Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Smolen, S" wg kryterium: Autor


Tytuł:
In vitro selection for lead tolerance in shoot culture of Daphne species
Selekcja in vitro pędów wawrzynka w kierunku tolerancji na ołów
Autorzy:
Wiszniewska, A.
Hanus-Fajerska, E.
Smoleń, S.
Muszyńska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543274.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
in vitro culture
selection
lead tolerance
bioaccumulation
heavy metal
shoot culture
Daphne
Daphne jasminea
Daphne tangutica
mineral nutrition
Thymelaeaceae
Opis:
In vitro culture may provide a suitable environment for selection of heavy-metal tolerant plantlets. Such clones of woody plants could be valuable material applicable to soil remediation. In in vitro culture conditions shoots of Daphne jasminea Sibth. & Sm. and Daphne tangutica Maxim. (Thymelaeaceae) were grown on media supplemented with 0.1, 0.5 and 1.0 mM lead nitrate. Level of lead bioaccumulation, growth parameters, content of photosynthetic pigments, and mineral status of cultured shoots were investigated. D. jasminea has grown vigorously on Pb2+-containing media, with growth tolerance index reaching 73–89%, depending on concentration applied, and the highest growth value was obtained in the presence of 1.0 mM lead nitrate. In vitro propagation of D. tangutica shoots was slightly inhibited by lead ions, however the growth tolerance index has increased up to 152% on medium with 1.0 mM Pb(NO3)2. In both studied species the highest content of accumulated lead, as well as the value of bioconcentration factor, were found in shoots grown on 0.1 mM lead nitrate. D. tangutica accumulated over two times as much lead in comparison with D. jasminea. Chlorophyll content in D. jasminea was not affected by applied lead nitrate doses, while in D. tangutica stimulation of chlorophyll, as well as carotenoid, synthesis occurred. In tested concentrations lead nitrate had no toxic effect on the level of shoot nutrition. Detected levels of essential and trace elements were still high enough to maintain undisturbed growth and development of cultured shoots. This is first report confirming the suitability of in vitro selection for obtaining of vigorous, proliferative, tolerant to elevated lead concentration shoots of ornamental Daphne species.
W kulturze in vitro można stworzyć odpowiednie środowisko do selekcji tolerancyjnych względem podwyższonych stężeń metali ciężkich roślin drzewiastych, mogących znaleźć zastosowanie w remediacji gleby. W takich warunkach mnożono pędy wawrzynków Daphne jasminea Sibth. & Sm. i Daphne tangutica Maxim. (Thymelaeaceae), na pożywkach zawierających 0,1, 0,5 lub 1,0 mM azotanu ołowiu. Oceniano poziom bioakumulacji ołowiu, parametry wzrostu, zawartość barwników fotosyntetycznych oraz stan odżywienia mineralnego pędów. Na pożywkach zawierających jony ołowiu zanotowano intensywny wzrost gatunku D. jasminea, którego pędy charakteryzowały się dużą witalnością, a współczynnik tolerancji względem ołowiu wyniósł 73–89%, największą wartość osiągając na pożywce z dodatkiem 1,0 mM azotanu ołowiu. Obecność jonów ołowiu w pożywce ograniczyła namnażanie pędów D. tangutica, jednakże współczynnik tolerancji na pożywce zawierającej 1,0 mM Pb(NO3)2 osiągnął 152%. Dla obydwu badanych gatunków największy współczynnik bioakumulacji stwierdzono na pożywce z dodatkiem 0.1 mM azotanu ołowiu. Pędy D. tangutica akumulowały ponad dwukrotnie więcej ołowiu w porównaniu z pędami D. jasminea. Zawartość chlorofilu w pędach D. jasminea nie zmieniała się znacząco pod wpływem jonów ołowiu, natomiast w kulturach D. tangutica stwierdzono stymulację syntezy chlorofilu i karotenoidów na pożywkach zawierających Pb2+. Nie obserwowano toksycznego wpływu jonów ołowiu na poziom odżywienia mineralnego pędów. Jest to pierwsza praca dotycząca perspektywicznych gatunków ozdobnych z rodzaju wawrzynek, przedstawiająca uzyskanie żywotnych, proliferujących kultur in vitro pędów, które wykazują tolerancję na podwyższoną zawartość jonów ołowiu w pożywce.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 1; 129-142
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of diverse iodine fertilization on nitrate accumulation and content of selected compounds in radish plants (Raphanus sativus L.)
Wpływ zróżnicowanego nawożenia jodem na akumulację azotanów oraz na zawartość wybranych składników w roślinach rzodkiewki (Raphanus sativus L.)
Autorzy:
Strzetelski, P.
Smoleń, S.
Rożek, S.
Sady, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541831.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
iodine fertilization
nitrate accumulation
compound content
radish plant
radish
Raphanus sativus
nitrate
amino acid
biofortification
fertilization
human nutrition
diet
nitrogen metabolism
iodine form
fertilizer application
foliar application
root
leaf
dry mass
ammonium ion
pigment
Opis:
Plant fertilization with iodine may be an alternative source of this element in human diet. Iodine influence on nitrogen metabolism in plants has not yet been thoroughly described. Thus, there is an urgent need to determine the effect of iodine application on nitrate(V) accumulation in plants. The aim of the study was to determine the influence of soil and foliar application of iodine forms (I-, IO3-) on nitrate accumulation and concentration of selected compounds in radish plants. The following treatments were applied in the experiment: 1 – control (without application of iodine), 2 – foliar application in KI form, 3 – foliar application in KIO3 form, 4 – soil fertilization in KI form, 5 – soil fertilization in KIO3 form, 6 – soil fertilization in KI form + foliar application in KI form, 7 – soil fertilization in KIO3 form + foliar application in KIO3 form. Soil fertilization with iodine was carried out before radish sowing to the level of 15 mg I·dm-3 soil. Foliar application of this element was performed twice using iodine solution in a concentration per pure element of 0.2%, in dose of 0.4 dm3· m-2. In all tested combinations with iodine treatment an increase of ammonium ion content in radish roots was observed in comparison to the control. Both, foliar nutrition with KI as well as nitrogen fertilization with KIO3 (combination 2 and 6, respectively) resulted in a significant increase of free amino acids concentration in radish roots. No significant influence of tested factors was noted for the root and leaf content of: dry mass, nitrates(V), nitrates(III) as well as root level of total soluble sugars and leaf concentration of photosynthetic pigments and ammonium ions in radish.
Nawożenie roślin jodem może być alternatywnym źródłem tego pierwiastka stosowanym w diecie człowieka. Wpływ jodu na gospodarkę azotową roślin jest zagadnieniem, które jak do tej pory nie zostało jeszcze rozpoznane. Dlatego też istnieje pilna potrzeba określenia wpływu aplikowanego jodu roślinom na akumulację azotanów. Celem badań określenie wpływu form jodu (I- i IO3-) aplikowanego doglebowo i dolistnie na akumulację azotanów oraz zawartość wybranych składników w roślinach rzodkiewki. W badaniach wyróżniono następujące warianty dolistnej i doglebowej aplikacji jodu: 1 – kontrola (bez aplikacji jodu), 2 – aplikacja dolistna w formie KI, 3 – aplikacja dolistna w formie KIO3, 4 – nawożenie doglebowe w formie KI, 5 – nawożenie doglebowe w formie KIO3, 6 – nawożenie doglebowe + dolistna aplikacja w formie KI, 7 – nawożenie doglebowe + dolistna aplikacja w formie KIO3. Nawożenie doglebowe jodem zastosowano przedsiewnie w dawce 15 mg I·dm-3 gleby. Dokarmianie dolistne tym pierwiastkiem zastosowano dwukrotnie, stosując roztwór jodu w stężeniu czystego składnika 0,2% w dawce cieczy roboczej 0,4 dm3·m-2. We wszystkich obiektach traktowanych jodem stwierdzono zwiększenie zawartości jonów amonowych w zgrubieniach rzodkiewki w porównaniu z kontrolą. W zgrubieniach roślin z kombinacji nr 2 i 6, jak również w mniejszym stopniu z kombinacji nr 7, stwierdzono znaczące zwiększenie zawartości wolnych aminokwasów. Nie stwierdzono istotnego wpływu badanych kombinacji na zawartość suchej masy, azotanów(V), azotanów(III) w liściach i zgrubieniach oraz na zawartość barwników asymilacyjnych i jonów amonowych w liściach, jak i na zawartość cukrów rozpuszczalnych w zgrubieniach rzodkiewki.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 2; 65-73
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of Differentiated Fertilization and Foliar Application of Iodine on Yielding and Antioxidant Properties in Radish (Raphanus sativus L.) Plants
Wpływ zróżnicowanego nawożenia i dokarmiania dolistnego jodem na plonowanie i właściwości antyoksydacyjne rzodkiewki (Raphanus sativus L.)
Autorzy:
Strzelecki, P.
Smoleń, S.
Rożek, S.
Sady, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/387750.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
jod
rzodkiewka
związki fenolowe
właściwości antyoksydacyjne
iodine
radish
phenolic compounds
antioxidant properties
Opis:
The aim of this research was an attempt to obtain radish plants enriched with iodine by means of foliar application and soil fertilization with two forms of iodine – KI and KIO3. The effect of iodine on radish yielding and its antioxidant characteristic was determined. It was demonstrated that the form of applied iodine and the way of its application had a meaningful effect on the quantity of biological yield and leaf mass. Although all plants accumulated greater amounts of iodine in comparison with the control, it was best manifested in case of foliar application, as well as combined foliar application and soil fertilization of radish with KI form as 34.17 and 29.30 mg I kg–1 f.m., respectively. Although, the effect of the form of applied iodine as well as the way of its application on antioxidant characteristics of radish was not revealed, the content of phenolic compounds turned out to be significantly higher than in case of foliar application combined with soil fertilization with both forms of iodine.
Celem podjętych badań była próba uzyskania roślin rzodkiewki wzbogaconych w jod poprzez zastosowanie dokarmiania dolistnego oraz nawożenia doglebowego dwoma formami jodu - KI oraz KIO3. Określono również wpływ jodu na plonowanie rzodkiewki oraz jej właściwości antyoksydacyjne. Wykazano, że forma użytego jodu oraz sposób jego aplikacji miały statystycznie istotny wpływ na ilość plonu biologicznego i masę liści. Chociaż wszystkie rośliny akumulowały większe ilości jodu w porównaniu z kontrolą to jednak najbardziej uwidoczniło się to przy dolistnym dokarmianiu, jak również przy łącznym dokarmianiu dolistnym i nawożeniu doglebowym rzodkiewki formą KI odpowiednio 34,17 oraz 29,30 mgI kg -1 ś.m. Pomimo, iż nie wykazano statystycznie istotnego wpływu zarówno formy użytego jodu oraz sposobu aplikacji tego pierwiastka na właściwości antyoksydacyjne rzodkiewki, to zawartość sumy związków fenolowych okazała się istotnie większa w przypadku łącznego dokarmiania dolistnego jak i nawożenia doglebowego roślin rzodkiewki obiema formami jodu.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 9; 1189-1196
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of iodine determination in spinach using 2% CH3COOH and TMAH
Porównanie oznaczenia jodu w szpinaku za pomocą 2% CH3COOH oraz TMAH
Autorzy:
Smoleń, S.
Strzetelski, P.
Rożek, S.
Ledwożyw-Smoleń, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541993.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Tetramethylammonium hydroxide (TMAH) is the compound most commonly applied for iodine determination in environmental samples but, at the same time, is very harmful for human health when used as an analytical reagent. For that reason, it is desirable to seek for alternative, equally rapid and easy-to-perform (but requiring less hazardous chemicals) methods of iodine analysis in environmental samples on the same detection level. The aim of the research was to assess the applicability of iodine determination in spinach after incubation of plant samples with 2% acetic acid in comparison with standard analytical procedure using solution of TMAH (tetramethylammonium hydroxide). Studies were conducted on spinach samples from two vegetation experiments carried out in pots and field including soil fertilization and foliar application of diverse iodine doses in the form of KI and KIO3. Obtained results indicated a relatively high usefulness of sample incubation with 2% acetic acid for iodine determination in spinach plants. Still, the statistical significance of the relation (defined with the use of correlation coefficients) between iodine content determined in TMAH (x variable) and 2% acetic acid (y variable) was primarily influenced by iodine form, dose and method of its application during plant cultivation. In the pot experiment, values of correlation coefficients between tested variables were statistically significant and equal to r = 0.66. In the field study, values of correlation coefficients (between x and y variables) for plants with foliar application of KI and KIO3 were statistically significant and equal to r = 0.99 and r = 1.00, respectively. Combined comparative analysis of data obtained in both experiments revealed that correlation between tested variables was statistically significant and its coefficient was equal to r = 0.80. Mean iodine recovery from fortified samples after incubation with 2 % acetic acid was 91.1% ±17.7% (n = 15), whereas using TMAH – 89.3% ±30.7 (n = 15).
Najczęściej do oznaczenia jodu w próbach środowiskowych wykorzystuje się tetrametyloaminę (TMAH) –związek szkodliwy dla zdrowia i życia człowieka. Dlatego też otwartą kwestią jest poszukiwanie innych, równie szybkich i łatwych do wykonania (ale mniej szkodliwych dla zdrowia człowieka niż TMAH) metod umożliwiających porównywalne oznaczenie jodu w próbach środowiskowych. Celem badań było określenie przydatności oznaczenia jodu w szpinaku po inkubacji prób z 2% kwasem octowym w porównaniu do standardowej procedury analitycznej z TMAH (tetramethylammonium hydroxide). Badaniami objęto próby szpinaku z dwóch doświadczeń wegetacyjnych (wazonowego i polowego) obejmujących zróżnicowane pod względem dawki nawożenie doglebowe i dokarmianie dolistne roślin jodem w formie KI i KIO3. Badania wykazały stosunkowo dobrą przydatność inkubacji prób z 2% kwasem octowym do oznaczania zawartości jodu w szpinaku. Jednakże na statystyczną istotność zależności (współczynników korelacji), pomiędzy zawartością jodu oznaczanego w TMAH (zmienna x) i w 2% kwasem octowym (zmienna y), decydujący wpływ miała forma, dawka i sposób aplikacji jodu podawanego roślinom w czasie uprawy. W doświadczeniu wazonowym wartość współczynnika korelacji pomiędzy zmiennymi była statystycznie istotna i wynosiła r = 0,66. W doświadczeniu polowym wartości współczynników korelacji (pomiędzy zmienną x i y) dla grupy roślin dokarmianych dolistnie KI oraz KIO3 były statystycznie istotne i wynosiły odpowiednio r = 0,99 i r = 1,00. Łączna analiza porównawcza dla danych z obydwu doświadczeń wykazała, że współczynnik korelacji pomiędzy zmienną x i y był istotny statystycznie i wynosił r = 0,80. Średni odzysk jodu z prób fortyfikowanych po inkubacji z 2% kwasem octowym wyniósł 91,1% ±17,7% (n = 15), a po inkubacji z TMAH kształtował się na poziomie 89,3% ±30,7 (n = 15).
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2011, 10, 3; 29-38
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of Fertilization with Entec-26 and Ammonium Nitrate on the Changes in Selected Chemical Soil Properties after Carrot Cultivation
Wpływ nawożenia ENTEC-26 i saletrą amonową na zmiany wybranych chemicznych właściwości gleby po uprawie marchwi
Autorzy:
Smoleń, S.
Sady, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388873.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
wymywanie azotu
inhibitor nitryfikacji
3,4-dimetylopyrazolofosfat (DMPP)
metale ciężkie
nitrogen leaching
nitrification inhibitor
3,4-dimethylpyrazol phosphate (DMPP)
heavy metals
Opis:
In the research carried out in 2004-2005 with carrot cultivation the following combinations were applied: 1 - Control (without N fertilization), 2 - ENTEC-26 35 + 35 kg N, 3 - ENTEC-26 70 + 70 kg N, 4 -ENTEC-26 105 + 105 kg N, 5 - ammonium nitrate 35 + 35 kg N, 6- ammonium nitrate 70 +70 kg N, 7 -ammonium nitrate 105 + 105 kg N o ha-1; where 35 + 35, 70 + 70 and 105 + 105 kg N o ha-1 denote nitrogen doses applied for presowing fertilization and top dressing, respectively. In case of ENTEC-26 [a fertilizer with nitrification inhibitor, 3,4-dimethylpyrazol phosphate (DMPP)], in both years of the research a tendency of lowering the content NH4-N in both analyzed layers of the soil with increasing nitrogen dose was observed. These interrelations were not noted in case of fertilization with ammonium nitrate. In the individual years of the experiments nitrogen fertilization had a dissimilar effect of the content of NH4-N, NO3-N, Cd, Cu, Pb and Zn after the cultivation and percentage change of these chemical properties in the soil layers of 0-30 cm and 30-60 cm in relation to the values measured prior to carrot cultivation. No significant effect of applied fertilization on soil reaction (pH) was noted.
Badania wykonano w latach 2003-2005. W uprawie marchwi zastosowano: 1 - kontrola (bez nawożenia azotem), 2 - ENTEC-26 35 + 35 kg N, 3 - ENTEC-26 70 + 70 kg N, 4 - ENTEC-26 105 + 105 kg N, 5 - saletrę amonową 35 + 35 kg N, 6 - saletrę amonową 70 + 70 kg N, 7 - saletrę amonową 105 + 105 kg N o ha-1; gdzie 35 + 35, 70 + 70 i 105 + 105 oznacza dawkę azotu w kg N o ha-1 zastosowaną odpowiednio przedsiewnie i pogłównie. W przypadku ENTEC-26 [nawóz z inhibitorem nitryfikacji 3,4-dimetylopyrazolofosfateni (DMPP)], w obydwu latach badań wraz ze wzrostem dawki azotu odnotowano tendencję do obniżenia zawartości NH4-N w obydwu analizowanych warstwach gleby, natomiast nie stwierdzono takich zależności w przypadku nawożenia saletrą amonową. W poszczególnych latach prowadzenia badań wykazano odmienny wpływ nawożenia azotem na zawartość: NH4-N, NO3-N, Cd, Cu, Pb i Zn po uprawie oraz na wartości zamian tych parametrów w warstwach 0-30 cm i 30-60 cm gleby w stosunku do wartości zmierzonych przed rozpoczęciem uprawy marchwi. Nie stwierdzono istotnego wpływu zastosowanego nawożenia azotem na odczyn gleby (pH).
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 1; 97-103
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of plant biostimulation with Pentakeep V fertilizer and nitrogen fertilization on the content of macro- and micronutrients in spinach
Wplyw biostymulacji roslin nawozem Pentakeep V oraz nawozenia azotem na zawartosc makro- i mikroskladnikow w szpinaku
Autorzy:
Smolen, S
Sady, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14760.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
plant biostimulation
Pentakeep V fertilizer
nitrogen fertilization
macronutrient content
micronutrient content
spinach
5-aminolevulinic acid
Opis:
The aim of the research was to determine the influence of foliar nutrition with Pentakeep V as well as differentiated nitrogen fertilisation on the content of macro- (Ca, K, Mg, Na, P and S) and micronutrients (B, Cu, Fe, Mn and Zn) in spinach leaves. Pentakepp V is a fertilizer containing 5-aminolevulinic acid (5-ALA), which is the direct precursor of chlorophyll in plants. In 2006-2007, a pot experiment with spinach Spinacia oleracea L. cv. Spinaker F1 was carried out. The plants were cultivated in 60 × 40 × 20 cm containers placed in an open field under a shade-providing fabric. Containers were filled with loamy clay soil (35% of sand, 28% silt, 37% clay) with the organic matter content of 2.44% in 2006 and 2.52% in 2007. The experiment design included 2 sub-blocks: with and without foliar nutrition. The plants were sprayed twice with Pentakeep V fertilizer in a dose of 0.02% w/v (16 ml 100 dm–3 – 3000 dm3 per 1 ha). In each sub-block, soil fertilization with nitrogen was applied: 1 – control (without N fertilization), 2 – 25 mg N dm–3 of the soil (50% of N dose), 3 – 50 mg N dm–3 of the soil (100% of N dose). Nitrogen fertilization was applied in the form of ammonium nitrate prior to seed sowing. Among all of the determined nutrients, a significant interaction between foliar nutrition and soil application of nitrogen was observed in the case of Ca and Fe content in spinach leaves. Foliar application of Pentakeep V decreased the content of Ca in plants without N fertilization as well as increased the amount of this element in plants fertilized with full dose of nitrogen (100% of N dose). These observations were further verified by the changes of Ca content in soil after plant cultivation. Increased uptake of Ca from soil was observed for plants treated with Pentakeep V and fertilized with the full dose of nitrogen. A higher content of this element in soil was noted after cultivation of plants receiving only Pentakeep V (without N fertilization). Specific interaction of Pentakeep V on the increased content of Fe in spinach fertilized with 50% dose of N was observed. In comparison with the control, N fertilization in both doses (regardless of the foliar nutrition) led to the decrease of the plant content of Ca, Na and Fe as well as resulted in the increased concentration of K in spinach leaves. Plants fertilized with half-dose of N were characterized by lower content of Mn but plants treated with 100 % of nitrogen had higher concentration of this element in comparison to the control. Foliar application of Pentakeep V (considered independently of N fertilization) did not significantly influence the content of these nutrients in spinach leaves. Weather conditions throughout both years of cultivation had no effect on the interaction between foliar nutrition with Pentakeep V and N fertilization on the content of analyzed nutrients.
Celem badań było określenie wpływu dokarmiania dolistnego nawozem Pentakeep V oraz zróżnicowanego pod względem dawki nawożenia azotem na zawartość makro- (Ca, K, Mg, Na, P and S) i mikroskładników pokarmowych (B, Cu, Fe, Mn i Zn) w szpinaku. Nawóz Pentakeep V zawiera kwas 5-aminolewulinowy (5-ALA), który w roślinach jest m.in. bezpośrednim prekursorem cząsteczek chlorofilu. W latach 2006-2007 przeprowadzono doświadczenie wazonowe z uprawą szpinaku Spinacia oleracea L. Spinaker F1. Szpinak uprawiano w pojemnikach ażurowych o wymiarach 60×40×20 cm umieszczonych na terenie otwartym pod cieniówką. Pojemniki wypełniono gliną średnią pylastą (35% piasku, 28% pyłu i 37% iłu) zawierającą 2,44% i 2,52% materii organicznej odpowiednio w 2006 i 2007 roku. Badaniami objęto dwa podbloki z dolistnym i bez dolistnego dokarmiania roślin. Rośliny dokarmiano dolistnie dwukrotnie nawozem Pentakeep V w dawce 0,02% m/o (16 ml 100 dm–3 – stosując w przeliczeniu 3 000 dm3 wody na 1 ha. W obrębie podbloków zastosowano doglebowe nawożenie azotem: 1 – kontrola (nienawożona azotem), 2 – 25 mg N dm–3 gleby (50% dawki N), 3 – 50 mg N dm–3 gleby (100% dawki N). Nawożenie azotem zastosowano przedsiewnie w formie saletry amonowej. Spośród wszystkich oznaczonych pierwiastków istotny wpływ współdziałania dokarmiania dolistnego z doglebowym nawożeniem azotem stwierdzono jedynie w odniesieniu do zawartości Ca i Fe w szpinaku. W roślinach nienawożonych azotem dokarmianie dolistne Pentakeep V powodowało zmniejszenie zawartości Ca w szpinaku, w roślinach zaś nawożonych 100% dawką N zwiększenie. Wykazane zmiany zawartości Ca w szpinaku pod wpływem Pentakeep V i nawożenia azotem znajdują uzasadnienie w kierunku zmian zawartości tego pierwiastka w glebie wykazanych po zakończonej uprawie. Świadczą one (odpowiednio w przypadku kontroli i nawożenia 100% dawką N) o zmniejszonym i zwiększonym pobieraniu Ca z gleby przez rośliny dokarmiane dolistnie Pentakeep V. Wykazano specyficzne oddziaływanie Pentakeep V na zwiększenie zawartości Fe w roślinach szpinaku nawożonych 50% dawką N. W porównaniu z kontrolą nawożenie dwiema zastosowanymi dawkami azotu (rozpatrywane niezależnie od dokarmiania dolistnego) powodowało zmniejszenie zawartości Ca, Na i Fe, a wzrost zawartości K w szpinaku. Nawożenie 50% dawką N powodowało zmniejszenie zawartości Mn w szpinaku, a 100% dawką N zwiększenie. Zabieg dokarmiania dolistnego Pentakeep V, rozpatrywany niezależnie od nawożenia azotem, nie powodował istotnych zmian w zawartości badanych pierwiastków w szpinaku. Przebieg warunków klimatycznych w obydwu latach badań nie miał istotnego wpływu na oddziaływanie dokarmiania dolistnego Pentakeep V i nawożenia doglebowego azotem na zawartość badanych pierwiastków w szpinaku.
Źródło:
Journal of Elementology; 2010, 15, 2; 343-353
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of iodine fertilization and soil application of sucrose on the effectiveness of iodine biofortification, yield, nitrogen metabolism and biological quality of of spinach
Wpływ nawożenia jodem i doglebowej aplikacji sacharozy na efektywność biofortyfikacji w jod, plon, gospodarkę azotem oraz jakość biologiczną szpinaku
Autorzy:
Smoleń, S.
Sady, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542128.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Iodine biofortification of vegetables can become an alternative (to iodized salt) method of introducing this element into human diet. Development of agronomic rules concerning its application requires detailed evaluation of iodine influence on plant physiological and biological processes including mineral nutrition and quality of yield. The aim of the study was to determine the effect of iodine and soil application of sucrose on iodine biofortification and nutritional quality of spinach plants. In 2009–2010, a pot experiment was carried out with spinach Spinacia oleracea L. ‘Olbrzym Zimowy’ cv. cultivation on mineral soil. The research included diverse combinations with pre-sowing iodine fertilization (in the form of KI) and soil application of sucrose: 1) – control (without iodine fertilization and sucrose application), 2) – 1 mg I dm-3 of soil, 3) – 2 mg I dm-3 of soil, 4) – 1 mg I + 1 g sucrose dm-3 of soil and 5) – 2 mg I + 1 g sucrose dm-3 of soil. In all tested combinations with iodine fertilization as well as simultaneous application of iodine and sucrose a significant increase in iodine, N-total and soluble oxalate content was observed along with reduced level of nitrate(V) and dry matter in spinach leaves (when compared to the control). The highest accumulation of iodine was noted in leaves of plants treated with 2 mg I + 1 g sucrose dm-3. Simultaneous application of iodine and sucrose diminished free amino acid content in comparison to the control. Additional introduction of sucrose along with both iodine doses decreased nitrate(V) and N-total level in spinach plants. Soil fertilization with both doses of iodine (1 and 2 mg I dm-3 of soil) applied individually or together with sucrose did not significantly affect spinach yield and the level of nitrate(III), phenolic compounds and soluble sugars in plants as well as iodine content in soil after cultivation.
Biofortyfikacja warzyw w jod może być alternatywnym do jodowania soli kuchennej sposobem wprowadzenia tego pierwiastka do diety człowieka. Opracowanie agrotechnicznych zasad jego aplikacji wymaga określenia wpływu jodu na procesy fizjologiczne i biochemiczne roślin w tym na gospodarkę mineralną i jakość biologiczną plonu. Celem badań było określenie oddziaływania jodu oraz doglebowej aplikacji sacharozy na efektywność biofortyfikacji w jod, plon, gospodarkę azotem oraz jakość biologiczną szpinaku. W latach 2009–2010 przeprowadzono doświadczenie wazonowe z uprawą szpinaku Spinacia oleracea L. odmiany ‘Olbrzym Zimowy’ na glebie mineralnej. Badaniami objęto zróżnicowane kombinacje z przedsiewnym nawożeniem jodem (w formie KI) i doglebową aplikacją sacharozy: 1) – kontrola (nienawożona jodem i bez aplikacji sacharozy), 2) – 1 mg I dm-3 gleby, 3) – 2 mg I dm-3 gleby, 4) – 1 mg I + 1 g sacharozy dm-3 gleby i 5) – 2 mg I + 1 g sacharozy dm-3 gleby. W porównaniu z kontrolą we wszystkich badanych kombinacjach z nawożeniem jodem oraz jodem z dodatkową aplikacją sacharozy stwierdzono istotne zwiększenie zawartości jodu, azotu ogółem i szczawianów rozpuszczalnych oraz zmniejszenie zawartości azotanów(V) i suchej masy w szpinaku. Najwyższą zawartość jodu stwierdzono w liściach roślin nawożonych 2 mg I + 1 g sacharozy dm-3 gleby. Łączna aplikacja jodu i sacharozy w porównaniu z kontrolą powodowała obniżenie zawartości wolnych aminokwasów. Dodatkowa aplikacja sacharozy przy obydwu dawkach nawożenia jodem powodowała zmniejszenie zawartości azotanów(V) oraz azotu ogółem w szpinaku. Nawożenie jodem w obydwu dawkach (1 i 2 mg I dm-3 gleby), aplikowanym oddzielnie oraz łącznie z sacharozą nie miało istotnego wpływu na plon, zawartość azotanów(III), związków fenolowych i cukrów w szpinaku oraz na zawartość jodu w glebie po uprawie roślin.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2011, 10, 4; 51-63
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of soil application of iodine and sucrose on mineral composition of spinach plants
Wpływ jodu i sacharozy stosowanych doglebowo na skład mineralny szpinaku
Autorzy:
Smoleń, S.
Sady, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542027.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Iodine is not an essential nutrient for plants. Side-effects of its application on mineral nutrition of plants have not yet been thoroughly documented. The aim of the study was to evaluate the influence of soil application of iodine and sucrose on mineral composition of spinach plants. In 2009–2010, a pot experiment with spinach Spinacia oleracea L. ‘Olbrzym zimowy’ cv. cultivation on mineral soil was carried out in the plastic tunnel. The research included diverse combinations with pre-sowing iodine fertilization (in the form of KI) and soil application of sucrose: 1) –control (without iodine fertilization and sucrose application), 2) –1 mg I dm⁻³ of soil, 3) –2 mg I dm⁻³ of soil, 4) –1 mg I + 1 g sucrose dm⁻³ of soil and 5) –2 mg I + 1 g sucrose dm⁻³ of soil. In spinach samples as well as soil after cultivation the content of: P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Mo, Zn, Al, Ba, Cd, Ce, Co, Cr and La was determined using ICP-OES technique, while Cl – using nephelometric method. Iodine synergistically improved the uptake of Mg, Na and Ce as well as Fe (for Fe only in the case of higher iodine doses) while antagonistically affected Cr uptake by spinach plants. After application of iodine in a dose of 2 mg I dm⁻³ soil, higher accumulation of Na, Fe, Zn and Al was observed along with reduced concentration of P, S, Cu and Ba in spinach plants when compared to the control. Simultaneous application of iodine and sucrose (in comparison to the control or plants fertilized only with iodine) contributed to a significant increase in the accumulation of K, S and Mo as well decreased content of Mg, Fe, Ba, Co and La in spinach plants.
Jod nie jest składnikiem pokarmowym roślin. Jego uboczny wpływ na gospodarkę mineralną roślin nie został dobrze udokumentowany. Celem badań było określenie oddziaływania jodu oraz doglebowego wnoszenia sacharozy na skład mineralny roślin szpinaku. W latach 2009–2010 w tunelu foliowym przeprowadzono doświadczenie wazonowe z uprawą szpinaku Spinacia oleracea L. ‘Olbrzym zimowy’ na glebie mineralnej. Badaniami objęto zróżnicowane kombinacje z przedsiewnym doglebowym stosowaniem jodu (w formie KI) i sacharozy: 1) –kontrola (nienawożona jodem i bez aplikacji sacharozy), 2) –1 mg I dm⁻³ gleby, 3) –2 mg I dm⁻³ gleby, 4) –1 mg I + 1 g sacharozy dm⁻³ gleby i 5) –2 mg I + 1 g sacharozy dm⁻³ gleby. W szpinaku oraz w glebie po uprawie oznaczono zawartość P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Mo, Zn, Al, Ba, Cd, Ce, Co, Cr i La techniką ICP-OES oraz zawartość Cl metodą nefelometryczną. Jod oddziaływał synergistycznie na pobieranie Mg, Na i Ce oraz Fe (dla Fe tylko wyższa dawka jodu) oraz antagonistycznie na pobieranie Cr przez rośliny szpinaku. Po zastosowaniu jodu w dawce 2 mg I dm⁻³ gleby, w porównaniu do nawożenia jodem w niższej dawce, odnotowano zwiększenie zawartości Na, Fe, Zn i Al oraz obniżenie zawartości P, S, Cu i Ba w szpinaku. Łączne użycie jodu i sacharozy (w porównaniu do nawożenia roślin samym jodem oraz w odniesieniu do kontroli) powodowała istotny wzrost zawartości K, S i Mo oraz obniżenie zawartości Mg, Fe, Ba, Co i La w szpinaku.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2011, 10, 3; 3-13
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mineral composition of field-grown lettuce (Lactuca sativa L.) depending on the diversified fertilization with iodine and selenium compounds
Skład mineralny roślin sałaty (Lactuca sativa L.) gruntowej w zależności od zróżnicowanego nawożenia związkami jodu i selenu
Autorzy:
Smoleń, S.
Skoczylas, Ł.
Rakoczy, R.
Ledwożyw-Smoleń, I.
Kopeć, A.
Piątkowska, E.
Bieżanowska-Kopeć, R.
Pysz, M.
Koronowicz, A.
Kapusta-Duch, J.
Sady, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543121.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
The practice of simultaneous biofortification (enrichment) of plants with iodine (I) and selenium (Se) is based on solid grounds. Their low content in soils is the cause of an endemic deficiency of I and Se in several billion people worldwide. There is still no objective information as to the impact of I and Se interactions on mineral nutrition of plants. The study (conducted in 2012–2014), included soil fertilization of the lettuce cv. ‘Valeska’ in the following combinations: control, KI, KIO3, Na2SeO4, Na2SeO3, KI + Na2SeO4, KIO3 + Na2SeO4, KI + Na2SeO3, KIO3 + Na2SeO3. I and Se were applied twice: before sowing and as top-dressing (each 2.5 kg I·ha-1 + 0.5 kg Se·ha-1) – a total dose of 5 kg I·ha-1 and 1 kg Se·ha-1 was used. Fertilization with Na2SeO4, KI + Na2SeO4 and KIO3 + Na2SeO4 considerably reduced the dry matter yield of the plants – it also lowered the content of P, K, Mg, Ca, B, Zn and Cd in the lettuce. Fertilization with Na2SeO3, KI + Na2SeO3 and KIO3 + Na2SeO3 had a less negative impact on dry matter yield than the use of Na2SeO4 – every year it affected the mineral content in the lettuce in a highly varied manner. Dry matter productivity of the plants after fertilization with KI and KIO3 varied between the research years – in those plots, I content in lettuce was negatively correlated with the content of K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Cd and Pb. Combined fertiliza-tion with KI and KIO3 with Na2SeO4, and with Na2SeO3 reduced the negative correlation between I content (in the KI and KIO3 plots) and the content of K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Cd and Pb. After fertilization with Na2SeO4, Se content was positively corre-lated with Na content and negatively correlated with the content of Mg, Ca, Fe, Mn and Cd. Se content in the lettuce after fertilizing exclusively with Na2SeO3 was positively cor-related with the content of P, K, Na, Mn, Mo and Zn. The changeable climatic conditions “disguised” the influence of fertilization with I and Se on the mineral composition of the lettuce plants.
Prowadzenie równoczesnej biofortyfikacji (wzbogacenia) roślin w I i Se jest uzasadnione. Niska ich zawartość w glebach jest przyczyną endemicznego niedoboru I i Se u kilku miliardów ludzi na świecie. Wciąż brak jest obiektywnych informacji na temat wpływu interakcji I i Se na gospodarkę mineralną roślin. Badania (przeprowadzone w latach 2012–2014) obejmowały nawożenie doglebowe jodem i selenem sałaty odmiany Valeska z uwzględnieniem następujących kombinacji: kontrola, KI, KIO3, Na2SeO4, Na2SeO3, KI + Na2SeO4, KIO3 + Na2SeO4, KI + Na2SeO3, KIO3 + Na2SeO3. Jod i selen były aplikowane dwukrotnie: przedsiewnie i w nawożeniu pogłównym (po 2,5 kg I·ha-1 + 0,5 kg Se·ha-1) – zastosowano całkowitą dawkę 5 kg I·ha-1 i 1 kg Se·ha-1. Nawożenie Na2SeO4, KI + Na2SeO4 i KIO3 + Na2SeO4 powodowało silne ograniczenie wielkości plonu suchej masy roślin – wpływało również na obniżenie zawartości P, K, Mg, Ca, B, Zn i Cd w sałacie. Nawożenie Na2SeO3, KI + Na2SeO3 i KIO3 + Na2SeO3 miało mniej negatywny wpływ na plon suchej masy niż stosowanie Na2SeO4 – rokrocznie miało one bardzo zróżnicowany wpływ na zawartość składników mineralnych w sałacie. Produktywnośćsuchej masy roślin po nawożeniu KI i KIO3 było zmienne w latach badań – w tych obiektach zawartość jodu w sałacie była negatywnie skorelowana z zawartością K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Cd i Pb. Łączne nawożenie KI i KIO3 z Na2SeO4 oraz z Na2SeO3 zmniejszało negatywną korelację pomiędzy zawartością jodu (w obiektach KI i KIO3) a zawartością K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Cd i Pb w sałacie. Po nawożeniu Na2SeO4 zawartość selenu w sałacie była dodatnio skorelowana z zawartością Na oraz negatywnie skorelowana z zawartością Mg, Ca, Fe, Mn i Cd. Zawartość selenu w sałacie po nawożeniu wyłącznie Na2SeO3 była dodatnio skorelowana z zawartością P, K, Na, Mn, Mo i Zn. Zmienne warunki klimatyczne „maskowały” wpływ nawożenia I i Se na funkcjonowanie gospodarki mineralnej roślin sałaty.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 6; 97-114
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary evaluation of the influence of iodine and nitrogen fertilization on the effectiveness of iodine biofortification and mineral composition of carrot storage roots
Wstępna ocena wpływu nawożenia jodem i azotem na efektywność biofortyfikacji marchwi w jod oraz na jej skład mineralny
Autorzy:
Smolen, S.
Sady, W.
Rozek, S.
Ledwozyw-Smolen, I.
Strzetelski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15822.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
Biofortification of vegetables with iodine can become an alternative method to salt iodization of introducing this element to human diet. Iodine is not an essential nutrient for plants and its effect on plant growth and development has not yet been sufficiently examined. The aim of the study was to assess the influence of soil fertilization with iodine (in the form of I– and IO3 –) and nitrogen (applied as NO3 – and NH4 +) on the effectiveness of iodine biofortification as well as mineral composition of carrot storage roots. Carrot cv. Kazan F1 was cultivated in a field experiment in 2008 and 2009. Different soil fertilization treatments with iodine as well as nitrogen were tested, including: 1 – control without N and I fertilization; 2 – KI fertilization without N application; 3 – KIO3 fertilization without N application; 4 – KI + Ca(NO3)2 fertilization; 5 – KIO3 + Ca(NO3)2 fertilization, 6 – KI + + (NH4)2SO4 fertilization, 7 – KIO3 + (NH4)2SO4 fertilization. Iodine as KI and KIO3 was applied pre-sowing in a dose of 2 kg I ha–1. Nitrogen fertilization in the form of Ca(NO3)2 and (NH4)2SO4 was performed pre-sowing and as top dressing with 100 kg N ha–1. In carrot storage roots, the iodine content as well as P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd and Pb concentration were determined by the ICP-OES technique, while nitrogen – using Kjeldahl method. Better results of iodine enrichment in carrot were obtained after introducing this element in the form of KI, especially together with ammonium sulphate. Application of the IO3 – form of iodine significantly improved nitrogen utilization from mineral fertilizers by carrot plants. In storage roots of carrots cultivated without N nutrition, iodine treatment (in both forms: KI and KIO3) contributed to a significant increase in P, K and Ca content as well as a reduction in Fe accumulation. However, it had no influence on the concentration of Mg, S, Cu, Mn, Zn, Mo, Al and Pb in carrot storage roots. Application of KIO3, in comparison to KI, resulted in a significant increase of the K, Fe and Zn content in carrot roots fertilized with Ca(NO3)2. In the case of (NH4)2SO4 as a nitrogen source, KIO3 contributed to significantly higher accumulation of P, K, Mg, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Al and Cd in carrot storage roots when compared to KI.
Warzywa biofortyfikowane jodem mogą być alternatywnym, do jodowania soli, sposobem wprowadzenia tego pierwiastka do diety człowieka. Jod nie jest pierwiastkiem niezbędnym dla roślin. Jego oddziaływanie na rośliny nie zostało dostatecznie zdiagnozowane. Celem badań było określenie wpływu doglebowego nawożenia jodem (w formie I– i IO3 –) i azotem (w formie NO3 – i NH4 +) na efektywność biofortyfikacji jodem oraz na skład mineralny marchwi. Marchew odmiany Kazan F1 uprawiano w doświadczeniu polowym w latach 2008-2009. W badaniach zastosowano zróżnicowane doglebowe nawożenie jodem (I w formie I– lub IO3 –) i azotem (N w formie NO3 – lub NH4 +): 1 – kontrola bez nawożenia N i I, 2 – nawożenie KI bez nawożenia N, 3 – nawożenie KIO3 bez nawożenia N, 4 – nawożenie KI + Ca(NO3)2, 5 – nawożenie KIO3 + Ca(NO3)2, 6 – nawożenie KI + (NH4)2SO4, 7 – nawożenie KIO3 + (NH4)2SO4. Jod w formie KI i KIO3 aplikowano przedsiewnie w dawce 2 kg I ha–1, azot w formie Ca(NO3)2 i (NH4)2SO4 – w dawce po 100 kg N ha–1 przedsiewnie i pogłównie. W marchwi oznaczono: zawartość jodu oraz P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd i Pb technik¹ ICP-OES; zawartość azotu metodą Kiejdahla. Lepsze efekty wzbogacania marchwi w jod uzyskano po zastosowaniu jodu w formie KI, zwłaszcza gdy stosowano ten związek w połączeniu z siarczanem amonu. Zastosowanie jodu w formie IO3 – istotnie poprawiało efektywność wykorzystania azotu przez rośliny z zastosowanych nawozów mineralnych. W korzeniach spichrzowych roślin nienawożonych azotem zastosowanie jodu (w formie KI i KIO3) powodowało istotne zwiększenie zawartości P, K, Ca oraz zmniejszenie zawartości Fe; natomiast nie miało wpływu na zawartość Mg, S, Cu, Mn, Zn, Mo, Al i Pb. Zastosowanie KIO3, w porównaniu z KI, powodowało istotne zwiększenie zawartości K, Fe i Zn w marchwi nawożonej Ca(NO3)2. W przypadku nawożenia (NH4)2SO4 aplikacja KIO3, w porównaniu z KI, powodowa³a istotne zwiększenie zawartości P, K, Mg, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Al i Cd w marchwi.
Źródło:
Journal of Elementology; 2011, 16, 2
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary evaluation of the influence of soil fertilization and foliar nutrition with iodine on the effectiveness of iodine biofortification and mineral composition of carrot
Wstępna ocena wpływu nawożenia i dokarmiania dolistnego jodem na efektywność biofortyfikacji marchwi w jod oraz jej skład mineralny
Autorzy:
Smolen, S.
Rozek, S.
Strzetelski, P.
Ledwozyw-Smolen, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14989.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
Vegetables enriched with iodine can become an alternative to iodized salt as a way of introducing this element to human diet. Iodine is not a nutritional element for plants. Its influence on biochemical and physiological processes occurring in plants, including mineral nutrition, has not yet been diagnosed. In the available literature, no information can be found on the comparison of iodine biofortification efficiency of carrot storage roots through soil fertilization and foliar nutrition. The aim of this study was to assess the influence of pre-sowing soil fertilization with iodine (in the form of KI) and foliar application of this element (as KIO3) on the biofortification effectiveness and mineral composition of carrot storage roots. Carrot cv. Kazan F1 was cultivated in a field experiment in 2008 and 2009. The experiment comprised different variants of soil and foliar application of iodine: control (without soil or foliar application of iodine), combinations with pre-sowing soil fertilization with iodine in the dose of 0.5, 1.0 and 2.0 kg I ha–1 as well as foliar nutrition with iodine in the concentration of: 0.0005%, 0.005% and 0.05% repeated four times. In total, using 1,000 dm3 of work solution per 1 ha, the following amounts of iodine were applied to plants in the latter variant: 0.02, 0.2 and 2.0 kg I ha–1, respectively. In carrot storage roots, iodine as well as P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd and Pb were analyzed with the ICP-OES technique, whereas nitrogen was determined with Kiejdahl’s method. In all the tested combinations, significant increase in iodine concentration in carrot was observed versus the control (2.1 mg I kg–1 d.w). Storage roots of carrot treated with the highest doses of iodine (through soil and foliar application) contained comparable amounts of this element: 10.2 and 8.6 mg I kg–1 d.w., respectively, which were also the highest quantities relative to the control and the other treatments. Soil fertilization in the dose of 1.0 and 2.0 kg I ha–1 as well as foliar nutrition with 0.0005%, and 0.05% solution of iodine contributed to an increased content of nitrogen in carrot roots. Soil and foliar application of iodine, in relation to the control, resulted in a higher content of Mg, Fe, Al and K as well as a lower S concentration in carrot, except K and S in the combination with soil fertilization of 0.5 kg I ha–1. Diversified influence of the iodine dose, form and application method was observed in reference to concentrations of: P, Ca, Na, B, Cu, Mn, Zn, Cd and Pb in carrot storage roots. Iodine treatments included in the research had no significant influence on the Mo content in carrot.
Warzywa wzbogacane w jod mogą stać się alternatywną, do jodowania soli kuchennej, drogą wprowadzania jodu do diety człowieka. Jod nie jest składnikiem pokarmowym roślin. Jego oddziaływanie na procesy biochemiczne i fizjologiczne roślin, w tym na funkcjonowanie gospodarki mineralnej, nie zostało zdiagnozowane. W dostępnej literaturze brak jest informacji na temat porównania efektywności biofortyfikacji korzeni spichrzowych marchwi w jod poprzez nawożenie doglebowe i dolistną aplikację tego pierwiastka. Celem badań było określenie wpływu doglebowego przedsiewnego nawożenia jodem (w formie KI) i dolistnej aplikacji tego pierwiastka (w formie KIO3) na efektywność biofortyfikacji w jod oraz skład mineralny korzeni spichrzowych marchwi. Marchew odmiany Kazan F1 uprawiano w latach 2008-2009 w doświadczeniu polowym. W badaniach uwzględniono kombinacje ze zróżnicowanym nawożeniem doglebowym i dokarmianiem dolistnym jodem. Wyróżniono kontrolę (nienawożoną i niedokarmianą dolistnie jodem), kombinacje z przedsiewnym nawożeniem doglebowym jodem w dawkach: 0,5, 1,0 i 2,0 kg I ha–1 oraz 4-krotne dolistne dokarmianie roślin jodem w stężeniach 0,0005%, 0,005% i 0,05% – sumarycznie po zastosowaniu 1000 dm3 cieczy roboczej ha–1 zaaplikowano roślinom odpowiednio: 0,02, 0,2 i 2,0 kg I ha–1. W korzeniach spichrzowych marchwi oznaczono: zawartość jodu oraz P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd i Pb techniką ICP-OES, a także zawartość azotu metodą Kiejdahla. We wszystkich badanych kombinacjach stwierdzono istotne zwiększenie zawartości jodu w marchwi w porównaniu z kontrolą (2,1 mg I kg–1 s.m.). Korzenie marchwi traktowanej najwyższymi dawkami jodu (doglebowo i dolistnie) zawierały porównywalną, najwyższą zawartość jodu – odpowiednio 10,2 i 8,6 mg I kg–1 s.m. W odniesieniu do kontroli nawożenie doglebowe w dawkach 1 i 2 kg I ha–1 oraz dokarmianie dolistne 0,0005%, i 0,05% wpłynęło na zwiększenie zawartości azotu w marchwi. Dolistna i doglebowa aplikacja jodu, w porównaniu z kontrolą, wpłynęła na zwiększenie zawartości Mg, Fe i Al, a także K oraz obniżenie zawartości S w marchwi – oprócz K i S w kombinacji z nawożeniem 0,5 kg I ha–1. Stwierdzono zróżnicowane oddziaływanie dawki, formy i sposobu aplikacji jodu na zawartość P, Ca, Na, B, Cu, Mn, Zn, Cd i Pb w marchwi. Zastosowane zabiegi aplikacji jodu nie miały wpływu na zawartość Mo w marchwi.
Źródło:
Journal of Elementology; 2011, 16, 1
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary evaluation of the influence of soil fertilization and foliar nutrition with iodine on the efficiency of iodine biofortification and chemical composition of lettuce
Wstępna ocena wpływu nawożenia i odżywiania dolistnego jodem na efektywność biofortyfikacji sałaty w jod oraz jej skład chemiczny
Autorzy:
Smolen, S.
Rozek, R.
Ledwozyw-Smolen, I.
Strzetelski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15969.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
soil fertilization
foliar nutrition
iodine
iodine biofortification
chemical composition
lettuce
Opis:
According to the World Health Organization, consumption of table salt (being a major carrier of iodine in human diet) should be reduced of 50%. Vegetables biofortified with iodine can become an alternative source of this element for humans. Agronomic recommendations with reference to biofortification have to be developed, including the evaluation of side-effects associated with iodine application to plants. Iodine is not an essential element for plants and hence its effect on crops has not yet been diagnosed. The aim of the study has been to assess the influence of soil fertilization with KI and foliar application of KIO3 on the success of iodine biofortification as well as the mineral composition of lettuce. Lettuce cv. Melodion F1 was cultivated in a field experiment in 2008-2009. Combinations with different soil fertilization and foliar nutrition with iodine were distinguished in the research including: control (without iodine application), three combinations with presowing soil fertilization of iodine (in the form of KI) in doses of 0.5, 1.0 and 2.0 kg I ha–1 as well three combinations with four applications of foliar nutrition with iodine solution (as KIO3) in the concentration of: 0.0005%, 0.005% and 0.05% after using 1000 dm3 of working solution per 1 ha so that the following amounts of iodine were applied: 0.02, 0.2 and 2.0 kg I ha–1, respectively. In lettuce heads, the iodine content as well as the content of: P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd and Pb were determined using the ICP-OES technique, while N-total was assayed by Kjeldahl method. In comparison to the control, only foliar nutrition with 0.05% solution of iodine significantly improved accumulation of this element in lettuce. At the same time, a lower level of nitrogen nutrition was observed in plants from this combination. A significant increase in the N-total content was found only in lettuce plants fed with 2.0 kg I ha–1 dose of KI. In reference to the control, both foliar and soil application of iodine contributed to a higher content of K, Mg, Ca, Mn and Cd as well as a decreased level of P, Cu and Zn in lettuce. Doses, forms and application methods of iodine were found to have produced diverse effects on the content of S, Na, B, Fe, Mo, Al and Pb in lettuce plants.
Zgodnie z zaleceniem WHO spożycie soli kuchennej (głównego nośnika jodu w diecie) musi zostać ograniczone o 50%. Warzywa biofortyfikowane w jod mogą stać się głównym źródłem jodu dla człowieka. Zalecenia agrotechniczne dotyczące sposobów biofortyfikacji muszą być opracowane na postawie badań określających uboczne oddziaływanie jodu na rośliny. Wynika to z tego, że jod nie jest składnikiem pokarmowym roślin, a jego oddziaływanie na rośliny nie zostało dostatecznie zdiagnozowane. Celem badań było określenie wpływu doglebowego nawożenia jodem (w formie KI) i odżywiania dolistnego tym pierwiastkiem (w formie KIO3) na efektywność biofortyfikacji w jod oraz na zawartość składników pokarmowych i balastowych w sałacie. Sałatę odm. Melodion F1 uprawiano w doświadczeniu polowym w latach 2008-2009. W badaniach uwzględniono kombinacje ze zróżnicowanym nawożeniem doglebowym i odżywianiem dolistnym jodem. Wyróżniono kontrolę (nienawożoną i nieodżywianą dolistnie jodem), kombinacje z przedsiewnym nawożeniem doglebowym jodem w dawkach 0,5, 1,0 i 2,0 kg I ha–1 oraz 4-krotne dolistne odżywianie roślin jodem w stężeniach 0,0005%, 0,005% i 0,05% – sumarycznie po zastosowaniu 1000 dm3 cieczy roboczej na 1 ha zaaplikowano roślinom odpowiednio 0,02, 0,2 i 2,0 kg I ha–1. W główkach sałaty oznaczono: zawartość jodu oraz P, K, Mg, Ca, S, Na, B, Cu, Fe, Mn, Zn, Mo, Al, Cd i Pb techniką ICP-OES oraz zawartość azotu metodą Kiejdahla. W porównaniu z kontrolą, jedynie odżywianie dolistne jodem w stężeniu 0,05% wpłynęło na statystycznie istotne zwiększenie zawartości tego pierwiastka w sałacie. Jednocześnie stwierdzono pogorszenie stopnia odżywienia roślin w azot w tej kombinacji. Istotny wzrost zawartości azotu w sałacie uzyskano wyłącznie w wyniku nawożenia jodem w dawce 2,0 kg I ha–1. W odniesieniu do obiektu kontrolnego, zarówno dolistna, jak i doglebowa aplikacja jodu wpłynęła na zwiększenie zawartości K, Mg, Ca, Mn i Cd oraz na zmniejszenie zawartości P, Cu i Zn w sałacie. Stwierdzono zróżnicowane oddziaływanie dawki, formy i sposobu aplikacji jodu na zawartość S, Na, B, Fe, Mo, Al i Pb w sałacie.
Źródło:
Journal of Elementology; 2011, 16, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quantitative relations between the content of selected trace elements in soil extracted with 0.03 M CH3COOH or 1 M HCL and its total concentration in carrot storage roots
Relacje ilościowe między zawartością wybranych pierwiastków śladowych w glebie ekstrahowanych 0,03 M CH3COOH i 1 M HCL a zawartością ich form ogólnych w korzeniach spichrzowych marchwi
Autorzy:
Smoleń, S.
Sady, W.
Ledwożyw-Smoleń, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541915.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
soil
chemical composition
extraction
heavy metal
trace element
element concentration
carrot
root
storage
acetic acid
hydrochloric acid
Opis:
There is an existing need for the development of rapid and easy-to-perform methods for analyzing chemical composition of soil basing on simultaneous extraction of many elements in a single solution. Furthermore, it is desirable that mineral concentration determined in soil using these methods should be significantly correlated with its content in plants. Many researches indicated that soil concentration of heavy metals and trace elements after extraction using 0.01 M CaCl2 did not reflect its content in vegetable plants.. The aim of the research was to determine the relation between soil content of: Al, B, Ba, Cd, Co, Cr, Cu, Fe, Li, Mn, Mo, Ni, Pb, Sr, Ti, V and Zn extracted in 0.03 M CH3COOH as well as 1 M HCl and its content in carrot storage roots. In 2008–2009 studies were carried out on soil samples after carrot cultivation (from 0–30 cm, 30–60 cm and 60–90 cm layers) as well as on carrot storage roots grown on the same soil site. In total, analysis of chemical composition (with respect to the content of tested elements) comprised: 112 samples of carrot storage roots, 112 soil samples from 0–30 cm layer as well as 48 soil samples from 30–60 cm and 60–90 cm layers. Higher applicability of soil extraction with 0.03 M CH3COOH (commonly used for macro element chlorides and boron determination) in comparison to extraction with 1 M HCl was demonstrated in reference to the estimation of the relation between soil and carrot content of: Al, B, Ba, Cd, Cr, Cu, Li, Ni, Sr, Ti and Zn. Application of 1 M HCl gave relatively better results when compared to the extraction with 0.03 M CH3COOH with respect to calculated values of correlation coefficient for Co, Fe, Mn, Mo and Pb content in soil and carrot. Content of Co, Mo, Pb and V in soil after extraction using 0.03 M CH3COOH was below the limits of its detection using ICP-OES spectrometer. No relation was found between vanadium content in soil (analyzed after extraction with 1 M HCl) and its content in carrot storage roots.
Istnieje potrzeba poszukiwania szybkich i łatwych do wykonania metod analizy zawartości składników w glebach, opartych na wspólnej ekstrakcji wielu składników. Zawartość składników oznaczona w glebach za pomocą tych metod korelowała z ich zawartością w roślinach. Liczne badania wykazały, że zawartość mikroelementów, metali ciężkich oraz pierwiastków śladowych w glebie oznaczana za pomocą 0.01 M CaCl2 nie odzwierciedla zawartości tych składników w warzywach. Celem badań było określenie zależności pomiędzy zawartością w glebie Al, B, Ba, Cd, Co, Cr, Cu, Fe, Li, Mn, Mo, Ni, Pb, Sr, Ti, V i Zn ekstrahowanych za pomocą 0,03 M CH3COOH i 1 M HCl, a ich zawartością w korzeniach spichrzowych marchwi. W latach 2008–2009 badaniami objęto próby gleby (z warstw 0–30 cm, 30–60 cm i 60–90 cm) po uprawie marchwi oraz próby korzeni spichrzowych marchwi z uprawy polowej prowadzonej na tym samym stanowisku glebowym. Łącznie analizie składu chemicznego (pod względem zawartości badanych pierwiastków) poddano 112 prób korzeni spichrzowych marchwi i 112 prób gleby z warstwy 0–30 cm oraz po 48 prób gleby z warstw 30–60 cm i 60–90 cm. Badania wykazały większą przydatność ekstrakcji gleby 0,03 M CH3COOH (standardowo służącej do określania zawartości makroskładników chlorków i boru) niż ekstrakcji 1 M HCl do oceny związku pomiędzy zawartością Al, B, Ba, Cd, Cr, Cu, Li, Ni, Sr, Ti i Zn w glebie a zawartością tych pierwiastków w korzeniach spichrzowych marchwi. Zastosowanie ekstrakcji 1 M HCl dało stosunkowo lepsze rezultaty niż ekstrakcja 0,03 M CH3COOH w zakresie wielkości współczynników korelacji pomiędzy zawartością Co, Fe, Mn, Mo i Pb w glebie i marchwi. Zawartość Co, Mo, Pb i V w glebie po ekstrakcji 0,03 M CH3COOH była niższa od limitu detekcji spektrometru ICP-OES. Nie wykazano związku pomiędzy zawartością wanadu w glebie (oznaczanego w 1 M HCl) a zawartością V w korzeniach spichrzowych marchwi.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 4; 3-12
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quantitative relations between the content of selected trace elements in soil extracted with 0.03 M CH3COOH or 1 M HCL and its total concentration in lettuce and spinach
Relacje ilościowe między zawartością wybranych pierwiastków śladowych w glebie ekstrahowanych 0,03 M CH3COOH i 1 M HCL a zawartością ich form ogólnych w sałacie i szpinaku
Autorzy:
Smoleń, S.
Sady, W.
Ledwożyw-Smoleń, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541868.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
soil
trace element
heavy metal
determination
chemical composition
total concentration
element concentration
lettuce
spinach
acetic acid
hydrochloric acid
plant fertilization
extraction
Opis:
Numeorus analytical methods have been developed for determination of micronutrients, heavy metals and trace elements in soil. However, rapid and easy-to-perform methods are still needed for chemical composition analysis of soil that would be based on simultaneous extraction of multiple elements. Furthermore, it would be beneficial if element concentration in soil using these methods were correlated with its concentration in plants. The aim of the study was to determine the interdependency between soil concentration of: Al, B, Ba, Cd, Co, Cr, Cu, Fe, Li, Mn, Mo, Ni, Pb, Sr, Ti, V and Zn extracted using 0.03 M CH3COOH or 1 M HCl and its content in spinach leaves and lettuce heads. In reference to Al, B, Ba, Cd, Mn, Ni and Zn level in spinach as well as Al, B, Ba, Cd, Cr, Fe, Li and Ti accumulation in lettuce, higher values of correlation coefficients were calculated for soil and plant content of these elements after extraction with 0.03 M CH3COOH than 1 M HCl. In the case of: Cr, Cu, Fe, Li and Sr in spinach as well as Ni and Pb in lettuce, higher values of this parameter were found for 1 M HCl soil extraction when compared with the other tested method. No significant relation was found between Pb and Ti accumulation in spinach as well as Cu Mn, Sr or Zn content in lettuce and its level in soil irrespective of the extraction method (0.03 M CH3COOH or 1 M HCl).
Opracowano wiele metod oznaczania zawartości mikroskładników, metali ciężkich oraz pierwiastków śladowych w glebie. Jednakże nadal istnieje potrzeba poszukiwania szybkich i łatwych do wykonania metod analizy składu chemicznego gleby, które byłyby oparte na wspólnej ekstrakcji wielu składników. Najlepiej, by zawartość składników oznaczona w glebach za pomocą tych metod była skorelowana z ich zawartością w roślinach. Celem badań było określenie zależności pomiędzy zawartością w glebie Al, B, Ba, Cd, Co, Cr, Cu, Fe, Li, Mn, Mo, Ni, Pb, Sr, Ti, V i Zn ekstrahowanych za pomocą 0,03 M CH3COOH (metoda uniwersalna) i 1 M HCl (test Rinkisa), a ich zawartością w liściach szpinaku i w główkach sałaty. W odniesieniu do zawartości: Al, B, Ba, Cd, Mn, Ni i Zn w szpinaku oraz Al, B, Ba, Cd, Cr, Fe, Li i Ti w sałacie wyniki badań wykazały wyższą wartość współczynników korelacji pomiędzy zawartością pierwiastków w glebie oznaczonych za pomocą 0,03 M CH3COOH niż w 1 M HCl a zawartością tych pierwiastków w roślinach. W porównaniu z ekstrakcją 0,03 M CH3COOH stwierdzono wyższą wartość współczynników korelacji, po oznaczeniu pierwiastków w glebie w 1 M HCl, z ich zawartością w roślinach w przypadku: Cr, Cu, Fe, Li i Sr w szpinaku oraz Ni i Pb w sałacie. Nie stwierdzono istotnego związku pomiędzy zawartością Pb i Ti w szpinaku oraz Cu Mn, Sr and Zn w sałacie, a zawartością tych pierwiastków w glebie, oznaczanych zarówno w ekstraktach 0,03 M CH3COOH jak i 1 M HCl.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 4; 13-23
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected aspects of nitrogen metabolism and quality of field-grown lettuce (Lactuca sativa L.) depending on the diversified fertilization with Iodine and selenium compounds
Wybrane aspekty metabolizmu azotu oraz jakość sałaty (Lactuca sativa L.) gruntowej w zależności od zróżnicowanego nawożenia związkami jodu i selenu
Autorzy:
Smoleń, S.
Skoczylas, Ł.
Rakoczy, R.
Ledwożyw-Smoleń, I.
Liszka-Skoczylas, M.
Kopeć, A.
Piątkowska, E.
Bieżanowska-Kopeć, R.
Pysz, M.
Koronowicz, A.
Kapusta-Duch, J.
Sady, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543020.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Iodine and selenium together fulfill important functional roles in organisms of humans and animals. Conducting simultaneous biofortification (enrichment) of plants with these elements is justified as combined endemic deficiency of I and Se (hiddenhun-ger) is often encountered. Relatively little is known about the interaction between I and Se in plants, not only with respect to their accumulative efficiency, but also its influence on mineral nutrition or biological quality of crop. The study (conducted in 2012–2014) in-cluded soil fertilization of lettuce cv. ‘Valeska’ with I and Se in the following combina-tions: control, KI, KIO3, Na2SeO4, Na2SeO3, KI + Na2SeO4, KIO3 + Na2SeO4, KI + Na2SeO3, KIO3 + Na2SeO3. Iodine and selenium were applied twice: before sowing and as a top-dressing (each of 2.5 kg I·ha-1 + 0.5 kg Se·ha-1) –a total dose of 5 kg I·ha-1and 1 kg Se·ha-1was used. Diversified weather conditions significantly modified the impact fertilization with I and Se had on tested aspects of nitrogen metabolism and biological quality of lettuce –except for the lettuce heads mass and the sucrose content. Based on the results concerning average lettuce weight as well as the level of sugars, phenolic com-pounds, phenylpropanoids, flavonols and antioxidizing activity it was concluded that the application of Na2SeO4alone or together with iodine acted as a stress factor for cultivated plants.
Jod i selen razem pełnią ważne funkcje w organizmach ludzi i zwierząt. Prowadzenie równoczesnej biofortyfikacji (wzbogacenia) roślin w te pierwiastki jest więc uzasadnione –często spotyka się problemy łącznego endemicznego niedoboru (lub ukrytego głodu) I i Se w żywności. Stosunkowo niewiele wiadomo na temat interakcji pomiędzy I i Se w roślinach. Nie tylko w zakresie efektywności ich akumulacji, ale również wpływu I i Se na gospodarkę mineralną roślin czy jakość biologiczna plonu. Badania przeprowadzone w latach 2012–2014 obejmowały nawożenie doglebowe jodem i selenem sałaty odmiany ‘Valeska’ z uwzględnieniem następujących kombinacji: kontrola, KI, KIO3, Na2SeO4, Na2SeO3, KI + Na2SeO4, KIO3 + Na2SeO4, KI + Na2SeO3, KIO3 + Na2SeO3. Jod i selen były aplikowane dwukrotnie: przedsiewnie i w nawożeniu pogłównym (każde po 2,5 kg I·ha-1 + 0,5 kg Se·ha-1) –zastosowano całkowitą dawkę 5 kg I·ha-1i1 kg Se·ha-1. Z wyjątkiem masy główek sałaty oraz zawartości sacharozy stwierdzono, że skrajnie różny przebieg warunków klimatycznych w latach 2012–2014 w istotny sposób modyfikował wpływ nawożenia I i Se na gospodarkę mineralną azotem oraz jakość biologiczną sałaty. Nawożenie Na2SeO4, KI + Na2SeO4oraz KIO3 + Na2SeO4(ale nie nawożenie samym Na2SeO4) było czynnikiem stresowym, zmniejszało masę główek sałaty i zawartość w niej cukrów oraz równocześnie zwiększającym zawartość związków fenolowych, fenolopropanoidów i flawonoli oraz aktywność antyoksydacyjną.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 5; 159-175
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies