Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Roman, Bartłomiej" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Terapia zajęciowa a aktywizacja osób w domach pomocy społecznej
Occupational therapy and activation of persons in nursing homes
Autorzy:
Kirylenko, Marta
Roman, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2168601.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Tematy:
terapia zajęciowa
dom pomocy społecznej
aktywność
aktywizacja
occupational therapy
nursing home
activity
activation
Opis:
Ustawa o pomocy społecznej z 12 marca 2004 roku precyzuje, że osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, nie mogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, przysługuje prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej. Usługi opiekuńcze realizowane na terenie placówki polegają na: udzielaniu pomocy w podstawowych czynnościach życiowych, pielęgnacji, niezbędnej pomocy w załatwianiu spraw osobistych. Jednym z podstawowych zagadnień związanych z prowadzeniem domów pomocy społecznej jest problem aktywizacji jej mieszkańców. Odgrywa ona szczególną rolę w poprawie jakości życia podopiecznego.
The Social Assistance Act of 12 March, 2004 stipulates that a person requiring full time care because of age, illness or disability, not being able to function independently in daily life, who cannot be provided the necessary assistance in the care of daily living, has the right to be placed in the nursing home. Nursing services implemented in the facility consist of: providing assistance in basic activities of daily life, nursing, necessary assistance in dealing with personal care matters. One of the basic aspects related to the running of nursing homes is the problem of activation of its residents. It plays a special role in improving the quality of life of the resident.
Źródło:
Kreatywność i przedsiębiorczość w ergoterapii i kulturoterapii a turystyka zdrowotna na wsi; 53-64
9788394480110
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdrowa żywność jako czynnik sprzyjający realizacji kulturoterapii na obszarach wiejskich
Healthy food as propitious factor of realization culture therapy on rural areas
Autorzy:
Sawośko, Karolina
Roman, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2168611.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Tematy:
kulturoterapia
kultura
terapia
wieś
Pomoc Społeczna
culture therapy
culture
therapy
village
Social assistance
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest ukazanie możliwości rozszerzenia oferty w ramach kulturoterapii na obiekty pozaszpitalne. W pracy przedstawiono możliwość prowadzenia kulturoterapii w środowisku wiejskim, która wiąże się ze zdrową żywnością jaka występuje na wsi, a także opisano procedury oraz tajniki kuchni wiejskiej i sporządzanych w niej dań. Następnie ukazano realizowanie kulturoterapii w Domach Pomocy Społecznej.
The aim of this article is showing the possibilities of extending the offer within culture therapy objects outside the hospital. The paper presents the possibility of conducting culture therapy in rural areas, which is associated with healthy food that exists in the country, and also describes the procedures and the secrets of the country kitchen and prepared her dishes. Then the realization culture therapy shown in the Houses of Social Welfare.
Źródło:
Kreatywność i przedsiębiorczość w ergoterapii i kulturoterapii a turystyka zdrowotna na wsi; 198-211
9788394480110
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ratownictwo wodne
Autorzy:
Roman, Antoni
Roman, Bartłomiej
Kosiński, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/2193805.pdf
Data publikacji:
2017-11-06
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Opis:
„Na wieczną rzeczy pamiątkę”, „Słowa ulatują, pisma pozostają” „Wszystko przemija, jak dźwięk - prócz wspomnień” Ratownictwo wodne - to wyspecjalizowana dziedzina aktywności społecznej zajmująca się szeroko rozumianym bezpieczeństwem osób przebywających na obszarach wodnych. Cele swe osiąga przez organizowanie działań prewencyjnych (zapobiegawczych, propagandowych), a także w razie nieszczęścia - organizowanie i udzielanie pomocy osobom, które uległy wypadkowi w wodzie lub nad wodą (tj. nagłemu zdarzeniu, które wystąpiło podczas pływania, kąpania, uprawiania sportów wodnych lub korzystania z innych form rekreacji, z możliwym następstwem w postaci naruszenia czynności narządów ciała lub rozstrój zdrowia), bądź są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia na obszarze wodnym. Osobą uprawnioną do prowadzenia specjalistycznych działań w zakresie ratownictwa wodnego jest ratownik wodny lub instruktor ratownictwa wodnego. Tytuły te zostały unormowane prawnie na mocy Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 O bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych oraz Rozporządzenia Ministra Spraw wewnętrznych z dnia 21 czerwca 2012 w sprawie szkoleń w ratownictwie wodnym. Szkolenie i egzamin na stopień ratownika wodnego i instruktora ratownictwa wodnego mogą przeprowadzać podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego, powoływane za zgodą Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Jednym z takich podmiotów jest Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących (w skrócie: TZTiRT), powstałe 30 września 1993 na postawie postanowienia Sądu Wojewódzkiego w Białymstoku I Wydział Cywilny. W ramach struktur organizacyjnych TZTiRT działa Niepubliczna Placówka Doskonalenia Nauczycieli„ Edukacja, Wychowanie i Bezpieczeństwo). Kiedy 45 lat temu otrzymałem tytuł „Ratownika Roku”, dla mnie sprawą najważniejszą było czynić wszystko, aby ludzie nie tracili życia przez utonięcia. Jest to wielkie nieszczęście i koszt społeczny ale również narażanie zdrowia i życia osób niosących pomoc - ratowników wodnych. Przez okres służby ratowniczej nigdy nie byłem zmuszony do ratowania tonących (chociaż nadal utrzymuję aktywność w pracy ratownika na plaży i instruktora ratownictwa wodnego, prowadząc kursy szkoleniowe z ratownictwa wodnego) i dlatego zostałem nazwany „Ratownikiem od zapobiegania”. Moje przesłanie dla innych brzmi: organizować pracę ratownika wodnego i pełnić dyżur ratowniczy, a przede wszystkim aktywnie działać na rzecz profilaktyki tonięć w taki sposób, aby ludzie nie tonęli. (w myśl zasady „Więcej potu, niż krwi przelanej w boju”). Idea mojego wystąpienia w 1988 na konferencji w Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie, żeby więcej czasu poświęcać profilaktyce tonięć, niż „gaszeniu pożarów” jest nadal aktualna. Trzeba z przykrością stwierdzić, że profilaktyka tonięć nie jest realizowana w sposób kompleksowy i całoroczny, lecz sporadycznie w formie akcyjnej. Książka posiada charakter wielopłaszczyznowy, interdyscyplinarny. Ratownik wodny jest funkcjonariuszem publicznym, pracuje wśród ludzi i dlatego, w wykonywaniu obowiązków oraz w poszukiwaniu sojuszników musi odznaczać się kompetencją i znajomością wielu zagadnień, np. zdrowia, ekologii, nauczania pływania itp. Powinien być dobrze przygotowany by sprostać ludzkim problemom i wątpliwościom. Książką mogą być zainteresowani: uczestnicy szkoleń na ratownika wodnego i instruktora ratownictwa wodnego, osoby zajmujące się problematyką aktywnego wypoczynku nad wodą, studenci uczelni medycznych, kultury fizycznej, rekreacji i turystyki, uczniowie szkół kadetów, a także pracownicy i instruktorzy służb mundurowych.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Psychologiczne aspekty rehabilitacji osób z niepełnosprawnością przez ergoterapię i kulturoterapię w turystyce wiejskiej
Psychological aspects of rehabilitation of person with disabilities by ergotherapy and culturetheraphy in rural tourism.
Autorzy:
Kamińska, Anna
Ostrowska, Daria
Roman, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2168608.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Tematy:
percepcja
plastyczność mózgu
ekspresja terapeutyczna
głuchoniewidomi
niepełnosprawni
perception
plasticity of the brain
the expression of therapeutic
deaf - blind
disabled
Opis:
W artykule przedstawiono psychologiczne aspekty rehabilitacji osób niepełnosprawnych przez wykorzystanie w turystyce zdrowotnej na wsi metod stosowanych w terapii zajęciowej. W analizie wykorzystano badania ankietowe przeprowadzone w grupie 20 - osobowej (połowa kobiet) w wieku od 23 do 80 lat zamieszkałych w województwie podlaskim. Wszystkie osoby były w różnym stopniu głuchonieme z jednoczesnym uszkodzeniem wzroku i słuchu. Badania wykazały, że ankietowani chętnie wzięliby udział w różnych aktywnościach z zakresu terapii zajęciowej podczas pobytu w gospodarstwie agroturystycznym. Turystyka zdrowotna na wsi oparta na ergoterapii i arteterapii jest w stanie stworzyć zespół atrakcyjnych, specjalistycznych i konkurencyjnych produktów dostosowanych do potrzeb ludzi w różnym wieku z różnymi potrzebami i schorzeniami. Zajęcia terapeutyczne wpływają na zwiększenie zakresu samodzielności i zaradności życiowej, wdrażają do aktywności fizycznej i umysłowej, wspomagają rozwój osobowości, pomagają w nabywaniu nowych umiejętności oraz rozwija zainteresowania odbiorców.
The article presents psychological aspects of rehabilitation of people with disabilities, by the use of methods used in occupational therapy, in health tourism in the countryside. The analysis used a survey carried out in a group of 20 people (half women), aged 23 to 80 years living in Podlasie. All the interviewees were with deficits of eyesight and hearing (deaf - blind). Studies have shown that respondents would willingly take part in various activities in the field of occupational therapy, while staying on a farm. Health tourism in the country based on ergotherapy and art therapy, would create a range of attractive, specialistic and competitive products, tailored to the needs of people of different age with different needs and illnesses. Therapeutic classes increase the range of self-reliance and resourcefulness, implement physical and mental activity, support the development of personality, help in the acquisition of new skills and develope the interests of the target group.
Źródło:
Kreatywność i przedsiębiorczość w ergoterapii i kulturoterapii a turystyka zdrowotna na wsi; 138-147
9788394480110
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo nad wodą w terapii zajęciowej
Near water safety in occupational therapy
Autorzy:
Szymkowski, Łukasz
Szymkowski, Piotr
Roman, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2168603.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Tematy:
terapia zajęciowa
bezpieczeństwo
profilaktyka tonięć
occupational therapy
safety
drowning prevention
Opis:
Zajęcia terapeutyczne odbywają się w pomieszczeniach lub w terenie, w tym nad wodą. Podstawowym warunkiem ich realizacji jest bezpieczeństwo. Po to aby podopieczni czuli się bezpiecznie, przeprowadzane są zajęcia z zakresu profilaktyki tonięć tj. wszelkiego rodzaju pogadanki, prelekcje i konkursy.
Therapeutic classes take place indoors or in the field, including water. The basic condition for their realisation is safety. For their safety, there are made some activities for the prevention of drowning. Examples are any kind of talks, lectures and competitions.
Źródło:
Kreatywność i przedsiębiorczość w ergoterapii i kulturoterapii a turystyka zdrowotna na wsi; 77-84
9788394480110
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabawkarstwo ludowe w ergoterapii
Folk toy crafting in ergo therapy
Autorzy:
Roman, Antoni
Roman, Izabela
Roman, Bartłomiej
Grabcewicz, Zoja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2167487.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Tematy:
terapia zajęciowa
ergoterapia
zabawkarstwo ludowe
occupational therapy
ergo therapy
folk toy crafting
Opis:
Terapia zajęciowa ma szerokie zastosowanie w medycynie, w leczeniu, usprawnianiu ludzi. Zajęcie (zajęcie się czymś pożytecznym) jest najlepszym naturalnym lekarzem (lekarstwem) i podstawą szczęścia człowieka. Dotyczy to zainteresowań, hobby, które możemy rozwijać w środowisku wiejskim. Jedną z takich przyjemności jest własnoręczne wykonywanie zabawek, w tym zabawek ludowych. Spełniają one nie tylko rolę dydaktyczną, wychowawczą, opiekuńczą i leczniczą, lecz także odgrywają zadanie leczenia zabawą z uśmiechem. Twórczość zabawkarska dzieci to przykład działań ergoterapeutycznych tj. terapii przez pracę.
Occupational therapy is widely used in medicine and in rehabilitation of people. Occupation - (addressing something useful) is the best natural medicine and the basis for human happiness. This applies to interests, hobbies that we can develop in the rural environment. One such pleasure is a handcrafted toys production, including folk toys. They meet not only the role of teaching, educational, caring and healing, but also play a task to treat with fun with a smile. Children’s toy creativity is an example of ergotherapetic actions, meaning therapy through work.
Źródło:
Kreatywność i przedsiębiorczość w ergoterapii i kulturoterapii a turystyka zdrowotna na wsi; 172-186
9788394480110
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ratownictwo wodne
Autorzy:
Roman, Antoni
Roman, Bartłomiej
Roman, Kamil
Kosiński, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/2194443.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Opis:
„Na wieczną rzeczy pamiątkę”, „Słowa ulatują, pisma pozostają” „Wszystko przemija, jak dźwięk - prócz wspomnień” Ratownictwo wodne - to wyspecjalizowana dziedzina aktywności społecznej i pasja ludzka, zajmująca się szeroko rozumianym bezpieczeństwem osób przebywających na obszarach wodnych. Cele swe osiąga przez organizowanie działań prewencyjnych (zapobiegawczych, propagandowych), a także w razie nieszczęścia - organizowanie i udzielanie pomocy osobom, które uległy wypadkowi w wodzie lub nad wodą (tj. nagłemu zdarzeniu, które wystąpiło podczas pływania, kąpania, uprawiania sportów wodnych lub korzystania z innych form rekreacji, z możliwym następstwem w postaci naruszenia czynności narządów ciała lub rozstrój zdrowia), bądź są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia na obszarze wodnym. Osobą uprawnioną do prowadzenia specjalistycznych działań w zakresie ratownictwa wodnego jest ratownik wodny lub instruktor ratownictwa wodnego. Tytuły te zostały unormowane prawnie na mocy Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 O bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych oraz Rozporządzenia Ministra Spraw wewnętrznych z dnia 21 czerwca 2012 w sprawie szkoleń w ratownictwie wodnym. Szkolenie i egzamin na stopień ratownika wodnego i instruktora ratownictwa wodnego mogą przeprowadzać podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego, powoływane za zgodą Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Jednym z takich podmiotów jest Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących (w skrócie: TZTiRT), powstałe 30 września 1993 na postawie postanowienia Sądu Wojewódzkiego w Białymstoku I Wydział Cywilny. W ramach struktur organizacyjnych TZTiRT działa Niepubliczna Placówka Doskonalenia Nauczycieli „Edukacja, Wychowanie i Bezpieczeństwo). Kiedy 45 lat temu otrzymałem tytuł „Ratownika Roku”, dla mnie sprawą najważniejszą było czynić wszystko, aby ludzie nie tracili życia przez utonięcia. Jest to wielkie nieszczęście i koszt społeczny ale również sytuacja narażania zdrowia i życia osób niosących pomoc - ratowników wodnych. Osobistym szczęściem jest to, że przez okres służby ratowniczej nigdy nie byłem zmuszony do ratowania tonących (chociaż nadal utrzymuję aktywność w pracy ratownika na plaży i instruktora ratownictwa wodnego, prowadząc kursy szkoleniowe z ratownictwa wodnego) i dlatego zostałem nazwany „Ratownikiem od zapobiegania”. Moje doświadczenie i przesłanie dla innych brzmi: organizować pracę ratownika wodnego i pełnić dyżur ratowniczy, a przede wszystkim aktywnie działać na rzecz profilaktyki tonięć w taki sposób, aby ludzie nie tonęli (w myśl zasady „Więcej potu, niż krwi przelanej w boju”). Idea mojego wystąpienia w 1988 na konferencji w Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie, żeby więcej czasu poświęcać profilaktyce tonięć, niż „gaszeniu pożarów” jest nadal aktualna. Trzeba z przykrością stwierdzić, że profilaktyka tonięć nie jest realizowana w sposób kompleksowy i całoroczny, lecz sporadycznie w formie akcyjnej. Obszerny materiał, zawarty w książce został ujęty w sposób holistyczny, całościowy i posiada charakter wielopłaszczyznowy, interdyscyplinarny. Ratownik wodny to osobowość i swoisty aktor pracujący na scenie, na stanowisku, którym jest kąpielisko lub pływalnia. Jest funkcjonariuszem publicznym, działa wśród ludzi, będąc przez nich oceniany i dlatego, w wykonywaniu swych obowiązków, powinności oraz w poszukiwaniu sojuszników w miejscu pracy musi odznaczać się kompetencją i znajomością wielu zagadnień, np. zdrowia, ekologii, nauczania pływania itp. Powinien być dobrze przygotowany, aby sprostać ludzkim problemom i wątpliwościom. Książką mogą być zainteresowani: uczestnicy szkoleń na ratownika wodnego i instruktora ratownictwa wodnego, osoby zajmujące się problematyką aktywnego wypoczynku nad wodą, studenci uczelni medycznych, kultury fizycznej, rekreacji i turystyki, uczniowie szkół kadetów, a także pracownicy, instruktorzy, studenci i uczniowie służb mundurowych. Stanowi ona podstawowy materiał do przygotowania i prowadzenia zajęć dydaktycznych oraz źródło wiedzy, niezbędnej do przypomnienia w przygotowaniach do pracy zawodowej lub społecznej przed sezonem letnim.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Z wodą nie ma żartów
Autorzy:
Roman, Antoni
Roman, Bartłomiej
Roman, Kamil
Roman, Michał
Kosiński, Robert
Kędzierski, Leszek
Kosendiak, Aureliusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/2195073.pdf
Data publikacji:
2022-10-28
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Opis:
Ludzie przez cały rok korzystają z uroków i dobrodziejstw wody (spacery i wypoczynek nad wodą, uprawianie letnich i zimowych sportów wodnych, łowienie ryb, całoroczne uczestnictwo w sportach ekstremalnych w wodzie, jazda na łyżwach na otwartych zbiornikach wodnych oraz tzw. morsowanie). Woda stanowi ważny środek terapeutyczny - jest lekiem i znajduje zastosowanie w kinezyterapii. Może sprawić wiele radości i przyjemności, ale staje się groźna i niebezpieczna, kiedy wskutek tonięcia doprowadza do utraty zdrowia lub życia. Tonięcie - to rozstrój zdrowia zachodzący gwałtownie lub po-woli podczas dostawania się wody do organizmu ludzkiego, głównie do układu oddechowego. Jest to proces umierania w wodzie, a mówiąc obrazowo: „następuje wyłączanie się poszczególnych żarówek na pro-menadzie”. W ostateczności następuje utonięcie, czyli śmierć w wodzie, w wyniku zalania dróg oddechowych (ust i otworów nosowych). Innym przypadkiem śmierci w wodzie jest utopienie, tj. opadnięcie na dno wody zwłok ludzkich, gdy zgon nastąpił przed dostaniem się wody do dróg oddechowych. Główną przyczyną tonięcia, która może doprowadzić do śmierci w wodzie jest zazwyczaj niski poziom świadomości zagrożeń, a przy tym pewność i brak pokory wobec żywiołu, jakim jest woda. Są osoby, które nie doceniają wartości danego życia, postępują nieracjonalnie i z tego powodu powstają nieszczęścia. Środowisko wodne stanowi dobrodziejstwo dla człowieka, ale nie wybacza osobom nierozsądnym. Dopiero po tragedii („Polak mądry po szkodzie”) - tylko na chwilę, następuje moment refleksji, zastanowienia - jednostka ludzka odzyskuje rozsądek. Jednak wraz z nastaniem gorącego lata pojawiają się kolejne wypadki śmiertelne w wodzie. Tę trudną sytuację może przerwać jedynie permanentne, ustawiczne i powszechne kształtowanie świadomości, w tym kultury przebywania i korzystania z uroków wody. Podstawą kształtowania prawidłowych postaw i zachowań nad wodą, ograniczających ilość utopień powinny być sprawne i skuteczne programy edukacyjno-wychowawcze, zbudowane nie na blokach przedmiotowych, lecz na zagadnieniach problemowo-praktycznych. Propagowaniem bezpiecznego wypoczynku nad wodą i popularyzacją bezwypadkowej służby ratowniczej zajmuje się od 30 lat Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących w Białymstoku. Realizowane są takie inicjatywy, jak: 1. przeprowadzanie całorocznych kampanii „Poprawa bezpieczeństwa nad wodą” w kategoriach: - działalność kreatywna i przedsiębiorcza „Mistrz racjonalizacji” - budowa i wyposażenie bezpiecznego kąpieliska oraz racjonalizacja osobistego sprzętu ratowniczego, - zdobywanie uprawnień „Animator bezpiecznych gier, zabaw i konkursów nad wodą”, - filmy i zdjęcia poglądowe „Niebezpieczne i bezpieczne zachowania nad wodą”, - mapa niebezpiecznych, „dzikich” miejsc kąpieli i kąpielisk strzeżonych, - opracowanie gier planszowych, krzyżówek, łamigłówek, zagadek, re-busów, szyfrogramów, zgaduj-zgaduli pod hasłem „Bezpiecznie nad wodą przez cały rok”. 2. przeprowadzanie całorocznych kampanii: „Wszyscy na wodę, każdy chce być pływakiem, a dobry pływak - ratownikiem”, a w tym: - nauczanie i doskonalenie pływania wraz ze zdobywaniem odznaki „Już pływam” i „Dowodu pływaka”, - organizowanie szkoleń i zdobywanie uprawnień ratowniczych i instruktorskich w ratownictwie wodnym, 3. przeprowadzanie zawodów pływackich dla dzieci i młodzieży, w tym osób niepełnosprawnych, 4. przeprowadzanie zawodów w ratownictwie wodnym i medycznym dla dzieci i młodzieży, w tym osób niepełnosprawnych, 5. przeprowadzanie konkursów plastyczno-literackich „Bezpiecznie nad wodą przez cały rok”, 6. przeprowadzanie spotkań edukacyjnych w przedszkolach, szkołach podstawowych i średnich, uczelniach, zakładach pracy, na pływalniach i kąpieliskach, 7. popularyzacja idei bezpiecznego wypoczynku nad wodą wśród dzieci, młodzieży, studentów oraz zachęcanie do działalności publicystycznej w ramach organizowanych konferencji, forów i kongresów, 8. opracowanie i popularyzacja gier komputerowych „bezpieczny wypoczynek nad wodą”, 9. działalność publicystyczna w książkach, prasie, radiu, telewizji, na stronach internetowych, forach społecznościowych w zakresie bezpiecznego wypoczynku nad wodą, 10. organizacja bezpiecznych spływów kajakowych z instruktażem dla dzieci, młodzieży, osób dorosłych, w tym seniorów i osób niepełno-sprawnych, 11. współpraca z organizacjami pozarządowymi i fundacjami, szkoła-mi, w tym uczelniami, instytucjami państwowymi i samorządowymi oraz zakładami pracy, zajmującymi się problematyką bezpiecznego wypoczynku nad wodą, 12. uczestnictwo w opracowaniu strategii bezpiecznego wypoczynku nad wodą na terenie samorządów, 13. opracowanie z władzami samorządowymi planów zabezpieczenia i monitoringu kąpielisk oraz bezpiecznej pracy ratowników wodnych, 14. organizowanie i otwieranie certyfikowanych bezpiecznych kąpielisk, 15. opracowywanie, recenzowanie i wydawanie prac naukowych i dydaktyczno-wychowawczych dotyczących rozwiązywania problemów bezpiecznego wypoczynku nad wodą, 16. realizacja akcji sprzątania kąpielisk, rzek, jezior, morza „Czyste środowisko wodne” oraz uczestnictwo w akcji „Sprzątanie świata” oraz akcji „Sprzątamy dla Polski”, 17. opracowanie, udoskonalanie i wdrożenie autorskich programów szkoleń na ratownika wodnego i instruktora ratownictwa wodnego, jako osób pełniących służbę ratowniczą i jednocześnie będących animatorami oraz realizatorami bezpiecznych gier, zabaw i konkursów nad wodą, 18. opracowanie, udoskonalanie i wdrożenie autorskiego programu szkoleniowego na instruktora sportu - specjalność nauczanie pływania, 19. organizowanie spotkań z zasłużonymi ratownikami wodnymi i z długoletnią służbą ratowniczą, 20. organizowanie konkursów „Ratownik roku”. 21. organizacja akcji „Zdrowy styl życia nad wodą”. 22. wychowanie patriotyczne podopiecznych.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Ratownictwo wodne w systemie bezpieczeństwa publicznego
Autorzy:
Roman, Antoni
Roman, Bartłomiej
Roman, Kamil
Roman, Michał
Gierasimiuk, Tomasz
Kosiński, Robert
Kędzierski, Leszek
Kosendiak, Aureliusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/2162866.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Opis:
Gwarancje bezpieczeństwa osobistego, finansowego, własnościowego i informacyjnego, w tym cybernetycznego i antyterrorystycznego stanowią jedną z podstawowych potrzeb człowieka. Pojęcie bezpieczeństwa ujawnia się we wszystkich dziedzinach aktywności człowieka. Daje ono gwarancje przetrwania (egzystencji) i swobody inaczej wolności w realizacji własnych celów. Redukuje ryzyko oraz przeciwdziała (zapobiega i przeciwstawia się) różnego rodzaju zagrożeniom. Bezpieczeństwo publiczne i prywatne gwarantują zgodnie z Konstytucją powołane do tego instytucje rządowe i samorządowe, organizacje pozarządowe i firmy. Mają one na celu ochronę życia i zdrowia osób oraz ich mienia na poziomie lokalnym, regionalnym, krajowym i międzynarodowym. Osobą uprawnioną do prowadzenia specjalistycznych działań w zakresie ratownictwa wodnego jest ratownik wodny lub instruktor ratownictwa wodnego. Tytuły te zostały unormowane prawnie na mocy Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 O bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych oraz Rozporządzenia Ministra Spraw wewnętrznych z dnia 21 czerwca 2012 w sprawie szkoleń w ratownictwie wodnym. Ratownik wodny czy też instruktor ratownictwa wodnego to swoiści „aktorzy” na scenie teatralnej, którzy odgrywają bardzo ważne role społeczne, w tym zawodowe. Ich sceną jest stanowisko pracy na plaży, pływalni lub kursach szkoleniowych. Do wypełniania ról aktorskich trzeba każdorazowo solid-nie się przygotować oraz uczciwie i odpowiedzialnie wykonywać swoje obowiązki. Pomagają im w tym autorytety. m zespół) - bo to porażka zawodowa. Ratownik wodny to także animator gier, konkursów i zabaw nad wodą, Grupą społeczną szczególnie narażoną na tonięcie są dzieci bez opieki, osoby spożywające napoje alkoholowe oraz jednostki wykazujące się bezmyślności, brawurą i głupotą. Aby temu zapobiec, ratownik powinien utrzymywać bezpieczne warunki przebywania osób w środowisku wodnym i gotowość operacyjną sprzętu ratowniczego oraz obserwować wyznaczony obszar wodny, niezwłoczne reagować na każdy sygnał wzywania pomocy i podejmować akcję ratowniczą. W wolnej chwili może organizować gry, konkursy i zabawy dzieciom. W książce przedstawiono atrakcyjne i bezpieczne propozycje spędzania czasu wolnego, które pozwolą przenieść się w przeszłość. Książką mogą być zainteresowani: uczestnicy szkoleń na ratownika wodnego i instruktora ratownictwa wodnego, osoby zajmujące się problematyką aktywnego wypoczynku nad wodą, studenci uczelni medycznych, kultury fizycznej, rekreacji i turystyki, uczniowie szkół kadetów, a także pracownicy, instruktorzy, studenci i uczniowie służb mundurowych. Stanowi ona podstawowy materiał do przygotowania i prowadzenia zajęć dydaktycznych oraz źródło wiedzy, niezbędnej do przypomnienia w przygotowaniach do pracy zawodowej lub społecznej przed sezonem letnim. W pracy przyjęto metodę kształcenia w oparciu o bloki problemowe a nie jak dotychczas - bloki przedmiotowe. Licząc się z zapotrzebowaniem społecznym na tego typu informację, książka ułatwi pełne zrozumienie roli ratownictwa wodnego w życiu codziennym i jego powiązań w systemie bezpieczeństwa publicznego, oraz pracy edukacyjnej i wychowawczej. Mam nadzieję, że nowe, kompleksowe wydanie pod-ręcznika spotka się z życzliwym przyjęciem grona odbiorców.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Po pierwsze zapobieganie tonięciom
Autorzy:
Roman, Antoni
Roman, Bartłomiej
Roman, Kamil
Roman, Michał
Gierasimiuk, Tomasz
Kosiński, Robert
Kędzierski, Leszek
Kosendiak, Aureliusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/2195014.pdf
Data publikacji:
2023-01-08
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Opis:
Książka Antoniego Romana „Po pierwsze zapobieganie tonięciom” przedstawia podstawowe zagadnienia dotyczące problematyki bezpieczeństwa nad wodą, zapobiegania tonięciom i prawidłowego reagowania na nieszczęśliwe wypadki w wodzie. Wskazuje na określone procedury, inaczej reguły postępowania podczas wypoczynku nad wodą oraz postępowanie (rodzaj czynności) w trudnych dla człowieka sytuacjach przez posiadanie awaryjnych planów, algorytmów działania. Wdrażanie procedur odbywa się na poziomie świadomości, w sercach i umysłach jednostki ludzkiej, a także dokonuje się w kształtowaniu poprawnych relacji, stosunków międzyludzkich. Tego typu kwestie należy solidarnie, w sposób zdeterminowany i zmobilizowany urzeczywistniać w społeczeństwie, aby ograniczać rosnącą liczbę utonięć. Pozycja książkowa stanowi również swoisty rodzaj przewodnika pływackiego, adresowanego do szerokiego kręgu osób, zarówno do tych, którzy chcą samodzielnie nauczyć się pływać stylowo, a nie tylko utrzymywać się na wodzie, do tzw. „samouków”, jak też dla pływaków zmierzających doskonalić technikę. Treści i wskazówki w niej zawarte, wynikające z wieloletniego doświadczenia autora mogą być pomocne instruktorom oraz trenerom prowadzącym zajęcia z nauczania i doskonalenia pływania, nauczycielom wychowania fizycznego, instruktorom rehabilitacji ruchowej, wychowawcom i kierownikom wypoczynku kolonijnego, a także ratownikom wodnym i instruktorom ratownictwa wodnego. Pracę wzbogacają ilustracje magistra sztuki Małgorzaty Ewy Roman (MER).
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies