Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ecumenism" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Ecumenism and Preaching the Word of God
Autorzy:
Sławiński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019627.pdf
Data publikacji:
2017-01-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ecumenism
preaching
Bible
lectionary
ekumenizm
przepowiadanie
Biblia
lekcjonarz
Opis:
The purpose of this paper is to present the promising fi elds in homiletics and in pastoralpraxis of preaching where interdenominational cooperation is possible. This includes the fi elds of real collaboration among preachers of diff erent ecclesial communities, but also the reminder that ecumenical preaching and true pastoral care cannot be based on resignation or declining of one’s own confessional identity. What is common for Christian denominations are the martyrs – the witnesses of the Good News of Jesus Christ. Another common heritage of all Christian denominations is the Bible as a Source of Preaching. Some of the denominations share the lectionary as a gift and challenge. But it is not the Bible, which is being preached but Jesus Christ as the Lord. Besides Christocentrism in preaching, the language of preaching is important, which should be a language of dialogue and goodwill, not one of division, dominance, hate, or confrontation.
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie obiecujących badań w homiletyce oraz w praktyce przepowiadania, gdzie możliwa jest współpraca między wyznawcami Chrystusa należącymi do różnych wyznań. Obejmuje to pola prawdziwej współpracy między kaznodziejami różnych wspólnot kościelnych, ale także przypomnienie, że ekumeniczne nauczanie i prawdziwa duszpasterska opieka nie mogą opierać się na rezygnacji lub zaprzeczaniu własnej tożsamości konfesjonalnej. Tym, co wspólne dla chrześcijańskich wyznań, są męczennicy - świadkowie Dobrej Nowiny Jezusa Chrystusa. Innym wspólnym dziedzictwem wszystkich wyznań chrześcijańskich jest Biblia jako źródło przepowiadania i nauczania. Niektóre z denominacji chrześcijańskich korzystają ze wspólnego lub analogicznego lekcjonarza z czytaniami liturgicznymi. Głoszony jest jednak Jezus Chrystus jako Pan, a nie Biblia. Oprócz chrystocentrycznej treści ważny jest języka przepowiadania, który powinien być językiem dialogu, dobrej woli, a nie dystansu, dominacji, nienawiści lub konfrontacji. 
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2017, 18; 43-55
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Reception of the Decree on Ecumenism Unitatis Redintegratio in Cieszyn Silesia
Autorzy:
Budniak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150789.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
ecumenism
Cieszyn Silesia
Second Vatican Council
history
reception
Opis:
There are certain places throughout the world where ecumenical movements are born and have arisen out of the very essence the sociocultural realities of these places. The Cieszyn region of Silesia is such a place. In Cieszyn, different nationalities, cultures, and religions converge because the region both literally and symbolically contains many borders. Many Christian denominations peacefully coexist within Cieszyn, which is home to the largest community of Lutherans in Poland. The ecumenical movement within Cieszyn arose as a necessary and inevitable consequence of the coexistence of these Churches. For this reason, the Cieszyn region of Silesia is a perfect example of contemporary trends that are occurring within the ecumenical movement. Ecumenism in the Cieszyn region of Silesia has a very long and rich history that began more than five centuries ago, meaning long before the Second Vatican Council issued the Decree on Ecumenism Unitatis Redintegratio. Two Christian denominations—Roman Catholic and Lutheran—have coexisted in Cieszyn Silesia and, therefore, have become a symbol of an ecumenism based on faith and tolerance as well as survival and respect. Each of these represent the modern understanding of ecumenism today. The ecumenical movement can serve as a solid foundation that strengthens a sense of unity within local communities that share the same cultural and Christian roots so that these communities can achieve a common goal: to build a civilization of love, peace, and justice. Based on the examples of ecumenical relationships at work provided in this article, it is possible to say that the wise of “today” look back on “yesterday” in order to build a better “tomorrow.” Therefore, it is safe to assert that an ecumenism well-lived in the present that is also firmly rooted in history is a source of hope for the future of Christian Churches and communities. When presenting how the multi-denominational population of Cieszyn Silesia received the Decree on Ecumenism Unitatis Redintegratio, a statement made by one of the most eminent Polish ecumenists, Father Prof. Wacław Hryniewicz, comes to mind: “An authentic reception can be achieved only when the partners differ from each other, because diversity enables the true relationship between giving and taking.”
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2019, 18; 169-181
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leonarda Górki hermeneutyka katolickich zasad ekumenizmu
Leonard Górka’s Hermeneutics of the Catholic Principles of Ecumenism
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038142.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
hermeneutyka
katolickie zasady ekumenizmu
Dekret o ekumenizmie
Sobór Watykański II
hermeneutics
Catholic principles of ecumenism
Decree on ecumenism
II Vatican Council
Opis:
Dekret o ekumenizmie Unitatis redintegratio stanowi wciąż kluczowy dokument określający katolickie zaangażowanie w ruch ekumeniczny. W zmieniających się wciąż warunkach społecznych i kulturowych i wobec pojawiających się przed ekumenizmem wyzwań nieodzownym narzędziem jest opracowanie zasad hermeneutycznych treści Dekretu, zwłaszcza zawartych w nim katolickich zasad ekumenizmu. Zadania tego w swej pracy teologicznej podjął się ks. prof. Leonard Górka SVD, długoletni były pracownik i dyrektor Instytutu Ekumenicznego KUL. W swym komentarzu do Dekretu, prezentowanym w licznych publikacjach oraz podczas wykładów, sformułował listę tych zasad, osadzając jednocześnie interpretację dokumentu we właściwym kontekście historycznym. Artykuł akcentuje konieczność hermeneutyki Dekretu o ekumenizmie i przybliża podstawowe elementy hermeneutycznego komentarza do niego opracowane przez lubelskiego teologa.
Decree on ecumenism is still the chief source of the Catholic involvement in ecumenical movement. Due to continuously changing of social and cultural conditions and in face of new challenges to ecumenism, it appears as indispensable tool to work out the hermeneutic principles of the Decree content, particularly, of the Catholic principles of ecumenism. This task was taken on by Rev. Prof. Leonard Górka SVD, former employee and Director of the Ecumenical Institute of the John Paul II Catholic University in Lublin. He listed these principles and described a historical context of their genesis in his commentary on Decree, which was presented in his numerous publications and during his lectures. Article stresses the need for the hermeneutics of Decree on ecumenism and inquires the key elements of hermeneutic commentary to Decree created by Lublin theologian.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 95-110
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętość w perspektywie ekumenicznej
Holiness in an Ecumenical Perspective
Autorzy:
Nowosad, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041413.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Heiligkeit
Ökumenismus
Bonhoeffer
Ökumenismus der Heiligkeit
holiness
ecumenism
ecumenism of holiness
świętość
ekumenizm
ekumenizm świętości
Opis:
Wśród tzw. zagubionych ikon dzisiejszej kultury (jak to nazwał Rowan Williams) szczególną uwagę warto zwrócić na świętość. Chrześcijaństwo zawsze widziało w niej powszechne powołanie, którego uczniom Chrystusa nigdy nie wolno lekceważyć. Luterański pastor i teolog Dietrich Bonhoeffer jawi się jako znamienny przykład radykalnego ucznia Chrystusa, wiernie i konsekwentnie podążającego drogą ku świętości. Kto uwierzył w Chrystusa, ma za Nim iść nie poprzez ucieczkę ze świata, ale pośród tego świata, by „wypić ziemski kielich do dna jak sam Chrystus”. Stąd „świętość zaczyna się i kończy z Bogiem, prowadząc do ubogich tego świata” (A. Lawrence). Bł. Jan Paweł II często podkreślał, że świętość należy do tych cennych znaków obecności Ducha Świętego wśród wszystkich uczniów Chrystusa, które winny odgrywać coraz większą rolę w ekumenicznej wymianie darów. Opierając swoją nadzieję na modlitwie Pana, a nie na własnym wysiłku, chrześcijanie mogą ufać, że „wielki ekumenizm świętości, z Bożą pomocą, na pewno przyniesie owoce” (bł. Jana Paweł II).
Among the so-called lost icons of modern culture (as Rowan Williams once put it) holiness should be perhaps seen with a particular concern. Christianity has always perceived holiness as a universal calling which Christ’s disciples are never to neglect. The Lutheran pastor and theologian Dietrich Bonhoeffer emerges as a significant example of radical discipleship in his consistent and faithful pursuit of holiness. The one who believes in Christ is to follow Him not by withdrawing from this world but rather in the midst of the world as Christ himself lived and to “drink the earthly cup to the dregs like Christ himself”. Consequently, “holiness begins and ends with God and moves toward the needy of the world” (A. Lawrence). Bl. John Paul II would often stress that holiness is one of those precious signs of the Spirit’s active presence among all Christ’s followers which should play an ever more growing role in the ecumenical exchange of gifts. When Christians base their hope on the Lord’s prayer and not their own strength, they can trust that “the great ecumenism of holiness will not fail, with God’s help, to bring results” (Bl. John Paul II).
Unter den sogenannten verschollenen Ikonen der gegenwärtigen Kultur (wie das Rowan Williams bezeichnete) verdient die Heiligkeit eine besondere Aufmerksamkeit. Das Christentum hat darin immer die allgemeine Berufung gesehen, die von Jüngern Jesu niemals unterschätzt werden darf. Der lutherische Pastor und Theologe Dietrich Bonhoeffer scheint das Vorbild eines radikalen Jüngers Jesu zu sein, der treu und konsequent auf dem Weg der Heiligkeit voranschreitet. Wer zum Glauben an Christus gelangt ist, soll Ihm nachfolgen, nicht durch Weltflucht, sondern inmitten der Welt, um "den irdischen Kelch bis zur Neige zu trinken wie Christus selbst". Daher "beginnt und endet die Heiligkeit mit Gott, indem sie zu den Armen dieser Welt führt". Der selige Johannes Paulus II. hat oft betont, dass die Heiligkeit zu jenen kostbaren Zeichen der Gegenwart des Heiligen Geistes unter den Jüngern Jesu gehört, die eine zunehmend wichtige Rolle im ökumenischen Austausch der Gaben bilden soll. Ihr Vertrauen auf das Gebet zum Herrn und nicht auf die eigene Anstrengung stützend, können die Christen hoffen, dass "der große Ökumenismus der Heiligkeit mit Gottes Hilfe sicher Früchte tragen wird" (sel. Johannes Paul II)
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2011, 6-7; 109-122
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Irenicism and Ecumenism in the Early Modern World: A Reevaluation
Autorzy:
Louthan, Howard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/602633.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
irenizm
ekumenizm
tolerancja
humanizm
mistycyzm
erazmianizm
pietyzm
irenicism
ecumenism
toleration
humanism
mysticism
Erasmianism
pietism
Opis:
Artykuł proponuje nową próbę oceny nowożytnego irenizmu. Irenizm i ekumenizm, dawniej stanowiące istotne obszary zainteresowań badaczy dziejów reformacji, zostały z czasem zepchnięte na margines. Wykazuję, że zmiana ta jest częścią szerszego zjawiska w obrębie badań nad historią religii, oddalających się coraz bardziej od ujęć metodologicznych osadzonych w antropologii. W odpowiedzi artykuł niniejszy oferuje przegląd wiadomości o irenizmie epoki nowożytnej i stawia nowe pytania, a wszystko to dla lepszego zrozumienia dynamiki tych znaczących przemian. The article offers a reassessment of early modern irenicism. Irenicism and ecumenism, which were once significant areas of study for Reformation specialists, have drifted to the scholarly margins. I argue that this shift is part of a broader phenomenon connected to the study of religion that draws increasingly more from anthropologically based methodologies. In response, the article provides an overview of irenicism in the early modern world and proposes a new set of questions to help us better understand this important dynamic today.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2017, 61
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzest − wolność − miłość. Ekumenizm duchowy X i XI Zjazdu Gnieźnieńskiego
Baptism − Freedom − Love. Spiritual Ecumenism of the 10th and the 11th Convention of Gniezno
Autorzy:
Pawłowski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595049.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
chrzest, Zjazd Gnieźnieński, ekumenizm, ekumenizm duchowy, wolność, miłość
baptism, Convention of Gniezno, ecumenism, spiritual ecumenism, freedom, love
Opis:
The Gniezno Conventions, which are an important meeting place for Christians from Central and Eastern Europe, have an ecumenical dimension. The spiritual ecumenism of the 10th and 11th Convention of Gniezno showed to followers of Christ the pedagogy of their common path, which – right from the novelty of baptism – through gratitude and penance leads to responsible application of the bestowed freedom. Churches may boast many witnesses of faith and freedom that equals love. The divine-word services, which enabled equal participation of representatives of various Churches, granting its central place to the word of God, especiallyin the translation of the Ecumenical Bible, became a clear sign of the already existing, though imperfect, unity of Christians. They were also expressions of the main contents of the Conventions, which were to show the liberating and inspiring power of Christianity. 
Zjazdy Gnieźnieńskie, które są ważnym miejscem spotkań chrześcijan z Europy Środkowo-Wschodniej, posiadają wymiar ekumeniczny. Ekumenizm duchowy 10. i 11. Zjazdu Gnieźnieńskiego ukazał wyznawcom Chrystusa pedagogię ich wspólnej drogi, która rozpoczęta nowością chrztu przez wdzięczność i pokutę prowadzi do odpowiedzialnego zagospodarowania darowanej wolności. Kościoły mogły poszczycić się licznymi świadkami wiary i wolności, która jest miłością. Nabożeństwa słowa Bożego, które umożliwiały równorzędną partycypację przedstawicieli różnych Kościołów, centralne miejsce słowa Bożego, zwłaszcza w przekładzie Biblii Ekumenicznej, stały się czytelnym znakiem już istniejącej, choć niedoskonałej, jedności chrześcijan. Były także nośnikiem głównych treści Zjazdów, które miały ukazać wyzwalającą i inspirującą moc chrześcijaństwa.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 53-67
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie konsekrowane a ekumenizm
The consecrated life and ecumenism
Autorzy:
Kimsza, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950414.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Taizé, Bose
monastycyzm
ekumenizm
czystość
ubóstwo
posłuszeństwo
reformacja
monasticism
ecumenism
chastity
poverty
obedience
reformation
Taizé Bose
Opis:
The consecrated life is the following of Jesus Christ through a life of chastity, poverty and obedience. It was born in the Christian east of the undivided Church. From there it was transferred to the Christian west and took various forms. They were rejected by the Reformation. This state survived until the twentieth century. That can be called a kind of renaissance of consecrated life in the Protestant churches. The resulting monastic communities also open to other Christian denominations. The consecrated life filled with constant prayer leading to personal conversion and spousal union with Christ, which are considered the foundation of the ecumenical movement and its purpose.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2015, 14, 2
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowość ewangelikalna – szansa dla ekumenizmu
Evangelical Spirituality – the Space of Ecumenism
Autorzy:
Sawa, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595206.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
evangelicalism
ecumenism
charismatic communities
evangelical Catholics
ewangelikalizmu
ekumenizm
wspólnoty charyzmatyczne
ewangelikalni katolicy
Opis:
Evangelical spirituality is a space of practical and spiritual ecumenical dialogue between protestant communities and Churches, and some of Catholic groups, especially those evangelisational and charismatic. Despite obvious doctrinal differences, some common traits can be listed: basing on the Bible, focusing on the Cross and the Christ, convertism (the need of personal conversion) and focus on evangelization. Those communities together, yet differently, testify about the necessity of making a conscious choice of faith as one’s lifestyle and about essentiality of evangelised and evangelising community of the baptised, of new dynamic worship and spontaneously animated prayer. It is also important to identify the dimensions of Churches’ and communities’ cooperation, and of the spiritual gifts exchange. Discovering of new forms of evangelisation and Kerygmatic preaching, experiencing community life by the faithful, exploring of the spirituality of the sacraments (institutions) and ability to accept the charismatic gifts are all worth to be noted among those factors. Spiritual renewal should be an undoubted priority.
Duchowość ewangelikalna stanowi przestrzeń praktycznego i duchowego dialogu ekumenicznego pomiędzy Kościołami i wspólnotami protestanckimi a niektórymi grupami katolickimi, zwłaszcza ewangelizacyjnymi i charyzmatycznymi. Choć pozostają różnice doktrynalne, to jednak można wskazać pewne wspólne wyznaczniki: oparcie o Biblię, krzyżocentryzm i chrystocentryzm, konwertyzm (potrzeba osobistego nawrócenia) oraz ukierunkowanie na ewangelizację. Wspólnoty te wspólnie, choć każda na swój sposób, dają świadectwo konieczności świadomego wyboru wiary jako stylu życia, konieczności zewangelizowanej i ewangelizującej społeczności ochrzczonych, nowego dynamicznego uwielbienia i spontanicznie animowanej modlitwy. Trzeba zauważyć również przestrzenie współdziałania Kościołów i zborów oraz wymiany duchowych darów. Wśród tych elementów warto wskazać poszukiwanie nowych form ewangelizacji i głoszenia kerygmatycznego, przeżywanie wspólnotowości przez wierzących oraz odkrycie duchowości sakramentów (ustanowień) oraz umiejętność przyjmowania darów charyzmatycznych. Niezaprzeczalnym priorytetem winna być odnowa duchowa.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 253-275
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm polskiego środowiska ewangelikalnego
Ecumenism of Polish Evangelical Milieu
Autorzy:
Jańczuk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038161.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ewangelikalni
protestanci
katolicy
zielonoświątkowcy
baptyści
ekumenizm
separatyzm
Evangelicals
Protestants
Catholics
Pentecostals
Baptists
ecumenism
separatism
Opis:
Polskie Kościoły neoewangelikalne manifestują większe poczucie indywidualności niż Kościoły historyczne, pielęgnując jednocześnie przekonanie, że są jedynymi Kościołami biblijnymi. Taki sposób myślenia implikuje antyekumeniczną postawę wobec Kościołów historycznych, które w ocenie Kościołów neoewangelikalnych nie są biblijne w ścisłym tego słowa znaczeniu. W okresie międzywojennym współpraca ekumeniczna była ograniczona do rodziny kongregacji neoewangelikalnych. Po II wojnie światowej współpraca ta rozszerzona została na Kościoły protestanckie. Po Soborze Watykańskim II doszło do nawiązania pewnych, choć ograniczonych, form współpracy z Kościołem katolickim.
Polish neo-evangelical churches manifest stronger feeling of individuality than the historical churches and nurture the conviction that they are the only biblical churches. This way of thinking generates anti-ecumenical attitude against historical churches which in neo-evangelical assessment are not biblical in a strict sense of the term. In the interwar period ecumenical cooperation of the churches in question was limited to the family of neo-evangelical congregations. After World War II, this cooperation was extended to Protestant churches. After the Second Vatican Council some limited forms of cooperation with the Catholic Church came into practice.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 171-189
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Retrieving the Mystical Dimension in Ecumenism
Odnaleźć mistyczny wymiar w ekumenizmie
Autorzy:
Berry, John Anthony
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037284.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
mistycyzm
Ojcowie Kościoła
modlitwa
zawierzenie
gościnność
ecumenism
mysticism
Church Fathers
prayer
trust
hospitality
Opis:
Dla adekwatnego obrazu dzisiejszego ekumenizmu należy przyjąć fakt szeroko rozpowszechnionej niepewności. Chociaż kwestie poszukiwania wspólnoty między Kościołami chrześcijańskimi czy też zobowiązania do świadectwa i do sprawiedliwości społecznej są bardziej niż uzasadnione, wołanie o „zwrócenie się do Boga” odbija się mocno w świadectwie proroków (ekumenicznych) dzisiaj, tak jak to było w przeszłości. Podczas gdy proces wchodzenia w duchową wspólnotę z innymi wymaga czasu, aż stanie się ona rzeczywista i widzialna, ekumenizm musi zacząć swą odnowę od Boga. Jest przede wszystkim Bożą wolą, aby „wszyscy byli jedno” (J 17,21). Wszystkie wysiłki podejmowane w ruchu ekumenicznym muszą znajdować swój początek i inspirację jedynie w Bogu. Cel artykułu jest nakreślony umiarkowanie. Chociaż istotne jest rozważanie zagadnień ekumenicznych, równie konieczne jest umiejscowienie wszystkich tych rozważań w świetle Boga jako źródła ekumenizmu. Powinien być to motyw przewodni artykułu. W recepcji, uznaniu i duchowości jest coś więcej. Artykuł przedstawia trzy główne kroki: 1. kontekstualizację poszukiwania jedności chrześcijan w epoce postnowoczesnej, 2. podkreślenie konieczności zależności między ekumenizmem i mistycyzmem chrześcijańskim, 3. uczenie się z kluczowych koncepcji mistycyzmu Ojców Kościoła, 4. zwrócenie ekumenizmu ku modlitwie, zawierzeniu i gościnności.
In our present times, a search for widespread certainty over a sound understanding of ecumenism must be acknowledged. While questions on the vision for communion among the Christian churches or on the commitment to witness and to social justice are more than justified, the appeal to “turn to God” reverberates strongly throughout the witness of (ecumenical) prophets today as it did in the past. Although a real process of entering into spiritual communion with one another takes time to happen until it becomes real and visible, ecumenism must continually start afresh from God. Ecumenism is above all God’s will that “all may be one” (John 17:21). All human efforts in the ecumenical movement are to find their origin and inspiration from God alone. The aim of this paper is a modest one. It seeks to place all ecumenical discourse in the light of the mystery of God who is the source of communion. In this light, recent discourse on reception, recognition, and spirituality should be grounded in God’s very nature and call to become one in him. This article features four main steps: 1. to contextualise the quest for Christian unity in postmodern times, 2. to emphasise the necessity of a relationship between ecumenism and Christian mysticism, 3. to learn from central concepts of the mysticism of the Church Fathers, and 4. to reconfigure ecumenism on prayer, trust and hospitality.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 137-156
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Migration — Ecumenism — Integration
Migrazione — ecumenismo — integrazione
Migration — oecuménisme — intégration
Autorzy:
Kijas, Zdzisław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828542.pdf
Data publikacji:
2021-06-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
migration
ecumenism
integration
faith
pilgrimage
freedom
Church
migrazione
ecumenismo
integrazione
fede
pellegrinaggio
libertà
Chiesa
oecuménisme
intégration
foi
pèlerinage
liberté
Église
Opis:
The three concepts of migration — ecumenism — integration are rich in meaning. What is important is their order, the hierarchy of their occurrence. Migration is more or less any movement of people, individuals or whole groups. Ecumenism is in turn an appeal and an action. Its mission/task is to recognize in a certain group of people a religious difference and to make an effort to place it in an integral whole with other people who believe a little differently, but in the same God. Integration has the task of restoring or building an integral whole from people living in a particular territory. Full integration is called individual or collective identity. Since migration violates — to a greater or lesser extent — the individual or collective identity of both the country that receives immigrants and the immigrants themselves, integration aims to rebuild it, but no longer within the same mental structures, but rather ones enriched with new impulses that are the contribution of immigrants. The foundation — in our context, it is about faith in the God of Jesus Christ — remains unchanged, yet the superstructure undergoes some changes.
I tre concetti: migrazione, ecumenismo e integrazione sono ricchi di significato. Il loro ordine e la gerarchia sono importanti. La migrazione è più o meno la libera circolazione delle persone, dei singoli o di interi gruppi. L’ecumenismo, a sua volta, è un appello e un’azione. La sua missione/compito è la necessità di riconoscere persone che rappresentano un’altra religione e di fare tentativi/sforzi per integrarle in un insieme con persone che credono in modo un po’ diverso, ma nello stesso Dio. L’integrazione è ripristinare o costruire un insieme integrale con persone che vivono in un dato territorio. La piena integrazione si chiama identità — individuale o collettiva. Poiché la migrazione disturba - in misura maggiore o minore — l’identità individuale o collettiva sia del Paese che accoglie gli emigrati che quella degli stessi immigrati, l’integrazione mira quindi a ricostruirla, ma non nelle strutture mentali esistenti, ma arricchita di nuovi impulsi che sono contributo degli immigrati. Il fondamento/la base — nel nostro contesto, si tratta della fede nel Dio di Gesù Cristo — rimane invariato, mentre cambia la sovrastruttura.
Les trois concepts de migration, d’oecuménisme et d’intégration sont riches de sens. Leur ordre et leur hiérarchie sont importants. La migration est plus ou moins le déplacement plus ou moins libre de personnes, d’individus ou de groupes entiers. L’oecuménisme, quant à lui, est un appel et une action. Sa mission/tâche est la nécessité de représenter une minorité religieuse par rapport aux communautés existantes et de faire des tentatives/efforts pour les incorporer dans un même ensemble avec les personnes qui croient un peu différemment, mais au même Dieu. L’intégration consiste à restaurer ou à construire un tout intégral à partir des personnes vivant sur un territoire donné. L’intégration complète est appelée identité — individuelle ou collective. Puisque la migration perturbe plus ou moins l’identité individuelle ou collective du pays d’accueil et des immigrés eux-mêmes, l’intégration vise donc à la reconstruire, non pas dans les structures mentales existantes, mais dans une structure enrichie de nouvelles impulsions qui sont les contributions des immigrés. La base/le fondement — dans notre contexte, il s’agit de la foi dans le Dieu de Jésus-Christ — reste inchangée, tandis que la superstructure connaît un certain changement.
Źródło:
Ecumeny and Law; 2021, 9; 7-23
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:
Ecumeny and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecumenism in Poland – movement full of contrasts
Ekumenizm w Polsce – ruch pełen kontrastów
Autorzy:
Budniak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149733.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
John Paul II
Roman Catholic Church
Polish Ecumenical Council
dialogue
ecumenism
Jan Paweł II
Kościół rzymskokatolicki
Polska Rada Ekumeniczna
dialog
ekumenizm
Opis:
Since the beginning of Christianity, the consequences of the separations (regarding doctrine and tradition) have been permanent and painful – full of contrasts (conflicts, differences); contrasts that present a certain phenomenon, by showing it in comparison with another but completely different phenomenon. Therefore the article presents a set of selected positive and negative ecumenial experiences. The purpose of such combination of opposites is to emphasize the characteristic features that particular Churches or Christian Communities present, and simultaneously it shows the Christians’ responsibility for seeking unity. As John Paul II formulated it, ecumenism is “a movement towards unity”. Ecumenism is not merely the “sign of the times”, but it is a duty and responsibility in the face of God and His saving plan. It lies with those who through Baptism became Christ’s body and His people.
Skutki podziałów (dotyczących doktryny i tradycji) od początku chrześcijaństwa są trwałe i bolesne, czyli pełne kontrastów (konfliktów, różnic). Kontrasty, polegające na przedstawieniu pewnego zjawiska, poprzez ukazanie na tle lub obok, zjawiska, zupełnie odmiennego. Stąd w artykule zostały zaprezentowane wybrane pozytywne i negatywne doświadczenia ekumeniczne. Takie zestawienie przeciwieństw służy uwydatnieniu cech charakterystycznych, które prezentują poszczególne Kościoły, czy Wspólnoty chrześcijańskie, a jednocześnie wskazuje na obowiązek dążenia do jedności, który ciąży na wszystkich chrześcijanach. Każda dobra inicjatywa ma swój sens. Jak sformułował Jan Paweł II, „ekumenizm jest ruchem ku jedności”. Ekumenizm bowiem to już nie tylko „znak czasu”, ale to obowiązek i odpowiedzialność wobec Boga i Jego zbawczego zamysłu, spoczywająca na tych, którzy przez chrzest stali się Ciałem Chrystusa i nowym Jego ludem.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 3; 53-66
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecumenical Criticism of Capitalism: Selected Approaches
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036517.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ecumenism
capitalism
crisis
Reformation
confession
Opis:
The ecumenical movement stressed the need for social commitment from the very beginning. In the last decade, this has been reflected in the harsh criticism of the capitalist social order. The article discusses selected critical ecumenical interpretations of capitalism: the Accra Confession by the World Communion of Reformed Churches (2004), the economy of life programme by the World Council of Churches, and the ecumenical project of radicalizing Reformation (2014). It aims to demonstrate convergences in the theological and philosophical assumptions of the approaches discussed. It also asks the question about the similarities between the presented ecumenical reflections and the teaching of Pope Francis.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7 English Online Version; 89-103
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm w optyce ewangelizacji w ujęciu papieża Franciszka
Ecumenism in the perspective of evangelization according to Pope Francis
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076682.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ekumenizm
jedność chrześcijan
Kościół
ewangelizacja
papież Franciszek
ecumenism
Christian unity
Church
evangelization
Pope Francis
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest prezentacja kluczowych aspektów ekumenicznej wizji papieża Franciszka w perspektywie ewangelizacji. Na początku zwrócono uwagę na współzależność ruchu ekumenicznego i ewangelizacyjnej misji Kościoła. Następnie przedstawiono w kluczu misyjnym wybrane elementy ekumenicznej wizji papieża Franciszka: naturę i cel dążeń ekumenicznych, model jedności oraz podstawowe wymiary dynamiki dążenia do jej urzeczywistnienia. W końcowej części sformułowano wnioski i wskazano na zagadnienia domagające się dalszych badań. Z przeprowadzonych analiz wynika, że postrzeganie ekumenizmu w optyce ewangelizacji stanowi ważny klucz do lepszego zrozumienia ekumenicznej myśli i aktywności papieża Franciszka.
The present essay aims at presenting key aspects of the ecumenical vision of Pope Francis in the perspective of evangelization. First, the author focused upon the interdependence of the ecumenical movement and the evangelizing mission of the Church. Next, the author presented selected elements of the ecumenical vision of Pope Francis: the nature and aim of ecumenical efforts, the model of unity and basic dimensions of the dynamics of striving to realize it. Finally, the author formulated his conclusions and pointed to some issues which must be investigated further. It follows from the analysis made that perceiving ecumenism in the perspective of evangelization is an important key to a better understanding of the ecumenical thought and activity of Pope Francis.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 7-26
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieosiągalna jedność, czyli dwa wzorce ekumenizmu
Unattainable Unity or Two Models of Ecumenism
Autorzy:
Kopania, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042265.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
The term ecumenism is used to refer to initiatives aimed at uniting all Christians into one common Church. The ecumenical movement originated at the beginning of the 19th century in Protestant and Anglican Churches. At that time the Catholic Church believed it to be the result of misguided understanding of theological concepts. This early attitude of the Catholic Church was expressed by Pope Pius XI in his 1928 encyclical Mortalium animos. The major change of attitude came with the Second Vatican Council: the 1964 Decree on ecumenism Unitatis redintegratio brought a new interpretation of the concept, an interpretation which may seem contradictory to the previous one. This paper argues that the two documents are not in fact contradictory, but present two models of ecumenism. However, neither of them can be implemented. This impossibility cannot be avoided because it is  inherent in the metaphysical nature of this world and the nature of man who belongs to it.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein; 2015, 13/14; 389-412
1895-2984
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Andrieja Kurajewa krytyka ekumenizmu
Andrei Kuraev’s critique of ecumenism
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553834.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ekumenizm
Andriej Kurajew
Opis:
The article aims at presenting the views of Andrei Kuraev on ecumenism. The presentation is based on his Вызов экуменизма (the challenge of ecumenism), which is his key book in discussing this topic. The discussion is taken up in the following three sections: 1/ Andrei Kuraev: a short biographical note; 2/ The “good” and the “bad” ecumenism according to Andrei Kuraev; 3/ Anti-ecumenical views of Kuraev backgrounded by the ecclesiological and national awareness of the Russian Orthodoxy. The presentation offers the following conclusions. Andrei Kuraev is one of the most influential theologians, religious publicists and apologists in today’s Russian Orthodoxy. For the sake of defending purity of the Orthodox doctrine, he basically rejects either ecumenism in general or the “bad” ecumenism, in which he sees a threat for the identity of the Orthodox Church. From the Roman Catholic perspective, the image of the ecumenical movement as drawn by Kuraev seems mostly distorted, incomplete and, thus, not true. All this points to historical, confessional and national determinants of Andrei Kuraev’s views on ecumenism.
Źródło:
Sympozjum; 2014, 2(27); 79-92
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yves Congar as a Precursor to Catholic Principles of Ecumenism
Autorzy:
Pielka, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40280319.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Yves Congar
ecumenism
Catholicism
precursor
principles
Opis:
The author analyzes the work Chrétiens désunis. Principes d’un «œcumenisme» catholique by Yves Congar (1937) and shows why the French Dominican can be considered a precursor of ecumenism in the Roman Catholic Church. The argument is based on defining the nature of the reunification process, its starting point, the goal of the reunification, and the way in which the relationship between Catholicism and ecumenism is framed. In lieu of the then valid concept of conversion on the basis of the Catholic Church, or the simple absorption of individuals by the fully formed Church, the French theologian proposes a complement or integration into the unity of the Church. As a result of this process, the united Church would be no other body than the present Catholic Church but it would be richer and more complete.
Źródło:
Ecumeny and Law; 2022, 10, 1; 33-44
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:
Ecumeny and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Jesus Christ to “green issues”. Development or degeneration of the ecumenical movement?
Od Jezusa Chrystusa do ochrony przyrody. Rozwój czy degeneracja ruchu ekumenicznego?
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343387.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
ruch ekumeniczny
ekumenizm doktrynalny
ekumenizm pozateologiczny
ecumenism
ecumenical movement
doctrinal ecumenism
non-theological ecumenism
Opis:
Artykuł omawia zagadnienie ewolucji tematów podejmowanych w ruchu ekumenicznym. W swoich początkach dyskurs ekumeniczny był zdominowany przez kwestie doktrynalne. Tymczasem obecnie na jego czoło wysuwają się problemy społeczne, polityczne i etyczne. Ukazuje to bogactwo Ewangelii, w której wierzący może odnaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące jego codziennego życia. Zarazem jednak ekumenizm znajduje się tutaj w niebezpieczeństwie zapomnienia o swoim zasadniczym celu. Artykuł zmierza do wniosku, że ekumenizm powinien wprawdzie włączać się w aktualną debatę społeczną i etyczną, jednak dla zachowania własnej tożsamości winien stale skupiać się na Ewangelii Jezusa Chrystusa jako na swoim ostatecznym kryterium.
The article discusses the issue of the evolution of subjects in the ecumenical movement. At the beginning the ecumenical discourse was dominated by doctrinal issues, whereas today social, political and ethical themes stand at its forefront. This demonstrates the richness of the Gospel, in which a believer can find responses to questions about his or her everyday life; on the other hand, ecumenism is here in danger of forgetting its primary purpose. The article ends with a conclusion that ecumenism should be involved in the current social and ethical debates, but to preserve its identity it should focus on the Gospel of Jesus as the ultimate criterion.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2012, 4; 143-177
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm w opiniach i postawach chrześcijan w Bydgoszczy. Studium socjologiczne
Ecumenism in the opinions and attitudes of Christians in Bydgoszcz. Sociological study
Autorzy:
Weber, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595145.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
socjologia religii, ekumenizm, jedność chrześcijańska, relacje międzywyznaniowe
sociology of religion, ecumenism, Christian unity, interdenominational relationships
Opis:
Sociologists often deal with issues such as religion, spirituality, Church institutions’ functioning and theirs relationships with social environment or religious based conflicts. There are specific disciplins (e.g. sociology of religion, sociology of Church, sociology of parish), which are specialized in research, trends examining and creating concepts and theories within this spheres of social life. However, the issue of interconfessional relationships, which are focused on cooperation and unity, is taken by sociologists relatively seldom. In the article I try to reply on this deficiency by presenting the problem of ecumenism from sociological perspective. Based on own research, I discuss following issues: declarative Christians’ attitude to ecumenism, their personal commitment in ecumenical movement, knowledge about ecumenism, respondents’ opinions on ecumenical institutions (e.g. The World Council of Churches) and on ecumenical commitment of their own confessional groups. The main conclusions concern discrepancies between declarations of positive attitudeto idea of ecumenism and low level of knowledge and personal activity in this field. The article – besides attempt of showing ‘ecumenical situation’ among secular Christians – try to invite for the debate on justification of dealing with ‘ecumenism issue’ by sociologists.
Socjologowie często podejmują problematykę religii, duchowości, funkcjonowania instytucji religijnych, ich relacji z otoczeniem społecznym czy konfliktów na tle religijnym. Niektóre z dyscyplin szczegółowych, np. socjologia religii, socjologia Kościoła, socjologia parafii, wyspecjalizowały się w badaniach, obserwacji trendów oraz tworzeniu koncepcji i teorii dotyczących zjawiska religii i religijności. Jednak problem relacji międzywyznaniowych, które są nastawione na współpracę i pojednanie, podejmowany jest stosunkowo rzadko na gruncie socjologii. Niniejszym tekstem, ukazującym kwestię ekumenizmu z perspektywy socjologicznej, staram się odpowiedzieć na te niedobory. Na podstawie badań własnych omawiam zagadnienia deklaratywnego stosunku chrześcijan do ekumenizmu, ich osobistego zaangażowania w ruch ekumeniczny, wiedzy na jego temat, a także ocen respondentów dotyczących instytucji ekumenicznych i działań własnego Kościoła w tym zakresie. Główne spostrzeżenia dotyczą rozbieżności postaw ankietowanych chrześcijan: istnieje dysproporcja pomiędzy deklaratywnym poparciem dla idei i działań ekumenicznycha osobistym zaangażowaniem w ruch i wiedzą na jego temat. Poza próbą nakreślenia „sytuacji ekumenicznej” wśród świeckich chrześcijan celem artykułu jest zaproszenie do debaty nad zasadnością zajmowania się kwestią ekumenizmu przez socjologów.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 103-130
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecumenism and the Consumer Society
Ekumenizm i społeczeństwo konsumpcyjne
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343402.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
społeczeństwo konsumpcyjne
postmodernizm
chrześcijaństwo
ecumenism
consumer society
Church
postmodernism
Christianity
Opis:
Określenie społeczeństwa konsumpcyjnego odnosi się do katalogu przemian związanych ze współczesnym światem, w szczególności z cywilizacją zachodnią. Może być rozumiane jako rezultat wielu procesów, łącznie z globalizacją, dechrystianizacją i rozszerzaniem kultury popularnej. Artykuł ma na celu ustalenie, jaka jest relacje między społeczeństwem konsumpcyjnym a ekumenizmem.
The description of “the consumer society” belongs to the catalogue of diagnosis of the modern world, in particular of the western civilization. It should be interpreted as a result of various social processes including globalization, spreading of the popular culture as well as the dechristianization. The article examines how the consumer society refers to the ecumenism.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2012, 4; 201-212
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New voices in the grassroots ecumenism: an outline of the postcocolonial theological thought
Nowe głosy w ekumenizmie oddolnym: zarys postkolonialnej myśli teologicznej
Autorzy:
Kopiec, Piotr Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595097.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
postkolonializm, dekonstrukcja, teologia wyzwolenia, zmiana epistemologiczna, ekumenizm oddolny
postcolonialism, deconstruction, liberation theology, epistemological change, grassroots ecumenism
Opis:
Teologia postkolonialna jest, obok teologii wyzwolenia, teologii kontekstualnej i teologii interkulturowej kolejnym kierunkiem, który wyłonił się na teologicznych peryferiach i stanowi inspirację dla wielu oddolnych grup ekumenicznych, adaptując teorię postkolonialną do teologii. Podobnie jak postkolonializm, nie jest uporządkowanym i zintegrowanym systemem przekonań, raczej jest szerokim prądem myśli, postulatów i interpretacji, które niekiedy mają ze sobą mało wspólnego. Niemniej jednak można wyszczególnić elementy, które stanowią wspólny mianownik. Mogą być one sklasyfikowane w dwóch postulatach: po pierwsze, dekonstrukcji tradycji teologicznej, po drugie, wyzwolenia z więzów imperializmu chrześcijańskiego. Imperializm chrześcijański jest zaś ujmowany w dwóch perspetywach, społeczno-politycznej i epistemologicznej. Pierwsza odnosi się do wieków współpracy i legitymizacji przez Kościoły chrześcijańskie władzy politycznej, która utrzymywała struktury przemocy i wykluczenia, druga do budowania systemów teologicznych wyłącznie na kategoriach filozofii i cywilizacji europejskiej. Celem artykułu jest przedstawienie głównych punktów postkolonializmu i jego teologicznej aplikacji. Prezentacja ukazuje, że postulaty teologii postkolonialnej są z jednej strony często zbyt rewolucyjne i zbyt jednostronne, z drugiej zaś  dążenie do zmiany epistemologicznej może stanowić szansę w poszukiwaniu odpowiedzi na kryzys chrześcijaństwa w świecie zachodnim
Postcolonial theology is, beside liberation theology, contextual theology and intercultural theology another theological approach which emerges on the theological margins and inspires many grassroots ecumenical organizations, when adopting the postcolonial theory to theology. Like postcolonialism, it is not an orderly and integrated system of beliefs, rather it is a broad stream of thoughts, postulates and interpretations that often has a little in common. Nevertheless there are elements which set a common denominator. They might be classified in two groups of theological claims, firstly, deconstruction of the theological tradition, secondly, liberation from the bonds of Christian imperialism. The latter is regarded by the postcolonial theology also in two perspectives: socio-political and epistemological ones. According to the postcolonial thinkers, the Church cooperated, assented and legitimised political power which down the centuries maintained the structures of oppression, exclusion and subjugation. This conviction leads the postcolonial approach to the positions close to these of liberation theology, in particular, to the principle of the „option of the poor”. Secondly, postcolonialism claims Christianity must knock down the epistemological wall of its imperialist theologies, built only and exclusively on the European philosophy and European civilization. The article presents the crucial points of postcolonialism and its theological application. It shows that on the one hand its claims are often too revolutionary and too one-sided, on the other the postulate of the epistemological change might be regarded as a proposal answering the crisis in the Western Christianity.      
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 19-31
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Church and Ecumenism in the Thought of John Henry Newman
Kościół i ekumenizm w myśli Johna Henry’ego Newmana
Autorzy:
Scerri, Hector
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1727473.pdf
Data publikacji:
2021-09-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
John Henry Newman
Kościół
Via Media
powołanie prorockie
wymiar charyzmatyczny
hierarchia
ekumenizm
Church
prophetic office
charismatic dimension
hierarchy
ecumenism
Opis:
This article explores the development of Newman’s thought on the Church, throughout different phases of his long life. The article focuses, among other themes, on the nature of the Church, the important introduction to his Via Media (1877), the charismatic dimension of the ekklesia, and the respective roles of the pope, the bishops and the laity, in particular what the latter can contribute to the whole People of God. The article also seeks to delve into the question whether one can talk about ecumenism in the writings of the influential nineteenth-century English man of letters and opinion leader. The conclusion offers some final considerations on what Newman underwent during his long and meandering journey with regard to some basic tenets of his ecclesiology.
W artykule analizowana jest ewolucja myśli Newmana na temat Kościoła na różnych etapach jego długiego życia. Autor skupia się m.in. na naturze samego Kościoła, wprowadzeniu, które Newman napisał do swojego dzieła Via Media (1877), charyzmatycznym wymiarze eklezji, roli, jaką odegrali poszczególni papieże, biskupi i świeccy, a w szczególności na roli tych ostatnich w życiu całego Ludu Bożego. Przeanalizowano także kwestię, czy w pisarstwie tego wpływowego Anglika i przywódcy intelektualnego z XIX wieku odnajdziemy wątki ekumeniczne. W konkluzji autor przedstawia swoje refleksje dotyczące długiej i krętej drogi, jaką podążał Newman, formułując podstawowe założenia swojej eklezjologii.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 7; 59-78
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ut unum sint: New Areas of Spiritual and Pastoral Ecumenism
Autorzy:
Sawa, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40279726.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
spiritual and pastoral ecumenism
Evangelical spirituality
Pentecostal spirituality
charismatic renewal
Opis:
Care for Christian unity is part of the nature of the Church. Many years after the ecumenical movement began, signs of disappointment are appearing. The doctrinal dialogues and official meetings are still taking place, but spiritual and pastoral ecumenism is increasingly needed. It manifests itself not only in joint prayers but also in an actual exchange of spiritual gifts, pastoral inspirations and cooperation in many areas of the church and social life. New aspects of such ecumenism have appeared. They take the form of various spiritual trends going beyond the boundaries of churches and communities (prayers, music, spiritual gifts) as well as a search for sources and guidelines for spiritual life that other traditions can offer. In particular, the new shape of ecumenism may be seen in Evangelical and Pentecostal communities. Therefore, the broadly understood Catholic charismatic renewal has a special place in the work for Christian unity. People must walk together, accompany one another, be hospitable and work for the benefit of others. Only then can the Holy Spirit lead the followers of Christ to unity.
Źródło:
Ecumeny and Law; 2022, 10, 1; 59-86
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:
Ecumeny and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzest dziecka w małżeństwie mieszanym
Autorzy:
Nitkiewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807208.pdf
Data publikacji:
2019-11-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrzest
ekumenizm
małżeństwo
battesimo
ecumenismo
matrimonio misto
baptism
ecumenism
mixed marriage
Opis:
La parte cattolica nel matrimonio misto deve impegnarsi a battezzare e educare i figli nella Chiesa cattolica (CIC/83, can. 1125, n. 1; CCEO, can. 814, n. 1). Nel battesimo l'uomo viene liberato dal peccato ed incorporato nella Chiesa – Corpo di Cristo. Questa incorporazione si realizza nel quadro di una Chiesa particolare. Secondo il CCEO, can. 29 § 1 il figlio al di sotto dei 14 anni, con un genitore cattolico ed un acattolico, è ascritto tramite il battesimo alla Chiesa del genitore cattolico. In questo caso si tratta della Chiesa orientale cattolica sui iuris. La questione dell'appartenenza ecclesiale acquisita nel battesimo viene definita anche nel CIC/83, tuttavia riguarda soltanto i bambini nati dal matrimonio tra entrambi i genitori latini oppure quando uno di loro è latino e l'altro orientale cattolico. Esiste invece una lacuna iuris circa la definizione dell'appartenenza ecclesiale di un bambino nato dal matrimonio misto tra un genitore latino ed un acattolico. Il problema si fa serio soprattutto, quando il bambino di tale unione è stato battezzato nella Chiesa acattolica. In primo luogo bisogna osservare che il rito, il luogo ed il ministro del battesimo non sono determinanti per l'appartenenza ecclesiale del battezzato. Essa dipenderŕ dai genitori e da quanto stabilito nel diritto. Trattandosi poi di una lacuna iuris, bisogna, secondo i CIC/83, cann. 17 e 19, tener presenti le leggi date per casi simili, la prassi della Curia Romana, il fine e le circostanze nelle quali è stata emanata la legge. Considerando la situazione contemplata nel CCEO, can. 29 § 1, la prassi costante della Congregazione per le Chiese Orientali e la sollecitudine del legislatore per l'integralitŕ della fede della parte cattolica e del suo bambino, risulta con chiarezza che il bambino nato da un matrimonio misto contratto da un cattolico di rito latino acquisirŕ nel battesimo l'appartenenza ecclesiale del genitore cattolico. Ciň vale anche quando il battesimo è amministrato nella Chiesa acattolica o nella Comunitŕ ecclesiale.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 2; 67-76
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawosławie i ekumenizm. Kontrowersyjny dokument Soboru na Krecie (2016)
Orthodoxy and ecumenism. The controversial document of the Council in Crete (2016)
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595180.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Święty i Wielki Sobór na Krecie, ekumenizm, Kościół prawosławny, eklezjologia prawosławna
Holy and Great Council in Crete, ecumenism, Orthodox Church, Orthodox ecclesiology
Opis:
In the article, its author aims at presenting the essential contents of the document of the Holy and Great Council in Crete (2016): Relations of the Orthodox Church with the Rest of the Christian World. In the first part, he presents the origin of the document very briefly. In the second part, he discusses the most controversial points of the studied text. In this context, he draws the reader’s attention towards three issues: self-consciousness of the Orthodox Church, her stand on the ecclesial status of the non-Orthodox Communities and her understanding of her ecumenical involvement. In the third part, the author presents selected problems that have appeared in reception of the analysed document in the Orthodox world. At the end, the author claims that the Cretan Council has not managed to definitively solve the issue of the relations of the Orthodox Church with other Christians, with whom she has conducted ecumenical dialogue for decades.
Celem artykułu jest ukazanie istotnych treści dokumentu Świętego i Wielkiego Soboru na Krecie (2016) Relacje Kościoła prawosławnego z pozostałym światem chrześcijańskim. W pierwszej części artykułu przedstawiono genezę dokumentu. W drugiej części omówiono najbardziej kontrowersyjne punkty badanego tekstu. W związku z tym zwrócono uwagę na trzy kwestie: samoświadomość Kościoła prawosławnego, stanowisko na temat eklezjalnego statusu Wspólnot nieprawosławnych oraz rozumienie ekumenicznego zaangażowaniaprawosławia. W trzeciej części zaprezentowano niektóre problemy na drodze recepcji analizowanego dokumentu w świecie prawosławnym. Ostatecznie stwierdzono, iż kreteński Sobór nie zdołał rozwiązać w sposób definitywny kwestii relacji Kościoła prawosławnego do innych chrześcijan, z którymi prowadzi dialog ekumeniczny i współpracuje od dziesięcioleci.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 147-160
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’oecuménisme spirituel dans le témoignage de la vie et de l’enseignement de saint Jean-Paul II
Spiritual Ecumenism in the Witness of St. John Paul II through His Life and Teaching
Autorzy:
Wrzała, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668624.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Pope John Paul II
ecumenism
spirituality
unity
Opis:
During his many journeys and speeches in his teaching, John Paul II proved that spiritual ecumenism is a sine qua non for all ecumenical activity. He is the „soul” of all ecumenism. Spiritual ecumenism, thanks to conversion of the heart, holiness of life, individual and community prayer for unity, becomes a clear criterion for the existence of a genuinely Christian ecumenical attitude.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2020, 10, 1; 303-317
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm w Polsce w kontekście dokumentów II Polskiego Synodu Plenarnego (1991–1999)
Ecumenism in Poland in the Context of the Documents of the Second Polish Plenary Synod (1991–1999)
Autorzy:
Glaeser, Zygfryd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595236.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Second Polish Plenary Synod
ecumenism
synodal documents
II Polski Synod Plenarny
ekumenizm
dokumenty synodalne
Opis:
The Second Polish Plenary Synod had been solemnly inaugurated by Pope John Paul II during his visit to Poland in June 1991 and concluded also by the pope on June 11th 1999. The preparatory works for the Synod lasted for almost three years. During that time the essential problems were identified to be discussed and elaborated on by the synodal groups. The drafts were prepared by seventeen thematic commissions. Among them the document entitled The Catholic Church in Poland on the Way of Ecumenism has a very special place. Unfortunately, the document was not included among the fourteen final documents of the Synod even if in some points we can find some ecumenical references. But some of the important questions have not been addressed, for example: the ecumenical formation of lay people or the pastoral attitude towards mixed marriages. The Synod has not gained a coherent statement of the Roman-Catholic Church in Poland on ecumenism and did not show any ecumenical sensitivity in this matter, which was promoted by John Paul II.
II Polski Synod Plenarny został uroczyście zainaugurowany przez papieża Jana Pawła II w czasie jego wizyty w Polsce w czerwcu 1991 r. Również Jan Paweł II dokonał jego zamknięcia 11 czerwca 1999 r. Prace przygotowawcze do synodu trwały prawie trzy lata. W tym czasie sformułowano istotne problemy, które miały zostać przedyskutowane i przepracowane przez grupy synodalne. W ramach siedemnastu komisji tematycznych zredagowano dokumenty robocze. Ważne miejsce wśród nich zajmuje dokument pt.: Kościół katolicki w Polsce na drodze ekumenizmu. Niestety, dokument ten nie znalazł się wśród czternastu finalnych dokumentów synodu. Owszem, w dokumentach końcowych synodu można znaleźć pewne ekumeniczne odniesienia, nie poruszono w nich jednak wielu ważnych kwestii, np.: ekumenicznej formacji świeckich czy duszpasterstwa małżeństw mieszanych. Synod nie wypracował spójnego stanowiska Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce na temat ekumenizmu i nie wykazał w tej materii ekumenicznej wrażliwości promowanej przez św. Jana Pawła II.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 63-79
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dekret o ekumenizmie” Soboru Watykańskiego II w spojrzeniu teologów prawosławnych
The Decree on Ecumenism” of the Second Vatican Council as seen by Orthodox theologians
Autorzy:
Tofiluk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503245.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Dekret o ekumenizmie
Vaticanum II
teologia prawosławna
eklezjologia
dialog ekumeniczny
The Decree on Ecumenism
Orthodox theology
ecclesiology
ecumenical dialogue
Opis:
Despite some disputable problems we must see the role and great significance of The Decree on Ecumenism. It still must be treated as the beginning of the way towards Christian unity; its assessment must refer not only to what it contributed to, but also to what it may contribute to - the unity of the Church. The ecumenical approach presented in The Decree on Ecumenism is correct and it may become a model to follow; it often corresponds with the image of the relationships between churches. From the perspective of the Orthodox Church it is important that ecumenical issues and the desire for unity are based on the strong foundation of ecclesiology. Even though the Decree often speaks about the “unity of Christians”, the objective of the ecumenical movement is the unity of the Church, which is reached by the rapprochement of Christians. Not the unity of Christians, but the unity of the Church, even if understanding of the nature of this unity is not discusses or, in other words, it is left open. In this silence the ecumenical approach can be seen.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 4; 71-80
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia jedności Kościoła. Zarys problematyki
Autorzy:
Pawłowski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041180.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Credo
Ökumenismus
Einheit
Kirche
koinōnia/communio
Church
creed
ecumenism
unity
ekumenizm
jedność
Kościół
Opis:
Artykuł jest wprowadzeniem w teologię jedności Kościoła. Ukazuje spektrum współczesnej refleksji nad przymiotem Kościoła wymienionym w Symbolu Nicejsko-Konstantynopolskim (credo in unam Ecclesiam). Refleksja ta obejmuje kategorie biblijne, zwłaszcza ideę koinōnia/communio, podkreśla trynitarne podstawy jedności Kościoła, a także jej konkretne środki – więzy jedności. Wśród tych środków jedności zwrócono szczególną uwagę na węzeł wiary, sakramentów oraz zwierzchnictwa kościelnego, zwłaszcza powszechnej posługi na rzecz jedności chrześcijan. Poszczególne Kościoły (wyznania) mają różne wizje jedności, ale i te koncepcje stanowią przedmiot dialogu ekumenicznego. Najnowszym ekumenicznym stanowiskiem na temat Kościoła, w tym jego jedności, jest dokument Komisji Wiara i Ustrój Światowej Rady Kościołów pt. Ku wspólnej wizji Kościoła (opublikowany w 2013 r.). Kościoły chrześcijańskie biorące udział we współczesnym dialogu ekumenicznym mają świadomość tego, że jedność Kościoła jest rzeczywistością daną i zadaną, jeszcze niepełną i niedoskonałą, niejako „w drodze”. W tym sensie mogą wyrażać swoje spero in unam Ecclesiam.
The article is a topic outline of the theology of the Church’s unity. It shows the spectrum of contemporary reflection on this  attribute of the Church mentioned in the Nicene-Constantinople Symbol (credo in unam Ecclesiam). The reflection includes biblical categories, especially the idea of koinōnia/communio, emphasizing the Trinitarian basis for unity of the Church, and its concrete means – bonds of unity. Among these means of unity, particular attention is paid to the bond of faith, the sacraments and ecclesiastical governance, notably the universal ministry of Christian unity. Individual Churches (denominations) have different visions of unity, but also these concepts are the subject of ecumenical dialogue. The most recent ecumenical vision on the Church, including its unity, is the document of the World Council of Churches Commission on Faith and Order, Towards a Common Vision of the Church (published in 2013). Christian Churches involved in the contemporary ecumenical dialogue are aware that the unity of the Church is a reality given and set, yet incomplete and imperfect, so to speak "on the way". In this sense they can express their spero in unam Ecclesiam.
Der Artikel ist eine Einführung in die Theologie der Einheit der Kirche. Es wird das Spektrum der zeitgenössischen Reflexion über dieses im Nicäno-Konstantinopolitanum (credo in unam Ecclesiam) enthaltenen Attribut der Kirche. Diese Reflexion umfasst biblische Kategorien, vor allem die koinōnia/communio-Idee, betont trinitarische Grundlagen der Einheit der Kirche sowie konkrete Mittel bzw. Bande der Einheit. Unter diesen Mitteln der Einheit wurde eine besondere Aufmerksamkeit auf das Band des Glaubens, der Sakramente und der kirchlichen Obrigkeit, vor allem, des allgemeinen Dienstes für die Einheit der Christen, gelegt. Die einzelnen Kirchen (Denominationen) sehen die Einheit unterschiedlich, jedoch bilden diese verschiedenen Konzepte den Gegenstand des ökumenischen Dialogs. Die jüngste ökumenische Stellungnahme über die Kirche, darunter auch über seine Einheit, ist das 2013 herausgegebene Dokument der Kommission Glaube und Kirchenverfassung des Weltkirchenrates unter dem Titel Die Kirche: Auf dem Weg zu einer gemeinsamen Vision. Die christlichen Kirchen, die am gemeinsamen Dialog teilnehmen, sind sich dessen bewusst, dass die Einheit der Kirche eine geschenkte und aufgegebene Wirklichkeit ist, eine noch nicht erfüllte und deswegen unvollkommene Wirklichkeit, gewissermaßen ein "Unterwegs-sein". In diesem Sinne können sie bekunden: spero in unam Ecclesiam.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 185-198
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog ekumeniczny
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041452.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dialogue
ecumenism
churches
unity
truth
faith
ecumenical agreements
dialog
ekumenizm
kościoły
jedność
prawda
wiara
uzgodnienia ekumeniczne
Opis:
W artykule opisano rzymskokatolickie rozumienie dialogu ekumenicznego zawarte w Dekrecie o ekumenizmie Soboru Watykańskiego II oraz w innych dokumentach Kościoła rzymskokatolickiego. Ten dialog ekumeniczny może być prowadzony tylko pomiędzy Kościołami chrześcijańskimi i wspólnotami kościelnymi, ponieważ ma na celu przywrócenie pełnej widzialnej jedności chrześcijan. Dialog ten powinien przede wszystkim prowadzić do wspólnego odkrywania prawdy, a nigdy do jakiegokolwiek jej ustalania, wypracowywania jej lub osiągania kompromisu. Prawdziwy dialog nie ma nic wspólnego z negocjowaniem wspólnego stanowiska, w którym każda ze stron chce się narzucić innym i pójść na mniejsze ustępstwa. Nie możemy bowiem zredukować wymagań Ewangelii do niezbędnego minimum, wspólnej podstawy uznawanej przez wszystkie Kościoły i wspólnoty kościelne. Taki dialog zawiera swoją wewnętrzną dynamikę, swój wymiar egzystencjalny. Prawda jest osobowa, tak jak sam Chrystus jest Prawdą, tak poszukiwanie jedności należy do właściwej istoty bycia chrześcijaninem. Tak więc dialog ekumeniczny jest „imperatywem sumienia chrześcijańskiego" (Jan Paweł II), a więc jest czymś, co nieuchronnie powinno być podejmowane i realizowane przez chrześcijan. Dialog ekumeniczny nie jest jednak celem samym w sobie. Nie jest on też tylko wzajemnym uznaniem wspólnot chrześcijańskich, ani nawet wspólną modlitwą. Wspólnym celem jest przywrócenie pełnej widzialnej jedności kościołów podzielonych. Na drodze ekumenizmu nie możemy ograniczać się do modlitwy czy dialogu ekumenicznego. Wręcz przeciwnie - powinniśmy rozwijać wszelkie możliwe sposoby współpracy, gdyż jedność działania prowadzi do pełnej jedności wiary. Ani jedność, ani jednolitość doktryny czy tradycji kościelnych, ale tylko jedność w jednej wierze jest daleko idącym celem dialogu ekumenicznego. Dokumenty Kościoła rzymskokatolickiego dają też jasne wskazówki, jak prowadzić dialog ekumeniczny: strony dialogu muszą być ekspertami w dziedzinie teologii, szukać prawdy, a nie zwycięstwa, przechodzić od tematów łatwiejszych do trudniejszych, starać się używać języka wolnego od polemicznych konotacji. Przed Soborem Watykańskim II Kościół katolicki nie prowadził żadnego oficjalnego dialogu ekumenicznego, co nie oznaczało braku jakichkolwiek spotkań ekumenicznych. Pierwsze z nich były jednak nieoficjalne i nie angażowały oficjalnej władzy kościelnej. Szerokie zaangażowanie w dialog ekumeniczny w czasach papieży Pawła VI i Jana Pawła II może być słusznie postrzegane jako bezpośredni owoc Soboru Watykańskiego II i jego dekretu o ekumenizmie. Na przestrzeni dziesięcioleci komisje dialogu opracowały już tysiące stron wspólnych oświadczeń i uzgodnionych deklaracji. Kościoły muszą jednak mieć świadomość, że bez silnego wysiłku odbioru tych dokumentów w ich gronie, owoce dialogów nie będą miały żadnego wpływu na pojednanie chrześcijan w jednej wierze. Nawet jeśli z powodu powolności procesu ekumenicznego może dojść do pewnego rodzaju zafałszowania, możemy być pewni, że spotkania w ramach dialogu pozwoliły chrześcijanom różnych Kościołów - wspólnotom kościelnym - rozwinąć się w kierunku pełnej, widzialnej jedności, której pragnął nasz Pan dla swoich uczniów.  
The article describes the roman catholic understanding of the ecumenical dialogue as stated in the Decree on ecumenism of the Second Vatican council and in further documents of the rc church. this ecumenical dialogue may be conducted only among christian churches and church communities as it aims the restoration of full visible unity of christians. The dialogue should primarily lead to the common rediscovery of the truth, and never to any kind of establishing the truth, of elaborating it or reaching the compromise. the true dialogue has nothing to do with negotiating the common position, where each party wants to force oneself upon another and to make the less concessions possible. this is because we cannot reduce the requirements of the Gospel to any kind of necessary minimum, a common basis recognized by all the churches and ecclesial communities. Such a dialogue contains its inner dynamics, its existential dimension. The truth is personal, as christ himself is the truth, so the search for unity belongs to the proper essence of being a christian. So the ecumenical dialogue is “an imperative of christian conscience” (John paul ii), so it is something that inevitably ought to be taken and accomplished by christians. The ecumenical dialogue however is not the goal for itself. neither it is only mutual recognition of christian communities or even common prayer. the common aim is the restoration of full visible unity of divided churches. On the way of ecumenism we cannot limit to the prayer or the ecumenical dialogue. On the contrary – we should develop all the possible ways of collaboration, because unity of action leads to the full unity of faith. neither the unity nor uniformity of doctrine or churchly traditions, but only the unity in one faith is the far-reaching goal of the ecumenical dialogue. The documents of the rc church give also clear hints how to lead the ecumenical dialogues: the dialoguing parties must be expert in theology, seeking the truth, not a victory, moving from easier topics to the more diffcult ones, trying to use the language free of polemical connotations. Before the Second Vatican council the catholic church didn’t lead any offcial ecumenical dialogue, what didn’t mean the lack of any ecumenical encounters. The frst ones, however, were unoffcial and did not engage the offcial church authority. Widespread engagement in the ecumenical dialogues in the time of popes paul Vi and John paul ii can be justly perceived as a direct fruit of the Second Vatican council andits Decree on ecumenism. During the decades the commissions of dialogue have already elaborated thousands of pages of common statements and agreed declarations. the churches must be however aware, that without strong effort of reception of these documents in their midst, the fruits of the dialogues will have no infuence on the reconciliation of christiansin one faith. Even if there may be some kind of deception because of slowness of ecumenical process, we can be certain that meetings in the dialogue enabled christians of variouschurches an church communities to grow towards full, visible unity wanted by our Lord for His disciples.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 187-197
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialogical Catholicity of the Church
Dialogiczna katolickość Kościoła
Autorzy:
Porada, Rajmund
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035284.pdf
Data publikacji:
2019-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
katolickość
konfesyjna tożsamość
ekumenizm
Church
catholicity
confessional identity
ecumenism
Opis:
Katolickość Kościoła wyznają niemal wszystkie Kościoły w chrześcijańskim Credo. W wyniku jednak historycznych podziałów w obrębie chrześcijaństwa ten atrybut Kościoła przyjął nierzadko konfesyjne, zawężające interpretacje. Działania ekumeniczne zmierzają do przywrócenia katolickiej pełni, a zatem rozumienie katolickości czy też katolickiej pełni Kościoła musi pozostawać w ścisłym związku z rozumieniem ekumenizmu. W artykule podejmuje się próbę uzasadnienia tezy, że katolickość Kościoła ze swej natury ma wymiar dialogiczny. Wynika on ze stałego napięcia między wielością kościelnych tożsamości a jednością jednego ludu Bożego jako celu ekumenizmu. Ekumeniczna droga nie pomija jednak specyfiki konfesyjnej tożsamości, lecz domaga się uznania słusznej wielości i różnorodności form wyrażania jednej chrześcijańskiej wiary. Zgodnie z założeniami ekumenicznej hermeneutyki różne kościelne tradycje należy interpretować w świetle tego, co łączy, a nie tego, co dzieli, oraz dostrzegać i uznawać w nich elementy przynależące do ekumenicznie, czyli dialogicznie zorientowanej katolickości.
The Church’s catholicity is confessed by almost all Churches in the Christian Creed. However, as a result of historical divisions within Christianity, this attribute of the Church has often adopted confessional and narrow interpretations. The ecumenical activities are aimed at restoring the Catholic fullness and, therefore, the understanding of catholicity or the Catholic fullness of the Church must be closely related to the understanding of ecumenism. The article attempts to justify the thesis that catholicity of the Church, by its nature, has a dialogical dimension. It results from the constant tension between the multiplicity of ecclesial identities and the unity of the one people of God as an objective of ecumenism. The ecumenical way, however, does not omit the specificity of the confessional identity, but it demands recognition of the legitimate multiplicity and diversity of forms of expressing one Christian faith. According to the assumptions of the ecumenical hermeneutics, various ecclesial traditions should be interpreted in the light of what unites and not what divides, and the elements belonging to the ecumenically-, that is dialogically-oriented catholicity, should be noticed and recognised.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 7; 103-115
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papież Franciszek a ewangelicyzm
Pope Francis and evangelicalism
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2026024.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
ekumenizm
ewangelicyzm
papież Franciszek
reformacja
evangelicalism,
Pope Francis
ecumenism
Reformation
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawienie relacji katolicko-ewangelickich podczas pontyfikatu papieża Franciszka. Autor stwierdza, że biskup Rzymu wykorzystuje szanse, których dostarczają mu tendencje i wydarzenia w ruchu ekumenicznym, ale też szanuje kierunki ekumeniczne wyznaczone przez jego poprzedników. Istotnym punktem zbieżności z Kościołami ewangelickimi jest społeczne i ekologiczne zaangażowanie papieża, które znajduje często wręcz entuzjastyczne oceny wśród ewangelików. Prezentacja działań Franciszka opiera się na analizie literatury bezpośrednio dotyczącej głównego zamierzenia, jak i na syntetycznym przeglądzie opracowań na temat struktury ekumenizmu oraz relacji międzywyznaniowych – dla nakreślenia koniecznego kontekstu.
The article aims to present Catholic-Evangelical relations during the pontificate of Pope Francis. The author states that the bishop of Rome takes advantage of the opportunities provided by the trends and events in the ecumenical movement, but also respects the ecumenical directions set by his predecessors. An important point of convergence with the Evangelical Churches is the social and ecological commitment of the Pope, which is often praised by evangelists. To outline the necessary context, the presentation of Francis’ activities is based on an analysis of the literature directly related to the main goal, as well as a synthetic review of studies on the structure of ecumenism and interfaith relations.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 1; 127-140
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecumenism in the Archdiocese of Malta during the Episcopate of Archbishop Joseph Mercieca (1976–2007)
Ekumenizm w archidiecezji maltańskiej w czasie posługi arcybiskupa Josepha Merciecy (1976-2007)
Autorzy:
Scerri, Hector
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038169.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
Malta
arcybiskup Józef Mercieca
diecezjalna rada ekumeniczna
relacje ekumeniczne
ecumenism
Archbishop Joseph Mercieca
diocesan ecumenical commission
ecumenical relations
Opis:
Długi okres posługi Arcybiskupa Malty Józefa Merciecy (1975-2007) naznaczony był owocnym przystosowaniem i wdrażaniem postanowień II Soboru Watykańskiego w tym europejskim narodzie żyjącym na najbardziej na południe wysuniętym krańcu Unii Europejskiej, której członkiem jest od 2004 r. Artykuł ten dokonuje refleksji nad stopniowym rozwojem ruchu ekumenicznego na Malcie, postępującym od lat bezpośrednio po Soborze, poprzez liczne inicjatywy podejmowane podczas okresu przywództwa Merciecy nad Kościołem maltańskim, zwłaszcza założenie na solidnych podstawach Diecezjalnej Komisji Ekumenicznej, współpracę z innymi Kościołami i wspólnotami kościelnymi, dwie wizyty apostolskie papieża Jana Pawła II i Diecezjalny Synod Pastoralny w latach kończących tę posługę. Artykuł jest analizą przypadku odnoszącą się do początku i rozwoju relacji ekumenicznych w lokalnym Kościele, relacji ekumenicznych podejmowanych przez lata i wyjściem naprzód w tym ważnym duszpasterskim aspekcie Kościoła otwartego.
The long episcopate of Mgr Joseph Mercieca, Archbishop of Malta from 1976 to 2007, is characterized by the fruitful application and implementation of the Second Vatican Council in this European nation, at the southernmost tip of the European Union of which it has been a member since 2004. This research article studies the gradual development of the Ecumenical Movement in this predominantly Catholic nation from the years immediately following the Council, right through the many initiatives during the period of Mercieca’s leadership of the Church in Malta, particularly the establishment of a Diocesan Ecumenical Commission on a sure footing, the collaboration with other Churches and ecclesial communities, the two pastoral visits of Pope John Paul II and the celebration of a Diocesan Pastoral Synod in the concluding years of his episcopate. This article serves as a case study on the genesis and the subsequent development of ecumenical relations in a local Church, the ecumenical initiatives taken over the years, and the way forward in this important pastoral dimension of an extrovert Church.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 239-263
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastorale Bekehrung als Herausforderung und Chance für die Ökumene im 21. Jahrhundert
Pastoral Conversion as a Challenge and Opportunity for Ecumenism in the Twenty-First Century
Pastoralne nawrócenie jako wyzwanie i szansa dla ekumenizmu w XXI wieku
Autorzy:
Koch, Kurt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595143.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Church
Ecumenism
Reformation
Pastoral Conversion
Kościół
ekumenizm
Reformacja
pastoralne nawrócenie
Opis:
The divisions among Christians are „a scandal to the world” and detrimental to the preaching of the Gospel, because of the impression „as if Christ himself were divided”. Hence the lack of unity is the biggest obstacle to mission in the world. In this perspective, the pastoral conversion is presented as an opportunity for ecumenism. It is all about repentance toward re-seek unity and toward the common goal of ecumenism, that is visible unity of the Church as the Body of Christ. Another aspect of the conversion relates to the great tradition of Christianity. An important issue here is the question of the attitude of the Reformation to the whole tradition of the Church. Surely a monopoly on reform of the Church can not be attributed only to the Reformation. Great reformers of the Church were also St. Dominic and St. Francis. Because in the original way the conversion is accomplished in baptism, Christian ecumenism should be at its core, a „baptismal ecumenism”. Finally, the ecumenical movement can rely on joining the prayer of Jesus „that they may all be one” (Jn 17,21).
Podziały między chrześcijanami są „zgorszeniem dla świata” oraz przynoszą szkodę przepowiadaniu Ewangelii, gdyż sprawiają wrażenie, „jak gdyby sam Chrystus był podzielony”. Stąd brak jedności stanowi największą przeszkodę dla misji światowych. W takiej perspektywie pastoralne nawrócenie przedstawia się jako szansa dla ekumenizmu. Chodzi przede wszystkim o nawrócenie w kierunku ponownego poszukiwania jedności oraz ku wspólnemu celowi ekumenizmu, jakim jest widzialna jedność Kościoła jako Ciała Chrystusa. Kolejny aspekt nawrócenia dotyczy wielkiej tradycji chrześcijaństwa. Ważnym zagadnieniem jest tutaj kwestia stosunku Reformacji do całej tradycji Kościoła. Z pewnością Reformacji nie można przypisywać monopolu na reformę Kościoła. Wielkimi odnowicielami Kościoła byli także św. Dominik i św. Franciszek. Ponieważ nawrócenie w pierwotny sposób dokonuje się we chrzcie, ekumenizm chrześcijański winien być w swoim rdzeniu „ekumenizmem chrzcielnym”. Ostatecznie ruch ekumeniczny może polegać jedynie na włączeniu się w modlitwę Jezusa, „aby wszyscy stanowili jedno” (J 17,21).
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 5-26
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm – prawda w teorii i życiu
Ökumene – Wahrheit in der Theorie und im Leben
Ecumenism – the Truth in Theory and in Life
Autorzy:
Jaskóła, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340919.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
ekumenizm „oddolny”
prawda w teorii
prawda w życiu
relatywizacja
doświadczenie
ortodoksja i ortopraksja
ecumenism
ecumenism “proceeding from the ranks”
truth in theory
truth in life
relativation
experience
orthodoxy
orthopraxis
Opis:
Der Artikel fängt mit einem Zitat aus dem Buch vom T. Haecker: „Was ist mehr, eine tote Wahrheit oder eine lebendige Lüge? Was ist mehr — eine Lehre, die zwar wahr ist, aber nur im Buche steht, im hohlen Wort von Mund zu Mund geht und nicht gelebt wird, oder eine, die wohl falsch ist, in Hauptteilen den Stempel des ewigen Lügners trägt, aber mit existentieller Energie, mit Leidenschart, mit Einsatz der Person bis zum bösen Ende, bis zur Verzweiflung, bis zur Tragik des Opfers, bis zum Wahnsinn gelebt wird? ... Es ist eine der Fragen dieser Zeit, die sie am häufigsten stellt, theoretisch und praktisch. Das Leben, das Leben, ja das Leben ist mehr, es geht über alles hinweg, die Wahrheit wird zur Lüge in dem Augenblick, wo das Leben sie fallen lässt. Denn: Das Leben ist die Wahrheit”. Man kann überzeugt sein, dass schon jetzt, aber auch in der Zukunft und damit für den weiteren Weg der ökumenischen Bewegung wird Entscheidendes davon abhängen, wie weit Theorie und Praxis, Orthodoxie und Orthopraxie in einem sachbezogenen Verhältnis zueinander gewahrt bleiben. Eine Praxis ohne Theorie hat keine Verheißung, ebenso nicht umgekehrt. Die Alternative zwischen „toter Wahrheit” und „lebender Lüge” ist auf dem Hintergrund und angesichts der autoritativen Geltung der Offenbarung keine realisierbare Alternative und folglich kein Grundkonzept, den Prozess der Einigung der Christenheit zu forcieren. Wir vermögen nichts gegen die Wahrheit in Jesus Christus, die uns als eine umfassende Wahrheit von Lehre und Leben, Wort und Tat gegeben ist.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2009, 1; 21-32
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół w Armenii – podziały i dążenie do jedności
Autorzy:
Imach, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669485.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Ormian
ecumenism
Middle East
Ormianie
Armenia
ekumenizm
Bliski Wschód
Opis:
The hundredth anniversary of extermination of the Armenians celebrated in the year 2015 contributed to a greater interest not only to Armenia and Armenians but also to the history of the Armenian Church. This article outlines briefly geographical and historical background of Armenia in order to show complex image of the country which as the first in the history adopted the Christian faith as an official religion. Through the centuries we note many divisions inside this church because of theological differences as well as geographical reasons. As a result the Armenian Apostolic Church did not accept the supremacy of the pope. Although the dialogue with the Armenians continued from the twelfth century, it was not until the seventeenth century when a group of Armenians recognizing the primacy of the Pope established the Catholic Church of the Armenian rite. The twentieth century brought initiatives from the part of Rome as well as from the Armenians to unite the Armenian Apostolic Church and to bring all Armenians to the unity with Rome and the Pope. The element that aid the unity is the common remembrance of the Armenian genocide committed by the Turks in 1915–1916.
Setna rocznica eksterminacji Ormian, przypadająca w roku 2015, obudziła większe zainteresowanie nie tylko Armenią i Ormianami, ale także historią Kościoła ormiańskiego. Artykuł kreśli zatem krótko uwarunkowania geograficzne i historyczne Armenii, aby ukazać państwo, które jako pierwsze w historii przyjęło wiarę chrześcijańską za obowiązującą. W ciągu wieków dochodziło do podziałów wewnątrz tego Kościoła z powodu różnic teologicznych oraz ze względów geograficznych. Tak oto powstał Apostolski Kościół Ormiański, który nie przyjął zwierzchnictwa papieża. Pomimo iż dialog Rzymu z Ormianami trwał już od XII wieku, to dopiero w XVII wieku doszło do wyodrębnienia się grupy Ormian uznających prymat papieża i do powstania Katolickiego Kościoła obrządku ormiańskiego. XX wiek przyniósł wzmożone działania ze strony Rzymu, a także ze strony kolejnych katolikosów ormiańskich, aby doszło najpierw do zjednoczenia w ramach Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego, a następnie do pełnej jedności wszystkich Ormian z Rzymem i papieżem. Elementem wspomagającym zjednoczenie jest wspólne wspominanie ludobójstwa Ormian dokonanego przez Turków w latach 1915–1916.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2016, 35, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Martin Luther’s teaching, the ecumenism of the present and the chance of the Reformation anniversary
Die Lehre Martin Luthers, die Ökumene der Gegenwart und die Chance des Reformationsjubiläums
Autorzy:
Nowak, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595105.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Marcin Luter, reformacja, główne pisma, Ostatnia Wieczerza, ekumenizm
Martin Luther, Reformation, main scriptures, Last Supper, ecumenism
Opis:
Luter, występując w 1517 r. ze swoimi tezami na temat odpustów, odrzucił papiestwo, katolicki urząd biskupi i sakrament kapłaństwa, ponieważ Nowy Testament uczy wiernych o „powszechnym kapłaństwie”. Luter nie chciał uznać Kościoła widzialnego ze swoimi urzędami i sakramentami za narzędzie zbawienia. Dlatego odrzucał on całkowicie sakramentalny charakter Kościoła. Podtrzymywał bardzo mocno wiarę w rzeczywistą obecność Chrystusa pod postaciami chleba i wina. Luter napisał pierwszy łaciński porządek Mszy św. Podstawową myśl jego reformatorskiej teologii streszczają trzy zasady: tylko Pismo Święte, tylko łaska i tylko wiara. W perspektywie współczesnego ekumenizmu najważniejszym dziedzictwem Marcina Lutra jest jego ewangelia o Bożej łasce i miłosierdziu.
In 1517 Luther, publishing his theses, rejected the papacy, the Catholic episcopate and the sacrament of Holy Orders, because the New Testament teaches the "universal priesthood" of the faithful. Luther did not want to acknowledge the visible church with its ministries and sacraments as a tool of salvation any more. Therefore, he denied the sacramental character of the church as a whole. He clung to the real presence of Christ with the figures of bread and wine. Luther wrote the first Latin Messordnung. The basic idea of his reformed theology was summarized in three principles: sola scriptura, sola gratia and sola fide. In the perspective of modern ecumenism the most important heritage of Martin Luther is his gospel of God’s grace and mercy.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 249-266
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lecumenismo nel Concilio Vaticano II
Ecumenism at the Second Vatican Council
Autorzy:
Perzyński, Andrzej P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503235.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
ecumenismo
Concilio Vaticano II
chiesa
l’unità dei cristiani
Giovanni XXIII
Paolo VI
riforma
dialogo
ecclesiologia
ecumenism
Second Vatican Council
Catholic Church
unity of Christians
John XXIII
Paul VI
reform
dialogue
ecclesiology
Opis:
The article consists of the following parts: new Catholic ecumenism, the Council reform, the contribution of John XXIII, the contribution of Paul VI, theological foundation of the Council ecumenism, conclusions. The author focuses on the great personal contribution of the popes John XXIII and Paul VI in the renewal of the Church (including ecumenical dialogue) which took place fifty years ago during the Second Vatican Council. John XXIII connected strongly the idea of the Church reform aggiornamento with the unity of Christians. The Catholic doctrine in the area of ecumenical issues was most fully expressed in the Dogmatic Constitution on Church (Lumen gentium) and Decree on Ecumenism (Unitatis redintegratio). Its onset is the conviction about the unity of the Christ Church. The Council stressed that the foundation of the unity of Christians is the dogma of the Trinity (Unitatis redintegratio 12). Removing obstacles by leading a dialogue which allows us to understand existing doctrinal differences, eliminating prejudice in word and deed restore the unity (UR 4). The Decree on Ecumenism is a solemn involvement of the Catholic Church in the cause of Christian unity and the response of the Church to God’s call which is addressed to all contemporary Christians, encouraging them to earnestly desire, search and attain unity in Christ. The unity of Christians is a grace and gift which can be only expected from God and which should be asked for in prayer. In this spirit following Paul VI’s words, the Church in the Decree on Ecumenism asks God and separated brethren for forgiveness for the faults committed against unity and is also ready to forgive inflicted harm. Apart from prayer theological work is necessary for the unity and the Council repeatedly returns to it.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2014, 23, 4; 21-31
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE CULTURE OF REMEMBRANCE: AN ECUMENICAL APPROACH
Kultura pamięci: perspektywa ekumeniczna
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594962.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
culture of remembrance
ecumenism
the Forest Churches
Lutheran
Opis:
Społeczeństwo jest ze swej natury zawsze zbiorem wzajemnie powiązanych procesów dokonujących się w czasie, ciągłym przechodzeniem od przeszłości, poprzez teraźniejszość do przyszłości. Pamięć o byłych doświadczeniach jest zaś kluczowym czynnikiem kształtującym tożsamość tak jednostek jak i społeczeństw, przekazując wzory kulturowe, normy i wartości. Pamięć jest przy tym zawsze pewną interpretacją tego, co było, skoro przeszłość jest dostępna człowiekowi zawsze czy to przez mechanizmy zapamiętywania czy też poprzez zapośredniczony przekaz, realizowany tak drogą ustną, jak i systematycznej historiografii. Interpretowana pamięć może prowadzić do jej instrumentalizacji. Przykładem takiej instrumentalizacji jest „kultura pamięci”, którą można zdefiniować jako całość przedsięwzięć, zarówno zinstytucjonalizowanych jak i nie, które przyczyniają się do umocnienia kolektywnej jak i indywidualnej pamięci o byłych doświadczeniach, tak aby wykorzystać te doświadczenia w kształtowaniu przyszłości. Artykuł zmierza do odpowiedzi na pytanie, czy kultura pamięci może stać się narzędziem ekumenicznym. Wobec diagnozowanego przez wielu socjologów i teologów kryzysu chrześcijaństwa, Kościoły chrześcijańskie stają przed koniecznością wypracowywania nowych metod działania, które skuteczniej pozwolą stawić czoła wyzwaniom współczesności. W konsekwencji, przed taką koniecznością stoi również ekumenizm. Kultura pamięci, również ta odnosząca się do dawnych kontrowersji, może stać się takim ekumenicznym narzędziem, o ile jest projektowana w poszanowaniu podstawowych zasad dialogu ekumenicznego i oparta na ewangelicznym nakazie miłości.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2013, 13; 25-34
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczne wymiary ekumenizmu w kontekście kryzysu ekologicznego
Autorzy:
Kampka, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595234.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
kryzys ekologiczny
społeczeństwo ryzyka
ekumenizm
ubóstwo
ecological crisis
risk society
ecumenism
poverty
Opis:
The ecological crisis is a concern for all Christian churches. The author discusses common climate topics that are present in the statements of religious leaders: human responsibility for environmental degradation, a call to oppose the culture of greed, building ecological justice. The author presents the social effects of the climate crisis - social inequalities and poverty and discusses new forms of ecumenism practised in a risk society. The new ecumenism is not an intellectual movement or theological discussions, but a joint work of the Churches for the poor.
Kryzys ekologiczny jest przedmiotem troski wszystkich Kościołów chrześcijańskich. Autor omawia wspólne wątki dotyczące klimatu, jakie obecne są w wypowiedziach przywódców religijnych: odpowiedzialność człowieka za degradację środowiska, wezwanie do przeciwstawienia się kulturze chciwości, budowanie sprawiedliwości ekologicznej. Autor przedstawia społeczne skutki kryzysu klimatycznego – nierówności społeczne i ubóstwo oraz omawia nowe formy ekumenizmu praktykowane w społeczeństwie ryzyka. Nowy ekumenizm to nie ruch intelektualny czy dyskusje teologiczne, ale przede wszystkim wspólna praca Kościołów na rzecz ubogich.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 55-72
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ecumenical dimension of „Vatican II”
Ekumeniczny wymiar Vaticanum II
Autorzy:
Villar, Jose Ramon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148098.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Vatican II
Renewal
Ecumenism
Vaticanum II
odnowa
ekumenizm
Opis:
The council defined the theological condition of separated Christians and of their churches and communities. However, the ecumenical significance of the Council pervades the whole task of renewal begun by Vatican II, as the basis for unity. The conciliar renewal was inspired by the “principle of catholicity” or capacity to integrate all that is authentically Christian into the doctrine and life of the Catholic Church. The principle of catholicity had particular application in the doctrinal and theological areas.
Sobór Watykański II określił teologiczny status podzielonych chrześcijan oraz ich Kościołów i wspólnot. Jednakże ekumeniczne znaczenie Soboru przenika całe zadanie odnowy rozpoczęte przez Sobór Watykański II, jako podstawę jedności. Soborowa odnowa była inspirowana „zasadą katolickości” lub zdolnością do zintegrowania wszystkiego, co autentycznie chrześcijańskie, z doktryną i życiem Kościoła katolickiego. Zasada katolickości miała szczególne zastosowanie w obszarach doktrynalnych i teologicznych. Niniejsze opracowanie, opierając się na wypowiedziach soborowych, ukazuje w trzech częściach te wszystkie wymiary ekumenizmu Vaticanum II, podkreślając ów podstawowy wymiar nauczania soborowego.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2018, 19; 317-326
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scientific work and life of Edith Stein - psychological assumptions of empathy in the light of the problem of ecumenism
Twórczość naukowa i życie Edyty Stein - psychologiczne założenia empatii w świetle problematyki ekumenizmu
Autorzy:
Mróz, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047917.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Edyta Stein
empatia
ekumenizm
Model Osobowościowo-Aksjologiczny
rozwój
Edith Stein
empathy
ecumenism
Personality and Axiological Model
development
Opis:
The article is an attempt to analyze the manifestations of empathy in Edith Stein's scientific work and life, and it draws attention to the psychological role of empathy in the development of personality. It is worth emphasizing the importance of both the very figure of Husserl's outstanding student and the ecumenical significance of her work. The concept of "empathy" appeared in the first decades of the 20th century and the basis for the analysis of this phenomenon was philosophical (phenomenological) deliberations on the problem of cognition of other people's psychic states. One of the first psychologists to draw on the achievements of phenomenologists and apply the term Die Einfühlung was Theodor Lipps. In the Anglo-Saxon literature this term was translated as "empathy" or "sharing feelings with...". In psychotherapy today, important findings in the field of empathy were made by a Rogers and Batson, in Poland Rembowski. The article presents fragments of Edith Stein's selected writings, letters and statements, which bear testimony to her interest in the problem of empathy both in her scientific work and in her personal life. The factual material presented and its analysis is additionally based on the Personality and Axiological Model by Mróz, which focuses on the dimensions of competence, social relations and autonomy. Stein's biographical facts and statements on empathy are presented with emphasis on the relations and dependencies between the scholar's psychobiography and the dimensions of the MOA and references to the issues of ecumenism.
Artykuł stanowi próbę analizy przejawów empatii w twórczości naukowej i życiu Edyty Stein oraz zwraca uwagę na psychologiczną rolę empatii w rozwoju osobowości. Warto podkreślić znaczenie zarówno samej postaci tej wybitnej uczennicy Husserla jak i wymowę ekumeniczną jej twórczości. Pojęcie „empatia” pojawiło się w pierwszych dekadach XX wieku, a podstawą analizy tego zjawiska były filozoficzne (fenomenologiczne) rozważania dotyczące zagadnień poznawania cudzych stanów psychicznych. Jednym z pierwszych psychologów, który czerpał z osiągnięć fenomenologów i użył terminu Die Einfühlung, był Theodor Lipps. W literaturze anglosaskiej pojęcie to tłumaczono właśnie jako „empatia” bądź „odczuwanie razem z…” Współcześnie w psychoterapii ważnych ustaleń w obszarze empatii dokonali: Rogers i Batson a w Polsce Rembowski. W artykule prezentowane są fragmenty wybranych pism, listów i wypowiedzi Edyty Stein będące świadectwem przejawianego przez nią zainteresowania zagadnieniem empatii zarówno w twórczości naukowej, jak i w życiu osobistym. Przedstawiony materiał faktograficzny oraz jego analiza opierają się dodatkowo na  Modelu Osobowościowo-Aksjologicznym MOA Mróz, koncentrującym się na wymiarach kompetencji, relacji społecznych i autonomii. Fakty biograficzne i wypowiedzi Stein dotyczące empatii przedstawiono z podkreśleniem związków i zależności występujących między psychobiografią uczonej a wymiarami MOA i odniesieniami do zagadnień ekumenizmu.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2020, 20; 177-194
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda a ekumenizm – Benedykt XVI wobec anglikanów
Truth and Ecumenism – Benedict XVI to Anglicans
Autorzy:
Beyga, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050721.pdf
Data publikacji:
2020-02-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ekumenizm
Benedykt XVI
Kościół Anglii
relatywizm
ecumenism
Benedict XVI
Church of England
relativism
Opis:
Ekumeniczna działalność jest niezwykle ważnym aspektem życia Kościoła katolickiego. Autor artykułu spojrzał na aktywność ekumeniczną w perspektywie nauczania Josepha Ratzingera – Benedykta XVI. Według papieża emerytaw Kościele katolickim po Vaticanum II najbardziej niebezpieczny dla ekumenizmu jest relatywizm. Specjalny dokument promulgowany przez papieża Benedykta XVI, zatytułowany Anglicanorum coetibus, był wspaniałym przykładem ekumenicznej działalności w katolickim i soborowym duchu. Artykuł ukazuje także ekumenizm w perspektywie soborowego Dekretu o ekumenizmie i liturgicznej wizji jedności Kościoła.
Ecumenical activity is a very important aspect of life in the Catholic Church. The author of the article looked at this ecumenical activity in the perspective of Joseph Ratzinger’s – Benedict XVI’s teaching. According to pope emeritus nowadays relativism is the most dangerous for ecumenism in the Catholic Church after Vaticanum II. A special document promulgated by pope Benedict XVI entitled Anglicanorum coetibus was a magnificent example of ecumenical activity in the Catholic and conciliar spirit. The article shows ecumenism also in the perspective of conciliar Decree on ecumenism and liturgical vision of unity of the Church.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 187-199
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MŁODZIEŻ POGRANICZA ŚRODKOWO-WSCHODNIEJ POLSKI WOBEC RUCHU EKUMENICZNEGO
YOUNGSTERS OF MIDDLE-WEST POLISH BORDER TOWARD ECUMENICAL MOVEMENT
Autorzy:
Romanowicz, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418890.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
ecumenism
youngsters
society
Opis:
Article depicts basic elements of ecumenical movement as well as empirical data connected with the attitude of high school graduates towards mentioned movement. On the basis of collected materials it has to be said that ecumenical movement is loosely determined in the consciousness of high school graduates. Wherefore it is difficult to expect the growth of interest of that religious & social dimension. The lack of inspiration coming from church institutions as well as family or background people is outright.
Źródło:
Colloquium; 2017, 9, 3; 103-122
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane teologiczne wątki dokumentu dialogu katolicko-anglikańskiego pt. "Walking Together on the Way" w kontekście aktualnych wyzwań posoborowego ekumenizmu
Selected theological aspects of the document of Catholic-Anglican dialogue "Walking Together on the Way" in the context of current challenges of postconciliar ecumenism
Autorzy:
Beyga, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595025.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ARCIC
ekumenizm
Kościół
dialog
ecumenism
Church
dialogue
Opis:
Ecumenical activity is a very important aspect of life in the Catholic Church. The main reception of this activity are works of special groups and commission between Catholic Church and another Christian communities and churches. The Anglican–Roman Catholic International Commission (ARCIC) is an group created in 1969 which seeks to make ecumenical progress between the Roman Catholic Church and the Anglican Church. The Third Anglican-Roman Catholic International Commission has issued its first agreed statement with the title Walking Together on the Way: Learning to be the Church – Local, Regional, Universal. The ecclesiological document showed relation between local Churches and universal Church, role of archbishop of Canterbury and bishop of Rome, condition of Anglican Communion in universal world. The author of the article looked at this new ecumenical document in the perspective of situation of ecumenical dialogue and teaching of the Second Vatican Council and pope emeritus Benedict XVI.
Ekumenizm stanowi niezwykle ważną działalność Kościoła katolickiego. Główną realizacją tej aktywności są prace specjalnych grup i komisji pomiędzy Kościołem katolickim a innymi chrześcijańskimi wspólnotami i kościołami. Międzynarodowa Anglikańko-Rzymskokatolicka Komisja (ARCIC) jest grupą utworzoną w 1969 roku, kóra dąży do ekumenicznego postępu pomiedzy Kosciołem katolickim a Kościołem katolickim. Trzecia faza prac Międzynarodowej Anglikańko-Rzymskokatolickiej Komisji zaowocowała wspólnym dokumentem zatytułowanym Walking together on the Way: Learning to be a Church - Local, Regional, Universal. Ten eklezjologiczny dokument ukazał relacje pomiędzy Kościołami lokalnymi i powszechnym, rolę arcybiskupa Canterbury oraz biskupa Rzymu, a także kondycję wspólnoty anglikańskiej w całym świecie. Autor artykułu spojrzał na ten nowy dokument ekumeniczny z perspektywy sytuacji dialogu ekumenicznego i nauczania II Soboru Watykańskiego oraz papieża emeryta Benedykta XVI.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 275-290
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Program praktycznego ekumenizmu według Chrétiens désunis Yvesa Congara
The Program of Practical Ecumenism According to Yves Congar’s Chrétiens désunis
Autorzy:
Pielka, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36458417.pdf
Data publikacji:
2022-07-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Yves Congar
practical ecumenism
dialogue
unity
Christians
ekumenizm praktyczny
dialog
jedność
chrześcijanie
Opis:
Autor artykułu analizuje dzieło Yves’a Congara Chrétiens désunis. Principes d’un „oecuménisme” catholique (Paris 1937). Wyróżnia w nim dwa wątki, stanowisko braci rozłączonych oraz Kościoła katolickiego w zakresie ekumenizmu, oraz cztery wymiary praktycznego ekumenizmu, które dla Kościoła proponuje francuski dominikanin: uznanie pierwszeństwa działania Boga, wyjście poza uprzedzenia wobec braci, powrót do źródeł, odnowienie dialogu doktrynalnego.
The author of the article analyzes the work of Yves Congar Chrétiens désunis. Principes d’un „oecuménisme” catholique (Paris 1937). He distinguishes two themes: the position of the separated brethren and of the Catholic Church on ecumenism and the fourdimensions of practical ecumenism that the French Dominican proposes for the Church: recognizing the primacy of God’s action, going beyond prejudices against the brethren, returning to the sources, renewing doctrinal dialogue.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2022, 16, 1; 139-152
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ökumene in postmoderner Welt: auf der Suche nach dem richtigen Weg
Ekumenizm w postmodernistycznym świecie: w poszukiwaniu właściwej drogi
Ecumenism in the postmodern world: in search of the right path
Autorzy:
Mudrak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31029375.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
ekumenizm
pluralizm
postmodernizm
Raymund Schwager
Michael Welker
ecumenism
pluralism
podstmodernism
Opis:
Ekumeniczne dążenie do tego, „aby wszyscy stanowili jedno” wydaje się być nadzwyczaj trudne w dobie postmodernistycznego pluralizmu. Czy jednak różnorodność musi ze swej natury negować ideał jedności tak fundamentalny dla zachowania tożsamości Kościoła? Co powinno charakteryzować ruch ekumeniczny XXI wieku? Jak oceniać konflikty towarzyszące wspólnemu dążeniu do prawdy? Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na te pytania „na sposób ekumeniczny”, poprzez zestawienie ze sobą wizji ekumenizmu prezentowanych przez dwóch współczesnych teologów niemieckojęzycznych – ewangelickiego teologa Michaela Welkera oraz o. Raymunda Schwagera SJ. Artykuł argumentuje, że Kościół w swojej istocie odpowiada pluralizmowi współczesnego świata, podkreślając jednocześnie nieuniknioność konfliktów i odrzucając negatywną ocenę ich natury.
The ecumenical aspiration ‘that all may be one’ seems to be extraordinarily difficult in an age of postmodern pluralism. But, does diversity have to negate by its very nature the ideal of the unity, which is so fundamental for preserving the identity of the Church? What should characterise the ecumenical movement of the 21st century? How should we assess the conflicts accompanying the common pursuit of the truth? This article attempts to answer these questions “in an ecumenical way” by juxtaposing the visions of ecumenism presented by two contemporary German-speaking theologians: a Lutheran theologian Michael Welker and Fr Raymund Schwager SJ. The article argues that the Church in her essence corresponds to the pluralism of the modern world while emphasising the inevitability of conflicts and rejecting a negative assessment of their nature.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 285-299
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku ekumenii realistycznej. W poszukiwaniu przyczyn trudności w katolicko-prawosławnym dialogu teologicznym
Toward Realistic Ecumenism. Looking for the Causes of Difficulties in the Theological Dialogue between the Roman Catholic Church and the Orthodox Church
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571492.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
dialog ekumeniczny
Kościół rzymskokatolicki
Kościół prawosławny
ekumenizm
eklezjologia
ecumenical dialogue
Roman Catholic Church
Orthodox Church
ecumenism
ecclesiology
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest prezentacja ważniejszych przyczyn trudności w katolicko-prawosławnym dialogu teologicznym na forum światowym. Temat został rozwinięty w czterech częściach. Najpierw zwrócono uwagę na odmienną świadomość podziału w katolicyzmie i w prawosławiu. Następnie dokonano ogólnej prezentacji wybranych aspektów katolicko-prawosławnego „dialogu miłości” i „dialogu prawdy”. W trzeciej części omówiono uwarunkowania początków dialogu teologicznego między obydwoma Kościołami. W końcu odniesiono się do kluczowych problemów natury eklezjologicznej, które pojawiły się w toku dialogu, takich jak uznanie kościelnego statusu partnerów dialogu, rozumienie kategorii „Kościołów siostrzanych” i stosunek do kwestii „uniatyzmu”. Ostatecznie stwierdzono, że katolicko-prawosławny dialog teologiczny jest dialogiem trudnym. Istniejące trudności dialogowe nie muszą jednak prowadzić do zniechęcenia, ale wręcz przeciwnie – mogą stać się impulsem do pogłębienia i ożywienia katolickoprawosławnego dialogu teologicznego.
The aim of this article is to present the essential causes of the difficulties in the theological dialogue between the Roman Catholic Church and the Orthodox Church in the world. The topic has been dealt upon in four parts. First, the author is drawing the reader’s attention to the fact that the awareness of the disunion differs in these two Churches. Next, the author is making a general presentation of selected aspects of the “dialogue of love” and the “dialogue of truth” between Roman Catholicism and Orthodoxy. In Part 3, the author is discussing the circumstances of the beginnings of the theological dialogue between them. At the end, he is referring to the key ecclesiological problems which appeared in the course of the dialogue such as accepting the ecclesial status of the dialogue partner, understanding the category of “Sister Churches”, and attitude to the issue of “Uniatism”. Finally, the author states that the theological Catholic-Orthodox dialogue is a difficult one. However, the existing difficulties in the dialogue do not have to lead to discouragement, but – quite the contrary – they may become an incentive to deepen and invigorate the theological dialogue the Roman Catholic Church and the Orthodox Church.
Źródło:
Polonia Sacra; 2019, 23, 2(56); 113-139
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Application of Category of Fraternity to the Grass-roots Ecumenism on the Basis of Pope Francis’ Encyclical Letter Fratelli tutti
Zastosowanie kategorii braterstwa do ekumenizmu oddolnego na podstawie encykliki Papieża Franciszka Fratelli tutti
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047919.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
encyklika Fratelli tutti
braterstwo
ekumenizm
Międzynarodowa Wspólnota Ekumeniczna
encyclical Fratelli tutti
fraternity
ecumenism
International Ecumenical Fellowship
Opis:
Although the encyclical of Pope Francis Fratelli tutti does not speak directly about ecumenism, the category of fraternity developed in it can and should apply in the ecumenical movement, especially in the grassroots contacts of Christians from different Churches. Top-down ecumenism, i.e. doctrinal dialogues and meetings of Church leaders, by themselves – although necessary – are not able to bring about an effective reconciliation of Christians living in different Churches and Ecclesial Communities. The hermeneutical key proposed by Pope Francis in the form of the category of the fraternity has a wider application than ecumenical relations. The article examines the determinants of this category and its possible application to the ecumenical movement. An example of the successful application of the idea of fraternity in the activities of the International Ecumenical Fellowship is also given.
Chociaż encyklika Papieża Franciszka Fratelli tutti nie mówi wprost o ekumenizmie, to jednak rozwijana w niej kategoria braterstwa może i powinna mieć zastosowanie w ruchu ekumenicznym, szczególnie w kontaktach oddolnych chrześcijan z różnych Kościołów. Ekumenizm odgórny, tj. dialogi doktrynalne oraz spotkania przywódców kościelnych same w sobie – choć konieczne – nie są w stanie doprowadzić do skutecznego pojednania chrześcijan żyjących w różnych Kościołach i Wspólnotach kościelnych. Zaproponowany przez Papieża Franciszka klucz hermeneutyczny w postaci kategorii braterstwa ma zastosowanie szersze, niż relacje ekumeniczne. W artykule prześledzone zostają wyznaczniki tej kategorii oraz jej możliwa aplikacja do ruchu ekumenicznego. Podany zostaje także przykład udanego zastosowania idei braterstwa w działalności Międzynarodowej Wspólnoty Ekumenicznej.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2020, 20; 7-16
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm a realizacja misyjnego posłannictwa Kościoła w kontekście dokumentów Wszechprawosławnego Synodu na Krecie
Ecumenism and the implementation of the Church’s missionary mission in the context of the documents of the All -Orthodox Synod in Crete
Autorzy:
Borkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917239.pdf
Data publikacji:
2019-11-27
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Ecumenism
mission
Panorthodox Synod
Orthodox Church
dialogue
ekumenizm
misja
Synod Wszechprawosławny
Kościół prawosławny
dialog
Opis:
Uchwały Wszechprawosławnego Synodu kładą podwaliny pod dialog ekumeniczny, podkreślając potrzebę dialogu przede wszystkim ze względu na głoszenie światu „prawosławnego świadectwa” wśród innych Kościołów chrześcijańskich i wyznań. Wypracowano stanowisko Kościoła prawosławnego odnośnie zasad i form uczestnictwa w dialogach teologicznych i w ruchu ekumenicznym oraz przyjęto nowe uchwały, potwierdzające wszechprawosławne stanowisko. Dialog w Kościele prawosławnym zawsze był i pozostaje istotnym i niezbywalnym elementem jego misji soteriologicznej. Przyświeca Jemu chwalebny cel powrotu skruszonych na Jego łono, jak również duszpasterskiej odpowiedzialności, gdyż niezachwianie wyznaje i głosi iż w swej samoświadomości Kościół prawosławny stanowi miarodajną kontynuacje Jednego, Świętego, Powszechnego i Apostolskiego Kościoła oraz arkę zbawienia dla tych w pobliżu i tych z oddala.
Resolutions of The Holy and Great Council of the Orthodox Church lay the foundations for ecumenical dialogue, emphasizing the need for dialogue primarily because of proclaiming the “Orthodox testimony” to other Christian Churches and denominations. The position of the Orthodox Church was developed regarding the principles and forms of participation in theological dialogues and in the ecumenical movement, and new resolutions were adopted confirming the all-Orthodox position. Dialogue in the Orthodox Church has always been and remains an essential and inalienable element of its soteriological mission. He has a glorious purpose for the return of those repentant to his bosom, as well as pastoral responsibility, because it unwaveringly confesses and proclaims that in its self-awareness the Orthodox Church is the authoritative continuation of the One, Holy, Catholic and Apostolic Church and the ark of salvation for those nearby and those from afar.
Źródło:
ELPIS; 2019, 21; 93-97
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumena wartości
The ecumene of values
Autorzy:
Glaeser, Zygfryd Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594938.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ekumenizm
ekumena wartości
integracja
pojednanie
Kościół
chrześcijaństwo
ecumenism
ecumene of values
integration
reconciliation
Church
Christianity
Opis:
The fundamental value on which ecumenism rests and to which leads is faith in the Triune God based on the inheritance of the Gospel. Human efforts, initiatives, and programs are significant here. It must be admitted, however, that they are often imperfect and therefore not very useful in achieving the intended goal. The Second Vatican Council made ecumenism one of the fundamental evangelizing paradigms of the Church. The gift of unity is not only a static property of ecclesiastical structures. It lies in the power of opening the Church to humanity and the removal of barriers that divide people and Churches. Deepening the Council's teaching on ecumenism and its integrative social role, John Paul II stated that ecumenism is „the imperative of a Christian conscience enlightened by faith and guided by love” (UUS 8). The value of ecumene has different faces. It does not refer only to strictly church activities, although these are at the centre of its interest. It has its explicit references to integration processes in general. In the Polish and European context, the contribution of the Churches to the processes of reconciliation with neighbouring nations and states is significant: Germans, Ukrainians, and Russians. Ecumenism teaches above all that developing unity between states, nations, cultures, and churches, and between individuals must begin with destroying the walls that for many years have grown up in people's minds and human hearts. It is necessary to rebuild interpersonal bonds based on trust and mutual respect. A particular task belongs to the churches, to Christians and religious communities in general, but also educational institutions, science, and culture.
Fundamentalną wartością na której opiera się ekumenia i do której prowadzi jest wiara w Trójjedynego Boga oparta na dziedzictwie Ewangelii. Ludzkie starania, inicjatywy i programy są tu bardzo ważne. Przyznać jednak należy, że często są one niedoskonałe, a więc i mało skuteczne w osiąganiu zamierzonego celu. Sobór Watykański II uczynił ekumenizm jednym z zasadniczych paradygmatów ewangelizacyjnych Kościoła. Dar jedności nie jest jedynie statyczną właściwością struktur kościelnych. Tkwi w nim moc otwierania Kościoła ku ludzkości i usuwania barier, które dzielą ludzi i Kościoły. Pogłębiając nauczanie soborowe na temat ekumenizmu i jego integracyjnej roli społecznej, Jan Paweł II stwierdził, że ekumenia jest „imperatywem chrześcijańskiego sumienia oświeconego wiarą i kierowanego miłością” (UUS 8). Ekumenia nie odnosi się tylko do działań ściśle kościelnych, choć te są w centrum jej zainteresowania. Ma swoje wyraźne odniesienia do procesów integracyjnych w ogóle. W kontekście polskim i europejskim znaczący jest wkład Kościołów w procesy pojednania z sąsiednimi narodami i państwami: z Niemcami, z Ukraińcami i z Rosjanami. Ekumenia uczy przede wszystkim tego, że budowanie jedności między państwami, narodami, kulturami i Kościołami oraz między poszczególnymi ludźmi musi zacząć się od burzenia murów, jakie przez wiele lat wyrosły w ludzkich umysłach i w ludzkich sercach. Konieczne jest odbudowywanie międzyludzkich więzów opartych na zaufaniu i na wzajemnym poszanowaniu. Szczególne zadanie przypada tu Kościołom, chrześcijanom i w ogóle wspólnotom religijnym, ale także instytucjom wychowawczym, nauce i kulturze.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 33-53
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumeniczny język XXI wieku
Ecumenical Language of the 21st Century
Autorzy:
Świderski, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2186105.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
Bóg
jedność
ekumenizm
Biblia
miłość
God
unity
ecumenism
the Bible
love
Opis:
Bóg jest jeden, tak jak Miłość jest jedna, a On sam jest Miłością. Ekumeniczny język XXI wieku jest próbą opisania postępów, jakie mają miejsce na ścieżce ku budowaniu kościoła Jednego Boga.
God is one, just as Love is one and He is Love. The Ecumenical Language of the 21st century is an attempt to describe the progress that is taking place on the path towards building the Church of One God.
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2022, 17; 109-119
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm radykalny: Papież Jan Paweł II i Włodzimierz Sołowjow
A Radical Ecumenism: Pope John Paul II and Vladimir Solovyov
Autorzy:
Rojek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342725.pdf
Data publikacji:
2022-09-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
Włodzimierz Sołowjow
ekumenizm
rosyjska filozofia religijna
John Paul II
Vladimir Solovyov
ecumenism
Russian religious philosophy
Opis:
Istnieje wiele świadectw, że Jan Paweł II wysoko cenił myśl Włodzimierza Sołowjowa. W 2000 r. papież wspominał o nim jako o „świadku wiary” , „wybitnym chrześcijańskim myślicielu” i „człowieku niezwykłej głębi”. W tym artykule próbuję przedstawić analizę niektórych podobieństw między tymi dwoma myślicielami. Po pierwsze, jak dostrzegało to wielu komentatorów, podzielali oni wspólną wizję zjednoczenie Kościołów katolickiego i prawosławnego. Po drugie, co wydaje mi się ważniejsze, mieli takie samo teologiczne rozumienie człowieka, świata i historii. Sądzę, że ta wspólna chrystocentryczna wizja jest nie tylko ostateczną podstawą  wysiłków ekumenicznych, lecz także gruntem dla sformułowania prawdziwie chrześcijańskiej alternatywy dla świeckiej nowoczesności.
There is much evidence that John Paul II highly appreciated the thoughts of Vladimir Solovyov. In the year 2000, the Pope famously mentioned him as a “witness of the faith”, one of the “renowned Christian thinkers” and a “figure of extraordinary depth”. In this paper, I attempt to analyse some similarities between these two thinkers. First, as many commentators have noted, they shared the ecumenical vision of uniting the Catholic and Orthodox Churches. Secondly, and which seems to me to be more important, they had the same deep theological understanding of man, the world and history. I think that this common christocentric vision is not only the ultimate basis for ecumenical efforts, but also grounds for the formulation of a truly Christian alternative to secular modernity.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 9-27
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumeniczna krytyka kapitalizmu - wybrane podejścia
Ecumenical Criticism of Capitalism: Selected Approaches
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036708.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
kapitalizm
kryzys
reformacja
wyznanie
ecumenism
capitalism
crisis
reformation
confession
Opis:
Ruch ekumeniczny od samego początku akcentował konieczność społecznego zaangażowania. W ostatniej dekadzie znalazło to swe odzwierciedlenie w mocnej krytyce kapitalistycznego porządku społecznego. Artykuł omawia wybrane przykłady krytycznych interpretacji kapitalizmu: Wyznanie z Akry Światowej Wspólnoty Kościołów Reformowanych z 2004 r.. program ekonomii życia Światowej Rady Kościołów oraz ekumeniczny projekt radykalizacji Reformacji z 2014 r. Dąży do wykazania zbieżności w przyjętych założeniach teologicznych i filozoficznych omawianych podejść. Stawia również pytanie o podobieństwa między prezentowanymi refleksjami organizacji ekumenicznych i nauczaniem papieża Franciszka.
The ecumenical movement from the very beginning stressed a significance of the social commitment. It is reflected in the last decade in the harsh criticism of the capitalist social order. Article discusses selected examples of the critical ecumenical interpretation of capitalism: the Accra Confession by the World Communion of Reformed Churches (2004), the programme of economy of life by the World Council of Churches and the radicalizing Reformation ecumenical project (2014). It aims to demonstrate convergences in the theological and philosophical assumptions of the discussed approaches. Furthermore, it asks about similarities between the presented ecumenical reflections and the teaching of the Pope Francis.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7; 151-166
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Christianity. Fundamental Teachings" by the Churches in Turkey as an Example of an Ecumenical Catechism
Autorzy:
Pawłowski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158363.pdf
Data publikacji:
2022-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
catechism
Christianity
ecumenism
fundamental teachings
Turkey
Opis:
The booklet entitled Christianity. Fundamental Teachings, published by the Joint Commission of Churches in Turkey in 2018, expresses the shared beliefs of the Christian Churches in Turkey. It can be seen as a landmark in inter-church efforts to draw closer together. Trying to explain Christianity to non- Christians, the booklet presents the key elements of the Christian faith in a clear and easily comprehensible way. This article provides a synthetic presentation of the content of this booklet and shows issues that are important in the Turkish context. Since the call for “an ecumenical catechism” resonates from time to time in the international and inter-church areas, this joint publication of the Churches in Turkey can be a good example of such a catechism for other Churches worldwide. Moreover, this booklet can serve as a good teaching tool for Christians or non-Christians. Thus it is worth studying, translating, commenting on and implementing after being appropriately adjusted to other social, cultural and religious contexts.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 4; 1017-1034
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz papieża w dialogu anglikańsko-katolickim
Pope in the Anglican-Roman Catholic Dialogue
Autorzy:
Radkiewicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480134.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
papiestwo
prymat
reformacja
anglikanizm
ekumenizm
papacy
primacy
Reformation
Anglicanism
ecumenism
Opis:
Reformacja angielska (XVI wiek), szukając nowej tożsamości, zachowała w dużej mierze katolickie tradycje. Zerwanie jedności z Rzymem przez króla Henryka VIII (1533) przyczyniło się do podporządkowania Kościoła ustawodawstwu państwowemu. Anglikanizm – jako forma protestantyzmu – przyjął elementy doktryny luterańskiej i kalwinistycznej, nie rezygnując z podstaw moralnych i dogmatycznych Kościoła katolickiego. Doktryna Kościoła anglikańskiego została wyrażona w 39 Artykułach religii anglikańskiej określających trzy zasady: protestancko-biblijną (Low Church), katolicko-sakramentalną (High Church) i krytyczno-racjonalną (Broad Church). Określany jako via media między katolicyzmem a protestantyzmem, współczesny anglikanizm przybiera bardziej otwartą postawę wobec papiestwa (Raport z Malty 1968) oraz władzy w Kościele (Dokument z Wenecji 1976). Istotną formą wymiany na płaszczyźnie teologicznej jest Anglikańsko-Rzymskokatolicka Komisja Międzynarodowa (ARCIC, 1969). Kontrowersje międzywyznaniowe nie dotyczą doktryny, ale sposobu jej interpretacji. Dialog na temat prymatu uwzględnia: prymat stolicy rzymskiej, kolegialny charakter władzy episkopatu i kapłańsko-profetyczną funkcję Ludu Bożego. Anglikanie de facto nie odrzucili „szczególnej” roli Piotra w Kościele, ale tylko konkretne, historyczne papiestwo.
Reformation in England in the XVI century, while searching for a new identity, retained many aspects of traditional Catholic piety. Rejection of the primacy of the papacy by king Henry VIII in 1533 resulted in the subjugation of the church in England to the state. Anglicanism, as an offshoot of Protestantism, has absorbed certain dogmatic elements of Lutheranism and Calvinism, but never completely abandoned the basic moral and dogmatic statements of Catholicism. Its docrine, expressed in the Thirty-Nine Articles of Religion, defines three principles: Protestant and biblical (Low Church), Catholic and sacramental (High Church) and critical and rational (Broad Church). Today, Anglicanism is often viewed as a via media between Catholicism and Protestantism. It displays an increasingly open attitude towards the papacy (The Malta Report of 1968) and authority in the Church (The Venice Statement of 1976). The Anglican-Roman Catholic International Commission (ARCIC) established in 1969, plays a very important role in theological conversations between both churches, which actually differ more in the interpretation of the doctrine than its content. The discourse over the primacy is centred on the primacy of Rome, collegiality of bishops and the priestly and prophetic functions of the faithful. In fact, Anglicans never questioned the special role of Peter in the Church. They only rejected the concrete, historical papacy.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 1; 157-192
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzestni, świadkowie bierzmowania i świadkowie zawarcia małżeństwa. Pespektywa ekumeniczna
Autorzy:
Majer, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554797.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
witness
godparents
ecumenism
marriage
baptism
confirmation
świadek
rodzice chrzestni
ekumenizm
małżeństwo
chrzest
bierzmowanie
Opis:
The article contains an analysis of the previous and current statutes canon law on the possibility for the non-Catholics to be the godparents, sponsors for confirmation, and witnesses for marriage. The laws which are today in force are far from the strict provisions of the old law, which assumed as a rule that the above functions in the Catholic Church should be performed by only by the Catholics who were not allowed to undertake similar tasks in other Churches or Christian Communities. Exceptions to this rule were relatively infrequent – especially for the godparents – and had to be well justified. The current regulations retain the general rule, but the possibility of applying exceptions is quite broad and included in the law, so that it is not necessary to refer to the church superior in individual cases. Such a relaxation of discipline is due both to ecumenical reasons and to the desire to overcome practical problems, especially in mixed marriages.
Artykuł zawiera analizę dawnych i obowiązujących przepisów prawa kanonicznego na temat możliwości pełnienia przez niekatolików funkcji chrzestnych, świadków bierzmowania i świadków przy zawarciu małżeństwa. Obowiązujące dziś przepisy znacznie odbiegają od surowości dawnego prawa, które przyjmowało za regułę, iż powyższe funkcje w Kościele katolickim winni pełnić katolicy, co więcej – nie wolno im było podejmować analogicznych zadań w innych Kościołach czy Wspólnotach chrześcijańskich. Wyjątki od tej reguły były dopuszczane stosunkowo rzadko – zwłaszcza w odniesieniu do chrzestnych – i musiały być dobrze uzasadnione. Dzisiejsza regulacja zachowuje ogólną regułę, ale możliwość zastosowania wyjątków jest dość szeroka i zawarta w przepisach prawa, tak iż nie trzeba odnosić się do przełożonego kościelnego w poszczególnych przypadkach. Takie złagodzenie dyscypliny wynika zarówno z przesłanek ekumenicznych, jak i z pragnienia przezwyciężenia praktycznych problemów, zwłaszcza w przypadku małżeństw mieszanych.
Źródło:
Annales Canonici; 2017, 13
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
'Oikoumene' as an Instrument of Peace: the Catholic-Orthodox Dialogue in light of the Ravenna Document
Autorzy:
Ferdek, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607448.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ecumenism
dialogue
catholic
orthodox
Ravenna
document
Opis:
Międzynarodowa Komisja Wspólna ds. Dialogu między Kościołem Rzymskokatolickim a Cerkwią Prawosławną prowadzi dialog poświęcony prymatowi papieskiemu. Aktualny stan dialogu na temat prymatu oddaje dokument z Rawenny: Ecclesiological and Canonical Consequences of the Sacramental Nature of the Church. Ecclesial Communion, Conciliarity and Authority. Soborowość i prymat w Kościele znajdują najgłębsze uzasadnienie w najważniejszym chrześcijańskim dogmacie o Trójcy Świętej. Dla teologii wschodniej i zachodniej Kościół jest bowiem ikoną Trójcy Świętej. Dlatego też refleksja nad nim musi wychodzić od dogmatu o Trójcy Świętej. Na dokument z Rawenny trzeba spojrzeć w świetle wschodniego modelu Trójcy Świętej. Według niego wśród równych sobie osób boskich osoba Ojca jest protos. Dwie pozostałe osoby są określane w kontekście ich związku z Ojcem: Syn został zrodzony przez Ojca, Duch od Ojca pochodzi. Skoro Kościół jest obrazem boskich osób, z których pierwsza jest protos, to musi w nim być miejsce na owo protos. Jednak w Trójcy Świętej wszystkie trzy osoby działają razem i jest w Nim coś, co koresponduje z pojęciem „soborowość". Skoro więc Kościół jest obrazem konsyliarnego Boga, to do jego istoty należy również soborowość. Kościół będący ikoną Trójcy Świętej musi być równocześnie Kościołem soborowym i Kościołem mającym protos. Soborowość i protos muszą być widoczne na wszystkich płaszczyznach Kościoła: lokalnej, regionalnej i uniwersalnej. Na płaszczyźnie uniwersalnej jest zatem miejsce na prymat Biskupa Rzymu, który powinien być jednak zreinterpretowany w duchu starożytnego Kościoła. Reinterpretacja prymatu biskupa Rzymu mogłaby się dokonać analogicznie do korekty materii sakramentu święceń dokonanej przez Piusa XII w Sacra- mentum ordinis z 1947 roku. Sobór we Florencji w Dekrecie dla Ormian z 1439 roku określił, że istotnym elementem udzielania święceń jest podanie kielicha z winem i pateny z chlebem. Natomiast Pius XII uznał za materię sakramentu święceń włożenie rąk. Równało się to świadomemu powrotowi do tradycji Kościoła starożytnego, a tym samym i Kościoła Wschodu. W ten sposób forma, która w Kościele rzymskim - ale nie w Kościele powszechnym - obowiązywała przez całe wieki, została zniesiona jako partykularna forma Zachodu. Analogicznie można by dokonać korekty zachodniej tradycji prymatu biskupa Rzymu w świetle tradycji Kościoła starożytnego.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2013, 27; 61-68
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nouvelle evangelisation – espoir pour l’œcumenisme
Autorzy:
Walkowiak, Katarzyna Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669629.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
The Synod of Bishops, the new evangelization, ecumenism, kerygma, exchange of gifts, ecumenical cooperation, koinonia
Opis:
The “new evangelization” is a synonymous of the rebirth of the life of faith in the Church. If accepted by all the communities of the divided Christian Church it can contribute to fruitful proclamation of Jesus Christ to the contemporary world, and to build a visible koinonia. The new evangelization should therefore be seen as a challenge to all Christian denominations. The church must see the need for complementarity and interplay of the two initiatives for the world: new evangelization and ecumenism.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2013, 45
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eko-dogmatyka encykliki Laudato si’
Eco-dogmatics of the Encyclical Laudato si’
Autorzy:
Ferdek, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595262.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ecumenism, theology, eco-dogmatics, eco-drama
ekumenizm, ekologia, eko-dogmatyka, eko-dramat
Opis:
Artykuł systematyzuje eko-teologiczne wątki encykliki Laudato si’ i ukazuje ich ekumeniczny wymiar. Owocem usystematyzowania eko-teologicznych wątków encykliki jest eko-dogmatyka, czyli refleksja nad zawartymi w Objawieniu doktrynalnymi podstawami ekologii. Tak rozumiana eko-dogmatyka została przedstawiona w kluczu historii zbawienia. Działanie Boga w historii zbawienia wykazuje analogię do antycznego dramatu, którego akcja miała trzy zasadnicze części: zawiązanie, punkt kulminacyjny i rozwiązanie. Eko-dogmatyka jest przedmiotem zainteresowania ze strony teologów należących do różnych chrześcijańskich Kościołów i Wspólnot kościelnych. Jednym z nich jest Jürgen Moltmann. Pomiędzy eko-dogmatycznymi wątkami zawartymi w Laudato si’ a eko-dogmatyką Moltmanna zachodzi ekumeniczne współbrzmienie. Są one przede wszystkim wpisane w ekumeniczne Credo nicejsko-konstantynopolitańskie. Podstawą tego Credo jest prawda o Bogu Stworzycielu nieba i ziemi, który poprzez wcielenie, śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna prowadzi wszystkie stworzenia do życia wiecznego w przyszłym świecie. Już ten fakt uprawnia do postawienia tezy, że eko-dogmatyczne wątki Laudato si’ i eko-dogmatyka Moltmanna tworzą ekumeniczną eko-dogmatykę. Jej istotą jest przedstawienie wszystkich stworzeń w ich wielorakich relacjach z uwzględnieniem jako bazy relacji do Boga. Taka ekumeniczna eko-dogmatyka jest odpowiedzią na wyzwanie, jakim dla teologii jest kryzys ekologiczny.
The purpose of this paper is to systematize eco-theological themes of encyclical Laudato si’ and to show their ecumenical aspect. A result of systematizing of the eco-theological themes of encyclical Laudato si’ will be eco-dogmatics, i.e. a reflection on doctrinal bases of ecology included in Revelation. The eco-dogmatics understood in this way will be presented in the key of salvation history. Activity of God in the history of salvation shows analogy to ancient drama, whose action included three fundamental parts: tying, culminating point and untying. The eco-dogmatics is a subject of interest of theologians belonging to different Christian Churches and Communities. Jürgen Moltmann is one of them. Between Eco-dogmatic themes included in Laudato si’ and eco-dogmatics of Moltmann there is ecumenical consonance. After all, they are written into ecumenical Nicene-Constantinopolitan Creed. The basis of this Credo is truth on the Creator God of heaven and earth who by incarnation, death and resurrection of his Son leads all creations to everlasting life in future world. This is underlined by the fact that eco-dogmatic themes included in Laudato si’ and eco-dogmatics of Moltmann form the ecumenical dogmatics. Its essence is presenting all creations in their multiple relations with taking into consideration relation to God as a base. Such ecumenical eco-dogmatics is an answer for challenge which for theology is the ecological crisis.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 5-19
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Unity–the Challenge of Your History”: John Paul II and Czech Ecumenism
„Jedność – wyzwanie dla waszej historii”. Jan Paweł II i czeski ekumenizm
Autorzy:
Svatoň, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035282.pdf
Data publikacji:
2019-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół katolicki
Jan Paweł II
ekumenizm
Czechy
uzdrowienie pamięci
eklezjologia
Nowa Ewangelizacja
Reformacja
Jan Hus
Cyryl i Metody
Catholic Church
John Paul II
ecumenism
Czech lands
healing of memory
ecclesiology
New Evangelization
Reformation
Cyril and Methodius
Opis:
Artykuł koncentruje się na wezwaniach Jana Pawła II dotyczących czeskiego ekumenizmu. Omawia je w trzech punktach: po pierwsze, poprzez prezentację charakterystyki ekumenizmu przez Karola Wojtyłę, następnie naświetla eklezjalny i społeczny kontekst, w którym były odbierane wezwania Jana Pawła II o jedność chrześcijan w Czechach w latach dziewięćdziesiątych, wreszcie, przedstawia trzy najważniejsze tematy ekumeniczne w nauczaniu papieża. Zastosowana metoda pozwala nam dostrzec, jak ogólne zasady Jana Pawła II dotyczące wysiłków ekumenicznych były manifestowane w jego pastoralnej trosce o Kościół lokalny i jedność chrześcijan w Czechach i na Morawach.
The present text focuses on the appeals of John Paul II regarding Czech Ecumenism. It does so in three steps: first, it offers general characteristics of Wojtyła’s understanding of ecumenism; then it outlines the social and ecclesiastic context in which the Pope’s calls for Christian unity in the Czech Republic were received during the 1990s; and, finally, it presents three topics of the Pope’s most important ecumenical appeals. The chosen method allows us to see how the universally-applicable principles of John Paul II’s ecumenical efforts were manifested in his specific pastoral concerns about the local Church and Christian unity in Bohemia and Moravia.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 7; 131-149
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawiedliwy porządek społeczny w feministycznym nurcie współczesnego ekumenizmu. Stanowisko X Zgromadzenia Światowej Rady Kościołów w Pusan
A Fair Social Order in the Feminist Strain of Contemporary Ecumenism: The Position of the 10th Assembly of the World Council of Churches in Busan
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037289.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
feminizm
sprawiedliwy porządek społeczny
ideologia
Światowa Rada Kościołów
ecumenism
feminism
fair social order
ideology
World Council of Churches
Opis:
Artykuł przedstawia idee feministyczne, odnoszące się do sprawiedliwości społecznej, które znajdują wyraz z działalności ekumenicznej prowadzonej przez Światową Radę Kościołów. Pierwsza część artykułu skupia się na prezentacji głównych postulatów zainspirowanych ruchem feministycznym obecnych w pracach ostatniego X Zgromadzenia Rady, druga natomiast ukazuje ich znaczenie dla dalszej działalności Rady.
The article presents feminist ideas related to social justice which find their expression in ecumenical activities of the World Council of Churches (WCC). The first part shows the main theological and social concepts inspired by feminist movement and discussed during the 10th Assembly of the WCC; the second part presents their significance for the prospects of the WCC, especially in the context of difficulties within the WCC.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 181-190
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm na drodze przemian: problemy i wyzwania
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571678.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ecumenism
ecumenical dialogue
current situation of the ecumenical movement
ekumenizm
dialog ekumeniczny
aktualna sytuacja ruchu ekumenicznego
Opis:
The author of the article has aimed at briefly outlining the present situation of the ecumenical movement. In the course of the reflection, he states that in the history of the ecumenical movement, the period of initial enthusiasm and dynamic development has given place to a period in which difficulties are experienced. Satisfaction with the doubtless achievements goes side by side with a sense of disappointment and discouragement resulting from the fact that the desired unity has not been possible to realize despite the efforts taken. However, this is not a time of stagnation or ice age, as some think, but, rather, time of approaching maturity, of estimating the way covered and recognizing new challenges. All this leads us to the conclusion that, at present, ecumenism is in a deepreaching process of transformation. It focuses especially on issues such as: 1) the aim of ecumenism, 2) the partners of dialogue, 3) ecumenical paradigm, 4) confessional identity, 5) reception of the achievements of dialogue. No doubt, the way to full unity is longer and harder than many have expected. However, the ecumenical involvement of the Roman Catholic Church is irreversible. The problems noted and the new challenges in the field of ecumenism should inspire one to a more intense and deep effort for the sake of bringing back full and visible union of all Christ’s disciples.
Źródło:
Polonia Sacra; 2013, 17, 2
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudne dziedzictwo Troeltscha. Uwagi krytyczne o dwóch modelach studiów nad reformacją protestancką. Część pierwsza: Pojęcia (ekumenizm – irenizm – tolerancja) i doktryny
Autorzy:
Koryl, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636315.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Reformation, Begriffsgeschichte, irenicism, toleration, ecumenism
Opis:
On the basis of the seminal paper On the Historical and Dogmatic Methods in Theology authored by Ernst Troeltsch and of critical assessments of his polemicists, mainly Martin Heidegger and Rudolf Bultmann, this article aims to recognise the recent tendencies in theological and philosophical development of the studies devoted to the early modern Protestant thought. The subject matter of the paper, which is not a bibliographical study but a description of current intellectual history, is concerned with the consequences of Troeltsch’s thesis, namely the separation of scientific lore together with its particular and different goals – the theological one concerned with doctrinal questions, and the historical one concerned with rise, development and change. Due to the doctrinal problems discussed in the first part, the contemporary ecumenical movement appears to be the main driving factor for theological recognition of early modern Protestant doctrines. Beside the several unquestionable benefits of the recent intensification of Reformation studies in Poland, there are also several disadvantages or inherent limitations of this branch of Polish scholarship. First of all, the conceptual framework typical for ecumenism poses a threat of anachronic attitude to the specificity of early modern religious realities that were different from contemporary conditions of the ecumenical movement. Secondly, it may overlook the semantic changes undergone by the historical meanings and modes of usage of particular terms, once used for specific intended purposes. Consequently, basic concepts devoid of historical significance  like irenicism, toleration and ecumenism, lacking their Begriffsgeschichte clarifications, are too often used interchangeably, although there are pivotal differences between them. Moreover, the area ofthe interest of ecumenism is currently restricted to the historical precedents (irenicism, for instance) of the modern strive for an interconfessional agreement and is limited merely to the questions that divide contemporary Christianity (for example, the Lutheran doctrine of justification). Therefore, numerous other theological problems of Protestant Reformation are ignored.The second part of this paper will discuss the historical facet of the specificity of Troeltsch’s legacy.
Źródło:
Terminus; 2013, 15, 2(27)
2084-3844
Pojawia się w:
Terminus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Half-Century of Catholic-Lutheran Dialogue (1967-2017)
Półwiecze dialogu katolicko-luterańskiego (1967-2017)
Autorzy:
Budniak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950781.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Catholics
Lutherans
dialogue
ecumenism
Reformation
katolicy
luteranie
dialog
ekumenizm
reformacja
Opis:
The pursuit of the unity in the Church is the primary task of all believers in Christ. This pursuit should take place on every level: spiritual (through prayer), practical (through concrete actions), and doctrinal (through dialogue about the main truths of faith). In the past 50 years (1967–2017), many common positions between Catholics and Lutherans have been worked out and recorded in the 2013 document From Conflict to Communion. October 31, 2016, which marked the 500-year anniversary of the Reformation as well as the 50-year anniversary of Catholic-Lutheran dialogue, has changed the way that Catholics and Evangelicals view each other. Pope Francis, as a representative of the Catholic Church, Bishop Munib Younan, and Fr. Martin Junge, who represented the Lutheran World Federation, co-hosted an ecumenical celebration that took place in Lund, Sweden, inaugurating the 500-year anniversary of the Reformation. After the service, a joint document entitled Joint Declaration on the 500th Anniversary of the Reformation was published. The document concluded with the following message: “We call upon all Lutheran and Catholic parishes and communities to be bold and creative, joyful and hopeful in their commitment to continue the great journey ahead of us. Rather than conflicts of the past, God’s gift of unity among us shall guide cooperation and deepen our solidarity. By drawing close in faith to Christ, by praying together, by listening to one another, by living Christ’s love in our relationships, we, Catholics and Lutherans, open ourselves to the power of the Triune God. Rooted in Christ and witnessing to him, we renew our determination to be faithful heralds of God’s boundless love for all humanity”. The 50-year Catholic-Lutheran dialogue should be an encouragement for Christians to testify together to a wounded and the divided world, to more passionately pursue further dialogue in order to overcome existing differences, and to be open to unity, which is the source of our common hope.
Dążenie do jedności Kościoła jest podstawowym zadaniem wszystkich wierzących w Chrystusa. Powinno się to dokonywać na każdej płaszczyźnie: zarówno duchowej (przez modlitwę), jak i praktycznej (konkretne działania) oraz doktrynalnej (dialog o głównych prawdach wiary). W ostatnim półwieczu (1967–2017) wypracowano wiele wspólnych stanowisk, co zostało zaprezentowane w dokumencie Od konfliktu do komunii, z 2013 roku. Dzień 31 października 2016 roku – Święto Reformacji i początek obchodów 500. lat Reformacji oraz dziękczynienie za pięćdziesiąt lat wspólnego dialogu – odmienił dawne spojrzenie na siebie katolików i ewangelików. Papież Franciszek, w imieniu Kościoła katolickiego oraz bp Munib Younan i ks. dr Martin Junge, reprezentujący Światową Federację Luterańską, byli współgospodarzami ekumenicznego nabożeństwa, jakie odbyło się w Lund w Szwecji inaugurujące obchody 500 lat Reformacji. Po nabożeństwie został opublikowany wspólny dokument zatytułowany Deklaracja Wspólna z okazji wspólnego katolicko-luterańskiego upamiętnienia 500-lecia Reformacji, zakończony przesłaniem: „Wzywamy wszystkie parafie i wspólnoty katolickie i luterańskie do śmiałości i kreatywności, by były radosne i pełne nadziei w swoim zaangażowaniu, by kontynuowały wspaniałą drogę, która jest przed nami. Zamiast konfliktów z przeszłości, Boży dar jedności między nami powinien kierować współpracą i pogłębiać naszą solidarność. Zbliżając się do Chrystusa w wierze, modląc się razem, słuchającsiebie nawzajem, żyjąc miłością Chrystusa w naszych relacjach, my, katolicy i luteranie, otwieramy się na moc Trójjedynego Boga. Zakorzenieni w Chrystusie i świadcząc o Nim, ponawiamy nasze postanowienie, by być wiernymi głosicielami bezgranicznej miłości Boga do całej ludzkości”. Wspólny pięćdziesięcioletni dialog katolicko-luterański powinien być zachętą dla chrześcijan, aby razem dawać świadectwo zranionemu i podzielonemu światu, z większą pasją prowadzić dalszy dialog, aby przełamać istniejące wciąż różnice, otworzyć się na jedność, która jest treścią naszej wspólnej nadziei.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 2
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patriarchat Ekumeniczny Konstantynopola pod panowaniem tureckim
The Ecumenical Patriarchate of Constantinople under Turkish rule
Autorzy:
Imach, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480086.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
patriarchat
Turcja
ekumenizm
Konstantynopol
Stambuł
patriarchate
Turkey
ecumenism
Constantinople
Istanbul
Opis:
Po pielgrzymce Papieża Franciszka do Turcji i spotkaniu z Patriarchą Ekumenicznym Konstantynopola Bartłomiejem (listopad 2014), odnotowano znaczny wzrost zainteresowania relacjami katolicko-prawosławnymi. Dlatego też wydaje się rzeczą pożądaną przyjrzenie się faktycznej sytuacji Patriarchatu Ekumenicznego Konstantynopola na terenie Turcji. W pierwszej części artykułu przedstawiono historyczny kontekst zdobycia Konstantynopola przez Turków i konsekwencje tego zdarzenia dla Patriarchatu. Następnie ukazano czas rozwoju Patriarchatu pod panowaniem tureckich sułtanów. Dwie ostatnie części prezentacji obejmują okres XX wieku z ukazaniem istotnych zmian, które – z chwilą powstania Republiki Tureckiej – doprowadziły do osłabienia znaczenia Patriarchatu. Mimo trudnych relacji z rządami Turcji, obserwuje się większe zaangażowanie Patriarchatu na rzecz ekumenizmu – zwłaszcza katolicko-prawosławnego.
After Pope Francis’ pilgrimage to Turkey and a meeting with Ecumenical Patriarch Bartholomew of Constantinople (November 2014), there was a significant increase in interest in Catholic-Orthodox relations. Therefore, it is natural that we want to take a look at the actual situation of the Ecumenical Patriarchate of Constantinople in Turkey. The first part of the article presents the historical context of the conquest of Constantinople by the Turks and the consequences of this event for the Patriarchate. Next we shown the time of the Patriarchate’s development under the rule of the Ottoman Sultans. The last two parts of the presentation cover the period of the twentieth century showing the significant changes that at the time of the creation of the Republic of Turkey led to a weakening of the importance of the Patriarchate. Despite the difficult relations with the governments of Turkey, we have observed that the Patriarchate now shows greater commitment to the ecumenical, especially the Catholic-Orthodox, movement.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 1; 140-156
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesny „przymus niewiary” wyzwaniem dla ekumenizmu
Autorzy:
Szmulewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669475.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
„compulsion of disbelief”
atheism
ecumenism
evangelisation
disbelief
faith
freedom of religion
„przymus niewiary”
ateizm
ekumenizm
ewangelizacja
niewiara
wiara
wolność religijna
Opis:
The Church teaching and reflections made by theologians do not leave any room for doubts concerning the personal character of Christian faith. Faith is a conscious and free decision; decision that cannot be forced, nor forbidden in any way. This study analysis shows that the ecumenical dialogue faces the necessity to defend faith against open or hidden violation of the rule of freedom of religion. This is about common voice that has evangelical and ecumenical character. Despite differences that are still present in Christianity, all Christ’s disciples should explicitly stand for the freedom of religion and at the same give an obvious evidence that faith is a priceless treasure received from God.
Nauczanie Kościoła i refleksja teologów nie pozostawia wątpliwości co do osobowego charakteru wiary chrześcijańskiej. Wiara jest decyzją rozumną i wolną; decyzją, która nie może być w jakikolwiek sposób wymuszana ani zabraniana. Analiza zawarta w niniejszym studium wskazuje, że dialog ekumeniczny stoi wobec konieczności obrony wiary przed jawnym lub ukrytym łamaniem zasady wolności religijnej. Chodzi o wspólny głos o charakterze ewangelizacyjnym i ekumenicznym. Pomimo różnic, jakie wciąż istnieją w ramach chrześcijaństwa, wszyscy uczniowie Chrystusa winni jednoznacznie opowiadać się za wolnością religijną, dając jednocześnie czytelne świadectwo o wierze jako bezcennym skarbie otrzymanym od Boga.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2016, 35, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CONTINUITY AND CHANGE IN THE CHURCH. Christian Journey Across Human Cultures
Ciągłość i zmiana w Kościele. Chrześcijańska podróż poprzez kultury
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594987.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Church
continuity
change
culture
Christianity
ecumenism
Opis:
Zagadnienie ciągłości i zmiany w Kościele ściśle łączy się z problemem kul- tury i pytaniem, jak dalece chrześcijaństwo ma podejmować dialog z kulturą ludzką. Kultura w życiu społecznym pełni fundamentalną rolę, obejmując sys- temy wartości, idei, wzorów zachowań i norm, przez które człowiek rozpoznaje rzeczywistość. Misja Kościoła, by być zrozumiała i skuteczna, musi więc doko- nywać się w kulturze, wykorzystując tworzoną przez nią rzeczywistość symbo- liczną. Dlatego też Kościół powołany jest do uczestnictwa w kulturze, wykorzy- stując ją jako narzędzie ewangelizacji i ujmując ją jednocześnie jako zadanie. Kultura, jako rzeczywistość społeczna, podobnie jak społeczeństwa jest w cią- głym ruchu i podlega ciągłym przemianom. W konsekwencji więc, Kościół musi dostosowywać swą misję do zmieniających się warunków. Ciągłość jest więc spleciona ze zmianą, w ten sposób, że zmiany Kościoła zapewniają ciągłość jego misji. Jako rzeczywistość teandryczna, Kościół podąża więc ku Królestwu Boże- mu przez historię i kultury.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2014, 14; 45-52
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WHEN THE CHURCH SEEKS THE WAYS OF RECONCILIATION. Some Ecumenical Reflections
Kiedy Kościół szuka dróg pojednania. Kilka refleksji ekumenicznych
Autorzy:
Hryniewicz OMI, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595256.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Church
ecumenism
reconciliation
kenosis
primacy
hermeneutics
Opis:
Autor zwraca w artykule uwagę na siedmiokrotnie powtarzające się słowa z Księgi Apokalipsy (rozdz. 2–3): „Ten, kto ma uszy, niech usłyszy, co Duch mówi do Kościołów”. Słowa te nabierają szczególnego znaczenia w czasie, gdy wiele mówi się o kryzysie Kościoła i ekumenii oraz o ekumenicznej niecierpliwości. Kościół nie jest celem sam w sobie i dla siebie. Nie powinien zajmować się jedynie sobą, lecz swoje wysiłki skupiać na głoszeniu Ewangelii, Dobrej Nowiny, która jest wspólnym dobrem wszystkich chrześcijan i ludzi dobrej woli. Ewangelia daje radość i nadzieję, jak to podkreśla papież Franciszek w swojej adhortacji Evangelii gaudium. Skazani jesteśmy na szukanie dróg przezwyciężenia kryzysu, który jest nie tylko wyzwaniem, ale również szansą na pełniejszą realizację mądrości Ewangelii. W tym poszukiwaniu nie należy obawiać się tematów trudnych, takich jak niebezpieczeństwo zniewolenia przez pewne doktryny, które domagają się reinterpretacji, korekty i niezbędnych uzupełnień. Autor podkreśla konieczność powrotu do ”kenotycznego etosu”, czyli zdolności i odwagi do samoograniczenia i przezwyciężenia tego, co stoi na przeszkodzie do pojednania. Dotyczy to zwłaszcza trudnej i kluczowej kwestii prymatu biskupa Rzymu. Papież Franciszek mówi wręcz o potrzebie „nawrócenia papiestwa” (una conversione del papato). Przyszedł błogosławiony czas, aby hermeneutykę nieufności i podejrzliwości zastąpić hermeneutyką uczciwości i wzajemnego zaufania. Dialog ekumeniczny otwarł przed chrześcijaństwem nowe horyzonty. Trzeba odważnie kontynuować dotychczasowe wysiłki w celu nawrócenia Kościołów ku sobie i pojednania.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2013, 13; 5-24
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Glaube wird Berge versetzen – und kulturelle Grenzen überwinden. Ein Beitrag zum interreligiösen Lernen
Autorzy:
Utri, Reinhold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/918011.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
faith
idio-religion
inter-religiosity
ecumenism
pope Benedict XVI
ecumenical pioneers
Opis:
Religion as a part of culture has similarities to language: it is characteristic for nearly every individual. As there are processes of interculturality (contact of different cultures) there are also processes of inter-religiosity. On the examples of John Paul II. and Benedict XVI. the author explains the development and the theological background of the growing dialogue between religions. Although the differences are often a base for conflicts, there are many (worldwide) interreligious movements that are exemplary and therefore worth discussing.
Źródło:
Glottodidactica. An International Journal of Applied Linguistics; 2011, 37, 1; 163-173
0072-4769
Pojawia się w:
Glottodidactica. An International Journal of Applied Linguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Theology of Primacy in the Ecclessiological and Ecumenical Thoughts of Cardinal Stanisław Nagy
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036338.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Church
St. Peter
primacy
succession
Bishop of Rome
John Paul II
ecclesiology
ecumenism
Opis:
The article presents the achievements of Cardinal Stanisław Nagy in the field of ecclesiology, including the ecumenical context. The main problem is the primacy of the Bishop of Rome as executing the supreme office in the Catholic Church. The article presents the apologetic argumentation concerning the Church’s credibility, called via primatus. It describes the ministry of primacy as the function given to St. Peter the Apostle and his successors, conferred upon him by Jesus Christ, with the purpose of ensuring the unity and permanence of the Church. The article also addresses the problem of the ecumenical quest, where the pope is the most difficult obstacle in the process of unifying Christianity. The last part of the article presents the praxeological aspect of the ministry of primacy in John Paul II’s pontificate.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9 English Online Version; 99-116
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Milczenie i słowo w dialogu ekumenicznym
Silence and Word in the Ecumenical Dialogue
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553875.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ekumenizm
dialog ekumeniczny
ruch ekumeniczny
dokumenty ekumeniczne
ecumenism
ecumenical dialogue
ecumenical movement
ecumenical statements
Opis:
Analiza dokumentów dialogowych wskazuje na to, że istnieją ważne obszary tematyczne, które nie są w nich poruszane lub też, dość często, są poruszane w sposób fragmentaryczny, tak aby bardziej zaakcentować istniejące zbieżności niż skalę i konsekwencje rozbieżności. Dotyczy to zarówno pewnych kontrowersji dogmatycznych, jak też zagadnień etycznych. Milczenie w dialogu ekumenicznym jest zatem ambiwalentne: może być wyrazem oczekiwania na dalszy postęp tego dialogu i przezwyciężenie trudności, ale może również być próbą uchylenia się od kwestii najtrudniejszych i ich oceny. Tak zarysowany kontekst wyznacza cel tej krótkiej refleksji teologicznoekumenicznej, podejmującej kwestie milczenia i słowa w dialogu ekumenicznym. Najpierw warto przyjrzeć się milczeniu – temu, o czym i w jaki sposób milczy się w dialogu ekumenicznym. Następnie można przypatrzeć się charakterystyce ekumenicznego słowa.
An analysis of dialogue documents indicates that there are important thematic areas that are not addressed in them or, quite often, are addressed in a fragmented way, so as to more accentuate existing convergences than the scale and consequences of discrepancies. This applies to both certain dogmatic controversies and ethical issues. Silence in the ecumenical dialogue is therefore ambivalent. It can be an expression of expectations for further progress of this dialogue and overcoming difficulties, but it can also be an attempt to evade the most difficult issues and their assessment. It is the context which sets the goal of this brief theological-ecumenical reflection. The article addresses the issues of silence and word in the ecumenical dialogue. Firstly, it proposes some ways of interpreting „ecumenical silence”. Secondly, it presents the characteristics of the „ecumenical word”.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 1(36); 99-118
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Towards Justice and Peace”: Ecumenical Perspective
„Ku sprawiedliwości i pokojowi” – perspektywa ekumeniczna
Autorzy:
Valencia Pérez, Andrés
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035039.pdf
Data publikacji:
2020-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrześcijaństwo
Kościół
jedność
doktryna społeczna
ekumenizm
Christianity
Church
Unity
social doctrine
commitment
ecumenism
Opis:
Kościoły chrześcijańskie współpracują z sobą w sprzeciwianiu się wszystkiemu, co wypycha Królestwo Boże z tego świata. Wyraźnego przykładu takiej współpracy dostarczyło ostatnie Zgromadzenie Ogólne Światowej Rady Kościołem w Pusan w Korei Południowej, gdzie wszystkie obecne na zgromadzeniu Kościoły podjęły konkretne zobowiązania, co odzwierciedla tak zwana Deklaracja Jedności (Unity Statement). Artykuł omawia teologiczny kontekst myśli społecznej ruchu ekumenicznego i przedstawia, jak jest ona egzemplifikowana w działalności Światowej Rady Kościołów.
The Christian churches collaborate in the eradication of everything that moves the presence of the Kingdom of God away from this world. A clear example has been the last assembly of the World Council Churches held in Busan, South Korea, where the concrete commitment was assumed by all the churches. This is expressed in the Unity Statement. Article discusses the theological context of the social thought of the ecumenical movement and it presents how this thought is exemplified by the World Council of Churches.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 7; 49-58
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KATOLICKO-PRAWOSŁAWNY DIALOG EKUMENICZNY W OSTATNIM PIĘĆDZIESIĘCIOLECIU (1964–2014)
CATHOLIC-ORTHODOX ECUMENICAL DIALOGUE IN THE LAST FIFTY YEARS (1964–2014)
Autorzy:
Pilarczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418462.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
history of christianity
orthodoxy
catholicism
ecumenism
Opis:
The article takes stock of the past fifty years Catholic-Orthodox dialogue. They appoint them two events ecumenical especially important to him, it is the meeting of Pope Paul VI and Patriarch Athenagoras I (1964) and Francis Pope and the Patriarch Bartholomew in Jerusalem (2014). The outline shows a gradual process of division between the Churches of East and West. More specifically discusses the course of contemporary dialogue, focusing on the key issues agreed, as reflected in jointly agreed by the partners of dialogue documents. There also omits the most contentious issues that still prevent full communion between the two Churches. In the end, it shows how important the dialogue was to meet Pope Francis and the Patriarch Bartholomew I in Jerusalem in 2014, even though his rank was much lower than the meeting of heads of Churches in 1964.
Źródło:
Colloquium; 2015, 7, 4; 201-216
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecumenical Dialogue Between Baptists and Catholics in France
Ekumeniczny dialog baptystyczno-katolicki we Francji
Autorzy:
Piecyk, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950785.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
ekumenizm
baptyści
katolicy
dialog
Francja
Maryja
ecumenism
baptists
catholics
dialogue
france
mary
Opis:
Ecumenical Catholic-Baptist dialog in France dates back to 1981. Since then, two delegations have met regularly. The first phase of dialogue took place between 1981 and 1986 and aimed to help the two Churches get to know each other. On the one hand, Catholics and Baptists agreed that they hold in common their faith in the Trinity, the mysteries of the Incarnation and Redemption, and the relationship between baptism and faith. They differ, on the other hand, in their concept of the Church, the episcopate, the sacraments, and the issue of the baptizing children. During the second phase of dialogue, which took place between 1986 and 1991, dialogue centered on the topics of mission and evangelization. The third and fourth phases of dialogue were dedicated to the issue of baptism, the Eucharist-Last Supper, ministerial office. The document entitled “From Baptism to the Church: Current Agreements and Discrepancies “ was the fruit of this dialogue. During the fifth phase of dialogue, which took place between 2001 and 2009, the two groups discussed the topics of Mary, specifically Mariology, based on tradition, dogma, and piety. The current phase of dialogue is focusing on the questions of social ethics. Catholic- Baptist dialogue in France has been very fruitful. The documents that have resulted from these dialogues reveal where the two denominations agree on the fundamental truths of the faith, ethics, and spirituality. The fundamental and dramatic difference between the two Churches, however, remains: their respective concepts of the Church. Based on the tone of the conversations thus far, it is clear that the main goal of the two Churches is not to come to complete agreement, but rather to seek the truth by better understanding each others’ doctrines and traditions.
Ekumeniczny dialog katolicko-baptystyczny we Francji sięga swymi początkami do 1981 roku i od tego czasu dwie delegacje odbywają regularne spotkania. Pierwsza faza dialogu tocząca się w latach 1981-1986 miała na celu wzajemne poznanie. Ukazano z jednej strony zbieżności w wierze w Trójcę Świętą, tajemnicę Wcielenia i Odkupienia, relację pomiędzy chrztem a wiarą. Z drugiej strony wskazano na istniejące różnice, w tym zagadnienie koncepcji Kościoła, episkopatu, sakramentów i kwestię chrztu dzieci. W drugim etapie rozmów (1986-1991) podjęto temat misji i ewangelizacji. W trzeciej i czwartej fazie dialogu poświęcono uwagę zagadnieniu chrztu, Eucharystii/Wieczerzy Pańskiej oraz urzędowi duchownemu, przygotowując obszerny dokument jako owoc rozmów: „Od chrztu do Kościoła. Zgody i rozbieżności aktualne”. W piątym etapie (2001-2009) wspólnych rozmów zajęto się tematem Maryi, opracowując w szerokim zakresie kwestie mariologii na bazie tradycji, dogmatów i pobożności. Aktualny etap dialogu koncentruje się na zagadnieniach etyki społecznej. Trzeba powiedzieć, że dialog katolicko-baptystyczny we Francji jest dialogiem bardzo owocnym. Wypracowane dokumenty ukazują zbieżności dwóch denominacji w zakresie doktryny podstawowych prawd wiary, etyki i duchowości. Podstawowym jednak problemem jest koncepcja Kościoła, co do której katolicy i baptyści diametralnie się różnią. Z tenoru prowadzonych rozmów można wywnioskować, iż głównym celem postawionym przez dialogujące strony nie jest znalezienie zgody, ale poszukiwanie prawdy poprzez lepsze poznanie doktryny i tradycji każdej ze stron.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 2
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół, naród i państwo w perspektywie chrześcijańskiej. Refleksja ekumeniczna
Church, nation and state in the christian perspective. An ecumenical approach
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046439.pdf
Data publikacji:
2020-10-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół
naród
państwo
ekumenizm
Church
nation
state
ecumenism
Opis:
Artykuł rozpoczyna się krótką prezentacją najważniejszych momentów dziejowych chrześcijaństwa, które ukształtowały dzisiejszą złożoną relację pomiędzy Kościołem, narodem i państwem. Następnie omawia główne kwestie związane z relacją pomiędzy Kościołem i wspólnotami narodowymi oraz pomiędzy Kościołem i państwem. Na zakończenie wskazuje implikacje różnych modeli relacji pomiędzy Kościołem, narodem i państwem dla dzisiejszego polskiego kontekstu społeczno-religijnego.
The article begins with a short presentation of the most important moments in the history of Christianity which have shaped complex relationship between contemporary Church, Nation and State. Then it shows the main issues regarding the relationship between Church and the national communities, as well as between Church and State. Finally, it indicates the implications of the different models of relationship between Church, Nation and State in the Polish social and religious context.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 4; 437-453
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
World Council of Churches towards Migration and Poverty
Światowa Rada Kościołów wobec migracji i ubóstwa
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595047.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
World Council of Churches, migration, poverty, ecumenism
Światowa Rada Kościołów, migracja, ubóstwo, ekumenizm
Opis:
The article is an outlook on the process of migration from the point of view of the World Council of Churches. It mainly examines the key document of the WCC on this subject: The „other” is my neighbour. Developing an ecumenical response to migration. From Christian perspective the people of God is in constant pilgrimage on this Earth, as proved by story of Israel and in the life of Jesus and his disciples. Migration considerably changes the ecclesial landscape of the country of exodus and of the country of destination. Cultural, linguistic, theological and liturgical enrichment of the countries of settlement means in the same time the impoverishment of the countries abandoned by migrants from the same values. One of the main reasons of migration is poverty. The last however may also be a result of migration, if displacement is caused by war or persecutions. The migrants are often exposed to exploitation and unfair treatment. The diagnosis by WCC leads to issuing of a series of recommendations for the Churches: treating migrants with dignity, providing pastoral support, incorporating migrants into the parish work and liturgical celebrations, etc. By applying the rule of love of one’s neighbour Christians should made every effort to welcome migrants and make them home in the local ecclesial communities.
Artykuł przedstawia spojrzenie Światowej Rady Kościołów na proces migracji. Podstawowej analizie poddany został kluczowy dokument ŚRK na ten temat: The „other” is my neighbour. Developing an ecumenical response to migration [„Inny” jest moim sąsiadem. Wypracowywanie ekumenicznej odpowiedzi na migrację]. Z perspektywy chrześcijańskiej Lud Boży jest na tej ziemi w nieustannym pielgrzymowaniu, czego dowodzi historia Izraela, a także życie samego Jezusa i Jego uczniów. Migracja w zasadniczy sposób zmienia krajobraz religijny zarówno kraju wyjścia, jak i kraju przeznaczenia. Kulturowe, językowe, teologiczne i liturgiczne ubogacenie kraju osiedlenie oznacza jednocześnie zubożenie w te wartości kraju opuszczonego przez emigrantów. Jedną z głównych przyczyn migracji jest ubóstwo. To ostatnie jednak może być także skutkiem migracji, jeśli przemieszczenie jest spowodowane wojną lub prześladowaniami. Migranci są często wystawieni na eksploatację i niesprawiedliwe traktowanie. Diagnoza postawiona przez ŚRK prowadzi do sformułowania konkretnych zaleceń dla Kościołów: traktowania migrantów z godnością, zapewnienie im wsparcia duszpasterskiego, włączenie migrantów do pracy parafialnej i celebracji liturgicznych, etc. Stosując zasadę miłości bliźniego, chrześcijanie powinni dołożyć wszelkich starań, aby przyjąć migrantów i zadomowić ich w lokalnych wspólnotach eklezjalnych.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 123-134
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odmienne języki teologiczne w dialogu katolicko-ewangelickim
Different theological languages in Catholic-Evangelical dialogue
Autorzy:
Herbut, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595611.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ekumenizm
język teologiczny
uniwersalia
nominalizm
realizm umiarkowany
ecumenism
theological language
universals
nominalism
moderate realism
Opis:
The main thesis of the paper states that Catholic theology and Evangelical theology use different languages. The differences stem from the philosophical dispute about universals. The following positions emerged in the debate: radical realism (universalia ante rem), moderate realism (universsalia in re) and nominalism (notitia intuitiva et notitia abstractiva). The language of Catholic theology is a language of moderate realism, while the language of Evangelical theology is a language of nominalism. The linguistic differences result in a different understanding of important theological statements. The paper uses an analysis of selected fragments from a Catholic and an Evangelical catechism as a basis for the demonstration of the way the following issues are understood: (1) knowledge of God, (2) the concept of original sin, (3) the nature of the Church, (4) the origin of sacraments, (5) life in the world to come.
Główna teza artykułu stwierdza, że teologia katolicka oraz teologia ewangelicka posługują się różnymi językami. Różnice są zakorzenione w filozoficznym sporze o uniwersalia. W sporze tym ukształtowały się następujące stanowiska: realizm skrajny (universalia ante rem), realizm umiarkowany (universalia in re) oraz nominalizm (notitia intuitiva et notitia abstractiva). Język teologii katolickiej jest językiem realizmu umiarkowanego, natomiast język teologii ewangelickiej – językiem nominalizmu. Różnice językowe mają wpływ na odmienne rozumienie istotnych twierdzeń teologicznych. W artykule pokazano – na przykładzie analizy wybranych tekstów z katechizmu katolickiego i ewangelickiego – różnice w rozumieniu i interpretacji takich kwestii, jak: (1) poznawanie Boga, (2) pojęcie grzechu pierworodnego, (3) natura Kościoła, (4) geneza sakramentów, (5) życie w przyszłym świecie.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 1; 301-332
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Main Revival Movements in the Catholic Church Before the Second Vatican Council
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519357.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
the Catholic Church
the Second Vatican Council
rebirth of Biblical studies
Liturgical Movement
Ecumenism
Nouvelle Théologie
Opis:
From the middle of the 19th century until convocation of the Second Vatican Council (1962–1965), several spiritual and intellectual revival movements were visible in the Catholic Church. They had one overarching objective – return to the origins (French: ressourcement). The revival of Biblical Studies, as the first of these movements, was implemented mainly at two specialist universities: the School of Practical Biblical Studies (French: École pratique d’études bibliques) of Father Marie-Joseph Lagrange OP and at the Pontifical Biblical Institute (Pontificium Institutum Biblicum) founded by Pope Saint Pius X. The Movement of Liturgical renewal, on the other hand, began at the Benedictine abbeys in Belgium, France and Germany, and was later popularised by Father Prosper Guéranger OSB, Father Lambert Beauduin OSB and Father Odo Casel OSB. Similarly as in the case of the Biblical revival, the teaching of successive Popes – and of Pius XII in particular – had a significant influence on changes in the Catholic liturgy. In contrast, the Ecumenical Movement was characterised by its bottom-up nature, and its beginnings were associated initially with Protestant missionary circles. An important contribution to this transformative movement were meetings between the Catholic and the Anglican Church, known as the Malines Conversations (French: Conversations des Malines), as well as the Una Sancta ecumenical movement developing robustly in Germany. Finally, the last crucial phenomenon – ain particular from the perspective of genesis of the Second Vatican Council – was the rise of Nouvelle Théologie, a new school of thought in Catholic theology. Its representatives include leading theologians of the 20th century: Father Henri de Lubac SJ, Father Karl Rahner SJ, Father Yves Congar OP, Father Marie-Dominique Chenu OP, as well as Father Joseph Ratzinger (Pope Benedict XVI) and Father Hans Küng. It should be emphasised all the above Catholic renewal movements had a decisive influence on development of dominant tendencies at the Second Vatican Council, and the consequent conceptual framework used in the Council documents.
Źródło:
Historia i Polityka; 2018, 24 (31); 73-86
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm na Śląsku Cieszyńskim z perspektywy końca XX stulecia i początku XXI wieku
Ecumenism in Cieszyn Silesia seen from the perspective of the end of 20th century and the beginning of 21st century
Autorzy:
Budniak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950426.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Śląsk Cieszyński
diecezja bielsko-żywiecka
ekumenizm
inicjatywy ekumeniczne
Kościół katolicki
Kościół ewangelicko-augsburski
cieszyn silesia
bielsko-żywiec diocese
ecumenism
ecumenic
initiatives
roman catholic church
evangelical church of the augsburg
confession
Opis:
Over the years from 16th century up to our times, Protestants, Catholics and Jews lived peacefully together in the region of Cieszyn Silesia. At the beginning of the third millenium one can follow the words of the Swiss Reformed theologian, Karl Barth, that “although we believe otherwise, we don’t belive in another God”. According the the words everybody’s religion and values must be respected. Cieszyn Sliesia has always been associated with everything what is Christian. For centuries it has been the cradle of faith and the love for God. Cieszyn, as the capital of the region, is a town in which ecumenism – not the theological, but the everyday, practical one – makes sense of people’s lives. Due to historical conditions, this land was rich in clergy and lay people for whom the welfare of other human beings, help for those in need, the social, economical and intellectual developement of the capital town were matters of overriding importance. Today – tradition, history, cultural and intellectual heritage connected with this town speak clearly to everybody. The inhabitants of this land value in a really special way the great gift of unity which was given to them in the spirit of God’s love. No social or cultural activity is impossible here thanks to the true engagement of Catholics and Protestants who are motivated by the idea of developement of this magic place. In Cieszyn Silesia, where “ecumenism is the matter of social life”, the ecumenical awarness is more and more promoted. It can easily be said that the region, in terms of its ecumenical activity in all its dimensions (spiritual, intellectual, pastoral and practical), could be a guiding light for Europe.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2015, 14, 2
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecumenical ambiguities: The case of the Ecumenical Association of Third World Theologians
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594944.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
EATWOT
teologia, ekumenizm
globalne Południe
religijny
postreligijny
EATWOT, theology, ecumenism, Global South, religious, post-religious
Opis:
Jedna z głównych teologicznych diagnoz dotyczących współczesnego chrześcijaństwa stwierdza przesuwanie się jego centrum na tzw. globalne Południe. Trend ten znajduje swe odzwierciedlenie w postulacie tzw. zmiany epistemologicznej, która podkreśla konieczność stosowania endemicznych pojęć i kategorii w teologizowaniu. Wpływa również na ruch ekumeniczny, w którym coraz większe znaczenie mają Kościoły i organizacje spoza świata zachodniego. W ocenie tego zjawiska zaznacza się ambiwalencja. Z jednej strony zwiększa ono dynamiczność ekumenizmu, z drugiej jednak niesie niebezpieczeństwo inkluzywnego modelu ekumenizmu, w którym dialog wewnątrzchrześcijański zmienia się w dialog międzyreligijny, a chrześcijaństwo traci swą wyjątkowość. Artykuł przedstawia główne kierunki teologiczne rozwijane przez Ekumeniczne Stowarzyszenie Teologów Trzeciego Świata, organizację, która stanowi wyraźny przykład wspomnianej ambiwalencji. Prezentacja koncentruje się przede wszystkim na krytyce tzw. paradygmatu postreligijnego, który formułowany jest przez stowarzyszenie.
One of the crucial observations of contemporary Christianity states a shift of its centre to the “global South”. Such a transition is reflected in the demand of the “epistemological break”, the one that stresses the need for applying endemic notions and categories while theologising. The shift is becoming important for the ecumenical movement as a more major role is being played by the Churches and organisations outside the Western world. An assessment of this change would seem to be ambiguous. On the one hand, it increases anecumenical dynamism, on the other it brings the danger of an inclusive understanding of ecumenism. The article presents some of the main theological reflections developed within the Ecumenical Association of the Third World Theologians, an organisation that clearly exemplifies the discussed ambiguity. This presentation focuses on the criticism of the socalled “post-religious paradigm” promoted by the association.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 41-52
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańska wizja alterglobalizacji Wkład Światowej Rady Kościołów
The Christian Vision of Alter-globalization. The Contribution of the World Council of Churches
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/652893.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
-
World Council of Churches
ecumenism
alter-globalization
globalization
Opis:
The World Council of Churches (WCC) is the biggest and the most impactful ecumenical organization. It considers itself to be an area where Christians from all corners of the world meet. Yet apart from theological dialogue, from the very beginning the WCC has emphasized its social commitment. It is manifested in the in-depth reflection on social and political issues, in various programmes which fight against social problems, and in the contribution to the global debate on the future of the world. For two decades, theologians from the WCC have acknowledged that economic and cultural globalization are fundamental challenges for the world. In their opinion, globalization results in increasing poverty, particularly in the countries of the Global South, and in various social and political crises across the world. In order to face the threats related to globalization, they promote its different nature, one employing technological progress as well as an increase of social awareness concerning globalization. In the perspective of the WCC, Christianity, and the ecumenical movement in particular, has an inalienable task to inspire a new order in the globalizing world.
-
Źródło:
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym; 2017, 20, 3
1899-2226
2353-4869
Pojawia się w:
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conscience — Synodality — Ecumenism
Autorzy:
Gałkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40278182.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Synod of Bishops
synodal path
ecumenical dialogue
similarities
Opis:
The reference point for deliberations is constituted by two documents: the Apostolic Constitution of Francis Episcopalis communio and the final document of XV General Assembly of the Synod of Bishops dedicated to the problems of young people Young People, the Faith, and Vocational Discernment. The synodal document presented the issues which were not discussed during the synodal sessions and concern the synodal path of the Church. The author reflects on common elements of both documents and interprets each of them in the light of the other one. He highlights the element of discernment of gifts, charisms, and conscience, which determine the position of the faithful in the ecclesial community and influence the bonds between them and the pastors of the Church. Extending the area of implementation of the synodal character of the Church allows the author to ask the question about the model of the presence of the Church in the world. The author points out similarities between the synodal way and the methodology of ecumenical dialogue, which may affect summoning of the Synod dedicated to ecumenical issues.
Źródło:
Ecumeny and Law; 2022, 10, 2; 157-172
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:
Ecumeny and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anthropological Arguments in an Interconfessional Discussion of Homosexuality
Argumentacja antropologiczna w międzywyznaniowej dyskusji nad homoseksualnością
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950564.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
homosexuality
gender justice
ethics
ecumenism
ecumenical dialogues
homoseksualność
sprawiedliwość płciowa (genderowa)
etyka
ekumenizm
dialogi ekumeniczne
Opis:
Tekst koncentruje się na antropologicznym fundamencie zagadnienia homoseksualności poruszanego we współczesnej teologii ekumenicznej oraz w dialogach międzykościelnych. Okazuje się, że adekwatne rozwiązanie istniejących między denominacjami rozbieżności w nauczaniu etycznym nie jest możliwe jedynie na poziomie wyznaniowej doktryny etycznej (moralnej), lecz musi sięgać do jej antropologicznych fundamentów. Wydaje się zresztą, że nowy język używany zarówno przez poszczególne denominacje chrześcijańskie, jak też przez gremia ekumeniczne w odniesieniu do zjawiska homoseksualności ma swoje korzenie właśnie w świadomości, iż koncentracja na nauczaniu moralnym bez pogłębienia jego podstawy antropologicznej nie pozwoli chrześcijanom na adekwatne ujęcie tegoż zjawiska oraz na dialog ze współczesną kulturą zachodnią, coraz bardziej otwarcie odrzucającą klasyczne chrześcijańskie zasady etyczne. Artykuł naświetla najpierw znaczenie problemu homoseksualności dla samego ruchu ekumenicznego. W dalszym etapie przedstawia wybrane wypowiedzi dialogowe na temat homoseksualności. Następnie wypowiedzi te wraz z treściami obecnymi we współczesnej debacie teologicznej stają się podstawą do ukazania typologii argumentacji antropologicznej.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2014, 13, 2
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. prof. Piotr Jaskóła – teolog ekumeniczny
Prof. Piotr Jaskóła – the Ecumenical Theologian
Autorzy:
Porada, Rajmund
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594989.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Piotr Jaskóła
Wydział Teologiczny UO
Instytut Ekumenizmu i Badań nad Integracją
Institute of Ecumenism and Integration Studies
Opis:
This article presents the scientific profile of prof. Piotr Jaskóła, long-time Director of the Institute of Ecumenism and Research on the Integration of the Faculty of Theology at the University of Opole, and the co-founder and first editor-in-chief of the scientific journal “Studia Oecumenica”. The first part of the article synthesizes the most important scientific achievements, including a brief overview of key publications of prof. Jaskóła. The second part presents his didactic and organizational activities and the promotion of the young academic staff. The article also cites excerpts from reviews made by recognized authorities in Polish theology, highly appreciating the achievements and scientific competence of prof. Jaskóła.
Artykuł stanowi prezentację sylwetki naukowej ks. prof. Piotra Jaskóły – wieloletniego dyrektora Instytutu Ekumenizmu i Badań nad Integracją Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego oraz współzałożyciela i pierwszego redaktora naczelnego czasopisma „Studia Oecumenica”. W pierwszej części artykułu syntetycznie zaprezentowano najważniejsze osiągnięcia naukowo-badawcze, zamieszczając przy tym krótkie omówienie kluczowych publikacji ks. prof. Jaskóły. W drugiej części przedstawiono obszary jego działalności dydaktyczno-organizacyjnej oraz działania na rzecz promocji młodej kadry naukowej. Artykuł cytuje także fragmenty recenzji, sporządzonych przez uznane autorytety w polskiej teologii, wysoko oceniające dorobek i naukowe kompetencje ks. prof. Jaskóły.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2017, 17; 7-15
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Braterstwo i przyjaźń społeczna wymiarem ekumenicznej kultury spotkania
Fraternity and social friendship as a dimension of an ecumenical culture of encounter
Autorzy:
Kampka, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047918.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Fratelli tutti
ekumenizm
braterstwo
przyjaźń społeczna
ecumenism
fraternity
social friendship
Opis:
Autor analizuje encyklikę Fratelli tutti papieża Franciszka i pokazuje, jak idee braterstwa i przyjaźni społecznej bliskie są postawie ekumenicznej. Papieski opis współczesnego kryzysu jest zgodny z analizami socjologicznymi: doświadczenie samotności i niepewności w relacjach społecznych, dominacja ekonomicznego wymiaru globalizacji i przemiany komunikacji społecznej – to cechy obecnego systemu, których dysfunkcjonalność ujawniła pandemia Covid-19. Realizacja nowej idei proponowanej przez Franciszka – rozwijania braterstwa i przyjaźni społecznej – będzie możliwa między innymi dzięki budowaniu kultury spotkania i odwagi dialogu, jakie praktykowane są w ruchu ekumenicznym.
The author analyses Pope Francis' encyclical Fratelli tutti and shows how the ideas of fraternity and social friendship are close to an ecumenical attitude. The papal description of the contemporary crisis is consistent with sociological analyses: the experience of loneliness and uncertainty in social relations, the domination of the economic dimension of globalization and the transformation of social communication - these are the features of the current system, whose dysfunctionality was revealed by the Covid-19 pandemic. The implementation of the new idea proposed by Francis - the development of fraternity and social friendship - will be possible, among other things, by building a culture of encounter and the courage of dialogue that is practiced in the ecumenical movement.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2020, 20; 17-35
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunikacja międzykonfesyjna w świetle Mowy duchownej… (1645) Piotra Mohyły
Confessional Communication in the Light of “Spiritual Speech ...” (1645) by Piotr Mohyła
Autorzy:
Melnyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944129.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
ekumenizm
prawosławie
protestantyzm
komunikacja konfesyjna
Ecumenism
Orthodoxy
Protestantism
confessional communication
Opis:
The concept of confessional communication contained in Mohyła’s “Speech...” was built on the Neoplatonic – gradualist concept of the world. It is possible that this resulted in a vision of Christianity’s unity. Although admittedly broken up into individual and, at the same time, antagonized and seemingly unconnected Churches, Christianity, in fact, forms an ontological unity consistent with the transcendent, gradualist order sustained by God. Marriage appeared to Mohyle as an opportunity to reconcile the differences of confession and as a special manifestation of the ontological harmony between God and people. “Speech...” provides evidence that the disintegration of religious unity in the Ruthenian lands of the Republic was accompanied by attempts at their integration. It was a process defining the evangelical-Orthodox communication of cultures.
Koncepcja komunikacji konfesyjnej zawarta w Mowie duchownej… Mohyły była zbudowana na neoplatońskiej – gradualistycznej koncepcji świata. Możliwe, że wynikała z tego wizja jedności chrześcijaństwa. Jest ono w prawdzie rozbite na poszczególne i przy tym zantagonizowane i pozornie niczym niepowiązane Kościoły, lecz w rzeczywistości tworzą one ontologiczną jedność zgodną z transcendentnym, gradualistycznym ładem podtrzymywanym przez Boga. Małżeństwo jawił się Mohyle jako możliwość pojednania różnic konfesyjnych oraz jako szczególny przejaw ontologicznej harmonii między Bogiem i ludźmi. Mowa… jest dowodem na to, że dezintegracji jedności religijnej na ziemiach ruskich Rzeczypospolitej towarzyszyły próby jej scalenia. Był to proces określający ewangelicko-prawosławną komunikację kulturową.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 3; 21-34
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The concept of man’s salvation in the thought of Saint John Paul II and Paul Tillich: similarities and differences
Autorzy:
Bogdalczyk, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668778.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
John Paul II
Paul Tillich
salvation of man
ecumenism
Luteranism
Opis:
The presented text aims to distinguish the understanding of the concept of salvation by two significant Christian scholars: John Paul II and Paul Tillich. They come from two separate Christian traditions: Catholicism and Lutheranism. The concept of salvation is so crucial that it is the essence of understanding Christianity and, if recognized as the goal of every human life, the effort of understanding it becomes even more important. An insight into the notion of salvation, based on the indication of similarities and differences in its understanding, makes it more comprehensible and accessible to every Christian.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2018, 8, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Distanced Closeness. The Model of Ecumenical Relations between Catholics and Protestants – Sociological Contexts
Autorzy:
Klimski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076660.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
katolicyzm
protestantyzm
ekumenizm
analiza treści
serwisy internetowe katolickich tygodników
Catholicism
Protestantism
ecumenism
content analysis
websites of Catholic weeklies
Opis:
The article deals with the nature of ecumenical relations between Catholics and Protestants. In order to grasp their specificity, they are compared with everyday relations which are not focused on building religious unity between these Christians. This analysis served to reconstruct the model of ecumenism presented on the websites of Catholic weeklies. Additionally, a reflection has been undertaken on the possibility of supporting the ecumenical movement by these services. The analysis is conducted in the sociological perspective on the basis of empirical studies of the content of the Internet services of the Catholic weekly magazines “Gość Niedzielny” and “Niedziela”. Content analysis was applied as a research method, and the texts dedicated to the 500th anniversary of the Reformation were studied. This selection of empirical material resulted from the fact that ecumenical themes are rarely taken up in the Catholic press, and the jubilee caused greater interest in them. The sources used were also found research on interfaith relations. The analysis shows that relations between Catholics and Protestants are close and characterised by openness, but they are also marked by distance and remembrance of a difficult history. Moreover, the model of ecumenism promoted by the websites is superficial and concentrates, among other things, on its practical aspect at the expense of its spiritual and theological dimension. The websites of Catholic weekly newspapers, on the other hand, face a hitherto untapped opportunity to support the ecumenical movement.
Artykuł dotyczy natury relacji ekumenicznych katolików i protestantów. Dla uchwycenia ich specyfiki są one porównane z relacjami codziennymi, które nie koncentrują się na budowaniu jedności wyznaniowej między tymi chrześcijanami. Analiza ta posłużyła do zrekonstruowania modelu ekumenizmu prezentowanego w serwisach internetowych tygodników katolickich. Dodatkowo podjęta została refleksja nad możliwością wspierania ruchu ekumenicznego przez te serwisy. Analiza jest prowadzona w perspektywie socjologicznej w oparciu o badania empiryczne zawartości serwisów internetowych katolickich tygodników „Gościa Niedzielnego” i „Niedzieli”. Zastosowaną metodą badawczą jest analiza treści, a badaniu poddano teksty poświęcone jubileuszowi 500-lecia Reformacji. Taki wybór materiału empirycznego wynikał z tego, że tematyka ekumeniczna jest rzadko podejmowana w prasie katolickiej, a jubileusz spowodował większe nią zainteresowanie. Wykorzystanymi źródłami były również badania zastane nad relacjami międzywyznaniowymi. Przeprowadzona analiza pokazuje, że relacje katolicko-protestanckie są bliskie i charakteryzuje je otwartość, jednak są również naznaczone dystansem i pamięcią o trudnej historii. Ponadto model ekumenizmu promowany przez serwisy internetowe jest powierzchowny i koncentruje się między innymi na jego praktycznym aspekcie, kosztem jego duchowego i teologicznego wymiaru. Natomiast przed stronami internetowymi tygodników katolickich stoi niewykorzystana dotąd szansa na wspieranie ruchu ekumenicznego.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 27-46
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Systematic Communio Theology Today
Systematyczna teologia komunijna dzisiaj
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037276.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia systematyczna
communio
communicatio
Objawienie
eklezjologia
ekumenizm
trynitologia
sakramentologia
antropologia
teologia stworzenia
systematic theology
Revelation
ecclesiology
ecumenism
trinitology
sacramentology
anthropology
the theology of creation
Opis:
Kategoria communio należy do najważniejszych pojęć teologii systematycznej. Odnosi się do rzeczywistości wewnątrztrynitarnej Boga, relacji Boga do człowieka, tajemnicy osoby Jezusa Chrystusa, Kościoła i wszelkich rzeczywistości chrześcijańskich. Objawienie Boga jest pojmowane dzisiaj także jako rzeczywistość komunikacyjno-komunijna. Najwcześniej i najszerzej została rozwinięta w okresie posoborowym eklezjologia communio, mająca także znaczenie ekumeniczne, ale rozwój teologii communio zaznaczył się także w całej szeroko rozumianej teologii dogmatycznej, znajdując dotychczas swoje rozwinięcie w trynitologii, sakramentologii, chrystologii, antropologii, teologii stworzenia. Jako specyficzna „żyła złota” zawiera w sobie ogromny potencjał systematyczny, który czeka na eksplorację przede wszystkim w teologii systematycznej, ale nie tylko, jako że sięga także swoimi implikacjami zakresu teologii pastoralnej.
The category of communio belongs to the most important concepts of systematic theology. It refers to the internal life of the Trinitarian God, the relationship between God and man, the mystery of the person of Jesus Christ, the Church and all Christian realities. Today the revelation of God is also perceived as the reality of communication and communion. Communio theology was initially and most widely developed during the post-conciliar times as communio ecclesiology, bearing also the ecumenical importance, but this development was marked also by the broader dogmatic theology, founding its growth so far in Trinitology, sacramentology, Christology, anthropology, theology of creation. As a specific “gold mine” communio includes huge potential that is waiting for exploration primarily in systematic theology, but not only, as it also reaches pastoral theology.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 77-95
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Światowa Rada Kościołów wobec globalnej nędzy i cierpienia
World Council of Churches versus global poverty and suffering
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480392.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
globalna nędza
Światowa Rada Kościołów
ekumenizm
chrześcijaństwo
global poverty
World Council of Churches
ecumenism
Christianity
Opis:
Zjawisko globalnej nędzy jest powszechnie traktowane jako najpoważniejsze albo jedno z najpoważniejszych wyzwań stojących przed współczesnym światem, zarówno z perspektywy politycznej, jak i moralnej. Likwidacja globalnej nędzy deklarowana jest jako główny cel przez międzynarodowe instytucje polityczne, jak np. ONZ, ale też instytucje globalnego społeczeństwa obywatelskiego. Zadanie to wyznacza również bardzo istotny obszar działania Kościołów chrześcijańskich. Artykuł omawia istotę zaangażowania największej ekumenicznej organizacji, jaką jest Światowa Rada Kościołów, w walkę z globalną nędzą, przedstawia skrótowo przykłady podejmowanych przez nią aktywności oraz przybliża przyjęte przez nią teologiczne fundamenty.
Global poverty is the most serious, or one of the most serious, political and moral challenges today. International political institutions like UN, and global civil organisations, declare the elimination of the global poverty as their main objective. Christian churches also work very hard towards this goal. The article presents the most important efforts in this regard done by the largest ecumenical organisations, the World Council of Churches, and the theological basis for their involvement.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 1; 297-308
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog ekumeniczny jako służba ewangelizacji
The ecumenical dialogue in ministry of evangelization
Autorzy:
Szmulewicz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469516.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
antropologia
cywilizacja
dialog
ekumenizm
ewangelizacja
irenizm
miłosierdzie
służba
wiara
wiarygodność
anthropology
civilization
dialogue
ecumenism
evangelization
irenicism
mercy
ministry
faith
credibility
Opis:
Chociaż w wielu miejscach na świecie wiara chrześcijańska jest zwalczana i prześladowana, tam, gdzie jest to możliwe, współczesny Kościół stara się wypełnić zadania wynikające z Soboru Watykańskiego II. Jednym z najważniejszych zadań jest dialog ekumeniczny zmierzający do pełnej komunii wszystkich wierzących w Chrystusa. Kościół, podejmując starania w tym zakresie, zdaje sobie sprawę z tego, iż pojednanie jest jednocześnie w samym centrum ewangelizacji. Refleksja zawarta w niniejszym artykule akcentuje wybrane obszary wzajemnego przenikania się wysiłków ekumenicznych z dziełem ewangelizacji. Ukazuje dialog ekumeniczny jako służbę temu dziełu.
There are many places in the world that the Christians are persecuted and eliminated. Nevertheless, the contemporary Church tries to fulfill the assignments due to the Vatican Council II. One of the most important task is an ecumenical dialogue which tends to the communion between all those who believe in Christ. The Church, making all the efforts, is aware of the fact that the reconciliation is at the centre of evangelization. The reflection included in the article emphasizes on same areas of mutual interpenetration of all ecumenical efforts and the evangelization. It shows the ecumenical dialogue as the ministry.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2014, 21; 175-192
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ordained and Baptized Ministries Through the Lens of Liturgical Singing
Posługa osób ochrzczonych i wyświęconych w kontekście śpiewu liturgicznego
Autorzy:
Haspelmath-Finatti, Dorothea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131682.pdf
Data publikacji:
2022-09-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia liturgii
śpiew
neurobiologia
posługa
ekumenizm
liturgical theology
singing
neurobiology
ministries
ecumenism
Opis:
After decades of ecumenical dialogue, the understanding of the relationship between the ministries of the baptized and the ordained continues to be a dividing matter between churches and traditions. This paper suggests that liturgical singing, in which individual and communal song with specific roles become a single and unified liturgical action, offers a model aiming to contribute to the bridging of this persistent divide. Liturgical theologians have in recent times begun to analyse the fabric of liturgical artistic activities and the complex relationship between the different ministries involved. Here, the dialogue with neurobiological research has helped theology to better understand the roles and functions of the single voice and the group of voices woven into the liturgical texture. This paper proposes that a better understanding of the functioning and the aesthetic nature of liturgical singing puts a new hermeutical tool at the service of the ecumenical dialogue on ministry.
Po kilkudziesięciu latach dialogu ekumenicznego zrozumienie relacji między posługą osób ochrzczonych i wyświęconych nadal stanowi kwestię dzielącą kościoły i tradycje. W niniejszej pracy autorka stawia tezę, że śpiew liturgiczny, w którym pieśni o określonej funkcji wykonywane indywidualnie i wspólnie stają się jednoczącym elementem liturgii, stanowi model, którego zadaniem jest zniesienie tych podziałów. Od niedawna teologowie liturgii analizują oprawę artystyczną liturgii i złożoną relację pomiędzy różnymi rodzajami posługi. Odkrycia w dziedzinie neurobiologii pozwalają teologom lepiej rozumieć rolę pojedynczego głosu i grupy głosów przenikających liturgię. Autorka artykułu sugeruje, że lepsze zrozumienie funkcjonowania i estetycznego charakteru śpiewu liturgicznego daje nam nowe hermeneutyczne narzędzie, przydatne w prowadzeniu ekumenicznego dialogu o posłudze w Kościele.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 8; 41-51
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumeniczne powołanie i zadanie chrześcijan
Ecumenical Vocation and Task of Christians
Autorzy:
Górka, Leonard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150797.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
chrześcijańskie powołanie
ekumenizm
ewangelizacja
Misyjne Seminarium Duchowne Księży Werbistów w Pieniężnie
pojednanie
Mission Seminary in Pieniężno
ecumenism
reconciliation
evangelization
Christian vocation
Opis:
Okoliczność historycznego jubileuszu Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie stwarza okazję do przypomnienia chrześcijańskiego powołania i realizacji podjętych zadań. Specyfika charyzmatu ewangelizacyjnego oraz konfesyjna różnorodność, otaczająca tę wspólnotę, uzasadniają potrzebę ukazania możliwej koegzystencji jedności i różnorodności. Autor sygnalizuje na szerokim tle historycznym problematykę napięć społecznych, konfesyjnych, a także doktrynalnych, pojawiających się we wzajemnych relacjach chrześcijan, a ponadto ukazuje, że ekumenizm – zanim stał się zaaprobowaną metodą budowania pojednania – wcześniej był powołaniem jednostek, otwartych na odważne i zróżnicowane myślenie.
The historic jubilee of the Missionary Seminary in Pieniężno creates an excuse to recall the Christian vocation and fulfil the undertaken tasks. The specificity of the evangelizing charism and the confessional diversity surrounding this community justify the need to show the possible coexistence of unity and diversity. The author indicates the problems of social, confessional and doctrinal tensions in mutual relations between Christians on a broad historical background and shows that before ecumenism became an approved method of building reconciliation, it was previously a vocation of individuals open to bold and diversified thinking.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 2; 35-48
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Um)welt-Ethos. Creation, ecology and environment in ecumenical perspective
(Um)welt-ethos. Creation, ecology and environment in ecumenical perspective
Autorzy:
Blanco-Sarto, Pablo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729544.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ecology
creation
ecumenism
postmodernism
ecological spirituality
ekologia
stworzenie
środowisko
postmodernizm
duchowość ekologiczna
Opis:
Christianity is sometimes considered as guilty of the ecological miscare throughout history. The words ‘economy’, ‘ecology’ and ‘ecumenism’ come from the same word (oikos – house) and remain very close in their respective developments. But Welt-ethos must be preceded by a Welt-logos and by an Um-welt-logos, that means that Nature has her own voice in our relationship with the Planet. This is a counter-intuitive principle in the history of Christianity, whose position has been sometimes ambiguous. An historical approach can help us to understand better these abstract ideas as incarnated in the present moment. This ecumenical and ecological spirituality is lived not only by monks and friars, but also by all believers in Christ, and the theology of creation is an ecumenical meeting-point between all Christians. In this study we will follow here a biblical, historical, ecumenical and comparative methodology, for understanding how was lived this issue in the Christianity, and how must be lived in the future.
Chrześcijaństwo obciąża się nieraz winą za powstałe na przestrzeni wieków zaniedbania w dziedzinie ekologii. Słowa „ekonomia”, „ekologia” i „ekumenizm” pochodzą od tego samego słowa (oikos – dom) i pozostają bardzo bliskie w swym semantycznym rozwoju. Ale Welt-ethos musi być poprzedzony przez Welt-logos i Um-welt-logos, co oznacza, że natura winna określać naszą relację z planetą. Zasada ta kontrastuje nieco z historią chrześcijaństwa, którego stanowisko w tym zakresie bywało niejednoznaczne. Historyczne spojrzenie może pomóc lepiej zrozumieć te abstrakcyjne idee jako obecne w aktualnym czasie. Ekumeniczna i ekologiczna duchowość jest praktykowana nie tylko przez mnichów i zakonników, ale przez wszystkich wierzących w Chrystusa, a teologia stworzenia stała się ekumenicznym punktem spotkania wszystkich chrześcijan. Niniejsze studium, opierając się na biblijnej, historycznej, ekumenicznej i porównawczej metodologii, ma na celu ukazanie sposobu traktowania tej kwestii w chrześcijaństwie w przeszłości i jak należy odnosić się do niej w przyszłości.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2022, 22; 59-73
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecumenical issues in Józef Herbut’s philosophy of religion
Zagadnienia ekumeniczne w filozofii religii Józefa Herbuta
Autorzy:
Wolsza, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047886.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ekumenizm
dialog doktrynalny
filozofia religii
język religijny
logika
ecumenism
doctrinal dialogue
philosophy of religion
religious language
logic
Opis:
The philosophy of religion constituted one of the main fields of research by Prof. Józef Herbut. He created an original version of the analytical philosophy of religion. With the use of logical means, he analysed various dimensions of religion, primarily religious language. During the last period of his work, Herbut included ecumenical issues in his philosophical research. His research on these issues consisted of two stages. During the first stage, Herbut tried to create a specific logic of ecumenism. He hypothesised that the reason for the crisis of ecumenical dialogue consists in the lack of a clearly defined goal. Using the logical set theory, Herbut constructed possible models of doctrinal unity of different denominations. These models were constructed a priori, without reference to actual dialogues. During the second stage of his project, Herbut focused on the content of Catholic and Evangelical doctrines presented in catechisms. Here, he also put forward a research hypothesis that the languages of Catholic and Evangelical theology are different because they include different philosophical assumptions. These assumptions reach back to the medieval problem of universals. The language of Catholic theology is heavily influenced by moderate realism, and the language of Evangelical theology is influenced by moderate nominalism (these are two of the four standpoints in the problem of universals). Herbut's research project is original and innovative in terms of Polish philosophical and theological literature. However, in foreign language literature it is possible to find ones analogous to Herbut's project (József Fuisz, Charles Morerod).
Filozofia religii była jednym z głównych nurtów badań prof. Józefa Herbuta. Stworzył on oryginalną odmianę analitycznej filozofię religii. Przy pomocy środków logicznych analizował w niej różne wymiary religii, przede wszystkim język religijny. W ostatnim okresie twórczości do swych badań filozoficznych Herbut włączył zagadnienia ekumeniczne. Jego badania tych zagadnień miały dwa etapy. W pierwszym etapie Herbut próbował stworzyć specyficzną logikę ekumenizmu. Postawił on hipotezę, że przyczyną kryzysu dialogu ekumenicznego jest brak wyraźnie określonego celu. Wykorzystując logiczną teorię zbiorów, Herbut skonstruował możliwe modele jedności doktrynalnej różnych wyznań. Modele te zostały skonstruowane a priori, bez odwołania do faktycznie prowadzonych dialogów. W drugim etapie realizacji swego projektu Herbut skupił się na treści doktryn katolickiej i ewangelickiej przedstawionych w katechizmach. Tu także postawił hipotezę badawczą, że języki teologii katolickiej i ewangelickiej są odmienne, ponieważ mają różne założenia filozoficzne. Założenia te sięgają średniowiecznego sporu o uniwersalia. Język teologii katolickiej jest pod dużym wpływem realizmu umiarkowanego, a język teologii ewangelickiej – pod wpływem nominalizmu umiarkowanego (są to dwa z czterech stanowisk w sporze o uniwersalia). Projekt badawczy Herbuta jest oryginalny i nowatorski w polskiej literaturze filozoficznej i teologicznej. Natomiast w literaturze obcojęzycznej można spotkać projekty analogiczne do projektu Herbuta (József Fuisz, Charles Morerod).
Źródło:
Studia Oecumenica; 2020, 20; 67-88
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integrism towards contemporary Christian religious education and teaching of the Second Vatican Council
Autorzy:
FIGIEL, DOMINIK
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628711.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
religious education, Second Vatican Council, integrism, intercultural educa-tion, ecumenism, modernism, religious freedom, dialogue, Fraternity of Saint Pius X, pluralism
Opis:
Intercultural education as a result of social changes has allowed expansion of dialogue boundaries. As a result, a new approach to religious education has been formed. First of all, it was the emergence of streams and processes affecting the perception, meaning and place of Christian religion in the contemporary world. This was connected with the Second Vatican Council and the effects of the decisions concerning religion. The new slogans propagated by a modernist environment such as religious freedom or ecumenism, led to the opposition in traditionalist circles. The most radical attitude was presented by The Saint Pius X Fraternity and its founder Marcel Lefebvre. All views, attitudes and actions directed towards the objec-tion to modernist changes are called integrism, and its representatives are integrists.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2013, 4, 2; 16-28
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwania ponowoczesnego świata w perspektywie ekumenicznej
Challenges of the Postmodern World in the Ecumenical Perspective
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480070.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Ponowoczesność
Ekumenizm
Światowa Rada Kościołów
kryzys antropologiczny
Ubuntu
Postmodernity
Ecumenism
World Council of Churches
anthropological crisis
Opis:
Ekumeniczna perspektywa wyzwań ponowoczesnego świata akcentuje jedną z podstawowych antropologicznych prawd chrześcijaństwa: człowiek jest osobą w relacji z drugą osobą i w odniesieniu do Trójcy Świętej. Zdaniem ekumenistów to antropologiczne założenie jest konieczne, aby odpowiedzieć na wyzwania stawiane przez nieograniczony konsumpcjonizm, egoistyczny indywidualizm, relatywizm i społeczne wykluczenie jednostek i całych narodów. Prawda ta może być wyrażona różnymi środkami i wzorami kultury wywodzącymi się z różnych systemów kulturowych. Przykładem jest tu afrykańska koncepcja Ubuntu. Artykuł naświetla ekumeniczne interpretacje tendencji ponowoczesnego, zglobalizowanego świata, w szczególności diagnozy sformułowane w łonie Światowej Rady Kościołów. Ekumenizm, jako ruch obejmujący cały świat, prowadzi do spotkania różnych kultur w perspektywie Ewangelii, pokazując, jak chrześcijaństwo może zmieniać relacje społeczne współczesnego świata.
Ecumenical perspective of challenges of the postmodern world stresses the anthropological key truth of Christianity: human being may be a person only in relation with another one and with regard to the Trinitarian community. In the opinion of theologians involved in the ecumenical movement, it seems to be impossible to face uncontainable consumptionism, egoistic individualism, relativism and social exclusion of both individuals and entire nations without recognition and reception of this anthropological assumption. Furthermore, this key truth may be expressed through various means and cultural patterns provided by the various systems of culture. An example is the African concept of Ubuntu. The article highlights ecumenical interpretations of trends of the globalized postmodern world, in particular the ones which have been moulded by the World Council of Churches. Yet, ecumenism as a movement encompassing the whole world leads to the encounter of various cultures in the perspective of the Gospel. Ecumenical dialogues provide an opportunity to show how Christianity may transform the corrupted social relations of the contemporary world.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 2; 167-182
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posługi religijne udzielane ochrzczonym niekatolikom
Religious Services Given to Baptised Non-Catholics
Autorzy:
Pawłowski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108778.pdf
Data publikacji:
2022-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
Konferencja Episkopatu Polski
niekatolicy
opieka duszpasterska
posługa religijna
ecumenism
non-Catholics
pastoral care
Polish Bishops' Conference
religious service
Opis:
Artykuł jest komentarzem do dokumentu Rady Prawnej i Rady ds. Ekumenizmu Konferencji Episkopatu Polski z 8 marca 2022 pt. Pro memoria dotyczące posług religijnych udzielanych wiernym z Kościołów i Wspólnot kościelnych niemających pełnej wspólnoty z Kościołem katolickim, który przypomina istniejące w tym względzie zasady z dodaniem wyjaśnienia. Artykuł przedstawia cel, strukturę, źródła i wybrane przepisy Pro memoria oraz wyodrębnia ich teologiczne i duszpasterskie akcenty.
The article is a commentary to the document of the Law Council and of the Council for Ecumenism of the Polish Bishops' Conference of the 8 March 2022 entitled Pro memoria regarding religious services provided to the faithful from Churches and Ecclesial Communities that do not have full communion with the Catholic Church, which resembles the existing rules in this aspect, with an additional explanation. The article presents the purpose, structure, sources and selected provisions of the Pro memoria and distinguishes their theological and pastoral accents.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 159-175
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ecumenical Attitudes of Pope Francis
Ekumeniczne postawy papieża Franciszka
Autorzy:
Scerri, Hector
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036674.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
postawy ekumeniczne
papież Franciszek
spotkanie
pielgrzymka
Bartłomiej I
Teodor II
Justin Welby
ecumenism
ecumenical attitudes
pope Francis
encounter
journey
Bartholomew I
Tawadros II
Opis:
Artykuł opisuje trzy główne postawy obserwowane w pierwszych pięciu latach pontyfikatu papieża Franciszka. Uwzględniając założenia i w nawiązaniu do wyników badań podjętych przez autora i zaprezentowanych przy okazji celebracji trzydziestolecia istnienia Instytutu Ekumenicznego KUL w październiku 2013 r., artykuł rozważa „kulturę spotkania”, coraz mocniej promowaną przez papieża Franciszka, Jego głęboko profetyczne gesty wyrażane podczas zgromadzeń ekumenicznych i wreszcie Jego przekonanie, że chrześcijanie różnych wyznań są współpielgrzymami w wędrówce do domu Ojca. Wspólnie idąc, chrześcijanie dążą do wspólnego wzrastania, przezwyciężając dawne różnice i przeszkody na drodze do jedności.
This research article seeks to focus on three principal attitudes observable in the first five years of the mission of Pope Francis as Bishop of Rome. After setting the parameters and connecting this work with a previous research carried out by the author on the occasion of the 30th anniversary of the foundation of the Ecumenical Institute of Lublin in October 2013, this article then tackles the ‘culture of encounter,’ continuously promoted by Pope Francis, his profoundly prophetic gestures in ecumenical meetings, and finally, Bergoglio’s conviction that Christians from different Churches arc co-pilgrims in their journey towards the Father’s house. As Christians journey together, they seek to grow closer to each other, while overcoming past differences and obstacles to unity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7; 21-33
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies