Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Buchwald, W." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Biometric features and content of phenolic compounds of roseroot (Rhodiola rosea L.)
    Autorzy:
    Adamczak, A.
    Buchwald, W.
    Gryszczynska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/59370.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Roseroot (Rhodiola rosea L.) belongs to important herbs in folk medicine of Scandinavia, Russia, Mongolia, and China. Its therapeutic usage is mainly associated with the adaptogenic properties of this species. Roseroot is characterized by high morphological, phytochemical, and genetic differentiation. The aim of the present work was to determine the biometric and phytochemical co-variability of this taxon. Samples of Rh. rosea were collected from 4-year-old experimental field cultivation established by rhizome division in western Poland. For each plant, the biometric measurements of the clumps, shoots, leaves, and rhizomes with roots were carried out. In the underground plant parts (raw material), the contents of the main active compounds (phenylpropanoids, phenylethanoids, phenolic acids, and catechins) were determined by the HPLC-DAD method. K-means clustering analysis showed three well-separated plant groups of Rh. rosea that differed significantly in the level of most of the investigated components. It was interesting that in the raw material with a high content of phenylethanoids, a low level of phenylpropanoids was found, and vice versa. These chemical groups clearly differed in luxuriance of plants, too. The important diagnostic feature was also the degree of leaf serration. The morphological and phytochemical co-variability of roseroot was confirmed by the correlations detected between some active compounds (especially catechins and rosavin) and biometric traits describing the size and serration of leaves, the size of clumps and shoots as well as the weight of the raw material.
    Źródło:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2016, 85, 3
    0001-6977
    2083-9480
    Pojawia się w:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biometric and phytochemical variability of roseroot (Rhodiola rosea L.) from field cultivation
    Zmienność biometryczna i fitochemiczna różeńca górskiego (Rhodiola rosea L.) w uprawie
    Autorzy:
    Adamczak, A.
    Gryszczynska, A.
    Buchwald, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71152.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Opis:
    Roseroot (Rhodiola rosea L.) is an adaptogenic plant, widely used in the traditional medicine of Scandinavia, Russia, China and Mongolia. The aim of the study was to determine the biometric and phytochemical co-variability of this species under field cultivation in western Poland (Plewiska near Poznań). The plant material originated from four-year-old cultivation established twice by rhizome division in autumn 2007 and 2008. In the study, 46 individuals (23 plants in 2011 and in 2012) were used. The biometric analysis included measurements of the basic characteristics of plants related to the size (luxuriance) of clumps, shoots, leaves and rhizomes with roots (raw material). The amounts of total polyphenols (expressed as gallic acid), tannins (expressed as pyrogallol) and flavonoids (expressed as quercetin) were determined spectrophotometrically. The obtained results showed high variation of Rh. rosea, especially in the level of flavonoids (0.01–0.20% DM) and in the weight of raw material (113–1156 g FM/plant). There were observed correlations between the phytochemical (flavonoid and total phenolic content) and biometric (water content, leaf number, shoot and clump size) features.
    Różeniec górski (Rhodiola rosea L.) jest rośliną o działaniu adaptogennym, szeroko stosowaną w tradycyjnej medycynie Skandynawii, Rosji, Chin i Mongolii. Celem prezentowanych badań było opisanie współzmienności biometrycznych i fitochemicznych cech tego gatunku, w warunkach uprawy polowej, prowadzonej w zachodniej Polsce (Plewiska koło Poznania). Materiał do analiz pochodził z czteroletnich upraw, założonych jesienią 2007 i 2008 r., przez podział kłączy macierzystych roślin. W latach 2011 i 2012 zebrano po 23 osobniki omawianego gatunku. Biometria obejmowała pomiary podstawowych cech roślin, opisujących wielkość (bujność) tworzonych kęp, pędów, liści oraz kłączy z korzeniami (surowca zielarskiego). Badania fitochemiczne wykonano metodą spektrofotometryczną, oznaczając zawartość polifenoli ogółem (w przeliczeniu na kwas galusowy), garbników (w przeliczeniu na pirogalol) i flawonoidów (w przeliczeniu na kwercetynę). Otrzymane wyniki wskazują na dużą zmienność Rh. rosea, szczególnie w przypadku poziomu flawonoidów (0,01–0,20% s.m.) i masy surowca (113–1156 g św.m./roślina). Stwierdzono również istotne statystycznie korelacje między cechami fitochemicznymi (zawartość flawonoidów i fenoli ogółem) a biometrycznymi (zawartość wody, liczba liści, wielkość pędów i kęp).
    Źródło:
    Herba Polonica; 2014, 60, 1
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Phytochemical variability of coltsfoot (Tussilago farfara L.) in Poland
    Zmienność fitochemiczna podbiału (Tussilago farfara L.) w Polsce
    Autorzy:
    Adamczak, A.
    Buchwald, W.
    Gryszczynska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71231.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    phytochemical variability
    coltsfoot
    Tussilago farfara
    medicinal plant
    mucilage
    polyphenol
    tannin
    flavonoids
    Polska
    Opis:
    Coltsfoot leaves are a traditional raw material, rich in polysaccharides and phenolics. The variability of the contents of these main compounds was determined, using plant material originated from 22 natural populations of Tussilago farfara L. growing in various regions of Poland. In the years 2008–2009, plants from each investigated population were collected in the Garden of Medicinal Plants in Plewiska near Poznań (Poland). Coltsfoot leaves were harvested in the middle of June and July of 2010, and then dried at room temperature. In these raw material we quantified swelling index (describing mucilage content) and spectrophotometrically: the amounts of total polyphenols, polyphenols unadsorbed on hide powder (non-tannin phenolics) and tannins (expressed as pyrogallol equivalent) as well as the sum of hydroxycinnamic acid derivatives (expressed as rosmarinic acid) and flavonoids (expressed as quercetin). The demonstrated results show the relatively high and balanced contents of the basic active compounds, especially flavonoids (0.7–1.3%) and polysaccharides (swelling index: 8.0–14.5). In addition, it was found that flavonoids and mucilage in coltsfoot leaves fluctuate in only a small range (V=11–13%), regardless of overshadow and the harvest time of raw material.
    Liście podbiału stanowią tradycyjny surowiec zielarski, bogaty w polisacharydy i związki fenolowe. W niniejszych badaniach określono poziom zróżnicowania zawartości wspomnianych związków czynnych. Jako materiał roślinny wykorzystano 22 naturalne populacje Tussilago farfara L., pochodzące z różnych regionów Polski. W latach 2008–2009 pobrano rośliny z każdej badanej populacji i założono kolekcję pochodzeniową w Ogrodzie Roślin Leczniczych w Plewiskach koło Poznania. Liście podbiału do analiz fitochemicznych zbierano w połowie czerwca i lipca 2010 r., a następnie suszono w temperaturze pokojowej. W pozyskanym surowcu zielarskim oznaczono wskaźnik pęcznienia (określający zawartość śluzów) oraz spektrofotometrycznie: poziom polifenoli ogółem, polifenoli nie wiążących się z proszkiem skórzanym i garbników (w przeliczeniu na pirogalol), a także sumę pochodnych kwasu hydroksycynamonowego (w przeliczeniu na kwas rozmarynowy) i flawonoidów (w przeliczeniu na kwercetynę). Prezentowane wyniki badań wskazują na relatywnie wysoką i wyrównaną zawartość głównych związków czynnych, szczególnie flawonoidów (0,7–1,3%) i polisacharydów (wskaźnik pęcznienia: 8,0–14,5). Stwierdzono, iż poziom wspomnianych grup związków zmienia się w małym zakresie (V=11–13%) i nie zależy od ocienienia roślin i terminu zbioru surowca.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2012, 58, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Variation in the content of flavonols and main organic acids in the fruit of European cranberry (Oxycoccus palustris Pers.) growing in peatlands in peatlands of North-Western Poland
    Zróżnicowanie zawartości flawonoli i głównych kwasów organicznych w owocach żurawiny błotnej (Oxycoccus palustris Pers.) na torfowiskach północno-zachodniej Polski
    Autorzy:
    Adamczak, A.
    Buchwald, W.
    Kozlowski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72105.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Opis:
    This paper documents phytochemical variation of European cranberry (Oxycoccus palustris Pers. = Vaccinium oxycoccos L.) growing in peatlands of North-Western Poland. Thirty four fruit samples collected in 2008–2009 at 15 sites in northern Wielkopolska (Greater Poland) and Western Pomerania were used in the study. The flavonol content, expressed as quercetin equivalent, was determined spectrophotometrically. The amount of main organic acids: citric, malic, and quinic, was determined using the HPLC-DAD method. The obtained results show high phytochemical differentiation of European cranberry fruit. The flavonol content ranged from 57 to 298 mg% of dry matter. The organic acids in question accounted for, respectively: 8.57–21.32% (citric acid), 2.18–14.24% (malic acid), and 2.96–8.79% (quinic acid) of fruit dry matter. There was also a large variation in the ratio of quinic acid to malic acid (from 0.27 to 3.83). A strong negative correlation was found between the abovementioned acids (r= -0.74, p=0.000). This indicates the possibility of occurrence of two chemotypes of European cranberry, differing in the content of quinic acid and malic acid.
    Niniejsza praca dokumentuje zróżnicowanie fitochemiczne żurawiny błotnej (Oxycoccus palustris Pers. = Vaccinium oxycoccos L.) na torfowiskach północno-zachodniej Polski. W badaniach wykorzystano 34 próby owoców zebranych w latach 2008–2009 na 15 stanowiskach w północnej Wielkopolsce i na Pomorzu Zachodnim. W liofilizowanym surowcu określono zawartość flawonoli w przeliczeniu na kwercetynę (metodą spektrofotometryczną) oraz ilość głównych kwasów organicznych: cytrynowego, jabłkowego i chinowego (metodą HPLC-DAD). Uzyskane wyniki wskazują na dużą zmienność fitochemiczną owoców żurawiny błotnej. Zawartość flawonoli wahała się w granicach od 57 do 298 mg% suchej masy. Analizowane kwasy organiczne stanowiły odpowiednio: 8,57–21,32% (kwas cytrynowy), 2,18–14,24% (kwas jabłkowy) oraz 2,96–8,79% (kwas chinowy) suchej masy owoców. Duże zróżnicowanie występowało także w proporcji kwasu chinowego do jabłkowego (od 0,27 do 3,83). Między wymienionymi kwasami stwierdzono silną ujemną korelację (r= -0,74; p=0,000). Wskazuje to na możliwość występowania dwóch chemotypów żurawiny błotnej, różniących się zawartością kwasu chinowego i jabłkowego.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2011, 57, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fruit yield of European cranberry (Oxycoccus palustris Pers.) in different plant communities of peatlands (northern Wielkopolska, Poland)
    Plonowanie żurawiny błotnej (Oxycoccus palustris Pers.) w różnych zbiorowiskach roślinnych torfowisk (północna Wielkopolska, Polska)
    Autorzy:
    Adamczak, A.
    Gabka, M.
    Buchwald, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28404.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    fruit yield
    European cranberry
    cranberry
    Oxycoccus palustris
    Ericaceae
    plant community
    peatland
    plant growth
    medicinal plant
    vegetation
    Wielkopolska region
    Polska
    Opis:
    The aim of this study was to determine fruit yield of Oxycoccus palustris under the climatic and habitat conditions of northern Wielkopolska (the Greater Poland region), depending on the type of occupied plant community. Total fruit number and fruit weight as well as average cranberry leaf size were determined on 33 plots with an area of 1 m2, located on 7 peatlands. On the study areas, European cranberry produced crops from 9.2 up to 242.0 g x m -2, which gives 92-2420 kg x ha -1. It has been demonstrated that on the peatlands of northern Wielkopolska O. palustris reaches its generative and vegetative optimum in the communities of the class Scheuchzerio- Caricetea fuscae, in particular in the community Sphagno recurvi-Eriophoretum angustifolii.
    Oxycoccus palustris jest jedną z najważniejszych roślin użytkowych rosnących na torfowiskach północnej półkuli. Celem niniejszych badań było określenie plonowania żurawiny błotnej w warunkach klimatyczno-siedliskowych północnej Wielkopolski, w zależności od typu zajmowanego zbiorowiska roślinnego. Określono całkowitą liczbę i masę owoców oraz średnią wielkość liści żurawiny błotnej na 33 poletkach o powierzchni 1 m2, położonych na 7 torfowiskach. Analizowano występowanie Oxycoccus palustris w trzech zbiorowiskach z klasy Scheuchzerio- Caricetea fuscae oraz trzech z klasy Oxycocco- Sphagnetea. Na wytyczonych powierzchniach żurawina uzyskiwała plon od 9.2 do 242.0 g x m-2, co daje 92-2420 kg x ha-1. Wykazano znaczną zmienność badanych cech omawianego gatunku. Stwierdzono dodatnią korelację między średnią wielkością liści a średnią masą owoców na poletkach. Można sądzić, że opisywane przez innych autorów taksony: O. palustris Pers. subsp. microphyllus (Lange) Löve et Löve i O. palustris Pers. subsp. palustris var. macrophyllus Gug., to dwa warunkowane siedliskowo ekotypy żurawiny błotnej.Wykazano, że na torfowiskach północnej Wielkopolski O. palustris osiąga optimum generatywne i wegetatywne w zbiorowiskach z klasy Scheuchzerio- Caricetea fuscae, szczególnie w zbiorowisku Sphagno recurvi-Eriophoretum angustifolii.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    • odwiedzone
    Tytuł:
    Content of pyrrolizidine alkaloids in the leaves of coltsfoot (Tussilago farfara L.) in Poland
    Autorzy:
    Adamczak, A.
    Opala, B.
    Gryszczynska, A.
    Buchwald, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/56637.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    medicinal plant
    coltsfoot
    Tussilago farfara
    pyrrolizidine alkaloid
    toxicity
    leaf
    Polska
    Opis:
    Coltsfoot (Tussilago farfara L.) is a common species, widely used in European and Chinese traditional medicine for the treatment of respiratory diseases. However, raw material from this plant contains hepatotoxic pyrrolizidine alkaloids (PAs). The aim of the study was to determine the variability of the level of PAs (senkirkine and senecionine) in leaves of coltsfoot originated from natural populations in Poland. In the phytochemical analysis, 20 samples of T. farfara were used. This plant material was obtained from the Garden of Medicinal Plants in Plewiska near Poznań and originated from different regions of Poland. Coltsfoot leaves were harvested in the middle of July of 2010 and then dried at room temperature. The alkaloid content was detected using the HPLC-DAD method. The amount of PAs in leaves of T. farfara changed in a wide range from 0.06 to 1.04 μg g−1 of dry matter (DM). The content of senkirkine and senecionine was positively correlated (r = 0.68, P = 0.001). There was no statistically significant correlation between the amount of PAs as well as leaf weight and water content in leaves of T. farfara. Our results showed that a medium-sized leaf of coltsfoot (0.33 g DM) may contain from 0.02 to 0.34 μg of PAs (on average 0.14 μg). The level of PAs was not associated with the region of Poland, but phytochemical similarity of samples was usually visible at the local scale. Coltsfoot leaves are characterized by a high variability of the content of toxic PAs, much higher than in the case of the main active compounds, especially flavonoids and mucilage. This phytochemical variability is mainly genetically determined (samples came from a garden collection), and it can be increased by environmental factors. Our investigations indicate that Polish natural populations of T. farfara may provide raw material with a low level of toxic PAs.
    Źródło:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2013, 82, 4
    0001-6977
    2083-9480
    Pojawia się w:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Content of oil and main fatty acids in hips of rose species native in Poland
    Autorzy:
    Adamczak, A.
    Grys, A.
    Buchwald, W.
    Zielinski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41669.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Dendrologii PAN
    Opis:
    Rose hips are a valuable source of many pharmacologically active compounds and they also contain nutrients, including high quality fatty oil. The aim of the study was to determine the variability in the content of oil and main fatty acids in hips of all native rose species of the section Caninae. An attempt was also made to evaluate the taxonomic value of the compounds under consideration. In the investigations, 48 samples representing 11 taxa were used. These species were as follows: Rosa agrestis Savi, R. canina L., R. dumalis Bechst., R. inodora Fries, R. marginata Wallr. (= R. jundzillii Besser), R. micrantha Borrer ex Sm. in Sowerby, R. rubiginosa L., R. sherardii Davies, R. tomentosa Sm., R. villosa L. and R. zalana Wiesb. The fatty oil was extracted with n-hexane in a Soxhlet apparatus. The fatty acid profile was determined by gas chromatography (GC-FID). The obtained results show a high range of differentiation in the levels of the investigated compounds in rose hips. The average oil content was from 2.9% in R. tomentosa to 5.9% in R. sherardii. The oil was characterized by a high average content of polyunsaturated fatty acids – PUFA (59.5%), and a low level of erucic acid (0.3%). The erucic acid content was strongly negatively correlated with the amount of linoleic acid. Cluster analysis of the levels of oils, fatty acids and relative ratios of fatty acids gave a structure of phytochemical similarity of the roses, which was to some extent consistent with that obtained on the basis of their morphological characters.
    Źródło:
    Dendrobiology; 2011, 66
    1641-1307
    Pojawia się w:
    Dendrobiology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Yield and level of phenolic compounds in the inflorescence of yellow everlasting Helichrysum arenarium (L.) Moench collected from natural sites
    Plon i zawartość związków fenolowych w kwiatostanach kocanek piaskowych Helichrysum arenarium (l.) Moench zbieranych ze stanu naturalnego
    Autorzy:
    Forycka, A.
    Adamczak, A.
    Opala, B.
    Gryszczynska, A.
    Buchwald, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71707.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Opis:
    Introduction: The inflorescence of Helichrysum arenarium (L.) Moench shows anti-inflammatory, antioxidant, detoxifying properties and is traditionally used in liver and biliary tract diseases. Because of its difficult and expensive cultivation, the plant raw material is mainly harvested from natural sites. Objective: The research aimed to determine the local variation in yield and content of flavonoids and phenolic acids in the yellow everlasting inflorescence against the background of the layer structure of vegetation as the rate of plant succession. Methods: The plant raw material was collected from 30 plots of 1 m2, established for three separate populations developing on sandy fallows near Zielona Góra (western Poland). For each study area, percentage cover of the moss-lichen and herb layers, the height, cover and yield of H. arenarium as well as the height and cover of other herbaceous plants were determined. Total contents of flavonoids (expressed as quercetin) and phenolic acids (calculated as caffeic acid) were measured spectrophotometrically, according to Polish Pharmacopoeia. Results: Everlastings reached a cover of up to 70% and the maximum air-dry matter yield of 46.42 g/m2. The height, coverage and yield of H. arenarium were correlated with the parameters describing the herb layer. The content of flavonoids ranged from 0.56 to 0.99%, while that of phenolic acids from 0.82 to 1.80% DM. Conclusions: Yellow everlasting is an important species of early fallows on poor sandy soils and these habitats constitute a rich natural source of herbal raw material. Inflorescences harvested from natural sites are distinguished by a high and similar content of polyphenols and usually meet the requirements of Polish Pharmacopoeia.
    Wstęp: Kwiatostany Helichrysum arenarium (L.) Moench są tradycyjnie stosowane w chorobach wątroby i dróg żółciowych, wykazując właściwości przeciwzapalne, antyoksydacyjne oraz odtruwające. Ze względu na trudności w uprawie tego gatunku i wysokie koszty prowadzenia plantacji, surowiec zielarski wciąż jest pozyskiwany głównie ze stanu naturalnego. Cel: W prezentowanych badaniach określono lokalną zmienność plonowania oraz zawartości flawonoidów i fenolokwasów ogółem w kwiatostanach kocanek piaskowych na tle struktury warstwowej roślinności jako wskaźnika zaawansowania procesu sukcesji. Metody: Surowiec zielarski zebrano z 30 poletek (1 m2), wyznaczonych w obrębie trzech populacji kocanek występujących na piaszczystych odłogach w okolicach Zielonej Góry. Na każdej powierzchni badawczej opisano strukturę warstwową roślinności: procentowe pokrycie warstwy porostowo-mszystej i zielnej, wysokość, pokrycie i plon H. arenarium oraz przeciętną wysokość i pokrycie pozostałych gatunków zielnych. Całkowitą zawartość flawonoidów (w przeliczeniu na kwercetynę) i fenolokwasów (w przeliczeniu na kwas kawowy) oznaczono metodą spektrofotometryczną według Farmakopei Polskiej. Wyniki: Kocanki uzyskiwały pokrycie do 70%, a maksymalny plon powietrznie suchej masy kwiatostanów wynosił 46,42 g/m2. Wysokość, pokrycie i plon H. arenarium były skorelowane z parametrami opisującymi warstwę zielną. Poziom flawonoidów w surowcu mieścił się w granicach od 0,56 do 0,99% suchej masy (s.m.), natomiast kwasów fenolowych: od 0,82 do 1,80% s.m. Wnioski: Kocanki stanowią ważny element roślinności wczesnych odłogów powstałych na ubogich, piaszczystych glebach. Dlatego też, wspomniane siedliska mogą być zasobnym źródłem surowca zielarskiego. Kwiatostany zbierane ze stanu naturalnego charakteryzują się wysoką i wyrównaną zawartością związków polifenolowych i zwykle spełniają wymagania Farmakopei Polskiej.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2016, 62, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of fertilization on roseroot (Rhodiola rosea L.) yield and content of active compounds
    Wpływ nawożenia na plon różeńca górskiego (Rhodiola rosea L.) i zawartość związków czynnych
    Autorzy:
    Buchwald, W.
    Mordalski, R.
    Kucharski, W.A.
    Gryszczyńska, A.
    Adamczak, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11543103.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    plant fertilization
    fertilization
    organic fertilization
    mineral fertilization
    roseroot
    Rhodiola rosea
    yield
    active compound content
    raw material quality
    Opis:
    Roseroot (Rhodiola rosea L.) is an important medicinal plant with welldocumented adaptogenic activity. The decrease in its natural resources induces to undertake research on the introduction of this species into cultivation. The aim of the present work was to determine the effect of organic and mineral fertilization on increasing the biomass of underground parts of Rh. rosea and the level of biologically active compounds. Throughout the study period, the highest raw material yield was obtained after the application of the following doses of mineral fertilization: N – 60.0 kg·ha-1, P – 35.2 kg·ha-1, K – 83.0 kg·ha-1, without manure. The use of manure caused a decrease in the average rhizome and root weight by more than 20%. Mineral fertilization application increased the average raw material yield by about 30–40% and allowed obtaining the highest weight of underground organs of the species in question already in the fourth year of cultivation. Furthermore, the present study demonstrates that mineral fertilization does not affect substantially the level of the individual groups of compounds in the raw material, but the use of manure may significantly reduce the content of phenylpropanoids. The level of active compounds is also influenced by crop age. Two-year-old plants were characterized by the highest content of phenylpropanoids as well as by the lowest content of phenylethanoids and phenolic acids. In the following years of cultivation, no statistically significant changes were observed in the level of the analysed groups of compounds.
    Różeniec górski (Rhodiola rosea L.) jest ważną rośliną leczniczą o udokumentowanym działaniu adaptogennym. Zmniejszanie się jego zasobów w stanie naturalnym skłania do podejmowania badań nad wprowadzeniem tego gatunku do uprawy. Prezentowana praca miała na celu określenie wpływu nawożenia organicznego i mineralnego na przyrost masy części podziemnych Rh. rosea i poziom związków biologicznie czynnych. W całym okresie trwania eksperymentu, największy plon surowca uzyskiwano po zastosowaniu następującej dawki nawożenia mineralnego: N – 60,0 kg·ha-1, P – 35,2 kg·ha-1, K – 83,0 kg·ha-1, bez obornika. Wprowadzenie obornika powodowało spadek przeciętnej masy kłączy z korzeniami o ponad 20%. Zastosowanie nawożenia mineralnego zwiększało średni plon surowca o około 30–40% i pozwalało uzyskać najwyższą masę organów podziemnych już w czwartym roku uprawy. Przeprowadzone badania wskazują ponadto, że nawożenie mineralne nie wpływa znacząco na poziom poszczególnych grup związków czynnych w surowcu, natomiast wprowadzenie obornika może istotnie obniżyć zawartość fenylopropanoidów. Na poziom związków czynnych ma również wpływ wiek uprawy. Rośliny dwuletnie wyróżniały się największą zawartością fenylopropanoidów oraz najmniejszą – fenyloetanoidów i kwasów fenolowych. W kolejnych latach uprawy nie obserwowano istotnych statystycznie zmian poziomu omawianych grup związków
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 2; 109-121
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Content of pyrrolizidine alkaloids (senecionine and senkirkine) in Tussilago farfara L. plants cultivated in vitro
    Zawartość alkaloidów pirolizydynowych (senecjoniny i senkirkiny) w roślinach podbiału pospolitego hodowanego w kulturach in vitro
    Autorzy:
    Dreger, M.
    Krajewska-Patan, A.
    Gorska-Paukszta, M.
    Pieszak, M.
    Opala, B.
    Gryszczynska, A.
    Adamczak, A.
    Mikolajczak, P.M.
    Buchwald, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71169.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    alkaloid content
    pyrrolizidine alkaloid
    senecionine
    senkirkine
    Tussilago farfara
    plant cultivation
    in vitro cultivation
    Opis:
    Tussilago farfara L. (family Asteraceae) is a valuable medicinal plant that has been used as a cough suppressant and as an antibacterial and anti-inflammatory drug. Mucopolysac charides, flavonoids, sterols, phenolic acids and pyrrolizidine alkaloids (PAs) are the main active compounds of coltsfoot. Due to hepatotoxic properties of some pyrrolizidine alkaloids, raw materials that contain PAs should be monitored and determined. The aim of present work was to establish nodal cultures of Tussilago farfara and to determine the content of senecionine and senkirkine in plants propagated in in vitro conditions. Eleven clones of coltsfoot derived from Polish natural populations were established. Rhizome buds were used as explants for the initiation of in vitro cultures on MS (Murashige and Skooge) medium. Every six weeks the shots and leaves were collected and dried. The HPLC method was applied for the identification and determination of senecionine and senkirkine. Content of pyrrolizidine alkaloids varied significantly depending on origin (population). An average sum of alkaloids (senecionine and senkirkine) ranged from 1.23 to 10.47 mg/100g d.w. that corresponds to 0.0013–0.011%, respectively.
    Liść podbiału pospolitego (Tussilgo farfara L.) jest cenionym surowcem zielarskim, stosowanym w stanach zapalnych i nieżytach górnych dróg oddechowych oraz jako środek przeciwkaszlowy i przeciwbakteryjny. Za główne substancje aktywne surowca (liście) uważa się przede wszystkim mukopolisacharydy, ponadto podbiał zawiera także flawonoidy, sterole, kwasy fenolowe oraz hepatotoksyczne alkaloidy pirolizydynowe, jak senkirkinę i senecjoninę. Celem pracy było założenie kultur węzłowych podbiału pospolitego oraz określenie zawartości senecjoniny i senkirkiny w namnażanych roślinach. W rezultacie otrzymano 11 klonów podbiału pochodzących z różnych populacji z terenu Polski. Do inicjacji kultur węzłowych użyto pączków bocznych (z kłączy) na pożywce wg Murashige i Skooga (1962) bez dodatku regulatorów wzrostu. Co sześć tygodni zbierano ulistnione pędy otrzymanych roślin, które następnie ważono i suszono w temperaturze pokojowej. Identyfikacji tożsamości i zawartości alkaloidów pirolizydynowych dokonano przy użyciu metody HPLC. Zawartość senkirkiny i senecjoniny wahała się w zależności od populacji. Średnia zawartość sumy alkaloidów (senkirkiny i senecjoniny) wynosiła od 1,23 do 10,47 mg na 100 g suchej masy, co odpowiada zakresowi od 0,0013% do 0,011%.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2012, 58, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies