Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "autentyzm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-24 z 24
    Tytuł:
    Wartość autentyzmu w zabytkach
    THE VALUE OF AUTHENTICITY IN HISTORICAL MONUMENTS
    Autorzy:
    Czerner, Olgierd
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/536950.pdf
    Data publikacji:
    1974
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    autentyzm w zabytkach
    Ksawery Piwocki
    Józef Dutkiewicz
    autentyzm materiału
    autentyczność metod technologicznych
    autentyzm funkcji
    autentyzm formy
    Opis:
    The recent dozen or so years have seen in Polish community the loss of feeling of the value of authenticity in historical monuments. More and more supported and promoted is being the creation of illusions and at the same time apologized the indifference toward the need to preserve the authentic objects or even non-interventionism. To meet the natural needs of people to keep in touch with witnesses of the past is proposed the contact with the objects rebuilt. To determine the interrelation between the architectural object and the authenticity the author has subsequently carried out a partial analysis of material, the authenticity of technological and construction methods used in the process of creation, the authenticity of function as well as that of form, the authenticity of effect and associations. While concluding his considerations the author stated that the authenticity by itself represents some value determined by existence of an abject to whom it is ascribed and thus may be regarded as a positive value giving to the object some definite dignity. On the other hand, the authenticity ceases to exist at the moment at Which the existence of the object itself ceased. The authenticity is to be considered, therefore, as an summarized value consisting of the aforementioned partial authenticities. At the same time, however, it is the object’s supreme value having its effect on iboth existence and the amount of its other values. From the essence of an architectural object regarded as some kind of work of art it follows that it is not free from some ineficiencies in its definition which require that a range of definitions be added by an individual looking at it. However, the appropriate concretization of that additional definition may take place on an authentic object only and not on that falsified.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1974, 3; 180-183
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autentyzm dzieł architektury XX wieku – chroniony czy zagrożony?
    Authenticity of the twentieth century architecture – protected or endangered?
    Autorzy:
    Kulig, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218574.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    kościół
    autentyzm
    idea architektoniczna
    church
    authenticity
    architectural concept
    Opis:
    Nie istnieje pejzaż Polski bez kościołów – zauważa arch. K. Kucza-Kuczyński. Odnosi się to do krajobrazów kulturowych ukształtowanych w ciągu wieków, jak i do nowych zespołów zabudowy. W XX-wiecznych osiedlach mieszkaniowych złożonych z dość monotonnych form bloków kościoły wyróżniają się ciekawszą bryłą, nieraz awangardową konstrukcją i niepowtarzalnym klimatem wnętrz. Wśród blisko 2000 nowo powstałych obiektów sakralnych można znaleźć przykłady wyjątkowo pięknych i nowatorskich dzieł. Ale po latach pojawiają się nowe potrzeby, trendy, nowi użytkownicy, gospodarze, a odziedziczone świątynie wymagają remontu, modernizacji. Pojawia się wówczas dylemat – pytanie o zakres ingerencji, jakość i kierunek zmian. Odnowienia, nowe aranżacje nieopatrznie mogą zniszczyć autentyzm, zagubić wymowę dzieła i piękno. Jak zapobiec utracie uniwersalnej wartości autentyzmu?
    The Polish landscape cannot exist without its churches – notices architect K. Kucza-Kuczyński. He refers to the cultural landscape which evolved over centuries, but also to the more recently created urban developments. Against the housing estates of the twentieth century, which consist of rather monotonous blocks of flats, the churches stand out through their form, often avant-garde construction and unique atmosphere of their interiors. Among almost 2000 newly created sacral objects, examples of beautiful and innovative structures can be found. After years however, new needs, trends, users and hosts appear and the temples require renovation and modernization works. That is when dilemmas come out with regards the scale of the intervention, as well as the quality, and the direction of the changes. Inconsiderately, restorations or new arrangements may destroy the authenticity, significance, and the beauty of an object. How to prevent the loss of the universal value of the authenticity?
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 49; 79-90
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autofikcja
    Autofiction
    Autorzy:
    Czyżak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1431427.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    autofiction
    autobiography
    fiction
    authentism
    autofikcja
    autobiografia
    fikcja
    autentyzm
    Opis:
    Głównym celem tekstu było podjęcie próby stworzenia definicji pojęcia autofikcji. Zbiór strategii artystycznych tak określanych został ukazany jako łączenie fikcji z materią osobistych doświadczeń w ramach fabularnych porządków. Autofikcję można uznać za odmianę działań autobiograficznych opartych na szczególnej grze z odbiorcami oraz wpisujących się we współczesne, powszechnie akceptowane praktyki komunikacyjne.
    The main aim of this text was attempt to create a definition for comprehension “autofiction”. Those artistic strategies were revealed as a way of connecting fiction with sphere of intimate experiences. Autofiction may be perceived as alteration of autobiografical writing, which is maintenanced on specific contract with readers and which is an important part of contemporary practices of communication.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2020, 15, 2; 93-98
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania stratygraficzno-architektoniczne i autentyzm stratygrafii budowli historycznych
    Stratigraphic and architectonic research and the stratigraphic authenticity of historic buildings
    Autorzy:
    Łużyniecka, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/2193801.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    badania
    stratygrafia
    architektura
    autentyzm
    research
    stratigraphy
    architecture
    authenticity
    Opis:
    W artykule dokonano próby zdefiniowania pojęcia badania stratygraficzno-architektoniczne i skoncentrowano się na metodzie określania następstwa części budowli. Wprowadzono określenie „budowlana jednostka stratygraficzna”, rozumiane jako jedno zdarzenie budowlane. Pojęciem szerszym od niego jest określenie „faza” lub „etap” budowy, funkcjonujące od dawna i utożsamiane z jednym zdarzeniem budowlanym. U podstaw wydzielenia fazy budowlanej leży lokalizacja oraz kolejność powstawania jednostek stratygraficznych. W artykule poruszono także zagadnienie autentyzmu stratygrafii budowli, wskazując na wielorakość podejść do tego problemu i zaproponowano metody zachowania tego autentyzmu np. za pomocą mapowania nawarstwień.
    In the article an attempt has been made to define the conception of stratigraphic and architectonic research and concentration has been made on the method of defining the sequel of the building’s parts. The definition of “building stratigraphic unit” has been introduced, and it is understood as a single building circumstance. A wider notion of the former is the term “phase” or “stage” of the construction, functioning since a long time and identified with a single construction occurrence. At the basis of separating the construction phase is the localization and the sequence of stratigraphic units formation. In the article the problem of the authenticity of stratigraphy of the building, has been touched, indicating the diversity of approaches to this problem and proposing methods of preserving this authenticity,for example, by indicating the layers on a map.
    Źródło:
    Dziedzictwo architektoniczne. Badania podstawowe i ich dokumentowanie; 95-106
    9788374930437
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochrona autentyku czy palimpsest – dylematy w procesie rewaloryzacji zespołu ogrodowego w Białaczowie
    To protect the original or a palimpsest – dilemmas of the redevelopment process of the historic garden in Białaczów
    Autorzy:
    Milecka, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/293753.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    zabytek
    park
    Białaczów
    zniszczenie
    rewaloryzacja
    autentyzm
    monument
    devastation
    revalorization
    authenticity
    Opis:
    Autorka, odwołując się do złożonych problemów ochrony zniszczonego na skutek trąby powietrznej w lipcu 2011 r. białaczowskiego parku, porusza ważne kwestie związane z zagadnieniem ochrony autentyku w polskich ogrodach historycznych i postuluje wypracowanie metody postępowania konserwatorskiego, nie tylko w celu ratowania Białaczowa, ale także usprawnienia ewentualnych działań w analogicznych przypadkach, które niestety coraz częściej mogą się pojawiać z powodu zmian klimatycznych. W skład omawianego zespołu rezydencjonalnego w Białaczowie (woj. łódzkie) wchodzi rozległy (ponad 22 ha) park o charakterze krajobrazowo-leśnym, kształtowany na przestrzeni wieków przez wybitnych planistów (Lindauer, Stricker, Szanior, Tański). Uznawany był on do niedawna za jedno z najcenniejszych założeń ogrodowych w Polsce, charakteryzujących się wysokimi walorami zarówno kulturowymi, jak i przyrodniczo-krajobrazowymi. Po kataklizmie skala zniszczeń była nieporównywalna do jakichkolwiek, jakie do tej pory na skutek czynników naturalnych dotknęły założenia ogrodowe na terenie Polski. Po zdarzeniu tym w zasadzie natychmiast rozpoczęto prace porządkowe, jednak poza nimi do tej pory nie udało się niczego więcej zrobić, by uchronić tę cenną historyczną kompozycję przed całkowitym zniszczeniem. Sam proces rewaloryzacji założenia, poza oczywistymi trudnościami wynikającymi z charakteru i zakresu zniszczeń, z wielu przyczyn jest niezwykle skomplikowany. Przede wszystkim niezbędne jest określenie kierunku działań konserwatorskich dotychczas nie dość precyzyjnie zaplanowanych. Powinny one zmierzać do ochrony autentyku. Park jest wielowiekowym „zapisem” przemian kompozycyjnych, od zespołu o prawdopodobnie średniowiecznej metryce, po XIX-wieczną, przekształcaną jeszcze na początku XX w. rozległą kompozycję krajobrazową. Paradoksalnie, zniszczenia drzewostanów odsłoniły wiele elementów dotychczas nieczytelnych w układzie. Wydaje się niezwykle ważne, by jak najszybciej podjąć profesjonalnie prowadzone prace polegające na ochronie wszystkich elementów i odbudowie jego układu przestrzennego w oparciu o relikty historycznej kompozycji.
    The author of the paper, referring to the complex issues of protection of the historic park in Białaczów destroyed by a windwhirl in July 2011, discusses important issues connected with the protection of the original in Polish historic gardens and suggests developing conservation methods not only to rescue Białaczów but also to improve such activities in similar cases which unfortunately take place more and more often as a result of climatic changes. The residence complex in Białaczów (Łódź Voivodship) includes a huge landscape and forest park (over 22 ha) formed over the centuries by eminent designers (Lindauer, Stricker, Szanior, Tański). Until recently it was considered to be one of the most valuable historic gardens in Poland with high cultural as well as natural and landscape value. The scale of damage after the disaster was incomparable to any previous natural disasters to the historic gardens in Poland. Although the cleanup work began right after the tragic event, not much more has actually been done so far in order to save the valuable historic site from a total destruction. Apart from obvious difficulties connected with the character and scope of damage, the redevelopment process itself is highly complicated for a number of reasons. First of all it is necessary to define the objective of conservation work which so far has not been precisely planned. That objective should be to protect the original. The park is a centuries-old “account” of compositional transformations from a historic complex of maybe even medieval origin, to a huge 19th-century landscape complex that was still further developed at the beginning of the 20th century. Paradoxically, the damage to the trees revealed many elements of previously unclear layout. It seems to be extremely important to begin professionally conducted work as soon as possible in order to protect all of its elements and redevelop its space layout on the basis of the original remains of that historic site.
    Źródło:
    Architectus; 2016, 1 (45); 31-48
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niektóre zagadnienia etyczne w teorii i praktyce konserwatorskiej
    SOME ETHICAL PROBLEMS IN THE THEORY AND PRACTICE OF CONSERVATION
    Autorzy:
    Furdyna, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/537744.pdf
    Data publikacji:
    1972
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    etyka w praktyce konserwatorskiej
    autentyzm
    obiektywizm
    nakłady na konserwację zabytków
    Opis:
    The ethical problems of conservation discussed by the author in his present work consist, in the first line, of competences and responsibilities following from both the adopted principles of conservation and standards of practical activities that have been worked out in the course of practice. The competences of an artist-conservator constitute a result of his professional training which, in other words, may be described as acquisition of necessary amount of knowledge and practical abilities and skills and also gaining of a defined ideological attitude. The responsibility, however, is connected with assuring and guaranteeing of purposeful action considered from the viewpoint of the method, the means of action and the function of the work. The so considered set of problems includes also all motivations and intentions that are preceding the concrete decisions or actions whereas as an essential ethical criterion may be regarded both the proper motivations and the actions themselves. As the main ideological factor in motivation is to be regarded the humanist nature of the conservator’s work which has to meet the cultural needs of the community. By saying this the author does not mean a simple demand for values of certain type but the values themselves that may influence the directed cultural processes. In addition to factors connected with the profession alone and the professional or ideological motivations the results of actions undertaken by a conservator may frequently be quite basically affected by a number of objective factors such as, for instance, the organization and activities of administrative units in conservation authorities, the material supply, the development and equipment of ateliers or laboratories but also the characteristic features of the conservator’s personality, his sense of fellowship, honesty or readiness to convey his experience to others without any outlooks for personal profits and so forth. It must, however, be emphasized that only a small share of the above requirements of the conservator’s practical activities is being met usually. There is, for example, an apparent lack of smoothly working laboratories or frequently observable shortages in materials or tools. In several instances it proves impossible to obtain the full informative material that may be inevitably needed for taking and carrying out of decision m conservation practice. Such situation is obviously limiting the reasoned forecasting of results of actions undertaken by a conservator, at the same time increasing the share of risks and causing ethical uncertamity in professional respect. The conservators in this country h a v e , no doubt, every reason to be proud of their achievements, but their activities, in view of specific needs, are still far from adequacy. As consequence of financial troubles at least 50 per cent of skilled conservators and restorers are not properly employed or are employed in forms conflicting with their skills and abilities. This extremely difficult situation prevailing in art of conservation in this country should be subjected to careful analysis and at the same time as one of urgent tasks must be regarded the further improvement of organization, this of execution and that of regulations ruling the wages.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1972, 4; 264-269
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autentyzm zabytkowej architektury i palimpsest w przestrzeni historycznej – nowe media a prezentacja dziedzictwa kulturowego
    Authenticity of historic architecture and palimpsest in the historical space – new media and presentation of the cultural heritage
    Autorzy:
    Zapłata, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/293759.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    zabytki
    autentyzm
    palimpsest
    cyfryzacja
    nowe media
    heritage
    authenticity
    digitization
    new media
    Opis:
    Artykuł przedstawia wybrane zagadnienia związane z prezentacją i eksponowaniem zabytkowej architektury za pośrednictwem nowych mediów i technik cyfrowych. Tekst skupia się na problematyce autentyzmu zabytków oraz przestrzeni historycznej i współczesnej – pojmowanych jako palimpsest. Autentyzm, jako istotny element wartościowania zabytków, traktowany jest jako znaczący element podczas tworzenia cyfrowych odwzorowań i rekonstrukcji zabytków. Prezentacja dziedzictwa kulturowego, wspierająca się rzeczywistością wirtualną, a także rozszerzoną rzeczywistością (augmentacją), ukazana jest jako czasowe, nieinwazyjne i alternatywne rozwiązanie w eksponowaniu m.in. zróżnicowanych stylistycznie obiektów. Tytułowe technologie są również postrzegane jako sposób „uzupełniania” zmienionych lub nieistniejących już elementów obiektów oraz przestrzeni. Taka forma wpisywania cyfrowych obiektów do rzeczywistości tworzy specyficzny palimpsest – czasowe nakładanie cyfrowych obiektów – kształtując jednocześnie nowe relacje, interakcje z obiektami, jak i nową formę obcowania z dziedzictwem kulturowym. Tytułowe zagadnienia poddane są krytycznej analizie, która pozwala ukazać słabe strony zjawiska prezentacji „cyfrowych” obiektów zabytkowych, a także określić potencjał nowych technologii i postulaty badawcze.
    The article presents chosen aspects connected with presenting and exhibiting historic architecture with the use of new media and digital techniques. Focus is given to the problem of authenticity of heritage structures and to the palimpsest of historical and modern spaces. Authenticity, as an important element for the appraisal of heritage structures, is treated and an important issue while creating digital presentations and reconstructions of historic objects and structures. Presentation of cultural heritage, which bases upon virtual and augmented reality, is perceived to be a temporary, noninvasive and alternative solution for exhibiting, for example, stylistically complex objects. The technologies mentioned in the title are also perceived as a way to “complement” changed or no longer existent objects and landscapes, or their elements. This method of introducing digital objects into reality creates a characteristic palimpsest – a temporary overlap of digital objects. At the same time, it evokes new relations, new interactions with objects, as well as a new form of contact with cultural heritage. In the article, the main topics are subject to a critical analysis, which allows to show the disadvantages of presenting “digital” historic objects of structures, as well as to pinpoint the potential of new technologies and to pose further research questions.
    Źródło:
    Architectus; 2016, 1 (45); 97-114
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konserwacja malarstwa ściennego w 1. połowie XX w. i kwestie autentyzmu
    Conservation of murals in the 1st half of the 20th century and issues of authenticity
    Autorzy:
    Święcka, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/293805.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    historia konserwacji
    malarstwo ścienne
    autentyzm
    history of conservation
    wall painting
    authenticity
    Opis:
    W tekście omówiono cechy malarstwa ściennego, a także ukazano różnice między tego rodzaju dziełami sztuki a innymi obiektami malarstwa. Pokrótce przedstawiono metodykę badań i warsztat konserwatora malowideł ściennych, w tym podejście do kwestii autentyzmu. Główną uwagę skupiono na ukazaniu historii polskiej myśli konserwatorskiej w 1. połowie XX w. Polscy konserwatorzy popełnili wiele błędów. Malowidła głównie restaurowano, często poprzez ich przemalowywanie. Metody konserwatorskie i szacunek dla substancji zabytkowej wchodziły do praktyki stopniowo. Gdy dawniej dbano przede wszystkim o utrwalenie autentycznego przekazu estetycznego dzieła, nowoczesna konserwacja oparta na podstawach naukowych kładła główny nacisk na świadectwo oryginalnej materii i walor malowidła jako historycznego dokumentu.
    The text presents mural paintings’ character and shows differences between wall paintings and other kind of paintings. Reviews of the methodology of research and techniques of conservation of mural paintings as well as the approach to the question of authenticity have been presented. The main topic is history of conservation in Poland in 1st half of 20th century, Polish restorers made many mistakes at that time. Mural paintings were restored mainly by their overpainting. Respect for the preserved matter and methods of conservation were gradually accepted. In the past only the aesthetic value of the work of art was protected and believed to be authentic. Modern conservation – supported by science – respects and protects traces of the original material treated as a historical document.
    Źródło:
    Architectus; 2015, 4(44); 33-42
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autentyczność a dojrzałość religijna młodzieży o uzdolnieniach artystycznych
    Autorzy:
    Radoń, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448078.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    religious maturity
    authenticity
    youth research
    dojrzałość religijna
    autentyzm
    badania młodzieży
    Opis:
    The theoretical and empirical approaches showing that authenticity are the crucial concept of existentialism, postmodernism and humanistic psychology (be free, autonomic, unique, self-defining, self-creating and integrated, transcend enculturation, invent our own patterns, rise above circumstances, gather the past, present and future into the wholeness of our resolute selves, create our own meanings and goals). This article discuses especially the role of authenticity on religious maturity (Allport’s intrinsic orientation, Batson’s quest and Sandage’s dwelling and seeking). In this paper projection method were used to examine the functioning authenticity among artistically gifted young people and its role on religious maturity. Ss (N=296 aged 15–20 yrs) had to finish sentences: 1) I’m sadly …, 2) I treasure, I like …, 3) Rational analysis…. The results of qualitative analysis revealed that the authenticity have two aspects: 1) autonomy (the freedom and loneliness, spontaneity, sensuality and creativity, 2) empathy (kindness, sensibility, emotional self-reflection, the acceptance of the imperfection, love and friendship). The findings confirmed validity of the authenticity on religious maturity as well as usefulness of considerations based on new theoretical suggestions in psychology (developmental framework of new concepts of the authenticity and religious maturity). Implications are considered for future research on dialectical understandings of religious maturity (a Wuthnow, Sandage, Shults dialectical model of spiritual development based on dwelling and seeking offers an interesting theoretical base for research).
    Źródło:
    Studia Socialia Cracoviensia; 2012, 4, 2
    2080-6604
    Pojawia się w:
    Studia Socialia Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie autentyzmu i malarstwo ścienne
    The notion of authenticity and wall painting
    Autorzy:
    Święcka, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/293874.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    autentyzm
    malarstwo ścienne
    konserwacja
    transfery
    authenticity
    wall painting
    conservation
    transfers
    Opis:
    Konserwator dzieł sztuki, Warszawa/Restorer of works of art, Warsaw Malowidła ścienne tworzą swoisty pomost pomiędzy architekturą a ruchomymi dziełami sztuki. W odniesieniu do każdego z tych trzech typów obiektów wypracowana została odrębna metodyka ochrony i konserwacji. I choć istnieje na tym polu wiele punktów stycznych, to jednak odmienny charakter poszczególnych grup wymaga szczególnego podejścia i interpretacji. Dotyczy to także zagadnienia autentyzmu. Kluczowy problem stanowią tu transfery malarstwa ściennego eksponowane w galeriach jak obrazy sztalugowe.
    Wall paintings provide a special bridge between architecture and movable artworks. In reference to these three types of structures a separate method of protection and conservation has been developed. Although there are many common points, the different character of the individual groups requires a special approach and interpretation. This also regards the issue of authenticity. The key problem in this respect includes transfers of wall paintings displayed in galleries as easel paintings.
    Źródło:
    Architectus; 2014, 1(37); 41-47
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autentyzm a rekonstrukcja zabytkowych zespołów ogrodowych
    Authencity and reconstruction of historic gardens (garden complexes)
    Autorzy:
    Jagiełło, Marzanna
    Brzezowski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/2206470.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    teoria konserwacji
    autentyzm
    zieleń zabytkowa
    preservation theory
    authenticity
    historic gardens
    Opis:
    W podejmowanych wielokrotnie (międzynarodowe i krajowe akty prawne, literatura przedmiotu) rozważaniach na temat autentyzmu jako zagadnienia konserwatorskiego zieleń jest w zasadzie pomijana. Dzieje się tak z powodów, które z zabytkowych ogrodów czynią zjawisko odrębne, niedające się ująć we wspólne reguły i kodyfikacje. Do tego problemu odnosi się wprost jedynie Karta Florencka (1981), dziś już po części nieaktualna, jeśli weźmie się pod uwagę nowe metody w podejściu do zabytkowych ogrodów (re-kreacja, konserwacja kreatywna) oraz nowoczesne narzędzia używane do ich badań i rekonstrukcji.
    Gardens are usually omitted in frequent publications on the subject of authenticity as a conservation issue (literature, national and international legal acts, etc.). It is a consequence of treating gardens separately and without reference to common rules or law. Only the partially outdated Florence Charter (1981) directly addresses the issue and takes into account new approaches to historic gardens (re-creation, creative conservation) and modern tools used to study and reconstruct them.
    Źródło:
    Dziedzictwo architektoniczne. Rekonstrukcje i badania obiektów zabytkowych; 74-84
    9788374939805
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z rozważań nad miejscem konserwacji zabytków wśród innych dyscyplin
    SOME QUESTIONS AS TO THE PLACE OF CULTURAL PROPERTY CONSERVATION IN RESPECT TO THE OTHER FIELDS OF KNOWLEDGE
    Autorzy:
    Ślesiński, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/537255.pdf
    Data publikacji:
    1970
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    miejsce konserwacji zabytków
    pojęcie konserwacji zabytków
    restauracja
    rekonstrukcja
    autentyzm
    metody konserwatorskie
    konserwator zabytków
    Opis:
    The question as to the place the modern knowledge of cultural property conservation occupies among the other knowledges cannot be simply answered by m e ans o f knowledge classification prepared by UNESCO nor by that of National Sciences Foundation, USA or classification used by the USSR Central Statistics Office. Through the highlighting of evolution the concept of cultural property conservation itse lf has underwent in course of time, the motives and incentives tending the people to undertake conservation, the tasks and demands, methods and means applied as well as the professional and ethical requirements and those connected with the conservator’s training level the author makes an attempt to define specific features of the conservation itself. He comes to conclusion that it cannot be considered as an entirely humanistic field of knowledge though it deals with products of the man’s mind and culture neither as art, 'though some creative elements are apparently present in it, nor as a typica lly technical discipline even at the cost of its considerable shares of experience, observation and so on. From the author’s considerations a final conclusion could be drawn that conservation of cultural property in its actual state represents one o f practical knowledges c losely related to several other disciplines but under no condition aligning with them.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1970, 3; 161-166
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie podejście do waloru autentyzmu zabytków architektury
    The treatment of authenticity of historic buildings in Poland
    Autorzy:
    Kwaśniewski, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/2206502.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    konserwacja zabytków
    autentyzm zabytku
    Śląsk
    conservation of monuments
    authenticity of historic buildings
    Silesia
    Opis:
    Artykuł dotyczy praktyki postępowania z zabytkami architektury i zagrożeń związanych z bagatelizowaniem wartości, jaką jest autentyzm materii zabytków i ich otoczenia zdefiniowany w Karcie Weneckiej z 1964 r. i w wielu późniejszych dokumentach ICOMOS. Autor dostrzega problem w braku regulacji prawnych dotyczących standardu badań architektonicznych i weryfikowania eksperckich wniosków konserwatorskich przez państwowe urzędy ochrony zabytków. Jednak główne źródło zagrożeń to postawa mentalna inwestorów, ekspertów i projektantów zaangażowanych w adaptację zabytku. Zdaniem autora uczestnicy inwestycji: – nie cenią całokształtu autentycznej materii, który odzwierciedla proces przemian obiektu – preferują wybrane fazy historii budowlanej zabytku, – postępują z zabytkiem, kierując się własnymi potrzebami, a nie dobrem zabytku, – dążą do wizualnej atrakcyjności zabytku, dlatego chętnie „upiększają” jego autentyczne komponenty albo zastępują je replikami, – niejednokrotnie „poprawiają” autentyczną materię zabytku w sposób niezgodny z historią budowli. Autor dokumentuje swoje tezy przykładami adaptacji zabytków z terenu Śląska z ostatniego ćwierćwiecza, zwracając szczególną uwagę na zagrożenie autentyzmu historycznych ruin – zamków pozostających w ruinie od kilku stuleci jako ikoniczny składnik krajobrazu (Ząbkowice Śląskie, Świny, Płonina).
    The article concerns the proceeding with monuments of architecture. It describes the dangers connected with marginalizing the value of authenticity of landmark buildings and their surroundings as defined in the Charter of Venice 1964 and in many subsequent documents. The author sees the problem in the lack of regulations concerning the standards of architectural explorations and the verification of expert conservational submissions by the National Heritage Monuments Protection Offices. However, the main root of the dangers is the mental attitude of investors, experts and designers engaged in the adaptation of the monument. According to the author, the investment’s participants: – do not appreciate the totality of the authentic composition, which reflects the process of the monument’s transformations – but pick out individual phases of the building’s history, – in the approach to the monument, they follow their own needs, not cultural goods, – they aim at the visual attractiveness of the monument and willingly “beautify” its authentic components – or replace them with replicas, – they often “correct” the genuine composition in the way incompatible with the history of the building. The author documents his theories with the examples of monuments’ adaptations from Lower Silesia over the last 25 years. He is mindful of the endangered authenticity of the historical ruins – castles being derelict for a few centuries as an iconic part of the landscape (Ząbkowice Śląskie, Świny, Płonina).
    Źródło:
    Dziedzictwo architektoniczne. Rekonstrukcje i badania obiektów zabytkowych; 6-22
    9788374939805
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W pogoni za oryginałem – palimpsest w malarstwie ściennym. Eksponowanie odkrywek
    In pursuit of the original – palimpsest in wall painting. Exhibiting exposures
    Autorzy:
    Święcka, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/293491.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    malarstwo ścienne
    konserwacja
    autentyzm
    stratygrafia
    palimpsest
    wall painting
    conservation
    authenticity
    stratigraphy
    Opis:
    W artykule przedstawiono problemy związane z należącym do procesu badań powierzchni architektonicznych odsłanianiem malowideł ściennych. Omówiono też sposób przygotowywania w przeszłości wtórnych powłok przed nanoszeniem kolejnych dekoracji oraz podstawowe zasady postępowania konserwatorskiego. Warstwy stratygraficzne malarstwa ściennego stanowią: murowane podłoże, tynki, pobiały i warstwy barwne. Nie zawsze zdejmowane są wszystkie wtórne nawarstwienia z całej powierzchni oryginalnej dekoracji, czasami wykonuje się jedynie niewielkie odkrywki. Zdejmowanie przemalowań jest prowadzone w ramach prac konserwatorskich, dlatego duża część rozstrzygnięć należy do specjalistów z tej dziedziny. W przeszłości konserwatorzy odsłaniali zwykle w całości zachowaną warstwę najstarszą; późniejsze były po prostu tracone. Dziś istnieje wiele metod konserwacji i sposobów ekspozycji, aby ocalić malowidła pochodzące z kilku okresów historycznych, stworzone na tej samej ścianie. Różne sposoby i formy ich ekspozycji pokazano w artykule na fotografiach. Należy podkreślić, że jednoczesna prezentacja malowideł pochodzących z kilku okresów to głównie kwestia estetyczna. Nie wolno też zapominać, że dekoracja malarska nie tylko jest dziełem sztuki, ale stanowi dokument losów historycznej budowli.
    The article presents problems of revealing of mural paintings which is an integral part of architectural surfaces investigation. The paper also describes different kinds of preparatory layers used in the past as a support for new decorations and general rules of its conservation proceedings. The stratigraphic layers of mural painting are the following: the wall, plasters and renderings, strata of whitewash and polychromes. In some cases only limited parts of authentic paint are presented without removing of all layers added later on the whole decorated surface. Overpaintings are removed in conservation treatment, that is why the conservator is the one to make the most important decisions. In the past conservators used to reveal the oldest existing paint layer; overlapping layers were simply lost. Today there are many solutions and methods of conservation allowing to preserve and expose paintings created on the same wall in different historical periods. The photographs included in the article illustrate different systems and forms of presentation. It should be stressed that parallel presentation of paintings coming from several periods is mainly an aesthetical problem. One should also remember that painted decoration is not only a work of art but also a document of history of the building.
    Źródło:
    Architectus; 2018, 4 (56); 43-52
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tak zwany Zajazd Kościuszkowski w Krakowie. Burzliwe dzieje jednego zabytku
    So-called Kosciuszko Inn in Krakow. The turbulent history of a historical site
    Autorzy:
    Dettloff, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/536551.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Kraków
    Prądnik Biały
    Zajazd Kościuszkowski
    zniszczenie zabytku
    odbudowa
    rekonstrukcja
    wywłaszczenie
    adaptacja
    autentyzm
    substancja zabytkowa
    Opis:
    The theme of this article is the history of the inn known as the Kosciuszko Inn - the former country inn now located within the boundaries of Krakow. Built in 1752, it used to belong to the historical complex of Krakow bishops’ mansion buildings in Bialy Pradnik. Together with the opposite building, it is one of the few remaining elements of the impressive Late Baroque mansion project. The building survived until the 20th century without any major alterations, preserving its 18th-century-style architectural shape. After World War II, its fate was typical of historical sites in the People’s Republic of Poland. Confiscated from private owners, it was used for residential purposes and gradually fell into decline. The building’s condition temporarily improved after the major restoration that took place between 1951 and 1953. Some of the elements and details of the original style, lost over the centuries, were restored. Since 1970s, it had been planned to once again overhaul the building and adapt it to new functions, but the plans never materialised. In 2000, the vacated and devastated building burnt down. Before the fire, the building’s new owner had obtained approval for the concept of the overhaul and adaptation, but he failed to take any further actions. Neither did he comply with the order to secure the building after the fire. Given the situation, at the initiative of the Historic Preservation Unit of the Krakow City Office, the site was expropriated by the gmina. The legal basis for administrative actions was Article 37.1 of the Cultural Heritage Protection Act of 15 February 1962. Expropriation by the gmina enabled reconstruction of the destroyed historical building in 2006. Unfortunately, due to the high degree of destruction of the stone walls, it was decided to dismantle them almost entirely and reconstruct using new materials (only the middle part of the front wall was left). The site, even though devoid of most of its original substance, was restored to the landscape and, what is important, still plays the role of a vital component of the historical complex of palace buildings. The exterior architectural shape and details were reconstructed to resemble those of the original 18th century building. Inside, a part of the former layout was preserved, while the rest of the building was adapted to suit the new functions. Currently, the building is used by the District Cultural Centre.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2013, 1-4; 5-22
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem zachowania autentycznych form nowożytnych hełmów wieżowych a praktyki konserwatorskie
    The problem of preserving authentic forms of contemporary spire domes and preservation practices
    Autorzy:
    Łuniewicz, Zygmunt
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/2206306.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    hełm wieżowy
    konserwacja
    autentyzm
    rekonstrukcja
    spire dome (welsche Haube)
    conservation
    authenticity
    reconstruction
    Opis:
    Drewniane konstrukcje kopulastych zwieńczeń wieżowych wymagają częstych prac konserwatorskich. Niestety, wiedza na temat hełmów jest nieduża, a projektanci i wykonawcy nie mają świadomości znaczenia form architektury wież. Artykuł zawiera omówienie wybranych przykładów rekonstrukcji hełmów, uszeregowanych ze względu na znajomość oryginału. Podjęto w nim także próbę klasyfikacji typów kopulastych czasz i usystematyzowania terminologii. Wśród omówionych realizacji znalazły się 196 Zygmunt Łuniewicz następujące budowle: wieże ratuszy w Wołowie i Głubczycach, kościoła św. Klary we Wrocławiu oraz zamku w Bierutowie. Zaobserwowano tendencję do deformacji kształtów kopulastych czasz oraz ogólnych proporcji hełmu. W każdym z omawianych przypadków rekonstrukcja nie została poprzedzona studium hełmu, dobór wykorzystywanych w rekonstrukcji materiałów był niekompletny, pomijano istniejące analogie i dostępne wzory. Artykuł zakończono przedstawieniem potencjalnych rozwiązań problemu. Wobec niemożności korekty proporcji zwieńczeń ze względu na determinujący je układ konstrukcyjny, konieczne jest położenie większego nacisku na studium poprzedzające odbudowę i rozwinięcie badań w dziedzinie hełmów.
    Wooden structures of spires surmounted by domes (ger. welsche Haube) require frequent maintenance work. Unfortunately, knowledge in the field of spire domes (ger. welsche Haube) is limited, and the designers and contractors do not have the awareness of the meaning their architectural forms. The article contains a presentation of selected examples of dome reconstruction, arranged according to the knowledge of the original. It also attempts to classify the dome types and systematize the terminology. Among the discussed, the following structures are included: town hall towers in Wołów and Głubczyce, the Church of St Clare in Wrocław and the castle in Bierutów. A tendency to deform the dome shapes and the overall proportion of the dome were observed. In each of these cases, reconstruction had not been preceded by a study of the dome, the choice of materials used was incomplete and the existing analogies and patterns ignored. The article is concluded by a presentation of potential solutions to the problem. Given the impossibility of correction of the domed spire proportions due to their decisive structural system, it is necessary to put more emphasis on the pre-reconstruction study and the development of research in the field of domes.
    Źródło:
    Dziedzictwo architektoniczne. Rekonstrukcje i badania obiektów zabytkowych; 188-196
    9788374939805
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    MEANDRY WSPÓŁCZESNEJ ODBUDOWY
    CONTEMPORARY RECONSTRUCTION MEANDERS
    Autorzy:
    Guranowska-Gruszecka, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/509256.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    konserwacja zabytków
    odbudowa
    rekonstrukcja
    tematyzacja
    autentyzm dziedzictwa historycznego
    building restoration
    rebuild
    reconstruction
    thematization
    authenticity of historical
    heritage
    Opis:
    W artykule przedstawiono obowiązujące do czasów obecnych doktryny konserwatorskie związane z ochroną dziedzictwa kulturowego (utrwalone po II wojnie światowej) zarówno w skali architektonicznej, jak i urbanistycznej. Dokonano wyboru charakterystycznych przykładów odbudowy z Polski i ze świata. Następnie przeprowadzono syntetyczną analizę porównawczą wybranych współczesnych przykładów odbudowy z doktrynami konserwatorskimi. Wydobyto te elementy działań realizacyjnych, które odstawały od przyjętych wcześniej zasad teoretycznych. Opisano przeanalizowane kierunki, realizacji odbudowy wskazanych zespołów historycznych. Przeprowadzono także analizę jakie czynniki i argumenty wpływają na działania, będące odstępstwem od doktryn konserwatorskich.
    The article presents conservation doctrines binding up to the present time, and connected with the protection of cultural heritage (recorded after World War II) both on an architectural and urban scale. Characteristic examples of reconstruction from Poland and the World were chosen. A synthetic comparative analysis of selected contemporary examples of reconstruction with these conservation doctrines was then carried out. Elements of implementation activities were extracted that departed from theoretical principles adopted earlier. The analyzed directions and implementation of the reconstruction of selected historical complexes were described. An analysis was also made of what factors and arguments affect activities that are a departure from conservation doctrines. To maintain the logic of these considerations, the article began with an objective presentation of the clear rules of dealing with the historical urban space, which were in force at the end of the 20th century, and which have not been officially changed until today. On this background, an analysis was carried out of the selected issues concerning Polish examples from Warsaw and Elbląg, as well as from the Asian continent from China and Iraqi Kurdistan. A today’s necessity is to open a multilateral scientific discourse aimed at formulating conclusions about further preferences in dealing with damaged buildings in the context of global trends.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2019, 66(3) Architektura; 5-17
    2353-2688
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The determinants affecting the exhibition of architectural relics in a historical buildings
    Uwarunkowania prezentacji reliktów architektonicznych w zabytkowych budowlach
    Autorzy:
    Doroz-Turek, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/402187.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Świętokrzyska w Kielcach. Wydawnictwo PŚw
    Tematy:
    architecture artifacts
    preventive care
    reserve
    historical buildings
    integrity
    relikty architektury
    konserwacja zapobiegawcza
    rezerwat
    autentyzm
    integralność
    historyczne budynki
    Opis:
    Archaeological reserves and museums accessible to the public have become the mainstream means of exhibiting underground architectural and archaeological relics. The reserves protecting the most precious relics related to the earliest history of Poland are usually located under religious buildings, which in the Middle Ages replaced yet earlier structures. The heritage buildings in Kraków, Gniezno and Płock are just three examples used here in order to illustrate the restoration and technical determinants affecting the development and use of the exhibitions of architectural and archaeological relics in a historical object.
    Nurtem obecnej prezentacji podziemnych reliktów architektoniczno-archeologicznych są rezerwaty archeologiczne lub muzea dostępne dla zwiedzających. Rezerwaty chroniące najcenniejsze relikty związane z najstarszą historią Polski znajdują się najczęściej pod obiektami sakralnymi, które w średniowieczu zastąpiły wcześniejsze budowle. W Krakowie, w Gnieźnie, czy w Płocku to tylko trzy przykłady na których autorka chciałby zobrazować uwarunkowania konserwatorsko-techniczne na jakie się napotyka oraz jakie występują w trakcie tworzenia i użytkowania ekspozycji reliktów architektonicznych i archeologicznych w zabytku.
    Źródło:
    Structure and Environment; 2017, 9, 3; 165-179
    2081-1500
    Pojawia się w:
    Structure and Environment
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochrona substancji czy formy w zabytkach epoki modernizmu
    Protection of the substance or the form in the monuments of the modernist era
    Autorzy:
    Korpała, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217986.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    modernizm
    autentyzm
    zabytki XX wieku
    ochrona zabytków
    modernism
    authenticity
    historical monuments of the twentieth century
    protection of monument
    Opis:
    Zagadnienie, czy chronić substancję czy formę, nie budzi żadnych wątpliwości wobec dawnych zabytków (ochrona reliktów murów oraz często niekompletnych kompozycji dekoracji plastycznych). W odniesieniu do architektury XX-wiecznej zakres remontów i prac konserwatorskich koncentruje się na formie i wyglądzie podobnym do dawnego, a wartość oryginalnego materiału jest niedoceniana. Obecny stan budynków modernistycznych jest uwarunkowany sposobem ich użytkowania. Nieuchronny jest też proces degradacji materiałów budowlanych. Budowle zaniedbane przez brak należytej opieki są remontowane lub modernizowane wówczas, gdy ktoś doceni ich wartość architektoniczną. Remont i ewentualna konserwacja rozpoczyna się wtedy, kiedy budynek jest mocno zdegradowany. Wówczas podejmowane są działania mocno ingerujące w autentyczną tkankę. Zakres ingerencji konserwatorskich poszerzany jest zwykle o dostosowanie do współczesnych wymogów funkcjonalnych. Budynek dostosowuje się do potrzeb prawa budowlanego i wymogów termoizolacyjności docieplając ściany i wymieniając okna. Efektem tych działań jest zgoda na wymianę autentycznych materiałów – np. wypraw elewacyjnych z tynków szlachetnych, wymiana ruchomego wyposażenia, jak w omówionym w artykule przykładzie Sali Kongresowej Pałacu Kultury i Nauki. Nowy detal otrzymuje wygląd zbliżony do elementów dawnych. Wymiana materiałów wiąże się też z dostosowaniem do współczesnych potrzeb i przepisów prawa budowlanego. Istnieje więc duża sprzeczność pomiędzy tradycyjną ochroną zabytków i doktryną konserwatorską a prowadzonymi pracami. Modernizacje i adaptacje budynków XX-wiecznych powinny respektować ideowe założenia modernizmu odnoszące się do zachowania bryły i ściśle związanej z nią funkcji. Powinny też dążyć do zachowania w możliwie największym stopniu oryginalnej substancji. Wartość materii XX-wiecznej nie jest mniejsza niż pochodzącej z epok starszych. Upływ czasu sprawia też, że traktowanie detali modernistycznych jako współczesnych staje się całkowicie nieuzasadnione.
    The question whether to protect the substance or the form does not raise any doubts in relation to ancient monuments (preserving relics of walls and frequently incomplete compositions of artistic decorations). In reference to the architecture of the 20th century, the range of renovation and conservation work has been focused on the form and appearance resembling the original, while the value of the genuine material is underestimated. The current state of modernist buildings depends on the way in which they have been used. The degradation process of building materials is also inevitable. Buildings neglected through insufficient care are renovated or modernised when someone appreciates their architectonic value. Renovation and possible conservation commence when a building is badly deteriorated. Then activities which seriously interfere into the authentic tissue are undertaken. The extent of conservation interference is usually augmented with adaptation to contemporary functional requirements. Buildings are adjusted to meet the requirements of the building law and thermal-insulation standards by adding wall insulation and replacing windows. Such activities mean agreeing to exchanging authentic materials – e.g. refined plaster on elevations or replacing portable furnishings as in the Congress Hall of the Palace of Science and Culture discussed in the article. New details acquire the appearance resembling the former elements. Replacing materials is also accompanied by adjustment to current requirements of the building law. Thus there exists a huge discrepancy between traditional monument protection and conservation doctrine, and the carried out work. Modernisations and adaptations of 20th-century buildings ought to respect the ideological assumptions of the modernism referring to preserving the shape and the function closely connected to it. They should also aim at preserving the original substance to the largest possible extent. The value of the 20th-century matter is not lower than that from previous epochs. The passage of time also proves the treatment of modernist details as contemporary to be entirely unjustified.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 49; 51-62
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag nad przemianami podejścia do autentyzmu materii budowli w kontekście odbioru społecznego w XXI wieku
    A few remarks on the changes in the approach to the authenticity of building matter in the context of social perception in the twenty-first century
    Autorzy:
    Rudnicka-Bogusz, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2171900.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    autentyzm zabytków i dziedzictwa
    rekonstrukcja
    rewitalizacja
    teoria ochrony dziedzictwa
    heritologia
    authenticity of monuments and heritage
    reconstruction
    revitalization
    theory of heritage protection
    heritology
    Opis:
    Pojęcie autentyzmu i wartości zabytków uległo ogromnym przemianom, ciążąc od autentyzmu dokumentu do autentyczności doznań odbiorcy. Wynika to z rozwinięcia pojęcia zabytku do wielopostaciowego dziedzictwa kulturowego. Począwszy od „ojców założycieli” zinstytucjonalizowanej ochrony zabytków, poprzez pierwsze akty międzynarodowe, podstawową wartość zabytku stanowiła oryginalność materii budowlanej. Druga wojna światowa zachwiała tym dogmatem. W latach czterdziestych i pięćdziesiątych stosowano retrowersje i rekonstrukcje zniszczonych obiektów; w latach sześćdziesiątych zabytki pielęgnowano dla wartości estetycznej, historycznej i naukowej; w siedemdziesiątych i osiemdziesiątych pojęcie „znaczenia kulturowego” objęło wartości społeczną i duchową. Dokument z Nara rozszerzył aspekty autentyzmu o „nastrój i ekspresję”. Wiek XXI wprowadził w ochronę dziedzictwa niematerialnego i genius loci możliwość wirtualnej rekonstrukcji. Autentyzm stał się wartością sumaryczną dziedzictwa materialnego i niematerialnego.
    The concept of authenticity and value of monuments has undergone enormous changes, developing from the authenticity of the document to the authenticity of the recipient’s experience. This is due to the evolution of the very concept of a monument into a multi-form cultural heritage. Beginning with the “founding fathers” of the institutionalized protection of monuments, through the first international acts, the original value of a monument was the authenticity of the building material. The Second World War shattered this dogma. In the 1940s and 1950s, retroversion and reconstruction of damaged structures were used; in the 1960s, monuments were looked after for their aesthetic, historical and scientific value; in the 1970s and 1980s the concept of “cultural significance” encompassed social and spiritual values. The Nara Document extended aspects of authenticity to include “spirit and feeling.” The twenty-first century introduced the possibility of virtual reconstruction in the protection of intangible heritage and genius loci. Authenticity has become the sum value of tangible and intangible heritage.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 71; 7--19
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Początki starożytnictwa i myśli konserwatorskiej w Polsce
    THE BEGINNINGS OF ANTIQUARIANISM AND CONSERVATION THEORY IN POLAND
    Autorzy:
    Frycz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/537105.pdf
    Data publikacji:
    1975
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Wacław Rzewuski
    szkoła naruszewiczowska
    warszawskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
    autentyzm zabytku
    przebudowa zabytków
    kult ruin
    sztuczne ruiny
    „Dom Gotycki” w Puławach
    Opis:
    The second half of the 18th century, being a period of scientific and artistic patronage of Poland’s last King, Stanislaus Augustus, saw enormous and rapid growth of interest for the past. This process was closely linked with the steadily growing observance of traditions in the ancient Polish towns where in the 17th century were developing the historiography and iconography, but much more still in the gentry families in which were preferred the objects coming from old days and furnishing an evidence of their long history and importance. As an example of such an approach can be quoted the activities of Wacław Rzewuski, the Crown Great Hetman whose interest for history and literature is commonly known and who at the same time busily collected relics of the past as, for instance, ancient weapons, -works of art, books and the like. The first modern historical school in Poland had its roots in activities of the Commission of National Education. The syllabuses were prepared by the same Commission headed by A. Naruszewicz and as their foundation was adopted his „History of the Polish People” the narrative of which has been brought by the author to the year 1386. Ignacy Krasicki, Bishop of Warmia was in those days a representative of rational, historically inquiring approach toward relics of the past which he carefully protected at the same time giving his residence, at Lidzbark Warmiński as an example and on many occasions speaking against reconstructions of ancient buildings. Tadeusz Czacki, in 1791, lustrated the Wawel Castle in Cracow and presented a comprehensive programme of protective measures. He reasoned his programme by emphasising the national importance of this object recalling the better past days in Poland’s history. Along with rational approaches toward the relics of the past at the end of the 18th century a sentimental and romantic fashion aroused taking the form of admiration for ruins and ancient details becoming the inspiration for feelings and incentives for imagination. Throught demolitions carried out at the end of the 18th and early in the 19th century numerous old castles have been turned into picturesque ruins as was, for instance, the case with the so-called „Mice’s Tower” at Kruszwica or a large range of stone keeps and larger strongholds surviving in the territory of the Cracow—Częstochowa Jura or others. At the same time, however, in parks surrounding aristocratic residences, in full accordance with the commonly approved idea of Izabela Czartoryska dating from 1805, a number of artificially made romantic ruins has been erected whereas into façades of various buildings were built-in stone fragments coming from original old castles, churches, old town houses and so forth. As an example of this may be considered the „House of Archpriest” in Arkadia near Nieborów residence that was erected by S.B. Zug for Helene Radziwiłł in 1795 or the „Gothic House” at Puławy built by P. Aigner for I. Czartoryska in 1809. In that latter case within the house a collection of archaeological materials and historic relics was sited. The first list of Poland’s historic monuments was presented in 1816 by T. Święcki in his valuable book titled „The Description of the Ancient Poland” where at the same time quite a vast programme of protection of the „relics of past” has been outlined by the author. As an interesting contribution in the process of development of historical consciousness among the Polish people is to be considered the production of painters. On the leading places in that range stood M. Bacciarelli who was the author of a large collection of paintings on historic subjects designed for decoration of the Royal Castle in Warsaw and Z. Vogel to whom we should be grateful for his excellent collection of drawings illustrating the then, i.e. at the end of the 18th century, existing architectural monuments. There can be any doubt whatsoever that people who at the end of the 18th century have laid the found ations for the modem development of conservation and protection of historic monuments are fully deserving our gratitude.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1975, 1; 13-22
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwadzieścia lat ochrony zabytków w Polsce Ludowej
    VINGT ANS DE PROTECTION DES MONUMENTS HISTORIQUES EN POLOGNE
    Autorzy:
    Dutkiewicz, Józef E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/536219.pdf
    Data publikacji:
    1964
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    wojenne zniszczenia zabytków
    odbudowa zniszczonych zabytków
    ochrona zabytków w dwudziestoleciu powojennym
    Naczelna Dyrekcja Muzeów i Ochrony Zabytków
    rewindykacja zabytkowych zbiorów
    ustawa o opiece nad zabytkami
    Pracownie Konserwacji Zabytków
    weryfikacja zabytków
    szkolnictwo na rzecz ochrony zabytków
    teorie konserwacji
    autentyzm zabytku
    Opis:
    Cet article a pour but de présenter les pertes et les dommages des monuments historiques polonais et les résu ltats de protection et de restauration atteints au cours des vingt années écoulées depuis la fin de la d ern iè re guerre. Les moyens qui ont amené à ces r é sultats sont décrits, notamment 1’ organisation de l ’administration, l’exécution des reconstructions et r é novations, la législation, la propagande, l’éducation et la formation professionnelle, ainsi que l’emploi actuel des édifices monumentaux et la protection sociale. Il est difficile d’établir exactement le montant des pertes, car avant la guerre les monuments historiques ont été inventoriés seulement sur une partie du te rrito ire de la Pologne. En tout 7,500 bâtiments historiques o n t été complètement détruits, et le total des bâtiments détruits et endommagés peut être évalué à 37,8%. Au cours des vingt dernières années le nombre des bâtiments conservés v aria it entre 300 a 600 par an. Au tota l environ 4,600 monuments architecturaux ont été conservés. Outre le problème de préserver les monuments historiques, après la guerre nous avons d û faire face au problème de leur reconstruction bien fondé par la volonté de récupérer les pertes. L’immense tâche de préserver les monuments historiques et les nombreux trav au x de conservation des édifices monumentaux les plus importants ont été exécutés selon les principes scientifiques et la documentation de conservation. En plus 1350 objets ont été conservés, dont 473 peintures et 206 sculptures. Ces chilffres comprennent seulement les trav au x payés par le bu d get central. Au cours de ces travaux quatre polichromies romanes fu ren t découvertes à Tum, Czerwińsk, Dziekanowice et Wiślica. Et dans le département de Cracovie 42 polichromies anciennes ont été mises à jour et conservées. La Direction Générale des Musées e t de la P rotection des Monuments Historiques fut la première institution qui é tait chargée de la protection des monuments historiques. Un réseau de conservateurs d ép a rtemen tau x fut organisé. L’exécution des t r a vaux fu t confiée au début aux ateliers de la Direction Générale. En 1951 une entreprise d ’Etat fut organisée. Cette entreprise, nommée „Les Ateliers de Conservation des Monuments Historiques” réalise la plup a rt des trav au x de conservation des monuments arch itec tu rau x e t des objets d ’art. Elle a ses ateliers et ses succursales à Varsovie, Cracovie, Gdańsk, Wrocław e t Szczecin, Elle réalise ses trav au x en se servant de la documentation historique, de mesurement, photographique et analytique. Les plans sont établis par une direction collégiale. La valeur de la production de ces ateliers a monté de 3.000.000 zl en 1951 à 238.900.000 en 1962. Le nombre des ouvriers s’est accru de 183 en 1955 à 2243 en 1962, et des employés de 38 à 368 relativement. Parmi ces derniers au cours de la dernière année il y avait 135 artistes-conservateurs. Certains trav au x de construction ont été réalisés aussi p a r d’autres entreprises d ’état et p a r des coopératives et ceux de restau ratio n des objets d’a rt par des a te liers privés. L ’acte législatif le plus impa rtant en cette matière fu t la loi du 15 février 1962 concernant „La protection des biens culturels et des musées”. Cette nouvelle loi a précisé certaines notions concernant les monuments historiques dans un é ta t socialiste, l’idée de leur p ropagation, et aussi l’application des règlements de p ro tection. La vérification de tous les monuments historiques en Pologne a été effectuée; leur nombre total d ’environ 36.000 fu t divisé en cinq groupes: 51 fu ren t classés dans le groupe d it „О”, 1,697 dans le groupe I, et le reste dans les trois groupes suivants. Trois facultés, dont deux Académies des Beaux Arts à Varsovie et à Cracovie e t une à Université Nicolas Copernic à Toruń, forment des artistes-conserv ateurs des objets d ’a rt; la faculté de Toruń prépare aussi ses étudiants a la fonction des conservateurs départementaux. Cependant il n ’y a encore aucune école de conservation des monuments architecturaux. L ’Ecole Polytechnique de Varsovie a en projet l’organisation d’une section de conservation. Au cours des dernières dix années le mouvement scientifique en conservation est très animé, dont té moignent les nombreuses publications et articles publiés en Pologne et à l’étranger, ainsi que de nombreux perfectionnements de traitements et des inventions. Le Centre de Documentation des Monuments Historiques organise des conférences de spécialistes ayant pour thème la conservation des objets en pierre, en bois, en métal et des tissus. La fréquentation des musées et l’appréciation des valeurs didactiques et émotives des monuments historiques se sont immensément accrues pendant les vingt dernières années, p. ex. le Château de Wawel a eu plus d’un million de visiteurs. Malgré cet accroissement immense d ’intérêt et de fréquentation il nous a été impossible encore de faire servir et de protéger complètement tous les monuments historiques dispersés dans les villages et dans les quartiers anciens des différentes villes. Deux attitudes théorétiques se sont accentuées dans les méthodes de conservation en Pologne. La p re mière c’est le principe d ’intégration qui demande la reconstruction des monuments détruits vu la nécessité de compenser les immenses pertes. La seconde soutient le principe de l’authenticité complétée par la théorie soumise p a r l’au teu r de cet article, dite la théorie de l’automatisme qui reconnaît la nécessité de préserver l’é ta t de conservation actuel en tenant compte du procès n a tu re l de détérioration de la matière et de ce qui ensuit l’échange graduel des biens culturels. Vu l’immensité des destructions il fau t apprécier hautement les résultats atteints p a r les conservateurs polonais. Considèrent cette période historique comme close il nous semble qu ’à l’avenir il faudra approfond ir les principes selon lesquels l’information scientifique sera organisée et les méthodes de conservation devront suivre les nouvelles découvertes techniques en te n an t compte en même temps des indices économiques. Le mouvement touristique croissant devra participer au maintien et à l’utilisation des monuments historiques.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1964, 2; 6-14
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historyczne parki i ogrody na Liście światowego dziedzictwa UNESCO
    Historical parks and gardens on the UNESCO World Heritage List
    Autorzy:
    Furmanik, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/539033.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    park
    ogród
    dobro
    dziedzictwo
    historyczne parki i ogrody
    światowe dziedzictwo
    Lista światowego dziedzictwa UNESCO
    Konwencja światowego dziedzictwa
    kryteria wpisu
    autentyzm
    integralność
    wyjątkowa uniwersalna wartość
    garden
    property
    heritage
    historic parks and gardens
    world heritage
    UNESCO World Heritage List
    World Heritage Convention
    criteria for the inscription
    authenticity
    integrity
    Outstanding Universal Value
    Opis:
    Na Liście światowego dziedzictwa UNESCO znajduje się obecnie 77 historycznych parków i ogrodów, które społeczność międzynarodowa uznała za dziedzictwo kulturowe o znaczeniu światowym. Ich analiza wykazała, że reprezentują kilka głównych cech, które kwalifikują je jako światowe dziedzictwo: są wybitnymi przykładami różnych stylów sztuki ogrodowej, a ich kompozycja i elementy wskazują cechy charakterystyczne dla danego stylu; ich właścicielami i twórcami są często znane osobistości, które zasłużyły się w historii świata, wybitni artyści, planiści, projektanci ogrodów, architekci; często cechuje je pionierskie podejście do sztuki ogrodowej, a także planowania przestrzennego, dzięki czemu były inspiracją dla kolejnych miejsc, projektantów i właścicieli ogrodów na całym świecie; niektóre niosą ze sobą wartości niematerialne: religijne, duchowe, są inspiracją dla poezji czy innego wymiaru sztuki (np. malarstwa, muzyki, architektury, produkcji tkanin i dywanów).
    The UNESCO World Heritage List consists of 77 historic parks and gardens, which the international community recognized as the cultural heritage of world importance. Analysis of these properties showed that they present some of the characteristic attributes that qualify them as a world heritage: they are outstanding examples of different styles of garden art, and their composition and elements indicate the characteristics of the style; the owners and creators are often famous in the history of the world, or were outstanding artists, planners, designers of gardens, architects; they were often places of pioneering approach to the art of gardening, as well as spatial planning, which were the inspiration for other properties, designers and garden owners worldwide; some of them carry intangible values: religious, spiritual, inspire poetry, or another forms of art (e.g. painting, music, architecture, production of fabrics and carpets).
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2016, 1; 259-301
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-24 z 24

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies