Opieka nad dzieckiem ze schizofrenią paranoidalną oraz padaczką w szkole – studium przypadku

Introduction. Schizophrenia is a brain disorder that poses a great challenge for modern psychiatry. It is still very difficult to clearly identify the etiopathogenesis of this illness in case of both adults and children. Epilepsy comes as the neurological disorder of childhood and adolescence stage as its onset starts not later than till the age of 19; it also quite often occurs in the first period of human’s life. Aim. This paper aims to present various methods of care-taking of children with paranoid schizophrenia and epilepsy in their school environment, and provide methods for successful coping with any difficulties encountered in case of mentally ill children. Case presentation. A twelve-year boy born on 28 July 2004 diagnosed with paranoid schizophrenia and epilepsy. The treatment started in 2013 when first disturbing symptoms were noticed. His health problems make it extremely difficult for him to attend school. He can take part in regular classes or individual classes in a separate room. Discussion. The causes of schizophrenia among children are very complex. The illness may be triggered by biological factors, for example changes occurring in the brain or abnormal activity of neurotransmitters; genetic factors, especially when a member of the family or a close relative suffered from the illness; but also community factors are crucial..The primary method for treating schizophrenia, occurring in children, is the use of drugs and therapeutic interactions. Conclusions. Children with schizophrenia or epilepsy are susceptible to social exclusion due to their behaviour differences. It most often happens that the children suffering from psychical disorders are isolated by their parents which triggers their anxiety and fears. The parents undergo severe stress referring to the child’s illness. Psychological and pedagogical counselling centres, the school-based psychologists or pedagogy therapists, as well as teachers cooperating directly with the ill children play a vital role in assisting the parents in understanding the problem and coping with it.

Wstęp. Schizofrenia jest chorobą, która stanowi duże wyzwanie dla psychiatrii. Do dnia dzisiejszego trudno określić jednoznacznie etiopatogenezę tej choroby u osób dorosłych, jak i również u dzieci. Padaczka jest chorobą neurologiczną, najczęstszą wieku dziecięcego, bo aż w 75 % początek tej choroby przypada na okres do 19 roku życia. Bardzo często występuje już w pierwszym okresie życia. Cel. Celem pracy jest przedstawienie opieki nad dzieckiem ze schizofrenią paranoidalną oraz padaczką w szkole oraz ukazanie sposobów umiejętnego radzenia sobie z trudnościami napotykanymi u dzieci z zaburzeniami psychicznymi. Prezentacja przypadku. Chłopiec, lat 12, data urodzenia 28 kwietnia 2004 roku. Rozpoznanie schizofrenia paranoidalna oraz padaczka. Leczony od 2013 roku. Pierwsze objawy niepokojące występujące u chłopca, pod względem zachowania zaobserwowano w 2013 roku. Stan zdrowia chłopca znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły, uczeń może brać udział w obowiązkowych zajęciach edukacyjnych organizowanych z oddziałem w szkole lub indywidualne w odrębnym pomieszczeniu w szkole. Dyskusja. Przyczyny schizofrenii u dzieci są złożone. Do zachorowania może dojść w wyniku wspólnego działania biologicznych czynników jak: zmian zachodzących w budowie anatomicznej mózgu czy nieprawidłowego działania neuroprzekaźników, genetycznych czynników, które zwiększają ryzyko zachorowania w momencie gdy na schizofrenię choruje członek rodziny bądź bliski krewny, a także czynniki psychogenne oraz środowiskowe. Podstawową metodą leczenia schizofrenii występującej u dzieci jest zastosowanie leków, a także oddziaływań terapeutycznych. Wnioski. Dzieci chore na schizofrenię i padaczkę w okresie szkolnym są narażone na wykluczenie społeczne, ze względu na odmienność w swoim zachowaniu. Dzieci z zaburzeniami psychicznymi niejednokrotnie są izolowane przez rodziców, co potęguję ich stany napięcia, lęki. Rodzice przezywają silny stres z chorobą dziecka. Dużą rolę w rozumieniu problemu i uświadomieniu rodziców o problemach ich dzieci stanowią poradnie psychologiczno-pedagogiczne oraz psycholog lub pedagog szkolny, a także nauczyciele współpracujący bezpośrednio z chorymi dziećmi.