Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nation building" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-35 z 35
Tytuł:
Between Nation-Building and Contestation for Power: The Place of Party Politics in Nigeria, 1923-2019
Autorzy:
Ogunyemi, Adetunji Ojo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015800.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
nation
nation-building
power
party politics
Nigeria
Opis:
By May 29, 2019, Nigeria’s Fourth Republic and democracy had achieved an unprecedented 20 unbroken years of active partisan politics and representative democracy. The First Republic had lasted barely three years (1963-1966); the Second Republic and its democratic institutions lasted just four years (1979-1983) while the Third Republic (19921993) could barely hold its head for one year. Hence, by mid-2019, not many analysts have congratulated Nigeria for its longest democratic experience since its independence from Britain in 1960, but hardly did any of them identify the core reasons for such a sustained rule of democratic ethos for two decades. In this paper, we show the origin and practice of political parties in Nigeria. We argue that the country had succeeded in its Fourth Republic as a democratic country because its law and constitution together with the political culture of the people had permitted multiparty democracy by which governments had been formed, political inclusion and popular participation ensured, and public policies initiated. We also present an analysis of party politicking in the country from its beginning in 1923 and conclude that Nigeria has achieved meaningful and sustainable dividends of democracy in her Fourth Republic because of a maturing culture of partisan politics.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2020, 4 (49); 51-71
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ethnic Fragmentation as Challenge for Post-Socialist Georgia
Rozbicie etniczne jako wyzwanie dla postsocjalistycznej Gruzji
Autorzy:
Abashidze, Zviad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953195.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
nation-building
ethnic minorities
civic integration
Opis:
Article is giving the information on basic situation on civic integration in Georgia. Georgia, as multi-ethnic country, is facing the obvious problems with civic integration. The biggest part of the minorities (Azeris and Armenians) are ill-represented and performed in Georgian public. Therefore, Georgian statehood stands against the severe problems of inclusion of minorities in public space. There are number of models of minority accommodation from the international perspectives and experiences. Georgia should choose one of them. However, there is no standard model of such issue. In every case, each country stands vis a vis peculiarities and 100% transplantation of any foreign model on local level is not relevant and adequate. Author, discussing the perspectives of civic integration, is arguing in favor of “integration” model against the “assimilation”, “differentiation” and pure “multiculturalism”. In case of “assimilation”, the country will face the just claims from the minority side about losing their identities. If we adjust the model of “differentiation”, that means to exclude the minorities from public life. Pure “multiculturalism” will stimulate the further fragmentation of the country. “Integration” model with some multicultural element seems more relevant and workable in Georgian realities.
Artykuł dostarcza podstawowych informacji na temat integracji obywatelskiej w Gruzji. Jako kraj wielonarodowościowy Gruzja w sposób oczywisty doświadcza wielu problemów związanych z integracją narodu. Najliczniejsze mniejszości – Azerowie i Ormianie – są w niedostatecznym stopniu obecne i nienależycie reprezentowane w sferze publicznej. Państwo gruzińskie staje więc przed trudnym problemem włączenia mniejszości do tejże sfery. Z perspektywy międzynarodowej wskazać można kilka modeli rozwiązania kwestii mniejszości. Gruzja powinna zdecydować się na jeden z nich. Brakuje jednak uniwersalnego wzorca postępowania w tej materii. Każdy kraj staje przed osobliwymi trudnościami i przeniesienie obcego modelu akomodacyjnego na lokalny grunt w skali jeden do jednego nie będzie ani właściwe, ani adekwatne. Autor, omawiając perspektywy integracji obywateli, opowiada się za modelem „integracyjnym”, a nie „asymilacją”, „dyferencjacją” czy czystym „multikulturalizmem”. W przypadku asymilacji władze kraju spotkają się z zasadnymi zarzutami ze strony mniejszości dotyczącymi zatracania się ich narodowej tożsamości. Model dyferencjacji oznacza wykluczenie mniejszości ze sfery publicznej. Czysty multikulturalizm będzie zaś prowadził do dalszej fragmentacji kraju. W gruzińskiej rzeczywistości bardziej odpowiedni i możliwy do zrealizowania wydaje się więc model integracji wzbogacony o element multikulturalizmu.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2015, 48; 190-206
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dimensions of Citizenship Policy in the Post-Yugoslav Space: Divergent Paths
Autorzy:
Džankić, Jelena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498677.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
citizenship
nation building
statehood
former Yugoslavia
Opis:
The break-up of the former Yugoslavia resulted in the establishment of seven states with manifestly different citizenship regimes. Relating the politics of citizenship to the dominant nation-building projects, this paper argues that in the post-Yugoslav countries in which nation-building projects are consolidated (Croatia, Slovenia and Serbia) citizenship regimes converge around ethnic inclusiveness, while in those where nation building is contested (Macedonia and Montenegro) territorial rather than ethnic attachments are articulated in citizenship policies. In the case of Kosovo, and to a certain degree Bosnia and Herzegovina, policies emphasise territory due to international involvement in the shaping of their citizenship regimes. Even though all of these states have adopted ius sanguinis as the main mechanism of citizenship attribution at birth, the different approaches to naturalisation and dual citizenship indicate that the politics of citizenship are inextricably linked to the questions of nation building and statehood. To explore these issues, the paper first outlines the main traits of citizenship policies in contested and consolidated states. It proceeds by looking at different naturalisation requirements in the two groups of states. It argues that extension to ethnic kin occurs only in countries in which statehood and nation building are consolidated, where it serves to project an image of national unity. In states that are challenged by several competing nation-building projects, citizenship attribution through ethnic kinship is impossible due to lack of internal unity. The paper also analyses approaches to dual citizenship, identifying patterns of openness and restrictiveness. By doing so, it links the politics of citizenship to the interaction of foreign policy mechanisms in post-Yugoslav countries and identifies the points where these regimes overlap or conflict with each other.
Źródło:
Central and Eastern European Migration Review; 2017, 6, 1; 31-48
2300-1682
Pojawia się w:
Central and Eastern European Migration Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nationalism and the issue of nation-building in the nineteenth century’s Georgian political thought
Autorzy:
Dundua, Salome
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450265.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Nationalism
nation-building
education
language
orthodoxy
Opis:
In this article, we discuss two different directions about the Georgian nationalism of the 19th century: first we consider, thetrinity of language, homeland, faith – maybe one of the best classical formulations of nationalist project. And second, in the process of creation of the nation, in the course of research of the Georgian nation-building of that period, we can not avoid the role of printed media. Georgian intellectuals published their opinions on general internal problems or foreign policy processes and all the most important ideas expressed by them were widespread by the printed media. Under strict censorship, discussing foreign policy processes was an indirect way to disclose the attitudes of Georgian intellectuals to the building Georgian nation, restoration of state, territorial integrity and independence, as well as to the colonial politics in generall. “Let’s be self-sufficient” is a phrase best describing the main purpose of Georgian intellectuals. However, it is noteworthy that the creators of that time Georgian nationalismprimarily sought to gain autonomy within the Russian Empire, while full political independence was due to the reality a far and difficult goal. Generally, Georgian nationalism developed during that period was clearly mild and was far from ethno-cultural discrimination that is o”en characteristic for nationalism.
Źródło:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2018, 8; 133-147
2084-848X
Pojawia się w:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Tale of Two Countries: Nation Building and Security Challenges in Myanmar and Indonesia
Autorzy:
RUSSELL, Martin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642133.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Indonesia
Myanmar
nation building
ethnic minorities
democratic transition
Opis:
For most of the former European colonies of South and Southeast Asia, the end of the Second World War was also the beginning of the end of colonial rule. With independence came the challenge of unifying disparate ethnic, religious and linguistic communities into cohesive nations– a challenge that some countries met more successfully than others. The price of failure could be high – hundreds of thousands were killed, and many millions displaced in 1947, as inter-communal conflicts tore British India apart. Indonesia declared independence in 1945 (a declaration not recognised by the country’s Dutch colonial rulers until 1949), while Burma (as Myanmar was then known) was granted independence by Britain in 1948. Both countries were able to avoid tragedies on the scale of the Indian Partition. Nevertheless, nation-building has been a difficult and as yet uncompleted process, the source of continuing challenges tonational security. This article looks at the situation in the two countries, traces the origins of some of the current problems, and attempts to explain why Indonesia has generally been more successful in this respect than Myanmar, despite the similarities in the initial situations of the two countries.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2018, 11; 409-419
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Book Review: Xavier Bougarel (2018). "Islam and Nationhood in Bosnia-Hercegovina: Surviving Empires". London-New York: Bloomsbury Academic
Autorzy:
Falski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508886.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Islam
Bosnia
Bosniak
empire
nation-building
Xavier Bougarel
Opis:
Book Review: Xavier Bougarel (2018). Islam and Nationhood in Bosnia-Hercegovina: Surviving Empires. London-New York: Bloomsbury AcademicThe review of the latest book by Xavier Bougarel focuses on the main concepts of the work: the notion of empire as a methodological and theoretical framework, the relation between Islam and the national idea, and the process of Bosniak nation-building. Recenzja książki: Xavier Bougarel (2018). Islam and Nationhood in Bosnia-Hercegovina: Surviving Empires. London-New York: Bloomsbury AcademicRecenzja najnowszej książki Xaviera Bougarela koncentruje się na najważniejszych kwestiach, takich jak: pojęcie imperium, będące ramą ideologiczną i teoretyczną dla interpretacji autora, relacja między Islamem a ideą narodową, oraz proces definiowania narodu boszniackiego.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2019, 8
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Дипломатична місія Євгена Онацького та її роль в україністиці ХХ століття
Jevhen Onacki’s Diplomatic Mission and its Role in the Ukrainian Studies of the 20th Century
Autorzy:
Jacymirska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844560.pdf
Data publikacji:
2015-07-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
diplomacy
Ukrainian culture
Jevhen Onacki
nation-building ideas
Opis:
In this paper I analyze the diplomatic activity of Jevhen Onacki and show his contribution into the development of Ukrainian studies in the twentieth century, especially in the history of Ukrainian culture, non-fiction literature, and lexicography. I also explore the notion of nation-building ideas, their theory and applications.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2015, 3; 299-306
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Re-framing Serbian identity within a global imaginary: Nation building through the Belgrade Waterfront project
Autorzy:
Tournois, Laurent
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20696043.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Śląski. Wydział Nauk Społecznych
Tematy:
nation-building
national identity
party strategies
nation branding
Belgrade Waterfront
Serbia
Opis:
The Belgrade Waterfront real estate development project has attracted a considerable amount of interest among scholars from various disciplines in a short period of time. Nevertheless, these works are limited in scope. This paper draws upon existing literature on nation building by first contextualizing it before adding insights from party strategies and cultural studies (with a particular focus on identity issues) research streams. It thus aims to contribute to the nascent debate about how the new ruling elite of Serbia uses such urban projects to emancipate from the nationalist rhetoric and supporting symbols of the 1990s. The main argument of this paper is that state narratives, media coverage and branded icons of Belgrade Waterfront illustrate political regime’s switch to the global to contain the national in order to build and publicize its own ‘revitalized’ idea of the nation and legitimize its take on power. The underlying strategy consists in manipulating individuals’ preferences by marginalizing opposition parties. The research design relies on a multi-method approach crossing participant and ethnographic observation over a period of 7 years, as well as a critical analysis of the Serbian regime’s discursive strategies and project’s branding efforts using an original visual material.
Źródło:
Political Preferences; 2022, 30, 2; 5-30
2449-9064
Pojawia się w:
Political Preferences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Old Dubrovnik, Young Serbia and Vague Croatia. Mental Maps in the Serb-Catholic Imagination in Dubrovnik
Autorzy:
Czerwiński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/601643.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Serb-Catholics
Dubrovnik
Dalmatia
nation-building
Serbia
Habsburg monarchy
Opis:
This article describes the experience of the community of Serb-Catholics living in Dubrovnik in the early twentieth century. It is based primarily on an investigation of the literary and cultural periodical Srdj (1902–08). This study focuses, firstly, on the conceptual ambivalence resulting from efforts to apply linguistic criteria to determine Serbian identity and, secondly, on the efforts to construct a mental map that would serve projections of Serbian symbolic territory. While the presence of the Serb-Catholic milieu in the city was short-lived (from the mid-nineteenth century to the First World War), it nevertheless left traces on the urban landscape that typified the ambivalent formation of national identity along religious lines, as Croatians were associated with Catholicism and Serbs with Orthodoxy.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2020, 121
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urbanizacja a procesy narodotwórcze na pograniczach ze szczególnym uwzględnieniem Europy Środkowo-Wschodniej
Urbanization and processes of natron-building on the borderlands with a particular focus on Central and Eastern Europe
Autorzy:
Sadowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952003.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
the processes of urbanization
nation-building
modernization and civilization
Opis:
In this article I will try to answer the question of what factors cause the formation of a new order on the borderlands of the changing social conditions and geopolitical, and they cause tensions and conflicts? I assume that the closer to understanding and explanation of the complexity of socio-cultural and political borderlands focused on Central and Eastern Europe need to take into account at least five macro-processes, which frequently overlap forming a particularly tight and often explosive system conditions. These are the processes of urbanization, modernization, nationalization (nation-building), civilization (“esternization”, “universalization”) and the expected implementation processes of social advancement. They were briefly presented with regard to the real order of their occurrence in practice. In conclusion, I emphasize the low intensity of the processes of a transcultural on the borderlands of Central and Eastern Europe.
Źródło:
Pogranicze. Studia Społeczne; 2016, 27 cz. 1
1230-2392
Pojawia się w:
Pogranicze. Studia Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Memory, Politics and the Construction of a Nation’s Identity. Internment Camp for Women (ALZHIR) near Astana (Kazakhstan)
Autorzy:
Nowicka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046459.pdf
Data publikacji:
2019-11-29
Wydawca:
Collegium Civitas
Tematy:
museum “ALZhIR”
Kazakhstan
nation building
glorification of national history
Opis:
The article analyses the contents of the Museum and Memorial Complex of Political Repressions and Totalitarianism Victims on the former Akmolinsky Camp for Wives of the Traitors of the Motherland (Akmolińskij łagierżon izmiennikow Rodiny, ALZhiR). The author describes and scrutinizes the functioning of the museum “ALZhIR” in the context of internal and external politics of the Kazakhstan state conducted by president Nursultan Nazarbayev and his allies. The museum not only introduces the camp reality but also highlights the support given to the Kazakh state and Kazakh nation. The author focuses on the analysis of those aspects of the museum content that present the national ideology, which main ideas are a glorification of Kazakh history, culture and humanitarianism (i.e. fundamental requirement of giving aid to the people in need).
Źródło:
Zoon Politikon; 2019, 10; 163-185
2543-408X
Pojawia się w:
Zoon Politikon
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Gagauz Republic: Internal Dynamics of De Facto Statehood
Autorzy:
Kosienkowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647904.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Gagauz Republic
Gagauzia
de facto state
state-building
nation-building
Opis:
The post-Soviet area is a home for a several de facto states, which are entities that resemble "normal" states but lack international recognition. This paper examines a historical and under-researched case study of the Gagauz Republic (Gagauzia), a de facto state that existed within Moldova between 1990 and 1995. Drawing on a new suite of sources – interviews, memoirs and journalism – it analyses the territorial, military, political, and socio-economic dimensions of the Gagauz de facto statehood, tracing how the Gagauz authorities proceeded in consolidating Gagauzia’s statehood through processes of state- and nation-building. This study concludes that the Gagauz leadership was moderately successful in its activities.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2017, 24, 1
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“The White Experiment”: Racism and the Broome Pearl-Shelling Industry
Autorzy:
Affeldt, Stefanie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/888921.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Australia
nation-building
racism
Broome
pearl-shelling
Australian Labor Party
Opis:
With the Federation of Australia, aspiration for racial homogeneity was firmly established as being fundamental to national identity. Therefore, increasing criticism was directed against Asian employment in the pearl-shelling industry of Broome. It was not least against the backdrop of population politics, that several efforts were implemented to disestablish the purportedly ‘multiracial enclave’ in ‘White Australia.’ These culminated in “the white experiment,” i.e. the introduction of a dozen British men to evince European fitness as pearl divers and initiate the replacement of Asian pearling crews. Embedded in these endeavours were reflections of broader discourses on ‘white supremacy’ and racist discrimination.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2019, 28/3; 43-58
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE SPIRIT THAT PERMEATES THE HUMAN SOUL: ANTHROPOLOGY, NATIONAL EPIC, AND NATION-BUILDING IN KYRGYZSTAN
Autorzy:
Wielecki, Kamil M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/960511.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
nation-building
national ideology
anthropology
Epic of Manas
Kyrgyzstan
Askar Akaev
Opis:
The paper discusses the uses of the myth of Manas in post-Soviet Kyrgyzstan. Manas, the biggest cultural hero of the Kyrgyz people, is considered the Father of the nation. The Epic of Manas, in turn, is considered the longest ever written, and serves as a synecdoche for all Kyrgyz culture. Based on my ethnographic fieldwork research, I argue that the content of the epic has only a loose connection to ways in which it has been applied in practice as a key element in the Kyrgyz nation-building process after the dissolution of the Soviet Union. I briefly refer to the content of the epic and a few theories on its provenance. Next, I describe Manas Ordo – a big architectural complex built around the symbolic tomb of Manas – as well as many controversies attached to the place. Finally, I describe the national policies of post-Soviet Kyrgyzstan’s first president, Askar Akaev, and comment on the crucial role of native anthropology in the construction of national ideology in contemporary Kyrgyzstan.
Źródło:
Facing Challenges of Identification: Investigating Identities of Buryats and Their Neighbor Peoples; 99-131
9788323547334
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Of Slaveholders and Renegades: Semantic Uncertainties in Volodymyr Antonovych’s Conversion to Ukrainianness
Autorzy:
Herlth, Jens
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678427.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
19th century Ukraine
populism
nation-building
linguistic nationalism
Volodymyr Antonovych
Opis:
Of Slaveholders and Renegades: Semantic Uncertainties in Volodymyr Antonovych’s Conversion to UkrainiannessIn an article published in the St. Petersburg-based Ukrainian language journal Osnova (Foundation) in 1862, Włodzimierz Antonowicz, formally the descendant of a Polish family from the landed gentry in Ukraine, declared that from then on he would consider himself a Ukrainian. In the present essay, I analyze the polemics around what can be called Antonovych’s conversion from Polishness to Ukrainianness. Antonovych as well as his adversaries brought into play various concepts of nationality and national identity, switching quite freely between various frames of references (political thought of the Enlightenment and the Romantic era, contemporary historical fiction, and historiography). Panowie i renegaci: semantyczne niuanse konwersji Włodzimierza Antonowicza na ukraińskośćW artykule opublikowanym w 1862 roku w petersburskim ukraińskojęzycznym dzienniku „Osnova” Włodzimierz Antonowicz, formalnie potomek polskiej rodziny ziemiańskiej z Ukrainy, oświadczył, że od tego momentu będzie siebie uznawał za Ukraińca. Autor eseju analizuje polemikę wokół tego, co można nazwać konwersją Antonowicza od polskości do ukraińskości. Antonowicz, podobnie jak jego adwersarze, posługiwał się różnymi koncepcjami narodowości i tożsamości narodowej, dość swobodnie przechodząc do odmiennych odniesień w myśli politycznej (Oświecenia i epoki romantyzmu, współczesnej prozie historycznej i historiografii).
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2017, 49
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reflections on the particular and the universal: unity and diversity in social life and social theory
Autorzy:
Streeck, Wolfgang
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25193350.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
social integration
institutional change
intermediary institutions
nation-building
varieties of capitalism
Opis:
How do the general and the specific, or unity and diversity, relate to social life and political practice? The essay investigates four areas of social theory that may be fruitfully explored in terms of a constitutive tension between universal and local forces: endogenous institutional change, the role of intermediary organizations in the governance of industrial relations, nation-building, and the origin of capitalist diversity.
Źródło:
Society Register; 2023, 7, 2; 7-20
2544-5502
Pojawia się w:
Society Register
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
IDENTIFYING LOCAL PEOPLE: COLONIAL AND POSTCOLONIAL PRACTICES IN CENTRAL ASIA
Autorzy:
Kieniewicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/961207.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
identity
colonialism
ethnicity
nation-building processes
postcolonial theory
Central Asia
Great Game
Opis:
The article addresses the infl uence on Central Asian reality exerted by naming and the practice of identifying the peoples inhabiting this area by dominant Others. I note that the identifi cation of those human communities was always an act of aggression that led to establishing a relation between rulers and those subordinate to them. I submit that what joins various epochs in the history of the human communities of Central Asia is not imperialism but rather colonialism, and propose describing those processes by means of a systemic concept of colonialism. Imperial practice in Central Asia was based on subordinating tribal communities and non-national states without deeper interference into their inner structures. Up until the 20th century the three great powers jockeyed above all to block one another. The change following the collapse of the USSR did not lead to the creation of regional independence. Rather, the national identities of the new states are a product of the modernization compelled by Soviet policies. This especially concerns small communities that, always valuing their autonomy, did not strike observers-explorers as material for nations. The preponderance of the external point of view along with the infl uence of images arisen in the dominant surrounding (including that of science) maintain these local communities in a state of backwardness. Identifi cation and classifi cation remain an eff ective tool for blocking their path toward establishing a new identity.
Źródło:
Facing Challenges of Identification: Investigating Identities of Buryats and Their Neighbor Peoples; 23-47
9788323547334
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foreign homeland. Folklore and national attitudes of ethnic minorities
Zagraniczna ojczyzna. Folklor a postawy narodowe mniejszości etnicznych
Autorzy:
Marcol, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18104645.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
folklor
mniejszość narodowa
budowanie narodu
tożsamość
folklore
national minority
nation-building
identity
Opis:
The article aims to present the relationship between folklore and the formation of national attitudes in members of ethnic minorities. The issue is considered on the example of two ethnic groups: Silesians from the Trans-Olza (Czech Republic) and Touts living in the region of Serbian Banat (Republic of Serbia). Folklore is presented from an anthropological perspective, as communication practices of specific communities, which manifest what the communicative community considers important in terms of content and form of communication, as well as what it regards as axiologically acceptable. Performing their world-forming function, texts of folklore have an impact not only on shaping cognitive habits, but also on forming collective memory or directing social moods. In the case of minority groups, it is inspiring to observe the nation-forming function of folklore, as well as the influence of folklore texts on defining the boundaries of an ethnic group.
Artykuł ma na celu ukazanie zależności pomiędzy folklorem a kształtowaniem postaw narodowych członków mniejszości etnicznych. Problematyka ta będzie rozpatrywana na przykładzie dwu grup etnicznych: Ślązaków z Zaolzia (Republika Czeska) oraz Toutów zamieszkujących serbski Banat (Republika Serbii). Folklor jest tutaj ujmowany z perspektywy antropologicznej, jako praktyki komunikacyjne określonych społeczności, w których przejawia się to, co wspólnota komunikatywna uważa za istotne pod względem treści i formy przekazu, jak również to, co uznaje za aksjologicznie akceptowalne. Teksty folkloru, pełniąc funkcję światotwórczą, mają wpływ nie tylko na kształtowanie przyzwyczajeń poznawczych, ale też na formowanie pamięci zbiorowej czy ukierunkowanie nastrojów społecznych. W przypadku grup mniejszościowych inspirująca jest obserwacja narodowotwórczej funkcji folkloru, jak również wpływu tekstów folkloru na określanie granic grupy etnicznej.
Źródło:
Łódzkie Studia Etnograficzne; 2023, 62; 83-100
2450-5544
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokument myśli otwartej. Studia poleskie Józefa Obrębskiego a rozważania o grupach etnicznych i stosunkach narodowościowych w polskiej etnologii i socjologii
Autorzy:
Lubaś, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678412.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Józef Obrębski
ethnicity
nationalization
nation-building process
Polesie region
Polish ethnology and sociology
Opis:
A document of open thought: Józef Obrębski’s studies on the Polesie region and debates on ethnic groups and nationality relations in Polish ethnology and sociologyThis article attempts to reconstruct and examine the concept of the ethnic diversity and nationalization process found in the writings of the Polish anthropologist and sociologist Józef Obrębski (1905-1967). It will be argued that Obrębski view on ethnic diversity and the nationalization allowed him not only to conceive of a highly original idea of nation-building process but also maintain a critical distance from the two forms of reflection and practice – “investigative modalities” – influential in the field of ethnic and national studies in prewar as well as in postwar Poland: “ethnogeography” and the “sociology of nation”. In the same time this text aims at underscoring usefulness of Obrębski ideas for contemporary analysis. Close reading of Obrębski works provides us with fresh tools for the ethnographic processual examination of the nationalization policies. It draws special attention to the process of nationalization of local populations, highlighting various and contradictory consequences of nationalization process: integration and homogenisation on the one hand and exclusions of minorities and class hierarchization of people on the other. Dokument myśli otwartej. Studia poleskie Józefa Obrębskiego a rozważania o grupach etnicznych i stosunkach narodowościowych w polskiej etnologii i socjologiiCelem artykułu jest omówienie koncepcji grup etnicznych i procesów unaradawiania wyłaniających się z prac Józefa Obrębskiego. W szczególności chodzi o wykazanie, że swoimi badaniami na Polesiu Obrębski wniósł niezwykle oryginalny wkład w badania stosunków etnicznych i narodowościowych, podając jednocześnie w wątpliwość niektóre założenia tkwiące u podstaw dwu modalności dociekań obecnych w polskich badaniach nad etnicznością i kwestiami narodowymi: czyli etnogeografii oraz socjologii narodu. Jednocześnie tekst służy ukazaniu aktualności propozycji teoretycznych i metodologicznych Obrębskiego w badaniach stosunków etnicznych i narodowościowych. Lektura pism Obrębskiego dostarcza perspektywy umożliwiającej nie tylko krytykę nacjonalizmu metodologicznego ale również daje podstawy do procesualnej, etnograficznej - uwzględniającej mikrostrukturalny wymiar władzy - analizy zjawisk etnicznych i stosunków narodowościowych. Otwiera to możliwość badania różnych niekiedy odmiennych i sprzecznych ze sobą efektów procesów unaradawiania, zarówno integracji i wyrównywania szans jak też konfliktów i wykluczenia społecznego.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2019, 51
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Torn between patriotic, civic and disciplinary aspirations. Evolving faces of Belgian and Flemish history education, from 1830 to the future
Autorzy:
Van Nieuwenhuyse, Karel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678188.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
history education
Belgium
nation-building
democratic participation
global citizenship
identity-building
historical consciousness
historical thinking
Opis:
Torn between patriotic, civic and disciplinary aspirations. Evolving faces of Belgian and Flemish history education, from 1830 to the futureHistory education worldwide faces competing, rival visions and even contrasting expectations. Those expectations can be clustered in three main groups, each pursuing a different main goal for and a different approach towards studying the past: ‘nation-building and social cohesion’, ‘democratic participation and civic behavior’, and ‘disciplinary understanding’. This contribution examines how secondary school history education in Belgium (since its establishment in 1830) has been given shape, and how its main goals have evolved. Belgium (and later on Flanders) serves as an interesting case study, as the country testifies to a difficult, contested past, has evolved into a nation-state in decline, and is increasingly characterized by intercontinental immigration. Using the three clusters of rival expectations as an analytical framework, it is analyzed what the consecutive main goals for the school subject of history have been, which changes occurred throughout the past two centuries and why, and what have been the effects of these different types of history education on young people. The analysis allows to discern three main stages in the history of history education in Belgium/Flanders. For all three, the main goals are explained, and their effects examined. This contribution concludes with critically discussing the different aims, and, while reporting on the current reform of the school subject of history in Flanders, setting a fourth aim to the fore. Rozziew pomiędzy aspiracjami patriotycznymi, obywatelskimi i zrozumieniem dyscypliny. Ewolucja oblicza nauczania historii w szkołach Belgii i Flandrii od 1830 roku i jego przyszłośćNa całym świecie nauczanie historii napotyka konkurujące i rywalizujące ze sobą wyobrażenia, a nawet rodzi sprzeczne oczekiwania. Oczekiwania owe można ująć w trzy kompleksy zasadniczych zagadnień, przy czym każdy z nich ma inny główny cel studiowania przeszłości i inaczej do niego podchodzi; są to: „budowanie narodu i spójność społeczna”, „demokratyczna partycypacja i postawy obywatelskie” oraz „rozumienie dyscypliny”. Artykuł omawia, w jaki sposób kształtowało się nauczanie historii w szkołach średnich w Belgii (od jej powstania w 1830 roku) i jak ewoluowały jego główne cele. Belgia (a później Flandria) służy jako interesujący przypadek badawczy, gdyż kraj ten doświadczył trudnej, kontestowanej przeszłości, stał się państwem jednonarodowym w upadku i coraz bardziej właściwa mu jest międzykontynentalna imigracja. Wykorzystując wspomniane wyżej trzy kompleksy złożonych oczekiwań jako analityczne ramy badawcze, autor analizuje najistotniejsze zadania, które stoją przed przedmiotem szkolnym historia, następnie omawia zmiany, które zaszły w tym zakresie w minionych dwóch stuleciach i wyjaśnia ich przyczyny, a wreszcie docieka, jaki wpływ odmienne rodzaje nauczania historii wywarły na młodych ludzi. Analiza pozwala wyróżnić trzy zasadnicze etapy w dziejach nauczania historii w Belgii / Flandrii. Autor objaśnia, jakie główne cele stały przed wszystkimi trzema grupami i jakie przyniosły efekty. Artykuł zamyka krytyczna ocena omawianych celów oraz przedstawienie aktualnie mającej miejsce reformy przedmiotu szkolnego historia we Flandrii, a na końcu wskazanie czwartego celu: edukacji na przyszłość. [Trans. by Jacek Serwański]
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2018, 50
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Picturebooks and politics: Israeli children’s picturebooks during the shift from pre-state to statehood
Autorzy:
Darr, Yael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1388184.pdf
Data publikacji:
2016-05-29
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Israeli picturebooks
Hebrew nation-building
political acts in children’s literature
Fania Bergstein
Opis:
Cultures vary according to the level of political potency they attribute to their young readers. Some ascribe to their children the ability to experience political solidarity and are eager to offer them literaturę accordingly. Other cultures try to exempt children from taking any public interest and shield them within the home and family, distant from what is regarded as the aggressive public arena. In rare cultural and social conditions shifts from one attitude to another regarding children’s political potency can be quite extreme. This article points to a dramatic change in the nature of politicization of Hebrew children’s picturebooks, which took place in the decade following the establishment of the State of Israel in 1948. This period saw a rapid transition from the former overt politicization of children’s literature to a striking and active avoidance of political content. During the first decade of Israeli statehood children’s picturebooks decisively disencumbered the children of their former active political tasks, thus implementing a new politics of a civic society in a sovereign state.
Źródło:
Problemy Wczesnej Edukacji; 2016, 34, 3; 36-47
1734-1582
2451-2230
Pojawia się w:
Problemy Wczesnej Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Вопрос национального единства в современной России: возможен ли единый национальный миф?
Autorzy:
Barynkin, Artem
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027421.pdf
Data publikacji:
2021-09-08
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Russia
nation-building
historical policy
the Constitution
Россия
национальный миф
историческая политика
Конституция
Opis:
Автор, исходя из концепции нации как воображаемого сообщества, разделяя существование научных концепций «этнических» и «гражданских» наций, рассматривает возможность создания единого национального мифа, который может стать важнейшим конструктом в формировании национального единствa в многонациональной стране. На основе ряда законодательных инициатив, поправок к Конституции России 2020 года, с учетом отдельных аспектов исторической политики в России, автор приходит к выводу, что после 2014 года из-за украинского и сирийского кризисов, давления санкций США и Европейского Союза, политической конфронтации с Западом, российские власти стали ситуативно прибегать к мобилизации общественного мнения. Такая политика может дать результаты только в краткосрочной перспективе. Национальное единство, основанное на едином «национальном мифе», принимаемом большей частью российского общества, потребует более тщательной работы и деликатного включения в информационное пространство, а также в образовательные программы среднего и высшего образования.
The author, relying on the concept of nations as imagined communities, sharing the existence of the scientific concepts of “ethnic” and “civil” nations, considers the possibility of the emergence of a single national myth, which could become the most important construct in the formation of national unity in a multinational country. Based on various legislative initiatives, amendments to the Constitution of Russia, considering certain aspects of historical policy in Russia, the author concludes that after 2014, on the background of the Ukrainian crisis, the Syrian crisis, US and European Union’s 188 Artem Barynkin sanctions pressure and political confrontation with the West, the Russian authorities situationally started the mobilisation of public opinion. This policy is capable of producing results only in the short term. Achievement of national unity based on the single national myth, acceptable for most of the Russian society, will require more thorough work and delicate inclusion in the information space, as well as in the educational programs of secondary and higher education
Źródło:
Przegląd Europejski; 2021, 2; 187-194
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reading and Mapping the Worldviews of Island States through National Anthems: Celebrating Deity, Identity, Landscapes and Unity
Autorzy:
Brunn, Stanley D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117008.pdf
Data publikacji:
2022-10-03
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych
Tematy:
National identity
independence and freedom
futures
togetherness and nation building
thematic analysis
island countries
Opis:
National anthems, along with the national flag, stamps and monuments, are important features of a state's identity. The lyrics and music instill patriotism and nationalism on holidays, at sporting events, and in children at school. This study examines the lyrics of 42 Caribbean, Pacific, African, Asian and European island state anthems to identify patterns and themes. While word frequencies difer between the regions, dominant themes reflect unity, hope, a spiritual/divine heritage, home and homeland, and pleasant environmental settings. Themes reflecting times of strife, struggles and conflict are also evident.
Źródło:
Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development; 2022, 26, 3; 160-168
0867-6046
2084-6118
Pojawia się w:
Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Turning Indios into Nationals. The Field of Indigenism in Brazil and Paraguay From the Beginning of the 19th to the End of the 20th Century
Indianin jako współobywatel. Pole indygenizmu w Brazylii i Paragwaju od początku XIX do końca XX wieku
Autorzy:
Piwowarczyk, Darius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034935.pdf
Data publikacji:
2021-11-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
indygenizm
Brazylia
Paragwaj
procesy narodotwórcze
misje katolickie
Bourdieu
Indigenism
Brazil
Paraguay
nation-building
Catholic missions
modernization processes
Opis:
Indigenism is a particular Latin American version of cultural field (in Bourdieu's sense) whose various participants (most notably government agencies, missionaries, anthropologists, media people, members of non-governmental organizations, as well as political and religious leaders of indigenous communities) vie for the prerogative to determine and enforce a historically specific notion of “Indigenousness” as part of the process of defining the national self. This process includes, among other things, efforts to “convert” and incorporate indigenous population into national society in reference to four narratives: universalism, citizenship, ethnicity, and − beginning in the 1970s − the (frequently subversive) voice of indigenous peoples themselves. This article is a comparative analysis of this process in Brazil and Paraguay, in the period extending from the early 19th to the end of the 20th century.
Autor niniejszego artykulu definiuje ‟indygenizmˮ jako specyficzną, latynoamerykańską wersję pola produkcji kulturowej (w sensie Bourdieu), którego uczestnicy (agencje rządowe, organizacje misyjne, antropolodzy, media, organizacje pozarządowe, a także polityczni i religijni przywódcy rdzennych społeczności) zabiegaja o ‟prawoˮ do określania i egzekwowania historycznie uwarunkowanej formy ‟indiańskościˮ w stałym procesie definiowania tożsamości narodowej. W wymiarze dyskursywnym, działania te, obejmujące m.in. programy zmierzające do ‟nawracaniaˮ oraz włączania ludności rdzennej do dominujacych społeczności narodowych, tradycyjnie odwoływały sie do trzech narracji: uniwersalizm, obywatelstwo i etniczność (rasa). Począwszy od lat siedemdziesiątych XX wieku, również narracja ludności indiańskiej, prezentowana przez jej przywódców politycznych i religijnych, stała sie częścią ‟oficjalnegoˮ dyskursu indygenistycznego. Niniejszy artykuł stanowi analizę porównawczą tego procesu w Brazylii i Paragwaju, w okresie od początku XIX do końca XX wieku.  Autor niniejszego artykulu definiuje „indygenizm” jako specyficzną, latynoamerykańską wersję pola produkcji kulturowej (w sensie Bourdieu), którego uczestnicy (agencje rządowe, organizacje misyjne, antropolodzy, media, organizacje pozarządowe, a także polityczni i religijni przywódcy rdzennych społeczności) zabiegają o „prawo” do określania i egzekwowania historycznie uwarunkowanej formy „indiańskości” w stałym procesie definiowania tożsamości narodowej. W wymiarze dyskursywnym działania te, obejmujące m.in. programy zmierzające do „nawracania” oraz włączania ludności rdzennej do dominujących społeczności narodowych, tradycyjnie odwoływały się do trzech narracji: uniwersalizm, obywatelstwo i etniczność (rasa). Począwszy od lat siedemdziesiątych XX wieku, również narracja ludności indiańskiej, prezentowana przez jej przywódców politycznych i religijnych, stała się częścią „oficjalnego” dyskursu indygenistycznego. Niniejszy artykuł stanowi analizę porównawczą tego procesu w Brazylii i Paragwaju w okresie od początku XIX do końca XX wieku.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 9; 131-149
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Understanding the Reasons for Transition from Iranian Constitutional State to Authoritarian State: an Analysis in the Framework of Laclau and Mouffe’s Discourse Theory
Zrozumienie powodów przejścia z irańskiego państwa konstytucyjnego do państwa autorytycznego: analiza w ramach teorii dyskursu Laclau i Mouffe’a
Autorzy:
Eltiyami Nia, Reza
Rezaei, Reza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042399.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
nation-building
constitutional state
authoritarian state
discourse analysis
Laclau & Mouffe
budowanie narodu
państwo konstytucyjne
państwo autorytarne
analiza dyskursu
Opis:
Throughout the history, the formation of the constitutional state has been the first experience of the modern state in Iran. The change in power relations and the restriction of authoritarian power were among the most important issues of constitutional state. The current study aims at investigating the reasons for transition from Constitutional state to an authoritarian bureaucratic state by adopting Laclau and Mouffe’s framework to political discourse analysis. Research methodology is descriptive-analytical conducted by library–based data. The results showed that the constitutional revolution transformed the power structure and traditional state, but the constitutional revolution failed to create a new order. Despite legal provisions such as the formation of the parliamentary system and the constitution, the constitutional state was unable to exercise its legal power. The co-existence of traditional and reactionary components such as the Khānins, tribal leaders, tribal populations and owners in line with modern elements, intellectuals and the heterogeneity of the ruling political elites made the constitutional revolution incapable of producing profound politico-social changes. As a result, a number of internal and external factors such as financial crisis, tribal power, the imperialist treaty of 1907,disillusionment of political elites, the formation of centrifugal forces, insecurity and global chaos and development of neighboring countries, diversity of ideological in line with geopolitical points of view have been the most important factors in the transition to the authoritarian bureaucratic state of Pahlavi and the failure of the nation – building process and the collapse of politico-constitutional system in Iran.
Na przestrzeni dziejów tworzenie państwa konstytucyjnego było pierwszym doświadczeniem nowoczesnego państwa w Iranie. Zmiana stosunków władzy i ograniczenie władzy autorytarnej należało do najważniejszych kwestii państwa konstytucyjnego. Niniejsze badanie ma na celu zbadanie przyczyn przejścia od państwa konstytucyjnego do autorytarnego państwa biurokratycznego poprzez przyjęcie ram Laclau i Mouffe do analizy dyskursu politycznego. Metodologia badań jest opisowo-analityczna, przeprowadzona na podstawie danych bibliotecznych. Wyniki analizy pokazały, że rewolucja konstytucyjna przekształciła strukturę władzy i tradycyjne państwo, ale rewolucja konstytucyjna nie stworzyła nowego porządku. Pomimo przepisów prawnych, takich jak ukształtowanie parlamentu i konstytucja, państwo konstytucyjne nie było w stanie sprawować swojej władzy prawnej. Współistnienie tradycyjnych i reakcyjnych elementów, takich jak Chaninowie, przywódcy plemienni, populacje plemienne i właściciele zgodnie z elementami nowoczesnymi, intelektualiści i heterogeniczność rządzących elit politycznych, sprawiły, że rewolucja konstytucyjna nie była w stanie wywołać głębokich zmian polityczno-społecznych. W efekcie powstało szereg czynników wewnętrznych i zewnętrznych, takich jak kryzys finansowy, władza plemienna, traktat imperialistyczny z 1907 r., rozczarowanie elit politycznych, powstawanie sił odśrodkowych, niepewność i globalny chaos oraz rozwój krajów sąsiednich, różnorodność ideologiczna w zgodzie z geopolitycznym punktem widzenia były najważniejszymi czynnikami w przejściu do autorytarnego, biurokratycznego państwa Pahlawi oraz porażce procesu budowania narodu i upadku systemu polityczno-konstytucyjnego w Iranie.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 347-363
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadomość narodowa Kaszubów – wybrane zagadnienia
Kashubian National Awareness – Selected Issues
Autorzy:
Sommer, Hanna
Sommer, Hubert
Zakrzewski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902112.pdf
Data publikacji:
2020-06-28
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
Kaszubi
grupa etnograficzna
tożsamość narodowa
czynniki budowania narodu
kultura
kashubians
ethnographic group
national identity
nation building factors
culture
Opis:
Na Kaszubach określenie tożsamości narodowej nastręcza wiele trudności, a kultura i religia od wieków określały przynależność narodową. Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie o znaczenie tradycji dla przetrwania i rozwoju społeczności kaszubskiej w Polsce. Stanowi analizę wybranych, najważniejszych zagadnień. Nie określa, czy stoimy przed procesem zmiany definicji tożsamości narodowej (np. w związku z globalizacją kulturową, zwłaszcza kulturą masową), zjednoczeniem i przyspieszeniem zmian społecznych, zarówno wśród dużych, jak i małych społeczeństw, których tożsamość jest zagrożona. Przedstawione wyniki badań ilustrują tylko wybrane czynniki wpływające na codzienne życie Kaszubów.
The Kashubian community is recently experiencing some sort of re-vival. This group, which is recognized outside Poland as Polonia, lives in the Pomeranian Voivodship. Kashubians didn’t dissociate themselves from Polish society, they are still an integral part of it, so they are also affected by the same problems as Poles. This article is an attempt to find an answer to the question of the im-portance of tradition for the survival and development of the only such community in Poland. In Kashubia – just like in the rest of Poland – the definition of national identity creates many difficulties. For centuries, culture and religion defined the national affiliation. And what is it like today? The authors of this article are trying to answer this question by examining selected issues, which in their opinion, are the most impor-tant. No position has been taken whether we are facing the process of changing the definition of national identity (for example due to cultural globalization, especially mass culture), the unification and accelerated social changes, among both large and small societies, whose identity is at risk. The presented research results illustrate only selected factors affect-ing the daily life of Kashubians, eg: who they are, how they perceive themselves, how they define Kashubian identity.
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2019, XVI; 177-196
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Unser wichtigstes Palladium ist die Sprache“ – Zur Frage von Nation, Identität und Sprache in einem multilingualen Umfeld am Beispiel des Grafen Johann Mailáth
“Our language is our greatest treasure”– nationality, identity and language in a multilingual community through the lens of Count Johann Mailáth’s works
„Naszym największym skarbem jest język” – problem narodowości, tożsamości i języka w multilingwalnej społeczności na przykładzie twórczości hrabiego Johanna Mailátha
Autorzy:
Tamássy-Lénárt, Orsolya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035353.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
naród
tworzenie narodu
ponadnarodowość
tożsamość Hungarusa
patriotyzm
literatura węgierska
nation
nation building
transnational
Hungarus-identity
patriotism
Hungarian literature
Nation
Nationsbildung
Transnationalität
Hungarus-Identität
Patriotismus
ungarische Literatur
Opis:
Der vorliegende Beitrag widmet sich der Frage, wie sich das komplizierte Verhältnis von Sprache, Nation und Identität im ungarischen Reformzeitalter entwickelte. Dargestellt werden die Pest-Budaer Literaturlandschaft in der ersten Hälfte des 19. Jahrhunderts, die zu dieser Zeit im Königreich Ungarn kursierenden Auffassungen über die ‚Natio Hungarica‘ sowie das Schicksal jener Autor*innen, die sich trotz ihrer deutschen Muttersprache als Hungarus bekannten, aber die sich als Schriftsteller*innen nicht des Ungarischen bedienen wollten oder konnten. Als Beispiel dient Graf Johann Mailáth (1786-1855), eine transnationale Vermittlerfigur zwischen Pest-Buda und Wien und Anhänger der Idee des Staatspatriotismus im Sinne Hormayrs.
Artykuł zajmuje się skomplikowaną relacją pomiędzy językiem, narodem i tożsamością w węgierskiej epoce reform (1825-1848). Tematem jest krajobraz literacki w Peszcie-Budzie w pierwszej połowie XIX w.: popularna w tym czasie w królestwie węgierskim koncepcja o ‚Natio Hungarica’ a także losy autorów, którzy mieli tożsamość zwaną ‚Hungarus’, ale jako pisarze nie chcieli lub nie potrafili pisać po węgiersku. Jako przykład służy hrabia Johann Mailáth (1786-1855), pośrednik między narodami, między Pesztem-Budą i Wiedniem, zwolennik idei patriotyzmu państwowego, jak rozumiał go Hormayr.
The article examines the gradual development of a complex relationship between language, nation and identity in the Hungarian Reform Era. It presents the literary landscape of Pest-Buda in the first half of the 19th century; the concept of ‘Natio Hungarica‘ circulating in the Kingdom of Hungary at the time; and the fate of those authors who professed to be Hungarians, but did not wish to, or could not, use Hungarian as literary language. The work of Count Johann Mailáth (1786-1855) – a transnational mediator between Pest-Buda and Vienna, supporter of state patriotism as Hormayr understood it – serves as an example.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2021; 23-39
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestie narodowe w postsowieckiej Rosji w kontekście „odroczonego” tranzytu
Autorzy:
Sidenko, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686990.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
nation, nationalism, nation-building, democratic transition, identity
naród polityczny, nacjonalizm, budownictwo narodowe, tranzyt demokratyczny, tożsamość
политическая нация, национализм, национальное строительство, демократический транзит, идентичность
Opis:
National construction has been the object of close attention of scientists. One of the main aspects is how nation-building and development of political representation institutions influence each other. The Russian case is interesting because of growing contradiction between the current vector of national construction and the urgent need to protect human and civil rights and freedoms, democratic mechanisms of coordination, control and participation . The issue of national construction in post-Soviet Russia in Russian historiography is not only debatable, but also politicized. Valery A. Tishkov and his colleagues from the Institute of Ethnology and Anthropology of the Russian Academy of Sciences appeal to the state identity, which occupies the first position in the set of identities, as the key marker of the fully-formed political nation. Dmitry Oreshkin, Emil Pain indicate that Russian society has not yet found an answer to the key question for the formation of community – “Who we are in relation to power?” This, coupled with the actualization of the public demand for democracy, brings us back to the problems of democratic transition not only in terms of the “transit of power”. Of course, it is impossible to uncover fully and deeply the Russian national construction issue within the relatively small text. The main object of this paper is to propose a general framework, conceptual foundations for analyzing the problem. The Russian conditions, factors, and subjects of national construction are in focus too. The preliminary findings should be discussed in scientific communities.
Konstrukcja narodowa jest tradycyjnie przedmiotem ścisłej uwagi naukowców, a jednym z aspektów budzących niesłabnące zainteresowanie jest wzajemny wpływ procesów formowania narodu oraz tworzenia i rozwoju instytucji reprezentacji politycznej. Znaczenie przypadku rosyjskiego wynika nie tylko z nieudanej próby przejścia do demokracji, niepolegającej na podstawach uformowanego narodu politycznego, ale również z rosnącej sprzeczności między obecnym wektorem konstruowania narodowego a potrzebą społeczeństwa w zakresie ochrony praw i wolności człowieka i obywatela, w demokratycznych mechanizmach koordynacji, kontroli i uczestnictwa. W rosyjskiej historiografii kwestia tworzenia konstrukcji narodowej w postsowieckiej Rosji jest nie tylko dyskusyjna, ale także w dużej mierze upolityczniona. Walerij Tiszkow i koledzy z Instytutu Etnologii i Antropologii Rosyjskiej Akademii Nauk odwołują się do tożsamości państwowej, która zajmuje pierwsze miejsce w zestawie tożsamości, jako kluczowy marker ustalonego narodu politycznego. Leokadia Drobizheva, mówiąc o tożsamości narodowo-obywatelskiej, zauważa, że tak ważne właściwości, jak odpowiedzialność, aktywność społeczno-polityczna, zaufanie i solidarność obywatelska są w trakcie formowania. Dmitrij Oreshkin, Emil Pain zwracają uwagę, że rosyjskie społeczeństwo wciąż nie znalazło odpowiedzi na kluczowe pytanie dotyczące utworzenia wspólnoty – „kim jesteśmy w stosunku do władz?”. To, w połączeniu z aktualizacją publicznego popytu na demokrację, przywraca nas do kwestii demokratycznego tranzytu, nie tylko w kategoriach „tranzytu władzy”. Oczywiście w stosunkowo niewielkim tekście nie można kompleksowo i głęboko ujawnić problemów rosyjskiego procesu budowania narodowego. Głównym zadaniem badawczym jest raczej propozycja ogólnych ram dla analizy problemu. Oprócz podstaw koncepcyjnych tekst omawia warunki, czynniki, a także tematykę procesu budowania narodowego we współczesnej Rosji.
Национальное строительство традиционно является объектом пристального внимания учёных и одним из аспектов, вызывающих неослабевающий интерес, выступает взаимовлияние процессов нациестроительства и создания, развития институтов политического представительства. Актуальность исследования российского случая обусловлена не только безуспешной попыткой перейти к демократии, не опираясь на фундамент сформировавшейся политической нации, но и обостряющимся противоречием между нынешним вектором национального строительства и потребностью общества в защите прав и свобод человека и гражданина, в демократических механизмах согласования, контроля и участия. В российской историографии вопрос о национальном строительстве в постсоветской России является не только дискуссионным, но и в значительной степени политизированным. Валерий Тишков с коллегами из Института этнологии и антропологии РАН апеллируют к государственной идентичности, занимающей первую позицию в наборе идентичностей, как к ключевому маркеру сложившейся политической нации. Михаил Горшков, Владимир Петухов, Наталья Тихонова считают, что этого не достаточно. Леокадия Дробижева, говоря о национально-гражданской идентичности, отмечает, что такие важные для неё свойства как ответственность, общественно- политическая активность, доверие и гражданская солидарность, находятся в стадии формирования. Дмитрий Орешкин, Эмиль Паин указывают на то, что российское общество всё ещё не нашло ответа на ключевой для формирования общности вопрос – «Кто мы по отношению к власти?». Это, в купе с актуализацией общественного запроса на демократию, возвращает нас к проблематике демократического транзита не только в плане «транзита власти». Безусловно, в пределах относительно небольшого текста невозможно всесторонне и глубоко раскрыть проблематику российского процесса национального строительства. Основная исследовательская задача видится скорее в предложении общих рамок анализа проблемы. Помимо концептуальных оснований в тексте рассматриваются условия, факторы, а также субъекты процесса национального строительства в современной России.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między polityzacją etnosu a etnicyzacją demosu: refleksje o polityce narodowej na Bałkanach
Autorzy:
Paruch, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687375.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Central Europe, the Balkans, nations, nation-building processes, national policy, political thought
Europa Środkowa, Bałkany, narody, procesy narodotworcze, polityka narodowa, myśl polityczna
Opis:
The article is the analysis of the nation-building processes on the Balkans in the XIX-XXI centuries which took place in the model due to Central Europe. The social elites on the Balkans started to form the nations as the political communities due to the influences from the the Enlightenment and Napoleonic Era. At the turn of the XVIII and XIX centuries two ideas were boosted: illyrian and hellenistic ones. Both lost and the weekness of illyrian and hellenistic ideas was due to the history of the region as mature estate monarchy was not formed in the late Middle Ages. Particular Balkan people came across the will to build four historic communities on their territories from the end of XVIII to the beginning of XX century: Austrian (German-Habsburg), Hungarian (Magyar), Turkish (Osmanli) and Greek (Hellenic). The social elites who claimed to be the carriers of the national ideas began to act to expand the concept to ethnos speaking the mother tongue but with no national identity. The Austrian-Hungarian rivalry on the consciousness of the people and the direction of politicisation took place. Both feuding sides of the conflict agreed upon the necessity to politicize the ethnos which meant the formation of the demographic basis for demos. The demotic classes on particular lands rejected the political claims. The natural answer from the demotic classes was the will to form their own political community. Such the way of thinking formed the base for the national programmes which could be evaluated as the maximum programmes: the Great Serbia, the Great Croatia, the union of the Slovenian lands, the United Macedonia, the United Albania, the union of Bosnia and Herzegovina, the projects România Mare and the Great Bulgaria. Still, the concepts had no real historic-state roots similar to Yugoslavia. Such a situation caused that on the Balkans the consideration about the nation in political categories was rejected by the consideration about the nation in ethnic-cultural categories. The outcome of the process was the ethnicisation of demos.
W artykule dokonano analizy procesów narodotworczych na Bałkanach w XIX–XXI wieku, które przebiegały według schematu właściwego dla Europy Środkowej. Pod wpływem oddziaływań oświeceniowych i napoleońskich elity społeczne na Bałkanach podjęły działania na rzecz ukształtowania narodów jako wspólnot politycznych. Na przełomie XVIII i XIX wieku wylansowano dwie idee: iliryjską i hellenistyczną. Obie zakończyły się porażką, a słabość iliryzmu i hellenizmu wynikała z dziejów regionu, bowiem na tym obszarze w okresie schyłkowego średniowiecza nie wykształciła się dojrzała postać monarchii stanowej.Poszczególne bałkańskie terytoria i zamieszkująca je ludność od końca XVIII wieku do początków XX stulecia zetknęły się z wolą budowy czterech historycznych wspólnot politycznych: austriackiej (niemiecko-habsburskiej), węgierskiej (madziarskiej), tureckiej (osmańskiej) i greckiej (helleńskiej). Elity społeczne, uznające się za nosicieli tych idei narodowych, podjęły działania na rzecz rozciągnięcia swoich wyobrażeń na etnos, mówiący językiem krajowym, ale bez określonej przynależności narodowej. Toczyła się rywalizacja austriacko-węgierska i turecko-grecka o świadomość ludu oraz kierunek jego polityzacji. Obie zwaśnione strony łączyło przekonanie o konieczności polityzacji etnosu, czyli uczynienie z niego demograficznej podstawy demosu. Warstwy plebejskie w poszczególnych ziemiach odrzuciły roszczenia polityczne walczących przeciwników. Naturalną odpowiedzią sformułowaną przez reprezentantów warstw plebejskich była wola ukształtowania własnej wspólnoty politycznej. Takie myślenie stało u podstaw tzw. maksymalistycznych programów narodowych: wielkoserbskiego, wielkochorwackiego, zjednoczenia krain słoweńskich, wszechmacedońskiego, wielkoalbańskiego, jedności Bośni i Hercegowiny, projekty Romania Mare i Wielkiej Bułgarii. Jednak koncepcje te nie miały realnych korzeni historyczno-państwowych, podobnie jak państwo jugosłowiańskie. Ta sytuacja spowodowała, że na Bałkanach myślenie o narodzie w kategoriach politycznych zostało wyparte przez rozumowanie w kategoriach etniczno-kulturowych. Następstwem tego procesu była etnicyzacja demosu.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2016, 1, 1-2
2450-6354
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Una scuola di virtù, di gentilezza, di amore”: i romanzi salanicome testi modello per le donne della “nuova Italia”
Autorzy:
Alfieri, Gabriella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083657.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Nation building
Italy after Unification
sentimental literature
woman education
textual analysis
kształtowanie Narodu
Włochy po Zjednoczeniu
literatura sentymentalna
edukacja kobiet
analiza tekstu
Opis:
“A school of virtues, kindness, love”: Salani series of romances as modelling text for “New Italy” women – The woman, seen as a children /citizens educator, in United Italy’s nation-building becomes target of an educational action entrusted to publishing industry. The Salani Collection, which is here pragmatically and linguistically analyzed, represents an emblematic example of serial narrative: the author hides himself in the texts as well that the publishing house is the addresser; the novel becomes a model with a unique moral and behavioral message, spread by an accessible language shaped on Tuscan.
“Szkoła cnót, uprzejmości, miłości”: seria powieści wydawnictwa Salani jako wzór tekstu dla kobiet “Nowych Włoch” – Kobieta widziana jako osoba odpowiedzialna za wychowanie obywateli/dzieci w Zjednoczonych Włoszech staje się celem działań edukacyjnych powierzonych branży wydawniczej. Językowej oraz pragmatycznej analizie została tutaj poddana Kolekcja Salani, która reprezentuje symboliczny przykład wydawanej w odcinkach powieści: autor ukrywa siebie w tekście tak samo jak wydawca w odbiorcy; powieść służy tutaj do przekazania przy pomocy przystępnego języka wzorowanego na odmianie toskańskiej jedynego słusznego przykładu postawy i zachowania.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2019, 4; 663-676
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Spóźnieni przybysze” ery nacjonalizmów. Przyczynek do dyskursu na temat procesów narodowotwórczych w Azji
„Latecomers” of the era of nationalism. A contribution to the discourse on nation-building process in Asia
Autorzy:
Jelonek, Adam W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505313.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
nacjonalizm
państwo narodowe
procesy narodowotwórcze
naród
teoria zależności
tożsamość polityczna
Gellner
kolonializm
separatyzm etniczny
przemoc symboliczna
etnoregionalizm
nationalism
nation-state
nation-building
nation
dependency theory
political identity
colonialism
ethnic separatism
symbolic violence
ethnoregionalism
Opis:
Jak zauważa w swej klasycznej pracy poświęconej nacjonalizmom Anthony Smith, nowoczesny porządek światowy związany jest nierozłącznie z instytucją państwa narodowego. Jak jednak również wielokrotnie podkreślał, państwo narodowe nie zawsze i nie wszędzie stanowiło podstawowy byt polityczny. O ile według Gellnera era nacjonalizmów w Europie przypadła na wiek XIX, to wiek XX stanowił w historii Azji Wschodniej czas masowych narodzin narodów. System teoretycznie równych suwerennych państw, nazywany w niezbyt adekwatny sposób „systemem westfalskim”, kształtował się w Azji jednak znacznie dłużej. Zachodnie pojęcie suwerenności terytorialnej, traktującej państwo jako źródło autonomicznego prawa i przedmiot relacji z innymi suwerennymi państwami, przez wiele stuleci nie było tu wcale takie oczywiste. Oczywista dla nikogo nie wydawała się też zasada wewnętrznej suwerenności – która w lokalnych warunkach gubiła się w rozlicznych sieciach zależności feudalnych oraz złożonych relacjach patronażu i klientelizmu. Niniejszy tekst poświęcony jest zawiłościom procesów narodowotwórczych w Azji Wschodniej z perspektywy klasycznych (Zachodnich) teorii nacjonalizmu.
As Anthony Smith notes in his classic work on nationalism, the modern world order is inseparable from the institution of the nation-state. However, as he repeatedly emphasized, the nation-state was not always and not everywhere a basic political entity. While according to Gellner, the era of nationalism in Europe has come in the 19th century, the 20th century in the history of East Asia was the time of mass process of emerging nations. Shaping of the system of theoretically equal sovereign states, described in not very adequate way as a „Westphalian system”, lasted in Asia much longer than in Europe. The Western concept of territorial sovereignty, considering the state as a source of autonomous law and the subject of relations with other sovereign states, for many centuries was not so obvious. The rule of internal sovereignty - which in local conditions was lost in various networks of feudal dependencies and complex relations of patronage and clientelism- seemed to be not obvious to anyone. This text is devoted to the complexities of nation-building process in East Asia from the perspective of classical (Western) theories of nationalism.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 3; 135-154
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna a kampanie prezydenckie w Stanach Zjednoczonych. Prezydentura George’a W. Busha.
Foreign Policy and Presidential Campaigns in the USA. George W. Bush Presidency.
Autorzy:
Rożniata, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954246.pdf
Data publikacji:
2012-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
teoria własności problemu
jastrzębi przywódca
gołębi przywódca
budowanie ustrojów krajów
przedstawicielski model reprezentacji
miasto na wzgórzu
issue ownership theory
hawkish leader
dovish leader
silver-bullet solutions
nation-building
delegate model of representation
city upon the hill, flip-flooper.
Opis:
W pracy przedstawiono główne założenia polityki zagranicznej George’a W. Busha zaprezentowane w dwóch kampaniach prezydenckich, z 2000 i 2004 roku, opierając się na informacjach pochodzących z transkrypcji debat telewizyjnych. Na podstawie zgromadzonych materiałów autor zaprezentował również ewolucję znaczenia polityki zagranicznej jako czynnika wpływającego na wynik wyborów, a także zmiany preferencji Amerykanów, które przekładały się na ich poparcie dla poszczególnych kandydatów na prezydenta. Najpierw wymieniono czynniki, które sprawiają, że polityka zagraniczna staje się wiodącą kwestią w trakcie kampanii prezydenckich. Opisano także jej specyfikę jako jednego z czynników, na podstawie którego dokonuje się ewaluacji kandydatów. Następnie przybliżono zjawisko polegające na tym, że kandydaci często składają obietnice, których nie są w stanie zrealizować i wytłumaczono, dlaczego tak się dzieje. Można zwrócić uwagę na wyraźną ciągłość polityki zagranicznej Stanach Zjednoczonych. Choć kandydaci w trakcie wyborów często proponują zmiany, to jednak tuż po nich jej trzon pozostaje niezmieniony. Autor zaprezentował ewolucję głównych założeń polityki zagranicznej Busha. Podstawę analizy stanowiły wypowiedzi prezydenta zaczerpnięte z debat zarówno z okresu pierwszej, jak i drugiej kampanii. Pozwoliło to na uchwycenie różnic pomiędzy centralnymi punktami planowanej przez niego aktywności na arenie międzynarodowej, a także zobrazowanie wyraźnego wzrostu znaczenia wątków związanych z polityką zagraniczną. Autor prześledził przebieg tej zmiany i odszukał jej determinanty. Oprócz odwołań do książek i artykułów naukowych, w publikacji nie zabrakło również wyników sondaży, które zdaniem autora, najlepiej oddawały charakter dokonujących się przemian.
The aim of the article was to examine what were the main differences between Gorge W. Bush’s plans of the USA international engagement from 2000 and 2004 presented during the television presidential debates and what was the role of foreign policy in 2000 and 2004 presidential elections. Author also presented circumstances that could have determined changes between those presidential races. Generally foreign policy is a minor topic during the USA campaigns. That is the reason why author decided to explain what can make foreign policy a major issue during the campaigns and describe it as the factor for the candidates’ evaluation. He also enumerated factors that influence presidential candidates to make promises they are not able to fulfill. There are also examples proving that the core of the USA foreign policy is rather continued than changed and explain why it is so. Scientific books and articles constituted the theoretical basis of this article. Due to the specifics of author’s project he used transcripts of presidential debates from the website of Commission on Presidential Debates. It is also enriched with many polls that are in his opinion the best tools visualizing the process of changes.
Źródło:
Władza sądzenia; 2012, 1; 139-157
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Democracy building in Ukraine: key contradictions
Побудова демократії в Україні: основні протиріччя
Autorzy:
Rozumny, Maxim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489386.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
Tematy:
building democracy,
civil society,
political nation,
oligarchy, republic
Opis:
Initially, the project for building democracy in Ukraine was characterized by a certain contradictory nature and suggested that liberalization of forms of public life should have been superimposed on the relatively intensive processes to form a political nation. During the entire period of social reforms in Ukraine the public awareness has been focusing on several marks of national development. The concepts of “building a state”, “building a civil society” and “formation of a political nation” were most widespread. Their value and strategic priorities often competes with each other in reality. The focus on “building a state” unambiguously makes the national idea of state sovereignty higher than the social idea of democratic self-government. Although a national idea is usually based on conservative values, as it has not been based on substantial tradition since Ukraine’s independence (institutions and public practices), it has quite quickly lost its motivation. The project for “building a civil society” cannot be directly connected with a certain historical period of Ukrainian independence to date, as it was present in the public sphere with a utopian background, which was not fed by connection with reality so much as extreme remoteness from the same. This status of a distant, yet inapproachable ideal spawned both the advantages and disadvantages of the concept of a “civil society”. The project to “form a political nation” emerged in the Ukrainian intellectual space later on, when the projects to “build a state” and “build a civil society” had started to become ceremonial attributes of public communications rather than products reflecting the current trajectory of the country. Today therefore, the concepts of a “civil society” and a “political nation” are equally present in the public awareness of Ukraine as landmarks of national development, public and political transformations and are often used as mutually complementary components of a single strategy. The path of democratic transit in Ukraine emerged as more complicated. Here, the authoritarian political regime had not managed to consolidate itself, when faced with the activism of the civil society. On the one hand, it was part of a society oriented toward the national modern that stood against the restoration of post-Soviet authoritarianism and, on the other, a considerable layer of intellectuals and businesspersons oriented toward the postmodern version of liberalism and globalism. The theory of democratic transit, which was mainly formed within the limits of the institutional approach, paved the way for democratic management institutions to adopt a decisive role in transforming non-liberal communities. It proposed a simple solution. As liberal transformations in the West resulted in formalization of the respective standards, values and practices in the form of democratic institutions, an adverse effect could be expected and the emergence of a liberal society based on democratic institutions. The end result was unexpected in some respects, resulting in a so-called façade democracy, with a significant portion of actually functioning social standards and principles degraded to demonstratively feudalistic forms. At the same time, however, the institutional frame (or façade) of the political system remained “improved”. Moreover, client-based, corrupt and demonstratively criminal social structures not only learned to utilize the institutions of representative democracy, but also managed to fit the democratization changes themselves in the context of their own corporate strategies. In terms of political history, the previous period of Ukraine can be characterized as an oligarchic consensus; ruined at a certain stage by an attempt to monopolize power by Yanukovych’s surroundings. The 2014-2015 crisis resulted in the political domination of “political projects”, rather than parties in the classical sense, as major subjects of political competition, projects, which, given the character of their emergence and functioning, balance between business start-up logics and the promotional laws of pop stars. The most important means of assessing the quality of democracy, Ukraine has degraded, during the period when it was supposed to actively arrange its democratic bases. One answer may be that the conscious efforts targeting democracy have not yet spawned sufficiently comprehensive consequences. However, it is already clear that instead of adopting progressive social innovation, we have social mutation, which resembles the expected result according to certain exterior features, but which radically contradicts the conception of reform. Oligarchy in the Ukrainian political and social context means a situation, when wealth is used to preserve a monopoly of power and power is converted into wealth. In fact, an oligarchy means usurpation of power, when people are deprived of sovereignty and major management facilities are appropriated by an organized group. Only the republic may become an alternative to oligarchy in Ukraine. The republic, as we understand it, denotes a kind of political organization of citizens, who founded the state, based on common values and generally accepted rules of community life.
Źródło:
Studia Politologica Ucraino-Polona; 2017, 7; 201-212
2312-8933
Pojawia się w:
Studia Politologica Ucraino-Polona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liberalny interwencjonizm Zachodu po zimnej wojnie – przesłanki i konsekwencje
Western Liberal Interventionism after the Cold War – Determinants and Consequences
Autorzy:
Kuźniar, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091709.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
liberalny interwencjonizm
interwencja humanitarna
suwerenność
Sojusz Atlantycki
prawa człowieka
regime change
polityka G.W. Busha
teoria demokratycznego pokoju
nation building
odpowiedzialność za ochronę
liberal interventionism
humanitarian intervention
sovereignty
Atlantic Alliance (NATO)
human rights
G.W. Bush policies
theory of democratic peace
responsibility to protect (R2P)
Opis:
Po zimnej wojnie doszło do nasilenia się interwencji militarnych Zachodu w różnych regionach świata. Tym razem nie miały one głównie imperialistycznych czy neokolonialnych motywów. Przede wszystkim odzwierciedlały one nową, rozszerzoną koncepcję bezpieczeństwa, a także przekonanie, że siły zbrojnej można używać w sytuacjach masowych naruszeń praw człowieka oraz dla obalania despotycznych reżimów, w miejsce których będzie można ustanowić ustrój demokratyczny. To przekonanie wywodzi się z liberalnej koncepcji stosunków międzynarodowych. Autor przedstawia kilka emblematycznych dla tej motywacji interwencji zbrojnych Zachodu – od Kosowa po Libię. Ich niepowodzenie, a zwłaszcza długofalowe skutki zmuszają do zastanowienia się nad popełnionym błędami oraz sensownością samej istoty liberalnego interwencjonizmu. Świadomość tych błędów i pułapek może jednak pomóc przeprowadzać interwencje militarne – jeśli zajdzie rzeczywista potrzeba – nie tylko bardziej skutecznie, ale zgodnie z założeniami koncepcji.
After the Cold War, Western military interventions in various regions of the world intensified. This time, the motivations behind them were not mainly imperialist or neo-colonial. They reflected, first of all, a new, broadened security concept as well as the conviction that armed force may be used in situations of mass violation of human rights and to overthrow despotic regimes to be followed by the establishment of a democratic system. This belief originates in the liberal concept of international relations. The author presents a number of Western military interventions emblematic of this motivation – from Kosovo to Libya. Their failure and especially the long-term consequences force us to give some thought to the mistakes that were made and question the purpose of the very core of liberal interventionism. The awareness of these mistakes and traps can, however, help conduct such interventions – when an actual need for them arises – not only more effectively but also in accordance with the principles of the concept.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 3; 29-43
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-35 z 35

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies