Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the philosophy of upbringing" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Rektyfikacja nazw w konfucjańskiej myśli filozoficznej i pedagogicznej
    Rectifying names in the philosophical and pedagogical thought of Confucianism
    Autorzy:
    Zieliński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/629267.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    rektyfikacja nazw
    konfucjanizm
    filozofia wychowania
    pragmatyzm
    rectifying names
    Confusianism
    the philosophy of upbringing
    pragmatism
    Opis:
    The objective of this paper is to investigate the philosophical and pedagogical context of the issues relevant to rectifying names in Chinese Confucian thought. Upon the basis of hermeneutical studies and comparative research, the author answers the question of the significance of rectifying names for the process of the upbringing of a human being. The author analyses this issue upon the basis of the available foreign and Polish translations of the Analects of Confucius, and also investigates the positions taken by specialists in the field of the philosophy of the Far East, among others, by Feng Youlan, Benjamin Schwartz and JeeLoo Liu. Not only is the pedagogical dimension of rectifying names relevant to the need of ordering pedagogical notions and ensuring their precision, but also connected with attempts to apply names in education as a tool of indoctrination and the implementation of the authoritarian model of education. Moreover, the application of rectifying names is to emphasise the axio-normative profile of upbringing regardless of the fact whether the profile in question is oriental or occidental, ancient or contemporary.
    Celem artykułu jest rozpoznanie kontekstu filozoficznego i pedagogicznego problematyki rektyfikacji nazw w chińskiej myśli konfucjańskiej. W oparciu o badania hermeneutyczne i porównawcze autor rozstrzyga problem – jakie jest znaczenie rektyfikacji nazw dla procesu wychowania człowieka. Autor analizuje problem w oparciu o dostępne obce i polskie przekłady Dialogów Konfucjusza oraz rozpoznaje stanowiska badawcze specjalistów od filozofii dalekowschodniej, m.in. Fenga Youlana, Benjamina Schwartza i JeeLoo Liu. Pedagogiczny wymiar rektyfikacji nazw dotyczy nie tylko potrzeby uporządkowania i uściślenia znaczenia pojęć w pedagogice, ale wiąże się też z próbami wykorzystania nazw w edukacji jako narzędzia do indoktrynacji i wdrażania jej autorytarnego modelu. Ponadto stosowanie rektyfikacji nazw ma służyć podkreśleniu aksjonormatywnego charakteru wychowania, niezależnie od tego, czy ma ono charakter orientalny czy okcydentalny, starożytny czy współczesny.
    Źródło:
    Podstawy Edukacji; 2019, 12; 85-93
    2081-2264
    Pojawia się w:
    Podstawy Edukacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Więcej” niż pedagogika… W kierunku konwersyjnego ujaśnienia źródłowego charakteru filozofii wychowania
    “More” than pedagogy… In the Direction of controversial enlightenment of the source character of the philosophy of upbringing
    Autorzy:
    Płóciennik, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/445801.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    pedagogy
    philosophy of upbringing
    conversion
    truth
    being
    pedagogika
    filozofia wychowania
    konwersja
    prawda
    bycie
    Opis:
    Pedagogy, both as an academically theoretical activity and humanistically social practice has been under a serious crisis for a long time. Obviously, this crisis has been caused by numerous reasons, both external and internal. Yet, it seems to be a perfect opportunity to re-discover the source of pedagogy in the philosophy of upbringing and – through the conversion in the centre of pedagogical thinking – to restore the tension between philosophy (in its wise ontological-metaphysical hesitation) and pedagogy. It seems clear that this lack of tension and limiting pedagogy to a detailed social science, is damaging and appears to be the fundamental problem and the main reason of the critical condition of contemporary pedagogy.
    Źródło:
    Edukacyjna Analiza Transakcyjna; 2016, 5; 137-153
    2299-7466
    Pojawia się w:
    Edukacyjna Analiza Transakcyjna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykład otwarty prof. Krassimira Stojanova (Katholische Üniversität Eichstätt-Ingolstadt) pt. „Sprawiedliwość edukacyjna z perspektywy filozofii wychowania” (Warszawa, 23 listopada 2015 r.)
    Reports: Krassimir Stojanov (Katholische Üniversität Eichstätt-Ingolstadt) „Educational justice from the perspective of the philosophy of upbringing”, open lecture (Warsaw, November 23, 2015)
    Autorzy:
    Stępkowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/549839.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Źródło:
    Forum Pedagogiczne; 2016, 1; 373-375
    2083-6325
    Pojawia się w:
    Forum Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tradycja greckiej pajdei w kontekście współczesnego sporu o aksjocentryzm i pajdocentryzm w wychowaniu
    The tradition of Greek paideia in the context of contemporary discussion on axiocentrism and paidocentrism in upbringing
    Autorzy:
    Melonowska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/960628.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-11
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    filozofia
    wychowanie
    pajdeja
    aksjocentryzm
    pajdocentryzm
    philosophy
    upbringing
    paideia
    axiocentrism
    paidocentrism
    Opis:
    Starożytna, grecka koncepcja wychowania, zwana pajdeją, była wychowaniem zorientowanym z jednej strony na możliwie pełny rozwój umysłowy człowieka, z drugiej zaś na afirmowanie w ten sposób określonej wspólnoty celów politycznych i cywilizacyjnych. Pytania o jej istotę i znaczenie powracają w kontekście dzisiejszych sporów edukacyjnych. Współczesna filozofia wychowania wyodrębnia dwa podstawowe nurty. Mowa o aksjocentryzmie (historycznie wcześniejszy, podstawowy kierunek) i pajdocentryzmie (kierunek polemiczny, rewidujący aksjocentryzm). Pierwszy w centrum procesu wychowawczego lokuje wspólnotę i uznane przez nią wartości, do realizacji których dziecko ma zostać wdrożone. Określać można go jako tradycjonalistyczny i konserwatywny. Drugi organizuje proces wychowawczy wokół samego dziecka i pożądanych przez nie form samoekspresji. Jest kojarzony z nurtem liberalno-emancypacyjnym w życiu społecznym. Niezależnie od niedających się przecenić różnic między tymi podejściami, istotne jest to, że projektowany proces dydaktyczny jest w nich obu wynikiem całościowego myślenia o człowieku. Innymi słowy, filozofia wychowania jest skutkiem przyjęcia określonej filozofii człowieka. W artykule przedstawiam właśnie zstępujący charakter filozoficznej refleksji o wychowaniu, a więc to, jak określona koncepcja natury ludzkiej jako dobrej, złej, bądź ambiwalentnej, przechodząc przez kolejne stopnie systematyzacji teoretycznej, kończy na odpowiedzi na pytania szczegółowe, np. o stosowanie kar fizycznych w wychowaniu. Dążę do uczynienia zrozumiałą przede wszystkim tradycyjnej, konserwatywnej filozofii wychowania (aksjocentryzmu).
    The ancient, Greek concept of upbringing, paideiia, was oriented towards full mental development of a person on one hand and – on the other – on affirming in such a way given community of political as well as civilizational purposes. Questions about its essence and significance reappear nowadays in the context of disputes on education. Two main currents are usually indicated in contemporary philosophy of upbringing: axiocentrism and paidocentrism. The first in the center of all pedagogical efforts situates community and the system of values that this community recognizes. The child is to be introduced in this axiology. Such approach may be considered traditionalist and conservative. The second current is child-centred and focused on all form of self-expression the child desires. This approach is considered as related to liberal-emancipation direction in social life. Despite all the differences between those approaches, designed didactical process is in both of them the result of a holistic thinking about human being and the philosophy of upbringing is the result of a specific philosophy of a human. In the article I tend to show this descending character od philosophical approach to upbringing, ergo how the concept of human nature as good, bad or ambivalent going through subsequent degrees of theoretical systematization end up responding to particular and detailed issues, such as physical punishments. My goal is to make comprehensible especially the traditional, conservative philosophy of upbringing (axiocentrism).
    Źródło:
    Psychologia Wychowawcza; 2019, 58(16); 117-128
    0033-2860
    Pojawia się w:
    Psychologia Wychowawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krytyczna rola filozofii w ukazywaniu selektywnego kształcenia i wychowania młodzieży na przykładzie fenomenologii Dietricha von Hildebranda
    A critical role of a philosophy in the presentation of a selective education and youth upbringing on the basis of the phenomenology of Dietrich von Hildebrand
    Autorzy:
    Lendzion, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811196.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    uczucia
    wartości
    rozum
    wola
    emotions
    values
    reason
    will
    Opis:
    The following article includes an analysis of human emotions concept, according to The Phenomenology of Dietrich von Hildebrand. This phenomenology is an example of an explanatory and critical role of the philosophy in an evaluation of upbringing and educational attitudes. A neglect of inward feelings leads to the selective formation of a person in the educational and upbringing process, based on the reductionist concept of man. A rehabilitation of human emotions is connected with an appreciation of higher feelings in upbringing, in which an enculturation, socialization and personalization are considered complementary. The three basic forms of contribution in values (i.e.: values embodiment, unification and creation) also have a significant meaning in upbringing. An analytic and pragmatic reason overgrowth and will overestimation lead to an emotional reduction. A “humble, righteous and loving I” is the source of the feelings which are adequate to cognised values. Issues of the human emotions complexity, an attitude towards values, an inharmonious development of human cognitive, aspiring and emotional spheres as well as the personal “I” are analysed in the phenomenological approach that emphasises an intentionality in human – world relations, an objective character of the values existing in a non-subjective world and essential dimension of the experience of a person.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2013, 5(41), 1; 026-039
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metody w szkole XXI wieku
    Autorzy:
    Słomski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158572.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
    Tematy:
    philosophy of education and upbringing
    teaching
    methodology
    the XXIst century school
    axiology
    Opis:
    Openness to new technologies and an ability to use them efficiently is a feature of the modern education. They often say about elevating efficiency of education through preparation of the youth to independent gaining and broadening their knowledge. It is necessary, however, to underline, in the light of presented threats, that it should be a critical selection of information which is found in the various kinds of sources. The present socioeconomical situation of the world creates new educational challenges. Using information and communication technologies in our country becomes widespread, first of all, thanks to schools and young generations. The youth belong to the largest group of the computer and Internet users. School has already been criticized for many years mainly for this that using coercion against pupils plays an essential role in it. Criticism also concerns the education of the ‘theoretical man’. Such an approach resulting from that school in reality does not lead to the pupil’s development because only learning resulting from the internal need can lead to it.
    Źródło:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2011, 2(2); 121-139
    1730-0266
    Pojawia się w:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola instytucji szkoły w XXI wieku
    Autorzy:
    Słomski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158551.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
    Tematy:
    philosophy of education and upbringing
    teaching
    methodology
    school of the XXIst century
    axiology
    Opis:
    Pupils’ cognitive activities condition their intellectual, emotional and volitional development. In this context the process of teaching is not only dry passing on knowledge, but also creation of sensitivity to beauty, as in art or nature, formation of assessment skills of aesthetical and moral values of literary works, development of patriotic feelings, inculcating democratic principles and norms of co-existence. It is closely connected with tasks and functions of intellectual upbringing. Due to it the process of teaching cannot be divided into ‘parts’ dedicated separately to formation and development of definite feelings in pupils, or features of willpower and character of one sort or another, and familiarizing with the new teaching material, that is with knowledge, skills and habits recommended by the curriculum. Practically, gaining knowledge by children and teenagers happens simultaneously with development of definite feelings and desirable features of willpower and character. It is necessary to turn an attention to the fact that much has already been written and spoken about the ‘upbringing and education teaching’ or about ‘educational values of the teaching process’ for many years.
    Źródło:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2011, 1(1); 145-167
    1730-0266
    Pojawia się w:
    Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rzecz o fundamentalnym wyborze pomiędzy realizmem a idealizmem w tworzeniu adekwatnej koncepcji wychowania
    The Issue of Fundamental Choice between Realism and Idealism in Creating an Appropriate Concept of Upbringing
    Autorzy:
    Sztaba, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811432.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wychowanie
    filozofia
    przyczyny
    realizm
    idealizm
    ontologia
    epistemologia
    antropologia
    aksjologia
    upbringing
    philosophy
    causes
    realism
    idealism
    ontology
    epistemology
    anthropology
    axiology
    Opis:
    Nie zrozumiemy do końca sytuacji wychowania dziś, jego dróg i bezdroży, jeśli nie odwołamy się do filozofii, pamiętając o jej związkach z pedagogiką, wpisanych na trwałe w horyzonty myśli europejskiej. Od początku filozoficznego myślenia widoczne są dwie przeciwstawne tradycje filozoficzne: realizm i idealizm. Mają one odmienną ontologię, epistemologię, antropologię i aksjologię, które stanowią założenia (fundament) konkretnej pedagogiki, kierunku pedagogicznego czy też koncepcji wychowania. W niniejszym artykule przyglądamy się realizmowi i idealizmowi w kontekście ich wpływu na wychowanie, zaznaczając jednocześnie wynikające z tego konsekwencje. Poczyniona w artykule analiza pozwala stwierdzić, że prawdziwa droga wychowania związana jest z realizmem, zaś idealizm sprowadza wychowanie, jak i samą pedagogikę, na bezdroża.
    We do not understand fully the situation of upbringing, its roads and roadless tracts, unless we invoke to the philosophy, remembering about its relations with pedagogy placed permanently in the horizons of the European thoughts. Since the beginning of philosophical thinking, there are noticeable two opposing philosophical traditions: realism and idealism. They have different ontology, epistemology, anthropology and axiology which determine the principles (the basis) of the specific pedagogy, the trend of pedagogy or the concept of upbringing. In the following article, we examine realism and idealism in the context of their influence on upbringing, indicating at the same time the consequences arising from it. The analysis, which has been conducted in the article, let us state that the true way of upbringing is connected with realism whereas idealism leads upbringing, as well as the pedagogy itself, astray.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2015, 7(43), 1; 27-45
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wychowanie do nieposłuszeństwa. O roli filozofii i etyki w polskiej szkole
    Educating in disobedience. The role of philosophy and ethics in the Polish education system
    Autorzy:
    Łojek-Kurzętkowska, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431215.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    upbringing
    ideology
    society
    education
    wychowanie
    ideologia
    społeczeństwo
    edukacja
    Opis:
    This paper concentrates on several issues, which relate to philosophical and ethical education in Poland. The article focuses both on objectives connected with philosophical education in Poland, as well as the issue of ideology in educational process. Particularly, the analysis concerns the priorities in philosophical education and the question of status of ethics in the Polish school. The idea of ideology in education is discussed in accordance with two crucial issues. The first of these is the sole possibility of education without the element of ideology. The second is the question of the impact of ideology on the educational process. Is the idea of ideology in philosophical education inadequate? The conclusion is formulated in accordance with the Socratic approach to philosophy, as well as the philosophical ideas of such social researchers as Pierre Bourdieu and Ernesto Laclau. Though the complete exclusion of the ideological context from the educational process seems impossible, philosophical education enables us to see the limitations of human nature and the unrevealed areas of human knowledge. The role of philosophy and ethics in school education is to inspire and to motivate, to increase self-knowledge and to create self-identity. As a result, students are able to develop in individual, social and political spheres of life.
    Artykuł koncentruje się na kilku istotnych zagadnieniach powiązanych z nauczaniem filozofii i etyki w Polsce. Problematyka obejmuje zarówno określenie celu edukacji filozoficznej, jak i kwestię ideologizacji nauczania w zakresie kształcenia szkolnego. Szczegółowe rozważania dotyczą określenia priorytetów edukacji filozoficznej oraz statusu etyki jako przedmiotu szkolnego. Kwestia ideologizacji nauczania rozważana jest w nawiązaniu do dwóch zasadniczych problemów. Pierwszym z nich jest możliwość wychowania młodego pokolenia w duchu wolności od ideologii. Drugim pytaniem jest to, czy ideologizacja w nauczaniu filozofii musi być z konieczności postrzegana jako niepożądana tendencja w polskim systemie edukacyjnym. Wnioski sformułowane zostają w oparciu o koncepcję Sokratesa oraz teorie filozoficzne takich myślicieli społecznych, jak Pierre Bourdieu i Ernesto Laclau. Chociaż całkowite wyeliminowanie przekazu ideologicznego z procesu edukacyjnego wydaje się niemożliwe, to edukacja filozoficzna umożliwia dostrzeżenie własnych ograniczeń i „przemilczanych” obszarów refleksji. Rolą filozofii i etyki w szkole jest dostarczenie motywacji do samowiedzy i samookreślenia. Dzięki temu możliwy jest rozwój młodego człowieka na poziomie osobistym, społecznym i politycznym.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2014, 50, 4; 165-190
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pryncypia pedagogiki. Wokół filozoficznych podstaw wychowania w ujęciu Mieczysława Gogacza
    The principle of pedagogy. On the philosophical background of upbringing in Mieczysław Gogacz’s account
    Autorzy:
    Wójcik, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/452502.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    filozofia wychowania
    pedagogika
    wychowanie
    kształcenie
    Mieczysław Gogacz
    osoba
    kultura
    philosophy of education
    education
    person
    culture
    Opis:
    The title indicates the position of pedagogy from the view of philosophy of being and corresponding philosophical anthroplogy. The division between general and particular pedagogy results from the reference to the truth about man and the culture showing pedagogy as a set of relations between teacher (teacher) and the student. The basic principle, and also the task of education is the wisdom of the merging truth and goodness. From the principle the faith and patience follow. Faith is the contribution of the intellect in education, and patience is the improvement of the will. The principles of particular pedagogy follow from these three principles. In the area of faith relied on truth there are a humility and obedience, and in the area of patience relief on god there are mortification and poverty. These terms are explained in the article, because in the common usage they are misunderstood. Obedience and poverty which are mentioned at the end of the article are a measure of the degree of education. These principles of pedagogy are the result of the research work of Professor Mieczyslaw Gogacz and his disciples. They constitute a proposal to build the pedagogy concerning a man.
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2014, 3; 139-156
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pedagogiczne implikacje filozofii kultury i życia Ludwiga Wittgensteina – zarys problematyki
    Pedagogical implications of Ludwig Wittgenstein’s philosophy of culture and life – an outline of the problem
    Autorzy:
    Lipowicz, Markus
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/962543.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
    Tematy:
    postmodernity
    culture
    upbringing
    transcendence
    rituals
    ceremonies
    ponowoczesność
    kultura
    wychowanie
    transcendencja
    rytuały
    ceremonie
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie oraz krótkie rozwinięcie pedagogicznych implikacji filozofii kultury i życia Ludwiga Wittgensteina. Stawiam hipotezę, iż myśl Wittgensteina może stanowić istotną alternatywę dla postmodernizmu zainspirowanego filozofią Nietzschego, skoncentrowanego wokół idei transgresji i indywidualizmu egocentrycznego. Po krótkim omówieniu pojęcia ponowoczesności w pierwszym rozdziale, postaram się w drugim rozdziale rozwinąć pojęcie wychowania, które wyłania się z myśli wiedeńskiego filozofa. Będę chciał pokazać, iż zamiast głosić konieczność emancypacji z kolektywnie ukształtowanych struktur kulturowych bądź ustanowienia nowych wartości, autor słynnego Traktatu logiczno-filozoficznego proponował postawę pokory wobec tego, czego nie sposób wyrazić w języku naukowym i metafizycznym, ale jednoznacznie manifestuje się w życiu społecznym w rozmaitych rytuałach i ceremoniach, dzięki którym jednostka zyskuje zdolność pojmowania swojej egzystencji jako sensownej. Ponowoczesny impet filozofii Wittgensteina nie polega więc na odrzuceniu nowoczesnej racjonalności, lecz na zdystansowaniu się wobec typowego dla nowoczesności nieustannego postępu oraz wynikającego z niego poczucia wyższości wobec przednowoczesnych, archaicznych form życia społecznego. Mając na uwadze współczesny nacisk na wzmocnienie wiedzy oraz umiejętności technicznych wśród dzieci i dorosłych, te humanistyczne implikacje pedagogiczne filozofii kultury i życia Wittgensteina wydają się być niezwykle aktualne i warte dalszych refleksji antropologicznych.
    The aim of the article is presentation and short elaboration on the pedagogical implications of Ludwig Wittgenstein’s philosophy of culture and life. My hypothesis is that Wittgenstein’s thoughts can be considered as an important alternative to postmodernism inspired by Nietzsche’s philosophy, which is fixed on the ideas of transgression and egocentric individualism. After a short discussion on the conception of postmodernity in the first chapter, I will try to elaborate on the concept of upbringing, which emerges from the thought of the Vienna philosopher. I will indicate that instead of proclaiming the emancipation from collectively established cultural structures of the constitution of new values, the author of the famous Tractatus Logico-Philosophicus proposed a disposition to humbleness to what cannot be expressed through scientific language or metaphysics, but clearly manifests in social life in various rituals and ceremonies, through which the individual gains the ability to understand its existence as meaningful. The postmodern impetus of Wittgenstein’s philosophy lies therefore not in a rejection of modern rationality but in distancing from the specific modern tendency of constant progress and the resulting feeling of superiority towards pre-modern, archaic social life forms. Having in mind the contemporary emphasis on enhancing technological knowledge and skills among both children and adults, these pedagogical implications of Wittgenstein’s philosophy of culture and life seem to be remarkably valid and therefore worth further anthropological reflections.
    Źródło:
    Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2017, 1
    2353-7914
    Pojawia się w:
    Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The dialectic versus dialogical character of philosophy and its influence on the upbringing of younger generations
    Dialektyczny i dialogiczny charakter kultury europejskiej oraz jej wpływ na wychowywanie młodych pokoleń
    Autorzy:
    Rebes, Marcin
    Gałkowski, Stanisław
    Kostyło, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/969579.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-18
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    dialectic
    dialogue
    upbringing
    other
    elimination
    confrontation
    post-truth
    universal truth
    sacrifice for the other
    philosophical pedagogy in European culture
    wychowanie
    inny
    eliminacja
    konfrontacja
    postprawda
    prawda uniwersalna
    poświęcenie dla innego
    pedagogika filozoficzna w kulturze europejskiej
    dialektyka
    dialog
    Opis:
    The interaction of different cultures, traditions and religions played a huge role in the founding of European culture. Since its very beginning, this “crashing together of ideas” has accompanied the dialectic, which has been its value and also the cause of crises. This dialectic has enabled dialogue between man and man, but also their decline. In contemporary societies in which post-truth has appeared, the form of the dialectic has been radicalized. There are two kinds of radicalization, resulting from the situation in societies and the dialectic influences on those societies. For example, on the one hand, the dialectic has led to the elimination of opponents, and, on the other, it has enabled dialogue and sacrifice for the other. This article deals with the influence of the dialectic and dialogue on the upbringing of the younger generations. By reflecting on these matters, we can strive to not only analyze the problems but also to present some of their historical features – mutual relations and complementation of each other, through philosophical thought and philosophical pedagogy in Poland and in other European traditions.
    Wzajemne oddziaływanie na siebie różnych kultur, tradycji i religii odegrało ważną rolę w kształtowaniu się kultury europejskiej. Od jej początku „ścieraniu się idei” towarzyszyła dialektyka, która była jej walorem, ale także i przyczyną kryzysów. Dialektyka umożliwia prowadzenie dialogu między człowiekiem a człowiekiem, lecz również powoduje odrzucenie jednego z nich. Współcześnie w społeczności, w której pojawia się postprawda, forma dialektyczności się radykalizuje. Pojawiają się dwie radykalne formy, które są wynikiem sytuacji społecznej, a także wpływu dialektyki na społeczeństwo, tj. z jednej strony dialektyka może prowadzić do eliminacji oponenta, z drugiej – umożliwia dialog i poświęcenie się dla innego. W artykule tym chodzi o przedstawienie wpływu dialektyki i dialogu na proces wychowywania młodych pokoleń. Do refleksji ma skłonić nie tylko analiza problemu, lecz również ukazanie rysu historycznego – wzajemnego warunkowania się i uzupełniania myśli filozoficznej i pedagogiki filozoficznej w Polsce i w innych tradycjach europejskich.
    Źródło:
    Wielogłos w myśli o wychowaniu. 100 lat polskiej pedagogiki filozoficznej; 96-112
    9788323542544
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    DZIAŁANIE CZŁOWIEKA JAKO KATEGORIA RÓŻNICUJĄCA I JEJ IMPLIKACJE DLA PEDAGOGII
    THE ACTING PERSON AS A DIFFERENTIATING CATEGORY AND ITS IMPLICATIONS FOR PEDAGOGY
    Autorzy:
    Szymala, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/550310.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    filozofia działania
    personalizm
    wychowanie
    samowychowanie
    neoliberalizm
    eugenika
    cyborgizacja edukacji
    philosophy of acting personalism
    upbringing
    self-education
    neoliberalism
    eugenics
    cyborgization of education
    Opis:
    Celem artykułu jest wskazanie na podstawie tekstu Osoba i czyn Karola Wojtyły na zasadność powrotu do personalistycznej koncepcji działania osoby jako tradycji myślenia niezbędnej do przywrócenia znaczenia wychowaniu we współczesnym kontekście kulturowym. Punktem wyjścia rozważań jest stwierdzenie, że wpisanie edukacji w dominujący w przestrzeni publicznej neoliberalny, technologiczny oraz eugeniczny kontekst redukuje pojęcie działania edukacyjnego. Przywołane konteksty łączy rozumienie kształcenia jako działania nastawionego bardziej na wynik niż na sam proces, dążącego do ulepszenia procesu edukacyjnego czy wręcz do przejęcia nad nim kontroli. Tylko wtedy, gdy przyjmie się – wbrew postulatom transhumanizmu – że działanie człowieka jest kategorią różnicującą, to znaczy, że rzeczywiście różni się ono od aktywności zwierząt czy maszyn, możliwa jest obrona jego racjonalności w obszarze wychowania.
    The aim of this paper is to demonstrate, on the basis of Karol Wojtyła’s work The Acting Person, the validity of returning to the personalistic understanding of the acting person as the necessary philosophical tradition to restore the value of upbringing in the contemporary cultural context. The starting point is the assumption that education has been assigned in a neoliberal, technological, and eugenic context of public debate, what has reduced the meaning of educational acting. These three positions are linked by common understanding of education focused rather on the result than on the process itself and aimed to regulate this process and even take control over it. Only if human acting – contrary to the assumptions of transhumanism – is recognized as a differentiating category, which means that it really differs from both animal activity and machine activity, it is possible to defend the rationality of human activity in the area of upbringing.
    Źródło:
    Forum Pedagogiczne; 2015, 2; 63-75
    2083-6325
    Pojawia się w:
    Forum Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stefana Swieżawskiego ideał (kształcenia i wychowania) historyka filozofii i jego związki ze Szkołą Lwowsko-Warszawską i jej ideałami
    Stefan Swieżawski’s Ideal of (Educating and Upbringing) the Historian of Philosophy and his Relations with the Lvov-Warsaw School
    Autorzy:
    Brzeziński, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/544386.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
    Tematy:
    historia wychowania
    ideał historyka filozofii
    Stefan Swieżawski
    Szkoła Lwowsko-Warszawska
    Opis:
    Artykuł jest poświęcony ideałowi historyka filozofii, jaki nakreślił w swych pracach Stefan Swieżawski (1907-2004). W odniesieniu do tego problemu podjęto przede wszystkim dwie kwestie. Pierwsza z nich to odtworzenie owego ideału. Za podstawę źródłową posłużyły trzy prace autorstwa Swieżawskiego: Czy studia uniwersyteckie umożliwiają zdobycie kultury humanistycznej? (1962), Zagadnienie historii filozofii (1966) oraz Etos historyka filozofii (1988). W oparciu o ich treści przedstawiono określone sprawności intelektualne i wiedzę oraz sprawności moralne, jakie jego zdaniem powinien posiadać historyk filozofii. druga kwestia dotyczy znaczenia i wpływu związków Swieżawskiego ze Szkołą Lwowsko-Warszawską, w szczególności z założycielem tej szkoły, Kazimierzem Twardowskim, oraz Kazimierzem Ajdukiewiczem, na sformułowany przez niego ideał pracy badacza dziejów filozofii.
    Źródło:
    Przegląd Pedagogiczny; 2014, 1; 141-150
    1897-6557
    Pojawia się w:
    Przegląd Pedagogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies