Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Nabokov, Vladimir" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 45
Tytuł:
Cierpki smak rajskich jabłuszek. Nazwy przedmiotu w różnojęzycznych wersjach tekstu literackiego a rozbieżne interpretacje utworu
The harsh taste of heavenly apples. Subject names in multilingual versions of a literary text and divergent interpretations of the piece
Autorzy:
Dobrzyńska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29431838.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
przekład
językowy obraz świata
konotacje
interpretacja
Vladimir Nabokov
Signs and Symbols
translation
linguistic picture of the world
connotations
interpretation
Opis:
W artykule omawiane są konsekwencje określonych językowych ujęć pewnego motywu w tekście literackim i jego przekładach. Analiza dotyczy nazw owoców pojawiających się w opowiadaniu Vladimira Nabokova pt. Signs and Symbols, które jest dostępne po polsku w dwóch wersjach: Znaki i symbole lub Sygnały i symbole. Zestawienie fragmentów tłumaczeń tego utworu z angielskim oryginałem ujawnia odmienne motywacje nazw tych samych owoców w różnych językach, a owe nazwy są nośnikami innych konotacji. Te różnice mogą stanowić podstawę rozbieżnych interpretacji utworu.
The article discusses the consequences of specific linguistic expressions of a motive in a literary text and its translations. The analysis concerns the names of fruits appearing in Vladimir Nabokov’s short story entitled Signs and Symbols, which is available in Polish in two versions: Znaki i symbole or Sygnały i symbole. The juxtaposition of the excerpts from these Polish versions with the English original reveals different motivations for the names of the same fruit in different languages, and these names carry different connotations. These differences can give rise to divergent interpretations of the work.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2023, 19; 89-108
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od poetyki tytułu do struktury sensu — o dwóch tytułach jednego opowiadania Vladimira Nabokova
From the Poetics of the Title to the Structure of Sense — On Two Titles of One Short Story by Vladimir Nabokov
От поэтики заглавия к структуре смысла — o двух заглавиях одного рассказа Владимира Набокова
Autorzy:
Ułanek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311735.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Набоков
Катастрофа
Details of a Sunset
влюбленный герой
чуткий повествователь
ониризм
Nabokov
Katastrofa
zakochany bohater
czuły narrator
oniryzm
Catastrophe
hero in love
sensitive narrator
onirism
Opis:
The subject of the analysis in the article is V. Nabokov’s short story Catastrophe which in the proces of authorial translation into English received a new title – Details of a Sunset. Starting from the poetics of the title the following matters were considered: 1. creation of a hero in love – „half-god” Mark endowed with luminous attributes, connecting him with the mythical sphere (Eros, Amor), with the pre-beginning (Eden, the motif of childhood) 2. the category of the „sensitive narrator” – an involved observer of the events; 3. the oneiric sphere present in the short story refering to the myth, connected with the human drive towards higher values, with the eternal desire for happiness; 4. imagery and symbolics of the setting sun. It has been demonstrated that the mode of the sunset description and the alteration of the short story title allowed the author to accentuate axiological dimension of the literary work and thus set the relationship with the reader postulating a particular „elevation” to another level of understanding. Methodological inspirations for the presented considerations were taken from Roland Barthes’ reflections, who by evaluating the word in the discourse points towards its sense-generating function.
Предметом анализа в статье является рассказ В. Набокова Катастрофа (1924), который, в процессе перевода на английский язык самим автором, получил новое заглавие – Details of a Sunset. Исходя из поэтики заглавия, рассмотрению подвергаются следующие вопросы: 1. образ влюбленного героя – «полубога» Марка, наделенного светоносными атрибутами, посредством которых он соотносится со сферой мифа (Эрос, Амур), с праначалом (Эдем, тема детства); 2. категория «чуткого повествователя» – со-чувствующего наблюдателя событий; 3. присутствующая в рассказе онирическая сфера, также связанная с мифом и со стремлением человека к высшим ценностям; 4. метафорика и символика заката солнца. Доказывается, что изменение заглавия рассказа и способ описания заката позволили Набокову акцентировать аксиологический аспект произведения и тем самым установить отношение с читателем, постулируя своеобразный «подъем» на иной уровень понимания. Методологической основой рассуждений становится концепция Ролана Барта, который, оценивая слово в дискурсе, указывает на его смыслообразующую функцию.
Przedmiotem analizy w artykule jest opowiadanie V. Nabokova Katastrofa (1924), które w procesie tłumaczenia na język angielski przez samego autora zyskało nowy tytuł – Details of a Sunset. Wychodząc od poetyki tytułu namysłowi poddano następujące kwestie: 1. kreację zakochanego bohatera – „półboga” Marka obdarzonego świetlistymi atrybutami, wiążącymi go ze sferą mityczną (Eros, Amor), z prapoczątkiem (Eden, motyw dzieciństwa); 2. kategorię „czułego narratora” – zaangażowanego obserwatora wydarzeń; 3. sferę oniryczną obecną w opowiadaniu, odsyłającą do mitu, związaną z dążeniem człowieka ku wyższym wartościom, z odwiecznym pragnieniem szczęścia; 4. metaforykę i symbolikę zachodzącego słońca. Wykazano, że sposób deskrypcji zachodu słońca oraz zmiana tytułu opowiadania pozwoliły pisarzowi zaakcentować aksjologiczny wymiar utworu i tym samym ustalić relację z czytelnikiem, postulując swoiste „wzniesienie się” na inny poziom rozumienia. Inspiracje metodologiczne dla prezentowanych rozważań czerpiemy z refleksji Rolanda Barthesa, który wartościując słowo w dyskursie wskazuje na jego sensotwórczą funkcję.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 1 (181); 28-49
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov’s Critique of Realism and Geopolitics
Krytyka realizmu i geopolityki w utworach Władimira Nabokowa
Autorzy:
Bakirov, Denys
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343684.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
geopolitics
realism
Nabokov
Mearsheimer
zero-sum-game
dictatorship
Russia
Putin
Ukraine
war
geopolityka
realizm
gra o sumie zerowej
dyktatura
Rosja
Ukraina
wojna
Opis:
The aim of this article is to follow Vladimir Nabokov’s critique of geopolitics as found in his works The Gift (1963), Tyrants Destroyed (1936), and Speak, Memory (1964). Vladimir Nabokov critiques geopolitics as something that locks people’s imagination within the zero-sum-struggle for scarce resources and mobilises their passions for the worship of the ruler. I hypothesise that Nabokov also shows us how the image of creation as a gift goes past zero-sum “realism” and unlocks parts of the environment as having increasingly more to “say” within increasingly intricate conversations. With this framework in mind, we can read the Realist school of international relations as reifying the destructive force as the centrepiece of politics by way of honouring the balance between “great nuclear powers”. I argue that Nabokov’s view can instead set us on the path of democratisation as the salient focus of international relationships much like the Christians in ancient times were able to ignore the intricate geopolitical network of different deities that represented the destructive powers of the Roman provinces under the cult of the Emperor who represented the destructive force of the Roman legions. This democratisation is the work of abstracting violence so as make it restricted and monopolised by the Wilsonian ideal of the “Concert of Nations” from the level of which the violence is used to police the “rogue states”.
Celem artykułu jest prześledzenie krytyki geopolityki Władimira Nabokowa zawartej w jego dziełach Dar (1963), Zniszczeni tyrani (1936) i Pamięci, przemów (1964). Vladimir Nabokov krytykuje geopolitykę jako coś, co zamyka ludzką wyobraźnię w walce o sumie zerowej o ograniczone zasoby i  mobilizuje ich pasję do kultu władcy. Stawiam hipotezę, że Nabokov pokazuje nam także, jak obraz stworzenia jako dar przekracza „realizm” o sumie zerowej i odblokowuje części otoczenia, które mają coraz więcej do „powiedzenia” w coraz bardziej zawiłych rozmowach. Mając to na uwadze, możemy czytać realistyczną szkołę stosunków międzynarodowych jako reifikującą niszczycielską siłę, centralny element polityki przez honorowanie równowagi pomiędzy „wielkimi mocarstwami nuklearnymi”. Twierdzę, że pogląd Nabokowa może zamiast tego skierować nas na ścieżkę demokratyzacji, jako że główny ośrodek stosunków międzynarodowych, podobnie jak chrześcijanie w  starożytności, byli w stanie zignorować skomplikowaną geopolityczną sieć różnych bóstw, które reprezentowały niszczycielską władzę rzymskich prowincji pod panowaniem kultu cesarza, który reprezentował niszczycielską siłę legionów rzymskich. Demokratyzacja ta jest dziełem abstrahowania przemocy, aby ją ograniczyć i zmonopolizować przez wilsonowski ideał „Koncertu Narodów”, z poziomu którego przemoc jest wykorzystywana do nadzorowania „państw zbójniczych”. 
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 1; 55-64
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immigrants Descent and its Expression in American Culture and Language in the 20th Century
Autorzy:
Zygmunt, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137564.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
Tzvetan Todorov
Thomas and Znaniecki
Old World
New World
immigrant
identity
new culture
Vladimir Nabokov
translation
memories
Eva Homan
Alfred Kazin
émigré
Opis:
It is undoubtable that the immigration to the US is largely due to the steady ow of fresh minds and a new spirit that inuences the development of the American society. These new forces help protect the American society from the stagnation experienced in the Old World. The importance of immigrant experiences puts the United States on the brink of a very dicult, but often successful combination of the new and the old. Beyond question, this is true, especially regarding twentieth-century emigrants such as Eva Homan or the family of Alfred Kazin. Although Vladimir Nabokov having been himself an exception, not easy to categorize as writer, in his life as an ØmigrØ in the USA, he could also prove that the absorption of the American culture and language to a large extent took place, and was fruitful. For much of the twentieth century, the immigrant osmosis of the New World was associated with assimilation to the highly desirable, largely monolithic, English culture of the East Coast.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2022, 1; 169-180
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetyka gatunku i tytułu w opowiadaniu Vladimira Nabokova Сказка
The Poetics of Genre and Title in Vladimir Nabokov’s Short Story A Nursery Tale
Autorzy:
Ułanek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16530423.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Vladimir Nabokov
genre transformation
parabolic fairy tale
imagination
erotics
Opis:
The research material in this article is V. Nabokov’s short story A Nursery Tale (1926), which, by virtue of the literary genre signalled in the title, disposes us to consider the author’s communicative intention. The methodological inspiration for the research is M. Bakhtin’s genological reflection and his concept of the genre as “a representative of creative memory in the process of literature development”; W. Propp’s study and J. Derrida’s idea about fairy tales has also proved helpful. Analysis and interpretation of the short story A Fairy Tale has allowed one to distinguish particular elements and devices aimed at the short story genre transformation with special regard to the titular (fairy-tale) form of expression. The special status of the work’s protagonist is demonstrated, his creative activity understood as a kind of game, whose creator and actor is the protagonist himself, while the realisation of his erotic desire is treated as a way of regarding Femininity and of opening to “the other”, precisely connected in Nabokov’s short story with the female figure. On the parabolic/fabulous level the hero’s dream (collecting “a harem of women”) is interpreted as a literary device – an expression of romantic irony revealing the opposing forces governing human existence, a conflict between everyday reality and the world of creative fantasy/imagination. In consequence, Nabokov’s A Nursery Tale is read as an example of a narrative parabolic fairy tale.
Źródło:
Slavia Orientalis; 2022, LXXI, 3; 469-485
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Лінгвокомунікативні чинники ідентифікації нараторів у романі В. Набокова Приглашение на казнь
Lingual‑communicative Reasons of Identifying Narrators in Vladimir Nabokov’s Novel Invitation to a Beheading
Autorzy:
Бацевич, Флорій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16502064.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
narration
narrative “story”
narrative “discourse”
narrator
story‑telling instance
diegesis
Opis:
It is proved that one of V. Nabokov’s most famous novels Invitation to a Beheading is a fictional narrative with a complicated interaction of various types of story‑telling instances. There are persons of a non‑diegetic narrator, who incorporates the features of an all‑knowing and a limited teller, explicated with a different degree of definiteness; a diegetic narrator – the main hero, – who is thinking his state over, is talking to himself, is writing a letter to his wife; a non‑personalized narrator, similar to the abstract narrator in a set of traits; and a hardly definable narrator, who is telling the text story addressing the main hero in the second person and who can be identified as a non‑diegetic or a diegetic narrator talking to himself. The article defines the correlation of these indefinitely outlined story‑telling instances (convergence, binding, juxtaposition), ones identified with difficulty. Conducted is a lingual differentiation of the mentioned story‑tellers’ expression, mainly, via deictic elements (mostly, pronouns); addresses; the “historical past” and “historical present” tenses; predicates that mark the participants’ diegesis or non‑diegesis as well as various intonational and stylistic means (the expression of evaluation, diminutive or augmentative noun forms and others). It is considered perspective to attempt to classify the lingual means of expressing the types of story‑telling instances in different belles‑lettres genres, to analyze the semantic and pragmatic reasons for forming the “story” and the “discourse” of a narrative. In general, the problem of the linguistic “dimension” of narratives is a perspective direction of investigation where there can be revealed semantic and pragmatic categories of production and perception of any type of narration, firstly, belles‑lettres – fictional by dint of its deep nature.
Źródło:
Slavia Orientalis; 2022, LXXI, 1; 163-174
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multisensoryczność "Listów do Very" Vladimira Nabokova
Autorzy:
Ginter, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089987.pdf
Data publikacji:
2021-09-25
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
multisensory experiences
synaesthesia
synaesthetic metaphor
Vladimir Nabokov
Vera Slonim
Opis:
The main aim of the present paper is to investigate and describe the nature of synaesthetic devices employed by Vladimir Nabokov evident in his letters to his wife – Vera Slonim. The analysis of the language and style of the matrimonial intimate correspondence, written for one reader only, is expected to provide evidence allowing one to establish whether the numerous variants of perceptual synaesthesia employed by Nabokov in all his literary texts reflect his genuine synaesthetic experiences or whether such can only serve as examples of the writer’s passion for creating a kind of perceptual play on words and puzzles.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2021, 2, XXIII; 217-228
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov - purysta językowy
Vladimir Nabokov - a linguistic purist
Autorzy:
Grygiel, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1853566.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
Nabokov
puryzm językowy
bilingwizm
tłumaczenie
linguistic purism
bilingualism
translation
Opis:
Vladimir Nabokov rosyjsko-amerykański pisarz piszący w dwóch językach: rosyjskim i angielskim należy do najwybitniejszych prozaików XX wieku. Bilingwizm Nabokova stanowi o sukcesie pisarza, niniejszy artykuł próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy jest on źródłem puryzmu językowego autora Lolity? Wychowany w anglofilskiej rodzinie, płynnie posługujący się dwoma językami Nabokov musiał dążyć do perfekcji językowej, która była zarówno wyrazem jego talentu, jak i wytężonej pracy z językiem, doświadczenia translatorskiego. Doskonalenie języka literackiego, mistrzostwo stylu wyrażonego w aluzjach, kryptocytatach, powtórzeniach spowodowało, że Nabokov uznawany jest za wirtuoza, mistrza słowa i autorytet literacki, pozwalający na krytyczny i radykalny stosunek do tekstów literackich, a zwłaszcza tłumaczonych na języki obce. Puryzm językowy Nabokova wynika zatem z jego maniery artystycznej oraz konsekwencji twórczej, wysokie wymagania pisarz stawiał sobie samemu, kategorycznie oceniał innych twórców i tłumaczy. W opinii Nabokova talent literacki zobowiązuje do puryzmu językowego, a prawdziwe arcydzieła charakteryzują się doskonałym artystycznie językiem, który zachwyca czytelników.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2021, 1, 1; 153-160
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Cлова есть – значенье темно иль ничтожно…”. Potyczki ze słowami w rosyjskojęzycznym przekładzie Alicji w Krainie Czarów Vladimira Nabokova
Slova estʹ – značene temno ilʹ ničtožno... Encounters with Words in the Russian Translation of Alice’s Adventures in Wonderland (Anya v Strane Chudes) by Vladimir Nabokov
Autorzy:
Letka-Spychała, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481973.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
wordplay
translation
Alice’s Adventures in Wonderland
Vladimir Nabokov
Russian language
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie sposobu odtworzenia gier słownych przez Vladimira Nabokova w rosyjskojęzycznej wersji Alicji w Krainie Czarów. Najpierw na podstawie wypowiedzi Księżnej sformułowaliśmy ogólną koncepcję tworzenia rzeczywistości językowej w Krainie Czarów. Określiliśmy, że pomimo tego, iż zamysły autora i tłumacza są rozbieżne, to ich punktem wspólnym pozostają gry słowne. Następnie, odwołaliśmy się do ustaleń teoretycznych Dirka Delabastity obejmujących zarówno typo-logię tego lingwistycznego zjawiska, jak również strategie przekładoznawcze. Wreszcie, ustaliliśmy, że w przekładzie Nabokova jednym z najczęściej stosowanych rozwiązań jest zastąpienie gry językowej jej odpowiednikiem w języku rosyjskim. Najczęściej bywa tak, że wybrany ekwiwalent pod względem jakościowym nie odpowiada oryginalnej for-mie. Wówczas tłumacz ucieka się do takich możliwości (figury pseudoetymologiczne, paronimia, homonimia), które nie powodują zbyt dotkliwych strat zarówno w warstwie semantycznej, jak również estetycznej.
The main aim of this article is to show how wordplay are reproduced in the Russian translation of Alice’s Adventures in Wonderland done by Vladimir Nabokov. Firstly, based on the Duchess’s statement, we formulated a general idea of creating linguistic reality in Wonderland. We have determined that despite the fact that the author’s and the translator’s concepts are different, wordplay remain their essence. Then, we referred to Dirk Delabastita’s theoretical findings covering both their typology and translation strategies. Finally, we have established that in Nabokov’s translation one of the most frequent solutions is the replacement of original wordgames with their counterparts in Russian. Frequently, equivalents chosen by the translator do not match the original forms in terms of qualitative aspects. Then the translator resorted to such procedures (pseudoetymological figures, paronymy, homonymy) which do not cause severe losses in both the semantic and aesthetic layers.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2020, 2, XXV; 155-172
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Другие берега» Владимира Набокова в перспективе геопоэтики первой волны эмиграции
Vladimir Nabokov’s Other shores in perspective of the first wave of emigration
Autorzy:
Garziano, Svetlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/482490.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
В. Набоков
Другие берега
геопоэтика
автобиографическая поэтика
изгнани
русская эмиграция
Vladimir Nabokov
Other Shores
geopoetics
autobiographical poetics
exile
Russian emigration
Opis:
В данной статье изучаются некоторые принципы автобиографизма набоковской геопоэтики, которые заложены не только в семантике названия про-изведения, но также прослеживаются в структуре текста и его структурирующих тематических мотивах (воображаемое путешествие в прошлое, образ заснеженной России эпохи Серебряного века, эмиграция как послание в изгнании). Текстоло-гический анализ автобиографии Другие берега показывает важность концептов пространства, времени и памяти, персонифицированного в образе персонажа Мне-мозины, для осмысления географической жизнетворческой поэтики эмиграции. Исторический ход времени, разрушенный Русской революцией, создает независимые блоки памяти в процессе творческой работы автобиографа. Парадокс литературной памяти заключается в том, чтобы сохранить непрерывность времени и в то же время обеспечить его исторически-эпохальную разрывность и делимость. Биографиче-ский и поэтический путь представлен у В. Набокова как восхождение от прошлого к настоящему-будущему, от прожитого к воображаемому, от биографического к поэтическому, пространство жизни превращается в художественное пространство.
Vladimir Nabokov’s autobiography Other Shores written in Russian and edited in 1954 by an émigré publishing house serves as a good example for considering the concept of geopoetics based on the example of the cultural and historical phenome-non of the first wave of emigration. The paper intends to study the poetics of Nabokov’s autobiography, which is not only laid down in the semantic meanings of the title of the work but also can be traced in the structure of the text and its structuring thematic motifs (travels in childhood, the image of Russia, emigration, exile, etc.).
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2020, 1, XXV; 47-60
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alicja na wygnaniu. Anya v strane chudes Vladimira Nabokova jako przykład adaptacji
Alice in Exile. Anya v strane chudes by Vladimir Nabokov as an Example of Adaptation
Autorzy:
Letka-Spychała, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193022.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
adaptacja
Anya v strane chudes
język rosyjski
przekład
Vladimir Nabokov
adaptation
Russian language
translation
Vladimir
Nabokov
Opis:
Niniejszy artykuł jest poświęcony rosyjskojęzycznemu przekładowi Alicji w Krainie Czarów Lewisa Carrolla wykonanemu przez Vladimira Nabokova w 1923 roku (Аня в Странe Чудес). Istotnym elementem jego genezy jest fakt, iż tekst sekundarny powstawał w czasie, gdy pisarz, podobnie zresztą jak inni członkowie rosyjskiej inteligencji, przebywał na emigracji. Punktem wyjścia dla rozważań jest potraktowanie Nabokovowskiej wersji jako adaptacji, celem – wskazanie w jaki sposób adaptacyjne zabiegi zniekształciły oryginał, na jakie zyski i straty go naraziły. Autor skupia się na dwóch elementach tytułowej Krainy Czarów: nazwach bohaterów oraz literackich aluzjach przepuszczonych przez tłumacza przez filtr rosyjskiej kultury. Ich zestawienie z oryginałem ujawniło zmiany w warstwie semantycznej antroponimów i układzie formalnym parodiowanych tekstów. Niemniej jednak, udomowienie przyniosło również zyski w postaci wzbogacenia tekstu o funkcję terapeutyczną pozwalającą rosyjskim ekspatriantom przetrwać trudy wygnania i zachować pamięć o utworach należących do rosyjskiego kanonu literackiego.
This paper explores a Russian translation of Lewis Carroll’s Alice’s Adventures in Wonderland made by Vladimir Nabokov in 1923. A significant aspect of its emergence relates to the fact that the target text was created when the writer and many other representatives of the Russian intelligentsia were living in exile. The starting point for the article is the hypothesis that Nabokov’s version is an adaptation. The aim of the paper is to show how adaptive procedures influence the original and what profits and losses they produce. The author focuses on two elements of the book: the names of the characters and literary allusions both filtered through the Russian culture by the translator. Their juxtaposition with the original reveals changes in the semantic layer of proper names and in the formal structure of parodied texts. Nevertheless, this “domestication” also brings a new value. It enriches the target text with an additional therapeutic function which allowed Russian expatriates and their children to deal with hardships of exile and to keep Russian canonical literary works in their minds.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2020, 5, 2; 132-151
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pisarz na wygnaniu: wymiary emigracji w opowiadaniu Vladi-mira Nabokova Письмо в Россию
A Writer in Exile: Aspects of Emigration in Vladimir Nabokov’s Short Story A LetterThat Never Reached Russia
Autorzy:
Ułanek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481146.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Nabokov
Berlin
emigracja rosyjska
szczęście
samotność
pamięć
Russian emigration
happiness
loneliness
memory
Opis:
Punktem wyjścia proponowanych rozważań jest koncepcja gatunku Michaiła Bachtina, zgodnie z którą gatunek wypowiedzi zakłada określony rodzaj istnienia w rzeczywistości oraz szczególną relację z odbiorcą. Utwór Nabokova Письмо в Россию jest pod tym względem opowiadaniem modelowym. Jego protagonista – autor tytułowego Listu – tematyzuje sytuację pisarza na wygnaniu i poddaje refleksji zarówno byt, jak i egzystencjalny (бытийный) wymiar emigracji. Czyni to, stosując dwojaką strategię. Po pierwsze, bohater-pisarz wykorzystuje chwyt właściwy dla samego Nabokova: poetyzuje przestrzeń Berlina i przeobraża siłą wyobraźni byt (codzienność), sposób „zamieszkiwa-nia” na ziemi (Heidegger), podkreślając rolę duchowego wymiaru istnienia człowieka jako źródła szczęścia. Po drugie, wybór gatunku listu – formy wypowiedzi intymnej – również stanowi swoistą strategię, która pozwala oswoić obcą rzeczywistość i aktualizować „ślad” przeszłości w samotnej codzienności na wygnaniu.
The starting point of the proposed considerations is Mikhail Bakhtin’s notion of genre, according to which genre of an utterance presupposes a particular kind of existence in reality and a special relationship with the recipient. Nabokov’swork A LetterThat Never Reached Russia is a model short story in this respect. Its protago-nist – the author of the eponymous Letter, topicalizes the writer’s situation in exile and takes under consideration both being as well as existential (bytijnyj) aspect of emigration. It is achieved using a twofold strategy. First of all, the hero-writer uses a trick specific to Nabokov himself: he poeticizes Berlin’s space and, with the power of imagination, transforms being (everyday existence), the manner of inhabiting the Earth (Heidegger), emphasizing the role of the spiritual aspect of human existence as a source of happiness. Secondly, choosing the epistolary genre – a form of intimate expression – is also a kind of strategy that allows familiarizing an alien reality and actualizing the “trace” of the past in a solitary everyday life in exile.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2020, 1, XXV; 35-46
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov about antiquities - pop culture, advertising, conformism
Autorzy:
Grygiel, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070326.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
Nabokov
popkultura
konformizm
reklama.
pop culture
conformism
advertising
Opis:
Vladimir Nabokov belongs to the most popular prose writers of the 20th century. His work is represented by a sophisticated composition, playing with the reader, rich stylistics, as well as bilingualism - works written in Russian and English. The article answers the question whether, despite the complicated content and form, Nabokov's work has achieved popularity thanks to the typical pop culture tricks, threads and tricks, or whether this was decided by the writer's talent. Nabokov undoubtedly had a critical attitude towards pop culture, which destroys individualism and originality, while at the same time was conducting a literary dialogue with it, using popular themes and motifs for its own unique perspective. The writer noticed the obvious threats arising from pop culture, criticized the advertising market, attacked the stereotyping of contemporary views and ubiquitous conformism, and at the same time he appreciated problems that were commonly rejected (sexuality) or attractive but trivialized (detective and adventure threads). Nabokov skillfully used mass culture, through his works he shaped the sensitivity of the recipient and intuitively trusted his intelligence.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2020, 1; 159-168
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
О возможных гумилевских подтекстах в рассказе В. В. Набокова "Порт"
Autorzy:
Филатов, Антон
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044696.pdf
Data publikacji:
2020-08-28
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Николай Гумилев
Владимир Набоков
влияние
реминисценция
подтекст
Nikolai Gumilyov
Vladimir Nabokov
influence
reminiscence
subtext
Opis:
В статье рассматриваются элементы поэтики и биографической легенды Николая Гумилева в рассказе Владимира Набокова Порт. Значение личности и творчества лидера акмеистов для писателя-эмигранта позволяет отнести главного героя рассказа Никитина к героическому типу, черты которого восходят к мифологизированному образу Гумилева. Высказывается предположение, что сюжет рассказа содержит смысловые переклички с гумилевским стихотворением Разговор. Анализ двух произведений позволяет обнаружить другие подтексты Гумилева, которые актуализируются в мотивной и образной структуре рассказа. Делается вывод, что обращение к наследию старшего поэта является сознательной установкой автора.
The article deals with the absorption of Nikolai Gumilyov’s poetics and biographical legend in Vladimir Nabokov’s short story “Port”. The great importance of Gumilyov’s works and personality for the emigre writer makes it possible to classify Nikitin, the protagonist of the story, as a heroic type, whose features go back to the mythologized image of Gumilyov. The author of the article argues that the plot of the story displays semantic similarities with Gumilyov’s poem “Conversation”. The analysis of the two works allows one to discover further possible parallels with Gumilyov, which are actualized in the structure of the story (in motifs and imagery). The author comes to the conclusion that such forms of borrowing are on the part of Nabokov a conscious artistic strategy.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2020, 13; 149-159
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Sounds that Create the Image.” On Polish and Russian Translations of Alliteration in Pnin by Vladimir Nabokov
„Dźwięki, które tworzą obraz”. O przekładzie aliteracji w polskiej i rosyjskiej wersji Pnina Vladimira Nabokova
Autorzy:
Letka-Spychała, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192582.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
Vladimir Nabokov
Pnin
alliteration
translation procedures
Polish language
Russian language
character’s image
sound
aliteracje
metody translatorskie
język polski
język rosyjski
obraz bohatera
dźwięk
Opis:
The article explores procedures used for the rendition of alliteration in the novel Pnin written by Vladimir Nabokov (1957). Two target texts will be compared. The first one is the Polish translation prepared by Anna Kołyszko (1987), the second one is the Russian version done by Sergey Ilyin (1993). The analysis of the texts will draw on research into three major thematic areas: proper names, appearance and feelings/emotions where an accumulation of alliteration is distinctly noticeable. These fields are linked by the focal character, a Russian émigré who comes to America after the Russian Revolution. His oddness and eccentricity are constantly emphasized by the unreliable narrator, whose speech abounds in alliterations. In the original this device not only reinforces the narrator’s orality but also structures the image of the focal character. In the target texts alliteration is subject to various formal modifications. In many cases it is substituted by onomatopoeias, consonances, descriptive equivalents or it is simply abandoned. As a result, the translators do not always preserve the alliterative effect (especially when it comes to proper names, feelings and emotions). Translation procedures applied by the translators allow them to achieve partial equivalence on the semantic level. Inaccuracies in this field are visible in examples referring to Pnin’s feelings and emotions in which alliterative word strings are omitted and semantically distant counterparts are used.   
Celem niniejszego artykułu jest analiza i porównanie rozwiązań translatorskich zastosowanych w przekładzie aliteracji. Materiał badawczy został zaczerpnięty z utworu Pnin (1957) Vladimira Nabokova, jego polskojęzycznej wersji przetłumaczonej przez Annę Kołyszko (1987) roku oraz rosyjskojęzycznego wariantu przygotowanego przez Siergieja Iljina (1993). Nagromadzenie aliteracji jest widoczne w trzech grupach tematycznych. Pierwszą stanowią nazwy własne, następnie wygląd zewnętrzny, uczucia oraz emocje. Wymienione grupy tematyczne odnoszą się do postaci głównego bohatera Timofieja Pnina – rosyjskiego emigranta mieszkającego w Ameryce. Oprócz niego niezwykle ważną postacią w utworze jest „nierzetelny” narrator, który w swych opisach „kreuje” ekscentryczny i nieco dziwaczny obraz głównego bohatera. W oryginale to właśnie dzięki aliteracjom zarówno jego wypowiedzi, jak również sam Pnin nabierają charakterystycznego „humorystycznego” zabarwienia. W przekładach nie zawsze ten efekt zostaje osiągnięty bowiem aliteracje ulegają formalnym modyfikacjom i są zastąpione przez onomatopeje, konsonse, ekwiwalenty opisowe (szczególnie dotyczy to wyglądu zewnętrznego) bądź zostają całkowicie utracone (w grupie obejmującej imiona własne oraz uczucia i emocje). Zastosowane zabiegi translatorskie doprowadziły do zmiany lub utraty oryginalnej, fonetycznej wartości. Umożliwiły również osiągnięcie częściowej ekwiwalencji na poziomie semantycznym. Istotne rozbieżności na tej płaszczyźnie są widoczne w przykładach opisujących emocje Pnina, w których tłumacze nie tylko nie oddali aliteracji, ale również wykorzystali odległe semantycznie odpowiedniki.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2019, 4, 1
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 45

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies