Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Tołstoj" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Życie w imię Tołstoja. Szkic biograficzny Władimira G. Czertkowa (1854-1936)
Life in the Name of Tolstoy. The Biographical Sketches of Vladimir Čertkov (1854-1936)
Autorzy:
De Giorgi, Roberta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807098.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Tołstoj; Czertkow; biografia
Tołstoj; Czertkow; biography
Opis:
Artykuł zarysowuje biografię Władimira G. Czertkowa (1854-1936) na podstawie źródeł archiwalnych. Zarys ów przedstawia różne role, jakie Czertkow odgrywał w życiu wielkiego rosyjskiego pisarza Lwa N. Tołstoja. W.G. Czertkow był głównym interpretatorem jego doktryny moralnej, tzw. tołstoizmu. Sporządzał wersje robocze, publikował i tłumaczył jego pisma, był jego fotografem, redaktorem jego Dzieł w 90 tomach (1828-1858) i być może najbliższą mu w życiu osobą. Przedstawiony tu szkic biograficzny jest jedynie wstępnym zarysem historii przyjaźni między Lwem Tołstojem i Władimirem Czertkowem, jednej z najbardziej kontrowersyjnych i tajemniczych kart w życiu wielkiego pisarza rosyjskiego, wciąż jeszcze pełnej nieodkrytych tajemnic.
The biography of Vladimir G. Čertkov (1854-1936) is delineated here on the basis of archive sources. This outline accounts for the different roles he played in the life of the great Russian writer Lev N. Tolstoy. V.G. Čertkov was the main interpreter of his moral doctrine, the so-called tolstoyism. He drafted, published and translated his writings, was his photographer, the director of his Complete Works (1928-1858) and perhaps the closer person to him in life. This life profile is only a preliminary contribution to the history of the friendship between Lev Tolstoj e Vladimir Čertkov, one of the most intense and mysterious pages in the life of the great Russian writer, full of implications still being investigated.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 1; 119-131
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideał szczęścia rodzinnego w powieści „Szczęście rodzinne” Lwa N. Tołstoja
The Ideal of Family Happiness in "Family Happiness" by Lev N. Tolstoy
Autorzy:
Repoň, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311204.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Tołstoj Lew Nikołajewicz
Family Happiness
marriage
małżeństwo
Szczęście Rodzinne
Opis:
Szczęście rodzinne Lwa Tołstoja jest szczerym wyznaniem kobiety, której mimo miłości męża, zdrowych dzieci, wygodnego mieszkania, otaczającego ją piękna natury, czegoś w życiu brakuje. Tołstoj dokonuje szczegółowej analizy czynników wpływających na relacje między kobietą a mężczyzną oraz powodów wygasania między nimi miłości. Szuka przyczyn, winowajcy i sposobu na uratowanie związku małżeńskiego. W dziele tym Tołstoj w formie literackiej przedstawił klasyfikację relacji małżeńskich i odpowiedział na prawie wszystkie pytania nurtujące ludzkość. Jego zdaniem recepta na szczęście rodzinne jest prosta: „My wszyscy, ale przede wszystkim wy, kobiety, musicie na własnej skórze przeżyć cały bezsens życia, żeby wrócić do jego podstaw”, a potem „nowy sens miłości do dzieci i ojca waszych dzieci stworzy podwaliny drugiego, całkowicie jednak odmiennego szczęśliwego życia.“ Powieść Szczęście rodzinne stanowi zakończenie okresu ideologicznych i artystycznych poszukiwań Tołstoja, kiedy próbował uciec przed społecznym zamętem i znaleźć ratunek w sztuce, przyrodzie oraz w gospodarowaniu majątkiem. Powieść ta, oprócz intrygującej fabuły, ukazuje psychologiczne i moralne aspekty życia małżeńskiego. Wielu czytelników one zainteresują, innych oburzą i nie pozwolą zgodzić się z autorem, ale z całą pewnością nie pozostawią obojętnymi.
"Family Happiness" by Lev Tolstoy is an honest confession of a woman who, despite being beautiful and married, having children, a comfortable apartment, etc., feels the lack of something in her life. Tolstoy undertakes a profound analysis of the factors determining the relations between women and men, as well as the reasons for suppressing the love between them. He seeks for the reasons, the wrongdoers and the ways of rescuing marriages. In his work, Tolstoy in a literary form outlines a classification of marital relations and answers almost all the questions which have bothered mankind. In his view, the recipe for family happiness is simple: "We all – but, first of all, you women – have to personally experience the meaningless of life in order to return to its basis", and then: "a new sense of love for the children and the father of your children lays the foundations for another, totally different, happy life". Generally, the novel "Family Happiness" constitutes the end of Tolstoy’s ideological and artistic search period, when he tried to escape from a social muddle and find a rescue in art, nature and the management of his property. Apart from the intriguing plot, the novel provides an outline of the psychological and moral aspects of married life. Many readers will be interested in them, some will be outraged and unable to come to terms with the author, but, definitely, no one will remain indifferen
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2013, 8, 3; 314-321
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Tragedia”/„tragizm”/„tragiczność” w dyskursie krytycznym Walerego Gostomskiego
‘Tragedy’/‘pathos’/‘drama’ in Walery Gostomski’s critical discourse
Autorzy:
Kowalczuk, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012483.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Walery Gostomski
tragedia
Nietzsche
Tołstoj
etyka
tragedy
Tolstoy
ethics
Opis:
The present article analyses selected critical texts by Walery Gostomski, in which the terms ‘tragedy’/‘pathos’/‘drama’ are used in order to refer to the most significant, according to Gostomski, authors of ethical projects i.e. Friedrich Nietzsche and Leo Tolstoy. The abovementioned terms are employed by the critic according to the rules of the epoch, which means they are used interchangeably and therefore their ambivalence is attested. The abuse of the synonyms of ‘tragedy’, which both emphasizes its value and at the same time downgrades it, led to the aforementioned ambivalence. The contradictions in Nietzsche and Tolstoy’s thoughts shown in Gostomski’s texts prove for the critic the crisis of contemporary culture and destabilization of its components. References to ‘tragedy’/ ‘pathos’/‘drama’ on the one hand help to illustrate conceptual and axiological chaos and on the other, they stand as counterbalance to it, as they recall the criteria of world order as well as of verifying the quality of human experience all vested in the tradition.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.2; 47-68
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem jedności Tołstojowskiej koncepcji religii
The Problem of the Unity of Tolstoy’s Conception of Religion
Autorzy:
ROSZYK, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488720.pdf
Data publikacji:
2017-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
L. Tołstoj
religia
praktycyzm
S. Kierkegaard
L. Tolstoy
religion
practicism
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest kluczowy fragment Lwa Tołstoja filozofii religii, mianowicie jego koncepcja tego, czym w istocie jest religia. Analiza prac tego autora pokazuje, że przedstawił on dwie częściowo różne definicje: pierwszą, zgodnie z którą religia jest to ogólna praktyczna relacja jednostki do świata, oraz drugą, zgodnie z którą religia jest pewnym konkretnym stosunkiem do świata, mianowicie takim, w którym jednostka wykracza poza jednostkowe i grupowe ograniczenia i dąży zharmonizowania swojego życia z całością życia świata. Tekst przedstawia rekonstrukcję i analizę tych dwóch definicji, pokazując, że są one wersjami pewnej ogólniejszej, praktycystycznej koncepcji religii, jak również zestawia ewolucję poglądów Lwa Tołstoja z filozofią Sørena Kierkegaarda.
The present paper deals with the crucial element of Leo Tolstoy’s philosophy of religion, namely his conception of religion. A survey of his philosophical works shows that he presented partially different definitions: according to the first, religion is a general practical relationship of an individual to the world, and according to the second, it is a concrete attitude towards the world, namely one in which an individual goes beyond boundaries of her individual and communal identity, and tries to harmonize her life with the life of the whole world. The paper presents a reconstruction and analysis of both definitions, showing that they are versions of a broader, practicist conception of religion, and confronts Leo Tolstoy’s evolution with the philosophy of Søren Kierkegaard.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 4; 177-199
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ethics, Religion, and the Problem of Life: Tolstoy’s Influence on Wittgenstein’s Thinking about the Meaning of Life
Etyka, religia i problem życia: wpływ Tołstoja na myślenie Wittgensteina na temat sensu życia
Autorzy:
Roszyk, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232774.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wittgenstein
Tolstoy
ethics
meaning of life
religion
Tołstoj
etyka
sens życia
religia
Opis:
In this paper, I try to show to what extent Wittgenstein’s thinking about the problem of the meaning of life was influenced by Tolstoy. I begin with the problem of what Tolstoy’s writings, especially philosophical, Wittgenstein knew. Then I proceed to three areas of impact: (1) treating the question of the meaning of life as the central problem for philosophy, (2) defining Ethics in terms of the meaning of life, and (3) the idea that the solution of the problem of the meaning of life lies in a practical change, not in giving a theoretical answer, which in turn is broken down into three more specific ideas, namely that (3a) the question concerning the meaning of life is a pseudo-question, that (3b) this vanishing of the question is not yet the solution, and that (3c) the solution of the problem of life consists in taking a religious attitude towards the world. I try to show that in point 1 Wittgenstein accepted Tolstoy’s general idea, but gave it his own version, which in turn makes the definition of Ethics in terms of the meaning of life in point 2 understandable; whereas in point 3 Wittgenstein accepts Tolstoy’s ideas and tries to formulate them in his own way.
W niniejszym artykule staram się pokazać, jaki wpływ na myślenie Wittgensteina o zagadnieniu sensu życia wywarł Lew Tołstoj. Rozpoczynam od ustalenia, które pisma Tołstoja Wittgenstein znał. Dalej przechodzę do trzech obszarów wpływu: (1) ujmowania pytania o sens życia jako centralnego problemu filozoficznego, (2) definiowania Etyki za pomocą kategorii sensu życia oraz (3) idei, zgodnie z którą rozwiązanie problemu sensu życia polega na zmianie praktycznej, a nie udzieleniu teoretycznej odpowiedzi. Zagadnienie to z kolei składa się z trzech części: (3a) tezy, że pytanie dotyczące sensu życia jest pseudopytaniem, (3b) tezy, że zniknięcie pytania o sens nie jest jeszcze rozwiązaniem problemu oraz (3c) tezy, że rozwiązanie problemu sensu życia polega na przyjęciu religijnego nastawienia względem świata. Staram się pokazać, że w punkcie 1 Wittgenstein przejął pomysł Tołstoja, lecz poddał go pewnej korekcie, co wyjaśnia zabieg definicyjny wymieniony w punkcie 2, natomiast w punkcie 3 Wittgenstein akceptuje idee Tołstoja, starając się jedynie nadać im swoje własne sformułowanie.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 2; 129-146
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznany list Aleksieja Tołstoja do Gustawa Zielińskiego
The unknown letter of Aleksey Tolstoy to Gustaw Zieliński
Autorzy:
Wiśniewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080871.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Płockie
Tematy:
Aleksiej Tołstoj
Gustaw Zieliński
list
rękopis
idealizm
Aleksey Konstantinovich Tolstoy
letter
manuscript
idealism
Opis:
Artykuł zawiera francuskojęzyczny oryginał i polskie tłumaczenie listu Aleksieja Tołstoja (1817–1875) do Gustawa Zielińskiego (1809–1881). Rękopis przechowywany w Archiwum TNP nie był dotychczas publikowany. Jest świadectwem spotkania pisarzy w podróży, przychylnej opinii A. Tołstoja o poezjach właściciela Skępego i ich pokrewieństwie ideowym. Obaj obserwowali z niepokojem zyskujące popularność w drugiej połowie XIX w. prądy materialistyczne i nihilistyczne. W przetrwanie bliskich pisarzom „pięknych idei” (chrześcijańskiej etyki i romantycznego idealizmu) mocno wierzył właściciel Krasnego Rogu, podtrzymując na duchu niedawnego towarzysza podróży.
The article contains the original French and Polish translation of a letter from Aleksey Konstantinovich Tolstoy (1817–1875) to Gustaw Zieliński (1809–1881). The manuscript is kept in the Archives of Płock Scientific Society. It has not been published yet. This text is a testimony to the meeting of writers on a journey, A. Tolstoy’s favorable opinion of the poetry of G. Zieliński and the ideological proximity between them. They both observed with concern the materialistic and nihilistic trends, which grew in popularity in the second half of of the 19th century. A. Tolstoy firmly believed in the survival of the „beautiful ideas” (Christian ethics and romantic idealism), keeping up the spirits of his recent travel companion.
Źródło:
Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2022, 1(270); 3-6
0029-389X
Pojawia się w:
Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maciej Artur SOSNOWSKI, Pokochać dialektykę
Autorzy:
Kącka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437586.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Søren Kierkegaard
Georg Wilhelm Friedrich Hegel
Lew Tołstoj
idea/definicja miłości
dialektyka
powtórzenie
zapośredniczenie
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2012, 2, 2; 431-438
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z żywotów świętych Bolesława Prusa jako legenda o niezbadanych wyrokach Boskich
Autorzy:
Narolska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694921.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
dziwne sądy Boże
legenda
folklor
Prus
Tołstoj
Witkiewicz
God’s mysterious ways
legend
folklore
Tolstoy
Opis:
Pochodząca z roku 1891 nowela Prusa pt. Z żywotów świętych zawiera wspólny dla hagiografii i folkloru motyw „dziwnych sądów Bożych”. Motyw jest obecny w utworze Lwa Tołstoja Czym żyją ludzie (1881), tłumaczonym przez Stanisława Witkiewicza w roku 1892, a także w Sabałowej bajce Henryka Sienkiewicza z roku 1889. Legenda Prusa nie jest nieznacznie zmienionym zapisem opowiadana ludowego, ale wykorzystaniem znanego z opowieści ludowych motywu jako podstawy oryginalnego utworu. Autor uwydatnił tu – podobnie jak wcześniej Tołstoj, a później Witkiewicz – ideę miłości bliźniego oraz wzbogacił przesłanie o pozytywistyczną ideę użyteczności społecznej.
Prus’s 1891 novella Lives of Saints (Z żywotów świętych) contains the motif of “God’s mysterious ways,” common to hagiography and folklore. The motif is present in Leo Tolstoy’s What Men Live By (1881), translated into Polish in 1892 by Stanisław Witkiewicz, and in Henryk Sienkiewicz’s 1889 Sabała’s Tale (Sabałowa bajka). Prus’s legend is not a slight reworking of a folk tale but a case of a motif known from folk tales being used as the basis of an original work. Like Tolstoy and Witkiewicz later, Prus highlights the idea of the love of one’s neighbour and extends the message to include the positivist idea of social utility.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2018, 62, 6
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karenin’s ears, Grinevitch’s fingernails
Uszy Karenina, paznokcie Hryniewicza
Autorzy:
Kraskowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27322382.pdf
Data publikacji:
2023-04-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
bodily detail
rereading
realism
mimesis
trompe l’oeil
Nabokov
Tolstoy
detal korporalny
lektura wielokrotna
realizm
Tołstoj
Opis:
Artykuł dotyczy obecności i funkcji detali korporalnych w Annie Kareninie Lwa Tołstoja. Przez detal korporalny rozumie się tu pojedynczy fragment ludzkiej zewnętrzności cielesnej (np. ucho, dłoń, palec, paznokieć, kark, łydkę, kosmyk włosów) postrzegany przez postacie ze świata przedstawionego utworu i/lub przez auktorialnego narratora. Istotnym punktem odniesienia dla analiz i interpretacji przeprowadzonych w artykule jest styl lektury proponowany przez Vladimira Nabokova w jego akademickich wykładach o literaturze oraz przedstawiona przez Kazimierza Bartoszyńskiego teoria lektury wielokrotnej.
The article focuses on the presence and function of bodily details in Leo Tolstoy’s Anna Karenina. The bodily detail is defined as a single part of the human body (e.g., the ear, the hand, the finger, the nail, the nape of the neck, the calf, a lock of hair) that is noticed by the characters in the novel and/or by the auctorial narrator. An important point of reference for the analyzes and interpretations is the style of reading proposed by Vladimir Nabokov in his lectures on literature and Kazimierz Bartoszyński’s theory of rereading.
Źródło:
Forum Poetyki; 2022, 30; 88-97 (eng); 88-97 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov jako wykładowca literatury
Vladimir Nabokov as Literature Professor
Autorzy:
Grygiel, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879601.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Nabokov
wykłady
literatura rosyjska
literatura europejska
Dostojewski
Gogol
Tołstoj
Czechow
lectures
Russian literature
European literature
Dostoyevsky
Tolstoy
Chekhov
Opis:
Vladimir Nabokov podjął pracę wykładowcy akademickiego po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych, gdzie wykładał na Wellesley College i Uniwersytecie Cornella literaturę europejską i literaturę rosyjską. W swoich wykładach pisarz zaprezentował kategoryczne i kontrowersyjne opinie na temat literatury, podzielił ją na arcydzieła i utwory, jego zdaniem mierne, stworzył hierarchię literacką, wynikającą z osobistych autorskich przekonań i upodobań. W literaturze rosyjskiej zachwalał twórczość M. Gogola, L. Tołstoja i A. Czechowa, negatywnie ocenił dorobek F. Dostojewskiego i M. Gorkiego. Z literatury europejskiej wyróżnił wybrane dzieła M. Prousta, J. Joyce’a i G. Flauberta, w każdym wypadku wskazywał na wartości kluczowe dla swojego dorobku, metody znamienne dla całej swojej prozy. Wykłady Nabokova stanowią nierozerwalną część jego dokonań literackich, są wykładnią literackiej filozofii pisarza. Владимир Набоков – профессор литературы Владимир Набоков стал преподавателем литературы после переезда в США, где читал лекции в колледже Уэлсли и Корнеллском университете по русской и зарубежной литературах. В своих лекциях писатель представил твердые и спорные суждения на литературу, разделяя ее на шедевры, и, по его мнению, посредственные произведения, сочинил литературную иерархию как результат собственных авторских взглядов и симпатий. В русской литературе восхищался творчеством Н. Гоголя, Л. Толстого и А. Чехова, отрицательно высказывался на тему достижений Ф. Достоевского и М. Горького. В зарубежной европейской литературе подчеркивал значение выбранных произведений М. Пруста, Д. Джойса и Г. Флобера, в каждом случае определяя ключевые ценности и значительные методы для своего прозаического творчества. Лекции Набокова составляют неотделимую часть его творческого наследия, являются интерпретацией литературной философии писателя.
When he arrived to the United States Vladimir Nabokov took a job as the university lecturer at Wellesley College and Cornell University. He taught Russian and European literature. In his lectures he presented a categorical and controversial opinions on literature, he divided it into masterpieces and works. In his opinion he created a hierarchy of literary resulted from his personal beliefs and preferences. In Russian literature, he praised works of M. Gogol, L. Tolstoy and Chekhov. He negatively assessed the achievements of F. Dostoevsky and M. Gorky. In the European literature he singled selected works of Marcel Proust, Joyce J. and G. Flaubert. In any case he pointed to the key values for his Works and methods characteristic of all his prose. Nabokov's lectures are the integral part of his literary achievements and they are writer’s literary philosophy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 7; 137-147
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog z klasyką. Sonieczka Ludmiły Ulickiej i Sonia Tatiany Tołstoj
Autorzy:
Ziomek, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520337.pdf
Data publikacji:
2023-12-18
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
literatura rosyjska
Sofia
sofiologia
Tatiana Tołstoj
Ludmiła Ulicka
Russian Literature
Sophia
Sophiology
Tatyana Tolstaya
Lyudmila Evgenyevna Ulitskaya
Opis:
The aim of the present article is to analyse the intertextual contexts invoked by the titles of two works: Tatyana Tolstaya’s Sonia and Lyudmila Ulitskaya’s Sonechka. The name of the protagonists on the one hand refers the reader to the ideal of So phia – the Eternal Feminine, which appeared in Russian culture through the influ ence exerted by the philosophy of Vladimir Solovyov, and on the other hand in vokes the model of femininity that appeared in Russian literature primarily thanks to Sonya Marmeladov, who embodies humility, kindness, forgiveness, and the ready embrace of suffering. Juxtaposing these two images in the works analysed creates an interesting dialogue within the philosophical-literary tradition.
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 41, 2; 165-177
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Protest, którego nie było – „Spotkanie" Antoniego Czechowa
A protest that never happened – Anton Chekhov’s "An Encounter"
Протест, которого не было – «Встреча» Антона Чехова
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920672.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Чехов
Толстой
непротивление злу насилием
протест
Czechow
Tołstoj
niesprzeciwianie się złu siłą
protest
Chekhov
Tolstoy
non-resistance to evil by violence
Opis:
Przedmiotem analizy w niniejszym artykule jest temat protestu w utworze Spotkanie. Należy on do cyklu opowiadań, w których Czechow odnosi się do myśli Lwa Tołstoja, przede wszystkim do idei niesprzeciwiania się złu siłą. Autor pokazuje wpływ idei na dwóch prostych ludzi – chłopa Jefrema i złodzieja Kuźmę. Jefrem, który nie sprzeciwia się złu siłą po kradzieży, wpływa na Kuźmę, ale ten nie żałuje długo tego, co zrobił i prędko wraca do poprzedniego życia. Taka forma protestu w utworze Czechowa okazuje się niepełna – powoduje nienaturalne zachowania i nie może stworzyć trwałych relacji międzyludzkich w społeczeństwie, w którym brakuje wsparcia wychowawczego, medycznego oraz moralno-religijnego.
Предметом анализа в настоящей статье является тема протеста в произведении Встреча. Оно принадлежит к циклу рассказов, в которых Чехов ссылается на мысли Льва Толстого — главным образом на идею непротивления злу насилием. Автор показывает, как данная идея воздействовала на жизнь двух простых людей — крестьянина Ефрема и вора Кузьмы. Ефрем, не про-тивясь злу насилием после кражи, влияет на Кузьму, но тот не долго жалеет о содеянном, а быстро возвращается к прежней жизни. Данная форма протеста в произведении Чехова оказывается неполноценной — является причиной ненатуральных поведений, и не может создать прочных межличностных связей в обществе, в котором не хватает воспитательной, медицинской и морально-религиозной поддержки.
In his article, Artur Sadecki analyses the theme of protest in Anton Chekhov’s short story An Encounter. This story belongs to a cycle of stories in which Chekhov refers to Leo Tolstoy’s thoughts, chiefly to the principle of nonresistance: the refusal to violently resist evil. Sadecki shows how this idea has affected the lives of two ordinary people: the peasant Ephraim and the thief Kuzma. Ephraim’s refusal to use violence after the theft influences Kuzma, but the latter takes a long time to regret his deed and soon returns to his former life. In Chekhov’s fiction, this form of protest turns out to be incomplete; it causes people to act unnaturally and fails to create strong interpersonal ties in a society that offers individuals no educational, medical or moral-religious support.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2021, 31; 1-17
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies