Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Carnival" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-40 z 40
    Tytuł:
    „Kukerzy” – przykład obrzędowości karnawałowej w Bułgarii
    “Kukeri” – an example of carnival rituals in Bulgaria
    Autorzy:
    Zytka, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/694477.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    ethnology
    carnival
    Bulgaria
    carnival processions
    parades
    masks
    folklore
    Opis:
    The author analyses Bulgarian ritual called kukeri as an example of carnival rituals in Bulgaria. Special consideration is taken into history and description of the carnival processions and the meaning of the Pernik Festival to local community. In the first part the main goal is to present a special time of the year in that culture as well as the kukeri procession. In the second part, author presents similar ritual, called kurentovanje, that takes place in Slovenia and deals with finding the meaning of Festival to inhabitants of Pernik and the role of UNESCO list to spread the magic of fertility, success and wealthy of a human being to tourists around the world.
    -
    Źródło:
    Slavica Lodziensia; 2018, 2; 109-118
    2544-1795
    Pojawia się w:
    Slavica Lodziensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nice Carnival: an anthropology of institutions, tourism, and know-how
    Autorzy:
    Chabert, Antonin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/470043.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
    Tematy:
    carnival
    ritual
    tourism
    festival
    Opis:
    : As a festival recreated in its modern form in 1873, the Nice Carnival has contributed to shaping the image of the city and of the French Riviera. While many carnivals and fairs in southeastern France have gradually lost success by becoming second-rate spring festivities, the carnival has remained a highlight in Nice: it is the event for which the town invests the most. In the city, the carnival takes place for a fortnight during the school holidays, and it has kept its role as a winter celebration. To explain these characteristics the author seeks to demonstrate the importance of the public and tourist policies that shape the way this carnival is put together, both as a festive ritual and a show. This emblematic carnival is promoted as a tradition and is seen as an economic stimulation process which is put forward through a marketing approach based on a context in which European cities are defined around central significant events. Designed as a leisure and family entertainment event, the Nice Carnival is also promoted as an international show, giving the city the image of a global carnival city at the same level as Venice and Rio. In Nice, the carnival is a lively show with paid admission, complete with grandstands and full of characters with caricatured features. Satire and irony are well organized – the floats and figurines in the procession are chosen by the city council after an invitation to tender. Every year, the city also selects a theme for the carnival. This institutionalization can also be witnessed in how the floats and the various parade figurines are built by experts, gathered together in family businesses. As a matter of fact, in Nice, the carnival is a matter of both professions and know-how. This article tends to show an original approach to the carnival compared with what is found in the traditional anthropological literature -in Nice, the carnival is not a transgressive ritual, a moment for excess, symbolizing inversion and disorder, but rather an official, institutional festival organized by the local powers.
    Źródło:
    Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture; 2015, 4; 35-46
    2299-4645
    Pojawia się w:
    Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Carnivalesque Gardens in Tennyson’s The Princess
    Motywy karnawałowe i ich funkcje w poemacie The Princess Alfreda Tennysona
    Autorzy:
    Pypeć, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571846.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
    Tematy:
    Bakhtin
    carnival
    garden
    Tennyson
    The Princess.
    Opis:
    The article explores the symbolic implications of two literary gardens in Tennyson’s The Princess (1847) through the prism of Mikhail Bakhtin’s notion of the carnival as introduced in Rabelais and His World (1965) and Problems of Dostoyevsky’s Poetics (1963). Sir Walter Vivian’s garden seems to stand for the benevolence, aristocratic heritage, and wealth of its master, or could even embody Victorian England itself as a progressive country of law and order. Conversely, Princess Ida’s university garden symbolises women’s discontents about the inadequacy of female education and voices increasing demands for female emancipation in the 1840s. It is a transgressive garden where not only the assigned gender roles but also the apparent stability of England’s social conditions as pictured in Sir Walter’s garden are questioned. Both the carnivalesque gardens in the poem create a fruitful space for new possibilities and social changes to be introduced to the mainstream of public attention.
    Artykuł poświęcony jest przedstawieniu motywu ogrodu w poemacie Alfreda Tennysona The Princess z 1847 roku, analizowanego przez pryzmat bachtinowskiego pojęcia karnawału. Już od starożytności motyw ogrodu często pojawia się w literaturze i sztuce jako miejsce obarczone wielością znaczeń i symboli. Ogród Sir Waltera opisany w prologu i konkluzji utworu symbolizuje nie tylko mądrość, bogactwo i nowoczesność właściciela, ale również może być uosobieniem wiktoriańskiej Anglii jak też metaforą samego utworu The Princess w całej jego złożoności. Uniwersytecki ogród księżniczki Idy nagłaśnia niezadowolenie i krytykę pod adresem nieadekwatnej edukacji kobiet w połowie dziewiętnastego wieku, jak również kwestionuje kulturowe procesy postrzegania norm męskości i kobiecości. Karnawałowa nieoficjalność w obu ogrodach, rozbijająca ustalone normy i hierarchie społeczne, zdaje się wskazywać na potrzebę reform i zmian.
    Źródło:
    Acta Philologica; 2015, 47; 51-60
    0065-1524
    Pojawia się w:
    Acta Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odgłosy karnawału – muzyczny język Le Carnaval d’Aix op. 83b Dariusa Milhauda
    Sounds of Carnival: The Musical Language of Le Carnaval d’Aix op. 83b by Darius Milhaud
    Autorzy:
    Rusin, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2188954.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Darius Milhaud
    fantasia genre
    neoclassical techniques
    Carnival
    Opis:
    Darius Milhaud (1892–1974) is one of the leading composers of the French avantgarde in the 20th century. His stylistic idiom was formed under the influence of the folklore of various cultures from around the world, which he encountered during his numerous travels. One of the compositions inspired by foreign elements, both musical and cultural, is the fantasia Le Carnaval d'Aix op. 83b (1926) for piano and orchestra. The analysis from the genre perspective aims to examine the musical poetics of the composition (including Milhaud’s specific neoclassical strategies) and its links with Carnival. As a result, a dualistic perspective towards the musical language of the composer is proposed as exemplified by the work in question.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2022, 2(53); 5-31
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odwrócony „świat na opak”. O Masce Śmierci Szkarłatnej Edgara Allana Poe w kontekście teorii karnawału
    An Inverted “Mundus Inversus”. The Masque of the Red Death by Edgar Allan Poe and the Theory of Carnival
    Autorzy:
    Górka, Elżbieta
    Wandowicz, Mieszko
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036666.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Edgar Allan Poe
    carnival
    death
    time
    God
    Opis:
    This paper considers The Masque of the Red Death, a short story by E.A. Poe. Understanding the carnival as mundus inversus (temporary inversion of order) and using the theories proposed by M. Bakhtin or V. Turner, the authors present an interpretation according to which Poe’s ball is indeed an inversion of a ball – an anti-carnival. Furthermore, they do not agree with the allegorical understanding of Poe’s works. Indicating a suggestion made by Poe himself, they choose an interpretation related to Eliade’s concept of symbolism. They also disagree with the theory in which The Masque of the Red Death is the story about the non-existence of God. Referring to other religious interpretations and the problems of time, they present their own biblical conclusion.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2021, 35; 235-246
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elementy tricksteriady w dawnych polskich i rosyjskich zwyczajach kolędniczych
    Elements of “tricksteriada” in old Polish and Russian carolling customs
    Autorzy:
    Zalewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/482438.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    “tricksteriada”
    carolling customs
    folk culture
    carnival
    Slavic rites
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest analiza porównawcza działalności polskich i rosyjskich kolędników, którą rozpatrywać można w kategoriach symbolicznej tricksteriady. Jako materiał źródłowy wykorzystano opisy zwyczajów kolędniczych kultywowanych w XIX i na początku XX wieku, zawarte głównie w opracowaniach etnograficznych. Wspomniany wyżej problem nie doczekał się do chwili obecnej opracowań wykraczających poza dość zdawkowe uwagi dotyczące tricksterskiej natury przebierańców oraz ich zabaw. Kultura ludowa, tj. twór synkretyczny, ukształtowana została z elementów pogańskich i chrześcijańskich. W kontekście podjętej w niniejszym artykule tematyki dowodzą tego obrzędy słowiańskie, takie jak bożonarodzeniowe i noworoczne kolędowanie. „Przybysze z innego świata”, przebrani za zwierzęta oraz postacie antropomorficzne, naruszają kultu-rowe tabu. Czas karnawału sprawia, że dochodzi do odwrócenia porządków: akceptowane jest wówczas nawet obsceniczne zachowanie. Kolędnicy występujący w roli wędrownych aktorów wydają się zatem wcieleniem błazna na scenie.
    This paper provides a comparative analysis of Polish and Russian carolling activity, which may be considered as a symbolic celebration of “tricksteriada”. Descriptions of carolling customs cultivated in the 19th- and at the beginning of the 20th century, primarily in ethnographic studies, were used as the source material. The issue mentioned above, to date, has not been studied, except quite limited comments concerning the “trickster” nature of masqueraders and their plays. Folk culture, i.e. a syncretic creation, was formed by pagan and Christian elements. In the context of the subject of this paper, rituals such as Christmas and New Year’s carolling prove its Slavic origin. The “supernatural visitors”, dressed as animals and anthropomorphic characters, violate cultural taboos. During carnival the order is reversed and provocative behaviour is acceptable. The carollers, in their role as traveling actors, seem to impersonate jesters in plays.
    Źródło:
    Acta Polono-Ruthenica; 2020, 2, XXV; 121-136
    1427-549X
    Pojawia się w:
    Acta Polono-Ruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reprezentacje karnawału w fantazjach na fortepian z orkiestrą Dariusa Milhauda i Heitora Villi-Lobosa
    The Representations of Carnival in Fantasias for Piano and Orchestra by Darius Milhaud and Heitor Villa-Lobos
    Autorzy:
    Rusin, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2189500.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Darius Milhaud
    Heitor Villa-Lobos
    carnival
    musical representation
    Opis:
    In the 1920s, Frenchman Darius Milhaud (1892–1974) and Brazilian Heitor Villa-Lobos (1887–1959), inspired by the carnival, created works that resemble each other in genre and scoring. These are the fantasias for piano and orchestra: Mômoprecóce by Villa-Lobos and Le Carnaval d'Aix, Op. 83b by Milhaud. The article presents an attempt to analyse the pieces in the context of carnivalesque aesthetics as well as musical representation (as described by Peter Kivy and Lawrence Kramer) and seeks to deeply comprehend the phenomenon’s resonance in the composers’ music.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2022, 3(54); 43-70
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reymont na Balu Prasy
    Reymont and the Press Ball
    Autorzy:
    Bourkane, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29432324.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Władysław Stanisław Reymont
    the interwar period
    press
    carnival
    Opis:
    The article discusses an unpublished short manuscript by Władysław Stanisław Reymont. A note placed by the author of The Peasants on a ball ticket from 1922 constitutes a starting point for the reconstruction of a minor, although particularly interesting, episode from the late period in the artist’s life.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2022, 43; 133-138
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sensual Polyphony of Wilde, Shaw, Dostoyevsky and Shakespeare in Woody Allen’s Films
    Zmysłowa polifonia Wilde’a, Shawa, Dostojewskiego i Szekspira w filmach Woody’ego Allena
    Autorzy:
    Kalista, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233962.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    carnival
    literature
    senses
    film
    dialog
    karnawał
    zbrodnia
    zmysły
    kara
    Opis:
    Woody Allen’s comedies are like a perpetual carnival, filled with festivity and laughter—a time when most senses are awoken, and participants celebrate freedom and equality. His dramas are marked by a profanation of rules which are generally sacred or at least widely respected. The author of the article analyzes several of Woody Allen’s films, referring to Mikhail Bakhtin’s theory on polyphony and his concept of the carnivalesque. Allen’s films are upside down worlds of such classics as The Picture of Dorian Gray, Pygmalion, Crime and Punishment, Othello and A Midsummer Night’s Dream. The director conducts a constant dialog with other artists, writers, philosophers and even God. He agrees or polemizes with them on subjects concerning a whole range of emotions and senses mostly in a humorous or ironic way, copying different styles to create a pastiche, a parody, or his own version of drama.
    Komedie Woody’ego Allena są jak nieustający karnawał, pełen zabaw, wesołości i śmiechu — jest to czas, kiedy wszystkie zmysły są pobudzone, a uczestnicy cieszą się wolnością i równością. Jego dramaty są nacechowane profanacją zasad, które powszechnie uznawane są za święte, a przynajmniej są ogólnie respektowane. Większość filmów Allena jest antyelitarna; pokazuje niejednokrotnie dysfunkcjonalność hierarchicznych relacji oraz ukazuje postaci, które często zachowują się w niestosowny, prowokujący, a nawet odpychający sposób. Autorka niniejszego artykułu analizuje wybrane filmy Woody’ego Allena, nawiązując do teorii Michaiła Bachtina na temat polifonii oraz jego konceptu karnawalizacji. Filmy te są odwróconymi światami takich klasyków jak Portret Doriana Graya, Pigmalion, Zbrodnia i kara oraz Otello. Reżyser stale prowadzi dialog z innymi artystami, pisarzami, filozofami, a nawet z Bogiem. Zgadza się lub polemizuje z nimi na tematy dotyczące różnego rodzaju emocji i zmysłów w humorystyczny lub ironiczny sposób.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2024, 15, 1; 33-49
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szkoła totalna i karnawał żakowski. O "Syzyfowych pracach" jeszcze inaczej
    Autorzy:
    Chyła, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029477.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Ośrodek Badawczy Facta Ficta
    Tematy:
    Stefan Żeromski
    Syzyfowe prace
    school
    carnival
    total institution
    Published
    Opis:
    This paper is an attempt at an untraditional reading of one of Stefan Żeromski’s widely known novels, Syzyfowe prace. In most cases this work is interpreted as a representation of cruel trials which boys and young men in 19th century Poland had to experience inside a tsarist highschool, where they were not permitted to use their mother tongue and fell prey to severe persecution due to their nationality. However, in this article a Russian highschool in a provincial Polish town, so eloquently and vividly portrayed by Żeromski, is recognized as a form of a total institution, one of those described by Erving Goffman. Permanent supervision and systemic violence is simply inherent to that place, any national issues notwithstanding. Despite being so objectified and oppressed, students find some strategies of rebellion that enables them to live through this degrading experience. To analyze these forms of subversive protest, I use Mikhail Bakhtin’s concept of carnival and the culture of laughter.
    Źródło:
    Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media; 2021, 8, 2; 151-167
    2719-8278
    Pojawia się w:
    Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Magična moćmaski kao paradigma iluzije stvarnosti u drami Ive Vojnovića „Maškarate ispod kuplja”
    Magical Power of Masks in Ivo Vojnović’s Drama. Maškarate ispod kuplja as Paradigm of the Illusion of Reality
    Autorzy:
    Pivac, Antonela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/635677.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    mask
    carnival
    persona
    alienation
    Vojnović
    maškarate
    grotesque
    illusion
    deformation
    Opis:
    The  present  paper  analyses  Ivo  Vojnović’s  drama  Maškarate ispod kuplja  by  intending  to emphasize  the  importance  of  carnival  masks  considered  as  instruments  of  liberation  of individuals from social conformism. The protagonists of Vojnović’s  Maškarate show their non-conformist faces and experience freedom only incarnival season. The carnival is described  as  the allegory  of  surreal  and  phantasmagoric  world  displaying  pseudo-realistic situations that represent the deformed face or, rather, the alter of the masked reality. Masks are,  therefore, perceived  as  shields  from  the  frustrating  reality  and  external  influences, whereas life under masks is understood as the perfect model of concealing internal weaknesses and insecurities. The enchanting carnival atmosphere enables the protagonists to openly show the suppressed personality and personal choices. The clear model of searching for the illusion of the truth and the truth of the illusion is also shown, notwithstanding the complicating conditions of the emotional world of the protagonist-symbol who creates false identity provoked and conditioned by external factors. The influence of the Italian grotesque theatre has been reported as well, whereas the similarities have been perceived in particular in the behavioral pattern of the protagonists and perception  of  time and  place  as  metaphysical  categories.  The  determination  of  the  level of  interdependence between  the  Croatian  author  and  the  Italian  role models  has  also  been possible.  The comparison  with  the  Italian  literary  contemporaries  has  been  performed  by examining the intertextual correspondences in particular related to the selection of the „carnivalesque” motives. 
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2013, 4
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Meme as an Example of Carnivalized Internet Communication
    Mem jako przykład skarnawalizowanej komunikacji internetowej
    Autorzy:
    Górka, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/522967.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Analiz Politologicznych
    Tematy:
    political communicatio
    carnival
    carnivalization of politics
    "memes" satire
    parody
    Opis:
    A “meme" is a picture with a short caption which is a caricature illustration of current political, sports, and cultural events. “Memes" usually depict common, current situations which are retold in the carnival fashion, giving them a new context. “Memes" have become a tool for presenting all kinds of normal as well as unfortunate political events. They have become mocking comments which not only provoke but also induce laughter. Communication carnivalization relies mainly on creating parodies of events sanctioned by the Lukashenko regime. Cyberspace carnival shows how the Internet shapes the way the society perceives the political reality. It also initiates art that mocks and destabilises the regime.
    „Mem” to nic innego jak zdjęcie ze słownym komentarzem będącym karykaturalną ilustracją bieżących wydarzeń politycznych, sportowych, kulturalnych. Tematem ironicznych żartów są zazwyczaj znane, powszechnie obecne historie opowiedziane ponownie w konwencji karnawału, w ten sposób zyskujące nowy kontekst. Karnawalizacja komunikacji polega przede wszystkim na parodiowaniu oficjalnych i sankcjonowanych przez reżim wydarzeń. Cybernetyczne wcielenie karnawału pokazuje jak Internet może kształtować sposób myślenia społeczeństwa na temat rzeczywistości politycznej, a tym samym inicjować prześmiewczą i destabilizującą system twórczość.
    Źródło:
    Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"; 2014, 9; 215-242
    2084-5294
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Murga i Candombe – karnawałowe tradycje muzyczne Urugwaju
    Murga and Candombe – Carnival Musical Traditions of Uruguay
    Autorzy:
    Bojarska, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/972488.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
    Tematy:
    muzyka urugwajska
    tradycje karnawałowe
    murga
    candombe
    Uruguayan music
    carnival traditions
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie europejskich i afrykańskich korzeni karnawałowej muzyki urugwajskiej. Przedstawiamy dwa gatunki muzyczne, pochodzące z obu kontynentów, charakterystyczne dla obchodów karnawału w Urugwaju: murgę i candombe. Murgas, muzyczno-teatralne spektakle, które wywodzą się z Hiszpanii, wykształciły w Urugwaju własny styl, stając się nieodłącznym elementem urugwajskiej sceny karnawałowej. Rytmy candombe, które wyrosły z afrykańskiej spuścizny kulturowej, są uważane za narodową muzykę urugwajską. Kształtowanie się obu gatunków na przestrzeni XIX wieku wiąże się z przemianami społecznymi jakie zachodziły w Urugwaju, a spotkanie rytmów, melodii i tańców afrykańskich i europejskich stało się elementem urugwajskiej tożsamości narodowej.
    The purpose of the article is to present the European and African roots of carnival music of Uruguay. We have focused on two musical genres that came from these two continents, which are very characteristic for celebrations of the Uruguayan carnival: murga and candombe. Murgas are performances of musical theater originating from Spain that evolved in Uruguay gaining their own style. The candombe rhythms, derived from African cultural heritage, are considered Uruguayan national music. The formation of both genres throughout the nineteenth century was related to social changes in Uruguay. Rhythms, melodies, dances, both African and European, became
    Źródło:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2016, 24, 3(93); 28-49
    1506-8900
    2081-1152
    Pojawia się w:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    De crise en crise − "Le Roi, le rat et le fou du Roi" de Matéi Visniec
    From one Crisis to Another – "The King, the Rat and the King’s Fool" by Matéi Visniec
    Autorzy:
    Kucharuk, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2130980.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    crise
    carnaval
    révolution
    Visniec
    pouvoir
    grotesque
    crisis
    carnival
    revolution
    power
    Opis:
    Le présent article se propose d’analyser les différents aspects de la crise présents dans la pièce Le Roi, le rat et le fou du Roi de Matéi Visniec. Dans cette pièce grotesque, on passe d’une crise de la monarchie, située dans un univers à la fois carnavalesque et révolutionnaire, à une crise de l’humanité dans la société démocratique. La folie des dirigeants, la dégénérescence de la société, la crise de la parole et la manipulation de l’Histoire, qui est au service de la politique, tels sont les principaux visages de la crise dénoncés par l’auteur à travers les différentes formes du grotesque et autour desquels s’articule la présente analyse.
    The purpose of this article is to analyze different aspects of the crisis present in the play entitled The King, the Rat and the King’s Fool by Matéi Visniec. In this grotesque play, we move from a crisis of the monarchy, situated in a world that is both carnivalesque and revolutionary, to a crisis of humanity in democratic society. The madness of the leaders, the degeneration of the society, the crisis of the words and the manipulation of the history, which is at the service of the politics, are the main facets of the crisis, denounced by the author through the various forms of the grotesque and around which the present analysis is structured.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2022, 17, 1; 131-141
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Na początku był karnawał. O Karnawale, czyli pierwszej żonie Adama Sławomira Mrożka
    At the Beginning There Was the Carnival. About Karnawał, czyli pierwsza żona Adama (The Carnival, or Adam’s First Wife) by Sławomir Mrożek
    Autorzy:
    Walczak, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887290.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Sławomir Mrożek
    Michaił Bachtin
    karnawał
    emigracja
    degradacja
    Mikhail Bakhtin
    carnival
    exile
    degradation
    Opis:
    Artykuł jest próbą interpretacji ostatniej sztuki Sławomira Mrożka, zatytułowanej Karnawał, czyli pierwsza żona Adama. Autorka podkreśla, że utwór powstał na emigracji, w Nicei, choć pomysł na jego napisanie zrodził się dużo wcześniej – jeszcze w latach 90., podczas pobytu pisarza w Meksyku. Karnawał jest dla niej kolejnym, może nawet najwyraźniejszym, dowodem na wyzwolenie się Mrożka z rodzimych obsesji i przekierowanie uwagi na sprawy bardziej uniwersalne. Swoją interpretację koncentruje wokół teorii karnawału i karnawalizacji świata Michaiła Bachtina. Wykazuje, że obraz świata przedstawionego w dramacie Mrożka świadczy o wypaczeniu pierwotnej natury karnawału i stawia pytanie o celowość takiego zabiegu.
    The article is an attempt at an interpretation of Sławomir Mrożek’s last play entitled Karnawał, czyli pierwsza żona Adama. The author emphasizes that the play was written in exile, in Nice, although the idea of writing it was conceived much earlier – in the 1990’s, when the writer stayed in Mexico. Karnawał for her is another, perhaps the most obvious proof that Mrożek was liberated from his Polish obsessions and directed his attention to more universal issues. She focuses her interpretation on Mikhail Bakhtin’s theory of the carnival and carnivalization of the world. She shows that the picture of the world presented in Mrożek’s drama proves that the original nature of the carnival is distorted and she asks the question about the advisability of using such a device.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 85-95
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Płynna nowoczesność: czas zabawy i karnawału
    Liquid Modernity: Time of Fun and Carnival
    Autorzy:
    Fudala, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/459628.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    zabawa
    karnawał
    płynna nowoczesność
    postmodernizm
    kultura
    fun
    carnival
    liquid modernity
    postmodernism
    culture
    Opis:
    Rzeczywistość w której żyjemy, określana jest przez Zygmunta Baumana płynną nowoczesnością. Jednym z wielu jej symptomów jest niestałość wszelkich struktur kulturowych, powstałych w dobie modernizmu jako fundamenty społeczeństwa. Ludzie żyjący w płynnej nowoczesności nieskorzy są do podejmowania wysiłku – poszukują rozwiązań wymagających minimalnej inwestycji własnych sił. Jeszcze lepiej, gdyby każde zadanie mogło być zabawą, aktywnością niezwykle ważną dla dziecka, ale niekoniecznie najistotniejszą dla osoby dorosłej. Celem artykułu jest ukazanie, że żyjemy w czasie permanentnego karnawału, okresu zabawy i swawoli, w którym zawieszone zostały niektóre społeczne normy i zasady. Okres ten miał trwać jedynie chwilę, być ucieczką, odpoczynkiem od codziennego trudu. Przedłużył się jednak znacząco, i nikt nie chce już wracać do wcześniejszej, w porównaniu z nim ascetycznej rzeczywistości.
    The reality in which we live is determined by Zygmunt Bauman as liquid modernity. One of many liquid modernity symptoms is instability of all cultural structures, which were the foundation of modern societies. People living in liquid modernity are trying to avoid any effort. They look for easy, undemanding solutions. Even better, if any task could be fun – a very important activity for the child, but not necessarily the most important for an adult. The main purpose of the paper is to reveal that we live in times of perpetual carnival, the period of fun and frolic, in which some social norms and rules are suspended. This period was to last only a moment, to be a refuge, rest from daily toil. However, significantly extended, and no one wants to go back to an earlier, compared with the ascetic reality.
    Źródło:
    Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 121-127
    2084-1426
    Pojawia się w:
    Ogrody Nauk i Sztuk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Wodzenie niedźwiedzia”. O możliwych wariantach interpretacji obrzędowości zapustnej na Górnym Śląsku
    “Bear Guiding”. On Possible Alternatives of the Interpretation of Shrovetide Customs in Upper Silesia
    Autorzy:
    Liboska, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2051738.pdf
    Data publikacji:
    2013-12
    Wydawca:
    Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
    Tematy:
    annual rituals
    carnival customs
    Slavic mythology
    obrzędowość doroczna
    zwyczaje karnawałowe
    mitologia słowiańska
    Opis:
    “Bear guiding” is one of most characteristic and still practiced rites during the carnival period in Upper Silesia. The course and the internal structure of the ritual, especially the participation of a zoomorphic figure of “bear” in the ceremony, allows us to search for the interpretational analogies to other cultural facts. The study is focused on the role of animals in the folk culture and on a comparative analysis of the symbolic meaning of “bear” in the cycle of annual rites. The final conclusion address the culture-shaping role of animals with reference to selected elements of mythology.
    Wodzenie niedźwiedzia to jeden z najbardziej wyrazistych i wciąż szeroko kultywowanych na Górnym Śląsku obrzędów zapustnych. Przebieg oraz wewnętrzna struktura obrzędu, a zwłaszcza udział w obrzędzie zoomorficznej postaci niedźwiedzia pozwala na daleko idące poszukiwania interpretacyjnych analogii względem innych faktów kulturowych. Artykuł skupia się przede wszystkim na roli zwierząt w kulturze ludowej oraz porównawczej analizie symbolicznego znaczenia niedźwiedzia w cyklu obrzędów dorocznych. Wnioski końcowe odnoszą się do kulturotwórczej roli zwierzą w odniesieniu do wybranych elementów mitologii.
    Źródło:
    Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2013, 1, 1; 99-120
    2353-2734
    Pojawia się w:
    Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Heitor Villa-Lobos i Darius Milhaud – w kręgu fascynacji twórczych, postaw i osobowości
    Heitor Villa-Lobos and Darius Milhaud: towards fascinations, musical approaches and personalities
    Autorzy:
    Rusin, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2176269.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Darius Milhaud
    Heitor Villa-Lobos
    fantasia
    20th century avant-garde
    Carnival
    Opis:
    The article aims to examine the circumstances of Milhaud and Villa-Lobos’s encounter, who are the significant figures of 20th century French and Brazilian avant-garde. The analysis of the principle aspects of youthful inspirations, musical approaches and personalities as per Mieczysław Tomaszewski’s concept of the integral interpretation, presents the impact of cultural milieux on artists’ aesthetics, together with their apparent fascination with Carnival. Additionally, the study highlights a connection between the composers’ natures and the fantasy implied either as a category or a genre fantasia. As a result, various analogies are identified linking the composers’ life and musical language.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2021, 1(48); 5-30
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “CoinCoin et les Z’inhumains”: creative thought of Bruno Dumont
    Autorzy:
    Lipińska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/472504.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    burlesque,
    televised carnival,
    audiovisual essay,
    Bruno Dumont,
    CoinCoin and les Z’inhumains
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Biologiae Pertinentia; 2019, IX
    2083-7267
    2450-3487
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Biologiae Pertinentia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Parangolés: Taniec i uruchomienie ciała widza w sztuce brazylijskiej lat sześćdziesiątych
    Parangolés: Dance and the Activation of the Viewer’s Body in Brazilian Art of the 1960s
    Autorzy:
    Sosnowska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30019114.pdf
    Data publikacji:
    2024-03-18
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Hélio Oiticica
    samba
    rzeźba
    widz
    karnawał
    partycypacja
    taniec
    sculpture
    viewer
    participation
    dance
    carnival
    Opis:
    Autorka analizuje twórczość artysty Hélio Oiticiki i neokonkretyzm brazylijski, aby na tym przykładzie zobrazować zmianę paradygmatu dzieła sztuki zachodzącą od lat sześćdziesiątych, interpretowaną jako droga od dzieła sztuki pojmowanego jako obiekt do efemerycznego wydarzenia. Zmiana ta implikuje osadzenie percepcji dzieła sztuki w doświadczeniu, redefinicję roli odbiorcy, otwarcie na życie codzienne i rzeczywistość społeczną i polityczną. Artykuł koncentruje się na powstałym w latach 1964–1968 cyklu Parangolés, aby ukazać, jak taniec stał się dla Oiticiki medium transformacji sztuki, a także życia społecznego. Parangolés wyglądają jak kolorowe płachty czy długie szarfy. Szyje się je bez uwzględnienia rozmiarów konkretnego ciała. Oplatając się nimi, trzeba dostosować je do swojej sylwetki i poprzez opanowanie materii stworzyć kompozycję w przestrzeni. Doświadcza się ich więc jako mobilnych rzeźb, które poruszają się razem z użytkownikiem czy bezpośrednio na nim.
    In the text, the author refers to the work of the artist Hélio Oiticica and Brazilian Neo-Concretism in order to show, through an analysis of a series of works Parangolés, the revolutionary change that has occurred in the approach to the artwork since the 1960s. It is a journey from the artwork as an object to an ephemeral event with its implications, such as the noticing the artwork in experience, redefinition of the role of the viewer, the opening to everyday life and social (as well as political) reality. In her analysis, the author focuses on the series Parangolés, created between 1964-68, to show how dance became for Oiticica a medium of transformation of art as well as of the social life. Parangolés look like colourful sheets or long scarves. They are made without considering the size of a particular body. By wrapping oneself in them, one has to adapt them to one's figure and, by mastering the matter, create a composition in space. They are thus experienced as a kind of mobile sculpture that moves with or directly on the user.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 83-96
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Heroska pokoju dziecinnego. Pippi Pończoszanka jako głos rewolucji ideologicznej w literaturze dziecięcej
    The Hero of the Nursery. Pippi Longstocking as a Voice of Ideological Revolution in Children’s Literature
    Autorzy:
    Czernow, Anna Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373813.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    Fool figure
    carnival
    heroine
    anti-child system
    power
    błazen
    karnawał
    heros
    antydziecko
    władza
    Opis:
    Astrid Lindgren’s Pippi Longstocking, designed as a radically subversive character, is the antichild. Given power and independence, she discloses culture-defined relations between children and adults and promotes a sentiment-free commentary that highlights the inherent status of inequality in these relations and the resulting oppression. Placed by the author at the top of the hierarchy, she subverts this oppression: all of a sudden, now it is adults that are exposed to the activities of the unpredictable, rollicking, carnivalesque girl. The result of this narrative device is laced with the intense, insolvable conflict of two antagonistic tribes: children and adults. In this war, Pippi plays a leading role. She is the heroine of the marginalized space of the nursery.
    Źródło:
    Studia Scandinavica; 2020, 4, 24; 15-29
    2657-6740
    Pojawia się w:
    Studia Scandinavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karnawalizacja grozy w folklorze dziecięcym
    Autorzy:
    Slany, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/694809.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    folklor dziecięcy, karnawalizacja
    groteska
    groza
    Bogeyman
    children’s folklore, carnival, carnivalization, grotesque, fear, Bogeyman
    Opis:
    Artykuł zatytułowany "Karnawalizacja grozy w folklorze dziecięcym" porusza temat kreacyjnego języka dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnym wieku szkolnym, w którym jako dominanty kompozycyjne pojawiają się absurd, groteska, aluzyjność, turpizm, makabra, niestosowność, obscena, skatologiczny żart, infantylizacje, profanacje, hiperbole oraz ludyczne puenty. Szczegółowej analizie poddany zostaje folklor dziecięcy, czyli spontaniczna, wierszowana aktywność słowna dzieci towarzysząca zabawie. Tego rodzaju improwizowane mikroformy wierszowane wpisane są w kulturę dziecięcą i powstają w grupie rówieśniczej poza oficjalną  kulturą językową jako słowny akt buntu dzieci wobec narzucania im przez dorosłych języka sformalizowanego, instrumentalnego, ukierunkowanego na odwzorowanie rzeczywistości. Dzieci mają satysfakcję z łamania tabu językowych i wprowadzania w konsternację starszych od siebie. W wierszach tych obserwować można typowy dla struktury karnawału gest, jakim jest wzniesienie na piedestał najsłabszego w hierarchii społecznej – w zabawie – dziecka, które eksponuje poprzez język karnawałową wizję świata. Analiza obejmuje obecne w obiegu ustnym dzieci wiersze i krótkie formy prozatorskie obrazujące grozę skarnawalizowaną. Karnawałowe ujęcie grozy przez dzieci jest przejawem obalania monolityczności strachu, egzorcyzmowania lęku poprzez śmiech, neutralizowania go i nadawania „strachom” po bachtinowsku rozumianej „gęby”, innymi słowy budowania ludycznej i groteskowej wersji świata – na opak.
    The article tackles the topic of creative language developed by children in the kindergarten- and early-primary-school-age. This language is marked by composition dominants of absurdity, grotesque, macabre, impropriety, obscenity, scatological humor, childishness, profanity, hyperboles, and ludic punch lines. The main subject of the analysis is children’s folklore, which is a spontaneous verbal rhymed activity and expression accompanying children’s play. This type of improvised poetic micro-forms is common for children’s culture and is engendered in peer-group environments. They thus occur outside of the official language culture and serve as a verbal form of rebellion, effectuated by children against the imposition of the adults’ language. The latter is conversely characterized by properness, formality, instrumental nature, and its aim to mirror reality. Children gain satisfaction from breaking language taboos and introducing consternation among their elders. In their verbal productions, one can observe a typically carnivalized gesture, which is the elevation of the weakest subject of the social hierarchy. In this sense, a child can instill a different and carnivalized version of the world through play. The analysis encompasses the rhymed and narrative short forms present in the verbal realm of children’s lives and depicting a carnivalized fear. Adopting a carnival lens for looking at children’s use of being afraid is a symptom of rejecting the monolithic nature of fear. Children appear to perform an exorcism on fear through laughter, try to neutralize it and ascribe the fears with that Bakhtin could see as building a ludic and grotesque version of a world upside-down. 
    Źródło:
    Literatura Ludowa; 2017, 1
    2544-2872
    0024-4708
    Pojawia się w:
    Literatura Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Goethes und Schillers "Xenien" – ein klassisches Werk?
    Autorzy:
    Dörr, Volker C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032498.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Goethe
    Schiller
    Schwarzbauer
    Xenie
    pochód karnawałowy
    klasyka weimarska
    carnival procession
    Weimar classicism
    Karnevalszug
    Weimarer Klassiker
    Opis:
    Der Entstehungsprozess von Goethes und Schillers Xenien wird skizziert und in den (sozial-)historischen Kontext des sich formierenden literarischen Marktes eingeordnet. Ausgehend von der Beobachtung Franz Schwarzbauers, dass die Xenien einen „epigrammatischen Karnevalszug“ formieren (SCHWARZBAUER 1993:317), wird noch einmal nach der Dimension des Karnevalesken gefragt. Die Antwort auf diese Frage wird in Relation zu den Grundzügen der ästhetischen Doktrin der Weimarer Klassiker gesetzt.
    Artykuł szkicuje proces powstania Xenii Goethego i Schillera i włącza w społeczno-historyczny kontekst powstającego literackiego rynku. Wychodząc z obserwacji Franza Schwarzbauera (SCHWARZBAUER 1993:317) stwierdzających, ze Xenie tworzą „epigramatyczny pochód karnawałowy“, artykuł podejmuje pytanie o wymiar zawartego w nich elementu karnawalizacji. Odpowiedź nawiązuje do głównych założeń estetycznej doktryny klasyków weimarskich.
    The essay lays out the production of Goethe’s and Schiller’s Xenien and situates it in the (socio-)historic context of the evolving literary market. Starting with Franz Schwarzbauer’s observation, due to which the Xenien form an „epigrammatischen Karnevalszug [epigrammatical carnival procession]“ (SCHWARZBAUER 1993:317), the analysis once more inquires about the dimension of the carnivalesque. The result of this inquiry is put in relation to the main features of Weimar Classicism’s aesthetic doctrine.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2014; 119-140
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Carnival Revisited: The Return of the Clown in Thomas Ligotti’s “The Last Feast of Harlequin”
    Oblicza karnawału: powrót klauna w opowiadaniu Thomasa Ligottiego „The Last Feast of Harlequin”
    Autorzy:
    Antoszek, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887111.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    abiekt
    karnawał
    klaun
    gotyk
    literatura horroru
    transgresja
    abject
    carnival
    carnivalesque
    clown
    gothic
    horror literature
    transgression
    Opis:
    Mimo że karnawał jako zjawisko społeczne został niemal zupełnie wyeliminowany z życia kulturalnego, elementy karnawałowej estetyki odnaleźć można w wielu współczesnych tekstach literackich. W opowiadaniu Thomasa Ligottiego „The Last Feast of Harlequin” karnawałowe święto okazuje się jedynie maską dla ponurego, podziemnego rytuału. Celem niniejszego artykuł jest przedstawienie jednego ze sposobów, w jaki literatura horroru wykorzystuje transgresję i karnawałową poetykę do tworzenia własnej ambiwalentnej przestrzeni. Przerażający podziemny rytuał wopowiadaniu jest nie tylko groteskowym odwróceniem bachtinowskiego „święta głupców”, ale także odzwierciedleniem osobistych lęków i obsesji narratora. Odsłaniając ciemne aspekty współczesnego świętowania, opowiadanie Ligottiego staje się komentarzem na temat samego procesu marginalizacji praktyk karnawałowych i jednoczesnego pojawienia się poetyki karnawałowej wliteraturze gotyckiej.
    Although carnival as a social phenomenon has been virtually eliminated from cultural life, carnivalesque imagery seems to pervade a lot of contemporary writing. In Thomas Ligotti’s “The Last Feast of Harlequin” a modern winter festival turns out to be only a mask for a sinister underground anti-fertility rite. The article explores the ways in which horror literature uses carnival’s transgressive potential and leading images to create an ambivalent space of chaos, evil, and perversity. In a truly grotesque reversal of carnival spirit, the Bakhtinian rejuvenating laughter is replaced by a mourning chant and celebration of “many shapes of death.” What is more, the dark ceremony in the story may be seen as an enactment of the narrator’s own pathological obsessions and private terrors. By revealing a contemporary festival’s hidden meaning and function, the story seems to comment upon the very process of the cultural suppression of carnival and gothic fiction’s subsequent appropriation of various cultural abjections framed in carnival’s ambivalent aesthetics.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 5; 135-144
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyskurs protestu: kategoryzacja i kierunki badań (przy szczególnym uwzględnieniu białoruskich protestów antyrządowych 2020 roku)
    Discourse of Protest: Categorization and Research Directions with Particular Reference to Belarusian Anti-government Protests in 2020
    Autorzy:
    Kiklewicz, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2167086.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
    Tematy:
    discourse
    protest
    protest speech act
    sublimation
    carnival
    pragmatics
    gmatyka
    dyskurs
    protestacyjny akt mowy
    sublimacja
    karnawalizacja
    Opis:
    Autor proponuje koncepcję kategoryzacji dyskursów protestu. To zjawisko jest traktowane jako zintegrowane, funkcjonalnie spójne wydarzenie komunikacyjne o charakterze osądowym, oporowym i ultymatywnym, ufundowane na protestacyjnych aktach mowy. Struktura dyskursu w ujęciu autora składa się z czterech modułów, którymi są: warunki wstępne, akty mowy (illokucje), działania i towarzyszące doświadczenia. Za Z. Nęckim opisowi podlegają cztery charakterystyki dyspozycyjne dyskursów protestacyjnych. Protestacyjne akty mają charakter synkretyczny i zawierają trzy znaczenia illokucyjne: 1) negatywne wartościowanie antagonisty; 2) dezaprobatę antagonisty oraz 3) żądanie. Ponadto w dyskursie protestu występują komplementarne i opcjonalne akty mowy: argumentacja, uzasadnienie roszczeń, wygrażanie, wyśmianie antagonisty i in. Kolejny blok zachowań językowych to konstatacje, ekspozycje modalne (wyrażanie przekonań) i ekspresje. Działania w dyskursie protestu są skonfigurowane z aktami mowy na dwa sposoby: w dyskursach deklaracyjnych (np. w petycjach) akcent jest położony na oddziaływanie przez informację werbalną – w tej sytuacji działania mają charakter logistyczny (sporządzenie tekstu, zebranie podpisów, przekazanie petycji do adresata, monitorowanie stanu rozpatrzenia itd.). Drugi typ występuje w wypadku dyskursów oporowych, np. akcji ulicznych – takich jak wiece, pochody, demonstracje, strajki okupacyjne, flash moby, bojkoty. Moduł doświadczeń zawiera trzy kategorie, takie jak: uwydatnione doświadczanie statusów społecznych i tożsamości obu stron, ekscytacja za sprawą poczucia integracji, solidarności i przełamania lęków, kompleksów wewnętrznych oraz frustracja i poczucie potrzeby rozładowania psychicznego poprzez sublimację (tzn. zastępcze formy wywołania przyjemności i satysfakcji protestujących). Autor przedstawia również przegląd najważniejszych kierunków badawczych w tym zakresie, które dzieli na dwa nurty: analizy typu case study i badania profilowe. Omówiono trzy perspektywy badawcze: 1) etnometodologiczno-interakcyjną, dotyczącą kulturowo usytuowanych procesów komunikacyjnych; 2) społeczno-praktyczną, odnoszącą się do opisywania zjawisk komunikacyjnych w świetle ich powiązań z systemem społecznym, z uwagi także na kontekst historyczny; 3) medialną, polegającą na analizie znaków i sposobów ich przekazywania.
    The author proposes a framework for the categorization of protest discourse. This phenomenon is treated as an integrated, functionally coherent communication event of a judgmental, resistance, and categorical character, founded on protest speech acts. The structure of the discourse, in the author’s view, consists of four modules: prerequisites, speech acts (illocutions), actions, and accompanying experiences. After Z. Nęcki, four dispositional characteristics of protest discourses are described. The protest speech acts are syncretic in nature and contain three illocutionary meanings: 1) negative evaluation of the antagonist; 2) disapproval; and 3) demand. In the discourse of protest, there are also complementary and optional speech acts: argumentation, justification of claims, threatening, mocking the antagonist, etc. Another set of verbal actions are statements, modal exposures (expressing beliefs), and expressions. The actions in the protest discourse are coordinated with the speech acts in two ways: in declaratory discourses (e.g. in petitions) the emphasis is placed on influencing through verbal information – in this situation the actions are logistic (preparing a text, collecting signatures, handing over the petition to the addressee, status monitoring, etc.). The second type occurs in the case of resistance discourses, e.g. street actions, such as rallies, parades, demonstrations, occupation strikes, flash mobs, or boycotts. The experiential module includes three categories: an emphasized experience of both sides’ social statuses and identities; excitement due to a sense of integration, solidarity and overcoming fears and internal complexes; frustration and a sense of the need for mental discharge through sublimation (i.e. substitute ways of inducing pleasure and satisfaction in protesters). The author also presents an overview of the most important research directions in this area, dividing them into two trends: case study analysis, and profile research. three research perspectives were discussed: 1) ethnomethodological and interactive, concerning culturally situated communication processes; 2) socio-practical, concerning the description of communication phenomena in the light of their connections with the social system, also taking into account the historical context; 3) representative, consisting of the analysis of signs and the methods of their transmission (especially with the involvement of media instruments).
    Źródło:
    Socjolingwistyka; 2022, 36, 1; 7-27
    0208-6808
    Pojawia się w:
    Socjolingwistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ekspansja ludyczności w kulturze współczesnej
    Expansion of the Ludic Character in Contemporary Culture
    Autorzy:
    Hajduk-Nijakowska, Janina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047579.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-21
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    folkloryzm
    rekonstrukcje historyczne
    performans uliczny
    karnawał oporu
    folklorism
    historical re-enactments
    street performance
    carnival of resistance
    Opis:
    The process of the carnivalization of urban space is aided by contemporary media, which, in popularizing myriad events, amplifies community activities ranging from festivals to mass public shows connected with historical events. Contemporary fascination with such phenomena finds its sources in ritualized models of paratheatrical activity rooted in the traditions of peasant culture, as well as in forms of mass folk protest. As a result, we can observe the rapidly-developing ability of citydwellers to occupy public space while creating emotional communities that extend into virtual, and other, realms, with the aim of realizing political goals.
    Źródło:
    Studia Etnologiczne i Antropologiczne; 2020, 20
    1506-5790
    2353-9860
    Pojawia się w:
    Studia Etnologiczne i Antropologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Śmiech – dialog – wywrotowość. Bachtin w recepcji antropologicznej
    Laughter – dialogue – subversion. Bachtin in the anthropological reception
    Autorzy:
    Majbroda, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1402527.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    Bachtin
    dialog
    słowo
    karnawał
    perspektywa antropologiczna
    recepcja
    wywrotowość
    Bakhtin
    dialogue
    word
    carnival
    anthropological perspective
    reception
    subversion
    Opis:
    Michaił Bachtin jest jednym z najbardziej wpływowych teoretyków filozofii i literatury. Jego refleksje i praca nad dialogiem oraz karnawałem zmieniły sposób czytania tekstów – zarówno literackich, jak i kulturowych. Celem artykułu jest umieszczenie recenzowanej książki w kontekście recepcji Bachtina w naukach społecznych i humanistycznych. Tytułowe triada: śmiech, dialog i wywrotowość to tropy w poruszaniu wielowątkowej myśli badacza literatury. Książka, która jest głównym punktem odniesienia dla tych rozważań, pokazuje, że różne elementy koncepcji karnawału Bachtina i jego teorii śmiechu mogą być bardzo dobrym punktem wyjścia do stworzenia nowoczesnych i skutecznych ram teoretycznych dla dyskursu i praktyki antropologicznej.
    Mikhail Bakhtin is one of the most influential theorists of philosophy as well as literary studies. His reflections and work on dialogue and carnival has changed the way in which we read texts – both literary and cultural. The aim of the article is to place the reviewed book in the context of Bachtin’s reception in the social sciences and humanities. The title triad: laughter, dialogue, and subversion are the tropes in the moving of the literary researcher’s multithreaded thought. The book which is the main point of reference for this article shows that different components of Bakhtin’s concept of carnival and his theory of loughter can be a very good starting point for a modern and effective theoretical framework for discourse, and an anthropological praxis
    Źródło:
    Lud; 2020, 104; 493-509
    0076-1435
    Pojawia się w:
    Lud
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pedagogical Commitment in Time of Self-doubting: G. Oster’s Bad Advice and Children’s Literature as Adults’ Carnival
    Autorzy:
    Balistreri Bonsaver, Caterina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16429592.pdf
    Data publikacji:
    2023-01-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
    Tematy:
    Adults’ self-representation
    playfulness in children’s literature
    post-perestroika Russia
    underground humor
    carnival theory
    holy fool
    Opis:
    Bad Advice by Grigorii Oster is a hugely popular children’s series offering playful, topsy-turvy advice, and was first published in Russia in 1990 – a time of enormous social and cultural change. At the core of my investigation is the way in which this series expresses a specific understanding of adults as bearers of pedagogical and intellectual agency in post-perestroika Russia. Between the early 1980s and the early 1990s, through debates on journals and newspapers, novels and films, Russian culture exposed false values, violence and authoritarianism as features that were profoundly rooted in Soviet society. This, however, ended up in a blind alley for those who claimed a moral and intellectual leading role, because adults were described as representatives of that violent society and able to affect younger generations. Bad Advice managed to overcome that blind alley by staging a carnival in which the narrative voice is both a member of the intelligentsia endowed with moral authority, and the legitimate provider of a new, non-conformist pedagogy. It eventually reaffirmed the old theme of the ubiquitousness of violence, delegitimizing the narrative voice’s pedagogical claims and closing its carnival, before opening a new one, in a long series of collections of advice.
    Źródło:
    Filoteknos; 2022, 12; 347-362
    2657-4810
    Pojawia się w:
    Filoteknos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Venezia è molto grande e bella” – due soggiorni della regina Maria Casimira d’Arquien Sobieska a Venezia e in Veneto negli anni 1699 e 1705
    “Venice is very great and beautiful”: two residences of queen maria Casimira d’arquien Sobieska in Venice and the Veneto region in 1699 and 1705a
    Autorzy:
    Pietrzak, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929912.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Veneto
    Queen Maria Casimira Sobieska
    journey
    carnival
    ceremonial rules
    Regina Maria Casimira Sobieska
    viaggio
    carnevale
    regole cerimoniali
    Opis:
    Queen Maria Casimira d’Arquien Sobieska had much contact with Venice. During Jan Sobieski III’s lifetime, the queen kept in touch with Venetian diplomats (such as Angelo Morosini and Girolamo Alberti), imported luxury goods, imported luxury goods from Venice, and was interested in the local culture. The queen’s departure from the countryside for the Eternal City in October 1698 determined that, at the very beginning—after crossing the Empire’s border with Italy—she would meet the main cities of Veneto, Verona, Padua, and Venice. She returned to the Venetian Republic in 1705, when the queen, with papal permission, went to meet her daughter Teresa Kunegunda, Electress of Bavaria. In this article, several aspects of the queen’s journeys are included, apart from the political matters already indicated. Firstly, the article details the ceremony of reception of the queen-widow by the authorities of the Serenissima, representatives of the Venetian elite, and envoys of foreign countries residing in Venice. Next, the article draws attention to the places that the queen visited and the piety she manifested, and it presents observations related to city life formulated directly by Queen Maria Casimira Sobieska and her courtiers, also in relation to the cities of Verona and Padua. Finally, the author of the article points out the queen’s interest in the dramatic and musical repertoire presented on Venetian stages and in the whole of cultural life, including the carnival. To conclude, the author draws attention to the differences in the treatment of the royal status of the queen, depending on the political changes taking place in Europe and the reception of cultural and religious threads in the queen’s life.
    La regina Maria Casimira d’Arquien Sobieska ebbe molte relazioni con Venezia. Durante la vita di Giovanni III Sobieski mantenne contatti con i diplomatici Angelo Morosini e Girolamo Alberti. Partita dalla campagna nell’ottobre 1698 per la Città Eterna, dopo aver varcato il confine dell’Impero con l’Italia, la regina incontrò le principali città del Veneto, successivamente Verona, Padova e Venezia. Il suo secondo soggiorno nella Repubblica di Venezia ebbe luogo nel 1705, quando l’ex-sovrana, con il permesso papale, andò a incontrare la figlia Teresa Kunegunda, elettrice di Baviera. Nell’articolo si trattano diversi aspetti dei viaggi della regina, oltre a questioni politiche. In primo luogo, si presta attenzione alla cerimonia di ricevimento della regina-vedova da parte delle autorità della Serenissima, rappresentanti dell’élite veneziana e inviati di paesi stranieri residenti a Venezia. Successivamente, si richiama l’attenzione sui luoghi visitati dalla regina, sulla pietà da lei manifestata, e si presentano le osservazioni relative alla vita cittadina formulate direttamente da Maria Casimira e dai suoi cortigiani, anche in relazione a Verona e Padova. Alla fine si sottolinea l’interesse della regina per il repertorio drammatico e musicale presentato sui palcoscenici veneziani e per tutta la vita culturale, compreso il carnevale.
    Źródło:
    Italica Wratislaviensia; 2021, 12.1; 67-85
    2084-4514
    Pojawia się w:
    Italica Wratislaviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Rules of How Reality Works Through the Prism of Post-Postmodern Prose
    Autorzy:
    Zymomria, Mykoła
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032264.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    philosophy of literature
    British post-postmodern novel
    Dmytro Drozdovskyi
    carnival
    mystery
    German Romanticism
    theory of the contemporary novel
    Opis:
    The reviewer analyses the monograph Problematic-Thematic Units and Philosophical-Esthetical Parameters of the British Post-Postmodern Novel (Kyiv, 2020) written by Dmytro Drozdovskyi, a Ukrainian scholar from Taras Shevchenko Institute of Literature of the National Academy of Sciences of Ukraine, member of The European Society for the Study of English (Bulgarian branch). In the monograph, the author has outlined the theory of the post-postmodern novel based on the analysis of the key novels of contemporary British fiction (David Mitchell, Ian McEwan, Sarah waters, Mark Haddon, etc.). The review states that the Ukrainian scholar has developed the theory proposed by Fredric Jameson regarding the post-postmodern features of Cloud Atlas and also discusses the concept of meta-modernity as one of the sections in the post-postmodern literary paradigm in the UK. Drozdovskyi argues that meta-modernism cannot be the only term that explains all the peculiarities of contemporary British fiction, which also cannot be outlined as meta-modern but as post-postmodern. The scholar provides a new theory of the novel based on the exploitation of real and unreal historical facts and imagined alternative histories and multifaceted realities. Furthermore, the reviewer pays attention to the contribution this monograph has for world literary studies spotlighting the theory of literary meta-genre patterns, as Drozdovskyi provides a theory according to which literary periods can be divided into those in which the carnival is the dominant meta-genre pattern (like postmodernism) and those that exploit the mystery as the meta-genre pattern (post-postmodernism). The reviewer analyses the key thematic units explained by Drozdovskyi as the key ones that determine the semiosphere of the contemporary British novel (post-metaphysical and post-positivist thinking of the characters, medicalisation of the humanitarian discourse, and the representation of the temporal unity of different realities). The scholar also states that the post-postmodern British novel exploits the findings of German Romanticism and Kant’s philosophy.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2020, 9; 347-354
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    (Re)tradycjonalizm kaszubski: w stronę nowej ludowości
    Kashubian (re)traditionalism: towards new folklore
    Autorzy:
    Kożyczkowska, Adela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956063.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    kultura kaszubska
    kultura ludowa
    karnawał
    Michaił Bachtin
    podręczniki
    edukacja międzykulturowa
    Kashubian culture
    folk culture
    carnival
    textbooks
    intercultural education
    Opis:
    W artykule podejmuję próbę rozpoznania nowej dla kaszubszczyzny praktyki (re)tradycjonalizmu, która rozpoznawana jest jako „nowa ludowość”. Najbardziej widoczną egzemplifikacją jest paradny strój ludowy i haft kaszubski, które estetyzują przestrzeń publiczną takich masowych imprez, jak Zjazdy Kaszubów czy Walne Zjazdy Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego. Przedmiotem eksploracji empirycznej są podręczniki do edukacji kaszubskiej. Na ich podstawie zrekonstruowałam wzory ludowości, za jej wyznacznik przyjmując „kaszubski paradny strój ludowy”. Kontekstem interpretacyjnym jest koncepcja karnawału Michaiła Bachtina.
    The paper is an attempt to recognise a Kashubian-related practice of (re)traditionalism recognised as “new folksiness”. The most visible exemplifications are a parade, a folk costume and Kashubian embroidery, which aesthetise the public space of mass events such as the Kashubian Convention or General Meetings of the Kashubian and Pomeranian Association. The subject of empirical exploration are textbooks for Kashubian education. On their basis the author has reconstructed the models of folkiness and has assumed as its indicator “the Kashubian parade folk costume”. The context for interpretation is the concept of carnival by Michaił Bachtin.
    Źródło:
    Edukacja Międzykulturowa; 2019, 10, 1; 173-195
    2299-4106
    Pojawia się w:
    Edukacja Międzykulturowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przemiana w dniu św. Marcina. Wacław Potocki o kobietach i wilczycach
    Transformation on St. Martin’s Day. Wacław Potocki on women and she-wolves
    Autorzy:
    Kroczak, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012459.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    literatura XVII wieku
    Wacław Potocki
    św. Marcin
    karnawał
    metamorfoza
    literature of the 17th century
    saint Martin
    carnival
    metamorphosis
    Opis:
    The paper touches upon the transformation described in Nowy cud w podgórskich krajach (A new wonder in the piedmont regions), a poem by Wacław Potocki, a 17th century poet: a roe deer turns into a wolf during the hunt on St. Martin’s Day (November 11). In traditional agrarian culture, it was the time of abundance, gluttony and fun − the autumn carnival, when such a transformation can be explained by the laws of the world upside down. In the poem, this has been juxtaposed with the metamorphosis of women into she-wolves. The Latin word lupa (‘a she-wolf’), meaning ‘a prostitute’, refers to the nature of women and their power to transform town houses into lupanars; this metamorphosis is so curious, as it happens permanently, outside the period of carnival licentiousness. It is related to the concept, embraced by Potocki, of the degeneration of the world, in which women’s extraordinary sexual appetites lead to a humiliating metamorphosis of men into deer.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.2; 297-307
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Passion for Putin’s Palace: Political Protests in Modern Russia
    Pasja do pałacu Putina. Protesty polityczne we współczesnej Rosji
    Autorzy:
    Skiperskikh, Aleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042426.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    authority
    Belarus
    carnival
    discourse
    legitimacy
    Navalny
    Putin
    regional protests
    Russia
    władza
    Białoruś
    karnawał
    dyskurs
    legitymizacja
    Nawalny
    protesty regionalne
    Rosja
    Opis:
    In this article, the author analyzes the protest activity in Russia in January–February 2021. Protest activity came to Russia after A. Navalny’s investigation of V. Putin’s palace in Gelendzhik. Like the Belarusian protests in August 2021, the Russian protests were suppressed by the police. A feature of the Russian protests was their mass character. A large number of cities in almost all Russian regions were involved in the protest. Based on the data of secondary analysis, the author tries to give his own research of the Russian protest activity in January–February 2021. Protest activity in a number of Russian regions did not look accidental. One could observe protest activity in them before, but with a different agenda. The factor of unpopular government is of great importance in regional protests. The authorities no longer have the proper stock of legitimacy. This fully applies to the governors appointed by V. Putin, and, often, not directly related to the regions that have their own specificity. Case studies of protests in Russian regions show new trends. The protests are increasingly carnival-like. Power is ridiculed and discussed with irony. Familiar dialogue with the authorities is confirmed in various forms and languages of protest. From the author’s point of view, protest activity in Russia will increase by the fall of 2021. In September 2021, elections to the Russian Parliament are to be held. The author assumes that disappointment with the authorities in Russia will grow. The social base of new protests can be broader.
    W artykule tym autor poddaje analizie ruchy protestu, które wystąpiły w Rosji pomiędzy styczniem a lutym 2021 r. Bezpośrednią przyczyną protestów było śledztwo przeprowadzone przez A. Navalnego dotyczące rezydencji prezydenta Federacji Rosyjskiej W. Putina w Gelendzhik. Podobnie jak na Białorusi w sierpniu 2021 r., tak i w Rosji, protesty zostały stłumione przez policję. Te ostatnie cechowały się masowym udziałem Rosjan, a do protestów doszło w wielu miastach na terenie całego kraju. W swym badaniu autor posłużył się danymi wtórnymi. Protesty, do których doszło w wielu rosyjskich regionach pomiędzy styczniem a lutym 2021 r. nie miały znamion przypadkowości. Protestującym nie podoba się polityka władz zarówno na poziomie centralnym, jak i na poziomie lokalnym. Władze w znacznym stopniu straciły legi tymację do sprawowania swych rządów. Proces ten znajduje odzwierciedlenie w nominacjach gubernatorskich, które są funkcją decyzji politycznych Kremla, często nieuwzględniających lokalnej specyfiki poszczególnych regionów kraju. Analiza wspomnianych protestów ukazuje wystąpienie nowych trendów. Protesty te coraz częściej przybierały formę heppeningu, gdzie uczestnicy wyśmiewali absurdy władzy przy pomocy humoru, kalamburów oraz innych zabaw językowych. Zdaniem autora, protesty w Rosji będą przybierać na sile na jesieni 2021 r. Ma to związek z wrześniowymi wyborami parlamentarnymi, które doprowadzą do wzrostu niezadowolenia z polityki władz rosyjskich.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 235-248
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Образ автора у щоденнику та повістях Тараса Шевченка: еволюція розуміння
    The Image of the Author in Taras Shevchenko’s Diary and Stories: The Evolution of Understanding
    Autorzy:
    Pakharenko, Vasyl
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154653.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Taras Shevchenko
    Taras Shevchenko’s prose
    Shevchenko studies
    author’s image
    author’s mask
    colonialism
    carnival worldview
    romanticism
    classicism
    Opis:
    In his article, Vasyl Pakharenko explores the logic of deepening literary interpretations of Taras Shevchenko’s image in the prose of the artist and discovers the differences of this image in poetry and prose. If the lyrical hero of the poetic texts demonstrates a determined, uncompromising nationalism, then the narrator in the diary and short stories is rather a territorial patriot. And yet, he thinks of himself as located in the socio-cultural space of the Russian Empire, expresses critical views on the Koliivshchina, resorts to the Russian language, emphasises Enlightenment values, and demonstrates the masculine type of writing. All this testifies to the deviation from the romantic to the previous, classicist, tradition. That type of prose refinement is caused by the forced compromise of the artist with the empire in the conditions of brutal terror during the exile. There are several interpretations of such a position of an author in literary studies: Shevchenko’s diplomatic attempt to re-educate liberal Russian and Ukrainian intelligentsia (P. Zaitsev), psychological dualism of the “adapted” and “unadapted” personalities of the writer (G. Grabovich), distinctive forms of expression of the holistic image of the author (V. Smilyancka). Each of these positions has its own logic, but is characterised by a certain one-sidedness. The nature of Shevchenko’s compromise becomes clear if we take into account the peculiarities of carnival tactics of the spiritual survival of the artist in the conditions of the world. This is a creation of a kind of author’s mask, a game with stereotypes of the dominant culture and public consciousness.
    Źródło:
    Studia Polsko-Ukraińskie; 2020, 7; 38-58
    2353-5644
    2451-2958
    Pojawia się w:
    Studia Polsko-Ukraińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kardynał Edmund Dalbor a tańce nowoczesne w odrodzonej Polsce
    Cardinal Edmund Dalbor and Modern Dances in Renascent Poland
    Autorzy:
    Hurysz, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039884.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Cardinal Edmund Dalbor
    archbishop of Gnieno and Poznań
    the Second Republic of Poland
    forbidden dances
    tango
    waltz
    shimmy
    foxtrot
    one-step
    two-step
    morality
    carnival
    Opis:
    After 1918 the Church among other current topics also addressed the issue of the so called modern dances which arrived mainly from the United States of North America. The Primate of Poland, Cardinal Edmund Dalbor, archbishop of Gniezno and Poznań saw in them the danger of moral corruption. He expressed his great concern in pastoral letters, circulars and exchange of correspondence. Cardinal Dalbor was not against dances as such, but could not approve of those which broke the abiding customs and rules for  fasting.
    Źródło:
    Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2014, 9; 237-251
    1731-0679
    Pojawia się w:
    Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    To Be or Not to Be in a Ritual: Essay about the Mitigated Presence
    Autorzy:
    Piette, Albert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041264.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Festival
    Karnaval
    Ritual
    Detail
    Spiel
    Negation
    Gegenwart
    Verlobung
    Bateson
    festival
    carnival
    ritual
    detail
    play
    negation
    presence
    engagement
    festiwal
    karnawał
    rytuał
    szczegół
    zabawa
    negacja
    obecność
    zaręczyny
    Opis:
    Prezentowany artykuł jest zachętą do podjęcia refleksji nad festiwalami, widzianymi nie jako okazje do celebrowania czegoś lub formy transgresji, lecz raczej jako „gry” znaczeń i komunikacja. Folklor jest dla autora prawdziwym laboratorium, w którym obserwować można codzienne życie. Dla zilustrowania swoich analiz przytacza przykłady karnawału w Binche (Belgia) i Święto Pracy (1-Maja), interpretując je zgodnie z koncepcją „gry” amerykańskiego antropologa Gregory’ego Batesona, który stosował ją do opisu gry zwierząt podczas walki. Prowadzi to autora do silnego podkreślenia drobnych detali zachowań, które zawsze mają znamię pewnej negacji, charakterystycznej dla kontekstów rytualnych.
     This paper invites not to reflect on festivals as a celebration or a transgression but to observe them as «a play with» meaning and communication. The author considers the folklore as a genuine laboratory of observation of everyday life. He illustrates his analysis with the examples of the Binche Carnival (Belgium) and of Labour Day (1st of May) and gives an interpretation with G. Bateson’s concept of «play», as the English anthropologist had used to describe the play of animals at fighting.  This leads the author to strongly insist on the small details of behaviours always imprinted with a “not” characteristic of ritual contexts.
    Der Artikel lädt zu einer Reflexion über das Phänomen des Festivals ein. Dies wird nicht betrachtet als eine Gelegenheit zum Feiern bzw. eine Form der Transgression, sondern als ein "Spiel" von Bedeutungen und Kommunikation. Die Folklore ist für den Autor ein wahres Laboratorium, in dem man das alltägliche Leben beobachten kann. Um Seine Analysen zu illustrieren, zieht der Autor Beispiele des Karnevals in Binche (Belgien) sowie das Feiern des Arbeitsfestes (1. Mai) heran, indem er die gemäß dem Konzept des "Spiels" des amerikanischen Anthropologen Gregory Bateson interpretiert. Bateson verwendete dieses Konzept zur Beschreibung des Spiels der Tiere während des Kampfes. Dies führt den Autor dazu, einige Details des Verhaltens zu unterstreichen, welche immer einen Hauch der Negation aufweisen, charakteristisch für die rituellen Kontexte.   
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 231-246
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rytmy życia: codzienność i święto w gazetach rękopiśmiennych czasów saskich
    Life rhythms: Everyday life and festivals in the 18th century handwritten newsheets
    Autorzy:
    Bożena, Popiołek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/421787.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    codzienność
    czasy saskie
    gazety ulotne
    karnawał
    mentalność
    prasa rękopiśmienna
    święto
    Early Polish press
    newssheets (avvisi)
    Polish mentality in the 18th century
    everyday life
    festival and carnival time
    Opis:
    Codzienność i święto to dwie odrębne kategorie rzeczywistości, które różnią się przede wszystkim odmiennym rodzajem ludzkich doświadczeń i w taki sposób były postrzegane przez redaktorów rękopiśmiennych awizów. Rękopiśmienne gazetki są więc przede wszystkim zapisem rzeczy nadzwyczajnych – spektakularnych widowisk, odświętnych ceremonii, rzadkich lub wstrząsających wydarzeń politycznych, które wpisywały się w społeczny odbiór. „Inność”, „odmienność” i „niecodzienność”, a więc to co zmienia i zaburza porządek codzienności, stanowiły ich podstawowy kanon informacyjny
    Everyday life and festival time, when the humdrum routine is suspended, are two categories of reality which correlate with different types of response. The value of the latter category was by no means missed by the 18th-century Polish editors when they compiled the contents of their avvisi. These handwritten newssheets bear witness to both their editors’ and readers’ preference for all things extraordinary, such as spectacles, pageants, ceremonies, uncommon or shocking political events. Or, in other words, ‘otherness’, ‘strangeness’ and anything that changed or challenged the familiar patterns of everyday life defi ned their information canon
    Źródło:
    Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2013, 16, 2(32); 5-18
    1509-1074
    Pojawia się w:
    Rocznik Historii Prasy Polskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działalność społeczno-polityczna Ukraińców w Polsce w okresie tzw. karnawału „Solidarności” (ze szczególnym uwzględnieniem Pomorza Zachodniego)
    Sociopolitical activity of Ukrainians in Poland in time of “Solidarity” Carnival (with particular attention to Western Pomerania)
    Autorzy:
    Słabig, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034543.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Ukrainian minority
    so called “Solidarity” Carnival
    Western Pomerania
    Ukrainian youth movement
    Ukrainian Socio-Cultural Association
    mniejszość ukraińska
    tzw. karnawał „Solidarności”
    Pomorze Zachodnie
    ukraiński ruch młodzieżowy
    Ukraińskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne
    Opis:
    Społeczność ukraińska w Polsce, pamiętając przełom w polityce narodowościowej jaki nastąpił w latach 1956–1958, starała się wykorzystać do poprawy własnego bytu przesilenia polityczne w Polsce mające miejsce w następnych dekadach. Działacze społeczni występując w imieniu swoich rodaków starali się przekreślić skutki akcji „Wisła” poprzez: uzyskanie zgody na masowe powroty na południowy wschód kraju, rewindykację utraconego majątku, pełną odbudowę Kościoła greckokatolickiego, ochronę ukraińskiego dziedzictwa kulturowego i rozbudowę szkolnictwa z ukraińskim językiem nauczania. Nieudane próby realizacji tych postulatów podejmowano już w latach 1968–1971. Lata 70., mimo początkowych pozorów odnowy życia politycznego, były postrzegane przez Ukraińców jako czas dalszego regresu w ich położeniu. Szybko kurczyło się „ukraińskie” szkolnictwo, zlikwidowano struktury wojewódzkie Ukraińskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego, a także dokonano polonizacji tradycyjnego nazewnictwa miejscowości na polsko-ukraińskim pograniczu. Specyficzną atmosferę okresu 1980–1981, sprzyjającą oddolnej aktywności społecznej, działacze ukraińscy postanowili ponownie wykorzystać do realizacji najbardziej istotnych postulatów swego środowiska (petycje opracowane w Przemyślu i Szczecinie). Zdecydowanie reagowali na podejmowane przez władze komunistyczne próby wykorzystania wątków nacjonalistycznych do dyskredytacji mniejszości ukraińskiej (sprawa posła Włodzimierza Oliwy). Młodsze pokolenie podjęło próbę stworzenia własnej organizacji studenckiej wzorowanej na Niezależnym Zrzeszeniu Studentów. Wysiłki te zakończyły się fiaskiem wraz z odmową władz i wprowadzeniem stanu wojennego. Trwałym osiągnięciem z okresu tzw. karnawału „Solidarności” i późniejszej wymuszonej stabilizacji było powstanie w pełni legalnych ukraińskich sekcji w ramach koncesjonowanych organizacji studenckich (SZSP/ZSP), a także odbudowa struktur wojewódzkich UTSK i poprawa bazy lokalowej. Był to dla ukraińskich działaczy społecznych dogodny punkt wyjścia do wzięcia aktywnego udziału w transformacji ustrojowej w latach 1989–1990.
    The Ukrainian community in Poland, remembering the breakthrough in the nationalities policies that occurred in the years 1956–1958, attempted to benefit from the political turning points that took place in the following decades. The social activists, acting on behalf of their compatriots, sought to undo the effects of the Operation Vistula by: obtaining consent for mass returns to the South-East of the country, reclaiming the lost property, full reconstruction of the Greek Catholic Church, protection of the Ukrainian cultural heritage, and development of education with the Ukrainian language of instruction. Unsuccessful attempts at implementing these postulates were already made in the years 1968–1971. The 1970s, despite initial appearances of renewal of political life, were perceived by the Ukrainians as a time of further regress in their position. Ukrainian system of education rapidly dwindled, the voivodship structures of the Ukrainian Socio-Cultural Association (US-CA ) were cancelled, and the traditional place names in the Polish-Ukrainian borderland were Polonized. Ukrainian activists decided to once again profit from the specific atmosphere of the period 1980-1981, favourable to grassroots societal activity, and implement the most significant postulates of their community (petitions formulated in Przemyśl and Szczecin). They firmly responded to the attempts by the communist authorities to discredit the Ukrainian minority on the nationalistic basis (case of the Member of Parliament Włodzimierz Oliwa). The younger generation attempted to form their own student organization modelled on the Independent Students’ Association. These efforts failed with the authorities’ refusal and imposition of the Martial Law. A lasting achievement of the period of so called “Solidarity” Carnival were fully legal Ukrainian Sections within the licensed student organizations (SZSP/ZSP), reconstruction of the voivodship structures of the US-CA, and improvement of their office housing conditions. It was a convenient starting point for the Ukrainian activists to take active part in the political transformation during the years 1989–1990.
    Źródło:
    Przegląd Zachodniopomorski; 2021, 36; 325-349
    0552-4245
    2353-3021
    Pojawia się w:
    Przegląd Zachodniopomorski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szkołownia jako kulturowa konceptualizacja Letnich Szkół Młodych Pedagogów
    Szkołownia as a cultural conceptualization of Summer Schools of Young Pedagogues
    Autorzy:
    Dembiński, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/428648.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Letnie Szkoły Młodych Pedagogów
    Szkołownia
    pedagogika
    edukacja
    gatunki performatywne
    rytuał przejścia
    liminalność
    communitas
    spektakl
    gra
    karnawał
    klaun
    Summer Schools of Young Pedagogues
    pedagogical
    education
    performative genres
    the rite of passage
    liminal
    spectacle
    game
    carnival
    clown
    Opis:
    Istotą tej wypowiedzi jest próba wykazania, iż Letnie Szkoły Młodych Pedagogów w swojej autorskiej formie, realizowanej przez Marię Dudzikową, były ukształcającym (Bildung) fenomenem pedagogicznym, a przy tym polifonicznym zjawiskiem kulturowym. Jako fenomen pedagogiczny, odegrały unifikującą i holistyczną rolę w kształtowaniu myśli pedagogicznej rozwijanej w Polsce od 1993 roku. Natomiast jako zjawisko kulturowe, stały się wykonawczymi (performatywnymi) spektaklami rzeczywistości pedagogicznej, które sprowadzam do pojęcia Szkołowni – polifonicznej formy performatywnych gatunków kulturowych wykonań, stanowiących konceptualne podłożę dla liminalnych przemian świadomości jednostek, jak i samej pedagogiki.
    The essence of this statement is the attempt to demonstrate, that Summer Schools of Young Pedagogues in his own (original) form, implemented by Maria Dudzikowa, were ukształcającym (Bildung) phenomenon pedagogical, and at the same, a polyphonic cultural occurrence. As a pedagogical phenomenon, played a unifying and holistic role in shaping the pedagogical thought developed in Poland since 1993. As a cultural occurrence, they became executive (performative) spectacles of pedagogical reality, which I bring to the notion of Szkołownia - polyphonic form of performative genres of cultural executive, constituting a conceptual foundation for liminal changes of consciousness of individuals, as well as pedagogy itself.
    Źródło:
    Studia z Teorii Wychowania; 2019, 1 (26); 41-66
    2083-0998
    2719-4078
    Pojawia się w:
    Studia z Teorii Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historic representations of the planets: The Warsaw parade of the planets pageant as described by Martin Gruneweg
    „Jak to się zwykło przedstawiać planety”? Warszawski pochód planet w zapiskach Martina Grunewega – rekonesans
    Autorzy:
    Starownik, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2087791.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Polish culture in the late 16th century
    urban and court pageants in Early Modern Europe
    carnival parades
    planets
    the Zodiac
    Warsaw
    Martin Gruneweg (1562–c. 1618)
    Gruneweg
    planety
    widowisko
    Warszawa
    Nauki Humanistyczne i Społeczne
    Opis:
    In his voluminous memoirs compiled in the early 17th century the Dominican Martin Gruneweg describes a pageant named the Parade of the Planets that took place in Warsaw on 15 February 1580. Central to its stage design was the iconography of the seven planets, each of them represented by its Zodiac sign and its affiliated House. However, no less important for the spectacle was the appearance of numerous characters and stage props from the carnival tradition, e.g. richly dressed men from the Orient, Bacchus, a procession of floats. The Parade of the Planets was a festivity which brought together the court and the townsfolk; it was probably organized by both court and town. More generally, it could be described as an urban carnival parade mimicking some features of the Renaissance Trionfo. The knowledge of celestial phenomena presented in this spectacle was probably adjusted to the needs of a wide audience of the ‘middling sort of people’, whose belief in the geocentric model of the cosmos was still intact. It seems that the Parade of the Planets contained hardly any profound insights or hermetic clues. Gruneweg, though, does find it susceptible to an allegorical interpretation which reveals the spectacle's embedding in Christian spirituality and middle-class virtues. He is pleased with the colourful spectacle, but warns of taking too much pleasure in this kind of entertainment.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2020, 3; 295-311
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-40 z 40

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies