Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "New Novel" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
La Modernité de la Construction du Personnage de Cripure dans Le Sang Noir de Louis Guilloux
Autorzy:
Bizek-Tatara, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606229.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Louis Guilloux
New Novel
Opis:
After André Gide and Marcel Proust, Louis Guilloux is one of the first writers of the 20th century who rejects the 19th-century literary tradition, creating in 1935 an exceptional and innovative novel – Le Sang Noir. Its innovation resides in the similarity to the New Novel from the 50s on the level of composition, narration, organization of spatio-temporal setting, role of the reader and character construction. The article discusses the innovative character construction employed by Guilloux in the creation of Cripure, the protagonist. By means of the techniques of internal monologue and various points of view, the author created a protagonist with highly complex personality, impossible to be unambiguously characterized. An anonymous narrator, showing dualistic approach towards the protagonist, constantly shifts the points of view, rendering any description of the protagonist’s identity unfeasible as the information provided about him by the narrator and other characters is contrary. Guilloux uses elliptic constructions, enabling the reader to interpret characters’ conduct. However, the constructions do not reveal the motivation of their actions, but are limited to presenting events, citing characters’ statements and, above all, demonstrating their behavior. The reader has to fill the gaps and interpret characters’ conduct themselves. Two decades later, this “adventure of writing” rather than “writing of adventure” will become one of the fundamental principles of the New Novel.
Źródło:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2008, 32; 20-30
0137-4699
Pojawia się w:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Propagandowy obraz społeczeństwa powojennego Elbląga w powieści Janiny Dziarnowskiej pt. „Miasto nowych ludzi”
The propaganda image of post-war Elbląg society in Janina Dziarnowskas novel "The City of New People"
Autorzy:
Gliniecki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147929.pdf
Data publikacji:
2019-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Miasto nowych ludzi
powieść
realizm socjalistyczny
Elbląg
Dziarnowska
przebudowa społeczeństwa
1945
Ziemie Odzyskane
propaganda
"City of new people"
novel
socialist realism
formation of society
rok 1945
Recovered lands
Opis:
"Miasto nowych ludzi" to tytuł powieści socrealistycznej z początku lat 50. XX w., która opisywała budowę nowej społeczności po II wojnie światowej na tzw. Ziemiach Odzyskanych. Jej autorką była Janina Dziarnowska, polska pisarka, działaczka społeczna, komunistka. W powieści przedstawiony został nienazwany w treści Elbląg jako przykładowe miasto, w którym ścierały się siły zwycięskiej lewicy z przeciwnikami chcącymi przywrócić dawny ustrój kraju. Powieściowy wizerunek miasta i osiedlających się tu ludzi, niejednokrotnie dokładny w detalach i dosadności, propagandowo i jednostronnie przedstawiał dokonującą się po wojnie przebudowę społeczną.
"City of new people" is a title of socialist realistic novel from early 1950s, which described the development of new communities in postwar Recovered Territories. An author of the novel, Janina Dziarnowska, was a Polish writer, social activist and communist. In the novel, the city of Elbląg (yet unnamed in the plot) was presented as an example of a place where the victorious left wing influences were fighting with the opponents wanting to restore country’s previous political system. Image of the city and its’ settlers was described in the novel with great detail and bluntly. At the same time, it was full of propaganda and one-sided depictionof the social restoration after Second World War.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2019, 20; 127-146
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parodia, intertextualidad y sátira en la narrativa policial de Lorenzo Lunar Cardedo
Parody, Intertextuality and Satire in the Detective Stories of Lorenzo Lunar Cardedo
Autorzy:
Gómez-de-Tejada, Jesús
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048209.pdf
Data publikacji:
2020-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Lorenzo Lunar Cardedo
Latin American Detective Novel
Neopolicial (New Detective Fiction)
Cuban Literature
Satire
Parody
Opis:
Detective fiction as parodic reformulation of genre’s defining patterns has a long history in the Latin American tradition: Borges, Bioy Casares, Soriano, Levrero, Ibargüengoitia, etc. Besides, the evolution of Latin American detective genre has always been characterized by a progressive focalization in the social aspects over the detective story line which has served as a mask to depict in a critical way the flaws of the region’s societies and governments. In nowadays Cuba it could be highlighted the crime narrative of parodic slant by Lorenzo Lunar Cardedo. Among the major features of Lunar Cardedo’s style there are the marginal atmospheres, the stylization of popular speech, the intertextuality, the humor, the parody, and the social criticism. This article focuses on the parodic, intertextual and satiric aspects of his work, particularly discernible in the novel Proyecto en negro (2013), in which the author emphasizes – in opposition to the official discourse – the perpetuation of corrupt, chauvinist, racist, and homophobic behaviors in contemporary Cuba, while relaxing the genre formula limits in order to follow a much more irreverent path within the new Latin American detective fiction.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2020, 47, 1; 5-17
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeprowadzka literatury
The Relocation of Literature
Autorzy:
Gorliński-Kucik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359078.pdf
Data publikacji:
2016-10-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
e-novel
science fiction
new media
Jacek Dukaj
powieść e-bookowa
nowe media
Opis:
W artykule autor dokonuje analizy i interpretacji powieści Jacka Dukaja Starość aksolotla, będącej realizacją poetyki powieści e-bookowej, a więc tworzonej bezpośrednio pod wydanie cyfrowe, wzbogacone licznymi grafikami i hiperłączami do przypisów wyjaśniających świat przedstawiony. Stawia tezę o synergii elementów wydarzenia literackiego, jakim była publikacja powieści, w efekcie której wyczytać da się dobrze uargumentowana teza o przenoszeniu się literatury poza podstawowe dla niej medium, jakim jest drukowana książka (i jednocześnie spójnej z poglądami podmiotu powieści Dukaja na transhumanistyczną ewolucję homo sapiens).
In this article, the author performs an analysis and interpretation of Jacek Dukaj’s novel Starość aksolotla, in which Dukaj enacts his vision of the poetics of the e-novel, released directly in digital form, enhanced with many graphics and hyperlinks to footnotes that explain the represented world. The author puts forward his thesis on the synergy of elements in a literary event, such as the publication of this novel, resulting in the presentation of a well-argumented thesis on the transfer of literature outside its basic medium, the printed book (and simultaneously coherent with the views of the subject of Dukaj’s novel on the transhumanist evolution of homo sapiens).
Źródło:
Forum Poetyki; 2016, 6; 44-55
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ARTYSTYCZNE UCIELEŚNIENIE CECH ‘NOWEJ SZCZEROŚCI’ W POWIEŚCI SOFII ANDRUCHOWYCZ AMADOKA
THE ARTISTIC EMBODIMENT OF THE FEATURES OF ‘NEW SINCERITY’ IN SOFIA ANDRUKHOVYCH’S NOVEL AMADOKA
ХУДОЖНЄ ВТІЛЕННЯ РИС ‘НОВОЇ ЩИРОСТІ’ В РОМАНІ СОФІЇ АНДРУХОВИЧ АМАДОКА
Autorzy:
Hrebeniuk, Tetiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601882.pdf
Data publikacji:
2021-09-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the novel Amadoka
postmemory
‘new sincerity’
metamodernism
narrative
powieść Amadoka
postpamięć
nowa szczerość
metamodernizm
narracja
Opis:
W artykule poddano analizie powieść Sofii Andruchowycz Amadoka jako artystyczną eksplikację istotnego we współczesnych badaniach socjohumanitarnych pojęcia postpamięci, zaproponowanego przez Marianne Hirsch, czyli „struktury inter- i transpokoleniowego przekazu traumatycznej wiedzy i doświadczenia”. Sofia Andruchowycz proponuje czytelnikowi rodzaj eksperymentu – zaszczepienia sztucznych wspomnień, transmitowania traumatycznych przeżyć poprzednich pokoleń człowiekowi, który stracił pamięć z powodu rany odniesionej na wojnie w Donbasie. Celem pracy jest analiza zmysłowości powieści Amadoka w kontekście kojarzonego ze światopoglądem metamodernu etycznego i estetycznego ruchu ‘nowej szczerości’. W szczególności przedmiotem uwagi jest realizacja w powieści ukraińskiej pisarki takich cech artystycznego ruchu ‘nowej szczerości’, jak poważny, nieironiczny ton narracji; odwoływanie się do emocji, uczuć na kartkach książki (lub zauważanie ich nieobecności tam, gdzie powinny być); świadomość sprzeczności i ambiwalencji ludzkich uczuć; wątpliwości podmiotu co do jego własnej zdolności do bycia szczerym; manipulacja wiarą i zaufaniem czytelnika; waga tego, co zostało „poza stroną”.
The article deals with the novel Amadoka by Sofia Andrukhovych as a explication in fiction of Marianne Hirsch’s notion of ‘postmemory’. This notion, which is of great significant in contemporary social studies and humanities, means a “structure of the inter- and trans-generational transmission of traumatic knowledge and experience”. What Sofia Andrukhovych offers the reader is something of an experiment – implanting artificial memories, transferring the previous generations’ traumatic experience to a person who has lost their memory by being wounded in the Donbas war. The aim of the research is to analyse the sensual nature of the novel Amadoka in terms of ‘New Sincerity’, an aesthetically and ethically relevant trend associated with the metamodern worldview. The primary focus is on how features of the ‘new sincerity’ are expressed in Andrukhovych’s novel. These features include: seriousness and a lack of irony in narrative; reference to emotions and feelings in the novel (or a fixation with their absence in the moments where they should have been present); awareness of the contradictory nature and ambivalence of human feelings; the individual’s doubts in his or her ability to be sincere; manipulations with the reader’s faith and trust; and the importanceof that was left “off the page”.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2021, 9, 1; 131-144
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La vision dysphorique de Michel Butor: la ville-personnage de L’Emploi du temps en tant que locus terribilis
Autorzy:
Kotowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559936.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
Michel Butor
Gaston Bachelard
L’Emploi du temps
four elements
water
air
earth
fire
New Novel
L›Emploi du temps
quatre éléments
eau
terre
feu
Nouveau roman
Opis:
The Dysphoric Vision of Michel Butor: the City of L’Emploi du temps as Locus Terribilis From biblical sinful cities of Sodom and Gomorrah to modern ones like the nightmarish Prague of Kafka, the melancholic Bruges of Rodenbach or the cursed Bleston of Butor, the evil urban areas have fascinated novelists of all ages. In L’Emploi du temps, Michel Butor presents a haunting and disturbing vision of an imaginary English town, personified and considered the second main character in Butor’s novel. In order to torture its inhabitants, Bleston controls the four elements of nature and reduces them to their negative aspect of dreadful, devastating forces, which challenges the positive imagery of the air, water, earth and fire created by 20th-century philosopher Gaston Bachelard. A hostile and malicious city inspired by Manchester, Bleston seems to sum up all the fears and misfortunes of the real world metropolises in their hostile and unlivable aspect.
Źródło:
Orbis Linguarum; 2018, 52; 339-351
1426-7241
Pojawia się w:
Orbis Linguarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
« Salir pour nettoyer » : autour de la notion de pureté dans la pensée de G. Bachelard et dans la prose (néo) romanesque de M. Butor
Autorzy:
Kotowska-Miziniak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912375.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Michel Butor
Gaston Bachelard
L’Emploi du temps
quatre éléments
eau
air
terre
feu
Nouveau roman
four elements
water
earth
fire
New Novel
Opis:
Le Nouveau romancier Michel Butor bouleverse la vision optimiste des quatre éléments de la nature élaborée, entre 1938 et 1961, par son ancien professeur de philosophie à la Sorbonne, Gaston Bachelard. Celui-ci considère l’air, l’eau, le feu et la terre comme détenteurs de qualités et de valeurs morales, à l’instar de la pureté, qui leur permet de contribuer à la transformation, tant matérielle que spirituelle, d’un monde impur en un univers immaculé. Cinq ans avant la parution du sixième et dernier essai théorique de Bachelard, Butor publie son Emploi du temps (1956), roman qui fait vaciller les principes de la vision idéalisée des éléments. Ayant reçu une formation philosophique, le romancier entreprend une polémique littéraire avec le concept de la pureté des éléments, si cher à Bachelard, et fonde l’univers romanesque de son ouvrage sur une antivaleur, l’impureté, jusqu’à ce que la saleté omniprésente devienne le cinquième élément, la quintessentia symbolique du monde.
French New Novelist Michel Butor defies the optimistic vision of four elements of nature developed by his ancient professor of philosophy in Sorbonne, Gaston Bachelard, between 1938 and 1961. Bachelard considers air, water, fire and earth as possessors of qualities and moral values like purity, which allows them to contribute to the transformation – both material and spiritual – of an impure world into an immaculate universe. Five years before the release of Bachelard’s sixth and final theoretical essay, Butor publishes L’Emploi du temps (1956), a novel that challenges the principles of an idealized vision of elements. Having received a philosophical formation, the novelist undertakes a literary discussion on the concept of purity of four elements – an idea so dear to Bachelard – and founds his book’s universe on an anti-value, impurity, until the omnipresent dirt becomes the Fifth Element, a symbolic quintessentia of the world.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 293-304
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proza Jerzego Andrzejewskiego a nouveau roman
Jerzy Andrzejewski’s prose and the nouveau roman
Autorzy:
Kowalska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460234.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
komparatystyka literacka
nowa powieść francuska
Jerzy Andrzejewski
poetyka
literatura polska XX w.
comparative literature
new novel
poetics
Polish literature
in 20th century
Opis:
Hipotezą badawczą, na której opiera się artykuł jest stwierdzenie, iż w twórczości Jerzego Andrzejewskiego można dostrzec wpływy/refl eksy nowej powieści francuskiej. Wychodząc od próby powiązania biografi i pisarza z jego twórczością, spróbuję wskazać takie cechy niektórych utworów Andrzejewskiego (między innymi Bram raju oraz Miazgi), które pozwolą na wyodrębnienie paraleli pomiędzy poetyką tychże dzieł a stylem wypracowanym przez autorów nouveau roman.
The research hypothesis, on which this article is based, is the statement, that new novel infl uences can be found in Jerzy Andrzejewski’s works. Beginning with an att empt to link the writer’s biography with his work, I will att empt to indicate those characteristics of Andrzejewski’s works (especially among Bramy raju and Miazga) which will enable us to extract some parallels between the poetics of those works and the style created (elaborated) by new novel authors.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2013, 3
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty twórczości Wandy Karczewskiej w perspektywie powieściopisarstwa Nathalie Sarraute
Selected aspects of Wanda Karczewska’s works from the perspective of the writing of Nathalie Sarraute
Autorzy:
Kowalska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459791.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Wanda Karczewska
Nathalie Sarraute
powieść polska
nouveau roman
nowa powieść francuska
narracje
techniki narracyjne
autotematyzm
fikcja literacka
the Polish novel
the New Novel
narration
narrative techniques
self-reference
Opis:
Celem artykułu jest charakterystyka wybranych powieści Wandy Karczewskiej. Analiza niektórych aspektów twórczości pisarki, w szczególności zaś wykorzystywanych przez nią technik narracyjnych, będzie służyła usytuowaniu jej dokonań literackich w kontekście poetyk nowej powieści francuskiej – ówczesnego ruchu awangardowego, który miał niebagatelny wpływ na rozwój nowoczesnej prozy, w tym również powieści postmodernistycznej. Tekst ten jest także próbą zaprezentowania walorów powieściopisarstwa zapomnianej dziś kaliskiej autorki.
The aim of this essay is to discuss selected novels of Wanda Karczewska. The analysis includes only specific aspects of Karczewska’s writing, such as narrative techniques, and its major aim is to situate her literary works in the context of the New Novel, a French literary movement which had a significant influence on the development of modern prose, including the postmodern novel. The second, equally important, aim of this text is to present some of the virtues of Karczewska’s forgotten novels to a wider audience.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2015, 5; 528-534
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’absence chez Michel Butor. L’Emploi du temps et Degrés
The absence in Michel Butor’s Novels. Passing time and Degrees
Autorzy:
Mrozowicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483554.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
French new novel
absence
labirynth
Opis:
Michel Butor, born in 1926, one of the leaders of the French New Novel movement, has written only four novels between 1954 and 1960. The most famous of them is La Modification (Second thoughts), published in 1957. The author of the paper analyzes two other Butor’s novels: L’Emploi du temps (Passing time) – 1956, and Degrés (Degrees) – 1960. The theme of absence is crucial in both of them. In the former, the novel, presented as the diary of Jacques Revel, a young Frenchman spending a year in Bleston (a fictitious English city vaguely similar to Manchester), describes the narrator’s struggle to survive in a double – spatial and temporal – labyrinth. The first of them, formed by Bleston’s streets, squares and parks, is symbolized by the City plan. During his one year sojourn in the city, using its plan, Revel learns patiently how to move in its different districts, and in its strange labyrinth – strange because devoid any centre – that at the end stops annoying him. The other, the temporal one, symbolized by the diary itself, the labyrinth of the human memory, discovered by the narrator rather lately, somewhere in the middle of the year passed in Bleston, becomes, by contrast, more and more dense and complex, which is reflected by an increasinly complex narration used to describe the past. However, at the moment Revel is leaving the city, he is still unable to recall and to describe the events of the 29th of February 1952. This gap, this absence, symbolizes his defeat as the narrator, and, in the same time, the human memory’s limits. In Degrees temporal and spatial structures are also very important. This time round, however, the problems of the narration itself, become predominant. Considered from this point of view, the novel announces Gerard Genette’s work Narrative Discourse and his theoretical discussion of two narratological categories: narrative voice and narrative mode. Having transgressed his narrative competences, Pierre Vernier, the narrator of the first and the second parts of the novel, who, taking as a starting point, a complete account of one hour at school, tries to describe the whole world and various aspects of the human civilization for the benefit of his nephew, Pierre Eller, must fail and disappear, as the narrator, from the third part, which is narrated by another narrator, less audacious and more credible.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2012, 2; 66-80
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EWOLUCJA JĘZYKA URZĘDOWEGO W KOREI
EVOLUTION OF OFFICIAL LANGUAGE IN KOREA
Autorzy:
OH, Kyong-geun
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920616.pdf
Data publikacji:
2016-11-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
znaki chińskie
pismo koreańskie
manuskrypt Hunmin-jeongeum
pismo dla ludzi prostych
pisanie pożyczonymi znakami chińskimi
Gugyeol
Hyangchal
Idu
konfucjanizm
uczony mąż konfucjański
mieszany styl koreańskiego z chińskimi znakami
nowa powieść
Chinese characters
Korean alphabet
Hunmin-jeongeum Manuscript
a profane name of the Korean alphabet
writing with borrowed Chinese characters
Confucianism
Confucian nobleman
Korean and Chinese mixed up style
new-style novel
Opis:
Pismo chińskie razem z księgami buddyjskimi dotarło do Korei około III w.n.e. Od tego momentu Korea oficjalnie została włączona do obszaru kultury i cywilizacji chińskiej (Cheon So-yeong 2007, 362). Mimo że ideograficzne pismo chińskie nie nadawało się do zapisu języka koreańskiego, Koreańczycy, którzy nie mieli swojego pisma, przyjęli znaki chińskie. Ideograficzne pismo chińskie stało się podstawą życia piśmiennego Koreańczyków aż do połowy XIX w. Początkowo pisma były formułowane w języku chińskim, czyli pisano nie tylko znakami chińskimi, lecz także stosowano szyk typowy dla tego języka. Jednocześnie należy zaznaczyć, że Koreańczycy czytali teksty pisane ideograficznym pismem chińskim, adaptując wymowę chińską do zasad języka koreańskiego. Z czasem zaczęły się pojawiać różne style piśmiennicze, np. gugyeol czy idu. Gugyeol był stylem, który charakteryzował się szykiem wyrazów typowym dla języka chińskiego. Był jedynie wzbogacony o morfemy gramatyczne (np. końcówki fleksyjne) nieobecne w języku chińskim, a istotne dla języka koreańskiego. Kolejnym etapem rozwoju języka pisanego było pisanie wciąż chińskimi znakami, ale z zastosowaniem szyku typowego dla zdania sformułowanego w języku koreańskim, a nie w języku chińskim, np. czasownik w funkcji orzeczenia został przesunięty na koniec zdania. Styl urzędowy, w którym widoczne są te zmiany, nazywany jest idu (이두, 吏讀). Prób zapisywania języka koreańskiego zapożyczonymi znakami chińskimi było wiele, ale żadna z metod nie była efektywna. W związku z tym król Sejong stworzył hangeul – alfabet dostosowany do perfekcyjnego zapisywania języka koreańskiego.
Chinese characters and Buddhist books reached Korea about third century of the Common Era. From that moment Korea became the official part of the Chinese culture and civilization (Cheon So-yeong 2007, 362). Despite the fact that ideographic Chinese characters were not fit for the Korean language, Koreans, having no writing system of their own, adopted the script. Chinese characters became the basis for the Korean writings and official documents till mid-19thcentury. Initially, texts were formulated in Chinese. The sentence order typical of the Chinese language was used in them too. At the same time Koreans read out such texts adapting the pronunciation of Chinese characters to the rules of Korean phonetics. With the flow of time, new styles of writing started emerging including gugyeol and idu. Gugyeol was a style in which the sentence word order was still typical of the Chinese language. It was, however, enriched with Korean grammatical morphemes which were absent in Chinese but were vital for Korean. The next stage in the development of Korean writings is called idu. What is typical of idu is the fact that the sentence word order changed into typical of Korean spoken language (e.g. the verb was transferred at the end of the sentence). None of the methods was fully efficient. Therefore, the most significant breakthrough was the invention of the Korean alphabet called hangeul by the king Sejong.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2015, 22, 1; 65-76
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka ochrony zdrowia publicznego na tle regulacji prawa Unii Europejskiej i orzecznictwa TSUE dotyczących nowej żywności
The issues of public healthcare in the European Union legislation and the judical decisions of the Court of Justice of the European Union related to novel foods
Autorzy:
Paziewska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2123309.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Temida 2
Tematy:
novel foods
free movement of foodstuffs
public health
safety assessment procedure
new technologies and innovations in food production
requirements for placing novel foods on the market within the Union
authorisation of a novel food
preliminary rulings
Opis:
This article presents a brief analysis of the Regulation (EU) 2015/2283 of the European Parliament and of the Council of 25 November 2015 on novel foods. The aim of this analysis is to understand how the objective of free movement of foodstuffs in the EU and the objective of public health protection are achieved within this Regulation. In this context, it is important to establish how the European legislation provides for the safety of novel foods. Also, the analysis of the preliminary rulings of the Court of Justice of the European Union is crucial to understand what are the main issues of European legislation related to novel foods.
Źródło:
Studia Iuridica Agraria; 2018, 16; 129-147
1642-0438
Pojawia się w:
Studia Iuridica Agraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Роман-травелог Гузель Яхиной Эшелон на Самарканд: от изживания исторической травмы к персональной мифологи
Guzel Yakhinas novel-travelogue Echelon to Samarkand: from surviving historical trauma to personal mythology
Powieść podróżnicza Guzel Jachiny „Eszelon do Samarkandy": od przezwyciężenia traumy historycznej do personalnej mitologii
Autorzy:
Smirnova, Alfiya I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311611.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Гузель Яхина
роман-травелог
путешествие
историческая травма
персональная мифология
«новый историзм»
Guzel Jachina
powieść podróżnicza
podróż
trauma historyczna
mitologia osobista
„nowy historyzm”
Gusel Yakhina
novel-travelogue
trip
historical trauma
personal mythology
«new historicism»
Opis:
The article examines the novel Echelon to Samarkand by Guzel Yakhina, dedicated to the Soviet past and the theme of «great hunger» of the early 1920s, which is interpreted as a collective trauma; analyzes the chronotope of the way, semantics of nomination of chapters structuring the development of the plot, architectonics of the novel; reveals the mindset to create a text that includes elements of myth, fairy tale, parable, which promotes author’s personal mythology and determined the meta-genre specifics of the novel-travelogue. The analysis of the text shows that Yakhina's novel expression demonstrates a personal perception of the historical background of the disappeared country, «new historicism» in the understanding of the Soviet civilization.
Artykuł dotyczy powieści Guzel Jachiny Eszelon do Samarkandy poświęconej sowieckiej przeszłości i tematowi „wielkiego głodu” na początku lat 20., który interpretuje się jako zbiorową traumę. W analizie utworu uwzględniono chronotop drogi, semantykę nominacji rozdziałów, strukturyzację rozwoju fabuły, architekturę powieści. Przedstawiono też cel stworzenia tekstu, w którym elementy mitu, baśni, przypowieści przyczyniają się do stworzenia osobistej mitologii autora. Określono także metagatunkową specyfikę powieści podróżniczej. Z analizy tekstu wynika, że powieści Jachiny ukazują osobiste postrzeganie historycznej przeszłości nieistniejącego już kraju, „nowy historyzm” w objaśnieniu cywilizacji sowieckiej.
В статье рассматривается роман Гузель Яхиной Эшелон на Самарканд, посвященный советскому прошлому и теме «большого голода» начала 1920-х годов, который осмысливается как коллективная травма; рассматривается хронотоп пути, семантика номинации глав, структурирующей развитие сюжета, архитектоника романа; выявляется установка на создание текста, включающего в себя элементы мифа, волшебной сказки, притчи, что способствует реализации персональной мифологии автора и определило метажанровую специфику романа-травелога. Проведенный анализ текста свидетельствует о том, что романное творчество Яхиной демонстрирует личностное восприятие исторического прошлого исчезнувшей страны, «новый историзм» в осмыслении советской цивилизации.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 81-95
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mecanismos de terror de Estado en el caso de los niños perdidos del franquismo: historia y nueva novela histórica
Mechanisms of state terror in the case of lost children of the Francoist regime: history and the new historical novel
Autorzy:
Wachowska, Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050693.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
lost children of the Francoist regime
Francoist state terror
historical memory
new historical novel
eugenics
Antonio Vallejo Nágera
Opis:
The purpose of this paper is to uncover the mechanisms used by the Francoist regime to seize the children of its political opponents, as well as to discuss the problem as depicted in contemporary historical novels. In order to achieve these goals, the paper begins with an inquiry into eugenics, as interpreted by the infamous Spanish psychiatrist Antonio Vallejo Nágera. Further, the author reviews the processes through which biological parents (and/or family) lost the legal control over their children, many of whom had their identities changed. Consequently, the analysis focuses on three new historical novels (La voz dormida by Dulce Chacón, Mala gente que camina by Benjamin Prado, and Si a los tres años no he vuelto by Any R. Cañil), which use the mediation of historical memory to recover the remembrance of the lost children of the Francoist regime.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2015, 42, 2; 33-49
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postapokaliptyczna wizja człowieka w trylogii Dmitra Głuchowskiego: "Metro 2033", "Metro 2034", "Metro 2035"
Autorzy:
Wierel, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607782.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
post-apocalyptic novel
anthropology
new humanism
post–humanism
Glukhovsky
Russian literature
contemporary mythology
myth
Prometheus
Homer
hero/antihero
post-humanism
postapokalipsa
antropologia
Głuchowski
literatura rosyjska
mitologie współczesności
mit
Prometeusz
nowa humanistyka
posthumanizm
Opis:
This article presents a variety of images of a man in the literary trilogy by a Russian writer Dmitry Glukhovsky which he presented in Metro 2033, Metro 2034 and Metro 2035. The writer revealed the fate of the people living in the corridors of the Moscow subway after a nuclear war. The epic form which Glukhovsky gave his vision of a post-apocalyptic world, makes the characters of his novels represent a wide spectrum of possible attitudes of people in the alternative world “after the end.” Artem, Hunter, Sasha, or Homer appear to be anti-heroes. However, they can also become heroes of a new world, as long as they can survive and overcome the anthropocentric way of perceiving the world. Glukhovsky created an alternative vision of reality based on the archetypal motifs of struggle between good and evil, beauty and ugliness, which remind of mythological stories, in which he presents how the new, post-apocalyptic world works. The rules of the new reality are different from those to which the reader is accustomed. The writer introduces many cultural references to the mythological stories (Prometheus, Sisyphus, Marduk, Job), or literature narratives (Odyssey by Homer, The Time Machine by H.G Wells, Brave New World by A. Huxley or Nineteen Eighty Four by G. Orwell). In my opinion the issue of a revised understanding of humanity and trans-species relationships are topics which introduce the reader to the issues which in science are reffered to as a new humanities, and which are centered around the issues raised in the debate on post-humanism and post-secularism as well as the problems ecology deals with. Humanity, which Glukhovsky presents in his novels, is hidden in the dark, mysterious and unknown corridors in the Moscow subway and in the human imagination.
W artykule przedstawiam różnorodne wyobrażenia człowieka w literackiej trylogii rosyjskiego pisarza Dmitrija Głuchowskiego, przedstawione w Metrze 2033, Metrze 2034 i Metrze 2035. Pisarz ukazał losy ludzi żyjących w korytarzach moskiewskiego metra po wojnie nuklearnej. Epicka forma, jaką Głuchowski nadał swojej wizji postapokaliptycznego świata, sprawia, iż postacie z jego powieści reprezentują bogate spektrum możliwych postaw człowieka wobec realiów alternatywnego świata „po końcu”. Artem, Hunter, Sasza czy Homer to postacie wykreowane na antybohaterów, jednakże mogą stać się również bohaterami nowego świata, o ile potrafią przetrwać i pokonać antropocentryczny sposób postrzegania świata. Głuchowski stworzył alternatywną wizję rzeczywistości zbudowaną na archetypicznych motywach walki dobra ze złem, piękna z brzydotą, przypominającą opowieści mitologiczne przedstawiające jak funkcjonuje nowy, postapokaliptyczny świat. Reguły nowej rzeczywistości różnią się od tych, do których przyzwyczajony jest czytelnik. Pisarz wprowadza wiele kulturowych odniesień do historii mitologicznych (Prometeusz, Syzyf, Marduk, Hiob), narracji literackich (Odyseja, Wehikuł czasu H. G. Wellsa, Nowy wspaniały świat A. Huxleya, czy Rok 1984 G. Orwella). Kwestia zmienionego rozumienia człowieczeństwa i relacje transgatunkowe są tematami, które w mojej opinii wprowadzają czytelnika w zagadnienia określane w nauce jako nowa humanistyka, skupione wokół kwestii poruszanych w debacie wokół posthumanizmu i postsekularyzmu, a także problemów, jakimi zajmuje się ekologia. Wyobrażenie człowieczeństwa w trylogii Głuchowskiego jest ukryte w mrocznych, tajemniczych i nieznanych korytarzach moskiewskiego metra oraz ludzkiej wyobraźni.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies