Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Malarstwo (sztuka)" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-100 z 106
Tytuł:
Żołnierze Garnizonu Leszno zamordowani przez Sowietów w 1940 r : słownik biograficzny
Współwytwórcy:
Bąkowski, Szymon. Opracowanie
Handke, Krzysztof. Opracowanie
Handke, Waldemar (1958- ). Opracowanie
Biegajski, Michał. Opracowanie
Handke, Radosław. Opracowanie
Majer, Maciej. Opracowanie
Mądry, Hubert. Opracowanie
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Leszno : Ośrodek Doskonalenia Pedagogicznego
Tematy:
Matka Boska Zwycięska z Kozielska (obraz)
Malarstwo (sztuka)
Opis:
S.5-6, Matka Boska Zwycięska z Kozielska Patronka 2-go Korpusu Wojska Polskiego.
Bibliogr.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Muzyka i malarstwo - poszukiwanie wspólnego gruntu na marginesie Partytur do baletu Sokrates Włodzimierza Pawlaka
Autorzy:
Majewski, Piotr Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634237.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
muzyka i malarstwo
Włodzimierz Pawlak, korespondencja sztuk, malarstwo abstrakcyjne, sztuka współczesna
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę relacji pomiędzy malarstwem a muzyką. Punktem wyjścia jest analiza obszernego, liczącego kilkadziesiąt obrazów, cyklu malarskiego Włodzimierza Pawlaka, zatytułowanego Partytury do baletu Sokrates (2002-2008). Wspólne dla wszystkich obrazów tego cyklu jest zastosowanie przez malarza motywu pięciolinii. Na poszczególnych obrazach pojawiają się ponadto malowane w typie „gorącej abstrakcji” plamy barwne tworzące zróżnicowane efekty kolorystyczno-ekspresyjne, które nadają obrazom charakter zapisu emocji związanych z przeżyciem muzycznym.  W dalszej części artykułu przywołane są niektóre aspekty muzycznych fascynacji w malarstwie wybranych artystów reprezentujących tradycję modernizmu, a szczególnie abstrakcji (Kandinsky, Mondrian). Autor zwraca też uwagę na postępujący od XIX w. proces nasycania słownika teorii i krytyki artystycznej terminami muzycznymi, odwołując się do klasycznych autorów, takich jak Delacroix, Baudelaire’a i Pater. W konsekwencji autor spogląda na malarski cykl Włodzimierza Pawlaka jako na przykład współczesnej kontynuacji romantycznych w swych źródłach ideałów estetycznych, zwracając uwagę na ich ahistoryczny, nie wyczerpany do dziś potencjał. 
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes; 2016, 14, 1
2083-3636
1732-1352
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konkurs na malowidła do sali Sejmu w Warszawie (1929) w świetle polityki artystycznej i propagandowej II Rzeczypospolitej
Competition for the paintings to the hall of the Sejm in Warsaw (1929) in the light of the artistic policy and propaganda of the Second Republic of Poland
Autorzy:
Myślińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396744.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Instytut Historii Sztuki
Tematy:
malarstwo XX wieku
sztuka polska
sztuka oficjalna
malarstwo monumentalne
ikonografia
Opis:
The end of the Great War created multiple patronage opportunities, organized and distributed by the state. The development of modern art deepened art critics’ pejorative view on allegory, but this type of work still supported legitimacy of the reborn state, the achievements of Polish propaganda abroad and consolidation of the patriotic tradition. The interwar era was the time when the majority of the significant official decoration was created, by artists of modern art and even avant-garde artists. Twelve projects were qualified to the final stage of competition aimed at selecting the paintings to be placed in Sejm (House of Parliament). Zofia Stryjenska, Stanislaw Kaczor Batowski, Wlastimil Hofman, Stanislaw Gajewski, and Jan Wydra, just to name a few, took part in this contest. Two first prizes were awarded to Ludomir Slendzinski and Jozef Mehoffer, two second ones to Kazimierz Sichulski and Bronislaw Bartel. The winning works have been criticized as failing to comply with the official character of the interior. Even repetition of the competition was proposed. Finally the paintings have not been created. Between 1929 and 1938 amateur painter Antoni Tanski (1874–1943) created a painting of Polonia for the hall of the Sejm; the painting is currently located in the Jasna Gora Monastery in Czestochowa. Competition for the paintings for the hall of the Sejm underlined the value of allegory in updating the historical narration. By referring to the centuries-old tradition of performances, fear of regained independence and the new political and social organization of the Second Republic of Poland was expressed.
Źródło:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego; 2015, 1(35); 35-47
1896-4133
Pojawia się w:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieło sztuki w architekturze, dzieło architektury jako sztuka
Autorzy:
Dardzińska, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408144.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
sztuka
architektura
malarstwo
instalacja artystyczna
wartość
Opis:
W artykule przedstawiono analizę dotyczącą charakterystyki dzieła sztuki i dzieła architektury. Próbowano określić, jakie cechy są dominujące w każdej z obydwu dziedzin, a jakie w szczególności przynależą tylko do jednej z nich. Rozpoczęto od przedstawienia warsztatu twórczego i poglądów na temat stylu z perspektywy samych twórców. Przytoczono słowa kilku z nich. W dalszej części wskazano na wspólny środek wyrazu, który służy najczęściej demonstracji idei, początkowego zamysłu z dziedziny sztuki i architektury. Następnie omówiono kilka wyjątkowych przykładów z pogranicza rzeźby i architektury. W dalszej kolejności odniesiono się do relacji sztuki z nauką. Opracowano tabelę porównującą walory dzieła sztuki z dziełem architektury, uwzględniającą dominację określonych cech. Wyszczególnione w tabeli cechy podzielono na trzy grupy, które opatrzono komentarzem w dalszej części artykułu. Odniesiono się też do innej klasyfikacji, stanowiącej kompleksowe, filozoficzne ujęcie sztuki. W kontekście rozpatrywania granic w sztuce, przytoczono kontrowersyjne działania z obszaru bioartu. Artykuł zakończony jest podsumowaniem zawierającym najistotniejsze cechy charakteryzujące wyjątkowość dzieła sztuki i dzieła architektury.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2023, 23/I; 11-23
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Te życiorysy są wszystkie moje…”. Twórczość autobiograficzna Marii Wnęk – kobiety, artystki, posłanniczki Boga
Autorzy:
Łuków Vel Broniszewska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/8853030.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
autobiografia
malarstwo
sztuka
kulturoznawstwo
sztuki wizualne
Źródło:
Poetyki czasu, miejsca i pamięci; 317-340
9788395558122
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka twórczości Anupam Sud
Characteristics of Anupam Suds art
Autorzy:
Bednarz, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460079.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
sztuka współczesna, sztuka indyjska, współczesna sztuka indyjska, sztuka kobieca, grafika, malarstwo, śakti, anupam sud
contemporary art, indian art, contemporary indian art, feminine art, woman art, graphics, painting, shakti, anupam sud
Opis:
Anupam Sud is considered as one of the greatest contemporary artists in India. The author makes polish readers more familiar with this artist. We focused on Sud's main works – graphics, paintings and even a sculpture. The article contains discussion about one of Sud’s most widely used motifs– a woman in search of shakti. Moreover, it covers issues of human depravity, one’s contempt for another, and primarily it points out main problem being faced by Hindu women in a patriarchal society. We draw attention to the most characteristic features of Anupam Sud’s work – artwork as manifested (by which Sud tries to draw attention to the Hindu woman’s situation), chiaroscuro and anatomy.
Anupam Sud jest zaliczana do grona najwybitniejszych współczesnych artystów w Indiach. Autorka w swoim tekście przybliża postać mało znaną polskiemu czytelnikowi. Omawia główne jej dzieła – graficzne, malarskie i jedną rzeźbiarską. Snuje rozważania na temat jednego z popularnych typów przedstawień kobiecych, chętnie ukazywanego przez artystkę – kobiety, która poszukuje śakti. Ponadto porusza problem zepsucia człowieka, gardzenia drugim, a przede wszystkim wskazuje na problemy, jakie towarzyszą Induskom w patriarchalnym społeczeństwie. Autorka prezentuje najbardziej charakterystyczne cechy twórczości Anupam Sud: szczegółowe przedstawianie anatomii, mistrzowskie operowanie światłocieniem oraz dzieła-manifesty, którymi graficzka stara się zwrócić uwagę odbiorców na sytuację kobiet w Indiach.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2016, 6; 458-463
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Malarstwo szkoły kuzkeńskiej (esquela cusqueña) jako przejaw tożsamości andyjskiej dawniej i dziś
Painting of the cusco school (esquela cusqueña) as a manifestation of the andean identity past and present
Autorzy:
Kubiak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878538.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
malarstwo kuzkeńskie
malarstwo barokowe
sztuka kolonialna
neobarok
sztuka peruwiańska
Cuscan painting
baroque painting
colonial art
neo-baroque
Peruvian art
Opis:
Malarstwo szkoły kuzkeńskiej rozwijało się w mieście Cusco oraz w całym regionie kuzkeńskim w XVII i XVIII wieku. Jego wpływ nie ograniczał się jednak do tego obszaru. W licznych źródłach znaleźć można informacje na temat wpływu malarstwa z Cusco na odległe regiony Wicekrólestwa Peru. Istnieje silnie zakorzeniona tradycja uznająca malarstwo kuzkeńskie za przejaw kulturowego krzyżowania ras. Z łatwością można wskazać na hiszpańskie (kolonialne) oraz tubylcze (indiańskie) cechy reprezentacyjne, zarówno w aspekcie formalnym, jak i semantycznym. Malarstwo kuzkeńskie nie jest sprawą mi-nioną. Obecnie istnieją pracownie, w których powstają obrazy neobarokowe, stylistycznie naśladujące ten rodzaj malarstwa. Chciałabym zaprezentować pochodzące z nich barokowe płótna oraz kolejne etapy pracy nad nimi, wykorzystując badania terenowe z roku 2013, a także zdjęcia zrobione w Galería de Artesanía „Fenix” w Cusco, którą prowadzi Luis Alfredo Pacheco Venero. W tym kontekście istotne znaczenie ma namysł nad „cusqueñismo”, zjawiskiem typowym dla Cusco z okresu lat dwudziestych XX wieku. Zastanowić się należy, czy obejmuje ono tylko tradycję Inków, czy również sztukę kolonialną. Współcześnie poszukiwanie tożsamości regionalnej nie ogranicza się bowiem do epoki prekolumbijskiej, ale coraz częściej doceniane jest dziedzictwo kolonialne.
Painting of the Cusco school developed in the city itself and in the Cusco region in the 17th and 18th centuries. Its influence was not limited to this area; information about the presence of paintings from Cusco in distant regions of the Viceroyalty of Peru can be found in numerous sources. The tradition which acknowledged Cuscan painting to be a manifestation of cultural mestizaje is extremely strong. We can easily point at Spanish (Colonial) as well as native (Indian) features in both formal and semantic aspects of representations. However, Cuscan painting is not a matter of the past; nowadays there are still workshops which produce neo-baroque pictures, stylistically imitating former painting. I would like to present neo-baroque canvas and subsequent stages of work on them, using field research from 2013 and photographs taken in Galería de Artesanía „Fenix” in Cusco, run by Luis Alfredo Pacheco Venero. What is important in the summary is reflections on “cusqueñismo”, a phenomenon typical of the city since the 1920s and wondering whether within its scope there is a place not only for the Inka tradition, but also for the colonial art. Modern searching for regional identity is not limited to the pre-Columbian era, but more and more often highly assesses the Colonial legacy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 4; 115-144
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament namaszczenia chorych i jego obrazowanie w sztuce zachodnioruskiej w dobie polemiki międzywyznaniowej
The Anointing of the Sick and it’s Representations in Ruthenian Art at the Time of Interconfessional Polemic
Autorzy:
Gronek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171219.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
sztuka ruska/ukraińska
sztuka religijna
ikonografia chrześcijańska
malarstwo ikonowe
grafika
sakramenty
Opis:
Texts from the New Testament – namely Mark 6, 13 and James 5, 14-15 – witness to the apostolic origin of the sacrament of the anointing of the sick. It was already known in the first ages of Christian Church as Origen, Eusebius of Cesarea, John Chrysostom, Cyrill of Alexandria, St Hypolite, St Serapion of Thmuis write about it. The ordo of the contemporary rite was formed finally in the XIV century. At the synod of Kiev in 1640 the text of catechism was approved and most important questions concerning the liturgy and rites were solved. As a result The Great Euchologion was edited in 1646. The first images representing the sacrament appeared only in printed euchologions of which the earliest was integrated into a vignette header placed in the Euchologion of Stratin (1606). The same type of pictures appear in other editions during the whole XVII century. The possible differences concern the number of details included in the images. The sacrament is presented in most cases in liturgical books, much fewer are actual paintings – icons or frescoes. In the Ruthenian art (e.g. St’Andrew’s Church in Kiev or Holy Trinity Church in the Laure of Kiev-Pechersk), apart from the narrative images presenting the sacrament, there are also – under the influence of baroque art – the ones of symbolic (for example Euchologion edited in Pochaev in 1741) or typological nature (among others using as figure the parable of merciful Samaritan). Still in the XVII and XVIII one does not observe significant changes in the way of presenting the sacrament of anointing of the sick either in the Orthodox Church (as a result of polemic with Catholics) or in the Greek Catholic Church (as a result of Latinization): there were always seven priests administering seven unctions.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2014, Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej, 5; 121-143
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ malarstwa XVIII i XIX w. na styl ogrodów krajobrazowych i ich współczesne odniesienia
The Influence of the 18th and 19th Century Painting on the Style of the Landscape Gardens and Their Contemporary References
Autorzy:
Śliwczyńska, E.
Chmielewski, T. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1188066.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
ogród
krajobraz
sztuka
malarstwo
garden
landscape
painting
art
Opis:
The European theory of art in the 18th century was inspired by the Far Eastern art, ancient Arcadian topos and archeological and sightseeing travels. English theoreticians, like Hume, Denis, Walpole, Addison, Pope, Price, Gilpin, influenced by Neo-Platonism, regarded Nature as the source of the absolute perfection and beauty. They formulated two key categories for the new aesthetics: sublimity and picturesqueness. The inspirations drawn from the Chinese art caused changes in the structure of gardens. In England it was visible in the rejection of leading the viewer's eye through paths and compositional lines in favour of the system of observation points and views. The natural landscape again began to be imitated. Garden designers were particularly inspired by the Italian landscapes (observed during the Grand Tour) and the paintings of Salvatore Rosa, Nicolas Poussin and Claude Lorrain. Inspiration came also from landscape paintings of such artists as Constable, Turner and Crome with his "school of Norwich", created according to the new aesthetic conception. New rules in the garden design were firstly put into practice by William Kent. His apprentice, Lancelot Brown, designed rural parks, that were meant to imperceptibly merge with the landscape. The critics of Brown, influenced by the new aesthetic conceptions, wanted gardens to be picturesque and wild, diversified by the ruins of castles or abbeys. The new style called Romanticism spread over the Europe in the 19th century, as a reaction against the industrial revolution. For the sake of growing urban population numerous public gardens and promenades were founded with their individual formal features. Under the influence of H. Repton and J. Thouin the English-Chinese gardens evolved into typical landscape parks. After 1850 garden designers made an attempt to connect landscape and geometric systems with the eclectic features. The availability of the new exotic plants stimulated deliberations on the problem of colour in the garden which simultaneously appeared in painting. Such tendencies at the end of the century gave birth to the Impressionism, which was the ultimate breaking with the academic tradition. Meanwhile, the art of garden design since the turn of the 19th and 20th centuries has been inspired mainly by the achievements of the contemporary science, and lost its ability to inspire new artistic trends. To revive it is a great challenge to the contemporary garden designers.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2011, 1; 4-14
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ figuratywności obrazu i zapoznania się z informacją katalogową na percepcję estetyczną malarstwa współczesnego przez ekspertów i laików
The Influence of Figurative Images and Catalogue Information on the Aesthetic Perception of Contemporary Painting
Autorzy:
Szubielska, Magdalena
Niestorowicz, Ewa
Bałaj, Bibianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/468052.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
sztuka współczesna
percepcja estetyczna
malarstwo figuratywne i abstrakcyjne
eksperckość
Opis:
Przedmiotem artykułu jest badanie percepcji estetycznej obrazów figuratywnych i abstrakcyjnych, których oglądanie poprzedzało bądź nie zapoznanie się z informacją katalogową przez laików i ekspertów. Tło teoretyczne badań stanowiła koncepcja uwzględniająca postrzeganie dzieła malarskiego z perspektywy formy, treści i aksjologii. Uzyskane wyniki sugerują, że laicy mogą mieć trudności w odbiorze warstwy formalnej sztuki współczesnej. Laicy mogą też napotkać problemy, interpretując obrazy abstrakcyjne, w czym jednak może pomóc im zapoznanie się z opisem katalogowym.
The aim of the article is to examine the aesthetic perception of figurative and abstract paintings by groups of naive and experienced viewers with or without the knowledge of the information provided in the catalogue. The experiment was based on the theoretical concept of viewing the paintings from the perspective of form, content and axiology. The results of the research suggest that naive viewers can find the reception of the formal level of contemporary art difficult. They are also inclined to experience difficulties in the interpretation of abstract paintings. This, however, can be facilitated by providing them with the catalogue description.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica; 2016, 9; 21-34
2084-5596
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba okiełznania „ja” – wizja poglądów Józefa Czapskiego na marginesie Dzienników
An attempt to control “I” – an outlook of Józef Czapski’s views on the margins of Diaries [Dzienniki]
Autorzy:
Ludwicki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401144.pdf
Data publikacji:
2019-01-09
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
literature
diary
art
painting
literatura
dziennik
sztuka polska
malarstwo
Opis:
W szkicu, odwołując się do Wyrwanych stron, poruszam problem „zmagania się ze sobą” Józefa Czapskiego. Owe zmagania to również opis poszukiwania przez pisarza Absolutu i prawdy. Czapski w swych poszukiwaniach przechodzi długą i niełatwą intelektualną drogę. To nade wszystko w dzienniku artysta jawi nam się najbardziej autentyczny. Nie ma jednowymiarowości istnienia i ten problem – za refleksją Czapskiego – próbuję zasygnalizować.
In my essay, I refer to Wyrwane strony [Torn up Pages] and touch upon Józef Czapski’s problem of “struggling with oneself ”. This struggling is also the description of the writer’s search of the Absolute and truth. Czapski in his search goes through a long and arduous intellectual journey. And above all, the artist appears to be the most authentic in the diary. There is no one dimension of existence and I try to signalize this matter following the Czapski’s reflection.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2018, 4; 147-155
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Publikacje za lata 2010-2012
Autorzy:
Witkowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458260.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wadowickie Centrum Kultury im. Marcina Wadowity
Tematy:
publikacje
bibliografie
biografie
historia oświaty
sztuka
malarstwo
rzeźba
medalierstwo
poezja
Źródło:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny; 2012, 15; 199-205
1505-0181
Pojawia się w:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The impact of reading or listening to a contextual information relating to contemporary paintings on the evaluation by non-experts in the field of art
Autorzy:
Szubielska, Magdalena
Francuz, Piotr
Niestorowicz, Ewa
Bałaj, Bibianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1165493.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
informacja kontekstowa
malarstwo abstrakcyjne i figuratywne
ocena estetyczna
sztuka współczesna
Opis:
Celem badania była analiza wpływu zapoznania się z opisem katalogowym w różnych warunkach: przeczytania lub wysłuchania opisu przed obejrzeniem obrazu, wysłuchania opisu w trakcie oglądania obrazu, braku opisu (warunek kontrolny) na ocenę abstrakcyjnego i figuratywnego malarstwa współczesnego. W badaniach uczestniczyli studenci, którzy nie byli ekspertami w dziedzinie sztuki. Badani oglądali reprodukcje obrazów, znając bądź nie ich opisy katalogowe. Obrazy oceniano z perspektywy formy, treści i aksjologii, z wykorzystaniem kwestionariusza oceny dzieła malarskiego. Jego konstrukcję wywiedziono z teorii estetyki Romana Ingardena. Za podstawę teoretyczną badań posłużyły koncepcje: (1) pamięci roboczej, (2) podwójnego kodowania oraz (3) płynności przetwarzania i przyjemności estetycznej. Weryfikowano hipotezy, zgodnie z którymi nieprofesjonalni odbiorcy oceniają wyżej na wymiarze aksjologicznym obrazy, jeśli zapoznają się z ich opisami katalogowymi (zwłaszcza w sytuacji jednoczesnego oglądania obrazu i słuchania opisu); a także jeśli są to obrazy figuratywne. Okazało się, że nieprofesjonalni odbiorcy sztuki bardziej doceniają współczesne obrazy figuratywne niż abstrakcyjne – co potwierdza przyjętą hipotezę. Stwierdzono też, że wartościowanie dzieła przez niedoświadczonego widza zależy nie tyle od podania mu informacji katalogowej, ale od sposobu zapoznania się odbiorcy z tą informacją. Odkryciem nowym w stosunku do wcześniejszych badań jest ustalenie, iż nieprofesjonalnym odbiorcom sztuki współczesne obrazy podobają się bardziej i w większym stopniu wzbudzają pozytywne emocje, gdy ich oglądaniu towarzyszy wysłuchanie informacji katalogowej, niż gdy informacja katalogowa wysłuchana jest tuż przed oglądaniem dzieła. Rezultat ten jest ważny aplikacyjnie i może zostać wykorzystany m.in. przez działy edukacji galerii i muzeów.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2018, XXIII, 3; 610-627
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Образ города в современной живописи : на примере Гродно
The image of the city in modern art : for example, Grodno
Autorzy:
Goranskaa, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2068488.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
Grodno
sztuka białoruska
sztuka współczesna
pejzaż miejski
malarstwo
Belarusian art
modern art
urban landscape
painting
Opis:
Celem artykułu jest krótka analiza białoruskiego malarstwa XX wieku na przykładzie Grodna. Obrazy przedstawiają uroki tego historycznego miasta w różnych porach roku. Równocześnie poprzez twórczość artystyczną malarze prezentują swoją indywidualność i wrażliwość na tę tematykę. Dominuje motyw przemiany, co widać doskonale na przykładzie domów, szaty roślinnej i ludzi.
The purpose of this paper is a brief analysis of the Belarusian art of the twentieth century as an example of the urban landscape of Grodno. In their works the artists convey the contemporary charm of this historic city in different seasons, expressing different ways of their creativity, individuality and a close look at this topic. Variability is dominated by the motif, which is well illustrated by the images of buildings, landscapes and people.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2011, 17 (167); 43-48
0860-7214
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narodziny Witkacego z ducha Witkiewicza
The birth of Witkacy from the spirit of Witkiewicz
Autorzy:
Tarnowski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142648.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
aesthetics
art
naturalism
philosophy
paintings
estetyka
filozofia
malarstwo
naturalizm
sztuka
Opis:
Stanisław Witkiewicz (1851-1915) himself taught his son Stanisław Ignacy (1885-1939), known later as Witkacy, helped by his wife and friends, among whom there were scientists, artists and professional teachers. The results of such education were amazing. At the age of eight, the boy could paint using different techniques, play the piano and compose music. His father desired for him to become a naturalist painter like himself. At a young age Witkacy became an outstanding artist, not only a painter, but also a writer. However, in opposition to his father’s teaching, when he matured artistically, he rejected naturalism and joined the artistic avant-garde. Just after the first world war he published a long philosophical essay inspired probably by the work of his father’s great intellectual enemy – the Neo-Hegelian Polish philosopher Henryk Struve. Thus, Witkacy shaped himself, both in the respect of art and philosophy, in the opposition to his father, Stanisław Witkiewicz.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2018, 30/1; 111-121
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La Escuela Cuzqueña: the European influence in Peruvian painting from the 17th and 18th centuries
Autorzy:
Rojek, Karolina Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095875.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:
malarstwo peruwiańskie
sztuka kolonialna
Szkoła Kuzkeńska
Imperium Inków
wpływ sztuki europejskiej
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest analiza wpływu sztuki europejskiej na malarstwo peruwiańskie regionu Cuzco, dzisiaj denominowane jako Szkoła Kuzkeńska, której rozkwit miał miejsce w XVII i XVIII wieku. Podbój Imperium Inków przez Hiszpanów w 1532 roku i liczne podróże do Nowego Świata podejmowane przez artystów i zakony apostolskie, np. Jezuitów, sprawiły, że wiele form sztuki prekolumbijskiej bezpowrotnie zniknęło. Hiszpańscy kolonizatorzy narzucili Peru sztukę zachodnią. Jednakże kształtujące się społeczeństwo kolonialne niejednokrotnie wykorzystywało chrześcijańskie wzorce do tworzenia własnej andyjskiej kultury wizualnej. Synkretyzm obu kultur widoczny jest do dzisiaj.
Źródło:
Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture; 2020, 9; 25-37
2299-4645
Pojawia się w:
Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mural jako forma plastyczna w przestrzeni architektonicznej i urbanistycznej Meksyku
Mural as a visual form in the architectural and urban space of Mexico
Autorzy:
Maluga, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294088.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
malarstwo
sztuka
architektura
kompozycja architektoniczna
Meksyk
painting
art
architecture
architectural composition
Mexico
Opis:
Celem opracowania jest ukazanie roli murali w modyfikowaniu przestrzeni architektonicznej i urbanistycznej – modyfikowaniu pożądanym z punktu widzenia jakości kompozycyjno-plastycznej i estetycznej struktur przestrzennych. Uczyniono to na podstawie wybranych przykładów meksykańskich. W Meksyku mural ma tradycję sięgającą czasów sprzed podboju hiszpańskiego. Był obecny w architekturze okresu kolonialnego. W XX w. stał się dominującą dziedziną sztuk plastycznych silnie związaną z architekturą i przestrzenią miejską, a jednocześnie zaangażowaną w przemiany społeczne w kraju. Analiza przykładów z różnych okresów historycznych, ze szczególnym naciskiem na współczesne realizacje, pozwoliła ukazać relacje kompozycyjne i przestrzenne, które dotyczą takich zagadnień, jak geometria ściany, relacje muralu względem kontekstu przestrzennego (lokalizacja i skala przestrzenna), struktura kompozycyjna muralu, iluzja przestrzeni w obrazie oraz kompozycja barwna muralu. Zwrócono również uwagę na warstwę narracyjną muralu, która często ma istotny wpływ na decyzje dotyczące formy plastycznej obrazów. Wyniki badania pozwalają stwierdzić, że ten typ utworu malarskiego był od najdawniejszych czasów świadomie wykorzystywany do kreowania przestrzeni architektonicznej i urbanistycznej. Potwierdzają również tezę mówiącą o tym, że jakości plastyczne i estetyczne obrazów wpływają na relacje kompozycyjne i estetyczne w określonej sytuacji przestrzennej.
The aim of the study is to show, on the basis of analyzes carried out, selected examples of Mexican murals and the role of this painting form in modifying architectural and urban space – modifying the compositional and visual and aesthetic spatial structures desirable from the point of view of quality. In Mexico, a mural has a tradition dating back to the times before the Spanish conquest. It was present in the architecture of the colonial period. In the 20th century, it became the dominant field of visual arts strongly associated with architecture and urban space, and at the same time involved in social changes in the country. The analysis of examples from various historical periods, with particular emphasis on contemporary realizations, allowed us to show compositional and spatial relations that refer to issues such as wall geometry, mural relation to spatial context (location and spatial scale), composition structure of the mural, illusion of space in the image, and colour composition of the mural. Attention was also paid to the narrative layer of murals, which often has a significant impact on the decisions regarding the visual form of the paintings. In the light of the research we can conclude that this type of painting work has been consciously used for the creation of architectural and urban space since the earliest times. Numerous studies also confirm the aforementioned thesis that the visual and aesthetic quality of the paintings affect the compositional and aesthetic relationships in a specific spatial situation.
Źródło:
Architectus; 2019, 3 (59); 41-56
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Art of Miss Irma Stern: Ugliness as a Cult
Sztuka Irmy Stern: brzydota jako kult
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056550.pdf
Data publikacji:
2022-05-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Irma Stern
Afryka Południowa
ekspresjonizm
malarstwo
sztuka
South Africa
expressionism
painting
art
Opis:
The purpose of this article is to present the life and work of a well-known and celebrated South African painter of German-Jewish origin – Irma Stern (1894-1966). The artist was one of the first painters from South Africa whose works fitted well into the expressionist trend. Irma Stern’s artistic development was influenced by numerous trips to Europe and her studies at German art schools and academies. Her African roots were another important source of inspiration for her. Stern, who travelled all over Africa (including South Africa, Zanzibar and Congo) created numerous portraits of its indigenous peoples surrounded by wild nature. In her works, she most often presented an idyllic vision of the African continent, but one whirling with life and dynamism, thus reflecting her personal views of Africa as a real ‘paradise.’
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie życia i twórczości znanej i cenionej malarki południowoafrykańskiej pochodzenia żydowsko-niemieckiego – Irmy Stern (1894-1966). Artystka była jedną z pierwszych malarek pochodzących z RPA, której prace dobrze wpisują się w nurt ekspresjonistyczny. Na rozwój twórczy Irmy Stern wpłynęły liczne podróże do Europy oraz studia w niemieckich szkołach i akademiach artystycznych. Ważnym źródłem inspiracji były też jej afrykańskie korzenie oraz liczne podróże po kontynencie afrykańskim (m.in. RPA, Zanzibar i Kongo). Malarka stworzyła liczne portrety rdzennych mieszkańców Afryki w otoczeniu dzikiej przyrody. W swoich pracach najczęściej prezentowała idylliczną, ale jednocześnie pełną życia i dynamiki wizję kontynentu afrykańskiego, co odzwierciedlało jej osobiste spojrzenie na Afrykę jako prawdziwy „raj na ziemi”.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 4; 99-121
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dawne malarstwo wciąż odkrywane - wielkie wystawy mistrzów niderlandzkich w europejskich muzeach. Przegląd wybranych publikacji katalogowych ostatniego dziesięciolecia
Autorzy:
Żak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807421.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
malarstwo niderlandzkie
sztuka
wystawy
wpływ artystyczny
Early Netherlandish painting
art
exhibitions
artistic impact
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2011, 2; 180-216
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Landscape Painting and the Construction of “Icelandicness”: Icelandic Modern National Art vis-à-vis its Danish Origins
Malarstwo pejzażowe i konstruowanie „islandzkości”. Nowoczesna sztuka narodowa Islandii wobec swych duńskich źródeł
Autorzy:
Konopka, Emiliana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15582179.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
sztuka islandzka
sztuka duńska
tożsamość narodowa
malarstwo pejzażowe
sztuka narodowa
postkolonializm
kryptokolonializm
Icelandic art
Danish art
national identity
landscape painting
national art
post-colonialism
crypto-colonialism
Opis:
The article constitutes an attempt at developing a new approach to Icelandic national art, supported by an analysis of its role in the process of constructing “Icelandicness” and the Icelandic identity. It enters a dialogue with the study Kryptokoloniale landskaber: tid, sted og rum i billeder af islandsk landskab 1874–2011 by Ann-Sofie Nielsen Gremaud, with a concurrent focus on Icelandic landscape painting of the period 1874–1944 and its relation to Danish art. The Nordic, and especially the Icelandic art was routinely overlooked in the European artistic and historical narration, including the Polish scholarly environment, but it is well worthy of a closer scrutiny. Two fundamental assumptions that define the analysis presented herein are that the modern national art of Iceland derives from the Academic tradition in Denmark and that, concurrently, Icelandic artists participated in the process of developing national identity in opposition to the Danish model. In order to find confirmation for the posed theses, methodologies close to post-colonialism and crypto-colonialism have been used, as well as ones inspired by imagology and based on interdisciplinary research in the fields of art history, history, anthropology and cultural studies.
Artykuł jest próbą wypracowania nowego podejścia do islandzkiej sztuki narodowej, popartego analizą jej roli w konstruowaniu „islandzkości” i islandzkiej tożsamości. Pozostając w ciągłym dialogu z rozprawą Ann-Sofie Nielsen Gremaud Kryptokoloniale landskaber: tid, sted og rum i billeder af islandsk landskab 1874–2011 (2012), tekst koncentruje się jednocześnie na islandzkim malarstwie pejzażowym z lat 1874–1944 i jego relacji ze sztuką duńską. Sztuka nordycka, a zwłaszcza islandzka, zazwyczaj pomijana w europejskiej narracji historyczno-artystycznej, warta jest jednak bliższego poznania. W pracy przyjęto podstawowe założenie, że nowoczesna islandzka sztuka narodowa wywodzi się z duńskiej tradycji akademickiej, a islandzcy artyści uczestniczyli w tworzeniu tożsamości narodowej pozostając w opozycji wobec modelu duńskiego. Aby znaleźć poparcie dla postawionej tezy, wykorzystano metodologie bliskie postkolonializmowi i kryptokolonializmowi, jak również inspirowane imagologią i oparte na interdyscyplinarnych badaniach z zakresu historii sztuki, historii, antropologii i kulturoznawstwa.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 1; 95-116
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Berta Zuckerkandl i krytyka artystyczna polskiej sztuki (na wybranych przykładach)
Autorzy:
Świdnicka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007186.pdf
Data publikacji:
2021-08-26
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Berta Zuckerkandl
sztuka polska
krytyka Zuckerkandl
malarstwo polskie
Polish art
criticism of Zuckerkandl
Polish painting
Opis:
Cel badań. Celem badań jest przedstawienie poglądów Berty Zuckerkandl dotyczących polskiej sztuki w jej tekstach prasowych. Metoda badań. Metodami użytymi podczas badań są te właściwe dla dyscypliny literaturoznawstwa, historii sztuki, metoda „skoposu”, aparatu tłumacza. Wyniki badań. Rozeznanie w tekstach Berty Zuckerkandl o sztuce polskiej nie jest wystarczające. Teksty nie zostały przetłumaczone i zanalizowane. Wnioski. Berta Zuckerkandl jako jedyna z wielkich krytyków artystycznych swojego czasu poświęciła tak wiele miejsca sztuce polskiej. Jej znajomość sztuki, artystów i kultury polskiej jest niezwykle szeroka. Wynosi ona sztukę polską, stawia na równi z innymi artystami i analizuje ich dzieła.   
Aim. The aim of the research is to present Berta Zuckerkandl's views on Polish art in her press texts. Methods. The methods used during the research are those specific to the discipline of literary studies, art history, the skopos method, and the translator's apparatus. Results. Discernment in Berta Zuckerkandl's texts on Polish art is not sufficient. The texts have not been translated and analyzed. Conclusions. Berta Zuckerkandl was the only one of the great art critics of her time to devote so much space to Polish art. Her knowledge of art, artists and Polish culture is extremely broad. It elevates Polish art, puts it on an equal footing with other artists and analyzes their works. Key words: Berta Zuckerkandl, Polish art, criticism of Zuckerkandl, Polish painting
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2021, 11; 153-161
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MAŁE POMPEJE GABINET POMPEJAŃSKI W DAWNYM MUZEUM MIEJSKIM W SZCZECINIE
LITTLE POMPEII THE STORY OF THE POMPEIAN CABINET AT THE FORMER MUNICIPAL MUSEUM OF SZCZECIN
Autorzy:
Łopuch, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535643.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Pompeje
Herkulanum
Muzeum Miejskie w Szczecinie
wykopaliska
archeologia
sztuka nowożytna
Wezuwiusz
malarstwo pompejańskie
Gabinet Pompejański
Opis:
The discovery and exploration of the towns of Herculaneum and Pompeii, inaugurated at the beginning of the eighteenth century, proved to have been an adventure in classical archaeology and a school of its scientific methods. The greatest revelation of the excavations conducted in the Campagna cities destroyed by an eruption of Vesuvius, was the immense variety of numerous murals, frequently preserved in excellent condition. The Municipal Museum of Szczecin was established in 1910, and opened to the public in the middle of 1913 after the construction of an imposing building. The main part of the Museum collections was composed of antiquities donated by the Dorn family, encompassing original monuments together with copies of classical works of art and crafts. One of the showrooms on the stately first storey of the Museum, featuring copies of monuments from the two Vesuvius cities, was known as the Pompeian Room. In the course of organising the classical expositions, Walter Riezler, the Museum director, decided to show also copies of Pompeian murals. His conception assumed the form of the so-called Pompeian Cabinet, a smaller interior distinguished from the Pompeian Room, with walls covered with copies of murals from the collections of the National Museum in Naples. They included architectural and decorative motifs as well as landscapes and figural compositions: Medea, Three Graces and Concert. The Cabinet was completed and opened to the public in May 1930, i .e. twenty years after the original concept was initiated. Its prolonged implementation was caused by assorted organisational and financial problems connected with wartime turmoil and the inflation of the 1920s. The first stage of work on the Cabinet involved the execution of copies of the aforementioned originals on display in Naples (at the time the largest collection of Pompeian wall paintings transferred from the excavated buildings). The authors of the copies included Munich-based painters Sophie F. Hormann and, after her resignation, Herman Völkerling, who executed part of the compositions in Naples. They were followed by Otto Dannenberg from Berlin (1928-1929). The decorations were a compilation of motifs and depictions originating from assorted monuments from the two towns, and thus were not copies in the literal meaning of the word. The resultant museum interior was a sui generis pastiche, whose purpose was to present both the character of the Pompeian houses and the style and technique of their painted embellishments.The author of the project and the painters who decorated the Cabinet devoted much attention and effort to assorted technical and technological aspects in order to recreate the technology of the classical mural, at the time totally unravelled (and up to this day not finally resolved), surrounded with an aura of mystery, and a source of fascination shared by artists and researchers alike; this held true especially for the effect of the deeply saturated colours and the glistening and smooth surface of the murals. The Szczecin Pompeian Cabinet has not been preserved despite the fact that the building of the former Municipal Museum survived the second world war and today is one of the seats of the National Museum in Szczecin. Most probably, the Cabinet was destroyed or liquidated during the first postwar years. In 2004 an exposure of the walls of the former Pompeian Room disclosed remnants of the Cabinet murals, but more extensive in situ research has not been inaugurated. The collections of the National Museum in Szczecin also include a copy of Cupid Chastised (tempera on plaster), whose connection with the Cabinet has not been satisfactorily explained.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2005, 3; 39-48
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O wędrówce tendencji w malarstwie z Europy do Nowego Świata, czyli Meksyk surrealistyczny
About a Migration of Tendencies in Painting from Europe to the New World: Surrealism in Mexico
Autorzy:
Popczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556170.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
Tematy:
surrealizm
malarstwo
sztuka
Meksyk
XX wiek
migracja
Surrealism
painting
art
Mexico
20th century
migration
Opis:
Kiedy w Europie wybuchła druga wojna światowa, w rządzonym przez Prezydenta Lázaro Cáredenasa Meksyku znalazła schronienie grupa europejskich surrealistów, do której należeli m.in. Wolfgang Paalen, Benjamin Péret, Leonora Carrington, Remedios Varo i Alice Rahon. Choć po zakończeniu konfliktu w Europie część z nich wróciła na Stary Kontynent, znaleźli się też tacy, którzy z Meksyku uczynili swoją drugą ojczyznę. Niniejszy artykuł w zwięzły sposób ukazuje proces przenoszenia idei surrealistycznych, przede wszystkim w malarstwie, ze Starego do Nowego Świata. Przedstawione zostały pierwsze kontakty surrealistów z Meksykiem, duchowe powiązania pomiędzy surrealizmem i kulturą meksykańską, a także moment zorganizowania pierwszej międzynarodowej wystawy sztuki surrealistycznej w Meksyku w 1940 roku. Analizie zostały poddane możliwości przyjęcia surrealistycznej sztuki na gruncie meksykańskim oraz wpływ obecności europejskich surrealistów w Meksyku na panoramę współczesnej sztuki meksykańskiej.
When the Second World War broke out, Mexico, governed by President Lázaro Cárdenas, became a shelter for a group of European surrealists, including among others Wolfgang Paalen, Benjamin Péret, Leonora Carrington, Remedios Varo and Alice Rahon. Even though after the end of war in Europe some of them decided to go back to their countries, a part of the group converted Mexico into their second homeland. In a concise way this article presents a process of transferring surrealist ideas, mainly in painting, from the Old to the New World. First contacts between surrealists and Mexico, spiritual link between surrealism and mexican culture and a moment of inauguration of the first international surrealist exhibition in Mexico in 1940 were described. Possibilities of accepting surrealist art on mexican terrain as well as the influence of the european surrealists’ presence in Mexico on contemporary mexican art were also analysed.
Źródło:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2015, 23, 1(87); 5-26
1506-8900
2081-1152
Pojawia się w:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kim jest Frida Kahlo? Wokół biografii artystki
Who Is Frida Kahlo? About the Artist’s Biography
Autorzy:
Grzesiuk, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929410.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Frida Kahlo
Diego Rivera
Meksyk
surrealizm
malarstwo meksykańskie
sztuka kobieca
Mexico
surrealism
Mexican painting
female art
Opis:
Magdalena Carmen Frida Kahlo y Calderón (1907-1954) was daughter of Guillermo, a Hungrian Jew, and Matilde, a Mexican woman of Spanish-Amerindian ancestry. She was educated in the prestigious Escuela Nacional Preparatoria in the spirit of post-revolution nationalism. She identified herself with Mexico’s natives, fighting for their rights as a member of the Communist Party. This happened as a result of her prior entering the circles of artistic bohemia of the 1920’s and the 1930’s. As a teenager, Frida showed keen interest in biology and she planned a medical career, but her plans were ruined by an accident she was involved in at the age of 18. She was going home from school when her bus collided with another vehicle. She suffered severe injuries. Kahlo frequently maintained that during a long period of rehabilitation, when she was bedridden, she started painting. She was depicting the world around her, family and friends. However, her main focus was on herself and her body, which were her source of inspiration. She produced about fifty self-portraits. Kahlo used to say that she went through two tragedies in life: the accident and Diego Rivera. Rivera was a great Mexican muralist and Kahlo was twice married to him. Despite his chronic tendency to cheat on her (actually both of them were cheaters: Frida is also known for her numerous romantic affairs with women and men, e.g. for her engagement with Leon Trotsky), she loved him obsessively. It was thanks to him that Frida grew as a woman, a proud Mexican and a painter, who reached for international success. Her works were displayed in the United States and Europe. The volatile relationship of the two artists, their burning affection and numerous disappointments were oftentimes represented in Frida’s painted visions. Another artistic motif was her struggle with illness, her great and overwhelming pain caused by the accident and infertility. Taking all the above into consideration, one has to realize the importance of Kahlo’s diary for any analysis of her work and life. It contains all the elements that are to be found in her biography and her art. Nonetheless, the diary has a formal organization that is evidently distinct from her paintings, since it combines the visual with the verbal. The diary she ran for the last twelve years of her life is perhaps the most intriguing, but at the same time, the least known of Kahlo’s masterpieces.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 4; 173-201
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Canis lupus familiaris. Symbolika psa w historii, sztuce i literaturze – zarys problematyki
Canis lupus familiaris. The Symbolism of the Dog in History, Art and Literature: An Overview
Autorzy:
Filipek, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787946.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pies
kultura
sztuka
malarstwo
literatura
historia
religia
symbolika
dog
culture
art
painting
literature
history
religion
symbolism
Opis:
Pies towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów. Brał udział w polowaniach, służył jak stróż mienia, pupil do zabaw, dlatego kojarzono go z cechami pozytywnymi, takimi jak wierność, oddanie, czujność, przywiązanie. Przez wieki zyskał szereg odniesień w kulturze i sztuce, mających charakter tak pozytywny, jak i negatywny. Warto zaznaczyć, że jest on, obok kota, tym zwierzęciem, które jest obecne we wszystkich kulturach i wierzeniach od zarania dziejów po dzień dzisiejszy. Już w starożytności zyskał szczególne miejsce na dworze faraonów, a także w panteonie bogów w Egipcie czy pośród bogów greckich, jako ich towarzysz. Był obecny w życiu bogatych i biednych, wykorzystywany do różnorakich celów. Nie dziwi także bogata symbolika biblijna, która, co ciekawe, w Starym Testamencie ma znaczenie negatywne, zastąpione później wykładnią pozytywną w Nowym Testamencie, u Ojców Kościoła i w hagiografii. Pies był zatem nie tylko symbolem wierności, oddania, ofiarności i odwagi, ale też symbolem rozwiązłości, chciwości, zachłanności, wrogości, co ukazano w niniejszym wywodzie, odwołując się do różnych motywów biblijnych i artystycznych. Wierzenia ludowe podkreślają znaczenie psa w gusłach, magii, a nawet leczeniu, prezentując go jako zwierzę niezwykłe. Pojawia się on również w takich sferach, jak heraldyka, numizmatyka, sfragistyka, a także znaczki pocztowe i medale. Dzisiejsza kultura masowa wytworzyła szereg nowych odniesień do psa w filmie, literaturze, komiksie, animacji, łącząc w sobie bogactwo symboliki wypracowane przez wieki, zwłaszcza ikony wierności i oddania.
The dog has accompanied humans ever since the dawn of time. It has taken part in hunting, served as a guardian of property, and as a pet for entertainment. It has been associated with positive qualities such as loyalty, devotion, vigilance and attachment. Over the centuries, it has gained a number of representations in culture and art, both positive and negative. It is worth noting that, besides the cat, it is the only animal which has appeared in all cultures and beliefs from the dawn of time down to the present day. In antiquity, it had already gained a special place in the court of the pharaohs, as well as in the pantheon of the gods in Egypt or among the Greek gods as their companion. It was present in the lives of the rich and the poor, and was used for various purposes. Not surprisingly, the rich biblical symbolism, which, interestingly, in the Old Testament, has negative overtones, was later replaced by positive interpretations in the New Testament, the writings of the Church Fathers, and hagiographies. The dog has thus been not only a symbol of fidelity, devotion, self-sacrifice and courage, but also one of licentiousness, greed and hostility, as is shown in this study, which makes reference to various biblical and artistic themes. Folk beliefs emphasise the importance of the dog in witchcraft, magic and even healing, presenting it as an unusual animal. It is also featured in such spheres as heraldry, numismatics, sphragistics, and on postage stamps and medals. Today’s mass culture has produced a number of new references to the dog in film, literature, comics and animation, all of which combine the wealth of this symbolism developed over the centuries, especially as icons of fidelity and devotion.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 447-470
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobliwości ikonografii w twórczości Juwenaliusza Mokryckiego i Jerzego Nowosielskiego: aspekt filozoficzny i teologiczny
Special Features of Iconography in the Artistic Work of Juvenaly Mokrystskyy and Jerzy Nowosielski: Philosophical and Theological Aspects
Autorzy:
Kostiv, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424571.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
ikonografia
Juwenaliusz Mokrycki
Jerzy Nowosielski
Natalia Kostiv
ikona
ikony
malarstwo ikonowe
teologia,sztuka ukraińska
Ukraina
Lwów
Kraków
Opis:
This article deals with the artistic work of two iconographers: Juvenaly Mokrystskyy, a monk belonging to the Studite order who was born in Lviv, and Jerzy Nowosielski, who was born in Krakow. Both artists are vivid representatives of sacred art from the second half of the 20th century. The works of these artists are kept in many European countries and also in the USA. In particular, the iconography by J. Mokrystskyy can be found in Greek Catholic temples in England, Italy, Germany, Argentina, USA, Canada, and Ukraine. The works by J. Nowosielski are situated in Catholic and Orthodox temples in Poland, Germany, France and also in private collections. This article deals with the interpretation of philosophical and theological themes within the icons of Juvenaly Mokrystskyy and Jerzy Nowosielski. The influence of Byzantine art which is reflected in the iconographers’ artistic individualities, is also analysed. Despite the differences, which occur in the icons of the two artists, many similar stylistic features can be found in their art. Biographic data and facts that influenced the development of the individual styles of the two artists are also considered in the article: for example the experience of visiting of the Museum named after Аndrey Sheptytsky in Lviv and the events of the Second World War. E xamples of the work of the two artists are considered and in addition, the basic directions in icon painting that prevailed in the second half of the 20th century and remain relevant until now.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2013, 8; 27-33
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwizualizowany imperializm i narodowa identyfikacja. Kilka przykładów kościelnego malarstwa w Gruzji od 1801 do 1918 roku
Visualised imperialism and national identity. Some examples of the church painting in Georgia between 1801 and 1918
Autorzy:
Khosroshvili, Tamar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689145.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka nowożytna
sztuka chrześcijańska
kościelne malarstwo naścienne
studia postkolonialne
odrodzenie narodowe
art of the early modern period
Christian art
church wall paintings
Postcolonial studies
national revival
Opis:
In different periods, Christian wall paintings have visualised various attitudes towards programmes, images and iconographies that were closely linked with the religious identities of communities. Following the emergence of nationalism in Georgia in the mid-19th century, wall paintings of this period also began to respond to national identity. The chronological limits of this article are determined by crucial events in the history of the country, such as the conquest of East Georgia by the Russian Empire in 1801 and the proclamation of the independence of the Democratic Republic of Georgia in 1918. Between these two events, a number of church paintings was created throughout Georgia. Some of them fully intended to promote the Russian imperial identity and served to consolidate the power of the Empire over the conquered country. While others, reflected the ideas and aspirations of Georgian nationalism. They are very different from the medieval examples displaying a growing interest in national saints and the events of Christian Georgian history. This paper is focused on the most significant examples.
W różnych okresach chrześcijańskie malarstwo naścienne wizualizowało różnoraki stosunek do programów, obrazów, ikonografii i było blisko połączone z religijną identyfikacją społeczeństwa. Pod wpływem rozwoju nacjonalizmu w Gruzji w połowie XIX w. malarstwo naścienne również zaczęło odpowiadać potrzebom identyfikacji narodowej. Ramy czasowe artykułu zakreślają najważniejsze wydarzenia z historii tego kraju, takie jak podbój Wschodniej Gruzji przez Imperium Rosyjskie w 1801 r. i proklamowanie niepodległości przez Demokratyczną Republikę Gruzji w 1918 r. Pomiędzy tymi dwoma wydarzeniami w Gruzji powstało wiele malowideł sakralnych. Niektóre z nich miały na celu promowanie poczucia przynależności do Rosji i służyły konsolidacji władzy imperium nad podbitym krajem. Inne odzwierciedlały idee i aspiracje gruzińskiego nacjonalizmu. Różniły się one od średniowiecznych realizacji, ukazując wzrastające zainteresowanie narodowymi świętymi i wydarzeniami z historii gruzińskiego chrześcijaństwa. W artykule omówiono najbardziej znaczące ich przykłady.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2019, 18, 2; 247-261
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O muzyce metalowej, sztuce i okładkach… Z malarzem i grafikiem Arkadiuszem Zającem rozmawia Konrad Ludwicki
On heavy metal music, art and record covers – Konrad Ludwicki’s interview with a painter and graphic designer, Arkadiusz Zając
Autorzy:
Ludwicki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520786.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
etyka
malarstwo
muzyka metalowa
okładki płyt
popkultura
sztuka
ethics
painting
heavy metal music
record covers
pop culture
art
Opis:
Pretekstem do rozmowy z malarzem i grafikiem Arkadiuszem Zającem są okładki płyt zespołów metalowych. Rozmowę z artystą poprzedza kilkustronicowy wstęp. W tekście skupiam się na meritum zjawiska, jakim są okładki płytowe. Skupiam się na jego osobliwościach, przeprowadzając ogólną charakterystykę. Punktem wyjścia są artystyczne i oryginalne obwoluty płyt zespołów metalowych. Rozmowa przeprowadzona została w roku 2019 i dotyczy – przede wszystkim – kontekstów twórczych w konfrontacji z szeroko pojętą sztuką, muzyką i malarstwem. tekście stawiam hipotezy odnoszące się również do zagadnienia etyki i estetyki w projektach wybranych, niszowych okładek. Marginalnie rozpatruję też kwestie kultury masowej i jej poboczy.
The reason to talk with the painter and graphic designer, Arkadiusz Zając, are the record covers of heavy metal bands. Conversation with the artist is preceded by a long introduction. In this text I focus on the essence of record covers. I discuss the peculiarities by carrying out general characteristics. The starting point are artistic and exceptional record covers of metal bands. The interview took place in 2019 and concerned mainly creative contexts confronted with widely understood art, music and painting. In the text, I put forward some hypotheses related to the issue of ethics and aesthetics of some selected niche covers. Besides, I also deal with the question of mass culture and its fringes.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 3 "Kultura metalowa w przestrzeni rytualnej i medialnej"; 154-168
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrazy autobiograficzne w arteterapii
Autorzy:
Morozewicz, Marzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1967869.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
arteterapia
malarstwo
warsztat  twórczy
kreatywność
sztuka  współczesna
autorefleksja
art  therapy
painting
creative  workshop
creativity
contemporary  art
self reflection
Opis:
Wybitna amerykańska artystka Louise Bourgeois (1911-2010), poddając analizie własną twórczość, stwierdziła, iż całe dzieło artysty polega na tworzeniu autoportretu, a rozumiejąc jej słowa szerzej - każde dzieło artysty jest doświadczeniem autobiograficznym i co z tego dalej wynika - doświadczeniem arteterapeutycznym. Wychodząc od powyższego stwierdzenia, przedstawiam zapis refleksji dwojakiego rodzaju. Pierwsza z nich odnosi się do własnego doświadczenia twórczego i jednocześnie arteterapeutycznego podczas malowania serii obrazów pt. Otwarcie-wniknięcie. Dziewięć wybranych płócien z tego cyklu powstało w latach 1997-2005. Z okazji Jubileuszu 40-lecia Wydziału Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku zostały one zaprezentowane w formie wystawy indywidualnej eksponowanej w uniwersyteckiej Galerii Nowe Skrzydło w 2017 roku. Druga z refleksji dotyczy autorskiego warsztatu atreterapeutycznego, który przeprowadziłam ze studentami kierunku pedagogika z Wydziału Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku w 2017 roku. Warsztat pt. OBRAZY przygotowany w ramach przedmiotu nauczania arteterapia był działaniem, w którym studenci dosłownie „wykorzystali” wspomniane obrazy jako pretekst albo wręcz jako medium do autorefleksji, do budowania „autoportretu wewnętrznego”, czy też do sięgania (poprzez obcowanie z konkretnym obrazem) do własnej biografii. Wynikające stąd obserwacje przedstawiam w końcowej części tekstu. W artykule przytaczam wybrane fragmenty autobiograficznych wypowiedzi studentów zainspirowane moimi dziesięcioma sugestiami. Analiza pisemnych refleksji uczestników warsztatu wykazała, iż ujawnili w nim aktywną postawę wobec samych siebie, otwierając możliwości świadomego rozwoju emocjonalnego oraz intelektualnego, wnikliwej i dojrzałej obserwacji rzeczywistości oraz w efekcie optymalizacji jakości własnego życia. Nabyli też umiejętności rozwiązywania konfliktów wewnętrznych, zapobiegania trudnościom życiowym i przezwyciężania przeszkód stojących na drodze do samorealizacji.
The outstanding American artist Louise Bourgeois (1911-2010), analyzing her own work, stated that the whole work of an artist consists in creating a self-portrait, and understanding these words broadly - every work of an artist is an autobiographical experience, and as a result - art therapy experience. Starting from the above statement, I present a record of two kinds of reflections. The first one refers to my own creative and at the same time art therapy experience, while painting a series of images entitled Openingpenetration. Nine selected images from the painting cycle were created in 1997-2005. They were presented in the form of an individual exhibition at the University’s New Wing Gallery in 2017 on the occasion of the 40th anniversary of the Faculty of Pedagogy and Psychology at the University of Bialystok. The second of the reflections concerns the original art therapy workshop, which I conducted with the students of Pedagogy from the Faculty of Pedagogy and Psychology at the University of Bialystok in 2017. The Workshop entitled PICTURES prepared as part of the teaching subject Art Therapy was an activity in which students literally “used” these images as a pretext, or even as a medium for self-reflection, for building an “internal self-portrait”, or for reaching (through contact with a specific image) to their own biographies. I present the resulting observations in the final part of the text. In the article, I quote selected fragments of autobiographical statements by students inspired by my ten suggestions. The analysis of the written reflections of the workshop participants showed that they revealed an active attitude towards themselves, opening the possibility of conscious emotional and intellectual development, profound and mature observation of reality and as a result of optimizing the quality of their own lives. They also acquired the ability to resolve internal conflicts, prevent life’s hardships, and overcome obstacles to self-fulfillment.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2019, 3(125); 217-227
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie artystki w Olimpijskich Konkursach Sztuki i Literatury 1928-1948
Polish women artists in Olympic Art Competitions 1928-1948
Autorzy:
Porada, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/4881.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
muzyka
malarstwo
sztuka
literatura
grafika
rzezba
sport
olimpijskie konkursy sztuki i literatury
historia
lata 1928-1948
Polacy
artysci
Opis:
Pierwszy raz polskie artystki wzięły udział w Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury w 1928 r. w Amsterdamie. W kolejnych konkursach, w latach 1932, 1936 i 1948, uczestniczyły one w działach malarstwa i grafiki, rzeźby i muzyki. W konkursach w dziale rzeźby brały udział dwie nasze artystki, w dziale muzyki – jedna, w dziale malarstwa i grafiki – 15. Łącznie w latach 1928–1948 w Olimpijskich Konkursach Sztuki i Literatury na czterech letnich igrzyskach olimpijskich uczestniczyło 18 polskich artystek, zdobywając jeden medal srebrny (Janina Konarska – grafika) oraz jedno wyróżnienie honorowe (Grażyna Bacewicz – muzyka). Nasze artystki, podobnie jak sportsmenki, powinny więc otrzymać miano olimpijek, gdyż w latach 1912–1948 w oficjalnym programie igrzysk olimpijskich były konkursy sztuki, a ich laureatów nagradzano takimi samymi medalami jak sportowców.
For the first time Polish women artists took part in the 1928 Olympic Art Competitions in Amsterdam. In subsequent competitions in 1932, 1936 and 1948 they also participated in the departments of painting and graphics, sculpture and music. Two of our women artists participated in the sculpture competitions, one in the music department and 15 in the painting and graphics department. In 1928–1948, 18 Polish women artists participated in the Olympic Art Competitions at the four Summer Olympics, earning one silver medal (Janina Konarska – graphic artist) and one honorary award (Grażyna Bacewicz – music). Our women artists, like the sport women, should be given the Olympian title, because in 1912–1948 in the official program Olympic Games were the art competitions and their laureates were awarded the same medals as the athletes.
Źródło:
Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna; 2017, 16, 4
1895-8680
Pojawia się w:
Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbioza sztuki ze sportem
Symbiosis arts and sports
Autorzy:
Czabocko, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/790118.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
sport
sztuka
wartosci humanistyczne
definicje
idea olimpijska
historia
aktywnosc fizyczna
plastyka
malarstwo
rzezby
filmy
radio
telewizja
Ruch Olimpijski
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Prace Instytutu Kultury Fizycznej. Uniwersytet Szczeciński; 2009, 26(583)
1640-6818
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Prace Instytutu Kultury Fizycznej. Uniwersytet Szczeciński
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzinna wieś – nostalgiczne źródło malarskich inspiracji Mariana Kępińskiego
The family village – a nostalgic source of Marian Kępiński’s painting inspirations
Autorzy:
Kępiński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27280383.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka
malarstwo
wiejskie sacrum i mit
nostalgia
rodzinna wieś
art
paintings
rural sacrum and myth
nostalgy
family village
Opis:
Artykuł jest próbą omówienia zjawiska nostalgii w malarstwie profesora Mariana Kępińskiego, uznanego twórcy i pedagoga łódzkiej ASP im. Władysława Strzemińskiego, przejawiającej się w portretowaniu natury, pejzażu i ludzi związanych z rodzinną wsią artysty. Okazją do podjęcia rozważań jest niedawna rocznica pięćdziesięciolecia pracy twórczej. Ich cel stanowi ukazanie, w jaki sposób artysta, posługując się symboliką związaną ze światem natury, portretuje mityczną pamięć przestrzeni swego dzieciństwa i młodości – rodzinnej wsi Kamionka.
The article is an attempt to discuss the phenomenon of nostalgia in the paintings of Professor Marian Kępiński – artist and pedagogue of the Władysław Strzemiński Academy of Fine Arts in Łodź. The nostalgia manifested in portraying nature, landscape and people associated with the artist’s family village. The opportunity to reflect is the recent anniversary of the 50th anniversary of his work. The article’s aim is to show how the artist – using symbolism related to the world of nature – portrays the mythical memory of the space of his childhood and youth – his family village of Kamionka.
Źródło:
Zeszyty Wiejskie; 2022, 28, 2; 71-100
1506-6541
Pojawia się w:
Zeszyty Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pobożne chrześcijanki czekają na zmartwychwstanie – wizerunki kobiet w rzymskim malarstwie katakumbowym
Pious Christian Women Awaiting the Resurrection: Images of Women in Roman Catacomb Painting
Autorzy:
Iwaszkiewicz-Wronikowska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056544.pdf
Data publikacji:
2022-05-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
portrety zmarłych
orantki
sztuka wczesnochrześcijańska
sztuka sepulkralna
katakumby Rzymu
malarstwo katakumbowe
portraits of the dead
orants
Early Christian art
sepulchral art
the catacombs of Rome
catacomb paintings
Opis:
Preferowaną w malarstwie katakumbowym Rzymu formą autoprezentacji, ale zapewne też upamiętnienia zmarłych chrześcijanek było przedstawianie ich w postawie modlitewnej – w pobliżu lokulusów i arkosoliów niemal na każdym kroku spotkać można było postaci kobiece, z czasem coraz bardziej zindywidualizowane i wyraziste, które modliły się, kierując ręce ku górze lub rozpościerając je na boki na wzór postawy Jezusa na krzyżu. Gest modlitewny, wyeksponowany również w portretach w formie popiersi, miał przekonywać o pobożności (pietas), jaka cechowała zmarłe chrześcijanki za życia i która pozwalała im żywić nadzieję, że za sprawą Chrystusa-Dobrego Pasterza zmartwychwstaną i osiągną życie wieczne tam, gdzie nadal trwać będą w nieustającej modlitwie (uwielbienia? dziękczynienia? błagalnej?).
In Roman catacomb paintings, the preferred form of self-presentation, and undoubtedly also of commemoration, of deceased Christian women, was to present them in a praying position – near the loculi and arcosolia, at almost every step of the way, one could encounter female figures (over time more and more individual and expressive), who prayed by raising their hands upwards or extending them in imitation of Jesus’s posture on the cross. The prayer gesture, also displayed in portraits in the form of busts, was to convince people of the piety (pietas) that characterised these deceased Christian women during their lives, and which allowed them to hope that thanks, to Christ-the Good Shepherd they would be resurrected and achieve eternal life, where they would continue in their incessant prayer (praise? thanksgiving? pleading?).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 4; 7-34
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dekoracja stropu w kamienicy Jacoba Heinricha Zerneckego przy ul. Żeglarskiej 16 oraz dzieje toruńskiej rodziny malarskiej Tiedemanów
Autorzy:
Mikulski, Krzysztof
Łyczak, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529553.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Miłośników Torunia
Tematy:
craft guild
demography
painting
Toruń
Baroque art
cechy rzemieślnicze
demografia
malarstwo
sztuka baroku
Handwerkerzünfte
Demografie
Malerei
Thorn
Barock-kunst
Opis:
During the renovation works in the burgher house at 16 Żeglarska Street in Toruń a decoration in the form of forced perspective was discovered in the wooden roof of the room. The central scene presents the allegory of Veritas temporis filia est: Chronos raising a naked woman to the sky – the personification of Truth which saves her from the influence of Discord and Envy shown as women sitting on the edge of the scene. The painting constitutes the replication of the composition by Nicolas Poussin made in 1641 upon the commission of Cardinal Richelieu. It was destined to be placed in the ceiling of his private apartment in the cardinal’s palace in Paris. The work of art became quite commonly recognized  owing to a few versions of engravings – the closest to the Toruń version is the one made by Bernard Picard. The roof decoration is complemented with puttos holding fruit, angels and four portraits which are stylized to be sculpture busts. They show the owner of the burgher house Jacob Heinrich Zernecke, his wife Concordia and his parents: Johanna and Christina.On the basis of the analysis of the archival sources one may put forward a thesis that the decorations were made by the local painter Johann Tiedeman the younger. On 13 August 1702 the god parents of his son Georg became Johann and Concordia Zernecke. The time when the painting was made falls shortly after the return of the newly married Jacob Heinrich and Concordia Zernecke to Toruń in June 1702.Three painters came from the Tiedeman family associated with Toruń since 1631. They were members of Toruń’s guild: Johan the older (1633-1705) and his sons Johann the younger (1669- after 1718) and Daniel (1674- after 1722). Moreover, Michael (1671-1747), the third son of Johann the older, made a career as a clerk – he eventually became a  senior member of the Bench of the New City of Toruń.
Podczas prac remontowych w kamienicy przy ul. Żeglarskiej 16 w Toruniu odkryto dekorację w formie malarstwa iluzjonistycznego, umieszczoną na drewnianym stropie sieni. Centralna scena przedstawia alegorię Prawda córką Czasu: Chronosa unoszącego w niebiosa nagą kobietę – personifikację Prawdy, ratującego ją od wpływów Niezgody i Zawiści ukazanych jako kobiety siedzące na skraju sceny. Malowidło jest powtórzeniem kompozycji Nicolasa Poussina, wykonanej w 1641 r. na zlecenie kardynała Richelieu i przeznaczonej na sufit jego prywatnego apartamentu w pałacu kardynalskim w Paryżu. Dzieło to rozpowszechnione było w Europie za sprawą kilku wersji rycin, z których najbliższa toruńskiej wersji jest ta autorstwa Bernarda Picarda. Dekoracje stropu uzupełniają putta z koszami owocowymi, anioły oraz cztery portrety stylizowane na rzeźbione popiersia. Przedstawiają one właściciela kamienicy Jacoba Heinricha Zernecke, jego żonę Concordię oraz jego rodziców: Johanna i Christinę.Na podstawie analizy źródeł archiwalnych można wysunąć tezę o powierzeniu prac dekoracyjnych miejscowemu mistrzowi Johannowi Tiedemanowi młodszemu, którego syn Georg trzymany był do chrztu przez Johanna i Concordię Zernecke 13 sierpnia 1702 r. Czas powstania malowidła wyznaczyć należy na okres krótko po powrocie świeżo zaślubionych Jacoba Heinricha i Concordii Zernecke do Torunia w czerwcu 1702 r.Z rodziny Tiedemanów, związanej z Toruniem od 1631 r., wywodziło się trzech malarzy, członków toruńskiego cechu: Johann starszy (1633-1705) oraz jego synowie Johann młodszy (1669 - po 1718) i Daniel (1674 - po 1722). Dodatkowo Michael (1671-1747), trzeci z synów Johanna starszego, zrobił karierę urzędniczą przypieczętowaną funkcją starszego Ławy Nowomiejskiej w Toruniu.
Bei Renovierungsarbeiten im Haus in der ul. Żeglarska 16 in Thorn wurde eine Dekoration in Form einer illusionistischen Malerei gefunden, die an der Holzdecke im Flur angebracht ist. Die zentrale Szene zeigt eine Allegorie Die Wahrheit als Tochter der Zeit, auf der Chronos eine nackte Frau, die Personifikation der Wahrheit, in den Himmel trägt und sie vor den Einflüssen der Zwietracht und des Neides rettet, die als zwei Frauen gezeigt werden, die am Rand der Szene sitzen. Die Malerei ist die Wiederholung einer Komposition von Nicolas Poussin, die er im Jahr 1641 im Auftrag von Kardinal Richelieu ausführte und die für die Decke des privaten Appartements in dessen Kardinalspalast in Paris bestimmt war. Dieses Werk wurde in Europa durch mehrere Versionen von Abbildungen verbreitet, von denen die von Bernard Picard der Thorner Version am nächsten steht. Die Verzierung der Decke wird vervollständigt durch Putten mit Obstkörben, Engel sowie vier Porträts, die als skulptierte Büsten stilisiert sind. Sie stellen den Eigentümer des Hauses, Jacob Heinrich Zernecke, seine Frau Concordia und seine Eltern Johann und Christine dar.            Die Analyse archivalischer Quellen lässt den Schluss zu, dass mit den Dekorationsarbeiten der örtliche Meister Johann Tiedeman der Jüngere beauftragt war, dessen Sohn Georg bei seiner Taufe am 13. August 1702 Johanna und Concordia Zernecke als Taufpaten hatte. Die Entstehungszeit der Malerei lässt sich auf die Zeit kurz nach der Rückkehr der frisch verheirateten Jacob Heinrich und Concordia Zernecke nach Thorn im Juni 1702 datieren.            Aus der Familie Tiedeman, die seit 1631 mit Thorn verbunden war, stammten drei Maler, die Mitglied der Thorner Zunft waren: Johann der Ältere (1633-1705) sowie seine Söhne Johann der Jünger (1669 – nach 1718) und Daniel (1674 – nach 1722). Darüber hinaus machte Michael (1671-1747), der dritte Sohn von Johann dem Älteren, eine Beamtenkarriere, die er mit der Funktion des Ältesten im Stadtrat der Thorner Neustadt krönte.
Źródło:
Rocznik Toruński; 2018, 45
0557-2177
Pojawia się w:
Rocznik Toruński
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka monumentalna na rozdrożu historycznym. Od Rénovation Byzantine do „dialektyki formotwórczej” Mychajła Bojczuka
Monumental art on the Historical Crossroads. From Rénovation Byzantine to Michail Boitchuk’s “Form-making Dialectic”
Autorzy:
Rudenko, Oleh
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121230.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polichromia
malarstwo religijne
ikona
symbol
obraz
sztuka ukraińska
kultura
bizantynizm
polychrome
religious painting
icon
painting
Ukrainian art
culture
Byzantinism
Opis:
This paper is devoted to an analysis of Michail Boitchuk's painting, especially his monumental painting. The development of the painter's outlook has been studied on the basis of numerous comments in theoretical journals. They have been then illustrated by formal examples of this eminent Ukrainian painter. Most of his polychromies have been destroyed, but on the basis of photos we can reconstruct Boitchuk's method of work. We have shown in detail the painter's art from his “Paris” period to the Soviet times and his pedagogical activity in the newly-established Ukrainian Academy of Art. It has been shown how the Soviet authorities of the Ukraine used the painter's artistic skills for the propaganda of the communist idea, and then doomed his artistic output to oblivion, and Boitchuk himself was sentenced to death.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 56-57, 4; 207-247
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Św. Hubert w kulturze i obrzędowości myśliwskiej oraz przedstawieniach malarskich
Saint Hubert in hunting culture, ceremonials and painting representations
Autorzy:
Romańczuk, Zbigniew
Janicka-Szyszko, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1334106.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
św. Hubert
patron myśliwych
łowiectwo
kultura
sztuka
malarstwo
ikonografia
Saint Hubert
patron of hunters
hunting
culture
art
painting
iconography
Opis:
There has been made an attempt to depict the impact of hunters ‘patron’s cult on the hunting culture as well as ceremonials and painting representations. The research subject of the given paper are the selected examples of Saint Hubert heritage meant by intellectual, spiritual and material acquis in its entirety. The analyses indicates that the cult of St. Hubert influenced significantly the culture and hunting rites as well as iconographic texts. The manifestation of St. Hubert cult can be various texts, churches and temples as well as temples devoted solely to their patron, organizing masses and celebrating in honor of the Saint and organizing painting exhibitions where the main theme is the St. Hubertus’ vision. The patron of hunters and foresters , becoming the gestalt unifying people close to woods and building the bond of belonging to a group, symbolizes the values respected by the previously mentioned occupations as well as being the vital part of spiritual and material heritage of the society.
W pracy podjęta została próba określenia wpływu kultu patrona myśliwych na kulturę i obrzędowość myśliwską oraz przedstawienia malarskie.Przedmiotem badań w niniejszym artykule są wybrane przykłady dziedzictwa św. Huberta rozumiane jako całokształt duchowego i materialnego dorobku społeczeństwa. Ich analiza wskazuje, iż kult patrona myśliwych wpłynął znacząco na kulturę i obrzędowość myśliwską oraz teksty ikonograficzne. Przejawem kultu św. Huberta są różnego typu teksty językowe, kościoły i kaplice pod wezwaniem świętego oraz kapliczki jemu poświęcone, organizowane msze święte i uroczystości ku czci świętego oraz przedstawienia malarskie, których tematem jest wizja św. Huberta.Patron myśliwych i leśników, stając się postacią jednoczącą ludzi związanych z lasem, budującą poczucie przynależności do grupy, symbolizuje cenione przez nich wartości i jest ważną częścią duchowego i materialnego dorobku społeczeństwa.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2020, 1/2(21/22); 177-192
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie prywatne. Malarstwo historycznej anegdoty w prasie ilustrowanej drugiej połowy XIX wieku na przykładzie dzieł sztuki o tematyce romansu Zygmunta Augusta i Barbary Radziwiłłówny
Private life. The painting of historical anecdote in the illustrated press of the second half of the 19th century on examples representing the live of Sigismund II August and his love affair with Barbara Radziwiłł
Autorzy:
Pijanowska, Kamilla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364856.pdf
Data publikacji:
2019-12-19
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
czasopisma
malarstwo historyczne
reprodukcje dzieł sztuki
sztuka polska
prasa ilustrowana
magazines
historical painting
art reproduction
Polish art
illustrated press
Opis:
W drugiej połowie XIX wieku polskie czasopisma ilustrowane publikowały między innymi reprodukcje obrazów historycznych. Priorytetem dla wydawców były dzieje narodowe. Malarze podejmowali zarówno tematy wzniosłe, syntetyzujące w jednej scenie procesy historyczne, jak również sięgali po anegdoty, odsłaniając odbiorcom prywatne życie bohaterów z przeszłości. Zygmunt August i Barbara Radziwiłłówna, Święty Kazimierz Jagiellończyk czy królowa Jadwiga to postacie najczęściej pojawiające się na płótnach dziewiętnastowiecznych polskich malarzy, a co za tym idzie – na łamach tygodników. Pisma ilustrowane ukazywały się w Warszawie, ale ich dystrybucja opierała się na prenumeracie na terenie dawnych ziem Rzeczypospolitej. Pozwalało to na kontakt z malarstwem także osobom mieszkającym poza miastami, gdzie odbywały się wystawy sztuki. W ten sposób tworzyła się wspólna dla wykształconych warstw społecznych narracja historyczna, odwołująca się do kanonu dawnych bohaterów.
In the second half of the 19th century Polish illustrated magazines published – among others – reproductions of historical paintings. For the editors, the scenes from the Polish history were the most important. Artists created monumental works which fuzed the effect of complex historical processes into one picture, but also searched for anecdotes from the private life of past characters. Sigismund II Augustus and Barbara Radziwiłł, Saint Casimir Jagiellon or Jadwiga of Poland were the figures who were portrayed most often by Polish painters and, consequently, popularized by illustrated press. The magazines were published in Warsaw, but they had subscribers in every part of the former country of Poland. This enabled the readers who lived outside big cities to have contact with the art. It was a way to create a historical narrative that would be shared by every member of educated social classes.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2019, 5; 169-205
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sygnaty kultury holenderskiej
The Hallmarks of the Dutch Culture
Autorzy:
Leska-Ślęzak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558984.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
architektura
filozofia
kultura
malarstwo
nauka
Niderlandy
sztuka
złoty wiek
architecture
art
culture
Golden Age
the Netherlands
painting
philosophy
science
Opis:
Kultura jest czynnikiem sprawczym wszystkich przemian cywilizacyjnych ludzkości. Elementem kultury duchowej jest sztuka, która jest pojęciem nieostrym i dlatego z trudem poddaje się definiowaniu. Kultura holenderska wywarła wpływ na rozwój kultury europejskiej m.in. poprzez architekturę malarstwa i rzeźbę, a także wkład w rozwój nauki, do której przyczynili się m.in. Erazm z Rotterdamu, Hugo Grocjusz, Boruch Spinoza, Wilhelm i Jakub van Granesande, Pieter van Musseheubroek, Herman Boerhave, Albert Schultens. Wpływ kultury holenderskiej widoczny jest także w Polsce w budownictwie renesansowym Wrocławia i Gdańska.
Culture is a formative factor of all human civilizational changes. According to W. Tatarkiewicz, J. Szczepański, A. L. Kroeber culture is perceived as inner experiences of every man: his intellectual, religious and aesthetic experiences, which are reflected in human activity. The element of spiritual culture is a kind of art which is a vague phenomenon, very difficult to define. Dutch artists considerably influenced the development of the European culture. Three characteristic periods of special importance are known in the history of development and art of the Netherlands: 1. The Roman period this was developed along with reinforcement of Christianity in this area; 2. The Flemish-Brabantish Gothic period which was typical during the economic development of the country at the end of the Middle Ages and at the beginning of the Modern Times; 3. The 17th Century, which was called The Golden Age, developed by Bourgeois Culture. Dutch Culture influenced the development of European Culture among others through architecture, painting and sculpture and also contributed to the development of science thanks to the works of such well-known people as Erasmus of Rotterdam, Hugo Grotius, Baruch Spinoza, Wilhelm and Jacob van Granesande, Pieter van Musseheubroek, Herman Boerhave, and Albert Schultens. Dutch cultural influence is also evident in the construction industry in Poland, especially in Wroclaw and Gdansk Renaissance buildings.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 29; 305-316
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La imagen de Nuestra Señora del Rosario en Urubamba (Perú). Historia y culto
The image of Our Lady of the Rosary in Urubamba (Peru). History and cult
Obraz Matki Boskiej Różańcowej z kościoła w Urubambie (Peru). Historia i kult
Autorzy:
Kubiak, Ewa
Mażewska, Maria
Romero-Sánchez, Guadalupe
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2205013.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
colonial art
colonial painting
Cusco
Urubamba
Our Lady of the Rosary
sztuka kolonialna
malarstwo kolonialne
Cuzco
Matka Boska Różańcowa
Opis:
This article presents a multifaceted analysis of a painting depicting the image of Nuestra Señora del Rosario from the parish church in Urubamba. The canvas is an unusual work, especially in terms of iconography and in the context of the local rosary cult, which has a very well-established tradition. The painting itself carries a lot of information, the work tells its story through the portraits and inscriptions on it. Thanks to the analysis of the canvas, as well as archival documents, it became possible to reconstruct the context of the work’s functioning.
W niniejszym artykule została zaprezentowana wieloaspektowa analiza obrazu ukazującego wizerunek Nuestra Señora del Rosario z kościoła parafialnego w Urubambie. Płótno jest dziełem niezwykłym, szczególnie pod względem ikonografii oraz w kontekście lokalnego kultu różańcowego, który ma bardzo ugruntowana tradycję. Obraz niesie wiele informacji, dzieło opowiada swoją historię poprzez umieszczone na nim portrety oraz inskrypcje. Dzięki analizie płótna, a także dokumentów archiwalnych stało się możliwe zrekonstruowanie kontekstu funkcjonowania dzieła.
Źródło:
Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2022, 12; 87-121
2299-260X
Pojawia się w:
Sztuka Ameryki Łacińskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W stronę kultur współczesnych i ludowych. Podstawy twórczości Mieczysława Górowskiego
Towards Modern and Folk Cultures: The Basis of Mieczysław Górowski’s Work
Autorzy:
Górowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850571.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
travel
painting
alternative design
collecting
folk art
technological progress
poster
podróże
malarstwo
projektowanie alternatywne
kolekcjonerstwo
sztuka ludowa
postęp techniczny
plakat
Opis:
Artykuł jest w pewnej mierze fragmentem pracy doktorskiej, przygotowanej pod kierunkiem prof. dr. hab Lechosława Lameńskiego w Katedrze Historii Sztuki Nowoczesnej Instytutu Nauk o Sztuce Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w Lublinie. Mieczysław Górowski zajmował się wieloma aspektami pracy twórczej, którą pojmował bardzo szeroko: malarstwo, projektowanie, teoria sztuki, psychologia, kolekcjonerstwo. U źródeł tego wszystkiego było miejsce pochodzenia – wieś, a zatem: ludowość, obrzędowość i prostota. Niezależnie od tego czym się zajmował, w centrum stawiał człowieka. I nie chodzi o jego zewnętrzne piękno – to go zbytnio nie interesowało. Ciekawił go człowiek jako pewna konfiguracja myśli i emocji. Pochylał się nad każdym i każdego był ciekaw. W artykule omówione aspekty, które stały się podstawą jego twórczości.
The article is, to some extent, an excerpt from a doctoral thesis prepared under the supervision of Prof. Lechosław Lameński at the Department of Modern Art History of the Institute of Art Sciences of the John Paul II Catholic University of Lublin. Mieczysław Górowski was involved in many kinds of creative work, which he understood very broadly: painting, design, art theory, psychology, and collecting. At the root of it all was the countryside and the folklore, rituals, and simplicity related to it. No matter what he did, he put the human being at the center of his interest. Rather than being interested in physical appearance, he paid attention to man as a certain configuration of thoughts and emotions. He studied and was curious about everyone. The article discusses the aspects that formed the basis of his work.
Źródło:
Facta Simonidis; 2022, 15, 1; 97-117
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Remarks on the Jewish Art Colony in Kazimierz Dolny
Autorzy:
Cześniak-Zielińska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117187.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Kazimierz Dolny
the Jewish artistic environment
painting
the interwar period
Jewish art
żydowskie środowisko artystyczne
malarstwo
okres międzywojenny
sztuka żydowska
Opis:
Kazimierz Dolny (Kuzmir) was visited and painted by many artists. Before 1914, and during the interwar period, there had been a lot of Jews among the artists, and the art colo-ny of Kazimierz Dolny became one of the most important and popular places among them. However, there never was anything like a strictly Jewish artistic colony or Jewish artistic community in Kazimierz Dolny and there never was exactly a Polish colony. So, it is easier to speak about artists-Jews in Kazimierz Dolny’s artistic colony or Kazimierz Dolny’s artis-tic circle than about a “national” or “ethnic” colony. The boundaries among particular groups were flexible and it was not the nationality that defined those boundaries.
Kazimierz Dolny (Kuzmir) był odwiedzany i utrwalany na płótnie przez wielu artystów. Przed 1914 rokiem i w okresie międzywojennym wśród artystów było wielu Żydów, a kolonia artystyczna w Kazimierzu Dolnym stała się jednym z najważniejszych i najpopularniejszych miejsc wśród nich. Jednak w Kazimierzu Dolnym nigdy nie było czegoś takiego jak ściśle żydowska kolonia artystyczna czy żydowskie środowisko artystyczne, a już na pewno nie była to kolonia polska. Łatwiej więc mówić o artystach-Żydach w Kazimierzu Dolnym jako o kolonii artystycznej czy kręgu artystycznym Kazimierza Dolnego niż o kolonii „narodowej” czy „etnicznej”. Granice między poszczególnymi grupami były elastyczne i to nie narodowość wyznaczała te granice.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2013, 3, 3; 28-37
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Holokaust i odrodzenie. Metamorfozy koloru w malarstwie artysty żydowskiego – Ocalonego Aleksandra Bogena (1916-2010). Wybrane przykłady
Holocaust and Rebirth: Metamorphoses of Colors in the Work of Jewish Artis-Holocaust Survivor Aleksander Bogen (1916-2010)
Autorzy:
Tarnowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106423.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
sztuka Holokaustu
Aleksander Bogen
koloryzm
metamorfozy
odrodzenie
ikonografia Zagłady
malarstwo
Holocaust art
Alexander Bogen
colorism
metamorphosis
revival
Holocaust iconography
painting
Opis:
Według prowadzonych przeze mnie badań, latach 1946-1950 było czynnych około 40 plastyków – Ocalonych z Zagłady. Jednym z nich był wilnianin – Aleksander Bogen (1916-2010). Partyzant, uczestnik akcji ratowania ludzi z getta. Lata 1947-1951 spędził w Łodzi. Emigrował do Izraela, gdzie uważany jest za jednego z wybitniejszych kolorystów. Chociaż nie było jego zamiarem podejmowanie tematyki Zagłady, w jego twórczości pojawiają się motywy stanowiące jej symboliczne odwzorowanie: grupa partyzantów, dziewczynka z lalką, rodzina deportowana z getta podczas jego likwidacji. Analiza jego twórczości w kontekście doświadczeń Holokaustu obrazowanych poprzez te motywy, pozwala opisać proces ich sublimacji poprzez metamorfozy formy, barwy i znaczeń.
According to my research, between 1946 and 1950 in Poland, there were about 40 active visual artists who were Holocaust survivors. One of them was Alexander Bogen (1916-2010) from Vilnius. A partisan, he participated in the action of rescuing people from the ghetto. He spent the years 1947-1951 in Łódź. He emigrated to Israel, where he is considered one of the most prominent colorists. Although Bogen didn not intend to take up the Holocaust as his subject, one could find its symbolical representations in his oeuvre. The most significant include a group of partisans, a girl with a doll, and a family deported from the ghetto. An analysis of his painting in the context of the Holocaust experience depicted in the said motifs enables us to describe the process of the sublimation of Bogen’s Holocaust trauma through metamorphoses of form, meaning, and color.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, Wydanie specjalne, 28; 158-175
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblia w stylu rokoko. Malarstwo religijne w dobie kryzysu sztuki francuskiej
Bible in the Rococo Style. Religious Painting in the Age of Crisis
Autorzy:
Niemira, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046358.pdf
Data publikacji:
2020-10-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sztuka francuska
malarstwo religijne
rokoko
salon
krytyka artystyczna
XVIII wiek
French art
religious painting
rococo
art criticism
18th century
Opis:
Przedmiotem niniejszego tekstu jest francuskie malarstwo religijne wystawiane na Salonie Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby w Paryżu w latach 1747-1748. W latach czterdziestych, określanych często jako czas kryzysu sztuki francuskiej i wewnętrznego kryzysu Akademii daje się zaobserwować specyficzna mutacja tej gałęzi sztuki. Na przykładzie strategii produkcji Jeana Restout, Noëla Hallé’a, czy François Bouchera, a więc malarzy wystawiających na Salonie w latach 1747-1748 obrazy religijne, zaprezentowana zostaje rola, którą odgrywał w ówczesnej kulturze artystycznej rokokowy kostium, bądź przypisana tematyce biblijnej maniera grand goût.
The article deal with religious paintings exhibited at the Salons of the Royal Academy of Painting and Sculpture in Paris from 1747 to 1748. In the late 1740s, a period often described as a time of crisis of French art and period of internal crisis of Royal Academy, specific mutation of this genre of art can be observed. My analysis is based on the strategies of three painters exhibiting their religious paintings at the Salon in 1747-1748: Jean Restout, Noël Hallé and François Boucher. In those examples the role that grand goût and rococo costume played in artistic and social culture of 1740s is presented.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 445-460
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Młoda Polska, codzienność i Norwid
Young Poland, everyday life and Norwid
Autorzy:
Trybuś, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117282.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Młoda Polska
Baudelaire
Cyprian Norwid
Aleksander Szczęsny
codzienność
Miriam
poeta
poezja
malarstwo
sztuka
Young Poland
everyday life
poet
poetry
painting
art
Opis:
Książka Radosława Okulicz-Kozaryna Rok 1894 oraz inne szkice o Młodej Polsce (Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM 2013) jest w tej recenzji rozpatrywana i omawiana jako pewien rodzaj oryginalnej syntezy epoki, która przede wszystkim koncentruje uwagę na płynnych cezurach Młodej Polski, co zwłaszcza odnosi się do jej początków. Ważny z punktu widzenia badań norwidologicznych okazał się pomieszczony w tej książce szkic o poezji Aleksandra Szczęsnego, traktowanego tu jako „późny wnuk” Cypriana Norwida. Cichym bohaterem niemal wszystkich pomieszczonych tu opowieści o Młodej Polsce jest Baudelaire. Książka napisana jest w duchu korespondencji sztuk – refleksja o literaturze splata się z przemyśleniami na temat malarstwa epoki; autor wyczarowuje aurę młodopolskiego „tu i teraz”, odtwarza klimat tamtej artystycznej codzienności.
The book by Radosław Okulicz-Kozaryna entitled Rok 1894 oraz inne szkice o Młodej Polsce [The year 1894 and other sketches on Young Poland] (Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM 2013) is analysed in this review as some sort of original synthesis of the epoch, which primarily focuses on the fuzzy turning points of Young Poland, in particular in regard to its beginnings. The sketch on the poetry by Aleksander Szczęsny, treated here as a “late grandson” of Cyprian Norwid, also included in this book, turned out to be important from the perspective of Norwid Studies. The quiet hero of almost all the stories about the Young Poland included here is Baudelaire. The book is written in the spirit of correlation between the arts – reflection on literature is intertwined with thoughts on painting of the epoch. The author evokes the aura of Young Poland’s “here and now”, he recreates the atmosphere of that artistic everyday life.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35; 199-206
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polichromia w kaplicy kościoła pw. Bożego Ciała w Szczecinie jako obraz statyczny i ruchomy
Polychromy in the chapel of Corpus Christi church in Szczecin as a static and mobile painting
Autorzy:
Wasyłyk, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/398283.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
malarstwo ścienne
polichromia
personalizm w sztuce
sztuka sakralna
Boże Ciało
kaplica
Szczecin
wall painting
polychromy
personalism in art
sacred art
chapel
Opis:
Polichromia w kaplicy kościoła rzymskokatolickiego pw. Bożego Ciała w Szczecinie jest w pełni autorską tematycznie i estetycznie całością. Jej ogólne założenie kolorystyczne wynika z dwóch faktów: mistycznego, że Jezus Chrystus jest światłością świata, oraz z fizycznego, że kolor jest zjawiskiem istniejącym tylko w środowisku światła. Zatem wizerunki osób będących we wspólnocie z Chrystusem wyznaczone są kolorem, a pozostałych, do których nauka Chrystusa jeszcze nie dotarła – ciemnym rysunkiem. Celem tematycznym realizacji było stworzenie narracji, która wyraziłaby ruch oparty na duchowej interakcji związanej z chrystocentrycznym procesem personalizacji, z aktywnością czystego serca, o którym mówił Jezus Chrystus w Kazaniu na Górze. Czystość według ks. Józefa Tischnera to „nic innego jak wewnętrzna logika miłości (...)”. Głównym celem artystycznym było uzyskanie poczucia substancji malarskiej i dynamiki form w rzeczywistej, fizycznej przestrzeni kaplicy. Ruchomy punkt widzenia nieustannie doświadczany w trakcie realizacji, zobowiązywał autorkę nie tylko do myślenia o odpowiedniej ekspresji form wizerunków węzłowych dla całości, ale również do wzmocnienia ogólnej dynamiki przestrzeni poprzez wprowadzenie wizerunków postaci na lizeny – w taki sposób, aby każdy pokrywał sobą wszystkie płaszczyzny. Zastosowane w nich deformacje łączą je tematycznie i estetycznie ze ścianami, aby w trakcie przemieszczania się oglądającego zaistniała bardziej narracja filmowa niż zdjęciowa. Poszczególne wizerunki osób ukształtowane są w znacznej części rysunkiem malarskim – zarówno jako granicą między różnymi jakościowo plamami, jak również kolorowym rysunkiem, który uwydatniając formę, nie tylko jest jej konturem w ścisłym tego słowa znaczeniu, ale też zróżnicowaną walorowo i chromatycznie linią różnorodnej szerokości, która płynnie wchodzi w pogranicza chromatyczno-walorowe i w ten sposób zagęszczona buduje strukturę koloru, jego morfologię. Uzyskana tkanka malarska jest jakością inną estetycznie niż plama informująca o powierzchni, o zewnętrzu. Stwarza większą możliwość wyrażenia przestrzenności osoby, jej duchowości i ewentualnej świetlistości, jak to ma miejsce w przedstawieniu bł. Pier’a Giorgi’a Frassati (ryc. 5). Stanowi ono rodzaj odautorskiej, malarskiej definicji ucznia Jezusa. Morfologia koloru budującego jego wizerunek, a wynikająca z rysowania, ukazuje strukturę osoby, która mocą chrystusowego Ducha jest światłem świata.
The polychromy in the chapel of The Corpus Christi Catholic Church in Szczecin is thematically and estethically a fully authorial entirety. Its general colouristic presumption results from two facts: mystical, that Jesus Christ is the light of the world and physical, that colour is a phenomenon present only in the light environment. Therefore, the images of persons who are in Christ’s communion are indicated by colour, and the rest, who did not learn from Christ yet, by a dark drawing. The author intended to express the movement based on spiritual interaction, Christocentric process of personalisation, purity – transparency of persons through the contents of the pictorial-teological polychromy. According to priest Józef Tischner, chastity “is nothing else than the inner logic of love (...)”. One of the general assumptions of this accomplishment was to obtain the feeling of pictorial substance in the actual space of the chapel, as well as through some compositional measures on walls and pilars-pilaster strips. I was bearing in mind the relations between the specific pictorial phrases placed on them and the onlooker moving around. The moving viewpoint, which I was continually experiencing during my work, obliged me not only to think about a suitable expression of forms of nodal points for the whole, but also to emphasise the dynamics of the space through introducing the images of persons on pilars in a way, that they cover all the surface and, through distortion, link them thematically and esthetically with the walls to create a film narration rather than picture narration, which can be experienced while moving around. Individual images of persons are mainly shaped by picture drawing, as a border between different quality of splashes and also by a colourful drawing, which by emphasizing the form, is not only its contour, but also, diversified in value and chromatically, a line of different width, which smoothly enters the value-chromatic borders, and concentrated, builds up the structure of colour. The obtained ”artistic fabric” is esthetically a different quality than the patch, which informs about the surface, the outside. It creates a greater possibility to express the spaciousness of a person, their spirituality and light, as it can be observed in the presentation of blessed Pier Giorgio Frassati (ryc. 5). It constitutes a kind of author’s painted definition of the follower of Jesus. The morphology of colour building his image, and resulting from drawing, shows the structure of a person who, by the power of Christ’s Spirit, becomes the light of the world.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2017, 9, 1; 96-103
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Young Poland, everyday life and Norwid
Młoda Polska, codzienność i Norwid
Autorzy:
Trybuś, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17855695.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Young Poland
Baudelaire
Cyprian Norwid
Aleksander Szczęsny
everyday life
Miriam
poet
poetry
painting
art
Młoda Polska
codzienność
poeta
poezja
malarstwo
sztuka
Opis:
The book by Radosław Okulicz-Kozaryna entitled Rok 1894 oraz inne szkice o Młodej Polsce [The year 1894 and other sketches on Young Poland] (Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM 2013) is analysed in this review as some sort of original synthesis of the epoch, which primarily focuses on the fuzzy turning points of Young Poland, in particular in regard to its beginnings. The sketch on the poetry by Aleksander Szczęsny, treated here as a “late grandson” of Cyprian Norwid, also included in this book, turned out to be important from the perspective of Norwid Studies. The quiet hero of almost all the stories about the Young Poland included here is Baudelaire. The book is written in the spirit of correlation between the arts – reflection on literature is intertwined with thoughts on painting of the epoch. The author evokes the aura of Young Poland’s “here and now”, he recreates the atmosphere of that artistic everyday life.
Książka Radosława Okulicz-Kozaryna Rok 1894 oraz inne szkice o Młodej Polsce (Poznań: Wydawnictwo Naukowe UA M 2013) jest w tej recenzji rozpatrywana i omawiana jako pewien rodzaj oryginalnej syntezy epoki, która przede wszystkim koncentruje uwagę na płynnych cezurach Młodej Polski, co zwłaszcza odnosi się do jej początków. Ważny z punktu widzenia badań norwidologicznych okazał się pomieszczony w tej książce szkic o poezji Aleksandra Szczęsnego, traktowanego tu jako „późny wnuk” Cypriana Norwida. Cichym bohaterem niemal wszystkich pomieszczonych tu opowieści o Młodej Polsce jest Baudelaire. Książka napisana jest w duchu korespondencji sztuk – refleksja o literaturze splata się z przemyśleniami na temat malarstwa epoki; autor wyczarowuje aurę młodopolskiego „tu i teraz”, odtwarza klimat tamtej artystycznej codzienności.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35 English Version; 211-219
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carlo di Prevo – un pittore ticinese in Polonia. Prova di approccio monografico
CHARLES DE PREVO − ITALIAN PAINTER IN POLAND. AN ATTEMPT AT A MONOGRAPH
Autorzy:
Gurba, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490102.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Karol de Prevo
malarstwo włoskie
sztuka włoska w Polsce
sztuka nowożytna
mecenat artystyczny w Polsce
Charles de Prevo
Italian paintings
Italian art in Poland
modern art
artistic patronage in Poland
Opis:
Charles de Prevo was the north Italian painter working in Poland at the turn of the seventeenth and eighteenth centuries. The article shows the artistic live of Charles de Prevo, in particular his whereabouts in Poland and his paintings. The study of article has been used publications about the painter and his works, correspondence painter from his patrons and other archives. So far there is no publication showing the overall artistic activity of Charles de Prevo. On the example of this painter was presented socio-political situation and artistic phenomenon in the XVI - XVIII centuries in Europe.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2016, 23; 75-93
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraińskie malarstwo XIX i XX wieku: zarys głównych nurtów
Ukrainian painting of the 19th and 20th centuries: an outline of the main trends
Autorzy:
Krawczenko, Switłana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197975.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
malarstwo portretowe
pejzaż
scena rodzajowa
Akademia Sztuk Pięknych
impresjonizm
sztuka rosyjska
portrait painting
landscape
genre scenes
Academy of Fine Arts
impressionism
Russian Art
Opis:
W artykule pt. Ukraińskie malarstwo XIX i XX wieków: zarys głównych nurtów zostały przedstawione najważniejsze tendencje w malarstwie ukraińskim ostatnich dwóch stuleci. Zaprezentowano sylwetki głównych artystów związanych z nurtem akademizmu, realizmu i impresjonizmu, tworzących portrety, pejzaże i sceny rodzajowe. Osobne miejsce poświęcono niezwykle istotnym dla rozwoju malarstwa ukraińskiego – pieriedwiżnikom (przedstawicielom kierunku realistycznego) i specyfice ich twórczości. Na konkretnych przykładach artystów i ich dzieł scharakteryzowano przenikanie impresjonizmu do sztuki ukraińskiej. Podkreślono wpływ sytuacji społeczno-politycznej na stan i rozwój malarstwa ukraińskiego w XIX i XX stuleciach.
In the article Ukrainian painting of the 19th and 20th centuries: an outline of the main trends were presented the most important tendencies in Ukrainian painting of the last two centuries. Key figures in the development of realistic trends have been shown in such directions as portraits, landscape paintings and genre scenes. The most known works of painters were presented. An important role for the development of Ukrainian painting was presented, as well as the role of painters – pieriedwiznik’s (representatives of the realistic direction in Ukrainian painting) and the specificity of their work. On concrete examples of artists, painters from the turn of the 19th and 20th centuries, the penetration of Impressionism in Ukrainian art and its gradual manifestations in creativity were documented. The figures of avant-garde painters and the specificity of their work have been portrayed. The influence of the socio-political situation on the condition and development of Ukrainian painting in the 19th and 20th centuries has been underlined.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2019, 3; 29-49
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Freski o tematyce maryjnej z katakumb św. Pryscylli jako zapis wczesnochrześcijańskiej pobożności
Autorzy:
Witos, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571447.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
catacombs
frescoes of the Mary
painting
piety
early Christian art
underground cemeteries
katakumby rzymskie
sztuka wczesnochrześcijańska
malarstwo
freski maryjne
podziemne cmentarze
pobożność maryjna
Opis:
The frescoes of the catacombs of Priscilla, discussed in the article, were formed between the end of the second century to the fourth century. Up to the twentieth century all three were considered as devoted to St. Mary, but then criticism rejected the third of them (the fresco in the cubicle known as the The Velatio, representing three events from the life of an unknown woman). The two other paintings (Mary with the Infant Jesus and The Annunciation) may show the Christians’ devotion to St. Mary in the period from the turn of the second and third centuries to the fourth century. It can be stated that the cult of Our Lady existed always in consideration of Her relation to Jesus. It never existed as a separate and exclusive worship of Mary herself. Since the turn of the second and third century to the fourth century, Christians particularly stressed the importance of Mary as the Mother of the Messiah announced by the prophets and as the Mother of the Savior. Frescoes devoted to the Virgin Mary of the catacombs of St. Priscilla depict also the theme of dead Christians’ prayers who are asking Mary as the Mother of the Messiah for intercession for them with God. The paintings do not give Mary a central place on the images what is a theological confirmation of Her subordinate role in the history of God’s plan of salvation.
Malarstwo katakumbowe stanowi najstarszy przekład rzymskiej sztuki chrześcijańskiej. Na freskach z rzymskich katakumb Maryja była ukazywana albo jako Matka Jezusa, albo jako orantka. Najczęściej spotykany obraz z Maryją w roli głównej to scena przedstawiająca Hołd Magów vel Mędrców ze Wschodu. Fresk o tej tematyce znajdujemy na ścianach kilku katakumb, w tym m.in.: Pryscylli, Piotra i Marcelina, Domicylli, Agnieszki, Kaliksta. Innym powtarzającym się motywem jest Madonna z Dzieciątkiem – spotykamy go m.in. u Pryscylli, św. Walentyna i w Cimiterium Maius (znanym jako katakumby św. Agnieszki). Umieszczony na suficie podziemnego korytarza w katakumbach Pryscylli fresk ukazujący Maryję z Dzieciątkiem uznawany jest za najstarszy wizerunek Maryi z katakumb rzymskich. W katakumbach spotykamy także sceny obrazujące wydarzenia z życia Maryi, stanowiące ilustracje wybranych perykop Nowego Testamentu. Do najbardziej znanych należy obrazowanie sceny zwiastowania z katakumb Pryscylli oraz sceny nawiedzenia z katakumb św. Walentyna. Dzisiaj uważa się, że najstarsze freski maryjne pochodzą dopiero z końca II wieku. Do IV wieku Maryja była przedstawiana zawsze w towarzystwie Syna. Sztuka wczesnochrześcijańska łączyła postać Maryi z tajemnicą wcielenia Jezusa. Obrazowano Maryję, by podkreślić ludzką naturę Syna Bożego. Kult Maryi był zależny od kultu Jezusa, nie istniał jako samodzielny.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 4
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paralela Emmanuel–lew i jej znaczenie w programie malarskim serbskich ikonostasów
The Emmanuel-Lion Parallel and its Importance in the Painting Scheme of Serbian Iconostases
Autorzy:
Gronek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046616.pdf
Data publikacji:
2021-11-27
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
The Unsleeping Eye
lion symbolism
Orthodox painting
Serbian art
18th century
Czuwający Emmanuel
symbolika lwa
malarstwo prawosławne
serbska sztuka
XVIII wiek
Opis:
Jedną z wyjątkowych cech programów malarskich nowożytnych serbskich ikonostasów jest obecność w nich tematu Czuwającego Emmanuela, ilustrującego intelektualną paralelę Emanuel - lew. Ideowym źródłem tego obrazu są teksty biblijne i ich interpretacje Orygenesa, Cyryla Aleksandryjskiego, Teodora z Cirrhus, Epifaniusza z Salaminy oraz anonimowego autora Fizjologusa, greckiego bestiariusza z II-IV wieku. Ikona ta znajduje się w samym środku ikonostasu, najczęściej bezpośrednio nad wrotami królewskimi. W niniejszym artykule podjęto próbę odczytania treści tego przedstawienia. Studia ikonograficzne, ikonologiczne, porównawcze oraz analiza treści tekstów biblijnych i inskrypcji na ikonach doprowadziły do przekonania, że obraz Czuwającego Emmanuela w tym miejscu ikonostasu pełni przede wszystkim funkcje apotropaiczne, tj. opiekuńcze i ochronne. Przestrzeń świątynna podzielona jest na dwie części: sanktuarium i nawę, co oznacza symboliczny podział na świat widzialny i niewidzialny, ziemski i niebiański, cielesny i duchowy. Ikonostas stanowi granicę między tymi dwiema sferami, a królewskie wrota je łączą. Przejścia strzeże obraz "Czuwającego Emmanuela”. Choć w wieku XVIII w serbskim malarstwie cerkiewnym nastąpiły radykalne zmiany formalne, a tradycyjne wzorce zostały zastąpione przez nowe, zachodniego pochodzenia, to oryginalne treści apotropaiczne pozostały.    
One of the unique features in the schemes of painting of modern Serbian iconostasis is the icon of The Unsleeping Eye, illustrating the intellectual parallel of Emanuel–lion. The ideological source for this image is biblical texts and their interpretations by Origen, Cyril, patriarch of Alexandria, Theodore of Cirrhus, Epiphanius, bishop of Salamis, and the explanation of role of the lion in Physiologos, Greek bestiary from 2nd–4th century. This icon is located in the very center of the screen, most often directly above the royal gates. This article attempts to read the sense of this presentation. Iconographic, iconological, comparative studies, and analysis of the content of biblical texts and inscriptions on icons led to the belief that the image of The Unsleeping Eye in this place of iconostasis primarily performs apotropaic functions. The Christian church is divided into two parts, sanctuary and nave, which means symbolic division into a visible and invisible world, earthly and heavenly, bodily and spiritual. The iconostasis is the border between these two spheres, and royal doors connect them. The passage is guarded by image The Unsleeping Eye. Although in the 18th century there were radical formal changes in Serbian Orthodox painting, and traditional patterns were replaced by new Western origins, their eschatological and apotropaic senses were remained.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2021, 21; 209-225
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ikonostas z XVII wieku w cerkwi św. Jana Teologa w Nowoberezowie – odkrycie zespołu Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce
A 17th-Century Iconostasis in the Orthodox Church of St John the Theologian in Nowoberezowo. A Discovery by the Catalogue of the Monuments of Art in Poland
Autorzy:
Jamski, Piotr
Michalczyk, Zbigniew
Nowicki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23323925.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
iconostasis
Uniate Church art in the Commonwealth
Union of Brest
17th-century painting
ikonostas
sztuka cerkiewna w Rzeczypospolitej
unia brzeska
malarstwo XVII wieku
Opis:
Artykuł omawia odnalezione na strychu cerkwi filialnej św. Jana Teologa w Nowoberezowie (pow. hajnowski) nieznane nauce i służbom konserwatorskim duże fragmenty pochodzącego z ok. 2.–3. ćwierci XVII w. ikonostasu – najstarszego zachowanego na Podlasiu, zapewne jednego z najstarszych na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej. Odkrycia dokonano podczas prac inwentaryzacyjnych prowadzonych przez zespół Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce. Analiza treści aktów wizytacji świątyni z lat 1727, 1759 i 1784 pozwoliła na prześledzenie przekształceń obiektu w XVIII w. i opracowanie domniemanych rekonstrukcji stanu z początku XVIII w. i po 1771 r.
The article discusses the large sections of a 17th-century iconostasis hitherto unknown to scholars and the conservation services, which have been discovered in the attic of the filial Orthodox church of St John the Theologian in Nowoberezowo (Hajnówka district). It is the earliest extant iconostasis in the Podlachia region and most probably one of the oldest in the lands of the former Commonwealth of Poland and Lithuania. Its discovery was made during inventorying procedures carried out by the Catalogue of the Monuments of Art in Poland. An analysis of the records of church visitations from the years 1727, 1759 and 1784 has made it possible to trace the transformations in the structure of the iconostasis in the course of the 18th century and to propose its conjectural reconstructions in the condition it had in the early 18th century and after 1771.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 3; 109-146
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Malarskie „zdjęcie kraju” jako pejzaż polityczny? Wycieczki w poszukiwaniu rodzimości w niemieckojęzycznych krajach epoki oświecenia
Painterly ‘Rendering of the Country’ as Political Landscape? Trips in search of Native Character in German-speaking Countries of the Era of the Enlightenment
Autorzy:
Pieńkos, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15582247.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
malarstwo pejzażowe
naród
odkrycia geograficzne
oświecenie
studia plenerowe
propaganda wizualna
sztuka polityczna
landscape painting
nation
geographical discoveries
Enlightenment
plein-air studies
visual propaganda
political art
Opis:
Badania nad obrazowaniem krajobrazu w wieku oświecenia rozwinęły się dynamicznie od lat 70. XX w. Główną uwagę poświęca się jednak uznanym za przełomowe dla malarstwa nowoczesnego studiom plenerowym wykonywanym we Włoszech przez przybyszów zza Alp pod koniec XVIII w. i ok. 1800, w dalszej kolejności obrazowaniu Alp i dokumentacjom podróży odkrywczych. Znacznie słabiej natomiast znamy i rozumiemy fenomen odkrywania własnego kraju, ziemi rodzimej. Autor przywołuje przykłady tej tendencji m.in. z Francji, Skandynawii i Polski, skupiając jednak swą uwagę na krajach niemieckojęzycznych. Konkretne przykłady obrazowania rodzimości służą refleksji nad pojęciem „pejzażu politycznego”. Postawione zostają pytania o istotne motywacje najwcześniejszych odwzorowań wizualnych kraju bądź państwa: niektóre inicjatywy wychodziły wprost od władców, w większości wypadków jednak przyczyniał się do nich splot różnych inspiracji – politycznych, literackich, artystycznych oraz merkantylnych. Łatwo rozpoznawalnym czynnikiem, obecnym w większości analizowanych zjawisk z wieku XVIII, jest naśladowanie wzorów holenderskich z XVII w.
The research into depicting landscape in the Enlightenment has developed dynamically as of the1970s. The major focus is, however, on revolutionary in their impact open-air studies executed inItaly by artists arriving from behind the Alps in the late 18th century and around 1800. Less attention is paid to the views of the Alps and the visual documentation of exploration trips. Interestingly, the least known and understood is the phenomenon of exploring one’s own country, the native land. The paper points to the examples of this tendency from e.g., France, Scandinavia, and Poland, nonetheless focusing on German-speaking countries. Definite examples of rendering native elements serve for the reflection on the concept of ‘political landscape’. Questions are posed on the essential motivations for the earliest visual depictions of a country or of a state: some initiatives came directly from rulers, in the majority of the cases, however, the motivation was a combination of various inspirations: political, literary, artistic, and mercantile. A factor, easily discernible, present in the majority of the analysed phenomena from the 18th century, is the attempt to imitate Dutch models from the 17th century.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 1; 107-131
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategia państwowej autoprezentacji: sztuka ZSRS w Warszawie 1933 r.
The strategy of state self-presentation: the USSR art in Warsaw in 1933
Autorzy:
Kossowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791422.pdf
Data publikacji:
2020-08-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka sowiecka
realizm socjalistyczny
propaganda
komunizm
malarstwo
rzeźba
grafika
nowy klasycyzm
neorealizm
postimpresjonizm
Soviet art
socialist realism
communism
painting
sculpture
graphic arts
neoclassicism
neorealism
postimpressionism
Opis:
Artykuł zawiera analizę krytycznej recepcji wystawy sztuki sowieckiej, która została zorganizowana w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki w marcu 1933 r. Ekspozycja wpisywała się w nasilającą się w latach 30. tendencję do akcentowania specyfiki kulturowej poszczególnych państw narodowych poprzez odpowiednio sformatowane wystawy sztuki rodzimej, podróżujące po europejskich ośrodkach. Warszawski pokaz współczesnej sztuki Kraju Rad, przywieziony z odbywającego się w 1932 r. w Wenecji Biennale Internazionale d’Arte, można zarazem postrzegać jako próbę poprawy wzajemnych relacji między II Rzeczypospolitą a ZSRS w kontekście podpisanego 25 lipca 1932 r. paktu o nieagresji. Propozycja pokazania ekspozycji polskiej publiczności wyszła od Borysa Nikołajewa, reprezentującego Wszechzwiązkowe Stowarzyszenie Łączności Kulturalnej z Zagranicą, będące de facto instrumentem komunistycznej propagandy. Warszawska wystawa cieszyła się olbrzymim zainteresowaniem publiczności. Spodziewano się sztuki rewolucyjnej, radykalnie awangardowej, sprzężonej ze społeczno-politycznym przewrotem bolszewickim. Tymczasem ujrzano sztukę proletariacką, opiewającą w realistycznej najczęściej konwencji wielkość zwycięskiego ustroju komunistycznego. Większość krytyków oceniła ekspozycję negatywnie, widząc w niej propagandowo sformatowaną wizytówkę Kraju Rad, a nie reprezentację sowieckiej sceny artystycznej. Dla recenzentów wspierających awangardę uderzające było zerwanie z pryncypiami rewolucyjnej estetyki. Dla komentatorów sympatyzujących z trendami nowego klasycyzmu, neorealizmu czy koloryzmu rażące było polityczne sprofilowanie tematyki prac. Konsensus osiągnięto natomiast odnośnie niskiego poziomu artystycznego prezentowanego materiału. Komentatorzy poszukiwali bowiem stylu rozumianego jako oryginalna jedność formalno-tematyczna wyrażająca istotę nowego ustroju ZSRS. Konkluzja Konrada Winklera brzmiąca: „Lenin sztuki sowieckiej jeszcze się nie narodził”, zaświadcza o tym, że takiego stylu nie odnaleźli.
The article analyses the critical reception of the Soviet art exhibition, which was organised at the Warsaw Institute of Art Propaganda in March 1933. The exhibition was in line with the tendency, which intensified in the 1930s, to highlight the cultural specificity of individual nation states through appropriately arranged exhibitions of native art, which travelled around Europe. The Warsaw exhibition of contemporary art of the USRR, brought from the 1932 Venice Biennale Internazionale d’Arte, can also be seen as an attempt to improve mutual relations between the Second Republic of Poland and the USSR in the context of the non-aggression pact signed on 25 July 1932. The proposal to show the exhibition to the Polish audience came from Boris Nikolayev, representing the All-Union Society for Cultural Relations with Foreign Countries, which was in fact an instrument of communist propaganda. The Warsaw exhibition enjoyed great interest among the audience. It was expected to present revolutionary, radically avant-garde art, coupled with the social and political goals of the Bolshevik revolution. Instead, the exhibition displayed proletarian art, which glorified the victorious communist system in a broadly conceived realistic convention. Most critics assessed the exhibition negatively, seeing it as a propaganda showcase of the USSR, not an all-inclusive representation of the Soviet art scene. For reviewers supporting the avant-garde, it was striking to see a break with the principles of revolutionary aesthetics. For commentators sympathising with neoclassicism, neorealism or colourism, the political profiling of the topics of the artworks on display was glaring. However, a general consensus was reached regarding the low artistic quality of the presented material. Commentators were looking for a style understood as an idiosyncratic unity of form and theme that would express the essence of the new political system of the USSR. The best testimony to the fact that they had not found such a style was Konrad Winkler’s conclusion: „The Lenin of the Soviet art has not yet been born”.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4; 205-235
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KORPUS DARU FELIKSA JASIEŃSKIEGO – DWA PIERWSZE TOMY
THE COLLECTION OF FELIKS JASIEŃSKI’S DONATION – THE FIRST TWO VOLUMES
Autorzy:
F, de Rosset, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433587.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
kolekcjonerstwo
zbiory
malarstwo
sztuka nowoczesna
sztuka polska
sztuka japońska
drzeworyt japoński
Kraków
Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie
Muzeum Narodowe w Krakowie
collecting
collections
painting
modern art
Polish art
Japanese art
Japanese woodcut
European engraving
Cracow
Zachęta Society of Fine Arts in Warsaw
National Museum in Cracow
Opis:
These are the first two volumes out of the ten planned by the National Museum in Cracow, which together will constitute the publication of the body of work donated to the museum by Feliks “Manggha” Jasieński. One volume presents the collector’s creative biography and the history of his various collections. There are also attempts to interpret the nature of the content of his collections, mainly woodcuts and other Japanese objects, as well as modern Polish art, paintings, engravings (together with a set of European engravings) and decorative arts. The second volume is the first part of a monumental catalogue of the collection which covers drawings, watercolours and pastels by Polish artists. The subsequent eight volumes are envisaged to cover particular parts of this extensive collection (of Polish, European and Eastern paintings, drawings, sculpture, engravings and decorative arts). This enormous undertaking marks the 100th anniversary of Jasieński’s donation (1920–2020), and, as Zofia Gułubiew put it, is intended to visualise and fix the extent and variety of the collection in the public’s awareness. The publishing project by the National Museum in Cracow is extremely valuable, and it should be hoped that it will succeed as intended.
Są to dwa pierwsze tomy, podjętej z inicjatywy Muzeum Narodowego w Krakowie (MNK) idei 10-tomowej publikacji – korpusu podarowanej muzeum kolekcji Feliksa „Mangghi” Jasieńskiego. W jednej z tych pozycji zaprezentowana została twórcza biografia zbieracza oraz historia jego różnorodnej kolekcji. Jest w niej także próba interpretacji charakteru zawartości zbiorów, przede wszystkim drzeworytów i innych przedmiotów japońskich, a także sztuki nowoczesnej polskiej, malarstwa, grafiki (wraz z zespołem grafik europejskich), zdobnictwa. Druga stanowi 1. część monumentalnego katalogu kolekcji, która obejmuje rysunki, akwarele i pastele autorstwa artystów polskich. W następnej kolejności przewidziano jeszcze 8 tomów będących katalogami poszczególnych partii tych bogatych zbiorów (malarstwa, rysunku i rzeźby oraz grafiki i rzemiosła artystycznego – polskiego i europejskiego oraz wschodniego). To kolosalne przedsięwzięcie podjęto, aby uczcić setną rocznicę darowizny Jasieńskiego (1920–2020) oraz wedle słów Zofii Gołubiew unaocznić i utrwalić w powszechnej świadomości rozmiar i różnorodność ofiarowanego zbioru. Projekt wydawniczy MNK jest niezwykle wartościowy i należy mieć nadzieję, że z sukcesem zostanie zrealizowany wedle zamierzeń.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 138-142
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapoznane dzieło Jana Styki w kościele ojców jezuitów w Łodzi
The forgotten work of Jan Styka in the church of the Jesuits in Łódź
Autorzy:
Stefański, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519318.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
malarstwo religijne XIX wieku
sztuka Łodzi XIX wieku
Jan Styka
Juliusz Kunitzer
religious painting of the 19th century
art of Łódź of the 19th century
Opis:
Obecny kościół ojców jezuitów w Łodzi pw. Najświętszego Serca Jezusa to dawny (do 1945 r.) kościół ewangelicko-augsburski pw. św. Jana Ewangelisty, wzniesiony w latach 1880–1884. W jego ołtarzu głównym zawisło dzieło Jana Styki zatytułowane Chrystus nauczający uczniów i rzesze ludu, ufundowane przez jednego z najbardziej znanych łódzkich przemysłowców Juliusza Kunitzera. Obraz powstał w ciągu 1885 r., a w kościele został zawieszony w styczniu następnego roku. Wzbudził duże zainteresowanie w Łodzi i w Warszawie. Jego surowa forma artystyczna dostosowana została do wymogów kultu luterańskiego. To zadecydowało zapewne, że w momencie przejęcia kościoła w 1945 r. przez jezuitów obraz został zdjęty z ołtarza głównego i przeniesiony na emporę. Tam znajdował się przez kilkadziesiąt lat. Zainteresowano się nim dopiero pod koniec ubiegłego stulecia, kiedy rozpoczęto renowację świątyni. Obraz został poddany konserwacji i pojawiły się plany jego zawieszenia na ścianie prezbiterium. Do dziś nie zostały jednak zrealizowane. Obraz znajdował się przez kilka lat w domu zakonnym ojców jezuitów, a obecnie zawisł na tylnej ścianie towarzyszącej kościołowi kaplicy św. Krzysztofa. To wysokiej klasy dzieło sztuki religijnej, jedno z najlepszych w dorobku Styki, którego losy są znamienne dla przemian zachodzących w Polsce po 1945 r., wciąż czeka na docenienie i właściwe wyeksponowanie.
The current church of the Jesuit fathers in Łódź (The Sacred Heart of Jesus) is the former Evangelical-Augsburg church of Saint John the Evangelist, built in 1880–1884. On its main altar there is a work by Jan Styka entitled Christ Teaching the Disciples and the Crowd, funded by one of the most famous industrialists from Łódź, Juliusz Kunitzer. The painting was created in 1885 and hung in the church in January of the following year. It aroused great interest in Łódź and Warsaw. Its raw artistic form was adapted to the requirements of Lutheran worship. This probably resulted in the fact that when the church was taken over by the Jesuits in 1945, the painting was removed from the main altar and moved to the gallery, where it stayed for several decades. Interest in it came only at the end of the last century, when the renovation of the temple began. The painting underwent conservation and plans were made to hang it on the wall of the presbytery. However, they have not been implemented to date. The painting was kept in the Jesuit monastery for several years, and is now hung on the back wall of the chapel of St. Christopher. This high-class work of religious art, one of Styka’s best works, the fate of which is significant for the changes taking place in Poland after 1945, is still waiting to be appreciated and properly exposed.
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2023, 1, 11; 25-41
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witolda Urbanowicza dwaj Papieże w Paryżu
Witold Urbanowicz’s Two Popes in Paris
Autorzy:
Sienkiewicz, Jan Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791409.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Witold Urbanowicz
fresk
sztuka religijna
malarstwo na emigracji we Francji w XXI wieku
fresco
religious art
art in exile in France in the 21st century
Opis:
Artykuł jest przyczynkiem w procesie „odkrywania na nowo” twórczości Witolda Urbanowicza – polskiego artysty (malarza, rzeźbiarza, grafika) w Paryżu. Twórczość 75-letniego pallotyna wpisuje się w losy polskich artystów tworzących poza Polską, których dzieła pozostają nadal „w poczekalni sztuki”, oczekując na właściwe ich rozpoznanie i wprowadzenie do dziejów polskiej historii sztuki XX i XXI wieku. Tematem analizy jest wielkoformatowe przedstawienie wykonane po 2014 roku w technice fresku, znajdujące się w refektarzu pallotyńskiego domu w Paryżu. Przedstawia dwóch Papieży: Jana Pawła II i Jana XXIII kierujących się ku Wieczernikowi. Głównym powodem powstania tego dzieła w budynku ojców pallotynów w Paryżu był fakt, iż zarówno Angelo Giuseppe Roncalli (przyszły Papież Jan XXIII) – jako nuncjusz apostolski w Paryżu od 1944 roku (mianowany przez papieża Pius XII) w początku lat 50. XX wieku – jak i kardynał Karol Wojtyła w 1978 roku byli gośćmi w paryskim domu ojców pallotynów, gdzie wraz z zakonnikami spożywali posiłki w refektarzu, który zdobi obecnie opisywana kompozycja autorstwa Urbanowicza. Scena ta nie tylko ilustruje fakt historyczny ważny dla paryskich pallotynów, lecz także niesie ze sobą szereg możliwości interpretacyjnych, które mogą być powodem dla niejednej rozprawy z zakresu historii kościoła.
This article is just a marginal part in discovering Witold Urbanowicz’s works. Discovering it once again, but from a different perspective. Urbanowicz was a Polish artist – painter, sculptor and graphic designer living in Paris. The works of the 75-year old Pallottine are a part of a large contribution of Polish artists creating abroad in the XXth and XXIst century which, over the years, have been vastly underappreciated. This analysis is focused on a large-scale representation (created in 2014 with a fresco technique) of two Popes – Pope John Paul II and John XXIII, heading towards the Upper Room. The main motivation behind creating this piece of art in the Pallottines’ bulding in Paris was the fact that both Angelo Giuseppe Roncalli (later to become John XXIII) and Karol Wojtyła visited the place at one point in their lives. The former paid a visit to the bulding in the early 50s of the XXth century while he was still an apostolic nuncio. Meanwhile, the Pole visited the place in 1978, in which he consumed his meals with the nuns at the refectory – the same refectory in which today we can enjoy the work of Urbanowicz. This scene not only represents a significant moment in the Parisian Pallottines’ history, but also brings with itself a number of interpretations that can provoke deep conteplation about the Church’s history.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 97-107
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preferencje kandydatów na nauczycieli wczesnej edukacji w zakresie wyboru obrazów ze sztuki współczesnej. Przykład badania typu sondażowego
Preferences of candidates for early education regarding the selection of images from contemporary art. An example of survey type study
Autorzy:
Karczmarzyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912229.pdf
Data publikacji:
2021-03-13
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
quantitative methodology
preferences
contemporary art
painting
education
pedagogy
future early education teachers
metodologia ilościowa
preferencje
sztuka współczesna
samowykluczenie
malarstwo
edukacja
pedagogika
kandydaci na nauczycieli wczesnej edukacji
self-exclusion
Opis:
Tematem niniejszego artykułu są preferencje w zakresie wyboru obrazów ze sztuki współczesnej kandydatów na nauczycieli wczesnej edukacji. W perspektywie pedagogicznej istotne jest tutaj zwrócenie uwagi na świadomość kulturową kandydatów na nauczycieli oraz ich preferencje obrazów ze sztuki współczesnej, które są ważne pod względem edukacyjnym i wychowawczym dla przyszłego pokolenia. To kandydaci na nauczycieli będą w przyszłości wprowadzać dzieci w świat kultury i sztuki. Badanie realizowane w podejściu ilościowym, zrealizowane na grupie dorosłych, ma na celu pokazanie preferencji w doborze wybranych dla celów badawczych obrazów ze sztuki współczesnej. Losowo wybrani badani otrzymali do oceny preferencji, po jednym z obrazów: Jacka Yerki, Tomasza Sętowskiego, Rafała Olbińskiego i Zdzisława Beksińskiego. To, jakie obrazy ze sztuki współczesnej będą bliższe kandydatom na nauczycielom wczesnej edukacji, jest znaczące, gdyż to właśnie w przyszłości ta grupa będzie narzucać określone preferencje estetyczne swoim uczniom.
The subject of this article are preferences regarding the selection of images from contemporary art of future early education teachers and the problem of self-exclusion from high culture. From the pedagogical perspective, it is important to draw adults' attention to images that are important in terms of education and upbringing. Quantitative research, carried out with a group of adults, aims to show preferences in the selection of contemporary art images selected for research purposes. Randomly selected respondents received one of the paintings for evaluation of preferences: by Jacek Yerka, Tomasz Sętowski, Rafał Olbiński and Zdzisław Beksiński. Which images of contemporary art will be closer to future early education teachers is significant, because in the future that group will impose specific aesthetic preferences on its students.
Źródło:
Colloquium; 2021, 13, 1; 55-65
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
AWANGARDA, TOTALITARYZM, GLOBALIZACJA: WSPÓLNE DOŚWIADCZENIE? WYBRANE ZAGADNIENIA SZTUKI XX WIEKU NA UKRAINIE I W POLSCE
AVANT GARDE, TOTALITARIANISM, GLOBALISATION: COMMON EXPERIENCE? SELECTED ISSUES OF XX CENTURY ART IN UKRAINE AND POLAND
Autorzy:
Kal, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566468.pdf
Data publikacji:
2019-01-23
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
sztuka Ukrainy
malarstwo XX wieku
awangarda
socrealizm
globalizacja
inspiracje artystyczne
ecykling kulturowy
Ukrainian art
painting of 20th century
avant garde
social realism
globalisation
artistic inspirations
cultural recycling
Opis:
The text constitutes a reference to the article on applying social realism discourse in pop-art and modern popular culture (“Ars inter Culturas” 5 (2016): 209-239) and an elaboration by means of including Ukrainian art. It reminds about Ukrainian artists’ contribution to the development of the avant garde of the first half of 20th century and social realism ideas of involvement, “growing of art into” life as well as its presence in various areas of social practice. It also recalls the mediatory role of Władysław Strzemiński between Russian and Polish avant garde. Furthermore, on the basis of examples the author analyses formal strategies adopted from avant garde by the output of social realism, points to iconographic patterns of Ukrainian works from which Polish artists got inspiration according to their programme and critics’ recommendations. Also, differences resulting from the relations between patternmutation are important, as well as the duration of the doctrine which was in force from the first half of the 30s to the end of the 80s of the 20th century in Russia while in Poland in the years of 1949/50-1954/55. In both countries, it had important but different consequences, which results in different attitudes to realism as a general artistic strategy. Contemporary communication and globalisation processes have led to standardisation of visual language also in post-soviet countries, and internet memes play a significant role in it. In the world of the Internet, the elements of social realism discourse become memes detached from old meanings, lose their historical and political sense, become an element of entertaining exoticism which enhances forgetting about an oppressive character of the doctrine which, especially in Ukraine, has led not only to the exclusion but also to the extermination of artists.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2018, 7; 145-188
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialektyka Gestu. Dar Galerii Sztuki Nowoczesnej Krzywe Koło dla Muzeum w Koszalinie w Zbiorach Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku
The Dialectic of Gesture. The Gift by the Krzywe Koło Gallery of Contemporary Art to the Museum in Koszalin, Held in the Collection of the Museum of Middle Pomerania in Slupsk
Autorzy:
Kal, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424424.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
polska sztuka współczesna
malarstwo abstrakcyjne
malarstwo gestu
malarstwo materii
Galeria Krzywe Koło
Marian Bogusz
Muzeum Pomorza Środkowego
zbiory sztuki współczesnej MPŚ
wystawy czasowe MPŚ
Polish modern art
abstract painting
action painting
matter painting
Krzywe Koło Gallery
Museum of Middle Pomerania
contemporary art collections of the Museum of Middle Pomerania
temporary exhibitions of the Museum of Middle Pomerania
Opis:
Tekst jest prezentacją i próbą kontekstualnej analizy obrazów oraz prac na papierze, podarowanych przez Galerię Krzywe Koło w Warszawie dla przyszłej kolekcji sztuki nowoczesnej w Koszalinie. W marcu 1963 roku kierownik galerii Marian Bogusz przekazał do Muzeum w Koszalinie 12 abstrakcyjnych obrazów w geście rewanżu za nawiązaną współpracę i współorganizację plenerów w pobliskich nadmorskich Osiekach. Plenery – łącznie odbyło się ich 19 – stały się okazją do spotkań awangardowych artystów, naukowców i krytyków z całej Polski i zza granicy. Powstawały tu pierwsze happeningi (Panoramiczny happening morski Tadeusza Kantora), akcje artystyczne, dzieła sztuki konceptualnej, odbywały się wykłady, konfrontacje i dyskusje. W grudniu 1963 r., po I. Plenerze w Osiekach M. Bogusz przekazał Muzeum w Koszalinie kolejny dar, 29 prac na papierze, także twórców związanych z Krzywym Kołem. Na skutek różnych reorganizacji i zbiegów okoliczności oba zbiory znalazły się w Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku i stały się częścią Działu Sztuki Współczesnej. Na początku autorka rozważa znaczenia gestu: pozaartystyczne (np. kurtuazji), a przede wszystkim w sztuce („gest Duchampa”, malarstwo gestu - action painting, do którego można zaliczyć część omawianych prac). Następnie analizuje obrazy m.in. Mariana Bogusza, Zbigniewa Dłubaka, Stefana Gierowskiego, Hilarego Krzysztofiaka, Henryka Stażewskiego, Kajetana Sosnowskiego ( i trzech znanych czeskich artystów) na tle polskiej sztuki powojennej, którą reprezentują także wspominane prace na papierze. Są wśród nich np. rysunki M. Bogusza, Alego Bunscha, Jerzego Kujawskiego czy Andrzeja Wróblewskiego. Dalej autorka omawia znaczenie obu darów w kontekście zbiorów sztuki współczesnej słupskiego muzeum, w tym największej kolekcji dzieł Stanisława Ignacego Witkiewicza oraz wystaw, na których dary Krzywego Koła były prezentowane. W zakończeniu wyraża nadzieję, że po adaptacji przekazanych MPŚ zabytkowych spichlerzy najcenniejsze dzieła sztuki współczesnej znajdą godne miejsce na stałych ekspozycjach.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 111-131
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ambivalence of African-American Culture. The New Negro Art in the interwar period
Ambiwalencja kultury afroamerykańskiej. Sztuka „nowych murzynów” w okresie międzywojennym
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593786.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
African-American
“New Negro”
“Harlem Renaissance”
Photography
“African Art”
Murals
20th century
Painting
Afroamerykanie
“Nowi Murzyni”
“Renesans z Harlemu”
fotografia
“sztuka afrykańska”
murale
XX wiek
malarstwo
Opis:
Reflecting on the issue of marginalization in art, it is difficult not to remember of the controversy which surrounds African-American Art. In the colonial period and during the formation of the American national identity this art was discarded along with the entire African cultural legacy and it has emerged as an important issue only at the dawn of the twentieth century, along with the European fashion for “Black Africa,” complemented by the fascination with jazz in the United States of America. The first time that African-American artists as a group became central to American visual art and literature was during what is now called the Harlem Renaissance of the 1920s and 1930s. Another name for the Harlem Renaissance was the New Negro Movement, adopting the term “New Negro”, coined in 1925 by Alain Leroy Locke. These terms conveyed the belief that African-Americans could now cast off their heritage of servitude and define for themselves what it meant to be an African-American. The Harlem Renaissance saw a veritable explosion of creative activity from the African-Americans in many fields, including art, literature, and philosophy. The leading black artists in the 1920s, 1930s and 1940 were Archibald Motley, Palmer Hayden, Aaron Douglas, Hale Aspacio Woodruff, and James Van Der Zee.
Odnosząc się do kwestii marginalizacji w sztuce trudno nie wspomnieć o kontrowersjach ota-czających sztukę Afroamerykanów. W okresie kolonialnym, a także podczas krystalizacji ame-rykańskiej tożsamości narodowej, sztuka ta została odrzucona wraz z całością afrykańskiego dziedzictwa kulturowego. Uznanie znaczenia tej kultury i sztuki pojawiło się jako istotna kwe-stia dopiero u zarania XX wieku wraz z europejską modą na Czarną Afrykę uzupełnioną o jazzowe fascynacje z USA. Ważnym etapem poprzedzającym powstanie sztuki „Nowych Czarnych” były próby poszukiwania wyrazu dla afroamerykańskiej tożsamości, świadomie ignorujące różnicę w pigmentacji skóry. Były to wyraźne dążenia do znalezienia wspólnego głosu z białym etosem i tradycją amerykańskiej klasy średniej. Po raz pierwszy afroamerykańscy artyści jak grupa stali się dominującym elementem ame-rykańskiej sztuki wizualnej i literatury jako ruch “Renesansu z Harlemu” (Harlem Renaissance) w latach 1920 i 1930. Inną nazwą tego nurtu było określenie “Nowi Murzyni” (New Negro) ukuty w 1925 roku przez Alain Leroy Locke’a. Twórczości Afroamerykanów w tym okresie przeżywa prawdziwą eksplozję talentów w wielu dziedzinach, w tym sztuki, literatury i filo-zofii. Czołowi czarni artyści z lat 1920–1940 to: Archibald Motley, Palmer Hayden, Aaron Douglas, Hale Aspacio Woodruff, James Van Der Zee.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2014, 16; 167-193
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Luigi Veronesi – protagonista włoskiego abstrakcjonizmu
Luigi Veronesi – the protagonist of Italian abstractionism
Autorzy:
Pyshynskaya, Darya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791412.pdf
Data publikacji:
2020-08-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Luigi Veronesi
abstrakcja geometryczna
malarstwo bezprzedmiotowe
awangarda
sztuka konkretna
galeria Il Milione
Abstraction-Création
fotogram
geometric abstraction
abstract painting
avant-garde
applied art
Il Milione Gallery
photogram
Opis:
Artykuł prezentuje postać mediolańskiego artysty Luigi Veronesiego (1908-1998), będącego jednym z głównych przedstawicieli włoskiego malarstwa abstrakcyjnego. Działalność Veronesiego nie jest dobrze znana w Polsce, dlatego niniejszy tekst obejmuje życiorys artysty, a także opisuje i analizuje poszczególne etapy jego twórczości. Uwzględnione są rozmaite obszary pracy artysty: grafika, malarstwo, fotografia, teatr, animacja filmowa, sztuka użytkowa, typografia, projektowanie przestrzenne. Szczególny nacisk jest położony na przedstawienie związku Veronesiego z tradycją awangardy oraz jego kontaktów z europejskimi artystami. Jako podstawa do napisania artykułu posłużyła rozmowa z synem artysta Silvio Veronesim, jak również bogaty materiał bibliograficzny dotychczas nieopublikowany w języku polskim.
The article presents the figure of a Milanese artist Luigi Veronesi (1908–1998), one of the main representatives of Italian abstract painting. Since Veronesi’s work is not well known in Poland, this text covers the artist’s biography as well as describes and analyses individual stages of his work. The article covers various areas of the artist’s work: graphic arts, painting, photography, theatre, film animation, applied arts, typography and spatial design. Special emphasis is placed on presenting Veronesi’s relationship with the avant-garde tradition and his contacts with European artists. The article is based on a conversation with the artist’s son, Silvio Veronesi, as well as on a rich bibliographic material not yet published in Polish.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4; 125-154
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Matejko - znawca i opiekun zabytków historii i sztuki
Autorzy:
Remer, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535836.pdf
Data publikacji:
1954
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
działalność artystyczna Matejki
Matejko w Krakowie
kult przeszłości Krakowa
Ambroży Grabowski
badania nad średniowieczną sztuką polską
historyczne malarstwo Matejki
Władysław Łuszczkiewicz
„Ubiory w Polsce”
konserwatorska działalność Matejki
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1954, 1; 4-16
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o życiu i twórczości malarskiej Bohdana Kelles-Krauzego
Some Remarks on the Life and Painting of Bohdan Kelles-Krauze
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elzbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945489.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka Lublina i Lubelszczyzny
malarstwo okresu międzywojnia
architektura – modernizm
architektura – funkcjonalizm
the art of Lublin and the Lublin region
painting of the inter-war period
architecture – modernism
architecture – functionalism
Opis:
Bohdan Kelles-Krauze (1885-1945) was an architect by profession, but a painter by avocation and that from his early age onward. This artist was an extremely important figure in the artistic milieu of Lublin in the inter-war period. He settled in Lublin together with his family in 1921. Today he is forgotten undeservedly and his name is well-known only to a small group of scholars. He graduated from Lviv Polytechnic in 1910, and then went on artistic journeys to Munich and Paris. Several times he changed his jobs until he finally permanently settled in Lublin. There he was employed at the Regional Administration of Public Works at the post of regional architect, where he stayed until his premature death in 1945. He was an author of several dozen buildings in Lublin and in the Lublin region. They are different with regard to style and function. Then his designs gradually passed from national forms to functionalism. Krauze's passion outside his job was painting. Many of his works have been preserved to date. They are composed of various paintings, and at the same time they are coherent in term of their workshop. Despite concrete transformations with regard to their form, especially with regard to colour and texture, subtle references to the works of home painters and those from the circle of French post-Impressionism, his style is clear. Against the backdrop of Lublin painters who advocated traditional stylistics he appeared as a modern artist. In his works he combined two apparently incongruent elements: the sensitive painter Krauze always maintained the clear logic of Krauze architect with solid drawing and real form built with an elaborated colour.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 55, 4; 245-277
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja twórczości Francisa Bacona w sztuce polskiej lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Rozpoznanie wstępne
Reception of Francis Bacon’s Paintings in the Polish Art. Introductory Reconnaissance
Autorzy:
Zychowicz, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121221.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polska sztuka po 1945 roku
malarstwo polskie
rzeźba polska
figuracja
„nowa figuracja”
nouvelle figuration
realizm
pop-art
sztuka zaangażowana
deformacja
groteska
egzystencjalizm
angoisse
Angst
recepcja
intertekstualność
Polish art after 1945
Polish painting
Polish sculpture
figuration
New Figuration
Realism
Pop-art
Engaged Art
deformation
grotesque
existentialism
reception
intertextuality
Opis:
In the mid Sixties New Figuration appeared in Poland. Researchers interested in this chapter of polish art consider the reception of Francis Bacon's paintings as one of the sources of this kind of art. The subject of this article is mainly the painters, whose works show this reception, but also the sculptors. It concentrates on the Sixties and Seventies in Polish painting. At that time in the Polish art we can see a group of artists connected with existentialism. One of the most interesting phenomena is the painting of Teresa Pągowska (1926-2007), this artist, whom was older than others who were also working in the area of New Figuration, already had concrete artistic experience. In spite of similarities between many works of Francis Bacon and Teresa Pągowska, mainly in the composition and shot of the figure (deformed, not complete, dismembered), the works of Pągowska should be considered in their own right particular to her own style. Pągowska processed Bacon's art in an original way. Her distinction from other painters belonging to New Figuration comes from her experience, on the one hand Colorism (polish Postimpresionism), on the other hand – Abstraction, which led her to understand figures as a plastic sign, moving, full of color. In the second half of the Sixties we can find the inspiration of Francis Bacon's art in the paintings of Janusz Przybylski (1937-1998). Bacon in his compositions used spatial frame which was interpreted in different ways. It had been seen as a usual glass cage, confined the human being. The artist admitted that he uses this endeavour to expose a man in a better way. This solution became a kind of an artistic hook and it was taken by other artists. It spread so much that it became a kind of a manner. To avoid narration Bacon sometimes used a form of triptych. This was typically used by him and was imitated almost as often as placing people in a spatial frame. Both hooks were used by Przybylski, whose art in a different way fits in as a style of existentialism. The deformed human beings in the cages should show alienation and the drama of man. This aspect of polish artists' paintings more than others highlights connections with the English master's art. The polish painter of the Sixties and Seventies was not an artist who could be described as self-sufficient from what we can see by viewing their paintings and reading art critics. The reception of Bacon's painting we can also find in the art of a group from Cracow called “Wprost”, especially in the one of their member's art – Zbylut Grzywacz (1939-2004). Grzywacz confirmed that his interest in Bacon's art can be seen in his paintings created in the Seventies. The nature of these adaptations lay mainly in getting compositional solutions typical to Bacon and the original look of the deformed human being. However, the artist also underlined that used by him endeavours of body's deformation were connected with politics so they had a different context than in the work of Bacon. This highlights the large gap between English artists who's art concentrated on universal cases and the public art of the polish artist. Grzywacz painted with speed, carelessly, he just wanted to give us a short message, he didn't care about particular artistic problems. He wasn't a member of this group interested in Francis Bacon. Next to him we should remember Jacek Waltoś (born 1938). In his paintings we won't find such a direct connection with Bacon's art like as is the case with Grzywacz. Waltoś was fascinated by Bacon but he took from him just the ideas concerning problems of a painting's composition. This artist, contrary to other members of “Wprost” was mostly interested in the representation of emotional states, of what is inside the human being. Waltoś, a creator of existential art, feeling incomplete, the loneliness of human being, found in the Irish artist a kind of brother. There was also Wiesław Szamborski (born 1941) who was among the painters inspired by Bacon. In the first years after he finished his studies he exhibited often with Marek Sapetto (born 1939; until 1974). The art of both artists joins with Bacon's art color standardisation of painted surfaces and putting on them strongly deformed human beings. More painters were regarded as inspired by Bacon but there is not a description of their art in this article which is just an introductory reconnaissance of this problem. The image of a human being which was proposed by Francis Bacon turned out to be very interesting also for sculptors centred on existential reflection. The dramatically deformed face occurred to be the best medium to express people's anxieties, their feelings of emptiness and loneliness (Jacek Waltoś, Jan Kucz – born 1936, Wiktor Gajda – 1938, Adam Myjak – born 1947). The Eighties did not have such rich artistic material as can confirm a permanent fascination of Bacon's painting in Poland. It seems that in a world dominated by New Expressionism there is no place for it. Enough to say that the most interesting artist in dialogue with the English painter seems to be Grzegorz Bednarski (born 1954), consequently belonging to Figuration, connected with Cracow's environment. After his debut he moved to the area of existentialism. Nowadays Bacon's work is regarded as a classic. Artists quote his paintings in a conscious way (for example Marek Przybył, born 1961). Bacon happened to be a very popular artist in Poland in the Sixties and Seventies which corresponds with general trends in European art. At this time came after return to show a human being. It appeared New Figuration, antidote on the Abstraction, Conceptual Art and metavisual experiments of the Sixties. Bacon became the father to these new phenomena in art because he brought about a renewed artistic imagination and created a new image of the human being. Moreover, Bacon was regarded as a main representative of art identified with existential philosophy. This painting in a very good way expressed spirits of the time. It reflected Zeitgeist, that climate which was then best shown in the philosophy of existentialism. Bacon's reception in Poland had also local color. English artist's art was assimilated by polish painters, who were interested in politics, what was unfamiliar with Bacon who concentrated on universal problems. It seems that polish artists like thematic art, taking problems concerning a human being and his immediate environment, what constitutes the heritage of our history.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 56-57, 4; 55-79
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-100 z 106

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies