Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Piotr Zwierzchowski" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Pisanie o filmie jako (zaniedbany) przedmiot badań
Writing about Film as a (Neglected) Field of Study
Autorzy:
Lubelski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408647.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Piotr Zwierzchowski
Barbara Giza
recepcja filmu
film reception
Opis:
Recenzja tomu zbiorowego Polskie piśmiennictwo filmowe (2013) pod redakcją Piotra Zwierzchowskiego i Barbary Gizy staje się dla autora okazją do kilku spostrzeżeń ogólnych na temat wciąż niedopełnionych zobowiązań współczesnego filmoznawstwa, które powinno szerzej zająć się tym, co o filmie pisano w przeszłości, a zwłaszcza badaniami recepcji. Równocześnie zostaje omówiona zawartość recenzowanego tomu – jako (jednego z kilku w ostatnich latach) przykładu nadrabiania tych zaniedbań.
A book review of a volume Polskie piśmiennictwo filmowe [The Polish Film Writing] (2013), edited by Piotr Zwierzchowski and Barbara Giza provokes the reviewer to make some general comments on the unfulfilled duties of contemporary film studies, which should pay more attention to what was written on film in the past, especially on film reception. At the same time an overview of the volume is presented, and the book appears to deal well with this shortcoming of the discipline.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 246-249
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z szacunkiem do przeszłości
With Respect to the Past
Autorzy:
Kornacki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222573.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Piotr Zwierzchowski
II wojna światowa
kino nowej pamięci
World War II
cinema of new memory
Opis:
Książka Piotra Zwierzchowskiego Kino nowej pamięci. Obraz II wojny światowej w kinie polskim lat 60. (2013) – wyróżniona nagrodą im. Bolesława Michałka – jest analizą rodzimego modelu kina wojennego lat 60., które autor nazwał „kinem nowej pamięci”. Filmy nowej pamięci to filmy – cytując autora – uzależnione od polityki, ale też biorące pod uwagę istniejące w społeczeństwie stereotypy i resentymenty, traktujące wojnę jako mit założycielski PRL, zawierające przeświadczenie o wyjątkowości polskiego doświadczenia wojny, niezależnie czy chodziło o cierpienie, czy heroizm, zakładające istnienie nadrzędnego ładu przyczynowo-skutkowego oraz moralnego, wykorzystujące kino gatunków do kreowania tożsamości narodowej, posiadające określone strategie uwiarygodniania wizerunków przeszłości, łączące wojnę z teraźniejszością, odnoszące się do polskiej szkoły filmowej, dowodzące prymatu pamięci zbiorowej nad indywidualną, starające się zamazać istniejące w społeczeństwie podziały i uzmysławiające widzom, że wojna tak naprawdę jeszcze się nie skończyła. Autor książki, sięgając do metodologicznej koncepcji nowego historycyzmu, w modelowy sposób analizuje i interpretuje poszczególne filmy, odwołując się do ideologicznego, społeczno-politycznego oraz produkcyjnego kontekstu ich powstania, wykorzystując do tego celu bogaty zasób źródeł archiwalnych.
A book review of Piotr Zwierzchowski’s Kino nowej pamięci. Obraz II wojny światowej w kinie polskim lat 60. [The Cinema of New Memory: The Image of World War II in Polish Cinema of the 1960s] (2013). The book was awarded with the Bolesław Michałek Prize, and is an analysis of Polish model of war cinema of the 1960s, which the author calls the “cinema of new memory”. Films of new memory are those, to cite the author, which are dependent on politics, but take into the consideration also stereotypes and resentments present in society, treating the war as a myth of origin of the Polish Peoples Republic, containing the conviction that the Polish experience of war was unique, whether in terms of suffering or heroism, assuming the presence of an overriding causal and moral order, using film genres to create national identity, with defined strategies of making the visions of the past credible, linking the war with the present, referring to Polish Film School, and demonstrating the primacy of the collective over the individual memory, aiming to blur the divisions present in society and making the viewers aware that the war was not over yet. The author, drawing on the methodological concept of the new historicism, in a model way analyses and interprets individual films, referring to the ideological, socio-political and production context of their creation, using for this purpose a wide range of archival sources.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 352-356
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradoksy kina u schyłku PRL‑u. "Kino w cieniu kryzysu. Studia i szkice o kinematografii polskiej pierwszej połowy lat 80." pod redakcją Piotra Kurpiewskiego i Piotra Zwierzchowskiego
Paradoxes of the Cinema at the end of communist Poland. "Kino w cieniu kryzysu. Studia i szkice o kinematografii polskiej pierwszej połowy lat 80., eds. Piotr Kurpiewski, Piotr Zwierzchowski
Autorzy:
Copik, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51532058.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Polish cinema
film studies
kino polskie
filmoznawstwo
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2023, 15, 3; 111-116
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śladami Ireny Kamieńskiej
Following the path of Irena Kamieńska
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923128.pdf
Data publikacji:
2018-12-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Recenzja książki Urszuli Tes "Człowiek, zbiorowość, pamięć w filmach dokumentalnych Ireny Kamieńskiej" (2016).
The review of the book 'Człowiek, zbiorowość, pamięć w filmach dokumentalnych Ireny Kamieńskiej' (2016) by Urszula Tes.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 23, 32
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish cinema towards independence 1918–2018
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/703512.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish cinema
independence
historical cinema
national identity
Opis:
The article presents two dimensions of the relationship between cinema and Polish independence. The first part was devoted to the situation of Polish cinema after 1918. I describe the film market, the political situation, relationship between the state and cinematography, films that were then created and their impact on national identity. Then I focus on films in which independence has become a movie theme. I divide them into three periods: until 1939, the People's Republic of Poland and after 1989. I draw attention to their political and historical contexts, functions and film form, and I discuss the meaning and interpretation of each films.
Źródło:
Nauka; 2018, 4
1231-8515
Pojawia się w:
Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Party in Krzysztof Kieślowski’s Films
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923207.pdf
Data publikacji:
2019-03-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Krzysztof Kieślowski
Polish cinema
film and politics
images of Polish United Workers’ Party
Opis:
Probably no other Polish filmmaker has devoted as much attention to the Polish United Workers’ Party (PZPR) as Krzysztof Kieślowski did in his films. Early on, he perceived the party as an organization where one could meet people with different desires, motivations and modus operandi. Kieślowski’s perspective could be defined as such: do not judge the whole, focus on individuals. His subsequent films present a change in this perspective. Workers and devoted members of the communist party were in the center of the director’s interest in some of his early films. Later, he focused more and more on individuals, especially those who had to face the party as a structure and hierarchy. Kieślowski’s films made in the early 1980s show party leaders and people in charge who eventually turn out to be losers. Kieślowski perceived various aspects and forms of being a party member, not only as a stepping stone for one’s career. He saw and presented the everyday life of PZPR, relations between the authorities and society, and its members and representatives of the party apparatus. He was quite critical about the party and people in charge, but also tried to see and present the reasons motivating their conduct. Social and political changes in Poland in the early 1980s made this kind of approach increasingly difficult for Kieślowski.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 24, 33; 137-153
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Functions of film images of Warsaw in the Polish cinema of the 1960s
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923183.pdf
Data publikacji:
2019-01-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish cinema
1960s.
Warsaw
film images
comedy
Opis:
Polish cinema of the 1960s presented a specific vision of Warsaw, different from earlier and later ones, although it contained some solid motifs for the entire PRL era. These include emphasizing the uniqueness of Warsaw, the war past as an inseparable part of the city’s identity (though in the 1960s with a slightly different meaning) or the problem of getting a flat. The separateness and specificity of the then created images of the capital was related to the political specificity of the decade, the cultural and social moment of Warsaw development, the domination of realism that made the message authentic and genological issues – the main role in creating the image of the city was played by comedy. These images, however, were sometimes surprisingly subversive, breaking the dominant image.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 22, 31; 65-78
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeszłość, pamięć, wojna: powracające spojrzenia
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1967905.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
kino polskie
II wojna światowa
lustracja
pamięć
historia
Polish cinema
World  War II
lustration
memory
history
Opis:
W niniejszym tekście porównuję kilka filmów z lat 60. oraz przełomu pierwszej i drugiej dekady XXI wieku: Jak być kochaną (1962) Wojciecha Jerzego Hasa i Joannę (2010) Feliksa Falka, Echa (1964) Stanisława Różewicza i Kreta (2010) Rafaela Lewandowskiego oraz Na melinę (1965) Różewicza i Obławę (2012) Marcina Krzyształowicza. Filmy te równie wiele dzieli, jak łączy. Niemniej jednak podobieństwa wydają się zbyt istotne, by przejść obok nich obojętnie. Nie tyle wojna czy lustracja są ich tematem, ile ludzie postawieni w niecodziennej sytuacji, ich wybory, postawy, dylematy, ale i miłości. W każdym razie w żadnym z nich wojna nie jest powodem do dumy czy chwały, niezależnie od tego, czy kończy się zwycięstwem, czy staje się przyczyną heroicznych zmagań i cierpień. Mimo upływu lat i różnych kontekstów dostrzegam w nich te same problemy, postawy, dyskurs wartości, rozwiązania ideowe i dramaturgiczne, ale też odrębność wobec dominujących wizerunków pamięci, przeszłości i wojny. Dzięki temu mogę zadać pytanie o status relacji między dawnym i nowym polskim kinem, skupić się na sensie pewnych prawidłowości bądź znaczeniu powtórzeń. Wszystkie te filmy łączy nieoczywistość, brak wiary w jednoznaczne odpowiedzi, używając pewnego uogólnienia - przełamanie stereotypów funkcjonujących w polskim myśleniu o przeszłości, pamięci i wojnie. Powrót do tych samych tematów, sposobów ujęcia, wątpliwości, porządku aksjologicznego nie oznacza prostej kontynuacji czy nawiązań, mających podkreślić odwołanie do klasyki polskiego kina. Nowe filmy stanowią raczej dowód na to, że kolejni twórcy poszukują odpowiedzi na uniwersalne pytania. Nie pozwalają kulturze zamknąć się w gotowych schematach.
In this text I compare several films from the 1960s and the turn of the first and second decade of the 21st century: How to Be Loved (1962) by Wojciech Jerzy Has and Joanna (2010) by Feliks Falk, Echo (1964) by Stanisław Różewicz and “Mole” (2010) by Rafael Lewandowski and To the Speakeasy, (1965) Różewicz and Manhunt (2012) by Marcin Krzyształowicz. These films divide as much as it connects, but the similarities seem quite significant. Their theme is not war or lustration, but people put in an unusual situation, their choices, attitudes, dilemmas, but also love. None of them war is a source of pride or glory. I see in them the same problems, attitudes, discourse of values, ideological and dramaturgical solutions, but also the separateness of the dominant images of memory, past and war. This allows me to ask about the status of the relationship between the old and the new Polish cinema, focus on some constant sense or sense of repetition. All these films combine non-obviousness, lack of faith in unambiguous answers, and break stereotypes in Polish thinking about the past, memory and war. Return to the same topics, ways of recognition, doubt, axiological order does not mean a simple continuation of and references to the classics of Polish cinema. New films are rather evidence that successive filmmakers are looking for answers to universal questions. They do not allow culture to close in ready-made schemes.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2019, 3(125); 112-123
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludzie (z) Nowej Huty. O dwóch filmach Kazimierza Karabasza
The People of Nowa Huta. Two films by Kazimierz Karabasz
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920844.pdf
Data publikacji:
2015-06-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Nowa Huta
Kazimierz Karabasz
Polish Cinema
Opis:
Nowa Huta, a symbol of a generation and significant place in the symbolic space of the Polish People’s Republic, was a character in newsreels, documentaries and films many times. The latter include two films by Kazimierz Karabasz: Shadow is Not Far (1984) and Memory (1985). In them Nowa Huta forms a setting for stories told about common people, yet it is also an important setting that determines their place in life, both in the past and in the present, regardless of whether they feel attached to it or rebel against it. Karabasz s heroes were people from Nowa Huta. They built it, and worked and lived in it. They were also shaped by its building. They are therefore also the people of Nowa Huta.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2015, 17, 26; 291-298
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partii portret nieoczywisty: filmowe opowieści o Lechosławie Goździku, Leonardzie Borkowiczu i Toni Lechtman
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041038.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Polish United Workers Party
Polish Cinema
documentary film
Lechosław Goździk
Leonard Borkowicz
Tonia Lechtman
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
kino polskie
film dokumentalny
Opis:
The film representations of the Polish United Workers’ Party are most often inserted in the dichotomous world of values, with explicitly assigned assessments. This article is concerned with the films reflecting in a more complex way on the Party members’ fates, perceiving individual biographies, being open to various interpretations of the past and able to separate the assessment of the system and the activities of particular persons. When analyzing the film images of Lechosław Goździk, Leonard Borkowicz, and Tonia Lechtman: Metryka Goździka (Goździk’s certificate, 2002) by Joanna Tryniszewska-Obłoj and Joanna Pieciukiewicz, Tonia i jej dzieci (Tonia and her children, 2011) by Marcel Łoziński, and Bezsenność (Insomnia, 2012) by Andrzej Titkow, as well as 45–89 (1990) by Łoziński, I tried to reconstruct both the image of the heroes they contain and the form of filmic expression. The authors answer the questions about events and attitudes, but they do not strive for the precision of academic history. They take into account historical and political circumstances, however, they concentrate on individual experience and memory. The films rehabilitate neither the communist system nor the Polish United Workers’ Party. Yet, they allow us to see the examples of their internal complexity as well as some ways to talk about them.
Filmowe reprezentacje PZPR są najczęściej wpisane w dychotomiczny świat wartości, z jednoznacznie przypisanymi ocenami. W niniejszym artykule skupiam się na filmach zawierających bardziej skomplikowane rozważania na temat losów członków partii, dostrzegających jednostkowe biografie, otwartych na różne interpretacje przeszłości, potrafiących rozgraniczyć ocenę systemu i działań poszczególnych osób. Analizując filmowe portrety Lechosława Goździka, Leonarda Borkowicza i Toni Lechtman: Metrykę Goździka (2002) Joanny Tryniszewskiej-Obłoj i Joanny Pieciukiewicz, Tonię i jej dzieci (2011) Marcela Łozińskiego i Bezsenność (2012) Andrzeja Titkowa, jak również 45–89 (1990) Łozińskiego, staram się zrekonstruować zarówno zawarty w nich obraz bohaterów, jak i formę filmowej wypowiedzi. Twórcy odpowiadają na pytania o wydarzenia i postawy, nie dążą wszakże do precyzji akademickiej historii. Biorą pod uwagę okoliczności historyczne i polityczne, koncentrują się jednak na indywidualnym doświadczeniu i pamięci. Filmy te nie stanowią rehabilitacji systemu komunistycznego ani Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pozwalają jednak dostrzec przykłady ich wewnętrznej złożoności, jak również pewne sposoby opowiadania o nich.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 687-704
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nagość jako strategia promocyjna kina polskiego lat 80.
Nudity as a promotional strategy in the Polish cinema of the 1980s
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923139.pdf
Data publikacji:
2018-12-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish cinema
80s
nudity
promotional strategy
film advertisement
Opis:
The article examines how nudity was used as a promotional strategy in the Polish cinema in the 1980s. In contrast to earlier decades, the Polish movie industry delivered dozens of films that contained female nudity and erotic scenes. Some actresses like Maria Probosz, became automatically associated with such movies. Paradoxically, the Polish cinema of the 1980s was only slightly concerned with the discourse of eroticism. As Maria Kornatowska writes,The shortage of erotic sensibility was compensated by ‘bald nakedness.’’ The reasons for the increased presence of nudity on movie screens stemmed from the transformation of social lifestyle and audiences’ demand, the search for easy profit and the need to de-politicize society. Of significant importance were the influences of the growing video market and western cinema. Projections of nudity were meant to divert attention from the bleak reality of Poland enmeshed in crisis provide a sense of belonging to the Western world, and give mostly male viewers visual pleasure. It was also a marketing technique luring viewers to cinemas by bombarding them with daring posters and stills reproduced in the press and in front of movie theaters. My article will discuss and explain the ways of presenting female nudity in terms of these economic and political tasks.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 23, 32
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kino, czytelnik i czytający. O Geniuszu Michaela Grandage’a
The Cinema and Two Types of Readers. About Michael Grandage’s Genius
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039149.pdf
Data publikacji:
2019-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Genius
film
book
reader
Max Perkins
Thomas Wolfe
Alberto Manguel
Opis:
Zwierzchowski Piotr, Kino, czytelnik i czytający. O Geniuszu Michaela Grandage’a [The Cinema and Two Types of Readers. About Michael Grandage’s Genius]. „Przestrzenie Teorii” 32. Poznań 2019, Adam Mickiewicz University Press, pp. 371–381. ISSN 1644-6763. DOI 10.14746/pt.2019.32.20. In Genius (2016) by Michael Grandage books are present in many ways. The main characters are William ‘Max’ Perkins, an editor of the Charles Scribner’s Sons publishing house and Thomas Wolfe, a writer starting out at the time. The film is concerned with their relationship and the creation of the novel. The book functions as both a work and an artefact (also as typescript). Literature is a conversation topic and a way of living. One of the most important spaces is the publishing house building. Piotr Zwierzchowski, however, analyses Genius primarily as a contribution to reflections on the act of reading and its film visualization, referring to the distinction introduced by Alberto Manguel(modelled on Barthes’ écrivain and écrivant) between the reader as someone who reads “with no ulterior motive” and one “for whom the text is a vehicle towards another function”.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2019, 32; 371-381
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobieta, komunistka, filmowiec
Woman, Communist, Filmmaker
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342090.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Monika Talarczyk-Gubała
Wanda Jakubowska
kino kobiet
women's cinema
Opis:
Monika Talarczyk-Gubała zrobiła kolejny krok w kierunku zapełnienia ciągle zbyt licznych białych plam w historii polskiego kina. Bohaterką swojej nowej książki Wanda Jakubowska. Od nowa (2015) uczyniła reżyserkę jednocześnie znaną i nieznaną, stale przypominaną i prawie całkowicie zapomnianą, której filmy są nieustannie oglądane, a zarazem pokrywają się kurzem, ponieważ nikt do nich nie sięga. Książka stanowi esej najwyższej próby. Podejmuje rzadko poruszany temat, proponuje jego oryginalne, autorskie ujęcie, zwłaszcza w perspektywie badań nad polskim kinem – jako przykład kina kobiet ze wszystkimi konsekwencjami tego określenia. Książka jest znakomicie, wręcz błyskotliwie napisana.
Monika Talarczyk-Gubała took another step toward filling still too many gaps in the history of Polish cinema. The protagonist of her new book Wanda Jakubowska. Od nowa [Wanda Jakubowska. Afresh] (2015) is the eponymous film director. Through her book, Talarczyk-Gubała made the film director both familiar and enigmatic, almost completely forgotten, and yet one of which we are constantly reminded. Her films are constantly watched, and yet the film reels are covered in dust, as nobody reaches for them. The book is an essay of the highest order. It takes up a rarely discussed topic, it adopts an original approach in its analysis, especially in view of research on Polish cinema, that is it considers Jakubowska’s work as an example of women’s cinematography, with all the consequences of this label. The book is wonderfully written and reads very well.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 91; 208-215
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruch budowlany w małopolskich opactwach cysterskich w XV i XVI w. – zarys problemu
Overview of the revivals of Małopolska’s Cistercian abbeys in the 15th and 16th century framework
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2206368.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
cystersi
opat komendatoryjny
Morimond
Jędrzejów
Koprzywnica
Sulejów
Wąchock
Cistercians
commendatory abbot
Opis:
Cztery polskie opactwa cysterskie, w Jędrzejowie, Sulejowie, Koprzywnicy i Wąchocku, są filiami burgundzkimi, podczas gdy pozostałe klasztory są fundacjami niemieckimi i duńskimi. Architektura małopolskich filii Morimond ulegała zmianom przez wieki. Okres późnego średniowiecza wydaje się mniej poznany, a architektoniczne przekształcenia, które nastąpiły w XV i XVI w., są tylko częściowo opracowane. To czyni architekturę tego okresu szczególnie trudną do zrekonstruowania i zwizualizowania. Historia cystersów u schyłku średniowiecza, zarówno w Europie, jak i w Polsce, to historia złożona i pełna zmian. W czasach wojen, schizmy i reformacji powstały nowe regionalne struktury, które zastąpiły tradycyjnie ustalone zależności filiacyjne. System wolnego wyboru opata został zastąpiony instytucją komendy królewskiej. Wiek XV i XVI to okres wielu wewnętrznych reform zakonu i przystosowania go do funkcjonowania w nowym politycznym i społecznym porządku postśredniowiecznego społeczeństwa. W Małopolsce, pod panowaniem opatów komendatoryjnych, rozpoczęły się przebudowy opactw: powstawały nowe skrzydła klauzurowe, murowane krużganki, nadbudowy ścian szczytowych, nowe sygnatury i w końcu siedziby opackie. Późnośredniowieczne zmiany architektoniczne były znaczące i zmieniły obraz architektury opactw, jakkolwiek dzisiaj są trudne do oszacowania głównie z powodu późniejszych przebudów barokowych i częściowego zniszczenia obiektów. Koprzywnickie opactwo jest doskonałym przykładem takiego procesu kompleksowych przemian. Chociaż w tym przypadku gotycko-renesansowy okres jest szczególnie trudny do rekonstrukcji. Budynki klauzurowe, w znacznej części, zostały zniszczone i pozostało tylko skrzydło wschodnie, obecnie również częściowo zaniedbane. Celem tego artykułu jest bliższe przyjrzenie się późnośredniowiecznej architekturze opactw. Zawarto w nim również próby stworzenia uproszczonych wizualizacji, mających na celu wskazanie zakresu przebudowy.
Four abbeys – in Jędrzejów, Sulejów, Koprzywnica and Wąchock, were of Burgundian origin, while the rest of the Polish abbeys of the Order were founded by German and Danish Cistercians. The architecture of Małopolska filiations of Morimond have changed through the ages. The late medieval period seems less known and the architectural changes which took place in the 15th and 16th centuries are only partially recovered. And it is this period which is particularly hard to reconstruct and to visualise. The history of the Cistercians in the late middle ages, in Europe as well as in Poland, is a history of change and is very complex. In the times of wars, schism and reformation, new regional structures were developed replacing traditionally established filiation lines. The system of free election was replaced by a system of appointed commendatory abbots. The 15th and 16th centuries were the time of many reforms inside the Order and accommodation to new political and social framework of the late medieval society. In Małopolska commendatory abbots carried out various construction works: new wings of enclosure buildings and reconstruction in the existing west wings, erecting of cloister arcades, reconstruction of church gables, new ave-bell towers and abbots houses. Late medieval architectural works were significant and changed the shape of abbeys, however those architectural changes in the abbeys of Małopolska are not easy to assess due to either partial destruction or later Baroque revivals. The Koprzywnica abbey is a perfect example of the process of such a complex revival. In this case, the late Gothic/Renaissance period is particularly hard to reconstruct. The enclosure buildings in their majority were destroyed during wars and only the eastern wing still exist, but in a bad condition. The idea of this article is to try to get a closer look at late medieval revivals of the abbey’s architecture. Also it is an attempt to create visualisations and comparison in order to show the main changes in the architecture of the object. The attempts to analyze historical stages of the abbey’s construction may provide more information regarding its past appearance.
Źródło:
Dziedzictwo architektoniczne. Rekonstrukcje i badania obiektów zabytkowych; 152-162
9788374939805
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co się wydarzyło w Brighton
What Happened in Brighton
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339915.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Nowa Historia Filmu
Nowa Historia Kina
zwrot historyczny
New Film History
New Cinema History
historical turn
Opis:
Michał Pabiś-Orzeszyna w książce Zwrot historyczny w badaniach filmoznawczych (2020) opisuje bardzo szczegółowo i precyzyjnie historie (w liczbie mnogiej) tytułowego zjawiska. Pokazuje towarzyszące mu inspiracje i metodologie, sytuuje je w różnych kontekstach, następnie poddaje wnikliwej krytyce, rekonstruując również spory między przedstawicielami – wydawałoby się – tego samego nurtu. Otrzymujemy nader kompetentny, starannie przemyślany przewodnik po Nowej Historii Kina/Nowej Historii Filmu, wdzierający się pod powierzchowne i unifikujące odczytania. Autor ma jednak większe ambicje niż tylko przedstawienie zwrotu historycznego w badaniach filmoznawczych. Jeśli przybliża czytelnikowi wspomniane spory o to, jak pisać o wczesnym kinie, czyni z tego punkt wyjścia do refleksji nad zagadnieniem bardziej fundamentalnym. Jego książka stanowi bowiem również głos w refleksji nad metodologią i samoświadomością humanistyki.
In the book Zwrot historyczny w badaniach filmoznawczych [The Historical Turn in Film Studies] (2020), Michał Pabiś-Orzeszyna precisely and in great detail describes the histories (plural) of the title phenomenon. He shows the methodologies and inspirations accompanying it, places them in various contexts, and then subjects them to thorough criticism, also reconstructing disputes between representatives of the seemingly same trend. We have received a highly professional, carefully thought-out guidebook to the New Cinema History/New Film History, going beyond superficial and unifying readings. The author, however, has greater ambitions than just presenting the historical turn. If he makes the reader familiar with the above-mentioned disputes about how to write about early cinema, he also turns this into a starting point for reflecting on a more fundamental issue. His book takes part in the discussion on the methodology and self-awareness of the humanities.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 113; 256-262
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies