Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

The guarantee function of dates in the Polish penal code

Autorzy:

Nowikowski, Ireneusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/618377.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Opis:

Satz des Autors Garantiefunktion der Fristen verlässt sich darauf, daβ bestimmte Fristen bestimmte Rechte der Teilnehmer des Prozesses sichern. Ein Autor erwägt Bedürfnis der Einführung der Fristen absteckender Höchstdauer der Mittel der Zwangsmaβnahmen, darin besonders voläufigen Verhaftung (Die „vorläufige Vehaftung” entspricht der „Untersuchungshaft” der StPO – §§ 112 ff.). Er erwägt auch Bedrohungen, der aus der Einführung solch Fristen ergeben können.
No abstracts in English           
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim

Źródło:

Studia Iuridica Lublinensia; 2013, 20
1731-6375

Pojawia się w:

Studia Iuridica Lublinensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

The practice of applying the provision of Article 297 of the Polish Penal Code

Autorzy:

Gutbier, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1788439.pdf

Data publikacji:

2021-06-24

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN

Tematy:

oszustwo kredytowe
polski kodeks karny
wyroki
orzecznictwo
case law
credit fraud
Polish Penal Code
judgements

Opis:

The aim of the publication is to present the results of research on the issue of the application of the provision of Article 297 of Polish Penal Code in practice and an attempt to evaluate them and an attempt to formulate conclusions. The features characterizing the offense under Article 297 § 1 of Polish Penal Code, which reads as follows: who, in order to obtain for himself or someone else, from a bank or organizational unit conducting similar economic activity under the Act or from an authority or institution with public funds - credit, monetary loan, surety, guarantee, letter of credit, subsidy, subsidy, confirmation by the bank of a liability arising from a surety or a guarantee or similar cash payment for  a  specific  business  purpose,  payment  instrument  or  public  contract,  submit  counterfeit, converted, attesting untruth or unreliable document or unreliable written statement regarding circumstances  of  significant  importance  in  order  to  obtain  the  mentioned  financial  support, payment instrument or order, it is punishable by imprisonment up from 3 months to 5 years. Discussed are also the indications of committing an act consisting in abandoning the notification in Article 297 § 2 of Polish Penal Code, worded as follows: who, in breach of a binding obligation, does not notify the relevant entity of the situation that may affect the cessation or limitation of the financial support referred to in § 1 or the public order or the possibility of further use of the electronic payment instrument. Next,  the  methodology  of  the  research  was  described  in  detail.  The  research  was  of  an  files nature  and  concerned  final  judgments  issued  by  courts  of  second  instance.  The  time  period of  researches was from 2012 to 2016. A purposeful selection was also made due to the legal qualification of the deed on the basis of which the conviction was handed down in the first instance, i.e. the offenses under Article 297 of Polish Penal Code. Then the results of the research were presented and an attempt was made to comment on the results obtained. The conclusions from the research indicated, among others, the cases of lack of correct understanding of the provision, confusion of concepts, unnecessary automatic cumulative classification of the deed, narrowing the use of the instruments mentioned in the provision to credits, loans and subsidies, and many more cases.
Celem publikacji jest przedstawienie wyników badań dotyczących problematyki zastosowania przepisu art. 297 k.k. w praktyce oraz podjęcie próby ich oceny i sformułowania wniosków. Opisano znamiona charakteryzujące przestępstwo z art. 297 § 1 k.k., który brzmi następująco: kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi – kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia fnansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Omówiono także znamiona popełnienia czynu polegającego na zaniechaniu powiadomienia z art. 297 § 2 k.k., o następującym brzmieniu: kto wbrew ciążącemu obowiązkowi, nie powiadamia właściwego podmiotu o powstaniu sytuacji mogącej mieć wpływ na wstrzymanie albo ograniczenie wysokości udzielonego wsparcia fnansowego, określonego w § 1, lub zamówienia publicznego albo na możliwość dalszego korzystania z instrumentu płatniczego. Następnie została dokładnie opisana metodologia przeprowadzonych badań. Badania miały charakter aktowy i dotyczyły prawomocnych orzeczeń wydanych przez sądy drugiej instancji. Cezurą czasową objęto okres od 2012 do 2016. Dokonano także wyboru celowego ze względu na kwalifkacje prawną czynu na podstawie, którego dokonano skazania w pierwszej instancji, tj. przestępstwa z art. 297 k.k. Następnie przedstawiono wyniki badań oraz podjęto próbę skomentowania otrzymanych rezultatów. Wnioski z badań wskazały, między innymi, na przypadki występowania braku prawidłowego zrozumienia przepisu, mylenie pojęć, niepotrzebnej automatycznej kumulatywnej kwalifkacji czynu, zawężenie stosowania instrumentów wymienionych w przepisie do kredytu, pożyczki oraz dotacji oraz a wiele innych.

Źródło:

Biuletyn Kryminologiczny; 2018, 25; 197-222
2084-5375

Pojawia się w:

Biuletyn Kryminologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

Fachterminologie des polnischen Strafgesetzbuches in deutschen Übersetzungen
Specialized terminology of the Polish Penal Code in German translations

Autorzy:

Pietrzak, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/16482105.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

criminal code
legal translation
equivalence

Opis:

The aim of this article is to present the results of an analysis of the terminology of the Polish Criminal Code and its equivalents taken from three translations of the code into German. Scientific corpus includes Polish Criminal Code and the following three translations: DE-IURE-PL (2019), C.H. Beck (2012) and Max-Planck-Institut (1998). The method used is comparative legal analysis. The results of the analysis may find application in academic teaching and be used in the development of courses in legal translation.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica; 2022, 16; 37-46
2449-6820

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Terminologia militarna polskiego kodeksu karnego w przekładach na język niemiecki
Military terminology of the Polish Penal Code in German translations

Autorzy:

Pietrzak, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2192180.pdf

Data publikacji:

2022-12-21

Wydawca:

Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi

Tematy:

terminologia militarna
tłumaczenia
ekwiwalencja
kodeks karny
military terminology
translations
Penal Code
equivalence

Opis:

Niniejszy artykuł zajmuje się problematyką terminologii militarnej z punktu widzenia przekładoznawstwa. W artykule przeprowadzona została analiza kontrastywna wybranych terminów pochodzących z części wojskowej polskiego kodeksu karnego oraz ekwiwalentów zastosowanych w trzech tłumaczeniach kodeksu na język niemiecki. Celem badania jest ocena użytych ekwiwalentów oraz zastosowanych strategii tłumaczeniowych. Pozwoli to ocenić, czy tłumaczenia polskiego kodeksu karnego na język niemiecki są wartościowym narzędziem pracy tłumacza.
The paper deals with the issue of military language from the point of view of translation studies. This paper conducts a contrastive analysis of selected terms from the military part of the Polish Penal Code with equivalents used in three translations of code into German. The aim of the study is to assess what equivalents were used and what translation strategies were employed. This will make it possible to assess whether translations of the Polish Penal Code into German are a valuable tool for the translator.

Źródło:

Językoznawstwo; 2022, 17, 2; 81-91
1897-0389
2391-5137

Pojawia się w:

Językoznawstwo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Przestępstwa znieważenia i poniżania podwładnych pełniących służbę wojskową (art. 350 k.k.) = The crimes of insulting and humiliating subordinates performing military service (art. 350 of the Polish Penal Code)
Crimes of insulting and humiliating subordinates performing military service (art. 350 of the Polish Penal Code)

Autorzy:

Wąsik, Damian.

Powiązania:

Wojskowy Przegląd Prawniczy 2020, nr 4, s. 85-99

Data publikacji:

2020

Tematy:

Dyscyplina wojskowa
Komunikacja interpersonalna
Odpowiedzialność karna
Prawo karne
Relacje międzyludzkie
Służba wojskowa
Zachowanie organizacyjne
Zniewaga
Stosunki interpersonalne w wojsku
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma prawniczego
Artykuł problemowy

Opis:

Znieważanie podwładnych, także żołnierzy młodszych stopniem czy o krótszym czasie pełnienia służby wojskowej, jest przestępstwem godzącym także w podstawy utrzymania porządku i dyscypliny wojskowej. W artykule omówiono zmiany zachodzące w prawie w latach 1918-1997. Autor artykułu przedstawia aktualną wykładnię przepisu artykułu 350 Kodeksu Karnego.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Rozkaz bezprawny - zakamuflowana kolizja obowiązków? : analiza art. 344 k.k. w świetle art. 26 § 5 k.k. : = Unlawful order - a camouflaged collision of duties? Analysis of article 344 of the Polish penal code in the light of article 26 § 5 of the Polish penal code

Autorzy:

Miśkiewicz, Aleksandra.

Powiązania:

Wojskowy Przegląd Prawniczy 2018, nr 3, s. 17-26

Data publikacji:

2018

Tematy:

Prawo wojskowe
Rozkazy wojskowe
Odpowiedzialność karna
Artykuł z czasopisma prawniczego

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Odpowiedzialność karna żołnierza za odmowę wykonania rozkazu (art. 343 k.k.) = Criminal liability of a soldier for refusing to execute an order (Article 343 of the Polish Penal Code)
Criminal liability of a soldier for refusing to execute an order (Article 343 of the Polish Penal Code)

Autorzy:

Wąsik, Damian.

Powiązania:

Wojskowy Przegląd Prawniczy 2021, nr 1, s. 53-70

Data publikacji:

2021

Tematy:

Odmowa wykonania rozkazu
Odpowiedzialność karna
Prawo karne
Żołnierze
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma prawniczego
Artykuł problemowy

Opis:

Artykuł charakteryzuje, czym jest odmowa wykonania rozkazu oraz jakie konsekwencje ponosi sprawca. Autor przedstawia orzecznictwo sądów wojskowych, poglądy przedstawicieli doktryny prawa karnego. Omawia ewolucję odpowiedzialności karnej na przestrzeni wieków, począwszy od aktu prawnego wydanego przez króla Zygmunta I „Artykuły wojenne dla Litwy”. Przedstawiona została tam prawna konstrukcja rozkazu oraz określenie przestępstwa przeciwko rozkazowi.

Dostawca treści:

Bibliografia CBW

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Zasada winy - uwagi na tle polskiego kodeksu karnego
The Principles of Guilt - Remarks on the Background of the Polish Penal Code

Autorzy:

Komadowska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/38938225.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

zasada winy
zasada subiektywizacji odpowiedzialności karnej
strona podmiotowa przestępstwa
teoria winy
principle of guilt
principle of subjectivization of penal liability
subjective side of a crime
theory of guilt

Opis:

Guilt, besides punishability and culpability, constitutes an element of the definition of a crime. Scientific literature broadly describes problems pertaining to the essence of guilt and it creates its definitions. However, there is no agreement in this respect and a few more important theories of guilt have been put forward. The 1997 code for the first time introduced the declaration of guilt and the solutions about guilt which principally differ from the previous ones. The Author of the present paper makes an attempt to get a closer look at the problem of guilt, its importance for penal liability as well as trying to point out which solutions concerning the perpetrator’s guilt have been adopted in the present code.

Źródło:

Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2009, 5, 1; 57-67
1896-6365

Pojawia się w:

Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

Obraza uczuć religijnych, czyli kontrowersje wokół artykułu 196 kodeksu karnego
Insulting Religious Feelings – Controversy over Article 196 of the Polish Penal Code

Autorzy:

Cebula, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/641043.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Tematy:

insulting religious feelings
subject of religious veneration
article 196 of the Polish penal code
religious laws and freedoms

Opis:

Article 196 of the Polish Penal Code regulating questions of insulting religious feelings is still a matter under discussion and the cause of differences in interpretation. There are several reasons for this. First, the sphere of religious feelings is very diverse and depends on the subjective sensitivity of each believer. This is the basis of the postulate of the research on the predominant social assessment of decisions concerning infringement of the law. Secondly, defi ning what the subject of religious veneration is requires references to specifi c religious groups, which in turn may indicate the different categories of the objects (material, personal, dogmatic, ritual), and this may then cause the problem of distinguishing “the object of religious veneration” and “the objects intended for religious veneration” not specified in the Penal Code. Thirdly, the limits of conflicting freedoms, as a result of their evolution and cultural changes, still arouse new controversies, as the restrictions on freedoms under the law are not suffi cient to resolve all doubts.

Źródło:

Studia Religiologica; 2012, 45, 4; 293-300
0137-2432
2084-4077

Pojawia się w:

Studia Religiologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

ANALIZA KULTUROWYCH ASPEKTÓW W NIEMIECKIM PRZEKŁADZIE POLSKIEGO KODEKSU KARNEGO
ANALYSIS OF CULTURAL ASPECTS IN THE GERMAN TRANSLATION OF THE POLISH PENAL CODE

Autorzy:

SIEWERT, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/920529.pdf

Data publikacji:

2014-01-19

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

odmienność kulturowa
przekład tekstów prawnych
polskie prawo karne
przekład na język niemiecki
penal code
Polish
translation
Language of law
legilinguistics

Opis:

Przekład tekstów prawnych i prawniczych jest szczególnym rodzajem transferu kulturowego, ponieważ prawo i jego język stanowią integralną część kultury społecznej. Są one nie tylko rezultatem wielowiekowej ewolucji historycznej, lecz także odbiciem specyficznej wizji i sposobu rozumienia rzeczywistości, którą społeczeństwo organizuje za pośrednictwem określonych instytucji prawnych. Dlatego też oprócz wiedzy specjalistycznej od tłumacza oczekuje się kompetencji kulturowej, która pozwala zidentyfikować elementy kulturowe w tekście wyjściowym i odtworzyć je w tekście docelowym. W poniższym artykule zostanie przeprowadzona analiza wybranych przykładów pochodzących z najnowszego przekładu polskiego kodeksu karnego na język niemiecki pod kątem rozwiązań translatorskich zastosowanych w celu oddania odmienności kulturowych na różnych poziomach tekstu.
 Translation of legal texts is a specific kind of cultural transfer because law and itslanguage are an integral part of social culture. They are not only a result of a centuries-oldhistorical evolution but also a reflection of a specific vision and understanding of the reality whichis organised by the particular society through legal institutions. The translator is, therefore,expected to have not only specialist knowledge but also cultural competence which enables him to identify cultural elements in the source text and to reconstruct them in the target text. The present article intends to analyse selected examples from the newest German translation of the Polish penal code, focusing on translation solutions on different levels of the text in order to reconstruct culturaldissimilarity.

Źródło:

Comparative Legilinguistics; 2014, 17, 1; 131-144
2080-5926
2391-4491

Pojawia się w:

Comparative Legilinguistics

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

The principles of guilt – remarks on the background of the Polish penal code
Zasady winy – uwagi na temat kontekstu polskiego kodeksu karnego

Autorzy:

Komadowska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/38697110.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

wina
zasada subiektywizacji
normatywna teoria winy
psychologiczna teoria winy
relacyjna teoria winy
umyślność
nieumyślność
guilt
principle of subjectivization
normative theory of guilt
psychological theory of guilt
relational theory of guilt
intentionality
unintentionality

Opis:

Wina, oprócz karalności i karygodności, stanowi element definicji przestępstwa. Literatura fachowa szeroko opisuje problemy związane z istotą winy i tworzy jej definicje. Nie ma jednak w tym względzie zgody i przedstawiono kilka dalszych istotnych teorii winy. Kodeks z roku 1997 po raz pierwszy wprowadził przyznanie się do winy i rozwiązania dotyczące winy, które zasadniczo różnią się od poprzednich. Autorka niniejszego artykułu próbuje przyjrzeć się bliżej problemowi winy, jego istotności dla odpowiedzialności karnej, jak również stara się wskazać, które rozwiązania dotyczące winy sprawcy przestępstwa zostały przyjęte przez obowiązujący kodeks.
Guilt, besides punishability and culpability, constitutes an element of the definition of a crime. Scientific literature broadly describes problems pertaining to the essence of guilt and it creates its definitions. However, there is no agreement in this respect and a few more important theories of guilt have been put forward. The 1997 code for the first time introduced the declaration of guilt and the solutions about guilt which principally differ from the previous ones. The Author of the present paper makes an attempt to get a closer look at the problem of guilt, its importance for penal liability as well as trying to point out which solutions concerning the perpetrator’s guilt have been adopted in the present code.

Źródło:

Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2014-2015, 10-11, 1; 115-125
1896-6365

Pojawia się w:

Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Wolność religijna Kościołów i związków wyznaniowych według regulacji polskiego prawa karnego
Churches and Denominational Groups and Their Freedom of Religion in Polish Penal Code

Autorzy:

Bielecki, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1202468.pdf

Data publikacji:

2018-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

prawo karne wykonawcze
duszpasterstwo więzienne
Kościoły i związki wyznaniowe
penal code enforcement
prison chaplaincy
churches and denominational groups

Opis:

Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza rozwiązań prawnych w zakresie organizowania posługi duszpasterskiej w polskich zakładach karnych. Tematyka prezentowana jest przez pryzmat analizy regulacji zawartych w standardach prawa międzynarodowego oraz prawie krajowym. Duszpasterstwo więzienne stanowi wspólnotowy wymiar wolności religijnej, a Kościoły i związki wyznaniowe mają w tym zakresie podmiotowość usankcjonowaną przez Konstytucję. Cennym uzupełnieniem prezentowanych treści są dane otrzymane z Biura Dyrektora Generalnego Służby Więziennej dotyczące aktualnej sytuacji panującej w polskich więzieniach i aresztach śledczych.
The article describes legal solutions in the organization of pastoral care in Polish prisons. The theme is presented in the context of analysis of regulations included in international and domestic law standards. Pastoral care to prisoners consists a community dimension of religious freedom, and churches as well as religious associations have in this respect the subjectivity sanctioned by the Constitution. Statistics on the present situation in Polish prisons and temporary detention places in this regard, obtained at the Bureau of Prisons, provide valuable evidence for the actual picture on the ground.

Źródło:

Nurt SVD; 2018, 2; 215-231
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Zakres bezprawności „korupcji urzędniczej” – przyjmowanie korzyści a pełnienie funkcji publicznej
Range of the Administrative Corruption Illegality – Accepting Benefits versus Performance of Public Functions

Autorzy:

Liszewska, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/416821.pdf

Data publikacji:

2015-10

Wydawca:

Najwyższa Izba Kontroli

Tematy:

Unlawful deeds
active and passive bribery
public function
Polish Penal Code

Opis:

Unlawful deeds referred to as active and passive bribery define the scope of penalisation of administrative corruption, namely that related to the area of public activities. The connection between a corruption activity and the public function that is performed by the person who accepts a bribe is listed in the set of characteristic features of unlawful deeds in Articles 228 and 229 of the Polish Penal Code. The controversies that existed about the interpretation of this feature, which have resulted in a gradual extending of the passive bribery notion, and consequently of the responsibility for active bribery, were supposed to be solved by the amendments to the Penal Code of 2003. The amendments covered the legal definition of the notion of “a person that performs a public function”. The broad scope of this notion has been limited by the obligation to examine, at the stage of subsumption of the specific case, whether the person performing this function has indeed accepted a benefit in connection with the performance of this function.

Źródło:

Kontrola Państwowa; 2015, 60, 5 (364); 149-158
0452-5027

Pojawia się w:

Kontrola Państwowa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

INFORMATION TECHNOLOGY TERMINOLOGY IN CHAPTER XXXIII OF THE POLISH PENAL CODE OF 1997
TERMINOLOGIA INFORMATYCZNA W PRZEPISACH ROZDZIAŁU XXXIII POLSKIEGO KODEKSU KARNEGO Z 1997 ROKU

Autorzy:

RADONIEWICZ, Filip

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/920233.pdf

Data publikacji:

2017-02-09

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

terminologia dotycząca technologii informacyjnych
polski Kodeks Karny z 1997 roku
rozdział XXXIII Kodeksu Karnego
information technology terminology
polish Penal Code 1997
Chapter XXXIII of the Penal Code

Opis:

In the introductory part of the article, the distinction between two frequently confused concepts - "data" and "information" was made and their definitions were given, to describe afterwards the basic classifications - "computer data" and "information system". For that purpose international legal statutes were recalled, including the OECD Guidelines for the Security of Information Systems of the 26th of November 1992 and the Council Framework Decision 2005/222/JHA of the 24th of February 2005 on attacks against information systems. In the main part of the article, the author focuses on the information concepts, which are used by the Polish legislator in the Chapter XXXIII of the Penal Code, in which computer crimes are enumerated. Attention is paid to inconsistency in terminology, conceptual overlaps between certain specifications, and lack of definition of the relevant concepts. As the conclusion it is stated that the measures so far undertaken by the legislator, to standardise the terminology, are inadequate. Therefore, further efforts regarding that issue are essential. What is more, introduction of definitions of the most relevant classifications - especially "information system" and "computer data" to the Penal Code is advisable.
W części wstępnej referatu dokonano rozróżnienia i zdefiniowania dwóch często mylonych ze sobą pojęć – „danych” oraz „informacji”, by następnie scharakteryzować podstawowe terminy – „danych komputerowych” i „systemu informatycznego”. Odwołano się w tym celu do aktów prawa międzynarodowego, w tym do Wytycznych OECD w sprawie Bezpieczeństwa Systemów Informatycznych z 26 listopada 1992 roku oraz Decyzji Ramowej Rady 222/2005/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 roku w sprawie ataków na systemy informatyczne. Główna część referatu poświęcona jest omówieniu pojęć informatycznych, którymi posługuje się polski ustawodawca w rozdziale XXXIII Kodeksu karnego, w którym umieszczono przestępstwa komputerowe. Zwrócona zostaje uwaga na niespójność terminologiczną, nakładanie się zakresów pojęciowych niektórych terminów oraz brak definicji istotnych pojęć. W konkluzji wskazano, iż podjęte dotychczas przez ustawodawcę próby ujednolicenia terminologii okazały się niewystarczające. W związku z tym konieczne są dalsze prace w tym kierunku. Ponadto wskazane jest wprowadzenie do Kodeksu karnego definicji najważniejszych terminów - przede wszystkim „systemu informatycznego” i „danych komputerowych”.

Źródło:

Comparative Legilinguistics; 2011, 5, 1; 85-94
2080-5926
2391-4491

Pojawia się w:

Comparative Legilinguistics

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Kara pozbawienia wolności jako ostateczny środek karny. Założenia i implikacje praktyczne Kodeksu Karnego z 1997 r.

Autorzy:

Zylik, Bartosz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2158677.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum

Tematy:

Polish Penal code
penalty of imprisonment
short time sentence
ultimate means of penalty

Opis:

The main objective of this paper is to show the impact of adopted in 1997 Criminal Code on the justice system in Poland. In particular the principle of "ultima ratio of imprisonment" as the ultimate means of penalty. Author through the following paragraphs shows the main foundations that was taken to establish penal code, then presents statistics of delinquency, judical decision of imprisonment, penal statistics of short time sentences covering last 25 years. The last paragraph in the brief refers to the causes why regulations of imprisonment formed in penal code was not fully exploited.

Źródło:

Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2013, 2(6); 383-396
1730-0266

Pojawia się w:

Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

O implikacjach sformułowania art. 196 Kodeksu karnego w kategorii uczuć religijnych
Implications of the phrase „religious feelings” in article 196 of the Polish Penal Code

Autorzy:

Wesołowska, Julia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1955381.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie

Tematy:

uczucia religijne
obraza uczuć religijnych
bluźnierstwo
sformułowanie prawne
kategorie prawne
wykładnia prawa
ekspresyjna funkcja praw
religious feelings
offense of religious feelings
blasphemy
legal framing
legal categories
legal interpretation
expressive function of law

Opis:

Zastosowanie pojęcia „uczuć religijnych” w art. 196 Kodeksu karnego, penalizującego ich obrazę, może wydawać się krokiem w kierunku społecznego kompromisu, łączącego światopoglądową neutralność państwa z ochroną imaginarium religijnego przez prawo. Tym samym sformułowanie to mogłoby być zręcznym rozwiązaniem legislacyjnym służącym koncyliacji i spójności społecznej. Niniejszy artykuł ma za cel omówienie negatywnych konsekwencji sformułowania art. 196 Kodeksu karnego w kategorii „uczuć religijnych”. Skupienie się na negatywnych implikacjach obecności tej frazy w prawie służyć ma pokazaniu, iż nie spełnia ona pokładanych w niej oczekiwań: nastręcza trudności interpretacyjnych, brakuje jej cech dobrego prawa, jest daleka od realizmu psychologicznego oraz dzieli i polaryzuje społeczeństwo zamiast je spajać. Pokazuję, w jaki sposób problemy te wynikają właśnie z przyjęcia kategorii uczuć religijnych. W pierwszej części artykułu identyfikuję i omawiam konsekwencje wynikające z takiego sformułowania dla dogmatyki prawa. Druga część pracy poświęcona jest implikacjom tej frazy na gruncie teorii prawa, w kontekście postulatów jurysprudencji. Trzecia część analizuje skutki sformułowania w dyskursie publicznym i szerszej sferze społecznej, przyjmując perspektywę ekspresyjnej funkcji prawa. Tekst przynosi nowe spojrzenie na zagrożenia wnoszone do prawa przez przyjmowaną frazeologię oraz na specyfikę odwołań do emocjonalności w dyskursie prawnym, jednocześnie oferując sugestie potencjalnych rozwiązań.
Article 196 of the Polish penal code penalizes the offence of ‘religious feelings’. This may be seen as an attempt to protect religion without making it an official state matter, positing it as injuries to individual citizen’s psyche. This article investigates the negative consequences of framing art. 196 in terms of religious feelings, both in the doctrine, and for the theory of law and wider social functioning of legal provisions. I attempt to show how this regulation is faulty and does not satisfy the hopes which motivated passing it. The phrase ‘religious feelings’ results in many interpretative difficulties as well as conflicts which defy the conciliatory intent behind it. The article notes the broader impact of the regulation and attempts to situate this impact in the context of the theory of law. It looks into how the psychological dimension of the regulation brings confusion and defies knowledge about emotions. Finally, it analyzes the broad social consequences of the usage of this phrase in law, using the perspective of the law’s expressive function to diagnose its influence on society. The article’s central focus is on the categories that law uses and its implications both in strictly legal sphere and in public life. This allows for a new approach to the dangers of careless legal phrasing, as well as to the problems of using references to emotions in law. The texts offers tentative suggestions of reform of the law in question.

Źródło:

Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 4; 200-219
2080-1084
2450-7938

Pojawia się w:

Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Przestępstwa uprowadzenia lub zatrzymania małoletniego lub osoby nieporadnej (art. 188 K.K.)
Abductons or Detention of Minor or a Helpless Person (Art. 188 of the Polish Penal Code)

Autorzy:

Kołakowska-Przełomiec, Helena

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/699146.pdf

Data publikacji:

1984

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN

Tematy:

przestępstwa
uprowadzenie
zatrzymanie
małoletni
osoba nieporadna
kodeks karny
Polska
abductions
detention of minor
helpless person
Polska
penal code

Opis:

The present article contains a detailed description and results of analysis of cases of abduction and detention sentenced in Poland in 1979. The total of these cases was 9.       Abduction or detention, specified in Art. 188 of the Polish Penal Code, belongs to the group of offences against the family.      Art. 188 of the Penal Code provides, that "whoever contrary to the will of the person appointed to take care or to supervise, abducts or detains a minor or a person who is helpless by reason of this mental or physical condition, shall be subject to the penalty of deprivation of liberty for from 6 months to 5 years”.        Theoretical studies and commentaries to the Penal Code stress the fact that the subject of legal protection in Art. 188 of the Penal Code is the institution of care and supervision. Art. 188 is turned against lawless one-sided alterations in the relation, directly determined or adjudicated by court, of care or supervision of a person specified in this Article. It is also indicated that this Article aims at protecting the child from the lawlessness of this quarrelling parents or other persons. It is also characteristic that the commentaries stress the fact that the motives from which the perpetrator acted are unessential as regards the existence of an offence specified in Art. 188.      A small number of persons sentenced for abduction or detention does not mean that offences of this kind are of little social significance. The real extent of this phenomenon is much greater than indicated by the small number of sentenced persons. As the common knowledge shows, the cases of lawless taking away of the children by quarrelling parents or relatives are frequent. Thus it could have been expected that the cases of abduction or detention which had been investigated by court as offences might be particularly drastic of nature. Yet the analysis of all cases failed to confirm this supposition. Among the 9 cases, there were 4 cases of "abdcution" and 5 cases of "detention'' of minors. None of the cases concerned a helpless person. In as few as 2 cases the minors were strangers unrelated to the perpetrator. In four cases, the minors were sons of the perpetrators, in one  case the minor was the perpetrator's  daughter, in one case – granddaughter;  also in one case, the minor was the perpetrator’s cousion. Among the perpetrators of „abduction" or  „detention” there were six men and three women.       The analysis of all criminal cases specified in Art. 188 reveals two sides of this type of offence: a) the aspect of family, care, and education, b) the criminal aspect.  However, these two sides are not closely connected with one another.       The cases of "abduction and detention" as represented in the paper reveal the background on which it comes to various forms of behaviour of parents towards children and towards each other. In the majority of cases,  an intervention of guardianship authorities in the life of parents and children has already taken place and various provisions have been made. However, they failed to eliminate the existing conflicts, what is more,  they increased them. The further execution of these decisions lacks additional supervision which would ensure a free contact with the child for the parent with whom the child does, not reside permanently, and, on the other hand, which would limit the lawlessness of mothers who do not allow the fathers to contact the children they care for. Therefore, in the examined cases we  deal with "abduction'' or "detention'' of a child by his father who is faced with difficulties on the mother's  part when he wants to see his child. The analysed cases are not drastic in character as regards  the conduct of perpetrators and the circumstances of their offence. On the other hand,  they are generally most drastic as regards legal proceedings  in such cases  and sentences. The examined fathers, mother, grandmother, and cousin are treated as offenders: persecuted, charged, tried, and sentenced for acts which, even if they disturbed the institution of care, could be treated as family and care cases. Generally it seems that the criminal character of the analysed cases is independent and separate, so to say, from the entire aspect of family, care, and education of these cases. It may be assumed that this situation is to a certain degree conditioned by the dogmatic and formalistic approach in the proceedings and sentencing in these  cases, which is  based on the formulation found in commentaries, that the perpetrator’s  motives are unrelevant to the existence of the offence, and that the subject of legal protection in Art. 188 is the institution of care and supervision, not the interest of the abducted person.       In the final part of the present paper it is stressed that while protecting the institution of care, one should still take into consideration first of all the interest of the child for whom this institution is to function. It is also in the child's interest that his parents and close relations do not become criminals because of him. The cases of „abduction and detention of a minor” should be examined as cases of family and care, penal law proceedings instituted only in cases of actual abduction of a minor, first of all that committed by strangers.
      The present article contains a detailed description and results of analysis of cases of abduction and detention sentenced in Poland in 1979. The total of these cases was 9.       Abduction or detention, specified in Art. 188 of the Polish Penal Code, belongs to the group of offences against the family.      Art. 188 of the Penal Code provides, that "whoever contrary to the will of the person appointed to take care or to supervise, abducts or detains a minor or a person who is helpless by reason of this mental or physical condition, shall be subject to the penalty of deprivation of liberty for from 6 months to 5 years”.        Theoretical studies and commentaries to the Penal Code stress the fact that the subject of legal protection in Art. 188 of the Penal Code is the institution of care and supervision. Art. 188 is turned against lawless one-sided alterations in the relation, directly determined or adjudicated by court, of care or supervision of a person specified in this Article. It is also indicated that this Article aims at protecting the child from the lawlessness of this quarrelling parents or other persons. It is also characteristic that the commentaries stress the fact that the motives from which the perpetrator acted are unessential as regards the existence of an offence specified in Art. 188.      A small number of persons sentenced for abduction or detention does not mean that offences of this kind are of little social significance. The real extent of this phenomenon is much greater than indicated by the small number of sentenced persons. As the common knowledge shows, the cases of lawless taking away of the children by quarrelling parents or relatives are frequent. Thus it could have been expected that the cases of abduction or detention which had been investigated by court as offences might be particularly drastic of nature. Yet the analysis of all cases failed to confirm this supposition. Among the 9 cases, there were 4 cases of "abdcution" and 5 cases of "detention'' of minors. None of the cases concerned a helpless person. In as few as 2 cases the minors were strangers unrelated to the perpetrator. In four cases, the minors were sons of the perpetrators, in one  case the minor was the perpetrator's  daughter, in one case – granddaughter;  also in one case, the minor was the perpetrator’s cousion. Among the perpetrators of „abduction" or  „detention” there were six men and three women.       The analysis of all criminal cases specified in Art. 188 reveals two sides of this type of offence: a) the aspect of family, care, and education, b) the criminal aspect.  However, these two sides are not closely connected with one another.       The cases of "abduction and detention" as represented in the paper reveal the background on which it comes to various forms of behaviour of parents towards children and towards each other. In the majority of cases,  an intervention of guardianship authorities in the life of parents and children has already taken place and various provisions have been made. However, they failed to eliminate the existing conflicts, what is more,  they increased them. The further execution of these decisions lacks additional supervision which would ensure a free contact with the child for the parent with whom the child does, not reside permanently, and, on the other hand, which would limit the lawlessness of mothers who do not allow the fathers to contact the children they care for. Therefore, in the examined cases we  deal with "abduction'' or "detention'' of a child by his father who is faced with difficulties on the mother's  part when he wants to see his child. The analysed cases are not drastic in character as regards  the conduct of perpetrators and the circumstances of their offence. On the other hand,  they are generally most drastic as regards legal proceedings  in such cases  and sentences. The examined fathers, mother, grandmother, and cousin are treated as offenders: persecuted, charged, tried, and sentenced for acts which, even if they disturbed the institution of care, could be treated as family and care cases. Generally it seems that the criminal character of the analysed cases is independent and separate, so to say, from the entire aspect of family, care, and education of these cases. It may be assumed that this situation is to a certain degree conditioned by the dogmatic and formalistic approach in the proceedings and sentencing in these  cases, which is  based on the formulation found in commentaries, that the perpetrator’s  motives are unrelevant to the existence of the offence, and that the subject of legal protection in Art. 188 is the institution of care and supervision, not the interest of the abducted person.       In the final part of the present paper it is stressed that while protecting the institution of care, one should still take into consideration first of all the interest of the child for whom this institution is to function. It is also in the child's interest that his parents and close relations do not become criminals because of him. The cases of „abduction and detention of a minor” should be examined as cases of family and care, penal law proceedings instituted only in cases of actual abduction of a minor, first of all that committed by strangers.

Źródło:

Archiwum Kryminologii; 1984, XI; 227-244
0066-6890
2719-4280

Pojawia się w:

Archiwum Kryminologii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

KARY I ŚRODKI KARNE W POLSKIM KODEKSIE KARNYM ORAZ EKWIWALENTY ICH NAZW W JĘZYKU NIEMIECKIM
PENALTIES AND PENAL MEANS IN THE POLISH PENAL CODE AND EQUIVALENTS OF THEIR NAMES IN GERMAN

Autorzy:

SIEWERT-KOWALKOWSKA, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/920606.pdf

Data publikacji:

2016-11-03

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Opis:

Prawo karne w odróżnieniu od innych gałęzi prawa nie reguluje określonej sfery życia społecznego, jak np. prawo rodzinne czy prawo pracy, lecz chroni dobra i wartości uznawane przez dane społeczeństwo za najważniejsze. Sprawcy naruszającemu normy prawa karnego grożą najdotkliwsze sankcje, a mianowicie utrata lub ograniczenie dóbr wysoko cenionych przez każdego człowieka, jakimi są wolność, wartości majątkowe czy dobre imię. Przedmiotem artykułu są wybrane pojęcia polskiego prawa karnego w kontekście przekładu tekstów prawnych na język niemiecki. Na wstępie zostanie przedstawiony system kar i środków karnych przewidzianych w polskim kodeksie karnym w porównaniu z systemem obowiązującym w Niemczech. Na tej podstawie zostanie przeprowadzona analiza ekwiwalentów zaproponowanych w wybrany słowniku prawniczym polsko-niemieckim oraz rozwiązań translatorskich zastosowanych w przekładzie polskiego kodeksu karnego na język niemiecki.
The penal law, in contrast to other branches of law, such as the labour law or the family law, doesn’t regulate any sphere of social life, but protects goods and values regarded as most important by a given society. The perpetrator who violates regulations of the penal law is liable to the most severe sanctions, namely, loss or limitation of the most important human values like freedom, property or good name. The present article addresses selected terms of the Polish penal law with reference to their equivalents in the German system. The article begins with the presentation of the system of penalties and penal means in the Polish penal code and its comparison with the system being legally binding in Germany. This is followed by an analysis of the equivalents from a selected Polish-German dictionary and of translation solutions in the German translation of the Polish penal code.

Źródło:

Comparative Legilinguistics; 2015, 21, 1; 69-84
2080-5926
2391-4491

Pojawia się w:

Comparative Legilinguistics

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Czy istnieją granice dozwolonej krytyki. O relacji kontratypu określonego w art. 41 ustawy – prawo prasowe z kontratypem zapisanym w art. 213 k.k.

Autorzy:

Kwiatkowska-Serafin, Paulina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2204958.pdf

Data publikacji:

2016-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Adam Marszałek

Tematy:

artistic expression
satire
Polish penal code
press law
defamation
wolność ekspresji artystycznej
satyra
prawo prasowe
zniesławienie
kodeks karny

Opis:

Form of an artistic expression, satire has been present in human’s life for ages. It has many varieties and forms. From the very beginning its practitioners have been subjected to the public authorities restrictions and have been getting into trouble with the ones who became objects of the artist projections. In Polish regulation – law, there is a justification of admissible satire, covered by the article 41 of the press law, witch is an extension to the justification of admissible criticism, covered by the article 213 of the polish penal code. However, there is no such thing as justification of art. due to this fact, the artist may be fully liable both for violation of personal rights and the offence of defamation.

Źródło:

Themis Polska Nova; 2016, 2(11); 152-163
2084-4522

Pojawia się w:

Themis Polska Nova

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

The Beginning of the Debate on the Codification of Polish Law after the World War I: The Issue of the Codification Commission Autonomy in the Light of Political Declarations

Autorzy:

Michał, Gałędek,

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/902491.pdf

Data publikacji:

2019-09-19

Wydawca:

Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Tematy:

Codification Commission
Polish civil code
Polish penal code
interwar period
Komisja Kodyfikacyjna
polski kodeks cywilny
polski kodeks karny
okres międzywojenny

Opis:

The purpose of this article is to analyze the ideological basis of concepts that underpinned the establishment of the Codification Commission by virtue of the Act of 3 June 1919 and to assess its position within the system of authorities of the Second Republic of Poland. The author has found that the issues around shaping the relations of the Codification Commission with the Government and the Sejm have been covered in literature of the subject in a one-sided manner. Authors who have devoted their attention to the issue of autonomy of the Codification Commission formulated their evaluations based on the interpretation of the regulations in the drafts of the Act that established the Commission, as well as on their subsequent application that enabled the restriction of this autonomy. They did not, however, sufficiently account for the ideological declarations, thus in fact rejecting the deputies’ assertions of their striving to ensure “complete autonomy and self-sufficiency” of the Codification Commission, and the Government’s affirmations that it did not aim to “subject” the Commission to its control. Meanwhile, the author’s intention is to show that there was a widespread consensus at the time, especially at the Sejm, which sovereignly decided on the wording of the Act on the Codification Commission, that deputies had adopted a law that sufficiently protected the autonomous status of the Commission and its apolitical nature.

Źródło:

Studia Iuridica; 2019, 80; 119-134
0137-4346

Pojawia się w:

Studia Iuridica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

O przesłuchaniu pokrzywdzonych przestępstwami z art. 197–199 k.k. Studium z zakresu stosowania prawa
About questioning people harmed by offences under art. 197–199 of the Polish Penal Code. Study on application of law

Autorzy:

Tkacz, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/686280.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

kodeks postępowania karnego
przesłuchanie
ofiara czynności seksualnej
Rzecznik Praw Obywatelskich
skuteczność przepisów prawa
Code of Criminal Procedure
hearing
victim of sexual activity
Ombudsman
effectiveness of legal provisions

Opis:

The subject matter of the considerations is the issue of the application of art. 185c § 2 of the [Polish] penal procedure code, according to which people harmed by offences under art. 197–199 p.c. are interrogated as witnesses at a court session. This provision introduces a special mode of interrogation of a victim witness while conducting proceedings in cases involving sexual offences. The intention of the legislator is to guarantee the victims of these crimes a higher standard of protection. In the course of the conducted analyses, the findings made by the Commissioner for Citizens’ Rights in the course of the proceedings were presented, aiming at determining how the legislator’s objectives are implemented in practice. It has been noticed that often several dozen days pass between the notification of a crime and the questioning of the victim. As a result, the intention of the legislator cannot be implemented. The undertaken analyses were concluded with a theoretical reflection on the effectiveness of legal provisions. In conclusion, it was pointed out that effectiveness requires, in particular, taking into account the relationship between the behavior of recipients and the goals assumed by the legislator.
Przedmiot podjętych rozważań stanowi problematyka stosowania art. 185c § 2 k.p.k., zgodnie z którym osoby pokrzywdzone przestępstwami z art. 197–199 k.k. przesłuchiwane są w charakterze świadków na posiedzeniu sądowym. Przepis ten wprowadza szczególny tryb przesłuchania świadka pokrzywdzonego przy prowadzeniu postępowań w sprawach o przestępstwa seksualne. Intencją prawodawcy jest zagwarantowanie ofiarom tych przestępstw wyższego standardu ochrony. W wyniku analiz przedstawiono ustalenia poczynione przez Rzecznika Praw Obywatelskich w ramach postępowania mającego określić, w jaki sposób cele prawodawcy są realizowane w praktyce. Zauważono, że niejednokrotnie pomiędzy zawiadomieniem o popełnieniu przestępstwa a przesłuchaniem osoby pokrzywdzonej upływa kilkadziesiąt dni. W następstwie tego intencja prawodawcy nie może zostać zrealizowana. Podjęte analizy zakończone zostały refleksją teoretycznoprawną poświęconą skuteczności przepisów prawa. W konkluzji wskazano, że skuteczność wymaga w szczególności wzięcia pod uwagę relacji zachowań adresatów do założonych przez prawodawcę celów.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2018, 85; 91-100
0208-6069
2450-2782

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

SPOŁECZNE KOSZTY NIEALIMENTACJI

Autorzy:

Rosiak, Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/664174.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

the offence of child maintenance evasion
social cost
the Polish penal code
recidivation
penalisation.
przestępstwo niealimentacji
społeczne koszty
kodeks karny
uporczywość
sankcja karna.

Opis:

SummaryThis article describes the history of the penalties for default on child maintenance payments in place in Polish criminal codes. All the criminal codes which have been in force in Poland since 1932 (viz. its 1932, 1969, and 1997 versions) describe the offence of child maintenance evasion. The current maximum penalty is less than what was prescribed by the 1932 Code. Penalisation should always be a last resort for nonpayment of child maintenance. Te legislator creates new instruments to make the collection of child maintenance more efficient. Te most important point is not to punish the debtor but to provide the money due to eligible recipients. We should not forget that it is the business of all of us to see that child maintenance is paid as efficiently as possible. The amendment to the provisions of Polish criminal law is designed to improve the recoverability of unpaid child maintenance and thereby reduce the funds paid out to eligible claimants directly from the state budget.
Niniejszy artykuł opisuje historię kryminalizacji przestępstwa niealimentacji w polskich kodeksach karnych. We wszystkich polskich kodeksach karnych: kodeksie karnym z 1932 r., kodeksie karnym z 1969 r. oraz w kodeksie karnym z 1997 r. ujęto przestępstwo niealimentacji. Aktualna maksymalna sankcja z tytułu przestępstwa niealimentacji jest niższa niż w kodeksie karnym z 1932 r. Sankcje karne zawsze powinny być ostatecznością w przypadku braku płatności alimentów. Ustawodawca tworzy nowe instrumenty, aby osiągnąć większą skuteczność w sferze ściągnięcia alimentów. Najważniejsza nie jest jednak sama kara, ale uzyskanie środków na rzecz osób uprawnionych. Zawsze powinniśmy pamiętać, iż dążenie do podniesienia efektywności ściągalności alimentów jest sprawą nas wszystkich. Nowelizacja rozwiązań w zakresie prawa karnego w Polsce ma na celu poprawę odzyskiwania alimentów i zmniejszenie luki w budżecie państwa.

Źródło:

Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 1
2353-8139

Pojawia się w:

Zeszyty Prawnicze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Korupcja w ujęciu historycznym i współczesnym. Pojęcie zachowania korupcyjnego na tle art. 229 k.k.
Corruption in historical and contemporary terms. The concept of corrupt behavior against the background of Article 229 of the Polish Penal Code

Autorzy:

Dominiuk, Ryszard Eugeniusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1945333.pdf

Data publikacji:

2021-04-01

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

przestępczość
korupcja
sprzedajność
przekupstwo
zachowanie człowieka
crime
corruption
venality
bribe
human behavior

Opis:

Problematyka zachowań korupcyjnych stanowi wyzwanie naszych czasów. Społeczeństwo jest świadome, że walka z korupcją jest niezwykle trudna, a próba eliminacji tego zjawiska wydaje się niemożliwa do realizacji. Korupcja zyskuje swoich zwolenników poprzez nieprawidłowe postrzeganie realiów otaczającego nas świata. Ograniczenie korupcji to skomplikowany proces sięgający do psychologicznych motywacji i pobudek uczestniczących w tym procederze. Wydaje się, że samo podnoszenie świadomości na temat korupcji to połowa sukcesu, do pełnego sukcesu konieczna jest zmiana postawy człowieka, szczególnie młodego, wobec tego patologicznego zjawiska. Jak wskazują badania istotnym elementem ograniczania korupcji jest podejmowanie działań o charakterze edukacyjnym. Prewencja związana jest także z psychologią zachowań jednostek ludzkich, tym bardziej, iż ten rodzaj przestępstw może być popełniony w układzie bezpośrednim, jak i pośrednim. Człowiek zawsze dąży do odnoszenia sukcesów, korupcja jest tym elementem, który pozornie wydaje się sprzyjającym. Korupcja zaczyna się od przyjmowania drobnych upominków. Uczestnicząc w takim obdarowaniu przestajemy być bezstronnym i obiektywnym. W świetle art. 229 k.k. zachowanie korupcyjne dotyczy podmiotu, który aktywnie przejmuje rolę strony aktywnej. W tym zakresie nieprawidłowo postrzegany jest jako osoba przedsiębiorcza. Mając na uwadze trudności w ustaleniu poszkodowanego w tym układzie podmiot przejmujący aktywną inicjatywę korupcyjną nie przewiduje skutków swojego działania. Swoje działanie uznaje za prawidłowe. Racjonalnie wydaje się, iż sukcesem w walce z korupcją jest powiązanie aspektu prawnego z psychologicznym. Doskonałość w regulacji prawnej winna być uzupełniana stałą analizą psychologiczną zachowań korupcyjnych.
The problematic aspects of corruptive behaviors has proven to be quite a challenge for modern times. Society is mostly aware that the fight against corruption is difficult, and elimination of this phenomenon seems impossible. Corruption spreads its influence due to incorrect perception of surrounding reality. Limiting corruption is complicated process reaching for psychological incentives and motives of people participating in this operation. It is said that just raising awareness about corruption is half of the success, but to achieve full “victory” it is necessary to change the attitude of people, especially youth, on the subject of this pathological phenomenon. As studies show, the essential element on limiting the corruption is to partake the educative actions. Prevention is also connected to psychology of human behavior, all the more, that this type of criminal activity can be commited directly and indirectly. Human always tries to achieve success, and corruption is this element, which on the surface seems beneficial. It starts from receiving small souvenirs. By taking part in such activity people become less neutral and objective. In the light of art. 229 k.k. corruptive behavior affects the subject, which actively takes the role of active party. In this manner such person is perceived as entrepreneurial. Considering the difficulties in determination of victim in such agreement, subject willing to take the active corruptive initiative, does not foresee the consequences of its behavior. It is considered as correct. Rationally speaking realizing the connection between legal and psychological aspect is considered a milestone in the fight against corruption. The perfection in legal regulation should be constantly supplemented with psychological analysis of corruptive behaviors.

Źródło:

Miscellanea Historico-Iuridica; 2020, 19, 2; 183-198
1732-9132
2719-9991

Pojawia się w:

Miscellanea Historico-Iuridica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Z rozważań o karach i środkach karnych o charakterze majątkowym (w świetle przepisów kodeksu karnego z 1997 r.)
Remarks on Penalties and Penal Measures of Pecuniary Nature (In the Light of the Provisions of 1997 Penal Code)

Autorzy:

Sienkiewicz, Zofia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/698746.pdf

Data publikacji:

2008

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN

Tematy:

kara
środki karne o charakterze majątkowym
kodeks karny z 1997 r.
polityka karna
penalty
penal measures of pecuniary nature
penal policy
Polish Penal Code of 1997

Źródło:

Archiwum Kryminologii; 2008, XXIX-XXX; 629-641
0066-6890
2719-4280

Pojawia się w:

Archiwum Kryminologii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Walka z terroryzmem jako zadanie prawa karnego – uwagi na marginesie wprowadzenia do Kodeksu karnego art. 259a
Fighting terrorism as an objective of criminal law – remarks concerning the introduction of Article 259(a) to the Polish Penal Code

Autorzy:

Byczyk, Marcin

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/694084.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

amendment of the criminal law
terrorist offences
unconstitutionality
nowelizacja prawa karnego
przestępstwa terrorystyczne
niekonstytucyjność

Opis:

By virtue of the Anti-Terrorist Act of 10 June 2016, the provisions of the Additional Protocol to the Council of Europe Convention on the Prevention of terrorism have been incorporated into to the Polish legal system. As the result, a new Article 259a has been added to the Polish Penal Code. A short analysis of this new regulation conducted within this paper has revealed a number of profound doubts about its wording and its possible interpretations. The legislator appears to be clearly violating the basic principles of good criminal law by valuing twice the same the intent of a perpetrator: primarily as the very ratio legis of criminalization and secondly as the basis for theobligatorily increased severity of punishment. Consequently, the perpetrator is being punished for a normally legal act yet committed with a special intent and because of this special intent is being punished more severely (sic!). Those doubts constitute the starting point for more general considerations about the choice of a proper method of criminal reaction to prohibited acts committed by the perpetrators, whose the motifs are considered to have been especially noxious, like in the case of the terrorists. The analysis has led to a conclusion that the current shape of the regulations in Poland aimed at combating the growing phenomena of terrorism gives rise to seriousdoubts about their inner coherence and congruence with the constitutional norms. It is to be hoped that as soon as the full democratic procedures in Poland are restored they will be verified by a competent and independent constitutional court.
Mocą ustawy z dnia ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych do polskiego porządku prawnego implementowane zostały postanowienia Protokołu dodatkowego Konwencji Rady Europy o Zapobieganiu Terroryzmowi, w wyniku czego do Kodeksu karnego dodano m.in. art. 259a. Analiza tej regulacji wywołuje szereg wątpliwości o charakterze dogmatycznym, chociażby z powodu dwukrotnego wartościowania szczególnego zamiaru sprawcy, po pierwsze - jako ratio legis kryminalizacji, po drugie - jako podstawa do obligatoryjnego zaostrzenia kary. Wątpliwości te stanowią punkt wyjścia rozważań o charakterze bardziej ogólnym, tj. wyboru właściwego sposobu prawnokarnej reakcji na czynu zabronione sprawców działających z pobudek zasługujących na szczególne potępienie. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że obecny kształt regulacji ukierunkowanych na zwalczanie coraz bardziej rozpowszechnionego w Europie niebezpiecznego zjawiska terroryzmu budzi poważne zastrzeżenia co do ich wewnętrznej spójności oraz zgodności z normami konstytucyjnymi.

Źródło:

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 1; 73-84
0035-9629
2543-9170

Pojawia się w:

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Penalizacja procesu przygotowawczego do popełnienia przestępstwa o charakterze terrorystycznym

Autorzy:

Kosmaty, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/501551.pdf

Data publikacji:

2019-11-29

Wydawca:

Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Tematy:

terroryzm
art. 255a kk
bezpieczeństwo narodowe
przestępstwo o charakterze terrorystycznym
terrorism
article 255a of the Polish Penal Code
national security
the commitment of terrorist act

Opis:

Celem artykułu jest przybliżenie zasad odpowiedzialności karnej dotyczących czynu stypizowanego w art. 255a kk. Autor przywołuje również genezę tego przepisu, wskazując na akty prawa międzynarodowego, które w swojej treści stanowią o konieczności podjęcia skutecznych kroków w celu zapobiegania terroryzmowi. Wskazuje przy tym, że do momentu pojawienia się tej normy prawnej poza reakcją karną pozostawały zachowania polegające np. na udostępnianiu za pomocą stron internetowych sposobu popełniania aktów terrorystycznych. W dalszej części artykułu rozważania dotyczą wzajemnego stosunku zakresowego terminów: „bezpieczeństwo państwa”, „bezpieczeństwo narodowe” i „bezpieczeństwo publiczne”. Czy są to pojęcia o tożsamym znaczeniowo zakresie? Czy można je zamknąć w ramy definicji, a jeśli tak, to jak takie definicje mogłyby brzmieć? Krótkie omówienie samego zjawiska terroryzmu, będącego obecnie jednym z najbardziej istotnych problemów międzynarodowych, wymagającego ścisłej współpracy z różnymi instytucjami funkcjonującymi na poziomie krajowym i międzynarodowym, poprzedza analizę znamion przestępstwa stypizowanego w wymienionym powyżej artykule. W tym fragmencie rozważań autor wskazuje na czynności sprawcze, dokonuje analizy pozostałych znamion, m.in. uczestnictwa w szkoleniu. Podkreśla, że konieczne jest również wykazanie związków między rozpowszechnianymi lub publicznie prezentowanymi treściami a możliwością ułatwienia popełnienia przestępstwa.
Terrorism remains one of the greatest threats of modern civilization, a vital international issue requiring close co-operation of various institutions. Thus, international legislation points out, among others, the necessity of effective prevention. Article 255a of the P olish Penal Code penalizes the intentional distribution or public dissemination of content promoting the commitment of terrorist acts, aimed at incitement of such acts. However, it is not easy to determine the exact interpretation of the defining clause of ‘promoting crime commitment’. On the one hand, an overly restrictive view of the cited requirement might become an obstructive factor to measures taken against terrorism, while on the other, a too liberal could result in infringement on basic civil rights. Further, the assignment of liability requires a demonstration of a relationship between the content subject to public distribution or presentation and the possibility of crime commitment. This calls for a review of the range of content viewed as liable under Penal Code article 255a, as well as an analysis of the sources of the cited regulation, as well as the interpretation of its defining norms in legal doctrine and judicature. Finally, it is also necessary to consider the meaning of the term of ‘national security’ and its interpretation in Polish legislation.

Źródło:

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 21; 135-153
2080-1335
2720-0841

Pojawia się w:

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Revocation of conditional release in the Polish Executive Penal Code
ODWOŁANIE WARUNKOWEGO ZWOLNIENIA W POLSKIM PRAWIE KARNYM WYKONAWCZYM

Autorzy:

Stefańska, Blanka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1390874.pdf

Data publikacji:

2017-06-30

Wydawca:

Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza

Tematy:

probation period
legal order
imprisonment
conviction
conditional release
sentence
okres próby
porządek prawy
pozbawienie wolności
skazanie
warunkowe
zwolnienie
wyrok

Opis:

Przedmiotem artykułu jest odwołanie warunkowego zwolnienia od odbycia kary pozbawienia wolności. Zwolnienie następuje na okres próby, w trakcie której sprawdzane jest zachowanie skazanego pod kątem jego przystosowania do życia w społeczeństwie. Naruszenie przez niego szeroko pojętego porządku prawnego skutkuje – w zależności od wagi jego naruszenia – obligatoryjnym lub fakultatywnym odwołaniem warunkowego zwolnienia. Szczegółowo omówione są przyczyny powodujące lub pozwalające na odwołanie warunkowego zwolnienia.
The article discusses the revocation of conditional release from the imprisonment penalty. The release is for a probation period during which a convict’s behaviour is monitored in order to check if he has re-adjusted to life in the society. His violation of the legal order in its broad meaning, depending on the significance of this violation, results in the obligatory or optional revocation of the conditional release. The article presents thoroughly the circumstances that result or may result in the revocation of the conditional release.

Źródło:

Ius Novum; 2017, 11, 2; 44-60
1897-5577

Pojawia się w:

Ius Novum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

GLOSA APROBUJĄCA DO WYROKU IZBY KARNEJ SĄDU NAJWYŻSZEGO Z 29 MAJA 2018 R. O SYGN. AKT II KK 99/18

Autorzy:

Rosiak, Łukasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/664212.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

offences against property
petty offence
offence
thef
the Polish Code of Petty Offences
the Polish Penal Code.
przestępstwa przeciwko mieniu
wykroczenie
przestępstwo
kradzież
kodeks wykroczeń
kodeks karny.

Opis:

The comment relates to the verdict issued by the Supreme Court on the adjudication of offences and petty offences against property (viz. theft), for which the financial criterion for criminalization (as of 9 November 2013) is the minimum value of payment for work, as set down in Kodeks wykroczeń (the Polish Code of Petty Offences). In cases of this kind the value of minimum pay should be taken for the day when the verdict for the offence was passed, not for the day on which it was committed.
Glosowany wyrok Sądu Najwyższego dotyczy problematyki orzekania o czynach przeciwko mieniu, w stosunku do których od 9 listopada 2013 r. kryterium uznania danego czynu za przestępstwo albo za wykroczenie stanowi określony w kodeksie wykroczeń wskaźnik minimalnego wynagrodzenia za pracę. We wskazanym zakresie należy mieć na uwadze minimalne wynagrodzenie z daty orzekania w przedmiocie odpowiedzialności za taki czyn, a nie z daty jego popełnienia.

Źródło:

Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 2
2353-8139

Pojawia się w:

Zeszyty Prawnicze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Zmiany art. 190a k.k.

Autorzy:

Palichleb, Patrycja

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2083116.pdf

Data publikacji:

2021-12-30

Wydawca:

Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza

Tematy:

stalking
uporczywe nękanie
kradzież tożsamości
przywłaszczenie tożsa-mości
nowelizacja art. 190a k.k.
persistent harassment
identity theft
amendment of the Article 190a of the Polish Penal Code

Opis:

Artykuł 190a k.k., penalizujący przestępstwo uporczywego nękania, a także kradzieży toż-samości, wprowadzony został do polskiego Kodeksu karnego w 2011 roku. Od tego czasu w doktrynie toczą się dyskusje nad tym, czy przepis ten spełnia swoją rolę. Podejmowane są także analizy jego konstrukcji i użytych w nim znamion. W tym opracowaniu przedstawiony został krótki zarys historii funkcjonowania art. 190a w polskiej ustawie karnej, ukazujący jego pierwotne brzmienie oraz prezentujący zmiany dokonane w nim ustawą z dnia 31 marca 2020 roku. To także próba oceny wprowadzonych zmian.
Article 190a, penalising the offense of persistent harassment and identity theft, was introduced into the Polish Penal Code in 2011. Since then, the doctrine has been discussing whether this provision fulfills its role and has been analysing its structure and its features. This article is a brief outline of the history of the functioning of Art. 190a of the Polish Penal Code, presenting its original wording, as well as amendments introduced by the Act of March 31, 2020. It is also an attempt of evaluation of introduced changes.

Źródło:

Ius Novum; 2021, 15, 4; 51-72
1897-5577

Pojawia się w:

Ius Novum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Środek karny z art. 39 pkt 2b k.k. a prawo ofiary i sprawcy do samostanowienia
The penal measure of Article 39 item 2b of the Polish Penal Code and the victim’s and the perpetrator’s individual right to self-determination

Autorzy:

Bek, Dominika

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1035772.pdf

Data publikacji:

2021-05-10

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

victim
perpetrator
a prohibition on being in certain communities and location
a prohibition on contacting certain individuals
a prohibition on approaching certain inviduals
a prohibition on leaving a specific place of residence without the court’s consent

Opis:

The penal measure of a prohibition on being in certain communities and locations, on contacting certain individuals or on approaching certain individuals or on leaving a specific place of residence without the court’s consent, evidently restricts the liberty of a person sentenced. The said restriction most of all serves to implement the preventative function of penal law, particularly the protection of the victim against the repeat victimisation. At the same time, however, implementing this measure interferes with the victim’s life. Insofar as the restriction of the perpetrator’s liberty is in this case fully justified, ignoring the opinion of the victim in decision-making process pertaining to implementation of the discussed legal measure does not meet the constitutional criterion of proportionality.

Źródło:

Problemy Prawa Karnego; 2019, 29, 3; 11-22
0208-5577
2353-9712

Pojawia się w:

Problemy Prawa Karnego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Propozycje zmian w polskim kodeksie karnym w kontekście współczesnej roli własności prywatnej i znaczenia konstytucyjnej zasady ochrony prawa własności
Suggestions for Changes in the Polish Penal Code in the Context of Current Role of Private Property (Ownership) and Meaning of the Constitutional Principle of Protection of Property Rights

Autorzy:

Banaszkiewicz, Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1596318.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

ownership
the constitutional principle of protection of property
the Penal Code
forfeiture of things
prawo własności
konstytucyjna zasada ochrony własności
kodeks karny
przepadek rzeczy

Opis:

Artykuł ma za zadanie przypomnienie o szczególnym znaczeniu gospodarczym i społecznym własności oraz prawa własności. Punktem odniesienia są zmiany, jakie przewidziano do wprowadzenia w polskim kodeksie karnym oraz innych powiązanych z nim ustawach nowelizacją z dnia 23 maja 2016 r. (w chwili publikacji artykułu już wprowadzone w życie – w zmodyfikowanej postaci). Ma ona otwierać drogę do orzekania przepadku mienia podmiotów niebędących sprawcami przestępstwa i nieskazanych za jego popełnienie, jak również mienia niepowiązanego z działalnością przestępczą sprawcy i niestanowiącego korzyści z takiej działalności. W pierwszej kolejności przypomniano względy, z uwagi na które własność, w szczególności zaś własność prywatna, powinna zostać objęta specjalną ochroną, następnie zaś przedstawiono konkretne zapisy polskiej Konstytucji z dnia 2 kwietnia 1997 r. mające zapewnić tę ochronę i umożliwić własności odgrywanie przewidzianej dla niej i oczekiwanej od niej roli. Na koniec nawiązano do zmian w polskim ustawodawstwie karnym, komentując je w kontekście omówionych wcześniej kwestii.
The article is to remind you of a particular economic and social importance of ownership and property rights. The main point are the changes, which provided for the introduction of the Polish Penal Code and other associated laws amendment dated May 23, 2016 year (at the time of publication of the article already implemented - in modified form). It has opened the way for the confiscation of property companies that are not perpetrators of the crime and sentenced for the commission of, as well as the property is not associated with criminal activities and perpetrators did not constitute benefits from such activities. The first were reminded reasons, due to which ownership and especially private property should be covered by special protection, then the presented specific provisions of the Polish Constitution of 2 April 1997, which are to ensure that the ownership fulfills its role. At the end refers to the changes in the Polish criminal legislation, commenting on them in the context of the issues discussed earlier.

Źródło:

Acta Iuris Stetinensis; 2017, 20, 4; 31-53
2083-4373
2545-3181

Pojawia się w:

Acta Iuris Stetinensis

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Prawnokarna ochrona pracownika na podstawie przepisów art. 220 Kodeksu Karnego
Legal Protection of Employee in Criminal Law in Poland (Art. 220 of the Polish Criminal Code)

Autorzy:

Izydorczyk, Jacek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/4244236.pdf

Data publikacji:

2022-12-29

Wydawca:

Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Tematy:

przestępstwa przeciwko osobom wykonującym pracę zarobkową
ochrona osób pracujących
pojęcie „pracownika”
Kodeks karny
proces karny
judykatura
Sąd Najwyższy
criminal offenses against employee
protection of employee
„employee” conception
the Polish Penal Code
criminal trial
judicature
the Polish Supreme Court

Opis:

Artykuł przedstawia aktualny stan ochrony przewidzianej (zapewnianej) w Kodeksie karnym pracownikom w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, stanowisko judykatury (na czele z Sądem Najwyższym) w tym przedmiocie oraz koncentruje się na pojęciu „pracownika”, warunkującym odpowiedzialność sprawcy przestępstwa na podstawie przepisów art. 220 k.k. W podsumowaniu autor przypomina, że prawo karne materialne jest prawem tzw. zamkniętym i jakiekolwiek „interpretacje rozszerzające” – w tym przede wszystkich wobec podejrzanych lub oskarżonych w procesach karnych – są w sposób oczywisty niedopuszczalne. Dotyczy to także kwalifikacji prawnej czynu (tutaj w tzw. typach podstawowych przestępstw z art. 160 i 220 k.k., penalizowanych jednak identycznie, tj. karą pozbawienia wolności do lat trzech).
The text presents the current status of protection provided for employee in the criminal code (Art. 220 of the Polish Criminal Code of 1997) and some verdicts of the Polish Supreme Court in this matter; the author concludes that Polish criminal law is so-called a “closed law” and any “wide interpretations” – including such against suspects or accused persons in criminal trials are clearly unacceptable; and whenever a problem arises in a criminal trial, whether or not we are dealing with a victim of a crime who is or was an “employee” – this specific human exposure to the immediate danger of loss of life or serious damage to his/her health should be qualified under Art. 160 of the Polish Penal Code – and not under Art. 220 of the Polish Penal Code.

Źródło:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2022, 101; 205-213
0208-6069
2450-2782

Pojawia się w:

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

Rozstrzygnięcia sądowe w przedmiocie wniosku oskarżyciela publicznego o zobowiązanie podmiotu z art. 52 k.k. i art. 24 § 5 k.k.s. do zwrotu korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa (przestępstwa skarbowego) innej osoby.
The judicial decisions in the object of the public prosecutor’s conclusion about obligation of the subject from article 52 of the Polish Penal Code and article 24, paragraph 4 of the Polish Treasury Penal Code to return of the property advantage achieved with crime (the treasury crime) of different person

Autorzy:

Siewierska, Dorota

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/596530.pdf

Data publikacji:

2009

Wydawca:

Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Tematy:

Prawo karne
Prawo karne skarbowe
Criminal Law
Penal revenue Law

Opis:

To begin with, I raise the question, that on the sixth of June 1997, the legislator firstly in article 52 introduced to the Polish Penal Code the institution of obligation to repay the property advantage by a physical person, a juristic one or an organizational unit without a legal status, for the benefit of the State Treasury. The aforementioned advantage was achieved by the person in the crime, committed by the delinquent, who acted in behalf of this person name or interest. The similar regulation is contained in the Polish Treasury Penal Code from 1999, where article 24, paragraph 5 provides that independently from putting on auxiliary responsibility, the court will oblige the subject, which achieved property advantage, to return it in the full or in part for the benefit of the State Treasury or the territorial self-government unit; it does not relate to the property advantage subjected to return in full or in part for the benefit of the different subject. In order to usage of the aforementioned jurisprudential constructions from article 52 of the Polish Penal Code and article 24, paragraph 4 of the Polish Treasury Penal Code in action penal proceeding (penal treasury proceeding), the public prosecutor should attach an application in accordance with article 333, paragraph 4 of the Penal Proceeding Code (article 155 paragraph 5 of the Treasury Penal Code) to indictment. In object of this application the court gives decision of the defined content, conditioned by the proceeding’s situation. The article under the title “The judicial decisions in the object of the public prosecutor’s conclusion about obligation of the subject from article 52 of the Polish Penal Code and article 24, paragraph 4 of the Polish Treasury Penal Code to return of the property advantage achieved with crime (the treasury crime) of different person” presents the matter in detail. This article describes in the first order possible judgments of the court of first instance in the matter. Next, this article refers to the decision of the court of second instance in this range. It is unquestionable, that the judgments of first instance court in the matter of the public prosecutor’s conclusion from article 333, paragraph 4 of the Penal Proceeding Code (article 155 paragraph 5 of the Treasury Penal Code) can be subjected to the review by means of appeal and in this case it is liable (amenable) to be inspected by the higher instance in the court of the second instance. The results of this inspection can be different with regard to that who takes revocation centre (lodges an appeal) and what pleadings and appellate conclusions he notified. Their discussion occurred in this article from here. In judicial practice we cannot exclude that, despite validation, the judgment of court including decision about obligation of the subject from article 52 of the Polish Penal Code and the article 24 paragraph 4 of the Polish Treasury Penal Code to return of the property advantage in full or in part for the benefit of the State Treasury (or territorial self-government in Polish Penal Code), will be inconsistent with law. This inconsistency will be detected in legal proceeding initiated as the result of extraordinary remedies at law. Therefore this article discusses also the kinds of judicial judgments which were given just as the result of extraordinary remedies of law. In the article it is necessary to be related to the results on the basis of the decisions referring to the subject who is obliged to return of the property advantage achieved in the crime (the treasury crime) by the delinquent.

Źródło:

Studia Prawno-Ekonomiczne; 2009, LXXIX (79); 139-161
0081-6841

Pojawia się w:

Studia Prawno-Ekonomiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

Uwłaczenie czci lub powadze Prezydenta RP w świetle praktyki Sądu Okręgowego w Krakowie (1933–1939)
Affronting the honour or dignity of the Polish President in light of the judicial practice of the District Court in Cracow (1933–1939)

Autorzy:

Szczepaniak, Damian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/14970391.pdf

Data publikacji:

2022-07-10

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Polish Penal Code of 1932
Polish President
District Court in Cracow
affronting honour or dignity of the Polish President
insulting the Polish President
polski kodeks karny z 1932 r.
Prezydent RP
Sąd Okręgowy w Krakowie
uwłaczenie czci i powadze Prezydenta RP
znieważenie Prezydenta RP

Opis:

Artykuł dotyczy postępowań o uwłaczenie czci i powadze Prezydenta RP, jakie toczyły się przed Sądem Okręgowym w Krakowie w latach 1933–1939, na podstawie art. 125 § 2 kodeksu karnego z 1932 r. Za przedmiot analizy posłużyły pochodzące z tego okresu repertoria karne oraz akta poszczególnych spraw. Jak udało się ustalić, w latach 1933–1939 przed Sądem Okręgowym w Krakowie toczyło się 49 spraw dotyczących uwłaczenia czci lub powadze Prezydenta, prowadzonych przeciwko 56 oskarżonym. Stanowiły one niewielki odsetek, bo jedynie 0,4% postępowań, które zostały wszczęte w analizowanym okresie przed tymże Sądem. Do naszych czasów zachowały się akta 24 spraw. Spośród 50 osób, których sprawy Sąd Okręgowy w Krakowie rozstrzygnął merytorycznie, ostatecznie prawomocnym wyrokiem skazanych zostało 35 oskarżonych, uniewinnionych natomiast 15. Pomimo tego, że za uwłaczenie czci i powadze Prezydenta kodeks karny przewidywał karę więzienia od 6 miesięcy do 5 lat, kara orzeczona prawomocnie wobec żadnego sprawcy nie przekroczyła 1 roku pozbawienia wolności. Na karę 6 miesięcy więzienia skazanych zostało 18 osób (w tym 14 z warunkowym zawieszeniem jej wykonania), natomiast na karę więzienia w wymiarze od powyżej 6 miesięcy do 1 roku 16 (w tym wobec 4 wykonanie kary warunkowo zawieszono). W stosunku do jednego oskarżonego orzeczono areszt jako karę nadzwyczajnie złagodzoną.
The article is an analysis of the proceedings concerning the acts of affronting the honour or dignity of the Polish President which took place in the District Court in Cracow between 1933 and 1939 pursuant to Art. 125 § 2 of the Penal Code of 1932. The resources analyzed in the article include registers of penal procedures and records of particular cases from that period. According to the results of the research, there were 49 cases concerning the acts of affronting the honour or dignity of the President against 56 defendants pending in the District Court in Cracow between 1933 and 1939. They constituted merely 0.4% of all the proceedings initiated in that Court in the analyzed period. Documents concerning 24 cases have been preserved until the present day. Ultimately, out of the 50 persons whose cases were adjudicated by the District Court in Cracow in relation to the substantive issue in accordance with Art. 125 § 2, 35 defendants received non-appealable sentences, whereas 15 of them received non-appealable acquittals. Even though the punishment for affronting the honour or dignity of the President stipulated in the Penal Code was 6 months up to 5 years of imprisonment, none of the non-appealable penalties for the aforementioned offenders exceeded one year of imprisonment. In fact, 18 persons were sentenced to 6 months of imprisonment (the sentence was conditionally suspended in 14 of those cases), while 16 persons were sentenced to a term of imprisonment between 6 months and one year (4 of those sentences were conditionally suspended). One defendant was placed in custody and it was an instance of an extraordinary mitigation of punishment.

Źródło:

Czasopismo Prawno-Historyczne; 2022, 74, 1; 211-252
0070-2471

Pojawia się w:

Czasopismo Prawno-Historyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Kara śmierci w polskim prawie wojskowym 1944–1969
Capital Punishment in Polish Military Law 1944–1969

Autorzy:

Arndt, Michał

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/621627.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

prawo karne, prawo wojskowe, kara śmierci, Kodeks Karny Wojska Polskiego 1944
penal law, military law, capital punishment, Polish Army Penal Code 1944

Opis:

Capital punishment is an exceptional type of penal sanction for the most serious crimes in penal legislation of countries which permit such penalty. In the period of the Second Polish Republic a capital punishment judgement in military penal law was permitted for crimes committed at the time of war, often having negative impact on the combat capacity and morale of a given military unit. Following the example of legislation of the Second Polish Republic, authors of the Polish Army’s Penal Code from 1944 assumed that a capital punishment judgement should apply to extremely serious crimes committed by soldiers, usually “in the field”, in the course of war operations. Inclusion of a chapter concerning political crimes punishable with serious penal sanc- tions (including capital punishment) into the military code of 1944, as well as moving civil cases of people accused of such acts under the jurisdiction of military courts, led to a situation where this code (in judiciary practice since the beginnings of the Polish People’s Republic) became one of the most repressive legal acts, taking into account the number of death penalties adjudged under its provisions.

Źródło:

Miscellanea Historico-Iuridica; 2015, 14, 1; 15-25
1732-9132
2719-9991

Pojawia się w:

Miscellanea Historico-Iuridica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Zaniechanie obowiązkowego szczepienia ochronnego dzieci i młodzieży oraz alternatywny sposób uodparniania małoletniego potomstwa podczas „ospa/ świnka party” a odpowiedzialność karna przedstawiciela ustawowego na podstawie art. 160 § 2 K.K.
Failure to Vaccinate a Child or Minor under the Vaccination Scheme Mandatory in Poland and an Alternative Way to Immunize the Young in a Chickenpox/Mumps party: Liability of the Child’s Legal Guardian under Art. 160 § 2 of the Polish Penal Code

Autorzy:

Wojewoda, Ewelina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2098381.pdf

Data publikacji:

2021-03-13

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Opis:

Skala fenomenu nieszczepienia dzieci w naszym kraju stale rośnie. Coraz więcej rodziców decyduje się rezygnować z poddawania swojego małoletniego dziecka obowiązkowym szczepieniom ochronnym. Współcześnie dosyć popularne stały się także tzw. „ospa/świnka party”, które oparte są na kontakcie zdrowego dziecka z dzieckiem zakażonym chorobą zakaźną w celu jego uodpornienia. Takie praktyki niewątpliwie stanowią poważne zagrożenie dla życia i zdrowia małoletnich dzieci. W związku z tym pojawia się pytanie, czy w obecnej sytuacji epidemiologicznej takie zachowania mogą prowadzić do odpowiedzialności karnej rodziców na podstawie art. 160 §2 kk.
A growing number of Polish parents and legal guardians are deciding not to vaccinate their children. An alternative way to immunize youngsters is becoming popular in the country, involving deliberately bringing the child in contact with a child with chickenpox or mumps, to infect the healthy child and thereby immunize him. Such practices undoubtedly pose a serious threat to children’s life and health. Hence the question arises whether in the current epidemiological situation such behaviour may make parents criminally liable under Art. 160 §2 of the Polish Penal Code.

Źródło:

Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 1; 215-241
2353-8139

Pojawia się w:

Zeszyty Prawnicze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Problem modelu apelacji w sprawach karnych w Drugiej Rzeczypospolitej w ujęciu porównawczym — historia czy współczesność?
The Model of Appeals in Criminal Cases in the Second Republic of Poland in a Comparative Approach — History or the Present?

Autorzy:

Stawarska-Rippel, Anna
Adamczyk, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/782651.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego

Tematy:

appeal, means of appeal, project of a Polish code of penal proceedings, Codification
Commission of the Second Republic of Poland

Opis:

Developing a system of appeals in court proceedings, both in criminal and civil cases, is a matter of particular interest for legal reformers, especially in times of political breakthroughs. Admission of a full appeal, its limitation, or lack stems from the structure of the judiciary. Among priority tasks of the Codification Commission of the Second Republic of Poland was designing a system of appeals that would serve best the re-established Polish state. This article highlights the commission’s deliberations during work on the first Polish code of penal proceedings and during its far-reaching amendments. It discusses the standpoints of opponents and supporters of maintaining appeals from district court rulings decided by a judicial panel. Those problems have not lost their relevance. Until this day changes in a criminal lawsuit primarily attempt to streamline and accelerate penal proceedings. Under changing conditions, the search continues for the correct and adequate proportions between the protection of the defendant’s rights and the value of discovering the truth, the need for protecting public safety, fighting increasing crime, and protecting the victim’s interests.

Źródło:

Z Dziejów Prawa; 2018, 11, 2; 187-217
1898-6986
2353-9879

Pojawia się w:

Z Dziejów Prawa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Judgement of the Supreme Court, dated 17 February 2016 (Ref. no. WA 16/15)

Autorzy:

Kleczkowska, Agata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/706774.pdf

Data publikacji:

2017-09-01

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN

Tematy:

blind bayonets
international criminal law
Penal Code
Polish Supreme Court
unlawful order

Opis:

In its Judgement of 17 February 2016, the Polish Supreme Court adjudicated the case of Polish soldiers accused of crimes committed in the village of Nangar Khel in Afghanistan in 2007. Ultimately, the Supreme Court found that Polish soldiers were guilty of, inter alia, breach of Article 318 of the Polish Penal Code, which stipulates that a soldier commits a crime even when executing an order if he is aware of this crime. However, the part of the judgement devoted to the problem of unlawful orders is very limited and almost completely lacks references to international law. The Supreme Court could have referred to a number of international legal acts, starting from the beginning of 20th century and up to the more recent regulations, including those in the Rome Statute. Moreover, the Supreme Court did not use international case law. As a result, the argumentation of the Supreme Court should be assessed as limited and unconvincing.

Źródło:

Polish Yearbook of International Law; 2016, 36; 267-276
0554-498X

Pojawia się w:

Polish Yearbook of International Law

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

NAZEWNICTWO KAR W KODEKSIE KARNYM REPUBLIKI KOREI W ASPEKCIE TŁUMACZENIOWYM KOREAŃSKO-POLSKIM
NAMES OF PENALTIES IN REPUBLIC OF KOREA’S PENAL CODE IN KOREAN-POLISH TRANSLATION

Autorzy:

BAŁAZY, Bernadetta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/920622.pdf

Data publikacji:

2016-11-24

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

nazewnictwo kar kryminalnych w tłumaczeniu
koreański kodeks karny
prawo karne
tłumaczenie prawnicze
tłumaczenie koreańsko-polskie
kodeks karny
penal law
criminal penalties
Korean-Polish translation
legal translation
Republic of Korea's Penal Code

Opis:

W niniejszym artykule podjęto się próby tłumaczenia prawniczego w odniesieniu do koreańsko-polskiej pary językowej w zakresie prawa karnego materialnego, a dokładniej mówiąc – w zakresie nazewnictwa kar kryminalnych. Posłużono się tekstem obecnie obowiązującego koreańskiego kodeksu karnego, a tłumaczenie polegało na porównaniu tekstów paralelnych, czyli takich, które istnieją niezależnie od siebie nawzajem (jeden nie jest tłumaczeniem drugiego), ale pełnią te same funkcje, z tym że służą użytkownikom różnych języków (Neubert i Shreve 1992, 89). Kodeks Karny Republiki Korei i polska ustawa Kodeks Karny to teksty paralelne, gdyż pełnią tę samą rolę w swojej kulturze prawnej i nie są jednocześnie tłumaczeniami. Przy pracy nad tłumaczeniem okazało się przydatne także posiłkowanie się innymi polskimi ustawami – Kodeksem Wykroczeń, a także nieobowiązującym już Kodeksem Karnym z 1969 roku. Celem artykułu nie było jedynie dokonanie tłumaczenia, ale także przedstawienie chociażby w małym stopniu informacji na temat współczesnego prawa karnego w Korei Południowej. Uznano tę kwestię za istotną ze względu na fakt, że na próżno szukać polskich opracowań dotyczących tej tematyki. W artykule, w całości napisanym w języku polskim, koniecznym było jednak posługiwanie się oryginalnymi terminami koreańskimi, które zostały przedstawione zarówno w pisowni oryginalnej (hangul), jak i za pomocą transkrypcji, ze względu na czytelnika nie znającego języka koreańskiego. Zastosowana transkrypcja to transkrypcja McCune'a – Reischauera (Ogarek – Czoj, 2007, 30). Artykuł jest de facto streszczeniem mojej pracy licencjackiej o tym samym tytule, obronionej w 2013 roku na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
The article was written with the aim of translating the names of criminal penalties in the Republic of Korea’s Penal Code to the Polish language. The text of the current Korean Penal Code has been compared with the pararell text of the Polish Penal Code. Although both Penal Codes have similar functions, the scope of application is slightly different, so the Polish Code of Petty Crimes and the previous Polish Penal Code (from the year 1969) were used subsidiary. However, the article was written not only for translatory purposes, but also to initially present an image of South Korean penal law to the Polish readers since Poland is deficient in such papers. Even though the article is written in Polish, it was essential to use original Korean names of criminal penalties. Due to Koreans using a different alphabet, the names had to be transcripted according to the rules of McCune-Reischauer (Ogarek-Czoj, 2007, 30), to make the Korean words legible for non-Korean readers. The paper is, de facto, a shortened version of my BA paper of the same title.

Źródło:

Comparative Legilinguistics; 2015, 22, 1; 43-64
2080-5926
2391-4491

Pojawia się w:

Comparative Legilinguistics

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Polskie kodeksy karne okresu międzywojnia

Autorzy:

Bradliński, Kamil

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/617314.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

the Second Polish Republic
Military Penal Code
Penal Code
unification of criminal law
II Rzeczpospolita
kodeks karny wojskowy
kodeks karny
kodyfikacja prawa karnego

Opis:

The lawyers of the Second Polish Republic succeeded in the codification and the unification of criminal law. The most prominent codifiers of this period were J. Makarewicz, A. Mogilnicki, and E. Krzymuski. The Penal Code of 1932, created by those prominent lawyers, is considered to be very polished and detailed to this day. Even the Military Penal Codes of 1919, 1928 and 1932 laid the foundations for the subsequent regulation of this branch of law.
Prawnicy II Rzeczypospolitej odnieśli sukces w zakresie kodyfikacji prawa karnego, unifikując przepisy na terenie całego kraju. Wybitnymi kodyfikatorami tego okresu byli m.in. J. Makarewicz, W. Makowski, E.S. Rappaport, A. Mogilnicki czy E. Krzymuski. Stworzony przez nich kodeks karny z 1932 r. do dzisiaj jest stawiany za wzór sztuki prawotwórczej. Również kodeksy karne wojskowe (1919, 1928, 1932) położyły podwaliny pod późniejsze uregulowanie tej gałęzi prawa.

Źródło:

Studenckie Zeszyty Naukowe; 2018, 21, 38
1506-8285

Pojawia się w:

Studenckie Zeszyty Naukowe

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Règles du droit pénal polonais dans la période de l’entre-deux-guerres
Polish Penal Law in the Interwar Period

Autorzy:

Małecki, Marian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/926213.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Tematy:

penal law
penal code
history of penal law
Julian Makarewicz
capital punishment
codification of law

Opis:

After the rebirth of the Polish state in 1918 there were several post-partition criminal acts in force. Established in 1919, the Codifi cation Commission was to develop a uniform civil and criminal law. One of the tasks accomplished by the Commission was the substantive criminal law. The modern Code of 1932, developed among others by Julian Makarewicz, was one of the outstanding projects prepared by leading criminal law scholars of the interwar period. It comprehensively introduced the principle of nullum crimen sine lege. It included innovative solutions, including elements of the sociological school of criminal law, as well as a concisely regulated individual responsibility of the instigator and accomplice.

Źródło:

Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2013, 6, 1; 45-50
2084-4115
2084-4131

Pojawia się w:

Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Granice nieletniości w polskim prawie karnym
The Statutory Age-Limits of Juvenile Delinquenta in Polish Penal Law

Autorzy:

Rdzanek-Piwowar, Grażyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/698533.pdf

Data publikacji:

1993

Wydawca:

Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN

Tematy:

nieletni przestępcy
nieletni
polskie prawo karne
kodeks karny
juvenile delinquents
juveniles
polish penal law
penal code

Opis:

The entering into force on 13 May l983 of the Act on the treatment of juveniles of 26 October 1982 ended the period of over fifty years of validity of provisions of the penal code of 1932 (Chapter XI) and code of criminal procedure of 1928 (Chapter II of Book XI) which regulated the principles of responsibility of juvenile perpetrators of “acts prohibited under penalty”. Authors of the pre-war legislation, at the first stage of its preparation in particular, intended to make it specific and educational in nature through omission in the treatment of juveniles of the elements of responsibility and punishment. The finally adopted solution was a compromise: responsibility of juveniles have been related to age, discernment, and type of measures applied. With respect to undiscerning juvenile perpetrators of acts prohibited under penalty under the age of 13, and also to those aged 13–17, only educational  measures could be applied (admonition; supervision by the parents, former guardians, or a probation officer; placement in an educational institution) Juveniles aged 13–17 who discerned the meaning of their act were to be placed in a correction al institution; educational measures were to be applied in their cases if the circumstances, the juvenile’s personality or his living conditions made such placement inexpedient. Thus the legislation concerning juveniles remained part of the system of penal law in spite of the special features it started to acquire. That was also the direction, after the war in particular, of interpretation of the legal provisions. As a result, the measures applied to juveniles were given an explicitly educational character. This was done through the relation of those imeasures  to the perpetrator’s personality and not to the act, and through abolition of the institution of discernment. Since discernment. Since mid–1950s, the juvenile courts followed instructions which  changed the legal status of a juvenile. The age limit of penal responsibility of juveniles was set initially at ten and then at 13 years; younger children were not to be brought before the courts unless the case concerned guardianship. Many changes in the post-war provisions were also introduced by means of statutes. They concerned organization and functioning of the system of treatment of juveniles  (strengthening of the role of judge, introduction of the so-called family courts, increased number of probation officers). This way, a socially desirable continuation of the legal tradition was secured by means of reforms which were evolutionary and dictated by the current needs, and without liquidation of the existing structures, tested in the practice of many decades. The new statute adopted many of those changes more or less directly. Setting the upper age limit of juveniles, the post-war penal code of 1969 preserved the principle according to which criminal responsibility is conditioned upon the offender’s age of at least 17 (Art. 9). At the same time, though, Art. 9 made it possible to apply to offenders aged 17 the measures normally designed for juveniles, and to sentence juveniles aged 16 guilty of the most serious crimes to the ordinary but extraordinarily mitigated penalties. The final shape of the Act on the treatment of juveniles of 26 October 1982 was influenced both by the intent to preserve the developed and tested solutions, and by the discussion that preceded its introduction when optional conceptions of the treatment of juveniles were submitted. The following stages of the thirty-two years’ period of legislative works can be distinguished: – the years 1950–1956; long works on a new penal code were in progress and attempts were made at aggravating the responsibility of juveniles through the introduction of penalties (according to a draft of 1950, penalties were to be imposed on juveniles starting from the age of 12); – the years 1956–1960; in 1956, it was decided to work on a separate statute on juvenil and not within the preparation of a new penal code; a special team of the Codification Commission failed to agree upon a draft of the statute; – the years 1961–65;  no legislative works were formally in progres but two different conceptions were discussed: of inclusion of prevention in the act (which would thus apply to the socially maladjusted juveniles as well) and of introduction of social courts; – the years 1966–1971; attempts were made at partly realizing those conceptions in a succession of draft statutes; – the years 1972–76; the works were conducted by the Ministry of Education which tried to include the problems of prevention of juvenile delinquency and treatment of juveniles in a broader statute called the young generation code; – the years 1977–82 when the works on a statute were again taken over by the Ministry of Justice and a succession of versions of the draft were prepared. The Act of 26 October 1982 on the treatment of juveniles changed the scope of the notion of “juvenile”. According to the statutory definition, juveniles are: 1) persons with respect to whom provisions of  the act apply in the sphere of prevention and control of demoralization; the upper age limit in this category is 18 years, and the lower limit is not specified; 2) persons with respect to whom provisions of the statute apply in the sphere of proceedings in cases of punishable acts; such proceedings can be instituted towards persons who have been aged over 13 but under 17 while committing a punishable act; 3) persons with respect to whom provisions of the statute apply in connection with the carrying out of educational or corrective measures; the upper age limit of this category is 21 years. Tlerefore, the statute goes beyond the sphere traditionally reserved for penal law. The aim at making the statute educational in nature is manifested above all by the principle that the commission by a juvenile of a punishable act is not the only condition of the institution of proceedings in the case of that juvenile. The statute sanctions the need for intervention in the early stage of social maladjustment not only in cases where that maladjustment manifests itself in a punishable act. If a juvenile does commit an act of this  kind, his offence is not examined in the categories of guilt and responsibility. This is manifested by the abolition of the criteria of discernment, by the term “punishable act” used to designate an  offence committed by a juvenile, and by the absence of the term “responsibility of juveniles” in the name and provisions of the statute discussed. The statute bases on the assumption of education; its basic notion is demoralization. In its first meaning in which it has been used by the legislator, “demoralization'” is treated as a prerequisite of initiation of proceedings. Were the educational assumptions adopted to the full, commission of a punishable act could and should be treated as one of the symptoms of demoralization, not different in any way from the other symptoms. Assumed in the statute, however, is a special treatment of the juveniles with respecr to whom provisions of the statute apply in the sphere of prevention of demoralization, and in the sphere of control of demoralization. With respect to the latter, provisions of  the statute on  proceedings in cases of punishable acts apply, and with respect to the former – provisions on civil proceedings. The differentiation introduced by the statute (which is not consistent for that matter) results from a specific compromise: a combination of the ideas of prevention and  education with the approach typical of penal law where the legal response is conditioned upon the gravity of the act.  A conflict of the tendencies which clash nowadays all over the world – to preserve the model of treatment of juveniles within the institutions of penal law on the one hand, and to give the statute an educational character on the other  hand – can be noticed in other provisions of the statute discussed as well. In the classical system, the age limits of juveniles were clear and had just as clearly defined functions – they marked out the age of the so-called conditional criminal responsibility, provided discernment could be ascertained. Today, the upper limit of the age of juveniles is usually also the limit of full criminal responsibility, although many legislations provide for an exceptional possibility of imposition of penalties upon the oldest juveniles who commit a crime or a serious offence. The problem of the lower limit is more entangled , the modern legislations adopting several age limits here which results usually from the need to determine different scopes of intervention of the legal provisions in the sphere of juvenile law. Therefore, what still remains an important issue  is for the juvenile law to define an age limit below which provisions of penal law never apply, not even as auxiliaries.

Źródło:

Archiwum Kryminologii; 1993, XIX; 191-231
0066-6890
2719-4280

Pojawia się w:

Archiwum Kryminologii

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Karta bankowa w ujęciu art. 278 Kodeksu karnego
Bank card recognized under Article 278 of the Penal Code

Autorzy:

Wiśniewski, Cezary

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/476619.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

Tematy:

polish criminal law
banking card
payment card
stealing

Opis:

This paper discusses issues connected with determination of a legal nature of banking cards stealing. Despite the fact that Article 278 § 5 Penal Code criminalises ATM card stealing only, in judiciary practice these rules apply to stealing for all of types of banking card. The author deems it is necessary for reviewing the views concerning the interpretation of Article 278 Penal Code and criteria for a banking card stealing.

Źródło:

Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2014, 2(15); 239-247
1689-8052
2451-0807

Pojawia się w:

Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Czy prawo widzi różnice? – ocena polskiego stanu prawnego przy aktualnym zróżnicowaniu kulturowym i religijnym polskiego społeczeństwa
Does law see diferences? – evaluation of the Polish status at present cultural and religious diferentiation of Polish society

Autorzy:

Kleczkowska, Agata

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/951952.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

CRIMINAL LAW
CULTURE
EXECUTIVE PENAL CODE
PENITENTIARY

Opis:

First part of the article deals with the legal regulations which approach the issue of cultural and religious diferentiation, analyzing the Polish Constitution and statutes. It is proceeded by general data about structure of Polish society in terms of ethnics and religion. Te second part focuses on criminal law rules, especially the Executive Penal Code. It includes the results of the poll conducted in the penitentiaries which was aimed at assessing how Polish criminal law copes with cultural diferences.

Źródło:

Pogranicze. Studia Społeczne; 2013, 22; 104-119
1230-2392

Pojawia się w:

Pogranicze. Studia Społeczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

INTERTEMPORALNE ASPEKTY NOWELIZACJI KODEKSU POSTĘPOWANIA KARNEGO Z LAT 2015-2019
Intertemporal Aspects of the 2015-2019 Amendments to the Polish Code of Criminal Procedure

Autorzy:

Kluza, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2096711.pdf

Data publikacji:

2021-09-25

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

nowelizacja; proces karny; retroaktywność; intertemporalność.
amendment; the penal process; retroactivity; intertemporality.

Opis:

Procedura karna w ciągu ostatnich kilku lat była jednym z najczęściej nowelizowanych aktów prawnych. W związku z tym pojawiły się rozbieżności w orzecznictwie sądów powszechnych oraz Sądu Najwyższego co do obowiązywania poszczególnych znowelizowanych przepisów kodeksu postępowania karnego, szczególnie na gruncie nowelizacji z 2016 r., co doprowadziło do powstania zagadnienia prawnego będącego przedmiotem uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego oraz niniejszego artykułu. Kolejna duża nowelizacja procedury karnej miała miejsce w 2019 r. i również odnosiła się do kwestii stosowania przepisów nowych do już wszczętych postępowań.  
Criminal procedure has been one of the acts of legislation to be most frequently amended in Poland over the last few years. As a result, there have been discrepancies in the jurisprudence of the ordinary courts and the Supreme Court with regard to the validity of particular provisions of the Code of Criminal Procedure which have been amended. Such situations have occurred especially in the context of the 2016 amendment, leading to a legal issue which was adjudged by seven members of the Supreme Court. This article examines the situation. Another major amendment to the Code of Criminal Procedure took place in 2019, and it too related to the application of new provisions to proceedings that had already started.

Źródło:

Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 3; 245-263
2353-8139

Pojawia się w:

Zeszyty Prawnicze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Artykuł 55a ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w relacji do art. 55 tej ustawy oraz art. 133 Kodeksu karnego
Article 55a of the Act on The Institute of National Remembrance – Commission for the Prosecution of Crimes against the Polish Nation in relation to Article 55 of this act and Article 133 of the Penal Code

Autorzy:

Grześkowiak, Alicja

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2211882.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych

Tematy:

Institute of National Remembrance
Penal Code
criminal law protection of dignity of the Polish Nation and the Republic of Poland

Opis:

The purpose of this opinion is to determine the relation between Article 133 of the Penal Code and Article 55 of the Act on The Institute of National Remembrance. The statutory features of these punishable acts have been analysed. Article 133 of the Penal Code penalizes a public insult of the Polish Nation (in a broad, constitutional sense of that term). According to Article 55 of the Act on The Institute of National Remembrance it is prohibited to deny, publicly and contrary to the facts, Nazi crimes, communist crimes or other crimes against peace, humanity or war crimes, perpetrated on persons of Polish nationality or Polish citizens of other nationalities. Article 55a of the mentioned Act protects good reputation as a part of dignity of the Polish Nation and the Polish State. Different legal norms of behavior are described in each of these provisions – the scope of criminalisation is different. Neither Article 133 of the Penal Code, nor Article 55 of the Act on The Institute of National Remembrance match all punishable features provided by Article 55a of the Act on The Institute of National Remembrance.

Źródło:

Zeszyty Prawnicze BAS; 2018, 2(58); 148-172
1896-9852
2082-064X

Pojawia się w:

Zeszyty Prawnicze BAS

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Orzecznictwo sądów powszechnych na gruncie małego kodeksu karnego w latach 1946-1950 w świetle dotychczasowych badań
The court decision as issued on basis of so called Small Penal Code in 1946–1950 as viewed through prism of recent research

Autorzy:

Siemaszko, Karol

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/923454.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Tematy:

penal law
Polish People’s Republic
persecutions
jurisdiction
communism
prawo karne
Rzeczpospolita Ludowa
prześladowania
orzecznictwo sądów
komunizm

Opis:

The small Penal Code may be classified among the most repressive acts of Communist penal law. On its basis there were brought to penal responsibility not only the soldiers of independent underground or the activists of opposition groupings but also to individuals not engaged in political struggle. The author discusses the court decisions of the time as made on basis of the discussed Code. While exploring the problem, he relies on the hitherto made research. He draws not only on the literature which was published after the 1989 transformation but invokes also the research that came to being at the time of the binding force of the decree of 13 June 1946 on the offences particularly dangerous in the era of reconstruction of the State.

Źródło:

Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2012, 5, 4; 343-353
2084-4115
2084-4131

Pojawia się w:

Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Analiza obowiązujących w polskim prawie karnym unormowań dotyczących procederu handlu dziećmi
Analysis of the regulations on child trafficking under current Polish criminal law

Autorzy:

Liżyńska, Katarzyna
Płońska, Anna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/693002.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

189a article of the Penal Code
child trafficking
human trafficking
offence
child penal protection
child definition
art. 189a k.k.
handel dziećmi
handel ludźmi
przestępstwo
karnoprawna ochrona dziecka
definicja dziecka

Opis:

The postulate proposed in this paper is that State authorities should consider criminal law protection of children as a priority. Protection of a child is also guaranteed by relevant provisions of the Constitution of the Republic of Poland. However, an analysis of the binding criminal law regulations, particularly in the scope of children trafficking, shows that the State fails to provide for their adequate protection, despite the fact that pursuant to the Law of 20 May 2010, article 189a providing for penalisation of human trafficking has been recently added to the Criminal Code (Journal of Laws No. 98, item 626) replacing former article 253. Pursuant to the same Law, a statutory definition of human trafficking has also been introduced. A question asked in the paper is to what extent these amendments to the Criminal Code contribute to the antitrafficking protection of children. It is proposed de lege ferenda that a statutory definition of a child should be formulated and adopted. This would eliminate the current interpretation difficulties. A recommendation to introduce another type of qualified offence under article 189a of the Criminal Code is also made with a view to toughen the criminal liability of perpetrators who commit the offence of child trafficking. The authoresses believe that these changes will ensure a much higher level of child protection.
Niniejszy artykuł wskazuje na karnoprawną ochronę dziecka jako na problematykę, która winna być traktowana przez państwo w sposób priorytetowy. Już sama bowiem Konstytucja RP ochronę dziecka gwarantuje. Tymczasem dokonana analiza przepisów prawa karnego, w szczególności w zakresie handlu dziećmi, wskazuje na brak zapewnienia przez państwo należytej ochrony dziecku. Na mocy ustawy z 20 maja 2010 r. (Dz. U. Nr 98, poz. 626) został dodany do Kodeksu karnego art. 189a k.k., penalizujący handel ludźmi (zastępił dotychczasowy art. 253 k.k.). Ustawą tą wprowadzono także do ustawowych definicji pojęcie handlu ludźmi. Autorki w niniejszym artykule zastanawiają się, w jakim stopniu wprowadzone do Kodeksu karnego zmiany przyczyniły się do zwiększenia ochrony dziecka przed procederem handlu dziećmi. De lege ferenda podnoszą konieczność wprowadzenia do ustawowych definicji pojęcia dziecka oraz handlu dziećmi, co wyeliminowałoby trudności interpretacyjne, oraz opowiadają się za koniecznością wprowadzenia kwalifikowanej postaci przestępstwa z art. 189a k.k. przez zaostrzenie odpowiedzialności wobec sprawców dopuszczających się handlu dziećmi. Powyższe zmiany, zdaniem autorek, zagwarantują ochronę dziecka na najwyższym poziomie, gdyż aktualna ochrona przewidziana w Kodeksie karnym zdaje się niewystarczająca.

Źródło:

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 3; 85-97
0035-9629
2543-9170

Pojawia się w:

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

DOMNIEMANIE PRZESTĘPNEGO POCHODZENIA MIENIA (ART. 45 § 2 I 3 K.K.)
Presumption of the Criminal Origin of Property (Article 45 § 2 and § 3 of the Polish Criminal Code)

Autorzy:

Zaborska, Katarzyna

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2096515.pdf

Data publikacji:

2020-06-30

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

przepadek; korzyść majątkowa; środek penalny
forfeiture; fnancial gain; penal measure.

Opis:

Przedmiotem niniejszego opracowania jest uregulowana w art. 45 § 2 i 3 k.k. instytucja domniemania przestępnego pochodzenia mienia. W artykule poddano analizie ostatnie zmiany legislacyjne w zakresie wyżej wskazanych przepisów, dokonane na mocy ustawy z 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 768) oraz ustawy z 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 396), które w zamyśle ustawodawcy miały poprawić efektywność realizacji założeń współczesnej polityki kryminalnej. Zwrócono także uwagę na praktyczne aspekty omawianej instytucji, w tym na potencjalne problemy interpretacyjne, jakich może dostarczać wykładnia art. 45 § 2 i 3 k.k. w obecnym brzmieniu.
The subject of this study is regulated in Art. 45 § 2 and § 3 of the Polish Criminal Code, which institutes presumption of the criminal origin of property. The article discusses the recent legislative changes in the scope of these provisions, under the Act of 23 March 2017 amending the Polish Criminal Code and some other acts (Dziennik Ustaw 2017, item 768) and the Act of 20 February 2015 amending the Polish Criminal Code and some other acts (Dziennik Ustaw 2015, item 396). I draw attention to the practical aspects of this institution, including potential problems with the interpretation of the current wording of Art. 45 § 2 and § 3 of the Polish Criminal Code. The subject of this study is regulated in Art. 45 § 2 and § 3 of the Polish Criminal Code, which institutes presumption of the criminal origin of property. The article discusses the recent legislative changes in the scope of these provisions, under the Act of 23 March 2017 amending the Polish Criminal Code and some other acts (Dziennik Ustaw 2017, item 768) and the Act of 20 February 2015 amending the Polish Criminal Code and some other acts (Dziennik Ustaw 2015, item 396). I draw attention to the practical aspects of this institution, including potential problems with the interpretation of the current wording of Art. 45 § 2 and § 3 of the Polish Criminal Code.

Źródło:

Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 1; 117-138
2353-8139

Pojawia się w:

Zeszyty Prawnicze

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Ewolucja w zakresie kary ograniczenia wolności w systemie polskiego prawa karnego
The Evolution of the Penalty of Restriction of Liberty Under the Polish Legal System

Autorzy:

Michałek, Aneta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1844577.pdf

Data publikacji:

2019-11-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

z˙ołnierze
wykroczenia
projekt zmian Kodeksu karnego
kara ograniczenia wolności
restriction of freedom
soldiers
offences
the bill regarding changes to Penal
Code

Opis:

The present article deals with the development of restriction of freedom under the Polish legal system. Its original formulation is presented as well as the changes has undergone, and finally its present form. This penalty was introduced into the Polish legal order by the act passed on 14 May 1969 (Penal Code). Further, it features as a sanction for offences in the Petty Offences Code (20 May 1971) and in the Fiscal Penal Act passed on 26 October 1971 – as a sanction for financial offences. The penalty of restriction of freedom in its current form was enacted on 10 September 1999 (Fiscal Penal Code). The presented article outlines the many distinctions between this kind of sanction under the Fiscal Penal Code and the one under the Criminal Code. Moreover, differences regarding this penalty in relation to soldiers are discussed. New prospects concerning restriction of freedom are presented in the light of planned changes to Penal Code Changes drafted by the Criminal Law Codification Commission on 9 November 2013.

Źródło:

Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 4; 25-47
1507-7896
2544-5227

Pojawia się w:

Roczniki Nauk Prawnych

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce