Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Chmiel, T." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Animator działań na rzecz lokalnego środowiska na tle idei zrównoważonego rozwoju
Animator of activities for local community in the background of idea sustainable development
Autorzy:
Chmiel, T.
Chmiel, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/326533.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
społeczność lokalna
animator
animacja
działanie
jakość życia
rozwój zrównoważony
system
local community
socio-cultural animation
action
quality of life
sustainable development
Opis:
Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o możliwość realizacji idei zrównoważonego rozwoju poprzez aktywność animatorów działających w społecznościach lokalnych. Kontekstem tych poszukiwań są opisane zagrożenia, takie jak: merkantylność, turbokapitalizm, spatologizowanie i niezdolność do samoograniczenia systemu i władzy, brak wartości, deprecjonowanie humanistyki, którym poświęcamy uwagę w pierwszej części artykułu. W drugiej części odwołujemy się do wywiadu przeprowadzonego przez nas z animatorką działającą w konkretnym środowisku, wskazując potencjał i zagrożenia jej aktywności, nacechowanej w sposób naturalny świadomością znaczenia trzech konstytutywnych dla zrównoważonego rozwoju elementów: relacji, rynku, środowiska. Tylko taka spersonalizowana odpowiedzialność i troska o te trzy elementy w naszej ocenie jest gwarantem zaistnienia zrównoważonego rozwoju poprzez lokalnie realizowane inicjatywy, bo idea ta potrzebuje pozasystemowego wsparcia.
The aim of this article is trying to answer the question about possibility of realization of idea the balanced development by activity of animators acting in the local communities. Described context of this search are following threats: the mercantilism and the turbocapitalism, pathology and the unfitness for limiting the system of the power, lack of the values, deprecating the human knowledge. These problems we are devoting in the first part of the article. In the second part we are referring the interview conducted with the animator operating in the specific socio-cultural environment. We are demonstrating the potential and threats of her activity, marked in the natural way of the awareness of meaning three constitutive for the balanced development elements: of relation, market, environment. Only such personalized responsibility and the concern for these three elements in our evaluation is a guarantee of becoming known the balanced development. That idea implementation of initiatives in the local environment needs in our belief support apart from the system.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2017, 104; 155-174
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instrumental techniques used for assessment of food quality
Instrumentalne techniki oceny jakości żywności
Autorzy:
Wardencki, W.
Biernacka, P.
Chmiel, T.
Dymerski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126085.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
gas chromatography-olfactometry
electronic nose
volatile compounds
aroma
quality
chromatografia gazowa
olfaktometria
nos elektroniczny
związki lotne
zapach
jakość
Opis:
Two instrumental techniques applied for food quality assessment such as gas chromatography-olfactometry (GC-O) and electronic nose (e-nose) are characterized. The principle of each technique and typical analytical approaches in odour determination are briefly described. Furthermore, the examples of applications, performed also in the author’s laboratory, are given.
Scharakteryzowano dwie techniki instrumentalne stosowane w ocenie jakości produktów spożywczych, tj. chromatografię gazową w połączeniu z detekcją olfaktometryczną oraz nos elektroniczny. Opisano zasady działania obu technik oraz typowe procedury analityczne stosowane w ocenie zapachu. Ponadto podano przykłady praktycznego zastosowania obu technik, włącznie z tymi, które wykorzystano w pracowni autorów.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2009, 3, 2; 273-279
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania nad rolą krwinki czerwonej w przekazywaniu wolnych aminokwasów między ustrojem matki i płodu
Issledovanija roli ehritrocitov v perenoshenii svobodnykh aminokislot ot materi k plodu
Studies on the role of erythrocytes in the free aminoacids transfer from mother to the fetus
Autorzy:
Chmiel, J.
Wierzbicka, H.
Wyrzykiewicz, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191222.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Diagnostyki Laboratoryjnej
Źródło:
Diagnostyka Laboratoryjna; 1967, 03, 3; 199-205
0867-4043
Pojawia się w:
Diagnostyka Laboratoryjna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klasyfikacja, oznaczenie i podział pojazdów pożarniczych
Firefighting Vehicles Classification, Labelling and Division
Autorzy:
Chmiel, M.
Markowski, T.
Kowalczyk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373470.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
pojazd
pojazd pożarniczy
oznaczenie
podział pojazd samochodowy
samochód
samochód pożarniczy
klasyfikacja
samochody ratownictwa chemicznego
vehicle
fire fighting vehicle
chemical rescue vehicles marking
classification
division chemical rescue vehicles
Opis:
Cel: Głównym celem niniejszego artykułu było wskazanie zasad podziału, oznakowania i klasyfikacji pojazdów pożarniczych wraz z wskazaniem różnych przykładów oznaczeń pojazdów używanych przez jednostki ochrony przeciwpożarowej ze szczególnym uwzględnieniem jednostek Państwowej Straży Pożarnej. Wprowadzenie: W artykule omówiono klasyfikację, oznaczenia oraz podział pojazdów pożarniczych wykorzystywanych w działaniach prowadzonych przez jednostki ochrony przeciwpożarowej. Podstawę merytoryczną i formalną do napisania artykułu stanowiło wydanie normy PN-EN 1846-1:2011 Samochody Pożarnicze – Podział i oznaczenie. Nowe wydanie normy w stosunku do PN-EN 1846-1:2000 wprowadziło istotną zmianę z punktu widzenia klasyfikacji pojazdu pod względem maksymalnej masy rzeczywistej (MMR). Dotychczas pojazdy o maksymalnej masie rzeczywistej do 14 ton były klasyfikowane do klasy średniej. Obecnie pojazdy do 16 ton (MMR) są zaliczane do klasy średniej. Przedstawiono również ogólne definicje pojazdów używanych przez służby Straży Pożarnej takich jak: pojazd pożarniczy, samochód pożarniczy, przyczepa, amfibia, samochód ratowniczo-gaśniczy, samochód ratowniczo-gaśniczy specjalny, samochód z drabiną mechaniczną, samochód z podnośnikiem hydraulicznym, samochód ratownictwa technicznego, samochód ratownictwa medycznego, samochód ratownictwa chemicznego, samochód dowodzenia i łączności, samochód do przewozu personelu, samochód zaopatrzeniowy, samochód ratownictwa wysokościowego, samochód ratownictwa wodnego, samochód wsparcia medycznego, samochody lotniskowe z uwzględnieniem klasy pojazdów jako lekkie, średnie i ciężkie w świetle wymagań ww. normy z 2011 roku. W artykule zostały również wymienione inne specjalne pojazdy pożarnicze, takie jak: samochody ratownictwa ekologicznego, samochody poszukiwawczo-ratownicze, samochody żurawie, samochody operacyjne, samochody wężowe, samochody oświetleniowe, samochody ze sprzętem ochrony dróg oddechowych, nośniki kontenerowe, samochody kwatermistrzowskie i samochodów cystern na środki gaśnicze. Spośród najczęściej stosowanych przyczep współpracujących z pojazdami wymieniono: przyczepy/naczepy cysterny na środki gaśnicze, przyczepy gaśnicze, przyczepy dekontaminacyjne, przyczepy z zaporami przeciwolejowymi, przyczepy z separatorem przeciwolejowym, przyczepy oświetleniowe, przyczepy wężowe, przyczepy z zespołem pompowym, przyczepy z zespołem prądotwórczym lub agregatem prądotwórczym. Zwrócono również uwagę na najczęściej wykorzystywane kontenery współpracujące z nośnikami kontenerowymi takie jak: kontenery gaśnicze, kontenery dowodzenia i łączności, kontenery wężowe, kontenery ratownictwa medycznego, kontenery ratownictwa ekologicznego i biologicznego, kontenery pompowe, kontenery przeciwpowodziowe, kontenery ze sprzętem ochrony dróg oddechowych, kontenery ze sprzętem oświetleniowym oraz kontenery kwatermistrzowskie. Właściwe i należyte oznaczanie pojazdów pożarniczych ma ogromny wpływ na prowadzone przez jednostki straży pożarnych zakupy, co również ma odzwierciedlenie w prowadzonych przez CNBOP-PIB procesach dopuszczenia dla pojazdów pożarniczych, przyczep oraz naczep z zamontowanym sprzętem specjalistycznym i kontenerów wymiennych wymienionych w załączniku do rozporządzenia MSWiA z dnia 27 kwietnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykazu wyrobów służących zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz mienia, a także zasad wydawania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania (Dz. U. nr 85, poz. 553). Zwrócono również uwagę na wyposażenie pojazdów zgodnie ze standaryzacją Komendy Głównej PSP jako formę ujednolicenia wyposażenia jednostek PSP w Polsce pod względem wykonywanych działań ratowniczo-gaśniczych. W jednostkach organizacyjnych PSP wprowadzono system standaryzacji wyposażenia pojazdów pożarniczych i innych środków transportu. Celem tego systemu jest ujednolicenie przede wszystkim typów samochodów pożarniczych i ich minimalnego wymaganego wyposażenia. System ten dotyczy również innych środków transportu takich jak np. przyczepy i naczepy, kontenery ze sprzętem specjalnym, jednostki pływające, itp. W wytycznych zostały zawarte ogólne zasady całego systemu standaryzacji, zasady tworzenia nowych standardów wyposażenia lub nowelizacji istniejących, jak również zasady służbowego stosowania standardów przez jednostki organizacyjne PSP. Standaryzacja wyposażenia została skonstruowana jako system otwarty, tzn. możliwe jest dodawanie nowych standardów wyposażenia jako kolejnych załączników do wytycznych. Nowe standardy wyposażenia będą opracowywane pod nadzorem Biura Logistyki KG PSP w uzgodnieniu z Krajowym Centrum Koordynacji Ratownictwa i Ochrony Ludności (KCKRiOL) oraz CNBOP-PIB. Wnioski: Wskazany w artykule podział, oznaczenie i klasyfikacja pojazdów pożarniczych są zagadnieniem bardzo złożonym, lecz jednocześnie bardzo precyzyjnie zdefiniowanym. Przy doborze i klasyfikacji pojazdu należy zwracać szczególną uwagę na występujące przy oznaczeniach symbole literowe i cyfrowe, gdyż najmniejsza zmiana nazewnictwa może przyczynić się do wyrażenia gotowości zakupu innego pojazdu niż użytkownik planuje. Znaczenie dla praktyki: Opisana w artykule klasyfikacja pojazdów pożarniczych oraz sprzętu pokrewnego w znaczny sposób ułatwia użytkownikom należyte zdefiniowanie własnych potrzeb w zakresie doboru sprzętu i wyposażenia. Informacje zawarte w artykule mogą okazać się pomocne przy opracowywaniu specyfikacji przetargowych oraz przy prowadzeniu wystandaryzowanej formy ewidencji posiadanego wyposażenia.
Objective: The article points out the principles of classification, labelling and division of vehicles used in operations carried out by fire protection units, especially State Fire Service units. Introduction: The article discusses classification, labelling and division of vehicles that are used in operations carried out by fire protection units. The content basis of the article is a new edition of PN-EN 1846-1:2011 Firefighting and rescue service vehicles. Nomenclature and designation. The new edition of the standard in relation to PN-EN 1846-1:2000 has introduced a significant change regarding vehicle classification in terms of the gross laden mass (GLM). Until now vehicles with a gross laden mass of up to 14 tonnes were classified as medium-sized vehicles. Currently the class of medium-sized vehicles refer to the vehicles of gross laden mass of up to 16 tonnes (GLM). In the article, the authors presented definitions of vehicles used by fire protection units such as: fire vehicle, fire truck, trailer, amphibian, rescue and firefighting vehicle, special rescue and firefighting vehicle, vehicle with mechanical ladder, hydraulic platform, technical rescue vehicle, ambulance, chemical rescue vehicle, command centre vehicle, personnel carrying vehicle, supply vehicle, high rise aerial vehicle, water rescue vehicle, medical support vehicles, airport vehicles taking into consideration vehicle classification – light, medium and super – in relation to the requirements set in the standard of 2011. The article also mentions other special vehicles such as: ecological rescue vehicles, search and rescue vehicles, cranes vehicles, operational vehicles, hose vehicles, lighting vehicles, vehicles with respiratory protection equipment, container carriers, support vehicles, tank vehicles. Among the most commonly used trailers supporting vehicles are: tank trailers / semi-trailers, fire fighting trailers, decontamination trailers, dam oil trailers, oil separators trailers, lighting trailers, hose trailers, water system trailers, engine trailers. Attention is also drawn to the most commonly used containers supported with cars such as: extinguisher containers, command and control containers, hose containers, medical containers, ecological and biological containers, pump containers, flood containers, respiratory protective equipment containers, lighting containers and support containers. Proper and adequate labelling of firefighting vehicles has a huge impact on the purchases carried out by fire protection units, which is also directly reflected in the admittance processes conducted by CNBOP-PIB, described in this article in regard to fire vehicles, trailers and semi-trailers with mounted special equipment and removable containers listed in the annex to the Regulation of the Minister of Internal Affairs and Administration of 27.04.2010 amending the Regulation on the list of products used for ensuring public safety or protecting health, life and property, and the principles of issuing the certificates of admittance for use of these products (O. J. no 85, item 553). The authors point out equipping vehicles in accordance with the standards of the General Headquarters of the State Fire Service (PSP) as a form of unification of equipping fire protection units in Poland in terms of their rescue and firefighting activities. The equipment unification system of equipment fire vehicles and other means of transport was introduced in organizational units of the State Fire Service. The aim of this system is to unify, most of all, the types of firefighting vehicles and their minimum required equipment. This system also applies to other modes of transport such as trailers, containers with special equipment, water units, etc. The guidelines contain a set of general rules for the system unification, the rules for creating new standards for equipment or amending existing standards, as well as the rules for official application of the standards by PSP units. The standardization of equipment has been designed as an open system, i.e. it is possible to add new equipment standards, as further annexes to the guidelines. New equipment standards will be developed under the supervision of the Logistics Bureau of PSP in consultation with the National Centre for Rescue Coordination and Civil Protection (KCKRiOL) and the Science and Research for Fire Protection – National Research Institute (CNBOP-PIB). Conclusions: Classification, labelling and division of vehicles used in firefighting indicated in the article are very complex but at the same time also very precisely defined. When selecting and classifying a vehicle one should pay particular attention to the alphabetic and numeric symbols appearing on the label, due to the fact that the slightest change in terminology may be an expression of willingness to purchase another vehicle than one has planned. Implications for practice: Classification of firefighting vehicles and related equipment described in the article will significantly help users define their own needs in terms of the selection of equipment and supplies. Information contained in the article may be helpful in the development of tender specifications and in conducting a standardized form of records of the equipment.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2013, 4; 67-78
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie wysokich ciśnień (HPP) do poprawy jakości mikrobiologicznej przetworów z mięsa drobiowego
Application of high pressure (HPP) to improve the microbial quality of poultry meat products
Autorzy:
Pietrzak, D.
Adamczak, L.
Chmiel, M.
Florowski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/795510.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Celem badań było określenie wpływu wysokich ciśnień na jakość mikrobiologiczną przetworów z mięsa drobiowego podczas ich przechowywania w warunkach chłodniczych. Próbki pasztetów, pieczeni oraz formowanych wyrobów z mięsa rozdrobnionego (kotletów) pakowano próżniowo, a następnie poddawano działaniu wysokich ciśnień (500 MPa, 10°C, 10 min). Grupę kontrolną stanowiły próbki przetworów, których nie poddawano HPP. Po określonym czasie przechowywania (1, 14 i 21 dób) przeprowadzano badania mikrobiologiczne, w których oznaczano: ogólną liczbę bakterii tlenowych mezofi lnych i psychrotrofowych, liczbę bakterii kwasu mlekowego, najbardziej prawdopodobną liczbę bakterii z grupy coli oraz obecność enterokoków. Wykazano, że zastosowanie wysokich ciśnień może być skutecznym sposobem na poprawę jakości mikrobiologicznej zapakowanych próżniowo przetworów z mięsa drobiowego. Dzięki tej metodzie można w znaczący sposób obniżyć liczbę bakterii mezofi lnych, psychrotrofowych oraz kwasu mlekowego, a przez to wydłużyć trwałość (przynajmniej do 14 dób) tego typu wyrobów, pod warunkiem przechowywania ich w temperaturze 4–6°C.
The aim of the study was to determine the effect of high pressure on the microbial quality of poultry meat products during storage under cooling conditions. The sampling material consisted of pâtés, roasts and formed products from minced meat (meat balls) which were manufactured on a laboratory scale accordingly to technology used in poultry industry. The heat treatment was conducted in an oven with convection (at a temperature of 180°C, to obtain 80°C in geometrical center). After cooling products samples weighing approx. 100 g were vacuum packed and then treated by high pressure (500 MPa, 10°C, 10 min). The control group consisted of product samples non-treated by HPP. The pressure process was conducted in a chamber with a volume of about 2000 cm3, which can be operated at a maximum pressure of 900 MPa at temperature ranging from –20 to +80°C. The mixture of water and propylene glycol (1 : 1) was used as a pressure transfer medium. After a certain time of storage (1, 14 and 21 days) the microbial tests were performed in which the total count of aerobic mesophilic and psychrotrophic bacteria, the count of lactic acid bacteria, the most probable count of coliform bacteria and presence of enterococci were determined. The experiment was carried out on three batches of poultry meat products, in two parallel repetitions. Based on the results, it was proven that application of high pressure (500 MPa, 10°C, 10 min) could be an effective method for extending the shelf life of vacuum-packed poultry meat products (at least up to 14 days), when stored at 4–6°C. Application of this method could signifi cantly reduce the count of mesophilic bacteria, psychrotrophic bacteria and lactic acid bacteria in this kind of products. Although, these bacteria are not covered by the requirements of the European Parliament and Council Regulation (EC) No 1441/2007 on the microbiological criteria for foodstuffs and do not pose a threat to public health security, however, could cause food spoilage. It has been shown that the degree of microbial inactivation as a result of high pressure depend on a large extent on the type of product and its initial microbiological contamination. Moreover, psychrotrophic bacteria and lactic acid bacteria were more sensitive to high pressure than mesophilic bacteria. In the analyzed poultry meat products, during the entire storage time, the presence of bacteria considered to be the main hygiene quality indicators i.e. coliform bacteria, which are sensitive to high temperature of processing and heat-resistant enterococci was not detected.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2014, 578
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sweat iron concentration during 4-week exercise training
Autorzy:
Saran, T.
Zawadka, M.
Chmiel, S.
Mazur, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081835.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
exercise
iron
sweat
Opis:
Introduction. One possible way of iron loss is sweating. It is unclear how physical activity performed by untrained individuals affects the iron status in sweat. Objective. The purpose of this study was to analyse iron concentration in sweat during 4-week exercise training to determine the changes in iron excretion during follow-up exercises. Materials and method. 43 untrained volunteers participated in the study, 29 of whom completed the full exercise programme. The training programme consisted of exercises on a cycle ergometer and cross-trainer. In the first week, participants exercised for 8 minutes on each device, in the second for 10 minutes, and in the third and fourth weeks they exercised for 15 min on each device. Intensity was submaximal and defined as 85% of maximal heart rate. A sterile sweat patch was placed on the skin between shoulder blades. Results. Concentration of iron on the first and the fifteenth day of exercises was comparable and statistically insignificant. Iron concentration was highly increased on the last day of training in comparison with first (p<0.001) and fourteenth day (p<0.006). The median of iron concentration in 29 samples on the first day of sampling was 21.2 ppb, in the fifteenth – 52.5 ppb, and on the twenty-eighth day – 286.2 ppb. In relation with the sodium concentration, the iron content was also increased on the twenty-eighth day of the training programme (p<0.005). Conclusions. Iron sweat loss significantly increased during the 4-week exercise programme. A possible explanation may be improvement in the thermoregulation mechanism and secretory activity of sweat glands. Iron sweat loss may be an indicator of iron deficiency observed in active individuals.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2018, 25, 3; 500-503
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ rodzaju kleju na wytrzymałość połączeń klejowych blach ze stali nierdzewnej
Influence of the type of adhesive on the stainless steel sheets bonded joints strength
Autorzy:
Rudawska, A.
Chmiel, M.
Warda, T.
Miturska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/278350.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników
Tematy:
kompozycja klejowa
żywica epoksydowa
utwardzacz
połączenie klejowe
wytrzymałość
adhesive compound
epoxy resin
hardener
bonded joint
strength
Opis:
W artykule przedstawiono zagadnienia związane z określeniem wytrzymałości połączeń klejowych blach ze stali nierdzewnej wykonanych za pomocą dwóch rodzajów klejów epoksydowych. Do wykonania klejów zastosowano dwa rodzaje żywic epoksydowych Epidian 53 oraz Epidian 57 oraz jeden rodzaj utwardzacza PAC. Przygotowano po trzy warianty każdej kompozycji klejowej, różniące się ilością utwardzacza w kompozycji. Stosunek ilościowy żywicy do utwardzacza wynosił: 100:50, 100:80 oraz 100:100. Podczas badań doświadczalnych przeprowadzono badania wytrzymałościowe zgodnie z normą DIN EN 1465. Porównując wyniki badań wytrzymałości na ścinanie zakładkowych połączeń klejowych blach ze stali nierdzewnej przygotowanych za pomocą analizowanych klejów zauważono, że lepsze efekty uzyskano przy wykorzystaniu kleju zawierającego żywicę epoksydową Epidian 57.
The article presents issues related to the determination the strength of adhesive joints of stainless steel sheets which was made using two types of epoxy adhesives. Epidian 53 and 57 Epidian two types of epoxy resins and one type of PAC hardener were used to prepare epoxy adhesives. Three variants each adhesive composition with different amount of hardener in the composition were used. The quantitative ratio of resin to hardener was: 100:50, 100:80 and 100:100. The strength test was conducted in accordance with DIN EN 1465. The comparison analysis of the shear strength test results of adhesive joints of stainless steel sheets prepared using adhesives was noted that better results are achieved by using adhesive containing Epidian 57 epoxy resin.
Źródło:
Przetwórstwo Tworzyw; 2016, T. 22, Nr 4 (172), 4 (172); 340-347
1429-0472
Pojawia się w:
Przetwórstwo Tworzyw
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe technologie w ratownictwie drogowym w kontekście wymagań systemu dopuszczeń : doświadczenia Państwowej Straży Pożarnej
New technologies in road rescue in the context of admittance system requirements : experience of State Fire Service
Autorzy:
Chmiel, M.
Kalinowska, J.
Gołaszewska, M.
Markowski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/313296.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Naukowo-Wydawniczy "SPATIUM"
Tematy:
ratownictwo drogowe
ratownictwo techniczne
sprzęt ratowniczy
straż pożarna
jednostki ratownicze
road rescue
technical rescue
rescue equipment
fire brigade
rescue units
Opis:
W niniejszym artykule przedstawiono podstawowe pojęcia z zakresu ratownictwa technicznego i sprzętu stosowanego do działań ratowniczych w jednostkach ochrony przeciwpożarowej, na przestrzeni przede wszystkim ostatniego trzydziestolecia. W artykule przedstawiono również cele oraz założenia dotyczące systemu dopuszczenia do użytkowania wyrobów służących zapewnieniu bezpieczeństwa i ochronie zdrowia i życia, a także główne kierunki zmian w trendach technologicznych sprzętu na co dzień wykorzystywanego przez strażaków. W podsumowaniu sformułowano wnioski.
This article contains basic concepts of technical rescue and equipment used for rescue operations by Fire Protection Units, with purpose to ensure safety, mainly over the last thirty years. Moreover this article shows purposes, significant changes and assumptions concerning the admittance system of products dedicated to ensure safety and protection of health and life as well as the main changes, trends with reference to equipment used by fire-fighters on a daily basis. In summary, conclusions were drawn.
Źródło:
Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe; 2016, 17, 6; 112-116
1509-5878
2450-7725
Pojawia się w:
Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość filetów z piersi kurcząt na rynku warszawskim w świetle wybranych wymagań rozporządzenia komisji (WE) nr 543/2008
The quality of chicken fillets on the Warsaw trade in the view of selected aspects of the commission regulation (EC) No 543/2008
Autorzy:
Adamczak, L.
Pietrzak, D.
Florowski, T.
Chmiel, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/810662.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Wzajemny stosunek zawartości wody do zawartości białka (W/RP) jest wykorzystywany w wielu aktach prawnych UE jako wyznacznik poprawnej jakości mięsa. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 543/2008 wykorzystuje tę zależność w celu kontroli nadmiernego wchłaniania wody przez tuszki kurcząt podczas ich schładzania. Graniczna wartość ilorazu W/RP w przypadku filetów z piersi kurcząt wynosi 3,40. Badania, których celem była weryfikacja jakości filetów dostępnych na rynku warszawskim w zakresie przestrzegania powyższego kryterium, wykazały, że 40% przebadanych filetów (8 próbek z 20 przebadanych od różnych dostawców) cechowało się większym niż dopuszczalny stosunkiem wody do białka. Wskazuje to na większe niż uzasadnione technologicznie wchłanianie wody podczas procesu produkcyjnego. Może być to wynikiem braku wymaganej (prowadzonej raz na 8 godzin na terenie zakładu) kontroli procesu schładzania. Wydaje się zatem celowe zintensyfikowanie kontroli jakości mięsa drobiowego w zakresie wymagań zawartych w przytaczanym Rozporządzeniu.
Commission Regulation (EC) No 543/2008 contains a number of rules designed to ensure the quality of both the poultry carcasses and elements obtained during dressing. In VIII Annex of the above Regulation the methodology for “determining the total water content of poultry cuts” in order to verify the quality of poultry meat in the terms of technologically unjustified (resulted from the method of chilling), increased water content is contained. As an indicator of the accuracy the cooling processes the ratio of water to protein content (W/RP) was introduced, which in the case of chicken fillets should not exceed the level of 3.40, regardless of the chilling method. The regulation also includes the so-called physiological W/RP ratio, which in chicken fillets should be at the level of 3.19 ±0.12. The vacuum-packed fillets, fillets on trays and fillets sold unpacked were analyzed. Commission Regulation (EC) No 543/2008 is committing to conduct a study on five fillets samples. Also allows the use of so-called complex analysis consisting on a total grinding of five samples and analyzes performed in duplicate. Complex analysis method was chosen during conducting this studies. Fillets were ground twice in laboratory grinder equipped with a 3 mm plate. In the prepared samples the basic chemical composition was determined. In order to determine the water content the drying method was used according to PN-ISO 1442:2000. The protein content was calculated from the total nitrogen content determined according to ISO 937:1978 assuming the conversion factor for meat and dairy products – 6.25. The studies, whose purpose was to verify the quality of fillets available on the Warsaw trade as regards of compliance with W/RP criterion showed that 40% of analyzed fillets (8 out of 20 tested samples from different suppliers) had higher than acceptable water to protein ratio. This indicates a more than technological reasonable water absorption during the manufacturing process, in spite of the required control of cooling process at the plant in terms of the amount of water absorbed, at least once every eight hours working period. It therefore seems purposeful to intensify the quality control of poultry meat in terms of the requirements contained in the cited regulation.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2014, 579
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wydajność rzeźna strusi i uzysk wybranych elementów kulinarnych
The carcass yield of ostrich and yields of selected culinary cuts
Autorzy:
Adamczyk, L.
Florowski, T.
Chmiel, M.
Pietrzak, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806660.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
strusie
wydajnosc rzezna
uzysk miesa
zawartosc miesa w tuszy
masa tuszy
analiza korelacji
ostrich
slaughter performance
meat yield
animal carcass
meat content
carcass mass
correlation analysis
Opis:
Celem badań było określenie wydajności rzeźnej i uzysku elementów kulinarnych strusi pogłowia krajowego. Badania oparto na analizie danych zawartych w dokumentacji z uboju 1043 sztuk strusi w przemysłowym zakładzie ubojowym. Określono średnią masę ubijanych ptaków, masę tuszy, wydajność rzeźną oraz uzyski poszczególnych elementów rozbiorowych. Stwierdzono, że uboje prowadzone w polskich warunkach przemysłowych charakteryzuje nieco niższa wydajność rzeźna niż podawana w literaturze światowej (56,7% vs. 58–64%). Podczas rozbiorów tusz strusich stwierdzono znacznie niższe uzyski mięsa zarówno w stosunku do masy ptaka, jak i masy tuszy niż podawane w literaturze. Nie wynikało to z nadmiernego otłuszczenia tusz, ponieważ uzysk tłuszczu był zbliżony do danych literaturowych. Powodem takich różnic mógł być natomiast proces starannego odbłaniania poszczególnych elementów anatomicznych powodujący powstawanie znacznej ilości błon z mięsem (8,8% w stosunku do masy tuszy). Ujemne współczynniki korelacji pomiędzy masą ptaka a jego wydajnością rzeźną wskazują na potrzebę pozyskiwania optymalnej ekonomicznie masy ubojowej, mimo większej ilości mięsa pozyskiwanego od cięższych ptaków.
The aim of the study was to determine the carcass yield and yields of carcass culinary cuts of ostriches from domestic population. The study was based on analysis of data obtained from the slaughter documentation of the 1043 ostriches slaughtered in industrial plant. The average weight of the slaughtered birds, carcass weight, carcass yield and yields of particular carcass cuts were determined. It was found that the slaughtering conducted in Polish industrial conditions were characterized by slightly lower carcass yield than reported in the scientific literature (56.7% vs. 58–64%). It was determined that during dressings of ostrich carcasses yields of meat total were significantly lower both in relation to bird weight and carcass weight than reported in the literature. It was not a result of excessive carcasses fatness because yields of fat were similar to the literature data. The reasons of these differences could be de-sinewing particular carcass cuts causing the formation of a significant quantity of membranes including considerable amount of trimmings (8.8% relative to the carcass weight). The negative correlation coefficients between bird weight and carcass yield indicates the need for obtaining the economically optimal bird weight in spite of higher amount of meat harvested from heavier birds.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2013, 575
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie pomiarów gęstości do oceny podstawowego składu chemicznego modelowych układów mięsno-tłuszczowych
The use of the density measurements to evaluate the basic chemical composition of model meat-fat systems
Autorzy:
Adamczyk, L.
Chmiel, M.
Florowski, T.
Pietrzak, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/809077.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
mieso
tluszcz
uklady modelowe
sklad chemiczny
gestosc
pomiary gestosci
meat
fat
model composition
chemical composition
density
density measurement
Opis:
Celem niniejszej pracy była ocena możliwości wykorzystania technicznych pomiarów gęstości do szacowania składu chemicznego mięsa. Mieszaniny modelowe uzyskiwano przez wymieszanie rozdrobnionego chudego mięsa wieprzowego (mięsień najdłuższy) z tłuszczem (słonina). Analizowano mieszaniny o różnym stopniu rozdrobnienia – 10, 4 i 2 mm. W poszczególnych układach wymieniano 10% mięsa na składnik tłuszczowy, uzyskując, poza próbkami mięsa i tłuszczu, 9 mieszanin (o stosunku wagowym mięso/ /tłuszcz odpowiednio 90/10, 80/20, 70/30, 60/40, 50/50, 60/40, 70/30, 80/20 i 90/10). Gęstość wyznaczano, dokonując pomiaru masy układu mięsno-tłuszczowego przy znanej jego objętości, którą wyznaczano, umieszczając mieszaniny w 3 różnych rurach pomiarowych o znanej objętości. Wyznaczoną gęstość korelowano z wynikami oznaczeń analitycznych podstawowego składu chemicznego. Wartość uzyskanych współczynników korelacji zależała od stopnia rozdrobnienia układu mięsno-tłuszczowego. W przypadku mniejszych cząstek (2 i 4 mm) uzyskiwano wyższe (w wartości bezwzględnej) współczynniki korelacji (maksymalnie 0,9958 i –0,993) niż przy rozdrobnieniu 10 mm (maksymalnie 0,9814). Badania na układzie modelowym pozwoliły na stwierdzenie, że pomiary techniczne gęstości są metodą o zadowalającej dokładności w szacowaniu składu chemicznego mięsa.
The aim of this study was to evaluate the possibility of using the technical density measurements to estimate the chemical composition of meat. The model mixtures were obtained by mixing minced lean pork meat (m. longissimus) with fat (lard). The mixtures with different degree of mincing – 10, 4 and 2 mm were analyzed. In particular systems 10% of meat was replaced by fat. Beside samples of meat and fat, 9 mixtures (with weight ratio meat/fat 90/10, 80/20, 70/30, 60/40, 50/50, 60/40, 70/30, 80/20 and 90/10 respectively) were prepared. The density was determined by measuring the weight of meat-fat system with its known volume. The mixtures were placed in 3 test tubes with different known volumes. Obtained density was correlated with the results of basic chemical compounds of meat evaluated by analytical methods. The obtained values of correlation coeffi cients depended on the degree of mincing of model meat-fat system. For smaller pieces (2 and 4 mm) correlation coeffi cients (in absolute value) were higher (maximum 0.9958 and –0.993) than 10 mm pieces (maximum 0.9814). Studies on the model system had confi rmed that the technical density measurements had satisfactory accuracy for the estimation of the chemical composition of meat.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2013, 573
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zalety i wady metody ozonowania w fazie gazowej
Advantages and disadvantages of the ozonization method in gaseous phase
Autorzy:
Waluś, J.
Tatoj, P.
Kaczyńska, T.
Palica, M.
Chmiel, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826294.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
gazy odlotowe
odór powietrza
stężenie odarantu
ozonowanie
Opis:
Obecność odorantów w gazach odlotowych w szeregu technologii wiąże się z ich uciążliwością zapachową w otoczeniu. Dlatego podejmowane są badania różnych metod unieszkodliwiania zapachowego takich zanieczyszczeń. Na V Międzynarodowym Sympozjum "Zintegrowane systemy zapobiegania emisji zanieczyszczeń" (Międzyzdroje, kwiecień 1997) J. Kośmider przedstawiła koncepcję krajowej strategii ograniczenia odorowej uciążliwości powietrza oraz procedur licencyjnych i kontrolno - pomiarowych [1,2]. Jak dotąd w Polsce dopuszczalne stężenia większości odorantów nie zostały określone przepisami, choć lista związków emitowanych do powietrza atmosferycznego, a podlegających kontroli sukcesywnie się wydłuża. Wśród licznych metod oczyszczania gazów odlotowych zawierających tzw. odoranty, najbardziej w ostatnich latach rozwinęły się metody biologiczne, zwłaszcza biofiltracja, charakteryzująca się niskimi kosztami jednostkowymi [3,4], która jednak nie jest uniwersalna. Stosuje się ją wówczas, gdy gazy odlotowe zawierają określony związek, natomiast w wypadku mieszanin różnych związków niekiedy zawodzi. Dlatego alternatywą do biofiltracji może być wówczas ozonowanie w fazie gazowej. I. Pollo [5] stwierdza m.in., że ozon daje początek rozpadowi związków makromolekularnych na monomolekularne, utlenia związki organiczne i nieorganiczne (w tym cyjanki, siarczki, azotyny) i ma działanie bakteriobójcze. Ze względu na bardzo dobre własności utleniające stosuje się go do redukcji trujących i trudno utleniających się związków, np. pestycydów, związków chloro- i fosforoorganicznych, fenoli, amin, pochodnych ropy naftowej, usuwania par rtęci z powietrza, czy też w procesach dezodoryzacji. Używając jednak ozonu w procesach dezodoryzacyjnych należy sobie zdawać sprawę, że jest on czynnikiem toksycznym już przy niewielkich wyczuwalnych stężeniach. Poza bezpośrednim oddziaływaniem na systemy redoksowe i utlenianiem aminokwasów ozon powoduje uwalnianie z tkanek adrenaliny i jej pochodnych, a także histaminy, a skutki działania ozonu na organizmy żywe są porównywalne do skutków działania jonizującego. Wg [5] próg wyczuwalności ozonu zawiera się w granicach 4ź104 0,98 mg/m3, przy czym już dla koncentracji 0,4 mg/m3 obserwuje się u ludzi trudności koncentracji i bezsenność. Stąd wynika zasadnicze ograniczenie ozonowania w fazie gazowej, związane z usunięciem nieprzereagowanego ozonu z gazów po ich oczyszczeniu. Celem badań było określenie skuteczności ozonowania w funkcji stężenia ozonu, stężenia wybranych odorantów i czasu kontaktu. Przy wyborze odorantów kierowano się następującymi przesłankami: - w praktyce przemysłowej odoranty winny być spotykane przy stężeniach stanowiących o ich uciążliwości zapachowej - winny reprezentować związki różnego rodzaju - ich oznaczenie nie powinno nastręczać trudności - praca układu wytwarzającego i dozującego winna być stabilna, zaś ciśnienie cząstkowe par odorantów ma odpowiadać ciśnieniu wystarczającemu do uzyskania założonego stężenia odorantu. Ozonowanie zanieczyszczeń w fazie gazowej wiąże się jednak z pojawieniem szeregu problemów technicznych. Uzyskanie założonej skuteczności procesu dla określonego stężenia odorantu wymaga wystarczającego nadmiaru ozonu i odpowiedniego czasu kontaktu. Wzrost stosunku / Cod prowadzi wprawdzie do zwiększenia , ale w gazach poreakcyjnych pozostaje nieprzereagowany ozon, który trzeba neutralizować w dodatkowym węźle instalacji po reaktorze. Powoduje to zwiększenie kosztów całej instalacji dezodoryzującej. Zbyt mała ilość ozonu wiąże się z kolei z niską skutecznością procesu. Jak stwierdzono w badaniach, wzrostowi skuteczności sprzyja zwiększenie czasu kontaktu. Ponieważ stosowane czasy wynosiły kilkanaście- kilkadziesiąt sekund, uzyskanie takich czasów wymagałoby bardzo małych prędkości gazów w przewodach odlotowych, czyli dużych przekrojów kanałów w instalacjach przemysłowych. Jest to niewątpliwie poważny mankament metody ozonowania. Istotny też jest problem pojawienia się po reakcji nowych związków wymagających identyfikacji. Związki takie, choć występujące w znacząco mniejszych ilościach, niż usuwany odorant, mogą być bardziej toksyczne, niż odoranty poddane ozonowaniu. Dlatego użycie metody ozonowania dla określonej mieszaniny gazów musiałoby być poprzedzone szczegółowymi badaniami dotyczącymi zarówno uzyskiwanych skuteczności, jak i charakteru powstających zanieczyszczeń wtórnych. Jednym ze sposobów uniknięcia zasygnalizowanych trudności jest znacznie bardziej efektywne ozonowanie w fazie ciekłej, co jednak wiąże się ze wzrostem ogólnych kosztów procesu oczyszczania gazów z odorantów, zwłaszcza że występująca ich uciążliwość zapachowa pojawia się już przy niskich stężeniach. Należy wreszcie zaznaczyć, że węzeł destrukcji ozonu resztkowego bazujący na rozkładzie termicznym może decydować o ekonomice całej instalacji. Dlatego ogólna konkluzja z przeprowadzonych badań sprowadza się do stwierdzenia, że choć ozonowanie w fazie gazowej prowadzi do znaczącej redukcji zanieczyszczeń, to nadaje się do aplikacji tylko w specyficznych warunkach i należy je stosować bardzo rozważnie.
The own ozonization method in gaseous phase for such substances as lavender, clove and rose oils, triethylamine, ethyl and isoamyl alcohols, ethyl acetate and toluene have been discussed. Mass concentrations of odour-generating agents and ozone, as well as the contact time in the flow reactor have been selected as independent variables. On the other hand, the process efficiency in the range where the ozonization is not fully effective has been taken as a dependent variable. The determination of oils has been carried out using the olfactomertic method, whereas the rest of odour-generating agents - by the chromatographic one. It has been proved that the high process efficiency requires the high ozone overdose and the long contact time, what indicates that the ozonization method is recommended when other gas cleaning methods are not effective. The method described usually requires an additional process line for the neutralization of residual ozone. The data obtained enable one to predict ozonization conditions, the process efficiency for the odour-generating agents tested as well as to evaluate advantages and disadvantages of the method. A main advantage of the ozonization in gaseous phase is possibility of its usage for various ill-odoriferous substances. However, such gas cleaning method manifests a number of disadvantages, e.g. the high ozone excess and long contact time necessary for obtaining the established efficiency. Typically, non-reacted ozone should be neutralized in the separate process line just after the reactor, thus increasing costs. A serious disadvantage of the method is the generation of new compounds, which require identification. Although appearing in significantly lower quantities than odour-generating substance, such compounds can be more toxic. Therefore, use of the ozonization method should be proceeded by detailed investigations dealing with both the process efficiency and the character of secondary contaminants. In summing up, one may conclude that the ozonization method in gaseous phase can be employed only in specific conditions.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2001, Tom 3; 33-52
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka zróżnicowania jakościowego mięśnia półbłoniastego i jego wpływ na wybrane wyróżniki jakości modelowych szynek parzonych
Characteristic of qualitatife differentation of m. semimembranosus and its impact on selected quality factors of model cooked hams
Autorzy:
Florowski, T.
Florowska, A.
Adamczak, L.
Chmiel, M.
Pietrzak, D.
Midzio, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807004.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Celem badań było określenie zróżnicowania jakościowego mięśnia półbło-niastego i ocena wpływu tego zróżnicowania na wybrane wyróżniki jakości modelowych szynek parzonych. Mięśnie półbłoniaste dzielono na trzy części i dokonywano charakterystyki wybranych wyróżników ich jakości. Następnie z próbek mięsa produkowano modelowe szynki parzone. Określano wpływ części mięśnia na wybrane wyróżniki produkcyjne oraz wyróżniki jakości wyrobów. Stwierdzono, że mięsień półbłoniasty jest mięśniem niejednorodnym pod względem barwy. To zróżnicowanie przekładało się również na barwę modelowych szynek parzonych. W celu uzyskania jednolitej szarży produkcyjnej i uniknięcia zbytniego zróżnicowania barwy szynek parzonych celowym jest oddzielanie z mięśnia półbłoniastego części o wyraźnie ciemniejszej oraz bardziej czerwonej barwie. Stwierdzono ponadto, że szynki parzone wytworzone z różnych części mięśnia półbłoniastego odznaczały się podobną teksturą oraz zbliżonym składem chemicznym. Ich produkcja skutkowała jednak uzyskaniem różnych wyników produkcyjnych, w tym różnego przyrostu masy w trakcie peklowania zalewowego i różnej ilości ubytków masy w trakcie parzenia.
An important factor determining the quality of meat products is the standardization of raw material. The aim of the study was to determine the qualitative differentiation of one of the ham muscles, i.e. m. semimembranosus, and assessment of the impact of this diversity on selected quality parameters of model cooked hams. In fact, semimembranosus muscle belongs to the muscles with a high incidence of quality defects and at the same time by virtue of it characteristics is often used for the production of cooked hams. Test material consisted of m. semimembranosus obtained from carcasses about 48 h after pigs slaughtering. Each muscle was divided into three parts. After cutting the selected quality parameters of the meat samples, i.e.: pH, electrical conductivity, L*, a*, b* colour components and drip loss were characterized. Then, from the meat samples model cooked hams were produced. The influence of m. semimembranosus part on selected production (i.e. yield of cover brine, cooking loss) and quality parameters, including texture (shear and compression force), L*, a*, b* colour components and basic chemical composition (water, protein and fat) of cooked hams were determined. Based on obtained results it was found that m. semimembranosus is, in terms of colour, a heterogeneous muscle. Significant differences between particular parts of the muscle in the average values of L* and a* components were observed. This diversity reflected, however in lesser extent, also on the colour of model cooked hams. Hams produced from the part which was the darkest and had most red colour were characterized by a significantly lower value of the L* and greater values of a* and b* colour components than the hams produced from these parts of muscle with the highest L* average values. To obtain a uniform production batch and avoid a wide variety of cooked hams colour it is advisable to separate from m. semimembranosus parts of a clearly darker and more red colour and transferring it into a separate processing usage. It was also found that the model cooked hams prepared from different parts of the semimembranosus muscle were characterized by similar values of texture parameters and a similar chemical composition. However, their production resulted in a different results of production parameters, including various yields of cover brine and cooking losses. The part of the muscle with the darkest colour was characterized by a slightly greater yield of cover brine. Significantly lower yield of cover brine was detected in the muscle with the highest average value of the L* component. This part of the muscle was also characterized by the lowest cooking loss. Qualitative differentiation causes that it is advisable to divide semimembranosus muscle for separate processing usage of its individual parts. This may allow for an optimal functional additives selection for a particular batch of raw material.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2015, 583
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of housing system on selected quality characteristics of duck meat. Chapter 1. Pekin duck
Wpływ systemu utrzymania na wybrane cechy jakościowe mięsa kaczek. Część I. Kaczki Pekin
Autorzy:
Michalczuk, M.
Damaziak, K.
Pietrzak, D.
Marzec, A.
Chmiel, M.
Adamczak, L.
Florowski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2912.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
The objective of this study was to determine the effect of housing system on the selected quality characteristic of breast muscles of Pekin (P-44) ducks. The ducks were divided into four experimental groups according to their sex and housing system: intensive system (IS) and outdoor system (OS). Analysis was performed for a total of 48 breast muscle (12 in each experimental group: 2 x gender; 2 x rearing system). For test samples of meat there were determined: chemical composition: moisture, protein, fat, ash and pH24, cooking loss (%), shear force (N), color, flavor, tenderness, juiciness, stringiness and overall consumer acceptance. There was no effect of housing system on the proximate composition of breast muscles of both P-44 ducks. Rearing system of ducks P-44 had significant (P<0.05) effect on cooking loss, L*, tenderness, juiciness and overall acceptation. The meat of males vs. females P-44, regardless of the rearing system, was characterized by significantly (P<0.05) higher L* value and lower a*. The principal component analysis (PCA) showed, that meat of P-44 ducks from free range system is better perceived by the consumers than the meat of P-44 ducks from the intensive system, mainly for its greater tenderness and juciness.
Wpływ system utrzymania na wybrane cechy jakościowe mięsa kaczek. Część 1. Kaczki Pekin. Celem niniejszych badań było określenie wpływu systemu utrzymania na wybrane cech jakościowych mięśni piersiowych kaczek Pekin (P-44). Kaczki podzielono na cztery grupy doświadczalne w zależności od płci i systemu utrzymania: system intensywny (IS) i system z dostępem do wybiegu (OS). Analizy przeprowadzono łącznie dla 48 mięśni piersiowych (po 12 dla każdej grupy doświadczalnej: 2 x płeć; 2 x system utrzymania). Dla badanych prób mięsa oznaczono: skład chemiczny: zawartość wody, białka, tłuszczu i popiołu, pH24, wyciek termiczny (%), siłę cięcia (N), barwę, smak, kruchość, soczystość, sprężystość i ogólną akceptację konsumenta. Nie stwierdzono wspływu systemu utrzymania na skład chemiczny mięśni piersiowych kaczek P-44. System chowu kaczek P-44 miał znaczący (P<0.05) wpływ na straty podczas obróbki cieplnej, L*, kruchość, soczystość i ogólną akceptację konsumenta. Mięso samców w porównaniu z mięsem samic P-44 bez względu na system utrzymania charakteryzowały znacznie (P>0.05) wyższe wartości L* i niższe a*. Statystyczna wielowymiarowa analiza składowych głównych (PCA) wykazała, że mięso kaczek P-44 utrzymywanych w systemie wolno wybiegowym było lepiej postrzegane przez konsumentów w porównaniu z mięsem kaczek P-44 utrzymywanych w systemie intensywnym, głównie ze względu na większą kruchość i soczystość.
Źródło:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Animal Science; 2016, 55[1]
1898-8830
Pojawia się w:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Animal Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies