Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "działania niepożądane" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Drgawki indukowane klozapiną
Clozapine-induced seizures
Autorzy:
Zwyrtek, Edyta
Rymaszewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944032.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adverse effects
clozapine
seizures
drgawki
działania niepożądane
klozapina
Opis:
Clozapine remains one of the leading antipsychotic medications to date. It is a first-line drug in treatment-resistant schizophrenia, tardive dyskinesia in patients previously receiving other antipsychotics as well as in patients with aggressive behaviour. Furthermore, clozapine therapy significantly reduces suicidal behaviour and improves the quality of life. Clozapine-related adverse effects include, among other things, agranulocytosis and granulocytopenia, seizures, myocarditis, metabolic syndrome, sialorrhea, sedation. Despite the numerous adverse effects, the mortality among clozapine-treated patients is lower compared to the overall schizophrenic population. Clozapine lowers the seizure threshold and induces seizures. The risk of seizures is dose-dependent and is approximately 4.4%. Tonic-clonic seizures are most commonly reported, followed by myoclonus and atonic seizures. Difficulty in speaking, myoclonus and falls during atonic seizures may be signs of approaching tonic-clonic seizures. Although the monitoring of clozapine serum levels and electroencephalography were shown to be an effective aid in the therapy, they failed to show efficacy in assessing the risk of seizures. In the case of combination therapy, potential interactions between clozapine and a number of other drugs should be considered. When a first seizure occurs, it is recommended that the dosage of clozapine be reduced. If a second seizure occurs, an anticonvulsant drug should be initiated. Valproic acid and lamotrigine are first-line anticonvulsants for clozapine-induced seizures. It is worth noting that there is no metabolic interaction between lamotrigine and clozapine and that lamotrigine potentiates the antipsychotic effects of clozapine. Gradual increasing and decreasing clozapine doses is recommended for the prevention of seizures.
Klozapina pozostaje jednym z najskuteczniejszych leków stosowanych w psychiatrii. Jest lekiem pierwszego rzutu w schizofrenii lekoopornej oraz w przypadku późnych dyskinez u pacjentów uprzednio leczonych innymi lekami przeciwpsychotycznymi i uciążliwych zachowań agresywnych. Dodatkowo wyraźnie redukuje ryzyko zachowań samobójczych i poprawia jakość życia. Wśród działań niepożądanych klozapiny wymienia się m.in. agranulocytozę i granulocytopenię, drgawki, zapalenie mięśnia sercowego, zespół metaboliczny, ślinotok, sedację. Pomimo licznych działań niepożądanych śmiertelność wśród osób leczonych klozapiną jest niższa niż wśród ogółu pacjentów chorujących na schizofrenię. Klozapina obniża próg drgawkowy oraz indukuje drgawki. Ryzyko ich wystąpienia zależy od dawki leku i wynosi około 4,4%. Najczęściej opisywane są drgawki toniczno-kloniczne, następnie mioklonie i napady atoniczne. Trudności w mówieniu, mioklonie, upadki w przebiegu napadów atonicznych mogą być zwiastunami drgawek toniczno- -klonicznych. Monitorowanie poziomu klozapiny w surowicy i elektroencefalografia, chociaż pomocne w prowadzeniu terapii, nie wykazały skuteczności w ocenie ryzyka wystąpienia drgawek. W przypadku politerapii warto zwrócić uwagę na możliwość interakcji klozapiny z licznymi lekami. Po pierwszym napadzie drgawek rekomenduje się zmniejszenie dawki klozapiny, a w razie wystąpienia kolejnych napadów – wprowadzenie leku przeciwdrgawkowego. Lekami pierwszego rzutu w leczeniu drgawek indukowanych klozapiną są kwas walproinowy i lamotrygina. Warto zauważyć, że lamotrygina nie wchodzi w interakcje z metabolizmem klozapiny oraz potencjalizuje jej działanie przeciwpsychotyczne. Z myślą o profilaktyce napadów drgawkowych zaleca się stopniowe zwiększanie i stopniową redukcję dawek klozapiny.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 2; 66-70
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komplikacje po iniekcjach domięśniowych u koni
Complications following intramuscular injections in horses
Autorzy:
Zak, A.
Siwinska, N.
Slowikowska, M.
Niedzwiedz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/862167.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
konie
zastrzyki
podawanie domiesniowe
powiklania
leki
dzialania niepozadane
reakcja ogolna
drzenie miesni
pocenie sie
chwiejnosc
bezdech
ekscytacja
zapasc
reakcje swoiste
ropien poiniekcyjny
martwica miesni
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2018, 93, 01
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Częstość występowania reakcji niepożądanych po użyciu kosmetyków wśród studentek Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
The incidence of adverse reactions to cosmetics in students of the Medical University of Silesia in Katowice
Autorzy:
Wiechuła, Danuta
Szybiak, Jagoda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037942.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
kosmetyki
działania niepożądane
podrażnienie
alergia
cosmetics
adverse reactions
irritants dermatitis
allergy
Opis:
INTRODUCTION The objective of this study was to determine the rate of adverse reactions to cosmetics among female students of the Medical University of Silesia in Katowice and to determine the type of disorders and cosmetic products most commonly associated with dermatological problems. MATERIALS AND METHODS One hundred and eighty four students of the School of Pharmacy in the Division of Laboratory Medicine participated in the survey study. The questionnaire contained questions regarding the development of adverse effects to cosmetic products, the type of cosmetic products causing those effects and the type and time of an adverse reaction. The students were also asked about adverse reactions reported to physicians, and awareness of the availability of that option. RESULTS The study demonstrated that 39.1% students have experienced adverse reactions to a cosmetic product. Irritation reactions caused by a face cream were the most common. Redness was the dominating sign of irritation, and changes involved the whole face. CONCLUSIONS The study demonstrated that adverse reactions to a cosmetic product were relatively frequent among the participating students (39.1% of all participants). The study demonstrated that very few students know about the possibility of reporting an adverse reaction.
WSTĘP Celem pracy było określenie częstości występowania reakcji niepożądanych po użyciu kosmetyków wśród studentek Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach (SUM) oraz ustalenie rodzaju występujących zaburzeń i preparatów kosmetycznych najczęściej wywołujących problemy skórne. MATERIAŁ I METODY W badaniu ankietowym uczestniczyły 184 studentki Wydziału Farmaceutyczne-go z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej SUM. Ankieta zawierała pytania dotyczące wystąpienia objawów niepożądanych po użyciu kosmetyku, rodzaju preparatów kosmetycznych wywołujących takie działania, rodzaju reakcji niepo-żądanej oraz czasu jej wystąpienia. Studentki zapytano również o zgłaszanie lekarzowi wystąpienia reakcji niepożądanej po użyciu kosmetyku oraz wiedzę na temat takiej możliwości. WYNIKI Częstość reakcji niepożądanych po użyciu kosmetyku w badanej grupie studentek wynosiła 39,1%. Przeważnie były to reakcje podrażnieniowe, wywołane kremem do twarzy. Zmiany obejmowały całą twarz, a dominującym objawem było zaczerwienienie. WNIOSKI Badania wykazały, że studentki stosunkowo często doświadczały reakcji niepożądanych po użyciu kosmetyku (39,1% wszystkich badanych osób). Stwierdzono również, że bardzo mało studentek wiedziało o możliwości zgłaszania przypadków działania niepożądanego wywołanego przez kosmetyki.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 2; 129-136
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia psychiczne związane z antykoncepcją hormonalną
Psychiatric disorders connected with hormonal contraception
Autorzy:
Śmiech, Anna
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945624.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adverse effects
antykoncepcja hormonalna
działania niepożądane
hormonal contraception
mental disorders
zaburzenia psychiczne
Opis:
The article is aimed at presentation of the current knowledge on adverse effects related to the mental status, which can occur while hormonal contraceptives are used. In the light of casuistic studies, hormonal contraceptives may induce depressive, sexual, and sporadically – anxiety disorders. However, the results of sparse contemporary studies are still ambiguous. Some articles indicate that depression episodes and decreased libido are more prevalent among contraception users than in general population, which is one of the important reasons for giving this method up. Some studies did not show any differences from the results of control groups, or in mood changes between the status before the method was included and while it was used. A higher risk of the depression syndrome during contraception refers to the women with depression revealed in anamnesis, with current single depression symptoms, or those who in their families have women suffering from depression due to contraceptives. According to the data from a comprehensive epidemiological study, the suicidal risk rate in women, who have ever used hormonal contraceptives reaches 1.5. Hormonal contraception was considered to possibly increase the borderline personality traits. The basis of reported complications has not been known as yet, therefore hypothetically it can be conditioned both endocrinologically and psychologically. However, a vast majority of women using hormonal contraception do not feel any changes in mood or libido, whereas a certain group may even benefit from it, owing to alleviated symptoms of premenstrual tension and premenstrual deterioration of psychotic disorders.
Celem pracy jest przedstawienie aktualnej wiedzy na temat działań niepożądanych dotyczących stanu psychicznego, jakie mogą wystąpić podczas stosowania hormonalnych preparatów antykoncepcyjnych. W świetle prac kazuistycznych hormonalne środki antykoncepcyjne mogą powodować zaburzenia depresyjne, seksualne, a sporadycznie również lękowe. Jednak wyniki nielicznych, współczesnych badań pozostają niejednoznaczne. W niektórych pracach wykazano, że epizody depresyjne i obniżenie popędu płciowego w czasie stosowania antykoncepcji występują częściej niż w populacji ogólnej kobiet i należą do ważniejszych przyczyn rezygnacji z metody. W części prac nie stwierdzono różnic w porównaniu z wynikami grup kontrolnych bądź zmian nastroju między stanem sprzed włączenia metody i podczas jej stosowania. Wyższym ryzykiem wystąpienia zespołu depresyjnego podczas stosowania antykoncepcji cechują się kobiety z depresją w wywiadzie, z aktualnymi pojedynczymi objawami depresyjnymi, posiadające w rodzinie osoby, które chorowały na depresję po środkach antykoncepcyjnych. Według danych z szerokiego badania epidemiologicznego wskaźnik ryzyka samobójstwa u kobiet kiedykolwiek przyjmujących antykoncepcję hormonalną wynosi 1,5. Stwierdzono, że pod wpływem antykoncepcji hormonalnej mogą ulegać nasileniu cechy osobowości borderline. Podłoże raportowanych powikłań dotychczas pozostaje niezbadane, hipotetycznie może być ono uwarunkowane endokrynologicznie i psychologicznie. Jednak zdecydowana większość kobiet stosujących antykoncepcję hormonalną nie odczuwa zmian nastroju i libido, zaś pewna grupa może nawet odnosić korzyści w postaci złagodzenia objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego oraz przedmiesiączkowych zaostrzeń zaburzeń psychotycznych.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2006, 6, 3; 110-117
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo stosowania probiotyków przez ludzi
Safety in use of probiotics by humans
Autorzy:
Sionek, B.
Kolozyn-Krajewska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129996.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zywienie czlowieka
suplementy diety
probiotyki
korzysci zdrowotne
dzialania niepozadane
bezpieczenstwo stosowania probiotykow
lista QPS
badania randomizowane
Opis:
Probiotyki są postrzegane przez konsumentów jako naturalne składniki żywności, których stosowanie przynosi korzyści zdrowotne. Liczne badania przeprowadzone w populacji ludzi zdrowych wskazują na dobrą tolerancję probiotyków. Zdarzenia niepożądane występują rzadko, są najczęściej łagodne i nie wymagają dodatkowych interwencji. W przypadku grup osób o zwiększonym ryzyku działań niepożąda- nych należy się liczyć z możliwością nawet ciężkich powikłań. W grupie najciężej chorych probiotyki mogą przynieść największe korzyści, jednak decyzja o ich zastosowaniu powinna uwzględniać potencjalne zagrożenia powikłaniami. Mimo przeprowadzenia licznych badań oraz metaanaliz nie udało się niestety określić precyzyjnych wskazań i przeciwwskazań do stosowania probiotyków. Obecnie obowiązujące regulacje i przepisy dotyczące stosowania probiotyków nie są jednolite. W Ameryce Północnej kluczowe znaczenie ma zasada długiego, bezpiecznego dla zdrowia stosowania mikroorganizmu, tzw. status GRAS (ang. Generally Recognized as Safe). W Unii Europejskiej odpowiedzialny za regulacje, ocenę i monito- rowanie bezpieczeństwa probiotyków jest Europejski Urząd Bezpieczeństwa Żywności (EFSA). Obowią- zuje lista mikroorganizmów, które zostały uznane za bezpieczne i są dopuszczone do stosowania (ang. Qualified Presumption of Safety – QPS). Zarówno w Ameryce Północnej, jak i w Europie przepisy są restrykcyjne, a dopuszczenie mikroorganizmu wymaga przeprowadzenia licznych i drogich badań nauko- wych. W pracy oceniono bezpieczeństwo stosowania probiotyków w grupie ludzi zdrowych i o podwyż- szonym ryzyku wystąpienia działań niepożądanych oraz dokonano przeglądu dokumentów regulujących bezpieczne stosowanie mikroorganizmów probiotycznych
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2019, 26, 3; 5 - 21
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi w związku z koniecznością zmiany polskiego rozporządzenia wykonawczego o barwnikach żywnościowych
Zamechanija otnositel'no neobkhodimogo izmenenija pol'skogo ispolnitel'nogo pasporjazhenija kasajushhegosja anilinovykh krasok v pishhevykh produktakh
Remarks in connection with the necessity of changing the Polish executive regulations on dyes of foodstuffs
Autorzy:
Siedlecka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/873848.pdf
Data publikacji:
1957
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
barwniki spozywcze
konserwanty
dzialania niepozadane
dzialanie rakotworcze
dzialanie szkodliwe
barwniki ksantenowe
barwniki azowe
dodatki dopuszczalne
barwniki dozwolone
wykaz
food colorant
preservative
adverse reaction
carcinogenic activity
harmful effect
xanthene dye
azo dye
acceptable additive
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1957, 08, 3
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeciwciała monoklonalne w leczeniu modyfikującym przebieg postaci remitująco-rzutowej stwardnienia rozsianego – stan obecny a perspektywy na przyszłość
Monoclonal antibodies in disease-modifying treatment of relapsing-remitting subtype of multiple sclerosis – current status and future perspectives
Autorzy:
Sarnecki, Kamil
Stadnik, Marta
Krysiak, Robert
Okopień, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057818.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
stwardnienie rozsiane
epidemiologia
przeciwciała monoklonalne
natalizumab
daklizumab
alemtuzumab
rytuksymab
ustekinumab
skuteczność leczenia
działania niepożądane
multiple sclerosis
epidemiology
monoclonal antibody
daclizumab
rituximab
therapeutic efficacy
side effects
Opis:
Recent studies indicate that relapsing-remitting subtype is the most common form of multiple sclerosis in Poland and that monoclonal antibodies appear to be an important option for patients not responding to first-line therapy with interferon beta or glatiramer acetate. The aim of such an immunomodulating therapy is to arrest progression of disease at its early phase, when inflammation predominates over neurodegeneration, i.e. at the time when chances for a therapeutic success are maximal, at least in theory. Currently available monoclonal antibodies, e.g. natalizumab, daclizumab, alemtuzumab and rituximab which inhibit immune cells, significantly reduce the size and number of lesions visualized by magnetic resonance imaging. Furthermore, by decreasing severity and frequency of relapses, they have a favourable effect on the patients’ clinical condition. The only exception is ustekinumab, which proved ineffective in this setting.Decision to start second-line drugs – in SM this means monoclonal antibodies – should be based on the patient’s general condition and coexisting diseases. In Poland only one antibody – natalizumab (Tysabri) has been registered in this indication, while the others are currently at the phase of clinical trials. Recently published data indicate that sometimes their use (natalizumab, rituximab) may have serious adverse effects, particularly development of progressive multifocal leukoencephalopathy. Use of alemtuzumab is associated with a high risk of autoimmune disorders, mainly of the thyroid. The aim of this article is a review of currently published clinical trials concerning the effectiveness of monoclonal antibodies in the treatment of relapsing-remitting subtype of multiple sclerosis, with a special emphasis on their adverse effects.
W świetle badań ostatnich lat postać remitująco-rzutowa jest najczęściej rozpoznawaną odmianą stwardnienia rozsianego w Polsce, a przeciwciała monoklonalne są istotną alternatywą dla tych pacjentów, u których nieskuteczna okazuje się terapia pierwszego rzutu interferonem beta lub octanem glatirameru. Celem takiego leczenia immunomodulacyjnego jest ograniczenie postępu choroby na jej wczesnym etapie, w którym dominuje głównie komponenta zapalna nad zmianami neurodegeneracyjnymi, a więc w momencie, gdy prawdopodobieństwo osiągnięcia efektu terapeutycznego jest największe, przynajmniej teoretycznie. Obecnie przeciwciała monoklonalne, takie jak natalizumab, daklizumab, alemtuzumab i rituksymab, osłabiając na odpowiednim etapie aktywność komórek układu odpornościowego, skutecznie zmniejszają wielkość lub liczbę zmian w obrazie rezonansu magnetycznego mózgu. Ponadto ograniczając nawroty choroby, mają pozytywny wpływ na stan kliniczny pacjentów. Jedynym odstępstwem od tej reguły okazuje się ustekinumab, który nie wykazuje efektywności w terapii. Decyzje o włączeniu leków drugiego rzutu, jakimi są przeciwciała monoklonalne w stwardnieniu rozsianym, powinno się podejmować w oparciu o stan ogólny pacjenta i jego choroby towarzyszące. W Polsce jest zarejestrowany tylko jeden z wyżej wymienionych terapeutyków – natalizumab (Tysabri), pozostałe znajdują się w fazie badań klinicznych. Z ostatnich danych wynika, że niekiedy terapia tymi lekami (natalizumab, rytuksymab) pociąga za sobą groźne w skutkach działania niepożądane, zwłaszcza możliwość pojawienia się postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii mózgu. W przypadku stosowania alemtuzumabu istnieje z kolei duża skłonność do wywoływania zaburzeń autoimmunologicznych, głównie tarczycy. Celem niniejszej pracy jest podsumowanie aktualnych danych z badań klinicznych nad skutecznością przeciwciał monoklonalnych w leczeniu postaci remitująco-rzutowej stwardnienia rozsianego, z jednoczesnym uwzględnieniem działań niepożądanych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2012, 12, 1; 30-39
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Farmakologiczny i toksykologiczny mechanizm niepożądanego wpływu leku na wynik laboratoryjny
Autorzy:
Samochowiec, L.
Szyszka, k.
Abucewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189407.pdf
Data publikacji:
1974
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Diagnostyki Laboratoryjnej
Tematy:
badania laboratoryjne
testy laboratoryjne
wyniki badan
oddzialywanie wzajemne
leki
reakcje polekowe
dzialania niepozadane
Źródło:
Diagnostyka Laboratoryjna; 1974, 10, 6; 427-434
0867-4043
Pojawia się w:
Diagnostyka Laboratoryjna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klozapina – jak zwiększyć bezpieczeństwo terapii? Problem zaparć
Autorzy:
Rychlewska-Kłaput, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2223254.pdf
Data publikacji:
2023-05-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
klozapina
leki przeciwpsychotyczne
schizofrenia lekooporna
działania niepożądane
zaparcia
interakcje lekowe
clozapine
antipsychotics
treatment-resistant schizophrenia
side effects
constipation
drug interactions
Opis:
Klozapina, lek z wyboru w przypadku schizofrenii opornej na leczenie, ma wiele skutków ubocznych, które w pewnych przypadkach mogą być poważne, a nawet zagrażać życiu. Nadal zgłaszane są ciężkie następstwa zaparć, wtórne do zaburzeń motoryki przewodu pokarmowego wywołanych przez klozapinę (niedrożność jelit, niedokrwienie jelit, martwica przewodu pokarmowego, toksyczne rozdęcie okrężnicy i śmierć). Zmniejszona motoryka przewodu pokarmowego wywołana przez klozapinę jest znacznie częstsza niż dyskrazje krwi i ma wyższy wskaźnik śmiertelności. Artykuł ma na celu przedstawienie wskazówek, jak zapewnić bezpieczeństwo pacjentom podczas przyjmowania klozapiny; promuje wczesną identyfikację i leczenie zaparć wywołanych przez klozapinę. W pracy opublikowanej w 2017 r. przedstawiono wyniki analizy pharmacovigilance z Nowej Zelandii i Australii, z której wynika, że częstość przypadków poważnych powikłań gastrologicznych jest wyraźnie niedoszacowana i wynosi 37/10 000, a współczynnik śmiertelności jest wysoki, rzędu 20%. W ostatnim komunikacie bezpieczeństwa dotyczącym klozapiny Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) przedstawiła wyniki analizy raportów działań niepożądanych, wskazując na fakt, że klozapina może doprowadzić do fatalnych w skutkach zaparć, nawet w monoterapii. Inne leki przeciwpsychotyczne (np. olanzapina) również mogą być odpowiedzialne za taki efekt, ale tylko w połączeniu z innymi środkami o działaniu przeciwcholinergicznym.
Clozapine, a drug of choice for treatment-resistant schizophrenia, has many side effects, which can be serious or even life-threatening in some cases. Severe sequelae of constipation, secondary to clozapine-induced gastrointestinal hypomotility (ileus, intestinal obstruction, bowel ischemia, gastrointestinal necrosis, toxic megacolon, and death) continue to be reported. Clozapine-induced gastrointestinal hypomotility is significantly more common than blood dyscrasias and has a higher fatality rate. This article guides health care professionals to ensure patient safety when taking clozapine; promotes early identification and management of clozapine-induced constipation.
Źródło:
Lek w Polsce; 2023, 384, 5; 33-40
2353-8597
Pojawia się w:
Lek w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System implantacji typu pre-loaded – właściwości nowego systemu UltraSert
Pre-loaded IOL delivery system – features of the new UltraSert system
Autorzy:
Różycki, Radosław
Rękas, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928236.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
działania niepożądane po operacji zaćmy
operacja zaćmy
systemy do implantacji soczewek wewnątrzgałkowych
Opis:
Cel: Przedstawienie pierwszych doświadczeń z implantacją soczewek wewnątrzgałkowych z w pełni zintegrowanego systemu UltraSert firmy Alcon. Materiał i metody: 20 badanych z zaćmą niepowikłaną przydzielono do 2 grup. U wszystkich przeprowadzono rutynową fakoemulsyfikację z wszczepieniem soczewki tylnokomorowej AcrySof SN60WF o mocy 20–24 D za pomocą systemu UltraSert lub systemu do implantacji Monarch III i indżektora Royal. Dobór sposobu był losowy. Oceniano efektywność, bezpieczeństwo, funkcjonalność i korzyści zastosowanego rozwiązania. Badania kontrolne przeprowadzono w 1. i 7. dobie po zabiegu. Wyniki: Wszystkie zabiegi przebiegły bez powikłań. Użycie UltraSert wiązało się z mniejszą liczbą manewrów przy centrowaniu, a czas implantacji był krótszy średnio o 10 s. Nie zaobserwowano uszkodzeń sztucznej soczewki. Wnioski: Przygotowanie zestawu UltraSert do użycia jest proste i intuicyjne. Krzywa uczenia się całej procedury jest krótka, a błędy zdarzają się rzadko. Zintegrowane systemy implantacji zwiększają bezpieczeństwo operacji zaćmy.
Objective: To present first experiences with implantation of intraocular lenses (IOL) with the use of Alcon UltraSert Pre-loaded Delivery System. Materials and methods: The study included a total of 20 patients suffering from uncomplicated cataract. The were divided into 2 groups. All the patients underwent routine phacoemulsification with implantation of IOL using UltraSert System or Monarch III Cartridge and Royal injector. The patients were implanted Acrysoft IOL SN60WF (20–24 D). The selection of the method was randomized. Efficacy, safety and benefits of the selected methods were then assessed. Control studies were conducted on the 1st and 7th day after the procedure. Results: All the procedures ran without any complications. The use of UltraSert Pre-loaded Delivery System involved fewer manipulations to deliver the IOL correctly and was shortened on average by 10. No damage to the IOL was observed. Conclusions: The use of the Pre-loaded Delivery System is simple and intuitive. The learning curve for the procedure is short, mistakes are infrequent. The use of the Pre-loaded Delivery System seems to be a very good solution for the future.
Źródło:
OphthaTherapy; 2016, 3, 1; 46-50
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty bezpieczeństwa leczenia NLPZ
Selected aspects of safety profile of non-steroidal anti-inflammatory drugs
Autorzy:
Rell, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030637.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
niesterydowe leki przeciwzapalne (nlpz)
działania niepożądane
cyklooksygenaza
hepatotoksyczność
powikłania sercowo-naczyniowe
non-steroidal anti-inflammatory drugs (nsaids)
adverse effects
cardiovascular complications
cyclooxygenase
hepatotoxicity
Opis:
Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are, besides paracetamol, the cornerstone of therapy of mild and moderate pain, particularly in acute and chronic conditions of musculoskeletal system. They are also a valuable adjunct in the management of severe pain by opioid derivates. However, their widespread use and over-the-counter availability of selected preparations contribute to a high incidence of adverse effects. The main mechanism of action of NSAIDs is associated with reduced activity of cyclooxygenase (COX). Selective compounds predominantly affect the COX-2, while “classic” ones inhibit both COX-1 and COX-2 to a similar degree. This influences the incidence of adverse effects during their use. Selective NSAIDs contribute more to an increased cardiovascular risk, than to gastrointestinal complications. Among “classic” NSAIDs, diclofenac is the most selective and thus associated with the highest risk of cardiovascular complications. The incidence depends also on duration of treatment and dosage regimen. Non-selective preparations appear safer for the cardiovascular system. According to cardiological recommendations, in patients at high risk of cardiovascular complications, naproxen should be considered the first-line drug, devoid of any COX-2 selectivity. Risk of damage of the digestive tract by these drugs may be reduced by concomitant use of proton pump inhibitors. The greatest risk of severe liver damage resulting in organ failure and death, has been correlated with nimesulide, resulting in a considerable limitation of indications by manufacturers. At present, nimesulide may be administered only as a second-line drug, when other NSAIDs proved ineffective and several contraindications were excluded. Topical application of NSAIDs may improve penetration of drugs to poorly vascularised tissues. In this setting, transdermal administration of ketoprofen proved highly effective.
Niesterydowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są obok paracetamolu podstawowymi lekami stosowanymi w terapii bólu łagodnego i umiarkowanego, szczególnie w ostrych i przewlekłych chorobach narządu ruchu. Stanowią także cenne uzupełnienie w leczeniu silnego bólu lekami opioidowymi. Ich bardzo szerokie rozpowszechnienie i dostępność niektórych preparatów bez recepty wiąże się jednak z dużą częstością objawów niepożądanych. Główny mechanizm działania NLPZ polega na zmniejszeniu aktywności cyklooksygenazy (COX). Preparaty selektywne silniej działają na cyklooksygenazę COX-2, a tzw. „klasyczne” w zbliżonym stopniu na COX-1 i COX-2. Ma to wpływ na częstość objawów niepożądanych podczas stosowania tych leków. Selektywne NLPZ w większym stopniu zwiększają ryzyko sercowo-naczyniowe, a w mniejszym ryzyko gastryczne. Wśród tzw. „klasycznych” NLPZ największą selektywność i największe ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych wykazuje diklofenak. Częstość powikłań zależy od czasu leczenia oraz dawki stosowanego leku. Preparaty bez selektywności względem COX-2 wydają się bezpieczniejsze dla układu sercowo-naczyniowego. Według zaleceń kardiologicznych u pacjentów wysokiego ryzyka sercowo- naczyniowego lekiem z wyboru powinien być naproksen, który nie wykazuje selektywności względem COX-2. Ryzyko uszkodzenia przewodu pokarmowego po tych lekach można zmniejszyć poprzez stosowanie inhibitorów pompy protonowej (IPP). Największe ryzyko ciężkiego uszkodzenia wątroby z jej niewydolnością i przypadkami zgonów opisywano po nimesulidzie, którego stosowanie zostało ograniczone przez producentów leku. Nimesulid może być obecnie przepisywany jedynie jako lek drugiego rzutu, po stwierdzeniu nieskuteczności innych NLPZ i wykluczeniu wielu przeciwwskazań. Podawanie miejscowe preparatów NLPZ może zwiększać penetrację leków do gorzej unaczynionych tkanek. Dużą skuteczność wykazano dla podawanego przezskórnie ketoprofenu.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 1; 41-48
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Farmakoterapia otyłości – więcej zagrożeń niż korzyści
Pharmacotherapy of obesity – more risks than benefits
Autorzy:
Owsianik, Dorota
Statek, Karlina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437808.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
farmakoterapia otyłości
zatrucie
działania niepożądane
pharmacotherapy of obesity poisoning
adverse effects
Opis:
Epidemia nadwagi i otyłości dotyczy już ponad połowy Europejczyków. Jest to problem nie tylko estetyczny, ale także związany z występowaniem wielu chorób, do których predysponuje nadmierna masa ciała. Warunkiem koniecznym do obniżenia masy ciała jest uzyskanie ujemnego bilansu energetycznego realizowane za pomocą odpowiedniej diety oraz zwiększenia aktywności fizycznej. Jest to proces długotrwały i wymagający wielu wyrzeczeń. Dla pacjentów o BMI > 30 kg/m2 zalecano wprowadzenie farmakoterapii jako metody uzupełniającej. Na przestrzeni wielu lat, w terapii otyłości, próbowano wykorzystywać różne leki o odmiennych mechanizmach działania, jednak ze względu na udokumentowane działania niepożądane były one sukcesywnie wycofywane z rynku. Mimo tego, są one stosunkowo łatwo dostępne w sprzedaży internetowej bądź też wchodzą w skład suplementów reklamowanych jako ziołowe środki wspomagające odchudzanie. W pracy przedstawiono przegląd tych związków, kładąc nacisk na potencjalne ryzyko związane z ich stosowaniem. Trud utrzymania reżimu postępowania dietetycznego sprawia, że pacjenci stają się podatni na podjęcie samodzielnego leczenia farmakologicznego. Stwarza to ryzyko nieumyślnego zatrucia lekami wspomagającymi odchudzanie.
An epidemic of overweight and obesity concerns more than half of the European population. Not only is this a problem of an aesthetic nature, but it also contributes to various diseases caused primarily by excessive body weight. In order to lose weight, it is necessary to achieve negative energy balance which can be done by means of a suitable diet and increased physical activity. The process is long-drawn-out and requires numerous sacrifices. Those patients whose BMI (Body Mass Index) is higher than 30 kg/m2 are advised to introduce pharmacotherapy as a complementing method of losing weight. Over the course of time, many different types of drugs have been used to fight obesity. However, they have been gradually withdrawn from the market due to their recorded side effects. Despite that, they are still relatively easily available online or they are included in supplements advertised as herbal weight loss enhancers. This article provides an overview of those supplements while emphasizing the potential risks involved in using them. The effort to maintain their dieting regime is the reason why patients become prone to self-reliant pharmacological treatment which puts them under the risk of inadvertent poisoning.
Źródło:
Medical Review; 2014, 3; 275-288
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Substancje konserwujące stosowane w przemyśle kosmetycznym
Preservative substances used in the cosmetic industry
Autorzy:
Miranowicz-Dzierżawska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/180406.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
kosmetyki
środki konserwujące
przepisy prawne
działania niepożądane
cosmetics
preservatives
legal regulations
adverse effects
Opis:
Jednym z problemów współczesnego przemysłu kosmetycznego jest zapewnienie wymaganej czystości mikrobiologicznej kosmetyków, a co za tym idzie konieczność uwzględniania w recepturach kosmetycznych substancji konserwujących. W artykule przedstawiono najczęściej stosowane konserwanty i mechanizmy ich działania, a także uregulowania prawne odnoszące się do środków konserwujących w kosmetykach. Omówiono także działania niepożądane substancji konserwujących, które mogą stanowić zagrożenie nie tylko dla pracowników zatrudnionych przy produkcji kosmetyków, ale także dla ich użytkowników, a więc niemal całej populacji.
One of the problems of the modern cosmetic industry consists in the need to ensure the required microbiological purity of cosmetics and consequently the need to include preservatives in cosmetic formulas. This article discusses the most commonly used preservatives and mechanisms of their action, as well as the legal provisions on preservatives in cosmetics. It also reports on the adverse effects of preservatives, which may pose a hazard not only to workers involved in manufacturing cosmetics, but also to their users, which means practically the whole population.
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2017, 11; 16-20
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ substancji pomocniczych na zawartość tlenu w wodnych roztworach leku
Effect of adjuvant substances on the amount of oxygen in aqueous solutions of a pharmaceutical
Autorzy:
Meler, J.
Pluta, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15467.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
leki
trwalosc lekow
przechowywanie
czynniki wewnetrzne
czynniki zewnetrzne
reakcje chemiczne
dzialania niepozadane
wlasciwosci lecznicze
toksycznosc
roztwory wodne
tlen
zawartosc tlenu
chromofory
norfloksacyna
Opis:
Wobec niezwykle szybkiego rozwoju przemysłu farmaceutycznego i wielkiej różnorodności produkowanych specyfików, problem trwałości leku nabiera ogromnego znaczenia. Tematem pracy było określenie wpływu tlenu, czasu przechowywania, światła widzialnego i ultrafioletowego na trwałość roztworów wodnych norfloksacyny i określenie optymalnych warunków ich przechowywania. Badania zawartości tlenu w wodnych roztworach chromoforów potwierdziły, że w stałej temperaturze rozpuszczalność tlenu w wodzie zależy od ciśnienia atmosferycznego i ilości substancji znajdującej się w roztworze. Wraz ze wzrostem ilości substancji rozpuszczonej, stężenie tlenu w wodzie maleje. Ponieważ leki w czasie przechowywania narażone są na wpływ zmian ciśnienia atmosferycznego, konieczne jest uwzględnienie tego faktu przy doborze stężenia roztworu substancji chromoforowej dodawane do leku w celu zabezpieczenia go przed niekorzystnym wpływem tlenu rozpuszczonego.
With the extremely rapid growth of the pharmaceutical industry and a wide variety of pharmaceuticals available on the market, the issue of the durability of medicinal preparations is of utmost importance. The subject of the present paper has been to determine the effect of oxygen, storage conditions, visible and ultraviolet light on the durability of aqueous solutions of Norfloxacin, and to establish optimum conditions under which such solutions should be stored. The examination of oxygen concentration in aqueous solutions of chromophores confirmed that at constant temperature solubility of oxygen in water depended on the atmospheric pressure as well as the amount of the substance present in a given solution. As the amount of the substance dissolved increased, the concentration of oxygen in water decreased. Because pharmaceutical while being stored are subjected to possible changes in the atmospheric pressure, it is necessary to account for this fact while selecting the concentration of the solution of a chromophore substance, which is added to a pharmaceutical in order to protect it against the adverse effect of dissolved oxygen.
Źródło:
Journal of Elementology; 2006, 11, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies