Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kosmopolityzm" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wpływy obce w tekstach czasopism luksusowych w języku rosyjskim, polskim i hiszpańskim (na przykładzie Cosmopolitan)
Foreign influences in the texts of glossy magazines in Russian, Polish and Spanish (on the example of Cosmopolitan)
Autorzy:
Romanik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519392.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
anglicism
glossy magazine
media discourse
internationalism
cosmopolitanism
anglicyzm
czasopismo luksusowe
dyskurs medialny
internacjonalizm
kosmopolityzm
Opis:
The focus of this paper is the impact of English observed in the language of an international magazine Cosmopolitan. The research was conducted taking into account three language versions of the monthly magazine: Russian, Polish and Spanish. Factual material was excerpted from the periodicals published in 2017–2021. Taking up this topic stems from the need to fill the gap in research on the language of luxury magazines, which have a great influence on forming the canons of linguistic norms and the linguistic awareness of their readers. The aim of the study is to analyze the collected Anglicisms (mainly loanwoard) in terms of their function, way of adaptation and presentation in the text space. Determining the reasons for the popularity of foreign forms in a given language space is also an important point of analysis. An additional assumption of the publication is to indicate the connections between the use of borrowings and the ideological concept of the magazine with cosmopolitanism.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2021, 21; 195-211
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The dream that never dies: the ideals and realities of cosmopolitanism in science, 1870–1940
Marzenie, które nigdy nie umiera: ideały i realia kosmopolityzmu w nauce w latach 1870–1940
Autorzy:
Fox, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783336.pdf
Data publikacji:
2017-12-18
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Alexandre Koyré Medal for 2016
Robert Fox
The International Academy of the History of Science
The European Society for the History of Science
Prague
cosmopolitanism
national interests
the world of learning
1870–1940
UNESCO
Medal Alexandre’a Koyré’ego w 2016 r.
Praga
kosmopolityzm
narodowe interesy
świat nauki
Opis:
In the half-century before the Great War, collaborative international ventures in science became increasingly common. The trend, manifested in scientific congresses and attempts to establish agreement on physical units and systems of nomenclature, had important consequences. One was the fear of information overload. How were scientists to keep abreast of the growing volume of books, journals, and reports? How were they to do so in an era without a common language? Responses to these challenges helped to foster new departures in cataloguing, bibliography, and an interest in Esperanto and other constructed languages. By 1914, the responses had also become involved in wider movements that promoted communication as a force for peace. The Great War dealt a severe blow to these cosmopolitan ideals, and the post-war reordering of international science did little to resurrect them. A “national turn” during the 1920s assumed a darker form in the 1930s, as totalitarian regimes in the Soviet Union, Italy, Germany, and Spain associated science ever more closely with national interests. Although the Second World War further undermined the ideal of internationalism in science, the vision of science as part of a world culture open to all soon resurfaced, notably in UNESCO. As an aspiration, it remains with us today, in ventures for universal access to information made possible by digitization and the World Wide Web). The challenge in the twenty-first century is how best to turn aspiration into reality.
Pół wieku przed pierwszą wojną światową coraz powszechniej zaczęły się pojawiać wspólne przedsięwzięcia naukowe. Ta tendencja, przejawiająca się w organizowaniu kongresów naukowych oraz próbach osiągnięcia porozumienia w sprawie jednostek fizycznych i systemów nomenklatury naukowej, miała istotne konsekwencje. Jedną z nich był lęk przed przeładowaniem informacji. Jak naukowcy mieli być na bieżąco z coraz większą liczbą książek, czasopism i raportów? Jak mieli temu podołać nie korzystając ze wspólnego języka? Odpowiedzi na te wyzwania pomogły pobudzić nowe kierunki w katalogowaniu, tworzeniu bibliografii oraz zainteresowaniu Esperanto i innymi językami konstruowanymi. Do roku 1914, odpowiedzi te wiązały się także z szerszymi ruchami społecznymi, które promowały komunikację międzynarodową jako narzędzie do utrwalania pokoju. Pierwsza wojna światowa zadała poważny cios tym kosmopolitycznym ideałom, a powojenne przekształcenie porządku międzynarodowej nauki niewiele zrobiło, by je odtworzyć. Zwrot w stronę nacjonalizmu w latach 20. XX wieku przybrał bardziej mroczną formę w latach 30. XX wieku, ponieważ totalitarne reżimy w Związku Radzieckim, Włoszech, Niemczech i Hiszpanii wiązały się coraz ściślej z narodowymi interesami. Choć druga wojna światowa jeszcze bardziej podważyła ideał internacjonalizmu w nauce, wkrótce wskrzeszono, szczególnie w UNESCO, wizję nauki jako elementu światowej kultury otwartej dla wszystkich. Do tego ideału aspirujemy również i dziś, dążąc do powszechnego dostępu do informacji za pomocą digitalizacji i siec WWW. Wyzwaniem w XXI wieku jest jak najlepiej przekształcić tę aspirację w rzeczywistość.
Źródło:
Studia Historiae Scientiarum; 2017, 16; 29-47
2451-3202
Pojawia się w:
Studia Historiae Scientiarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światowe Forum Społeczne jako podmiot polityki kosmopolitycznej
World Social Forum as a subject of cosmopolitan politics
Autorzy:
Barszczewski, Jakub Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194428.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Światowe Forum Społeczne
alterglobalizm
neoliberalizm
kosmopolityzm
Boaventura de Sousa Santos
World Social Forum
alterglobalism
neoliberalism
cosmopolitanism
Boaventura de Sousa Santos.
Opis:
The World Social Forum emerged at the beginning of the 21st century as the leading subject of the alterglobalist movement. It brings together movements that oppose neo-liberal globalization and fight against the ever-weaker control of citizens over the actions of powerful national and supranational entities. As an institution uniting diverse groups excluded from all over the world, it aims to create a platform of global resistance. The innovative dimension of the Forum is to challenge the narrow understanding of alternatives to the current economic and political order and to create conditions for a cosmopolitan policy aimed at grassroots, decentralized and democratic global governance. The aim of the article is to present the characteristics of the World Social Forum as a subject of cosmopolitan politics, to show the challenges ahead and to reveal its political potential.
Światowe Forum Społeczne wyłoniło się na początku XXI w. jako czołowy podmiot ruchu alterglobalistycznego. Skupia ruchy sprzeciwiające się neoliberalnej globalizacji i walczące ze związaną z nią coraz słabszą k ontrolą obywateli nad poczynaniami potężnych podmiotów krajowych i ponadnarodowych. Jako instytucja jednocząca różnorodne grupy wykluczone z całego świata ma na celu stworzenie platformy globalnego oporu. Nowatorski wymiar Forum polega na zakwestionowaniu wąskiego rozumienia alternatyw wobec obecnego ekonomicznego i politycznego porządku orazstworzenie warunków dla kosmopolitycznej polityki ukierunkowanej na realizację wizji oddolnego, zdecentralizowanego i demokratycznego globalnego zarządzania. Celem artykułu jest przedstawienie specyfiki Światowego Forum Społecznego jako podmiotu polityki kosmopolitycznej, ukazania związanych z tym problemów oraz ujawnienia jego politycznego potencjału.
Źródło:
Świat Idei i Polityki; 2018, 17; 241-260
1643-8442
Pojawia się w:
Świat Idei i Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Socjologia i socjolodzy w zglobalizowanym świecie. Kilka uwag o socjologiach narodowych
Sociology and Sociologists in the Globalized World. Some Remarks on National Sociologies
Autorzy:
Polak, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/427302.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish sociology
cosmopolitanism
methodological nationalism
sociology in the public sphere
socjologia polska
kosmopolityzm
metodologiczny nacjonalizm
socjologia w sferze publicznej
Opis:
The problems and challenges sociology faces at the beginning of the 21st century are the subject matter of the article. The discipline has to deal with the new themes and problems linked to globalization and supranational phenomena. The question about the future of Polish sociology posed by Piotr Sztompka is the point of departure for the author of this article. She relates to the Ulrich Beck’s idea of cosmopolitanism and the need of a new cosmopolitan sociology. The author demonstrates that the development of a new approach to social analysis is crucial. This new cosmopolitan approach should break away from the traditional method of perceiving social phenomena as confined to nation-state boundaries. The article also addresses the issue of the sociology’ and sociologists’ role in the public sphere of contemporary societies.
Artykuł rekonstruuje niektóre problemy i wyzwania, jakie stoją dziś przed socjologią. Musi ona stawić czoło nowym tematom i problemom, związanym z globalizacją, i przekraczającym granice państwowe zjawiskom. Autorka wychodzi od pytania postawionego przez Piotra Sztompkę o istnienie socjologii polskiej. Nawiązuje do idei kosmopolitycznego świata i potrzeby stworzenia w nim kosmopolitycznej socjologii, jaką postuluje Ulrich Beck. Poka-zuje, że dziś konieczne jest stworzenie nowego podejścia do analizy społeczeństwa, zrywającego z „metodologicznym nacjonalizmem”, ograniczającym się wyłącznie do badania zjawisk w obrębie granic danego kraju. W artykule poruszane są również problemy roli socjologów we współczesnym świecie, w sferze publicznej i mediach.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2012, 3(206); 124-143
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozważania o zmianach w rozumieniu patriotyzmu współcześnie
Deliberations about Alternations in the Understanding of Patriotism Today
Autorzy:
Majewska, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31231426.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Patriotismus
Nationalismus
Kosmopolitismus
kosmopolitische Patrioten
patria – Land, natio – Nation, Verwurzelung
patriotism
nationalism
cosmopolitanism
cosmopolitan patriotism
rooted
patria – country
natio – nation
patriotyzm
nacjonalizm
kosmopolityzm
kosmopolityczny patriotyzm
patria – kraj
natio – naród
zakorzenienie
Opis:
Patriotism is the love for one’s homeland and country, but in a very literal and rather aggressive sense. It is associated with sacrificing even one's own life to defend the country. Such an understanding has been - and still is - associated with an extreme species of nationalism, for which one’s own nation is prized above everything and other nations are despised and hated. In this paper I consider transformations, which  our understanding of patriotism undergoes  today, and whether these are changes in the very essence of the concept and whether they reach a greater social and cultural awareness of humanity as well as, possibly, of the changes in the concepts of homeland, nation, and country. I also consider some changes in the understanding of humanity as all mankind and in the identification with the communities one chooses to live in – not necessarily the same places where one was born – as well as in the understanding of the nature of bonding with a given or  a chosen community. Finally, I consider the possibility of cosmopolitan patriotism.
Patriotismus ist Liebe zur Heimat, aber in einem sehr wörtlichen und eher "aggressiven" Sinne, weil er sogar mit dem Opfer des eigenen Lebens verbunden ist. Ein solches Verständnis war und ist mit einem extremen Nationalismus verbunden, wo die Nation und das Vaterland Stolz über alles andere bedeuten, während andere Menschen verachtet und gehasst werden. Im Artikel denke ich über die Veränderungen nach, die das Verständnis von Patriotismus durchläuft, ich analysiere, ob dies Veränderungen im Wesen des Konzepts sind, oder ob sie vielleicht ein größeres soziales und kulturelles Bewusstsein der Menschheit erreichen, womöglich auch Veränderungen im Verständnis der Konzepte: Vaterland, Nation, Land. Ich betrachte auch einige Veränderungen im Denken über die Menschheit, über die Identifizierung mit Gemeinschaften, die wir als unseren Wohnort wählen – nicht unbedingt die gleichen Orte, an denen wir geboren wurden – über die Schaffung von Bindungen, über die Verwurzelung in einer bestimmten Gemeinschaft, über die breitere Verfügbarkeit von Informationen über die Menschheit als Ganzes. Ich stelle den Patriotismus auch in den Kontext des Kosmopolitismus, eine Kombination, die in der Philosophie ganz neu und dennoch überzeugend ist, insbesondere im Zusammenhang mit der Schaffung des  Gebildes eines kosmopolitischen Patriotismus.
Patriotyzm to miłość do ojczyzny, ale w rozumieniu bardzo dosłownym i raczej „agresywnym”, bo kojarzonym nawet z poświęceniem własnego życia. Takie rozumienie było i jest kojarzone z nacjonalizmem, raczej skrajnym, gdzie naród i ojczyzna to duma ponad wszystko, a inni są w pogardzie i nienawiści. W artykule zastanawiam się nad przekształceniami, jakim ulega rozumienie patriotyzmu; analizuję, czy są to zmiany w samej istocie pojęcia, czy może sięgają większej świadomości społecznej i kulturowej ludzkości, być może zmian także w rozumieniu pojęć: ojczyzna, naród, kraj. Rozpatruję również pewne zmiany w myśleniu o ludzkości, o byciu tożsamym ze społecznościami, które wybieramy do zamieszkiwania – niekoniecznie te same miejsca, gdzie się urodziliśmy – o tworzeniu więzi, zakorzenianiu się w danej wspólnocie, o szerszej dostępności informacji o ludzkości jako całości. Umieszczam też patriotyzm w kontekście kosmopolityzmu, połączenia dość nowego w filozofii, a jednak przekonującego, zwłaszcza w kontekście tworu, jakim jest kosmopolityczny patriotyzm.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2021, 32; 205-223
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Privileged mobility and un-mediated choice? The case of young people living in transnational long-distance relationships
Uprzywilejowana mobilność i nieuwarunkowany wybór – na przykładzie młodych ludzi żyjących w transnarodowych związkach na odległość
Autorzy:
Stasińska, Antonina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034632.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
kosmopolityzm
związek na odległość
mobilność
motility
przywilej
transnarodowość
cosmopolitanism
long-distance relationship
mobility
privilege
transnationalism
Opis:
The imperative to be mobile in today’s western societies can be interpreted as the individual’s need for mobility to accomplish individual plans and projects (Kesselring 2005).In postmodern times of emphasized fl uidifi cation, individualism and cosmopolitanism, mobility becomes self-evident and naturalized, yet socially desirable and anticipated. Therefore it is valuable to use ethnography to look at individual experiences. They are young, educated, and mobile, pursuing their dreams and goals while living in big cities: Poles and other (not only) European citizens who maintain transnational long-distance relationships create perfectly suitable representatives of the category of ‘privileged mobility’. This article is based on ethnographic fieldwork. I conducted in 2016–2018, and it employs an auto-ethnographic perspective in order to examine the notion of privilege (Amit 2007), with its borders and limitations, through the analytical lens of mobility. The article puts forward the perspective of my research participants and thus provides a detailed portrait of the researched group, in order to show how mobility is rooted in their everyday lives and how privileged they really are.I argue that mobility, defi ned as one of the most stratifying factors (Bourdieu 1984), can be applied as a mirror that refl ects position in the social strata. In this specifi c ethnographic context, spatial mobility can be seen as a useful tool, which exposes social and individual dimensions of being privileged while living in transnational long-distance relationships.
W postmodernistycznych czasach, w których podkreśla się zjawiska, takie jak fl uidyzacja, indywidualizm i kosmopolityzm, mobilność staje się oczywista i naturalizowana, a jednocześnie społecznie pożądana i wymagana. Dlatego też, wykorzystując etnografi ę, warto przyjrzeć się indywidualnym doświadczeniom jednostki. Uczestnicy badań autorki to ludzie młodzi, wykształceni i mobilni, którzy realizują swoje marzenia i cele, mieszkając w dużych miastach. Są to Polacy, ludzie z Europy i poza jej granic, którzy utrzymują transnarodowe, intymne relacje na odległość. Ich kapitał społeczny i kulturowy oraz kulturowe kompetencje sprawiają, że można ich określić mianem grupy społecznie uprzywilejowanej. Antropologia migracji rozpoznałaby ich jako tych, którzy podróżują z wyboru, są więc reprezentantami migracji uprzywilejowanej, nie przymusowej. Na podstawie badań etnografi czne, przeprowadzone przez autorkę w latach 2016–2018, artykuł ten wykorzystuje perspektywę rozmówców oraz autoetnografi czną, by spojrzeć na pojęcie przywileju (Amit 2007) i jego ograniczeń przez pryzmat mobilności. By pokazać, w jaki sposób mobilność zakorzeniona jest w codziennym życiu uczestników badań oraz to w jaki sposób są oni uprzywilejowani, niniejszy artykuł prezentuje szczegółowy portret grupy badanej. Autorka stawia tezę, iż mobilność zdefi niowana jako jeden z najbardziej stratyfi kujących czynników (Bourdieu 1984), może być stosowana jako lustro odzwierciedlające pozycje w warstwach społecznych. W tym szczególnym kontekście etnografi cznym mobilność przestrzenną można postrzegać jako użyteczne narzędzie, które ujawnia społeczne i indywidualne wymiary uprzywilejowania osób, które żyją transnarodowych relacjach na odległość.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2019, 18, 3; 89-102
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multiple Voices of the Past: (Hi)stories and Memories from the Ethnically Mixed Neighbourhoods in Pristina
Różnorodne głosy przeszłości: historia i pamięć w zróżnicowanych etnicznie dzielnicach Prisztiny
Autorzy:
Ermolin, Denis S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339667.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Kosowo
Prisztina
sąsiedztwo
kosmopolityzm
tolerancja
lokalność
pamięć
Kosovo
Pristina
neighbourhood
cosmopolitanism
tolerance
localization
memory
Opis:
Using the Bakhtinian term heteroglossia developed by Andrea L. Smith, this article analyses the multiple and sometimes internally contradictory narratives, memories and stereotypes articulated in everyday talk about the common past in Pristina that could be heard nowadays in post-war Kosovo (mostly among Kosovo Albanians) and among the people who used to live in Kosovo prior to 1999 (mostly Kosovo Serbs) and then left the country for Serbia (Belgrade, Niš, etc.) or went abroad. The study explores the existing memories, images and stereotypes shared among the current and former citizens of Pristina (Kosovo) – both Albanians and Serbs – about each other and their city. It relies on the basic tools of cultural memory studies and applies them to the analysis of existing local narratives in the present-day Albanian and Serbian communities that used to be parts of one and the same city of Pristina. The article offers a discussion of the opposition between urban and rural models of mindset in changing Pristina and its importance in understanding some of the factors of ethnic conflict in Kosovo. The basic social unit selected for analysis is ethnically mixed neighbourhood and its memory due to the fact that this social and spatial entity functioned as the primary condition and source of interaction, mutual familiarity and cooperation both during peace and war. The empirical data for the study were collected in 2010–2020 during short visits to Pristina (Kosovo) and Niš (Serbia).
Odwołując się do terminu polifoniczności, zaproponowanego przez Michaiła Bachtina i opracowanego przez Anthony’ego Smitha, w niniejszym artykule przeanalizuję liczne i czasem wewnętrznie sprzeczne narracje, wspomnienia i stereotypy, sformułowane w codziennych rozmowach o wspólnej przeszłości w Prisztinie, które dziś można usłyszeć w powojennym Kosowie (w środowisku kosowskich Albańczyków) oraz pośród ludzi mieszkających w Kosowie do 1999 roku (przede wszystkim wśród kosowskich Serbów), którzy wyjechali do Serbii (Belgrad, Nisz itd.) lub za granicę. Mój artykuł ma na celu zbadanie wspomnień, obrazów i stereotypów, podzielanych przez obecnych i byłych obywateli Prisztiny, zarówno Albańczyków jak i Serbów, w stosunku do siebie nawzajem oraz do samego miasta. W pracy nad analizą lokalnych narracji we współczesnych wspólnotach albańskich i serbskich, które kiedyś były częścią tego samego miasta – Prisztiny, wykorzystuję podstawowe instrumenty badawcze dla dziedziny pamięci kulturowej. W artykule będę omawiać sprzeczność między miejskim a wiejskim modelem myślenia na temat przemian Prisztiny, akcentując jego istotną rolę w rozumieniu niektórych przesłanek konfliktu etnicznego w Kosowie. Jako podstawową jednostkę społeczną dla mojej analizy przyjąłem etnicznie różnorodną dzielnicę wraz z jej pamięcią, ze względu na to, że ta społeczna i przestrzenna jednostka funkcjonowała jako podstawowe źródło wzajemnych wpływów, znajomości i współpracy, zarówno w czasie pokoju, jak i wojny. Dane empiryczne zostały zebrane w latach 2010-2020 w czasie moich krótkich wizyt w Prisztinie i Niszu.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2021, 10; 1-29
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marzenie, które nigdy nie umiera: ideały i realia kosmopolityzmu w nauce w latach 1870–1940
The dream that never dies: the ideals and realities of cosmopolitanism in science, 1870–1940
Autorzy:
Fox, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944454.pdf
Data publikacji:
2017-12-18
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Medal Alexandre’a Koyrego w 2016 r.
Robert Fox
International Academy of the History of Science
European Society for the History of Science
Praga
kosmopolityzm
narodowe interesy
świat nauki
1870–1940
UNESCO
Alexandre Koyré Medal for 2016
The International Academy of the History of Science
The European Society for the History of Science
Prague
cosmopolitanism
national interests
the world of learning
Opis:
Pół wieku przed pierwszą wojną światową coraz powszechniej zaczęły się pojawiać wspólne przedsięwzięcia naukowe. Ta tendencja, przejawiająca się w organizowaniu kongresów naukowych oraz próbach osiągnięcia porozumienia w sprawie jednostek fizycznych i systemów nomenklatury naukowej, miała istotne konsekwencje. Jedną z nich był lęk przed przeładowaniem informacji. Jak naukowcy mieli być na bieżąco z coraz większą liczbą książek, czasopism i raportów? Jak mieli temu podołać nie korzystając ze wspólnego języka? Odpowiedzi na te wyzwania pomogły pobudzić nowe kierunki w katalogowaniu, tworzeniu bibliografii oraz zainteresowaniu Esperanto i innymi językami konstruowanymi. Do roku 1914, odpowiedzi te wiązały się także z szerszymi ruchami społecznymi, które promowały komunikację międzynarodową jako narzędzie do utrwalania pokoju. Pierwsza wojna światowa zadała poważny cios tym kosmopolitycznym ideałom, a powojenne przekształcenie porządku międzynarodowej nauki niewiele zrobiło, by je odtworzyć. Zwrot w stronę nacjonalizmu w latach 20. XX wieku przybrał bardziej mroczną formę w latach 30. XX wieku, ponieważ totalitarne reżimy w Związku Radzieckim, Włoszech, Niemczech i Hiszpanii wiązały się coraz ściślej z narodowymi interesami. Choć druga wojna światowa jeszcze bardziej podważyła ideał internacjonalizmu w nauce, wkrótce wskrzeszono, szczególnie w UNESCO, wizję nauki jako elementu światowej kultury otwartej dla wszystkich. Do tego ideału aspirujemy również i dziś, dążąc do powszechnego dostępu do informacji za pomocą digitalizacji i sieci WWW. Wyzwaniem w XXI wieku jest jak najlepiej przekształcić tę aspirację w rzeczywistość.
In the half-century before the Great War, collaborative international ventures in science became increasingly common. The trend, manifested in scientific congresses and attempts to establish agreement on physical units and systems of nomenclature, had important consequences. One was the fear of information overload. How were scientists to keep abreast of the growing volume of books, journals, and reports? How were they to do so in an era without a common language? Responses to these challenges helped to foster new departures in cataloguing, bibliography, and an interest in Esperanto and other constructed languages. By 1914, the responses had also become involved in wider movements that promoted communication as a force for peace. The Great War dealt a severe blow to these cosmopolitan ideals, and the post-war reordering of international science did little to resurrect them. A “national turn” during the 1920s assumed a darker form in the 1930s, as totalitarian regimes in the Soviet Union, Italy, Germany, and Spain associated science ever more closely with national interests. Although the Second World War further undermined the ideal of internationalism in science, the vision of science as part of a world culture open to all soon resurfaced, notably in UNESCO. As an aspiration, it remains with us today, in ventures for universal access to information made possible by digitization and the World Wide Web). The challenge in the twenty-first century is how best to turn aspiration into reality.
Źródło:
Studia Historiae Scientiarum; 2017, 16; 49-68
2451-3202
Pojawia się w:
Studia Historiae Scientiarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ład światowy w ujęciu kosmopolitycznym- studium koncepcji Davida Helda
World Order within the Scope of Cosmopolitanism – Concept Study of David Held
Autorzy:
Rogala-Lewicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540363.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
ład światowy
kosmopolityzm
David Held
world order
cosmopolitanism
Opis:
W teorii politycznej istnieje wiele różnych wersji projektu demokracji kosmopolitycznej (cosmopolitan democracy). Wariant proponowany przez Davida Helda, wspólnie z Daniele Archibugi, sprowadza się do założenia, iż ważne cele można osiągnąć jedynie przez rozszerzenie i rozwój demokracji w skali globalnej. Demokracja musi przekroczyć granice pojedynczych państw i domagać się uznania na poziomie globalnym. Held i Archibugi nie opowiadają się za końcem państw narodowych. Jednak inaczej niż w przypadku wielu światowych projektów federalistycznych, kosmopolityczna demokracja ma na celu poprawić zarządzanie ludzkimi sprawami na poziomie planetarnym, nie tyle zastępując istniejące państwa, co dając więcej władzy istniejącym instytucjom oraz kreując nowe.
David Held is a theorist of political change and one of the most frequently cited theorists of globalization and cosmopolitanism . He created the paradigm of the modern age, which ended the era of the modern state, formed on the basis of the classic principles. Current globalization, as the Held stressed, is equipped with the characteristics of a distinct system. When describing it, Held uses such references as: spontaneous order, political emergence, self-organization. He reflects the phenomenon by such characters as: transnational interconnectedness, complex webs, networks of relations, evolving structure, process of structuration and stratification, dynamic global structure, patterns of inequality and hierarchy, patterns of inclusion and exclusion. Everything in the scope of the flow and interaction between the following actors: communities, states, international institutions, NGOs, multinational corporations - together forming global order. This phenomenon of globalization of policy means not only global interdependence but also reterritorialisation (new conditions of borders), deterritorialization (removal of the existing borders ), resulting in internationalization, transnationalization and institutionalization. The globalization of policy must lead to a change of transnational consciousness. It must stimulate the cosmopolitan sense of collectiveness and a sense of community across boundaries. Cosmopolitan means the same as for all, isomorphic, unifying, corresponding to the whole. Held is considered among the advocates of cosmopolitan democracy. He incorporate cosmopolitanism in the political sphere and believes that cosmopolitan ethics contributes to improving the standards of democracy. Contrary to international law, a cosmopolitan approach justifies giving the rights and obligations from the fact of being a citizen of earth, and not a particular state. Cosmpolitanism do not destroy national cultures but teaches respect for all of them. Global problems existing in extremely interconnected world can not be solved by one country. Held sees the need for institutions to solve of transnational problems and mitigate antagonisms in the international community that comes from particularistic approach. Concept of global governance is certainly not a scientific whim, but the result of real needs.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2014, 7; 105-128
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kosmopolityzm i lokalność w literaturze światowej
Cosmopolitanism and the Specifity of the Local in World Literature
Autorzy:
Lazarus, Neil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179701.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
cosmopolitanism
capitalist world-system/modernity
world literature
structure of feeling
“local” universalism
kosmopolityzm
kapitalistyczny system światowy/nowoczesność
literatura światowa
struktury odczuwania
„lokalny” uniwersalizm
Opis:
Wyciagając wnioski z ostatnich badań, oddzielających ideę „nowoczesności” od idei „Zachodu”, artykuł broni pojęcia „literatury światowej” jako korpusu, który w ciągu ostatnich 150–200 lat, rejestrował i deszyfrował społeczną logikę nowoczesności. Artykuł, oparty o postulat Franco Morettiego, dotyczący pojedynczego systemu literatury światowej (którego struktura bazuje nie tylko na różnicy, ale również na nierówności) i na teoretycznych pracach Fredrica Jamesona, wskazuje kilka sposobów, w jakich lokalna specyfika peryferyjnej nowoczesności jest reprezentowana w tekstach literackich Thomasa Mofoli, Paricka Chamoiseau, Lao She, Rohintona Mistry'ego, Ivana Vladislavicia i innych, ukazując, że nie istnieje konieczna sprzeczność pomiędzy ideami tego, co „uniwersalne” i „lokalne” lub „narodowe”, ale że – przeciwnie – istnieją jedynie lokalne uniwersalizmy (i dlatego „lokalne kosmopolityzmy”), zaś do czytelników należy ich możliwie dokładne usytuowanie.
Taking its cue from recent scholarship de-linking the idea of “modernity” from the idea of “the West”, this article advocates the notion of “world literature” as the body of literature that has, in the last 150 to 200 years, registered and encoded the social logic of modernity. Building on Franco Moretti’s postulation of a single world-literary system (structured not merely by difference but also by inequality) and on the theoretical work of Fredric Jameson, the article traces some of the ways in which the local detail of peripheral modernity is represented in literary texts by Thomas Mofolo, Patrick Chamoiseau, Lao She, Rohinton Mistry, Ivan Vladislavić and others, demonstrating that there is no necessary contradiction between the ideas of the “universal” and the “local” or the “national”, but that, on the contrary, there are only local universalisms (and, for that matter, only “local cosmopolitanisms”), which it becomes the task of readers to situate as completely as they can.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 29-46
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kosmopolityczny monizm versus kosmopolityczny pluralizm: cynicyzm i stoicyzm – dwa filary moralnego kosmopolityzmu
Cosmopolitan monism versus cosmopolitan pluralism. Cynics and Stoics – the two opposite foundations of moral cosmopolitanism
Autorzy:
Chmieliński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057194.pdf
Data publikacji:
2021-12-19
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
moral cosmopolitanism
world citizenship
Cynic cosmopolitanism
Stoic cosmopoli¬tanism
kosmopolis
cosmopolitan attitude
kosmopolityzm moralny
obywatelstwo świata
kosmopolityzm cyników
ko¬smopolityzm stoików
postawa kosmopolityczna
Opis:
Przedmiot badań. Na przełomie XX i XXI w. kosmopolityzm stał się przedmiotem intensywnych badań. Jednym z kluczowych zagadnień będących przedmiotem zainteresowania jest problematyka relacji pomiędzy narodową a kosmopolityczną tożsamością. Cel badawczy. Celem prowadzonego badania jest porównanie dwóch modeli kosmopolityzmu, dla których relacja ta stanowi centralny punkt odniesienia. Za najbardziej charakterystyczne i jednocześnie najlepiej ilustrujące tę kwestię autor uznaje koncepcje moralnego kosmopolityzmu reprezentowane z jednej strony przez greckich cyników, a z drugiej przez stoików. Metoda badawcza. Korzystając z metody historyczno-porównawczej i krytycznej, artykuł przedstawia dwie starożytne odpowiedzi na to kluczowe pytanie. Koncepcja cyników zawiera monistyczny, podczas gdy koncepcja stoików pluralistyczny model relacji między tożsamością narodową i kosmopolityczną. Zgodnie z cynickim podejściem monistycznym lojalność wobec uniwersalnych, kosmopolitycznych „praw cnoty” ma zawsze pierwszeństwo przed lojalnością wobec lokalnej lub narodowej wspólnoty, podczas gdy oparta na idei oikeiosis pluralistyczna koncepcja stoicka daje pierwszeństwo raczej tożsamości lokalnej i narodowej niż kosmopolitycznej. Wyniki. Porównanie tych dwóch hellenistycznych koncepcji prowadzi do wniosku, że nacechowana radykalnym etycznym naturalizmem monistyczna postawa cynicka, choć psychologicznie mniej wiarygodna niż stoicka, jest moralnie spójna i nie prowadzi cynika do etyczno-psychologicznego rozdarcia. Natomiast pluralistyczna postawa stoicka, mimo iż zdecydowanie bardziej wysublimowana i psychologicznie znacznie bardziej wiarygodna, może wprowadzać element wewnętrznego konfliktu pomiędzy lojalnością wobec państwa i lojalnością wobec „praw cnoty” rządzących wspólnotą kosmopolityczną. Podkreślając za cynikami wierność wobec uniwersalnych praw cnoty, stoicy pragną bowiem jednocześnie pozostać lojalni wobec własnego państwa.
Background. At the turn of the XXI Century, cosmopolitanism became the subject of intensive research. One of the key points of this research questions the relationship between national and cosmopolitan identity. Research purpose. The purpose of the conducted research is to compare the two models of cosmopolitanism in which the abovementioned relationship is the central point of reference. The most instructive examples come from the ancient conceptions of moral cosmopolitanism: the Greek Cynics on one hand, and the Stoics on the other. Methods. Using the historical comparative and the critical method, the article examines the two ancient answers to the crucial question. The Cynic conception relies on the monistic, whereas the Stoic on the pluralistic model of the relationship between national and cosmopolitan identity. According to the monistic approach, the commitment to the universal, cosmopolitan „laws of virtue” always enjoys priority over the commitment to the national or local community. By contrast, the pluralistic conception of the Stoic oikeiosis grants priority to the local and the national, rather than to the cosmopolitan identity. Conclusions. The comparison between the two opposite moral-psychological attitudes indicates that the “crude” monistic attitude of the Cynics is more morally consistent than the more psychologically sublime, pluralistic attitude of the Stoics. Similar to the Cynics, the Stoics strongly emphasize the universal standards of virtue, but at the same time they require following local conventions. The constant tension between particularism and universalism included in the Stoic conception may result in deep moral conflict between universal cosmopolitan standards of humanity and particular “partisan” rules required by the nation-state.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 121; 45-67
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kęgi przynależności Przyczynek do dziejów kosmopolityki
Circles of belonging. A contribution to the history of cosmopolitics
Autorzy:
Drałus, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462332.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
kosmopolityzm
naturalizm
cynizm
stoicyzm
Hierokles
oikeiôsis
cosmopolitanism
naturalism,
cynicism
Stoicism
Opis:
W ramach współczesnego kosmopolityzmu mona wyróżnić dwa główne nurty stawiające sobie rozbieżne teoretyczne cele. Pierwszy z nich można intepretowć jako apologetyczną konceptualizację późnokapitalistycznych tendencji globalizacyjnych, drugi zaś jako próbę przezwyciężenia konfliktów wynikających z oporu wobec globalnej uniformizacji rozmaitości form życia społecznego. Opozycyjność obu tych celów jest odpowiedzialna za istotne rozbieżności we współczesnych doktrynach kosmopolitycznych. W niniejszym artykule, który stanowi próbę ponownego odczytania wybranych momentów w dziejach starożytnego kosmopolityzmu, zwracam uwagę na wewnętrzne napięcia tej doktryny, które kształtowały jej rozwój w epoce starożytnej. Moim celem jest wskazanie, w jaki sposób radykalizm moralny i polityczny kosmopolityzmu cynickiego został zastąpiony na gruncie późnego stoicyzmu za pomocą umiarkowanej, gra dualistycznej koncepcji Hieroklesa, opartej na idei oikeiôsis.
Within contemporary cosmopolitanism one may distinguish two main currents which aim at divergent theoretical aims. One of them may be interpreted as an intellectual conceptualization of the consequences of the economic globalization, characteristic of the late capitalism, while the other is an attempt to overcome conflicts resulting from the resistance to the global uniformization of the variety of social life. The divergent nature of these two aims is responsible for the essential tensions in contemporary cosmopolitan doctrines. In this article, which is a re-reading of selected moments in the history of ancient cosmopolitanism, I stress the internal tensions within various versions of cosmopolitanism which informed the development of this doctrine in the ancient times. My aim is to demonstrate how moral and political radicalism of the Cynic naturalist cosmopolitanism has been superseded, in the late Stoicism, by a moderate gradualist version, formulated by Hierokles on the basis of his idea oikeiôsis.
Źródło:
Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2018, 6; 77-93
2450-9078
Pojawia się w:
Studia Krytyczne/ Critical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kant o republikanizmie
Kant on Republicanism
Autorzy:
Gałkowski, Jerzy W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232749.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kant
policy
country
room
the highest good
freedom
cosmopolitism
polityka
państwo
pokój
najwyższe dobro
wolność
kosmopolityzm
Opis:
Problem republikanizmu należy do zespołu problemów polityki, którymi Kant zajął się już  pod koniec życia.  Rozwój i doskonalenie się człowieka nie mieści się w działaniu ludzkiej natury, która jest niezmienna, ale w osobowym działaniu wolności. Ostatecznym tego celem jest wieczny pokój. Warunkiem zaś rozwoju i osiągnięcia celu najwyższego jest zbudowanie ustroju republikańskiego. Kant pokazuje to m.in. na przykładzie rewolucji francuskiej. Choć jest zdecydowanym przeciwnikiem każdej rewolucji, ze względu na sposoby jej realizacji, to w tym przypadku jej skutki ocenia pozytywnie, gdyż wyraziło się w niej prawo narodu do swobodnego nadania sobie ustroju obywatelskiego prawego i uznanego za dobry, jakim jest ustrój republikański. Ustrój republikański jest najlepszy ze wszystkich i określa formę państwa oraz ważniejszą od niej formę rządu, charakteryzującą się rozdzieleniem władz ustawodawczych i wykonawczych oraz trzema istotnymi zasadami: 1) zasadą wolności wszystkich obywateli; 2) zasadą zależności wszystkich od wspólnego prawa; 3) zasadą równości obywateli.
The problem of republicanism belongs to the set of issues of politics that Kant addressed towards the end of his life.  The development and perfection of man does not lie in the action of human nature, which is constant, but in the person’s action of freedom. The ultimate goal of human’s development is eternal peace. The condition for the attainment of this supreme goal is the establishment of a republican system. Kant illustrates his account of historical progress with the example of the French Revolution. Although he is a staunch opponent of every revolution because of the means of its enforcement, he views its effects positively. He thinks it expressed the right of the people to freely give themselves a civic system that is legitimate and recognised as good: a republican system, which is the best of all systems. Republicanism determines the form of the state, and, more importantly the form of government, one that is characterised by the separation of legislative and executive powers, and by three essential principles: 1) the principle of freedom for all citizens; 2) the principle of dependence of all on the universal law; 3) the principle of equality of all citizens.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 1; 49-63
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdzie jest miejsce dla Europy Środkowej i Wschodniej w przestrzeni postkolonialnej? Możliwe trajektorie podróży
Is There a Place for Central-Eastern Europe in Postcolonial Space? Possibilities of Journey Trajectories
Autorzy:
Kołodziejczyk, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179705.pdf
Data publikacji:
2013-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postcolonial studies
postcolonialism and Central-Eastern Europe
globalisation
cosmopolitism
studia postkolonialne
postkolonializm a Europa Środkowa i Wschodnia
globalizacja
kosmopolityzm
Opis:
W tekście zadaję pytanie o przydatność niektórych ustaleń postkolonialnych w zakresie teoretyzacji/konceptualizacji kultur, narodów i transformacji ustrojowych w Europie Środkowej i Wschodniej. Mniej interesuje mnie określanie adekwatności takich ustaleń, bardziej – badanie, jakie trajektorie można wytyczyć za pomocą takiego przekierowania wektorów postkolonialnych. Jesteśmy przyzwyczajeni do dyskutowania nad sensem i produktywnością dopasowywania postkolonialnych paradygmatów do Europy Środkowej i Wschodniej, podczas gdy równoczesne pytanie, jak takie odmiany paradygmatów postkolonialnych zachęcają do dalszej teoretyzacji regionu w szerszym kontekście globalnym, pozostaje bez odpowiedzi. Podczas gdy aplikowanie paradygmatów postkolonialnych do problematyki zależności, europejskiego/rosyjskiego/sowieckiego imperializmu, oporu antykomunistycznegoi transformacji postkomunistycznej okazało się produktywne i w pełni uzasadnione,a nawet – w wielu przypadkach – konieczne, trudno się oprzeć wrażeniu, że tej sytuacji brakuje kluczowej, szerszej ramy. Na przykład, jakie wyzwania stawia się studiom postkolonialnym w takich kontekstach? Jaki szczególny wkład te ustalenia mogą wnieść do debat na temat nowoczesności i jej peryferyjnych albo alternatywnych realizacji poza Zachodem? Jakie szanse dla jakich potencjalnie nowych, transnarodowych wspólnot i ekumen otwiera postkolonialna rekonfiguracja w myśleniu o Europie Środkowej i Wschodniej? Jakich form upamiętniania domaga się w kulturach pamięci późnej nowoczesności? Jak może zakwestionować europocentryczne lub zachodniocentryczne tropy współczesnych akademickich i politycznych dyskursów, ich strategii zawłaszczania, pominięć i opresji? W jaki sposób dialog może zastąpić monologiczność ofiar? Te i inne połączone z nimi pytania dotyczą w ostatecznej perspektywie umieszczenia tego regionu w krytycznych dyskursach globalizacji.
I ask in my article a question about the usability of some postcolonial developments in theorizing/conceptualizing Central and Eastern European cultures, nations and postcommunist transitions. I am less interested in evaluating the adequacy of such developments, and more in examining what trajectories can be forged by such redirection of postcolonial vectors. We are used to discussing the sense and productivity of given postcolonial paradigms into the Central and Eastern European contexts, however, the concomitant issue of how such inflections of postcolonialism encourage further theorization of the region in broaderglobal context remains largely untouched. While applying postcolonial paradigms to theproblems of dependence, European/Russian/Soviet imperialism, anti-communist resistance and postcommunist transformations has proved productive and truly justified, even necessary in many cases, it’s difficult not to have an impression that a crucial, larger framework is missing in such developments. For example, what challenges are posed to postcolonial studies in such uses? What particular contribution can be made in these developments to the discussions of modernity and its peripheral or alternative realizations outside the West? What possible new transnational solidarities and ecumenes does such postcolonial reconfiguration of thinking about Central and Eastern Europe promise? What forms of remembrance does it necessitate in memory cultures of late modernity? How can it challenge the Eurocentric or West-centric traits in contemporary academic and political discourses, their strategies of containment, omissions and repressions? How can a dialogue ensue from the above rather than a monologism of victimhood? These and other related questions ultimately concern the problem of locating the region in critical globalization discourses.
Źródło:
Porównania; 2013, 13; 9-27
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fryderyk Chopin’s iconic biography “tainted” by gender, queer and cosmopolitan notions as a point of contention regarding the modern outlook on romanticism
Ikoniczna biografia Fryderyka Chopina “skalana” przez gender, queer i kosmopolityzm jako nowa odsłona sporu o romantyzm w ujęciu nowoczesnym
Autorzy:
Mackenzie, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361341.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Fryderyk Chopin
piano
gender
Romantic «grand Polish» discourse
concept of Polishness
cosmopolitanism
fortepian
(arcy)polski dyskurs romantyczny
idea polskości
kosmopolityzm
Opis:
Artykuł stanowi analizę trzech konceptów kulturowych, które „kalają” biografię Fryderyka Chopina, geniusza (polskiego) romantyzmu w ujęciu performatywnym. Po pierwsze, namysłowi poddana jest idea gender i rozmyta tożsamość płciowa Chopina w dziewiętnastowiecznej historiografii. Po drugie, fenomen queerowości Chopina, jego dandyzm i związek z cross-dresserką George Sand. Trzeci aspekt biografii artysty, który jest tu omawiany, to kwestia narodowości: przywiązanie Chopina do polskości, a zarazem kosmopolityczny modus życia. Tradycyjne ujęcia biografii Chopina, jak również organiczenia „(arcy)polskiego dyskursu romantycznego” czy też etnocentrycznej tradycji polskiego romantyzmu prowadzą do jednowymiarowej reprezentacji tej postaci. Spojrzenie na życie i twórczość kompozytora przez soczewkę kultury popularnej, a także z użyciem instrumentarium postmodernistycznego samo w sobie stanowi punkt sporu romantycznego, a także sporu o romantyzm. Zatem próba naświetlenia niektórych faktów i epizodów biografii Chopina z innej strony, a także próba obalenia tradycyjnego wizerunku Fryderyka Chopina wydają się ważne i ciekawe, gdyż pozwalają na inny ogląd romantyzmu i jego kontrkultur, a w dalszej perspektywie stawiają pytania o miejsce tradycji romantycznej w nowoczesności.
The paper explores three phenomenona which „taint” the biography of Fryderyk Chopin, the ultimate (Polish) Romantic Genius. Firstly, the notion of gender and the portrayal of Chopin in feminine terms in nineteenth century historiography. Secondly, the phenomenon of the queer, tracing his dandyism and his relationship with the cross-dresser artist George Sand. Thirdly, his dual nationality (despite his deep and genuine nostalgia for Poland) and cosmopolitan approach to life and art. Over-romanticized sources, which are still the mainstream for presenting the life and work of the composer always stress the patriotic card and tend to be rather conservative. The creation of new cultural phenomena by way of Chopin’s performative presence is usually treated with distance and scepticism by scholars from the „classical” school. Thus the pop-cultural presentation of Chopin’s biography with postmodern notions applied to some aspects of his life or the mythical reality it created, may be viewed as a point of contention.Therefore the examination of Chopin’s biography from an altered perspective allows us to discuss Romanticism and its countercultures as well as to place this dispute in the landscape of Romanticism vs. Modernity.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 229-243
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies