Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

"Ściana jest niema, a drzwi przemawiają" (G. Simmel). Kilka uwag o topografii spotkania
"The Wall is silent and the doors speak" (G. Simmel). Several remarks about the topography of the meeting

Autorzy:

Podstawski, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/941606.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

philosophy of the meeting
philosophy of the dialogue
Derrida
deconstruction
phenomenology

Opis:

"Meeting" is one of these concepts, which in the most recent philosophy have received significant meaning. In some interpretations it is the instruction to "meet" – so to establish the unmediated relation with the Other – is the factor, which allows to break free from the pressure of the "Hegelian bite" and problems resulting from it. It turns out that the ennoblement of the subject made by the German idealism in fact limited the reality only to its exteriorisation – and thus put into question the possibility of reaching the reality, including the reality of other people. "Meeting" would be the bridge thanks to which this reach (again) becomes possible. However, it seems that speaking about the "meeting" we still too rarely think about the prerequisites, which must be met, so that the subject can open itself to accept the Other. This is an important analysis because, first of all, it allows to judge whether the whole project of the postphenomenological philosophy can be defended in the practical perspective, and secondly – it is a key indicator that allows the further development of the human thought. It turns out that for the elementary human experience the "meeting" is not an excess, and the opening to what is unusual is the natural element of the existence of human cultures. And this instruction should be used in today's philosophizing – in order to overcome the basic aporias of modernity with its edge.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2013, 26
0208-6107
2353-9631

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

Bierdiajewowska filozofia człowieka jako filozofia dialogu
Бердяевская философия человека как философия диалога
Berdyaev’s Philosophy of Human as the Philosophy of Dialogue

Autorzy:

Domeracki, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/497349.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich

Tematy:

философия человека
философия диалога
антропологизм
антропоцентризм
персонализм
антропоэтика
любовь
свобода
одиночество
религия
Бог
filozofia człowieka
filozofia dialogu
antropologizm
antropocentryzm
personalizm
antropoetyka
miłość
wolność
samotność
religia
Bóg
philosophy of human nature
philosophy of dialogue
anthropologism
anthropocentrism
personalism
antropoethics
love
freedom
loneliness
religion
God

Opis:

Автор предлагает интерпретацию философии Бердяева как философии человека. Важная роль в ней humanum позволяет ему предложить ее моделью философии диалога. Автор считает, что философия диалога Николая Бердяева во многих вопросах совпадает с диалогизмом философии (гетерологии) Эммануэля Левинаса. Автор предлагает признать и изучать, а также популяризировать философию Бердяева как представителя европейской фило-софии диалога, который вносит в нее существенное, хотя и несомненно спорное novum.
The author proposes an interpretation of Berdyaev’s philosophy as a philosophy of human being. He considers humanum as a model example of the philosophy of dialogue due to its importance. The author represents the view that the philosophy of dialogue by Nicholas Berdyaev is in many points consistent with the dialogism (heterology) by Emmanuel Levinas. He offers to recognize and study, as well as to popularize the Berdyaev’s philosophy as a representative of the European philosophy of dialogue, which contributes to it, but certainly brings also the disputable novetly.

Źródło:

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2015, 15; 219-235
1642-1248

Pojawia się w:

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Rosyjska filozofia dialogu wobec idei Karola Marksa
Russian Philosophy of Dialogue on the Ideas of Karl Marx

Autorzy:

Rarot, Halina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/18797136.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

rosyjska filozofia dialogu
heglowska dialektyka
działalność jako praxis i jako twórczoś
krytyka oficjalnego marksizmu
Russian philosophy of dialogue
Hegelian dialectics
activity as praxis and as creativity
criticism of official Marxism

Opis:

The article concerns the difficult relations of Russian philosophers of dialogue: Bakhtin, Berdyaev, Batyshchev and Bibler with the original, unmediated by the ideological interpretation, philosophy of Karl Marx. This dialogue with a serious and dangerous ideological opponent turns out to be extremely fruitful, especially for Batyshchev and Bibler.

Źródło:

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2018, 40, 1; 156-179
1689-4286

Pojawia się w:

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Filozofia dialogu jako jeden z aspektów zrównoważonego rozwoju
The Philosophy of Dialogue as one of the Aspects to Sustainable Development

Autorzy:

Grochowska, I.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/371368.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN

Tematy:

rozwój zrównoważony
filozofia
społeczeństwo
polityka
sustainable development
nature
ecodevelopment
balance
homeostasis
communication
philosophy of dialogue

Opis:

To co dzisiaj rozumiemy pod pojęciem rozwoju zrównoważonego to mechanizm, który umożliwi znalezienie takich rozwiązań i norm ludzkiego działania, które pozwolą harmonijne koegzystować. Rozwijający się indywidualizm i indywidualne podejście do własnych poglądów staje się przyzwyczajeniem. Trudno jest przyjąć i kochać całą ludzkość razem z jej marnością, trudno jest kochać świat bardziej niż własny umysł. Celem dialogu jest lepsze zrozumienie innego człowieka i jego wiary, głębsze zrozumienie również swojej wiary. Dzięki wzajemnemu rozumieniu siebie może można by wytyczyć ewentualne przestrzenie koegzystencji i ustalić obszar możliwej współpracy. Wszechświat jest tajemnicą i niepewnością, a ludzkość dąży do budowania trwałych, bezpiecznych bastionów. Takim bastionem ma być współistnienie w harmonii, a narzędziem zrównoważony rozwój.
What we understand today as sustainable development is a mechanism allowing for harmonious coexistence. However, developing individualism and an individual approach regarding one's own views becomes a habit. It is difficult to accept and love the whole of humanity together with its wretchedness; and it is more difficult to love the world than one's own mind. This dialogue aims at a better understanding of each person's own faith. By way of mutual understanding it might be possible to specify possible "spaces" in which we can coexist, and to establish a forum for cooperation. The universe is both a mystery and an insecure environment, and humanity aims to build a permanent and safe bastion within it, by way of harmonious coexistence alongside which sustainable development is used as a tool.

Źródło:

Problemy Ekorozwoju; 2008, 3, 1; 67-72
1895-6912

Pojawia się w:

Problemy Ekorozwoju

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

O potrzebie wołacza – vocativus z perspektywy filozofii dialogu
Necessity of the vocative: vocativus in the perspective of the philosophy of dialogue

Autorzy:

Skarbek-Kazanecki, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/460075.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Fundacja Pro Scientia Publica

Tematy:

wołacz, vocativus, filozofia dialogu, „Ja-Ty”, Martin Buber, Emmanuel Levinas
vocative, vocativus, philosophy of dialogue, ‘I-Thou’, Martin Buber, Emmanuel Levinas

Opis:

The purpose of this article is to depict the grammatical form which is the vocative. In the first part of the paper I will review some of linguistic theories regarding this grammatical case, including the conceptions that pay special attention to the functional diversity of vocative. The starting point for my own analysis will be the philosophy of dialogue represented by Ferdinand Ebner, Franz Rosenzweig, Emmanuel Levinas and a major exponent of speech thinking or dialogicism, Martin Buber. The distinction made by Martin Buber between the two ‘basic words’, ‘I-Thou’ (Ich-Du) and ‘I-It’ (Ich-Es), correspond to the divergence between nominative and vocative: when you replace the nominative with the vocative, using Buber’s terms, the characters’ relationships move from an ‘I-It’ to an ‘I-Thou’ relationship. The vocative's presence puts both me and my interlocutor in „dead end”, in point of no return: the use of the vocative case closes us on objectification and reminds us of the uniqueness of the Other. The vocative is the 'spoken word' through which we enter into actual relations.
Celem niniejszego artykułu jest przyjrzenie się formie gramatycznej, jaką jest wołacz (vocativus). W pierwszej części tekstu pragnę przedstawić niektóre teorie dotyczące tego przypadka gramatycznego, szczególny nacisk kładąc na koncepcje zwracające uwagę na funkcjonalną różnorodność wołacza. Punkt wyjścia dla dalszej analizy stanowić zaś będzie filozofia dialogu reprezentowana przez Ferdynanda Ebnera, Martina Bubera, Franza Rosenzweiga oraz Emmanuela Levinasa. Rozróżnienie właściwych dla człowieka postaw, „podstawowych słów” „Ja-Ty” (Ich-Du) oraz „Ja-To” (Ich-Es) uczynione przez Martina Bubera koresponduje z opozycją mianownik-wołacz: obecność wołacza stawia zarówno mnie, jak i mojego interlokutora, w sytuacji bez wyjścia; użycie wołacza zamyka nas na uprzedmiotowienie (nieodłączne od mianownika) i przypomina o wyjątkowości Innego.

Źródło:

Ogrody Nauk i Sztuk; 2016, 6; 28-38
2084-1426

Pojawia się w:

Ogrody Nauk i Sztuk

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Rozmowa z kamieniem Wisławy Szymborskiej w świetle filozofii dialogu
A Conversation with a Stone by Wislawa Szymborska in the light of the philosophy of dialogue

Autorzy:

Kudyba, Wojciech

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/11542346.pdf

Data publikacji:

2023-04

Wydawca:

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Sączu

Tematy:

dialog
spotkanie
Wisława Szymborska
dialogue
encounter
Wislawa Szymborska

Opis:

Warto się przyjrzeć temu, w jaki sposób doświadczenie spotkania z Innym zapisywali w swych dziełach artyści. Jest wśród nich m.in. polska noblistka Wisława Szymborska, która w 1962 roku w zbiorze Sól umieściła m.in. wiersz Rozmowa z kamieniem. Jego interpretatorzy zwracali zwykle uwagę na skrytą w jego wnętrzu problematykę epistemologiczną, warto jednak poszerzyć krąg możliwych interpretacji tego wiersza o wątek egzystencjalny. Ważnym kontekstem wiersza jest bowiem filozofia dialogu. Przesłanie tego zagadkowego liryku wynika ze specyficznego zabiegu poetyckiego. Szymborska odwraca dialogową perspektywę: nie pyta o to, co wynika z tego, że w naszej przestrzeni spotkania z osobami pojawiają się relacje przedmiotowe. Wręcz przeciwnie – pyta o to, co wynika z tego, że w przestrzeni naszych kontaktów z rzeczami pojawiają się odniesienia osobowe.
It is worth looking at how the experience of meeting the Other was recorded in their works by artists. Among them is Polish Nobel Prize winner Wislawa Szymborska, who in 1962 included the poem A Conversation with a Stone in her collection Salt. Its interpreters usually drew attention to the epistemological issues hidden inside it, but it is worth widening the circle of possible interpretations of this poem to include an existential theme. For an important context of the poem is the philosophy of dialogue. The message of this puzzling lyric stems from a specific poetic procedure. Szymborska reverses the dialogical perspective: she does not ask what is implied by the fact that object relations appear in our space of encounter with persons. On the contrary, she asks what follows from the fact that personal references appear in the space of our encounters with things.

Źródło:

Eruditio et Ars; 2023, 6, 1; 9-22
2545-2363

Pojawia się w:

Eruditio et Ars

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Edukacja w perspektywie filozofii dialogu. Aspekty etyczne w dobie pandemii COVID-19
Education from the Perspective of the Philosophy of Dialogue: Ethical Aspects During the COVID-19 Pandemic

Autorzy:

Tarka, Szymon

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2131176.pdf

Data publikacji:

2022-09-26

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

education
dialogue
meeting
ethics
philosophy of dialogue
wychowanie
dialog
spotkanie
etyka
filozofia dialogu

Opis:

Osobista relacja nauczyciela i ucznia jest ważną kwestią w procesie edukacyjnym. Ma ona miejsce w konkretnej przestrzeni, jaką zazwyczaj jest szkoła. Relacje międzyludzkie oraz przestrzeń, w której wydarza się spotkanie, są bardzo ważne dla zrozumienia istoty człowieka. Zagadnienia związane z rozumieniem relacji osobowych i ich miejscem w szeroko rozumianym procesie wychowania są także kluczowymi kwestiami filozofii dialogu w ujęciu Józefa Tischnera. Dlatego w artykule przedstawione zostaną najpierw główne zarysy filozofii dialogu rozumianej jako punkt wyjścia dla edukacji, następnie podkreślone będzie znaczenie dialogu w edukacji oraz roli spotkania nauczyciela i ucznia w procesie wychowania. W ostatnich dwóch latach pandemii COVID-19 relacje międzyludzkie zostały bardzo ograniczone, a czasami wręcz stały się niemożliwe, natomiast proces nauczania odbywał się w formie online (zdalnej). Mając to na uwadze, w artykule zostanie omówiony etyczny wymiar wychowania w spotkaniu zarówno realnym, jak również wirtualnym. Głównym celem artykułu jest zwrócenie uwagi na zagrożenia, jakie stoją przed dzisiejszą edukacją, tak dynamicznie podlegającą kolejnym przemianom, oraz wyakcentowanie jednego z ważnych elementów edukacji, jakim jest dialog edukacyjny.
The personal relationship between teacher and student is an important element of the educational process. It takes place in a specific space, which is usually a school. Interpersonal relationships and the space in which the interaction occurs are very important for understanding the essence of humankind. Problems related to the understanding of interpersonal relationships and their place in the broader educational process are also key issues in the philosophy of dialogue, as perceived by Józef Tischner. Therefore, the article first presents the main outlines of the philosophy of dialogue, understood as a starting point for education; then it emphasizes the importance of dialogue in education and the role of the meeting between teacher and student in the educational process. Over the last two years of the COVID-19 pandemic, interpersonal relationships have been greatly limited and sometimes even impossible, while the learning process was carried out remotely. With this in mind, the article discusses the ethical dimension of education in both real and virtual meetings. The main aim of the article is to draw attention to the threats facing today’s changing education and to emphasize one of the important elements of education, which is educational dialogue.

Źródło:

Studia Paedagogica Ignatiana; 2022, 25, 3; 145-161
2450-5358
2450-5366

Pojawia się w:

Studia Paedagogica Ignatiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Opuścić bezpieczne schronienie. Problem obcości w świetle filozofii dialogu
To Leave the Safe Shelter: The Problem of ‘Otherness,’ as seen in the Light of the Philosophy of Dialogue

Autorzy:

WIECZOREK, Krzysztof T.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1046723.pdf

Data publikacji:

2020-01-12

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

obcość, dialog, doświadczenie agatologiczne, topografia bytu, des-inter-esse-ment
otherness, dialogue, agathological experience, topography of being, des-inter-esse-ment

Opis:

Europa, chcąc nie chcąc, musi zmierzyć się dziś z problemem stosunku do obcych. Nie wystarczą tymczasowe rozwiązania, nie pomoże uszczelnianie granic i budowanie obozów dla uchodźców. Potrzebne jest gruntowne przemyślenie tematu. W tym celu warto sięgnąć po inspiracje do filozofii. Takich inspiracji autor poszukuje na drodze krytycznej lektury tekstów Martina Bubera, Ferdinanda Ebnera, Franza Rosenzweiga, Emmanuela Lévinasa, Józefa Tischnera i Marcii Sá Cavalcante Schuback. Wynika z nich potrzeba rozumienia kategorii obcości jako zrelatywizowanej do określonej wspólnoty kulturowej oraz ustosunkowania się do następujących problemów: (1) czy obcość jest cechą nieredukowalną i nieusuwalną, czy stanem tymczasowym i możliwym do przezwyciężenia; (2) które elementy europejskiej tradycji kulturowej wymagają przezwyciężenia, byśmy mogli skutecznie uporać się z tym problemem; (3) czy filozofia europejska potrafiła wyciągnąć trafne wnioski z tragicznych wydarzeń wojen, totalitaryzmu i ludobójstwa; (4) czy rację ma Lévinas, głosząc potrzebę nowego ugruntowania relacji etycznych dzięki myśleniu „poza filozofią”, zakładającemu „ontologiczne zerwanie” na rzecz swoiście rozumianego „désintéressement”. Autor poszukuje własnych odpowiedzi na te pytania, by lepiej zrozumieć współczesny status fenomenu obcości.
Whether it be desired or not, Europe must face today the problem of her relation to ‘others.’ Temporary solutions will not suffice, neither will tightening the borders or founding refugee camps. A thorough and profound reconsideration of the issue is necessary, which calls for seeking inspiration in philosophy. The inspiration in question is found by the author in a critical reading of Martin Buber, Ferdinand Ebner, Franz Rosenzweig, Emmanuel Lévinas, Józef Tischner, and Marcia Sá Cavalcante Schuback. As a result, the author proposes to conceive of the category of ‘otherness’ as relativized to the conditions of a given community of culture, and points to the necessity of taking a clear position on issues such as: (1) whether ‘otherness’ is irreducible and irremovable a trait, or rather a temporary condition that may be overcome; (2) which elements of European culture tradition need to be overcome so that the problem in question may be effectively addressed; (3) whether European philosophy has come to the right conclusions about the tragic events, such as the wars, totalitarianisms and genocide, it has experienced; (4) whether Lévinas is right in pointing to the need for a new ‘grounding’ of ethical relations by means of thinking ‘outside philosophy,’ which presupposes an ‘ontological rupture’ for the sake of a specific désintéressement. The author seeks his own answers to the above questions so that the present status of the phenomenon of ‘otherness’ may be understood better. Translated by Dorota Chabrajska

Źródło:

Ethos; 2017, 30, 1 (117); 76-104
0860-8024

Pojawia się w:

Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Szkoła dla Innego. Filozofia i pedagogika dialogu w edukacji międzykulturowej
A School for the Other: Philosophy of Dialogue and Dialogic Pedagogy in Intercultural Education

Autorzy:

Serkowska-Mąka, Jadwiga

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/449070.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

edukacja międzykulturowa
wielokulturowość
dialog
pedagogika dialogu
filozofia dialogu
Inny
nauczyciel
intercultural education
multiculturality
dialogue
dialogic pedagogy
philosophy of dialogue
Other
teacher

Opis:

Celem artykułu jest pokazanie, w jaki sposób funkcjonująca w ramach pedagogiki dialogu propozycja Joanny Rutkowiak, aby uczynić dialog naczelną zasadą wychowania, może pomóc w realizacji zadań edukacji międzykulturowej. Szczególną uwagę autorka zwraca na myślenie globalizujące i hermeneutycznie rozumianą rozmowę, które mogą przyczynić się do poznawczego przeobrażenia jednostki poprzez uwzględnianie i włączanie do swojego horyzontu poznawczego odmiennych punktów widzenia. Takie podejście może przyczynić się do kształtowania sprzyjających wychowaniu międzykulturowemu postaw u nauczycieli, przeobrażając ich nastawienie i zwiększając samoświadomość co do własnego światopoglądu, wartości, przekonań i zachowań. Ta samoświadomość jest kluczowa w środowisku wielokulturowym, gdzie dochodzi do wzmożonych napięć i konfrontacji pomiędzy odmiennymi kulturowo interpretacjami rzeczywistości, wartościami i normami. Autorka twierdzi, że kluczową rolę w edukacji międzykulturowej odgrywają nauczyciele, gdyż to od nich zależy skuteczne kształtowanie postaw otwartości i tolerancji wobec Innego u uczniów. Wychowawcy powinni pełnić rolę negocjatorów między różnymi punktami widzenia, tłumaczy odmienności kulturowej oraz propagatorów otwartości i tolerancji. Nie uda się to bez zwiększonej świadomości własnego zaplecza kulturowego i wysokiego poziomu samoświadomości. Pomóc w tym może właśnie perspektywa dialogowa Rutkowiak, połączona z zaczerpniętą z filozofii dialogu dyrektywą zwiększonej wrażliwości na Innego i jego specyficzne potrzeby i uwarunkowania.
The aim of this article is to demonstrate how Joanna Rutkowiak’s concept of educational dialogue representing dialogic pedagogy can help in the accomplishment of the goals of intercultural education. The author’s attention is focused particularly on globalizing thinking and hermeneutically understood conversation, which can be important factors leading to the cognitive transformation of an individual accomplished by taking different points of view into consideration and including them in one’s cognitive horizon. Such an approach may contribute to the development of particular teacher attitudes which support intercultural upbringing. These attitudes can be formed by transforming teachers’ dispositions and increasing their self-awareness in areas such as worldview held, beliefs, values and manifested behaviors. This self-awareness is the key factor in a multicultural environment, which is an area of increased tensions and conflicts between culturally different values, norms and interpretations of reality. The author argues that teachers play the key role in intercultural education, because effective fostering of openness and tolerance towards Other depends on their efforts. Educators should play the role of negotiators between differing points of view, translators of cultural otherness and exponents of openness and tolerance. They will not be able to achieve this goal without increased awareness of their cultural background and a high level of self-awareness.

Źródło:

Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 1; 51-72
2450-5358
2450-5366

Pojawia się w:

Studia Paedagogica Ignatiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

W poszukiwaniu źródłowego doświadczenia filozoficznego. Paralele pomiędzy fenomenologią i filozofią dialogu a współczesnym tomizmem egzystencjalnym
In Search of the Source Experience in Philosophy. Parallels between Phenomenology, the Philosophy of Dialogue and Contemporary Existential Thomism

Autorzy:

Ćwiertniak, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2075532.pdf

Data publikacji:

2020-12-30

Wydawca:

Naukowe Towarzystwo Tomistyczne

Tematy:

tomizm egzystencjalny
fenomenologia
filozofia dialogu
doświadczenie filozoficzne
existential Thomism
phenomenology
philosophy of dialogue
philosophical experience

Opis:

The aim of this article is to indicate certain ideas common to existential Thomism, Phenomenology, and the Philosophy of Dialogue. While the often polemical philosophical literature more frequently emphasizes the discrepancies between these philosophical schools, a closer look, which takes into account the current state of philosophy and its relationship to dynamically developing science (especially natural science), reveals several common elements. Despite their differences, manifested especially in their use of different conceptual apparatuses, all three philosophical schools point to the existence of primary, irreducible experiences that are inaccessible to science. These experiences indicate the primacy of the personal world over the naturalistic representation of the world (reality) that emerges from natural science.

Źródło:

Rocznik Tomistyczny; 2020, 2, 9; 115-132
2300-1976

Pojawia się w:

Rocznik Tomistyczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

A Senior as an Individual in the Situation of Dementia. Tom Kitwoods Person-Centred Care Model and the Philosophy of Dialogue
Senior jako Osoba w sytuacji choroby demencyjnej. Model Person – Centered Care Toma Kitwooda na tle filozofii dialogu

Autorzy:

Smrokowska-Reichmann, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1040371.pdf

Data publikacji:

2020-06-24

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

demencja
bycie osobą
podmiotowość
dialog
relacja
dementia
personhood
subjectivity
dialogue
relationship

Opis:

Seniors suffering from dementia are always exposed to a reductive approach and depersonalization due to the specificity of that disease. The subjectivity of a senior is neglected or even completely negated. What remains unnoticed is the fact that, despite their disease, a senior is still a person – with the rights and needs of a person – and not just a helpless patient. The paper presents a break that has been made in the understanding and care of seniors with dementia thanks to the work of Tom Kitwood, a British psychologist. In Kitwood’s Person-Centred Care model, a person is defined as a relational, feeling, and historical being. At the same time, being a person is only possible in the interpersonal context. Hence the author's suggestion to read Kitwood’s concept from the angle of the philosophy of dialogue, which is always an affirmation of subjectivity and an opposition to tendencies that reify human beings. In the author’s opinion, Kitwood translated the main postulates of the philosophy of dialogue into the language of psychology, gerontology and senior care by operationalizing the indicators of the well-being of a patient with dementia.
Seniorzy cierpiący na demencję, ze względu na specyfikę tej choroby, narażeni są zawsze na podejście redukcyjne i depersonalizujące. Zaniedbywany lub nawet całkowicie negowany jest wówczas wymiar podmiotowości seniora oraz to, że pomimo choroby pozostaje on nadal osobą – z prawami i potrzebami osoby – a nie jedynie bezradnym pacjentem. Artykuł przedstawia zwrot, jaki dokonał się w rozumieniu seniorów z demencją oraz opiece nad nimi dzięki pracy brytyjskiego psychologa Toma Kitwooda. W modelu Person-Centered Care osoba definiowana jest jako istota relacyjna, czująca i historyczna. Jednocześnie bycie osobą jest możliwie jedynie w kontekście interpersonalnym. Stąd wynika propozycja autorki artykułu, aby koncepcję Toma Kitwooda odczytać przez pryzmat filozofii dialogu, będącej zawsze afirmacją podmiotowości i sprzeciwem wobec tendencji reifikujących człowieka. Zdaniem autorki, Tom Kitwood, operacjonalizując wyznaczniki dobrostanu pacjenta z demencją, przetłumaczył główne postulaty filozofii dialogu na język psychologii, gerontologii i opieki senioralnej.

Źródło:

Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2020, 10, 1; 51-61
2450-4491

Pojawia się w:

Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Wybrane aspekty wolności w kontekście przemian globalizacyjnych
Selected aspects of freedom in the globalization context

Autorzy:

Górecka, Jagoda

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2194686.pdf

Data publikacji:

2022-12-30

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

freedom
values
relation
philosophy of dialogue
globalization

Opis:

Throughout history ethical and philosophical thought has been shaping various concepts of freedom. Global transitions and significant changes within economic, sociopolitical and cultural structures have raised new questions on postmodern human condition and the sphere of axiology. The paper presents selected aspects of freedom in the context of globalization according to the works of Emmanuel Lévinas and Zygmunt Bauman. A postulated concept of freedom is defined in relation to criteria such as dialogue, encounter, inter-subjectivity and responsibility, that are the foundations for tradition of the philosophy of dialogue. The article aims at highlighting social challenges and chances, in terms of the fast-changing world, and outlines the importance of discussing the problem of freedom in dialogical approach in the 21st century. 

Źródło:

Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2022, 22, 2; 225-234
2300-0422

Pojawia się w:

Kultura-Społeczeństwo-Edukacja

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Philosophical Roots of the Dialogical Concept of Law

Autorzy:

Rossmanith, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/927486.pdf

Data publikacji:

2016-06-01

Wydawca:

Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR

Tematy:

dialogue
philosophy of dialogue
encounter
phenomenology
the Other
existentialism
subject
ethical relationship
difference
logos

Opis:

The main task which I pose for myself is to indicate the philosophical roots of the dialogical concept of law. First and foremost, I would like to present dialogue in the context of ancient Greek philosophy and in the context of the classicists of the philosophy of dialogue. Furthermore, I seek phenomenological bases for constructing the dialogical concept of law. The phenomenological method, starting with its classical Husserlian form, has undergone many changes. Thanks to the indication of new horizons of phenomenology by Emmanuel Levinas, discovering dialogical consciousness and the subject constituted in being with the Other are possible. The reference point of reflections on the concept of law is the relationship with the Other as an ethical relationship. Philosophy of dialogue is a certain possible prism of thinking about the social, public, and institutional space. It is thinking through the prism of dialogue (speaking), but also through the third who contributes discourse relevant to what is said. Law as the third, as the mediating element, is a co-constituting element of the entire legal world.

Źródło:

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2016, 2(13); 51-58
2082-3304

Pojawia się w:

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Między „formą podawczą” a otwieraniem się na „bycie w dialogu” w biografiach naukowych rocznika 1947
Between “the infeed form” and the opening to “being in dialogue” in 1947 scientific biographies

Autorzy:

Olczak, Edwin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/652124.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

filozofia dialogu
narracja
wspomnienia
pedagogika dialogu
dydaktyka dialogu
philosophy of dialogue
narration
memories
pedagogy of dialogue
didactics of dialogue

Opis:

The article presents memories of the student period and scientific career of retired university teachers in 1947. The background to the narration about the way of conducting classes and relations with students are the assumptions of the philosophy of dialogue. This theory has its impact on the practical aspect, because it results from both pedagogy and didactics based on dialogue. The aim is to determine the importance of dialogue in the academic career of retiring academic teachers. Information obtained from lecturers using narrative intelligence techniques may indicate a high level of dialogue both at work and in interpersonal relations. However, the impact of the philosophy of dialogue on the conduct of lecturers during classes and after their completion in relation to students was not always fully understood by them during their lifetime.
Tekst prezentuje wspomnienia dotyczące okresu studenckiego i kariery naukowej emerytowanych nauczycieli akademickich z rocznika 1947. Tłem do narracji o sposobie prowadzenia zajęć i relacjach ze studentami są założenia filozofii dialogu. Teoria ta ma swoje przełożenie na aspekt praktyczny, gdyż wynikają z niej zarówno pedagogika, jak i dydaktyka oparta na dialogu. Celem jest określenie znaczenia dialogu w karierze naukowej nauczycieli akademickich przechodzących już na emeryturę. Do badania wykorzystano technikę wywiadu narracyjnego. Informacje uzyskane od wykładowców mogą wskazywać na dużą rangę dialogu zarówno w pracy, jak i w kontaktach międzyludzkich, choć oddziaływanie założeń filozofii dialogu na postępowanie wykładowców w stosunku do studentów podczas zajęć i po ich zakończeniu nie zawsze było całkowicie przez nich uświadamiane w czasie ich trwania.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2018, 67; 81-101
0208-600X
2353-4850

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Leśmian: Ja i Inny
Leśmian: “I” and the “Other”

Autorzy:

Czabanowska-Wróbel, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1535465.pdf

Data publikacji:

2009-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Leśmian
parable
allegory
philosophy of dialogue
Other

Opis:

Leśmian’s poems, those that can be treated as parables with the thirdperson narrator and a given plot and those written with the lyrical I and straightforward narrative, include a dominant and premeditated anthropological conception. Leśmian is intrigued by the relation between an individual and other people. The relation is conducive, or even essential, in the spiritual survival of the individual, and is often described as a “salvation”. The relevant issues can be interpreted within the language of the philosophy of dialogue, including the philosophy of Emmanuel Lévinas, though the latter cannot be obviously treated in terms of decisive influence. The space where the ethical dimension of the interpersonal relations is revealed is namely love towards the closest pesons, it is followed by the encounter with other people, and finally the encounter with radical otherness, with what is, beyond the very experience of humanity, different — with a suffering animal. In Leśmian’s poetical output, in which the ontological and epistemological dimensions are so important, it is rather the ethical dimension that becomes prominent. This dimension, often neglected by researches of the poet’s rich and versified output, quite unexpectedly seems to come down to some absolutely fundamental ethical imperatives: to love and keep in mind that one should not hurt or kill with words or deeds.

Źródło:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2009, 16; 11-28
1233-8680
2450-4947

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Nauczyciel wobec inności ucznia na szkolnej scenie dramatu
The teacher vis à vis the otherness of the student on the school stage of drama

Autorzy:

Gajak-Toczek, Małgorzata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2216405.pdf

Data publikacji:

2018-05-29

Wydawca:

Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi

Tematy:

edukacja
filozofia dialogu
Inny
nauczyciel
uczeń
education
philosophy of dialogue
Other
teacher
student.

Opis:

Głównym celem artykułu: Nauczyciel wobec inności ucznia na szkolnej scenie dramatu jest transpozycja kategorii „inności”, która wywodzi się z filozofii człowieka Józefa Tischnera, na grunt szkolnej dydaktyki i wykorzystanie jej do przedstawienia relacji między nauczycielem i uczeniem. Autorka tego artykułu, bazując na ideach filozofii dialogu, opisuje role ucznia i nauczyciela w procesie edukacyjnym. Wskazuje zarówno przeszkody w możliwościach dialogu (tu zalicza m.in.: bariery wynikające z podstawy programowej, systemu egzaminacyjnego, obligatoryjnego ograniczenia funkcji wychowania, wielości interakcji wychowawczych oddziałujących na jednostkę w społecznym dialogu), jak też określa płaszczyzny, które pozwalają na osiągnięcie porozumienia obu stron w akcie szkolnej komunikacji. Za ważne uznaje wzajemne poznanie w horyzoncie agatologicznym i aksjologicznym, nadanie spotkaniu charakteru wydarzenia uobecniającego. Za cechę niezbywalną właściwie organizowanego procesu dydaktycznego uznaje konieczność przyjęcia przez nauczyciela postawy otwartej wobec inności innego - nie może być Ja-w-sobie-i-dla-siebie, musi się stać ja-z-innym, a nawet ja-dla-innego, znieść własną inność.
The main purpose of this article The teacher vis à vis the otherness of the student on the school stage of drama is the transposition of the category of „otherness”, which derives from Józef Tischner’s philosophy of man, to the educational field and to use it to present the relationship between teacher and student. The author of this article, using Tischner’s inspiring idea of the philosophy of dialogue as her starting point, describes the roles of the student and the teacher in the educational process. She points to the obstacles that stand in the way of dialogue possibilities (barriers resulting from the core curriculum, examination system, obligatory limitation of upbringing functions, the multiplicity of educational interactions affecting the individual in social dialogue, institutionalisation and standardisation of contemporary reality), and, at the same time, she points out the ground which allows both parties to seek agreement in school communication. It is important to recognise mutual understanding on the agathological and axiological level, and to give the meeting the character of a presentational event. As an inalienable trait in a properly organised didactic process, it recognises the necessity for the teacher to adopt an open attitude to another’s otherness – he/she cannot be self-and-for-self, he/she must become self-different and even I-for-other; bear his/her own difference.

Źródło:

Kultura i Wychowanie; 2018, 13, 1; 119-134
2544-9427
2083-2923

Pojawia się w:

Kultura i Wychowanie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

The call and the response. Martin Heidegger and Martin Buber on responsibility

Autorzy:

Jewuła, Artur

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/437379.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii

Tematy:

filozofia współczesna
filozofia dialogu
filozofia kontynentalna
podmiotowość
contemporary philosophy
philosophy of dialogue
continental philosophy
subjectivity

Opis:

Filozofia subiektywności dotarła w XX wieku do granic swoich możliwości. Jako odpowiedź na jej ograniczenia rozmaici filozofowie podjęli próby nowego rodzaju myślenia. Takie próby to m.in. myśl dialogiczna, która pierwszy wyraz znalazła w pismach takich filozofów, jak Franz Rosenzweig, Martin Buber czy Eberhard Grisebach. Innym przykładem jest postulat powrotu do pytania o bycie Martina Heideggera. W niniejszym artykule staram się pokazać, że obie próby mają ze sobą wiele wspólnego, choć ich przedstawiciele odnosili się do siebie nawzajem raczej krytycznie, o ile w ogóle to czynili. Okazuje się jednak, że myśl Martina Bubera oraz Martina Heideggera ujmują człowieka jako byt dynamiczny, który staje w obliczu nachodzącego go wezwana. Dlatego też analizuję najpierw koncepcję Martina Heideggera z okresu Bycia i czasu, następnie przedstawiam myślenie Martina Bubera, głównie w oparciu o jego traktat Ja i Ty. Na koniec dokonuję zestawienia i porównania wątków wspólnych obu filozofom, jak również zaznaczam różnice, które dzielą obie próby przekroczenia filozofii podmiotowości.
At the beginning of the twentieth century, the philosophy of subjectivity reached its limits. Various attempts at new thinking appeared as a reaction to these limits. Such attempts involve, among others, the philosophy of dialogue, which was represented in the works of Franz Rosen- zweig, Martin Buber and Eberhard Grisebach. Another approach includes Martin Heidegger’s demand for returning to the question of Being. In this article, I intend to present that both attempts are similar in many ways, although their representatives tended to be critical of one another. However, the approaches of Martin Buber as well as Martin Heidegger prove to understand a man as a dynamic being who faces the calling. Firstly, I would like to analyse the thought of Martin Heidegger as presented in Being and time , then I will describe the thought of Martin Buber mainly based on his treaty I and Thou . Finally, I compare the similarities and differences in the thinking of both philosophers.

Źródło:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 323-338
2083-6635
2084-1043

Pojawia się w:

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

„Życie duchowe” a „życie w duchu” – dialogiczna dystynkcja Martina Bubera

Autorzy:

Glinkowski, Witold P.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1373712.pdf

Data publikacji:

2021-07-01

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

Martin Buber
życie duchowe
życie w duchu
filozofia dialogu
spiritual life
living in the spirit
philosophy of dialogue

Opis:

Dla protagonisty współczesnej dialogiki, Martina Bubera, życie duchowe stanowi nie tyle ontyczny wyróżnik istnienia człowieka, ile szansę, przed którą człowiek stoi i którą powinien wykorzystać z uwagi na swoją dialogiczną genezę, która zarazem określa specyficzny horyzont jego egzystowania. Egzystowania niepodobna zredukować do istnienia obiektu pośród innych obiektów, gdyż może ono i powinno wyrażać się obecnością – byciem osoby wobec innych osób, byciem Ja wobec Ty. Podstawowa różnica między „życiem duchowym” a „życiem w duchu” polega na tym, że pierwsze, w odróżnieniu od drugiego, nie zawsze bywa dialogiczne oraz na tym, że nie zawsze uzyskuje ono wymiar etyczny i niejednokrotnie spełnia się w samym tylko wymiarze estetycznym. Tymczasem życie w duchu wskazuje na transcendentny status i proweniencję ducha, który nie może być postrzegany w kategoriach zjawiska będącego rezultatem kulturowego progresu – jako sublimacja lub jako projekcja tego, co immanentnie ludzkie.
For Martin Buber, the protagonist of the modern philosophy of dialogue, spiritual life is not an ontic distinction of human existence, but an opportunity that man has and should use because of his dialogical genesis, which determines the particular horizon of his being. Existing cannot be reduced merely to the existence of a given object among others, since it may and ought to be expressed via presence – being a person to other people, being ‘I’ to ‘You’. The fundamental difference between ‘spiritual life’ and ‘living in the spirit’ lies in the fact that the former, as opposed to the latter, does not always happen to be dialogical, that it does not always have an ethical dimension, and often fulfils itself in an aesthetic dimension only. On the other hand, living in the spirit indicates a transcendental status and the provenance of the spirit, which cannot be perceived as the result of cultural progress – it is regarded as the sublimation or projection of what is immanently human.

Źródło:

Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2021, 12, 1; 147-163
2450-4491

Pojawia się w:

Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Od Platona do Rosenzweiga. O zapoznanej roli dialogu w strukturze filozofii
From Plato to Rosenzweig: On the Relinquished Role of Dialogue in the Structure of Philosophy

Autorzy:

Bardel, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2013941.pdf

Data publikacji:

2005

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

dialog
filozofia dialogu
dialogika
rozmowa
Platon
Rosenzweig
dialogue
philosophy of dialogue
conversation
Plato

Opis:

The main purpose of the article is to compare the originally Greek, Plato’s concept of dialogue and its function in the procedure of philosophying to the one developed by the 20- century “philosophy of dialogue” (F. Rosenzweig, M. Buber, F. Ebner, E. Levinas). It seems quite astounding that philosophy of dialogue, a trend which consistently and persistently defends the privileged position of dialogue in the structure of reality and uses it as an essential factor in the understanding of the relation between God and Man, has not developed any solid methodological perspective. What is even worse, it failed to observe its presence in the very core of philosophical thinking, i.e. in Plato’s thought. We are capable of reconstructing Plato’s modus philosophandi with its essential conditions: the philosopher must not only ‘see’ the truth (the noetical function), but must also tell it to the others, choose the partners of the dialogue and defend his logos if necessary (the apophantical function). The article consists of two complementary analyses: the first one is devoted to the presentation of the dialogical factor in Plato’s noetics and apophantics, and the second one focuses on Rosenzweig’s criticism of the whole European philosophy. The author tries to indicate its doubtful moments by putting forward the question  whether Plato’s philosophy may be justly ascribed to the tradition under Rosenzweig’s criticism, and if so, to what extent.

Źródło:

Roczniki Filozoficzne; 2005, 53, 1; 5-26
0035-7685

Pojawia się w:

Roczniki Filozoficzne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Dialogue, ethics, economy. The application of dialogue in management (in the context of business ethics in the German-speaking area)

Autorzy:

Szulczewski, Grzegorz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/652713.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

dialogue
philosophy
ethics
economic crisis of 2008
Jürgen Habermas
Karl-Otto Apel
Peter Ulrich
Horst Steinmann

Opis:

The article names the conditions that a conversation has to fulfill in order to become a dialogue. The author undertakes to present the philosophy and ethics of dialogue, which were established based on the concept of dialogue. Its representatives include Jürgen Habermas and Karl-Otto Apel. Next, on the example of German business ethics, it is demonstrated how the philosophy and ethics of dialogue could become the foundation of the Republican economic ethics, developed by Peter Ulrich, and corporate ethics, put forward by Horst Steinmann. In the author’s opinion, they may prove useful in developing a new version of business ethics, formed upon reflection about experiences of the financial and economic crisis that began in 2008 and the effects of which are visible to this day.

Źródło:

Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym; 2017, 20, 7; 23-37
1899-2226
2353-4869

Pojawia się w:

Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Przez Ty człowiek staje się Ja. Coaching i filozofia dialogu – konstruktywne spotkanie
Through You the Human Person Becomes I. Coaching and the Philosophy of Dialog – a Constructive Encounter

Autorzy:

Teusz, Grażyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1071353.pdf

Data publikacji:

2017-03-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

dialogue
dialogue philosophy
coaching
empathy
communication

Opis:

The article discusses selected aspects of the philosophy of dialog, and then makes relations between them and the theory and practice of coaching. The platform which significantly bridges the two approaches is the perspective of encounter and the dialogical relation, which come into play in the interpersonal I and You relation (coach – client) and the resultant experience, conditions and consequences. Empathy is one of the possible efficient tools of dialog. It is a criterion for a genuine encounter that is one of the assumptions of the philosophy dialog.

Źródło:

Studia Edukacyjne; 2017, 43; 193-204
1233-6688

Pojawia się w:

Studia Edukacyjne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

The Worth of Words: The Ethical Significance of Dialogue Structured as Asking–Responding in Józef Tischner’s Philosophy
Wartość słowa. Etyczne znaczenie dialogu ustrukturyzowanego relacją pytanie–odpowiedź w filozofii Józefa Tischnera

Autorzy:

Dziurosz-Serafinowicz, Dominika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2131185.pdf

Data publikacji:

2022-09-26

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

philosophy of dialogue
Józef Tischner
personalism
ethics of word
ethical dimension of dialogue
filozofia dialogu
personalizm
etyka słowa
etyczny wymiar dialogu

Opis:

The importance of words has been emphasized by many ethicians and philosophers. Within interpersonal relationships, a significant dimension of the analysis of the word is its value. Ethics is dependent on the value of words, since without honest words we cannot have a real dialogue or then build a trustworthy community. In this paper, the author tries to show that within such a philosophical framework, the most fundamental element is a question–answer relationship, which is a basic structure for a dialogue. Asking is given special consideration by the Polish philosopher and priest Józef Tischner, who sees a question as a kind of request in the world of poverty which demands an ethical response. In this article, the author also presents Tischner’s original philosophy of drama—especially in respect to his view on a dialogic relationship between people—and then relationships within various groups, from large societies and nations to small communities. The ethical, axiological, anthropological, and even agathological and ontological significance of dialogue as asking–responding are also presented as a basis for a deeper communication.
Rolę słowa podkreśla wielu etyków i filozofów. Istotnym wymiarem analizy słowa wykorzystywanego w relacjach międzyludzkich jest jego wartość. Od wartości słów zależy etyka, ponieważ bez szczerych słów nie można prowadzić prawdziwego dialogu, a także budować społeczności opartej na zaufaniu. W niniejszym artykule autorka stara się ukazać, że w takich ramach filozoficznych główną rolę odgrywa relacja pytanie–odpowiedź, która jest podstawową strukturą dialogu. Szczególną uwagę zadawaniu pytania poświęcił polski filozof i ksiądz Józef Tischner, który w pytaniu widział rodzaj prośby w świecie duchowego ubóstwa, która wymaga etycznej odpowiedzi. Autorka przedstawia w artykule również jego oryginalną filozofię dramatu, zwłaszcza w odniesieniu do wyrażanego przez niego poglądu na dialogiczną relację między osobami, a następnie relacje wewnątrz różnych grup – od wielkich społeczeństw i narodów po małe wspólnoty. W artykule ukazano także etyczne, aksjologiczne i antropologiczne znaczenie dialogu, a nawet jego agatologiczny i ontologiczny charakter, który jest ustrukturyzowany relacją pytanie–odpowiedź, stanowiącą podstawę pogłębionej komunikacji.

Źródło:

Studia Paedagogica Ignatiana; 2022, 25, 3; 127-144
2450-5358
2450-5366

Pojawia się w:

Studia Paedagogica Ignatiana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

One of the ways to the architectonic sacrum
Jedna z dróg do architektonicznego sacrum

Autorzy:

Łucka, Robert

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/950593.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

język
fenomenologia
filozofia dialogu
filozofia spotkania
language
phenomenology
philosophy of dialogue
philosophy of encounter

Opis:

The process of cognition usually ends with an attempt to name and understand the searched/encountered phenomenon. The essence of sacrum is not observable simply because as „we do not have direct access to the quantum world via our senses”, but it does exist. Remembering the words of L. Wittgenstein which state that „the borders of the language (the only language I understand) constitute the borders of my world”, one ought to take one of the ways leading to our subject of cognition. A direct arising in the sphere of sacrum can be both a mental and emotional anticipation of the essence of subject we are heading to, and whose spatial frame is determined by architectonic objects. In its sensory meaning sacrum materializes itself often in a form of sacred chapels, paintings, sculptures, fragments of buildings, landscape etc. In the following article an attempt to select one of the ways that can lead to more complete contact and understanding of a sacred, materialized phenomenon which is referred to as sacrum. One, however, ought to bear in mind that the attempt at reaching the essence of such a place is a difficult task because just like „watching a wild brook does not concern the flow, the sound or reflexes of this particular brook but the general concept of a brook: unbridled push of unformed matter”, the understanding and sensing of sacrum escapes a clear codification.
Proces poznania kończy się zazwyczaj próbą nazwania i zrozumienia poszukiwanego/napotkanego zjawiska. Istota sacrum nie jest obserwowalna, tak jak „Nie mamy przecież bezpośredniego dostępu za pomocą zmysłów do świata kwantowego” , a jednak on istnieje. Mając w pamięci słowa L. Wittgensteina, że „ granice języka (jedynego języka, jaki rozumiem) oznaczają granice mego świata”, należy przejść jedną z dróg prowadzących do naszego przedmiotu poznania. Bezpośrednie zaistnienie w sferze sacrum może być mentalno-emocjonalną antycypacją istoty przedmiotu dążenia, którego oprawą przestrzenną są niejednokrotnie obiekty architektoniczne. W sensie zmysłowym sacrum materializuje się często w formie: uświęconych kaplic, obrazów, rzeźb, fragmentów budowli, krajobrazu itp. W niniejszym artykule podjęto próbę wskazania jednej z dróg, która może doprowadzić do pełniejszego obcowania i zrozumienia uświęconego, zmaterializowanego zjawiska, któremu często nadaje się imię sacrum. Należy jednak pamiętać, że próba dotarcia do istoty takiego miejsca jest działaniem trudnym, gdyż tak jak „ogląd dzikiego potoku nie dotyczy spływania, szumu i blasków tego indywidualnego potoku, ale ogólnej idei potoku: nieposkromionego parcia naprzód bezforemnej materii” , tak i zrozumienie i odczucie sacrum umyka klarownej kodyfikacji.

Źródło:

Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 3
1644-8855

Pojawia się w:

Rocznik Teologii Katolickiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

The place of anthropology in the philosophy of education

Autorzy:

Golema, Martin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/28407850.pdf

Data publikacji:

2004-04-30

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

anthropology
dialogue
philosophy of education

Opis:

The study tries to define the anthropology of dialogue as a specific way of thinking on human being; it grounds mainly in Tzvetan Todorov's findings. It comments basic theses of Buber, Levinas, Bachtin, Habermas and Todorov while underlining their mutual interpretability as well as similarity. Because of possible significance of this anthropological conception for professional teacher training, it recommends to reserve some space for the anthropology of dialogue in the area of the philosophy of education thus enabling it to come out of the shadow of more influential anthropological conceptions.

Źródło:

The New Educational Review; 2004, 2; 31-41
1732-6729

Pojawia się w:

The New Educational Review

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Architektura dialogu: w stronę przestrzeni pytań i odpowiedzi
The architecture of dialogue: towards the space of questions and answers

Autorzy:

Urbańska, Marta A.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/527031.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Tematy:

philosophy
contextual architecture
space of a dialogue
filozofia
architektura kontekstualna
przestrzeń dialogu

Opis:

Philosophy of dialogue, an important strain of the 20th century thought (to mention but Martin Buber, Emmanuel Levinas or Józef Tischner) found many followers, probably due to its ethical or theological character. However, considerations of the dialogical relation, of encountering the Other or the relation of the Inquisitive with the Respondent (as proposed by Tischner), seem to be very adequate for the situation of any new architecture that is inscribed into the extant context. Being also inspired by the concept of dialogical architecture (Jacek Dominiczak), the author aims at presenting a few examples of contextual architecture from Poland where a true dialogue took place. Such structures create the space of a dialogue indeed – different from the extremities of violent negation or total mimicry (unconditional acceptance). In the author’s opinion, those two poles (whose global ‘architectural representatives’ will also be mentioned, for the sake of contrast) do not allow for any dialogue.
Nurt filozofii dialogu, istotnego aspektu myśli dwudziestowiecznej (by wspomnieć tylko prace Martina Bubera, Emmanuela Levinasa czy Józefa Tischnera), znalazł wielu zwolenników, zapewne z uwagi na jego etyczny czy teologiczny charakter. Rozważanie relacji dwóch interlokutorów, spotkania z Innym lub Pytającego z Zapytanym jest, jak się zdaje, bardzo adekwatne do sytuacji nowej architektury, wpisywanej w istniejący kontekst. Inspirowany także koncepcją architektury dialogicznej (Jacek Dominiczak) niniejszy artykuł spróbuje przedstawić kilka przykładów polskiej architektury kontekstualnej, gdzie dialog ów nawiązano. Będą to obiekty tworzące przestrzeń dialogu – różne od ekstremów całkowitej mimikry (bezwarunkowej akceptacji) lub gwałtownej negacji, oba te bieguny (których przykłady, pod postacią światowych „architektonicznych reprezentantów”, także zostaną – dla kontrastu – wskazane) nie pozwalają bowiem na żaden dialog.

Źródło:

Państwo i Społeczeństwo; 2018, 2; 55-63
1643-8299
2451-0858

Pojawia się w:

Państwo i Społeczeństwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Going beyond the threshold of being. Towards philosophy of love as the new first philosophy : Book review: Marek Szulakiewicz, “Dialogue and Metaphysics. In Search for the New First Philosophy”, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2006, pp. 288

Autorzy:

Dominiak, Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2028566.pdf

Data publikacji:

2007-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

Marek Szulakiewicz
Łukasz Dominiak
philosophy
book review

Opis:

A serious disease of the contemporary world is a state of “the loss of being”. We started to see redundance of metaphysics as a result of reduction of reality to a physical dimension that had been made by positivism. There was no place for scientific discipline which subject had undergone destruction. Being was reduced to objects, to objectivity, to things which only appear to man. “is way we have lost the being, only objects have stayed, things which surrounded us (…) the true existence is confront with material existence.” The same vision of contemporary situation can be found among representatives of the “end of philosophy” discourse such as J.-F. Lyotard, G. Vattimo, O. Marquardt, R. Rorty, P. Laslett.

Źródło:

Polish Political Science Yearbook; 2007, 36; 287-291
0208-7375

Pojawia się w:

Polish Political Science Yearbook

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

The Other as Another. In the Footsteps of Józef Tischner’s Philosophy of Dialogue

Autorzy:

Manikowski, Maciej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2195111.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Another
The Other
relation
person
dialogical thought
Tischner

Opis:

The world is a stage where everything is just a thing, even man. We discover it in an intentional opening. However, if we make a dialogical opening, man is no longer an object, but becomes a subject. Here we meet man as The Other and not as Another, an alien. Where do we encounter him? On the road, at the inn. What is needed? Setting a primal distance and entering into relation, in Martin Buber’s terms, or a dialogical opening and personification, entering into language or speech, according to Józef Tischner. On the road, at the inn where everyone is another, an alien, we become the other.

Źródło:

Logos i Ethos; 2021, 56, 1; 29-50
0867-8308

Pojawia się w:

Logos i Ethos

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Dialog z Innym wywiedziony z filozofii spotkania
Dialogue with the Other derived from philosophy of meeting

Autorzy:

Kusio, Urszula

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1877290.pdf

Data publikacji:

2020-06-30

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

dialog
etyczność
Inny
komunikowanie
odpowiedzialność
szacunek
dialogue
ethics
the Other
communication
responsibility
respect

Opis:

W ostatnich dekadach termin „dialog”, jako kategoria komunikacyjna, jest używany bardzo często; rzec można, że nadużywany. Wraz z intensyfikacją procesów migracji i upowszechnianiem się zjawiska wielokulturowości ugruntowuje się przekonanie o jego ważności i niezbędności. Owo powszechne użycie dialogu sprawia, że zatraca on swoją pojęciową ostrość i znaczeniową precyzję. Używany przez wszystkich, wszędzie i na każdą okoliczność coraz częściej staje się synonimem zwykłej rozmowy, a nawet kłótni. Uznano zatem za właściwe poszukiwanie na gruncie filozofii spotkania ram organizujących strukturę dialogu i warunków, które winny być spełnione, by zgodnie z wolą Martina Bubera mówić o dialogu autentycznym. W tekście starano się wykazać, jak istotna w dialogicznym kontakcie z Innym jest postawa etyczna, rozumiana jako źródłowy fundament porozumienia z drugim człowiekiem. Dialog jest ukazany jako forma trudna i wymagająca, a jednocześnie możliwa i konieczna.
In the last couple of decades the term ‘dialogue’ as a communication category has been used increasingly more often, to the extent of being overused. As migration processes intensify and multiculturalism becomes more widespread, the belief in the importance and indispensability of dialogue gains ground. The popular use of dialogue causes it to lose its notional preciseness. Employed by everyone, everywhere and for every occasion, dialogue increasingly becomes a synonym for ordinary conversation or even for a dispute. I have therefore considered it proper to seek, within the realm of the philosophy of encounter, the framework for the structure of dialogue and the conditions that would be to need to be fulfilled for, as Martin Buber intended it, the dialogue to dialogue to be authentic. The article attempts to show how important an ethical attitude, understood as the foundation of interpersonal agreement, is in the dialogical contact with the Other. Dialogue is presented as a difficult and demanding framework which is, at the same time, possible and indeed necessary.

Źródło:

Edukacja Międzykulturowa; 2020, 12, 1; 72-81
2299-4106

Pojawia się w:

Edukacja Międzykulturowa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Love as absolute challenge – also for education

Autorzy:

Rajský, Andrej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2215783.pdf

Data publikacji:

2020-02-07

Wydawca:

Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi

Tematy:

E. Levinas
ethics of the other person
philosophy of dialogue
moral education
love

Opis:

The other (alter), through the lens of Levinas`s criticism of the same (neutrum), is always a unique other who stands up to any generalisation and homogenisation. According to a heteronomous schedule of ethics by E. Levinas, “face of the other”, presence of their personal Thou in the sphere of life of a moral subject, precedes own being of this subject by their calling for an answer. Uniqueness of interpersonal relationship and appeal of the exterior Thou challenges human to exclusivity and to infinite self-abandonment in favour of the other (challenges to love). This ethical horizon is not possible to be ever reached and closed, it is impossible in fact, too difficult to be accepted as a norm of everyday life, mainly life in a community, society, state. Presence of “the third” (the political) in the sphere of morality is posed as a theoretical problem: What kind of ethics should be designed in a society of many “others” where Thou is inevitably turned to He/She, included in socio-political structures and relationships of justice? Is it possible to talk about some continuum between the relationship to the other and the relationship to a community? The final part of the paper seeks to answer these questions and pedagogical implications of demands of love in moral education are pointed out.

Źródło:

Kultura i Wychowanie; 2019, 16, 2; 89-98
2544-9427
2083-2923

Pojawia się w:

Kultura i Wychowanie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Fenomen spotkania w myśli filozoficznej Antoniego Kępińskiego
The Phenomenon of the Interpersonal Encounter in Antoni Kępiński’s Philosophical Thought

Autorzy:

Antoszewska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/25792563.pdf

Data publikacji:

2021-06-29

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

Antoni Kępiński
spotkanie
filozofia dialogu
filozofia psychiatrii
the phenomenon of the interpersonal encounter
philosophy of dialogue
philosophy of psychiatry

Opis:

Celem pracy jest przedstawienie fenomenu spotkania w myśli filozoficznej profesora Antoniego Kępińskiego oraz ukazanie źródeł jego intuicji filozoficznych. Oryginalność idei autora Psychopatii nie ulega wątpliwości. Zapoznanie się z licznymi interpretacjami myśli filozoficznej Kępińskiego ujawnia trudność z jednoznacznym określeniem pozycji tego wybitnego psychiatry. Polscy autorzy zaciekawieni poglądami Kępińskiego pozostają wrażliwi na sprzeczności pojęć używanych przez twórcę psychiatrii aksjologicznej.
In her article, Anna Antoszewska discusses the phenomenon of the interpersonal encounter in the philosophical thought of professor Antoni Kępiński, the author of Psychopatie, among other books. She lays special emphasis on the sources of his philosophical insights. While there is no doubt as to the originality of these insights, getting acquainted with numerous interpretations of Kępiński’s philosophical thought makes a researcher aware of the difficulty of unambiguously identifying the position of this outstanding psychiatrist and founder of axiological psychiatry. Polish scholars interested in Kępiński’s views remain sensitive to the contradictions among the concepts he uses in his philosophical reflections.

Źródło:

Folia Philosophica; 2021, 45; 1-19
1231-0913
2353-9445

Pojawia się w:

Folia Philosophica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Wybrane aspekty filozofii w coachingu: refleksje nad wiedzą humanistyczną a coachingowa praktyka
Selected aspects of philosophy in coaching: Reflexions on humanistic knowledge and the practice of coaching

Autorzy:

Musioł, Anna Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1070481.pdf

Data publikacji:

2021-01-29

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

ancient philosophy
philosophy of dialogue
ethics
axiology
art of living
coaching
Socrates
Hartmann
Buber
Tischner

Opis:

W artykule podejmuję próbę wskazania zależności wiążących filozofię z coachingiem. Wokół tematyki coachingu narosło wiele mitów. Dlatego w tekście przedstawiam coaching jako współczesną, pomocową formę pracy (helping professions) z drugim człowiekiem (klientem/coachee); profesję, której metody i narzędzia sięgają myśli filozoficznej różnych epok, stanowiąc trwałą podbudowę pod humanistykę. Podbudowę tę stanowi dotychczas wypracowana przez myślicieli wiedza o człowieku, jego kondycji i miejscu w świecie. Refleksję nad filozoficznymi aspektami w coachingu rozpoczynam od opisu wybranych myśli epoki starożytnej, w której filozofia – akcentując swój praktyczny charakter – jawi się jako sztuka życia; poprzez analizę znaczenia etyki aksjologicznej Maxa Schelera i Nicolaia Hartmanna; kończąc na XX-wiecznej filozofii dialogu.
In this paper I undertake anattemptindication of dependences binding philosophy with coaching. Round the coaching grew many myths. Thereby in the paper I refer coaching as the present form of helping professions with the second man (with the customer/coachee); the profession whose method and the tool reach philosophical thought of different epochs, determining a permanent foundationunder the humanities. This foundation determines till now elaborate by thinkers the knowledge about the man, to his form and the place in the world. The reflection over philosophical aspects in coaching I begin from the description of chosen thoughts the ancient epoch in which the philosophy — accenting its own practical character — appears as art of living; across analysis of the meaning of Max Scheler and Nicolai Hartmann axiological ethics; finishing of the twentieth century eternal philosophy of dialogue.

Źródło:

Folia Philosophica; 2020, 43, 1; 1-14
1231-0913
2353-9445

Pojawia się w:

Folia Philosophica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

К диалогу поэзии и философии: религиозно-философский контекст формирования акмеистической концепции «Слова-Логоса»
To the dialogue of poetry and philosophy: religious and philosophical context of the formation of the “word – logos” acmeist concept

Autorzy:

Кихней, Любовь
Меркель, Елена

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/22595521.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

philosophy
word-logos
poetical semantics

Opis:

The article considers the regularities of Osip Mandelshtam’s poetical semantics through philosophical and aesthetic ideas about the word of religious thinkers and the poet himself. The paper demonstrates the correspondence of principles of Mandelshtam’s poetic semantics with his linguistic and philosophical picture of the world. The regularities and fundamental principles of Mandelshtam’s poetic semantics have been revealed.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2012, 5; 65-79
1427-9681
2353-4834

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

The Role of the Old Interlocutors in Platos Dialogue. A New Philosophical Meaning of Old Age

Autorzy:

Candiotto, Laura

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1046796.pdf

Data publikacji:

2014-01-01

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Plato
old age
Parmenides
Laws
Plato’s political philosophy
paideia

Opis:

This paper highlights the platonic conception of old age as very different from the traditional one. In order to demostrate it, the Parmenides and the Laws will be analyzed as key texts to understand the new philosophical meaning of old age that finds his main characterization in connection with young age. The topic of old age will be discussed along with youth training and the birth of the philosopher as a “result” of a proper philosophical education. At length, well-educated youths will be able to become philosophers who, in turn, will evolve into masters of others.

Źródło:

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2014, 24, 2; 15-24
0302-7384

Pojawia się w:

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Obecność - doczesne oblicze wieczności
Presence as the Worldly Face of Eternity

Autorzy:

Glinkowski, Witold

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1042193.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

wieczność
osoba
bliźni
obecność
filozofia dialogu
eternity
person
neighbor
presence
philosophy of dialogue

Opis:

Eternity is not only an impersonal factor of the world nor the conception that organizes our notion of time. More importantly eternity is presence – interpersonal connection and constancy of being towards one another. Understood in such way, it becomes not so much the eternity that refers to something, but the unfailing, unwaveringpresence of one man towards the other – such presence, that one can rely on. It is “asstrong as death”, but unlike death it raises hope. It is more than present time. Present refer to objects, which in a certain moment last “here and now”. Whereas eternity, as presence, is the expression of people's mutuality. It's icon can be “face” within the meaningof Levinas. It also brings to mind his category of infinity – prior to finitude anddetermining its understanding. Likewise the presence, it is a source concept, as it determinesexperiencing the phenomenon of being a person.

Źródło:

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein; 2016, 15; 117-127
1895-2984

Pojawia się w:

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

METODA INSTRUMENTAL ENRICHMENT JAKO FILOZOFIA POMAGANIA - ZNACZENIE MEDIACJI I DIALOGU
THE INSTRUMENTAL ENRICHMENT METHOD AS A PHILOSOPHY OF HELPING – THE MEANING OF MEDIATONS AND DIALOGUE

Autorzy:

SKAŁBANIA, BARBARA

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/460703.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie

Tematy:

therapy
educational
cognitive functions
suport
development

Opis:

It is not a discovery that help and philosophy remain in close relationships, regardless of the area of treatment or individual support. The strength of the relationship is first of all recognized in medicine, but it is also present in psychology and it concerns the functioning of the person in the physical and mental dimensions. This article presents the subject of support in education, understood as remedial intervention for developmental disruptions and educational difficulties of children. It ha a theoretical character and its aim is to show a new philosophy of providing assistance based on the assumptions of the Instrumental Enrichment method. It is focused on developing the child's cognitive functions while concentrating on thinking and process, minimizing the role of the effect when performing tasks. The author juxtaposes the philosophy of the help process in traditional / classical terms with the new philosophy of helping describing the aforementioned changes. The content of the article is to encourage teachers / therapists to reflect on the process of helping / therapy in pedagogical terms.

Źródło:

Scientific Bulletin of Chełm - Section of Pedagogy; 2018, 1; 137-147
2084-6770

Pojawia się w:

Scientific Bulletin of Chełm - Section of Pedagogy

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Smutek tropików, czyli o radości spotkania z innym
Tristes Tropiques, about the joy of getting familiar with the other

Autorzy:

Filipowicz, Patryk

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/507753.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

filozofia spotkania
strukturalizm
Claude Lévi-Strauss
Laboratorium Kultury
philosophy of dialogue
structuralism

Opis:

Analiza spotkania pojawia się przy okazji rozważań na gruncie filozofii dialogu i dotyczy zwykle relacji międzyosobowej: „człowiek – człowiek” lub „Bóg – człowiek”. Rzadziej i nie tak jednoznacznie w opisach i rozważaniach pojawia się również relacja „człowiek – świat”. Najważniejszy nurt tej refleksji bierze swój początek od takich myślicieli jak Martin Buber czy Franz Rosenzweig, a później Emmanuel Levinas. Ich namysł, skonfrontowany z treścią Smutku tropików i procedurami etnograficznymi Lévi-Straussa, tworzy niespodziewane konteksty. Ujawniają się podobieństwa, głównie w sferze etycznej, postawie podmiotu poznającego (badacz) oraz w elementach spotkania, w którym zachodzą różne związki pomiędzy jego podmiotami. Okazuje się, że odsłanianie struktury, odsłanianie mechanizmu, nie musi być z góry utożsamiane z zawłaszczaniem przedmiotu badania, z pojmowaniem. Mowa oraz wolna wola innego pozwala mu przemówić do mnie oraz zamilknąć.
Tristes Tropiques, about the joy of getting familiar with the other. An analysis of the meeting appears together with deliberations considering the dialog philosophy and usually regards interpersonal relations: “man – man” or “God – man”. The most important trend of this reflection have its root in thinkers like Martin Buber or Franz Rosenzweig and later in Emmanuel Levinas. Their contemplation, confronted with the content of Tristes Tropiques and ethnographic procedures of Lévi-Strauss, creates surprising contexts. Patryk Filipowicz/Smutek tropików czyli o rados´ci... Bibliografia: M. Buber, Problem człowieka, przeł. R. Reszke, Fundacja Aletheia – Wydawnictwo Spacja, Warszawa 1993. G. Charbonnier, Rozmowy z Claude Lévi-Straussem, przeł. J. Trznadel, Czytelnik, Warszawa 2000. Fenomen radości, pod red. A. Grzegorczyk, J. Grada, P. Szkudlarek, Wydawnictwo UAM, Poznań 2007. T. Hawkes, Strukturalizm i semiotyka, przeł. I. Sieradzki, PWN, Warszawa1988. M. Janion, Humanistyka: poznanie i terapia, PIW, Warszawa 1982. J. Kłoczkowski, Filozofia dialogu, Wydawnictwo Polskiej Prowincji Dominikanów „W drodze”, Poznań 2005. C. Lévi-Strauss , Smutek tropików, przeł. A. Steinsberg, PIW, Warszawa 1960. E. Levinas, Całość i nieskończoność. Esej o zewnętrzności, przeł. M. Kowalska, PWN, Warszawa 2002. Radość i cierpienie, pod red. H. Romanowskiej-Łakomy, Wydawnictwo UWM, Olsztyn 2000. F. Rosenzweig, Gwiazda Zbawienia, przeł. T. Gadacz, Wydawnictwo Znak, Kraków 1998. K. Skurjat, Znaczenie i wartość. Studia z polskiej filozofii kultury XX wieku, Wydawnictwo AR, Wrocław 2002. J. Tischner, Filozofia dramatu, Wydawnictwo Znak, Kraków 1998. 81 Laboratorium Kultury 1 (2012) Similarities emerge, mainly in the ethic field, in the attitude of the researcher and in some elements of meetings, where different relations between their entities appear. It turns out that unveiling the structure and the mechanism doesn’t have to be identified beforehand with taking away an object of the research, with insight. Speech and free will of the other let them speak to me and become silent.

Źródło:

Laboratorium Kultury; 2012, 1; 70-81
2084-4697

Pojawia się w:

Laboratorium Kultury

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

What the avant-garde stands for today

Autorzy:

Guzek, Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/593923.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

the avant-garde
utopia
the ready-made
philosophy of dialogue
theory of encounters
icontrology
relational aesthetics
Documenta 14
awangarda
ready made
filozofia dialogu
teoria spotkań
ikontrologia
estetyka relacjonalna

Opis:

The main question of this article expresses doubts as to whether the end of the avant-garde was not in fact declared too early. Did we state too hastily that postmodernism has completely nullified the significance of the concept of the avant-garde? The resulting question that must be also asked is whether we need the avant-garde today. And if so, how do we use the methods and the theory of the avant-garde in the current context? This article assumes that the characteristics of the avant-garde continue to be recognized in contemporary art. In the beginning of my paper, I will summarize those characteristics as distinguished by Mieczysław Porębski, looking at them from the perspective of Nicolas Bourriaud's conception of relational aesthetics. Its emphasis on intersubjective relationships in their social environment and on the present moment, extends the ideas of the historical avant-garde. Here it meets the theory of encounters – icontrology. Among the historical avant-garde artists it is Marcel Duchamp who is indicated here in a pivotal role, especially with regard to his concept of the ready-made, which was extended by Joseph Kosuth. The concept of Documenta 14 was linked to the historiography of Frank Ankersmit, based on micronarrations that function as ready-mades. The exhibition of Documenta 14 is shown here as composed of such micro-histories and at the same time, organized around key narratives. Small narratives make up a grand narrative – the story of an open and tolerant United Europe which is against racism and xenophobia and invites the presence of migrants. This is the practical lesson that we draw today from the Holocaust. This is the grand European narrative told in Documenta 14.
Główne pytanie zadane w artykule wyraża wątpliwość, czy nie za wcześnie rozstaliśmy się z awangardą? Czy nie zbyt pośpiesznie stwierdziliśmy, że postmodernizm dokonał całkowitego unieważnienia znaczenia pojęcia awangarda? I wynikające stąd pytanie, czy awangarda jest dziś potrzebna? A jeżeli tak, to jak dziś na terenie sztuki wykorzystujemy metody działania i teorię awangardy? Teza artykułu zakłada, iż cechy awangard rozpoznajemy także w sztuce współczesnej. Na początku mojego artykułu streszczam cechy awangardy wyróżnione przez Mieczysława Porębskiego. Następnie cechy te zostały zestawione z założeniami estetyki relacjonalnej Nicolasa Bourriaud. Budowanie relacji międzyludzkich zostało tu wskazane jako idea najlepiej dziś rozszerzająca cechy historycznej awangardy. I tu spotyka ona teorię spotkań - ikontrologię. Wśród artystów historycznej awangardy to Marcel Duchamp został wskazany jako postać pośrednicząca, a szczególnie jego koncepcja ready made, rozszerzona przez Josepha Kosutha. Natomiast koncepcja Doumenta 14 została powiązana z koncepcją historiograficzną Franka Ankersmita, opartą na mikronarracjach funkcjonujących tak jak ready made. Wystawa Documenta 14 została pokazana jako złożona z takich mikrohistorii, a zarazem zorganizowana wokół narracji kluczowych. Małe narracje składają się na wielką narrację – opowieść o otwartej i tolerancyjnej Zjednoczonej Europie, występującej przeciw rasizmowi i ksenofobii wobec obecności migrantów. To praktyczna lekcja jaką dziś wyciągamy z Holokaustu. To wielka narracja europejska opowiedziana w Documenta 14.

Źródło:

Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 45-56
1641-9278

Pojawia się w:

Art Inquiry. Recherches sur les arts

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Against “Globalised Indifference”. Radio Reporters in the Face of the Refugee Crisis
Przeciwko „zglobalizowanej obojętności”. Reportażysta radiowy wobec problematyki uchodźczej

Autorzy:

Michalak, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/649478.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

migracja
reportaż
inny
filozofia dialogu
użycie dźwięku
migration
reportage
the other
philosophy of dialogue
use of sounds

Opis:

Od swojego nasilenia w roku 2015 – kryzys migracyjny stał się jednym z ważniejszych tematów doniesień medialnych. Z biegiem czasu owe częste doniesienia przyczyniły się do społecznego zobojętnienia na krzywdę migrantów. Przybysze – traktowani stereotypowo jako obcy – stali się grupą ludzi zbędnych, niepotrzebnych, co z kolei zaczęło prowadzić do społecznych napięć i podziałów. Autorka prezentowanego artykułu zamierza wykazać, że jednym ze sposobów budowania dialogu między kulturami może być reportaż, szczególnie reportaż radiowy. Podążając za myślą Ryszarda Kapuścińskiego i Emmanuela Levinasa autorka uważa, że spotkanie z „Innym” to jedno z najważniejszych wyzwań XXI wieku. Trzy analizowane reportaże zdają się potwierdzać, że radiowe medium może pełnić szczególną rolę w przezwyciężaniu „zglobalizowanej obojętności”.
Since it intensified in 2015, the migration crisis has become one of the major topics of media coverage. With time those numerous pieces resulted in society becoming indifferent to the plight of migrants. The newcomers, stereotypically treated as aliens, became a group of the unnecessary and unneeded, which then started to bear social tension and divisions. The author of the article intends to indicate that reportage/feature, radio reportage in particular, is one of the methods for building dialogue between cultures. In following the remarks of Ryszard Kapuściński and Emmanuel Levinas, the author noted that an encounter with “the Other” is one of the major challenges of the 21st century. The three analysed programmes seem to prove the fact that the medium of radio may fulfil a special role in overcoming “globalised indifference.”

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 54, 3; 261-274
1505-9057
2353-1908

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Blondynki na krańcu świata. Kobieca opowieść o Czarnym Lądzie
Blondes at the end of the world: women’s narrative on Africa

Autorzy:

Wrzeszcz, Natalia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/520830.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Tematy:

documentary
photo documentary
transmedia story/narration convergence
dialogue philosophy
mass culture

Opis:

The text is an attempt at determining in which direction the contemporary travel documentary is going, based on the example of artistic achievements of Beata Pawlikowska and Martyna Wojciechowska. The authors, using the features of the transmedia narration, show the small parts of the world and facilitate the understanding of the „Other”. The documentary is evolving, it adapts to human likings and undergoes technical development into women’s transmedia story. The expectations of the mass culture influence the quality of the presented stories, and a specific kind of „product” is created for the consumers.

Źródło:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2013, 5, 1; 203-2014
2083-7275

Pojawia się w:

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Strategia empatii w wywiadach Teresy Torańskiej O nową filozofię rozmowy dziennikarskiej
The Strategy of Empathy in Teresa Torańska’s Interviews A New Philosophy of the Journalist’s Interview

Autorzy:

Rostkowska-Biszczanik, Kaja

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/967721.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

interview
empathy
communication strategy
genre
dialogue

Opis:

The article attempts to describe the strategy of empathy applied by Teresa Torańska in the interviews she collected in the volume Są [They Are]. Through her attitude the journalist gives the reader an intimate view of the interlocutor and offers insight into his/her most personal experiences. The strategy of empathy includes Teresa Torańska’s choices concerning stylistics, pragmatic endeavours regarding request and apology, silence, and picturing the world in microscale. Thanks to such an approach, the journalistic interview appears as a genre-mission, in which we locate a model for encountering the Other.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2015, 28, 2
1505-9057
2353-1908

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Ethics and Solidarity as Hope in the Philosophy of Józef Tischner
Etyka i solidarność jako nadzieja w filozofii Józefa Tischnera

Autorzy:

Dancák, Pavol

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29433386.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

solidarność
nadzieja
człowiek
dialog
wspólnota
solidarity
hope
human
dialogue
community

Opis:

 In this paper, the concept of solidarity will be introduced as voluntary cohesion, mutual help and support not only within a loose group, but, above all, within the whole human race. Tischner wants to help contemporary man because he is aware that contemporary man has entered a period of profound crisis of his hope. The reflection on solidarity and hope in the philosophy of Tischner represents a neuralgic point which has its justification in Christian thought. Hope is the prospect of something better which, together with mutual support, removes both fear and isolation, and brings about the development of both the individual and the community. The deepest solidarity is solidarity of conscience. The community of solidarity differs from many other communities precisely because it is “for him” that is fundamental. It is only on this foundation that the community of “we” grows.

Źródło:

Philosophy and Canon Law; 2022, 8, 1; 1-13
2450-4955
2451-2141

Pojawia się w:

Philosophy and Canon Law

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Jednostka a wspólnota w filozofii Charlesa Taylora
Individual and community in the philosophy of Charles Taylor

Autorzy:

Kopyciński, Maciej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1048331.pdf

Data publikacji:

2015-07-04

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

individual
community
liberalism
hermeneutic
dialogue
self-understanding
jednostka
wspólnota
liberalizm
hermeneutyka
komunitaryzm
dialog
samozrozumienie

Opis:

In my article I analyse relation of individual and community in Charles Taylor’s philosophy. This relation is presented on two problematic levels. On the first level he concentrates on political philosophy and the second one relates to subject and language. In his political philosophy Charles Taylor starts from liberal – communitarian debate which is a basis for his own position, so-called holistic individualism. It means that on the ontological level individual is unavoidable involved in bonds of community but on the level of preferences individualism is highly valued. On the second level Taylor tries to break extremes of structuralism and idealism. In this case he refers to hermeneutic philosophy and shows the subject as a dialogical one and as a co-author of rules which determine himself.Translated by Agata Miętek

Źródło:

Filozofia Chrześcijańska; 2015, 12; 199-208
1734-4530
2450-0399

Pojawia się w:

Filozofia Chrześcijańska

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Uczeń jako Inny, nauczyciel jako Inny. Edukacyjny dialog na tle filozoficznej koncepcji człowieka Józefa Tischnera
A Student a Distinct Person, a Teacher a Distinct Person. Educational Dialogue Against the Background of Józef Tischner’s Philosophical Conception of a Human Being

Autorzy:

Sporek, Paweł

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/629191.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane

Tematy:

szkoła
edukacja
dialog
filozofia
Józef Tischner
school
education
dialogue
philosophy

Opis:

The main purpose of this article is the transposition of the category of „otherness”, which derives from Józef Tischner’s philosophy of man, to the educational grounds and using it to present the relationship between the teacher and the student. The author of this article, basing his conclusions on Tischner’s inspiring idea formed in Spór o istnienie człowieka (The Dispute over Human Existence) and teaching traditions, describes the roles of the student and the teacher in educational process. He indicates the obstacles of dialogue possibilities and, at the same time, he points out the common ground which allows to seek agreement of both parties in school communication. The basis of this agreement is the sphere of axiology opened to exploring the value of „the Other” by searching together for the truth about the world.
Zasadniczym przedmiotem niniejszego artykułu jest transpozycja kategorii „inności” wywiedzionej z filozofi i człowieka J. Tischnera na grunt edukacji oraz wykorzystanie jej dla przedstawienia relacji między nauczycielem a uczniem. Autor tekstu, osadzając swe refleksje na inspirującej myśli twórcy Sporu o istnienie człowieka oraz tradycji dydaktycznej, opisuje rolę ucznia i nauczyciela w procesie edukacyjnym – wskazuje na bariery utrudniające możliwości dialogu, ale jednocześnie na płaszczyzny wspólne, pozwalające na szukanie porozumienia obu podmiotów szkolnej komunikacji. Fundamentem owego porozumienia jest sfera aksjologii otwarta na odkrywanie wartości Innego na drodze wspólnego dążenia do prawdy o świecie.

Źródło:

Podstawy Edukacji; 2014, 7; 275-284
2081-2264

Pojawia się w:

Podstawy Edukacji

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Листи Григорія Сковороди. Особистісне в контекcті універсального
The letters by Hryhoriy Skovoroda. Personal in the context of the universal

Autorzy:

Noha, Hennadii

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2157674.pdf

Data publikacji:

2022-07-28

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Hryhoriy Skovoroda
epistolary genre
letter
Skovoroda’s philosophy
author
everyday life practices
Baroque
imaginary dialogue
recipients

Opis:

The article analyzes the letters by Hryhoriy Skovoroda, which are a striking example of the epistolary genre of his time. These texts show the development of Skovoroda’s philosophy in the sphere of everyday life practices. These works were the first to announce and develop the important moral and ethical categories of his science, formulating and testing the leading concepts of Skovoroda’s philosophical system. It’s possible to trace the peculiarities of Hryhoriy Skovoroda’s temperament through his epistolary. This method creates the effect of the living presence of the author, because of the researched philosopher’s letters. The analysis of his letters to friends of different stages of the philosopher’s life testifies to the openness and immutability of his existential principles. The style of Skovoroda’s epistolary has not undergone significant changes for several decades. It is marked by shining Baroque metaphors, wits and aphorisms, imaginary dialogue with the recipient and thinkers of different eras. They also have a noticeable tendency to combine philosophical content with a travesty form, sincerity and respect for the recipients.

Źródło:

Studia Polsko-Ukraińskie; 2022, 9; 107-121
2353-5644
2451-2958

Pojawia się w:

Studia Polsko-Ukraińskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Epifania twarzy czy iluzja maski? O zmaganiu się człowieka w ujęciu filozofii dramatu Józefa Tischnera
Facial epiphany or mask illusion? About the struggle of man in terms of the Józef Tischner’s philosophy of drama

Autorzy:

Mizdrak, Inga

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2036457.pdf

Data publikacji:

2021-12-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

dialogue
face
mask
relation
identity
drama

Opis:

The aim of the article is to present human issues in the context of the face and the mask as its negative. This is to bring us closer to a better diagnosis of the human condition today and the changes that can be articulated on its basis. Both the face and the mask are multi-context, and any attempt to define them encounters a number of difficulties. In Józef Tischner’s philosophy of drama, the face is a condition for the essence of the meeting. On the other hand, the mask, as an appearance and falsification of the truth of the face, is placed in the ambiguous perspective of hiding, concealing, mystifying or obscuring or obscuring the image of the face. Thanks to the face, man is somehow “at home”, and in the bonds of the mask he is somewhat “out of place”, he is lying. The face is relational and the mask is reactionary. Inquiries about whether the face brings closer and reveals the naked being of a human intensified questions about the nature of the face itself and whether it is possible to reach the pure phenomenon of the face as such. Both the face and the mask reveal important moments in the characteristics of a human being as a dramatic being, in which questions about meaning, identity, freedom and responsibility, as well as what is “between” I and You, gain in intensity and imply new attempts to reveal who is a human.

Źródło:

Przestrzenie Teorii; 2021, 36; 257-271
2450-5765

Pojawia się w:

Przestrzenie Teorii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

O degradacji pedagogiki i konieczności sięgania do źródeł. Na marginesie ostatniego seminarium – kolokwium toruńskie
About the Degradation of Pedagogy and the Need to Refer to Sources. On the Sidelines of the Last Seminar – the Toruń Colloquium

Autorzy:

Rudnicki, Zbigniew
Futyma, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/913375.pdf

Data publikacji:

2020-12-15

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

pedagogy
philosophy of education
sociology of education
humanities
social sciences
sources
dialogue

Opis:

In 2019, one of the publishing houses published a book by Professor Aleksander Nalaskowski entitled: Kwieciński The Last Thursday Seminar. This publication is a record of a conversation between two important representatives of Polish science. It can become an inspiration for a change in Polish pedagogy. Professors Aleksander Nalaskowski and Zbigniew Kwieciński formulate a diagnosis of its current state and indicate new directions of development of this socially important scientific discipline. Interesting for the future functioning of this discipline seems to be the foundation of decency and quot; love and quot; understood as unconditional kindness, which is a constitutive feature of humanity.

Źródło:

Studia Edukacyjne; 2020, 59; 17-29
1233-6688

Pojawia się w:

Studia Edukacyjne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

The Word in the Sacrament of Confession
Słowo w sakramencie spowiedzi

Autorzy:

Chapel, Joseph

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1047683.pdf

Data publikacji:

2015-12-05

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Ebner
I-thou
dialogue
dialogical philosophy
sacrament
reconciliation
Penance
Confession
auricular confession
Revelation
Dei Verbum
ja-ty
dialog
filozofia dialogu
sakrament
pojednanie
pokuta
spowiedź
spowiedź uszna
objawienie

Opis:

The work of the Austrian dialogical thinker, Ferdinand Ebner, had both a direct and an indirect influence on the development of the Sacrament of Penance after Vatican Council II. Ebner's notion that humans are given the "word" by God, who is the "Eternal Thou," informed Vatican II's deepening theology of the word. Sin is understood as a rejection of dialogue, a closing of oneself to the Thou, for which authentic sacramental Confession offers the remedy, in and through the miracle of God's gift of speaking to humans. Ebner's influence on Vatican II is direct, especially in the elaboration of the "Dogmatic Constitution on Divine Revelation," Dei Verbum, while his influence on the New Rite of Penance is indirect - reflected in a deeper theology of the word that had already been "absorbed" by the Council. There are implications for further study of Ebner's thought as a prism through which to apply other language philosophies to better understand the Sacrament of Confession.
Dzieło austriackiego filozofa dialogu Ferdynanda Ebnera miało zarówno bezpośredni, jak i pośredni wpływ na rozwój sakramentu pokuty po II Soborze Watykańskim. Jego pogląd, że lu- dzie otrzymali „słowo" od Boga, który jest „Wiecznym Ty", wpłynęło na pogłębienie soborowej teologii słowa. Grzech rozumiany jest jako odrzucenie dialogu, zamknięcie się na Ty, na co lekar- stwo przynosi autentyczna sakramentalna spowiedź w i poprzez cud Boskiego daru słowa skiero- wanego do ludzi. Wpływ Ebnera na Sobór jest tu bezpośredni, zwłaszcza na opracowanie Konsty- tucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym Dei Verbum, natomiast wpłynął on pośrednio na nowy Obrzęd Sakramentu Pokuty, co widać w pogłębionej teologii słowa, która już wcześniej została „wchłonięta" przez Sobór. Warto podjąć dalsze studium nad myślą Ebnera jako pryzmatu, przez który można zastosować inne filozofie języka dla lepszego zrozumienia sakramentu spowiedzi.

Źródło:

Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 100-116
1898-2964
2450-4602

Pojawia się w:

Teologia i moralność

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

На перетині Ти й Воно: криворівнянська говірка та українська стандартна мова
On the Intersection of Thou and It: The Kryvorivnya Dialect and Standard Ukrainian

Autorzy:

Лебедівна, Оксана

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2030906.pdf

Data publikacji:

2021

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN

Tematy:

Hutsul (Kryvorivnya) dialect
Standard Ukrainian
dialect native speaker
philosophy of dialogue
I‑Thou and I‑It relations
language mentality

Źródło:

Slavia Orientalis; 2021, LXX, 3; 579-598
0037-6744

Pojawia się w:

Slavia Orientalis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Personalistic View of John Paul II on the Humanizing Function of Art in the Context of Dialogue between the Church and Artists

Autorzy:

Gorban, Richard

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/29752833.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

dialogue
humanis
person
depersonalization
dehumanization
philosophy of art

Opis:

This article presents the way John Paul II, the head of the Vatican at the beginning of the third millennium, theologically and philosophically substantiates and establishes the principles of a new humanism through the dialogue between the Church and art as the most personalized sphere of human activity. The conceptual essence of the key idea of the humanizing function of art, in the personalistic philosophy of art of John Paul II is revealed from the methodological standpoint of religious studies. It determines the particular nature and tasks of the renewed dialogue between the Church and artists, aimed to overcome the processes of  depersonalization and dehumanization of culture, caused by atheistic humanism and growing increasingly during the 20th century. The author ponders on The Letter of Pope John Paul II to Artists and Towards a Pastoral Approach to Culture, two papal documents. Their appearance on the eve of the 2000th anniversary of Christianity became symbolic. These documents draw attention because, firstly, although the idea of a dialogue between the Church and artists as a way of embodying spiritual values of a new humanism in the theological and philosophical discourse of John Paul II had been formed over several decades, it found its conceptual solution precisely in these two papal documents. Secondly, it is in these two documents that the essence of the cultural policy of the 264th Pope is consistently set forth, meant to overcome the consequences of atheistic humanism and create a new humanism, and thus to overcome the civilizational anthropological crisis and develop a new ideological paradigm of the third millennium.

Źródło:

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2022, 12, 2; 53-67
2391-6559
2083-8018

Pojawia się w:

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Fascynacje pograniczem w dwudziestowiecznej myśli filozoficznej i antropologicznej – Bachtin, Todorov, Buber, Levinas
Fascinations with borderland in the philosophical and anthropological thought in the XXth century - Bachtin, Todorov, Buber, Levinas

Autorzy:

Orłowski, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/547095.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii

Tematy:

pogranicze
filozofia dialogu
polifoniczność
spotkanie jednostek
spotkanie kultur
borderland
philosophy of dialogue
polyphony
the meeting of individuals
the meeting of cultures

Opis:

„Pogranicze” to słowo-klucz współczesnej humanistyki. Rozumiane szeroko (biorąc pod uwagę zarówno jego aspekt geograficzny, kulturowy jak i interpersonalny) dotyczy wielu paradygmatów współczesnej nauki. W niniejszym szkicu kategorię pogranicza powiążemy z myślą filozoficzną Michaiła Bachtina, Tzvetana Todorova, Martina Bubera i Emmanuela Levinasa. Pogranicze to spotkanie „ja” z innym (tym „ja” lub innym może być jednostka, grupa, kultura), nieuniknione i stanowiące o sensie życia, oparte na niewspółobecności (Bachtin, Todorov), odpowiedzialności (Buber, Levinas), pełnym oddaniu, obustronnym wzbogaceniu światopoglądowym (kulturowym), sprawiedliwości, próbie przezwyciężania różnic, rozbieżności w kwestiach fundamentalnych.
,,Borderland” is a keyword, contemporary humanities buzzword, widely understood (regarding the geographical, cultural and interpersonal aspect) concerns of many paradigms of contemporary science. In this essay, the borderland is connected with the philosophical thought of Mikhail Bachtin, Tzvetan Todorov, Martin Buber, Emmanuel Levinas. The borderland is the meeting the „I” with the other (the „I” or the other can be individual, group or culture), the inevitable and forming the meaning of life, based on noncoexistence (Bakhtin, Todorov), the responsibility (Buber, Levinas), the complete devotion, mutual enrichment of worldview (cultural), the justice, the efford to overcome of differences, discrepancies in fundamental issue.

Źródło:

Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2016, 4, 1; 5-23
2545-160X
2353-3781

Pojawia się w:

Pogranicze. Polish Borderlands Studies

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce