Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zagłada;" wg kryterium: Temat


Tytuł:
O rzeczach, które wspierają pamięć.
On things that support memory
Autorzy:
Kurska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942781.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Różewicz
poezja
rzecz
Zagłada
Opis:
Konfrontuje ze sobą dwa utwory: wczesny wiersz Warkoczyk (1948) z późnym poematem nożykiem profesora (2001), by pokazać, w jaki sposób Różewicz zmienia w poezji sposób przedstawiania rzeczy pochodzących z obozu Zagłady. Odrzuca tradycyjną epistemologię na rzecz przekonania o niezależnym bycie rzeczy w świecie; odrzuca także metaforę tym razem na rzecz opowieści o biografii nożyka. Nowe rozpoznanie sposobu istnienia rzeczy ma niewątpliwie źródła w projektach współczesnych antropologów i socjologów: Igora Kopytoffa, również Marcela Maussa, Alfreda Gela i innych. Poeta jednak nie wykorzystuje w poezji możliwości, które daje zwrot ku rzeczom. Pozostaje wierny przeświadczeniu o niewyrażalności doświadczenia Zagłady, a w konsekwencji niemożności dotarcia do istoty relacji człowieka z rzeczą. Wykorzystując znane chwyty: fragmentaryczność, niedopowiedzenie, milczenie, nie uchyla tajemnicy. Dlatego nożyk profesora pozostał jedynie poematem o pamięci, którą wspiera nożyk z obozu Zagłady.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porrajmos. Wytwarzanie pamięci zagłady Cyganów w kinie najnowszym
Autorzy:
Sowińska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640235.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
PORRAJMOS, Zagłada Cyganów, Romowie, filmy
Opis:
Porrajmos. Creating Gypsy Holocaust memory in the most recent cinemaBeginning form the 1990s the number of films about Romanies has been increasing rapidly. Especially noticeable are those touching the subject of the extermination of the Gypsies during the Second World War. Porrajmos in the Romany language means: the Holocaust of the Romanies. These events were completely absent from the public discourse for several decades afterwards. The key role in bringing this subject up was played by an explosion of memories concerning the Nazi genocide of the Jews observable since the 1960s. Porrajmos films are in all respects secondary to the representation of the Holocaust: they were made later, they use the same conventions, and their creators are mostly artists who stress their adherence to a "community of memory" of the Holocaust: the Jewish victims once, and now their descendants. That is how the discourse of the Holocaust became a "dominant culture", which allows for the story of the extermination of the Gypsies only as its inferior part. The passage of time paradoxically strengthens the memory of these events, generating more and more new places, practices and other texts of remembrance. Currently the main reason for rescuing the Romanies Holocaust from oblivion is the direct threat of aggression experienced by members of this ethnic group.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2013, 14, 3
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Holocaust – dziecko – mit
Autorzy:
Waksmund, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028663.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
recenzja
getto
Zagłada
literatura dziecięca
Opis:
Recenzja: Krzysztof Rybak, Dzieciństwo w labiryncie getta. Recepcja mitu labiryntu w polskiej literaturze dziecięcej o Zagładzie, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2019
Review: Krzysztof Rybak, Dzieciństwo w labiryncie getta. Recepcja mitu labiryntu w polskiej literaturze dziecięcej o Zagładzie, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2019.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2021, 2; 67-68
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strony tytułowe i spis treści
Title pages and contents
Autorzy:
Tomczok, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699494.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Zagłada
ludobójstwa
Holokaust
Shoah
genocides
Holocaust
Opis:
NoZ, no. 6 (2020)
NoZ, nr 6 (2020)
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 1-5
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozbitek buduje łódź. Przegląd wątków recepcyjnych Robinsona Crusoe w narracjach ocaleńców z Zagłady
The Castaway is Building a Boat. An Overview of Robinson Crusoe’s Reception Threads in the Narrations of Holocaust Survivors
Autorzy:
Roszak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912164.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
reception
Holocaust
Robinson Crusoe
recepcja
Zagłada
Opis:
W artykule podjęto próbę przeglądu wybranych wątków recepcyjnych powieści Daniela Defoe Przypadki Robinsona Crusoe (1719) wobec Zagłady. Ukazanom tym samym, jakie elementy powieści aktualizują się w kontekście Szoa, jakie się zacierają oraz co nowego o losie innych książek i ludzi z XX wieku pozwala powiedzieć ów trzystuletni utwór. Angielska powieść służy w omówionych tekstach jako synekdocha (Primo Levi, Uri Orlev), lektura apotropaiczna (świadectwa osobiste, m. in. wspomnienia Hanke Grynberg) lub podstawa dla wykreowania apokryfu (wiersze Dana Pagisa i Jehudy Amichaja).
The author of the article attempts to review selected reception threads of Daniel Defoe’s The Life and Strange Surprising Adventures of Robinson Crusoe (1719) in connection to the Holocaust. Thus, it is shown what elements of the novel are updated in the context of the Shoah, which are blurred, and what this three hundred year old book has to say about the fate of other books and people of the 20th century. The English novel is used in the interpreted texts as a synecdoche (Primo Levi, Uri Orlev), apotropaic reading (personal testimonies, including memories of Hanke Grynberg) or the basis for creating apocrypha (poems by Dan Pagis and Jehuda Amichaj).
Źródło:
Porównania; 2019, 25, 2; 157-171
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podmiotowość wobec doświadczenia granicznego w świadectwach ocalałych muzułmanów
Autorzy:
Koprowska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639044.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
podmiotowość, świadectwo, Zagłada, muzułman, Agamben Giorgio
Opis:
Subjectivity against the boundary experience in testimonies of muselmann survivorsThis article is an attempt to present the issue of subjectivity in the testimonies of Muselmann survivors which were assembled in a medical study by Polish doctors Zdzisław Ryn and Stanisław Kłodziński. The Muselmann, who was a prisoner of concentration camps during World War II, exhibited extreme apathy as well as physical weakness and emaciation. The testimonies of Muselmänner are analysed and compared with Giorgio Agamben’s philosophical thought of witness status. The main aim of the article is to supplement Agamben’s conception by proposing an additional view of Muselmänner’s subjectivity
Źródło:
Wielogłos; 2013, 3(17)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocalali z potopu. Księga potopu Sydora Reya jako robinsonada holokaustowa
Survivors of the Flood. The Book of the Wrecked by Sydor Rey as a Holocaust Robinsonade
Autorzy:
Janik, Gaweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912128.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Sydor Rey
Holocaust
Robinsonade
Zagłada
robinsonada
Opis:
Artykuł stanowi próbę odczytania zbioru opowiadań Księga rozbitków (1959) autorstwa polsko‑żydowskiego pisarza Sydora Reya jako specyficznego rodzaju robinsonady holokaustowej. Autor wskazuje, w jaki sposób utwór poruszający tematykę Zagłady przekształca tradycyjny model Defoe. Zwraca uwagę na zastosowaną w tomie metonimizację Holokaustu, który przedstawiony jest jako katastrofa, kataklizm czy klęska oraz zostaje przyrównany do starotestamentowego potopu. Badacz odczytuje Księgę rozbitków jako realizację robinsonady antyutopijnej, w której klasyczny mit metamorfozy rozbitka nie zostaje zrealizowany, co sprawia, że bohaterowie opowiadań nieustannie balansują na granicy życia i śmierci.
The article is an attempt to read the set of stories The Book of Wrecked (1959) by the Polish-Jewish writer Sydor Rey as a specific type of Holocaust Robinsonade. The author indicates how the text deals with the subject of the Holocaust by transforming Defoe’s traditional model. He draws attention to the metonymisation of the Holocaust used in the volume, which is presented as a disaster, cataclysm or defeat, and is compared to the Old Testament flood. The researcher reads the The Book of Wrecked as an implementation of anti-utopian Robinsonade in which the classic myth of the survivor’s metamorphosis is not realized. As a result, the characters of the stories constantly balance on the border betweenlife and death.
Źródło:
Porównania; 2019, 25, 2; 173-188
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autobiograficzny trójkąt: miasto – świadectwo – Zagłada
Autobiographical triangle: city – testimony – Holocaust
Autorzy:
Wolski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375442.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
autobiography
geopoetics
Holocaust
autobiografia
geopoetyka
Zagłada
Opis:
W artykule zaprezentowano zależności pomiędzy narracjami miejskimi i intymistyką w kontekście powojennych i, szczególnie, pozagładowych przemian konceptualizacji „ja” narracyjnego. Na podstawie przykładów zaczerpniętych z artykułów prezentowanych w bieżącym numerze czasopisma „Autobiografia. Literatura. Kultura. Media” oraz innych tekstów zasadniczych dla pisarstwa autobiograficznego, autor proponuje powiązanie tych kategorii za pomocą kategorii toposu, obejmującej w swoim ogólnym, czyli zarówno retorycznym, jak i narratywistycznym (poetologicznym) wymiarze, najważniejsze wątki badań spod znaku poetyki miejsca i intymistyki.
The text presents the relations between urban narratives and autobiographical writing in the context of the post-war and post-Holocaust transformations of the narrative “I”. Basing on the examples from the articles included in the present edition of the „Autobiografia. Literatura. Kultura. Media” journal as well as other crucial autobiographical texts the author proposes to link these issues by means of the notion of “topos” which as both a rhetorical and a literary-theoretical notion embraces all vital aspects of local/urban and autopbiographical studies.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2014, 3, 2; 7-13
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czytanie i pamięć. Małgorzata Wójcik‑ Dudek: W(y)czytać Zagładę. Praktyki postpamięci w polskiej literaturze XXI wieku dla dzieci i młodzieży. Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2016, ss. 336
Reading and Memory Małgorzata Wójcik-Dudek: W(y)czytać Zagładę. Praktyki postpamięci w polskiej literaturze XXI wieku dla dzieci i młodzieży. Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2016, ss. 336.
Autorzy:
Żygowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699608.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
czytanie
pamięć
Zagłada
reading
memory
Shoah
Opis:
The text is a critical review of Małgorzata Wójcik-Dudek’s W(y)czytać Zagładę. Praktyki postpamięci w polskiej literaturze XXI wieku dla dzieci i młodzieży. It refers to and briefly comments upon the issues tackled in the chapters of the book. The review analyses the book in terms of its way of describing contemporary texts on the Holocaust aimed at the fourth generation and deciphering the Shoah-related imagery; it also examines how the eponymous notions of reading (wyczytywanie) and loading (wczytywanie) of memory are realised in the book.
Recenzja stanowi krytyczne omówienie pracy Małgorzaty Wójcik-Dudek W(y)czytać Zagładę. Praktyki postpamięci w polskiej literaturze XXI wieku dla dzieci i młodzieży. Przytoczone zostały tu zagadnienia poruszone w poszczególnych rozdziałach pracy i opatrzone krótkimi komentarzami. Opracowanie zostało poddane analizie pod kątem sposobu opisywania współczesnych tekstów kierowanych do czwartego pokolenia, dotyczących Zagłady Żydów i rozczytywania zagładowego imaginarium, a także realizacji tytułowych zagadnień – wyczytywania i wczytywania pamięci.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 455-462
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bystander czy (pasywny) świadek? Kilka uwag nad konsekwencjami wyboru terminologii w badaniach nad Zagładą lub Holocaustem
A Bystander or a (Passive) Witness? A Few Remarks on the Consequences of the Choice of Terminology in Shoah or Holocaust Studies
Autorzy:
Karwowska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879726.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
bystander
Zagłada
świadek
ofiara
Shoah
witness
sacrifice
Opis:
Artykuł jest próbą analizy przydatności w najnowszych badaniach nad Zagładą i Holocaustem robiącego dzisiaj dużą karierę w naukach społecznych pojęcia bystander. Autorka zwraca uwagę na obiektywne zależności terminologiczne, ale uwzględnia również różnice doświadczenia historycznego i kulturowego, które inaczej każą postrzegać rolę świadków w dyskursie anglojęzycznym, a inaczej ze wschodnioeuropejskiej, szczególnie zaś polskiej perspektywy. 
The article is an attempt at an analysis of usefulness of the concept of “bystander” that is increasingly popular in social sciences, in modern studies of Shoah and Holocaust. The author points to objective terminological dependencies, but she also takes into consideration the differences in the historical and cultural experience that require different perceptions of the role of witnesses in the English language discourse and in the East European, and especially Polish perspective.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 1; 91-98
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na marginesie i w szczelinie przeciw terrorowi faktu. O książce Aleksandry Ubertowskiej Holokaust. Auto(tanato)grafie
Autorzy:
Pawlicka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639026.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Ubertowska Aleksandra, Zagłada, reprezentacja, etyka, postpamięć, autobiografia
Opis:
Aside and in a Slot against the Terror of the FactThe text is an extensive review of the book by Aleksandra Ubertowska  titled “The Holocaust. Auto (tanato) graphies.” It underlines, first of all, topics related to the diversity of possible representations of the Annihilation and the revision of the views of the researchers who approach fictionalisation of that event in an orthodox way. The author tries to approach critically Ubertowska’s concept as well as her outlook on representations of the Holocaust. She also looks at the terminology used in the book and seizing the opportunity she presents attitudes of other researchers dealing with this subject, which are very far different from each other sometimes. Therefore the text broaches such issues as: inexpressibility of the Holocaust, ethics of representation, postmemory, dual status of a historian and a participant.
Źródło:
Wielogłos; 2015, 2(24)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Powinności badaczek i badaczy poezji Holokaustu wiążą się z zadaniami poezji w ogóle”. Z Profesor Bożeną Shallcross o poezji i Zagładzie rozmawia Anita Jarzyna
"The Tasks of Holocaust Poetry Scholars Are Related to the Task of Poetry Itself". On Poetry and the Shoah. Professor Bożena Shallcross in Conversation with Anita Jarzyna
Autorzy:
Shallcross, Bożena
Jarzyna, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699400.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
poezja
Zagłada
poezja i Zagłada
poezja o Zagładzie
Holokaust
poetry
Shoah
poetry and the Shoah
Holocaust poetry
Holocaust
Opis:
A conversation with Professor Bożena Shallcross on poetry and/of the Shoah.
Rozmowa z Profesor Bożeną Shallcross na temat poezji (i) Zagłady.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 23-43
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblioteka Babel Zagłady. O Historii miłości Nicole Krauss
Library of Babel of the Holocaust. "On History of Love" by Nicole Krauss
Autorzy:
Tomczok, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013925.pdf
Data publikacji:
2019-07-04
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Babel
Zagłada
Nicole Krauss
intertekstualność
Holocaust
intertextuality
Opis:
The concept of the Holocaust Babel Library discussed in my article was based on articles and lectures of John Barth, Anna Burzyńska, Umberto Eco and Raymond Federman. I show how this notion has crystallised from the popular postmodernism label that was named the Tower of Babel and had its beginning in 2000s. I follow a 2005 novel − History of Love by American writer Nicole Krauss (Polish, poorly translated, edition was published in 2006) rated among the so-called third generation. I show both the historical aspect of this novel (pogroms of Jews in  Słonim in 1941) as well as its ideological facet. The Holocaust Babel Library in Krauss’ prose is a sign of a funeral ritual consisting in the reconstruction of history from innumerable quotations, allusions and references to books.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2019, 9(12) cz.2; 143-154
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Popioły i zbliżenia. Materialność śladów Zagłady w fotografii
Ashes and Close-ups. Material Traces of the Shoah in Photography
Autorzy:
Chromik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181937.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
trauma
Zagłada
fotografia
Transkryptum
Holocaust
photography
Transcriptum
Opis:
Celem niniejszego tekstu jest ukazanie związku pomiędzy konkretyzacją pamięci o Holokauście i afektywnym oddziaływaniem fotografii oraz eksperymentalnych technik artystycznych wykorzystujących fotografię. Koncentracja na materialności doświadczenia fizycznych śladów Szoa, a także na strukturze i namacalności gestu artystycznego i materiałów użytych w procesie twórczym, może aktywować afektywny potencjał “czującego świadka” czy też “współświadka”, zarówno u artysty, jak i u widza. W tym celu uprzedmiotawiające spojrzenie musi zmienić się w spojrzenie, które dotyka i czuje. Przytoczone w artykule przykłady prac fotograficznych i malarskich uruchamiają ten rodzaj spojrzenia dzięki temu, że sięgają do dotykalnej fizyczności popiołów – zarówno jako figury i tropu, jak i materiału twórczego, a także konkretnego materialnego śladu, który może zostawić swój odcisk na kliszy fotograficznej: są to prace Elżbiety Janickiej z cyklu Miejsca nieparzyste i jedna z fotografii Wojciecha Wilczyka z cyklu Powiększenia. Naznaczając możliwość stworzenia analogii pomiędzy przepracowywaniem traumy w procesie twórczym a inkorporacją popiołów w niefalliczny porządek tworzenia znaczenia, artykuł odnosi się również do stworzonego przez Brachę L. Ettinger pojęcia Transkryptum, zarówno jako teoretycznego konceptu jak i praktyki artystycznej.
The text aims to draw a link between the concretization of the memory of the Holocaust and the affective effect of photography and experimental artistic techniques employing photography. The main argument is that focusing on the materiality of experiencing the physical traces of Shoah, as well as the structure and tangibility of the artistic gesture and materials used in the artistic process, can activate the affective potential of a “feeling witness” or “wit(h)ness” in both the artist and the spectator. To do that, it is necessary to transform the objectifying gaze into a look that touches and feels. The article analyses examples of artistic / photographic works that seek to mobilise this kind of look by reaching for the concrete tactility of ashes – both as a figure, as artistic material and as physical presence that can leave its imprint on the photographic film: Elżbieta Janicka’s series Miejsca nieparzyste / The Odd Places, and a photograph from Wojciech Wilczyk’s series Powiększenia / Blow-ups. Theorising the possibility of making an analogy between the process of working through the traumatic event in an act of artistic creativity and incorporating the ashes into a non-phallic order of signification, the text also refers to Bracha L. Ettinger’s notion of Transcriptum both in her theoretical elaboration of the term and her art.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2020, 41; 81-96
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Syreni śpiew i narodziny alternatywy: literatura Edmona Jabésa, Leopolda Buczkowskiego i Haliny Birenbaum wobec Zagłady
Autorzy:
Tomczok, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090114.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Zagłada
postmodernizm
alternatywa
lata sześćdziesiąte
zasłonięcie
narracja
Opis:
The article examines the rise of the postmodern Holocaust narrative in Polish literature taking as a case in point Leopold Buczkowski’s novel Pierwsza świetność (First Glory), published 1966, in the context of the musings of Edmond Jabés and the testimonial writings of Halina Birenbaum. In this study the postmodernization of the Holocaust is treated as an alternative to the traditional genre of the Holocaust testimonial. Contrary to the broadly-held view that the postmodern Holocaust narrative is a fairly recent phenomenon, the article claims that it made its appearance some time after the war, in the mid-1960s. Its emergence can be seen as an attempt to voice the aporias and doubts that resulted from the pressure to draw a line on the wartime experiences and move on. Many writers, including Leopold Buczkowski, were convinced that it was necessary to keep alive the memory of the Holocaust by encrusting the historic record with other plots, problems and metaphors. This article is the fi rst in a series of studies of this problem in the 1970s and the following decades of the 20th and the 21st century.
Źródło:
Ruch Literacki; 2018, 2; 193-212
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozbawiony tytułu esej z sześcioma przypisami o trzech innych esejach o milczeniu. Metodologicznie słaby
An Essay Devoid of a Title, With Six Footnotes, About Other Three Essays on Keeping Silent: Methodologically Frail
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341080.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Zagłada
milczenie
wideoesej
Holocaust
silence
video essay
Opis:
Autor pisze o trzech eseistycznych filmach poświęconych obozom koncentracyjnym. Powstały one w różnym czasie, a także w różnych krajach. Ich twórcy – choć charakteryzują się odmienną wrażliwością, a ich dzieła dowodzą pojemności formuły eseju – przemawiają poniekąd wspólnym głosem. Chcą mówić o tym, co w istocie nienazwane, co wykracza poza możliwość wyobrażenia sobie ogromu zła Zagłady. Żaden z nich nie jest dokumentalistą. Zamiast głośno oskarżać, eksplorują sferę milczenia. Autor artykułu próbuje dotrzeć do tego, jak można zmierzyć się z trudnym tematem – kiedyś, niemal na gorąco, i dzisiaj, kiedy przez Europę i świat przetacza się fala ruchów neonacjonalistycznych.
The author writes about three essayistic films concerning to concentration camps. They were created at different times, as well as in different countries. Their creators – although they are characterized by a different sensitivity, and their works prove the breadth of the formula of an essay – speak in a way with a common voice. They want to talk about what is in fact unnamed, which goes beyond the possibility of imagining the magnitude of the evil of the Holocaust. None of them is a documentalist. Instead of loud accusations, they explore the realm of silence. The author of the article tries to find out how to face a difficult topic – in the past, almost at the time of perpetration, and today, when a wave of neo-nationalist movements is sweeping through Europe and the world.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 104; 35-44
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poezja (wobec) Zagłady – ku nowym narracjom
Poetry and/of the Shoah – towards new narrations
Autorzy:
Jarzyna, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699398.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Narracje o Zagładzie
poezja
Zagłada
poezja i Zagłada
Narrations of the Shoah
poetry
Shoah
poetry and the Shoah
Opis:
An introduction to the 5th issue of Narrations of the Shoah.
Wstęp do piątego numeru czasopisma "Narracje o Zagładzie".
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 7-20
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moje żydostwo
My Jewishness
Autorzy:
Améry, Jean
Kończal, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699472.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Jean Améry
żydostwo
tożsamość
Zagłada
Jewishness
identity
Holocaust
Opis:
A text by Jean Améry – an Austrian writer of Jewish descent – translated by Katarzyna Kończal.
Tekst Jeana Améry’ego – austriackiego pisarza żydowskiego pochodzenia – w przekładzie Katarzyny Kończal.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 263-272
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Hosanna uniesiona na samo dno” – ironia w "Odczytaniu popiołów" Jerzego Ficowskiego
Autorzy:
Hajduk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646084.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Jerzy Ficowski
Odczytanie popiołów
poezja
ironia
Zagłada
Żydzi
Opis:
“Hosanna uniesiona na samo dno” – irony in Jerzy Ficowski’s “Odczytanie popiołów” The article is an attempt at interpreting selected poems by Ficowski (*** [nie zdołałem ocalić…], List do Marc Chagalla, Postscriptum listu do Marc Chagalla, Pożydowskie and Wniebowzięcie Miriam z ulicy zimą 1942, included in the volume Odczytanie popiołów). The author focuses on irony, which is particularly noticeable in texts referring to the Bible and religion. Key words: Jerzy Ficowski; Odczytanie popiołów; poetry; irony; Extermination; Jews;
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2016, 16; 182-190
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Dos lid fun ojsgehargetn jidiszn folk" Jicchoka Kacenelsona jako forma autobiografii poety i narodu
Yitskhok Katsenelson’s "Dos lid fun oysgehargetn yidishn folk" as an Autobiography of the Poet and his Nation
Autorzy:
Pawelec, Andrzej
Sitarz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1384941.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Katsenelson
autobiography
Yiddish
Shoah
Kacenelson
autobiografia
jidysz
Zagłada
Opis:
Pieśń... Kacenelsona – jeden z najbardziej znanych dokumentów literackich czasów Zagłady – powstała w obozie internowania w Vittel, gdzie poeta znalazł się w ramach akcji Hotel Polski. W tej „ostatniej pieśni ostatniego Żyda” Kacenelson łączy swoją osobistą historię z historią całej wspólnoty, składając hołd „zamordowanemu narodowi żydowskiemu”. W niniejszym tekście autorzy skupiają się na mitopoetyckiej stronie utworu: na takiej konstrukcji własnej i narodowej biografii, która pozwala ocalić jakiś sens w sytuacji skrajnie tragicznej i beznadziejnej.
Katsenelson’s Elegy – one of the most famous literary documents of the Shoah – was created in the Vittel internment camp, where the poet had been transported as part of ‘the Hotel Polski affair’. In this “last song of the last Jew” Katsenelson links his personal fate with the fate of the whole community, paying tribute to “the murdered Jewish people”. The authors focus on the mythopoetic aspect of the poem: on its goal – as a personal and national biography – to save the remnants of sense in an absolutely tragic and hopeless situation.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2017, 8, 1; 83-98
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moje żydostwo
My Jewishness
Autorzy:
Améry, Jean
Kończal, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699424.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Jean Améry
żydostwo
tożsamość
Zagłada
Jewishness
identity
Holocaust
Opis:
A text by Jean Améry – an Austrian writer of Jewish descent – translated by Katarzyna Kończal.
Tekst Jeana Améry’ego – austriackiego pisarza żydowskiego pochodzenia – w przekładzie Katarzyny Kończal.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 263-272
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transmisje pamięci
Transmissions of Memory
Autorzy:
Michalak, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36144827.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jan Dorman
Hanna Krall
pamięć
Zagłada
memory
Holocaust
Opis:
Artykuł poświęcony jest Powiedz, że jestem…, jednemu z ostatnich przedstawień wyreżyserowanych przez Jana Dormana (prem. 16 VI 1985, Państwowy Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu). Tekst podejmuje zagadnienie pamięci wiążąc je z wątkiem ukrywania Żydów podczas II wojny światowej. Oba te motywy zostały mocno wpisane w spektakl, a w okresie, w którym miała miejsce premiera spektaklu, były świeżym i niemal nierozpoznanym zagadnieniem na polskich scenach.Podejmując kwestię różnorakich mediów pamięci i kilku modeli jej scenicznej reprezentacji tekst usiłuje zrekonstruować zarówno koncepcję reżyserską jak i kształt artystyczny spektaklu. Poprzez wskazanie najistotniejszych odstępstw od dotychczasowych praktyk artystycznych reżysera szkicowo przywołuje ewolucję myśli artystycznej Dormana. Wspominając kontekstowo kolejne realizacje koncepcji inscenizacyjnej reżysera oraz wątek żydowskiego Teatru Renesans działającego w Wałbrzychu (nieznany twórcom) poszerza zagadnienie teatralnie rozumianej pamięci wskazując na wielostronne, performatywne funkcjonowanie inscenizacji.
The paper is dedicated to Powiedz, że jestem… (“Tell me that I am…”), one of the last productions directed by Jan Dorman (The State Drama Theatre in Wałbrzych, prem. June 16, 1985). It addresses the issue of memory, linking it to the theme of hiding Jews during World War II. Both these motifs were firmly inscribed in the production, and they referred to a fresh and almost unrecognized issue on Polish stages at the time of the premiere. By addressing the issue of various media of memory and several models of its stage representation, the text attempts to reconstruct both the director’s concept and the artistic shape of the production. And by pointing out the most important departures from Dorman’s previous art practices, it sketches the evolution of Dorman’s concept of his art. Invoking subsequent realisations of the director’s staging concept and the theme of The Jewish “Renaissance” Theatre operating in Wałbrzych (unknown to artists), as contexts, expands the issue of memory in the theatre through including multilateral, performative, functioning of this particular staging.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 3/4; 213-233
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Need for <i>Narrations of the Shoah</i> in Contemporary Humanities. A New Opening
O potrzebie „Narracji o Zagładzie” we współczesnej humanistyce. Nowe otwarcie
Autorzy:
Jarzyna, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699758.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Zagłada w Polsce
literatura polska
polskie studia nad Zagładą
Holocaust in Poland
Polish literature
research on the Shoah in Poland
Opis:
Artykuł poświęcony jest prezentacji nowej formuły rocznika „Narracje o Zagładzie”. Zamysł periodyku wziął się z przekonania, że Holokaust jest punktem zero polskiej kultury i jejkonceptualizacji, a szeroko rozumiane narracje stanowią niezbędne medium dla rozpoznania i przedstawienia komplikacji, jakie stąd wynikają. Nasz rocznik będący swego rodzaju projektem w toku, zdaje się symptomatyczny dla stanu studiów nad Zagładą (i innymi ludobójstwami) w Polsce, zarazem sonduje i wytycza perspektywy ich rozwoju. Formuła pisma ukonstytuowana przez konsekwentnie konstruowane numery monograficzne odpowiada na wyzwania współczesnej humanistyki, wypełnia lukę w polskich badaniach nad Zagładą, ukierunkowanych dotąd przede wszystkim na studia historiograficzne. „Narracje o Zagładzie” stanowią swoiste laboratorium nowych metodologii, interdyscyplinarne forum nowatorskich koncepcji, a zarazem kontynuują najlepsze literaturoznawcze praktyki tradycyjnej filologii, w każdym numerze pisma publikowane są dokumenty archiwalne, redakcja dowartościowuje pogłębione interpretacje tekstów i zjawisk kultury. Anonsowane w tytule artykułu nowe otwarcie w czasopiśmie polegać będzie przede wszystkim na rozszerzeniu pola zainteresowań o takie zagadnienia jak narracje dotyczące ludobójstw innych niz Holokaust czy powiązania studiów nad Zagładą ze studiami ekokrytycznymi, zwłaszcza problematyką antropocenu.
The article aims at presenting the new formula of Narrations of the Shoah, Polish academic journal. The idea behind the journal is linked to the conviction that the Holocaust isthe zero point of Polish culture and its conceptualisation, and broadly understood narrations are a necessary medium to recognise and depict complications resulting from this issue. This journal appears to be symptomatic of the state of research on the Shoah (and other genocides) in Poland; Narrations of the Shoah simultaneously probes and delineates the perspectives of its development. The formula of the journal responds to the challenges of contemporary humanities and fills the gap in Polish studies on the Shoah. Narrations of the Shoah is a sui generis laboratory of new methodologies, an interdisciplinary forum of cutting-edge ideas, but it also provides a continuation of the best practices of traditional philology and literary studies. Announced in the title of this article, the journal’s new opening will primarily consist in broadening its field of interest to include such issues as narrations of genocides other tham the Holocaust or the relation between Holocaust studies and ecocriticism, especially the notion of the Anthropocene.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 7-23
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NASZA – WASZA ZAGŁADA. MIZRACHIM WOBEC IZRAELSKIEJ PAMIĘCI O SZOA I POLSKICH PRZESTRZENI NAZNACZONYCH
OUR – YOUR HOLOCAUST. MIZRACHI AUTHORS OF THE THIRD POST-HOLOCAUST GENERATION TOWARD POLISH LANDSCAPES
Autorzy:
Budzik, Jagoda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911604.pdf
Data publikacji:
2018-08-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Holocaust
collective memory
Mizrachim
Israel
Zagłada
pamięć zbiorowa
Izrael
Opis:
Tekst ma na celu analizę różnorodnych postaw wobec izraelskiego dyskursu zagładowego, prezentowanych przez izraelskich pisarzy i artystów określanych jako Mizrachim. Jak twierdzę, choć nie są oni związani z Szoa biograficznie, stanowią część pozagładowych generacji. Idea spoglądania na izraelskie konfrontacje z pamięcią o Zagładzie, choć już od dawna zakorzeniona w naturze tego doświadczenia, w tym konkretnym przypadku wskazuje dodatkowo na skalę wpływu, który temat Szoa wywiera na całe społeczeństwo. Stąd analizowane przeze mnie postawy są nierzadko skrajne: od akceptacji i prób zaadaptowania pamięci o Zagładzie jako części własnej tożsamości po krytykę statusu przynależnego tej pamięci w Izraelu jako wykluczającego i opresyjnego wobec tych, którzy nie mogą się z nią identyfikować. Niektórzy twórcy próbują także na nowo negocjować granice publicznego dyskursu i włączyć do niego również własną perspektywę.
The paper aims at analyzing the variety of attitudes shown by the Israeli writers and artists of Mizrachi origins towards Israeli Holocaust discourse. I argue that although most of the authors are not connected to the Holocaust biographically, they also may be considered as part of what is called post-Holocaust generations. The concept of describing the Israeli authors’ confrontation with the Holocaust memory in terms of post-Holocaust generations is deeply rooted in the specific nature of this experience. In this particular case it might be perceived - above all - as a symptom of influence the Israeli Holocaust discourse has on the whole society. Therefore, the attitudes I describe range from acceptance expressed by attempts to adapt the memory of Shoah as a part of one’s own identity to criticizing the status of Holocaust narrative in Israel as exclusive and oppressive towards those who cannot identify with it. Some of the artists try also to renegotiate the boundaries of the public discourse and to include their own perspective into it.
Źródło:
Porównania; 2017, 21, 2
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ważki i Zagłada
Autorzy:
Kuczyńska-Koschany, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645956.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Jerzy Ficowsk
ważka
Zagłada Żydów
poezja polska
wrażliwość międzygatunkowa
Opis:
Dragonflies and Holocaust The dragonflies occupy a special place in Jerzy Ficowski’s poetic universe. The Holocaust occupies a special place in his poetic reflection. These two dominant factors were not put together so far, but they should be after multiple readings and analyzes of the works of the author of Reading of the Ashes [Odczytanie popiołów], but also due to the new trends in the study of the history of the Holocaust. My hypothesis is, that Jerzy Ficowski has written organic history of the Holocaust long before it was taught and practiced by the Holocaust specialists. As a literary scholar, poet’s interpreter, I tried to thoroughly analyze the poems, and inform about these precursory poetic notes of the author. This anticipation is significant and perceived in the collective imaginarium. The dragonflies have been living in the world for 325 million years (they are the world’s oldest insects), humans – also the creators of Extermination and experiencing the Holocaust – initiated their own species history less than 10 million years ago. Key words: Jerzy Ficowski; dragonfly; Jewish Holocaust; Polish poetry; interspecies sensitivity;
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2016, 16; 94-106
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odtworzyć świat (z) traumy. O postmemorialnej prozie Görana Rosenberga Krótki przystanek w drodze z Auschwitz
Recreating a Universe of Trauma. On (Post)memorial A Brief Stop on the Road from Auschwitz by Göran Rosenberg
Autorzy:
Florczak, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203057.pdf
Data publikacji:
2020-11-25
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
trauma
memory
Shoah
space
identity
pamięć
Zagłada
przestrzeń
tożsamość
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza procesu literackiej (re)konstrukcji naznaczonego traumą dziecięcego świata w autobiograficznej prozie Görana Rosenberga, Krótki przystanek w drodze z Auschwitz. Rzeczony tekst pod wieloma względami autor traktuje jako prozę reprezentatywną dla tzw. drugiego pokolenia po Zagładzie: bezpośrednich potomków Ocalałych, funkcjonujących w przestrzeniach tabuizowanych wspomnień i cierpiących na prawach pamięci odziedziczonej. W omawianym utworze autora interesują sposoby, w jakie pamięć traumatyczna symptomatycznie inkrustuje pamięć narracyjną, co w efekcie może prowadzić do (nad)produkcji znaczeń w ramach pozornie normatywnego procesu ewokowania wspomnień. Porusza ponadto problem statusu ontologicznego autora/narratora w aspekcie jego tożsamościowej dysocjacji w płaszczyźnie reminiscencji z okresu dzieciństwa. Propozycja interpretacyjna uwzględnia podjęcie próby jaskrawszej medykalizacji dyskursu literaturoznawczego, tj. potraktowanie prozy (post)pamięciowej jako swoistej medycznej epikryzy: wyodrębnienie treści świadczących o zespole określonych objawów, rozpoznaniu choroby oraz przebiegu terapii.
This article considers literary features that are characteristic of the (post)memorial prose written by members of the so-called “second generation” after Shoah: in other words, children of Holocaust Survivors, who grew up within spaces delineated by family memories that were strongly tabooed. Based on the example of the autobiographical text A Brief Stop On the Road From Auschwitz, by Göran Rosenberg, the article discusses how narration representing traumatic memories disturbs narration tied to narrative (normative) memories. Drawing on terms from trauma and memory studies, the article proposes that such novels be read as medical epicrises, each containing a range of symptoms, diagnoses, and specific therapeutic processes. This article specifically examines the so-called identity dissociation of the author/narrator, following the condition’s development over the course of the text. Simultaneously, and aided by references to urban studies terminology, the article hypothesizes a process of the reconstruction of a childhood world from a grown-up perspective.
Źródło:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2020, 2; 1-13
2719-5767
Pojawia się w:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liquid Modernity and the Holocaust
Płynna nowoczesność i Holokaust
Autorzy:
Brzeziński, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407554.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
nowoczesność
Zagłada
Zygmunt Bauman
adiaforyzacja
obcość
modernity
Holocaust
adiaphorization
otherness
Opis:
In Modernity and the Holocaust, Zygmunt Bauman argued that the Holocaust had been by no means a negation of the civilising process, but was, on the contrary, its consequence. He claimed that the constitutive features of solid modernity, such as bureaucratic culture, the rise of instrumental rationality and the domination of blueprint utopia, were reflected in the genesis and course of the Holocaust. Bauman’s main aim in writing the book was to make fundamental changes in the problematization of modernity in the social sciences, and to highlight the need to develop norms, values and attitudes that were in opposition to modernity. An overview of these facts provides a starting point for my analysis of Bauman’s later analyses of the Holocaust. By focusing on two issues that he emphasised in the context of the genesis of the Holocaust, namely the mechanism of adiaphorization and the process of the social construction of “otherness”, I show how these phenomena materialize in liquid modernity. I identify their connections with a range of features of the liquid modern condition, including the development of individualism and consumer culture, the sense of insecurity and the “nostalgic turn”. I emphasise that, according to Bauman, both moral indifference and xenophobia are increasingly significant phenomena in contemporary society, which may entail pernicious – and currently barely foreseeable – consequences. I argue that the way Bauman wrote about both solid and liquid modernity was characterised by a dystopian poetics, which was a foundation for his utopian thought.
W Nowoczesności i Zagładzie Zygmunt Bauman dowodził, że Holokaust nie był bynajmniej zaprzeczeniem procesu cywilizacyjnego, ale – wręcz przeciwnie – jego konsekwencją. Przekonywał, że cechy konstytutywne stałej fazy nowoczesności, takie jak kultura biurokratyczna, wzrost znaczenia racjonalności instrumentalnej czy też dominacja myślenia utopijnego o projektanckim wymiarze, znalazły swoje odzwierciedlenie w genezie i przebiegu Zagłady. Jego nadrzędnym celem przy pisaniu tego dzieła było dokonanie zasadniczych zmian w problematyzowaniu nowoczesności w naukach społecznych, a także wskazanie na konieczność rozwijania norm, wartości i postaw, które byłyby wobec niej opozycyjne. Przywołanie tych faktów jest dla mnie punktem wyjścia do analizy późniejszych rozpoznań Baumana poświęconych Holokaustowi. Koncentrując się na dwóch kwestiach, które podkreślał on w kontekście genezy Zagłady, to jest mechanizmie adiaforyzacji oraz procesie społecznego konstruowania „obcości”, unaoczniam to, jak zjawiska te materializują się w płynnej nowoczesności. Wskazuję na ich związki z takimi cechami tej kondycji, jak: rozwój indywidualizmu i kultury konsumpcyjnej, poczucie niepewności, a także „zwrot nostalgiczny”. Podkreślam, że zdaniem Baumana zarówno moralna obojętność, jak i ksenofobia są coraz istotniejszymi fenomenami we współczesnym społeczeństwie, co może wiązać się z bardzo groźnymi – na dziś trudnymi do przewidzenia – konsekwencjami. W artykule dowodzę, że sposób, w jaki pisał on zarówno o stałej, jak i płynnej fazie nowoczesności, charakteryzował się poetyką dystopijną, która stanowiła wstęp do jego myślenia o utopijnym charakterze.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2022, 11; 1-16 (eng); 1-17 (pol)
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opowieść a‑ alternatywna. O Patrz pod: Miłość Dawida Grossmana
A‑ alternative Story. On See Under: Love by David Grossman
Autorzy:
Przymuszała, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699572.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Zagłada
fikcja
opowieść/historia alternatywna
Holocaust
fiction
alternative hi/story
Opis:
The article presents an interpretation of David Grossman’s novel See Under: Love in the context of alternative history. Revealing the problems related to depicting the Holocaust, the story becomes a critique of our culture. It shows how four distinct parts are related, creating a vision of the dark sphere of our “I” hidden from the world: an alternative version of a story about ourselves is a sui generis reckoning with the concept of humanity dominant in our European community.
Artykuł przedstawia interpretację powieści Davida Grosmana Patrz pod: Miłość w  kontekście historii alternatywnej. Historia ujawniająca problemy związane z opowiadaniem o Zagładzie staje się krytyką naszej kultury. Pokazuje, w jaki sposób cztery odrębne części łączą się ze sobą, tworząc wizję ukrywanej przed światem ciemnej sfery naszego „ja”: alternatywna wersja opowieści o nas samych jest rodzajem rozrachunku z utrwaloną w naszej europejskiej społeczności koncepcją człowieczeństwa.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 259-268
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Holocaust, Dekalog i Kieślowski
Autorzy:
Lis, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041144.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Krzysztof Kieślowski
Film
Vernichtung
Kirche
Holocaust
Church
film
Zagłada
Kościół
Opis:
Pośród filmów, podejmujących tematykę Zagłady oraz obojętności (a nawet współwiny Polaków) na los Żydów, ważne znaczenie ma Dekalog, osiem (1988) Krzysztofa Kieślowskiego. Jego pierwszoplanowymi postaciami są Elżbieta, której jako żydowskiemu dziecku podczas wojny pod pretekstem zawartego w Dekalogu zakazu kłamstwa odmówiła ratunku Zofia, obecnie profesor etyki. Ich rozmowa po czterech dziesięcioleciach, pozwalająca na poznanie prawdy o motywach postępowania, prowadzi do opartego na przebaczeniu pojednania. Kieślowski w swoim filmie wprowadza również wątek teologiczny, stawiając pytanie o istnienie Boga. Oprócz utworu Kieślowskiego, tematyka pomocy udzielanej Żydom, ale również obojętności, a nawet współodpowiedzialności Polaków wobec Zagłady, obecna jest w licznych polskich filmach fabularnych i dokumentalnych. Wątkiem, który w nich powraca, jest także rola ludzi wierzących, którzy nie zawsze potrafili sprostać wymogom sumienia i wiary.
Among films on the Holocaust and indifference (or guilt) of Poles to the destiny of Jews, the Decalogue, eight (1988) by Krzysztof Kieślowski has a special place. Its main protagonists are Elżbieta, who as a Jewish girl during the World War II was refused to be saved by Zofia, now a professor of ethics, on the pretext of the Decalogue’s prohibition of lying. Their encounter after four decennia, allows us to know the truth about their past, and to offer and accept forgiveness. Kieślowski in his film introduces also a theological motive of God’s existence. Other film directors in numerous feature and documentary films also approached the matter of help offered to Jews, but also of indifference, or even responsibility of Poles for the Holocaust. A constant element is also the role of Christians who haven’t ever responded correctly to exigencies of their consciences and faith.
Unter den Filmen, welche die Thematik der Vernichtung und Gleichgültigkeit (oder sogar der Mitschuld der Polen) gegenüber dem Schicksal der Juden zum Thema haben, hat der Dekalog, osiem [Dekalog, acht] (1988) von Krzysztof Kieślowski eine wichtige Bedeutung. Die Hauptfiguren sind hier Elżbieta, ehemals ein jüdisches Kind, dem die andere Hauptfigur - Zofia (heute Professorin für Ethik) während des Krieges ihre Hilfe verweigert hat, unter dem Vorwand des im Dekalog enthaltenen Verbotes der Lüge. Ihr Gespräch nach vier Jahrzehnten, in dem die Wahrheit über die Motive der damaligen Entscheidungen erkannt werden konnten, führt zur Vergebung und letztendlich zur Versöhnung. In seinem Film führt Kieślowski auch ein theologisches Motiv ein, indem er die Frage nach Gott stellt. Neben diesem Werk, ist das Thema der Hilfe für die Juden, aber auch der Gleichgültigkeit oder sogar der Mitschuld der Polen an ihrer Vernichtung gegenwärtig, und das in zahlreichen anderen polnischen Spielfilmen und Dokumentationen. Das Motiv, das darin immer wieder zurückkehrt, ist auch die Rolle der glaubenden Menschen, die nicht immer den Herausforderungen des Gewissens und des Glaubens standhielten.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2016, 11; 207-216
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Robinson w postantropocenie
Robinson in Post-Anthropocene
Autorzy:
Tomczok, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911995.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Holocaust
Robinson of Warsaw
post-anthropocene
Zagłada
Robinson warszawski
postantropocen
Opis:
W artykule podjęto próbę wyjaśnienia związków wyrażenia „Robinson warszawski” z powieścią Robinson Kruzoe Daniela Defoe i współczesnym nawiązaniem do niej w futuresce Dwa końce świata Antoniego Słonimskiego. W części analitycznej wykazano zależność prozy Słonimskiego od wzorca fabularnego oraz eseistyki Jana Kotta i Iana Watta poświęconej przekroczeniu perspektywy indywidualistycznej w powieści europejskiej. W zakończeniu postawiono pytanie o preposteryjną lekturę Dwu końców świata w kontekście koncepcji posthumanizmu Rosi Braidotti.
This article attempts to explain the relationship between the expression „Robinson of Warsaw” and the novel Robinson Crusoe by Daniel Defoe and a contemporary reference to it in the futureska Two Ends of the World by Antoni Słonimski. The analytical part demonstrates the dependence of Słonimski’s prose on the role model and essay writing by Jan Kott and Ian Watt devoted to exceeding the individualistic perspective in the European novel. Towards the end, a question is asked about the preposterous reading of Two Ends of the World in the context of Rossi Braidotti’s concept of posthumanism.
Źródło:
Porównania; 2019, 25, 2; 277-288
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Słowa nawracające" – somantyczność w poezji Jerzego Ficowskiego. Pisane pożydowskim oksymoronem
Autorzy:
Nowicka, Daria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645962.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
poezja powojenna
pamięć
postpamięć
język pogranicza
Zagłada
Ficowski
świadectwo
empatia
Opis:
Words returning ‒ soma and semantics in the poetry of Jerzy Ficowski. Writing in post-Jewish oxymoron The work of Jerzy Ficowski, the author of Odczytanie popiołów, Ptak poza ptakiem, Amulety i definicje, raises the problem of postmemory and re-tale. This is self-contained intimate poetry that witnessed historic and aesthetic changes after the Holocaust. This problem, in soma-semantic context, is presented through the interpretation of selected poems, which combines an aspect of body and meaning. The essence of Jerzy Ficowski’s poems is bordeland language which is visible in the poems concerning the memory of the Jews and Roma. It is in these poems that Ficowski expands the semantic and social limits of ‘post-Jewish’ category by using various memory formulas such as transformation and repetition. Key words: post-war poetry; memory; post-memory; borderland language; Extermination; testimony; empathy;
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2016, 16; 107-120
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adam Puławski, Wobec „niespotykanego w dziejach mordu”. Rząd RP na uchodźstwie, Delegatura Rządu RP na Kraj, AK a eksterminacja ludności żydowskiej od „wielkiej akcji” do powstania w getcie warszawskim, Biblioteka Rocznika Chełmskiego, Chełm 2018, ss. 871
Autorzy:
Chrobaczyński, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436529.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Zagłada
Żydzi
stosunki polsko-żydowskie
wojna i okupacja 1939-1945
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2019, 9; 139-145
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gendering the Holocaust: Robert McLiam Wilson’s Manfred’s Pain and Marek Soból’s Mojry
Autorzy:
Klonowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791233.pdf
Data publikacji:
2020-08-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Zagłada
trauma
przemoc
ciało
kobiecość
the Holocaust
violence
body
femininity
Opis:
Płeć Holokaustu: Autopsja Roberta McLiama Wilsona i Mojry Marka SobolaArtykuł analizuje dwie powieści dotyczące Zagłady: Manfred’s Pain, czyli (w polskim przekladzie) Autopsję (1992), północno-irlandzkiego pisarza Roberta McLiama Wilsona i Mojry (2005) polskiego autora Marka Sobola jako przykłady prozy skoncentrowanej na kobiecym ciele, kobiecej wrażliwości i kobiecej wersji historii. Obie powieści wiążą ten temat z przemocą seksualną i podkreślają specyfikę kobiecego doświadczenia Holokaustu. Artykuł dowodzi, że spojrzenie na Zagładę z perspektywy płci i przedstawienie jej ‘kobiecej’ strony stanowi swoiste novum odróżniające te powieści od innych, zwykle ‘męskich’ narracji Holocaustu w literaturze polskiej i bardzo ‘męskich’ powieści Wilsona. Męskie doświadczenie, zwykle naturalizowane jako uniwersalnie ludzkie, jest przemieszczone w tych dwóch powieściach w kierunku kobiecej perspektywy. W przypadku Autopsji dokonuje się to poprzez zmianę proporcji: chociaż bohaterem i narratorem powieści jest mężczyzna, a postać kobieca stanowi zaledwie tło, to ta ostatnia okazuje się bohaterką równie ważną, a jej doświadczenie równorzędne z męskim. W powieści Sobola role są już odwrócone: to kobiece postaci wysuwają się na pierwszy plan jako bohaterki i narratorki, a opowiadania prezentują ich doświadczenie i ich punkt widzenia, przeznaczając dla męskich postaci rolę świadków. Skupiając się na losach kobiet, oba teksty opowiadają pozornie uniwersalne doświadczenie Holocaustu z perspektywy płci, zwracając uwagę również na jego płciowe uwikłanie.
This article analyses two Holocaust novels, Manfred’s Pain (1992) by the Northern Irish novelist Robert McLiam Wilson and Mojry (2005) by the Polish writer Marek Soból, as texts which foreground the female body, female sensibility and the female version of (his)story. Both novels link this theme to sexual violence and emphasise the specificity of the female experience of the Holocaust. This article argues that the gendering of the Holocaust and the focus on its female side constitutes a fundamental difference setting the two novels apart from other, chiefly ‘male’, Holocaust novels, both by Polish authors and by Wilson. The male experience, usually naturalised as the universal human one, is dislocated in these two novels to also include the female perspective. In the case of Manfred’s Pain, this dislocation operates by a change of proportions: although the novel has a male protagonist and narrator, with the female figure seemingly occupying the background, the latter gradually emerges as an equally important protagonist and the female experience becomes as central as the male one. In Soból’s novel, the roles are already reversed: it is the women who come to the fore both as protagonists and narrators, and the text presents both their experience and their points of view, with the male characters reduced to the status of witnesses. Focusing on the fate of women, the novels ‘gender’ the seemingly universal experience of the Holocaust, and draw attention to its gender specificity.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 131-145
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ferdynand Zweig (1898–1988)
Autorzy:
Biegasiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935812.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
liberalism
Jews in Poland
Holocaust
liberalizm
Żydzi w Polsce
Zagłada
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest omówienie życia i twórczości Ferdynanda Zweiga, profesora, ekonomisty i jednego z najbardziej oryginalnych myślicieli spośród uczniów Adama Krzyżanowskiego. Poprzez analizę punktów zwrotnych w życiu F. Zweiga przedstawiono również dzieje mniejszości żydowskiej w Polsce, scharakteryzowano dyskurs dotyczący tożsamości jednostki w sytuacji granicznej oraz stosunek profesora do Zagłady.
The purpose of this article is to present the biography of Ferdynand Zweig, professor, economist, one of the most original students of Adam Krzyżanowski. The analysis of the turning points of F. Zweig’s life also presents the history of the Jewish minority in Poland, the discourse on the identity of the individual in the border situation and the attitude towards the Holocaust.
Źródło:
Acta Politica Polonica; 2018, 46, 4; 83-94
2451-0432
2719-4388
Pojawia się w:
Acta Politica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozliczenie bez katharsis. „Demon” Marcina Wrony a reprezentacje zbrodni w Jedwabnem
Reckoning without Catharsis: “Demon” by Marcin Wrona and the Jedwabne Pogrom
Autorzy:
Mrozek, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27746859.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
polskie kino
Zagłada
Jedwabne
Marcin Wrona
Tadeusz Słobodzianek
Polish cinema
Shoah
Opis:
Artykuł zawiera analizę filmu Marcina Wrony Demon (2015) pod kątem nawiązań do tematu współodpowiedzialności Polaków za zbrodnie na Żydach podczas II wojny światowej i tuż po jej zakończeniu. Temat główny został osadzony w kontekście poruszających te kwestie filmów dokumentalnych Pawła Łozińskiego Miejsce urodzenia (1992) i Agnieszki Arnold …gdzie mój starszy syn Kain (1999), Sąsiedzi (2001) oraz fabuł m.in. Władysława Pasikowskiego Pokłosie (2012) i Pawła Pawlikowskiego Ida (2013), a przede wszystkim najszerzej dyskutowanego i najbardziej znanego tekstu dramatycznego o sprawie Jedwabnego Nasza klasa (2014) Tadeusza Słobodzianka. Omawiane utwory są analizowane pod kątem sposobu prowadzenia narracji, konstrukcji świata przedstawionego, wreszcie w kontekście formułowanych na ich temat sądów politycznych, historiozoficznych, psychoanalitycznych i moralnych w debacie publicznej.
The article offers an analysis of Demon (2015) – a film by Marcin Wrona – from the comparative perspective of studies on Polish co-responsibility for crimes against Jews during and after WWII. Wrona’s film is placed in context of Polish documentaries addressing that issue: Birthplace (1992) by Paweł Łoziński, Where Is My Elder Son Cain? (1999) and Neighbors (2001) by Agnieszka Arnold, as well as feature films: Aftermath (2012) by Władysław Pasikowski and Ida (2013) by Paweł Pawlikowski, but above all – the most discussed and well-known drama text about the Jedwabne pogrom: Our Class (2014) by Tadeusz Słobodzianek. All these works are compared in terms of the narration, construction of the diegesis, and their political, historiosophical, psychological and moral reception.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 116; 22-36
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieagonistyczny charakter polskich studiów o literaturze Zagłady
Non-Agonistic Character of Polish Studies of Holocaust Literature
Autorzy:
Tomczok, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013970.pdf
Data publikacji:
2020-04-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
agonizm
afirmacja
Zagłada
polemika
literaturoznawstwo
agonism
affirmation
Holocaust
polemics
literary studies
Opis:
Celem artykułu jest przedyskutowanie tezy o nieagonistyczym charakterze polskich Holocaust studies w ich aspekcie literaturoznawczym. Autorka, korzystając z teorii agonizmu Chantal Mouffe, zarysowuje model agonizmu, by następnie odnieść go do literaturoznawstwa i skonfrontować z koncepcją humanistyki afirmatywnej Ewy Domańskiej. Nieagonistyczna struktura studiów nad Holokaustem w Polsce okazuje się ich potencjalną przewagą nad studiami prowadzonymi w Europie i na świecie, zwłaszcza w ich odmianie posthumanistycznej. Dwa przeanalizowane przykłady polemik pisarzy i literaturoznawców pokazują natomiast, że pojęcie agonu powinno ulec przewartościowaniu i krytycznej ocenie jako to, które często prowadzi do osłabienia podmiotu nauki oraz dyskursu naukowego.
The purpose of this article is to rethink the thesis claiming a non-agonistic character of Polish Holocaust Studies. The author, using Chantal Mouffe’s agonism theory, outlines the model of agonism and then applies it to literary studies and confronts the concept with affirmative humanism of Ewa Domańska. Non-agonistic structure of Holocaust studies in Poland turns out to be their advantage over studies conducted in Europe and in the world, especially those of post-humanistic variety. Two analysed examples of polemics of writers and literary scholars show that the concept of agon should be re-evaluated because it often leads to the weakening of the subject of science and scientific discourse.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 277-292
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomoc wykluczonych, czyli o daremności – Zagłada w Śladach Ludwika Heringa
The excluded help, or about futility - the Holocaust in Ludwik Herings Traces
Autorzy:
Przymuszała, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1075523.pdf
Data publikacji:
2021-05-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Holocaust;
the ghetto;
helping Jews;
empathy
Zagłada;
getto;
pomoc Żydom;
empatia
Opis:
Artykuł pokazuje sposób przedstawiania Zagłady w opowiadaniach Ludwika Heringa. Skupia się na konstrukcji narratora i bohatera, analizując ich stosunek do sytuacji Żydów. W kontekście przywoływanego w tekstach antysemityzmu protagoniści nie tylko się wobec niego dystansują, ale starają się pomóc Żydom. Zdają sobie jednak przy tym sprawę z ograniczonego charakteru tej pomocy, odsłaniają jej realia. Pomagający Polak, sam społecznie wykluczony, ma świadomość siły społecznych reguł, które samą pomoc niszczą.
The article shows the manner of presenting the Holocaust in Ludwik Hering's stories. It focuses on the construction of the narrator and the protagonist, analyzing their attitude to the situation of Jews.In the context of the anti-Semitism mentioned in the texts, the protagonists not only distance themselves from it, but they try to help the Jews. However, they are also aware of the limited nature of this help for Jews and reveal its realities. A helping Pole, who is socially excluded himself, is aware of the power of social rules which destroy the help itself.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2021, 13; 43-54
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homo holocaustus, czyli holocaustowe doświadczenia autobiograficzne kobiet
Homo holocaustus – holocaust autobiographic experiences of women
Autorzy:
Żórawska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451192.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
extermination
women
autobiographism
women’s prose
zagłada
kobiety
autobiografizm
proza kobieca
Opis:
The aim of this paper is to depict the motif of Extermination in autobiographical women’s prose after 2000. The paper demonstrates that in recent years more and more authoresses of the second and third post-Holocaust generation have been writing down their traumatic experiences and the reason for this lies in the social stigmatization of Jewish people. It is stressed in the paper that the Holocaust issues are part and parcel of a cultural taboo and – similarly to women’s prose – they are frequently ignored or evaluated negatively. The Holocaust issues are tackled by contemporary young writers of Jewish descent who – contrary to the authors of the previous generation – did not experience the mass murder of Jews; however, they feel its effects today. The paper proves that in Poland we fail to carry out research on trauma studies, and devoting attention to the woman’s viewpoint is very rare. The quoted examples from the autobiographical novels written by Ewa Kuryluk, Agata Tuszyńska, Roma Ligocka and Magdalena Tulli show that this kind of writing is becoming more and more important within the literature focused on annihilation. In comparison with the autobiographical works of Marek Bieńczyk, Jan Tomasz Grossa and Michał Głowiński, the women’s holocaust stories are distinguished by authenticity, emotionality, intimacy and honesty of narration. The stories are devoid of pathos and they highlight the figure of a mother. Moreover, the confessions are based on the physical feeling of a legacy which has remained in their hearts and minds after the trauma their loved ones had to experience. We attempt to describe post-Holocaust women’s prose in comparison with Jewish literature in Poland as well as draw the reader’s attention to the characteristic features of these issues in comparison with the autobiographical works by men.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2015, 10, 5; 126-141
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy można wejść dwa razy do tej samej rzeki? Polska pamięć o Żydach i Zagładzie 25 lat później
Polish Memory of Jews and the Holocaust 25 Years After
Autorzy:
Kapralski, Sławomir
Niedźwiedzki, Dariusz
Nowak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372791.pdf
Data publikacji:
2019-05-14
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pamięć
niepamięć
Żydzi
Zagłada
trauma
memory
non-memory
Jews
the Holocaust
Opis:
W latach 1988−1993 autorzy artykułu uczestniczyli w projekcie badawczym „Pamięć kultury żydowskiej wśród mieszkańców Podkarpacia”, w ramach którego zebrano około 400 pogłębionych wywiadów z mieszkańcami Polski południowej. Materiał ten, z różnych powodów, nie został wówczas opracowany. W 2013 roku postanowiliśmy do niego powrócić w ramach nowego projektu „Strategie pamiętania o kulturze żydowskiej w Galicji”. Odczytując na nowo materiał zebrany 25 lat temu, mieliśmy wyjątkową okazję zaobserwować, jak zmieniła się nasza percepcja wypowiedzi respondentów. Przede wszystkim dostrzegliśmy szereg ukrytych założeń, którymi posługiwaliśmy się, przeprowadzając wywiady. Pierwsze z nich to lokowanie naszych rozmówców w dyskursie, który Johannes Fabian określał jako „allochroniczny”, a więc traktowanie ich jako reprezentantów przeszłości, nienależących do naszej wspólnej teraźniejszości i nie podlegających jej wpływowi. Drugie to zdroworozsądkowa koncepcja pamięci jako mnéme, a więc jako przekazywania w teraźniejszości zakodowanego w przeszłości obrazu wydarzeń. Trzecie to przyjęcie za pewnik, że nasi rozmówcy muszą pamiętać to, co przeżyli i że właśnie treść tych przeżyć jest tym, co nam przekazują. Odczytując na nowo zebrane wywiady, poddaliśmy te założenia rewizji. Przyjęliśmy mianowicie, że wizje przeszłości są konstruowane w teraźniejszości, że służą budowie i obronie konstruktów tożsamościowych, i że to, co mówili nam respondenci, było w istocie rezultatem skomplikowanego nakładania się na siebie różnych dyskursów, w których ujmowali oni przeszłość. Samokrytycznie też musieliśmy przyznać, że odczytanie zebranego materiału z perspektywy debat, jakie przetoczyły się przez Polskę po opublikowaniu Sąsiadów i następnych książek J. T. Grossa ujawniło naiwność, z jaką 25 lat temu podchodziliśmy do stosunków polsko-żydowskich oraz pewną tendencję do marginalizacji problematyki Zagłady na rzecz nostalgicznej wizji żydowskiej kultury. Rewizja tej naiwności pozwoliła nam na dostrzeżenie w wywiadach wątków, aluzji, znaczących przemilczeń i tym podobnych, składających się na to, co określamy jako „niepamięć”, w której przeszłość ujawnia się bardziej autentycznie niż w wyartykułowanych jej obrazach.
In the years 1988-1993 the authors of this article participated in the research project “The Memory of Jewish Culture Among the Inhabitants of the Sub-Carpathian Region,” in result of which ca. 400 in-depth interviews with the inhabitants of southern Poland have been collected. This material for various reasons have not been elaborated at that time. In 2013, we have decided to return to it in the framework of a new project: “Strategies of Remembering the Jewish Culture in Galicia.” The new reading of the material collected 25 years ago offered us an exceptional opportunity to see how our perception has changed. We have noticed several hidden assumptions that we assumed when conducting interviews. The first of them was the location of the interviewees in the “allochronic discourse” in which they were perceived as the representatives of the past who did not belong to our commonly shared present and were not influenced by it. The second assumption was the commonsense concept of memory as mnéme, that is the present recollection of the image of events as encoded in the past. The third assumption was the acceptance as something self-evident that the interviewees must remember what they had experienced and that it is precisely the content of that experience that they share with us in the situation of the interview. While reading the interviews again, we have had to revise these assumptions. We have accepted that the visions of the past are constructed in the present, that they serve to build and to defend the constructs of identity of the respondents, and that what they delivered was in fact a result of a complicated process of interaction and overlapping of various discourses in terms of which they apprehended the past. We have also had to self-critically admit that reading the old material from the perspective of the debates that took place in Poland after the publications of Neighbors and following books by J. T. Gross revealed a certain naivety with which we had approached the Polish Jewish relations 25 years ago and a certain tendency to marginalize the Holocaust in favor of a nostalgic vision of Jewish culture. The revision of this naivety allowed us to see in the interviews the motifs, allusions, significant silences, contributing to what we describe in the final sections of the article as “non-memory” in which the past unveils more authentically than in its elaborated images.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2019, 15, 1; 42-70
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrohistoria o wielkiej sprawie. Kilka uwag i refleksji po lekturze
Autorzy:
Chrobaczyński, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436549.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Polacy
Żydzi
stosunki wzajemne
gospodarka
handel
edukacja
Zagłada
pamięć i postpamięć
Opis:
Monika Sznajderman’s book, reminiscent of a strange title, is a family saga devoted to Polish-Jewish and Jewish-Polish relations. The micro (family) perspective is only a starting point and point of reference for the analysis of phenomena with a much broader horizon of problems – economy, social, political or cultural relations, where family relations, named by name and surname, remain the essential context. The two most important epochs of these relations are clearly stressed in this work – interwar, war and ccupation (the Holocaust). The author, the next generation, but also a great writer, with great talent, but also the insight of the gaze, analyzes difficult issues – semitism and anti-Semitism, wealth and poverty, attitudes and behaviors, difficult relationships. The title “pepper” is obviously the subject of trade, but also a contribution to hard work, solid education, existential reality, undoubtedly also wealth. Great reading not only for experts in Polish-Jewish and Jewish-Polish relations (this is not the same in my opinion), but also for those interested. Great language, many interesting, not easy, also for the author, threads.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2017, 4; 194-202
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mathematical chairs and their staff at the Lvov Polytechnic up to 1945
Autorzy:
Duda, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/749731.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Matematyczne
Tematy:
politechnika, katedra matematyki, geometria wykreślna, zagłada.
polytechnic, mathematical chair, descriptive geometry
Opis:
Artykuł przypomina historię Politechniki Lwowskiej i jej katedr matematycznych w okresie 1844-1945. Omówieni są kierownicy katedr i niektórzy młodsi pracownicy, a także ich bliskie związki z lwowską szkoła matematyczną.
The article recalls the story of the Lvov Polytechnic and of mathematical chairs in the period 1844-1945. Recalled are all chairmen and some of their collaborators as well as their close relations with contributions of the Lvov School of Mathematics.
Źródło:
Antiquitates Mathematicae; 2014, 8
1898-5203
2353-8813
Pojawia się w:
Antiquitates Mathematicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wszystko zaczyna się od słów […]”. Filip David i Mirko Kovač: listy o wojnie w byłej Jugosławii
“Everything Begins with Words […].” Filip David and Mirko Kovač: Letters on War in Former Yugoslavia
Autorzy:
Maroszczuk, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699654.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Zagłada
ludobójstwo
czystka etniczna
Serbia
Chorwacja
Shoah
genocide
ethnic cleansing
Croatia
Opis:
In the essay the author analyses the problematics of genocide based on correspondence between Filip David and Mirko Kovač Kiedy kwitnie zło. Książka listów 1992–1995 (When evilflourishes. A book of letters 1992–1995) to later juxtapose it with studies on Shoah. She ponders the generational perspective of people whose lives were tarnished by the Nazi-Germany occupation (Filip David – born 1940, Mirko Kovač – born 1938). The article most of all aims at reconstructing the stances of the two authors of letters and showing genocide as a realm of incessant discussion, vague affects, unsystematized knowledge. The author undertakes an attempt to reconstruct only some of the topics and contexts accompanying the issues discussed in David’s and Kovač’s letters, particularly: the soul-searing descriptions of the Bosnian War of 1992–1995. She shows that the language facet of violence proves to be a challenge to reflecting on literature in the correspondence between the two intellectuals. When faced with the disintegration of hitherto social order in the former Yugoslavia, the nationalist discourse, as social studies and research on genocide suggest, prepares the ground for activation of violent behaviours, justifies them, and plays a key role in fomenting the genocidal repression. As a result of the said processes, the authorities create and reinforce nations’ cultural self-images, tighten the control over ethnic purity of collective identity,instigate conflicts between neighbours based on “the blood and soil myth,” cherry-pick the xenophobic discourse of the past, and force through with ethnical interpretations of culture.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 292-306
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakładnicy przeszłości
Hostages of the Past
Autorzy:
Juchniewicz, Andrzej Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016183.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Holocaust
Marianne Hirsch
postmemory
second generation
identity
Zagłada
postpamięć
drugie pokolenie
tożsamość
Opis:
Książka Anny Kuchty Wobec postpamięci. Tożsamość drugiego pokolenia po Holokauście w świetle zjawiska postpamięci na podstawie wybranych przykładów współczesnej polskiej literatury wspomnieniowej dotyczy narracji postmemorialnych, których autorzy mierzą się z przeszłością rodziców i próbują znaleźć własny sposób na opowiedzenie o żydowskiej tożsamości i Zagładzie. Badaczka pisze o uzależnieniu od przeszłości rodzica, przemocy werbalnej oraz braku porozumienia, które są konsekwencjami przebywania w otoczeniu ocalałych. Jej monografia ma szansę stać się jedną z ważniejszych książek na temat skutków Zagłady, które odczuwa drugie pokolenie. Krakowska literaturoznawczyni podzieliła pracę na dwie części. W pierwszej z nich objaśnia koncepcję pracy, definiuje terminy „postpamięć”, „tożsamość” oraz uzasadnia dobór tekstów. W drugiej szczegółowo analizuje osiem książek: Rodzinną historię lęku Agaty Tuszyńskiej, Goldiego. Apoteozę zwierzaczkowatości i Frascati. Apoteozę topografii Ewy Kuryluk, Utwór o Matce i Ojczyźnie Bożeny Keff, Włoskie szpilki i Szum Magdaleny Tulli, Fałszerzy pieprzu Moniki Sznajderman i Wyznanie Romana Grena.
Anna Kuchta’s book Wobec postpamięci. Tożsamość drugiego pokolenia po Holokauście w świetle zjawiska postpamięci na podstawie wybranych przykładów współczesnej polskiej literatury wspomnieniowej is devoted to postmemorial narratives, whose authors confront their parents’ past and attempt to find theirown narration about the Jewish identity and the Holocaust. Kuchta writes about being dependent on the parents’ past, verbal violence and lack of understanding, which are the consequences of being surrounded by survivors. Her book has a chance to become one of the most important contributions on the effects of the Holocaust on the second generation. The Cracow-based literary scholar divides her work into two parts. In the first one, she presents her framework of the book, explains the terms of postmemory and identity, and justifies her selection of texts. In the second one, she examines eight books: Rodzinna historia lęku by Agata Tuszyńska, Goldi. Apoteoza zwierzaczkowatości and Frascati. Apoteoza topografii by Ewa Kuryluk, Utwór o Matce i Ojczyźnie by Bożena Keff, Włoskie szpilki and Szum by Magdalena Tulli, Fałszerze pieprzu by Monika Sznajderman and Wyznanie by Roman Gren.
Źródło:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2021, 2 (4); 1-19
2719-5767
Pojawia się w:
Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ziemia otworzy usta”. O wyobraźni forensycznej Erny Rosenstein
“The Earth will open its mouth”. On Erna Rosenstein’s Forensic Imagination
Autorzy:
Juchniewicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699384.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Zagłada
Erna Rosenstein
zwrot forensyczny
afekt
morderstwo
Holocaust
forensic turn
affect
murder
Opis:
Investigating Erna Rosenstein’s poems containing partial accounts of her parents’ murder after their escape from the Lviv ghetto, this article proposes a reading founded on two categories – forensics and shock – and therefore departs from the principles put forward by historical narratives (including the meticulous reconstruction of facts and pedantic devotedness to their organisation typical of this genre, constructing such a story whose integrity would satisfy the reader whereas moral framework would set formal limits). Forensics – a strategy that emphasises the role of material traces – is related to the clarity of a process and the rise of a community. Intuitively, Rosenstein applies a quasi-crime story narrative to her poetry, which allows it to cross the distance usually separating the victims of the Shoah from a reader belonging to an entirely different reality. The presence of a mystery makes it possible for the murdered to become close to us once again thanks to the medium of a wounded body. Shock, in turn, is a category inherent in any attempt of reaching the unthinkable (that is, the events that have not been lived through or experienced directly). Moreover, it employs affective stimulation which engages a reader in anethical way. This article consists of three parts, whose division reflects the necessities of scrutinising Rosenstein’s relation to surrealism, exploring her strategy of influencing a reader by means of affect and mood, and probing her status of a precursor, visible in the autonomy granted to the nonhuman actants or her strives for domesticating entropy.  
Autor artykułu, śledząc powracające w poezji Erny Rosenstein fragmenty relacji o morderstwie rodziców po ucieczce z getta lwowskiego, proponuje porzucenie zasad charakterystycznych dla pisarstwa historycznego (m.in. skrupulatnej rekonstrukcji faktów i ich pedantycznego porządkowania w celu skonstruowania satysfakcjonującej odbiorcę opowieści o moralnym potencjale, który narzucałby ograniczenia formalne) w procesie interpretacji na rzecz dwóch kategorii: forensyczności i szoku. Forensyczność, dowartościowując materialne ślady, wiąże się również z jawnością procesu i konstytuowaniem wspólnoty. Poetka intuicyjnie wykorzystuje w poezji model narracji quasi-kryminalnej, dzięki czemu zmniejsza dystans między ofiarami Zagłady a czytelnikiem zanurzonym w innej rzeczywistości. Kryminalna zagadka sprawia, że zamordowani stają się na powrót bliscy ze względu na medium zranionego ciała. Szok natomiast odgrywa kluczową rolę w procesie obcowania z tym, co niepojmowalne (bo nieprzeżyte i niedoświadczone bezpośrednio). Aktywizuje czytelnika etycznie dzięki afektywnemu pobudzeniu. Trójdzielna struktura artykułu wynika z konieczności ustalenia związków poezji Rosenstein z surrealizmem, prześledzenia strategii jej oddziaływania na czytelnika (za sprawą afektu i nastroju) oraz odnotowania prekursorstwa poetki ze względu na autonomizację nie-ludzkich aktantów i podjęcie wyzwania oswojenia w sztuce i poezji procesu entropii.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 149-175
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ziemia otworzy usta”. O wyobraźni forensycznej Erny Rosenstein
“The Earth will open its mouth”. On Erna Rosenstein’s Forensic Imagination
Autorzy:
Juchniewicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699412.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Zagłada
Erna Rosenstein
zwrot forensyczny
afekt
morderstwo
Holocaust
forensic turn
affect
murder
Opis:
Investigating Erna Rosenstein’s poems containing partial accounts of her parents’ murder after their escape from the Lviv ghetto, this article proposes a reading founded on two categories – forensics and shock – and therefore departs from the principles put forward by historical narratives (including the meticulous reconstruction of facts and pedantic devotedness to their organisation typical of this genre, constructing such a story whose integrity would satisfy the reader whereas moral framework would set formal limits). Forensics – a strategy that emphasises the role of material traces – is related to the clarity of a process and the rise of a community. Intuitively, Rosenstein applies a quasi-crime story narrative to her poetry, which allows it to cross the distance usually separating the victims of the Shoah from a reader belonging to an entirely different reality. The presence of a mystery makes it possible for the murdered to become close to us once again thanks to the medium of a wounded body. Shock, in turn, is a category inherent in any attempt of reaching the unthinkable (that is, the events that have not been lived through or experienced directly). Moreover, it employs affective stimulation which engages a reader in anethical way. This article consists of three parts, whose division reflects the necessities of scrutinising Rosenstein’s relation to surrealism, exploring her strategy of influencing a reader by means of affect and mood, and probing her status of a precursor, visible in the autonomy granted to the nonhuman actants or her strives for domesticating entropy.  
Autor artykułu, śledząc powracające w poezji Erny Rosenstein fragmenty relacji o morderstwie rodziców po ucieczce z getta lwowskiego, proponuje porzucenie zasad charakterystycznych dla pisarstwa historycznego (m.in. skrupulatnej rekonstrukcji faktów i ich pedantycznego porządkowania w celu skonstruowania satysfakcjonującej odbiorcę opowieści o moralnym potencjale, który narzucałby ograniczenia formalne) w procesie interpretacji na rzecz dwóch kategorii: forensyczności i szoku. Forensyczność, dowartościowując materialne ślady, wiąże się również z jawnością procesu i konstytuowaniem wspólnoty. Poetka intuicyjnie wykorzystuje w poezji model narracji quasi-kryminalnej, dzięki czemu zmniejsza dystans między ofiarami Zagłady a czytelnikiem zanurzonym w innej rzeczywistości. Kryminalna zagadka sprawia, że zamordowani stają się na powrót bliscy ze względu na medium zranionego ciała. Szok natomiast odgrywa kluczową rolę w procesie obcowania z tym, co niepojmowalne (bo nieprzeżyte i niedoświadczone bezpośrednio). Aktywizuje czytelnika etycznie dzięki afektywnemu pobudzeniu. Trójdzielna struktura artykułu wynika z konieczności ustalenia związków poezji Rosenstein z surrealizmem, prześledzenia strategii jej oddziaływania na czytelnika (za sprawą afektu i nastroju) oraz odnotowania prekursorstwa poetki ze względu na autonomizację nie-ludzkich aktantów i podjęcie wyzwania oswojenia w sztuce i poezji procesu entropii.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 149-175
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cicho o Szoa. Tropy pamięci w wierszach Piotra Sommera
Silence about the Shoah. Tropes of Memory in Piotr Sommer’s Poetry
Autorzy:
Goczał, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699564.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Piotr Sommer
Zagłada
trauma
postpamięć
tropy pamięci
Holocaust
postmemory
tropes of memory
Opis:
The article is devoted to sui generis tropology of memory of the Shoah that can be discovered in Piotr Sommer’s poetry. In the works by the author of Pamiątki po nas, such memory is coded by means of discrete literary devices, but it seems to be an important source of experience written down in the texts. The author endeavours to construct a dynamic, internally varied model of the Sommerian “memorial poem”; her arguments are supported with notions taken from the theories of memory and its representation influential in contemporary humanities.
Artykuł poświęcony jest swoistej tropologii pamięci o Zagładzie, jaką odkryć można w poetyce Piotra Sommera. W twórczości autora Pamiątek po nas pamięć ta kodowana jest za pomocą dyskretnych zabiegów literackich, ale zdaje się stanowić ważne źródło zapisanego w tekstach doświadczenia. Autorka próbuje skonstruować dynamiczny, wewnętrznie zróżnicowany model Sommerowskiego „wiersza memorialnego”, precyzując wywód pojęciami zaczerpniętymi z istotnych dla współczesnej humanistyki teorii pamięci i jej reprezentacji.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 325-348
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zło trzeba dobrem nakrywać. O kulturowej, narodowej i religijnej zagładzie Tybetańczyków
Good Should Prevail over Evil. On Cultural, National, and Religious Extermination of the Tibetan People
Autorzy:
Grupińska, Hanka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699642.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Tybet
Tybetańczycy
zagłada Tybetańczyków
Tibet
Tibetan people
extermination of the Tibetan people
Opis:
Hanka Grupińska's text, "Good Should Prevail over Evil. On Cultural, National, and Religious Extermination of the Tibetan People"
Tekst Hanki Grupińskiej pt. Zło trzeba dobrem nakrywać. O kulturowej, narodowej i religijnej zagładzie Tybetańczyków
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 264-278
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Raporty z wyników finansowych procesu Zagłady. Przykład operacji „Reinhardt”
Reports on the financial results of the Holocaust. Example of Operation “Reinhardt”
Autorzy:
Turzyński, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1064911.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Księgowych w Polsce
Tematy:
rachunkowość
analiza dyskursu
Zagłada
operacja „Reinhardt”
accounting
discourse analysis
Holocaust
operation “Reinhardt”
Opis:
Purpose: The purpose of the article is to examine the accounting discourse, including the accounting language, used in financial reports from the Holocaust process on the example of Operation Reinhardt. Methodology/approach: Archival research was carried out. The approach to discourse analysis based on Foucault’s social theory was used. Findings: The language of the reports on the financial results of the Holocaust was adapted to the needs of the recipients of the information contained in these reports. Accounting discourse, including the language of the reports, was determined by the Nazi ideology. The issues of maintaining the secrecy of the looting carried out, the control and settlement functions of accounting, and the requirement of maintaining credibility were highlighted. The research on the language of accounting used in the reports on the financial results of the Holocaust shows that the dominant Nazi discourse shaped the content of the state-ments and reports, making the accounting practice consistent with the priorities of the Third Reich. Research limitations/implications: A limited amount of archival material has been preserved; hence the study covered a small number of reports on the financial results of the Holocaust. Originality/Value: The article contributes to research on the use of accounting for ideo-logical purposes. It is the first presentation of the problem of the influence of the Nazi dis-course on the language of reports on the financial results of the Holocaust.
Źródło:
Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości; 2021, 45(1); 93-111
1641-4381
2391-677X
Pojawia się w:
Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lekcje odwagi a pokusa milczenia
Lessons of Courage and the Temptation of Silence
Autorzy:
Koc, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1075486.pdf
Data publikacji:
2021-05-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Poles;
Jews;
Holocaust;
silence;
education;
citizenship
Polacy;
Żydzi;
Zagłada;
przemilczenia;
edukacja;
obywatelskość
Opis:
Artykuł opowiada o potrzebie przemyślenia na nowo sposobu opowiadania w szkole o relacjach polsko-żydowskich w kontekście Zagłady. Analiza nowych tekstów niefikcjonalnych przybliżających los Żydów w okupowanej Polsce oraz stosunek Polaków do tych dramatycznych wydarzeń, dawniej i dziś, autorstwa Anny Bikont, Mirosława Tryczyka oraz Marcina Kąckiego skłania do zastanowienia nad celowością takiej refleksji i sposobem jej urzeczywistniania. Zaproponowana w artykule koncepcja czytania egzystencjalnego, służąca kształtowaniu obywatelskiego sceptycyzmu wobec narracji omijającej tematy trudne i przemilczane, wydaje się cenną lekcją odwagi, potrzebną, by zmierzyć się z ksenofobią, dyskryminacją i językiem nienawiści we współczesnym świecie.
The article talks about the need to rethink the way of talking about Polish-Jewish relations in the context of the Holocaust at school. The analysis of the new non-fictional texts presenting the fate of Jews in occupied Poland and the attitude of Poles to these dramatic events in the past and today, by Anna Bikont, Mirosław Tryczyk and Marcin Kącki, prompts us to reflect on the purposefulness of such reflection and the way of its implementation. The concept of existential reading proposed in the article, serving to shape civic skepticism towards a narrative that avoids difficult and concealed topics, seems to be a valuable lesson of courage, needed to deal with xenophobia, discrimination and hate speech in the contemporary world.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2021, 13; 109-126
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies