Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

The Effect of Pet Therapy Concurrent with Common Medication on Positive, Negative, Cognitive and Motor Symptoms of Schizophrenia: A randomized control trial

Autorzy:

Nazarian, Zahra
Rezaei, Omid
Armoon, Bahram
Banihashem, Seyedshahab
Hamideh, Mostafa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2127431.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

pet therapy
positive symptoms of schizophrenia
negative symptoms of schizophrenia
cognitive symptoms of schizophrenia
motor symptoms of schizophrenia

Opis:

Background: Pet therapy could help individuals improve their emotions; and physical and mental health. It also could be effective in the treatment of pain, anxiety, depression, and fatigue. The aim of this study was to determine the effectiveness of pet therapy, concurrent with common medication on positive, negative, cognitive and motor symptoms of schizophrenia. Methods: This was a randomized control trial. Statistical population of the current study included all patients who were admitted to the Razi Psychiatric Center of Tehran and received a diagnosis of schizophrenia based on a clinical interview and DSM criteria by a psychiatrist. Thirty six patients were recruited using snowball sampling. Members of the experimental group were transported by a bus to that spot at 9 a.m on the planned days, in the company of the researcher and a nurse. Patients gave care of the rabbits (including feeding, tidying their cages, moving their cages) for 24 sessions of 90 minutes, three days per week during autumn 2016. The One-way covariance test was also used to evaluate effects of Pet therapy on positive, negative, cognitive and motor symptoms of schizophrenia. Results: finding indicated that considering scores of pre-test for positive, negative and cognitive symptoms, there is a significant difference between the two controls and experimental groups, respectively, (F = 17.04, p < 0.05), (F = 17.39, p < 0.05), (F = 152.12, p < 0.05). Conclusion: Pet therapy could be successfully applied by parents, psychologists and care givers of these patients. We suggest using pet therapy for treatment of other psychiatric disorders as well and preferably like dogs and cats.

Źródło:

Polish Psychological Bulletin; 2018, 49, 2; 200-206
0079-2993

Pojawia się w:

Polish Psychological Bulletin

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Wpływ wybranych czynników na sposób postrzegania osób chorych na schizofrenię
The influence of selected factors on the perception of people with schizophrenia

Autorzy:

Górniak, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1029592.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku

Tematy:

schizophrenia
perception

Opis:

Introduction. Schizophrenia is a mental disorder that requires long-term treatment. Lack of support from the environment and stigmatisation intensify the consequences of the disease. Aim. The purpose of this master’s dissertation is the analysis of how professionally active nurses and nursing students of bachelor degree perceive patients suffering for schizophrenia. Material and methods. For this master’s dissertation a diagnistic survey and a questionnaire were used. The interviewees had to give answers to questions. The questionnaire contained twenty-three questions. Conclusions. In nursing profession work experience does not have significant influence on the change of perception of patients suffering from schizophrenia. However, the level of education affects the perception of patients suffering from schizophrenia. The frequency of interaction with schizophrenia patients has got significant impact on how they are perceived.
Wstęp. Schizofrenia jest chorobą psychiczną, która wymagająca długofalowego leczenia. Brak wsparcia ze strony otoczenia oraz stygmatyzacja potęgują konsekwencje choroby. Cel. Celem niniejszej pracy jest analiza postrzegania osób chorych na schizofrenię przez studentów studiów licencjackich na kierunku pielęgniarstwo oraz pielęgniarki czynne zawodowo. Materiał i metody. Dla potrzeb pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego i technikę ankiety. Kwestionariusz zawierał dwadzieścia trzy pytania. Wnioski. W zawodzie pielęgniarki doświadczenie zawodowe nie ma istotnego wpływu na zmianę postrzegania osób chorych na schizofrenię. W zawodzie pielęgniarki poziom wykształcenia ma istotny wpływ na postrzeganie osób chorych na schizofrenię. Częstotliwość spotkań z chorymi na schizofrenię ma istotny wpływ na sposób ich postrzegania.

Źródło:

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2018, 3, 1; 39-62
2451-1846

Pojawia się w:

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Effectiveness of psycho-education on knowledge regarding schizophrenia and caregivers’ burden among caregivers of patients with schizophrenia – a randomized controlled trial

Autorzy:

Thimmajja, Sunanda Govinder
Rathinasamy, Eilean Victoria Lazarus

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/552015.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych

Tematy:

schizophrenia
caregivers
education.

Opis:

Background. Schizophrenia is one of the commonly occurring disorders, often causing a high degree of disability to the patients, as well as being stressful to the caregivers. Objectives. To find the efficacy of psycho-education on knowledge regarding schizophrenia among caregivers and reducing their level of burden. Material and methods. A randomized controlled trial was used to assess the effectiveness of psycho-education among caregivers of patients with schizophrenia. This study was conducted at a selected state government mental hospital in Karnataka, India. 350 caregivers were randomly assigned to study (n = 175) and control groups (n = 175). Both the group subjects were initially assessed for knowledge and burden. The study group caregivers participated in one or two psycho-education sessions with routine nursing care. Control group subjects received routine care in the hospital. Post-intervention assessment was done at the end of one-month and three-month intervals. Results. At pre-test, the study group caregivers’ mean knowledge scores were mean = 22.93, SD = 17.03, which was improved to mean = 85.90, SD = 9.51 at the one-month follow-up and mean = 97.94, SD = 4.41 at the three-month follow-up. This improvement was statistically significant at a 0.01 level when compared to control group caregivers. The study group caregivers’ mean burden scores that were initially recorded at pre-test mean = 82.37, SD = 10.40 reduced to mean = 49.13, SD = 8.28 at the one-month follow-up and mean = 40.86, SD = 6.27 at the three-month follow-up. This improvement was statistically significant at a 0.01 level when compared to control group caregivers. Conclusions. The study group caregivers showed an improvement in knowledge gain and a reduction in care burden. The present study findings provided evidence for the role of psycho-education intervention in reducing care burden among caregivers of patients with schizophrenia and was also found effective in caring for their relatives with appropriate knowledge

Źródło:

Family Medicine & Primary Care Review; 2019, 2; 104-111
1734-3402

Pojawia się w:

Family Medicine & Primary Care Review

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Phenomenological and Psychodynamic Understanding of Schizophrenia (Silvano Arieti, Eugène Minkowski)

Autorzy:

Szałek, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/430375.pdf

Data publikacji:

2015-03-01

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

psychoanalysis
phenomenology
schizophrenia

Opis:

Schizophrenia still poses the greatest theoretical problems in contemporary psychopathology. These problems should be investigated through the works of authors who deal with schizophrenia representing different psychological theories. The author takes into consideration psychoanalytic and phenomenological point of view. The statements of those theories are encountered in the field of humanistic psychology.

Źródło:

Polish Psychological Bulletin; 2015, 46, 1; 112-121
0079-2993

Pojawia się w:

Polish Psychological Bulletin

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Obraz brzemienia rodziny z osobą chorą na schizofrenię
Family burden in schizophrenia

Autorzy:

Chuchra, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2128560.pdf

Data publikacji:

2019-03-28

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

schizophrenia
family burden

Opis:

Naukowe zainteresowanie rodziną chorych na schizofrenię ma swoistą historię. W latach czterdziestych w systemie rodzinnym upatrywano główną przyczynę tej choroby. Obwinianie rodziny za spowodowanie choroby przerodziło się następnie w oskarżanie o powodowanie jej nawrotów. Akcentowane obecnie teorie genetyczne także nie rozwiązują problemu, gdyż rodzice czują się winni z powodu swoich genów. Z czasem zaczęto dostrzegać, że rodzina dźwiga materialne, emocjonalne i społeczne konsekwencje choroby, a ciężar opieki nad chorym nazwano „brzemieniem rodziny”. W tym kontekście doszło do rozwoju tendencji przeciwstawnych, nastawionych na niesienie pomocy i wsparcia rodzinom z chorym na schizofrenię. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie, jak trudnym i złożonym problemem jest życie z człowiekiem chorym psychicznie w rodzinie. Artykuł składa się z dwóch części; w pierwszej nakreślono ogólnie funkcjonowanie rodziny w sytuacji zachorowania jednego z jej członków, w drugiej natomiast przybliżono rozumienie brzemienia i czynników z nim związanych.
Scientific interest in the families of schizophrenic people has had a history of its own. In 1940’s, the family was considered to be the main factor responsible for the illness. Blaming the family was later replaced by accusing it of causing relapses. Genetic theories which are being propagated currently do not seem to solve the problem either, as the parents may feel guilty for their genetic load. With the course of time, it has become clear that the family bears the material, emotional and social consequences of the disease, and the responsibility of providing care for the ill has been termed “family burden”. This stance gave birth to various tendencies aimed at helping and supporting the families of people with schizophrenia. The objective of this article is to demonstrate the difficulty and complexity of families providing care for a family member with schizophrenia. The article consists of 2 parts: the first one outlines the general family functioning in families providing care for a family member with schizophrenia and the second one aims at characterizing the burden and related factors.

Źródło:

Roczniki Psychologiczne; 2009, 12, 2; 103-128
1507-7888

Pojawia się w:

Roczniki Psychologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Opieka nad dzieckiem ze schizofrenią paranoidalną oraz padaczką w szkole – studium przypadku
Care-taking of the Paranoid Schizophrenia and Epilepsy Suffering Children in School Environment – Case Study

Autorzy:

Komorowska, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1029052.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku

Tematy:

schizophrenia
epilepsy
childcare
school.

Opis:

Introduction. Schizophrenia is a brain disorder that poses a great challenge for modern psychiatry. It is still very difficult to clearly identify the etiopathogenesis of this illness in case of both adults and children. Epilepsy comes as the neurological disorder of childhood and adolescence stage as its onset starts not later than till the age of 19; it also quite often occurs in the first period of human’s life. Aim. This paper aims to present various methods of care-taking of children with paranoid schizophrenia and epilepsy in their school environment, and provide methods for successful coping with any difficulties encountered in case of mentally ill children. Case presentation. A twelve-year boy born on 28 July 2004 diagnosed with paranoid schizophrenia and epilepsy. The treatment started in 2013 when first disturbing symptoms were noticed. His health problems make it extremely difficult for him to attend school. He can take part in regular classes or individual classes in a separate room. Discussion. The causes of schizophrenia among children are very complex. The illness may be triggered by biological factors, for example changes occurring in the brain or abnormal activity of neurotransmitters; genetic factors, especially when a member of the family or a close relative suffered from the illness; but also community factors are crucial..The primary method for treating schizophrenia, occurring in children, is the use of drugs and therapeutic interactions. Conclusions. Children with schizophrenia or epilepsy are susceptible to social exclusion due to their behaviour differences. It most often happens that the children suffering from psychical disorders are isolated by their parents which triggers their anxiety and fears. The parents undergo severe stress referring to the child’s illness. Psychological and pedagogical counselling centres, the school-based psychologists or pedagogy therapists, as well as teachers cooperating directly with the ill children play a vital role in assisting the parents in understanding the problem and coping with it.
Wstęp. Schizofrenia jest chorobą, która stanowi duże wyzwanie dla psychiatrii. Do dnia dzisiejszego trudno określić jednoznacznie etiopatogenezę tej choroby u osób dorosłych, jak i również u dzieci. Padaczka jest chorobą neurologiczną, najczęstszą wieku dziecięcego, bo aż w 75 % początek tej choroby przypada na okres do 19 roku życia. Bardzo często występuje już w pierwszym okresie życia. Cel. Celem pracy jest przedstawienie opieki nad dzieckiem ze schizofrenią paranoidalną oraz padaczką w szkole oraz ukazanie sposobów umiejętnego radzenia sobie z trudnościami napotykanymi u dzieci z zaburzeniami psychicznymi. Prezentacja przypadku. Chłopiec, lat 12, data urodzenia 28 kwietnia 2004 roku. Rozpoznanie schizofrenia paranoidalna oraz padaczka. Leczony od 2013 roku. Pierwsze objawy niepokojące występujące u chłopca, pod względem zachowania zaobserwowano w 2013 roku. Stan zdrowia chłopca znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły, uczeń może brać udział w obowiązkowych zajęciach edukacyjnych organizowanych z oddziałem w szkole lub indywidualne w odrębnym pomieszczeniu w szkole. Dyskusja. Przyczyny schizofrenii u dzieci są złożone. Do zachorowania może dojść w wyniku wspólnego działania biologicznych czynników jak: zmian zachodzących w budowie anatomicznej mózgu czy nieprawidłowego działania neuroprzekaźników, genetycznych czynników, które zwiększają ryzyko zachorowania w momencie gdy na schizofrenię choruje członek rodziny bądź bliski krewny, a także czynniki psychogenne oraz środowiskowe. Podstawową metodą leczenia schizofrenii występującej u dzieci jest zastosowanie leków, a także oddziaływań terapeutycznych. Wnioski. Dzieci chore na schizofrenię i padaczkę w okresie szkolnym są narażone na wykluczenie społeczne, ze względu na odmienność w swoim zachowaniu. Dzieci z zaburzeniami psychicznymi niejednokrotnie są izolowane przez rodziców, co potęguję ich stany napięcia, lęki. Rodzice przezywają silny stres z chorobą dziecka. Dużą rolę w rozumieniu problemu i uświadomieniu rodziców o problemach ich dzieci stanowią poradnie psychologiczno-pedagogiczne oraz psycholog lub pedagog szkolny, a także nauczyciele współpracujący bezpośrednio z chorymi dziećmi.

Źródło:

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2016, 1, 3; 60-70
2451-1846

Pojawia się w:

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Problem samobójstw w perspektywie psychiatrycznej i psychologicznej
The problem of suicide from the psychiatric and psychological perspective

Autorzy:

Raniszewska-Wyrwa, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2139700.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

suicide
depression
schizophrenia
psychology
psychiatry

Opis:

Suicide is a type of behaviour which assumes the need of overcoming the instinct of self-preservation, as well as overcoming the natural fear of death; it is therefore an act which is in contradiction with basic human instincts. Scientists looking for the answer to the question, what makes people decide that they want to end their life, focus on different aspects of the problem, and as a consequence it is possible to distinguish several directions of suicidal behaviour analysis; they include, among others, psychiatric and psychological directions. Psychiatry analyses suicide in the context of psychological disorders of a person. Psychology studies self-destructive behaviours with particular focus on human psychology, motivation, personality and consciousness of the made decision. Findings of those sciences will be the subject of this article.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica; 2010, 14; 45-62
2353-4842

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Zaburzenia dyskursu w schizofrenii
Discourse disorders experienced by people with schizophrenia

Autorzy:

Tomaszuk-Wieczorek, Renata
Larysz, Dawid

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/667372.pdf

Data publikacji:

2013-01-01

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

schizophrenia
schizophrenic speech
discourse
speech disorder

Opis:

The main aim of the article is to show a spectrum of problems experienced by people with schizophrenia, which emerges as communication disorders. In the area of problems, etiology of the disease and its impact on the discourse are taken into account. The occurrence of disturbed areas of communication outlines a language model which may appear among people with schizophrenia.

Źródło:

Logopedia Silesiana; 2013, Logoepdia Silesiana nr 2; 60-72
2300-5246
2391-4297

Pojawia się w:

Logopedia Silesiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Antidepressant-like and anxiolytic-like activity of a novel indoleamine derivative ADN -2013 in rodents

Autorzy:

Wasik, Anna
Partyka, Anna
Jastrzębska-Więsek, Magdalena
Kołaczkowski, Marcin
Wesołowska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1033808.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Umea Shinoda-Kuracejo

Tematy:

antidepressant
antipsychotic
anxiolytic
mice
rats
schizophrenia

Opis:

A novel indolamine derivative, ADN-2013, has been proved to possess a preclinical activity profile appropriate for the treatment of behavioral and psychological symptoms of dementia. Its antidepressant and anxiolytic properties have been examined in rat and mice models. The receptor mechanisms underlying the antidepressant properties of ADN-2013 have also been elucidated. ADN-2013 significantly shortened the immobility time measured in the forced swim test in mice and rats, producing an effect that was abolished by the dopamine D1-receptor antagonist SCH 23390 in rats. Moreover, ADN-2013 evoked anxiolytic-like activity in both “conditional” and “unconditional” anxiety-like paradigms in mice and rats. From these results, it is likely that direct antagonism toward serotonin 5-HT6 receptors and an indirect effect of dopamine, acting mostly via D1-like receptors, may be involved in the antidepressant action of ADN-2013. However, the partial agonist activity of ADN-2013 toward D2 receptors, observed in in vitro studies, might also contribute to this effect.

Źródło:

Medicina Internacia Revuo; 2017, 28, 108; 152-162
0465-5435

Pojawia się w:

Medicina Internacia Revuo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

The role of vasopressin in the activity of the central nervous system and in the pathogenesis and therapy of schizophrenia

Autorzy:

Poleszak, Julita
Szabat, Marta
Boreński, Grzegorz
Wójcik, Magdalena
Złakowska, Paula
Milanowska, Joanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1076057.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN

Tematy:

central nervous system
pathogenesis
schizophrenia
vasopressin

Opis:

Vasopressin - pituitary neurohormone, in addition to the essential role of which is to regulate blood pressure and affecting the body's water balance, it is involved in other processes such as social behaviour, memory processes and learning. It also plays an important role in modulating anxiety. This hormone seems indispensable for the creation of proper social interactions, and its low plasma levels correlate with the dysfunction of interpersonal relationships. In this article, we review and summarize the studies on the role of vasopressin in the pathogenesis and therapy of schizophrenia. Despite some potential limitations in peer-reviewed studies, the literature suggests the potential role of vasopressin in the pathogenesis of schizophrenia and the possible therapeutic application in this psychiatric disorder.

Źródło:

World Scientific News; 2019, 117; 137-146
2392-2192

Pojawia się w:

World Scientific News

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Employment in schizophrenia –students’ point of view

Autorzy:

Zaprutko, Tomasz
Kopciuch, Dorota
Sawicka, Dominika
Majchrzycka, Blanka
Nowak, Michał
Michalak, Michał
Kus, Krzysztof
Nowakowska, Elżbieta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/895547.pdf

Data publikacji:

2018-06-30

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne

Tematy:

schizophrenia
students
employment
European Union
opinions

Opis:

Schizophrenia is a serious mental disorder and has a huge economic burden related to direct and indirect costs. Direct costs include such expenditure as hospitalization. Indirect costs, however, result mostly from the loss of productivity. Although patients are frequently interested in job opportunities, unemployment is widespread among them. Thus, we evaluated opinions of medical universities students’ concerning situation on the labor market among those in the remission stage of schizophrenia. The study was carried out between October 2015 and October 2016 in Poland and other European Union countries using a self designed questionnaire. The study tool consisting of five questions was distributed to students by direct contact and via the Internet. Of a 5200 distributed sheets, we received 1036 questionnaires and 942 were finally analyzed. In the students’ opinion, patients are generally interested in finding a job but they are afraid coming back to work. Although unemployment is common among patients with schizophrenia, the number of patients capable of working is significantly higher than the number of those actually employed. According to results of the study, getting a job might be effectively supported by non-pharmacological interventions. Considering the noticeably higher number of patients capable of working compared to those employed, development of employment possibilities should be a priority for mental health care decision makers. It should lead to reduction of the patients’ concerns related to looking for a job. Moreover, comprehensive treatment could reduce the economic burden of schizophrenia.

Źródło:

Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research; 2018, 75, 3; 813-818
0001-6837
2353-5288

Pojawia się w:

Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Sociodemographic determinants of the quality of life in patients with schizophrenia

Autorzy:

Makara-Studzińska, Marta
Wołyniak, Małgorzata
Partyka, Iwona

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/551891.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych

Tematy:

quality of life
schizophrenia sociodemographic determinants

Źródło:

Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 1; 52-57
1734-3402

Pojawia się w:

Family Medicine & Primary Care Review

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Maladaptive schemas, coping with stress and burden of care in caregivers of individuals with schizophrenia. Preliminary study
Nieadaptacyjne schematy poznawcze, radzenie sobie ze stresem a poziom obciążenia u opiekunów osób ze schizofrenią. Doniesienie wstępne

Autorzy:

Siewierska, Joanna
Chodkiewicz, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942006.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

burden of care
maladaptive schemas
schizophrenia

Opis:

Purpose: The study is an attempt at describing the psychological characteristics of caregivers of relatives with schizophrenia which contribute to deepening or reducing the negative consequences of care. The study examines the relationship between the burden of care and maladaptive cognitive schemas and strategies of coping with stress used by the caregivers. Exploring this problem area may be important for the planning and implementation of support programs for people caring for relatives with mental illness. Material and methods: Thirty caregivers of relatives with schizophrenia completed a questionnaire set comprising the Zarit Burden Interview, the Mini-COPE, the Young Schema Questionnaire – Short Form 3 (YSQ-S3-PL) and a sociodemographic sheet. Results: Significant relationships were found between burden of care and sociodemographic indicators, maladaptive schemas and adaptive/non-adaptive coping strategies. Especially, caregivers of family members with schizophrenia which is associated with depression and/or alcohol dependence are more likely to report the burden of caring for individuals with schizophrenia than those with somatic comorbidities. Higher burden of care characterises caregivers who have a higher level of eight out of 18 maladaptive schemas and less frequently use active coping with stress. Correlations between maladaptive schemas and coping strategies have also been obtained. Conclusions: In  working with carers of relatives with schizophrenia, special attention should be paid to the coexistence of other disorders like depression or alcohol abuse. Moreover, the work should be focused on maladaptive schemas in caregivers, which can block their use of adaptive strategies of coping with stress.
Cel: W badaniu analizowano związek między odczuwanym przez opiekunów osób chorych na schizofrenię ciężarem opieki a posiadanymi przez nich nieadaptacyjnymi schematami poznawczymi w ujęciu Younga i współpracowników oraz strategiami radzenia sobie ze stresem. Poznanie tego obszaru problemowego może być ważne dla planowania i wdrażania programów wsparcia dla osób opiekujących się krewnymi chorującymi psychicznie. Materiał i metody: Trzydziestu opiekunów krewnych chorych na schizofrenię wypełniło ankietę socjodemograficzną oraz Zarit Burden Interview Version 1.0 (ZBI), Kwestionariusz Schematów Younga (YSQ-S3-PL) i kwestionariusz Mini-COPE. Wyniki: Stwierdzono istotne zależności między odczuwanym ciężarem opieki a wskaźnikami socjodemograficznymi, schematami nieadaptacyjnymi oraz adaptacyjnymi i nieadaptacyjnymi strategiami radzenia sobie ze stresem. W przypadku chorych na schizofrenię, u których współwystępowała jednocześnie depresja i/lub uzależnienie od alkoholu, opiekunowie odczuwali znacząco większy ciężar opieki niż w przypadku chorych, u których występowały obok choroby psychicznej choroby somatyczne. Większy ciężar opieki charakteryzuje opiekunów, którzy mają wyższy poziom ośmiu z osiemnastu schematów w ujęciu Younga i rzadziej korzystają z aktywnego radzenia sobie ze stresem. Odnotowano również korelacje między nieprzystosowawczymi schematami i strategiami radzenia sobie. Wnioski: Pracując z opiekunami krewnych chorych na schizofrenię, należy zwrócić szczególną uwagę na współistnienie u ich podopiecznych zaburzeń, takich jak depresja czy nadużywanie alkoholu. Ponadto pomoc powinna koncentrować się na próbach zmiany nieadaptacyjnych schematów u opiekunów, które mogą blokować stosowanie przez nich przystosowawczych strategii radzenia sobie.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 2; 137-145
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

The application of bifrontal electrotherapy in patients with a diagnosis of schizophrenia – case series description
Zastosowanie elektroterapii metodą dwuczołową u pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii – opis serii przypadków

Autorzy:

Nowakowska, Karina
Kaźmierski, Jakub

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/941496.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

bifrontal procedures
effectiveness
electrotherapy
safety
schizophrenia

Opis:

Electrotherapy is considered a very effective and safe therapeutic method. Its most frequently described adverse effect is the impairment of cognitive functions. Currently, the most commonly applied form of electrotherapy are bitemporal procedures and the most frequent and best-studied indication for its application are depressive disorders. A method combining high effectiveness with satisfactory safety is the bifrontal application of the electrodes, although study results are often inconsistent. An issue which should also be noted is the lack of studies comparing the effectiveness of bifrontal and bitemporal procedures in the reduction of positive and negative symptoms of schizophrenia and assessing the safety of these methods in terms of the influence on cognitive functions. The present paper presents a clinical description of four patients with schizophrenia who have undergone electrotherapy procedures performed applying the bifrontal method. The decisive indication for applying the bifrontal procedures were the memory disturbances the persistence of which was reported by the patients during the application of bitemporal procedures. The analysed clinical cases indicate the effectiveness of the bifrontal electrotherapy procedures which was comparable with the effectiveness of bitemporal procedures with the simultaneous better toleration of the former. Improvement was observed in terms of paranoid, catatonic and negative schizophrenia symptoms. At the same time the patients reported subjectively better tolerance of the procedures, as well as improvement in the recalling of facts and events.
Elektroterapię uznaje się za bardzo skuteczną i bezpieczną metodę terapeutyczną. Jej najczęściej opisywanym działaniem niepożądanym jest upośledzenie funkcji poznawczych. Obecnie najpowszechniej stosowaną formą elektroterapii są zabiegi dwuskroniowe, a najczęstszym i najlepiej przebadanym wskazaniem – zaburzenia depresyjne. Metodą łączącą wysoką efektywność z zadowalającym bezpieczeństwem jest dwuczołowe przyłożenie elektrod, choć wyniki badań często bywają niespójne. Należy także odnotować brak badań porównujących skuteczność zabiegów dwuczołowych i dwuskroniowych w redukcji objawów pozytywnych i negatywnych schizofrenii oraz oceniających bezpieczeństwo tych metod w zakresie wpływu na funkcje poznawcze. W niniejszym artykule przedstawiono opis kliniczny czterech pacjentów chorujących na schizofrenię, u których przeprowadzono zabiegi elektroterapii metodą dwuczołową. Decydującym wskazaniem do zastosowania zabiegów dwuczołowych były zgłaszane przez chorych zaburzenia pamięci utrzymujące się w trakcie stosowania zabiegów dwuskroniowych. Przeanalizowane przypadki kliniczne wskazują na skuteczność zabiegów dwuczołowej elektroterapii porównywalną ze skutecznością zabiegów dwuskroniowych przy lepszej ich tolerancji. Obserwowano poprawę w zakresie objawów paranoidalnych, katatonicznych i negatywnych schizofrenii. Jednocześnie pacjenci relacjonowali subiektywnie lepszą tolerancję zabiegów, jak również poprawę w przypominaniu faktów i wydarzeń.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2017, 17, 3; 230-238
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

The unwanted “royal disease” – evolution of thinking about schizophrenia and its presence in social awareness
Niepożądana „choroba królewska” – ewolucja myślenia o schizofrenii i jej obecności w świadomości społecznej

Autorzy:

Steliga, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2034903.pdf

Data publikacji:

2019-06-30

Wydawca:

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

Tematy:

schizofrenia
świadomość społeczna
schizophrenia
social awareness

Opis:

Schizophrenia is one of the most severe mental disorders. It is called the “royal disease” due to the wealth of sensations and experiences of the patient. In a so-called “healthy” society there is very little tolerance for otherness, nor space for people with mental disabilities. This is primarily for fear of what is incomprehensible and unfamiliar. Oftentimes patients are marginalized and stigmatized. This article is an attempt to “undemonize” schizophrenia in the general public consciousness. The author does this by describing the disorder itself as well as aff ected individuals who through their artistic creativity let us into their world, making it more accessible and understandable.
Schizofrenia to jedno z najcięższych zaburzeń psychicznych. Nazywana jest chorobą królewską ze względu na bogactwo doznań i przeżyć chorego. W tzw. zdrowym społeczeństwie jest bardzo mało tolerancji dla inności i miejsca dla osób z niepełnosprawnościami psychicznymi. To wynik strachu przede wszystkim przed tym, co jest niezrozumiałe i nieznane. Chorzy często są marginalizowani i stygmatyzowani. Artykuł to próbaoddemoniz owania schizofrenii w powszechnej świadomości społecznej. Autorka czyni to, ukazując zarówno samą chorobę, jak i osoby nią dotknięte, które poprzez swoją artystyczną aktywność twórczą wpuszczają nas do swego świata, czyniąc go bardziej dostępnym i zrozumiałym.

Źródło:

Studia Humanistyczne AGH; 2019, 18, 2; 35-48
2084-3364

Pojawia się w:

Studia Humanistyczne AGH

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Doświadczenie muzyczne w regulacji nastroju

Autorzy:

Kokowska, Mariola

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1167930.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

Tematy:

mood regulation
music
musical experience
schizophrenia

Opis:

The theoretical concept of the use of music in daily life and its connection to mood regulation in terms of musical experience, describe people in terms of their individual differences. Considered in this context, the issues relate to the relationship between musical experience (according to the concept of P.D. Werner, 2006) and the use of mood regulation strategies (according to the idea R. Larsen, 2000) or the use of control strategies involving mood music (according to the concept of S. Saarikallio and J. Erkkilä, 2007). Citing the results of their study, lead author introduces the reader to the world of elementary operations empirical and wants to stimulate reflection on the issue of infiltration of human experience in the field of psychology to the complex world of music.

Źródło:

Polskie Forum Psychologiczne; 2017, XXII, 1; 90-115
1642-1043

Pojawia się w:

Polskie Forum Psychologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Jakość życia pacjentów ze schizofrenią
Quality of life of patients with schizophrenia

Autorzy:

Okroj, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/20311979.pdf

Data publikacji:

2021-06-28

Wydawca:

Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku

Tematy:

schizofrenia
jakość życia
schizophrenia
quality of life

Opis:

Wstęp. Schizofrenia jest chorobą psychiczną, którą charakteryzuje zróżnicowany obraz i przebieg kliniczny, charakteryzuje się przede wszystkim zakłóceniami myślenia i postrzegania, a także niedostosowanym i spłyconym afektem. Etiopatogeneza nie jest do końca znana, jedną z uznawanych teorii jest udział czynników biopsychospołecznych, w tym stresu. Wiek zachorowania przypada zazwyczaj na okres wczesnej dorosłości – u kobiet jest to 25–34 rok życia, a u mężczyzn 15 –24 rok życia. Cel. Celem badań była ocena jakości życia w kontekście domen życia pacjentów ze schizofrenią. Materiały i metody. Badaniem objęto grupę 100 pacjentów leczonych w Szpital Lipno Sp. z o.o. , u których zdiagnozowano schizofrenię. Wiek badanych mieścił się w zakresie  18–75 lat. Narzędziem badawczym był kwestionariusz SQLS-R4 (Schizophrenia Quality of Life Scale Revision 4) poszerzony o autorską metryczkę. Wyniki. Respondenci dokonując subiektywnej oceny  jakości życia określili jako stan zadawalający. Jakość życia w sferze witalnej była na wyższym poziomie niż w domenie psychospołecznej oraz ogólnym zadowoleniu. Wnioski. Schizofrenia to schorzenia, które w istotny sposób przyczynia się do obniżenia poziomu jakości życia głównie w domenie psychospołecznej.
Introduction. Schizophrenia is a mental illness characterized by a varied picture and clinical course, characterized primarily by disturbances in thinking and perception, as well as maladjusted and shallow affect. The etiopathogenesis is not fully known, one of the accepted theories is the involvement of biopsychosocial factors, including stress. The age of onset usually falls in early adulthood - for women it is 25–34 years of age, and for men 15–24 years of age. The aim. The aim of the research was to assess the quality of life in the context of the life domains of patients with schizophrenia. Materials and methods. The study included a group of 100 patients treated at Szpital Lipno Sp. z o.o. who have been diagnosed with schizophrenia. The age of the respondents ranged from 18–75 years. The research tool was the SQLS-R4 questionnaire (Schizophrenia Quality of Life Scale Revision 4) extended with an original certificate. Results. The respondents, making a subjective assessment of the quality of life, described it as satisfactory. The quality of life in the vital sphere was higher than in the psychosocial domain and in general satisfaction Conclusions. Schizophrenia is a disease that significantly contributes to the reduction of the quality of life, mainly in the psychosocial domain.

Źródło:

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2021, 6, 2; 21-32
2451-1846

Pojawia się w:

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Badanie kontroli wykonawczej za pomocą Testu Interferencji Stroopa u chorych na schizofrenię i osób z uszkodzeniami płatów czołowych
Executive control ability in Stroop task in patients with schizophrenia and in patients with frontal lobe lesions

Autorzy:

Okruszek, Łukasz
Rutkowska, Aleksandra

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1178505.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

Tematy:

Stroop task
executive functions
frontal lobe
schizophrenia

Opis:

The aim of this paper is to compare susceptibility to the Stroop effect in men with schizophrenia and in men with frontal lobe lesions. A sample of 90 men participated in the study. They were divided into three groups: men with schizophrenia (n = 30), men with localized frontal lobe lesions (n = 30) and healthy men (n = 30) as a control group. Significant differences measures found between controls and men with schizophrenia in all of the analyzed variable (Control task execution time p 0,001; Interference task execution time: p 0,001; Difference between two times p 0,05). Men with frontal lobe lesions differed significantly from healthy controls in the terms of speed of the task execution (Control task execution time p 0,01; Interference task execution time: p 0,01), but were no more prone to the Stroop effect than healthy controls. No significant differences were found between schizophrenia and frontal lobe lesion groups.

Źródło:

Polskie Forum Psychologiczne; 2013, XVIII, 2; 215-225
1642-1043

Pojawia się w:

Polskie Forum Psychologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Zastosowanie J. E. Exnera „indeksu izolacji” do diagnozy schizofrenii
The application of J. E. Exner’s isolation index in the diagnosis of schizophrenia

Autorzy:

Hunca-Bednarska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2128974.pdf

Data publikacji:

2019-03-27

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

the Rorschach test
schizophrenia
social functioning
emotionality

Opis:

Trudności w funkcjonowaniu społecznym chorych na schizofrenię są szeroko opisane w literaturze fachowej. Związane są one z samą istotą choroby, ale także mogą być wynikiem stygmatyzacji i braku wsparcia ze strony środowiska społecznego. J. E. Exner w ramach całościowego opracowania sposobu sygnowania i interpretacji testu Hermanna Rorschacha wprowadził indeks izolacji. Indeks ten dostarcza informacji dotyczących poglądów i reakcji badanych osób na środowisko społeczne. Exner nie łączy wysokości indeksu izolacji z byciem chorym na schizofrenię. Wobec trudności chorych na schizofrenię z funkcjonowaniem społecznym zasadne wydaje się sprawdzenie, czy w grupie osób chorych wartości indeksu izolacji są wyższe niż w grupie osób zdrowych – i to właśnie postawiono za cel niniejszej pracy. Przebadano 95 osób chorych na schizofrenię (40 kobiet i 55 mężczyzn) oraz 68 osób zdrowych (33 kobiety i 35 mężczyzn). Kryterium choroby była diagnoza lekarska według ICD-10. Za kryterium zdrowia przyjęto brak leczenia psychiatrycznego, dobre funkcjonowanie w pracy lub szkole oraz brak poważniejszych problemów psychologicznych. Postawiono trzy hipotezy badawcze: (1) chorzy na schizofrenię wykazują się wyższymi wartościami indeksu izolacji w porównaniu z grupą osób zdrowych; (2) podwyższenie wartości indeksu izolacji u chorych jest w większym stopniu związane ze „zmiennymi osobowościowymi”, takimi jak mniejsze zainteresowanie ludźmi i mniejsza reaktywność emocjonalna (większe wycofanie); (3) wyższe wartości indeksu izolacji łączą się z mniejszą ogólną emocjonalnością, zwłaszcza u osób chorych. Stwierdzono, że indeks izolacji nie jest związany z chorobą. Grupa osób chorych na schizofrenię nie różniła się pod tym względem od grupy osób zdrowych. Zaznaczyły się jednak istotne zależności między płcią badanych osób i ich stanem zdrowia a pojedynczymi kategoriami treściowymi wchodzącymi w skład indeksu. Wyodrębniono dwie podkategorie treściowe ze względu na ich znaczenie symboliczne („woda” i „kamień”). Podkategorie te istotnie zróżnicowały zdrowych i chorych mężczyzn. Nie potwierdzono jednoznacznie hipotezy drugiej, choć kierunek zależności był zgodny z oczekiwaniami, oraz hipotezy trzeciej. Osoby zdrowe i chore nie różniły się między sobą pod względem ogólnej emocjonalności, a zależność między wartością indeksu izolacji a emocjonalnością przybrała kierunek odwrotny od oczekiwanego. Wyniki te próbowano wyjaśnić jako efekt pewnego stylu percepcji i interpretacji plam, charakteryzującego się mniejszą dominacją formy.
Difficulties schizophrenic people have in social interaction are exhaustively documented in professional literature. The difficulties stem from the nature of the disease itself but they may also be the result of stigmatization and lack of support from social environment. In his comprehensive study and interpretation of Hermann Rorschach’s test, J. E. Exner introduced the concept of the “isolation index”. The index provides information concerning the outlooks on and reactions of the examined people to their social environment. J. E. Exner did not link the level of the isolation index to schizophrenia. The difficulties schizophrenic people have with social interaction make it justifiable to examine whether the values of the “isolation index” are higher among the ill people than among healthy ones – this constitutes the main of aim of this research. Ninety-five subjects (40 women and 55 men) suffering from schizophrenia and 68 healthy controls (33 women and 35 men) were examined. The criterion for inclusion into the patient group was the medical diagnosis of schizophrenia based on ICD-10. The health group criteria were: the lack of psychiatric treatment, good functioning in work or school and lack of serious psychological problems. Three working hypotheses were formulated: 1. the levels of the “isolation index” in the schizophrenic group will be higher as compared to the healthy group. 2. higher values of the “isolation index” in the group of ill people will be to a greater extent linked to “personality variables” manifested by such characteristics as reduced interest in other people, and lower emotional reactivity (withdrawal). 3. higher values of the “isolation index” will be associated with lower general emotionality, and this correlation will be stronger in the schizophrenic group. It was revealed that the “isolation index” was not linked to the disease. The group of schizophrenic patients did not differ in this respect from the group of healthy subjects. Significant interrelations have been observed, however, concerning the sex of the examined subjects, their state of health and some particular thematic categories constituting the index. Two thematic subcategories were isolated on account of their symbolical character (stone and water). The subcategories significantly differentiated the ill and healthy men. Hypothesis 2 was not confirmed unambiguously, also the direction of the relationship was found as previously expected. Hypothesis 3 was not confirmed, quite the opposite, there was no difference between the ill and healthy groups in their general emotionality and the relationship between the index value and emotionality was opposite to the expected one. The aforementioned results were interpreted as an effect of the style of perception and the style of interpreting the blots.

Źródło:

Roczniki Psychologiczne; 2007, 10, 1; 113-132
1507-7888

Pojawia się w:

Roczniki Psychologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Mental Illness as a Factor in the Creation of the Contemporary Romantic

Autorzy:

Szymańska, Dominika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/601299.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

romanticism, schizophrenia, stream of consciousness, mental disorders, nonconformism

Opis:

The paper discusses the image of a mad person in the movie Donnie Darko by Richard Kelly. I want to examine the deranged protagonist as a contemporary Romantic by comparing Donnie Darko’s features and his approach to society with concepts espoused by Romanticism. The focus is on schizophrenia as a condition that influences Donnie’s perception, providing typical symptoms displayed by the protagonist (thought disturbance, various types of delusion or hallucination, acts of antisocial behaviour) as well as problems in information processing. I argue that it is Donnie’s condition that makes him a contemporary Romantic – he sees more, feels more and, in the end, he trusts intuition and emotions rather than rational explanation. The eponymous character is a young, alienated idealist who believes that the world can be changed. Donnie refuses to accept social norms or rules as an exceptional and rebellious outsider in search of the meaning of life. Eventually, the Romantic fascination with freedom and nature corresponds to the perception of the illness as liberation of one’s true nature.

Źródło:

New Horizons in English Studies; 2016, 1
2543-8980

Pojawia się w:

New Horizons in English Studies

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Kardiologiczne powikłania leczenia klozapiną
Cardiovascular adverse effects of clozapine therapy

Autorzy:

Wierzbiński, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/944026.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

clozapine
myocarditis
schizophrenia
klozapina
schizofrenia
zapalenie mięśnia sercowego

Opis:

Clozapine is an effective antipsychotic used in the treatment of drug-resistant schizophrenia. The use of clozapine may be associated with a number of adverse effects. Hematologic side effects, such as neutropenia and agranulocytosis, are most common. Cardiovascular complications are rare, though the incidence of these effects is believed to be underestimated. For this reason, clozapine can be used only if heart diseases and cardiac arrhythmias are excluded based on a comprehensive medical history, complete physical examination and electrocardiography. Myocarditis and cardiomyopathy are serious and potentially life-threatening complications resulting from clozapine therapy. Although the mechanism of these disorders is not fully understood, it is believed that they result from drug hypersensitivity caused by IgE-mediated allergic reaction type I. The symptoms are often untypical and nonspecific, resembling those of influenza. The most common include fever, dry cough, chest pains and leukocytosis. Patients should be closely monitored for resting tachycardia, especially during the first two months of treatment. Monitoring for cardiovascular adverse effects in the first months of therapy allows for a nearly detection of any irregularities and prevention of serious consequences. If myocarditis and cardiomyopathy are suspected, the treatment should be discontinued. Any electrocardiographic irregularities should be consulted with a cardiologist. If clozapine-related myocarditis or cardiomyopathy occur, reintroduction of this drug should not be considered due to the high risk of further complications.
Klozapina jest efektywnym lekiem przeciwpsychotycznym wprowadzanym w przypadkach schizofrenii lekoopornej. Stosowaniu klozapiny mogą towarzyszyć liczne działania niepożądane. Najczęściej opisuje się powikłania hematologiczne: neutropenię i agranulocytozę. Powikłania kardiologiczne są rzadkie, uważa się jednak, że częstość ich występowania jest niedoszacowana. Z tego względu klozapinę można włączyć jedynie po wykluczeniu chorób serca i zaburzeń rytmu na podstawie kompletnego wywiadu, pełnego badania przedmiotowego i elektrokardiogramu. Zapalenie mięśnia sercowego i kardiomiopatia są poważnymi powikłaniami stosowania klozapiny, potencjalnie zagrażającymi życiu pacjenta. Mechanizm powstawania tych zaburzeń nie jest do końca jasny, uznaje się, że wynikają one z nadwrażliwości na lek w wyniku reakcji alergicznej typu I zależnej od IgE. Symptomy są często niecharakterystyczne, mało specyficzne, mogą przypominać objawy grypopodobne. Najczęściej pojawiają się gorączka, suchy kaszel, bóle w klatce piersiowej i leukocytoza. Trzeba zwracać baczną uwagę na tachykardię spoczynkową, przede wszystkim w pierwszych dwóch miesiącach leczenia. Monitorowanie pacjenta pod kątem powikłań kardiologicznych w pierwszych miesiącach stosowania leku pozwala na wczesne rozpoznanie nieprawidłowości i uniknięcie poważnych następstw. W przypadku podejrzenia zapalenia mięśnia sercowego i kardiomiopatii klozapinę należy odstawić. Wszelkie nieprawidłowości w badaniu elektrokardiograficznym powinno się konsultować z kardiologiem. Jeśli wystąpią zapalenie mięśnia sercowego lub kardiomiopatia związana ze stosowaniem klozapiny, z uwagi na duże ryzyko kolejnych powikłań nie zaleca się ponownego włączania leku.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 2; 61-65
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Quality of life in institutionalized patients with schizophrenia
Jakość życia chorych na schizofrenię przebywających w placówkach psychiatrycznych stałego pobytu

Autorzy:

Petrovic Kitic, Aleksandra
Jankovic, Slobodan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/941698.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

antipsychotics
quality of life
questionnaires
schizophrenia
side effects

Opis:

Aim: Research into quality of life has become very important recently, since quality of life is increasingly used to characterise diseases and estimate the efficiency of therapeutics. The aim of this study was to determine significant factors that are associated with the quality of life of patients with schizophrenia accommodated in social welfare institutions. Material and methods: The study was conducted at the Institution for the Accommodation of Adults “Male Pcelice,” Kragujevac, Serbia. It was designed as a cross-sectional study. The quality of life was measured by using five distinct scales. The data on factors that might be associated with the quality of life were obtained from case records and the patients’ questionnaires. The association of every single factor was evaluated by using comparative analysis and the method of multiple linear regression. Results: Multiple linear regression shows that EuroQoL Five-dimensions – Five-Level scale score was associated with gender (B = −0.059 ± 0.021; p = 0.006) and daily dose (B = −0.051 ± 0.015; p = 0.001); Quality of Life Enjoyment and Satisfaction Questionnaire score was associated with the patient’s level of education (B = 2.873 ± 1.054; р = 0.007); the number of prescribed antipsychotics was associated with the Brief Psychiatric Rating Scale score (B = 3.150 ± 1.111; р = 0.007); the physical domain of the World Health Organization Quality of Life-BREF was associated with the year of disease onset (B = −0.142 ± 0.055; р = 0.011) and the daily dose (B = −2.335 ± 0.787; р = 0.004); the psychological domain of the World Health Organization Quality of Life-BREF was associated with gender (B = −2.686 ± 1.216; р = 0.029); the social relationship domain of the World Health Organization Quality of Life-BREF was associated with the level of education (B = 3.109 ± 1.289; р = 0.017) and the number of prescribed antipsychotics (B = −3.297 ± 1.516; р = 0.031); the environment domain of the World Health Organization Quality of Life-BREF was associated with the number of prescribed antipsychotics (B = −1.420 ± 0.653; р = 0,031). Conclusion: The quality of life of patients with schizophrenia was higher in males with a university degree, when the duration of the disease was shorter, negative symptoms were less pronounced, and with fewer side effects. Efforts to improve the quality of life in patients with schizophrenia accommodated in social welfare institutions should be made that could contribute to the prevention of adverse outcomes.
Cel pracy: Badania nad jakością życia nabrały ostatnio szczególnej wagi – coraz częściej kategoria ta jest stosowana do opisu chorób oraz oceny skuteczności leczenia. Celem badania była określenie istotnych czynników związanych z jakością życia pacjentów chorych na schizofrenię przebywających w placówkach psychiatrycznych stałego pobytu. Materiał i metoda: Badanie o charakterze przekrojowym zostało przeprowadzone wśród pacjentów Centrum Pobytu dla Osób Dorosłych „Male Pcelice” w miejscowości Kragujevac w Serbii. Jakość życia chorych na schizofrenię zmierzono za pomocą pięciu skal. Dane dotyczące czynników, które mogły mieć wpływ na jakość życia badanych, zostały pozyskane z dokumentacji medycznej pacjentów oraz z wypełnianych przez nich ankiet. W ocenie zależności pomiędzy jakością życia pacjentów a poszczególnymi czynnikami wykorzystano analizę porównawczą oraz metodę regresji wielorakiej. Wyniki: Metodą regresji wielorakiej wykazano, iż wynik skali EuroQoL Five-dimensions – Five-Level korelował z płcią pacjentów (B = −0,059 ± 0,021; p = 0,006) oraz dzienną dawką przyjmowanych leków (B = −0,051 ± 0,015; p = 0,001), wynik Quality of Life Enjoyment and Satisfaction Questionnaire – z poziomem wykształcenia (B = 2,873 ± 1,054; р = 0,007), liczba przyjmowanych leków przeciwpsychotycznych – z wynikiem skali Brief Psychiatric Rating Scale (B = 3,150 ± 1,111; р = 0,007), domena fizyczna skali World Health Organization Quality of Life-BREF – z czasem trwania choroby (rokiem wystąpienia choroby) (B = −0,142 ± 0,055; р = 0,011) oraz dzienną dawką przyjmowanych leków (B = −2,335 ± 0,787; р = 0,004), domena psychologiczna skali World Health Organization Quality of Life-BREF – z płcią (B = −2,686 ± 1,216; р = 0,029), domena społeczna skali World Health Organization Quality of Life-BREF – z poziomem wykształcenia (B = 3,109 ± 1,289; р = 0,017) oraz liczbą przyjmowanych leków przeciwpsychotycznych (B = −3,297 ± 1,516; р = 0,031), zaś domena środowiskowa skali World Health Organization Quality of Life-BREF – z liczbą przyjmowanych leków przeciwpsychotycznych (B = −1,420 ± 0,653; р = 0,031). Wnioski: Jakość życia chorych na schizofrenię objętych badaniem była wyższa u pacjentów płci męskiej z wyższym wykształceniem, o krótszym przebiegu choroby, z mniej dotkliwymi objawami oraz mniejszą liczbą skutków ubocznych. Poprawa jakości życia osób chorujących na schizofrenię przebywających w placówkach psychiatrycznych stałego pobytu pozwoli zapobiec niepomyślnym wynikom leczenia psychiatrycznego.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 1; 5-11
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Fragile subjectivity, or the controversy grounded on the Lévinasian and Ricœurian philosophies of man, and some of its implications for understanding mental health

Autorzy:

Grzywacz, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2195238.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

fragile subjectivity
Lé vinas
Ricœur
mental health
schizophrenia

Opis:

The study aims to confront two concepts of fragile subjectivity: one by Emmanuel Lé vinas and the other by Paul Ricœur. However, this is not the purpose in itself. Actually, the first step consists on the pointing out the similarities and divergences that exist between both approaches in dealing with the open and labile trait of human identity. This step further serves to highlight the discussion points which, due to the tension generated by the underlined incompatibilities, stimulate thinking and the search for mediation. To illustrate the fertility of this controversy, it is transferred to the area of philosophy of psychiatry, where an attempt is made to apply both anthropological positions to a philosophical interpretation of the essence of the phenomenon of schizophrenia. This interpretation of the pathogenesis of the chosen phenomenon allows, in turn, for a cautious conclusion to be drawn as to the described controversy between Lé vinas and Ricœur.

Źródło:

Logos i Ethos; 2020, 54; 115-131
0867-8308

Pojawia się w:

Logos i Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Zaburzenia pamięci operacyjnej jako poznawcze markery endofenotypowe w chorobach psychicznych. Konsekwencje dla psychospołecznego funkcjonowania
Working memory disturbances as cognitive endophenotype markers in mental disorders: Implications for psychosocial functioning

Autorzy:

Hintze, Beata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/564811.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

schizophrenia
bipolar disorder
working memory
first-degree relatives

Opis:

The aim of the study was to assess working memory and executive functions in first-degree relatives of schizophrenic patients (healthy parents). There were 25 healthy parents of schizophrenic patients, 8 males and 17 females, mean age 53 years, participating in the study. The control group consisted of 25 healthy individuals, matched by age and gender to the parents of schizophrenic patients. In this group, there were 10 males and 15 females, mean age 54 years. The neuropsychological assessment included Wisconsin Card Sorting Test, N-back Test and Stroop Test. The results indicated that there were statistically significant disturbances of working memory and executive functions in the group of healthy first- degree relatives of schizophrenic patients, compared to the group of individuals unrelated to schizophrenic patients. These differences were greater in the case of parents of schizophrenics with lower level of education, compared with the healthy subjects without family history of schizophrenia.

Źródło:

Studia Psychologica; 2013, 13, 2; 55-67
1642-2473

Pojawia się w:

Studia Psychologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Disturbances in the form and content of utterances in dialogue and schizophatic narrative. Therapeutic implications
Zaburzenia formy i treści wypowiedzi w dialogu i narracji schizofatycznej. Implikacje terapeutyczne

Autorzy:

Lipski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/24201950.pdf

Data publikacji:

2022-12-16

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

schizofrenia
schizofazja
terapia schizofazji
schizophrenia
schizophasia
schizophasia therapy

Opis:

Language disorders in schizophrenia are a natural occurance in the classifications of language disorders. However, there are still no standards of speech therapy that provide efficient therapeutic procedure. In the presented article, the author referred to schizophasia interpreted as a disorder of the content and form of expression. Both these phenomena should be the subject of speech therapy for schizophatic people. A speech therapist may be a fully fledged member of the therapeutic team together with a psychiatrist, psychologist, psychotherapist, occupational therapy specialist, and other medical staff.
Zaburzenia językowe w schizofrenii mają stałe miejsce w klasyfikacjach zaburzeń językowych. Wciąż jednak brakuje standardów postępowania logopedycznego pozwalających na przeprowadzenie sprawnej procedury terapeutycznej. Autor w prezentowanym artykule odniósł się do schizofazji interpretowanej jako zaburzenie treści i formy wypowiedzi. Zarówno treść, jak i forma wypowiedzi powinny stanowić przedmiot terapii logopedycznej osób schizofatycznych. Logopeda może być pełnoprawnym członkiem teamu terapeutycznego wraz z lekarzem psychiatrą, psychologiem/psychoterapeutą czy terapeutą terapii zajęciowej i innymi osobami z personelu medycznego.

Źródło:

Logopedia Silesiana; 2022, 11, 2; pp. 1-14: English language version; pp. 15-28: Polish language version
2300-5246
2391-4297

Pojawia się w:

Logopedia Silesiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

– – – – –. Traumatografie Leopolda Buczkowskiego
– – – – –. Leopold Buczkowski’s Traumatographies

Autorzy:

Sadzik, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1203221.pdf

Data publikacji:

2020-06-29

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

traumatographies
Holocaust
editing
schizophrenia
dialogue
traumatografie
edycja
schizofrenia
dialog

Opis:

Celem artykułu jest zbadanie sposobów manifestowania się w tekstach Leopolda Buczkowskiego śladów doświadczeń traumatycznych. Jak dowodzi autor szkicu, miejscem ich objawiania się jest, w pierwszej kolejności, graficzny wymiar tych książek, nazywany przez niego „traumatografiami”. W późniejszych fazach twórczości autor Czarnego potoku rozwinie oryginalną koncepcję spauzowania języka jako jedynej formy adekwatnego świadczenia o wojennych zdarzeniach. Buczkowski, świadek nazistowskiej eksterminacji podolskich Żydów, nie tylko jako jeden z pierwszych twórców kultury europejskiej postawi pytanie o warunki możliwości literatury po Zagładzie, ale również udzieli na nie jednej z najradykalniejszych odpowiedzi, domagając się od tej strony całkowitej redefinicji samego pojęcia literackości.
The main aim of the article is to examine the ways in which traces of traumatic experiences manifest themselves in Leopold Buczkowski’s texts. AsI argue, the sphere of their manifestation is first of all the graphic dimension of these books, which I call “traumatographies”. In later stages of his work, the author of a novel Czarny potok [Black Current] would develop an original concept of pausing the language as the only form of adequate testimony about wartime events. Buczkowski, a witness of the Nazi extermination of Jews from Podole, would not only be one of the first European writers to pose a question about the feasibility of creating literature after the Holocaust, but would also provide one of the most radical answers, one that demands a complete redefinition of the very concept of literature.

Źródło:

Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2020, 1; 69-88
2719-5767

Pojawia się w:

Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Three Spheres of Catatonia in the Works of Gilles Deleuze

Autorzy:

Skonieczny, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/451417.pdf

Data publikacji:

2020-08-05

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii

Tematy:

Gilles Deleuze
Felix Guattari
catatonia
schizophrenia
Herman Melville
slowness

Opis:

The text traces the development of the notion of catatonia in the work of Gilles Deleuze across three spheres – the individual (subjectivity), social and literary. The need for an analysis is based on (1) the author’s perception that Deleuze (and Guattari’s) thought on catatonia and slowness has been undervalued in many interpretations (particularly those linking the philosophers with accelerationism); (2) the recognition, in works of sociologists such as Hartmut Rosa, of the adverse effects of social acceleration. In the individual sphere, catatonia is the effect of a radical withdrawal into anti-production or the body without organs. In the social sphere, catatonia is also linked to anti-production, but since in capitalism most anti-production (or the socius) is included in the sphere of production (as capital), catatonia represents a special case of resistance to this tendency. Deleuze shows how these two spheres intertwine in his analyses of Herman Melville’s works, especially Billy Budd and Bartleby; the title characters of these two texts are interpreted as embodiments of the catatonic as a political-revolutionary figure.

Źródło:

Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2020, 4, 2; 90-101
2544-302X

Pojawia się w:

Eidos. A Journal for Philosophy of Culture

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

SNARE proteins and schizophrenia: linking synaptic and neurodevelopmental hypotheses

Autorzy:

Johnson, Reuben
Oliver, Peter
Davies, Kay

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1040660.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Biochemiczne

Tematy:

schizophrenia
syntaxin
Snap25
SNARE
synaptobrevin
genetics
mouse mutants

Opis:

Much of the focus of neurobiological research into schizophrenia is based on the concept that disrupted synaptic connectivity underlies the pathology of the disorder. Disruption of synaptic connectivity is proposed to be a consequence of both disrupted synaptic transmission in adulthood and abnormalities in the processes controlling synaptic connectivity during development of the central nervous system. This synaptic hypothesis fits with neurodevelopmental models of schizophrenia and our understanding of the mechanisms of antipsychotic medication. This conceptual model has fostered efforts to define the exact synaptic pathology further. Synaptic proteins are obvious candidates for such studies, and the integral role of the SNARE complex, and SNARE-associated proteins, in synaptic transmission will ensure that it is the focus of much of this research. Significant new insights into the role of this complex are arising from new mouse models of human disease. Here the evidence from both animal and human clinical studies showing that the SNARE complex has a key role to play in the aetiology and pathogenesis of schizophrenia is discussed.

Źródło:

Acta Biochimica Polonica; 2008, 55, 4; 619-628
0001-527X

Pojawia się w:

Acta Biochimica Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

NEUROPSYCHOLOGY OF CREATIVITY: A MICROGENETIC APPROACH

Autorzy:

Pąchalska, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2138170.pdf

Data publikacji:

2022-03-31

Wydawca:

Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica

Tematy:

brain damage
brain injury
schizophrenia
neuromarker
art
self
culture

Opis:

The neuropsychology of creativity is recently understood as a subdiscipline developing on the borderline of being a: (1) medical neuroscience - using clinical and experimental neuroanatomical, neurophysiological, neurobiological, neurosurgical, neurological, neuropsychiatric methods and approaches and (2) social neuroscience - using social psychology and neuropsychology, social linguistics and neurocultural studies to help disabled people. The subject of research into the neuropsychology of creativity is the relationship between creativity and the functioning of the brain (structures and neuronal connections) and the self using the individual, social and cultural mind and modelling these behaviors in relation to the biological organism and the social and cultural environment itself. Neuropsychological research of creativity is directed mainly to discover the brain mechanisms of creativity, to form the theoretical models, to elaborate the methods of diagnosis and therapy of artists with brain damage. A promising model that allows for a better understanding of the creation process, and therefore one offering better assistance to individuals who have never developed or have lost the ability to create due to brain damage, is the microgenetic approach that will be discussed in this article. To introduce the reader to these issues, a case study of an artist with brain damage is presented. It illustrates the importance of performing a syndrome analysis, supported by the neurophysiological studies (neuroimaging studies of the brain, quantitative electroencephalography (qEEG), event-related potentials (ERPs) and sLorette tomography) with the use of neuromarkers to avoid a false diagnosis. It also shows the possibilities of art therapy in the process of rebuilding the creative abilities lost as a result of brain damage, and thus the rebuilding of one's individual, social and cultural Self. However, something that is also important for artists, selected works, especially the most characteristic and significant ones, are also achieving critical recognition. It even happens that they become a part of the world's cultural heritage, are displayed at various exhibitions and are even bought to be hung in the collections of galleries acrosss the world, like in the case of the artist presented in these paper.

Źródło:

Acta Neuropsychologica; 2022, 20(1); 87-114
1730-7503
2084-4298

Pojawia się w:

Acta Neuropsychologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Znaczenie relacji w procesie pomagania osobom chorym na schizofrenię
The importance of relationships in the process of helping people suffering from schizophrenia

Autorzy:

Malewicz-Sawicka, Maryla
Więcek-Durańska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28409423.pdf

Data publikacji:

2021-12-29

Wydawca:

Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS

Tematy:

schizofrenia
rehabilitacja psychospołeczna
relacja terapeutyczna
schizophrenia
psychosocial rehabilitation
therapeutic relationship

Opis:

W artykule przedstawiono zagadnienia związane z problematyką znaczenia relacji w procesie pomagania osobom chorym na schizofrenię. Schizofrenia jest bowiem jedną z najcięższych chorób psychicznych, często w swym przebiegu prowadzących do niepełnosprawności psychicznej. Dlatego też niepełnosprawność psychiczna oraz inicjowanie procesu zdrowienia osób chorych na schizofrenię stanowią najważniejsze i centralne pojęcia, wokół których skupia się niniejszy tekst. Praca z pacjentem chorym na schizofrenię ma za zadanie przeciwdziałanie niepełnosprawności i zminimalizowanie jej konsekwencji, powodzenie tych oddziaływań powinno być zaś mierzone stopniem, w jakim osoba niepełnosprawna jest w stanie samodzielnie pracować, wypełniać codzienne obowiązki rodzinne i domowe oraz zarządzać swoim czasem wolnym. Zbudowanie dobrego lub wystarczająco dobrego związku terapeutycznego z osobą chorą na schizofrenię jest złożoną konfiguracją wielu czynników: od czysto behawioralnych i związanych z wymianą informacji po te związane z poczuciem autentycznej bliskości. Lista czynników wpływających na budowanie związku terapeutycznego może być budowana na podstawie różnych założeń, jedne mogą podkreślać czynnik niepełnosprawności pacjentów, inne – deficyty poznawcze, a jeszcze inne mogą być tworzone na bazie założeń egzystencjalnych. W niniejszym artykule szczególny nacisk położono na obszar rehabilitacji psychospołecznej wraz z jej celami szczegółowymi oraz roli empatii i relacji terapeutycznej w procesie zdrowienia osób z zaburzeniami psychicznymi.
The article presents issues related to the importance of relationships in the process of helping people suffering from schizophrenia. Schizophrenia is one of the most severe mental-health disorder, in its course it often leads to mental disability. Therefore, the mental disability and initiating the recovery process of people with schizophrenia are the most important and central concepts of the text. Working with a patient suffering from schizophrenia aims at preventing disability and minimizing its consequences, and the success of these actions should be measured by the degree to which a disabled person is able to work independently, fulfil daily family and home duties and manage their free time. Creating a good or sufficiently good therapeutic relationship with a person suffering from schizophrenia is a complex configuration of many factors: from purely behavioural and information-sharing to those related to a sense of genuine closeness. The list of factors influencing creation of a therapeutic relationship can be elaborated based on various assumptions, some may emphasize the factor of patients' disability, others – cognitive deficits, and still others may be created based on existential assumptions. In this article, particular emphasis is placed on the area of psychosocial rehabilitation with its specific goals and the role of empathy and therapeutic relationship in the process of recovery of people with mental disorders.

Źródło:

Praca Socjalna; 2021, 36(6); 67-88
0860-3480

Pojawia się w:

Praca Socjalna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Rola stresu w zachorowaniu na schizofrenię
The role of stress in the onset of schizophrenia

Autorzy:

Dudzic-Koc, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1834436.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane

Tematy:

schizofrenia
stres
model podatność – stres
schizophrenia
stress
vulnerability-stress model

Opis:

Jedną z najpoważniejszych chorób psychicznych jest schizofrenia, na którą choruje 1% populacji. Choroba powoduje znaczące utrudnienie osiągnięcia niezależności w życiu dorosłym. Jej przyczyny nie są w pełni znane. Celem artykułu jest przybliżenie roli stresu w wystąpieniu choroby w oparciu o model teoretyczny podatność - stres. Badania potwierdzają istotną rolę neurobiologicznych procesów psychopatologicznych sprzyjających psychozie. Obniżony poziom kompetencji radzenia sobie ze stresem jest konsekwencją neurobiologicznych i psychologicznych nieprawidłowości powstałych na długo przed pierwszym epizodem psychotycznym. Rozwój metod radzenia sobie ze stresem może istotnie przyczynić się do poprawy funkcjonowania społecznego, zmniejszenia częstości zaostrzeń w przebiegu choroby, opóźnienia jej wystąpienia, a nawet zmniejszenia ryzyka zachorowania.
Schizophrenia is one of the most severe mental disorders, which affects 1% of the population. A large group of patients have difficulties in achieving financial independence and start a family because of burdenning course of the illness. The etiopathogenesis of schizophrenia is not fully discovered. The aim of this article is to present the role of stress in the onset of schizophrenia based on vulnerability-stress models. Many researches confirm neurobiological and psychological factors in psychopathological processes leading to psychotic symptoms. The decreased level of coping skills is a consequence of neurobiological and psychological abnormalities developed long before the first episode of psychosis. The development of stress management skills can significantly improve social functioning, reduce exacerbations in the course of illness, delay the onset, and even reduce its risk.

Źródło:

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Gospodarki, seria Edukacja - Rodzina - Społeczeństwo; 2018, 3; 259-273
2450-9760

Pojawia się w:

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Gospodarki, seria Edukacja - Rodzina - Społeczeństwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Pominięte konteksty doświadczania choroby –krytyka Krótkiej skali poczucia wpływu na przebieg choroby
Ignored contexts of experiences of illness – critique of Brief measure to assess perception of self-influence on the disease course

Autorzy:

Opaliński, Konrad

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/551359.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza

Tematy:

psychologia dyskursywna
schizofrenia
metody ilościowe
discursive psychology
schizophrenia
quantitative methods

Opis:

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie analizy wybranego narzędzia diagnostycznego, jakim jest Krótka skala poczucia wpływu na przebieg choroby – wersja dla schizofrenii, w celu zobrazowania problematyczności interpretacji pozycji testowych mogących mieć wpływ na ogólną ocenę kliniczną osób badanych. Analiza kwestionariusza została przeprowadzona w duchu metodologii psychologii dyskursywnej i została zastosowana do trzech obszarów: 1) kontekstu biomedycznego towarzyszącego powstaniu narzędzia nadawczego, 2) konstrukcji „idealnego pacjenta” oraz 3) pomijanych w kwestionariuszu innych kontekstów niż biomedyczny, w tym przypadku subiektywnego doświadczania przez pacjentów objawów choroby. Uzyskane wyniki obrazują problematyczność interpretacji wyników, których konstrukcja pomija konteksty inne niż te związane z dominującym dyskursem biomedycznym, co może skutkować trudnościami podczas interpretacji wyników badania.
The aim of this paper is to present a critique of Brief measure to assess perception of self-influence on the disease course – the version for schizophrenia, to illustrate problems with test positions that may influence the overall clinical evaluation of the respondents. The analysis has been conducted in accordance with methodology of discursive psychology (DP) and applied in three parts: 1) biomedical background accompanying the formation of the research tool, 2) the construct of the “ideal patient” and 3) ignoring contexts different from biomedical ones, in this case, the subjective experiencing symptoms. The obtained results illustrate the problematic interpretation of test results, the formation of which ignores contexts other than those associated with the dominant biomedical discourse, which may result in difficulties interpreting test results.

Źródło:

Relacje. Studia z nauk społecznych; 2016, 1; 139-147
2543-5124

Pojawia się w:

Relacje. Studia z nauk społecznych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Mistyczna transformacja. Substancje psychedeliczne w leczeniu zaburzeń psychicznych
Mystical transformation. Psychedelic substances in the treatment of mental illnesses

Autorzy:

Olszewski, Bogusław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/462326.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Opolski

Tematy:

psychedeliki
transformacja
schizofrenia
autyzm
leczenie
psychedelics
transformation
schizophrenia
autism
treatment

Opis:

Zaburzenia psychiczne stają się plagą współczesnych społeczeństw postindustrialnych, poddanych oddziaływaniu szybko ewoluującego otoczenia cywilizacyjnego. W połowie ubiegłego wieku odkrycie potencjału LSD i psylocybiny znalazło zastosowanie na gruncie psychologii, a wśród prekursorów jego wykorzystania w psychoterapii był pracownik Uniwersytetu Harvarda, twórca interpersonalnej teorii osobowości, doktor Timothy Leary. Leary przyznawał im istotną rolę w ewolucji gatunku ludzkiego i leczeniu zaburzeń psychicznych, co potwierdzić w eksperymentach penitencjarnych, redukując znacząco skłonności przestępcze osadzonych. Kluczem do uzyskania pozytywnych efektów okazało się być intensywne doświadczenie mistyczne i wglądy dotyczące natury rzeczywistości. Substancje psychedeliczne określa się mianem enteogenów (wywołujących doświadczenie boskości) i jako takie wyłącza ze zbioru substancji narkotycznych. Funkcjonują one w społecznościach preindustrialnych, stanowiąc narzędzie tradycyjnych uzdrowicieli. Eksperymenty z psychedelikami były równie¿ prowadzone przez czeskiego psychologa Stanislava Grofa, twórcę teorii matryc perinatalnych, stosującego LSD w terapii nerwic, uzależnień i redukcji lęku u pacjentów chorych na raka. W latach 90. Rick Strassman wykorzystywał najpotężniejszy istniejący psychedelik, DMT, wytwarzany także przez szyszynkę. Wszystkie te sesje dowodzą transformującej natury doświadczenia psychedelicznego i wyznaczają przyszłe kierunki badań w kontekście autyzmu, schizofrenii,psychopatii i tanatologii
Mental disorders have become the scourge of modern post-industrial societies subjected to an influence of rapidly changing civilizational environment. In the middle of the last century, the discovery of potential of LSD and psilocybin made them first psychedelics used in the context of psychology. Among the precursors of their use on the field of psychotherapy was an employee of the University of Harvard, author of the interpersonal theory of personality, Dr. Timothy Leary. Leary acknowledged them an important role in the evolution of the human species as well as in treatment of mental disorders, which he confirmed in his penitentiary experiments where he achieved significant reduction of criminal tendencies in the control group of prisoners. The key to get positive results was an experience by inmates of psychotic states generated by LSD, as well as their intensive mystical insights in the nature of reality. Psychedelic substances are defined as entheogens (‘generating the divine within’) and, as such, excluded from the set of narcotic substances. They have been functioning in pre-industrial societies as a tool of traditional healers for thousands of years. Experiments with psychedelics were also carried out by the Czech psychologist, Stanislav Grof, the creator of theory of perinatal matrices. He used LSD in the treatment of neuroses, addictions and to reduce anxiety of patients with cancer terminal phase. In 90s an American researcher Rick Strassman carried out experiments with the most powerful known psychedelic substance – DMT, which is naturally produced in the human organism by the pineal gland. All experiments demonstrated transformative nature of psychedelic experience and these days conceptualise some new future directions of research, especially in the field of the treatment of psychopathy, anxiety disorders, and thanatology.

Źródło:

Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2018, 6; 45-55
2450-9078

Pojawia się w:

Studia Krytyczne/ Critical Studies

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Psychoza a medytacja
Psychosis and meditation

Autorzy:

Radoń, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/564860.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

psychoza
schizofrenia
medytacja
psychoterapia
uważność
psychosis
schizophrenia
meditation
psychotherapy
mindfulness

Opis:

Celem artykułu jest prezentacja literatury dotyczącej możliwości, warunków oraz efektywności stosowania nowych strategii terapeutycznych opartych na uważności (Terapia poznawcza oparta na uważności oraz Terapia akceptacji i zaangażowania, a także ich modyfikacje) w stosunku do pacjentów psychotycznych. Podstawowym atutem decydującym o wartości zaprezentowanych strategii jest kładzenie akcentu raczej na zmianę nastawienia pacjenta w stosunku do symptomów psychotycznych niż na ich modyfikację czy kontrolę (w tradycyjnych strategiach podkreślano znaczenie redukcji oraz kontroli symptomów). Z wielu przeprowadzonych badań wynika, że stosowanie takich niedyrektywnych strategii wobec pacjentów psychotycznych (oraz pacjentów z wieloma innymi zaburzeniami) okazuje się szczególnie efektywne i prowadzi do wielu pozytywnych zmian (wzrost świadomości własnych doświadczeń psychotycznych, pozwalanie na pojawianie się symptomów psychotycznych i ich zanikanie bez potrzeby ich kontrolowania, stopniowa dezidentyfikacja od symptomów, wzmacnianie samoświadomości przez akceptację i unikanie osądzania). Jednak – jak wykazują wyniki paru badań jakościowych – stosowanie tych interwencji wymaga zachowania pewnej dozy ostrożności, gdyż w niektórych przypadkach może nasilać symptomy psychotyczne. We wnioskach przedstawiono ograniczenia dotyczące stosowania interwencji opartych na uważności (historia, stadium, nasilenie objawów chorobowych, czas trwania i charakterystyka treningów) oraz warunki efektywnego ich stosowania (obecność doświadczonego klinicysty podczas treningów, zwłaszcza w początkowych fazach, modyfikacja technik, niedyrektywny charakter terapii).
The aim of this paper is presentation of the comprehensive literature of the new therapeutic interventions based on mindfulness (Mindfulness-based Cognitive Therapy MBCT, Acceptance and Commitment Therapy ACT and modifications) which appeared promising whilst their implementing among psychotic patients. MBCT and ACT are a contextual forms of Cognitive Behavioral Therapy that attempts to alter one’s relationship to symptoms of psychosis rather than attempting to reduce or control them (traditional approaches to the treatment of psychosis emphasize symptom reduction or elimination). Many clinical and empirical studies (qualitative and quantitative) shows that mindfulness meditation appears to ameliorate psychotic symptoms (improvements in psychotic symptom severity and frequency of hospitalization, general clinical and psychosocial functioning, ability to respond mindfully to distressing thoughts and images). The limits of the researches are discussed, especially in case of meditation-induced psychotic symptoms (low participant number, uncontrolled designs, a history of psychiatric illness of participants, exposition to intensive meditation practise – 18 hours of meditation per day with prolonged periods of fasting and silence). In summary the conceptual clinical applications of the theory are presented: Mindfulness (adaptations of ACT and MBCT) in context of contemporary clinical practice is shown to improve delusion-related regulatory capacity and modify participant’s perception of psychotic experiences (centering in awareness of psychosis; allowing voices, thoughts, and images to come and go without reacting or struggle; and reclaiming power through acceptance of psychosis and the self).

Źródło:

Studia Psychologica; 2015, 15, 2; 23-37
1642-2473

Pojawia się w:

Studia Psychologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Patterns of Relapse Risks and Related Factors among Patients with Schizophrenia in Razi Hospital, Iran: A Latent Class Analysis

Autorzy:

Noroozi, Mehdi
Alibeigi, Neda
Armoon, Bahram
Rezaei, Omid
Sayadnasiri, Mohammad
Nejati, Somayeh
Fadaei, Farbod
Ghahestany, Davood Arab
Dieji, Bahman
Ahounbar, Elahe

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2127857.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

Razi Hospital
Iran
Relapse Risks
Patients
Schizophrenia
Latent Class Analysis

Opis:

Objectives: Relapse is very much associated with the management of disorder during the treatment, but also many other factors could trigger it. The aim of this study was to explore classes and patterns of relapse risk in patients with schizophrenia of Razi Hospital. Methods: Using random sampling techniques, we recruited 300 participants with a diagnosis of schizophrenia in Razi hospital of Tehran (Iran) between January and May 2017 in a cross-sectional survey. We used latent class analysis (LCA) to establish a baseline model of risk profiles and to identify the optimal number of latent classes, and we used ordinal regression to identify factors associated with class membership. Results: Three classes of multiple relapse risk were identified. LCA showed that, overall, 52%, 22% and 26% of participants with schizophrenia were divided into class 1, class 2 and class 3, respectively. Compared to members in the lowest-risk class (reference group), the highest-risk class members had higher odds of being the age of disorder onset under 25 (OR = 1.4; CI: 1.42–2.33). Participants with schizophrenia who were unemployed were more likely to categorize in the highest-risk class than members of the low-risk class (OR = 2.5; CI: 1.44–4.1). Also, female patients were more likely to belong to members of the high-risk class than members of the low-risk class (OR = 2.22; CI: 1.74–7.64). Conclusion: These findings emphasize the importance of having targeted prevention programs for all domains of Age of onset, female and unemployed related. So, current study suggested that interventions should focus on these risk factors. Furthermore, Increasing the Job opportunities for participants with schizophrenia is warranted so as to prevent of schizophrenia disorder.

Źródło:

Polish Psychological Bulletin; 2018, 49, 3; 355-359
0079-2993

Pojawia się w:

Polish Psychological Bulletin

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Zmysel života, nádej a suicidálne tendencie u vybraných skupín psychiatrických pacientov

Autorzy:

Farský, Ivan
Žiaková, Katarína
Ondrejka, Igor

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2141046.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum

Tematy:

meaning of life
hope
depression
alcohol dependency
schizophrenia
suicidal tendencies

Opis:

Purpose of our research was to assess of selected spiritual variables (hope and meaning of life) in psychiatric patients. Second aim was to examine relationship among hope, meaning of life and suicidal tendencies. We found that psychiatric patients are not a homogeneous group in terms of experiencing sense of hope and meaning of life. The lowest meaning of life was in patients with depression; hope was lowest in patients with alcohol dependence. We found significant differences across all variables. Patients with schizophrenia had highest score in all variables. Level of meaning of life and hope most frequently correlated with level of suicidality in patients with depression, less correlated in patients with alcohol dependence. In patients with schizophrenia only affective dimension of meaning of life correlated with suicidality. Potential explanation of these results is discussed in the paper.

Źródło:

Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2011, 2(7); 303-314
1898-8431

Pojawia się w:

Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Przypadki przestępstw popełnianych przez osoby chorujące na schizofrenię – próba przybliżenia problemu
Cases of Crimes Committed by People Suffering From Schizophrenia – an Attempt to Bring the Problem Closer

Autorzy:

Konieczny, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/3176435.pdf

Data publikacji:

2023-06-13

Wydawca:

Wyższa Szkoła Humanitas

Tematy:

prawo
schizofrenia
choroba
psychiatria
przestępstwo
law
schizophrenia
disease
psychiatry
crime

Opis:

W artykule przedstawiono szczegółowo kwestię przestępczych czynów karalnych w przebiegu ciężkiej, zwłaszcza nieleczonej schizofrenii. Świadomość psychiatryczna i prawna jest wśród ekspertów wysoka, natomiast w szerokich kręgach społeczeństwa nadal funkcjonują stereotypy i mity krzywdzące spokojne osoby ze schizofrenią, których jest więcej niż agresywnych. Podobnie, jak wśród zdrowych, czyli znormalizowanych psychicznie, występują przestępstwa, tak i w populacji schizofreników, którzy stanowią zaledwie 1% społeczeństwa, statystycznie zdarzają się przypadki agresji. Najczęściej chorzy popełniają czyny zabronione po samodzielnym odstawieniu leczenia farmakologicznego, które według zgodnej opinii psychiatrów powinno stanowić podstawę terapii tego schorzenia. Również bardzo często rodziny i znajomi schizofrenicznych osób negują biologiczną naturę schizofrenii i namawiają do odstawienia lub zmniejszenia dawek leków, co w większości przypadków kończy się zaostrzeniem, a nawet pełnoobjaowowym nawrotem. Chory, który pod wpływem najczęściej słyszanych w głowie szeptów i „głosów” (omamy słuchowe, najczęstszy omam w schizofrenii), które nakazują mu zabicie siebie i/lub kogoś, często w ogóle nie jest poczytalny, kierują nim rozkazujące głosy i nie może trafić do więzienia, gdzie jego stan psychiczny jeszcze by się pogorszył. Przymusowe leczenie jest jedynym stosowanym w takim przypadku zabezpieczeniem życia i zdrowia zarówno chorego/chorej, jak i osób z otoczenia. Jedyną drogą do zapobiegania przestępstwom w schizofrenii, zwłaszcza tym najcięższym (mord, gwałt, rozbój), jest psychoedukacja społeczeństwa w zakresie podstawowej wiedzy z psychopatologii i nabranie zdrowego nawyku nie bycia obojętnym, lecz reagowania na wszelkie niepokojące sygnały
The article presents in detail the issue of punishable criminal acts in the course of severe, especially untreated schizophrenia. Psychiatric and legal awareness is high among experts, while stereotypes and myths that harm calm people with schizophrenia, who outnumber aggressive ones, still exist in wide circles of society. Just like among the healthy, i.e. mentally normalized, there are crimes, so also in the population of schizophrenics, who constitute only 1% of the population, there are statistically cases of aggression. Most often, patients commit prohibited acts after discontinuing pharmacological treatment, which, according to the unanimous opinion of psychiatrists, should be the basis of therapy for this disease. Also very often the families and friends of schizophrenic people deny the biological nature of schizophrenia and persuade them to discontinue or reduce the dose of medication, which in most cases ends in exacerbation or even full-blown relapse. A patient who, under the influence of the most frequently heard whispers and “voices” in the head (auditory hallucinations, the most common hallucination in schizophrenia), which tell him to kill himself and/or someone else, is often not sane at all, commanded by commanding voices and cannot go to prison where his mental state would deteriorate further. Compulsory treatment is the only way to protect the life and health of both the patient and people around them. The only way to prevent crimes in schizophrenia, especially the most serious ones (murder, rape, robbery), is psychoeducation of the society in the basic knowledge of psychopathology and the acquisition of a healthy habit of not being indifferent, but reacting to any disturbing signals.

Źródło:

Roczniki Administracji i Prawa; 2023, 2(XXIII); 123-134
1644-9126

Pojawia się w:

Roczniki Administracji i Prawa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Does employment promote the process of recovery from schizophrenia? A review of the existing evidence

Autorzy:

Charzyńska, Katarzyna
Kucharska, Katarzyna
Mortimer, Ann

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2177343.pdf

Data publikacji:

2015-04-22

Wydawca:

Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi

Tematy:

schizophrenia
recovery
return to work
occupational rehabilitation
support for employment

Opis:

The aim of this review is to appraise current evidence on the association between employment and specific, non-vocational components that are indicators of recovery from schizophrenia, such as symptom remission, neurocognitive functioning, social cognitive functioning, and quality of life. Out of 754 studies identified in a comprehensive bibliographical data search, 43 were selected for abstract screening and 18 were included in the final review. The studies were categorized in terms of the type of employment investigated (supported employment, Individual Placement and Support, competitive employment). Studies on the Individual Placement and Support programs provide the strongest evidence for their effectiveness in terms of non-vocational outcomes. Quality of life, psychopathology and well being were the most frequently investigated outcomes and only 2 studies utilized a global concept of recovery as a measure. Employment was also associated with positive changes in domains that are not directly related to working, e.g., leisure activities. The current review reports promising, but not conclusive, results in the improvement of quality of life, social functioning and other indicators of recovery, but there is still a need for high quality, long term follow-up, randomized studies to further investigate this relationship.

Źródło:

International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2015, 28, 3; 407-418
1232-1087
1896-494X

Pojawia się w:

International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Risk factors increasing aggressive behaviour in psychiatric patients hospitalised with a diagnosis of bipolar disorder, schizophrenia and anxiety disorders
Czynniki zwiększonego ryzyka zachowań agresywnych u pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie z rozpoznaniem choroby dwubiegunowej, schizofrenii i zaburzeń lękowych

Autorzy:

Szymaniuk, Wiktor
Trzeciak, Katarzyna
Balaj, Kayla
Siembida, Jagoda
Rajewska-Rager, Aleksandra
Michalak, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/941239.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

aggressive behaviour
anxiety disorders
bipolar affective disorder
risk factors
schizophrenia

Opis:

Violent and aggressive behaviour is a serious problem among hospitalised psychiatric patients. The aim of this study was to assess factors that may help predict violent behaviour in psychiatric inpatients. Method: The study group consisted of 107 patients hospitalised in the Department of Adult Psychiatry, Poznan University of Medical Sciences in Poznań, with a diagnosis of bipolar disorder (n = 58), schizophrenia (n = 39) and anxiety disorders (n = 10). Sociodemographic and clinical data were obtained through a review of medical records and patient interviews using a self-prepared questionnaire. Results: Of 107 respondents, aggressive behaviour occurred in 46 patients (42.99%). A low risk of aggressive behaviour was observed in 68 patients (63.6%), medium risk – in 37 patients (34.6%), and high risk – in 2 subjects (1.9%). The study demonstrated a significant association between aggressive behaviour and short duration of the illness (p = 0.002), the criminal history of the patient (p = 0.003), the use of sedatives (p = 0.04), unemployment (p = 0.00034) and male gender in patients with a diagnosis of bipolar disorder (p = 0.03). There were no statistically significant differences between the incidence of violence and the main diagnosis (p = 0.56). The study showed no association with alcohol (p = 0.5) and psychoactive substance abuse (p = 0.07), age (p = 0.8), addiction in family (p = 0.1), history of suicide attempt (p = 0.08) and the lack of insight into the illness (p = 0.8). Conclusions: Based on these results, it appears that the most important factors in the occurrence of aggressive behaviour were criminal history, prior violent behaviour and short duration of the illness. The use of sedative drugs and male gender were also significant risk factors.
Zachowania gwałtowne i agresywne są poważnym problemem wśród pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie. Celem pracy była ocena czynników, które mogłyby być predyktorami występowania zachowań agresywnych. Metoda: Grupę badaną stanowiło 107 pacjentów hospitalizowanych w Klinice Psychiatrii Dorosłych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu z rozpoznaniem choroby afektywnej dwubiegunowej (n = 58), schizofrenii (n = 39) i zaburzeń lękowych (n = 10). Dane  socjodemograficzne i kliniczne uzyskano poprzez przegląd dokumentacji medycznej pacjenta oraz wywiad z wykorzystaniem kwestionariusza własnego. Wyniki: Spośród 107 badanych zachowania agresywne występowały u 46 osób (42,99%). Niskie ryzyko zachowań agresywnych stwierdzono u 68 chorych (63,6%), średnie – u 37 (34,6%), a wysokie – u 2 (1,9%). Badanie wykazało znaczący związek między ryzykiem wystąpienia zachowań agresywnych a krótkim czasem trwania choroby (p = 0,002), karalnością pacjenta (p = 0,003), stosowaniem leków uspokajających (p = 0,04), brakiem zatrudnienia (p = 0,00034) i płcią męską w grupie osób z rozpoznaniem choroby afektywnej dwubiegunowej (p = 0,03). Nie zaobserwowano istotnych statystycznie korelacji między występowaniem agresji a typem choroby (p = 0,56). Nie wykazano również związku badanej zmiennej z uzależnieniem od alkoholu (p = 0,5) i narkotyków (p = 0,07), wiekiem (p = 0,8), uzależnieniem w rodzinie chorego (p = 0,1), liczbą prób samobójczych (p = 0,08) i brakiem wglądu w chorobę (p = 0,8). Wnioski: Uzyskane wyniki wskazują, że najważniejszymi czynnikami ryzyka zachowań agresywnych są karalność pacjenta, występowanie w przeszłości zachowań agresywnych i krótki czas trwania choroby. Istotnymi czynnikami okazały  się także stosowanie leków uspokajających oraz płeć męska.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2017, 17, 1; 23-32
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Delusional Misidentification Syndrome: dissociation between recognition and identification processes

Autorzy:

Leis, Kamil
Mazur, Ewelina
Racinowski, Mariusz
Jamrożek, Tomasz
Gołębiewski, Jakub
Gałązka, Przemysław
Pąchalska, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2106025.pdf

Data publikacji:

2019-12-18

Wydawca:

Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica

Tematy:

intermetamorphosis syndrome
Fregoli syndrome
Capgras syndrome
delusional misidentification syndromes
schizophrenia

Opis:

Delusional misidentification syndrome (DMS) is an umbrella term for syndromes of intermetamorphosis, Fregoli, and Capgras. DMS) is thought to be related to dissociation between recognition and identification processes. DMS was described for the first time in 1932 as a variant of the Capgras syndrome and is currently on the DSM-V list of diseases as an independent disease entity. Patients affected by DMS believed that people around them, most often family, have changed physically (appearance) and mentally (character). Other symptoms include confabulation, derealization or depersonalization. In patients, aggressive behavior is often observed, aimed at alleged doppelgangers resulting from the sense of being cheated and manipulated. With the intermetamorphosis syndrome, for example, schizophrenia, depression, bipolar disorder or other misidentification syndromes (Fregoli's, Capgras) may coexist. There is also a reverse intermetamorphosis, where the object of the changed appearance or character becomes the patient himself. One of its forms may be lycanthropy. The etiology of the intermetamorphosis has not been fully understood, one of the reasons may be brain damage and changes in the parietal and/or temporal lobes of the right hemisphere. It may then damage long neuronal connections to the frontal areas of the brain, disturbances of working memory (WM) accountable for the keep and online management of data, so that it is available for further processing, and the patient's will be uncritical. The basic method of diagnosis of this delusion is a medical interview with the patient. Other diagnostic methods include computed tomography, magnetic resonance imaging, EEG and ERPs. Experimental methods include searching for the neuromarker of DMS. Currently, there are no treatment guidelines of this delusional disorder, and pharmacotherapy experimental, but the drugs from the group of neuroleptics and lithium seem effective. Some hope for the treatment is created by neurotherapy, but it is also experimental.

Źródło:

Acta Neuropsychologica; 2019, 17(4); 456-467
1730-7503
2084-4298

Pojawia się w:

Acta Neuropsychologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Leczenie schizofrenii elektrowstrząsami oraz lekami przeciwpsychotycznymi, łącznie z elektrowstrząsami
Treatment of schizophrenia with electroconvulsive therapy – antipsychotic drugs combination

Autorzy:

Kołodziej‑Kowalska, Emilia
Rabe‑Jabłońska, Jolanta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/943902.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

ECT
treatment with antipsychotics – ECT combination
treatment‑resistant schizophrenia
EW
efficacy
schizophrenia
ect
skuteczność
wskazania
ew
leczenie lekami przeciwpsychotycznymi i ew
schizofrenia
schizofrenia lekooporna

Opis:

Electroconvulsive therapy (ECT) has been used to treat schizophrenia since the procedure was introduced in 1938. The introduction of effective pharmacological treatments for schizophrenia and mood disorders led to a drop in the use of ECT during the 1960s and 1970s. When the limitations in the efficacy of antipsychotic drugs and the adverse effects of these agents were recognized, interest in ECT as a therapy for treatment of resistant schizophrenia (TRS) returned. Nevertheless, indications for the use of electroconvulsive therapy in schizophrenia and its place in the treatment hierarchy for patients with this disorder are unclear because of the dearth of quality research in this field. The controversy over the efficacy of ECT for the treatment of schizophrenia, especially the treatment resistant one, has more recently been embodied in the opposing recommendations of a number of different groups. Literature review (a few randomized controlled trials, mostly uncontrolled studies such as open trials, retrospective studies and case reports) indicates that combined treatment with antipsychotics and electroconvulsive therapy is possibly superior to each method when used alone. Combination of ECT and clozapine represents additional help and most of the data suggest it is both safe and effective. There are only few studies concerning the newest atypical antipsychotics. Different predictors of therapeutic outcome were identified. The literature review indicates that the combination of ECT and antipsychotic drugs may be considered as a treatment strategy for patients with schizophrenia, especially those refractory to conventional treatments. Side effects profile of this strategy does not differ from traditional ECT treatments.
Elektrowstrząsy (EW) były stosowane w leczeniu schizofrenii od czasu ich wynalezienia w 1938 roku. Wprowadzenie efektywnej farmakoterapii schizofrenii oraz zaburzeń nastroju doprowadziło do znacznego spadku ich wykonywania w latach 60. i 70. XX wieku. Stopniowe wykazanie ograniczeń skuteczności i występowanie objawów niepożądanych leków przeciwpsychotycznych doprowadziło w kolejnych dekadach do powrotu zainteresowania elektrowstrząsami jako metodą leczenia lekoopornej schizofrenii. Niestety, wskazania do zastosowania EW w schizofrenii i ich miejsce w algorytmach leczniczych są niejasne, głównie w związku z brakiem odpowiedniej jakości badań klinicznych. Kontrowersje związane z oceną efektywności EW w leczeniu schizofrenii, zwłaszcza opornej na farmakoterapię, znalazły odzwierciedlenie w różnicach w rekomendacjach wydawanych przez różne towarzystwa naukowe. Analiza danych z literatury (nieliczne badania randomizowane i otwarte, głównie badania retrospektywne i opisy kazuistyczne) wykazuje, że strategia polegająca na leczeniu skojarzonym lekami przeciwpsychotycznymi i elektrowstrząsami jest efektywniejsza od każdej z tych metod z osobna. Badania sugerują także, że połączenie EW i klozapiny jest raczej bezpieczne i skuteczne; doniesienia oceniające połączenie z nowymi LPP drugiej generacji są nieliczne. Identyfikowano różne czynniki predykcyjne poprawy po leczeniu skojarzonym EW i LPP. Częsta jest konkluzja, że elektrowstrząsy w połączeniu z lekami przeciwpsychotycznymi mogą być rozważane jako opcja terapeutyczna u pacjentów, u których farmakoterapia wykazuje ograniczoną skuteczność. Profil objawów ubocznych terapii skojarzonej nie różni się od samych zabiegów EW, jest ona bezpieczna i dobrze tolerowana.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 4; 238-242
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Zmiana nasilenia objawów pozytywnych, negatywnych oraz psychopatologii ogólnej (PANSS) u chorych na schizofrenię po 6 tygodniach augmentacji terapii lekami przeciwpsychotycznymi – glicyną lub donepezilem
Change of severity of positive, negative symptoms and general psychopathology (PANSS) in schizophrenics after 6 weeks augmentation of antipsychotics therapy with glicyne or donepezil

Autorzy:

Rabe-Jabłońska, Jolanta
Strzelecki, Dominik

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945670.pdf

Data publikacji:

2005

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

antipsychotics therapy
augmentacja
augmentation
donepezil
glicyna
glycine
leczenie przeciwpsychotyczne
schizofrenia
schizophrenia

Opis:

In aetiopathogenesis of schizophrenia the key role is played by dopaminergic, but also serotoninergic, glutamatergic systems as well as cholinergic neurons. Donepezil is a mixed inhibitor of acetylcholinesterase, selectively inhibiting acetylcholinesterase. A review of the studies, in which donepezil was used for augmentation of antipsychotic treatment does not provide explicit information on the effects of such procedures within a change of scores on PANSS. Pursuant to the assumptions of hypoglutamatergic hypothesis of schizophrenia, the transmission was stimulated within this system. To its stimulation through NMDA receptor among others glycine was used, i.e. prevalent amino acid of the simplest structure, the basic transmitter of glycinergic neurons counted among class I – neurotransmitters, additionally functioning as a coagonist and modulator, also within the glutamatergic system. In 2005 a meta-analysis of studies appeared, from which it results that glycine and D-serine significantly decrease the severity of negative symptoms. The study was aimed at establishing whether or not adjunctive glycine or donepezil applied for 6 weeks with antipsychotic treatment statistically significantly affect a change in the severity of positive symptoms, negative symptoms, general psychopathology in patients at a stable period of the disease. Subjected to the study was a group of 62 patients aged 18-55 years, suffering from paranoidal schizophrenia (DSM-IV) at the mental condition stabilised for at least half a year, without a change in the type and dose of antipsychotic drug at that time. The following methods were used: 1) confirmation of stabilisation of the mental condition and stable pharmacotherapy for the required period according to analysis of medical documentation, interview and evaluation of the current status; 2) augmentation of the hitherto applied antipsychotic treatment by adding donepezil or glycine and 3) evaluation of the severity of negative symptoms, positive symptoms and general psychopathology (PANSS) before and after 6 week augmentation by donepezil or glycine and occurrence of adverse symptoms. Results: Statistically significant differences were obtained after 6 weeks in a group treated with antipsychotic drugs and glycine (primarily within negative symptoms and general psychopathology, less within positive symptoms), whereas in the group additionally treated with donepezil no such differences were found.
W etiopatogenezie schizofrenii kluczową rolę odgrywa układ dopaminergiczny, ale swój udział mają także układ serotoninergiczny i glutaminianergiczny oraz neurony cholinergiczne. Donepezil jest mieszanym inhibitorem acetylocholinesterazy selektywnie hamującym raczej acetylocholinesterazę. Przegląd badań, w których do augmentacji leczenia przeciwpsychotycznego stosowano donepezil, nie dostarcza jasnych informacji na temat efektów takiego postępowania w zakresie zmiany punktacji w podskalach PANSS. Zgodnie z założeniami hipoglutaminianergicznej hipotezy schizofrenii stymulowano transmisję w obrębie tego układu. Do jego pobudzenia poprzez receptor NMDA stosowano m.in. glicynę – aminokwas o najprostszej budowie i szerokim rozpowszechnieniu, podstawowy przekaźnik neuronów glicynergicznych, zaliczany do klasy I neurotransmiterów, pełniący ponadto funkcję koagonisty i modulatora, m.in. w obrębie układu glutaminianergicznego. W 2005 r. ukazała się metaanaliza badań, z której wynika, że glicyna i D-seryna istotnie zmniejszają nasilenie objawów negatywnych. Celem badania było ustalenie, czy dołączenie przez okres 6 tygodni glicyny lub donepezilu do dotychczasowego leczenia przeciwpsychotycznego w sposób istotny statystycznie wpływa na zmianę nasilenia objawów pozytywnych, negatywnych, ogólnej psychopatologii u pacjentów w stabilnym okresie choroby. Badaniu poddano grupę 62 osób w wieku 18-55 lat, chorych na schizofrenię paranoidalną (DSM-IV), w stanie psychicznym ustabilizowanym od co najmniej pół roku, bez zmiany w tym czasie rodzaju i dawki leku przeciwpsychotycznego. Zastosowano następujące metody: 1) potwierdzenie stabilizacji stanu psychicznego oraz stałej farmakoterapii przez wymagany okres na podstawie analizy dokumentacji medycznej, wywiadu i oceny aktualnego stanu; 2) augmentacja dotychczasowego leczenia przeciwpsychotycznego przez dodanie donepezilu lub glicyny oraz 3) ocena nasilenia objawów negatywnych, pozytywnych i psychopatologii ogólnej (PANSS) przed i po 6 tygodniach augmentacji donepezilem lub glicyną i występowania objawów niepożądanych. Wyniki: Istotne statystycznie różnice uzyskano po 6 tygodniach w grupie leczonych lekami przeciwpsychotycznymi oraz glicyną (przede wszystkim w zakresie objawów negatywnych i psychopatologii ogólnej, mniejsze w zakresie objawów pozytywnych), natomiast w grupie leczonej dodatkowo donepezilem nie stwierdzono takich różnic.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2005, 5, 4; 178-189
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Mental Representations of the Body and Malleability of the Sense of Body Ownership in Schizophrenia within the Embodied Subject Model

Autorzy:

Mirucka, Beata
Kisielewska, Monika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/27177621.pdf

Data publikacji:

2023-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

mental body representations
body self
schizophrenia
body ownership
rubber hand illusion

Opis:

The presented study was intended to shed some new light on the disturbance of body experience in persons with schizophrenia in reference to the Embodied Subject Model. The model proposes to complement theoretical linkages between concepts related to bodiness – body self and mental representations of the body (body schema, body image, body awareness) and a relatively new concept of body identity. The main research questions were: Given that persons with schizophrenia are characterised by the painful experience of their body as an external object, would they also manifest i/ weakened sensorimotor integration mechanisms, ii/ disordered mental representations of the body, iii/ weakened sense of body ownership? 41 individuals with schizophrenia and 41 matched controls participated in the Rubber Hand Illusion procedure. Body representations were measured with a Battery of Tests of the Body Self Representations. The individuals with schizophrenia showed lower scores in three body representations and greater susceptibility to the rubber hand illusion. It suggests that the explanation of susceptibility to disturbances in the sense of body ownership should be focused on the deficient structure of mental representations of the body.

Źródło:

Kultura i Edukacja; 2023, 4(142); 97-119
1230-266X

Pojawia się w:

Kultura i Edukacja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Therapeutic advantages of omega-3 fatty acid supplementation in patients with schizophrenia – a systematic review

Autorzy:

Vityala, Srilaxmi
Priya Kanteti, Krishna
Vityala, Yethindra
Tagaev, Tugolbai
Damineni, Ujwala

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/40499950.pdf

Data publikacji:

2024-03-30

Wydawca:

Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Tematy:

docosahexaenoic acid
eicosapentaenoic acid
omega-3 polyunsaturated fatty acids
schizophrenia
supplementation

Opis:

Introduction and aim. In patients with schizophrenia, omega-3 (n-3) polyunsaturated fatty acids (PUFAs) treatment was found to ameliorate the cardiovascular, metabolic, and inflammatory problems caused by antipsychotic medication and even reduce the need for medication by 20%. In this study, we evaluated the potential therapeutic effects of n-3 PUFA supplementation in patients with schizophrenia. Material and methods. The PRISMA guidelines were followed in conducting this systematic review. The Embase, MEDLINE, Web of Science, and Google Scholar databases were searched electronically. The first search yielded 50 papers in total. Subsequently, 43 publications that did not meet our eligibility requirements were removed, and seven articles were selected. Analysis of the literature. The analysis showed that n-3 PUFA supplementation and the placebo group both decreased their psychotic (PANSS and GAF scales) and Calgary Depression Scale symptomatology and boosted their functional ability (GAF) when used as an adjuvant to antipsychotic medication. When administered as a monotherapy with a metabolic antioxidant, n-3 PUFA supplementation proved beneficial for treating schizophrenia. In patients with schizophrenia, n-3 PUFAs have therapeutic benefits as adjuvant treatments to medications, although not for different variables or patient groups. Conclusion. In many studies, patients with chronic schizophrenia who received n-3 PUFA supplementation showed no improvement in their clinical condition.

Źródło:

European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2024, 22, 1; 172-178
2544-2406
2544-1361

Pojawia się w:

European Journal of Clinical and Experimental Medicine

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Krucha podmiotowość, czyli o sporze na gruncie Lévinasowskiej i Ricœurowskiej filozofii człowieka oraz niektórych jego implikacjach dla rozumienia zdrowia psychicznego

Autorzy:

Grzywacz, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/426595.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

fragile subjectivity
Lévinas
Ricœur
mental health
schizophrenia
krucha podmiotowość
zdrowie psychiczne
schizofrenia

Opis:

The study aims to confront two concepts of fragile subjectivity: one by Emmanuel Lévinas and the other by Paul Ricœur. However, this is not the purpose in itself. Actually, the first step consists on the pointing out the similarities and divergences that exist between both approaches in dealing with the open and labile trait of human identity. This step further serves to highlight the discussion points which, due to the tension generated by the underlined incompatibilities, stimulate thinking and the search for mediation. To illustrate the fertility of this controversy, it is transferred to the area of philosophy of psychiatry, where an attempt is made to apply both anthropological positions to a philosophical interpretation of the essence of the phenomenon of schizophrenia. This interpretation of the pathogenesis of the chosen phenomenon allows, in turn, for a cautious conclusion to be drawn as to the described controversy between Lévinas and Ricœur.
Poniższe studium stawia sobie jako zadanie skonfrontowanie dwóch koncepcji kruchej podmiotowości: jednej autorstwa Emmanuela Lévinasa i drugiej, wypracowanej przez Paula Ricœura. Zestawienie to nie jest wszelako celem samym w sobie. Owszem, chodzi w nim najpierw o wskazanie zbieżności i rozbieżności istniejących pomiędzy obydwoma ujęciami otwartego i labilnego w swej tożsamości ludzkiego podmiotu. Krok ów służy dalej uwydatnieniu punktów dyskusyjnych, które wskutek napięcia generowanego przez niezgodności pobudzają do myślenia i poszukiwania mediacji. W celu zilustrowania płodności tej kontrowersji zostaje ona przeniesiona na obszar filozofii psychiatrii, gdzie podejmuje się próbę zastosowania obydwu antropologicznych stanowisk w filozoficznej interpretacji istoty fenomenu schizofrenii. Zarysowana w ten sposób wykładnia patogenezy wybranego zjawiska pozwala z kolei na sformułowanie ostrożnych wniosków odnośnie do samego sporu Lévinasa i Ricœura w kwestii podmiotowości etycznej, a zwłaszcza co do odczytania ewolucji ich własnych koncepcji.

Źródło:

Logos i Ethos; 2018, 48, 2
0867-8308

Pojawia się w:

Logos i Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Czy schizofrenia jest chorobą neuodegeneracyjną, czy neurorozwojową?
Is schizophrenia a neurodegenerative or neurodevelopmental disease?

Autorzy:

Rabe-Jabłońska, Jolanta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945685.pdf

Data publikacji:

2005

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

dowody
evidence
hipoteza neurodegeneracyjna
hipoteza neurorozwojowa
neurodegenerative hypothesis
neurodevelopmental hypothesis
schizofrenia
schizophrenia

Opis:

According to the neurodevelopmental theory, etiological and pathological factors of a disease occur long before its symptoms. Cessation of the normal course of neuronal development causes disorders in their function and neuronal network, whereas after latency it leads to clinical manifestation of symptoms. In neurodegenerative diseases the specifically pathophysiological process, usually conditioned genetically, impairs selectively the ”sensitive” population of neurons and causes neuropathological symptoms and changes. The course and nature of these dysfunctions depend on superimposing of the pathological process on the normal process of development and puberty, and on individual plasticity and compensatory processes in the central nervous system. Schizophrenia meets some of these criteria, but it does not fit into the narrow definition of neurodegenerative diseases. So far no histopathological, immunocytochemical changes have been found, which would allow to identify the disease. However as early as during the first episode, most patients exhibit some characteristics of clinical deterioration, afterwads the status of most of them gets stabilized at a certain level of cognitive and social functioning, whereas in some patients the severity of the disease and cognitive dysfunctions gradually progress. The progression of schizophrenic process is also reflected in evolution of symptoms in the course of the disease, in biochemical and anatomical changes of the central nervous system. Presently, the neurodegenerative hypothesis of schizophrenia cannot be rejected. It may appear true only in a part of the patients with specific course of the disease, and in some cases neurodegeneration may be superimposed on neurodevelopmental disorders.
Zgodnie z teorią neurorozwojową etiologiczne i patologiczne czynniki choroby występują na długo przed jej objawami. Przerwanie prawidłowego przebiegu rozwoju neuronalnego powoduje zaburzenia ich funkcji oraz sieci neuronalnej, a po okresie latencji doprowadza do klinicznej manifestacji objawów. W chorobach neurodegeneracyjnych specyficzny patofizjologiczny proces, najczęściej uwarunkowany genetycznie, uszkadza selektywnie „wrażliwą” populację neuronów i wywołuje symptomy i zmiany neuropatologiczne. Przebieg w czasie i natura tych dysfunkcji zależy od nałożenia się procesu chorobowego na normalny proces rozwojowy i dojrzewania, a także od indywidualnej plastyczności i procesów kompensacyjnych w OUN. Schizofrenia spełnia niektóre z tych kryteriów, lecz nie mieści się w wąskiej definicji chorób neurodegeneracyjnych. Nie stwierdzono do tej pory zmian histopatologicznych, immunocytochemicznych pozwalających identyfikować schorzenie. Jednak już w okresie I epizodu większość chorych ma cechy klinicznej deterioracji, po czym u wielu z nich stan stabilizuje się na pewnym poziomie funkcjonowania poznawczego i społecznego, natomiast u części pacjentów nasilenie choroby i dysfunkcje poznawcze stopniowo postępują. Progresja procesu schizofrenicznego znajduje także odbicie w ewolucji objawów w miarę przebiegu choroby, zmianach biochemicznych, anatomicznych w OUN. Obecnie nie można odrzucić hipotezy neurodegeneracyjnej schizofrenii. Może się okazać prawdziwa tylko u części chorych ze specyficznym przebiegiem choroby, a w niektórych przypadkach neurodegeneracja może nakładać się na zaburzenia neurorozwojowe.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2005, 5, 3; 117-125
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Rozwój potraumatyczny u pacjentów z doświadczeniem psychozy podlegających detencji
Posttraumatic growth in detained patients with psychosis

Autorzy:

Wierzbicka, Sylwia
Malewicz-Sawicka, Maryla

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1366333.pdf

Data publikacji:

2020-12-29

Wydawca:

Fundacja Pedagogium

Tematy:

schizofrenia
detencja
wzrost potraumatyczny
rehabilitacja psychospołeczna
schizophrenia
detention
posttraumatic growth
psychosocial rehabilitation

Opis:

Praca dotyczy czynników osobowościowych i sytuacyjnych związanych ze wzrostem potraumatycznym u osób chorujących na schizofrenię, które doświadczyły różnego rodzajusytuacji traumatycznych. Grupą badaną były osoby, które popełniły czyn zabroniony i przebywały na detencji (N = 30), a grupą kontrolną pacjenci hospitalizowani w oddziale dziennymrehabilitacji psychiatrycznej (N = 30). Do pomiaru zmiennych użyto: Inwentarza Osobowości NEO-FFI, Inwentarza Potraumatycznego Rozwoju, Kwestionariusza zmiennych społeczno-demograficznych oraz skali BPRS. Grupa badana uzyskała średnio wyższe wyniki w poziomie wzrostu potraumatycznego niż grupa kontrolna. W grupie kontrolnej osoby uzyskały wyższe wyniki w poziomie neurotyczności, z kolei osoby z grupy badanej w poziomie ekstrawersji. Najczęściej wskazywanym wydarzeniem traumatycznym w obu grupach było doświadczenieprzewlekłej choroby.
The study concerns the relationship of personality and situational factors with posttraumatic growth in people suffering from schizophrenia who have experienced varioustypes of traumatic events. The study group included people who committed an offense and were detained (N = 30), and the control group – patients hospitalized in the Daily Ward ofPsychiatric Rehabilitation (N = 30). The following tools were used to measure the examined variables: NEO Five-Factor Inventory, Posttraumatic Growth Inventory, sociodemographic variables questionnaire and Brief Psychiatric Rating Scale. The study group presented higher results in posttraumatic growth than the control group. Results indicated that patients fromthe control group attained higher results in Neuroticism, however patients from the study group – in Extraversion. In both groups the most frequently indicated traumatic event waschronic disease.

Źródło:

Resocjalizacja Polska; 2020, 20; 319-334
2081-3767
2392-2656

Pojawia się w:

Resocjalizacja Polska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Wpływ kwercetyny na peroksydację lipidów indukowaną przez zyprazydon w ludzkim osoczu – badania in vitro
The effect of quercetine on lipid peroxidation induced by ziprasidone in human plasma – in vitro studies

Autorzy:

Kopka, Justyna
Dietrich-Muszalska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/944219.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

antipsychotics
lipid peroxidation
quercetine
schizophrenia
zyprazydon
schizofrenia
kwercetyna
leki przeciwpsychotyczne
peroksydacja lipidów

Opis:

Some antipsychotics, including ziprasidone (ZIP), contribute to pro- and antioxidative imbalance in schizophrenic patients. Therefore, searching for effective antioxidative supplementation decreasing antipsychotics prooxidative effects has a high clinical importance. The aim of the study was to establish the effect of ZIP on human plasma – by determining the levels of thiobarbituric acid reactive substances (TBARS), in in vitro model. Material and methods: Blood samples were obtained from healthy male volunteers and placed in the ACD solution. The active substance, i.e. ZIP, was dissolved in 0.01% solution of dimethylsulfoxide to reach the final concentrations (40 ng/ml, 139 ng/ml) and incubated with plasma (for 1 and 24 hours at 37°C). Plasma was also incubated with quercetine (7.5 μg/ml, 15 μg/ml) and with quercetine and ZIP, in different combinations of tested concentrations. Control samples (without the drug) were performed for each experiment. TBARS concentrations were determined using Rice-Evans spectrophotometric method (modified by Wachowicz and Kustroń). Results: ZIP at the concentrations of 40 ng/ml and 139 ng/ml after 24 hours of incubation with plasma causes an increase in TBARS (p respectively <0.01 and <0.002). Quercetine (7.5 μg/ml, 15 μg/ml) incubated for 24 hours in plasma with ZIP decreases lipid peroxidation on average by 38% (for ZIP 40 ng/ml p respectively <0.0003 and <0.0001, for ZIP 139 ng/ml p respectively <0.002 and <0.004). Conclusions: Quercetine significantly decreases lipid peroxidation induced by ziprasidone.
Niektóre leki przeciwpsychotyczne, w tym zyprazydon (ZYP), przyczyniają się do zaburzeń równowagi proi antyoksydacyjnej u chorych na schizofrenię. Poszukiwanie skutecznej antyoksydacyjnej suplementacji zmniejszającej działanie prooksydacyjne leków przeciwpsychotycznych ma zatem duże znaczenie kliniczne. Celem badania było ustalenie wpływu ZYP na peroksydację lipidów ludzkiego osocza – przez oznaczenie stężenia związków reagujących z kwasem tiobarbiturowym (TBARS), w modelu in vitro. Materiał i metody: Krew do badań pobrano od zdrowych ochotników płci męskiej – na roztwór ACD. Substancję aktywną, czyli ZYP, rozpuszczono w 0,01% dimetylosulfotlenku do stężeń końcowych (40 ng/ml, 139 ng/ml) i inkubowano z osoczem (1 i 24 godziny, 37°C). Osocze inkubowano również z kwercetyną (7,5 μg/ml, 15 μg/ml) oraz z kwercetyną i ZYP, w różnych kombinacjach badanych stężeń. Do każdego doświadczenia wykonano próby kontrolne (bez leku). Oznaczenia stężenia TBARS przeprowadzono metodą spektrofotometryczną Rice’a-Evansa (modyfikacja: Wachowicz i Kustroń). Wyniki: ZYP w stężeniach 40 ng/ml i 139 ng/ml po 24 godzinach inkubacji z osoczem powoduje wzrost stężenia TBARS (p odpowiednio <0,01 i <0,002). Kwercetyna (7,5 μg/ml, 15 μg/ml) inkubowana 24 godziny w osoczu wraz z ZYP zmniejsza peroksydację lipidów średnio o 38% (dla ZYP 40 ng/ml p odpowiednio <0,0003 i <0,0001, dla ZYP 139 ng/ml p odpowiednio <0,002 i <0,004). Wniosek: Kwercetyna istotnie obniża peroksydację lipidów wywoływaną przez zyprazydon.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 1; 10-19
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Schizofrenia jako przyczyna nieważności małżeństwa
Schizophrenia as a cause for declaring a marriage null

Autorzy:

LESZCZYŃSKI, GRZEGORZ

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/660754.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

małżeństwo
schizofrenia
niezdolność konsensualna
zgoda małżeńska
marriage
schizophrenia
consent incapacity
matrimonial consent

Opis:

Taking up the issue of schizophrenia as a cause for declaring a marriage null and voit, the author begins his reflections with a look at psychosis. From the point of view of marriage validity, of special significance is also the analysis of schizophrenia with very particular medical aspects. The cause of nullity of a marriage discussed here, in turn, requires a rather precise definition of schizophrenia and the factors by which it may be triggered. The last part of the author’s reflections is devoted to the analysis of canon 1095 of the Code of Canon Law, especially to the definition of cases when this schizophrenia is serious enough to exclude marriage validity.
Współczesne orzecznictwo podaje jednoznacznie brzmiącą zasadę, że stwierdzenie w podmiocie obecności schizofrenii nie jest wystarczającym dowodem stwierdzenia jego niezdolności do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich. W tym względzie bowiem konieczne jest nie tylko określenie fazy, w czasie której podmiot zawierał małżeństwo, ale również realny wpływ określonych objawów na podjęcie decyzji małżeńskiej. Orzecznictwo rotalne jest zgodne, że w fazie schizofrenii kwalifikowanej podmiot nie jest zdolny do stworzenia wspólnoty życia małżeńskiego. Kwestia ta, jakkolwiek jednoznacznie brzmiąca wywołuje jednak pewne wątpliwości w odniesieniu do tzw. stanów remisji. Podmiot podejmuje zobowiązanie w momencie wyrażania zgody małżeńskiej, a więc musi mieć należną zdolność do podjęcia obowiązków małżeńskich, ale wypełnienie tychże obowiązków następuje w trakcie trwania małżeństwa. Zatem, jeśli nawet w trakcie trwania małżeństwa będą występować stany remisji, w którym podmiot będzie w stanie w miarę normalnie funkcjonować, nie oznacza to, że jest w stanie się zobowiązać do takiego normalnego funkcjonowania. Nie można bowiem podjąć się zobowiązania, którego nie będzie można wypełnić.

Źródło:

Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 3; 73-95
2353-8104

Pojawia się w:

Prawo Kanoniczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Wpływ leków przeciwpsychotycznych na występowanie zespołu metabolicznego
Effects of antipsychotic drugs on the occurrence of metabolic syndrome

Autorzy:

Wysokiński, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/773790.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

cukrzyca
diabetes
dyslipidaemia
dyslipidemia
metabolic syndrome
obesity
otyłość
schizofrenia
schizophrenia
zespół metaboliczny

Opis:

Metabolic syndrome is a group of concomitant disorders that increase the risk of heart attack, stroke and diabetes. In Europe metabolic syndrome is defined using the IDF (International Diabetes Federation) criteria. According to these criteria, metabolic syndrome is the co-occurrence of abdominal (central, visceral) obesity, defined as abdomen circumference ≥80 cm in women and ≥94 cm in men plus two out of four criteria: 1) level of triglycerides >1.7 mmol/l (150 mg/dl) or treatment of triglyceridemia; 2) level of HDL cholesterol <1.0 mmol/l (40 mg/dl) in men and <1.3 mmol/l (50 mg/dl) in women or treatment of this disorder; 3) systolic blood pressure ≥130 mm Hg or diastolic blood pressure ≥85 mm Hg or treatment of previously diagnosed hypertension; 4) fasting plasma glucose ≥5.6 mmol/l (100 mg/dl) or treatment of previously diagnosed type 2 diabetes. Metabolic syndrome is 2–3 times more frequent in patients receiving antipsychotics. The presence of metabolic syndrome is associated with a 2–3 fold increased risk of death due to cardiovascular complications. Almost all antipsychotics increase the risk of metabolic syndrome and the greatest risk is that due to the most effective drugs (clozapine, olanzapine). In most cases metabolic complications of antipsychotic treatment is treatment-induced increase of appetite and weight gain, while for certain medications these complications may develop as a direct effect of antipsychotics. The vast majority of patients do not receive a proper treatment of metabolic disorders. Available treatment options for drug-induced weight gain are not very effective and very rarely used.
Zespół metaboliczny to zbiór współwystępujących zaburzeń, które zwiększają ryzyko zawału serca, udaru i cukrzycy. W Europie do oceny zespołu metabolicznego stosuje się kryteria International Diabetes Federation. Zgodnie z nimi zespół metaboliczny to współobecność otyłości brzusznej (trzewnej, centralnej), zdefiniowanej jako obwód talii ≥80 cm u Europejek i ≥94 cm u Europejczyków, oraz dwóch spośród następujących czynników: 1) stężenia trójglicerydów >1,7 mmol/l (150 mg/dl) lub leczenia triglicerydemii; 2) stężenia cholesterolu frakcji HDL <1,0 mmol/l (40 mg/dl) u mężczyzn i <1,3 mmol/l (50 mg/dl) u kobiet lub leczenia tego zaburzenia lipidowego; 3) ciśnienia tętniczego skurczowego ≥130 mm Hg bądź rozkurczowego ≥85 mm Hg lub leczenia wcześniej rozpoznanego nadciśnienia; 4) stężenia glukozy w osoczu na czczo ≥5,6 mmol/l (100 mg/dl) lub rozpoznanej wcześniej cukrzycy typu 2. Zespół metaboliczny występuje 2–3-krotnie częściej u pacjentów otrzymujących leki przeciwpsychotyczne. Obecność zespołu metabolicznego wiąże się z 2–3-krotnie większym ryzykiem zgonu z powodu powikłań sercowo-naczyniowych. Niemal wszystkie leki przeciwpsychotyczne podnoszą ryzyko wystąpienia zespołu metabolicznego; dotyczy to w szczególności leków najskuteczniej działających (klozapina, olanzapina). Punktem wyjścia metabolicznych powikłań leczenia przeciwpsychotycznego jest wzrost łaknienia indukowany leczeniem, prowadzący do przyrostu masy ciała; powikłania te mogą się rozwijać wskutek bezpośredniego działania leków. Zdecydowana większość pacjentów nie otrzymuje właściwego leczenia zaburzeń metabolicznych. W przypadku polekowego przyrostu masy ciała dostępne opcje terapeutyczne są mało skuteczne i zbyt rzadko stosowane.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 4; 290-295
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 51.

Tytuł:

Pseudopsychiatryzacja jako strategia w dyskursie elit symbolicznych?v
Pseudopsychiatrization – a strategy in the discourse of symbolic elites?

Autorzy:

Prokop-Dorner, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/413119.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

pseudopsychiatryzacja
schizofrenia
metafora
Krytyczna Analiza Dyskursu
pseudopsychiatrization
schizophrenia
metaphor
Critical Discourse Analysis

Opis:

Artykuł podnosi kwestię nadużyć kategorialnych mających charakter metafor zapożyczonych z obszaru psychiatrii do opisania zjawisk z innych dziedzin życia społecznego i przywołujących kontekst medykalizacji, obejmującej swym zasięgiem coraz szersze obszary doświadczenia jednostki i grup społecznych. Wykorzystując założenia teoretyczne i model analizy dyskursu T. van Dijka, przeprowadzono analizę materiału prasowego opublikowanego w okresie sześciu lat na łamach jednego z wiodących dzienników uwzględniającą badanie znaczeń, strategii dyskursywnych, siły oddziaływania oraz tła społecznego wybranych komunikatów. Wnioski z badania pozwoliły sformułować hipotezę o pseudopsychiatryzacji w dyskursie elit symbolicznych jako strategii regulowania relacji władzy w sferze publicznej, a także wskazać konsekwencje wynikające z takich praktyk dyskursywnych tej grupy nadawców.
This article addresses the issue of a categorical misuse in the form of taking metaphors from the field of psychiatry in order to describe phenomena from other domains of social life. Such linguistic practices relate to the process of medicalization, which embraces ever more domains of experience of both individuals and social groups. Based on T. van Dijk’s theoretical assumptions and analytical model, the article presents an analysis of press releases published over a six-year period in one of the leading Polish journals. The analysis includes verification of meanings, discursive strategies, and the impact and social background of chosen articles. The study’s results suggest that the pseudopsychiatrization in the discourse of symbolic elites is a strategy regulating power relations in the public sphere, and the article examines the consequences of such discursive practices in this group of senders.

Źródło:

Przegląd Socjologiczny; 2017, 66, 1; 107-133
0033-2356

Pojawia się w:

Przegląd Socjologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 52.

Tytuł:

Doznania psychotyczne a agresja u chorych na schizofrenię
Psychotic experiences and aggression in outpatients with schizophrenia

Autorzy:

Tsirigotis, Konstantinos
Gruszczyński, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942418.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

aggression
hostility
psychotic experiences
relationships
schizophrenia
agresja
doznania psychotyczne
schizofrenia
wrogość
związki

Opis:

Objective: Some authors report that aggressive behaviour in schizophrenia is of heterogeneous sources, for example, aggression may be an impulsive action and even deliberate behaviour designed to intimidate others. Violence and aggressive behaviour may also be associated with psychotic experiences, such as delusions or hallucinations. The aim of this study was to explore the relationship between psychotic experiences and the intensiveness of hostility and aggression in patients with paranoid schizophrenia. Material and method: Seventy outpatients (35 men and 35 women) with paranoid schizophrenia were examined. Relevant scales, subscales and indices of the Polish version of Minnesota Multiphasic Personality Inventory (MMPI) were used. Results: The analysis of correlation and the factor analysis revealed a number of statistically significant correlations between the scores of the scales assessing psychotic experiences and those assessing the intensiveness of hostility and aggression. Conclusions: The results of this study confirm the presence of a number of relationships between psychotic experiences and felt hostility and aggression. Psychotic symptoms and indices of aggressiveness created five factors: “psychoticism,” “hostility,” “psychopathic aggression,” “poignancy,” “persecutory ideas.” Important for the felt hostility and aggressivenessin patients turned out to be experienced anxiety about their mental health because of the sense of the unreality of what is going on and because of the sense of alienation of their own thoughts. Another important factor turned out to be a sense of being wronged by life, misunderstood by others, and the belief that people have a grudge and try to harm. In contrast, characteristics, attitudes and behaviour which are the opposite of paranoid disorders, i.e. faith in people and optimistic attitude towards them, are an important factor for the inhibition of aggression.
Cel: Niektórzy autorzy podają, że zachowania agresywne w schizofrenii mają źródła heterogenne – dla przykładu agresja może być działaniem impulsywnym, ale też rozmyślnym, mającym na celu zastraszanie innych; może być również związana z przeżyciami psychotycznymi, tj. urojeniami czy omamami. Celem pracy było zbadanie związków między doznaniami psychotycznymi a nasileniem wrogości i agresji u chorych na schizofrenię paranoidalną. Materiał i metoda: Zbadano 70 osób (35 mężczyzn i 35 kobiet) leczonych ambulatoryjnie z powodu schizofrenii paranoidalnej. Wykorzystano odpowiednie skale, podskale i wskaźniki polskiej wersji Minnesota Multiphasic Personality Inventory (MMPI). Wyniki: Na podstawie analizy korelacji i analizy czynnikowej stwierdzono istnienie licznych związków statystycznie istotnych między wynikami w skalach badających doznania psychotyczne oraz nasilenie wrogości i agresji. Wnioski: Wyniki przeprowadzonych badań potwierdzają występowanie wielu związków między doznaniami psychotycznymi a odczuwaną wrogością i agresją. Opierając się na objawach psychotycznych i wskaźnikach agresywności, stworzono pięć czynników: „psychotyzm”, „wrogość”, „agresja psychopatyczna”, „przewrażliwienie”, „idee prześladowcze”. Ważny dla odczuwanej wrogości i agresywności u chorych okazał się przeżywany niepokój o swoje zdrowie psychiczne z powodu poczucia nierzeczywistości tego, co się wokół dzieje, jak również z powodu poczucia obcości własnych myśli. Kolejnym istotnym czynnikiem okazało się poczucie bycia pokrzywdzonym przez życie, niezrozumianym przez innych oraz przekonanie, że ludzie mają żal do chorego i próbują mu szkodzić. Natomiast cechy, postawy i zachowania stanowiące przeciwieństwo zaburzeń paranoidalnych, tj. wiara w ludzi i optymistyczna postawa wobec nich, stanowią czynnik istotny dla hamowania agresji.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 4; 225-231
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 53.

Tytuł:

Klozapina: między skutecznością a bezpieczeństwem
Clozapine: between efficacy and safety

Autorzy:

Sobów, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/944024.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

clozapine
efficacy
schizophrenia
side effects
treatment
leczenie
objawy niepożądane
schizofrenia
skuteczność
klozapina

Opis:

Although clozapine is considered to be an effective antipsychotic agent, it is used less frequently than dictated by its properties and supported by clinical trials. At least 1/3 of schizophrenia patients are treatment-resistant, carry a high risk of suicide or suffer from severe extrapyramidal symptoms related to other antipsychotics. A possible reason for the relative underuse of clozapine in clinical practice is its perception as a drug burdened with serious side effects. Agranulocytosis and other blood dyscrasias are well known, and the principles of prevention are established in recommendations. Other side effects, including potentially dangerous ones, such as cardiomyopathy and myocarditis, intestinal obstruction or convulsions, are less known. These side effects can be prevented, detected and treated provided that clinical vigilance is maintained. The awareness of benefits and risks associated with the use of clozapine is a prerequisite for efficient and safe use of this medication and for taking full advantage of its unique properties.
Klozapina, choć uważana za bardzo skuteczny lek przeciwpsychotyczny, jest stosowana rzadziej, niż wynikałoby z przesłanek klinicznych wspierających jej stosowanie. Co najmniej 1/3 chorych ze schizofrenią spełnia kliniczne kryteria lekooporności, charakteryzuje się wysokim ryzykiem samobójstwa lub reaguje nasilonymi objawami pozapiramidowymi na inne leki przeciwpsychotyczne. Możliwym powodem relatywnie rzadkiego sięgania po klozapinę w praktyce klinicznej jest postrzeganie leku jako obarczonego poważnymi objawami niepożądanymi. Agranulocytoza i inne dyskrazje krwi są dobrze znane, a zasady prewencji – uporządkowane zaleceniami. O innych objawach niepożądanych, również tych potencjalnie niebezpiecznych (kardiomiopatia, zapalenia mięśnia sercowego, niedrożność jelit czy drgawki) wiadomo mniej. Ryzyko wystąpienia groźnych powikłań kuracji klozapiną można jednak zminimalizować, a same powikłania – wykrywać i leczyć, pod warunkiem zachowania czujności diagnostycznej. Świadomość ryzyka i korzyści związanych ze stosowaniem klozapiny to warunek konieczny skutecznego i bezpiecznego użycia tego leku oraz pełnego wykorzystania jego niezwykłych właściwości.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 2; 57-60
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 54.

Tytuł:

Badania porównawcze utajonej klinicznie agresji u chorych na schizofrenię leczonych klasycznymi neuroleptykami i risperidonem
Comparative study on clinically latent aggressiveness in outpatients with schizophrenia treated with classical antipsychotics and with risperidone

Autorzy:

Tsirigotis, Konstantinos
Gruszczyński, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/944220.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

aggressiveness
hostility
risperidone
schizophrenia
typical neuroleptics
agresywność
klasyczne neuroleptyki
risperidon
schizofrenia
wrogość

Opis:

Objective: The use of neuroleptics causes not only regression of psychotic symptoms; neuroleptics affect also the patients’ mental state which is changing not only due to medications effects but also secondarily, as a result of regression of psychotic symptoms. The aim of this study was evaluation of subjectively felt “silent” (clinically latent) hostility and aggressiveness in patients with paranoid schizophrenia treated with typical neuroleptics and risperidone. Material and methods: Sixty patients (30 patients treated with typical neuroleptics and the other 30 – with risperidone) were examined with the Polish version of the following tools: Minnesota Multiphasic Personality Inventory (MMPI), Adjective Check List (ACL) and Stern Activities Index (SAI). Results: The statistical analysis of the obtained results yielded many statistically significant differences within the intensity of hostility and aggressiveness in the examined groups. Conclusions: The results of this study showed a higher severity of psychological and personality problems in patients treated with typical neuroleptics, as compared to those treated with risperidone. In patients with paranoid schizophrenia treated with risperidone a lower severity of psychopathological, especially schizophrenic and paranoid, symptoms and lower hostility and aggressiveness were found. Considering that risperidone improves verbal functions, it can be assumed that this entails an improvement in the patients’ communicative competences, thereby improving also their interpersonal relationships. The results of this study indicate a higher susceptibility of people in this group to social influences and less hostility and negativity experienced by them.
Cel: Zażywanie leków przeciwpsychotycznych powoduje nie tylko ustąpienie objawów psychotycznych – leki wpływają także na stan psychiczny pacjentów, który zmienia się w związku z działaniem leku, lecz również wtórnie, w wyniku ustąpienia objawów psychotycznych. Celem pracy była ocena subiektywnie odczuwanej „niemej” (klinicznie utajonej) wrogości i agresywności u chorych na schizofrenię paranoidalną leczonych za pomocą klasycznych neuroleptyków i risperidonu. Materiał i metody: Zbadano 60 chorych na schizofrenię (30 leczonych za pomocą klasycznych neuroleptyków i 30 pacjentów leczonych za pomocą risperidonu), stosując polskie wersje następujących narzędzi: Minnesota Multiphasic Personality Inventory (Minnesocki Wielowymiarowy Inwentarz Osobowości, MMPI), Adjective Check List (Test Przymiotnikowy, ACL) i Stern Activities Index (Wskaźnik Upodobań Sterna, SAI). Wyniki: W wyniku przeprowadzonej analizy statystycznej otrzymanych wyników uzyskano wiele różnic statystycznie istotnych w zakresie nasilenia wrogości i agresywności w badanych grupach. Wnioski: Uzyskane w pracy rezultaty wskazują na większe nasilenie problemów psychologicznych i osobowościowych u osób leczonych za pomocą klasycznych neuroleptyków w porównaniu z osobami leczonymi za pomocą risperidonu. U chorych na schizofrenię paranoidalną przyjmujących risperidon objawy psychopatologiczne występują z mniejszą intensywnością, zwłaszcza schizofreniczne i paranoidalne oraz wrogość i agresywność. Przyjąwszy, że risperidon poprawia funkcje werbalne, można założyć, że pociąga to za sobą poprawę kompetencji komunikacyjnej pacjentów, w związku z czym mogą poprawiać się również ich stosunki interpersonalne. Wyniki prezentowanych badań wskazują na większą podatność osób w tej grupie na wpływy społeczne, a także na mniej odczuwaną przez nie wrogość i negatywizm.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 1; 20-28
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 55.

Tytuł:

Zaburzenia spójności wypowiedzi u pacjentów chorujących na schizofrenię paranoidalną
Disorder of Speech Consistency in Patients Suffering from Paranoid Schizophrenia

Autorzy:

Lipski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1943736.pdf

Data publikacji:

2021-11-17

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Logopedyczne

Tematy:

schizofrenia
schizofazja
spójność
kolokacja
kohezja
koherencja
schizophrenia
schizophasia
consistency
collocation
cohesion
coherence

Opis:

Autor artykułu przedstawia obraz mowy schizofatycznej ze szczególnym podkreśleniem zaburzeń spójności. Zakłada on, że utrata spójności wypowiedzi w schizofrenii stanowi jej objaw osiowy i świadczy o postępującym procesie dezorganizacji języka w tej chorobie. Zaburzenia spójności od początku budowania refleksji na temat schizofrenii stanowiły i obecnie stanowią obiekt analiz badaczy zaburzeń językowych w schizofrenii. Obraz zaburzeń spójności wypowiedzi jest w schizofrenii swoisty i odmienny od obserwowanego w innych zaburzeniach związanych z rozpadem kompetencji, takich jak afazja, pragnozja czy demencja. Dokonuje się on przede wszystkim na poziomie semantyki, pozostawiając gramatyczną strukturę wypowiedzenia względnie zachowaną.
The author of the article presents the image of schizophatic speech with particular emphasis on consistency disorders. He states that loss of consistency in schizophrenia is its axial symptom and it indicates on the progressive process of language disorganization in the disease. From the beginning of constructing the reflection on schizophrenia, disorders of consistency have been, and currently they are the object of researchers analysis of language disorders in schizophrenia. The picture of the consistency disorder of utterance in schizophrenia is specific and different from that observed in others disorders related to the disintegration of competences, such as aphasia, pragnosia or dementia. It takes place mainly at the level of semantics and it leaves the grammatical structureof utterance relatively preserved.

Źródło:

Logopedia; 2021, 50, 1; 67-81
0459-6935

Pojawia się w:

Logopedia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 56.

Tytuł:

Opieka pielęgniarska nad pacjentem hospitalizowanym z powodu schizofrenii paranoidalnej
Nursing care over a patient hospitalized for paranoid schizophrenia

Autorzy:

Wiśniewska, Paulina
Blajerska, Dorota

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2117545.pdf

Data publikacji:

2019-07-20

Wydawca:

Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego

Tematy:

schizofrenia paranoidalna
problemy pielęgnacyjne
opieka pielęgniarska
paranoid schizophrenia
care problems
nursing care

Opis:

Wstęp. Schizofrenia jest przewlekłą, nawrotową chorobą psychiczną. Jest to choroba ludzi młodych, rozpoczyna się między 20. a 30. r.ż. Najczęstszą postacią jest schizofrenia paranoidalna, w której głównie występują objawy wytwórcze, takie jak omamy i urojenia. Osoba cierpiąca na schizofrenię paranoidalną niekoniecznie sprawia wrażenie chorej psychicznie, do momentu, aż wystąpią u niej objawy paranoidalne. Cel pracy. Ukazanie problemów pielęgnacyjnych u chorego cierpiącego na schizofrenie paranoidalną. Materiał i metody. Opieką pielęgnacyjną został objęty 25-letni mężczyzna, który trafił do szpitala psychiatrycznego w trybie nagłym, z rozpoznaniem schizofrenii paranoidalnej. Informacje na jego temat pochodzą z analizy dokumentacji medycznej, wnikliwej obserwacji chorego oraz wywiadu przeprowadzonego z mężczyzną i rodziną. Wyniki. Problemy pielęgnacyjne, które występują u pacjenta cierpiącego na schizofrenię paranoidalną, przejawiają się jako: występowanie omamów i urojeń, zachowania agresywne, wycofanie z kontaktów społecznych, spowolnienie ruchowe utrudniające codzienne funkcjonowanie oraz występowanie objawów ubocznych leków przeciwpsychotycznych (sztywność mięśniowa). Wnioski. Pacjent chory na schizofrenię paranoidalną wymaga holistycznej oraz kompleksowej opieki. Oznacza to, że chory zostaje objęty całościowym nadzorem. Dotyczy to sfery psychofizycznej dodatkowo biorąc pod uwagę środowisko, w jakim funkcjonuje. Leczy się całego człowieka nie tylko chorobę.
Background. Schizophrenia is a chronic, recurrent mental disorder. It is a disease that efects mainly young people, it starts between 20–30 years of age. The most common form is paranoid schizophrenia, in which there are mainly productive symptoms such as hallucinations and delusions. A person suffering from paranoid schizophrenia does not necessarily appear to be mentally ill until they experience paranoid symptoms. Objectives. To show nursing problems in a patient suffering from paranoid schizophrenia. Material and methods. Nursing care was provided to a 25-year-old man who was taken to an emergency psychiatric hospital with a diagnosis of paranoid schizophrenia. Information about him was obtained through the analysis of medical records, careful observation of the patient and an interview with the man and family. Results. Nursing problems that occur in a patient suffering from paranoid schizophrenia are manifested as: the occurrence of hallucinations and delusions, aggressive behavior, withdrawal from social contacts, slowdown of movement makes the daily functioning harder, and side effects of antipsychotic drugs (muscle stiffness). Conclusions. A patient with paranoid schizophrenia requires holistic and comprehensive care, This means that the patient is under overall supervision. This applies to the psychophysical field, also taking into account the environment in which it operates. The treatment is for the patient as a whole, not just the disorder.

Źródło:

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2019, 8, 4; 115-117
2084-4212

Pojawia się w:

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 57.

Tytuł:

The quality of life in patients with schizophrenia in community mental health service - selected factors

Autorzy:

Makara-Studzinska, M.
Wolyniak, M.
Partyka, I.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/3162.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Instytut Medycyny Wsi

Tematy:

life quality
patient
human disease
psychiatric disease
schizophrenia
health service
socio-demographic factor

Źródło:

Journal of Pre-Clinical and Clinical Research; 2011, 05, 1
1898-2395

Pojawia się w:

Journal of Pre-Clinical and Clinical Research

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 58.

Tytuł:

Zasoby jako predyktor poczucia piętna wśród uczestników środowiskowych systemów wsparcia
Resources as a predictor of stigma in people with mental illness using community-based support system

Autorzy:

Frączek, Katarzyna
Hintze, Beata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1369746.pdf

Data publikacji:

2020-11-01

Wydawca:

Fundacja Pedagogium

Tematy:

schizofrenia
zasoby
stygmatyzacja
środowiskowe systemy wsparcia
schizophrenia
resources
stigma
community-based support system

Opis:

Cel: celem przeprowadzonego badania było porównanie poziomu zasobów (samooceny, poczucia własnej skuteczności, nadziei podstawowej) oraz piętna i dyskryminacji wśród uczestników dwóch różnych programów wsparcia środowiskowego: Środowiskowych Domów Samopomocy (ŚDS) oraz Warsztatów Terapii Zajęciowej (WTZ). Metody: zbadano 97 chorych psychicznie osób z województwa mazowieckiego: 52 osoby z ŚDS i 45 z WTZ. Do badania wykorzystano kwestionariusze psychologiczne: Skalę Samooceny (Rosenberg Self-Esteem Scale, SES), Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności (Generalized Self-Efficacy Scale, GSES), Kwestionariusz Nadziei Podstawowej (Basic Hope Inventory-12, BHI-12) i Kwestionariusz Piętna i Dyskryminacji (Consumer Experiences of Stigma Questionnaire, CESQ). Wyniki: osoby korzystające z dwóch typów środowiskowych systemów wsparcia: ŚDS i WTZ charakteryzują się podobnym poziomem zasobów w zakresie samooceny, samoskuteczności i nadziei podstawowej. Głównym predyktorem poczucia piętna okazał się poziom samooceny – im uczestnicy środowiskowych systemów wsparcia mieli niższą samoocenę, tym silniej odczuwali piętno. Wnioski: samoocena osób chorujących psychicznie może być kluczowa dla radzenia sobie z trudnymi społecznymi sytuacjami, takimi jak stygmatyzacja, wpływając na cały proces zdrowienia.
Purpose: The aim of the study was to compare the level of resources (self-esteem, selfefficacy, basic hope), stigma and discrimination among people using one of two communitybasedsupport system (Community Self-Help Center and Occupational Therapy Workshops). Methods: In total 97 subjects with mental illness in in the Mazowieckie Province (52 fromCommunity Self-Help Center and 45 from Occupational Therapy Workshops) were examined with the use of the Rosenberg Self-Esteem Scale (SES), Generalized Self-Efficacy Scale (GSES),Basic Hope Inventory-12 (BHI-12) and Consumer Experiences of Stigma Questionnaire (CESQ). Results: Results shows no differences in the level of resources (self-esteem, selfefficacy,basic hope) between the study groups. Whereas for the entire study group the predictor of the stigma was the level of self-esteem – the lower the self-esteem people usingcommunity-based support systems had, the more stigma they felt. Conclusions: Self-esteem can be crucial for coping with difficult social situations, such as stigmatization, which affects the entire recovery.

Źródło:

Resocjalizacja Polska; 2020, 19; 229-243
2081-3767
2392-2656

Pojawia się w:

Resocjalizacja Polska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 59.

Tytuł:

Porównanie działania klozapiny i haloperidolu na grupy tiolowe osocza osób zdrowych
The comparison of clozapine and haloperidol effects on plasma thiol groups in healthy subjects

Autorzy:

Dietrich-Muszalska, Anna
Kwiatkowska, Anna
Kopka, Justyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/943182.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

clozapine
free thiols
haloperidol
oxidative stress
schizophrenia
klozapina
schizofrenia
stres oksydacyjny
wolne tiole

Opis:

Differentiated effects of antipsychotics: haloperidol and clozapine on oxidative stress biomarkers were analysed. It has not been determined yet in what way clozapine and haloperidol affect human plasma thiol groups (-SH). The study was aimed at establishing of the effects of haloperidol and clozapine, in doses recommended for treatment of acute episode of schizophrenia, on free thiols in human plasma under in vitro conditions. Material and methods: Blood for the study was collected from 10 healthy male volunteers (aged 24-26 years) for ACD solution. Active substance of the drugs was dissolved in 0.01% dimethyl sulfoxide to the final concentrations (haloperidol 4 ng/ml and 20 ng/ml; clozapine 350 ng/ml and 420 ng/ml) and incubated with plasma for 24 hours at 37°C. Control samples were performed for each experiment (without the drug). The free thiols level was measured using the Ellman method (acc. to Rice-Evans, 1991). The results were analysed using the paired Student t-test (StatSoft Inc., Statistica v. 6.0). Results: After 24 hours’ incubation with plasma, haloperidol in concentrations 4 ng/ml and20 ng/ml and clozapine in concentrations 350 ng/ml and 420 ng/ml caused statistically insignificant, as compared to control samples (without the drug), modifications in the level of free thiols (p>0.05). Conclusions: Clozapine and haloperidol in concentrations corresponding to doses recommended for treatment of acute episode of schizophrenia, do not induce significant changes in the concentration of free thiols in plasma.
Analizowano zróżnicowane działanie leków przeciwpsychotycznych: haloperidolu i klozapiny na biomarkery stresu oksydacyjnego. Dotychczas nie rozstrzygnięto, w jaki sposób klozapina i haloperidol oddziałują na grupy tiolowe (-SH) osocza ludzkiego. Celem badania było ustalenie wpływu haloperidolu i klozapiny w dawkach rekomendowanych do leczenia ostrego epizodu schizofrenii na wolne tiole w ludzkim osoczu w modelu in vitro. Materiał i metody: Krew do badań pobrano od 10 zdrowych ochotników płci męskiej (w wieku 24-26 lat) na roztwór ACD. Substancję aktywną leków rozpuszczono w 0,01% dimetylosulfotlenku do stężeń końcowych (haloperidol 4 ng/ml i 20 ng/ml; klozapina 350 ng/ml i 420 ng/ml) i inkubowano z osoczem 24 godziny w temperaturze 37°C. Do każdego doświadczenia wykonano próby kontrolne (bez leku). Oznaczenia poziomu wolnych tioli wykonano metodą Ellmana (Rice-Evans, 1991). Do analizy wyników zastosowano sparowany test t-Studenta (StatSoft Inc., Statistica v. 6.0). Wyniki: Ustalono, że po 24-godzinnej inkubacji z osoczem haloperidol w stężeniu 4 ng/ml i 20 ng/ml oraz klozapina w stężeniu 350 ng/ml i 420 ng/ml spowodowały nieistotne statystycznie, w porównaniu z próbami kontrolnymi (bez leku), zmiany poziomu wolnych tioli (p>0,05). Wniosek: Klozapina i haloperidol w stężeniach odpowiadających dawkom rekomendowanym do leczenia ostrego epizodu schizofrenii nie powodują istotnych zmian stężenia wolnych tioli w osoczu.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 4; 255-264
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 60.

Tytuł:

Udział stresu w etiopatogenezie i przebiegu schizofrenii
The role of stress in etiopathogenesis and the course of schizophrenia

Autorzy:

Wysokiński, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/941107.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

BDNF
managing
neurotrophic factors
schizophrenia
stress
bdnf
czynniki neurotroficzne
radzenie sobie
schizofrenia
stres

Opis:

Schizophrenia-like psychoses are one of the major problems in modern psychiatry. This is due not only to their high incidence in the general population, but it is also associated with the complexity of psychiatric and psychological problems, which make up the clinical picture of the diseases in this group. The mental state of people with schizophrenia results from the experienced hallucinations, delusions, negative symptoms, mood disorders, cognitive disorders and the impact of numerous stressors. These symptoms and disorders have a chronic adverse impact on the professional and family life of patients, which translates not only into significant deterioration in the patients’ quality of life, but also makes patients more susceptible to various psychosocial stressors. Chronic excessive stress is a phenomenon with a proven role in triggering the first episode of schizophrenia. In addition, stress has a negative impact on the course of the disease due to the increased risk of recurrence. An important task for psychiatrists and psychologists is to draw attention to the mechanisms of coping with stress available to the patient, because with them, patients will be able to deal more effectively with difficult situations.
Psychozy typu schizofrenii stanowią jeden z głównych problemów współczesnej psychiatrii. Wynika to z ich znacznego rozpowszechnienia w populacji ogólnej, ale również ze złożoności problemów psychiatryczno-psychologicznych, które składają się na obraz kliniczny schorzeń z tej grupy. Stan psychiczny osób chorych na schizofrenię jest wypadkową doświadczanych omamów, urojeń, objawów negatywnych, zaburzeń nastroju i zaburzeń funkcji poznawczych oraz działania rozmaitych stresorów. Wymienione objawy i zaburzenia wywierają przewlekły niekorzystny wpływ na funkcjonowanie zawodowe i rodzinne pacjentów, co nie tylko przekłada się na istotne pogorszenie jakości ich życia, lecz także eksponuje ich na rozmaite stresory psychospołeczne. Przewlekły nadmierny stres to zjawisko o potwierdzonej roli w wyzwalaniu pierwszego epizodu schizofrenii. Ponadto stres rzutuje na przebieg choroby –zwiększa ryzyko jej nawrotowości. Istotnym zadaniem lekarza psychiatry i psychologa jest zwrócenie uwagi na mechanizmy radzenia sobie ze stresem, jakimi dysponuje pacjent, gdyż dzięki nim będzie on w stanie skuteczniej radzić sobie w sytuacjach trudnych.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 3; 176-181
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 61.

Tytuł:

Evaluative Categories of Action and Identity in Non-Evaluative Human Studies Research: Examples from Ethnomethodology

Autorzy:

Berard, Tim J.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2138934.pdf

Data publikacji:

2005-08-15

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

description
ethnomethodology
evaluation
Jeff Coulter
discrimination
labeling
Ludwig Wittgenstein
Peter Winch
schizophrenia
suicide

Opis:

Ethnomethodologists have emphasized the pragmatic and contextual nature of description as a variety of social practice, and have suggested the ramifications of this insight for the methodology and philosophy of the social sciences. However, ethnomethodologists have thereby invited difficult questions about the moral and analytic status of their own descriptions. Drawing on Atkinson’s study of suicide verdicts and Coulter’s writings on schizophrenia, ethnomethodological scholarship is shown to display the possibility and promise of disinterested description, even when the subject matter involves the evaluation of problematic actions and identities. The combination of Wittgensteinian logical grammar and empirical studies of natural language use, suggested by Coulter, is presented as especially relevant and remarkable for purposes of studying social practices including describing, naming, categorizing, classifying, labeling, diagnosing, reaching a verdict, and kindred practices of language use conceived as varieties of practical action.

Źródło:

Qualitative Sociology Review; 2005, 1, 1; 5-30
1733-8077

Pojawia się w:

Qualitative Sociology Review

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 62.

Tytuł:

Obraz rodzeństwa chorego psychicznie a dobrostan rodzeństwa zdrowego
A perception of siblings who are mentally ill and the well-being of their mentally well kin

Autorzy:

Brudek, Paweł
Steuden, Stanisława
Warda, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/475307.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

family system
depression
schizophrenia
quality of life
system rodzinny
depresja
schizofrenia
jakość życia

Opis:

This article is concerned with issues related to mental well-being by healthy individuals with siblings who have been diagnosed with schizophrenia or depression. The purpose of the research project was to find a link between the sibling’s personality and cognitive assessment of their illness and the psychological well-being of siblings. The study involved 30 individuals whose siblings were mentally ill. Measurement of mental well-being of healthy people was done by The Psychological Well-Being Scale (PWB) by C. D. Ryff and C. L. Keyes. The perception of a real and perfect picture of the sibling’s personality was characterized by H. Gough and A. B. Heilburn’s The Adjective Check List (ACL), and the evaluation of the disease was made using S. Steuden, K. Janowski and A. Warda’s The Scale of Evaluation of Sibling’s Mental Illness (SOCOB). The results of the research revealed, among other things, that healthy siblings have a negative image of their mentally ill brothers and sisters. The generalized sense of well-being of a healthy sibling is higher when it shows more positively the image of the sibling’s personality. The assumption that the divergence between a real and ideal personality image will result in lower well-being by healthy siblings has not been confirmed by the study.
Artykuł dotyczy zagadnień związanych z odczuwaniem dobrostanu psychicznego przez osoby zdrowe posiadające rodzeństwo, u którego zdiagnozowano chorobę psychiczną z kręgu schizofrenii lub depresji. Celem badań było poszukiwanie związku między obrazem rodzeństwa chorego i oceną poznawczą jego choroby a dobrostanem psychicznym rodzeństwa zdrowego. W badaniach wzięło udział 30 osób posiadających chore psychicznie rodzeństwo. Pomiaru dobrostanu psychicznego osób zdrowych dokonano za pomocą Skali Dobrostanu Psychicznego (PWB) autorstwa C. D. Ryff oraz C. L. Keyes. Percepcję realnego i idealnego obrazu rodzeństwa chorego scharakteryzowano za pomocą Listy Przymiotnikowej (ACL) H. Gougha i A. B. Heilburna, zaś oceny choroby dokonano przy użyciu Skali Oceny Choroby Osoby Bliskiej (SOCOB) S. Steuden, K. Janowskiego i A. Wardy. Rezultaty przeprowadzonych badań ujawniły między innymi, że zdrowe rodzeństwo posiada negatywny obraz swoich chorych psychicznie braci i sióstr. Uogólnione poczucie dobrostanu zdrowego rodzeństwa jest wyższe wówczas, kiedy bardziej pozytywnie opisuje obraz swojego rodzeństwa. Przypuszczenie, że rozbieżność pomiędzy realnym i idealnym obrazem będzie powodowała odczuwanie niższego dobrostanu przez zdrowe rodzeństwo nie znalazło potwierdzenia w przeprowadzonych badaniach.

Źródło:

Family Forum; 2017, 7; 145-167
2084-1698

Pojawia się w:

Family Forum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 63.

Tytuł:

Asenapina – nowy lek przeciwpsychotyczny drugiej generacji
Asenapine – a novel second generation antipsychotic drug

Autorzy:

Kucia, Krzysztof Artur
Sikora, Aneta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945266.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

antipsychotic drug
asenapina
asenapine
bipolar disorder
choroba afektywna dwubiegunowa
lek przeciwpsychotyczny
schizofrenia
schizophrenia

Opis:

Asenapine is a new antipsychotic drug, approved by the FDA in 2009 for the acute treatment of schizophrenia in adults and for the acute treatment of manic or mixed episodes associated with bipolar I disorder in adults. The trade name of asenapine in USA is Saphris and proposed trade name in EU is Sycrest. Intended in 2010 European registration comprise analogous indications except mixed episodes associated with bipolar I disorder. Asenapine has showed high affinity and specificity to numerous dopamine, serotonin, noradrenaline and histamine receptors. Both of two major metabolites of the drug are inactive, and the mean elimination half-life is approximately 24 hours. Asenapine is recommended to be administered as a sublingual tablets, ensuring optimal and rapid absorption. The recommended dose in schizophrenia is 5 mg given twice daily, the recommended starting dose in bipolar disorder is 10 mg twice daily. Clinical trials with asenapine proved significantly its efficacy in reduction of positive and negative symptoms of schizophrenia as well as symptoms of manic episodes. In all clinical trials, it was generally well tolerated. The most often adverse events were insomnia, somnolence, headache and weight increased, reported as mild or moderate.
Asenapina jest nowym lekiem przeciwpsychotycznym, dopuszczonym w 2009 roku przez FDA do leczenia ostrych epizodów schizofrenii oraz epizodów manii i epizodów mieszanych związanych z chorobą afektywną dwubiegunową typu I u dorosłych. Nazwa handlowa asenapiny w USA to Saphris, natomiast proponowana w Unii Europejskiej to Sycrest. Planowana na rok 2010 rejestracja europejska ma objąć analogiczne wskazania, z wyjątkiem epizodów mieszanych w przebiegu CHAD. Asenapina wykazuje duże powinowactwo i wysoką swoistość w stosunku do receptorów dopaminowych, serotoninowych, adrenergicznych i histaminowych. Lek jest metabolizowany do dwóch nieaktywnych metabolitów, a okres jego połowicznej eliminacji wynosi mniej więcej 24 godziny. Asenapina jest dostępna w postaci tabletek podjęzykowych, zapewniających optymalne i szybkie wchłanianie leku. Dawka zalecana w schizofrenii to 5 mg dwa razy na dobę, w CHAD typu I zaleca się rozpoczęcie terapii od 10 mg dwa razy dziennie. Badania kliniczne z użyciem asenapiny wykazały w stopniu statystycznie znamiennym jej skuteczność w zmniejszaniu nasilenia zarówno objawów pozytywnych i negatywnych schizofrenii, jak i objawów manii. We wszystkich badaniach lek był dobrze tolerowany. Najczęściej pojawiającymi się działaniami niepożądanymi były: bezsenność, nadmierna senność, bóle głowy i przyrost masy ciała, których nasilenie oceniono jako łagodne lub umiarkowane.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 2; 103-105
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 64.

Tytuł:

A therapeutic potential of nicotine: reassessing the current paradigm of nicotine pharmacotherapy, literature review.

Autorzy:

Delijewski, Marcin
Kośmider, Leon
Balwierz, Radosław J.
Tomas, Megan B.
Yi, Daniel
Koszowski, Bartosz
Marciniak, Dominik
Karolewicz, Bożena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/895605.pdf

Data publikacji:

2018-10-31

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne

Tematy:

schizophrenia
Parkinson’s disease
nicotine
Alzheimer’s disease
therapeutic potential
Tourette’s syndrome

Opis:

Introduction: Nicotine is a widely known alkaloid synthesized from tobacco plants, being a main constituent of tobacco smoke and cigarettes. Nicotine has also gained eminence as the therapeutic option in managing smoking cessation and even other health conditions. However, the therapeutic potential of nicotine in other diseases has yet to be completely assessed. This information void stems from an inherent aversion from researchers in assessing nicotine’s risk-benefit, due to its toxicities. We present information on the current body of evidence relating to non-traditional therapeutic applications of nicotine to fill this literature void. The purpose of this work is to present current literature on the therapeutic uses of nicotine in treating various diseases. Methods: Electronic search in PubMed for relevant research relating to the therapeutic potential of nicotine in various diseases. Results/conclusions: Nicotine has gained therapeutic significance as an active compound of the nicotine replacement therapy. Research show nicotine may have other therapeutic applications in some diseases. We discussed application of nicotine in diminished prevalence of Parkinson’s disease, decreasing symptoms of the Tourette’s syndrome, psychiatric diseases like chizophrenia, depression and management of pain. We also reviewed nicotine dosing, type of formulations, and compliance which are crucial factors in the therapeutic applications of nicotine.

Źródło:

Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research; 2018, 75, 5; 1053-1061
0001-6837
2353-5288

Pojawia się w:

Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 65.

Tytuł:

Konceptualizacja Boga w wypowiedziach pacjentów chorujących na schizofrenię paranoidalną – przyczynek do badań semantyki
Conceptualization of God in the Utterances of Patients with Paranoid Schizophrenia – Contribution to the Study of Semantics

Autorzy:

Lipski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/27314598.pdf

Data publikacji:

2024-02-01

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Logopedyczne

Tematy:

schizofrenia schizofazja
poznanie
myślenie
struktura pojęcia
semantyka
schizophrenia
schizophasia
cognition
thinking
concept structure
semantics

Opis:

Artykuł jest wynikiem prowadzonych przez autora badań lingwistycznych w grupie osób z zaburzeniami psychicznymi, a przede wszystkim ze schizofrenią. Celem badań było dotarcie, zanalizowanie i opisanie tego, jak osoby chorujące na schizofrenię myślą i mówią o Bogu. Jest rozwinięciem dwu uprzednio opublikowanych artykułów (Lipski, 2011; 2013). Badania miały charakter eksperymentalny i zostały przeprowadzone z wykorzystaniem autorskiego narzędzia – kwestionariusza, zgodnie z którym prowadzony był wywiad z pacjentami. Celem pracy jest przedstawienie sposobu postrzegania Boga w dwu grupach chorych na schizofrenię, tj. grupie pacjentów z pierwszym epizodem psychotycznym (PEP) oraz pacjentów chorujących na schizofrenię przewlekle (PS). Pacjenci z drugiej grupy w odróżnieniu od tych z PEP prezentowali silne zaburzenia schizofatyczne. Problem badawczy założony w pracy dotyczy postrzegania wycinka rzeczywistości z systemu wartości osób chorych. Autor tekstu wychodzi poza zjawiska stricte językowe, które są obszarem badań językoznawczych i logopedii, do problemów związanych z aksjologią i poznaniem u osób chorych. Przygląda się systemowi wartości osób chorych na schizofrenię na różnym etapie rozwoju choroby oraz opiniom chorych na temat tegoż systemu.
The article is the result of linguistic research conducted by the author on a group of people with mental disorders, especially schizophrenia. The research aimed to reach, analyse and describe how people with schizophrenia think and speak about the divine. It further develops two previously published articles (Lipski, 2011; 2013). The experimental research was conducted using a proprietary tool, a questionnaire, according to which patients were interviewed. This study aims to present the perception of God in two groups of patients with schizophrenia, i.e. a group of patients with a first psychotic episode (PEP) and patients with chronic schizophrenia (PS). Patients in the second group, in contrast to those in PEP, presented a severe schizophrenic disorder. The research problem assumed in the paper concerns the perception of a slice of reality from the patients’ value system. The author of the text goes beyond strictly linguistic phenomena, which is the area of linguistics and speech therapy research, to problems related to the axiology and cognition of affected people. The researcher examines the value system of people with schizophrenia at different stages of the development of the illness and the patients’ opinions about this system.

Źródło:

Logopedia; 2023, 52, 2; 47-62
0459-6935

Pojawia się w:

Logopedia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 66.

Tytuł:

Ocena zależności między objawami pozytywnymi/negatywnymi a funkcjonowaniem pamięci operacyjnej u pacjentów z pierwszym epizodem schizofrenii
Evaluation of the correlation between positive/negative symptoms and functioning of the working memory in patients with the first episode of schizophrenia

Autorzy:

Libera, Urszula
Pawełczyk, Tomasz
Rabe-Jabłońska, Jolanta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945436.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

negative symptoms
objawy negatywne
objawy pozytywne
pamięć operacyjna
positive symptoms
schizofrenia
schizophrenia
working memory

Opis:

Objectives: Evaluation of the correlation between efficiency of working memory and positive and negative symptoms in patients with the first episode of schizophrenia, those who have not been treated so far and those after six weeks’ treatment with antipsychotics. Methods: The study covered 32 patients (20 men and 12 women) aged 18-46 years (22 years on average) with diagnosed first episode of schizophrenia (ICD-10), admitted to hospital, not treated so far. Prior to treatment and after six weeks of antipsychotic treatment (14 – TN and 18 – NAP in typical doses) clinical state (PANSS) and working memory were evaluated (WCST, TMT B, Digit Span backward from Wechsler Intelligence Scale WAIS-R – PL). Conclusions: 1) In previously untreated patients, during severe symptoms of schizophrenia the working memory dysfunction was mostly correlated with the presence of negative symptoms, to a less extent – with the presence of general symptoms. 2) After six weeks of antipsychotic treatment of patients with the first episode of schizophrenia an advantageous change in the working memory functioning and significant change of mental state were observed, expressed by abatement – to a significant extent – of both positive and negative symptoms. 3) The advantageous change in the working memory functioning after six weeks’ treatment of patients with the first episode of schizophrenia was associated with abatement of all groups of pathological symptoms, but it mostly correlated with an improvement within negative symptoms. 4) Finding a strong correlation between the working memory disorders and the presence and severity of negative symptoms before and after pharmacotherapy, whatever its type (TN or NAP), perhaps indicates a similar aetiology of these symptoms (common neuroanatomic basis) and existence of a special subtype of schizophrenia.
Cele: Ocena związku między sprawnością pamięci operacyjnej a objawami pozytywnymi i negatywnymi u pacjentów z pierwszym epizodem schizofrenii, dotychczas nieleczonych oraz po sześciu tygodniach kuracji lekami przeciwpsychotycznymi. Metody: Do badania włączono 32 chorych (20 mężczyzn i 12 kobiet) w wieku 18-46 lat (średnio 22 lata), z rozpoznaniem pierwszego epizodu schizofrenii (ICD-10), przyjętych do szpitala, dotychczas nieleczonych. Przed leczeniem i po sześciu tygodniach leczenia przeciwpsychotycznego (14 – LPIG i 18 – LPIIG w typowych dawkach) oceniono stan kliniczny (PANSS) oraz pamięć operacyjną (WCST, TMT B, Powtarzanie Cyfr wspak z WAIS-R – PL). Wnioski: 1) U chorych wcześniej nieleczonych w okresie ostrych objawów schizofrenii dysfunkcja pamięci operacyjnej miała związek przede wszystkim z obecnością objawów negatywnych, w mniejszym stopniu z obecnością objawów ogólnych. 2) Po sześciu tygodniach leczenia przeciwpsychotycznego pacjentów z pierwszym epizodem schizofrenii stwierdzono korzystną zmianę funkcjonowania pamięci operacyjnej oraz znamienną zmianę stanu psychicznego, wyrażoną ustępowaniem w istotnym stopniu zarówno objawów pozytywnych, jak i negatywnych. 3) Pozytywna zmiana funkcjonowania pamięci operacyjnej po sześciu tygodniach leczenia chorych z pierwszym epizodem schizofrenii wiązała się z wycofywaniem się wszystkich grup objawów choroby, lecz w największym stopniu korelowała z poprawą w zakresie objawów negatywnych. 4) Stwierdzenie silnego związku między zaburzeniami pamięci operacyjnej a obecnością i nasileniem objawów negatywnych przed farmakoterapią i po niej, niezależnie od jej rodzaju (KN lub LPIIG), wskazuje być może na podobną etiologię tych objawów (wspólne podłoże neuroanatomiczne) oraz istnienie szczególnego podtypu schizofrenii.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 3; 146-158
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 67.

Tytuł:

Współwystępowanie schizofrenii i uzależnienia od substancji psychoaktywnych - rozpoznanie, obraz kliniczny, przebieg i leczenie
The cooccurrence of schizophrenia and dependence on psychoactive substances – diagnosis, clinical picture, course and treatment

Autorzy:

Dodos, Marta
Lewandowska, Aleksandra

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945559.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

cooccurrence
dependence
schizofrenia
schizophrenia
substances psychoactive
substancje psychoaktywne
terapia
therapy
uzależnienie
współwystępowanie zaburzeń psychicznych

Opis:

One can meet many qualifications describing effect “cooccurrence” in the Polish and English literature. The most prevalent notion in the English literature consists in: dual diagnosis, double diagnosis, comorbidity, cooccurrence, cosyndromal, primary, secondary destination. The term of the double diagnosis is used in the patients who accomplish simultaneously the criteria of psychical disorder and dependence. In practice this qualification the most often relates to persons with serious heavy psychoses (severe mental illness, SMI) – schizophrenic psychoses, bipolar disorder, and different heavy psychoses, simultaneously dependent on SPA. The process of dependence at persons with schizophrenia has a little different character than dependence at healthy persons. The difference consists of intensive susceptibility of this patients group on the working SPA. Opinion of psychotic symptoms at persons with recognition of psychosis from the circle of schizophrenia, simultaneously dependent on SPA, makes up the serious challenge for many explorers. The aim of wythis opinion is search of some specific subtype of the schizophrenia whose pronouncement would have to have the correlation with the using of the specific kind of SPA. Available results of studies on the prevalence of cooccurrence of the abuse of SPA and schizophrenia and influence SPA on the clinical range of schizophrenia are not unambiguous. Many reports in which were executed comparisons patients with schizophrenia and using SPA with patients who not striker these substances show that in people using SPA first symptoms of the disease appear earlier, it is present in them more and more intensified positive symptoms and one finds more often recurrences of the psychosis and frequency of rehospitalization than in persons without this problem. The treatment of patients should progress in complex and integrated form. In the literature we can meet the most often three models of patients’ treatment with schizophrenia and coexisting dependence: traditional model or differently serial, parallel model, the model of the integrated treatment.
W literaturze polskiej i anglojęzycznej można znaleźć wiele określeń opisujących zjawisko „współwystępowa-nia" zaburzeń psychicznych. W literaturze anglojęzycznej najczęściej spotykamy takie pojęcia, jak: dual diagnosis, double diagnosis, comorbidity, cooccurrence, cosyndromal, primary, secondary destination. Termin „podwójna diagnoza" nierzadko używany jest w stosunku do pacjentów, którzy jednocześnie spełniają kryteria zaburzenia psychicznego i uzależnienia. W praktyce określenie to dotyczy najczęściej osób z poważnymi ciężkimi psychozami (severe mental illness, SMI) - psychozami schizofrenicznymi, chorobą afektywną dwubiegunową i innymi ciężkimi psychozami, jednocześnie uzależnionych od substancji psychoaktywnych (SPA). Proces uzależnienia u osób ze schizofrenią ma nieco odmienny charakter niż uzależnienie u osób zdrowych psychicznie. Różnica polega między innymi na wzmożonej podatności tej grupy pacjentów na działanie SPA. Ocena objawów psychotycznych u osób z rozpoznaniem psychozy z kręgu schizofrenii jednocześnie uzależnionych od SPA stanowi poważne wyzwanie dla wielu badaczy. Poszukiwano także jakiegoś specyficznego podtypu schizofrenii, którego wystąpienie miałoby mieć związek z używaniem określonego rodzaju SPA. Wyniki dotychczasowych badań, dotyczących współwystępowania nadużywania SPA i schizofrenii, a także wpływu SPA na obraz kliniczny schizofrenii, są niejednoznaczne. Wiele doniesień, w których dokonano porównania chorych na schizofrenię używających SPA z pacjentami nieprzyjmującymi tych substancji, wykazuje, że u używających SPA wcześniej pojawiają się pierwsze objawy choroby, występuje u nich więcej objawów pozytywnych i są one bardziej nasilone oraz częściej stwierdza się nawroty psychozy, a co za tym idzie - częstsze są przypadki rehospitalizacji niż u osób bez tego problemu. Leczenie chorych powinno przebiegać kompleksowo oraz w formie zintegrowanej. W literaturze najczęściej spotykane są trzy modele leczenia chorych na schizofrenię ze współistniejącym uzależnieniem: model tradycyjny lub inaczej seryjny, model równoległy, model zintegrowanego leczenia.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 3; 170-175
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 68.

Tytuł:

Funkcjonowanie rodzin generacyjnych podopiecznych Oddziału Psychiatrycznego

Autorzy:

Wandasiewicz, Justyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2157763.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum

Tematy:

family
factors hampering the proper functioning of a family
anxiety
neurosis
depres- sion
schizophrenia

Opis:

The aim of the study was to learn about the dysfunctional factors inherent to a family environment which can contribute to a child’s development, with a particular emphasis on the risk of future formation of psychosocial disorders among the individuals in adult life. The first part of the study includes the profile of a family, its functions and role in a child’s upbringing. It also presents a description of selected forms of social pathology occurring among family members and the characterization of their effects. Another part of the study is devoted to the description of selected mental disorders on the grounds of a situation at family home. The study also includes a methodological part taking into account, inter alia, the major problem and other detailed issues. Finally, the results of the research are presented on the basis of the analysis of documents of patients in a psychiatric ward over the last 10 years (2004-2014) and interviews conducted with psychiatrists. The article ends with the conclusions summing up the research.

Źródło:

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne; 2016, 1(20); 261-273
1898-0171

Pojawia się w:

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 69.

Tytuł:

THE FALL OF THE HOUSE OF USHER - SCHIZOPHRENIA

Autorzy:

Langhoff, Darius

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/444319.pdf

Data publikacji:

2009-12-01

Wydawca:

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Tematy:

modem psychiatric reinterpretation, schizophrenia,
hypochondriasis,
melancholia,
architectural representation of a mental state and change

Opis:

E.A. Poe’s tale The Fall of the House of Usher features twins Roderick and Madeline who suffer from serious physical and nervous maladies. Manifestations of their mental disorders are juxtaposed in the article with the discoveries of modern psychiatry and neurology, revealing surprisingly many parallels with the clinical symptoms of schizophrenia and other related illnesses. The author of the story himself makes an impressive comparison between the characters’ split minds and the cleft in their mansion’s wall, which disrupts the architectural harmony and continu- ity of the edifice.

Źródło:

Acta Neophilologica; 2009, XI; 119-127
1509-1619

Pojawia się w:

Acta Neophilologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 70.

Tytuł:

Logopedyczne studium przypadku dorosłej kobiety z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim i schizofrenią paranoidalną
Speech Therapy Case Study of an Adult Woman with Mild Intellectual Disability and Paranoid Schizophrenia

Autorzy:

Roze, Marta
Kaźmierczak, Monika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1954890.pdf

Data publikacji:

2021-11-17

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Logopedyczne

Tematy:

niepełnosprawność intelektualna
schizofrenia
schizofazja
oligofazja
studium przypadku
schizophrenia
intellectual disability
schizophasia
oligophasia
case study

Opis:

Zaburzenia mowy występujące w schizofrenii (schizofazja) oraz niepełnosprawności intelektualnej (oligofazja) są to zagadnienia bardzo złożone ze względu na mnogość objawów, które zależą od stopnia i rodzaju niepełnosprawności czy nasilenia choroby. W artykule zaprezentowano studium przypadku dorosłej kobiety z oligofazją i schizofazją, z uwzględnieniem historii jej leczenia oraz terapii, jak również aktualnego funkcjonowania społecznego. Analizie poddano różne rodzaje zachowań językowych, by zdiagnozować aktualny stan mowy Badanej. Do oceny użyto między innymi: KSOS, autorskiego kwestionariusza obrazkowego, oraz MoCA. W funkcji egzemplifikacyjnej, podczas prezentacji wyników badań, zostały przedstawione transkrypcje wypowiedzi oraz wytwory czynności grafomotorycznych. Diagnoza logopedyczna wykazała, że mimo niepełnosprawności i choroby psychicznej zachowania językowo-komunikacyjne kobiety pozostają na stosunkowo dobrym poziomie, Badana jest osobą wysoko funkcjonującą dzięki właściwemu leczeniu farmakologicznemu, terapii oraz wsparciu rodziny.
Speech disorders occurring in schizophrenia (schizophasia) and intellectual disability (oligophasia) are very complex issues, because of symptoms, which depend on the degree and type of disability or the severity of the disease. The article presents a case study of an adult woman with oligophasia and schizophasia, the history of her treatment and therapy, as well as the current social functioning. Different types of linguistic behavior were analyzed during the diagnosis.The following tools were used to assess the current state of speech i.a.: KSOS, the original picture questionnaire and MoCA. In the exemplification function were presented the transcriptions of the respondent’s statement and the graphomotoric products. The speech therapy diagnosis showed that the linguistic and communicative behaviors of the woman with the intellectual disability and mental illness are at a relatively good level. This woman is a highly functioning person thanks to appropriate pharmacological treatment, therapy and family support.

Źródło:

Logopedia; 2021, 50, 1; 191-214
0459-6935

Pojawia się w:

Logopedia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 71.

Tytuł:

Особенности психофармакотерапевтической и психотерапевтической составляющих в комплексном лечении женщин, больных параноидной шизофренией, при различных моделях семейного взаимодействия
Features of psychopharmacotherapeutic and psychotherapeutic constituents in the complex treatment of women with paranoid schizophrenia at different models of family interaction

Autorzy:

Kosenko, K. A.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1032296.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

Tematy:

paranoid schizophrenia
family interaction
comprehensive
treatment of women
параноидная шизофрения
семейная взаимодействие
комплексное лечение
женщины

Opis:

The analyses of psycho social characteristics of 150 women with paranoid schizophrenia has been carried out. General approaches and peculiarities of the complex treatment of the women under study have been developed. The patients had different models of family interaction and clinical – and - psychological patterns of the disease. The parameters with the greatest influence on their family interaction, never mind what are the clinical-and-psychopathological peculiarities of schizophrenia, have been listed. Besides, the conditions determined by the peculiarities of the family interactions, i.e. social and family functioning, and the quality of life of the women under study, have been investigated. The authors has determined the specificity of medicated treatment, content of psychotherapeutic influences, directed both on the patients and the members of their families taking into account the model of their families interactions.
На основе анализа психосоциальных особенностей 150 женщин, больных шизофренией, с разными моделями семейного взаимодействия, и клинико-психопатологических закономерностей течения заболевания, обоснованы общие подходы и специфические особенности их комплексного лечения. Выделены параметры, состояние которых оказывает общее воздействие на семейное функционирование обследованных, независимо от модели семейного взаимодействия (клинико-психопатологические особенности параноидной шизофрении), и те, состояние которых определяется спецификой модели семейного взаимодействия (социальное и семейное функционирование и качество жизни больных женщин). Сформулированы особенности медикаментозного лечения, определены подходы, содержательное и методическое наполнение психотерапевтических воздействий, направленных на пациенток, и членов их семей, с учетом модели семейной взаимодействия.

Źródło:

Journal of Health Sciences; 2014, 4, 6; 43-56
1429-9623

Pojawia się w:

Journal of Health Sciences

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 72.

Tytuł:

Zastosowanie terapii elektrycznej u dzieci i młodzieży. Przegląd piśmiennictwa i opis efektów elektroterapii u 5 młodocianych z rozpoznaniem schizofrenii opornej na leki przeciwpsychotyczne
Use of electroconvulsive therapy in children and adolescents – review of current literature and description of effects of electrotherapy in 5 adolescents with diagnosed treatment resistant schizophrenia

Autorzy:

Smug, Cecylia
Melcer, Paweł
Rabe-Jabłońska, Jolanta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945608.pdf

Data publikacji:

2006

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

skuteczność
adolescence
adolescencja
bezpieczeństwo
efficacy
electroconvulsion
elektrowstrząsy
indications
safety
schizofrenia lekooporna
treatment resistant schizophrenia
wskazania

Opis:

Electroconvulsion has been proven to be an effective and safe therapy, which continues to arouse much emotion both in health care employees and general population. It seems important to continue the studies on this therapeutic method and make available the existing knowledge. In recent years the electroconvulsive therapy has confirmed its position mainly in mood disorders, schizophrenia and catatonic syndrome in adults. In children and adolescents the electroconvulsion is used as the last chance treatment, however the randomised studies on this subject are still missing. The treatment is carried on analogously as in adults; it is based on descriptions of single cases. The mechanism of electroconvulsion efficacy and possible differences of this mechanism during maturing of the central nervous system are not known enough as yet. Admittedly, during the procedure many neurotransmitters are released, recently the impact on the brain’s neuroplasticity has been reported. The study is aimed at presenting a review of studies on the use of electroconvulsion in adolescents and children. The authors pointed to indications, efficacy and safety of electroconvulsive therapy. They also referred to scarce studies on the use of electroconvulsion at pre-pubertal age. Despite the lack of regulations, such therapy is sometimes used as the last chance treatment. In the latter half of the article the authors analysed the indications, efficacy, and adverse symptoms of electroconvulsion in 5 adolescents treated at our Clinic in recent years. The safety of such therapy and its partial efficacy in treatment resistant schizophrenia have been confirmed.
Elektrowstrząsy są metodą o dowiedzionej skuteczności i bezpieczeństwie, nadal budzącą wiele emocji zarówno w środowisku medycznym, jak i wśród ogółu społeczeństwa. Ważne wydaje się kontynuowanie badań dotyczących tej metody leczniczej i udostępnianie znanej już wiedzy. W ostatnich latach leczenie za pomocą elektrowstrząsów ugruntowało swoją pozycję głównie w zaburzeniach nastroju i schizofrenii oraz w zespole katatonicznym u osób dorosłych. Elektroterapię u dzieci i młodzieży stosuje się jako terapię ostatniej szansy, jednak wciąż brakuje randomizowanych badań na ten temat. Leczenie jest prowadzone analogicznie do leczenia osób dorosłych, opiera się także na opisach pojedynczych przypadków. Nadal nie do końca poznany jest mechanizm skuteczności elektrowstrząsów oraz jego ewentualne odrębności w trakcie dojrzewania ośrodkowego układu nerwowego. Wiadomo, że w czasie zabiegu dochodzi do wyrzutu wielu neuroprzekaźników, ostatnio donosi się również o jego wpływie na neuroplastyczność mózgu. Celem pracy było zaprezentowanie przeglądu badań na temat zastosowania elektrowstrząsów u adolescentów i dzieci. Autorzy zwrócili uwagę na wskazania, skuteczność i bezpieczeństwo terapii elektrycznej. Przytoczyli także nieliczne dostępne badania dotyczące zastosowania elektroterapii w wieku przedpokwitaniowym. Mimo braku uregulowań taka terapia jest niekiedy stosowana jako leczenie ostatniej szansy. W drugiej części pracy autorzy przeanalizowali wskazania, skuteczność i objawy niepożądane elektrowstrząsów u 5 młodocianych leczonych w Klinice Zaburzeń Afektywnych, Psychotycznych i Psychiatrii Młodzieżowej w ostatnich latach. Potwierdzono bezpieczeństwo tego rodzaju leczenia i jego częściową skuteczność w schizofrenii lekoopornej.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2006, 6, 4; 174-183
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 73.

Tytuł:

Studium przypadku pacjenta chorego na schizofrenię
The case study of a patient suffering from schizophrenia

Autorzy:

Marzec, Elżbieta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/526828.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu

Tematy:

schizofrenia
autyzm
urojenia
omamy
przewlekły proces schizofreniczny
schizophrenia
autism
delusions
the long-drawn schizophrenic process

Opis:

Wstęp. Schizofrenia jest dość częstą chorobą, występuje na całym świecie, we wszystkich kręgach kulturowych i jest najbardziej inwalidyzującą chorobą psychiczną człowieka. Główne objawy tej jednostki chorobowej to: - niespójność w sferze myślenia, emocji, aktywności i czynności poznawczych (pamięć, uwaga, koncentracja); - autyzm (oderwanie od rzeczywistości i życie w świecie własnych przeżyć); - niedostosowanie i zaburzenia kontaktu (porozumienie staje się coraz trudniejsze, zachowanie bardziej nieczytelne, niezrozumiałe, nieprzewidywalne); - objawy wytwórcze (urojenia – fałszywe sądy wpływające na zachowanie, dotyczące samej osoby i jej otoczenia, nie podlegające sprostowaniu oraz omamy – przeżycia zmysłowe powstałe przy braku bodźców zewnętrznych). Ze względu na złożony obraz kliniczny schizofrenia jest dużym wyzwaniem terapeutycznym dla lekarzy psychiatrów. Leczenie ma charakter przewlekły a decyzja o wyborze odpowiedniego leku przeciwpsychotycznego powinna uwzględniać nie tylko jego skuteczność w czasie leczenia ostrych objawów choroby, ale skuteczność długoterminową i tolerancję. Cel pracy.Przedstawienie problemów pacjenta w okresie zaostrzeń choroby i opisanie działań podejmowanych przez pielęgniarkę. Materiał i metody. Oceny stanu psychicznego pacjenta dokonano na podstawie wnikliwej obserwacji, przeprowadzonego wywiadu (z chwilą poprawy stanu psychofizycznego) oraz danych z historii choroby i analizy dokumentacji medycznej. Opis przypadku. Sześćdziesięcioletni pacjent od ponad 20 lat leczony z powodu schizofrenii. Do szpitala został przywieziony przez Pogotowie. Główną przyczyną hospitalizacji było złe samopoczucie i nasilone objawy choroby (wypowiedzi o charakterze urojeniowym). Dodatkowo zgłaszał utratę poczucia sensu życia i własnej wartości (nastrój smutku i przygnębienia), trudności z zasypianiem oraz zaburzenia łaknienia. Chory wycofywał się z życia oddziału (brak uczestnictwa w terapii zajęciowej i społeczności), przejawiał trudności w nawiązaniu kontaktu z otoczeniem, brak nawyków higienicznych. Wnioski.Proces rehabilitacji uzyskano w stopniu zadawalającym. Rehabilitacja i mobilizacja odbywały się bardzo powoli a przyczyny wynikały z utrzymujących się objawów przewlekłego procesu schizofrenicznego. Poprawę funkcjonowania osiągano „małymi kroczkami”. Rokowania były zmienne. Ustępowanie objawów psychotycznych umożliwiło nawiązanie logicznego kontaktu i zachęcanie do uczestnictwa w społeczności na oddziale. Pacjent uświadomił sobie swoje deficyty, dostrzegł problemy i postanowił przezwyciężać trudności. Jego poczucie wartości wzrosło, nie bał się wypisu do domu. Po dwumiesięcznej hospitalizacji opuścił szpital.
Introduction. Schizophrenia is a relatively frequent disease occurring worldwide, in all cultures and is considered as the most individualizing mental disorder in humans. The most recognizable symptoms include: - inconsistency in thinking processes, emotions, activity and cognitive abilities such as memory, attention and concentration, - autism which is the state of avulsion from the reality and life in the world of internal feelings, - maladjustment and contact disturbances in which the communication becomes difficult, the behavior less predictable and understandable. - productive symptoms such as delusions, false judgments which influence the behavior concerning the patient and his/her environment and which cannot be corrected, and hallucinations which are some internal sensory experiences arisen without external factors. As schizophrenia is a complex clinical disorder it is a therapeutic challenge for psychiatrists. The treatment is long-drawn and the decision on an appropriate antipsychotic medication ought to take into consideration not only its effectiveness during the treatment of the acute symptoms of the disease but also its long-lasting effectiveness and drug tolerance in the patient. Aim of the study.The aim of the study was to present the problems of a patient during the exacerbation of the disease and to describe the actions undertaken by a nurse. Material and methods.The assessment of the patient’s state was made on the basis of observations, interviewing the patient after the improvement of his condition, patient’s history and the analysis of medical records. Case description.The 60-year old patient has been treated for schizophrenia for 20 years. He was brought to the hospital by the ambulance. The main reason for the hospitalization was malaise and aggravated symptoms of the disease such as the comments of delusional nature. Additionally, he complained of losing the sense of life and his self-esteem (sadness and depression), difficulties with falling asleep and loss of appetite. The patient withdrew from the hospital ward life (lack of participation in occupational therapy and the ward community). He was difficult to maintain the contact with and had no hygienic habits. Conclusions.The rehabilitation process was completed at a satisfactory level. The rehabilitation and mobilization took a lot of time and were very slow as the acute symptoms kept bothering the patient quite long. The improvement of his state was achieved with very small steps. The prognosis were variable. The withdrawal of psychotic symptoms enabled logical communication and the encouragement to the participation in the hospital ward community. The patient has become aware of his deficits, recognized his problems and decided to overcome the difficulties. His self-esteem has increased and he was not afraid of being discharged from the hospital. He left the hospital after two-month treatment.

Źródło:

Puls Uczelni; 2012, 3; 18-22
2080-2021

Pojawia się w:

Puls Uczelni

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 74.

Tytuł:

Wpływ schizofrenii na ważność małżeństwa kanonicznego
Rilevanza della schizofrenia per la validità del matrimonio canonico

Autorzy:

Dzierżon, Ginter

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/662742.pdf

Data publikacji:

2005

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

małżeństwo
ważność kanoniczna
schizofrenia
ważność kanoniczna małżeństwa
marriage
canonical validity
schizophrenia
canonical validity of marriage

Opis:

L'oggetto della relazione è la problematica relativa alla rilevanza della schizophrenia per la validità del matrimonio canonico. LAutore, tenendo conto delle soluzioni elaborate nella giurisprudenza della Rota Romana e nella dottrina, ha esaminato l’influsso dei singoli stadi della sudatta psicosi sulla validità del consenso, cioè della fase iniziale, della fase qualificata nonchè della fase terminale. Un altro profilo è stato l’analisi della possibilità di capacità consensuale nel corso della remissione.Un ulteriore aspetto tratatto nella relazione è la presentazione della problematica della partecipazione di un perito psichiatra nelle cause di dicharazione di nullità matrimoniale.

Źródło:

Ius Matrimoniale; 2005, 16, 10; 29-52
1429-3803
2353-8120

Pojawia się w:

Ius Matrimoniale

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 75.

Tytuł:

Анализ основных подходов к психотерапии и психофармакотерапии шизофрении с учетом гендерных различий в Украине и в мире
Analysis of the general approach to psychotherapy and pharmacotherapy schizophrenia with gender differences in Ukraine and the world

Autorzy:

Morvaniuk, A.V.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1032466.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

Tematy:

шизофрения
психотерапия
фармакотерапия
гендерные различия
этапы лечения
schizophrenia
psychotherapy
pharmacotherapy
gender
differences
stages of treatment

Opis:

В данной статье рассмотрены основные принципы, этапы и методы лечения шизофрении в Украине и мире. Из-за не достаточного количества исследований шизофрении остается открытой проблема лечения этой болезни. Вне поля зрения большинства исследований остается и влияние половых различий при лечении шизофрении.
This article describes the basic principles, stages and methods of treating schizophrenia in Ukraine and the world. Because not enough studies of schizophrenia remains an open problem of treatment of this disease. Out of sight most of the research remains and the impact of gender differences in the treatment of schizophrenia.

Źródło:

Journal of Health Sciences; 2014, 4, 1; 339-348
1429-9623

Pojawia się w:

Journal of Health Sciences

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 76.

Tytuł:

Wpływ stężeń terapeutycznych zyprazydonu na poziom wolnych tioli i związków reagujących z kwasem tiobarbiturowym w osoczu – badania in vitro
The effects of therapeutic concentrations of ziprasidone on free thiols and thiobarbituric acid reactive substances levels in human plasma – in vitro studies

Autorzy:

Dietrich-Muszalska, Anna
Kopka, Justyna
Kontek, Bogdan
Kwiatkowska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/943163.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

antipsychotics
free thiols
lipid peroxidation
schizophrenia
ziprasidone
leki przeciwpsychotyczne
schizofrenia
wolne tiole
zyprazydon
perodyskacja tłuszczy

Opis:

The first and second generation antipsychotics may induce opposing effects on redox. Establishing the effects of antipsychotics on oxidative stress biomarkers is very important in clinical respect, because these drugs are used for the treatment of mental disorders in which oxidative stress occurs. Effects of ziprasidone on redox processes are not sufficiently known as yet. The study was aimed at establishing the effects of ziprasidone in doses recommended for mechatreatment of acute episode of schizophrenia on human plasma free thiols and thiobarbituric acid-reactive substances (TBARS) in in vitro model. Material and methods: Blood for the study was collected from 10 healthy male volunteers (aged 24-26 years) for ACD solution. Active substance of ziprasidone was dissolved in 0.01% dimethyl sulfoxide to the final concentrations (139 ng/ml and 250 ng/ml) and incubated with plasma for 24 hours at 37°C. Control samples were performed for each experiment (without the drug). The free thiols level was measured using the Ellman method, whereas the levels of thiobarbituric acid-reactive substances by spectrophotometric method (acc. to Rice-Evans, 1991). The results were analysed using the paired Student t-test (StatSoft Inc., Statistica v. 6.0). Results: In relation to control samples, ziprasidone in concentrations 139 ng/ml and 250 ng/ml after 24 hours’ incubation with plasma caused a statistically insignificant increase in the free thiols level in plasma (p>0.05), whereas in concentration 250 ng/ml – an increase in TBARS concentration by 27.6% (p=3.9×10-4). Conclusions: Ziprasidone in concentrations corresponding to doses used for treatment of acute episode of schizophrenia does not induce any significant increase in the free thiols level in plasma, simultaneously significantly increasing plasma lipid peroxidation.
Leki przeciwpsychotyczne pierwszej i drugiej generacji mogą wywierać przeciwstawne działanie na procesy redoks: pro- lub antyoksydacyjne. Ustalenie wpływu leków przeciwpsychotycznych na biomarkery stresu oksydacyjnego ma duże znaczenie kliniczne, ponieważ leki te są stosowane w zaburzeniach psychicznych, w których występuje stres oksydacyjny. Działanie zyprazydonu na procesy redoks nie jest dostatecznie poznane. Celem badania było ustalenie wpływu zyprazydonu w dawkach rekomendowanych do leczenia ostrego epizodu schizofrenii na wolne tiole w ludzkim osoczu oraz na związki reagujące z kwasem tiobarbiturowym (TBARS) w modelu in vitro. Materiał i metody: Krew do badań pobrano od 10 zdrowych ochotników płci męskiej (w wieku 24-26 lat) na roztwór ACD. Substancję aktywną zyprazydonu rozpuszczono w 0,01% dimetylosulfotlenku do stężeń końcowych (139 ng/ml i 250 ng/ml) i inkubowano z osoczem przez 24 godziny w temperaturze 37°C. Do każdego doświadczenia wykonano próby kontrolne (bez leku). Oznaczenia poziomu wolnych tioli przeprowadzono metodą Ellmana, a stężenia związków reagujących z kwasem tiobarbiturowym – metodą spektrofotometryczną (wg Rice’a-Evansa, 1991). Do analizy wyników zastosowano sparowany test t-Studenta (StatSoft Inc., Statistica v. 6.0). Wyniki: W odniesieniu do prób kontrolnych zyprazydon w stężeniu 139 ng/ml oraz 250 ng/ml po 24 godzinach inkubacji z osoczem spowodował nieistotny statystycznie wzrost poziomu wolnych tioli w osoczu (p>0,05) oraz w stężeniu 250 ng/ml wzrost stężenia TBARS o 27,6% (p=3,9×10-4). Wniosek: Zyprazydon w stężeniach odpowiadających dawkom rekomendowanym do leczenia ostrego epizodu schizofrenii nie powoduje istotnego wzrostu poziomu wolnych tioli w osoczu, jednocześnie istotnie zwiększając peroksydację lipidów osocza.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 4; 237-246
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 77.

Tytuł:

Ocena wpływu amisulprydu na grupy tiolowe osocza w modelu in vitro
The assessment of amisulpride effects in vitro on plasma thiol groups

Autorzy:

Dietrich-Muszalska, Anna
Kwiatkowska, Anna
Kopka, Justyna
Rywaniak, Joanna
Rabe-Jabłońska, Jolanta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/943166.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

amisulpride
antipsychotics
free thiols
lipid peroxidation
schizophrenia
amisulpryd
leki przeciwpsychotyczne
peroksydacja lipidów
schizofrenia
wolne tiole

Opis:

Clinical studies indicate that amisulpride – the second generation antipsychotic – does not cause any increase in plasma lipid peroxidation. We do not know in what way this medicinal drug affects the activity of the key enzymes of antioxidative protection and low-molecular antioxidants, including the plasma thiol groups. The study was aimed at establishing the effects of amisulpride, in doses recommended for treatment of acute episode of schizophrenia, on free thiols in human plasma under in vitro conditions and lipid peroxidation measured by the level of TBARS. Material and methods: Blood for the study was collected from 10 healthy male volunteers (aged 24-26 years) for ACD solution. Active substance of amisulpride was dissolved in 0.01% dimethyl sulfoxide to the final concentrations (278 ng/ml and 578 ng/ml) and incubated with plasma for 24 hours at 37°C. Control samples were performed for each experiment. The free thiols level was measured using the Ellman method, whereas the levels of thiobarbituricacid-reactive substances by spectrophotometric method (acc. to Rice-Evans, 1991). The results were analysed using the paired Student t-test (StatSoft Inc., Statistica v. 6.0). Results: Amisulpride after 24 hours’ incubation with plasma, as compared to control samples (without drug), caused an increase in the level of free thiols in plasma – statistically significant for concentration 578 ng/ml (p<0.03). At this concentration after 24 hours’ incubation with plasma the drug caused also a significant decrease in lipid peroxidation (p<0.003). Conclusions: Amisulpride in concentration 578 ng/ml, corresponding to doses used for treatment of acute episode of schizophrenia, induces antioxidative effects, causing a significant decrease in plasma lipid peroxidation and increasing the concentration of free thiols in plasma.
W badaniach klinicznych wykazano, że amisulpryd – lek przeciwpsychotyczny drugiej generacji – nie powoduje wzrostu peroksydacji lipidów osocza. Nie wiadomo, w jaki sposób lek ten wpływa na aktywność kluczowych enzymów obrony antyoksydacyjnej oraz niskocząsteczkowe antyoksydanty, w tym grupy tiolowe osocza. Celem badania było ustalenie wpływu amisulprydu w dawkach rekomendowanych do leczenia ostrego epizodu schizofrenii na wolne tiole w ludzkim osoczu w modelu in vitro oraz peroksydację lipidów, mierzoną za pomocą oznaczenia stężenia TBARS. Materiał i metody: Krew do badań pobrano od 10 zdrowych ochotników płci męskiej (w wieku 24-26 lat) na roztwór ACD. Substancję aktywną amisulprydu rozpuszczono w 0,01% dimetylosulfotlenku do stężeń końcowych (278 ng/ml i 578 ng/ml) i inkubowano z osoczem 24 godziny w temperaturze 37°C. Do każdego doświadczenia wykonano próby kontrolne. Oznaczenia poziomu wolnych tioli przeprowadzono metodą Ellmana, a stężenia związków reagujących z kwasem tiobariturowym – metodą spektrofotometryczną (Rice-Evans, 1991). Do analizy wyników zastosowano sparowany test t-Studenta (StatSoft Inc., Statistica v. 6.0). Wyniki: Amisulpryd po 24-godzinnej inkubacji z osoczem w porównaniu z próbami kontrolnymi (bez leku) spowodował wzrost poziomu wolnych tioli w osoczu – istotny statystycznie dla stężenia 578 ng/ml (p<0,03). W stężeniu tym po 24-godzinnej inkubacji z osoczem lek spowodował również istotny spadek peroksydacji lipidów (p<0,003). Wnioski: Amisulpryd w stężeniu 578 ng/ml, odpowiadającym dawkom leku stosowanym w leczeniu ostrego epizodu schizofrenii, wywiera działania antyoksydacyjne, powodując istotny spadek peroksydacji lipidów osocza oraz zwiększając stężenie wolnych tioli w osoczu.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 4; 247-254
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 78.

Tytuł:

Rola wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 w etiopatogenezie i leczeniu zaburzeń psychicznych
Role of omega-3 polyunsaturated fatty acids in the pathogenesis and treatment of mental disorders

Autorzy:

Pawełczyk, Tomasz
Kotlicka-Antczak, Magdalena
Dietrich-Muszalska, Anna
Grygo, Magdalena
Krawczyk, Kamila
Wolańczyk, Tomasz
Rybakowski, Janusz
Rabe-Jabłońska, Jolanta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1031590.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

aetiology
mood disorders
polyunsaturated fatty acids
schizophrenia
therapeutics
wielonienasycone kwasy tłuszczowe
schizofrenia
zaburzenia nastroju
etiologia
terapia

Opis:

Polyunsaturated fatty acids (PUFA), omega-3 are essential for normal development and function of the central nervous system. They are an essential structural component of neuronal cell membranes and are a source of biologically active substances, which perform complex functions, and participate in signal transmission within cells. Disorders of lipid metabolism and FFA are observed in the course of many disorders and mental illness, i.e. schizophrenia, bipolar disorder, attention-deficit/hyperactivity disorder, autism. Those disturbances are genetically based and contribute along with other abnormalities to increased vulnerability to particular disorder’s symptoms development. In addition, the diet of most residents of European countries does not provide enough omega-3 PUFAs, which are exogenous substances, i.e. not synthesized in sufficient quantities in the human body. Moreover, in the course of many mental disorders an excessive loss of long-chain PUFA through excitotoxicity processes and oxidative stress is observed, which further contributes to depletion of the available pool of PUFAs. In the case of schizophrenia, numerous experimental and clinical studies have led researchers to formulate hypotheses explaining the development of this disease based on the presence of lipid metabolism dysfunctions. The paper presents a review of recent literature and results of the original research conducted by the authors dealing with PUFAs metabolism disturbances in patients with mental disorders listed above.
Wielonienasycone kwasy tłuszczowe (WKT) omega-3 są niezbędne do prawidłowego rozwoju i funkcji ośrodkowego układu nerwowego. Stanowią istotny element strukturalny neuronalnych błon komórkowych oraz są źródłem aktywnych biologicznie substancji, które pełnią złożone funkcje sygnałowe oraz uczestniczą w przekazywaniu informacji wewnątrz komórek. Zaburzenia metabolizmu lipidów i WKT obserwuje się w przebiegu wielu zaburzeń i chorób psychicznych: schizofrenii, zaburzeń afektywnych, zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, autyzmu i innych. Dysfunkcje te mają podłoże genetyczne i wraz z innymi nieprawidłowościami przyczyniają się do zwiększenia podatności na wystąpienie objawów psychopatologicznych danego zaburzenia. Ponadto dieta mieszkańców większości krajów europejskich nie zapewnia wystarczającej ilości WKT omega-3, które należą do substancji egzogennych, tj. niesyntetyzowanych w wystarczającej ilości w organizmie ludzkim. Co więcej, w przebiegu wielu zaburzeń psychicznych dochodzi do nadmiernej utraty długołańcuchowych WKT za pośrednictwem procesów ekscytotoksyczności i stresu oksydacyjnego, co dalej przyczynia się do uszczuplenia dostępnej puli WKT. W przypadku schizofrenii liczne badania eksperymentalne i kliniczne doprowadziły badaczy do sformułowania hipotezy wyjaśniającej rozwój tej choroby w oparciu o występowanie dysfunkcji metabolizmu lipidów. W pracy przedstawiono przegląd aktualnego piśmiennictwa oraz wyniki oryginalnych badań przeprowadzonych przez autorów zajmujących się problematyką zaburzeń metabolizmu WKT u chorych z wymienionymi wyżej zaburzeniami psychicznymi.

Źródło:

Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 333-344
1734-1531
2451-0742

Pojawia się w:

Pediatria i Medycyna Rodzinna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 79.

Tytuł:

Rola wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 w etiopatogenezie i leczeniu zaburzeń psychicznych
Role of omega-3 polyunsaturated fatty acids in the pathogenesis and treatment of mental disorders

Autorzy:

Pawełczyk, Tomasz
Kotlicka-Antczak, Magdalena
Dietrich-Muszalska, Anna
Grygo, Magdalena
Krawczyk, Kamila
Wolańczyk, Tomasz
Rybakowski, Janusz
Rabe-Jabłońska, Jolanta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945210.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

aetiology
mood disorders
polyunsaturated fatty acids
schizophrenia
therapeutics
etiologia
schizofrenia
terapia
wielonienasycone kwasy tłuszczowe
zaburzenia nastroju

Opis:

Polyunsaturated fatty acids (PUFA), omega-3 are essential for normal development and function of the central nervous system. They are an essential structural component of neuronal cell membranes and are a source of biologically active substances, which perform complex functions, and participate in signal transmission within cells. Disorders of lipid metabolism and FFA are observed in the course of many disorders and mental illness, i.e. schizophrenia, bipolar disorder, attention-deficit/hyperactivity disorder, autism. Those disturbances are genetically based and contribute along with other abnormalities to increased vulnerability to particular disorder’s symptoms development. In addition, the diet of most residents of European countries does not provide enough omega-3 PUFAs, which are exogenous substances, i.e. not synthesized in sufficient quantities in the human body. Moreover, in the course of many mental disorders an excessive loss of long-chain PUFA through excitotoxicity processes and oxidative stress is observed, which further contributes to depletion of the available pool of PUFAs. In the case of schizophrenia, numerous experimental and clinical studies have led researchers to formulate hypotheses explaining the development of this disease based on the presence of lipid metabolism dysfunctions. The paper presents a review of recent literature and results of the original research conducted by the authors dealing with PUFAs metabolism disturbances in patients with mental disorders listed above.
Wielonienasycone kwasy tłuszczowe (WKT) omega-3 są niezbędne do prawidłowego rozwoju i funkcji ośrodkowego układu nerwowego. Stanowią istotny element strukturalny neuronalnych błon komórkowych oraz są źródłem aktywnych biologicznie substancji, które pełnią złożone funkcje sygnałowe oraz uczestniczą w przekazywaniu informacji wewnątrz komórek. Zaburzenia metabolizmu lipidów i WKT obserwuje się w przebiegu wielu zaburzeń i chorób psychicznych: schizofrenii, zaburzeń afektywnych, zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, autyzmu i innych. Dysfunkcje te mają podłoże genetyczne i wraz z innymi nieprawidłowościami przyczyniają się do zwiększenia podatności na wystąpienie objawów psychopatologicznych danego zaburzenia. Ponadto dieta mieszkańców większości krajów europejskich nie zapewnia wystarczającej ilości WKT omega-3, które należą do substancji egzogennych, tj. niesyntetyzowanych w wystarczającej ilości w organizmie ludzkim. Co więcej, w przebiegu wielu zaburzeń psychicznych dochodzi do nadmiernej utraty długołańcuchowych WKT za pośrednictwem procesów ekscytotoksyczności i stresu oksydacyjnego, co dalej przyczynia się do uszczuplenia dostępnej puli WKT. W przypadku schizofrenii liczne badania eksperymentalne i kliniczne doprowadziły badaczy do sformułowania hipotezy wyjaśniającej rozwój tej choroby w oparciu o występowanie dysfunkcji metabolizmu lipidów. W pracy przedstawiono przegląd aktualnego piśmiennictwa oraz wyniki oryginalnych badań przeprowadzonych przez autorów zajmujących się problematyką zaburzeń metabolizmu WKT u chorych z wymienionymi wyżej zaburzeniami psychicznymi.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 4; 288-297
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 80.

Tytuł:

„Legalizować czy nie?” – analiza związku pomiędzy stosowaniem kanabinoli a częstością występowania i obrazem klinicznym zaburzeń psychotycznych
“To legalize or not to legalize?” – analysis of association between cannabis use and psychosis frequency and clinical manifestation

Autorzy:

Gawłowska, Marta
Rabe-Jabłońska, Jolanta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945316.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

cannabinoids
czynnik ryzyka
kanabinole
psychotic disorders
risk factor
schizofrenia
schizophrenia
tetrahydrocannabinol (THC)
tetrahydrokanabinol (THC)
zaburzenia psychotyczne

Opis:

The association between cannabis use and psychotic disorders has long been recognized. Among others, it is evidenced that cannabinoids can produce transient positive, negative and cognitive psychotic symptoms in healthy individuals and exacerbate symptoms and trigger relapse on the course of established psychotic disorder. But until recently, little was known about the mechanism, by which these effects are caused. According to the newest research, the mechanism may involve dopamine, GABA or glutamate neurotransmission. As only a small proportion of total population exposed to cannabinoids develops psychotic disorders, it is likely that cannabinoids are not the main causative factor of psychosis but may play a role of significant risk factor that contributes to psychosis manifestation. Such parameters as dose, duration and the age of first exposure to cannabinoids are well established modifying factors of psychosis course, however the mechanisms of this association are still mostly unknown. Recently, more and more attention has been given to the novel hypotheses including the role of cannabinoids on neurodevelopment of central nervous system. It is proved that endocannabinoids may play an important role in such processes as neurogenesis, neural specification, neural maturation, neuronal migration, axonal elongation, and glia formation. Use of exogenous cannabinoids, by disrupting the endocannabinoid system and interfering with neurodevelopmental processes, may provide a mechanism by which exposure to cannabinoids during adolescence may.
Związek pomiędzy zażywaniem kanabinoli a występowaniem zaburzeń psychotycznych jest opisywany od dawna. Udowodniono między innymi, że kanabinole mogą wywoływać przemijające objawy pozytywne, negatywne i poznawcze psychozy u zdrowych osób oraz zaostrzać objawy lub powodować ich nawrót w przebiegu wcześniej rozpoznanych zaburzeń psychotycznych. Jednak nadal niewiele wiadomo o mechanizmach, które powodują powstawanie tych symptomów. Zgodnie z najnowszymi doniesieniami mogą one angażować układy dopaminergiczny, GABA-ergiczny i glutaminergiczny. Ponieważ tylko u części osób zażywających kanabinole rozwijają się objawy psychotyczne, prawdopodobnie substancje te nie stanowią głównego czynnika sprawczego psychozy, lecz mogą stanowić ważny czynnik ryzyka, który przyczynia się do manifestacji jej objawów. Takie wskaźniki, jak dawka, długość stosowania oraz wiek pierwszego kontaktu z kanabinolami, stanowią uznane czynniki modyfikujące przebieg psychozy, jakkolwiek mechanizm tego zjawiska pozostaje w dużym stopniu niejasny. W ostatnim czasie coraz szersze uznanie zyskują nowe hipotezy, zakładające możliwy wpływ kanabinoli na rozwój centralnego układu nerwowego. Istnieją dowody na to, że endogenny układ kanabinoidalny może odgrywać istotną rolę w takich procesach, jak neurogeneza, różnicowanie, dojrzewanie i migracja neuronów, wydłużanie aksonów oraz formowanie struktur gleju. Zażywanie kanabinoidów egzogennych, zaburzając działanie układu endokanabinoidalnego oraz zakłócając procesy neurorozwojowe, może stanowić mechanizm, poprzez który ekspozycja na działanie tych substancji w okresie adolescencji zwiększa ryzyko rozwoju schizofrenii lub innych utrwalonych zaburzeń psychotycznych.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 1; 38-44
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 81.

Tytuł:

Procesy emocjonalne w schizofrenii
Emotional processing in schizophrenia

Autorzy:

Makowska, Iwona
Rymarczyk, Krystyna
Kłoszewska, Iwona

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945490.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

schizophrenia
emocje
emocje negatywne
emotion
emotion discrimination
identyfikacja zapachów
negative emotion
odour identification
rozróżnianie emocji
schizofrenia

Opis:

Although emotion processing deficits have been implicated in schizophrenia since its original description, with symptoms including a “flat“ and “inappropriate“ affect, the extent and nature of emotion processing performance in schizophrenia are still unclear. Several studies have demonstrated that patients with schizophrenia have deficits in the processing of emotional facial expressions and these have included patients from a wide variety of cultural backgrounds. The deficits seem to affect mainly the ability to name and discriminate expressions. Furthermore, performance correlates with symptom severity, which indicates that deficits in discriminating emotional aspects of facial expressions have clinical significance. Impairment in the specificity of emotion identification may lead to misunderstanding of social communication and may underlie difficulties in social adjustment experienced by people with schizophrenia. The aim of the paper is a review of current literature about emotional processing in patients with schizophrenia. Studies have examined the perception, experience, and expression of emotion in schizophrenia as well as the relation between performance on emotion and olfactory tasks. Studies on emotion expression repeatedly showed that individuals with schizophrenia display fewer overt expressions than nonpatient comparison subjects in verbal, facial, and acoustic channels. Studies on emotion experience tend to show a higher frequency of negative affect and a higher sensitivity to negative conditions and stress. Deficits in emotion recognition have been clearly identified for all channels studied. Studies on olfaction and emotion in schizophrenia revealed that olfactory and emotion recognition abilities appear significantly linked in schizophrenia.
Takie objawy, jak blady czy nieadekwatny afekt wśród chorych na schizofrenię, były opisywane już w pierwszych doniesieniach na temat tej choroby. Jednak wymiar i natura deficytów emocjonalnych w przebiegu schizofrenii nadal pozostają niewyjaśnione. Przeprowadzone dotąd badania wskazują, że pacjenci ze schizofrenią przejawiają zaburzenia ekspresji emocjonalnych, a deficyt ten dotyczy pacjentów pochodzących z różnych środowisk kulturowych. Zaburzenia percepcji ekspresji emocjonalnych odnoszą się zarówno do umiejętności nazywania, jak i rozróżniania emocji. Co więcej, wykazano, że istnieje związek między nasileniem objawów klinicznych, w szczególności objawów negatywnych, a umiejętnością rozróżniania emocji. Informacje te mogą zatem zostać wykorzystane w celach diagnostycznych. Wydaje się, że specyficzne zaburzenia rozpoznawania emocji, np. z twarzy czy z głosu, przez pacjentów ze schizofrenią mogą być przyczyną trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji społecznych. Celem pracy był przegląd aktualnego piśmiennictwa na temat procesów emocjonalnych u pacjentów chorujących na schizofrenię. Badano percepcję, doświadczanie i wyrażanie emocji wśród pacjentów chorujących na schizofrenię, a także związek między procesami emocjonalnymi a węchowymi. Badania dotyczące ekspresji emocjonalnej wskazują na mniejszą ekspresję werbalną, akustyczną i mimiczną wśród pacjentów w porównaniu z osobami zdrowymi. W zakresie doświadczania emocji pacjenci w omawianej grupie częściej wyrażają negatywne emocje i dotkliwiej przeżywają negatywne warunki i stres. Deficyty w rozpoznawaniu emocji zostały opisane we wszystkich badanych kanałach. Badania w zakresie rozpoznawania emocji i zapachów ujawniają związek między wskazanymi procesami w przebiegu schizofrenii.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 3; 164-169
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 82.

Tytuł:

Explanatory Models of Illness and Psychiatric Rehabilitation: A Clinical Sociology Approach

Autorzy:

Sévigny, Robert
Chen, Sheying
Chen, Elaina Y.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2138657.pdf

Data publikacji:

2010-12-30

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Explanatory Models of Illness (EMI)
Social Psychiatry
Clinical Sociology
Rehabilitation of Schizophrenia
Case Study in China

Opis:

The notion of explanatory models of illness (EMI) epitomizes the theme of social representation in social psychiatry. This article illustrates a clinical sociology approach to the subject by revisiting the seminal work of Kleinman and reflecting on the use of EMI in studying severe mental illnesses, particularly in China. A general literature review is provided to show the complexity of the subject, and the work of clinical sociologist Sévigny over the past two decades is summarized. A case analysis is conducted to illuminate the many social factors that came to play in affecting the experiences and perceptions of schizophrenic patients and their significant others in the nation’s capital Beijing in the 1990s. Diverse “explanations” in the experience of schizophrenia are explored, including the medical, the psychogenic, and the psychosocial models, among such others as inheritance and religious beliefs. Implications for research and clinical practice are discussed, including extending EMI study beyond illness interpretation to emphasize social rehabilitation.

Źródło:

Qualitative Sociology Review; 2010, 6, 3; 63-80
1733-8077

Pojawia się w:

Qualitative Sociology Review

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 83.

Tytuł:

Zaburzenia mielinizacji i migracji neuronalnej w patogenezie schizofrenii - poszukiwanie nowych genów kandydujących
Disorders of myelination and neuronal migration in the pathogenesis of schizophrenia – looking for new candidate genes

Autorzy:

Gawłowska, Marta
Rabe-Jabłońska, Jolanta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945560.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

HAR1
candidate genes
geny kandydujące
mielinizacja
migracja neuronalna
myelination
neuronal migration
reelin
reelina
schizofrenia
schizophrenia

Opis:

According to the neurodevelopmental hypothesis, schizophrenia may be caused by structural defects or abnormal neuronal circuits, resulting from disturbed early stages of embryonal development of the central nervous system. Disorders detected within white matter structures are considered one of possible causes of subsequent development of schizophrenia. Disorganization of white matter in patients with schizophrenia has been confirmed by neuropathological and neuroimaging studies. Novel neuroimaging techniques (diffusion tensor and magnetization transfer MRI) confirm the presence of white matter volume loss and regional misrouting and/or deficits within neuronal tracts. Schizophrenia is associated both with disorganization of oligodendrocytes participating in myelin synthesis and disturbed expression of proteins controlling this process. Results of post-mortem studies provide an indirect proof of disturbed neuronal migration taking place at early stages of neuroembryogenesis in patients with schizophrenia. It is suggested, that structural abnormalities observed may be caused by disturbed function of proteins which control this process, e. g. reelin, or substances mieacting as regulators of activity of these proteins and their receptors. Such a potential regulating factor is the product of the HAR1 gene, which may constitute the next step in the pathogenesis of schizophrenia.
W myśl hipotezy neurorozwojowej u podłoża schizofrenii leżą deficyty strukturalne lub nieprawidłowe obwody neuronalne powstające na skutek zaburzeń wczesnych etapów rozwoju embrionalnego ośrodkowego układu nerwowego. Uważa się, że jedną z możliwych przyczyn rozwoju schizofrenii mogą być nieprawidłowości obserwowane w obrębie struktur istoty białej. Na zaburzoną organizację istoty białej wśród chorujących na schizofrenię wskazują wyniki badań neuropatologicznych i neuroobrazowych. Nowe techniki badań obrazowych (badania rezonansu magnetycznego z zastosowaniem tensora dyfuzji i transferu magnetyzacji) potwierdzają obecność ubytków objętości struktur istoty białej oraz regionalne zaburzenia przebiegu i/lub ubytki w obrębie włókien nerwowych. W schizofrenii stwierdza się zarówno nieprawidłową organizację zaangażowanych w syntezę mieliny oligodendrocytów, jak i zaburzoną ekspresję białek regulujących przebieg tego procesu. Wyniki badań pośmiertnych wskazują pośrednio także na zaburzenia migracji neuronalnej na wczesnych etapach neuroembriogenezy wśród pacjentów chorujących na schizofrenię. Sugeruje się, że u podłoża obserwowanych nieprawidłowości strukturalnych leżą zaburzenia funkcji białek zaangażowanych w kontrolę przebiegu tego procesu, takich jak reelina, lub cząstek działających jako regulatory aktywności tych białek lub ich receptorów. Takim potencjalnym czynnikiem regulacyjnym jest produkt genu HAR1, który może stanowić kolejne ogniwo w patogenezie schizofrenii.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 2; 66-75
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 84.

Tytuł:

Wpływ leków przeciwpsychotycznych na powstawanie otyłości i zaburzeń metabolicznych u chorych na schizofrenię
Effect of antipsychotic drugs on weight gain and metabolic disorders in schizophrenic patients

Autorzy:

Kostulski, Adrian
Rabe-Jabłońska, Jolanta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945606.pdf

Data publikacji:

2006

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

antipsychotics
leki przeciwpsychotyczne
metabolic disorders
obesity
otyłość
przyrost masy ciała
schizofrenia
schizophrenia
weight gain
zaburzenia metaboliczne

Opis:

Many studies indicate that schizophrenic patients constitute a population encumbered with numerous somatic disorders and a higher mortality, as compared to the general population. We do not know yet, however, what role – in the occurrence of certain disorders (e.g. abdominal obesity, diabetes mellitus and its consequences, circulatory system diseases, metabolic syndrome) – is played by the pathological process itself, patients’ lifestyle, diet and habits, and what is the contribution of antipsychotics in form of typical neuroleptics and new antipsychotics. The results of the studies indicate that these drugs differently affect the weight gains, occurprorence of carbohydrate and lipid metabolism disorders or even metabolic syndrome by launching various biological mechanisms. The mechanisms of weight gain associated with antipsychotic treatment assume: increase of appetite, disorders in the basal metabolism, decrease in physical activity, changes in concentrations of neurotransmitters and neuropeptides. Furthermore, it was indicated that a weight loss prior to the treatment might also contribute to the occurrence of obesity. The share of individual factors and their combination may differ among patients. Accounting for differences between antipsychotics in view of their effects on the body weight of treated patients is partially connected with their different antihistaminic (through the impact on receptor H1) or cholinolytic effects, antagonistic effects on serotonin receptor 5HT2C and on concentrations of specific regulators of appetite (e.g. leptin, ghrelin, orexin) and also on the occurrence of disorders within the hypothalamus – pituitary gland – gonads axis or secretion of prolactin.
Z wielu badań wynika, że chorzy na schizofrenię stanowią populację obarczoną liczniejszymi zaburzeniami somatycznymi i wyższą śmiertelnością niż populacja ogólna. Ciągle nie wiadomo jednak, jaką rolę w powstaniu niektórych z tych zaburzeń (np. otyłości brzusznej, cukrzycy i jej konsekwencji, chorób układu krążenia, zespołu metabolicznego) odgrywają sam proces chorobowy, styl życia tych chorych, ich dieta, nawyki, a jakie znaczenie mają stosowane u nich leki przeciwpsychotyczne w postaci klasycznych neuroleptyków i leków przeciwpsychotycznych II generacji. Wyniki przeprowadzonych badań pokazują, że leki te wpływają w różny sposób na przyrosty masy ciała, wystąpienie zaburzeń gospodarki węglowodanowej oraz lipidowej czy nawet zespołu metabolicznego (poprzez uruchomienie rozmaitych mechanizmów biologicznych). W analizie mechanizmów przyrostu masy ciała związanych z leczeniem przeciwpsychotycznym zakłada się występowanie: wzrostu łaknienia, zaburzeń podstawowej przemiany materii, obniżenia aktywności fizycznej, zmian w zakresie stężeń neuroprzekaźników oraz neuropeptydów. Jednocześnie wykazano, że występujące u niektórych pacjentów obniżenie masy ciała w okresie przed włączeniem leczenia również może mieć wpływ na powstanie otyłości. Udział poszczególnych czynników lub ich kombinacji może być różny u poszczególnych pacjentów. Wyjaśnienie różnic pomiędzy lekami przeciwpsychotycznymi pod względem wpływu na przyrost masy ciała leczonych pacjentów wiąże się częściowo z różnym ich antyhistaminowym (poprzez wpływ na receptor H1) czy cholinolitycznym działaniem, antagonistycznym działaniem na receptor serotoninowy 5HT2C oraz na stężenia określonych regulatorów łaknienia (np. leptyny, greliny, oreksyny), a także na pojawienie się zaburzeń w zakresie osi podwzgórze – przysadka – gonady czy sekrecję prolaktyny.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2006, 6, 4; 158-173
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 85.

Tytuł:

Obraz kliniczny i przebieg schizofrenii oraz zasady leczenia w zależności od współwystępującego używania substancji psychoaktywnych
Clinical picture and course of schizophrenia as well as the principles of treatment depending on concomitant use of psychoactive substances

Autorzy:

Dietrich-Muszalska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945677.pdf

Data publikacji:

2005

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

double diagnosis
podwójna diagnoza/podwójne rozpoznanie
psychoactive substances – use/addiction
schizofrenia
schizophrenia
substancje psychoaktywne – używanie/uzależnienie

Opis:

The article presents some issues of the impact of the use of various psychoactive substances on the clinical picture and course of treatment of schizophrenic patients. The use of psychoactive substances by people with schizophrenic disorders creates some problems with a proper diagnosis, because it may modify the clinical picture (it exacerbates psychotic symptoms) and course of the disease. Significant for modification of the clinical picture and course of the disease is the use – by the same people – of several psychoactive substances, such as cannabinoids, amphetamine or cocaine, sometimes combined with almezokorcohol. In such cases it is very difficult to determine the effects of each substance on psychopathological symptoms, course of the disease and interaction with antipsychotic drugs. The patients with concomitant use of psychoactive substances and schizophrenia exhibit also more depressive symptoms, higher risk of suicidal attempts, more prevalent positive than negative symptoms, besides schizophrenia of paranoid type is diagnosed more frequently. Treatment of patients, who exhibit schizophrenic disorders and use psychoactive substances may create more health hazards related to an enhanced number of drug-induced adverse symptoms (e.g. tardive dyskinesias) or of symptoms intensity. The course of the disease is disadvantageous, the disease recurs more often, the drugs are often found to be ineffective, therefore it often becomes necessary to use higher doses of antipsychotic drugs.
W pracy omówiono zagadnienia wpływu stosowania różnych substancji psychoaktywnych (SPA) na obraz kliniczny i przebieg leczenia osób chorych na schizofrenię. Używanie SPA przez osoby z zaburzeniami schizofrenicznymi stwarza problemy z ustaleniem prawidłowej diagnozy, gdyż może modyfikować obraz kliniczny (zaostrza objawy psychotyczne) i przebieg choroby. Istotne znaczenie dla modyfikacji obrazu klinicznego i przebiegu choroby ma używanie przez te same osoby kilku substancji psychoaktywnych, takich jak kanabinole, amfetamina czy kokaina, czasem w połączeniu z alkoholem. W takich przypadkach bardzo trudne jest określanie efektu działania każdej substancji na objawy psychopatologiczne, przebieg choroby i interakcję z lekami przeciwpsychotycznymi. W obrazie klinicznym u osób chorujących na schizofrenię, które jednocześnie używają SPA stwierdza się większe nasilenie objawów depresyjnych, zwiększone ryzyko podejmowania prób samobójczych, częstsze występowanie objawów pozytywnych niż negatywnych, częściej niż zazwyczaj rozpoznaje się schizofrenię typu paranoidalnego. Leczenie osób z zaburzeniami schizofrenicznymi używających SPA może stwarzać więcej zagrożeń zdrowotnych związanych z wystąpieniem większej liczby niepożądanych objawów polekowych (np. późnych dyskinez) lub większym nasileniem tych objawów. Przebieg choroby jest niekorzystny, występuje zwiększenie liczby nawrotów choroby, częściej stwierdza się niedostateczne efekty działania leków i z tego względu w wielu przypadkach zachodzi konieczność zastosowania zwiększonych dawek leków przeciwpsychotycznych.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2005, 5, 4; 212-216
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 86.

Tytuł:

Zaburzenia konotacji jako wskaźnik rozpadu systemu językowego
Connotation Disorders as an Indicator of Disintegration of the Language System

Autorzy:

Lipski, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/892723.pdf

Data publikacji:

2020-06-28

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Logopedyczne

Tematy:

connotation
schizophrenia
schizophasia
aphasia
dementia
Alzheimer’s disease
konotacja
schizofrenia
schizofazja
afazja
demencja
otępienie
choroba Alzheimera

Opis:

W prezentowanym artykule autor skupia się nad zaburzeniami spójności wypowiedzi. Opisuje je posługując się pojęciem konotacji. Konotacja jest terminem, który utrwalił się w nauce w kilku znaczeniach. Autor dokonuje przeglądu tych znaczeń oraz wskazuje, jak zjawisko konotacji wiąże się z zaburzeniami językowymi. Początki badań nad konotacją w wymiarze filozoficzno-logicznym sięgają XIX wieku i wiążą się z pracami J.S. Milla. Za twórcę językoznawczej teorii konotacji uważany jest K. Bühler. W obrębie samego językoznawstwa konotacja była postrzegana różnie, a wiedza na jej temat rozwijała się wraz z rozwojem tej dyscypliny. Badania N. Chomsky’ego wskazują, że to związki formalne i semantyczne pomiędzy wyrazami użytymi w wypowiedzi determinują jej spójność. Sam N. Chomsky nie używał pojęcia konotacji, ale w prezentowanych przez niego pracach przedstawił dwa poziomy zaburzeń spójności. Zasady konotacji są tam prezentowane jako reguły subkategoryzacji i selekcji. Jak zaznacza autor artykułu, właściwości konotacyjne czasowników są czynnikiem determinującym schemat składniowy. Artykuł przedstawia propozycję włączenia badań nad konotacją w obręb problematyki logopedycznej. Autor wskazuje na występowanie zaburzeń konotacji w schizofazji, afazji i otępieniu. Należy zaznaczyć, że rozpad związków konotacyjnych prezentuje się w każdym z tych zaburzeń inaczej. Zaburzenia konotacji związane są z nieprawidłowym funkcjonowaniem mózgu, a zwłaszcza z zaburzeniami w okolicy czołowo-skroniowej.
The present study focuses on disorders of speech coherence and describes them using the concept of connotation. Connotation is the term that has become established in science with several meanings. The author makes a review of these meanings and shows how the phenomenon of connotation is associated with language disorders. Early studies on connotation in the philosophical-logical dimension go back to the nineteenth century and are connected with the works by J.S. Mill, while K. Bühler is regarded as the founder of the linguistic theory of connotation. Within linguistics, connotation was perceived in different ways, and knowledge about it developed with the development of this discipline. Studies by N. Chomsky show that it is formal and semantic relationships between words used in an utterance that determine its coherence. Chomsky himself did not use the concept of connotation but he presented two levels of coherence disorders in his works. The principles of connotation are presented there as rules of subcategorization and selection. The author of the paper emphasizes that the connotation properties of verbs are a factor that determines the syntactic pattern. The paper shows the proposal of including investigations on connotation in the issues of logopedics. The author draws attention to the occurrence of connotation disorders in schizophasia, aphasia, and dementia. It should be stressed that the disintegration of connotation relationships looks different in each of these disorders. Connotation disorders are related to the improper functioning of the brain, particularly with disorders in the frontotemporal region.

Źródło:

Logopedia; 2018, 47, 1; 107-127
0459-6935

Pojawia się w:

Logopedia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 87.

Tytuł:

Clinical assessment of antipsychotic-induced extrapyramidal symptoms in nursing home residents with schizophrenia
Kliniczna ocena polekowych objawów pozapiramidowych u pensjonariuszy domów pomocy społecznej z rozpoznaniem psychoz schizofrenicznych

Autorzy:

Woźniak, Karol
Kłoszewska, Iwona

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/940787.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

antipsychotics
extrapyramidal symptoms
leki przeciwpsychotyczne
nursing home residents
objawy pozapiramidowe
pensjonariusze domów pomocy społecznej
schizofrenia
schizophrenia

Opis:

This study assessed the incidence and potential risk factors for extrapyramidal symptoms in a population of nursing home residents with schizophrenia receiving antipsychotic medication. A study sample consisted of 261subjects, recruited in nursing homes in Poland. Extrapyramidal symptoms were evaluated using the Simpson–Angus Scale and each extrapyramidal symptoms domain was determined using the appropriate standard scale. The results of the study indicate that approximately 60–70% of patients did not develop extrapyramidal symptoms following prolonged antipsychotic treatment. The risk of extrapyramidal symptoms increased with age, dose of antipsychotic and the number of antipsychotic drugs used concomitantly, and decreased with the duration of the disease. There was no direct effect of gender or common substances of abuse, such as alcohol or nicotine, on the incidence of extrapyramidal symptoms. Among concomitant diseases, hypertension and epilepsy played the most significant role in modulating the incidence and severity of extrapyramidal adverse events. Patients with high blood pressure were less likely to develop extrapyramidal symptoms. Epilepsy significantly increased the risk of some extrapyramidal antipsychoticinduced motor symptoms, such as akathisia and dystonia. Combined treatment with antipsychotic and antidepressant drugs produced slightly higher risk of parkinsonian syndrome. In conclusion, our data indicate that an incidence, type and severity of drug-induced extrapyramidal adverse effects may strongly depend on individual patient characteristics, such as age, gender or comorbid medical conditions and medication, and thus these factors should be taken into account in the therapeutic process.
W prezentowanym badaniu oceniano czynniki ryzyka oraz częstość występowania objawów pozapiramidowych u pensjonariuszy domów pomocy społecznej z rozpoznaniem psychoz schizofrenicznych, leczonych długotrwale lekami przeciwpsychotycznymi. Badaną populację stanowiło 261 pacjentów domów pomocy społecznej regionu łódzkiego. Nasilenie objawów pozapiramidowych było oceniane za pomocą ogólnej skali Simpsona–Angusa, a poszczególne domeny objawów pozapiramidowych analizowano za pomocą odpowiednich standardowych skal. U większości badanych pacjentów (około 60–70%) nie stwierdzono objawów pozapiramidowych. Ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych wzrastało wraz z wiekiem, dawką leku oraz liczbą leków przeciwpsychotycznych przyjmowanych jednocześnie, a zmniejszało się wraz z czasem trwania choroby. Częstość występowania objawów pozapiramidowych nie zależała natomiast od płci czy stosowania przez pacjentów popularnych używek, takich jak alkohol czy nikotyna. Wśród współistniejących chorób największy wpływ na wystąpienie i nasilenie objawów pozapiramidowych wykazywały nadciśnienie tętnicze oraz padaczka. Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym byli w mniejszym stopniu narażeni na wystąpienie objawów pozapiramidowych, podczas gdy u chorych na padaczkę stwierdzono podwyższone ryzyko wystąpienia niektórych pozapiramidowych objawów ruchowych, takich jak akatyzja i dystonia. Łączne przyjmowanie leków przeciwpsychotycznych i przeciwdepresyjnych zwiększało ryzyko wystąpienia zespołu parkinsonowskiego. Otrzymane wyniki wskazują, że indywidualne cechy pacjenta, takie jak wiek, płeć, współistniejące schorzenia oraz przyjmowane leki, w znaczący sposób mogą wpływać na częstość występowania, rodzaj i nasilenie polekowych objawów pozapiramidowych, a zatem czynniki te powinny być brane pod uwagę w procesie terapeutycznym.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 1; 7-14
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 88.

Tytuł:

Rola wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 w etiopatogenezie i leczeniu zaburzeń psychicznych
Role of omega-3 polyunsaturated fatty acids in the pathogenesis and treatment of mental disorders

Autorzy:

Pawełczyk, Tomasz
Kotlicka-Antczak, Magdalena
Dietrich-Muszalska, Anna
Grygo, Magdalena
Krawczyk, Kamila
Wolańczyk, Tomasz
Rybakowski, Janusz
Rabe-Jabłońska, Jolanta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1058193.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

wielonienasycone kwasy tłuszczowe
schizofrenia
zaburzenia nastroju
etiologia
terapia
polyunsaturated fatty acids
schizophrenia
mood disorders
aetiology
therapeutics

Opis:

Polyunsaturated fatty acids (PUFA), omega-3 are essential for normal development and function of the central nervous system. They are an essential structural component of neuronal cell membranes and are a source of biologically active substances, which perform complex functions, and participate in signal transmission within cells. Disorders of lipid metabolism and FFA are observed in the course of many disorders and mental illness, i.e. schizophrenia, bipolar disorder, attention-deficit/hyperactivity disorder, autism. Those disturbances are genetically based and contribute along with other abnormalities to increased vulnerability to particular disorder’s symptoms development. In addition, the diet of most residents of European countries does not provide enough omega-3 PUFAs, which are exogenous substances, i.e. not synthesized in sufficient quantities in the human body. Moreover, in the course of many mental disorders an excessive loss of long-chain PUFA through excitotoxicity processes and oxidative stress is observed, which further contributes to depletion of the available pool of PUFAs. In the case of schizophrenia, numerous experimental and clinical studies have led researchers to formulate hypotheses explaining the development of this disease based on the presence of lipid metabolism dysfunctions. The paper presents a review of recent literature and results of the original research conducted by the authors dealing with PUFAs metabolism disturbances in patients with mental disorders listed above.
Wielonienasycone kwasy tłuszczowe (WKT) omega-3 są niezbędne do prawidłowego rozwoju i funkcji ośrodkowego układu nerwowego. Stanowią istotny element strukturalny neuronalnych błon komórkowych oraz są źródłem aktywnych biologicznie substancji, które pełnią złożone funkcje sygnałowe oraz uczestniczą w przekazywaniu informacji wewnątrz komórek. Zaburzenia metabolizmu lipidów i WKT obserwuje się w przebiegu wielu zaburzeń i chorób psychicznych: schizofrenii, zaburzeń afektywnych, zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, autyzmu i innych. Dysfunkcje te mają podłoże genetyczne i wraz z innymi nieprawidłowościami przyczyniają się do zwiększenia podatności na wystąpienie objawów psychopatologicznych danego zaburzenia. Ponadto dieta mieszkańców większości krajów europejskich nie zapewnia wystarczającej ilości WKT omega-3, które należą do substancji egzogennych, tj. niesyntetyzowanych w wystarczającej ilości w organizmie ludzkim. Co więcej, w przebiegu wielu zaburzeń psychicznych dochodzi do nadmiernej utraty długołańcuchowych WKT za pośrednictwem procesów ekscytotoksyczności i stresu oksydacyjnego, co dalej przyczynia się do uszczuplenia dostępnej puli WKT. W przypadku schizofrenii liczne badania eksperymentalne i kliniczne doprowadziły badaczy do sformułowania hipotezy wyjaśniającej rozwój tej choroby w oparciu o występowanie dysfunkcji metabolizmu lipidów. W pracy przedstawiono przegląd aktualnego piśmiennictwa oraz wyniki oryginalnych badań przeprowadzonych przez autorów zajmujących się problematyką zaburzeń metabolizmu WKT u chorych z wymienionymi wyżej zaburzeniami psychicznymi.

Źródło:

Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 4; 232-241
1641-9227
2451-0696

Pojawia się w:

Aktualności Neurologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 89.

Tytuł:

Zastosowanie przezczaszkowej stymulacji magnetycznej w psychiatrii
Applications of transcranial magnetic stimulation in psychiatry

Autorzy:

Magierski, Mirosław
Kłoszewska, Iwona

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1062283.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

biological treatment
depression
psychiatry
schizophrenia
transcranial magnetic stimulation
leczenie biologiczne
przezczaszkowa stymulacja magnetyczna
psychiatria
schizofrenia
depresja

Opis:

Transcranial magnetic stimulation (TMS) is rapidly developing as a powerful, non-invasive tool for studying the human brain. TMS is currently a target of interest of both basic science investigators and clinicians. In this procedure a pulsed magnetic field generated extracranially induces focal intracranial electrical discharges that can temporarily excite or inhibit specific brain areas. In this way there is possible to alter the functioning of the brain beyond the time of stimulation, offering potential for therapy. TMS has been used in the investigation of neurological and neuropsychiatric disorders, and more recently has emerged as a tool in the study and treatment of depressed mood. TMS is being evaluated as a possible alternative to electroconvulsive therapy for the treatment of refractory depression. This review examines the basic principles underlying transcranial magnetic stimulation. Published studies in this field are summarized and paper reviews TMS as an investigational and treatment tool in schizophrenia, affective disorders and anxiety disorders. It concludes by discussing safety issues, limitations, and directions for future research.
Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (transcranial magnetic stimulation; TMS) stanowi przykład szybko doskonalonej techniki służącej badaniu mózgu. Obecnie TMS jest obiektem zainteresowania zarówno badaczy zajmujących się naukami podstawowymi, jak i klinicystów. Pod wpływem TMS dochodzi do zmian czynnościowych w OUN. W zależności od stosowanej częstotliwości stymulacji jest to pobudzenie bądź hamowanie aktywności kory w stymulowanym obszarze, co znajduje zastosowanie w terapii. Skuteczność TMS w leczeniu była oceniana w badaniach nad chorobami neurologicznymi oraz neuropsychiatrycznymi, a ostatnio zwłaszcza chorobami afektywnymi. Oceniano między innymi TMS jako potencjalnie alternatywną metodę dla terapii elektrowstrząsowej w leczeniu depresji lekoopornej. W publikacji omówiono podstawy teoretyczne i techniczne stymulacji magnetycznej. Zostały także przedstawione wyniki badań nad skutecznością leczenia z wykorzystaniem TMS w schizofrenii, chorobach afektywnych i zaburzeniach lękowych. W końcowej części pracy dyskutowane są kwestie bezpieczeństwa i potencjalnych objawów niepożądanych oraz kierunki przyszłych badań.

Źródło:

Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 1; 32-39
1641-9227
2451-0696

Pojawia się w:

Aktualności Neurologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 90.

Tytuł:

Dyssolucja kulturowa w nowych mediach na przykładzie magiczno-metamorficznego aspektu tożsamości wirtualnej
Cultural dissolution in new media on the example of magical and metamorphic aspects of virtual identity

Autorzy:

Rydlewski, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1856886.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Narodowe Centrum Kultury

Tematy:

poznańska szkoła kulturoznawcza
schizofrenia
dyssolucja
tożsamość wirtualna
poznań school of cultural studies
schizophrenia
dissolution
virtual identity

Opis:

This article refers to a reflection of researchers from the Poznań school of cultural studies (Artur Dobosz, Anna Pałubicka) regarding the concept of schizophrenic dissolution (a term coined by Jan Mazurkiewicz) and its possible application in an analysis of postmodern culture. The author of the article argues that the said dissolution – understood as a struggle between the prelogical/magical/metamorphic thinking and the causal/logical, abstract one – takes place not only in a person’s psyche but is also reflected in the media space, for example through the creation and functioning of the so-called virtual identity.

Źródło:

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2019, 107, 4; 41-59
1230-4808

Pojawia się w:

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 91.

Tytuł:

Możliwości wykorzystania wskaźników adaptacyjnych narracji autobiograficznych w pracy z osobami z diagnozą schizofrenii paranoidalnej

Autorzy:

Wojtak, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2051476.pdf

Data publikacji:

2020-12-30

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Tematy:

autobiographical narratives
narrative approach in mental health
schizophrenia
narracje autobiograficzne
zdrowie psychiczne w ujęciu narracyjnym
schizofrenia

Opis:

Niniejszy artykuł prezentuje wyniki badań z zakresu psychologii klinicznej zrealizowane z wykorzystaniem perspektywy oraz metodologii narracyjnej. Zdrowie psychiczne w ujęciu narracyjnym definiowane jest jako zdolność do tworzenia życiowej opowieści spełniającej określone kryteria formalne (Stemplewska-Żakowicz, Zalewski, 2010). Głównym celem badań było scharakteryzowanie – z perspektywy psychologii narracyjnej – autonarracji tworzonych przez osoby z diagnozą schizofrenii paranoidalnej oraz uchwycenie tzw. zdrowych/ adaptacyjnych wskaźników narracji autobiograficznych (beneficial life stories indicators). W badaniu wzięło udział 9 pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii paranoidalnej w fazie remisji. Narracje autobiograficzne osób badanych pozyskane zostały w odpowiedzi na bodziec narracyjny: „Proszę o opowiedzenie mi historii swojego życia”, rozpoczynający wywiad na temat historii życia (The Life Story Interview) autorstwa Dana P. McAdamsa (1985, 2006). Rekonstrukcja strategii tworzenia opowieści o własnym życiu przez osoby badane pozwoliła określić stopień przystawalności narracji autobiograficznych osób chorych na schizofrenię do kryteriów sprzyjających zdrowiu narracji. Wyniki badań ujawniły także wewnętrzne zróżnicowanie historii życia pacjentów w obrębie całej grupy. Przytoczone w artykule kryteria oraz ich konceptualizacja w odniesieniu do opowieści o życiu konstruowanych przez pacjentów psychiatrycznych może stanowić podstawę teoretyczną dla różnicowania autonarracji charakterystycznych dla prawidłowego funkcjonowania jednostki. Wskaźniki te pełnią również potencjalnie rolę wskazówek dla klinicystów, psychiatrów oraz psychoterapeutów pracujących z pacjentami psychotycznymi. Ponadto identyfikacja zakłóceń bądź deficytów występujących na poziomie narracji autobiograficznych umożliwia wgląd w fenomenologię choroby z punktu widzenia osoby jej doświadczającej, co zaś wzbogaca psychologiczne strategie wyjaśniania zjawisk psychicznych zachodzących w osobach badanych o kategorię ich rozumienia.
This article presents the results of original research conducted for the purposes of a thesis in the field of clinical psychology and psychiatry using perspective and narrative methodology. Mental health in the narrative perspective is defined as the ability to create a life story that meets certain formal criteria (Stemplewska-Żakowicz, Zalewski, 2010). The main research question of the study concerned the differences between life stories of people with diagnosed schizophrenia and the stories of healthy people – in relation to the so-called ‘healthy/adaptive’ autobiographical narratives (beneficial life stories indicators). The study group included 9 patients with the diagnosis of paranoid schizophrenia, patients of the Psychiatric-Rehabilitation Ward of Clinical Hospital in Krakow. Autobiographical narratives of the subjects were obtained in response to a narrative stimulus: “Please tell me the story of your life”, starting the interview about the life story (The Life Story Interview) by Dan P. McAdams (1985, 2006). The reconstruction of the strategy of creating a story about one’s own life by the subjects allowed to determine the degree to which the autobiographical narratives of people suffering from schizophrenia are compatible with the criteria that favour the health of the narrative. The results of the study also revealed the internal diversity of the patients’ life histories within the whole group. The criteria referred to in the article and their conceptualisation in relation to life stories constructed by psychiatric patients may constitute a theoretical basis for differentiating auto- narrations characteristic for proper functioning of an individual. These indicators also potentially serve as guidelines for clinicians, psychiatrists, and psychotherapists working with psychotic patients. Moreover, identification of disturbances or deficits occurring at the level of autobiographical narrations enables insight into the phenomenology of the disease from the perspective of the person experiencing it. This in turn enriches psychological strategies of explaining psychological phenomena that take place in the examined individuals with a category of their understanding.

Źródło:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica; 2020, 13; 177-194
2084-5596

Pojawia się w:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 92.

Tytuł:

Skuteczność interwencji psychoterapii poznawczo-behawioralnej w leczeniu schizofrenii
Effectiveness of cognitive-behavioural psychotherapy interventions in the treatment of schizophrenia

Autorzy:

Cyrkon, Tomasz
Szczepanowski, Remigiusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2119884.pdf

Data publikacji:

2019-01-09

Wydawca:

Europejskie Centrum Kształcenia Podyplomowego

Tematy:

schizofrenia
skuteczność psychoterapii
psychoterapia poznawczo-behawioralna
negatywne efekty
schizophrenia
effectiveness of psychotherapy
cognitivebehavioral psychotherapy
negative effects

Opis:

W artykule zaprezentowano wyniki badań nad skutecznością interwencji psychoterapeutycznych poddających się weryfikacji empirycznej w tzw. nurcie Evidence-Based Psychotherapy (EBP) w leczeniu schizofrenii. Przedstawiono aktualny stan wiedzy na podstawie przeglądowych wyników randomizowanych badań klinicznych (randomized controlled trials – RCT) oraz metaanaliz dotyczących psychoterapii poznawczo-behawioralnej w terapii schizofrenii. W artykule pokazano, że psychoterapia poznawczo-behawioralna (CBT) to skuteczna interwencja psychologiczna w leczeniu psychoz. Jakkolwiek współczesne analizy efektów terapeutycznych pokazują, że ta forma psychoterapii może również wywoływać negatywne skutki oddziaływań terapeutycznych w postaci przedwczesnego zaprzestania terapii, czy też pogarszania się stanu pacjentów.
The article presents results on the effectiveness of psychotherapeutic interventions in the treatment of schizophrenia that represent empirically verified research approach so-called on an Evidence-Based Psychotherapy (EBP). The current state of knowledge based on the results of randomized controlled trials (RCT) and meta-analyses concerning cognitive-behavioral psychotherapy in schizophrenia therapy is discussed. The article shows that the cognitive-behavioral psychotherapy (CBT) is the effective psychological intervention in the treatment of psychosis. However, the latest analyses of therapeutic effects clearly show that this psychotherapeutic intervention can also lead to negative therapeutic results such as drop-out form the treatment and deterioration effects for patients.

Źródło:

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia; 2019, 8, 1; 35-37
2084-4212

Pojawia się w:

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 93.

Tytuł:

Wpływ schizofrenii na zdolność konsensualną do zawarcia małżeństwa
Implications of Schizophrenia on the Consensual Capability to Enter into Marriage

Autorzy:

Rutecki, Kamil

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1900597.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

małżeństwo
schizofrenia
choroby psychiczne
prawo małżeńskie
nieważność małżeństwa
marriage
schizophrenia
mental diseases
marriage law
nullity of marriage

Opis:

Jedną z najważniejszych przyczyn stwierdzenia nieważności małżeństwa jest niezdolność konsensualna, tj. niezdolność nupturienta do ważnego wyrażenia zgody małżeńskiej w sposób zgodny z wymogami określonymi w prawie kanonicznym. W rozumieniu Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., źródła niezdolności konsensualnej mogą przybierać wiele różnorodnych form, przy czym wszystkie one odnoszą się do sfery rozumowej, tj. do zdolności umysłowych związanych z pojmowaniem istoty sakramentu małżeńskiego, do sfery wolitywnej oraz obowiązków z małżeństwa wynikających, jak również faktycznej możliwości ich realizacji. Zatem, za jeden z najistotniejszych powodów niezdolności konsensualnej należy uznać szeroko pojęte choroby umysłowe i zaburzenia psychiczne.
One of the most important causes of marriage nulity is consensual incapacity, i.e. a prospective spouse’s inability to validly express marital consent in accordance with the requirements set out in the 1983 Code of Canon Law. Within the meaning of canon law, the sources of consensual incapability can have various forms, all of which, however, must be related to reason, i.e. mental powers connected with understanding the nature of the sacrament of marriage and the resultant obligations and one’s own actual ability to fulfil them. Therefore, one of the most important causes of consensual incapability is a wide range of mental diseases and disorders.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 141-152
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 94.

Tytuł:

Zależność między objawami psychopatologicznymi a jakością życia chorych po pierwszym epizodzie schizofrenii. Badania prospektywne
Relationship between psychopathological symptoms and quality of life in patients with first episode of schizophrenia. A follow-up study

Autorzy:

Górna, Krystyna
Jaracz, Krystyna
Rybakowski, Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945442.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

first episode
funkcjonowanie społeczne
jakość życia
pierwszy epizod
psychopathology
psychopatologia
quality of life
schizofrenia
schizophrenia
social functioning

Opis:

Aim of paper: Analysis of correlation between psychopathological symptoms and quality of life of patients with schizophrenia during 4-6 years after the first psychiatric hospitalisation. Material and method: Study population included 74 patients (28 females, 46 males). They were assessed at fixed time-points: 1 month and 13 months after the first hospitalisation and 4-6 years after the first examination (T1, T2 and T3, respectively). The following instruments have been used to assess severity of symptoms and quality of life: PANSS scale (5-factor schizophrenia model), SFS (Social Functioning Scale) and the WHOQOL-BREF questionnaire. Results: At T1, the mean PANSS score was 62.4. Significant deterioration has been noticed in all groups of symptoms, with the exception of cognitive functions. The greatest deterioration was noticed in the domains of negative symptoms and depression/anxiety. At T1, the mean SFS score was 103.4, while mean subjective quality of life and general health status scored 3.3 and 3.0, respectively. During the followup period, significant improvement of SFS score was noticed, with no meaningful change in WHOQOL-BREF score and concomitant exacerbation of symptoms as assessed by the PANSS scale. The patients’ quality of life was particularly compromised by negative symptoms and depression/anxiety. Correlation coefficients between SFS score and negative symptoms varied from -0.61 to -0.76, while those between SFS and depression/anxiety – from -0.40 to -0.66. Correlation coefficients between subjective quality of life and negative symptoms ranged from -0.31 (domain Environmental) to -0.64 (domain Physical). To a large extent, symptoms were responsible for variance in both SFS and WHOQOL-BREF scores. Conclusions: 1) Clinical course of schizophrenia varied, depending on adopted criteria of evaluation. 2) Negative symptoms and depression/anxiety had a particularly deleterious influence on quality of life. The role these symptoms varied, depending on time elapsed since the first psychiatric hospitalisation.
Cel: Analiza zależności między objawami psychopatologicznymi a jakością życia chorych na schizofrenię w ocenie prospektywnej w okresie 4-6 lat po pierwszej hospitalizacji psychiatrycznej. Materiał i metody: Zbadano 74 pacjentów (K=28, M=46) po upływie 1 miesiąca od pierwszej hospitalizacji (badanie I), po 13 miesiącach (badanie II) oraz po 4-6 latach od badania I (badanie III). W badaniu zastosowano skalę PANSS (5-czynnikowy model schizofrenii), Skalę Funkcjonowania Społecznego (SFS) oraz kwestionariusz WHOQOL-BREF. Wyniki: W badaniu I punktacja PANSS wynosiła 62,4 pkt. Stwierdzono istotne nasilenie wszystkich grup objawów oprócz zaburzeń poznawczych. Największe nasilenie dotyczyło objawów negatywnych oraz depresji/lęku. W badaniu I średni wynik SFS wynosił 103,4 pkt, a średnie oceny subiektywnej jakości życia: dla ogólnej oceny jakości życia – 3,3 pkt, dla ogólnej oceny zdrowia – 3,0 pkt. W okresie obserwacji stwierdzono istotną poprawę SFS, brak istotnych zmian WHOQOL-BREF i jednoczesny wzrost nasilenia objawów (PANSS). Odnotowano szczególnie niekorzystny wpływ objawów negatywnych oraz depresji/lęku na jakość życia. Współczynniki korelacji SFS z objawami negatywnymi wynosiły od -0,61 do -0,76, a z depresją/lękiem od -0,40 do -0,66. Współczynniki korelacji subiektywnej jakości życia z objawami negatywnymi wynosiły w zależności od dziedziny od -0,31 (dziedzina Środowisko) do -0,64 (Dziedzina Fizyczna). Objawy wyjaśniały znaczną część wariancji SFS i WHOQOL-BREF. Wnioski: 1) Przebieg schizofrenii był zróżnicowany w zależności od przyjętego kryterium oceny. 2) Szczególnie niekorzystny wpływ na jakość życia wywierały objawy negatywne oraz depresja/lęk. Rola tych objawów była zróżnicowana w zależności od upływu czasu po pierwszej hospitalizacji.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 3; 189-199
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 95.

Tytuł:

Metody neuropsychologicznej oceny deficytów poznawczych w schizofrenii - przegląd narzędzi oraz wybrane aspekty metodologiczne ich zastosowania
Neuropsychological techniques for assessment of cognitive deficit in schizophrenia – review of tools and selected methodological aspects of their application

Autorzy:

Pawełczyk, Agnieszka
Pawełczyk, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945537.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

cognitive deficit
deficyty poznawcze
methodology of studies
metodologia badań
neuropsychologia
neuropsychology
psychological test
schizofrenia
schizophrenia
testy psychologiczne

Opis:

Neurodevelopmental theory of pathogenesis of schizophrenia assumes that the development of this condition depends on factors acting long before first clinical symptoms appear. These factors result in disturbed process of neuronal development, particularly within the frontal lobes and prefrontal cortex, temporal lobes, thalamus and several components of the limbic system. These structural abnormalities may be the underlying substrate of cognitive deficits seen in patients with schizophrenia and their relatives, which recently have focused much interest in psychiatric literature. Neuropsychological assessment thereof is increasingly used in the diagnostic-therapeutic management of these patients. Cognitive processes and their disturbances have become a topic of interest of scientific community in our country, but lack of diagnostic tools developed and verified for and in Polish specific conditions creates certain methodological difficulties associated with accurate and objective measurement of cognitive functions. This paper presents particular cognitive functions, whose deficit may occur in patients with schizophrenia. These relate mainly to attention, memory, executive function, psychomotor speed, visual-spatial coordination and fluency of thinking. Next, discussed are psychological tests serving to evaluate particular cognitive functions, with an emphasis on their Polish standardization, normalization and availability of parallel versions. Subsequently, methodological aspects of cognitive function testing are presented. Discussed are several aspects of cultural adaptation of tests, their reliability and accuracy. Methodology of repeated measurements, accounting for the so-called “practice effect” is described. Finally, presented are the results of factor-related analyses of selected psychological tests, as well as their impact on the results obtained.
Teoria neurorozwojowa etiopatogenezy schizofrenii zakłada, że za rozwój schizofrenii odpowiadają czynniki działające na długo przed pojawieniem się objawów klinicznych choroby. Czynniki te prowadzą do zaburzenia procesu rozwoju neuronalnego głównie w obrębie płatów czołowych, w tym kory przedczołowej, płatów skroniowych, wzgórza oraz licznych elementów układu limbicznego. Opisywane zaburzenia strukturalne mogą leżeć u podłoża - obserwowanych u chorych na schizofrenię oraz ich krewnych - deficytów poznawczych, ostatnio szeroko opisywanych w literaturze psychiatrycznej. Ich neuropsychologiczna ocena znajduje coraz częściej zastosowanie w procesie diagnostyczno-terapeutycznym. Procesy poznawcze i ich zakłócenia stały się także przedmiotem zainteresowania środowisk naukowych w naszym kraju, jednak niedostępność opracowanych na gruncie polskim narzędzi diagnostycznych stwarza pewne trudności metodologiczne związane z pomiarem funkcji poznawczych. W artykule zostały zaprezentowane poszczególne funkcje poznawcze, których zakłócenia obserwuje się u chorych na schizofrenię. Dotyczą one głównie uwagi, pamięci, funkcji wykonawczych, szybkości psychomotorycznej, zdolności wzrokowo-przestrzennych oraz płynności myślenia. Następnie omówiono testy psychologiczne służące do oceny poszczególnych funkcji poznawczych, z uwzględnieniem ich polskiej standaryzacji, normalizacji oraz istnienia wersji równoległych. W kolejnej części artykułu przedstawiono aspekty metodologiczne badania funkcji poznawczych. Omówiono aspekty kulturowej adaptacji testów, ich rzetelności i trafności. Opisano także metodologię wykonywania powtarzanych pomiarów z uwzględnieniem tzw. „efektu wprawy". Na koniec zaprezentowano wyniki analiz czynnikowych wybranych testów psychologicznych oraz ich wpływ na rezultaty przeprowadzanych badań.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 4; 182-197
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 96.

Tytuł:

Rysperydon w leczeniu dzieci i młodzieży
Risperidone in the treatment of children and adolescents

Autorzy:

Namysłowska, Irena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945594.pdf

Data publikacji:

2007

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

autism
autyzm
behaviour disorders
developmental age psychiatry
psychiatria dzieci i młodzieży
risperidone
rysperydon
schizofrenia
schizophrenia
zaburzenia zachowania

Opis:

The paper presents data concerning the use of risperidone, one of atypical neuroleptics, in the treatment of mental disorders in children and adolescents in the context of developmental age psychopharmacology. Discussed are factors limiting and making difficult proper use of pharmacotherapy in children and adolescents, as well specific features of this form of therapy as compared with adult psychopharmacotherapy, resulting, among other things, from a different drug metabolism. Subsequent chapters of the paper are devoted to general characteristics of risperidone, as one of atypical neuroleptics, its receptor affinity and clinical profile, side effects, its use in the treatment of mental disorders in children and adolescents and age-related criteria for registration. The main indication for risperidone is treatment of developmental age psychoses and prevention of zabutheir recurrences, treatment of behavioural disorders, particularly in children with intellectual deficit, as well as disorders associated with childhood autism, e. g. aggression, auto-aggression, stereotypies, psychomotor agitation. Highlighted is the option of use of risperidone in the treatment of tics, anorexia nervosa, obsessive-compulsive syndromes resistant to drugs of the SSRI group. Furthermore, discussed is a possible neuroprotective effect of risperidone, which may be particularly important in mental disorders in children and adolescents. In conclusion it was emphasized that risperidone occupies a special position among neuroleptics implemented in children and adolescents, as it is registered for treatment of this age group. This drug is extraordinarily useful in the treatment of developmental age mental disorders due to its efficacy and safety. However, we should not forget that there are very few large-scale, methodologically sound studies covering this issue. A favourable sideeffect profile when administered at an adequate dosage should not decrease our cautiousness and vigilance as to the possibility of occurrence of unexpected adverse effects and complications.
W artykule przedstawiono dane dotyczące stosowania rysperydonu, jednego z atypowych neuroleptyków, w leczeniu zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży, w kontekście problematyki psychofarmakologii wieku rozwojowego. Omówiono powody, które ograniczają i utrudniają właściwe stosowanie farmakoterapii u dzieci i młodzieży, a także specyfikę tej formy terapii w porównaniu z leczeniem dorosłych, wynikającą między innymi z odmiennego metabolizmu leków. W dalszej części artykułu mowa jest o ogólnej charakterystyce rysperydonu jako jednego z neuroleptyków atypowych, jego profilu receptorowym i klinicznym, objawach ubocznych oraz zastosowaniu w zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży, a także kryteriach wiekowych rejestracji. Główne zastosowania rysperydonu to leczenie psychoz okresu rozwojowego, profilaktyka ich nawrotów, leczenie zaburzeń zachowania, zwłaszcza u dzieci z obniżonym poziomem inteligencji, jak również zaburzeń towarzyszących autyzmowi dziecięcemu, takich jak agresja, autoagresja, stereotypie, pobudzenie psychoruchowe. Wskazano także na możliwość stosowania rysperydonu w tikach, jadłowstręcie psychicznym, zespołach obsesyjno-kompulsyjnych nie reagujących na leczenie lekami z grupy SSRI. Omówiono ponadto możliwość neuroprotekcyjnego działania rysperydonu, co może mieć szczególne znaczenie w zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży. W podsumowaniu podkreślono, że rysperydon zajmuje wyjątkową pozycję wśród neuroleptyków stosowanych u dzieci i młodzieży z powodu rejestracji dla zaburzeń tego okresu. Jest lekiem niezwykle przydatnym w leczeniu zaburzeń psychicznych okresu rozwojowego ze względu na jego skuteczność i bezpieczeństwo. Nie należy mimo wszystko zapominać, że dużych, poprawnych metodologicznie badań na ten temat jest niezwykle mało. Korzystny profil objawów ubocznych, przy stosowaniu adekwatnej dawki leku, nie powinien zmniejszać naszej ostrożności i wyczulenia na możliwość wystąpienia nieoczekiwanych działań niepożądanych i powikłań.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 1; 6-17
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 97.

Tytuł:

Wpływ stężeń terapeutycznych amisulprydu i risperidonu na peroksydację lipidów ludzkiego osocza – badania in vitro
The effects of therapeutic concentrations of amisulpride and risperidone on human plasma lipid peroxidation – in vitro studies

Autorzy:

Dietrich-Muszalska, Anna
Kwiatkowska, Anna
Kopka, Justyna
Rabe-Jabłońska, Jolanta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/944732.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

amisulpryd
leki przeciwpsychotyczne
peroksydacja lipidów
risperidon
schizofrenia
stres oksydacyjny
amisulpride
antipsychotics
lipid peroxidation
oxidative stress
risperidone
schizophrenia

Opis:

Introduction: Antipsychotics may in different ways affect the oxidative stress measured by plasma lipid peroxidation. Probably some of them may intensify the oxidative balance disturbances occurring in schizophrenia. The effects of amisulpride and risperidone on redox processes are not known sufficiently yet. Aim of the study: Establishment of the effects of amisulpride and risperidone on human plasma lipid peroxidation measured by determination of the levelof thiobarbituric acid-reactive substances (TBARS), in vitro. Material and methods: Blood for the studies was collected from healthy volunteers (aged 24-26 years) for ACD solution. Active substances of the examined drugs were dissolved in 0.01% dimethylsulfoxide (DMSO) to the final concentrations (of amisulpride 578 ng/ml and risperidone 64 ng/ml) and incubated with plasma for 1 and 24 hours at 37ºC. For each experiment the control samples of plasma with DMSO (without the drug) were performed. The lipid peroxidation level was measured in plasma by determining the TBARS concentration, using the spectrophotometric method (acc. to Rice-Evans, 1991). The results were analysed using the following statistical methods: the paired Student t-test and ANOVA II variance analysis and NIR test (StatSoft Inc., Statistica v. 6.0). Results: The ANOVA II variance analysis indicated significant differences in the effects of both drugs on TBARS level (F=4.26; df=2, p<0.05). With reference to control samples, amisulpride after 24 hours’ incubation with plasma caused a significant decrease in TBARS concentration (p<0.003), whereas risperidone – an increase in TBARS concentration by 14% (p>0.05). Conclusion: Amisulpride and risperidone in concentrations corresponding to doses recommended for treatment of acute episode of schizophrenia do not induce oxidative stress measured by lipid peroxidation. Unlike risperidone, amisulpride exhibits antioxidative effects.
Wprowadzenie: Leki przeciwpsychotyczne mogą wpływać w różny sposób na stres oksydacyjny, mierzony za pomocą peroksydacji lipidów osocza. Prawdopodobnie niektóre z nich mogą nasilać zaburzenia równowagi oksydacyjnej, występujące w schizofrenii. Działanie amisulprydu i risperidonu na procesy redoks nie jest dostatecznie poznane. Cel badania: Ustalenie wpływu amisulprydu i risperidonu na peroksydację lipidów ludzkiego osocza, mierzoną za pomocą oznaczenia stężenia związków reagujących z kwasem tiobarbiturowym (TBARS), w modelu in vitro. Materiał i metody: Krew do badań pobrano od zdrowych ochotników (w wieku 24-26 lat) na roztwór ACD. Substancje aktywne badanych leków rozpuszczono w 0,01% dimetylosulfotlenku (DMSO) do stężeń końcowych (amisulprydu 578 ng/ml i risperidonu 64 ng/ml) i inkubowano z osoczem 1 i 24 godziny w temperaturze 37ºC. Do każdego doświadczenia wykonano próby kontrolne osocza z DMSO (bez leku). Poziom peroksydacji lipidów mierzono w osoczu, oznaczając stężenie TBARS metodą spektrofotometryczną (wg Rice’a-Evansa, 1991). Do analizy wyników zastosowano metody statystyczne: sparowany test t-Studenta i analizę wariancji ANOVA II oraz test NIR (StatSoft Inc., Statistica v. 6.0). Wyniki: Analiza wariancji ANOVA II wykazała istotne różnice we wpływie obu leków na stężenie TBARS (F=4,26; df=2; p<0,05). W odniesieniu do prób kontrolnych amisulpryd po 24 godzinach inkubacji z osoczem spowodował istotny spadek stężenia TBARS (p<0,003), natomiast risperidon – wzrost stężenia TBARS o 14% (p>0,05). Wniosek: Amisulpryd i risperidon w stężeniach odpowiadających dawkom rekomendowanym do leczenia ostrego epizodu schizofrenii nie powodują stresu oksydacyjnego mierzonego za pomocą peroksydacji lipidów. W przeciwieństwie do risperidonu amisulpryd wywiera działanie antyoksydacyjne.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 3; 145-153
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 98.

Tytuł:

Doświadczanie myśli samobójczych a jakość życia u chorych z pierwszym epizodem schizofrenii
Suicidal ideation and quality of life in patients with a first episode of schizophrenia

Autorzy:

Górna, Krystyna
Jaracz, Krystyna
Rybakowski, Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/945278.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

first episode
jakość życia
pierwszy epizod
psychopathology
psychopatologia
quality of life
schizofrenia
schizophrenia
suicidal behaviour
zachowania samobójcze

Opis:

Introduction: Risk of suicide in patients with schizophrenia is 20- to 50-fold higher than in the general population. The impact of suicidal behaviour on quality of life rarely was a subject of in-depth analysis. The issue is particularly important in patients after first psychiatric hospitalisation, since the risk of suicide is very high during the first postdischarge months. The aim of this study was to analyse correlations between presence of suicidal ideations prior to first hospitalisation and quality of life of patients with schizophrenia during the first post-hospitalisation year. Material and method: Overall, 86 patients were enrolled in the study. Suicidal ideations and behaviours were assessed based on interviews with patients and their relatives, as well as on medical records. The patients’ quality of life was evaluated one month (1st exam) and after one year (2nd exam) after discharge. Quality of life was assessed using the WHOQOL questionnaire and the SFS scale. Psychopathological symptoms were evaluated using the PANSS inventory. Results: Prior to first hospitalisation, suicidal ideations were present in 39.5% of our patients. Persons with suicidal thoughts presented more severe dipsychopathological symptoms (1st exam; p=0.05). Both examinations revealed differences in the patients’ quality of life. Lack of suicidal ideations was associated with a better quality of life as assessed by the WHOQOL questionnaire in the following domains: general well-being (1st and 2nd exam), state of health (1st exam), Mental (1st and 2nd exam), Physical (1st exam), Environmental domains (1st exam) and Work/Employment (SFS scale, 1st and 2nd exam). A correlation was noticed between suicidal ideation and change in quality of life (WHOQOL) in domains Social relationships and Environmental. An improvement of quality of life in this domain was noticed in persons with suicidal ideations. Conclusions: Suicidal ideations prior to first psychiatric hospitalisation constitute an important predictive factor for a worse quality of life in patients with schizophrenia one year after discharge from hospital.
Wprowadzenie: Ryzyko samobójstwa u chorych na schizofrenię jest wyższe 20-50 razy niż w ogólnej populacji. Wpływ zachowań samobójczych na jakość życia rzadko był przedmiotem analiz. Problem nabiera szczególnego znaczenia u chorych po pierwszej hospitalizacji psychiatrycznej, gdyż większe ryzyko samobójstwa występuje w pierwszych miesiącach po opuszczeniu szpitala. Celem pracy była analiza zależności pomiędzy obecnością myśli samobójczych przed pierwszą hospitalizacją a jakością życia chorych na schizofrenię w okresie roku po hospitalizacji. Materiał i metodyka: Badaniami objęto 86 chorych. Ocenę myśli i zachowań samobójczych przeprowadzono na podstawie wywiadów z chorymi i ich rodzinami oraz dokumentacji medycznej. Ocenę jakości życia wykonano po miesiącu od wypisu (badanie I) i po roku (badanie II). Do oceny jakości życia zastosowano kwestionariusz WHOQOL i skalę SFS. Objawy psychopatologiczne badano przy użyciu PANSS. Wyniki: Przed pierwszą hospitalizacją u 39,5% osób występowały myśli samobójcze. Stwierdzono większe nasilenie objawów u chorych z myślami samobójczymi (badanie I – p=0,05). W obu badaniach ujawniono różnice jakości życia. Osoby bez myśli samobójczych cechowały się lepszą jakością życia według WHOQOL: w ocenie ogólnej (badanie I i II), stanu zdrowia (badanie I), w dziedzinach: Psychologicznej (badanie I i II), Fizycznej (badanie I), Środowisko (badanie I) oraz według SFS: w dziedzinie Praca/Zatrudnienie (badanie I i II). Stwierdzono zależność pomiędzy myślami samobójczymi a zmianą jakości życia (WHOQOL) w dziedzinach Relacje społeczne i Środowisko. U osób z myślami samobójczymi stwierdzono poprawę jakości życia w tym zakresie. Wnioski: Myśli samobójcze przed pierwszą hospitalizacją psychiatryczną stanowiły istotny czynnik predykcyjny gorszej jakości życia chorych na schizofrenię przez rok od hospitalizacji.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 1; 8-14
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 99.

Tytuł:

Modulowanie funkcji układu cholinergicznego w leczeniu schizofrenii – dziś i jutro
Modulation of the cholinergic system function in the treatment of schizophrenia – today and tomorrow

Autorzy:

Frątczak, Anna
Kula, Katarzyna
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Strzelecki, Dominik

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/942780.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Medical Communications

Tematy:

inhibitory acetylocholinesterazy
ksanomelina
modulatory allosteryczne
schizofrenia
układ cholinergiczny
acetyl cholinesterase inhibitors
allosteric modulators
cholinergic system
schizophrenia
xanomeline

Opis:

Recently, the interest in the cholinergic system in the pathogenesis of schizophrenia has increased. For many years the disorders in the function of this system, mainly as adverse effects induced by antipsychotics, have been observed. Perception of acetylcholine system evolves, which results from the assumption that the impact on the transmission through it may not only induce or eliminate the mentioned adverse effects but also directly modify symptomatology of schizophrenia. This article is aimed at a survey of the current literature on new options of the modulation of the cholinergic system functions. Presently the studies are focussed on searching for selective agonists and allosteric modulators of muscarinic receptors which can reduce the risk of side effects of the traditional antipsychotic therapy and simultaneously have their own therapeutic antipsychotic potential. The use of less selective substances does not yield such benefits. Psychopharmacologists’ interests cover also the modulators of nicotinic receptors α4β2 and α7, which favourably affect, among others, the cognitive functioning in patients with schizophrenia, as has been confirmed by many independent studies. Admittedly, in most of the patients, despite the treatment, adverse symptoms, cognitive deficits and often also residual positive symptoms persist. From the clinical point of view, significant are also adverse effects which often complicate the treatment, confine therapeutic abilities, and hamper the patient’s cooperation in pharmacotherapy. The studies on new, more selective cholinergic substances give some hope for improvements in schizophrenia therapy through increased efficacy and elimination of adverse symptoms.
W ostatnim czasie rośnie zainteresowanie rolą układu cholinergicznego w patogenezie schizofrenii. Od wielu lat obserwowano zaburzenia funkcji tego układu, głównie w postaci efektów niepożądanych wywołanych lekami przeciwpsychotycznymi. Postrzeganie układu acetylocholiny ewoluuje, co wynika z założenia, że wpływ na przekaźnictwo w jego obrębie może nie tylko wywoływać albo eliminować wspomniane objawy niepożądane, ale też bezpośrednio modyfikować symptomatologię schizofrenii. Celem niniejszego artykułu jest przegląd aktualnego piśmiennictwa dotyczącego nowych opcji modulowania funkcji układu cholinergicznego. Obecnie badania koncentrują się na poszukiwaniu selektywnych agonistów i allosterycznych modulatorów receptorów muskarynowych, które mogą redukować ryzyko skutków ubocznych tradycyjnej terapii przeciwpsychotycznej i jednocześnie mieć swój własny terapeutyczny potencjał antypsychotyczny. Zastosowanie substancji mniej selektywnych nie prowadzi do takich korzyści. W kręgu zainteresowań psychofarmakologów pozostają również modulatory receptorów nikotynowych α4β2 i α7, które korzystnie wpływają między innymi na funkcjonowanie poznawcze chorych na schizofrenię, co potwierdzono w wielu niezależnych badaniach. Jak wiadomo, u większości pacjentów mimo leczenia utrzymują się objawy negatywne, deficyty poznawcze, często też resztkowe objawy pozytywne. Z klinicznego punktu widzenia istotne pozostają także objawy niepożądane, które bardzo często komplikują leczenie, ograniczają możliwości terapeutyczne i pogarszają współpracę chorego w farmakoterapii. Badania nowych, bardziej selektywnych substancji cholinergicznych dają nadzieję na udoskonalenie terapii schizofrenii poprzez zwiększenie skuteczności i wyeliminowanie objawów niepożądanych.

Źródło:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 2; 108-115
1644-6313
2451-0645

Pojawia się w:

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 100.

Tytuł:

Zaburzenia funkcji poznawczych w schizofrenii – wybrane aspekty

Autorzy:

Jędrzejczyk, Iwona

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/614527.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

schizophrenia
cognitive functions
cognitive deficits
diagnosis of cognitive disfunctions
schizofrenia
dysfunkcje kognitywne
deficyty poznawcze
diagnoza zaburzeń funkcji poznawczych

Opis:

Advanced research of cognitive disfunctions in schizophrenia has been carried out for several decades. However, their significance has been noticed already in 19th century. The extend of the research broadens, and their results become more detailed. The aim of this article was to present observations related to the nature of cognitive disorders and to recognize and understand their consequences in the disease process. Cognitive disfunctions, previously threated as secondary in relation to the basic psychopathological process, nowadays are recognized as separate aspect of schizophrenia. It has to be taken into account that there are differences in cognitive disfunctions manifesting in prodromal symptoms, acute episode and in remissions. An interesting research problem is decrease in the insight which – in moderate to severe degree – affects majority of patients with schizophrenia. It is recognized that cognitive disfunctions may be the background of the decrease in the insight. The article underscores the necessity of drawing attention to precise and detailed psychological diagnostics. It has to be remembered that incorrect diagnosis of cognitive disfunctions may lead to oversight or even conscious marginalizing their impact on patient’s behavior, which further leads to undertaking inappropriate therapeutic activities. Observations expressed it the article may form basis to formulate further conclusions and possible therapeutic research.
Badania nad znaczeniem dysfunkcji poznawczych w schizofrenii prowadzone są w zaawansowanym stopniu od kilkudziesięciu lat, chociaż ich ważność została zauważona już w XIX w. Zakres badań jest coraz szerszy, a rezultaty – coraz bardziej szczegółowe. Celem artykułu było przedstawienie spostrzeżeń dotyczących istoty zaburzeń poznawczych w przebiegu schizofrenii oraz dostrzeżenie ich konsekwencji w procesie chorobowym. Dysfunkcje kognitywne, uważane niegdyś za zaburzenia wtórne wobec podstawowego procesu psychopatologicznego, obecnie traktowane są jako odrębny aspekt schizofrenii. Należy mieć także na uwadze różnice, jakie pojawiają się w dysfunkcjach poznawczych widocznych zarówno w objawach prodromalnych, ostrym epizodzie, jak i remisji choroby. Interesującym zagadnieniem badawczym jest obniżenie wglądu, które (w umiarkowanym lub znacznym nasileniu) dotyczy znaczącej liczby chorych na schizofrenię. Uznaje się, że podłożem ograniczenia wglądu również mogą być deficyty poznawcze. W artykule podkreślono konieczność zwrócenia uwagi na dokładną i szczegółową diagnostykę psychologiczną. Należy pamiętać, że nietrafna diagnoza zaburzeń funkcji poznawczych może prowadzić do przeoczenia lub świadomego zbagatelizowania (!) ich wpływu na funkcjonowanie pacjenta, a co za tym idzie do podjęcia nieodpowiednich działań terapeutycznych. Spostrzeżenia zawarte w artykule mogą być podstawą do formułowania dalszych wniosków i hipotez oraz poszukiwania możliwości terapeutycznych.

Źródło:

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 2
0867-2040

Pojawia się w:

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce