Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ekumenizm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-100 z 230
Tytuł:
Recenzja: EMIL ANTON, Kahden virran maa. Sivilisaation ja kristinuskon irakilainen tarina, Helsinki 2020, ss. 288.
Autorzy:
Huber, Zdzisław K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147528.pdf
Data publikacji:
2021-05-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ekumenizm
Opis:
Recenzja: EMIL ANTON, Kahden virran maa. Sivilisaation ja kristinuskon irakilainen tarina, Helsinki 2020, ss. 288.
This book position, Kahden virran maa. Sivilisaation ja kristinuskon irakilainen tarina (Between two rivers. The Iraqi Story of Civilization and Christianity), a monograph published in the Finnish language in September 2020, tell us about long history of the Region of Fertile Crescent. Autor Emil Anton, doctor of theology, looking about his own roots discover his roots of Christianity. We can find here story of Babylon Imperium and his connection with many Countries, Cultures and his role in many Churches and faith formatting. It is interesting see developing of names of Churches with connection to Region, Language and believes. Autor show us also some modern history which is so affecting today life of Christians in this region. Autor encourage us to study history of this region and also to learn languages used here. Especially Aramaic spoken by Jesus. It’s interesting read this book especially in view of Popes Francis visiting travel to Iraq in 2021.
Źródło:
Sympozjum; 2021, 1(40); 231-235
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog między Polskim Narodowym Kościołem Katolickim a Kościołem Rzymskokatolickim w USA (1984-1994). Historia i owoce
Autorzy:
Kijas, Zdzisław Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553586.pdf
Data publikacji:
2000-06-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ekumenizm
Opis:
Dialog między Polskim Narodowym Kościołem Katolickim a Kościołem Rzymskokatolickim w USA (1984-1994). Historia i owoce
Źródło:
Sympozjum; 2000, 1(6); 105-142
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. T. Kałużny, Na drogach jedności. Dwustronne dialogi doktrynalne Kościoła rzymskokatolickiego na płaszczyźnie światowej Kraków 2012. ss. 298
Autorzy:
Salamon, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553588.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ekumenizm
Źródło:
Sympozjum; 2012, 2(23); 157-161
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Marek Tatar, Elementy duchowości ekumenicznej, Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o., Pelplin 2018, ss. 265
Rev. Marek Tatar, The Elements of Ecumenical Spirituality, Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o., Pelplin 2018, pp. 265
Autorzy:
Sakowicz, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148146.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
ekumenizm
ecumenism
Źródło:
Studia Elbląskie; 2018, 19; 599-603
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumeniczny wymiar katechezy
The Ecumenical Dimension of Catechesis
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554132.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
katecheza
ekumenizm
Opis:
The author of the article attempts at a synthetic presentation of the ecumenical dimension of catechesis. The topic has been dealt with in three parts. First, the author points to the fact that the ecumenical dimension is necessary in contemporary catechesis. This follows both from the internal reasons of faith (our responsibility for the unity of Christendom in accordance with Christ’s will) and from external factors (like the cultural and religious context of Christian life today). In the second part, the author discusses vital elements which give a direction to the ecumenical catechesis. Among them, the key significance is attributed to knowledge of the doctrine of one’s own Church and its comprehensive communication to others, knowledge of the teaching of other Churches and ecclesiastic communities, and correct presentation of it, forming in others an attitude of openness to ecumenism. The last part is devoted to the issue of interconfessional cooperation in the field of catechesis. In this context, the author refers, among others, to the practice of catechesis in common.
Źródło:
Sympozjum; 2011, 2(21); 55-67
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Jesus Christ to “green issues”. Development or degeneration of the ecumenical movement?
Od Jezusa Chrystusa do ochrony przyrody. Rozwój czy degeneracja ruchu ekumenicznego?
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343387.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
ruch ekumeniczny
ekumenizm doktrynalny
ekumenizm pozateologiczny
ecumenism
ecumenical movement
doctrinal ecumenism
non-theological ecumenism
Opis:
Artykuł omawia zagadnienie ewolucji tematów podejmowanych w ruchu ekumenicznym. W swoich początkach dyskurs ekumeniczny był zdominowany przez kwestie doktrynalne. Tymczasem obecnie na jego czoło wysuwają się problemy społeczne, polityczne i etyczne. Ukazuje to bogactwo Ewangelii, w której wierzący może odnaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące jego codziennego życia. Zarazem jednak ekumenizm znajduje się tutaj w niebezpieczeństwie zapomnienia o swoim zasadniczym celu. Artykuł zmierza do wniosku, że ekumenizm powinien wprawdzie włączać się w aktualną debatę społeczną i etyczną, jednak dla zachowania własnej tożsamości winien stale skupiać się na Ewangelii Jezusa Chrystusa jako na swoim ostatecznym kryterium.
The article discusses the issue of the evolution of subjects in the ecumenical movement. At the beginning the ecumenical discourse was dominated by doctrinal issues, whereas today social, political and ethical themes stand at its forefront. This demonstrates the richness of the Gospel, in which a believer can find responses to questions about his or her everyday life; on the other hand, ecumenism is here in danger of forgetting its primary purpose. The article ends with a conclusion that ecumenism should be involved in the current social and ethical debates, but to preserve its identity it should focus on the Gospel of Jesus as the ultimate criterion.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2012, 4; 143-177
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Andrieja Kurajewa krytyka ekumenizmu
Andrei Kuraev’s critique of ecumenism
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553834.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ekumenizm
Andriej Kurajew
Opis:
The article aims at presenting the views of Andrei Kuraev on ecumenism. The presentation is based on his Вызов экуменизма (the challenge of ecumenism), which is his key book in discussing this topic. The discussion is taken up in the following three sections: 1/ Andrei Kuraev: a short biographical note; 2/ The “good” and the “bad” ecumenism according to Andrei Kuraev; 3/ Anti-ecumenical views of Kuraev backgrounded by the ecclesiological and national awareness of the Russian Orthodoxy. The presentation offers the following conclusions. Andrei Kuraev is one of the most influential theologians, religious publicists and apologists in today’s Russian Orthodoxy. For the sake of defending purity of the Orthodox doctrine, he basically rejects either ecumenism in general or the “bad” ecumenism, in which he sees a threat for the identity of the Orthodox Church. From the Roman Catholic perspective, the image of the ecumenical movement as drawn by Kuraev seems mostly distorted, incomplete and, thus, not true. All this points to historical, confessional and national determinants of Andrei Kuraev’s views on ecumenism.
Źródło:
Sympozjum; 2014, 2(27); 79-92
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krótka panorama ekumeniczna
Autorzy:
Salamon, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553951.pdf
Data publikacji:
2000-06-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ekumenizm
jedność Kościoła
Opis:
W bulli inaugurującej Rok Jubileuszowy Jan Paweł II pisze: „Ekumeniczny charakter Jubileuszu winien stać się konkretnym znakiem drogi, którą podążają wierni różnych chrześcijańskich Kościołów i Wspólnot kościelnych, zwłaszcza w ostatnich dziesięcioleciach. Musimy wsłuchiwać się w głos Ducha Świętego, abyśmy wszyscy umieli kiedyś ukazać w sposób widzialny i w pełnej wzajemnej komunii łaskę Bożego synostwa, biorącego początek z chrztu: wszyscy jesteśmy dziećmi jednego Ojca” (Incarnationis mysterium, 4). Obecne sympozjum pragnie być w swoim zamyśle owocem tego zasłuchania się w głos Ducha Świętego i zaznaczyć się jako skromny, aczkolwiek czytelny znak podążania wspólną chrześcijańską drogą ku przezwyciężeniu podziałów powstałych w drugim tysiącleciu.
Źródło:
Sympozjum; 2000, 1(6); 7-20
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycja w egzegezie. Kontekst ekumeniczny
Autorzy:
Sanecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554326.pdf
Data publikacji:
2007-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Tradycja
egzegeza
ekumenizm
Opis:
Sola Scriptura – oto hasło, które stało się jednym z wyznaczników protestanckiej reformy chrześcijaństwa. Oczywistą konsekwencją realizacji tego wezwania było zwrócenie się ku pogłębionym studiom biblijnym. Studia te doprowadziły jednak po części do rezultatów, których zwolennicy prostego hasła otwierającego ten artykuł raczej nie mogli się spodziewać, a mianowicie do dowartościowania Tradycji wspólnoty wiary. Celem niniejszego artykułu jest przyjrzenie się dwóm systemom metodologicznym we współczesnej interpretacji biblijnej, które wychodząc od studiów ściśle biblijnych, ponownie odkryły i dowartościowały Tradycję.
Źródło:
Sympozjum; 2007, 1(16); 81-90
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eklezjalna świadomość prawosławia a ekumenia
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553571.pdf
Data publikacji:
2007-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
prawosławie
ekumenizm
ekumenia
Opis:
Wszyscy chrześcijanie wyznają wiarę w „jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół”. Nie wszyscy jednak w ten sam sposób rozumieją eklezjalny charakter swojego wyznania i innych wspólnot chrześcijańskich. W tym kontekście rodzi się zasadnicze pytanie: Jaka jest eklezjalna świadomość prawosławia i jakie wynikają z tego konsekwencje dla dialogu ekumenicznego? Należy od razu zaznaczyć, że próba odpowiedzenia na to pytanie niesie z sobą podwójną trudność. Z jednej strony prezentowany temat jest bardzo obszerny i nie sposób wyczerpać go w jednej wypowiedzi – będziemy zatem zmuszeni do pewnych uogólnień, do odniesienia się jedynie do najważniejszych wymiarów tej bogatej problematyki. Z drugiej zaś strony trudność wynika z braku oficjalnego stanowiska całego Kościoła prawosławnego w kwestii samoświadomości eklezjalnej oraz stosunku do chrześcijan innych denominacji. Należy zauważyć, iż Kościół prawosławny nie posiada „Magisterium Kościoła” w rozumieniu katolickim, które określałoby oficjalną i aktualnie obowiązującą całe prawosławie naukę w badanej kwestii. W konsekwencji – poza oficjalnymi wypowiedziami lokalnych Kościołów prawosławnych – zdani jesteśmy w tej materii na wielość opinii teologicznych, niejednokrotnie sprzecznych między sobą. Uwzględniając powyższe trudności, prezentowany temat rozwiniemy w trzech punktach: (1) U podstaw samoświadomości Kościoła prawosławnego; (2) Status eklezjalny innych wyznań chrześcijańskich; (3) Rozumienie ekumenicznego zaangażowania.
Źródło:
Sympozjum; 2007, 1(16); 51-66
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z konferencji ekumenicznej Czy Eucharystia buduje Kościół? Miejsce i rola Eucharystii w życiu Kościoła, Kraków, 17 marca 2011 roku
Autorzy:
Napora, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553644.pdf
Data publikacji:
2011-06-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Eucharystia
Kościół
ekumenizm
Źródło:
Sympozjum; 2011, 1(20); 159-164
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie i podstawy dialogu ekumenicznego
Autorzy:
Krzyszowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554143.pdf
Data publikacji:
2007-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ekumenizm
dialog ekumeniczny
Opis:
Doświadczany od wieków brak jedności wśród chrześcijan jest zgorszeniem i grzechem, jawnie sprzeciwia się woli Zbawiciela, który przed męką zanosił modlitwy do Ojca: „Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w nas jedno” (J 17,21). Nowe Dyrektorium ekumeniczne z 25 marca 1993 roku przypomina doktrynę zawartą w uchwałach II Soboru Watykańskiego i w Dyrektorium ekumenicznym z 1967 roku (cz. I) i 1970 roku (cz. II), mówiącą że dialog należy do istoty współpracy ekumenicznej i towarzyszy we wszystkich jej formach. Kościół katolicki, zgodnie z zaleceniami II Soboru Watykańskiego zawartymi w Dekrecie o ekumenizmie, zaangażował się bardzo mocno w bilateralne i multilateralne dialogi ekumeniczne z Kościołami i wspólnotami innych wyznań. O potrzebie i ważności prowadzenia dialogu ekumenicznego świadczy raport utworzonej w 1965 roku przez Światową Radę Kościołów i Kościół rzymskokatolicki Wspólnej Grupy Roboczej, która podjęła ten temat jako przedmiot dyskusji w 1967 roku. W niniejszym artykule zostaną przedstawione: pojęcie dialogu (1), warunki jego prowadzenia (2), rodzaje dialogów (3) oraz przeszkody utrudniające jego prowadzenie (4).
Źródło:
Sympozjum; 2007, 1(16); 33-50
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jedność chrześcijan w oficjalnych wypowiedziach Kościoła prawosławnego
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553877.pdf
Data publikacji:
2000-06-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ekumenizm
prawosławie
Kościół prawosławny
Opis:
W swoim wystąpieniu postaram się bardzo skrótowo przedstawić, jak na przestrzeni dwudziestego wieku Kościół prawosławny odnosił się do ekumenizmu. Ze względu na rozległość tego zagadnienia, ograniczę się tylko do kilku najważniejszych encyklik i oficjalnych stanowisk prawosławia wyrażonych w odniesieniu do Światowej Rady Kościołów. Nie będę się odwoływał do wypracowanych w ramach dialogów uzgodnień przedstawicieli Kościoła prawosławnego z innymi Kościołami. W formie syntezy ukażę istotne rysy świadectwa prawosławia w ruchu ekumenicznym. Rozpocznę od postawienia fundamentalnego pytania, czym dla prawosławnych jest ekumenizm.
Źródło:
Sympozjum; 2000, 1(6); 31-37
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawosławne rozumienie związku Eucharystii z Kościołem
La conception orthodoxe de relation entre l’Eucharistie et l’Église
Autorzy:
Paprocki, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553925.pdf
Data publikacji:
2011-06-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Eucharystia
Kościół
prawosławie
ekumenizm
Opis:
Église mise à jour événement du salut accomplie par le Christ, cela signifie l’Eucharistie comme un mémorial du salut. L’Eucharistie apparaît l’Église comme un nouvel éon dans la réalité de ce monde. Relation entre l’Église et l’Eucharistie est le plus important et montre l’Église comme un cosmos transformé. Eucharistie est le moment dans la vie de l’Église, l’eschaton entre dans l’histoire. Église dans l’Eucharistie a expérience d’être sur la route. Cette randonnée est l’anticipation de la parousie dans la mémoire de l’anamnèse et conduit à la parousie.
Źródło:
Sympozjum; 2011, 1(20); 49-59
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie światopoglądu ekumenicznego i jego znaczenie dla ekumenizmu
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512114.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
światopogląd
ekumenizm
Kościół
jedność
Opis:
Na zbiór pojęć organizujących refleksję ekumeniczną składają się takie terminy jak duchowość ekumeniczna, dialog ekumeniczny, ekumeniczny ruch czy też ekumeniczna tożsamości. Rzadko jednak spotyka się z pojęciem światopoglądu ekumenicznego. Jest to o tyle zastanawiające, że pojęcie to zawiera w sobie wewnętrzny potencjał do tego, by pomagać poszczególnym ludziom zaangażowanym w działanie ekumeniczne w świadomej i refleksyjnej identyfikacji z wspólnotą ekumeniczną i jej celami. Artykuł stawia pytanie, jak można określić znaczenie światopoglądu ekumenicznego w świetle interdyscyplinarnej dyskusji nad terminem światopoglądu, dąży również do ustalenia, jak sam ekumenizm kształtuje światopogląd danej osoby. Przeprowadzone w tekście wnioskowanie oparte o prezentację koncepcji światopoglądu oraz jej zestawienie z syntetyczną analizą dokumentów i opracowań opisujących wpływ ekumenizmu na obraz świata pozwala na propozycję zdefiniowania światopoglądu ekumenicznego. Określa się go jako zespół przekonań tworzących całościowy obraz rzeczywistości, których źródłem jest Chrystusa wezwanie do jedności i które określają aktywną postawę jednostki będącej nośnikiem tego światopoglądu wobec Kościoła, chrześcijaństwa i świata.
Źródło:
Studia Theologica Varsaviensia; 2019, 57, 1; 157-176
0585-5594
Pojawia się w:
Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naśladowanie Jezusa warunkiem jedności chrześcijan
Following Jesus condition of christian unity
Autorzy:
Walkowiak, Katarzyna Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553795.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
naśladowanie Jezusa
jedność chrześcijan
ekumenizm
Opis:
Following Jesus is not just a personal matter of the individual Christian. It's the matter of the community, a condition to the community of the Church continued steadfastly in the unity which is koinonia. This article proposes an interpretation to follow Jesus with the use of an ecumenical hermeneutics. Therefore, it has been shown in the biblical perspective, taking into account the analysis of the vocabulary relating to reality: as well as following as desire to know Jesus. Especially the teaching of St. Paul brings a lot of contents for understanding this issue. Following Jesus is a requirement of an authentic Christian life. It consists of a recognition of his own sin and the gift of the community - the Church. The consequence of following Jesus is personal adjusting to Himself. To describe the truth in theology following concepts were developed: chrystoformizacja and deification, referred to Christians of the various denominations. Following Jesus should be regarded as a fundamental dimension of the spiritual roots of ecumenism, appeal to all His students, regardless of denomination which they identify. It is therefore necessary to form Christian communities in such a way that each individual Christian wants to take the imitation of Jesus and thus contribute to the unity of the Church.
Źródło:
Sympozjum; 2015, 2(29); 139-158
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólna deklaracja o usprawiedliwieniu czy początek końca reformacji?
Autorzy:
Napiórkowski, Stanisław Celestyn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553849.pdf
Data publikacji:
2000-06-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
deklaracja o usprawiedliwieniu
ekumenizm
reformacja
Opis:
Słowo swoje uporządkuję według następującej sekwencji logicznej: 1. Korzenie sporu 2. Kalendarium dialogu 3. Wspólna Deklaracja i Aneks 4. Znaczenie uzgodnienia
Źródło:
Sympozjum; 2000, 1(6); 61-94
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samoświadomość Kościoła katolickiego w kontekście jego ekumenicznego zaangażowania
Selbstbewusstsein der katholischen Kirche im Kontext ihres ökumenischen Engagements
Autorzy:
Glaeser, Zygfryd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554120.pdf
Data publikacji:
2007-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
samoświadomość Kościoła
ekumenizm
Kościół katolicki
Opis:
Pojęcie tożsamości, czy inaczej samoświadomości, zdaje się wiernym towarzyszem życia każdego człowieka. Artykułując je bezpośrednio lub pośrednio, stawiamy sobie pytanie o naszą własną tożsamość. Czynimy to również w kontekście prawdy o Kościele, pytając o tożsamość eklezjalną. Zwłaszcza dziś, w czasach daleko posuniętej relatywizacji wielu istotnych obszarów życia, także tego, który odnosi się do rozumienia prawdy o Kościele, a przede wszystkim do jego zbawczego oddziaływania, kwestia rozumienia tożsamości „własnego” Kościoła staje się bardzo istotna i aktualna. Wraca bardzo ważne pytanie postawione przez papieża Pawła VI na początku obrad II Soboru Watykańskiego: Ecclesia, quid dicis de te ipsa? – „Kościele, co mówisz o sobie samym?”. Jest to pytanie o samoświadomość, a więc o rozumienie tożsamości Kościoła. W pewnej mierze zawsze ma ono więc charakter ekumeniczny, gdyż implikuje zadumę nad rozumieniem urzeczywistniania się pleromy – pełni Kościoła Jezusa Chrystusa.
Die Frage nach der kirchlichen Identität im Zeitalter der weit gehenden Relativierung von vielen wesentlichen Lebensbereichen, auch das Verstehen der Wahrheit über die Kirche und vor allem ihrer erlösenden Einwirkung ist heute sehr wichtig und aktuell. Sie hat im gewissen Sinne immer einen ökumenischen Charakter, denn sie impliziert in sich ein Nachsinnen über das Verstehen der Verwirklichung vonpleroma - der Fülle der Jesus Christus Kirche. In dieser Behandlung wurde der Versuch unternommen die wesentlichen Elemente des katholischen ekklesiologischen Selbstbewusstseins nachzuzeichnen. Es wurde besonders auf die Lehre des II. Vatikanischen Konzils und auf manche nachkonziliaren Dokumente Bezug genommen, in denen Magisterium Ecclesiae das Verstehen der Subsistenz (subsistit in) der Fülle der Jesus Christus Kirche in der katholischen Kirche präzisiert. Als Ergebnis der durchgeführten Analysen wurde festgestellt, dass eine Kontinuität zwischen der Tradition sowie der konziliaren und der nachkonziliaren ekklesiologischen Doktrin besteht. „Das neue Antlitz der Kirche“ bedeutet nicht und es muss gar nicht den Abbruch mit der Tradition bedeuten, sondern eher eine Harmonie in einem immer richtigeren Begreifen ihrer Einheit und Einzigartigkeit. Zweitens, die einzige Christuskirche, trotz der Teilungen, verharrt in der katholischen Kirche. Indem das II. Vatikanische Konzil den Begriff subsistit gebrauchte, wollte es die Einzigartigkeit und nicht die Vielheit der Christus Kirche ausdrük- ken: die Christuskirche besteht in der historischen Wirklichkeit als ein einziges Subjekt. Dabei sollte man die Identifikation der Christuskirche mit der katholischen Kirche nicht in dem Sinne verstehen, als ob es außer der katholischen Kirche eine „ekklesiologische Leere“ geben würde, denn es gibt in den akatholischen Kirchen und Gemeinschaften wichtige elementa (bona) Ecclesiae. Die obigen Erklärungen von Magisterium Ecclesiae können dazu beitragen sich von den unrichtigen ekklesiologischen Interpretationen zu distanzieren und zugleich tragen sie zu einer mehr theologisch stabilen Ausrichtung und demzufolge zur Stärkung des ökumenischen Dialogs bei.
Źródło:
Sympozjum; 2007, 1(16); 17-32
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hierarchia wpisana w pluralizm
Autorzy:
Zynek, Justyna Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/597293.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
hierarchia, pluralizm, religia, katolicyzm, ekumenizm
Opis:
Recenzja książki: Agnieszka Pasieka, Hierarchy and pluralism: living religious difference in Catholic Poland. New York: Palgrave Macmillan 2015, ss. 261, ISBN 978-1-137-48286-0.
Źródło:
Lud; 2017, 101
0076-1435
Pojawia się w:
Lud
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętość w perspektywie ekumenicznej
Holiness in an Ecumenical Perspective
Autorzy:
Nowosad, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041413.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Heiligkeit
Ökumenismus
Bonhoeffer
Ökumenismus der Heiligkeit
holiness
ecumenism
ecumenism of holiness
świętość
ekumenizm
ekumenizm świętości
Opis:
Wśród tzw. zagubionych ikon dzisiejszej kultury (jak to nazwał Rowan Williams) szczególną uwagę warto zwrócić na świętość. Chrześcijaństwo zawsze widziało w niej powszechne powołanie, którego uczniom Chrystusa nigdy nie wolno lekceważyć. Luterański pastor i teolog Dietrich Bonhoeffer jawi się jako znamienny przykład radykalnego ucznia Chrystusa, wiernie i konsekwentnie podążającego drogą ku świętości. Kto uwierzył w Chrystusa, ma za Nim iść nie poprzez ucieczkę ze świata, ale pośród tego świata, by „wypić ziemski kielich do dna jak sam Chrystus”. Stąd „świętość zaczyna się i kończy z Bogiem, prowadząc do ubogich tego świata” (A. Lawrence). Bł. Jan Paweł II często podkreślał, że świętość należy do tych cennych znaków obecności Ducha Świętego wśród wszystkich uczniów Chrystusa, które winny odgrywać coraz większą rolę w ekumenicznej wymianie darów. Opierając swoją nadzieję na modlitwie Pana, a nie na własnym wysiłku, chrześcijanie mogą ufać, że „wielki ekumenizm świętości, z Bożą pomocą, na pewno przyniesie owoce” (bł. Jana Paweł II).
Among the so-called lost icons of modern culture (as Rowan Williams once put it) holiness should be perhaps seen with a particular concern. Christianity has always perceived holiness as a universal calling which Christ’s disciples are never to neglect. The Lutheran pastor and theologian Dietrich Bonhoeffer emerges as a significant example of radical discipleship in his consistent and faithful pursuit of holiness. The one who believes in Christ is to follow Him not by withdrawing from this world but rather in the midst of the world as Christ himself lived and to “drink the earthly cup to the dregs like Christ himself”. Consequently, “holiness begins and ends with God and moves toward the needy of the world” (A. Lawrence). Bl. John Paul II would often stress that holiness is one of those precious signs of the Spirit’s active presence among all Christ’s followers which should play an ever more growing role in the ecumenical exchange of gifts. When Christians base their hope on the Lord’s prayer and not their own strength, they can trust that “the great ecumenism of holiness will not fail, with God’s help, to bring results” (Bl. John Paul II).
Unter den sogenannten verschollenen Ikonen der gegenwärtigen Kultur (wie das Rowan Williams bezeichnete) verdient die Heiligkeit eine besondere Aufmerksamkeit. Das Christentum hat darin immer die allgemeine Berufung gesehen, die von Jüngern Jesu niemals unterschätzt werden darf. Der lutherische Pastor und Theologe Dietrich Bonhoeffer scheint das Vorbild eines radikalen Jüngers Jesu zu sein, der treu und konsequent auf dem Weg der Heiligkeit voranschreitet. Wer zum Glauben an Christus gelangt ist, soll Ihm nachfolgen, nicht durch Weltflucht, sondern inmitten der Welt, um "den irdischen Kelch bis zur Neige zu trinken wie Christus selbst". Daher "beginnt und endet die Heiligkeit mit Gott, indem sie zu den Armen dieser Welt führt". Der selige Johannes Paulus II. hat oft betont, dass die Heiligkeit zu jenen kostbaren Zeichen der Gegenwart des Heiligen Geistes unter den Jüngern Jesu gehört, die eine zunehmend wichtige Rolle im ökumenischen Austausch der Gaben bilden soll. Ihr Vertrauen auf das Gebet zum Herrn und nicht auf die eigene Anstrengung stützend, können die Christen hoffen, dass "der große Ökumenismus der Heiligkeit mit Gottes Hilfe sicher Früchte tragen wird" (sel. Johannes Paul II)
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2011, 6-7; 109-122
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
AKTUALNOŚĆ POBOŻNOŚCI LUDOWEJ W ŚRODOWISKU ZRÓŻNICOWANYM KONFESYJNIE
Actualité de la religiosité populaire dans le milieu confessionnel de nature différente
Autorzy:
Rabiej, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595264.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ekumenizm
pobożność ludowa
ewangeliczność
Kościół
misyjność
Opis:
L’objective du texte est d’évaluer l’importance œcuménique de la religiosité populaire. Fondamentalement théologie catholique doit tenir compte des documents fondamentaux développés dans l’époque post-conciliaire: Directoire sur la piété populaire et la liturgie: Principes et orientations; Directoire œcuménique. Ceux-ci incluent: prendre soin de la nature trinitaire des textes applicables, les prières et les formes liturgiques formés; indiquer sur l’unité du mystère pascal du Christ; soucieux de diriger les gens vers la pleine participation à la vie sacramentelle de l’Eglise, spécialement l’Eucharistie-comme un centre de piété chrétienne; relation appropriée à l’Eglise dévolue vision des Eglises; une bonne compréhension de la relation entre professionnel et charisme; la nécessité d’inculturation de la foi. La piété populaire est une manière légitime de vivre la foi, une façon de se sentir partie prenante de l’Église et une forme d’être missionnaires où se recueillent les plus intimes vibrations de communauté profonde. Cela fait partie d’une originalité historique culturelle des pauvres de ce continent et c’est le fruit d’une synthèse entre les cultures et la foi chrétienne. Dans le climat de sécularisation où vivent nos peuples, la piété populaire continue à être une puissante confession du Dieu vivant qui agit dans l’histoire et un canal de transmission de la foi. Le fait de marcher ensemble vers les sanctuaires et de participer à d’autres manifestations de piété populaire, en invitant d’autres personnes, est en soi-même un geste évangélisateur par lequel le peuple chrétien s’évangélise lui-même et accomplit la vocation missionnaire de l’Église.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2013, 13; 101-112
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
FILIOQUE W DIALOGU EKUMENICZNYM
Filioque in ecumenical dialogue
Autorzy:
Kałużny SCJ, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594950.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Filioque
ekumenizm
dialog ekumeniczny
dialog teologiczny
Opis:
The author offers a comprehensive presentation of the history and results of the most important ecumenical dialogues on Filioque. The topic has been basically developed in two parts. In the first part, the author discusses the achievements of mutual dialogues directly referring to the researched matter. The dialogues meant here are the following: the dialogue between the Orthodox Christians, on the one hand, and Old Catholics, Anglicans, Roman Catholics, Lutherans and Reformed Christians, on the other hand. In the second part, the author pays attention to the results of multilateral dialogue, and, more precisely, to the documents of the World Council of Churches’ Commission on Faith and Order which touch upon these issues. It follows from the present analysis that in the course of the conducted dialogues consensus was achieved concerning the normative and catholic character of the 381 Nicene-Constantinopolitan Symbol. Besides, it was pointed out that the inclusion of Filioque in the Symbol of Faith was not canonical, and it was postulated that liturgy should come back to the original text of the Creed. Some differences of emphasis in understanding Filio- que were also noted, including those referring to theological evaluation of this addition. The reflection that was taken up indicates the necessity of continuing the dialogue on Filioque.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2014, 14; 179-194
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła ekumenicznego powołania Yves Congara
Sources of Yves Congars Ecumenical Vocation
Autorzy:
Pielka, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729541.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ekumenizm
powołanie
jedność
dialog
Yves Congar
Opis:
Autor artykułu ukazuje wątki inspirujące ekumeniczne powołanie jednego z głównych autorów teologii katolickiej zajmujących się problematyką ekumenizmu, Yves Marie Congara (1905-1984). Przedstawienie tego kontekstu pozwala uchwycić okoliczności powstania dzieła pozostającego kamieniem milowym katolickiej refleksji w tejże materii: Chrétiens désunis. Principes d’un «œcuménisme» catholique, (1937) oraz zarys późniejszej ewolucji poglądów jego autora.
The author of the article shows the threads inspiring the ecumenical vocation of one of the basic authors of Catholic theology dealing with the issues of ecumenism, Yves Congar (1905-1988). Presenting this context allows us to capture the circumstances of the creation of the work that is a milestone in Catholic reflection on this matter: Chrétiens désunis. Principes d'un «œcuménisme» catholique (1937) and an outline of the later evolution of its author's views.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2022, 22; 47-57
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzest − wolność − miłość. Ekumenizm duchowy X i XI Zjazdu Gnieźnieńskiego
Baptism − Freedom − Love. Spiritual Ecumenism of the 10th and the 11th Convention of Gniezno
Autorzy:
Pawłowski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595049.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
chrzest, Zjazd Gnieźnieński, ekumenizm, ekumenizm duchowy, wolność, miłość
baptism, Convention of Gniezno, ecumenism, spiritual ecumenism, freedom, love
Opis:
The Gniezno Conventions, which are an important meeting place for Christians from Central and Eastern Europe, have an ecumenical dimension. The spiritual ecumenism of the 10th and 11th Convention of Gniezno showed to followers of Christ the pedagogy of their common path, which – right from the novelty of baptism – through gratitude and penance leads to responsible application of the bestowed freedom. Churches may boast many witnesses of faith and freedom that equals love. The divine-word services, which enabled equal participation of representatives of various Churches, granting its central place to the word of God, especiallyin the translation of the Ecumenical Bible, became a clear sign of the already existing, though imperfect, unity of Christians. They were also expressions of the main contents of the Conventions, which were to show the liberating and inspiring power of Christianity. 
Zjazdy Gnieźnieńskie, które są ważnym miejscem spotkań chrześcijan z Europy Środkowo-Wschodniej, posiadają wymiar ekumeniczny. Ekumenizm duchowy 10. i 11. Zjazdu Gnieźnieńskiego ukazał wyznawcom Chrystusa pedagogię ich wspólnej drogi, która rozpoczęta nowością chrztu przez wdzięczność i pokutę prowadzi do odpowiedzialnego zagospodarowania darowanej wolności. Kościoły mogły poszczycić się licznymi świadkami wiary i wolności, która jest miłością. Nabożeństwa słowa Bożego, które umożliwiały równorzędną partycypację przedstawicieli różnych Kościołów, centralne miejsce słowa Bożego, zwłaszcza w przekładzie Biblii Ekumenicznej, stały się czytelnym znakiem już istniejącej, choć niedoskonałej, jedności chrześcijan. Były także nośnikiem głównych treści Zjazdów, które miały ukazać wyzwalającą i inspirującą moc chrześcijaństwa.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 53-67
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadectwo uniwersalizmu myśli: listy Edyty Stein do Romana Ingardena
The testimony of the universality of thought: Edith Stein’s letters to Roman Ingarden
Autorzy:
Garlej, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951131.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
fenomenologia
henologia (filozofia światła)
wczucie
ekumenizm
interkulturowość
Opis:
The core of the article constitute the letters that Edith Stein (who later became St. Teresa Benedicta of the Cross) and Roman Ingarden, whom she met in Gottingen, exchanged between 1917 and 1939. When they met they were both students of Edmund Husserl and were among the members of so-called Gottingen Phenomenologists’ Club that was not only of international nature but also accepted females as its members, which was quite an exception in the first two decades of the 20th century. The issues addressed in Stein’s letters to her friend from Poland centered on two aspects: behind-the-scenes functioning of the phenomenologists gathered around their master (Husserl), as well as the inner path in the course of which Stein’s spiritual metamorphosis takes place. It is obvious that with reference to the former issue, the works and the philosophical views of Edmund Husserl served as the source of intellectual inspiration. The young scholar reached beyond them though. Her philosophical achievements as well as her inner development were deeply influenced by another professor of philosophy, Adolf Reinach, thirty four years of age at that time. The latter problematic plane discussed in the letters confirms that “[t]he biography of Edith Stein is one of the most fascinating life stories not only in modern times. It is connected both with the content of her thought as well as with her life path that was bold climbing towards perfection as well as a great transformation; this transformation has been defined both as the grandest and the most complex one since the change that was the part of St Paul’s, or Saul of Tarsus, life” [in: Anna Grzegorczyk, Ponad kulturami. Uniwersalizm Edyty Stein, Poznań 2010, p. 37; own translation]. This duality of thought, seemingly referring to the realms so distant that virtually impossible to combine, become connected by one feature: the author’s universality of thought which points clearly that Edith Stein’s philosophical attitude reaches the intercultural dimension. Consequently, the brilliance of the author and philosopher becomes obvious, and „stems from the unique combination of cognitive passion with transcendent sense” [Ibid, p. 41]
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2017, 17
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelizacja w Europie Wschodniej w perspektywie ekumenicznej - problemy i wyzwania
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553946.pdf
Data publikacji:
2005-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Europa Wschodnia
ewangelizacja
laicyzacja
dialog ekumeniczny
ekumenizm
Opis:
Nie trzeba być znawcą problemu, aby stwierdzić istnienie ścisłej więzi między ewangelizacją lub nową ewangelizacją a ekumenizmem. Obie formy działalności Kościoła odnajdują swoje najgłębsze podstawy motywacyjne w modlitwie arcykapłańskiej Chrystusa: „Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał” (J 17,21). Nie trudno też zauważyć, iż owa ścisła więź między ewangelizacją i ekumenizmem staje się szczególnie ważna w życiu Kościoła katolickiego w krajach Europy Wschodniej. Sytuacja religijna w Europie Wschodniej jest bardzo złożona i zróżnicowana w poszczególnych krajach. Nie sposób w tej krótkiej prezentacji uwzględnić wszystkich jej aspektów. Będziemy zatem zmuszeni do pewnych uogólnień, do odniesienia się jedynie do najważniejszych czynników bogatej rzeczywistości oraz do wybranych krajów tego obszaru geograficznego. Na wstępie ukażemy wybrane aspekty specyficznej sytuacji wyznaniowej i ekumenicznej w krajach Europy Wschodniej, gdzie prowadzona jest nowa ewangelizacja. Następnie – w świetle dokumentów Kościoła katolickiego – wskażemy na nieodzowność świadomości ekumenicznej w pracy ewangelizacyjnej. W części trzeciej przedstawimy wnioski praktyczne i propozycje, które mogą stanowić pomoc w urzeczywistnianiu w tych krajach pracy duszpasterskiej, podejmowanej w duchu ekumenicznym.
Źródło:
Sympozjum; 2005, 1(14); 59-81
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane teologiczne wątki dokumentu dialogu katolicko-anglikańskiego pt. "Walking Together on the Way" w kontekście aktualnych wyzwań posoborowego ekumenizmu
Selected theological aspects of the document of Catholic-Anglican dialogue "Walking Together on the Way" in the context of current challenges of postconciliar ecumenism
Autorzy:
Beyga, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595025.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ARCIC
ekumenizm
Kościół
dialog
ecumenism
Church
dialogue
Opis:
Ecumenical activity is a very important aspect of life in the Catholic Church. The main reception of this activity are works of special groups and commission between Catholic Church and another Christian communities and churches. The Anglican–Roman Catholic International Commission (ARCIC) is an group created in 1969 which seeks to make ecumenical progress between the Roman Catholic Church and the Anglican Church. The Third Anglican-Roman Catholic International Commission has issued its first agreed statement with the title Walking Together on the Way: Learning to be the Church – Local, Regional, Universal. The ecclesiological document showed relation between local Churches and universal Church, role of archbishop of Canterbury and bishop of Rome, condition of Anglican Communion in universal world. The author of the article looked at this new ecumenical document in the perspective of situation of ecumenical dialogue and teaching of the Second Vatican Council and pope emeritus Benedict XVI.
Ekumenizm stanowi niezwykle ważną działalność Kościoła katolickiego. Główną realizacją tej aktywności są prace specjalnych grup i komisji pomiędzy Kościołem katolickim a innymi chrześcijańskimi wspólnotami i kościołami. Międzynarodowa Anglikańko-Rzymskokatolicka Komisja (ARCIC) jest grupą utworzoną w 1969 roku, kóra dąży do ekumenicznego postępu pomiedzy Kosciołem katolickim a Kościołem katolickim. Trzecia faza prac Międzynarodowej Anglikańko-Rzymskokatolickiej Komisji zaowocowała wspólnym dokumentem zatytułowanym Walking together on the Way: Learning to be a Church - Local, Regional, Universal. Ten eklezjologiczny dokument ukazał relacje pomiędzy Kościołami lokalnymi i powszechnym, rolę arcybiskupa Canterbury oraz biskupa Rzymu, a także kondycję wspólnoty anglikańskiej w całym świecie. Autor artykułu spojrzał na ten nowy dokument ekumeniczny z perspektywy sytuacji dialogu ekumenicznego i nauczania II Soboru Watykańskiego oraz papieża emeryta Benedykta XVI.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 275-290
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
JEDNOŚĆ KOŚCIOŁA W PERSPEKTYWIE DOKUMENTU KU WSPÓLNEJ WIZJI KOŚCIOŁA
Einheit der Kirche in der Perspektive des Dokuments Die Kirche: Auf dem Weg zu einer gemeinsamen Vision
Autorzy:
Glaeser, Zygfryd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595280.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Duch Święty
Kościół
jedność
różnorodność
komunia
ekumenizm
Opis:
Eine der wichtigen und neusten Früchte des ökumenischen Engagements der Kirchen ist das Dokument der Kommission für Glauben und Kirchenverfassung des Weltkirchenrats unter dem Titel Die Kirche: Auf dem Weg zu einer gemein- samen Vision. Der Text der Vereinbarung stütz sich auf der biblischen Vision der christlichen Einheit. Er leitet sich aus dem Grundziel her, das sich die Kommissi- on „Glauben und Kirchenverfassung“ stellt, und das ist: „den Kirchen zu dienen, indem sie einander zur sichtbaren Einheit aufrufen in einem Glauben und einer eucharistischen Gemeinschaft, die sich im Gottesdienst und im gemeinsamen Le- ben in Christus wie auch durch Zeugnis und Dienst an der Welt äußert, und auf diese Einheit zugehen, damit die Welt glaube“ (Vorwort). Der Unterzeichner der Vereinbarung nach, sei der präsentierte Text ein Aufruf an Kirchen das Innere zu erneuern und somit sich mehr auf einen gegenseitigen Dialog zu öffnen, denn nur solche Einstellung zum „Verständnis“, besonders auf der ekklesiologischen Ebene und somit zum Anwachsen der ekklesialen Kom- munion führt. Die Kommission für Glauben und Kirchenverfassung weist auf wesentliche Elemente hin, die über die Gestalt der ekklesialen Kommunion ent- scheiden. Dies sind: Gemeinschaft in der Fülle des apostolischen Glaubens, im sakramentalen Leben und in einem wahrhaft geeinten und wechselseitig aner- kannten Amt (siehe Nr. 37). Die Autoren des Berichts erinnern, „Der Weg hin zur vollen Verwirklichung der Gemeinschaft als Gottes Gabe fordert von den christ- lichen Gemeinschaften, sich über die grundlegenden Aspekte des Lebens der Kir- che zu einigen“ (siehe Nr. 37). Dies kann durch das volle Engagement der Kir- chen geschehen, dass aus dem Vertrauen auf den Heiligen Geist entspringt. Der Heilige Geist baut die verletzten Beziehungen zwischen den Kirchen auf. Er ach- tet die menschliche Freiheit und gleichzeitig hat er die Kraft zur Inspiration und Wandlung von innen. Die Einheit, die er bildet, ist eine Einheit in Vielfalt und Verschiedenheit.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2014, 14; 29-44
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół, naród i państwo w perspektywie chrześcijańskiej. Refleksja ekumeniczna
Church, nation and state in the christian perspective. An ecumenical approach
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046439.pdf
Data publikacji:
2020-10-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół
naród
państwo
ekumenizm
Church
nation
state
ecumenism
Opis:
Artykuł rozpoczyna się krótką prezentacją najważniejszych momentów dziejowych chrześcijaństwa, które ukształtowały dzisiejszą złożoną relację pomiędzy Kościołem, narodem i państwem. Następnie omawia główne kwestie związane z relacją pomiędzy Kościołem i wspólnotami narodowymi oraz pomiędzy Kościołem i państwem. Na zakończenie wskazuje implikacje różnych modeli relacji pomiędzy Kościołem, narodem i państwem dla dzisiejszego polskiego kontekstu społeczno-religijnego.
The article begins with a short presentation of the most important moments in the history of Christianity which have shaped complex relationship between contemporary Church, Nation and State. Then it shows the main issues regarding the relationship between Church and the national communities, as well as between Church and State. Finally, it indicates the implications of the different models of relationship between Church, Nation and State in the Polish social and religious context.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 4; 437-453
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ecumenical dimension of „Vatican II”
Ekumeniczny wymiar Vaticanum II
Autorzy:
Villar, Jose Ramon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148098.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Vatican II
Renewal
Ecumenism
Vaticanum II
odnowa
ekumenizm
Opis:
The council defined the theological condition of separated Christians and of their churches and communities. However, the ecumenical significance of the Council pervades the whole task of renewal begun by Vatican II, as the basis for unity. The conciliar renewal was inspired by the “principle of catholicity” or capacity to integrate all that is authentically Christian into the doctrine and life of the Catholic Church. The principle of catholicity had particular application in the doctrinal and theological areas.
Sobór Watykański II określił teologiczny status podzielonych chrześcijan oraz ich Kościołów i wspólnot. Jednakże ekumeniczne znaczenie Soboru przenika całe zadanie odnowy rozpoczęte przez Sobór Watykański II, jako podstawę jedności. Soborowa odnowa była inspirowana „zasadą katolickości” lub zdolnością do zintegrowania wszystkiego, co autentycznie chrześcijańskie, z doktryną i życiem Kościoła katolickiego. Zasada katolickości miała szczególne zastosowanie w obszarach doktrynalnych i teologicznych. Niniejsze opracowanie, opierając się na wypowiedziach soborowych, ukazuje w trzech częściach te wszystkie wymiary ekumenizmu Vaticanum II, podkreślając ów podstawowy wymiar nauczania soborowego.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2018, 19; 317-326
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecumenism and Preaching the Word of God
Autorzy:
Sławiński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019627.pdf
Data publikacji:
2017-01-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ecumenism
preaching
Bible
lectionary
ekumenizm
przepowiadanie
Biblia
lekcjonarz
Opis:
The purpose of this paper is to present the promising fi elds in homiletics and in pastoralpraxis of preaching where interdenominational cooperation is possible. This includes the fi elds of real collaboration among preachers of diff erent ecclesial communities, but also the reminder that ecumenical preaching and true pastoral care cannot be based on resignation or declining of one’s own confessional identity. What is common for Christian denominations are the martyrs – the witnesses of the Good News of Jesus Christ. Another common heritage of all Christian denominations is the Bible as a Source of Preaching. Some of the denominations share the lectionary as a gift and challenge. But it is not the Bible, which is being preached but Jesus Christ as the Lord. Besides Christocentrism in preaching, the language of preaching is important, which should be a language of dialogue and goodwill, not one of division, dominance, hate, or confrontation.
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie obiecujących badań w homiletyce oraz w praktyce przepowiadania, gdzie możliwa jest współpraca między wyznawcami Chrystusa należącymi do różnych wyznań. Obejmuje to pola prawdziwej współpracy między kaznodziejami różnych wspólnot kościelnych, ale także przypomnienie, że ekumeniczne nauczanie i prawdziwa duszpasterska opieka nie mogą opierać się na rezygnacji lub zaprzeczaniu własnej tożsamości konfesjonalnej. Tym, co wspólne dla chrześcijańskich wyznań, są męczennicy - świadkowie Dobrej Nowiny Jezusa Chrystusa. Innym wspólnym dziedzictwem wszystkich wyznań chrześcijańskich jest Biblia jako źródło przepowiadania i nauczania. Niektóre z denominacji chrześcijańskich korzystają ze wspólnego lub analogicznego lekcjonarza z czytaniami liturgicznymi. Głoszony jest jednak Jezus Chrystus jako Pan, a nie Biblia. Oprócz chrystocentrycznej treści ważny jest języka przepowiadania, który powinien być językiem dialogu, dobrej woli, a nie dystansu, dominacji, nienawiści lub konfrontacji. 
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2017, 18; 43-55
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katolicko-luterański dialog na temat roli i miejsca Kościoła w zbawczym dziele Chrystusa od Soboru Watykańskiego II do Wspólnej deklaracji w sprawie nauki o usprawiedliwieniu
Catholic – Lutheran dialogue on the place and role of the Church in the redemptive work of Christ from II Vatican Council to Joint declaration on the doctrine of justification
Autorzy:
Lipniak, Jarosław M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502989.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Kościół
usprawiedliwienie
ekumenizm
kapłaństwo
Church
justification
ecumenism
priesthood
Opis:
The role and place of the Church in the Christ’s redemptive work and ecclesial mediation on grace are an everlasting moot point for Lutherans and Catholics. Neither of the parties negates this reality of the Church, the difference, however, regards the meaning of those expressions. At the end of the second stage of the Catholic-Lutheran dialogue and during the third one a statement on the existence of fundamental discrepancy (Grunddifferenz, Fundamentaldissens) appeared, which is at the core of the division between both denominations. The existence of that discrepancy has been evident first of all in the issue of the role of the Church in the event of redemption, in the understanding of sacramentality and instrumental role of the Church and human co-operation in the redemption event. Signed ecumenical documents, in particular Joint declaration on the doctrine of justification, must involve dogmatic implications also in the area of ecclesiology, so as to avoid complaints that the dialogue between the Churches and signed document on the justification have actually changed nothing. Hence, drawing theological-dogmatic conclusions from the already signed documents, it is worth rethinking and expressing criticism of those proposal in order to fully replace a concept of “sacrament” regarding to redeemed instrumentalization of the Church and use the terms “sign” and “tool” instead or to develop a different theological language which will be devoid of ambiguity. Such an attitude to the above mentioned issue would allow us to emphasize the consent of both parties in such an important discipline as ecclesiology. Both parties of the dialogue agree that the relationship of Christ and the Church cannot be presented in the way which would cover inequality of this relationship. Both the Catholics and the Lutherans agree that in the New Testament the relationship between Christ and the Church is based at the same time on unity and distinctness, excluding, thus, any identity. The Church, in the light of the doctrine on justification, is first of all the redeemed and gifted Church, which exclusively due to Christ through the Word and Sacrament is the place of effective salvation. There is also a consent that neither people nor the Church can be perpetrators of salvation, nor can they administer it. The salvation is always a gift.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 4; 43-60
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucja apostolska Benedykta XVI „Anglicanorum coetibus” i jej implikacje dla życia wspólnoty anglikańskiej
Benedict XVI’s Apostolic Constitution “Anglicanorum Coetibus” and its Implications for the Life of Anglican Communion
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340941.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
anglikanizm
Anglicanorum coetibus
ekumenizm
jedność
Anglicanism
ecumenism
unity
Opis:
The article describes the new situation created by the publication of pope Benedict XVI’s Apostolic constitution Anglicanorum coetibus. As first there is a depiction of key-notions in Anglican theology, as well as the explanation where so called ‘Anglican traditionalists’ come from. In the next part the Author describes the situation of internal divisions in Anglican Communion caused by controversies over women’s ordination (in the past) and gay ordination and marriage (at present). On the basis of these statements the Author explains why the apostolic constitution Anglicanorum coetibus has been necessary and whom is it really addressed to. Then, we find the brief presentation of the content of Anglicanorum coetibus, followed by the description of first reactions from Anglican protagonists and adversaries of the papal document. The article next portrays the initiative of Anglican Global South as a response to regrettable developments in Anglican Communion. According to the Author the life-long solution for Anglicans may come with wide-spread adoption of the Anglican Covenant, strongly supported by the Archbishop of Canterbury. The solution opened by the papal constitution will probably atract only a small (about 0,5% of Anglican population) group of above named traditionalists. The article is summed-up by a bitter reflection about the lack of care for Christian unity in controversial decision-making by some Anglican (especially ECUSA) and protestant Churches.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 83-97
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu nowotestamentalnego modelu Kościoła. Elementy eklezjologii baptystycznej i zaczątki dialogu z baptystami o Kościele
In the Search for a New Testament Model of the Church. Elements of Baptist Ecclesiology and Beginnings of the Dialogue with Baptists about the Church
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343430.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
baptyści
eklezjologia
dialog
ekumenizm
Baptists
ecclesiology
dialogue
ecumenism
Opis:
Artykuł przedstawia elementy eklezjologii baptystycznej, takie jak: natura i struktura Kościoła, chrzest w relacji do przynależności kościelnej, rozumienie Wieczerzy Pańskiej oraz posługiwania duchownego w Kościele. W końcowej części znajduje się zarys opisu pierwszych owoców oficjalnego dialogu baptystyczno-rzymskokatolickiego na forum światowym na temat eklezjologii. Dla baptystów wzorem Kościoła jest zgromadzenie lokalne zwołane przez Ducha Świętego w posłuszeństwie słowu Bożemu. Takie zgromadzenie jest całkowicie niezależne i jakiekolwiek wyższe formy organizacji czy unii nie tworzą wyższego stopnia eklezjalności. Baptyści praktykują chrzest dorosłych, jako że wyznanie wiary musi poprzedzać przyjęcie chrztu, który nie tworzy w wierzącym żadnej nowej rzeczywistości ani nie zmywa grzechu pierworodnego. W Wieczerzy Pańskiej wierny, spożywając chleb i wino w żaden sposób nieprzemienione, przez wiarę otrzymuje korzyści wynikające z zastępczej ofiary Chrystusa. Duchowni w Kościele – diakoni i prezbiterzy – są ustanawiani w niesakramentalnym rycie ordynacji. Większość kongregacji przedstawia do ordynacji jedynie mężczyzn. Oficjalny dialog między baptystami a katolikami rzymskimi przyniósł jak dotąd tylko jeden dokument. W dziedzinie eklezjologii oświadczenie zawiera głównie wyliczenie rozbieżności. Z tego powodu wydaje się oczywistym, że rozmowy baptystyczno-katolickie nie doprowadzą w najbliższej przyszłości do ustanowienia pełnej komunii między oboma naszymi Wspólnotami.
The article depicts the elements of Baptist ecclesiology such as: nature and structure of the Church, baptism in relation to the Church membership, understanding of the Lord’s Supper and of the ministry in the Church. At the end there’s an outline of the first fruits of the official Baptist-Roman Catholic dialogue on the world level concerning ecclesiology. For Baptists the pattern of the Church is a local congregation gathered by Holy Spirit in the obedience to the word of God. Such a local gathering is totally independent and any higher forms of organization or unions do not represent a higher form of ecclesiality. The Baptists practice the baptism of adults only, as the profession of faith must be prior to the baptism, which does not create any new reality in a faithful nor cleanse of the original sin. In the Lord’s Supper a faithful while consuming bread and wine not transformed anyhow, receives by faith the benefits coming from the vicarious sacrifice of Christ. The ministers in the Church – deacons and presbyters – are instituted in a non-sacramental rite of ordination. The most of congregations present only men for ordination. The official dialogue between Baptists and Roman Catholics produced up to now only one document. In the field of ecclesiology the statement contains mainly enumeration of divergences. For this reason it seems obvious that Baptist-Roman Catholic talks will not lead in the near future to the instauration of the full communion between our two Communities.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2013, 5; 43-54
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobno czy razem? Dążenia ekumeniczne wewnątrz polskiego ewangelicyzmu – perspektywa reformowana (do 1945 roku)
Separate or together? Ecumenical attempts inside Polish Protestantism – Reformed perspective (until 1945)
Getrennt oder gemeinsam? Ökumenische Bestrebungen innerhalb polnischen Evangelizismus – die evangelisch-reformierte Perspektive
Autorzy:
Jóźwiak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494332.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
ekumenizm
polski protestantyzm
ecumenism
polish Protestantism
ökumenismus
polnisch Evangelizismus
Opis:
Próby zbudowania jedności pomimo różnic teologicznych, podejmowane były wewnątrz polskiego ewangelicyzmu od XVI do XXI w. Przez cały ten czas pewne ekumeniczne wątki wciąż na nowo powracają: wzajemne uznanie urzędów i sakramentów oraz możliwość ich przyjmowania u partnerów dialogu, wymiana kaznodziejska, współużytkowanie kościołów, wspólne synody, powołanie Kościoła narodowego, wspólne kształcenie duchownych, współpraca wydawnicza i charytatywna. Artykuł przypomina najstarszy ekumeniczny akt w Europie - Ugodę Sandomierską (1570), która pozwoliła uznać się nawzajem za prawowierne trzem nurtom reformacji w Polsce: kalwinistom, braciom czeskim i luteranom. W artykule przywołany jest polski prekursor irenizmu, senior Jednoty Małopolskiej, ks. Bartłomiej Bythner (1559-1629) i jego dzieło Fraterna et modesta ad omnes per universam Europam reformatas ecclesias [...] exhortatio, w którym zaapelował on o zwołanie powszechnego soboru chrześcijańskiego. Artykuł śledzi losy Wspólnego Konsystorza luterańsko-reformowanego, wspólne zaangażowanie obu wyznań w Plebiscyt 1920 r., pokazuje przykłady udanych wspólnych projektów wydawniczych i wspólnej działalności charytatywnej. Tekst przywołuje kolejne dokumenty współpracy, zarówno pomiędzy ewangelikami reformowanymi i luteranami, jak i w ostatnim czasie – z metodystami. Wiele ze wspólnych inicjatyw nie było podyktowanych jedynie chęcią realizacji teorii ekumenicznych, ale były rozwiązaniami praktycznymi, które przyniosło życie. Pozwala to z nadzieją spojrzeć w przyszłość z perspektywy 500 lat starań o tę jedność, która wciąż jest zadaniem Kościołów i w kontekście zbliżających się obchodów 500-lecia reformacji.
Attempts to build unity in spite of theological differences were taken inside Polish Protestantism from the sixteenth to the twenty-first century, all this time some ecumenical threads repeatedly return: mutual recognition of offices and the sacraments and their ability to adopt their partners for dialogue, exchange preaching, churches sharing, joint councils, the appointment of national church, joint training of clergy, co-operation in publishing and charity. Article presents the oldest ecumenical act in Europe - Sandomierz Consensus (1570) which enabled mutual recognition of three streams of the Reformation in Poland: the Calvinists, Czech Brethren and Lutherans. The article cited a Polish precursor of irenicism, superintendent of Unity of Little Poland, Bartholomew Bythner (1559-1629) and his book Fraterna et modesta ad omnes per universam Europam reformatas ecclesias [...] exhortatio, in which he called for the convening of the General Council. Article follows the history of the Joint Lutheran-Reformed Consistory (in XIX century) and the commitment of both Churches in the 1920 Plebiscite. It shows examples of successful joint projects in publishing and charitable activities. The text refers also to another document cooperation both between the Reformed and Evangelical Lutherans and recently with the Methodists. Many of joint initiatives was not solely dictated by the wish to implement the ecumenical theories, but were practical solutions that day-to-day life brought. This allows us look forward the future with hope look from the perspective of the 500-years-lasting efforts for the unity that still is the task of the Churches in the context of the upcoming celebrations of 500th anniversary of the Reformation.
Versuche, trotz theologischer Unterschiede Einheit zu bauen, hat man im polnischen Evangelizismus vom 16. bis zum 21. Jahrhundert unternommen. Während dieser Zeit kommen bestimmte ökumenische Motive immer wieder: die gegenseitige Anerkennung der kirchlichen Ämter und der Sakramente und die Möglichkeit sie bei den Dialogpartnern zu empfangen, Predigeraustausch, gemeinsame Nutzung von Kirchen, gemeinsame Synoden, Gründung einer Landeskirche, gemeinsame Ausbildung von Geistlichen, gemeinsame verlegerische und karitative Tätigkeit. Der Artikel erinnert an die älteste ökumenische Übereinkunft in Europa - den Consensus von Sandomir (1570), welcher zur gegenseitiger Anerkennung als rechtgläubig von drei Reformationsströmungen: den Kalvinisten, den Böhmischen Brüdern und den Lutheranern, führte. Im Artikel wird erinnert an den polnischen Vorläufer der Irenik, Senior der Kleinpolnischen Unität, Pf. Bartholomeus Bythner (1559-1629) und sein Werk Fraterna et modesta ad omnes per universam Europam reformatas ecclesias [...] exhortatio, in dem er die Einberufung eines allgemeinen christlichen Konzils forderte. Der Artikel folgt dem Schicksal des Gemeinsamen Lutherisch-Reformierten Konsistoriums, dem gemeinsamen Engagement beider Konfessionen in die Volksabstimmung in 1920, zeigt Beispiele von gelungener, gemeinsamen verlegerischer Projekte und gemeinsamer karitativer Tätigkeit, sowohl unter Reformierten und Lutheranern, als auch in der letzten Zeit - mit Beteiligung von Methodisten. Viele gemeinsame Initiativen waren nicht allein durch den Wunsch diktiert, ökumenische Theorie umzusetzen, sondern waren ganz praktische Lösungen, welche das Leben selbst gebracht hat. Dies ermöglicht eine Hoffnung für die Zukunft aus der Sicht der 500 Jahre von Bestrebungen um die Einheit, die immer noch als Aufgabe vor den Kirchen steht, insbesondere im Kontext der bevorstehenden Feierlichkeiten zum 500 Jahrestag der Reformation.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 2; 183-204
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbawienie w Chrystusie - perspektywa ekumeniczna
Autorzy:
Jaskóła, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554270.pdf
Data publikacji:
2001-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Dominus Iesus
zbawienie
Dominus Jesus
zbawienie w Chrystusie
ekumenizm
Opis:
Zbawienie w Chrystusie - perspektywa ekumeniczna
Źródło:
Sympozjum; 2001, 1(8); 37-55
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koinonia misją kościoła. W świetle dokumentu komisji «Wiara i Ustrój» Natura i misja Kościoła
Koinonia as the Mission of the Church. In the Light of the Document The Nature and the Mission of the Church of the «Faith and Order Commission»
Autorzy:
Malina, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343403.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
misja
Kościół
koinonia
natura
ekumenizm
mission
Church
nature
ecumenism
Opis:
Zagadnienie misji Kościoła od samego początku towarzyszy ruchowi ekumenicznemu: zarówno w jego wymiarze praktycznym jak i doktrynalnym. Na płaszczyźnie teologicznej wiąże się nierozdzielnie z kwestią natury Kościoła: wypełnienie misji oznacza bycie w pełni wedle własnej natury. W omawianym dokumencie Komisji „Wiara i Ustrój” pojęciem określającym zarówno naturę jak i misję Kościoła jest koinonia: Kościół jest, a zarazem ma urzeczywistniać koinonię – nie tylko we wspólnocie wierzących, ale i w całym stworzeniu, tak aby „wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie” (Ef 1, 10). Misja jest zatem wyrażalna różnymi aspektami koinonii: jest darem pochodzącym od Boga (źródło w misji trynitarnej, głoszenie Ewangelii, realizacja w eschatonie) oraz konkretną rzeczywistością o swoich formalnych wyznacznikach (wiara apostolska, chrzest, Eucharystia i posługiwanie). Dokument Natura i misja Kościoła jest syntezą tego, co Kościoły mogą wspólnie powiedzieć in meritum oraz obszarów wymagających dalszych dialogów, tudzież konkretnej zmiany postaw.
The issue of the Church’s mission has accompanied the ecumenical movement from the beginning, both in its practical as well as doctrinal dimension. On the theological level it is inseparably connected to the question of the nature of the Church—the fulfilment of the mission means being fully in accordance with one’s own nature. In the discussed document of the Faith and Order Commission, the term used for both nature and mission of the Church is koinonia: the Church is and is yet to be materialized by koinonia— not only in the community of the believers, but also in the whole of creation, in order “to bring all things together under one head” (Eph 1,10). The mission is therefore expressible in various aspects of koinonia: it is a gift from God (the source of the Trinitarian mission, the proclamation of the Gospel, the eschatological realisation) and the concrete reality with its formal determinants (the Apostolic faith, baptism, Eucharist and ministry). The document The nature and the Mission of the Church is a synthesis of what the churches can say together in this subject and as well as of areas requiring further dialogue, or a change of attitudes.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2012, 4; 107-122
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KONKORDIA LEUENBERSKA JAKO WSPÓŁCZESNY KATECHIZM EKUMENICZNY?
Can the Leuenberg Agreement be Considered as a Contemporary Ecumenical Catechism?
Autorzy:
Sojka, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594934.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Konkordia Leuenberska
ekumenizm
katechizm
Wspólnota Kościołów Ewangelickich w Europie
Opis:
In 2013 the 40th anniversary of signing the Leuenberg Agreement meets the “Year of the Catechisms”, declared by the Synode of the Evangelical Church of the Augsburg Confession in Poland. In this context, the article analyses, whether the Leuenberg Agreement can be considered as ecumenical catechism, by pointing to concurrence between the content of the basis for a church fellowship it establishes (similarly to art. VII, Augsburg Confession: agreement in the right teaching/preaching of the Gospel and the right administration of the sacraments) with the contents of Martin Luther’s Small Catechism. In its second part, the article reviews the way Community of Protestant Churches in Europe realises in its activities the practical aspects of realising a church fellowship foreseen by the Leuenberg Agreement, which was started with it.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2013, 13; 201-212
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół w Armenii – podziały i dążenie do jedności
Autorzy:
Imach, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669485.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Ormian
ecumenism
Middle East
Ormianie
Armenia
ekumenizm
Bliski Wschód
Opis:
The hundredth anniversary of extermination of the Armenians celebrated in the year 2015 contributed to a greater interest not only to Armenia and Armenians but also to the history of the Armenian Church. This article outlines briefly geographical and historical background of Armenia in order to show complex image of the country which as the first in the history adopted the Christian faith as an official religion. Through the centuries we note many divisions inside this church because of theological differences as well as geographical reasons. As a result the Armenian Apostolic Church did not accept the supremacy of the pope. Although the dialogue with the Armenians continued from the twelfth century, it was not until the seventeenth century when a group of Armenians recognizing the primacy of the Pope established the Catholic Church of the Armenian rite. The twentieth century brought initiatives from the part of Rome as well as from the Armenians to unite the Armenian Apostolic Church and to bring all Armenians to the unity with Rome and the Pope. The element that aid the unity is the common remembrance of the Armenian genocide committed by the Turks in 1915–1916.
Setna rocznica eksterminacji Ormian, przypadająca w roku 2015, obudziła większe zainteresowanie nie tylko Armenią i Ormianami, ale także historią Kościoła ormiańskiego. Artykuł kreśli zatem krótko uwarunkowania geograficzne i historyczne Armenii, aby ukazać państwo, które jako pierwsze w historii przyjęło wiarę chrześcijańską za obowiązującą. W ciągu wieków dochodziło do podziałów wewnątrz tego Kościoła z powodu różnic teologicznych oraz ze względów geograficznych. Tak oto powstał Apostolski Kościół Ormiański, który nie przyjął zwierzchnictwa papieża. Pomimo iż dialog Rzymu z Ormianami trwał już od XII wieku, to dopiero w XVII wieku doszło do wyodrębnienia się grupy Ormian uznających prymat papieża i do powstania Katolickiego Kościoła obrządku ormiańskiego. XX wiek przyniósł wzmożone działania ze strony Rzymu, a także ze strony kolejnych katolikosów ormiańskich, aby doszło najpierw do zjednoczenia w ramach Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego, a następnie do pełnej jedności wszystkich Ormian z Rzymem i papieżem. Elementem wspomagającym zjednoczenie jest wspólne wspominanie ludobójstwa Ormian dokonanego przez Turków w latach 1915–1916.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2016, 35, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ökumene in postmoderner Welt: auf der Suche nach dem richtigen Weg
Ekumenizm w postmodernistycznym świecie: w poszukiwaniu właściwej drogi
Ecumenism in the postmodern world: in search of the right path
Autorzy:
Mudrak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31029375.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
ekumenizm
pluralizm
postmodernizm
Raymund Schwager
Michael Welker
ecumenism
pluralism
podstmodernism
Opis:
Ekumeniczne dążenie do tego, „aby wszyscy stanowili jedno” wydaje się być nadzwyczaj trudne w dobie postmodernistycznego pluralizmu. Czy jednak różnorodność musi ze swej natury negować ideał jedności tak fundamentalny dla zachowania tożsamości Kościoła? Co powinno charakteryzować ruch ekumeniczny XXI wieku? Jak oceniać konflikty towarzyszące wspólnemu dążeniu do prawdy? Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na te pytania „na sposób ekumeniczny”, poprzez zestawienie ze sobą wizji ekumenizmu prezentowanych przez dwóch współczesnych teologów niemieckojęzycznych – ewangelickiego teologa Michaela Welkera oraz o. Raymunda Schwagera SJ. Artykuł argumentuje, że Kościół w swojej istocie odpowiada pluralizmowi współczesnego świata, podkreślając jednocześnie nieuniknioność konfliktów i odrzucając negatywną ocenę ich natury.
The ecumenical aspiration ‘that all may be one’ seems to be extraordinarily difficult in an age of postmodern pluralism. But, does diversity have to negate by its very nature the ideal of the unity, which is so fundamental for preserving the identity of the Church? What should characterise the ecumenical movement of the 21st century? How should we assess the conflicts accompanying the common pursuit of the truth? This article attempts to answer these questions “in an ecumenical way” by juxtaposing the visions of ecumenism presented by two contemporary German-speaking theologians: a Lutheran theologian Michael Welker and Fr Raymund Schwager SJ. The article argues that the Church in her essence corresponds to the pluralism of the modern world while emphasising the inevitability of conflicts and rejecting a negative assessment of their nature.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 285-299
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialogical Catholicity of the Church
Dialogiczna katolickość Kościoła
Autorzy:
Porada, Rajmund
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035284.pdf
Data publikacji:
2019-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
katolickość
konfesyjna tożsamość
ekumenizm
Church
catholicity
confessional identity
ecumenism
Opis:
Katolickość Kościoła wyznają niemal wszystkie Kościoły w chrześcijańskim Credo. W wyniku jednak historycznych podziałów w obrębie chrześcijaństwa ten atrybut Kościoła przyjął nierzadko konfesyjne, zawężające interpretacje. Działania ekumeniczne zmierzają do przywrócenia katolickiej pełni, a zatem rozumienie katolickości czy też katolickiej pełni Kościoła musi pozostawać w ścisłym związku z rozumieniem ekumenizmu. W artykule podejmuje się próbę uzasadnienia tezy, że katolickość Kościoła ze swej natury ma wymiar dialogiczny. Wynika on ze stałego napięcia między wielością kościelnych tożsamości a jednością jednego ludu Bożego jako celu ekumenizmu. Ekumeniczna droga nie pomija jednak specyfiki konfesyjnej tożsamości, lecz domaga się uznania słusznej wielości i różnorodności form wyrażania jednej chrześcijańskiej wiary. Zgodnie z założeniami ekumenicznej hermeneutyki różne kościelne tradycje należy interpretować w świetle tego, co łączy, a nie tego, co dzieli, oraz dostrzegać i uznawać w nich elementy przynależące do ekumenicznie, czyli dialogicznie zorientowanej katolickości.
The Church’s catholicity is confessed by almost all Churches in the Christian Creed. However, as a result of historical divisions within Christianity, this attribute of the Church has often adopted confessional and narrow interpretations. The ecumenical activities are aimed at restoring the Catholic fullness and, therefore, the understanding of catholicity or the Catholic fullness of the Church must be closely related to the understanding of ecumenism. The article attempts to justify the thesis that catholicity of the Church, by its nature, has a dialogical dimension. It results from the constant tension between the multiplicity of ecclesial identities and the unity of the one people of God as an objective of ecumenism. The ecumenical way, however, does not omit the specificity of the confessional identity, but it demands recognition of the legitimate multiplicity and diversity of forms of expressing one Christian faith. According to the assumptions of the ecumenical hermeneutics, various ecclesial traditions should be interpreted in the light of what unites and not what divides, and the elements belonging to the ecumenically-, that is dialogically-oriented catholicity, should be noticed and recognised.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 7; 103-115
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papież Franciszek a ewangelicyzm
Pope Francis and evangelicalism
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2026024.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
ekumenizm
ewangelicyzm
papież Franciszek
reformacja
evangelicalism,
Pope Francis
ecumenism
Reformation
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawienie relacji katolicko-ewangelickich podczas pontyfikatu papieża Franciszka. Autor stwierdza, że biskup Rzymu wykorzystuje szanse, których dostarczają mu tendencje i wydarzenia w ruchu ekumenicznym, ale też szanuje kierunki ekumeniczne wyznaczone przez jego poprzedników. Istotnym punktem zbieżności z Kościołami ewangelickimi jest społeczne i ekologiczne zaangażowanie papieża, które znajduje często wręcz entuzjastyczne oceny wśród ewangelików. Prezentacja działań Franciszka opiera się na analizie literatury bezpośrednio dotyczącej głównego zamierzenia, jak i na syntetycznym przeglądzie opracowań na temat struktury ekumenizmu oraz relacji międzywyznaniowych – dla nakreślenia koniecznego kontekstu.
The article aims to present Catholic-Evangelical relations during the pontificate of Pope Francis. The author states that the bishop of Rome takes advantage of the opportunities provided by the trends and events in the ecumenical movement, but also respects the ecumenical directions set by his predecessors. An important point of convergence with the Evangelical Churches is the social and ecological commitment of the Pope, which is often praised by evangelists. To outline the necessary context, the presentation of Francis’ activities is based on an analysis of the literature directly related to the main goal, as well as a synthetic review of studies on the structure of ecumenism and interfaith relations.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 1; 127-140
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Braterstwo i przyjaźń społeczna wymiarem ekumenicznej kultury spotkania
Fraternity and social friendship as a dimension of an ecumenical culture of encounter
Autorzy:
Kampka, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047918.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Fratelli tutti
ekumenizm
braterstwo
przyjaźń społeczna
ecumenism
fraternity
social friendship
Opis:
Autor analizuje encyklikę Fratelli tutti papieża Franciszka i pokazuje, jak idee braterstwa i przyjaźni społecznej bliskie są postawie ekumenicznej. Papieski opis współczesnego kryzysu jest zgodny z analizami socjologicznymi: doświadczenie samotności i niepewności w relacjach społecznych, dominacja ekonomicznego wymiaru globalizacji i przemiany komunikacji społecznej – to cechy obecnego systemu, których dysfunkcjonalność ujawniła pandemia Covid-19. Realizacja nowej idei proponowanej przez Franciszka – rozwijania braterstwa i przyjaźni społecznej – będzie możliwa między innymi dzięki budowaniu kultury spotkania i odwagi dialogu, jakie praktykowane są w ruchu ekumenicznym.
The author analyses Pope Francis' encyclical Fratelli tutti and shows how the ideas of fraternity and social friendship are close to an ecumenical attitude. The papal description of the contemporary crisis is consistent with sociological analyses: the experience of loneliness and uncertainty in social relations, the domination of the economic dimension of globalization and the transformation of social communication - these are the features of the current system, whose dysfunctionality was revealed by the Covid-19 pandemic. The implementation of the new idea proposed by Francis - the development of fraternity and social friendship - will be possible, among other things, by building a culture of encounter and the courage of dialogue that is practiced in the ecumenical movement.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2020, 20; 17-35
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Treść numeru
Autorzy:
Płuska, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553774.pdf
Data publikacji:
2001-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
posłannictwo Jezusa
Jezus Chrystus
zbawienie
ekumenizm
inkluzywizm
pluralizm
Schubert Ogden
Opis:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Najświętszego Serca Pana Jezusa w Stadnikach zorganizowało w dniach 26-27 kwietnia 2001 roku sympozjum chrystologiczne Jezus Chrystus jedyny i uniwersalny Zbawiciel. W obecnym wydaniu Sympozjum znajdują się artykuły z tego wydarzenia naukowego.
Źródło:
Sympozjum; 2001, 1(8); 5-11
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz papieża w dialogu anglikańsko-katolickim
Pope in the Anglican-Roman Catholic Dialogue
Autorzy:
Radkiewicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480134.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
papiestwo
prymat
reformacja
anglikanizm
ekumenizm
papacy
primacy
Reformation
Anglicanism
ecumenism
Opis:
Reformacja angielska (XVI wiek), szukając nowej tożsamości, zachowała w dużej mierze katolickie tradycje. Zerwanie jedności z Rzymem przez króla Henryka VIII (1533) przyczyniło się do podporządkowania Kościoła ustawodawstwu państwowemu. Anglikanizm – jako forma protestantyzmu – przyjął elementy doktryny luterańskiej i kalwinistycznej, nie rezygnując z podstaw moralnych i dogmatycznych Kościoła katolickiego. Doktryna Kościoła anglikańskiego została wyrażona w 39 Artykułach religii anglikańskiej określających trzy zasady: protestancko-biblijną (Low Church), katolicko-sakramentalną (High Church) i krytyczno-racjonalną (Broad Church). Określany jako via media między katolicyzmem a protestantyzmem, współczesny anglikanizm przybiera bardziej otwartą postawę wobec papiestwa (Raport z Malty 1968) oraz władzy w Kościele (Dokument z Wenecji 1976). Istotną formą wymiany na płaszczyźnie teologicznej jest Anglikańsko-Rzymskokatolicka Komisja Międzynarodowa (ARCIC, 1969). Kontrowersje międzywyznaniowe nie dotyczą doktryny, ale sposobu jej interpretacji. Dialog na temat prymatu uwzględnia: prymat stolicy rzymskiej, kolegialny charakter władzy episkopatu i kapłańsko-profetyczną funkcję Ludu Bożego. Anglikanie de facto nie odrzucili „szczególnej” roli Piotra w Kościele, ale tylko konkretne, historyczne papiestwo.
Reformation in England in the XVI century, while searching for a new identity, retained many aspects of traditional Catholic piety. Rejection of the primacy of the papacy by king Henry VIII in 1533 resulted in the subjugation of the church in England to the state. Anglicanism, as an offshoot of Protestantism, has absorbed certain dogmatic elements of Lutheranism and Calvinism, but never completely abandoned the basic moral and dogmatic statements of Catholicism. Its docrine, expressed in the Thirty-Nine Articles of Religion, defines three principles: Protestant and biblical (Low Church), Catholic and sacramental (High Church) and critical and rational (Broad Church). Today, Anglicanism is often viewed as a via media between Catholicism and Protestantism. It displays an increasingly open attitude towards the papacy (The Malta Report of 1968) and authority in the Church (The Venice Statement of 1976). The Anglican-Roman Catholic International Commission (ARCIC) established in 1969, plays a very important role in theological conversations between both churches, which actually differ more in the interpretation of the doctrine than its content. The discourse over the primacy is centred on the primacy of Rome, collegiality of bishops and the priestly and prophetic functions of the faithful. In fact, Anglicans never questioned the special role of Peter in the Church. They only rejected the concrete, historical papacy.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 1; 157-192
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastorale Bekehrung als Herausforderung und Chance für die Ökumene im 21. Jahrhundert
Pastoral Conversion as a Challenge and Opportunity for Ecumenism in the Twenty-First Century
Pastoralne nawrócenie jako wyzwanie i szansa dla ekumenizmu w XXI wieku
Autorzy:
Koch, Kurt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595143.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Church
Ecumenism
Reformation
Pastoral Conversion
Kościół
ekumenizm
Reformacja
pastoralne nawrócenie
Opis:
The divisions among Christians are „a scandal to the world” and detrimental to the preaching of the Gospel, because of the impression „as if Christ himself were divided”. Hence the lack of unity is the biggest obstacle to mission in the world. In this perspective, the pastoral conversion is presented as an opportunity for ecumenism. It is all about repentance toward re-seek unity and toward the common goal of ecumenism, that is visible unity of the Church as the Body of Christ. Another aspect of the conversion relates to the great tradition of Christianity. An important issue here is the question of the attitude of the Reformation to the whole tradition of the Church. Surely a monopoly on reform of the Church can not be attributed only to the Reformation. Great reformers of the Church were also St. Dominic and St. Francis. Because in the original way the conversion is accomplished in baptism, Christian ecumenism should be at its core, a „baptismal ecumenism”. Finally, the ecumenical movement can rely on joining the prayer of Jesus „that they may all be one” (Jn 17,21).
Podziały między chrześcijanami są „zgorszeniem dla świata” oraz przynoszą szkodę przepowiadaniu Ewangelii, gdyż sprawiają wrażenie, „jak gdyby sam Chrystus był podzielony”. Stąd brak jedności stanowi największą przeszkodę dla misji światowych. W takiej perspektywie pastoralne nawrócenie przedstawia się jako szansa dla ekumenizmu. Chodzi przede wszystkim o nawrócenie w kierunku ponownego poszukiwania jedności oraz ku wspólnemu celowi ekumenizmu, jakim jest widzialna jedność Kościoła jako Ciała Chrystusa. Kolejny aspekt nawrócenia dotyczy wielkiej tradycji chrześcijaństwa. Ważnym zagadnieniem jest tutaj kwestia stosunku Reformacji do całej tradycji Kościoła. Z pewnością Reformacji nie można przypisywać monopolu na reformę Kościoła. Wielkimi odnowicielami Kościoła byli także św. Dominik i św. Franciszek. Ponieważ nawrócenie w pierwotny sposób dokonuje się we chrzcie, ekumenizm chrześcijański winien być w swoim rdzeniu „ekumenizmem chrzcielnym”. Ostatecznie ruch ekumeniczny może polegać jedynie na włączeniu się w modlitwę Jezusa, „aby wszyscy stanowili jedno” (J 17,21).
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 5-26
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunikacja międzykonfesyjna w świetle Mowy duchownej… (1645) Piotra Mohyły
Confessional Communication in the Light of “Spiritual Speech ...” (1645) by Piotr Mohyła
Autorzy:
Melnyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944129.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
ekumenizm
prawosławie
protestantyzm
komunikacja konfesyjna
Ecumenism
Orthodoxy
Protestantism
confessional communication
Opis:
The concept of confessional communication contained in Mohyła’s “Speech...” was built on the Neoplatonic – gradualist concept of the world. It is possible that this resulted in a vision of Christianity’s unity. Although admittedly broken up into individual and, at the same time, antagonized and seemingly unconnected Churches, Christianity, in fact, forms an ontological unity consistent with the transcendent, gradualist order sustained by God. Marriage appeared to Mohyle as an opportunity to reconcile the differences of confession and as a special manifestation of the ontological harmony between God and people. “Speech...” provides evidence that the disintegration of religious unity in the Ruthenian lands of the Republic was accompanied by attempts at their integration. It was a process defining the evangelical-Orthodox communication of cultures.
Koncepcja komunikacji konfesyjnej zawarta w Mowie duchownej… Mohyły była zbudowana na neoplatońskiej – gradualistycznej koncepcji świata. Możliwe, że wynikała z tego wizja jedności chrześcijaństwa. Jest ono w prawdzie rozbite na poszczególne i przy tym zantagonizowane i pozornie niczym niepowiązane Kościoły, lecz w rzeczywistości tworzą one ontologiczną jedność zgodną z transcendentnym, gradualistycznym ładem podtrzymywanym przez Boga. Małżeństwo jawił się Mohyle jako możliwość pojednania różnic konfesyjnych oraz jako szczególny przejaw ontologicznej harmonii między Bogiem i ludźmi. Mowa… jest dowodem na to, że dezintegracji jedności religijnej na ziemiach ruskich Rzeczypospolitej towarzyszyły próby jej scalenia. Był to proces określający ewangelicko-prawosławną komunikację kulturową.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 3; 21-34
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Half-Century of Catholic-Lutheran Dialogue (1967-2017)
Półwiecze dialogu katolicko-luterańskiego (1967-2017)
Autorzy:
Budniak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950781.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Catholics
Lutherans
dialogue
ecumenism
Reformation
katolicy
luteranie
dialog
ekumenizm
reformacja
Opis:
The pursuit of the unity in the Church is the primary task of all believers in Christ. This pursuit should take place on every level: spiritual (through prayer), practical (through concrete actions), and doctrinal (through dialogue about the main truths of faith). In the past 50 years (1967–2017), many common positions between Catholics and Lutherans have been worked out and recorded in the 2013 document From Conflict to Communion. October 31, 2016, which marked the 500-year anniversary of the Reformation as well as the 50-year anniversary of Catholic-Lutheran dialogue, has changed the way that Catholics and Evangelicals view each other. Pope Francis, as a representative of the Catholic Church, Bishop Munib Younan, and Fr. Martin Junge, who represented the Lutheran World Federation, co-hosted an ecumenical celebration that took place in Lund, Sweden, inaugurating the 500-year anniversary of the Reformation. After the service, a joint document entitled Joint Declaration on the 500th Anniversary of the Reformation was published. The document concluded with the following message: “We call upon all Lutheran and Catholic parishes and communities to be bold and creative, joyful and hopeful in their commitment to continue the great journey ahead of us. Rather than conflicts of the past, God’s gift of unity among us shall guide cooperation and deepen our solidarity. By drawing close in faith to Christ, by praying together, by listening to one another, by living Christ’s love in our relationships, we, Catholics and Lutherans, open ourselves to the power of the Triune God. Rooted in Christ and witnessing to him, we renew our determination to be faithful heralds of God’s boundless love for all humanity”. The 50-year Catholic-Lutheran dialogue should be an encouragement for Christians to testify together to a wounded and the divided world, to more passionately pursue further dialogue in order to overcome existing differences, and to be open to unity, which is the source of our common hope.
Dążenie do jedności Kościoła jest podstawowym zadaniem wszystkich wierzących w Chrystusa. Powinno się to dokonywać na każdej płaszczyźnie: zarówno duchowej (przez modlitwę), jak i praktycznej (konkretne działania) oraz doktrynalnej (dialog o głównych prawdach wiary). W ostatnim półwieczu (1967–2017) wypracowano wiele wspólnych stanowisk, co zostało zaprezentowane w dokumencie Od konfliktu do komunii, z 2013 roku. Dzień 31 października 2016 roku – Święto Reformacji i początek obchodów 500. lat Reformacji oraz dziękczynienie za pięćdziesiąt lat wspólnego dialogu – odmienił dawne spojrzenie na siebie katolików i ewangelików. Papież Franciszek, w imieniu Kościoła katolickiego oraz bp Munib Younan i ks. dr Martin Junge, reprezentujący Światową Federację Luterańską, byli współgospodarzami ekumenicznego nabożeństwa, jakie odbyło się w Lund w Szwecji inaugurujące obchody 500 lat Reformacji. Po nabożeństwie został opublikowany wspólny dokument zatytułowany Deklaracja Wspólna z okazji wspólnego katolicko-luterańskiego upamiętnienia 500-lecia Reformacji, zakończony przesłaniem: „Wzywamy wszystkie parafie i wspólnoty katolickie i luterańskie do śmiałości i kreatywności, by były radosne i pełne nadziei w swoim zaangażowaniu, by kontynuowały wspaniałą drogę, która jest przed nami. Zamiast konfliktów z przeszłości, Boży dar jedności między nami powinien kierować współpracą i pogłębiać naszą solidarność. Zbliżając się do Chrystusa w wierze, modląc się razem, słuchającsiebie nawzajem, żyjąc miłością Chrystusa w naszych relacjach, my, katolicy i luteranie, otwieramy się na moc Trójjedynego Boga. Zakorzenieni w Chrystusie i świadcząc o Nim, ponawiamy nasze postanowienie, by być wiernymi głosicielami bezgranicznej miłości Boga do całej ludzkości”. Wspólny pięćdziesięcioletni dialog katolicko-luterański powinien być zachętą dla chrześcijan, aby razem dawać świadectwo zranionemu i podzielonemu światu, z większą pasją prowadzić dalszy dialog, aby przełamać istniejące wciąż różnice, otworzyć się na jedność, która jest treścią naszej wspólnej nadziei.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 2
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patriarchat Ekumeniczny Konstantynopola pod panowaniem tureckim
The Ecumenical Patriarchate of Constantinople under Turkish rule
Autorzy:
Imach, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480086.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
patriarchat
Turcja
ekumenizm
Konstantynopol
Stambuł
patriarchate
Turkey
ecumenism
Constantinople
Istanbul
Opis:
Po pielgrzymce Papieża Franciszka do Turcji i spotkaniu z Patriarchą Ekumenicznym Konstantynopola Bartłomiejem (listopad 2014), odnotowano znaczny wzrost zainteresowania relacjami katolicko-prawosławnymi. Dlatego też wydaje się rzeczą pożądaną przyjrzenie się faktycznej sytuacji Patriarchatu Ekumenicznego Konstantynopola na terenie Turcji. W pierwszej części artykułu przedstawiono historyczny kontekst zdobycia Konstantynopola przez Turków i konsekwencje tego zdarzenia dla Patriarchatu. Następnie ukazano czas rozwoju Patriarchatu pod panowaniem tureckich sułtanów. Dwie ostatnie części prezentacji obejmują okres XX wieku z ukazaniem istotnych zmian, które – z chwilą powstania Republiki Tureckiej – doprowadziły do osłabienia znaczenia Patriarchatu. Mimo trudnych relacji z rządami Turcji, obserwuje się większe zaangażowanie Patriarchatu na rzecz ekumenizmu – zwłaszcza katolicko-prawosławnego.
After Pope Francis’ pilgrimage to Turkey and a meeting with Ecumenical Patriarch Bartholomew of Constantinople (November 2014), there was a significant increase in interest in Catholic-Orthodox relations. Therefore, it is natural that we want to take a look at the actual situation of the Ecumenical Patriarchate of Constantinople in Turkey. The first part of the article presents the historical context of the conquest of Constantinople by the Turks and the consequences of this event for the Patriarchate. Next we shown the time of the Patriarchate’s development under the rule of the Ottoman Sultans. The last two parts of the presentation cover the period of the twentieth century showing the significant changes that at the time of the creation of the Republic of Turkey led to a weakening of the importance of the Patriarchate. Despite the difficult relations with the governments of Turkey, we have observed that the Patriarchate now shows greater commitment to the ecumenical, especially the Catholic-Orthodox, movement.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 1; 140-156
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieomylność Biskupa Rzymu jako problem eklezjologiczny ad intra i ad extra
Infallibility of the Bishop of Rome as an Ecclesial Issue ad Intra and ad Extra
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1685291.pdf
Data publikacji:
2020-09-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nieomylność
dogmat
papież
Kościół
ekumenizm
infallibility
Church
pope
dogma
ecumenism
Opis:
Artykuł przedstawia problem nieomylności papieskiej w debacie eklezjologicznej wewnątrz Kościoła katolickiego oraz w kontekście dialogu ekumenicznego, prowadzonego z innymi wyznaniami chrześcijańskimi. Punktem wyjścia jest wyjaśnienie tego pojęcia oraz główne zagadnienia zawarte w dogmacie o nieomylności Biskupa Rzymu, ogłoszonym na Soborze Watykańskim I. Istota kontrowersji, które pojawiły się już w trakcie obrad Vaticanum I oraz po jego zakończeniu, polegała na ukazaniu relacji nieomylności Kościoła i nieomylności samego papieża: czy następca Piotra jest niezależny w definiowaniu prawd wiary. Brak konsensusu doprowadził do schizmy i powstania Kościoła starokatolickiego i ekskomuniki wielu teologów. Współcześnie nieomylność papieska jako problem eklezjologiczny obecna jest w dialogu ekumenicznym, w którym poszukiwana jest nowa jej formuła.
The infallibility of the Bishop of Rome has never been universally accepted in the Church. Controversies were present during the council debate after the solemn 1870 declaration but, even today, not all doubts have been clarified. They arose from the ecclesiological reflection within the Church, but were also a consequence of the ecumenical dialogue with other Christian communities. The aim of this paper is to present the ecclesial issues that arose soon after Vatican Council I, which led to the schism and to the emergence of the Old Catholic Church, and a similar situation after Vatican Council II, exemplified by the case of H. Küng. There is a significant theological issue of the relation between Church infallibility in the transmission of the saving truth and the papal infallibility in this regard. A key question arises from it: is the Bishop of Rome independent of the Church while announcing the truth with the official stamp of infallibility, or is he just expressing the truth developed within the community of faith? The present reflection and the answer to these questions places the papal subjectivity within the broad spectrum of the Church, anchoring his office in the dimension of the collegium of bishops and of the whole community of believers, who have a supernatural sense of faith. By this train of thought, it is possible to abandon understanding infallibility as a tragedy and to see it as a gift and charisma of the Holy Spirit.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 9; 53-67
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumeniczna krytyka kapitalizmu - wybrane podejścia
Ecumenical Criticism of Capitalism: Selected Approaches
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036708.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
kapitalizm
kryzys
reformacja
wyznanie
ecumenism
capitalism
crisis
reformation
confession
Opis:
Ruch ekumeniczny od samego początku akcentował konieczność społecznego zaangażowania. W ostatniej dekadzie znalazło to swe odzwierciedlenie w mocnej krytyce kapitalistycznego porządku społecznego. Artykuł omawia wybrane przykłady krytycznych interpretacji kapitalizmu: Wyznanie z Akry Światowej Wspólnoty Kościołów Reformowanych z 2004 r.. program ekonomii życia Światowej Rady Kościołów oraz ekumeniczny projekt radykalizacji Reformacji z 2014 r. Dąży do wykazania zbieżności w przyjętych założeniach teologicznych i filozoficznych omawianych podejść. Stawia również pytanie o podobieństwa między prezentowanymi refleksjami organizacji ekumenicznych i nauczaniem papieża Franciszka.
The ecumenical movement from the very beginning stressed a significance of the social commitment. It is reflected in the last decade in the harsh criticism of the capitalist social order. Article discusses selected examples of the critical ecumenical interpretation of capitalism: the Accra Confession by the World Communion of Reformed Churches (2004), the programme of economy of life by the World Council of Churches and the radicalizing Reformation ecumenical project (2014). It aims to demonstrate convergences in the theological and philosophical assumptions of the discussed approaches. Furthermore, it asks about similarities between the presented ecumenical reflections and the teaching of the Pope Francis.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7; 151-166
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Anglicanorum coetibus” wobec problemu anglikańskiej tożsamości
“Anglicanorum Coetibus” Face to the Problem of Anglican Identity
« Anglicanorum coetibus » face au problème d’identité anglican
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340937.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tożsamość
anglikanizm
ekumenizm
jedność
Anglicanorum coetibus
identity
Anglicanism
ecumenism
unity
Opis:
L’article présente des problèmes identitaires liés à la publication de la Constitution Apostolique Anglicanorum coetibus de Benoît XVI. Le document, publié le 4 novembre 2009, ouvre la voie pour la création d’ordinariats personnels pour les membres de la Communauté Anglicane qui désirent entrer dans la pleine communion avec l’Église catholique. Ce document, suivi d’une Note de la Congrégation pour la Doctrine de la Foi, introduit une structure canonique qui permet aux anglicans d’entrer dans l’Église catholique, en conservant leur patrimoine spirituel et liturgique spécifique. La décision du pape est une réponse aux demandes posées depuis un certain temps par des groupes d’anglicans. En même temps, elle pose beaucoup de questions liées à l’identité confessionnelle anglicane. Des crises au sein de la Communauté Anglicane qui concernent surtout la doctrine morale et la pratique pastorale montrent une certaine difficulté à exprimer l’identité anglicane. La source de cette difficulté identitaire se trouve dans l’histoire de l’Église d’Angleterre séparée de Rome à partir du règne d’Henri VIII. Parce qu’il n’y a pas de causes doctrinales de cette séparation, la Communauté Anglicane cherche à trouver sa spécificité dans certaines idées théologiques (comme via media et comprehensiveness) ou dans l’unité du culte liturgique. Mais la crise récente prouve que les facteurs identitaires anglicans sont souvent insuffisants. La Constitution Apostolique Anglicanorum coetibus est une proposition catholique faite aux anglicans qui désirent conserver leur héritage spirituel et liturgique et en même temps trouver un appui pour leur identité dans la communion catholique. L’unité de la foi chrétienne (selon son expression officielle qui est le Catéchisme de l’Église catholique) ne s’oppose jamais à une diversité justifiée et acceptable dans l’Église du Christ. Peut-être, la proposition exprimé par le pape dans sa Constitution Apostolique serait une solution de la crise œcuménique contemporaine.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 99-121
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ecumenical Commitment of Pope Francis
Ekumeniczne zaangażowanie papieża Franciszka
Autorzy:
Scerri, Hector
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343440.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
papież Franciszek
zaangażowanie
pontyfikat
ecumenism
pope Francis
commitment
pontificate
Opis:
Ruch ekumeniczny narodził się ponad sto lat temu poza Kościołem rzymskokatolickim. Do Kościoła katolickiego zaś oficjalnie wkroczył za czasów stosunkowo krótkiego, lecz pełnego wydarzeń pontyfikatu papieża Jana XXIII. Każdy z pięciu następnych pontyfikatów był już analizowany pod kątem stosunku do ekumenicznego mandatu kolejnych następców Biskupa Rzymu. W dniu 13 marca 2013 r. byliśmy świadkami wyboru kardynała Jorge Mario Bergoglio na nowego papieża. Autor artykułu skupił swoją uwagę na nielicznych, ale bardzo ważnych ekumenicznych wypowiedziach papieża Franciszka w ciągu kilku miesięcy, które upłynęły od jego wyboru.
The Ecumenical Movement was born outside the Roman Catholic Church, just over a century ago. The impetus of this Movement officially came in touch with the Catholic Church during the relatively short, yet eventful Pontificate, of Pope John XXIII. The incipit of each of the five Pontificates since then has been analysed for the ecumenical credentials of each of the men who was elected Bishop of Rome. On the 13th March 2013, we witnessed the election of Cardinal Jorge Mario Bergoglio as the new Pope. In the few months which have passed since the election of Pope Francis, we have been able to focus our attention upon the few, yet highly important, ecumenical pronouncements he has made.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2013, 5; 25-42
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzest dziecka w małżeństwie mieszanym
Autorzy:
Nitkiewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807208.pdf
Data publikacji:
2019-11-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrzest
ekumenizm
małżeństwo
battesimo
ecumenismo
matrimonio misto
baptism
ecumenism
mixed marriage
Opis:
La parte cattolica nel matrimonio misto deve impegnarsi a battezzare e educare i figli nella Chiesa cattolica (CIC/83, can. 1125, n. 1; CCEO, can. 814, n. 1). Nel battesimo l'uomo viene liberato dal peccato ed incorporato nella Chiesa – Corpo di Cristo. Questa incorporazione si realizza nel quadro di una Chiesa particolare. Secondo il CCEO, can. 29 § 1 il figlio al di sotto dei 14 anni, con un genitore cattolico ed un acattolico, è ascritto tramite il battesimo alla Chiesa del genitore cattolico. In questo caso si tratta della Chiesa orientale cattolica sui iuris. La questione dell'appartenenza ecclesiale acquisita nel battesimo viene definita anche nel CIC/83, tuttavia riguarda soltanto i bambini nati dal matrimonio tra entrambi i genitori latini oppure quando uno di loro è latino e l'altro orientale cattolico. Esiste invece una lacuna iuris circa la definizione dell'appartenenza ecclesiale di un bambino nato dal matrimonio misto tra un genitore latino ed un acattolico. Il problema si fa serio soprattutto, quando il bambino di tale unione è stato battezzato nella Chiesa acattolica. In primo luogo bisogna osservare che il rito, il luogo ed il ministro del battesimo non sono determinanti per l'appartenenza ecclesiale del battezzato. Essa dipenderŕ dai genitori e da quanto stabilito nel diritto. Trattandosi poi di una lacuna iuris, bisogna, secondo i CIC/83, cann. 17 e 19, tener presenti le leggi date per casi simili, la prassi della Curia Romana, il fine e le circostanze nelle quali è stata emanata la legge. Considerando la situazione contemplata nel CCEO, can. 29 § 1, la prassi costante della Congregazione per le Chiese Orientali e la sollecitudine del legislatore per l'integralitŕ della fede della parte cattolica e del suo bambino, risulta con chiarezza che il bambino nato da un matrimonio misto contratto da un cattolico di rito latino acquisirŕ nel battesimo l'appartenenza ecclesiale del genitore cattolico. Ciň vale anche quando il battesimo è amministrato nella Chiesa acattolica o nella Comunitŕ ecclesiale.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 2; 67-76
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NAJGŁĘBSZE PRAGNIENIE BOSKIEGO NAUCZYCIELA. Ekumenizm według J. Ratzingera/Benedykta XVI
The Deepest Desire of Divine Master Teacher. Ecumenism According to J. Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595055.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ekumenizm
jedność
communio
dialog
chrystocentryzm
prawda
logoi spermatikoi
praeparatio evangelica
nowoczesność
Opis:
Christian unity is desired by Christ Himself and, consequently, it is also a continuous imperative of Christian conscience and particular care on part of each pope. The starting point of J. Ratzinger/Benedict XVI’s thought and teaching is clear distinction between seeking unity through human strategy and the way to unity ultimately accepted as the gift of God Himself. Consequently, it paves the way for thinking about Christian schism in the context of ”Divine retribution”, i.e. the situation where God still acts and attracts to Himself. Such perspective protects against vanity and ambition to organise the world as if according to “God’s way”, but – in practice – without God. J. Ratzinger/Benedict XVI copes with ecumenically tempting notions-proposals (such as, for example, pluralism) that lead to an apprehensive acquaintance with identity. His lodestars are: Christ – the Truth – longing – patience – suffering – good – conversion.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2013, 13; 71-90
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumeniczny język XXI wieku
Ecumenical Language of the 21st Century
Autorzy:
Świderski, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2186105.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
Bóg
jedność
ekumenizm
Biblia
miłość
God
unity
ecumenism
the Bible
love
Opis:
Bóg jest jeden, tak jak Miłość jest jedna, a On sam jest Miłością. Ekumeniczny język XXI wieku jest próbą opisania postępów, jakie mają miejsce na ścieżce ku budowaniu kościoła Jednego Boga.
God is one, just as Love is one and He is Love. The Ecumenical Language of the 21st century is an attempt to describe the progress that is taking place on the path towards building the Church of One God.
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2022, 17; 109-119
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecumenism and the Consumer Society
Ekumenizm i społeczeństwo konsumpcyjne
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343402.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
społeczeństwo konsumpcyjne
postmodernizm
chrześcijaństwo
ecumenism
consumer society
Church
postmodernism
Christianity
Opis:
Określenie społeczeństwa konsumpcyjnego odnosi się do katalogu przemian związanych ze współczesnym światem, w szczególności z cywilizacją zachodnią. Może być rozumiane jako rezultat wielu procesów, łącznie z globalizacją, dechrystianizacją i rozszerzaniem kultury popularnej. Artykuł ma na celu ustalenie, jaka jest relacje między społeczeństwem konsumpcyjnym a ekumenizmem.
The description of “the consumer society” belongs to the catalogue of diagnosis of the modern world, in particular of the western civilization. It should be interpreted as a result of various social processes including globalization, spreading of the popular culture as well as the dechristianization. The article examines how the consumer society refers to the ecumenism.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2012, 4; 201-212
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobno czy razem? Dążenia ekumeniczne wewnątrz polskiego ewangelicyzmu – perspektywa reformowana (po 1946 roku)
Separate or together? Ecumenical attempts inside Polish Protestantism – Reformed perspective (after the year 1946)
Autorzy:
Jóźwiak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494486.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
ekumenizm
polski protestantyzm
po 1946 roku
ecumenism
polish Protestantism
after 1946
Opis:
Próby zbudowania jedności pomimo różnic teologicznych, podejmowane były wewnątrz polskiego ewangelicyzmu od XVI do XXI w. Przez cały ten czas pewne ekumeniczne wątki wciąż na nowo powracają: wzajemne uznanie urzędów i sakramentów oraz możliwość ich przyjmowania u partnerów dialogu, wymiana kaznodziejska, współużytkowanie kościołów, wspólne synody, powołanie Kościoła narodowego, wspólne kształcenie duchownych, współpraca wydawnicza i charytatywna. Przedmiotem publikacji są inicjatywy ekumeniczne wewnątrz polskiego ewangelicyzmu po 1946 roku.
Attempts to build unity in spite of theological differences were taken inside Polish Protestantism from the sixteenth to the twenty-first century, all this time some ecumenical threads repeatedly return: mutual recognition of offices and the sacraments and their ability to adopt their partners for dialogue, exchange preaching, churches sharing, joint councils, the appointment of national church, joint training of clergy, co-operation in publishing and charity. The article deals with all ecumenical threads inside Polish Protestantism after the year 1946.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 2; 245-266
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Luteranizm a Państwo Izrael. Wypowiedzi wybranych międzynarodowych organizacji reprezentujących luteranów w latach 1948-2010
The Lutherans and the State of Israel. The statements of the international lutheran organisations form the 1948 till 2010
Autorzy:
Paszta, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494649.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
luteranie
status Izraela
ekumenizm
polityka
lutherans
state Israel
ecumenism
international policy
Opis:
Tekst podejmuje zagadnienie zaangażowania rozmaitych luterańskich organizacji w kwestie egzystencji i kształtu współczesnego państwa Izrael. Refleksja przedstawiana w artykule dotyczy nie tylko działań instytucji „konfesyjnych” ale również tych spośród organizacji międzywyznaniowych, w których luteranie odgrywają znaczącą rolę. Spektrum zagadnień wyznaczone zostało przez następujące zagadnienia: istnienie państwa Izrael, ideologia syjonizmu i jej odziaływanie, etos państwa żydowskiego wobec religii funkcjonujących w tym państwie, koegzystencja religijna w państwie Izrael, pomoc humanitarna dla żydowskich ofiar Zagłady, pomoc humanitarna dla arabskich uchodźców - ofiar wojen izraelsko-arabskich, kwestia granic międzynarodowych i statusu prawnego Jerozolimy, problematyka praw człowieka. Spośród najbardziej wpływowych instytucji wymienianych w tekście - nie licząc lokalnych Kościołów luterańskich - wyróżnia się Światową Federację Luterańską, Światową Radę Kościołów oraz komisję Kościół i Judaizm LEEKJ. Wypowiedzi wspomnianych organizacji są jednocześnie komentarzem do działań wielkich instytucji międzynarodowych, takich jak ONZ. W tekście przewija się kluczowe pytanie o solidarność z pokrzywdzonymi; czy można działać solidarnie wobec obu stron konfliktu?
The text deals with the confessional involvement of different organisations in the question of existance and shape of the modern State Israel. An object of the reflexion here presented are activities of lutheran international institutions and these ecumenical organisations where lutheran voices seam to be significant. On the horizon of here mentioned questions appear following problems: existance of the State Israel, ideology of sionism and its attitude towards religions, religious coexistance inward the state, humanitarian help for Jewish (after the WWII) refugees, help for Arab refugees (after arab-israeli wars), question of international borders, problem of stately belonging of Jerusalem, and especially – reflexion about human and citizen laws in the Middle East. Among the organisations described in the article one can find Lutheran World Federation, Lutheran Comission Church and Judaism (LEKKJ) and expectionally an overconfessional one: WCC (because of the presence of lutherans there). The author of the article shows, how – from the historical perspective – these institutional bodies – supported or struggled decisons of United Nations related to the main social and religious problems. Text reveals also a development of the attitudes of lutheran christians, among whom the hudge disscusions had have place in the period of 1948 – 2010. One of the crucial problems expressed in this debate is the question brouht up for discussion: ”Solidarity with which side?
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 1; 199-218
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misja Kościoła w ujęciu kardynała Kurta Kocha. Kościół w dialogu ekumenicznym
The mission of the Church according to Cardinal Kurt Koch. The Church in ecumenical dialogue
Autorzy:
Kijas, Zdzisław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729616.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Kościół
Eucharystia
jedność
dialog
ekumenizm
Koch
Church
unity
Eucharist
dialogue
ecumenism
Opis:
Kard. Kurt Koch od 1 lipca 2010 r. pełni obowiązki przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan (obecnie: Dykasterii ds. Popierania Jedności Chrześcijan) i jednocześnie przewodniczącego Komisji ds. Kontaktów Religijnych z Judaizmem. Obowiązki administracyjne nie zubożyły i nie pomniejszyły jego refleksji naukowej. Jego myśl jest w wielu aspektach oryginalna i klarowana. Odnosi się z szacunkiem do tradycji, ale równie mocno oddycha problemami współczesności. W centrum jego rozważań jest tajemnica Kościoła i jego powołania do promowania jedności wśród świadków Chrystusa. Jest bowiem przekonany, że chrześcijanie są dzisiaj prześladowani nie dlatego, że są katolikami czy prawosławnymi, protestantami czy zielonoświątkowcami, ale dlatego, że są chrześcijanami. Niniejszy tekst prezentuje postać i kilka spojrzeń na jego eklezjologię w wymiarze ekumenicznym.
Cardinal Kurt Koch has been serving as president of the Pontifical Council for Promoting Christian Unity (now: Dicastery for Promoting Christian Unity) since July 1, 2010 and at the same time as president of the Commission for Religious Relations with Judaism. Administrative duties have not impoverished or diminished his theological reflection. His thought is in many ways original and lucid. He refers with respect to tradition, but he breathes equally strongly the problems of the present. At the center of his reflections is the mystery of the Church and its vocation to promote unity among the witnesses of Christ. He is convinced that Christians are persecuted today not because they are Catholics or Orthodox, Protestants or Pentecostals, but because they are Christians. This text presents the figure and some views on his ecclesiology.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2022, 22; 195-206
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rywalizacja i pytanie o rozeznawanie duchów: pneumatologiczny przyczynek do zakreślenia ekumenicznych horyzontów
Rivalry and discernment of spirit: a pneumatological input in establishing ecumenical horizons
Autorzy:
Mudrak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077519.pdf
Data publikacji:
2022-01-14
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
reformation
ecumenism
Holy Spirit
Rene Girard
violence
reformacja
ekumenizm
Duch Święty
przemoc
Opis:
Trudno wyobrazić sobie dzisiejsze chrześcijaństwo bez ruchu ekumenicznego. Jednak dążenie do jedności, które dla wielu entuzjastów ekumenizmu stało się życiowym powołaniem, jawi się dla innych jako utopia religijnych romantyków. Celem niniejszego artykułu jest pneumatologiczna interpretacja historycznego wydarzenia Reformacji. Przy wykorzystaniu teorii mimetycznej Girarda prowadzona jest analiza historycznych źródeł podziału wewnątrzkościelnego. Wyniki analizy stanowią materiał do oceny sił duchowych towarzyszących początkom Reformacji. Na tym tle oceniane są niektóre zmiany w najnowszej historii Kościoła i świata. Artykuł argumentuje, że siłą napędową Reformacji nie były w pierwszym rzędzie problemy doktrynalne, a resentyment i uprzedzenia, interpretując konkretne wydarzenia historyczne jako działanie Ducha Świętego w czasie.
It is hard to imagine today’s Christianity without ecumenical movement. However, the desire for unity, a life call for many ecumenism enthusiasts, seems to many observers a utopia of religious romantics. The purpose of this article is a pneumatological interpretation of the historic event of Reformation. First, using Girard’s mimetic theory, historical sources of intra-ecclesiastical division are analysed. Second, the results of the analysis serve as the basis for interpretation of spiritual forces accompanying the beginnings of the Reformation. Third some changes in recent Church and world history are evaluated from this perspective. The article argues that the Reformation gained its momentum not for doctrinal reasons but because of human resentment and prejudices. The paper also interprets some historical events as clear signs of Holy Spirit’s work.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2021, 55; 189-204
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczne wymiary ekumenizmu w kontekście kryzysu ekologicznego
Autorzy:
Kampka, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595234.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
kryzys ekologiczny
społeczeństwo ryzyka
ekumenizm
ubóstwo
ecological crisis
risk society
ecumenism
poverty
Opis:
The ecological crisis is a concern for all Christian churches. The author discusses common climate topics that are present in the statements of religious leaders: human responsibility for environmental degradation, a call to oppose the culture of greed, building ecological justice. The author presents the social effects of the climate crisis - social inequalities and poverty and discusses new forms of ecumenism practised in a risk society. The new ecumenism is not an intellectual movement or theological discussions, but a joint work of the Churches for the poor.
Kryzys ekologiczny jest przedmiotem troski wszystkich Kościołów chrześcijańskich. Autor omawia wspólne wątki dotyczące klimatu, jakie obecne są w wypowiedziach przywódców religijnych: odpowiedzialność człowieka za degradację środowiska, wezwanie do przeciwstawienia się kulturze chciwości, budowanie sprawiedliwości ekologicznej. Autor przedstawia społeczne skutki kryzysu klimatycznego – nierówności społeczne i ubóstwo oraz omawia nowe formy ekumenizmu praktykowane w społeczeństwie ryzyka. Nowy ekumenizm to nie ruch intelektualny czy dyskusje teologiczne, ale przede wszystkim wspólna praca Kościołów na rzecz ubogich.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 55-72
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eko-dogmatyka encykliki Laudato si’
Eco-dogmatics of the Encyclical Laudato si’
Autorzy:
Ferdek, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595262.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ecumenism, theology, eco-dogmatics, eco-drama
ekumenizm, ekologia, eko-dogmatyka, eko-dramat
Opis:
Artykuł systematyzuje eko-teologiczne wątki encykliki Laudato si’ i ukazuje ich ekumeniczny wymiar. Owocem usystematyzowania eko-teologicznych wątków encykliki jest eko-dogmatyka, czyli refleksja nad zawartymi w Objawieniu doktrynalnymi podstawami ekologii. Tak rozumiana eko-dogmatyka została przedstawiona w kluczu historii zbawienia. Działanie Boga w historii zbawienia wykazuje analogię do antycznego dramatu, którego akcja miała trzy zasadnicze części: zawiązanie, punkt kulminacyjny i rozwiązanie. Eko-dogmatyka jest przedmiotem zainteresowania ze strony teologów należących do różnych chrześcijańskich Kościołów i Wspólnot kościelnych. Jednym z nich jest Jürgen Moltmann. Pomiędzy eko-dogmatycznymi wątkami zawartymi w Laudato si’ a eko-dogmatyką Moltmanna zachodzi ekumeniczne współbrzmienie. Są one przede wszystkim wpisane w ekumeniczne Credo nicejsko-konstantynopolitańskie. Podstawą tego Credo jest prawda o Bogu Stworzycielu nieba i ziemi, który poprzez wcielenie, śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna prowadzi wszystkie stworzenia do życia wiecznego w przyszłym świecie. Już ten fakt uprawnia do postawienia tezy, że eko-dogmatyczne wątki Laudato si’ i eko-dogmatyka Moltmanna tworzą ekumeniczną eko-dogmatykę. Jej istotą jest przedstawienie wszystkich stworzeń w ich wielorakich relacjach z uwzględnieniem jako bazy relacji do Boga. Taka ekumeniczna eko-dogmatyka jest odpowiedzią na wyzwanie, jakim dla teologii jest kryzys ekologiczny.
The purpose of this paper is to systematize eco-theological themes of encyclical Laudato si’ and to show their ecumenical aspect. A result of systematizing of the eco-theological themes of encyclical Laudato si’ will be eco-dogmatics, i.e. a reflection on doctrinal bases of ecology included in Revelation. The eco-dogmatics understood in this way will be presented in the key of salvation history. Activity of God in the history of salvation shows analogy to ancient drama, whose action included three fundamental parts: tying, culminating point and untying. The eco-dogmatics is a subject of interest of theologians belonging to different Christian Churches and Communities. Jürgen Moltmann is one of them. Between Eco-dogmatic themes included in Laudato si’ and eco-dogmatics of Moltmann there is ecumenical consonance. After all, they are written into ecumenical Nicene-Constantinopolitan Creed. The basis of this Credo is truth on the Creator God of heaven and earth who by incarnation, death and resurrection of his Son leads all creations to everlasting life in future world. This is underlined by the fact that eco-dogmatic themes included in Laudato si’ and eco-dogmatics of Moltmann form the ecumenical dogmatics. Its essence is presenting all creations in their multiple relations with taking into consideration relation to God as a base. Such ecumenical eco-dogmatics is an answer for challenge which for theology is the ecological crisis.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 5-19
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ordained and Baptized Ministries Through the Lens of Liturgical Singing
Posługa osób ochrzczonych i wyświęconych w kontekście śpiewu liturgicznego
Autorzy:
Haspelmath-Finatti, Dorothea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131682.pdf
Data publikacji:
2022-09-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia liturgii
śpiew
neurobiologia
posługa
ekumenizm
liturgical theology
singing
neurobiology
ministries
ecumenism
Opis:
After decades of ecumenical dialogue, the understanding of the relationship between the ministries of the baptized and the ordained continues to be a dividing matter between churches and traditions. This paper suggests that liturgical singing, in which individual and communal song with specific roles become a single and unified liturgical action, offers a model aiming to contribute to the bridging of this persistent divide. Liturgical theologians have in recent times begun to analyse the fabric of liturgical artistic activities and the complex relationship between the different ministries involved. Here, the dialogue with neurobiological research has helped theology to better understand the roles and functions of the single voice and the group of voices woven into the liturgical texture. This paper proposes that a better understanding of the functioning and the aesthetic nature of liturgical singing puts a new hermeutical tool at the service of the ecumenical dialogue on ministry.
Po kilkudziesięciu latach dialogu ekumenicznego zrozumienie relacji między posługą osób ochrzczonych i wyświęconych nadal stanowi kwestię dzielącą kościoły i tradycje. W niniejszej pracy autorka stawia tezę, że śpiew liturgiczny, w którym pieśni o określonej funkcji wykonywane indywidualnie i wspólnie stają się jednoczącym elementem liturgii, stanowi model, którego zadaniem jest zniesienie tych podziałów. Od niedawna teologowie liturgii analizują oprawę artystyczną liturgii i złożoną relację pomiędzy różnymi rodzajami posługi. Odkrycia w dziedzinie neurobiologii pozwalają teologom lepiej rozumieć rolę pojedynczego głosu i grupy głosów przenikających liturgię. Autorka artykułu sugeruje, że lepsze zrozumienie funkcjonowania i estetycznego charakteru śpiewu liturgicznego daje nam nowe hermeneutyczne narzędzie, przydatne w prowadzeniu ekumenicznego dialogu o posłudze w Kościele.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 8; 41-51
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojciech Gajewski, Narodziny Jezusa z Nazaretu. Dylematy i propozycje, „Gdański Rocznik Ewangelicki” vol. IV (2010), s. 125–197
Wojciech Gajewski, The Birth of Jesus of Nazareth. Dilemmas and proposals, „Gdański Rocznik Ewangelicki” vol. IV (2010), pp. 125–197
Autorzy:
Karczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171345.pdf
Data publikacji:
2012-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
narodzenie Jezusa
pisarze wczesnochrześcijańscy
ekumenizm
birth of Jesus
early Christian writers
ecumenism
Źródło:
Studia Elbląskie; 2012, 13; 425-428
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Program praktycznego ekumenizmu według Chrétiens désunis Yvesa Congara
The Program of Practical Ecumenism According to Yves Congar’s Chrétiens désunis
Autorzy:
Pielka, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36458417.pdf
Data publikacji:
2022-07-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Yves Congar
practical ecumenism
dialogue
unity
Christians
ekumenizm praktyczny
dialog
jedność
chrześcijanie
Opis:
Autor artykułu analizuje dzieło Yves’a Congara Chrétiens désunis. Principes d’un „oecuménisme” catholique (Paris 1937). Wyróżnia w nim dwa wątki, stanowisko braci rozłączonych oraz Kościoła katolickiego w zakresie ekumenizmu, oraz cztery wymiary praktycznego ekumenizmu, które dla Kościoła proponuje francuski dominikanin: uznanie pierwszeństwa działania Boga, wyjście poza uprzedzenia wobec braci, powrót do źródeł, odnowienie dialogu doktrynalnego.
The author of the article analyzes the work of Yves Congar Chrétiens désunis. Principes d’un „oecuménisme” catholique (Paris 1937). He distinguishes two themes: the position of the separated brethren and of the Catholic Church on ecumenism and the fourdimensions of practical ecumenism that the French Dominican proposes for the Church: recognizing the primacy of God’s action, going beyond prejudices against the brethren, returning to the sources, renewing doctrinal dialogue.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2022, 16, 1; 139-152
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość ewangelikalna – szansa dla ekumenizmu
Evangelical Spirituality – the Space of Ecumenism
Autorzy:
Sawa, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595206.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
evangelicalism
ecumenism
charismatic communities
evangelical Catholics
ewangelikalizmu
ekumenizm
wspólnoty charyzmatyczne
ewangelikalni katolicy
Opis:
Evangelical spirituality is a space of practical and spiritual ecumenical dialogue between protestant communities and Churches, and some of Catholic groups, especially those evangelisational and charismatic. Despite obvious doctrinal differences, some common traits can be listed: basing on the Bible, focusing on the Cross and the Christ, convertism (the need of personal conversion) and focus on evangelization. Those communities together, yet differently, testify about the necessity of making a conscious choice of faith as one’s lifestyle and about essentiality of evangelised and evangelising community of the baptised, of new dynamic worship and spontaneously animated prayer. It is also important to identify the dimensions of Churches’ and communities’ cooperation, and of the spiritual gifts exchange. Discovering of new forms of evangelisation and Kerygmatic preaching, experiencing community life by the faithful, exploring of the spirituality of the sacraments (institutions) and ability to accept the charismatic gifts are all worth to be noted among those factors. Spiritual renewal should be an undoubted priority.
Duchowość ewangelikalna stanowi przestrzeń praktycznego i duchowego dialogu ekumenicznego pomiędzy Kościołami i wspólnotami protestanckimi a niektórymi grupami katolickimi, zwłaszcza ewangelizacyjnymi i charyzmatycznymi. Choć pozostają różnice doktrynalne, to jednak można wskazać pewne wspólne wyznaczniki: oparcie o Biblię, krzyżocentryzm i chrystocentryzm, konwertyzm (potrzeba osobistego nawrócenia) oraz ukierunkowanie na ewangelizację. Wspólnoty te wspólnie, choć każda na swój sposób, dają świadectwo konieczności świadomego wyboru wiary jako stylu życia, konieczności zewangelizowanej i ewangelizującej społeczności ochrzczonych, nowego dynamicznego uwielbienia i spontanicznie animowanej modlitwy. Trzeba zauważyć również przestrzenie współdziałania Kościołów i zborów oraz wymiany duchowych darów. Wśród tych elementów warto wskazać poszukiwanie nowych form ewangelizacji i głoszenia kerygmatycznego, przeżywanie wspólnotowości przez wierzących oraz odkrycie duchowości sakramentów (ustanowień) oraz umiejętność przyjmowania darów charyzmatycznych. Niezaprzeczalnym priorytetem winna być odnowa duchowa.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 253-275
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vermittler und Reformer. Zur Rolle Julius Pflugs im konfessionellen Findungsprozess
Mediator and reformer. On the role of Julius Pflug in the process of confessional identification
Mediator i reformator. O roli Juliusa Pfluga w procesie identyfikacji konfesyjnej
Autorzy:
Pilvousek, Josef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595490.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Julius Pflug
reform of the Church
unity
ecumenism
reforma Kościoła
jedność
ekumenizm
Opis:
Julius Pflug (1499–1564) was a diplomat, politician and bishop, and in all this functions he took care of the unity of the Church in his time which he considered as necessary for salvation. His involvement is acclaimed both by Catholics and Protestants. Pflug worked for the reform of the Church but he was against their split. Today he can be numbered among the leading representatives of theology of mediation of 16th century. In his activities he can neither be marked to the general historical schemata nor to the category of social discipline. The present article presents the biography of Pflug and describes his theological program, especially his efforts for the unity and reform of the Church.
Julius Pflug (1499–1564) był dyplomatą, politykiem i biskupem, i we wszystkich tych swoich zadaniach troszczył się o jedność ówczesnego Kościoła, którą uważał za konieczną do zbawienia. Jego zaangażowanie cieszyło się wielkim szacunkiem zarówno u katolików, jak i protestantów. Pflug występował na rzecz reformy Kościoła, ale był przeciwny jego rozdarciu. Współcześnie może zostać zaliczony do czołowych przedstawicieli teologii mediacji XVI w. W jego działaniach nie można zaliczyć go ani do obiegowych schematów historycznych, ani zakwalifikować do kategorii społecznego zdyscyplinowania. Artykuł przedstawia biografię Pfluga i opisuje jego program teologiczny, głównie jego starania o jedność i reformę Kościoła.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 29-47
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sekularyzacja jako ars accommodandi Kryzys katolickiej idei reprezentacji
Autorzy:
Buchner, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421254.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sekularyzacja
reprezentacja
Kościół rzymskokatolicki
aggiornamento
katolicyzm polityczny
antropocentryzm
dialog
ekumenizm
protestantyzacja
demokratyzacja
Opis:
CEL NAUKOWY: Artykuł stawia sobie za cel odpowiedź na pytanie o zewnętrzne i wewnętrzne przyczyny współczesnego procesu sekularyzacji w Kościele rzymskokatolickim. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł przedstawia proces sekularyzacji przede wszystkim jako konsekwencję aggiornamento, które wpłynęło na odejście współczesnego Kościoła od tradycyjnej zasady reprezentacji. Autor przyjmuje metodę historii idei w połączeniu z krytyczną analizą tekstów dokumentów soborowych oraz wybranych autorów, komentujących proces sekularyzacji przed, w trakcie i po Soborze Watykańskim II. PROCES WYWODU: Artykuł składa się z czterech głównych części oraz wstępu i wniosków płynących z analizy. Każda z części zawiera analizę zasadniczych przyczyn procesu sekularyzacji, wskazując najpierw na aspekty historyczne kryzysu, potem zaś na wynikające z ustaleń Soboru głębokie zmiany w funkcjonowaniu i wizerunku Kościoła posoborowego. W tym kontekście argumentacja dotyczy zmian związanych z tzw. zwrotem antropologicznym, dialogiem ekumenicznym i demokratyzacją struktur instytucjonalnych. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Zasadniczym wnioskiem płynącym z analizy jest teza o kryzysie idei reprezentacji w Kościele posoborowym, który zrywa częściowo ze swoją tradycją, czerpiąc wzory ze świata zewnętrznego w imię przystosowania się do tzw. „rzeczy ziemskich”. Ten aspekt przystosowawczy związany jest z presją wywieraną na Kościół przez współczesność, jak również z otwartością samego Kościoła, postulowaną po raz pierwszy w sposób tak stanowczy przez Sobór i zwycięską orientację liberalną. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Do najważniejszych wniosków należy uznanie procesu sekularyzacji za proces destrukcyjny dla samego Kościoła, który nazbyt przyzwalająco odnosi się do współczesnych procesów, zagrażających jego dogmatom i pozycji w świecie demoliberalnym. Innowację stanowi ujęcie tego procesu w kontekście kryzysu idei reprezentacji, co wydaje się rozpoznaniem zasadniczego problemu, albowiem mamy dziś do czynienia z widocznym upadkiem autorytetu Kościoła w ramach Unii Europejskiej. Nasuwa się w związku z tym pytanie, czy Kościół katolicki zmienił się w sposób nieodwracalny, przyjmując – by tak rzec – barwy ochronne, i czy aby strategia taka nie powoduje pogłębienia się kryzysu.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2018, 9, 27; 41-61
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagadnienie reformacji w katechizmach i podręcznikach do nauki religii w latach 1945–1990
The Question of Reformation in Catechisms and Religious Education Textbooks in 1945–1990
Autorzy:
Bilicka, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018669.pdf
Data publikacji:
2017-01-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Reformation
Martin Luther
ecumenical catechesis
ecumenism
reformacja
Marcin Luter
katecheza ekumeniczna
ekumenizm
Opis:
Rok 2017 obchodzony jest w Kościołach luterańskich jako rok upamiętniający 500 lat reformacji. Obchodom towarzyszą liczne wystawy, konferencje naukowe, nabożeństwa ekumeniczne, w których uczestniczą także katolicy. Nie oznacza to, że strona katolicka świętuje rozłam w Kościele, który nastąpił pięć wieków temu, podejmuje jednak refl eksję teologiczną i uczestniczy w modlitwie ekumenicznej. Taką refl eksję podejmuje także dr hab. Beata Bilicka, która w artykule Zagadnienie reformacji w katechizmach i podręcznikach do nauki religii w latach 1945–1990 opisuje, na ile i w jakim zakresie ewoluowała katecheza ekumeniczna przed Soborem Watykańskim II i po nim. Syntetyczne rozważania autorka ograniczyła do obecności zagadnienia Lutra i reformacji w katechizmach i podręcznikach do nauki religii, z których nauczano w Polsce od zakończenia II wojny światowej do 1990 roku, a więc do powrotu religii do szkół i przedszkoli. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej krótko scharakteryzowano katechezę przedsoborową (1945–1965), która była zamknięta na dialog ekumeniczny w szerokim tego słowa znaczeniu, także z Kościołem luterańskim; można ją nazwać katechezą nietolerancyjną. W rozdziale drugim wykazano, jak po Soborze Watykańskim II zmieniło się nauczanie o reformacji w katechezie parafi alnej do 1990 roku. Całość wieńczy syntetyczne zakończenie.
The year 2017 marks the 500th anniversary of Reformation in the Lutheran Church. The celebrations are accompanied by numerous exhibitions, academic conferences, ecumenical services, in which Catholics also take part. It does not mean, however, that Catholics celebrate the schism in the Church which took place 500 years ago but undertake theological refl ection and participate in ecumenical prayer. Such a refl ection is also undertaken by Professor Beata Bilicka in her article The question of Reformation in catechisms and religious education textbooks in 1945–1990 which focuses on the evolution of ecumenical catechesis before and after the Second Vatican Council. Synthetic refl ections are limited to the presence of Martin Luther and Reformation in catechisms and religious education textbooks which were used in Poland from 1945 to 1990, i.e. until religious education returned to schools and kindergartens. The article consists of three parts. The fi rst part briefl y characterises pre-conciliar catechesis (1945–1965) which was closed to ecumenical dialogue in a broader sense of this word, also when it comes to the Lutheran Church and therefore this type of approach might be described as intolerant. The second part of the article demonstrates how after the Second Vatican Council the teaching about Reformation has changed in religious education classes. The article ends with a synthetic conclusion.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2017, 18; 25-41
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Chleba naszego potrzebnego”. Dyskusja nad nowym szwedzkim tłumaczeniem „Ojcze nasz”
“Give Us Our Needed Bread?” Discussion on the New Swedish Translation of “Our Father”
Autorzy:
Plutecka, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192502.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
Ojcze nasz
Szwecja
Biblia
tłumaczenie
ekumenizm
Our Father
Sweden
Bible
translation
ecumenism
Opis:
„Ojcze nasz” to najważniejsza modlitwa chrześcijan. Jako starożytny tekst biblijny od wieków poddawana jest badaniom oraz tłumaczona na nowo wraz z rozwojem języków docelowych. Ze względu na powszechność tej modlitwy i jej wyjątkowy charakter, takie zmiany nie zachodzą niepostrzeżenie – szczególnie w kraju, gdzie odbiorcy tego samego tłumaczenia są członkami różnych społeczności, katolickiej (mniejszościowej) i protestanckiej. Niniejszy artykuł przedstawia specyfikę przekładu tekstów liturgicznych w oparciu o analizę tłumaczeń na język szwedzki. Pokazana zostaje historia szwedzkiego tłumaczenia modlitwy „Ojcze nasz”, aż do opublikowania kontrowersyjnej wersji ekumenicznej w 1996 r. Przeanalizowane zostają wybrane różnice w „starym” i „nowym” tłumaczeniu oraz najważniejsze postulaty w debacie nad przyjęciem wersji ekumenicznej. Artykuł zamyka przytoczenie obecnego stanowiska kościoła katolickiego i protestanckiego wobec nowej wersji oraz dyskusja nad nowoczesnością i tradycją we współczesnych tłumaczeniach Modlitwy Pańskiej. Studium pozwala pokazać w jaki sposób otwartość na zmiany w obszarze przekładu może spowodować poruszenie społeczne i konflikt, jeśli zmiany nie są dostosowane do aktualnych przekonań reprezentantów danej kultury.
"Our Father" is the most essential Christian prayer. Being an ancient biblical text it has been translated and interpreted through the ages as target languages were developing. Due to the universality of this prayer, such changes do not occur unnoticed and raise opposition of members of various religious communities. This article presents the specifics of the translation of liturgical texts based on the analysis of translations into Swedish. The history of the Swedish translation of the "Our Father" prayer is covered up to the publication of the controversial ecumenic version in 1996. Selected differences in the "old" and "new" translations and the most important postulates in the debate on the adoption of the ecumenical version are analyzed. The article ends with a description of the current position of the Catholic and Protestant Church regarding the new version and a discussion on modernity and tradition in translations of the Lord's Prayer. The study shows how changes in the area of translation can cause social uproar and conflict, if they are not adapted to the current convictions of representatives of a given culture.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2018, 3, 1
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecumenical Dialogue Between Baptists and Catholics in France
Ekumeniczny dialog baptystyczno-katolicki we Francji
Autorzy:
Piecyk, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950785.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
ekumenizm
baptyści
katolicy
dialog
Francja
Maryja
ecumenism
baptists
catholics
dialogue
france
mary
Opis:
Ecumenical Catholic-Baptist dialog in France dates back to 1981. Since then, two delegations have met regularly. The first phase of dialogue took place between 1981 and 1986 and aimed to help the two Churches get to know each other. On the one hand, Catholics and Baptists agreed that they hold in common their faith in the Trinity, the mysteries of the Incarnation and Redemption, and the relationship between baptism and faith. They differ, on the other hand, in their concept of the Church, the episcopate, the sacraments, and the issue of the baptizing children. During the second phase of dialogue, which took place between 1986 and 1991, dialogue centered on the topics of mission and evangelization. The third and fourth phases of dialogue were dedicated to the issue of baptism, the Eucharist-Last Supper, ministerial office. The document entitled “From Baptism to the Church: Current Agreements and Discrepancies “ was the fruit of this dialogue. During the fifth phase of dialogue, which took place between 2001 and 2009, the two groups discussed the topics of Mary, specifically Mariology, based on tradition, dogma, and piety. The current phase of dialogue is focusing on the questions of social ethics. Catholic- Baptist dialogue in France has been very fruitful. The documents that have resulted from these dialogues reveal where the two denominations agree on the fundamental truths of the faith, ethics, and spirituality. The fundamental and dramatic difference between the two Churches, however, remains: their respective concepts of the Church. Based on the tone of the conversations thus far, it is clear that the main goal of the two Churches is not to come to complete agreement, but rather to seek the truth by better understanding each others’ doctrines and traditions.
Ekumeniczny dialog katolicko-baptystyczny we Francji sięga swymi początkami do 1981 roku i od tego czasu dwie delegacje odbywają regularne spotkania. Pierwsza faza dialogu tocząca się w latach 1981-1986 miała na celu wzajemne poznanie. Ukazano z jednej strony zbieżności w wierze w Trójcę Świętą, tajemnicę Wcielenia i Odkupienia, relację pomiędzy chrztem a wiarą. Z drugiej strony wskazano na istniejące różnice, w tym zagadnienie koncepcji Kościoła, episkopatu, sakramentów i kwestię chrztu dzieci. W drugim etapie rozmów (1986-1991) podjęto temat misji i ewangelizacji. W trzeciej i czwartej fazie dialogu poświęcono uwagę zagadnieniu chrztu, Eucharystii/Wieczerzy Pańskiej oraz urzędowi duchownemu, przygotowując obszerny dokument jako owoc rozmów: „Od chrztu do Kościoła. Zgody i rozbieżności aktualne”. W piątym etapie (2001-2009) wspólnych rozmów zajęto się tematem Maryi, opracowując w szerokim zakresie kwestie mariologii na bazie tradycji, dogmatów i pobożności. Aktualny etap dialogu koncentruje się na zagadnieniach etyki społecznej. Trzeba powiedzieć, że dialog katolicko-baptystyczny we Francji jest dialogiem bardzo owocnym. Wypracowane dokumenty ukazują zbieżności dwóch denominacji w zakresie doktryny podstawowych prawd wiary, etyki i duchowości. Podstawowym jednak problemem jest koncepcja Kościoła, co do której katolicy i baptyści diametralnie się różnią. Z tenoru prowadzonych rozmów można wywnioskować, iż głównym celem postawionym przez dialogujące strony nie jest znalezienie zgody, ale poszukiwanie prawdy poprzez lepsze poznanie doktryny i tradycji każdej ze stron.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 2
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja książki Maria, „Mutter der Einheit” („Mater unitatis”), red. M. Hauke, Regensburg 2020, ss. 392
Book review Maria, „Mutter der Einheit” („Mater unitatis”) ed. M. Hauke, Regensburg 2020, pp. 392
Autorzy:
Wojtczak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038362.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Mary
Mother of unity
Church
ecumenism
Mariology
Maryja
Matka jedności
Kościół
ekumenizm
mariologia
Opis:
Praca zbiorowa jest owocem sympozjum, które odbyło się w 2018 w Würzburgu na temat Maryi, Matki jedności. Składa się z osiemnastu artykułów. Pierwszy ukazuje zatroskanie Maryi o jedność jako przejaw Jej duchowego macierzyństwa. Dwa kolejne przedstawiają Matkę jedności w perspektywie Ewangelii Janowej i Łukaszowej. W następnych tekstach dochodzi do głosu na ten sam temat nauka św. Augustyna, św. J. H. Newmana, Leona XIII, Ch. Lubich i Soboru Watykańskiego II. Nie brakuje stanowiska protestanckiego (K. Barth i H. Asmussen) i motywu Matki jedności w rzymskiej liturgii i duchowości szensztackiej. Końcowy artykuł próbuje odczytać maryjne przesłanie niemieckiego poety J. W. Goethego. Wszystkie artykuły dotyczą głównie jedności w perspektywie eklezjalnej i ekumenicznej.
The collective work is the fruit of a symposium held in 2018 in Würzburg on Mary, Mother of Unity. It consists of eighteen articles. The first shows Mary’s concern for unity as a manifestation of her spiritual motherhood. The next two present the Mother of Unity in the perspective of the Gospels of John and Luke. In the following texts, the teachings of St. Augustine, St. J.H. Newman, Leo XIII, Ch. Lubich, and the Second Vatican Council are brought to bear on the same theme. There is no lack of Protestant positions (K. Barth and H. Asmussen) and the motif of the Mother of Unity in the Roman liturgy and Schoenstatt spirituality. The final article attempts to read the Marian message of the German poet J.W. Goethe. All articles deal mainly with unity in an ecclesial and ecumenical perspective.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 39; 257-263
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia jedności Kościoła. Zarys problematyki
Autorzy:
Pawłowski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041180.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Credo
Ökumenismus
Einheit
Kirche
koinōnia/communio
Church
creed
ecumenism
unity
ekumenizm
jedność
Kościół
Opis:
Artykuł jest wprowadzeniem w teologię jedności Kościoła. Ukazuje spektrum współczesnej refleksji nad przymiotem Kościoła wymienionym w Symbolu Nicejsko-Konstantynopolskim (credo in unam Ecclesiam). Refleksja ta obejmuje kategorie biblijne, zwłaszcza ideę koinōnia/communio, podkreśla trynitarne podstawy jedności Kościoła, a także jej konkretne środki – więzy jedności. Wśród tych środków jedności zwrócono szczególną uwagę na węzeł wiary, sakramentów oraz zwierzchnictwa kościelnego, zwłaszcza powszechnej posługi na rzecz jedności chrześcijan. Poszczególne Kościoły (wyznania) mają różne wizje jedności, ale i te koncepcje stanowią przedmiot dialogu ekumenicznego. Najnowszym ekumenicznym stanowiskiem na temat Kościoła, w tym jego jedności, jest dokument Komisji Wiara i Ustrój Światowej Rady Kościołów pt. Ku wspólnej wizji Kościoła (opublikowany w 2013 r.). Kościoły chrześcijańskie biorące udział we współczesnym dialogu ekumenicznym mają świadomość tego, że jedność Kościoła jest rzeczywistością daną i zadaną, jeszcze niepełną i niedoskonałą, niejako „w drodze”. W tym sensie mogą wyrażać swoje spero in unam Ecclesiam.
The article is a topic outline of the theology of the Church’s unity. It shows the spectrum of contemporary reflection on this  attribute of the Church mentioned in the Nicene-Constantinople Symbol (credo in unam Ecclesiam). The reflection includes biblical categories, especially the idea of koinōnia/communio, emphasizing the Trinitarian basis for unity of the Church, and its concrete means – bonds of unity. Among these means of unity, particular attention is paid to the bond of faith, the sacraments and ecclesiastical governance, notably the universal ministry of Christian unity. Individual Churches (denominations) have different visions of unity, but also these concepts are the subject of ecumenical dialogue. The most recent ecumenical vision on the Church, including its unity, is the document of the World Council of Churches Commission on Faith and Order, Towards a Common Vision of the Church (published in 2013). Christian Churches involved in the contemporary ecumenical dialogue are aware that the unity of the Church is a reality given and set, yet incomplete and imperfect, so to speak "on the way". In this sense they can express their spero in unam Ecclesiam.
Der Artikel ist eine Einführung in die Theologie der Einheit der Kirche. Es wird das Spektrum der zeitgenössischen Reflexion über dieses im Nicäno-Konstantinopolitanum (credo in unam Ecclesiam) enthaltenen Attribut der Kirche. Diese Reflexion umfasst biblische Kategorien, vor allem die koinōnia/communio-Idee, betont trinitarische Grundlagen der Einheit der Kirche sowie konkrete Mittel bzw. Bande der Einheit. Unter diesen Mitteln der Einheit wurde eine besondere Aufmerksamkeit auf das Band des Glaubens, der Sakramente und der kirchlichen Obrigkeit, vor allem, des allgemeinen Dienstes für die Einheit der Christen, gelegt. Die einzelnen Kirchen (Denominationen) sehen die Einheit unterschiedlich, jedoch bilden diese verschiedenen Konzepte den Gegenstand des ökumenischen Dialogs. Die jüngste ökumenische Stellungnahme über die Kirche, darunter auch über seine Einheit, ist das 2013 herausgegebene Dokument der Kommission Glaube und Kirchenverfassung des Weltkirchenrates unter dem Titel Die Kirche: Auf dem Weg zu einer gemeinsamen Vision. Die christlichen Kirchen, die am gemeinsamen Dialog teilnehmen, sind sich dessen bewusst, dass die Einheit der Kirche eine geschenkte und aufgegebene Wirklichkeit ist, eine noch nicht erfüllte und deswegen unvollkommene Wirklichkeit, gewissermaßen ein "Unterwegs-sein". In diesem Sinne können sie bekunden: spero in unam Ecclesiam.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 185-198
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ponadkonfesyjny model działalności śląskich organmistrzów w XIX i w początkach XX wieku na przykładzie działalności Moritza Roberta Müllera oraz Carla Volkmanna i Ernsta Kurzera
A Supradenominational Model of Activity of Silesian Organ Builders in the 19th and Early 20th Centuries on the Example of the Activities of Moritz Robert Müller, Carl Volkmann and Ernst Kurzer
Autorzy:
Koenig, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1795798.pdf
Data publikacji:
2020-01-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Śląsk
organy
organmistrzowie
budownictwo organowe
ekumenizm
Silesia
organs
organ builders
organ building
ecumenism
Opis:
Śląsk od czasów reformacji w XVI w. był i pozostał terenem współistnienia wielu wyznań chrześcijańskich. W przeszłości różnice te rodziły różnego rodzaju napięcia, a nawet konflikty. Jednak w wielu wymiarach życia społecznego, gospodarczego, a także kulturowego, istniała „praktyczna ekumenia”. Jej istotą był fakt ponadkonfesyjnego działania, a więc współpraca bez względu na wyznanie. Tak było m.in. na polu budownictwa organowego, które w tradycji Dolnego i Górnego Śląska stanowi niezwykłe bogactwo kulturowe. Niniejszy artykuł prezentuje przykłady takiego sposobu działania z okresu XIX i początku XX w. Spośród dolnośląskich organmistrzów został przykładowo wybrany wrocławski budowniczy Moritz Robert Müller, a spośród grona górnośląskich organmistrzów jako przykłady posłużyli dwaj współpracujący ze sobą gliwiccy organmistrzowie: Carl Volkmann oraz Ernst Kurzer. Wszyscy oni budowali organy zarówno w kościołach katolickich, jak i ewangelickich. Zastosowany przez nich model pracy pokazuje, że w ówczesnym środowisku, bardzo wyczulonym na sprawy muzyczne, nie liczyła się kwestia wyznania budowniczego, a jedynie jego kompetencje.
Since the Reformation in the 16th century, Silesia became and remained a place of coexistence of many Christian denominations. In the past, differences between particular denominations generated all sorts of tensions and even conflicts. However, in many dimensions of social, economic and cultural life, there was “practical ecumenism.” Its essence was the fact of supradenominational actions being the moment of cooperation regardless of one’s faith. That, among others, happened in the field of organ construction which contributes to an extraordinary cultural richness of the tradition of Lower and Upper Silesia. This article presents examples of this mode of operation from the 19th and the beginning of the 20th centuries. For example, a Wrocław’s builder Moritz Robert Müller was chosen from among Lower Silesian organ makers, and from the group of Upper Silesian organ makers, two cooperating builders from Gliwice served as examples: Carl Volkmann and Ernst Kurzer. They all built organs in both Catholic and Evangelical churches. The work model they used shows that in the then environment, very sensitive to music, it was not the organ builder’s religion that mattered, but only his competence.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 12; 131-139
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
World Council of Churches towards Migration and Poverty
Światowa Rada Kościołów wobec migracji i ubóstwa
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595047.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
World Council of Churches, migration, poverty, ecumenism
Światowa Rada Kościołów, migracja, ubóstwo, ekumenizm
Opis:
The article is an outlook on the process of migration from the point of view of the World Council of Churches. It mainly examines the key document of the WCC on this subject: The „other” is my neighbour. Developing an ecumenical response to migration. From Christian perspective the people of God is in constant pilgrimage on this Earth, as proved by story of Israel and in the life of Jesus and his disciples. Migration considerably changes the ecclesial landscape of the country of exodus and of the country of destination. Cultural, linguistic, theological and liturgical enrichment of the countries of settlement means in the same time the impoverishment of the countries abandoned by migrants from the same values. One of the main reasons of migration is poverty. The last however may also be a result of migration, if displacement is caused by war or persecutions. The migrants are often exposed to exploitation and unfair treatment. The diagnosis by WCC leads to issuing of a series of recommendations for the Churches: treating migrants with dignity, providing pastoral support, incorporating migrants into the parish work and liturgical celebrations, etc. By applying the rule of love of one’s neighbour Christians should made every effort to welcome migrants and make them home in the local ecclesial communities.
Artykuł przedstawia spojrzenie Światowej Rady Kościołów na proces migracji. Podstawowej analizie poddany został kluczowy dokument ŚRK na ten temat: The „other” is my neighbour. Developing an ecumenical response to migration [„Inny” jest moim sąsiadem. Wypracowywanie ekumenicznej odpowiedzi na migrację]. Z perspektywy chrześcijańskiej Lud Boży jest na tej ziemi w nieustannym pielgrzymowaniu, czego dowodzi historia Izraela, a także życie samego Jezusa i Jego uczniów. Migracja w zasadniczy sposób zmienia krajobraz religijny zarówno kraju wyjścia, jak i kraju przeznaczenia. Kulturowe, językowe, teologiczne i liturgiczne ubogacenie kraju osiedlenie oznacza jednocześnie zubożenie w te wartości kraju opuszczonego przez emigrantów. Jedną z głównych przyczyn migracji jest ubóstwo. To ostatnie jednak może być także skutkiem migracji, jeśli przemieszczenie jest spowodowane wojną lub prześladowaniami. Migranci są często wystawieni na eksploatację i niesprawiedliwe traktowanie. Diagnoza postawiona przez ŚRK prowadzi do sformułowania konkretnych zaleceń dla Kościołów: traktowania migrantów z godnością, zapewnienie im wsparcia duszpasterskiego, włączenie migrantów do pracy parafialnej i celebracji liturgicznych, etc. Stosując zasadę miłości bliźniego, chrześcijanie powinni dołożyć wszelkich starań, aby przyjąć migrantów i zadomowić ich w lokalnych wspólnotach eklezjalnych.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 123-134
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzestni, świadkowie bierzmowania i świadkowie zawarcia małżeństwa. Pespektywa ekumeniczna
Autorzy:
Majer, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554797.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
witness
godparents
ecumenism
marriage
baptism
confirmation
świadek
rodzice chrzestni
ekumenizm
małżeństwo
chrzest
bierzmowanie
Opis:
The article contains an analysis of the previous and current statutes canon law on the possibility for the non-Catholics to be the godparents, sponsors for confirmation, and witnesses for marriage. The laws which are today in force are far from the strict provisions of the old law, which assumed as a rule that the above functions in the Catholic Church should be performed by only by the Catholics who were not allowed to undertake similar tasks in other Churches or Christian Communities. Exceptions to this rule were relatively infrequent – especially for the godparents – and had to be well justified. The current regulations retain the general rule, but the possibility of applying exceptions is quite broad and included in the law, so that it is not necessary to refer to the church superior in individual cases. Such a relaxation of discipline is due both to ecumenical reasons and to the desire to overcome practical problems, especially in mixed marriages.
Artykuł zawiera analizę dawnych i obowiązujących przepisów prawa kanonicznego na temat możliwości pełnienia przez niekatolików funkcji chrzestnych, świadków bierzmowania i świadków przy zawarciu małżeństwa. Obowiązujące dziś przepisy znacznie odbiegają od surowości dawnego prawa, które przyjmowało za regułę, iż powyższe funkcje w Kościele katolickim winni pełnić katolicy, co więcej – nie wolno im było podejmować analogicznych zadań w innych Kościołach czy Wspólnotach chrześcijańskich. Wyjątki od tej reguły były dopuszczane stosunkowo rzadko – zwłaszcza w odniesieniu do chrzestnych – i musiały być dobrze uzasadnione. Dzisiejsza regulacja zachowuje ogólną regułę, ale możliwość zastosowania wyjątków jest dość szeroka i zawarta w przepisach prawa, tak iż nie trzeba odnosić się do przełożonego kościelnego w poszczególnych przypadkach. Takie złagodzenie dyscypliny wynika zarówno z przesłanek ekumenicznych, jak i z pragnienia przezwyciężenia praktycznych problemów, zwłaszcza w przypadku małżeństw mieszanych.
Źródło:
Annales Canonici; 2017, 13
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Bischof und die Nonne – Münster und Breslau als Erinnerungsorte
Bishop and Nun: Münster and Wrocław as Remembrance Places
Biskup i zakonnica – Münster i Wrocław jako miejsca pamięci
Autorzy:
Franzenburg, Geert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038162.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
biografia
listy
nauczanie pamięci
ekumenizm
Stein
Zänker
biography
letter
memory culture
memory learning
Opis:
Artykuł przedstawia „wirtualne” spotkanie dwóch osób, które miały wspólne konteksty i cele, choć różne osobowości: Edyta Stein, żydowska dziewczyna, która stała się karmelitanką, oraz pastor i późniejszy biskup Otto. Oboje mieli związki z Wrocławiem czy to jako miejscem urodzenia (Stein), czy też jako miejscem posługi biskupiej (Zänker) oraz z Münster, gdzie oboje przez kilka lat mieszkali i nauczali. Życie obojga może być ujmowane jako wezwanie do dialogu interkulturowego i ekumenicznego oraz jako przykład zmagania narodu niemieckiego z samym sobą w czasie nazizmu, oboje zatem mogą być wzorem, szczególnie dla młodego pokolenia, wiązania byłych doświadczeń, życia bieżącego i przyszłych wyzwań poprzez dzielenie się i współuczenie się pamięci. W artykule przytacza się list Edyty Stein, który jest zaproszeniem do sformułowania odpowiedzi przez Zänkera i tym samym do rozważenia okoliczności korelacji między kulturami i postawami w latach trzydziestych XX wieku oraz dzisiaj. Der Bischof und die Nonne – Münster und Breslau als Erinnerungsorte Dabei zeigte sich auch der Wert von partnerschaftlichen Begegnungen, die ein mit- und voneinander lernen ermöglichen. Im Folgenden soll am Beispiel der „virtuellen“ Beziehungen zwischen Münster und Breslau in diesem Sinne aufgezeigt werden, wie in ökumenischer Gemeinschaft Erinnerungslernen möglich sein könnte. Dabei stehen zwei Persönlichkeiten im Mittelpunkt, die in ihrer Biografie beide Städte aber auch den ökumenischen Gedanken repräsentieren: Edith Stein und Otto Zänker.
The article presents a “virtual” letter encounter between two persons, who have particular backgrounds and purposes in common, although they are contrary personalities: the former Jewish girl and later Carmelitan nun Edith Stein, and the pastor and later bishop Otto Zänker. Both have relations with Breslau as the birth place (Stein) or Bishop place (Zänker) and with Münster, where both, separated only by a few years, lived and taught for several years. Both personalities stand for the common challenge of intercultural and ecumenical dialogue, and of German coping with the Nazi era, and, therefore, for the purpose to combine past experiences, current life and future challenges by remembrance sharing and mutual learning, particular for the young generation. Therefore, only one letter (of Edith Stein) is presented as invitation to formulate Zänker’s answer, and, thus, considering the complex situation in the 1930s and today between cultures and attitudes.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 191-202
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Towards Justice and Peace”: Ecumenical Perspective
„Ku sprawiedliwości i pokojowi” – perspektywa ekumeniczna
Autorzy:
Valencia Pérez, Andrés
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035039.pdf
Data publikacji:
2020-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrześcijaństwo
Kościół
jedność
doktryna społeczna
ekumenizm
Christianity
Church
Unity
social doctrine
commitment
ecumenism
Opis:
Kościoły chrześcijańskie współpracują z sobą w sprzeciwianiu się wszystkiemu, co wypycha Królestwo Boże z tego świata. Wyraźnego przykładu takiej współpracy dostarczyło ostatnie Zgromadzenie Ogólne Światowej Rady Kościołem w Pusan w Korei Południowej, gdzie wszystkie obecne na zgromadzeniu Kościoły podjęły konkretne zobowiązania, co odzwierciedla tak zwana Deklaracja Jedności (Unity Statement). Artykuł omawia teologiczny kontekst myśli społecznej ruchu ekumenicznego i przedstawia, jak jest ona egzemplifikowana w działalności Światowej Rady Kościołów.
The Christian churches collaborate in the eradication of everything that moves the presence of the Kingdom of God away from this world. A clear example has been the last assembly of the World Council Churches held in Busan, South Korea, where the concrete commitment was assumed by all the churches. This is expressed in the Unity Statement. Article discusses the theological context of the social thought of the ecumenical movement and it presents how this thought is exemplified by the World Council of Churches.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 7; 49-58
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda a ekumenizm – Benedykt XVI wobec anglikanów
Truth and Ecumenism – Benedict XVI to Anglicans
Autorzy:
Beyga, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050721.pdf
Data publikacji:
2020-02-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ekumenizm
Benedykt XVI
Kościół Anglii
relatywizm
ecumenism
Benedict XVI
Church of England
relativism
Opis:
Ekumeniczna działalność jest niezwykle ważnym aspektem życia Kościoła katolickiego. Autor artykułu spojrzał na aktywność ekumeniczną w perspektywie nauczania Josepha Ratzingera – Benedykta XVI. Według papieża emerytaw Kościele katolickim po Vaticanum II najbardziej niebezpieczny dla ekumenizmu jest relatywizm. Specjalny dokument promulgowany przez papieża Benedykta XVI, zatytułowany Anglicanorum coetibus, był wspaniałym przykładem ekumenicznej działalności w katolickim i soborowym duchu. Artykuł ukazuje także ekumenizm w perspektywie soborowego Dekretu o ekumenizmie i liturgicznej wizji jedności Kościoła.
Ecumenical activity is a very important aspect of life in the Catholic Church. The author of the article looked at this ecumenical activity in the perspective of Joseph Ratzinger’s – Benedict XVI’s teaching. According to pope emeritus nowadays relativism is the most dangerous for ecumenism in the Catholic Church after Vaticanum II. A special document promulgated by pope Benedict XVI entitled Anglicanorum coetibus was a magnificent example of ecumenical activity in the Catholic and conciliar spirit. The article shows ecumenism also in the perspective of conciliar Decree on ecumenism and liturgical vision of unity of the Church.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 187-199
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumeniczny wymiar współdziałania duszpasterstwa penitencjarnego ze Służbą Więzienną na przykładzie Okręgu Lubelskiego
The ecumenical dimension of cooperation between the penitentiary pastorate and the Prison Service on the example of the Lublin district
Autorzy:
Nikołajew, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38914830.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
współdziałanie
kapelaństwo więzienne
Służba Więzienna
ecumenism
co-operation
prison pastorate
Prison Service
Opis:
In the first part of the article the author mentions the Churches and religious associations whose representatives visit prisoners serving their sentences in the Lublin district. Among them there are chaplains of the Catholic Church, the Orthodox Church, numerous Protestant Churches and Jehovah's Witnesses. Further, he describes the legal foundations of prison pastorate and the principles of the functioning of chaplain's ministry in prisons. In the next part there is information concerning mutual ecumenical chapels, organizing academic-pastorate conferences, transmitting ecumenical values in the form of religious press. In the last part profits are mentioned for the Prison Service resulting from ecumenical co-existence of the prison pastorate in the cognitive dimension, in the dimension of understanding, closeness, tolerance, acceptance and spiritual development. Also, the author cites subject literature, including Orthodox literature.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2008, 4, 1; 97-116
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm – prawda w teorii i życiu
Ökumene – Wahrheit in der Theorie und im Leben
Ecumenism – the Truth in Theory and in Life
Autorzy:
Jaskóła, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340919.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
ekumenizm „oddolny”
prawda w teorii
prawda w życiu
relatywizacja
doświadczenie
ortodoksja i ortopraksja
ecumenism
ecumenism “proceeding from the ranks”
truth in theory
truth in life
relativation
experience
orthodoxy
orthopraxis
Opis:
Der Artikel fängt mit einem Zitat aus dem Buch vom T. Haecker: „Was ist mehr, eine tote Wahrheit oder eine lebendige Lüge? Was ist mehr — eine Lehre, die zwar wahr ist, aber nur im Buche steht, im hohlen Wort von Mund zu Mund geht und nicht gelebt wird, oder eine, die wohl falsch ist, in Hauptteilen den Stempel des ewigen Lügners trägt, aber mit existentieller Energie, mit Leidenschart, mit Einsatz der Person bis zum bösen Ende, bis zur Verzweiflung, bis zur Tragik des Opfers, bis zum Wahnsinn gelebt wird? ... Es ist eine der Fragen dieser Zeit, die sie am häufigsten stellt, theoretisch und praktisch. Das Leben, das Leben, ja das Leben ist mehr, es geht über alles hinweg, die Wahrheit wird zur Lüge in dem Augenblick, wo das Leben sie fallen lässt. Denn: Das Leben ist die Wahrheit”. Man kann überzeugt sein, dass schon jetzt, aber auch in der Zukunft und damit für den weiteren Weg der ökumenischen Bewegung wird Entscheidendes davon abhängen, wie weit Theorie und Praxis, Orthodoxie und Orthopraxie in einem sachbezogenen Verhältnis zueinander gewahrt bleiben. Eine Praxis ohne Theorie hat keine Verheißung, ebenso nicht umgekehrt. Die Alternative zwischen „toter Wahrheit” und „lebender Lüge” ist auf dem Hintergrund und angesichts der autoritativen Geltung der Offenbarung keine realisierbare Alternative und folglich kein Grundkonzept, den Prozess der Einigung der Christenheit zu forcieren. Wir vermögen nichts gegen die Wahrheit in Jesus Christus, die uns als eine umfassende Wahrheit von Lehre und Leben, Wort und Tat gegeben ist.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2009, 1; 21-32
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nawrócenie jako kwestia i wyzwanie ekumeniczne
Conversion as ecumenical question and challenge
Autorzy:
Smentek, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761793.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Duch Święty
nawrócenie
wiara
jedność eklezjalna
ekumenizm
Holy Spirit
conversion
faith
ecclesial unity
ecumenism
Opis:
Jan Paweł II czyni nawrócenie wiodącym tematem encykliki Ut unum sint. Samo pojęcie nawrócenia jest niejednoznacznie rozumiane przez przedstawicieli różnych wyznań. Również potrzeba jedności widzialnej Kościoła nie jest tak samo odczuwana w poszczególnych wspólnotach chrześcijańskich. Działania ekumeniczne, modlitwa, współpraca to zaledwie droga do pojednania, które nie jest możliwe do osiągnięcia ludzkimi siłami. Starania te są jednak potrzebne i niezbędne. Nawrócenie to akceptacja inicjatywy Boga. To nawrócenie do wiary, dokonane w prawdzie, prowadzące do rezygnacji z egoizmu i uprzedzeń. W dzisiejszych czasach jednak również na tym polu napotkamy nieporozumienia albo przynajmniej różnice znaczeniowe. Niekiedy silnie akcentowane jest nawrócenie „ekologiczne” czy naprawienie historycznych zaszłości (rasizm, kolonializm). Wspólne wszystkim chrześcijanom jest uznanie trynitarnej komunii za źródło jedności Kościoła. Niemniej jednak w ujęciu niektórych autorów wystarczająca jest już obecna duchowa „jedność w różnorodności” bez potrzeby przywracania jej widzialnego charakteru. Chrześcijańskie nawrócenie prowadzi do całkowitego daru z siebie. Dowodem tego daru jest jednoznaczne świadectwo dawane Chrystusowi. Święty Jan Paweł II naucza, że w przypadku męczenników różnych wyznań mamy do czynienia z rzeczywistą jednością chrześcijan; nie mogą być podzieleni ci, którzy w pełni zjednoczyli się z Chrystusem.
Pope John Paul II makes conversions the leading topic of his Ut unum sint encyclical. However, this notion is not unambiguously understood by different denominations’ theologians. The claim for unity tends to be experienced in various ways within the particular ecclesial communities, as well. Ecumenical activity, prayer and cooperation stand on the very beginning of the track to reconciliation, which is not to be achieved by human forces. Nevertheless, these efforts are necessary and indispensable. Conversion means to accept God’s initiative. It’s conversion to faith, done in truth, that leads to give up selfishness and prejudice. Nowadays, even in this field misunderstandings, or at least interpretation differences, are to be found. Sometimes instead of on the return to the ground of faith, the emphasis is put on the ecological or historical conversion (from racism, colonialism and so on). The recognition of the Trinitarian Communion as source of ecclesial unity is common for all Christians. Nonetheless, in some interpretations the present spiritual “unity in diversity” seems enough and there is no need to reestablish its visual character. Christian conversion leads to complete, personal gift of self. The proof of this is to witness for Christ. John Paul II teaches that in the case of martyrs from various denominations true unity of Christians actually exists. Those, who are fully united with Christ, cannot be further divided among themselves.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2021, 40, 2; 49-70
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodality as a return to the origins of Christianity and the way of building the God’s Kingdom
Synodalność jako powrót do korzeni chrześcijaństwa i narzędzie budowania Królestwa Bożego
Autorzy:
Zygmunt, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035609.pdf
Data publikacji:
2020-12-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
synodalność
Franciszek
papiestwo
decentralizacja
kolegialność
Kościół
ecumenism
synodality
Francis
papacy
decentralization
collegiality
Church
ekumenizm
Opis:
Over the centuries, exercising authority in the Catholic Church had been generating many doubts and problems. The extreme understanding the Pope’s role as an absolute monarch who independently decides about all dimensions of the Church has supplanted with time the known from the Apostle’s time communal management of the Mystical body of Christ. Just the Second Vatican Council and the last few popes noticed this particular problem. And one of the given solutions was the necessity of the return to the former way of exercising power by the college of bishops united around the Saint Peter’s Successor. Synods whose provisions would be presented to the Bishop of Rome for possible corrections and acceptance could again become a tool of power. By the analysis of the patrology research results, the history of the Catholic Church and dogmatic theology as well as sources and the subject literature it was possible to answer the question what synodality is in general, where does it draw its foundations and what is its role in building of the Kingdom of God. It was also possible to outline the perspective of the further Church development in an increasingly globalised world. The reflection on the historical formation of a proper understanding of collegiality and primacy proved helpful in understanding the goals behind the ”decentralization” of power in the Church postulated today by Pope Francis.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 2; 118-130
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Milczenie i słowo w dialogu ekumenicznym
Silence and Word in the Ecumenical Dialogue
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553875.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ekumenizm
dialog ekumeniczny
ruch ekumeniczny
dokumenty ekumeniczne
ecumenism
ecumenical dialogue
ecumenical movement
ecumenical statements
Opis:
Analiza dokumentów dialogowych wskazuje na to, że istnieją ważne obszary tematyczne, które nie są w nich poruszane lub też, dość często, są poruszane w sposób fragmentaryczny, tak aby bardziej zaakcentować istniejące zbieżności niż skalę i konsekwencje rozbieżności. Dotyczy to zarówno pewnych kontrowersji dogmatycznych, jak też zagadnień etycznych. Milczenie w dialogu ekumenicznym jest zatem ambiwalentne: może być wyrazem oczekiwania na dalszy postęp tego dialogu i przezwyciężenie trudności, ale może również być próbą uchylenia się od kwestii najtrudniejszych i ich oceny. Tak zarysowany kontekst wyznacza cel tej krótkiej refleksji teologicznoekumenicznej, podejmującej kwestie milczenia i słowa w dialogu ekumenicznym. Najpierw warto przyjrzeć się milczeniu – temu, o czym i w jaki sposób milczy się w dialogu ekumenicznym. Następnie można przypatrzeć się charakterystyce ekumenicznego słowa.
An analysis of dialogue documents indicates that there are important thematic areas that are not addressed in them or, quite often, are addressed in a fragmented way, so as to more accentuate existing convergences than the scale and consequences of discrepancies. This applies to both certain dogmatic controversies and ethical issues. Silence in the ecumenical dialogue is therefore ambivalent. It can be an expression of expectations for further progress of this dialogue and overcoming difficulties, but it can also be an attempt to evade the most difficult issues and their assessment. It is the context which sets the goal of this brief theological-ecumenical reflection. The article addresses the issues of silence and word in the ecumenical dialogue. Firstly, it proposes some ways of interpreting „ecumenical silence”. Secondly, it presents the characteristics of the „ecumenical word”.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 1(36); 99-118
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Irenicism and Ecumenism in the Early Modern World: A Reevaluation
Autorzy:
Louthan, Howard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602633.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
irenizm
ekumenizm
tolerancja
humanizm
mistycyzm
erazmianizm
pietyzm
irenicism
ecumenism
toleration
humanism
mysticism
Erasmianism
pietism
Opis:
Artykuł proponuje nową próbę oceny nowożytnego irenizmu. Irenizm i ekumenizm, dawniej stanowiące istotne obszary zainteresowań badaczy dziejów reformacji, zostały z czasem zepchnięte na margines. Wykazuję, że zmiana ta jest częścią szerszego zjawiska w obrębie badań nad historią religii, oddalających się coraz bardziej od ujęć metodologicznych osadzonych w antropologii. W odpowiedzi artykuł niniejszy oferuje przegląd wiadomości o irenizmie epoki nowożytnej i stawia nowe pytania, a wszystko to dla lepszego zrozumienia dynamiki tych znaczących przemian. The article offers a reassessment of early modern irenicism. Irenicism and ecumenism, which were once significant areas of study for Reformation specialists, have drifted to the scholarly margins. I argue that this shift is part of a broader phenomenon connected to the study of religion that draws increasingly more from anthropologically based methodologies. In response, the article provides an overview of irenicism in the early modern world and proposes a new set of questions to help us better understand this important dynamic today.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2017, 61
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odmienne języki teologiczne w dialogu katolicko-ewangelickim
Different theological languages in Catholic-Evangelical dialogue
Autorzy:
Herbut, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595611.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ekumenizm
język teologiczny
uniwersalia
nominalizm
realizm umiarkowany
ecumenism
theological language
universals
nominalism
moderate realism
Opis:
The main thesis of the paper states that Catholic theology and Evangelical theology use different languages. The differences stem from the philosophical dispute about universals. The following positions emerged in the debate: radical realism (universalia ante rem), moderate realism (universsalia in re) and nominalism (notitia intuitiva et notitia abstractiva). The language of Catholic theology is a language of moderate realism, while the language of Evangelical theology is a language of nominalism. The linguistic differences result in a different understanding of important theological statements. The paper uses an analysis of selected fragments from a Catholic and an Evangelical catechism as a basis for the demonstration of the way the following issues are understood: (1) knowledge of God, (2) the concept of original sin, (3) the nature of the Church, (4) the origin of sacraments, (5) life in the world to come.
Główna teza artykułu stwierdza, że teologia katolicka oraz teologia ewangelicka posługują się różnymi językami. Różnice są zakorzenione w filozoficznym sporze o uniwersalia. W sporze tym ukształtowały się następujące stanowiska: realizm skrajny (universalia ante rem), realizm umiarkowany (universalia in re) oraz nominalizm (notitia intuitiva et notitia abstractiva). Język teologii katolickiej jest językiem realizmu umiarkowanego, natomiast język teologii ewangelickiej – językiem nominalizmu. Różnice językowe mają wpływ na odmienne rozumienie istotnych twierdzeń teologicznych. W artykule pokazano – na przykładzie analizy wybranych tekstów z katechizmu katolickiego i ewangelickiego – różnice w rozumieniu i interpretacji takich kwestii, jak: (1) poznawanie Boga, (2) pojęcie grzechu pierworodnego, (3) natura Kościoła, (4) geneza sakramentów, (5) życie w przyszłym świecie.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 1; 301-332
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początek ludzkiego życia – z perspektywy nauczania Kościoła katolickiego. Próba określenia oraz konsekwencje etyczne
The Beginning of Human Life From The Perspective of The Teaching of The Catholic Church: an Attempt to Define The Phenomenon and its Ethical Implications
Autorzy:
Zadykowicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950648.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
życie ludzkie
bioetyka
ekumenizm
aborcja
antykoncepcja
in vitro
human life
bioethics
ecumenism
abortion
contraception
Opis:
Man remains a mystery. Despite the discoveries in the field of genetics, the beginnings of his life are also a secret. Facing this mystery and contrary to all ideologies, the Catholic Church attempts to create a model of mentality that favours life. It also makes its contribution to building a culture of life, so that affirmation of personal dignity of man became a foundation to all references in both medicine and social life. Nowadays, such actions require a consensus of opinions of all Christians as to the beginnings of human life. Its purpose is not so much the defence of moral principles as long as the defence of fundamental rights and dignity of man – from the very moment of his existence – which are increasily at risk today.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2014, 13, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm w Polsce w kontekście dokumentów II Polskiego Synodu Plenarnego (1991–1999)
Ecumenism in Poland in the Context of the Documents of the Second Polish Plenary Synod (1991–1999)
Autorzy:
Glaeser, Zygfryd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595236.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Second Polish Plenary Synod
ecumenism
synodal documents
II Polski Synod Plenarny
ekumenizm
dokumenty synodalne
Opis:
The Second Polish Plenary Synod had been solemnly inaugurated by Pope John Paul II during his visit to Poland in June 1991 and concluded also by the pope on June 11th 1999. The preparatory works for the Synod lasted for almost three years. During that time the essential problems were identified to be discussed and elaborated on by the synodal groups. The drafts were prepared by seventeen thematic commissions. Among them the document entitled The Catholic Church in Poland on the Way of Ecumenism has a very special place. Unfortunately, the document was not included among the fourteen final documents of the Synod even if in some points we can find some ecumenical references. But some of the important questions have not been addressed, for example: the ecumenical formation of lay people or the pastoral attitude towards mixed marriages. The Synod has not gained a coherent statement of the Roman-Catholic Church in Poland on ecumenism and did not show any ecumenical sensitivity in this matter, which was promoted by John Paul II.
II Polski Synod Plenarny został uroczyście zainaugurowany przez papieża Jana Pawła II w czasie jego wizyty w Polsce w czerwcu 1991 r. Również Jan Paweł II dokonał jego zamknięcia 11 czerwca 1999 r. Prace przygotowawcze do synodu trwały prawie trzy lata. W tym czasie sformułowano istotne problemy, które miały zostać przedyskutowane i przepracowane przez grupy synodalne. W ramach siedemnastu komisji tematycznych zredagowano dokumenty robocze. Ważne miejsce wśród nich zajmuje dokument pt.: Kościół katolicki w Polsce na drodze ekumenizmu. Niestety, dokument ten nie znalazł się wśród czternastu finalnych dokumentów synodu. Owszem, w dokumentach końcowych synodu można znaleźć pewne ekumeniczne odniesienia, nie poruszono w nich jednak wielu ważnych kwestii, np.: ekumenicznej formacji świeckich czy duszpasterstwa małżeństw mieszanych. Synod nie wypracował spójnego stanowiska Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce na temat ekumenizmu i nie wykazał w tej materii ekumenicznej wrażliwości promowanej przez św. Jana Pawła II.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 63-79
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm a realizacja misyjnego posłannictwa Kościoła w kontekście dokumentów Wszechprawosławnego Synodu na Krecie
Ecumenism and the implementation of the Church’s missionary mission in the context of the documents of the All -Orthodox Synod in Crete
Autorzy:
Borkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917239.pdf
Data publikacji:
2019-11-27
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Ecumenism
mission
Panorthodox Synod
Orthodox Church
dialogue
ekumenizm
misja
Synod Wszechprawosławny
Kościół prawosławny
dialog
Opis:
Uchwały Wszechprawosławnego Synodu kładą podwaliny pod dialog ekumeniczny, podkreślając potrzebę dialogu przede wszystkim ze względu na głoszenie światu „prawosławnego świadectwa” wśród innych Kościołów chrześcijańskich i wyznań. Wypracowano stanowisko Kościoła prawosławnego odnośnie zasad i form uczestnictwa w dialogach teologicznych i w ruchu ekumenicznym oraz przyjęto nowe uchwały, potwierdzające wszechprawosławne stanowisko. Dialog w Kościele prawosławnym zawsze był i pozostaje istotnym i niezbywalnym elementem jego misji soteriologicznej. Przyświeca Jemu chwalebny cel powrotu skruszonych na Jego łono, jak również duszpasterskiej odpowiedzialności, gdyż niezachwianie wyznaje i głosi iż w swej samoświadomości Kościół prawosławny stanowi miarodajną kontynuacje Jednego, Świętego, Powszechnego i Apostolskiego Kościoła oraz arkę zbawienia dla tych w pobliżu i tych z oddala.
Resolutions of The Holy and Great Council of the Orthodox Church lay the foundations for ecumenical dialogue, emphasizing the need for dialogue primarily because of proclaiming the “Orthodox testimony” to other Christian Churches and denominations. The position of the Orthodox Church was developed regarding the principles and forms of participation in theological dialogues and in the ecumenical movement, and new resolutions were adopted confirming the all-Orthodox position. Dialogue in the Orthodox Church has always been and remains an essential and inalienable element of its soteriological mission. He has a glorious purpose for the return of those repentant to his bosom, as well as pastoral responsibility, because it unwaveringly confesses and proclaims that in its self-awareness the Orthodox Church is the authoritative continuation of the One, Holy, Catholic and Apostolic Church and the ark of salvation for those nearby and those from afar.
Źródło:
ELPIS; 2019, 21; 93-97
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm polskiego środowiska ewangelikalnego
Ecumenism of Polish Evangelical Milieu
Autorzy:
Jańczuk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038161.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ewangelikalni
protestanci
katolicy
zielonoświątkowcy
baptyści
ekumenizm
separatyzm
Evangelicals
Protestants
Catholics
Pentecostals
Baptists
ecumenism
separatism
Opis:
Polskie Kościoły neoewangelikalne manifestują większe poczucie indywidualności niż Kościoły historyczne, pielęgnując jednocześnie przekonanie, że są jedynymi Kościołami biblijnymi. Taki sposób myślenia implikuje antyekumeniczną postawę wobec Kościołów historycznych, które w ocenie Kościołów neoewangelikalnych nie są biblijne w ścisłym tego słowa znaczeniu. W okresie międzywojennym współpraca ekumeniczna była ograniczona do rodziny kongregacji neoewangelikalnych. Po II wojnie światowej współpraca ta rozszerzona została na Kościoły protestanckie. Po Soborze Watykańskim II doszło do nawiązania pewnych, choć ograniczonych, form współpracy z Kościołem katolickim.
Polish neo-evangelical churches manifest stronger feeling of individuality than the historical churches and nurture the conviction that they are the only biblical churches. This way of thinking generates anti-ecumenical attitude against historical churches which in neo-evangelical assessment are not biblical in a strict sense of the term. In the interwar period ecumenical cooperation of the churches in question was limited to the family of neo-evangelical congregations. After World War II, this cooperation was extended to Protestant churches. After the Second Vatican Council some limited forms of cooperation with the Catholic Church came into practice.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 171-189
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Retrieving the Mystical Dimension in Ecumenism
Odnaleźć mistyczny wymiar w ekumenizmie
Autorzy:
Berry, John Anthony
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037284.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
mistycyzm
Ojcowie Kościoła
modlitwa
zawierzenie
gościnność
ecumenism
mysticism
Church Fathers
prayer
trust
hospitality
Opis:
Dla adekwatnego obrazu dzisiejszego ekumenizmu należy przyjąć fakt szeroko rozpowszechnionej niepewności. Chociaż kwestie poszukiwania wspólnoty między Kościołami chrześcijańskimi czy też zobowiązania do świadectwa i do sprawiedliwości społecznej są bardziej niż uzasadnione, wołanie o „zwrócenie się do Boga” odbija się mocno w świadectwie proroków (ekumenicznych) dzisiaj, tak jak to było w przeszłości. Podczas gdy proces wchodzenia w duchową wspólnotę z innymi wymaga czasu, aż stanie się ona rzeczywista i widzialna, ekumenizm musi zacząć swą odnowę od Boga. Jest przede wszystkim Bożą wolą, aby „wszyscy byli jedno” (J 17,21). Wszystkie wysiłki podejmowane w ruchu ekumenicznym muszą znajdować swój początek i inspirację jedynie w Bogu. Cel artykułu jest nakreślony umiarkowanie. Chociaż istotne jest rozważanie zagadnień ekumenicznych, równie konieczne jest umiejscowienie wszystkich tych rozważań w świetle Boga jako źródła ekumenizmu. Powinien być to motyw przewodni artykułu. W recepcji, uznaniu i duchowości jest coś więcej. Artykuł przedstawia trzy główne kroki: 1. kontekstualizację poszukiwania jedności chrześcijan w epoce postnowoczesnej, 2. podkreślenie konieczności zależności między ekumenizmem i mistycyzmem chrześcijańskim, 3. uczenie się z kluczowych koncepcji mistycyzmu Ojców Kościoła, 4. zwrócenie ekumenizmu ku modlitwie, zawierzeniu i gościnności.
In our present times, a search for widespread certainty over a sound understanding of ecumenism must be acknowledged. While questions on the vision for communion among the Christian churches or on the commitment to witness and to social justice are more than justified, the appeal to “turn to God” reverberates strongly throughout the witness of (ecumenical) prophets today as it did in the past. Although a real process of entering into spiritual communion with one another takes time to happen until it becomes real and visible, ecumenism must continually start afresh from God. Ecumenism is above all God’s will that “all may be one” (John 17:21). All human efforts in the ecumenical movement are to find their origin and inspiration from God alone. The aim of this paper is a modest one. It seeks to place all ecumenical discourse in the light of the mystery of God who is the source of communion. In this light, recent discourse on reception, recognition, and spirituality should be grounded in God’s very nature and call to become one in him. This article features four main steps: 1. to contextualise the quest for Christian unity in postmodern times, 2. to emphasise the necessity of a relationship between ecumenism and Christian mysticism, 3. to learn from central concepts of the mysticism of the Church Fathers, and 4. to reconfigure ecumenism on prayer, trust and hospitality.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 137-156
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm w optyce ewangelizacji w ujęciu papieża Franciszka
Ecumenism in the perspective of evangelization according to Pope Francis
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076682.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ekumenizm
jedność chrześcijan
Kościół
ewangelizacja
papież Franciszek
ecumenism
Christian unity
Church
evangelization
Pope Francis
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest prezentacja kluczowych aspektów ekumenicznej wizji papieża Franciszka w perspektywie ewangelizacji. Na początku zwrócono uwagę na współzależność ruchu ekumenicznego i ewangelizacyjnej misji Kościoła. Następnie przedstawiono w kluczu misyjnym wybrane elementy ekumenicznej wizji papieża Franciszka: naturę i cel dążeń ekumenicznych, model jedności oraz podstawowe wymiary dynamiki dążenia do jej urzeczywistnienia. W końcowej części sformułowano wnioski i wskazano na zagadnienia domagające się dalszych badań. Z przeprowadzonych analiz wynika, że postrzeganie ekumenizmu w optyce ewangelizacji stanowi ważny klucz do lepszego zrozumienia ekumenicznej myśli i aktywności papieża Franciszka.
The present essay aims at presenting key aspects of the ecumenical vision of Pope Francis in the perspective of evangelization. First, the author focused upon the interdependence of the ecumenical movement and the evangelizing mission of the Church. Next, the author presented selected elements of the ecumenical vision of Pope Francis: the nature and aim of ecumenical efforts, the model of unity and basic dimensions of the dynamics of striving to realize it. Finally, the author formulated his conclusions and pointed to some issues which must be investigated further. It follows from the analysis made that perceiving ecumenism in the perspective of evangelization is an important key to a better understanding of the ecumenical thought and activity of Pope Francis.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 7-26
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W służbie jedności Kościoła. Ekumeniczny program pontyfikatu św. Jana Pawła II
In the service of the Church’s unity. Ecumenical program of the pontificate of St. John Paul II
Autorzy:
Glaeser, Zygfryd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28883503.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jan Paweł II
Kościół
ekumenizm
pojednanie
dialog
John Paul II
Church
ecumenism
reconciliation
dialogue
Opis:
Ekumeniczny program św. Jana Pawła II cechuje nie tylko wymiar horyzontalny, urzeczywistniający się w osobistych spotkaniach, w wymianie myśli i duchowych darów. Obejmuje także wymiar wertykalny, polegający „na wspólnym i wzajemnym uznaniu naszej kondycji jako ludzi, którzy zgrzeszyli”, co – według Jana Pawła II – otwiera „wewnętrzną przestrzeń, w której Chrystus jako źródło jedności Kościoła może skutecznie działać mocą swego Ducha – Parakleta” (UUS, nr 35). Nadając ekumenizmowi priorytetowy charakter w programie swojego posługiwania, Jan Paweł II zwraca szczególną uwagę na dwa elementy, które wzajemnie się warunkują. Są to: „pamięć i jej oczyszczanie oraz pojednanie”.
The ecumenical program of St. John Paul II is characterized not only by the horizontal dimension, which is carried in personal meetings, in the exchange of thoughts and spiritual gifts. It also includes a vertical dimension, consisting in “mutual and reciprocal recognition of our condition as people who have sinned,” which, according to John Paul II – opens “an internal space in which Christ as the source of the Church’s unity can effectively act by the power of the Spirit – the Paraclete” (UUS, no. 35). By giving ecumenism priority in the program of its ministry, John Paul II pays special attention to two elements. They are: “memory and its purification and reconciliation.”
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 2; 41-64
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gli anniversari nei 500 anni della Riforma protestante (1517-2017)
The Anniversaries during 500 years of protestant reform (1517-2017)
Rocznice w ciągu 500 lat Reformy protestanckiej (1517-2017)
Autorzy:
Mikrut, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040983.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Marcin Luther
Reformacja
Protestantyzm
Jubileusz
Ekumenizm
Martin Luther
Reformation
Protestantismus
Jubiläum
Ökumenismus
Protestantism
anniversary
ecumenism
Opis:
Niniejszy artykuł zredagowany z okazji 500-lecia Reformacji koncentruje się wokół kolejnych setnych rocznic tego wydarzenia i ich obchodów w danym kontekście historycznym i w odniesieniu do postrzegania osoby Marcina Lutra. W ciągu 500 lat od pamiętnego wystąpienia Ojca Reformacji, które zapoczątkowało ruch „reformy protestanckiej”, co najmniej każde kolejne sto lat obchodzone było jako szczególne upamiętnienie tego faktu, który zmienił bieg historii Europy i świata oraz wstrząsnął chrześcijaństwem. Poszczególne, okrągłe rocznice Reformacji należy więc rozpatrywać w odniesieniu do ówczesnej sytuacji społeczno-politycznej w Europie, a zwłaszcza w Niemczech. Nie mniej ważne jest zwrócenie uwagi na postać założyciela Kościoła reformowanego, na którym skupiała się zawsze, również dziś, idea świętowania rocznicy Reformacji. W powyższym artykule przedstawia się główne wątki z życia Marcina Lutra w kontekście jego reformy chrześcijaństwa oraz zasadnicze idee przewodnie jego myśli. Następnie analizuje się rozwój Reformacji, rozumiany jako pogłębienie doktryny i ustabilizowanie się praktyki, w latach po śmierci założyciela ruchu reformatorskiego. Na tym tle przedstawia się kolejne rocznice reformy protestanckiej w odniesieniu do sytuacji religijnej i politycznej w Europie i na świecie ze szczególnym uwzględnieniem ostatniej rocznicy 500-lecia Reformacji i jej postrzegania zarówno w Kościołach protestanckich, jak i w Kościele katolickim w kontekście rozwoju ruchu ekumenicznego. Niniejszy artykuł zredagowany z okazji 500-lecia Reformacji koncentruje się wokół kolejnych setnych rocznic tego wydarzenia i ich obchodów w danym kontekście historycznym i w odniesieniu do postrzegania osoby Marcina Lutra. W ciągu 500 lat od pamiętnego wystąpienia Ojca Reformacji, które zapoczątkowało ruch „reformy protestanckiej”, co najmniej każde kolejne sto lat obchodzone było jako szczególne upamiętnienie tego faktu, który zmienił bieg historii Europy i świata oraz wstrząsnął chrześcijaństwem. Poszczególne, okrągłe rocznice Reformacji należy więc rozpatrywać w odniesieniu do ówczesnej sytuacji społeczno-politycznej w Europie, a zwłaszcza w Niemczech. Nie mniej ważne jest zwrócenie uwagi na postać założyciela Kościoła reformowanego, na którym skupiała się zawsze, również dziś, idea świętowania rocznicy Reformacji. W powyższym artykule przedstawia się główne wątki z życia Marcina Lutra w kontekście jego reformy chrześcijaństwa oraz zasadnicze idee przewodnie jego myśli. Następnie analizuje się rozwój Reformacji, rozumiany jako pogłębienie doktryny i ustabilizowanie się praktyki, w latach po śmierci założyciela ruchu reformatorskiego. Na tym tle przedstawia się kolejne rocznice reformy protestanckiej w odniesieniu do sytuacji religijnej i politycznej w Europie i na świecie ze szczególnym uwzględnieniem ostatniej rocznicy 500-lecia Reformacji i jej postrzegania zarówno w Kościołach protestanckich, jak i w Kościele katolickim w kontekście rozwoju ruchu ekumenicznego.
This article, written on the 500th anniversary of the Reformation, focuses on the subsequent 100th anniversary of this event and the celebrations in a given historical context and in relation to the perception of the person of Martin Luther. Within 500 years of the memorable speech of the Reformation Father, which initiated the "Protestant reform" movement, at least every consecutive hundred years was celebrated as a special commemoration of this fact, which changed the course of European and World history and moved deeply into Christianity. The individual anniversary of the Reformation should therefore be considered in relation to social and political situation in Europe of that time, especially in Germany. It is no less important to draw attention to the figure of the founder of the Reformed Church, which has always focused, even today, on the celebration of the anniversary of the Reformation. The article presents the main themes of Martin Luther's life in the context of his reform of Christianity and the basic ideas guiding his thoughts. Then, the development of the Reformation is analyzed, understood as the deepening of doctrine and the stabilization of practice, in the years after the death of the founder of the reform movement. Against this background, successive anniversaries of the Protestant reform are presented with regard to the religious and political situation in Europe and in the world, with particular emphasis on the last anniversary i.e. 500th anniversary of the Reformation and its perception in Protestant Churches as well as in the Catholic Church in the context of the development of the ecumenical movement.
Der vorliegende Artikel wurde anlässlich des 500 jährigen Jubiläums der Reformation verfasst und kreist um ihre konsekutiven hundertjährigen Jahrestage sowie um ihre Begehen im jeweiligen historischen Kontext in Bezug auf die Wahrnehmung der Person Martin Luthers herum. In den 500 Jahren seit dem denkwürdigen Auftreten des Vaters der Reformation, welches die Bewegung der „protestantischen Reform“ angefangen hat, wenigstens jedes hundertjähriges Jubiläum wurde als ein besonderes Andenken dieses Ereignisses begangen, das den Lauf der Geschichte Europas und der Welt veränderte und das Christentum erschütterte. Konsekutive, runde Jahrestage der Reformation muss man im Kontext der damaligen gesellschafts-politischen Situation in Europa und vor allem in Deutschland betrachten. Nicht weniger wichtig ist auch die Beachtung der Gestalt des Gründers der reformatorischen Kirche selbst, auf dem immer, auch heute, die Idee des Feierns von Jahrestagen der Reformation konzentriert war. Im vorliegenden Artikel werden die wichtigsten Fakten aus dem Leben Martin Luthers im Kontext seiner Reform des Christentums sowie der Leitideen seines Gedankenguts dargestellt. Danach wird die Entwicklung der Reformation analysiert, verstanden als eine Vertiefung der Doktrin und eine Stabilisierung der Praxis in den Jahren nach dem Tod des Gründers der protestantischen Bewegung. Auf diesem Hintergrund werden die konsekutiven Jahrestage der protestantischen Reform in Verbindung mit der religiösen und politischen Situation in Europa und in der Welt dargestellt. Eine besondere Aufmerksamkeit wird auf das 500jährige Jubiläum und seine Wahrnehmung sowohl in den protestantischen Kirchen, als auch in der katholischen Kirche im Kontext der ökumenischen Bewegung gelegt.  
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 61-82
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-100 z 230

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies