) lub kłujący (26%). Wnioski. Pacjenci odczuwają istotnie mniejszy ból po zastosowanym leczeniu. Po zabiegu odczuli zmniejszenie dolegliwości bólowych. Najczęściej odczuwane dolegliwości występowały w obrębie rany pooperacyjnej. Usunięcie drenu zmniejszyło dolegliwości bólowe. Najczęściej pacjenci w trakcie uruchamiania odczuwali ból okresowy.
Introduction. One of the most common malignancies is colorectal cancer, which in about 33% of cases it covers the rectum. Colorectal cancer is responsible for 10% of all cancers, and the observed trends indicate the dynamics of growth incidence of this type of cancer. The most common method of treating rectal cancer in the early stages is surgery. Pain is a symptom of both cancer and the consequences of surgical treatment, which is often an inseparable element. Therefore, in order to assess the effectiveness of postoperative pain relief, it is necessary to recognize their specificity and the type of activity undertaken by medical staff and patients. Aim. The aim of the study was to assess the effectiveness of pain treatment in patients on the first day after anterior rectal resection due to a malignant neoplasm. Material and methods. The research was carried out in the Oncology Center of Prof. Franciszek Łukaszczyk in Bydgoszcz, at the Clinical Department of General Oncology among 100 patients who were qualified for rectal surgery. The survey was anonymous and voluntary. The Polish version of the modified HADS-M scale was used for the study. A numerical scale - NRS was used to assess pain intensity. A questionnaire constructed by the author was also used. The method used was a diagnostic survey. The research technique was a questionnaire. As a research tool, a self-questionnaire was used, containing questions in the field of pain assessment. The survey also included information on the socio-demographic characteristics of the respondents. The obtained results were statistically analyzed by Pearson's chi-square test of independence, the assumed level of statistical significance is p < 0,05. Results. Before surgery, most subjects felt mild pain at rest (47%), one hour after surgery most felt moderate pain (47%), 4 hours after surgery most felt mild pain (43%) and also 24 hours after surgery felt most mild pain (49%), but at the same time in 36% there was no pain at all. The Chi-square test showed a statistically significant increase in pain one hour postoperatively compared to preoperatively, and a statistically significant decrease in pain 4hours postoperatively compared to one hour postoperatively, and a statistically significant decrease in pain 24 hours postoperatively compared to 4 hours after the surgery. Slightly more than half of the respondents (58%) declare that the medicines they received completely relieved the pain. Based on the conducted research, it was found that as many as 4 out of 5 respondents (79%) declare that pain was most common in the area of the postoperative wound. Nearly half of the respondents (49%) believe that the pain after drain removal has decreased. The majority of respondents (72%) observed an increase in pain during ambulation after surgery. Most of the respondents characterized their pain as intermittent (27%) or stabbing (26%). Conclusions: Patients feel significantly less pain after the treatment. After the procedure, they felt a reduction in pain. The most common complaints were in the area of the postoperative wound. Removal of the drain reduced the pain. Most often, patients felt periodic pain during actuation.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2022, 7, 3; 7-28
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki ryzyka i wskaźniki zapalne w nieszczelności zespolenia po całkowitym wycięciu mezorektum z wyłonieniem stomii
Autorzy:
Chernyshov, Stanislav
Alexeev, Mikhail
Rybakov, Evgeny
Tarasov, Mikhail
Shelygin, Yuri
Zarodniuk, Irina
Sukhina, Marina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392702.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
nieszczelność zespolenia
niska przednia resekcja
białko C-reaktywne
prokalcytonina
biomarkery
Opis:
Cel: Celem badania jest analiza czynników związanych z nieszczelnością zespolenia (NZ) po niskiej resekcji przedniej i całkowitym wycięciu mezorektum (LAR-TME) oraz określenie przydatności wczesnego pomiaru białek C-reaktywnych (CRP) i prokalcytoniny (PCT). Materiał i metody: Przeanalizowano przypadki 100 pacjentów w latach 2013–2016 poddanych LAR-TME z proksymalną stomią odprowadzającą. Pooperacyjne poziomy CRP i PCT mierzono w 3. i 6. dniu po zabiegu. Wyniki: Wystąpiło 11 klinicznych przypadków nieszczelności o negatywnym wpływie na jednoczynnikową analizę NZ u mężczyzn, z większymi i zwężonymi guzami, śródoperacyjną utratą krwi >200 ml, koniecznością okołooperacyjnej transfuzji krwi, niedokrwistością pooperacyjną i czasem zabiegu przekraczającym 180 minut. Po analizie wieloczynnikowej jedynie transfuzja krwi w okresie okołooperacyjnym była niezależnym czynnikiem ryzyka NZ. Zarejestrowane CRP było wyższe u pacjentów z NZ w porównaniu z przypadkami innymi niż AL w 3. dobie po operacji (odpowiednio 152,4 mg/L w porównaniu do 93 mg/L, p <0,0001) i 6. dobie po operacji (130,5 mg/L w porównaniu z 68,2 mg)/L; p <0,0001). Poziomy PCT również znacząco różniły się pomiędzy przypadkami AL i nie-AL w 3. dobie pooperacyjnej (odpowiednio: 0,5 ng/ml w porównaniu z 0,2 ng/ml; p <0,0001) i 6. dnia po operacji (1,16 ng/ml w porównaniu z 0,1 ng/ml, odpowiednio: p <0,0001). Zarówno CRP, jak i PCT wykazały wysokie wartości predykcyjne ujemne (NPV) w diagnozowaniu NZ w oba dni po operacji. Wniosek: Wysoki poziom NPV pomiarów CRP i PCT w diagnostyce nieszczelności zespolenia po przeprowadzeniu niskiej proktektomii odtwórczej może stanowić pomoc w podjęciu decyzji o wczesnym wypisaniu ze szpitala.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 3; 31-36
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wybranych operacji bariatrycznych na gospodarkę glikolipidową u pacjentów z otyłością
Autorzy:
Kruś-Hadała, Justyna
Cywiński, Jacek
Kaźmierski, Piotr
Kołomecki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392902.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chirurgia bariatryczna
RYGB
rękawowa resekcją żołądka
metabolizm glukozy
metabolizm tłuszczów
Opis:
Cel: Celem badania, które przeprowadzono w latach 2013–2015, było porównanie skuteczności dwóch operacji bariatrycznych: ominięcia żołądkowo-jelitowego (RYGB) oraz rękawowej resekcji żołądka (LSG) w zakresie redukcji masy ciała oraz poprawy metabolizmu węglowodanów i lipidów. Materiał i metody: Do badania włączono 20 chorych poddanych operacji RYGB (grupa I) oraz 20 pacjentów poddanych operacji LSG (grupa II). W dobie przed zabiegiem oraz w 1.,3. oraz 6. miesiącu po operacji kontrolowano masę ciała oraz oznaczano na czczo stężenia: glukozy, insuliny, hemoglobiny glikowanej, cholesterolu całkowitego, jego frakcji HDL i LDL oraz trójglicerydów, wyliczano wartość wskaźnika BMI, wskaźnika HOMA-IR oraz HOMA-B. Wyniki: W obu badanych grupach w czasie 6 miesięcy po operacji uzyskano istotne statystycznie obniżenie wartości wskaźnika BMI oraz stężenia glukozy, insuliny, hemoglobiny glikowanej, wskaźnika HOMA-IR i HOMA-B, obniżenie stężenia trójglicerydów oraz wzrost stężenia HDL-cholesterolu. W obu grupach nie uzyskano spadku stężenia cholesterolu całkowitego i jego frakcji LDL. W zakresie badanych parametrów pomiędzy badanymi grupami nie stwierdzono różnic istotnych statystycznie. Wnioski: W czasie 6 miesięcy od przeprowadzonej operacji zarówno RYGB, jak i LSG są równie skuteczne w zakresie redukcji masy ciała. W jednakowy sposób prowadzą również do poprawy metabolizmu węglowodanów i lipidów u chorych z otyłością.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 17-21
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krwiak śródścienny żołądka imitujący guz podścieliskowy przewodu pokarmowego – opis przypadku i przegląd literatury
Autorzy:
Spychała, Arkadiusz
Nowaczyk, Piotr
Budnicka, Aleksandra
Antoniewicz, Ewa
Murawa, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393198.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
krwiak śródścienny żołądka
guz podścieliskowy przewodu pokarmowego
całkowita resekcja żołądka
Opis:
W pracy przedstawiono opis przypadku pacjenta z krwiakiem śródściennym żołądka. W przeprowadzonych badaniach diagnostycznych wysunięto podejrzenie guza podścieliskowego przewodu pokarmowego. W badaniu gastroskopowym stwierdzono obraz prawidłowy, natomiast w badaniu tomografii komputerowej jamy brzusznej uwidoczniono wzdłuż krzywizny większej żołądka zmianę guzowatą wychodzącą z jego tylnej ściany, przylegającą do trzustki i śledziony. Chorego zakwalifikowano do leczenia chirurgicznego. Wykonano laparotomię, całkowitą resekcję żołądka, rekonstrukcję przewodu pokarmowego metodą Roux-en-Y. W pooperacyjnym badaniu histopatologicznym zaobserwowano obecność rozległego krwiaka penetrującego do tkanki tłuszczowej okołożołądkowej oraz liczne hemosyderynofagi i odcinkowe wykładniki tworzenia ziarniny zapalnej wskazujące na przewlekły charakter zmiany. Wyniki badań immunohistochemicznych w kierunku GIST (CD117, DOG-1, CD34, CD31, SMA, S-100, CKAE1/AE3, Ki-67) były ujemne. Przebieg pooperacyjny bez powikłań. Pacjent pozostaje pod stałą kontrolą i obserwacją. W kontrolnym badaniu gastroskopowym i tomografii komputerowej jamy brzusznej po 6 miesiącach od operacji stwierdzono obraz prawidłowy.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 62-65
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena przydatności programu komputerowego Maruyamy WIN-ESTIMATE 2.5 do oceny przerzutów w węzłach chłonnych u chorych z rakiem żołądka
Evaluation of WIN-ESTIMATE 2.5 Maruyama computer program in estimation of lymph nodes metastases in gastric cancer patients
Autorzy:
Zinkiewicz, K.
Bury, P.
Gomuła, H.
Zakościelny, A.
Głowacki, S.
Wallner, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261083.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
rak żołądka
resekcja żołądka
limfadenektomia
gastric cancer
stomach resection
lymphadenectomy
Opis:
Celem pracy jest przedstawienie możliwości programu komputerowego WIN-ESTIMATE, stworzonego w 1984 r. przez Keichi Maruyamę – ordynatora oddziału chirurgii w Narodowym Szpitalu Onkologicznym w Tokio, a następnie zmodyfikowanego i przystosowanego do środowiska Windows przez zespół Rüdigera Siewerta z Kliniki Chirurgii Uniwersytetu Technicznego w Monachium. Program ten w obecnej wersji 2.5 szacuje przedoperacyjną obecność przerzutów w węzłach chłonnych u poszczególnych chorych poprzez porównanie ich danych z informacjami zawartymi w bazie danych pacjentów leczonych w latach 1969-1989. W analizie retrospektywnej sprawdzono zastosowanie programu Maruyamy w polskim ośrodku chirurgicznym. Badaniami objęto 40 chorych na raka żołądka, w tym 9 kobiet i 31 mężczyzn. Wszyscy pacjenci przebyli resekcję żołądka z limfadenektomią w ówczesnej II Katedrze i Klinice Chirurgii Ogólnej Akademii Medycznej w Lublinie, a całość danych klinicznych i patologicznych wprowadzano do programu i poddano analizie statystycznej z zastosowaniem nieparametrycznego testu Kruskala- Wallisa. Analiza wykazała, że program ten umożliwia niezależnie od przyjętych standardów dokładną i indywidualną ocenę rozległości zabiegu operacyjnego.
The aim of the study is evaluation of possibilities of WINESTIMATE computer program application, created in 1984 by Keichi Maruyama, the head of the Surgery Department in National Cancer Center in Tokyo, and subsequently modified and Windows-adapted by Rüdiger Siewert’s team of the Surgery Department, Technical University of Munich. The upgraded 2.5 version of the program estimates preoperatively the presence of lymph nodes metastases in patients and compares data with records of patients who underwent surgical treatment between 1969 and 1989. Presented retrospective analysis shows how the application of Maruyama program complies with the situation of surgery centres in Poland. Forty gastric cancer patients (31 men and 9 women) were included in the study. All patients underwent stomach resection with lymphadenectomy in 2nd Department of General Surgery, Medical University of Lublin. The clinical and pathological data were introduced into the program. Kruskal and Wallis’ non-parametric test was used in the statistic analysis. Results evaluation proved that regardless of the adopted standards, computer program allows a thorough and individual estimation of the extent of the necessary surgical treatment.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2011, 17, 1; 62-66
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preoperative rehabilitation in patients undergoing pulmonary resections
Rehabilitacja przedoperacyjna u chorych przed operacjami resekcyjnymi płuc
Autorzy:
Kużdżał, Emilia
Gambuś, Karolina
Kużdżał, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790631.pdf
Data publikacji:
2021-08-28
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
resekcja płuca
fizjoterapia klatki piersiowej
powikłania
lung resection
chest physiotherapy
complications
Opis:
Wprowadzenie: Operacje resekcji miąższu płucnego prowadzą do nieodwracalnych zaburzeń oddechowych na skutek zmniejszenia powierzchni wymiany gazowej. Większość operacji, to zabiegi planowe, dzięki czemu możliwe jest wprowadzenie przedoperacyjnej rehabilitacji. Ma ona na celu zwiększenie sprawności fizycznej chorego, poprawę ruchomości klatki piersiowej i przepony, zwiększenie siły mięśni oddechowych oraz poprawę wentylacji płuc a także nauczenie pacjenta prawidłowego oddychania, efektywnego kaszlu oraz sposobów zmniejszania bólu. Poprawa wydolności oddechowej i wysiłkowej pacjenta przed operacją może zmniejszyć ograniczenie wydolności pooperacyjnej, a co za tym idzie również częstotliwość powikłań. Cel: Celem pracy była ocena wpływu rehabilitacji przedoperacyjnej u chorych poddawanych resekcjom miąższu płucnego z powodu NSCLC. Metoda: W celu zidentyfikowania publikacji z ostatnich 15 lat związanych z tematyką tego przeglądu przeszukano elektroniczne bazy danych: PubMed i Worldcat. Użyto także skali PEDro do oceny jakości metodologicznej wybranych artykułów. Wyniki: Spośród 236 otrzymanych publikacji 8 spełniło wszystkie kryteria, a po przeanalizowaniu ich piśmiennictwa znaleziono 2 dodatkowe artykuły spełniające kryteria przyjęte w tej pracy. W 9 wykazano pozytywny wpływ przedoperacyjnej rehabilitacji na stan pacjenta po operacji resekcji miąższu płucnego, w jednej wykazano wynik neutralny, a w żadnym z badań nie wykazano wpływu negatywnego. Wnioski: Przedoperacyjna rehabilitacja może przynieść korzystne efekty, które mogą utrzymywać się nawet do kilku miesięcy po operacji. Programy trwające ponad 2 tygodnie zwiększały wydolność pacjentów i zmniejszały częstość występowania powikłań pooperacyjnych.
Introduction: Pulmonary resections result in permanent impairment of the respiratory function due to reduction of the gas-exchange surface. Most of these procedures are elective, which makes it possible to implement a preoperative rehabilitation programme, aimed at increasing general fitness, improving chest and diaphragm mobility, muscle strength and lung ventilation, and also at training the proper breathing pattern, effective coughing and pain-relief techniques. Improvement of patients’ respiratory function and general fitness may contribute to the limitation of postoperative functional impairment, and therefore morbidity. Objectives: The aim of this systematic review was analysis of the effect of the preoperative rehabilitation on the postoperative course following pulmonary resections in lung cancer patients. Method: Systematic review of the literature published within the last 15 years was performed using PubMed and Worldcat databases. Methodological quality of selected papers was assessed using the PEDro scale. Results: Eight out of the 236 initially retrieved papers met the pre-set criteria, and search of the attached references found an additional 2 papers. In 9 of the papers included in the final analysis positive impact of the preoperative rehabilitation was shown, and no effect was found in one of them. There were no studies showing any negative effect of the preoperative rehabilitation. Conclusions: Preoperative rehabilitation may be beneficial, and its effects may last for several months after surgery. Rehabilitation programmes longer than 2 weeks were associated with functional improvement.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2021, 25(2); 23-31
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preoperative rehabilitation in patients undergoing pulmonary resections
Rehabilitacja przedoperacyjna u chorych przed operacjami resekcyjnymi płuc
Autorzy:
Kużdżał, Emilia
Gambuś, Karolina
Kużdżał, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790634.pdf
Data publikacji:
2021-08-28
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
lung resection
chest physiotherapy
complications
resekcja płuca
fizjoterapia klatki piersiowej
powikłania
Opis:
Introduction: Pulmonary resections result in permanent impairment of the respiratory function due to reduction of the gas-exchange surface. Most of these procedures are elective, which makes it possible to implement a preoperative rehabilitation programme, aimed at increasing general fitness, improving chest and diaphragm mobility, muscle strength and lung ventilation, and also at training the proper breathing pattern, effective coughing and pain-relief techniques. Improvement of patients' respiratory function and general fitness may contribute to the limitation of postoperative functional impairment, and therefore morbidity. Objectives: The aim of this systematic review was analysis of the effect of the preoperative rehabilitation on the postoperative course following pulmonary resections in lung cancer patients. Method: Systematic review of the literature published within the last 15 years was performed using PubMed and Worldcat databases. Methodological quality of selected papers was assessed using the PEDro scale. Results: Eight out of the 236 initially retrieved papers met the pre-set criteria, and search of the attached references found an additional 2 papers. In 9 of the papers included in the final analysis positive impact of the preoperative rehabilitation was shown, and no effect was found in one of them. There were no studies showing any negative effect of the preoperative rehabilitation. Conclusions: Preoperative rehabilitation may be beneficial, and its effects may last for several months after surgery. Rehabilitation programmes longer than 2 weeks were associated with functional improvement.
Wprowadzenie: Operacje resekcji miąższu płucnego prowadzą do nieodwracalnych zaburzeń oddechowych na skutek zmniejszenia powierzchni wymiany gazowej. Większość operacji, to zabiegi planowe, dzięki czemu możliwe jest wprowadzenie przedoperacyjnej rehabilitacji. Ma ona na celu zwiększenie sprawności fizycznej chorego, poprawę ruchomości klatki piersiowej i przepony, zwiększenie siły mięśni oddechowych oraz poprawę wentylacji płuc a także nauczenie pacjenta prawidłowego oddychania, efektywnego kaszlu oraz sposobów zmniejszania bólu. Poprawa wydolności oddechowej i wysiłkowej pacjenta przed operacją może zmniejszyć ograniczenie wydolności pooperacyjnej, a co za tym idzie również częstotliwość powikłań. Cel: Celem pracy była ocena wpływu rehabilitacji przedoperacyjnej u chorych poddawanych resekcjom miąższu płucnego z powodu NSCLC. Metoda: W celu zidentyfikowania publikacji z ostatnich 15 lat związanych z tematyką tego przeglądu przeszukano elektroniczne bazy danych: PubMed i Worldcat. Użyto także skali PEDro do oceny jakości metodologicznej wybranych artykułów. Wyniki: Spośród 236 otrzymanych publikacji 8 spełniło wszystkie kryteria, a po przeanalizowaniu ich piśmiennictwa znaleziono 2 dodatkowe artykuły spełniające kryteria przyjęte w tej pracy. W 9 wykazano pozytywny wpływ przedoperacyjnej rehabilitacji na stan pacjenta po operacji resekcji miąższu płucnego, w jednej wykazano wynik neutralny, a w żadnym z badań nie wykazano wpływu negatywnego. Wnioski: Przedoperacyjna rehabilitacja może przynieść korzystne efekty, które mogą utrzymywać się nawet do kilku miesięcy po operacji. Programy trwające ponad 2 tygodnie zwiększały wydolność pacjentów i zmniejszały częstość występowania powikłań pooperacyjnych.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2021, 25(2); 23-31
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejscowe zajęcie dolnego odcinka układu moczowego w pierwotnym raku jelita grubego – wyniki resekcji en bloc
Autorzy:
F.Hartwig, Morten
Bulut, Orhan
Niebuhr, Malene
Thind, Peter
Steven, Kenneth
Bülow, Steffen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393989.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
resekcja en bloc
rak jelita grubego
pęcherz
gruczoł krokowy
cystoprostatektomia
cystektomia
Opis:
Naciekanie narządów układu moczowego spowodowane zaawansowanym rakiem jelita grubego może utrudniać chirurgiczne uzyskiwanie marginesu operacyjnego wolnego od nacieku raka. Celem pracy była ocena wyników chorych na raka jelita grubego z naciekaniem narządów dolnego odcinka układu moczowego. Materiał i metodyka. Jest to kohortowe badanie retrospektywnie oceniające wyniki chirurgiczne i patologiczne po resekcji raka jelita grubego wraz z sąsiednimi narządami układu moczowego w związku z zaawansowanym rakiem jelita grubego. Do badania włączano pacjentów z pierwotnym rakiem jelita grubego z naciekaniem narządów układu moczowego, u których podjęto próbę pierwotnej resekcji. Wyniki. W badaniu wzięło udział 31 pacjentów, którzy zostali poddani leczeniu chirurgicznemu na naszym oddziale w latach 1997–2012. Mediana wieku wynosiła 65 lat (zakres 44-77 lat). U 17 chorych wykonano częściową cystektomię, u 1 częściową prostatektomię, u 8 cystoprostatektomię, u 2 cystektomię i u 3 prostatektomię. Całkowita chorobowość wyniosła 71% (95% przedział ufności (CI): 55-84%, n = 22). Śmiertelność 30-dniowa wyniosła 10% (95% CI: 0-23%, n = 3). U 27 spośród 31 pacjentów uzyskano margines operacyjny wolny od nacieku raka. U 4 z 28 pacjentów rozwinęły się przerzuty odległe (14%, 95% CI: 4-29%), u 11% wystąpiła wznowa miejscowa (95% CI: 0-25%, n = 3). Mediana okresu obserwacyjnego wyniosła 41 mies. (zakres 0–150 mies.). Badanie histopatologiczne wykazało naciekanie nowotworowe w przypadku 52% (95% CI: 35-69%, n = 15) resekowanych narządów układu moczowego. Całkowite przeżycie 5-letnie wynosiło 70%. Przeżycie 5-letnie w grupie poddanej radykalnej resekcji wynosiło 74%. Wnioski. Resekcja en bloc raka jelita grubego wraz z sąsiednimi narządami układu moczowego wiąże się z wysokim wskaźnikiem chorobowości. Jednak nadal w większości przypadków możliwe jest uzyskanie marginesu operacyjnego wolnego od nacieku raka.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 169-181
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies