Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ukrainian people" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Андресна функція топонімів в українських народних думах
Andrescus function of toponyms in Ukrainian people’s ballads
Autorzy:
Крупеньова (Krupenyova), Тетяна (Tetiana)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177555.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
ономастика
географічна назва
онім
ойконіми
гідроніми
хороніми
onomastics
geographical name
onym
oykonyms
hydronyms
horonyms
Opis:
The article analyzes the peculiarities of the functioning of toponyms in Ukrainian folk ballads. It is noted that toponyms as organic components of ballad lyrics are a source that helps to establish the time and place of the event. Ukrainian ballads appeared in the XV–XVI centuries and were created by kobza players up to and including the XX century. Ballads have always reflected reality, important social events, heroic deeds carried out in the name of the people, and therefore it is in this genre that the most reliable information about the fate of Ukraine is concentrated. Toponyms used in the context of folk ballads have an important place and meaning. This layer of vocabulary is important since it precisely reflects socio-historical events, as well as directly mirrors the people’s figurative understanding of the natural environment’s real specifics. Big cycles in the epic work consist of thoughts about the struggle against the Turkish-Tatar and Polish-noble invaders. A prominent place among the works of the heroic epic belongs to the ballads that reflect the history of Ukraine in the XX century (starting from the revolutionary events of 1905). These works are mostly devoted to specific historical events and personalities. The description of real events is impossible without an indication of the event’s place, a description of the area, and this explains the frequency of toponyms in ballad lyrics, as them perform the function of address. 115 toponyms were analyzed, among which the largest group was oykonymy (60), the group of hydronyms has 30 proper names, a slightly smaller number (25) is the group of horonyms. It was found that the frequency of use of one onym or another is primarily related to the subject and content of Ukrainian folk ballads. The central place in these epic works is the fate of Ukraine, the heroic and tragic life of Ukrainians, in this regard, the token Ukraine is a semantic center around which all the positive and negative, the glorious and tragic, is based. It is proved that one of the functions of toponyms in the texts of Ukrainian people’s ballads is address. Toponyms acquire a generalized, abstract meaning, ie the lyrics of Ukrainian folk ballads contain many toponyms, which add other meanings to their own lexicographically fixed meaning, and these meanings implicitly contain people’s attitudes to the world, environment, ie acquire for them a certain cognitive meaning. In this regard, the study of such toponyms allows us to analyze and understand the linguomentality of our people, their spirit, worldview and world perception.
У статті проаналізовано особливості функціонування топонімів у народних думах. Зазначено, що топоніми як органічні складники текстів дум є джерелом, що допомагає встановити час і місце події. Виникли думи в XV–XVI століттях і створювались кобзарями до XX століття включно. Думи завжди відображали дійсність, важливі суспільні події, героїчні вчинки, що здійснювались в ім’я народу і тому саме в цьому жанрі зосереджена найбільш достовірна інформація про долю України. Важливе місце і значення мають топоніми, вжиті в контексті народних дум. Цей шар лексики важливий тому, що він конкретно відбиває суспільно-історичні події, а також безпосередньо віддзеркалює образне осмислення народом реальної конкретики природного довкілля. Великі цикли в епічному доробку складають думи про боротьбу проти турецькотатарських та польсько-шляхетських загарбників. Помітне місце серед творів героїчного епосу належить і думам, що відображають історію України XX століття (починаючи з революційних подій 1905-го року). Присвячені ці твори здебільшого конкретним історичним подіям та особам. Опис реальних подій неможливий без вказівки на місце події, зображення місцевості, цим і пояснюється частотне вживання у текстах дум топонімів, виконують адресну функцію. Було проаналізовано 115 топонімів, серед яких найбільшу групу становили ойконіми (60), група гідронімів налічує 30 власних назв, трохи меншою за кількістю (25) є група хоронімів. З’ясовано, що частотність вживання того чи іншого оніма насамперед пов’язана з тематикою та змістом українських народних дум. Центральне місце у цих епічних творах посідає тема долі України, героїчного і трагічного життя українців, у зв’язку з цим лексема Україна є смисловим центром, навколо якого ґрунтується позитивне і негативне, славне і трагедійне. Доведено, що однією з функцій топонімів у текстах українських народних дум є адресна. Топоніми набувають узагальненого, абстрактного значення, тобто тексти українських народних дум містять чимало топонімів, які до свого лексикографічно закріпленого значення прирощують інші семи, що імпліцитно містять ставлення людей до світу, довкілля, тобто набувають для них певного когнітивного смислу. У зв’язку з цим, дослідження таких топонімів дає нам змогу проаналізувати та зрозуміти лінгвоментальність нашого народу, його дух, світобачення та світосприйняття.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2022, 7(4); 205-213
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraińcy w Piotrkowie Trybunalskim w okresie międzywojennym (1920-1939)
Ukrainian People in Piotrków Trybunalski in the Interwar Period (1920-1939)
Autorzy:
Warzocha, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850574.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Ukrainians
soldiers
Ukrainian People’s Republic
Piotrków Trybunalski
Ukraińcy
żołnierze
Ukraińska Republika Ludowa
Opis:
Nieliczni Ukraińcy przebywali w Piotrkowie Trybunalskim już w okresie panowania carskiego. Najczęściej byli żołnierzami armii rosyjskiej. Także w czasie I wojny światowej pojawili się w Piotrkowie uchodźcy pochodzący z Ukrainy. Większa grupa Ukraińców przybyła do Piotrkowa po 1920 roku. Wojska Ukraińskiej Republiki Ludowej walczyły u boku Wojska Polskiego przeciwko sowieckiej Rosji. Ukraińcy nie zdołali jednak utworzyć niepodległego państwa, zaś wojska ukraińskie zostały internowane w Polsce. Obóz Internowanych nr 11 znajdował się w Piotrkowie, na terenie koszar Wojska Polskiego. Powstał na przełomie grudnia 1920 i stycznia 1921 roku, został zlikwidowany w listopadzie 1921 roku. Był to najmniejszy z podobnych obozów w Polsce. Przebywało w nim od 372 do 576 osób – żołnierzy i członków ich rodzin. Na tle innych podobnych placówek piotrkowski obóz dla internowanych wyróżniał się pod względem dobrej jakości warunków lokalowych. Faktycznie był miejscem stałego zakwaterowania, a nie izolacji. Żołnierze ukraińscy mieli w ciągu dnia możliwość opuszczania obozu i swobodnego poruszania się po mieście i jego okolicy. Mogli podejmować pracę zarobkową. Internowani mogli prowadzić działalność oświatową, kulturalną, religijną, sportową i wydawniczą, mogli tworzyć i prowadzić warsztaty rzemieślnicze. W obozie w Piotrkowie w 1921 roku funkcjonowało kółko kulturalno-oświatowe. Utworzono szkołę dla analfabetów. Organizowano kursy języków obcych oraz historii ukraińskiego piśmiennictwa. W obozie działał chór. Wydawano kilka czasopism. W Piotrkowie działał w 1921 roku Związek Internowanych Ukraińskich Studentów. Nie utworzono natomiast kaplicy, a internowani korzystali z piotrkowskiej cerkwi prawosławnej. Po rozwiązaniu obozu część byłych żołnierzy pozostała w Piotrkowie. W różnych latach przebywało ich w mieście około 140-170. Najlepiej wykształceni pracowali jako urzędnicy, inni jako robotnicy w fabrykach i rolnictwie. Część ożeniła się z Polkami, a ich potomkowie mieszkają w Piotrkowie do dziś.
There were already a few Ukrainians in Piotrków Trybunalski during the tsarist reign. Most often, they were soldiers of the Russian army. Refugees from Ukraine also appeared in Piotrków during World War I, and a large group arrived there after 1920. The troops of the Ukrainian People’s Republic fought alongside the Polish army against Soviet Russia. However, the Ukrainians did not manage to create an independent state, and the Ukrainian army was interned in Poland. Internment camp No. 11 was located in Piotrków, in the barracks of the Polish army. Established between December 1920 and January 1921, it was dissolved in November 1921. It was the smallest of such camps in Poland: there were between 372 and 576 soldiers and their family members there. Compared to other similar establishments, the internment camp in Piotrków stood out in terms of its good-quality housing. It was in fact a place of permanent residence rather than isolation. During the day, the Ukrainian soldiers were able to leave the camp and move freely around the city and its surroundings. They could also take up paid jobs. In addition, the internees could conduct educational, cultural, religious, sports, and publishing activities, as well as run craft workshops. There was also a cultural-educational club and a school for the illiterate internees. In the camp foreign language courses and classes in the history of Ukrainian writing were organized as well. There was also a choir, and several magazines were published. Finally, some of the young people were members of the Union of Interned Ukrainian Students. However, there was no chapel, and the internees used the Orthodox Church in Piotrków. After the camp was dissolved, some of the soldiers remained in Piotrków. Approximately, 140-170 of them lived in the city at various times. The best educated Ukrainians worked as clerks and others worked in factories and on farms. Some of them married Polish women, and their descendants have lived in Piotrków to this day.
Źródło:
Facta Simonidis; 2022, 15, 1; 43-74
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Money attitude of Ukrainian young people: socio-demographic aspect
Autorzy:
SIMKIV, MARIANNA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/627982.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
money attitude, age, gender, education, income
Opis:
The article provides the results of research on how social and demographic peculiarities in uence money attitudes of Ukrainian youth. It reveals dependency on money attitudes on such characteristics as gender, age, education, place of residence, place of employment, employment position and income level.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2013, 4, 2; 36-45
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Згубний вплив політики русифікації та її наслідки для українського народу
Detrimental impact of russification policy and its consequences for the Ukrainian people
Autorzy:
Свинаренко (Svynarenko), Наталія (Nataliia)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177554.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
зросійщення
українізація
вивчення російської мови
національна ідентичність
національні меншини
етнокультурна невизначеність
Russification
Ukrainization
study of Russian language
national identity
national minorities
ethnocultural uncertainty
Opis:
On the basis of the analysis of normative legal documents and modern scientific historical literature the peculiarities of the action of total Russification on the events of modern history of Ukraine are determined. At the time of the policy of Ukrainization, Russification attacks had somewhat weakened their activity, compared to the Valuev Circular and the Ems Decree. During the period of Soviet Ukraine, Russification developed quite strongly: this was facilitated by the full Russification of the army throughout the USSR, the educational policy of the Soviet Union, the peculiarities of personnel policy for the distribution of jobs to young professionals after graduating from secondary special and higher education.Beginning in 1970, the scientific world of all the then republics of the Union was also Russified - because all dissertation defenses were approved in Moscow, and abstracts were allowed to be published only in Russian. Meanwhile, the Russian language is becoming more and more popular. The Soviet policy of Russification in Ukraine can be called a weapon of slow action, which after decades of its planned action has achieved its actual result - a war in which completely innocent people die. The cult of the so-called “Soviet man” was formed throughout the existence of the USSR. This formation was especially successful on the territory of our Ukraine.Over time, this led to certain signs of erasure of the national self-identification of the Ukrainian people and the formation of a dual mentality. The policy of our pro-presidential parties fully confirms this. At the time of the collapse of the Soviet Union on the territory of our Ukraine, the majority of the population were Ukrainian-speaking Ukrainians and slightly fewer Russian-speaking Ukrainians. But neither the highestranking politicians nor the vast majority of society considered this to be a significant problem. A significant number of Russian-speaking Ukrainians and, on the eve of Russian military aggression, the majority of Ukrainian citizens are overly tolerant of the Russian-speaking phenomenon in Ukraine. The existence of the so-called dual mentality in modern Ukraine – pro-Western (European) and Eastern (pro-Moscow) with the appropriate cultural characteristics. You need to take into account that.The fact that the nation is aging in Ukraine, and there were more pro-Moscow mentality since independence, so there were always enough representatives of pro-Russian parties in the Verkhovna Rada. The language laws approved by the Verkhovna Rada of Ukraine during its entire existence are a direct confirmation of this fact. From the point of view of the civilization approach, the view of foreign researchers (historians, publicists, sociologists, political scientists) on the problem of Russification of the Ukrainian people within the Soviet Union and at the time of independence is important
На основі аналізу нормативних правових документів та сучасної наукової історичної літератури визначено особливості дії тотальної русифікації на події сучасної історії України. На час проведення політики українізації русифікаційні напади дещо послабили свою активність, порівняно з Валуївським циркуляром та Емським указом. За період Радянської України русифікація розвивалася досить потужно: цьому сприяли повна русифікація армії у всьому СРСР, освітня політика Радянського Союзу, особливості кадрової політики розподілу робочих місць молодим спеціалістам після закінчення середніх спеціальних та вищих навчальних закладів. Починаючи з 1970 р. науковий світ усіх тодішніх республік Союзу теж русифікувався – бо всі захисти дисертацій затверджувалися у Москві, а автореферати дозволялося публікувати тільки російською мовою. А російська мова тим часом все більше популяризується. Радянську політику русифікації на Україні цілком можна назвати зброєю сповільненої дії, яка через десятиліття своєї планомірної дії досягла свого фактичного результату – війни, у якій гинуть абсолютно невинні люди. Культ так званої «радянської людини» формувався протягом всього періоду існування СРСР. Особливо успішним це формування виявилося на території нашої України. З плином часу це призвело до певних ознак стирання національної самоідентифікації українського народ та до формування подвійної ментальності. Політика наших пропрезидентських партій повністю це підтверджує. На момент розпаду Радянського Союзу на території нашої України більшість населення становили україномовні українці та дещо менше було російськомовних українців. Але за суттєву проблему це ні політики найвищого рангу, ні переважна більшість суспільства не вважали. Значна кількість українців російськомовних та станом на переддень військової російської агресії переважно занадто толерантне ставлення більшості українських громадян до явища російськомовності в Україні. Існування так званої подвійної ментальності в сучасній Україні - прозахідного (європейського) спрямування та східний (промосковський) з відповідними культурними характеристиками. Враховувати потрібно і той факт, що на Україні відбувається старіння нації, і носіїв промосковського типу ментальності було за часи незалежності більше, тому представників проросійських партій завжди було достатньо у Верховній Раді. Ті мовні закони, які затверджувала Верховна Рада України за весь час її існування є прямим підтвердженням цього факту. З точки зору цивілізаційного підходу є важливим погляд іноземних дослідників (істориків, публіцистів, соціологів, політологів) на проблему русифікації українського народу у складі Радянського Союзу та у часи незалежності.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2022, 7(4); 197-204
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Конституція України як втілення установчої влади українського народу
The Constitution of Ukraine as an Embodiment of the Legislative Power of Ukrainian People
Autorzy:
Martyniuk, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117397.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
legislative power
legislative assembly
Constitution of Ukraine
basic law
approval
amendments to the constitution
constitutional laws
władza ustawodawcza
konstytuanta
Konstytucja Ukrainy
ustawa zasadnicza
ustawy konstytucyjne
Opis:
The article discusses the concept of the legislative power of Ukrainian people and their constitution as a material embodiment of this idea. The author analyzes such key moments of the modern constitutional history of Ukraine as the adoption of the Constitutional Treaty of June 8, 1995, the Constitution of Ukraine of June 28, 1996, and the Amendments to the Constitution of Ukraine Act of December 8, 2004. In terms of the concept of legislative power, the Decision of the Constitutional Court of Ukraine of September 30, 2010 and the activity of the Constitutional Assembly formed in 2012 by Viktor Yanukovych are investigated. The article also considers the issue of the constitutionality and legitimacy of the procedure for modifying the wording of the original Constitution of Ukraine of December 8, 2004 in 2014 during the Revolution of Dignity.
Artykuł zawiera rozważania o idei władzy ustawodawczej narodu oraz o istocie konstytucji jako materialnym jej ucieleśnieniem. Analizie poddano kluczowe momenty współczesnej konstytucyjnej historii Ukrainy: przyjęcie Traktatu Konstytucyjnego 8 czerwca 1995 r., uchwalenie Konstytucji Ukrainy 28 czerwca 1996 r. oraz przyjęcie Ustawy Ukrainy “O zmianach do Konstytucji Ukrainy” począwszy od 8 grudnia 2004 r. Z punktu widzenia koncepcji władzy ustawodawczej zbadano orzeczenia Sądu Konstytucyjnego Ukrainy od 30 września 2010 r. oraz działalność “Zgromadzenia Konstytucyjnego” utworzonego w 2012 r. Zanalizowane zostały kwestie konstytucyjności i prawomocności procedury odnowienia pierwotnego tekstu Konstytucji Ukrainy od 8 grudnia 2004 roku, w tym podczas rewolucji godności 2014 roku.
Źródło:
Facta Simonidis; 2021, 14, 1; 139-165
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Праведна душа. Василь Біднов у спогадах сучасників», opr. Mykola Chaban, seria «DNIPROVIANA», Herda, Dnipro 2021, 216 s.
The review of “The righteous soul. Vasyl Bidnov in the memoirs of contemporaries” (‘Pravedna dusha. Vasyl Bidnov u spohadakh suchasnykiv’, ed. Mykola Chaban, series “DNIPROVIANA”, Herda Press, Dnipro 2021, 216 pp.)
Autorzy:
Mytsyk, Iurii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2157694.pdf
Data publikacji:
2022-07-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Vasyl Bidnov
Mykola Chaban
memoirs
emigrants
diaspora
Ukrainian People’s Republic
Opis:
The paper’s author shows his review of a book about Vasyl Bidnov who was one of talented scientists. He was a historian and an activist of ’Prosvita’ („Enlightenment”). Due to the fall of the Ukrainian People’s Republic this personality emigrated to Czechoslovakia, where he has a strong connection with Ukrainian Free University in Prague. The work „The righteous soul. Vasyl Bidnov in the memoirs of contemporaries” (‘Pravedna dusha. Vasyl Bidnov u spohadakh suchasnykiv’) includes the introduction, which informs about the biography of this personality. Then there are presented memoirs about him collected from well-known sociopolitical and scientific activists-emigrants. An essential part has appendices from documents that refer to Bidnov. The article concludes that the readers received a high-value book of memoirs about this important personality of the scientific and socio-political life of Ukraine at the beginning of the 20th century.
Źródło:
Studia Polsko-Ukraińskie; 2022, 9; 233-240
2353-5644
2451-2958
Pojawia się w:
Studia Polsko-Ukraińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An outline of the actions of the communist security apparatus against the Ukrainian population in Ziemia Lubuska in 1947-1989
Zarys działań komunistycznego aparatu bezpieczeństwa wobec ludności ukraińskiej na Ziemi Lubuskiej w latach 1947-1989
Autorzy:
Słabig, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450271.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Ziemia Lubuska
communist security
apparatus
Ukrainian people
komunistyczny aparat bezpieczeństwa
ludność ukraińska
Opis:
Settled a/er the “Vistula” Operation in Ziemia Lubuska, the Ukrainian population was supervised by the communist security apparatus. All displaced people were subjected to surveillance, irrespective of the degree of loyalty to the new authority. Operational work on Ukrainians was conducted with varying intensity throughout all the period of the People’s Republic of Poland. e actions taken were not only aimed at “neutralizing” anti-systemic behavior but also accelerating the integration and assimilation processes. The repression of the Ukrainian population, the reduction of contacts with the compatriots abroad, and the paralysis of social and religious activity were to become effective means of accelerating the loss of national, cultural and religious diversity.
Osiedlona po akcji „Wisła” na Ziemi Lubuskiej ludność ukraińska poddana została nadzorowi przez komunistyczny aparat bezpieczeństwa. Inwigilowano wszystkich przesiedleńców, bez względu na wykazywany stopień lojalności wobec nowej władzy. Praca operacyjna wobec Ukraińców była prowadzona z różnym natężeniem w całym okresie Polski Ludowej. Podejmowane działania miały na celu nie tylko „zneutralizować” zachowania antysystemowe, ale też przyspieszyć procesy integracyjne i asymilacyjne. Represjonowanie ludności ukraińskiej, ograniczenie kontaktów z rodakami za granicą, a także paraliżowanie działalności społecznej i religijnej miało stać się skutecznym środkiem przyspieszającym utratę odrębności narodowej, kulturowej i wyznaniowej.
Źródło:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2017, 7; 137-204
2084-848X
Pojawia się w:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Military Assistance to Its Ally, the Ukrainian People’s Republic, in 1920
Pomoc wojskowa Polski dla jej sojusznika Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 r.
Autorzy:
Karpus, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878443.pdf
Data publikacji:
2020-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
military assistance
Ukrainian People’s Republic
Polska
pomoc wojskowa
Ukraińska
Republika Ludowa
Polska
Opis:
As part of a political agreement regulating Poland’s relations with the Ukrainian People’s Republic signed in Warsaw on April 21, 1920, the Polish side officially recognized the UPR’s government with Simon Petlura at its head and committed itself to help the UPR form Ukrainian troops on the Polish territory. The paper discusses the details of the concluded agreement and the manner and conditions of its subsequent implementation.
W ramach podpisanej 21 kwietnia 1920 r. w Warszawie umowy politycznej, regulującej stosunki Polski z Ukraińską Republiką Ludową, strona polska oficjalnie uznawała rząd URL z Symonem Petlurą na czele i zobowiązywała się do udzielenia pomocy stronie ukraińskiej przy formowaniu na polskim terytorium oddziałów ukraińskich. Artykuł analizuje szczegóły zawartego porozumienia oraz sposób i warunki jego realizacji.
Źródło:
Historia i Polityka; 2020, 34 (41); 207-223
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pociągi pancerne w armii Ukraińskiej Republiki Ludowej (listopad 1918 – listopad 1920)
Armoured trains in the army of the Ukrainian People’s Republic (november 1918-november 1920)
Autorzy:
Kharuk, Andrij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546886.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Ukraine
Army
The Directorate of the UPR
armoured trains
Ukraina
Armia
Dyrektoria URL
pociąg pancerny
Opis:
The years 1919-1920 were among the most dramatic periods in the modern history of Ukraine. The uprising against the Hetman Pavlo Skoropadskyi at the end of 1918 led to the fall of the monarchy and the restoration of a republican form of government in the Directorate of the Ukrainian People’s Republic. The new government was immediately forced to fight against external enemies, the most dangerous of which were Russian Bolsheviks. The war in Ukraine between 1919-1920 was a war of manoeuvre. In such conditions the role of armoured trains was significant. These weapons appeared in the Army of the Directorate during the uprising against the Hetman. Initially, the trains were quite primitive, improvised constructions, but in the Spring of 1919 the Army of the Directorate took delivery of more advanced armoured trains, which were better armed and protected. Some of them were trophies captured from the Bolsheviks. The trains gradually became the main means of conducting armed conflict. At a specific moment they numbered in the tens. Up until the final days of armed operations by regular units of the Directorate Army (to November 1920), armoured trains were actively involved in operations. The article presents the main episodes in which armoured trains were used by the Directorate Army and a description of the unit organisation of this type of weapon.
Lata 1919-1920 były jednym z najbardziej dramatycznych okresów w najnowszej historii Ukrainy. Powstanie przeciwko Hetmanowi Pawłowi Skoropadskiemu w końcu 1918 r. doprowadziło do upadku monar-chii i przywrócenia republikańskiej formy rządów w postaci Dyrektorii Ukraińskiej Republiki Ludowej. Nowy rząd natychmiast został zmuszony do walki z wrogami zewnętrznymi, z których najgroźniejszymi byli rosyjscy bol-szewicy. Wojna na Ukrainie w latach 1919-1920 miała charakter manewrowy. W takich warunkach znaczącą rolę odgrywały pociągi pancerne. Te środki bojowe pojawiły się w Armii Dyrektorii już w czasie powstania prze-ciwko Hetmanowi. Początkowo pociągi pancerne były dość prymitywnymi improwizowanymi konstrukcjami, ale wiosną 1919 r. Armia Dyrektorii otrzymała bardziej zaawansowane pociągi pancerne – lepiej uzbrojone i chronione. Niektóre z nich były trofeami zdobytymi na bolszewikach. Stopniowo pociągi pancerne stały się głównym środkiem walki zbrojnej. Ich liczba w pewnych okresach sięgała do dziesięciu. Aż do ostatnich dni walk regularnych oddziałów Armii Dyrektorii (do listopada 1920 r.) pociągi pancerne były aktywnie zaangażo-wane w walki. W artykule przedstawiono główne epizody użycia bojowego pociągów pancernych Armii Dyrek-torii oraz zarys organizacji jednostek tego rodzaju broni.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2016, 1, 1; 38-48
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
European security in the perspective of historical and contemporary threats to Poland and Ukraine
Bezpieczeństwo Europy w perspektywie historycznych i współczesnych zagrożeń Polski i Ukrainy
Autorzy:
Krzeniowski, Leszek F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527029.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Collegium Civitas
Tematy:
safety
danger
russification
the crime of genocide
the Orange Revolution
Euromaidan
the Ukrainian people
Opis:
The article is delivered in Ukrainian at the conference of the European Association of Science on Security and International Socio-State Programme of UNESCO "ADULT EDUCATION OF UKRAINE" September 14, 2014, in the press center of the Ukrainian News Agency "Capital" in Kiev (Ukraine). This sketch does not aspire to any attempts to analyze international relations in Europe. It is only an attempt to assess the present situation from the perspective of the experience of the European association of science safety, whose members include representatives from 23 countries of Europe, including Poles, Russians and Ukrainians.
Źródło:
Securitologia; 2014, 2(20); 7-13
1898-4509
Pojawia się w:
Securitologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Проблемні питання у визнанні Республікою Хорватія Голодомору геноцидом українського народу
Problematic Issues in the Recognition of the Holodomor by the Republic of Croatia as Genocide of the Ukrainian People
Autorzy:
Sagan, Galyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676883.pdf
Data publikacji:
2023-11-20
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
Tematy:
Голодомор 1932-1933 років
українсько-хорватські зв’язки
визнання Голодомору
геноцид
українці Хорватії
діаспора
громадська діяльність
The Holodomor of 1932-1933
Ukrainian-Croatian relations
recognition of the Holodomor
genocide
Ukrainians in Croatia
diaspora
public activity
Opis:
У статті проаналізовано п`ятнадцятирічний шлях Республіки Хорватія з визнання Голодомору 1932-1933 років в Україні геноцидом українського народу. Зазначається, що впродовж тривалого часу стратегічне партнерство, яке розвивалося між нашими країнами, на жаль, мало вплинуло на те, аби Хорватія на офіційному рівні висловила своє ставлення до жахливого злочину комуністичного режиму. У цьому випадку, на жаль, недопрацьовувала Україна. Зазначено, що за часів президентства В. Януковича в Україні не лише практично не приділялася увага міжнародній роботі із роз’яснень питань Голодомору, але й сам В. Янукович зробив протиправну заяву про те, що визнавати Голодомор 1932–1933 рр. як факт геноциду українців є неправильним і несправедливим. Ця заява не лише продемонструвала зневагу В. Януковича до мільйонів невинних жертв геноциду українців, але й перекреслила вже наявні напрацювання, у т. ч. й у РХ. В. Янукович фактично здійснив злочин – порушив Закон України «Про Голодомор 1932–1933 років в Україні». Наголошується, що найбільших зусиль в інформуванні хорватської громадськості, політичної еліти в РХ доклали активісти української діаспори. Їхніми стараннями з початку 1990-х років регулярно проводилися заходи із вшанування пам’яті загиблих у роки Голодомору. Українські культурно-просвітні товариства видавали книжки, брошури, організовували виставки, підтримували міжнародну акцію «Незгасима свічка» тощо. Причому робота велася у двох напрямах – для широкого загалу громадян РХ та для українців Хорватії. Акцентується, що значні зусилля наших діаспорян були спрямовані на роботу із хорватськими парламентарями, від яких у кінцевому рахунку й залежало офіційне визнання Голодомору геноцидом. Зазначається, що до цієї роботи також активно долучалися представники українського Посольства, які були співорганізаторами заходів із вшанування жертв Голодомору, працювали на поширення інформації про цей злочин комуністичного режиму. Вказано, що повномаштабне вторгнення Росії в Україну 24 лютого 2022 року та нові злочини проти людяності, здійснені російськими солдатами, стали тим вирішальним аргументом, який переконав політичну еліту Республіки Хорватія визнати Голодомор геноцидом українського народу.
The article analyses the fifteen-year journey of the Republic of Croatia to recognise the Holodomor of 1932-1933 in Ukraine as genocide of the Ukrainian people. It is noted that, unfortunately, the long-term strategic partnership that developed between our countries had little effect on Croatia expressing its attitude to the terrible crime of the communist regime at the official level. In this case, as a rule, the Ukrainian State did not do enough. It is noted that during the presidency of V. Yanukovych in Ukraine, not only practically no attention was paid to the international work on clarifying the issues of the Holodomor, but also V. Yanukovych himself made an illegal statement that recognizing the Holodomor of 1932-1933 as a fact of genocide of Ukrainians is wrong and unfair. This statement not only demonstrated V. Yanukovych's disdain for millions of innocent victims of the Ukrainian genocide, but also crossed out already existing developments, including and in the Republic of Croatia. V. Yanukovych actually committed a crime - he violated the Law of Ukraine “On the Holodomor of 1932-1933 in Ukraine”. It is emphasized that the greatest efforts in informing the Croatian public and the political elite in the Republic of Croatia were made by activists of the Ukrainian diaspora. Due to their efforts, since the beginning of the 1990s, events were regularly held to honor the memory of those who died during the Holodomor. Ukrainian cultural and educational societies published books, brochures, organized exhibitions, supported the international campaign “Unquenchable Candle”, etc. Moreover, the work was carried out in two directions - for the general public of citizens of the Republic of Croatia and for Ukrainians in Croatia. It is emphasized that significant efforts of our diaspora were directed to work with Croatian parliamentarians, on whom the official recognition of the Holodomor as genocide ultimately depended. It is noted that representatives of the Ukrainian Embassy, who were co-organizers of events honoring the victims of the Holodomor, were also actively involved in this work, and worked to spread information about this crime of the communist regime. It is indicated that the full-scale invasion of Russia into Ukraine on February 24, 2022 and the new crimes against humanity committed by Russian soldiers became the decisive argument that convinced the political elite of the Republic of Croatia to recognize the Holodomor as a genocide of the Ukrainian people.
Źródło:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2023, 32; 220-243
2411-345X
2415-7198
Pojawia się w:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Діяльність освітніх закладів у таборі інтернованих вояків Армії УНР Каліш (1921-1924 рр.)
Activities of educational institutions in the internment camp Army of the Ukrainian People’s Republic Kalisz (1921-1924)
Autorzy:
Sribnyak, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193218.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
camp
education
interned Ukrainian soldiers
Army of the Ukrainian People’s Republic,
Kalisz
Polska
obóz
edukacja
internowani ukraińscy żołnierze Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej
Polska
Opis:
Artykuł jest poświęcony badaniu specyfiki działalności placówek oświatowych w obozie internowanych oddziałów Ukraińskiej Republiki Ludowej Kalisz (Polska) w latach 1921-1924. Dzięki pomocy dowództwa grupy internowanych w oboze powstały szkoły czytania i pisania dla niepiśmiennych Kozaków; rozpoczął swoją pracę obozowe gimnazjum im T. Szewczenko, dzięki czemu dla znacznej liczby obozowiczów stało się możliwe przygotować się lub kontynuować naukę na poziomie średnim. W dużej mierze trzyletnia praca gimnazjum (1921–1923) stała się możliwa dzięki znacznej pomocy humanitarnej, dostarczonej przez Amerykańską Organizację Charytatywną YMCA, Ukraiński Komitet Centralny, organizacje pozarządowe i indywidualnych filantropów. Wiedza zdobyta przez internowanych ułatwiła ich dalsze dostosowanie do nowych warunków egzystencji emigranta już w Polsce na zasadach cywilnych, a także proces ich zatrudnienia w innych krajach europejskich.
The article considers the peculiarities of the activities of educational institutions in the camp of interned troops of the Ukrainian People’s Republic Kalisz (Poland) in 1921-1924. Thanks to the assistance of the headquarters of the group of internees, literacy schools were established for illiterate Cossacks; the camp Gymnasium named after T. Shevchenko, thanks to which a significant number of campers were able to prepare for or continue secondary education. To a large extent, the three-year work of the Gymnasium (1921-1923) became possible thanks to significant humanitarian aid, provided by the American Charitable Organization YMCA, the Ukrainian Central Committee, Ukrainian Central Committee and individual philanthropists. The knowledge acquired by the internees facilitated their further adaptation to the new conditions of emigrant existence already on a civilian basis in Poland, as well as the process of their employment in other European countries.
Źródło:
Facta Simonidis; 2020, 13; 143-162
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraińscy emigranci polityczni w Kaliszu i Piotrkowie Trybunalskim w latach 1920–1930 w świetle źródeł archiwalnych
Ukrainian political emigrants in Kalisz and Piotrków Trybunalski in the years 1920–1930 in the light of archival sources
Autorzy:
Sinkewycz, Jewhen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343423.pdf
Data publikacji:
2024-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukraińska Republika Ludowa
Polska
ukraińscy emigranci polityczni
Kalisz
Piotrków Trybunalski
Ukrainian People’s Republic
Polska
Ukrainian political emigrants
Opis:
In this article, the author considered the fate of Ukrainian political emigrants in the socio-economic life of Kalisz and Piotrków Trybunalski in the 1920s and 1930s. Apart from mentions in general works and articles about Ukrainian political emigration in Poland, there are several special studies devoted to Kalisz and Piotrków Trybunalski. This study was conducted primarily on the basis of documents processed by the author in the state archives of Lodz and Piotrków Trybunalski.
W niniejszym artykule autor rozważył losy ukraińskich emigrantów politycznych w życiu społeczno-gospodarczym Kalisza i Piotrkowa Trybunalskiego w latach 20. i 30. XX wieku. Oprócz wzmianek w ogólnych pracach i artykułach na temat ukraińskiej emigracji politycznej w Polsce, istnieje kilka specjalnych opracowań poświęconych Kaliszowi i Piotrkowowi Trybunalskiemu. Niniejsze opracowanie zostało przeprowadzone przede wszystkim na podstawie dokumentów opracowanych przez autora w archiwach państwowych Łodzi i Piotrkowa Trybunalskiego.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2024, 1(40); 166-185
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
100 днів війни в Україні на шпальтах газети «Свобода» (США)
100 dni wojny na Ukrainie na łamach gazety „Svoboda” (USA)
100 Days of the War in Ukraine in the Columns of the Newspaper «Svoboda» (USA)
Autorzy:
Ripei, Marija
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2185992.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
wojna rosyjsko-ukraińska
Ukraina
gazeta «Svoboda»
naród ukraiński
publikacje
Russian-Ukrainian war
Ukraine
Svoboda newspaper
Ukrainian people
publications
Opis:
W artykule poddano analizie sposób, w jaki gazeta «Svoboda» (pierwsza ukraińska gazeta w USA, jedna z najstarszych gazet w diasporze) opisuje wojnę na Ukrainie. Granice chronologiczne badania to pierwsze trudne 100 dni wojny Rosji z Ukrainą. Jako metodę badawczą wybrano analizę treści z wykorzystaniem kodowania ukrytego. Stwierdzono, że wojna rosyjsko-ukraińska pojawia się w 86% publikacji z badanego okresu, co świadczy o jej ogromnej aktualności. Wyróżniono trzy główne bloki tematyczne publikacji dotyczących wojny rosyjsko-ukraińskiej: wsparcie Ukrainy w walce z wrogiem; jedność i odważna walka narodu ukraińskiego; wiara w zwycięstwo. Publikacje te są wezwaniem społeczności światowej do wywarcia nacisków na zaprzestanie straszliwej wojny Rosji z Ukrainą, równocześnie są przepełnione poparciem dla Ukrainy i wielką wiarą w zwycięstwo narodu ukraińskiego. Dużą uwagę zwrócono na tytuły publikacji, które pełnią dominującą funkcję tekstów (w szczególności: «Powstrzymajmy rosyjską inwazję na Ukrainę!», «Napór hordy zwiastuje jej upadek», «Ukraina była, jest i zawsze będzie», «Ukraina powstanie!», «Zwyciężyliśmy śmierć!»). W około 24% tytułów publikacji dotyczących wojny rosyjsko-ukraińskiej pojawia się słowo «Ukraina», zwracając uwagę czytelników na ważny problem konfliktu zbrojnego na Ukrainie.
The article examine show the Svoboda newspaper (the first Ukrainian newspaper in the USA and at the same time one of the oldest in the diaspora) covers the war in Ukraine. The research took place over the period of the first 100 days of Russia's full-scale war against Ukraine. Latent content analysis was chosenast he main research method. The study revealed that the Russian-Ukrainian war was mentioned in 86% of the publications (in the analysed period) which proves the topic’s extreme relevance. The following three main thematic blocks concerning the war were identified and highlighted: support of Ukraine in the fight against the enemy; the unity and brave struggle of the Ukrainian people; and the faithin victory. The studied publications can be considered a call to the world community to stop Russia's terrible war against Ukraine. They are filled with support for Ukraine and are full of great faithin the victory of the Ukrainian People. In the study, attention was also paid to the titles of the publications which usually perform the dominant function in relation to the texts them selves (in particular: «Let's stop the Russian invasion of Ukraine!», «The rushof the horde heralds its demise», «Ukraine was, is and always will be», «Ukraine will rise!», «We victors over death!»). In about 24% of the titles of the analysed publications the word «Ukraine» was present, the aim of which was to draw the attention of readers to the extremely important problem of war in Ukraine.
Źródło:
Media i Społeczeństwo; 2022, 2, 17; 101-107
2083-5701
2545-2568
Pojawia się w:
Media i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władze RP na wychodźstwie wobec emigracyjnego rządu Ukraińskiej Republiki Ludowej (luty 1940 - listopad 1942 r.)
The Polish Government in Exile and the Émigré Ukrainian People’s Republic Government (February 1940 – November 1942)
Autorzy:
Bruski, Jan Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154462.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
rząd RP na wychodźstwie
emigracyjny rząd Ukraińskiej Republiki Ludowej
stosunki polsko-ukraińskie
prometeizm
Stanisław Kot
Olgierd Górka
Władysław Pelc
Wiaczesław Prokopowycz
Ołeksander Szulhyn
Wołodymyr Sołowij
Polish Government in exile
the émigré Ukrainian People’s Republic Government
Polish-Ukrainian relations
Prometheism
Viacheslav Prokopovych
Oleksander Shul’hyn
Volodymyr Solovii
Opis:
Odnowione jesienią 1939 r. kontakty między polskim rządem na wychodźstwie a emigracyjnym ośrodkiem URL nabrały intensywności w pierwszych miesiącach roku następnego. Sprzyjała temu krótkotrwała aktualizacja koncepcji prometejskich, którymi zainteresowały się Wielka Brytania i Francja. Po polskiej stronie najbardziej aktywną postacią stał się w tym czasie Olgierd Górka, szef nowo utworzonego Działu Narodowości w Centrali Informacji i Dokumentacji. Popierał on koncepcję utworzenia legionu ukraińskiego i zawarcia porozumienia politycznego z rządem URL, które rozbijało się jednak o sporny problem powojennego rozgraniczenia. Polskie władze wspierały finansowo działaczy petlurowskich również po upadku Francji w czerwcu 1940 r. Współpracę z nimi kontynuowali nieoficjalni polscy przedstawiciele w strefie nieokupowanej, pozostającej pod kontrolą rządu w Vichy. Powstała wówczas koncepcja sprowadzenia prezydenta URL i grupy jego współpracowników na Wyspy Brytyjskie lub do Kanady. Planów tych nie udało się jednak zrealizować, a kontakty z ośrodkiem petlurowskim zamarły ostatecznie jesienią 1942 r., gdy całe terytorium francuskie znalazło się pod okupacją niemiecką.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 2; 418-440
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Українські політичні емігранти в суспільному, господарському і культурному житті Ченстохови, Пйотркува-Трибунальського, Торуня, Каліша та Тухолі в 1920–1930-х роках
Ukraińscy emigranci polityczni w życiu społeczno-gospodarczym Częstochowy, Piotrkowa Trybunalskiego, Torunia, Kalisza i Tucholi w latach 1920–1930
Autorzy:
Sinkevych, Yevhen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33916885.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
political emigrants
Polska
Ukrainian People’s Republic
emigranci polityczni
Polska
Ukraińska Republika Ludowa
політичні емігранти Польща
Українська Народна Республіка
Opis:
Доля України значною мірою, ніж інших народів, переплетена з долею Польщі. В українсько-польській історії є багато прикладів союзів і дружби. 22 квітня 1920 р. було укладено українсько-польський союз, який зрештою під натиском більшовицького війська не виправдав очікуваних сподівань української сторони. На цьому історія українських регулярних збройних сил закінчилася, армія УНР восени 1920 р. перейшла кордон і була інтернована. Українські політичні емігранти в Польщі 1920–1930-х рр. намагалися посісти гідне місце в суспільно-економічному та культурному житті за місцем свого проживання. У статті розглядаються питання діяльності українських військових мігрантів на території Польщі в міжвоєнний період (від 1920 р. до початку Другої світової війни). Зокрема, мова йде про контекст і обставини появи української еміграції в Республіці Польща внаслідок діяльності армії УНР та співпраці Симона Петлюри з Юзефом Пілсудським, а також різні аспекти її функціонування в ряді польських міст: склад, умови життя, організація товариств, реалізація громадських та культурних ініціатив тощо. На основі комплексного аналізу архівних джерел і сучасної української та польської історіографії проблеми автор відзначає необхідність подальших історіографічних досліджень.
The fate of Ukraine is intertwined with the fate of Poland to a greater extent than that of other nations. There are many alliances and friendships in Ukrainian-Polish history. On April 22, 1920, the Ukrainian-Polish union was concluded. Thus, the story of the Ukrainian regular armed forces ended. Ukrainian political emigrants in Poland in the 1920s and 1930s tried to take a decent place in the social and economic life of their place of residence. The authors deal with the issue of a Ukrainian army emigration to be found active in the territory of Poland in the interwar period (from 1920 to the outbreak of World War II). He shows the context and circumstances of its appearance in the Republic of Poland, as a result of the Ukrainian People’s Republic army activity and Symen Peltura’s cooperation with Józef Piłsudski. The authors characterize the way the army emigration functioned within the reality of the Polish nation covering various aspects, a developed cultural and educational structure among others. Based on a comprehensive analysis of modern Ukrainian historiography of the problem, the authors note the necessity of further historiographical research.
Losy Ukrainy w większym stopniu niż innych narodów splatają się z losami Polski. W historii ukraińsko-polskiej jest wiele sojuszy i przyjaźni. 22 kwietnia 1920 r. została zawarta unia ukraińsko-polska, którą ostatecznie pokonały wojska bolszewickie. Na tym zakończyła się historia ukraińskich regularnych sił zbrojnych: armia Ukraińskiej Republiki Ludowej przekroczyła granicę jesienią 1920 r. i została internowana. Ukraińscy emigranci polityczni w Polsce w latach dwudziestych i trzydziestych XX w. starali się zająć godne miejsce w życiu społecznym i gospodarczym swojego miejsca zamieszkania. Autor podejmuje problematykę ukraińskiej emigracji wojskowej, która funkcjonowała na ziemiach polskich w okresie międzywojennym (od 1920 r. do początku II wojny światowej). Ukazuje kontekst i okoliczności jej pojawienia się w Rzeczypospolitej, w wyniku działań armii URL oraz współpracy Szymona Petlury z Józefem Piłsudskim. Charakteryzuje funkcjonowanie emigracji ukraińskiej w realiach narodu polskiego, obejmując różne aspekty, rozwiniętą strukturę kulturalno-oświatową itp. Opierając się na kompleksowej analizie współczesnej ukraińskiej i polskiej historiografii problemu, autor zauważa potrzebę dalszych badań historiograficznych.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 449-478
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Постать Лонгина Цегельського в розвитку міжнародних відносин і дипломатії Західноукраїнської Народної Республіки
The Figure of Longyn Tsegelskyi in the Development of International Relations and Diplomacy of the West Ukrainian People’s Republic
Autorzy:
Polych, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51607021.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Лонгин Цегельський
міжнародна діяльність
державний секретаріат
дипломатична місія
Західноукраїнська Народна Республіка
США
Longyn Tsegelskyi
international activity
state secretariat
diplomatic mission
Western Ukrainian People’s Republic
USA
Opis:
У статті простежено фopмyвання світогляду та особистості Лонгина Цeгельcькoго. Розглянуто його особистість як політика і громадського діяч в останній період існування Авcтрo-Угоpcької імперії. Oxaрактеризовано його участь у cтyдентськомy русі та перші кроки у політичній кар’єрі. Підкреслено, що посольська діяльність Л. Цeгeльcького розпочалася в період, коли заxідноyкраїнське суспільство перебувало у правовому полі Aвстpо-Угopської монархії. Завдяки чіткій позиції та ораторським здібностям він викривав антинародну політику цісарського правління, критикував і засуджував галицьке москвофільство, захищав інтереси і права українських селян. Окрім того, проаналізовано політичну діяльність Л. Цегельського у роки Першої світової війни. Проаналізовано державотворчу та міжнародну діяльність Л. Цeгeльcького у роки національно-визвольних змагань 1918–1921 рр. Зазначено, що серед галицького політикуму Л. Цeгeльcький виокремлювався теоретичною та політичною підготовкою, далекоглядністю та переконливою позицією. З початку визвольних змагань політик виступав за повне забезпечення автономії і політичної рівноправності національних меншин, peaлізацію яких можна було б здійснити насамперед мирними, лeгiтимно-пpaвовими методами. Зазначено, що особливої уваги заслуговує період життя Л. Цегельського, пов’язаний із його дepжавотворчою діяльністю у період Західноукраїнської Народної Республіки. Л. Цегельський виступав ініціатором різного роду державно-політичних акцій, виявляв чималу активність у різних зустрічах, зібраннях, маніфестаціях і нарадах. Проаналізовано його роботу після проголошення злуки українських земель коли він став одночасно заступником міністра закордонних справ Української Народної Республіки в Києві.
This article traces the formation of Longyn Tsegelskyi’s worldview and personality. His personality as a politician and public figure in the last period of the Austro-Hungarian Empire is considered. His participation in the student movement and the first steps in his political career are characterized. It is emphasized that the ambassadorial activity of L. Tsegelskyi began in the period when the Western Ukrainian society was in the legal field of the Austro-Hungarian monarchy. Thanks to his clear position and oratorical skills, he exposed the anti-people policy of the tsarist government, criticized and condemned Galician Muscophilism, and defended the interests and rights of Ukrainian peasants. In addition, the political activity of L. Tsegelsky during the First World War was analyzed. The state-building and international activities of L. Tsegelkyi during the national liberation struggles of 1918–1921 were analyzed. It was noted that L. Tsegelkyi stood out among the Galician political elite with theoretical and political training, far-sightedness and a convincing position. From the beginning of the liberation struggle, the politician advocated the full provision of autonomy and political equality of national minorities, whose nationalization could be carried out primarily by peaceful, legitimate and governmental methods. It is noted that the period of L. Tsegelskyi’s life, connected with his state-building activities during the period of the West Ukrainian People’s Republic, deserves special attention. L. Tsegelsky was the initiator of various state and political actions, showed considerable activity in various meetings, gatherings, demonstrations and meetings. His work was analyzed when, after the announcement of the annexation of Ukrainian lands, he simultaneously became the Deputy Minister of Foreign Affairs of the Ukrainian People’s Republic in Kyiv.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2023, 21; 196-206
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność Nadzwyczajnej Komisji Śledczej ds. Antysemickich Pogromów na Terytorium Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1919 roku
Activities of the Special Commission to Investigate Anti-Jewish Pogroms in the Territory of the Ukrainian People’s Republic in 1919
Autorzy:
Kozubel, Marek Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129559.pdf
Data publikacji:
2020-12-19
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
history of Ukraine
pogroms
Symon Petlyura
Ukrainian People’s Republic
war crimes
historia Ukrainy
pogromy
Symon Petlura
Ukraińska Republika Ludowa
zbrodnie wojenne
Opis:
Rok 1919 zapisał się bardzo krwawo w relacjach ukraińsko-żydowskich. Na marginesie konfliktów zbrojnych, które musiała toczyć Ukraińska Republika Ludowa, oraz przy rozpowszechnieniu bandytyzmu doszło na jej terytorium do wielu zbrodni na ludności żydowskiej. Pogromy pochłonęły życie nawet kilkudziesięciu tysięcy osób. Powyższy temat jest zdecydowanie najbardziej kontrowersyjnym fragmentem historii ukraińskiej rewolucji narodowej lat 1914–1923.
In Ukrainian-Jewish relations, the year 1919 was marked with blood. On the margin of armed conflicts fought by the Ukrainian People’s Republic and widespread banditry, many crimes against Jewish people were committed in its territory. The pogroms took the lives of as many as tens of thousands people. This topic is by far the most controversial fragment of the history of the Ukrainian national revolution of 1914–23.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2020, 127, 4; 883-920
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Role of Vasily Paneiko’s Personality in the Development of International Relations of the West Ukrainian People’s Republic (1918-1923)
РОЛЬ ПОСТАТІ ВАСИЛЯ ПАНЕЙКА В РОЗВИТКУ МІЖНАРОДНИХ ВІДНОСИН ЗАХІДНОУКРАЇНСЬКОЇ НАРОДНОЇ РЕСПУБЛІКИ (1918-1923 рр.)
Autorzy:
Datskiv, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894421.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
diplomacy of West Ukrainian People’s Republic, the Paris Peace Conference, the Triple Entente, diplomatic mission, negotiations.
дипломатія ЗУНР, Паризька мирна конференція, Антанта, дипломатична місія, переговори
Opis:
У статті висвітлено основні напрями та результати дипломатичної діяльності першого міністра закордонних справ Західноукраїнської Народної Республіки Василя Панейка. З’ясовано роль В. Панейка у партійно-політичному житті, та реалізації ідеї соборності українськихземель. Всебічно проаналізовано його державотворчу та дипломатичну діяльність у роки національно-визвольних змагань українського народу. Зазначено, що серед галицького політикуму В. Панейко виокремлювався теоретичною та політичною підготовкою, далекоглядністю та переконливою позицією. Наголошено, що за перший місяць роботи у зовнішньополітичному відомстві він вирішив дві важливі справи: організацію Державного секретаріату закордонних справ та закордонних представництв та реалізував ідею злуки Західноукраїнської Народної Республіки з Українською Народною Республікою
This article covers the main directions and results of the diplomatic activity of the first foreign minister of the West Ukrainian People’s Republic Vasyl Paneyko. The role of V. Paneyko in the partypolitical life, and the implementation of the idea of the unity of the Ukrainian lands was clarified. His nation-wide and diplomatic activities during the national liberation struggles of the Ukrainian people were thoroughly analyzed. It is noted that V. Paneyko among the Galician politicians was distinguished by theoretical and political preparation, far-sightedness and convincing position. It is noted that during the first month of his work in the foreign affairs department, he resolved two important issues: the organization of the State Secretariat of Foreign Affairs and foreign missions, and realized the idea of uniting the West Ukrainian People’s Republic with the Ukrainian People’s Republic.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2019, 7; 165-174
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia zaopatrzenia inwalidów wojennych z byłej Ukraińskiej Republiki Ludowej w II Rzeczpospolitej w latach 1921–1927
Autorzy:
Święch, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401321.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
wojna polsko-bolszewicka
II Rzeczpospolita
Ukraińska Republika Ludowa
ukraińscy inwalidzi wojenni
Polish-Soviet war
Second Polish Republic
the Ukrainian People’s Republic
Ukrainian war invalids
Opis:
Głównym celem artykułu jest analiza problematyki dotyczącej zaopatrzenia inwalidów wojennych z byłej Ukraińskiej Republiki Ludowej (URL), którzy walczyli u boku Wojska Polskiego w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu działań wojennych wraz z innymi żołnierzami URL zostali oni internowani w Polsce. Po likwidacji obozów internowania w 1924 r. znaleźli się w trudnej sytuacji. Jednak dopiero w 1927 r. zrównano ich w prawach z polskimi inwalidami wojennymi. Niniejszy artykuł ukazuje proces legislacyjny, który doprowadził do wydania rozporządzenia w tej sprawie. Ukazuje również motywy, jakimi kierowały się polskie władze.
The main purpose of the article is to analyze the issues regarding the supply of war invalids from the former Ukrainian People’s Republic who fought alongside the Polish Army in the Polish-Soviet war. Aft er the end of hostilities, they were interned in Poland along with other soldiers of the Ukrainian People’s Republic. After the liquidation of internment camps in 1924, they found themselves in a diffi cult situation. However, it wasn’t until 1927 that they were equated with Polish war invalids. This article shows the legislative process that led to the issue of a regulation on this matter. It also shows the motives of the Polish authorities.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2020, 23; 55-69
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Організація та функціонування Залізничних військ Західно-Української Народної Республіки в 1918–1919 рр.
Organizacja Wojsk Kolejowych Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej 1918–1919
The organization of the Galician Army’s railway troops 1918–1919
Autorzy:
Рутар, Володимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436982.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
Tematy:
wojska kolejowe
infrastruktura kolejowa
ZURL
Armia Halicka
pociągi opancerzone
railway troops
railway infrastructure
ZUNR (West Ukrainian People’s Republic)
Galician Army
armoured trains
Opis:
W artykule poruszono kwestie dotyczące stworzenia i rozwoju wojsk kolejowych ZURL. Opisano działalność struktur kolejowych (Kolejowy Urząd Wojskowy, Kolejowy kureń – później warsztat (ukr. Depo), dokonano analizy najważniejszych problemów organizacji służby kolejowej zarówno w Galicji, jak i na Nadnieprzu: problem powojennej odbudowy infrastruktury kolejowej, problem transportowania wojsk byłej rosyjskiej i austro-węgierskiej armii, brak kwalifikowanych pracowników, węgla i drewna, problemy z zaopatrzeniem. Istotnym elementem struktury wojsk kolejowych były siły opancerzone, a mianowicie pociągi opancerzone. W większości wypadków własnością Armii Halickiej w Galicji były pociągi opancerzone o prymitywnej konstrukcji. Na Naddnieprzu udało się zdobyć rosyjskie wzorce fabryczne. Pociągi opancerzone brały udział zarówno w operacjach ofensywnych, jak i obronnych.
The creation and the development of the Galician Army’s railway troops are described. Activity of the railway structures is considered (Railway Military Council, Railway Kuren, afterwards – Depot). Main problems, which railroads had to solve during organization of their service in the Galicia and Naddniprianschyna (Great Ukraine) are analysed. Among them: problems with the post-war renewal of the railway infrastructure, lack of skilled workers, coal and wood, problems with food providing. Armoured railroad cars, especially armoured trains, were an important part of the railway troops. Galician Army in Galicia mostly had an armoured trains of primitive construction, produced by their own. In the Naddniprianschyna it was succeded to take Russian plant samples. Armoured trains were used to support offensive and defensive operations.
Źródło:
Przegląd Środkowo-Wschodni; 2016, 1; 125-159
2545-1324
Pojawia się w:
Przegląd Środkowo-Wschodni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojskowa i polityczna walka o Lwów i Galicję Wschodnią w latach 1918-1923: nowe badania historyków ukraińskich
The Military and Political Struggle for Lviv and Eastern Galicia in 1918–1923: New Research by Ukrainian Historians
Autorzy:
Chachuła, Lubomyr
Łytwyn, Mykoła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41319603.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Polska
Zachodnioukraińska Republika Ludowa
Galicja Wschodnia
Lwów
Ententa
wojna polsko-ukraińska
geopolityka
West Ukrainian People's Republic
Eastern Galicia
Lviv
Entente
Polish-Ukrainian war
geopolitics
Opis:
Pracownicy naukowi Ośrodka Badania Stosunków Ukraińsko-Polskich przy Instytucie Ukrainoznawstwa im. Iwana Krypjakewycza Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (Lwów) analizują współczesny dorobek naukowy ukraińskich historyków (monografie zbiorowe i indywidualne, tematyczne encyklopedie, publikacje kartograficzne), poświęcone kontekstom geopolitycznym wojny polsko-ukraińskiej w latach 1918–1919, stanowieniu państwowości Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. Ukraińscy historycy za przyczyny porażki ukraińskiej rewolucji, przede wszystkim ZURL w wojnie polsko-ukraińskiej w latach 1918–1919 uznają: brak jedności wśród elit politycznych, nieukończony proces tworzenia narodu, rozbieżności między narodowymi i socjalnymi celami ogólnoukraińskiego ruchu wyzwoleńczego, za kluczowe zaś uznają wpływ czynników zewnętrznych i militarnych. Jednostronna orientacja ukraińskich polityków z Galicji Wschodniej na Austro-Węgry i Niemcy podczas I wojny światowej doprowadziła do braku konstruktywnych kontaktów z powojennymi rządami Ententy i USA. W związku z nową sytuacją wojskowo-polityczną w Europie Środkowo-Wschodniej, głównie z powodu groźby ekspansji bolszewickiej Rosji oraz rozprzestrzeniania się reżymów komunistycznych, państwa zachodnie skłaniały się do rozstrzygnięcia polsko-ukraińskiego konfliktu zbrojnego o Galicję na korzyść wewnętrznie zwartej Polski. W dniu 14 marca 1923 r. Rada Przedstawicieli państw Ententy uznała Galicję Wschodnią za część Państwa Polskiego, jego rząd obiecał, że zagwarantuje mniejszościom narodowym możliwość rozwoju życia narodowego i kulturalnego, przyzna autonomię Galicji Wschodniej (z czego się nie wywiązał). Ważne źródło budowania narracji historycznej stanowi kult bohaterów oraz mitologia narodowa, państwowa, lokalna. Współcześnie na świecie, a po części również w Ukrainie, w naukach historycznych akceptuje się fakt funkcjonowania w świadomości społecznej historycznych wyobrażeń. Dla badaczy okresu restytucji nowożytnej polskiej i ukraińskiej państwowości narodowe legendy historyczne (o lwowskich i przemyskich Orlętach, o listopadowym zrywie Ukraińców) nie są przejawem wypaczonej wiedzy historycznej, lecz inną niż historia opowieścią o przeszłości. Jednakowoż w profesjonalnym opisywaniu dziejów powinno dominować podejście krytyczne, opierające się na rzetelnej analizie źródeł i profesjonalnej debacie naukowej.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 2; 189-206
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraińska Wojskowo-Sanitarna Misja w Austrii i na Węgrzech w latach 1918–1919 (na podstawie materiałów Centralnego Państwowego Archiwum Wyższych Organów Władzy i Zarządzania Ukrainy)
Ukrainian Military and Sanitary Mission in Austria and Hungary in 1918–1919 (Based on the Materials from the Central State Archives of Supreme Bodies of Power and Government of Ukraine)
Autorzy:
Sribniak, Milana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46446162.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
jeńcy ukraińscy
misja wojskowo-sanitarna
punkt tranzytowy
Ukraińska Republika Ludowa
Austria
Węgry
Ukrainian prisoners of war
miliary and sanitary mission
midpoint
Ukrainian People's Republic
Hungary
Opis:
Repatriacja jeńców żołnierzy ukraińskich z terenów Austrii i Węgier po I wojnie światowej do dziś przyciąga uwagę badaczy historii Europy Środkowo-Wschodniej i rzuca dodatkowe światło na ówczesną geopolitykę, koleje wojenne i losy setek tysięcy ludzi. Ukraińskie organizacje państwowe, dyplomatyczne i humanitarne – w szczególności misje wojskowe i sanitarne Ukraińskiej Republiki Ludowej (URL) w Austrii, na Węgrzech i w innych krajach – odegrały kluczową rolę w ustaleniu przebiegu procesu repatriacji Ukraińców z obozów państw centralnych. Artykuł ukazuje specyfikę działalności i znaczenie misji wojskowo- -sanitarnych URL na terenach byłego Cesarstwa Austro-Węgierskiego, które pełniły szereg funkcji dyplomatycznych i humanitarnych. W szczególności przez pryzmat cennych dokumentów archiwalnych Centralnego Archiwum Państwowego Wyższych Organów Władzy i Zarządzania Ukrainy autorce udało się uwypuklić rolę misji w wyznaczaniu tras ewakuacyjnych, prowadzeniu negocjacji dyplomatycznych z rządami innych państw w sprawie tranzytu repatriantów, tworzeniu punktów tranzytowych (stacji) oraz organizowaniu udzielania pomocy medycznej i materialnej. Ważnym aspektem opracowania była analiza specyfiki działalności misji w Austrii i na Węgrzech (kierowanej przez Andrija Okopenko), zakresu obowiązków ich członków, charakteru współpracy z innymi instytucjami (w szczególności misje dyplomatyczne Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej). Autorka skupiła się na badaniu wyzwań, jakie pojawiły się w procesie repatriacji jeńców Ukraińców, a także wpływu na ten proces wydarzeń geopolitycznych, które uniemożliwiły skuteczną realizację masowej repatriacji. W pracy przeanalizowano specyfikę opieki nad repatriantami (zaopatrzenie w żywność, zapewnienie im pomocy medycznej i materialnej, a także prowadzenie działalności kulturalnej i oświatowej) w punktach tranzytowych na terenie Austrii i Węgier (zwłaszcza na przykładzie Wiednia – głównego punktu tranzytowego repatriacji jeńców Ukraińców). Działalność misji wojskowo-sanitarnych w czasach Państwa Ukraińskiego i URL umożliwiła zorganizowanie zakrojonej na szeroką skalę pomocy humanitarnej dla jeńców Ukraińców po zakończeniu I wojny światowej w warunkach trudnej sytuacji geopolitycznej i braku zasobów.
Repatriation of Ukrainian prisoners of war from the territories of Austria and Hungary after World War I is a unique phenomenon of Central-Eastern European history that sheds new light on the geopolitics, military vicissitude, and destinies of hundreds of thousands of people at that time. Ukrainian state, diplomatic, and humanitarian institutions – particularly Ukrainian military and sanitary missions of the Ukrainian People’s Republic (UPR) in Austria, Hungary, and other countries played a key role in implementing the repatriation process of Ukrainians from Central Powers camps. The article describes the specifics of activity and importance of UPR military and sanitary missions on the territory of the former Austro-Hungarian Empire which performed various functions in diplomatic and humanitarian fields. In particular, the author highlights the missions’ role in determining evacuation routes, diplomatic negotiations with foreign governments for repatriates’ transit, establishing the midpoints (stanytsia), and organizing medical and humanitarian aid. This was done based on invaluable archival documents of the Central State Archives of Supreme Authorities and Government of Ukraine. An important research aspect is also the specifics of the mission’s activity in Austria and Hungary (led by Andrii Okopenko), members’ scope of duties, specific features of their cooperation with other institutions (in particular, with the diplomatic missions of the West Ukrainian People’s Republic). The author focused on researching the challenges that appeared in the course of repatriation of the Ukrainian prisoners of war, as well as the impact of geopolitical events which constrained the effective implementation of mass repatriation. In this research, the characteristic features of humanitarian assistance to repatriates (providing nutrition, medical and financial aid, organizing cultural and educational activities) at midpoints in Austria and Hungary were analyzed (particularly based on the example of Vienna, the main transit point for repatriation of the Ukrainian prisoners of war). The activity of military and sanitary missions in the times of the Ukrainian State and the UPR allowed to organize full-scale humanitarian assistance to Ukrainian prisoners of war after World War I in the light of the difficult geopolitical situation and shortage of resources. An important research aspect is also the specifics of the mission’s activity in Austria and Hungary (led by Andrii Okopenko), members’ scope of duties, specific features of their cooperation with other institutions (in particular, with the diplomatic missions of the West Ukrainian People's Republic). The author focused on researching the challenges that appeared in the course of Ukrainian prisoners-of-war repatriation, as well as the impact of geopolitical events which constrained the effective implementation of mass repatriation. In the research, the characteristic features of humanitarian assistance to repatriates (providing nutrition, medical and financial aid, organizing cultural and educational activities) at midpoints in Austria and Hungary were analyzed (particularly on the example of Vienna, the main transit point for Ukrainian prisoners-of-war repatriation). The activity of military and sanitary missions in the times of the Ukrainian State and the Ukrainian People’s Republic allowed to organize full-scale humanitarian assistance to Ukrainian prisoners of war after World War I in the light of the jdifficult geopolitical situation and shortage of resources.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2024, 115; 49-66
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Сторінка історичного досвіду мирних переговорів під час війни: дипломатична місія УНР до Москви на початку 1919 р.
Page of the Historical Experience of Peace Negotiations during the War: the Diplomatic Mission of the Ukrainian People’s Republic to Moscow in early 1919
Autorzy:
Soldatenko, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51606588.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Дипломатична місія
переговори
суверенітет
нейтралітет
Громадянська війна
повстанство
інтервенція
наступальний і оборонний союз
Diplomatic mission
negotiations
sovereignty
neutrality
Civil war
rebellion
intervention
offensive and defensive alliance
Opis:
У статті ставиться завдання привернути увагу до однієї з мало досліджуваних сторінок вітчизняного дипломатичного досвіду – спроб Української Народної Республіки досягти миру у відносинах з Російською Соціалістичною Федеративною Радянською Республікою, загасити полум’я Громадянської війни на початку 1919 р. Доводиться констатувати, що в наявній історіографії з різних причин історія здійснення спеціальної дипломатичної місії УНР до Москви у січні – лютому 1919 р. не аналізувалася достатньо предметно і всебічно, хоча фактичний матеріал дає доволі значні можливості для конкретних висновків щодо можливостей використання уроків минулої практики для успішного здійснення завдань нинішнього надзвичайно відповідального етапу історичного поступу. Проблема видається тим значущою, що з неминучістю породжує умоглядні паралелі між нинішнім днем і подіями більш як сторічної давнини.
The article aims to draw attention to one of the little-researched pages of the domestic diplomatic experience – the attempts of the Ukrainian People’s Republic to achieve peace in relations with the Russian Socialist Federal Soviet Republic, to extinguish the flames of the Civil War at the beginning of 1919. It must be stated that in the existing historiography, for various reasons, the history of the special diplomatic mission of the Ukrainian People’s Republic to Moscow in January-February 1919 was not analyzed sufficiently objectively and comprehensively, although the actual material provides quite significant opportunities for concrete conclusions regarding the possibilities of using the lessons of past practice for successful implementation of the tasks of the current extremely responsible stage of historical progress. The problem seems significant because it inevitably gives rise to hypothetical parallels between today and the events of more than a century ago.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2023, 21; 75-100
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Международная академическая мобильность украинской молодежи в мировом контексте
Autorzy:
Колесник, Лариса
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686994.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
international academic mobility, Ukrainian young people, global context
международная академическая мобильность, украинская молодежь, мировой контекст
Opis:
The article L. Kolisnyk analyzes the scope, trends and factors of international academic mobility of the Ukrainian youth, identified the main directions, opened features offered recommendations for its optimal development.
Artykuł zawiera abstrakt jedynie w języku rosyjskim oraz angielskim.
В статье Л. Колесник анализируются объем, тенденции и факторы международной академической мобильности украинской молодежи, определены основные направления, а также представлены возможности и рекомендации для его оптимального развития.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Степан Бандера, ОУН-УПА. Анализ точки зрения украинского народа на основании избранных публикаций
Stefan Bandera, Oun-Upa. An Attempt to Present the Views of the Ukrainian People on the Basis of Selected Publications
Stepan Bandera, OUN-UPA. Próba ukazania poglądów narodu ukraińskiego na podstawie wybranych publikacji
Autorzy:
Chojnacka, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418792.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
история Украины
украинский национализм
ОУН-УПА
Opis:
22 января 2010 г. президент Украины Виктор Ющенко подписал указ о присвоении звания Герой Украины Степану Бандере и Роману Шухевичу. Это событие, в очередной раз, вызвало оживленную дискуссию на тему Украинской Повстанческой Армии, ее истории и создателях. Вновь на страницах средств массовой информации, а также в польско-украинской дискуссии, между историками были подняты спорные вопросы, разделяющие два народа – об этой дискуссии также пойдет речь в этой статье. В связи с тем, что появилось очень много разногласий вследствие деятельности украинских властей на местах, а также центральной власти в отношении Степана Бандеры и связанной с ним Организации Украинских Националистов (позднее УПА), в этой статье будет предпринята попытка представления взглядов поляков и украинцев. Кроме того, принимая во внимание мнения ведущих историков, занимающихся этой проблематикой, в статье будет предпринята попытка подвести итог дискуссиям, проходящим на страницах украинской и польской прессы.
Źródło:
Colloquium; 2014, 6, 1; 31-52
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Історія українського народу та його національна ідентичність у мовознавчих міркуваннях (до 85-річчя доктора філологічних наук, професора А. М. Поповського)
The history of the Ukrainian people and their national identity in the linguistic reflections (to the 85th anniversary of Doctor of Philology, Professor A. М. Popovskyi)
Autorzy:
Serebryanska, Irina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343733.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Анатолій Поповський
антропонімія
українські прізвища
культурні цінності
національна самосвідомість
національний генетичний код
Anatoliy Popovsky
anthroponymy
Ukrainian surnames
cultural values
national identity
national genetic code
Opis:
Стаття присвячена постаті відомого українського мовознавця, доктора філологічних наук, професора, поета, Заслуженого працівника освіти України Анатолія Поповського та його науковим надбанням, зокрема монографії "Дещиця про українські прізвища" (2020), яка висвітлює проблему походження питомих українських прізвищ, їхнього функціонування у сфері бізнесу, у художніх текстах та сучасних медіа. Це енциклопедія про пам’ять предків та долю України, про національну самосвідомість та самоповагу. У ній подано детальний аналіз семантики українських прізвищ із цікавими лексичними компонентами, загострено проблему їхньої деформації в Російській імперії та за радянських часів, що зрештою призвело до підміни культурних цінностей та ідеології. Наукова праця А. Поповського – це своєрідний „лайфхак” з відродження „сили й краси козаків”. Зазначена монографія – це історія українського народу в прізвищах, починаючи від сімейних традицій і закінчуючи позитивними та негативними подіями та явищами державного рівня. Проблема комплексного вивчення прізвищ, а також номінацій сіл, селищ, міст та районів з метою відтворення географії й історії української антропонімії в синхронії та діахронії потребує продовження й популяризації як у межах освітнього процесу, так і через сучасні засоби масової інформації, що є важливим джерелом формування громадської думки.
The article deals with the figure of famous Ukrainian linguist, doctor of philology, professor, poet, Honored Worker of Education of Ukraine, Anatoliy Popovsky and his scientific achievements, in particular the monograph “A little bit about Ukrainian surnames” (2020) is devoted to the problem of the origin and creation of Ukrainian surnames, their functioning in business, works of art and journalism. It is an encyclopedia about the ancestral memory and destiny of Ukraine, national identity and self-respect. It provides a detailed analysis of the semantics of Ukrainian surnames with interesting lexical components, highlights the issue of their deformation in the Russian Empire and in Soviet times, resulting in the substitution of cultural values and ideology. A. Popovsky’s scientific work is a “life hack” on the revival of “Cossacks’ power and beauty”. The monograph is a history of the Ukrainian people in surnames, starting from family traditions and ending with positive and negative phenomena at the state level. The issue of studying surnames, as well as nominations of villages, settlements, cities, and districts to reproduce the geography and history of the Ukrainian anthroponymy in synchrony and diachrony needs to be comprehensively proceeded and popularized in the educational process and contemporary mass media as important sources of the formation of public opinion.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2021, 9; 199-204
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd ukraińskiej historiografii dotyczącej obrony Lwowa i wojny polsko-ukraińskiej w latach 1918–1919
A Review of Ukrainian Historiography of the Defence of Lviv and the Polish-Ukrainian War of 1918–1919
Autorzy:
Kozubel, Marek Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477556.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Armia Halicka
Galicja Wschodnia
Lwów
Małopolska Wschodnia
wojna polsko-ukraińska 1918–1919
Wojsko Polskie
Zachodnioukraińska Republika Ludowa
Galician Army
Eastern Galicia
Lviv
Eastern Małopolska
Polish-Ukrainian War 1918–1919 Polish Army
West Ukrainian People’s Republic
Opis:
The Polish-Ukrainian war for Lviv and Galicia was the first military conflict that was fought by Poland after 123 years of subjugation. Polish historiography has seen numerous locally sourced academic and popular history publications on the subject. Many accounts by the participants in the struggle have also been released. Ukrainian historiography is also rich in works on the conflict concerning Lviv and Galicia, although virtually unknown to the average Polish reader. The author of the article attempts to present and discuss the most important Ukrainian publications and published accounts on the Polish-Ukrainian War.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 31; 211-223
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Western Ukrainian Statehood 1918–1923 and the Theories of Randomness in the 20th – early 21st Centuries
Państwowość zachodnioukraińska 1918–1923 oraz teorie losowości XX – początku XXI wieku
Autorzy:
Monolatii, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343822.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukrainian Revolution
Black Swan theory
Gray Rhino theory
Butterfly effect
West-Ukrainian People’s Republic
Galicia
Ukraine
Polska
rewolucja ukraińska
teoria czarnego łabędzia
teoria szarego nosorożca
efekt motyla
Zachodnioukraińska Republika Ludowa
Galicja
Ukraina
Polska
Opis:
In the article author focused on the understudied and disputable aspects of the Ukrainian Revolution of 1914–1923, mainly on how Western Ukrainian statehood was established and developed in 1918–1919, as well as some specific issues of the political history of the West-Ukrainian People’s Republic (WUPR) in 1918–1923. By applying the theories of randomness introduced by scientists in the 20th – early 21st centuries (generally, Nassim Nicholas Taleb, Michele Wucker, Peter Grassberger, Edward Lorenz), the author puts forward an approach to the events of the early 20th century Ukrainian history, which is completely different to what has been suggested before, in its “Galician” form. 
W artykule autor skupił się na niedostatecznie zbadanych i dyskusyjnych aspektach rewolucji ukraińskiej w latach 1914–1923, głównie na sposobie tworzenia i rozwoju zachodnio-ukraińskiej państwowości w latach 1918–1919, a także na niektórych specyficznych zagadnieniach historii politycznej Zachodnio-Ukraińskiej Republiki Ludowej (ZURL) w latach 1918–1923. Stosując teorie losowości wprowadzone przez naukowców na przełomie XX i XXI w. (generalnie – Nassim Nicholas Taleb, Michele Wucker, Peter Grassberger, Edward Lorenz), autor proponuje zupełnie odmienne od dotychczas sugerowanego podejście do wydarzeń z historii Ukrainy początku XX w., w jej pośtaci „galicyjskiej”.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 2; 219-233
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
3 Żelazna Dywizja Strzelecka Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 r. Zarys szlaku bojowego w wojnie polsko-bolszewickiej
3rd Iron Rifle Division of the Ukrainian People’s Republic Army in 1920. Outline of the Battle Route in the Polish-Bolshevik War
Третья Железная стрелковая дивизия армии Украинской Народной Республики в 1920 году. Очерк боевого пути в польско-большевистской войне
Autorzy:
Kozubel, Marek Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916296.pdf
Data publikacji:
2020-11-11
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
3 Żelazna Dywizja Strzelecka
wojna polsko-bolszewicka
wyprawa kijowska
Armia Czynna
Galicja
3rd Iron Rifle Division
Polish-Bolshevik war
Kiev expedition
Ukrainian People’s Army
Galicia
3-я Стрелковая дивизия
Польско-большевистская война
Киевская операция
Армия УНР
Галиция
Opis:
Tematem artykułu jest szlak bojowy 3 Żelaznej Dywizji Strzeleckiej Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej w ostatnim roku wojny polsko-bolszewickiej. Wspomniana formacja była najsilniejszą i najliczniejszą w ukraińskich siłach zbrojnych w 1920 r. Dowodził nią Ołeksander Udowyczenko, słynny i bardzo utalentowany oficer. Należy dodać, że 3 Żelazna Dywizja Strzelecka została początkowo sformowana u boku Wojska Polskiego jako 2 Dywizja Strzelecka, ale z uwagi na obecność w jej szeregach wielu weteranów 3 Dywizji Żelaznej z 1919 r., którą również dowodził Udowyczenko, zdecydowano się na zmianę nazwy formacji. 3 Żelazna Dywizja Strzelecka wzięła aktywny udział w wyprawie kijowskiej wiosną 1920 r. Walczyła wtedy na południowym odcinku frontu w rejonie Mohylewa Podolskiego. Później, latem 1920 r., brała udział w obronie Galicji Wschodniej przed Armią Czerwoną. Odniosła tam szereg sukcesów w walce z bolszewikami, m.in. pod Sidorowem i Horodenką. Następnie uczestniczyła w dalszych działaniach bojowych na Podolu. Po 18 października 1920 r. Armia URL musiała kontynuować walkę samodzielnie z uwagi na podpisanie zawieszenia broni pomiędzy Polską a Rosją bolszewicką. Prowadzone do drugiej połowy listopada 1920 r. działania wojenne zakończyły się porażką Ukraińców, których siły zbrojne wycofały się na terytorium państwa polskiego, gdzie zostały internowane. W tej grupie znaleźli się również żołnierze 3 Żelaznej Dywizji Strzeleckiej.
The subject of the article is the battle route of the 3rd Iron Rifle Division of the Ukrainian People’s Republic Army in the last year of the Polish-Soviet war. This formation was the strongest and most numerous in the Ukrainian armed forces in 1920. It was commanded by Oleksandr Udovychenko, a famous and very talented officer. It should be noted that the 3rd Iron Rifle Division was initially formed at the Polish Army as the 2nd Rifle Division, but due to the presence of many veterans of the 3rd Iron Division of 1919 in its ranks, which was also commanded by Udovychenko, it was decided to rename the formation. The 3rd Iron Rifle Division took an active part in the Kiev expedition in the spring of 1920. It fought on the southern section of the front in the Mohyliv-Podilskyi area. Later, in the summer of 1920, it took part in the defense of Eastern Galicia against the Red Army. It succeeded in several fights against the Bolsheviks there, among others at Sydoriv and Horodenka. Then it participated in further combat activities in Podolia. After 18 October 1920, the Ukrainian People’s Republic Army had to continue fighting on its own due to the signing of a ceasefire between Poland and Soviet Russia. The warfare conducted until the second half of November 1920 ended in defeat for the Ukrainians, whose armed forces withdrew to the Polish territory, where they were interned. In this group there were also soldiers of the 3rd Iron Rifle Division.
Предметом статьи является боевой путь 3-й стрелковой дивизии Украинской Народной Республики в последний год польско-большевистской войны. Данное подразделение было самым сильным и многочисленным в украинских вооруженных силах в 1920 году. Командовал им Олександр Удовиченко, известный и очень талантливый офицер. Следует добавить, что 3-я железная стрелковая дивизия изначально была сформирована при польской армии как 2-я стрелковая дивизия, но из-за присутствия в ней многих ветеранов 3-й железной дивизии с 1919 года, которой также руководил Удовиченко, было решено изменить название подразделения. Весной 1920 года 3-я стрелковая дивизия принимала активное участие в Киевской операции. В то время она воевала на южном участке фронта в районе Могилева-Подольского. Позже, летом 1920 года, она участвовала в обороне Восточной Галиции от Красной Армии. Там она добилась ряда успехов в борьбе с большевиками, в т.ч. под Сидоровым и Городенкой. После этого дивизия участвовала в дальнейших боевых действиях на Подолье. После 18 октября 1920 года Армия УНР была вынуждена продолжать борьбу самостоятельно из-за подписания соглашения о прекращении огня между Польшей и большевистской Россией. Боевые действия, которые велись до второй половины ноября 1920 г., закончились поражением украинцев, вооруженные силы которых отошли на территорию Польского государства, где и были интернированы. В их число входили также солдаты 3-й Железной стрелковой дивизии.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 3 (273); 120-162
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Problem of Trilingualism Among Ukrainian People of Non-Polish Descent in Pavlo Levchuk’s Monograph “Trójjęzyczność ukraińsko-rosyjsko-polska Ukraińców niepolskiego pochodzenia” (Kraków: Księgarnia Akademicka, 2020, ss. 299)
Problem trójjęzyczności ukraińsko-rosyjsko-polskiej ludności niepolskiego pochodzenia w monografii Pavlo Levchuka „Trójjęzyczność ukraińsko-rosyjsko-polska Ukraińców niepolskiego pochodzenia” (Kraków: Księgarnia Akademicka, 2020, ss. 299)
Autorzy:
Reha, Danylo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/49096244.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
trilingualism
Ukrainian language
Polish language
Russian language
Opis:
The reviewed monograph is the first significant work on the phenomenon of Ukrainian–Russian–Polish trilingualism of Ukrainian people of non-Polish descent. The monograph contains the results of research which was conducted between 2015 and 2017 among Ukrainian people of non-Polish descent, for whom Polish is a foreign language.
Recenzowana monografia jest pierwszą znaczącą pracą na temat zjawiska trójjęzyczności ukraińsko-rosyjsko-polskiej ludności ukraińskiej niepolskiego pochodzenia. Monografia zawiera wyniki badań, które zostały przeprowadzone w latach 2015-2017 wśród ukraińskich osób niepolskiego pochodzenia, dla których język polski był językiem obcym.
Źródło:
Cognitive Studies | Études cognitives; 2021, 21
1641-9758
2392-2397
Pojawia się w:
Cognitive Studies | Études cognitives
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ołeksandr Kozyr-Zirka – sylwetka niezdyscyplinowanego atamana z okresu rządów Dyrektoriatu Ukraińskiej Republiki Ludowej (1918–1919)
A Profile of the Ukranian Warlord Ołeksandr Kozyr-Zirka and his Activities during the Rule of the Directorate of the Ukrainian People’s Republic (1918–1919)
Олесь Козырь-Зирка – профиль недисциплинированного атамана во время правления Директории Украинской Народной Республики (1918–1919)
Autorzy:
Kozubel, Marek Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857065.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Ukraińska Republika Ludowa
ukraińska wojna o niepodległość
rosyjska wojna domowa
antysemityzm
pogromy
zbrodnie wojenne
Ukrainian People’s Republic
Ukrainian War of Independence
Russian Civil War
anti-Semitism
pogroms
war crimes
Украинская Народная Республика
Украинская война за независимость
гражданская война в России
антисемитизм
погромы
военные преступления
Opis:
Artykuł jest poświęcony Ołeksandrowi Kozyrowi-Zirce, jednemu z najsłynniejszych ukraińskich atamanów okresu ukraińskiej rewolucji narodowej 1917–1921. Jego kariera jako dowódcy oddziału obejmowała okres od listopada 1918 r. do grudnia 1919 r. W tym czasie walczył po stronie Dyrektoriatu Ukraińskiej Republiki Ludowej przeciwko władzy hetmana Pawła Skoropadskiego, Armii Czerwonej i Siłom Zbrojnym Południa Rosji. Zasłynął głównie z rozbojów na tyłach wojsk ukraińskich oraz pogromów dokonanych w Owruczu na przełomie 1918 i 1919 r. Jego losy zainspirowały Michaiła Bułhakowa do stworzenia postaci krwawego atamana Kozyra-Laszki, jednego z pobocznych bohaterów powieści Biała gwardia.
The article concerns Oleksandr Kozyr-Zirka, who was one of the most famous Ukrainian warlords associated with the 1917–1921 Ukrainian War of Independence. Kozyr-Zirka served as a military unit commander for the Directorate of the Ukrainian People’s Republic from November 1918 to December 1919. During this period, he challenged the authority of the recently installed Hetman of Ukraine Paweł Skoropadski and fought against both the Red Army and military factions from the South of Russia. He was famous mainly for conducting robberies in the areas behind the advancing Ukrainian troops and participating in the 1918 and 1919 pogroms carried out in Owrucz. His fate inspired Mikhail Bulgakov to create the bloody warlord Kozyr-Laszka, who appeared as a character in his novel „The White Guard”.
Статья посвящена Олесю Козырь-Зирке, одному из самых известных украинских атаманов периода украинской национальной революции 1917–1921 годов. Его карьера командира подразделения пришлась на период с ноября 1918 г. по декабрь 1919 г. В это время он воевал на стороне Директории Украинской Народной Республики против власти гетмана Павла Скоропадского, Красной Армии и Вооруженных Сил Юга России. Он прославился в основном грабежами в тылу украинских войск и погромами, совершенными в Овруче на рубеже 1918–1919 годов. Его судьба вдохновила Михаила Булгакова на создание персонажа кровавого атамана Козыря-Лешко, одного из второстепенных героев романа „Белая гвардия”.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 1 (275); 172-205
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mass Culture: Its Pernicious Influence on Spiritual and Cultural Advance of the Modern Society
Kultura masowa: jej negatywny wpływ na duchowy i kulturalny rozwój współczesnego społeczeństwa
Массовая культура:ее негативное влияние на духовно-культурное развитие современного общества
Autorzy:
Sheverdin, Konstantin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957082.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
культура народа Украины
массовая культура
современное общество
духовное состояние общества культурное состояние общества культура
mass culture
modern society’s
spiritual state society
cultural state society
culture
culture of the Ukrainian people
kultura masowa
współczesne społeczeństwo
stan duchowy społeczeństwa
stan kulturowy społeczeństwa
kultura
kultura narodu ukraińskiego
Opis:
The article deals with the notion of mass culture as one of the phenomena in the modern society’s functioning, its conceptual and content component, and quality influence indication on spiritual and cultural state and advance of the society in general and each individual in particular. The author concentrateshis attention on the necessity to analyse of the processes related to the influence of the aforesaid multivectoral phenomenon on the culture of the Ukrainian people in general and on its spiritual potential in particular. In other words, they consider its impact on the national culture where the spirit’s indication dominates and is regarded as a key culture-generating component.
W artykule rozpatruje się pojęcie kultury masowej jako jednego ze zjawisk w funkcjonowaniu współczesnego społeczeństwa, jego komponent konceptualny i treściowy oraz cechę jakościowego wpływu na stan duchowy i kulturalny, jak również rozwój społeczeństwa w ogóle i każdego człowieka w szczególności. Autor podkreśla konieczność zwrócenia szczególnej uwagi na zbadanie i analizę procesów związanych z wpływem tego wielowektorowego zjawiska na ogólną kulturę narodu ukraińskiego, a zwłaszcza na jego potencjał duchowy, tzn. na kulturę narodową, w której dominuje wskaźnik duchowy i jest uważany za podstawowy składnik tworzenia kultury.
В статье рассматривается понятие «массовая культура»как одно из явлений в функционировании современного общества, его коцептуальная и содержательная составная и признак качественного влияния на духовно-культурное состояние и развитие общества в целом и каждого человека в отдельности. Автор выделяет необходимостьобратить особое внимание на изучение и анализ процессов, связанных с влиянием этого многовекторного явления на общую культуру народа Украины и особенно на его духовный потенциал, то есть на национальную культуру, в которой признак духовности является домини-рующим, есть главная культуро-образующая составляющая.
Źródło:
Handel Wewnętrzny; 2014, 5 (352); 232-239
0438-5403
Pojawia się w:
Handel Wewnętrzny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zrobię to bez zwłok… the category of number in the teaching of Polish as a foreign language to Ukrainian-speaking people
Zrobię to bez zwłok… kategoria liczby w nauczaniu języka polskiego jako obcego osób ukraińskojęzycznych
Autorzy:
Bundza, Iryna
Wosik, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/680368.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kategoria liczby
rzeczowniki singularia tantum
rzeczowniki pluralia tantum
nauczanie języka polskiego jako obcego
język polski
język ukraiński
category of number
singularia tantum nouns
pluralia tantum nouns
teaching Polish as a foreign language
Polish language
Ukrainian language
Opis:
Artykuł przedstawia osobliwości kategorii liczby polskich i ukraińskich rzeczowników. W celu wskazania trudnych miejsc związanych z nauczaniem kategorii liczby osób ukraińskojęzycznych przeanalizowano polskie i ukraińskie leksemy pod względem realizacji wartości gramatycznej kategorii liczby. Przedstawiono konteksty, w których możliwe jest popełnianie błędów, co może wywołać efekt komiczny lub zakłócić komunikację. Źródłem informacji są słowniki języka polskiego i ukraińskiego, a także zasoby Narodowego Korpusu Języka Polskiego oraz Korpusu Tekstów Języka Ukraińskiego.
This article discusses the peculiarities of the category of number of Polish and Ukrainian nouns. To indicate the problem areas related to the teaching of the category of number to Ukrainian-speaking persons, the author analysed Polish and Ukrainian lexemes in terms of their fulfilments of the grammatical category of number. The article presents the contexts which may trigger errors, which in turn may cause a comical effect or distort communication. The data were collected from Polish and Ukrainian dictionaries, as well as the National Corpus of Polish and the Ukrainian Text Corpus.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2019, 26; 387-397
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludzie Donbasu wykluczeni z ukraińskiego społeczeństwa czy z Ukrainy? Próba analizy
Donbasu’s people excluded from ukrainian society or from Ukraine? Attemps of analisys
Autorzy:
Bocharova, Olena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/528614.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
marginality
exclusion
conflict
war
Donbas
marginalność
wykluczenie
konflikt
wojna
Opis:
The purpose of this article is to present current state and situation, which is in the east of Ukraine, as well as selected problems faced by the people of Donbass. In April 2014 years in the circuits of Donetsk and Lugansk, Ukraine began hybrid war. Kiev has introduced partial blockage of territories rebellion. Stopped working all the infrastructure necessary for life: shopping, hospitals, banks and transport, water supply, heating. Lock expanded areas poverty and hunger. Arose groups of people who are living only with the help of charity. Socially excluded. People who for various reasons are there, they are struggling for survival today. Their most important aim is to survive: getting food, shelter against accidental missile, fear for relatives. People suffer because they do not want to wander around refugee centers, they are worried that in a new place, they will not find work.
Celem artykułu jest przedstawienie współczesnego stanu i sytuacji panującej na wschodzie Ukrainy, a także wybranych problemów, z którymi spotykają się ludzie z Donbasu. W kwietniu 2014 roku na terenie obwodów donieckiego i ługańskiego rozpoczęła się tzw. wojna hybrydowa: Kijów wprowadził częściową blokadę terytoriów rebelii, w wyniku czego przestała funkcjonować infrastruktura niezbędna do życia: handel, szpitale, banki, transport, wodociągi i ogrzewanie. Blokada poszerzyła obszary nędzy i głodu. Powstały grupy ludzi żyjących jedynie dzięki pomocy charytatywnej, wykluczonych społecznie. Ludzie, którzy z różnych przyczyn pozostali w swych domach, walczą dziś o przetrwanie. Ich głównym celem jest przeżycie: zdobycie żywności i ochrona przed bombami, czemu towarzyszy strach o najbliższych. Cierpią, gdyż nie chcą się tułać po ośrodkach dla uchodźców, obawiając się, że w nowym miejscu nie znajdą pracy.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2018, 4; 71-83
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od autonomii do niepodległości - próby ustanowienia ukraińskiej państwowości
Autorzy:
Varga, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687367.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukrainian statehood, Treaty of Pereyaslav, Ukranian People’s Republic, The Ukrainian Hetmanate, Directorate of Ukraine
Opis:
This text analyzes two attempts aimed at the establishment of a unified and independent Ukrainian state. As regards contemporary Ukranian historiography and political authorities, they consider present day Ukraine to be the direct successor of the 17th century ”Cossack state” and the 1917-20 Ukrainian People’s Republic. A similarity was apparent in both historical situations in the sense that beyond the unfavourable political environment, internal dividedness stood as an obstacle to the creation of unity and self-sufficiency.
Tym, co przyczyniło się do podziału Ukrainy i długotwałości procesów budowania narodu i państwa, był przede wszystkim brak dziedziczonej tożsamości narodowej, dlatego też niektóre jej terytoria okazały się bardziej „dojrzałe”, a inne „nierozwinięte”. W trakcie długiego procesu historycznego, biegnącego od autonomii do narodzin niezależnego państwa ukraińskiego, terytoria ukraińskie stały się podwójnym, a następnie potrójnym peryferiami sfer władzy. Począwszy od drugiej połowy XVII wieku, „państwo kozackie” Bohdana Chmielnickiego wpadało w ręce hetmanów reprezentujących różne orientacje polityczne i sąsiednie mocarstwa, co więcej, pod koniec pierwszej wojny światowej Ukraina stała się polem walki przywódców ukraińskich oraz mocarstw centralnych i ententy. W obydwu tych sytuacjach historycznych dają się dostrzec podobieństwa, polegające nie tylko na istnieniu niesprzyjającego środowiska politycznego, ale także i wewnętrznych podziałów stojących na drodze do jedności i samostanowienia. W czasach „rewolucji ukraińskich” z XVII i XX wieku powstanie suwerennego państwa ukraińskiego nie leżało w interesie żadnej z regionalnych potęg, w związku z czym w obu tych przypadkach Ukraina znalazła się w „historycznym ślepym zaułku”.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2019, 4
2450-6354
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Від ідеологізації до патріотизму: рецепції моделі А. Міцкевича «Поет і народ» в українській письменницькій критиці XX – початку ХХІ ст.
From ideologisation to patriotism: receptions of A. Mickiewicz’s model “Poet and people” in the ukrainian literary criticism of the XX – beginning of the XXI century
Autorzy:
Дирибало (Dyrybalo), Оксана (Oksana)
Чик (Chyk), Денис (Denys)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177887.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
польська література
критика письменників
ідеологія
рецепція
інтерпретація
Polish literature
writers’ criticism
ideology
reception
interpretation
Opis:
The article is devoted to the research of reception of A. Mickiewicz’s model “the Poet and the People” in twentieth- century Ukrainian writers’ criticism. The writers traced the canon of relations between the artist and society created by A. Mickiewicz, which had a profound influence on the literature of Polish Romanticism. Considering the reception of the ‘poet and people’ paradigm, the authors of the article note that Ukrainian poets of the Soviet period were forced to dissect certain artistic phenomena through the prism of the communist ideology of the time. One of the most consistent and productive interpreters of A. Mickіewіcz among Ukrainian writers was M. Rylskyi. He left a considerable inheritance of literature and publicist articles about the Polish poet. M. Rylskyi as a critic gave the deepest scientific standards to the analysis of the poetics of A. Mickіewіcz’s works. He did not cast aside the generally accepted scheme of the creative evolution of the Polish poet but cautioned researchers from the monolinear measuring of it. M. Rylskyi was the first one in Ukrainian Mickіewіcz Studies who noticed that mixing of styles was inherent in А. Mickіewіcz’s works during all of his creative life. M. Rylskyi allowed the identification of the poet Konrad Wallenrod with A. Mickiewicz himself, warning that after all the person of the hero does not reflect and cannot reflect the personality of the author. M. Rylskyi described Konrad Wallenrod as mysterious and contradictory, as was A. Mickiewicz. The article also compares the interpretations of M. Rylskyi and Polish researchers and writers, in particular, Maria Cieśla-Korytowska and Jan Kasprowicz. The authors trace that the Ukrainian poet D. Pavlychko was the first in Ukrainian literary criticism to draw attention to the idea of Europe in the artistic and ideological system of A. Mickiewicz as the idea of the Fatherland.
Стаття присвячена дослідженню рецепції моделі А. Міцкевича «Поет і Народ» у критичних дослідженнях українських письменників ХХ ст., які простежили створений А. Міцкевичем канон стосунків між митцем і суспільством, який справив глибокий вплив на літературу польського романтизму. Розглядаючи рецепцію парадигми «поет і народ», автори статті зазначають, що українські поети радянського періоду були змушені розглядати окремі мистецькі явища крізь призму тогочасної комуністичної ідеології. Одним із найбільш послідовних і продуктивних інтерпретаторів А. Міцкевича серед українських письменників був М. Рильський, який залишив значну кількість літературно-критичних і публіцистичних статей про польського поета. М. Рильський як критик дав найглибші наукові стандарти аналізу поетики творчості А. Міцкевича. Він не відкидав загальноприйняту схему творчої еволюції польського поета, але застеріг дослідників від її монолінійного вимірювання. М. Рильський був першим в українському міцкевичознавстві, хто помітив, що змішування стилів притаманне творчості А. Міцкевича впродовж усього його творчого життя. М. Рильський допустив ототожнення поета Конрада Валленрода з однойменного твору з самим А. Міцкевичем, застерігши, що все-таки особа героя не відображає і не може відображати особистість автора. М. Рильський характеризував Конрада Валленрода як загадкового і суперечливого, яким був і А. Міцкевич. У статті також порівнюються інтерпретації М. Рильського та польських дослідників і письменників, зокрема Марії Цесла-Коритовської та Яна Каспровича. Автори простежують, що український поет Д. Павличко першим в українському літературознавстві звернув увагу на ідею Європи в художньо-ідейній системі А. Міцкевича як ідею Батьківщини.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2022, 4(1); 157-167
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wobec „ludu ruskiego…”. „Myśl Narodowa” (1921–1939) wobec mniejszości ukraińskiej i białoruskiej
owards “Ruthenian people_”. Weekly „Myśl Narodowa” (1921-1939) and Ukrainian and Belarusian minority
Autorzy:
Jastrzębski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519989.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
myśl polityczna
II RP
mniejszości narodowe
Opis:
The Ukrainian and Belarusian issue in the period of interwar Poland constituted the fundamental axis of the National Democracy policy on contemporary Slav minorities living in Poland. National elites and opinion-forming circles of the national camp refused the rightto self-determination to Ukrainian and Belarusian minorities. They were judging both groups as unable to create a modern view on its ethnicity, politics and social affairs. Therefore they were emphasizingthatUkrainians and Belarusians constituted the part of "Ruthenian” group and don’t meet any criteria, allowing them to be categorized as a separate nation. Therefore all tensions and conflicts were treated disputes inside one Polish nation. Hence resulted positive assessment of assimilation chances for the Ukrainian and Belarusian people. National Democracy emphasized the lack of national differences between Poles, Ukrainians and Belarusians. The Polonization of "kresy” was regarded as a specificmission of civilization, in which National Democracy saw an excellent opportunity to strengthen the vital forces ofthe Polish nation. Improvingthe economical situation of the Ukrainian and Belarussian minority was regarded necessary to cool radical anti-Polish moods among the minorities. Finally the National Democracy opposed absolutely plans of granting the national autonomy both minorities accepting only creating the territorial autonomy - self-government.
Źródło:
Historia i Polityka; 2010, 4(11); 70-83
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychological Determinants of Social Dependency in Elderly People During the First Months of Russian-Ukrainian War
Autorzy:
Hrabovska, Sofiia
Partyko, Tetyana
Hrebin, Nataliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18663437.pdf
Data publikacji:
2023-06-20
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
social dependency
demanding behaviour
adaptation to stress
elderly age
Russian-Ukrainian war
Opis:
Aim. The aim of the research is to identify changes of psychological determinants of elderly people’s inclination to social dependency during the first month of Russian-Ukrainian war in comparison with peace time. Methods. The research uses methodologies of inclination to demanding behaviour by Hrabovska (2005), emotional intelligence by D. Luisin (2006), personality volitional qualities by Chumakov (2006), adaptive stress abilities by Rozov (2006), psychological well-being by Ryff as adapted by Shevelenkova and Fesenko (2005). Results. It is identified that during the first months of the full-scale Russian-Ukrainian war, inclination of elderly people, who stay in relatively safe conditions in Ukraine, to social dependency does not undergo significant changes in comparison with peacetime. There are changes in the vector of emotional regulation of social dependency: from intrapersonal in pre-war time into interpersonal during the wartime, when importance in understanding the emotions of other people is high consequently, it results in a more active life stance in the elderly. Initiative becomes a leading will regulator, shows far-sightedness of a person. There is activation of coping mechanisms, related to adaptive thinking, sleep and somatic regulation, and they can be considered vital resources for stable mental health preservation at the beginning of a war. Conclusions. It is recommended to provide psychological support to seniors in finding occupations that help them to realize their capacity for self-sufficiency and create conditions for personal responsibility and assertiveness as the ability to stand for their own rights without violating other people's resources.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2023, 14, 1; 299-317
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Referendum ogólnoukraińskie jako forma sprawowania władzy przez naród: aspekty materialne i proceduralne
All-Ukrainian Referendum as a Form of the Exercise of Power by the People: Material and Procedural Aspects
Autorzy:
Szczerbaniuk, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142831.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
all-Ukrainian referendum
democracy
people’s legislative initiative
referendum process
electronic voting
referendum ogólnoukraińskie
demokracja
ludowa inicjatywa ustawodaw¬cza
proces referendalny
głosowanie elektroniczne
Opis:
W artykule analizowane są materialne i procesowe aspekty organizacji i przeprowadzenia referendum ogólnoukraińskiego w związku z uchwaleniem nowej ustawy o referendum ogólnoukraińskim. Szczególna uwaga zwrócona jest na poglądy Sądu Konstytucyjnego Ukrainy odnośnie do demokracji i referendum. Stwierdza się, że procedura referendalna jest uregulowana całościowo. Trzeba przejść wiele etapów weryfikacyjnych, a także zebrać i złożyć wiele różnego rodzaju dokumentów. Zainicjowanie referendum ogólnoukraińskiego jest bardzo zasobochłonne, nawet na podstawie postanowień Konstytucji Ukrainy. Stwierdza się, że referendum jest narzędziem, które można wykorzystać zarówno w dobrych, jak i w złych intencjach. W obecnym kształcie referendum nie powinno być traktowane jako instrument woli ludu, ale raczej zorganizowanej grupy politycznej lub prezydenta. Przyjęta ustawa, pomimo zabezpieczeń, zawiera niebezpieczeństwa, w tym głosowanie elektroniczne i lukę prawną w miejsce uchylonych przepisów.
The article analyzes the material and procedural aspects of organizing and conducting an all-Ukrainian referendum in connection with the adoption of the new Law of Ukraine “On All- Ukrainian Referendum”. Special attention is paid to the official constitutional doctrine of the Constitutional Court of Ukraine in the field of democracy and referendum. It is concluded that the referendum procedure is quite sufficiently regulated. It is necessary to go through many verification procedures, as well as collect and submit many different types of documents. Initiating a national referendum is very resource-consuming, even based on the provision of the Constitution. It is concluded that the referendum is a tool that can be used with both good and bad intentions. Under the current design, the referendum should not be considered an instrument of popular will, but rather organized political groups or the President. Despite the safeguards, the adopted bill contains dangers, including electronic voting and a legal vacuum in place of repealed norms.
Źródło:
Studia Wyborcze; 2022, 33; 55-68
1898-0082
Pojawia się w:
Studia Wyborcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organization of the State Aid to Homeless and Neglected Children in the Ukrainian Ssr in the 1920s
Autorzy:
Chuchalin, Oleksandr
Bilokon, Anastasiia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930509.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukrainian Soviet Socialist Republic
All-Ukrainian Executive Committee
the Council of People’s Commissars of the USSR
Central Commission of Assistance to Children
V.I. Lenin Fund
Opis:
The article reveals the organization of the state aid to homeless and neglected children in the Ukrainian SSR of the 1920s. It is proved that the main task of the authorities of the USSR and the regulations adopted by them in the social sphere at the beginning of the studied period was the urgent assistance to children who spent most of their time in the street. The resolution “On measures to fight children’s neglect” was aimed primarily at ensuring the legal protection of children who had a family, but were deprived of the parental care. Regulations passed during the famine of 1921-1923 introduced the initiative to place such individuals into the families with the purpose of the individual patronage and teens’ employment. These activities met two main needs of homeless and neglected children - the material support and the adult supervision. The most common form of the assistance to the homeless and neglected was internment. Owing to the consolidation of the legal basis for the collective patronage of enterprises and firms over children’s institutions, the possibilities of state bodies to create new orphanages and maintain existing ones were expanded.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2020, 2(26); 47-66
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ethnodemographic policy of the CPSU – CPU of the 1960’s – 1970’s: on the example of the Ukrainian ethnic group
Autorzy:
Kindrachuk, Nadia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120161.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukrainian ethnic group
Ukrainians
indigenous people
ethno-demographic policy
Soviet power
totalitarian regime
assimilation
depopulation
migration
Opis:
The article analyzes the ethno-demographic policy of the CPSU – CPU of the 60’s – 70’s of the twentieth century, which was guided by the priority of national unity of the entire Soviet people and neglected the value of the Ukrainian ethnic group and its national development. The state command-administrative system under the slogans of “proletarian internationalism”, “prosperity and rapprochement of nations in the USSR”, “formation of a new historical community – the Soviet people” pursued a policy of assimilation of the titular nation of the Ukrainian SSR. Demographic, economic and social processes that took place in the society of that time, especially decreased in some regions of the republic the number of indigenous peoples. The correlation of macro-processes (intra-republican and inter-republican migration) with internal micro-processes in Ukraine (enhanced russification, interethnic marriages, etc.) promoted assimilation, depopulation of Ukrainians and threatened their national future. The paper finds that in the conflict of unfavorable circumstances resulting from the Soviet assimilation policy, the number of the Ukrainian nation in the USSR slowed down, difficult, but did not grow in both quantitative and qualitative terms.
Źródło:
Reality of Politics; 2022, 21; 61-75
2082-3959
Pojawia się w:
Reality of Politics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cultural Sensitivity of Polish, Ukrainian and Belarusian Students
Autorzy:
Korczyński, Mariusz
Stefanek, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1985619.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
intercultural education
intercultural communication competence
cultural sensitivity
people of foreign culture
students
Opis:
The aim of the study was to establish the level of cultural sensitivity of Polish, Ukrainian and Belarusian students, as well as characterize the differences in this respect between these groups. Cultural sensitivity is understood here as an indicator of intercultural communicative ability, which manifests itself in willingness to engage in interactions with people of different cultures. The study was conducted using a diagnostic poll with the research tool Intercultural Sensitivity Scale developed by G.M Chen and J.W. Starosta. Another methods employed included the analysis of variance (ANOVA) and LSD test. The subjects of the study were 293 students of Maria Curie-Skłodowska University and Vincent Pol University in Lublin, 91 of whom were Polish, the same number of Ukrainians and 101 Belarusians. The research showed that the Ukrainian students are the most willing to engage in conversation with a person of different culture, obtaining average and high results for all factors. The lowest results, in turn, belong to the Poles, whose results were all average. Statistical analyses showed that the differences are statistically significant for 4 out of 5 examined dimensions of sensitivity. The students from Ukraine turned out to be the most diversifying group.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2018, 2(120); 83-96
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The cognitive nature of Ukrainian nickname construction
Autorzy:
Shulska, Nataliia
Hromyk, Yuriy
Yavorskyi, Andrii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677210.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
nickname
informal anthroponomy
cognitive nature
associative factor
Ukrainians
motivated nomination
people's everyday communication
Opis:
The cognitive nature of Ukrainian nickname constructionThis article is devoted to the study of the cognitive nature of the informal anthroponym creation mechanisms in the everyday communication of Ukrainian speakers. The article traces the role of the associative factors, nominational motives, and cultural, historical and social circumstances that play a direct role in the emergence of informal naming. The article also examines the wide variations in unofficial anthroponyms in spoken Ukrainian, their uniqueness, and their temporal and local character. On one hand, nicknames are not codified. They are prone to variation and susceptible to temporality. On the other hand, they are regulated by certain lexical and word-building norms, as well as custom. It is observed that nicknames reveal both a direct and an indirect (metaphorical) nomination. The article emphasises the cognitive nature of informal names, which is based on a direct or metaphorical resemblance to well-known public figures from the past or present: politicians, actors, artists, musicians, athletes, artists, writers, television characters, etc. Occupations and professions are also analysed as sources of semantic associations which give rise to informal names. It has been revealed that there is a large number of teacher nicknames based on internal associative connections, in which sarcasm is especially expressive. The article also examines the cognitive-axiological mechanisms of nicknames, the emergence of which is associated with an unusual event or a special situation in the life of the named individual. Poznawcza natura tworzenia przezwisk w języku ukraińskimNiniejszy artykuł poświęcony jest badaniu poznawczej natury mechanizmów tworzenia potocznych antroponimów w codziennej komunikacji Ukraińców. Autorzy przedstawiają rolę czynników asocjacyjnych, przyczyny nominacji, uwarunkowania kulturalno-historyczne i społeczne, które bezpośrednio wpływają na pojawienie się potocznego nazewnictwa. Autorzy wskazują również na szeroką różnorodność nieoficjalnych antroponimów w ukraińskim języku mówionym, ich szczególny koloryt, charakter okolicznościowy i lokalny. Z jednej strony przezwiska nie są skodyfikowane, nie podlegają zmianom, nie są podatne na upływ czasu, z drugiej strony są regulowane przez pewne normy leksykalne i słowotwórcze, prawo zwyczajowe. Należy zauważyć, że przezwiska wykazują zarówno bezpośrednią, jak i pośrednią (metaforyczną) nominację. Autorzy podkreślają poznawczą naturę nieoficjalnych nazw, które powstały w oparciu o bezpośrednie lub metaforyczne podobieństwo do innych znanych osób w życiu publicznym kiedyś i obecnie: polityków, aktorów, artystów, muzyków, sportowców, artystów, pisarzy, bohaterów telewizyjnych itp. Przeanalizowano również korzenie i związki semantyczne w nieoficjalnym nazewnictwie, motywowane zajęciem lub profesją ludzi. Stwierdzono, że istnieje duża liczba przydomków nauczycieli, które pojawiły się poprzez wewnętrzną asocjację, w której delikatna natura i sarkazm są szczególnie wyraziste. Zwrócono również uwagę na poznawczo-aksjologiczne mechanizmy pseudonimów, których pojawienie się wiąże się z nietypowym zdarzeniem lub szczególnym przypadkiem w życiu osoby go noszącej.
Źródło:
Cognitive Studies; 2018, 18
2392-2397
Pojawia się w:
Cognitive Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Representation of People’s Foreign Policy Orientations in the Public Communication of Ukrainian Power Elites
Autorzy:
Ivanov, Oleh
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451022.pdf
Data publikacji:
2016-04-26
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
representation
communication
power elite
international relations
Ukraine
Russia
political orientations
Opis:
The article presents the preconditions and empirical limitations for implementation of ideal-type deliberative democratic decision making in foreign relations sphere which exist in Ukraine. Communicative representation theory explains the stability of the Ukrainian public system in the foreign policy dimension (Ukraine-Russia relations case) through the functionality of foreign policy determined by elites, social tension and conflict of orientations in the transformation period. Politicians’ communication is generalized through media-strategies: the hidden (nomenclatura-styled), ambivalent, and confrontational. A computer algorithm for structural and morphological analysis of large amounts of text data (Ukrainian and Russian messages on official web-sites) created. Text corpuses are transformed into the semantic network of an issue, combined with all of the attributes which an analyst may be interested in (time, place, author, potential audience, etc.). For the analysis of large number (hundreds) of surveys with different sample size and different wording of questions the technique of thematic clustering of questions with the use of content analysis applied.
Artykuł przedstawia warunki konieczne (a także empiryczne ograniczenia), które pozostają niezbędne do wdrożenia w sferze ukraińskiej polityki zagranicznej demokratycznego i deliberatywnego procesu decyzyjnego. Teoria reprezentacji wyjaśnia stabilność ukraińskiego systemu społecznego w tym wymiarze (np. w odniesieniu do relacji między Ukrainą a Rosją) poprzez to, jak polityka ta była kształtowana w okresie transformacji ustrojowej przez elity, napięcia społeczne oraz konflikty dotyczące kierunku rozwoju państwa. Komunikacja polityczna upowszechniana jest poprzez określone strategie dyskursywne: ukryte (formułowane w stylu właściwym dla nomenklatury), ambiwalentne oraz konfrontacyjne. Dla strukturalnej i morfologicznej analizy tych strategii utworzono określony algorytm komputerowy, obejmujący znaczną ilość danych (wiadomości obecnych na ukraińskich i rosyjskich stronach rządowych). Korpusy badanych tekstów zostały przekształcone w semantyczną sieć dotyczącą danego zagadnienia, połączoną z tymi wszystkimi cechami, które stanowiły przedmiot zainteresowania samego badacza (np. czas, miejsce, autor, potencjalna liczba odbiorców itd.). Z kolei do badania dużej liczby sondaży przeprowadzonych na różnych próbach i z użyciem odmiennych pytań zastosowano technikę tematycznego skupiania pytań za pomocą analizy zawartości.
Źródło:
Władza sądzenia; 2016, 8
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Особові назви з суфіксом -ець у сучасній українській мові
Names of People with Suffix -ець in the Ukrainian Language in the Late 20th-Early 21st Century
Nazwy osobowe z sufiksem -eć w języku ukraińskim na przełomie XX i XXI wieku
Autorzy:
Goral, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877064.pdf
Data publikacji:
2019-11-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sufiks -eć
nazwy osobowe
nazwy dewerbalne
rzeczowniki osobowe
słowotwórstwo
język ukraiński
suffix -ець
names of people
deverbatives
personal nouns
word formation
Ukrainian language
Opis:
Sufiks -ець jest jednym z najstarszych afiksów i występuje we wszystkich językach wschodniosłowiańskich, w tym także w języku ukraińskim. W artykule analizie poddano 216 nazw osobowych z tym formantem, wybranych z następujących źródeł: Słownika a tergo języka ukraińskiego (Odessa 1976), Nowego słownika języka ukraińskiego w czterech tomach (Kijów 1999), Wielkiego słownika współczesnego języka ukraińskiego (Kijów 1991-2001). Wśród badanych nazw najwięcej pochodziło od rzeczowników (110 słów), co stanowi 51 procent ogółu zebranego materiału. Znaczna większość rzeczowników z sufiksem -ець to derywaty mutacyjne.
Suffix -ець – one of the oldest suffix, which is known to all Slavic languages, including Ukrainian. The analysis is based on 216 personal names with the suffix -ець selected from three sources, which is a Reverse Dictionary of the Ukrainian language (Odessa 1976), New Dictionary of the Ukrainian language in four volumes (Kyiv 1999), Great Dictionary of Modern Ukrainian (Kyiv 1991-2001). Among the analized names the most is derivatives from nouns, which is a group of 110 words (51 percent). A significant majority of nouns with suffix -ець – mutational type.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 7; 207-220
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia tożsamości narodowej ukraińskojęzycznej ludności północnego Podlasia
Question of National Identity of the Ukrainian-Speaking Population of Northern Podlachia
Autorzy:
Roszczenko, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807275.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Białorusini
etnos
gwary
Podlasie
Polacy
polonizacja
świadomość narodowa
Ukraińcy
ukraińskojęzyczny
Belarusians
ethnic group (ethnos)
local dialects
Podlachia
Polish people
Polonization
national identity
Ukrainians
Ukrainian language speakers
Opis:
Północne Podlasie było obszarem kresowym, kolonizowanym przez sąsiednie narody. Przedmiotem artykułu są tereny położone w międzyrzeczu Bugu i Narwi, na których osiedlili się ruscy (ukraińscy) osadnicy z Wołynia i południowego Polesia, tworząc tam zwarty obszar gwar północnoukraińskich. Owej ukraińskojęzycznej, prawosławnej ludności było na północnym Podlasiu w końcu XIX wieku ok. 75 000. Według dwóch polskich międzywojennych spisów ogromna większość owej ludności została uznana za Białorusinów. Dokonane odgórnie „przenarodowienie” miało ogromne znaczenie dla procesu kształtowania się świadomości narodowej u prawosławnych mieszkańców północnego Podlasia. W latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku odrodził się na tym terenie, głównie wśród młodzieży, ruch ukraiński. Doprowadziło to do ostrej rywalizacji między działaczami białoruskimi i ukraińskimi o prawosławne „dusze”. Dwa ostatnie spisy ludności wykazały, że ukraińską świadomość narodową na północnym Podlasiu deklaruje jeszcze niewiele osób. Wykazały one również, że zachodzi na tym terenie przyśpieszony proces polonizacji.
Northern Podlachia is a part of Poland’s eastern territories once colonized by neighbouring peoples. The paper focuses on the territory situated in the basin area of the Bug River and the Narew River, where the area of Northern-Ukrainian local dialects has been formed as a result of the settlement of Ruthenians (Ukrainians) from Volhynia and Southern Podlachia. In the 19th century, the population of Ukrainian-speaking Orthodox inhabitants of Northern Podlachia was estimated at about 75,000. According to two inter-war population censuses, the vast majority of this population was recognized as Belarusians. This arbitrary classification for the purpose of the censuses had an enormous impact on national identity processes among the Orthodox inhabitants of Northern Podlachia. In the eighties of the 20th century, the Ukrainian national movement was revived in this territory, mostly among the youth. This led to a severe competition for the Orthodox “souls” between Belarusian and Ukrainian activists. The two recent population censuses have shown that only a small number of inhabitants of Northern Podlachia declare their Ukrainian national identity. The censuses have also proven the acceleration of polonization processes in this territory.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 2; 5-20
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samozwańcze republiki w ukraińskim Donbasie: udawane quasi-państwa
Self-Proclaimed Republics in Ukrainian Donbas: Pretended quasi-States
Autorzy:
Lyubashenko, Igor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832872.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ukraina
Rosja
quasi-państwa
separatyzm
Doniecka Republika Ludowa
Ługańska Republika Ludowa
konflikt
Ukraine
Russia
Donetsk People’s Republic
Luhansk People’s Republic
Quasi-states
separatism
conflict
Opis:
Artykuł analizuje organizacje separatystyczne powstałe na wschodzie Ukrainy w 2014 r. – Republiki Ludowe Doniecką i Ługańską. Autor przedstawia podstawowe determinanty, od których zależy funkcjonowanie wspomnianych bytów quasi-państwowych: czynnik polityczny (zgoda w strukturach władzy i elity bytu quasi-państwowego co do realizacji celu danej jednostki); czynnik społeczny (wysokie poparcie ludności dla osiągnięcia tego celu); czynnik ekonomiczny (pozyskiwane środki finansowe i materialne); niski potencjał państwa macierzystego; patronat podmiotu zewnętrznego. Dostępne dane wskazują, że w przypadku analizowanych republik samozwańczych brakuje spoiwa politycznego czy ekonomicznego, choć istnieje prawdopodobieństwo umocnienia poparcia dla ich funkcjonowania wśród ludności lokalnej. Byty te stanowią przede wszystkim wygodne narzędzie dla prowadzenia specyficznej polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy.
The article analyzes the separatist organizations, which came to existence in the east of Ukraine in 2014 - Donetsk and Luhansk People's Republics. The author analyzes the basic determinants of survival of these quasi-state entities: the political factor (agreement in the structures of power and elites of the quasi-state on their ultimate political objective); social factor (high level of public support to achieve this objective); economic factors (available financial and material resources); low potential of a parent state; patronage of external actor. Available data indicate that analysed self-proclaimed republics lack political or economic binder. On the other hand, there is a relatively high probability of strengthening of public support among local inhabitants for both organisations. Analysed entities constitute primarily a convenient tool for the conduct of specific foreign policy of the Russian Federation towards Ukraine.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2016, 44, 1; 51-68
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inclusion of Ukrainian Сhildren with Special Educational Needs (from among displaced people) in the Czech Republic
Autorzy:
Klopota, Olha
Klopota, Yevhenii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520793.pdf
Data publikacji:
2024-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
displaced people
inclusion
disability
special educational needs (SEN)
Opis:
The article presents the results of a study of the peculiarities and difficulties of educational and social inclusion of Ukrainian children with special educational needs who found protection from the war in the Czech Republic. The sample was formed according to the criteria we defined. The results obtained using a semi-structured interview testify to the social significance of the outlined problem. They can be used to develop ways and resources to increase the effectiveness of including of Ukrainian children with special educational needs and their self-realisation in European society.
Źródło:
The New Educational Review; 2024, 75; 247-256
1732-6729
Pojawia się w:
The New Educational Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Невідомий досі архів професора Івана Огієнка за польський період еміграції: обсяг, персоналії, проблематика кореспонденції (на матеріалах архіву Інституту національної пам’яті Польщі у Варшаві)
Ivan Ohiienko’s Unknown Archive from the Period of Polish Emigration: Files, People, Themes (Based on the Archive of Polish Institute of National Remembrance in Warsaw)
Autorzy:
Tymoshyk, Mykola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154659.pdf
Data publikacji:
2020-08-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Ivan Ohiienko
University of Warsaw
correspondence
Warsaw-Kholm archival collection
Ukrainian political emigration
Ukrainian Science Institute in Warsaw
Opis:
The article was written on the basis of the so-called Warsaw-Kholm archives of Ivan Ohiienko – a well-known Ukrainian statesman, religious figure, and scientist, professor at the University of Warsaw in 1925–1932 – which were found in the archive of Polish Institute of National Remembrance in Warsaw and studied by the author. The documents were still considered lost during the Warsaw Uprising of 1944. The reasons for dispersing and the ways of moving this archive collection are clarified, the facts about the preservation of a part of the documents and the way they got after the war to the archive of the Ministry of Internal Affairs of Poland, and later to the archive of Polish Institute of National Remembrance in Warsaw, are presented here for the first time. The characteristics of the archive are presented in terms of the volumes, personalities, and public institutions with which the creator of the archive corresponded. The multifaceted issues of the correspondence are considered against the background of the philosophy of being an individual in the context of emigration. The activities of Ohiienko in the complex reality of emigration are analysed in several aspects: the struggle for physical survival, civil and professional assertion, and the thirst for fulfilment of his duties before he was forced to abandon the Motherland because of political reasons. The conclusions emphasise the need to resolve the issue regarding the copying of the discovered archival documents at the intergovernmental level, scientific study of them, and their first publication in Ukraine.
Źródło:
Studia Polsko-Ukraińskie; 2020, 7; 106-122
2353-5644
2451-2958
Pojawia się w:
Studia Polsko-Ukraińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies