Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

An Attempt to Reconstruct the Original Lyrics of the Concerto Mutetta super Nicolai Solemnia by Franciszek Lilius1

Autorzy:

Bebak, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/514038.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ

Tematy:

Sacred music
contrafactum
reconstruction
Franciszek Lilius
Wrocław

Opis:

Franciszek Lilius was one of the most prominent composers of the 17 th‐century Poland, a pedagogue and a choirmaster of Kraków’s Cathedral between 1630 and 1657. The majority of the sources containing his compositions were created after the composer’s death. Many of them are incomplete. Owing to these two facts, we do not know the original version of the compositions mentioned by Lilius. One of the examples is the concerto Mutetta super Nicolai Solemnia preserved in Staatsbibliothek in Berlin as a German contrafactum with the text “Kompt lasst uns betrachten”. The composition may havebeen performed during services at the Protestant church of St. Mary Magdalene in Wrocław. The text was probably modified and adapted to Evangelical requirements in this place. However, originally the work must have been intended to be performed in the Catholic church during the feast of St. Nicholas (the 6 th of December), as it is suggested not only by its original name—Mutetta super Nicolai Solemnia, but also by the pre‑compositional material used in it. This material comprises, on the one hand, the one‑voice hymn Nicolai solemnia preserved in e.g. the cantional of Stanisław Serafin Jagodyński from 1639 and the cantional of Literary Archconfraternity in Warsaw from 1668, and on the other hand—its four‑voice setting preserved in the Sandomierz and Wawel sources. If the copyist had not written original Latin title in his manuscript, we would not know what kind of Latin text was previously used by composer. Only this information made it possible to recreate the lost Catholic version of the concerto. The main aim of the article is an attempt to reconstruct the original lyrics of the concerto Mutetta super Nicolai Solemnia and to analyze different problems connected with it.

Źródło:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 2(33) Eng; 4-23
2956-4107
2353-7094

Pojawia się w:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Próba rekonstrukcji pierwotnego tekstu słownego w koncercie Mutetta super Nicolai Solemnia Franciszka Liliusa
An attempt to reconstruct the original lyrics of the concerto Mutetta super Nicolai Solemnia by Franciszek Lilius

Autorzy:

Bebak, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/514088.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ

Tematy:

Sacred music
contrafactum
reconstruction
Franciszek Lilius
Wrocław

Opis:

Franciszek Lilius was one of the most prominent composers of the 17th century Poland, a pedagogue and a choirmaster of Krakow’s Cathedral between 1630 and 1657. The majority of the sources containing his compositions was created after composer’s death. Many of them are incomplete. Owing to these two facts, we do not know the original version of compositions mentioned by Lilius. One of the examples is the concerto Mutetta super Nicolai Solemnia preserved in Staatsbibliothek in Berlin as a German contrafactum with the text „Kompt lasst uns betrachten”. The composition may have been performed during services at the Protestant church of St Mary Magdalene in Wrocław. The text probably was modified and adapter to Evangelical requirements in this place. However, originally the work must have been intended to be performed in the Catholic church during the feast of St. Nicholas (6th December), as is suggested not only by its original name – Mutetta super Nicolai Solemnia, but also by the precompositional material used in it. This material comprises, on the one hand, the one-voice hymn Nicolai solemnia preserved in e.g. the hymnbook of Stanisław Serafin Jagodyński from 1639 and the hymnbook of Literary Archconfraternity in Warsaw from 1668, and on the other hand – its four-voice arrangement preserved in the Sandomierz and Wawel sources. If the copyist hadn’t written original Latin title in his manuscript, we would not know what kind of Latin text was previously used by composer. Only this information made it possible to recreate original, missing catholic version of the concerto. The main issue of the article is an attempt to reconstruct the original lyrics of the concerto Mutetta super Nicolai Solemnia and to analyse different problems connected with it.

Źródło:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2017, 2(33); 5-24
2956-4107
2353-7094

Pojawia się w:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Ks. Jerzy Pikulik, Polskie graduały średniowieczne, Warszawa 2001, ss. 456, il.

Autorzy:

Rozen, Fryderyk

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1039911.pdf

Data publikacji:

2008-06-27

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

średniowiecze
liturgia
muzyka sakralna
Middle Ages
liturgy
sacred music

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2008, 89; 427-434
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Twórczość fortepianowa Mariana Sawy
Marian Sawa’s piano music

Autorzy:

Łukaszewski, Marcin Tadeusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/495044.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego

Tematy:

Marian Sawa
Mazurka
Study
piano music
carol
neoclassicism
sacred music
folklore

Opis:

Marian Sawa (1937-2005), composer, organist, improviser and pedagogue, owes his reputation primarily to his prolific organ output (over 200 works for organ solo, including five concertos), choral music (several dozen compositions) and vocal-instrumental sacred music. Pride of place goes to Droga Krzyżowa (The Way of the Cross), Missa claromontana and works for organ: Witraże (Stained-glass), Ecce lignum crucis and Hymnus in honorem sancti Petri et Pauli. Works for piano are modest in number, less known and rather rarely performed but they are hardly of a marginal character. Marian Sawa’s piano output comprises a dozen or so pieces of diverse genres and styles. The earliest compositions, dating from Sawa’s studies at the State Higher School of Music in Warsaw, include Four Etudes, a cycle of Variations and the Prelude and Fugue, all in the neo-Classical style (1966-67). In the etudes the composer explored several problems, such as the technique of double stops and octaves. The later Toccata (1970) and Stylized Prelude (1975) are, by and large, the continuation of the same style. In the Toccata one can notice the genre’s characteristic features including the motoric drive, a sense of mobility and the repetitiveness of notes (similar effects can be found in toccatas by such composers as Bolesław Woytowicz and Sławomir Czarnecki). Sawa’s most interesting piano works date from the 1980s and 1990s, Scherzino (1983) and Four Mazurkas (1993/94) being the most frequently-performed pieces. Sawa’s output also includes compositions which draw freely on the sonata form: Sonatę Ha-Fis (Sonata B-Fsharp) for keyboard instruments (1995, the title refers to the two opening notes), Sonatina for harpsichord, piano or organ (1995) and arrangements of Polish Christmas carols. One of Sawa’s most spectacular pieces is the Fugue-Bolero for two pianos (1996), which is an arrangement of his earlier, highly popular version for organ. Three idioms can be distinguished in Sawa’s piano music: dance/folk, motoric/toccata and sacred. The first employs the dance forms popular in Polish folk music (mazurek, oberek, krakowiak), the rhythm pattern of the ‘mazur’ and bourdon fifths. The main features of the second idiom are the figurative texture, virtuosity, a sense of mobility and, in the majority of works (including those from the 1990s), references to the neo-Classical style. The sacred idiom manifests itself in the use of quotations from church songs. For example, in the Third Mazurka (1993) it is a quotation from the Polish church song to St Joseph, while the musical material of the Three Elegies (1995) is based on the religious song Ja wiem, w kogo ja wierzę / I know in whom I believe. These works are also renowned for their specific mood of meditation and contemplation, creating an aura of spiritual music. The arrangements of Polish Christmas carols also belong to this group (Four Christmas Carols for piano / four hands, 2003; Kolędowe granie / Playing the carols, 2004).

Źródło:

Seminare. Poszukiwania naukowe; 2011, 29; 317-335
1232-8766

Pojawia się w:

Seminare. Poszukiwania naukowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Śpiewając z aniołami. Podstawy teologii muzyki sakralnej w prawosławiu

Autorzy:

Paprocki, Henryk

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/668855.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

sacred music
liturgy, Orthodoxy
esthetics
muzyka sakralna
liturgia
prawosławie
estetyka

Opis:

The author’s reflections on the theology of sacred music in Orthodoxy commences with the fact that the entire Liturgy is precisely outlined in the book known as the Typikon, which is at the same time a scenario and score of the service.   The Typikon introduces order in the elements of prayer and also places an emphasis on beauty.  For this reason, concepts such as artistry, artist, art and creativity  play such an important role in the thought of the Church Fathers.  The essence of this music is fundamentally an unceasing pursuit of the heavenly archetype, in order to attain unity between the divine realm and the human world.  Liturgical music is therefore one of the ways of overcoming the fallen state and recovering the unity lost.  The theory of church singing originates in Byzantium and influenced the formation of the Byzantine musical form, which delighted Prince Vladimir’s representatives in Constantinople.   The beauty of the Greek Liturgy has become one of the criterions of authenticity of faith.  The fascination with the beauty of the Liturgy is not an esthetic evaluation, but is a desire to grasp the essence of God through beauty.  The Byzantine concept has been heavily influenced by the idea of the divine pattern, which was given to people by God by the angels or saints.  This principle applies to all types of art including music.  According to tradition, the well-known Byzantine hymnographer, poet and musician St. Roman the Melodist received the gift of arranging kontaktions and chants in a vision.  The Mother of God appeared to him in a church and gave him a scroll with the instructions to consume it.  After waking up, Roman the Melodist sang “Today the Virgin Gives Birth.”  As a result, his creativity is the fruit of a gift received from God.  Moreover, comparing church chants with the heavenly (from the 8th century, choir) is expressed in liturgical hymns, which tell of human voices blending with the songs of the Cherubim, thus creating a choir proclaiming the glory of God as “an icon in sound.”  Liturgical chant contrasts itself with folklore songs.  Church singers represented the angels, and for this reason, the name “choir” makes reference to the concept of the nine choirs of angels.  Liturgical chant should sound solemnly, heavenly, and should be dematerialized (complemented by church architecture, giving the effect of poured out sounds rising to the dome of the church and returning as celestial and heavenly chant).
Rozważania na temat teologii muzyki sakralnej w prawosławiu autor zaczyna od przypomnienia faktu, że cała liturgia jest precyzyjnie opisana w księdze zwanej Typikon, która jest zarazem scenariuszem i partyturą nabożeństwa. Typikon wprowadza uporządkowanie w żywioł modlitwy, równocześnie kładąc nacisk na piękno. Dlatego też takie pojęcia, jak artyzm, artysta, sztuka, twórczość, zajmują ważne miejsce w myśli Ojców Kościoła. Istota tej muzyki sprowadza się do nieustannego dążenia do niebiańskiego archetypu celem osiągnięcia jedności świata Boskiego i świata ludzi. Muzyka liturgiczna jest więc jednym ze sposobów przezwyciężenia stanu upadku i przywracania utraconej jedności. Teoria śpiewu cerkiewnego zrodziła się w Bizancjum i oddziałała na ukształtowanie się bizantyjskiego wzorca muzycznego, który tak zachwycił posłów księcia Włodzimierza w Konstantynopolu. Piękno liturgii greckiej stało się jednym z kryteriów prawdziwości wiary. Zachwyt wobec piękna liturgii nie jest estetyczną oceną, ale chęcią osiągnięcia istoty Boga poprzez piękno. Na koncepcję bizantyjską ogromny wpływ wywarła idea wzorca Boskiego, który został przekazany ludziom od Boga przez aniołów lub świętych. Ta zasada odnosiła się do wszystkich rodzajów sztuki, w tym także muzyki. Zgodnie z tradycją znany bizantyjski hymnograf, poeta i muzyk św. Roman Melodos otrzymał w sennej wizji dar układania kontakionów i śpiewania. W świątyni objawiła mu się Bogurodzica, dała zwój i poleciła go spożyć. Po przebudzeniu się Roman Melodos zaśpiewał „Dziewica dziś rodzi”. Dlatego też jego twórczość jest owocem daru otrzymanego od Boga. Z kolei porównanie śpiewu cerkiewnego z niebieskim (od VIII wieku chóru) znalazło swój wyraz w hymnach liturgicznych, które mówią, że ludzkie głosy mieszają się ze śpiewem cherubinów, tworząc chór głoszący chwałę Boga jako „ikona w dźwiękach”. Śpiew liturgiczny przeciwstawia się śpiewowi ludowemu, folklorowi. Śpiewacy cerkiewni przedstawiali aniołów i dlatego sama nazwa „chór” nawiązuje do koncepcji dziewięciu chórów anielskich. Śpiew liturgiczny powinien brzmieć podniośle, niebiańsko, powinien być zdematerializowany (czemu sprzyjała architektura cerkwi, dająca efekt lotu dźwięków zlewających się w kopule i powracających stamtąd jak nieziemski, niebiański śpiew).

Źródło:

Pro Musica Sacra; 2015, 13
2083-4039

Pojawia się w:

Pro Musica Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Trzynastowieczny graduał Ms. 205 z Biblioteki Klarysek Krakowskich w świetle polskiej i europejskiej tradycji liturgiczno-muzycznej : studium źródłoznawcze : część druga - aneksy

Autorzy:

Szczotka, Marian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1038197.pdf

Data publikacji:

1999

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

muzyka sakralna
zabytki
rękopis
kościół
sacred music
antiquity
manuscript
church

Źródło:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1999, 72; 353-443
0518-3766
2545-3491

Pojawia się w:

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

„Regens chori figuralis” Caspar Raff (1683–1738) i muzyka wokalno-instrumentalna w klasztorze cystersów w Lubiążu na początku XVIII wieku
'Regens chori figuralis' Caspar Raff (1683–1738) and vocal-instrumental music at the Cistercian monastery in Lubiąż during the early eighteenth century

Autorzy:

Hauptman-Fischer, Ewa

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28408915.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Cystersi
muzyka religijna
muzyka XVIII wieku
Caspar Raff
Cistercians
sacred music
eighteenth-century music

Opis:

Następstwem wprowadzenia do klasztornej liturgii polifonii, muzyki wokalno-instrumentalnej i instrumentalnej było powstanie nowego urzędu. W klasztorach cysterskich na Śląsku regens chori figuralis powoływany był począwszy od 2 połowy XVII wieku. W klasztornych dokumentach cystersów śląskich nie zachował się żaden opis tego urzędu; nie znamy zatem zakresu jego obowiązków. To on dostarczał repertuar (kupując, kopiując lub zlecając te zadania), uczył nowych utworów, prowadził próby nadając ostateczny kształt nowym utworom, dyrygował utworami w trakcie liturgii i poza nią (także większymi dziełami, takimi jak oratoria czy utwory dramatyczne). Ślady jego codziennej pracy odnaleźć można w rękopisach muzycznych. W klasztornym nekrologu z Lubiąża wyróżnia się wspomnienie wieloletniego regensa chóru, o. Caspara Raffa (1683–1738), doskonałego muzyka, zakonnika o wyjątkowym guście. Dostarczył on kapeli wiele pięknych i rzadkich utworów. Komponował utwory liturgiczne, o czym świadczą dwa zidentyfikowane ostatnio źródła. Nowo wyodrębnione 22 rękopisy muzyczne sporządzone w całości lub częściowo przez Caspara Raffa to najstarsze zachowane źródła muzyki wokalno-instrumentalnej w Lubiążu. Jest to repertuar skopiowany w latach ok. 1714–38 a użytkowany w klasztorze aż do kasaty. Zawiera utwory kompozytorów współczesnych Raffowi, takich jak Gunther Jacob (1685–1734), Francesco Mancini (1672–1737), Domenico Natale Sarri (1679–1744), Francesco Feo (1691–1761), Nicola Fago (1677–1745), Antonio Vivaldi (1678–1741) czy Pietro Paolo Bencini (1670–1755) oraz kilka utworów anonimowych. Do szczególnie interesujących źródeł należy kontrafaktura arii „Benché nasconda la serpe in seno” Antonia Vivaldiego (1678–1741) z opery Orlando furioso. Proweniencja i czas powstania tego rękopisu nie były dotychczas znane. Niezwykle ciekawy, doskonałej muzycznej jakości repertuar rodzi pytania o jego pochodzenie. Muzyka wykonywana u cystersów w Lubiążu nie odbiegała od repertuaru największych ośrodków muzycznych tego czasu, w których na lata dwudzieste XVIII w. przypada wzrost zainteresowania twórczością kompozytorów włoskich. Na przepływ tego repertuaru niewątpliwie miała wpływ polityka i fakt, że w latach 1714–35 Neapol znalazł się pod panowaniem habsburskim. Bezpośrednio przyczyniały się podróże muzyków włoskich do innych części monarchii, do Pragi czy Wrocławia i podejmowanie tam zatrudnienia, czego przykładem jest m.in. działalność teatrów operowych w tych miastach. Z drugiej strony do Włoch podróżowali dyplomaci i kolekcjonerzy, np. Balthasar Knapp czy Jan Rudolf von Sporck. Popularność włoskiej muzyki religijnej w monarchii habsburskiej wyprzedza ekspansję włoskiej opery mniej więcej o dekadę. Ogromny, dotychczas nie zawsze doceniany wkład w dystrybucję muzyki włoskiej miały klasztory i większe ośrodki kościelne. Utwory kompozytorów włoskich m. in. odnotowuje inwentarz z 1723 r. z klasztoru cystersów w Oseku, jednego z największych odbiorców muzyki włoskiej w Środkowej Europie. Działała tam doskonała orkiestra. Rękopisy ujawniają, że Caspar Raff w Lubiążu dysponował zbliżonym pod względem instrumentarium zespołem i na jego potrzeby szybko sprowadzał do Lubiąża aktualnie komponowane, doskonałe utwory włoskich mistrzów muzyki religijnej.
One of the consequences of introducing polyphony, vocal-instrumental music and instrumental music into monastic liturgy was the establishment of a new office. In Cistercian monasteries in Silesia, a regens chori figuralis was appointed from the second half of the seventeenth century onwards. In the archives bequeathed by Silesian Cistercians to posterity, there is not a single description of this office, so we do not know what duties it involved. It is clear, however, that the regens supplied the repertoire to the ensemble (by purchasing or copying scores, or having them copied), taught the ensemble new compositions, led rehearsals to polish the performance of new music and conducted performances during liturgy and on other occasions (including large-scale works, such as oratorios and dramatic music). Traces of his day-to-day work have survived in music manuscripts. A distinguished name in the necrology of the Lubiąż monastery is that of a long-standing regens of the choir, friar Caspar Raff (1683–1738), an excellent musician and a monk of exceptional taste. He supplied the ensemble with many beautiful and rare compositions. He also composed liturgical works, as is confirmed by two recently identified sources. The twenty-two newly identified music manuscripts written completely or partially by Caspar Raff are the oldest known vocal-instrumental compositions in Lubiąż. This repertoire was copied during the period from around 1714 until 1738 and used in the monastery until its dissolution. The music preserved in the manuscripts was written by Raff’s contemporaries, such as Gunther Jacob (1685–1734), Francesco Mancini (1672–1737), Domenico Natale Sarri (1679–1744), Francesco Feo (1691–1761), Nicola Fago (1677–1745), Antonio Vivaldi (1678–1741) and Pietro Paolo Bencini (1670–1755), while several compositions are anonymous. One particularly interesting source is a contrafactum of the aria ‘Benché nasconda la serpe in seno’ by Antonio Vivaldi (1678–1741) from the opera Orlando furioso. Previously, the provenance and date of this manuscript were unknown. The presence of a repertoire so interesting and of such high artistic merit prompts questions about its provenance. The music performed in the Cistercian monastery in Lubiąż did not diverge from the mainstream repertoire used in major centres of musical life, where the 1720s were a period of growing interest in the music of Italian composers. The transmission of this repertoire was undoubtedly facilitated by political change and the fact that in the years from 1714 to 1735 Naples found itself under Habsburg influence. Also crucial were journeys undertaken by Italian musicians to other parts of the monarchy, including Prague and Wrocław, to find employment; examples of their activity include the operatic theatres established in those two cities. On the other hand, Italy remained a destination for diplomats and collectors, such as Balthasar Knapp and Jan Rudolf von Sporck. The popularity of Italian sacred music throughout the Habsburg monarchy preceded the expansion of Italian opera by a decade or so. Monasteries and larger ecclesiastical centres made a vast and sometimes underestimated contribution to the transmission of Italian music. For example, works by Italian composers are listed in a 1723 inventory from the Cistercian monastery in Osek, which was one of the greatest recipients of Italian music in Central Europe. The monastery had an excellent music ensemble. The manuscripts discussed in this article reveal that in Lubiąż Caspar Raff had at his disposal an ensemble with a comparable set of instruments and that in order to satisfy its needs he would quickly import to Lubiąż newly composed, outstanding works by Italian masters of sacred music.

Źródło:

Muzyka; 2018, 63, 1; 48-74
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Kult Maryi w polskiej muzyce sakralnej
The Cult of Mary in Polish Sacred Music

Autorzy:

Janiec, Zdzisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2040821.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

muzyka sakralna
Maryja
kult
pieśni
sacred music
the Virgin Mary
cult
songs

Opis:

Jedną z form kultu tak liturgicznego, jak i pozaliturgicznego jest muzyka sakralna. Problematyka ta może być ujęta zarówno od strony form, które są wykorzystywane w funkcji kultycznej, jak i poruszanej w utworach tematyki. Ważnym aspektem jest również przedmiot kultu wyrażonego w formie muzycznej. Od początku istnienia chrześcijaństwa w Polsce obok Trójcy Świętej i samego Chrystusa przedmiotem kultu jest Najświętsza Maryja Panna. Dotyczy to każdej z epok historii Kościoła w Polsce. Kult maryjny w Polsce w muzyce sięga swymi początkami czasów średniowiecza i trwa nieprzerwanie aż do czasów współczesnych. Wielość form, jak chociażby pieśni, kantyki, hymny, sekwencje, antyfony, oratoria maryjne, pozwala nie tylko na wyrażenie czci Matce Bożej, ale przede wszystkim staje się drogą do odkrycia jej obecności w życiu chrześcijańskim.
One of the forms of cult, be it liturgical or extra-liturgical, is sacred music. This issue may be approached both from the perspective of the forms that are used in the cultic form, and of the subjects brought up in the music. Also, the subject of the cult expressed in the musical form is an important aspect here. Since the beginning of the existence of Christianity in Poland, beside the Holy Trinity and Christ Himself the Virgin Mary has been the object of cult. The Marian cult in music in Poland goes back to the Medieval times and has been practiced incessantly until modern times. The multitude of forms, like songs, canticles, hymns, sequences, antiphons, Marian oratories, allows not only expressing veneration for the Mother of God, but first of all it becomes a way to discover her presence in Christian life.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 33-41
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Muzyka sakralna w służbie tajemnic wiary

Autorzy:

Królikowski, Janusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/669283.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

faith
theology
mystery
sacred music
worship
wiara
teologia
tajemnica
muzyka sakralna
kult

Opis:

Sacred music acts as a service for liturgy and is in fact the service for faith mysteries. So if you want to say something reasonable from a theological point of view on the theme: sacred music, its elements and ways of manifestation you have to begin with understanding of the mystery in the faith of the Church and in the theology. This article treats therefore of the mentioned above. In this way there is emphasized that if you talk about sacred music you can speak about it only on the basis of faith in the mystery thus creating the right spiritual climate in which the music can be experienced and further creatively developed.There is paid particular attention to the issue of worship being the appropriate environment to use sacred music and the reference point for its creation. The point is the music is supposed to serve in deeper experiencing of faith mysteries in worship. The final conclusion is as follows: the mystery, whose sacred music is in fact on service, is the mystery of „spirit and truth” (Jn 4, 23). If sacred music subordinates to spirit and truth of the faith mystery and does not treat itself as another reality, the music will be always open to the mystery realizing its the most appropriate function to lead a man to joy in God, whose fullness is achieved in an attitude of adoration.

Źródło:

Tarnowskie Studia Teologiczne; 2014, 33, 2
2391-6826
0239-4472

Pojawia się w:

Tarnowskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Zachodnia i wschodnia tradycja wykonawcza śpiewu sakralnego: aspekt estetyczny
Western and Oriental vocal performing tradition: the aesthetic aspect

Autorzy:

Lazarevych, Ievgeniia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/514045.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ

Tematy:

Roman Catholic church music,
Byzantine Orthodox church music,
Kyiv-Pechersk choral style,
sacred music,
performance practice

Opis:

Western and Oriental vocal performing tradition: the aesthetic aspect Fundamental differences between Kyiv-Pechersk choral style and Western model of performance of religious chants can be considered in various contexts and at several levels. One should take into account diversity of church rules (canon), mentality, even geographical location and physiological capabilities of voices of the singers coming from a particular area. The performance practice is also connected with such factors as cultural traditions, language, way of life and social issues related to faith. It is therefore understandable that, after a short period of a fragile cultural unity of the Church, different traditions emerged. The author argues that the way of singing is directly dependent on the fundamental philosophical and theological ideas, originating from the Church canon. Then, the differences between chant performance in two main branches of the Christian Church seem to be a consequence of the distinct ways in which the theological doctrine, dogma of the Church, the temporal and spatial principles of worship and art developed in Roman Catholic and Byzantine Orthodox traditions. The two different perceptions of communication with God and its influence on church singing are considered by the author as an exemplary case.

Źródło:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2016, 4(31); 6-22
2956-4107
2353-7094

Pojawia się w:

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Henryk Mikołaj Górecki i jego muzyka

Autorzy:

Siedlik, Włodzimierz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/669039.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

choral music
poetry
sacred music
religious concentration and meditation
musical composition
simplicity
logic RT

Opis:

Henryk Mikołaj Górecki, one of the most renowned Polish composers, died on 12 November 2009. Athough he is no longer present among us, his music lives on. Sadly, many of contemporary musicians did not or did not want to notice the music composed by Professor Górecki. Some listeners got shocked, others were astonished by it. The music, aesthetic and philosophical values of his III Symphony were only discerned after 17 years. The triumphal return to Poland of the III Symphony’s scores arouse the great, unprecedented worldwide, interest in H. M. Górecki’s compositions. This unbelievably modest artist, both in life and in art, remained uncompromising until the end.Henryk Mikołaj Górecki created his compositions while being deeply rooted in the Polish tradition, particularly folk and religious, which was his source of inspiration. Before developing his own style he went a long artistic way. Always openly declared his origin that can be heard in his compositions and in his views of which he was never ashamed. He lived an austere life among his highlanders, disregarding his fame, solemn banquets and presents.During the last 20 years I have been privileged to perform Professor Górecki’s choral music with ten choirs, including 4 professional ones at the distinguished concerts, competitions and festivals. The choral music has been recorded on 12 CD records featuring various performers. With the assistance of the Choir of Polish Radio and as requested by the composer, I delivered several first performances of his works.I am a great debtor to the Professor for his teaching me humbleness towards music, humbleness towards every artist, co-performer and myself.
Henryk Mikołaj Górecki, one of the most renowned Polish composers, died on 12 November 2009. Athough he is no longer present among us, his music lives on. Sadly, many of contemporary musicians did not or did not want to notice the music composed by Professor Górecki. Some listeners got shocked, others were astonished by it. The music, aesthetic and philosophical values of his III Symphony were only discerned after 17 years. The triumphal return to Poland of the III Symphony’s scores arouse the great, unprecedented worldwide, interest in H. M. Górecki’s compositions. This unbelievably modest artist, both in life and in art, remained uncompromising until the end.Henryk Mikołaj Górecki created his compositions while being deeply rooted in the Polish tradition, particularly folk and religious, which was his source of inspiration. Before developing his own style he went a long artistic way. Always openly declared his origin that can be heard in his compositions and in his views of which he was never ashamed. He lived an austere life among his highlanders, disregarding his fame, solemn banquets and presents.During the last 20 years I have been privileged to perform Professor Górecki’s choral music with ten choirs, including 4 professional ones at the distinguished concerts, competitions and festivals. The choral music has been recorded on 12 CD records featuring various performers. With the assistance of the Choir of Polish Radio and as requested by the composer, I delivered several first performances of his works.I am a great debtor to the Professor for his teaching me humbleness towards music, humbleness towards every artist, co-performer and myself.

Źródło:

Pro Musica Sacra; 2012, 10
2083-4039

Pojawia się w:

Pro Musica Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Język muzyczny w słowackich kompozycjach sakralnych XXI wieku
The musical language in XXIth century Slovak sacred compositions

Autorzy:

ADAMKO, Rastislav

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/454106.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane

Tematy:

słowackie kompozycje sakralne XXI wieku muzyka sakralna
muzyka współczesna
20th century Slovak sacred compositions sacred music
contemporary music

Opis:

Jesteśmy świadkami procesu stopniowego wypierania z liturgii muzyki klasycznej i zastępowania jej muzyką rozrywkową. Zjawiska tego jak do tej pory nie udało się zatrzymać. Czy jego przyczyny nie należy upatrywać również w tym, że nie znaleźliśmy jeszcze odpowiedniego języka muzycznego dla współczesnej muzyki liturgicznej, wyrastającej z klasycznych tradycji? Jedną z nowych propozycji są utwory muzyczne, które powstały dzięki inicjatywie pedagogów Katedry Muzyki na Wydziale Pedagogiki Katolickiego Uniwersytetu w Ružomberku, które omawia niniejszy artykuł. Są one przeznaczone raczej dla wykształconych muzyków kościelnych niż dla zgromadzenia liturgicznego. Analiza tych dzieł pokazała, że współczesna twórczość muzyki sakralnej na Słowacji wyrasta z wielowiekowej tradycji. Kompozytorzy chętnie sięgają po dawne formy muzyczne, techniki kompozytorskie, wzorce brzmieniowe, skale modalne. Te archaizujące elementy starają się wdrożyć w kontekst współczesnego języka brzmieniowego współczesne techniki pracy z materiałem dźwiękowym, formy otwarte itp. Wspólną cechą wszystkich tych utworów jest powrót do melodyki kantylenowej, ściśle złączonej z tekstem. Właśnie takie wymagania stawiały muzyce liturgicznej wszystkie dokumenty Kościoła katolickiego. W tym sensie kompozytorzy słowaccy zrozumieli dotychczasowe postulaty dotyczące muzyki we współczesnym Kościele. Stworzyli różnorodny i na pewno zrozumiały język muzyczny, który – mam nadzieję – znajdzie swoich odbiorców, interpretatorów i słuchaczy.
We are witnessing a process of gradual displacement of classical music from the liturgy in fa- vour of light music. It has not yet been possible to halt this phenomenon. Shouldn’t we see the reason for this also in the fact that we did not yet find an appropriate musical language for con- temporary liturgical music, rooted in the classical tradition? The article describes one of the new proposals, which are the pieces of music created thanks to the initiative of the academic staff working in the Department of Music of the Faculty of Education at the Catholic University in Ružomberok. They are intended rather for trained church musicians than for a liturgical assembly. The analysis of these works showed that the contemporary sacred music in Slovakia stems from centuries of tradition. The composers are eager to reach for old musical forms, compositional techniques, sound patterns and modal scales. These archaising elements are aimed at introducing into the context of contemporary musical language, modern techniques of working with sound material, open forms etc. A common feature of all these musical pieces is the return to cantilena – a cantilena closely connected to the text. Such requirements were imposed upon liturgical music by all the documents of the Catholic Church. In this sense, the Slovak composers understood the existing demands concerning music in the contemporary church. They created a diverse and certainly understandable musical language, which – I hope, will find its audience, interpreters and listeners.

Źródło:

Edukacja Muzyczna; 2015, 10; 119-134
2545-3068

Pojawia się w:

Edukacja Muzyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

The Regensburg music inspirations in sacred liturgy of the cathedral church in Łomża in the years 1949–1951
Regensburskie inspiracje muzyczne w liturgii sakralnej kościoła katedralnego w Łomży w latach 1949–1951

Autorzy:

Ankudowicz-Bieńkowska, Maria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2166162.pdf

Data publikacji:

2017-12-15

Wydawca:

Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

Łomża
Regensburg
sacred music
Cathedral Church of Łomża
muzyka sakralna
łomżyński kościół katedralny

Opis:

In the article, Regensburg music inspirations in sacred liturgies of the Łomża Cathedral Church in the years 1949–1951 are described. They were introduced by a Vilnius musician – Władysław Kalinowski – a graduate of the School of Church Music in Regensburg – who after the Second World War (as a result of the resettlement which for many years was called repatriation) settled in Łomża, where, encouraged by the Vilnius bishop Czesław Falkowski, started working as an organist and a choir conductor.
W artykule opisane zostały regensburskie inspiracje muzyczne w liturgii sakralnej łomżyńskiego Kościoła katedralnego w latach 1949–1951. Zostały one wprowadzone przez wileńskiego muzyka – Władysława Kalinowskiego – absolwenta Szkoły Muzyki Kościelnej w Regensburgu – który po II wojnie światowej (w ramach przesiedlenia zwanego przez lata repatriacją) zamieszkał w Łomży, gdzie za namową ówczesnego biskupa wileńskiego Czesława Falkowskiego podjął pracę organisty i dyrygenta chóru.

Źródło:

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2017, Zeszyt, XXXI; 215-226
0860-9608

Pojawia się w:

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Życie i aktywność Wacława Raszka (1764–1837) w świetle źródeł
The Life and Work of Wacław Raszek (1764–1837) in the Light of Historical Sources

Autorzy:

Bujas-Poniatowska, Jolanta
Godek, Andrzej Edward
Poniatowski, Kamil

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/25806086.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Wacław Raszek
muzyka religijna
religijna kultura muzyczna XIX w.
Kancjonał muzyki kościelnej
Instytut Muzyczny w Puławach
muzyka w Kościele katolickim
sacred music
nineteenth-century sacred music culture
Music Institute in Puławy
music in the Catholic Church

Opis:

Działający na przełomie XVIII i XIX w. Wacław Raszek należy do grona muzyków, o których – mimo zainteresowania ze strony badaczy – wiadomo nader niewiele. Niejasności dotyczące właściwie wszystkich podstawowych informacji na temat muzyka, tj.: jego imienia, lat życia, ośrodków, w których przebywał czy przypisywanych mu utworów muzycznych, doprowadziły do licznych nieścisłości, pomyłek i niesprawdzonych hipotez. Zgodnie z obecną wiedzą można stwierdzić, że Wacław (a właściwie Ignacy Wacław) Raszek urodził się w Rychnovie nad Kněžnou w północnych Czechach, jako drugie z dwojga bliźniąt ochrzczonych pierwszego lutego 1764 roku. Wiadomo, że już w połowie lat osiemdziesiątych jego utwory przepisywane były dla zespołu działającego przy dominikańskim kościele w Gidlach – prawdopodobnie w tym czasie kompozytor też był już aktywny na terenach polskich, pracując jako kapelmistrz w Żarkach oraz dorywczy organista kapeli gidelskiej. W 1789 r. w Żarkach poślubił Klarę Szretter, jednak już dwa lata później był wdowcem, a w 1793 r. ponownie się ożenił, z Joanną Sytniowską (zmarłą w 1797 r. w Koziegłowach). Na przełomie XVIII i XIX w. centrum życia i aktywności zawodowej Wacława Raszka stała się Warszawa, w której pracował jako nauczyciel fortepianu konwiktu pijarskiego na Żoliborzu (1812–17), prawdopodobnie podejmując też współpracę z Teatrem Narodowym. Być może uczestniczył w muzyce uprawianej przy kościele św. Benona. W 1815 r. ożenił się po raz  trzeci z rodowitą warszawianką Elżbietą Lewicką. Po roku urodziło im się pierwsze dziecko, Ludwik Wacław. W latach 1818 i 1819 odnotowano aktywność muzyka w Opolu Lubelskim, gdzie miał być kapelmistrzem i gdzie urodziła się, a po roku zmarła jego córka Rozalia Kaliksta. Jednak już pod koniec 1819 r. Wacław Raszek przeniósł się do Puław, gdzie został zatrudniony w charakterze dyrektora muzyki w Instytucie Nauczycieli Elementarnych i Organistów. W szkole tej działał aktywnie prawdopodobnie do końca 1825 r., kształcąc kilkudziesięciu chłopców oraz ucząc śpiewu dziewczęta w szkółce parafialnej. Uważano go za sumiennego, pracowitego i odnoszącego sukcesy nauczyciela oraz organizatora życia muzycznego. W Puławach Raszek napisał swoje opus magnum, Kancjonał Muzyki Kościelnej, wydany w Warszawie w 1825 roku. Tam też urodziło się kolejnych dwóch synów kompozytora. Po opuszczeniu Puław Wacław Raszek powrócił do Warszawy, gdzie współpracował z Archikonfraternią Warszawską oraz dawał prywatne lekcje fortepianu. Zmarł 29 I 1837 r. i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim, a wraz z nim dwójka jego synów, zmarłych odpowiednio sześć i siedem lat po ojcu.
Wacław Raszek, active in the late eighteenth and early nineteenth century, is one of those musicians whose life and work, despite scholarly interest, remains largely unknown. Virtually all the basic information concerning this musician, including his first name, date of birth and death, the places he lived and worked in, and the compositions attributed to him, has remained ambiguous, leading to numerous inaccuracies, mistakes and unverified hypotheses. According to the current state of knowledge, Wacław (actually Ignacy Wacław) Raszek was born in Rychnov nad Kněžnou, in Bohemia, as one of twins baptised on 1 February 1764. We know that in the mid-1780s his works were being copied for the ensemble active at the Dominican church in Gidle, in central southern Poland. At that time, he was most likely already active in Poland, as the Kapellmeister in Żarki, in the Polish Jura, and occasionally as an organist working with the Gidle ensemble. In 1789, in Żarki, he married Klara Szretter, but just two years later he was widowed. He remarried in 1793, to Joanna Sytniowska (d. Koziegłowy, 1797). Around the turn of the nineteenth century, Warsaw became the focus of Raszek’s life and professional activity. He worked as a piano teacher at the Piarist boarding school in Żoliborz, now a district of Warsaw (1812–17), probably also working with the National Theatre and taking part in the performance of music at the Church of St Benno. In 1815 he got married for the third time, to Elżbieta Lewicka, a native of Warsaw. Their first child, Ludwik Wacław, was born a year later. For 1818 and 1819 we have record of his work as a Kapellmeister in Opole Lubelskie, where his daughter Rozalia Kaliksta was born and died a year later. Towards the end of 1819, however, Raszek moved to Puławy, where he was taken on as director of music at the Institute of Elementary School Teachers and Organists, where he probably worked till the end of 1825, teaching several dozen boys and training girls to sing in the parish school. He was regarded as a diligent, hardworking and successful teacher and organiser of musical life. It was in Puławy that he wrote his opus magnum, the Kancjonał muzyki kościelnej [Church hymnal and songbook], published in 1825 in Warsaw. Two sons were born to him in Puławy. Having left that town, Raszek returned to Warsaw, where he worked with the Warsaw Archconfraternity and privately gave piano lessons. He died on 29 January 1837 and is buried in Powązki Cemetery, along with two of his sons, who died respectively six and seven years after their father.

Źródło:

Muzyka; 2022, 67, 1; 20-38
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Między tradycją a liberalizmem. Wybrane problemy związane z wykorzystaniem tekstów proprium mszalnego we współczesnej praktyce muzyki liturgicznej
Between Tradition and Liberalism. Selected Issues of Using the Texts of the Mass “Proprium” in the Contemporary Practice of Liturgical Music

Autorzy:

Dobosz, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/30146639.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

muzyka kościelna
Tradycja
proprium
antyfony
Msza Święta
sacred music
Tradition
Holy Mass
propers
antiphons

Opis:

Niezmienność sporej części tekstów, które funkcjonowały w liturgii łacińskiej była zasadą przez całą historię Kościoła. W warstwie muzycznej przeciwnie, stosowano coraz nowsze formy i style. Nie wykazywano się ostrożnością we wprowadzaniu nowinek, taką jak w przypadku nowych tekstów mszalnych. Dlatego można powiedzieć, że tradycja muzyki kościelnej opiera się przede wszystkim na związku z tekstem liturgicznym. W warstwie muzycznej podejściem „tradycyjnym” jest poszukiwanie nowych form wyrazu. W praktyce liturgicznej po Soborze Watykańskim II teksty antyfon oparte w dużej części na psalmach najczęściej zastępowane są pieśniami, w znakomitej większości o proweniencji ludowej. Powiązanie niektórych psalmów z konkretnymi momentami roku liturgicznego stało się nieczytelne. To wszystko doprowadziło do osłabienia więzi z Tradycją Kościoła zachodniego, a warunkiem jej odbudowy jest poszukiwanie form wyrazu adekwatnych do tego, czym jest liturgia w oparciu o jej tradycyjne teksty.
The immutability of a large part of the texts that functioned in the Latin liturgy has been a rule throughout the history of the Church. On the contrary, in terms of music, newer and newer forms and styles were used. The caution was not shown in introducing novelties, as in the case of new texts for the masses, therefore it can be said that the tradition of church music is based primarily on the connection with the liturgical text. In terms of music, the “traditional” approach is the search for new forms of expression. In liturgical practice after the Second Vatican Council, texts of the antiphon, largely based on psalms, are most often replaced with songs, the vast majority of folk origin. The connection of some psalms with specific moments of the liturgical year has become illegible. All this has led to the weakening of ties with the tradition of the Western Church. The condition for reconstruction of mentioned ties is the search for forms of expression adequate to what the liturgy is, based on its traditional texts.

Źródło:

Pro Musica Sacra; 2022, 20; 69-96
2083-4039

Pojawia się w:

Pro Musica Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Słuchać Pana. O doświadczaniu sacrum w kościele i krajobrazie
Listening to the Lord. On experiencing sacrum in church and landscape

Autorzy:

Bernat, S.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/88046.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Geograficzne

Tematy:

Kościół
krajobraz
percepcja
muzyka sakralna
turystyka kontemplacyjna
church
landscape
perception
sacred music
spiritual tourism

Opis:

Celem badań jest rozpoznanie uwarunkowań sprzyjających kontemplacji, rozumianej jako słuchanie głosu Boga. Skupiając się na perspektywie religii chrześcijańskiej odwołano się do Biblii, nauczania Kościoła, literatury pięknej. Następnie przedstawiono przykłady inicjatyw umożliwiających doświadczanie sacrum w krajobrazie. Zwrócono uwagę na krajobrazy sakralne objęte prawną formą ochrony parku kulturowego jako miejsca mogące sprzyjać kontemplacji. Podkreślono ważną rolę muzyki sakralnej, jako wyraz oddawania chwały Bogu przemawiającemu przez usłyszane Słowo. Krajobraz związany z sacrum charakteryzuje najczęściej wyjątkowość, zróżnicowane ukształtowanie terenu, zwłaszcza obecność gór, które przez swoją wysokość i naturalność budzą podziw, wywołują nastrój tajemniczości. Krajobraz sacrum posiada duże walory estetyczne, oddziałuje multisensoryczne. Doświadczanie sacrum nie ogranicza się tylko do wyjątkowych krajobrazów. Również w krajobrazach codziennych możliwe jest usłyszenie głosu Boga. Sprzyja temu rozwinięta wrażliwość estetyczna, wiara, czyste serce, wyciszenie. Krajobraz posiadający cechy sacrum może sprzyjać rozwojowi turystyki kontemplacyjnej. Aktywne słuchanie i zachwyt na pięknem powinny prowadzić do działania na rzecz zachowania krajobrazów sprzyjających kontemplacji dla przyszłych pokoleń.
The purpose of the research is to identify determinants that are favorable for contemplation. The author appeals to the Bible, teaching of the Catholic Church and literature. Then, he presents exemplary initiatives which enable to experience sacrum in landscape. Sacred landscapes, that are protected by law as cultural parks, are pointed as places for contemplation. Importance of sacred music is emphasized and its role for honour the God who speaks through the Word. Landscape which is connected with sacrum possesses some specific features, namely uniqueness and diversity of relief. Mountains, thanks to their height and natural character, play especial role and arouse atmosphere of mysteriousness. Landscape of sacrum has got great aesthetic values and influence people in a multisensory way. One can experience sacrum not only by exceptional landscape. It is possible to hear God thanks to ordinary landscape. Faith, pure heart, inner calmness and peace, aesthetic sensitivity are favourable for listening to God. Landscape with distinct features of sacrum enables to develop tourism of contemplation. Admiration of beauty of landscapes should result in activities for the benefit of them and should help to protect them for next generations.

Źródło:

Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2012, 17; 96-108
1896-1460
2391-5293

Pojawia się w:

Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Messe Kompositionen zu Ehren der Hailigen Anna. Umriss der Problematik
Liturgical Compositions in Honor of Saint Anne. A Topical Overview
Kompozycje mszalne ku czci świętej Anny. Zarys problematyki

Autorzy:

Towarek, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/45645070.pdf

Data publikacji:

2021-12-09

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

msza
Ordinarium Missae
św. Anna
muzyka sakralna
Mass
ordinarium Missae
St. Anne
sacred music

Opis:

Die Verehrung der heiligen Anna, die sich im Westen seit dem 14. Jahrhundert entwickelt hat, ist mit liturgischen Werken, einschließlich musikalischer Kompositionen, verbunden. Dazu gehören die Messeproprien: Alleluja-Akklamationen mit Strophen, Sequenzen, und vor allem zahlreiche Motetten (Festa, Senfl, Mouton, de Mantua, Lhéritrier, di Lasso, Charpentier). Der vorliegende Artikel konzentriert sich jedoch nur auf ausgewählte Messen als Musikformen, die mit dem Namen der heiligen Großmutter Jesu verbunden sind. Diese Sammlung umfasst Kompositionen von Künstlern wie Pierre de la Rue, Marcin Mielczewski, Josef Gruber, Kazimierz Garbusiński, Charles Haenni und Richard Flury. Eine interessante Entdeckung waren die Messen aus dem 20. Jahrhundert im Zusammenhang mit dem bretonischen Wallfahrtsort Saint-Anne-d‘Auray (Bretagne). In ihnen finden sich Bezüge zum gregorianischen Gesang und zum bretonischen Kirchenlied (Ropartz, Le Penven, Salaün, Le Marec). Ebenfalls mit dem Namen der Heiligen Anna verbunden sind eine zeitgenössische Messe von Peter F. Schneider, die auf einem deutschen Ordinarium Missae basiert, sowie Kompositionen von polnischen Autoren: Józef Świder und Anna M. Huszcza. Dies sind wichtige Spuren, die die Vitalität des Christentums in der Musikkultur der Vergangenheit und Gegenwart bezeugen.
Z rozwijającym się na Zachodzie od XIV w. kultem św. Anny związana została twórczość liturgiczna, w tym kompozycje muzyczne. Chodzi o propria mszalne: aklamacje alleluja z wersetami oraz sekwencje, a przede wszystkim liczne motety (Festa, Senfl, Mouton, de Mantua, Lhéritrier, di Lasso, Charpentier). Przedłożony artykuł skupia się jednak tylko na wybranych mszach jako formach muzycznych związanych z imieniem świętej babki Jezusa. Do zbioru tego należą kompozycje takich twórców jak: Pierre de la Rue, Marcin Mielczewski, Josef Gruber, Kazimierz Garbusiński, Charles Haenni, Richard Flury. Ciekawym odkryciem okazały się dwudziestowieczne oraz współczesne msze związane z bretońskim sanktuarium w Saint-Anne-d’Auray (Bretania). Odnajdujemy w nich nawiązania do chorału gregoriańskiego oraz bretońskiej pieśni religijnej (Ropartz, Le Penven, Salaün, Le Marec). Z imieniem św. Anny złączona została także, oparta o niemieckie ordinarium, współczesna msza Petera F. Schneidera oraz kompozycje polskich twórców: Józefa Świdra i Anny M. Huszczy. Są to ważne ślady świadectwa żywotności chrześcijaństwa w kulturze muzycznej przeszłości i teraźniejszości.
As devotion to St. Anne developed in the West from the 14th century onwards, it became associated with liturgical works, including musical compositions. These include the propria of Mass: alleluia acclamations with verses and sequences, and, above all, numerous motets (Festa, Senfl, Mouton, de Mantua, Lhéritrier, di Lasso, Charpentier). This article, however, focuses only on selected Masses, which, in their musical forms, are associated with the name of Jesus’s Holy Grandmother. This collection includes compositions by such artists as Pierre de la Rue, Marcin Mielczewski, Josef Gruber, Kazimierz Garbusiński, Charles Haenni and Richard Flury. An interesting discovery was made regarding 20th-century and contemporary Masses connected with the Breton sanctuary in Saint-Anne-d’Auray (Brittany). References to Gregorian chants and Breton religious songs (Ropartz, Le Penven, Salaün, Le Marec) have been found there. Contemporary Masses by Peter F. Schneider, based on a German ordinarium, and compositions by the Polish composers Joseph Świder and Anna M. Huszcza have also been linked to the name of St. Anne. These are all important testimonies to the vitality of Christianity in the musical culture of the past and present.

Źródło:

Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 12; 183-196
0035-7707

Pojawia się w:

Roczniki Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Ks. Franciszek Walczyński (1852–1937) – tarnowski działacz muzyczny
Fr. Franciszek Walczyński ‒ a music activist from Tarnów

Autorzy:

Garnczarski, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1201967.pdf

Data publikacji:

2021-06-24

Wydawca:

Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych

Tematy:

muzyka sakralna
kapłan
muzyk
dyrygent
nauczyciel
działacz muzyczny
sacred music
priest
musician
conductor
teacher
music activist

Opis:

Ks. Franciszek Walczyński zapisał się na trwałe w historii diecezji tarnowskiej jako gorliwy kapłan, sumienny nauczyciel i wychowawca, muzyk, kompozytor oraz niezmordowany działacz na polu religijnej muzyki. Wydawał książki i artykuły ascetyczno-homiletyczne, śpiewniki dla młodzieży, organizował zespoły śpiewacze, orkiestry, dyrygował nimi w katedrze i w innych świątyniach Tarnowa z okazji uroczystości religijnych i patriotycznych. Zainicjował powstanie Towarzystwa św. Wojciecha w Tarnowie, w jego ramach Studium organistowskie oraz warsztaty dla doskonalenia muzyków kościelnych z całej diecezji. Organizował koncerty charytatywne, a przy okazji wiele dzieł charytatywnych. Był prezesem Stowarzyszenia św. Filomeny i Domu dla Nieuleczalnie Chorych w Tarnowie.
Fr. Francis Walczyński enrolled permanently in the history of the Diocese of Tarnów, as a zealous priest, a conscientious teacher and educator, musician, composer and tireless activist in the field of religious music. He published ascetic and homiletic books and articles, songbooks for young people, organized singing groups and orchestras, and conducted them in the cathedral and other churches in Tarnów on the occasion of religious and patriotic celebrations. He initiated the creation of the Society of St. Wojciech in Tarnów, as part of the Organist Studies and workshops for the improvement of church musicians from the entire diocese. He organized charity concerts, and many charity works. He was president of the Association of St. Philomena and the Home for the Terminally Ill in Tarnów.

Źródło:

Musica Ecclesiastica; 2021, 16; 21-30
2353-6985

Pojawia się w:

Musica Ecclesiastica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

W poszukiwaniu miejsca dla koncertów muzyki popularnej w świątyni katolickiej
In a search for a place for popular music concerts in the Catholic Church

Autorzy:

Późniak, Grzegorz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/558838.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Gdańskie Seminarium Duchowne

Tematy:

koncerty w kościołach
muzyka sakralna
piosenka religijna
concerts in churches
religious song
sacred music

Opis:

Artykuł podejmuje tematykę organizowania koncertów w kościołach. Re;ektuje jednakże nad specyczną twórczością muzyczną – popularną muzyką chrześcijańską i piosenką religijną. Zasadniczym punktem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie: Jakie warunki winna spełniać piosenka religijna, aby można było ją wykonywać podczas koncertów w kościołach? Odpowiedź i wszelkie uwarunkowania zostały przedłożone w treści podzielonej na następujące części: 1. repertuar; 2. „intencje” wykonawców; 3. akustyka przestrzeni kościelnej; 4. stylistyka muzyczna; 5. ekspresja wykonawców – ekspresja odbiorców.
The article focuses on the issue of organizing concerts in churches. More precisely, it concerns a specific musical creativity, that is, popular Christian music and a religious song. The starting point of this paper has its source in the letter written by the bishop of Cracow, Card. S. Dziwisz, published on the day commemorating St. Cecilia, the patroness of Church music. Among other issues, Card. Dziwisz points to the church environment as the one designed exclusively for sacred music. Speaking about sacred music leads to a distinction in music between the categories of sacrum and profanum, to which the author refers. However, the fundamental point of this article is an attempt to answer the following question: what are the conditions that a religious song should comply with in order to be appropriate to be performed during concerts in churches. The answer as well as all of the conditions are presented in the following parts of the article: 1. repertoire; 2. performers’ “intentions”; 3. acoustics of the church space; 4. music stylistics; 5. the expression of performers vs. the expression of receivers.

Źródło:

Studia Gdańskie; 2012, 31; 301-313
0137-4338

Pojawia się w:

Studia Gdańskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Rola scholi cantorum w dokumentach Kościoła rzymskokatolickiego
The role of schola cantorum in Church documents

Autorzy:

Filipczak, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1009498.pdf

Data publikacji:

2017-10-18

Wydawca:

Akademia Katolicka w Warszawie

Tematy:

schola cantorum
zespół śpiewaczy
muzyka sakralna
liturgia
prawo Kościoła
choir
sacred music
liturgy
Church law

Opis:

As it can be observed in Church documents schola cantorum plays a key role in the concern for proper quality of the sacred music. The Magisterium recommends that choirs should be established in every parish. Proper activity of schola cantorum may de facto result in introducing Pope’s and Vaticanum Secundum regulations into the life of the Church. Great responsibility rests upon the leader of a choir, who should be concerned about the quality of the sacred music in a particular parish. In view of numerous errors and breaking of the church law church musicians indicate urgent need to rethink the participation of choir in divine services. Also nowadays schola cantorum plays a very important role and may help to introduce liturgical renewal in the life of the Church.

Źródło:

Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 2; 178-202
0209-3782
2719-7530

Pojawia się w:

Warszawskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Antyfony maryjne Antona Aschnera
Anton Aschner’s Marian Antiphons

Autorzy:

ZAHRADNÍKOVÁ, Zuzana

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/454026.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane

Tematy:

słowacka muzyka kościelna XVIII wieku
antyfony maryjne
18th century Slovak sacred music
Marian antiphons

Opis:

Artykuł omawia postać mało znanego słowackiego kompozytora Antona Aschnera (ur. 1732 roku) oraz wybrane aspekty jego twórczości. Na początku autorka przedstawia stan badań nad tym tematem. Następnie przybliża dzieje życia i twórczości, z której zachowały się tylko kompozycje sakralne, a wśród nich opracowania maryjnych antyfon. Antyfony maryjne w XVIII wieku należały do najbardziej lubianych form muzycznych w gatunku muzyki sakralnej. Miało to związek z rozpowszechnioną wówczas duchowością maryjną, jak również z codzienną praktyką liturgiczną w ramach oficjum modlitewnego. Z tego punktu widzenia nie dziwi fakt, iż niemal połowa kompozycji sakralnych Antona Aschnera – kapelmistrza, kompozytora i nauczyciela muzyki w Kremnicy – to utwory o tematyce maryjnej. Wśród nich znajdują się opracowania czterech wielkich antyfon maryjnych – Alma Redemptoris Mater, Ave Regina coelorum, Regina coeli oraz Salve Regina, których omówienie stanowi główną refleksję niniejszego artykułu. Opracowania muzyczne Aschnera tych modlitw skierowanych do Matki Bożej przeznaczone są na skład tzw. kirchentrio, które w pewnych przypadkach poszerzone zostało o instrumenty dęte blaszane oraz kotły. Warstwę wokalną tworzą głosy solowe i chóralne.
The article introduces the figure of Anton Aschner (born in 1732), a barely known Slovak composer, as well as the selected aspects of his artistic creation. The Author starts with the presentation of the state of research on this subject. Further she brings closer the history of Aschner’s life and creation from which only the sacred works have survived, including the arrangement of the Marian antiphons. In the 18th century, Marian antiphons were among the most appreciated musical forms of the sacred music. It had to do with the Marian spirituality, which was widespread at this time, and also with the daily liturgical practice within the prayer office. In this sense, it is not surprising that nearly half of the sacred pieces by Anton Aschner – bandmaster, composer and music teacher at Kremnica – are devoted to Marian themes. They include the arrangements of four great Marian antiphons – Alma Redemptoris Mater, Ave Regina coelorum, Regina coeli oraz Salve Regina. These works are the main focus of the article. The musical arrangements of the Aschner’s prayers to the Blessed Mother were intended to be part of the so called kirchentrio, that was extended in some cases by brass instruments and kettledrums. The vocal layer is built by solo and choral voices.

Źródło:

Edukacja Muzyczna; 2014, 9; 19-33
2545-3068

Pojawia się w:

Edukacja Muzyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Muzyka sakralna jako via pulchritudinis wyzwaniem dla kompozytorów

Autorzy:

Bramorski, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/669097.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

via pulchritudinis
sacred music
the way of beauty
new evangelization
muzyka sakralna
droga piękna
nowa ewangelizacja

Opis:

If nature and cosmos are the expression of the beauty of the Creator and bring us to the threshold of a contemplative silence, artistic creation possesses its own capacity to evoke the ineffable aspects of the mystery of God. For the believer, beauty transcends the aesthetics and finds its archetype in God. The contemplation of the eternal beauty is the living source from which the Christian composers take inspiration to speak of the mystery of God. Works of sacred music inspired by the Christian faith posses an enormous potential pertinent to contemporary needs that remain unaltered by the times that pass. In an intuitive and tasteful manner, they permit participation in the great experience of faith, the meeting with God in the face of Christ in whom he uncovers the mystery of the love of God and the identity of man. With the language of beauty, Christian musicwork does not only transmit the message of the artist, but also the truth of the mystery of God meditated by a person who reads it to us, not to glorify himself but to glorify the Source. The beauty of the liturgy, an essential moment in the experience of faith and the pathway towards the adult faith, is unable to reduce itself to mere formal beauty. It is, first of all, the deep beauty of the meeting with the mystery of God. Superficiality, banality and negligence have no place in the liturgical music. They definitely do not help the believers progress on his path of faith but, above all, damage those who attend Christian celebrations. Beauty is seen as fundamental to faith and to the perception of truth. Via pulchritudinis as the way of beauty in sacred music is the finest expression of faith, hope and love.
Jeśli natura i kosmos są odblaskiem piękna Stwórcy i prowadzą nas do kontemplacji Jego wielkości, to również twórczość artystyczna ma możliwość przybliżania nas do tajemnicy Boga. Dla człowieka wierzącego piękno wykracza poza estetykę i odnajduje swój archetyp w Bogu. Kontemplacja odwiecznej piękności jest źródłem, z którego kompozytorzy chrześcijańscy czerpią natchnienie, aby ukazywać w swej twórczości misterium Boga. Inspirowane wiarą chrześcijańską dzieła muzyki sakralnej pozwalają nam w intuicyjny sposób uczestniczyć w doświadczeniu wiary, odkrywając tajemnicę miłości Boga i tożsamości człowieka. Posługując się językiem piękna, dzieła muzyczne są nie tylko nośnikami przesłania artysty, ale także prawdy o Bogu. Kompozytor, ukazując ową prawdę, nie wychwala samego siebie, ale pragnie uwielbiać Źródło Piękna. W liturgii, będącej istotnym momentem w doświadczaniu dojrzałej wiary, piękna nie można zredukować jedynie do formalnego estetyzmu. Jest to przede wszystkim głębokie piękno spotkania z tajemnicą Boga. Dlatego w muzyce liturgicznej nie ma miejsca na powierzchowność, banalność i niedbałość. Muzyka nie pomagałaby wówczas w rozwoju wiary, ale wręcz stawałaby się przeszkodą w godnym uczestniczeniu w chrześcijańskich obrzędach. Piękno stanowi zatem jedną z fundamentalnych kategorii teologicznych, pomagając wzrastać w wierze oraz dążyć do prawdy. Istotną rolę ewangelizacyjną pełni w tym kontekście muzyka sakralna, która jako via pulchritudinis stanowi wspaniały wyraz wiary, nadziei i miłości.

Źródło:

Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039

Pojawia się w:

Pro Musica Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Antonio Chemotti, The Hymnbook of Valentin Triller (Wrocław 1555). Musical Past and Regionalism in Early Modern Silesia, Warsaw 2020 Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, pp. XXIV+292. ISBN 978-83-66519-05-3, online at https://epub.uni-regensburg.de/43464/

Autorzy:

Honisch, Erika Supria

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/26470645.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Valentin Triller
hymny
hymnały
Śląsk
muzyka religijna
muzyka luterańska
hymnografia
hymns
hymnals
Silesia
sacred music
Lutheran music
hymnography

Źródło:

Muzyka; 2021, 66, 3; 202-209
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Odnowa śpiewu i muzyki kościelnej – aktualność przesłania św. Piusa X w Inter sollicitudines pastoralis officii z 22 listopada 1903 roku

Autorzy:

Janicki, Jan Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/668847.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

St. Pius X
singing in liturgy
sacred music
Gregorian chant
singing and secular music in liturgy
improper sacred music
Św. Pius X
śpiew w liturgii
muzyka kościelna
śpiew gregoriański
śpiew i muzyka świecka w liturgii
niewłaściwa muzyka kościelna

Opis:

Amongst many activities aimed at the revival of Christian life, undertaken by the Church in 19th and at the beginning of the 20th centuries, it was the revival of liturgy which started to enrich her religious life. The very essence of Christian life was re-seen in liturgy and it was in liturgy that the means of the revival were sought; “not only  by new means of influence’, but also through giving the Church life “a sense of so desirable respectability and dignity”.The first and most authoritative person, indicating the liturgy as a font of spiritual life for every Christian, not only for „chosen” few groups of the faithful, was Pope Pius X, “the Shepherd of the souls” who made his motto:  Instaurare omnia in Christo the programme of his service. So as to realize this programme of “restoring all things in Christ” in the realm of liturgy he focused all his efforts first of all on the revival of singing and liturgical music (motu proprio Inter sollicitudines pastoralis officii – Tra le sollicitudini). This document was published on 22 November 1903 on liturgical feast of St. Cecilia, the virgin and the martyr, and the patroness of sacred music. The Saint Congregation of Rites, by their decree of 8 January 1904, promulgated the above pontifical document as “a juridical code of sacred music”In his motu proprio of 22 November 1903, published in the form of instructions on sacred music ((Instructio de musica sacra),  Pope Pius X successfully restored the Gregorian chant, according to the ancient books, re-introducing it to their primary use in churches, and collecting all prescripts into a whole. Their aim was to build up or restore the sanctity and solemnity of church singing, and by the power of the authority of the Holy See, making this collection a juridical, lawfully abiding code.Ojciec święty Pius X zaraz na początku swego pontyfikatu skierował do całego Kościoła powszechnego stosunkowo obszerną i poniekąd surową instrukcję o śpiewie i muzyce kościelnej. Był bowiem przekonany, że wymaga tego zaistniała sytuacja nadużyć w tej dziedzinie życia Kościoła.//Only at the beginning of his service did Pope Pius X issue a comprehensive and, in some ways, strict instruction on singing and sacred music. He was convinced that the occurences of the abuse called for actions.
Pośród różnych działań mających na celu odnowę życia chrześcijańskiego podejmowanych przez Kościół w XIX i na początku wieku XX odnowa liturgii zaczęła najbardziej wzbogacać jego życie religijne. W liturgii zaczęto na nowo dostrzegać istotę życia chrześcijańskiego i w niej szukano jego odnowy; „nie tylko nowymi środkami oddziaływania”, ale nadając życiu Kościoła „wyraz tak potrzebnej powagi i dostojeństwa”.Pierwszą i najbardziej autorytatywną osobą pokazującą liturgię jako źródło życia duchowego dla każdego chrześcijanina, a nie tylko dla niewielkich „wybranych” grup wiernych, stał się papież Pius X, „pasterz dusz”, który programem swojej posługi apostolskiej uczynił hasło: Instaurare omnia in Christo. Papież Pius X, podejmując się realizacji swego programu „odnowienia wszystkiego w Chrystusie” w dziedzinie liturgii, skoncentrował swe działania przede wszystkim na odnowie śpiewu i muzyki liturgicznej (motu proprio Inter sollicitudines pastoralis officii – Tra le sollicitudini). Dokument ten został opublikowany 22 listopada 1903 w liturgiczne wspomnienie św. Cecylii, dziewicy i męczennicy, patronki muzyki kościelnej. Święta Kongregacja Obrzędów dekretem z dnia 8 stycznia 1904 roku ogłosiła ten papieski dokument „prawomocną ustawą o muzyce kościelnej”.Ojciec święty Pius X w motu proprio z dnia 22 listopada 1903 roku wydanym w formie instrukcji o muzyce kościelnej (Instructio de musica sacra), przywrócił szczęśliwie czcigodny śpiew gregoriański, według ksiąg starożytnych, do pierwotnego użycia w kościołach i zarazem w jedną całość zebrał główne przepisy, mające na celu pomnożenie lub przywrócenie w świątyniach świętości i godności śpiewów, rozkazując z mocy pełności Apostolskiej swej Władzy, aby ten zbiór jako kodeks prawomocny muzyki kościelnej miał obowiązującą siłę prawa.Ojciec święty Pius X zaraz na początku swego pontyfikatu skierował do całego Kościoła powszechnego stosunkowo obszerną i poniekąd surową instrukcję o śpiewie i muzyce kościelnej. Był bowiem przekonany, że wymaga tego zaistniała sytuacja nadużyć w tej dziedzinie życia Kościoła.

Źródło:

Pro Musica Sacra; 2014, 12
2083-4039

Pojawia się w:

Pro Musica Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Kościół, sztuka i muzyka: doświadczenie poszukiwań i odnajdywania zawsze nowych horyzontów

Autorzy:

de Gregorio, Vincenzo

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/668921.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Church
Naples
Rome-Vatican
the Pontifical Institute of Sacred Music
sacred music
music school
the art of music
musical formation
the experience of faith
Kościół
Neapol
Rzym-Watykan
Papieski Instytut Muzyki Kościelnej
  muzyka kościelna
szkoła muzyczna
sztuka muzyczna
formacja muzyczna
doświadczenie wiary

Opis:

On the basis of his own experiences of music, starting with the early childhood, throughout the university studies, until holding various managerial positions at music institutions, the author reaches the final conclusion that the very idea of musical school was born in the Church. The Church has always taught music and singing. Liturgical music has invariably been viewed as “primordial” (“di prim’ordine”), requiring professional skills from its performers. It has not only been a form of artistic expression or the aim in itself, but an instrument of communicating the Gospel and the words directed by the Church to God since the dawn of her history. The “professionalism” of the music within the Church, however, calls for the places of formation and education, so as to endure in time and to lay the foundation for setting guidelines to follow. The above postulate of teaching music in the Church originates from the very mission of the latter which, through her evangelization, “sings out” her faith. The author proposes his own, based on the experiences of many musicians as well, “definition” of the Church music: “Performing music in Church is the experience of faith, enlightened with aesthetic joy which moves the deepest recesses of the soul”. The Church music, understood in this way, evokes in us responsibility for preserving and passing down to next generations the idea of balance between the conception of art as the celestial gift of God (virtus cujusdam caelestis influxus) and the fruit of human intelligence (vehementia assidue exercitationis). Art and music – according to the author – are the fruits (ingenium et opus) of intelligence, efforts and commitment, and they compound with one another into a complete and final work of art (opus cansummatum et effectum).
Na kanwie osobistych doświadczeń z muzyką, począwszy od wczesnej młodości przez lata studiów muzycznych, pełnienia różnych kierowniczych funkcji w instytucjach muzycznych, autor dochodzi do przekonania, że sama idea szkoły muzycznej zrodziła się w Kościele. Kościół zawsze nauczał muzyki i śpiewu. Muzyka liturgiczna zawsze była postrzegana jako „pierwszorzędna” („di prim’ordine”) i domagała się od jej wykonawców profesjonalizmu. Od zarania dziejów Kościoła była nie tylko formą artystycznego wyrazu i  celem sama dla siebie, ale narzędziem komunikowania Słowa Bożego oraz słowem Kościoła zwracającego się do Boga. „Profesjonalizm” muzyki w Kościele potrzebuje jednak miejsc formacji i nauczania, aby móc przetrwać w czasie i mieć solidne podstawy do wytyczania kierunku dla przyszłości. Ten postulat nauczania muzyki ma swoje podstawy w samej naturze misji Kościoła, który ewangelizując, „wyśpiewuje” swoją wiarę. Autor proponuje swoją własną, powstałą także na bazie doświadczeń wielu muzyków, „definicję” muzyki kościelnej: „Wykonywanie muzyki w Kościele jest doświadczeniem wiary, oświeconej estetyczną radością, która porusza najgłębsze zakamarki duszy”. Z tak pojmowanej muzyki kościelnej rodzi się nasza odpowiedzialność za to, aby nadal utrzymywać i przekazać następnym pokoleniom ideę równowagi między koncepcją sztuki jako niebiańskiego daru Boga (virtus cujusdam caelestis influxus) a owocu ludzkiej inteligencji (vehementia assidue exercitationis). Sztuka i muzyka – według autora – są owocem (ingenium et opus) inteligencji, wysiłku i zaangażowania oraz dopełniają się w kompletnym i efektywnym dziele sztuki (opus cansummatum et effectum).

Źródło:

Pro Musica Sacra; 2018, 16
2083-4039

Pojawia się w:

Pro Musica Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Działalność Mulierum Schola Gregoriana Clamaverunt Iusti o charakterze międzynarodowym w latach 2007-2017
International activity of Mulierum Schola Gregoriana “Clamaverunt Iusti” in the years 2007-2017

Autorzy:

Sławecki, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/944033.pdf

Data publikacji:

2018-10-22

Wydawca:

Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego

Tematy:

Mulierum Schola Gregoriana
Clamaverunt Iusti
muzyka sakralna
kultura Kościoła
promocja muzyki sakralnej
śpiew gregoriański
starorzymski
ambrozjański
mozarabski
Mulierum Schola Gregoriana
Clamaverunt Iusti
sacred music
Church culture
promotion of sacred music
Gregorian
Old Roman
Ambrosian
Mozarabic chant

Opis:

Mulierum Schola Gregoriana Clamaverunt Iusti is a group with a 10-year history of promoting sacred music – the oldest monodic tradition of the Western Church. In addition to compositions from the Gregorian repertoire, the group chooses also prepolifonic works, including later compositions inspired by Gregorian chant. The proposed interpretation is based on the oldest available liturgical and music sources with a paleographic notation, in the spirit of semiological discoveries initiated by Dom Cardine. The concerts are an attempt at reviving and preserving the music accompanying the liturgy until the times of the Second Vatican Council.
Mulierum Schola Gregoriana Clamaverunt Iusti to zespół z 10-letnim stażem promocji muzyki sakralnej – najstarszej monodycznej tradycji Kościoła Zachodniego. Oprócz kompozycji z repertuaru gregoriańskiego, zespół sięga po utwory prepolifoniczne, w tym późniejsze opracowania inspirowane śpiewem gregoriańskim. Interpretacja oparta jest na najstarszych dostępnych źródłach liturgiczno-muzycznych z notacją paleograficzną, w duchu odkryć semiologicznych, zapoczątkowanych przez Dom Cardine’a. Koncerty są próbą wskrzeszenia i zachowania muzyki towarzyszącej liturgii do czasów Soboru Watykańskiego II.

Źródło:

Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 3; 197-209
1232-8766

Pojawia się w:

Seminare. Poszukiwania naukowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Wielkie formy muzyczne dedykowane św. Józefowi
Great musical forms dedicated to St Joseph

Autorzy:

Towarek, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2146956.pdf

Data publikacji:

2021-12

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu

Tematy:

Święty Józef
liturgia
muzyka sakralna
msza
oratorium
motet
hagiologia
St Joseph
liturgy
sacred music
mass
oratorio
hagiology

Opis:

Przedłożony artykuł prezentuje w zarysie wielkie formy muzyczne dedykowane św. Józefowi. Rozwinęły się one na gruncie kościelnym zwłaszcza w XVI i XVII w. wraz ze wzrostem kultu i czci wobec osoby Opiekuna św. Rodziny (1621 r., papież Grzegorz V). Dotyczy to proprium Missae (introity, alleluja, sekwencje, communiones) a także barokowego ordinarium Missae (Zelenka, Bassani, Zumaya) oraz litanii (Biber, Wagner, Biechteler, Eberlin, Lolli). Rozkwit tych ostatnich związany jest zwłaszcza z ustanowieniem św. Józefa patronem państwa i monarchii habsburskiej (1676). Do muzycznego dziedzictwa związanego ze św. Józefem należą też oratoria okresu włoskiego baroku (Cazzati, Colonna, Alberici, Perti, Corradini, Conte, Fischietti), a zwłaszcza dzieło G. B. Pergolesiego (La fenice sul rogo, ovvero La morte di San Giuseppe). Ślady muzycznych odniesień do osoby św. Józefa odnajdujemy też w epoce klasycyzmu (bracia Haydn, Albrechtsberger), a także romantyzmu (Elsner, Ravanello). Do kompozycji dedykowanych świętemu w XX oraz XXI w. należą msze (Peeters, Tinel, Krężołek, Kern, Korczak, Di Rocco) oraz dzieła oratoryjne (Frisina, Goliński, Pałka, Schmid). Są one współczesnym świadectwem przekuwania wiary na kulturę (papież Jan Paweł II).
The submitted article presents in outline the great musical forms dedicated to St Joseph.They developed in the Church especially in the 16th and 17th centuries with the increase ofthe cult and veneration towards the person of the Guardian of the Holy Family (1621, PopeGregory V). This applies to the proprium Missae (introits, alleluias, sequences, communions) as well as to the Baroque ordinarium Missae (Zelenka, Bassani, Zumaya) and litanies (Biber, Wagner, Biechteler, Eberlin, Lolli). The heyday of the latter is especially associated with the establishment of St Joseph as the patron saint of the Habsburg state and monarchy (1676).To the musical heritage connected with St Joseph belong also the oratorios of the Italian Baroque period (Cazzati, Colonna, Alberici, Perti, Corradini, Conte, Fischietti), especially the work of G. B. Pergolesi (La fenice sul rogo, ovvero La morte di San Giuseppe). Traces of musical references to St Joseph can also be found in the Classical (Haydn brothers, Albrechtsberger) and Romantic (Elsner, Ravanello) eras. Compositions dedicated to the Saint in the 20th and 21st centuries include masses (Peeters, Tinel, Krężołek, Kern, Korczak, Di Rocco) and oratorio works (Frisina, Golinski, Pałka, Schmid). They are important contemporary testimonies of transforming faith into culture (Pope John Paul II).

Źródło:

Studia Elbląskie; 2021, 22; 227-257
1507-9058

Pojawia się w:

Studia Elbląskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

At the “Crux” of Henryk Gorecki’s Totus Tuus, Op. 60: Signification of Polish Catholic Marian Devotion

Autorzy:

Helmcke, William M.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/780385.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Henryk Mikołaj Górecki
Totus Tuus
Polish
20th-century
Minimalism
Sacred Music
Pope John Paul II
Homophony
Motive
Augenmusik

Opis:

Henryk Górecki was a devout Polish Catholic composer. He testified that many of his compositions refer to Bogurodzica, a medieval Polish hymn pertaining to Marian devotion. Furthermore, Górecki himself wrote the first seven notes of Bogurodzica on a compositional sketch. This act strongly indicates that the first seven notes of Bogurodzica signify its sum. Consequently, the article has argued that Górecki derived three motives from the first seven notes of Bogurodzica and transformed them into musical signifiers of signified Polish Catholic Marian devotion in Totus Tuus. These motives include a descending fourth derived from Bogurodzica notes 3-6; a verticalization of the fourth; incomplete neighbor from Bogurodzica notes 1-2 and complete neighbor from Bogurodzica notes 5-7; and a voice exchange that visually depicts the Christian Cross as Augenmusik. The Bogurodzica-basei motives thoroughly saturate the crux of the composition. Within the sacred pitch space of Totus Tuus Górecki, the high priest of Holy Minimalism, delivers a profoundly moving autobiographical homily preaching the musical signification of Marian devotion.

Źródło:

Interdisciplinary Studies in Musicology; 2015, 14; 136-150
1734-2406

Pojawia się w:

Interdisciplinary Studies in Musicology

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

DIALOG KULTUR NA PRZYKŁADZIE DWUDZIESTU ODSŁON MIĘDZYNARODOWEGO FESTIWALU MUZYKI SAKRALNEJ GAUDE MATER W CZĘSTOCHOWIE (1991-2010)
DIALOGUE OF CULTURES ON THE EXAMPLE OF THE TWENTY VIEWS OF THE INTERNATIONAL FESTIVAL OF SACRED MUSIC GAUDE MATER IN CZĘSTOCHOWA (1991-2010)

Autorzy:

Łukaszewski, Marcin Tadeusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/566596.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Akademia Pomorska w Słupsku

Tematy:

chrześcijaństwo
Częstochowa
dialog
festiwal Gaude Mater
islam
judaizm
kultura
muzyka sakralna
sacrum
Christianity
Czestochowa
the dialogue
the festival Gaude Mater
Islam
Judaism,
culture
sacred music
sacred

Opis:

The paper describes the phenomenon of multiculturalism at the International Festival of Sacred Music Gaude Mater in Częstochowa. The festival has been running since 1991. It includes a variety of artistic events, most of them sacred music concerts (Gregorian chant, early music, Orthodox, Polish music from all historical periods, and premieres). The festival also promotes the musical culture of Jasna Góra. The special feature of the festival is its multiculturalism involving the presentation of non-Christian sacred music. In the years 1991-2010, the festival featured Jewish, Muslim, Egyptian, and African music. The dialogue between cultures also facilitates connections between high and mass culture. This is accomplished through various combinations of gospel, jazz, pop elements with classical music. In addition, the attempts of dialogue between different cultures furnish a number of non-musical events, such as theatre performance, arts exhibitions, and conferences.

Źródło:

Ars inter Culturas; 2014, 3; 53-67
2083-1226

Pojawia się w:

Ars inter Culturas

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Źle zagrana muzyka obraża bogów
Badly Played Music Offends Gods

Autorzy:

Nawrot, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480587.pdf

Data publikacji:

2019-06-30

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

kultury prekolumbijskie
hiszpańska konkwista
redukcje jezuickie
muzyka sakralna
Boliwia
pre-Columbian cultures
the Spanish conquest
Jesuit reductions
sacred music
Bolivia

Opis:

W prowadzonych analizach wskazano na bogatą i zaawansowaną kulturę muzyczną w Ameryce przed przybyciem Kolumba. Podkreślono, że prekolumbijscy muzycy przeznaczeni do posługi przy kulcie byli profesjonalnymi artystami. Nie dziwi zatem zaskakująca łatwość, z jaką muzyka przywieziona przez misjonarzy i Hiszpanów zdołała rozpowszechnić się w kulturze muzycznej Ameryki, a także zyskać uznanie odbiorców. W dalszej części analiz na przykładzie Boliwii wskazano na bogatą dokumentację muzyczną ubiegłych wieków, pochodzącą z trzech obszarów: katedr, klasztorów, misji. Uwypuklono, że to, co najbardziej odróżnia Boliwię od reszty świata na polu muzyki ubiegłych wieków, to przetrwanie muzyki ze środowiska misyjnego wśród Indian. Ponadto wskazano na sprawozdania przełożonych i biskupów ze spotkań z mieszkańcami terenów misyjnych, które wyrażają uznanie dla praktyk muzycznych w wioskach misyjnych. Ponieważ muzyki do celów kultu nie przekazywano ustnie, lecz zapisywano ją na papierze, wykształcił się urząd kopisty.
Research shows existence of the rich and advanced musical culture in America before the arrival of Columbus. It emphasizes that pre-Columbian musicians destined to perform during worship services were professional artists. It is not surprising, therefore, that the music brought by missionaries and Spaniards easily managed to spread in American music culture and also gain recognition of recipients. In the later part of the analysis, based on the example of Bolivia, a rich musical documentation of the past centuries is indicated coming from three areas: cathedrals, monasteries, and missions. It is emphasized that what distinguishes Bolivia from the rest of the world in the field of music of the past ages is the survival of music from the missionary environment among the Indians. In addition, there is stress on the importance of reports of the superiors and bishops from meetings with the inhabitants of the mission areas, which express appreciation for musical practices in the missionary villages. Since music for worship was not passed on orally, but recorded on paper, the office of the copyist was formed.

Źródło:

Nurt SVD; 2019, 1; 8-26
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Dyspozycje prawne regulujące muzykę i śpiew liturgiczny po Soborze Watykańskim II (kontekst polski)

Autorzy:

Kantor, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/669309.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Musicam sacram instruction, Sacrosanctum concilium constitution, sacred music, liturgical singing
instrukcja Musicam sacram
konstytucja Sacrosanctum concilium
muzyka sakralna
śpiew liturgiczny

Opis:

The article addresses the issue if legal requirements regulating liturgical music and singing. There is no mention of it in The Code of Canon Law of 1983. However, the last one hundred and fifty years were characterised in this respect by two great reforms. The first one of 1903 was conducted by Pope Pius X, and the second one was done by means of the Second Vatican Council. The main subject of the first reform was the recovery of the „purity” of music in response to numerous instances of abuse which polluted liturgical music. The second reform was aimed at active and conscious participation of the faithful during a liturgical assembly. This paper presents the most important documents regarding this subject after the Second Vatican Council, including the Constitution of the Sacred Liturgy (Sacrosanctum concilium), Musicam sacram instruction and – with regard to the Polish background – Polish Episcopate instruction of 8 February 1979 on liturgical music.

Źródło:

Tarnowskie Studia Teologiczne; 2014, 33, 2
2391-6826
0239-4472

Pojawia się w:

Tarnowskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Przestrzeń ducha w muzyce: koncepcja podmiotu Eero Tarastiego jako narzędzie interpretacji zjawiska
The space of spirituality in music: the concept of a subject by Eero Tarasti as an instrument for interpreting a phenomenon

Autorzy:

Krupińska, Eliza

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2232936.pdf

Data publikacji:

2020-12-30

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

semiotics
Tarasti
Greimas
sacred music
musical subject
sign
meaning
interpretation
theology
aesthetics
semiotyka
muzyka sakralna
podmiot muzyczny
znak
znaczenie
interpretacja
teologia
estetyka

Opis:

Duchowy wymiar muzyki zawsze stanowił zagadkę. W XIX wieku próbowano rozpaczliwie uchwycić ducha muzyki, uciekając w sferę metafor i eseistyki z jednej strony, a sięgając po filozoficzne narzędzia z drugiej. Estetyka uczucia stała się jednak w pewnym momencie niewygodna. „Niewyrażalne” muzyki, stanowiące z początku jej najwyższą cnotę, prowadziło nie dalej niż w sferę poetyki, nie wyjaśniając fenomenu muzycznej transcendencji. Lata 60. i 70. XX wieku przyniosły narzędzia strukturalnej semiotyki muzycznej. Ta ostatnia mimo neopozytywistycznej, laboratoryjnej dokładności stroniła od problemu znaczenia treści pozamuzycznych, ograniczając swoje badania do poziomu neutralnego i wyrażając wiarę w istnienie obiektywnego tekstu dzieła. „Zwrot semantyczny” przyniósł nowy odłam semiotyki eksponującej sam proces znaczenia rozumiany jako akt dynamiczny i nierozerwalnie związany z kontekstem kulturowym. W tej właśnie perspektywie semiotycznej proponuje się interpretację fenomenu duchowej treści muzyki, wykorzystując elementy koncepcji podmiotu Eero Tarastiego. Egzystencjalne Me i społeczne Self wyjaśnia wiele idei związanych z treścią pozamuzyczną dzieła (zwłaszcza natury teologicznej i metafizycznej) i przyczynia się do zrozumienia mechanizmu wiązania „tekstów kulturowych” w wiązki znaczeniowe.
The spiritual dimension of music has always been shrouded in a mystery. In 19th c. some desperate attempts were made to capture the spirituality of music by resorting, on the one hand, to the sphere of metaphors and essayism, on the other, to philosophical tools. The aesthetics of emotions, however, began at some point to be uncomfortable. “The inexpressible” of music, be at first its highest virtue, led no farther than to the sphere of poetics without explaining the phenomenon of musical transcendence. The 60’and the 70’of 20th c. brought the instruments of the structural musical semiotics. The latter, despite its neo-positivist and laboratory precision, shunned the significance of extra-musical subject matters, confining its research to some neutral levels and believing in the existence of an objective text of a music work. “The semantic turn” brought a new branch of semiotics exposing the very process of meaning understood as a dynamic act inextricably linked with a cultural context. In this semiotic perspective it is suggested to interpret the phenomenon of spiritual content of music by employing the elements of the concept of a subject defined by Eero Tarasti. The existential Me and the social Self explain many ideas related to extra-musical subject matters of a music piece (particularly those of theological and metaphysical nature) helping to understand the mechanism of merging “cultural subject matters” into semantic relationships.

Źródło:

Pro Musica Sacra; 2020, 18; 27-36
2083-4039

Pojawia się w:

Pro Musica Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Piosenka religijna na festiwalu Sacrosong w latach 1969–1978
Religious Songs at the Sacrosong Festival from 1969 to 1978

Autorzy:

Śnieżek, Barbara

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/26731702.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

festiwal
muzyka religijna
piosenka religijna
popularna muzyka chrześcijańska
PRL
Sacrosong
II Sobór Watykański
festival
sacred music
religious song
popular Christian music
Polish People’s Republic
Second Vatican Council

Opis:

Festiwal Pieśni i Piosenki Religijnej Sacrosong (1969–1999) powstał w czasie, gdy stopniowo wchodziły w życie postanowienia Soboru Watykańskiego II, a wśród nich to dotyczące otwierania Kościoła katolickiego na nowe formy ewangelizacji. Równocześnie olbrzymią popularność w świecie zyskiwała muzyka rockandrollowa. Znalazła ona entuzjastów także wśród muzyków chrześcijańskich, którym rockowe brzmienia posłużyły do przekazywania treści religijnych. Lata 60. XX wieku to również czas, w którym znacząco wzrosło zainteresowanie gatunkiem piosenki, której w twórczości religijnej dały wyraz m.in. utwory francuskiego jezuity Aimé Duvala. Pomimo trudnej sytuacji społeczno-politycznej PRL, zarówno moda na muzykę młodzieżową jak i na piosenkarstwo religijne bardzo szybko dotarły do grona zainteresowanych. Pierwszą sceną dla repertuaru religijnego w Polsce był festiwal Sacrosong, który w założeniach miał nie tylko sprzyjać powstawaniu i promocji nowych utworów w języku polskim, lecz również angażować w działalność religijną środowisko artystów i młodzież i w ten sposób przeciwdziałać ateizacji społeczeństwa. W ciągu trzydziestu lat podczas ogólnopolskich Sacrosongów można było usłyszeć zarówno piosenki konkursowe, jak i pieśni, kantaty czy oratoria powstałe na zamówienie organizatorów. Wydarzeniom muzycznym towarzyszyły spektakle teatralne, wystawy, wieczory poezji, konferencje i dyskusje. W jury konkursu zasiadały takie osobistości, jak Wojciech Kilar czy Stefan Kisielewski, muzykę na zamówienie pisali m.in. Jerzy Bauer, Marian Sawa, a teksty – Roman Brandstaetter, Ernest Bryll czy ks. Jan Twardowski. Artykuł porusza zagadnienia dotyczące historii Sacrosongów, repertuaru oraz społecznej i kulturotwórczej roli tego wydarzenia. Całości dopełniają refleksje związane z samym gatunkiem „głównej bohaterki” festiwalu – piosenki religijnej.
The ‘Sacrosong’ Festival of Religious Songs and Hymns (1969–1999) was established at a time when the resolutions of the Second Ecumenical Council of the Vatican were gradually being implemented, including the decision to open the Catholic Church up to new forms of evangelisation. With rock music gaining huge popularity worldwide, it also found enthusiasts among Christian musicians, who employed rock to convey a religious message. The 1960s also saw increased interest in the song genre, represented in the field of sacred music by the French Jesuit Aimé Duval, among others. Despite the difficult social and political situation in communist Poland, the fashion for teenage music and religious songs soon reached that country’s youth. The Sacrosong festival was Poland’s first platform for the presentation of religious repertoire. It was created not only to support the composition and promotion of new works sung in Polish, but also to involve artists and youngsters in religious life and thereby counteract the atheisation of Polish society. Over the thirty years of Sacrosong’s history as a nationwide festival, its repertoire included songs submitted for the festival’s competition, as well as songs, cantatas and oratorios commissioned by the organisers. Musical events were accompanied by theatre shows, exhibitions, poetry evenings, conferences and debates. The competition jury featured celebrities like Wojciech Kilar and Stefan Kisielewski, while the commissioned works were written by such artists as Jerzy Bauer and Marian Sawa (music), Roman Brandstaetter, Ernest Bryll and Revd Jan Twardowski (lyrics). This article discusses Sacrosong’s history and repertoire, as well as its social and cultural role. It also includes reflection on the genre of religious song as the ‘chief protagonist’ of the festival.

Źródło:

Muzyka; 2021, 66, 2; 162-176
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Texts of the Psalter of King David in an Intermedial Composition by Krzysztof Knittel
Teksty Psałterza Dawidowego w kompozycji intermedialnej Krzysztofa Knittla

Autorzy:

Karwaszewska, Monika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/17911303.pdf

Data publikacji:

2022-05-27

Wydawca:

Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane

Tematy:

Krzysztof Knittel
polish music of the 20th and 21st centuries
The Psalms of David
sacred music
muzyka polska XX i XXI wieku
Psalmy Dawida
intermedialność
muzyka religijna

Opis:

Krzysztof Knittel – kompozytor tworzący na przełomie XX i XXI wieku – jest wierny założeniom artystycznym, które świadczą o jego przynależności do nurtu transawangardy, który stawia sobie za cel syntezę kodów nowoczesności i tradycji. Jednym z tego przejawów jest fenomen intermedialności, obrazujący relacje, w jakie dany obiekt (działanie) wchodzi z mediami. Nowatorstwo w twórczości Knittla polega na komponowaniu muzyki intuicyjnej, określanej jako free improvised music, oraz muzyki recyklingowej czy ekologicznej. Lata 70. ubiegłego wieku przyniosły wzmożone zainteresowanie sferami sacrum i duchowości w muzyce polskiej. Cykl pieśni Z głębokości wołam do Ciebie, Panie..., napisany w 2000 roku na chór i media elektroniczne, będąc pierwszą religijną kompozycją Knittla, miał, jak twierdzi kompozytor, „wyrazić prawdę i siłę wiary”. Pieśni napisane zostały do tekstów Psałterza Dawidowego z Biblii Tysiąclecia. Celem artykułu jest próba oceny, w jaki sposób źródło inspiracji wpłynęło na konstrukcję i estetykę omawianego dzieła intermedialnego.
Krzysztof Knittel, a composer who has been writing at the turn of the 20th and 21st century, is faithful to his artistic vision that bears testimony to his affiliation to the transavantgarde aimed at synthesizing the codes of modernity and tradition. One of its manifestations is the phenomenon of intermediality, picturing the relationships emerging between a given object (action) and media. Novelty in Knit- tel’s works is based on composing intuitive music, described as free improvised music, and recycled, or ecological, music. The 1970s saw increased interest in the sacred and the spiritual in Polish music. The song cycle Z głębokości wołam do Ciebie, Panie... (‘Out of the depths I cry to thee, O LORD!’, 2000) for choir and electronic media, the first religious composition by Knittel, was written, as the composer claims, ‘to express the truth and the strength of faith’. The songs were written to texts of the Psalter of King David from Biblia Tysiąclecia (‘The Millenium Bible’). The aim of this article is to assess how the source of inspiration influenced the structure and aesthetics of the intermedial work being discussed.

Źródło:

Edukacja Muzyczna; 2021, 16; 11-46
2545-3068

Pojawia się w:

Edukacja Muzyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Kompozytor kreatywności biblijnej jako apologeta chrześcijaństwa w świetle myśli Josepha Ratzingera
A Composer of Biblical Creativity as a Christian Apologist in the Light of Joseph Ratzinger’s Thought

Autorzy:

Dudkiewicz, Emilia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/495510.pdf

Data publikacji:

2015-05-31

Wydawca:

Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego

Tematy:

Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
apologia
globalizacja
duchowość
kompozytor
świadczyć
sztuka
muzyka sakralna
wiara
świętość
Benedict XVI
apology
globalization
spirituality
composer
testify
art
sacred music
belief
holiness

Opis:

Today’s world gradually transforms into a “global village”. The prevailing consumerism contributes to the cultural crisis; at the same time there appears a strong need for spirituality (understood in a broad context). Modern man needs a new evangelization. According to Joseph Ratzinger, the apology of Christianity could be based on two main arguments: saints and the art. The apology of saints is made through the testimony of those who experienced the presence of God and who live with Him in everyday life. Apology through the art which contains a theological message is a form of a dialogue between the experience of God’s presence and human feelings. A composer, who meets the criteria of a Biblical creativity artist, can become a Christian apologist as is confirmed by biographies and statements of selected artists.

Źródło:

Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 2; 45-60
1232-8766

Pojawia się w:

Seminare. Poszukiwania naukowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Passion Music at the Turn of the XX and XXI Centuries, Part II: Tan Dun and Osvaldo Golijov
Pasja przełomu XX i XXI wieku – Tan Dun, Osvaldo Golijov

Autorzy:

Cieślik-Klauza, Joanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2149599.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

Passion
Tan Dun
Osvaldo Golijov
contemporary sacred music
Water Passion
La Pasión Según San Marcos
Pasja
Osvaldo Goliov
współczesna muzyka sakralna
La Pasión según San Marcos

Opis:

The Passion 2000 project, which came about through the initiative of Helmuth Rilling, posed a particular challenge for composers from outside of European culture and different religious traditions. However, the Chinese composer, Tan Dun, and the Argentinian composer, Osvaldo Golijov, met this challenge by composing the Water Passion and La Pasión Según San Marcos, respectively, and opening up the traditional Passion genre to new perspectives. Both composers began their works with the words of the Gospels and then added in new texts to imbue their works with a more universal message. These interpolations, which refer to twentieth-century tragedies, bring the concept of Christ’s suffering into modern times. By adding aspects of their own cultures to their works, Dun and Golijov essentially broke with the tradition of the Passion genre by presenting the events of the Passion contained in the Gospels through the prism of Far Eastern instrumentation and South American rhythms, while still maintaining the power of Helmuth’s request. Despite obvious references to Johann Sebastian Bach, these works present an unconventional approach to the Passion genre and open this form of religious music up to new possibilities for communication between the artist (composer) and the listener.
Projekt Pasja 2000, zrealizowany z inicjatywy Helmuta Rillinga stał się nie lada wyzwaniem dla kompozytorów pochodzących spoza europejskiego kręgu kultury i odległych tradycji religijnych. Niemniej jednak zarówno The water passion Tan Duna jak i La Pasión según San Marcos Osvaldo Goliova otwierają przed gatunkiem pasji nowe perspektywy. Obaj kompozytorzy wychodząc od słów Ewangelii nadali dziełom znacznie bardziej uniwersalne przesłanie poprzez dodanie nowych tekstów. Te interpolacje nawiązujące do dwudziestowiecznych tragedii rozszerzyły pojęcie cierpienia Chrystusa na czasy współczesne. Dodając do swoich utworów koloryt własnych kultur, zarówno Chińczyk Tan Dun jak i Argentyńczyk Osvaldo Goliov przyczynili się do złamania tradycji gatunku. Przedstawiają ewangeliczne zdarzenia pasyjne poprzez pryzmat dalekowschodniej instrumentacji i południowoamerykańskich rytmów, nie tracąc tym samym na sile przekazu. To niekonwencjonalne podejście do dzieł pasyjnych pomimo wyraźnych nawiązań do mistrza gatunku Jana Sebastiana Bacha otwiera nowe możliwości komunikowania się między artystą a odbiorcą na gruncie muzyki religijnej.

Źródło:

Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 3; 107-117
1644-8855

Pojawia się w:

Rocznik Teologii Katolickiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Mała litania uroczysta Karola Szymanowskiego
Karol Szymanowski’s Little Solemn Litany

Autorzy:

Boniecki, Edward

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2179081.pdf

Data publikacji:

2023-03-21

Wydawca:

Związek Kompozytorów Polskich

Tematy:

Karol Szymanowski
muzyka religijna
Jerzy Liebert
poezja religijna
franciszkanizm
Litania do Marii Panny op. 59
sacred music
religious poetry
Franciscanism
Litany to the Virgin Mary Op. 59

Opis:

„Litania do Marii Panny. Dwa fragmenty” op. 59 (1930–1933) była ostatnim utworem wokalnym w twórczości Karola Szymanowskiego. Na niej zakończył trwającą przez wszystkie lata jego działalności kompozytorskiej przygodę ze słowem poetyckim. Skomponowana do fragmentów wiersza Jerzego Lieberta pod tym samym tytułem, z tomu „Gusła ”(1930), była zarazem hołdem złożonym przedwcześnie zmarłemu na gruźlicę w 1931 roku młodemu poecie przez przejętego jego losem Szymanowskiego. Dla kompozytora spotkanie z Liebertem stało się jednym z najważniejszych duchowych wydarzeń w ostatnim okresie życia. Na płaszczyźnie twórczej zbliżył ich do siebie franciszkanizm, jako dążenie do prostoty w sztuce oraz stosunek do rzemiosła artystycznego, do „métier”. Przeżywający żarliwie nawrócenie religijne Liebert, który do polskiej poezji religijnej wprowadził nowy ton, potrącił religijną strunę duszy Szymanowskiego i pomógł mu wydobyć jeszcze muzykę z wyczerpanych już zdaniem autora „Stabat Mater” pokładów jego religijności. Tym samym przyczynił się do ożywienia życia duchowego kompozytora i sprowokował go do swego rodzaju „rachunku sumienia”, którego owocem była właśnie „Litania”. Małe arcydzieło liryki wokalnej ukazujące nowe perspektywy w twórczości Szymanowskiego, a jednocześnie modlitwa kompozytora, jak „Mała msza uroczysta” Gioacchina Rossiniego.
“Litany to the Virgin Mary. Two fragments” op. 59 (1930–33) was the last vocal work in Karol Szymanowski’s oeuvre. Its writing marked the end of Szymanowski’s adventure with poetry, which had lasted throughout his activity as a composer. Composed to fragments of Jerzy Liebert’s poem with the same title, from the collection “Gusła” (1930), it was also a tribute to the young poet–who died prematurely of tuberculosis in 1931–paid by Szymanowski, who was moved by Liebert’s fate. Meeting Liebert became one of the most important spiritual experiences for the composer in the last few years of his life. What brought the two men close on the creative level was Franciscanism as striving for simplicity in art and their attitude to artistic craftsmanship, to the “métier”. Liebert, who experienced a fervent religious conversion and who introduced a new tone into Polish religious poetry, touched a religious chord in Szymanowski’s soul and helped him to extract more music from the reserves of his religiosity, apparently already exhausted in the opinion of the author of “Stabat Mater”. In doing so, he contributed to a revitalisation of the composer’s spiritual life and provoked him into carrying out an “examination of conscience”, as it were, which ultimately led to the writing of the “Litany”. A small masterpiece of vocal lyricism showing new perspectives in Szymanowski’s oeuvre and at the same time a prayer, like Gioacchino Rossini’s “Petite messe solennelle”.

Źródło:

Polski Rocznik Muzykologiczny; 2022, 20; 262-298
1733-9871
2719-7891

Pojawia się w:

Polski Rocznik Muzykologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Teologiczno-uniwersalna misja muzyki i śpiewu w ujęciu Jana Pawła II

Autorzy:

Warzeszak, Józef

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2158478.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

John Paul II
instrumental music
religious inspiration
the Church and music
sacred music
liturgical music
universal mission
ecclesial mission
peace
Jan Paweł II
muzyka i śpiew
Kościół i muzyka
muzyka sakralna
muzyka liturgiczna
misja teologiczna
misja uniwersalna
pokój

Opis:

Autor tego artykułu ukazał na podstawie przemówień Jana Pawła II wygłoszonych po ofiarowanych mu koncertach muzycznych pewien rozdział jego myśli na temat dziedziny nie zawsze dostrzeganej przez publicystów, jaką jest muzyka i śpiew. Zebrane w całość ukazują bogactwo treści jego nauczania o tej dziedzinie kultury europejskiej i chrześcijańskiej. Uwidoczniona została osobista więź papieża z tą dziedziną twórczości, a w sposób szczególny z udziałem w niej Polaków. Uwypuklone zostały też chrześcijańskie inspiracje największych dzieł muzyki światowej. Nicią przewodnią przemówień papieskich była misja, jaką ma do spełnienia w Kościele i świecie muzyka i śpiew. Ta misja ma charakter uniwersalny i teologiczno-eklezjalny, przy czym nie są one odseparowane, lecz ściśle złączone. W przemówieniach do młodzieży niemal zawsze papież zwracał uwagę na zadanie, jakim jest udoskonalanie pod względem profesjonalnym, ale też formacja integralna człowieczeństwa, kulturowa i religijna. Muzyka podnosi ducha ku temu, co transcenduje egzystencję ziemską. Poprzez harmonię nut i dialog z instrumentami muzyka prowadzi do kontemplowania piękna Boga i Jego uwielbienia.
The author of this article presented a large chapter of John Paul II thoughts on instrumental and vocal music based on his speeches delivered after the music concerts dedicated to him, a domain not always perceived by the journalists. Combined together they reveal his abundant teaching on this area of European and Christian culture. The personal bond of the Pope with this area of creativity has been highlighted, and in a special way with the participation of Poles in it. The Christian inspirations of the greatest works of world music has been emphasized. The leitmotif of the papal speeches was the mission that both, instrumental and vocal music has to fulfill in the Church and in the world. This mission has the universal, theological and ecclesial character. They are not separated, but closely connected. In his speeches to the youth, the Pope almost always paid attention to the task of professional improvement, but also of integral human, cultural and religious formation. The music lifts the spirit to what transcends earthly existence. Through the harmony of music notes and dialogue with the instruments, the music leads to contemplation of thebeauty of God and His adoration.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2022, 16, 2; 65-110
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Osobnost Vladimíra Němce
The Personality of Vladimír Němec

Autorzy:

Koukal, Petr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2170581.pdf

Data publikacji:

2022-12-20

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Diecezjalny Instytut Muzyki Kościelnej. Katedra Muzykologii Uniwersytetu Opolskiego

Tematy:

Vladimír Němec
history of the organ in Prague and Bohemia
sacred music life in Prague 1920-1946
the book The Prague Organs
the organ department of the Prague Coservatory

Opis:

The name of Vladimír Němec is still associated only with his extraordinary book The Prague Organ. The current contribution presents him from other perspectives of his wide and rich activity as an organist, choir director, founder and conductor of the Association for Sacred Music, collaborator of the Czechoslovak Radio, musicologist, organologist and music pedagogue on The Prague Conservatoir of Music.

Źródło:

Folia Organologica. International yearbook of organ and organ music; 2022, 5; 84-95
2657-6082
2719-3284

Pojawia się w:

Folia Organologica. International yearbook of organ and organ music

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Benedykt XVI doktorem honoris causa Akademii Muzycznej i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie

Autorzy:

Tyrała, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/668835.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Benedict XVI
sacred music
honoris causa doctorate
Cracow
Caste Gandolfo
theology of music
way of noble beauty
liturgy
Benedykt XVI
muzyka kościelna
doktorat honoris causa
Kraków
Castel Gandolfo
teologia muzyki
droga szlachetnego piękna
liturgia

Opis:

On the day of 4th July 2015 in Castel Gandolfo, His Holiness Benedict XVI, Pope-Emeritus, received the Degree honoris causa from the Pontifical John Paul II University in Cracow and the Cracow Academy of Music. On 20th April 2015 the Senate of the Pontifical John Paul II University in Cracow, upon hearing the reviews, conferred on Pope-Emeritus Benedict XVI the Degree of Doctor honoris causa. In the justification we can read that the honorary doctorate has been awarded for: proving great respect to the musical tradition of the Church and remarkable sensitivity to the dialogue between music and faith; long-years demonstrating, from all his clerical posts, a special concern for the noble beauty of sacred music and its proper place in the celebration of the sacred liturgical rites of the Church; emphasising in his teaching the meaning of via pulchritudinis – the way of beauty which may become the way to get to know and worship God by the modern man; brave testifying, with his life, service, teaching and scientific work, the Truth which gives strength to the Christian faith in the times of spiritual turmoil caused by liberalism, post-modernism and relativism, as well as tireless endeavor to restore the spiritual dimension in Europe; giving wholehearted support for the actions aiming at transforming the Pontifical John Paul II Academy of Theology in Cracow into the Pontifical John Paul II University. On 22 April 2015 the Senate of the Cracow Academy of Music passed the resolution to have been submitted by the Faculty Council for Artistic Creativity, Interpretation and Music Education, and on hearing the excerpts from the reviews, granted the Pope-Emeritus Benedict XVI the honoris causa degree. The appointed lauadator was Professor Stanisław Krawczyński. In the justification of the Senate resolution it is written that the honorary doctorate has been granted in recognition of the following merits: exhibiting by his example the model of moral and civil demeanour in the deeply religious and humanistic dimension; referring in his teaching to the highest values invariably present in human life and artistic activity; cherishing music and indicating its special role as an integral part of the solemn liturgy of Catholic Church accompanying man in the act of professing faith. The retired Pontiff Benedict XVI thanked once again for the recognition granted by conferring upon him honoris causa doctorate. He said: I am especially happy that this recognition has deepened my relationship with Poland, with Cracow, with the mother country of our great Saint John Paul II without whom I could not imagine my spiritual and theological way. Through his living example he showed to us, as well, how to combine the joy of exquisite sacred music with the duty of common participation in liturgy, how to combine exalted delight with humble simplicity of celebrating faith. Then, when reminding the history of the revival of sacred music he accented his peculiar love for the music of Mozart. My memory still bears this indelible recollection of the first chords of Mozart’s Coronation Mass which sounded as if heaven opened and when one might feel very deeply the presence of the Lord. It seems also worth mentioning how he described certain tension between participatio actuosa and the position of sacred music in the modern liturgy, particularly this solemn accompanied with a choir and orchestra. The Pope’s questions raised in this context were masterly: What is music really? Whence does it come and toward what does it tend? I think there should be posited three ‘loci’ from which music arises. And the questions were followed by a truly prophetic vision of the place of music in today’s liturgy. Thus amongst the specified three “loci” from which music originates, the first is the experience of love, the second is the experience of sadness, death, pain and the abyss of existence, and the third one is the encounter with the divine, which from the beginning is part of what defines man. About the first origin of music the Pope-Emeritus said: When men were seized by love, another dimension of being burst within them, another greatness and another breadth of reality. And it also led them to express themselves in new ways. Poetry, song and music in general were all born from this being affected, from this unfolding of a new dimension of life. When analysing the second origin of music the honoris causa laureate stated that it also opens up, in the opposite way, new dimensions of reality which can no longer find an answer in mere speeches. The most extended interpretation presented by the Pope-Emeritus concerned the third reality in which  the totally-other and totally-great arouses in man new ways of expressing himself. Perhaps we can say that actually in the other two areas – love and death – the mystery of the divine touches us and, in this sense, it is being touched by God which together constitutes the origin of music. It is touching when we discern that, for instance as regards Psalms, people do not confine to mere singing, but refer to all instruments: and the hidden music of creation is aroused with its mysterious language. Along with the Psalter in which we can find the two motifs of love and death, we can reach the very source of the music of the God’s Church. We can say that the quality of music depends on the purity and greatness of one’s encounter with the divine, with their experience of love and of pain. The more pure and true that experience is, the more pure and great will be the music from which it was born and developed. What the Pope-Emeritus said in the ensuing part of his doctorate speech – I am truly convinced – was the manifestation of profound wisdom and experience of sanctity of the Pope who does not only knows what liturgy and music in are but who is also a true apostle in this field. The magnificent and pure Western music has developed as an answer to the encounter with God who embodies Himself in liturgy in the person of Jesus Christ. This music is for me the expression of Christian truth. Wherever such an answer is developed we encounter the truth, with the true Creator of the world. Because of this the great sacred music is a reality of theological rank and of permanent significance for the faith of all Christianity, even if it is not at all necessary that it be done always and everywhere. On the other hand, such music cannot disappear from the liturgy and its presence can be a special way of participation in the sacred celebration, in the mystery of faith. In the final part of his lecture the Pope-Emeritus referred once more to Saint John Paul II, finishing with the rhetorical question: We do not know what will be the future of sacred music, but one thing is clear: wherever the encounter with the Living God, who in Christ comes close to us really occurs, there is born anew and there again grows the answer, the beauty of which arises out of truth itself. Showing again the great respect for both universities he emphasised and indicated their future prospects: The activities of both Universities which confer on me the honoris causa doctorates have greatly contributed to sacred music so that this tremendous gift of the music derived from the Christian tradition would still be living and so that the creative power of faith would not falter in the future. For all this I wish to thank you profusely, not only for the honour which you bestow upon me, but also for the entire work you do in the service of the beauty of faith. For the Intercollegiate Institute of Sacred Music in Cracow, for the faculty members and students of this institute which initiated the entire event and which integrates both universities by running the mutual sacred music studies, these were the encouraging words to make us work even harder so as to serve the beauty of music. The closing sentence expressed by the Pope in Polish was especially touching:  May the Lord bless you all!
Dnia 4 lipca 2015 roku Jego Świątobliwość Benedykt XVI, emerytowany papież, otrzymał w Castel Gandolfo godność doktora honoris causa dwóch krakowskich uczelni: Akademii Muzycznej w Krakowie i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. 20 kwietnia 2015 roku Senat Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie po wysłuchaniu recenzji nadał stopień doktora honoris causa papieżowi emerytowi Benedyktowi XVI. W uzasadnieniu zostało zapisane, że doktorat zostaje przyznany za: „wielki szacunek dla tradycji muzycznej Kościoła oraz niezwykłą wrażliwość na dialog muzyki z wiarą; okazywanie, przez wiele lat na wszystkich stanowiskach, jakie piastował, szczególnej troski o szlachetne piękno muzyki kościelnej i jej właściwe miejsce w sprawowaniu świętych obrzędów liturgicznych Kościoła; podkreślenie w swoim nauczania znaczenia via pulchritudinis – drogi piękna, która może stać się drogą poznania i wielbienia Boga dla współczesnego człowieka; odważne dawanie swoim życiem, posługą, nauczaniem i pracą naukową świadectwa Prawdzie, która umacnia wiarę chrześcijańską w czasach duchowego zamętu spowodowanego przez liberalizm, postmodernizm i relatywizm oraz niestrudzone dążenie do przywrócenia Europie jej duchowego wymiaru; za życzliwe wsparcie działań uczelni zmierzających do przekształcenia Papieskiej Akademii Teologicznej w Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie”.22 kwietnia 2015 roku Senat Akademii Muzycznej w Krakowie przyjął uchwałę Rady Wydziału Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej, a po wysłuchaniu wyjątków z recenzji nadał stopień doktora honoris causa papieżowi emerytowi Benedyktowi XVI. Wyznaczył też Senat na laudatora prof. Stanisława Krawczyńskiego. W uzasadnieniu uchwały Senatu Akademii Muzycznej w Krakowie zapisano, że tytuł zostaje nadany za: „wskazanie swoim przykładem wzorców postawy moralnej i obywatelskiej w wymiarze głęboko religijnym i humanistycznym; nauczanie, w którym odnosi się do wartości najwyższych, niezmiennie obecnych w ludzkim życiu i twórczości; umiłowanie muzyki i wskazanie jej szczególnej roli jako integralnej części uroczystej liturgii Kościoła katolickiego towarzyszącej człowiekowi w akcie wyznania wiary”.Papież emeryt Benedykt XVI podziękował raz jeszcze za uznanie, z jakim się spotkał w sprawie nadania mu doktoratów honoris causa. Papież powiedział: „cieszę się przede wszystkim, że w ten sposób jeszcze bardziej pogłębił się mój związek z Polską, z Krakowem, z ojczyzną naszego wielkiego świętego Jana Pawła II. Bez niego bowiem trudno sobie nawet wyobrazić moją drogę duchową i teologiczną. Swoim żywym przykładem ukazał on nam również, jak mogą się ze sobą łączyć radość wielkiej muzyki sakralnej i zadanie wspólnego uczestnictwa w liturgii, podniosła radość i pokorna prostota celebracji wiary”. Następnie, przypominając historię odnowy muzyki kościelnej, zwrócił uwagę na szczególne umiłowanie przez siebie muzyki Mozarta. „Na trwałe, na przykład, wpisało się w moją pamięć, że skoro tylko zabrzmiały pierwsze nuty Mszy koronacyjnej Mozarta, to jakby otwierało się niebo i można było bardzo głęboko odczuć obecność Pana”. Ważne wydaje się stwierdzenie dotyczące pewnego napięcia na linii participatio actuosa i miejsca muzyki kościelnej w dzisiejszej liturgii, zwłaszcza tej uroczystej z chórem i orkiestrą. Genialne wręcz stało się postawione w tym także kontekście pytanie papieża emeryta: „Czym właściwie jest muzyka? Skąd pochodzi i do czego zmierza? Myślę, że można wskazać trzy «miejsca», z których wypływa muzyka”. I tu nastąpiła prawdziwie prorocza wizja dotycząca miejsca muzyki w dzisiejszej liturgii. Wymieniając więc owe trzy „miejsca”, z których wypływa muzyka, papież mówił, że pierwszym jej źródłem jest doświadczenie miłości, drugim źródłem muzyki jest doświadczenie smutku, dotknięcie śmiercią, bólem i otchłaniami istnienia, trzecim miejscem pochodzenia muzyki jest spotkanie z tym, co Boże, od początku w jakiejś mierze definiującym to, co ludzkie. Dla Międzyuczelnianego Instytutu Muzyki Kościelnej w Krakowie, dla pedagogów i studentów jednostki, która inspirowała całe wydarzenie i łączy obie uczelnie wspólnie prowadzonym kierunkiem studiów muzyka kościelna, to słowa mobilizujące do dalszej wytężonej pracy w służbie pięknu wiary. Wzruszające były także słowa wypowiedziane przez papieża w języku polskim: „Niech Pan was błogosławi!”.

Źródło:

Pro Musica Sacra; 2015, 13
2083-4039

Pojawia się w:

Pro Musica Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Inspiracje w kompozycji sakralnego dzieła muzycznego
Inspirations in composition of sacral piece of music

Autorzy:

Szymański, Sebastian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2232937.pdf

Data publikacji:

2020-12-30

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

creator
composer
creative process
inspirations
sacred piece of music
twórca
kompozytor
proces twórczy
inspiracje
sakralne dzieło muzyczne

Opis:

Celem artykułu jest ukazanie znaczenia inspiracji w wymiarze wewnętrznym i zewnętrznym dla kompozycji sakralnego dzieła muzycznego. Wzięcie pod uwagę takich cech inspiracji, jak ewokacja, transcendencja oraz motywacja postawy kompozytora, sprzyja głębszemu rozumieniu procesu twórczego w powiązaniu z etapami jego indywidualnej, artystycznej drogi, co wyraźnie można dostrzec w analizie twórczego doświadczenia Wojciecha Kilara. Warto zauważyć, iż inspiracje pojawiające się spontanicznie domagają się realizacji w postaci konkretnego wytworu, a zatem i sakralnego dzieła muzycznego. Proces jego tworzenia jest specyficzny dla kompozytora, który cechuje się określoną dojrzałością na danym etapie życia.
Article is aimed at showing the meaning of inspirations seen in the inner and outer dimensions for composer’s sacred piece of music. Taking into consideration such qualities of inspiration as evocation, transcendence, and motifs of creator’s attitude fosters deeper understanding the creative process in relation with states of his/her individual creative path, what can be observed in analysis of Wojciech Kilar’s creative experience. It is worth noticing that inspirations appearing spontaneously demands realizing in the concrete piece of work, also in sacral piece of music, as well. The process of its creation is specific for composer who characterizes with an appropriate maturity on concrete stage of life.

Źródło:

Pro Musica Sacra; 2020, 18; 37-45
2083-4039

Pojawia się w:

Pro Musica Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Hymn „Omni die dic Mariae” w kontekście zabiegów z początków XVII wieku o kanonizację Kazimierza Jagiellończyka
The Hymn Omni die dic Mariae in the Context o Early Seventeenth-Century Efforts to Canonise Prince Casimir Jagiellon

Autorzy:

Przybyszewska-Jarmińska, Barbara
Jarmiński, Leszek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/25806559.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN

Tematy:

Św. Kazmierz
kanonizacja
muzyka religijna
Omni die dic Mariae
kancjonały staniąteckie
Hieronim Powodowski
Stanisław Grochowski
Krzysztof Klabon
Diomedes Cato
Zygmunt III Waza
St Carimir
canonisation
sacred music
Staniątki Cantionals
Sigismund III Vasa

Opis:

W relacji z pobytu w Krakowie w 1597 r. Giovanni Paolo Mucante poinformował, że Hieronim Powodowski jakiś czas wcześniej odnalazł pergamin z zapisem nieznanego wówczas w Rzeczpospolitej tekstu Omni die dic Mariae i poprosił kapelmistrza królewskiego (Krzysztofa Klabona) o napisanie do niego muzyki, a następnie dał utwór do druku. Czterogłosowe opracowanie muzyczne tekstu, opatrzone polskim tłumaczeniem Stanisława Grochowskiego i Przecława Mojeckiego, bez wskazania autora muzyki, zostało wydane w Krakowie w 1598 r. Kancjonały staniąteckie zawierają anonimowe zapisy tego utworu, które powstały zapewne przed ukazaniem się druku. W 1601 r. król Zygmunt III wraz z wileńskimi hierarchami Kościoła katolickiego podjęli starania o wprowadzenie przez papieża Klemensa VIII Kazimierza Jagiellończyka do kalendarza rzymskiego, co stanowiłoby jego tzw. kanonizację równoznaczną. Efektem tych działań było brewe Klemensa VIII z 1602 r., które zawierało jedynie zgodę na kult św. Kazimierza w Polsce, na Litwie i w krajach podległych. Na tej podstawie urządzono jednak w 1604 r. w Wilnie uroczystości ku czci św. Kazimierza. Zostały one opisane przez kanonika Grzegorza Święcickiego w wydanym w tym samym roku Theatrum S. Casimiri. W publikacji tej Święcicki zawarł m.in. także tekst Omni die dic Mariae, nazywając go modlitwą ułożoną przez św. Kazimierza i informując, że została ona odnaleziona przy jego grobie. Od tego czasu zaczęły się ukazywać liczne edycje tekstu łacińskiego i jego tłumaczeń oraz nowe opracowania muzyczne określane jako hymn lub modlitwa św. Kazimierza, a często też jako hymn ułożony przez św. Kazimierza. Te publikacje, podobnie jak wydawane żywoty św. Kazimierza czy jego wizerunki, miały służyć rozbudzeniu przygasłego w XVI w. kultu, istotnego dla osiągnięcia celu, jakim było ostateczne uznanie Kazimierza Jagiellończyka za świętego w Kościele powszechnym, o co, jak pokazują przytaczane w artykule dokumenty, Zygmunt III i biskupi wileńscy nadal się starali i co osiągnęli w 1621 r.      
In an account of his 1597 stay in Kraków, Giovanni Paolo Mucante reports that Hieronim Powodowski had discovered, sometime earlier, a piece of parchment containing record of a text then unknown in the Polish-Lithuanian Commonwealth, Omni die dic Mariae, and addressed the royal Kapellmeister (Krzysztof Klabon) with a request to set it to music. He then had the work printed. The four-part musical setting, complete with a Polish translation by Stanisław Grochowski and Przecław Mojecki, was published without naming the music composer, in 1598 in Cracow. The ‘Staniątki Cantionals’ include anonymous records of this piece, probably made before it was printed. In 1601, King Sigismund III Vasa and the Vilnius Catholic church hierarchs undertook efforts to have Prince Casimir Jagiellon entered in the Roman calendar, which would be tantamount to the so-called equipollent canonisation. This led to a brief issued by Pope Clement VIII (1602), which, however, only permitted the cult of St Casimir in Poland, Lithuania, and the dependent countries. On this basis, celebrations in honour of St Casimir were organised in Vilnius (1604) and described by canon Grzegorz Święcicki in his Theatrum S. Casimiri, published in the same year. It contains, among others, the text of ‘Omni die dic Mariae’, referred to in the Theatrum as a prayer composed by St Casimir himself, with the information that it was found next to his grave. From that time onwards, numerous editions of the Latin text and its translations began to appear, along with new musical settings variously described as St Casimir’s hymn or prayer, frequently – as a hymn composed by St Casimir. These publications, similarly as printed lives of the saint and his images, served to revive the cult, which had waned to some extent in the sixteenth century. The cult was important for the aim of having Prince Casimir eventually named as a saint of the universal Church, which, as demonstrated by the documents quoted in this paper, continued to be the subject of King Sigismund III’s and the Vilnius bishops’ efforts, eventually crowned with success in 1621.

Źródło:

Muzyka; 2022, 67, 3; 3-32
0027-5344
2720-7021

Pojawia się w:

Muzyka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Wychowanie i formacja na przykładzie federacji Pueri Cantores

Autorzy:

Tyrała, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/669301.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

education
tutoring
formation
Pueri Cantores
Rev. Ferdinand Maillet
sacred music
choral music
Christian values
Memorandum on The Identification and the Essence of Pueri Cantores
edukacja
wychowanie
formacja
ks. Ferdynand Maillet
muzyka kościelna
muzyka chóralna
chrześcijańskie wartości
Memorandum O identyfikacji i istocie Pueri Cantores

Opis:

Education and formation are the two key words of tremendous importance in the activity of the International Federation of Pueri Cantores. Learning the Christian values and deepening faith both derive from the identity of and identification with the group which Pueri Cantores is. Creative education, commonly associated with musical formation of young people, is a peculiar quality characterizing this church movement. The Pueri Cantores actions performed in many countries of the world, counting today almost 40, prove the growing effectiveness and popularity of this Federation. And such is are the aims which were officially approved by its Presidents in the document ratified in Paris last year.The history of the Pueri Cantores community has featured a great number of excellent tutors and educators. Their remarkable activities are certified by their living pupils, acting and developing worldwide. Amongst these magnificent pillars of the Federation was Siegfried Koesler, deceased two years ago, a great friend of the Polish Federation of Pueri Cantores and of the main celebrator of today’s anniversary. The entire international community of Pueri Cantores Presidents, Correspondents and Guests shall meet on 24–26 October 2014 in Würzburg so as to commemorate this great and good teacher. At the funeral service of Siegfried Koesler at Würzburg cemetery on 5 December 2012 I said on behalf of the International Federation of Pueri Cantores: „Thank you fory your shiny example. You were for us a living sign of God’s presence amongst us. Your thoughts and deeds shall remain in us for they have stayed alive in our hearts. You will live in us. Your remarkably good manners, culture and life, permeated with God’s presence, will always be an inspiration and encouragement for us in our aiming at ideals, to which you were invariably faithful” (R. Tyrała, The 10th Letter of President of FIPC, Kraków 2014. Archives of the International Federation of Pueri Cantores in Rome). It is a matter of undeniable certainty that the modern world, the modern Church and we ourselves need such authentic educators and authorities.May the conclusion of these few thoughts on educating through music, as exemplified by the Federation of Pueri Cantores, be the words expressed by the man who, like anyone else, knows how to run a choir, and educate and form young people: „I believe, working with a choir in respect of human activity belongs to a hierarchy of values. Because man as such is a value himself. And this man, whether a child or an adult singing in our choir, whom God provided with abilities to sing and with musical sensitivity, and whom He entrusted to us, choirmasters so we would educate, tutor and form, is truly worth a trial” (A. Zając, Chór kościelny – środowiskiem edukacyjnym, wychowawczym i formacyjnym. Sacred Choir – An Educational, Tutorial and Formative Environment, w: Pro Musica Sacra, t. III, Kraków 2006, p. 80).

Źródło:

Tarnowskie Studia Teologiczne; 2014, 33, 2
2391-6826
0239-4472

Pojawia się w:

Tarnowskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

REGULAMIN BUDOWY, REMONTU I SPROWADZANIA Z ZAGRANICY INSTRUMENTÓW W ARCHIDIECEZJI KRAKOWSKIEJ Z 2007 ROKU
THE 2007 CRACOW ARCHDIOCESE GUIDELINES FOR CONSTRUCTION, RENOVATION AND IMPORT OF PIPE ORGANS

Autorzy:

Tyrała, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/946883.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych

Tematy:

Organy
soborowa odnowa muzyki kościelnej
regulamin budowy remontu i sprowadzania z zagranicy organów z 2007 roku
archidiecezja krakowska
Pipe organ
the Revival of sacred music after Vatican Council II
The 2007 Cracow Archdiocese Guidelines for Construction Renovation and Import of Pipe Organs

Opis:

Drawing on the musical tradition of the Church, the Vatican Council II stated that: “In the Latin Church the pipe organ is to be held in high esteem, for it is the traditional musical instrument which adds a wonderful splendor to the Church’s ceremonies and powerfully lifts up man’s mind to God and to higher things” (CSL 120). The instruction Musicam Sacram specified this even more explicitly: “Musical instruments can be very useful in sacred celebrations, whether they accompany the singing or whether they are played as solo instruments” (MS 62). The instruction of 1987, regarding concerts in churches, reaffirmed the conciliar stipulation that the proper church instrument is a pipe organ: “It is of considerable importance that in all churches, and especially those of some importance, there should be trained musicians and instruments of good quality. Care should be given to the maintenance of organs and respect shown towards their historical character both in form and tone” (no. 7). Thereby the Church’s stance on the matter of sacred music is rigid. On 18 March 2007 Cardinal Stanisław Dziwisz signed The Cracow Archdiocese Guidelines for Construction, Renovation and Import of Instruments of 2007. The document is divided into the following chapters: General rules, Construction of new organs, Reconstruction and renovation of existing organs, Transfer of organs, Post-renovation quality acceptance, Final stipulations. In the years 1997-2015, in the Cracow Archdiocese there were constructed 15 new pipe organs, 40 instruments were imported from abroad, 70 were renovated and restored. Currently, we are carrying out the renovation and reconstruction of pipe organs in 17 churches of the Archdiocese34, including the two new instruments in two leading sanctuaries: of the Divine Mercy and of John Paul II. It is possible thanks to the dedicated work of the members of the Archdiocesan Commission for Church Music and to the approbation of the Church Administrators.

Źródło:

Musica Ecclesiastica; 2016, 11; 77-83
2353-6985

Pojawia się w:

Musica Ecclesiastica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Integracyjna rola muzyki w Kościele na podstawie nauczania papieży Benedykta XVI i Franciszka

Autorzy:

Nowak, Daniel

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2083209.pdf

Data publikacji:

2022-06-24

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

Sacred Art
Liturgical Music
Community
Beauty
Integration of Believers

Opis:

In the liturgy of the Church, music, among other things, is a factor that supports a living relationship with God and unites believers. Pope-emeritus Benedict XVI and Pope Francis for the modern Church are guides and supreme guardians who point out the sense of maintaining the proper level of music in the Church. In his search for the right ways of church music, Benedict XVI does not deal thoroughly with musicological issues, but from the point of view of a theologian, he looks for points of contact between faith and art. For the pope, the musical expression of praise to God remains in harmony with the Christian dogma of the incarnation, which is realized in the Church and the sacraments. Music is one of the elements that create a space for the continuation of the events of the incarnation. Submitting to integration, it purifies the human being, liberates and inclines thoughts towards God. The current Pope Francis constantly recognizes music in the Church as a unifying element of the community and as a means of proclaiming the faith. He considers it necessary to constantly renew liturgical music and chant, especially in terms of quality, so that Church music is fully inculturated in the artistic and musical language of today. Getting to know the richness of music and traditions of different parts of the world helps to preserve the tradition of the Church in the modern world and to enrich it with what the modern times bring. Such an updating builds a living community which by listening or performing music unites diversity in one song of praise to God. The theological perspective on the meaning of sacred music and its qualities allows for the proper use of music as an integrating factor for both the individual believer and the whole community. The theological perspective on the importance of sacred music and its qualities helps to make the right use of music as an integrating factor for the individual believer and the community.

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 59, 1; 317-326
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Muzyka chóralna Andrzeja Koszewskiego (1922-2015) i jej aspekt liturgiczny
Andrzej Koszewski’s choral music and its liturgical aspect

Autorzy:

Cywińska-Rusinek, Joanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/585174.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

Koszewski
muzyka chóralna
sakralny
liturgia
choral music
sacred
liturgy

Opis:

Andrzej Koszewski jest jednym z najwybitniejszych kompozytorów Polskich ubiegłego stulecia. Szczególne miejsce w jego dorobku zajmuje muzyka chóralna, która stanowi przeważającą część całej twórczości artysty. Aby ukazać jej różnorodność, w pierwszej części artykułu przedstawiono klasyfikację muzyki chóralnej Koszewskiego według różnych kryteriów i krótko ją scharakteryzowano. Następnie poświęcono uwagę muzyce sakralnej. Zgodnie z tematem pracy przedstawiono argumenty za wykorzystaniem jej w ramach liturgii. W oparciu o literaturę i przykłady dwóch odmiennych stylistycznie mszy udało się wykazać, że muzyka sakralna Andrzeja Koszewskiego posiada wszelkie cechy muzyki liturgicznej. Ze względu na jej wysoki poziom artystyczny oraz głęboki wyraz duchowy warto zadbać o to, by była wykonywana nie tylko podczas koncertów, ale także w ramach liturgii.
A. Koszewski was one of the most outstanding Polish composers of the last century. He passed away on 17 February 2015. The most prominent of his works are choral pieces which were briefly characterized and classified according to various criteria. The attention is also given to his sacred music. The author presents arguments for its use in the liturgy. Based on the literature and two masses in a different stylistics it was shown that sacred music of A. Koszewski has got all the qualities of liturgical music. Considering its high artistic level and its deep spiritual expression, the music should be performed not only during concerts but also during the liturgy.

Źródło:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 189-203
1234-4214

Pojawia się w:

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Aspekty religijne w polskiej muzyce fortepianowej XX i XXI wieku
Religious aspects of Polish piano music of the 20th and 21st century

Autorzy:

Łukaszewski, Marcin Tadeusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/521922.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku

Tematy:

church hymn
Gregorian chant
inspiration, intertextuality
piano concerto
piano music
Polish music
postmodernism
religious music
the sacred
sonata
suite.

Opis:

This article discusses the works for solo piano and for piano and orchestra, in which reli- gious inspiration associated with Christianity was found. The fact that such “sacral” inspiration was pre-sent in piano music may be confirmed by many works of Ferenc Liszt and Olivier Messiaen, to name but a few evident examples. One can also add selected works of Frederic Chopin, not only Scherzo in B minor, op. 20, which includes a citation of the Polish carol “Lulajże, Jezu- niu (“Lullaby, Little Baby Jesus”), but also a number of motifs from other Polish church hymns found in Chopin’s music by Jan Węcowski. There are several categories of works with references to the sacred in the Polish piano music of the 20th and 21st century: works with religious inspiration suggested in their very title or in the musical material, and works with a widely understood religious context, but without any direct references to the sacred. Religious themes can be found in the works for piano and orchestra, for instance by Wojciech Kilar, Paweł Łukaszewski, Bogusław Madey, and Józef Świder. These themes appear in solo works for piano, e.g. by Mirosław Bukowski, Irena Garztecka, Leszek Mateusz Gorecki, Tomasz Kamieniak, Juliusz Łuciuk, Władysława Markiewi- czówna, Witold Rudziński, Marian Sawa, Sebastian Szymanski or Aleksander Tansman. The piano music with religious inspiration written in the 20th and 21st centuries has not yet been the subject of a comprehensive research. However, some authors did point to such motifs, for example Stanisław Będkowski, Bogumiła Mika, Violetta Przech, and Janina Tatarska. Still, they only men- tioned them while writing about other, non-religious issues related to Polish piano music.

Źródło:

Aspekty Muzyki; 2015, 5; 27-58
2082-6044

Pojawia się w:

Aspekty Muzyki

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Pojęcie „nowej sakralności” w muzyce cerkiewnej
The concept of the “new sacredness” in Orthodox music

Autorzy:

Dmitruk, Rafał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1913052.pdf

Data publikacji:

2021-09-23

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

Orthodox music
church singing
history of Orthodox music
sacred
composer
muzyka cerkiewna
śpiew cerkiewny
historia muzyki cerkiewnej
sakralność
kompozytor

Opis:

Poniższy artykuł dotyczy pojęcia „nowej sakralności” w muzyce cerkiewnej. „Nowa sakralność” to termin który pojawił się od pewnego czasu w tej dziedzinie. W artykule zostaną przeanalizowane wszystkie źródła tego terminu. Śpiew cerkiewny ma za zadanie pomóc wiernemu w czasie nabożeństwa w rozmowie z Bogiem. Muzyka cerkiewna i jej oddziaływanie ma stworzyć odpowiedni klimat który zbliża człowieka do Boga. Bardzo ważną rolę w tym przekazie odgrywają dyrygent oraz kompozytor. To na nich spoczywa wielka odpowiedzialność ponieważ ich głównym zadaniem jest pomoc wiernemu w dotarciu do Boga.
The article is devoted to the concept of the „new sacredness” in Orthodox music. The „new sacredness” is a term that has appeared in this field for some time. The article will analyze all the sources of this term. Church singing is designed to help the believer during the divine service in a conversation with God. Orthodox music and its influence should create an appropriate atmosphere that brings a person closer to God. The conductor and the composer play a very important role in this program. They have a great responsibility, because their main task is to help believers reach God.

Źródło:

ELPIS; 2021, 23; 137-140
1508-7719

Pojawia się w:

ELPIS

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Zagadnienie cierpienia w misyjnym projekcie redukcji jezuickich w Ameryce Południowej
The Problem of Suffering in the Mission Project of the Jesuit Reductions in South America

Autorzy:

Szyszka, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480128.pdf

Data publikacji:

2018-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

Cierpienie
Katechizmy
Liturgia
Muzyka
redukcje jezuickie
sztuka sakralna
Suffering
Catechisms
Liturgy
Music
Jesuit reductions
the sacred art

Opis:

Praca misjonarzy Towarzystwa Jezusowego realizowana w ramach ewangelizacyjnego projektu redukcji jezuickich w Ameryce Łacińskiej była skoncentrowana na krzewieniu wiary i kultury chrześcijańskiej, jakkolwiek tematyka cierpienia (duchowego i cielesnego) stanowiła jeden z istotnych wątków przepowiadania. Temat ten był poruszany w nauczaniu katechetycznym i homiletycznym, jak również akcentowany w okresie Wielkiego Postu oraz podczas liturgii Wielkiego Tygodnia. Na uwagę zasługuje umiejętne i efektywne odwoływanie się jezuickich misjonarzy do sztuki, muzyki i śpiewu, aby ukazać głębię zbawczego cierpienia Jezusa Chrystusa oraz Maryi, a zarazem włączyć Indian w intensywne przeżywanie tych prawd. Wiele ówczesnych tradycji liturgicznych oraz pozaliturgicznych przetrwało do czasów współczesnych, czego przykładem są sermones w Boliwii. Misjonarze i Indianie byli też konfrontowani z cierpieniem fizycznym, którego źródło stanowiły częste wojny, dolegliwości oraz choroby. Aspekt cierpienia pojawia się też w kontekście stosowanych ówcześnie kar cielesnych, traktowanych jako jeden z elementów wychowawczych i dyscyplinujących.
The work of missionaries of the Society of Jesus, carried out as part of the evangelization project of Jesuit reductions in Latin America, focused on the promotion of faith and Christian culture, although the theme of suffering (spiritual and physical) was one of the important elements of preaching. This subject was discussed in catechetical and homiletical teaching, as well as stressed during Lent and the Holy Week liturgy. Noteworthy is the skillful and effective referral of Jesuit missionaries to art, music and singing, to show the depth of the saving suffering of Jesus Christ and Mary, and at the same time to involve the Indians in the intense experience of these truths. Many of the then liturgical and non-liturgical traditions have survived to the present day as exemplified by the sermones in Bolivia. Missionaries and Indians were also confronted with physical suffering, the source of which were frequent wars, ailments and diseases. The aspect of suffering appears also in the context of corporal punishment used at the time, treated as one of the educational and disciplinary elements.

Źródło:

Nurt SVD; 2018, 2; 41-66
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Passion Music at the Turn of the XX and XXI Centuries, Part I: Sofia Gubaidulina and Wolfgang Rihm
Pasja przełomu XX i XXI wieku – Sofia Gubajdulina, Wolfgang Rihm

Autorzy:

Cieślik-Klauza, Joanna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/950687.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

Pasja
Wolfgang Rihm
Sofia Gubajdulina
współczesna muzyka sakralna
Johannes-Passion
wolfgang rihm
sofia gubaidulina
contemporary sacred
music
st. john passion
deus passus
passion

Opis:

The great conductor and scholar of the works of Bach, Helmuth Rilling, commissioned his colleague composers from different countries to write works on the Passion of Christ inspired by the four Gospels. This project known as Passion 2000 was realized on the 250th anniversary of Bach’s death. As part of this valuable initiative and tribute to the Bach, the Russian composer Sofia Gubaidulina, the German composer Wolfgang Rihm, the Chinese composer Tan Dun, and the Argentinian composer Osvaldo Goliovo created four considerable works that completely differ stylistically and provide new perspectives on Passion settings. This article presents the following two European Passions from a historical perspective: the St. John Passion by Sofia Gubaidulina and the Deus Passus by Wolfgang Rihm. These composers’ perspectives of the Passion genre expand the traditional framework of this genre as they present the events of the Passion within contemporary contexts and combine musical styles from different historical periods.
Helmut Rilling, znakomity dyrygent, badacz muzyki bachowskiej zaproponował cenionym kompozytorom różnych narodowości napisanie dzieł pasyjnych inspirowanych tekstami czterech Ewangelii. Projekt Pasja 2000, zrealizowany z okazji 250 rocznicy śmierci Bacha, przyczynił się do powstania czterech zupełnie odmiennych dzieł, które wyznaczyły gatunkowi pasyjnemu nowe perspektywy. W ramach tej cennej inicjatywy, będącej ukłonem w stronę lipskiego mistrza gatunku, powstały cztery pasje kompozytorów odmiennych stylistycznie, wywodzących się z różnych tradycji i kultur. Efektem tego muzycznego zamówienia są znaczące dziś z perspektywy rozwoju pasji dzieła Rosjanki: Sofii Gubajduliny, Niemca: Wolfganga Rihma, Chińczyka: Tan Duna i Argentyńczyka: Osvaldo Goliova. Artykuł w perspektywie historycznej przybliża dwie europejskie pasje tego projektu: Johannes-Passion Sofii Gubajduliny i Deus Passus Wolfganga Rihma. Ich spojrzenie na gatunek pasji w omawianych kompozycjach poszerza tradycyjne ramy tego gatunku. Poszukiwanie punktów stycznych religii, nadawanie pasyjnym zdarzeniom współczesnych kontekstów i łączenie muzycznych stylów różnych epok to krótki zarys podejmowanej tematyki.

Źródło:

Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 1
1644-8855

Pojawia się w:

Rocznik Teologii Katolickiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce