Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Słomka, E." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-23 z 23
Tytuł:
Propozycja metodyki wyznaczania wartości parametrów testów dla metody ball-cratering
Proposed method for determining the values of tests for the ball-cratering method
Autorzy:
Osuch-Słomka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/190118.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
metoda ball-cratering
powłoka wielowarstwowa
powłoka przeciwzużyciowa
metoda Taguchi
ball-cratering method
multilayer and anti-wear coating
Taguchi method
Opis:
W artykule przedstawiono propozycję metodyki wyznaczania wartości parametrów (obciążenia, prędkości obrotowej, drogi tarcia minimalnej i maksymalnej) metody ball-cratering opracowanej na potrzeby wyznaczenia współczynnika zużywania ściernego Kc oceniającego odporność badanej powłoki na ścieranie. Podstawą opracowania metodyki była metoda optymalizacji procesów Taguchiego. Opracowaną metodykę sprawdzono na przykładzie powłoki wielowarstwowej (TiN/AlCrN)x5, dla której przeprowadzono serię badań odporności na zużywanie ścierne metodą ball-cratering według planu badań wynikającego z zastosowania podejścia Taguchiego. Przeprowadzone badania zużycia w przypadku powłoki wielowarstwowej w pełni potwierdziły przydatność opracowanej metodyki do wyznaczenia wartości parametrów metody ball-cratering pozwalających na efektywną i skuteczną ocenę odporności powłoki na zużywanie ścierne.
The presented three-stage method of test parameter selection for the ball-cratering method allows one to determine the working conditions leading to wear scars with highly regular shape. Based on aforementioned regular wear scars, it is possible to determine the coefficient of specimen abrasive wear. The presented method has been applied to the multilayer coating (TiN/AlCrN)x5. The selected test parameters allowed, in an effective and efficient manner, to calculate the Kc wear coefficient, which is a positive verification of the proposed method.
Źródło:
Tribologia; 2011, 6; 161-171
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanizmy zużywania ściernego cienkich powłok PVD metodą ball-cratering
Abrasive wear mechanisms of thin PVD coatings after ball-cratering tests
Autorzy:
Osuch-Słomka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/190840.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
metoda ball-cratering
powłoka przeciwzużyciowa
mechanizmy zużywania ściernego
ball-cratering method
antiwear coating
abrasive wear mechanisms
Opis:
W artykule przedstawiono mechanizmy zużywania wybranych cienkich powłok PVD, zaobserwowane po badaniach zużyciowych metodą ball-cratering. Warunki pracy węzła tarcia, przy których wykonano badania tribologiczne opracowano na podstawie eksperymentów optymalizacyjnych opisanych w pracach [L. 1–5]. Celem artykułu jest analiza powierzchni granicznej powłoka–podłoże. Obserwowany obszar znajduje się na powierzchni śladu zużycia – krateru, jest to miejsce wyjścia kuli ze śladu, zgodnie z kierunkiem wybierania powłoki. Badaną powierzchnię obserwowano z użyciem technik mikroskopowych: elektronowego mikroskopu skaningowego (SEM), mikroskopu interferometrycznego (WLI) i mikroskopu sił atomowych (AFM). Założeniem autora było przedstawienie powtarzalnego charakteru mechanizmu zużywania cienkich powłok PVD metodą ball-cratering, ponieważ wpływa on na otrzymywanie powtarzalnych śladów zużycia, dzięki którym uzyskujemy powtarzalną wartość współczynnika szybkości zużywania dla danej powłoki (Kc) [L. 1–2, 11–12].
The article presents the wear mechanisms of thin PVD coatings during abrasive wear the ball-cratering method. Abrasive wear tests were performed on chosen antiwear PVD coatings with the optimum work parameters of friction node [L. 1–5]. (The test friction node is created by the rotating ball and the immobile sample disc, which is pressed against it, and an abrasive slurry is drip fed into the contact zone.) The aim of the paper was to analyse the interface of coating – substrate. This area is located on the surface of the wear scar in the shape of a crater after tribological tests. The test area was observed using microscopic techniques: scanning electron microscope (SEM), atomic force microscopy (AFM), and interferometry microscope (White Light Interferometry WLI). The premise of the author was to show the repetitive nature of the wear mechanism of PVD coatings by ball cratering. It influences the receiving repetitive wear scar.
Źródło:
Tribologia; 2015, 1; 95-108
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie zużywania ściernego powłok przeciwzużyciowych metodą ball-cratering
Abrasive wear testing of antiwear coatings by ball-cratering-method
Autorzy:
Osuch-Słomka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/187913.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
zużywanie ścierne
metoda ball-cratering
powłoki przeciwzużyciowe PVD
abrasive wear
ball-cratering method
antiwear coatings
Opis:
W pracy zaprezentowano wyniki współczynników zużywania ściernego Kc, wybranych powłok PVD wyznaczonych metodą ball-cratering. Podstawowym problemem, jaki należało rozwiązać, był dobór odpowiednich dla badanej powłoki, wartości parametrów pracy węzła tarcia w metodzie ball-cratering: obciążenia, prędkości obrotowej oraz drogi tarcia minimalnej, maksymalnej. Parametry te opracowano na podstawie wyników eksperymentów optymalizacyjnych zaplanowanych z wykorzystaniem metody optymalizacji jakości G. Taguchiego. Wyznaczone parametry pracy węzła tarcia zostały zastosowane do przeprowadzenia testów tribologicznych mających na celu wyznaczanie współczynników zużywania ściernego powłok przeciwzużyciowych. W wyniku przeprowadzonych eksperymentów zbadano odporność na zużywanie ścierne wybranych powłok PVD będących przedstawicielami powłok wielowarstwowych, złożonych, wieloskładnikowych i hybrydowych.
The present work shows the micro-abrasive wear resistance of CrN, AlTiN, AlCrN, (TiN/AlCrN)x5 coatings and composite layers, including nitrided layer/CrN, nitrided layer/AlTiN coatings on hardened AISI H13. The research method applied to determine the abrasion resistance of the coatings by a micro-abrasion wear tests is based on the ball-cratering method. A series of resistance tests to abrasive wear performed using ball-cratering method were conducted in accordance with the test plan based on the Taguchi design. Variable test parameters were load, the speed of ball rotation, and sliding distance. A measuring device, an optical microscope, was used to take photographs and measure the diameters of the wear traces visible in the form of craters received after the performance of tribological tests. The experiments were carried out using the combination of tribological test parameters based on nine experiments (L9) of Taguchi orthogonal design with three variable test parameters: load, speed of ball rotation, and sliding distance. The results of the abrasive wear tests performed using ball-cratering method on duplex and non-duplex coatings were successfully verified by using the Taguchi optimisation program. Optimisation of the tribological test parameters based on the Taguchi method has been found to be very efficient and convenient for the investigation of the abrasive wear rate of the antiwear coatings.
Źródło:
Tribologia; 2012, 2; 59-68
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abrasive wear mechanisms of antiwear coatings in ball-cratering tests
Mechanizmy zużywania ściernego powłok przeciwzużyciowych w metodzie ball-cratering
Autorzy:
Osuch-Słomka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/190869.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
antiwear coatings
abrasive wear mechanisms
ball-cratering method
powłoki przeciwzużyciowe
mechanizmy zużywania ściernego
metoda ball-cratering
Opis:
The article is a continuation of research on the mechanisms of wear on PVD coatings observed after tests had been performed with the use of the ball cratering method evaluating the wear. The work conditions of friction point in which tribological tests had been performed were calculated based on the optimization experiments described in independent studies [L. 1-2]. The aim of the article is to analyse the boundary surface coating-substrate resulting from abrasive wear. The observed area is located on the border of the trace of wear in the shape of a crater, at the point of the exit of the ball from the trace in accordance with the direction of the selection of the coating. The tested surface was observed with the use of microscopic techniques: scanning electron microscope (SEM) and interferometric microscope (WLI). The authors attempted to present the repetitive nature of the mechanism of the wear of thin PVD coatings with the use of the ball-cratering method, including its influences on receiving repeated traces of wear, which, in turn, has an influence on the determination of a reproducible value of the wear rate Kc, which is the factor determining the resistance of the tested coating to abrasive wear.
Artykuł jest kontynuacją prezentacji wyników badań dotyczących analizy mechanizmów zużywania cienkich powłok PVD zaobserwowanych po badaniach zużyciowych metodą ball-cratering. Warunki pracy węzła tarcia, dla których wykonano badania tribologiczne opracowano na podstawie eksperymentów optymalizacyjnych opisanych w pracach własnych [L.1-2]. Celem artykułu jest analiza powierzchni granicznej powłoka-podłoże powstałej w wyniku zużycia ściernego. Obserwowany obszar znajduje się na granicy śladu zużycia w kształcie krateru, w miejscu wyjścia kuli ze śladu zgodnie z kierunkiem wybierania powłoki. Badaną powierzchnię obserwowano z zastosowaniem technik mikroskopowych: elektronowego mikroskopu skaningowego (SEM) i mikroskopu interferometrycznego (WLI). Założeniem autora było uzyskanie powtarzalnego charakteru mechanizmu zużywania cienkich powłok PVD metodą ball-cratering. Wpływa on na otrzymywanie powtarzalnych śladów zużycia, co z kolei ma wpływ na wyznaczenie powtarzalnej wartości współczynnika szybkości zużywania Kc, współczynnika określającego odporność badanej powłoki na zużycie ścierne. Celem obserwacji było zaprezentowanie mechanizmów zużywania występujących na analizowanym obszarze granicznym [L. 6, 8]. Porównano powierzchnie krateru na granicy przetarcia powłoki przy wyznaczonych optymalnych wartościach parametrów pracy [L. 1-2]. Po przeprowadzonych biegach tribologicznych zaobserwowano znaczącą różnicę w ścieraniu osadzonych powłok PVD. W każdym z przeprowadzonych biegów tribologicznych formy zużycia były powtarzalne. Dla powłok: CrN, CrN/duplex zaobserwowano formę zużycia przez toczenie, natomiast dla powłok: AITiN, AITiN/duplex, AICrN i (TiN/AICrN)xS, two-body abrasive wear - przez bruzdowanie. Zróżnicowany charakter zużycia ściernego uwarunkowany jest zróżnicowaną twardością badanych powłok względem użytego ścierniwa, którego twardość wynosi 3000 HV. Dla przykładu powłoka CrN jest stosunkowo miękką powłoką o twardości 1700-1800 HV, w porównaniu z powloką AITiN o twardości 3200-3300 HV. Wszystkie analizowane powłoki PVD o twardości powyżej 2000 HV charakteryzują się występowaniem mechanizmu bruzdowania. Zróżnicowanie form zużycia ściernego spowodowane jest również wartościami zastosowanych obciążeń węzła tarcia. Dla powłoki CrN obciążenie wynosiło 0,2N, natomiast dla powłoki AITiN czy AICrN 0,6N. Niska wartość zastosowanego obciążenia dla powłoki CrN umożliwiła swobodne poruszanie się ziaren ścierniwa SiC między dwoma ciałami, inicjując formę zużycia przez toczenie (three-body abrasive wear). Przy trzykrotnie większym obciążeniu dystans między dwoma ciałami zmniejszył się, tym samym uniemożliwiając swobodne poruszanie się cząstek ścierniwa w węźle tarcia, co zainicjowało powstanie formy zużycia przez bruzdowanie (two-body abrasive wear).
Źródło:
Tribologia; 2016, 270, 6; 95-106
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sequences of the lithofacies and depositional intervals in the Godula Beds of the Polish Outer Carpathians
Sekwencje litofacji i interwałów depozycyjnych w warstwach godulskich Karpat
Autorzy:
Słomka, T.
Słomka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191192.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
Carpathian flysch
Markov chains
sedimentary sequences
deep-sea fans
depositional lobes
Opis:
The Markov chains procedure was applied to the study on the sequences of lithofacies and depositional intervals in the Godula Beds (Turonian-Lower Senonian) of the Flysch Carpathians. The model (depositional) and modal (a most frequent in profile) diagrams were constructed and corresponding sequences were recognized. It was found that deposition from high-density turbidity currents of variable retardation rates was the dominating mechanism whereas the low-density turbidity currents were rather rare. The newly deposited sediments were commonly eroded by the succeeding, dense currents. Deposition processes were dominated by the two clearly separated environments: channels and depositional lobes. Their systems were subjected to frequent changes due to lateral migration caused by tectonic movements (uplift of cordilleras and subsidence of sea floor) and eustatic changes of sea level.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2001, 71, No 1; 35-42
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie centralnych rotatabilnych planów kompozycyjnych w optymalizacji parametrów metody ball-cratering
Application of the central composite rotatable design in the optimisation of parameters of a ball-cratering method
Autorzy:
Osuch-Słomka, E.
Ruta, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/188540.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
metoda ball-cratering
powłoka przeciwzużyciowa
centralne rotabilne plany kompozycyjne
funkcja użyteczności
ball-cratering method
antiwear coating
central composite rotatable design
utility function
Opis:
Artykuł przedstawia propozycję wykorzystania centralnych rotabilnych planów kompozycyjnych [L. 1–5] do wyznaczenia optymalnych wartości parametrów metody ball-cratering i badania zużywania ściernego powłok przeciwzużyciowych. Pokazano zestawy wartości parametrów metody ball-cratering wyznaczone jako układy planu rotatabilnego eksperymentu kompozycyjnego. Na podstawie pomiaru średnic śladów zużycia uzyskanych dla wyznaczonych zestawów wartości parametrów metody zidentyfikowano zależności maksymalnych błędów względnych średnic zewnętrznej i wewnętrznej oraz grubości pierścienia śladu zużycia jako funkcje kwadratowe parametrów metody. Wykorzystując funkcję użyteczności, wyznaczono wartości parametrów metody maksymalizujące łączną użyteczność uwzględniającą minimalizację błędu względnego i maksymalizację grubości pierścienia. Wyznaczone parametry pracy węzła tarcia zostały zastosowane do przeprowadzenia biegów tribologicznych mających na celu wyznaczenie współczynnika zużywania ściernego gradientowej powłoki przeciwzużyciowej TiN/TiCN.
This article presents an outline of a method of planning an experiment known as the central composite rotatable design (CCRD) for the optimisation of processes and as an example of its application in the optimisation of parameters of a ball-cratering method. Abrasive wear tests were performed on chosen antiwear physical vapour deposition coating with the optimum work parameters of friction node. The presented method of determining the values of the parameters has been with reference to the tested PVD gradient coating TiN/TiCN.
Źródło:
Tribologia; 2013, 6; 77-86
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Określanie intensywności zużycia powłok niskotarciowych metodą ball-cratering
Determination of the abrasive wear rate for the low friction coatings using ball-cratering method
Autorzy:
Osuch-Słomka, E.
Słomka, Z.
Szczerek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/189259.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
zużycie ścierne
metoda ball-cratering
powłoki niskotarciowe
abrasive wear
ball-cratering method
low friction layers
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań szybkości zużywania niskotarciowych powłok przeciwzużyciowych metodą ball-cratering. Badaniom poddano próbki wykonane ze stali WCLV, na które osadzono powłokę typową TiN i powłoki złożone WC/C oraz MoS2/Ti. Przeciwpróbkę stanowiła kula ze stali ŁH15 o średnicy 1 cala. Ślady wytarcia w kształcie kraterów obserwowano z użyciem optycznego mikroskopu pomiarowego oraz skaningowego mikroskopu elektronowego SEM. Po przeprowadzonej analizie powierzchni zaobserwowano występowanie zużycia na skutek przetaczania ziaren ścierniwa przez strefę styku (znanego w literaturze pod nazwą three-body rolling wear) i zużycia w wyniku ścierania (two-body grooving wear). Wykonano analizę składu powierzchni powstałych śladów z użyciem mikroanalizatora rentgenowskiego EDS. Obliczenia współczynnika intensywności zużycia powłoki Kc i podłoża Ks wykonano w oparciu o normę PN-EN 1071-6:2008.
In this paper, a micro-scale abrasive wear tests was used to calculate of the abrasive wear rate Kc for the coatings TiN, WC/C and MoS2/Ti. SiC particles, with a mean size diameter of 4 žm, were mixed with distilled water (concentration of 20% v/v). The experimental results indicated the following: – This method is very important from the technological point of view because of low values of standard deviation obtained for the diameters of the craters in the substrate and coatings. – It is possible to measure the abrasive wear rate for the substrate Ks and the abrasive wear rate for the coating Kc for different types coatings using this method. – It is possible to compare the wear coefficient of coating Kc for all analysed coatings using ball-cratering method (same wear test parameters).
Źródło:
Tribologia; 2009, 2; 127-137
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A methodology for identifying the chemical composition of the surface of solids using the XPS and SEM/EDS techniques
Metodyka identyfikacji składu chemicznego powierzchni ciał stałych technikami XPS i SEM/EDS
Autorzy:
Bednarska, A.
Osuch-Słomka, E.
Grądkowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/256723.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Eksploatacji - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
SEM/EDS
XPS/ESCA
sputtering
vertical profile
SEM-EDS
profil głębokościowy
Opis:
In many fields of science and technology, it is necessary to apply non-destructive methods of analysis. Such non-destructive methods include scanning electron microscopy coupled with energy-dispersive X-ray spectroscopy (SEM/EDS) and X-ray photoelectron spectroscopy (XPS), and the results obtained with this set are often regarded as complementary. These methods were used in this study to research the chemical composition of the top layer of a model made with gold on a ceramic coating produced by the PVD technique on the surface of steel. The gold layer was ion sputtered until its complete removal and was studied by means of X-ray photoelectron spectroscopy and X-ray micro-analysis. It was found that the analytical data for an identical specimen obtained by SEM/EDS and XPS might differ significantly. This necessitates very careful consideration in treating these techniques as complementary, and during the interpretation of the results, one should take into account the physical essence of each method.
W wielu dziedzinach nauki i techniki niezbędne jest zastosowanie nieniszczących metod analizy. Do takich metod należy skaningowa spektroskopia elektronów sprzężona z mikroanalizą rentgenowską (SEM/EDS) oraz rentgenowska spektroskopia fotoelektronów (XPS), a wyniki uzyskiwane za ich pomocą często są traktowane jako uzupełniające się. W pracy zastosowano te metody do badania składu chemicznego modelowej warstwy wierzchniej, utworzonej ze złota na podłożu powłoki ceramicznej wytworzonej techniką PVD na powierzchni stali. Warstwę złota trawiono jonowo aż do jej całkowitego usunięcia i badano za pomocą rentgenowskiej spektroskopii fotoelektronów oraz mikroanalizy rentgenowskiej. Stwierdzono, że dane analityczne dla identycznej próbki uzyskiwane metodami SEM/EDS oraz XPS mogą dość istotnie różnić się. Oznacza to konieczność dużej ostrożności przy traktowaniu tych technik jako komplementarne, podczas interpretacji wyników należy uwzględniać fizyczną istotę obydwu metod.
Źródło:
Problemy Eksploatacji; 2015, 3; 39-48
1232-9312
Pojawia się w:
Problemy Eksploatacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of thermal conditions of pyrolysis process on the quality of biochar obtained from vegetable waste
Wpływ warunków termicznych procesu pirolizy na jakość biowęgli otrzymanych z odpadów roślinnych
Autorzy:
Molenda, J.
Swat, M.
Osuch-Słomka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297537.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
biochar
biochar structure
carbonate
pyrolysis
waste pyrolysis
vegetable waste
biomass
biowęgiel
struktura biowęgla
karbonizat
piroliza
piroliza odpadów
odpady roślinne
biomasa
Opis:
An effective way of managing natural waste, including waste from the agri-food industry or products that are economically useful can be offered by production of biochar. Biochar is used not only as an energy product, but also as a sorption material for e.g. groundwater treatment, sewage treatment, as well as biogas valorization. Therefore, the aim of the study was to determine the effect of the conditions of cascade heating of selected types of vegetable waste in carbon dioxide on the microstructure and chemical composition of the obtained biochar. Wheat straw, corn waste in the form of dried leaves and stems, as well as flax shives and cherry stones were subjected to pyrolysis. Cascading temperature conditions were programmed for a total time of 100 minutes, including 15 minutes of final heating at 500°C in one variant and at 700°C in the other. After final heating, the products were left in the pyrolytic chamber to cool down spontaneously to room temperature. The biochar samples were next subjected to microscopic examinations coupled with X-ray microanalysis (SEM/EDS) and infrared spectral examination (FTIR). It was found that the pyrolysis yielded biochar in the amount from 26 to 32.3% of the initial charge mass, depending on the conditions of the process and the type of waste. Furthermore, the differences observed in the chemical structure of the surface of the biochar concerned mainly the occurrence of organic oxygen functional groups whose type depends on the pyrolysis temperature. An increase in the temperature of pyrolysis leads to a decrease in the oxygen content of the products obtained, which results in a relative increase in the proportion of char in the product. Biochar obtained at temperatures of up to 500°C contains aromatic rings and quinone groups, whereas those obtained at higher temperatures (up to 700°C) have ether groups embedded mainly in aliphatic cyclic groups.
Efektywnym sposobem zagospodarowania odpadów naturalnych, w tym pochodzących z przemysłu rolno-spożywczego, na produkty użyteczne gospodarczo może być wytwarzanie biowęgli. Znajdują one zastosowanie nie tylko jako produkt energetyczny, ale także jako materiał sorpcyjny, wykorzystywany m.in. do uzdatniania wód gruntowych, oczyszczania ścieków, a także waloryzacji biogazu. W związku z powyższym celem przeprowadzonych prac było określenie wpływu warunków kaskadowego ogrzewania wybranych odpadów roślinnych w atmosferze ditlenku węgla na mikrostrukturę i budowę chemiczną powstających biowęgli. Pirolizie poddano słomę pszeniczną, odpady kukurydziane w postaci wysuszonych liści i łodyg, a także paździerze lniane i pestki wiśni. Kaskadowe warunki temperaturowe zaprogramowano na łączny czas 100 minut, w tym 15-minutowe wygrzewanie końcowe w jednym wariancie w temperaturze 500°C, a w drugim wariancie w temperaturze 700°C. Po końcowym wygrzewaniu pozostawiano produkty w komorze pirolitycznej do samoistnego wystudzenia do temperatury pokojowej. Otrzymane biowęgle poddano następnie badaniom mikroskopowym sprzężonym z mikroanalizą rentgenowską (SEM/EDS) oraz badaniom spektralnym w podczerwieni (FTIR). Stwierdzono, że w wyniku pirolizy otrzymuje się biowęgiel w ilości od 26 do 32,3% początkowej masy wsadu, zależnej od warunków prowadzenia procesu oraz rodzaju odpadów. Natomiast obserwowane różnice w budowie chemicznej powierzchni otrzymywanych biowęgli dotyczą w głównej mierze występowania tlenoorganicznych grup funkcyjnych, których typ jest zależny od temperatury procesu pirolizy. Wzrost temperatury pirolizy prowadzi do obniżenia zawartości tlenu w otrzymywanych produktach, co powoduje relatywne zwiększenie udziału węgla w produkcie. Biowęgle otrzymywane w temperaturach do 500°C posiadają w swej strukturze pierścienie aromatyczne oraz ugrupowania chinonowe, natomiast otrzymywane w wyższych temperaturach (do 700°C) posiadają ugrupowania eterowe wbudowane głównie w alifatyczne ugrupowania cykliczne.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2018, 21, 3; 289-302
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new test for the qualitative and quantitative discrimination between automotive transmission and axle oils
Nowa metoda jakościowego i ilościowego różnicowania samochodowych olejów przekładniowych
Autorzy:
Tuszyński, W.
Szczerek, M.
Osuch-Słomka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/188164.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
four-ball test
scuffing
seizure
automotive gear oil
API GL performance level
metoda czterokulowa
zacieranie
zatarcie
samochodowy olej przekładniowy
klasa jakościowa API GL
Opis:
In this work, the authors analyse the possibility of using a new test method, called the method for the determination of the limiting pressure of seizure poz, to differentiate between the API GL performance levels of automotive transmission and axle oils from the point of view of their EP properties. The new test is performed under conditions of the scuffing of the four-ball tribosystem, initiated by the linearly increasing load, until seizure occurs. In numerous publications, it has been shown that the new test has many pros in comparison with standardised tests used for the assessment of extreme-pressure (EP) properties of lubricants. It exhibits a better resolution and is quicker, cheaper, and its precision is comparable to the precision of the standardised tests of EP properties of lubricants. A representative group of the automotive gear oils of the API GL-1 to GL-5(LS) performance level was tested using a four-ball tribotester with the sliding tribosystem. It has been shown that the method for the determination of the limiting pressure of seizure poz makes it possible to differentiate between most of the API performance levels of the automotive gear oils – both qualitatively (i.e. by the analysis of the friction torque curves) and quantitatively (on the basis of poz values); although, the qualitative way is more effective (better resolution) than the quantitative one. Because the new test method reduces the cost (simple, inexpensive test specimens) and the duration of the testing, it can be applied in R&D industrial labs to verify the quality of automotive gear oils.
Dokonano oceny możliwości zastosowania własnej metody, nazwanej metodą wyznaczania granicznego nacisku zatarcia poz, do różnicowania samochodowych olejów przekładniowych pod względem klas jakościowych API z punktu widzenia właściwości przeciwzatarciowych. Badania tą metodą wykonywane są w warunkach zacierania czterokulowego węzła tarcia, zainicjowanego liniowo rosnącym obciążeniem, aż do wystąpienia zatarcia. W licznych publikacjach dowiedziono, że nowa metoda badawcza wykazuje wiele zalet w porównaniu ze znormalizowanymi metodami badań właściwości przeciwzatarciowych środków smarowych – badania nową metodą pozwalają uzyskać lepszą zdolność rozdzielczą, a do tego są szybsze, tańsze i ich precyzja jest porównywalna z precyzją znormalizowanych badań właściwości przeciwzatarciowych środków smarowych. Zbadano reprezentatywną grupę samochodowych olejów przekładniowych klasy jakościowej od API GL-1 do GL-5(LS), wykorzystując aparat czterokulowy ze ślizgowym węzłem tarcia. Wykazano, że metoda wyznaczania granicznego nacisku zatarcia poz pozwala, w sposób jakościowy (na podstawie analizy przebiegu momentu tarcia) i ilościowy (na podstawie uzyskanych wartości wskaźnika poz), różnicować samochodowe oleje przekładniowe pod względem klas jakościowych API, chociaż sposób jakościowy jest bardziej efektywny (lepsza zdolność rozdzielcza) w porównaniu ze sposobem ilościowym. Ponieważ nowa metoda badawcza pozwala na redukcję kosztów badań (wykorzystuje się tu proste, tanie próbki testowe) oraz ich czasochłonności, może być efektywnie wykorzystana w przemysłowych laboratoriach badawczo-rozwojowych w celu weryfikacji jakości samochodowych olejów przekładniowych.
Źródło:
Tribologia; 2013, 5; 127-138
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interaction of novel lubricant additives based on MoS2 nanotubes with non-ferrous tribological materials
Oddziaływania nowoczesnych dodatków smarnościowych w formie nanorurek MoS2 w oleju z nieżelaznymi powierzchniami trącymi
Autorzy:
Tomala, A. M.
Michalczewski, R.
Osuch-Słomka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/189975.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
Nanoparticles
MoS2 nanotubes
Additives
Tribofilm
Friction
Wear
naonocząsteczki
nanorurki MoS2
dodatki uszlachetniające
tribo-chemiczna warstwa graniczna
tarcie
zużycie
Opis:
MoS2 nanotubes (NTs) are novel lubricant additives reducing friction and wear of mechanical components made of steel. Nowadays, non-ferrous surfaces are becoming more widely used, mainly as multifunctional coatings working in configuration with a steel pair. As a consequence, the purpose of this work is to reveal the interaction mechanism of nanoparticles with coated elements in lubricated contacts that are essential in future lubrication technologies. The tribological properties were investigated using a reciprocating sliding testing machine in a steel-ball-on-coated-disc configuration. For tribological studies, two commercially available coatings were selected: WC/C and DLC coating. Frictional results show only slight improvement for lubricant blends containing MoS2 nanotubes with selected coatings, and wear tracks are surprisingly very extensive when compare to oils with additives. Generally, the presence of coating in any tribological test configurations diminish the effectiveness of MoS2 NTs when compare to steel/steel contact. Chemical analytics show that interaction mechanisms of the nanotubes and surface changes, depending on the coating material, have the ability to form a chemically derived tribofilm.
Nanorurki MoS2 są innowacyjnym dodatkiem do środków smarowych redukującym tarcie oraz zużycie stalowych elementów maszyn. Mechanizm ich działania w skojarzeniach elementów stalowych jest stosunkowo dobrze poznany i opisany. Obecnie coraz częściej na elementy maszyn stosowane są materiały nieżelazne, w tym niskotarciowe cienkie powłoki przeciwużyciowe. Brak obecności tlenków żelaza na powierzchniach trących determinuje zmianę charakteru oddziaływania nanocząsek z powierzchnią. Celem pracy jest opis oddziaływania środków smarowych z dodatkiem nanocząsteczek MoS2 w skojarzeniach tribologicznych z powierzchniami elementów pokrytych powłokami typu DLC. Badania tribologiczne zostały zrealizowane z wykorzystaniem stanowiska SRV pracującego w warunkach ruchu oscylacyjnego, w którym węzeł tarcia stanowi stalowa kulka oraz tarcza pokryta powłoką niskotarciową. W badaniach stosowano powłoki typu WC/C i DLC. Stwierdzono, że zastosowanie niskotarciowych powłok na tarczach zmniejszyło efektywność działania nanorurek MoS2 w porównaniu ze skojarzeniem elementów stalowych bez powłoki. Odnotowano nieznaczną poprawę współczynnika tarcia dla skojarzeń smarowanych olejem zawierających nanorurki MoS2, jednakże zużycie elementów trących było znacznie większe niż uzyskiwane dla olejów bez dodatku nanorurek. Analiza chemiczna wykazała, że mechanizmy oddziaływania nanorurek i materiału powierzchni tarcia zmieniają się w zależności od materiału elementów trących, biorącego udział tworzeniu tribochemicznej warstwy granicznej.
Źródło:
Tribologia; 2018, 280, 4; 127-135
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studies of the surface fatigue life of nanolayer coated pairs
Badania powierzchniowej trwałości zmęczeniowej skojarzeń z nanowarstwami
Autorzy:
Osuch-Słomka, E.
Piekoszewski, W.
Szczerek, M.
Tuszyński, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/189926.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
pitting
surface fatigue life
low-friction coatings
PVD
microhardness
powierzchniowa trwałość zmęczeniowa
powłoki niskotarciowe
mikrotwardość
Opis:
The article presents results obtained in studies of surface fatigue life conducted using a specially developed unique method in a model system with a cone and three balls. The studies involved pairs in which the cones were made of 100Cr6 and SW7M steel (hardened) as well as 17HMN steel, which were subjected to low-pressure carburizing with pre-nitriding (PreNitLPC®) technology. The results obtained for the pairs were used as a point of reference for pairs in which the test elements were coated with a-C:H:W (WC/C) and additionally, in the case of 17HNM steel, with Si-DLC (DLC SiliComp). The temperature of the coating process did not exceed 200°C in all cases, and the coating thickness was in the range of 1.5-20 µm. The studies were conducted in the presence of pure synthetic oil PAO8. Based on the studies, it was concluded that thin PVD coatings applied to heavily loaded steel elements of rolling friction joints variously affected the surface fatigue life of the steel coated with them. The observations cannot be unambiguously accounted for by any technological rules, and there is no available physical explanation for their underlying causes.
W artykule zaprezentowano wyniki badań powierzchniowej trwałości zmęczeniowej własną, unikatową metodą, w modelowym układzie stożek trzy kulki. Przeprowadzono badania skojarzeń, w których stożki wykonane były ze stali 100Cr6 i SW7M hartowanej oraz stali 17HMN, które poddano technologii nawęglania niskociśnieniowego wspomaganego azotowaniem PreNitLPC".Wyniki tych skojarzeń były bazą odniesienia dla skojarzeń, w których elementy testowe pokryte były powłoką a-C:H:W (WC/C) i dodatkowo w przypadku stali 17HNM powłoką Si-DLC (DLC SiliComp). Temperatura procesu nanoszenia powłok we wszystkich przypadkach nie przekraczała 200°C, natomiast ich grubość zawarta była w przedziale 1,5+2,0 µm. Badania przeprowadzono w obecności czystego oleju syntetycznego PAO8. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że cienkie powłoki PVD nanoszone na wysokoobciążone stalowe elementy tocznych węzłów tarcia w zróżnicowany sposób wpływają na powierzchniową trwałość zmęczeniową pokrytej nimi stali.
Źródło:
Tribologia; 2016, 270, 6; 107-119
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompleksowe porównanie modelowych kompozycji olejowych na bazie oleju mineralnego, syntetycznego, białego i naturalnego
A thorough comparison of model oils with a mineral, synthetic, white and natural base
Autorzy:
Tuszyński, W.
Rogoś, E.
Osuch-Słomka, E.
Urbański, A.
Mańkowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/190031.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
olej przekładniowy
biodegradowalność
nietoksyczność
olej biały
olej naturalny
właściwości tribologiczne
aparat czterokulowy
stanowisko przekładniowe
poziom drgań
starzenie
gear oil
biodegradability
non-toxicity
white oil
natural oil
tribological properties
four-ball tester
gear tester
level of vibrations
ageing
Opis:
Celem prac było sprawdzenie możliwości zastosowania oleju naturalnego i białego jako bazy olejów przekładniowych. Testom poddano cztery modelowe oleje przekładniowe - z bazą mineralną, syntetyczną węglowodorową (PAO), białą i naturalną (olej rzepakowy). Zastosowane oleje bazowe miały zbliżoną lepkość kinematyczną. Do olejów bazowych dodano pakiety dodatków charakterystyczne dla olejów przekładniowych, tj. dodatki smarnościowe typu EP (przeciwzatarciowe), dodatek przeciwpienny oraz inhibitor utleniania. Wykonano testy tribologiczne z użyciem aparatów czterokulowych (pracujących w styku ślizgowym i tocznym) oraz stanowiska przekładniowego. Oznaczono także właściwości fizykochemiczne olejów po procesach starzenia. Stwierdzono, że w porównaniu z olejami "klasycznymi" (mineralny, PAO) olej z bazą białą pozwala polepszyć odporność kół zębatych na mikropitting, wykazuje wyższą odporność na starzenie w czasie długotrwałego magazynowania, daje podobny współczynnik tarcia, zbliżoną odporność kół zębatych na zacieranie w warunkach ekstremalnych nacisków, zbliżoną odporność kół zębatych na pitting, podobny poziom drgań przekładni oraz wykazuje zbliżoną stabilność termooksydacyjną w testach przekładniowych. Ma jednak wadę – znacznie przyspiesza pojawianie się pittingu elementów łożysk tocznych. W porównaniu z olejami "klasycznymi" olej z bazą naturalną (rzepakową) pozwala obniżyć poziom drgań przekładni, daje podobny współczynnik tarcia, zbliżoną odporność kół zębatych na pitting, zbliżoną odporność na starzenie w czasie długotrwałego magazynowania. Wykazuje jednak liczne wady – spadek odporności kół zębatych na zacieranie w warunkach ekstremalnych nacisków, znacznie niższą odporność kół zębatych na mikropitting, znaczne przyspieszenie pojawiania się pittingu elementów łożysk tocznych oraz gorszą stabilność termooksydacyjną w testach przekładniowych. Stwierdzone wady olejów z bazą białą i naturalną, w przypadku braku możliwości ich usunięcia, można skompensować poprzez stosowanie ich do smarowania węzłów tarcia (np. przekładni zębatych) pracujących w warunkach umiarkowanych obciążeń. Dodatkowo dla oleju naturalnego zalecane jest skrócenie okresu eksploatacji.
The aim of the work was to assess the possibilities of using natural and white oils as potential bases of gear oils. Four model gear oils were tested – with mineral, synthetic hydrocarbon (PAO), white, and natural (rapeseed) base oil, all of similar viscosity. The oils contained additives typical of gear oils, e.g. EP additives, antifoam additives, and antioxidants. Tribological four-ball tests (with sliding and rolling contact) and gear tests were performed. In addition, physico-chemical analyses of the aged oils were carried out. The results show that, in comparison with "classical" oils, the white oil gives a better resistance of gears to micropitting, more stable physico-chemical characteristics during the long storage, similar antifriction properties, similar resistance of gears to scuffing under extreme conditions, close resistance of gears to pitting, a similar level of gear vibrations, and close thermo-oxidative stability in gear experiments. The white oil also shows a drawback, which is a significant acceleration of the pitting of bearing balls. In comparison with "classical" oils, the natural (rapeseed) oil reduces the level of gear vibrations, gives similar antifriction properties, a similar resistance of gears to pitting, and close stability of physico-chemical characteristics during the long storage. However, the natural oil shows numerous drawbacks, e.g. a lower resistance of gears to scuffing under extreme conditions, a much lower resistance of gears to micropitting, a significant acceleration of pitting of bearing balls, and worse thermo-oxidative stability in gear experiments. When removal of the drawbacks of the white and natural oils appears impossible, they can be partly compensated by using them for the lubrication of machine elements (e.g. gears) working under moderate conditions. Additionally, in case of natural oils, it is recommended that the time of their exploitation should be shortened.
Źródło:
Tribologia; 2010, 6; 137-152
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ warstw hybrydowych na powierzchniową trwałość zmęczeniową stali
The influence of hybrid coatings on the fatigue life steel
Autorzy:
Mańkowska-Snopczyńska, A.
Osuch-Słomka, E.
Piekoszewski, W.
Szczerek, M.
Hořejš, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/189508.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
pitting
powierzchniowa trwałość zmęczeniowa
powłoki niskotarciowe
PVD
surface fatigue life
low friction coatings
Opis:
W artykule zaprezentowano wyniki badań powierzchniowej trwałości zmęczeniowej próbek wykonanych ze stali 17HMN, które poddano technologii nawęglania niskociśnieniowego wspomaganego azotowaniem PreNitLPC® oraz próbek nawęglonych z naniesionymi technologią PVD powłokami niskotarciowymi typu: a-C:H:W (WC/C) a-C:H (DLC Comp) oraz Si-DLC (DLC SiliComp). Temperatura procesu nanoszenia powłok we wszystkich przypadkach nie przekraczała 200°C. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że cienkie powłoki PVD, nanoszone na wysokoobciążone stalowe elementy węzłów tarcia, w zróżnicowany sposób wpływają na powierzchniową trwałość zmęczeniową pokrytej nimi stali. Aby wyjaśnić przyczyny tego zróżnicowania, konieczne są dogłębne badania analityczne.
The paper presents the results of research on the surface fatigue life (i.e. the resistance to pitting) of samples made of 17HMN steel, low-pressure carburized and PreNitLPC® nitriding assisted, as well as carburized samples with low-friction PVD coatings deposited onto the surface – a-C:H:W (trademark: WC/C), a-C:H (DLC Comp), and Si-DLC (DLC SiliComp) coatings were deposited. The coating process temperature in all the cases did not exceed 200°C. The investigated tribosystems were lubricated with a synthetic oil without additives. On the basis of the research results, it can be stated that thin PVD coatings, deposited onto heavy-loaded steel tribosystems, significantly and in a differentiated way affect the surface fatigue life. It seems necessary, apart from the fatigue wear investigation, to conduct profound analytical examinations aimed at explaining such a strongly different behaviour of elements working in a lubricated non-conformal contact.
Źródło:
Tribologia; 2014, 5; 113-124
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie współczesnych narzędzi informatycznych w nauczaniu w kierunku zachowań etycznych i antykorupcyjnych
Use of contemporary tools teaching towards ethical behavior and anti-corruption
Autorzy:
Stawiarska, E.
Machnik-Słomka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392830.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
korupcja
etyka
nauczanie antykorupcyjne
technologie informatyczne
corruption
ethics
anti-corruption teaching
information technology
Opis:
Kwestia edukacji w zakresie nauczania antykorupcyjnego i etycznego stała się w ostatnim czasie jednym z bardziej znaczących problemów poruszanych na arenie międzynarodowej. Dyskusja, prowadzona aktualnie w różnych środowiskach, postawiła zagadnienie korupcji w kręgu szczególnego zainteresowania. Istotnym obszarem badawczym dotyczącym korupcji są aspekty związane z wykorzystaniem różnych metod i technik z zastosowaniem nowoczesnych technologii. Artykuł przedstawia analizę literaturową oraz studia przypadku w zakresie możliwości zastosowania współczesnych narzędzi informatycznych dla nauczania antykorupcyjnego i etycznego.
The issue of education regarding teaching of ethics and anti-corruption has recently become one of the more significant problems discussed in the international arena. The discussion, conducted currently in different environments, put the issue of corruption in a particular circle interests. An important area of research on corruption are aspects associated with the use of various methods and techniques which use modern technologies. The article presents an analysis of the literature and studies showing opportunities of modern information tools Information for the teaching of ethics and anti-corruption.
Źródło:
Organizacja i Zarządzanie : kwartalnik naukowy; 2016, 2; 143-156
1899-6116
Pojawia się w:
Organizacja i Zarządzanie : kwartalnik naukowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrobiologiczna i chemiczna ocena biologicznych nawozow Juwei i C.B.I. uruchamiajacych fosfor i potas w glebie
Autorzy:
Kurek, E
Niedzwiecki, E.
Protasowicki, M.
Slomka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/808787.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
wlasciwosci chemiczne
Bacillus megaterium
nawozy Juwei
Bacillus circulans
wlasciwosci mikrobiologiczne
nawozy CBI
nawozenie
bakterie
Bacillus mucilaginosus
Opis:
Dwa chińskie preparaty bionawożeniowe Juwei i C. B. I. uruchamiające K i P z minerałów glebowych przebadano pod względem przeżywalności zawartych w nich aktywnych mikroorganizmów podczas przechowywania i po wprowadzeniu do gleby opłaszczonych C. B. I. nasion. Po 10 miesięcznym okresie przechowywania liczebność aktywnych bakterii w Juwei obniżyła się o 1 rząd wielkości. Nie stwierdzono zmian w liczebności bakterii rozpuszczających fosforany wapnia i potasu w glebie po wprowadzeniu opłaszczonych biopreparatem nasion rzodkiewki. Liczebność bakterii uruchamiających fosfor i potas stwierdzona na jednym ziarnie kukurydzy opłaszczonym preparatem C. B. I., była 10-krotnie wyższa niż liczebność takich bakterii występująca w 1 gramie suchej gleby użytej w doświadczeniu. Badane biopreparaty były barwy czarnej, wyglądem przypominały mursz i wykazywały lekko kwaśny odczyn. Pod względem składu chemicznego biopreparat C. B. I. zawierał więcej materii organicznej, ogólnego potasu, magnezu i wapnia i mniej przyswajalnego i ogólnego fosforu niż preparat Juwei. Nie stwierdzono w nich natomiast substancji szkodliwych (metale ciężkie, pestycydy chloroorganiczne i PCB) w ilościach zagrażających funkcjonowaniu środowiska glebowego.
Two Chinese biofertilizers: Juwei and C. B. I. mobilizing K and P from soil minerals were tested with respect to survival of contained in them active microorganisms during storage and after their introduction into soil as seed dressing. After long-term storage the number of active microorganisms in Juwei decreased by 1 order of magnitude. There was no increase in the number of bacteria solubilizing potassium and calcium phosphates in the soil after introduction of small seeds (radish) dressed with C. B. I. However, the number of these bacteria found on bigger seed (maize) dressed with C. B. I. was 10-times higher than that occuring present in 1 g dry soil used in the experiment. Both examined biofertilizers (Juwei and C. B. I) looked like a muck and were characterized by black colour and slightly acid reaction. The C. B. I. biofertilizer contained much more organic matter, total potassium, magnesium and calcium, whereas the contents of available and total phosphorus were substantially lower in comparison to the Juwei biofertilizer. In any biofertilizer no harmful substances (heavy metals, chloroorganic pesticides and PCB) were found in the amounts which could threaten the functioning of soil environment.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 484, 1; 325-333
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki ograniczajace efektywnosc biopreparatu 'Juwei' CBI w warunkach glebowych Pomorza Zachodniego
Autorzy:
Kurek, E
Niedzwiedzki, E.
Protasowicki, M.
Slomka, A.
Ozimek, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/805417.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
struktura plonu
skutecznosc
warunki glebowe
Pomorze Zachodnie
Bacillus
kukurydza
uprawa roslin
ziemniaki
biopreparaty
plony
stymulacja wzrostu
bakterie
preparat Juwei
yield structure
effectiveness
soil condition
West Pomeranian region
maize
plant cultivation
potato
biopreparation
yield
growth stimulation
bacteria
Juwei preparation
Opis:
Na glebie lekkiej typowej dla Pomorza Zachodniego przeprowadzono doświadczenia poletkowe nad efektywnością chińskiego biopreparatu „JUWEI” CBI do stymulowania wzrostu kukurydzy (2002 - 2004) i ziemniaków (2003 - 2005). Preparat ten zawiera dwa szczepy bakterii z rodzaju Bacillus, charakteryzujące się między innymi zdolnością do rozpuszczania fosforanów nieorganicznych (B. megatherium i B. mucilaginosus) i wiązania N₂ (B. mucilaginosus). Biopreparat zastosowano zgodnie z zaleceniami producenta. Gleba na poletkach pod testowanymi roślinami różniła się właściwościami fizykochemicznymi, zwłaszcza pHKCl (4,9 - 7,1), zawartością dostępnego P (4,9 - 24,5 mg·100 g⁻¹) i K (7,5 - 12,3 mg·100 g⁻¹), ogólną zawartością C (0,67 - 0,91%) i N (0,06 - 0,20%), lecz zawierała wysoką i zbliżoną liczebność bakterii rozpuszczających fosforany i wiążących N₂ (1·10⁷·g⁻¹ s.m. gleby). Nie stwierdzono statystycznie istotnego zwiększenia plonów testowych roślin, zawartości w nich P i K oraz zawartości w glebie dostępnego P i K w poszczególnych latach pomimo zróżnicowanych właściwości fizykochemicznych gleby pod uprawami. Analizy mikrobiologiczne wykazały, że zarówno w glebie wolnej od korzeni, jak też w strefie korzeniowej roślin na poletkach traktowanych „JUWEI” CBI nie zwiększyła się liczebność mikroorganizmów o cechach fizjologicznych szczepów wprowadzonych z biopreparatem. Uzyskane wyniki sugerują, że brak efektywności biopreparatu można wiązać ze zbyt niską liczebnością bakterii wprowadzonych do gleby z opłaszczonymi nim ziarniakami i bulwami. Przy zajętej niszy ekologicznej przez szczepy rodzime, nie miały szans na zasiedlenie i rozwój.
Biofertilizer „JUWEI” CBI containing two bacteria, Bacillus megatherium and B. mucilaginosus, capable to mobilizing phosphate and potassium from soil minerals and fixing N₂ has been manufactured in China since 1988. Field experiments conducted by Agricultural Institutes in Gaocheng and Langfang prefectures during 1990 - 1993 showed that after application of biofertilizer the average yields of grain crops and vegetables increased by 10% and by 20 - 30%, respetively. Plot experiments on the effect of „JUWEI” CBI (used according to the manufacture’s instructions) on the growth and yielding of maize and potato were conducted during 2002 - 2004 and 2003 - 2005, respectively, at Lipnik Experimental Station, Agricultural University of Szczecin. Physico-chemical properties of the soil on plots planted with tested plants differed in regard to pHKCl values (4.9 - 7.1), content of available P (4.9 - 24.5 mg·100 g⁻¹ soil) and K (7.5 - 12.3 mg·100 g⁻¹ soil), total content of C (0.67 - 0.91%) and N (0.06 - 0.20%). However, the number of bacteria capable to mobilizing P and fixing N₂ isolated from the soil were high (1·10⁷·g⁻¹ soil DM) and there was no significant differences between the plots. Statistical data analysis indicated that the treatment of plants with biofertilizer did not affect the yield, concentration of available P and K in soil, or the concentration of these elements in plant tissues. Microbial analysis of root-free and rhizospheric soil showed that there was no difference in the number of bacteria of the same phenotype as the bacteria introduced with biofertilizer between the soil sampled from control plots and that treated with „JUWEI” CBI. Lack of the biofertilizer „JUWEI” effectiveness could be due to a low number of microorganisms introduced with it into soil. The organisms had no chance to proliferate in the soil used to experiments, because their ecological niche had already been occupied by native microorganisms.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 515; 227-239
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of a heavy-metal-polluted environment on Viola tricolor genome size and chromosome number
Autorzy:
Slomka, A.
Siwinska, D.
Wolny, E.
Kellner, K.
Kuta, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19133.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
heavy metal
polluted environment
environment pollution
Viola tricolor
genome size
chromosome number
aneuploidy
polyploidy
pseudometallophyte
Opis:
Intraspecific changes in genome size and chromosome number lead to divergence and species evolution. Heavy metals disturb the cell cycle and cause mutations. Areas contaminated by heavy metals (metalliferous sites) are places where microevolutionary processes accelerate; very often only a few generations are enough for a new genotype to arise. This study, which continues our long-term research on Viola tricolor (Violaceae), a species occurring on both metalliferous (Zn, Pb, Cd, Cu) and non-metalliferous soils in Western and Central Europe, is aimed at determining the influence of environments polluted with heavy metals on genome size and karyological variability. The genome size of V. tricolor ranged from 3.801 to 4.203 pg, but the differences between metallicolous and non-metallicolous populations were not statistically significant. Altered chromosome numbers were significantly more frequent in material from the polluted sites than from the non-polluted sites (43% versus 28%). Besides the standard chromosome number (2n = 26), aneuploid cells with lower (2n = 18–25) or higher (2n = 27, 28) chromosome numbers were found in plants from both types of site, but polyploid (2n = 42) cells were observed only in plants from the metalliferous locality. The lack of correlation between chromosome variability in root meristematic cells and genome size estimated from peduncle cells can be attributed to elimination of somatic mutations in generative meristem, producing chromosome-stable non-meristematic tissues in the peduncle.
Źródło:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica; 2011, 53, 1
0001-5296
Pojawia się w:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Critical factors besides treatment dose and duration need to be controlled in Pb toxicity tests in plant cell suspension cultures
Autorzy:
Sychta, K.
Szklarzewicz, J.
Slomka, A.
Gregoraszczuk, E.
Kuta, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/58519.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The study was designed to determine the proper conditions for suspension culture of Viola tricolor cells in toxicity studies of Pb at different concentrations (0, 200, 500, 1000, 2000 μM) and exposure times (24, 48, 72 h). By forming insoluble salts with ions from the medium, lead (II) nitrate added to the medium decreased the initial 5.7–5.8 pH of the medium, depending on the Pb salt concentration and light intensity. In alamarBlue assays, we found no dose- or time-dependent effect of Pb on cell viability when we did not adjust pH and did not standardize the illumination conditions to correct the effect of lead-salt-induced turbidity. When effective illumination was adjusted to correct for turbidity at the highest lead concentration and pH was adjusted to 5.7–5.8, cell viability decreased with the increase of Pb(NO₃)₂ concentration and with treatment time. These experiments demonstrate that the toxic action of lead on cells in suspension depends strongly on culture conditions, and not only on the metal concentration and duration of treatment.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2017, 86, 3
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hair zinc levels in pet and feral cats (felis catus)
Zawartość cynku w sierści kotów domowych i wolno żyjących (felis catus)
Autorzy:
Skibniewska, E.M.
Skibniewski, M.
Kosla, T.
Urbanska-Slomka, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15842.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
Zinc is an essential element for maintaining proper functions of animal bodies. It is a component of many hormones and enzymes and a participant in the metabolism of carbohydrates or the synthesis of nucleic acids and proteins. Animal tissues typically contain 10-200 mg of zinc kg–1. Most of this amount (98%) can be found inside the cells. Zinc toxicity is associated mainly with the secondary copper deficit. The aim of the present investigation has been to assess zinc contamination of the environment with coats of domestic and feral cats being the indicator. Urban feral cats are synantrophic animals, living in an urbanized environment and scavenging on human food waste. Thus, they can be treated as a bioindicator of the presence of certain elements in the environment. Analyses of the zinc content in cats’ hair have been performed to check whether the zinc level is connected with cats’ coat colour, living conditions and gender. The coat samples were collected from the middle abdominal region. Then they were degreased and mineralized in a microwave apparatus, in concentrated nitric acid under increased pressure. The zinc content was determined by the ICP-OES method. The mean zinc content in the investigated coat samples was 238.9 mg kg–1. The lowest zinc content was observed in white hair and the highest – in tortoiseshell hair. The results have confirmed that the content of zinc depends on the hair saturation with melanin. Statistical analysis has shown significant differences between the group of female cats living in the wild (268.09 mg kg–1) and the group of breeding female cats (214.49 mg kg–1) at p=0.05. A higher zinc content was observed in the group of older cats. The mean values did not differ from mean values of the zinc content in the coat and hair of other mammals. Considering the living conditions of the animals, the highest zinc content was noted in the group of animals living in the wild (feral ones).
Cynk jest pierwiastkiem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania organizmów zwierząt. Stanowi składnik wielu hormonów i enzymów, a także bierze udział w metabolizmie węglowodanów, syntezie kwasów nukleinowych oraz białek. Jego zawartość w tkankach zwierząt wynosi od 10 do 200 mg kg–1, przy czym 98% znajduje się w przestrzeniach wewnątrzkomórkowych. Działanie toksyczne tego pierwiastka jest związane głównie z wtórnymi niedoborami miedzi. Celem badań było użycie sierści kota jako indykatora skażenia środowiska cynkiem z wykorzystaniem okrywy włosowej kotów domowych oraz zdziczałych kotów miejskich. Koty zdziczałe jako zwierzęta synantropijne bytujące w zurbanizowanym otoczeniu miejskim żywią się głównie odpadkami pokonsumpcyjnymi człowieka, dlatego mogą być traktowane jako bioindykator zwartości wybranych pierwiastków w środowisku. Analizy zawartości cynku przeprowadzono z uwzględnieniem wpływu czynników, takich jak: zabarwienie włosa, warunki bytowania oraz płeć zwierząt. Próby sierści pobrano z okolicy śródbrzusza. Poddano je odtłuszczaniu i mineralizacji w aparacie mikrofalowym z dodatkiem stężonego kwasu azotowego pod ciśnieniem. Zawartość cynku w badanym materiale określono metodą ICP-OES. średnia zawartość cynku w sierści kotów była na poziomie 238.9 mg kg–1. Najniższą wartość stwierdzono w sierści koloru białego, najwyższą zaś w okrywie włosowej zwierząt o umaszczeniu szylkretowym. Uzyskane wyniki potwierdziły zależność między zawartością cynku we włosie a jego wysyceniem melaniną. Odnotowano istotne statystycznie różnice p=0.05 między grupą samic wolno żyjących (268.09 mg kg–1) oraz samic domowych (214.49 mg kg–1). Wyższą zawartość cynku stwierdzono w sierści pozyskanej od zwierząt starszych. średnia zawartość cynku w sierści kotów nie różniła się od wartości odnotowanych u innych gatunków ssaków. Uwzględniając warunki bytowania zwierząt, wyższe wartości zaobserwowano w grupie kotów wolno żyjących.
Źródło:
Journal of Elementology; 2011, 16, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Low genetic diversity of declining Viola uliginosa (Violaceae) at its southern range limits in Poland
Autorzy:
Paul, W.
Cieslak, E.
Ronikier, M.
Migdalek, G.
Slomka, A.
Zabicka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19351.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
Viola uliginosa (bog violet) is a declining species throughout its range due to – mostly anthropogenic – drying out of the wet habitats it occupies. Using AFLP markers, we aimed to estimate the genetic diversity in Polish populations, that may give an insight into the situation of plant populations facing rapid loss of natural habitats. Bog violet from several dispersed Polish populations is generally characterized by very low genetic diversity (HT = 0.048), even lower than several other endangered violets; therefore, we suggest that it should preserve at least EN rank in the red lists/red data books. The mean gene diversity within all populations (HS) was much lower than gene diversity (GST) between populations (0.020 versus 0.583, respectively) which supports the prevalence of clonal propagation of the species (mainly by stolons) but may also point to some significance of autogamy in cleisto- and chasmogamous flowers. A high FST value and the Mantel test for all populations revealed significant isolation by distance. Geographically neighboring pairs of populations formed genetic clusters supported by all (in the case of two closest populations) or most statistical analyses applied. Special attention should be paid to the locus classicus of the species in Rząska, consisting of a small number of individuals, forming a genetically distinct group, revealing very low gene diversity (Hj = 0.009) and the longest genetic distance to the remaining populations. Our results can contribute to planning future protection measures for the species at this and other locations. Genetic structure of the studied populations suggests local affinities of populations but does not generally support hypothesized recent continuity of V. uliginosa range along the river valleys of southern Poland; this view may, however, be altered with widening of the scope of studied populations and chosen molecular markers.
Źródło:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica; 2016, 58, 2
0001-5296
Pojawia się w:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sterility of Miscanthus xgiganteus results from hybrid incompatibility
Autorzy:
Slomka, A.
Kuta, E.
Plazek, A.
Dubert, F.
Zur, I.
Dubas, E.
Kopec, P.
Zurek, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19177.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
Miscanthus ×giganteus Greef et Deu. (Poaceae), a hybrid of Miscanthus sinensis and M. sacchariflorus native to Japan, is an ornamental and a highly lignocellulosic bioenergy crop, cultivated in the European Union as an alternative source of energy. This grass reproduces exclusively vegetatively, by rhizomes or via expensive in vitro micropropagation. The present study was aimed at finding the barriers that prevent sexual seed production, based on detailed embryological analyses of the whole generative cycle, including microsporogenesis, pollen viability, megasporogenesis, female gametophyte development, and embryo and endosperm formation. Sterility of M. ×giganteus results from abnormal development of both male and female gametophytes. Disturbed microsporogenesis (laggard chromosomes, univalents, micronuclei) was further highlighted by low pollen staining. The frequency of stainable pollen ranged from 13.9% to 55.3% depending on the pollen staining test, and no pollen germination was observed either in vitro or in planta. The wide range of pollen sizes (25.5–47.6 μm) clearly indicated unbalanced pollen grain cytology, which evidently affected pollen germination. Only 9.7% of the ovules developed normally. No zygotes nor embryos were found in any analyzed ovules. Sexual reproduction of M. ×giganteus is severely hampered by its allotriploid (2n=3x=57) nature. Hybrid sterility, a strong postzygotic barrier, prevents sexual reproduction and, therefore, seed formation in this taxon.
Źródło:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica; 2012, 54, 1
0001-5296
Pojawia się w:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Was reduced pollen viability in Viola tricolor L. the result of heavy metal pollution or rather the tests applied?
Autorzy:
Slomka, A
Kawalec, P.
Kellner, K.
Jedrzejczyk-Korycinska, M.
Rostanski, A.
Kuta, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19806.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
We used different tests to assess the effect of high soil concentrations of heavy metals on pollen viability in plants from metallicolous (MET) and nonmetallicolous (NONMET) populations. The frequency of viable pollen depended on the test applied: MET plants showed no significant reduction of pollen viability by acetocarmine, Alexander, MTT and X-Gal dye testing, but a drastic reduction of pollen viability in MET flowers (MET 56% vs 72% NONMET) by the FDA test. There was no correlation between pollen viability estimated in histochemical tests and pollen germination in vitro or in vivo. We discuss the terminology used to describe pollen viability as determined by histochemical tests.
Źródło:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica; 2010, 52, 1; 123-127
0001-5296
Pojawia się w:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-23 z 23

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies